You are on page 1of 1739

For Hire: A Damn Good Kisser 2: Good Girl Gone Bad

Forewords:

Good Girl Gone Bad

I am a *good* girl..

I don't /star/t fights..

I just /finish/ them..

Meet the bad girl

1st Chapter

DK || Sara || Andy || Nof || Kim

"*Shut up, Sara. Hindi nga ako makakapunta sa party mo or whatsoever. So cut the crap, will you?*"

"Fine. Dyan ka na sumama sa so called "friends" mo. Sila naman yung tumulong sa'yo nung iniwan ka ni--"

"*Don't you ever dare try to mention his name.*"

"*It's been a year, Dana.*"

"*It's DK. Dana is so dead.*" I loathe my old name. Everytime na maririnig ko yun, it brings back memories. Old memories. Memories i want to bury.

"*Dana, DK o kung ano man ang tinatawag sa'yo ng mga "friends" mo, what i was trying to say is move on. It's been a year. No calls, no text, no e-mail. Kinalimutan ka na niya.*"

Yeah, right. Kinalimutan ko na nga siya, di ba? Geez. Sino ba ang niloloko ko? How can i forget that guy. T/hat guy who gives me happiness but constantly brings me down?/

"*This is going to nowhere. I better get going, male late ako sa class ko.*"

1 year, 365 days since he left me. Ni hindi niya ako hinayaang mag explain. Hindi niya ako tinanong kung totoo ba lahat ng sinabi nung kaibigan niyang "hudas". Paano ako makakapag move on kung puno ng tanong yung isip ko? Maniniwala kaya siya pag sinabi kong hindi ko alam yung mga nangyari, na lasing lang ako? O baka iwan pa rin niya ako para sumama sa babaeng yun. /Regret is such a cruel thing./

*To: Kimmy Btch, Nof Btch Cafeteria. Meet u later.*

Just so you know, nagshift na ako ng course. From BS Accountancy to BA Fashion Designing. My old folks weren't disappointed with me or whatever. My mom's a designer kaya no wonder gusto ko ding maging designer. And in the first place, hindi ko naman gustong maging accountant, it was ate Dannie's dream, not mine.

I also changed my hairstyle and the way I dress and i must say, i like my self better.

"*Ouch! Watch where-- Oh my god. What a nice way to start my day.*"

"*Sorry, Dana..*"

"*Don't bother say sorry. Wala ng magagawa eh, what's done is done. The only consolation you gave me is that hindi tayo nagka anak. Ayokong

manakit ng damdamin ng bata pag sinabi kong si hudas ang tatay niya.*"

"*And don't bother explain your side coz' it wouldn't change a thing. Ang pinaka magagawa mo na lang ay layuan ako. Nakakapagod ng pumunta sa police station para humingi ng restraining order.*"

I already lost count kung ilang beses na akong nagrequest ng TRO. Lagi kasing nali lift dahil sa tatay niya. Iba na talaga pag madaming connections.

Pumunta na ako sa cafeteria. I will meet my girls there namely*Kim Miranda* and *Nof Salvador*. I'm pretty aware about there reputation. Btches. Most people would call them, rather us. /But little do they know that behind those "btches" are the guys who broke their heart and made them feel that way./

Sabi ng mom ko, kung ano ang kaibigan ko, ganun din ako. And i solely believe in that. Like Kim and Nof, someone made me feel like a btch too. We share the same past kaya alam namin yung pakiramdam ng mawalan. maiwanan. masaktan. Pinakilala nila ako sa bago kong buhay. Aral sa umaga, bar hopping sa gabi. Not to mention bullying sa hapon.

Funny to think na galit na galit ako sa babaeng yun pero everytime na tumitingin ako sa salamin, nakikita ko yung sarili niya sa'kin. /Heartless. Pathetic. Whore. Slut. Btch./ Nung umalis yata siya eh nilipat niya lahat ng traits niya sa'kin.

"*Btch!*" What a nice endearment, right? They call me btch and I don't really care. What's the point of denying kung alam naman ng lahat ng estudyante dito sa St. Claire's na i screw someone behind my boyfriend.. rather ex-boyfriend's back?

"*So**?*" Sabi ni Kim with matching taas ng kilay. Tss. I'm the queen btch. No one dare mess with me. Kung di ko lang 'to tinuturing na kaibigan.

"*Republiq tayo? Namimiss ko na yung dj dun eh.*" Spell hot? Yung dj sa republiq. Half Filipino, half British= totally my target. I've been messing with him since last week pero hindi pa rin niya ako pinapansin. Gahd. Sa ganda at sexy kong 'to hindi pa rin niya ako pinapansin. I wonder kung may mali sa mata niya? Hahaha.

"*Sure! Namimiss ko na din si Margarita, si Scotch, si Rhum, si Tequilla at yung mga hot guys.*" This is so Kim Miranda. Kung btch ako, siya whore. Galing kasing America kaya liberated. Minsan nga kinukwentuhan niya kami ni Nof tungkol sa escapades niya. Geez. Hindi ko maimagine yung mga lumalabas sa bibig niya.

"*How 'bout you, Nof? Sama ka mamaya?*"

"*Pass muna 'ko. I have something to do. Sorry, DK. I'll make it up to you.*" Here she goes again. From the outside, she looks cold and distant, pero pag nakilala mo si Nof, she's fragile. Feeling ko ang sama

sama ko pag kasama ko siya. Haha. Hindi naman kasi siya "btch" katulad ng iniisip ng mga tao sa kanya eh, sadyang mahal niya lang talaga yung lalaki kaya may nagawa siyang masama. And i couldn't blame her, love makes someone stupid. I should know.

"*You owe me uhm... One day with your credit card.*" She's filthy rich naman eh. She wouldn't mind. Haha

"*Fine. One day lang ha? Ihahanda ko na yung excuse ko kay Dad. Haha.*" See? She's very nice. Actually mabait naman talaga sila eh, hindi lang makita ni Sara. Lagi niyang sinasabi na bad influence daw sila sa'kin. Pero sa tingin ko it's the other way around. Ako yata ang nagb- b.i. sa kanila eh. Haha.

"*See you around, btches. Uwi na ko sa pad ko. 7 p.m. ha, Kim? 7, hindi 8 o 9?*" Kahit laking U.S., na adopt niya yung Filipino-time trait. Tss.

I went to the parking lot to get my beloved porsche. This is my 2nd baby. Yung una yung mercedes-benz na hindi ko na ginagamit because of-whatever. Nagpalit na din ako ng condo. Well, yan ang advantage pag mayaman ang parents mo, you can get everything you ask for.

I changed my clothes and oh boy, the party is so on!

//

2nd Chapter

Disc Jockey || Fianc

/Bump/ and /Grind/

This is life

"Btch, puntahan ko na yung target ko ha? Wish me luck." Then off i go. I didn't bother wait for her answer coz' hello? Mapapansin pa ba niyang wala ako eh busy siya sa *ehem* pakikipag "/kiss all you want/" well, according to her term, dun na new found boy toy niya.

"Long island tea for a hot DJ." Then i flash my oh-so-famous smile. My god! Isang malaking temptation sa mga babaeng katulad ko ang mga Half Filipino, half British na lalaki.

"Thanks?"

"What? Why are you staring at me like that? Is there something wrong with giving you a drink, darling?" I do call people names./Darling/ for hot guys. /Btch/ for my girl friends. And /shithead /for my fans. Oh well, i can't help it if i'm this famous.

"You've been hitting on me since-- i don't know, maybe last, last week?" The British accent. I never knew that accent can be very dangerous. /Seducing/. Haha

"I'm not hitting on you." Then i went closer and i stare at his blue eyes. "Do you wear contacts?" Then i traced his jawline, his eyes, his nose.

"Are you seducing me?" Closer and closer and closer.

"No, i'm not. I'm just being friendly." Then i bit my lips. "On the second thought, yes, i'm seducing you." Then i went for the kill and kissed him straight on the lips.

Passionate kiss is for boring couples so i French kissed him instead. Well, if there's such thing as British kiss, i'd gladly do it with him.

"You, Whore!"

"Ouch! My head!" Pakiramdam ko natanggal ang one fourth sa buhok ko. Ano bang problema ng babaeng 'to?!

I won't go down without a fight so i returned the favor. I pulled her hair and then slapped her. Hard. I need to put some sense in her small brain.

"What. Is. Your. Problem?!" I calmly said. Ayokong gumawa ng eksena dito but too late, everybody's watching us in our "live show."

"Slut! How dare you kiss MY fianc?" Ooh. Kaya naman pala hindi ako pinapansin eh, may fianc na pala. But because i hate happy couples, i said something.

"What? Fiance? How could you be his fianc when in fact, he asked me to be his girl awhile ago?" A little lie won't hurt, right? Kung mahal niya talaga yung lalaki, hindi siya maniniwala sa mga sasabihin ko. Relationship needs trust in order to survive.

"You're lying! You whore, slut, btch, relationship wrecker! Hindi ka ba masaya sa buhay mo kaya wala kang magawa kundi manira ng buhay ng may buhay? Ano? Iniwan ka ba ng boyfriend mo kaya gusto mong gumanti sa iba?"

That's it. She went too far. I slapped her so hard that my hand marked red on her skin. Serves her right. I'm not fond of cat fights but this girl really needs to learn her lesson.

I pulled her hair too hard that all she could do is shout.

"You, as hole! Stop hitting my hair!"

We stumbled on the floor while killing each other. Gahd, no wonder i'll have bruises after this nonsense fight.

"Dana, my God!" Sara appeared out of nowhere. Sinundan niya ba ako? How thoughtful of my bestfriend. Kahit na hindi na kami ganung ka-close, i still consider her as my ultimate bestfriend. No one could ever take her place in my life.

"Ikaw, babae ka, ano bang problema mo?" Uh-uh. Here comes Sara the nagger. I pity this woman. Haha.

"You're seriously asking what my problem is?" Then she laughed. Is she mental?

"Wag mo kong English-in ha! Baka gusto mong kasuhan kita ng assault that lead to grave physicalinjury?" Kailan pa siya naging concern about laws? And may ganun bang law?

"I'll let this one pass, but i'm telling you, layuan mo ang fiance ko kung ayaw mong balikan kita!"

Then i smirked, "Ooh, i'm scared! Hahaha."

"Fck you!"

"You have hots for me? Sorry but i don't do girls." Then she dragged her "fiance." Poor her, ni hindi man lang siya pinagtanggol ng fiance niya. If I were her, i'll think twice before marrying him.

"Tara na. Hahatid ka na namin ni Dave sa pad mo." Then she dragged me. Why are peoplenowadays so fond of dragging people?

"Seriously, kaya kong maglakad, Sara. So get your hands off of me." Then she removed her hands. Aah, i can already feel the bruises. I need to buy long-sleeved outfits.

"Right. Ano ba ang pumasok sa isip mo at nakipag away ka? Do you really need to stoop this low to the point na mang-aagaw ka ng fiance ng may fiance?"

"Alam mo, i was about to say thanks for saving me." Then i laughed. "But i won't bother anymore. Ni hindi mo man lang ako tinanong kung ano yung

nangyari. You don't even trust me. Am i not that trustworthy?"

A tear fell from my eye. I start reminiscing the scenario that happened a year ago. No one bother hear my explanation, no one cares about my side. It felt like no one is trusting me. /It made me feel worthless./

"I'm sorry. Nag aalala lang naman kasi ako sa'yo. Hindi na kita kilala. Hindi na ikaw yung Dana na bestfriend ko.."

"Right. Kung hindi mo na ako kilala, why bother help me? Let's just put it this way, kalimutan mo na lang na magkakilala tayo. Wala namang nangyayari eh, lagi lang tayong nag aaway. I think we're better-off as stranger to one another."

"'Yan ba ang gusto mo?" I nodded. "Well then, thanks for being my friend. It's fun while it lasted." Then she hugged me. "Good bye, Dana."

I don't know but the moment she left, i started /crying/..

//

3rd Chapter

"I shouldn't have done that!"

Here I am, alone. Again. I'm used to being alone since the day he left me. True enough, lagi akong binibisita ni Sara dati to check if i'm still breathing or not pero now, i feel forsaken. /Masakit mawalan ng lalaki, pero mas masakit mawalan ng kaibigan../

You'll never know the importance of someone not until you know how it feels like not having him at all in your life. Too cliche but fckn' true. Ngayon lang nagsi sink in sa'kin yung ginawa ko kagabi. Too late para sabihin kong, "joke lang, wag mong seryosohin." I'm not Dana, well, i used to be her. Carefree and innocent. I'm now DK and i can't afford to take back everything i said and say sorry. Pride na lang ang natitira sa'kin. /They already stole my dignity and virginity, i can't afford to lose my pride/. Not now.

/Nof Btch calling../

"Hey. Where are you?"

"I'll ditch. Not feeling well." My eyes are puffy and my voice is hoarse, now tell me, should i go to school and let people see me like this?

"But i'm afarid that you can't. The class cards will be distributed later and you should go here check it out." Fudge. How could I forget about that?

"Can't you just like get it for me? I'm not really feeling well today, btch."

"It's mandatory that the owner should be the one to get the card, remember?" Stupid rules. Now i have to go to that school. Life sucks.

"Fine. I'll be there. Wait for me, aright?" Then I threw my clothes on. Since then, i've been wearing my birthday suite when i'm sleeping. So, nobody should ever see me while i'm asleep. Well, if you know what I mean. Haha

After 30 mins., i finally arrive. As i get out of my car, as usual, students are staring at me. Don't they know that staring is rude? Well, staring at me won't make them pretty. At all.

"At long last, the queen btch is here." Sarcastic, huh?

"Don't act as if i made you wait for thousands of years, btch."

"Well, whatever to both of you. We better doze off, y'know?"

After that, we went and get our class cards. And lucky me, i got an

average of 1.75. Not bad, huh?

"What's your grade, Kim Miranda?" I'm pretty sure she failed this semester. Again. Haha. She's always flunking her class. No wonder she'll fail.

"Fine. Go and brag about your grades, Ms. Dean's Lister." Bitter? Haha. "Before i forgot, what's with your puffy eyes and hoarse voice? Don't tell me something happened last night?" Uh-oh. Do i really need to answer that question? Of course. I won't give them the chance to conclude that i cried the whole night.

"I was up all night and i was talking to--" To whom? Think. Think.

"To?" I was about to answer but Jamie appeared.

"Look who's here. Jamie Henares, my little girl."

"What do you want from me, DK?!" If you're asking who she is, well, she's one of my favorite girls.

"I don't want anything from you, sweetheart. I just want to say i'll miss you. Summer vacation is finally on. If you miss me or anything, i'm just a text away, aright?"

"I won't miss you. Ever." Pretty much like her sister, huh?

"Aah, my little Jamie's being a rebel."

"Seriously, why do you hate me this much? I've done nothing to you!" You've done nothing but you're sister ruined my life!

"Wanna know why?" I went closer to her and grab her face

"Ouch! Let go of my face, you skunk!" I laughed. They're really siblings, they like to call me names.

"I hate you because you are her sister. Simple as that." I hate her. I hate her guts. I hate her family. I hate everything about her!

"But i'm not her! She'd done nothing with you! And you already ruined my life! Rick broke up with me. You ruined my image. Nobody dares talk to me. And my parents hate me. All because of you! Now, aren't you contented?" I never thought she memorize all of the things i've done to her. Smart kid.

"Well, i'm contented. For now. See you next sem, little Jamie. Ate DK will miss you. Take care, aright?" Then i kissed her forehead and let her go.

"When will you ever get tired of harrassing her?" Nof is kind-hearted. And i'm stone-hearted. Well, whatever.

"Don't ever get tired, btch! Making fun of her and humiliating her is pure fun! Her reaction is priceless!" Yeah, right. Her teary-eyed face everytime we play pranks on her is really priceless. Haha.

"Aren't you concerned about her? She might get psychological trauma because of us.."

"Well, as far as i'm concerned, she's still alive and kicking. Nothing's wrong with her so let's drop this topic and i think i should go."

"Yeah. Bye. See you around." Then i went to my mother. She told me that she's going to discuss something with me. Wonder what's that all about?

//

4th Chapter

"Mom, what's with the fuss?" I asked her with my face talking like i'm-fckin'-bored.

"Drop the tone, honey. I'm your mom, remember?" Yeah, right. She's my mom for all I care.

"You are my mom. Did i ever forget that?"

"It feels like your not my baby Dana when you're speaking like that. You know, your tone and accent's kind of btchy?" I rolled my eyes at her. Is she really my mom? She's freakin' weird.

"Fine. I'll refrain from speaking in my btchy tone. Happy?" Then she nodded and smiled a big smile. When i say big, it is. She's crazy, man.

"Before i forgot, may i see your class card, honey?" I immediately give my class card. With a grade of 1.75, i shouldn't be ashamed, right? Haha. I know i'm conceited. It can't be helped.

"What's the verdict? Do i get to have DSLR? New car? iPad? Or what? A trip to Europe would do." I said that with a big smile on my face. I worked hard for it, i deserve a prize. Haha.

"Nah, you don't need any of those material things. I'm giving you something more essential.."

"Spill it, mom. I don't like surprises."

"You'll be working here for summer. Isn't that wonderful?" She said what? Me? Working? Here? Summer?

"You're joking, right? You can't be serious!" How about beach? And

partying all night? Summer fling? Hot guys? This can't be happening!

"I'm dead serious, honey. You're a Fashion Designing student, afterall. You should be happy that i'm giving you the chance to have a taste of how it's like to be a designer." I know that but.. my summer flings..

"Can't you just get someone except me to work here for summer?" Say yes! I'm still hoping with my fingers crossed behind me.

"The answer is no. You will be working here whether you like it or not and my decision is final. Now, go to Margo and she'll be briefing you about what you will do starting tomorrow." The next thing i knew, she's gone and i'm here and talking to Margo about my "summer job." Lucky me, right?

"...... Any questions or what?" I just smiled because honestly, i wasn't paying attention to whatever she's saying.

"None. I should go."

Then i went to Kim's place. This is my worst day. I never had the chance to experience summer...

"Hey! Missed us?"

"Shut up, btch. Why are you here, Nof?" Kim's here, well, obviously

because this is her house. I'm here because i hate my mom. So, why is Nof here?

"Shouldn't I be here? I'm just visiting her, duh? You, whacha doin' here?" Did i ever tell you that Nof has this weird alter ego? Haha. One minute, she's soo kind, the other minute, she's annoying the hell out of you. Weird friends? I know.

"Visiting her, too. Duh?"

"Whatever, DK. You never visit me unless you are annoyed. Care to share?" They know me too well. Well, whatever.

"I'm having a summer job. I know, it sucks, right?" I'm doing a mental counting. At the count of five, Kim will start to laugh and tease me.

Five

Four

Three

Two

One

"Hahaha! Boo-hoo. Condolence. Condolence to you summer flings. Haha!" See? She is really my friend.

"Yeah. Go on and tease me, you whore."

"Cheer-up, summer job's not that bad." See? Now she's Noffie nice.

"As if."

"Where will you be working?"

"At my mom's."

"See? It's not as bad as you think. Makakapag bonding kayo ng mom mo.." Then her face went gloomy. Her mom died when she was 7 or 8 kaya siya nagkaron ng weird alter ego. Well, that's only my opinion.

"Wait, your mom's company will be releasing summer catalog or fashion show or whatever, right?" What's new about that Wedding catalog for June, Christmas for December and the list goes on..

"So what?"

"Duh? Summer catalog or fashion show means you get to work with hottest studs in town because they will be modelling or doing a photoshoot for your mom's creation! Nakakainggit." How come i never realize that?

Stupid me.

"I never thought you actually can think!"

"I hate you!"

"See? Told you it's not as bad as you think." Again, she's right.

"Fine."

After that, we watched pretty little liars and drool over Ezra Fitz. Man, if my Professor's as hot as him? I don't mind dropping out. Haha.

Then we finally called it a night by going home. /Summer fling with hot models/? Not bad.

//

5th Chapter

"Dana, get your butt up. We've got loads of work to do!" Is she really my mother? She's killing me, for goodness' sake! I've been working for 8 hours straight with no break.

"Nagugutom na ko.." There, I finally said it. I'm no robot. I get tired and exhausted and not to mention HUNGRY!

"But we got a deadline to meet. We will release our summer collection next week and our magazine next, next week. We can't afford to take a break." There she goes again. Workaholic.

"With all due respect, Mrs. President of Ferrer's House of Fashion, i suggest that we all take a break. A 15 mins. break wouldn't hurt, right? Come on, we're all tired and hungry. And after that, we can continue our work." My mom's got no favoritism. She doesn't give me special treatment. How was that? I'm her daughter.. Goodness!

"Fine. 15 mins. only then go back here." Then everybody went outside to eat. Well, they must thank me for saving their butts. Haha.

"Dana, wait."

"What? The time is running. I should go, you know?"

"I'm sorry if i'm being hard on you. I just want to be fair to everybody."

"Yeah, right. Professionalism. I get it." I'm not mad, okay? I'm just hungreeey.

Then i went to the nearest resto and eat. And after being loaded, i went

back to our "head quarters."

We worked for 5 hours straight until we finally packed up. I was arranging my stuffs when my mother or should i say boss called me.

"Dana, you're not yet going." I was like what the heck? I need to sleep.

"Whaat? Are you crazy? I need to go home and take a bath and change my clothes and sleep!" I'm getting hysterical. I know. But, can you blame me?

"We have a problem with the magazine.."

"So? I'm no photographer and i'm not a model so i can't help you. So, can i go home now?" Sheez. Why is she being hard on me?

"I know, i know. You know Ariza Domingo?" I nodded. She's insert name here's crush. Boohoo. I'm boycotting all her products. Haha. "She's supposedly the model of our clothing line but sadly, she's sick.."

"So? Anong paki ko?" We're not even close. Tss.

"The photographer saw you and he thinks that you can replace Ariza.." Me? Replacement? I never dreamt of being second best. I'm DK Ferrer.

"I'm rejecting your proposal. Can i go now?"

"Can you think about it, anak?" She's using reverse-psycology on me. She called me anak!

"As much as i want to, but i can't. I love my life and i have no intentions of entering the crazy world of modelling. I like being low-profiled." Seriously, who on earth would love being followed by annoying paparazzi and creepy stalkers?

As we we're discussing our little problem, Mr. Sy approached us and informed me about the benefits that i will get if i grab this opportunity. As if? I'm already rich. I don't need money.

"Ms. Ferrer, this photo shoot costs P3Million pesos. You will just smile and strike a pose and ta-dah, instant money." Not enough. As i've said, I'm already rich. Money can't buy me. Teehee. "You will be famous and get to mingle with high-profiled people including the hottest bachelors in town." What-the? Is he trying to bribe me with hot bachelors? Haha. But not enough. "Not only here but also in Asia, Europe, America...."

/America..

America..

America../

He's there. /The guy who hurt me./ /The guy that I love./ Is there a

chance that he will see me in magazines if I do this photo shoot and realize that he still loves me and he misses me and he will go back to me and say sorry for hurting me? Even 0.05%?

/I don't know why, I don't know how. But i just found myself doing the photoshoot../

//

6th Chapter

*"Mom! You didn't tell me that i'm going to work with that British guy! I should've said no if i knew this!" *Remember the guy at the club? The one with a war freak fiance? The hell on earth. He's a model and i am going to work with him.

*"So what? What's the problem with Josh? He's good-looking and professional..."*

*"But i don't want to work with him!" *I cut her off. I'm not being self centered brat or whatever, okay? I just don't want to work with him. I feel creepy. Not to mention guilty.

*"You will work with him whether you like it or not and it's final! Just

go to Margo and have your make up. Come on."*

I can't just leave here, I signed a contract, for goodness' sake! I don't wanna be sued for bridging a contract. That would be stupid. I quote, "/A nineteen year old lady, sued by her very own mother for being unprofessional./" Sounds real good, right?

*"Ms. Ferrer, the shoot will begin in five minutes.." *Okay, here it is. I need to put on my best smile.

I stare at the mirror and said, "*You should see this, Cy. You should see that i'm doing good on my own. You should see that i'm better now. You should regret what you did. You should!" *

I was walking when suddenly, somebody pinned me on the wall.

*"What the heck! What is your problem?!"*

*"You owe me bigtime. You ruined my engagement." *He said that with his mouth on my neck. Ok-ay. My knees are wobbling. This guy is scaring me.

*"What do you want?"* Money? What?

*"I'll tell you someday. For now, let's get working." *Then he flashed his deadly glare.

My God! What have i gotten myself into? I should have never flirted with him..

*"Smile. Good. Good." *Smile here. Smile there. Smile everywhere. Being a model isn't pure *fun. "Now Josh come closer and put your arms around her waist." *Then he placed his arm around my waist. We're so close. I can feel the heat of his body. Darn it. *"Now Dana, look straight into Josh's eyes." *He sayin' what? *"Come on, just look at his eyes.." *Fine. Inhale. Exhale. I can do this. *"Look at him with love. Imagine that you're in love with him.."* As he was instructing me, i'm imagining that i'm staring at his eyes. That he's with me. I know it's crazy but he's the only guy i could think of when the word love is being mentioned..

*click*

*"Now, for the finale, let's have a kiss from you two."*

*"What? Kiss? What are we doing? This is a summer collection as far as i can remember. What does a kiss have to do with this, Mr. Sy?!" *Ok-ay. I know that it's pure blessing that i get to be kissed by this gorgeous creature but then again, i feel creepy all over my body. It's a bit scary.

*"The theme of this photo shoot is Summer Love, Dana. And what's with the fuss? It's just a kiss. Is it your first kiss?" *Now he's changing the topic. I was the first to complain. My goodness!

*"Of course not!"*

*"Yeah. We already shared a kiss before, right, darling?" *Does he need to brag to everyone that he already kissed me?

*"/So what? A kiss is just a kiss until you do it with the one that you love./"* After that, i pulled him and kissed him. And after i heared the camera shots. I pushed him.*"And obviously, i don't love you." *I saw him smirked and then i left.

I went straight to my unit and sleep till morn.

I woke up after my 18 hours sleep. No wonder i feel energetic today. So i'm going shopping. Tralala.

I tried calling Nof because i will get her c-card. She owe me that naman eh. But with my bad luck these past few days, her phone can't be reached. Then i tried calling my mom, but then again, her phone is off, too. What's with my luck? Darn it.

So i went to FHF */Ferrer's House of Fashion/* with a heavy heart. Hahaha. Natatamad kasi ako eh, plus naaalala ko yung kiss namin ni Josh . Grabe lang.

*"Margo, where's mom?" *I asked her. I stared at her face. She's pretty but she looks so tired. My mom. Her boss? No wonder.

*"She's inside, Ms. Dana." *She's too polite and i like her, so i smiled at her. *"You look so tired, why don't you take a day-off?" *Don't get me wrong. I'm still a btch. She just look awful.

*"I can't.. I need to work for my family. Mababawas sa sweldo ko pag umabsent ako. Wag na lang.." *Okay. That's it. I went inside and talked to my mom.

*"Mom! I demand that Margo should have a day-off or else----- i'll kick your ass!"* What the heck? Hahaha.

*"Kick my ass? The hell, Dana. She can't. We have loads of work to do." *

*"Lagi naman eh. Mukha na siyang zombie, can't you see? Pag namatay yun, magbabayad ka pa sa pamilya niya kasi na overworked sya. Ikaw din..." *I'm pushing my luck. Say yes. Say yes.

*"Fine. I'll agree to your proposal.." *I'm so matalino talaga. I always get what i want. That's me. DK Ferrer.

*"But you need to replace her today.." *

*"You say what?"*

*"I said you need to replace her. Nabibingi ka na ba?" *

*"But---" *I went here to ask for her credit card.. My shopping.. Dress. Heels. Kyaaaaa~

*"No buts. Just take it or leave it."* Now i believe that she's really my mom. Like mother like daughter pala talaga.

*"Fine. You're a manipulative mom! No wonder you're a business woman."*

*"I'm proud that i am. Now go and tell Margo your good news. And start working, baby girl."* Then she smiled.

And when i'm about to leave..

*"I'm so proud of you, anak." */And that line made my day./

//

7th Chapter

*"The hell, mom! This is the 100th page that i've been encoding, for God's love!" *I irritatingly said. My hands, specifically my fingers, are fckin' tired. Imagine yourself typing those goddamned reports in

size 8, Arial. You could seriously consider suicide as an option.

*"Just drop the ranting and continue your work, dear. It will do no better. Trust me, you don't want to see me pissed-off." *She hissed. She's really a pain in my ass. Really.

*"Trust me too, mom, you won't want to see me cursing you." *

*"Yeah?"*

*"I'm dead serious. I do what i say." *

*"Trust me, you don't want to live your life without cars, credit card, condo unit..." *There she goes again.. *"I hate you! Blackmailer!"*

*"Whatever. By the way, you'll be doing Josh's make up. He'll be having a photo shoot later. Break a leg!" *Then she ran-off. I was left there. Shocked. With my mouth open. Slowly processing what my mom said. After 10 secs. i muttered, *"What the heck?!"*Is Margo some kind of super woman? Encoder and make up artist in one?!

*45 mins. later ~*

*"Don't move, will you?" *This Josh guy is bringing out the beast in me!

I'm doing his make up and he keeps on moving. The heck.

*"Stop dancing!"* He's banging his head and murmuring some strange words. *"Can you freeze for a moment? Just let me finish what i'm doing?" *But then again, i got no response. Good. Just good.

I puched his face

*"What is your problem?!"* Ikaw! Ikaw ang problema ko! I badly want to shout it out but i don't want to catch attention so i just breath in and out and tell him,* "Just freeze. 10 mins. Okay?" *

Thank heaven, he followed what i said. Magpapa misa na ba ako? Haha. Kidding.

After 20. mins, luckily, i finished his make up without using brutal ways. *"You're done. Just go. Shoo away." *And i shooed him away. You know? Just like when you're shooing dogs away? Get my point? Oh well, nevermind.

*"You're not yet done, babe.." *And a sly smile formed on his oh-so-kissable lips.

*"W- what are you doing?! Why are you taking off your clothes?"*I'm stammering. The heck. It's not my first time to see a guy naked. But there's something about him that makes me nervous..

*"Why? You need to put foundation or oil or whatever you call that in my abs. Don't be a coward. I know how much you want to touch my abs. Go ahead. They don't bite." *Oh my God! Just oh my God!

*"Ang kapal ng mukha mo!" *Srsly. I mean it. He's reaching my boiling point. I'm used to bullying people but not the other way around. He? Bullying me? Fck this situation.

*"What did you said?" *

*"Hindi ka nga pala nakakaintindi ng tagalog. Mabuti naman."*He seemed clueless so i'll take this opportunity to speak out*."Gwapo ka eh. Gwapong gwapo. May abs ka. Oo. Gusto kong hawakan. Pero tangna, ang yabang mo. Sarap mong patayin. Alam mo yun? Pasalamat ka may British accent ka!" *It feels good. Saying what's on my mind.

*"I know i'm that handsome. No need to remind me. I told you, you can touch them if you want, i won't budge. And i'm only 22, too young to be killed. Hahaha. And yes, i attract many girls with my accent. Kudos with that" *My mouth hanged open. He- he can understand tagalog?! *"You understand what i said?"* Oh my goodness. This can't be happening. Mother earth, swallow me now! Now!

*"I don't speak tagalog but i can understand tagalog. Better luck next time. I don't speak French, Nihonggo etc. Maybe try cursing me in that

languages." *He winked. *"By the way, see you on Thursday, babe." *Then he left.

Oh God. What's with my luck?

//

8th Chapter

Today is Thursday. My most awaited day of the week, or should i say dreaded?

I quote, *"See you on Thursday, babe. Tss." *Shoot. Josh is the primary reason why I hate this day. Ugh!

I got up and stare at the mirror,* "I'm pretty, sexy and hot. But why is that i'm not good enough for him?" *Again, i cried. I breakdown everytime i remember the night Andy took my virginity.

I once read in a book that /if your boyfriend loves you, virginity should never be an issue./ But with what i've been through? I must say that virginity is indeed a big issue.

Life is not a fairytale, it's a reality. The veracity of life that there

are people who will love you and there are those who will hate you. It's up to you if you'll let them meddle with your affairs.

I took a bath and dressed up. Margo informed me that there will be a victory party later at Area06, Dave's Club. If i saw Sara there, what would i do? Sheez. Should I say, "Saraaa! Kyaaa~ I missed you!" How i wish i could say that..

*Time: 9 p.m. Place: Area06*

On word to describe the party: *WILD*

People dancing, getting wasted, making out. A typical scene in a club.

*"Hey. babe." *He kissed me. Smack though. *"I've been waiting for you. What took you so long?"*

I pushed him, *"Back off. You're already drunk. I won't talk to you until you're sober." *I walked past him but he pulled me. *"No, i'm not. Come, drink with me, babe." *He dragged me. Again.

*"Two Hard. One for me, and one for this hot lady." *Then he winked. Ugh. Is he leading me on? Well, obviously, it's a yes!*"Cheers! For the

successful release of the magazine!"*

He finished his glass but mine is still full. *"Having a change of heart? Not a party girl anymore? Come on, don't be a kill joy."*

*"If i finish this glass, would you stop talking, kissing, harrassing and bullying me? In short, would you leave me alone?!" *He giggled. *"Yes, my babe. But in one condition." *I waited for his response. I was thinking of a kiss or anything similar to that. He's a perv afterall.

*"Mix this with your drink." *He showed me a tablet.* "Are you doing drugs?"* I asked him. *"Of course not. It's not a drug, it's herbal." *To shut him up, i did what he asked me to do.

*"That's my girl. Stay there, i'll be back after a while."* He left.

Minutes passed, my vision became /blurry/, the world started /swirling/, i felt /hot/. I removed my cardigan. I went down and dance with some unknown guys. I let them touch me. I don't really care.

*"Dana." *Someone called me.

*"Dana, si Dave 'to."*

*"Oh, Dave! What a small world, isn't it?"*

*"Dude, kunin ko na. Kaibigan ko 'to. Lasing eh." *Then he dragged me.* "What's with dragging me? I can walk." *Then i started walking. Kailan pa naging zigzag ang daan? I asked myself.

*"Come on, let me help you. Lasing ka na. Tss. Bakit ba kasi umalis si Cyriel eh, tignan mo nangyari sa'yo. Ang bitter mo kasi.."*

I pushed him.

*"I'm not bitter, in fact, i'm better. Don't dare mention his name. I don't like hearing loser's name."*

*"In denial. Dito ka lang ha? Tatawagin ko lang si Sara.." *He's about to go but i pulled his shirt.* "Don't leave me.." *I went near him and caressed his face*. "You know what? Between the three of you, you're the only one i didn't get the chance to kiss. Kung wala si Sara, ano kaya ang nangyari?" *He avoided my gaze and removed my hands.* "Dana, lasing ka na eh.."*

*"No, i'm not." *I placed his arms in my waist.* "How about you, hindi mo ba naiisip kung paano ako humalik?" *I traced his jawline. Now i know why Sara is in-love with this guy.

*"No need to answer, i'll show you how." *Then i kissed him. I kissed him passionately but he's not responding so i stopped. I'm about to

speak when i heard someone say..

*"Oh my God!"*

I saw someone, particularly a girl, crying. I can't see her face clearly, so i can't recognize her.

*"Sara! It's not what it looked like!" *

/Sa-sara? Sht./

Slap. She slapped Dave. Great. Just great. Another relationship ruined by none other than DK Ferrer.

*"I thought you were through playing with your games. Hindi pa pala.." *

*"You were wrong, i didn't---"*

*"Sara!" *I muttered. She faced me. She's angry. I can feel it. *"It's not what you think it is.."*

*"Yeah? Why should i believe in you? Do i even know you?" *Shoot. That hurts. *"Are we close? As far as i'm concerned, we don't know each other. So don't talk as if you know me, relationship-wrecker!" *Okay. That's it. She hit a nerve.

*"You know what? Don't talk to me as if you know me. You have no fcking idea what the sht i've been through." *I took a step forward. I'm crying. Fck this. *"Relationship-wrecker? Oh my God. Should i thank you for giving me a title? That's so nice of you. Clap-clap." *I wiped my tears. I took another step and leaned forward and whispered in her ears, *"Pasalamat ka naging kaibigan mo ko, nakakilala ka ng mayamang boyfriend. Kung hindi, malamang kasama ka pa din ng ex mo sa kangkungan. Mga pulubi." *Serves her right. She crossed the line.

I went out and lit a cigarrete. I only smoke at times like this.

*"Mind if i join you?" *Josh sat beside me. *"You, skunk. You drugged me!" *Then he giggled again. *"I told you, it's herbal." *I punched his arm. *"Fine. I drugged you. But it's only mild. I don't know you're a baby." *Then he laughed.

*"I just had a fight with my bestfriend. Well, technically my ex-bestfriend. All thanks to you." *Sarcastic tone inserted.

*"That's fine. You don't need that btch. All you need is me.."*

*"Yeah. Whatever."*

*"It's still early. Let's drink?" *He stood up and motioned me to follow him.* "I'll pass. I don't want to go in there. Bad vibes." *I don't want to see Sara's face. Ugh! I hate her!

*"Let's go to another club then. Come on, it's still early. It's only 11 p.m."*

*"Fine." *Then i went inside his car and drove to another bar. Goodness. This will be a long night.

//

9th Chapter

"Underground night club?" I read the signage on the door.

"Are you kidding me? You're bringing me in there? That place is illegal!" I know i'm a btch but not to the point that i'm doing illegal things. My criminal record is clean, /at least i can be proud of that./

"Ssh. Shut up. The real fun is in there." He dragged me in. The place is wild. Much wilder than Area06, i must say. "What can you say?" He smirked at me.

"Wanna hear my opinion?" He nodded. "I think you're sick. You're seriously freaking me out. First, you're doing drugs. Now, you're

bringing me in some illegal places. What's for next? You're touring me in your hide-out?"

Now he's laughing real hard. "Sorry for laughing. I can't help it. Your assumptions are fcking funny." Then he laughed again. Fine. I'm overreacting. Can you blame me? Of course not! "Shut up or i'll leave you?!" I'm serious. I hate the feeling of being laughed at. Am i a clown? The heck.

"Fine. I'm sorry. I'll stop." Then he hold my hand. I raised a brow."Hands-off." I said. "No malice involved. If you don't want trouble, just shut your mouth and let me hold your hand, okay?"

I stopped talking. Maybe he's right. This place is troublesome. The people are doing drugs. The others are doing sex. Right,/ sex in a pub./

"Tada! My private room." We entered a private room on the second floor. The room was dark and spacy and with bed! "A bed? Are you bringing prostitutes in here?" Then he laughed. Again. Tell me, is my question that funny? "I really love how your imagination works. It's wild. And i like it." Then he kissed me. What's new with that?

We're kissing when his hand started slipping inside my dress,"Josh, stop!"

"What? Stop spoiling the fun." Then he kissed me again. His hand is in my bra, unhooking it. "I said stop!" There. He stopped. Thanks God.

"What again? Don't act as if you're an innocent Virgin Dana. You'll love what we'll do. I swear." Then he motioned to kiss me but i slapped him.

"You know what? Yes. I am no longer a virgin but i do consider sex as a sacred thing. Now, if you want to get laid, go and call a prostitute. Suite yourself, a hole." I stood up but he stopped me.

"Fine. No sex. Drinking session only. Happy?"

Then we started drinking. Unlike before, my alcohol tolerance is not as low as before. I can drink five bottles and i'm still normal. I think that's the effect of having bars as your second home. You get immuned.

"Now, for the real fun.." He took his coat and showed me a small bottle. "What's that?"

"It's herbal." Herbal yourself. I'm not stupid. "Shut up. What kind of drug?"

"I forgot. But it's mild though. Want some?" For the sake of Sara's harsh words, "Yeah, sure."

Then we started drinking. I lost count. While drinking, we kissed. That's normal. I think. I mean, what's wrong with kissing? I can kiss whoever i want. It's not like i'm doing sex with them. Like i told Josh

before,/ 'A kiss is just a kiss until you do it with the one that you love.' /So, no malice involve.

"I wanna go home." I said. I need to go home, i don't want to sleep in here. "Just sleep here. I can't drive. I'm drunk." He said with his eyes closed.

"Fine. I'll go home alone." I stood up and got my things. I'm kinda dizzy but i really don't want to sleep here. You'll know what i mean when you see this place.

I went out, i can't drive so i'm waiting for a cab. I was about to go to a nearbly bench but my head is spinning badly. Then i passed out

//

10th Chapter

"Where am i?" The first question i muttered the moment i opened my eyes. I tried to sit down but i can't. What's the matter with me?

"Don't try to stand, Dana." I tried to sit again but, "Aargh!" He tried to help me but, "Don't you fckin' dare touch me!"

"Sorry, i was just trying to help you."

"I don't need you. Ano ba kasi ang ginagawa mo dito? Planning to rape me again? This time in a hospital? Great. Just fcking great, Andrei Guzman." I smirked at him. I'm trying to sound cool but truly, my head is aching. It's killing me.

"I never did rape you, Dana. Kung makikinig ka lang sana sa paliwanag ko.."

"Shut up." I stopped him. I'm tired of hearing explanations and i'm tired of forgiving those people who hurt me. I realized that people don't deserve second chances. /What's the point of forgiving if there's a second chance and then they'll do the same thing again and the cycle continues./ That's pure hypocrisy.

"Go out, will you?" He's just staring at me so i tried to stand to open the door for him. "Aaargh! Fck it! My arms!"

He helped me stand up because i fell on the floor, "Let go of me, jerk!"

/"Kahit ngayon lang, kalimutan mo muna yung pride mo. Aminin mo sa sarili mo na kailangan mo ng tulong, hindi mo kaya ng nag iisa.."/

"Pride na lang natira sa'kin. Kinuha mo na yung dignidad ko, pati ba naman pride? Ganun ka na ba ka selfish, ha?!"

/"Hindi ko naman kinuha yung dignidad mo. Ilang beses ko ba uulitin? Ilang beses ba ako hihingi ng tawad bago mo ako patawarin? Ilang beses ba ako mag eexplain bago mo ako pakinggan? Sabihin mo kasi sawang sawa na ako sa pagsigaw mo sa'kin. Nahihirapan na ako tuwing pinapaalis mo ako. At nasasaktan ako kasi alam kong ako yung dahilan kung bakit ka nagkakaganyan.." /Then a tear fell from his eyes then followed by another and another. The next thing i know, he's crying.

I just stare at him and let him cry. I don't know. I can't move. I feel nothing. I-i can't explain myself.

"Andy? Why are you crying?" My mom entered and she saw him crying and me staring at him. Great. Now, i'm the villain in my own story. Just great.

"Nothing, auntie. I just remembered something. I better go." She kissed mom on the cheeks then he went outside.

"Now, what happened?" She's serious.

"I slapped him. Contented? Now tell me, why the fck am i here?"

"I can't believe it. What have you done to my daughter?" She cried. "Shut the drama, mom. I won't buy it. Why am i here?"

"First, you collapsed on the roadside and broke your arm and luckily, Andy helped you. Ganun ka ba magpasalamat? Sasampalin mo siya?"

"What? I collapsed? Why? When?"

"Drug overdose, it's been three days since you collapsed. Alam kong may problema ka simula nung nagbreak kaso ni Cyriel, pinabayaan kita pero hindi ko naman alam na aabot ka sa ganito.."

"Drugs?"

"Drugs. Ecstasy. Overdose. It could've killed you!"

Drugs? I'm doing drugs? Since when?

Josh! Oh my God! He drugged me!

"Tell me, who are you doing drugs with?"

"I-i don't know.." Why the heck am i protecting that maniac?

"Tell the truth or i'll send you to a rehab?! I'm dead serious!"

"Then send me. I don't care. My life is a mess."

"You're grounded. No car, condo, atm, credit card, no everything!"

"Why don't you just kill me? That would be better, you know?"

"I don't believe it! You'll stay in our house or help me God, i'll disown you!"

So, it's official. Dana Kathryn Ferrer is broke. No money, no car, no lover, no friends. Lucky me, right?

//

11th Chapter

"Mom! Kinuha niyo na yung phone ko, pati ba naman telephone?!" I protested. I was trying to dial Kim's number and invite them to come over our house since i am grounded and God knows, this silence is killing me!

"What? Cold treatment? How long will it last, huh? I've been here for 1 week, mom! One fcking week with no one to talk to. Do you have any idea how hard it is?" I'd seriously go insane if this set up continue.

"Do you have the least idea how hard it is for me to know that my only daughter is doing drugs? To know that she's troubled and that she didn't

think of me as an option to help her? Do you know, Dana? It's killing me!"

"You don't know anything. Don't speak as if you're concerned. All you cared about is your business. And dad? He's not around. He's always not around. All work and no play makes your daughter a bad girl. Remember that, MOM." She's speechless. She cried. Again. Then walked out. I don't know. Everytime i speak, someone cries. Am i that heartless? Is being honest a crime? I was just trying to explain myself, but everytime i do, someone is getting hurt. Maybe lying is a better option.

3 days later

I was at the kitchen, pigging out for lasagna. I want it eat it badly. I'm starving for foods lately. I don't know, maybe eating is my only consolation here in our house. No internet, no phone, no television. Eating is my only way of surviving.

"Yaya! Where are you?" I was looking for my yaya because i'm going to ask her to bake lasagna for me. I'm really pigging out, and i've been gaining weight. Damn it.

"Dana, anak, may bisita ka." Yaya told me. I immediately went outside. Hearing that i have a visitor feels so good to my ears. For the first time, someone came over. Alleluia for that.

As i go to our living room, "What the hell are you doing here?" I raised a brow.

"Is that the proper way to greet your friend, Dana?" Mom scolded me as if i am some six year old girl. Old school.

"That's fine, auntie. Okay lang po." He said. Tss. Paawa effect.

"No, Andrei. Sumosobra na yang bata na yan eh. Hindi na marunong gumalang."

"Marunong akong gumalang, sa mga taong kagalang galang nga lang. And you don't belong to my list.. And neither are you."I glared at Andy.

"The same goes. You, too, already lost my trust. Including my respect." She told me as if i care? Truth be told, your mother is the first villain in your dream life. I should know.

"I'll be going, Andrei. Talk to that lady. Try to put some sense in her crooked mind."

"Sige po, auntie." Then she went away.

"Come with me." I stood up and led him to my room. I opened the door, "Come in and let's get this started."

I went near him and kissed him. I kissed him like the way he want it, /slow/ but /fierce./ I placed his arms on my waist while mine were on his neck. Then i slipped my hand inside his shirt and started pulling it, signalling him to take it off. But he didn't, so i did it myself. I kissed his cheeks, down to his neck, down to his collar bone while i took his shirt off.

We kissed harder. Hard enough that the next thing i know, I was on top of him, cathing my breath.

I gape at his eyes and started removing my shirt but, "What do you think are you doing?" He asked. "Getting naked?" I sarcastically told him while unhooking my bra. "Stop it!" He shouted. "What? This is what you want, right? Sex. I'm giving it to you. Just quit playing games with me after this."

"This is not what i want, Dana. Sex is sex. And i don't want it."

"What is it that you want then?"

"You. I want you because i love you."

"Oh shut up, i'm allergic to lies."

"I-i better get going. I'll just come over tomorrow." He stood up and covered me with blanket. "Don't do that again, alright? I respect

you." He kissed me on my forehead. "By the way, i brought lasagna. I just thought you don't want baked mac. I placed it on the table. See you tomorrow."

Tell me, should i feel guilty?

//

12th Chapter

"Why are you here AGAIN?!" I asked for the nth time. For the past 4 days, he's here. Visiting me. Bringin foods. Yada yada. Who do he think he is? My suitor? Oh please!

"Just visiting you. I heard that you're bored in here so i asked auntie if i could bring you outside, on my expense.." What the, what the, what the? He did that?

"You did what?!" Ok-ay. He got me.

"I told her if i she could let you go outside even for a day.. with me."

"You know what? Your plan is great, minus the fact that you'll be my chaperone." I'm not mean. You guys always think that i'm mean, heartless, ruthless etc. But you know what? When you get to experience

all the things i've gone through? You'll know why the heck i'm acting like this.

"Fine. Then stay here. I'll go." He stood up.

"Fine. I'll go out with you, bastard." Then i rolled my eyes.

"Then it's a date. Our very first date." Did i hear it right? Our very first date?

"You said what?"

"I said that this will be our very first date, Dana. I didn't get the chance to ask you out before so i'm doing this now."

The heck? I can't believe that this is happening. Andrei Guzman, the guy that i loathe, will be my first date? Jarred never asked me out on a date. That jerk. Andy, well, he admitted that he didn't date me before. And *insert his name here*, well, we went to an amusement park before because it's my birthday but never said that it's a date. So, technically speaking, Andy will be my first date? Oh God! This can't be happening!

"So? What's the verdict? We'll go or you'll stay?"

"Shut up, will you? Can't you see that i'm thinking?"

If i'll say yes, that'll make this guy happy. And i don't want that. But if i say no, this day will be another fcking boring day. And i hate it.

"Fine. I'll go with you but it's not a date."

"Then stay here. I'm asking you out on a date."

"What's the matter with you? Why suddenly ask me out? Are you insane?"

"Your the first girl that i asked out on a date.. Just please say yes.."

"Liar. I'm not the first."

"But you are."

"No, i'm not."

"Yes, you are."

"Lynne?"

"We never went out for a real date. I was just 15 that time."

"Sure. Continue lying, i'll listen." Then i smiled. You know? Just smile when you don't want to listen.

"But i'm not lying."

Smile. Smile. My beautiful smile.

"Fine. You're not the first girl that asked out on a date. That's what you want to hear, right? Now, go out with me, will you?"

"Sure. The pleasure is all YOURS."

Then he drove and we hit the mall. Srsly, a mall? Oh my God! I missed going here.

"This is a first. Thanks for bringing me here. I missed hanging here." He gave me something. "What's this?"

"My credit card. Just go and shop, i'll be waiting here."

"Are you serious? I might reach your credit limit, you know?"

"Sky's the limit. That card is unlimited. Thank my dad for that."

"Well then, i'll better get going. See you after an hour or two."

So i shopped till i dropped. You know this feeling? It's heaven. The person who said that money can't buy happiness doesn't know the pleasure

of shopping.

I bought dresses, tops, shorts, pairs of shoes, bags, accessories, name it, i bought it. Woo. This is what i call life. No problem, just pleasure. I even bought Galaxy Tab. Hahaha. I think i spent a hundred thousand. We'll see how his father will react.

"Grabe, buhay pa ba yung card ko?"

"Yes, i think. Hindi pa naman siya nagme melt." Then i smiled.

"Thanks to my dad, i made you smile."

"Tama na nga pambobola mo. San na ba tayo pupunta?"

"Uuwi na."

"Okay."

"Joke lang. May pupuntahan pa tayo."

"Tatawa na ba ko?"

"Joke ba yun?"

"Whatever." *insert rolling eyes here*

"Pikon naman nito. Tara na nga."

Then he drove this time to a hotel. What are we doing in a hotel? Magche check in kami? Oh please. Hindi pa rin siya nagbabago..

"What? Bakit ganyan kang makatingin?"

"I thought you already changed. Hindi pa pala.."

"Bakit ba? Ano na naman ang ginawa ko?"

"Bakit mo ako dinala sa hotel na 'to?"

Then he burst into laughter. As in burst. Kulang na lang magpagulong gulong siya sa sahig para makatawa.

"What? Ano bang nakakatawa sa sinabi ko?"

"Sorry. Kasi naman, ang dumi dumi ng isip mo. Hindi naman tayo magche check in eh, may pupuntahan lang tayo. Tss. Nasosobrahan ka na yata sa panonood ng porn movies eh."

"How dare you! Hindi ako nanonood ng porn. Wag mo akong itulad sa'yo."

"Okay, sabi mo eh. Tara na nga."

"Sino ba ang pupuntahan natin? Bakit kailangan sa five star hotel pa?"

"Parents ko.."

"Ano?!"

//

13th Chapter

*"Are you nuts? Ipapakilala mo ako sa parents mo? You've got to be kidding, Guzman."*

*"Do i look like i'm kidding? They are curious. Lagi akong wala sa bahay, tinatanong nila kung ba ako nagpupunta."*

*"Then tell them that you're going somewhere, anywhere but not on my house!" *He's insane! Oh God! Help me.

*"I told you, **i already quit on lying. Why are you scared, by the way? It's not as if they'll eat you alive."* Then he chuckled. Now i know the feeling of meeting your future parents-in-law. Not that i'm saying that

they'll be my future folks. It's creepy. No joke.

*"Shut up. I don't want to go there. You should kill me first."*

*"Well then, you gave me no choice." *Then he went near and carry me. You know? The bridal-style? Eep. This is humiliating!

*"Let go of me, a hole! I'm not going in there! Aaagh!" *But he didn't listen to me. I swear, you'll pay for this.

*"Shut up, nakakahiya ka oh. Pinagtitinginan na tayo."*

*"The hell i care? I don't even know them."*

*"Then shut up for me. Baka isipin nila rapist ang anak ng may ari ng hotel na 'to. Tss. That'll be a big news."*

He's what? Oh God. Bakit ang yayaman nila? I feel--- broke?

*"Ikaw na. Self-centered, egoistic brat!"*

*"I'm not a brat. Ikaw lang naman ang pinagsabihan ko. Ang ingay mo kasi."*

*"Whatever. Kung alam ko lang, binili ko sana lahat ng nakita ko kanina." *Yeah. If i just knew.. I should've bought that diamond

necklace i saw. What a pity.

*"There's always a next time, don't worry. Behave. Malapit na tayo." *Then he stopped in front of a first class restaurant. I'm not a fan of fancy restos. I prefer fastfoods. Ang tagal kasi ng fine dining, samantalang sa fastfoods, mabilis na, mura pa. Talk about being practical.

*"You must be Dana? The girl our son is wooing?" My eyes went like this---- O.O*

*"Ma!"*

*"Oh, see? Louie must really like you. He's blushing.." *Ok-aay. I'm lost. Since when did he start wooing me? Tell me!

*"Shut up. Ma, Pa, this is Dana, my----"*

*"Friend! Yes. He is my friend. He must be fooling when he told you that he's courting me. You know? Andy is a silly guy. He loves fooling around...."*

*"Is that so?"*

*"Yes, madame.."*

*"Sayang naman. You two look good together. Am i right, darling?" *

*"You're right. What's your full name, iha?*" A man who looks really like Andy asked me. As in. I'm pretty sure Andy will look like this when he turns 40 or so.

*"Dana Kathryn Ferrer, sir."*

*"You're too formal. Just call me tito Alberto."*

*"Sounds good. Let's order." *Then they asked me what i want to eat, i just told them that i'll have whatever they have for me. Hoo. This is awkward.

*"By the way, paano kayo nagkakilala ni Louie?" *This is hard. Paano ko sasabihin na nakilala ko ang anak nila dahil iniwan ako ng boyfriend ko dahil hindi ako marunong humalik? I'm sure they will kick me out of this hotel in no time.

*"Schoolmates. Right, Dana?"*

*"Yeah. Right. We met at St. Claire's."*

*"Then you must be from a good family. St. Claire's is an exclusive school. What's the business of your family, iha?"*

*"My dad is the businessman while my mom is a fashion designer.."*

*"What line?"*

*"Ferrer's House of Fashion, madame."*

*"Oh. That's why your last name sounds familiar. I'm a fan of your mother's collection, tell her that. And please do call me tita Louisa."*

*"I would love to tell her that, tita Louisa.*" Then i smiled. His folks are nice.

*"Do you know Lynne, iha?"*

*"Mom!" *Andy shouted. As usual, he's sensitive whenever Lynne is being mentioned. I guess he never really moved on.

*"What? I'm just asking. Nothing's wrong with that, am in right?"*

*"Of course, tita." *Then i looked at Andy. *"I know Lynne. Andy loves telling stories about her. And from what i've noticed, he's still in love with her. Right, Andy?*" But he didn't answer, he turned pale.

*"Enough with Lynne. She's already at peace. Let's not talk about her."*

*"We better go. Baka hinahanap na si Dana sa kanila.*" Then he pulled me.

*"Bye, tito and tita. Hope to see you soon."*

*"See you soon, iha." *Then we go.

*"Anong problema mo? Nag eenjoy pa ako dun eh." *Silence. He didn't answer me.* "Bakit? Natameme ka na naman. Nabanggit na naman kasi si Lynne. Tss."* Then he did the unexpected. He kissed me.

Seconds. Minutes. I really don't know. All i know is my heart went wild. Is it love or is it lust? Again, i really don't know.

*/"I love you, okay?"/ *Then i pulled him and kissed him again. I have no idea. Right now, i just want to kiss him..

*"Don't take this wrong. I just love kissing you. No more, no less.."*Then we kissed again. And again. And again. Mindless of the people staring at us.

//

14th Chapter

"Birthday ni Dave. Wanna come?" Andy asked me. Like duh? I'm not yet

insane to come with him. I perfectly understand that i'm not invited. /Unwanted/. Simple as that.

"Wanna die?"

"Why? Para namang wala kayong pinagsamahan ni Dave."

"Don't act as if you don't know anything. He hates me. Sara hates me. They hate me. Yet you still want me to come? Do you hate me, too?" /Everybody hates me/. Even my mother does. I'm one heck of a lucky girl, right?

"They don't hate you. You're already forgiven, if that's why you don't want to come." How come? The last time i checked, they abhor me. "You don't believe me?" I nodded. "Sht. Ang tigas talaga ng ulo mo. Pumunta ka na kasi. Once a year lang magbirthday yung tao, hindi ka pa pupunta. Matitiis ba ng konsensya mo 'yun?"

"My conscience was burned months ago. Sorry to say."

"I'm counting one to five. Start dressing up or i'll be the one stripping off your clothes?" He said what? Pervert! Maniac!

"Five"

"You can't be serious." He smirked.

"Four"

"Sht."

"Two"

"What the fck? Where's number three?!"

"One"

O-kay. Breathe. What should i do? Should i call 911? There's a perv beside me, for God's sake!

"Stop right there." I gulped. Sht. I'm feeling nuts. "I'm serious, Andy." I can feel it, he's fcking serious. With that thought, my face went pale.

I closed my eyes and waited for the next event. I started counting inside my head. One. Two. Three. Four. Five. I slowly peeked and saw Andy staring at me. His eyes look sad?

"Why?!"

"Haay. Mission failed. Akala mo gagawin ko talaga?" I nodded. /"I told you, i already changed.. I changed for you.." /Then he smiled. You know?

The so called painful smile. "Hindi ka pa rin nagtitiwala. I respect you." Then he sighed. "Pero hindi pa rin ako susuko. I need to earn your trust. Even if it takes a lifetime. I will. For you." Then he went near me and kissed my forehead."I'm just a text away if ever you change your mind."

Processing...

Processing...

I ran immediately towards Andy and said, "Available pa ba ang offer mo?" I said that with a big smile on my face. Sht. This is weird.

"Alam mo? Para kang kanta ni Katy Perry?"

"Like what? Ang layo ng sagot mo sa tanong ko. Tss."

Bigla siyang nag ehem-ehem, "Kasi naman, /'You change your mind, like a girl changes clothes./" He sang. Fck. Super natawa ako. Teary eyed na ako sa katatawa.

"Don't ever do that again. I might think that you're gay! Hahaha!"

Honestly speaking, i miss this. I miss him. I miss the old me. /I miss us./

Quote A/N: Sorry! For the late update. Kasi naman, i bought my laptop

with me sa dorm tapos to my luck, naiwan ko yung broadband. I was like, 'sht.' So ayun, one week akong lonely. Tapos may wi-fi yung katabi kong room, sht men! May password. Ang damot Hahaha. Pero anyway, nandito na ako so everybody happy na!

Ang hirap pa lang maging college student. Lalo na pag malaki ang university na pinapasukan mo. Para akong tanga, takbo dito, takbo dun kasi male late na ako sa klase ko. Tapos biglang walang dadating na prof? Sht. Sarap magwala. Hahaha

Kaya mga high school students, ienjoy niyo. I swear. Gusto ko ng bumalik sa HS. Lololols. Hindi pa masyadong madami ang populasyon ng gwapo sa U.P. puro matalino. Wala tuloy akong vitamins for the eyes *sabi ng baby girl ko* Wohoho

//

15th Chapter

Should i wear a dress? Or tee and pants? Or short shorts? Or skirt? O r what?

Fck it! I don't know what to wear. I'm considering things, y'know? If i

wear sexy outfits, Sara might think that i'm seducing Dave, which is very incest! I never ever dreamt of being in a romantic relationship with him. It's -- ew. Point taken,/Dave is a nice guy, handsome, owns a thick wallet (with thousands of cash), and everything you would love about a guy/, but then again, I only see him as my /older brother/. No more, no less. So it was really stupid of me that i kissed him. The memory disgusts me big time.

"Fifteen minutes have already passed yet you are still undecided?" He sighed. "Girls will always be girls."

"Shut up, Andy. I'm concentrating!" Then i examine my closet again, finding a perfect dress for Dave's birthday party. "Oh sht. Ano'ng klaseng party nga pala yun?"

He scratched his head, "Grabe, hanap ka ng hanap ng isusuot mo, hindi mo pala alam kung anong klaseng party 'yun."

"Is it my fault that you didn't inform me?" Roll eyes here. "Oo na, oo na. Ako na may kasalanan."

"So, what is it?"

"Kahit ano isuot mo, hindi naman formal yun. Besides, kahit ano naman isuot mo, maganda ka pa rin."

"Bola mo mukha mo."

"Buti alam mo." The nerve!

"Layas nga! Magbibihis na ako. Shoo!" Then he laughed, "Ang pikon mo talaga." Then he dozed off.

I came up with a simple dress. Knee length, no cleavage shown. I'm so conservative, well, just for this night.

"So how do i look?" I turned around.

"You look the same." Fine. I'm a bit disappointed. Just a bit, alright? Fine. I am really disappointed. I'm just a girl who wants to hear compliments once in a while. Is saying, "/You're lovely. Or you are stunning etc." /that hard?

I frowned. I frowned. I frowned. I'm disappointed, in case you don't know!

"You still look the same.. Beautiful as ever."

He caught me. "Ang cute mo talaga." He said while pinching my cheek. "Ano ba! Masisira yung make up ko!"

"Ayaw mo nun? Natural blush on na kasi mapula na yung pisngi mo?" Sarcastic. Bwiset!

"Fck you!"

"Ang bastos mo!"

"Aaargh! Don't talk to me!" He's pissing me! "As you wished."Then he acted like he's zipping his mouth."

We went to his car and drove to the venue. Still, he's not talking.

Silence

Silence

Silence

"This silence is killing me! Just please say something!"

"Something.."

"Bakit ba ang pilosopo mo?!" He then stopped the car and parked.

"I'm just doing what you said. You said shut up, i shut up. You said say something, i said something. Now, what the hell is you're problem?!"

"My problem is---" He kissed me. With one kiss and everything went

blurry. In my world, it's just me and him. Me and him and this kiss that we're sharing. This bittersweet story that we had. My dark past and his broken promises.. With just a kiss, my world collided.

"I'm sorry." He said after we kissed. "I didn't mean to kiss you.."

"Just don't say sorry for kissing me. It sucks." Actually, i hurts. Hearing someone say he's sorry for doing something that makes your heart thump wild is just crazy. It fcking hurts.

He then nodded and we proceeded to the venue.

The venue's not as wild as i magined it to be. It's chic? Just like gathering of friends. Y'know? Drinking beers while sharing the story of your life. That kind of setting.

"Ayun pala si birthday boy. Tara!" Then he pulled me. Sht. Kinakabahan ako. Alam mo yung feeling na kakausapin ka ng crush mo? Ganun yun pakiramdam. So old school.

"Tumanda ka na naman, pare." Then nag high five sila. "Ulol. Tatanda ka din." Then they laughed. "Dana, long time no see."Then he smiled and hugged me and i didn't hugged him back because i saw a set of familiar eyes watching us..

"Sara!" Andy called her. Nararamdaman kong pinagpapawisan ako. Cold

sweat forming on my forehead. Kinakabahan talaga ako.

For like 10 seconds, i was just staring at her. Waiting for her to slap me or humiliate me here. I mean, i know i deserve it. At least i know. But then i was shocked that insted of slapping me, she pulled me in a hug and whispered, "Na miss kita."

Hindi ko alam pero naiyak talaga ako. Alam ko naman sa sarili ko na masakit yung mga nasabi ko sa kanya. Pero kahit ganun, pinatawad niya pa din ako.

"Wag ka ngang umiyak. Birthday kaya 'to, hindi lamay." Then we burst into laughter. Gahd! How i miss them!

We went to the nearest couch and ordered punch. No liquor for me. We just talked about things. Nabalitaan pala nila yung pagd drug overdose ko, and Andy told them the reason why i kissed Dave.

"Aaminin ko, sobrang nainis ako nung nakita kong hinalikan mo si Dave. Gusto kitang sabunutan." Then she laughed. "But nung nalaman ko yung tungkol sa ginawa sa'yo nung Josh na yun? Sa kanya ko gustong ibuhos yung frustrations ko sa'yo at sa prof kong nagbigay ng singko sakin." Then nagtawanan ulit kami. Kwentuhan magdamag. Catching up with each one's life. Parang wala din akong namiss.

"So, see you around?"

"Definitely." I answered with a smile. We will definitely hang out soon.

16th Chapter

"Can i ask you a question?"

"Nagtatanong ka na di ba?" I rolled my eyes. We're here in our house. As usual. Nothing's changed. Hello? I'm still grounded.

"Meron ka siguro no? Kanina mo pa ko sinusungitan eh." Yeah, right. Ikaw ba naman ang ma stranded kasama ang isang lalaking nagngangalang Andy Guzman sa bahay mo, tignan ko lang kung hindi ka ma PMS.

"Shut up. What do you care about my monthly cycle?"

"Nagtatanong lang naman. May good news pa naman ako sa'yo." That rings a bell. I love good news. I really need good vibes. With all the issues in my life? It's a miracle i still have my sanity intact.

"Spill."

"Naah. Pilitin mo muna ko."

"Then don't. I won't buy your pa cute effect. You're overrated."

"Hindi naman kasi ako nagpapa cute. Nac cute-an ka lang talaga sa'kin. Ang lakas talaga ng charm ko." Then he make this weird pogi sign. Grabe. Who do he hang out with lately? He has this weird things going on. Last time, he sang a line from Hot n' Cold, now he's doing this pogi sign. What's for next?

"Fine. You're cute. Pang aso lang naman kasi ang cute eh. Suite yourself. Sobrang cute mo, Andy. Ang cute cute mo. Hari ka ng ka cute-an. Walang tatalo sa pagka cute mo." I said that while pinching his cheek. I'm just returning the favor. He pinched my cheeks yesterday!

"Hindi ka nakaka appreciate ng beauty."

"I do. Sobrang naa appreciate ko ang God-given beauty ko."

"Conceited."

"Naah. I'm just being honest."

"Whatever."

"Wala ka lang kasing masabi. Loser ka talaga."

"Loser nga ako.. Talunan ako basta ikaw ang pag uusapan. Ang lakas mo sa'kin eh. Hahaha."

"Kakaiba ka din eh noh? Ikaw lang ang tumatawa sa jokes mo. Tss."

"Kill joy ka kasi. Ayaw mo pang tumawa, bahala ka, sa iba lalabas yan." Then he rolled his eyes. The heck! Ako lang ang pwedeng gumanyan dito!

"The door is wide open. You can go now," i told him while smiling. Truth be told, konti na lang masusura na ko talaga.

"Lifted na."

"Lifted ang alin?"

"Hindi ka na grounded.."

"Ano naman---- Ano?! Totoo ba yung sinasabi mo? No joke? I'm a free man again?" No exageration, i'm happeey!

"Yeah. Yeah. Pasalamat ka mahal kita, kahit hindi mo ako pinilit---" I cut whatever he's saying because i jumped unto him and whispered, "You have no idea how happy i am.." And i did the unexpected, i kissed him. No hatred involved, just pure happiness.

xXx

"Let's party!" We're here at Area19, Quezon Ave. Gahd, i missed my night life. It's been what? A month since i last partied?

"Tama na nga yan, nakakailang shot ka na ah.."

"Shut up, Andy. I can manage myself. You know what? Go there and find a girl. Flirt and have sex. And have fun while i'm enjoying myself." He's being a kill joy. I'm just celebrating my freedom, right?

"Fine. I'll go and have sex. Suite yourself."

xXx

Andy's Point of View

Badtrip talaga si Dana pag nalalasing, kung anu ano lumalabas sa bibig. Hindi ko malaman kung seryoso ba o nagloloko lang. Ang labo!

"Scotch, please." Nung iniinom ko na yung order ko, napansin kong may babae pala sa tabi ko. Grabe, lahat na ba ng babae ngayon lasinggera?

"Isa pa nga!" Sabi niya sa bartender

"Kanina pa po kayo umiinom, baka hindi na po kayo makauwi, ma'am."

"Shut up and give me my order, stupid guy!" Nagkamot lang ng ulo yung bartender tsaka umalis. Kinausap ko naman yung babae, "You shouldn't have done that. Tao din yun. He deserve to be respected, you know?"

"Ano bang alam mo?"

"Madami."

"Get a life, mister."

"You should, too. Don't waste your self. Ang ganda mo pa naman." She's pretty, pero mas maganda pa din si Dana syempre. Fair skinned, rosy cheeks, slim, may dimples. A hot drunkard.

"Thanks."

"I'm Andy, by the way. You are?"

"Jamie Henares."

"Jamie Henares. Your name sounds familiar. Ano nga pala problema mo? Why go to place like this?" Tinanong ko, mukhang bata pa siya eh. 17?

"May nagpadala sa'kin ng video ng boyfriend ko na may ginagawang milagro. Ang galing noh? Ang saya saya ng buhay. Cheers!" Ininom niya

yung beer niya. Bottoms up. Expert na yata to eh.

"Baka naman dati pa 'yun. Alam mo na, bago pa kayo magkakilala. Kayo kasing mga babae nagc conclude agad, hindi man lang kayo nagtatanong."

"I've seen it with my two naked eyes. He's unfaithful! And worse, bestfriend ko pa yung napili niyang isabay sa'kin. Ang saya ng buhay ko talaga. Unfaithful boyfriend, Whore best friend, Btch bully, Broken family, ano pa ba?"

"Think positive, wag kang aayaw." Sabay ngiti at inom ng scotch. Ang gulo nga talaga ng buhay niya. Wala akong magagawa kundi makinig sa problema niya.

"Jamie.." Biglang napalingon si Jamie, hindi na ko lumingon. Hindi naman ako yung tinatawag eh. Hehe

"What do you need?"

"What are you doing here? And when did you start drinking?"

"You don't care." Sabay talikod. Eto na ba yung boyfriend niya na loko loko?"

"I care because i am your boyfriend."

"Break na tayo."

"What?! You can't be serious, Jamie."

"But i am serious. In fact, i already have a new boyfriend. Andy, meet Tim, my a hole ex. Tim, meet Andy, my boyfriend." Ano daw?

xXx

Dana's Point of View

Where the hell is that guy? There he is, flirting with-- Jamie? What the fck?

/"....Tim, meet Andy, my boyfriend." /I dropped my bottle of beer.

"Dana, i can explain---" I didn't let him redeem himself. For what? To play with my feelings again? To let him tell me that he loves me when in fact, he belongs to someone else. And to make it worse, he is Jamie's boyfriend! /Lagi na lang inaagaw ng magkapatid na yun lahat sa'kin./

I immediately went out of the bar and find a cab but luckily, walang dumadaan.

"Dana, wait!" Papalapit na si Andy so without thinking, i cross the road-- then somebody pulled me and all went black.

//

17th Chapter

"You'll wake up soon, won't you?" I stared at Andy's sleeping face.

He has a/ wound/ on the side of his head..

A /bruise/ on his left cheek..

His left hand is /swollen/..

All because of me..

Sino ba naman ako para /protektahan/ niya?

Sino ba naman ako para /mahalin/ niya ng sobra-sobra?

"Dana.." My thought was interrupted by Dave, "Why?"

"Uhm--" He said while pointing something using his lips.

"Huh?"

"Siya oh. Kilala mo o baka kilala ni Andy? Hindi ko siya kilala eh.."

I turned and saw, "Jamie?" Hindi niya yata ako narinig dahil pumunta siya agad kay Andy. "Ano'ng nangyari kay Andy?" she asked Dave, "Hit and run."

Then she turned her eyes on me, "Jinx. Wala kang ibang alam gawin kundi manakit ng ibang tao."

"Shut the fck up, Henares. You don't know anything."

"I know something. That you are nothing but a trashy person."

"Girls, wag na kayong mag away, gising na si Andy." Lumingon kami, true enough, Andy's finally awake. "Puntahan ko lang sila Sara at Tita." Then he went out.

I was about to approach Andy pero naunahan ako ni Jamie. Tell me, ngayon lang naman sila nagkakilala ni Andy, pero kung maka react siya, as if she know him very well.

"Andy? How are you? May masakit ba?"

"Sino ka? Nasan ako?" Andy asked.

"Ako si Jamie, at nandito ka sa ospital dahil naaksidente ka.."

"What? Kailan? Bakit wala akong maalala?" Sunod-sunod na tanong ni Andy. Gusto kong lapitan si Andy pero hindi ko magawa. Somehow, nakokonsensya talaga ako. Ako naman talaga. Ako ang may kasalanan. /I'm the one to blame../

"Kaano-ano kita? Bakit hindi kita kilala?" I was about to say hindi talaga sila magkakilala ni Jamie pero--

"I'm your girlfriend, Andy. Can't you remember? Jamie Henares? Your girlfriend?"

She said what?!

"Ano'ng sabi mo? Kailan pa?" I asked her. "Last night, remember? You were there when i asked him to be my boyfriend, right?"

"You, btch! Ang kapal ng mukha mo!" Then we started yelling. We curse. We scream.

But..

"Aaaaah!" Andy started yelling as if he's in pain. I immediately called the doctor.

/Minutes after../

"How was my son, doc?" Tita asked, "He's fine. Good thing walang nadamage na organ sa kanya. Just some cuts and minor fracture."

"Thank God. Salamat, doc." And when the doctor left, pinuntahan nila si Andy. Asking questions like this and that. Andun lang ako sa tabi, tahimik lang. Guilty kasi ako..

After nila makausap si Andy, he said something that surprised me..

"Ma, sino siya?"

//

18th Chapter

"You've got to be kidding me, Andy." I told him. Of all people,/bakit ako/ pa ang nakalimutan niya?

"Dave, kindly call the doctor para malaman natin kung ano ang nangyari.." then nilapitan ako ni Tita, "Stop crying hija, everything will be fine.."

Then the doctor came. He examined Andy, then he said, "Maybe he's suffering from Post-traumatic amnesia."

"But why, doc? I thought minor cuts and injuries lang ang nakuha ni Andy.."

"Pwede din kasing nabagok ang ulo niya. Afterall, car accident ang kinasangkutan niya. Anything could happen. But then, Post-traumatic amnesia is transient, meaning, sooner or later, maaalala niya ulit ang mga nakalimutan niya."

"Kailan ang sooner or later na yun?" I finally said. Kailan nga ba?

"Only God knows.. But for the mean time, spend some time with him, then maybe, mapabilis ang recovery niya ng memories niyo.."

Puro /maybe..

Maybe..

Maybe.. / Walang kasiguraduhang /maybe../

"Cheer up." Sara said then she hugged me, "Maaalala ka ni Andy. Trust him, aright? Alam mo namang patay na patay sa'yo yun eh.." Then i laughed. Tama. Kailangan kong magtiwala kay Andy. Alam kong mahal niya ako..

"But may problema ako.."

"I know. Best friends tayo, remember?" Then i hugged her again,"Bakit ba ang malas ng mga taong Henares ang last name sa buhay mo? Nung una si Ynna, ngayon naman si Jamie. Tell me, may kapatid pa ba sila?" Then i laughed. Kahit kailan talaga, napapatawa ako ni Sara.

"Baka nga may kapatid sila. Wala na silang maaagaw sakin, na kay Ynna na si Cy, kay Jamie, si Andy. Baka si Dave naman ang puntiryahin ng Henares the Third na yun. Kabahan ka naaaa."

"Subukan lang nila. Subukan talaga nila." Sinasabi niya yun habang nakasingkit yung mata niya tapos ki-nrumple niya yung fist niya. Grabee, if i were Henares the Third, i'll think thrice bago ko sulutin si Dave, possessive 'tong bestfriend ko eh. Hahaha.

"Buti naman natatawa ka na. Pag pumangit ka lalo kang hindi maaalala ni Andy."

"Lol. As if naman. Kahit pumangit ako, mas maganda pa din ako sa Jamie na yan. Mukhang anemic. Sobrang puti."

"Ang bitter? Ganyan yung type ni Andy di ba? Mga mestizang bangus? Kabahan ka na talaga.."

"Shoopee na nga. Umuwi ka na. Ako nang bahala dito."

"Ingatan mo si Andy sa bangus na yun. Hahaha."

"Ihawin ko pa yun eh."

"Gaga. Siya, alis na kami ni Dave. Bye." Then umalis na sila Sara at Dave. Kami na lang ni Tita, Tito, Jamie at Andy ang nasa room.

"What's your name, hija?" Tita asked Jamie, "Jamie Henares po.." She said timidly. I smirked. Akala mo kung sinong mabait na tupa.

"Dana and Jamie, it would be better kung umuwi na kayong dalawa. It's been a very long day. Kami na ang bahala dito kay Andy.."

"Sige po, Tita." Then i went and kissed her cheeks. "Pakisabi na lang po kay Andy i'll come back tomorrow."

"Sure, matulog ka na.."

Then umalis na kami, nung nasa lounge na kami, i pulled Jamie, "Ano ba? Stop harassing me!"

"You have no right to complain. Ano bang gusto mong palabasin?"

"Ano bang problema mo?"

"I asked first so better answer me!"

"Why would i do so?"

"Because i said so." Then i glared at her. Konti na lang, masasabunutan ko na talaga 'tong bangus na 'to!

"Fine. I like Andy. I think that's enough for him to be my boyfriend, right?" Wow. Just plain wow. No wonder isa siyang Henares.

"You have no idea what you're talking about. Andy's mine. /The moment he kissed me and told me he love me, he's been mine./"

"He's no one's property. Hindi mo siya pag mamay-ari."

"You really want war? I'll give you war."

"Bring it on, btch." Then she left.

Dang! She's pissing me off!

//

19th Chapter

"Tita, si Andy po?" I kissed her cheeks and sat on the chair, "Hija,

he's not here."

"Nasa'n po siya? Kila Dave?" I asked. Where on earth could he be? Kakagaling lang niya sa aksidente, he should be resting.

"No. Kasama niya si Jamie.. Kailan pa siya naging girlfriend ni Andrei ? I mean, as far as i remember, ikaw ang nililigawan ng anak ko. Well, at least that's what he said." Then she laughed, "Ang batang iyon talaga, ginamit ka pang front. Pwede namang sabihin sa amin na girlfriend na pala niya yung bunsong anak ng governor."

/I want to disagree pero anong magagawa ko?/ Ni hindi nga ako maalala ni Andy. Paano ko pa ipapaliwanag na nag iimbento lang ng kwento yung bangus na 'yun?

"Uh-eh. Sige po, tita. I better go. Ngayon nga pala ako mag eenroll. Sige po.."

After that, pumunta ako sa school. Right, ngayon ako mag eenroll. Time flies. Third year college na ako.

"The btch's back." Then Kim and Nof approached me. "How's life? We haven't heard anything from you for like a month. Anything you wanna share?"

"That little Henares."

"What about that dumb girl?" Then we sat on one of the benches. Nandito kami sa C-Park, waiting for our turn.

"You wouldn't believe it but she stole my boyfriend.." My god, since when did Andy became my boyfriend? Oh well.

"You say what? As in for real?"

"Do i look like kidding?" Then i rolled my eyes.

"I never thought she could do such thing.. She's interesting."Then i threw a tissue on her face, "That's gross!"

"Gross your face. I need to get back at her. Hindi niya ako pwedeng ganituhin. I'm DK Ferrer and she's no one."

"Yeah right. Ano'ng gagawin natin?"

"Nof, any plans? Alam kong ikaw ang magaling sa mga revenge thingy na yan."

"Ano ba yung buong nangyari?" And then i told them the full story, minus the part na hindi ko talaga boyfriend si Andy.

"She's a real btch. No wonder kapatid niya talaga si Ynna." The she laughed. Kim and Ynna were friends way back then, so she knew her very well.

"What am i gonna do? I can't afford to lose." Not now.

"Maybe you better start getting up because your boyfrie-- i mean ex-boyfriend is coming together with his new girlfriend." She said that while stressing the word ex and new. She's so nice for a friend, right?

"What the eff?" Then i stood up and went near them. "Ano'ng ginagawa niyo dito?" I asked them. "Hi, Dana."

"Naaalala mo na ako?!"

"Not much. Medyo vague, but Jamie told me that we're best friends and ikaw ang naging tulay para maging kami ni Jamie. Thank you for that." Then Andy smiled.

Fck! Kailan pa kami naging best friend ni Andy and my god! Kailan pa ako naging tulay para maging sila?!

"Pardon? Ano'ng sinabi mo?" I asked with my eyes like this--- O.O

"He said that you two are bestfriends and that you're the reason why we're together. Nakuha mo? Now if you'll excuse us." She tried to get pass through me but i pulled her hand, "Where do you think you're going?"

"Mag eenroll. Bawal ba?" She said in a sarcasic tone.

"Magkaiba kayo ng department. Ako na lang ang sasama sa kanya."

"No, i don't mind." I turned my back and signaled Nof and Kim to come, "Nof and Kim, may pupuntahan kayo ni Jamie di ba?"Then i crossed my fingers and hoped na maiintindihan nila yung ginagawa ko.

"Ano'ng si---" Kim said but Nof interrupted, "Yeah right. Let's go."Then they pulled Jamie. Good thing mabilis si Nof. Kim could be slow at times. The hell.

"Now, let's go?" I smiled at Andy. "Sure," then he shrugged his shoulders.

Pumunta kami sa IEA (Institute of Engineering and Accountancy) then inayos na namin yung mga requirements. Graduating na nga pala si Andy, Dave at Cy.. /Nag aaral kaya siya sa America? Haay./

"Salamat, Dana. I don't know what to do kung hindi mo ako sinamahan."

"Wala yun." Then i smiled, "What are friends for, right?"

"Sigurado ka bang friends lang tayo?" I was about to go but his question strucked me, "Wh-what do you mean?"

"Wag mong masamain ha? Para kasing there's something special about you. Hindi ba kita ex-girlfriend or something?"

Fck. I thought...

"Nevermind na nga lang. I'm sure na hindi naman magsisinungaling si Jamie sa akin eh. Why would she, right?"She would, Andy! She would because she's desperate!

"Good night, Dana. See you sa St. Claire's." Then we parted ways.

Another school year will begin. I wonder what is waiting for me..

--------------------------------------

Hello! Eep. Napagpasyahan ko ng iupdate to every week. Iuupdate ko to pag umuwi ako sa bahay. Ang saya-saya. At gusto ko na tong tapusin kasi i have a new story in mind. Mission Impossible: Seducing Drake Palma. Promise, masaya yuuuuun. Hahaha

Pa fan naman at pa vote kung nagustuhan niyo :)

Por favor lang

And ano pa ba? Keep on commenting. Yun ang dahilan kung bakit nag uupdate ako. Nahihiya ako sa mga umeeffort mag comment eh.

Ayuuuun, happy reading

//

20th Chapter

"Good morning, Andy!" I told him habang nasa bahay nila ako. He looked--- surprised?

"Good morning din. Bakit ka nga pala nandito?" He asked. Mukhang gulung gulo siya kasi nakakunot yung noo niya. Tss. Pasalamat nga siya umeeffort pa ako na sabayan siyang pumasok.

"Sabi kasi ni Tita, ako ang magiging tour guide mo sa school since may temporary amnesia ka ngayon." Actually, i volunteered myself na maging tour guide ni Andy. Hehe. Napag desisyunan ko na kasi na ipaglalaban ko 'tong unggoy na 'to. Kahit gag0 'to, wag ka, pinapasaya ako nito. Tsaka isa pa, hindi bagay ang unggoy at bangus. Hindi sila pwedeng magkaron ng cross-breed. Mwahaha!

"Ah-okay? Pero kasi sabay kami ni Jamie tuwing break time, okay lang ba na tatlo tayo? I mean, okay lang naman siguro since close friends kayo di ba?" Utot mo. Mas pipiliin ko pang makipag best friends sa aso kaysa sa bangus na 'yun.

Ang dami kong side comment sa loob ng utak ko. The hell.

"Oo naman." I smiled. Sheeet. Ang plastik mo, DK. :| Well, forever naman akong plastic eh. Hehe.

"So, tara na? Anong oras ba ang start ng class mo ngayon?"Tanong niya habang kinukuha niya yung bag ko.

"9 pa naman. Ikaw ba?"

"9 din. Eh 7 pa lang, san tayo?"

"Tambay na lang tayo sa lounge. Mag gala gala tayo, okay lang sa'yo?"

"Oo naman. Teka, kumain ka na ba ng breakfast?"

"Hindi pa nga eh. Hehe. Aayain mo ba ako?" Tapos nagpuppy eyes. I know, ang ganda ko. Lmao.

"Aray!" Bigla niya kasing pinitik yung noo ko. "Problema mo?"

"Wag ka ngang pa cute. Di kaya bagay sa'yo." Sabi niya habang tumatawa. Loko 'to ah. "Ulol. Alam kong hindi talaga ako cute kasi maganda ako. Aminin mo."

"Oo na, oo na. Tama nga si Jamie, ang vain mo."

"Ano?!" Oo, alam kong maganda ako pero hindi ako vain noh! Tsaka ano naman kung sabihin kong maganda ako? Mahirap ideny ang obvious. Tss. Yung bangus talaga na 'yun!

"Wala. Tara na, ang aga aga lukot na lukot na yung mukha mo. Tss."

Tapos pumunta na kami sa dining room nila tapos kumain na kami. After nun, pumunta na kami sa St. Claire's at tumambay sa lounge. Hehe. Pinagtitinginan kami ng mga tao.

"Bakit ba sila tingin ng tingin?" Tanong ni Andy. Hindi ko naman masabi na kaya sila tingin ng tingin kasi nagtataka sila kung bakit tayo magkasama kasi alam nila na magkagalit tayo. As in magkagalit. Nagfile pa nga ako ng TRO eh tapos biglang magkasama tayo? Hindi malabong magtaka nga sila.

"Wala yun. Sikat ka kasi kaya sila tingin ng tingin."

"Ah. Kaya pala."

Habang nagkkwentuhan kami, biglang nagring yung phone ni Andy kaya umalis siya para sagutin. Pagbalik niya, "Dana, pwede bang iwan na kita dito? Nagpapasundo si Jamie eh.."

/Processing..

Processing..

Processing../

Ang kapal ng babaeng yun ah! Ako nga hindi nagpapasundo nung may something kami dati pero siya? Oh my god!

"Ah-eh, sure." Fck. Ggo. Bwisit. Leshe. Read between the lines, Andy. I don't want you to go..

"See you later." Then he left.

Wow. Ang gandang simula ng taon.

xXx

"What's with the face?" Dumating si Kim at Nof. I was about to answer but, "Ah. I see."

"Huh?"

"There oh. PDA at its best." Then i turned around and saw Jamie and Andy.. kissing like there's no tomorrow.

"Sht." I muttered to myself.

"Who's up for clubbing? My treat."

"Are you serious? Magccut ka?"

"Don't be stupid, DK. It's not like this is the end of the world. If you really love that guy, fight for him. Walang mangyayari kung maglalasing ka."

"I'm not stupid. You know, the moment he believed in the lie that Jamie's his girlfriend, he already lost me.. So yeah, who's up?"

Right, nandito kami sa club ni Dave, my second home.

/We partied. We danced. We mingled./ Ang daming lalaki dito, ang daming pagpipilian. The choice is mine. Either i'll get bitter or i'll be better. And obviously, /bitter ako/. Tangina lang.

"Dana."

"Dave! Si Sara?"

"Sa school. Ikaw? Bakit ka nandito?"

"Eh bakit ka din nandito?"

"May naiwan kasi ako sa office eh. Oh, bakit ka nandito?"

"Si Andy kasi eh.."

"Tsaka yung Jamie?" Pano niya nalaman?

"Ba't ganyan ka makatingin? Tinanong kasi ako ni tita tungkol kay Andy at Jamie, and obviously, wala akong alam tungkol sa kanila. And besides, nakita ko sila kanina sa lobby na nagmmake out.."

"I know.. I saw them."

"Anong pakiramdam?"

"Masakit. Ano sa tingin mo? Masaya?" Sorry. Pilosopo talaga ako pag naiinis.

"Alam mo, para kayong tanga. Ganyan din kasi yung sagot ni Andy dati nung tinanong ko siya dati kung ano nararamdaman niya pag nakikita niya kayo ni Cy eh."

Tameme. Hindi ako maka react. Biglang napatingin ako sa box sa counter, inabot ko and to my surprise, "Kailan to pinadala?"

"Ah-eh, kahapon? Na delay kasi yung shipment, dapat nung birthday ko pa yan eh.."

"Ah, okay."

"Hindi ka ba magtatanong tungkol sa kanya?"

"Why would i bother? Iniwan niya ako. Tapos na kami. Good luck na lang sa kanila ni Ynna. Leshe. Makaalis na nga. Nakaka badtrip na araw 'to!"

I, therefore, declare war against the Henares sisters! Damn you both!

Quote Hello. Please vote and be a fan. 50 votes po bago mag update. Demanding? Hindi naman po, gusto ko lang makita kung may nagbabasa ba nito. And ipopost ko na po dito yung season 1. And please help me na ireport yung ibang nagpost nung season 1. And for clarification, ako din po yung may username na amft001 sa candymag. Okay na po? :)

After that very annoying conversation with Dave, i decided to go home. Shet naman. Sirang-sira na ang araw ko.

1st reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

2nd reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

3rd reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

4th reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

5th reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

6th reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

9th reason: Naghahalikan si Jamie at Andy

10th reason: He's still not..

Aah. Fck life. Nakakaburaot.

calling..

Sara G.

"Yo."

"Yo your face. Bwisit yang boyfriend mo."

"Eh? Ano'ng ginawa sa'yo ni Dave?"

"Basta. I'll spill later. Ano tapos ng class mo ngayon?"

"2:30. Why?"

"Punta ko sa apartment mo. Geh. Bye."

Then i hit end. Fu. 1 pm pa lang pero nagdrive na ako papunta sa apartment ni Sara pero nagstop muna ako sa 7 11, bumili ng beer.

Since mayroon akong duplicate ng susi nila sa bahay, pumasok na agad ako at sinimulan ko ng mag inom.

After finishing my first bottle, nag ring yung phone ko, "Hello?"

"DK, you wouldn't believe me...."

Hindi ko maintindihan yung sinasabi niya cos she's speaking so fast, "Wait, can you speak slowly?"

"Fine. I was saying na after you left, i accidentally heard Nof and Dave talking.."

"So? What's wrong with them talking?"

"Just quit commenting and let me finish, alright?"

"Psh. Fine."

"Where was i? Yeah, they were talking about their past."

"Past? As in they were together?"

"Yeah. And guess what? Si Dave yung mystery guy na dahilan kung bakit nagkaganon si Nof. Fudge. All along, nasa St. Claire's lang din pala yun."

Buffering..

Buffering..

"Are you serious?" This can't be. FU.

"Why would i joke about things like this? And besides, i care about Nof. Know what? She's here with me in my unit. Knocked up. Kanina pa iyak ng iyak. I want to ask her why but i can't."

"Sht." I uttered under my breath.

Si Dave na boyfriend ngayon ng best friend ko na si Sara ay yung ex-boyfriend ni Nof na hanggang ngayon hindi niya makalimutan?

Oh crap. How complicated life can be?

"Yo." Si Sara. Pinatay ko na agad yung phone.

"Oy, bakit ganyan kang makatingin? Nakakatakot ka."

"Eh, sorry. Mukha ka kasing multo eh." Nice lie.

"Ggo. Ano nga pala yung sinabi sa'yo ni Dave? Yung dahilan kung bakit ka badtrip?"

"Ah. Kasi ano eh.. Uhm.. Eh.."

"Ah okay." Ha?

"Di mo na kailangang sabihin. Yung package ba? Tss. Akala ko ba move on ka na? Eh para package lang na galing sa kanya nagkakaganyan ka na."

"Naka move on na nga ako." Di ba?

"Fool yourself. Once and for all, sino ba talaga? Si Andy o si Cyriel?"

Ang hirap naman ng tanong mo.

"Oy? Fine. Let me put it this way, what will you choose? Your past or your present? Your past symbolizing Cyriel, and your present symbolizing Andy."

"Do i really have to choose?"

"Yes. Unless gusto mong may masaktan."

"I don't want to choose, okay?"

"Ang selfish mo."

"Hindi naman masamang maging selfish minsan."

"Ewan ko sa'yo. Eh anong gagawin mo pag bumalik si Cy? Come on, alam natin na sooner or later, babalik siya. We don't know the exact time, but it's inevitable. He'll come back. And when that time comes, what will you do?"

Oo nga noh..

"I'll just cross the bridge when i get there.. Well, if ever i will get there. Afterall, what assurance do we have na babalik nga siya? Nandun ang family niya, ano pa ba ang babalikan niya dito?"

"Hmm. Bahala ka, basta pag isipan mo kung sino talaga ang gusto mo, okay?"

"Yeah."

"By the way, kalat na sa campus na si Andy at Jamie ah. Guess what? Instant celebrity na siya ah. I guess she's loving the spotlight." Psh.

"Let her enjoy that. Sooner or later, Andy will come around."

"Naks naman. Sure na sure ka ah. Hahaha."

"Of course. Sabi ng doctor, babalik din ang memory ni Andy. And when that time comes, tapos na din ang panaginip ng Henares na 'yan."

"Pero pano pag nagkagusto si Andy sa Jamie na yan?"

"..."

"Come on, hindi malabong mangyari, right? Ano'ng gagawin mo pag nangyari yun? Don't tell me you'll cross the bridge when you get there na naman? I'm telling you, pag nangyari 'yun, wala ka ng babalikan."

"Fine! Ano ba ang gusto mong gawin ko? Pumunta sa kanya at sabihin na ako yung mahal niya? Ganun?"

"Oo. Ganun nga."

"Cut it. Hinding hindi ko gagawin yan."

"Bakit? Kasi pathetic pakinggan? Bakit? Kasi ikaw si DK Ferrer? The ever famous DK Ferrer. Once and for all, mag effort ka naman."

ASDFGHJKL!!! Naiinis na ako!

"Okay, fine. I'll try."

"Don't try, do it."

"I'll try."

"Psh. Bahala ka."

I suddenly remembered the issue about Dave and Nof.

"Sara.."

"Yep?"

"Kilala mo ba mga ex ni Dave?"

"Huh? Ang random naman ng tanong mo."

"Kanina pa love life ko pinag uusapan natin eh, sa'yo naman." Nice lie ^__^

"Uhm, alam ko nakaka 3 na siya. Yung 2 nasa abroad na, tapos yung isa, nandito pa sa Pilipinas. Bakit mo natanong?" Sht. Si Nof yung nandito pa sa Pilipinas. Crap.

"Wala lang. Masamang magtanong?.. Yung ex niya na nandito sa Pilipinas, nakwento niya sa'yo?"

"Hindi eh. Teka, bakit ba interesado ka dun? Don't tell me, may gusto ka na sa boyfriend ko?" Then binato niya ako ng unan.

"Luka-luka. Asa ka naman. Ang incest nun, noh!"

"Eh bakit ka nga tanong ng tanong."

"Eh basta, gusto ko lang maging chismosa minsan. ^___^ Bibigyan kita ng situation ha? Kunyari, biglang nagpakita ulit yung ex ni Dave tapos nakikipagbalikan, anong gagawin mo?"

Biglang tumaas yung kilay niya, "Eh bakit ako yung tinatanong mo? Ako ba

may ex dun sa babaeng yun?"

Bwisit. Ang pilosopo ng babaeng 'to =_=

"Ang gagawin ko.." bigla siyang nagseryoso, "Bahala siya, kung san siya masaya, bahala siya sa buhay niya."

Tapos, nakatulog na siya, kanina pa kasi inom ng inom.

Note to self: Ayusin ang issue with Andy. Tanungin si Nof. Tanungin si Dave. Paslangin si Jamie.

---------------

Please vote and be a fan. Hihihi. Tinry ko ng habaan ang update ^___^ Upgrade na tayo, 55 votes before update ^____^

Godbless, guys :)

ps, hindi ko na binold yung lines nila, hassle eh. Pero inform me pag nahihirapan kayong basahin dahil dun :)

22nd Chapter

"What the eff?" The first phrase that i uttered. Wanna know why? Mayroon lang namang amusement park sa loob ng campus. What the eff talaga di ba? I hate amusement parks.

"Eh? Earth to Dana? Sem-opener kaya 'to!" Fudge. Oo nga pala. Yearly, mayroong sem-opener. Last year, free concert. Sana concert na lang ulit or anything, wag lang amusement parks. It brings back memories. FU.

"Tss. Magccut na lang ako."

"Ang KJ mo. Tara na."

"San mo ba ko dadalhin?"

"Basta." Tapos biglang may tinawag siyang lalaki, then, "Sht. Ano ba?"

"Ssh. Shut it, aright? Masaya 'to. Promise." Then she smiled. A sly smile.

As of the moment, dinadala ako ngayon ng isang lalaking hindi ko kilala sa isang lugar na hindi ko din alam. I know, i am one clueless person.

"Hey, san mo ba ko dadalin?"

No use. Hindi ako pinansin. Bwisit.

After quite some time, "Marriage booth?!" The heck? Eto ba ang plano ni Sara?!

Pumasok kami sa loob, "Oh sht." Nandun din si Andy. Si Sara, Dave, Nof, at Kim. Wow. Kumpleto ang friends ko.

"Father, simulan na ang kasal." Sara said.

"What's the matter with you?!"

"Shut up. Mahiya ka nga sa groom mo, eskandalosang bride." Tapos biglang natawa si Andy. "Tinatawa-tawa mo?"

"Wala. Ano? Let's get married na?" Then he smiled. Oh geez. Bakit ang gwapo niya? =_=

"Nasan na yung girlfriend mo? Bakit hindi ka dun magpakasal?" Well, nagtatanong lang. Pero deep inside me, ang saya saya. Alleluia.

"Hindi ko din alam eh. Sabi ni Sara, alam naman daw ni Jamie 'to. Game lang daw," then tinignan ko si Sara tapos nag wink siya, gaga talaga yun, "So, ano? Shall we?"

"Fine. I'll marry you." Then nagsigawan yung mga bwisit kong kaibigan. Mga bwisit. =_=

Since fake marriage lang naman 'to, sandali lang. Konting vows lang, then, "You may now kiss the bride."

Buffering..

Buffering..

"Eh?!"

"Kiss. Kiss. Kiss. Kiss." Sabi nung mga barkada ko. Eep. Seryoso ba sila?

"Andy, wag na. Baka magalit pa si Jamie." Liar.

"Ah, eh, ano---" Hindi na niya tinuloy yung sinasabi niya kasi hinalikan na niya agad ako.

It's no passionate nor french kiss.

Just a kiss.

But it rocked my world.

"Ayiiee." Then he said, "I love you...

bestfriend." /wrist

FU. Ano'ng sabi ko sa'yo, Dana? Wag mag expect, hindi ba? Ano? Disappointed ka na naman?

"Oy. Ano? Reception na?" Sabi ni Sara.

"Shut up." Then naalala ko, nandito nga din pala sila Kim at Nof.

Wait. Nof. Sara. Dave. Oh fck.

Kaya pala hindi nagsasalita si Dave at Nof. How naive of me.

"Uhm. Sara and Dave, si Nof and Kim, classmates ko sa BAFD. Nof and Kim, si Dave and Sara, close friends ko." Then nagshake hands sila. Geez. Sana hindi mapansin ni Sara yung tension. =_=

"Nice meeting you. Sara Gomez, and this is my boyfriend, Dave Cruz ^___^" Then biglang namutla si Nof, "Kim Miranda, and she's Nof Salvador. Nice meeting you, too. Sorry pero alis na kami. See you around." Buti na lang nakahalata si Kim. Sheez. Kinabahan din ako dun ah.

"Cool friends, huh?" Sabi ni Sara.

"Yep. Ikaw lang naman kasi eh, jinudge mo agad sila."

