Љубов како водечка сила во делото ,,Сон на летната ноќ ''

Како што знаеме љубовта во литературата а и во животот е често водечки мотив, таа е семоќна,таа се представува како највишата форма на среќа, но сепак има и темна страна. Никогаш не е проста, ретко е лесна а и има способност да го замати разумот. Таа е оган што те гори ако си играш со неа. Ваквата пореалистична верзија на љубовта почнла да се појавува во времето на ренесансата кога почнале да се создаваат дела кои пореалистично го прикажуват светот. Љубовта како водечка сила на лудето била добар мотив преку кои можело да се прикаже човековата природа. Љубова не била повеќе сметана за совршена, таа била исполнета со грешки и недостатоци исто како и ликовите што таа ги водела. Таа станала похумана и со тоа и многу подинамична заначејки дека била подложена на критика и исмеја. Во делото ,,Сон на летната ноќ '' на Шекспир ја исмејава дотогашната идеја на љубовта, и на љубовната прикаска. Тој создава сценарио во кое што сите ликови имаат проблеми кои произлегуваат од нивната љубов . Тоа служи да потенцира дека љубовта не е секогаш поволна, ниту е лесна. Ликовите се оставени несиполнети поради нивната љубов, токму тоа ги прави нив несреќни. Тука се исакнува темната страна на љубовта . Тие не се среќни поради нивната љубов. Таа ги остава недовршени. Подоцна во приказнат влегува како елемент и љубовниот напиток коишто самовилата Пук ќе го искористи во обид да им ги реши проблемите на главните ликови. Тоа ќе биде неуспех што само додава на мотивот на несовршен љубов. Нивните медусебни врски ќе бидад во хаос поголем од предходниот, прикажуваки ја непредвидливата природна љубовта. Атракцијата ќе смени фокус што ќе предизвика конфликт меду ликовите, што ќе доведе до поголем хаос.