CLASSROOM ROMANCE anonymous_pen wattpad.

com

So ano na sagot mo, Karen!sigawan ng lahat sa classroom. Karen doesnt know what to answer. Wala siyang mahanap na sagot at sobrang pressure talaga siya sa mga oras na ito. Halos lahat yata ng mga classmates niya ay natutuwa at kinikilig.

She stared at Anthony. Nakangiti pa rin ito sa kanya. Humigpit ang pagkakahawak nito sa kanyang kamay. "Tagal naman ng sagot!"tumawa pa si teacher. "Oo nga! Sagutin na kasi!"sigawan ng iba.

Nag-bell. SIGN na end of the class.

Nalungkot ang lahat. Para silang nabitin sa nakitang eksena. NAINIS ang ilan habang inaayos ang kanilang mga gamit. LUMABAS na ang iba.

Wala ka pang sagotsi Anthony na nakangiti. Ngumiti lang si Karen at biglang kinurot ang ilong ni Anthony.You surprised me. So what do you expect? Aray ko naman! Sakit ah. So what do you mean?nakahawak pa rin si Anthony sa kanyang ilong.

Ngumiti lang Karen. Bumitiw na siya sa pagkakahawak kay Anthony, tapos umalis na ito para kunin ang mga gamit niya sa kanyang upuan.

Sinundan siya ni Anthony.Do I need to wait for your answer? Puwede ba?seryoso pero nakangiting tanong ni Karen. Napakamot ng ulo ang binata. Then, he smiled.Okay. Willing to wait naman ako.

Lovers, mauna na kami!sabay-sabay na pagpapaalam ng mga kaklase nila.

May kilig syndrom pa ang mga kaklase nila kaya sobrang masasaya ang mga ito at kinikilig.

Kapwa napangiti lang sina Karen at Anthony. Ang binata na ang nag-volunteer na magdala ng ilang mga gamit ng dalaga.

Lumabas na sila ng classroom.

Diretso bahay ka na ba?tanong ni Anthony na nakangiti. Oo. May mga gagawin pa kasi akong mga projects ng kapatid ko. Gusto mo ng tulong?alok ni Anthony. Unang huminto sa paglakad si Karen. Sumunod si Anthony.

Sumusobra ka na, ah. Ang tindi mo talaga.may ngiti sa mga labi ni Karen. Ganon? Hindi naman I love you lang kaya ko ito ginagawa.nakangiting sabi ni Anthony. Nakangiting marahang sinampal ni Karen ang pisngi ni Anthony. Actually, kinilig ang dalaga sa sinabing iyon ng binata. Sampal ng pagmamahal ba yan?natatawa si Anthony. Binelatan lang ni Karen si Anthony at ngumiti."Korny mo talaga."

PAREHO silang nagtawanan.

Karen!

Natigilan si Karen. Kilala niya ang boses na iyon. Naghanap siya sa paligid. Nagulat siya ng makita ang binatang papalapit sa kanya.

S-Steve?gulat na sabi ni Karen na halos nanlaki ang kanyang mga mata.

Bigla nitong niyakap si Karen ng mahigpit. Tapos ay inakbayan. Kumusta ka na? Surprised?nakangiting tanong nito sa kanya. Natigilan lang si Anthony sa kanyang nakita.

Gulat pa rin si Karen. Unexpected siya sa pagdating ng binata. Hindi niya naisip na muling makikita si Steve. Napatingin siya kay Anthony. Magkasalubong na ang kilay nito.

Inalis niya ang pagkakaakbay ng Steve sa kanya at muling napasulyap kay Anthony. Mukhang malungkot na ang binata.

K-Kelan ka pa dumating?tanong ni Karen na. Kanina lang. Eh, wala ka pa daw sa bahay nyo so I decided to went her just to see you and para sunduin ka na rin.nakangiti si Steve."And I personally bring your favorite chocolates!" Iniabot ni Steve ang mga chocolates kay Karen. Marahang kinuha iyon ni Karen.

