NO CAMIÑO

“UNHA VIAXE DE MIL QUILÓMETROS COMEZA CUN SÓ PASO” (Proverbio chinés)

 Cabo Prioriño

OR ISO UNHA MAÑÁ DE NOVEMBRO DECIDIMOS DEIXAR A COSTA PARA ASCENDE

 O Cebreiro

O QUE, SEN DÚBIDA, ERA O DIGNO REFUXIO DOS DEUSES!

 O Cebreiro

ONDE AS ÁRBORES PARECÍAN BRILLAR CON LUZ PROPIA

 O Cebreiro

E OS TELLADOS DE PALLA CHORABAN BÁGOAS DE ROCÍ

 O Cebreiro

EIXÁMONOS ENVOLVER POR SÉCULOS DE HISTORIA ENTRETECIDOS NAS PED

 Casa Lusio

E DE FERMOSAS CASAS ÁS QUE A DESIDIA ARRINCONOU NO OLVIDO

ZAMOS A ANDAR ONDE OUTROS, IRREMEDIABLEMENTE, VÍRONSE OBRIGADOS A D
SENDO ACOMPAÑADOS POLA SUAVE BRISA QUE ACARICIABA ATROF
POLA PLACIDEZ DO CAER DA TARDE SOBRE CAMPOS ESPIDOS
E POLO MAXESTUOSO SOL QUE TRATABA DE CALMAR O NO
AO TEMPO QUE CICATRIZABA VELLAS FERIDAS
 Triacastela

MENDO AS DELICADAS E DESPARRAMADAS SAIAS DE LÁNGUIDAS MONTAÑAS PE

 Triacastela

ENTRE AS QUE SE ESCONDÍA, TÍMIDO, O NOSO ESPERADO OBX

PERO AÍNDA OS SEUS ÚLTIMOS RAIOS ILUMINARON AS NOSAS CARAS SORPREND
POLA VIDA PALPITANTE NOS SERES, A SIMPLE VISTA, MÁIS INSIGNIFICANTES
POLO INXENIO FUSTIGADO POLA NECESIDADE DE BREGAR COAS COTIÁS DIF
CAPRICHOSAS FORMAS QUE A NATUREZA FORXOU CON PACIENTE E EXTRAORDI
 Triacastela

E A PESAR DO EMPEÑO DA LÚA PARA QUE O SILENCIO NON SE QUEBRAS

 Triacastela

A PESAR DO SEU CÓMPLICE CHISCAR DE OLLOS AOS NOS

 Triacastela

ESAR DOS PESARES… OUTRO INEVITABLE DÍA VENCEU A NOITE NAS ESQUINAS A
 Triacastela

NTENSO FRÍO, ANSIOSO POR CHEGAR A NOSA PEL, ENREDÁBASE ENTRE DOURAD
 Triacastela

UE ALENTABAN AOS QUE DECIDIRON FACER DA APRENDIZAXE O SEU PARTICULA

 Triacastela

PARA DISFRUTAR DA SATISFACIÓN DESGRANADA POLO ESFORZO

 San Cristobo do Real

MONOS LEVAR POLA MAN DUN SOSEGADO RÍO QUE, TRALA PORTA DA NOSTALXIA,
 San Cristobo do Real

OS VESTIXIOSOS DUN NON TAN AFASTADO PASADO

 San Cristobo do Real

S A ESPERANZA DE QUE UN PROMETEDOR FUTURO AÍNDA É POSIBLE NALGÚNS L

 Camiño a Renche

E Á CALOR DA ETERNA CONVERSACIÓN AMIGA…

 Camiño a Renche

SEGUIMOS A ÚNICA DIRECCIÓN POSIBLE PARA CHEGAR

 Samos

AO NOSO, CASE, FANTASMAGÓRICO DESTINO

 Samos

QUE, ENTRE MISTERIOSAS SOMBRAS, RESE

 Samos

UN SONRISO PARA OS QUE POR CONFORMARSE COA FRÍVOLA ANÉCDOTA

 Samos

PERDEN A EMOCIÓN DA AUTÉNTICA AVENTURA RETIDA…

 Samos

NUN TESOURO ADORMECIDO ENTRE EMPOLVADAS ESTANTERÍAS

 Samos

ESPERANDO POR QUEN DESEXE MERGULLARSE NA SÚA INSACIABLE SABIDUR

 Samos

O O CAMIÑO XA NOS ENVOLVÍA, FOMOS ENGULIDOS POR UNHAS AUGAS FRÍAS Q

 Seselle

NOS DEVOLVERON AO ARROLO DAS ONDAS DA RÍA

N EMBARGO, SABEMOS QUE, AÍNDA QUE HOXE O OUTONO VISTA Á NATUREZA DE
E DEBILITE AS FOLLAS QUE, DERROTADAS, RENXEN DEBAIXO DAS NOSAS BOTAS
AXIÑA, UNHA CÁLIDA PRIMAVERA CUBRIRÁ O DELICADO CORPO DA AGRADECIDA
SCO TRAXE VERDE QUE UN VENTO IRREVERENTE LLE ARRINCARA NUN TRISTE M
 Camiño de Santiago

E A NÓS…SUSURRARANOS AO OÍDO O LATEXO DESTE CAMIÑO!

 Viduedo

A TODOS/AS OS/AS QUE NON SE CANSAN DE PERSEGUIR SOÑOS, GRAZAS!

 CPI MANUEL PADÍN TRUITEIRO
ARCADE-SOUTOMAIOR
ALUMNOS/AS 3º E 4º ESO (CURSO 2008-
09)
MATERIAL FOTOGRÁFICO PROPIO
MÚSICA: ERNESTO CORTÁZAR, “OUR
LOVE NEVER DIES” E “SUMMER
DREAMS”
COORDINADORA: Mª LUÍSA GONZÁLEZ
RÍOS