ANTAPIΥΔ
Αυξημένες ευκαιρίες
Αυξημένα καθήκοντα
α αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών αντανα­
κλούν αντιφατικές τάσεις. Από τη μία πλευρά αποτυπώ­
θηκε η αντίθεση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων
στον τρόπο διακυβέρνησης όπως ασκήθηκε το προηγούμενο
χρονικό διάστημα από την ΝΔ. Από την άλλη η αποστοίχιοη -
διαλυτοποίηση του μπλοκ της ΝΔ συνοδεύτηκε παράλληλα με
την εντυπωσιακή σε εύρος διαφορά με το ΠΑΣΟΚ η οποία οδή­
γησε και σε ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Μία εξέλιξη
που δημιουργεί ορισμένες προϋποθέσεις για κυβερνητική στα­
θερότητα, η οποία ήταν άλλωστε και το ζητούμενο για το συνα­
σπισμό εξουσίας για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ιδιαίτερα α­
πό τον Δεκέμβρη και έπειτα.
Αλλωστε η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία δεν συνοδεύθηκε
από κάποιες ουσιαστικές δεσμεύσεις απέναντι στα λαϊκά στρώ­
ματα, ιδιαίτερα στα βασικά ζητήματα της ταξικής πάλης όπως οι
ιδιωτικοποιήσεις (ΟΤΕ, ΟΛΠ κ.λ.π.), οι εργασιακές σχέσεις, η κα­
ταστολή και την εκπαιδευπκή αναδιάρθρωση. Αντίθετα σηματο­
δοτεί μία προσπάθεια σταθεροποίησης των νεοφιλελεύθερων
πολιτικών απένανπ στις λαϊκές αντιστάσεις, τουλάχιστον στα
βασικά μέτωπα.
Πέρα από κάποια μέτρα εξωραϊσμού της σημερινής κυρίαρχης
πολιτικής, και "εκσυγχρονισμού" σε σχέση με τις "ακραίες" συ­
μπεριφορές της ΝΔ. στα βασικά ζητήματα η κυβέρνηση δείχνει
γρήγορα δείγματα γραφής.
Με πρόσχημα πς δεσμεύσεις απένανπ στη Ε.Ε. και με ουσιαστι­
κή αιτία την προσπάθεια υπέρβασης της οικονομικής κρίσης με
μετακύληση των βαρών σε εργαπκά και μικροαστικά στρώματα,
ετοιμάζεται ένα νέο κύμα καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, νέο
πακέτο λιτότητας, αλλά και η υλοποίηση της πολιτικής της ΝΔ.
στα ζητήματα των ιδιωτικοποιήσεων και την εκπαίδευση.
Η πόλωση της πολιτικής σκηνής σε σχέση με την περίοδο 2007
- 2008 συμπίεσε το ειδικό βάρος της αριστεράς ένανπ του ΠΑ­
ΣΟΚ, στο βαθμό που ακολούθησε την ίδια πολιπκή εκλογικι-
σμού και ενσωμάτωσης εντός των ορίων που θέτει το σύστημα
Η υποχώρηση της αριστεράς είναι αναμφίβολη και σε ποσο­
στιαίο επίπεδο κυρίως όμως σε επίπεδο εκλογικής επιρροής. Ό­
σο οι σχηματισμοί της αριστεράς δεν μπορούν να απαντήσουν
επαρκώς σης ασπκές στρατηγικές τόσο αυτή η οριοθέτηση
τους σε πολιτικό επίπεδο θα εντείνεται.
Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ στο φόντο των αντιφάσε­
ων της κρίσης που εκδηλώθηκε μετά τις ευρωεκλογές, αποτυ­
πώνει την κυριαρχία μίας δεξιάς πολιτικής στροφής. Η έμμεση
στήριξη στοιχείων της κυβερνητικής κατασταλτικής πολιτικής, η
αποδοχή ορισμένων μέτρων για το περιβάλλον ως θεπκών, η υ­
ποτονική ανππολίτευση σε ζητήματα όπως τα stage, αλλά και ό-
π προσέτρεξε να υπογράψει, την προσπάθεια συγκρότησης
Κ.Σ. της ΕΦΕΕ, δεν αντιστοιχούν στις πιέσεις που δέχεται άμε­
σα μετά πς εκλογές αλλά σε μια συνολικότερη πολιπκή μετα­
τόπιση.
