UN MUERTO VIVO

Quondam homo ebrius quidam in via cecidit atque graviter ictu vulneratus est.
Cum domum inde delatus esset, uxor, ubi primum medicum vidit, eum
interrogavit num maritus in vitae discrimine esset. Medicus, homo in arte sua
excellens, postquam accurate hominem inspexit, uxori respondit:
«Plane mortuus est: mox poteris corpus eius in rogum imponere».
Cum haec verba audivisset maritus, qui nondum mortuus erat, voce supplici dixit:
«Nolite1 vivum me cremare, exspectate2 dum moriar».
«Tace3, inquit uxor: num te scire plus quam medicus existimas?».

1. Nolite: Imperativo de nolo. 2ª persona plural.

2. Exspectate: Imperativo de exspecto. 2ª persona plural.
3. Tace: Imperativo de taceo. 2ª persona del singular.