TAJUK:

Sumber 1
DISEDIAKAN OLEH : NURHIDAYAT BIN ALI ( 6A2 ) SMK Agama Sibu, Sarawak

RASUAH

a) DEFINISI / PENGENALAN : Perlakuan rasuah dalam erti kata memberikan sesuatu kepada orang yang berkuasa dengan harapan untuk mendapat keistimewaan sebagai balasan, sudah lama wujud dalam sejarah manusia. Isu rasuah terutama bagi negara yang sedang membangun seperti Malaysia adalah satu isu yang cukup emosional. Polemik mengenainya boleh menimbulkan pelbagai reaksi seperti marah, meluat, benci, jijik dan juga kekecewaan. Amalan rasuah yang kini menjadi budaya di sesetengah negara ada kalanya turut dianggap sebagai perkara biasa di kalangan rakyat Malaysia. Gejala negatif ini telah menjadi duri dalam daging sehingga menimbulkan implikasi buruk lain sehingga boleh memporak-perandakan masyarakat dan turut menggangu sistem pentadbiran negara. b) SEBAB-SEBAB MENGAMBIL RASUAH : I. Keinginan sesuatu jawatan Akibat terlalu ingin dinaikkan ke sesuatu jawatan yang lebih tinggi dari yang disandang, penjawat jawatan secara kebiasaannya akan memberi rasuah kepada pihak-pihak yang dirasakan berpengaruh untuk mengangkatnya menjawat jawatan yang lebih tinggi daripada yang dijawatnya tersebut. Seorang perunding pembangunan dasar Dr K J.John pula berpendapat pembangunan di Malaysia juga masih terlalu didefinisikan secara matearilistik manakala budaya dan amalan penjawat awam pada masa kini mendorong kepada perlakuan rasuah. II. Masyarakat yang tidak bertanggungjawab Boleh dikatakan apa yang berlaku di Malaysia kini berpunca daripada sikap tidak bertanggungjawab masyarakat itu sendiri. Buktinya, masyarakat Malaysia mengamalkan budaya senyap apabila pihak yang menyaksikan perbuatan rasuah enggan bersuara atau melaporkan kes rasuah yang diamalkan itu. Budaya senyap yang diamalkan oleh masyarakat Malaysia menyebabkan semakin ramai pihak yang mula naik bulu untuk mengamalkan amalan rasuah dalam kehidupan. III. Amalan Birokrasi dalam masyarakat Untuk mendapatkan sesuatu perkara dari pihak-pihak tertentu di Malaysia, memerlukan pelbagai prosedur dan proses hinggalah keputusan untuk mendapatkan sesuatu itu diputuskan. Presiden Malaysian Society for Transparency and Intergrity ( TI Malaysia ), Tan Sri Ramon V. Navaratnam pada pelancaran Global CPI 2006 di Institut Intergriti Malaysia menyebut kerumitan dan kekaburan dalam proses kelulusan serta perlesenan oleh pelbagai pihak berkuasa tempatan dan berkanun sebagai penyumbang kepada masalah rasuah. Hal ini telah membuktikan bahawa, birokrasi yang banyak diamalkan oleh pelbagai pihak menyebabkan masyarakat sanggup mengambil jalan mudah iaitu mengambil rasuah untuk menyelesaikan sesuai. c) KESAN RASUAH : I. Pentadbiran terganggu Jika semua perkara terpaksa melalui sogokan, sistem pentadbiran sesuatu institusi mahupun negara akan lumpuh dengan mudah. Dari segi pembangunan negara sahaja, gejala rasuah akan menjejaskan daya saing, menghakis keyakinan pelabur dan menjejas daya saing perniagaan. Cuba kita bayangkan apabila setiap gerak laku, sama ada yang berkaitan dengan mendapatkan perkhidmatan daripada jabatan kerajaan, memenangi tender, mendapatkan kelulusan permit dan lesen perniagaan, mendirikan kilang, memenangi jawatan politik atau bermacam-macam lagi terpaksa melalui sogokan. Apa

akan jadi pada negara ? adakah sistem politik kita akan stabil dan kukuh atau bertahan di awal waktu selepas mengundi sahaja ? II. Maruah tercemar Rasuah juga menggambarkan amalan berat sebelah dan ketidakadilan dalam sesebuah urusan di mana banyak pihak lain yang sebenarnya dianiaya kerana mereka mengamalkan amalan yang tidak baik. Secara tidak langsung imej sesuatu pengurusan itu turut tercemar. Jika kerajaan yang melakukan amalan yang tidak berfaedah ini, tahap kepercayaan pelaburpelabur asing mulai akan luntur sedikit demi sedikit akibat daripada ketidak adilan pemimpin sesebuah kerajaan itu sendiri dan turut juga akan menjatuhkan maruah sesuatu pihak itu sendiri akibat pengamalan budaya rasuah dalam melicinkan pengurusan. III. Meruntuhkan akhlak Amalan rasuah ini sebenarnya hanya akan meruntuhkan lagi akhlak dan peribadi mulia seseorang insan yang telah dikaburi oleh sejumlah wang atau material. Dan wang yang mereka terima pada ketika itu akan menjadi punca kepada darah daging generasi pelaku dan penerima itu sendiri. Dr Denis Osborne menyatakan bahawa, perlakuan rasuah akan menyebabkan seseorang yang tidak berpuas hati dengan pelaku rasuah akan sanggup melakukan apa sahaja termasuk membunuh hanya kerana ketidak puas hati dengan pelaku rasuah.

