The Indo European words namely Diva, dina, dies are derived from the Tamil word Thul

which means lustre, brightness and on the analogy of daytime-brightness.

உல் ul (To cause to shine; to illumine, enlighten)-> துல் tul (To cause to shine; to illumine,
enlighten)-> துலக்கம் tulakkam, n. 1. Lustre, brightness, splendour; பிரகாசம். துலக்க
ெமய்தினன் ேறாமில் களிப்பிேன

(கம்பரா. இராவ ணன்களங். 1). 2. Polish, finish, gloss; ெமருகு. (W.) 3. Clearness, limpidness,
transparency, neatness; ெதளிவு. துலக்கமான எழுத்து. (W.)

துல் tul->துலக்கு¹-தல் tulakku-, 5 v. tr. Caus. of துலங்கு¹-. [T. tolaku.] 1. To polish, burnish;
ெமருகிடுதல். 2. To cause to shine; to illumine, enlighten; பிரகாசிக்கப்பண்ணுதல். 3. To clean,
cleanse; சுத்தம்பண்ணுதல். கண்ணாடிைய யடிக்கடி துலக்கினாற் பழுதன்ேற (ைகவல். சந். 48). 4. To
explain; to clear up a thing; to expose, reveal; ெவளிப்பைடயாக்குதல். இரகசியத்ைதத் துலக்கிச்
ெசான்னான். Colloq. 5. To whet, sharpen; தீட்டு தல். (பிங்.) துலக்கு² tulakku, n. < துலக்கு-. [K.
toḷagu.] Lustre, polish, gloss; மினுக்கு. (W.)

துல் tul->துலங்கு¹-தல் tulaṅku-, 5 v. intr. [T. tulakiñcu, K. toḷagu.] 1. To shine, glitter; to be

bright; பிரகாசித்தல். (சூடா.) 2. To be polished, burnished, furbished; ஒப்பமிடப்படுதல். (W.) 3.
To be illustrious, conspicuous; பிரசித்த மாதல். (W.) 4. To be clear, perspicuous; ெதளிவாதல்.
துலங்கிய வமுதம் (கல்லா. 5). 5. To be excellent, splendid; சிறத்தல். (W.)

துல் tul-> துள் tuḷ->துளக்கு³-தல் tuḷakku-, 5 v. tr. < துலக்கு-. [M. tuḷakku.] To polish;
விளக்குதல். (யாழ். அக.)

துள் tuḷ->துளக்கம்² tuḷakkam, n. [M. tuḷakkam.] 1. Brightness, splendour, gloss, lustre; ஒளி.
2. The 15th nakṣatra; ேசாதிநாள். (பிங்.)

துள் tuḷ->துளங்கு²-தல் tuḷaṅku-, 5 v. intr. < துலங்கு-. [K. toḷagu.] To shine; to be bright,
luminous; to radiate; பிரகாசித்தல். துளங்கு மிளம் பிைறயாளன் (ேதவா. 88, 10).

துளங்ெகாளி tuḷaṅkoḷi, n. 1. Dazzling brightness; மிக்கெவாளி. (W.) 2. The 18th nakṣatra. See
ேகட்ைட¹. ஒங்கும் பைன துளங்ெகாளி புரட்டாதி (இலக். வி. 791).
துள் tuḷ->துளும்பு-தல் tuḷumpu- , 5 v. intr. To sparkle, glitter, shine; விளங்குதல். உவாக்கண்மீ .
. . ேதவரிற் றுளும்பினார் (சூளா. தூது. 73).

துள் tuḷ-> (திள் tiḷ)-> திக tika-> திகழ்¹-தல் tikaḻ-, 4 v. intr. 1. [M. tika- ḻuka.] To shine, as
diamonds; to glimmer, as stars; to be brilliant; விளங்குதல். மீன்றிகழ் விசும்பின் (புறநா. 25). 2.
To be eminent; to excel; சிறப்பு மிகுதல். ெமாய்திகழ் ேவேலான் (பு. ெவ. 6, 25, ெகாளு).--tr. To
contain, hold; உள்ளடக்கிக்ெகாள்ளுதல். ஒண்குைழ திகழு ெமாளி ெகழு திருமுகம் (மதுைரக். 448).

