You are on page 1of 6

Zaman Besi

Dalam arkeologi, Zaman Besi adalah suatu tahap perkembangan budaya manusia di mana penggunaan besi untuk pembuatan alat dan senjata sangat dominan. Penggunaan bahan baru ini, di dalam suatu masyarakat sering kali mencakup perubahan praktik pertanian, kepercayaan agama, dan gaya seni, walaupun hal ini tidak selalu terjadi.

Zaman Besi adalah periode utama terakhir dalam sistem tiga zaman untuk mengklasifikasi masyarakat prasejarah, yang didahului oleh Zaman Perunggu. Waktu berlangsung dan konteks zaman ini berbeda, tergantung pada negara atau wilayah geografis. Secara klasik, Zaman Besi dianggap dimulai pada Zaman Kegelapan Yunani pada abad ke-12 SM dan Timur Tengah Kuno, abad ke-11 SM di India, dan antara abad ke-8 SM (Eropa Tengah) dan abad ke-6 SM (Eropa Utara) di Eropa. Zaman Besi dianggap berakhir dengan kebangkitan kebudayaan Hellenisme dan Kekaisaran Romawi, atau Zaman Pertengahan Awal untuk kasus Eropa Utara. Zaman Besi berhubungan dengan suatu tahap di mana produksi besi adalah salah satu bentuk paling rumit dari kerajinan logam. Kekerasan besi, titik lebur yang tinggi, dan sumber bijih besi yang melimpah, membuat besi lebih dipilih dan murah dari pada perunggu, yang memengaruhi dipilihnya besi sebagai logam yang paling umum digunakan. Karena kerajinan besi diperkenalkan secara langsung ke Amerika dan Australasia oleh kolonisasi Eropa, daerah-daerah tersebut tidak pernah mengalami Zaman Besi.

Pangran Dipanegara
Pangeran Diponegoro

Gambar Pangeran Dipanegara (1835) Garwa Kedhaton Ratnaningsih Ratnaningrum Isu 17 putra lan 5 putri House Bapa Ibu ing Hamengkubuwana Hamengkubuwana III R.A. Mangkarawati Makassar, Indonesia

Pangran Dipanegara utawa utawa ing basa Indonsia Pangeran Diponegoro (Yogyakarta, 11 November 1785 - Makassar, 8 Januari 1855) kuwi sawijining pahlawan nasional Republik Indonesia. Pasaryan dumunung ana ing Ujung Pandang.

Asal-usul Dipanegara
Dipanegara kuwi putra pambarep Hamengkubuwana III, raja Mataram ing Yogyakarta. Lair tanggal 11 November 1785 ing Yogyakarta saka garwa ampil kang asman R.A. Mangkarawati, yaiku garwa ampil kang asal saka Pacitan. Pangeran Dipanegara duw jeneng asli Raden Mas Ontowiryo. Mangertni kalungguhan minangka putra saka garwa ampil, Dipanegara nulak kersaning sang rama, Sultan Hamengkubuwana III kang arep ngangkat dadi raja. Panjenengan nulak amarga ibun dudu garwa padmi. Panjenengan kagungan garwa telu yakuwi: Bendara Raden Ayu Antawirya, Raden Ayu Ratnaningsih, lan Raden Ayu Ratnaningrum. Dipanegara luwih kepncut marang babagan agama lan cedhak karo rakyat sangga luwih seneng manggon ing Tegalrejo, dalem yang buyut putri, permaisuri saka HB I Ratu Ageng Tegalrejo tinimbang urip ana ing kraton. Pambrontakan marang kraton diwiwiti nalika kapemimpinan Hamengkubuwana V (1822) yakuwi nalika Dipanegara dadi salah siji anggota perwalian kang ndhampingi Hamengkubuwana V kang isih umur 3 taun, dn pamarntahan sadina-dina dicekel dning Patih Danurejo bebarengan karo Residen Walanda. Cara perwalian kaya mangkono kuwi ora disarujuki dning Dipanegara.