IV. Ekonomi negara tergugat

Rasuah semestinya akan menggugat kemajuan negara dari sudut ekonomi. Hal ini adalah kerana ekonomi negara atau ekonomi untuk masyarakat diuruskan oleh mereka yang tidak mempunyai ilmu dalam pengurusan ekonomi untuk menguruskan ekonomim negara. Daripada laman web rasmi pentadbiran Negara Brunei Darussalam, telah menyatakan bahawa kesan kepada terjebaknya gejala rasuah kepada negara dapat menurunkan mutu dan kualiti kerja atau produk yang dihasilkan. Dengan menurunnya mutu dan kualiti sesuat produk, ini bermakna pelabur-pelabur asing dalam sesuatu negara pasti tidak akan berminat lagi untuk melabur di negara tersebut. Bukankah ia telah merugikan negara?

d) LANGKAH MENGAWAL RASUAH :

I. Memperkasakan Badan Pencegah Rasuah Untuk mengawal gejala rasuah menular dalam negara ini, kerajaan harus telus untuk memperkasakan Badan Pencegah Rasuah sebagai badan berkecuali yang akan mengawal menularnya gejala rasuah dalam masyarakat Malaysia. Selain itu, kesemu jawatan ahli-ahli Badan Pencegah Rasuah juga hendaklah disandang oleh mereka yang benar-benar berwibawa, benar dan bertanggungjawab. II. Pelan Intergriti Nasional Dalam Rancangan Malaysia Ke Sembilan ( 2006-2010 ), Bab 25 telah menyebut mengenai Pelan Intergriti Nasional dalam tempoh RMK-8. Pelan Intergriti Nasional yang telah dilancarkan bertujuan membentuk masyarakat yang bermoral dan beretika serta mempunyai nilai keagamaan dan kerohanian yang utuh dan tahap etika yang tinggi dan seterusnya menyahut cabaran keempat wawasan 2020. Dalam erti kata lain, pelancaran Pelan Intergriti Nasional bolehlah disamaertikan dengan pengawalan rasuah yang dinamik dan berlandaskan undang-undang yang telah ditetapkan oleh kerajaan. III. Pengawasan pergerakan kewangan Pengawasan pergerakan kewangan seseorang boleh dikawal untuk mengelakkan menularnya gejala rasuah dalam kehidupan masyarakat hari ini. Langkah ini boleh dilakukan kerajaan sekiranya kerajaan benar-benar ingin menghapuskan rasuah dalam kalangan penjawat awam di negara ini. Ini kerana jika pengawasan pergerakan kewangan dilakukan, penjawat awam tidak akan dapat menyumbang kepada rasuah. IV. Tindakan undang-undang Memetik kata-kata Perdana Menteri, Dato Seri Abdullah Bin Haji Ahmad Badawi ketika ditemubual oleh pengacara program temubual Talk Asia menerusi CNN yang telah menyatakan bahawa jika mereka yang terbabit dengan rasuah perlu untuk dihadapkan ke mahkamah, pihak bertanggungjawab akan berbuat demikian. Abdullah ternyata telah dapat

membuktikan kata-katanya itu ekoran pendakwaan ke atas Pengerusi PERWAJA, Tan Sri Eric Chia dan bekas Menteri Pembangunan Tanah dan Pembangunan Koperasi, Tan Sri Kasitah Gaddam.Dua kes itu merupakan, 12 kes rasuah yang membabitkan individu yang berprofil tinggi yang dihadapkan ke mahkamah.