"Sorry naman. Pero bakit ganun yung si Nof? Ang weird niyang makatingin?"

"Tss. OA ka lang."

"Hindi kaya, grabe siyang makatingin talaga. If looks could kill, patay na ko."

"Bawasan mo na nga yung panonood mo ng koreanovela, yang imagination mo tuloy, lumalawak. Dave, umalis na nga kayo niyang paranoid mong girlfriend." Thank me, Dave. I'm saving you butt. Tss.

"Sige. See you around. Pare, ikaw na bahala kay Dana." Then they left.

Biglang lumapit sa'kin si Andy, "So, Mrs. Guzman, ano'ng gagawin natin sa honeymoon natin?" He jokingly said.

"Honeymoon your ass. Masaya ka naman."

"Tss. KJ. Bilis na, anong gagawin natin? My treat."

"Kain muna tayo, gutom na ko eh."

Then pumunta kami sa isang booth dun. Cafe siya actually, tapos naka cosplay yung mga waiters. Ang cute lang eh ^___^.

"Nasan na si Jamie?" I suddely asked. Don't get me wrong, masaya ako na wala siya pero nagtataka lang ako kung bakit wala siya.

"Ewan." Then he shrugged his shoulders. Tumayo siya tapos hinatak ako,

"Don't think about her, aright? For today, i'm all yours." For today, how about tomorrow? And the other days? Tss. feeling ko talaga kabit ako. =_=

Sumakay kami ni Andy sa mga rides. Dang. Nakakahilo. Akala mo naman ngayon lang nakapunta ng amusement park 'tong lalaking kasama ko. High na high eh. Pumunta din kami sa photo booth.

"1 pose."

"Eh? Bakit isa lang?"

"Isa lang naman yung gusto kong pose sa picture eh." Magsasalita sana ako pero, he cupped my chin, and kissed me on the lips.

He went out to get the picture but i was still there, with my mouth

hanging open.

"Tara na?" Then he smiled. Hinatak na lang niya ako.

Hindi pa din ako nakaka recover.

Hinalikan niya ako.

Hinalikan niya ako?

Oh?!

"Hoy! Bakit mo ako hinalikan?!" Hinatak ko siya, "Wag mo ng isipin yun. Isipin mo na lang, freebie yun." The he smiled.

Teka lang, parang familiar 'tong line na 'to sa'kin ah?

Flashback..

Tss. Bakit mo ako hinalikan? Hindi ko pa naman napipirmahan yung contract.

Yeah, i know.

Alam mo naman pala eh. Bakit mo pa ko hinalikan?

Gusto kitang halikan with my own will and not because of the contract.

You like me?

Hahaha. Don't think much. Isipin mo na lang, freebie yun.

Bwisit. Aaagh. Damn those memories. DK, stop reminiscing, okay? Walang mabuting maidudulot 'yan.

Then pumunta na kami sa Wheel of Fate. Tss. Ang corny lang nung pangalan eh. FU.

"Sakay tayo?" Sabi biya sabay hila. Tell me, tinatanong niya ba talaga ako? As if naman may choice pa ako eh bigla na lang niya akong hinila. The eff. =_=

Bumili siya ng dalawang ticket tapos sumakay na kami, hinintay lang

naming mapuno yung ferris wheel tapos umandar na, sakto naman na nahinto kami sa tuktok. Talk about coincidence. Tss.

"Wheel of Fate. Tingin mo dito talaga nakadepende ang kapalaran natin?" Bigla niyang tanong.

"Ang random mo naman." Sabi ko, "I believe that our decisions shape our future, and destiny only takes place when we don't know what to choose."

Huminga siya ng malalim, "Sabagay, may point ka. Eh maiba tayo tutal nasa wheel of fate tayo, ikaw? May gusto ka bang sabihin sa'kin?" Tapos tumingin siya ng malalim, tinitigan niya ako for about 10 seconds, "Wa-wala, ano naman sasabihin ko sa'yo?" Sabi ko ng nauutal. Fudge. Feeling ko high school student ako na first time makausap ang crush niya =_=

"Sigurado ka?"

"Oo naman. Teka, ano ba ang dapat kong sabihin?"

Tumingin siya sa labas, "Ayan na pala, bababa na tayo. Sige, pupuntahan ko na si Jamie. See you around." Tapos umalis na siya.

Problema nun? Sabi niya, "For today, I'm all yours." Bwisit talaga yun. Paasa. BV.

Jamie's Point of View

"Hello? Andy? Ngayon na? Sure. I'll be there in 15 mins." Then i hanged up.

First of all, i'm Jamie Henares. And don't judge me because you don't know what the hell i've been through.

"Andy." Then i went near him and kissed him.

"Nakakaalala na ko." He said. Oh my God. Why now? Kung kailan nagugustuhan na kita..

"S-so, alam mo na?"

"Yeah. But i'm willing to continue our fake relationship."

"But why?"

"Tinanong ko na si Dana kanina, i gave her the chance na sabihin sa'kin kung ano ba talaga kami. Kung ano ba talaga ako sa buhay niya, but hell, hindi niya sinabi." Then i stared into his eyes, and i see pain. She's one lucky btch. Andy really loves her.

"I'm willing to compromise. Let's continue this relationship." He said.

"Don't you think you're being selfish? Paano pag na in love ako sa'yo? Anong mangyayari sa'kin?!" I said, afterall, i'm starting to like him. Who wouldn't? Andy is an ideal guy, if not perfect.

"We'll see." Then he went near me and hugged me. "Be my girlfriend, Jamie. Namimiss ko na yung feeling ng may nag aalaga sa'kin, yung may nagmamahal.."

"I will, Andy. I will love you and take care of you." Then i hugged him back, "Thanks for letting me enter you life.."

DK, i'm sorry but you already lost your chance. I'm going to make sure that Andy will be mine.

*-----------------------------------------------*

*Hello. Baka hindi muna ako mag update since pre-finals and finals week namin ngayon until october 17. syempre mas priority ko naman ang pag aaral. Sorry din kung late. And anyways, criticize me :)*

*Vote and be a fan :)))*

23rd Chapter

"Are you fcking serious?"

"Yaah. Hindi nga din kami makapaniwala eh. And here's the catch, hindi lang sila basta nagdate, Andy actually treated her as if she's his real

girfriend. Though hindi sila nag PDA or anything."

I just want to scream. Bakit ba? Ano ba kasi talaga ang kasalanan ko? Bakit hindi ako sumaya saya?

"Maybe you're just hallucinating or something? Come on, Sara! You can't be serious! Hindi pwedeng ma in-love si Andy kay Jamie.. He just can't.."

"Tigilan mo yung pag iyak. I won't tolerate you again, Dana. This is reality. It's either you have him or you lose him. And you chose to lose him."

I didn't..

I don't..

And i won't..

"Hi-hindi totoo yan! You know that i care about Andy! Ayokong mawala siya!"

"Yeah, you care about him pero mas may pakielam ka jan sa pride mo!"

"I didn't.."

"What? You didn't intend to lose him? Bullsht, Dana! Sa lahat ng nangyayari sa buhay mo, puro ibang tao ang sinisisi mo. For once, be responsible! You lost Andy dahil ginusto mo. Lahat na ng chance binigay ni Andy sa'yo para lang sabihin mo na mahal mo siya, pero anong ginawa mo? You just messed those chances. Ngayon, live with the consequences."

"But--"

"Sht naman, Dana! Hindi lang ikaw ang may karapatang sumaya, may karapatan ding sumaya si Andy. At kung si Jamie yun, wala kang magagawa, pinili mo yan eh. At hanggang hindi mo alam kung ano ba talaga ang gusto mo, tigilan mo si Andy. Maawa ka, nahihirapan din yung tao."

"May amnesia lang siya.. He'll come around, i know. He'll come around.."

"Sige lang, ireason-out mo lang ang pagiging duwag mo."

"Tangina lang, Sara! Nahihirapan ako! Spare me from all your words of wisdom!"

"Tangina mo din, Dana! I won't spare you cos' i care for you! Sisigawan kita hangga't magising ka sa kagaguhang ginagawa mo!"

"Ggo na kung ggo pero hindi ko talaga kaya. I want him all for myself!" Ako lang, walang kaagaw. Ganun ba talaga kahirap yun?

"Can't you get the whole point? Ganyan ka na ba katanga? You want him all for yourself? Then good kung yun lang, but the point is, hindi lang siya ang gusto mo! May iba ka pang gusto! Gusto mo pa din si Cyriel!"

"Shut up! Shut up! Shut up!" I placed my hands on my ears. Ayokong marinig yung sinasabi niya.

"Ano? Iiyak ka na naman? Sige lang, iyak lang! Know what? Minsan iniisip ko na kaya napunta si Andy at Cyriel kay Jamie at Ynna kasi at least, alam nila Ynna at Jamie ang gusto nila. At least sila, isang lalaki lang ang gusto nila. Eh ikaw? Dalawa ang gusto mo. Sabi nga nila, you can't have the best of both worlds. Ngayon, ano? Wala na. Wala ka ng pipiliin. You ran out of choices. Don't hate me, sinasabi ko lang to dahil gusto kong gumising ka na."

"Just go. I want to be alone.."

"Mag isip ka, Dana. And i need to say something to you, ayaw ko sanang sabihin kasi si Andy dapat ang magsabi na'to pero sasabihin ko na, it's been five days since nakakaalala si Andy.."

"Ano?!"

"Yeah. Sige, alis na ko. Mag isip ka nga. Sinisira mo buhay mo."

Nakakaalala na si Andy? Five days ago? Si Jamie? Don't tell me..

Gusto na niya talaga si Jamie?

Oh God. Please don't let him fall for her.

----------------------

Andy's Point of View

"Andy? Andy?"

"Ha?" Kasama ko si Jamie ngayon sa caf, kumakain lang. "May sinasabi ka ba?"

"I've been talking for like forever. Hindi ka man lang nakikinig."

"Sorry. Spaced out lang, ano nga ulit yung sinasabi mo?" Then i went near her and hugged her. Sabi niya kasi sa'kin pag naiinis daw siya, yakapin ko lang daw siya. I'm just doing what a good boyfriend does.

"Wala. Akala ko ba you'll try to love me? Bakit parang hindi ka naman nag eeffort? Ano, Andy? Aasa na lang ba ako?"

"I'm trying, alright? Hindi naman kasi ganun kabilis 'yun."

"I know, but---" Si Dana.. "What now? Pupuntahan mo na naman siya? Aklala ko ba gusto mo na siyang kalimutan?!"

Gusto ko, pero, "Just wait. Babalik ako." Then i stood up and went near Dana.

Pero nung lumingon ako, nakita kong umiiyak si Jamie kaya bumalik ako tapos niyakap ko siya, "Trust me, alright? Babalik ako." Then i kissed her forehead.

------------------------------

Dana's Point of view

Dito ako ngayon sa caf, pupuntahan ko si Andy. I want to talk to him. Badly. I feel like i'll lose all my senses kung hindi ko pa din siya

makakausap.

Pero i saw Andy hugging Jamie. That lucky btch. Ni minsan hindi ako nagawang yakapin ni Andy out of nowhere.

Then papunta na dito si Andy tapos bigla siyang bumalik at niyakap si Jamie tapos he kissed her forehead. Hi-hindi niya ginawa sakin yun kahit minsan.. FU.

"Dana." He said, ni hindi siya ngumiti. It's like as if we're stranger to one another.

"Do you really love her?" Say no. Say no.

"What if i do love her? Ano naman sa'yo?" Then he looked straight into my eyes, "Do you love me, Andy?"

"Bakit mo ba iniiba yung usapan?! I'm asking you. If i do love her, ano naman sa'yo? Come on! Answer that damn question, Dana!"

"I- i don't know, alright? Naguguluhan ako, for God's sake!"

He sighed, "Then that settles this. Sasagutin ko naman yung tanong mo, I still love you but I like her.. And i'm planning to love her." Then he left me.

--------------------

Mag comment at vote naman kayo =_= Baka tamarin na talaga ako. Nakakwalang gana na kasi eh, srsly.

Pano ba maglagay ng picture? :) Ipopost ko kasi picture nila eh. Yuun.

Be a fan :)))

24th Chapter

"Hey, don't push yourself too hard, DK. Magkakasakit ka niyan." Kim told me. Since Andy walked totally out of my life, I've been doing many things. M-A-N-Y.

"Shut up. I know what I'm doing."

"Yeah. Three weeks pa lang since nagsimula ang sem pero lahat ng projects sinisimulan mo na." Yeah. Ginagawa ko na lahat ng projects, kahit group projects ako lang ang gumagawa mag isa. I need to keep myself busy. It's been two weeks since Andy decided to forget me.

"Dean's lister, remember?"

"Yeah. Makaalis na nga. Walang matinong makausap dito. Ikaw parang robot

kung makapagtrabaho, si Nof missing in action. Just pure crap. Buti na lang wala akong lovelife." Then she left.

Ano kaya ang nangyari kay Nof?

--------------------------

Nof's Point of View

"Got it, dad. 7 p.m. H20 Hotel. I'll be there." Ano na naman kaya ang plano ni dad? Ilang beses na niya akong minatch make sa kung kani-kaninong anak ng business partners niya. Frustrated match-maker yata ang dad ko. *sighs*

Nung makarating na ako sa meeting place namin, nakita ko sa dad dun sa entrance. "Dad, bakit ganyan ang suot mo? Sabi mo semi-formal?"

"Ayoko namang sumabit sa date ng princess ko." Ayan na naman siya. Kung kani-kanino ako sine set-up.

"Date na naman? Dad naman! Ang kulit-kulit niyo talaga."

"Last na 'to, princess. For sure naman matutuwa ka."

"Better be sure na matutuwa ako. Lagi na lang fail ang lalaking pinapakilala niyo sa'kin." The last time, isang manyak yung naka date ko. Dang. Inaya ba naman akong mag check in sa hotel after ng first meeting namin. How gross was that?!

"Remember Dave Cruz? Siya ang ka-date mo ngayon."

"What?! Dad naman!!" Then he started to laugh. "I thought you're over

him? It's been a year or two, princess. Kalimutan mo na 'yun. Start anew."

"I already moved on, dad. Besides, may girlfriend si Dave ngayon." Sara Gomez. She's pretty and kind.

"Then good for him." Then he sighed, "Nof, kaya ko 'to ginagawa ay para maka move on ka na. Let go of the things that's hurting you or haunting you. Start being friends again with him. Best friends kayo bago naging kayo, sayang naman ang pinagsamahan niyo kung masisira lang dahil hindi kayo nag work bilang romantic partners."

"Okay, okay. Papasok na ako." Sana nga magwork 'tong pinlano ni Dad. "Good luck, princess."

Breath in

Breath out

Si Dave lang 'yan!

"Uhm, hello?"

"Nof." He smiled. No doubt, ang gwapo pa din ng lalaking 'to. "Take a sit."

"How's life?" Yeah. Ang boring ng tanong ko. Wala kasi akong masabi. Ang awkward ng moment eh. "Life's good. Okay ang family business, okay ang studies, okay ang love life."

"Good for you. Everything's doing fine." I can see it in his eyes, he's happy. Buti pa siya naka let go na talaga.

"No. Hindi pa ako okay hanggang hindi mo pa ako napapatawad, Nof.." He just said my name pero my hands started trembling, "Ano ka ba naman, Dave. Okay na 'yun. Tapos na 'yun eh, kalimutan na natin.."

"Hindi natin pwedeng kalimutan 'yun," then he stared into my eyes, "Parte ka ng buhay ko, Nof. Hindi ko kayang kalimutan 'yun."

"But you have to. Kinalimutan ko na yun, kalimutan mo na din. That's the least we can do."

"You're still my best friend.."

"Yeah, before you made me your girlfriend." Ako ang nakipag break sa kanya. Wala naman siyang pakielam sa akin. Lagi siyang busy kesyo may ganito ganyan. Ang dali lang naman kasi nun, high school student ako, college siya. Yun ang lagi niyang excuse.

"Pinagsisisihan ko na 'yun. I've been a jerk."

"A total jerk."

"Fine. A total jerk. Pero I already paid for that."

"Huh?"

"Nawalan ako ng best friend. That's the price for me being a jerk." Seriously, ano ba, Dave?

"Alright, Dave. For the sake of us being friends before and for the sake of me totally letting go of all my hang ups, do you mind explaining why you did those things to me?" Then he sighed, "Alright, but don't

interrupt while i'm talking."

"Remember nung birthday mo nung fourth year ka na? Second year college ako nun and i planned to surprise you since wala naman akong pasok nun. Pumunta ako sa school mo at binilan kita ng favorite cake mo." Huh? Wala naman siyang binigay na cake sa'kin nun ah?

"Nung papunta na ako sa room niyo, nakita kita dun sa gilid. Sinundan kita and you started crying. Lumapit ako para malaman kung bakit ka umiiyak. Binubully ka pala nung mga classmates mo. Plano ko sanang lumapit para pigilan sila pero nagulat ako sa mga narinig ko.."

Oh shoot, narinig ni Dave yun?!

Flashback

"Ano, Nof Salvador? Loser ka talaga."

"Oo nga. In love na in love ka pa din kay Dave Cruz. Asa ka namang papatulan ka nun." Sino ba naman ako para patulan ni Dave? Heartthrob siya nung dito pa siya nag aaral, sophomore ako, senior siya. Maswerte na nga ako na naging best friends kami eh..

"Yeah, right. Hanggang bestfriends ka lang, wag ka ng umasa. Unrequited love." Then nagtawanan sila at nagsimula na akong umiyak.

End of flashback

"Nung una hindi ko alam ang gagawin ko. Umalis ako at tinapon ko na yung cake. Gaano ba ako katanga? In love sa'kin ang best friend ko, wala man lang akong kaalam alam? Am i that dumb? Pero hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko at bumalik ako. May binigay akong singsing sa'yo, remember?" Then i nodded

"Lagi 'yung nasa bulsa ko. I promised myself na ibibigay ko 'yun sa

babaeng gusto kong paksalan. I had no choice but to give it to you and ask you to be my girl. Hindi ko kasi kaya na saktan ka. You're the sister i never had.."

I didn't notice that i started crying but i didn't say a word.

"I tried to love you. God knows i really tried. Pero hanggang kapatid lang talaga ang turing ko sa'yo.. Kaya naman nung malapit ng umabot ng one month, sinabi ko na kailangan ko ng tapusin 'to. Inisip ko na mang two time pero iisipin ng mga tao na ayoko sa'yo, kaya naman i've been cold para ikaw mismo ang makipagbreak sa akin, and in that way, wala silang masasabi sa'yo, i will be the one to blame.."

All this time, ako lang ang iniisip ni Dave..

"Stupid! Bakit ngayon mo lang 'to sinabi?!" Then he laughed, "Ano'ng nakakatawa?!"

"Wala. Namiss ko lang kasi yung pagsigaw mo sa'kin eh. Walang nakakasigaw ng ganyan sa'kin, ikaw lang."

"Nakakainis ka.." Then he went near me and hugged me, "Pinilit ko ang dad mo na makipagdate ka para makahanap ka ng lalaking para sa 'yo. Lumayo din ako kasi gusto kong makalimutan mo na ako. You know? Masyadong malakas ang charm ko kaya baka ma in love ka ulit pag lumapit ako sa'yo."

"Ggo ka ah." Then he pinched my cheeks, "Yan. That's more like the Nof i knew."

"Payakap nga. Namiss kita eh."

He spread his arms, "Yakap na. Namiss din kita eh."

"Buti na lang okay na tayo. Nakakapagod ding magtanim ng galit sa'yo eh."

"I know. Friendship is better because relationship complicates everything." Tama. Mas mabuting friends na lang kami. At least, friendship is forever. Walang break up, walang cool off.

"Oh." I gave the ring back to him, "Since hindi naman talaga para sa'kin yan, i'm giving it back to you."

"Ooh. Akala ko tinapon mo na 'to eh. I'm glad na buhay pa pala 'to."

"Actually, muntik ko ng itapon talaga pero sayang kasi, diamonds eh. Hahaha. So, this calls for a celebration. Bar tayo?"

"Ooh. Umiinom na pala ang baby best friend ko." He said that in a sarcastic way.

"Yeah, right. Baka nga mas malakas pa akong uminom sa'yo eh."

"Ano? Palakasan uminom?"

"Bring it on, best friend." Then we laughed.

------------------------

Dana's Point of View

"Huh? Ngayon sa bar ni Dave? Akala ko ba emo ka ngayon?" Tss. Nag aaya si Nof mag bar ngayon. Ano kaya nakain ng emo na 'yun?

"Oo na. Oo na. What?! Pati si Sara?" Ano kaya binabalak ng babaeng 'to? "Dave? Anong? Bakit mo kasama si Nof? Oo na, oo na. Pupunta na ako dyan." Then tinapos ko na yung gagawin ko at dinaanan ko si Sara sa room niya.

"Yo. Punta daw tayo sa bar ni Dave ngayon."

"Huh? Ano meron?"

"Malay ko sa baliw mong boyfriend." At sa emo kong kaibigan. Ano kaya meron sa dalawa na 'yun? Malaman ko lang na may ginagawang kalokohan yung mga yun!

"Tss. Sige na nga. Wait lang, ayusin ko lang gamit ko." Then inayos niya na yung gamit niya at umalis na kami.

BAR

Nakita namin si Dave at Nof dun sa isang table sa gilid, "Ayun pala sila, Dana. Magkaibigan pala talaga sila?" Tanong ni Sara, "Ewan." Then i shrugged my shoulders, ayokong ako ang magsabi sa kanya, problema na nila yun.

Lumapit kami sa kanila, "Ano'ng meron?"

"Wala lang, celebration lang." Then tumingin ako sa kanila. They are smiling like idiots. Seriously, anong meron?

"Teka lang. Ano ba talaga?"

"Chill ka lang, DK." Sabi ni Nof, "Inom muna tayo para masaya." Tapos umorder na kami ng Tequila Sunrise.

"So? Mind explaining what's happening?" Then tahimik lang kami ni Sara na nakikinig sa kanila. Habang nagkkwento sila, tinitignan ko yung reaction ni Sara. Wala namang negative reaction, in fact natatawa pa nga siya eh.

After ng pagkahaba haba nilang kwento, "Hahaha! Grabe kayong dalawa. Sana dati pa kayo nagbati para masaya na tayo."

Ano daw? "What do you mean?"

"Honey babe, kung napapansin mo, paunti na tayo ng paunti. Nung una, lima tayo, naging apat, ngayon tatlo na lang tayo. Ikaw, ako, si Dana. Buti na lang okay na kayo ni Nof, at least, lima na ulit tayo."

Bigla akong tumawa, "My God, Sara! Iba talaga ang level of thinking mo! Hahaha. Kung ibang babae yan, malamang nag hysterical na yan, pero ikaw, nagagawa mo pang bumuo ng bagong barkada. Iba ka talaga."

"Malamang. Mas nagffocus kasi ako sa bright side eh. Ano ba ang mangyayari kapag nag emote pa ako? Wala naman di ba?"

"Oo nga. Nof, balita ko wala pa namang namamatay sa paglulok ng pride, di ba?" Then tumango si Nof.

"Tama ka jan, Dave. Wala pa talagang namamatay dun. Pride pride ka pa. Wala ka namang mapapala dun, di ba Sara?" Then tumango din si Sara.

"Ano ba ang gusto niyong palabasin na tatlo?"

"UMAMIN KA NA KASI KAY ANDY PARA ANIM NA TAYO!!" Sabay sabay nilang sabi. Pinagtutulungan nila ako =_=

"Bakit niyo ba ako sinisigawan? Tsaka okay na tayo noh, Ako, si Sara, Nof, Kim, at ikaw Dave. Okay na tayo noh." Di ba? Wonder friends na kami, right?

"Namimiss na namin si Andy. Come on, Dana. Sasabihin mo lang naman na mahal mo si Andy. I-Love-You. Three words, eight letters, say that and he's yours."

"Ang dami mong alam =_="

"Sabihin mo na sa kanya."

"Oo nga."

"Yeah."

"Ang kulit niyo."

"Hindi ka namin titigilan hangga't hindi mo inaayos ang buhay mo."

"Sara! Pinagtutulungan ako ng boyfriend mo at best friend niya!!" Then bigla silang tumawa. "HINDI KA NAMIN TITIGILAN!!"

"Okay! Kakausapin ko na siya bukas. Happy?!"

Then ngumiti sila, "HAPPY ^___^"

------------------------

Andy's Point of View

Thursday. May date kami ni Jamie. Ulit. Every other day nagddate kami. Nakakasawa. Masyado siyang clingy. Masyadong submissive. In short, nakakasawa.

Jamie Henares

calling..

Here she goes again.. "I'll be there, okay?" Then binabaan ko siya. Paano ko naman siya matututunang mahalin niyan kung sinasakal niya ako?

Ayoko sa masyadong mabait na babae. Lahat na lang ng sinasabi ko sinusunod niya. Nakakainis. Gusto ko ng independent na babae. Gusto ko ako ang sumusunod, hindi yung ako ang sinusunod. Parang si Dana..

Dave Cruz

calling..

"What's up?" Bakit kaya 'to napatawag? "Seryoso ka? Si Dana gusto akong kausapin? Sige, sige. Papunta na ako diyan."

To: Jamie Henares

Sorry. Can't come. May pinapagawa si Dad.

Sorry, Jamie. Kailangan kong puntahan si Dana..

----------------------

Eep. Pwede naman pala kayong pakiusapan na mag comment at vote eh ^___^ Kung ganyan tayo, eh di matatapos ko 'to ^____^

Anyways, si Andy yung nasa gilid. Hindi ko kakilala personally yung mga tao na yan, ha? At hindi ko pag aari ang mga pictures, just for imaginary purposes :))

25th Chapter

"Dana.." I can't believe i'll be doing this sht. Inaamin ko, gusto ko si Andy. I like him. Bigtime. But i'm not sure if this is love. After all the complicated things i've been through, hindi ko na alam ang pinagkaiba ng like sa love.

"Andy, can we talk?"

"Sure, sure."

Tumingin ako sa paligid, "Privately?" Then he nodded, "Yeah, let's go somewhere private." Then we went to the rooftop of our college building. "Okay na ba dito, Dana?"

"Yeah. So, i'll be doing this really quick, Andy." Then he nodded, "Alright."

"I like you, and i'm certain of that. Hindi ako sigurado kung mahal ba kita o ano." Then i sighed, "Sht. I hate talking about love, it sends shiver down to my spine." Then he laughed, "I know you hate talking about love the most. You're embarrassed. You want me to turn around para hindi mo makita yung reaction ko?"

"Yeah. I think that would help." Then he turned around, "So, where was I? Yeah, i'm not that sure kung love or like o kung anuman ang nararamdaman ko para sa'yo. Pero naaalala ko na sinabi mo sa'kin noon na magkapareho lang naman ang love at like, di ba?" Then he nodded, "So i concluded na siguro nga mahal kita kasi gusto kita? Oh God, naguguluhan ka ba sa'kin?"

Then humarap siya, "I have three questions. Gusto mo ba akong kasama?"

"Gustung-gusto.."

Ngumiti siya, "Ano'ng naramdaman mo nung nalaman mong girlfriend ko si Jamie?"

"Honestly, i wanted to strangle her.." His smiled turned bigger.

"Pag nawala ako, ano ang gagawin mo?"

It's my turn to laugh, "Oh God! Don't tell me you're expecting me na sasabihin ko na magpapakamatay ako pag nawala ka? Hahaha. Asa ka naman!" Then he laughed, "No, kung 'yun ang sinagot mo, hindi ako maniniwala."

"Huh?"

"Because i know you, matalino ka. Independent. Stubborn. Self-centered. Brat. Egoistic. But i love you because of that. Because you can kick my ass like no one else."

It's my turn to shut up. Then he came nearer and hugged me, "Dana Kathryn Ferrer, hindi mo naman kailangang sagutin yung huli kong tanong eh."

"Huh?" Puro na lang huh ang nasasabi ko =_=

"Kasi hindi naman ako mawawala sa tabi mo. In whatever you do, i'll be two steps behind.."

Teka, lyrics sa kanta yun ah! "Che! Ang corny mo. Tsaka wala kang originality."

Then tumawa na naman siya. Bakit lalo siyang gumagwapo pag tumatawa siya? =_=

"So tayo na?"

"Asa ka boy. Gagawin mo pa akong kabit?" Srsly, si Jamie legal tapos ako illegal? Over my dead body.

"Makikipagbreak ako sa kanya tapos tayo na?"

"Nope."

"Ano?! I can't read you, Dana."

"I have better plans, Andy." Yeah. It's payback time, Little Jamie. "Ano naman 'yun?"

"Date her tonight, make her happy, and be a gentleman kahit hindi." Then i rolled my eyes.

"Tapos?"

"Break her heart. Make her understand that she's no one like me." I wanna see her crying. She decided to play with me, so this is the price she's going to pay.

"Don't you think that's a little too overboard?"

"Don't tell me may gusto ka sa kanya?"

"No. Ikaw ang mahal ko, pero naaawa ako sa kanya.."

"Andy, there's a thin line between love and pity. Are you sure that you love me?"

"Fine. Pasalamat ka mahal kita." Then i went near him and hugged him, "Last na 'to, Andy. After this, we'll start anew.."

-----------------------

Jamie's Point of View

From: Andy Guzman <3

Tonight. Sofitel. Wear something formal.

We have a date tonight! At last, inaya ako ni Andy magdate. That's a starter, right? Lagi na lang ako ang nag iinitiate na magdate kami eh. At least, siya na ang nag aaya ngayon. That's probably a good news.

"Mom, can i go out?"

"Let's have breakfast first, darling."

"But i have to go to the mall. Dun na lang ako kakain, i think?"

"No. Let's eat together like a family." Like a family? Ynna's not even here. "Since when we became a family, mom?"

"Jamie, stop acting like a brat!"

"I'm not a brat, mom. I'm just saying that we can't eat like a family because Ynna's not even here. Can you get what i'm saying?"

"Call her Ate Ynna, Jamie. For God's sake, give some respect to her.. Ate mo pa din siya.." I shouldn't respect her. She's a btch for all i care.

"She never treated me like a sister, so why should i respect her? Bigla bigla na lang siyang nawawala. Malalaman ko na lang na nasa States siya

kasama ang isang lalaking Cyriel ang pangalan, and i don't even know who the hell that guy is! And guess what? Sa katulong ko pa 'yun nalaman, mom! Mas may alam pa yung mga katulong kaysa sa akin na sarili niyang kapatid! Now tell me, should i respect her?"

She's speechless, "I gotta go."

My life is a crap. Buti na lang nandyan si Andy. I'd die kung iiwan niya ako..

-----------------------

Dana's Point of View

"Everything's settled?" I called Andy. Tonight's the night.

"Yeah. But you promised me that after this, titigilan mo na si Jamie."

"Yeah, sure. O siya, break a leg, lover boy."

Then the line went dead. I think this calls for a celebration. Tatawagan ko nga sila Sara, i'm sure she'll be overwhelmed by this news.

-----------------------

Jamie's Point of View

Nandito na ako sa Sofitel. Wala naman kasing sinabing specific place si Andy kaya nandito muna ako sa entrance.

Biglang may lumapit na lalaki, "Ms. Jamie Henares?" Then i nodded, "Flowers for you, madame."

Tinanggap ko yung flowers tapos binasa ko yung card, ang nakalagay:

To the prettiest lady i ever laid my eyes upon

-Andy

Si Andy talaga.. "This way madame.." Then he led me to a private room. Pagbukas ko ng pinto, nandun si Andy. Lumapit ako the i kissed him. I really love this guy!

"Let's eat?" He smiled, "Hindi ko kasi alam kung ano ang gusto mong kainin eh, sorry." Yeah. Wala siyang alam tungkol sa akin. Ako lang ang may alam tungkol sa kanya, but still, i know we can work things out..

"That's alright. It's the thought that counts, right?" Then he smiled.

Tapos kumain na kami. After namin kumain, tumayo si Andy at lumapit sa akin, "Can i have this dance?"

"Sure, Mr. Guzman." Then i stood up, and went near him. Then music started playing,

/See how she's lookin in my eyes. Any guy would kill for that. She's a beautiful girl and she's into me but I'm too busy still looking back. Now I'm walking her to the door tryin' to kiss her goodnight. Something inside just don't feel right../

"Andy, b-bakit ganyan 'yung kanta?"

"Jamie, i know you love me and i appreciate that."

/My friends tell me I gotta give it up so I've been trying to move on.

But my hearts still caught and my heads not clear of the pictures from before you were gone. And I never wanna hurt no one. Tryin' to forget your name. Something inside just don't feel the same../

"But i still love her and you know that. You're beautiful, Jamie. I'm sure makakahanap ka din ng lalaking magmamahal sa'yo ng katulad ng pagmamahal ko kay Dana.."

/She's not you. And I don't know what to say. But I'll say it anyway. No matter what I do. I can't believe the lie. And I just can't see it through. No, she's not you../

"Can't you love me, Andy? Kahit konti lang?"

"I tried, Jamie.. I really tried. Pero si Dana talaga ang gusto ko.. Kapag kasama kita, si Dana lang ang naiisip ko. Kung kamusta na siya, kumain na kaya siya, nagagalit na naman kaya siya, puro na lang siya. Mababaliw na ako kapag hindi ko siyaa nakita, Jamie. Naramdaman mo na ba

'yun?"

I didn't know it would hurt this bad..

"Nararamdaman ko 'yun, Andy! Mahal kita! Kapag hindi tayo magkasama lagi kong iniisip kung kamusta ka na ba, kung kumain ka na, kung ano ang iniisip mo! Kahit kapag magkasama tayo iniisip ko kung si Dana ba yang laman ng isip mo. Alam mo 'yun? Nababaliw na ko. Nasasaktan na ako!"

/Woke up in the middle of the night. Started reaching for the phone. Had to take a breath and remind myself that you said you needed time alone. Didn't know what I wanted then and I know I let you down. Baby I know what I gotta do now../

"I'm sorry, Jamie.."

"Ginamit mo lang ako!"

"I'm sorry.."

"I hate you!

/She's not you. And I don't know what to say. But I'll say it anyway. No matter what I do. I can't believe the lie. And I just can't see it through. No, she's not you../

"I'm really sorry.. I love Dana, and she's not you.."

-----------------------

Andy's Point of View

"I'm really sorry.. I love Dana, and she's not you.."

That's it. Aalis na ako. Hindi ko na kayang makitang umiiyak si Jamie.

"Sana makahanap ka ng lalaking para sa'yo, Jamie. Good luck and good bye.."

Sana naman maging maayos na ang lahat. Ang dami ng nangyari, ang dami nang nasaktan. I hope it's all worth it. Sorry talaga, Jamie.

-----------------------

Dana's Point of View

"Andy? Nandito kami sa bar ni Dave. Uhuh. Sure, sunod ka na lang dito. Bye." As i have said, nandito kami sa bar ni Dave. Celebration, baby. At

long last, napatumba na din namin si Jamie.

"Si Andy? Akala ko ba hindi siya makakarating?"

"I thought so. Eh tapos na pala yung date nila ni Jamie eh." I wonder kung ano kaya ang nangyari? Excited na akong malaman ang details.

"What?! Pinayagan mong magdate si Andy at Jamie? Seriously, what has gotten into you?" KIm said. Oo nga pala, wala siya dito kahapon.

"Chill, alright? Andy and I, we're good. Let's just say na farewell date yung nangyari. I'm being good here, can't you see? Pinapasaya ko muna si Little J bago niya marealize na talo siya."

"Grabe, Dana. Pinagawa mo yun kay Andy? Sa ilang taon naming pagkakaibigan, hindi pa nagpaiyak ng babae 'yan. Sabihin na nating

player siya, pero hindi siya nagpapaiyak. Para sa kanya, minamahal dapat ang babae, hindi sinasaktan.." Pero okay lang naman yun di ba? Binabalik ko lang naman yung ginawa ni Jamie sa'kin.

"Shut up, Honey. Namumutla na si Dana oh." Biglang lumapit si Sara sa'kin, "It'll be alright, okay? Hindi na bata si Jamie. For sure nakadanas na ng break up 'yan. She'll know what to do."

She's right. I don't need to feel guilty.

"Si Andy oh."

He's here. "Andy.."

He smiled, "Oh. Kumpleto pala tayo."

"Yeah. Come on, ano ang nangyari? How was Jamie?"

He sighed, "I don't wanna talk about that. Sorry. Let's just drink."

-----------------------

Andy's Point of View

"Guys, labas muna ako. May naiwan ako sa sasakyan eh." Lumabas muna ako ng bar. I need some fresh air. I feel guilty and suffocated.

"Pare, i know you. Ano ba yung nangyari?" Si Dave. Sinundan niya pala ako. "I don't know, Dave. Nagguilty ako. Iyak ng iyak si Jamie kanina. Pakiramdam ko ang sama sama kong tao." Kung nakita niyo lang yung itsura niya, maaawa din kayo sa kanya.

"Bakit mo nga ba ginawa 'yun, in the first place? I know you, Andy. Wala sa bokabularyo mo ang magpaiyak ng babae.."

"Si Dana kasi eh. Gusto niyang gawin ko yun para maging kami. You know how much i love Dana. Gagawin ko lahat makuha ko lang siya."

"I know. Kahit nga kaibigan natin tinalo mo eh."

Yeah. Kaibigan ko inagawan ko. Nagsinungaling pa ako.

"Ayoko ng pag usapan 'yun."

"Alright. So, ano na plano mo ngayon?"

"Liligawan ko si Dana. Tapos magiging kami. Ayun." 'Yun lang naman ang gusto ko eh.

"Pag naging kayo tapos dumating si Cy, ano gagawin mo?"

"Sana lang dumating siya pag mahal na mahal na ako ni Dana." Yung mahal na mahal niya ako na ako na yung pipiliin niya kapag pinapili siya sa amin ni Cyriel..

-----------------------

Jamie's Point of View

"Miss, ano'ng ginagawa mo dyan?! Wag kang gagalaw! Mahuhulog ka!"

"Sabihin mo sa kanila, wala silang kwentang lahat! Sa magulang ko, puro

sila Ynna, Ynna, Ynna! Magsama-sama sila! Sabihin mo din kay Andy, kahit ginago niya ako, mahal na mahal ko pa din siya, alagaan sana siya ni Dana.."

"Missssss!!"

-----------------------------

Hello! :))

Dahil special day ko tomorrow, nag effort akong habaan ang update. Mahaba na yan para sa'kin :)))

Anyways, masaya na ang susunod na parts ng story :)

Salamat dahil umabot ng 80+ ang votes :)

Salamat sa comments and dun sa picture, sorry kung disappointed kayo sa itsura ni Andy. T^T

Ang gusto ko kasi, Filipino na hindi artista or anything ang gagamitin kong picture para nga mas "relate-able" Ang hirap naman kasing mag imagine kung artisa or whatsoever ang gagamitin ko.

Anyways :)))) Salamat pa din! :))) And si Dana yung picture sa gilid :))

Happy Reading

Vote, Comment, and be a Fan, guys :)))

26th Chapter

Sara Gomez

calling..

"Why?" Ang aga- aga tumatawag na agad, "Where the hell on earth are you?!"

"Chill. Ano bang problema mo? Ang aga aga pa eh."

"Seriously, Dana, pumunta ka na dito sa school. Ngayon na!"

"Give me a good reason kung bakit ako pupunta jan." Inaantok pa kasi talaga ako. 7 a.m. pa lang, 10 pa ang start ng klase ko.

"Jamie Henares. I think that's good enough. Now, get up and go here. A-S-A-P!" Call ended. Seriously, kung hindi mahalaga yung sasabihin niya, magagalit talaga ako sa kanya!

The moment i went out of my car, napansin ko agad yung mga reporter sa harap ng Admin. building. Ano ba ang meron sa school namin ngayon? Oh well. Paano ko malalaman eh ni hindi nga ako nanonood ng balita o nagbabasa ng dyaryo.

"What?!" I asked them. Nakatingin kasi silang lahat sa akin tapos lumapit sa akin si Sara at may binigay sa akin na newspaper, "This explains why, Dana.."

Manila Times

"Gov. Henares' daughter, Jamie Henares, died of committing suicde."

"Oh God." That's the headline. As i read the latter part of the report, "Si Andy?" Hindi sila lahat sumagot.

"Fck it! Dave, nasan si Andy?!"

"Hindi ko alam. Kanina ko pa siya tinatawagan, hindi ko siya ma contact."

Sht. Ano kaya ang nangyari kay Andy?

"Where do you think you're going?" Sara asked me, "Pupunta ako sa kanila. I can't sit here and wait for him to come. Nag-aalala ako, Sara! Baka kung ano ang gawin nun!"

Baka sinisisi niya yung sarili niya..

"Relax, Dana. It's no use kung pupunta ka sa bahay nila, tumawag na si Dave dun kanina at sinabi ni Tita na umalis siya, alright?"

"Kahit na, Nof. Hindi ko kayang maghintay dito. I'll go nuts!"

"Shut up, Dana!" Kim shouted, "Wala namang magagawa 'yang pag pa panic mo eh. What's done is done. Wala ng mangyayari."

She's right. Tapos na, wala ng rewind. Wala na si Jamie. But si Andy.. Kailangan ako ni Andy ngayon..

"Then tell me, what should i do? Relax? Kahit nag aalala ako kung ano yung ginagawa ni Andy? Kung baka sinisisi niya yung sarili niya sa nangyari kay Jamie? Come on, tell me, Kim. Tell me!"

Tumahimik silang lahat. Ngayon lang ulit ako sumigaw ng ganito.

"DK, just breathe. Everything will be fine, alright?" Nof said.

"I'm fine. I'm thinking about Andy."

"He'll be fine. Trust me. Alam mo naman yung nangyari kay Lynne di ba? He'd been through worst. He can handle this one, Dana." Dave assured me.

Si Lynne..

Oh God! Baka nandun siya kay Lynne ngayon!

"San ka na naman pupunta?"

"Basta. I'll just call you later." Then off i go. Andy, wait for me..

---------------

Andy's Point of View

"Andrei, wake up!"

"Mmm. Mom, ang aga-aga pa. I wanna sleep." Then i covered myself with my pillow.

"I'm serious, Andrei. Wake up!" Ano bang problema ng mga tao ngayon? Gusto ko lang namang matulog eh. Tss

"What now?" May binigay siyang dyaryo, "Mamaya ko na lang babasahin yan, mom. Let me sleep first." Then i gave her back the newspaper.

"Andrei, i'm not fooling around. Read the headline!"

"Alright, alright." Umupo na ako sa kama ko tapos binuksan ko yung dyaryo, "Gov. Hena--- Sht.!"

Oh Sht!

"What now, Andrei? Ano'ng nangyari kay Jamie?"

"Andrei? San ka pupunta? Andrei?!"

"Aalis ako, mom. I'll explain later. Please. I need to go." Tapos umalis na ako. Tangina, Andy! Tignan mo yung ginawa mo! Ang tanga tanga mo talaga!

Sumakay na ako sa sasakyan ko. Nagdrive ako. Hindi ko alam kung san ako pupunta. Ang ggo ko talaga!

Dave Cruz

calling..

I turned off my phone. Sorry, pare. Ayoko ng may kausap ngayon.

Kanina pa ako nagddrive hanggang makarating ako dito, "Lynne.. I need you.." Hindi ko alam umiiyak na pala ako.

"Bakit nauulit na naman yung nangyari? Talaga bang kailangan may mamatay para lang sumaya ako?"

---------------

Dana's Point of View

"Bakit nauulit na naman yung nangyari? Talaga bang kailangan may mamatay para lang sumaya ako?"

Si Andy..

I went near him and hugged him from behind, "Andy.."

Hindi pa din siya nagsasalita..

Tahimik lang siya pero alam kong umiiyak siya..

"I'm sorry. Wag ka ng umiyak, please! Andy naman! Wag ka ng umiyak.."

"I'm sorry kung naging immature ako, kung naging selfish ako, kung

ginamit kita para saktan si Jamie. Andy, please wag kang maguilty. Wag mong sisihin yung sarili mo. Ako yung may kasalanan.."

Hindi pa din siya humaharap.

"Kausapin mo naman ako.."

"Andy.."

"I love you, Andy.."

Humarap na siya.

/"I love you, Dana. Pero sana wag mong sabihing mahal mo ako dahil lang nagguilty ka.. Wag mo naman akong paglaruan."/

Tapos tumayo na siya at umalis. Ano ba talaga, Andy?!

---------------

Sara's Point of View

"Ano na kaya ang nangyari sa dalawa na 'yun?" Nandito kami sa caf ngayon. Hinihintay namin si Dana at Andy. Buti na lang wala yung prof. ko ngayon.

"Hindi ko alam. Ano ba talaga yung nangyari kay Jamie?"

"Sabi dun sa newspaper, tumalon daw ng building. Rooftop. Cause of death: Internal hemorrage tsaka fracture sa skull."

"Tsk. Grabe naman pala. Ano'ng floor ba yung tinalunan niya?" Tanong ni Kim.

"Rooftop nga di ba?" Sabi naman ni Nof. Ang pilosopo talaga nito =___=

"I know! What i mean is, gaano ba kataas yung building?" Tapos inirapan niya si Nof. Parang bata lang eh.

"38 floors yung building, bale pang 39 yung rooftop." Ang taas pala nun. No wonder, hindi siya nakaligtas.

"Grabe! Kaya naman pala siya namatay eh. Ang taas pala nung building na 'yun!"

"Guys, tignan nyo yung TV!" Sabi ni Nof, kaya tumingin kami sa TV. May TV kasi sa caf eh.

"...ayon sa pagsisiyasat, nagpakamatay umano ang anak ng gobernador dahil sa paghihiwalay nila ng kasintahan. Hindi pa din matukoy kung ito nga ba o mayroon pang ibang dahilan kung bakit ito nagpakamatay.."

Sht. Paano pag kumalat na si Andy yung boyfriend ni Jamie? Ano na ang mangyayari kay Andy at Dana?

"Guys, alis na muna ako." Sabi ni honeybabes.

"San ka pupunta?"

"Uuwi. Tawag ako ni mama eh. Tawagan na lang kita. I love you." Umalis na siya.

---------------

Dave's Point of View

From: Andy Guzman

Dito ko sa bahay niyo. Sa kwarto mo muna ko.

Kailangan ko ng umuwi. Baka kung ano na gawin ng lalaking yun eh.

"Guys, alis na muna ako."

"San ka pupunta?" Tanong ni Sara. Ayokong magsinungaling pero kailangan eh. Sorry.

"Uuwi. Tawag ako ni mama eh. Tawagan na lang kita. I love you."

Nagdrive na ako papunta sa amin. After 20 mins. nandun na ako.

Pagpasok ko sa kwarto nakita ko yung mga gamit ni Andy nasa kama ko. Wala naman siya sa kwarto kaya lumabas ako. Nandun siya sa mini bar. Umiinom.

Inagaw ko yung baso niya, "Ang aga-aga pa eh."

"Nagguilty ako.. Akin na nga yan." Kinuha niya ulit yung baso.

"Alam mo, parang ganito din yung nangyari dati sakin eh. Bakit lagi na lang may namamatay na babaeng napalapit sa akin? Sa tingin mo ba malas ako?"

Ayoko ng ganito si Andy eh. Nung namatay si Lynne, hindi mo siya makakausap ng matino. Nagsimula siyang maglasing tsaka manigarilyo. Sana hindi maulit 'yun ngayon.

"Alam mong wala kang kasalanan, Andy.."

"Napanood ko sa TV, Dave! Nagpakamatay daw siya dahil nakipagbreak yung boyfriend niya. Ako yun, Dave! Ako!"

"Pero hindi mo naman talaga siya girlfriend, di ba?"

"Kahit na. Tangina naman! Nagguilty talaga ako!"

Sht. Ano ba ang sasabihin ko?

"Si Dana, Andy. Umayos ka kahit para kay Dana."

"..."

Hindi siya nagsalita, nagkita na kaya sila ni Dana?

"Tell me, sinisisi mo ba si Dana sa nangyari?" Technically, si Dana ang pumilit kay Andy na makipagbreak.

Huminga siya ng malalim, "Hindi. Hindi ko siya sinisisi, hindi ko siya sisisihin dahil hindi ko siya kayang sisihin." Tapos uminom ulit siya, "Ako yung may kasalanan eh. Kung hindi ako ggo, eh di sana nung nakaalala na ulit ako, iniwan ko siya. Eh ang ggo ko, pinagpatuloy ko pa din kahit alam ko na yung totoo. Kung nagpakalalaki lang sana ako noon, eh di hindi sana siya nagpakamatay ngayon. Tangina talaga!"

"Ano'ng plano mo ngayon?"

"Ewan ko. Dito muna ako matutulog. Ayokong umuwi sa'min eh. Pag tinanong ka ni Dana, sabihin mo hindi mo alam, okay?" Tapos umalis na siya at pumunta sa kwarto ko.

Hay, Dana. Ang swerte mo talaga at mahal na mahal ka ni Andy.

---------------

Dana's Point of View

calling..

Andy Guzman

Andy naman eh! Sagutin mo nga yung tawag ko! Aish. Cannot be reached na. Bwisit naman eh!

calling..

Dave Cruz

"Hello? Dave? Anjan ba si Andy?"

"Nandito nga siya. Pero wag kang pumunta. Bukas na lang, okay? Ayaw niyang makipag usap ngayon eh. Intindihin mo muna siya."

"Sige, sige. Ikaw na muna ang bahala sa kanya."

Call ended.

Aish. Ano ang gagawin ko ngayon?

Pumunta ako ng school ngayon. Pupuntahan ko na lang sila Sara. Habang naglalakad ako, pinagcchismisan ako ng mga babae.

"Di ba siya yung laging kasama ni Andrei? Baka siya yung dahilan kaya nagbreak si Jamie at Andrei. Tss. Grabe.."

"Kawawa naman si Jamie.. Grabe talaga si DK.."

"Naaalala mo pa nung first year? Di ba inagawan niya din si Ynna? Yung kapatid ni Jamie? Grabe, ang laki ng galit niya sa mga Henares noh?"

Nakakainis! Pwede bang magchismisan sila eh sana yung hindi ko naman naririnig?!

Huminto ako sa paglalakad, "Kung wala kayong magawang matino, bakit hindi na lang din kayo tumalon sa rooftop para magka thrill naman ang boring niyong mga buhay?! Mga bwisit!" Tapos umalis na ako..

"Dana!" Lumapit sila sa akin tapos niyakap ako, "Ano? Okay ka lang ba?"

"Okay lang ako. Pwede bang sa unit ko muna kayo matulog tatlo?"

"Sure. Sige. Hintayin lang natin si Kim, matataapos na naman ang klase niya eh."

Hinintay namin si Kim tapos pumunta na kami sa unit ko. Haay.

"Guys, ano? Ako ba yung may kasalanan? Am i a murderer?" I asked them. Pilit kong pinapasok sa isip ko na wala akong kasalanan, pero kahit anong gawin ko, deep inside, alam kong may kasalanan ako.. I contributed to her death..

"Wala kang kasalanan, alright? Wag mong sisihin ang sarili mo.."

"Oo nga. Malay mo ba na marami palang problema si Jamie."

"Right. And she's not that dumb naman siguro para magpakamatay para lang kay Andy. That's too lame.."

Sana nga tama sila. Sana nga wala kaming kasalanan ni Andy. Sana nga..

"But what will i do now? Ayaw akong kausapin ni Andy. Iniiwasan niya ako."

"Pano mo naman nalaman? Nagkita na ba kayo ngayon?" Sara asked.

"Yeah. Kanina sa cemetery, sa puntod ni Lynne."

"Lynne?" Sabay na tanong ni Kim at Nof.

"Lynne. Andy's first girlfriend." Mejo na shock sila sa narinig nila. Akala kasi nila, ako ang unang girlfriend ni Andy..

"She's dead, right? But why?" Kinwento ko sa kanila yung nangyari kay Lynne, from the start up to now. As i was telling the story, napansin ko, ang dami na pala naming napagdaanan ni Andy. 3 years na kaming magkakilala. Ang tagal na din pala.

"Grabe. Tama nga si Dave, he'd been through worst. Kakayanin 'to ni Andy, DK. Rest assured." Nof told me. Sana nga. Sana nga may assurance ako.

"Teka, teka. Alam mo ba kung nasan si Andy ngayon?"

"Kila Dave.."

"What?!" Sigaw ni Sara, "Ang lalaking yun! Hindi man lang sinabi sa'kin!!"

"Relax naman. Hindi naman siguro sinasadya ni Dave na magtago sa'yo. Afterall, best friends din sila ni Andy, Sara."

"Tama si Nof. Si Andy ang nakiusap na wag ipaalam sa atin na nandun siya. Wag ka ng magalit kay Dave."

"Fine, fine. Pero bukas na bukas, pupunta tayo dun. Kailangan niyo ng mag usap. Wag niyo na 'tong patagalin. Ayusin na ang dapat ayusin."

Pagkatapos naming magkwentuhan, natulog na kami. Mag uusap tayo bukas, Andy!

-----------------------

Hello! Thanks for patiently waiting. ^^

Nakakaloka ang registration period sa UPLB. Sino tga UP jaaaan? ^^

Ayun, vote and comments, guys. Natuwa naman ako sa 100+ votes ^____________^

Enjoy reading.

SI Jamie yung babae sa gilid. ^____^

27th Chapter

"Dana, wake up."

"Mmm."

"Hey!" Someone's shaking me. Fck it =___=

"What?! Past 1 na ako nakatulog. Let me sleep, guys." I said then i went back to bed. Hindi ako nakatulog kagabi because of Andy. I'm freakin' worried.

"Fine then. Kami na lang ang pupunta kila Dave. Suit yourself." Nof said then i heard the door being closed.

I didn't bother running after them. Susunod na lang ako. 6 am pa lang naman eh. But i grabbed my phone and texted Sara.

To: Sara Gomez

Be there before 8. Sorry.

Then i tried to sleep again..

"I hate you, DK!"

Si Jamie.. I thought she's dead?

"I hate you, DK!"

"I hate you, DK!"

She's coming near me..

"I hate you, DK!"

She's suffocating me! Someone help.. Andy..

"I hate you, DK!"

"Aaaagh!!" Napaupo ako sa kama. It's just a dream, Dana. Hindi totoo yun. Calm down. Panaginip lang yun. Jamie's dead. She's gone.. Forever. At wala kang kasalanan. You're innocent. Hindi mo ginustong mamatay siya..

After that freaky nightmare, naligo na ako at nagbihis. Before 8, nakila Dave na ako. I went inside their house. Kilala na naman ako ng guards

dito eh, so no worry.

As i entered their house, pumunta agad ako sa mini bar. I don't know, it's just that feeling ko, nandun si Andy..

And there he is.. "Andy.." I went near him and stared at his eyes pero hindi siya nakatingin sa akin. His eyes are glued on the floor. But i can see the dark circles around his eyes. He's been up all night.

"We should probably go." Dave said.

"I think so, too." Kim said.

Then biglang lumapit sa akin si Sara, "Talk to him, alright? He loves you, Dana. That's one thing we are all sure of." Then she kissed my cheeks, "Good luck. Malalampasan niyo din yan.."

Kami na lang ni Andy ang nandito.

"Andy, talk to me."

No use, hindi pa din siya nagsasalita.

"Come on! Magsalita ka! Sisihin mo ako, magalit ka sa akin! Curse me all you want! But don't you ever try not speak to me!" I shouted. Nahihirapan na ako. Hindi ako sanay na hindi siya nagsasalita. Sanay ako na lagi siyang may sinasabi sa akin. Mas gusto ko pa na sisihin niya ako sa nangyari, that would be better. Pero yung ganito na hindi niya ako kinakausap? It sucks. It's worst.

Hindi pa din siya nagsasalita, instead, tumayo siya fom the stool and started walking away.

"Bullsht!" Binato ko yung baso. I don't care kung maubos ko lahat ng wine glass nila dito! Naiinis na ako!

Huminto siya sa paglalakad.

"Alam ko naman na ako yung may kasalanan eh. Ang tanga tanga ko. Ang ggo ggo ko! Ang immature ko para patulan siya. Alam ko, Andy. Alam ko. Sabihin na nilang ako yung may kasalanan, ako yung may mali. Wala naman akong pakielam eh."

I paused, hindi ko mapigilan, naiiyak na ako. Nanginginig na yung boses ko.

"Mahal kita eh. Alam mo yun? Alam mo yung masakit? Yung sinabi mo na pinaglalaruan kita! Tangina naman kasi! Minsan ko na nga lang sabihin yun, hindi pa ako paniniwalaan. Alam mo kung gano kasakit yun? Tagos,

Andy. Tagos."

Tapos tinuro ko yung puso ko.

"Sabi nila, nagpakamatay daw siya dahil iniwan mo siya. Ako yung sinisisi nila. Tangina lang! Isa lang naman yung kasalanan ko eh.. Yung inamin kong mahal kita. Yun lang yung kasalanan ko, Andy. Yun lang."

Pagkatapos, tumalikod na ako. Hindi ko na kaya, hindi na ako makahinga..

Maglalakad na ako papalayo pero Andy hugged me from behind, "I love you."

Yun lang yung sinabi niya pero ang saya saya ng pakiramdam ko..

"We'll figure things out.."

"Hindi ka na galit sa akin?"

"Sino ba'ng nagsabing galit ako sa'yo?"

"You were not talking to me.."

"I was thinking."

"Thinking about what?" This time, humarap na ako sa kanya, with tears on my face.

Pinunasan niya yung luha ko habang sinasabing, "Iniisip ko kung paano ako magrreact ng hindi mo sisisihin yung sarili mo.."

Oh God.

"I love you that much, Dana. Ayokong makaramdam ka ng guilt. I'll take all the blame, wag ka lang madamay dito."

Hindi ako makapagsalita.

"I'm sorry kung pinag alala kita.. I should've have talked to you.."

All these time, ako na naman ang iniisip niya. Tama nga sila Dave, ang swerte ko kay Andy..

"I-I don't know what to say.."

Then he hugged me again, "It's alright. Ako na ang bahala.."

"Ano'ng balak mo?"

"I have no plans yet. I'll let you know when i have one."

"What about us, Andy?" Kami ba? Hindi? What?

"Maybe.. I'll stop courting you.."

Napaalis ako sa yakap, "You'll what?!"

"I said i'll stop courting you." Is he serious?

"Ano? Bakit?!"

"I don't want people blaming you pag nalaman nilang ikaw ang nililigawan ko right after Jamie died.."

"But i can handle that.." I know i can. I'm used to people judging me, right?

"Alam ko."

"Alam mo naman pala eh. Bakit mo to ginagawa?"

"I honestly don't know."

"Ano tayo ngayon? Friends with benefits? Ganon?"

He looked straight into my eyes, "I love you and you have my heart. I think that's more than enough."

So there we are, FRIENDS. Ang dami nang nangyari. Three years na nga, di ba? Ang dami na naming pinagdaanan ni Andy eh. Pero sa dinami dami nun, we're not together as a couple. We've been friends, friends with benefits, friends, enemies, friends again, almost lovers, and now, back to being friends. Kailan kaya magiging kami talaga? Yung may committment talaga. Yung masasabi ko na boyfriend ko siya at girlfriend niya ako.

"So, are we going to Jamie's wake?" Kim asked, first day kasi ng burial ni Jamie. I don't know if we should go or not.

"I don't know.."

Half of me says that we should go and at least pay some respect, but the other half says not to go..

"Maybe tomorrow?" I said. Siguro naman bukas, okay na ako.

"Then it's settled. We'll go tomorrow." Dave said.

"So, uuwi na kami. It's been a long day."

Then we said bye. Hinatid ni Dave si Sara, Kim, at Nof. Kami na lang ni Andy ang naiwan dito.

"I think we should go first tomorrow." Andy said.

"I think so, too."

Kinabukasan, sinabi namin sa kanila na mauna na kaming pupunta. Kailangan naming makausap yung parents ni Jamie ng kaming dalawa lang ni Andy. We should explain. We owe them an explanation. That's the least we can do..

Then we went to the place where Jamie's burial was taking place. 2nd day

na ng lamay niya..

Natatakot akong lumabas ng sasakyan, pero Andy held my hand, "All will be fine." Then he kissed my forehead.

Papasok kami sa loob, ang daming tao. Mga reporters, kaibigan ni Jamie, kapamilya niya, mga kaibigan niya from St. Claire's..

We went straight in front, kung san nandun ang parents ni Jamie..

"Our deepest condolences, Mr. and Mrs. Henares.." I said.

"I'm sorry for you loss.. And I was her boyfriend, sir.." That's what Andy said. Tinignan siya ng daddy ni Jamie in the eyes tapos pinapunta kami sa private room. Me, Andy, Jamie's mom and dad.

"I'm very sorry, sir!" Andy said while bowing his head. At nung tinaas niya yung ulo niya..

*Punch*

Jamie's dad punched Andy kaya napasubsob siya sa sahig.

"That's for hurting my daughter, you a hole! Kung hindi mo siya kayang mahalin, sana man lang hindi mo siya pinaglaruan! Ggo ka!" He said.

"I'm sorry." Andy said.

Naglakad na papalayo si Mr. Henares then he went out. Nandito pa si Mrs. Henares. Nilapitan ko si Andy, may cut siya sa lips, dumudugo.

Tinulungan ko siyang tumayo.

"Are you alright?"

"Okay lang ako.."

"I'm very sorry for my husband's attitude." Mrs. Henares said, "He's still in shock.. Alam niyo namang bunso naming anak si Jamie.."

"We understand, ma'am." I said.

"Pero para sa ikagagaan ng loob niyo, sasabihin ko sa inyo ang nangyari nung gabing tumalon si Jamie sa rooftop ayon sa witness.."

Nagsimula siyang ikwento yung mga sinabi ni Jamie bago siya mamatay. Umiiyak siya habang nagsasalita. It's very painful, i know. Alam ko ang pakiramdam ng mawalan. Nawalan ako ng kapatid eh.

"Hindi lang si Andy ang dahilan.. Kasalanan din namin ng asawa ko, masyado namin siyang napabayaan kaya akala niya walang nagmamahal sa kanya. Puro kami trabaho eh, akala naman namin okay na naibibigay namin lahat ng kailangan niya. But then, that was not enough, sinabi niya before she jumped na hindi niya naramdaman na mahal namin siya."

All along, hindi pala masaya si Jamie. She was unhappy all her life. Ang sama ko. It sucks to be me.

"Sinabi niya din na mahal na mahal niya si Andy.. Hindi siya galit sa inyo.. Sana lang daw, mahalin mo siya ng kagaya ng pagmamahal ng anak ko sa kanya.. You're one lucky guy, Andy. Mahal na mahal ka ng anak ko. Even before her death, ikaw pa din ang iniisip niya."

And that's it. I started crying. I'm very sorry, Jamie. If i could only take back time.. Kung hindi ka lang niya kapatid, maybe we'll be good friends..

Tahimik lang kaming tatlo, patuloy na tinatanggap yung mga pangyayari. Ang hirap din kasi, masyadong mabilis..

*knock knock*

May pumasok na katulong, "Madam, nandyan na po si Senorita Ynna kasama si Sir Cyriel.."

Oh God. Not now.

----------------------------------

Sup? Bagong Update. :)))

Ayan na, ayan na ang hinihintay niyong lalaki. Mwahaha

Anyways, VOTEEEEEEEEEEEEE, guys! Teehee ^^

28th Chapter

Sara's Point of View

"Yeah. On the way na kami. Uhuh. Sure, kita kita na lang tayo dun. Yeah. Bye."

Dave's looking at me, "Hey, don't look at me like that. Si Nof lang yung kausap ko, alright?"

"Why are you even explaining?" Then he laughed. I really love Dave! I swear, "So, shall we go?" Then he offered his arms.

"I think we shall go."

Then we went to Jamie's wake. Sabi ni Dana, mas mauuna na daw silang pumunta kaya nagsabay na lang kami nila Nof at Kim.

"Babe, mauna ka na, may hinahanap lang ako sa purse ko." Tapos pumasok na si Dave. Nasan na ba yung phone ko?!

San ko ba nilagay yun?

Ah, nasa purse ko nga pala. Tss. Napakamakakalimutin ko naman.

Habang naglalakad ako, hinahanap ko pa yung phone ko sa purse but then, may nakabunggo ako kaya nalaglag lahat ng laman ng purse ko.

Habang pinupulot ko yung mga nahulog, "Miss, i'm sorry, hindi ako tumi--- Oh my God!"

Ynna's back!

"It's fine. No damage done." Then she started walking, "Nice seeing you again, Sara. I didn't expect na sa lamay pa ng kapatid ko tayo magkikita.." Then she left.

With Jamie's death and Ynna's return,

Oh God. What can be more complicated than this?!

-----------------

Dave's Point of View

"Babe, mauna ka na, may hinahanap lang ako sa purse ko." Tapos umalis na

ako. Ang daming tao dito. Nasan na ba si Andy at Dana?

calling...

Andy Guzman

"Unavailable. Psh."

Habang naglalakad ako, nakita ko yung isa kong kaibigan sa St. Claire's, "Pare, nakita mo ba si Andy sa loob?"

"Hindi ko nakita eh."

"Sige. Salamat na lang."

Nasan na ba yung lalaking yun?

Biglang may nagsalita sa likod ko, "I think i saw him talking to Jamie and Ynna's parents."

Nung haharap na ako para magpasalamat, "Cyriel?!"

"Surprised? I'll take that as a welcome home. See you around, pare."

See you around? Ibig sabihin, he'll be staying here for good?

What can be more complicated than this?!

-----------------

Nof's Point of View

"Ang bagal bagal mo kasing kumilos. Late na tuloy tayo!" Pano ba naman kasi, ang tagal tagal magbihis ni Kim! Nakakainis.

"FYI, hindi naman party ang pupuntahan natin kaya bakit ka ba nagmamadali?!"

"FYI din, hindi nga party ang pupuntahan natin pero kung maka outfit ka,

parang party tong lamay ni Jamie." Tapos inirapan niya ako. The hell. Spoiled brat alert. Psh.

Habang naglalakad kami, may narinig kaming mga nagcchismisan. Haay. Hindi talaga nabubuhay ang mga tga St. Claire's ng walang chismis.

"Narinig niyo na ba? Bumalik na daw si Cyriel!"

"OMG!! I want to see him na!"

Cyriel? Sounds familiar. San ko nga ba narinig yung pangalan na yun?

"Hey." Naputol yung pag iisip ko kung sino ba yung Cyriel na yun ng dumating si Dave at Sara.

"What's with the face? Pareho kayong namumutla? Don't tell me nakakita kayo ng multo?" Then we laughed. Nakita kaya nila si Jamie? Hahaha. Oops. Sorry, Jamie. Rest in peace.

"Yeah. We saw ghosts." Sara said.

"Ghosts from the past."

-----------------

Dana's Point of View

"I should go now, Andy and Dana. My daughter already arrived from New

York." Then Mrs. Henares went out.

Hindi pa rin ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Come on, Dana! Si Cyriel lang yun! What's with suddenly being so nervous?! He's just a part of your past! Ex mo lang siya. EX = TRASH. Pinaglumaan. Pinagsawaan. So just get it over with.

"Let's go." Sabi ni Andy.

"Ano? Kakadating lang natin tapos gusto mo umuwi na tayo agad?"

"Kaya lang naman tayo pumunta eh para kausapin yung parents ni Jamie di ba? Nakausap na natin sila so i think we should go now."

"Maaga pa, Andy."

Bigla siyang tumayo, "Bakit ba ayaw mong umalis dito? Gusto mong makita si Cyriel?!" Sinisigawan niya ako.

"Eh bakit mo ba ko sinisigawan?!"

"Hindi kita sinisigawan!"

"Eh anong tawag mo sa ginagawa mo?!"

Shoot. Nice. Very nice. Nag aaway na agad kami.

"Sige, lumabas ka na dun. Pumunta ka na sa Cyriel mo." Tapos bigla siyang tumalikod tsaka naglakad paalis.

Hinabol ko siya tsaka hinawakan, "Ano ba kasing problema mo ha, Andrei Guzman?!"

"Wala akong problema." Tapos tinanggal niya yung kamay ko sa braso niya, "Uuwi na ko. Magpahatid ka na lang sa Cyriel mo."

Oh My. Nagseselos ba siya?

"Are you jealous?" Tapos naglakad ako at pumunta sa harap niya. Shet. Nagbblush siya. Ang cute ^___^

"Ha? Bakit naman ako magseselos? Mas gwapo naman ako dun. Tss." Tapos tinalikuran niya ako. Asus, nahihiya pang makita kong nagbblush siya.

"Okay. Hindi ka naman pala nagseselos eh, pupuntahan ko na si Cyriel dun." Grabe, nasasabi ko na talaga ang pangalang Cyriel!! Dati naiiyak ako pag naririnig ko yun eh. I'm already one step ahead! Way to go, Dana

Tapos naglakad na ako papalabas.

"Wag!" Sigaw ni Andy tapos nilapitan niya ako.

"Problema mo? Akala ko ba mas gwapo ka sa kanya?"

"Oo na. Alam ko namang mas gwapo siya sakin eh!" Kailan pa nakaramdam ng insecurity tong lalaking to? "Wala na kong pakielam dun. Pero please, wag ka ng lumapit sa kanya.."

"Give me a good reason kung bakit ko gagawin yun?"

"Kasi nagseselos ako."

For real? Nagseselos at naiinsecure si Andy? Eh ang ego maniac niya kaya!

"Why are you even jealous, mister?"

"Dahil ex mo siya."

"Yun nga eh, ex ko siya. Past tense."

"Pero wala pang closure yung relationship niyo. Technically speaking, kayo pa din.." Nakayuko siya nung sinasabi niya yun. Pero totoo nga, walang formal break up na nangyari. Parang poof, wala na siya, wala na kami.

"Partly correct ka. Pero para sakin, wala na kami. Ni hindi niya nga ako hinayaang magpaliwanag eh.."

"But you still love him.."

"I love you, Andy. Yun na lang ang panghawakan mo." Then i kissed him.

-----------------

St. Claire's

It's been five days since nailibing si Jamie. Things are going as planned.

"How long are we going to eat here, DK?!" Kim complained. Wanna know where we are? Dito lang naman sa old library.

"Honestly, i don't know. Anyways, you're all free to go. I can handle." I said to them.

"Shut up. Alam mo namang hindi ka namin iiwan eh. But Dana, hanggang kailan ka ba magtatago dito? Hindi mo sila kayang pagtaguan habang buhay." Nof said.

"Nasa iisang school lang tayo. Ikaw, si Ynna, si Cyriel, kami. We're all studying here. It's inevitable that you will bump into each other sooner or later." You heard it right. Dito na ulit nag aaral si Ynna at Cyriel. How happy can i get, right? My ex-boyfriend and her hideous girlfriend right here in my school.

"That's why i'm doing safety measures, my dear best friend. And don't you think it's a nice idea to eat here? Tignan mo, nagkakaron tayo ng bonding moments." I sarcastically said.

"Yeah right. I better go, magsisimula na ang klase ko." Then we decided to go. Magsisimula na din pala ang class ko. Acads. Acads. Acads freak.

As i was walking, napadaan ako sa cafeteria. And lo and behold, what a nice scene? Sinusubuan ni Cyriel si Ynna. What a sweet couple, right?!

Someone spoke behind me, "Jealous?"

"Of course not. Why would i when i have you all for myself?" Then i kissed Andy.

At the side of my eye, i saw Cyriel smirked at me while we're kissing.

I guess things change... And so is he...

----------------------------

Ansaveeeh? Akala niyo siguro madrama noh? hahaha.

VOTEEEE ^___^

Si Dave yuuuuuuuuun. Last kong ipopost yung pic ni Cy para exciting. Hahaha

Hi, @ruanpangit, na flood ako sa votes mo! Salamat!!! Dedicated to sa'yo ^___^

29th Chapter

Andy Guzman

calling...

Ano na naman ba ang kailangan nito? Ang aga aga pa eh. =___=

"What?! You better have a good reason for waking me up this early." I snared. The hell. 9 am pa lang eh.

"Good morning, beautiful. 9 am na."

"I know, right? Bakit ka nga tumawag."

"Wala lang." Then i heard him chuckle.

"The hell, Andy. Are you possessed?" Kinikilabutan na ako kay Andy. Simula ng dumating sila Cyriel, sobrang sweet. Define sweet? Flowers every morning, chocolates every afternoon, teddy bears every evening. Mabuti na lang at napilit ko siya na itigil na yung pag hatid sundo sa

akin. Kung makikita niyo lang yung bahay namin, pwede na akong magtayo ng flower shop at gift shop! Pasalamat siya at natutuwa si mama at papa sa kanya, not to mention na gusto siya ng maids dahil sila ang kumakain ng chocolates na binibigay sa akin. The hell talaga di ba?!

"Naah. In love lang." See what i mean?

"Whatevs. Bye na nga. Ginising mo lang ako."

And when i was about to end the call--- "Wait!"

"What?!"

"May gagawin ka ba ngayon?"

Ano nga ba ang gagawin ko ngayon? Ah, may assignment kami sa Math102. Fashion design tapos may higher math subjects kami. Kamusta naman yun? =___=

"May assignment ako eh."

"Ano'ng subject?"

"Math102"

"Ako na lang gagawa."

"Seriously, Andy? Gusto mo bang bumagsak ako?"

"Ang sama mo =___= Fine, papagawa ko na lang kay Dave. Sumama ka na sa akin?"

"Si Dave?"

"Yep. Na uno siya sa subject na yan eh."

"Tss. Bakit pinapasa mo kay Dave? Palibasa repeater ka sa subject na yun eh." Then i laughed. Unforgettable moment eh, si Andrei Guzman, bumagsak?! Eh halimaw kaya yan sa Engineering Sciences.

"Oo na. Wag mo ng ipaalala. Distracted kasi ako nun eh. So, sasama ka na sa akin?"

"San ba tayo pupunta?"

"Ewan." Tignan mo to, ang lakas mag aya tapos wala naman palang plano.

"Ewan ko sa'yo."

"Basta pupuntahan kita jan. Be ready before 11. Bye. I love you!" Call ended.

Wow. Hindi PA siya nanliligaw niyan, ha? Pano kaya pag nanliligaw na siya?!

Napilitan akong bumangon at maligo at magbihis. Sana naman worth it ang mangyayari ngayong araw. Supposedly, matutulog lang ako dapat, pero dahil sa napakademanding na hindi ko naman manliligaw na si Andy, nasira ang plano ko.

Quarter to 11 ng dumating si Andy. At kasalukuyan akong nasa dining table kumakain kasama si mama at papa.

"Nice timing, Andy. Alam na alam mo talaga pag kumakain na kami." Sarcastic kong sabi.

"Syempre. Approved naman ako kila Tito at Tita eh. Pati sinasabi sakin nila Manang Lucing pag kakain na kayo." Tapos kinindatan niya yung mga maids tapos lumapit siya at nagkiss kay mama pati kay papa. Siya ang tunay na definition ng taong feel at home.

"Oo naman, hijo. Ikaw lang naman ang makapagpapatino dito kay Dana eh." Yeah right.

Tapos umupo na si Andy at kumain kasabay namin.

"Kamusta ang thesis, hijo? Mukhang hindi ka naman nahihirapan at lagi kang nandito sa bahay namin." Pabirong sabi ni papa. Pati papa ko nabili na ni Andy =___=

Tumawa si Andy, "Si Tito talaga. Nahihirapan naman po ako pero syempre mas priority ko ang anak niyo."

"Pero mas unahin mo ang pag aaral mo at jan nakasalalay ang future mo."

"Pero si Dana po ang future ko.."

O___o What the hell. He really said that in front of my father!!

Bigla namang tumawa sina mama at papa, "Eto talagang batang ito, puro biro."

"Hindi po ako nagbibiro, si Dana lang ang pumapasok sa isip ko pag future ko ang pinag uusapan."

Oh God. Kill me now. Nahihiya ako sa pinagsasabi ni Andy.

"Kaya mo na bang buhayin ang anak ko?" Seryosong tanong ni papa.

"Opo. Ayon sa family lawyer namin, kaya kong mabuhay ng maayos buong buhay ko dahil sa insurance ko, wala pa dun ang inheritance, wala pa dun ang share ko sa company, wala pa dun ang personal savings ko, at wala pa dun ang sweldo ko in case na magtrabaho ako."

"Well then, kung mahal ka ng anak ko, i'm here to support."

What the hell?!

"Papa! Para namang pinamimigay niyo ako niyan! Mama, gusto na akong ipakasal ni papa! Wala ba kayong gagawin? Gusto niyo bang magpakasal ang baby niyo?! At ikaw naman Andy! Nababaliw ka na ba?!" Sunud- sunod kong sabi.

Biglang tumawa si Andy, "Grabe ka naman. Kaya ko lang naman sinabi yun para mapakita kina Tito at Tita na seryoso talaga ako sa'yo."

"Whatever. Tara na nga at baka kung anu ano pa ang masabi mo kila papa." Tapos hinatak ko siya patayo.

"Hindi pa ako tapos kumain eh."

"Sa resto ka na lang kumain."

"Tss. Sige po, alis na kami ng anak niyo. Hindi pa nga ako sinasagot, under na agad." Tumawa naman sila papa tapos nagbbye na kami.

Pumunta muna kami sa coffee shop at baka sakaling matauhan na si Andy sa mga pinagsasabi niya.

"Seriously, ano ba ang nangyayari sa'yo, Andrei Louie Guzman? Masyado ka

yatang sumasama kay Sara lately kaya kung anu anong ka cheesy-han ang nagagawa mo."

"Ayaw mo ba?" Seryoso niyang sabi.

"Hindi naman sa--"

"I'm trying my best."

"I know."

"Pero bakit parang hindi mo nakikita yung effort ko? Lahat ng nakikita mo puro nakakainis."

"Andy, Andy, Andy.. Hindi naman ikaw yun eh. Hindi ka naman talaga mahilig magbigay ng flowers at chocolates, at never kang nagbigay ng teddy bears.."

"And?"

"And what i mean is that you don't need to pretend to be someone else para maipakita mo sa akin na mahal mo ako. Just be the Andy i know. It's more than enough.."

"Dana.."

"Hmm?"

"I love you."

"I love--"

"Naah. Hindi naman ako humihingi ng response agad eh. Sabihin mo sa'kin yan kapag sigurado ka na na ako ang mahal mo." Then he smiled.

"Fine. Sinabi mo yan ha. Wag kang magrereklamo kahihintay."

"Grabe! Inaabuso mo na yung feelings ko."

"Whaever. Ubusin mo na nga yang kape mo."

After namin sa coffee shop, pumunta kami sa mall specifically sa NBS.

"Ano ba yan. Date ba talaga to?" Reklamo ni Andy.

"Tumahimik ka nga, may hinahanap ako eh. Tsaka wala ka namang sinabing date to. So, hang out lang to technically." Tapos tinignan ko yung mga bagong libro.

"Fine. Tsaka ano ba yang hinahanap mo? Nandito naman ako, kung anu ano pa ang hinahanap."

"Save it, Andy. I've had enough of your pick up lines."

"Fine. Ano ba kasi yung hinahanap mo nga? Baka matulungan kita."

"13 reasons why i committed suicide."

"Tss. Akala ko naman kung anong importante."

"Shut up. Hindi naman kita pinapakailaman sa porn mo sa laptop ah."

Bigla siyang natahimik, "Pano mo nakita yun?!" Tanong niya. Hahaha. Namumula si Andy. Parang bata lang eh.

"Nakita ko. Nasa kaloob looban ng folders."

"Papa- Baki- Ano?! Pano mo nabuksan yung laptop ko? May passcode yun ah!"

"Binuksan ko. AndyDana yung code. Ano ba yan. Ang dali daling hulaan eh." Then i laughed. Nakakatawa talaga 'to. Parang batang inagawan ng lollipop.

"Kinikilig ka naman. Masyado ka ng nafflatter sa feelings ko."

"Yeah right. Hanapin mo na nga lang yung libro ko."

Tapos tumahimik na kami. Pero hindi namin nahanap yung libro kaya nag gala pa kami Sa Fully Booked and luckily, nandun siya. (^___^)V

"Kain na tayo?"

"Yep. Gutom na ako eh."

Then kumain nga kami tapos naglakad lakad lang kami sa mall. Wala ako sa mood magshopping eh. Tapos nakita ko sila.. sa rink.

"Gusto mo uwi na tayo?" Tanong ni Andy. Nakita niya kasi na nakatingin ako eh.

"Ano ka ba, okay lang ako."

"Sure ka?"

"Oo nga! Bakit ba kasi pinagpipilitan niyong lahat na hindi ako okay?! Ako yung may alam kung ano yung nararamdaman ko! And let me tell you, i've moved on. So please, quit telling me that i'm still in love with him kasi baka magising ka na lang isang araw, in love na ulit ako sa kanya."

Nakatingin lang sa akin si Andy.

"I-I'll just go to the washroom."

Sorry, Andy. Sa'yo ko nabuhos yung galit ko. Masyado lang siguro akong nadisappoint sa nakita ko. Akala ko kasi sa akin lang yung rink eh. Okay lang sa akin kahit dalhin niya si Ynna sa kung saan saan, wag lang sa skating rink na yun. Tangina lang kasi! Doon siya nagpropose sa akin eh. Alam mo yung nakakagago?

Cyriel, I-I really hate you for breaking my heart and for continuously making me feel miserable!

-----------------

Andy's Point of View

SI Cyriel at Ynna yun ah.

"Sure ka?"

"Oo nga! Bakit ba kasi pinagpipilitan niyong lahat na hindi ako okay?! Ako yung may alam kung ano yung nararamdaman ko! And let me tell you, i've moved on. So please, quit telling me that i'm still in love with him kasi baka magising ka na lang isang araw, in love na ulit ako sa kanya."

I-I can't speak..

"I-I'll just go to the washroom."

Hindi ko na maintindihan. Gusto ko lang naman siyang tulungan eh pero

bakit lagi na lang siyang nagagalit sa'kin? Ano ba yung ginagawa ko para lagi siyang mainis sakin? Ano ba yung mali sa akin?!

"Andy." That voice.

"What?!"

"What? Lumapit lang naman ako dito dahil nakita ko kayong nakatingin samin eh. Akala ko may kailangan kayo sa'min."

"Alam mo, mas maayos nung wala ka pa eh. Bakit ka ba bumalik dito?!"

Hindi siya sumagot. He just shrugged his shoulders.

"Bumalik na lang kayo sa pinanggalingan niyo. Ako pa ang bibili ng ticket niyo. Business class pa."

Tumawa lang siya. "Hindi ka pa din nagbabago, Andy."

"Same to you, Cyriel. Gago ka pa din."

"I'm glad na kilala mo pa din ako. At dahil kilala mo ako, siguro naman alam mo na i don't intend to share what's mine." Then he left.

"Andy?"

"Dana."

"Sorry sa kanina." She said pero niyakap ko lang siya.

"Hey, may problema ba?"

"I love you."

Then i kissed her.

Cyriel, wala ka ng babalikan. Sisiguraduhin ko yan.

-----------------

Dana's Point of View

"Hey, girlfriends! Good morning!" I said. Ang saya saya ko ngayon. Ewan ko kung bakit.

"Ang saya saya natin ngayon ah. Care to share?" Nof said.

"Ewan ko. I'm just happy. Hindi naman siguro kailangan ng reason para maging masaya di ba?"

"Tss. Abnormal ka talaga. Last week todo simangot yang mukha mo dahil kay Ynna at Cyriel, ngayon naman halos umabot na sa tenga yung ngiti

mo." Sara said. Ang sungit nito. Nag away siguro sila ni Dave. Hahaha!

"Whatever. Nag away siguro kayo ni Dave kaya ang sungit mo. Smile, best friend. Magkakaayos din kayo nun." Tapos naghum ako.

"Wow. So, positive thinker ka na ngayon?" Nof said.

"Maybe." Then i smiled again. Ano ba yan. Oo nga, mukha na akong abnormal kaka ngiti, kasalanan to ni Andy! Nahawa na ako sa pagiging Mr. Sunshine niya. =___=

"Fine. Masaya ako kasi ang dami ko lang realizations kagabi." I said tapos nakatingin pa din silang lahat sa akin, "Una, dahil okay ang family ko. Pangalawa, okay ang acads ko. At pangatlo, kumpleto ang barkada."

"Nice try, Dana. Ano nga? Spill." Sara said. Ano ba yan. Eto ang mahirap

sa best friend eh, alam na alam pag may tinatago ka.

"Fiiiine. Pumunta kasi kagabi si Andy sa amin--" Bigla namang kinilig si Kim. Minsan talaga iniisip ko na may crush to kay Andy.

"Eeep! Ang sweet talaga ni Andy!!" Sigaw niya.

"Lumalabas na naman yung pagiging fangirl mo kay Andy, Kim." Sabi ni Nof. Natawa lang kami ni Sara. Aso't pusa talaga tong dalawa.

"Gusto niyo ba talagang malaman o mag aaway na lang kayo?" I said after naming tumawa. Tumahimik na sila kaya pinagpatuloy ko na, "As i was saying, pumunta si Andy sa bahay namin kahapon. Tapos nagulat ako kasi nandun din yung parents niya. Grabe! Akala ko tototohanin niya yung sinabi niyang papakasalan niya ako. Muntik na akong magpanic. Buti na lang magpapaalam lang pala siya sa parents ko na manliligaw siya officially."

Hindi sila nagsasalita. Nakatulala lang sila.

"Girl friends, yoohoo?"

"Aaaaaaaaaaaaaah! OMG! Ang sweet ni Andy!" Kim said. The ultimate fangirl.

"Lucky girl. Seryoso talaga si Andy." Nof said.

"Pag nag emote ka pa sa Cyriel na yan at hindi mo sinagot si Andy, kakalimutan ko na best friend kita!!" Sara said.

O-kay? So, pressured na ako, ganun?!

"Grabe. Grabe lang. Lahat kayo nagsasabi na kailangan kong sagutin si Andy." Si mama, si papa, ngayon pati sila?!

"Dana, Dana, Dana. Andy's the perfect guy. Mayaman, matalino, gwapo, mahal na mahal ka, medyo manyak nga lang. Pero keri lang yun." Wow.

Talagang keri lang yung pagiging manyak niya.

"Alam mo, nag usap na kami ni Andy at sabi niya, mas gusto niya na sagutin ko siya pag sigurado na ako na siya talaga yung mahal ko."

"What?!" Reaction nilang lahat.

"What?! Grabe naman kayong maka react. Tsaka okay na din yun. At least---"

"Tell us, mahal mo pa ba yung gago mong ex?!" Sabat ni Sara.

"O-of course not!!" I said.

"You're stammering, Dana. So it's confirmed, you're still in love with

that stupid ex of yours.."

Wow. Lahat talaga sila siguradong sigurado na in love pa din ako dun, eh ako nga sa sarili ko hindi ko alam..

"Stop it, Sara. Hindi na ako natutuwa." I seriously said.

"Sa tingin mo natutuwa din kami?!" Sara said.

"Look, Dana. Kaibigan ka namin pero kaibigan din namin si Andy.. Kung mahal mo pa talaga yung ex mo, hindi ba parang pinapaasa mo lang si Andy?" Nof said.

"Ikaw, Kim, may sasabihin ka din ba?" I sarcastically said.

"..."

I stood up, "Sara, Nof, Kim, para sa ikatatahimik niyo, hindi ko pinapaasa si Andy. Alam niya yun."

"Are you sure?" Kim said.

"Never been this sure."

"What if papunta dito yung ex mo na parang gusto ka yatang kausapin?" Kim said.

"Asa naman. As if kakausapin ako ng---"

I wasn't able to finish what i was saying because, "Let's talk."

Oh God.

-----------------

Sara's Point of View

"Let's talk." Wow. Tinatanong ba talaga niya si Dana o inuutusan? Grabe. Nawala lang siya, yumabang na ng sobra. Iba talaga ang epekto ng Amerika.

"Ang kapal talaga ng---"

Hindi ko natapos yung sasabihin ko kasi, "Look, Sara. Gusto ko lang kausapin si Dana. Don't make this a big issue."

"Look, too, Cyriel. Mukha bang gusto kang makausap ni Dana?!" I hissed. Nakatulala lang si Dana. Kawawa naman ang best friend ko, apektado pa din sa @#$%%^ niyang ex!

"It's urgent. 5 mins lang to." Tapos nilagpasan niya ako at pinuntahan si Dana.

"Let's talk." Sabi lang niya tapos lumakad siya at----

"DANA!!" I shouted. "Bakit ka sumusunod sa kanya?!!!"

"I-I can handle, Sara. Mag- uusap lang naman daw kami eh.." She said tapos sinundan niya si @#$%^&*

Oh My God!! Ano ba yung sinasabi niyang hindi niya pinapaasa si Andy?! Joke ba yun?!

"Ang gwapo niya pala sa malapitan.." Sabi ni Kim.

I smirked, "Yeah, right. Gwapong impakto. May he rott in hell."

Nakita kong pumunta sila sa CPark, ano kayang pinag uusapan nila??

------------------

Hello! Walang UD last week kasi natambakan ako ng Papers.

Next week na ulit yung next (^___^)V

And may 500 fans na ako! Salamat! :))))))))

Feeling ko naman mahaba na to eh. Hohoho. Ang dami kong naiisip dito kay Cyriel. Baka kamuhian niyo siya. Sana hindi *fingers crossed*

Hello, sa nagpapadedicate na si AiHeartWatty! :)

Si Sara yuuuuuuuuun! :)

30th Chapter

"Ano ba yung sasabihin mo?" Tanong ko sa kanya. Nandito kami sa CPark, buti na lang maaga pa kaya walang pang masyadong tao. Baka kasi kung ano na naman ang sabihin ng mga tao. Not that i care, pero masayado nang

madaming issue sa buhay ko, ayoko ng dagdagan.

"Nothing in particular. Gusto lang kitang makausap. Kamusta na?" Then he stared intently into my eyes. I-I feel--- Shut up, Dana! For once, use your brain!

"I'm good, i guess."

"I can see. You look different." Then he examined me.

"Are you finished checking me out?" I sarcastically said.

"Not yet." Then he examined me again, "You really look different now, Dan." Then he paused. Naaalala pa din pala niya yung tawag niya sa'kin.. "But then, you're still the same."

I look different at the same time, I still look the same? Mahilig pa din siya sa riddles niya.

"I'll take that as a compliment."

"Okay."

"Yun lang ba? Aalis na ko, may gagawin pa kasi ako eh." I said. Sa totoo lang, naiilang kasi ako. Nahihirapan na akong magmukhang normal sa harap niya. Soon, I'll lose my cool. And i won't let that happen. I won't take the chance na magmukhang tanga sa harapan niya.

Nung papatalikod na ako, "Wait."

"What? Kung may sasabihin ka talaga sa'kin, pakisabi na please. I'm a busy person." Pero nakatalikod pa din ako

"I would appreciate kung haharap ka." Pero hindi pa din ako humarap, i don't to look at him. "Fine. As you know, malapit na ang birthday ni Ynna---"

Napaharap ako bigla, "Pardon?!"

"September 13."

"Ano'ng pakielam ko?!" I shouted. Ano ba ang nagawa ko at ayaw akong tantanan ng mga Henares na yan?!

"Ynna requested that---"

I interrupted, "So messenger ka na niya ngayon?!"

"Look, pwede bang patapusin mo muna ako?"

I didn't answer so he continued talking, "Malapit na ang birthday niya at gusto niyang ikaw ang gumawa ng gown niya---"

"Ano?!" I shouted. Loud. Wow. The nerve of that Henares!! "Ang kapal din naman ng mukha mong sabihin yan!!"

"Please be considerate, for once."

"Damn you, Perez! Ako pa talaga ang kailangang umintindi?!"

"Bakit mo ba ako sinisigawan?!"

"Paanong hindi kita sisigawan eh nakakagago ka na eh!" My eyes started to water. Naiiyak ako sa inis!

"Ano bang masama sa sinasabi ko? Fashion design student ka tapos ayaw mong gumawa ng damit?"

"Eh bakit ako?! Ang dami daming designer jan!"

"Ikaw ang gusto niya eh."

"Then tell her to fuck off. Wala akong pakielam sa kanya." Then i turned my back. That ass! Ang kapal lang talaga ng mukha niyang sabihin sa'kin yun!

"Ano ba ang gusto mo? Say your price."

Napaharap ulit ako, "What?" Then i paused, "Mukha bang nangangailangan ako ng pera?!"

"Then what do you want?"

Ano nga ba ang gusto ko?

"Say it."

"Mag sorry ka sa'kin."

"What?" He looked confused.

"You heard it right. Magsorry ka."

"And why would i do so? Wala akong kasalanan." May kasalanan ka! Sa akin!

"Then so be it. Maghanap ka ng designer niyo." Tumalikod ako at naglakad.

"I'm sorry." He said.

Hindi ko kayang humarap. Damn this! Bakit ba ako naiiyak?!

"O-ok." I said. Then naglakad ako palayo. Tangina naman, Dana! Stop crying!

Cyriel, mahal mo ba talaga si Ynna para lunukin mo yung pride mo at magsorry ka sa'kin.. Ta-talaga bang wala na?

-----------------

Ynna's Point of View

"Mom, tapos na akong mag debut. I'm turning 20, for Christ's sake! No need to throw a party." My god. Gustong maghanda ng parents ko.

"I know. Pero we want the best for you, Ynna. We'll do everything for you.. Everything to make you happy.." Then my mom hugged me.

"Okay lang ba talaga? Kakalibing lang ni Jamie, mom.."

"I'm sure this will make your sister happy, Ynna.." This i'm not sure of. Naging masama akong kapatid kay Jamie. I treated her really bad. I've been so immature kaya ko nagawa yun. If only i could turn back time, gagawin ko lahat para maging mabuting ate sa kanya. Pero it's too late, wala na siya..

"I hope so, mom. Sana maging masaya si Jamie.. Hey, stop crying, mom. Baka isipin ni Dad na inaaway kita."

"You're so mature now, Ynna. I must thank Cyriel."

"You really should, mom. He's the best man i could ever ask."

"I know. He's been very patient with you." He really is. And i'm really thankful that he stayed by my side.

"Alam ba ng parents niya na hindi kayo nag aaral habang nasa States kayo?" You heard it right. Hindi kami nag aral sa States.

"I don't know, mom. Hindi ko pinapakailaman ang tungkol sa family niya.."

"Alright. By the way, sinabi ko na kay Cyriel ang tungkol sa party."

"Eh?"

"Yup. Nakaplano na lahat. And guess kung sino ang gagawa ng gown mo?" Then my mom smiled.

"Rajo Laurel? Monique L.?"

"Nope. She's your friend."

"Sino?"

"Si Dana."

"What?!"

"Yes, baby. Kinausap na ni Cyriel si Dana and she already said yes." Nag usap si Cyriel at Dana?

"Nasan si Cyriel?"

"I don't know. Call him."

Then i went out. Nag usap na sila. Hindi ako kinakabahan, i trust Cyriel. Alam kong hindi niya ako iiwan.. Hindi niya ako kayang iwanan.. That thing i'm sure of.

-----------------

Sara's Point of View

"Kim, Nof, ang tagal ni Dana." Kanina pa sila umalis nung impakto na yun ah. Ano na kaya ang nangyari?! Pag talaga nalaman ko na may ginawa siya kay Dana, naku! Ilalaga ko yung impaktong yun!!

"Oo nga eh. Hanapin na kaya natin?" Sabi ni Kim.

"Okay ka lang? Magsstart na kaya yung klase mo, kami na lang ni Sara." Sabi ni Nof. Baka mag away na naman tong dalawang to. Tss.

"Eh di umabsent. Mas mahalaga naman si Dana dun eh."

"Asa naman. Ang sabihin mo, kahit umabsent o pumasok ka, wala namang pinagkaiba kasi bumabagsak ka din naman." Grabe!! Foul na yun! Hahaha!

"Whatever, Nof."

"Shut up na nga. Tara na at hanapin na natin si Dana."

Nagpunta kami sa CPark pero wala siya dun. San kaya nagpunta yun?

"Baka nasa Old lib?" Sabi ni Kim.

"Alam mo, minsan talaga gumagana yung utak mo!" Sabi ni Nof. Grabe. Hindi matatapos ang araw ng hindi niya iniinis si Kim. No wonder, magbest friends sila.

Then nagpunta nga kami sa library. Wala namang tao eh.

"Wala namang tao eh. Baka umuwi na yun."

Tapos naglakad na kami palabas pero, "Guys, naririnig niyo ba yun?" Sabi ni Nof.

"Wala naman kaming naririnig ah. Guni guni mo lang yun."

"Meron nga. May umiiyak kaya."

"21st Century na, hindi na uso ang multo. Tss."

"Tumahimik ka nga, Miranda." Tapos naglakad si Nof pabalik sa loob ng lib. No choice, sinundan na namin siya baka kasi kung ano ang mangyari dito.

Lakad lakad lakad.

"Aha! Dito yung tunog---" Lumapit siya tapos, "Dana?!"

Napatakbo tuloy kami ni Kim.

Tama nga si Nof. Andun si Dana sa gilid ng shelf, umiiyak. Mukhang wasted. @#$%^&* talaga yung Cyriel na yun!!

"Anong nangyari sa'yo?!"

Hindi pa din siya nagsasalita kaya, "Jan ka lang, pupuntahan ko lang yung gunggong na yun!"

Tumayo na ako pero, "Wag, Sara.." Sabi ni Dana pero sobrang hina ng boses niya. Medyo nanginginig pa nga eh..

Umupo kami sa harap niya, "Bakit ka umiiyak?"

"Mababa yung grades ko sa exam eh.."

"..." Hindi kami nagsalita. Obvious naman na nagsisinungaling siya.

"Ano ba ang lamang sa akin ni Ynna?"

"Mas bitch siya. Yun lang."

"Ano pa?"

"Mas bobo siya sa'yo. Teka lang, naiinsecure ka ba sa babaeng yun?!"

"Ka-kasi, kanina nung nag uusap kami ni Cy---" I interrupted her.

"Wag mo nga siyang tawaging Cy. Cyriel. Yun ang pangalan niya. Wag ka ngang mag nickname basis."

"Cyriel. Tapos gusto niya ako yung gumawa ng gown ni Ynna---"

"What?!" Sigaw naming tatlo. The nerve of that guy! Sadista ba siya? Gustong gusto niyang nakikitang nasasaktan si Dana ah!

"Tapos sabi ko ayoko.."

"Mabuti naman!"

"Pero---"

"Don't tell us na pumayag ka! Sasabunutan kita!" The hell! Tanga't kalahati talaga tong si Dana kung pumayag siya!

"Sabi ko sa kanya, magsorry siya sa akin para pumayag ako.."

"Tapos?"

"Nagsorry siya.." Tapos umiyak siya ulit. No. Make that hagulgol.

"Eh bakit ka umiiyak? Papayag payag ka tapos iiyak iyak ka jan. Sabi naman namin sa'yo, wag kang makipag usap sa unggoy na yun. Nawawala yung utak mo pag siya yung kausap mo eh. Parang ikaw si Supergirl tapos siya yung kryptonite mo. Dapat siyang iwasan."

"Hindi naman yun yung iniiyak ko eh.."

"Eh ano?!"

"Yung nagsorry siya sa akin.."

"Bakit?" Sabay ulit naming sabi. Baliw baliw talaga to. Manghihingi siya ng sorry tapos iiyak iyak.

"Eh kasi... Kilala ko si Cyriel... Hindi siya basta basta humihingi ng sorry. Minsan kahit kasalanan niya hindi siya magsosorry."

"Tapos?"

"Can't you see?! Mahal na mahal niya si Ynna to the point na ibababa niya yung pride niya para sa kanya!" She shouted.

"Eh ano bang pakielam mo dun?"

"..." Hindi siya sumagot.

"Hindi mo ba nakikita na ibinababa din ni Andy yung pride niya para sa'yo? Hindi mo ba talaga nakikita yun o nagbubulag bulagan ka lang? Puro pride ni Cyriel ang nakikita mo eh."

"..." Hindi pa din siya sumagot. I'll take this opportunity para lagyan ng sense ang utak ng babaeng to.

"Bakit nga ba iniiyakan mo yun? Kung tutuusin, halos hindi nga naging kayo eh. Gano ba kayo nagtagal? Isang araw? Ni hindi kayo nakapag

monthsary, ni hindi weeksary. Daysary lang, Dana! Isang araw lang! Sinisira mo yung buhay mo para sa isang araw na yan!"

Umiiyak pa din talaga siya. Unggoy talaga yung lalaking yun. Nakakainis! Argh!

Kinuha ko yung cellphone ko tapos tinawagan ko si Dave, "Send mo sakin yung number nung unggoy mong kaibigan.. Sige. Bye. Love you."

