You are on page 1of 11

BABAK 1

Ketika semua orang bersiap-siap membuat persiapan untuk menyambut Hari Raya
Aidilfitri, Puan Suraya terpaksa di kejarkan ke hospital kerana sakit mahu
melahirkan anaknya dengan Encik Hisham buat kali pertamanya dalam sejarah
perkahwinan mereka. Titik permulaan itulah yang bakal merubah gaya hidup
mereka buat selama-lamanya.

Encik Hisham : Sayang, besok dah hari raya dah ni.. tapi kita still ada kat
hospital ni..

Puan Suraya : Tak apa lah bang... Orang lain sambut hari yang mulia... Kita sambut
hari yang bahagia dengan kehadiran anak-anak kita... Betul tak
bang? Abang dah namakan nama anak-anak kita tu ke bang?

Encik Hisham : Lupa pulak abang... Ehm... Abang rasa abang nak namakan
anak kita yang pertama tu nama Muhamad Syawal dan yang kedua tu
pula Nur Ramadhani. Ok tak nama tu sayang?

Puan Suraya : Su ikut je bang... Alhamdulillah anak-anak kita sihat je kan bang?

Encik Hisham : Anak kita memang sihat Su.. tapi... ada konkusi sikit dengan
anak kita yang kedua tu su...

Puan Suraya : Apa dia bang? Konkusi? Anak kita tu tak sihat ke bang? Kenapa
dengan dia bang? Dia ok ke bang? Ya Allah bang.. Su tak nak anak kita
sakit bang.. Abang!

Encik Hisham : Su... sabar, bawa bertenang su.. abang tak habis cakap lagi
su.. Anak kita memang sihat su.. Cuma..

Puan Suraya : Apa bang? Apa dia? Cepat bagitahu kat su bang.. Abang!

Encik Hisham : Anak kita tu cacat sikit kat muka dia tu.. Anak kita tak
sempurna su..

Puan Suraya : Abang... Tidak bang... Kenapa jadi macam ni bang? Macam mana dia
nak hidup nanti bang? Abang.. Ya allah.. kenapa kau beri aku dugaan
yang macam ni? Abang.. apa dosa kita bang sampai kita dapat ujian
macam ni sekali bang? Abang..

Encik Hisham : Su.. sabar su.. ni semua ujian yang Tuhan bagi.. Kita harus
redha su.. maybe ni semua... Cuma..

Puan Suraya : Apa bang? Ni semua salah Su kan? Kalau su tak ambil pil-pil tu dulu
maybe... Semua ni takkan terjadi bang.. Ni semua salah su bang!
Abang... Ampunkan su..! Su.. Su tak tahu semua ni akan berlaku.. Su..
Su mintak maaf bang.. Su..

Encik Hisham : Su! Jangan sebut pasal hal tu lagi su.. Abang redha dengan
semua ni su.. Abang harap su bawa bertenang ye su.. Ni semua
ujian Tuhan je su.. kita harus redha su..

Puan Suraya : Maafkan su bang.. Su..

Encik Hisham : Su, dengar sini.. walau apa pun terjadi dia tetap anak kita su..
Percayalah kat abang ye su? Lagi pula kan kita ada anak kita yang lagi
satu tu? Su?

Puan Suraya : Su.. terima kasih bang.. hanya tuhan je yang tahu betapa
lukanya hati su ni bang.. terima kasih banyak-banyak bang...
BABAK 2

Selepas beberapa tahun, mereka hidup dengan bahagia di samping anak-anak


mereka iaitu Ramadhani dan Syawal. Namun, kehadiran Ramadhani memang tidak
di senangi oleh Syawal serta rakan-rakannya. Pada suatu hari di bulan puasa ketika
Encik Hisham dan Puan Suraya tiada di rumah telah berlaku satu peristiwa yang
betul-betul membuatkan hati Ramadhani terusik buat pertama kalinya.

Syawal : Ammar, kau puasa tak hari ni?

Ammar : Apa yang kau cakap ni? Dah tentu lah aku... Macam biasa la..
Takkan la kau tak tahu?

Syawal : Oh... Kau tak puasa ye hari ni? Kau bila nak berubah hah? Dari
dulu sampai sekarang sekarang asyik ponteng puasa je.. Teruk betul lah
kau ni! Cuba la jadi macam aku ni sikit..

Ammar : Jadi macam kau? Mintak simpang la! Sekurang-kurangnya aku


puasa jugak tak macam kau! Tak puasa langsung!