Sumber 2
Fenomena rasuah sering dikaitkan dengan istilah tumbuk rusuk atau makan suap dan konotasi ini membawa maksud yang negatif kepada imej sesebuah masyarakat itu. Semakin tinggi kadar rasuah di sesebuah negara itu maka semakin rendahkan persepsi masyarakat luar terhada kemampuan rakyat negara terbabit untuk melakukan sesuatu terutama dalam aspek ekonomi. Media massaa turut menyiarkan pelbagai kes yang melibatkan pegawai kerajaan berprofil tinggi yang terlibat dalam amalan rasuah ini sebagai bukti betapa masalah ini semakin menular dalam masyarakat kita. Jelaslah, fenomena sosial ini mempunyai pelbagai imlikasi, punca dan langkah yang efektif untuk menanganinya. Punca yang ketara tentang gejala ini sering dikaitkan dengan masalah ketelusan sistem pentadbiran kerajaan kita. Masyarakat menganggap masaah rasuah ini bermaharajalela kerana kerajaan tidak memiliki satu sistem yang telus terutama dalam aspek pemberian tender dan projek lain yang menyebabkan ramai pekerja awam mengambil kesempatan daripada kelemahan itu untuk mengambil wang secara haram ini. Ketiadaan sistem pemantauan yang berkesan telah menyebabkan ramai kaki tangan awam yang terangsang untuk melakukan jenayah yang keji ini. Jelaslah, masalah ini berleluasa apabila tiadanya satu ketelusan dalam sistem tadbiran awam negara kita. Selain itu, masalah jenayah kolar putih ini turut merebak lantaran sikap masyarakat kita yang tidak peka dengan polemik masalah ini secara terperinci. Ada kalangan masyarakat yang menganggap masalah ini merupakan asam garam kehidupan yang harus dan telah dialami oleh semua negara di dunia ini. Persepsi sedemikian menyebabkan mereka menganggap tindakan mengambil rasuah dan memberi rasuah itu sudah menjadi satu kebiasaan yang tidak pernah dimalukan oleh sesiapa sahaja. Maka, kurangnya pemahaman masyarakat terhadap masalah rasuah ini menyebabkan masalah ini menular secara pantas dalam masyarakat kita terutama yang tinggal di bandar-bandar besar. Bukan sahaja kurangnya pemahaman tentang masalah ini yang membawa penularan gejala sosial ini tetapi masalah ini turut mempunyai kaitan dengan penguatkuasaan undang-undang yang dikatakan lemah dalam sistem perundangan negara kita tentang isu rasuah ini. Tindakan mahkamah mengenakan hukuman yang dianggap ringan kepada pesalah-pesalah rasuah berbanding dengan jumlah rasuah yang diambil oleh mereka telah memberikan satu pandangan negatif terhadap keupayaan sistem kehakiman kita untuk menangani isu ini. Hukuman yang ringan ini dikatakan menjadi motivasi kepada pihak-pihak tertentu untuk mengambil risiko melakukan rasuah kerana mereka sedar mereka masih mampu menikmati hasil rasuah yang mereka ambil itu setelah keluar dari penjara. Sesungguhnya, kelemahan dalam sistem kehakiman menjatuhkan hukuman yang setimpal dengan kesalahan rasuah di negara ini telah memberi satu pandangan salah tentang rasuah ini kepada masyarakat kita.

Apakah langkah-langkah yang boleh diambil untuk mengatasi masalah rasuah ini? Sudah pasti tindakan awal ialah kerajaan membuktikan kesungguhan mereka dalam menangani kemelut ini dengan menahan, mendakwa dan menghukum pesalah-pesalah rasuah tanpa mengira kedudukan mereka. Rakyat masih beranggapan bahawa masih ada pihak-pihak tertentu yang mengambil rasuah tetapi mereka tidak di bawa ke muka pengadilan yang menimbulkan rasa tidak percaya rakyat akan keikhlasan kerajaan menangani isu ini. Kesungguhan kerajaan mendakwa atau menyeret mereka ini ke mahkamah akan memberi satu peringatan agar mereka tidak mengambil rasuah pada peringkat awalnya. Sesungguhnya, tindakan tegas kerajaan mendakwa semua pihak yang terlibat tanpa memilih bulu akan memberi petanda bahawa pengamal rasuah akan menerima hukuman yang setimpal dan menakutkan mereka untuk melakukan jenayah ini. Usaha kerajaan untuk menakutkan pesalah rasuah dan masyarakat boleh dicapai menerusi satu kempen iklan yang efektif. Kempen yang dilancarkan itu mestilah menggunakan media massa secara holistik iaitu daripada akhbar hinggalah ke internet untuk memastikan semua khalayak masyarakat menerima kempen tersebut. Semua imej atau aksi yang dipaparkan melalui iklan itu mestilah berupaya meninggalkan kesan atau menjadikan masyarakat berfikir dua kali sebelum mereka menerima rasuah.

Jadi, kempen yang begitu mudah tetapi berkesan menjadi satu wahana yang baik dalam peperangan memerangi amalan rasuah ini. Seterusnya, penerapan konsep keagamaan dan moral hendaklah dilakukan terutama di sektor pendidikan negara seperti dalam kalangan pelajar sekolah dan universiti. Usaha menerapkan konsep murni sebegini perlu dilakukan pada peringkat awal kehidupan seseorang itu supaya mudah untuk mengawalnya. Semua konsep yang baik dijelaskan kepada pelajar supaya mereka memahami keperluan untuk membebaskan diri dan negara daripada ancaman rasuah ini. Ringkasnya, pendidikan kepada golongan muda berupaya menyekat penularan wabak sosial yang begitu memalukan ini dengan begitu mudah dan berkesan.