திகழ்² tikaḻ, n. Brightness, lustre, splendour

திகழ்²->திகழ்ச்சி tikaḻcci, n. Brightness, lustre, splendour

திகழ்² tikaḻ->திகழ்த்து-தல் tikaḻttu-, 5 v. tr. Caus. of திகழ்-. 1. To explain clearly, make clear;
ெதளி வாக விளக்குதல். ெபாருைள ெயாரு ெசால்லாற் றிகழ்த்துதற்கு (சிவப். பிரபந். சிவஞான.
தாலாட்டு. 63). 2. To show clearly; விளங்கக்காட்டுதல். விரிந்தபட ேமாவியங்கள் பலதிகழ்த்தி
(ேவதா. சூ. 61). 3. To beautify, adorn; அழகுறுத்துதல்.

திகழ் tikaḻ->திகழ்வு tikaḻvu, n. < திகழ்-. Brightness, lustre, splendour; பிரகாசம். திகழ்வு
கண்டுவந்து (ேகாயிற்பு. பதஞ்ச. 88).
திகழ் tikaḻ->திங்கள் tiṅkaḷ , n. [K. tiṅgaḷ, M. tiṅkal.] 1. Moon; சந்திரன். பன்மீனாப்பட்
டிங்கள்ேபாலவும்

திங்கணாள் tiṅkaṇāḷ, n. < id. + நாள். The fifth nakṣatra, as having the moon for
its presiding deity; [சந்திரைன அதிேதவைதயாகக் ெகாண்ட நாள்] மிருகசீரிடம். (சூடா.)

திங்கண்முக்குைடயான் tiṅkaṇ-muk- kuṭaiyāṉ, n. < id. +. Arhat; அருகன். திங்கண்

முக்குைடயான் ெசழுமாநகர் (சீவக. 139).

திங்கட்கண்ணியன் tiṅkaṭ-kaṇṇiyaṉ, n. < திங்கள் +. Šiva, as having moon on His

head; [சந்திரைன முடியிற்ெகாண்டவன்] சிவன். புதுத்திங்கட்கண்ணியான் ெபாற்பூண் ஞான்றன்ன
(கலித். 150, 17).

திங்கண்மணி tiṅkaṇ-maṇi, n. < id. +. Moonstone; சந்திரகாந்தக்கல். நீர்தங்கு திங்

கண்மணி நீணிலந் தன்னு ேளாங்கி (சீவக. 1960

திங்கட்காசு tiṅkaṭ-kācu, n. < id. +. An ancient monthly tax; மாதந்ேதாறும்

தண்டிவந்த ஒரு பைழய வரி. இைலவாணியப் பாட்டமுந் திங்கட் காசும் (T. A. S. i, 165).

திங்கட்கிழைம tiṅkaṭ-kiḻamai, n. < id. +. Monday; சந்திரனுக்குரியதும் வாரத்தில்

இரண் டாவதுமான நாள்.

திங்கட்குைடேயான் tiṅkaṭ-kuṭaiyōṉ, n. < id. +. The Hindu god of love, as having

the moon for his umbrella; [சந்திரைனக் குைடயாகக் ெகாண்டவன்] மன்மதன். (சூடா.)

திங்கட்குலன் tiṅkaṭ-kula, n. < id. +. Pāṇṭiyaṉ, as belonging to the lunar race;

[சந்திரகுலத்ேதான்] பாண்டியன். திங்கட்குலனறி யச் ெசப்புங்கள் (தனிப்பா. i, 178, 4).

திங்கட்குழவி tiṅkaṭ-kuḻavi, n. < id. +. The crescent; பிைறச்சந்திரன். திங்கட்குழவி

வருக (கலித். 80, 18).

