1.

Voda u biljci: SLOBODNA ILI TRANSPIRACIJSKA STRUJI OD KORIJENA PREKO STABLJIKE DO LISTOVA I DRUGIH NADZEMNIH ORGANA SLUI ZA REGULIRANJE TOPLINE U BILJCI I TRANSPORT TVARI IMBIBICIJSKA VODA MALI DIO SLOBODNE VODE KOJI JE VEZAN ZA IONE, MOLEKULE, STANINE STRUKTURE I ORGANELE 2.CASPARY-JEVA PRUGA U ENDODERMI ONEMOGUAVA KRETANJE VODE KROZ APOPLAST. DA BI VODA I OTOPLJENE SOLI PRELE IZ KORTEKSA U CENTRALNI CILINDAR I DOLA U KSILEM (SLUI VERTIKALNOM PRIJENOSU),MORA UI U SIMPLAST I TIM PUTEM PROI BARIJERU KOJU INI ENDODERMA. 3. GUTACIJA JE IZLUIVANJE TEKUE VODE U OBLIKU KAPLJICA PRVENSTVENO U UVJETIMA VISOKE VLAGE U ZRAKU (U TROPSKIM UMAMA, U NAEM PODNEBLJU NOU). 4. NASTIJE GIBANJA KOJIMA JE SMJER ODREEN GRAOM ORGANA, A PODRAAJ SLUI KAO SIGNAL. 5. CAM (Crassulacean Acid Metabolism) TIP NAJPRIJE OTKIRVEN U BILJAKA IZ PORODICE Crassulaceae, ZBOG EGA JE NAZVAN KISLEINSKIM METABOLIZMOM KRASULACEJA. SUKULENTE IMAJU REZERVNO STANIJE ZA VODU, PRI EMU U ISTIM STANICAMA IMAJU KLOROPLASTE I VELIKE VAKUOLE. TIJEKOM SUNIH I VRUIH DANA PUI SU ZATVORENE SPREAVANJE GUBITKA VODE. TIJEKOM HLADNIH NOI PUI SU OTVORENE I CO2 ULAZI U LIST GDJE SE UGRAUJE U RAZLIITE ORGANSKE KISELINE (NPR. JABUNA). PO DANU, KAD IMA DOVLJNO ATP-a I NADPH, CO2 SE OTPUTA IZ ORGANSKIH KISELINA I U KLOROPLASTU SE ODVIJA SINTETIZA EERA. 6. TLO je heterogena smjesa koja se sastoji od vrste, tekue I plinovite faze.Nastaje postupnim raspadanjem stijena pod utjecajem oborina, vjetra, promjena temperature te razliitih kiselina koje izluuju biljke,liajevi, alge i gljive. KOMPONENTE TLA su: mineralne tvari,organske tvari,voda u tlu,atmosfera tla I organizmi tla. 7. HIDROPONIKA je uzgoj biljaka na tekuoj hranidbenoj otopini.Koristi se za istraivanje koji su elementi esencijalni za biljku.

8. PEP-KARBOKSILAZA JE ENZIM KOJI U MEZOFILNIM STANICAMA KARBOKSILIRA PEP POMOU CO2, PRI EMU NASTAJE OKSALACETAT (4 CATOMA). PEPKARBOKSILAZA IMA VEI AFINITET ZA CO2 OD RUBISCO-a I UOPE NEMA AFINITET ZA KISIK. 9. OBJASNI MOLEKULARNI MEHANIZAM OTVARANJA PUCI STANICE ZAPORNICE: 1. PRIMANJE IONA 2. SINTEZA ORGANSKIH MOLEKULA POVEANJE OSMOTSKOG TLAKA (p) SMANJENJE OSMOTSKOG POTENCIJALA (yp) SMANJENJE VODNOG POTENCIJALA (y) VODA ULAZI U ZAPORNICE POVEAVA SE TURGORSKI TLAK (yP) PUI SE OTVARAJU. 10. Glavne reaktivne kisikove jedinke ROS su: Superoksidni radikal O2 Hidroksiperoksilni radikal HO2 Hidroksilni radikali OH Vodikov peroksid H2O2 Singletni kisik 1O2 11. G PROTEINI su trimeri,polimeri koje sadrze 3 podjedinice: , i . podjedinica ima sposobnost vezanja GTP i kada se veze na GTP ,moze se vezati na transmembranski protein.Vanjske strane receptora domena prepoznaje signalnu molekulu.Vezanjem molekule receptor mijenja konformaciju,dolazi do cijepanja podjedinice,zatim veze neku drugu komponentu i neki drugi enzim. Receptori sa enzimskom aktivnoscu: dimeri transmembranskih proteina imaju domenu kada su inaktivne. Vezivanjem domena dolazi do stvaranja fosfatne skupine I tada postaje aktivna. Receptori sa jonskim kanalima: jonski kanali vezu za sebe signalnu molekulu,u pocetku su zatvoreni i vezivanjem molekule se otvaraju. 12. Kalmodulin je primarni akceptor K jona u citosolu,koji nakon vezivanja kalija moze aktivirati proteinske kinaze podjedinica i kada veze GTP moze otici na neki enzim koji ce fosfolirati. 13. Enzime superoksid dismutase dijelimo na: Cu Zn-,Mn-,O2 i H2. Dismutaze prevode superoksid: 2O2 + 2H+ H2O2 + O2

