Augustinus Augustinus analyse van het geheugen maakt duidelijk dat wanneer iets gezocht word, dit reeds

in het geheugen aanwezig moet zijn. Als iemand zijn sleutels is verloren, heeft hij een idee van de sleutels in het geheugen. Daarom kan hij ze terugvinden. Was het idee van de sleutels niet ergens in het geheugen, dan had hij ze nooit terug kunnen vinden. Hij zou niet weten waarnaar hij moest zoeken. Alleen als er een idee van de sleutel in zijn geheugen bevind, zal de zoeker de sleutels herkennen als hij ze tegen komt. Augustinus, in zijn zoektocht naar god, vraagt zich af of op welke manier het gelukkige leven wordt herinnerd. Alle mensen zijn immers op zoek naar het gelukkige leven, dus moeten zij in het geheugen een idee hebben waarnaar zij zoeken. Dan blijkt dat dit niet zo gemakkelijk in het geheugen te vinden is als, bijvoorbeeld, verloren sleutels. Stoffelijke dingen, maar ook welsprekendheid worden met de zintuigen waargenomen en komen zo in het geheugen en op gelijke wijze herinnerd. Maar het gelukkige leven heeft niemand volgens Augustinus ooit ervaren, en toch streeft iedereen ernaar. Miscchien, stelt hij, wordt het gelukkige leven herinnert, op de manier waar op vroegere droefheid later als droefheid herinnerd worden. Dat is immers niet gelijkelijk. Maar zowel vreugde als droefheid zijn ooit in het geheugen achter gelaten. Het gelukkige leven niet. Dan vraagt Augustinus zich af waarom, hoewel iedereen naar het gelukkige leven streeft, de mensen niet allen naar het zelfde streven. De een denkt va het n gelukkig te worden, de ander van iets anders. Daarom, zegt Augustinus, is het zoeken van veel mensen het zoeken naar het verheugen. Het verheugen bevind zich in ieders geheugen. Maar dat betekend dat niet iedereen naar het ware verheugen streeft. Het ware vergheugen is het gelukkige leven en dat is het leven gericht op god. Daarom concludeert dat niet iedereen het gelukkige leven nastreeft. Het verschil lig volgens Augustinus in het verheugen naar waarheid of onwaarheid. Mensen lijken zich vaak te verheugen met onwaarheid, en juist de waarheid te haten. Omdat mensen niet het slachtoffer van bedrog of dwaling willen zijn. Zodoende haten ze de waarheid omwille van datgene dat ze in plaats van de waarheid liefhebben.(p. 17) Als de waarheid hen wijst op hun dwaling, wijzen de mensen de waarheid af om van het genot van de onwaarheid te kunnen geniete, als ware het de waarheid. Hoe weten we nu of we de waarheid nastreven? Men moet zich volgens Augustinus openstellen voor de waarheid. God was eerst niet in Augustinus geheugen, maar toen hij zich openstelde voor de waarheid, zag hij het licht en wist hij waar hij naar moest streven. God is de waarheid en de waarheid moet zich openbaren en dat is de gunst van god aan degenen die volgens naar het ware willen streven. Op het eerste gezicht lijkt Augustinus te zeggen dat hij god heeft gevonden. Dat zou betekenen dat hij volgens Sextus indeling in de categorie: mensen die vinden wat ze zoeken. Maar Augustinus heeft god niet in zichzelf gevonden, hij is immers nog op zoek. Hij heeft slechts onderzocht waar god in zijn geheugen te vinden is. Zo heeft iemand zijn sleutels nog niet gevonden, als hij het beeld van de sleutels in zijn geheugen naar voren haalt. Dan zou Augustinus eerder in de categorie : mensen die blijven zoeken . Aan de andere kant kunnen we zeggen dat Augustinus wel claimt te weten dat god in zijn geheugen is. In die zin valt hij toch in de eerste categorie. De scepticus zal immers nooit zeggen dat God in het geheugen is. Dat is namelijk een oordeel met een argument, waar de scepticus een vergelijkbaar tegenargument voor kan formuleren, waarna hij zijn oordeel opschort. Toch denk ik dat Augustinus positie beter kunnen interpreteren als nog zoekende. Dit is de belangrijkste eigenschap van een filosoof. Als we op de plaatsen waar Augustinus God noemt,

het Ware of de waarheid lezen (en dat kan goed, want Augustinus gebruikt ze op dezelfde manier), blijkt Augustinus in de eerste plaats een filosoof, dat wil zeggen, als de filosoof iemand is die naar waarheid streeft.