Slarlj

1 F ok fjrvi rnti fyra kind s hinn grimmi greppr; yfir ann veg, er hann varai, ni engi kvikr komask. 2
4

Einn hann t opt harla, aldri bau hann manni til matar, r enn mr ok meginltill gestr gangandi at gtu kom. 3
4

Drykks of urfi lzk hinn dsti mar ok vanmettr vera; hrddu hjarta hann lzk tra eim, er r hafi vlyndr verit. 4
4 4 Mat ok drykk veitti hann eim er mr var, alt af heilum hug; gus hann gi, gu hnum beini, v hann hugisk vligr vera. 5

Upp hinn st, ilt hann hugi, eigi var arfsamliga egit; synd var hans svall, sofanda myri fran, fjlvaran. 6
4

Himna gu ba hann hjlpa sr, hann veginn vaknai; en s gat vi syndum taka, er hann hafi saklausan svikit. 7
4

Helgir englar kmu r himnum ofan ok tku sl hans til sn; hreinu lfi hon skal lifa me almtkum gui. 8
4

Au n heilsu rr engi mar, hnum gangi greitt; margan at skir er minst of varir, engi rr sttum sjlfr. 9
4

Ekki eir hugu Unnarr ok Svaldi, at eim mundi heill hrapa; naktir eir uru ok nmir hvvetna, ok runnu sem vargar til viar. 10
4

Munaar rki hefir margan tregat, opt verr kvalri af konum; meingar r uru, hinn mtki gu skapai skrliga. 11
4

Sttir eir vru Svfar ok Skartheinn, hvrgi mtti annars n vera, fyrr enn eir ddusk
4

fyr einni konu: hon var eim til lta lagin. 12 Hvrskis eir gu fyr hvtu mey, leiks n ljsra daga; ngvan hlut mttu eir annan muna en at ljsa lk. 13
4

Daprar eim uru hinar dimmu ntr, ngvan mttu eir stan sofa; en af eim harmi rann heipt saman millum virktar vina. 14
4

Fdmi vera flestum stum goldin grimmliga; hlm eir gngu fyr hit horska vf ok fngu bir bana. 15
4

Ofmetna drgja skyldi engi mar, at hefik sannliga st; v at eir hverfa, en hnum fylgja, flestir gui fr. 16
4

Rk au vru Rn ok Vboi ok hugusk gott eitt gera; n au sitja ok srum sna ymsum elda til. 17
4

 sik au tru ok ttusk ein vera allri j yfir; en leizk eirra hagr annan veg almtkum gui. 18
4

Muna au drgu marga vegu ok hfu gull fyr gaman; n er eim goldit, er au ganga skulu milli frosts ok funa. 19
4

vinum num tru aldregi, r fagrt mli fyrir; gu heit, gott er annars vti hafa at varnai. 20
4

Sv hnum gafsk Srla hinum gra, er hann lagi vald hans Vglfs; tryggliga hann tri, en hinn at tlum var, snum brurbana. 21
4

Gri hann eim seldi af gum hug, en eir htu hnum gulli gegn; sttir ltusk, mean saman drukku, en kmu flrir fram. 22
4

En eptir rum degi, er eir hfu Rgjardal riit, sverum eir meiddu
4

ann er saklauss var ok ltu hans fjrvi farit. 23 Lk hans eir drgu leynigtu ok brytjuu brunn nir; dylja eir vildu, en drttinn s heilagr himnum af. 24
4

Sl hans ba hinn sanni gu sinn fgnu fara; en skudlgar hygg ek sla muni kallair fr kvlum. 25
4

Dsir bi r drttins mla vera hollar hugum; viku eptir mun r vilja ns alt at skum ganga. 26
4 4 Reiiverk, au unnit hefir, bt eigi illu yfir; grttan gla skaltu me gum hlutum; at kvea slu sama. 27

gu skal heita til gra hluta, ann er hefir skatna skapat; mjk fyrir verr manna hverr, er seinar finna fur. 28
4

sta dugir einkum vandliga ess er ykkir vant vera; alls n verr s er enskis bir, fr hyggr egjanda rf. 29
4