Konklusinya, semua faktor dan langkah mengatasi kemelut sosial ini harus diteliti dan dipantau oleh semua pihak dengan berkesan. Perubahan paradigm masyarakat terhadap rasuah perlu berlaku terlibat dahulu jika masalah ini hendak diatasi hingga ke akar umbinya. Kelewatan untuk mengatasi masalah ini mampu menjadikan negara kita satu negara yang begitu sukar untuk dipercayai dan diuruskan pada masa hadapan. Mungkin konsep mencegah daripada mengubatinya lebih berkesan dalam memastikan rasuah terus berkubur dalam tempat yang sepatutnyaah tanpa mengira kedudukan mereka. Rakyat masih beranggapan bahawa masih ada pihak-pihak tertentu yang mengambil rasuah tetapi mereka tidak di bawa ke muka pengadilan yang menimbulkan rasa tidak ppercaya rakyat akan keikhlasan kerajaan menangani isu ini. Kesungguhan kerajaan mendakwa atau menyeret mereka ini ke mahkamah akan memberi satu peringatan agar mereka tidak mengambil rasuah pada peringkat awalnya. Sesungguhnya, tindakan tegas kerajaan mendakwa semua pihak yang terlibat tanpa memilih bulu akan memberi petanda bahawa pengamal rasuah akan menerima hukuman yang setimpal dan menakutkan mereka untuk melakukan jenayah ini.

Sumber 3
RASUAH DI MALAYSIA Definisi Rasuah

Rasuah merupakan suatu jenayah atau kesalahan undang-undang dimana seseorang mendapat kebebasan, kontrak atau keistimewaan (favours) dari pihak berkuasa atau sesebuah syarikat selepas memberi wang, hadiah, keraian kepada pihak-pihak tersebut. Menurut Badan Pencegah Rasuah Malaysia terdapat empat kesalahan rasuah yang utama: Meminta/Menerima Rasuah Menawar/Memberi Rasuah Membuat Tuntutan Palsu Menyalahguna Jawatan/Kedudukan Pemberian rasuah jika tidak dibendung akan mengakibatkan banyak masalah sosial kerana undangundang tidak akan dipatuhi dengan sepenuhnya. Maka kegiatan jenayah dan ketidakadilan akan berleluasa

Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia RANG Undang-Undang Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM) 2008 yang dibentangkan di Parlimen melegakan semua pihak kerana kini negara berada di landasan tepat untuk mencapai tahap integriti yang selari dengan pembangunan negara menjelang 2020. Selepas dibahaskan selama dua hari membabitkan Ahli Parlimen kerajaan dan pembangkang, akhirnya ia diluluskan menerusi suara majoriti anggota Dewan yang bersidang dalam suasana agak tegang. Ternyata hasrat Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi, yang mahu melihat perubahan dalam sistem penyampaian kerajaan ketika mula memegang jawatan pada 2004, mula menampakkan hasil.

Ia bermula dengan penubuhan Institut Integriti Malaysia yang bertujuan mengembalikan keyakinan rakyat terhadap keupayaan pentadbiran dan tadbir urus negara, diikuti SPRM, Suruhanjaya Pelantikan Kehakiman dan Program Perlindungan Saksi. Semua ini adalah ilham Abdullah ketika mengambil alih jawatan untuk memperlihatkan keterbukaan dalam pentadbiran kerajaan, malah ia menjadi sebahagian manifesto Barisan Nasional (BN) pada Pilihan Raya Umum 2004. Seperti dijangkakan, perubahan berlaku secara berperingkat-peringkat dalam usaha kerajaan merealisasikan Wawasan 2020, untuk menjadikan negara dalam kelompok negara maju. SPRM yang bakal menggantikan Badan Pencegah Rasuah (BPR) mulai Januari depan, mempunyai struktur pentadbiran dan bidang pelaksanaan yang menyeluruh serta mampu memberi impak besar dalam usaha membasmi rasuah dan penyelewengan. Sebagai rakyat, kita cukup gembira dengan pembentukan suruhanjaya ini, selepas melihat gejala rasuah dan penyelewengan yang merebak dalam masyarakat sehingga menjejaskan imej kerajaan dan membantutkan pembangunan negara. Kita yakin SPRM yang mengambil pendekatan dilaksanakan Pentadbiran Hong Kong dalam mencegah rasuah selama 30 tahun, akan beroleh kejayaan berikutan gejala rasuah di negara ini masih pada tahap terkawal. Dengan lebih 5,000 kakitangan SPRM yang diberikan latihan dalam aspek pembanterasan dan pencegahan rasuah, hasrat kerajaan untuk menghapuskan gejala itu sudah pasti mampu dicapai, terutama dengan sokongan seluruh rakyat. Malah, cadangan untuk mewujudkan satu mahkamah khas bagi mendengar dan membicarakan kes rasuah yang berlaku di negara ini menunjukkan komitmen tinggi kerajaan membanteras rasuah dan penyelewengan sehingga ke akar umbi. Begitu juga Rang Undang-Undang Suruhanjaya Pelantikan Kehakiman yang turut dibahaskan di Parlimen bakal memantapkan lagi institusi berkenaan selepas terjejas teruk berikutan krisis kehakiman yang melanda sebelum ini. Kita berharap semua pihak terus memberi sokongan padu kepada usaha kerajaan bagi memantapkan lagi pentadbiran supaya tadbir urus yang dijalankan telus dan memanfaatkan rakyat. Pentadbiran telus dan berwibawa amat penting bagi membawa negara ini melepasi halangan dan krisis ekonomi yang tidak nampak penghujungnya. Jadi menerusi rang undang-undang bersejarah ini, semua pihak perlu melihat ke depan untuk bersama berganding bahu dengan kerajaan dalam mencapai Misi Nasional negara.