Riwayat Perjuangan
Artikel utama: Perang Dipanegara

Perang Dipanegara miwiti nalika Walanda masang pathok ing tanah duwk Dipanegara ing dsa Tegalrejo. Wektu kuwi, pamjenengan pancn wis eneg karo tumindak Walanda kang ora ngregani adat istiadat lan ngksploitasi rakyat kanthi pajak. Sikap Dipanegara kang nentang Walanda sacara terang-terangan, olh simpati lan dhukungan saka rakyat. Kanthi saran Pangeran Mangkubumi, paman, Dipanegara nyingkir saka Tegalrejo, lan gaw markas ing sawijining guwa kang jeneng Guwa Selarong. Wektu kuwi, Dipanegara nyatakak yn perlawanan kuwi minangka perang sabil, perlawanan ngadhepi kaum kafir. Semangat "perang sabil" kang dikobarak dning Dipanegara nggawa pengaruh nganti tekan wilayah Pacitan lan Kedu. Salah sawijining tokoh agama ing Surakarta, yakuwi Kyai Maja, mlu nggabung karo pasukan Dipanegara ing Goa Selarong. Sajroning perang iki karugn pihak Walanda ora kurang saka 15.000 tentara lan 20 yuta gulden. Manka cara terus diupayakak dning Walanda kanggo nyekel Dipanegara. Malah nganggo sayembara barang. Bebungah 50.000 Gulden diwnhak kanggo sapa wa kang bisa nangkep Dipanegara. Nganti pungkasan Dipanegara dijebak lan dicekel ing taun 1830.

Penangkapan lan pengasingan

16 Februari 1830 Pangeran Dipanegara lan Kolonel Cleerens ketemu ing Remo Kamal, Bagelen, Purworejo. Cleerens ngusulak supaya Kanjeng Pangeran lan pendhrk lrn dhisik ing Menoreh sinambi nunggu karawuhan Letnan Gubernur Jenderal Markus de Kock saka Batavia.

Lukisan Prastawa Penangkapan Pangeran Dipanegara dning VOC

28 Maret 1830 Dipanegara nemoni Jenderal de Kock ing Magelang. De Kock meksa nganakak perundingan lan ndesek Dipanegara supaya ngendhekak perang. Panjaluk iki ditulak dning Dipanegara. Nanging Waelanda wis nyepakak panyergapan kanthi tliti. Dina kuwi uga Dipanegara ditangkep lan diasingak menyang Ungaran, banjur digawa menyang Gedhung Karesidenan Semarang, lan langsung menyang Batavia migunakak kapal Pollux ing tanggal 5 April. 11 April 1830 tekan Batavia lan ditawan ing Stadhuis (saiki gedhung Museum Fatahillah), sawetara nunggu kaputusan saka Gubernur Jenderal Van den Bosch. 30 April 1830 kaputusan wis metu. Pangeran Dipanegara, Raden Ayu Retnaningsih, Tumenggung Diposono lan garwa, sarta para pedhrk liyan kaya Mertoleksono, Banteng Wereng, lan Nyai Sotaruno bakal dibuwang menyang Manado. 3 Mei 1830 Dipanegara lan rombongan dibudhalak nganggo kapal Pollux menyang Manado lan ditawan ing Bntng Amsterdam. 1834 dipindahak menyang Bntng Rotterdam ing Makassar, Sulawesi Kidul. 8 Januari 1855 Dipanegara wafat lan disarkak ing kampung Jawa, Makassar.[1]

Jroning perjuangan, Pangeran Dipanegara dibantu dning puteran kang asma Bagus Singlon utawa Ki Sodewo. Ki Sodewo ngayahi paperangan ing wilayah Kulon Progo lan Bagelen. Ki Sodewo duw ibu kang asman Citrowati, kang sda ing sajroning serangan Walanda. Ki Sodewo cilik utawa Bagus Singlon tuwuh diwasa jroning asuhan Ki

Tembi, kapercayaan Pangeran Dipanegara. Bagus Singlon utawa Raden Mas Singlon utawa Ki Sodewo sawis remaja banjur nyusul bapak ing medan pertempuran. Saora-oran Pangeran Dipanegara duw 17 putra lan 5 putri, kang kabh saiki nyebar ing saindhenging Indonsia, kalebu ing Jawa, Sulawesi lan Maluku.

You might also like