Nung natanggap ko na, idadial ko na dapat yung number niya pero pinigilan ako ni Dana..

"Wag.. Gagawin ko yung gown."

"Ano?!" Hindi ko talaga siya maintindihan!

"I need this, Sara. For myself. Baka kung sakaling makita kong mahal niya talaga si Ynna, i'll learn to let go."

Hay, Dana. Ikaw lang ang masokistang kilala ko. Gustung gusto mo talagang itorture ang sarili mo.

-----------------

Andy's Point of View

"Nagkausap na kayo ni Cy, Andy?" Tanong sa'kin ni Dave. Nandito kami sa bahay nila. Tambayan na ng barkada dito eh.

"Yeah. Kahapon."

"Anong pinag usapan niyo?"

"Old stuffs."

"I see. Si Dana pa din." Then he sighed. Saming tatlo, si Dave ang pinaka mature. Hanggang possible, ayaw niyang may nag aaway, lalo na kung babae ang dahilan. Masyado daw mababaw.

"Look, Dave. From the start, alam niyang gusto ko si Dana pero anong ginawa niya?"

"Tapos na yun, Andy. You already have Dana now. Can you just both forget the past and start again? Sayang yung friendship, pare. 7 years, Andy. 7 years."

"Di mo naiintindihan, Dave. Sinabi niya sa'kin na babawiin niya si Dana. That ass. Ang kapal lang talaga ng mukha niya."

"But technically, they're still together. May point siya, Andy." Alam ko. Kaya nga mas nahihirapan ako eh.

"Wala akong pakielam. Besides, may Ynna na siya. Magsama silang dalawa."

"Yeah. Ynna Henares. Naniniwala ka ba na sila talaga?"

I nodded, "Hindi sila nag aaral nung nasa States sila, Dave. Ano sa tingin mo yung ginagawa nila dun? Nagjjack and poy?"

Pero hindi pa din kumbinsido si Dave, "You really think so? Ang alam ko kasi ayaw na ayaw niya sa babaeng yun eh. Halos ayaw niya ngang tignan dati eh."

"Things change, Dave. Mas mabuti kung sila na talaga."

Sana sila na talaga. Sana talaga.

----------------

Hello, Christmas break!! Pero hindi talaga siya break para sa akin dahil puro exams sa resume ng class. T^T

Anyhow, enjoy reading.

P.S., naghahanap pa din ako ng picture ni Cy. Masyado kasi akong napprpessure eh. Kailangan mas pogi siya kay Dave. Hahaha. Nag iisip din ako na palitan yung picture ni Andy. Kailangan mas gwapo siya kay Dave. Hahaha

31st Chapter

Kaya mo 'to, Dana! Si Ynna lang yan. Tss. Ang dakilang haliparot. Talagang pinanindigan na niya yung tawag ko sa kanya.

"Baby, pwede ka namang magbackout, magpapadala na lang ako ng designer dun. Marami namang magagaling na designers sa FHF, you don't need to stress yourself.." Sabi sa'kin ni mom. Alam niya kasi yung tungkol samin ni Cyriel, including the thing with Ynna. Worried lang siya na baka hindi ko kayanin pag nakita ko si Ynna.

"Mom, i can handle this. Besides, mas magagaling ako sa mga designers mo noh." Then i forced a laugh.

"You don't need to brag about that, baby. Basta, if ever you wanna

change your mind, i'm just a call away, alright?"

"Yup." Then i went near her and gave her a peck, "Alis na ko. Be back probably before lunch."

I drove to Forbes Village. Binigay ni Cyriel through Dave yung location. Ayaw ko kasing ibigay yung number ko sa kanya kaya sabi ko, lahat ng kailangan niyang sabihin, padaanin na lang niya through Dave. Immature? Not. Just being cautious.

It took me about 30 mins. bago makarating sa mismong bahay nila. And what i you expect? The bitch lives in a mansion. Literal mansion. The perks of being a governor's daughter nga naman.

After kong makipag usap sa maid nila through telecom, pinagbuksan na nila ako ng gate and then i parked my car. And soon enough, papasok na ako sa bahay ng mga Henares. Mga Henares. The curse of my life.

"Hija, sit down." Mrs. Henares approached me. Mrs. Henares pa din ang tawag ko sa kanya. I don't like to drop the formalities. Afterall, siya pa din ang nanay ni Ynna at Jamie. I shouldn't be too comfortable around her.

"No, thanks, Mrs. Henares. Where's Ynna? Maybe we can already start with the fitting." I formally said.

"Drop the formalities, Dana. Just call me Tita." Then she smiled. If in any instances hindi siya ang nanay nung dalawang yun, i would be glad to call her Tita.

"No, i insist. Besides, i'm here as a professional so i should act as one, right?" Then i gave her a smile.

Siguro nakuha na rin niya na i'm no mood to socialize. Aish. Bad

publicity to para sa business ng mom ko. Pero come what may. Naiinis ako eh.

Umalis na siya tapos pagbalik niya, "Nasa room niya sa Ynna. Second floor. 3rd room to the right. I'm sure hindi ka maliligaw." Then she left.

So, pinapaakyat niya ako?! For real?!!

Naglalakad ako ngayon papunta sa room ni Ynna. Relax, Dana. As if naman papatayin ka niya. Baka nga ikaw pa ang pumatay sa kanya eh.

As soon na nandun ako sa harap ng kwarto niya, tama nga yung nanay niya, hindi ako maliligaw. Yung buong pinto niya ay painting ng sarili niya.

She was wearing pink floral dress and she looked so happy, so innocent. Pero i know better, mukhang lang siyang mabait. Mukha lang.

Hindi na ako kumatok kasi nakabukas naman yung pinto niya. Pagpasok ko sa loob, nagulat ako. Puro white kasi yung loob ng kwarto niya. I was expecting na puro black eh. =___=

"Dana.."

I took a step backward. Reflex. Mukhang nagulat siya sa ginawa ko.

She tried to smile, "Seems like i've been really hard on you para ganyan ang maging reaction mo sa'kin." Then she bowed her head. Relax, Dana. Wag kang magpapadala sa paawa effect niya. Magaling lang siyang umarte.

"Glad you know." Then i smirked.

"I-I'm sorry for everything."

"Okay." I coldy said.

"Seryoso ako."

"Do i look like i'm kidding?" Then i gave her a cold stare.

"I'm really sorry." Then she took a step forward. Magkaharap na kami.

"Not as sorry as i am. Sorry for myself for meeting you." Then i turned my back at her. Serves her right.

Bigla niyang hinawakan yung braso ko, "Look, Dana. Kung may magagawa ako para mawala yung galit mo, kahit mabawasan man lang, tell me. Gagawin ko."

Then i came to realize, isa lang naman ang gusto kong gawin niya. Yung umalis. Lumayo. Iwan sa'kin si Cyriel. Pero alam kong hindi niya gagawin yun. Not in this goddamn lifetime.

"Tumayo ka lang jan and let me do my job." I said.

Kinuha ko yung mga gagamitin ko para sa pagsusukat. Medyo nanginginig pa yung kamay ko habang ginagawa ko yun. Shet naman. Compose yourself, Dana. Wag ka ngang paapekto sa haliparot na yan! Goodness!

"About the design, what do you want?" I asked her.

"It's up to you. I trust your taste."

"Tss." Then i smirked, "Wag kang magtaka kung all black ang isusuot mo sa party mo." I mocked her. Come on, Ynna. Don't pretend to be all nice. I know that you want to bitch with me. Show your true color.

"Black would be nice." Then she smiled. Again.

Aargh! Nakakainis!

Then suddenly, her phone rang.

"Excuse me, i'll just answer this."

Then she left. Pumunta siya sa balcony niya. Aish. Nakakainis naman. Curiousity killed the cat talaga.

I roamed around her room hanggang sa nakarating ako sa side table niya. And fck, it hurts. No, it stings.

Wanna know what i saw?

Picture ni Ynna at Cyriel. Sa Disney Land. Magkaakbay. Tumatawa. Masaya.

Oo na. Alam ko sasabihin niyo na naman sa akin na maarte ako, paasa, malandi. Pero the hell! Wala kayong alam sa nararamdaman ko. You don't know how it feels. You all have now fcking right to judge me. Alam niyo ba kung gaano kahirap kumbinsihin yung sarili mo na okay na, tapos na? Na ganyan talaga ang buhay, may dumadating, may nawawala. Shet lang! Kahit sabihin mo pa na naka destined talaga na makita ako ni Cyriel sa kama kasama ang bestfriend niya. Tangina naman! Ang saya naman ng tadhana, ginawang mala telenobela ang buhay ko?!

Hindi ko namalayan, nagddrive na pala ako papunta kila Sara..

-----------------

Ynna's Point of View

Cy

calling...

"Excuse me, i'll just answer this." Then i left Dana and went to the balcony.

"Babe, where are you?" Yes. Babe is our endearment.

"Dito sa office ni Clarence. May pinapaayos lang sakin about sa business. Ikaw? How was your day? Pumunta na ba jan si Dana?" He asked. Without any trace of-- i don't know what to call it.

"She's here."

"I see. How's she?"

"She's cold. Alam ko naman na madami akong nagawang masama sa kanya pero i already changed, right?"

"Yes. Nagbago ka na."

"But still, she's so aloof.. I want to be friend with everyobody.."

"She'll come around, alright? I know her, mabait yan. Soon, magiging magkaibigan din kayo."

With that, i smiled. He really knows how to make me smile, "I know. I

know you'll make a way para maging friends kami."

"Of course. Anything for you, Ynna." He said. Cyriel, hindi ko talaga pinagsisisihan lahat ng ginawa ko. With you by my side, it's all worth it.

"Sige, may pag uusapan pa kami ni Dana eh. Gotta go."

"Bye. See you later." Then i ended the call.

As i went back to my room, "Nasan na siya?"

Tinignan ko siya sa cr, sa walk in closet, where could she be?

Hanggang sa naglakad ako papunta sa kama ko, i noticed something broken..

Dana saw our picture.

I'm sorry, Dana. I know you still love him. But i need him. I need him more that you do.

-----------------

Sara's Point of View

*knock knock*

Aish. Sino ba to? Kay aga aga eh.

"Ano'ng--- Holy Crap! Dana, umagang umaga may Tequila na dala?!" Sino ba naman ang hindi magugulat? 11 a.m. pa lang nag aaya na ng inuman?!

"I need someone to talk to." Then she smiled.

"Haay. Nakakaloka ka talaga, Dana. Pasok na." Tapos hinila ko siya papasok at sinara yung pinto.

Umupo siya sa couch ko.

"Spill." I said.

"Inom muna tayo."

"Tumigil ka nga. Ang aga aga pa eh."

Bigla siyang tumawa, "Hindi nga? Tumatanggi ka sa alak? Ikaw ba talaga si Sara?"

"Yes. Ako si Sara. Best friend mo. Nandito para pakinggan ang drama ng buhay mo. Besides, may abstinence ako sa alcohol ngayon so please cooperate." Then i smiled. Haish. Nakakaloka pag may ganito kang best friend. Mejo krung krung.

"Okay. Pero isang shot lang."

Wala akong nagawa kaya pinabayaan ko na lang.

After couple of minutes,

"..alam ko naman na wala akong karapatang magalit eh. Ni magselos hindi nga eh.. Pero *iyak* ang sakit sakit eh.. Alam mo yun? *iyak* ang tagal kong hinintay na maging kami eh.. tapos.. wala! Tanginaa!!"

Tapos umiyak siya ulit.

"..am i making any sense?"

Tapos tumawa siya.

"..alam ko naman na naiinis ka na sa'kin. Believe me, naiinis din ako sa sarili ko. Inis na inis.. Kung pwede lang bigyan ko ng amnesia yung sarili ko, bibigyan ko.."

Tapos yumuko siya, pinunasan niya yung mukha niya.

"..on the second thought, i won't. Hahaha. Napaka indecisive ko ba? Hindi ko alam. Sara, nahihirapan na ako.. Paano niyo ako iintindihin kung mismong sarili ko hindi ko maintindihan.. It sucks to be me."

"..pero know what? Dati galit ako kay Andy kasi siya yung may kasalanan eh.. Pero now, i can't bring myself to hate him.. Maybe he did that out of love. He's stupid for falling for me. So stupid.."

Uminom ulit siya, hindi ako nagsasalita. Nakikinig lang ako. Alam ko namang hindi niya kailangan ng magsesermon sa kanya, she already had enough. Right now, she just need someone who can listen to her..

"..alam mo dati, i dreamt of two guys fighting over me. Para kasing ang

saya saya ng feeling eh. Pakiramdam mo ang ganda ganda mo, ang haba haba ng buhok mo. Pero ngayon, i'd rather not. I don't like the feeling. Hahaha! Dream on, Dana! Pinag aagawan? Dati yun, hindi ngayon. I had my time."

She mumble, "..siguro it's time to forget.. Help me, Sara.."

The next thing i know, tulog na siya.

Dana, i'll help you. We'll help you. But first, you need to help yourself.

-----------------

Dana's Point of View

September 13. Ynna's Birthday.

News Flash: It's been 2 weeks since nung Picture frame incident sa bahay ni Ynna. And since then, i promised myself that i'll be better. I already stopped myself from calling her names and guess what? Hindi ko na naiisip si Cyriel. Well, yes, naiisip ko siya paminsan minsan pero hindi ganun kadalas kagaya ng dati. Nakatulong sa akin si Andy. Siya yung lagi kong kasama. Hindi siya napapagod sa akin. And before i know it, baka kami na..

"Princess, tara na po." Then he flashed his smile.

"Princess your face. Corny mo po."

"Eh di dutchess."

"Tss. Oo na."

Then i went inside his car. I'll be seeing Cyriel again, and this time, i'm with Andy. I know i can do this!

-----------------

Merry Christmas, guys! :)

Bitin ba? Sa next chap yung about sa party ni Ynna. *evil laughs*

Anyways, salamat sa mga nag comply sa request ko :)) Vote, comment, be a fan, and recommend! :)))

Enjoy the holidays! :)

-eydee

32nd Chapter

White dress with gold accents and flats. My outfit for Ynna's Party.

You figured it right, i'll be attending her party. Let me clear things, guys. Yes, i'll be there at her party but that doesn't mean na buddy buddy na kami. Let's just say na i'm trying my best to act decent. I mean, if Cyriel really loves her, i should learn to like her at least, afterall, barkada pa din naman si Cyriel kahit hindi namin siya nakakasama.

Siguro kung dati may 70% feelings ako para kay Cyriel, ngayon 30% na

lang. Improving? Yes. Thanks to Andy. And soon, sana maging 0% na yung feelings na yan at mapalitan na ng 100% friendship. Afterall, nakakamiss din si Cyriel. Wag mag assume. I just want Cyriel back as a friend. I miss the old times. Yung kumpleto kami. Pero sana bumalik na siya, kahit pa sabihing kasama si Ynna, sige na, much as i don't like her, i'll try. For the sake of friendship.

And another reason na pupunta ako ay dahil din kay Andy. Gusto kong ipakita sa kanya na wala na akong feelings kay Cyriel, na kaya ko na siyang makita without fuss. Yung parang normal na lang, no rushing of heart beat, no blushing, no malice. Afterall, he deserves that.

"Naks. Ganda naman ng dutches lumevel up ka na, Greek goddess na." Tukso ni Andy. Thank God, balik na siya sa normal na Andy. Meaning, no more flowers, bears, and chocolates.

"Matagal na akong mukhang goddess, kaya nga patay na patay ka sakin eh." Then i rolled my eyes. Hahaha. Ang sarap ng feeling na walang hassle.

"Yeah right. If i know, pinakulam mo lang ako. Hindi na nga yata to normal eh, ikaw lang lagi yung nasa isip ko. Haay, feeling ko talaga mambabarang ka eh." Tapos mukhang seryosong seryoso siya kaya sinuntok ko siya sa braso.

"Kapal mo, kuya. Kung bastedin kaya kita?"

"Subukan mo lang.."

"Talaga.."

"Subukan mo lang.. Iiyak ako."

Then that's it, tumawa ako. "Hahaha! Ang epic mo talaga. Para kang bata." Tapos lumapit ako tsaka niyakap siya. Wala lang, these past few

days, lagi kong niyayakap si Andy. Ang sarap kasi ng feeling eh.

"Bata pala ha," Then he kissed me. Smack lang. "Kaya ba 'yong gawin ng bata?" Then he smiled.

I held his face to kiss him but, "Not so fast, Dana. Be my girl first."

"Aish. Ang pakipot naman nito." Then i tried to kiss him again. But not to my avail kasi umiwas ulit siya.

"Sagutin mo muna ako bago mo makukuha ang lips ko." Then he flashed his oh-so-charming smile.

Natetempt ako lalo. =___=

"Andy naman eh, isang kiss lang." Then nagpaawa look ako.

Tapos kiniss niya ako. Smack ulit.

"Paasa ka naman eh. Yung matagal tagal naman." I demanded. Nakakainis kaya, parang tinatakam niya lang ako sa smack niya. Aish.

"Sinabi ko na di ba? Sagutin mo muna ko. Pag ginawa mo na yun, you can kiss me all you want." Then he smiled seductively. Leshe ka, Andy!!

"Bwiset. Mag aabstinence na lang ako." Tapos i folded my arms then nagmaktol. Parang bata? I know.

Bigla niya akong niyakap sa likod, "Touched naman ako dun. Akala ko sasabihin mo maghahanap ka ng ibang lalaki eh."

Humarap ako sa kanya then carressed his face, "Kahit hindi kita boyfriend, loyal ako sa'yo. And please lang, stop teasing me with your kisses. Alam mong mahina ako jan." =___=

Then he lauhged, "At dahil natuwa ako sa sagot mo, may reward ako sa'yo.."

And when i was about to ask him about the reward, he grabbed me by my waist and kissed me.

ASDFGHJKL. I miss this feeling.

Unconsciously, i wrapped my arms around his shoulders as he carressed my back with his hands. I opened my mouth so he can deepen his kiss. And as he kissed me deeper, i grabbed his hair and pushed his head towards me. Oh God. I can feel Andy's tongue thusting inside---

"Ehem!" Sa sobrang gulat ko, naitulak ko si Andy kaya napaupo siya sa sahig.

"Ah-eh, Dad! Kanina pa kayo jan?" Then i forced a smile kasi medyo nauutal ako. Shet naman. Panira ng moment si Dad. =___=

"Yes. Kanina pa." Wow. Straight forward much? Pwede namang sabihin niyang kakadating lang niya di ba? Spare me from humiliation, Dad!

"Ah-eh--"

Hindi ako nakapagsalita kasi, "Sir, alam ko nakapangako ako na hindi ako gagawa ng kahit ano na sisira sa tiwala niyo. Pero kasi, your daughter seduced me." =___=

Buffering..

Buferring..

Buffering..

What the eff?!

"Hoy! Ano'ng i seduced you? Kapal mo oy!!" I shouted tapos pinagpapalo

ko yung braso niya.

That ass! Sabihin daw ba yun sa harap ng tatay ko?! Sa H-A-R-A-P ng T-A-T-A-Y ko?!

"Hahaha!" Biglang tumawa si Dad, "Kayo talagang dalawa, Dana, hija, kailan mo ba sasagutin 'tong batang to? Gustong gusto ko ng maging anak to eh."

Tapos lumapit si Dad at inakbayan si Andy. Sige na, si Andy na ang lovable. Lahat na lang gusto siya. =___=

"Eh di ampunin mo na lang."

"Pwede din," sagot ni Andy, "Pero magkakaroon tayo ng incest." Tapos tumawa siya tapos tumawa din si Dad. Kfine. Talo ako. /wrist

"Fine. Dad, pupunta na kami sa party."

"Sige, take care and enjoy, kids. Walang , monkey business."

"Dad naman!" Then he laughed and i kissed my dad.

Inside the car:

"Aray, aray!" Sigaw ni Andy. Pinaghahampas ko siya.

"Walangya ka! Lagi mo na lang akong pinapahiya sa tatay ko!" Tapos

pinagpapalo ko pa din siya pero tawa lang siya ng tawa.

Nung napagod na ko, "Anong ngini ngiti ngiti mo jan?!" I asked. Mukhang tanga kasi, nakangiti.

"Wala lang, ngayon lang kita nakitang masaya ulit eh. Welcome back, Dana." He said with a big smile on his face.

"Glad to be back." I, too, said with a smile.

Ynna's Party:

"Smile!" I said. Nasa photo opt kasi kami ngayon. Nyehe. Ang saya talagang magpapicture. ^___^

Sa bahay kasi nila ang venue, specifically sa garden. White and Gold ang motif nung party. Greek mythology. And hindi ko tinotoo na black ang gown niya, sumunod naman ako sa color code. Professionalism, guys. I earned 75K for that din naman. :)))

"Ayun pala sila Dave oh!" I said. Nauna na pala sila sa venue. Yep, invited din sila. Actually, invited yata lahat ng batchmates namin sa St. Claire's. Oh well. Rich kid naman eh.

"Sexy ng mga girls ko ah." I beamed. The hell. Ang gaganda nila. I'm so proud of them. *Fake tears*

"As if. Naku, umupo ka na nga dito." Sara said.

"What's with the smile? Ayie, siguro may ginawa kayo sa sasakyan noh?"

Kim asked?

Natahimik naman ako. Si Kim talaga oh, napansin pa yun!

"Oo nga noh. May smudge pa ng lipstick si Andy! Hahaha" Sabi ni Nof.

Medyo nagblush pa ako kasi totoo nga. Oh God. Bakit hindi ko napansin yun??

Tapos nun, walang katapusang kwentuhan. Akala mo isang taon kaming hindi nagkita eh noh? Hahaha. Srsly, i love them. Hihihi.

"Hoy. Spaced out ka na naman. Batukan kaya kita?" Tignan mo 'to, ang brutal talaga. =___=

"I pity you, Dave." Bigla namang kumunot yung noo ni Sara, "Siguro isa kang battered boyfriend noh? Ibreak mo na si Sara, i'll support you." I sympathetically said. Seryoso yung mukha ko while i was saying that.

Biglang tumawa si Dave, "So glad to have you back, Dana. Namiss ko yung mga banat mo."

Nag sulk naman si Sara, "HoneyBabes, inaaway niya ako. Hindi ka naman battered boyfriend di ba?"

"Kind of." Sabi ni Dave kaya tumawa kaming lahat. Ang saya lang namin noh? I know. We're awesome when we're together.

After couple of minutes, nagsimula na yung party. Syempre nagstart yung sa entrance ni Ynna. No, let me rephrase that, sa GRAND entrance ni Ynna.

"Ang ganda niya." =___= Sabi ni KIm.

Bigla siyang binatukan ni Nof, "Tumigil ka nga jan. Wag mo ngang pagnasahan si Cyriel. Yung ganda nga ni Dana, natalbugan eh, yung sa'yo pa kaya?" Pagkasabi niya nun, tawanan kami. Medyo nagtinginan yung ibang guests samin. Hahaha. Si Kim kasi eh, deads na deads kay Cyriel. Cool naman ako dun. Gwapo talaga eh, anong magagawa ko, di ba? Haha.

"Ang payat niya ngayon noh?" Sabi ni Sara, medyo tinignan ko ng mabuti si Ynna, oo nga, ang payat niya ngayon.

"Oo nga. Mas bagay sa kanya yung dati niyang katawan, mukha siyang anorexic ngayon eh."

Syempre pinag uusapan namin yun habang naglalakad si Ynna sa grand staircase, at nung naratiing niya yung dulo, what do you expect? Syempre

nandun si Cyriel, naghihintay.

"Bakit ka nakasimangot?!" Medyo iritadong tanong ni Sara.

"Grabe ka naman," Sabi ko, "Parang papatayin mo naman ako sa tanong mo.

"Baka lang kasi naiinggit ka kay Ynna dahil escort niya si Cyriel eh."

"Naiinggit nga ako," tapos tinaas ko yung kamay ko kasi magsasalita na naman dapat si Sara, "Kasi hindi ako nakapag debut.."

Kasi naman, si Cyriel yung kasama ko di ba? Yung nasa amusement park kami with matching couple shirts. Masaya naman ako nung mga panahon na yun kaya lang, haaaay, gusto ko ding mag debut =___=

Hindi ko na sasabihin yung mga nangyari sa event proper kasi mabobore lang kayo. Dun na sa speech ni Ynna.

"First of all, i would like to thank all of you for coming here. This party would not be possible if not because of all of you.. To my parents.. Mom, you're the best. Words cannot express how thankful i am to have you as my mother. God knows how much i regret the times i've wasted because of my insecurities. But now, i'll do my best to make it up to you. I love you, mom! Dad, you're the world's greatest father.. Please continue to be a good and loving husband to mom and a responsible governor. I love you, dad!"

Tapos umiiyak na siya. Medyo naninibago talaga ako sa kanya. Yan ba talaga ang nagagawa ng America? Bumabait? Kung pumunta din kaya ako dun??

"To my sister, Jamie, ate Ynna's sorry.. I-i love you.."

Tapos hagulgol na siya. Naiiyak din ako. Masyado kasing sensitive yung topic eh, lahat ng tao sa venue tumahimik..

"To Cyriel, thank you.. For always being there and staying by my side.. For being strong for me.. I'm so sorry for all the things you sacrificed for me.. I-I love you.."

Tapos tumingin ako kay Cyriel, ngumiti lang siya. Di ba dapat mag i love you too din siya? Hay, Dana! Mind your own business nga!!

Medyo humina yung boses niya, "To Dana, Dave, Andy, Sara," Nagulat kami. Kasama talaga kami?!

"..Sana tanggapin niyo ulit si Cy sa barkada niyo.. He needs all of you.. Please.." Yun lang yung sinabi niya tapos nag thank you siya at inannounce na kakain na.

Tinignan namin si Cyriel pero tumalikod lang siya.

"Guys?" Tanong ni Dave.

"What?" Tanong ni Andy kay Dave.

"It's about time na tanggapin natin siya ulit, don't you think?" Tanong ni Dave.

"Oo naman!" Sagot ni Kim. What do you expect? Forever crush eh. =___=

"Ok lang.." Sabi ni Nof.

"Ah, eh, bahala kayo." Sabi naman ni Sara.

"Kung ano si Andy, ganun din ako." Sabi ko. Di ba nga i'll consider Andy pag mga gantong situations?

"So, Andy? What's your decision?"

"Papayag ako.. Kung sasagutin na ako ni Dana."

Oh-kay? Kailangan talaga may ganon?

"What?!" Tanong ko. Nakatingin kasi silang lahat sa akin.

"Dana.." Sabi ni Dave, "Sasagutin mo din naman siya di ba? Pwedeng ngayon na? Parang mas pinaaga lang naman eh.."

Aish. Ang hirap tanggihan ni Dave. Ang cute cute niya. =___=

"Fine!" Sabi ko.

"Yes!!" Sigaw ni Dave at Andy.

"Ikaw ang sinagot? Ikaw ang sinagot?" Mataray na sabi ni Sara. Hahaha. Selos na naman si best friend.

"Girlfriend na kita!!" Sabi ni Andy with twinkling eyes.

"Opo, sir. Pwede tumahimik ka na? Nakatingin silang lahat sa'tin oh."

So it's been decided, welcome back to the gang, Cyriel.

-----------------

Happy New Year, Guys!

Sorry sa late update, kakagaling ko lang ng baguio eh. Hihihi. Ang lamig dun. :))

Anyways, thanks sa mga speculations niyo, malalaman niyo kung tama or mali yun sa kalaunan :)

Sino ang Cassiopeia o E.L.F. dito? :)))) Spazz

Happy New Year!

-Eydee

33rd Chapter

"Baby, gising na.. Nanjan na si Andy sa baba.."

Inalis ko yung comforter sa mukha ko tapos, "Sabihin mo mauna na siya kila Nof. Wala pa kong tulog eh.." Tapos nagtaklob ulit ako.

Narinig kong umalis na si mom kaya natulog na ulit ako. Sobrang puyat ko kasi after nung party ni Ynna, dumiretso kami sa bar ni Dave. Nagyaya kasi si Andy ng celebration dahil kami na daw tsaka si Dave naman gustong magcelebrate dahil babalik na si Cy sa grupo. Inaya ni Dave si Cy na sumama samin pero tumanggi daw kasi sasamahan niya si Ynna. Okay lang naman samin since valid yung reason, birthday ng girlfriend niya. Syempre mas priority yun. Tsaka okay naman yung pagkakasabi niya, 'Next time, Dave. Sasamahan ko pa si Ynna eh.' Yun yung exact words na sinabi niya according to Dave.

After couple of minutes, naramdaman kong may umupo sa kama ko.

"Dana ko.. Gising ka na.."

Hindi ko siya pinansin kasi inaantok pa talaga ako =___=

"Dana ko.."

Dana ko talaga yung tawag niya sakin simula kagabi. Inangkin na niya ako. Magkaka diabetes yata ako sa lalaking to eh. Hahaha!

Kanina pa niya ako tinatawag kaya nagsalita na ako, "2 hours. Let me sleep for 2 hours."

Narinig ko siyang nag sigh tapos, "Pasalamat ka--- Ayoko na ngang sabihin, lalaki na naman yung ulo mo eh."

Tignan mo to. Nababaliw na talaga =___=

"Dave? Yeah. Mamaya pa kami dadating. Oright. Sige. Enjoy na kayo jan." Kausap niya siguro si Dave.

Biglang may naramdaman akong nakahiga sa tabi ko kaya napabangon ako ng wala sa oras!

"Andy!! Wag mo nga akong manyakin sa sarili kong kwarto!"

Nagkamot naman siya ng batok, "Aish! Bakit ba napakadumi ng utak mo? Matutulog lang din naman ako eh." Tapos tumayo siya at naglakad palabas.

Dana naman! Bakit ang sama sama mo kay Andy? Boyfriend mo na yun! You should at least learn to trust him!

Kahit antok na antok pa ako, hinabol ko siya, "Andy.."

"What?" Sagot niya habang nakatalikod.

"Sorry na.."

"Bakit ka nagsosorry? Wala ka namang kasalanan eh."

"Basta sorry na.. Tulog na tayo sa kwarto.."

"Dun na lang ako sa kotse matutulog. Gisingin mo na lang ako pag aalis na tayo." Tapos naglakad na siya palabas.

Aish! First day na first day namin, LQ na agad. Nakakainis naman.

Bumalik na ako sa kwarto pero hindi ako makatulog. Nakokonsensya kasi ako eh. Tinawagan ko na lang si Sara.

"Hello?"

"Sara.."

"Bakit ganyan na naman yung boses mo? May problema ka noh?" Tanong niya.

"Eh kasi.." Hindi ko masabi, siguradong papagalitan na naman ako ng babaeng to eh.

"Eh kasi?"

"Nag away kami ni Andy.."

"What?!" Sigaw niya, "Naku, Dana! For sure ikaw ang may kasalanan!" Tignan mo to. Hindi pa alam, ako na agad ang pinagbibintangan.

"Fine! Ako nga! Eh kasi naman, tinabihan niya ako sa kama. Nagka nostalgia yata ako. Naalala ko yung nangyari dati.."

Natahimik naman siya.

"Hindi mo naman ako masisisi di ba? Natatakot pa din kasi ako.."

"Hindi nga kita masisisi. Pero Dana, i think sapat na lahat ng pinakita ni Andy para pagkatiwalaan mo siya.. Gusto mo bang ipaalala ko lahat ng ginawa niya para sa'yo?"

Natahimik ako. Tinamaan yata ako.

"Una, kahit halos ipagtabuyan mo na siya, hindi ka niya iniwan. Pangalawa, niligtas ka niya nung dinrugs ka nung Briton na yun. Pangatlo---"

Hindi ko na siya pinatapos kasi tumakbo na ako palabas ng bahay.

Nakita kong nakahiga siya sa likod ng sasakyan niya tapos hindi nakatuwid yung paa niya kasi nga masakip lang dun. Kawawa naman ang boyfriend ko..

Binuksan ko yung pinto nung sasakyan then i went on top of him.

"Dana?" Sabi niya, nagulat yata siya kasi nasa taas niya ako.

Hindi ko siya pinagsalita kasi i kissed him.

"Sorry! Sorry kung ganito ako sa'yo.. Sorry kung lagi na lang kita sinasaktan. Hindi ko naman sinasadya eh.. Siguro sobrang insensitive lang talaga ako kaya ko yun nagagawa. Sorry din kasi i speak before i think. Sorry kung nakakasakit yung mga nasasabi ko sa'yo.. Promise, Andy, i'll be a good girlfriend. So please patawarin mo na ako.." I said while sobbing. I just realized how mean i was to Andy. He had all the reasons to leave me pero hindi niya ako iniwan. I am really lucky to have him.

Pinunasan niya yung luha ko, "Baliw baliw ka talaga." He said while smiling.

"Hindi ka na galit sa'kin?"

"Hindi naman ako galit sa'yo eh. Always remember, hindi ko kayang magalit sa'yo and don't ask me why kasi hindi ko rin alam kung bakit."

He said while looking into my eyes. Matutunaw yata ako =___=

"Thank you.. Promise magpapakabait na ako.." I said while raising my hand.

"Hindi mo naman kailangang magbago eh. I love you. I love everything about you. Mahal ko yung pagiging masungit mo, yung pagiging abnormal mo, yung pagiging pikon mo, yung pagiging baliw baliw mo, yung pagiging lasinggera mo, yung pagiging palaaway mo, yung pagiging magastos mo, yung pagiging random mo. Mahal ko yun lahat kasi lahat yung ay ikaw."

Hindi ako makapagsalita kasi naiyak na lang ako.

"Andy.. Thank you.. Hindi ko alam yung sasabihin ko kasi ang swerte swerte ko sa'yo. Hindi ko alam kung ano yung nagawa ko nung past life ko para maging deserving ako sa'yo. Maybe i saved Jesus before kaya ganitong kaswerte ako ngayon.. I'll do anything to make you happy.." I said while continuously sobbing.

He wiped me tears, "Wag ka ng umiyak. And i would really appreciate kung tatayo ka na.." He said then i felt something hard.

Nagblush ako, "Sorry." Yun na lang yung nasabi ko. Kainis naman. Bakit nga ba ako pumatong sa kanya? Bobo ko talaga =___=

"Ikaw talaga," then he kissed my forehead, "Maligo ka na ang baho mo na."

"Ulol. Hindi ako mabaho no!"

"Tsaka magtoothbrush ka bago ka magspeech sa harap ko." He said while laughing. That ass!

"Ang kapal kapal mo!!"

Bigla niya akong niyakap, "Si loves naman, joke lang. Alam mo namang kahit hindi ka magtoothbrush hahalikan pa din kita." Then he kissed my neck. =___= Andy, ang aga aga pa, inaakit mo na agad ako.

"Back off, loverboy. Maliligo lang ako." I said then i ran back inside. Mahirap na, natetempt din ako.

After some time, bumaba na din ako. Naka shorts at tee lang ako. Gagala lang naman kila Nof eh. Barbeque party lang daw. Maisipan talaga ng mga kaibigan ko eh.

Pumasok na kami since pinagbilin na pala kami ni Nof sa mga maids nila. Nasa entertainment room daw sila. First time ko sa bahay nila Nof. As usual, malaki. I mean, lahat naman ng bahay namin malaki since lahat kami eh ano. Well, maliban na lang kay Sara pero ehem, papakasalan naman

ni Dave yung luka lukang yun eh! Hahaha!

Pagbukas namin ng pinto, nakarinig agad kami ng ingay.

"Aish! Umalis ka na nga jan, Kim. Mukha kang palakang sumasayaw." Sabi ni Nof.

"Heh! Magboyfriend ka na nga ng tantanan mo na ako!" Sabi ni Kim habang sumasayaw sa harap ng xBox.

No offense pero.. Mukha nga siyang palaka. Hahaha!

"xBox, pause!" Sigaw ni Andy. Biglang huminto yung music kaya napatingin sila sa amin. Wow, grand entrance much?

"So kailangan grand entrance talaga ang magboyfriend?" Tanong ni Kim.

"Bati na kayo?" Sabi ni Sara.

"Yep." I smiled tapos tinaas ko yung magka holding hands naming kamay ^___^

"Mabuti naman." Sabi ni Dave, "Since nandito na kayo, tara na sa garden nila."

"Eh? Naglalaro pa kayo eh." Sabi ko.

"Kanina pa kami naglalaro, pagod na kami." Grabe. Hindi ba tinatablan ng hang over yung mga to?!

"Seriously, alam niyo ba yung salitang hang over?" I asked. Hanep lang sa energy ang mga tao.

"Seriously, alam mo ba ang salitang aspirin?" Gaya sa akin ni Kim. The hell. Ganyan ba akong kaarteng magsalita?!

After nun, bumaba na kami tapos nagbarbeque sila Andy at Dave habang kaming mga babae, nagkwentuhan. And kwentuhan means chismisan.

"So, paano kayo nagbati?" Tanong ni Sara.

"Nag away agad kayo?!" Sigaw ni Kim.

"Kailangan talaga sinisigaw?" Sabi ni Nof.

"Whatever. Nagsorry ako. Ako naman kasi yung may mali eh.." I said.

"Mabuti naman. Babatukan talaga kita pag nagbreak kayo." Sabi ni Sara. Maka Andy to eh. Mas kinakampihan niya si Andy kaysa sa akin na best friend niya. =___=

After nun, pinag usapan naman namin sila Kim at Nof. Pinipilit namin na magboyfriend na para hindi na sila mag away. Hahaha!

"Hay nako, gusto ko na din ng boyfriend no. Pero naghihintay lang ako." Sabi ni Nof.

"Naghihintay. Sabihin mo walang nanliligaw sa'yo!" Sabi ni Kim sabay tawa.

"Whatever. Eh ikaw ba? May nanliligaw ba sa'yo?"

"Walang nanliligaw sakin kasi may boyfriend na ako." Sabi ni Kim habang nakangiti ng nakakaloko. Nga nga na lang kami.

"What?! Kailan pa?!" Sabi naming tatlo.

"Chill lang. Last week lang."

"Grabe ka! Hindi mo man lang sinabi sa amin.." Sabi namin habang kunwari nagtatampo.

"Eh kasi naman, hindi pa ako sure kung kamin talaga kaya hindi ko muna sinabi."

"Eh, kwento ka na."

So ayun, habang nagpapakahirap magbarbeque si Andy at Dave, kami ay nagpapakasaya. Haay, the benefits of being a girl nga naman.

"Sino naman yung malas na lalaki?" Sabi ni Nof.

"His name is Clarence. And fyi, hindi siya malas." Sabi ni Kim sabay irap.

Clarence? Sounds familiar. San ko ba narinig yun?

"Clarence?" Tanong ko.

"Clarence Perez. Yung family nila yung may ari ng shopping malls?"

Sabi ko na nga ba eh. Familiar talaga yung name niya.

"So, paano kayo nagkakilala?" Tanong ko. Wala na akong balak sabihin yung alam ko. Bahala na siyang malaman yun. For sure naman matutuwa siya if ever na malaman niya eh.

"Di ba nga yung daddy ko may ari ng architectural firm? Eh nagpapa design sila sa daddy ko, tapos pumunta ako sa office ng dad ko kasi nagka problema sa card ko. Sabi nung secretary niya nasa meeting daw dun sa office ni Rence kaya pumunta ako dun. Nung pagpunta ko dun, wala naman sa desk niya yung secretary kaya diretso na akong pumasok sa office ni Rence. Wala naman dun yung daddy ko, instead, nakita kong nag aaway si Clarence tsaka yung girlfriend niya, yung model na si Ariza Domingo? Then ayun, pagpasok ko, napatingin silang dalawa sa akin. Tapos nagsalita si Ariza, siya ba? Tapos bigla siyang umiyak. Medyo nagtataka pa nga ako sa nangyari kaya napatulala na lang ako. Biglang lumapit sa akin si Rence tapos hinalikan ako! Grabe. Hindi ako nakagalaw nun. Tapos sabi niya kay Ariza, yes, she's my new girlfriend so if you'll excuse us? Sabi ni Rence. Tapos umalis si Ariza ng umiiyak habang nakatulala pa

din ako."

Napatulala na lang kaming lahat. So ganon?

"Ang easy to get mo naman.." Sabi ni Nof.

"Whatevs. Inggit ka lang."

"So, ganun na lang yun? Kayo na?"

"Ewan ko. Kaya nga hindi ko masabi di ba? Pano ba naman. after umalis ni Ariza, bumalik siya sa upuan niya tapos nagsign ng kung anu ano tapos hindi na ako pinansin. The hell lang di ba?!"

"Tapos?" Tanong namin. Grabe, ang intense lang ng lovestory ng gaga na to! Hahaha!

"Ayun, after nun, hindi ko na siya tinigilan. Sinabi niyang girlfriend niya ako eh, panindigan niya! Hahaha! Kung makikita niyo lang yung mukha niya, epic! Alam niyo, kamukha siya ni Cyriel. Isa pa yun sa dahilan kaya ayaw ko siyang tigilan eh, alam niyo namang crush ko si Cy. Pati magkaugali sila. Parehong masungit." Tapos kinilig na siya. Haay, kung alam mo lang, Kim. Hindi lang siya kamukha ng crush mo kasi kuya siya ng crush mo. =___=

Tapos nun, kumain na kami ng barbeque tapos walang katapusang asaran. Bigla kaming nagulat kasi,

"Guys.." Nakita namin si Cy.

O.o

NR kaming lahat, buti na lang alerto si Dave.

"Cyriel! Anong ginagawa mo dito?" Tanong ni Dave. Tanong din namin yan..

"Galing ako sa inyo, sabi nandito daw kayo lahat." Sabi niya habang nakatingin sa akin?

"Bakit mo naman ako hinahanap?" Tanong ni Dave.

Tumingin na siya kay Dave, mabuti naman! "Gusto kasi ni Ynna na sumama kayo.."

"Hah?"

"Post birthday celebration sa Pansol. Aalis mamaya. All expense paid. Presence niyo lang ang kailangan."

"Eh? Bakit biglaan?"

"Kagabi lang niya naisip eh." So ganon? Impulse lang niya?

"Bakit kailangan kasama kami? I mean, pare, hindi naman kami close ng girlfriend mo eh." Tama, Dave! Yan din ang naiisip namin.

"...Puro kasi kaibigan ni Ynna yung kasama eh.. Naisip niya na baka ma out of place ako kaya sumama daw kayo.." Sabi niya habang nakatingin ulit sa akin?

Lumapit si Andy sa akin tapos inakbayan ako. Possessive much?

"Kung sasama kayo, text niyo na lang ako.." Tapos tumalikod siya at umalis agad.

"Ano? Sasama ba tayo?" Tanong ni Dave, "Holiday naman ng Monday eh."

Sasama ba o sasama?

----------------------

Hello! Grabe! Overwhelming naman ang comments niyo, guys! Feeling ko tuloy close na tayo ^___^

Si Ynna yung picture sa gilid.

Mag suggest naman kayo ng pwedeng maging Cyriel, pm niyo sa akin yung link :))

Ayun, enjoy, vote, comment, and be a fan ^___^

PS: Sino maka Jaejoong jan? Back off, asawa ko na yun. Ajejeje.

34th Chapter

"Whoa." Yun na lang yung nasabi namin pagdating namin sa location na sinabi sa amin ni Cyriel.

"Corrupt kaya yung tatay ni Ynna?" Tanong ni Sara.

"Huh?" Tanong naming lahat.

"Eh kasi, tignan mo naman, rest house lang to pero shet, mansion. I wonder kung may ginagawa ding under the table transactions yung tatay ni Ynna."

Bigla namang natawa si Nof, "Sara, alam mo, kahit hindi governor ang daddy ni Ynna, mayaman talaga sila. May ari sila ng iba't ibang plantations sa Davao at Bukidnon. Ang lolo at lola niya, maraming investments sa iba't ibang multi-national companies kaya wag mo ng pagdudahan yung daddy niya."

Tumango tango naman si Sara, "Okay. Pasok na tayo sa loob." Tignan mo tong babaeng 'to. May 360 degree shift of mood eh.

Pagpasok namin sa mismong villa, wala si Cy o Ynna, may isang lalaki lang na lumapit sa amin. "You must be Cyriel's friends?"

"You are?"

"Kill Henares, Ynna's cousin. She's already asleep so i'll be accompanying you to your rooms." Sabi niya sabay talikod.

"Tss. Ang hangin niya." Comment ni Nof.

"I agree." Sabay naming sabi ni Sara.

"Hindi kaya. Ang pogi niya." Sabi ni Kim sabay twinkle ng mata.

"Magtigil ka nga. Akala ko ba may boyfriend ka na?" Sabi ni Nof. Oo nga pala, 'boyfriend' niya si Clarence. Alam kaya ni Cy yun?

"Oo nga pala. Muntik ko ng makalimutan yung busangot na lalaking yun." Tawa naman kaming lahat. Alam na naming lahat na si Clarence pala na kapatid ni Cy ang tinutukoy ni Kim na boyfriend niya. Siya na lang yata ang hindi nakakaalam. "At dahil may boyfriend na ako, immatchmake ko na lang kayo, Nof. Malay mo pag nagka love life ka, mabawas bawasan na yung pang aapi mo sa'kin."

O_o ---- Reaction ni Nof.

"Bakit speechless ka? Ayieeee. Type mo si Kill noh?!"

"H-hindi ah! Hinding- hindi kaya! Ang kapal ng mukha mo!"

"Hahahaha! A strong negative is a positive. Type mo nga siya." Sabay takbo ni Kim. Tapos ayun, naghabulan na sila.

"Isip bata talaga yung mga yun." Sabi ni Andy.

"Okay lang yun, at least masaya sila." Sabay yakap ko sa kanya.

"Sabagay." Tapos kiniss niya ako sa noo.

Umakyat na kami sa kanya kanyang room assignments namin. Magkasama kaming apat na babae sa isang room. Magkasama naman si Andy, Dave, Cy, at Kill sa isang room. Kasama naman ni Ynna yung dalawang pinsan niyang babae sa kabilang room.

"Haaaaaay." Sabay naming sabi pagkahiga sa kama. "Nakakapagod yung

byahe. Pero gusto kong magswimming."

"Bukas na, Dana. Tulog muna tayo."

"Tulog na kayo. Swimming muna ako. Sayang yung hype ko eh."

"Sige. Akyat ka na lang pagkatapos mo."

Tapos nun, kumuha na ako ng swimsuit ko. Sumilip ako sa room ng boys pero tulog na si Andy at Dave, si Kill naman, may kausap sa phone. Si Cyriel siguro nasa room ni Ynna.

Bumaba na ako sa pool tapos nagswimming na ako. Nakakatanggal talaga ng stress. Mga 20 minutes din akong continuous lumalangoy nung umahon ako. Umupo ako sa edge ng pool.

"Sht. Nakalimutan kong kumuha ng towel. Pano ako aakyat." Sabi ko sa sarili ko. Ang lamig pa naman kasi gabi na.

Bigla akong napalingon kasi may naglagay ng towel sa akin, "Cy?"

Tinignan niya lang ako.

"S-salamat."

Tumalikod na siya. Akala ko aalis na siya pero nagulat ako kasi umupo lang siya sa swing. Tumayo ako tapos, "Pwedeng tumabi?"

Nagshrug lang siya ng balikat.

"Long time no talk, huh?"

Hindi siya sumasagot kaya tinanong ko siya, "Hanggang ngayon tahimik ka pa din?"

Hindi siya sumagot kaya sabi ko, "Sige, akyat na ako."

Tumayo na ako pero hinawakan niya yung braso ko,

"Dito ka lang, Dana..."

I froze.

"Do you love Andy?"

"O-of course."

"Do you still love me?"

"Huh?!"

Lumapit siya sakin, "Mahal mo pa ba ako?" Tanong niya.

I can feel his breathe on my neck.

"C-cyriel."

Bigla niya akong niyakap.

"I missed you."

"Joke ka ba?"

Lalo niyang hinigpitan yung yakap niya sa'kin.

I pushed him, "Alam mo ba kung ganong kahirap bago ko natanggap na wala ka na?! Na wala na tayo?! Tapos ngayon kung kailan maayos na, okay na ako, babalik ka tapos sasabihin mo yan?!"

I started to cry.

"Ang sama- sama mo.." I said while hitting him.

"Bakit mo ba ako pinapahira---"

I didn't finish my sentence because he kissed me!

At first, pinipigilan ko siya. Fck. This is wrong. May boyfriend ako, may girlfriend siya. Andy trusts me.

I tried to stop him pero in the end, i kissed him back. I gave in..

He pinned me on the wall and kissed me. He enveloped me inside his arms while i pulled his head to deepen our kiss. We shared the kiss that has haunted me for a year..

We were both gasping for air. Magkadikit yung noo namin habang nakatingin kami sa mata ng isa't isa.

"You still love me." He said with conviction.

"I love Andy.."

"But you love me."

"You have Ynna."

"But you love me."

"Bakit mo ba to ginagawa?"

"Because you love me."

"Fck you!"

Then he kissed me again.

"Dana, i'm doing this because you love me."

What do you want from me, Cyriel?!

"You're still mine, Dana. Still mine.."

Then he left me.

After that unfortunate event, iniwanan ko siya. Hindi ko talaga maintindihan si Cyriel. Ano ba'ng gusto niya? Hindi siya naman yung nang iwan sa aming dalawa? Siya yung hindi nakinig sakin tapos ngayon na okay na ako, na masaya na ako, eto na naman siya..

"I saw what happened earlier."

Napatingin ako sa nagsalita sa likod ko..

"Kill?"

"You're Cyriel's ex girlfriend, right?"

Bakit niya alam yun? Kinwento ba sa kanya ni Cyriel? Close ba sila?

"I prefer to be called Dana and not Cyriel's ex girlfriend." I said with sarcasm. Nakakainis. Yun ba talaga ang identity ko? Ex girlfriend niya?!

He smirked, "You're the same as my cousin. I wonder why you didn't get along very well."

"Excuse me but being compared to your cousin is a BIG insult." I emphasized the word big. Aish. Bakit ba nagiging bitch na naman ako? I'm a changed woman, right? No hard feelings na dapat eh. Bwisit naman kasi tong Cyriel na to!

"Whatever." Then he stood up. Leche. Napapa english ako sa lalaking to!

Bago siya umalis, /"You know, love is about experiencing pain for other's happiness or choosing happiness above other's pain. And in this case, you must choose what's best for everybody." /And with that, he left me.

O-kay? He speaks in riddles. But then, he has a point. I must choose what's best for everybody. I'll stay with Andy.

After nung nangyari kagabi, pinilit kong iwasan si Cyriel. Pag nakikita ko pa lang na magkakasalubong kami, mag iiba na ako ng way. Malaki naman ang villa kaya madali lang umiwas. Pag kakain naman, bibilisan kong kumain tapos didiretso na ako sa kwarto. In short, hindi ko din na enjoy yung supposed to be 'vacation.' Halos buong second day namin sa Pansol, iwas Cyriel mode lang ang ginawa ko. Salamat lang talaga at hindi napansin nila Andy.

"Dana!" Sigaw ni Sara sa'kin.

"Wey?"

"Tara dito sa labas, may bonfire!"

"Sige, dito na lang ako. Tinatamad ako eh." Nakakainis naman. Gusto ko pa namang mag bonfire ngayon eh.

"Aish, ang dami mong arte. Tara na. Uuwi na tayo bukas eh, halos hindi lumalabas jan sa kwarto."

Sumama na ako. Baka kasi mahalata niya na umiiwas ako eh. Mahirap na, malakas pa naman makaramdam tong babaeng to.

Paglabas namin, nandun na sila. Si Andy, Dave, Kim, Nof, Sara, Kill, yung dalawang babaeng pinsan na hindi ko alam ang pangalan, si Ynna.. at si Cyriel.

"Beb, dito!" Tawag sakin ni Andy.

Sobrang nagguilty ako kaya pumunta agad ako dun at yumakap kay Andy. Saktong paglingon ko, nakita ko si Cyriel na nakatingin sa amin.

"M-may smores ba?" Tanong ko kay Andy.

"Meron pero nasa loob pa, gusto mo kunin ko?"

"Hindi, ako na lang. Babalik din ako." Tumayo na ako tapos pumasok sa loob. Sht. Bakit ba nagkakaroon ako ng ganitong reaction? Konting tingin lang niya nagkakaganito na ako. Siguro kailangan ko ng closure sa unfinished business namin para matahimik na ako.

Hindi ko kayang lokohin si Andy..

/He deserves to be loved./

Kinuha ko yung smores tapos bumalik na ako sa bonfire. Nakita kong magkayakap si Cy at Ynna. Pwede naman akong magselos di ba? Exgirlfriend pa rin naman ako kahit papano..

"Okay ka lang? Namumutla ka oh." Tanong sakin ni Nof.

"Okay lang noh. Kulang lang siguro sa araw. Nasa kwarto lang kasi ako maghapon eh."

"Sabagay. Oo nga pala, naglalaro na kami ng Shot or Dare."

Shot or Dare? Di ba dapat Truth or Dare?

"Eh?" Tanong ko.

"Shot or Dare kasi nga hindi naman natin ka close lahat ng tao dito kaya hindi kami comfortable sa Truth. Kaya instead na Truth, Shot na lang." Paliwanag sakin ni Nof.

Naglaro na sila. Sila lang talaga actually. Hindi ako nagpaparticipate kasi nabbother ako pag nakikita kong ang sweet sweet ni Cyriel kay Ynna. Tuwing tumatapat sakin yung bote, nagsshot lang ako. KJ nga daw pero anong magagawa ko? Nakakainis lang talaga. Bakit ba kasi ako naiinis? Kainis!

"Cyriel!" Tumapat kay Cyriel yung bote.

"Shot or Dare?" Tanong nila sa kanya. Shot na lang, please. Medyo lasing na yung mga tao, baka kung ano ang ipagawa sa kanya.

"Dare." Sagot niya.

"Dare? Kish mo si girlfriend mo." Sabi ni Kim. Lasing na halos kaming lahat pwera kay Cyriel, Dave, at Kill. Si Andy din lasing na.

Hindi ko alam kung mabigat na lang talaga yung mata ko dahil sa alak kaya napapikit ako o dahil ayoko lang talaga makitang hinahalikan ni Cyriel si Ynna.

"Oh. Tapos na ang kissing scene. Umakyat na tayong lahat kasi balik Manila na tayo bukas." Sabi ni Dave. Tinulungan nila yung ibang babae na umakyat pati si Andy. Nagvolunteer ako na ako na yung mag aayos ng bonfire.

Hindi ko alam pero tumayo ako at hinanap ko siya..

"Cyriel.. Tayo pa rin naman, di ba?"

Epekto ba ng alak kaya ko nasabi yun? Pero naisip ko lang.. If love is really about experiencing pain for other's happiness or choosing happiness above other's pain.. In this case, i'll be selfish. I'll choose happiness./I'll choose him./

/--------------------/

Anyeong Haseyo =)))))))

Happy Heart's Day! :)

Vote, Comment, Be a fan. Like my page :))))) Nandun ang pictures nila at dun ako magpopost ng ibang updates :)))))

Click niyo yung external link ;)

"Tayo pa di ba?" I asked him. Bahala na. Pag sinabi niyang oo, then good. Pag sinabi niyang hindi, sasabihin ko na lang na lasing ako to save my goddamned pride.

I silently waited for his answer. Damn it! Bakit ba masyado akong apektado sa paghalik niya kay Ynna? Ano'ng karapatan kong magselos gayong hinahalikan ko din naman si Andy? Naaapektuhan din kaya siya kapag nakikita niyang hinahalikan ko si Andy?

"May girlfriend ako." He said. Fck it. Ang sakit pala talaga. Lalo na pag nanggaling mismo sa kanya.

"Then break up with her."

"Then break up with him."

Fck it! Ano ba ang gusto mo, Cyriel?!

"I will, hiwalayan mo muna si Ynna." I said. Sinabi ko lang yun para matahimik siya, truth be told, hindi ko alam kung kaya ko bang gawin yung sinasabi ko. Isipin ko lang na wala si Andy sa tabi ko, hindi ko na alam yung gagawin ko..

He smirked, "Then deal with it, i am the one that got away."

Tumalikod na siya at nagsimulang maglakad with one hand in his pocket. Damn it, Cyriel! How arrogant can you get?!

"Tell me, ano ba ang gusto mo?!" I said with conviction. I didn't bother to shout kasi baka may makarinig sa amin.

"Hiwalayan mo si Andy. Don't make me say that again."

"G-give me time to think.." I uttered.

Hindi na siya sumagot, instead, tinalikuran niya ako at nagsimulang maglakad ulit.

It's been a week simula nung Pansol trip namin. Isang linggo na din simula nung sumasama sa amin si Cyriel. Isang linggo na akong naiinis.

"Don't tell me, affected ka pa din?" Tanong ni Sara.

"O-of course not!" Depensa ko naman, "Wala kasi si Andy eh. Wag mo na akong pansinin." I said.

Lagi kasing wala si Andy. Graduating na kasi siya kaya busy siya sa thesis niya pati defense. Nagccram na siya ngayon kasi nga lagi siyang nasa bahay namin dati kaya ngayon lang siya naghahabol para sa final draft at defense ng thesis niya. Aish. Nakakamiss din si Andy. Paano kaya pag grumaduate na siya? Ngayong end ng first sem pa naman yun.

"Speaking of Andy, graduating na 'yun di ba? If i heard it right, si Cyriel ay delayed ng 2 sems?" Tanong ni Sara. Oo nga noh, ngayon ko lang naalala.

"Oo yata. Narinig ko lang kay Dave yan eh. Hindi yata sila nag aral sa States." Sabi ko na lang. Kung hindi sila nag aral dun, ano kaya ang ginawa nila? Psh.

"Tsk. Tsk."

"Oh? Ano na naman ineemote mo jan, Sara?"

"Eh kasi ggraduate na si Andy tapos maiiwan pa dito si Cyriel. Baka mamaya may mangyaring kakaiba na naman, Dana. Nag aalala lang ako."

"Umayos ka nga. Kung anu ano iniisip mo." Sabi ko na lang. Pero sa totoo lang, kinakabahan ako. Ngayon ngang hindi pa graduate si Andy, may nangyayari na. Ano pa kaya kung graduate na siya?

Pagkatapos naming mag usap ni Sara, binalik na namin yung attention namin kay Dave. Nagpplano kasi siya ng house party para sa aming magbbarkada lang. Kung iniisip niyo kung bakit ako tinatanong ni Sara kung affected ba ako, kasi naman, parang koala na nakalambitin si Ynna kay Cyriel. Nako, kung nandito lang si Andy, magpapaka tarsier din ako!

"Honeybabes, inuman na naman? Lagi na lang tayong umiinom eh. Nakakasawa na." Sabi ni Sara kay Dave. Tama naman, nakakasawa ng uminom. Pag lagi niyong ginagawa, nakakawala ng thrill.

"I agree, Sara. Wala na bang ibang pwedeng gawin?" Sabi naman ni Nof.

"Kayo, isip kayo ng pwedeng gawin. Basta sa bahay lang ang venue, ayoko

na kasing lumabas. Hassle eh." Sabi naman ni Dave.

Nag isip kami ng mga pwedeng gawin sa loob ng bahay. Syempre number 1 ang inuman pero rejected na agad yun kasi nga sobrang nakakasawa na. Nag suggest din sila ng swimming party pero rejected dahil -ber month na. Ang lamig lamig na. Kung anu ano ang suggestion pero nauwi din kami sa movie marathon.

"So, movie marathon it is. Ano ang papanoorin natin?" Tanong ni Dave.

"A walk to remember!" Sagot ni Kim.

"Oh, please! Hindi tayo pupunta dun para mag senti." Pangontra agad ni Nof sa bestfriend niya. Ang cute lang nila. Hahaha!

"Ikaw, Cyriel? May suggestion ka ba?" Tanong ni Dave. Okay, napatigil

sila sa paglalandian dahil sa tanong ni Dave.

"Kayo na lang bahala." Yun lang ang sinabi niya.

"Sige. Horror- Suspense na lang tayo sa Friday. Pahiram ng external niyo ha, Cyriel?"

"Sure. Dadalin ko na lang."

"Uhm, Dana, sa tingin mo ba makakarating si Andy sa Friday?" Tanong sa kin ni Dave. Medyo na awkward-an ako kasi nakatingin din si Cyriel at Ynna sa akin. Ang awkward.

"Di ako sure eh. Alam mo naman, busy sa thesis niya. Ayokong istorbohin kasi baka ma delay pa."

"Ayieeeee." Sabi ni Nof, Kim, at Sara.

"Naks naman, supportive girlfriend." Sabi ni Kim.

"Syempre, tanga na lang niya pagpinakawalan niya pa si Andy." Sabi ni Nof.

"Talaga naman. Ang laki na lang niyang tanga." Sabi ni Sara.

Forever Andy fans. Mukhang pag nag away kami ni Andy, siya ang kakampihan nila. =___=

"Sino ba ang kaibigan niyo? Si Andy o ako?" Sabi ko ng parang nagtatampo.

"Whatever." Sagot nilang tatlo. Wow. Ako kasi talaga yung kaibigan niyo, guys!

"So, it's settled. Kita kita sa Friday, ha?"

Tapos naghiwa hiwalay na kami papunta sa kanya kanya naming klase. Nakita kong hinatid ni Cyriel si Ynna dun sa room nila. Bakit ko kamo alam? Magkka college kami, remember? Hindi pa naman ako umaabot sa pagiging stalker nila. Not yet.

Natapos ang araw ko ng hindi ko nakakasalubong ang dalawang yun. Haay, nakakamiss si Andy. Walang nanggulo sa akin. Tawagan ko nga.

Beb

calling...

"Andy?"

("Dana..")

"Bakit ganyan boses mo? May sakit ka ba?"

("Hindi pa ako natutulog eh..")

"Matulog ka muna. Baka magkasakit ka.."

("Ayoko. Gusto ko ng tapusin to para makasama na kita. Halfway done na naman ako eh.")

"Naks naman. Ang sipag talaga ah."

("Syempre naman. Para sa future natin eh.")

"Para namang sure na sure kang papakasalan kita? Hahaha."

("Alam ko lang.")

"Whatever."

("Pero iniisip ko na wag munang ipasa 'to..")

"Ha? Bakit?!"

("Eh kasi mauuna akong grumaduate. Ayokong malayo sa'yo..")

Kinikilig ako. Kinikilig ako! :">

"Tumigil ka nga, Andy. Grumaduate ka na. Tsaka 1 year na lang naman ako kasi 4 years lang naman ang course ko. Tsaka baka magalit sila Tito at Tita sa akin pag nalaman nilang naging 6 years ung originally 5 years na course mo dahil sa akin."

("Aish. Naiinis kasi ako tuwing iniisip ko na maiiwan pa si Cyriel jan eh.")

"Don't tell me nagseselos ka?"

Hala. Kinikilig ako lalo! Mukha na akong tangang nakangiti dito!

("Eh ex mo pa din kaya yung ggo na yun.. Tsaka mahal mo pa yata yun eh..")

"Andy!"

("Oh")

"Sino ba ang boyfriend ko?"

("Ako..")

"Sino ba ang tinatawagan ko?"

("Ako?")

"Sino ba ang namimiss ko?"

("Ako?")

"Sino ba ang pinakilala ko sa parents ko?"

("Ako?")

"Sino ba ang sinasabihan ko ng mahal ko?"

("Ako..")

"Ngayon, sa tingin mo dapat ka pa bang magselos?"

("...Hindi na. Salamat, Dana. Mahal na mahal na mahal na mahal talaga kita! Sige, bbye na. Tatapusin ko na 'tong thesis ko para makapunta na ulit ako sa inyo. Salamat sa pagtawag. I love you!")

"I love you, too."

Tapos tinatapos ko na yung tawag.

"Yun pala ang gustong makipagbalikan. Eh ang sweet niyo pala ni Andy eh." Nagulat ako kasi biglang nagsalita si Cyriel sa likod ko.

"Kanina ka pa jan?" Tanong ko habang nakahawak sa dibdib ko.

"Long enough para marinig ko yung i love you, too mo." Tapos nag smirk siya.

"Eh ano bang pakielam mo, the one that got away?" Tanong ko tapos nagsmirk din ako.

"Wala naman."

Naiinis na ako kaya iniwan ko na siya at naglakad ako papunta sa parking lot. Sinusundan ako ng mokong na 'to, nakakainis!

"Hoy! Bakit mo ba ako sinusundan?!" Tanong ko.

"Asa ka pa. Ikaw ba may ari ng parking lot?"

"Bwisit!" Tapos tinalikuran ko na siya at naglakad ulit papunta sa beloved baby ko.

ASDFHJKL!!! Bakit butas yung gulong ng baby ko?!!!

"Need a lift?" Tanong niya habang nakangiti ng nakakaasar. Oh Jesus, gusto niyo bang sinusubukan ang pasensya ko?

"You," lumapit ako sa kanya, "Tell me, binutas mo ba yung gulong ko?" I calmly said pero halatang naiinis na ako.

Tinaas niya yung kamay niya, "Wala akong alam." Sabi niya. No need for further questioning, binutas niya!

"You, hideous creature! Bwisit ka talaga sa buhay ko!!" There, naiinis na ako kaya nagsisisgaw na ako dun. Wala na akong pakielam kung may makakita man at makarinig sa akin kasi nabbwisit na talaga ako!

"Una, dinurog mo yung pride ko. Pangalawa, lagi kayong nagppda sa harap ko. Ngayon naman, dinamay mo pa yung sasakyan ko?! What's for next?!" Sigaw ko.

"What's for next?" Naglakad siya papalapit sa akin, "Babawiin kita kay Andy." Bulong niya sa akin.

Tinulak ko siya, "You wish!"

"We will see."

"Asa ka pa! Bwisit ka!" Tapos pumunta ako sa sasakyan niya at sinipa ko ng sinipa yung gulong niya, "Aray!!" Tapos tumalon talon ako kasi ang sakit. Ako pa yung nasaktan sa ginawa ko. Bwisit talaga 'tong hayop na to!

Lumapit siya sa akin tapos binuhat ako na parang sako, "Ano ba?! Ibaba mo nga ako!!"

"Shut up, will you? Dadalin kita sa ospital." Sabi niya tapos pinasok niya ako sa backseat ng lambo niya.

"Isusumbong kita kay Andy, bwisit ka!"

"Sumbong mo para magselos siya. That will benefit me, the one that got away."

"Wag mo nga akong tawagin na ganun. Nakakbwisit ka talaga!"

"The one that got away, tumahimik ka na. O baka naman gusto mong patahimikin kita?" Tapos tinignan niya ako tapos bumaba yung tingin niya sa lips ko. Manyak!

"Manyak ka! Napunta ka lang sa States naging mayabang at manyak ka na!

Ibalik mo na si Cyriel na tahimik at hindi bastos!!"

Bigla siyang nagpreno kaya napa tilapon ako ng konti sa unahan. Pag angat ko ng ulo ko, o_O

Nagulat ako kasi hinalikan na niya agad ako.

Nakabukas lang yung mata ko habang nakapikit yung mata niya.

Hinalikan niya ako ng halos 10 seconds. Thank God, walang movements. =___=

"There, hinalikan na kita. Satisfied? Pwede ka na bang tumahimik?" Tapos bumaik na siya sa pagddrive at hindi ako pinansin.

Humiga na lang ako sa likod at tahimik na minumura si Cyriel sa isip ko. Walangya ka!! Walangya ka!! Ang kapal kapal mong halikan ako pagkatapos mo akong bastedin. Bwisit ka!

After couple of minutes, nakarating din kami sa ospital. Binuksan niya yung pinto ng sasakyan at binuhat ako. Hindi na ako nagreklamo kasi i perfectly understand na hindi mahalaga ang opinyon ko. Fine.

"Kaano ano niyo po ang pasyente?" Tanong nung nurse sa amin.

"Boyfriend." Sabi ni Cyriel.

"Ex boyfriend."

"Na magiging boyfriend ulit."

"Na magiging ex ulit."

"Na magiging boyfriend ulit."

"Na magiging ex ulit."

"Na magiging boyfriend ulit."

"Na magiging ex ulit."

Ganun lang yung paulit ulit na sinasabi namin kaya nainis na yung nurse, "Ayan, it's complicated ang nilagay ko! Mga kabataan nga naman, ang sakit sa ulo!" Tapos sinamahan niya kami papunta sa doctor habang thank God, naka stretcher na ako. Ayoko ng magpabuhat sa creature na 'to!

"Na sprain ka lang, hija. Lalagyan lang natin ng bandage at konting pahinga lang okay ka na ulit. Mabuti na lang at nadala ka agad ng boyfriend mo, kung hindi ay baka lumala pa iyan.."

"Ay nako, hindi ko po 'to boyfriend, doc." Sabi ko sabay hand gestures pa.

"Ay, sayang naman. Bagay pa naman kayo. O siya, maiwan ko na kayo at may ibang pasyente pa akong aasikasuhin."

Tapos umalis na yung doctora at naiwan kami ng creature na 'to.

"Bakit mo ba pinagkakalat na boyfriend kita?!"

Nag shrug lang siya.

"Creature ka talaga!!"

"Shut up, the one that got away." Sabi niya ng nakangiting nang aasar. Alam na alam niya talaga kung paano pakuluin ang dugo ko.

"Magpapakasal na ako kay Andy para tigilan mo na ako!"

"Sure. Dadalin kita sa Las Vegas bago pa mangyari yun."

"Asa ka pa."

"Try me. Baka gusto mong mapalitan na yang Ferrer ng Perez. Sabihin mo lang."

"Hayop ka talaga!" Sabi ko sa kanya.

Lumapit siya sa akin tapos may binulong siya sa tenga ko, "Lalo akong natturn on pag nagmumura ka, the one that got away.."

Oh God. San niyo po ba dinala yung totoong Cyriel?

--------------------------

Hello! Pangatllong revise ko na ng chapter na ito. Dapat ipopost ko na yung isa last thursday kaya lang napangitan talaga ako. Besides, hindi ko na alam kung si Andy ba o Cyriel o papatayin ko na lang si Dana para walang problema. Hahaha

Nawawala na ako sa story na 'to.

Anyways, like my page http://www.facebook.com/pages/Eydees-Stories/193403290757504 Hindi ko alam kung paano maglagay ng external link eh. O kaya naman, tignan niyo na lang sa profile ko. O kaya naman ulit, search niyo na lang sa fb, Eydee's Stories :"> Jan nakalagay yung mga pictures nila ang the likes.

Ayun. Malapit na talaga akong magpost ng picture nila Andy at Cyriel :">

Ps, tulungan niyo naman ako. Ipost niyo sa message board ko kung bakit si Andy or Cyriel ang dapat makatuluyan ni Andy. Hindi ko na talaga alam. Nalilito na ako =____= Yung matinong reasons, ha? Jan ko ibbase ang ending eh.

Chapter 36

Smirk.

Yan ang unang bagay na nakita kong ginawa ni Cyriel pagkapasok na pagkapasok ko sa entertainment room.

"Keep it to yourself, Cyriel. Wala ako sa mood makipagtalo." I said in desperate tone.

"Wala naman akong ginagawa eh." He said.

"Then good. And please continue doing so." I said then umupo na ako sa sofa.

Flashback

Nung gabing hinatid ako ni Cyriel, pinuntahan ako ni Andy.

"Napano ka?" Sabi ni Andy pagkakita niya sa paa ko, "Okay ka na ba? Gusto mo dalhin kita sa doctor?" He asked in his worried tone.

"No need. Kakagaling ko lang dun."

"San mo ba nakuha yan? Kasi naman eh, wag ka ng mag heels.." Sabi niya tapos umupo siya sa tabi ko at hinilot yung sprained ankle ko, "Feeling better?"

I nodded, "San mo natutunan yan?"

"Nagseminar ako."

Bigla naman akong natawa. Nawala lahat ng stress na nakuha ko kay Cyriel kanina.

"Weh? Ikaw? Si Andrei Louie Guzman? Kumuha ng seminar sa pagmamasahe? Hahahaha!" Then i burst into laughter. Nakakatawa kasing iimagine.

"Tss. Masama ba?"

"Hindi naman," tapos pinunasan niya yung luha ko kasi naiyak na ako sa katatawa, "Pero bakit mo ginawa yun?"

"Lagi kasing stressed sa trabaho si Mama at Papa eh. Kaya naisipan kong mag aral ng ganun para makatulong naman akong matanggal kahit konti yung

stress nila. Hindi ko pa kayang ihandle yung business, that's the least i can do."

Dumbfounded.

How can someone be THIS thoughtful?

"Aish. Feeling ko tuloy ang sama kong anak."

Ginulo niya yung buhok ko, "Buti alam mo." Tapos tumawa siya, "Teka, san mo nga pala nakuha yan?"

"Uhm," nag iisip ako kung magsisinungaling ba ako at sasabihin kong nadulas ako o sasabihin ko sa kanya yung totoo at sasaktan ko siya?

"Si Cyriel kasi eh.. Pero walang nangyari, promise! Sinipa ko lang yung gulong niya kasi inaasar niya ako kanina. Wag kang magalit, please?"

Huminga siya ng malalmin tapos, "Alright. Walang nangyari?"

I nodded.

"I trust you." Tapos tumayo siya at kinuha yung cake sa center table na dinala niya for me.

"Teka, bakit ka nga pala nandito? Gumagawa ka ng thesis di ba?" I asked while eating.

"Break time. Kailangan ko munang makita ang girlfriend ko." He said and smiled. Why the heck am i so lucky?

"Bola. Tapusin mo yun agad ha?"

"Oo naman. Konting revisions na lang, okay na yun."

"Teka, may gagawin ka ba sa Friday?"

"Meron. Bakit?" He asked

May icing ng chocolate cake sa gilid ng bibig niya pinunasan ko while saying, "Movie marathon daw kila Dave eh. May gagawin ka pala, sayang."

"Nandun ba si Cyriel?"

"Yata?"

"Pupunta ako." He said.

"Akala ko may gagawin ka."

"Icacancel ko na lang."

"Wag na, Andy. I can handle. You trust me, right?" Sabi ko sa kanya while holding his hand.

Huminga siya ng malalim, "Alright. Be a good girlfriend, Dana." Then he smiled.

"I'll always be." Then i smiled back.

Pagkatapos nun, nagkwentuhan lang kami. Inabutan siya ni Mom at Dad kaya sumabay na siya sa aming mag dinner. Buti na lang hindi na inusisa ng parents ko kung san ko nakuha yung sprain. Tapos umalis na siya after ng dinner.

Back to reality

"Ano bang problema mo?" He asked.

"Wala." I said in return. Buti na lang wala pa si Kim at Nof, sila Dave

naman, nagmmicrowave ng popcorn.

"Then why the hell are you ignoring me?"

"I'm not."

"Yes, you are."

Tumayo ako sa kinauupuan ko at hinarap ko si Cyriel.

"For the record, let's get things straight, Cyriel. Unang una, hindi kita boyfriend para magdemand ka ng attention ko. We're not even friends, for God's sake! Pinakikisamahan kita kasi kaibigan ka ni Dave, at may pinagsamahan naman tayo kahit papano. Kaya please naman, please make it easy for both of us. Set your limit."

Naglakad na ako palabas ng pinto,

"And besides, ikaw naman na ang may sabi, may girlfriend ka na. Learn to set your priorities. Matanda ka na, Cyriel. Alam mo na kung ano ang tama sa mali. And lastly, respeto na lang. Irespeto mo naman ako. Hindi mo ako girlfriend para halik halikan mo kung kailan mo gusto. Kung hindi mo na ako kayang irespeto dahil sa nangyari dati, kahit yung pinagsamahan niyo na lang ni Andy. Girlfriend niya na ako, back off."

Yun ang ginawa ko. Andy trusts me so much.

Pumunta ako sa kusina.

"Dave, alis na ako."

Napatingin sila sa akin tapos linapitan nila ako.

"Bakit ka naiiyak?" Tanong ni Sara habang hawak niya yung mukha ko. Nangingilid na kasi yung luha ko.

"W-wala.."

Bigla niya akong niyakap, "Si Cyriel na naman ba?"

Tumango ako habang yakap yakap ako ni Sara.

"Bakit ba kasi ayaw niya akong tigilan? Okay na lahat eh.." I said while crying.

"Gumawa naman ako ng effort para ipaliwanag sa kanya di ba?"

"We know, Dana. Huwag ka ng umiyak. You've been shedding too much tears for him.." Sara said while caressing my back.

"Ayoko na. Sawang sawa na ako sa laro niya. Talo na ako, kaya sana naman tigilan na niya ako."

Pagkatapos nun, umalis na ako pauwi sa amin. Hindi ko na kaya. Naiinis na talaga ako.

Sara's Point of View

Sawang sawa na akong nakikita si Dana na umiiyak kaya pinuntahan ko na si Cyriel. Kakausapin ko na siya bago pa mawala yung respeto ko sa kanya.

"Sabihin mo nga sa'kin, ano ba talaga?" Tanong ko sa kanya.

Nakaupo siya sa sofa mag isa.

"Ano?" Sagot niya sa akin.

"Why the hell are you toying with my bestfriend's feeling?!"

"I'm not."

"Then why the hell are you pursuing her now?! May boyfriend na siya, Cyriel!" I almost shouted.

"I'm his boyfriend, Sara. Alam mo yan." He said.

"Great. So, two timer ka na pala ngayon?" I said. Note the sarcasm.

"Hindi. Dana's my only girlfriend. Hindi kami nagbreak."

"Then what about that btch?"

"She has a name, it's Ynna. She's not my girlfriend."

"Wow. So naghahalikan kayo for no reason? Pumunta kayo sa States for no reason? Sinaktan ko si Dana for no reason? Wow lang talaga ha!" I said.

"I have my reasons." He said tapos tumayo na siya.

"Well, i'd like to hear your reasons, Cyriel Perez."

Ynna's Point of View

I'm here at Cyriel's House. Ilang days din kaming hindi nagkita so i decided to check up on him.

After almost an hour, narinig kong nagpark yung sasakyan niya kaya pumunta ako sa front door para salubungin siya.

"Are you drunk?" I asked him.

"Obviously, yes." He said while walking past me.

"It's about her again." I stated. It's a statement of fact.

"Obviously again, yes." Then he sat down on the nearest stool.

"Are we going back again to this topic, Cy?" I asked him.

Bigla niyang kinuha yung basong nakapatong sa table at tinapon, "Damn it, Ynna! You know how much i love her! And it kills me to see her with Andy!"

I looked on the ground, avoiding his gaze.

"I love her to the point that i left her.." He said then he burst into tears.

I'm used to his tears. When we were still in the States, makikita ko na lang siya hawak yung picture ni Dana while crying. It hurts me. It kills

me. Ako yung kasama niya pero siya pa din yung iniisip niya..

"Please just don't say that again." I said then tumalikod ako. I always see him crying for her pero this time, ayoko na siyang makita. It's too much.

"You're selfish." He said.

"I know."

Then he stood up and walked towards the stairs, "I'm dying, Cyriel. Always remember the reason why." Then i left him.

Dave's Point of View

"Andy." Pumunta ako sa bahay nila Andy.

"Yo. Long time no see." He said.

"Alam na ni Sara." I said.

"Ha?"

"She already knows the reason why."

Biglang napatigil si Andy sa pagrrevise ng thesis niya.

"Cyriel told her."

Bigla siyang ngumiti, "I guess wala talagang sikretong hindi nabubunyag. One of these days, malalaman na din ni Dana."

Tumayo siya at umupo sa kama niya, "What will you do by then?" I asked him.

"I honestly don't know. I've done all that i can." He said.

"Hindi kaya mababaliwala lahat ng yun pag nalaman niya?"

"I don't know, Dave. I don't know."

------------------------

Hello, ayan, weekly na ulit :) Natuwa kasi ako sa flood ng comments eh :) Sana ganun lagi para mabilis ang update :)

Ayan, malapit ng mareveal kung bakit. Any hunch kung ano ang reason? Ano ang sakit ni Ynna? Hohoho.

*Like on FB: Eydee's Stories. *Nandun ang mga pictures and likes :) Pwede na ba siya for Cyriel?

Dedicated kay i ilovecubing_531 dahil sa nakakatouch na picture na pinost niya sa wall ko. Salamat! :">

Chapter 37

Sara's Point of View

"..You must be kidding, Cy."

Hindi siya sumagot.

/"She's that sick?"/

Tumango lang siya.

"Oh God. I didn't know.."

Tapos umiyak na ako. I feel horrible. All these time, ang daming assumption na ginawa namin, tapos, eto pala talaga?

"How's she?" I asked.

"She's fine. For now."

"May paraan pa naman di ba?"

"I don't know. Sabi ng mga doctors, mapapatagal lang yung pagkalat ng virus pero hindi mawawala yung sakit."

"Oh God. I'm sorry.."

Yun na lang ang nasabi ko. Kung alam ko lang..

"Nasan siya?"

"Sa bahay nila."

"Pwede ko ba siyang makausap?"

"I don't know. I'll ask her."

Sht. Ynna, bakit ba kasi ang tanga tanga tanga tanga mo at ginawa mo yun?!!!

-------------------

Dana's Point of View

September na! Kakatapos lang ng midterms. Yeah, baby! It's time to celebrate!

"Yo. Bar tayo."

Kasama ko sila Nof at Kim ngayon. Since nagshift ako, hindi ko na classmate si Sara. Nakakamiss din maging classmate yung bruhang yun. Anyhow, masaya din naman kasama tong dalawang to. Parang may reality show akong pinapanood eh. Lakas makapag away eh. Ganon ang tunay na magkaibigan. Hahaha!

"Tara. Nakakastress yung FA107. Halos blangko yung papel ko eh." Reklamo ni Kim.

"Reality check, Kim. Ikaw lang ang may blangkong papel sa buong room. And besides, kailan ba napuno ang papel mo?" Tapos umarte na nag iisip si Nof, "Never pa!"

See? Eto ang reality show. Entertainment at its best. Popcorn na lang ang kulang. Hahaha!

"Whatever. Mayaman ako." Tapos tinalikuran niya si Nof at hinarap ako, "Bar tayo, DK! Gusto ko ng Tonic ngayon."

"Sure. Basta ba treat mo eh."

"Sure thing, DK. Ako pa, mayaman ako eh." Tapos hinatak na niya kaming

dalawa ni Nof papunta sa parking lot.

Habang nagddrive ako papunta sa bar, tinext ko si Sara. Wag niyo akong gagayahin, masamang magtext habang nagddrive. =___=

*To: SaraBesty*

Bar tayo sa South. See you in a bit. Libre ni Kim. Punta ka. Sipain kita pag hindi. Loveyou.

Sent.

Si Andy at Dave pa pala tinext ko din na sumunod. Pero nandun na pala silang dalawa. =___=

Biglang nagreply si Sara

*From: SaraBesty*

Dito na ko. Daan ka daw muna sa bahay niyo sabi ng mama mo.

Oh? Pinapapunta ako ni Mama sa bahay? Bakit hindi ko alam? Hindi ba niya ako macontact? Baka nga kasi walang signal sa loob ng exam room. So in the end, nag U-turn ako papunta sa bahay. Tinext ko na lang sila Nof at Kim na susunod na lang ako.

-------------------

Sara's Point of View

3rd Shot.

Nandito kami ngayon ni Andy sa bar sa South. Pagkatapos na pagkatapos ng midterm exams ko, tinext ko si Andy na magkita kami dun.

"So, ginawa mo yun dahil mahal mo si Dana?!" Inis na tanong ko.

"Oo.."

"Ang selfish mo, Andy."

"Alam ko."

"Pati si Cyriel niloko mo. Kaibigan mo yun. Kaibigan." Sabi ko tapos

ininom ko yung shot ko. Tinext ko din si Dana kanina na pumunta muna sa bahay nila pati sila Kim para hindi muna sila pumunta dito. Mamaya na ako magpapaliwanag kung bakit ko ginawa yun. Ang mahalaga, magkausap kami ni Andy ngayon.

"Alam ko, Sara. Pero anong magagawa ko? Mahal ko si Dana eh." Sabi niya tapos uminom din siya. Kasama namin si Dave pero nandun siya sa counter. Kami lang dalawa ang magkausap.

"Yeah. And it sucks."

"I know."

"Ano'ng gagawin mo ngayon? Sooner or later, malalaman din ni Dana yun. Hindi tanga si Dana."

"Hindi ko alam."

"Ang bobo mo."

"Alam ko. Pero Sara, bakit hindi ka nagagalit sa'kin? Ibang iba yung iniisip kong magiging reaction mo pag nalaman mo. Iniisip ko, susuntukin mo ko, mumu--"

Bigla akong tumawa, "Sa totoo lang, gusto kong gawin lahat yan, Andy. Ang sarap mong ihulog sa dagat eh. Actually, kayong tatlo. Ikaw dahil ang selfish mo, si Cyriel kasi masyado siyang mabait, si Ynna kasi ang tanga niya." Tapos tumigil ako para uminom, "Pero wala namang mangyayari pag nagalit ako. Naaawa lang ako kay Dana pag nalaman niya yung totoong dahilan. Knowing her? Siguradong sisisihin niya ang sarili niya.."

Biglang natahimik si Andy. Alam niya kasi na totoo. Pag nalaman ni Dana kung ano ang sakit ni Ynna, who knows? Baka kainin siya ng konsensya niya. Nung una, si Jamie. Ngayon naman, si Ynna. Bakit ba ang gulo ng

buhay? Sumasabay pa 'tong si Andy at Cyriel.

"Yun nga ang kinakatakot namin ni Cyriel eh. Nung una pumayag lang naman kami kasi naaawa kami kay Ynna.. Pero things got worse, at eto na ang nangyari."

"Ano ang nangyari?"

Nagulat kami kasi nandun na si Dana sa harap namin.

"Aish! Para kang kabute!" Sabi ko.

"Kabute ka jan! Eh ikaw nga eh, hindi naman pala ako hinahanap ni Mama! Sipain kaya kita jan?!"

"Oh? Akala ko hinahanap ka niya."

"Bwisit. At ikaw, Boyfriend! Bakit ka nandito? Pinagtataksilan mo na ba ako with my best friend?!" Sabi niya.

Biglang naubo si Andy, "Beb naman eh. Asa ka pa. Si Sara? Alam mo namang ikaw lang ang mahal ko eh." Tapos niyakap niya si Dana. Sweet boyfriend? Not. Sinungaling pa, pwede.

"Oo nga, Dana. Si Andy? Ew. Mas gusto ko si Dave, loyal at HONEST." Sabi ko while emphasizing the word honest.

"Bakit? /Hindi ka ba loyal at honest, Andy?/" Tanong ni Dana.

"H-honest ako. Ako pa."

Haaaaaay, Dana. Kung alam mo lang.

--------------------

Ynna's Point of View

"Cyriel, please talk to me." I nodged him. It's been days pero hindi niya pa din ako kinakausap. Simula nung gabing umuwi siya ng lasing dahil kay Dana, hindi niya ako masyadong kinakausap. Lagi na lang siyang nasa kwarto at nagmumukmok. Sure, sanay na ako. Ako ang laging kasama pero si Dana ang nasa isip. Sanay na sanay na ako. Dapat lang akong masanay, i asked for it so i should live with it.

"I went to the doctor yesterday," naramdaman kong nakikinig na siya. Tuwing tungkol sa condition ko ang pinag uusapan, nagseseryso siya, "He said na nasa metastasis stage na ako. Then some technical terms na hindi ko naman maintindihan. Dapat kasi sinamahan mo ako, alam mo namang---"

Bigla siyang tumayo tapos tinignan ako, "Date tayo?"

Ngumiti naman ako, "Sure."

-------------------

Cyriel's Point of View

"I went to the doctor yesterday," umayos ako para pakinggan siya, "He

said na nasa metastasis stage na ako. Then some technical terms na hindi ko naman maintindihan. Dapat kasi sinamahan mo ako, alam mo namang---"

Tumayo ako tapos tinanong ko siya, "Date tayo?"

Ngumiti naman siya, "Sure."

Naligo muna ako tapos nagbihis. Ynna must be happy. Yan ang tinatak ko sa isip ko. Masyado na akong madaming sinayang para lang sa kanya. Dapat maging masaya siya. Kahit siya na lang dahil alam ko naman na hindi na ako magiging masaya lalo na't mas pinili ni Dana si Andy. Without Dana, happiness is the word next to impossible.

Dinala ko si Ynna sa park para magpahangin. Sabi ng doctor niya wala na daw pag asa. Mapapabagal yung sakit pero hindi pa din mawawala. Kahit eto na lang yung gawin ko, para at least, kung malaman man ni Dana, mabawasan yung guilt niya dahil during Ynna's last days, she was happy.

-----------------

*Author's Note:*

Crappy Chapter. I know. Sorry pero yan lang ang nakayanan ng brain cells ko. Kailan kaya malalaman ni Dana ang dahilan? Kailan niyo kaya malalaman ang dahilan?

Ano? Daniel o Dandy? Nakita niyo na yung konting side ni Cyriel. Hohoho

*Nahihiya ako. Ang tagal niyong naghintay tapos eto lang ang naipost ko. Sorry po. Babawi ako next time.*

Pipilitin kong gumawa before this week ends. Ang lame ng chapter na 'to eh.

Nakadedicate sa mga gumawa ng FF. :))))))))))))))))) First come, first served :))))))

Si Cyriel yun :)))))))) Siya na talaga. Wala ng kokontra =_______=

Like my page on FB: Eydee's Stories

Chapter 37.5

"Bora o Galera?"

Nag uusap kami ngayon nila Nof at Kim kung saan kami pupunta sa sembreak. Malapit na kaya, almost one month na lang ang pasukan. Mabuti ng magplano ng maaga.

"Galera na lang," sabi ni Kim, "May rest house kami dun para libre na lang ang accomodation natin."

"Bora na lang, may rest house kami dun. Libre accomodation pati pagkain." Sabi naman ni Nof.

"Galera. Pati drinks libre ko."

Oh-kay? Eto na naman sila. Nagpapayamanan.

"Chill lang, girls. Wala namang competition dito, alright?" I said tapos pumagitna ako sa dalawa.

"Hindi naman kami nag aaway eh, ganito lang talaga kaming mag usap ni Nof," paliwanang ni Kim, "So, DK, Galera na tayo?" Then she smiled.

"Fine. Galera it is.Teka lang, nakita niyo ba si Sara?" Tinanong ko sila. Nung isang araw ko pa hindi nakikita si Sara eh.

"Hindi eh. Pero kahapon nakita ko siya kasama si Ynna sa mall."

Ynna?

Sara?

Mall?

What?!

"Kim, are you serious? Nag malling silang dalawa?!" I almost shouted. Si Sara, sinamahan si Ynna sa mall? Is she nuts?!

"Yep. Si Sara yun. Ewan ko, gusto ko sana silang lapitan kaya lang nagmamadali din ako."

Ano'ng meron sa mga tao?

"Come to think of it, DK, nakita ko din sila the other day. Hindi ko lang sinabi sa'yo kasi baka hindi naman sila. For all i know, wala naman sa speaking terms si Sara at Ynna kaya inisip ko na baka nagkamali lang ako ng tingin. Pero sa sinasabi ni Kim, baka nga sila yung nakita ko sa coffee shop nung isang araw."

Wait lang. Nung una, nakita sila sa mall, ngayon naman, sa coffee shop? Ano sa susunod? Sa salon naman? Ano sila? Mag best friend?!!

"Dk, san ka pupunta?" Tanong ni Nof.

"Kay Sara? Sa bahay? Ewan. Naiinis ako." I said then i stormed out the room.

Haaaay. Akala ko pa naman magiging okay na ang lahat kasi tapos na ang midterms, tinigilan na ako ni Cy, thank God, at okay naman kami ni Andy. Then this? Nagiging close si Sara at Ynna? May conspiracy bang nangyayari? The hell!

-------------------

Sara's Point of View

"So? Ano na ang gusto mong gawin ngayon?" I asked her. Kasama ko si Ynna ngayon. Actually, for the past few days, siya ang kasama ko halos.

"Gusto mo sa bahay muna tayo? I'll bake." She said.

"Are you sure? Baka mapagod ka."

She laughed, "Alam mo, Sara, para kang si Cy. I know that in the end, i'm dying, so please stop reminding me. Just let me live normally."

"Pero--"

"I already accepted it. I'm just living my life to the fullest. I know

i'm being selfish but i don't give a damn. Inagaw ko si Cy, i know. But i really love him and it sucks."

Tumahimik na lang ako. Simula ng nalaman ko yung condition niya, i've been like Cy. I want to make her happy. Siguro kagaya lang din ng reason ni Cyriel. Para at least kapag nalaman ni Dana, mababawasan ang guilt dahil Ynna's happy. Ang swerte mo, Dana, ang daming nagmamahal sa'yo.

-----------------

Ynna's Point of View

"Tara sa kitchen, i'll teach you how to bake."

Pumunta kami ni Sara sa kitchen. Pinaupo ko muna siya tapos kumuha ako ng materials and ingredients na gagamitin namin sa pagbbake.

Ang selfish ko ba? Una, kinuha ko si Cyriel, ngayon naman, si Sara. Sa tingin niyo siguro oo, pero para sa akin, hindi pa. Kulang pa. Buong buhay ko yung sinira, pati kapatid ko na wala namang kinalaman sa gulo namin, dinamay niya. Now tell me, ako pa rin ba ang masama? Masama bang gustuhing sumaya despite the fact na alam mong may sakit ka?

"Game na?" I asked Sara with a smile. I want her to be my friend.

"Sure."

Then we started baking. I honestly enjoy Sara's company. Isa sa mga dahilan kung bakit galit ako kay Dana besides the fact na siya ang gusto ni Cyriel ay si Sara. Being a governor's daughter sure has its perks, pero may disadvantages din. Friends. Hindi ko alam kung totoo ba lahat ng kaibigan ko o kaya lang nila ako kinakaibigan dahil sa influence ng

parents ko. Pero si Sara? She's a good friend. I've seen how she defended Dana nung mga panahon na inaaway ko si Dana. That's one reason kung bakit naiiinggit ako kay Dana, she has Sara. And i've been yearning for a friend for so long. At ngayon na binigyan ako ng chance? I won't waste it. Kahit na alam ko na kaya niya lang ako sinasamahan ay dahil naaawa siya sa akin, i'll make the most out of this. I'll show her that i can be her friend. A better friend.

"There you go, may chocolate cake na tayo." I cheerfully said.

"Wow. Ang dali lang palang gawin nun eh." She said while smiling.

"Oo naman, next time punta ka dito, gawa naman tayo ng chiffon."

Tapos nun, we talked about things. Getting to know you things since ngayon lang naman talaga kami naging 'friends.'

"Talaga? Binuhusan mo ng juice yung lalaking nangbastos kay Jamie sa bar?!" Sara said with an amused face.

"Oo. Akala niya yata hindi ko siya papatulan porke't anak siya ng business partner ng Dad ko."

"I thought hindi kayo close ni Jamie?"

"We're not. We didn't talk often pero kapatid ko yun eh. Pag may nang away dun, nagagalit ako. Ako lang ang pwedeng umaway sa kapatid ko."

Bigla siyang natahimik tapos napangiti, "Senorita, tawag po kayo ni Senora."

"Punta muna ako kay Mom." I said then she nodded.

---------------------

Sara's Point of View

"Talaga? Binuhusan mo ng juice yung lalaking nangbastos kay Jamie sa bar?!" I said with an amused face.

"Oo. Akala niya yata hindi ko siya papatulan porke't anak siya ng business partner ng Dad ko."

"I thought hindi kayo close ni Jamie?"

"We're not. We didn't talk often pero kapatid ko yun eh. Pag may nang away dun, nagagalit ako. Ako lang ang pwedeng umaway sa kapatid ko."

Bigla akong natahimik tapos napangiti. I never thought na may pakielam pala si Ynna kay Jamie. Base sa mga naririnig ko kay Jamie dati, ang sama samang kapatid ni Ynna. Pero ang totoo pala, hindi lang expressive si Ynna sa nararamdaman niya. Deep inside, mahal niya si Jamie. Buhusan ba naman ng juice yung lalaking umaway kay Jamie, risking the possibility na papagalitan siya ng Dad dahil anak yun ng business partner niya.

"Senorita, tawag po kayo ni Senora."

"Punta muna ako kay Mama." Sabi niya tapos tumango na lang ako.

Naghihintay ako kay Ynna kasi kakainin pa namin yung chocolate cake. Bigla namang nagtext si Dana.

From: DanaBesty

San ka?

To: DanaBesty

Ynna's.

From: DanaBesty

Whatthehell?!

Hindi na ako nagreply kasi baka mag away lang kami. Ipapaliwanag ko na lang sa kanya pag nagkita kami. Besides, i'm doing this for her. Sana malaman niya.

------------------

Cyriel's Point of View

"That's it for now. Babalik na lang ako para mag conduct ng check up ulit." Sabi ng doctor. Kadadating ko lang dito sa Henares' residence tapos naabutan ko na nagppacheck up si Ynna. Weekly check up. Minomonitor lang yung condition niya.

"Cy.." Sabi ni Ynna tapos lumapit siya sa akin at niyakap ako.

"Bakit?" I responded and hugged her back.

"Kain tayo ng chocolate cake? Nagbake kami ni Sara!"

Sara? Sara Gomez?

"Sino'ng Sara?"

"Si Sara Gomez.."

"Huh? Bakit siya nandito? Kailan pa kayo naging close?"

"Simula nung sinabi niya sa akin na alam na niya yung tungkol sa condition ko, naging mabait na siya sa akin then boom, close na yata kami."

"Aaaaah. Punta na tayo kay Sara." I said.

Biglang nagsalita si Tita, "Usap muna tayo, Ynna."

Tumango na lang si Ynna tapos umuna na ako. Pumunta na ako sa kusina tapos nakita kong nakaupo dun si Sara.

"Hey." I said.

"Cyriel.." She said.

"Bakit mo 'to ginagawa?" I straight-forwardly asked her.

"I don't know. Feeling ko responsibility ko siya eh. Somehow, i

contributed sa nangyayari sa kanya."

Napangiti na lang ako, "She won't die right now, Sara."

"I know. Pero gusto ko siyang maging masaya just like you. Pati para mabawasan din yung guilt ni Dana."

"Good to hear. Tara sa dining area. Dun na lang natin hintayin si Ynna."

----------------

Dana's Point of View

"Beb, naiinis ako." Sabi ko kay Andy sabay patong ng ulo sa lamesa. Nandito kami ngayon sa dining area ng bahay nila.

"Bakit naman?" He asked. Pinuntahan ko siya sa bahay nila after akong itext ni Sara na nasa bahay siya ni Ynna.

"Si Sara kasi eh, kasama niya si Ynna."

Biglang tinigil ni Andy yung ginagawa niya, "Since when?"

"Ewan ko. These past few days puro si Ynna ang kasama niya. Naiinis na nga ako eh."

Ako nga na best friend niya, hindi niya mabisita sa condo ko, tapos yung Ynna na yun, napupuntahan niya sa bahay? Kamusta naman talaga yun di

ba?! At take note, nagmalling silang dalawa! Eh kami nga hindi pa nakakapagmalling since last month eh! Aaaaah! Nakakainis talaga! Nababawasan na nga yung Ynna-allergy ko eh, bumabalik na naman tuloy!

"Baka naman may reason si Sara," sabi ni Andy tapos niyakap ako.

"Ano namang reason?"

"I don't know. Beb, wag mo na nga silang isipin," tapos pinatong niya yung ulo niya sa leeg ko, "Birthday na ni Dave sa 13, tapos by that time, tapos na yung defense namin. Ano'ng gagawin natin?"

Tapos na ang defense nila. =___= That means ggraduate na sila. Nakakalungkot naman.

"Gusto mo bang magcelebrate?" I asked him habang nakastay pa din kami sa

ganung pwesto. Ang bango bango ng boyfriend ko.

"Ewan. Ikaw?"

"Ayoko. Nalulungkot ako pag naiisip ko na ggraduate ka na." I honestly said to him.

Naramdaman kong hinigpitan niya yung yakap niya sa'kin, "I love you. Kahit naman grumaduate ako, hindi magbabago yun eh.."

"Eh kasi naman, magttrabaho ka na sa business ng papa mo tapos madaming babaeng naka corporate attire. Eh alam ko namang sobrang nassexy-han ka sa mga babaeng naka corporate attire. Tapos syempre magpapapansin yung mga babaeng yun sa'yo tapos--"

Hindi niya ako pinatapos kasi nagsalita siya, "Tapos, hindi ko sila

papansinin kasi mahal na mahal ko ang girlfriend ko. End of the story."

Napangiti na lang ako. Bwisit talaga 'to, alam na alam kung pano ako papangitiin.