Syawal : Kau macam tahu-tahu je aku tak puasa hari ni eh? Ehm..
Memandangkan aku tak puasa hari ni and kau pun tak puasa hari ni, aku
belanja kau makan snek dulu.. Kau nak tak?

Ammar : Snek je? Ehmm.. Bolehlah.. Nak buat macam mana.. dah nasib
badan dapat makan snek je hari ni..

Syawal : Hahhahaha... Apalah kau ni! Sabar-sabar la sikit... Makan la


dulu snek tu.. Nanti aku belanja la yang len plak.. Boleh?

Ammar : Lantak kau lah! Ermmm.. Sedap gak snek ni..

Ramadhani : Syawal! Apa yang kau buat tu? Kau tak puasa ke hah? Bagi kat aku
snek tu!

Ammar : Hei wal! Siapa tu? Budak cacat mana pulak yang ada kat
dalam rumah kau ni?

Syawal : Entah. Orang gaji kot. Ganggu betul lah aku nak makan! Hei!
Kau ingat kau siapa nak halang aku hah? Kau siapa? Lantak aku la aku nak
makan ke, nak ponteng puasa ke.. Apahal kau kisah sangat? Ada kaitan
dengan kau ke?

Ramadhani : Ya Allah Syawal! Kau tak sedar ke yang bulan ni kita puasa.. Kau nak
jadi apa ni Syawal? Kau ni abang aku kau tahu tak?! Bila kau nak
bertaubat ni wal? Bagi dekat snek tu!

Syawal : Hei! Sedarlah sikit! Adik aku?! Kau? Adik aku? Tolonglah.. Kau
tu Cuma orang gaji je kat sini! Kau sedar tak orang gaji je kat sini! Aku
tak ada adik cacat macam kau! Kau faham tak?! Dah lah tu mar, jom kta
blah dari sini! Menyampah aku tengok muka budak cacat ni!

Ramadhani : Syawal! Tunggu! Aku tahu aku tak sempurna macam kau! Tapi..
Tolonglah! Aku ni adik kau! Aku tak nak kau tersesat nanti! Syawal!

Syawal : Ahhh!!! Aku dah tak tahan dah dengan kau ni! Memang tak
sedar diri la!

Ramadhani : Syawal! Tolong Syawal.. Jangan syawal.. Sakit syawal.. Syawal!

Mak Bibah : Syawal! Ya Allah! Apa yang kamu buat tu?! Berhenti! Mak Bibah kata
berhenti! Berhenti! Kamu faham tak?!
Syawal : Ni lagi satu yang tak faham istilah orang gaji. Hei! Kau ingat
kau siapa hah nak halang aku?! Lantak aku la aku nak buat apa pun! Tak
sedar diri punya orang gaji!

Mak Bibah : Ah! Syawal..

Syawal : Jom lah Ammar! Muak aku duduk kat sini!

Mak Bibah : Hani! Hani tak apa-apa ke nak? Hani ada sakit kat mana-mana ke?
Hani?

Ramadhani : Ahh... Sakitnya.. Mak Bibah.. Sakitnya hati ni.. Mak Bibah.. Kenapa
abang saya sendiri sanggup buat kat saya macam tu mak bibah? Apa salah
saya mak bibah? Kenapa abang saya langsung tak sayang kat saya
mak bibah? Apa dosa saya mak bibah? Ahh.. Sakitnya mak bibah..
Ah.....!!!!!

Mak Bibah : Ya Allah Hani!!! Tolong...!!! Tolong,.......!!!

BABAK 3

Selepas peristiwa itu, Ramadhani dan Syawal tidak lagi bertegur sapa. Masing-
masing membuat hal-hal sendiri.Ramadhani pula menyembunyikan hal yang dia
jatuh sakit selepas di belasah oleh Syawal dan Mak Bibah diminta olehnya supaya
merahsiakan hal itu daripada Encik Hisham dan Puan Suraya. Pada suatu hari ketika
di majlis berbuka puasa di rumah Encik Hisham berlaku lagi satu tragedi yang
melibatkan Syawal dan Ramadhani, tetapi tiada siapa yang tahu kecuali Mak Bibah
seorang..

Ammar : Wah... Syawal.. Besar jugak eh majlis berbuka puasa kat rumah
ayah kau ni?

Syawal : Biasa la tu.. Aku kan anak orang yang paling kaya kat sini.. kau
tak tahu lagi ke?

Ammar : Ye la tu.. Tapi last-last bagi aku makan snek jugak sehari tu..
bukan nak belanja makan KFC ke... Ehmmm... betul tak apa yang aku
cakap ni?

