JoLa
Another trick in the wall
Iannis Michalou(di)s
Κυνηγός νεφών!
Αυτός ο άνθρωπος είναι να µην µπει σε λεωφορείο.
Μέσα σε ένα λεωφορείο γεννήθηκε το 1965, στο
δρόµο από Ανάβρα προς Καρδίτσα. Σε ένα λεωφο-
ρείο, τριάντα χρόνια µετά, από Βερολίνο για Παρίσι
και καθώς χάζευε τον άδειο ουρανό, κάτι του
έλειπε κι ονειρεύτηκε ένα τετράγωνο σύννεφο στο
ηλιοβασίλεµα. Άφησε πίσω του το land art, παράτη-
σε τα πανιά στα δέντρα να κρέµονται και, αφού τέ-
λειωσε το διδακτορικό του στις τέχνες, έφυγε από
τη Σορβόννη, για να πάει στην Αµέρικα, να κάνει το
όνειρό του πραγµατικότητα: Νεφέλη Στον Κύβο! Συ-
γκεκριµένα, µε ένα post doc στο M.I.T. κατάφερε να
µάθει περισσότερα για το κίνηµα του sky art και µε
τη βοήθεια φυσικών και µαθηµατικών επιστηµόνων
και τη χρήση λέιζερ να δει µπροστά του έναν κύβο
υδρατµών εντός δωµατίου. Λίγο έλειψε να το δούµε
κι εµείς στην έναρξη των Ολυµπιακών Αγώνων στην
Αθήνα, αφού τον είχε πάρει ήδη είδηση ο ∆ηµήτρης
Παπαϊωάννου, µέσω της Ελευθερίας Ντεκώ. Εκεί,
στις Αµερικές, ήταν που έπεσε στα χέρια του η αερο-
γέλη πυριτίου, ένα υλικό που χρησιµοποιεί η NASA
για τη συλλογή αστρόσκονης, και το χρησιµοποίησε
για πρώτη φορά στον κόσµο το 2001, καταργώντας
την Ευκλείδεια Γεωµετρία στην τέχνη και στη γλυπτι-
κή, δηµιουργώντας τα «αερόπλαστα».
Από το 2003, δίπλα στον παραδοσιακό αντιδρα-
στήρα απόσταξης τσίπουρου, στην Κάτω Κτηµένη(!)
εγκατέστησε το εργαστήριό του (αντιδραστήρα
πυρηνικής σχάσης) στην παρατηµένη αποθήκη του
Αγροτικού Συνεταιρισµού. Κι εύκολο, νοµίζετε, ήταν
να πειστούν οι αγρότες να του τη δώσουν, για να
φτιάξει ο Γιάννης γλυπτά από αέρα; Για τα παιδιά
του χωριού είναι ο «εφευρέτης», και ξετρελαίνονται
βλέποντας γλυπτά να αιωρούνται µε τα παιχνίδια των
µαγνητικών πεδίων. Σκεφτείτε τι εµπειρία βιώνουν
αυτοί οι πιτσιρικάδες κοντά στη λίµνη Σµοκόβου µε
τον ήπιων τόνων δήµαρχο, που ακόµα δεν πήγε να
συναντήσει τον καλλιτέχνη. Με µια µεταµοντέρνα µέ-
θοδο χύτευσης του µπρούτζου σε καλούπι, που χρη-
106 SOUL
σιµοποίησε για να δηµιουργήσει conceptual pieces
of art, µε εµπνεύσεις από την κυκλαδική τέχνη, τιµή-
θηκε το 2007 µε το Χρυσό Φάρο στην Μπιενάλε της
Αλεξάνδρειας. Τα νέα όµως είναι πιο ποιητικά: Κατά-
φερε να δηµιουργήσει ένα σύννεφο σε µπουκάλι. Με
χαρά µας παρουσιάζει τη νέα του αγάπη, τον «εµφια-
λωµένο ουρανό» (bottled sky), όπως τον βγάζει µέσα
από τον αντιδραστήρα του, χρησιµοποιώντας γυαλί
και αλκοόλη, δηµιουργώντας ένα στερεοποιηµένο
αφρό/σπόγγο γυαλιού. Μια αλκοόλη είναι κι αυτό που
ξαναψύχεται και µοιάζει µε πανάλαφρο σύννεφο.