திக tika->திவ tiva-> திவள்(ளு)-தல் tivaḷ- , 2 v. intr. 1. To stagger, bend, as when unable to
support a weight; to be supple or yielding; துவளுதல். திவளவன்னங்க டிருநைட காட்டுவ (கம்பரா.
பம்ைப. 18). 2. To fade, wither; வாடுதல். அனங்க ெனய்யக் குைழந்துதார் திவண்ட தன்ேற (சீவக.
2062). 3. To move, as on the ground; to swing; கிடந்தைசதல். குண்டலமும் . . . மணித்ெதாத்து
நிலந்திவள (சீவக. 3022). 4. To shine; விளங்குதல். திவளும் ெவண்மதிேபால் (திவ். ெபரியதி. 2, 7,
1).

திவ tiva-> िदव् div I. 4 P. 1 To shine, be bright;

திவ tiva->िदव् div f. 1 The heaven; -2 The sky; -3 A day; -4 Light, brilliance. -5 Fire, glow of
fire. N. B.

திக tika->திவ tiva->திவசம் tivasam, n. 1. Day- time; பகல். (பிங்.) 2. Day; நாள். இத்திவசத் தின்
முடித்தும் (கம்பரா. நாகபா. 171). 3. Anniversary commemorative of a person's death; சிராத்தம்.
எத்திவசமும் புசித்திவ்வுலைக வஞ்சிக்குந் திருடர் (பிரேபாத. 11, 5).

திக tika->O.E. dæg->Eng. Day, Lat. dies, Bret. deiz, Arm. tiw

திவசம் tivasam-> िदवसम् divasam. A day;

திக tika-> திவ tiva->திவம்¹ tivam, n. 1. Heaven; பரம பதம். திவத்திலும் பசுநிைர ேமய்ப்புவத்தி
(திவ். திருவாய். 10, 3, 10). 2. Sky; வானம். (யாழ் அக.)

திவ tiva-> िदवम् 1 Heaven. -2 The sky; -3 A day. -4 A forest, wood, thicket.

திவ tiva-> िदवन् divan n. The heaven. -m. A day.

திக tika->திவ tiva->திவம்² tivam, n. திவா, 1. (சங். அக.)

திவ tiva-> திவா tivā, n. 1. Day-time; பகல். (பிங்.) திவாவினந்தமாகிய மாைலேய (பிரேமாத். 6,
2). 2. Day; நாள். (திவா.) நீ தைகைமெகாண்ட திவாத் தினில் (இரகு. அயனு. 14). 3. See திவி².

திவாகரம் tivākaram, n. The earliest of the extant Tamil glossaries, composed under the
patronage of Ampar-c-cēntaṉ by Tivākara- muṉivar; அம்பர்ச்ேசந்தன் ஆதரவில் திவாகரமுனிவ
ரியற்றியதும் இப்ேபாது வழங்கும் தமிழ்நிகண்டுகளில் மிகப்பழைமயுள்ளதுமான நிகண்டு.

திவாகரன் tivā-karaṉ, n. < divā-kara. 1. Sun; சூரியன். திவாகரேன யன்ன ேபெராளி வாணன்
(தஞ்ைசவா. 119). 2. The author of Tivākaram; திவாகர நிகண்டின் ஆசிரியர்.

துல் tul-> (தில் til)->(தின் tin)->தினம் tiṉam,. n. 1. Day of 24 hours; நாள் 2. Daytime; பகல்.
(பிங்.) 3. Constellation; நட்சத்திரம். சித்திைரத் தினத்து (திருவாலவா. 1, 33).--adv. See
தினந்ேதாறும் தினம் வந்துெகாண்டிருக்கிறான்.

Lith. diena; O.C.S. dini, Pol. dzien, Rus. den

தினம்பார்-த்தல் tiṉam-pār-, v. intr. < தினம் +. To choose a lucky or auspicious day; நல்லநாள்
பார்த்தல். (W.)