Syawal : yang tu bukan salah aku.. yang tu kau kena salahkan budak
cacat tu.. siapa suruh dia bagi angin aku naik..

Ammar : Ye la tu.. ehm.. mana budak cacat tu? Dia ada lagi ke kat
rumah kau ni?

Syawal : Entah. Kalau aku la dah lama aku buang budak cacat tu. Buat
semak rumah je. Kalau dia tolong cantikkan rumah aku ni tak apa la
jugak.. ni tak.. aku tengok pun dah naik meluat! Kau tahu tak?

Ammar : Tapi aku dengar hari tu budak tu kata dia adik kau.. takkan la
kau nak nafikan pulak dia tu adik kau.. lagipun aku tengok muka kau
dengan muka dia tu sama je..

Syawal : Kau cakap baik-baik sikit eh.. muka aku dengan muka dia
sama? Wei.. tolonglah.. please lah.. sama? Muka aku jauh 10 kali ganda
sempurna dari muka dia kau tahu tak

Ammar : Habis tu yang dia mengaku yang kau tu adik dia apa hal pulak?
Takkan la dia saja je macam tu untuk halang kau ponteng puasa kan?
Aku tak percaya lah semua tu wal..
Syawal : Kan aku dah cakap yang dia tu bukan adik aku! Kau faham
tak?! Bukan adik aku! Aku tak ada la adik yang muka buruk macam
setan tu!

Ammar : Kalau betullah dia tu bukan adik kau, aku nak kau tunjukkan
kat aku yang dia tu bukan adik kau.. contohnya.. macam kau buat
hari tu.. Best pulak aku tengok dia menjerit-jerit kesakitan macam tu..
boleh?

Syawal : Ok.. aku akan buktikan yang dia tu memang bukan adik aku.
Kau tengok je lah nanti..

Beberapa minit selepas itu..

Mak Bibah : Hani, tolong hantarkan minuman ni ke depan ye nak.. tetiba je kaki
mak bibah ni sakit.. tolong ye nak..

Ramadhani : tak apa.. mak bibah rehat lah dulu.. Biar Hani yang tolong bawakkan
minuman tu ke depan..

Mak Bibah : Terima kasih Hani..

Ramadhani : Ahh... Aduhhh!!! Sakitnya.. Mak Bibah... Tolong saya mak bibah..
sakitnya belakang saya mak bibah..

Mak Bibah : Ya Allah Hani! Kamu tak apa-apa ke nak? Kamu ada sakit kat mana-
mana ke? Macam mana boleh jatuh ni Hani? Astaghfirullahalazim.. Ya
allah.. Siapa pulak lah yang buang kulit pisang dekat sini ni??
Hani.. kamu tak apa-apa ke nak?

Ramadhani : Aduh.. Sakitnya mak bibah.. Habis kotor baju Hani ni mak bibah..
kena tukar ni.. Ah.. Sakitnya mak bibah..

Syawal : Hahahahahah... Kau ni lawak lah Hani.. boleh ke jatuh sebab


kulit pisang ni je? Hei..

Ramadhani : Ah.. Syawal.. tolong aku wal.. aduh.. sakitnya wal..

Syawal : Eh,eh... apa hal pulak aku kena tolong kau? Tak ada masa aku!
Bangun la sendiri! Kau ada kaki ada tangan kan?

Ramadhani : Syawal.. tolonglah aku.. sakit ni..

Syawal : Ah! Tak ada masa aku! Pergilah kau! Siapa suruh gatal sangat
nak tolong orang gaji yang dah nak mampos ni! Padan muka kau!

Ramadhani : Ah! Syawal!

Mak Bibah : Aduh! Syawal..

Ammar : Hebatlah kau syawal.. ni yang buat aku bangga jadi kawan kau
ni.. sekarang ni baru la aku percaya yang budak cacat ni bukan adik kau!
Bagus syawal..

Syawal : Baguslah tu kalau kau dah percaya.. tak perlu lah lagi lepas ni
aku kotorkan tangan aku belasah budak cacat dengan orang gaji tak
guna ni..!

Ramadhani : Syawal! Tunggu dulu! Kenapa kau kata macam tu syawal! Kita ni adik
–beradik kembar wal.. Aku sayangkan kau wal.. wal..!! Tunggu
wal.. Ahh... sakitnya mak bibah.. sakitnya..
Mak Bibah : Hani.. mengucap nak... bawa bersabar ye nak.. ni semua ujian Tuhan
nak.. Bangun nak.. bangun perlahan-lahan nak.. mari mak bibah bawa
Hani naik bilik rehat..