Η πρώτη του ύλη, το διοξείδιο του πυριτίου, ένα
υλικό που αποθηκεύει µνήµη, είναι το 1% του σύννε-
φου που δηµιουργεί ο καλλιτέχνης. Το υπόλοιπο 99%
Καθώς έστριβε το τσιγάρο του, παρατηρούσα τα
νύχια του, που έδειχναν πως δούλευε σπρέι το προ-
ηγούµενο βράδυ και εφάρµοζε τις σκέψεις, τις ιδέες,
τις απόψεις του επί τοίχων ή δοκίµασε να αναρτήσει
ένα από τα «µεγάλα πόστερ» του. Αυτό το χαµη-
λών τόνων παιδί, πριν τα 25 του, µε ένα T-shirt µε
εκτύπωση δικής του φαντασίας, όταν ήταν µικρός,
ζωγράφιζε κόµικς στα τετράδιά του και τώρα γεµίζει
γκράφιτι και στένσιλ, όπως οι «κρυµµένοι σκοπευ-
τές» του, που υπάρχουν και στο βιβλίο «Στο ∆ρόµο»
του Κυριάκου Ιωσηφίδη (εκδ. Μεταίχµιο), από ανά-
γκη να εκφραστεί, για να µείνει ζωντανός.
Κάθε έργο του µία ιστορία: πριν, κατά τη διάρ-
κεια και µετά την ολοκλήρωσή του. Ένα έργο σε
διάλογο µε την πραγµατικότητα. Μια τέχνη του
δρόµου. Μια τέχνη που την περνά µε επιτυχία και
στο σχεδιασµό cd, αφίσας, εντύπων. Ο JoLa είναι
πρότυπο για τα παιδιά που ξεκινούν να βάφουν
τοίχους στην Καρδίτσα. Όλοι τον ξέρουν και µι-
λούν γι’ αυτόν, που τα κατάφερε.
www.myspace.com/jolalive
είναι αέρας. Ο ίδιος λέει πως δε δηµιουργεί, αλλά
καταστρέφει, εξαϋλώνει, φέρνοντας το γλυπτό του
πιο κοντά στην ιδέα, βάζοντας µες στην ύλη το κενό.
Και το φως, σκεδάζοντας (scattering), µη εστιάζο-
ντας, αφήνει να φανεί ένα γλυπτό-ποίηµα, µε µπλε-
πορτοκαλί αποχρώσεις. Ένα φυλαχτό, φτιαγµένο από
ουρανό. Τόσο φτηνό (50 ευρώ), ώστε να µπορούν να
το έχουν στην τσέπη τους οι φαντάροι κι οι ερωτευ-
µένοι. Ένα παραµύθι για τον κλωνοποιηµένο ουρανό,
που θα έκανε ευτυχισµένο τον Πικάσο. Όταν η τέχνη
συνάντησε την επιστήµη: Fractals, in between space.
Αγγίζοντας τον ενδιάµεσο χώρο.
www.michalous.com
Deathvalves
Η ευτυχία είναι στο λιβάδι
Φωτογραφία: Βασίλης Σπύρου
Το δηµοτικό αναψυκτήριο εντός του πάρκου Παυ-
σίλυπο το θυµούνται πολλά συγκροτήµατα που
ξεκίνησαν από δω τις ζωντανές τους εµφανίσεις.
Στη σκηνή του και οι Deathvalves.
