Verrast door een watervloed in de grot Cueva de Guantes.

Marius van Heiningen

Meer informatie en fotos in: http://wildnaturespain.blogspot.com.es/2013/03/avontuurlijke-watervloed-in-degrot-la.html

Introductie.
Het bezoeken en bestuderen van grotten is een ziekte waar ik al tientallen jaren lang last van heb. Als geoloog die zich heeft gespecialiseerd in het hoe en waarom van het onstaan van grotten, is elk grotbezoek interessant. Gemiddeld bezoek ik elke week wel n of twee grotten en afgelopen week besloot ik om de grot La Cuevona, gelegen in de omgeving van Guardo, weer eens te bezoeken. La Cuevona, hetgeen grote grot betekent, bestaat uit een gallerij van enkele honderden meters lang die dwars door een kalkstenen heuvelrug loopt. De noordelijke ingang is blootgelegd gedurende de werkzaamheden in een nu verlaten kalksteengroeve, terwijl de zuidelijke en natuurlijke ingang wordt gevormd door een groot ingangsportaal, hetgeen vermoedelijk tot de naam van de grot heeft geleid. Overigens staat de grot ook bekend als Cueva de Guantes. Mijn laatste bezoek was al lang geleden en ik was benieuwd of ik deze keer nieuwe geologische details zou ontdekken. Behalve de gallerij heeft de grot nog drie redelijk grote zalen en door de hele grot loopt een ijzeren waterleidingsbuis. Vanwege de

Bij de natuurlijke ingang stroomt er gedurende hevige regen een beek naar binnen.

grote ingangsportaal is de grot vermoedelijk al sinds mensenheugenis bekend, vandaar dat er sinds 2009 archeologische opgravingen worden verricht. Helaas heeft het echter ook geleid tot het verdwijnen van alle opvallende en draagbare druipsteenafzettingen. Echter, omdat de meeste geologische aanwijzingen zich bevinden in de wanden die de grotgallerijen omsluiten, blijft een bezoek de moeite waard. Ik moet nog opmerken dat het bezoeken van grotten over het algemeen een groeps aangelegenheid is, omdat het niet van gevaar is ontbloot. Alleen ervaren grotonderzoekers, ook wel speleologen genoemd, die alle gevaren onderkennen en ze ook niet onderschatten, mogen de meer gemakkelijke en horizontale grotten alleen bezoeken. En altijd van te voren laten weten in welke grot je je bevindt.

Een topografische kaart van de Cueva de Guantes, de grot bestaat uit n lange gallerij en drie zalen. De totale lengte van de grot is zon 500 meter. Het is opvallend dat de gangen alleen maar noord-zuid of oost-west lopen. Als er een beek de grot inloopt staat de lage doorgang geheel vol met water, hetgeen een doorsteek onmogelijk maakt.

Het avontuur.
Na de grot bij de kalksteengroeve te zijn binnen gegaan was de voortgang gemakkelijk en interessant, zelfs zijn er nog enkele kleinere druipsteen formaties gevonden (zie de fotos) en interessante aanwijzingen dat de grot op sommige plaatsen ooit bijna tot aan het plafond was opgevuld met sediment. Totdat er op zeker ogenblik ineens het kabbelen van water hoorbaar werd. Zon 10 meter verderop verscheen het eerste water tussen de op de grond liggende rotsblokken en in minder dan een minuut stond ik met mn laarzen midden in een beek. Vaak heb ik in de winter water zien stromen door in de zomer droge gallerijen, maar dat je je er net in bevindt als het water komt opzetten, nou dat is een echt buitenkansje. Terug naar de ingang was ik een lage gang gepasseerd waarvan duidelijk was dat deze geheel vol zou stromen, zodat de terugweg alleen mogelijk zou zijn indien ik voor het water uit terug zou snellen. Ik kon me

echter van vorige bezoeken herinneren dat ik al vlakbij de andere ingang was en dat er geen plekken waren die tot aan het plafond konden vollopen, daarom besloot ik om eerst de situatie bij natuurlijke ingang te gaan verkennen. Na vaststelling dat er inderdaad geen mogelijkheid tot volledig onderlopen bestond, ben ik teruggegaan naar waar het waterfront zich bevond. Net voor de lage plek die zou onderlopen, is er een stenen trapje gebouwd (vermoedelijk ter voorkoming van afkalving van het hoogteverschil, wat de waterleidingsbuis zou kunnen bedekken), hetgeen me een geschikte plaats voor een leuke foto leek. Onderaan het trapje stond ik het water op te wachten, en het was opvallend dat voordat de eigenlijke waterstroom aankwam er al water door allerlei gaten en kieren naar binnen liep. In dit geval was er niet veel aan de hand, maar in andere gevallen kan het van levensbelang zijn te weten dat het water zich eerder door ondergrondse kieren en breuken kan verplaatsen dan over de bodem van een gallerij. Nog geen halve minuut nadat het water over het trapje begon te lopen, was ik al niet meer in staat om er met droge laarzen weer uit te komen. En ik gebruik hoge laarzen. Terug naar de natuurlijke ingang was de stroom al opgezwollen tot een op enkele plaatsen kniediepe bergbeek, maar ja, mn laarzen waren toch al nat. Eenmaal buiten de grot, bleek oa. uit de ondergelopen weilanden dat het gedurende mn bezoek flink had geregend. De terugweg was nu dus buitenom, over de heuvelkam. Eenmaal terug bij de noordelijke ingang bleek de vloed daar eerder aangekomen te zijn dan ik; er kwam een flinke beek uit.

De noordelijke ingang aan het begin van het bezoek.

Dezelfde ingang twee uur later.

Het waterfront in de grot.

Op dezelfde plaats, maar zon 15 seconden later.

Nog eens zon 20 seconden later.

De beek is 3 meter breed en meer dan laars diep. Veel meer fotos en andere berichten over de wilde natuur in het Cantabrisch Gebergte zijn te vinden op: http://wildnaturespain.blogspot.com.es/