BABAK 4

Sejak itu, perasaan Syawal tidak lagi ada sedikit kasih sayang mahupun simpati
terhadap adiknya, Ramadhani. Perasaan bencinya terhadap adiknya itu semakin
bertambah dari sehari ke sehari. Kesakitan Ramadhani juga semakin hari semakin
parah dan Mak Bibah tak mampu berbuat apa-apa untuk menolong Ramadhani
kerana dirinya sendiri di halang oleh Ramadhani yang tetap menyayangi abangnya
itu. Peristiwa ketika di Hari Raya juga tetap tidak mengubah perasaan sayangnya
terhadap abangnya iaitu Syawal..

Syawal : Mak Bibah! Mak Bibah! Ish.. mana pulak orang gaji ni? Memang
nak kena la dengan aku orang gaji nak mampos ni! Hei.. Mak Bibah!

Ramadhani : Mak Bibah tak sihat syawal.. kenapa panggil Mak bibah? Ada apa?

Syawal : Kau tahu tak aku tengah lapar ni? Dah la pagi raya tadi aku tak
sempat nak makan apa-apa kau tahu tak?

Ramadhani : Habis tu wal nak makan ke?

Syawal : Memang dasar otak udang la kau ni.. dah tahu aku lapar, aku
nak makan la.. Yang kau bengap sangat tu apahal? Yang berdiri lagi kat
situ tu apahal? Cepat la pergi!

Ramadhani : Syawal.. Kenapa kau cakap dengan aku macam tu? Aku ni adik kau,
kau tahu tak syawal? Adik kembar kau! Boleh tak kau layan aku baik-baik
sikit wal?

Syawal : Layan kau baik-baik? Adik aku? Muka cacat macam kau ni nak
jadi adik aku? Hei.. Otak kau dah tak betul ke apa? Aku cakap sekali lagi kat
kau ye.. Aku takkan sesekali anggap kau adik aku! Kau faham tak?! Kau
tu kuli aku je tau! Sedar diri sikit!

Ramadhani : Syawal.. aku tak mintak pun jadi macam ni wal.. aku tahu aku
memalukan kau.. tapi.. sekurang-kurangnya bagilah aku..

Syawal : Ahh!!! Dah la tu! Meluat aku tengok drama kau tu! Kau ingat
laku sangat ke air mata kau tu? Blahlah! Dari aku tengok muka kau tu
lebih baik aku pergi rumah kawan aku! Dapat jugak makan! Tak macam
duduk kat rumah ni! Satu apa pun tak dapat!

Ramadhani : Syawal!! Tunggu!! Aku tak habis cakap lagi! Syawal! Tolonglah
syawal.. Kaulah segala- galanya bagi aku wal.. kaulah abang aku dunia
akhirat wal.. jangan pergi wal.. Syawal..

Puan Suraya : Hani! Apa yang Hani buat ni? Bangun Hani! Kenapa melutut pula ni
Hani? Eh,eh.. kenapa menangis ni Hani? Ya Allah Hani... jangan
macam ni Hani.. bawa mengucap Hani.. Syawal! Kamu nak ke mana
pulak tu! Tunggu syawal! Ya allah.. apa yang dah jadi ni? Hani.. dah..
jangan nangis dah.. bawa mengucap banyak-banyak Hani..

BABAK 5

Kasih sayang Ramadhani terhadap Syawal tidak pernah putus walaupun beberapa
kejadian yang telah menimpanya dan kini adalah penentuan masa depannya.
Keputusan SPM telah di keluarkan dan Ramadhani dan Syawal sama-sama
mendapat keputusan yang cemerlang. Masing-masing juga telah mendapat tempat
di pusat pengajian tinggi pilihan mereka. Namun, satu keputusan dari Encik Hisham
membuatkan Syawal berasa kecewa dan bertambahnya perasaan bencinya
terhadap Ramadhani..

Encik Hisham : Tahniah papa ucapkan pada kedua-dua anak papa. Papa tak
sangka anak-anak papa ni pandai-pandai belaka..

Ramadhani : Itulah papa.. selalu sangat outstation dengan mama.. Kan dah
terlepas peluang tengok kami belajar... kan rugi tu..

Encik Hisham : Ok lah.. salah papa jugak.. maafkan papa ye..

Puan Suraya : Sudah-sudah lah tu.. Sekarang ni kedua-dua anak mama ni nak
sambung belajar dekat mana?

Syawal : Syawal nak sambung pengajian wal dekat oversea la mama..


Boleh tak pa?

Puan Suraya : Jauhnya syawal nak pergi.. sambung dekat sini sudah lah..