िदनः dinḥ िदनम् din nam 1 Day (opp. राितर्) -2 A day (including the night), a period of 24
hours;

துல் tul-> (தில் til)-> தி ti-> தீ²-தல் tī, 4 v. intr. 1. To be burnt; எரிந்துேபாதல். சிைறதீந்த
பருந்தும் (கல்லா. 7). 2. To be withered or blighted, as growing crops in times of drought;
பயிர்முதலியன கருகுதல். 3. To be charred or burnt, as food in cooking; ேசாறுமுதலியன
காந்துதல். 4. To be hot with anger; to be inflamed; சீற்றங்ெகாள்ளுதல். அவள் திகிறாள். 5. To
perish; to be ruined; அழிதல். விைனயாவுந் தீவதுெசய்யும் (இரகு. அயனுதய. 32).

தீ³-த்தல் tī-, 11 v.-. [K. šī.] 1. To allow food to be charred in cooking; to burn; காந்தைவத்தல்.
2. To dry up water, as the sun; to cause humours to be absorbed in the body by means of
external application; to boil and dry fish so that it may keep; காயச் ெசய்தல். 3. To cause to
wither, as growing crops; பயிர்முதலியன கருகச்ெசய்தல். 4. To scar, cauterise; சுடுதல். (W.)

தீ&sup4; tī, . 1. [K. M. tī.] Fire, one of pañca-pūtam, q. v.; பஞ்சபூதங்களுள் ஒன்றாகிய ெநருப்பு.
வளித்தைலஇய தீயும் (புறநா. 2). 2. Lamp; விளக்கு. தீத்துரீஇயற்று (குறள், 929). 3. Sacrificial fire.
See ேவதாக்கினி. தீத்திறம் புரிந்ேதான் (சிலப். 11, 57). 4. Digesting heat. See சாட ராக்கினி.
(ைதலவ. ைதல.) 5. Anger; ேகாபம். மன்னர்தீ யீண்டு தங்கிைளேயாடு ெமரித்திடும் (சீவக. 250). 6.
Evil; தீைம. தீப்பால தான்பிறர்கட் ெசய் யற்க (குறள், 206). 7. Poison; விடம். ேவகெவந் தீநாகம்
(மணி. 20, 98). 8. Hell; நரகம். அழுக் காறு . . . தீயுழி யுய்த்துவிடும் (குறள், 168).

தீ&sup5; tī, n. Knowledge, understanding, intellect; ஞானம். தீதா வசவநிமலர் ெசல்வா (கந்தரத்.
31).-> धीः dhīḥ (a) Intellect, understanding

தீப்பி tīppi, n. Fire; ெநருப்பு. (யாழ். அக.)

தீப்பி tīppi -> தீப்பியம் tīppiyam, n. Flame; சுவாைல. (யாழ். அக.)

தீப்பி tīppi -> தீபம்¹ tīpam, n. 1. Lamp, light; விளக்கு. தூபநற் றீபம் ைவம்மின் (திருவாச. 9, 1). 2.
Lamp-stand; விளக்குத்தண்டு. (பிங்.) 3. The fifteenth nakṣatra. See ேசாதிநாள். (பிங்.) 4. See
தீபமரம். சிந்துரந் திலகந் தீபம் (இரகு. ஆற்று. 11).

தீபம்¹ tīpam,->दीप् dīp 4 Ā. 1 To shine, blaze, (fig. also); -2 To burn, be lighted; -3 To

glow, be inflamed or excited, increase (fig. also); . -4 To be fired with anger; -5 To be
illustrious.

தீபம்¹ tīpam,->दीपः dīpḥ1 A lamp, light;

தீபம்பார்-த்தல் tīpam-pār-, v. intr. < தீபம்¹ +. 1. To light lamps, as in a temple; ேகாயில்

முதலிய இடங்களில் விளக்கிடுதல். Nāñ. 2. To attend to lights, as in a temple; ேகாயில்
முதலியவற்றில் இட்டவிளக்ைக அவியாமற் பார்த்துக் ெகாள்ளுதல். Loc.

தீபகம் tīpakam, n. 1. Lamp, light; விளக்கு. 2. A figure of speech. See தீவகம்¹, 2. (தண்டி. 38,
உைர.) 3. Decoying bird or beast; பார்ைவவிலங்கு. ஒரு தீபகம்ேபால் வரு மண்ணல் (திருவிைள.
வர்தவூ. 46).