----------------

Kakatapos lang ng klase ko nung nakita ko si Sara kasama si Ynna sa caf.

"Sara, can we talk?" I said habang umiinom sila ng mango slur.

"Sige. Wait lang, Ynna." Sabi ni Sara sa kanya tapos tumango lang siya.

Lumabas kami ni Sara sa caf tapos umupo kami sa bench dun.

"Explain."

"Explain what?" She asked.

"Why the hell are you with Ynna?!" I almost shouted.

"Why not? Mabait naman siya ah!"

"Mabait? Saang parte?" Tapos tumawa ako.

"People change, Dana."

"But she did not, does not, and will not." I firmly said.

"Ewan ko sa'yo, Dana. Open your mind. Lahat na lang ng tao gumagawa ng mga bagay para sa'yo. Learn to appreciate, at least."

"Really? Sino? Ikaw? Nakikipagclose sa kanya para sa akin? Wow lang talaga ha!" I said. Note the sarcasm.

"Bahala ka sa iisipin mo. I'm your friend, Dana. I want the best for you. Sana maapreciate mo kahit yung effort ko lang.." She said then left me.

Ginagawa niya para sa akin? Ano?

------------------

Feeling ko hahaba pa to kasi naiiba sa original na naisip kong plot. Ewan ko ba. Originally, 50 chapters lang talaga to kasi feeling ko sobrang haba na pag nag exceed pa dun. Oh well, bahala na si batman.

Vote, comment, be a fan. Ipprivate ko ang epilogue na 'to. ^________^ Para fans lang ang makakakita.

FB Page: Eydee's Stories ------> Mas updated yan, jan nakalagay ang whatsoevers ng story na to.

*PS, hindi talaga ako maka concentrate. Pinanood kasi ako ni @agentbunny ng vids ng MBLAQ, ayan tuloy, forever ko ng iniisip si Lee Joon. Pati nakikisabay pa yung Dream High. Haaaaaaaay =___=*

-Eydee

300 votes bago next chapter. Nag iisip kasi ako eh. Hahaha

39th Chapter

Sara's Point of View

"Honey Babes, ngiti naman jan. Birthday na birthday ko eh."

Kausap ko ngayon si Dave dito sa gilid ng pool. Nandito kami sa bahay nila since kumpleto na naman dito. May bar, entertainment room, swimming pool, etc. San ka pa? Wala naman yung parents niya eh. Sabagay, kailan ba sila nagstay dito?

"Aish. Tigilan mo nga ako, Dave Cruz. Alam mo namang madami akong problema eh.." Sabi ko na lang para manahimik siya. Tss. Paano ko ba aayusin yung sa kapatid ko? Pati si Ynna at Dana? Pati wala pa kaya akong regalo kay Dave. Ang hirap naman maging mahirap oh!

"Wala ka na ngang regalo, sinusungitan mo pa ako.." Sabi ni Dave tapos niyakap niya ako from behind. Kinikilig ako, shet!!

Kalma lang, Sara. Madami kang problema, mamaya ka na kiligin.

"Alam mo namang may financial problem ako ngayon eh tapos yung kapa--"

Hindi niya ako pinatapos kasi hinalikan niya yung leeg ko. Fck it, Dave Cruz! Stop turning me on. =___=

"Alam mo namang hindi ako materialistic eh.." He said then he continued

kissing my neck. Help me, God!

"Dave naman eh.."

"Dave naman eh.." He mimicked me.

"Gusto mo talaga ng birthday sex noh?" Sinabi ko tapos bigla siyang natawa.

"Sara Gomez, Sara Gomez, iba ka talaga." Tapos tumawa siya ng tumawa.

"Bwisit ka! Eh di walang birthday sex! Manigas ka jan!" I said tapos tumayo na ako pero hinila niya ako paupo ulit.

"Wala talagang birthday sex na magaganap, Honey Babes. Birthday love

making, meron." Then he kissed me full on the lips.

I guess hindi ko na kailangan mag isip ng ireregalo.

---------------------

Dana's Point of View

September 13: Dave's Birthday

Under normal circumstances, dapat masaya ako ngayon, kasama ang barkada ko habang nagccelebrate ng birthday ni Dave. Pero, isang malaking pero, wala ako sa normal circumstances dahil magkagalit kami ni Sara ngayon.

You heard it right, magkagalit kami. Ibang iba sa dating mga naging away namin. Dati, akala ko yung pinakamalalang pinag awayan namin ay nung hinalikan ko si Dave, which i really regret doing so, but what the heck! I can't believe na si Ynna Henares ang pinag aawayan namin. Of all people, my God!

"Beb, ngumiti ka naman jan. Birthday na birthday ni Dave eh.." Sabi sakin ni Andy while giving me my iced tea.

"Sorry," i muttered, "Kasi naman!!"

Argh! I'm so pissed that i can't even construct a decent sentence! Kasi naman eh, nandito si Ynna sa supposed to be 'private' birthday party ni Dave. Paano to naging private kung may isang unwanted guest na nakapasok? The hell!

"Let it slide, for now. Let's just enjoy the night, alright?" Andy said as he kissed my forehead.

I nodded in response, "Fine. Wag lang siyang haharang harang sa daan ko or i swear to--"

"No swearing, Dana." Andy warned me.

"Fine. No swearing. Teka nga, pupunta lang ako sa powder room." Then i stormed out from the bar and headed straight to the powder room.

As i entered, "Oh," i said.

Nandito din pala si Skinny Btch. Yeah, i gave her name. Suits her right. She's too skinny and she's a btch.

"Long time no see, Dana." She said while smiling.

I smirked, "Since when did we become friends?" I sarcastically answered.

"Since i came back?"

"Asa ka pa."

"Come on, Dana. For old times' sake, can we at least be decent to one another?" She pleaded.

"As long as i remembered, wala tayo nung so called 'old times' sake,' Ynna."

She smiled, "Fine then. Okay na naman sa'kin si Cyriel and Sara. I don't need you."

This btch! Ginagalit niya ba talaga ako o ano?!

I took a step closer, "Ikaw, Ynna Henares, hindi pa kita pinapatawad sa ginawa mong pang aagaw sa boyfriend ko," i said then i held her face. Tightly.

"You're hurting me," she said habang hawak hawak ko yung mukha niya.

"Sa'yo na si Cyriel, fine! Pero bakit pati si Sara?!" I shouted.

Binitawan ko na yung mukha niya pero nagmarka yung kamay ko. Suits her right.

"Dana Kathryn Ferrer, fine, inagaw ko si Cyriel. I admit. Pero it's been a year, haven't you moved on yet?" Then she smirked, the oh-so-famous-Ynna Henares' signature smirk, "But Sara? That's a different story. She befriended me, Dana. She. Befriended. Me."

Don't believe her, Dana. She's lying. Sara would never do that to me. Alam niya kung gaano ako kagalit sa babaeng 'to. She would never do such thing na alam niyang ikakagalit ko..

"You're lying."

"I'm not. Alam mo ba? Nasasakal na siya sa'yo, Dana. All these time, puro ikaw ang iniintindi niya. Puro issues sa buhay mo ang problema niya."

"Stop." I said.

"No, i won't. Mabuti nang malaman mo ang totoo," then she came closer, "Naiinis na siya pero hindi niya pinapakita kasi kaibigan ka niya. Ang dami niyang problema, alam mo bang natanggal sa scholarship yung kapatid niya kaya nammroblema siya sa pera ngayon? Hindi di ba? Kasi selfish ka, Dana. Ang selfish selfish mo. Gusto mo lahat ng atensyon ng tao, na sa'yo. Hindi mo napapansin na nahihirapan na sila. Kawawa naman sila na kaibigan mo sila. Kawawa sila.."

"Stop it, Ynna!" I shouted. I tried my best to keep calm but what the hell! I'm already crying. Could it be na totoo ang sinasabi niya? I'm selfish?

"Truth hurts, Dana. Nahihirapan sila sa'yo. Nasasakal. Who knows? Maybe next week, next month, si Andy naman ang--"

I didn't let her finish because i slapped her.. then she smiled at me?

"Dana? Ynna?"

I turned only to see Sara staring with her eyes wide open.

"Sara, sabi naman sa'yo, hindi ako kayang patawarin ni Dana!" She said then walked out. Crying.

What the hell did just happen?!

---------------

Ynna's Point of View

There's really no point in trying to be friends with her. If soulmates really do exist, then we're soulfighters. We were meant to fight against each other.

As i was talking to her, i saw Sara walking towards us.

"Truth hurts, Dana. Nahihirapan sila sa'yo. Nasasakal. Who knows? Maybe next week, next month, si Andy naman ang--"

She didn't let me finish because she slapped me. Great. Just in time.

"Dana? Ynna?"

She turned only to see Sara staring with her eyes wide open.

If i can't be friends with Dana, then i'll just steal everything from her. Everything.

"Sara, sabi naman sa'yo, hindi ako kayang patawarin ni Dana!" I said then walked out. Crying.

It's showtime.

-------------

Sara's Point of View

"Punta muna ako ng powder room." Sabi ko kay Dave tapos iniwan ko siya. Aish. Nagulo tuloy yung damit ko. Ang likot likot talaga ng kamay ng lalaking yun. =___=

Sa right side yung powder room o sa left?

Habang naglalakad ako, may narinig akong nag uusap sa loob. Hindi ko makita kasi wala akong suot na salamin or contacts ngayon kaya puro shadow lang yung nakikita ko. Baka naman ibang bisita lang ni Dave kaya pumasok ako agad.

Slap.

Pagkalapit na pagkalapit ko, nakita ko agad na sinampal ni Dana si Ynna? Bakit?!

"Sara, sabi naman sa'yo, hindi ako kayang patawarin ni Dana!" Sabi ni Ynna tapos lumabas siya na umiiyak.

Hindi pa din ako makapagsalita. Sinampal ni Dana si Ynna. Tumakbo si Ynna palabas. Umiiyak si Dana sa harap ko. Ano ang gagawin ko?

"Dana, ano'ng--"

Hindi niya ako pinatapos, "Tell me, am i a burden to you?" Tanong niya habang umiiyak siya.

"Ano ba namang tanong yan? Of course not!"

"Then why didn't you tell me na may financial problems ka pala! I thought we're friends!"

"Because," bakit nga ba? Bakit ko nga ba hindi sinabi sa kanya?

"Because you don't trust me. Simple as that."

"Shut up, Dana. Hindi ko sinabi sa'yo because you already have too much on your plate. Ayoko ng makidagdag pa.."

Tumalikod siya tapos umiiyak ulit, "Then you admitted, i am a burden." Then she walked out.

Great, Sara! Akala ko ba ginagawa mo yun para tulungan si Dana? Eh bakit parang iba ang nangyayari?!

---------------

Dana's Point of View

I am a burden.

I went out to get some fresh air. I've been crying tons. Baka hikain na ako nito. I headed straight to Dave's rooftop for some alone time.

"You're all screwed up, Dana Kathryn Ferrer. You're a fcking extra baggage." I whispered to myself.

"Who told you that?"

"Holy Jesus," I said while placing my hand on my chest, "Why do you have to be appearing everywhere, Cyriel?!"

"Nauna ako dito," he said then he sat with his back leaning against the wall.

"Fine." Then i got up and started walking.

"Are we really doing this, Dana?" He said then i stopped, "This whole chasing thing, it tires me. Kung ayaw mo na talaga sa'kin, then please

let's be friends. I'm begging you, please consider me as a friend.."

Am i a burden to Cyriel, too? Nahihirapan din ba siya dahil sa akin?

"Am i a burden to you?" I blurted out.

He got up and stood in front of me, "A burden?" Then he stopped thinking, "You're not. I may be doing things for you, but that doesn't make you a burden, Dana. I'm doing these things because i love you, that's different from being a burden.."

"What things?"

He placed his hands inside his pocket, "Things. Things. Things i regret at times."

"Then you do regret helping me." I said.

He came close then pat my head, like the old times, "Partially? I lost you because of those things.. But then i want you to be happy. I can sacrifice for that. So please, stop thinking of yourself as a burden because you're not.. So, are we now friends?"

Cyriel Edrian Perez.

I nodded, "Friends."

-------------

Cyriel's Point of View

"Am i a burden to you?" Dana suddenly asked.

I got up and stood in front of her, "A burden?" Then i stopped to think, "You're not. I may be doing things for you, but that doesn't make you a burden, Dana. I'm doing these things because i love you, that's different from being a burden.."

"What things?"

I then placed my hands inside my pocket, "Things. Things. Things i regret at times."

Things i regret at night. Things i regret whenever i see you and Andy

together. Things i regret when i am alone.

"Then you do regret helping me." She said.

Do i regret helping her?

"Partially? I lost you because of those things.. But then i want you to be happy. I can sacrifice for that. So please, stop thinking of yourself as a burden because you're not.. So, are we now friends?"

I lost her because of Ynna. But i never blame her for that. It's my own choice.

She nodded, "Friends."

Friends. I think i can handle that.

I offered my hand, "Hello, I am Cyriel Edrian Perez, you are?"

She took my hand and shook it, "Dana. Dana Kathryn Ferrer."

"Dana. A beautiful name for a beautiful lady. Do you mind me asking why are you crying?"

"Naah. Just a petty fight with my best friend."

"Nag away kayo ni Sara?!" I asked.

"We just met pero kilala mo agad ang best friend ko? You must be a stalker." She tried to crack a joke but i didn't laugh.

"Bakit kayo nag away?" I asked again.

"Yung girlfriend mo kasi eh.." She said.

"Oh? Ano'ng ginawa mo sa kanya?"

"Shut up. I mean, si Ynna kasi!" She said with full irritation.

"What did she do?"

"Ewan ko. Basta. Burden, burden, burden."

Sinabi ni Ynna na pabigat si Dana?!

-----------------

Ynna's Point of View

"Let's talk."

Cyriel dragged me to the dark side of the garden. This is about her. Again.

"What?!"

"Ano na naman ba ang pinagsasabi mo kay Dana?!" He snared at me.

"The truth." I replied.

"The truth? Eh di dapat sinabi mo sa kanya yung totoong dahilan. Na may sakit ka. Na ginagawa namin to kasi may sakit ka."

1 year. Akala ko sa loob ng isang taon matututunan din akong mahalin ni Cyriel kahit papano. Hindi pa rin pala. Ginagawa pa rin niya to dahil dun.

"At may sakit ako dahil sa kanya. Dahil sa kanya!"

"Stop it, Ynna! Walang pumilit sa'yo na gawin yun. It was your choice."

"I did it because of her."

"Because of your selfishness."

"Because i love you." I said, looking into his eyes. Kailan mo ba ako makikita, Cyriel?

"You don't love me. Love is not selfish, Ynna. If you really do love me, sana hinayaan mo na lang ako kasama si Dana dati.."

"I don't care if i'm selfish as long as i have you."

"You have me now, aren't you contented?! Please lang, spare her." He

said. Almost begging.

"I won't. She killed my sister, she caused me this fcking illness, she stole your heart! I won't stop until i destroy her!"

He slapped me. For the first time, Cyriel slapped me.

"Tigilan mo na 'to, Ynna. Parang awa mo na.." He then kneeled in front of me.

Damn you, Ferrer! What is it about you para magpakababa ng ganito si Cyriel?!

"Hindi ako titigil, Cyriel. I'll crush her until she can't show her face. Ipapaintindi ko sa kanya na siya ang dahilan kung bakit ako mamamatay, ipapamukha ko sa kanya na pinatay niya ang kapatid ko! Worse

comes to worst, sasabihin ko sa parents ko na siya ang dahilan kung bakit sila mawawalan ng dalawang anak! You have no idea what they can do, Cyriel."

He stood up, "Marry me then, Ynna. I'll give you my name. Just please, tigilan mo na siya.."

----------------

Hello, this is so far my fave chap. Ang daming sampalan. Hahaha!

Ansabeh niyo naman? Henares- Perez wedding bells in the air. :"> Ynna Henares- Perez. Bagay ba? Lololols.

Feeling ko talaga humaba na naman to. Pero ganun pa din ang ending. Siya pa din ang makakatuluyan ng ating 'burden' na bida. Hohoho.

Gusto ko ng boyfriend na kagaya ni Dave, yung kamukha na din ng picture niya. =___=

Natatawa ako, sabi nung isang reader, tambayan daw ng Kpop fans ang message board ko. Napansin ko nga din. Puro Dream High, DBSK?HoMin/JYJ *screams Kim Jaejoong*, SuJu, Big Bang, MBLAQ ang napag uusapan. Hahaha!

Anyways highways, Hello kay Apol. Nandito ka din pala, wala man lang akong kamalay malay. Sa mga CC friends ko, si Ate Tyn, Alexness, (nagbabasa din ba ang self admitted na gwapong si Grei? Hahaha!) Bastaaaaaaa, hello, CC Friends! :">>> @reichgb: talagang paborito ako ng mga magnanakaw eh. Hahaha!

Vote and comment. Ipapakasal ko talaga si Cyriel kay Ynna pag hindi umabot ng 300 ang votes at comments. =___= ----> serious face.

Siya, siya, 'til next chap. :">

Like on fb: Eydee's Stories

40th Chapter

Sara's Point of View

"Are you out of your mind, Cyriel?!"

Kasama ko ngayon si Cy sa labas ng bahay nila Dave. Grabe. Hindi ko kinaya ang mga pangyayari sa loob. Parang, 'shet, ano nangyari?' Ang bilis eh, bigla na lang, galit na galit na sa akin si Dana, tapos bigla

bigla na lang, engaged to be married na si Cyriel kay Ynna!

"Siguro nga.." Sabi niya tapos tinakip niya yung kamay niya sa mukha niya.

"Pero kasi naman, Cyriel! Hindi ba masyado na 'yung gagawin mo? Kasal na yun eh! Pang habang buhay na 'yun! Ibang usapan na 'yun.."

Huminga siya ng malalim, "What's done is done, Sara. Tapos na eh, nakapagpropose na ako."

"Pwede mo pa namang bawiin, di ba? Sabihin mo nabigla ka lang o kaya joke time lang!" Pamimilit ko sa kanya. Hindi na 'to pwede. Oo, napatunayan ko na na mahal na mahal talaga ni Cyriel si Dana, pero 'tong papakasalan niya si Ynna para kay Dana? Sobra na 'to!

"Wag na.."

"Ha? Don't tell me gusto mo na talagang magpakasal sa kanya? In love ka ba kay Ynna?" Tanong ko sa kanya. Baka naman kasi na develop na din siya, mabait na naman si Ynna. Nagbago na siya.

"Alam mo naman na si Dana lang ang mahal ko eh."

"Eh bakit mo siya papakasalan?"

"Napag isipan ko na din 'to, kung hindi din naman si Dana ang ihaharap ko sa altar, kahit sino na lang siguro," tapos bigla siyang natawa, "eh nagkataong si Ynna. Bonus na siguro 'to, natulungan ko na si Dana, napasaya ko pa si Ynna. Iisipin ko na lang, nagccharity work ako."

Bigla naman akong natawa sa charity work niya. May pagka comedian din pala si Cyriel. Ngayon ko lang napansin.

"Pero.. si Dana? Paano si Dana?" Tanong ko sa kanya, baka sakaling magbago yung isip niya..

"The one that got away.." Mahina niyang sabi.

"Huh?"

"Search mo yung lyrics," tapos tumayo siya, "Alis na ako, sabihin mo na lang kay Dave happy birthday ulit."

------------------

Dave's Point of View

"Seryoso ka nga?!" Halos maibuga ko na sa mukha ni Cyriel yung iniinom ko. Nandito siya sa bahay ko. Kakatapos lang ng inuman kagabi sa birthday ko, nag iinuman na naman kami ni Cyriel. Anubayan.

"Oo nga. Ang kulet niyong dalawa ni Sara, bagay talaga kayo." Tapos ininom niya yung San Mig light.

"Tsk. Matindi na talaga sira ng ulo mo," tapos ininom ko din yung sakin, "Sino ba ang may sakit talaga? Si Ynna o ikaw? Ang labo mo, pare."

Bigla na lang siyang natawa, "Oo nga yata. May sira na yata ako sa ulo."

"Eh pano yan? Suko ka na kay Dana?"

"Ayoko pa pero.. Wala na, Dave. Mahal na niya si Andy." Sabi ni Cyriel tapos tumahimik siya. Ang tagal ko ng kaibigan 'tong lalaking to, simula pagkabata magkakasama na kaming tatlo. Ngayon ko lang siya nakitang ganito, yung parang wala ng buhay. Kahit siguro ano ang dumating sa kanya, tatanggapin na lang niya ng hindi nag iisip. Malala na ang kaibigan ko.

"Pano mo naman nasabi?"

"Wala lang, nararamdaman ko lang."

"Eh baliw ka pala talaga eh! Wala naman palang sinabi, nagcconclude ka agad. Si Dana yun, Cyriel. Alam mo namang malakas ang sapak nun sa utak kagaya ni Sara. Pag sinabi niyang gusto niya, hindi talaga, pag hindi niya gusto, gusto niya talaga. Magulo kaya ang isip nun." Paliwanag ko

sa kanya. Hindi naman sa kinakampihan ko si Cyriel, kaibigan ko din si Andy. Pero kasi, kung papakasalan lang din ni Cyriel si Ynna, ipagtutulakan ko na lang siya kay Dana. Panghabang buhay ang kasal kaya, wala pa namang divorce sa Pilipinas. =___=

"Basta, hindi ko kayang ipaliwanag eh. Nung nag usap kami kagabi.. parang wala na eh."

"Sigurado ka? Eh ang tagal kang hinintay ni Dana! Almost two years, pare! Sa tingin mo ganun ganun ka na lang makakalimutan nun?"

"Ewan. Teka, bakit mo ba 'to sinasabi? Lagot ka kay Andy niyan."

Tignan mo 'tong lalaking 'to! Magpapakasal na sa babaeng hindi naman niya mahal at lahat, si Andy pa ang naisip! Meron pa bang mas selfless sa kanya?

"Okay lang yan. What you don't know won't hurt you."

"Ulol."

Tapos biglang nagring yung phone niya, "Hello? Dito kila Dave.. Ngayon na? Sige." Tapos binaba na niya.

"Sino yun?"

"Si Ynna."

"Bakit daw?"

"Nandun na daw yung gagawa ng wedding cake."

Naibuga ko yung iniinom ko, "Bakit ang bilis naman yata?!"

Di ba kakapropose niya lang kahapon?!

"As soon as possible sabi ng parents niya. Eight years, pare. Eight years lang. Kaya ko 'to."

---------------

Dana's Point of View

It's been 3 days simula nung birthday ni Dave. Tatlong araw na din kaming hindi nag uusap ni Sara. Actually, sinusubukan niya akong kausapin pero hindi ko siya pinapansin. Magsama sila ng Ynna niya!!

"Beb, spaced out ka na naman? Problema?"

I sighed, "Same old, same old.."

Niyakap niya ako, "Kausapin mo na kasi. Ikaw din, baka maging forever ex best friend mo na siya.."

Hinampas ko siya sa braso, "Don't say such things! Baka magkatotoo!" Tapos nag knock on wood ako.

"Tignan mo 'to, pag nandiyan si Sara, todo makaiwas, pag wala naman, namimiss. Ang gulo mo talaga."

"Mahal mo naman." Tapos nag belat ako sa kanya.

"Mahal na mahal na mahal," tapos nagkiss kami.

"DK!!" Naputol yung kiss namin dahil kay Kim. Asar lang. =___=

"Why?!" Naiirita kong sabi. Yung kiss ko, Andyyyy.

"You won't believe it!!" She said.

"Ano nga? Cliff hanger naman masyado eh."

"Kasi---- Ano ba yan! Hindi ko masabi!!" Tapos kinuha niya yung smoothie ko at ininom. Talk about gross. Nainuman ko na yun eh. =___=

"Kalma lang, Kim. Ano ba yang balitang nasagap mo na halos hindi ka na makapagsalita?" Ano nga kasi yun? Na curious tuloy ako bigla bigla. Grabe lang kasi maka react eh. News of the year ba ito?

"Okay, here it goes. Wag kang mabibigla ha?"

I nodded.

"Ikakasal na si Cyriel at Ynna!"

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!

Ikakasal na si Cyriel at Ynna!?!

Ano daw?!

"Are you nuts, Kim? Ano'ng ikakasal? Eh nag aaral pa kaya tayo!" I said. Almost shouting actually.

Bigla kong naramdaman na tinanggal ni Andy yung kamay niya sa kamay ko. Selosong boyfriend. =___=

"Beb naman! Wag kang magselos, okay? Friends kami ni Cyriel kaya natural mag alala ako." Paliwanag ko.

"Friends?"

"Yup. Friends. So quit being jealous, alright?"

Then he nodded.

"So now, Kim. Start explaining. Where the hell on earth did you hear that news?!"

Huminga siya ng malalim, "Ganito kasi yun, di ba alam niyo naman na boyfriend ko si Clarence ngayon? Eh di pinuntahan ko siya sa bahay nila. Hindi ko naman alam na kapatid niya si Cyriel! Mga bwisit kayo, hindi niyo man lang sinabi sa akin!!" Tapos pinalo palo niya kami ni Andy. Baliw talaga.

"Anyways, nagulat ako kasi nandun yung parents nila. Eh kasi ang alam ko, hindi umuuwi ng Pilipinas yun kasi sa States naka based yung main business nila, so nagulat ako nung nandun sila. Tapos ayun, pinakilala ako ni Clarence bilang katulong niya. Hayop na yun!!" Tapos nagsisigaw siya. Mukang timang lang. =___=

"Tapos yun nga, nalaman kong kaya sila umuwi dito ay para sa kasal ni Ynna at Cyriel. What the heck di ba? Hindi to joke time kasi umuwi ang parents ni Cyriel!!"

Okay, Dana. Breathe in, breathe out..

AAAAAAAGH! Bakit ako naiinis?!!

"Beb, san ka pupunta?"

"Magsshopping." Tapos umalis na ako agad.

----------------

Andy's Point of View

calling..

Dave Cruz

Tinawagan ko si Dave pagkatapos na pagkatapos umalis ni Dana. Kailangan kong malaman kung totoo ba yung sinasabi ni Kim.

("Bakit?")

"Seryoso ba? Papakasalan niya talaga yun?"

("Oo eh. Ewan ko ba dun.")

So, totoo pala talaga. Ano bang nakain ni Cyriel?!

"Nasan ka ba? Puntahan kita."

("Nandito ako sa Meero's.")

Tapos binaba ko na yung tawag.

Alam ko niloko ko si Cyriel pero pakakasalan si Ynna? Wala sa usapan namin yun! Kaibigan ko yun eh, hindi ako papayag na sirain niya yung buhay niya ng ganun ganun na lang. Hindi niya naman mahal si Ynna kaya bakit niya papakasalan yun?

After 20 mins, nakarating na ako sa Meero's. Nandun si Dave sa gilid kaya pinuntahan ko na siya. Umorder na din kami ng pagkain.

"Bakit niya daw ba gagawin yun?!" Naiinis na tanong ko kay Dave. Sino ba naman kasi ang hindi maiinis?

"Alam mo naman yung dahilan, nagtatanong ka pa. Seriously, Andy, kailan mo ba sasabihin kay Dana?" Tanong sa akin ni Dave.

"Hindi ko alam. Ewan ko."

Natatakot ako. Natatakot ako na pag sinabi ko kay Dana, iiwan niya ako.. Hindi ko alam ang gagawin ko pag iniwan niya ulit ako. Kung dati kinaya ko pa, ngayon hindi na. Mahal na mahal ko na siya..

"So papayag ka na makasal yung kaibigan natin dun sa babaeng yun dahil sa'yo?"

"Dave naman kasi, hindi naman yun ganun kadali.."

Iniisip ko palang, natatakot na ako.

"Sasabihin mo din naman sa kanya yun eventually, why delay, Andy? Kailan mo sasabihin? Kapag kasal na si Cyriel sa babaeng yun? Seriously, ganyan ka na ba ka selfish?"

"Pero.. si Dana lang ba talaga ang makakapigil?"

Hindi ba siya pipigilan ng magulang niya? Papayag ba silang magpakasal ang anak nila sa babaeng yun?!

"Si Dana lang. Sabi nga niya sa'kin, kung hindi din daw si Dana ang papakasalan niya, kahit sino na lang daw. Eh kahit siguro si Nof ang ipakasal ko dun papayag yun eh."

"Tangina naman."

"Oo, Andy. Tangina talaga kaya sabihin mo na. Maawa ka naman kay Cyriel. Papayag ka bang makasal siya dun? Tangina! Konsensya naman!"

"Sasabihin ko na.. Sa Thursday. Wag lang bukas, Dave. Susulitin ko lang bukas habang magkasama pa kami.."

----------------

Ynna's Point of View

"Danielle? Where the hell? Kanina pa ako dito sa Meero's!"

I'll be meeting Danielle, our wedding planner, here at Meero's. Supposedly, kanina pa dapat siya dito.

("I'll be late. Eat first. Sorry.")

I'm left with no option, kakain muna ako. Pasalamat siya i'm in good mood. I'll be meeting Cyriel's parents tonight. I have no plans of ruining my day.

I ordered vegetable salad and fruit juice. I stood up and walked towards the powder room nung makita ko si Dave at Andy sa gilid ng restobar. Ano'ng ginagawa nung dalawang yun dito?

I silently went near them to eavsdrop.

"Si Dana lang. Sabi nga niya sa'kin, kung hindi din daw si Dana ang papakasalan niya, kahit sino na lang daw. Eh kahit siguro si Nof ang ipakasal ko dun papayag yun eh." Dave said.

I couldn't care less. Ako ang papakasalan ni Cyriel. Wala na akong pakielam sa iisipin nila.

"Tangina naman."

"Oo, Andy. Tangina talaga kaya sabihin mo na. Maawa ka naman kay Cyriel. Papayag ka bang makasal siya dun? Tangina! Konsensya naman!"

"Sasabihin ko na.. Sa Thursday. Wag lang bukas, Dave. Susulitin ko lang bukas habang magkasama pa kami.."

What?! Sasabihin niya kay Dana sa Thursday?!

I won't let this happen!

calling..

Mom

("Hija, may problema ba kay Danielle?")

"No, mom. Can i ask for a favor?"

("Of course. Anything for you. What is it?")

"I want a civil wedding tomorrow, Wednesday, mom."

("Civil wedding? I thought you want a church wedding?")

"Yes. But i want to be married tomorrow. Will you arrange that for me?")

("Of course, Ynna. You know i'll do anything..")

Then the line went dead.

Dana, i'll make sure na bago mo malaman, ako na si Mrs. Cyriel Edrian Perez.

-----------------

Ansabeh ulit? Hahaha! Ayaaaaaaaaaaan na. Ano na naman ang binabalak niyo? Masagasaan si Ynna habang papunta sa munisipyo? Hahaha! Morbid niyo, guys. :"> Nakakatakot yung mga comment niyo kay Ynna! Hahaha!

300 votes ulit.

Nakakapagod. Kumakanta ako sa pasyon. Hahaha! Pero ang saya kasi wala silang magagawa kahit pangit ang boses ko. ^____________^

Let's be holy, guys. :))

Vote, comment, be a fan.

@everydaypissed, sa'yo to nakadedicate, nagloloko yung dedication button, ayaw mapindot. Baka mamaya or bukas okay na. Basta para sa'yo itoes :">

Like on fb: Eydee's stories

42nd Chapter

Time: 2 pm

Cyriel's Point of View

"Yung payatot nasa baba."

Nandito ako sa kwarto at gumagawa ng plate ng biglang pumasok si Clarence para sabihin yun. Aish. Nandito na nga siya kagabi, hanggang ngayon pupuntahan niya pa din ako?!

Bumaba na ako tapos nakita kong kausap niya si mom. Pasalamat siya hindi alam ni mom ang sakit niya, kung hindi, baka kahit lapitan ako hindi niya magawa.

"Ano'ng kailangan mo?" I asked her.

"Don't treat her like that, baby."

"Sorry, mom."

"Alright, baby. Oo nga, hija, san ba kayo pupunta ni Cyriel?"

"We were supposed to meet the wedding planner today during lunch but since 2 pm na, i decided na pumunta na lang sa Manila Cathedral for church reservations."

Tapos lumapit siya sa akin at kumapit sa braso ko. Sanayin mo na ang sarili mo, Cy. Magiging asawa mo na yung babaeng yan. Magsanay ka na.

"The wedding planner should do that, right?"

Ngumiti naman siya, "Gusto ko po kasing maging hands on sa preparations sa wedding namin. I'll marry only once so i should give my best."

My mom smiled, "I really like you for my son. O siya, you better go. Traffic pa naman ngayon. If you don't have any appointment tonight, have dinner with us again."

"Sure, auntie."

"From now on, call me mom, hija."

She blushed, pati ba naman pagbblush naccontrol niya?

"Sure, mom."

-------------

Ynna's Point of View

"October 19 it is. Thanks," i said then i smiled. As i have said, we went here at the Manila Cathedral for church reservation. Even though we will have a civil wedding later, tuloy pa din ang kasal namin sa simbahan. Save the date. October 19.

"Babe, okay lang ba kung may pupuntahan pa tayo?" I asked.

He just shrugged his shoulders, "May magagawa ba ako?"

I smiled. I drove to the Makati Municipal Hall. My mom and my private nurse is already waiting for me.

I clung onto his arms and lead him to the Mayor's office. Nung nasa tapat na kami ng Mayor's office, he asked me, "What are we doing here?!"

"Let's go inside first then i'll tell you."

-------------

Time: 3:30 pm

Sara's Point of View

"Honey Babe, kanina ka pa pabalik balik. Maupo ka muna kaya?"

Kanina pa kasi ako pabalik balik dito. Di ako mapakali. Parang may mangyayaring masama eh.

"Eh kasi naman, Honey Babe, kinakabahan ako. Hindi ko din maintindihan eh."

Hinila niya ako paupo, "Everything will be alright, Sara. At this point, malamang sinasabi na ni Andy yung totoo kay Dana."

"Really?!"

"Yes. Nakausap ko siya kagabi, he'll confess today. Relax ka lang."

Sasabihin talaga ni Andy yun? Kinakabahan ako!!

-----------------

Cyriel's Point of View

"Now, Ynna. Bakit tayo nandito? At bakit nandito ang mama mo at nurse

mo?" I asked her.

Sa totoo lang, parang alam ko na kung bakit kami nandito. Pero gusto kong makasigurado.

"We'll get married today.."

Fck. Fck. Fck.

"Hindi mo ba kayang maghintay, Ynna? In less than a month, i'll be yours. Hindi mo ba kayang ibalato sakin yung 1 buwan na yun?" I pleaded.

Isang buwan na nga lang yung natitira sa akin, babawasan niya pa.

"What is one month, Cyriel? May balak ka bang hindi ituloy ang kasal kaya ayaw mong pumayag?" Sabi sa akin ng nanay ni Ynna. Sa totoo lang, nakakatakot ang mama niya dahil napaka protective nila kay Ynna.

"Hindi naman po sa---"

"Then marry her. Make my daughter happy." She said, no, more like commanded.

-----------------

Time: 5:30 p.m.

Andy's Point of View

Nandito kami ngayon, walang nagsasalita. Eto na yung kinatatakot mo, Andy. Yung hindi ka kausapin ni Andy. Gago ka kasi! Tanggapin mo yan!

"Dana.."

Kanina ko pa siya sinusubukang kausapin pero hindi niya ako pinapansin.

"Please naman, kausapin mo ako. Kahit mura murahin mo na ako.. Just please, wag mo akong hindi pansinin.."

Hindi pa din niya ako pinapansin. Tangina. Alam ko naman na eto yung mangyayari, yung hindi niya ako kakausapin ni titignan pag nalaman niya pero tangina lang, hindi ko alam na ganito pala kasakit yun.

"Did Cyriel know what you did?" She asked.

She's calm pero alam ko, galit siya sa akin. Sa ginawa namin.

flashback...

"Good job, Andrei."

Tangina, Andy. Ano bang ginawa mo?! Ano bang pumasok sa kokote mo at nagawa mo yun kay Dana at Cyriel?! Nasan na yung sinasabi mong may the best man win?! Tangina talaga! Tsaka bakit ba nagpasulsol ka sa babaeng 'to. Wala ka bang tiwala kay Dana?!!

"Hey, why are you dragging me?!"

Ayoko na. Hinila ko tong babaeng to. Hindi ko kayang magalit si Dana at Cyriel sa akin. Sasabihin ko yung totoo. Ipapaliwanag ko sa kanila yung totoong nangyari. Kung totoo man yung sinasabi niya tungkol kay Dana, i'm sure she has her reasons. Hindi si Dana yung tipo ng taong magpapahamak sa iba. I know her.

Pumunta ako kay Dave. Wala pa din siyang alam sa mga nangyari, ang alam lang niya, nag away kami ni Cyriel. Hindi niya alam na nakita kami ni Cyriel ni Dana na magkatabi sa kama..

"Dave, si Cyriel?"

Tumingin muna siya sa akin na parang nagtataka kung bakit kasama ko tong babaeng to.

"Uuwi na daw siya. Teka, ano bang nangyari? Bakit ba kayo nag away?"

"Basta. Saka ko na lang sasabihin sa'yo."

Pumunta kami sa condo ni Cyriel pero wala siya dun kaya dumiretso na lang ako sa bahay nila. Andy!! Kailan mo ba gagamitin ang utak mo?!

Nakita ko si Clarence kaya sa kanyan ko tinanong kung nasan yung kapatid niya, "Si Cyriel?"

"Tignan mo sa kwarto."

Umakyat na kami sa kwarto niya. Nung nasa harap na kami ng pinto, tangina, kinakabahan ako.

Sinubukan kong kumatok pero walang sumasagot kaya pumasok na ako sa loob. Pagpasok ko, napakagulo ng kwarto niya. Andy, kabahan ka na. Alam mo kung paano magalit si Cyriel.

Nakita ko siya sa may gilid, dumudugo yung kamay niya. Sinuntok niya pala yung salamin kaya ganun..

"Cyriel.." I said. Tinignan niya ako pero hindi siya nagsalita.

"Magpapaliwanag ako.."

Tinignan niya ako, "Ano? Ipapamukha mo pa sakin kung gaano ka kagaling? Ggo ka talaga! Akala ko ba irerespeto natin kung ano man ang desisyon ni Dana? Gaano ba kahirap intindihin yun, Andy?!"

"H-hindi sa ganun.."

Binato niya yung baso sa gilid niya, "Please lang, tigilan mo na ako. Baka mapatay lang kita."

"Cyriel.."

Bigla siyang tumayo tapos lumapit sa akin at sinuntok ako ng sinuntok.

"Gago ka talaga!"

Sinuntok niya lang ako ng sinuntok. Hindi ako lumaban. Alam ko naman na ako ang may kasalanan. Tanggapin mo yan, Andy. Gago ka eh.

Nung mapagod na siya, binitiwan niya na ako hanggang sa mapaupo ako sa

sahig.

Pinunasan ko yung labi ko. Puro dugo.

Tinignan ko yung babaeng kasama ko. Nakatingin lang siya sa amin. Mukhang natakot siya. Ngayon niya lang yata nakita si Cyriel na galit. Lagi kasing tahimik at kalmado si Cy. Bihira lang magalit.

"Tapos ka na ba?" Tanong ko sa kanya, "Kung tapos ka na, sana naman pakinggan mo na yung sasabihin ko.."

Sinubukan kong tumayo kahit ang sakit pa din ng katawan ko. Hirap din akong magsalita dahil sa suntok niya sa akin..

"Pakinggan mo ako.. Hindi totoong may nangyari sa amin ni Dana.."

Napatingin siya sa akin.

"Wag mo akong lokohin, Andy. Wala akong pakielam kung may nangyari sa inyo. Kahit pa may nangyari sa inyo, tatanggapin ko pa din si Dana."

Napatigil ako. Mahal niya talaga si Dana. Ang gago ko lang talaga.

"Makinig ka muna. Walang nangyari.. Pinlano niya lang lahat ng 'to," tapos tinuro ko yung babaeng kasama ko.

Tinignan siya ni Cy, "Magkasabwat na pala kayo ngayon." Tapos inismidan niya ako. Tangina. Eto ang ayoko sa kanya, pag galit siya, hindi siya nakikinig sa mga sinasabi ko.

"Tangina naman, Cyriel! Pwedeng makinig ka muna?!" Sigaw ko sa kanya.

Tinignan niya lang ako.

"Sabihin mo sa kanya lahat ng nangyari.."

Tinignan lang ako nung babae.

"Hoy! Magsalita ka nga!"

Hindi pa din siya nagsasalita.

Nilapitan ko siya tapos hinawakan ko yung magkabila niyang balikat, "Tangina naman! Magsalita ka!"

"I'm sorry, Andrei. Pero.. hindi ko talaga kayang magsinungaling. Alam mo sa sarili mo na may nangyari talaga sa inyo ni Dana. Please lang, umamin ka na lang.. Wag mo na akong piliting magsinungaling para sa'yo.."

Napaupo na lang ako sa mga sinabi niya. Tangina. Bakit ba ako nagpaloko sa babaeng 'to?!

"Cyriel, please. Maniwala ka sa'kin. Kaibigan mo ako, kilala mo ako.."

Tinignan ako ni Cyriel, "Kilala nga kita. Alam ko yung kaya mong gawin. Please lang, tantanan mo na ako, Andy. Baka hindi ko na mapigilan yung sarili ko."

Lumabas na ako sa kwarto niya.

Andy, ang bobo mo!!

present...

"Dana, sinabi ko sa kanya yung totoo. Sinubukan ko naman.. Please, wag kang magalit sa akin.."

Madilim na, pero kahit ganun, nakita kong tumulo yung luha ni Dana. Pinaiyak mo na naman siya, Andy. Ang galing mo lang talagang magmahal.

"Iuwi mo na ako."

Tapos tinalikuran niya ako at pumasok sa sasakyan ko.

-----------------

Time: 8:00 pm

Dana's Point of View

I went out of Andy's car without looking at him.

Damn, Dana! Ang tanga mo! Bakit ba kasi naniwala ka sa mga babaeng yun?!

flashback...

Nandito pa din ako sa cubicle. Bwisit talaga yung haliparot na yun! Talaga bang gagawin niya yun para lang bumagsak ako?!

"Like ew? May AIDS si Prof. Grei?"

"Don't know, girl. I just heard it."

Si Prof. Grei yung nagbagsak sa akin! Totoo bang may AIDS siya? Sht! Baka mahawa si Ynna!

Lumabas ako ng cubicle kahit namamaga na yung mata ko sa kaiiyak para tanungin kung totoo nga yung sinasabi nila. Pero nung paglabas ko, wala na sila. Hahabulin ko sana sila para sabihin yun pero,

Mama

calling...

calling...

"Mama Hello? Ma, bakit po?"

Imbis na si mama ang sumagot, si papa ang narinig ko.

"Walangya kang bata ka! Ano tong grade mo? Singko? At major subject pa ang binagsak mo? Talaga bang ginagalit mo ako?"

"Pa, magpapaliwanag po--"

"Wag ka ng magsinungaling. Malandi kang bata ka! Wala ka ng ginawa kundi maglandi! Bat hindi na lang ikaw ang namatay!"

Pagkatapos binaba na niya.

Bakit ba hindi niya ako tanungin kung ano talaga yung dahilan? 18 years. Sa 18 taon ng buhay ko, siya yung tinuring kong ama. Hindi niya ba ako kilala para hindi niya malaman na ginawa ko na lahat ng makakaya ko para

maging proud siya sakin?

"Aaah. Nakakaawa ka naman. Sayang naman yung pagka blooming mo kung iiyak ka lang. Hahaha."

Si Ynna, siya ang may kagagawan ng lahat ng 'to.

"Once and for all, pagod na ako sa mga ginagawa mo. Ano ba ang laro mo? Blackmail- blackmailan?"

"Hindi pa ako napapagod eh."

"Ano ba kasi ang nagawa ko?"

"Bobo ka ba o ano? Di ba sinabi ko na sa'yo? Ibigay mo lang si Cyriel sakin, titigilan kita."

Si Cyriel, si Cyriel, kontrolado ko ba ang isip niya?

"Ilang beses ko ba sasabihin sa'yo? Hindi ko nga kontrolado kung ano ang gagawin at iisipin niya!"

"Ang gusto ko lang naman, iwanan mo siya. Iyon lang. Madali lang naman, di ba?"

"Pag nilayuan ko ba siya, sigurado kang lalayuan niya ako?"

"Hah, ang kapal din ng mukha mo noh? Eto lang ang lilinawin ko, sumuko ka na hanggang may natitira pa sa'yo, dahil pag ako nainis, lahat yan, mawawala sa'yo!"

"Ynna naman kasi, hindi ko nga kayang sundin yung gusto mo. Ang dami dami namang lalaki dyan eh..

"Bakit? Madami din namang lalaki dyan ah, bakit si Cyriel pa ang napili mo? Ha?! Ano?!"

"Alam mo, hindi ko na talaga alam ang gagawin ko sa'yo. Lumaban ka naman ng patas, huwag mong idamay ang grades ko!"

"Well then, I pity you. Hindi ako lumalaban ng patas eh. Pipiliin mo

kasi ang kakalabanin mo. Kahit anong course, kahit anong school, kung hindi ka susunod sa gusto ko, asahan mong hindi ka makakatapos. I won't be a governor's daughter for nothing. I could always pull some strings."

Then she left. Balak ko pa naman sanang sabihin sa kanya yung narinig ko. Pero, Ynna. Hindi ka lumalaban ng patas. At matalino ka naman siguro, alam mo na ang mga ginagawa mo.

present...

Ang tanga tanga mo, Dana! Kung sinabi mo sa kanya, eh di sana hindi nagka letse letse yang buhay mo! Pero malay ko ba na hindi sila gumamit ng protection? Ang tanga din niya! Bwisit!

Pagkaalis na pagkaalis ni Andy, kinuha ko yung sasakyan ko at pumunta sa bahay nila Cyriel. Tinignan ko yung bahay nila, ilang taon din nung huli

akong nakapunta dito..

------------------

A/N:

Heloes pfouwhz. Ajejeje.

Yung ginawa ko kanina, biglang nabura. Sigaw ako ng sigaw dito!! Pero okay na din, tingin ko mas better yung version na itech. Hahaha!

Nga pala, i'm promoting, Good Girl Gone Bad Side Story: Good Girls Gone Wrong by @JaneHale. Love story yan ni Kim at Clarence. Maganda yan, *winks* Buksan niyo yung external link para mabasa niyo.

Anyways, malapit lapit na din to matapos. Pero bago to matapos, i'll post my upcoming story. "Seducing Drake Palma" Hihihi. Maganda din 'to, promisz.

Ayowns. Votey vote. 350 na nga lang. Hahaha! Ang loooooooooong comments are VERY much appreciated. *winks*

Ang saya saya. Ang gaganda ng fanfics. Read those, guys. Parang ako lang din ang gumawa. Hahaha!

Anyways, let's be happy and spread humility. Bow.

Isa pang oo nga pala, yung chp 41, para sa mga hindi mabasa, be a fan po muna then mababasa niyo na yun. Baka kasi malito kayo eh.

Salamat sa mga nakachat ko, message posts na nakakaintindi sa'kin. You know who you are, guys. *super wink*

-Eydee Ganda

ps, @Missfan, i have this hunch na isa ako sa mga author na sinasabi mo. Idol mo ako, right? Then unfan. Hintayin mo lang yung note ko. May poise ako at lalong hindi ako nagtatago sa ibang social networking account. Lahat ng sinasabi ko, nasa message board ko. O siya, pati dun sa fb group namin g CC writers. Dun lang, kuha mo? Ikaw, bakit ka gumawa ng bagong account? Duwag much? Tae. Nababanas talaga ako sa'yo. FYI, matalino akong tao. I know who you are. Hintayin mo lang talaga yung note ko. At isa pa! Wag kang paepal masyado. Drop the names. Takot ka masyado. Aish. Hindi ako makapag isip ng tama. Bwisit.

Sa mga readers ko, i'm stating my opinions. Sana naiintindihan niyo yun. Wag masyado makitid ang utak. Nakakabwisit lang talaga. Sorry. Sorry. Naiinis lang po talaga ako ngayon.

43rd Chapter

Time: 7 pm

Ynna's Point of View

I hugged him,

My husband.

"Shall we come in?" I asked him with a big smile plastered on my face.

It feels so good calling Cyriel my husband. Kahit na alam kong napilitan lang siya kanina, i don't care. All i care is that now, he's mine 'til i die.

flashback...

"Then marry her. Make my daughter happy." My mom told Cyriel.

I know for a fact na takot si Cyriel sa parents ko. Why? Because he knows what they can do. I remember nung isang time na gustong umuwi ni Cy sa Pilipinas, my mom went to the States and threatened him na guguluhin niya ang buhay nung babae niya pag ginawa niya 'yun. My mom didn't know and still do not know na si Dana yung babaeng dahilan kung bakit hindi ako mahal- mahalin ni Cy. Cyriel would never tell her that, and he would never allow me to.

Hindi na sumagot si Cy, instead, pumunta siya sa tabi ko.

"Let's start now?" My mom asked the Mayor, who happens to be a close friend of my father. Kaya naman hindi ako natatakot; my mom's here, the mayor is on my side. I've got all that i need.

The process started. Cyriel would just nod. Ynna, just calm down. Don't

you cry now. The end justifies the means. Kahit napipilitan lang siya, in the end, he'll still be my husband.

"We are gathered together here in the presence of these witnesses to join this man and this woman in matrimony, which is an honorable estate, and is not to be entered into unadvisedly or lightly, but reverently and discreetly. If

anyone can show just cause why this man and this woman may not lawfully

be joined together, let them speak now or hereafter remain silent."

We all remained silent. No one would dare speak. Not even Cyriel..

"Ynna Henares, will you take this man to be your wedded husband,

to live together in the estate of matrimony? Will you love, honor and keep

her; in sickness and in health, and forsaking all others, keep yourself only

unto her, as long as you both shall live?"

I smiled despite the fact that i was already about to cry, "Of course, your Honor."

Then the Mayor proceeded and this time, asked Cyriel, "Cyriel Perez, will you take this woman to be your wedded wife, to live together in the estate of matrimony? Will you love, honor and keep her; in sickness and in health, and forsaking all others, keep yourself only unto her, as long as you both shall live?"

Cyriel just stared at the floor.

A minute had passed, still, his eyes are glued on the floor.

The moment my mom realized what Cyriel is doing, he went near him and

whispered something.

I don't know what she said to Cyriel.. I just saw Cyriel saying I do to the Mayor after that.

"Now, by the authority vested in me by the Republic of the Philippines, I pronounce you to be husband and wife and extend to you my best wishes for a successful and happy married life together."

present...

"Shall we come in?"

We're now here inside their house. His mom told me to dine with them again. Cyriel told me awhile ago not to tell anyone about our marriage. I just nodded but deep inside, i was hurt. He's ashamed of me. Who wouldn't?

----------------------

Time: 8:30 pm

Dana's Point of View

Dana naman! Thirty minutes ka nang nakatayo dito! What to do?! Bakit ba

naman kasi wala kang number ni Cyriel?! Magkagalit pa kayo ni Sara, which means pati si Dave, hindi ko din pinapansin!

Aish! Mukha na akong tanga dito, kinakausap mag isa ang sarili.

Who to ask?

Who to ask?

Who to ask?

Kim! I'll ask Kim.

calling..

Kim Miranda

("What's up?")

"Uhm.. Can i ask for a favor?"

("Sure. Wag lang acad related.")

"Hindi naman eh. Uhm.. May number ka ba ni ano.. Ni Cyriel?"

("WHAT?! Why in the world are you asking for his number, DK?!!")

"Long story, Kim. I need his number badly.. Meron ka ba?"

("Wala eh, but i have his brother's number.")

"Can you send it to me?"

("Sure. Basta kwento mo sakin next time ha?")

"I will. Thanks, Kim."

After a minute of quiet deliberation, i dialled Clarence's Number.

Ilang rings na din pero hindi sumasagot. I was about to end the call

when someone spoke, "Who are you?"

It gave me chills. Kaboses niya si Cyriel.

"I-i'm Dana, Cyriel's friend."

"Cyriel's friend?"

Ex-girlfriend, to be exact.

"Uhm, yes. I was---"

I wasn't able to finish because i felt someone's watching me so i turned around.

It turned out that Clarence was just behind me, his back resting on his black mercedes.

"So, you're the great Dana," he said then he looked at me from head to toe, "Not bad."

I raised my brow, "Excuse me?"

"Why are you looking for my brother?"

"I need to ask him about.. About something."

He just shrugged his shoulders, "Do you think that could wait?"

"Why?"

"His fiance is still inside the house."

Napayuko na lang ako. Nyeta naman talaga! Si Ynna na naman! Siya na naman! Palagi na lang siya! Naiiyak na ako. Bwisit naman eh!

"On the second thought, let's come in?" He asked me.

I just nodded while he wiped my tears, "Wag ka ngang umiyak. Ayaw ni Cyriel ng iyaking babae."

I now know why Kim is crazy about this guy.

------------------

Cyriel's Point of View

"So, how's the wedding preparations?"

Nag uusap lang sila tungkol sa kasal. Hindi nila alam, kasal na kami. Buhay naman oh! Bakit ba kasi nagkaganito?!

For the past hour, puro kasal kasal kasal. Hindi ba nila napapansin na hindi ako masaya? Sabagay, ni hindi nga nila kami nakitang lumaki ni Clarence eh, malamang, hindi din nila alam kung kailan kami masaya o malungkot. Tss.

Pinaglaruan ko na lang yung pagkain ko ng...

"Clarence, why--- And who's that lady beside you?"

"Ah. Mom, this is Dana, my friend."

My mom smiled at them, "Join us, Dana?"

I stared at her. Stared. Alam ko naman na hanggang doon na lang ako ngayon eh. Suit yourself, Cyriel.

They joined us. Magkatabi si Clarence at si Dana.

Cyriel!! Tanga ka talaga!!

flashback...

"Paano pag ikaw naman ang pinakilala ko sa parents ko? Hindi ka ba kakabahan?"

"Weh? Ipapakilala mo ko? Hindi nga? Kailan?"

"Punta tayo ng U.S.?"

"Nasa States ba sila?"

"Obviously, yes."

"Tss. Akala ko naman."

"Don't worry, pag dumating sila, ikaw ang una kong sasabihan."

"Talaga?"

"Oo naman."

present...

Aish! Sabi ko, ipapakilala ko siya sa parents ko.. bilang girlfriend ko! Nyeta naman. Ano nangyari? Pinakilala siya ni Clarence bilang kaibigan niya. Nyeta talaga!! Alam naman ni mom na ang kaibigan kay Clarence, iba ang meaning. Friends with benefits. Nyeta, Cyriel!!

"So, hija, saan kayo nagkakilala ni Clarence?"

My mom smiled at her. I think she likes Dana. What's not to like about her?

In my mind, mas maganda sana kung ganito, 'So, hija, saan kayo nagkakilala ni Cyriel?' That would be better. But dream on, Cyriel. Wala na!

"Stop interrogating her, mom," then he looked at Dana, "Go upstairs, 5th room to the left. Wait for me there."

Tinignan lang siya ni Dana.

"Go now. Ako na ang bahala kay mom."

"I'll go now, auntie. Excuse me po." Then she went upstairs.

Fuck! Ano'ng gagawin niya sa kwarto ni Clarence?!! Di ba may girlfriend pa siya?!

----------------------

Ynna's Point of View

"Who's she, Clarence?" Mom asked Clarence again. I can call her mom now. She's now my mom, technically.

"She's a friend, mom. Ang kulit niyo naman eh."

"A friend? And why is she inside your room then?"

"We'll discuss about something."

"Something?"

"Something important."

Mom just nodded, "What's her full name, by the way?"

"Dana whatever, mom. Stop asking questions. I'll go now."

Then he went upstairs also.

I looked to my left only to see Cyriel's hands trembling. He's affected. Sino nga ba naman ang hindi? Ang pinakamamahal mong babae, nasa loob ng kwarto kasama ang kapatid mong playboy.

Mom suddenly spoke, "Hmm. Clarence's taste is really good. Ariza would still be the best for him but too sad they're not together. Kim's good

but i like Dana better for him."

Biglang tumalsik yung steak sa plato ni Cyriel.

"S-sorry," he mumbled, "Mom, i think Ynna better go. Pagod na ako. We need to rest."

Then he escorted me to the door. He didn't even say a single word. Hinatid lang niya ako at tinalikuran. What a great way to start our married life.

--------------------

Cyriel's Point of View

Pumunta na ako sa kwarto.

"Aaaaah!"

Peste. Naibato ko kung ano man yung bagay na makita ko.

Clarence, malaman ko lang talaga na may ginawa ka kay Dana, kakalimutan ko na kapatid kita!

"Aray!"

Napatingin ako sa sumigaw. Si Clarence pala.

"Ginagawa mo dito?!"

"Chill, bro. Naliligo pa si Dana eh."

Napatayo ako tapos hinatak ko yung kwelyo niya, "Gago ka ba?!"

Bigla naman siyang tumawa, "Hahaha! Shit, Cyriel! Ganyan palang magselos ang little brother ko!"

Binitiwan ko na siya, "Ano bang kailangan mo?!"

"Relax lang. Hindi ko gagawin yung only love mo."

Tinignan ko lang siya. Paano niya nalaman yun? Hindi ko naman kinukwento si Dana sa kanya.

"Punta ka sa kwarto ko. Mag usap nga kayo. Tss."

Nauna siya tapos sumunod na lang ako.

--------------------

Dana's Point of View

5th room to the left. Found it. Pumasok na ako sa loob at umupo sa couch.

Ang sakit sakit sakit. Akala ko dati, ako ang ipapakilala niya sa parents niya. He promised me. Pero ano ang nakita ko? Si Ynna. Si Ynna na lang palagi.

"Hey," Clarence threw tissue on my face, "Wipe your face. Wag ka ngang umiyak."

He's really sweet in his own ways. Swerte mo, Kim.

"Thanks."

"Geez, Dana. You're way better than Payatot. Wag ka na ngang umiyak."

Natawa naman ako. Payatot, Skinny Bitch. I think we'll get along really well.

"I know. Thanks, Clarence," then i smiled.

"No prob. Hintayin mo ako, may kukunin lang ako," then he went outside.

I just sat on the couch. Tinignan ko lang yung kwarto niya, too clean for a guy. May pile of books, coffee table, black and gray ang color ng---

"You two better talk. Wag na wag kayong lalabas ng hindi nag uusap. Nakuha mo ba, Cyriel?"

Cyriel just nodded.

"Good."

Then Clarence closed the door.

Silence. Walang nagsasalita sa amin. Walang gustong maunang magsalita. Ang dami dami kong gustong sabihin pero walang lumalabas sa bibig ko...

"Dana.."

Napatingin ako sa kanya. Kay Cyriel..

"I'm sorry.." He said.

Eto na naman, naluluha na naman ako. Letseng sorry yan oh!

"Cyriel.. Hindi mo na ba ako mahal?"

"I love you, Dana. Ask me again tomorrow, i still do."

"Then why don't you trust me?"

Bakit hindi ka naniwala sa akin? Bakit bigla ka na lang umalis kasama siya? Bakit hindi mo alam na hindi kita kayang lokohin? Bakit, Cyriel?

"I trust you.."

"Tangina naman, Cy. Please, once and for all, sabihin mo sa akin. Why did you go? Bakit mo ako iniwan? Bakit ni hindi mo man lang ako tinanong? Bakit naniwala ka agad sa nakita mo? Hindi ka ba naniwala na mahal kita? Na ikaw lang? Na hinding hindi kita kayang ipagpalit sa iba? Cyriel naman! Please lang oh, sabihin mo naman. Pagod na pagod na akong magmukhang tanga! Lagi na lang akong walang alam sa mga nangyayari.."

"Dana.."

"Stop calling my name! Start telling me what really happened, Cy. Parang awa mo na.."

He took a deep breath, "Dana.. I never really went to the States with her. I went there alone. Sumunod lang siya sa akin.."

I silently listened to what he has to say..

"I went there to clear my mind. Magulo pa yung isip ko. Kaibigan ko si Andy. Galit ako sa kanya pero ayokong mag away kami kaya umalis muna ako. I wanted to believe him nung sinabi niya na walang nangyari pero hindi ko alam. Ang gulo gulo lang talaga ng utak ko nung panahon na yun."

I didn't speak. I just listened..

"After two weeks, i was planning to go home but something happened. Nung papunta na ako ng LAX, biglang may humarang sa sasakyan ko tapos dinala nila ako sa isang lugar. Hindi naman nila ako sinaktan pero nagulat ako

kung bakit nila ako dinala dun."

Nakita kong nanginig yung kamay niya..

"May pinakita sila sa akin na video.. Video footage mo.. N-na may nakatutok na baril sa likod mo.."

Nagulat ako sa narinig ko. M-may tumutok ng baril sa akin?

"Alam mo na siguro kung sino ang may gawa nun."

Si Ynna. Siya lang naman ang may kayang gumawa nun sa akin eh.

"She's obssessed, Dana. Pumayag ako sa magstay sa States for a month

para matigil na siya sa ginagawa niya. But not until i learned about her---"

"Illness," i cut him off, "Yes, Cyriel. Alam kong may sakit si Ynna. I'm sorry about what happened to her pero.. Hindi naman yata sapat na dahilan yun para gawin niya sa'kin 'to.. Hindi naman yata sapat yun para kunin ka niya sa akin.."

He smiled, "Mahal kita, Dana. Hindi niya ako makukuha sa'yo kahit kailan," he looked at me, "She's sick. HIV. Alam mo ba kung paano niya nakuha yun?"

"She bargained sex for my grades," I answered him. Hindi ko naman kasi talaga kasalanan na hindi siya nag iingat!

"No, Dana. She was raped."

------------------------

A/N

Open the external link. Hindi na ako makatiis. Pinost ko na yung bago kong story!! Hahaha! Kung nagustuhan niyo tong FHADGK, for sure, magugustuhan niyo din yun!!

Title: Seducing Drake Palma

Read, read, guys! Feedback din! :">

Anyareh?!!!

Galit pa din ba kayo kay Ynna?? Hahaha!

400 Votes? Kaya? Kahit 250 comments lang. Please naman, yung mahaba? O sige, bibigyan ko na kayo ng guide question para may maicomment kayo. Hahaha!

a. Sa tingin niyo, dapat bang balikan ni Dana si Cyriel dahil nalaman niya na hindi naman pala talaga siya iniwan ni Cyriel? At in fact, wala siyang pakielam if ever na may nangyari talaga kay Andy at Dana?

b. Ano ang dapat mangyari kay Andy? Dapat na ba siyang iwanan dahil nanjan na ang 'original' boyfriend? (Kawawa naman ang dating ni Andy sa tanong na to -___-)

c. Anyareh kay Dana? Hahaha! Ano ang dapat niyang gawin??

d. Galit pa din ba kayo kay Ynna? Despite the fact na narape siya? (Well, if ever na totoo. Alam niyo naman si Ynna, story maker. Hahaha!)

PS, sa nagtweet kay @JaneHale, hindi po niya kinopya/plagiarized yung story ko. WIth full permission ko pong ipinaubaya si Kim at Clarence :"> Wag na po natin siyang itweet ng harsh messages :))))

Like on FB: Eydee's Story

Ipopost ko ngayon yung gusto kong maging Andy!! Like na to see!

44.5th Chapter

Sara's Point of View

"Chill ka lang, Honey Babes. Masyado kang kabado eh," sabi ni Dave habang yakap yakap ako. Paano ba naman kasi! Kanina pa ako kinakabahan!! Di ba nga ngayon balak sabihin ni Andy kay Dana yung totoo? Kanina pa dapat yun pero anong oras na?? 10 pm na!

"Sorry naman. Kinakabahan ako kay Dana."

"Don't be. Kahit ganun yun, matapang yun. Kaya chill ka lang," tapos may nag doorbell, "Oh, buksan ko lang yung pinto ha? Baka yung delivery na yun."

Tapos tumayo si Dave mula sa counch katabi ko. Nandito kami ngayon sa apartment ko kasi kanina pa ako natetensyon mula nung nagdate kami kaya nagdecide si Dave na samahan muna ako.

"Sara!" Sigaw ni Dave mula doon sa pinto kaya napatayo at napatakbo ako, "Bakit ka ba--- Dana?!!"

Bigla akong napayakap kay Dana kasi umiiyak siya. Kahit pa hindi niya ako pinansin for almost a week, best friend ko pa din 'to. Nothing changed.

"Pasok muna tayo sa loob," tapos naglakad kami habang yakap yakap ko pa din siya. Nung nakaupo na kami sa couch, "Dave, kuha mo naman siya ng tubig?" Tapos umalis na si Dave para kumuha ng tubig.

Tinignan ko lang si Dana. Pulang pula na yung mata niya. Kanina pa siguro siya umiiyak..

Bumalik na si Dave ng may dalang tubig, "Dana oh.." Tapos binigay ko kay Dana yung tubig. Tinignan ko lang si Dave na parang pinapaalis ko na siya.

"Ah, eh, Dana, aalis na ako ha? May gagawin pa nga pala ako," tapos nagbye na din siya sa akin at lumabas ng pinto.

"Wala na si Dave. Mind to explain what happened?" Tanong ko sa kanya.

Kinuha niya ulit yung baso at uminom, "Alright. First of all, sorry for being a bitch. I love you, Sara. You know i really do. Kaya nasaktan lang ako nung nalaman kong nagiging close ka kay Ynna.. Of all people, why her?"

Huminga ako ng malalim, "She's changed, Dana. Mabait--"

"Fuck, Sara. She never changed. She's still the same Ynna you knew."

"Alam ko namang galit ka sa kanya pero sana bigyan mo siya ng chance para ipakita na nagbago na siya."

"I gave her the chance but she messed it up. She messed with us. Hindi mo ba nakikita? She's scheming! She framed me up. I slapped her because she provoked me pero ano yung pinakita niya? That she was trying to befriend me? Bullshit, Sara!"

"Alright. I believe you, Dana. Ikaw ang best friend ko. I'm sorry."

Then we stared at each other for a minute then smiled.

"We're quits?" tanong ko sa kanya.

"Yeah. We're even."

Ganito lang talaga pag mag best friend. Kahit ano pa yung pag awayan namin, at the end of the day, best friend pa din kami. Nothing will change that fact.

"Now, mind telling me what happened? Umiyak ka eh," i asked her. Though alam ko naman na probably dahil 'to sa nalaman niya about dun sa nangyari, mas gusto ko pa din na sa kanya.

"Ah, about that," tumigil siya tapos tumngin siya sa sahig at tinanong ako, "I know you know something, Sara. Ano yung alam mo?"

Nag isip ako. Sasabihin ko ba?

"Okay. Pero don't judge me. I did this for you," then she nodded.

"Sabi ni Cyriel, Ynna is sick with HIV then i confirmed it with Ynna and she said that she's sick because of you. Hindi ko alam. That was too much for me to handle."

Dana nodded, "That was another version."

Tumngin ako sa kanya with a puzzled face, "What do you mean by that?"

"I just heard another version of her story. Hindi ko alam kung eto na ba yung totoo. I need to confirm it."

"Ano yung version na alam mo?" I asked her. Now, nalilito na talaga ako.

Parang roller coaster lang ang buhay ni Dana. Ang daming ups and downs, twists and turns. Nakakapagod na.

"She was raped," she said without a fuss.

"What she was raped?!!" Sigaw ko.

"I don't know. Hindi ko alam kung maniniwala ako."

"But in any case, sino naman daw?"

"Si Grei."

"Grei?"

Sino si Grei? Hmm. Familiar yung pangalan niya. San ko ba narinig-"Fuck! Yung professor natin?!"

"Yeah. That maniac."

"Pero paano, bakit? Ano?!"

Ngumiti lang si Dana, "I don't know either. This night's too much. Si Andy, si Cyriel, si Ynna. They all had their stories to share. Nakakalito. I don't know what to believe anymore."

I hugged her. Naaawa ako kay Dana.

"Everything will be fine, Dana. Trust me."

"I know. Ang layo na ng narating ko, ngayon pa ba ako susuko?"

Then i smiled, "Yan ang bestfriend ko."

"Sige, uuwi na ako," sabi niya tapos tumayo siya.

"Sleep over ka na lang dito?"

"Nope. It's been a long night. Gusto ko na lang umuwi," tapos ngumiti siya.

"Alright. Text mo ko pag nakauwi ka na?"

"I will," tapos lumabas na siya sa pinto.

-----------------------

Dana's Point of View

"Alright. Text mo ko pag nakauwi ka na?"

"I will," tapos lumabas na ako sa pinto.

Sumakay na ako ng sasakyan ko. I stopped at the nearby store para bumili ng beer. Pagkatapos, dumiretso na ako sa kwarto ko. Buti na lang tulog na ang parents ko. Napapagod na akong sumagot sa tanong. All i want to do for now is to rest.. and think. Gusto kong mag isip.

Naupo ako sa balcony ako nagbukas ng beer habang naaalala ko yung nangyari kanina..

flashback...

"So-- Tangina!"

Of all people na makakabangga ko, bakit si Ynna pa?!

"Sharp mouth, Dana."

"Fuck off, Ynna. I can curse all i want."

"Then go on. Hindi kita pipigilan," she said then she started walking pero hinawakan ko yung braso niya.

"Wag mo akong tatalikuran pag nagsasalita ako."

She faced me and smirked, "Ano bang problema mo, Dana?"

"Ikaw. Ikaw ang problema ko."

"The hell i care. Problemahin mo ako as long as you want."

"Nyeta naman, Ynna! Hanggang ngayon ba maglalaro pa din tayo?" I asked her.

"I don't know what you're talking about."

"You've been scheming, Ynna! Lahat kami niloko mo. You owe us the truth!" I screamed. I don't care kung marinig ako ng parents ni Cyriel. What would change kung maririnig nila? Maaalis ba yung katotohanan na kasal na si Cyriel sa babaeng to? Hindi naman!

"I don't owe you anything."

"You owe me that. At least the truth."

"And what would i get kung sabihin ko? Wala naman so why would i bother?"

Hinga lang, Dana. You've been angry for long enough. Wag na ngayon.

"Yun nga eh. Wala ka ng makukuha sa akin. Nasa'yo na si Cyriel. Kasal na. Hindi ka pa ba titigil?" I asked. Desperation is obvious.

She smiled, "So you know. Buti naman at sinabi na ni Cyriel."

I looked at her while she was smiling, "Yes, he said. Masaya ka na?"

"Very happy."

"Now, tell me the truth. Ynna, just that one. Ibalato mo na sa'kin..."

She looked at me, "Bakit ba gustung gusto mong malaman? What difference will it make? Walang mababago kahit malaman mo yun, Dana! It's all in the past."

I smiled at her, "Yeah. It's all in the past. The past that still haunts me. Para matahimik na ako, please lang.. Tell me what really happened.."

She stared at me, "I was raped," then she laughed.

I didn't answer. Eto na. Sana malaman ko na yung totoo.

"Siguro masaya ka? Oo nga naman kasi. Karma ko siguro to kasi ang sama

sama ko sa'yo."

"Bakit hindi mo nireport?" I asked her.

Tumawa siya, "Nagpapatawa ka ba? Gusto mo bang masira ang daddy ko? He was planning to run for governor again. Masisira siya pag nalaman ng mga tao na her daughter bargained grades for sex then she was raped because she backed off the last minute," then she laughed again.

Nakatulala lang ako. Naawa ako.

"Turned out that that bastard has AIDS! And now? I share the same fate as his. Masaya ka na?"

"O- oo. Masaya ako. We're even," i said. I didn't mean it. Hindi ako masaya... I feel guilty. I just said those words dahil alam kong yun ang gusto niyang marinig. Ayaw niyang kaawaan siya.

"We're still not even. Hangga't hindi ako minamahal ni Cy, we will never be even, Dana."

I smirked at her, "Huh. You were raped and all, yet hindi ka pa din nagbabago. Wala ka man lang bang remorse na nararamdaman sa katawan mo?"

"Nothing. I feel nothing but hatred towards you," then we stared at each other.

"The feeling is mutual. I hate you to death." I said.

"Hate me all you want but that won't change the fact that I'm Mrs. Cyriel Perez. Suck it up, Dana."

"I know. Pero ako ang mahal niya, suck it up, Ynna. And i will make sure na mamamatay kang asawa lang sa papel," then i left her.

--------------------------

Forgive me for i have sinned? :D

Kadugtong lang to nung isa. Sorry naman. Hirap mag isip eh.

Busy lang talaga. Sorry.

Sa mga nagtataka kung bakit walang 44 at 41, nakaprivate kasi. Alright?

Nasa external link yung FB Page, nandun yung pics ng characters :)

Salamat sa gumawa ng banners, will dedicate soon ;)

-Eydeeeeeeeeeeeee

45th Chapter

Tuesday. Last day of Class.

"DK! Where do you think you are going, huh?" Kim asked me as i get my things.

"Gotta go somewhere," i answered.

"Pero we already have our schedule! Bar hopping, remember?!"

Shoot! I forgot. Magbbar hopping nga pala kami ngayon. Celebration! Last day of class, baby. Tomorrow, semestral break begins!

Just so you know, it's been three days simula nung nag usap kami ni Ynna. I really wanna stranggle her that day! Pasalamat siya at sunud sunod ang exams ko the following days!

"Sorry, Kim. Will make it up to you next time. I just need to go somewhere," then i went near them and hugged them.

"Matagal ba yang gagawin mo? Sunod ka na lang kaya?" Tanong ni Sara.

"Don't know. Maybe. I'll just text you later, alright?"

Then i went to my car.

Wanna know where i'm heading to? To a hospital. I'm going to this hospital to clarify things once and for all!

Pagpunta ko sa hospital somewhere in Quezon City, i immediately went to the nurse station and asked for his room assignment.

"Grei Benitez?" Then she scanned their records, "Room 0739."

"Thanks," then i went to the elevator.

Pagpasok ko sa elevator, kinakabahan ako. Naghalo halo na yung nararamdaman ko. Kinakabahan dahil sa kung ano ang pwede kong malaman, nagagalit dahil isa siya sa dahilan kung bakit nagulo yung buhay ko.. at

masaya, kasi sa wakas, masasagot na din yung mga tanong ko..

Kung nagtataka kayo kung paano ko siya nahanap, i hired a private investigator kasi sinubukan ko ng magtanong sa administration office ng school pero hindi sila nagbibigay ng private information ng mga nagtatrabaho dun kahit resigned na. Yes, matagal ng wala siya sa school namin. Totoo pala yung kumalat na balita na may AIDS siya dati. Ang tanga lang talaga ni Ynna!

Naglakad lakad ako sa hall way ng hospital hanggang makarating ako sa harap ng pinto, "Room 0739," the sign says.

Nakatayo lang ako sa harap ng pinto, gathering all my courage para buksan yun..

"Kamag anak po kayo ng pasyente?" A nurse came and asked me.

"No, i'm not," i answered.

"Ah. Sayang naman po, akala ko sa wakas, may dadalaw na sa kanya. Simula kasi nung na admit siya dito 1 year ago, wala pang bumibisita sa kanya," sabi nung nurse habang nakangiti, "pero kahit hindi kayo magkamag anak, mabuti na ding may dumalaw sa kanya. Kawawa naman siya eh. Sige, pasok ka na," tapos binuksan niya yung pinto.

Biglang napatingin sa akin si Grei. Ayoko siyang tawaging Professor kasi wala na talaga akong natitirang respeto para sa kanya.

Tinignan ko siya, puro pasa yung braso niya at ang payat niyang tignan. Ang putla ng kulay niya. Parang yung tatay ko lang...

Pumasok ako sa kwarto at sinara yung pinto. Nakatingin pa din siya sa akin. Siguro inaaalala niya yung saan niya ako nakita dati.

"Dana Kathryn Ferrer," i said to him, "Former student. Yung ibinagsak mo for sex?" I sarcastically said to him.

Natahimik siya. Alam kong naaalala na niya yung mga ginawa niya.

Umupo ako sa couch sa gilid ng hospital bed. Tinignan ko yung buong kwarto. Halatang walang bumibisita. Ni walang pagkain o bulaklak man lang. Wala ba talagang pamilya to?

"Kamusta?" I asked him.

He gave me a weak smile, "Karma, can't you see?"

I smiled at him, "Oo nga naman. Karma strikes twice worse."

"Alam ko, and i am sorry for that. Alam ko namang malapit na akong mamatay kaya naman sana patawarin mo ako, Dana. Nung mga panahon na yun, bago ko pa lang nalaman na infected pala ako. Hindi ako makapaniwala," tapos tumawa siya, "sa bagay, sino ba naman ang taong gugustuhing magka AIDS? Nung mga panahon na yun, galit ako. Galit ako sa mundo. Bakit ako pa? Ulila na ako, walang asawa, tapos ako pa yung makakakuha nun? Ang malas ko naman ata!"

Tahimik lang ako. Alam ko yung nararamdaman niya. Yung biological father ko? Ganito din siya. Alam kong masakit yung pinagdadaanan niya. Maliban dun sa physical pain? Nandun din yung emotional pain. Yung prejudice ng mga tao once na malaman nila na may AIDS ka? Mas masakit yun..

"Tapos, lumapit sa akin si Ynna. Ibagsak daw kita kapalit nun. Ako namang si gago, pumayag. Alam mo kung ano yung nasa isip ko nung mga panahon na yun? Paghihiganti. Inisip ko na hindi lang dapat ako yung magdusa ng ganito kaya pumayag ako. Isa pa, alam kong masama si Ynna kaya pumayag ako. Masama siyang babae kaya siguro dapat lang na mahawa siya sa'kin. Ang gago ko talaga no? Imbes na ako na lang yung magdusa, nandamay pa ako ng iba.."

Tapos yumuko siya. Siguro nahihiya siya sa mga ginawa niya dati.

"Totoo bang nirape mo siya?" I asked him.

Napatingin siya sa akin, mukhang nagulat sa narinig niya.

"Did you rape her?" I repeated my question.

Tumango lang siya. Natigilan ako. So.. she was saying the truth.

"Don't worry, wala akong balak magreport. I just.. want to know what really happened.."

Umayos siya ng upo, nakita ko yung pasa pati sa upper body niya, "I was drunk that day. Narinig kong pinag uusapan ako ng mga estudyante ng St. Claire's.. Diring diri sila sa akin. Alam mo kung gaano kasakit yun? Ang sakit! Nakakagago! Kaya nung pumasok si Ynna sa sasakyan ko, i drove somewhere far. Hindi siya nakapalag dahil nilock ko yung sasakyan. Muntik na nga kaming maaksidente kasi gusto niyang bumaba eh.. Then she told me that she's backing out. But then, i was drunk.. and angry. And i.. raped her.."

Natahimik ako. Hindi ko alam yung mararamdaman ko. Guilty? Oo. Totoo nga yung sinabi nila.. Magguilty ako once na malaman ko. At eto na nga, guilt is eating me.

Nakatingin lang ako kay Grei. Hindi ako makasagot. He raped her! Kahit gaano pa kasama si Ynna, wala siyang karapatang gawin yun!

"Maybe you're wondering kung bakit hindi ako nakakulong?" He asked.

Hindi ako sumagot. Alam ko naman eh. Dahil sa tatay niya. Ayaw niyang mapahiya yung tatay niya kaya she kept it all to herself.

"She's afraid. She's afraid na ikakahiya siya ng tatay niya pag kumalat yun. One day, she came to my house saying na manahimik ako. She said that she'll go to the States at manahimik ako. That day, pinagsisihan ko yung ginawa ko. Ang gago ko! Si Ynna? She's not that bad. Siguro yung nakikita ng tao, lahat ng kasamaan niya, but deep inside, she's alone.. and jealous of you."

Napatingin ako sa kanya. She's jealous.. of me?

"You have the perfect life, Dana. You're intelligent, kind, you have your family and friends. And Ynna? She has nothing. Yeah, she's rich pero wala yung attention ng magulang niya sa kanya pati lahat ng kaibigan niya, pera lang ang habol. Do you realize how lonely she is?"

"Bakit mo to sinasabi sa'kin?" I asked him.

"I don't know. I don't know why i'm saying this. Siguro para mapatawad mo siya? I don't know. Ang gusto ko lang iparating, live in the present and don't dwell in the past. Mahirap magregret kaya gawin mo na lahat ng gusto mong gawin hanggang kaya mo. Forgive and forget. Mas masaya mabuhay pag wala kang pinoproblema," then he smiled.

"I still don't forgive you."

"Alam ko. But i'm glad you came.. At least, nabawasan na yung guilt ko kasi may nasabihan na ako."

Tumayo na ako, "Pagabi na, alis na ako."

"Ingat ka. Be happy, Dana."

------------------

Cyriel's Point of View

"Aray!"

Binato ako ng unan ni Clarence. Nung isang araw pa to ah!

"Ano bang problema mo?"

"Ikaw. Ang arte mo eh," sabi niya sabay higa sa kama ko, "sabihin mo na kasi sakin kung bakit tumakbong umiiyak si Dana nung isang araw."

Aish. Hanggang ngayong ba, yun pa din ang itatanong niya?!

"Wag ka ngang chismoso."

"Hindi ako chismoso, concerned brother lang," tapos tumabi siya sa akin, "ano na?"

"Fine! I told her that i was married. Masaya ka na?"

Nagulat yata siya sa narinig niya kasi natulala siya.

"What?! You're getting married, and not married, right?"

"Bingi ka na yata eh. I told you, i'm already married."

"Kanino? Kay Payatot?"

Tumango na lang ako. Ayoko na nga kasing pag usapan eh. Naiinis lang ako!

"Bakit? Tsaka wala ka namang suot na wedding ring ah?" Sabi ni sakin sabay abot sa kamay ko.

"Bakit ko naman susuotin yun? Tss." Sabi ko sa kanya.

"Gago ka talaga! Eh bakit ka nagpakasal?!"

"None of your business, KUYA!"

"Wag mo nga akong sigawan. Oo nga pala, tumawag si Dave, bar niya daw kayo ngayon, di ka daw ma contact eh.. Payong kapatid lang ha, uso na ngayon ang kabit. Try mo," sabay tayo at labas ng pintuan.

"Gago talaga yun!"

Kabit? Si Dana?

-----------------------------

Andy's Point of View

"Nof, hindi ba pupunta si Dana?" Tanong ko kay Nof.

Kanina pa kasi kami ni Kim, Sara, Dave, at Nof sa bar pero wala pa din si Dana.. Kailangan ko na siyang makausap. Tatlong araw na.. Hindi ko na kaya..

"Ewan. Pero baka sumunod. Bakit? May problema ba kayo?"

Oo nga pala, hindi pa alam ni Nof yung mga nangyari, "Oo eh.."

"Nako! Si DK talaga! Pagpasensyahan mo na yun, medyo abnormal talaga eh," tapos uminom siya ng beer. Lasinggera talaga yung apat na babaeng 'to! "Pero wag mo siyang susukuan, Andy, ha? Kaibigan ko si DK, alam kong ikaw ang kailangan niya. Kahit pa iniisip niya na si Cyriel ang mahal niya, alam ko, ikaw ang mahal niya. Magulo ba? Hahaha!"

Nginitian ko siya, "Thanks, Nof. I need this."

"Ulol. Drama mo! Hahaha! Anyways, basta wag kang susuko. Kung si Kim at Sara, kay Cyriel, ako, Team Andy all the way. Wag mo kong ipapahiya ha?" Tapos tumawa kami ng sabay.

"Oo naman. Hindi kita ipapahiya."

"Teka, paano na nga pala yan, tapos na yung thesis mo ah. Eh di magttrabaho ka na?"

Oo nga pala. Next sem, hindi na ako mag aaral.

"Hindi pa, may board pa. Atat ka masyado," tapos ngumiti ako. Kahit nakangiti ako, nasasaktan ako kasi malalayo na ako. Ngayon pa nga lang, malayo na ako eh..

"Sus. Sure naman na papasa ka eh, san ka magrereview?"

"Sa labas lang ng St. Claire's, may review center naman dun eh."

"Nakanaks naman! Ayaw talagang malayo eh!"

Ngumiti lang ulit ako, "Syempre, mahirap na. Mahal ko eh."

"Oo nga eh. Uy, ayun na pala si Dana sa entrance, puntahan mo. Galingan mo!!"

Pumunta na ako sa entrance kung nasan si Dana.

"Can we talk?"

----------------------

Dana's Point of View

"Can we talk?"

Napatingin ako sa nagsalita, si Andy pala..

Tumango lang ako tapos nagpunta kami sa labas. Dun sa tahimik na lugar.

"We're still together, right?" Andy said.

Nabigla ako sa tanong niya. Oo nga, kami pa ba? Naguguluhan ako. Ang daming nangyari, hindi ko alam kung kami pa ba talaga o ano. Parang ang gulo gulo na..

"I- i don't know, Andy.. I'm sorry.." I said to him.

He gave me a weak smile, "We're still together, Dana. We're not breaking up. Okay lang naman sa'kin kahit si Cyriel eh, basta, stay by my side, Dana. I love you.. I need you.. Kahit ako lang yung nagmamahal, okay lang.. Please, wag mo kong iwanan.. Hindi ko kaya.." Then he hugged me. He's crying. Andy's crying.. because of me..

"Andy.."

"Dana.. please.. wag ngayon.. graduate na naman ako.. you won't see me often.. kahit girlfriend lang kita sa label, okay lang.. basta alam kong akin ka.. pag kaya ko na, papakawalan naman kita eh.. wag lang ngayon, Dana.. parang awa mo na.. hindi ko kaya.. mahal na mahal kita.."

Hindi ako makasagot. Ngayon lang nagmakaawa si Andy sa akin..

-----------------------

Helloes! Kakaupdate ko lang kahapon, ngayon ulit! :D Sinisipag eh. Hohoho!

Salamat sa lahat ng nag goodluck *winks* effective eh, Top 3 ako sa exam! Oha, oha!! Hahaha!

Anyways, siguro mga 7 chaps na lang to? Ewan? More or less siguro.

Comments and votes! Feeling ko dapat madaming comment ang chap na to!!!!! Hahaha!

Sino pa ba ang nag gawa ng fanfic na hindi ko nadededicate-an???

Like on FB: Eydee's Stories ;)

-Eydee Ganda *winks*

46th Chapter

"Andy..." I uttered his name.

"Please, Dana.." He answered. No, more like begged, "buong buhay ko, nakukuha ko lahat ng gusto ko.. pero bakit yung taong mahal ko, hindi ko makuha kuha?"

Humiwalay ako sa yakap niya, "Andy, ang unfair naman kung ipagpapatuloy pa natin 'to.."

"Okay lang sa'kin, Dana. Mahal kita eh, kailangan kong tiisin 'to. Wag mong isiping unfair ka kasi ako ang may gusto nito.. ako yung mahina.. ako yung hindi kayang tumayo pag wala ka.. Dana, iniisip ko pa lang na wala ka, hindi ko na alam yung gagawin.."

"Andy.."

Yun na lang yung nasabi ko. Naawa ako kay Andy.. He looked so.. desperate. Fuck naman, Dana! Alam mo kung gaano kasakit yung magmakaawa. You should know kasi ginawa mo din yan.. Pero ano yung ginagawa mo? Letting Andy feel the same? How pathetic of me!

"Kung galit ka pa din sa'kin dahil sa nangyari dati.. I'm sorry, Dana! Sorry kung naniwala agad ako.. sorry kung hindi kita pinagkatiwalaan.. sorry kung ginawa ko yun.. sorry sa lahat.."

Umiiyak na naman siya. Sige lang, Dana. Forte mo na yata ang magpaiyak ng lalaki.

"Pero alam kahit ganun, wala akong pinagsisisihan sa ginawa ko.. kung hindi nangyari yun, wala na akong chance.. kahit magalit sa'kin si Cyriel, wala na akong pakielam.. wala akong kasalanan, minahal lang kita.."

I went near him and held his face, "hindi ako galit. Wala nang magagawa kahit magalit ako. It's all in the past, Andy. Ang gusto ko lang sabihin, ano'ng magiging kwenta ng relasyon natin kung pareho nating alam na may mali? That our relationship was built on lies? Sa tingin mo ba magiging masaya tayo?"

He took a deep breath, "as long as you're with me, magiging masaya ako. I'll be miserable without you, Dana.."

"You'll be more miserable with me, Andy."

"Wala akong paki kahit ano pang mangyari as long as you're with me."

"Andy naman.." i said.

"Dana, please.. maawa ka naman.. mahal na mahal lang kita.. wag mo naman akong ganituhin.."

"Andy kasi--"

Hindi ko natapos yung sasabihin ko kasi Cyriel was behind Andy!

Nagulat ako kaya napatingin din si Andy sa likod niya. Buti na lang at madilim.. Ayokong makita ni Cyriel na umiiyak si Andy because of me..

Tahimik lang kaming tatlo. Walang nagsasalita. Nakatingin lang kami sa isa't isa.

-------------------

Kim's Point of View

"Hey, best friend. Pupunta daw si Cyriel sabi ni Boyfie. Have you seen him?" I asked her.

OMG! Tinawagan ako ni Cyriel! That's a good sign di ba??

"Don't know. Tignan mo na lang sa entrance. Oo nga pala, baka makita mo din si Dana, pakitawag naman?"

Oo nga, where the heck is DK?? Ang dami niya nang atraso sa'kin ah!!

"Why? Hindi ba siya pumunta?? Ang daya talaga nun!!"

"Nope, kausap siya ni Andy kanina. Pakitawag naman, may itatanong lang ako. Please?"

"Fine. Sige, alis na ko."

Pumunta na ako sa entrance. Hmm. Buti at private yung bar ni Dave ngayon

at walang masyadong tao. Mamaya kasi sabihan na naman ako ni Clarence ng slut!! Kasalanan ko bang maganda ako at madaming nag ooffer na bilhan ako ng drinks?? Kaasar!!

Pagbukas ko ng pinto, nakita ko si Cyriel, Andy at DK na magkakaharap. Problema ng mga 'to?

Lumapit ako tapos kinalabit ko si DK, "Hey."

"Hey," she replied. Hmm. Something's off, i just can't figure it out, "tawag ka ni Nof. May tatanong daw?"

Bigla naman siyang hindi mapakali, "ah, okay, okay. Tara na sa loob?" Tapos bigla niya akong hinatak. What the hell??

-----------------

Dana's Point of View

Shit! Buti na lang at dumating si Kim! Ang awkward! Ngayon lang ulit kami nagkaharap tatlo after all that happened. Matagal ko na 'tong gustong mangyari eh.. pero bakit ganun yung naramdaman ko? Nasaktan ako na natakot..

"Hey! Stop draggine me, DK!" Napatingin ako sa gilid. Kasama ko nga pala si Kim.

"Sorry," i said.

"It's fine. But what the hell happened there??"

I took a deep breath, "i'll tell you. Pero pwedeng maupo muna tayo?"

Then pumunta kami sa pinaka gilid na table. Kasama ko na silang tatlo. I think they deserve to know the truth.

"Let's start. Ano ba ang gusto niyong malaman?" I asked them.

"What the hell happened there?? And why the hell is Andy crying??" Sabi ni Kim.

"What?! Umiiyak si Andy?" Sabi ni Nof.

"I was trying to.. break up with him.."

Biglang natahimik sila.

"What the fucking hell, DK?! I know you're my friend pero Andy's my friend, too. He doesn't deserve this!" Nof said.

"I know.. and i'm sorry. But don't you think it'll be more unfair kung ipagpapatuloy namin?"

Biglang nagsalita si Sara, "Dana's right, Nof. Kahit maging sila, anong sense? Their relationship was build on lies. Mas mabuti nang maghiwalay sila.."

Nagsalita din si Nof, "look, Sara. Alam ko namang wala akong masyadong

alam sa mga pinagdaanan ni Cyriel at Dana. Hindi ko alam kung bakit grabe kang magtiwala kay Cyriel. Pero kaibigan ko si Andy and i know i've seen more than enough. I've seen kung paano niya mahalin si DK, kung paano niya kinalimutan yung pride niya, kung paanong kaya niyang igive up lahat para kay DK.. He did all of these pero ano? What would he get in return? A broken heart?"

Natahimik ako. I'm.. guilty.

"I know all of that, Nof. Pero alam mo ba kung bakit ganito ako kay Cyriel? I've seen kung paano niya mahalin si Dana from the start, kung paano niya handang tanggapin si Dana kahit hindi siya sigurado kung may nangyari sa kanya at sa best friend niya, kung paanong handa siyang lumayo para lang hindi mapahamak si Dana at kung paanong magpapakasal siya para lang matahimik si Dana. Now, bakit sa tingin mo ganito ako kay Cyriel?"

Natahimik lang kaming lahat. Trying to digest everything they said. I know, it's my fault.. Dahil sa'kin, nasisira ang barkada..

Biglang nagsalita si Kim, "whoah. Chill, guys. I know that probably, ako yung pinakawalang alam sa atin dito. And i won't take sides kahit best friend ko si Nof, alright?" then she took a shot, "okay, pampalakas loob. Where was i? Aaaah. Okay, pero based sa narinig ko, they both love DK.. Well, in their own ways. Please, wag na lang tayong magtalo."

"Tama si Kim, please, wag na kayong magtalo, Sara and Nof. I'm breaking up with Andy and that's final. And for Cyriel? He's with Ynna and that's final."

"DK's right. She needs some space. Kung ipagpapatuloy nila ni Andy, it's fucking useless. Para kang nag invest sa kumpanyang alam mong mabbankrupt na. And as for Cyriel, wala tayong magagawa. He chose to be with Ynna. And don't you think it would be better pag wala silang connection sa isa't isa? They can grow as individuals."

Nagsalita si Nof, "fine. I get it. But not breaking up, cool off. You heard it, DK? Cool off."

Nagsalita naman si Sara, "fine then, Nof. And please don't give up on Cyriel, Dana. He loves you."

Don't give up on the both of them. What should i do?!!

----------------

Andy's Point of View

Umalis si Dana kasama si Kim. Kami lang ang naiwan ni Cyriel. Tangina. Bakit sa lahat ng makakakita sa akin umiyak, eto pa?!

"Do you really need to cry para lang hindi ka niya iwan?" Sabi niya. Gago pala to eh!

"Paki mo? At least, kaya kong sabihin sa kanya na mahal ko siya. Kaya kong gawin lahat para wag niya akong iwan. Eh ikaw?"

Umupo siya sa bench, "wag mo ng tanungin kung ano ang kaya kong gawin para kay Dana. Matatalo ka lang."

I smirked, "oo nga pala. Kaya mong magpakasal sa iba para kay Dana. Sorry, pare, hindi ako ganun."

"Hindi ka talaga ganun kasi selfish ka."

"Hindi ako selfish, tanga ka lang talaga."

"Sorry kung tanga ako. Masyado lang kasi akong tanga para isipin yung sarili ko. Masayado akong tanga para mas gustuhin na makasama yung babaeng mahal ko kaysa mamatay siya. Pasensya talaga, Andy, kung tanga ako."

Tumayo ako at sinuntok siya, "Tangina mo pala eh! Ano bang problema mo?!!"

Pinunasan niya yung labi niya na sinuntok ko, "Ikaw. Alam mo, okay na sa'kin na sa'yo si Dana dati kasi alam kong aalagaan mo naman siya. Pero ngayon? Nagdadalawang isip na ako na iwan siya sa gago na kagaya mo!"

------------------

Helloes! :D

Malapit na ang pre- finals. Kinakabahan ako. Ajejeje.

Vote, comment, recommend, and be a fan!! :">

I love you all <3

Like on FB: Eydee's Stories

Magkakaron na 'daw' ng FB ang mga characters? Hahaha! Papahabain ko pa yata to para ma enjoy ko sila. :">>>>>> Like na ng page para makusap sila. Gusto ko ako si Ynna! Hahaha!

-Eydee Ganda

Dana's Point of View

"What do you want, Cyriel?!" i said to him.

He didn't respond, instead, he kept on staring at me.

"What?!" i angrily asked him, "pupunta punta ka dito tapos wala ka namang sasabihin!"

He took a deep breath, "i'm sorry. Hindi ko alam kung san ako magsisimula.. Ang dami kong gustong sabihin," then he laughed a little.

"I'll give you a clue. Start with what the hell are you doing here?!"

He stared at me. I noticed the dark circles around his eyes, "i love you," he said then he smiled and took a deep breath.

I just looked at him. Bewildered. What the hell?!

"I love you, Dana. I love you," then he smiled again, "sorry if i'm being weird. Ang tagal ko na kasing gustong sabihin sa'yo yan eh. I love you. Halos isang taon kong tiniis na wag sabihin yan. I love you, Dana. I love you."

Hindi ako makapagsalita. Ano'ng nangyayari?!!

"What's your problem, Cyriel?! 12 days na lang bago ka ikasal then you'll come here telling me that you love me? What the hell is wrong with you?!"

He looked at the floor. Then he looked at me and gave me a weak smile, "alam ko. Kaya nga sinasabi ko hanggang kaya ko pa.. hanggang pwede pa.."

Lumapit ako sa kanya at sinampal ko siya, "Sht naman, Cyriel! Ano bang gusto mong gawin ko?! Magsaya kasi sinasabi mo sa'kin yan? Nahihirapan na ako! Don't you have a heart? Please spare me from all these bullshit!"

He came near me and hugged me, "five minutes lang, Dana. Five minutes lang."

Hinayaan ko lang siyang yakapin ako.

"Mahal na mahal kita, Dana.. Kung kaya ko lang ibalik ang panahon, hindi ko na gagawin yun.. I made the wrong choice.. nung iniwan kita.. isang

taon lang naman.. isang taon lang akong nawala.. nagtiwala ako sa kung ano'ng meron tayo.. i thought that one year is not enough to destroy whatever we had.. akala ko kahit umalis ako, pagbalik ko, ako pa din.. pero mali ako.. kasi si Andy na.."

Tahimik lang akong nakikinig sa mga sinasabi niya. He was crying. And i don't have the slightest idea what to do..

"Sana, Dana, ako pa din.. Sana tayo pa din.."

"Sana kaya ko din magpaka selfish gaya ni Andy.. Pero ano pa ba ang silbi kahit magpaka selfish ako? Hindi ka na naman sa'kin para ipagdamot kita," then he laughed.

I felt my eyes shed a tear. Ayokong umiyak. He shouldn't see me crying..

He then looked at me. Pinunasan niya yung luha ko then kneeled.

Nabigla ako kung bakit siya lumuhod, "what are you doing?!"

"Hindi kita kayang bitiwan, Dana. Pero may mahal ka nang iba.. Please lang, pakawalan mo na ako.. Itaboy mo na ako.. Hindi ko na kaya.. Iwanan mo na ko.. Please say it, Dana.. Sabihin mong ayaw mo na sa'kin.. sabihin mo na masaya ka na kay Andy.. sabihin mong hindi mo na ako

kailangan.. Kasi pag hindi mo ginawa, patuloy lang akong aasa.."

Natahimik lang ako. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Kaya ko bang sabihin yun? Kaya ko ba siyang itaboy? Kaya ko ba siyang ibigay sa iba? Kaya ko bang sabihin na hindi ko siya mahal?

"Please, Dana.. ayaw na kitang pahirapan.. just tell me to stop.. papabayaan ko na kayo ni Andy kahit masakit.."

"Don't stop," i said.

Nagulat din ako sa sinabi ko. Hindi ko alam kung bakit ko yun nasabi..

He looked at me, "what did you say?"

"I said don't stop."

He stood up and went near me, "why? Why shouldn't i stop, Dana?"

"Don't stop loving me, Cyriel.. Please fight for me.." i said.

He hugged me, "i will, Dana. I will."

------------------

Andy's Point of View

"Katext mo si Sara?"

"Oo, bakit?" Sagot ni Dave.

"Pakitanong naman kung kasama niya si Dana, oh. Please, pare. Ilang araw ko ng kino contact, hindi sumasagot eh," pakiusap ko kay Dave.

Simula kasi nung nagkaharap kami sa bar, hindi na niya ako kinakausap. Lahat ng call ko, nirereject niya. Yung mga texts ko, hindi niya nirereplyan. Pag pupuntahan ko naman sa bahay nila, laging wala sabi ng maids nila. Alam ko naman na galit siya sa'kin eh.. Pero ang sakit lang kasi na isipin na kahit anong reach out at pagpapaliwanag ang gawin ko, walang nangyayari..

"No offense, Andy, pero hindi mo ba naisip na bigyan ng space si Dana?

Alam mo naman na ilang araw pa lang na alam ni Dana yung tungkol sa nangyari dati eh.. Bigyan mo muna siya ng time para mag isip. Baka masakal na yun sa'yo pag palagi mong kinukulit," sabi ni Dave.