Encik Hisham : Betul kata mama kamu tu Syawal.. Lebih baik sambung dekat
sini je.. Tak susah la nanti kalau kamu nak balik beraya nanti.. betul tak apa
yang papa kata ni syawal?

Puan Suraya : Hani pula nak sambung dekat mana? Jangan kamu pun kata nak
sambung belajar kat luar negara juga sudahlah..

Ramadhani : Eh, tak adalah mama.. kalau Syawal nak sambung belajar dekat sini
juga.. Hani pun nak sambung kat sini la jugak.. Nanti boleh la tengok-
tengokkan wal.. betul tak wal?

Encik Hisham : Tengok tu.. Hani pun dah setuju nak belajar sekali dengan
kamu.. kan senang tu..

Puan Suraya : Betul tu bang.. Kalau macam ni, tak kisah lah sangat saya kalau
mereka dua orang ni pergi sambung belajar.. Ehm.. syawal? Apa
pandangan kamu?

Syawal : Tapi syawal... Syawal tak..

Encik Hisham : Syawal.. Syawal tak suka ke belajar dengan Hani?

Syawal : Tapi syawal teringin sangat nak belajar kat luar negara tu pa..
semua kawan-kawan wal nak sambung kat luar negara pa..

Puan Suraya : Kamu belajar la kat sini ye wal.. Nanti kamu boleh la jugak tengok-
tengokkan Hani tu.. Bukannya kamu tak tahu dhan tu selalu je kena
buli.. Kamu ingat tak masa adik kamu tu kena belasah teruk oleh rakan
sekolah kamu tu..

Encik Hisham : Betul cakap mama kamu tu.. Tambah pulak dengan keadaan
dhan ni.. tak kesian ke kamu dekat adik kamu yang seorang ni??

Syawal : Ehm... A... Baiklah..

Encik Hisham : Macam tu lah anak papa.. Senang hati papa dengan mama,
kamu dua orang adik- beradik macam ni..

Syawal : Ok lah papa.. Tetiba je rasa berat pulak mata ni angkat..


Syawal masuk tidur la dulu pa.. ma.. assalamualaikum

BABAK 6
Walaupun mereka belajar di tempat yang sama, Syawal tidak pernah menghiraukan
Ramadhani. Namun, Ramadhani sentiasa mengetahui perkembangan abangnya,
Syawal. Seperti selalu, Syawal sering kali melengah-lengahkan kerjanya dengan
melepak bersama kawan-kawannya dan tambahan pula dia kini sudah mempunyai
kekasih, Maizurah. Ramadhani? Kekal dengan prinsipnya..

Ketika Syawal rancak berbual dengan kekasihnya di kafe..

Maizurah : Sayang.. kita dah lama dah kan tak berbual macam ni... betul tak?

Syawal : Maksud sayang?

Maizurah : Ye lah.. Selalunya.. kita.. Ish.. Abang ni.. Boleh tanya pulak..

Syawal : Apa dia? Abang tak tahu la.. bagitahu lah..

Maizurah : Itulah.. Ehm.. Ish! Abang ni! Jangan la buat-buat tak tahu pulak..

Syawal : Apa dia? Macam semalam tu ke sayang?

Maizurah : Ish! Abang ni kalau cakap tu boleh tak cakap perlahan-perlahan


sikit? Malu tau tak?

Syawal : Kenapa nak malu pulak? Kan benda tu betul? Kenapa? Sayang
tak suka ke?

Maizurah : Sayang tak ada la cakap tak suka.. tapi.. kalau orang tahu kan malu
tu.. Abang tak malu ke kalau orang tahu?

Syawal : Entahlah.. Abang pun tak tahu.. Apa kata kita cuba sekali lagi..
nak tak?

Maizurah : Apalah abang ni.. tak nak lah.. abang pergi la seorang-seorang..

Syawal : Ala.. Jom la..

Maizurah : Macam-macam la abang ni..!

Sementara itu, Ramadhan dan kawan-kawannya berada di dalam kelas untuk sesi
kuliah..

Farhana : Hani, aku tengok kau ni asyik belajar je memanjang.. Kau tak penat
ke?

Ramadhan : Entahlah hana.. Maybe sebab aku suka belajar agaknya.. Kenapa
tiba-tiba je kau tanya aku ni? Pelik kau hari ni..

Farhana : Eh... sesuka hati kau je kau kata aku ni pelik eh? Aku bukannya apa..
Kau tak teringin ke nak ada boyfriend macam orang lain.. Ni aku tengok kau
seorang-seorang je..