H-Hindi mo man lang sinabi na uuwi ka ng Pilipinas? It was a surprised visit! Ayaw mo ba akong makita?"ngumiti si Steve...I dont think so. Then, hinawakan ni Steve ang kamay ni Karen. Biglang inilayo ni Karen ang kanyang mga kamay. Lumapit siya kay Anthony. B-By the way, Steve Si Anthony. C-Classmate ko.pagpapakilala ni Karen. "A-Anthony, si Steve..." Nawala ang ngiti ni Steve ng tingnan nito si Anthony. Pero ngumiti din ito ng bahagya ng nginitian siya ni Anthony.

S-Sige Anthony, mauna na kami.nakangiting sabi ni Karen, sabay kuha ng mga gamit niya sa binata. Ngumiti lang si Anthony.S-Sige. Ingat ka.

Ngumiti lang si Karen. Tapo niyaya na nito si Steve na umalis.

Naiwang nakatayo lang si Anthony. He felt pain.

Hindi makatulog si Karen. Bumangon na lang siyang napaupo sa kama. Kinuha ang cellphone at tinawagan ang isa niyang kaibigang kaklase. N-Nagising ba kita, Tin?tanong niya agad ng sagutin ng kaibigan ang tawag. Nope! Im still surfing the net. Ikaw, di ka pa rin natutulog? Almost 12 na kaya Napatawag ka? Im just asking lang if meron kang number ni Anthony?kagat-labing tanong niya. Nahihiya kasi siya itanong iyon. Wow! Hindi pa rin maka-get over sa revelation na nangyari kanina? In fairness ah, super kinilig kaming lahat doon.Anthony is very romantic and brave enough to express his feelings for you

Napangiti lang si Karen.

Hey, di ka na nakasagot diyan?... Are you still there? Yeah. Dami mo kasing sinasabi eh. Tell me, kayo na ba? Hindi pa, ah. What?! My God naman, Karen, ang ganong klaseng guy hindi na pinapakawalan! Tin, masyado pang mabilis ang lahat. Hindi ba parang kailan lang were enemies? Enemies turned to lovers! Dami mo pang drama diyan! Basta! Hindi ganon kadali mag-decide. Sige ka, baka mawala pa sayo si Anthony. If he truly loves me, then he will stay. Sana lang Moment of silence.

Oh nasaan na ang number ni Anthony? Sorry. Wala akong number niya. What? Kainis ka naman. Wala din pala akong mapapala sayo. Hindi namimigay ng number si Anthony. Bukas naman pwede mo naman siyang makita at makausap. Relax lang kasi Dont rush things.tapos tumawa ito. Ewan ko sayo. Sige na nga, sa iba na lang ako magta-try baka may number sila ni Anthony. By the way, thanks! Bye! Okay! Bye din.

UMAGA. Nilapitan agad ni Karen si Anthony ng makita niya itong nakatayo malapit sa kanilang room. A-Anthony!tawag niya dito. Ngumiti si Anthony ng makita niya si Karen.K-Karen. Kumusta? Gusto sana kitang tawagan kagabi pero wala akong number mo, eh. Ibigay mo nga sa akin.may hiya pero nakangitig sabi ni Karen. Wow! Interested ka na sa akin?ngingiti-ngiti si Anthony. Ewan ko sayo!sabay tapik sa balikat ng binata.Akin na kasi. Wait. Excited? Uhm, By the way, gusto kong humingi ng sorry sayo kahapon... S-Sorry for what?takang tanong ni Anthony. S-Si Steve. Remember?may hiyang sagot ni Karen. S-Sino ba si Steve?seryoso si Anthony.

Tiningnan ni Karen sa mata si Anthony.

H-Hes my neighbor. My kababata. My friend And my crush My first love And my boyfriend.may tapang na sagot ni Karen.

Natigilan si Anthony. Nawala ang ngiti sa kanyang mga pisngi.B-Boyfriend mo? Tumango si Karen.But were not official. Ngumiti ng bahagya si Anthony.N-Not official?... What do you mean by that? Its a long story. A-And besides nagulat nga din ako sa bigla niyang pagbalik.

K-Karen, ke short or long story man yan, I want to know who he is and what the hell is that not official something na yan.may lamig sa boses ng binata. G-Galit ka?hiyang tanong ni Karen. Umiling si Anthony.No. Sino ba ako para magalit?

G-Galit ka nga. I knew it.nalungkot si Karen.

Tinitigan ni Anthony si Karen.