"Alam ko naman eh. Pero ayoko siyang bigyan ng space kasi.. natatakot ako. Natatakot ako, Dave. Natatakot ako na pag binigyan ko siya ng space, pumunta siya kay Cyriel.."

Yung magkasama nga kami, may puwang na si Cyriel sa puso niya, pano pa kaya pag lumayo ako? Alam ko naman eh, ang selfish ko! Masisisi niyo ba ako? Minsan na akong nawalan ng minamahal.. Ayoko ng maulit pa. Hindi ko na kakayanin..

"Okay, pare. I understand. Hay. Kaya ayoko ng nag aaway sa babae eh,

damay pati kaibigan. Tignan mo, hati ang barkada ngayon," sabi ni Dave.

"Sorry. Hindi ko naman gusto yun eh.."

Binato ako ng unan ni Dave, "hindi naman kita sinisisi eh. Tss. Labo ng buhay. Tara, ice hockey tayo. Nakaka stress kayong tatlo nila Dana eh."

---------------

Kim's Point of View

"Boyfie!!" I called.

Hmm. Nandito ako sa bahay nila Clarence. Wala lang, just checking up on him. Mamaya niloloko na pala niya ako behind my back!!

Umakyat ako sa hagdan papunta sa second floor. Wala namang tao sa first floor maliban sa maids. Hmm, wala yung parents nila? Mabuti naman!! Their mom is scaring the hell out of me!! I mean, fine, they don't think that i'm good enough for their daughter because of that Ariza bitch Domingo!! But what the heck, can't they at least pretend that they like me even a bit?! Hello? I am Kimberly Miranda, the sole heiress of Miranda Architectural Firm. Does that ring a bell? Tss!

I walked through the hallway. As i was standing in front of Clarence's room, almost ready to open the door, i heard a conversation. I peeped and i saw Cyriel and Clarence talking seriously. Hmm. That triggered my curiousity. I mean, never kong nakitang nag usap ng matino yung dalawang yun, laging naggagaguhan or nag aasaran and now? They are seriously talking for Christ's sake!!

"Ano ngayon ang plano mo?" Boyfie asked him.

Cyriel took a sip of his rhum, "ewan. Kaya nga kita kinausap eh. I need your opinion about this."

Natahimik silang dalawa.

"Ang hirap lusutan niyan, Cyriel. You two are married. Legally."

Huh? What are they talking about? Eh di ba sa October 19 pa yung wedding nila ni Skinny Bitch??

"Alam ko. Do you think you could pull some strings? I'll resort to blackmailing kung kinakailangan. Please help me, Clarence. I badly need your help," Cyriel almost pleaded.

Fudge!! What the heck is going on?? I'm lost!!

"What if--"

Cyriel cutted him, "I don't need what ifs, Clarence."

"Tss. Nyeta naman, Cyriel. Ang hirap naman kasi ng pinasok mo! Sino bang nagsabi na pakasalan mo yung payatot na yan? Yan tuloy, ako ang napeperwisyo!"

Nagulat ako sa narinig ko kaya napapasok ako sa kwarto ni Boyfie! Uh-oh, i'm dead! (._.)

"What the-- Kim?!" Boyfie shouted.

"Hi, boyfie," i said and smiled a little. I'm busted. =___=

Nakatingin sila sa aking dalawa. Tss. Magkapatid nga sila, no wonder.

"Sorry, alright? Hindi ko naman sinasadya eh.." then nakatingin pa din sila sa akin, "fine.. I intentionally listened to your conversation.. I'm sorry."

After saying sorry, tumingin ako sa kanila. Umiiling si Clarence while si Cyriel, uminom ulit ng rhum niya. I entered Boyfie's room and sat on the couch.

"What did you hear?" Rence asked me. Nakakatakot si Boyfie pag seryoso!! Note to self: wag na wag mo siyang gagalitin, Kim!!

"Uhm, about sa marriage thingy?"

Pagkatapos kong sabihin yun, tinignan ko si Cyriel for a little confirmation kung tama nga ba yung narinig ko pero hindi siya nagsasalita.

"Cyriel, can i ask you a question?"

He just nodded.

"Did i hear it right? You and Ynna are married? I mean, as far as we know, sa 19 pa ang wedding di ba?" I asked him. Ew. Saying that they are getting married creeps me bigtime!!

He nodded again.

"But why?! How?!" I asked him. OMG!! Pano nangyari yun?!!

"Wag ka ngang sumigaw," sabi ni Boyfie. Sorry naman!! Nakakagulat kaya!!

"Pero kasi--"

"What's done is done, Kim. It'll be better kung tutulungan mo na lang kami ni Rence na mag isip," Cyriel said.

"Tss. As if naman may maitutulong yan.." Clarence whispered. Ang kapal lang talaga!! Ganun ba ako kabobo?!!

Hindi ko na lang siya pinansin. Mamaya sabihin niya guilty ako kaya ako defensive!!

"Cyriel, why are you doing this? I thought you already gave Dana up. What's with doing this all of a sudden?" I asked him. Tama naman yung tanong ko di ba? All these time, he chose to love Dana from afar, to love her discreetly. To sacrifice for her, and now, he's getting through all the trouble for this??

Ngumiti lang siya.

"Kasi natauhan na yang gago na yan. Tss," biglang singit ni Clarence. Epal talaga yung boyfriend ko na yun!! Ayun na eh!! Sasagot na si Cyriel eh!! Kainis!!

"Epal ka talaga," bulong ko.

"Tss. Sinasagot na nga yung tanong mo eh," tapos inirapan ako, "na

realize niya kasi na mas masarap maging selfish."

"Ano'ng masarap maging selfish?!! Napaka bad influence mo talaga kay Cyriel!!"

Nag smirk ang boyfriend ko, "ano mas gusto mo? Maging selfless? Ipamigay yung mga taong mahal mo? Yung mga bagay na gusto mo? We will live only once, Kimberly Miranda. Better live without any regrets. Yan lang ang narealize ng little bro ko. Tsaka ayos na sila ni Dana kaya gustung gusto niyang makawala kay Ynna. Baliw talaga. Papakasal pakasal tapos ngayon hahanap ng butas para makalusot. Tss."

Ang lalim na yun ah!! Pero may point naman si boyfie.. We only have one lives, so we better make the most out of it. Kaya naman pipikutin ko na

siya bago pa ako maunahan ng sluts diya sa gilid! Wahaha!!

"So, ano'ng plano niyo, Mario and Luigi?"

"Mario and Luigi? Pauso mo talaga," sabi ni Boyfie. Ang cute kaya nung Super Mario!! (._.)

"Bakit? Cute kaya!! Si Cyriel si Mario, ikaw si Luigi. Tutulungan mo si Mario para makuha si Princess dun sa monster. At si Andy yung monster. Hahaha! Ako yung mushroon pero si Luigi lang yung papalakihin ko," tapos nagwink ako kay Boyfie, "wag mong sasabihin kay Andy na siya yung monster. Baka batukan ako nun!!"

Pagkasabi ko nun, umiling iling na lang si Clarence. Tss. Kill joy! Palibasa matanda na siya eh! Hahaha!

"Ang weird niyong dalawa," sabi ni Cyriel. Aba!! Sino ang weird sa aming tatlo??

Nagsalita naman si boyfie, "dahil narinig mo na yung plano namin, kasama ka na dito. Wag kang mag iingay."

Tinaas ko yung kamay ko, "roger that!! Yes! Dati, neutral ako, pero ngayon, certified Team Cyriel na ako! Hahaha!"

"Tss. Lukring talaga. Anyways, balik na nga tayo sa pinag uusapan natin, Cyriel."

Naupo na ulit ng maayos si Cyriel. This will be a long night of planning. Ayos!

----------------- IMPORTANT: READ --------------------

Heyyou! Hahaha! Sorry naman kung matagal akong nawala. Dapat maguupdate na ako dati subalit dapatwa'y inagaw ng CSI: New York ang aking atensyon. Marathon ang peg ng magandang author niyo. Hahaha! By any chance, may nanonood din ba nun?? *u*

Anyways, anyways, may fb na si Dana at Ynna!! Like niyo na sila to talk to them! *winks* Malapit na din yung ibang characters!! :>

Binalikan ko yung previous chaps (chap 1 to 25), kawawa naman, walang kavote vote. *Nagpaparinig ako!! Hahaha*

Ayoooown, apply na para maging moderator nung GGGB Characters sa FB! How? Like first Eydee's Stories on fb! :> May tumblr na din tayoooooooo!! eydeestories.tumblr.com

Sa mga magpopost sa tumblr ng GGGB related stuffs, tag niyo naman ng GGGB or FHADGK para ma reblog ko :>

-Eydee Ganda

48th Chapter

Kim's Point of View

"Nothing. They're clean as white," boyfie said as he give Cyriel a folder.

Pinaimbestigahan ni boyfie yung mga Henares. Kung may mga illegal ba silang ginagawa or so, but it turned out na wala. Or baka naman magaling lang silang magtago? Oh well.

Hmm. Nandito kami sa headquarters namin. Joke lang!! Hahaha! Nandito kami sa condo ni Cyriel. Ang linis ng condo niya!! Nakakainggit (._.) Nalaman ko na hindi pa pala nakakapunta si DK dito. Naunahan ko pa. Mwahaha! I'm so great!!

"Ano'ng gagawin natin?" I asked.

"I talked to one of our lawyers, sabi niya, marami daw grounds for annulment. Sa lahat nung sinabi niya, pinaka applicable yung pinilit ka lang magpakasal," my oh-so-yummy boyfie said.

"Oo nga, brother- in- law!! Pinilit ka lang naman talaga ni Skinny Bitch, di ba??"

Hihihi. Feel na feel ko na siyang tawagin na brother- in- law.

"If we would do that, gano katagal bago ma annul yung kasal?"

"A year or so?"

Natahimik si Cyriel. Haaay. Naaawa ako sa brother- in- law ko, another year na naman. Dalawang taon na yung nasasayang.. Kung wala lang sanang nangyaring ganito, eh di sana dapat magcecelebrate na sila ni Dana ng second anniversary nila. Oh well, on the brighter side, kung hindi sila nagkahiwalay, hindi kami magkakakilala ni DK. Kung hindi kami nagkakilala, hindi ko makikilala si boyfie!!

"Ang tagal naman nun," Cyriel said.

"Baka mapababa natin hanggang 6 months? I don't know. Depende pa kung makikipagcooperate si Payatot. But knowing her, sure as hell that she won't," boyfie said.

Of course Skinny Bitch won't cooperate!! Wala sa bokabularyo nun ang salitang pagsuko. Baka hanggang sa pagkamatay niya masama pa din ugali nun eh. =___=

"6 months then, Rence," Cyriel said as he stood up.

"San ka pupunta?" I asked him.

"Kay Dana," he said. Hmmm. Someone's happy. Kainggit!! Bakit si boyfie, walang sweet bone sa katawan, samantalang 'tong kapatid niya, ang sweet sweet kay DK!!

"Tss," boyfie said. Inggit lang. Siguro may crush 'to kay DK!!

"Alis na ko. Wag niyong kalatan yung condo ko," he said then went out.

Nakatingin lang ako kay boyfie. Uh- oh. (._.)

-------------------

Dana's Point of View

"Kathryn, Cyriel's downstairs," mom said as she barged into my room.

Napatayo ako bigla sa couch. What is he doing here?? Gusto ba niyang mabuking kami?? Ang alam ni mom, si Andy pa din ang boyfriend ko eh! Tss.

"Kathryn," she called.

"Hmm?" I answered, half praying that she won't push through the

conversation.

"What's the matter between you and Cyriel?"

"Uh, we're friends, mom! Don't be so nosy. Iisa lang ang circle of friends namin kaya nagkikita pa din kami minsan," i said through my teeth. Ugh. I hate lying to my parents!

"Fine. I'm just curious. Andy rarely goes here tapos bigla kong makikita si Cyriel. I'm just worried, Kathryn. Anyways, where's Andy?"

"Uh, busy. Kaka grad lang eh. Board exam thingy," i said. That's not exactly a lie, right? Totoo namang magbboard siya eh.. Except lang sa busy part kasi iniiwasan ko talaga siya..

"Say good luck to him for me," she said, "Andy's a great guy, Kathryn."

"Of course he is," i said.

"Sige, bumaba ka na. And please do say congratulations in advance to Cyriel for me. Their wedding is the biggest news in the ellite circle these days."

I just nodded. Ugh! No need to, mom. Kasal na sila. That scheming bitch! Planado niya na talaga lahat ng mangyayari!

I went downstairs and i saw Cyriel sitting. Buti na lang talaga at wala si Dad! Galit na galit pa din siya kay Cyriel dahil sa ginawa niya sa'kin dati. Hindi ko naman pwedeng sabihin yung totoong nangyari..

"Hey," he said.

I smiled, "bakit ka nandito?"

"I missed you," he said then held my hand. Nagulat ako kaya nabawi ko yung kamay ko. Nagulat naman siya.

"Sorry," he said then gave me a weak smile.

"No, i'm sorry, Cy. It's just that baka makita tayo ni mom.."

"Sorry, i forgot," he said.

"Okay lang. So, bakit ka nandito?"

"Kausap ko si Clarence kanina about sa annulment. I thought you want to hear about it."

"Sure. Wait lang, bihis lang ako," i said.

Umakyat ako sa taas pero pagpasok ko, nakita ko si mom na nakaupo sa kama ko.

"What's happening, Kathryn?"

"What, mom? Hindi kita maintindihan.."

She looked at me, "i know that you're a bright girl.. Ikakasal na siya, anak. Don't make things even more complicated."

I smiled, "i know what i'm doing, mom. Trust me."

"I trust you, Kathryn. Don't degrade yourself into some low class woman.."

--------------------------

Andy's Point of View

"Isa pa ngang beer," sabi ko sa bartender.

"One martini, please," sabi nung katabi ko.

Lumingon ako sa gilid ko kasi parang pamilyar yung boses nung babae, "Nof, ikaw pala!"

"Yup, the one and only," sabi niya sabay tawa, "drinking alone?"

"Obviously," sagot ko.

"Ano'ng meron?"

"Pre celebration," sabi ko.

"Of what?"

"Our break up."

Binatukan naman niya ako, "ew, Andy. Ang emo lang, please. Hindi bagay sa'yo."

I laughed.

"Sorry naman."

"Anyways, how's DK?"

"Itanong mo kay Cyriel," sagot ko. Tss. Tama naman, di ba? Bakit sakin niya itatanong eh ni anino nga ni Dana hindi ko makita!

"Napaka pessimist mo talaga," she said as she sipped her martini, "so suko ka na niyan?"

Napaisip ako. Susuko na nga ba ako? Eh ang tanong, may isusuko ba ako? I didn't have her from the start.. Ipinipilit ko lang naman yung sarili ko sa kanya di ba? Tangina! Ang sakit talaga pakinggan!

I just smirked at her and drink my beer.

"Eh wala ka pala eh! Tss, akala ko pa naman hindi mo ako ipapahiya. Tsk"

I just smiled at her, "eh talo eh. Walang magagawa."

Binaba niya yung iniinom niya, "really, Andy? You're giving up? My God!! This is so not you!!"

I laughed.

"What's so funny about that, Guzman??"

"Wala lang. It just really amuse me why you're so hooked up with helping me with Dana," i said as i drunk my beer.

"Hmm, i honestly don't know why. Maybe because i see myself in you.. You know? The thing with Dave? I know how fcuking hard it is to insist yourself on someone," she said.

"Aray naman. Lalo mo lang pinapamukha na pinipilit ko lang yung sarili ko eh," i said then laughed.

"I didn't mean it that way!!"

"Yeah, right."

"Anyways, ano plano natin?" She asked.

"Huh?"

"About you and DK, idiot!! You can't lose!!"

I laughed. Ano ba ang tingin nila sa nangyayari sa amin nila Cyriel at

Dana? Laro? Pustahan? Tss. Hindi ko talaga maintindihan si Nof, Kim, at Sara. Weird.

"I don't know, Salvador. Uminom ka na nga lang jan. Ang ingay mo!!"

Buti naman tumahimik na siya.

"You know," she said as she get another martini, "i think that that's a good idea."

"Huh?"

"I mean, you, giving up on DK. I think that's great," she said.

Ano'ng problema ng babaeng 'to? Kanina halos sigawan na ako para hindi sumuko, ngayon naman sasabihin niya na good idea yun?

"Alam mo ba yung kasabihan na 'you won't realize what you have until it's gone'? I mean, hypothetical lang naman, pero sa tingin ko kasi kaya ka tine take for granted ni DK kasi you're always there for her. Parang ikaw yung comfort zone niya. She knows that whatever happens, you'll be there for her."

I answered, "but it's the truth. Whatever happens, i'm always here for her."

Hinampas niya yung braso ko, "that's exactly your fault, Guzman!! Masyado mong binibigyan ng assurance si DK na come heaven, come hell, nandiyan ka pa din."

I shrugged, "what can i do? Eh ganun talaga eh."

Tapos nagsalita ng nagsalita si Nof. Non sense naman yung pinagsasabi. Lasing na ata to eh. Tss. Gawin daw ba kasing tubig yung martini? Umorder pa ng tequila. Lasinggera talaga. =____=

"Last na 'to," tapos tumayo siya mula sa stool at lumapit sakin. Medyo gegewang gewang na kasi siyang maglakad kaya muntik na siyang matumba, buti na lang nasalo ko, "thanks," sabi niya sa'kin tapos tumayo na, "anyways, as i was saying, why don't you try me, Andy?"

O________O

Hinampas niya ako, "jerk! You're not even close to my type!! I mean, pagselosin mo si DK? Maybe she'll come to realize na ikaw ang mas gusto niya pag na threaten siya na mawawala ka. Threatened kasi siya kay Ynna kaya ganun na lang siya kay Cyriel. Come to think of it, di ba ganung ganun din siya sayo nung may issue kay Jamie?"

She said then she passed out. Binuhat ko siya papunta sa sasakyan ko. Iniwanan ko na lang sa parking lot yung sasakyan niya, balikan niya na lang bukas.

Pagselosin si Dana? Paano pag hindi siya nagselos? Matatanggap ko ba na hindi niya talaga ako mahal? Tangina lang!

Tsaka papayag ba ako? Ayoko na eh.. Ayoko nang maulit yung nangyari kay Jamie.. Masyadong masakit eh..

"Dave.."

Napatingin ako kay Nof na nakihiga sa backseat. Napa iling na lang ako. Tss. Hindi pa din pala nakakamove on kay Dave. Sakin niya tuloy nabuhos yung frustration niya sa nangyari sa kanila ni Dave. Palibasa alam niyang hindi na mapaghihiwalay si Sara at Dave eh. Tss.

xXxXxXxXxX

A/N

Meron na yatang FB ang characters? Hahaha! Ang saya lang sa wall ni Ynna, puro sagutan nila ng readers, Hahaha!

Filler lang to kaya mejo boring. Sorry naman! Ginawa ko to habang nanonood ako ng heartstrings eh. Ajujuju.

Pabati sa mga tiga Fatima!! *u* Sabi sakin nung best friend ko, madami daw akong readers jan. Hello sa mga med tech students dun! :)

Baka kung kailan ulit ang update? Pag tapos na siguro ang online reg. Hunger games ang agawan ng subjects!! Argh! Systemone, go die!!

FB on the external link ;)

-Eydeeee

49th Chapter

Nof's Point of View

Fvck! Ang sakit ng ulo ko! =___=

Tinignan ko yung orasan ko, 9 a.m. na pala. Bumaba ako sa papunta sa dining room kasi magbbreakfast na ako.

"Manang, si dad?" I asked Manang, one of our maids.

"Nauna na po siya, Senorita Nof. May meeting daw po kasi," she replied.

Haaay. What can i do? My dad's a workaholic. Most of the time, wala siya sa bahay. Ewan ko ba, simula nung nag divorce sila ni mom nung nasa States pa kami, naging ganyan na yan. Subsob sa trabaho. Pero hindi ko naman siya masisisi kasi mahal na mahal niya si mom. Kaya imbes na maghanap ng bagong mommy ko, dinevote niya na lang yung sarili niya sa trabaho.

I didn't bother eat breakfast, nakakawalang gana kasi pag mag isa ka lang na kumakain kaya umakyat na lang ako sa kwarto ko.

calling..

Kim Bitch

"Ang tagal mo namang sumagot. Tss," i said.

("Sorry naman, pwede? Anyway, why?")

"Breakfast tayo. Where are you?"

("Hala, i can't. I'm with boyfie eh. Hehe. Minsan lang 'to topaking makipagdate kaya i'm gonna make the most out of this!!")

"Fine. Ipagpalit mo na ako sa boyfie mo. Tss, sige na," then i hanged up the phone.

Hindi pwede si Kim. Hindi din pwede si Dana kasi naiinis ako sa kanya. Hindi din pwede si Cyriel kasi hindi naman kami close. Hindi din pwede

si Sara kasi naiinis din ako sa kanya. Mas lalong hindi pwede si Dave! Umiiwas na ako.

calling..

Andy Guzman

"Salamat naman at naisipan mong sumagot?" I said to him. Ang tagal naman kasi bago siya sumagot. Pangalawang tawag ko na kaya. Tss.

("I just woke up. What's up?")

Tapos narinig ko pa siyang nag yawn. Nagising ko pa yata siya. Tsk.

"Tamang- tama, kakagising mo lang kaya malamang hindi ka pa nagbbreakfast. Kain tayo?" I asked him in my sweetest tone. Say yes, Guzman! You're my last resort!

("Psh. Kakagising ko lang eh. Si Kim?")

"May date eh. And don't ask me about Dana and Sara. Duh? We're obviously not in good terms because of you, Guzman!! You owe me this kaya samahan mo ako!!" I protested.

("Fine. San ba?")

"Sa Starbucks tayo!!" I cheerfully said. Haaay. Namimiss ko na yung Oreo cheesecake nila eh. =___=

("Ginising mo ako para sa starbucks? Tss.")

"Wag ka ng magulo. Bawal kang magreklamo. Bye, Guzman!" Then i ended the line.

Haaaaay. I'm stuck with Andy. Bakit ba kasi ngayon pa naisipan nung Clarence na yun makipagdate. Asar!

-------------------

Andy's Point of View

Tss. Ang sakit na nga ng hangover ko dahil sa kagabi, mapipilitan pa akong lumabas ngayon para lang uminom ng kape?? Ang labo talaga ng buhay. Ang sakit pa ng ulo ko. Mamaya mabangga pa ako sa daan dahil dito eh.

Nakarating na ako sa Starbucks tapos nakita ko si Nof dun sa gilid. Tss.

Lumapit ako, "bakit hindi ka pa umoorder?"

"Good morning to you, too, Andy!"

"Psh," sabi ko tapos umupo sa harap niya, "pagkatapos nito uuwi na ko."

Tinignan niya ako, "eh? Come on, Andy! Malling tayo! For all i care, mag eemo moments ka lang naman sa bahay niyo."

Pakielam ba nitong babaeng to? Tss. Masama na bang manahimik kasi nasasaktan? Tangina, Guzman! Naririnig mo ba yung sarili mo?! Nasan na yung babaerong Andy na walang pakielam sa nararamdaman ng iba??

"Wala ka ng paki dun. Pasalamat ka nga pinuntahan pa kita dito eh," sabi ko sa kanya tapos bumili na ako ng dalawang frappe at cheesecake.

Inirapan niya ako pagbalik ko, "tss. Emo much ka talaga."

Tapos nun, kumain na lang kami. Tsk. Bakit ba lagi na lang si Nof ang kasama ko? Si Dana ang girlfriend ko eh.. Aish!

Pagkatapos naming kumain, "hitch naman ako, Andy."

"Huh? Nasan yung sasakyan mo?"

"Wala. Nagpahatid lang ako sa driver namin dito eh. Sige na?"

------------------

Nof's Point of View

"Oo na, oo na," Andy said, half annoyed.

"Yes!!" I said while jumping, "papayag ka din pala eh. Tss."

"You're annoying as hell, Nof," he retorted.

"I always get that, Andy. Hahaha!"

After that, sumakay na ako sa sasakyan niya. Buti na lang, 20 minutes away lang yung mall kung hindi, baka ihinulog na lang ako ni Andy sa highway. Ang sungit niya talaga! Hindi naman ako naging ganyan kasungit nung nagbreak kami ni Dave ah? Tss.

"Hintayin na lang kita sa carpark," sabi ni Andy pagkatapos niyang magpark ng sasakyan.

"KJ mo talaga, Guzman! Sumama ka na sa'kin. Malapit ka ng magstart magreview ng board eh. I bet hindi ka na makakagala madalas kaya sumama ka na sakin. Please?" I said then batted my lashes.

Umarte naman si Andy na parang nasusuka.

Hinampas ko siya, "ang kapal mo!! Sa ganda kong to, nasusuka ka??"

Tumawa lang siya tapos ginulo yung buhok ko at inakbayan ako papasok ng mall.

--------------------

Dana's Point of View

"Hey, Dana, Cy," Sara said as she approach us.

"What's up? I didn't see you so often," i said then i hugged her.

She rolled her eyes, "as if naman makikita mo ako, Dana. Eh palagi kayong magkasama ni Cyriel eh," Sara teased us. Namumula si Cyriel. How cute!

"Shut up, Sara. Namumula na si Cyriel oh. Hahaha!" I laughed then i pinched his cheeks, "ang cute cute talaga ng Cyriel ko," i said.

We laughed at Cyriel's reaction. He was blushing like hell! Hahaha!

"Oh, tama na ang lambingan," Sara said, "Dana, samahan mo naman ako sa Mall, please?"

I said yes kaya nagpaalam na ako kay Cyriel na aalis kami ni Sara. Afterall, palagi naman kaming magkasama these past few days. It's only what? 10 days before their wedding? Yeah, what the hell. Ano pa ba ang pakielam ko kung matuloy man o hindi yung church wedding na yun? Eh for all i know, they are already legally binded!

But i trust Cyriel.. He won't let me down..

Nakarating kami ng mall ng past 10. Kumain muna kami ni Sara since hindi pa daw siya nagbbreakfast.

"Hey," she said, "ano'ng plano niyo ni Cyriel?"

I raised my brow, "what do you mean?"

"I mean about sa wedding, Dana! Seriously, 10 days na lang before that dreaded day! Wala ka man lang bang planong ipaglaban si Cyriel?" She asked hysterically.

I almost forgot. Hindi nga pala nila alam na kasal na si Ynna at Cyriel kahit hindi pa matuloy yung Church wedding na yan. Ayoko lang sabihin kasi baka kumalat pa.. Anyways, gumagawa na naman ng plano si Clarence at Cyriel para mapabilis ang annullment procedure..

I shrugged, "bahala na.."

Napanganga si Sara, "really, Dana? Bahala na? That's all you got?"

I smiled, "trust me, Sara. Bahala na."

------------------

Nof's Point of View

"How about this one?" I asked Andy for the nth time.

"Too long," he commented.

Binato ko siya ng hanger, "Guzman! Formal party yung aattendan ko, hindi strip party! Ano bang too long yang sinasabi mo??"

Kasi naman po, lahat ng sinusukat ko, sinasabi niyang pangit, o kaya masyadong mahaba o maluwag. Ang binibigay niya sakin yung mga tipong sinusuot pag nagna night out. Wow. Anyareh sa Andy na kilala ko??

He shrugged, "you're asking for my opinion, young lady. I'm just giving you what you're asking for," sabi niya sabay balik basa dun sa magazine na hawak niya.

"Tss," i uttered tapos pumasok ulit ako sa dressing room.

Binili ko na lang lahat ng sinukat ko. Nakakahiya naman kung isusukat ko lang pero hindi ko bibilin.

Naunang lumabas si Andy ng shop habang binibigay ko naman yung card ko dun sa attendant ng shop. Pagkatapos kong masettle yung mga binili ko, lumabas ako ng shop para hanapin si Andy. Magpapatulong ako. 10 shopping bags kaya yung dala ko!! Kamusta naman, di ba??

Nakita ko siya dun sa gilid, nakasandal lang. Mukhang artista lang eh. Haaay. Ang tanga talaga ni DK! Inaayawan niya lang si Andy, samantalang ang daming babaeng makikipagpatayan makuha lang siya! Tss. Ano bang meron yung Cyriel na yun at hindi niya makalimut kalimutan samantalang nanjan naman si Andy na lagi siyang sinasamahan, handang gawin lahat para sa kanya. Tss. Ang labo lang talaga ni DK!

"Oy," i said.

Tumingin siya sakin, "tapos ka na?"

Hindi ako nagsalita, instead, inabot ko sa kanya yung mga paper bags na dala ko.

Tinignan niya ako sabay sabing, "ano gagawin ko jan?"

"Titigan mo," i said. Tinitigan nga ng gago!! "Really, Andy? Nasan na ang chivalry? My god!!"

He rolled his eyes, "hindi ka naman kasi mukhang kailangang tulungan. Tss. Kayang kaya mo namang bitbitin to eh," he said pero kinuha niya pa din sa kamay ko yung mga dala ko.

I smirked, "dami mong alam, Guzman. Tutulong din pala eh," i teased him.

Tinignan niya ako ng masama, "ihagis ko kaya to?"

I pinched his cheeks, "eto naman, hindi mabiro. Joke lang. Ang cute cute mo---"

"Nof?! Andy?!"

Sabay kaming napatingin ni Andy kay Sara at Dana.

What the heck??

--------------

Sara's Point of View

"Besty, samahan mo naman ako. Bibili lang ako ng dress, isasama ako ni Dave sa birthday ng lolo niya eh," i said.

Bigla naman akong tinukso ni Dana, "naks naman! Improving! Meet the family na ba?"

Napangiti na lang ako. Thank God! Balik na sa dati si Dana! Dati rati kasi, lagi na lang problema yung nasa isip niya.. At least ngayon, nakukuha niya ng magbiro.

"Shut up, Dana. Birthday lang yun," sabi ko sa kanya.

Hindi pa din ako tinigilan ni Dana katutukso. Haaay. Buti na lang talaga okay na siya! Natatakot kasi ako na baka biglang bumigay yung utak niya sa dami ng nangyayari sa buhay niya! Masayadong magulo.. Sana maayos na..

Habang naglalakad kami, parang kakilala ko yung dalawang taong magkausap sa gilid tapos nung makalapit kami, "Nof?! Andy?!"

Nagulat ako! Sino ba naman kasi ang hindi magugulat sa nakita namin?! Para silang nagddate!

(music starts playing..)

"D-Dana," sabi ni Andy.

Nakatingin lang sa kanya si Dana.

"Ano'ng ginagawa niyo dito?" Sabi ko sa kanila. Note the sarcasm. Oo, mas gusto ko si Cyriel para sa bestfriend ko, but that doesn't mean na payag akong lokohin ni Andy si Dana behind her back! Sino ba ang nagmakaawa na huwag siyang hiwalayan ni Dana? Si Andy, di ba? Tapos ano yung makikita naman ngayon?? Na nagddate sila ni Nof? Wow naman!

"Sinamahan ko lang si Nof," sagot ni Andy.

"Ah. Kaya pala may pahawak hawak pa sa pisngi noh, Andy?"

"It's not--"

Hindi na natapos ni Andy yung sasabihin niya kasi nagsalita si Nof, "we're on a date, Sara. Yun ba yung gusto mong marinig?"

"Ano'ng---"

"Shut up, Guzman. Don't bother to explain yourself. Si DK pwedeng makipagdate kay Cyriel, tapos si Andy hindi?"

Napatigil na lang ako sa mga sinasabi ni Nof. Seriously, nasan na yung babaeng mabait at malambing na sinasabi sa akin ni Dave??

"What do you mean, Nof?" I asked her. Naiirita na ako sa babaeng to!

"What i mean is, kung ayaw na talaga ni DK kay Andy, fine! Willing naman akong saluhin si Andy," she said habang nakatingin kay Dana.

----------------------

Dana's Point of View

"D-Dana," Andy said.

He's looking at me. Tinignan ko siya, mejo pumayat siya tapos humaba na yung buhok niya.. Nilagay niya na din ulit yung stud sa right ear niya.. Parang yung dating Andy na kilala ko..

"Ano'ng ginagawa niyo dito?" Sara said.

Halata naman na naiinis na si Sara. I mean, alam ko naman na from the very beginning, naiinis na siya kay Nof. Siguro dahil sa closeness ni Nof at Dave. Ano bang magagawa niya? Magbestfriend eh.. Isama mo pa ngayon na ang kasama ni Nof ay si Andy.. Mas maiinis siya, considering the fact na protective si Sara pagdating sa mga taong sobrang halaga sa kanya..

"Sinamahan ko lang si Nof," Andy said while intently looking at me.

Pinipilit kong huwag siyang tignan pero..

"Ah. Kaya pala may pahawak hawak pa sa pisngi noh, Andy?"

"It's not--"

Hindi na natapos ni Andy yung sasabihin niya kasi nagsalita si Nof, "we're on a date, Sara. Yun ba yung gusto mong marinig?"

Date??

"Ano'ng---"

"Shut up, Guzman. Don't bother to explain yourself. Si DK pwedeng makipagdate kay Cyriel, tapos si Andy hindi?"

I was caught off guard. Tama yung sinasabi niya.. Pero..

"What do you mean, Nof?" Sara asked her.

"What i mean is, kung ayaw na talaga ni DK kay Andy, fine! Willing naman akong saluhin si Andy," she said while looking at me.

Fvck, Dana! Tell them you're fine with it!

But am i really fine with it?

------------------

Nof's Point of View

Nandito kami sa loob ng sasakyan ni Andy. Hindi kami nagpapansinan.

"Nyeta naman, Nof! Ano bang nagddate tayo?!!" Sigaw ni Andy.

Huminga ako ng malalim, "ano bang pino problema mo?! Pasalamat ka nga tinutulungan pa kita eh!"

Sumigaw na din ako. Ano ba kasi ang gusto niyang mangyari?! Maglungkut lungkutan habambuhay??

Hinampas niya yung manibela, "tinutulungan? Sinabi ko bang tulungan mo ako?! Langya naman, Nof! Lalo mo lang pinagulo eh! Baka isipin ni Dana niloloko ko siya!"

Tinignan ko siya sa maya, "tandaan mo to, Andrei Guzman. Lokohin mo man o hindi si Dana, walang magbabago, si Cyriel at si Cyriel pa din. Alam mo kung bakit? Kasi nakakasawa ka, kasi nakakasakal ka, kasi binibigay mo lahat kay Dana. Subukan mo namang magtira sa sarili mo hanggang kaya mo pa," sabi ko tapos lumabas na ako sa sasakyan niya.

Sana naman matauhan ka na, Andy.. Habang may pag asa pa kayo ni Dana..

------------------

Andy's Point of View

"No offense, pare, pero sa tingin ko, tama si Nof," sabi ni Dave sa akin.

Lintik naman na babae yun! Hindi mawala sa isip ko yung sinabi niya!

/'tandaan mo to, Andrei Guzman. Lokohin mo man o hindi si Dana, walang magbabago, si Cyriel at si Cyriel pa din. Alam mo kung bakit? Kasi nakakasawa ka, kasi nakakasakal ka, kasi binibigay mo lahat kay Dana.

Subukan mo namang magtira sa sarili mo hanggang kaya mo pa.'/

"Kasi Andy ano eh. Ganito na lang ang isipin mo, yung ibang babae, gusto nila yung binibigay sa kanila lahat. Pero si Dana? Iba siya, Andy. Alam mo naman yun, di ba? Mas gusto niya yung bagay na hindi niya nakukuha. Tignan mo na lang si Cyriel. Gusto niya si Cyriel kasi madaming humahadlang sa kanila eh.."

Nyeta namang buhay to oh! Si Dana lang naman yung kaisa isang taong gusto ko, hindi ko pa makuha.. Ano bang dapat kong gawin? Magpanggap na hindi ko na siya mahal para magustuhan niya ako? Para maisip niya na mas mahal niya ako? Tangina! Nakakagago lang!

Huminga ako ng malalim, "Dave naman, ano'ng gagawin ko? Ganito ko talaga kamahal si Dana. Hindi ko alam kung kaya ko bang magpanggap na hindi ko na siya gusto para lang.. Fvck! Tangina!" Nasuntok ko yung lamesa, "pano kung hindi niya na talaga ako gusto? Pano kung si Cyriel pala talaga? Tangina, Dave! Hindi ko alam.."

"Kung ganun talaga.. tanggapin mo na lang, Andy. Kung nagawa mo ngang kalimutan si Lynne, magagawa mo din yun kay Dana.." sabi ni Dave sabay tapik sa balikat ko.

------------------

Ynna's Point of View

"Mom.. 5 days na lang pero hindi ko pa din siya macontact.."

My mom went near me and embraced me, "it's alright, Baby. You're already married, alright? Stop crying.."

I hugged her and started crying, "pero mom.. Ang sakit eh.. ang sakit sakit.. ang sakit isipin na kahit anong gawin ko, hindi ako mamahalin ni Cyriel.. na kahit anong gawin ko, hindi ako sapat para mahalin niya.. na kahit anong gawin ko, si Dana pa din.. ang sakit sakit.. para akong namamatay tuwing iniisip ko na hindi siya sasaya sakin.. alam ko naman na masama yung ginawa ko eh.. pero ano bang magagawa ko? Tao lang din naman ako.. marunong magmahal.."

She started caressing my back, "i know, Ynna, i know.."

"Hindi ko na alam.. Lahat na ginawa ko.. Wala na akong pride, wala na akong dignidad.. Lahat na binigay ko pero kulang pa din.. Ang sakit sakit na.. Pakiramdam ko, mas malapit na akong mamatay dahil sa nararamdaman ko.. Hindi ko na kaya, mommy.. Nasasaktan na talaga ako.. Mahal na mahal ko lang naman si Cyriel.. Ano bang masama dun?"

She kissed my forehead, "don't worry, baby.. Everything will be fine.. Trust me.."

------------------

Nothing yung title nung song. Nakakemo lang eh. Hahaha!

Holla! ASDFGHJKL!!! Registered na ako! Wahahaha! Pakshet na yan! Nakakaloko talaga ang enrollment period sa UPLB.

Sorry naman kung nawala ako ng matagal, nagrereg po ako. Baka maging member ako ng out of school youth pag di ko inasikaso eh. Hahaha!

Sa mga gusto ng pictures jan, sali na kayo sa groups ng Dandy/ Daniel. Ang dami duuuuuuuuuuun *u* Tgnan niyo na lang sa profile ko for details :)

Anyways, mga tiga Elbi jan. *ehem ehem* Dinner tayo together? *u* PM niyo ko! Mini get together *u*

May bago na naman akong gusto.. Sino fan ng JJ Project jan? Taas paa!! Hahaha! Ang pogi ni JB sa Dream High2. Inggit lang ako kay Sora eh. Akekeke

Yung mga nagpapabati pala, paki pm ako. Sorry, nawala sa isip ko. Ang dami niyo kasi eh. hehehe. sahree ^^

-Eydee

50th Chapter

Dana's Point of View

"Mom? Yes. Papunta na ako," i said through the phone. Pinapapunta kasi niya ako sa office niya, "alright. See you in fifteen," i said then i hung up.

Shet! Natetensyon na ako. 3 days before the wedding! Bakit parang ako pa yung nakakaramdam ng wedding jitters? Nyeta lang, Dana. Ikaw ang ikakasal? Pero kasi.. kinakabahan ako para kay Cyriel.. Kahit alam kong mahal niya ako, hindi pa rin maalis sa isip ko yung kayang gawin ni Ynna.. She already did the worst, what more can i expect?

Pagdating ko sa office ni Mom, wow. Ang busy ng mga tao. May ilalabas nga pala sila na collection ngayon kaya hectic ang schedule nila. Kung dati si Dad lang ang halos hindi na tumira sa bahay, ngayon kahit si Mom ganun na din.

Lumapit ako sa secretary dun, "Margo, si mom?"

"Good morning, Ma'am Dana! Pasok po kayo sa loob," sabi niya sakin with full smile. Oo nga pala, siya nga pala yung secretary ni mom na tinulungan ko dati.

Pumasok na ako sa office ni mom, "Mom?"

Tumingin siya sa akin, busy kasi siya sa sketch na ginagawa niya, "Kathryn, just sit for a while. I'll just finish this."

Umupo muna ako sa couch niya while waiting. Kinuha ko din yung phone ko.

/Si Andy../

//

//

'Dana..'

'Dana.. Mag usap naman tayo..'

'Please. Hindi talaga kami nagddate ni Nof! Ikaw lang ang mahal ko..'

'Dana naman..'

Puro ganito ang laman ng texts ni Andy.. Simula nung makita namin sila ni Sara sa mall, lagi niyang sinasabi na wala hindi sila nagddate ni Nof. Sinabi ko naman sa kanya na si Cyriel ang mahal ko.. Siguro mas magiging ayos pa ang lahat kung totoo nga yung sa kanila ni Nof.. Siguro..

Binura ko na lahat ng texts ni Andy.

/Lagi mong tatandaan si Cyriel, Dana. Kaya mo yan!/

//

//

"Kathryn?"

Tumingin ako kay mom, "Yes?"

"Can i ask for a favor?"

"It depends," i chuckled, "just kidding. Ano ba yun, mom?"

She straightened her sit, "as you can see, the whole office's a mess. Malapit na kasing irelease yung collection this quarter."

"Then?"

"It seems that there's a problem with one of our botique. Can you go and check it out? I'm darn too busy. Everybody in here is busy. I'm counting on you, Kathryn."

God. Yun lang pala ang problema ni Mom. Akala ko pa naman kung ano na.

"Alright," i said.

Umalis na ako sa office ni mom right after that coversation. I swear, hinding hindi ako magttrabaho dun pagka graduate ko. Ang taas ng pressure. Mas gusto ko pang gumawa ng sarili kong line.

Pumunta na ako sa botique namin sa isang mall sa west. Hindi naman pala masyadong malala yung problem, may nagreklamo lang na customer tungkol dun sa isang customized dress na pinagawa niya. Nakipag usap na lang ako dun sa babae. Is it our fault that she gained 25 pounds kaya hindi magkasya yung damit na last month niya pa pala pinagawa??

"Dana?"

--------------------

Andy's Point of View

'Dana..'

'Dana.. Mag usap naman tayo..'

'Please. Hindi talaga kami nagddate ni Nof! Ikaw lang ang mahal ko..'

'Dana naman..'

Ilang beses ko na siyang tinatawagan at tinetext pero hindi siya

nagrereply. Gusto ko lang naman sabihin sa kanya na wala talaga yung samin ni Nof eh. Hindi ko talaga gusto si Nof, bilang kapatid pa siguro, pwede. Pero wala na bukod dun. Wala talaga. Hindi ko makita si Nof bilang girlfriend ko.

Binato ko yung cellphone ko. Nyeta naman, Andy! Aish! Ang malas mo talaga sa babae kahit kailan.

"Andrei?"

Napaupo ako ng maayos sa kama ko pagpasok ng nanay ko.

Pinulot niya yung phone ko sa sahig, "ayaw mo na ba sa phone mo, Andrei?" Sabi niya ng pabiro, "may problema ka ba?"

Umiling lang ako. Wala naman akong balak na isama pa sa gulo namin nila Cyriel ang mga magulang namin. Malalaki na kami, kaya na namin to.

"Are you sure?"

Tumango na lang ako.

"Well then, samahan mo naman ako sa West Mall. Balak kasing maginvest ng Daddy mo dun, titignan lang natin kung ano ba ang lagay nung mall na yun. At the same time, samahan mo naman akong magshopping," sabi niya.

"Ano pa nga ba?" Sabi ko ng pabiro. Matagal ko nang hindi nakakasama ang mommy ko. Siguro okay na din to para kahit pano, makalimutan ko yung problema ko.

Pagdating namin sa Mall, nag ikot ikot lang kami. Okay naman yung mall. Bakit kaya mag eexpand na naman si Dad ng business? Halos hirap na hirap na nga siyang imanage yung hotels eh, dadagdagan na naman niya? Tss. Ang hirap talagang intindihin. Bahala na nga. Si Kuya na ang bahala sa mga business ni Dad. Kaya nga siya nag aaral pa sa Amerika para dun eh. Good luck na lang talaga.

"Shopping time, baby," sabi ni Mom na masayang masaya.

Ang hirap intindihin ng babae. Bili ng bili ng damit pero hindi naman ginagamit lahat. Minsan kawawa din ang mga lalaki. Hirap na hirap magtrabaho para lang mabili nung mga asawa nila yung gusto nila. Pero kung mahal mo naman talaga ang babae, walang halaga kahit gaano ka pa nahihirapan, mapasaya mo lang siya.

"FHF na pala 'to, Andrei," sabi ni mom.

Oo nga pala, kila Dana nga pala 'to.

"Dana?"

Napatingin ako kay mom nung sinabi niya yun. Totoo nga. Nandun /siya. /Si Dana.

"Ah, eh, Tita," sabi ni Dana sabay lapit kay mom.

"Good to see you again, Dana! I haven't seen you for a while. Nakakatampo ka.."

-----------------

Dana's Point of View

"Dana?"

Napatingin ako sa likod ko only to see Andy and his mom behind me.

"Ah, eh, Tita," i said.

"Good to see you again, Dana! I haven't seen you for a while. Nakakatampo ka.."

Fudge, Dana! What to do, what to do??

"Sorry, Tita. Been busy these days. Tinutulungan ko si Mom sa business niya eh," i lied.

Nakatingin ako kay Andy.

/Sorry, Andy. Ayaw kong saktan ka pero ayaw mo din akong iwan.. Ano na lang ang gusto mong gawin ko?/

//

//

"That's alright, dear. It's good to hear na tumutulong ka sa family business. Sana nga ay masabihan mo tong si Andy na tumulong din at huwag ipasa lahat sa kuya niya. Mabuti na lang talaga at ikaw ang girlfriend niya. Di ba?"

Huminga ako ng malalim, "actually, Tita, coo---"

Lumapit sakin si Andy at hinawakan yung kamay ko, "oo nga, mom. Mabuti na lang at si Dana ang girlfriend ko," he said then smiled at me.

/Ano ba, Andy? Mas lalo mo lang ginagawang komplikado ang sitwasyon natin../

//

//

"That thing i'm sure of. O siya, titingin muna ako ng mga bagong designs niyo, iha," his mom said then left us.

-----------------------

Andy's Point of View

Hindi ko din alam kung bakit ko sinabi yun. Natatakot ako. Natatakot ako.

"Why did you say that, Andy?"

Nakatingin lang ako kay Dana.

/Wala na ba talaga tayong pag asa?/

//

//

"Sorry, Dana. Hindi ko pa kayang sabihin," i said.

"Naiintindihan kita, Andy. Pero kasi.. mas magiging komplikado pa yung lahat pag pinatagal mo pa to.. Alam mo naman na simula pa lang, si Cyriel na talaga.."

/Yun na nga. Umaasa ako na sana kahit minsan, mas naging lamang ako kay Cyriel, Dana../

//

//

Ngumiti lang ako, "hindi ko alam, Dana. Wag mo naman akong hiwalayan ng ganito.. Wag mo naman sanang ipamukha na wala akong halaga, Dana.. Sana naman ipakita mo sakin na nasasaktan ka sa paghihiwalay natin. Kahit yun

lang."

----------------

Dana's Point of View

"...sana naman ipakita mo sakin na nasasaktan ka sa paghihiwalay natin. Kahit yun lang."

Andy left after that.

Guilt stings inside me.

/I didn't mean to hurt you, Andy. It's just that.../

//

//

My thoughts were interrupted by Andy's mom, "is everything okay, Dana?"

I plastered a smile on my face, "of course, Tita. Everything is fine."

She smiled at me, "good to hear that. I really like you for my son, iha.

After Lynne died, ikaw pa lang ang babaeng nakapagpasaya sa anak ko. I really wish na sana kayo ang magkatuluyan."

I just smiled, not wanting to put their hopes even higher.

----------------------

Cyriel's Point of View

"Pano ba yan, lil' bro? May mga nakabantay na guards sa labas ng bahay,"

sabi ni Clarence.

Napatingin ako mula sa balcony. May mga itim na kotse na naman sa labas ng gate namin.

"Tss," napahawak na lang ako sa batok ko.

Umupo si Clarence sa kama ko, "mukhang natunugan nila na tatakas ka eh. Hirap talagang kalabanin ng mga Henares."

Simula nung isang araw, may mga nakabantay na na sasakyan sa gate namin. Kahit pag aalis ako, may mga nakasunod na sasakyan sa akin. Kahit san ako magpunta, may nakasunod sa akin.

"Tsk."

"Back up plan, Cy?" Tanong ni Clarence.

Hindi ako nakasagot. Baka kasi pag nagpumilit akong tumakas, si Dana ang balingan nila.

"Wala ka?" sabi ni Clarence, "ako, meron. Gusto mong marinig?"

-----------------

The day after.

Dana's Point of View

Dave Cruz

calling..

"Hello? Ano?! Sang ospital?!!"

---------------

Anyareh???

Vote and comment, friends! 400 to see the next chap? Lmao. JK

May mga meet up na nabubuo. Sino game? Hahaha! Yung mga tiga LB naman jan, paramdam! Let's go dinner *u* PM niyo ko ng numbers niyo para makapagset tayo ng common time para sa dinner :>

Happy 1 Million reads satin :>

-Eydee

51st Chapter

Cyriel's Point of View

"..ganito yan ha? Ibubunggo natin yung sasakyan mo sa puno tapos kunwari, malala yung tama mo. Kuha mo ba?" sabi ni Clarence.

Tumango na lang ako. Tss. Akala ko naman kung ano na yung plano niya.

"Pero shet naman! Ako ang papagalitan nito nila mom eh. Tsk," reklamo niya.

Ang daming reklamo pero siya naman ang pasimuno. Baliw.

Pagkatapos nun, tinawagan niya na yung binayaran niya na sasakay at magbubunggo nung sasakyan ko. Hindi ko alam kung saan niya nakuha yung tao na yun. Basta pera, kahit ano pinapatulan ng mga tao eh. =___=

After 20 minutes, nakadikit na sa harap ng puno yung sasakyan ko. Good job, kuya.

"Oh? Sakay na at ng makatawag na ako ng ambulansya," sabi niya sabay tulak sa'kin papasok ng sasakyan.

"Eto na nga," sabi ko habang papunta dun sa driver's seat.

Sasakay na sana ako pero napansin kong may bumubusina sa harap namin.

"Tangina, Cyriel! Walang preno yan! Tumabi ka!!"

-----------------

Andy's Point of View

Nyeta! Bakit ako pa yung napaalis sa sarili kong bahay?? Bakit ba kasi nandun si Nof?? Ang kulit ng lahi ng babaeng yun eh!

Nasa autoshop yung sasakyan ko kaya kinuha ko muna yung sasakyan ni kuya. Wala naman siya dito eh.

Dumaan ako sa backdoor para hindi ako makita ni Nof. Nyetang babae, nakakairita na din minsan =___= Pasalamat siya bestfriend siya ni Dave.

Nagdrive ako papunta sa hindi ko alam kung saan. Basta makalayo sa bahay, okay na ako. Punta muna siguro ako sa cementeryo. Puntahan ko muna si Lynne. Tama.

Nag U-turn ako papunta sa cementeryo. Pagkatapos kong makalagpas ng

highway, putangina!! Bakit wala akong brake??

Bumusina ako ng bumusina kasi may nakita akong dalawang lalaki na nakatayo. Baka masagasaan sila kaya bumusina ako. Hindi ko na alam kung saan ako mababangga kung itutuloy ko pa yung pagmamaneho ko kaya ibinangga ko na lang din yung sasakyan ko sa puno.

-----------------

Cyriel's Point of View

Nakatulala lang kami ni Rence.

Kung kanina, nagpplano kami ng aksidente, ngayon, nangyari na nga.

"Tangina!" Biglang sigaw ni Clarence, "tangina, Cyriel! Si Andy 'to!"

Nagulat ako sa sinabi niya kaya hindi agad ako nakagalaw.

Si Andy?

Si Andy ang sakay ng sasakyan na halos mahati na sa dalawa sa lakas ng pagkakabangga??

"Tangina, Cyriel! Tulungan mo ako dito!"

Nyeta, Cyriel! Gumalaw ka! Si Andy yan, kaibigan mo!

Dali dali akong pumunta malapit sa driver's seat. Nakita ko dun si Andy, walang malay. May mga galos siya sa mukha at braso pero mukhang wala namang major injuries pero naipit yung kaliwang paa niya sa loob ng sasakyan.

"Fuck," sabi ni Clarence, "pumasok ka sa passenger's seat."

"Ha?"

"Pumasok ka na, Cyriel! Nyeta, bilis!"

Pumasok na agad ako sa sasakyan gaya ng sabi ni Clarence. Maayos naman yung kabilang parte nung sasakyan kaya nakapasok pa din ako.

Hindi ko matignan si Andy.

Fuck.

Pumikit na lang ako.

"Tumawag na ako ng ambulansya," sabi ni Clarence na medyo nangangatog yung boses, "alis lang ako, pero dun lang ako sa malapit. Yung seatbelt mo?"

Sinuot ko yung seatbelt ko.

"Ano'ng gagawin ko?"

Tinignan niya ako, "gaya nung plano. Naaksidente kayo ni Andy. Punyeta! Ang tagal naman ng ambulansya! Tangina! Si Andy!! Fuck!"

Pumikit na lang ulit ako, "sige na, ako nang bahala dito."

Pagkatapos ng ilang minuto, dumating na yung ambulansya. Ako ang unang nilagay sa stretcher. Si Andy naman, dahan dahan pang kinuha dahil unconscious pa din siya at naipit yung paa niya sa napiping side ng sasakyan.

Habang nasa loob ako ng ambulance, hindi ko alam kung paano ko sasabihin kila Tita na naaksidente si Andy kaya si Dave na lang ang tinawagan ko.

Sinabi ko sa kanya na naaksidente kami pati na kung saang ospital kami dadalhin.

Tangina, Andy. Umayos ka!

--------------------

Dana's Point of View

"Are you kidding me?"

Pinipigilan ko yung sarili kong tumawa nung mareceive ko yung package mula kay Ynna.

Tinignan ko yung laman ng box.

Gown.

Maid of honor's gown to be exact.

What the fuck is her problem?!

Sa tingin niya ba talaga pupunta ako sa kasal niya? Not in my wildest dreams! Not a fucking chance in hell!

Kumuha ako ng gunting para gupitin sana yung gown ng biglang magring yung phone ko.

/Dave Cruz/

/calling.../

//

//

"Hello? What?!! Saang ospital?!"

Pagkatapos kong marinig yun, dali dali akong pumunta sa ospital na sabi ni Dave.

Fuck! This can't happen.. Hindi pa maayos ang lahat.. Wag muna ngayon..

Pagdating ko sa ospital, pumunta agad ako sa nurse's station.

"Nasan si Cyriel Perez?" I asked her.

Tinignan nung nurse sa files nila yung name. After what it felt like forever, "room 9102."

"How about Andrei Guzman?" i asked.

Nagscan ulit siya ng files, "emergency room."

Pumunta agad ako ng elevator at pinindot ang 9th floor. I need to see Cyriel safe first then i'll go to Andy.

--------------------

Cyriel's Point of View

"San na si Andy?" I asked Rence.

"E.R.," sabi niya.

"Bakit? May problema ba??" Tanong ko. Shet naman, Andy! Wag ka ngayon mawala!

Huminga siya ng malalim, "fracture daw yata or dislocation. Don't ask me further. I hate science."

Fuck. Fuck. Andy! What the hell is your problem?? Magpapakamatay ka dahil ano? Dahil ako yung pinili ni Dana? Shit! You're better than this!

Tahimik kami ni Clarence na naghihintay ng balita kay Andy ng bumukas ang pinto.

Lumapit agad sa akin si Dana at niyakap ako, "Cyriel? Are you okay? Does it hurt?"

Hinawakan ko yung kamay niya at nginitian siya, "i'm fine. Really."

She looked at me, "really?"

"Really really," i smiled again.

"But what happened? Bakit kayo magkasama ni Andy na naaksidente?" She asked.

Hindi ako makapagsalita. I don't know what to say. I don't want to lie in her face.

"Walang brake," singit ni Clarence.

"Oh God! Thank God walang serious injuries," she said tapos niyakap niya ulit ako. I hugged her back.

"Punta muna ako kay Andy," sabi ni Clarence.

Tumango lang ako at tinignan si Dana, "aren't you gonna see him?"

She smiled, "maybe later. I need to be with you first."

I smiled and kissed her knuckles.

--------------

Dana's Point of View

I almost run papunta sa kwarto niya. Sht, Cyriel Perez! You better be okay!

Pagdating ko sa kwarto, binuksan ko agad yung pinto at nakita ko si Cyriel na nakahiga sa hospital bed, si Clarence naman, nakatayo lang malapit sa window.

Lumapit agad ako sa kanya and hugged him, "Cyriel? Are you okay? Does it hurt?"

He held my hand and smiled to assure me that he's fine, "i'm fine. Really."

I looked at him, "really?"

"Really really," he smiled again.

"But what happened? Bakit kayo magkasama ni Andy na naaksidente?" i asked.

I was half praying na wag niyang sabihin na it was because of me. Hindi ko talaga mapapatawad ang sarili ko pag nalaman kong naaksidente sila dahil na naman sa akin! I don't deserve it!

"Walang brake," Clarence interrupted.

"Oh God! Thank God walang serious injuries," i said then hugged him.

"Punta muna ako kay Andy," Clarence said then went out the door.

"Aren't you gonna see him?" Cyriel asked me.

I honestly want to go and see Andy right now. But Cyriel needs me here. Ayokong iwanan siya mag isa.

I smiled instead, "maybe later. I need to be with you first."

He smiled and kissed my knuckles.

------------------

Ynna's Point of View

"Good," i said to Danielle. Naipadala niya na daw kay Dana yung gown.

It's our wedding tomorrow. I hope everything will turn out fine. Since a few days ago, pinapabantayan na ni mom si Cyriel. I was scared na tatakbuhan niya ako so to give me assurance, pinabantayan niya si Cyriel.

I rode in my car and drove to Cyriel's home. I need to check up on him. I don't care if he's with Dana so long as he's by my side.

Pagdating ko sa bahay nila, walang tao so i asked one of their maids.

"Where's Cy?"

"Ma'am Ynna, nasa ospital daw po," she said.

"What?!!"

"Naaksidente daw po. Pinapadala nga po ni Sir Clarence ang mga gamit ni Sir Cyriel eh," she said and showed me a duffel bag.

Kinuha ko yung bag and said, "i'll take it from here."

------------------

Andy's Point of View

Fuck.

My head hurts.

Pagtingin ko sa paligid, bakit puro white? Where am i?

"Andrei? Oh God! Thank God you're finally awake!" mom said.

Tinignan ko yung paligid ko, nandito si Nof? Clarence? Dave? Sara? Kim? Ano ba ang nangyari?

With my head still dizzy, i asked them, "what happened?"

My mom suddenly burst into tears, "may amnesia ka na naman?"

I waved my hand and said, "no, mom. I just can't remember why i am here."

"You got into an accident with Cyriel. Good thing you two are safe," she said.

With Cyriel? Kasama ko ba siya?

Shit!

Nabangga ko ba siya?? Siya ba yung lalaki na binubusinahan ko??

"Where is he??" I asked. Nyeta! Nasagasaan ko nga ba si Cy??

"Calm down, Andrei. He's just in the room beside this, and he's doing fine so no worries," mom said.

Pagkatapos kong marinig yun, natahimik na ako. Nag alok si mom na bumili ng pagkain kaya naiwan kami dito.

"Si Dana?" I asked them. Sa lahat ng tao na gusto kong makita ngayon, si Dana yun..

Hindi sila makatingin sa'kin.

"Na kay Cyriel," Dave said.

I smiled.

"Pero binisita na naman niya ako kanina nung tulog ako, di ba?"

Lumapit sa'kin si Nof at niyakap ako, "stop hurting yourself, Andy. Stop asking stupid questions."

Hindi ka pa nasanay, Andy. Kailan ka ba naging priority?

-------------------

Ynna's Point of View

Room 9102

I was about to open the door when i heared them talking.

"I love you, Dana. More and more everyday."

"I know."

"Don't give up on me."

"Of course, Cyriel. I'll never give up on you. Never."

I closed the door again and left the bag on the floor instead and left.

I'm really good at torturing myself, aren't i?

------------------------------------------------------

Sorry for the long wait! Hahaha! Nababagalan na ako sa takbo ng story. Wala akong maitype. Writer's block =____________=

Hello to apol, raya, jejomar, jeremie, bernadette, danica na nakasama ko last July 21 ^^ Next time ulit ^^

Pag natapos ba to, babasahin niyo pa din yung ibang story ko? TT^TT May paranoia na yata ako. Hahaha. Nakakakaba kaya na after this, wala ng pumansin sa stories ko. Hurhur. Paranoid much lungs.

Yung mga nagpapabati. SORRRRRRYYYYY. Nakakalimutan ko kasi kung saan

nakalagay yung mga pabati. TT^TT

ANNOUNCEMENT: @damselindistress: inindian mo ako last Saturday TT^TT I waited in vain.. Hurhur. Akala ko pa naman makikita na kita.

Nga pala, pababa ng pababa ang feedbacks sa story na ito. Panget na ba? Honest opinions naman jan oh >___<

ASDFGHJKLoooooveyouuuuu, guys.

Dedicated to AlltimeLawliet kasi wala lang. Hahaha! Hello, Jovie :>

-Eydeeeeeeee

52nd Chapter

Andy's Point of View

"You sure?" Tanong sa'kin ni Nof habang sinusubukan kong tumayo.

Tumango na lang ako tsaka sinubukang igalaw yung kaliwang paa ko. Inalalayan niya ako habang nakahawak ako sa isa sa mga hawakan, "sht," nasabi ko na lang nung natumba ako.

Bigla bigla namang lumapit sa'kin sila Nof at Dave nung napaupo ako, "pare, dahan dahan lang. Wag mong biglain yung paa mo, baka lalong mapatagal yung recovery mo eh."

Ilang araw na ba mula nung maaksidente ako? 9 days? Ang bilis lang ng araw, ang dami na ding nangyari. Hindi natuloy yung kasal ni Ynna at Cyriel. Masaya ako para sa kanya kasi alam ko naman na hindi niya mahal si Ynna kaya parang nakakaloko lang kung matutuloy pa din yung kasal. Pero para sa sarili ko? Nalulungkot ako. Nalulungkot ako kasi alam ko sa sarili ko na sa mga nangyayari, mas malabo na maging kami ulit ni Dana.. Lalo na ngayon na hindi natuloy yung kasal. Ewan ko, hindi ko na talaga maintindihan yung sarili ko. T@ngina lang eh.

Umiling ako, "pare naman, birthday ko na bukas hindi pa din ako makalakad. Parang tanga lang," sabi ko sabay subok ulit na tumayo at maglakad.

Binatukan ako ni Nof, "para ka ngang tanga. Magpumilit ka pa jan ng mas lalong tumagal ang recovery mo. Tss."

"Ilayo mo nga yang bestfriend mo, Dave. Inaatake na naman ng pagka abnoy eh," sabi ko kay Nof.

Inirapan ako ni Nof. Pikon talaga yun. Pero kahit ganyan yan, malaki yung utang na loob ko kasi isa siya sa mga nagbantay sa'kin simula nung ma confine ako dito. Kahit pa puro pang aasar at pangbabara lang yung naririnog ko minsan sa kanya, ayos lang. Hindi ko nga maintindihan kung bakit iniisip nila Dave na may kung anuman sa'min ni Nof kasi wala talaga. Para lang siyang kapatid eh. Wala kasi akong kapatid na babae kaya siguro ganun ako sa kanya, pwera na lang pag minsan kinukulit niya ako tungkol kay Dana kasi naaasar talaga ako. Pero bukod dun? Cool kami ni Nof. Balak ko ngang ipakilala yung kapatid ko kay Nof eh. Malapit na

namang umuwi yata si Kuya Andrew eh, sa States kasi siya nag aaral ng Business Administration since siya yung papalit kay Dad. Tutal magbestfriend naman sila ni Kim, boyfriend-in niya na din yung kuya ko. Haha!

Ginulo ni Dave yung buhok ni Nof, "tara na nga. Baka mas lalong hindi makalakad si Andy sa pangungulit mo eh."

Dinilaan ko siya.

"Mukhang tanga, Andy," sabi niya sabay irap.

"Baboy," sabi ko.

"Bwisit!!" Sabi niya sabay labas ng pinto. Hahaha! Pikon kasi. Siya kasi yung kumakain ng pagkain ko dito eh. Ang takaw lang eh.

Bago sundan ng Dave si Nof sa labas, lumapit muna siya sakin tapos may inabot, "bigay niya. Hindi pa din siya makapunta eh. Sorry, pare."

Tumango na lang ako, "sige. Ingat kayo pauwi."

"Punta kami bukas sa birthday mo."

Lumabas na si Dave, naiwan na naman ako mag isa. Sa buong 10 araw na pagsstay ko dito sa ospital, isang beses pa lang ako dinalaw ni Dana. Ang nakakainis pa dun, yun pa yung panahon na tulog ako. Pero okay na din siguro yun kaysa wala. Konti na lang naman eh.. Nararamdaman ko na malapit na akong sumuko..

Tinignan ko yung bigay niya. Libro. Ngumiti na lang ako. Kung anu ano yung binibigay niya, libro, cds, dvds, pero sana magpakita siya sa'kin. Mas gusto ko yun eh, lalo na na birthday ko bukas. Sa totoo lang, hindi talaga ako mahilig mag wish pag birthday ko pero susubukan kong humiling ngayon.. Sana malaman ko na yung dapat kong gawin. Nahihirapan na din kasi ako..

--------------------

Cyriel's Point of View

"Senorito Cyriel, nandyan po ulit si Miss Ynna sa baba," sabi nung isa sa mga katulong namin.

Sumagot si Clarence, "sabihin mo namatay na at byuda na siya. Tss."

Binato ko siya ng unan, "g@go. Buhay na buhay pa ko pinapatay mo na."

Simula nung araw na naaksidente ako, laging pumupunta si Ynna mula nung nasa ospital ako hanggang ngayon na nasa bahay na ako. Naawa na din ako sa kanya kasi kahit papano naging magkaibigan na din kami ni Ynna nung nasa States kami..

Lumapit sa'kin si Clarence, "sabihin mo nga sa'kin. Ano ba talaga yung payatot na yun sa'yo?"

Tinulak ko siya, "kaibigan?"

Tumawa siya ng malakas, "t@ngina, Clarence! Kaibigan? Sigurado ka? Hahaha!"

"Mabait naman kasi si Ynna eh.. Siguro nagkamali lang siya ng taong minahal kaya siya ganun. Mabait yun, Clarence. Sa loob ng halos isang taon na magkasama kami, ni minsan hindi yun magalit sa'kin. Kahit puro si Dana yung sinasabi ko, tahimik lang siya tapos iiyak pag mag isa na lang siya.."

Nagsalita siya, "sigurado kang kaibigan lang?"

"Para kang tanga," sagot ko. Ano ba kasi yung gusto niyang sabihin? May gusto ako kay Ynna? Parang timang nga lang talaga!

"Eh kasi naman, dati pa kita kinukulit na sabihin na lang natin kila mom at dad yung tungkol sa sakit niya tapos ayaw mo namang pumayag. Minsan tuloy napapaisip ako na may gusto ka na dun," sabi niya.

"Sasabihin ko ulit, mukha kang tanga. Kaibigan lang, hanggang kaibigan lang ang kaya kong ibigay sa kanya. Saka isa pa, mahirap na yung pinagdadaanan ni Ynna. Wag na nating dagdagan. Alam mo naman kung gano kahirap kapag nalaman ng mga tao na may sakit ka na ganun.."

Ang alam ko, isa sa mga dahilan niya kaya ayaw niyang bumalik dati sa Pilipinas ay dahil sa tatay niya.. Alam niya na ikakahiya siya ng tatay niya pag nalaman na may sakit siya, lalo na at tatakbo pa yung tatay niya sa pagka Senador. Ayaw niyang maging dahilan kung matatalo man ang tatay niya. Kung hindi lang namatay yung kapatid niya, dun na siya titira talaga at uuwi naman ako. Kung hindi lang talaga namatay yung

kapatid niya, eh di sana hindi ganito kagulo yung mga bagay ngayon.

"Oo na. Tss. Bakit ba ang bait mo? Kapatid ba talaga kita? Pambihira," sabi niya sabay tayo, "pasok na nga ako. Ang dami ko pa palang aasikasuhin eh."

Lumabas na siya ng kwarto habang naiwan naman ako mag isa. Sana talaga maging maayos na lahat. Nakakapagod na din kasi..

--------------------

Ynna's point of view

I went to their house to try to see Cyriel. I had to cancel the wedding last week. Everything has been set, but still, Cyriel is way more important than the wedding. I don't care about the wedding as long as Cyriel is safe and sound.

I was waiting and sitting on their couch when i saw Clarence going out.I took the opportunity to visit Cyriel. I haven't got the chance to visit him because he keeps on giving reasons.

I entered his room then he looked my way, "hey," i said.

He just stared at me.

I took the liberty and sat on the stool beside his bed, "i cancelled the wedding," i casually said. I know from the bottom of my heart that that's what he wanted from the very start. He didn't want to be with me, i know, so when he proposed to me by impulse, i grabbed the chance.

He sighed, "Ynna--"

I cut him, "but it will still resume once you're fine. That's fine with you, right?" I asked him.

"Ynna, just please--"

I interrupted again, "i will still wear the same wedding gown, though. I love the texture and how it hugged my body. I look great in that, Cy," i said.

He grabbed me by the shoulders and looked into my eye, "look, Ynna. We both know that it won't work. Please let me go," he pleaded.

I shook my head, pretending not to hear a thing, "how about Dana? Did

she receive the gown i sent her last week?"

He didn't answer.

"Well, anyways, she will look great in that. She's my bride's maid afterall," i said while forcing a smile on my face.

*BLAG*

I was shocked when he threw the vase across the wall.

"C-cy," i stuttered.

"Ynna, just please tigilan mo na ako.. I will help you.. I'll be there for you as a friend.. Sasamahan kita sa lahat ng theraphy mo at check ups.. But please do me a favor.. Tigilan mo na ako.. I love Dana.. You perfectly know that.." he said.

I stood up and started to walk to the door. I wiped the tear that fell on my cheek.

"The annullment paper will arrive next week," he said.

I pretended not to hear anything and continued walking.

--------------------

Dana's Point of View

'Sht.'

I threw another paper in the trash bin. I've been trying my best to squeeze the creative juices of my brain. I volunteered to help in the designs for the new collection of FHF to divert my attention. Yeah, i know i sound desperate. I just can't help but feel guilty.

The following day after the accident, i visited Andy. Good thing he was asleep. I don't know what to do if he was awake. I don't know how to explain that i didn't even take a glance at him yesterday, even though Cyriel's room is just next to his. I feel fvcking guilty i don't want to show my face to him.

After i saw him, i feel even guiltier. He has scratches and cast on his left leg. He looked terrible unlike Cyriel. Fvck it, Dana! Andy's the one who was in the emergancy room and not Cyriel! But still, i prioritized Cyriel so i really feel guilty..

/flashback../

//

//

/"Dana?" I turned to see Nof, "can we talk?"/

//

//

/I nodded, "sure."/

//

//

/She went out first. I went near Andy and placed the fruits i bought for him on the side table. I caressed his face, 'get well soon, Andy.'/

//

//

/I went out to see Nof standing near the window where you can see the view of the garden of the hospital, "took you long enough, Dana."/

//

//

/I didn't answer because of the tone of her voice. She's quite angry with me, and i can't blame her. I am upset with myself as well. Do you think it is easy for me? Let me tell you that it's not. Andy is my friend and it hurts to see him being like that because of me.. He didn't deserve that.. I don't deserve that kind of love.. It's just too much../

//

//

/"Ano'ng balak mo kay Andy?"/

//

//

/"We're done and you know it, Nof. Ilang beses ko nang sinabi sa kanya,"

i defended myself./

//

//

/"Alam ko, but the point is, it's not enough, Dana," she said. I felt myself stiffened. She never call me Dana, she calls me DK, "tell him you mean it. Don't lead him on. You should've seen his face yesterday. It's priceless," she said./

//

//

/"I'm sorry, okay," i said./

//

//

/She smiled at me, "wag mo sa'kin yang sabihin, kay Andy. Pagka sorry mo, sabihin mo na din na ayaw mo na, na wala na talaga. T@ngina, Dana. Hindi na uso ang break it to me gently, wag kang sadista! Sabihin mo ng isang bagsakan para tapos na. Hindi yung nagmumukha siyang tanga."/

//

//

/I smiled back at her, "i will. Believe me, i plan to do that," i said, "but tell me, do you like him?"/

//

//

/I honestly don't know if she likes Andy because i know that she still have feelings for Dave. But judging from what she was doing these past few days? Belive me, it's not that hard to conclude that she has special feeling for Andy./

//

//

/She laughed, "Hahaha! Fvck, DK! That was hillarious. Andy and me? That is mindfvck. Seriously, i don't like him in a romantic way. Brother figure pa siguro, oo. I mean, yeah, i said that i like him before but that was just to test you. I realized that you like what you can't have so i did that. I thought that maybe you'll feel threatened and realize that it's Andy all along pero hindi ata eh. Ewan. Fail yung plan."/

//

/I don't know what to feel. I really thought she likes Andy../

//

//

/"So, we're good?" I asked her./

//

//

/She hugged me, "naman! Just fix things between you and Andy, DK. I just see myself in Andy, kaya much as possible, ayokong maranasan niya yung naranasan ko kay Dave dati. Being second best sucks."/

//

//

/I smiled at her, "i know, Nof. I'll talk to him soon."/

//

//

present..

"Argh!"

I stood up. This is it. I'll talk to Andy to remove all these excess baggage of guilty feelings inside me.

I went first to buy something for Andy. I've been buying things for him since i didn't have the guts to visit him. After buying, i drove immediately to the hosptal to see Andy.

I took a glance to check if Andy's there, and he is. He's sitting on the edge of his bed, trying to stand. I just watched him trying his best to stand and being frustrated at the same time, and the mement he stumbled, i impulsively went near him and helped him to stand.

"D-dana," he uttered.

I forced a smile, "sorry. Took me long enough to show my face," i said as i was helping him to sit back on his bed,

"Wala yun, buti na lang nandito ka na. Kumain ka na ba? May pagkain dito pero baka--"

I interrupted him, "i'm still full. Anyways, i came here to say something, Andy," i said then took a deep breath, "i'm sorry, Andy," i said.

He smiled, "wala 'yun. Nabisita mo na naman ako ngayon eh. Tsaka binibigyan mo naman ako nung books and cds kaya okay na yun, wag ka nang magsorry, " he said with a forced smile on his face.

I shook my head, "i'm really sorry about that one but that's not what i meant.. I'm very sorry about us, Andy. I just can't do this anymore.." i explained to him. Alam ko naman na mahihirapan akong sabihin sa kanya to

pero when i am actually in the situation, it's just thrice harder. And it's getting even harder seeing that look on his face.

He forced a laugh and wipe the tear on his cheek, "sorry. Naiiyak lang kasi talaga ako," he said.

I can't stand to see him like this. He isn' the same Andy i knew.. Wala na yung Andy na carefree and full of confidence.. I destroyed him.. I made him who he is right now.. Weak.

"I'm sorry, Andy.." i said again. That's all i got to say. I am sorry. I am sorry for hurting him.

He's still crying, "stop telling you are sorry, Dana. Loving you is one of the greatest thing i ever did," he said.

No matter how hard i tried, i cannot stop my tears. We are now both crying.

He smiled, "thank you for everything, Dana."

I smiled back and hugged him.

"Thank you for this break up. Thank you for showing me that you're sad about this. Kahit totoo man o hindi, thank you," he said then kissed the side of my head.

------------------

Andy's Point of View

Pagkatapos umalis ni Dana, napatingin na lang ako sa wall clock.

October 29, 12:08 a.m.

"Happy Birthday, Andy. Happy birthday," sabi ko sa sarili ko.

-----------------

Nof's Point of View

I know that it's wrong to listen to someone else's conversation. But i just can't help it, i unconsciously listened to Andy and Dana's conversation. And i feel fvcking horrible for Andy.

The moment Dana left, i didn't come in first. I gave him first the time and space he needs.

"Andy?" I said as i approached him. He wiped his tears as if he can hide the fact that he's been crying since Dana walked out the door.

"Hey," he said with a smile plastered on his face.

He made room for me and i sat on the side of his bed, "apples?" I asked him.

He nodded. I gave him apples and he started eating it but i can still see his lips trembling from his effort to refrain from crying.

"Idiot," i said, "umiyak ka kung gusto mo. Don't hold it in."

He smiled, "i'll look gay if i cry," he tried to joke.

'Yeah right. But you don't mind crying in front of DK,' i said to myself.

I smirked, "dami mong alam. What happened earlier? I think i saw DK coming out of this room?" I said as if i didn't eavesdrop.

"We broke up," he casually said.

"Then?"

"We broke up. Wala na. Tapos na," he replied.

I clapped my hands and said, "way to go, Guzman. Akala ko pa naman magpapakamatay ka pag nawala si DK. Seeing you still alive and breathing is a good sign," i said with sarcasm.

He smirked at me, "yeah right," then he patted my head, "take care of yourself, Nof. Wag ka ng magselos kay Sara and Dave, wala ka ng magagawa. They're hooked with each other. Si Kim tignan mo once in a while, gago pa naman si Clarence. Pati si Dana, look after her for me," he said.

I looked at him in daze, "what the hell, Guzman?? What was that? Your last testament??"

He chuckled, "baliw. I'll be flying to States tomorrow."

"What?!!"

He spoke, "for recovery purposes? Pupuntahan namin yung kuya ko dun, haven't seen him for so long. You should meet him," then he winked at me, "look, Nof. I'm doing this for my self, and for Dana and Cy as well. I'll be gone just for months. Dun na din ako magrereview for the board exam and to forget as well. Bestfriend ko si Cyriel kaya ayoko na may sama kami ng loob, and as well as Dana. Birthday gift ko na din sa sarili ko. New beginning perhaps? Ewan ko."

I hugged him, "babalik ka ha?"

He chuckled, "oo nga. Para ka talagang bata."

I smacked his arms, "mas bata naman kasi talaga ako sa'yo! Gurang ka na kasi," i teased.

"Ipapakilala talaga kita sa kuya ko. Andrew Guzman, remember that name, Nof," he winked at me.

-------------------------------------

A/N

This will end soon. Tiis na lang :> Dedicated to Shaira Silos for her awesome comment! XDD

Basahin niyo yung Nothing Left to Lose, Enjoying the chase, at All i ever wanted ni Kirsty1000. Shet. Yan ang ginagawa ko kaya hindi makatype. Hahaha. Ashton at Nate koooooooooo *u*

Anyways, sa comments, ganito kasi yan, guys.

Life is complicated. It is and will always be. Ganyan talaga eh. Nagsimula naman talaga sa madali lang silang lahat diba? Parang joke lang naman kasi yung book 1 nito. Hahaha! Ang immature ko pa nung sinulat ko yun. Honestly, kung reader ako, mas magugustuhan ko 'tong book 2 kasi this is life. It's complicated. Reality bites, dears. Selfish lahat ng tao, aminin mo man o hindi. Yun kasi ang tina try kong

ipakita sa inyo.

At some point in your life, may makikilala at makikilala ka talaga na tanga sa pag ibig gaya ni Andy at Ynna. But who can blame them? Nagmamahal sila eh. Their only fault is that they loved the person who can't reciprocate the love they have. Yung mga kagaya ni Cyriel na parang tanga lang daw sa pagka selfless. Dears, he just made a decision. Tao lang siya. And besides, hindi ka ba maaawa pag nalaman mong may AIDS and isang tao and you have the ability to make them happy? I think you'll do the same. Tao ka eh, natural lang sa tao ang maawa. Human instinct. And for Dana? Well, naiinis kayo sa kanya. I get it. But i don't blame her, she's just a girl na napaglaruan ng pagkakataon. Is it her fault na ganun ang takbo ng buhay niya? Hindi naman ah. And the thing about Andy? Sa tingin niyo ba madali lang sabihin sa isang tao na hindi talaga? Ano yun? Parang bibili lang ng candy? Hindi kaya. Hindi madaling makipagbreak. Common knowledge. Well, unless na lang kung wala ka talagang pakielam sa tao. But in her case, she cares for Andy kaya hindi madali sa kanya na sabihin. Cut her some slacks. I believe na kung kayo ang nasa posisyon niya, ganun din ang gagawin niyo.

Anyways, on the lighter side,

Hello nga pala kay the EXPLORER!! Soooooooooper belated Happy Birthday!! Sorry kung ngayon ko lang nabati ikaw. Ngayon lang ako nakapagbasa ng msgs eh. Natambak na kasi. Sorry talaga!!

Hello din kay Francel of Cadiz City, Negros Occidenta aka @asdfghjkl_francel, kay @fayeheart_197, @lelouchbelle, na nagpapadedic kaso hindi ko madedicate-an, at dun sa iba pa na hindi ko na mahalungkat sa message board ko. SORRY!!!! TT^TT

-Eydee

53rd Chapter

Dana's Point of View

"Another glass of martini, please," i asked for another order.

After the talk i had with Andy, i went straight to some random bar. I need to clear my mind. I had plenty of drinks but i'm still sober. Fvck. Kaya nga ako pumunta dito para makalimot tapos pati yun hindi ko pa magawa?! I'm doomed. And messed up.

After i finished drinking, i called our driver to drive me to my condo.

I know myself that i can still drive but i won't take the risk. I won't take the risk of dying because of some petty reason: driving under the influence of alcohol. What a lame excuse. After all that i have been through, i will just die because of that pathetic reason? The heck!

When i got to the condo, i went to the convinient store in our building first to buy something to drink. Yeah, i know i'm a drunkard. I went straight to my unit after that. I don't want to go home because i'm pretty sure mom will ask me hundreds of questions and i absolutely have no patience for that as of now. I will drink 'till i can barely think straight, 'till i already lost track of time.

I can't understand myself.. I did the right thing, right? Tama naman na tinigil ko na, di ba? I don't want to continue things na alam ko naman na walang patutunguhan.. I care for Andy. We've been friends for almost three years..

I should've have done this before pero hindi ko ginawa kasi natatakot ako.. Natatakot akong saktan si Andy. Pero nung ginawa ko na kanina? Fvck! I can't even look at him.. Everytime i see him cry, it hurts me. It kills me. I know Andy, hindi siya umiiyak basta basta. Ako lang naman ang iniiyakan niya. I should be proud but i can't.. Why would i be proud

kung alam ko na sa tuwing umiiyak siya, ako yung dahilan?!

I looked at the picture beside my bed, Cy and me, smiling.

"You're worth the fight, right? Hindi mo ako sasaktan, di ba Cy? Iniwan ko na si Andy.. Sinaktan ko na siya.. Sana naman maging masaya na tayo..

Ang dami nang nasaktan eh.."

--------------------

Nof's Point of View

"Nof?"

Ugh! Kainis talaga yang Guzman na yan! Aalis na nga siya bukas tapos hindi pa niya sinasabi sa kanila. Ano ba gusto niya? Ako pa magsabi?? Ano ako? Spokesperson nya?? Kapal lang, please!

"Nof!!!"

"What?" Kainis naman 'tong si Kim, nag iisip ako tapos bigla na lang akong itutulak.

She pouted, "kasi naman, ngayon na nga lang tayo ulit magbobonding tapos spaced out ka pa. Kainis."

I rolled my eyes, "daming alam. Besides, ikaw nga jan ang busy lagi jan sa Clarence mo tapos ako pa sinisisi mo. Tss."

"Eeeh! Boyfriend ko naman kasi yun eh. Hehe," tapos kumuha na ulit siya ng black pumps, "anyways, ano ba kasi yung iniisip mo? Share naman," sabi niya habang tina try yung pumps.

Sasabihin ko ba kay Kim? Ugh! Kainis talaga! Bakit ko ba kasi pino problema yun? As if naman hindi babalik yun. Babalik daw siya di ba?? Tsaka uso pa ba ang despedida?

"Ah-eh, aalis kasi si Andy bukas.."

Tumingin tingin pa din siya sa mga sapatos sa rack, shoppaholic talaga 'to, "ooh. San naman magpupunta yun? Bakasyon ba? Patapos na kaya yung sembreak.."

"Sa States," i said while fidgetting.

"Wow. 5 days na lang ah before-- right. Graduate na nga pala siya. Figures. Pero akala ko ba sa review center siya sa labas ng St. Claire's magrereview?"

"Change of plans. Sa States na niya itutuloy," i said.

"But why??!"

I shrugged, "ganun eh. Besides, break na sila ni Dana."

"What?!!" sabi niya with wide eyes, "for real??"

I shook my head, "pwedeng wag masyadong obvious na masaya ka? Ang lungkot na nga ng tao eh.. What a friend you are.."

She smiled sheepishly, "sorry naman! Daniel shipper kasi ako!"

Napailing na lang ako. Ayan na naman siya sa Daniel at Dandy niya. Ano ba sila Dana, Andy, at Cyriel, artista? Bakit gumawa pa siya ng couple name? Weird bestfriend.

"So break na sila for real tapos aalis ngayon si Andy sa States. Sana naman maayos na din yung sa annulment para okay na ang lahat," sabi niya

ng tuloy tuloy.

Annulment? Sino ang kinasal? Kinasal ba si Andy at Dana??

"Annulment??"

Bigla namang naging uneasy si Kim, "ah-eh," sabi niya while shifting her weight from one foot to the other.

"Kim?"

She inhaled, "ang daldal ko naman!! Ugh!"

"Spill," i said.

"Fine. Pero don't tell anybody ha?"

I nodded. Kinwento niya sakin yung about kay Cyriel at Ynna. Wow. I never thought na kinasal na pala sila. At kung kasal na pala sila, ibig sabihin mistress si DK? Great. Never did i imagine na papayag si DK sa ganung set up.. I look up to DK so much and i'm disappointed. But who am i? She's all grown up, alam niya na ang ginagawa niya. Andy is a great guy, sana lang worth it yung ginawa niyang pagbitaw kay Andy.

"How's the annulment process?" I asked Kim.

She shrugged, "wala akong alam. Si boyfie ang umaasikaso eh. But by the looks of it, mejo malabo since ayaw talagang makipag cooperate ni Ynna and ayaw din ni Cyriel na ipasabi sa parents nila yung sakit ni Ynna. Haay. Ang complicated ng buhay nila.."

I smiled, "they chose that, Kim. Lahat ng nangyayari, pinili mo. And since yun ang pinili nila, they must live with the consequences."

Tumaas yung kilay niya, "uhhm, basta don't tell Andy, ha? Baka kasi magbago pa yung isip niya pag nalaman niya yung sa kasal ni Ynna at Cy.."

I smiled again, "don't worry, ako ang huling tao na magsasabi kay Andy niyan.."

"Huh?"

"It's all up to Dana now, Kim. It's her call. Hindi ko sasabihin yun kay Andy because i don't want him to go around again chasing Dana," i said.

She looked at me with curious eyes, "ikaw ha, do you like Andy??"

I rolled my eyes, "pati ba naman ikaw?? Wala nga akong gusto dun. Please lang, Kim. We're bestfriends and you know me, Andy's not my type of guy."

"Fine, fine," sabi niya.

After shopping, we called others and went to Andy's house para sa 'rushed' send-off party kay Andy. Ugh! Guzman talaga na yan oh!

--------------------

Ynna's Point of View

I watched the annulment paper being burned into ashes.

"I'm sorry, Cy.. I just can't let you go.. I'm sorry.."

I went to the doctor yesterday for my check up. The medicines aren't working anymore, and the virus in my blood just keeps on spreading in my system. The painkillers don't help me at all.. It hurts..

"Seorita Ynna?" I turned around to the maid who called me, "may

naghahanap po sa inyo.."

"Sino daw?"

"Clarence Perez daw po.."

I smiled to myself, "sabihin mo bababa na ako.."

Ganun na ba ako ka ayaw makita ni Cyriel para papuntahin niya pa yung kuya niya dito? Sabagay, who would want to see me? I look so thin and pale.. and i have many bruises. I don't look like Ynna Henares anymore.. I am not Ynna Henares. The Ynna i knew isn't like this. The Ynna i knew

is confident and beautiful, and me? I already lost that. I am a good for nothing, dying person.

I went down and saw Clarence standing near the door, he turned around and saw me, "do you have a minute?"

I nodded.

We went to the garden to talk. Good thing my parents isn't around. They are both busy for Dad's campaign for Senatorial elections.

"What brings you here?" I straight-forwardly asked. I don't know

Clarence that much. He won't talk to me and i don't have the guts to talk to him because of the smug look he always wears.

"Annulment," he said.

I smiled at him, "i burned it."

He smirked.

"Let's stop fooling around, Clarence. I won't sign the annulment paper kahit ano pa ang gawin niyo. Ang dami ko ng ginawa to get this far, sa tingin mo basta basta ko na lang itatapon yung pinaghirapan ko?"

He took a deep breath, "i don't want to this but you leave me with no choice.."

I can feel my palms getting sweaty. Clarence isn't like Cy.. When he wants something, he'll get it by hook or by crook.. whatever means he

must use.

"Black propaganda for your father. Ayaw mo naman siguro ng negative publicity para sa tatay mo?"

I smiled at him, "you won't do that."

"What makes you think i can't do that?"

I said, "magagalit sa'yo si Cyriel pag ginawa mo yun, Clarence. And believe me, you don't want that. You're really not in good terms with Cyriel; lately lang kayo naging close ulit. Lahat ng babaeng gusto niyang ligawan sa'yo napupunta, well, Dana is the only exception since Kim's your girlfriend."

He shook his head, "seems like i've underestimated you, Henares. But like i've said, i can do that."

"You won't. Cyriel won't allow you," i calmly said.

He stood up, "we'll see."

--------------------

Andy's Point of View

Dadalin ko pa ba yung mga damit ko? Psh. Bumili na lang kaya ako dun? Nyeta naman! Bakit ba kasi bukas na agad yung alis ko?? Minsan talaga hindi ko ginagamit yung utak ko eh. Tsaka magdadala pa ba ako ng baggage

eh ni hindi nga ako makalakad ng maayos. Psh.

May kumatok sa pinto, "sir, nanjan po yung mga kaibigan niyo sa baba."

Tumango na lang ako tsaka tinignan yung maletang nakabukas sa kama ko.

'Tss. Bagong status, bagong buhay, bagong graduate. Bibili na lang din ako ng damit dun para bago. Sayang naman yung kinikita ng tatay ko kung si kuya Andrew lang ang makikinabang.'

Bumaba ng dahan dahan ako sa first floor ng makita ko si Dave, Sara, Kim, Nof, at si Cyriel?

Umakyat si Dave at tinulungan akong bumaba.

"Uh, bakit kayo nandito?"

Sa loob loob ko, nagdadasal ako na sana hindi sinabi nung baboy na yun sa kanila na aalis ako. Tss. Ayoko ng drama. Sawang sawa na ako. Tsaka babalik naman ako bago mag April? May board exam pa ako eh.

Tinignan ko si Nof, "despedida party?"

Bumuntong hininga ako, "seriously, wag na. Parang tanga lang."

Lumapit sa'kin si Dave, "talagang wala kang balak sabihin samin na aalis ka?"

Napakamot na lang ako sa batok, "para kang bakla, pare. States lang yun eh."

"Tss. States lang daw," side comment ni Nof.

"Madaldal na baboy," sabi ko.

"Para walang gulo, tutulungan ka na lang namin mag empake?"

Bumuntong hininga na lang ako, "oo na."

Nauna na sialng umakyat sa kwarto ko para ayusin yung gamit ko. Alam na siguro ni Dave yung mga kailangan kong dalin since palagi naman siyang bumabyahe.

"Bakit ka aalis?" Biglang sabi ni Cyriel nung makaalis na sila Dave.

"Bitter ako sa'yo eh," sabi ko ng pabiro. Ayoko na kasing mag away kami. Oo, mahal ko si Dana, mahal na mahal, pero mahalaga din sa'kin yung pagkakaibigan namin ni Cyriel. Nawala na sa'kin si Dana, hindi na ko papayag na pati yung pinagsamahan at pagsasamahan pa namin ay mawala.

Biglang sumeryoso yung mukha niya, "kung dahil 'to kay Dana, wag ka --"

Hindi ko siya pinatuloy magsalita, "pare, suko na ako kay Dana. Totoo na 'to."

"Pero bakit ka pa din aalis?"

"Uh, dun ako magrereview? Tsaka siguro sasamahan ko na dun si kuya. Dun din kasi titira si mama hanggang Christmas eh," sabi ko sa kanya. Pero parang hindi pa din siya naniniwala, "oo na. Magmomove on ako dun. Pare naman, hindi ako masokista. Sawang sawa na din akong saktan yung sarili ko. Baka siguro dun makalimutan ko si Dana? Hay ewan. Basta, dun muna ako."

Seryoso pa din yung mukha niya, "galit ka sa'kin?"

Umismid ako, "siguro?"

Sinabi ko na yung totoo. Siguro kahit naman sabihin kong hindi, mahahalata niya din. Hindi na kami gaya nung dati. Iba na talaga. Oo, ayos kaming nag uusap ngayon pero mapapansin mo talaga na may nagbago.

Tinuloy ko yung sinasabi ko, "pero sabi nga nila, 'time heals almost all wounds..' Siguro kasama na dun sa almost na yun yung pinagsamahan natin," ngumiti ako, "ang dami kong sinasabi. Akyat na tayo?"

"Babalik ka?"

Tumango ako, "oo nga. Para kayong bading, kung namimiss niyo yung ka gwapuhan ko, dalawin niyo ko dun. Para namang wala kayong pambili ng ticket. Tss."

Ngumiti siya, "hihintayin ka namin."

"Malamang oo! Pag ako kinalimutan niyo.. saka pare, alagaan mo si Dana, ha?"

Ngumiti siya, "oo naman."

Tapos nun, tinulungan niya akong umakyat.

Nawala man si Dana, nandito pa naman si Cyriel at mga kaibigan ko. Kaya ko 'to.

--------------------

Nof's Point of View

Nauna na kaming umakyat. Tss. Walang kwentang host talaga yang si Guzman, pabayaan daw ba kami sa kwarto niya?? Paano kung may cleptomaniac pala sa'min? Eh di nawalan siya ng gamit ng wala sa oras??

"OMG!! Who's this hottie?"

Napatingin kami nila Sara kay Kim, pinapakailaman niya kasi yung photoalbums ni Andy.

Lumapit si Dave sa kanya, "uh, si Andrew, kuya ni Andy."

"Hmp. Sayang naman at may boyfriend na ako. He's a major hottie!!"

Nyeta naman. Nakaka curious yang Andrew Guzman na yan!!

"Kaibigan ni Clarence yan, Kim. Wala kang pag asa," sabi ni Dave.

Dumila naman si Kim, "as if. Lahat ng lalaking gusto ko, nakukuha ko. Proven and tested!!"

Nagpatuloy lang kami sa pag aayos ng gamit niya. Dadalhin ba niya lahat ng gamit niya? Eh may bahay naman yata sila dun. Besides, hindi niya din kailangan ng damit. Bumili na lang siya dun.

"Uh, hindi ko ma contact si Dana.." sabi ni Sara.

Kanina pa namin siya tinatawagan since wala siya sa bahay nila. Well, kung ako ang tatanungin, mas gusto ko na nandito siya para makita niyang aalis si Andy. Sadista ako, i know. Gusto kong makitang nasasaktan si DK.. or at least makonsensya man lang.

I shrugged, "it's fine. Maybe she doesn't want to be here anyways," i said.

Sumama naman yung tingin ni Sara.

Magsasalita sana ako nung dumating sila Andy, "kain tayo? Umorder kami ng pizza," sabi niya ng nakangiti habang nakaakbay kay Cyriel para makatayo since ayaw niyang gamitin yung clutch niya.

Hinga, Nof. Kung si Cyriel at Andy nagkakaintindihan, iintindihin ko na lang din si Sara at DK.

-------------------may FB NA SI ANDY!! :> Andrei Louie Guzman? Search niyo :> Pero nasa external link din siya :>

http://www.facebook.com/cyrieledrian.perez

http://www.facebook.com/andreilouie.guzman

A/N

Disclaimer: Hindi po humor ang book 2 ng FHADGK. Hurhur.

Hindi ako galit ha? Mej madami na kasing nagsasabi na hindi fun fun sa GGGB. Hindi ko nga nilagay sa humor yung category since alam kong emo-ish ang happenings dito sa Book 2. Hurhur.

Anyways, gagawa na yata talaga ng FB (depende pa 'to kila Ayu, Angel, at ibang admins) yung characters!! Sino excited?? Ako!! Hehe. Feel na feel ko yung FB Page ni Ynna eh, sagutan talaga ng readers at ni Ynna!! Gusto niyo makita? Search niyo. Ynna Henarez *u*

Anyways, vote and comment PAG GUSTO LANG :> Wala ng pilitan and quotas stuff. Gora lang if you want, and kung ayaw eh di wag :>

*dedicated to Ate Katt B. for correcting my grammatical error last chappie. Thanks, Ate Katt :>

-Eydeeeeeeeeeee (maganda)

54th Chapter

Dana's Point of View

'Shit,' i muttered to myself. My head hurts like hell!

Where the hell am i?

Tumingin ako sa paligid ko only to find out na nandito pala ako sa condo ko. Nice. It's been a year simula nung huli kong punta dito. I moved out simula nung umalis si Cyriel papuntang States. I went back home because i don't think i can live alone during those times. I was hurt, no, that's a shitty understatement, i was devastated. Devastated beyond repair.

I originally thought na wala na akong pag asa. I felt like a robot. I was doing the things i need to do. I need to study for my parents, and i bully Jamie because that's the only way i found consolation for what her sister did to me. Yeah, i've been a good girl gone bad. I already accepted that. Sanay na ako eh. What did i do for these to happen to me? Laging kong tanong sa sarili ko dati. Ganun na ba kasamang maging masaya? Ang gusto ko lang naman ay sumaya pero parang ang hirap gawin.

What the hell is wrong with me para lagi na lang akong lokohin? At first, si Jarred, then si Andy, tapos ngayon si Cyriel din? God! Am i not that worthy to be loved or is it that i am just too damn naive because i am always being played at?

I smiled to myself after reminiscing, 'i've really come too far.'

I arranged myself first then i went to the nearest convinience store to buy aspirin then i went to a cafe and ordered three shot espresso, just what i needed.

I sat there for quite some time. Medyo masama pa din yung pakiramdam ko kaya nandun muna ako. I don't want to hear my mom's sermon pag nakita niya yung itsura ko. My eyes look blood shot. I look like i cried the

whole night. Yeah, i think i kinda did.

I feel horrible. Fcking horrible!

News flash: I just broke up with Andy during his birthday. During his birthday. And i just realized it after i said the word i can't do this anymore.

Looks like i really lived up to my title, i really am a bad girl.

I checked my phone after drinking my coffee.

20 messages.

30 missed calls.

I immediately opened the messages. Most of it came from Sara.

From: BestySara

Where are you, Dana???? Aalis na si Andy ngayon papuntang States!! Hindi ka man lang ba magpapakita??

'Fck," i almost dropped my phone.

I immediately hailed a cab pagkatapos kong mabasa yung mga texts nila. Damn, Dana! Bakit naman kasi kagabi mo pa napiling uminom?? Of all the dates, bakit October 29 pa?! Fck!

Pagdating ko sa kanila, nakita ko agad yung guards nila. I went out and approached them, "uhm, si Andy po?"

They knew me since i frequently came here for almost everyday for more than a month. Nakakatuwang isipin na tumagal din pala kami ni Andy ng

ganung katagal. Pero kung iisipin? Sandali lang. A month? Not enough for all the things we've been through. It felt like a year.

"Ay naku, ma'am Dana, nakaalis na po kagabi. Dun po daw siya hanggang April. Ewan ko lang po kung uuwi siya ng pasko..," i didn't respond. No, i cannot speak.

"Ma'am Dana? Hindi niyo po ba alam?"

I just said thanks and went back inside the cab.

"District 5," i said to the driver.

I cannot process what i just heared. Si Andy. States. April. I-i just can't.. I can't even understand myself!

When i arrived at District 5, i immediately ordered absinthe. Fck. I just drank yesternight then here i am again, drinking myslef to death early in the morning.

-------------------

Nof's Point of View

Haaaaaaaaaaaaaaaay.

