Professional Documents
Culture Documents
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
ABSTRACT
Environmental Education is an activity which its duration, time, methods and limits are not
strictly defined and continues to be voluntary in nature, operating mainly by educators
initiatives. The implementation of the School Professional Orientation aimed to the full-scale
development of the pupils’ personalities and their preparation for a working citizen adult life.
By comparing the School Professional Orientation and Environmental Education
methodologies, as they have been operating for almost twenty years in Greece, it can be
concluded that both promote an active participation to learning and a critical approach to
knowledge. Based on this assertion, it will be attempted to prove theoretically and practically,
through implementations, that a diffusion of the School Professional Orientation into the
Environmental Education programme is possible, promising many benefits.
2
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Σε προηγούμενη εργασία μας [3] παρουσιάσαμε τις θεωρητικές συγγένειες που υπάρχουν
μεταξύ της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΠΕ) και του Σχολικού Επαγγελματικού
Προγραμματισμού (ΣΕΠ). Αποτελούν τις δύο παλιότερες εξωδιδακτικές δραστηριότητες του
ελληνικού σχολείου, που έρχονται ως συμπληρωματικές δράσεις του να βοηθήσουν στην
υλοποίηση των σκοπών του. Πράγματι, η φιλοσοφία της ΠΕ στο σύνολό της, ανεξάρτητα από
τα εξειδικευμένα αντικείμενα και τους ειδικότερους μαθησιακούς σκοπούς κάθε
προγράμματος στηρίζεται σε κοινές αρχές και επιδιώκει κοινούς ή παράλληλους με το ΣΕΠ
γενικούς και ειδικούς στόχους (Πίνακας 1 και Πίνακας 2). Ένα πρόγραμμα ΠΕ στοχεύει να
βοηθήσει το μαθητή να αναλύσει και να γνωρίσει τον εαυτό του, να ανακαλύψει τα
ενδιαφέροντά του, τις κλίσεις του, τις ικανότητές του, τις δεξιότητές του, να διαμορφώσει την
προσωπικότητά του, να αναπτύξει κριτική σκέψη και αντίληψη συλλογικής προσπάθειας και
συνεργασίας και να αναπτύξει την ικανότητα λήψης αποφάσεων. Μέσα από την έρευνα, την
επικοινωνία με την κοινότητα, την καλλιέργεια της δημοκρατικότητας και της φαντασίας, τη
δημιουργία ισότιμων σχέσεων, η ΠΕ διασφαλίζει τόσο τη θετική αυτοεικόνα των παιδιών όσο
και την απόκτηση γνώσεων.
Από την πλευρά του ο ΣΕΠ είναι μια συνεχής διαδικασία, που σκοπό έχει να βοηθήσει το
άτομο να γνωρίσει τον εαυτό του και να αξιοποιήσει τις ικανότητές ώστε να πάρει μια ορθή
εκπαιδευτική και επαγγελματική απόφαση. Ο ΣΕΠ βοηθάει τη φυσιολογική ανάπτυξη του
ατόμου, την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του και τη σωστή προσαρμογή. Επίσης, ΠΕ
και ΣΕΠ προάγουν την ενεργητική συμμετοχή στη μάθηση και την κριτική προσέγγιση της
γνώσης. Καθιστούν και οι δύο το μαθητή ικανό να αποκτήσει τις απαραίτητες Δεξιότητες
Ζωής και να συμμετέχει συνειδητά στα κοινωνικά δρώμενα ως ενεργός πολίτης.
Είναι, επομένως, για τον εκπαιδευτικό ενδιαφέρουσα παιδαγωγική πρόκληση να εργαστεί
αναπτύσσοντας ένα πρόγραμμα ΠΕ και διαχέοντας σε αυτό στοιχεία ΣΕΠ. Η προσέγγιση
αυτή έχει πολλαπλασιαστική δύναμη αφού επιτελεί ταυτόχρονα, συνδυαστικά και
διεπιστημονικά, στόχους τόσο της ΠΕ όσο και του ΣΕΠ.
Στην εργασία αυτή θα προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε αυτή τη θεωρητική άποψη και να
δείξουμε, μέσα από την παρουσίαση δύο προγραμμάτων ΠΕ, ότι είναι δυνατή στην πράξη,
παιδαγωγικά ενδεδειγμένη και πολλαπλά χρήσιμη η συνάντηση ΣΕΠ και ΠΕ. Στα
προγράμματα αυτά που πραγματοποιήθηκαν με μαθητές ΤΕΕ και αφορούν δύο κατεξοχήν
ελληνικά προϊόντα (το κρασί και το λάδι) έγινε διάχυση του ΣΕΠ. και αναδείχτηκε η
συγγένεια των δύο σχολικών δραστηριοτήτων και τα πολλαπλά οφέλη αυτής της σύνθετης
προσέγγισης.