I-I dont know. Naguguluhan ako. Nasasaktan ako.may sakit sa mga katagang ito ni Anthony. Please dont do this to me.si Karen na hinawakan ang braso ni Anthony. K-Karen, I love you Pero hindi ako ang tipo ng lalaking kayang manira ng isang relationship. Hindi ko pinangarap na mang-agaw.nangingilid ang mga luha sa mata ni Anthony. Y-You hate me? Iiwasan mo na ako?naluluha na rin si Karen.

Umiling si Anthony. Pero hindi na niya mapigilan pang tumulo ang mga luha.

S-Sorry Please Huwag mong gawin ito sa akin.naiiyak na si Karen. Hinawakan niya ang braso ni Anthony at hinigpitan iyon.

I-Im sorry.. But I was hurt.garalgal na sagot ni Anthony. Marahan niyang inalis ang kamay ni Karen sa kanyang braso. Umalis na si Anthony. Naiwang umiiyak si Karen.

Gulat ang lahat sa classroom sa kanilang napapansin. Buong araw yatang hindi nagkausap o nagkatabi man lamang sina Karen at Anthony. Naging tahimik lang ang dalawa, walang kibuan at walang pansinan. Ibang-iba ito sa nangyari kahapon noong time na umamin si Anthony sa kanyang nararamdaman kay Karen. Na masaya ang dalawa at nakangiti.

Pero ang mas kapansin-pansin sa dalawa ang pagiging malungkot at tila mga mukhang katatapos lamang umiyak.

Uwian. Mabilis na umalis si Anthony sa classroom. Nanatiling nakaupo lang si Karen sa kanyang upuan. Hey, ano bang drama nyo ni Anthony? Akala ko ba going smooth na lahat?usisa ni Tin na umupo sa tabi ni Karen. Hes angry with me.malungkot na sagot ni Karen. Hah? Bakit? Hindi mo sinagot?sunud-sunod na tanong ni Tin. No. Hindi iyon.sabay iling. A-Anong reason? B-Bumalik si Steve kahapon. Nagkita sila ni Anthony. Oh my. Kaya pala Nagselos siya? Maybe. Sinabi ko din kasi sa kanya na boyfriend ko si Steve. What? Eh di ba parang wala na kayo ni Steve simula ng pumunta siya ng America? Malabo na relationship nyo di ba? Kayo pa rin ba? Tumango lang si Karen. Naiyak na siya. Oh my Thats hard.sabi ng kaibigan niya sabay yakap kay Karen. Tin, nasaktan ko si Anthony I hate myself for doing it.." Stop it. Maaayos din ang lahat. Kelangan nyo lang mag-usap.

Nang makapasok si Anthony sa loob ng kanyang kuwarto, doon na niya hinayaang bumagsak ang mga luhang kanina pa niya pinipigilan doon pa lang sa paglabas niya ng classroom. Pinagsusuntok niya ang kanyang kama habang umiiyak. Ngayon lang siya sobrang nakaramdam ng sakit ng damdamin. Hindi niya makayanang mawawala sa kanya si Karen.

Umaga, napansin ng lahat ang pag-absent ni Anthony. First time na ginawa ito ng binata kaya ikinagulat ng lahat iyon. Pero lalong nabahala si Karen sa ginawa ng binata.

Mula sa isang kaibigan ni Anthony, nakahingi si Karen ng cellphone number ng binata. Tinawagan niya ito pero out of coverage ang phone nito.

Malungkot na umuwi si Karen sa kanilang bahay. Doon nadatnan niya si Steve na kausap ang kanyang kuya. Ilang sandali pa'y iniwan na silang dalawa ng kanyang kapatid.

Hi, Karen. Hows the school?nakangiting bati sa kanya ni Steve. Bahagyang ngumiti si Karen. Tapos pabagsak siyang naupo sa sofa. May problema ka?tanong ni Steve. Tiningnan lang ni Karen si Steve. Tapos kinuha niya ang kanyang phone at muling tinawagan si Anthony. Out of coverage pa rin.

Date tayo mamaya?masayang yaya ni Steve. Steve M-Mahal mo ba talaga ako?seryoso si Karen. W-Why you asked that? Oo naman, bibisitahin ba naman kita dito kung hindi na?