Sumber 4
Esei PENGAJIAN AM Rasuah Di era teknologi digital ini menyaksikan pertumbuhan ekonomi yang begitu rancak. Namun dalam usaha menuju era globalisasi dunia tanpa sempadan, Malaysia terpaksa bersemuka dengan satu penyakit sosial yang agak kritikal sehingga boleh meranapkan peradaban bangsa kita, iaitu rasuah. Kita singkap laporan rasuah oleh Transparency International 2010 melaporkan bahawa Malaysia masih lagi berada di tangga 56 pada Indeks Persepsi Rasuah. Walaupun isu ini hangat diperkatakan, pernahkah terlintas dalam benak fikiran kitaapakah maksud "rasuah"? Perkataan rasuah berasal daripada perkataan arab yang berbunyi al-risywah. Dalam Al-Quran juga digolongkan dalam kata umum batil iaitu meliputi juga perbuatan jenayah yang lain seperti merompak, memeras ugut dan menipu. Dalam ruang lingkup di biosfera ini, rasuah adalah wabak penyakit dan jenayah yang telah menular dan menjadi darah daging dalam kehidupan masyarakat di semua tempat. Tidak ada negara yang boleh mendakwa dirinya bebas dari rasuah, cuma yang boleh membezakan pada tempoh satu-satu masa hanyalah dari segi keseriusan jenayah rasuah yang berlaku. Menurut statistik yang telah dilaporkan oleh Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM), sebanyak 500 tangkapan telah dibuat keatas kesalahan jenayah rasuah. Daripada jumlah ini didapati 191 orang atau sebanyak 38.2 peratus adalah penjawat awam dan seramai 180 orang atau 38 peratus adalah orang awam.Manakala selebihnya ialah ahli-ahli politik, anggota pentadbiran, kakitangan swasta dan lainlain. Statistik ini merupakan statistik daripada penangkapan oleh SPRM. Pengamal, penyalahguna dan mereka yang bersubahat dengan rasuah adalah pengkhianat negara. Pembahagian hasil negara hanya tertumpu kepada orang yang tertentu sahaja dan menaikkan inflasi negara sekali gus menyebabkan ekonomi negara "pumping". Dengan demikian, golongan yang paling

malang dan rugi ialah golongan petani, penoreh getah, penarik beca dan kumpulan yang dhaif yang lain yang tidak mengerti apa-apa tentang pengurusan harta negara dan berasa tertekan akibat kenaikan harga barangan disebabkan oleh ekonomi negara yang tidak menentu. Juga Persepsi mengenai amalan rasuah di Malaysia telah meningkat dan menyebabkan kedudukan Malaysia dalam Persepsi Rasuah (CPI) di bawah Transparency International telah menurun daripada tempat 23 tahun 1995 kepada 56 pada tahun 2010. Pada tahun ini Malaysia hanya tersangkut di tangga ke 56 berbanding tahun lalu namun CPI berkurangan daripada 4.5 kepada 4.4 sedangkan sasaran di peringkat NKRA adalah untuk meningkatkan skor CPI daripada 4.5 kepada 4.9. Secara tuntasnya, langkah untuk mengatasi endemik ini harus diteliti dan pantau oleh semua pihak dengan efektif. Perubahan paradigma masyarakat terhadap rasuah perlu berlaku terlebih dahulu jika masalah ini hendak diatasi ke akar umbinya. Sikap tidak endah dalam mengatasi masalah ini menyebabkan negara kita ketinggalan atau 'lagging' kebelakang negara maju yang lain. Mungkin konsep mencegah lebih baik daripada mengubati amat berkesan bagi memastikan rasuah terus dikuburkan dan ditalqinkan ditempat yang sepatutnya.

Sumber 5
RASUAH, SALAH GUNA KUASA RUNTUHKAN MORAL NEGARA Oleh : Berita Harian 10/10/2010