Nagstretching muna ako. Nakakapagod naman kasi yung ginawa namin kagabi. Since birthday slash despedida party ni Andy kagabi, nag movie marathon kami at kumain ng pizza. Define pizza! 10 boxes para sa aming 6?? Hayop kasi yang Guzman na yan, libre na niya daw hanggang April. Kuripot! Birthday na birthday eh. Tss.

Nag ayos nga din kami ng gamit niya, at since pilay naman siya (yeah, tinutukso namin siya ni Kim ng pilay. Hahaha!) hindi na masyadong mabigat yung hand carry niya. Ipapaship na lang yung iba niyang gamit. Sus! Para naman kasing hindi na siya babalik. Daming alam eh!!

After kong magbreakfast, lumabas na ako para pumunta ng school. Enrollment again. Second semester na. Next year, graduating na kami. Ang bilis lang.

Sumakay na ako sa sasakyan ko since magkikita na lang kami ni Kim dun sa St. Claire's para parehas ulit kami ng schedule. Si DK? Bahala siya. I don't care as of now. Honestly. Hindi pa din ako maka move on sa nalaman ko na mas pinili niyang maging kabit kaysa kay Andy. Pathetic choice. But then again, who am i to judge eh ni hindi ko nga alam kung ano ang pinagdaanan nila ni Cyriel. And i have no intentions of knowing. I support Andy at kuntento na ako na yun ang alam ko.

Papunta na sana ako ng St. Claire's ng parang makita ko si DK sa loob ng taxi tapos lumiko papasok sa subdivision nila Andy. Seriously? Nasan

siya kagabi?? Halos hindi na maipinta yung mukha ni Andy tapos may angst pa siyang pumunta sa bahay nila. Psh.

Instead of going straight to St. Claire's, i followed here. District 5. Nice choice, DK. Looks like we're going to have a drunken talk.

-------------------

Dana's Point of View

"Where were you?" napatingin ako sa gilid ko only to see Nof sitting on the stool beside me.

"Condo," i replied shortly. I don't want to argue with her right now. I have too much on my plate. Ynna, Cyriel, then Andy. I cannot handle another issue with her. It's just too much.

She sipped the martini she ordered, "hmm, i see. Do you know the date yesterday?"

"October 29," i answered.

"Then?"

Good Lord, please help me help myself. She's my friend even if she's bitching with me right now. I don't want to lose her. I cannot afford to lose someone again.

I didn't answer, "grabe, DK. You've been friends for how long? 2 years? Tapos hindi mo man lang alam na birthday niya kagabi. A simple happy birthday would do," she said.

I still didn't respond.

"Sabagay, you must thought that a happy birthday wouldn't do so you opted for a better idea, breaking up with him on his birthday. Epic," she said.

I cannot contain myself anymore. She's been mocking me!!

I looked at her and slapped her, "Nof Salvador, listen to me! You are not me. You have no fcking idea how fcked up my life is. Ano ba talagang gusto mo? Sabi mo makipagbreak na ako kay Andy, and i did! Then ngayon pupunta ka dito and tell me na ang sama sama kong tao? Give me a break, please! Tao lang din ako. Hindi ba pwedeng dahilan yun??"

She looked at me as well then smiled, "i don't deserve that slap," she said then she slapped me, "we're quits."

Buti na lang wala pang masyadong tao sa bar kaya hindi kami nakakaagaw ng eksena.

"I told you to break up with him.. but not on his birthday. October 28 or 30. I don't fcking care. Bakit 29?? You've been toying around since when? Since September? Halos isang buwan yun, Dana Kathryn Ferrer! Sa loob ng 30 days na yun, talagang Octiber 29 pa yung napili mo? Come on, that's bullsht! I knew you're a bitch but hell.."

I tried to hold back my tears, i don't know why i'm crying, "bakit ka ba nagagalit sa'kin? Kasalanan ko ba? Sorry na! Hindi na ba pwedeng

magsorry? Look, Nof, tao lang din ako. Nagkakamali. My life is so messed up. Sorry kung nakipagbreak ako sa birthday niya, sorry kung hindi ko naalala na birthday niya. Sorry!!"

She didn't answer. Nakatingin lang siya sa'kin while i was crying.

"What? Hindi mo ko sisigawan? Come on, shout at me! Masama ako, di ba? Lagi ko lang sinasaktan si Andy, di ba? Selfish ako, di ba? Fck! Oo na! Ako na lahat yun!"

I got my things and stood up.

"Sorry," she whispered.

I looked back at her, "you thought i'm a bitch? Well then, news flash: I'm a bitch. Sorry for that."

-------------------

Nof's Point of View

//

/"bakit ka ba nagagalit sa'kin? Kasalanan ko ba? Sorry na! Hindi na ba pwedeng magsorry? Look, Nof, tao lang din ako. Nagkakamali. My life is so messed up. Sorry kung nakipagbreak ako sa birthday niya, sorry kung hindi ko naalala na birthday niya. Sorry!!"/

//

//

I was left alone. Sht, Nof! You just ruined everything! My stupid impulses!

I honestly don't know what to say to DK. I was just dumbfounded. I thought she didn't care that's why i kind of hated her.. But heck!

I followed DK outside and saw her hail a cab. She's still crying.

'Stupid mouth!!!'

--------------------

Cyriel's Point of View

"Ginagawa mo?"

Nandito ako sa office ni Clarence sa bahay. Yeah, may office siya sa bahay. Workaholic di lang halata.

"Business stuffs, wag ka ngang magulo," he said then pinagpatuloy lang niya yung pagbabasa.

I sat on the chair adjacent to him. Kinuha ko yung ilang files tapos sinubukan kong basahin. In less than 2 years, tutulungan ko na din si Clarence magmanage ng business namin. Good thing na siya ang tagapagmana talaga. I don't want to follow their footsteps. I want to become an engineer, and Dana's husband. I have no intentions of being the next CEO. But i still need to work there. Good thing ako ang magiging head ng paggawa ng infrastructures and some matters. I need to work for our future. Though my trust fund would be enough, mas maganda pa din na ensured ang future ni Dana with me.

After scanning through some files, i saw something.

"Ano 'to?" I scowled at him.

"Ha?"

I crumpled the paper on my hands. Kumuha pa siya ng private investigator para kay Ynna at sa campaign ng tatay nito, "i thought we're clear on this, Clarence?!"

"Whoa, chill lang, Cyriel," sabi niya sa'kin.

"Sabi ko na nga na wag mong pakielamanan si Ynna. Just please don't. Annulment lang ang hinihingi ko, Clarence. Don't intrude with other things," i said. No, i pleaded. I know my brother. Gagawin niya pag gusto niya that is why ayokong humingi ng tulong sa kanya nung una. He'll destroy Ynna. That is just his nature, lahat ng kumakalaban sa kanya, natatalo.

He sighed, "you're too good for your sake, lil bro."

"Alam ko," i replied.

"Ayaw mong ipasabi na may sakit siya, di ba?"

I nodded.

"Kalimutan mo na din yung annulment," sabi niya sabay tayo at labas ng office.

-------------------

Clarence's Point of View

Psh.

Lintek na payatot na yan. Tama nga siya sa sinabi niya kay Cyriel. Nyeta!

Lumabas muna ako at baka magkasubukan pa kami ni Cyriel. Mahirap na.

Nagsigarilyo muna ako. Occasional smoker lang naman.

Tignan lang natin, Henares. Game on.

---------------------

Andy's Point of View

Jetlagged. Ang sakit sa ulo. Natulog muna ako pagdating na pagdating ko sa Miami. Actually, sa California talaga dapat ang punta ko dahil andun sila kuya at mom pero nagpa change flight ako at dito pumunta since may rest house naman kami dito.

Ang ganda ng view. Iba din ang time zone. Kakapanibago. Pero it's just what i needed. A new start.

Binuksan ko yung laptop ko para sana magreview. Kailangan kong magtop sa board exam! I need to redeem myself!

Napatigil ako sa nakita ko. Picture nga pala namin ni Dana yung desktop background ko.

I smiled to myself, "chicks talaga si Amanda Seyfried."

Oo, pinalitan ko na yung background. First step to moving on? Acceptance.

-------------------

A/N

dedicated to Ela Dizon :>>>> Super appreciated!!!!!!!!!!! :>>> Doodlesss

Hollas bebes :>>>> Na add niyo na ba sila sa FB?? Kung hindi pa, shet, teh, huli ka na!! Hahaha! Punta kayo sa profile ko at nandun ang links :>>> Saya kayang maki PBB teens with Andy, Cy, Dave, and Clarence :> And makipagtarayan with Ynna, tawanan with Sara and Kim. And intrigahin si Dana :> Thanks to my admin bebes for the awesome effort!!!

Gora lang sa add :>>> Vote and comment kung nagustuhan :>> Comment sana, ples? Hahaha! Maka 250 naman sana, wag kayong kuripot sa comment. Hahaha!

ps, napaliwanag ko na ng slight yung side ni Dana, ha? Wag na kayo magalit sa kanya :>>

-Eydee gandaaa *O*

*Read the Author's Note!!!*

55th Chapter

A week after.

Dana's Point of View

Inhale. Exhale.

I'm here at Nof's house. Agenda? To make amends. I know i've been melodramatic last week. Last week was.. hell. It probably could be considered as one of the worst weeks of my life. Seriously. It was just a week. Seven days but it friggin' felt like a month.

Just as i was about to walk towards their gate, i saw Nof. She went out to jog, apparently.

"Uh, hi?" I sheepishly said. Come on, she slapped me last week pero ako

pa yung nahihiya sa kanya! Something must be really wrong about me!

She seemed taken aback by my greeting because her jaw almost fell, "uh, DK.."

I again took a deep breath, gathering all my guts, "look, Nof. I'm here to say sorry," i said, "it's been a week and.." i hesitated to continue. It's hard to admit that i kinda missed her, "i miss you. The whole cold war really sucks. We belong to the same group but we avoid each other.. so yeah.. can we just go back to normal? I mean, it's been a week. Long excruciating week. Siguro naman, you already forgave me for what i did? I already explained, right?" I asked, taking my chances.

Smile slowly crossed her face, "thought you'd never ask," then she

pulled me for a hug, "i was about to go to your house. Really. Sorry, DK. Just my stupid, impulsive self. Sorry," she said.

I smiled, "i hope you don't mind pero.. take a bath, will you? Kaka jog mo lang eh."

"Yeah right," she rolled her eyes.

We went inside her house. Apparently, may party mamaya sa school. Sem starter stuffs. Remember last sem? Yung carnival. Yeah. Jamie stuffs.. I can't believe it was just a sem. So many things had happened in a very short span of time! Jamie died, Ynna has HIV, Andy left.. and i became a mistress. Yeah. It was damn hard to admit at first but i can't change the fact that i am just like that. A mistress. Never once in my life i

thought i'll become one. But who can ever tell, right? Because here i am, a living proof.

Since there's a party, a date is kinda required. Not required by the school but required by the society. And since Cyriel is going with Ynna, i'll go solo. I was really upset at first. Really upset. But then, ano bang magagawa ko kung maiinis ako? Wala naman di ba? Will it change the fact na hindi ako ang priority ni Cyriel? Hindi naman di ba? I'm already 19, turning 20 this December. I'm old enough to be rational over things.

"You ready?" tanong ni Nof after taking a bath.

I nodded, "Kila Kim daw tayo. She said her make up artists will come this afternoon. Dun na lang din daw tayo."

She nodded, "okay. Kunin ko lang yung dress ko."

Umakyat ulit siya sa kwarto niya. I don't know if i'm just selfish or what pero i'm kind of happy na single si Nof. I mean, yeah, i have Cyriel but he's not exclusive. In some ways, i feel lonely. Kim is with Clarence and Sara is with Dave, good thing Nof is single so i won't feel left alone.

"Ready to go?" I nodded then we drove to Kim's.

-------------------

Andy's Point of View

Boring.

Good thing about Miami? The beaches. Bad thing about it? Pilay ako!!

Nandito lang ako sa loob ng resthouse. Konti na lang talaga, makakabisado ko na yung reviewer ko. Isang linggo ko na talaga siyang binabasa. Nakaka bwisit din pala. I still have five months to review pero isang linggo pa lang, tinatamad na ako. Good to go, Guzman. Magiging top notcher ka kasi talaga sa lagay na 'yan!

Lumabas ako sa balcony. Apparently, over looking sa beach yung resthouse namin. Magkano kaya ang bili nila dito? Oh well, paki ko ba? Hahaha!

"Chicks," sabi ko. Eto talaga ang maganda sa Miami, girls in bikinis.

Nakita ko na ba si Dana na naka bikini?

Erase. Erase.

Walang Dana ngayong bakasyon.

Amanda Seyfried. Anne Curtis. Anne Hathaway. Dana Ferr--

Wala ka ng pag asa, Andy. (-_-)

Papasok na sana ako sa loob ng may tumama sa akin, "sorry!" Narinig kong may sumigaw.

Napatingin ako. Ang lakas naman pumalo nun, umabot pa dito.

Hinagis ko pabalik yung bola ng volleyball, "no problem."

Bumalik na lang ako sa sala tapos nanood ng movies. Tangna. Ang boring talaga dito!! Wala man lang ako makausap. Tch. Bumili kaya ako ng aso? Tangna, malala na ko. Kahit aso papatulan ko na, may makausap lang.

*door bell*

'Sht naman.'

Naglakad ako papunta sa pinto. Ang hirap pa din maglakad. Hindi ko kasi ginagamit yung crutches para mas mapadali yung recovery. Come on! Kailangan ko ng makalakad! Second step to moving on? Explore your choices. Araw araw na makakita ng babaeng naka bikini? Tangna, dude! Kailangan ko ng makalakad as soon as possible!!

"Uhm, hello?" sabi nung babae sa harap ko. Brunette.

Tinignan ko lang siya. Delikado. Kamukha na naman ni Dana. Bakit parang

lahat ng babae nagiging kamukha ni Dana??

"Just want to say sorry for what happened--" hindi ko na siya pinatapos kasi pinagsaraduhan ko siya ng pinto. Right on her face. I had enough. Delikado yung mga ganung mukha.

Bumalik na lang ako sa sala at kumuha ng ice cream sa fridge. Kayo na lang ang kasama ko habang hindi pa ako nakakalakad.. Tinignan ko din yung supplies ko, kailangan ko na din mag grocery. Langya! Hirap mabuhay mag isa.

Natapos yung buong araw na wala akong ginagawa. Walangyang buhay 'to oh!! Naghahanap ako ng katahimikan nung nasa Pilipinas ako pero nung nandito ako, nakakagago yung katahimikan!

Nagpadeliver na lang ako ng pizza nung gabi. Tangna. Ang boring ng buhay ko. Ang boring ng araw ko. Konti na ang, magiging boring na din ako.

-kinabukasan-

"Morning," sabi ko. Tumawag si mom sa phone, "yeah. Ayos lang ako.. Hah?.. Yup, maggrocery ako mamaya.. Alright.. Punta ko jan next week, okay na siguro yung paa ko by that time?.. I'll see.. Bye, mom."

Tumawag na naman siya. Paranoid mom. Ever since nung sinabi ko sa kanya last week na break na kami ni Dana (ang hirap pa ding sabihin) akala niya suicidal ako. Para akong nasa suicidal watch. Honestly, ganun pa ako naging ka dependent kay Dana? Na sobrang hindi ko kakayanin na mawala siya to the point na mag suicide ako?? Halos lumipad siya papunta dito nung sinabi ko sa kanya. Tch. Parang bata pa ako. 21 na kaya ako. (._.) Ang tanda ko na. Hahaha!

Lumabas ako at sumakay sa sasakyan, "here goes nothing."

Nagagalaw ko naman yung paa ko kaya sa tingin ko wala namang problema kung magddrive ako. Kaysa naman sa mamatay ako sa gutom, magddrive na lang ako papunta sa Wal-Mart. Tch.

Tangna!! Kaya ko pa lang magdrive! Hahaha! Mukha akong tanga dito sa harap ng Wal-Mart.

Pumasok ako sa loob at nagsimula ng maggrocery. Siguro pang isang buwan na yung bibilin ko. Ayoko ng naggrocery. Parang bading lang eh. Psh.

Puro canned goods, junk foods, soda, frozen pizza, beer lang yung binili ko. Ano'ng magagawa ko? Living like a bachelor ako ngayon. Hindi ako magluluto. Asa. Para san pa ang takeouts at microwave? Haha! Iikot nga din ako mamaya para kumuha ng menus ng mga may takeout para hassle free na ako.

Nung papalabas na ako, "tanga!!" nasabi ko na lang sa sarili ko.

Hayop talaga!! Pano ko pupulutin yung mga canned goods na gumulong eh may cast pa yung paa ko?? Mamaya ako pa yung gumulong jan eh!! Langya talaga! Bakit ba kasi paper bags yung gamit dito? Bwisit!!

Nilagay ko muna sa trunk ng sasakyan yung ibang paper bags tapos dahan dahan akong naglakad para pulutin yung mga canned goods.

"Looks like we meet again, Mr. Grumpy?" napatingin ako sa nagsalita.

'Tangna,' Nabitawan ko yung hawak ko. Hanggang sa Miami ba naman,

susundan ako ni Dana??

Hindi ko na pinulot yung ibang nalaglag tangna wag ng pansinin yun! Aalis na ko dito! Delikado na naman ako!!

-------------------

Kim's Point of View

"Boyfie?" I asked boyfie. Hmp! Hindi na naman niya ako pinapansin!!

He told me last week yung kay Cyriel. I honestly can't understand him!! He loves DK but he proritizes Ynna. What's the matter with him?? Naaawa na ako minsan kay DK. She still feels guilty about sa biglaang pag alis ni Andy tapos hindi pa sila in good terms ni Nof tapos biglang maddisappoint siya na hindi siya sasamahan ni Cyriel sa Sem starter? It really sucks to be her. Really.

Niyakap ko si boyfie, "hindi mo na talaga itutuloy yung sa annulment?"

He nodded, "bahala siya. Tss. Basta hindi muna ngayon. Payatot talaga 'yun."

Naiinis pa rin pala siya kay Ynna. Hahaha! First time kong makitang naiinis si boyfie. Lagi yang composed eh, pero nung nakausap niya si Ynna, lagi siyang agit. Ano kaya pinag usapan nilang dalawa?

He also told me na yung sakit ni Ynna yung pinakamagandang gawing reason para mapabilis yung annulment. Medyo mahina daw kasi na ground yung pinilit lang siya. Eh since ayaw pumayag ni Cyriel, nainis na lang si boyfie. I can totally understand him naman. Nakaka frustrate kasi siya talaga minsan. Nag give way na nga si Andy tapos parang nasasayang lang..

I kissed him, "gotta go. Sem starter later," i said then went out of his office.

I went back to our house kasi nandun si DK. She told me last time na makikipag ayos na siya kay Nof, and Nof also told me na gusto na niyang magsorry! Naghihintayan lang pala sila. Pero thank God. It was friggin' awkward last week!! Hindi sila nagpapansinan and all!! It almost drove me insane!

Nandun na sila sa sofa nung pagdating ko, "ready to play dress up game?"

"Hell yeah."

---------------------

Ynna's Point of View

"Do i look fine, mom?" I asked for the nth time.

"You look pretty, honey. Quit worrying, alright?" She said.

I can't help but feel worried. I know i don't look fine. The disease's starting to make me look horrible. The bruises on my arms were already very visible so i opted to wear dress with cardigan on top to cover those.

When the clock striked 7, i received a text.

From: Cyriel

Can't pick you up. See you there.

What did i tell you, Ynna? Don't get your hopes up.

--------------------

Dana's Point of View

"We're all set?" asked Kim.

We nodded. We look great. Really.

"Let's go?"

We were about to enter in her car when i remembered something, "fudge. I forgot my id."

"What?! Of all things, DK.."

We have this no id, no entry policy in St. Claire's. You really can't enter without your id. Swear.

"Daan muna tayo sa bahay niyo?" Nof offered.

I declined, "nope. You go there first. Susunod na lang ako," i said.

"You sure?"

I nodded, "yup. I'll be the one in red."

They went first to the party while i went home to get my id. Nung malapit na ako sa gate namin, i saw Cyriel. In tux. He looked.. amazing.

"What are you doing--" he didn't let me finish because he hugged me.

"Sorry for disappointing you again and again, Dana.." he whispered in my ears.

"What are you talking about?" i asked.

"Yung dito sa party. I'm sorry, Dan. I really want to take you there pero Ynna begged me. I'm sorry.." he said and kissed my temple.

I looked into his eyes, "wala lang yun, Cy. I can totally understand. She's sick so she's the priority. Okay lang talaga."

He shook his head, "you don't understand, Dana. She's not my priority.

Ikaw lang. It's always you.. May sakit lang talaga siya kaya.. ganito. Look, i'm really, really sorry."

I smiled, "i already gave Andy up for us, Cy. What made you think na susuko ako just because of this party?"

I told him to reassure him that i'm fine, but instead of seeing him smile, i saw a hint of sadness on his face..

----------------------

A/N:

-So obviously meron tayong "mystery girl" na kamukha ni Dana.. Since wala pa siyang pangalan, contest tayo!! :> Ang merong pinakamagandang pick up line, siya ang gagamitin na pangalan plus dedication ng isang

chapter. Whatchu say? :3 Post lang kayo sa wall ni bebe Andy. Nasa external link, orkies? :> Padamihan ng likes :3

-Sino mga tiga LB or UPLB? meet up mga teh. :> Pm me your numbers para maayos. Totoo to ha? Try ko ding isama si ate Leng @shirlengtearjerky :3

-Dedicated to ChaOchoaTobias, burahin mo na printscreen. Hahaha!

-Hindi talaga ako mag uupdate dapat kaya lang bigla akong sinipag. Hehe. Wala talaga to dapat kaya wag na kayong magreklamo kung maigsi or whatnots, orkies? :>

-Nababaliw na ko kay Andy. Hahaha! Boring daw kasi sa Miami, kailangan niya ng heat. Miami heat. Hahaha! Nagets niyo ba yung joke ko? KTnxBye. Hurhur.

-Bear with me....... 250 comments = next chapter. Seriously. Hurhur. Feeling ko matatagalan bago ma reach yan kaya petiks muna ako :>

-Eydeee

56th Chapter

Dana's Point of View

Tch. Boring na Sem starter. Wala man lang hard drinks or whatsoever. Really, St. Claire's?? This is all you got? Ano kami, high schoolers??

I went to the powder room first. Hindi ko pa din nakikita sila Nof, probably because ang daming tao dito sa venue. Tch. Crowded na talaga sa school. I need to graduate already. Nakaka stress ang mga tao. Really. If you know what i mean.

Papalabas na sana ako ng powder room ng makita ko ang best friend ko, si Ynna. Please feel the overflowing sarcasm, guys. Best friend, taong ka-share mo sa halos lahat ng bagay. And since gustung gusto ni Ynna na maki- share sa buhay ko, eh di siya na ang best friend ko. Tch.

"Enjoying the party?" i asked.

She nodded.

"Walang nasty comebacks?? Come on! You're boring me," i retorted.

"Sorry to bore you then, Dana. I'm just too happy tonight," she said.

"*smirk* Sure thing. Thank me though, mahilig akong tumulong sa charity chases."

She faced me, "stop the sarcasm, Dana. You can never beat me at that," she said and she started to walk, "ang just so you know, aminin mo man o hindi, ako pa din ang pipiliin ni Cyriel. First things first, Dana. And i am the priority. Suck it up.. again."

Fck! Fck! Fck!

Hingang malalim, Dana! Don't be affected by that btch! She's not the priority, alright?! Kakasabi lang sa'yo ni Cyriel kanina na ikaw ang pririty niya! She just begged! She fckin' begged Cyriel para samahan siya dito. Yeah. It just happened na masyadong mabait si Cy kaya ganito ang nangyari.

Tumingin ako sa salamin then i smiled, "i'm the one he loves. She can't compete. She never can."

Lumabas ako sa powder room. I tried to find Kim's table. Shoot. It took me 10 long minutes bago ko sila mahanap. Seriously, ang daming tao! I am starting to feel suffocated!

"San ka galing?" Kim asked.

I told her that i went to the powder room. I didn't tell them about the little incident. I won't let her ruin my night. Tch. Skinny btch.

"What's up? Bakit may mga tao sa taas?" i asked. Para kasing nagkakagulo yung mga tao, girls specifically. Kaya hindi din ako makadaan kanina kasi parang may riot. Swear.

"Human bidding, DK. It looks fun!!" Kim squeeled.

Nof looked at her, "tawagan ko si Clarence eh. Fun fun ka jan."

Kim glared at her, "kill joy!!"

Nanuod lang kami ng human bidding. Nakakatuwa pala 'yun! Hahaha! Parang constipated yung mukha nung mga lalaki kasi well.. hindi nabiyayaan ng face value yung mga babaeng nagbbid sa kanila. Tapos eh ang pogi pa nung mga lalaki! Varsity guys = hot guys. And ginrab naman ng groupies nila yung chance na makadate sila for a day. Wise girls.

Since medyo nabbore na ako sa panonood, nag iPad muna ako. (Plus ayoko ding istressed out ang sarili ko kay Ynna. Not worth it, please lang). Nagfacebook muna ako. (-.-)

Seriously??

Danna Robles: Alam mo bang tayong dalawa ang AUBURN? Kasi, you're the apple to my pie, you're the straw of my berry, you're the smoke to my high and you're the one I wanna marry. In short, WE'RE THE PERFECT TWO. ;))

Emione Herrera: Andy, hotdog ka ba?

Baket? Kasi may drago sa itaas...

Walang connection diba?

Sana meron tayo :">

Rochelle Amatorio: ANDY...

ang gwapo sa lahat ng view...pero isang VIEW lang naman yung gusto ko mula sayo eh.

I-L-O-VIEW

Bianca Valdez: Ang BATA, konting iyak lang napapasakanila na ang GUSTO nila.

Sana bata na lang ako,

Para IYAKAN Lang kita, AKIN KA NA! :D

Iza Beato: Sana lumakas uli ang ulan at hangin

--Yung tipong tatangayin ka papunta sa akin.

Andy , Gusto mong malaman ang meaning ng love?

Sige, mahalin mo lang ako. May meaning ka na, may demonstration ka pa.

Shaira Silos: para kang puzzle piece...

kase ndi ako mabubuo pag nawala ka sa buhay ko.

Andy, Ihanda mo na ung Lawyer mo...

kinasuhan kc kita ng Theft...

NINAKAW MO kc ang PUSO KO

Anne Gabrielle Micu: Andy, sarap mong gawing INSPERASYON!

pero mas bet kitang KARELASYON! :">

Sai Larion: *kung pag'sasamahin ba ang salitang IKAW at AKO ...

' habang buhay magiging TAYO ???! :*

Pauline Carla de Castro: Andy

wala akong makita ngayon.

kundi IKAW..

Jane Flores: Alam mo andy... Ang tanga-tanga mo talaga! Sobrang TANGA mo. As in... Maglalakad ka na nga lang papunta sa Utak ko....

MAHUHULOG ka pa sa PUSO ko. :>

Sophia Coronel: Andy! Sobrang dami na ng banat ngayong panahon na to noh?..... Wala na nga akong maisip...

Kundi IKAW!!

Cathleen Lauriz: Hey i just love you and this is crazy and thatz what i feel so call me maybe oppa

Aila Kathrina Agbayani: Hi kuya andy! salamat sa pag-add! :D

Sana ako na lang si Dana,

Dahil gusto kong DANAsin ang pag-ibig mo

Angel Arciaga: Ikaw ba yung PILIPINAS sa MAKATANG MAKABAYAN?

INIIBIG KASI KITA NG BUONG KATAPATAN.

Dawn Gemarino Sidayon: andy ,

highway ka ba?

jay walker kasi ako eh,

handa akong tumawid sayo

kahit alam kong nakamamatay.. =]

Penelope Bugarin: Oy Baby Andy, alam ko namang hindi ko na kailangan ng pick-up line eh.

Kase 'I love you' ko pa lang, tulog ka na, kinikilig ka pa.

Ainez Buhat: Andy, lapit na ng pasko noh? Exchange gift tayo ahh..

Para..

akin ka, sayo ako.

Bernadette Abelgas: 'kapuso' kaba ? =))))

Tinatanung kase ng Magulang ko kung pwede kabng maging 'kapamilya

Cris Oriarte: Andy, alam mo ba,

parang gusto ko na rin maging

Engineer like you!

Kasi...

I wanna be with you...

ENGINEER future.

Pedriluz Joy Love Gamas: sabi nila, what you see is what you get.. ehh paano ba yan, nakita na kita.. soo akin ka na..?

Juliene Clare: Sa salitang UWI, tatanggalin ko ang letter w, para matira...

U and I.

Sheanne Agosto: Ang pag-ibig ko sayo ay parang MCDO SUNDAE....

cause , I can't fight this feeling anymore :")

Glorie Etnomlav: Sa Manila may MERALCO, Sa Cagayan may CAGELCO at sa Pangasinan ay PANELCO.. Ikaw ano ka naman? edi MAHALCO, para may liwanag ang HEARTCO.

"Kung nagugutom ako, pwede ba kitang puntahan? At sabihing, "Pakagat naman. Kahit sa labi lang."

Reina Mae Sagario: Ang PAGMAMAHAL ko sayo ay parang MOTILiTE.

PANGMATAGALAN

Jem Mateo: Nung nakilala kita, dun ko nalaman ang sagot sa tanong ng Nescafe

para kanino ka bumabangon?

Kung araw-araw ko ba namang makikita pag mumukha mo

Eh di sana

Wala ng malungkot na araw ang dadaan sa buhay ko at sa buhay mo lalo na kung maging tayo.

Jessa Ann Regillo Pontines: Sana ako nlang si GOKU at ikaw ang DRAGON BALLS .. Kasi lahat gagawin ko mahanap ka lang at para mabuo ang mundo ko

Cathleen Lauriz: Are you on Facebook?

BCoz

Id definitely

click Like."

Anne Loreyn Gibas: Si AGATHA kaba?

kase, AGATHA crush on you ;)

Penelope Bugarin: Hi, Ikaw ba si Andrei Louie "Andy" Guzman?

ANDREI-rito ka kasi sa puso ko LOUIEgi-lagi at ANDY ka nawala sa isip ko. Walang binatbat si Superman at Batman dahil ikaw lang ang superhero ko GUZMAN

Karla Mae Aquino: Andy! Ang galing mo din no? Di mo pa ko binabato....

tinamaan na ko sa yo.

O______________O

Bakit puro pick up lines ng babae ang wall ni Andy??

God! Hindi ba tinuruan ng proper decorum ng magulang nila ang mga babae na 'to?? At sila pa talaga ang nagpost sa wall ni Andy!! Pambihira! Mahaharot na bata!! Si Andy naman, napunta lang sa States, bumalik na naman ang kalandian! Tch. At hindi ko hinanap ang wall ni Andy. At hindi din ako defensive. Nakita ko lang siya sa news feed ko, nagkataon. Wag assuming, guys.

*poke poke* "DK!"

"What??" i glared at her. Nagbabasa pa ako ng comments eh!

Pinoint out niya using her lips yung mga tao sa paligid ko. O-kay? Bakit sila nakatingin sa 'kin?? Bawal na ba gumamit ng free wi-fi sa school??

"What did i do??" I asked with a hint of panic in my voice.

"Tawag ka sa taas," Nof said.

"Huh?" Ano daw? Bakit ako tawag sa taas?

"Human bidding, DK. It's gonna be fun!!!" Kim squeeled again.

O____________O "Come again? Human bidding??"

Are they fckin' kidding me?? Ako, ipapabid nila? Ano ko, laruan?? Tsaka afford ba nila ako?? Photoshoot nga umaabot ng million ang range, date pa kaya?!?!

Pinagtulakan ako ni Kim, "come on, DK. It's fun!! Go and make them want you!!"

No choice, pumunta ako sa stage. Puro sigawan ng guys ang naririnig ko. Sikat ba ako sa school? Never knew. Hindi ko naman kasi sila pinapansin. Konti lang din friends ko. (-_-)

Nagsalita yung host, "Dana Kathryn Ferrer. 19 years old. BA Fashion Designing student," sabi niya. Binasa niya yung hawak niyang cue card. So kasali pala talaga ako dito?! Sana pala hindi na lang ako umattend. Puro kamalasan na gabi.

"You want to add something?" tanong nung host sa akin.

"I am feisty," bored kong sagot, "and i fckin' bite."

Sigawan naman yung mga lalaki. Seriously, girls deprived ba ang mga lalaki sa St. Claire's?? Tsaka sinabi ko yung para magdalawang isip silang magbid. Tss. Guys. I can never really decipher how they use their minds.

Nagsimula na ang bidding. Hindi ako nakikinig actually. Tss. One date, that's all. Hindi naman mahirap gawin yun lalo pa't isa akong neglected mistress. Ironic, huh? Hindi ba dapat mas nabibigyan ng attention ang mistress? Ganun sa movies di ba? Pero bakit ako yung neglected one?!!

"Ooh. 20, 000. Going up?" Host.

"23, 000," sabi nung isang guy.

O___________O 23, 000? For a date? Are they nuts?!!

"Looks like Ms. Ferrer is one hell of a girl," comment nung host, "so, 23, 000. Going up?"

"50, 000," sabi ni.. Cyriel? Boses ni Cyriel yun ah!!

Tahimik lahat ng tao. Sino ba naman ang hindi magugulat? 50, 000?? Alam kong mayaman lahat ng tao dito but come on! 50, 000? Really??

I looked into his eyes.. and smiled. Same old Cyriel. He always saves me.

The host shook his head in disbelief, "you really are one feisty girl, Ms. Ferrer. You got all the boys go wild.. So, 50, 000, going up?"

Tahimik lahat. Sino ba naman kasi ang idiot enough to throw money for a date?? Only Cyriel. But he loves me so that's fine.

"So it's sett--" hindi natapos magsalita yung host kasi may humabol.

"100, 000?"

*literal jawdrop*

I searched for the guy who spoke but i can't see him.

Sigawan naman yung mga tao. What the hell was that?? A hundred bucks for a date?!?!

"Whoa. A hundred thousand. So, going up once again?"

Tumingin ulit ako kay Cyriel. He looked shocked.. and angry? I smiled to myself. Selos. Tch. But then, napatingin ako sa katabi niya.. si Ynna. And she looked.. hurt.

I saw Cyriel was about to speak. Tataasan pa ang bid perhaps.

Lumapit ako sa host and whispered something, "look. A hundred thousand is enough, i believe. Just tell them the bidding's over. I will go on a date with whoever that creep is," i said then bumaba ako ng stage.

I don't know what i just did. But i saw Ynna and.. i felt that i needed to do something. She looked really pained that i almost felt her pain. Baliw na yata ako.

The night continued. Napasama din si Kim sa bidding but she declined. Takot kay Clarence. (-_-) Si Nof? Asa pa. No one dared to talk to her maliban sa'min. If looks could kill, patay na sana lahat dito. She really looks snob. Literally. Kaya if you don't know her, you won't take the risk to talk to her.

The party officially started. Apparently, some guys sneaked in some alcohol and mixed it with the beverage. Kaya pala medyo mainit sa pakiramdam kanina.

Pupunta sana ulit ako sa cr pero biglang may humatak sa akin ang pushed me gently against the wall.

"Cy, not now. I'm not feeling very well," i said. I know it's Cy. I know if it's him.

He hugged me, "bakit mo ginawa yun?"

I know that he's pertaining to what happened earlier.

"Doing you a favor. Ynna looked upset kaya ko ginawa yun, Cy. It's no big deal. I could date you anytime if you want. Just tell me," i said stating the obvious.

He sighed, "why do i feel like you're drifting away?" He silently asked.

"I'm not drifting away, Cy. You're just not holding me tight enough," i said then kumalas ako sa yakap niya.

I went to the garden. I feel.. relieved. Actually, matagal ko ng gustong sabihin sa kanya yun.. I feel lonely and neglected. I know he loves me pero sapat ba yun? Sometimes, love is not enough. I want attention. He loves me but i can't feel it. Ano pa't sinasabi niyang mahal niya ako pero si Ynna ang kasama niya??

I tried to reason it out at first.. He's just too damn kind, di ba? Pero the hell! Hindi naman ako ganun ka tanga! No matter how hard i tried to ignore it, still, a part of me thinks that he loves Ynna. Somehow. Hindi naman niya gagawin yun kung hindi, di ba? I used to remember someone who told me that there's a thin line between love and pity. Nasan ka dun, Cy? Do you just pity her.. or do you love her?

I already texted Kim and Nof and told them that i'm going home. I don't feel well at all. I'm not angry at Cy.. I just wish that he'll choose me. Kahit minsan? Ang sakit din kasi ng lagi kang second option.. Now i

know what Andy felt.. And it honestly sucks.

Just as i was about to get in my car..

"Long time no see, huh?"

--------------------

Andy's Point of View

"Hey!"

Ano ba naman 'tong babaeng 'to?? Hindi ba niya masense na ayaw ko siyang kausap? O kahit makita man lang?? Hindi pa ba obvious eh iniwan ko na nga yung canned goods ko dun!! Ilang dollars din kaya yun! Leche!

Naabutan niya ako kasi nga.. PILAY AKO!! Leche! Ngayon talaga ako nagsisisi na napilay ako!!

"What's your problem, mister? I was just trying to be friendly here.." sabi niya na may pout pa. Tch. Kadiri.

"I don't need friends," sabi ko.

"But it's boring here if you don't have friends! I'm Glorie, by the way. You?" sabi niya sa'kin with a smile. Tch. Kala mo model ng toothpaste kung maka ngiti.

"I'm your nightmare."

Tumawa naman siya. Baliw na babae! Bipolar!

"You really are Mr. Grumpy," sabi niya, "here, let me help you with that," tapos pinulot niya isa isa yung canned goods.

"Hey!!!"

Tch. Wais 'to, tol. Iniwan ko siya dun tapos nagdrive na. Bahala siya sa buhay niya. Hindi ako papakatanga para sa de lata! Hahaha!

Bumalik na ako ng bahay. As usual, boring. Sige na. Bibili na ako ng aso. Baka bigla na lang akong mabaliw dito eh!! Ano kaya'ng magandang breed??

Hmm. Nagsearch muna ako sa google..

Ano nga kaya?

Teacup kaya? Baka naman maapakan ko, maging dog killer pa ako ng wala sa oras!

Afghan Hound? Naaah. Masyadong mabuhok. Mahirap imaintain.

Bulldog? Shet!! Baka hindi na ako makabalik sa Pilipinas niyan!!

Nanlalapa ba yun??

Akita na nga lang. Matino pa yung itsura.

Tama. Makapunta nga sa pet shop bukas. Tsaka para makapag exercise na din ako sa hapon.. Ilalakad ko sa shore yung aso. Leche. Nauwi lang ako sa aso. Ang gwapo ko pero.. sa aso lang ako mauuwi???

Haay. Natulog muna ako. Pakiramdam ko tataba ako dito eh. Tss. Sayang naman ang abs, biceps, at pecs ko kung matutunaw lang dito. Ilang taon ko din tong pinaghirapan sa gym!

Pumunta ako sa balcony at dun natulog. Tinatamad na akong umakyat. Lately timatamad na talaga ako sa buhay ko.

After ilang hours siguro, nagising na din ako. Gabi na. Nyeta! Punta muna ako ng kitchen para mag microwave ng kung anumang pagkain. Hmmm. Lasagna for tonight? Oo na lang.

Pagkatapos kong kumain, nanood muna ako ng movie. Tch. Ang boring talaga!!!! Magpartime job kaya ako?? Sige nga subukan ko. Kailangan ng gumaling pilay ko talaga!

Habang kumakain ako, may umistorbo na naman sa katahimikan ko. Akala ko ba hindi uso ang pakielamanan sa neighborhood sa States? Tch

Pagbukas na pagbukas ko ng pinto--

O_____________O

Holy Sht!!!

"Skinny dipping?"

Anon'g problema ng babae na 'to???

--------------------

-http://www.facebook.com/ynna.henares.1 Ynna? Add her up?

-external link for tumblr? or http://eydeestories.tumblr.com/ Nanjan yung ibang photoposts ng FHADGK/GGGB katulad nung nasa gilid

-first to comment = dedication.

-since naiinis na talaga ako, ipprivate ko yung mga susunod na chapter. Public-Private-Public-Private.Whatever. Kung naka fan ka, good. If not, mag fan ka tapos mag unfan ka ulit kung labag na labag sa loob mo. :) Well, bipolar naman ako so baka magbago pa isip ko. Bahal naaaaa

-Hay nako. Disappointed ako. (minsan lang ako magsabi ng ganito.) 7,000

fans, guys! Tapos kahit 250 na comment hindi magawa? Bakit.. sobrang hirap na ba magcomment ngayon? :| Kung maka message sa'kin yung iba na ang bagal kong mag update parang pina pa sweldo nila ako. Pag humingi naman ako ng comment hindi magawa. Unfair? Tch. The last time i checked, hobby ko lang po ang pagsusulat. Ang believe me, hindi madaling umisip ng matinong chapter.

-NAIINIS NA AKO TALAGA SA MGA PAULIT ULIT NA NAGSASABI NA NATATAMAD NA SILANG MAGBASA KASI MABAGAL AKONG MAG UPDATE!!! Don't read on-going stories kung hindi kayo makapaghintay. Kainis.

-Haaaaaaaaaaaay. Ayan na ha? Halos 3 days na pagitan bawat chapter. Tapusin na natin to. Kainis. Congrats to Glorie for winning the little competition though :> Sinama ko yung iba sa chappie para worth it ang effort nila :> Love you, guys! Alam niyo yun, yung mga nasa fb groups na active na active! Loveyouuuuuuuuuuuuuuuu. Hayaan niyo, mappaid off din ang effort niyo sa susunod na chapters :> Cameo sounds good?

-Eydee (ang mean ko naman ngayon. Sorry. :| )

Let's put this story on hold.

Sorry, guys. DIsappointed lang talaga ako sa mga nagreport ng Facebook ng GGGB characters. :( Wala na sila. :(

I'll be back when i can.

-Eydee

Bonus Chapter

Andy's Point of View

"Berdy, come here, baby girl," tawag ko sa girlfriend ko. Huh! Akala niyo tambay lang ako sa bahay namin? Productive din naman ako kahit papano! Nakabili na ako ng baby ko.

Kasama ko siya ngayon sa front porch ng bahay. Napatanggal ko na nga din pala yung cast. Tch. Halos isang buwan ko din yung tiniis ah! Hindi tuloy pantay yung kulay ng paa at binti ko. Pucha! Kailan pa ako naging vain???

Medyo nagcclutch na lang ako. Ewan. Dyahe kasi. Para akong disabled eh kaya hindi ko din ginagamit. Hindi na lang ako gumagalaw para walang hassle! Hahaha! Tangna ang tamad ko talaga!

Pinakain ko yung girlfriend ko. At least hindi ako single ngayon. (-_-)

Meet Berdy, my four months old girlfriend. Parang pedophile lang ako. Tss.

"Gusto mong maglakad?"

Dinilaan niya yung kamay ko kaya siguro oo na yun. Kailangan kong intindihin ang girlfriend ko. Baka iwanan din ako nito. (-_-) Ang sakit lang sa ego, kahit aso kaya akong idump.

Naglalakad ako papuntang shore ng makita ko na naman 'tong babae na 'to.

"Hi, Louie!" sabi niya, "what's his name?" sabi niya nung nilalaro niya si Berdy. Kinagat siya niya Berdy. Good girlfriend! Possessive! Hahaha!

"Her. Berdy's a girl," sabi ko. Leche! Napapractice talaga ang English speaking skills ko sa brunette na 'to!

She pouted, "sorry. Berdy doesn't seem to like me," sabi niya ng naka pout pa din. Lintek bakit ba nauso pa yung pout???

I smirked, "i know. She doesn't like ugly people."

Hinampas niya ako ng mahina, yung ginagawa ng mga pa cute na babae, "you're mean."

"I know. That's why you called me Mr. Grumpy, right?"

She stucked her tongue out, "whatever, Louie. Want to come with me?"

"Huh?"

She beamed, "i'm going to my part time job. There's an opening there, wanna try? In case you got bored. Just to kill some time," offer niya.

Hmm. Part time job? Pwede din. Medyo okay na ako sa nirereview ko eh. Basahin ko daw ba kasi gabi gabi? Tapos naka post pa sa dingding. Halos mapanaginipan ko na nga yung formulas eh. (-_-)

"Can i bring Berdy together with me?"

She pouted, "i'm afraid not, Louie. Angel's a little strict with animals. But you can give her to Lawrence, my brother. He likes dogs!"

Tumahol naman si Berdy, nagalit yata, "she's not a dog. She's my girlfriend."

Tumawa naman 'tong babae na 'to. Ano ba kasing nakakatawa sa sinabi ko????

"Hahaha! I thought you're single, turned out you're out of the market. Berdy seems to be a tough competitor," sabi niya habang sinusubukang hawakan si Berdy, panay iwas naman ng girlfriend ko. Tch. Suplada. Ilang araw pa lang kaming nagllive in, possessive na agad sa'kin. Lakas talaga ng ka gwapuhan ko.

Naglakad lakad kami papunta sa pinagttrabahuhan niya. Buti na lang at

medyo malapit, nahihirapan pa din kasi akong maglakad. Nakirot pa din ng konti. (-_-) Kasalanan 'to ni Nof kaya ako naaksidente. Ano na kayang nangyari sa baboy na yun?

"Girls, this is Louie once again. The one i introduced to you before?" sabi niya nung makapunta kami sa parang abandoned warehouse.

Ngumiti naman sila. Tukso. Tukso. Tukso. Bakit mo ako nilalapitan?? (_ _")

"This is Angel, my boss. Don't hit on her, she's got a boyfriend, Daniel John is his name." sabi ni ano nga ba pangalan nito? Gloria ba? Ah basta! Ni Gloria dun sa babae na maganda (lahat naman sila maganda, tanga ko talaga minsan) na nagppaint nung canvass. Blonde tapos gray yung mata. Chicks sana eh.. kaso taken. Wag na.

Tinuro niya naman yung babae na nagssort out nung papers sa gilid, mukhang seryoso eh, "That one is Ruan, a good friend of mine. She's kinda serious at times especially when she does her accounting works." Tch. Sayang, ganda pa naman, mukhang masungit lang. Pero yan ang gusto ko, yung fierce! Hahaha!

"That one is Shaira, the one in-charged with technical stuffs. She's a great programmer!!" tinignan ko naman yung tinuro niya. Ganda eh! Kaso may kausap sa phone, "she's taken already. Too bad. Ashton is a great guy though! You should meet him sometime," sabi niya. Tss. May boyfriend pala eh. Wag ng lapitan. Problema pa pag nagkataon. (-_-) Ano ba, Andrei Louie Guzman! May Berdy ka na!! Mamaya hawaan ako ng rabis na yun pag nalaman niya nagtwo time ako eh!!

Tapos lumapit kami sa mga babae na nakaupo sa gilid, mukhang busy eh! Mas sume sexy pa naman ang babae pag busy!! "Guys, remember Louie? Louie, this is Jeanlei, our other technician, Jem and Mhae, our visual artists, Leira and Eunice, our stage designers, Ana Marie, our production assistant, and Danna, our production head." Tinignan ko sila isa isa. Delikado talaga dito. Puro babae. Teka lang, bakit ako nandito??? Eh puro babae sila halos lahat ah!! Wag mong sabihin na babalik na naman sa issue na bading ako??? Eh kung halikan ko kaya sila isa isa?!!

Medyo hindi ko nilapitan sila, lalo na yung Danna! Hahaha! Basta alam niyo na.. Tsaka may Berdy na ako! Possessive masyado eh. Tsk! Gwapo ko talaga!

"What are you doing?" tanong ko kay Gloria. Mukhang busy sila eh. Ano bang ginagawa namin dito?

"There's this event in January, fashion event to be precise. We're organizing this warehouse because this is the perfect place since it's near the city proper of Miami and its a bit spacious since they will launch their line here officially. I don't know who the designer is by the way. I just heared they are big in the Philippines," sabi niya. Ah. Akala ko naman kung anong kababalaghan ang ginagawa nila dito ng kaibigan niya. (-_-)

Tinignan ko muna yung mga ginagawa nila. Bakit ba sila puro babae dito?? Halos dalawa lang yung lalaki na nakikita ko. Ano sila? Superwoman?? Akala naman nila kaya nilang buhatin yung mabibigat na gamit dito. Tss. Pasalamat sila sa abs, triceps, at biceps ko at matutulungan ko sila. Tsk.

Medyo may naitulong naman ako. Magkano ba bayad dito?? Halos maligo na

ako sa pawis ko eh!! Sana naman umabot ng pambili ng dog food. Ubos na pagkain ni Berdy eh. Takaw ng girlfriend ko. Kailangan ko ng isecure ang trustfund ko. Tsk.

By 6 pm, natapos na din kami. Nagpaalam naman sila isa isa. Pero nag enjoy talaga ako! Isipin mo naman habang nagttrabaho kami, nakasuot sila ng micromini shorts at hanging blouse o kaya racerback shirts. Ganito yata talaga sila manamit dito kasi kahit si Gloria kung magsuot sa harap ko akala mo inaakit ako palagi eh. Pero kahit na! Sulit ang pagod ko!! Hahaha!

---------------------------- Hindi po 'to update. Thank you chapter para sa Dandys! :>>> Salamat!! :**** be back soon :> Pinadala pa ni Angel Arciaga oh!! So cute!!

Sorry kung maigsi. Busy mode pa din sa acads eh. Will

Dedicated to her since tagal ko na siyang nakakausap sa watty/fb. Pati sa ANDREI LOUIE GUZMAN na tula niya! :>>>

Play the song on the side! :>

TEASERS!

**

He spoke, "sorry, Dana. Sorry kasi wala akong kwentang lalaki kasi lagi kang nasasaktan dahil sa'kin," lumapit siya sa akin tapos hinawakan niya yung kamay ko, "pero wag mo akong sukuan, Dana. Ikaw lang yung dahilan kaya kinakaya ko pa lahat ng nangyayari sa buhay ko."

"Napapagod din ako, Cy. Ako yung dahilan kaya hindi ka sumusuko.. pero hindi mo man lang ba naisip na baka ikaw naman yung dahilan kaya gusto ko nang sumuko?"

Pagkatapos kong sabihin yun, unti unting napaluhod si Cyriel sa harap ko. Sinubukan ko siyang itayo pero.. "wag mo namang sabihin yan, Dana.. Ang sakit eh.. Tinitiis ko na laging wala sa tabi mo kasi alam kong baka mas masaktan ka pag nakita mong kasama ko si Ynna. Alam mo ba kung gano kasakit na wala ka na naman sa tabi ko?? Palagi na lang ganito, lagi na lang may dahilan para hindi kita makasama. Pero wala akong pakielam sa lahat ng dahilan na yun, Dana. Alam mo kung bakit?

Kasi mahal kita."

**

I tried to laugh but he hugged me, "wag kang ganyan, Ynna. Niloloko mo lang ako eh! Si Dana pa din ang mahal ko kahit magka cancer, tuberculosis, o leukemia ka pa! Wag mo naman akong lokohin!"

I silently shed a tear, "sana nga nagloloko lang ako, Cyriel. Sana nga wala akong sakit, sana nga hindi ako nahihirapan ng ganito. Sana nga may lakas ako para ipaglaban ka kay Dana, na agawin ka sa kanya. Pero hindi eh.. I got these, all of these," i said then i burst into tears.

**

"Cy, Cy," sabi ko habang tinatapik tapik ko siya.

"Hmm?" sabi niya, half asleep. Nakapikit pa kasi yung mata niya, "wake up, kain tayo?" i said.

Dinilat niya yung mata niya tapos ngumiti.

Na self conscious naman ako sa ngiti niya! May dumi ba yung mukha ko? Titig na titig siya eh!

"Uh, may mali ba sa mukha ko?" i asked.

He smiled tapos inayos niya yung upo siya, "nah. I just realized how happy i would be kung mukha mo ang makikita ko pag gising ko araw araw."

**

Ang ingay talaga ng Glorie na 'to, oh! Akala ko pa naman magkaka silence and solitude na ako dito eh!

"I want you out of my sight," sabi ko. Kinuha ko yung laptop ko tapos binuksan. Hmm.

Pinalo niya yung braso ko. Sus. Chansing.

"Louie, you're being Mr. Grumpy again!!" she whined.

Ang ingay ng babae na 'to!!

"Give me carbonara, French toast, and

uhm, silence," sabi ko tapos sinarado ko yung menu.

**

Nag nod siya tapos kinuha ko yung extra shirt ko at nagpalit.

Pagbalik ko sa table, "nice. Goodbye, Dana ka na pala, Andy. Sino yung brunette?" sabi ni Nof.

"Ah yun ba? Si Glorie," sabi ko.

"New girl?"

Natawa naman ako, "hahaha! Seryoso ka, piggy? Nakita mo ba kung gaano ka clumsy yun?? Mamaya mamatay ako agad sa pagka careless nun eh. Tsk."

Nag shrug siya, "a strong negative is a positive."

"Dami mong alam, piggy."

"You'll never know, Guzman. You might see yourself falling hard," sabi niya.

**

I smiled at him, "don't tell me i got you whipped that early? Hindi pa nga tayo close nun eh!"

Hindi nga kami halos nag uusap nun eh! Hindi ba? Kaya nga siya si Mr. Sungit eh!

"One look and you got me," he said, "hindi ka pa nagsasalita, nakuha mo na ako. That's how whipped i am, Dana. I'm fatally whipped."

**

Aish! Bakit ba kasi gumaganda ang mga babae pag umiiyak? Hirap tuloy tanggihan! Tsk!

"Do you really need a job?"

Tumango siya.

"Will you work for me?"

**

"Sabi ko, ilagay mo sa kamay ko."

Mukhang naguguluhan siya pero nilagay niya pa din sa daliri ko, "now, Cyriel Edrian Perez, fiance mo na ako. Pagkatapos ng lahat ng 'to, pag okay na ang lahat, pag wala na tayong problema, ako ang pakakasalan mo. Ako lang, hindi si Ynna Isabel Henares. Tandaan mo, si Dana Kathryn Ferrer lang ang pakakasalan mo. Akin lang yang puso mo.. kasi wala akong balak na ibalik yan."

Ngumiti siya, "i love you, Dana."

"Nasabi ko na ba 'to?" i kissed him, "i love you, Cyriel Edrian Perez."

**

Na tease ba kayo? Ako, oo eh! Hahaha! Bale hindi lang pala siya 3 CHAPTERS since three parts ang 59 *na naka private mode* Ang HABA NIYA, SWEAR! Hehehe. Ang tagal kong nawala kaya dapat mahaba ang comeback, di buhh? :3

Support our Tumblr! :>> Click niyo yung external! Pa follow and reblog na langs or like! Kung may ppost kayo, paki tag sa FHADGK lang, ha? Pag GGGB kasi puro Rhianna stuffs eh. :3

Anyways, highways, na add niyo na ba ang characters? http://www.facebook.com/cyrieledrian.perez

http://www.facebook.com/andreilouie.guzman

http://www.facebook.com/dave.cruz.9022

http://www.facebook.com/clarence.perez.39

http://www.facebook.com/DanaKathrynFerrer

http://www.facebook.com/danakathryn.ferrer.5

http://www.facebook.com/YnnaHenares (fan page)

http://www.facebook.com/ynna.henares.1

http://www.facebook.com/saragomezfhadgk

http://www.facebook.com/kimberly.miranda.52687

Add niyo kasi nakakaloka sila! Hahaha!

Eh sa groups, nakasali ba kayo?

Team Andy? http://www.facebook.com/groups/242218362550585/

Team Cyriel? http://www.facebook.com/groups/455029561190117/

Gora go na! Basta.. see you sa 10/11/12 *sunud sunod na numbers*

ONLINE ANG CHARACTERS NIYAN KAYA SANA ONLINE KAYO! :>>> Add niyo sila para masaya! :>

Til then

-Fairy Eydee ~(^0^)~

Dedicated to Emem Parreno dahil sa pagvvolunteer niyang maging garapata ni Berdy! Hahaha! Laughtrip talaga 'yun! Hindi ko alam UN mo eh, pa pm na lang. Hurhur

Si Ynna nga pala yung nasa pic :>>

Beginning of the UPDATES for tonight! :> Read and enjoy. Vote and Comment?

**

58th Chapter

"Let's talk," sabi niya habang nakatingin sa aming dalawa ni Josh.

"About?"

"About us," sabi niya.

I sipped my drink, "dito na lang tayo. Ano ba yung sasabihin mo?"

He held my hand, "sa labas tayo, please? Dana?"

I inhaled, "bakit ba kasi kailangang sa labas pa? Ganun ba yung

kaimportante?"

He stared into my eyes, "it's about us, Dana. Hindi na ba importante sa'yo yun?" he said with a pleading voice.

Tumingin ako kay Josh, "excuse us for a while," i said tapos naglakad ako palabas ng bar.

Tahimik lang kami habang naglalakad. I don't know how to start a conversation with him. Naninibago ako.. ewan ko. Everything weren't the same as before.

It took me a minute bago ako nakapagsalita, "what about us, Cyriel?"

Nakatingin lang siya sa'kin, "okay pa ba tayo, Dana?"

Natawa ako sa tanong niya, "of course we're not okay! Hindi ba halata? Ganun ka na ba ka focused kay Ynna para hindi mo mapansin na hindi tayo okay?" sarcastic kong sabi sa kanya. I don't want to argue tonight kung pwede lang. Ang dami ng complications eh, wag na sanang dagdagan pa.

Lumapit siya sa'kin, "Dana naman.. Napag usapan na natin 'to, di ba?"

"Napag usapan na natin, oo. Pero nasasaktan ako, Cyriel! Hindi ako sanay na lagi na lang second priority, na lagi na lang option. Na ako ang kasama mo pag okay si Ynna, pero pag biglang nagka problema kay Ynna, bigla ka na lang mawawala sa tabi ko. Hindi ako sanay sa rejection, Cyriel. Pero dahil sa'yo, nasasanay na ako.. At ayokong masanay. Hindi ko gustong masanay."

He spoke, "sorry, Dana. Sorry kasi wala akong kwentang lalaki kasi lagi kang nasasaktan dahil sa'kin," lumapit siya sa akin tapos hinawakan niya yung kamay ko, "pero wag mo akong sukuan, Dana. Ikaw lang yung dahilan kaya kinakaya ko pa lahat ng nangyayari sa buhay ko."

"Napapagod din ako, Cy. Ako yung dahilan kaya hindi ka sumusuko.. pero hindi mo man lang ba naisip na baka ikaw naman yung dahilan kaya gusto ko nang sumuko?"

Pagkatapos kong sabihin yun, unti unting napaluhod si Cyriel sa harap ko. Sinubukan ko siyang itayo pero.. "wag mo namang sabihin yan, Dana.. Ang sakit eh.. Tinitiis ko na laging wala sa tabi mo kasi alam kong baka mas masaktan ka pag nakita mong kasama ko si Ynna. Alam mo ba kung gano kasakit na wala ka na naman sa tabi ko?? Palagi na lang ganito, lagi na lang may dahilan para hindi kita makasama. Pero wala akong pakielam sa lahat ng dahilan na yun, Dana. Alam mo kung bakit?

Kasi mahal kita."

Nakaluhod pa din siya sa harap ko habang sinasabi yun, "mahal din naman kita. Pero parang palaging may mali.."

Tinignan niya ako, "mahal kita, mahal mo ako. Walang mali dun.."

Nagsalita ako, "pero ako? Sa tingin mo ba ayos lang ako dun, ha, Cyriel? Naisip mo ba yung nararamdaman ko??"

Hinawakan niya yung kamay ko, "sandali na lang, Dana. Hintayin mo ako.. Sandali na lang.."

"Nakapaghintay ako ng halos dalawang taon, Cyriel. Sa tingin mo hindi ko kayang maghintay ng ilang buwan? Of course i can! Pero hindi yun ang tanong.. Ang tanong, kung hindi pa ba ako napapagod.. because frankly speaking, i'm getting tired."

Akala ko nagkamali lang ako ng tingin na may pumatak na luha galing sa mata ni Cyriel.. Pero mali pala ako.. Totoo nga.. Umiiyak siya dahil sa'kin.. Unang beses ko siyang nakitang umiyak.. at ako pa ang dahilan. Tama pa ba yung ginagawa namin? Palagi na lang may nasasaktan, may umiiyak.

58th Chapter

Nagsalita siya, "Dana, mahal kita. Hindi ko alam kung alam mo pero, ikaw lang ang sinabihan ko niyan. Ni hindi ang mama ko, ni hindi si Ariza, o kahit sino mang babaeng makikilala ko. Ikaw lang, Dana. Nung sinabi ko sa'yo na mahal kita, seryoso ako. Nung sinabi ko sa'yo na mahal kita, binigay ko na sa'yo yung karapatan para pasayahin o saktan ako. Nung sinabi ko sa'yo na mahal kita, umasa ako na magiging masaya ako. Pero kahit ganito yung nangyayari ngayon, wala akong pakielam. Wala akong pakielam kahit saktan mo ako.. kasi alam ko na kahit gaano mo ako saktan, ikaw lang din naman yung makakapagpasaya sa akin.."

Hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam yung sasabihin ko.. Ngayon ko lang nakita si Cyriel na ganito.. Na parang ang hina hina niya.. Totoo nga siguro yung sinabi niya na kaya ko siyang saktan kasi sa nakikita ko ngayon? Sobrang nasasaktan na siya.. dahil sa akin..

Lumuhod din ako para magpantay kami, "kung nasasaktan ka na, nasasaktan din ako.. Siguro dapat na tayong tumigil. Hindi mo ba napapansin? Walang sumasaya sa ginagawa natin, Cy. Nasasaktan tayo, nagsisinungaling tayo sa parents natin, kahit na.. kahit na si Ynna nasasaktan din. Siguro eto na yung sinasabi nilang sign.. yung pahiwatig na dapat na tayong tumigil kasi--"

Hindi ako kasi hinalikan niya ako, "one last chance, Dana. Three days. Give me three days para patunayan sa'yo na hindi mali yung ginagawa natin, na hindi mali na mahal natin ang isa't isa. Just these three

days, Dana. Kung ayaw mo pa din pagkatapos nito, i'll let you go. Kahit mahirap, papakawalan kita.."

-three days after-

"Where are you going, young lady?" mom said as she opened the door.

Nagkalat kasi yung damit ko sa kama. Inaayos ko yung gamit ko for my trip, a trip with Cyriel. I have no slightest idea where we are going pero i still said yes. Why? Because i am hoping, hoping na maayos namin 'to. What we have is precious to me kaya kung kayang ayusin, pilit kong aayusin..

"Holiday, mom. Hectic schedule, i need a break," i lied.

"In the middle of the semester? Can't you postpone that trip, Dana? Graduating ka na next sem!" She exclaimed.

Yeah. Graduating na ako next sem. I took advance courses kaya 3.5 years na lang ang course ko. Since third year na ako, kailangan ko na lang ng on the job training, portfolio and manuscript to graduate.

"Naka schedule na po. Besides, three days lang. Just three short days, mom. After this, i'll be back to normal," i said.

Normal as in ayos na ulit kami ni Cyriel or normal as in ako na lang mag isa, like how i was nung iniwan niya ako. Either way, sana lahat maging masaya.. because we all deserve it. We all do.

"Alright, if that's what you want. Where are you going?"

"Somewhere South perhaps? Basta, i'll text you the location," i replied.

She sighed, "looks like everything has been planned. Just take care of

yourself."

Umalis na si mom and naiwan ako sa room. Haay. Kaya natin 'to, Cy. I hope that whatever happens, it's for the best.

-St. Claire's-

I went to our school to pass a project. Since 3 p.m. pa naman ako susunduin ni Cy, i decided na hanapin muna either si Sara, Kim, or Nof.

"Hey, D," naramdaman kong may tumabi sa'kin. Si Josh pala, "what happened last time? Never saw you come back."

I smiled apologetically, "sorry for that. I totally forgot."

"That's cool, no need to apologize. Anyhow, was that Clarence's brother? The one who approached you last time?"

I nodded, "yup. He's his brother, Cyriel."

"I see. He's familiar, i think we have met somewhere," he said.

I replied, "you're sure? Well maybe you saw him with Clarence."

He shrugged, "maybe you're right. Either way, i think i'll get going. I'll be late for my class," he gathered his things, "i'll collect later, D."

I smiled. Josh talaga. Ayaw kalimutan yung date. Sabagay, one hundred thousand din yun!

"Bakit ka nakangiti?" bigla na lang dumating si Kim at Nof sa harap ko.

"Kasalanang ngumiti?" i retorted, "nasan na ulit si Sara? Don't tell me exams pa din niya? Grabe naman yun!"

Ito talaga yung times na masaya akong nagshift ako. Accountancy was hell. I remember my sleepless nights nung freshman pa ako. I would trade that for anything in this world!

"Nope," Nof said, popping the 'p', "ni snatch ni Dave. Kasama namin siya kanina eh, then dumating si Dave. And the rest is history."

Ooh. She's with Dave pala. Buti pa ang besty ko, tahimik na tahimik lang ang lovelife. Kailan kaya ako magkakaroon ng ganun? Sana soon. Gusto ko na ng katahimikan, i'm turning 20 this December. Gusto ko na ng tahimik at seryoso na relationship. Ayoko na sa complications.

"Speaking of Dave, ano nangyari dun?" i asked. Umorder si Kim since nasa caf kami ngayon.

She shrugged, "the usual. Pero napilitan siyang magtrain sa company nila. Alam mo na, tagapagmana eh. Hahaha!"

Oo nga pala. We all share the same fate. Puro kami tagapagmana ng

businesses ng parents namin. Hindi naman sa nagrereklamo ako, ang taas lang kasi ng pressure ang expectations. Hindi lang mula sa parents mo pero pati na din sa mga tao na nagttrabaho sa inyo. Hindi madali yun. Kaya naiinis ako sa mga tao na binabalewala lang yung ganung bagay. Ang tanga kasi nila, selfish pa. Hindi lang sila ang nahihirapan, pati yung mga tao na nakaasa sa company nila.

"Yeah, right. Pero okay lang naman kay Dave di ba?"

She nodded, "of course. Alam mo naman yun, the good son. Plus nagpromise si Tito na papayag na siyang magpropose si Dave kay Sara once na maging stable ang company under Dave's management. Ang galing noh?"

Napatingin ako kay Nof. She has a genuine smile. Naka move on na nga

siya kay Dave. Good for her. Ang hirap kasi ng madami kang hang ups sa past mo, nakakabaliw.

"That's great! Ang ganda talaga ng best friend ko!"

"Oo nga eh. Pero wag kang maingay kay Sara, ha? Secret lang yun sabi ni Dave."

I nodded, "alright. Grabe talaga yang si Dave! Pag nakita ko yan. Naku!"

"Anong meron?" tanong ni Kim nung umupo siya.

"Wala. Panget mo, pinapaalala ko lang kay DK," sabi ni Nof habang kinuha niya yung frapp niya kay Kim.

"Akin na nga yan! Nilibre ka na't lahat inaaway mo pa din ako!!"

Natawa ako. Best friends nga naman.

"Anyways, kamusta kayo ni Clarence, Kim?" i asked. Halata ba na clueless

ako? Hindi ako nakapagparamdam for two weeks sa kanila. Pure acads mode ako last, last week.

She blushed, "kami pa din ni boyfie!" she chirped.

"Ew. Disgusting. Buti hindi ka pa iniiwan ni Clarence. Kakairita yang boses mo," sabi ni Nof.

Habang nag aaway sila, nagvibrate naman yung phone ko.

From: Cy Edrian Perez

San ka? I'm here at the parking lot.

I stood up, "una na ko."

"San ka pupunta?"

I smiled, "may aayusin lang."

Aayusin ko ang sa amin ni Cyriel.

**

Ynna's Point of View

"How are you feeling, honey?" mom asked me while i was lying on my bed.

"I-i'm fine, mom. I had tons of painkiller," i lied.

It hurts. It actually hurts too much. It has been more than two years since i knew about my condition. I already prepared myself for whatever is going for me.. But i never thought it would hurt this much. This is too much for me..

"Are you sure? You look pale," mom said. She's worried for me. She's been receiving a lot of stress from dad's campaign, yet here i am, giving her more problems than she could handle.

"I am okay, mom. Really. It's part for the illness. The pale skin, the bruises, the lost of weight, everything. You should not worry about me, mom. I accepted this long time ago," i lied again.

I can't ever accept the fact that i am dying. All my dreams have been shattered the moment i knew about this..

She's crying again, "i'll just get something to eat."

She went out. She doesn't want me to see her cry. It pains her, but it devastates me. She's my mom..

"Ynna?" i looked at the one who spoke and saw Cyriel.

"Cyriel," i said his name weakly.

"Kamusta ka?" he said as he sat on the couch near my bed.

"Same old, dying," i cracked a joke.

He frowned. I don't know if i will blame him for making me this way.. this pathetic. He's been there through everything. I know that i just forced him to stay with me. But he never let me feel that i gave him no option, he just stayed by my side. He's been my strength through all the mysery i encountered. I thought i already love him.. But i was wrong.. because i fell in love even more.

"Painkillers?"

I nodded, "know what, Cy? I have something amazing to tell you!"

"What?"

I smiled, "i have cancer as well! Stage 2. Amazing, right? Instead of having to stay with me for eight years, siguro kahit two years na lang. Two years na lang, Cy. Kaya mo naman sigurong ibigay sa'kin yun, di ba?"

I tried to laugh but he hugged me, "wag kang ganyan, Ynna. Niloloko mo lang ako eh! Si Dana pa din ang mahal ko kahit magka cancer, tuberculosis, o leukemia ka pa! Wag mo naman akong lokohin!"

I silently shed a tear, "sana nga nagloloko lang ako, Cyriel. Sana nga wala akong sakit, sana nga hindi ako nahihirapan ng ganito. Sana nga may lakas ako para ipaglaban ka kay Dana, na agawin ka sa kanya. Pero hindi eh.. I got these, all of these," i said then i burst into tears.

I let myself cry everything out. I cannot cry in front of my mother. I just cannot risk giving her another pain. She's all i got, she's the person i know who will not let me down even if the whole world turned their backs against me.

"Ssh," he said while caressing my back. Now, can you blame me for loving him this much?!

"Cyriel.. please don't leave me.. I can't live through all these without you.. please.. kahit naaawa ka lang sa'kin, don't leave me.. I'm begging you.." i said, forgetting my pride, forgetting my dignity. Cyriel is all i need.

"I'm sorry, Ynna. Si Dana talaga ang mahal ko.. I made a lot of wrong decisions before and i lost her because of that.. Hindi ko na kakayanin pag nawala pa siya sa'kin. I can't lose her again.. Not now, not ever.."

I forced myself to stop crying, "you can't leave me just yet, Cy! Is two years that much?! I'm dying! Siguro nga hindi na ako aabot ng two years! Kahit yun hindi mo kayang pagbigyan?!"

Lumuhod siya sa harap ko, "please, Ynna. Please let me go.. kailangan mo ako pero kailangan ko si Dana.. I just can't watch her slip away from me, it kills me to see her drift away! Sabi nga nila palagi na lang akong nagbibigay.. Hindi ba pwedeng kahit ngayon ako naman? Hindi ba pwedeng sundin ko naman yung gusto ko? Hindi ba pwedeng kami muna na ni Dana?"

I threw the vase across the wall, "lagi na lang Dana, Dana, Dana!! What does she have na wala ako?! Ano bang meron siya para magkaganyan ka, Cyriel?!! Nandito ako! Nandito ako sa harap mo pero hindi mo ako makita kita! Just for once, can't you see me, Cy? Kahit isang beses lang??"

"I-i'm sorry, Ynna.. I can't be the guy you need. Sorry kung hindi ko maibigay yung gusto mo. God knows how much i tried to forget her para lang matutunan kang mahalin para lang sumaya ka! But.. i just can't. I love her too much. I gave her my heart, at wala akong planong bawiin yun.."

I can't take it anymore.

It hurts.. it fcking hurts like hell..

"Just leave me alone."

**

Dana's Point of View

"Cy!" i called out to get his attention. Para spaced out siya eh.

Napatingin siya sa direction ko, "kanina ka pa?"

I shook my head, "kakadating ko lang. Where are we going?"

I tried my best to forget all our problems. Gusto ko ngayong trip namin, siya lang at ako. Kami lang. Walang Ynna, walang problema. Si Dana at Cyriel bago nagulo ang lahat. Siguro naman madali lang yun, di ba?

"Batangas? Nagpareserve ako sa resort dun. Ayos lang?" he said and showed me his boyish smile.

I smiled back at him, "Batangas sounds good. Anyways, nasan ang sasakyan mo?" i asked. Tinignan ko na yung parking lot for any sign of his red

ferrari.

He shook his head, "we don't need that. Commute tayo."

"WHAT??" i said in hysterics.

Napatawa naman siya sa reaction ko. And what is wrong with him?? Commute?? I know i used to use public transportation before pero.. the moment i got my license, i never had the chance to commute. And i won't ever do that again if i could! I always get chills pag naaalala ko yung kwento sa akin nung blocmate ko about sa magboyfriend na magkayakap sa jeepney and turned out na sinaksak pala nung guy yung girl. It's just.. way too creepy. Ayoko nang sumakay ng jeepney or any other form of public transpo since then. I won't take the risk.

"Ayaw mo nun, may libreng yakap ka sa'kin pag inaantok ka?" he said with that familiar smug look on his face. Nagiging kamukha niya si Clarence pag ganun.

I sighed, "ano pa nga ba ang magagawa ko?"

He held my hand, "promise i will make this memorable, Dana."

It better be, Cyriel. I'll hold onto that.

**

Andy's Point of View

"Aw! Aw! Aw!"

Aish. Bakit ba tahol ng tahol si Berdy ngayon? Kita ng pagod na pagod ako sa trabaho ko. Ginawa akong errand boy nung sila Glorie! Hanep na mga babae yun! Amazona!! Pasalamat sila at gwapo ako, kundi.. aish!

Gwapo ako walang may karapatang umangal!

Lumapit ako kay Berdy at kinausap ko siya, "Berdy naman, pagod na nga si Andylicious mo sa trabaho dahil dun sa kaaway mo na si Glorie tapos aawayin mo pa ako pagdating sa bahay. Napaka inconsiderate mo naman na girlfriend.. Akala ko iba ka kay Dana.."

Aish! Bakit ba nasali si Dana sa usapan?? Bura bura! Nakaka 20% na nga ako sa moving on eh. Punyemas! Bakit may move on move on pa akong nalalaman ngayon?? Nababading na yata ako sa pagsama sama dun kila Glorie!! Buti na lang at nandun si Lawrence at may nakakausap ako na lalaki kahit papano!

"Aw, aw, aw.."

Naglalambing na si Berdy. Nako, Andy! Baka naman may sakit si Berdy?? Aish!

Lumapit ako kay Berdy at umupo sa harap niya, "o siya, o siya, dadalhin na kita sa doctor. Spoiled ka talaga."

Nagpalit lang ako ng damit at nagready na na umalis. Ang lamig na dito! Sabagay, magpapasko na kasi. Ibig sabihin, malapit na din ang birthday ni Dana.. Andy, umayos ka! Sapakin kaya kita?! Tsk. Nababaliw na ako. Delikado 'to.

Sumakay na ako sa sasakyan ko. Huh! Mahal talaga ako ng nanay ko kasi nakuha ko ang pinakamamahal na BMW ni kuya Andrew! Ni hindi pa nga niya 'to nagagamit eh. Iba na talaga ang bunsong anak.. idagdag mo pa ang ka gwapuhan ko.

"Eto na siguro 'yun," sabi ko nung tumigil ako sa isang veterinary clinic. Tama naman siguro since sinunod ko lang naman yung GPS eh.

-Dandy Veterinary Clinic-

Pumasok ako sa loob, "is the doctor there?"

"Yes, she's inside." sabi nung nurse tapos nagpacute siya. Hmm, nurse Em Em. Sorry, kasama ko girlfriend ko. Possessive to eh. Haha!

Pumasok ako sa loob, "good afternoon. I am Dr. Emione Herrera, what can i do for you?"

Nakanang! Pati ba naman doctora dito, chicks?! Kung matagal ko nang nalaman 'to eh di sana dito na ako nag high school at college!

"Ah-eh, my dog's sick," bigla namang tumahol si Berdy. Sensitive talaga, ayaw ng natawag na aso, gusto girlfriend.

"Where's your dog?"

Binuhat ko naman si Berdy at ipinatong sa lamesa, "uh, can i got out for a while?"

Ngumiti yung Dra. Emione. Leche! Tukso, stalker ba kita?? Lagi mo akong sinusundan!

"Sure, go ahead, Mr..?"

"Louie, Louie Guzman," sabi ko tapos inextend ko yung kamay ko para makipagshake hands.

Ngumiti lang siya, "sure then, Louie."

Lumabas na ako ng clinic bago pa kami maging apat dun. Ay, potek! Nagiging lumot na naman ang utak ko! Pumunta nga muna ako sa kainan. Hmm. Nagugutom na ako. Lagi na lang pizza o kung anuman na microwavable ang kinakain ko. Gusto ko ng kanin!!

Pumasok ako sa Daniel's. Nice. Puro pasta pala ang sineserve dito. Okay na din kaysa frozen pizza. Tangina. Isang buwan akong hindi kakain ng pizza! Masuka suka na ako kahit maisip ko lang yun!!

Umupo ako sa table katabi ng window para wala lang. Para makita ako ng mga dadaan para sumaya naman ang araw nila dahil nakakita sila ng gwapo. Ang bait ko talaga kahit kailan!

"Can i get your--- Louie?? Oh my God! You're here!!"

(-_-)

Inalog alog niya pa ako, "i can't believe it!!" tumingin siya sa paligid ko, "you're not with Berdy?? Finally!! Some lone time with Louie," she chirped.

Nakakairita. Kailan ba ako tatantanan ng babaeng to??

60th Chapter

Dedicated to Shaira Silos kasi ngaaaaa... ang cute talaga nung doodle niya! Hahaha! Love love talaga! Naka background pa sa laptop ko (^^,) Pangalawang dedic ko na 'to sa'yo. Wahaha. Loves kasi kita *winks*

Show your reactions kung hindi.. sa November 11 na tayo magkikita. Wahaha. Every 11th of the month? Loljk.

Sali kayo sa groups! mag iingay kami! Hahaha. Add niyo nga din pala si Glorie Evans at Nof Salvador! may fb na sila!! :>

**

60th Chapter

Andy's Point of View

"Your house's so big, Louie!"

Ano ba naman 'tong Glorie na 'to? Parang ngayon lang nakakita ng bahay. (-_-) Hindi ba uso ang malaking bahay sa Miami?

"Just place your things there," sabi ko tapos naupo muna ako sa couch. Naiwan ko pa si Berdy sa clinic ni Dr. Emione. Bakit ba kasi ngayon pa nagkasakit si Berdy? Naiwan tuloy akong mag isa kasama 'tong Glorie na 'to. Di bale, at least makikita ko si Dr. Sexy bukas. Hahaha!

"Do you live here alone, Louie?"

"Do you see anyone else here aside from us?"

Nagpout na naman siya, letse! "Why are you always angry with me?"

"It's just-- i was just stating the obvious. It's been a rough day. Just let this one pass," sabi ko.

Kailangan pang naaalala ko si Dana sa kanya? Hindi naman sila magkamukha pag tinitigan mo pero.. ay, tangina malala na ako!

"Alright," she chirped. Buti na lang talaga madaling maka move on 'tong babaeng 'to. Kahit yata sigawan ko ngayon, mamaya lang okay na ulit 'to eh. Iwas hassle din! "What would i cook, Louie?"

"Whatever," sabi ko.

"Whatever it is then," sabi niya. Bakit ba napakamasayahin ng babaeng 'to? Nagmumukha tuloy akong grumpy sa tabi niya. Leche.

Nagbukas ako ng laptop. Gagawa din ng design sa bagong investment ni papa na resort. Engineer Andrei Louie Guzman. Tangina, sarap pakinggan! Hahaha! 5 months na lang, April na, balik Pinas.

"What is that?"

"Fck!" napasigaw ako, "why do you always pop out of nowhere? Jeez!" Mamamatay yata ako sa sakit sa puso sa babaeng 'to eh!

Nagpout na naman siya. Babaeng pout.

"Sorry, Louie. You just seemed so.. relax and i couldn't bring myself to bother you," paliwanag niya.

"That's fine. Just don't do that again."

Naupo siya sa tabi ko, "anyway, what's that?"

"Designs."

Nagpout na naman, "i know that! I'm not stupid."

"Not so sure about that one, pouty."

"And since when did you start calling me names?" tapos nag cross arms siya. Isip bata. Pouty talaga.

"Since i gave you a job. I am your employer," sabi ko habang nirreview yung location na email nung secretary ni Dad. Hmm.

"Tch. Here is your whatever, sir."

"BACONS AND PANCAKES??"

Sumasakit ang ulo ko sa babaeng 'to!

"What's wrong with that?"

Hingang malalim, Andrei.

"I'm gonna pay you 20 bucks a day for bacons and pancakes?? Are you nuts?" Aba! Halos 1000 na sa Pinas ang 20 bucks! 350 lang ang minimum wage tapos etong babae na 'to pagluluto lang naman ang gagawin. Ang sakit sa ulo!

Pouty again, "but you don't have anything in your fridge, Louie. What can i make out of beers and frozen pizza? Good thing there's eggs and some flour."

"Aish. Fine," sabi ko tapos tumayo ako at kinuha yung jacket ko at beanie, "let's go."

"Where?"

"Groceries so you would stop whining and showing me your pouty face."

Pumunta ako sa garage at sumakay sa BMW. Eto na namang babaeng 'to akala mo ngayon lang nakakita ng sasakyan. -_- Pumasok siya sa loob tapos nakatingin sa akin at nakangiti.

"What?"

Ngumiti na naman siya, "nothing."

"Creeper."

"I am not!"

"Shut up."

Magsasalita pa sana siya kaya lang binuksan ko yung radio.

-My friends tell me I gotta give it up so I've been trying to move on But my hearts still caught and my heads not clear of the pictures from before you were gone And I never wanna hurt no one Tryin' to forget your name Something inside just don't feel the same Noo She's not you

And I don't know what to say But I'll say it anyway No matter what I do I can't believe the lie And I just can't see it through No, she's not you-

Ay leche! Ano'ng taon na yun pa din ang pinatutugtog dito sa Miami?? Lintek na David Archuleta naman oh!

"Why did you turn that radio off? The song's good," sabi ni pouty.

Bakit ba hanggang dito siya pa din naiisip ko. Halos isang buwan na.. December na pala sa susunod na araw. Sana makalimot na ako. Gusto ko na din bumalik sa Pinas, nandun yung buhay ko, nandun yung mga kaibigan ko, dun ako masaya. Pero mas sasaya ako kung pagbalik ko dun, wala na akong nararamdaman para kay Dana. Ay sht! Sino bang niloko ko? Syempre mahal ko pa din yun! Hindi naman ganun kadaling kalimutan yun. Halos tatlong

taon kong minahal yung babaeng yun eh.. Pero sana mabawasan naman. Kahit konti lang. Para hindi na sobrang sakit.

"You're idling," sabi nung nasa tabi ko.

"We're here," sabi ko tapos lumabas na ako tapos naupo sa hood ng sasakyan, "here." Inabot ko sa kanya yung credit card ko, "buy-whatever. I'll wait for you here."

Umalis na siya. Kahit naman siguro Ms. Sunshine maiintindihan na gusto kong mapag isa ngayon.

calling..

She-who-must-not-be-named

"Hello?"

Sht.

Mahal ko pa din talaga.

**

Dana's Point of View

"Yes, sir. Will call you after class," sabi ko kay Cy then i ended his call.

Last week was.. blissful. After the long years of pain and hurting, i can say that i am now happy. And i hope that this will last.

I'm here at a cafe near St. Claire's, gumagawa ng bagong designs para sa final portfolio ko since kailangan ko ng matapos before December.

I was listening to some music when i felt my phone vibrate.

private number

calling..

Private number?? Sino ba 'to? I don't usually entertain stray calls pero.. i feel like i need to answer it.

"Hello?" i said through the line.

"Hello?"

Wala namang nagsasalita. Pocket dial?

I was about to end the call when i heard someone from the other line said 'Louie.'

"Andy?" i asked. Si Andy ba yung tumawag? "Andy?" then the line went dead.

I stared at my phone. Did Andy just call me? Bakit? All these time hindi siya tumawag sa'kin, not even a hi or hello or even to tell me that he arrived safely in California. I thought we're friends.. Or so i thought. Of course he wouldn't contact me! After all i did to him.. sana mapatawad niya ako. I want him back. I want Andy back. I want my hot and cold back.

"Hey."

"Hey yourself, Josh. Your stalking skill is becoming.. creepy. How did you know i'm here?" i asked.

He smiled, "i just know. And don't flatter yourself, Ms. Ferrer, i'm not a stalker. I'm seeing someone."

"Of course you're seeing someone. You always does, Josh. Hard habit to break," i commented as i continue to draw.

If i am to graduate next sem, ibibigay ba sa'kin ni mom yung boutique niya? Pero ayoko pa.. besides, she can still manage the boutiques. Mom's just in her early 40's. Maybe i'll just ask to manage the new line she's planning to start.

But then, papayag kaya si Cy? Would he marry me after graduation? Geez! Way to go, Dana. You just returned from a rather blissful vacation tapos pupunuin mo na naman yung isip mo ng what if's. I really know how to torture myself.

"Who's the unlucky girl?" i asked.

"Nof Salvador," he grins, "gotcha."

My jaw just fell. Literally.

"Nof? As in Nof my friend? No, you won't! You're a sore player, Josh! You'll hurt her!" i objected. God! Could the start of this week get even more frustrating? First, Andy's unexpected call (?), then this? Nof and Josh? Really??

"Now that's below the belt, D. I won't hurt her. Besides, she's the one who's hurting me. She's been inflicting great damage to my already bruised ego since i met her," sabi niya. Typical of Nof. Sadist at heart.

"Well deserved, Josh. For all the hearts you broke," i honestly commented.

"Whatever, D. By the way, i saw your boyfriend last week," he said.

"Where?" i asked nonchalantly. Sheez. Graduation jitters right through my feet. Ganito ba talaga ang feeling ng ggraduate? Kinakabahan ako kahit next sem pa yun! Am i ready to conquer the world of professionals? Of course i am!

"In my cousin's house. Yeah. There. I see him there often," he said.

I raised a brow, "your cousin? I thought you're from England?"

He shrugged, "i am. My dad's a Filipino but i'm using my mom's name since i am quite of the illegitimate child," he said as if its an old news, "don't give me that face, D. I'm seriously over it. Besides, my old guy provides me money. No fuss."

"Still, sorry to hear that, Josh."

"No, prob. Glad that i don't carry my father's name. My ex fiance wanted to marry me beause of that. Never thought the name Henares could be so influencial here," he said.

I gawked at him, "Fck."

"What, D?"

"Don't fcking tell me you're Ynna's cousin?"

He nodded.

Fcking fck. Why is everything connected with her??

**

Ynna's Point of View

"Senorita, nasa labas po si Sir Cyriel," one of the maids told me.

"Make him leave," i told her off.

Last week was.. hell. Cyriel left me. I have no reason to live. I wanna die. I wanna kill Dana! She took everything away from me! Cyriel is my everything.. and now, he's with her.. Everything i want to be, everything i desire, she all gets it. She's the reason i am this pathetic!

"Ynna." I know that voice.

"Just go, Perez. I don't want to have any connections with you," i said dryly.

It's better off this way. I'm weak and dying. I better make myself used to the fact that he'll never be mine.. as long as Dana lives. I better

be counting my dying days instead of degrading myself even more by begging him to stay.

He sat by tha stool near me and placed a basket of fruits on my bedside table, "brought this for you."

I smirked at him, "last time i checked, my family's richer than yours, Perez. I could buy fruits for all you care."

He smiled to himself, "of course, Ynna. Kamusta ka na?"

"Dying."

"Did you take your meds?"

"Don't care."

"Will you stop being monosyllabic, Ynna?"

I spoke, "don't you Ynna me, Perez! The moment you walked out that door, i want nothing from you. I would die someday and i tell you, it's

because of you. You killed me, Cyriel! I died a thousand deaths because of you! Far more excruciating than my diseases."

He sat still, "i don't care about what you think. Dito ako sa tabi mo. That's what a good friend does."

I slapped him, "stop this, Cyriel! I love you, can't you see that? Stop giving me hope that you would love me back and just leave me alone! Just leave me and let me die hating Dana."

He held his freshly slapped cheek, "gusto mo ng apples, Ynna? Sorry kung wala ako last week, may inasikaso lang ako. Nakausap mo na ba yung doctor mo?"

**

Andy's Point of View

"Here," binigay ko sa kanya yung bayad.

"Thank you, boss. Nice working with you," sabi niya.

"You sure you can go home alone?" tanong ko. Gabi na kaya. Alas siete na eh. Mamaya ma rape pa 'tong pouty na 'to.

"Been going home alone since i turned 15, Louie. See you tomorrow!"

Umalis na siya. Pero dahil nagppractice ako ng gentleman skills, sinundan ko siya. Baka marape pa 'to, konsensya ko pa. Eh sa katawan pa lang ni pouty malabong makasuntok 'to ng rapist eh! Ang liit tapos sexy pa. Leche. Oo na, sexy si pouty. Na aappreciate ko naman yun. Hehe.

Sinusundan ko siya tapos pumasok siya sa isang club? Dito ba siya nakatira?

Pumasok din ako sa loob tapos hindi ko na siya nakita. Naupo muna ako sa stool sa counter habang hinahanap ko siya.

Umorder muna ako ng margarita. Tangina. Nakakamiss din pala yung bar ni Dave, akalain mo? Halos ayoko na ngang pumunta dun dati kasi araw araw akong nandun.

Napatingin naman ako sa mga sipol ng lalaki sa likod.

Tangina.

"Come with me," hinatak ko siya palabas. "What the fck, Glorie Evans?!" sigaw ko sa kanya. Fck tangina leche! "What?! You're gonna cry again?!"

"S-sorry, Louie. Why are you mad at me? D-did i do something wrong?" she said while sobbing.

Inabot ko sa kanya yung panyo ko at nalagay ko na lang yung kamay ko sa ulo out of frustration, "what are you doing there?" tanong ko, trying to keep my voice low. Kasi tangina, malapit na akong sumigaw!

Inilagay ko sa kanya yung jacket ko. Leche! Ang sakit sa ulo!

"I-it's my job."

"It's your job! Wow, Glorie Evans. How many jobs do you have? Do you seriously need money to get into that kind of.. job?"

Ngumiti siya sa'kin pero alam kong hindi totoo. Tangina, Glorie Evans. Ano bang ginagawa mo sa'kin?!

"I need it, Louie. I need money. I need it so much that i would stoop this low and wear these," sabi niya sabay turo sa damit niyang hindi ko alam kung damit pa ba ang tawag, "and entertain people who would degrade me and treat me as sex objects. Yes, Louie. I need money that much."

Kinuha ko yung wallet ko, "there. Quit that fcking job for fck's sake, Glorie!"

"I can't accept this," tapos binalik niya sakin yung pera, "if you would excuse me."

Babalik na sana siya papasok sa bar pero hinatak ko siya pabalik, "don't turn your back on me while i'm still talking, Glorie Evans," binigay ko

sa kanya lahat ng laman ng wallet ko, "i'm buying your whole week. Quit your job."

Naglakad ako palayo pero hinabol niya ako, "i can't accept these!"

"Fck. You're one frustrating woman."

Binalik niya sa bulsa ko, "here. I can't have that, Louie. It's your money."

"It's my parent's, if that's what you worry about." sabi ko.

"I don't want it even more if it is your parent's."

Hingang malalim, "what should i do to make you quit your job?"

"Why do you care so much, Louie?"

Kasi.. kasi nakikita ko si Dana sa'yo. Kasi hindi ko kayang makita si Dana na ganyan ang ginagawa. Kasi hindi ko mapprotektahan si Dana kasi may Cyriel na siya kaya ikaw na lang siguro hanggang si Dana pa din.

"Because i can."

"And why do you always give me money?"

I sighed, "because i have. I can afford, Ms. Evans. That money i'm giving you is nothing, i swear. Don't worry too much."

"O-okay, Louie. I'll just get my things inside.."

Naglakad na siya pero sumunod ako. Bakit ba kasi dito siya nagttrabaho? Sobrang hirap ba ng buhay niya para mapilitan siyang pumasok sa club? Ilan ba ang trabaho niya? Yung kay Angel, sa akin, dun sa Daniel's, tapos dito din? Tsk. Ang sakit sa ulo ng Glorie na 'to!

"Thanks, Louie," sabi niya nung kinuha ko yung gamit niya.

Naglakad lang kami papunta sa bahay nila. Malayo din mula sa bahay ko pero kaya namang lakarin. Tsk. Bakit ba hindi ko na lang dinala yung sasakyan ko? Minsan talaga iniisip ko na naiwan ko yung utak ko sa Pilipinas eh!

Nginitian niya na naman ako. Ms. Sunshine talaga 'to, "thanks, Louie."

O__________O

"See you tomorrow, Mr. Grumpy."

Napahawak ako sa pisngi ko. Tsk. Tignan mo, Dana. Kahit si Glorie naiinlove na yata sa'kin, ikaw lang talaga ang hindi.

**

Dana's Point of View

"Sara.."

"Oh, Dana!"

I hugged her tight, "i missed you. Gaga ka! Hindi ka man lang nagparamdam sa akin."

She laughed, "accountancy student, Dana. Gets mo na yun."

I laughed as well, "yeah. Accountancy explains it all. Sorry, namiss ko lang kasi ang best friend ko."

"Tch. Problema mo? Spill the beans, Dana. Best friend kaya kita. I should know na may problema ka."

I sat down on her bed, "kasi kausap ko si Josh kanina.."

"Huh? Josh?"

I nodded, "yeah. Josh. The British guy."

"What the fcking hell, Dana?? Are you nuts? Di ba yun yung nagbigay sa'yo ng drugs??"

I laughed.

"This is no laughing matter, Dana Kathryn. Bakit ka sumasama dun??"

"Chill, Sara. He's sober. Nagpa rehab na yung tao. Wag nang judgemental. Everybody deserves a second chance.. and so is he," i explained. Everybody deserves that, right? Kaya lang, sana naman pahalagahan nila yung second chance. Hindi kasi madaling ibigay yun.

Pero kasi si Cyriel.. I gave him a second chance pero bakit parang walang nangyayari. I am his fiance for Christ's sake! Bakit ganito? Bakit kung kailan binigay ko na tsaka pa siya natutong magsinungaling? Ganun ba talaga lahat ng lalaki? Yun lang ba talaga yung gusto nila?

"Fine. Sorry. Naiinis lang ako kasi di ba siya yung dahilan kaya mo nahalikan si Dave. Kainis!!"

"Sorry, Sara. Hindi ko talaga sinasadya. Dave is like a brother to me. I don't know what--"

"Chill, Dana. Everybody deserves a second chance. And so are you," sabi niya tapos natawa ako, "right back at you," tapos nagwink siya. This is why i miss my best friend!

"Buti naman tumawa ka na, Dana. Now, why are you here?"

Take a deep breath, Dana.

"As i was saying, i saw Josh yesterday.. sabi niya lagi niyang nakikita si Cyriel sa bahay nila Ynna."

"Wait, Josh then Ynna then Cyriel? How are they connected?"

I explained to her na pinsan nga ni Josh si Ynna and i am still dazed by the idea! Who would have thought na magpinsan pala yung dalawa na yun??

"They're cousins.. Don't you think it's bizzare, Dana? Di ba si Josh yung dahilan kaya muntik ka nang ma hit and run dati tapos siya din yung sa bidding na nag away daw kayo ni Cyriel according to Kim. And to think na pinsan pala siya ni Ynna.. it's weird.."

I shrugged, "i don't know anything anymore, Sara. Naguguluhan ako. I asked Cyriel kung saan siya nagpupunta these days pero sabi niya wala daw. But Josh said that he saw Cyriel visiting Ynna! It's-- it's complicated. Akala ko naman okay na.. I gave him my everything.."

"You- you gave him your everything?? Dana??"

I burst into tears.

She hugged me, "it's okay, Dana. Wag ka nang umiyak. Everything will be alright.. Siguro may dahilan si Cyriel kung bakit hindi siya nagsasabi ng totoo. Trust him, alright? Ganito naman talaga eh. Kung gusto niyong magtagal, you have to learn to trust him and give him the benefit of the doubt. Every relationship needs that, Dana.. Besides, ang layo na ng narating niyo ni Cyriel.. Ynna is old news, just get over it. Ikaw ang mahal, napatunayan mo na naman siguro yun, di ba? Just.. just trust him and everything will fall into right places."

"Pero kasi--"

"Walang pero, buts, what ifs, Dana. Life is a piece of shit. Kung lagi ka na lang magpapaapekto sa naririnig mo, sa nakikita mo, walang

mangyayari. Sometimes, yung mga bagay na ganun dapat hindi na natin pinakakailaman. We just need to live with it. Acceptance, Dana. Ganun talaga. We don't always get what we want but we always get what we need."

"Thank you, Sara. This is exactly what i need," i uttered.

"Sure ba. Tulungan mo naman ako sa exer ko. Hehehe."

I laughed, "gaga ka ba? Nagshift ako di ba."

**

Color pens. Mags. Ano pa ba ang bibilin ko? Tch. Bakit ba kasi nasa mall ako ngayon? Geez!

calling..

Cyriel Edrian Perez

"Hello?" i said.

("Fiance.")

"Nasan ka?"

("Nasa office ni Clarence. May pinapagawa siya eh, alam mo naman yun kung mag utos.")

"Ah. I thought you could accompany me. See you later, Cy."

("See you tonight, fiance. I love you.")

"I love-- i'll call you later," i said then i ended the call, "Clarence. Long time no talk, kasama mo si Cyriel?"

Nakasalubong ko si Clarence. Nandito kasi ako sa mall nila, may bibilin lang sana ako para sa portfolio ko.

"Lil brother? Nah. Ewan ko dun di ko naman nakikita. Laters, Dana. Daming ginagawa sa office eh."

Benefit of the doubt, Dana. Benefit of the doubt.

61st Chapter

"Oh? Nandito din kayo?" i said as i sat on one of the couch.

Kim nodded, "yup, DK! Ewan ko kay Nof, she texted me awhile ago na pumunta dito sa bar ni Dave eh," she said as she sipped her martini.

Nandito din si Kim eh sa Area06. Ano 'to? Girl's night out?

"Ano daw agenda?" i said as i ordered rhum on the rocks. Kim and Sara just shrugged. Ano bang pakana na naman ni Nof? Ano bang meron ngayon? Oh God!! Don't tell me iaannounce niya sa amin na sila na ni Josh? Like what the heck? Agad agad? Gaano na ba sila katagal magkakilala? Less than a month? Besides, who knows what that British guy is planning? Afterall, he's her cousin for all i care.

Finally, Nof arrived.

"What's up?" Sara asked. Buti talaga okay na si Sara at Nof. It was really way, way awkward nung hindi sila nag uusap! Bakit ba kasi sobrang cute ni Dave na dalawa sa kaibigan ko ang nag aaway para sa kanya? -_-

Nof just smiled, "i'll tell you later. Order muna tayo?"

"Kill joy ka talaga!!" Kim whined, "sabihin mo na!!"

We laughed. Kim talaga, isip bata. Buti hindi pa siya iniiwan ni Clarence eh mas maigsi pa sa posporo ang pasensya nun!

"Aish, excited? Later nga. Kainis," she said to Kim then bumaling siya sa amin, "ano sa inyo? My treat," then she beamed.

It's really getting the best of my curiosity. Ano ba yung sasabihin niya

para ngumiti siya ng ganito?? News of the year??

"Kuripot!" Kim commented, "lilibre na lang, sa bar pa ni Dave. Hindi man lang sa fine dining."

Nof stucked out her tongue, "eh di wag ka. Daming alam."

"Che!"

We ordered the usual drinks. Margarita for Kim, Absinthe for me, Tonic

for Nof, and Bloody Mary for Sara.

After couple of time, dumating na yung order namin. Yeah, nasa second floor kasi kami ng bar ni Dave. VIP. Libre 'to. Nuxx. Syempre, kasama namin ang girlfriend niya eh! Ibuko ko pa kay Sara yung proposal niya eh. Hahaha!

"So, ano nga'ng meron?" Kim asked for God only knows how many times.