2.1. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ
2.1.2. Ελιά και λάδι, από τον ελαιώνα στο τραπέζι μας.
3.1. Αποτελέσματα προγράμματος «Κρασί, από τον αμπελώνα στο τραπέζι μας».
Επίσης, η εργασία αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του σχολείου μας και με αφίσα
ενημερώσαμε τα σχολεία και την τοπική κοινωνία. Τέλος, το κρασί διατέθηκε στο σύλλογο
καθηγητών, στους γονείς και στη τοπική κοινωνία.
3.2. Αποτελέσματα προγράμματος «Ελιά και λάδι, από τον ελαιώνα στο τραπέζι μας».
Στις επισκέψεις που πραγματοποίησαν οι μαθητές, στο πλαίσιο και των δύο
προγραμμάτων, παρατήρησαν διαδικασίες παραγωγής και εργασίας από επαγγελματίες στους
7
χώρους δουλειάς τους και συζήτησαν μαζί τους. Οι συνεργασίες αυτές προσέφεραν στους
μαθητές με τρόπο βιωματικό, λειτουργώντας ως ζωντανή πληροφόρηση, γνώσεις και
δεξιότητες για μια πληθώρα επαγγελμάτων που εμπλέκονται τόσο στην καλλιέργεια του ελιάς
όσο και στην παραγωγή και προώθηση του λαδιού και βρώσιμων ελιών επίσης άνοιξαν το
σχολείο στην κοινωνία και στην αγορά εργασίας. Δίνουμε μόνο παραδειγματικά έναν μη
εξαντλητικό κατάλογο των επαγγελμάτων με τα οποία ήρθαν σε επαφή οι μαθητές:
ειδικοί επιστήμονες (βοτανικοί, γεωπόνοι, χημικοί, περιβαλλοντολόγοι, μηχανικοί,
αρχιτέκτονες, μηχανολόγοι, τεχνολόγοι, ψυχολόγοι και γιατροί),
καλλιεργητές ελιάς και αμπελιού,
παραγωγοί τοπικών προϊόντων,
ελαιοπαραγωγοί και οινολόγοι
συσκευαστές και πωλητές προϊόντων,
εστιάτορες, μάγειροι και συγγραφείς βιβλίων με τοπικές συνταγές,
ιδιοκτήτες καταστημάτων,
λαογράφοι και ξεναγοί ειδικευμένοι στη λαογραφία,
αρχαιολόγοι και εργαζόμενοι σε μουσεία,
τυπογράφοι, μακετίστες και γραφίστες,
εικαστικοί καλλιτέχνες και ηθοποιοί,
3.4. Συζήτηση
Όλα τα παραπάνω παραδοτέα είναι μέρος των αποτελεσμάτων των προγραμμάτων και
χρησιμοποιήθηκαν και θα χρησιμοποιηθούν για τη διάδοσή τους. Και όλα μαζί δείχνουν ότι
και τα δύο προγράμματα άνοιξαν το σχολείο στην ευρύτερη κοινωνία. Όμως, πέρα από τα
χειροπιαστά, υλικά αποτελέσματα των προγραμμάτων συνέβησαν πολλά στο νου και στην
καρδιά τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών. Πιο συγκεκριμένα:
Οι μαθητές απόκτησαν επαφή με τα προβλήματα του περιβάλλοντος, είτε άμεσα είτε
έμμεσα, και προσπάθησαν να δώσουν λύσεις [10]. Επίσης, συνεργάστηκαν με φορείς της
τοπικής ή ευρύτερης κοινωνίας (σύλλογο γονέων, δήμο, δημόσιες υπηρεσίες, αγορά
εργασίας, επαγγελματίες). Είχαν, έτσι, την ευκαιρία να προετοιμαστούν για τον κόσμο των
«μεγάλων» αλλά και να τον κρίνουν προετοιμαζόμενα για τη «διόρθωση» και την «αλλαγή»
των κακώς κείμενων [9].
Οι εκπαιδευτικοί συμμετέχοντας σε τέτοια προγράμματα είχαν τη δυνατότητα να
ξεφύγουν από το κλίμα της δασκαλοκεντρικής διδασκαλίας που είναι το επικρατέστερο
γνώρισμα της σχολικής μας πραγματικότητας [11]. Πλησίασαν τους μαθητές και τους
προσέφεραν τον άλλο, ανθρώπινο δάσκαλο, που θα εκτιμήσει τις ιδιαίτερες ικανότητές τους
πέρα από την επίδοσή τους στα μαθήματα του αναλυτικού προγράμματος [1]. Γεύτηκαν μια
ισότιμη σχέση μαζί τους, χωρίς τα «πρέπει» της ιεραρχικής δομής του καθημερινού σχολείου.
4. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