Kes rasuah membabitkan segelintir kakitangan Jabatan Imigresen di pintu masuk utama negara menghangatkan kembali isu penyelewengan kuasa dalam sektor awam, khususnya di kalangan penguat kuasa. Wartawan Edisi Mingguan, AHMAD NAIM TAHIR dan MOHD AZIS NGAH mendapatkan Timbalan Presiden Transperancy International Malaysia (TI-M), Prof Madya Datuk Mohamad Ali Hasan dan Presiden CUEPACS, Omar Osman untuk membincangkan isu ini BAGAIMANA TI-M melihat isu penyelewengan kuasa dan rasuah dalam konteks Malaysia.TI-M memandang berat dan mengharapkan isu penyelewengan kuasa dan rasuah ditangani bersama secara tuntas dan lebih sistematik lagi. Kami merakamkan tahniah atas kerja kuat Suruhanjaya Pencegahan Rasuah Malaysia (SPRM). Menyentuh kes segelintir kakitangan imigresen baru-baru ini, beberapa persoalan timbul antaranya berapa ramai kakitangan terbabit dan apakah kakitangan atasan saja serta berapa lama penyelewengan kuasa dan rasuah terjadi? Apakah tidak ada usaha dalaman (imigresen sendiri) menangani soal meningkatkan integriti kakitangan mereka dan tidakkah pihak bertanggungjawab imigresen melihat perkara ini adalah barah dalam organisasi yang perlu dipulihkan, malah dicegah terlebih dulu? Cukupkah usaha memindahkan kakitangan kerana tidakkah nanti perkara sebegini merebak ke tempat lain? Apakah rasuah kewangan saja berlaku atau membabitkan seks? Apakah kita berpuas hati usaha pemulihan, khususnya berkaitan jati diri kakitangan terbabit dan apakah usaha pencegahan seterusnya untuk jangka panjang dan jangka pendek?

Dilaporkan mereka yang terbabit ialah pegawai muda dan lama. Tentu ini memberi imej dan implikasi buruk bukan saja terhadap imigresen dan institusi kakitangan beruniform, malah negara yang ingin membuat transformasi bebas rasuah serta menerapkan imej kakitangan kerajaan yang berintegriti tinggi setiap masa. Dengan imej kakitangan dan pegawai beruniform ditangkap rasuah dan penyelewengan kuasa, akan merudumkan Indeks Persepsi Rasuah negara pada peringkat antarabangsa. Penjawat awam tidak boleh menyalahgunakan kuasa untuk diri, keluarga atau kerabat sendiri. Dalam pemikiran Melayu, elok kain eloklah coraknya, elok pemimpin eloklah negerinya. Penulis terkenal Austria , Karl Kraus (1874-1936) mengingatkan rasuah lebih buruk daripada pelacuran yang meruntuhkan moral kerana rasuah meruntuhkan moral negara. Sejauh mana kita berjaya menangani tanggungjawab ini selepas menjenama semula SPRM serta kewujudan Insititut Integriti Malaysia (IIM) dan Pelan Integriti Nasional (PIN) sejak 2004. PIN dilancarkan selaras dengan cabaran keempat Wawasan 2020, iaitu membentuk masyarakat yang kukuh ciri moral dengan warganya mempunyai nilai keagamaan dan kerohanian utuh serta ditunjangi budi pekerti luhur. Ia merangkumi strategi untuk pemantapan amalan integriti dan etika baik, tentunya termasuk membanteras rasuah dan penyelewengan kuasa melalui lapan komponen iaitu keluarga, komuniti, masyarakat, agama, ekonomi, sosiobudaya, politik dan pentadbiran. Tadbir urus yang baik adalah kunci utama kejayaan polisi dan inisiatif kerajaan. Program Transformasi Kerajaan (GTP) berkaitan rasuah menunjukkan kemajuan membanggakan, antara lain meluluskan Akta Perlindungan Pemberi Maklumat, penyenaraian penganugerahan kontrak kerajaan melalui halaman procurement (perolehan), pekeliling untuk menyelesaikan kes rasuah dalam masa 12 bulan, melaksanakan kerjasama integriti pelaksana projek, menyenaraikan nama individu terbabit rasuah menerusi laman web SPRM dan surat pekeliling mengenai panduan surat sokongan daripada pihak bersangkutan. Dalam NKRA menerusi enam terasnya, antara lain fokus berkaitan rasuah ialah semua perolehan kerajaan menggunakan tender terbuka atau tender terhad bagi memerangi rasuah. Jika jenayah ini boleh dihapuskan, mengapa ia masih berterusan sehingga agensi seperti SPRM dilihat gagal memenuhi tanggungjawab dan menjadi sasaran kritikan masyarakat. Rasuah boleh dihapuskan jika semua pihak terbabit, ia bukan tugas Perdana Menteri seorang atau SPRM. Dengan sumber kepakaran dan kewangan terhad, tentu agak mustahil SPRM menangani semua kes rasuah secara terperinci. Semua pihak perlu memikul tanggungjawab murni ini dengan lebih gigih dan iltizam berterusan sepanjang hayat. Pembabitan proaktif semua agensi kerajaan dan institusi pendidikan serta institusi agama dan budaya, swasta dan badan bukan kerajaan (NGO) khususnya belia dan wanita, selain media amat diperlukan dalam memberi maklumat terperinci serta semasa supaya dapat meningkatkan kesedaran dan keinsafan. Celik nurani sifar rasuah harus dirancang dan dilaksanakan dengan lebih teratur tanpa bermusim. Usaha pencegahan dan pendidikan perlu diselaras dan dipertingkatkan. Bagaimana dengan tanggapan masyarakat hanya ikan bilis jadi sasaran, bukan jerung. Mengikut SPRM, agensi tidak mengenal warna kulit dan perbezaan politik, bertindak berdasarkan aduan dan bukti. Kita harap apa dikata dikotakan. Kita menyambut baik jika lebih banyak jerung di bawa ke pengadilan. Suatu ketika, beberapa ketua jabatan dan jerung sederhana besar direman kerana rasuah. Walaupun tidak ada perbandingan bilangan bilis dan jerung, persepsi awam inginkan banyak lagi jerung dihadapkan ke mahkamah. Ada orang berkata, hanya penerima rasuah yang dikenakan hukuman, manakala pemberi rasuah bebas dan ia memberikan gambaran memberi rasuah tidak salah, apa yang salah ialah menerima rasuah. Dalam hadis riwayat al-Tarmizi, Rasulullah SAW bersabda yang bermaksud: Allah mengutuk pemberi dan penerima rasuah serta pengantara dalam urusan rasuah. Pemberi rasuah dan penerima adalah penghuni neraka. Gejala ini amalan buruk dan menggambarkan betapa longgar nilai moral masyarakat serta memperlihatkan amalan tadbir urus yang tidak cekap. Bagi memberi perhatian saksama kepada pemberi dan penerima rasuah, kita perlu memastikan kedua-dua pihak dibawa untuk pengadilan, hukuman