"Aish, hindi makapaghintay?" Nof said.

"Eh kasi eh!! Nabitin ako!!" Kim answered.

"Mamaya na yun. Save the best for last nga eh," tapos tumingin siya kay Sara, "ikaw. Kamusta? Buhay pa ba?"

We laughed. Ang haggard lang kasi ni Sara! Parang hindi pinatulog ng ilang araw! Pasalamat siya mahal talaga siya ni Dave kaya natitiis yung deranged look niya.

She let out a sigh, "kaya pa. Shet! Nauubos na yung dugo ko sa accountancy! Buti na lang OJT na next sem. God, gustung gusto ko nang grumaduate!!"

We all laughed kasi with matching pagyuko pa siya sa mesa. Hahaha! One of the best decisions na nagawa ko talaga ang pagsshift!

After naming pag usapan yung acads, nalipat naman kami kay Kim. She raised a brow, "bakit kayo nakatingin lahat sa akin???"

"How's married life, Kim?"

O//////o

"Blushing bride! Hahaha!"

Hindi nakapagsalita si Kim! Gagang babae yan! Wala talagang balak sabihin sa amin. -_- Buti talaga narinig ko silang nag uusap ni Nof! Akalain mo, sisters-in-law na pala sila ni Ynna! Great life, isn't it??

"Shut up, guys!! Kinikilig ako!! Hihihi," Kim said.

I smiled. Good thing she's happy. I want all of my friends to be happy. Kahit napaka kumplikado ng buhay ko, sana kahit sila na lang yung

magkaroon ng simple na buhay. It's really a pain in the neck. All these complications!

Our attentions were diverted to Nof, "Nof.."

"Hmm?" she said.

"Are you seeing someone?" i blurted out. Mamaya niloloko lang pala ako ni Josh!!

She shrugged, "sure. I'm seeing couple of guys. Why d'you ask?"

I grinned. Josh just met his match. He's just one of her boys. Hahaha! He's right. She's inflicting a great damage to his already bruised ego. Way to go, Nof! Beat him at his own game!

"Wala lang. Anything serious?"

She shrugged again, "ewan. Just playing around."

Then we talked a bit more. I miss these days. Yung nag uusap lang kayo

ng friends mo about anything under the sun. Parang walang kwenta lang yung pinag uusapan namin pero ang saya saya. Dati parang tine take for granted ko yung mga ganitong moment, pero ngayon, isa na to sa treasured moments ko.

Past 11 na nung naubos yung drinks namin, "wait, kukuha pa ako," Nof said, "pagbalik ko, i have something to tell you."

Oh well. Ano ba yung something na yun?

While waiting for Nof, i went to the comfort room since madami dami na din kaming nainom. I also checked my phone. Hindi naman importante yung ibang texts kaya binura ko na din yung ibang message threads. While erasing those, nakita ko yung isang text ni Cy.

From: Cyriel Edrian Perez

Call me.

Call him? Ano bang meron? I checked his message, it was sent just ten minutes ago. Siguro naman gising pa siya, di ba?

calling..

Cyriel Edrian Perez

After few rings, he picked up his phone.

("Dana..")

"Cy, bakit mo ko pinatawag?" i asked. Something important? Hindi naman niya siguro ako papatawagin out of the blue lang, di ba?

("Nasa airport ako..")

"Huh?"

("I'll be gone for 2 weeks..")

"Bakit?" i asked. Bakit siya aalis? Biglaan naman yata? Kalagitnaan ng sem ah! Di ba dapat naghahabol pa siya since delayed na nga siya ng 2 sem?

("Business matters. I will miss you..")

I smiled, "i'll miss you, too. San ka ba pupunta?"

("Sa Davao lang.")

"Davao lang pala eh. I could visit you, if you want," i offered. Davao lang. Akala ko naman out of the country.

("Wag na. Hindi din kita maaasikaso.. I'm sorry, Dana..")

"Sus. Nasa airport ka pa ba? Ihahatid kita, gusto mo?"

("Hindi. Nasa Davao na ako. Sige, tawagan kita bukas. Gabi na din, matulog ka na.")

I chuckled, "hindi na po ako bata. Ikaw nga jan, pahinga ka na."

("i will. Nasan ka ba? Parang ang ingay jan ah.")

Nilock ko pa yung pinto ng cr. Ang ingay naman kasi! Weekday na weekday, puno 'tong bar! Napaghahalataan talaga na party people mga tiga St.

Claire's eh!

"Ah, sa bar ni Dave. Girl's night out," i explained to him. Hala, natatagalan na yata ako. Nakabalik na kaya si Nof? May sasabihin pa siya, di ba??

("Ikaw magddrive pauwi? Tsk. Magpasundo ka na lang.")

"Ay, daddy, ikaw ba yan? Sige, sige, aalis na ako. Bye, fiance. Pahinga ka na jan," i said then i ended the call.

Ano ba kasi yung ginagawa niya sa Davao? Importante ba yun?

**

Ynna's Point of View

"Ynna.."

He's here again. What do you want, Cyriel? I've been pushing you away but you just keep on returning. I'm really tired.. Tired of hurting and hoping. You already made it clear that it will never be me. That Dana is the only girl you will ever love. I get it. Pero bakit ayaw mo pa din akong tigilan? I said it.. i can't be friends with you.. I can't be just

friends with you..

"Sabi ni Tita ayaw mo pa magpa therapy?"

I felt that he sat on the edge of my bed.

"Bakit ayaw mo? Gusto mo na ba talagang mamatay?"

I wanted to nod and say that i f.cking want to die right now. Everything just hurts for me. Nothing is easy, even breathing is f.cking hard right now.

"Akala ko ba gusto mo kong makasama?"

I wanted to say yes, i want to be with you, Cy. I want to be with you until all our hairs turn white. I want to be your wife until i die that's why there's no chance that i will sign the annulment paper. Konti na lang.. i will die soon.. Hindi ba pwedeng ibigay sa akin yun?

"Ayaw mo bang magpagamot, Ynna? Kahit para sa akin?"

I don't want to, Cy.. I love you too much. I love you so much that it

kills me. I want to fight my feelings but i just can't. I feel weak. All the medicines are taking its toll on my body.. I feel helpless. I don't want to prolong my life. I don't want to prolong my agony.

"You begged me, Ynna. You begged me to marry you. I hurt my life, Ynna. Sinaktan ko si Dana, Ynna.. I did my part. Sana naman gawin mo yung sa'yo.. Please help yourself. Don't give up."

I felt him move.. then i felt his lips on my forehead, "don't give up, Ynna. You're my wife. You asked for it. Lumaban ka."

Cyriel, why do you care? It hurts even more..

**

Cyriel's Point of View

"Cyriel.."

Tumalikod ako at nakita ko yung mama ni Ynna, "tita."

"Can we talk?"

Tumango ako at sumunod sa office sa bahay nila. Naupo siya sa harap nung working table ni Tito. Buti na lang wala si Tito. Hindi ako sanay na makita siya. Lagi niyang pinapamukha sa akin na kung wala sila, wala din kami. Bakit ba kasi nag invest sila nung nalaman nila na ikakasal kami ni Ynna?! Sila pa yung major investor! Bakit din ba kasi pumayag si Clarence?!

"Ano pong pag uusapan?" sabi ko. Kaya lang naman ako pumupunta dito para kay Ynna. Kaibigan ko si Ynna. Nahihirapan ako pag nasasaktan siya. Nag iisa na lang siya ngayon, wala na siyang kaibigan. Ako na lang. Ako na lang yung meron siya kaya hindi ko siya kayang iwan. Mahal ko si Dana pero mas kailangan ako ni Ynna ngayon..

"As you can see, my daughter's condition is getting worse," she said then her voice broke, "don't leave her, Cyriel.. She needs you now more

than ever.."

Tumango ako. Alam ko. Hindi ko naman siya iiwan eh. Kailangan niya ako ngayon. Kaya nga ako nandito eh. Kaya nga nagsisinungaling ako kay Dana.. Ayaw kong mag away kami pag nalaman niyang nandito ako.. Kakaayos lang namin eh..

"She doesn't want any therapy, Cyriel.. She gave up. She doesn't want any treatment.." tapos umiyak siya. Naawa ako sa kanya. Kakamatay lang nung isa niyang anak, tapos ngayon si Ynna naman. Hindi ko alam kung ano ba yung dapat kong gawin.

"Will you convince her, Cyriel? Will you convince her to go to her grandparents' place? Will you accompany her?"

Hindi ko alam. Ayokong sumama dahil ayokong lumayo kay Dana.. Pero si Ynna..

"Will you come, Cyriel?"

Hindi pa din ako nagsasalita. Hindi ko alam yung gagawin ko.

"What do you want me to do? To pull out all our shares and let your family have a taste of bankruptcy? Or do you want me to ruin Dana's life? I'm giving you three choices here, Cyriel. You just have to choose."

Hindi ko na talaga alam yung gagawin ko. Wala naman ako pakielam kahit mawala yung pera eh. Pero hindi naman ako ganun ka selfish para hindi isipin yung pamilya ko. Mahal ko ang pamilya ko, mahal ko si mama, si papa, si Clarence. Iniisip ko din lahat ng nagttrabaho sa amin.. At mas lalong mahal ko si Dana.

Pumayag na ako. Wala din naman akong magagawa. Ako ang nagsimula ng gulo na 'to, ako dapat ang tumapos. Kung sana naniwala ako sa sinabi ni Andy dati, eh di sana wala yung gulo na 'to ngayon. Pero wala na eh. Nandito na. Gagawan ko na lang ng paraan na walang masasaktan.

Sinubukan kong tawagan si Dana pero hindi ko siya macontact.

Dana Kathryn Perez

calling..

"Dana.." i called out her name. Bakit ba sobrang mahal kita?

("Cy, bakit mo ko pinatawag?") she asked.

"Nasa airport ako.."

("Huh?")

"I'll be gone for 2 weeks.." mamimiss kita..

("Bakit?")

"Business matters. I will miss you.." ayokong magsinungaling pero ayaw din naman kitang saktan. F.ck! Hindi ko na alam! Ayaw kong magsinungaling pero.. patawadin mo ako, Dana..

("I'll miss you, too. San ka ba pupunta?")

"Sa Davao lang."

("Davao lang pala eh. I could visit you, if you want,")

"Wag na. Hindi din kita maaasikaso.. I'm sorry, Dana.." ayokong makita mo ako na ganito, na hindi ka maipaglaban kasi natatakot ako. Natatakot akong mapahamak yung pamilya ko at natatakot akong masaktan ka. Patawarin mo ako kung hindi ako kagaya ni Andy na kayang kalimutan lahat

para sa'yo.. Pero masaya ako na kahit hindi ako kagaya ni Andy, ako pa din yung pinili mo..

("Sus. Nasa airport ka pa ba? Ihahatid kita, gusto mo?") wag na.. baka hindi ako makaalis pag nandito ka..

"Hindi. Nasa Davao na ako. Sige, tawagan kita bukas. Gabi na din, matulog ka na."

She chuckled, ("hindi na po ako bata. Ikaw nga jan, pahinga ka na.")

"I will. Nasan ka ba? Parang ang ingay jan ah."

("Ah, sa bar ni Dave. Girl's night out.")

"Ikaw magddrive pauwi? Tsk. Magpasundo ka na lang."

("Ay, daddy, ikaw ba yan? Sige, sige, aalis na ako. Bye, fiance. Pahinga ka na jan,") she said then she ended the call.

2 weeks lang, Dana. Kailangan lang ako ni Ynna.. Para na din 'to sa'yo.. Ikaw ang sinisisi nila sa nangyari sa mga anak nila.. Ako na lang ang masaktan wag lang ikaw..

**

Andy's Point of View

-dingdong-

Aish! Kaaga aga eh!

\(-o-)/

Nag inat inat pa ako habang naglalakad papunta sa pinto. Sino ba 'to??

"Good morning, boss!!"

(-_-)

Si Glorie pala. Anubayan. Bakit ba kasi binigyan ko pa ng trabaho 'to? Nakikita ko tuloy araw araw. Tsk.

Tuloy tuloy lang siyang pumasok. Wow, feel at home??

"What will i cook?"

"Whatever."

"Hmm. You really like whatever, don't you, Louie?" sabi niya tapos

nagsuot ng apron.

"Whatever," sabi ko tapos umupo ako sa couch at nanuod ng vampire diaries. Taena! Bakit ba ako nanunuod nito?? Ay, deny pa, Andy?! Kasi lagi niyong pinapanuod yan ni Dana dati! Taena. Palala na ako ng palala. -_-

Natapos ng magluto si pouty tapos umupo na ako sa lamesa. Akalain mong marunong magluto ng eggs benedict and pouty na 'to??

Nakatingin lang siya sa kinakain ko. -_- Bibigyan ko ba siya? -_- Ayoko nga. Nagugutom ako eh. Hehehe.

"Louie.."

"Oh?" tsk! Baka humingi pa 'tong si pouty! Bilisan ko na nga ang kain!!

"Where's your berdy?"

O___________O

"Aaaack!!" nabulunan ako. Tubig!!!

Nataranta yata si pouty kaya kumuha siya agad ng tubig, "here, Louie. Why are you eating so fast? It's not as if someone's gonna grab your food. Geez. Eat slowly." she said while patting my back.

Langya!! Eh sino ba naman kasi ang hindi mabubulunan sa tanong niya??? Where's my berdy?? Ano ba namang klaseng tanong yun?? Malamang nasa loob ng boxers ko!! Ay taena! Nilulumot talaga yung utak ko sa pouty na 'to eh!

"Whatever."

Nagpouty face na naman siya, "whatever, Louie. Anyways, i can't come this afternoon. Is it okay with you?"

I just nodded. Hahaha! No pouty this afternoong! Ayos to!

"Geez. No need to show me how happy you are that i'll be gone, Louie. I'll be back in the evening!"

Tsk. Masyado bang halata na nakakairita yung matinis niyang boses? Tsaka mauubusan na ako ng English dito eh!! Sakit sa ilong!

"Won't you ask me where i'll be going?"

Nilipat ko yung channel. Leche. Bakit kasi chicks si Nina Dobrev? Leche!

"I don't care."

"Mr. Grumpy!"

"Whatever."

Nagpout siya, "one whatever again, Louie. Just say that word again and i'll kiss you."

O___O

She laughed. Abnormal ba 'to?? Taena! Takas yata sa mental si pouty. -_-

"Don't worry, Louie. I kiss good. I'm a good kisser," sabi niya tapos

nagwink siya sa akin.

"I'm a better kisser."

"I am!!"

Aish! Isip batang brunette na clumsy na pasaway na sexy-- ay, teka. Bakit naging compliment??

Lumapit siya sa akin, "will you prove that you're a better kisser, Louie?"

O___O

Layo layo ng konti.

"I'm expensive, pouty. 50, 000 pesos. Or in your case, 1, 000 dollars."

Ay shet! Naalala ko na naman yung GKI. Nababakla na naman ako! Namimiss ko sila Dave! Taena, Pilipinas. Bakit ang layo mo??

Nagpout naman siya, "it's so expensive. Tsk. I'll just wait for you to say whatever then i'll get to kiss you. Bye, Louie! Chew your food!"

-_-

Andy, tanggalin sa bokabularyo ang whatever. Delikado. Kiss starts a hellhole of what ifs.

**

Dana's Point of View

Bakit nagkakagulo sila?

"Really, Nof??"

Tumango tango lang si Nof. Anyareh ba dito? Nawala lang ako saglit sa cr, nagkagulo na dito. Ano ba yung binalita niya?

"Anong meron?" i asked.

"Sorry, DK. Kulit kulit kasi ni Kim kaya sinabi ko na.."

I just nodded. Ano ba yun at kung makapag react naman sila??

"Ano ba kasi yun?"

Sara shot a glance at me then Nof spoke, "i don't know if it's a good news or bad new for you but.. Andy's girlfriend is pregnant, DK!! We're gonna be godparents!!"

What??

**

Fairy Eydee's Note

300 comments. Wahaha. Oo. Demanding ako ngayon. -_- Tinotopak ako eh. Hihi. Anyways, nagnote lang ako para sabihin na may gumawa ng remake (?) (anyareh? telenobela lang? hahaha) ng FHADK. Nasa external link if you want to check it out. :>> Babae ang nag ooffer ng services unlike sa FHADGK. Yun lungs. Ganda din nun! :>>

**

62nd Chapter

Dana's Point of View

"Are you okay, honey?"

I turned and saw my father standing by the door frame, "dad.."

He slowly walked towards me and sat by the edge of my bed, "everything alright?"

I gave him a weak smile, "of course. Everything's alright, dad."

He moved closer to me and placed his arms around my shoulders, "Dana, alam ko naman na may tampo ka pa din sa akin dahil sa mga nangyari dati," he said, "pero sana naman kalimutan mo na yun.."

I looked at him in the eye and said, "it's all in the past, dad.. Nakalimutan ko na yun.."

He smiled at me, "but i still wonder when did you stop telling me things.."

"Dad naman.."

He smiled and patted my head, "dalaga na talaga ang baby ko.. Boy problems?"

I blushed. Boy problem nga ba?

"Ano ba yan? Baka naman kailangan mo ng fatherly advice?"

I rested my head on his shoulders, "dad.."

"Hmm?"

I took a deep breathe. Siguro eto na yung tamang oras para sabihin na break na kami ni Andy. It's been a month simula nung umalis siya.. It's been a month simula nung nagkaayos kami ni Cyriel.. It's been a month na..

"Dad?" i called out his name again, uncertain if i would tell that. He likes Andy! Bigtime. Natatakot lang ako na makakita ng disappointment sa mukha niya once na sabihin ko yun..

"What is it, Dana? Come on, sabihin mo na.."

I sighed, "wala na po kami ni Andy.." there, i said it.

I closed my eyes in anticipation for his reaction. Instead, i received yet another pat from him, "i know."

I opened my eyes, "how??"

He gave my shocked look a warm smile in return, "Andy told me."

Ano daw? Andy told him? But how? Why? Akala ko ba ayaw niyang makipagbreak sa akin? Pero bakit siya pa yung nagsabi??

"He told me before he left for the States. He's really a great guy, Dana. He loves you too much. Sabi niya sa akin na alam niyang mahihirapan kang sabihin sa akin yun kaya siya na lang ang magsasabi. He also told me that he's the one who caused the problem kaya kayo

nagkaproblema. He told me not to blame you for ruining whatever you guys had."

I smiled, bitterly./Si Andy talaga../

"You know how much i like Andy for you, right?"

I nodded.

"And he will still be the best guy for you. But i am your dad above

everything else and your happiness is still my first priority.. And if you're happy with whoever that is, i'll support you, hija," he said then he stood up, "just be happy and we will always be there for you."

I smiled as he went out of my room. Tama si Dad. Happiness.

**

Andy's Point of View

NO GLORIE FOR TODAY!!

Yes naman! Nakawala din ako sa pouty na 'yun! Tsk! Puntahan ko na nga si Berdy ko dun. Mamaya isipin nun inabandona ko siya. Hindi kaya ako nang iiwan, si Dana lang yun. Hehe. De, joke lang.

-Dandy Veterinary Clinic-

"Good morning, Sir," bati sa akin nung nurse.

"Good morning, nurse Em," bati ko sa kanya. Nabasa ko sa name plate eh. Hehe. Nagblush naman yung nurse. Gwapo mo talaga, Andy. Walang kupas.

Nginitian niya ako tapos hinawi niya yung buhok niya. Tsk. Isa na namang biktima ng kagwapuhan ko.

Nginitian ko na lang, "is Dr. Emione inside?" tanong ko.

Sumimangot naman si Nurse Em. Grabe! Isang ngiti lang yun ah? Na in love na agad siya? Tsk!

"Yeah," sabi niya tapos nagtype na ulit siya sa computer. Tsk. Hindi na ako pinansin. Bayaan na nga.

Pumasok ako sa loob at nakita kong natutulog pa si Berdy. Mabuti naman at tulog, masamang gising, nanunuklaw ay este nangangagat pala. Tsk.

"Good morning, Dr. Emione," bati ko kay Dr. Sexy.

"Good morning, Louie. I though you already forgot your dog," sabi niya.

Oo nga eh. Halos nakalimutan ko na si Berdy. Ang dami ko ding iniisip, lalo na si Dana. Haaay. December na pala. Ilang araw na lang, pasko na, tapos birthday din niya. Umuwi kaya ako sa Pilipinas? Pwede naman di ba?

Tsaka bakit nga ba ako nagtitiis hanggang April dito eh pwede naman akong umuwi pag gusto ko? Tsk! Ang labo ng buhay, kasing labo ng lovelife ko! Tapos dumadagdag pa yang si Glorie pati yung whatever niya! Sakit sa ulo eh.

Nginitian ko na lang si doc, "hehe. So, how's my dog?"

Nilapitan niya si Berdy at hinawakan yung balahibo. Ay potek! Bakit napaatras ako! Hindi naman ako yung hinawakan niya, yung Berdy ko!! Ay potek talaga! Ano bang nangyayari sa imagination ko?? Dahil ba 'to sa pinanood ko na Shrek the movie sa HBO kagabi??

"Louie? What's wrong? You look pale. Are you fine?"

*gulp*

"I-im fine. I just need some fresh air," sabi ko tapos tumakbo ako palabas ng Dandy's. Lecheng buhay! Bakit bumabalik na naman ako sa dati?!! 2 years ago na yun ah!! Lintek oh!!

Hingang malalim, Andy. Linisin ang utak. Walang masamang sinasabi si Dr. Emione. Wag madumi ang utak. Cool ka lang.

Alright!

Pumasok agad ako sa clinic ng cool lang. Yan, tama lang. Chill ka lang.

"So, doc, what's wrong again with my pet?" my pet na lang para sure. Naiilang din ako pag my berdy yung sinasabi ko. Kasalanan talaga 'to!

Nginitian ako ni Dr. Emione, "nothing. Your pet's fine. She just needs some quality time with you."

Aaaah. Nagtatampo lang pala. Akala ko naman dinapuan na ng rabis. Grabe

talaga yang si Berdy oh! Daig pa girlfriend kung pag alalahanin ako! Tsk.

Kinuha ko na si Berdy tapos nagbayad na din ako ng babayaran. Tsk. Ang gastos si Berdy. Bayaan na nga, mayaman naman si papa eh. Haha!

"Berdy?" tawag ko sa kanya. Humarap naman sa akin. Good girlfriend, "wanna walk?"

"Aw! Aw!"

Kinuha ko yung leash niya at naglakad kami. Hmmm. Saan kaya kami pupunta?

**

Ynna's Point of View

"Apo!"

"Lola.." i uttered, weakly. We're here at my grandparent's house in Davao. The doctor said that i need fresh air and i need to get away from the things that give me stress. So that's why we're here because i need to get away from Dana. She's my sheer stress giver.

She hugged me soon as my wheelchair landed on the floor of her mansion, "ang sabi ng mama mo ayaw mo daw magpa therapy! Ang batang ito! Nawala na nga ang kapatid mo, gusto mo pang sumunod! Balak mo ba kaming patayin sa sama ng loob??"

I smiled at her, "i'm fine, lola.. I don't want to give you false hope. I'm dying so please just accept that fact.."

She hugged me even tighter and caressed my cheeks, "my sweet apo.. Sino ba ang may gawa sa iyo niyan?"

I shook my head. I don't want to mention names. I don't want to say Grei's name. He's suffering enough. Tama lang sa kanya yun! After raping me and causing me this-- virus, that's the least he can get! And Dana? I have Cyriel. I will not mess with her as long as Cyriel will stay by my side.

"Lola, he's Cyriel," i said as i motioned my hands towards him.

"Good evening po," Cyriel greeted her.

"Good evening din, Cyriel. Ikaw ba ang asawa ng apo ko?" she asked.

I braced myself. I don't know. I just feel like doing it since i have no idea whether Cyriel will deny me or not. It kinda lessen the pain when he denies me..

He nodded, timidly.

"Nice to finally meet you. Tara at pumasok sa loob. Ynna, hija, nagpahanda ako ng mga paborito mo.. Kumain na tayo ng hapunan.."

I shot him a look and said, "you still can go. I can manage myself."

I said that to him. This is the last chance, Cy. The last chance to turn you back on me and be with Dana. Abandon me now kasi hindi ko alam kung kakayanin ko pa na wala ka kung magtatagal ka pa sa tabi ko..

He smiled and started pushing my wheelchair, "i won't even if i can. Dito lang ako. 2 weeks."

Yeah. 2 weeks. 2 weeks then what? I'll be back to being the pathetic Ynna again..

**

Sara's Point of View

"What about baby crib??" sabi ni Kim.

Nandito kami sa cafeteria ng school. Ewan ko ba, masaya naman ako para kay Andy. Sino bang hindi magiging masaya eh magiging tatay na pala yung isa sa barkada namin, di ba? Pero kasi.. nag aalala ako para kay Dana.

Best friend ko yan, syempre. Kilala ko yan. Simula first year ako na kasama niya kaya alam ko na may gumugulo sa isip niya.

"Crib?? That's a good idea, Kim! For sure matutuwa si Andy! Dakilang kuripot yun eh!" sabi naman ni Nof.

Wonder what they are doing? Nag uusap sila sa ireregalo sa baby ni Andy! Baliw talaga! Eh ni hindi nga namin alam kung ilang buwan ng buntis yung girlfriend eh! Tsaka kung babae ba o lalaki. Tch. Baliw na kaibigan talaga.

Naglabas ng phone si Kim, "so, baby crib, baby dresses, bottles, diapers? Ano pa?"

I stood up, "labas muna ako."

"Ok," sabi naman ni Kim. Busy kasi sa pagpplano ng ibibigay.

"Sama ka, Dana?"

She nodded and stood up. Naglakad kami palabas ng cafeteria. Crowded din kasi since lunch time na.

"So.." pagsisimula ko.

"Hmm?"

"Ano'ng masasabi mo sa balita ni Nof?" i asked her since hindi kami nakapag usap ng matino last time nung nasa Area06 kami.. Everything went.. so fast. Si Andy magiging tatay? Wow.

She shrugged, "good news."

I raised a brow, "talaga?"

She looked at me and said, "best friend kita, di ba? You should know what i feel."

I gave her a weak smile, "oo nga eh. Ang hirap din eh. Best friend kita kaya nasasaktan din ako, Dana. Alam kong ako yung isa sa tumulong para magkaayos kayo ni Cyriel pero.."

Hindi ko natapos yung sinasabi ko. Papaano ko ba sisimulan.

"But what?" tanong ni Dana.

Huminga ako ng malalim, "pero.. alam kong nahihirapan ka ngayon dahil dun.. Sorry, Dana.. Alam naman natin na ikaw ang mahal niya pero hindi niya talaga kayang iwan si Ynna eh.. Sorry, Dana.. Sorry kung nahihirapan kang makihati dahil sa kanya.. Sorry kasi hindi kita matulungan.."

She gave me a reassuring smile, "ano ba, sabi niyo nga, i asked for this so i should live with this. Besides, past is past. Move on move on din."

"Sure ka?"

She chuckled, "haay, best friend talaga kita. I'll be honest with you, i'm not okay. I certainly am not. I'm hurt."

Nginitian ko siya, "obvious naman eh."

Tumingin siya sa akin, "talaga? Obvious ba talaga?" i nodded, "eh bakit parang hindi sila nakakahalata? Bakit parang ang saya saya pa din nila?" she said, pertaining to Kim and Nof na masayang nag uusap sa mga ibibigay nila sa anak ni Andy.

I sat on one of the benches sa labas ng cafeteria, "magiging honest din ako sa'yo ha?"

Tumango siya.

"Kahit na nasasaktan ka pa, aaminin ko na masaya pa rin ako para kay Andy."

Nagsalita siya, "Sara naman eh.. Parang ang sama sama ko naman na hindi ako masaya.. Gusto kong maging masaya para sa kanya but i just can't! Alam mo yun? I left him to be happy with Cyriel but what happened? Am i happy? I don't know, maybe yes, maybe no! I am uncertain of everything kasi wala na naman siya sa tabi ko. Yes, i got to be with him for three goddamned day pero after that? Wala na naman. Pero si Andy? He got to be happy with someone.. And now, he's gonna have a child.. I left him to be happy but in the end, siya pa yung naging masaya. Ang sama ko no?"

I shrugged, "normal lang yan. Bitter ka eh."

Tumingin siya sa akin, "bitter?"

Tumango ako, "oo, bitter. You loved him, Dana. Normal lang yan. Ewan ko, pati ako naguguluhan na sa'yo eh. Ayoko nang may kampihan kasi nahihirapan din ako. Si Cyriel naman din kasi ang daming ibang priorities, ikaw naman ayaw mo ng taken for granted ka. Alam mo, Dana. Bagay ka pala kay Andy, ngayon ko lang napansin. Kasi kay Andy, lagi kang papansinin. Di ba nga sabi ko sa'yo nun na patay na patay sa'yo yun? Kaya perfect match kayong dalawa. Pero anong magagawa eh si Cyriel pa din talaga eh."

She smiled at me. Haay, Dana. Hanggang kailan kaya magiging rollercoaster ride ang buhay mo?

**

Nof's Point of View

Lumabas sila DK.

"Psst," napatingin si Kim sa akin.

"Bakit?" she asked me.

"Bitter si DK! Hahaha!" tapos tumawa ako ng tumawa.

"Ay, di ka naman masyadong masaya niyan?" she said, with overflowing sarcasm.

She rolled her eyes, the bratinella way, "ay, pwedeng kalimutan mo muna yung sarcastic side mo? Kahit ngayon lang? Nakakatuwang makitang bitter si DK!! Lalo na pag namumula yung tenga niya! It's just so priceless!!" i said.

"Ang sama mo, alam mo yun?" she said to me.

I stucked out my tongue, "as if ako lang ang masama. If i know, tuwang tuwa ka habang nakikita ang bitter na mukha ni DK!"

She smiled at me, "gaga ka talaga! Sadista at heart ka!"

I smiled as i slowly sipped my smoothie, "born that way. Anyways, paano natin ipapadala yung regalo natin?" i asked her.

Ewan ko ba pero nahahawa ako sa excitement ni Kim! Nung una naman, gusto ko lang inisin si DK, pero ngayon, excited na talaga ako!! Sana babae ang baby ni Andy para may gagawin kaming barbie ni Kim!! Yosh! Nakaka excite talaga!

"Hmmm. Gusto mo dun na lang natin iorder then ipadala na lang nila sa bahay nila Andy. Do you know where he lives?" she asked me.

Oo nga noh. Hindi ko pa pala alam yung address ni Guzman! Aish! Pati nga pala number niya hindi ko din alam!

"Ay, hindi ko alam eh. Tanungin ko na lang pag nakausap ko siya," i said.

"Pero Nof, sure ka na buntis yung girlfriend ni Andy?"

I smiled at her. Hindi din ako sure eh. Haha! Bayaan na. Basta para sa amin, lalo na kay Dana, masaya na si Andy. It's up to her kung magiging masaya siya or what. Playing cupid pa din pala ako. Tsk.

**

Andy's Point of View

~My Berdy is my best friend~

Lakad lakad lang sa shore. Hmmm. Silence and solitude at its finest. Buti na lang at Glorie free ang umaga at hapon ko. Ayos to!

"Napapagod ka na ba, Berdy?"

"Aw! Aw!"

"Hmmm. Pagod na nga ang girlfriend ko. Sige, upo muna tayo," sabi ko tapos naglakad kami papunta sa bench dun sa park sa malapit.

"Uy, Berdy! Wag kang tumakbo!"

Aish! Akala ko makakapagpahinga na ako. Takbo ng takbo naman si Berdy eh!

O_______O

"Louie??"

"Glorie? And---"

"Hello! Are you a friend of my mom?" sabi nung batang lalaki na blue eyes at blondie.

O_________O

Tumingin ako kay Glorie, "uhm, Louie.. this is Andrei, my son.. Andrei, this is Louie, my boss.."

Ay anak naman ng meant to be oh! Talagang kapangalan ko pa ang anak niya?? At may anak na talaga si Glorie???

**

A/N

Will post the next chapter on Sunday night or Monday morning. Oks? :) Comment comment din sana. :) Paramdam naman yung mga silent readers! Patapos na 'to eh! :)

**

63rd Chapter

"Hey, what's up?"

"Nothing. Why are you here?" i asked Josh.

Nandito ako sa CPark. Wala lang, boring kasi. Wala si Sara kasi busy sa exams hanggang ngayon! Come to think of it, three weeks na siyang busy sa exam ah? Ano yun, death wish? Tapos si Kim ayun, busy kay Clarence! Si Nof? Ewan ko sa babaeng yun, may ka date na naman. Si Dave naman sa training sa company nila. And si Cyriel? MIA lang sa Davao. Haaay, nakakamiss! Punta kaya akong Davao?

"Nothing, just collecting," sabi niya then he winked at me.

"Collecting? Hmmm," i said, playing innocent. I've dated many guys during my dark age and Josh is just like them, half British, pure flirt. I don't know but i've got fettish for British accent. Kahit yata curse ang sabihin nila, ang sexy pa din ng dating. I'm a sucker for British accent.

He chuckled and said, "ooh, innocent D. I'm turned on."

I shook my head, "flirty jerk. Come on, i'm bored as hell. So yeah, you

can collect your hundred thousand date."

We stood up and walked towards his car. Hmm. Impressive yellow Lamborghini. But what can i expect? Henares eh, wealth runs in the blood.

"So, where are we going?" i asked him.

He winked at me. Again. What's with Josh and his winks?

"You'll see," he murmured.

I just sat comfortably in his car and waited. Better make it worth it, Josh. Hundred thousand ang sinayang mo dito.

**

Andy's Point of View

*___*

Blue eyes, blonde hair, cute na cute na bata. Anak ba talaga ni pouty 'to? Ang cute nung bata eh! Ang layo kay pouty! Baka naman ampon niya 'to??

"What, Louie? You're scaring me with your stares!!" she then pouted. Tsk. Pouty forever talaga.

Tinitigan ko siya at sinabi, "he's is your child?" sabi ko sa kanya sabay turo dun sa batang masayang nakikipaglaro kay Berdy.

She pouted, "yes, Louie! He's my child!!"

"Tss."

"Hey, you're offending me now, Louie!!"

I rolled my eyes. Leche! Nababading na ako sa kasasama sa Glorie na ito ha! "I offended you? In what way, mommy Glorie??"

She sighed. Aba bago 'to! Nagbuntong hininga si Ms. Sunshine! Improvement!!

"What's with the big sigh?" tanong ko sa kanya.

Ngumiti siya, "nothing. I'm just tired."

Tapos naging masaya na ulit yung mukha niya. Tignan mo 'to! Psychotic yata 'tong lagi kong kasama! Mamaya pagbalik ko ng Pinas, psychotic na din ako! Type ba ni Dana yung mga psycho? Hehe. De, joke lang po.

"Freak show," sabi ko sa kanya.

"Now, that's really offending me, Louie! You did not call me a freak show in front of my son!!" sabi niya. Hahaha! Nakakatawa talaga tong magalit, nanliliit yung mata niya!

I shrugged, "yeah, i think i just did. So, who's the father?" tanong ko sa kanya. Sino kaya ang tatay ni Andrei? Leche! Nalilito ako! Ako si Andrei, di ba? Tapos si Andrei din siya? Eh di si Andrei kaming dalawa? Ay, labo!

Natahimik siya.

Shit. Na offend ko ba siya??

"Sorry, i didn't mean to be so nosy," paliwanag ko. Ang insensitive ko din minsan. Bwisit!

Ngumiti siya. Sus. Praktisado niya na talaga yung pagngiti. Pero halata namang fake, sa isang buwan na magkasama kami, alam ko na yung fake sa totoo. Talino ko yata, gwapo pa! Lethal combination! Hahaha!

"That's fine, Louie. You're not Mr. Grumpy for nothing," sabi niya.

I gasped, leche parang bading lang, "now that's really offending, Glorie. You did not insult me in front of my girlfriend!" sabi ko. Hehehe. Ginaya ko lang yung sinabi niya. Hindi na ako makaisip ng

matinong one liner. Hindi pa din masyadong na process ng utak ko na may anak na pala si pouty. Sabagay, isang buwan pa lang naman kaming magkakilala.

Tumawa siya. Eto totoong tawa. Ay, teka nga, Andy? Hobby nang pansinin ang kilos ni pouty?? Ano ko? In like sa kanya? Leche lang oh! Hindi pwede! One month pa lang kaming break ni Dana. Naniniwala yata ako sa three month rule! Si Dana lang hindi. One day pa lang eh. Hehe. De, joke lang, Dana. Mahal kaya kita, tignan mo lagi kitang naiisip.

Ayoko pa talaga. Three months muna. Para naman kasing hindi ko minahal si Dana kung papalitan ko siya agad agad. Respeto lang. Pero iba naman yung kay Dana kasi alam naman namin na si Cyriel talaga. Kumabaga, subsititute lang ako. Hotter subsitute nga lang. Hehe.

"It's a long story, Louie."

"I have all the time," sabi ko tapos kinain ko yung ice cream. Nandito kasi kami sa park sa tabi ng beach. Nag uusap lang kami ni pouty habang nakikipaglaro si Andrei. Leche. Ang cute na bata! Gusto ko din gumawa ng anak-- este, gusto ko ng anak. Ang shrek na talaga oh!

She shrugged tapos naupo, "it's you know.. teeanage love affair gone wrong," sabi niya tapos ngumiti siya.

Tahimik lang ako. Ano bang sasabihin ko? Malay ko ba sa gone wrong eh taga suporta kaya ako ng RH Bill. Protektado ako.. dati. Hehehe.

"I met him at one of the places i used to worked. He's the son of the owner. He's nice and charming and good looking. The typical guy any girl would fall for," sabi niya. Teka, ako yata yung dinedescribe niya. Hehe. Ano bang nangyayari sa'kin??

"Then?" sabi ko. Nakapa cliff hanger naman kasi. Ayaw pang ituloy sa kung kailan ginawa si Andrei!!

"We dated. We dated for about three months when he.. got me well, into an accident. That's the term he used. Andrei was an accident," sabi niya tapos namumula yung mata niya.

Inabot ko sa kanya yung panyo ko, "here."

Inabot niya naman, "thanks, Louie."

Pinanood ko lang siya habang nagpupunas ng panyo. Tignan mo nga naman, may ganito pala sa buhay ni pouty. Akala ko plain vanilla lang ang buhay niya. Hindi pala. Tatalunin pa yata yung kumplikado naming buhay nila Dana eh. Tsk.

Hindi ko na siya tinanong. Bahala na siya kung gusto niyang ituloy. Naiintindihan ko naman na hindi madaling ikwento yung mga ganun na bagay..

"He left me after he found out i was pregnant.. It hurts, Louie. It hurts that he didn't want to be with me after he found out about that.. But it killed me that he didn't take Andrei as his own," sabi niya tapos umiyak na siya ng umiyak.

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya, "ssh. Stop crying, Glorie.."

Iyak pa din siya ng iyak.

Haaay, ayoko ng babaeng umiiyak. Naiinis ako. Nakakainis na yung ibang

lalaki walang ginawa kundi paiyakin sila. Nabbwisit ako sa ganun!

"It's his child, Louie.. It's his blood.. How could he not be his child? They look alike.. He's his perfect resemblance!"

"Ssssh," sabi ko as i caressed her back. Iyak ng iyak. Hindi na makahinga eh. Tsk! Mamaya kailanganin pa nito ng CPR eh! Eh di nakahalik siya sa akin ng libre. Tsk. Di pwede. 50,000 'to oy.

After a minute, natigil na din siya, "i'm sorry, Louie. I don't usually talk about him like that.."

Ngumiti na lang ako, "it's fine. I know you're crazy. Nothing new."

Hinampas niya ako. Ang sakit!

Tumawa na lang ako. Baliw talaga eh. Tsk.

Pero ngayon alam ko na kung bakit kahit binu bwisit niya ako araw araw, natutuwa pa din akong kasama siya. Si Lynne pala. Akalain mo, hindi lang siya kahawig ng first love ko, pareho pa sila ng buhay. Anak ng meant to be talaga!

**

Dana's Point of View

"Josh? Bar? Seriously? A hundred thousand all down the drain for a night out?" i asked him. We're her inside some high end club. Ewan ko ba sa Josh na 'to. Weirdo.

He hushed me, "sshh, D. It's great in here. Let's get drunk and dance. My dad's been getting on my nerves and i need to take it out."

I sighed, "fine. All drink's on you."

He shook his head, "sometimes i really want to ask your mom if she gives you money."

"Huh?"

"Because you're always making me libre you," he said.

I laughed. Really, really hard! You should have heard how he said libre! Hahaha! Trying hard masyado! Katuwa!

"There, there. You're really friends with Nof. You both like to laugh at me."

"Sorry," sabi ko habang sinusubukang pigilin yung tawa. Hahaha! Cute cute kasi ng salita niyang Tagalog na pilit!

"It's fine. Let's get you a drink?"

"Tonic," i said.

He rolled his eyes, "come on. Harder?"

"Fine, fine. Whatever you want."

He went to the bartender and ordered. I went and sat down and got my phone.

Hindi nagtetext si Cyriel. Busy siguro talaga? Hmmm. Sabagay, ang laki naman kasi ng business nila. Nagtaka pa ako. Sheez. Si Dave at Cyriel nagttrabaho na. Kami na nila Kim ang next. Nakakakaba!

"Here," sabi niya habang nilapag niya sa table yung mga kinuha niya mula dun sa bartender.

"What's that?"

He acted like he was thinking, "hmmm. Let me think.. It's Bourbon with a twist," he said then he gave me a glass where he poured some of his Bourbon "with a twist".

"So, cheers?" i asked him.

I was about to drink what he gave me when i stopped, halfway, "you didn't put any of your herbal stuffs in here, right?" i asked him. The last thing i want in my life right now is a totally uncalled for accident.

He smirked, "you know me too well, D.. But no, i didn't put any herbal in there. I've been sober for months. Give this man some credit," he said.

"Fine. Credit it is," i said then i drank what he gave me.

"To something better," he said.

"To something better," i said then we clanked our glasses.

We're drinking casually. I mean, we're friends. Pero yung ibang tao naman kasi dito, grabe makatingin! Fine, fine. I get it, model si Josh kaya kung makatingin lalo na yung mga babae! Kainis! Parang wala ako sa high end club ah. Cheap ng mga babae dito eh.

I tried my best to ignore them and started a chitchat with Josh.

"So.." i said. Paano ko ba siya tatanungin tungkol kay Ynna? I mean, gustung gusto ko nang mawala siya sa buhay ko. For good. But i don't wish her harm. I think malaki naman ang Pilipinas para hindi kami magtagpo ng landas, right? "how's Ynna?"

Tinignan niya ako na parang nagulat sa sinabi ko, "where's that coming from?"

"Come on, Josh. Just want to hear some news," i replied.

"Well, for starter, i don't know where she is. I mean, we're not close, D. We're bloodrelated, there's where it ends."

I nodded, "i see. So, how about Cyriel? Do you still see him visiting? I mean, a week ago?" i said, fishing for information.

He shook his head, "no, i don't think so. Ynna's missing in action, and as for that boyfriend of yours, i have no freaking idea where he is."

I rolled my eyes, "just when i thought you have an amazing stalker skills," i joked. Lagi niya kasing alam kung saan ako hahanapin, malay ko ba kung talent niya yun?

"That only works on girls, D. I don't stalk boys. That's for you to do," he said, chuckling. I think alcohol is going in his system.

"Fine, fine."

He stood up.

"Why?" i asked.

"Come, i don't like it in here anymore. So many eyes on us," he said and started walking. I get him. Yung babae talaga nakatingin sa amin. Well, not that i can blame them. Josh is such a looker. Kung girlfriend lang ako nito, kanina pa ako na offend sa tingin nung mga babae. Eye rape at its finest.

We reached his yello Lamborghini and said, "you drive," then hinagis niya yung keys niya towards me.

"You sure?" i asked. Yosh! First time kong makakadrive nito!

"Yeah. Just don't put any scratch on it, D. I'm obsessed with my cars."

I started the ignition. Fast and sleek. I want this car!!

"So, where are we going?" i asked him.

Nakasandal siya sa sasakyan, hilo na yata tong kasama ko. Tsk. "can you drive me to my hotel? I forgot something."

Hotel?

"Why?" i asked.

"I'm staying there. I told you, dad's getting in my nerves so i opted to stay in a hotel. He's so bothersome, D. He'll kill me with his words."

Haay. I see myself in Josh. Ganyan din kami ng dad ko dati. Good thing we're on the right track now.

"Sure."

Then we drove towards his hotel.

**

Ynna's Point of View

"Ang ganda dito noh?" i slowly said as we were staring at the field of plantation in front of us.

He nodded, "yes. It's good for your recovery."

I shrugged. I still feel weak from all the drugs i've been taking.

He kneeled in front of me because i'm on my wheelchair. Yes, i can't walk. That's how weak i am. I feel pain most of the time. It's agonizing and it's slowly killing me.

"Bakit ayaw mong magpagamot?" he asked me for the nth time. Fort the past week na nandito kami, he's been bugging me about this. I gave up. Hindi ba nila maintindihan yun? Ano bang labas ko sa sakit ko? HIV and cancer? Sa tingin ba nila may pag asa pang mabuhay ako? I don't think so. There's no chance in hell that i'll survive.

"I'm a hopeless case."

He held my hand like he's been doing everytime, "kasi gusto mong maging ganyan. Come on, Ynna. You're better than this. Nagawa mo nga akong ilayo kay Dana ng isang taon! Nasan na yung mga diabolical plans na sinasabi mo? Wala na? Ganun na lang? Hihintayin mo na lang na mamatay ka??"

I smiled weakly and summoned all my strength to speak, "yes, Cyriel. I gave up. You asked for this, and i'm giving it to you. You're free."

I really meant it this time. I give up. Matagal na. The moment he walked out of my door, he already lost me for good. I know he wants this. He

always wanted me gone and now has has it. I'll be gone soon. All i'm asking is for him to give this to me and let me die hating Dana. It's the only piece of consolation i could ever have. The liberty of hating her.

Why i hate her? She took everything away from me. How could i possibly not hate her for that?? Then i'm dying.. and my parents. I love them and i know how it would pain them to have both their children gone all because of her. Directly or indirectly, she caused all of this. She made my life a living hell so i made hers as well. She killed my sister. She killed her.

He smiled, "reverse psychology?"

I smiled, "perhaps."

He sat beside me, "no need, Ynna. I promised you i won't leave you. I don't break any promises."

"You broke one," i told him.

He looked puzzled.

"You promised you'll never love me but look, i think you did."

**

A/N

Read between the lines. :>

Fun Facts:

Hello! Dahil special day ko ngayon, i'll share some interesting facts about FHADGK!

Simulan natin sa story.. (mamaya sa characters and their portrayer! I know you want it *winks*)

Actually, nagstart ang story na 'to nung nagbabasa ako ng Practicing my first real kiss ni @seeyara. Hehehe. Fan ako nung stories niya. I think way back nung fourth year pa ako 'to. Then pinilit ako ni Ynna na magsulat ng story then boom.. nagawa ang FHADGK.

Pansin niyo naman parang related yung title kasi about sa kiss. May mga nagsabi na. Sheet. Nasabihan pa nga ako ng plagiarizer!! Kaloka! Hahaha! But i proved them wrong kasi magkaiba naman talaga. Duh! Nagbabasa ako nung PMFRK noh!! Fangirl ako ni Mark Villareal kaya hindi ko kokopyahin yun. Di ako ganun. Ibang story yun, iba sakin. May Mark dun, may Andrei at Cyriel ako :)

About sa title.. hmm. Ang daming nagsabi na catchy ang title ko. MALAMANG CATCHY YAN!! Shrek ako! Alam ko kung pano mag isip ang mga kalahi ko. Wahaha! Mga ganyang title ang pupukaw sa atensyon niyo.

Wahaha! Galing ko noh? Actually, sweet vengeance talaga title dapat nito. Kaso wag na kako. Nabenta na yung ganun. Lang dating. Haha! Kahit ako reader, hindi ko babasahin yun. Maarts kasi ako. Pag panget title, hindi ko babasahin.

May nagsasabi na baka daw puro ka shrek-an yung laman nito. Hindi naman ah!! Nung first book yun. Hehehe. Hindi ko nga binabasa yun eh. Nawweirduhan ako pag binabasa ko lalo na yung kissing scenes ng Dandy!! It feels so weird! Hahaha.

Side story? meron yan! Hahaha. Kim and Clarence's? Bad Girls Found Out by @damselinvain at For Hire: Bad Girl for a GirlFriend by @Chelsea_13 maganda pareho yan! Swear!

About sa characters.. tantananannnn. Let's begin with the minor ones.

1. Lynne Trinidad- ang swerteng swerteng ex ni Andy. Siya po ay totoong people. Punta kayo sa groups ng Dandy, andun siya. Hahaha! Si Lynne ay isa sa first friends ko sa cyberworld. Labey ko yan eh! Hehehe. Mali nga yung apelido ko, tanga ko lang kasi. Hurhur. Anyways, she played an important role dahil kung hindi sa kanya, hindi magiging sexy badboy si Andybebe! Hahaha! Let's thank her. Bow.

2. Ariza Domingo- ang napakaganda, napakatalino, napakasexy, napakabait, napakahot, napakacharming, at napakagorgeous na first love ni Cyrielbebe at ex ni Clarencebebe. Hahaha! Basta, maniwala kayo sa sinasabi ko!!

3. Jarred Bautista- ewan ko. In love ako sa pangalang Jarred dati pa eh. Hahaha! Aaminin ko, hindi ko masyadong napag isipan ang character niya kasi hindi naman siya ganong importante. Hahaha! Ang sama ko. Pero supeeeer minor role lang naman siya kaya keri lang. Basta ang dapat, isa siyang jerk for leaving Dana for that pathetic reason. Gumana naman, dibuh?

4. Nof Salvador- si Nof Salvador ay isa pong totoong tao. Hindi nga lang Salvador ang last name niya kasi middle name niya to. Classmate ko nung 4th year yan. Hehe. Tiga FEU. Ang daldal ko. Hindi naman siguro niya to mababasa. Wahaha! Basta, hindi naman siya weird kagaya ng nilalagay ko. Ewan ko lang din kung may sadistic tendencies siya. Pero secret lang 'to.. ex niya talaga si Dave. Hihihi.

5. Kimberly Miranda- wag na 'to. Bastusing bata to. Hahaha! De, joke lang, Kimbu. Loveyou. Friend ko 'to, hindi lang nagpaparamdam ngayon. Nasan na ba 'tong gagang 'to?? Hahaha! Nag aaral yan sa St. Mary's sa Baliwag. Hoho. Ewan ko sa course niya. Gaga yan eh. Secret lang ulit, liberated talaga yan. Hehehe. Loveyou, Libs.

6. Sara Gomez- si Sara ay naging si Sara dahil sa obsession ko sa SDTG. Syempre, Sara best friend ni Athena eh. Nakigaya lang ako. Wahaha! Pero srsly, ewan. Para kasing ang name na Sara ay pang best friend type. Hindi pang kontrabida. Di bagay. Pang mabait eh. Well, wala akong Sara

in real life. Pero may best friend naman ako noh!!

7. Josh Miller- si Josh ay nagmula sa ex chenes ko na matagal ko nang binaon sa limot. Move on move on din. Wahaha! Tsaka yung British chenes niya ay dahil dati, obsessed ako sa Younghusband brothers. Like, yes!! Haha!

8. Clarence Perez- Hmmm. Si Sexy hot older brother. Si Damon Salvatore talaga ang inspiration ko sa kanya!! Shet! Wag natin siyang pag usapan dito. Hindi ako matatapos kattype para lang iexpress ang love and obsession ko sa kanya!! Basta, isa si Clarence sa fave character ko *winks* kaya lang nawala yung FB niya :((( Game na game pa naman yun sa cyber flirting!! Sayungs!

9. Dave Cruz- ang super cutesy kong si Dave Cruz na nababading na sa FB!! Omg! Ang bromance sa pagitan nila nila Andy at Cy at Kendrick.

Grabe! Nakaka insecure! Hahaha! Pero srsly, si Dave ay batchmate ko din na ex nga ni Nof. Ay grabe! Nilaglag ko na lahat ng batchmate ko. Hahaha! Pero break na nga sila ngayon. I have no idea kung friends na ulit sila. Medyo hindi ako nakakabalita sa iba kong batchmate. Loner ako. Huhu. Ang original portrayer ni Dave ay si Prince Gian ng Princess Hours. Bagay kaya! Mukha inosente si Prince Gian eh! Ganun yung vision ko about Dave. Pero nung napunta ako sa watty, nagbago ang isip ko. Feel ko ang Filipino portraters. Mas reachable kasi sila. Hahaha!

About the "real person" behind Dave's picture. I know ang dami sa inyong gustong malaman kung sino sya. Ang daming nagtatanong sa'kin, swear!! Hindi ko kayo masisi, girls. So cute naman niya kasi! As about him, ang real name niya ay Neil. Nag aaral sa La Salle Benilde. Course ay something about management, not sure. 20 na yata siya or 19. At... hehehe. Secret na lang yun!

10. Cyriel Edrian Perez- hmmm. I'm a sucker for mysterious guy kaya ganyan si Cyriel. Yeah, ang daming nagsabi na favorite ko siya. Sobra

sila!! Hahaha! Lahat naman gusto ko. Pero fave ko nga si Cyriel nung book1. Duh. Obviously, sa kanya napunta si Dana eh. Pero ngayong book2, wala na akong fave. Si Dave ang fave ko. Hehehe. Ewan. Nagpantay na lang sila ni Andy sa akin. Si Cyriel Edrian ay totoong tao. Trops ko yan. Trip ko kasi pangalan niya kaya ko ginamit. Pansin ko lang, ang iba, ang basa sa Cyriel ay Sayril.. pero ako ang basa ko jan ay Sayriyel. May nakausap kasi ako, Sayril ang basa niya. Ewan. Haha! Bahala kayo. Siya si Joo Ji Hoon dati :>

About the portrayer.. Vincent, tiga La Salle Benilde din. Graduate na ata. Hoho. Ka school siya ni Dave!! ^u^ Sana nagkita sila. Siya po ay playboy. For me. Haha! Daming girls niyan. Ang type niya sa babae, based on my stalking, yung peewee size, maputi, payat, at may kulay ang buhok. Haha! Pansin ko lang sa trend ng ex niya. ^u^

Nakausap ko na yan. Hohoho! Formspring buddy kami once. Tinamad na ako ngayon. Pero kilig na kilig pa din ako dati. Wahaha!

11. Andrei Louie Guzman- malanding bata. Wahaha! Daming ka cs sa fb eh. Tsk. Wala akong Andy sa buhay ko.. so sad. But i would like to have one! Shet, aarte pa ba ako? Wahaha! Ang pinagbasehan ko sa kanya ay si Nate Archibald and Chuck Bass. GG fangirl here!! Dati, ang picture niya ay si DongHae. Siya lang kilala ko sa SJ eh dati eh. Wahaha!

Yung totoong Andy ay si Kierwin Larena. Public figure naman yan so keri lang. Hahaha! Crush ko yan!! Sheeeet. Kailangan ko siyang makita in person. Mga tiga Beda naman jan, video naman na nagsasabing Hi, Eydee oh!! 5 sec lang! Waaaaaah! Pa graduate na daw siya eh, 1 sem na lang. =___=

Pinsan ni @modernongmariaclara yan eh. Siya dahilan kaya ko nakita kasi may pinakita siyang picture. Hot eh. *___* Hi, Ella! :> Number nga. Wahaha. Kaya mga Andy fans, alam niyo na.

12. Ynna Isabel Henares- eto barkada ko. Hahaha! Chicks to sa totoong buhay at walang Aids yan! Hahaha! Siya ang nag convince sa akin na magsulat so.. thanks, bebe! Hindi naman yan ganyan ka maldita. Pero maganda talaga yan, swear! Friend ko yan sa fb, hanapin niyo. Hahaha! Tiga UST yan, BS OT yata or BS PT. Basta sabi niya, madaming pera dun. Wahaha!

Yung gumanap sa kanya, model na Japanese. Forgot her name. Chicks noh? :>

13. Dana Kathryn Ferrer- ang babaeng dinaig pa si Rapunzel sa haba ng buhok. Hahaha! Hindi ko alam kung saan ko binase si Dana. She's a little bit of everything. Medyo abnormal na flirt na ewan. Hahaha! Ako yata yan. Pero ewan. She could be anyone kasi lahat naman ng babae ay a

little bit of everything. Tignan niyo, indecisive siya. Kasi gaya lang siya nating lahat na nalilito :>

She's played by Jasmine Curtis- Smith. Ewan. Nung una, wala akong balak na lagyan ng picture si Dana. It's up to your imagination na lang sana.. pero nung nakita ko siya, shet. Siya si Dana! Bagay na bagay kay Jas eh! Gandang babae!

So, yeah. FGADGK fun facts! I hope you enjoyed! :>

This is my first story and will always be my best story. Ang dami kong nakilala because of this. And i will forever thank my story for this.. Mga new found friends, in and outside wattpad, loveyou all! :>

**

65th Chapter

"Cyriel!!"

I ran towards him and plunged myself and gave him a rib breaking hug.

"I missed you bad," i uttered.

He hugged me back, "i missed you, too," then he looked at me, "pumayat ka ah. Hindi ka ba kumakain?" he asked me.

I shook my head, "no. You weren't checking up on me. You've been a bad fiance, Cy. You neglected me for two weeks," i said, kidding. But i was partly serious, he didn't call me for the last week. Well, i've understand that. He's busy with whatever he's doing. No harm done. All work.

"About that, sorry. But, can we talk?" he said.

I don't know pero i don't want to hear phrases such as can we talk. Everytime i hear that, something wrong's bound to happen.

"Yeah, sure," i said then we headed to some isolated place in our campus.

We sat under one of the trees. It feels calming.

"How's school?" he asked.

I shrugged, "same old. Ganun pa din though puro internship na lang naman kami this sem. Prerogative na lang kung papasok pa," i said as a matter of fact. Truth be told, hindi ko na nga kailangan pumasok eh. I've earned my units and internship and final portfolio na lang ang kailangan

ko para grumaduate. The courses i have now are just extra courses.The things thats been holding me here are my friends. Hindi ko naman kasabay sila ggraduate eh. Sara's course is obviously five years while Kim and Nof, next, next sem pa sila. I'll graduate alone but whatever.

He nodded, "san ka mag iintern?" he asked.

"I don't know yet. Baka kay mom? I'm still weighing the options," i told him.

There's some offer na internship sa Paris and stuffs since fashion's big there. There's also offer from renowed designers here in the country. Pero ang pinakapinag iisipan ko ay yung kay mom. Sabi niya kasi kung gusto ko daw bang mag personal manage ng bagong bukas niyang branch sa

Miami. I don't know yet since malayo siya. Pero baka pumayag din ako since it's a big opportunity, right? Tsaka nasa Cali naman si Andy eh.. I think Miami's far enough para hindi muna kami magkita. I mean, the wound's still fresh. In the right time, magkikita din kami.

"How about you?" i asked him, "what are your plans?"

"Company stuffs. The usual," he said.

I feel something's off. Something's wrong with Cyriel.

"Hey," i said then held his face, "what's bothering you?" i asked him.

I'm trying to have an open communication with him. Eto yung paraan para maging okay kami, di ba? Talking about everything. Ayoko na kasi ng secrets. Lies are still lies even though you did them for a greater cause.

He took a deep breath, "it's Ynna."

Just then, my breathing hitched. It's her. Again.

I calmed myself. She's old news. Kahit anong sabihin ni Cyriel, paniniwalaan ko, iintindihin ko. That's what a good girlfriend does, right? I'll keep my mind open for every possibilities. She's just sick and pathetic.

I tried to smile, "what about her, Cy?"

He held my hand, "she's really sick."

I nodded, "alam ko. Ano'ng bago dun?"

"She's worse, Dana."

I nodded, "oo nga. It's given, Cy. Alam ko na yun. Ano ba yung gusto mong sabihin?"

He seemed to be gathering all his strength to tell me what he's trying to tell me. And.. i felt scared. For the nth time, i feel scared and insecure of Ynna. She holds Cyriel. Kahit hindi ko aminin, she has something na hindi siya kayang iwan niya.

"I was with her.."

He lied.

"I was with her for the past two weeks, Dana."

I smiled weakly, "so you lied.."

He nodded.

"It's fine. You just did that to protect me," i said.

Umiling siya, "you don't get it, Dana. I lied. I lied to you because i'm scared that--"

I cut him off, "because you're scared that you will hurt me. I get it, Cy. It's okay, really," i said, trying to keep my composure.

He held my hands, "it's not what i meant. Dana.. i don't want to be unfair to you.. let's take a break."

Sht.

I just felt my world crashing.

Let's take a break.

Let's take a fucking break!

I laughed, "what the fuck, Cyriel? Niloloko mo ba ako?"

He looked me in the eyes, "hindi kita niloloko, Dana. I'm asking for a break. Hindi ako nakikipag hiwalay sa'yo. Just keep things slow. Yun lang."

I sobbed quietly, "bakit? Am i pressuring you? Hindi naman! I've been understanding you, Cyriel! Hindi ako malawak mag isip pero dahil sa'yo, pinipilit kong palawakin yung isip ko! Hindi na nga ako nagagalit kay Ynna, di ba? I've been really understanding, Cyriel.. And this is what i get after waiting for you for two weeks? A fucking break?"

He chased my hands, "i'm doing this for you, Dana. We both need a break. Alam ko nalilito ka kay Andy.."

I slapped him, "don't you dare turn this against me! Hindi ako ang nagsinungaling sa ating dalawa, Cyriel! Ikaw yun, hindi ako."

He motioned his hands towards me but i slapped it away, "no, no, Dana. God! Intindihin mo ako. Please."

I sighed in defeat. I sat down and listen to whatever he's got to say. Tama naman ako, nothing good will follow the phrase 'let's talk.'

"For once, let's clear everything, Cyriel," i said.

He nodded.

"You lied to me. That's fine. Just don't use that as a reason for us to take a break.. Please.. I sacrificed too much.. I don't deserve that.." i said.

"Dana.. i lied to you. I don't deserve you," he said.

"You don't get to decide who deserves me, Cy. That's for me to decide."

He sighed, "i lied to you a thousand times. Yung dati, oo, i lied for you. I lied kasi ayokong masaktan ka.. And you know what? That's the thing i regret the most. Yun yung simula ng pagkawala mo sa akin. I let you drift from me, Dana. I let us fall apart. I chose for that to happen."

I held his hand, "then let's start over again."

I don't want us to end like this. I won't give up just like this. No, i won't.

"Hindi mo ba maintindihan? Iba na ngayon, Dana! Everything changed."

"Wala namang nagbago, Cy."

"But something changed, Dana.."

"Then tell me! What changed?"

He inhaled, "i. I changed. I've been denying this all the time. I love

you, Dana. God knows i do. But my reasons for hurting you changed. I lied to you kasi natatakot ako.. Natatakot ako na baka pigilan mo ako.. Baka pigilan mo ako na makasama si Ynna.."

There.

He said it.

He wants to be with Ynna.

Is this what i get for hurting Andy? Is this what he felt when i broke his heart? If yes, i feel sorry. Because it hurts. It really hurts. I feel crushed.

I looked at him with tears flowing. Bakit ko pa itatago na naiiyak ako? What difference would it make? I feel hurt. I feel wronged. I feel fucked and played with.

"Since when?" i asked him nonchalantly.

"Hindi ko alam," he replied.

I looked up, in attempt to slow down the tears, "sigurado ka?"

He nodded. And again, he broke me.

"Cyriel, there's a thin line between pity and love. Do you know where you stand?"

He looked at me.

I continued, "answer me when you're sure. Because if you'll say yes, you'll gonna lose me for good."

**

Andy's Point of View

"Let's go shopping, Louie!" sabi ni Glorie.

Haaayst. Paskong pasko na ah! Ang lamig na dito eh!

"Why? Do you have money?" i said to her. Tsk. Tong pouty na 'to! Lakas loob makaaya ng shopping eh wala namang pera!

She pouted, as usual, "you have lots."

I rolled my eyes, "tsk. I thought so. You want to work for me for my money.. and my body. Very bad pouty!"

She laughed. Baliw na babae!

"Yeah, right, Louie. As if i would want you for your body," she said tapos tinignan niya yung katawan ko. Ay leche! Eye rape!!

"Pervert!"

"Your personal perv," sabi niya.

=____=

"Momma!!"

>.>

Napatingin ako.

"Andrei, baby," sabi ni Glorie tapos binuhat niya si Andrei. Oh, bakit nandito yung kakambal ko??

"Louie?"

>.>

"Can Andrei stay here with me? Lawrence has some matters to deal with.. He can't take care of Andrei. I promise he'll behave. Right, Andrei?"

"Yes, momma!"

*O*

Tangina! Ang cute ni Andrei! Gusto kong gumawa ng bata!!

"Sure. Sure," nasabi ko. Leche! Hirap tanggihan ng batang cute. =___=

"Yey!" sabi ni pouty sabay talon. Baliw. Mamaya malaglag pa si Andrei, magkaron pa ng hemorrhage sa utak kagaya ng nanay niyang baliw. "I'll just cook, Louie. Look after Andrei."

Ano pa nga ba?

**

65th Chapter

"Nakakainis!" Kim complained.

"Okay lang yan, Kim. I'll instagram our escapades para hindi ka huli sa

balita," Nof teased. Bakit naman ba kasi gustung gusto nilang sumama sa akin? Hindi naman ako magbabakasyon dun, internship ang gagawin ko.

"So mean, Nof!! DK naman kasi!! Can't you postpone your trip? Gusto kong sumama eh!" Kim whined.

"We're not going on a vacation, Kim. Internship, work, experience. You'll just get bored there," i assured her.

"I know i won't get bored!" she said with conviction.

"Bakit parang sure na sure ka naman yatang hindi ka mabobore dun?" i asked her while continuing to arrange some of the things that i will bring.

She smiled, a creepy one though, "basta. I know things will get interesting."

**

Nof's Point of View

Si Kim talaga oh! Ang obvious naman eh.

=___=

Baka makahalata si DK niyan sa mga binabalak ko. Hehehe. Playing cupids lang ako. Alam ko na kasi ang life's mission ko, ang guluhin ang utak ni DK. Habang nandun kami, ibubugaw ko si Andy para malito siya pero at the same time, ipapaalala ko sa kanya na may girlfriend na si Andy. Yung Berdy? Tsk. Weird name pero who cares?

"Syempre," i butted in, "things never get boring as long as i'm there," i said. Sana mabasa ni DK yung underlying message dun sa sinabi ko. Kumbaga sa buhay niya, ako ang game player. I assure DK na hindi magiging boring ang stay namin dun. Not even one second boring.

"Yeah, right," DK said. Busy siya kasi nag aayos siya ng gamit niya. Tss. Bibili na lang ako dun. Hmmm. Great idea, Nof. Isasama ko na lang magshopping yung girlfriend ni Andy para naman makilala ko kung ano ba ang gusto nun. Who knows? Baka maging close pa kami.

"So, bukas na ang alis natin?" i asked again.

She nodded, "yup. 7 p.m. flight. Three countries stopovers leg then Miami bound."

I smiled, "okay. See you tomorrow, DK."

"Bye din, DK," Kim said.

We walked past through her doors. Nandito kasi kami sa bahay nila. Just spying and whatevers. You know, our life's mission is to make DK's life thrilling.

"So, hindi mo talaga ako isasama dun??" Kim complained again. Ang kulit ng babaeng to!!

I faced her, "Kimberly Joyce, ikaw ang may gagawin kaya hindi ka

makakasama. Don't pester me. It's not my fault na madami kang hahabuling exams due.. to your stupid grades."

"Kainis ka!!"

"The feeling is mutual, dear."

We went to her convertible and went to the mall. Pupuntahan lang namin yung boyfriend or husband niya dahil miss na miss niya na daw. Ew.

"Punta lang ako sa office ni boyfie. Dito ka lang or what?" she asked me.

I waved my hand in a dismissing manner, "no, go ahead. Ayokong masuka sa harap niyo," i said.

"Bwisit!!" she said and then stomped away. Kasi naman, ayoko silang makita ni Clarence. Hindi naman sa dahil single ako or what. But really, para kang nanonood ng live show pag magkasama sila. They don't even care kahit nandun ako. =___= Make out at its best.

I went window shopping habang wala pa si Kim. She told me to wait for her since pupunta daw siya sa bahay namin for strategic planning. Hindi na din ako bibili since i'll be going to Miami tomorrow. Yosh!

calling..

Kim

"Why?"

("Where are you? Wala si Boyfie sa office eh.")

"Forever 21. Punta ka ba dito?"

("Yup. Wait for me.")

I waited for her. Tss. Ang bagal talaga maglakad ni Kim. 10 minutes na ko dito ah.

"Nof," she said while panting, "sorry. Nasa fourth floor pa kasi yung office ni boyfie. Puno lahat ng lifts."

I rolled my eyes, "nako. Don't explain. Uwi na tayo."

"Wait lang!! Magkasama daw si boyfie at Cyriel eh. Let's find them. Pretty please?? With cherry on top??"

Ew. Nagpretty eyes pa si Kim. Yuck.

"Fine."

**

Andy's Point of View

"No, Louie. I promise i didn't buy those things!!" sabi ni Pouty sabay taas pa ng kanang kamay.

=___=

Sino naman bumili nito?? Wala namang bata sa bahay ko. Tsaka naka address sa akin eh. Di ba ako si Andrei Louie Guzman?? Tsaka ay leche! Ano namang gagawin ko sa napakadaming laruan na yun?? Hindi naman ako magtatayo ng playground dito!!

"Yey!! So many toys!!"

=___=

Si Andrei lang ang natutuwa sa mga nangyayari.

"Baby, it's not yours. Don't touch them," sabi ni pouty tapos nilayo niya si Andrei sa mga laruan.

"Uwaaaaa!! You're so mean, momma!!"

=___=

Bakit pakiramdam ko masama akong tao pag pinatapon ko lang lahat ng laruan??

Lumapit ako kay Andrei.

"Hoy," sabi ko.

"Why?" sabi niya habang nagpupunas ng luha.

"Do you want those toys?"

Tumango siya, "yes!! I want those toys!!"

"Okay. You can have them."

"Really??"

Bakit kumikislap pa yung mata niya?? Ganun niya kagusto yung mga laruan??

"In one condition," sabi ko.

"What, daddy?"

O_____O

"Daddy??"

Tumango siya, "yes. You are my daddy, right??"

Tumakbo si Pouty papunta kay Andrei, "he's not your dad, Andrei. I told you he's already dead."

"Uwaaaaa!! But i want him to be my dad!! He's handsome like me!! I want

him, momma!!"

O____O

"I'm so sorry, Louie. I'll make it clear to him that you're not his dad," sabi niya tapos binuhat niya si Louie palabas sa porch.

Daddy??

Hininto ko sila, "wait, pouty."

"Huh?"

"It's fine," sabi ko.

"Fine with what, Louie?"

Tinignan ko si Andrei na namumula kaka iyak, "he can call me dad."

Nagpumiglas si Andrei kay Pouty kaya nakababa siya tapos tumakbo siya papunta sa akin tapos niyakap yung binti ko, "daddy? Yey!! My dad is handsome like me!!"

Haha. Anak ko yata talaga si Andrei. Pareho kaming gwapo.

**

Clarence's Point of View

"What brings you here, brother?"

Nandito si Cyriel. Himala. Tagal kong di nakita 'to eh.

"Pwede kang makausap?"

Tumango ako, "sandali lang. Tatapusin ko lang 'to."

Ang daming paperworks. Tss. Lalong lumaki yung family business namin simula nung nag invest yung mga Henares. Kahit nakkbwisit si Payatot, hindi ko naman maitatanggi na malaki talaga yung naitutulong ng pamilya

nila.

Nung natapos ko na lahat ng kailangan pirmahan, "Ayu, please cancel my lunch meeting with Ms. Cha Ochoa Tobias," sabi ko sa secretary ko na si Ayu.

"Yes, sir."

Pumunta ako kay Cyriel, "ano bang pag uusapan natin?"

Ngumiti siya. Tss. Weird. "Wala lang. Kumain ka na ba?"

"Hindi pa," sabi ko. Ano ba to? Nagpunta lang para ayain akong kumain?? Nabakla na ba ang kapatid ko??

"Tara, kain muna tayo."

Naglakad kami papunta sa resto. Ewan ko ba sa kapatid ko na 'to. Nasa iisang bahay lang naman kami pero hindi kami nagkikita. =___= Two weeks din yun ah. Buti hindi siya tinatanong ni mom kung hindi papagalitan na naman ako.

Nung dumating na yung order namin, "ano nga, Cyriel? Hindi ka naman pupunta dito para lang ayain akong kumain."

Binaba niya yung chopsticks, "kasi.."

"Kasi?"

"Nagbreak na kami ni Dana o nagcool off? Ewan."

Tss. Expected.

"About time," sabi ko. Matagal ko nang naisip na sa ganto din sila dadating ni Dana. Ewan ko. Kahit kapatid ko si Cyriel, hindi niya deserve si Dana. Masyadong mabait eh. Mas bagay siya kay payatot. Opposites attract. Isang mabait, isang masama.

Nangiti na lang siya, "so, expected mo na talaga?"

Tumango ako. Hmm. Tagal ko na ding hindi nakakain ng tempura, "oo. Dati pa kita tinatanong tungkol kay Ynna, di ba? About time na din na maamin mo sa sarili mo."

"Bakit hindi mo sinabi sa akin dati pa?"

Tinignan ko siya, "na alin? Na mahal mo si Ynna higit pa sa kaibigan? Ulol. Ano ko, si papa Jack? Problema mo yan, idadamay mo pa ko."

Umiling iling siya, "hindi naman eh. Nakipaghiwalay ako kay Dana pero hindi ibig sabihin nun na mahal ko si Ynna. Basta, ang gulo lang kasi. Lahat kami naguguluhan."

"Alam mo, Cyriel. Gumugulo lang naman lahat dahil sa'yo. Makinig ka, ha? Naghiwalay si Dana at Andy para sa'yo. Umalis si Andy papunta kung saan man para sa'yo. Nagtiis si Dana para sa'yo. Ikaw naman ang gagawin mo

lang ay ipakita kay Dana na deserve mo lahat ng ginawa niya. Yun lang naman eh. Ano bang mahirap dun, di ba? Eh ang problema, hindi mo magawa yung nag iisang bagay na dapat mong gawin dahil kay payatot. In short, si Payatot ang priority mo."

Sumingit siya, "kasi nga may sakit siya."

"Sino ba niloloko mo? Ako o ikaw? Kasi hindi ako tanga kagaya mo," sabi ko.

"Bakit ba kasi siguradong sigurado ka na mahal ko nga si Ynna?"

Tinignan ko siya ng diretso, "isa lang, Cyriel. Kasi nakikita ko kung paano mo siya tratuhin. Hindi mo nakikita yun."

**

Nof's Point of View

"Kim naman!! Kanina pa tayo paikot ikot eh. Uwi na tayo, please," i said.

We've been walking for minutes. Nakakapagod kaya!

She pouted, "kasi naman ang laki laki ng mall nila!! Nakakainis!!"

In the end, pumayag din siya na umuwi na kami.

Pumunta kami sa bahay then i called DK via skype since hinihintay ko ding mag online si Andy.

"Hey, DK."

("Hey. Ano'ng meron?")

"Nothing. Bakit ka nga pala online?" i asked her. Bihira lang kasing mag skype si DK eh.

("Just talking to Angel, yung nag aayos nung venue para sa launching ng FHF sa Miami.")

"Ah. By the way, may titirahan na ba tayo dun?" i asked her. Say no, DK!! I have brilliant plans. Really brilliant.

She paused, ("about that.. wala pang na aarange si mom eh. For the mean time, sa hotel muna tayo mag check in.")

I shook my head really hard, "No, DK! I know a place. Dun na lang tayo magstay, okay? Basta dun tayo. Okay, okay? Bye, DK!!"

End call.

Yosh.

Online na si Andy boy.

"ANDY!!!"

("What? Istorbo ka. Nagtext ka pang mag online ako. Ano bang meron?") sabi niya tapos naghikab pa. Bakit ba naka boxer shorts lang 'tong isang 'to?? Hindi ba malamig dun?? Sabagay. Hehehe. Mas maganada kung ganyan ang attire niya pag nandun kami ni DK.

"Ilan ang kwarto diyan sa bahay mo?" i asked. Based from what i am seeing from the webcam, malaki yung bahay ni Guzman. Sabagay.

("'Tong piggy na 'to. Ginising mo ako para jan??")

"Basta wag kang magulo."

("Lima tapos dalawang guest room. Bakit ba??")

"Hehehe. Bye, Andy."

Great plan, Nof.

**

66th Chapter

Nof's Point of View

"Nof, it's cold!" DK complained.

Sheez! Akala niya ba siya lang ang nilalamig? Hindi ko na nga maramdaman yung daliri ko eh!

"I know, i know!" i hissed habang hinahanap ko sa hand carry ko yung leather gloves ko. Jusko, Guzman. Bakit sa dinami dami ng araw na maglalaboy ka, ngayon mo pa napili kung kailan dadating kami ni DK sa Miami??

"Oh," i said then hinagis ko yung scarf ko at coat kay DK. Kawawa naman kasi, mukhang mamamatay na siya sa lamig. =___= Masyado namang malalamigin 'tong babaeng 'to. Ang balak ko, grand entrance ang pagkikita nila ni Andy. Baka naman masobrahan sa grand pag malamig na na bangkay 'tong kasama ko.

"T-thanks," sabi niya tapos sinuot ng mabilis yung coat at scarf.

Hooo! Buti na lang at sanay na ako sa lamig kahit papano. Sa Paris kasi ako for 2 years nung nawala ang mom. Kaya nga nahilig ako sa fashion design eh, center kasi dun.

I sat on the steps on the porch. Kanina ko pa dina dial yung number niya pero unattended. Leche! Nasan ba kasi yung lalaking yun???

**

Andy's Point of View

"Daddy! Daddy! Daddy!"

=___=

Niyugyog pa ako. Aish. Puyat ako. Puyat akoooo!!

"Daddy! Daddy! Daddy!!!"

-o-

"Why, baby?" sabi ko. Napakakulit ni Andrei. Tsk. Manang mana sa nanay niyang autistic eh.

"Let's go out! The snow's falling!"

Umupo ako sa kama tapos tumingin sa labas ng bintana. Oo nga noh? Nagssnow na pala. Akalain mo?

"It's too cold outside, baby," sabi ko.

"But i want!!! Daddy!! Please???"

=____=

Haaaay. Ano ba naman ang magagawa ko pag nagpacute na ang batang ito??

Binuhat ko siya tapos inupo sa gilid ko tapos pinat ko yung ulo niya, "alright. Daddy will just take a bath, alright?"

"But it's too cold, daddy! You will freeze inside the bathroom!!"

^_____^

Ang sarap talaga sa feeling pag may nag aalala sa'yo. Haaaaaaaaay. Gusto ko na din talagang gumawa ng bata.

Hinalikan ko siya sa noo, "it's fine, baby. I'll use heater, okay? Just play with berdy while waiting for me."

Pumasok na ako sa cr para maligo. Wala kasi si Glorie ngayon. Ewan ko sa babaeng yun. May pinuntahan sa kabilang State kaya iniwan sa akin si Andrei. Ako pa ang ginawang katulong. =___= Nabaligtad pa ang sitwasyon.

Nakatapos na ako. Leche!! Ang lamig pa din ng tubig! Parang nagyeyelo!! Tsk. Naiintidihan ko na kung bakit hindi mahilig maligo mga tao dito. Nakakabaliw naman kasi yung kalamigan eh!

Nagsuot na ako ng madaming damit. Tsk. Nag drop na daw yung temperature eh, delikado na.

"Wow. You're so stuffed, daddy!!"

=____=

Ginawa pa akong stuffed toy nitong batang 'to? Tsk. Kundi ko lang 'to mahal eh.

"Did your momma give you extra clothes?" tanong ko sa kanya. Naka pants, sweater, hand gloves, beanie, at ear muffin kasi siya. Hehehe. Pati nakaboots kami pareho. Like father, like son.

Umiling siya, "no, this is everything momma gave me. She said i'll be fine since you'll take care of me *O*"

=___=

Kukutusan ko yang si Glorie pag nakita ko eh. Pabayaan daw ba si Andrei sa akin?? Porke gwapo mapagkakatiwalaan na agad?? Eh pano kung member pala ako ng wakwak gang?? Eh di naibenta pa ng di oras yung internal organs ni Andrei. Tsk.

"Fine, let's go," sabi ko tapos hinawakan ko yung kamay niya.

"Can we take Berdy with us, daddy?"

"No. It's non negotiable, Andrei. Do you want Berdy to freeze to death?"

"Uwaaaa!! I love my berdy! I don't want her to freeze to death!! I don't want my berdy to freeze to death."

O________O

My berdy to freeze to death???

Anak ko yata talaga si Andrei eh?? Hindi kaya naanakan ko si pouty dati?? Nakapunta ba ako sa Miami last, last, last year?? Hmmm. Tignan ko nga sa passport ko mamaya.

Pinat ko yung ulo niya, "silly. We'll go with berdy when the weather's nice, okay?"

Umalis na kami tapos naglakad papunta sa park. May ice skating rink daw kasi dun sabi ni pouty tuwing winter season. Eh nung isang araw pa ako kinukulit ni Andrei. Ganito pala ang feeling ng may anak. Tsk.

Nag ice skate lang si Andrei. Ang tapang eh. Nakikipagsabayan pa sa mga bata dun eh mas matanda naman sa kanya yung mga yun.

After ng ilang minuto, napagod din. Jusko. Ang taas ng energy eh. Isang oras siyang nagsskate dun ah!

"Daddy, i'm tired. Buy me hotdogs."

=____=

"Okay. Wait for me."

Hahaha! Natatawa ako minsan kasi nakakalimutan ko na hindi ko naman talaga anak si Andrei. Minsan kasi pakiramdam ko ako talaga yung daddy niya. Gaya na lang ngayon pag inuutusan niya ako. Parang ako kasi talaga. Ang tanga lang nung kung sino man ang nang iwan kay pouty at Andrei. Hindi niya alam kung ano ang pinakawalan niya.

Bumili ako ng dalawang hotdog sandwich, isang hot chocolate, at isang americano. Pagkatapos naming mag gala at kumain sa park, dumaan muna kami sa groceries since naubusan na din ako ng stocks. Dumaan kasi si mom at kuya nung isang Linggo. Nagstay sila for three days. Hehehe. Namiss ako ni mom eh. Ang gwapo ko kaya. =___=

Pinakilala ko nga si Andrei na anak ni pouty eh tapos nung sinabi ko na hindi ko naman anak si Andrei, umiyak si Andrei. Kesyo ayaw ko daw sa kanya. Jusko. Bata bata pa, nagddrama na. =___= Kaya ayun, pinakilala ko bilang anak ko. Ang sensitive masyado. Pero naiintindihan ko din naman kasi ngayon lang siya nagka father figure. Ang sinasabi kasi ni pouty palagi sa kanya na patay na yung tatay niya kaya siguro masaya din siya na ako yung tinuturing niyang tatay ngayon.

Konti lang binili ko kasi wala naman akong dalang sasakyan. Para lang sa kakainin namin ngayong gabi. Sa'kin kasi matutulog si Andrei eh. Alam

niyo na, nagffeeling dalaga yung nanay niya. =___=

"Guzman!!!"

O___________________O

"Daddy, our food!!"

Nabitawan ko yung hawak ko.

Hindi ba ako nananaginip??

Si Dana???

**

Dana's Point of View

"Daddy! Our food!!"

D-daddy?

Napatingin ako kay Andy, mukha siyang nagulat.. Pero hindi ba dapat ako ang magulat? Daddy? Akala ko ba buntis pa lang yung girfriend niya? Bakit mukhang malaki na yung anak niya? Baka naman pangalawang anak na nila yung ipinagbubuntis?

"Omg!" narinig kong sabi ni Nof.

Hindi ako makapagreact. Nakatingin lang ako sa bata sa harap ko. Siguro dalawang taon na. Blue ang kulay ng mata niya at blondie ang buhok. Ibig sabihin ba nito.. na blondie ang bagong girlfriend ni Andy?

"You stupid, inconsiderate jerk! Ang tagal tagal mong dumating! Muntik na kaming maging snow man ni DK ah!"

Hindi pa din makapagsalita si Andy.. siguro dahil nalaman na namin na matagal na pala siyang may tinatago..

"Excuse me?" nagsalita yung bata na kasama niya samantalang nakatulala pa din sa Andy sa amin..

"Are you my daddy's friends?"

Daddy.. talaga?

**

Nof's Point of View

^____________^

"No, i am your daddy's prettiest friend. And she is.." tapos tinuro ko si Dana, "your dad's ex- girlfriend."

Ang cute cute na bata! Nako si Guzman talaga! Tsk. Ang batang ama lang pala ang gusto niyang title. Tsk. Kaya pala nagmamadaling umalis ng Pilipinas dati, may babalikan pala sa Miami. Tsk. Matinik talaga ang lalaking 'to eh.

"Really??" parang hindi makapaniwalang tanong nung batang blue eyes.

"What's your name, by the way?" nagtanong na ako dahil hindi naman yata siya maipapakilala ni Guzman dahil ayun at nakatitig pa din kay DK. Akala yata nananaginip lang siya.

"I'm Andrei," sabi nung bata tapos nagsmile at bow. Sheet! Ang cute cute niya! *O*

"A-andrei?" sabi ni DK na nag stummer. Hehehe. Selos yan, pustahan.

"Yes, my dad's ex girlfriend," sabi niya.

Wahaha! Sige lang, ipagdiinan mo pa yung my dad's ex girlfriend! Panalong panalo 'to! Matawagan nga si Kim mamaya. For sure maiinggit yun sa mga nangyayari dito. Hahaha!

Lumapit ako kay Andrei, "where's the comfort room?" i asked. Kanina pa din kasi ako nilalamig dito. Jusko!

"Third door after the hallway," sabi niya.

Hinatak ko na din siya. Kailangan yatang magmoment nung dalawa.

**

Andy's Point of View

"D-dana.." nakapagsalita na din ako sa wakas. Totoo pala ang nakikita ko. Si Dana nga yung nasa harap ko.

Ngumiti lang siya, "long time no see," sabi niya.

Ngumiti lang din ako. Grabe! Namiss ko 'to. Namiss ko siya. Gustung gusto ko siyang yakapin ngayon pero wala naman akong karapatan kasi

hiwalay na kami.

"Oo nga eh. Busy din eh.. Kamusta? Kayo ni Cyriel?"

Medyo natigilan siya sa tanong ko, "ayun, masaya. Ikaw ha, may anak ka na pala. Hindi ka man lang nagsabi!"

Masaya naman pala sila ni Cyriel. Mabuti naman. Hindi nila alam kung ilang gabi akong parang bading na umiyak dati. Sayang naman yung emo moments ko kung hindi sila magiging msaya.

"Ah, oo nga eh.. Ngayon ko lang din nalaman eh," sabi ko na lang. Mas mabuti na din na isipin nila yun para hindi naman ako mukhang kawawang heart broken sa paningin niya.. Okay na din na isipin niyang naka move on na ako para hindi na din siya maguilty.

"Tara, pasok tayo?" pag aaya ko.

Pumasok kami sa loob at tinulungan ko siya sa gamit niya. Teka, bakit nga ba sila nandito?? Kaya ba tinanong ni piggy yung kwarto sa bahay ko??? Yung baboy talaga na yun oh!!

Umupo siya sa recliner. Ako naman, kumuha ng towel since natunaw na yung snow sa coat ni Dana kaya basa siya. Baka magkasakit, magalit pa si

Cyriel sa'kin. Tsk.

"Hot chocolate o coffee o tea?" tanong ko sa kanya. Nanginginig kasi siya. Tsk. Kung girlfriend ko pa din 'to, malamang hindi towel binigay ko. Yayakapin ko yan hanggang hindi na siya lamigin.

Ngumiti siya, "chocolate would be nice."

Pumunta ako sa kusina at naghanap ng instant hot chocolate at marshmallows. Buti na lang talaga at nandito si pouty. Kung hindi nakakahiya kay Dana dahil puro beer at frozen pizza ang aabutan niya. =___=

Nasan na nga ba si Nof at Andrei??

**

Dana's Point of View

"D-dana.."

I looked at him. I don't know how to react. It's been more than a month that we haven't seen each other.. That last time was when i broke his heart. I would understand if the chain is still on his door.

I tired to smile, "long time no see."

He smiled in return. I missed this. I know i sound so selfish pero kasi.. Andy was a part of my life, is a part of my life, and will be a part of my life. Maybe even as a friend..

"Oo nga eh. Busy din eh.. Kamusta? Kayo ni Cyriel?" he asked.

I was taken aback by his question. What would i say? That we're on the rocks and that what i am feeling is exactly the opposite of what i

thought i would feel? That i am feeling so hurt instead of feeling happy..

"Ayun, masaya. Ikaw ha, may anak ka na pala. Hindi ka man lang nagsabi!" i lied. I broke his heart, hoping that Cyriel would mke me happy. But what happened?

"Ah, oo nga eh.. Ngayon ko lang din nalaman eh," he said. So.. he's really his son. Kung hindi ko siya hiniwalayan, hindi niya malalaman na may anak siya?

"Tara, pasok tayo?" he said.

We walked inside his house. Bakit nga ba kami nandito? And why is he here? I thought he's in California? Di ba nga kaya ako pumayag sa offer ni mom kasi malayo sa kanya? Pero bakit ganun? Kahit anong iwas ko, napapalapit pa din ako?

I sat on his recliner and he gave me a towel. I rememer those times when i'm cold, he would hug me until i feel warm. But that'a all in the past. Pinakawalan ko siya. I must live with it. He's got responsibility.

"Hot chocolate o coffee o tea?" he offered.

I smiled, "chocolate would be nice."

But being your friend once again would probably be nicer.

**

Nof's Point of View

"Can i ask your name?" sabi nung miniature ni Andy na American version.

Nandito ako sa isang kwarto sa bahay ni Guzman. Nagpalit ako ng damit.

Feeling bahay ko na din 'to, bakit ba?

"Sure, call me auntie Noff" sabi ko kay mini me habang nagsusuklay. Leche. Puro snow buhok ko ah!

"Auntie Nof, is she the one who broke daddy's heart??"

O_______O

Aba't! Ang daming alam ng batang 'to ah! Kinu kwentuhan kaya ni Guzman 'to??

Tumango tango ako, "yes. The one and only Dana Kathryn Ferrer."

Nagpout siya. Omo! Ang cute!!

"I don't like her then. She broke daddy's heart."

^______^

Mukhang magkakasundo kami ng batang ito!

**

-Philippines-

Cyriel's Point of View

"Hello, brother."

"Tss," sabi ko. Si Clarence lang pala.

"San ka galing?" sabi niya tapos inabutan ako ng baso ng whisky. Kakagaling lang siguro sa trabaho kasi naka longsleeves at tie pa.

"Kila Ynna," sabi ko tapos kinuha ko yung baso at naupo.

"Naks. Nagiging open ka na talaga sa relasyon niyo ni Ynna ah."

"Siraulo."

Umikot siya at tumayo sa likod ng counter ng mini bar namin.

"Uuwi ulit sila mom next week. Ano sasabihin mo pag hinanap nila si Ynna?" sabi niya.

Matagal ko na ding pinag isipan 'to. Wala talaga akong balak na sabihin sa kanila yung totoong kalagayan ni Ynna. Wala na eh. Wala na si Dana.. Nawawala na siya. Si Ynna na lang yung hindi umalis sa tabi ko.

"Eh di yung totoo.. cancer."

Natawa si Clarence, "gago ka talaga. Sabagay, totoo naman. Kulang lang."

"Wag kang manggugulo. Akin 'to. Diskarte ko," sabi ko.

Ngumiti siya, "alam ko. Tss. Feeling mo naman tutulungan kita? Mas kampi ako kay Dana, noh. Pakielam ko naman sa'yo kahit kapatid kita?"

Ngumiti din ako, "eh di nagkakaintindihan tayo."

May kinuha siya mula sa drawer ng counter, "oh. Pinapabigay ni Dana. Wala ka kasi kahapon eh, hindi mo siya naabutan. Si Ynna ang pinili mo. Maging masayang byudo ka sana."

Umalis na siya at iniwan niya ako. Sulat ni Dana..

Cyriel,

I don't know but i remember reminding you about my flight later. But.. you're nowhere to be found.. Siguro kasama mo siya ngayon.. I was hoping na makapag usap tayo bago man lang ako umalis. Yes, i'm going to Miami in few hours time. I was hoping to clear things up before going. Ayoko namang umalis na ang labo labo nating dalawa. I said i'll be waiting for your answer, right? And i'll be. I will give you enough time.. and enough space. Enough na ba ang Miami para ma miss mo ako? Hahaha. Sorry, i feel really awful for myself. Kasi umaasa pa din ako kahit alam kong hindi naman na yata pwede. Ang hirap naman kasi ng kalaban ko.. Kamatayan naman kasi. Sino ba naman ako para piliin mo, di ba? Ako naman walang sakit. Siguro mabubuhay pa ako ng matagal unlike her. Ewan.

Pero Cyriel, would you choose me if i'm dying just like her?

Because i feel dying.. my heart feels really painful..

After mong sabihin sa akin na natatakot kang pigilan kitang makasama siya, i was really scared. Ano bang meron talaga kayo? Mas gusto mo na ba siya kaysa sakin? You promised me you don't love her.. But i think your promises are meant to hurt me.

I will be back, Cyriel. Sana pagbalik ko, maging maayos na tayong dalawa. Kung wala na talaga, what could i do but to accept it? At least magkaka closure na tayong dalawa.. But we can't be friends.. for the time being. It would probably sting. Really sting. But time would come na tatawanan na lang nating kung ano yung nangyari.. But i was really hoping for the former. We really came far enough. Sayang, Cyriel. Sayang na sayang.

I love you. Take care of Ynna.. i know you want to do that. I will forever love you.. as my man or as a friend. Take care.

'Til we meet again.

-Dana

**

67th Chapter

Dana's Point of View

"Come on, Nof. Let's get to work!" I nodged Nof. She's been lying for hours and we need to get started. The clock's ticking.

She mumbled, "DK naman.." then she rolled over to the other side of the bed, "we traveled for 18 hours via plane. 1 hour via car. Wala ka man lang bang tinatawag na jetlag?"

I rolled my eyes inside my head. Jeez. Bakit ko nga ba sinama pa si Nof? I knew she wouldn't be of any help. At all. A nuisance, maybe. Tignan mo nga, the moment i arrived here, si Andy agad ang nakita ko. Just when i thought na makakaalis na ako sa Pilipinas, ang lugar ng mga problema ko. And here, it's basically the same.

"Fine, fine," i said then went out of the door.

I grabbed my things and checked my phone. Margo, mom's assistant, just sent me the location. I'll just follow the GPS. Nakakhiya naman kasi kung magpapasama pa ako kay Andy. Malay ko ba kung ihahatid niya si Andrei sa nursery or something.

"Good morning, Dana," Andy greeted me.

I smiled at him and greeted him as well.

"Breakfast?" he offered.

"Nope, but thanks for the offer. I'll just grab a to- go," i declined. I don't know. I feel awkward. I know i don't have the slightest right to feel awkward. I was the who who broke up with him. But still, with little Andrei running around the house, who wouldn't? And plus, i am still wondering who the kid's mom is.

He bounced from his seat and stood beside me, with a good twelve inches distant, "san ka ba? Hatid na kita?" he offered again.

I shook my head and showed him my phone, "GPS."

He nodded, "how about borrow my car?"

I smiled at his persistence, "nope. I can manage, Andy. Mom rented a car before hand. I'll just beep you up if i'm lost."

He shrugged, "baliw. Sige, alis na din ako."

I know i have no right to pry as well but i can't help but to ask, "san ka pupunta?"

He got his keys and grabbed two sweaters, "i'll go get Andrei then work. Alam mo na, head of the family," then he playfully winked at me.

I sighed inside my head. Of course, Dana. He's got a family.

**

Andy's Point of View

Tss. Talaga, Andy? Head of the family? Baliw!!

San ba kasi pupunta si Dana at ayaw pang magpasama? Mamaya mawala pa sa Miami yun eh! Ang dami pa namang masasamang tao dito. Tsk. Lagot ako kay Tita pag nagkataon. Teka, alam ba niyang sa akin nakatira si Nof at Dana? Hmmm. Tawagan ko nga mamaya.

Pumunta ako sa school ni Andrei. Ang bata bata pa nag aaral na. Three years old pa lang eh. Kaya madaming alam eh. Tsk.

"Daddy!!" sumigaw si Andrei liit papunta sa akin. Eskandalosong bata. Tsk.

"Hey, baby," sabi ko habang nakayakap siya sa akin. Sinoot ko na din yung sweater niya para doble. Ang lamig ngayon eh!

"Thank you, daddy. Are we going to mommy??" sabi niya. Si Glorie kasi hindi pa nakakauwi. Gala talagang babae. Feel na feel ang pagka dalaga, nakalimutan na yatang iniwan niya yung anak sa akin.

I messed with his blonde hair, "yes. She's with Auntie Angel, Auntie Shai, Auntie Jem, Auntie Aemie and Lawrence," i said. Nagdiretso na pala sa trabaho eh.Tamang tama at makatulong nga dun. Baka namiss na din nila ang ka gwapuhan ko. Hehehe.

"Ok," sabi niya tapos sinuot yung seatbelt niya. Matalinong bata talaga. Hahaha! Manang mana sa daddy niyang gwapo.

Mga after 20 minutes, nakarating na din kami. Traffic din kasi dahil sa snow sa daan. Problema talaga ang snow. Tsk. Bakit ba gustung gusto sa Pilipinas yun, eh puro perwisyo lang dala nung dito. Basag na windshield, makalat na front porch, madulas na daan, at makapal na damit palagi. Tsk.

Pumasok na kami sa loob. Himala, busy ang mga tao.

"Momma!!" sabi ni Andrei habang nagtatatakbo doon papunta sa nanay

niyang feeling teenager.

Niyakap din siya ni pouty, "hey, baby. Momma missed you so much. Did you miss me?"

Kiniss siya ni Andrei liit sa cheeks, "no, momma. Daddy was with me the whole time so i didn't miss you."

Pouty faked a hurt, "so, you love Mr. Grumpy more?"

Nag nod si Andrei liit. Hehehe. Syempre naman, eh halos matabunan na siya sa binili kong robot kahapon. Pag naman ako eh hindi pa niya minahal. Wahaha!

"Don't be sad, momma. I still love you. Andrei loves you," sabi niya.

Andrei loves you? Parang maling pakinggan? Andrei loves Dana dapat. Hehehe.

Kiniss siya ni pouty tapos lumabas sila. Ano bang gagawin nung dalawang yun? Tss. Mapuntahan na nga lang yung mga sexy dito.

"Hey, Angel," bati ko dun sa boss.

"Hi, Louie," sabi niya pero hindi niya tinignan yung gwapo kong mukha.

"What's up?" sabi ko. Para kasing sobrang busy nilang lahat. Anong nangyayare??

"The owner's daughter is coming any minute so we're working our butts," sabi niya. Ooh, kaya naman pala. Ganyan din kami eh, gagawin lang namin yung exer nila Dave pag nakatingin yung prof. Hehehe. Yung isang prof nga namin nung college, may crush kay Cyriel (ewan ko ba kung bakit si Cyriel eh di hamak na mas pogi naman ako dun) tapos halos ibagsak na kami kasi sinabihan ni Cyriel ng 'wag mo nga akong hawakan' o basta

ganun ata. Hahaha! Buti na lang gumana yung pagpapa cute ni Dave at nakapasa naman kami.

"Need any help?" sabi ko. Kawawa naman sila eh, mukhang haggard. Eh ang fresh ko pa namang tignan. Tsk.

Pumunta ako dun sa stage at tumulong. Finishing touches na lang pala yung kulang. Wala naman din kasi akong ginagawa kasi natapos ko na yung proposed design sa resort na gustong ipagawa ni dad. Bagong business na naman. Ayos!

"Daddy, coffee from momma," sabi ni Andrei sabay abot sa akin nung tray mula starbucks.

"Thanks, baby," sabay inom ng kape.

O___________O

Naibuga ko pa yung inumin ko.

At bakit magkasama si Dana at Pouty????

