Captulo 144.

Ultravioleta Ultravioleta: relativo ou pertencente parte invisible do espectro solar ou luminoso, que est despois da cor violeta. Os raios ultravioleta non se ven a simple vista.
Fonte: Diccionario da Real Academia Galega. Editorial Galaxia, S.A., 2000... si, antes da nova normativa... que cartos tirados, dalgn xeito tia que amortizalos porque non teo mesas que coxeen tanto, nin armarios... bueno, por fin lle atopei uso, aguantando da pantalla plana, que non sei que tanta falta de sitio hai que as tean que facer tan planas...

A FILLA retomou Csar con xenio unha vez contoume que tia un irmn que marchou da casa de moi novo.

E unha vez mis detivo o relato nese punto coma se o resto fose obvio. Estou por non arriscar unha teora porque... comecei a dicir. Sups que o irmn o pai de Rita Froiln si que arriscou a conclusin. Si respondiu sen mis. E o bal do preguntei. teu bisav que ten que ver con todo isto?

Nada, lembroume que o irmn da outra marchara non aclarou Csar. Xa e a historia do hotel? insista. Iso nada, tan s un experimento soltou sen darlle importancia. Un experimento repetiu Froiln con certa retranca. Si zanxou sen dar mis explicacins.

Non por insistir pareca mis inclinado a dar detalles do que el denominaba experimento, as que baixei piso ca intencin de marchar, anda non saba cara onde, pero descubrir que o meu pai poda ser o irmn dscolo da antiga moza de Csar tampouco me axudaba en nada. Se queres presntocho berrou Csar detrs de min.

Segun ate entrar no piso, estaba desexando coecer meu suposto pai, pero mostrrame ansiosa demasiadas veces e demasiadas veces me deixara cas ganas. Dgocho en serio, sei onde vive Csar apuraba. Pero como vas saber onde est se hai quince minutos nin lembrabas que a tipa esa che falara del? Froiln apuraba tamn.

Csar non lle fixo caso. Seguro que est na casa imos? insista.

Admito que disfrutei o momento, ver a un Csar fro e imperturbable case suplicar detrs de min era como para disfrutalo. Pero tamn teo

que admitir que tardei en responder porque non saba que dicir, non saba se perder o pouco orgullo que me quedaba e dicirlle que si; ou se conservalo e dicirlle que non. A ver to, deixa de marear a perdiz que coo queres de ns? Se non no lo dis, marchamos xa poa os lmites Froiln.

Csar ignorouno e sentou meu carn. Non est lonxe insista. Est ben claudiquei imos. e botouse escaleiras abaixo

Non regateou, colliu a chaqueta asegurndose de que o seguamos. -

O seu taller est a tan s das ras, ns vivamos al daquela explicaba mirando cara atrs coma para tirar de ns.

Froiln e mis eu mirmonos. Haba truco. Parei en seco, precisei uns segundos para tomar alento, tragar o orgullo e frear as ganas de estamparlle a cabeza contra unha farola. A Ramiro xa o coece, non lle fan falta as presentacins, mellor collemos polo noso camio falou Froiln por min. Pero el pdenos dicir onde est o fillo insista Csar coma un neno pequeno. Tal como nolo contaches pareca que non mantian o contacto volvn caer coma unha tonta.

Csar notoumo e retomou os seus pasos sen responder, se estivese que tia que estar vera con claridade que acertara co parecido; pero nin a cella de Froiln conseguiu poerme os ps no chan mis que para seguir os pasos de Csar. Polo menos non mentiu na distancia. A casa de Ramiro era moi parecida de Csar, un garaxe alto no baixo, un portal de aluminio con cristal de cadrios pequenos, un timbre no lateral. Csar non dubidou, cando nos chegamos portal el xa chamara e tia medio corpo dentro. Polas escaleiras escoitbase unha msica tranquila, un cerrellar na porta e a msica mis alta. Ola Ramiro saudoou Csar. Ola neno sentn unha picadia no corazn escoitar a voz do meu av menos cansa, menos triste - que pasou? Nada, non te preocupes Ramiro, estaba cuns amigos na casa e ela dxome que lle gustaban os mecanos e lembrei que ti facas cousas destas e pensamos en vir explicou Csar con tranquilidade coma se o tivese preparado. Bueno dixo o meu av apartndose para que un Csar co que non falaba desde haba anos lle ensinase os seus xoguetes a unhas completas descoecidas pasade, pasade.

Dentro, sentada nunha cadeira de brazos calcetaba a que deba ser a mia avoa, mirbanos por enriba das gafas cun sorriso divertido. Est todo revolto, pxenme cunha cousa que se me ocorreu pola noite desculpbase Ramiro.

Non lle fagades caso, est sempre as, menos mal que o consigo manter a raia e non lle deixo subir nada para a casa falaba mentres se ergua a muller levo horas buscando as gafas, deixeinas onte pola tarde enriba da mesia e ti velas? Tenas postas apurou a dicir Froiln na mia orella rindo, medio non querendo chamarlle tonta seora. medio

Estas non, ho colliu as gafas para miralas estas son as vellas, menos mal que gardo todo, pero estas non filtran os raios ultravioleta e a min gstame coser a carn da fiestra queredes tomar algo? Sentade, sentade por onde queirades.