A-Akala ko wala na tayo. Kasi matagal kang hindi nagparamdam sa akin. Tinetext kita, I messaged you thru FB, twitter, but you always replied youre busy for the school. S-So Ive got an idea na youre not interested na with me. Pumasok sa isip mo yon? I thought you love me so much. Napatitig si Karen kay Steve.I-Im still loving you But it is not 100% sure. Natigilan si Steve.W-What do you mean? I-I need space now.naiyak na si Karen.Please let me go Hindi makapaniwala si Steve sa narinig. Natahimik siya.

N-No! Hindi pwede. D-Di ba mahal na mahal mo ako? Mahal na mahal din kita, Karen. So bakit ka magde-decide na pakawalan ka?pagsusumamo ni Steve na lumuhod pa sa tabi ni Karen.

Umiyak na lang si Karen. Hindi na siya makasagot. Labis siyang nasasaktan.

Hinawakan ni Steve ang kamay ni Karen at hinalikan.P-Please.. dont do this to me. Mahal kita. Ayokong mawala ka sa akin Hindi ko kaya. P-Pero nagbago na ang lahat Mahirap ng ibalik pa iyon. At hindi ko na rin maramdaman na talagang mahal mo pa nga ako. Umiling si Steve. Naluluha na rin ito.K-Karen, I still do love you. No more questions with that So please, believe me.

Umiyak na lang si Karen. Tapos tumayo na siya.S-Sorry

Nagmamadali na siyang umakyat ng hagdan. Iniwan na niya si Steve.

ONE MORNING Sa school canteen

UMUPO sa tabi ni Anthony si Karen. Sinulyapan lang siya ng binata at muling nagpatuloy sa pagsusulat. H-Hindi ka pumasok kahapon. Bakit?malumanay na tanong ni Karen. Hindi sumagot si Anthony. Nagpatuloy pa rin ito sa pagsusulat. I-I tried to call you until night pero out of coverage ka. Ano bang nangyari? Tumigil sa pagsusulat si Anthony at malungkot itong napatitig kay Karen.I think you can answer that question. H-Hindi ko na mahal si Steve.simpleng sabi ko.

Ngumiti ng bahagya si Anthony at seryosong tinitigang muli si Karen.

H-Hindi mo kelangang gawin iyan para lang matuwa ako. Hindi kita pinipilit. And besides, ayokong maaawa ka sa akin.garalgal ang boses ni Anthony. A-Anthony, pwede ba kahit ngayon lang pakinggan mo naman ako. Akala mo ba ikaw lang ang nahihirapan? Ramdam kong nagiging selfish ka. Napayuko lang si Anthony. Huwag mo naman akong iwasan, oh. Huwag mo akong layuan. Akala ko ikaw ang taong pwede kong hingan ng tulong. Akala ko ikaw ang taong may malawak na pag-unawa, na maiintinidihan mo ako. Akala ko ikaw ang kakampi ko umiyak na si Karen.Pero anong ginagawa mo sa akin? Kaya nga umiiwas na ako sayo di ba? Kasi alam ko mahihirapan ka lang. Made-distract ko lang kung ano meron kayo ng boyfriend mo. At ayokong mangyari iyon! Ayokong masira kung anuman meron kayong dalawa! I respect you! I respect your guy! And I will do it for you!may taas ang tono ni Anthony. Umiyak lang si Karen. Karen, kaya kong magsakripisyo para lang sayo Kaya kong pigilan ang nararamdaman ko para sayo.. Pero hindi ko alam kung makakaya ko ba Oo masakit! Pero kailangan kong tanggapin, kailangang kong gawin dahil ayokong mahirapan ka I-Isipin mo na lang na walang nangyaring aminan kahapon sa classroom."huminga ng malalim si Anthony. K-Kalimutan mo na ako. Dahil for now on. I let you go.

"I-I let you go, Karen.."may kirot sa pusong sabi ni Anthony.

Lumuluhang inayos ni Anthony ang kanyang mga gamit. Tumayo na siya at mabilis ng umalis. Umiyak na lang si Karen. Natigilan naman ang ilang mga estudyanteng naroon sa loob ng canteen. Napatingin lang sila kay Karen.