தீபதி tīpati, n. < தீ&sup4; + பதி. Fire-god; அக்கினி. (பிங்.)

தீபகம் tīpakam->தீபிைக tīpikai, n. Lamp; விளக்கு. (சங். அக.)->दीपक dīpaka. a. (-िपक

िपकाा f.) 1
Kindling, inflaming. -2 Illuminating, making bright. -3 Illustrating, beautifying, making
कः 1 A light, lamp;
illustrious. -4 Exciting, making intense; -क

தீ&sup4; tī,-> தீப்பி tīppi->தீபனம் tīpaṉam , n. 1. Stimulant, exciting agent; அதிகப்படுத்துவது.

இைசயுங் கூத்தும் காமத்திற்குத் தீபனமாகலின் (சீவக. 2597, உைர). 2. Hunger; பசி. கூர்த்த
தீபனங்கூடக் குறுகினர்க்கு ( சிவதரு. பாவ. 79)

தீபனம் tīpaṉam->दीपन dīpana. a. 1 Kindling, inflaming, &c. -2 Digestive, tonic. -3 Exciting,

animating, stimulating; -नमनम्् 1 Kind- ling, inflaming. -2 A tonic stimulating digestion. -3
Exciting, stimulating. -4 Lighting, illuminating. -5 Promoting digestion. -6 Saffron. -न नः see
दीपकः (4).

दीपनीय dīpanīya a. 1 To be lighted or set on fire. -2 Com- bustible, inflammable. -3

To be excited or stimulated.

दीिपका dīpikā 1 A light, torch; -2 (At the end of comp.) Illustrator. elucidator as in
तकर् दीिपका. -3 Moonlight

दीिपत dīpita. p. p. 1 Set on fire. -2 Inflamed. -3 IIIu- minated. -4 Manifested. -5

Excited, stimulated.

दीिपतृ dīpitṛ m. An illuminator, enlightener, P.III. 2.153.

दीिपन् dīpin. a. 1 Inflaming, kindling; -2 Illuminating. -3 Shining, bright.

दीप्त dīpta दीप्त p. p. 1 Lighted, inflamed, kindled; -2 Glowing, hot, flashing, radiant.
-3 Illuminated. -4 Excited, stimulated. -5 Luminous, bright;-6 Heated by the sun, exposed
to sunshine
 दीप्तकः dīptakḥ. A kind of disease of the nose

दीिप्तः dīptiḥ. f. 1 Brightness, splendour, brilliance, lustre. -2 Brilliancy of beauty,

extreme loveliness; -3 Lac. -4 Brass. -5 The flash-like flight of an arrow.

दीप्य dīpya a. 1 To be kindled, inflammable.

தீப்பி tīppi->தீப்பிரம் tīppiram, n. Brilliance; பிரகாசம். (யாழ். அக.)

தீப்பிரம் tīppiram->दीपर् dīpra a. Shining, brilliant, radiant, resplendent; -पर्

पर्ःः Fire.

தீப்பிரம் tīppiram->தீப்பிரயகம் tīppirayakam, n. See தீப்பியம், 1. (சங். அக.) தீப்பு tīppu, n. <
தீ³-. Scorching; blackening by fire; தீயாற் கருக்குைக. (சங். அக.)

தீமடு-த்தல் tī-maṭu- , v. intr. < id. +. 1. To kindle fire; ெநருப்பு மூட்டுதல். ெகாைலஞ ருைல
ேயற்றித் தீமடுப்ப (நாலடி, 331). 2. To throw into the fire; ெநருப்பிலிடுதல்

தீ&sup2-> தீய்¹-தல் tīy-, 4 v. intr. < தீ&sup4;.

தீய்²-த்தல் tīy-, 11 v. tr. Caus. of தீய்¹-. See தீ³-. ெகாதித்திைம தீய்த்ெதாளிர் ெசங்கண் (கூர்மபு.
அட்டமூர். 3).