Ramadhani : Aku tak ada masa untuk semua tu hana.. Aku dah tak sempat dah
nak buat semua tu.. Lagi pulak kau kan tahu aku ni selalu je sibuk..
mana ada masa nak layan girlfriend lagi, nak study lagi..

Taufik : Tapi Hani.. kau kan tak cuba lagi semua tu.. macam mana kau tahu?

Ramadhani : Sorilah fik.. aku tak berminat dengan semua tu..

Farhana : Ehmm... Betul ke kau tak mahu?? Kempunanlah Taufik lepas ni..
Kesian kat kau ye Fik.. Kena la cari perempuan lain.. Nak buat macam
mana orang dah tak nak..
Ramadhani : Apa yang kau cakap tadi hana?

Taufik : Hana!!

Farhana : Eh.. tak ada apa-apalah hani.. Sori hana.. terlepas cakap tadi..

Ramadhani : Macam-macam la korang ni.. Hmmm..

BABAK 7

Setelah tamat pengajian, Ramadhani dan Syawal telah mendapat pekerjaan yang
bersesuaian dengan bidang yang mereka ambil dahulu. Secara kebetulan,
Ramadhani dan Syawal bertemu di sebuah taman. Ketika itu, Syawal tengah
bergaduh dengan seorang wanita dan pada ketika itu juga Ramadhani di
persalahkan atas apa yang terjadi pada Syawal..

Maizurah : Nampak gayanya ada orang cacat yang nak hulurkan derma pada
kau! Cepatlah pergi! Tunggu apa lagi? Cepatlah pergi!

Syawal : Ah! Kau.. kau memang tak guna! Kau tahu tak! Lebih baik kau
pergi cepat!

Maizurah : Ok... tapi pastikan yang kau ada duit dua juta tu esok.. kalau tak, kau
tahulah akibatnya nanti!

Ramadhani : Syawal! Apa hal tu? Kenapa kau bergaduh dengan perempuan tu?
Ada apa wal?

Syawal : Tak perlulah kau sibuk-sibuk! Ni hal aku! Kau tak perlu masuk
campur! Tepi!

Ramadhani : Syawal! Tunggu dulu! Dia nak apa dari kau? Bagitahu aku wal! Aku
adik kau wal! Lagi pula kita kan dah janji dengan mama dan papa?

Syawal : Kau tak faham keadaan aku sekarang ni! Lagi pulak apa yang
kau boleh tolong? Tak ada apa yang kau boleh tolong pun! Kau sendiri
pun tak boleh tolong diri sendiri!

Ramadhani : Aku akan tolong kau wal! Kau bagitahu je aku! Aku akan tolong
sebanyak mana yang aku mampu wal..

Syawal : Bagi aku dua juta

Ramadhani : Apa dia wal?

Syawal : Kan aku dah kata! Kau memang tak boleh tolong aku!
Harapkan muka kau tu aku dah tahu dah aku memang tak boleh harapkan
kau! Kau memang tak boleh di harap langsung! Sampah! Kau tahu tak?!

Ramadhani : Kejap wal! Kau nak buat apa dengan duit banyak tu wal? Wal
bagitahu aku dulu wal!

Syawal : Dah la tu Hani! Lebih baik kau balik je Hani..! Semua ni tak ada
bezanya kalau aku bagitahu kau pun Hani! Dah la! Aku pergi dulu!

Ramadhani : Syawal! Ya Allah! Apa yang kau nak buat dengan duit banyak tu wal?
Apa yang kau dah buat wal? Ya allah! Bimbinglah abang aku ke jalan yang
benar ya allah.. jangan biar dia tersimpang jauh ya allah.. Nyawa aku dah
hampir ya allah.. tolonglah allah.. Jangan biarkan dia jauh tersimpang
ya allah.. Ah... Syawal!!! Ya Allah... Ah...........
BABAK 8

Entah kenapa selepas dia bertengkar dengan Ramadhani ketika di taman, hatinya
terasa sejuk selepas mendengar suara Ramadhani dan sejurus selepas itu dia terus
menuju ke rumah ayahnya untuk meminjam wang berjumlah dua juta atas alasan
perniagaannya mengalami kerugian dan sementara itu Ramadhani di kejarkan ke
hospital. Hanya dia sahaja yang tahu apa yang bakal dibuat dengan duit yang
berjumlah dua juta itu..

Maizurah : Macam mana? Dah dapat ke benda yang aku mintak tu?

Syawal : Boleh tak kau sabar sikit? Barang aku pulak mana?