Two days... Absent na naman si Anthony. Karen tried to call her, pero hindi ito sinasagot ni Anthony. She texted Anthony, pero walang reply siyang nakukuha.

Iniiwasan na rin ni Karen si Steve. Hindi siya lumalabas ng kanyang room sa tuwing dumadalaw ang binata. Ni hindi na rin nya sinasagot ang mga tawag at text nito.

Naging complicated na ang bawat araw ni Karen. Napapansin niya kasing nagiging madalang na ang pagiging absent ni Anthony sa klase. Alam niya na siya ang dahilan kung bakit nagkakaroon ng problema sa klase si Anthony. Hindi niya tuloy mapigilang sisihin ang sarili. "He's absent na naman."pansin ni Tin. "It's my fault, Tin."sagot ko. "You know what, maging kaming lahat ay sobrang affected din sa nangyayari sa inyo ni Anthony. We expected na magkakatuluyan kayong dalawa..." "Sana hindi na lang siya umamin... Sana naging magkaaway na lang kami." "Nakakalungkot lang talaga..."

ONE day... NAKATAnggap ng e-mail si Karen mula Steve. KAREN, NASAKTAN AKO. BECAUSE YOU NEVER GAVE A SECOND CHANCE SA RELATIONSHIP NATIN. I THOUGHT YOU STILL LOVE ME, SO I HANG ON WITH YOUR WORDS. I KNOW MAY MALAKI AKONG MGA PAGKAKAMALI SA'YO AND I MEAN IT. AND I'M SORRY FOR THAT. SANA NGA LANG NAAYOS NATIN... SIGURO NGA WE ARE NOT MEANT FOR EACH OTHER. ACTUALLY, NARAMDAMAN KO ITO NG IPAKILALA MO SI ANTHONY SA AKIN. HONESTLY, I HEARED EVERTYHING ON THE CLASS. NANDOON AKO AT NARINIG KO LAHAT NANG UMAMIN SI ANTHONY SA'YO... I WAS HURT AND FELT BROKEN. WELL, FROM THIS MOMENT, MAG-UUMPISA NA AKONG BAGUHIN ANG BUHAY KO NA WALA KA. I WILL FACE EACH DAY KNOWING THAT THERE IS NO "KAREN" IN MY LIFE... NA HINDI KA NA KASAMA SA MGA PANGARAP KO... I'M LEAVING NOW. BABALIK NA AKO SA AMERICA NA BIGO AT SAWI. BUT ON THE OTHER HAND, MASAYA NA RIN AKO. DAHIL IIWAN KITANG MASAYA SA BAGO MONG PAG-IBIG. SABI KO NGA, ANG SWERTE-SWERTE NI ANTHONY SA'YO... I'M STILL BE THE SAME PERSON. YOUR NEIGHBOR. YOUR FRIEND. YOUR LOVER... I'M STILL LOVE YOU. LOVELOTS, STEVE. P.S. BE HAPPY. BE BRAVE. FIGHT FOR WHAT YOU BELIEVE IN.

Umiyak na lang ng umiyak si Karen. Then tinawagan niya ang phone ni Steve. Sumagot ang binata. "S-Steve, I'm so sorry... Thank you for the understanding...."umiiyak na sabi ni Karen. "W-Welcome. I'm hoping for your happiness, Karen... For the last time, I love you, and good bye..." "G-Good bye, Steve..."

SPECIAL EVENT SA SCHOOL. A SHOW FOR A CAUSE... Maraming mga estudyante ang nag-volunteer para mag-perform to be able to raise a fund for the orphanage. MARAMI ang sumayaw in different GENRE. MERONG DULA-DULAAN. OTHER ACTIVITIES. AND siyempre, SINGING as well.. At isa na dito sa inabangan ng marami ang performance ng sikat na singer ng school. Si ANTHONY.

UMAKYAT na ng stage si ANTHONY dala ang kanyang gitara... SIGAWAN ang lahat. PUMWESTO na siya. Then he started to sing...

Acoustic Version ng FOREVER by the Ambassadors. I may burn out like a candle and I may pass away I may fall just like a shooting star My heart will stay I'll be yours until forever, Forever I'll be true to the promise I have made from the day that I found you Forever your in my heart Even if were apart

Natahimik ang lahat. Ramdam nila ang kakaibang emotions ni Anthony sa pagkanta.

