Pater dormit

Ilia, flia Ili et Aemiliae, est parva puella laeta quae cantat et rdet. Sed iam nn cantat puella neque rdet, sed plrat: Uhuh! Cr plrat Ilia? Puella plrat quia Mrcus eam pulsat. Mrcus est puer improbus qu parvam puellam pulsat et rdet! Aemilia audit fliam quae plrat. Ilia Ilium vocat: Pater! Pa-ater! Mter fliam audit, neque pater eam audit. Aemilia Ilium nn videt et Syram ancillam interrogat: Ubi est vir meus? Ilia eum vocat. Cr nn venit? Syra: Dominus dormit. Aemilia: ! Flia plrat et pater dormit! Ilia: Uhuh! Mrcus m pulsat! Mrcus rdet: Hahahae! Pater audit fliam quae plrat et flium qu rdet. Iam nn dormit Ilius. Ilius venit et Aemiliam interrogat: Cr Ilia plrat et Mrcus rdet? Aemilia respondet: Mrcus rdet, quia Ilia plrat, et Ilia plrat et t vocat, quia Mrcus eam pulsat. Puer improbus est Mrcus! Ilius Mrcum vocat. Mrcus venit et Ilium rtum videt, neque iam rdet puer. Pater rtus flium improbum verberat! Iam nn Ilia, sed Mrcus plrat.

4. Nummus Dv (cap. IIV)

Aemilia, quae virum suum nn videt, Dvum interrogat: Ubi est vir meus? Cr nn venit? Dvus audit dominum, qu Mdum vocat: Ven, Mde! Ven, improbe serve! Dvus: Aud! Dominus Mdum vocat, sed Mdus abest neque venit. Aemilia: Mdus nn venit quia pecniam domin su habet. Is servus improbus est! Sed ecce venit vir meus. Aemilia laeta est, quia Ilius venit. Is rtus est, et sacculum suum in mns pnit. Ilius: Ecce sacculus meus. Iam nn centum, sed tantum decem numm in saccul me sunt. Cter numm me sunt in saccul Md! Dominus suum Mdum servum accsat. Aemilia: Nn decem, sed tantum novem sunt numm in saccul tu. Ilius pecniam numerat: nus, duo, trs, quattuor, qunque, sex, septem, oct, novem. Quid? Novem tantum? Cr nus nummus abest? Aemilia: Quia in saccul Dv est, neque tuus, sed Dv est nummus. Ecce Dvus adest. Is nllum tuum nummum habet. Nn Dvum, sed Mdum accs! Dvus: Ecce parvus sacculus meus, domine. In saccul nus est nummus, qu meus est. Ilius: Dve, nummum hab, bone serve! Nn meus, sed tuus est. Sme sacculum tuum et discde! Rdet Aemilia. Iam Ilius quoque rdet neque Dvum, servum probum, accsat. Dvus sacculum suum smit et discdit. Ilius: Probus servus est Dvus, eius est pecnia quae in saccul eius est. Sed mea est pecnia quae est in saccul Md