Sla ek kom, snemma kallar, til dmvalds dyra; angat ek tlumk, v mr heitit var: s hefir krs er krefr. 30
4

Syndir v valda, at vr hryggvir frum gisheimi r; engi ttask, nema ilt gri; gott er vammalausum vera. 31
4

lfum lkir ykkja allir eir, er eiga hverfan hug; sv mun gefask eim er ganga skal r inar glddu gtur. 32
4

Vinsamlig r ok viti bundin kenni ek r sjau saman; grla au mun ok glata aldregi, ll eru au nt at nema. 33
4

Fr v er at segja, hv sll ek var ynisheimi , ok hinu ru,

hv ta synir vera naugir at nm. 34 Vil ok dul tlir vira sonu, er fkjask f; ljsir aurar vera at lngom trega, margan hefir aur apat. 35
4

Glar at mrgu tta ek gumnum vera, vat ek vissa ftt fyrir; dvalarheim hefir drttinn skapat munafullan mjk. 36
4

Ltr ek sat, lengi ek hlluumk, mjk var ek lystr at lifa; en s r er rkr var; frammi eru feigs gtur. 37
4 4 Heljar reip kmu harliga sveig at sum mr; slta ek vilda, en au seig vru; ltt er lauss at fara. 38

Einn ek vissa, hversu alla vega sullu stir mr; Heljar meyar er mr hrolla buu heim hverju kveldi. 39
4

Sl ek s sanna dagstjrnu drpa dynheimum ; en Heljar grind heyra ek annan veg jta ungliga. 40
4

Sl ek s setta dreyrstfum, mjk var ek r heimi hallr; mttug hon leizk marga vegu fr v er fyrri var. 41
4

Sl ek s, sv tti mr, sem ek sja gfgan gu; henni ek laut hinzta sinni aldaheimi . 42
4

Sl ek s, sv hon geislai, at ek ttumk vtki vita; en Gylfar straumar grenjuu annan veg, blandnir mjk vi bl. 43
4

Sl ek s sjnum skjlfandi, hrzlufullr ok hnipinn; vat hjarta mitt var heldr mjk runnit sundr sega. 44
4

Sl ek s sjaldan hryggvari, mjk var ek r heimi hallr; tunga mn

4

var til trs metin, ok klnat alt fyr utan. 45 Sl ek s san aldregi eptir ann dapra dag, vat fjallavtn luktusk fyr mr saman, en ek hvarf kallar fr kvlum. 46
4

Vnarstjarna flaug, var ek fddr, brot fr brjsti mr; htt at hon fl, hvergi settisk, sv at hon mtti hvld hafa. 47
4

llum lengri var s hin eina ntt, er ek l stirr strm; merkir at er gu mlti, at mar er moldar sonr. 48
4

Viri at ok viti inn virki gu, s er skp haur ok himin; hversu einmana margir fara, vi skylda skyli. 49
4

Sinna verka ntr seggja hverr, sll er s er gott grir; aui fr er mr tlu var sandi orpin sng. 50
4

Hrundar hungr tlir hlda opt, hann hefir margr til mikinn; lauga vatn er mr leiast var eitt allra hluta. 51
4

norna stli sat ek nu daga, aan var ek hest hafinn; ggjar sl er skein grimmliga r skdrpnis skjum. 52
4

Utan ok innan ttumk ek alla fara sigrheima sjau; uppi ok niri leitaa ek ra vegar, hvar mr vri greiastar gtur. 53
4

Fr v er at segja, hvat ek fyrst um s, ek var kvlheima kominn: svinir fuglar, er slir vru, flugu sv margir sem m. 54
4

Vestan s ek fljuga Vnar dreka, ok fll glvalds gtu; vngi eir skku, sv va tti mr springa haur ok himinn. 55
4