Αυτοκίνητα που πατούν γκάζι και λιώνουν τα
λάστιχά τους στην άσφαλτο. Αυτά τα παιδιά µε τα
µαύρα ρούχα γουστάρουν να ξυπνήσουν όλη την
πόλη µε τη φασαρία τους. Αγριεµένοι αγγλικοί στί-
χοι, ηλεκτρικές στριγκλιές του T-Syndrome, ένας
Sakis να βαράει ντραµς κι ο Chris Red ακλόνητο
µπάσο. Με τον πρώτο τους ολοκληρωµένο δίσκο,
«Wild Rock n’ Roll Obsession» (2007), δηλώνουν
Απόστολος Παληός
Ο πιανίστας
Φωτογραφία: Βασίλης Σπύρου
Στο ισόγειο του ξενοδοχείου «Άρνη», από τα τέλη της
δεκαετίας του 1920, κοσµικοί χοροί και φιλανθρωπι-
κές βραδιές στη µεγάλη αίθουσα. Περαστικοί εργά-
τες µε περιέργεια έβλεπαν τις καλοντυµένες κυρίες
πίσω από τα τζάµια. Σήµερα, το ιστορικό ξενοδοχείο
λειτουργεί υπό τη διεύθυνση της Domotel. Εδώ συ-
ναντούµε τον Απόστολο Παληό.
Από µικρός ένιωθε τη µουσική ως το φυσικό του
χώρο και το πιάνο φυσικό αντικείµενο, για να ακου-
µπά τα χέρια του. Κατάλαβε από νωρίς πως «δεν
µπορείς να παίζεις Μότσαρτ όπως Ραχµάνινοφ». Γι’
αυτό, από το µικρό ∆ηµοτικό Ωδείο Καρδίτσας πήγε
στη Λάρισα, µετά σπουδές µουσικολογίας στο Πανε-
πιστήµιο Αθηνών κι από τα 20 ώς 27 του χρόνια στη
Μουσική Ακαδηµία του Βερολίνου και της Λειψίας.
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ήδη είχε κάνει ταξί-
δια για κονσέρτα σε όλο τον κόσµο και δισκογραφία
µε το γερµανικό πιανιστικό κουαρτέτο Aurora και
το 2007 ανακηρύχθηκε «καλύτερος νέος Έλληνας
καλλιτέχνης». Εκτός από σολίστ, είναι και συνθέτης
την παρουσία τους στην πεινασµένη για ροκ Καρ-
δίτσα, που στερείται µιας ροκ µουσικής σκηνής, και
αναζητούν εµπειρίες live εµφανίσεων.
Μια «αλήτικη» µπάντα, που, όταν βαριέται αυτή
την πόλη, γυρίζοντας στο σπίτι από τη δουλειά,
κάνει πτήσεις µουσικές. Καµαρώνει για το support
που έκανε στους Brocas Helm αλλά και για τη συµ-
µετοχή στο αυτοσχέδιο (σε γρασίδι αυλής σπιτιού)
Gorgovites Garden Festival… Burn the Engine!
www.myspace.com/deathvalves
µουσικής για πιάνο και ορχήστρα και δε θα είναι πε-
ρίεργο αν τον δούµε να υπογράφει µουσική για τον
κινηµατογράφο. Αν από σύγχρονους έλληνες πιανί-
στες ξέρατε µόνο τον Σγούρο, κάντε updating.
Από τον Σεπτέµβρη, τις ώρες που δε µελετά -µιας
και επιβάλλεται να παίζει δίχως παρτιτούρες- τον
απασχολεί η µαµά πατρίδα. Τον Νοέµβρη παρου-
σίασε την πρώτη του προσωπική δισκογραφική
δουλειά, µε εξωµουσικά στοιχεία (βασισµένη σε
άλλες τέχνες), σε µουσική Liszt, Glinka, Mussorgsky
(Νέαρχος) κι έκανε µια εµφάνιση µε την Καµεράτα
στο Μέγαρο Μουσικής. Τον ∆εκέµβρη πετάχτηκε
για ένα κονσέρτο µε τη Συµφωνική Ορχήστρα του
Βερολίνου στη Φιλαρµονική του Βερολίνου, ενώ
παράλληλα ασχολείται επιστηµονικά µε το πιανι-
στικό έργο του Λώρη Μαργαρίτη, που σύντοµα θα
κυκλοφορήσει για πρώτη φορά σε δίσκο (Naxos,
σειρά Greek Classics), παιγµένο από τα χέρια του.
Όλο τον κόσµο γύρισε, στην Καρδίτσα ακόµη δεν
έπαιξε ο Απόστολος. Ένα πιάνο µε ουρά, βρε παιδιά!
107