setimpal (lebih berat kepada pemberi), hebahan umum dibuat secara saksama kepada pemberi dan penerima rasuah, pemulihan bersama kepada pemberi dan penerima rasuah secara teratur dan sistematik, pemantauan saksama juga kepada bekas penerima dan pemberi rasuah. Apakah hukumannya sama bagi pemberi dan penerima rasuah? Antara langkah dicadangkan bagi membanteras rasuah ialah tindakan Akta Keselamatan Dalam Negeri selain menukarkan tempat bertugas selepas tempoh tertentu. Adakah ia sesuai. Apa saja usaha mencegah salah laku penjawat awam serta menghukum untuk menginsaf kakitangan lain dialu-alukan. Amalan menukarkan tempat bertugas wajar agar bukan saja mencegah salah laku kakitangan itu, malah meningkatkan pendedahan dan kemahiran kakitangan berkenaan. Dicadangkan juga mewujudkan jawatan pegawai integriti/unit integriti dan pelan integriti di jabatan masing-masing, kenaikan pangkat dipastikan bebas rasuah, dimestikan kakitangan mengisytihar aset dan hutang setiap enam bulan kepada ketua terdekat, pemantauan cara perbelanjaan dan gaya hidup kakitangan, pendedahan dan kursus wajib pencegahan rasuah serta penghayatan nilai murni dan agama khususnya sadiq, amanah, tabligh, fatanah. Setiap kakitangan atau ketua mereka perlu lebih putih. Tindakan di bawah ISA harus juga dilaksanakan. Mungkin perlu kita renungkan bersama hukuman pesalah rasuah di China, iaitu mati mandatori. Adakah hukuman drastik ini mampu membanteras rasuah di negara kita? Tingkat integriti kakitangan di kawasan panas KES beberapa kakitangan imigresen ditangkap kerana disyaki menerima rasuah seolah-olah menguatkan lagi tanggapan umum gejala itu lumrah dalam perkhidmatan awam. CUEPACS memandang serius apa yang berlaku di pintu masuk negara kerana penjawat awam daripada peringkat bawahan hingga pegawai ialah pemegang amanat penting. Mereka perlu pastikan pihak yang masuk tidak mengganggu keselamatan negara. Mereka terdedah kepada pelbagai faktor dan CUEPACS juga terkejut dengan pendedahan ini. Walaupun Jabatan Imigresen menjadi fokus, banyak lagi agensi terkena tempias. Apabila berlaku kes seperti ini, kita harap persepsi awam janganlah fokus negatif kepada semua agensi kerajaan, memang betul kata orang kerana seekor kerbau bawa lumpur, semua terpalit. Tanggapan itu tidak begitu tepat kerana bukan semua tidak bertanggungjawab. Kita harap mereka di kawasan terdedah dan berisiko sentiasa menjaga integriti dan tanggungjawab. Saya minta mereka menanam semangat cintakan negara dan jangan ambil mudah soal keselamatan. Ada yang mahu penjawat awam disyaki rasuah dipecat berbanding dipindahkan ke jabatan lain. Apa saja kesalahan mesti disiasat, dipanggil menghadap dan jabatan perlu mainkan peranan. Bagi kes jenayah, mereka diserahkan kepada polis atau SPRM, melalui proses perundangan dan kalau perlu dibuang kerja, mereka kena terima. Tindakan pindah ke tempat lain memang wajar sebagai langkah awal dan gantikan mereka dengan pasukan baru supaya kesilapan tidak berulang. Selepas siasatan, baru tindakan seterusnya dikenakan. Apabila babitkan rasuah, kena bawa ke pengadilan. Jika bersalah, mereka akan dikenakan tindakan tegas, gantung kerja, buang kerja atau apa saja tindakan sesuai. Mungkin yang ditukarkan tidak terbabit, cuma untuk membersihkan imej, kalau tidak bersalah mereka boleh teruskan kerja. Kalau kekalkan saki-baki, mungkin mereka masih ada hubungan dengan mana-mana pihak dan boleh timbulkan masalah kepada pasukan baru dan senang kawal serta pulihkan keadaan. Mungkin ada alasan mereka tidak tahu kegiatan salah laku, jawapan itu tidak boleh diterima kerana mereka bukan baru sehari dua bekerja di situ. Banyak saluran boleh diguna untuk dedahkan maklumat seperti ketika mesyuarat atau pihak atasan, yang penting jangan subahat. Apakah pandangan saudara terhadap cadangan SPRM menempatkan pegawainya sebagai pengintip di kawasan panas yang dikenal pasti bagi membanteras gejala rasuah. Ia bagus dan sesuai dalam konteks hapuskan rasuah di jabatan yang berkepentingan. Setakat mana spy boleh berkhidmat dan di mana patut berada bergantung kepada kebijaksanaan SPRM. Spy tidak akan menahan dan menangkap pesalah, tetapi maklumat risikan yang diperoleh penting untuk tindakan susulan. Saya nampak itu penting untuk menangani rasuah kerana mesti ada pemberi dan penerima, maknanya ada pergerakan babitkan banyak pihak. Ia perlu diperluaskan kepada agensi lain terutama yang banyak dapat aduan atau berdepan pihak luar atau orang ramai yang memungkinkan wujudnya peluang untuk rasuah khasnya agensi berkaitan urusan kewangan. Ini satu sistem yang boleh dipraktikkan dan pasti akan berkesan.