தீய்¹tīy->தீய்வு tīyvu, n. Blighting of crops; பயிர் கரிந்துேபாைக.

தீயகம் tī-y-akam, n. < தீ&sup4; + அகம். Hell, as a place of fire; [ெநருப்புள்ள இடம்] நரகம்.
(W.)

தீய்¹tī-> தீயல் tīyal, n. . 1. That which is burnt in cooking, or over-cooked; சைமயலிற்

கருகினது. (W.) 2. A thick dry curry; ெபாரிக் கறி. (W.) 3. A kind of sauce; குழம்புவைக. Loc.

தீயல் tīyal->தீசல் tīcal, n. 1. That which is overcooked or burnt; சைமயலிற் கருகியது.

தீயல்வழி-த்தல் tīyal-vaḻi-, v. intr. < தீயல் +. To scrape off and eat the burnt part of that which
adheres to the pot, either from meanness or poverty; உேலாபத்தாலாவது வறுைம யாலாவது
சட்டிசுரண்டிக் காந்தலுணைவத் தின்னுதல். (W.)

தீ²->தீயவு tīyavu, n. See தீயல், 1. (W.)

தீவகம்¹ tīvakam, n. 1. Lighted lamp, flame; விளக்கு. 2. (Rhet.) Figure of speech in which a
word is construed with other words preceding or succeeding, of three varieties, viz.,
mutaṉilai-t-tīvakam, iṭainilai-t-tīvakam, kaṭainilai-t-tīvakam; முத னிைலத்தீவகம்,
இைடநிைலத்தீவகம், கைடநிைலத்தீவகம் என மூவைகப்பட்டு ஒரு ெசால் ஓரிடத்தினின்று பலவிடத்
துஞ்ெசன்று ெபாருள்விளக்கும் அணி. (தண்டி. 38.) 3. Decoy-bird, decoy-beast; பார்ைவ விலங்கு.
தீவக மாெமன வருவாய் வந்து (சிவப்பிர. பாயி. 8).

தீவட்டி tī-vaṭṭi, n. [T. diviṭi, K. Tu. dīvaṭi, M. tīpaṭṭi.] 1. Torch, flambeau; தீப்பந்தம். இருளறு
தீவட்டிக ெளண்ணில முன் ெசல்ல (பணவீடு. 76). 2. See தீவட்டித்தடியன்.

தீபம்¹ tīpam->தீவம்¹ tīvam, n. Lamp; விளக்கு ெசம்ெபாற் றீவங்க ளுமலிதர (ேகாயிற்பு. திருவிழா.3).

தீபம்¹ tīpam->தீவனம் tīvaṉam, n. 1. Appetite; பசி. 2. Food for animals; fodder, straw for
cattle; கால்நைடகளின் உணவு. Colloq.
தீ tī->தீவான்³ tīvāṉ, n. Wretched fellow deserving to be burnt alive; எரிக்கப்படத்தக்க அற்பன்.
இந்தத் தீவான் என்ன நிைல நிற்கிறான்?

தீபிைக tīpikai->தீவிைக tīvikai, n. Lamp. See தீபிைக. மீன்குழாத்தி ெனங்குத் தீவிைக (சீவக. 2325).

தீவிரம் tīviram , n. Sun's ray; சூரியகிரணம். (பிங்.)

தீத்தகம் tīttakam, n. Gold; ெபான். (யாழ். அக.)

தீ tī->தீத்தி tītti, n. (யாழ். அக.) 1. Brightness; ஒளி. 2. Beauty; அழகு. 3. Bell-metal;

ெவண்கலம்.

தீத்தி tītti-> தீத்தகம் tīttakam, n. Gold; ெபான். (யாழ். அக.)

தீ tī-> தீத்தம்¹ tīttam, n. தீத்தமுதைலந்தும் . . . வாய்த்தன (ைசவச. ெபாது. 332).-> தித்தம் tittam,
n. Effulgence; ஒளி. தித்த தவர் (ேமருமந். 1097).