**

Dana's Point of View

Good gracious. I'm lost. Ugh! Bakit ba kasi hindi pa ako nagpahatid kay Andy? Pride will really get you nowhere.

"Miss, need help?"

May lumapit sa akin na babae. Brunette.

"Yes," sabi ko na, "do you know this place?" sabi ko sabay pakita nung address.

She nodded, "it's just across the street. I'm going there as well."

"Really?" i said out of desperation. Baka kasi kahit across the street lang eh mawala pa ako. I really suck with directions.. even with GPS. Goodness!

I offered a ride. She doesn't seem to be a bad person naman eh.

"Here it is. Who are you, by the way?" she asked habang naglalakad kami papasok nung paggaganapan nung launching ng FHF.

"Dana Ferrer," i said then offered my hand.

"No way," she said.

Ha?

"Pardon?" i asked.

"You're Dana Ferrer? As in the daughter of the great Adalia Ferrer?" she said, shocked written all over her face.

I nodded.

She held my hands and said, "i am a fan of your mom. I am Chelsea Juliart, by the way."

I smiled at her. Weird. It feels weird. I feel like i've been mobbed.

We reached our destination then pinakilala niya ako kila Angel, Aemie, Shaira, and other people whose names i can't remember. I don't commit people's name into memory if i won't be interacting with them for long.

"Oh, and here's Glorie," sabi niya dun sa babaeng kakarating lang.

"Hi, Glorie," i offered my hand with a smile.

She smiled back at me, "hello. And you are?"

"Dana. Dana Kathryn Ferrer," i said.

She raised a brow, "your name sounds familiar."

Tumingin siya sa likod niya tapos may tinawag, "Louie!"

O________O

What is he doing here??

**

Andy's Point of View

Tsk! Si Pouty talaga oh! Aalis na sana ako eh. Pahamak na babae talaga.

"Louie?" sabi ni Dana.

Ngiti na lang, Andy. Tsk. Pahamak na pouty.

"Ah, second name ko?" tanga tangahan pa. Leche! Lagi na lang akong nagkakaganito sa harap ni Dana. Ano ko, teenager?? 22 na ako eh! Langya!

"Right," sabi niya. Hala, napikon ba siya?? Kainis naman!!

"Wait, do you know each other?" singit ni pouty.

Ano bang sasabihin ko? Yes, siya yung babaeng kinu kwento ko dati na nang iwan sa akin? Ang pangit namang pakinggan!

"Yes," si Dana na lang yung sumagot, "we're friends."

Amputspa na we're.

We're as in we are

We were??

"Oh," sabi ni Glorie, "anyways, this is Louie once again and this is my son, Andrei. Say hi to Dana, baby."

"I don't want, momma. She's a bad girl! She broke daddy's heart!!"

O______________O

Sino'ng nagturo kay Andrei nun??

**

Nof's Point of View

Guzman

calling..

"Hello?"

("Hoy, piggy! Ano'ng mga sinasabi mo kay Andrei??")

"Tss. Wag ka na, kakain ako."

("Nako! Wag ka ng lalapit kay Andrei, napaka B.I. mong piggy ka!")

"Bwisit! Ubusin ko pagkain sa ref mo eh!"

Lecheng Guzman yun! Gigisingin ako para sigawan??

**

Dana's Point of View

I better just work. Andrei doesn't really like me. He's still a kid.

What does he know about what happened between me and Andy? Or is it the other way around? Sobrang mahal niya si Glorie at Andrei na lahat ng bagay sa nakaraan niya ay sinabi niya?

I should stop thinking about this. Launching always comes first.

I started arranging the stage. The models will arrive tomorrow morning. I will stay here for good 2 weeks then back to Manila for Christmas.. and to talk to Cyriel. Did he get my letter? If yes, why isn't he calling? Maybe he's busy.. taking care of Ynna. I asked him to, afterall.

"Ms. Ferrer, are you okay?"

"I'm oka---"

**

Cyriel's Point of View

"Sir, package for you daw po," sabi nung maid.

Inabot ko yung envelope. Ano ba 'to?

"Kanino daw galing?"

Umiling yung maid, "wala pong nakalagay eh. Iniwan lang po sa harap ng gate. Para sa inyo daw po."

**

Dana's Point of View

"Where am i?"

I slowly opened my eyes only to see an IV connected in my arm and i, lying on a hospital bed. What the hell happened??

I glanced at Andy who's pacing back and forth the hospital room.

"Andy?" i called his name.

He looked at me with a frightened expression.

"You need to go back to the Philippines, Dana," sabi niya.

What is happening? Am i sick? Like Ynna? Did i get what i asked? Magkasakit so i'll be like her? So i will have the right to be pathetic and beg him to stay with me?

"Why?" i asked with my head still pounding.

He took a long, deep breath and gathered all his courage.

"You're pregnant."

**

68th Chapter

"W-wait, Andy," i said, stopping him from gathering my things.

We went back to his house from the hospital. And.. it was confirmed. I

am pregnant. Six weeks pregnant.

"You're going back to Manila, Dana," he said.

I stopped from my track, "what?"

He continued packing my things, "narinig mo ko, babalik ka sa Pilipinas," he said in a dismissing tone.

I sat on the edge of my bed. Everything was a blur. Was still a blur.

He stopped packing my things and sat in front of me, "hey, Dana," he said, enclosing both of my hands inside his.

I looked at him, "Andy," i said his name, "i don't think i can do this," i said, finally admitting that i am scared. I am scared about what the future holds for me.

He pressed both of my hands and gave me an encouraging smile, "you can do this, Dana. You're far better than this."

A tear escaped form my eyes, "i don't think i can. It's.. difficult," i said. Still, i cannot find the courage to admit that Cyriel and i aren't really.. together.

He let go of my hands and caressed my cheeks, "look at me. I know you better than anyone, Dana. Kaya mo yan. You'll be a great.. mom," he said. All i see in Andy's eyes are pain.. and defeat.

When he said those words to me, it feels like he's giving up on me. I suddenly felt it all over again, what i felt when i learned that he left for the States. I feel it again. Those.. emotions in his eyes.

"Pero, Andy.."

He smiled at me, "you'll go home and tell Cyriel about this. Best friend ko yun, Dana. He'll take responsibility. Don't doubt him."

I smiled at him. I don't know, i'll just hold onto Andy's words.. I won't doubt him.

"Can you go with me?" i said.

He looked at me.. not saying anything.

I tried to cover my disappointment by smiling instead. Of course, he wouldn't come. He has a family here. Who am i, anyways? An exgirlfriend compared to his family. A pregnant one for this matter.

"Sorry for asking," i said.

He smiled, "gusto mong sumama ako?"

I nodded. I want him to come. I know this is already too much to ask. I

am not a sadist, i don't want to torment him by asking him to come with me when i break this news to Cyriel. But i need Andy. I need him by my side in case Cyriel decides to.. be with Ynna instead.

I may be pregnant but i am not pathetic. I will not force him to marry me because i am carrying his child. I wouldn't do that for anything in this world!

I want us to be married out of love.. and not out of responsibility.

"Then i'll go with you," he said, "maybe this is what i need."

I looked at him with a questioning eyes.

"/What i need to finally forget you./"

**

Nof's Point of View

Haaaaay. Ang boring sa bahay, wala kasi si Guzman. Tinext ko si Glorie at tinanong kung nasan siya.

Buddy na kami ni Glorie. Cool kaya niya! At tandem pa kami sa panloloko kay Andy. Hahaha! The best din si Andrei liit. Ang cute cute na bata! Lalo siyang nagiging cute pag tinatawag niyang 'daddy's cruel exgirlfriend' si DK!

Nandito kami sa shopping district sa Miami. Winter season eh, syempre kailangang bumili ako ng outfits kung ayaw kong maging yelo.

I also learned from Andy na working mom si Glorie. I'm an enthusiast of single parents. Ang galing kaya nila! Their are working their butts out for a living and at the same time tumatayo din silang both parents sa

anak nila. Aren't they amazing?

"Are you sure this is all on you?" she asked for the nth time.

I gave a wink, "yup. Just go and shop for yourself and Andrei. Consider it as a gift," i said as i examined those rack of awesome boots.

We're here at Nine West. Si Andrei liit? Nandun sa tito Lawrence niya or whatever. Ninakaw ko lang si Glorie for some girl moments.

She needs to dress to impress Andy! Ang simple kasi ni Glorie eh, too

plain for Andy's liking. Eh si DK.. jusko. Araw araw maganda! Well, who can blame her? She has the body and the money.

After Nine West, we walked to our next destination, YSL! Money can really buy me happiness.

As we were walking, tried to fish for some information from Glorie. I knew few days back that she wasn't really Andy's girlfriend. That Andy! Aso pala si Berdy! A very cute puppy for that one.

"So.. what's the catch?" i said, trying to keep my cool. Baka maging defensive siya pag nahalata niyang humahanap ako ng chismis eh!

"About?"

"Duh, you and Andy, of course!" i said.

She showed a playful smile, "why? Why are you all curious about that?"

I rolled my eyes, "because.. just because. Well, just answer my question, little wench." I said. Well, we call each other like that. No harm done. Glorie is really a fun girl, swear!

She let out an exasperated sigh, "we're.. friends, alright? What's the big deal out of that?"

Again, i rolled my eyes, "the big deal? Because you two are acting more than what you are saying," i said in my most sarcastic tone.

During my stay here in Miami, swear to all the saints i know, if DK weren't my friend, i would totally vote for Glorie! She's really fun and everything. And she's a great mom, mind you.

When i see her and Andy playing around, they seem happy and contented. I

don't know, that is just what i see. But when i see DK's jealous face, i continue my diabolical plan. I even got Andy to strip off his shirt to seduce DK.. even though it's freezing cold. Don't ask me how i did it because i did it Nof's way.

"Because he's fun to be with, Nof. We're friends, just friends."

"Did you guys kiss?"

"What? No!"

I laughed, "why are you so defensive? Geez, Glorie. It's just a kiss."

She smiled, "well, sorry. But.. we didn't kiss. Swear."

"But would you like to kiss him?"

She showed a mischievous smile, "i would be lying if i said i don't.. but the answer would still be no. I don't do complicated man. Louie's still hang ups on Dana. They really need to resolve their issues."

"But if he's not complicated?" i said, trying my best not to look too nosy.

She let out a sigh, "fine, i would love to date Louie if that's the case."

I beamed.

As we reached our next stop, Glorie literally stopped.

"You, bitch! Where's my son?!"

**

Dana's Point of View

"Everything packed?" i asked Andy.

Today, we would be flying back to the Philippines. I am nervous, really nervous.

He nodded, "okay ka na?" he asked.

"I'm good."

"Your meds?"

"Already inside the bag," i answered.

He got both of our luggage and placed it inside the cab he hailed. Nof's not around and she left her phone so i just left a note explaining the

gist of what happened.

Andy opened the door for me and led me inside the cab. Just when he was getting inside as well, Nof arrived.. with Glorie who was crying really hard.

**

Nof's Point of View

"Come on, Glorie, stop crying," i consoled her.

That son of a wench! Ang sama sama ng ugali niya! Geez! How dare he say those things to Glorie?! Even just by hearing what he said, i feel so degraded!

Glorie wouldn't stop crying. I mean, who wouldn't? He's just.. too much of a man. That Hans! May his soul rot in hell together with Cyriel!

We eventually reached Andy's house. Heavenly thanks to international driver's license.

As we were walking, we saw Andy loading some luggage into the trunk of a cab. We went there to get a better view of what the hell is happening.

"What's happening?" i asked.

Glorie's still crying fervently behind me and Dana looked.. pale? I don't know. What the hell happened when i was not around?

Andy didn't hear my question or just didn't answer it. Instead, he went to Glorie and asked her.

I butted in, "she won't talk. I tried."

He sighed, "ano'ng nangyari?"

I sat on the bench kahit na may snow. DK is still inside the cab and Glorie went to the front porch and sat there.

"Well, what happened? Oh yes, we accidentally bumped into Glorie stupid, stupid, stupid ex- boyfriend who also happened to be the father of Andrei!"

Ugh! Just by reminiscing about what happened earlier, it makes my blood boil! He's the ultimate antagonist to my feministic view in life!

"Then he accused Glorie of some horrible things and for the best part.. he's gonna sue her. And demand for full custody of Andrei," i said as a matter of factly, "now, what happened here?"

Andy let out a heavy sigh, "Dana's... pregnant."

My breathing literally stopped.

"What the hell?!"

Binaling ni Andy yung tingin niya kay DK na nakaupo sa loob ng cab, waiting probably.

"She's heading home. Kailangang malaman ni Cyriel," he said.

I raised a brow, "kailangan kasama ka?" i said. I don't really get DK. Sadista siya, one thing i know for sure. I mean, siguro nga gusto kong magkabalikan si Andy and Dana for the sake of it.. but the setting is entirely different now. She's going to be a mom. I cannot bear to destroy a family. Cyriel is the father. I know. Something happened

during their three days trip.. /But i didn't see this one coming. /

//

//

"Just this last time, Nof. Magiging nanay na siya eh. I will probably give up, i mean yung talagang sumuko na once na makita ko yung bata. I may love her too much pero hindi ko kayang sirain yung magiging pamilya nila. That's just way out of line."

I shrugged. I can't say anything this time.. my diabolical plan wouldn't work.

"So.." i trailed off, "DK needs you.. Glorie needs you.. kanino ka sasama?"

**

69th Chapter

-Philippines-

"Si Cyriel?" I asked Clarence who was then reading a portion of the broadsheet.

He turned around and seemed so surprised to see me, "Dana," he stood up and motioned me to sit on the chair adjacent to him, "back too soon," he commented.

I just arrived here in Manila few hours ago.. with Nof.

Andy didn't come with me because of some issues. I would admit that i am disappointed and at the same time jealous of the attention Glorie is getting. When I saw Andy consoling Glorie, i kind of felt like i should be the one he's attending to. I know it is f.ucking wrong to feel that way since i know.. i really know that i am the one who broke him and Glorie was the one who was there for him when he needed someone the most. But i wouldn't be a hypocrite by saying that i am really cool with it because the hell i am not!

With all the things going on, i feel like i don't know myself at all. One moment i love Cyriel, then the next one, i am jealous of Glorie. I

cannot understand myself at all!

Is it possible to love two people at a time? Before, i thought that that is f.ucking ridiculous. How could that happen, right? Loving two persons simultaneously? What a piece of bullsh.it. But with what's happening to my crazed world right now? I believe that crap. I love two persons.. but not equally. I love the other person more.. But i don't know who.. And i need to find out before it's too late.

"Yeah, need to arrange some things," i said, "si Cyriel?" i said, repeating the question.

He eyed me, "what do you want? Honest answer or flattering answer?"

I sighed, "honest answer, Clarence."

He, then, showed a crooked smile, "Payatot, check up, do the math," he said.

I nodded. So, he's in the hospital.

"Thanks, Clarence," i said.

But before walking out of their door, "please talk to Kim. Just hear her out," i said. My love life is a mess right now, pati ba naman kila Kim? I said those things to Clarence para naman makapag usap sila. They really need to fix whatever issues they have. Tho, i believe that it's just a misunderstanding. Communicating would really help.

-Sara's Apt-

"Dana!!" she said then ran to me and hugged me tight, "bakit nandito ka na?"

I placed my things on the table and sat on her couch, "may gagawin ako eh," i said.

"Ano naman yun? Importante?" she asked.

I nodded, "yup. A life changing matter," i answered. I looked around her condo unit and l didn't see Kim. I thought she was here.

"I texted Kim."

"She's not here. She's with Bryle, you know, the f1 racer guy," she said as though she wants me to remember that guy.

"Ah, yeah," i said, "with Bryle? Eh di mas lalong nagalit si Clarence?"

She shrugged, "no comment about that one, Dana. You missed a lot of things while you weren't here!"

She fed me with the things i missed while i was not around. Apparently, Kim went to Canada just days after i left for Miami. And there's a new b.itch around named Sage. I would really like to see that Sage for myself and b.itch with her but i don't have the luxury of time. Time is ticking and i need to make a decision.

After all those things, she asked me, "playtime's over, why are you back too soon?"

I tried to smile but i guess that didn't work. Sara knows me too much that she knows whenever i am hiding something.

"I'll ask you one thing," i said.

"Spill."

I took a deep breath, "what would be the reason why two people should marry?"

She questioned me with her eyes, but nonetheless answered my question, "for love, of course. I know, gasgas na. But what else would be the reason why two people will commit to a lifetime obligation if not for love?"

"But if love is too complicated, ano pang pwedeng dahilan?"

"Friendship," she, then, shrugged, "well, if love is too complicated. I don't know. Your question is too trivial. Friendship will be the next best thing after love. But why would you marry for the sake of friendship? Ewan, ang gulo. Pero siguro mas okay na yung friends kayo

kasi i believe that love would someday, well, not fade, but the intensity would lessen. Inevitable naman yan. But siguro kahit na nalessen na yung intense feeling niyo para sa isa't isa, as long as friendship is there, you two would surpass whatever marriage life would offer."

I smiled.

"Gulo ko, noh? But i don't know. If things are really complicated, why marry? Aayos ba yung buhay mo pag nagpakasal ka? Hindi naman ata. Some say that being single is a curse, but really, it is not. In fact, it is a blessing. You are given the rare opportunity to enjoy life without any restrictions," she continued.

Sara's now a matured woman. Her insights are.. deep and considerate. Dave is really good for her.

"Nasagot ko na yung tanong mo," she said, "now answer me, bakit bumalik ka agad? Problems?"

I shook my head, "i'll tell you pag okay na."

She smiled and held my hands, "you know that i'm always here. It will be over soon, Dana. Problems won't last forever. You'll soon have your blissful ending.."

"How i wish," i silently uttered.

**

Andy's Point of View

"Glorie, will you stop crying and talk to me?" i said and shook her shoulders.

Kanina pa kami dito sa labas ng office ng attorney para alamin kung ano bang dapat gawin dun sa kaso ni Andrei liit kaya lang ayaw namang magsalita ni pouty!

Hindi pa din siya nagsalita. Ano ba kasing sinabi nung lalaking yun at ganito na lang kung makaiyak 'to??

"Sorry, Louie. You should've been with Dana instead of watching me cry," sabi niya. Hindi na lang ako nagsalita. Ano ba naman kasi yung sasabihin ko? Na hindi ko siya maiwan kasi naawa ako nung nakita ko siyang umiyak? Naging malapit na din sa akin si pouty. Lagpas isang buwan akong nagstay dito tapos sa buong pagsstay ko dito, siya na yung kasama ko. Siguro kung hindi niya ako kinulit dati, nagmumukmok pa din ako sa bahay ko.

Kahit na sabihin na si Dana yung mahal ko, hindi ko kayang iwan basta si Pouty. /Siya yung nandun nung iniwan ako ni Dana.// /Ngayong kailangan niya ako, sino ba naman ako para iwan siya?

"Stop with the Dana thing, pouty. I'll take care of that matter after this."

Nginitian niya ako, "thanks a lot, Louie. I don't know what to do without you.."

Pinat ko yung ulo niya, "of course. You're dumb and you can't do anything right without my guidance and providence."

Buti naman tumawa na 'to! "Of course. Conceited jerk as ever."

Pagkatapos nun, pumasok na kami sa lawyer's office. Tsk. Buti na lang mabait ako ngayon. Ewan ko ba, ako pa nagbayad sa professional fee nung lawyer. =___= Bayaan na nga, pasko naman.

Paglabas namin nung office, "so, can you contact whoever that jerk is?"

Nagnod siya. Tignan mo nga naman. May number si pouty! Stalker na stalker ang dating eh! Hahaha!

Hinanap niya sa pocket nung bag niya yung contact list niya.

"Here, Hans Peterson."

Ay anak ng!

**

Dana's Point of View

"Sino pong hinahanap niyo?" a certain someone asked me while i was trying to decide whether i would ring the bell or not.

I decided to push through, "is Ynna around?"

Nginitian ako nung kasambahay, "ay, si senorita Ynna po? Pasok po kayo.."

She led me inside the mansion of the Henares Family.

"Pupuntahan ko po muna si senorita. Ano nga pong pangalan niyo?"

"Dana. Dana Kathryn Ferrer," i said.

She went upstairs then someone gave me refreshment while waiting.

"Punta na daw po kayo," sabi nung maid, "sa second floor po.."

I nodded, "i know."

I went upstairs, taking the familiar steps towards her room. As i stepped in front of her room, i summoned all the courage i have left and knocked.

Nobody acknowledged my presence so i took the liberty to get inside her room since i know that she's there.

"Hi," i silently uttered.

I gazed towards her direction and i can't help but feel pity towards her. She.. doesn't look very good. She doesn't look like the same person who made my life hell years ago.. But nevertheless, whatever she may look, she will never lose the capacity to ruin my life, that thing i know for sure.

She looked at me and smiled, "back so soon, Dana. I was still enjoying Cyriel's attention all for myself," she said though she looked like she's really having a hard time composing sentence.

I sat on the couch adjacent to her bed, "i'm here to break some news."

She took a deep breath, "and what do i have do to with that?"

I shrugged, "nothing, actually. I just want to see you right now, looking miserable. Can i take a picture for memories' sake?"

She smirked at me, "do as you please, Ferrer."

After that, a long silence enveloped both of us. And when i decided to break it, i said, "i am pregnant."

She turned her gaze towards me and said, "with Cy's child? I'll be a good stepmother."

I laughed. Really hard.

"Have you lost your mind? What the f.uck?"

She shrugged, "stating possibilities."

"I'm pregant, Ynna. Cyriel is the father.. Can you not give up?"

She looked at me with a straight face, "you're just as pathetic as i am, Dana. You're asking me to give up? Why? Are you not that confident that Cyriel will choose you over me?"

I nodded. There's no use to deny that fact. I am scared. Scared of what she is for Cyriel.

"Ynna, we both know for a fact that you can never give Cyriel a family of his own.. You will leave him.. eventually."

She smirked, "we can have your baby."

I smirked as well, "as if that will ever happen."

She tried to sit down but failed, "never thought this day would come.. But i'm telling you, i don't care if you're pregnant or what. I love him. I wouldnt get this far for nothing. I won't back down. Not now, not ever."

I sighed an exasperated sigh, "aren't you getting tired of these?"

"Don't i look tired? Of course i am. But i won't give up just because of that. He's the only thing that keeps me intact. I can't give him up."

I gave up. This is the last straw. Pagod na din ako..

"Let's make a truce.." she looked at me, "if he wants to be with you, i will give up. I won't bother him with anything. At all.. But if he wants to be with me instead, please let us live in peace, Ynna. Napapagod na ako."

She gave me a sly smile, "if i say yes, would you trust my word?"

I nodded, "i would. Do i have another choice?"

She shrugged, "let's see," then she gave me a smile that made me think twice about trusting her, "but you know i never played fair."

**

After talking to Ynna, i went home.

"Dana!" my mom called.

I went near her and hugged her, "mom," i called out her name.

She smiled at me and hugged me back, "what happened to my baby? Did Miami do you good?"

I stopped. What has Miami done to me? It made me realize things. I can't have them both, it's either i get one of them, or lose both of them.

Whenever the memory of Andy fooling around with Glorie plays in the back of my head, it just rubs on my face how lonely my life is. Whenever i see Ynna lying on her bed helpless, it makes me feel really pathetic knowing that she's the better choice for someone out there.

"Mom.." i trailed off.

She held my face and stared at me, "Dana, is something wrong? Tell me, kinakabahan ako sa'yo eh.."

I shook my head. I can't tell her, not until i confront Cyriel.

Instead, i smiled at her, "i love you, mom."

She pressed both of my hands, "i you, you know that."

My dad arrived afterwards. We ate dinner altogether, just like what a family does.

**

Andy's Point of View

"F.uck! What's wrong with you?" sigaw nung t.anginang Hans na yun.

"You're a piece of shi.t! A good for nothing jerk who likes to ruin woman's life!" tapos sinapak ko ulit siya.

F.uck! Pagkatapos ng ilang taon kong paghahanap sa Hans na 'to, dito lang pala sa Miami ko makikita 'to? Shet talaga!

"What the f.uck is wrong with you man?!"

Tinulak ko siya, "you. I f.ucking want to kill you and burn you and escort you to hell , you f.ucking bastartd"

"Louie!"

Napatingin ako kay Glorie, tumatakbo siya papunta sa amin.

"Louie, what did you do?!" sigaw niya sakin tapos nilapitan niya yung Hans na yun.

"Just doing you a favor," sabi ko habang tinitignan yung Hans na g.agong yun.

"What is wrong with you, Louie? You said you will talk to him, not beat the crap out of him!" tapos pinunasan niya yung duguang mukha nung Hans na yun.

Hindi ko na alam yung nagawa ko eh. Nung nakita ko siya, bumalik lahat nung nangyari nung 16 years old ako, nung namatay si Lynne, nung namatay yung anak niya. Nagdilim na yung paningin ko. Idagdag mo pa na siya pala yung g.ago na nang iwan kay Glorie at Andrei. Ano ba yung hobby niya? Mang buntis ng babae tapos biglang mawala? Eh g.ago pala siya eh!

"He's an ass, Glorie."

Sinampal niya ako, "he's an ass but he's the father of my baby!"

Natawa ako, "seriously, Glorie? After all the f.uck you went through, you will still stand with that ass?"

"Yes, Louie. /I would stand with him no matter what the f.uck i would have to go through. That's what love means, Louie. It means suffering without asking for anything in return. I love him because he's the father of my child./"

I smirked, "you will be miserable with him."

"You don't get to talk, Louie. What do you think you're doing with Dana? Don't you think that we're standing on the same page? You'll be miserable with her but what? You just keep on being with her, on understanding her. Why? Because you f.ucking love her! You love her, Louie! That is why even though she is pregnant with your best friend's child, there's still a part of you that wishes she'll be with you, that offers yourself to be the father of that child," tuloy tuloy niyang sabi.

Tinaas ko yung kamay ko para tumigil na siya, "stop, Glorie."

"No, i won't stop, Louie. You need to hear me out. The reason you chose to be with me instead of being with Dana? You wanna know? Because you are an ass! During the brief period i got to spend with you, i know you well enough. You don't want to be there when it happens because you know

that when you see her cry, everything will go black. You will do anything for her to the point that you will be your pathetic self again. You will offer to father her child. You're scared, right? Scared of what might happen."

Natahimik ako. Ano ba, Glorie?!

"Don't talk as if you know me," sabi ko.

"Oh, yes i f.ucking know you, Louie. Just get the hell out of Miami and finish your issues!"

Hindi ako nagsalita. Ano bang gagawin ko?

"You love her but you are scared, Louie. Be there. Tell her how you feel and when she finally made her decision, i'll be here. Come heaven, come hell, i'll be here. If she wants to be with you, i will be the happiest person for you. And if she didn't choose you, i will be here and help you forget her."

Lumapit siya sa akin, "i kind of love you, Louie. But i am not selfish to want to have you for myself. You want to be with her, then go for it. If she doesn't want to, come back to me. I don't mind catching you," tapos hinalikan niya ako sa pisngi.

Niyakap ko siya, "thank you, Glorie."

"You owe me, Guzman," sabi niya. Natawa naman ako. Nagaya na kay Nof eh! "I'll be waiting," sabi niya.

Ngumiti ako bago nagsimulang tumakbo pabalik sa sasakyan ko, "i'll be with her when i see you."

**

Dana's Point of View

"Cyriel," i called out.

I went to Dave's bar.

I went near him and the smell of alcohol welcomed me.

"You're back," sabi niya.

I sat on the stool near him, "bakit ka umiinom?"

Ngumiti siya, "you tell me. Why would i drink?"

"Ano bang sinasabi mo, Cyriel? May problema ba tayo na hindi ko alam?"

He shrugged, "i don't know. I don't even know why i am drinking. Wala na tayo, di ba? Wala naman akong karapatang magselos. Di ba?"

"What are you saying? Ano bang pinag uusapan natin?" i asked him.

"I'm jealous, Dana! No, f.uck, i am furious!"

Natakot ako. For the first time, ngayon ko lang nakita si Cyriel na ganito.. Galit ba siya dahil nagkita kami ni Andy at tumira sa iisang bahay?

"I-i didn't mean to, Cyriel.. I didn't know that would happen," i reasoned out. I really didn't know na dun kami pupunta ni Nof! I was surprised as well.

Natawa siya, "no need to explain, Dana. Wala naman akong karapatan eh.."

"Cyriel naman! Don't talk to me like this.." lalo pa't magkakaanak na tayo.

"How to talk to you, Dana? Tell me. Hindi ko na din kasi alam.."

"I am pregnant, Cyriel."

There. I said it.

"Are you really trying to kill me here, Dana?"

Ano?

"W-what, Cyriel? I said i am pregnant! You're gonna be a father!" i almost shouted. What the hell is wrong with him? Why is he acting like this?

Natawa siya, "really? Is it me?"

Sinampal ko siya, "how dare you! I may have lived with Andy but the hell, Cyriel! I am not that kind of person!"

Natigilan siya, "you lived with Andy?"

"Yes, that's the reason why you're angry!"

Ininom niya yung scotch sa harap niya, "more the reason it's hard to believe, Dana."

Tumayo siya. Hinabol ko siya, "so, ganon na lang yun, Cyriel? I tell you i am pregnant then you will act like some jerk with commitment issues?!"

He stopped from his tracks, "you tell me what to believe," tapos inabot niya sa akin yung isang envelope.

F.uck.

What is this?

"Hindi 'to totoo!" i shouted.

"I don't know what to believe anymore, Dana. I love you but you just keep on giving me reason not to.."

I slapped him again, "it's your child, Cyriel! You know you're my first! How dare you doubt me?!"

He smirked, "first, second, third, does it really matter? Hindi naman eh. I told you i don't care about virginity shts, Dana! Kahit may nangyari sa inyo ni Andy, what did i tell you? I would still have you! I

would accept that child but tell me, who's the father?"

I punched him, slapped him, cursed him.

"Cyriel Edrian Perez, you are the father of my child and i hate you!"

I left him standing there and cried myself out. How could he? How could he think like that?!

I called Josh.

"Josh.."

("D.")

"Where are you?"

("Area 06. Why?")

I didn't answer and ended the call instead. I went there and the moment i saw him, i gave him the hardest slap i could muster.

"I trusted you.." i said and cried.

The envelope Cyriel gave me contains pictures of me and Josh when we went to his hotel room. When you see the picture, it looks like we went in there together.

"I- i'm sorry, D. But you deserve it," he said.

I looked at him with disbelief in my eyes, "what did you say? I deserve to be doubted by the father of my child?"

"You deserve it, D. For what you did to Jamie. She did nothing to you but you killed her."

I snapped, "i didn't kill her, Josh! You know that! How many times did i tell you how sorry i am for what had happened to her?! You know the remorse that haunts me every single day!"

"Tat for a tat, D. You killed her, you deserve that. At least."

I stared at him. Is this really Josh that i am talking to?

"You're unbelievable, Josh."

"D.. Just.. blood is always thicker than water.."

I just forced a laugh, "the f.uck with you people! You planned this, didn't you?! You and your cousin!"

/You know i never fight fair./

//

//

"From the very beginning, you've been toying with me! You made me doubt Cyriel, you made him believe that he's not the father of my child. Everything has been planned out. You.." i broke down and cried.

Josh tried to console me, "i'm sorry, D. But i need to do that. For Jamie. She's the only family i have here but you killed her.. You can't blame me for doing this.."

I looked at him while crying, "you think this will make her happy?"

He shook his head, "i don't know. But at least she got her revenge."

I stood up, "well, you got your revenge.. and you lost a friend, Josh. Don't you ever show your face infront of me again."

**

Cyriel's Point of View

"What?!" sabi ko dun sa pinsan ni Ynna na kasama ni Dana sa picture.

"That.. that picture.. it was my fault. Nothing happened between the two of us. Look, tell her i am sorry. She's a friend."

Napailing na lang ako. Ano bang nangyayari sa buhay ko? Pinagdudahan ko si Dana.

"Why are you doing this?" tanong ko sa kanya.

"Because she's a friend. And i feel sorry. I'm just trying to fix things," paliwanag niya.

Pagkatapos niyang ipaliwanag sa akin lahat ng nangyari, pumunta agad ako kay Dana.

Hintayin mo ako, Dana.

**

Dana's Point of View

"Senorita Dana, may naghahanap po sa inyo.."

I stood up even though i am feeling really dizzy.

"Sino daw po?"

"Si Andy po.."

I immediately went down upon hearing Andy's name. What is he doing here? I thought..

As soon as he laid his eyes on me, he hugged me and said those words..

"I love you, Dana. I'll father your child, just be with me.." he said

"Dana," i turned and saw Cyriel standing behind us, "i'm sorry. Please take me back.

**

A/N

Talk to me through twitter instead or fb groups! =))) Active ako dun! =)))

http://twitter.com/ariesadomingo

http://www.facebook.com/pages/Eydees-Stories/193403290757504

**

70th Chapter (Epilogue)

Dana's Point of View

"Cyriel, it's a girl.." i said to him with a smile on my face.

After carrying her for nine months, after enduring all those morning sickness, after the excruciating hours of labor, and after going through all the prejudices thrown at me by the society for being pregnant at an early age, she's finally here..

"Can i look at her?" he asked.

"Of course," i said and gave him a look at our baby.

"She's an angel," he said with adoration in his eyes. He adores her.

"Of course, she is," i said and caressed her small face carefully. She really is god sent.. All the efforts i exerted just to have her? It is all worth it. Indeed it is true that the very moment you see your baby, all the pain you went through to have her will mean nothing.

"What will you name her?" he asked.

I gave him a smile and said, "Alys, Alys Zyril Perez."

He gave me a smile in return, "thank you, Dana," he said.

I raised a brow, "for what?"

"For naming her after me.. I mean, after all that i did, i would totally understand if you will follow her after your name."

I smiled again. At this moment, i don't want to remember what happened months ago. I am happy and i intend to stay that way.

"You are her father, Cyriel. Nothing would change that fact.."

"Pero--"

I cut him, "you just need to be a good father to her, Cyriel. And i assure you, everything would be fine."

He nodded in approval, "sure we will, Dana. Go now and rest, you've been through hell," he commented.

I couldn't agree more. The labor was a torture! I don't think i would be pregnant for the next five years.

"Hell is the right term, Cy," i said then yawned.

"Go to sleep now," he commanded.

I tucked myself inside the comforter Andy brought for me, "yeah, i think i would. How about you? Tulog ka na, you've been waiting for like hours."

"That's the least i could do," he said with that sad look on his face.

"Hey, don't be sad, Cy. I totally understand your situation.."

"But still--"

"No buts, no still. She needs you and i'm fine by myself here. Andy's with me. Don't sweat," i said.

He sighed, "yeah, of course. Andy's there. Say hi to him for me. Sige, good night, Dana."

I yawned again, "good morning, Cyriel."

And with that, i dozed off.

**

Ynna's Point of View

"Who were you talking to?" i said while still lying on my death bed. The medicine the doctor gave me is kicking in my system, and so i feel weak and limp.

He sat on the side of my bed, "Dana. She just gave birth."

I smiled, "just when i thought she would die while giving birth," i sarcastically said.

Cyriel didn't comment on what i said. I would take it as if he's used to me speaking that way about Dana. It's just how it is, we will never be friends.

"So, is it a bouncing baby boy or an adorable baby girl?"

He smiled, probably thinking about his baby, "the latter. She's really cute."

I held his hand and pressed it, "bet she is, she's your daughter afterall."

"I want to hold her and sing her lullabies," he said with that longing in his eyes.

Weeks after Dana made her decision, Cyriel flew with me here in Canada. Most of my relatives are here so i have decided to live my remaining days here. And the best doctors for my illness are here. My parents are still hoping to prolong my life, rather my agony.

"Then go home," i said.

He shook his head, "i didn't mean it that way. I'll stay here with you."

"You've done enough, Cyriel. I took you from Dana and made her hate you yet you are still here with me," i said.

I confessed to him months ago about what i did about the pictures. It's my doing, i wouldn't deny that. But i am not sorry for what i did, i got him because of that afterall. But i am sorry for Cyriel.. That look on his face when he told me that he would go with me? I don't think i could ever forget that.. The pain and agony were so evident and he was on the brink of crying..

He shrugged, "what could i do? You're all i have."

I shook my head, "you still have your family, and your daughter. You will be fine, Cy."

He gave me a weak smile, "my parents hate me."

"They don't.. they're just disappointed. You can tell them you marry me out of pity. I wouldn't hold it against you. And have yourself examined. You're HIV free, Cy. Nothing happened between the two of us, we both know that," i said.

"Sana nga ganun lang kadali yun. They hated me even more nung malaman

nila yung kay Dana. God knows how much i want to marry her.. but she just won't let me," he said, and right then and there, i saw again that pain in his eyes. He's still hurting..

I muster all the strength i have and enveloped him inside my arms, "and you know that she will be happy. That's what you want, right? Her happiness. Andy would provide her all the happiness she needs."

"Kaya ko din naman yun eh.."

I smiled, "i know. You can make her happy but that's not the question anymore, Cyriel. The question is who she wants to make her happy. And she made up her mind. She wants Andy to make her happy."

"You're right, and now i'm stucked with you, i guess," he said with a hint of smile on his face.

I shook my head, "you're still a love sick puppy when it comes to Dana, Cy. You haven't changed a bit."

He showed me that smile that captivated my heart the very first time i saw it, "i would forever love her. Alam mo yan."

I nodded, "i know, and i know that you love me as well. Not the same as

how much you love her, but nevertheless, you still love me. I could cope up with that."

He lied down beside me, "i still want to see my baby. I saw her through skype and that made me want to go back to the Philippines even more."

I tried to sit, "i said you can go back if you want."

He shook his head, "i promised i'll be with you until whenever. Hindi ko man natupad yung pangako ko kay Dana na papasayahin ko siya, tutuparin ko na lang yung pangako ko na hindi kita iiwan," then he gave me a heartwarming smile.

I sighed. How could i die in peace if i know that when i die, Cyriel would be alone?

I gave him the folder that i've been hiding for days.

"Ano 'to?" he asked.

"See it for yourself."

He opened the envelope and scanned its contents, "who are these girls? Members of your hate list?" He said and showed me the biodata of the most sought after women in the Philippines.

"Ha-ha. Very funny, Cyriel," i said and scattered the pictures and biodata of the girls, "some of them are my friends, and rest assured they came from well known clan. Philippine's finest."

Cyriel laughed, a thing that he don't do very often. That's why most people thinks he is cold, but when in reality, he is one of the most selfless person i know, "what are you now, a pimp?"

I smiled, "you could think that way. But really, dear husband, how could i die in peace when i know that you will be alone?"

He gave out a heavy sigh, "hindi ka pa patay, Ynna. Ano ba yang pinagsasasabi mo?"

"But i would die soon, husband. Isipin mo na lang na huling habilin ko 'to. These girls? Date them. If it happens that you like some of them, then go for another date. This is my way of saying sorry for ruining your supposed to be happy ending with Dana, Cyriel."

He hugged me and played with what's left with my hair, "baliw ka talaga. Are you sure i would date these girls? Baka magselos ka," he joked, "kay Dana pa lang, sobra ka nang magselos. Pano pa sa mga 'to? It's quite a

list."

He, then, scanned the names of the girls.

1. Vanessa Joy Martin

2. Mae Kristelle Cuajunco

3. Rochelle Jenna Solis

4. Eunice Insauriga

5. Dana Dalayap

6. Raven Alipio

7. Jenica Oberos Rebanal

8. Yacinth ivy hutchison

9. Kyla Nicole L. Mangulabnan

10. Tricia Deodores

11. Guia Fatima

12. Ayu Kanmuri

13. Charm Crisostomo

14. Shane Louise Soriano

15. Krisshia Lacson Pingol

16. Faye Andrea Javier

17. Dyrelle Adao

18. Sheanne Agosto

19. Cha Ochoa

20. Janua

"I would probably get jealous, but i'll endure," then i hugged him tighter and let myself get intoxicated with his personal musk.

He placed the envelope aside and looked into my eyes, "you are really something, Ynna Isabel Henares. You make me hate and like you at the same time."

I smiled, "i'm one of a kind, Cyriel Edrian Perez. Sino'ng nagsabi na laging talunan ang kontrabida? Look at me, i got you."

"But you will never hear me say i love you," he said.

I nodded, "and that's the price i need to pay. But at least i know that you love me, i'm good with that."

**

Sara's Point of View

"Babe naman! Nanganak na daw si Dana! We should rush to the hospital!" sigaw ko. Si Dave naman kasi, kung anu ano pa yung ginagawa. Nandito kasi kami sa restaurant. Date date lang since hindi na kami nagkikita

these past few days. Busy din kasi siya sa pagttrain sa company nila habang nagpapakamatay naman ako sa accountancy!

May inaayos siya sa gilid nung table habang naghihintay na ako sa pinto. Nasa gilid kasi kami para kita yung view ng city lights.

"Wait lang, babe," sabi niya.

"Ano ba kasi yang ginagawa mo, Dave Albert Cruz?? Nako, siguraduhin mong may katuturan yan ha! Dahil jan hindi ko pa nakikita yung inaanak ko!!" sabi ko nang pasigaw na. Kasi naman 'tong si Dana, sinend-an pa ako ng picture ni Alys, ayan tuloy, lalo akong na excite! Sabi kasi nung doctor niya, bukas pa manganganak ang besty ko pero ayan, ngayon pa nanganak! Ayan tuloy, wala kami dun. Kawawa naman si Andy dun, mamatay matay

siguro sa kaba yun.

Habang may inaayos pa siya na kung anu ano dun, tinawagan ko muna si Dana.

"Besty!"

("I'm finally a mother!") sabi niya. Ang lakas ng energy ni Dana, akala mo hindi nanganak eh.

"I know, i know. Gusto ko nang pumunta jan. Si Dave kasi, kung anu- ano

ang---"

-Say it's true, there's nothing like me and you. Not alone, tell me you feel it, too. And i would runaway, i would runaway. I would runaway, i would runaway with you..-

"Babe!" sabi niya.

Halos mabitawan ko na yung phone ko sa nakita ko.

Naglakad siya palapit sa akin habang may kagat kagat na rose? Hindi ko mapigilang mangiti sa ginawa niya. Si babe talaga!

"Care for a dance?" tanong niya habang nakayuko at nakalakad ang kamay.

"May choice pa ba ako?" sabi ko tapos kinuha ko yung kamay niya.

-Cause i have fallen in love with you, no never have i'm gonna stop falling in love with you. Close the door, lay down upon the floor. And by candlelight, make love to me through the night. Cause i have runaway, i have runaway. I have runaway, runaway. I have runaway with you-

"Ano bang pakulo 'to?" sabi ko sa kanya, "hindi naman natin monthsary di ba?"

Umiling siya tapos ngumiti ng nakakaloko.

"Nako, Dave Cruz ha! Wag mo kong daanin sa ngiti mo," sabi ko. Kasi naman eh, alam niya namang lalo akong naiinlove pag nakangiti siya eh. Akalain mo yun? Posible pa pala na mas mahulog ako sa kanya? Akala ko mahal na mahal ko na siya, pero pwede pa pala na mas mahalin ko siya.

Hinalikan niya ako ng mabilis lang, "ang ingay mo talaga. Sayaw muna tayo, babe. Mamaya mo na ilabas yang mga sasabihin mo."

Dahil natuwa talaga ako sa ginawa niya, nagsayaw lang kami. Nag effort pa talaga si Dave, may orchestra pa siyang kinuha! Kaya pala kanina pa siya hindi mapakali eh!

"Ano nga kasi yung meron?" tanong ko habang naririnig ko pa din yung tunog ng Runaway habang tinutugtog ng violin. Grabe, ang tagal na din pala? Halos magdadalawang taon na kami ni Dave. Parang kahapon lang nung pinasundo niya ako sa limo at sinabing mahal niya ako. Parang kahapon lang nung sobrang nag away kami nung hinalikan siya ni Dana. Parang kahapon lang nung halos hatakin niya na ako para ipakilala sa buong angkan nila. At parang kahapon lang nung ipagtulakan niya yung sarili niya sa bahay namin para kilalanin yung pamilya ko. Ang dami na pala naming pinagdaanan.

-Cause i have fallen in love with you, no never have i'm gonna stop falling in love with you.

Itinaas niya yung kamay niya tapos tumigil yung pagtugtog. Tapos--

"Don't tell me magppropose ka??" sabi ko pagkatapos niyang lumuhod.

Nangiti siya, "grabe naman, babe. Hindi ba pwedeng magpanggap ka na hindi ka makapagsalita sa sobrang pagka gulat?"

Nangiti na lang ako. Dave Cruz, what have you done to me and what did i do to have a guy like you?

"Okay, okay. Kunwari surprised ako," sabi ko tapos nilagay yung dalawa kong kamay sa bibig ko at tinignan siya na parang maiiyak, "w-what are you doing?"

Natawa siya lalo, "kaya mahal na mahal kita eh, kayang kaya mong sakyan yung mga trip ko," sabi niya sabay naglabas ng velvet na box at binuksan sa harap ko habang nakaluhod siya, "alam mo, balak ko sanang ilagay 'to sa kanin nung main course natin kaya lang sabi ni Dana, baka daw malulon mo yun," sabi niya habang natatawa.

"So, alam ni Dana 'to??"

Tumango siya, "yup, babe. Actually, alam na nilang lahat. Ikaw ang huling makakaalam," sabi niya, "so, as i was saying, i would just do it the traditional way by dropping down on one knee. Ayoko yatang mawalan ng future wife dahil lang nabilaukan ka sa engagement ring."

Hindi ko na mapigilan. Naiiyak na ako. Why do you love me so much, Dave Cruz?

Nginitian niya ako habang nakaluhod at sinabi yung mga salita na hindi ko akalain na sasabihin niya, "will you give me the honor of being your husband?"

Dati, akala ko magiging isa lang ako sa mga naging girlfriend ni Dave. Sino ba naman ako? Si Sara Gomez, isang normal na babae na nangangarap maging accountant balang araw. Hindi ako mayaman, hindi din naman sobrang ganda. Eh si Dave? Ang yaman yaman niya, ang gwapo gwapo pa. Alam ko naman na mahal ako ni Dave, pero hindi ako dumating sa punto na inisip ko na ako yung babae na pakakasalan niya. Sabi ko nga, hindi naman kami ganun kayaman. Alam ko naman na ang gustong pakasalan ng pamilya ni Dave, yung kagaya nila, yung kasing yaman nila. Kaya nga medyo na insecure ako kay Nof noon kasi bukod sa ex siya ni Dave, mayaman siya tapos ang ganda niya. Pero sa nangyayari ngayon? Na gguilty ako kasi hindi ako nagtiwala sa pagmamahal ni Dave sa akin..

"Babe? Sasagot ba ng oo o sasagot ng oo?" sabi niya.

Pinunasan ko yung luha ko. Naiiyak ako eh.. Eto pala yung tinatawag nila na tears of joy..

"Sigurado ka ba jan?"

"Babe naman.. Nakaluhod na nga ako eh, mukha pa bang hindi ako seryoso?" sabi niya.

Umupo ako para magkapantay kami tapos hinalikan ko siya, "oo naman, sino ba ako para tanggihan ang isang Dave Albert Cruz?"

Hinalikan niya din ako tapos niyakap, "mahal na mahal talaga kita, Sara Fatima Gomez. I love you!" sabi niya tapos niyakap ako.

"I love you more, Dave. More than you'll ever know," sabi ko at niyakap ko din siya.

**

Dana's Point of View

"Beb."

"Hmmm?" i mumbled. I still feel awfully tired and exhausted.

"Nandito si baby Alys," and with that, i automatically opened my eyes, "joke lang."

Hinampas ko si Andy, "i was sleeping, beb. I'm darn too tired."

He sat on the edge of my bed, "sorry na, beb. Ang tagal mo kasing matulog eh."

I rolled my eyes, "try to labor for fifteen hours, Andy, and tell me how it would feel."

He enclosed my hands inside his and kissed my forehead, "sorry na, beb. Kanina ko pa kasi gustong sabihin 'to eh," he said then played with my hands.

"Ano ba yun?"

"Will you marry me?"

I rolled my eyes again, "this topic again, Andy?"

"Eh kasi naman eh, pang fifteen times ko na yatang tinatanong sa'yo yan pero lagi mong sinasabi na next time na natin pag usapan eh.."

I held his face, "because i don't want to get married looking like an inflated beachball."

He kissed me, "wag mo ngang tawaging beachball si Alys."

I kissed him back, "fine, i don't want to walk down the aisle looking like a whale with swollen feet and nose. It's scary, Andy."

He kissed me again, this time, longer.

"I told you, you are the most beautiful pregnant woman i know."

I smirked, "because i am the only pregnant woman you know."

He chuckled, "tama ka. But Dana, pregnant or not, you will always be the prettiest person for me."

I pinched his nose, "flaterry will get you nowhere, Andy."

Nilabas niya yung velvet box, "please, please, please marry me, Dana?"

I can't help but smile. How could i say no with Andy looking so cute in front of me?

"Give me one good reason why i should marry you."

He looked right through my eyes, "because i want you barefoot and pregnant in my kitchen.. this time, with my baby."

"So, gusto mo akong pakasalan para sa honeymoon? Perv!"

He kissed me again, "your personal perv, beb."

"Fine, whatever. When do you want to get married?"

He looked bewildered with what i just said, "s-so, papakasalan mo nga ako??"

"Of course, Andy. Sino pa ba ang papakasalan ko bukod sa'yo?"

He jumped in triumph kaya nagulat si Dra. Vanessa Joy Martin, my attending doctor, na nagh hourly check up, "narinig mo yun, dr. Martin? Pumapayag na siyang maging asawa ko!!"

Nangiti na lang si dra., "congratulations."

"Sige, dra. Check up niyo muna si misis. Tatawagan ko lang sila mom pati sila mother-in-law para sabihin."

I was still smiling kahit na nakalabas na si Andy.

"You're lucky, Ms. Ferrer. It's not everyday that you meet a guy who's willing to marry someone with a child," she said while checking my blood pressure.

"That i am, dra. Martin."

She then handed me a paper, "that's for the live birth certificate. Have you decided about the name?"

I nodded, "yup. We'll name her Alys Zyril Perez."

She nodded, "nice name. So, you'll still give her her dad's last name," she commented. Dra. Vanessa Joy Martin is Cyriel's auntie. Cyriel insisted that she'll be my ob since he won't be around. He went to Canada with Ynna weeks after that fateful day that i chose Andy over him..

I smiled, "he's still the father, after all."

"That's nice of you, Ms. Ferrer," she said then i handled her the form, "so, will i be invited to the wedding?"

"Of course. After months, perhaps. I need to regain my old figure before walking down the aisle," i said with a smile on my face. It really makes me happy just by thinking that soon, i would settle down and be a good wife to Andy.

**

-Eight months after-

Nof's Point of View

"Ang tagal naman ni DK!" i said. Kanina pa kaya kami naghihintay dito sa St. Augustine.

Kim rolled her eyes at me, "duh, of course she's taking her time. Palibasa hindi ka pa nakakasal kaya ka ganyan."

I rolled my eyes back at her, "whatever, Kim. Wag niyang idahilan na bride siya kaya may karapatan siyang paghintayin tayo."

I looked at my wrist watch. She's 3 minutes late! Nakakainis! Kung sana nandito si Glorie at Andrei liit, eh di sana natuwa pa ako. Hindi kasi sila makakapunta since may trabaho si Glorie, working mom eh. Okay lang yun, babalik pa naman yata si Andy at Dana sa Miami eh, isa yata sa honeymoon destination nila.

"Hmp! Bahala ka na nga jan. Daig mo pa si Andy kung mainis. Feeling groom?"

Iniwan niya na ako tapos pumasok. Ewan ko ba kung sino ang pupuntahan niya. Si Bryle ba o si Clarence o yung doctor na nakilala niya sa Canada. Buhay flirt na naman kasi si Kim, pabayaan.

Habang naghihintay sa bride na si DK Ferrer, i went to the garden and lit a cigarette. I smoke, bakit ba? Tss. Kahit naipasa na yang sin tax bill, the hell i care? Mayaman ako, kahit gawin pa nilang one thousand per stick, i won't budge.

Just as i was about to puff, a random guy sat next to me, "do you have?"

I nodded and find a stick inside my purse and gave him.

"How are you related to the soon to be married couple?" he asked.

"Close friend," i nonchalantly said. Hindi ko naman kasi siya kilala kaya bakit ko lalagyan ng feelings yung boses ko?

"Won't you ask how am i related to them?" tanong niya. Ang usi naman na lalaki, sayang gwapo pa naman.

I shook my head, "i don't pry. And sorry to blow your ego but i don't care."

He chuckled, "nice line, Miss. You really got me interested."

"As if i care."

And then i continued my smoking session. Nasan na ba kasi si DK? Kung sino sino tuloy ang nakakusap ko dito!

I felt him stood up then he went in front of me and kneeled.

"See you around, Miss," he said and then walked away pagkatapos niyang

dikitan ng sticky note yung noo ko.

I read the note and it says:

Leif Andrew Guzman

09160987654

Call me.

**

Dana's Point of View

As i was walking down, a hot liquid poured down my face. I can't believe i am finally getting married.

-When we turn out the lights. The two of us alone together. Something's just not right. But girl you know that. I would never ever let another's touch. Come between the two of us. 'Cause no one else will ever take your place-

"My little princess," my dad said, "you're getting married.."

I let out a small laugh, "dad naman. I would get married but i won't be gone. We'll stay in Alabang, just few minutes drive from our house."

Andy bought a house for the three of us. Since hindi pa tapos yung dream house namin, dun muna kami titira sa Alabang. Our real house would be in Batangas, away from the stressful life in the city. Gusto kong lumaki si Alys sa magandang environment eh.

"Of course we would be there often. Your mom is so fond of Alys!" dad commented as we were walking. This aisle seemed to be extending as we continued.

-No one else comes close to you. No one makes me feel the way you do.

You're so special girl to me. And you'll always be eternally. Every time I hold you near. You always say the words I love to hear. Girl with just a touch, you can do so much. No one else comes close-

"Everybody likes Alys, she's so pretty like her mom," i said. Cyriel went home few months ago and didn't go back to Canada. I don't know what happened to him and Ynna.

"That i won't argue," dad said. And when we finally reached the end of our walk, he handed my hand to Andy and said, "take care of my baby daughter, Andy. I put my whole trust on you."

Andy smiled, "i would take care and treasure her forever, dad."

Andy talaga, dad na ang tawag niya kay dad bago pa kami ikasal. It's fine with my parents since they really like Andy.

We went in front of the priest and started the ceremony.

-And when I wake up to. The touch of your head on my shoulder. You're a dream come true, yeah. Oh girl you know I'll always treasure. Every kiss and every day. I love you girl in every way. And I always will 'cause in my eyes-

"Handa ka na bang maging asawa ko?" i asked.

He gave me a naughty smile, "you bet."

The ceremony started smoothly and everything was going as planned. And when it's the time to exchange vows..

"I, Andrei Louie Guzman, promise to love Dana Kathryn Ferrer until my dying days. I promise to take care of her and cherish her with all my heart. I promise to stay handsome so that she will not look at any other guy. I promise to work hard to give her the life she deserves.I promise to be a good father to our daughter. I promise to go to the gym three times a week to maintain my abs so i could seduce her to have many babies. I promise to be patient when she's being crazy. And i promise to

be the reason why she smiles and the reason she will look forward to live the next day."

I smiled at his vows.

-No one else comes close to you. No one makes me feel the way you do. You're so special girl to me. And you'll always be eternally baby. Every time I hold you near. You always say the words I love to hear. Girl with just a touch, you can do so much. Oh baby baby-

"I, Dana Kathryn Ferrer soon to be Guzman, promise to love Andrei Louie Guzman until the last breath that i will take. I promise to give him all of my heart without holding back. I promise to be the good wife he deserves. I promise that i will not give any handsome guy a second

glance for my husband will be the only apple of my eyes. I promise not to reach your credit limit. I promise to control my craziness for as long as i can. And i promise that i would make you happy and i will always be by your side, come heaven, come hell."

And with that, the priest said, "you may now kiss the bride."

He kissed me with love and passion and i kissed him back with the same intensity and ardor that i am feeling.

After that, he looked me in the eye and said, "i love you, Mrs. Guzman. Handa ka na ba sa honeymoon natin?"

I smiled, "always ready for you, Mr. Guzman."

And we walked outside the church with contented look on our face.

-No one else comes close...damn I love you-

He is Andrei Louie Guzman, my good kisser, my best friend, my husband, and my happy ending.

END

A/N: Read the note, bahala kayo, baka may ma miss out kayo :P

Tapos man ang GGGB, nandito pa din sila!

www.facebook.com/andreilouie.guzman

www.facebook.com/danakathryn.ferrer.5

www.facebook.com/cyrieledrian.perez

www.facebook.com/dave.cruz.9022

www.facebook.com/saragomezfhadgk

www.facebook.com/kimberly.miranda.52687

www.facebook.com/nof.salvador

www.facebook.com/glorie.evans

Twitter of the Good kissers!

https://twitter.com/GoodKisserInc

Twitter of yours truly!

https://twitter.com/aryesaaaaa

FB Group of Eydee's Stories/ Shrekness!

www.facebook.com/groups/EydeeStories

FB Page of Eydee's Stories. Request Page!

www.facebook.com/Eydees.Stories

Finally, tapos na! =))) Speech? Next time na. HAHAHA! I will post bukas siguro. Basahin niyo? LOL. Book3? Basahin niyo dun. Basta, pagod na ko.

Isang buong araw ko tinype yan!! Nakakaloka! Siya, 'til next time. =)))

Pupunta nga pala ako sa paskuhan sa Friday! Feeling ko naman marami na yung nakakaalam sa tunay kong kagandahan. HAHAHA. Baka makita niyo ako, sigawan niyo lang ako. LOL. Basta, pag may nakita kayong kasama ko na maputi, mahaba yung buhok na kulot, tapos nakabraces na pink, tapos maganda, si Ynna Henares yun. Oo nga, tiga UST siya eh. =))) Baka lang kasi curious kayo sa kanila.

Dito na lang pala ako magsspeech.

Salamat sa lahat ng naka close ko. Ang dami niyo, hindi ko na iisa isahin. Sa nakakausap ko sa phone na patuloy na umaasang maririnig nila akong kumanta. HAHAHA. Sa mga naka tiny chat ko. Sa mga nakatext ko. Sa mga nagmessage sa akin na nakakaflatter talaga.

Sa Team Dandy/Daniel, sana walang hard feelings sa ending. Sinikap ko naman na maging happy ending, di ba? Dapat nga susundin ko na lang yung

payo nung reader na patayin si Dana eh. HAHAHA. Sa mga naka close ko sa FB, sa mga naka tweet ko sa twitter, at sa mga nakita ko sa personal, thankssss.

Dahil curious talaga kayong lahat sa CP (Character Player) nila (naloloka na ako sa mga makukulit na ibon na patuloy na nagtatanong), dito sila nag aaral, with their real name. Kayo na maghanap sa kanila.

Dana- Jasmine/ADMU (yata?)

Andy- Kierwin/San Beda

Cyriel- Vincent/DLSU (Taft)

Ynna- Inna/UST

Dave- Neil/DLSU (Benilde)

Clarence- Ervin/Bulacan State University (Main)

Nof- Nof/FEU

Kim- Kim Joyce/St. Mary's Academy

I knowww, madaming tinamad na basahin ang GGGB dahil sa bagal kong mag update, yung iba tumigil. But what can i do? Priority ko talaga ang acads ko. So, thank thank thank you sa mga nagbasa from the beginning 'til the end. Loveyou talaga!

Sa mga nabwisit kay Ynna, thanks. HAHAHA. Dahil sa inyo, napatunayan ko na effective siya. Nakakatuwa yung mga nagbbash sa kanya sa FB page eh. Kalerks.

O siya, hanggang sa muli!

Book3? See Seducing Drake Palma (Alys Zyril Perez's story)

BS ba kamo para sa mga umaasa? Sh!t Happens (because of my inner TVD

fangirl and this is Damon Salvatore inspired <3)

xoxo, Eydee

**

Andy's Point of View

Mahirap maging gwapo pag kasama mo ay buntis na babaeng mahal na mahal mo. Ebidensya?

Evidence no.1:

"Beb!"

Nako patay tayo. Sumigaw na naman si Dana! Dali dali kong pinatay yung laptop ko at naglakad ng mabilis papunta sa kwarto namin. Nandun kasi ako sa working room ko. Aba, ako na si Engr. Andrei Louie Guzman! Top 6 sa board exam. Okay lang kahit hindi top1 basta kasama sa top. Sabi sa inyo may karapatan akong magyabang eh! Hahaha!

"Beb, bakit?" tanong ko kay Dana. Six months na kasi siyang buntis kaya kinulong ko sa kwarto. De, joke lang. Bawal kasi siyang gumalaw ng masyado kasi malaki na yung tyan niya. =___= Hindi pala malaki, basta sexy pa din siya. Ayaw kasi na sinasabihan ng malaki. Aba binato ba naman ako ng kawali nung sinabi kong bilog yung shape niya??

"Gusto ko ng ice cream.."

=____=

"Beb.." sabi ko..

"Bakit?"

Napatingin ako sa wallclock, "alas onse ng gabi, ice cream?"

Sinamaan niya ako ng tingin, "porket buntis na ako tsaka pangit, hindi mo na sinusunod yung gusto ko??"

Haaaaaaaaaaaay. Sabi ko nga bibili ako..

Umupo ako sa tabi niya at inakbayan siya, "si beb naman nagtampo agad. Ano'ng flavor ba?"

"Strawberry. Yung Ben and Jerry's ha?"

"Hindi ba pwedeng selecta na lang?"

>.> Ang sama ng tingin ni Dana shet!

Nangiti na lang ako, "hehehe. Ben and Jerry's nga, beb."

Hinalikan ko muna siya sa noo bago ako lumabas at kinuha yung susi ko at jacket. Ano ba namang buhay to oh! Nagtrabaho maghapon tapos pag uwi isang nagsusungit na Dana ang sumalubong sa akin. Ganito ba talaga pag gwapo?? Hehehe. Joke lang. Mahal ko kaya si Dana kahit mukha siyang bolang laging galit :)

Umabot ako sa Makati para lang sa ice cream na yan! Parang nagdadalawang isip na akong iseduce si Dana ah. Nakapag apply pa naman na ako sa Gold's gym para sa three times a week kong exercise. Hehehe.

"Beb?" tawag ko sa kanya. Nasa sala kasi siya bago ako umalis. Ewan ko ba, nagka fettish sa sofa si Dana nung lumipat siya dito sa condo ko =___=

Umakyat ako sa second floor. Nasa penthouse ako kasi regalo sa akin ng

lolo ko dahil top6 nga ako! Hahaha! Pag mayaman na gwapo ka nga naman oh.

Nung pagpasok ko sa kwarto namin.. tulog na pala siya.

Lumapit ako tapos hinalikan siya sa noo, "akala ko mababawasan yung pagmamahal ko pag lagi kitang kasama, pero bakit ganun? Mas lalo pa kitang minahal," tapos inayos ko yung comforter niya.

At nilagay ko na yung ice cream sa fridge. Mahirap na, baka hanapin niya bukas. Lakas pa naman ng sapak sa utak ng buntis na Dana! Doble pa sa normal na sapak ng normal na Dana.

**

Evidence no.2:

"Hello, Dave?"

("Oh, pare. Napatawag ka?")

"Punta ka naman dito oh," sabi ko.

("Bakit? May inaayos pa ako sa bar eh.")

Sige, Andy. Kaya mo yan!

"Tangina, Dave. Pumunta ka dito. Papatayin ako ni Dana pag hindi ka--ARAY NAMAN! ETO NA NGA KAUSAP NA!!! Oy, Dave. Pumunta ka na dito, please!!"

Tinignan ko si Dana na nakahiga sa sofa at binato ako ng unan =___= Nakakatakot.

("Bakit nga muna?")

"Gusto ka nga niyang makita!!"

Bakit naman kasi sa lahat ng paglilihian ni Dana, yung mukha pa ni Dave?? Alam niyo ba na sa guest room ako natulog dahil ayaw daw niyang makita ang mukha ko?? At eto pa! Pinagsuot ako ng maskara na may picture ni Dave habang kumakain kami! Grabe! Nakakabaliw kasama sa bahay si Dana Kathryn Ferrer, times two pa kasi buntis!

("Eh bakit daw?")

"Tangina, pare. Pumunta ka dito pati si Sara!" tapos binaba ko na yung tawag at sinoot yung maskara.

"Pupunta daw ba siya?" sabi ni Dana.

Tumango na lang ako kasi ang hirap magsalita pag nakamaskara =___=

"Good. Now, bumalik ka sa kusina. Gusto ko ng chocolate chip cookies," sabi niya sabay bukas ng magazine ng Vogue. Nako, Dana! Kung hindi lang kita mahal nako!

After ilang minuto, natapos na din ako sa cookies. Nagtake ako ng crash course sa culinary dahil kay Dana. =___= Gusto niya kasi ako yung nagluluto ng pagkain niya. Hindi kinakain pag hindi ako yung nagluto. Aba nag aral na lang ako kaysa mag hunge strike si Beb kahit mukha akong bading dun =___= Puro babae classmates ko lecheng yan!

*ding dong*

Narinig kong bumukas yung elevator. May pw kasi bago ka makarating sa penthouse. Si Dave,Sara, Nof, Leif, Kim, Dana, at ako lang ang may alam.

Naramdaman kong may umakbay sa akin, "pare, housewife na housewife ah!"

"Ulol, dadanasin mo din 'to," sabi ko habang nilalagay sa jar yung cookies.

"Ano ba yang nasa mukha mo?"

Humarap ako sa kanya, " HAHAHAHA!"

"Tawa lang. Leche ka," sabi ko.

Tumatawa pa din siya. "Andy, alam ko namang mas gwapo ako sa ating dalawa.. Pero aabot ka pala sa ganito?" tapos tinuro niya yung maskara ko na picture ni Dave. Nagnakaw pa ako sa FB niya para dito!

Inakbayan ko siya na parang sinasakal ko, "wag ka ng magulo, Dave Albert. Puntahan mo na nga yung future misis ko ng matahimik."

Tapos naglakad kami papunta dun. Magkausap yung mag Besty as usual.

"Dave!!" sabi ni Dana.

"Oy," sabi naman ni Dave.

"Upo ka dito," sabi ni Dana tapos tinapik niya yung space sa gilid niya. Aba! Magseselos na ba ako??

Umupo naman si Dave sa tabi ni Dana habang kami ni Sara ay nakatayo sa harap nila, "anong meron kay Dana?" tanong ni Sara.

"Pinaglilihian si Dave," sabi ko. Aba! Sinubuan pa talaga niya si Dave ng cookies na ginawa KO?

"Talaga??" parang gulat na gulat na sabi ni Sara, "kaya pala nanghihingi siya sa akin ng damit ni Dave nung isang araw. Yung nagamit na daw. Weird niyang maglihi."

=____=

"Binigay mo naman??"

Nag shrug si Sara, "oo. Umiyak kaya siya nung sinabi kong ang gross."

"Grabe naman! Ako nga lagi niyang pinapaligo kasi ang baho ko daw, tapos si Dave kahit damit na amoy pawis, okay lang sa kanya??"

Natawa si Sara, "nako, Andy. Masanay ka na. Mahal mo eh, pagtyagaan mo."

"Kahit weird?" tanong ko.

Ngumiti si Sara, "weird man, mahal mo pa din. Ano'ng magagawa mo?"

Oo. Isang pinakaweird na nangyari sa buhay ko ay ang paglilihi ni Dana, pero mahal ko pa din.

**

Evidence no.3:

"Bakit ganito yung lasa nung kanin?" sabi ni Dana.

Kumuha ako mula sa rice cooker tapos tinikman ko, "okay naman ah?"

Umiling siya tapos binitiwan niya yung kutsara at tinidor, "lasang panis."

Kumuha ako dun sa plato niya tapos tinikman ko, "okay naman.."

"LASANG PANIS NGA, ANDREI LOUIE GUZMAN!!"

Nagtakip ako ng tenga.

=___=

Hindi pa nga kami kasal, battered husband na ako.

"..anong gagawin ko?"

"Gusto kong kumain.."

"Tapos?"

"Magsaing ka ulit," sabi niya. Tatayo na sana ako at pupunta sa pangalawa kong tirahan, ang kusina, pero nagsalita siya, "ayoko ng bigas natin. Gusto ko yung hiningi sa kapitbahay."

O___________O

"A-ano?"

"Sabi ko, gusto ko yung hiningi. Ayoko ng binili mo, ayoko nung sa atin. Gusto ko hininging bigas."

O___________O

"Seryoso ka?" tanong ko. Nabibingi na ba ako o nababaliw na talaga si Dana?

Nakita kong nangilid yung luha niya, "gusto ko ng kanin.. Beb.. Sige na.."

Napabuntong hininga na ako. Mga ginagawa ko nga naman para kay Dana.

Kinuha ko yung rice cooker tapos lumapit ako kay Dana tapos hinalikan ko siya ng matagal. Aba kailangan ko yata ng energy booster! Nakakahiyang manghingi ng bigas!

-26th floor-

Nagdoorbell ako tapos nag iwan ako ng rice cooker sa tapat ng pinto at note na nagpapaliwanag sa kalagayan ko sa buhay tapos nag iwan na din ako ng pera.

Tangina, ginagawa ko ba talaga 'to??

Makalipas ang ilang sandali, nakuha ko na din ang rice cooker na may lamang hininging bigas at isinaing 'to.

>.> tingin sa akin ni Dana.

"Lasang biniling bigas."

O__________O

Kumuka ako tapos tinikman ko. Leche ano ba ang lasa ng hininging bigas sa biniling bigas???

**

Evidence no.4:

"Dana, matagal ka pa ba jan?" sabi ko kasi nasa loob siya ng fitting room. Nagmall kasi kami ngayon kasi bored siya.

Kumatok na ako kasi hindi siya sumasagot, "uy, ano'ng nangyari sa'yo?"

Tumingin ako sa paligid. Walang sales lady, ayos!

"Buksan mo naman yung pinto," sabi ko. Tapos bumukas na siya. Pumasok ako pero nakita ko siya na umiiyak, "bakit ka umiiyak??"

"Kasi.. kasi.. hindi ako kasya sa damit eh.."

Nangiti ako. Dana, bakit kahit nababaliw ka, mas lalo akong nababaliw sa'yo?

Lumapit ako sa kanya, "eh kasi nga," tapos sinandal ko siya sa dingding, "buntis ka," at hinalikan, "nanjan yung magiging anak natin sa loob mo," tapos tinignan ko siya sa mata, "kaya magtiis ka," tapos hinawakan ko yung pisngi niya, "pero tandaan mo na mahal pa din kita."

**

Evidence no.5:

"Beb, tanggalin mo nga yung unan sa mukha mo," sabi ko kay Dana. Kanina pa kami dito sa kwarto pero ganyan siya. Madalas naman siyang nababaliw pero iba ata to. Ayaw tignan yung mukha ko!! Ang gwapo ko tapos ganun?? May problema talaga siya ngayon. Tsk.

"Ayoko nga. Layuan mo nga ako, Andy," sabi niya.

"Bakit nga? Sige ka, hindi ka makakahinga niyan. Baka umimpis yung tyan mong mabi--- Aray naman!!"

Hinampas kasi ako ng unan!

"Lumayas ka nga!! Alam ko naman na mataba ako eh!!"

Bumuntong hininga ako, "mataba ka nga pero---"

"Tignan mo! Sa'yo din lumabas! Mataba ako! Iiwan mo na ba ako kasi mataba ako?? Ipagpapalit mo na ba ako sa secretary mo na yun?? Yung Krisha Martinez na yun ha?? Sige magsama kayo!! Tatawagan ko si Cyriel para umuwi dito!! Bwisit ka talaga Andr---"

Ang ingay talaga ng babaeng 'to. Hinalikan ko nga ng tumahimik.

"Dana Kathryn Ferrer- Guzman, pakasalan mo na kasi ako para hindi ka nababaliw jan," sabi ko para smooth. Hehehe. Pang anim na proposal ko na yan pero rejected palagi. =___=

"Ewan ko sa'yo!!"

Sabay bato ng unan.

Okay, better luck next time. Makukuha ko din ang oo mo, Beb.

**

Madami mang dahilan para iwan ko si Dana, isang dahilan lang ang kailangan ko para manatili sa tabi niya. Mahal ko eh, magagawa niyo?

//

Part 1

Cyriel's Point of View

"Sir Cyriel, sir Clarence is outside."

Napatigil ako sa pagbabasa ng proposal kasi napatingin ako sa secretary ko. Tss. Nandito na naman si Clarence. Bubulabugin na naman ako nung matandang bakla na yun.

Tumango na lang ako kasi siguradong mag iinarte na naman yun pag hindi ko siya pinapasok. Kaya kami na iissue na may relasyon dito sa office eh. Langya nakakadiring isipin!

"Hey, brother," sabi niya tapos umupo siya sa couch sa office ko. Feel at home talaga 'to! May office naman siyang sarili.

"Problema mo?" sabi ko kahit hindi ako nakatingin sa kanya. Ang dami ko kasing kailangan na pirmahang papel eh. Kailangan ko din kasing magsipag. Galit pa din kasi sa akin sila Mom at Dad nung nalaman nila yung tungkol kay Ynna..

"Kasi naman yung isang iddate mo, yung Rochelle Jenna? Nyeta naman, idate mo na! Nung isang araw pa kasi kinukulit si Kim!"

"Oh, eh si Kim naman pala yung kinukulit eh!"

Minsan tinatanong ko na lang kung bakit eto pa naging kapatid ko? Sumasakit lalo ulo ko eh!

"Dude naman, hindi kami makapagsexy time ni babe! Aba kailangan na naming sundan si Clarise," sabi niya habang nandun na naman yung kalaswaan sa mukha niya. Tss. Nakakadiring kapatid talaga 'to!

"Manyak mo talaga."

"Gwapo pa din."

"Bading."

"Lul. Ako pa naging bading. Ano tawag sa inyo nila Dave at Andy?

Sisterettes?"

"Tangina, Clarence, mandiri ka nga sa mga sinasabi mo!"

Tapos tumawa siya ng tumawa. Tss. Kawawa talaga yung pamangkin ko. Abnormal ang tatay. Buti nakakatagal si Kim at Clarise sa baliw na takbo ng utak nitong unggoy na 'to.

Tapos tumayo na siya at naglakad palabas, "pag namiss mo ko nasa floor lang ako sa taas nito ha?"

Binato ko ng nameplate ko, "lumayas ka na nga!"

"Hehehe. Love you, baby brother!"

Tss. Nakakasira ng araw!

//

"I'll take the rest of the day off," sabi ko sa secretary ko.

"Alright, sir. What will i say if someone asks about your whereabouts?"

"Tell her i'm with my wife."

Lumabas na ako ng building tapos dumiretso sa carpark. Bigla ko kasing namiss si Ynna. Pumasok na ako sa sasakyan ko ng biglang mag ring yung phone ko.

Your little princess

calling...

"Baby."

("Dad!")

"Oh, why did you call?"

("Si daddy kasi inaaway ako!!")

"Ano'ng ginawa ng daddy mo sa'yo?"

("Aalis kasi sila ni mommy bukas ng gabi, gagawa na daw sila ng baby. Matanda tsaka pangit na daw kasi ako..")

Hindi ko mapigilang matawa kay Alys. Kahit 7 years old na, isip bata pa din. Spoiled na spoiled kasi kay Andy eh. Aba dapat lang.

"Naniwala ka naman kay Andy? Alam mo namang may pagka abnormal yung daddy mo eh."

("I know, dad! Kainis si daddy eh, buti na lang binilan niya ako ng madaming madaming chocolates kanina. Hehehe.")

"Tsk. Baka tumaba ka niyan?"

("I'm still your little princess pa din naman kahit tumaba ako, right?

Di ba, dad? Di ba, Cyriel Edrian Perez na dad kong gwapong gwapo pero bading sabi ni Tito Clarence?")

Yung huklubang bakla talaga na yun! Tsk! Kung anu ano tinuturo sa anak ko eh!

"Wag ka ngang nakikipag usap sa Tito Clarence mo. Sige ka, magiging abnormal ka din."

("Whatever, dad. Sige po, nandiyan na si daddy, tutuksuhin na naman ako nito!")

"Sige, bye, baby."

("Bye, dad! Fetch me tomorrow, ha!")

"Alright, alright. Pahinga ka na."

("I will po. I love you po.")

"I love you more and more and more each day, baby. Sige na, punta na ako sa Tita Ynna mo."

("Sige po, dad. Say hi to Tita for me.")

Tingnan mo, ang sweet sweet talaga ng anak ko. Kahit isip bata yun, mahal na mahal ko yun. Pupunta nga pala ako bukas para sunduin si Alys. Valentine's kasi bukas, malamang magddate na naman si Dana at Andy. Kawawa naman yung anak ko pag naiwan mag isa sa bahay nila. Kami na lang magddate.

Pagkalipas ng ilang minuto, nakarating na din ako.

"Ynna, long time no see?" sabi ko tapos hinawi ko yung mga dahon na nagkalat sa taas nung lapida niya, "pasensya na, alam mo naman na bumabawi pa ako kila mom eh. Tss. Ikaw kasi eh, iniwan mo agad ako. Ayan tuloy, ako lang ang mag isang nakakasalo nung galit nila."

Ilang taon na nga bang patay si Ynna? Tatlo? Apat? Ewan ko. Ayokong isipin. Kahit nga death anniversary niya hindi ko tinandaan eh. Ang hirap din kasi.

"Valentines na naman bukas. Mag isa na naman ako. Hindi ka ba nakokonsensya? Ikaw may kasalanan ng lahat nito tapos ang saya saya mo jan kung nasan ka man?"

Hindi naman kasi ito talaga yung totoong libingan ni Ynna. Nasa Davao yung totoo, kasama nung kay Jamie. Para sa akin lang 'to. Para pag bigla ko siyang namiss kagaya ngayon, may pupuntahan ako.

"Bat ganon? Natapos ko na naman na lahat nung pinapa date mo sa'kin pero wala pa din akong makita? Ang lakas lang yata ng presensya mo eh. Hindi pa din ako makahanap ng bago."

Naaalala ko pa din yung araw na nawala siya. Hindi ko alam yung gagawin ko nun. Alam mo yung handa ka na kasi alam mo na anumang oras kukunin siya pero pag nandun ka na sa punto na mawawala na siya, hindi mo mapigilan na matakot? Ganun yung naramdaman ko eh. Hindi ko alam kung paano bang pagpipigil sa luha yung gagawin ko. Sabi niya kasi sa'kin, ayaw niya daw akong makitang umiiyak kaya sinubukan ko talaga na hindi umiyak nung huling araw niya sa Canada. Pero ewan ko, parang hindi ako si Cyriel nung araw na yun. Wala akong ginawa kung hindi umiyak. Parang nawala na lahat sa'kin eh. Kahit anong tatak ko sa isip ko na masama si Ynna, hindi ko din maalis na kahit papano, mahal ko din naman siya. Sa ilang taon na kasama ko siya, malabo na hindi ako mahulog.

"Si Alys tuloy ang kadate ko bukas."

Naalala ko dati nung umuwi ako ng Pilipinas para makita yung anak ko. Bago ako tumalikod para maglakad, nakita kong umiyak si Ynna. Ewan ko. Siguro takot siya tuwing umaalis ako? Sabi niya kasi sa akin, tuwing umaalis ako, natatakot siya kasi hindi niya alam kung babalik pa ba ako. Paranoid o possessive man pero kinikilig ako. Tangina nasosobrahan na yata ako ng pagsama kay Clarence. Nababakla na ko.

"Pero syempre okay lang. Ang cute ni Alys. Ang gwapo ko kaya, di ba? Kaya nga inagaw mo ko kay Dana eh. Hehehe. Pero okay lang kasi bakit naman ako makikipagdate bukas? Para Valentines lang eh. Hindi naman nakakabawas sa pagkalalaki ko yung kawalan ko ng kadate. Malay mo next year, meron na?"

Tumayo na ako pagkatapos kong magstay dun. Malapit na din pala kasing dumilim. Kailangan ko pang umuwi sa condo, nandun kasi si Berdy. Sa'kin na kasi yun nakatira simula nung bumalik ako ng Pinas. May allergy pala kasi si Alys. Ang laki na nga ni Berdy eh. Busog kasi lagi sa'kin eh tapos ine excercise ko pa palagi. Hehehe.

Pumunta na ko sa sasakyan ko pero may nakita akong babaeng umiiyak. Tss. Bakit ba ganito na lang lagi role ko? Nung isang araw may babaeng umiiyak din akong nakasalubong. Tss.

"Miss?"

Tumingin siya sa'kin. Kilala ko yata 'to ah.

"May problema ka?"

Umiyak pa din siya. Tss. Pag si Dana tsaka Ynna yung umiiyak, maganda. Pero yung babae na to nakaka turn off.

"K-kasi iniwan ako ng fiance ko.."

"Tss. Daming lalaki jan eh."

"Pero s-siya yung mahal ko.."

"Mahal mahal. Alam mo, miss, natututunan ang pagmamahal. Take it from me. Naranasan ko na yan eh."

Nagpunas siya ng luha niya tapos.. sipon? Kadiri. Turn off talaga 'tong babaeng 'to.

"T-talaga?"

"Oo. Natututunan yun."

"So, kaya mo bang pag aralan na mahalin ako?"

//

Part 2

Dave's Point of View

"Babe, for you," sabi ko tapos pinakita ko sa kanya yung diamond necklace na nung isang araw ko pa binili. 5th anniversary na kasi namin ni babe. Akalain mo nakatagal ako sa pagiging nagger nitong si Sara Fatima? Hahaha!

"Babe naman eh!" sabi niya tapos binaba niya si Dillon sa crib. 2 years old pa lang kasi si Dillon. Ayaw kasi agad nitong si Sara mag anak! Lagi

na lang akong sinisigawan pag tinatanong ko siya kung bakit tatlong taon na kaming kasal pero ni fetus, walang laman yung tiyan niya.

"Dave Albert Cruz naman! Eto na naman ang pag uusapan natin?? Sabi ko naman sa'yo di ba, ieenjoy ko muna yung career ko.. Halos mamatay na ako para lang matapos yung accountancy at maipasa yang lintek na board exam na yan, tapos ang gusto mo magpaka butete naman ako ngayon?? Hindi ba pwedeng tayong dalawa muna?"

Yun yung lagi niyang sinasabi. Kaya parang honeymoon kami for three years. Hindi naman sa nagrereklamo ako. Hehehe. Everyday happy kaya ako for three years.

"Bakit, asawa ko? Masama bang bigyan ka ng regalo?"

Umiling siya, "hindi naman sa ganon, babe. Pero kasi.."

"Pero kasi?"

Huminga siya ng malalim, "alam mo naman na may issue pa kami ng mommy mo, di ba?"

Oo nga pala, hindi sila okay ng mommy ko. Ewan ko ba, mabait naman si mommy, mabait din naman si Sara pero hindi talaga sila magkasundo. Okay naman si Sara sa daddy ko pati na sa ibang kamag anak ko pero hindi talaga sila magkasundo ng nanay ko.

"Hanggang ngayon pa din ba, Mrs. Cruz? Hindi pa din kayo okay ng mother-in-law mo?"

Niyakap niya ako tapos ipinatong niya yung baba niya sa balikat ko, "ewan ko ba, alam mo naman na sinusubukan ko, di ba? Pero kasi ang feeling pa din ng mommy mo inagaw kita sa kanya eh."

Napailing na lang ako, "ang cute ko kasi eh. Tignan mo, pinag aawayan niyo ako. Masama na talaga 'to."

Pinisil niya yung pisngi ko tapos hinalikan, buti na lang hindi umiiyak si Dillon kahit na naghaharutan kami ng mommy niya sa harap niya. Hehehe.

"Nako, babe. Hindi na ikaw ang pinaka cute. Inagaw na ni Dilly Bear ang posisyon mo. Di ba, Dilly Bear?" sabi niya tapos nilaro laro niya si Dilly.

Haay. Iba talaga pakiramdam na may anak ka. Ang saya eh! Alam mo yung kahit anong pagod mo sa office, naeexcite ka pa din na umuwi sa bahay para makipaglaro sa anak mo? Ganun ako palagi eh. Kaya nga lagi kong kinakalabit si Sara dati eh. Hehehe. Pero tignan mo naman, sulit ang paghihintay. Ang cute cute ng anak namin!

"Malamang mana sa akin yan eh. Ang pogi ng anak ko. Noh, Dilly?"

Pagkatapos nun, pinatulog na niya si Dilly. Kumain na muna kaming dalawa. May supresa kasi ako sa kanya para bukas. Valentines na kasi. Tapos na sa wakas yung bahay namin sa Batangas. Gusto kasi ni Sara yung malapit kila Dana kaya naisip ko na magpagawa ng bahay dun. Ayos na din kasi naiingayan na din ako dito sa Makati. Tsaka nakatipid naman ako eh. Hehehe. Buti close si Sara kay Kim. Libre kami sa Architectural firm nila. Ayos!

"Babe, wag na 'tong diamond necklace, ha?" sabi niya sabay balik nung necklace sa box at abot sa'kin.

"Bakit ba kasi?"

"Eh kasi nga.."

"Ano nga?"

"Baka kasi isipin ng mommy mo pinakasalan lang kita para sa pera.."

"Tsk. Sara Fatima Gomez- Cruz, what's mine is yours. Ang paranoid mo lang talaga."

"Pero kasi--"

"Pinakasalan kita kasi mahal kita. Nagttrabaho ako ng mabuti kasi gusto kong ibigay lahat ng hindi mo naranasan noon. Hindi mo ba ako kayang pagbigyan?"

Buti na lang napangiti ko na 'tong babaeng 'to, "mahal na mahal kita, alam mo yun?"

"Naman. Ano, gagawa na ba tayo ng baby girl?"

//

Part 3

Andy's Point of View

"Mommy, tignan mo si Daddy kinuha yung diary ko!!"

Hinahabol ako ni Alys sa sala. Hehehe. Masama bang tignan ko kung may nakalagay bang crush sa diary ni Alys? Aba kinakabahan lang kasi ako! Nung isang araw may nakita akong flames sa likod ng notebook niya eh! Mamaya nakikipagligawan na pala 'tong prinsesa na 'to. Sabihin pa ni

Cyriel eh pinapabayaan ko 'tong prinsesa namin.

"Beb naman!" sabi ni Dana nung pagkapasok niya sa bahay namin. Galing kasi yan sa boutique niya. Alam niyo na, nagpapaka workaholic kasi medyo may baby fats pa din siya. 4 years old na si Alys pero may mga bakas pa din siya ng katabaan. Hehehe. Pero secret ko lang yun kasi baka patulugin niya na naman ako sa labas. Ang lamok kaya!

Tumakbo si Alys papunta sa mommy niya na maganda pa din kahit mukhang pagod na pagod, "si daddy kanina pa ko iniinis!!"

Nagbuntong hininga siya, "Andrei Louie Guzman, wala ka na naman bang magawang matino at si Alys ang pinagbubuntungan mo ng boredom?"

Ngumiti na lang ako, "hehehe, beb naman. Namiss kasi kita kaya nakipaglaro muna ako kay Alys. Kamusta yung shops?" segue segue lang din. Hehe.

"Ayun, okay naman. May event lang na gaganapin next month kaya medyo busy sa shop."

Niyakap ko si Beb. Kahit pagod na pagod ang bango bango pa din. Hindi nakakasawang kasama araw araw.

"Mommy, dinadaan lang kayo ni Daddy sa bola eh!! Pagalitan niyo na si daddy, bilis!!"

Tsk. Ang talinong bata talaga nitong si Alys eh. Bakit dito niya dinadaan? Pag dating sa quiz, medyo alanganin palagi. Siguro naalog yung utak nito nung nasa loob pa siya ng tiyan ng mommy niya.

"Sige na, pagsasabihan ko 'tong daddy mo. Pumasok ka na sa kwarto," sabi niya kay Alys tapos umakyat na sa kwarto niya. Mabuti naman at masosolo ko na 'tong asawa ko. Hehehe.

Umupo muna siya tapos pinatong yung bag niyang Hermes. Tsk. Naubos yung isang buwan na sweldo ko sa bag na yun ah. Sama kasi ng sama kay Nof si Dana eh isang gastadora yung babaeng yun. Palibasa tumatandang dalaga eh. Hahaha!

"Beb, free ka ba bukas?"

Medyo nag isip pa siya tapos tinignan niya yung iPad niya.

"Free ako ng 7-8:30 p.m. bukas. Bakit, beb?"

Tsk. Ako nga pina cancel ko lahat ng appointment ko bukas kasi Valentine's eh. Masamang magtrabaho 'tong asawa ko, nakakalimutan niyang may napakagwapo siyang asawa na nagngangalang Andrei Louie Guzman na nag aasam na makadate niya.

"Valentine's bukas, beb."

Sumandal siya sa akin, "sorry, beb. Busy kasi eh. Alam mo naman na one year pa lang mula ng mag takeover ako sa business ni mom. Kailangan ko pang i establish yung pangalan ko.."

Haay. Ano ba nga naman ang magagawa ko? Siyempre susuportahan ko 'tong misis ko.

"Nakapagpa reserve pa naman ako sa paborito mong restaurant. Papa cancel ko na lang.."

Biglang inangat niya yung ulo niya at hinalikan ako, "wag ka ngang tampo jan, Andrei Louie. Nagpavacant talaga ako ng 7-8 para sabay tayong mag dinner."

"Kahit ang gwapo gwapo ng asawa mo, 1 oras lang ang alloted sa akin? Hanggang dun lang ba ang mararating ng kagwapuhan ko, Dana Kathryn Ferrer- Guzman?"

Natawa siya. Tsk. Lagi na lang akong tinatawanan nito pag ganito ang sinasabi ko. Manang mana si Alys dito eh, lagi na lang akong pinagkakaisahan.

"Hindi effective, beb. Come on, let's sleep. Valentine's bukas, you might need energy."

Biglang nagliwanag yung paligid ko!

"Does that mean na?"

Kinindatan niya ako, "who knows?"

Damn, Dana! Kahit na asawa kita, excited pa din ako!

//

Valentine's Day.

"Iiwan na kita dito ha? Pupuntahan ka naman daw ng dad mo eh."

"Alright."

"Wag kang magfflames!"

"Daddy, you're so nosy. Go na. I know how excited you are to date mommy," sabi ni Alys. Ewan ko ba kung bakit ganito magsalita 'to. Napapasama kasi lagi kay Nof eh. Masamang impluwensya talaga yung piggy na yun!

Umalis na ako. Aayusin ko pa yung lugar eh. Pinaghandaan ko yata talaga 'to! Pinareserve ko pa yung buong rooftop para romantic. Balak ko kasing rapin si Dana pagkatapos eh. Hehehe. Mas maayos na sa rooftop para kahit magsisigaw siya, walang makakarinig.

Dumating ako ng 6:30 p.m. Ayos na din naman yung pagkain pati yung violinists. Ang totoo kasi, balak kong ayain si Dana na mag second honeymoon. Gusto ko na din kasi ng baby boy. Tsk. Si Dave kasi lagi na lang akong iniinggit eh! Ang cute cute kaya ni Dilly Bear. Syempre mahal ko si Alys pero gusto ko din naman magkaroon ng magmamana sa kagwapuhan ko, sa pagiging matinik ko sa girls, at sa pagka suave ko. Sayang ang genes.

Tinext ko na si Dana. Hintay hintay muna sa rooftop habang hindi pa dumadating ang reyna ko.

//

"Sigurado po kayo, Sir?"

Tumango na lang ako, "sige, kainin niyo na lang yan. Hindi na naman yata dadating yung hinihintay ko eh."

Kinuha ko na yung coat ko na pinatong ko sa upuan. 9:30 na pero ni anino ni Dana wala akong nakita. Ni text o tawag wala akong na receive. Eto na nga yung dahilan kaya nag aalangan ako na payagan siyang magtrabaho eh. Hindi naman sa pinipigilan ko siya na gawin yung gusto niya, natatakot lang kasi ako na mawalan siya ng oras sa akin na nangyayari na nga ngayon. Tss. Labo ng buhay. Hindi din palaging masaya ang buhay may asawa.

Niligpit na nung mga waiter yung lamesa pati pagkain. Umalis na din yung violinists. Ako? Eto nakaupo lang sa railings at hawak hawak yung roundtrip ticket papuntang Norway. Gusto daw kasi ni Dana na pumunta dun nung isang beses na nanood kami ng NatGeo.

Hay, Andy. Bakit ba kasi umasa ka? Alam mo namang mas workaholic pa sa'yo yung asawa mo na 'yun.

Naupo muna ako at naghintay sa rooftop. Malay ko naman at baka biglang dumating si Dana? Para kong tanga minsan kasi kahit alam ko na hindi siya dadating, naghihintay pa din ako. Siguro kung babalik ako nung 18 years old ako, matatawa ako sa mga pinaggagagawa ko ngayon. Ako, si Andrei Louie Guzman, maghihintay sa isang babae? Ano yun, joke?! Eh dati kalabitin ko lang yung babae papayag na eh. Pero ang galing nga din ng buhay. Ngayon, kahit na titigan at sigawan ko pa si Dana, hindi pa din siya dumadating.

Pagkatapos kong magmuni muni sa rooftop, sinuot ko muna yung coat ko kasi malamig. 11 na din pala.

Naglakad ako papunta sa elavator para bumaba na. Dapat pala sumabit na lang ako sa date ni Alys at Cyriel. Magbonding na lang kaming mag aama. Tss. Sayang ang Valentine's ko.

"A-andy.."

Hindi ko alam kung bakit pero bigla na lang akong tumalikod nung nakita ko si Dana pagbukas nung elavator. Nagtatampo ba ako? Oo naman! Masama bang magtampo kahit minsan??

"Andy naman!"

Naglakad ako papunta sa fire exit at naglakad pababa ng hagdan. Tangina. Ayoko munang makausap si Dana.

"Beb!"

Lakad lang ng lakad, Andy. Intindihin mo naman yung sarili mo ngayon. Kahit ngayon lang. Pwede ka din namang mainis minsan.

"Aray!"

"Dana?!"

Tangina. Sabi ko nga hindi ko matitiis yung asawa ko eh. Sino bang niloko ko?

"Ano'ng nangyari sa'yo?" sabi ko tapos tinignan ko yung paa niya.

"A-aray," sabi niya nung mejo nagalaw ko yung paa niya.

"Masakit ba?"

Umiling siya.

"Eh bakit ka umiiyak?"

"K-kasi galit ka sa'kin," sabi niya tapos tumulo yung luha niya. Tss. Wala na. Tiklop na ako. Umiyak na eh.

Kinuha ko yung panyo ko tapos pinunasan ko yung luha niya, "eh san ka ba kasi nanggaling? Ni hindi ka man lang nagtext."

"E-eh kasi nga nagkaproblema sa shop.. Sorry na, beb. Ha? Ha? Sorry na.."

Bumuntong hininga ako.

"Galit ka talaga sa'kin?"

Tinignan ko siya ng mabuti, "ayaw kitang lokohin kaya sasabihin ko yung totoo, ha?"

Tumango siya.

"Naiinis ako kasi hindi mo na ako pinapansin. Puro ka na lang shop, boutique, fashion show, dress, designs, wala man lang bang Andrei L---"

Hindi ako nakatapos ng sasabihin kasi bigla niya akong hinalikan.

"Sorry na, beb. Alam mo naman na mahal na mahal na mahal na mahal kita, di ba?"

"Talaga?"

Pinindot niya yung ilong ko, "para kang bata."

"Eh di.."

"Ano'ng eh di?"

"Pwede tayong mag ano.."

"Ano bang ano??" sabi ni Dana, naaasar na yata. Hehehe. Ang cute pa din ng asawa ko.

"Eto oh."

//

Eydee's Point of View

Andy kissed her with longing, with burning desire. It's been a while since they had sex. Sino ba naman ang makakapag ganun pa kung pareho silang busy? They are both working, walang gustong magpaiwan sa bahay. After all, sayang naman yung ilang taon nilang pinag aralan sa St. Claire's kung sa bahay lang sila, right?

Just then, Dana gave up. She gave up all her worries and inhibitions. She was afraid, afraid that Andy's drifting from her. She was busy for the past weeks, she didn't have the luxury of time to cater to her husband's needs. Sex is always wonderful, indeed. But there will always come a time when you will be thinking what would happen to the both of you if there's no sexual connection. At yun ang ginawa niya. She purposely made herself busy para matignan kung tatagal ba si Andy. She's pretty insane, right? But we couldn't really point a finger. She's just a woman who's afraid.

Andy kissed her deep and wild. He was excited for her, damn too excited! His tongue found its way towards Dana's mouth, seeking for entrance. When Dana didn't give him the access he was desperately looking for, he bit her lower lip.

"Aray!" reklamo ni Dana.

Andy didn't even budge that his wife shouted, instead, he took this chance to invade his wife's oral cavity. It was sweet like the very first time he kissed her. Dana will always be Dana. She will always be Andy's own brand of ecstacy.

While playing with his wife's tongue, his hands gently found its way towards Dana's dress, zipping it down and letting his experimental hands enter and play with the breasts of his wife.

"Really, Andy. Dito sa fire exit?!"

"Sshh," Andy just said, fully concentrating on massaging his wife's bossom.

With Andy's expert hands working its magic on her bossoms, Dana couldn't utter a word, not a single word. She just lay there and let her husband perform his magic. But she couldn't keep still, no, she would never be able to keep still.

"Mmmm," she just moaned with delight while Andy was sucking one of her breasts. She pulled her husbands head closer to her breast, like she wanted him to be one with them.

But Andy will always be Andy. While kissing his wife's bossom, his other hands was on its way to his wife's knickers.

He was taken aback when he didn't feel anything.

"Wala kang underwear??" he asked his wife, shock written all over his face.

Dana just smiled timidly, "happy Valentine's?"

Andy shook his head while smiling, "iba ka talaga, asawa ko."

And with that, he removed every piece of clothing he and Dana has. His coat and tie were lying on the stairs, helpless. And Dana's dress was.. torn. Yeah. Andy was damn too excited that he tore Dana's dress apart.

He carefully lay Dana on the stairs. His wife was damn beautiful when she's naked, stark naked. He gently stood up while admiring the view. He walked backwards, not wanting to leave the view of his wife's nakedness. Then he locked the door. Yes, he locked the door of the fire exit. He couldn't take it if someone bothers them. No, he really couldn't.

Then with a heart beat, he was on top of her. He didn't kiss her right away, he looked into her eyes instead.

"I love you, Dana Kathryn Guzman," and after that, he kissed her hard.

He kissed her passionately. He kissed her lips, traced her jawlines, and showered little kisses from her cheeks down to her shoulder blades. He kissed her like there's no tomorrow. While kissing her, his fingers were working its magic.

"A-andy," Dana uttered just that. She's on the verge, she knows that.

Andy pumped one finger in.. then another.. and another.

"I'm close," Dana said.

And as if it's the magic word, his fingers were replaced by Andy's throbbing member. Yes. His member was throbbing the moment he laid his eyes on Dana. She always has that effect on him.

Andy began thrusting inside his wife's core. Marriage life is indeed wonderful.

"M-my foot. It's sore. B-be careful," Dana said, reminding her husband that she's injured.

And with that, Andy anchored Dana's left leg to his waist. He resume to thrusting. While slamming his length, he continued assaulting Dana's lips with his provoking kisses, and he didn't want his wife's bossom to feel neglected so his hands played with them. He could really multitask at times like this.

"Faster," Dana said.

This is what heaven on earth means. She was being sent to heaven by her husband. She feels like her core's gonna break any second so she held on to something her hands could find.

"S-shet, Dana. Baka bumagsak yung fire extinguisher," Andy said while he was pumping in and out of his wife.

"Ugh!" Dana almost shouted. This is too damn good for Valentine's. It feels like Christmas.

Her hands let go of the fire estinguisher and let her hands hold Andy's shoulders.

"I-i'm almost there," she said.

With one final thrust, they both reached the climax they waited for so long.

//

Andy wore his slacks and longsleeves while he gave his coat to her wife.

"Hindi ka na galit sa'kin?" Dana asked Andy while she was adjusting her now useless dress.

"Konti pa," Andy teased.

"You're so perverted, Mr. Guzman."

Andy stole a chaste kiss from his wife's lips, "i'll be forever addicted to you, Mrs. Guzman."

//

AN: Hindi 'to full blown lovescene since i don't see Andy and Dana doing that. If you want kinky scene, go read 50 shades ;))

You might also like