Bagaimana pula dengan cadangan tindakan ISA diambil terhadap kakitangan Jabatan Imigresen dan orang tengah yang ditahan kerana rasuah. Tindakan ISA terlalu agresif kerana perkara itu masih dalam siasatan. Ini lebih kepada salah guna kuasa dan kedudukan, tidak begitu serius berbanding ancaman keselamatan lain. Mungkin ada pertimbangan lain. Jika terbukti salah, mereka boleh dibuang kerja, itupun cukup berkesan kerana pesalah hilang semua hak sebagai penjawat awam termasuk pencen. Rekod buruk juga susah nak minta kerja. Kenapa rasuah kakitangan awam masih berterusan. Apakah kerana gaji kecil. Rasuah berlaku di mana saja. Punca pertama keinginan berbelanja melebihi kemampuan. Pendapatan kecil tetapi berlagak seperti orang mampu, apabila tidak mampu dan tak boleh kawal nafsu, mula lupa diri dan bertindak di bawah kawalan akal. Pada masa itulah timbul peluang kerana kita tahu sindiket rasuah sentiasa menunggu peluang terbuka. Jika ada yang tidak boleh kawal nafsu, dialah jadi sasaran. Kalau setakat mampu beli Proton, beli rumah tiga bilik, mana logik samakan dengan orang yang mampu beli BMW, banglo beratus ribu dan berbelanja mewah. Kalau hati tidak boleh kawal ditambah pula iman tipis, susahlah sebab mereka sanggup buat apa saja untuk capai hajat. Ketika itulah ada pihak bagi peluang untuk kaya. Kalau bergantung kepada kenaikan gaji empat tahun sekali, memang tidak cukup tetapi kita kena berhemah dan bijak berbelanja; kalau berminat, buat kerja lebih masa selepas waktu bekerja. Jangan rapat dengan orang yang ada kepentingan, mereka sentiasa ada duit hendak beli kita, sebab tahu kita boleh mudahkan urusan. Akhir sekali, perlukah tapisan lebih ketat dibuat sebelum kerajaan membuat pengambilan baru kakitangan awam bagi menghalang penjawat awam daripada terbabit rasuah. Sistem yang terbabit dalam jabatan penguatkuasaan undang-undang perlu diteliti kelayakan mereka. Jika Pegawai Tadbir Diplomatik (PTD) wajib kursus dua tahun, kita boleh guna pendekatan sama terhadap anggota lain kerana sekarang cuma kursus jangka pendek. Keduanya, tidak boleh terlalu lama bertugas di satu kawasan, maksimum tiga tahun. Kadangkala pertukaran pun cuma pada peringkat bawahan. Hal ini perlu diselesaikan kerana pihak atasan adalah penentu dalam jabatan dan perlu dielak daripada menjadi sasaran mudah sindiket. Jika tidak ditukar wujud situasi orang baru jangan bersuara, kami lebih tahu apa yang perlu dibuat. Jika semua orang baru, mereka lebih senang bekerjasama. Elak sikap terlalu rapat dengan orang luar hinggakan mereka tidak hormat anggota bawahan dan hanya berurusan dengan pegawai atasan. Setakat ini, tak ada satu sistem pertukaran tetap mengikut tempoh tertentu.