Maizurah : Eh,eh.. Kau yang nak ambil barang, kau tunjuk la kat aku dulu duit
aku.. Kau jangan main-main dengan aku syawal.. Nahas kau nanti!

Syawal : Ah! Kau ni! Duit je yang kau pentingkan eh? Tak ada benda lain
ke dalam otak kau tu hah? Duit! Duit! Duit!

Maizurah : Well.. Macam lah kau tak kenal aku syawal.. Kita kan dah lama
bersama.. Tak kan la kau tak kenal aku lagi? Ehmm.. sayang?

Syawal : Ah! Kau memang mata duitan kau tahu tak? Menyesal aku
bercinta dengan kau dulu! Kau memang pengikis! Cepat bagi aku dvd
tu!

Maizurah : Dvd apa sayang? Dvd ni ke? Yang penuh dengan aksi-aksi panas kau
kat dalam ni ke? Dvd ni ke? Ehmphh..??

Syawal : Ah! Bagi aku cepat! Nah! Ni duit kau! Aku nak lepas ni kau
jangan contact aku lagi! Kau faham tak? Aku tak nak ada lagi hubungan
dengan kau lagi! Kau faham tak?!

Maizurah : Ok,ok... janganlah marah.. aku nak pergi la ni... Sabar la sikit.. Terima
kasih ye untuk duit ni.. Aku betul-betul hargai apa yang kau bagi ni..
Bye...

BABAK 9

Selepas itu perasaan Syawal berkecamuk. Dia tidak tahu apa yang harus dia
lakukan. Dia membawa kereta dengan sangat laju lalu terlibat dalam kemalangan.
Sementara itu, Encik Hisham dan Puan Suraya baru diberitahu tentang kemasukan
anak mereka iaitu Ramadhani yang telah di masuki ke hospital kerana pengsan di
taman. Syawal??

Puan Suraya : Abang! Anak kita bang! Kenapa dengan dia bang? Dia tak pernah
jatuh sakit pun sebelum ni bang? Macam mana ni bang? Macam mana
kalau apa-apa terjadi pada dia bang?

Encik Hisham : su.. Su! Bawa bertenang su! Anak kita tak kan jadi apa-apa su..
bawa bertenang su.. Ah! Doktor! Macam mana dengan anak saya
doktor?

Doktor Nina : Anak encik dah sedar. Encik dan puan bolehlah melawatnya sekarang
tetapi saya ada satu perkara yang perlu di beritahu kepada encik dan
puan.

Puan Suraya : Apa dia doktor? Kenapa doktor? Kenapa dengan anak saya doktor?
Doktor!

Doktor Nina : Saya minta encik dan puan bawa bersabar ye.. Saya Cuma nak
beritahu yang anak encik dan puan menghidapi kanser hati peringkat
terakhir. Dia sudah tidak dapat di selamatkan. Maafkan saya. Saya pergi
dulu.

Encik Hisham : ya Allah! Astaghfirullahalazim..

Puan Suraya : Ya Allah bang! Abang! Anak kita bang! Tak mungkin ni semua terjadi
bang! Abang! Beritahu kat saya yang semua ni mimpi je bang.. Tidak
bang1 tak mungkin! Ni semua tak kan terjadi pada anak kita bang! Tak!!
Tidak!! Hani.. anak mama!! Ya allah..

Encik Hisham : Su.. Kita mesti redha su..

Ketika di bilik rawatan Ramadhani..

Puan Suraya : Hani..

Ramadhani : Papa.. Mama.. masuklah.. Maaf sebab tengok keadaan Hani yang
macam ni..

Encik Hisham : Hani.. jangan cakap macam tu nak.. Kenapa tak beritahu kat
kami nak?

Ramadhani : Papa.. janganlah sedih.. Sebab tu lah Hani tak nak beriathu kat papa..
Tengoklah..

Encik Hisham : Tapi nak.. kalau kamu tak beritahu pada papa dengan mama..
kami lagi sedih.. Sejak bila lagi Hani sakit ni? Kenapa papa tak pernah
nampak pun?

Ramadhani : papa.. Hani pun tak tahu sejak bila Hani sakit ni.. Hani Cuma harap
papa dengan mama hidup elok-elok ye masa Hani tak ada nanti.. Hani
tak nak tengok mama dengan papa susah hati..

Doktor Nina : Maafkan saya semua tapi saya perlu beritahu yang anak encik dan
puan yang bernama Syawal baru sahaja di masukkan ke hospital
sebab kemalangan teruk yang dihadapinya

Puan Suraya : Ya Allah! Doktor! Macam mana dengan keadaan dia doktor? Teruk ke
keadaan dia doktor?

