BOLETN INFORMATIVO DEL CLUB NUTICO DE PORTOSN Octubre - Noviembre de 2003 N 12.

Dep. Legal n C-1701-03

PEREIRIOS
Decano de prensa Biblioteca Boletn Informativola da nutica del Barbanza do CEIP do Foxo
BOLETN N 130 XANEIRO 2013

ROSA HERRAIZ NO CEIP DO FOXO

On dicir que a este cole sempre se lle chamou A Universid. Non me estraa, pois como nunha boa universidade, aqu aprndense cousas importantes. Aprndese a medrar coa poesa, a bailar e a tocar instrumentos tradicionais, a facer unha cooperativa, e tamn a debuxar e a valorar a expresin plstica. Aprndese a amar a nosa lingua, a colaborar, a ser creativos e creativas.... Aprndese, en fin, dende a aldea, a ser habitante do mundo.

Mara Mario Carou

PANTONE H685 8C

Pxina 2

PEREIRIOS

A xente do Foxo xente moi especial.

A xente grande e a xente pequena. Esa xente pequena, representada por 27 rapaces e rapazas de 5 e 6 deba ser o motivo do mural; pero non s tian que ser os protagonistas senn que tamn deban participar na sa elaboracin. A mellor maneira que se me ocorreu para que isto se cumprise foi pedirlles un autorretrato a cada un, que eu despois xuntei como un crebacabezas. As o mural tan seu coma meu. (Aqu est o resultado e espero que vos guste). On dicir que a este cole sempre se lle chamou A Universid. Non me estraa, pois como nunha boa universidade, aqu aprndense cousas importantes. Aprndese a medrar coa poesa, a bailar e a tocar instrumentos tradicionais, a facer unha cooperativa, e tamn a debuxar e a valorar a expresin plstica. Aprndese a amar a nosa lingua, a colaborar, a ser creativos e creativas.... Aprndese, en fin, dende a aldea, a ser habitante do mundo. No tempo que compartn coas aulas de 5 e 6 penso que todos aprendemos cousas uns dos outros.

N130. XANEIRO 2013

Pxina 3

Os nenos e nenas xa saben como se pode facer un cartel, ou o significado da palabra minimalismo. E eu aprendn unha chea de cousas. Descubrn o ben que debuxan os alumnos do Foxo. Comprendn o valor duns mestres comprometidos co seu traballo. E tamn que esta escola (e todas as escolas do rural) un tesouro que debemos conservar. Estou moi contenta de ter unha pequena parte con forma de rbedo nesta universid. Quero darlle as grazas ao cole. Grazas por contar comigo e por tratarme tan ben. Parabns polo voso traballo e moito nimo para defender a vosa (e nosa) escola na aldea.
Rosa Herraiz

No corazn teo gardadas: Unha cantiga de amor outra cantiga de penas e a derradeira, do sol. A de amor cntoa moi ledo en ruadas canto a do sol, cntoa de penas chorando entre angustias, odio e dor. Para ti, menia canto hoxe a que sei cantar mellor. Moi ledo hei de cantala se me deixa o corazn.
Dme a ta man. Xos Manuel Mosquera Carbn. Edicins Fouce, 1999.

O MELLOR FARO PARA IMPEDIR QUE OS POBOS TROPECEN UNHA ESCOLA