I say, forever I'll be yours Forever I love you I say, forever I'll be yours Forever I'll be true My love will never fade away Even if I'll die and I will love you until the end of time Even without your smile Hindi alam ni Anthony na naroon sa isang sulok si Karen kasama ang iba nilang kaklase. Naluluha si Karen sa kanyang naririnig.

So hear me please I beg you Don't walk away I need you Just stay with me and be by my side Take my hand and we'll work it out

Hindi sinasadyang napansin ni Anthony si Karen. Bigla siyang napatigil sa pagkanta. Naramdaman niya kasing malapit na siyang maiyak nang mapansing umiiyak si Karen. Nagkagulo at nagtaka ang lahat. Ilang minuto ding natigil si Anthony. Tapos muli niyang itinuloy ito... Until, forever I'll be yours Forever I love you I say, forever I'll be yours Forever I'll be true My love will never fade away Even if I'll die now I love you until the end of time Even without your smile So hear me please I beg you To stay...

Napansin ng lahat ang pagtulo ng luha ni Anthony. Agad namang bumaba na ng stage si Anthony. Nagpalakpakan pa rin ang lahat.

CLASSROOM. Si Anthony ang nagre-report. Tahimik lang ang lahat. Seryoso kasi si Anthony habang nagdi-discuss ng kanyang report. "Discussion time. Any more questions regarding Anthony's report?"si teacher. Maging si teacher malungkot din at seryoso. Walang umimik. Walang sumagot at walang reaction ang lahat. Naging tahimik ang buong paligid. "M-May problema ba kayo?"usisa ni teacher. Wala na namang sumagot. "Okay, for the last time. Do you have any questions? Sabihin n'yo na bago mag-bell."si teacher na mukhang inis na. Marahang tumayo si Karen. Nagulat ang lahat. Si Anthony naman ay bahagyang napasulyap lang kay Karen. "Karen, do you have a question?"

Tumango lang si Karen. "A-Anthony... D-Do you still love me?"may kabang tanong ni Karen. Natigilan si Anthony. Napatitig siya kay Karen.

Tumahimik ang lahat.

"K-Kasi ako mahal kita..."umiyak si Karen. Napayuko si Anthony. Tapos muli niyang tinitigan si Karen. Nangingilid na ang mga luha sa mata nito. "W-Wala na kami ni Steve. Noon pa man, natututo na akong kalimutan siya at mag-move on. Hindi na kasi strong ang relationship naming dalawa. Naramdaman kong malaki ang kanyang ipinagbago simula ng umalis siya at tumira ng America...." Nalaglag na ang mga luha sa mata ni Anthony. "Anthony, I'm so sorry kung nasaktan kita... Hindi ko ginustong gawin iyon. Alam mo bang mahal na kita bago ka pa umamin sa akin, sa amin... Remember the day na kumanta ka? Alam kong I felt something strange about you. I think doon ko na-realized na may gusto ako saiyo..." Pinahid ko ang mga luha sa pisngi ko.

Naiyak na rin si teacher saka ang ilang mga kaklase nila...

"S-So, I'm asking you this question. Do you still love me?... You don't have now the reason para hindi ako sagutin. It is discussion time, so as our rule... Every questions must be answer." "K-Karen, sometimes you don't need to asked questions for you to be able to know the answers." Lumapit si Anthony kay Karen. Pinahid niya ang mga luha sa pisngi ng dalaga. Then, hinawakan niya ang kamay nito. Hinalikan. Tapos inilagay ang palad ng dalaga sa kanyang dibdib. "No more words... Just feel it."

Tayuan ang mga kaklase nila at nagpalakpakan. Nakisabay na rin si teacher.

Napangiti si Karen."G-Gusto kong sabihin mo sa akin na mahal mo ako..." Ngumiti si Anthony. Tapos tinitigan niya si Karen. "I love you, Karen..."malambing na sambit ni Anthony. "I love you too, Anthony..."

NIYAKAP ni Karen ng husto si Anthony. NIYAKAP din siya ng binata.

MULING nagpalakpakan ang lahat. Tumigil na ang iba sa pag-iyak.

NAGKATITIGANG muli sina Karen at Anthony. Tapos they hold each others hand...

END. END.