Doktor Nina : saya difahamkan yang dia perlu menjalani pembedahan pemindahan
hati dengan kadar segera.

Puan Suraya : Ya Allah bang! Kenapa semua ni terjadi kat kita bang? Apa salah kita
bang? Ni mimpi buruk je kan bang? Ni semua takkan berlaku kan bang?
Tak1 tak mungkin kan bang?

Encik Hisham : Su! Ingat Allah su! Ni semua ujian Tuhan Su.. Kita mesti redha
su.. kita mesti cari jalan macam mana nak selamatkan syawal.. ye su..
sabar su..

Ramadhani : Berikan hati Hani pada syawal.. Ini adalah permintaan terakhir Hani
pa.. ma.. Tolonglah tunaikan ye pa.. ma..

Puan Suraya : Hani..

BABAK 10

Selepas pemergian Ramadhani, pihak hospital pun melakukan pemindahan hati


seperti permintaan Ramadhani. Namun, Syawal masih terrcari-cari kelibat
Ramadhani masa pagi raya itu. Rumah itu masih di selubungi dengan kesedihan.
Syawal seorang sahaja yang tidak tahu tentang pemergian Ramadhan kerana atas
permintaan Ramadhani Syawal tidak di benarkan tahu siapakah yang telah
menderma kepadanya hati yang telah menyelamatkan nyawanya. Namun sekeping
surat telah mengubah diri syawal buat selama-lamanya dan satu kebenaran
akhirnya terungkai jua..

Syawal : Papa! Hani mana papa? Wal tak nampak pun dia dari tadi..
Hani tak balik ke pa?

Encik Hisham : Kejap ye wal.. papa nak pergi panggil mama kamu kejap..

Syawal : eh,eh... papa ni.. syawal tanya mana Hani.. bukannya tanya
mama.. apalah papa ni..

Puan Suraya : Ehm.. Syawal.. kamu cari ramadhani ye? Dia tak balik la wal... Ni dia
ada tinggal surat untuk kamu ni.. bacalah..

Syawal : Eh, kenapa mama menangis ni? Ada apa mama?

Puan Suraya : Tak ada apa-apalah wal.. ada habuk masuk mata tadi.. baca surat tu..
nanti mama datang balik..

Syawal : Ok.. wal baca ye mama..

Kehadapan abangku yang dikasihi, Syawal..

Maafkan Hani sebab tak sempat nak beraya dengan wal. Maybe umur Hani
tak panjang macam wal.. and maybe lepas ni kita dah tak boleh beraya dah dengan
wal, dengan pa and dengan mama.. Hani nak minta maaf dengan wal sebab Hani
tahu yang Hani banyak kali buat wal sakit hati.. Cuma Hani nak bagitahu yang
walau apapun, Hani tetap sayang wal sebagai abang Hani.. wal lah segala-galanya
bagi Hani.. Maaf sekali lagi sebab tak dapat tolong wal itu hari.. sebagai bukti Hani
hadiahkan hati Hani pada wal.. Selamat Hari Raya wal..

Daripada adik
kesayanganmu..
HANI...

Syawal : mama! Papa! Hani... Hani mama! Hani dah pergi! MamA! Papa!
Kenapa Hani tinggalkan wal papa! Wal masih perlukan dia papa!
Mama.. Kenapa benarkan dia pergi mama? Wal tak nak.. Hani!! Hani!!
Jangan tinggalkan aku! Hani.. ya allah.. Hani!!

Encik Hisham : Syawal! Bawa bersabar nak! Ni semua ujian Tuhan nak.. Sabar..

Puan Suraya : Syawal... mama..

Syawal : Tidak ma! Pa! Tidak! Wal tak sempat lagi nak minta maaf
dengan Hani ma! Dhan dah banyak buat salah dengan dia ma! Hani!!
Maafkan aku! Hani!! Ya allah.. aku berdosa kat kau Hani.. Hani.. jangan
tinggalkan aku! Tolonglah Hani!! Jangan pergi!! aku sayangkan kau!! Aku
takkan buat jahat kat kau lagi! Tolonglah Hani! Baliklah!! Aku tak nak
keseorangan kat sini!! Hani!! Jangan pergi!! Hani...!!! Mak bibah!! Maafkan wal
Mak Bibah!! Kalau wal tak buat macam ni dulu semua ni takkan jadi
kan? Ya!! Ni semua salah wal!! Hani!! maafkan aku!! Aku salah! Hani..!!!

You might also like