Slar hjrt leit ek sunnan fara, hann teymu tveir saman; ftr hans
4

stu foldu , en tku horn til himins. 56 Noran s ek ra Nija sonu, ok vru sjau saman; hornum fullum drukku eir hinn hreina mj r brunni Baugregins. 57
4

Vindr agi, vtn stvai, heyra ek grimmligan gn; snum mnnum svipvsar konur mlu mold til matar. 58
4

Dreyrga steina r hinar dkku konur drgu daprliga; blug hjrtu hngu eim fyr brjsti utan, mdd me miklum trega. 59
4 4 Margan mann s ek meiddan fara eim glddu gtum; andlit eirra ttu mr ll vera rgjar bli roin. 60

Marga menn s ek moldar gengna, er eigi mttu jnustu n; heinar stjrnur stu yfir hfi eim far feiknstfum. 61
4

Menn s ek , er mjk ala fund um annars hagi; blgar rnar vru brjsti eim merktar meinliga. 62
4

Menn s ek ar marga fegna, eir vru villir vega; at kaupir s, er essa heims apask at heilum. 63
4

Menn s ek , er mrgum hlutum vltu um annars eign; flokkum eir fru til Fgjarns borgar, ok hfu byrar af bli. 64
4

Menn s ek , er margan hfu f ok fjrvi rnt; brjst gegnum rendu brgnum eim flgir eitrdrekar. 65
4

Menn s ek , er minst vildu halda helga daga; hendr eirra vru heitum steinum neglar nauliga. 66
4

Menn s ek , er af mikillti virusk vnum framar; kli eira

4

vru kynliga eldi um slegin. 67 Menn s ek , er mart hfu or annan logit; heljar hrafnar r hfi eim harliga sjnir slitu. 68
4

Allar gnir fr eigi vitat, r er helgengnir hafa; star syndir vera at srum btum; koma mein eptir munu. 69
4

Menn s ek , er mart hfu gefit at gus lgum; hreinir kyndlar vru yfir hfi eim brendir bjartliga. 70
4 4 Menn s ek , er af miklum hug veittu ftkum frama; lsu helgar bkr ok himna skript englar yfir hfi eim. 71

Menn s ek , er mjk hfu hungri farit hrund; englar gus lutu llum eim; at er zta una. 72
4

Menn s ek , er mur hfu ltit mat munn; hvlur eirra vru himingeislum hafar hagliga. 73
4

Helgar meyjar hfu hreinliga sl af syndum vegit manna eirra, er mrgum degi pna sjlfa sik. 74
4

Hvar reiir s ek me himnum fara, r eiga gtur til gus; menn eim stra, er myrir eru alls fyr ngvar sakir. 75
4

Hinn mtki fair! mztr sonr! heilagr andi himins! ik bi ek skilja, er skapat hefir, oss alla eymum fr. 76
4

Bjgvr ok Listvr sitja Heris dyrum organs stli ; jrna dreyri fellr r nsum eim, s vekr fjn me fyrum. 77
4

ins kvn rr jarar skipi, mug muna; seglum hennar

4

verr s hlait, eim er rreipum ruma. 78 Arfi! fair einn r rit hefi, ok eir Slktlu synir, hjartar horn, at er r haugi bar hinn vitri Vgdvalinn. 79
4

Hr ru rnar, er ristit hafa Njarar dtr nu: Rveig hin elzta ok Kreppvr hin yngsta ok eirra systr sjau. 80
4

Hverju [blvi] eir belt hafa Svafr ok Svafrlogi; bl eir vktu ok benjar sugu illum ey vana. 81
4 4 Kvi etta, er ek r kent hefi, skaltu fyr kvikum kvea: Slarlj er snask munu minst at mrgu login. 82

Hr vit skiljumk, ok hittask munum feginsdegi fra; drttinn minn! gefi dauum r, hinum lkn, er lifa! 83
4

Dsamligt fri var r draumi kveit, en stt it sanna; fyra engi var sv frr um skapar, er r heyri Slarljs sgu.
4