14.GLUTATION treci aminokiselinski ostatak,oznacava se kao GSH.On moze biti donor elektrona I protona.U oksidativnom stresu dovodi do povecanja intracelularne koncentracije oksidirajuceg oblika glutationa GSSG. Glutation nastaje u hloroplastima,biosintezom na unutrasnjosti biomembrane.Prvo iz Cu I Glu nastaje dipeptide I dodaje se glicin I nastaje reducirani glutation.Postoji poseban transporter koji ga transportira iz hloroplasta u citoplazmu I opet u hloroplaste,a takodjer moze otici I u druga mjesta,kao vakuola,jezgra I mitohondrije. Funkcije glutationa: Direktno uklanja ROS I razlicite radikale (reducirani oblik) Sudjeluje u ciklusu askobrat glutation ciklus 15. Vitamin E je topiv u mastima,postoji 8 molekula koje razlazu vitamin E,4 tipa tokoferola I 4 tipa tokotrijenola (tokofenol donor H- atoma alkilnim peroksilnim (ROO) I alkoksilnim (RO) radikalima,pri cemu nastaje tokofeoksilni radikal (TO)). Tokofenoli R1 R2 tokofenol -CH3 -CH3 tokofenol -CH3 H - tokofenol H -CH3 tokofenol H H Vitamin E je prisutan u fotosintetskim organelama.Nalazi se u ovojnici plastid I u tilakoidnim membranama.Vrsi detoksifikaciju razlicitih vrsta ROS-a (prvenstveno O2,OH1,O2).Sprecava lipidnu peroksidaciju,sudjeluje u odrzavanju structure I funkcionalnosti pH. 16. DETALJNO OPISITE BIOSINTETSKI PUT INOZITOL 1,4,5 TRIFOSFAT (IP3) I NJEGOVU ULOGU U PROVODJENJU SIGNALA U BILJNIM STANICAMA Vezanje Ca2+ kanala uzrokuje prolaznu depolarizaciju plazmaleme. Prolazna deporalizacija plazmaleme uzrokuje otvaranje Cl- kanala,sto dodatno depolarizira plazmalemu. ABA podize razinu IP3. IP3 aktivira otvaranje Ca2+ kanala u tonoplastu,sto uzrokuje oslobadjanje Ca2+ iz vacuole. Povisena razina Ca2+ jona u citosolu aktivira otvaranje Cl- kanala I inhibira kanal za import K+ jona u stanici,sto uveliko pospjesuje depolarizaciju plazmaleme. ABA uzrokuje povisenje pH citosolu. Povisenje pH aktivira kanal za eksport K+ jona.Turgor u stanicama zapornicama opada I puci se zatvaraju.

17. HLOROFIL U fotosintezi sudjeluju zeleni pigmenti,hlorofili,koji apsorbiraju plavu I crvenu svjetlost.Svjetlost moze obaviti rad u hloroplastu,samo ako je apsorbirana.Pri fotosintezi najveci znacaj ima hlorofil a.Osnovna struktura hlorofila je porfirinski sistem koji cine 4 pirolska prstena medjusobno povezana metilnim skupinama u prstenasti sistem.Prstenasta struktura sadrzi labavo vezane elektrone I taj je dio molekule bitan za prenos elektrona I redoks reakcija.Za boju molekule odgovoran je raspored dvostrukih veza.U sredistu porfirinskog sistema nalazi se magnezijum,koji je povezan sa atomima azota u pirolskim prstenovima.Hlorofil a na pirolskom prstenu broj 2 ima metilnu skupinu,a hlorofil b aldehidnu. 18.FOTORESPIRACIJA Respiracijski metabolizam zelenih biljaka nije neovisan o svjetlosti.U vecini autotrofnih biljaka stopa disanja je visa na svjetlost,nego u tami.Oslobodjenje CO2 zavisno o svjetlosti naziva se fotorespiracija.Taj proces usko je povezan sa fotosintezom,a desava se u uslovima,kada je u medjustanicnim prostorima lista prisutna veca koncentracija kisika nego CO2, jer aktivna mjesta enzima rubisko mogu umjesto CO2 vezati kisik.Ekoloski uslovi koji poticu fotorespiraciju su topli,suhi I vedri dani kada biljke zatvaraju puci.U C3 biljaka temperature snazno utice na fotorespiraciju,dok C4 biljke je uopste nemaju (fotorespiraciju). 19.Supramolekularna struktura tilakoidnih membrane vrlo je slozena.Razliciti proteinski kompleksi,koji su kompleksirani sa molekulama fotosintetskih pigmenata (hlorofil itd.) uklopljeni su u tilakoidne membrane gdje obavljaju svoju funkciju svjetlosne reakcije fotosinteze. Proteinski kompleksi razlicito su distribuirani u tilakoidnim membranama: PS II lociran je u grana tilakoidima PS I i ATP aza su locirani u stroma tilakoidima,te u rubnim membranama granuma,koji granice sa stromom Citohrom b6f kompleks distribuiran je uniformno