Το ΚΚΕ εισέπραξε φθορά οφειλόμενη σε δύο παράγοντες. Τη
γενικότερη πίεση που ασκεί η στρατηγική του κεφαλαίου, απο­
διοργανώνοντας την πολιτική έκφραση των λαϊκών τάξεων προς
τα αριστερά, αλλά και τα αποτελέσματα της στάσης του ενάνπα
στο κοινωνικό κίνημα του Δεκέμβρη. Η αδυναμία ανάπτυξης πο-
λιπκών και κοινωνικών παρεμβάσεων που να στοιχίζουν λαϊκές
μάζες και να αλλάζουν το συσχετισμό δυνάμεων και ο διεμβολι-
σμός του κοινωνικού ακροατηρίου του -συνέπεια της πολιτικό ι­
δεολογικής του στρατηγικής - από συντηρητικές πολιτικές αντι­
λήψεις θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις την εκλο­
γική του απήχηση.
1

Κομ­
βικά η πολι­
τική και κοινωνι­
κή συγκυρία μετά
τα αποτελέσματα
των εκλογών χαρα­
κτηρίζεται κυρίαρχα
από:
- Την αποφυγή από την
πλευρά της άρχουσας
τάξης μετατροπής της πο­
λιτικής - οικονομικής κρίσης
σε κρίση εκπροσώπησης
- Την σχετική σταθεροποίηση του πο­
λιτικού συστήματος και την άμεση επιδίωξη από την πλευρά
του αστισμού της σταθεροποίησης των νεοφιλελεύθερων πολι­
τικών απέναντι στις λαϊκές αντιστάσεις και διεκδικήσει. Στρατη­
γική η οποία εκφράζεται με την ιδιαίτερη επιθετικότητα που δεί­
χνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, απέναντι σε μια σειρά λαϊκές κα­
τακτήσεις και δικαιώματα.
- Την πολιτική υποχώρηση και δεξιά μετατόπιση της κοινοβου­
λευτικής αριστεράς
- Τη συνέχιση με ανπ'στοιχη αν όχι μεγαλύτερη ένταση της οι­
κονομικής κρίσης στην Ελλάδα με σοβαρές επιπτώσεις στα ερ­
γαζόμενα στρώματα και στους ανέργους.
Η παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα μέτωπα πάλης
Το αποτέλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στις βουλευτικές εκλογές, έχει
δυο όψεις μία θετική και μία πιο πραγματιστική. Οι 25.000 ψή­
φοι και το 0,36 % είναι ο μεγαλύτερος αριθμός ψήφων και το υ­
ψηλότερο ποσοστό που έχει αποτυπώσει σχηματισμός της ά­
κρας αριστεράς ιστορικά στην Ελλάδα. Ακόμα περισσότερο α­
ποτυπώνει ένα υπαρκτό πολιτικό δίκτυο, και μία πολιτική φυσιο­
γνωμία που μπορεί να μην είναι περιθωριακή.
Από την άλλη πλευρά το αποτέλεσμα αυτό αν εξεταστεί σε μα­
κροπρόθεσμο ορίζοντα δεν συνιστά ούτε μπορεί να αποτελέσει
βάση για την αναφορά της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στη
κεντρική πολιτική σκηνή.
Εξακολουθεί στο ίδιο βαθμό με το παρελθόν να είναι αναντί-
στοιχο με την κοινωνική της εμβέλεια σε μια σειρά χώρους και
πολιτικά μέτωπα.
Αυτό ισχύει περισσότερο, στο βαθμό που η στασιμότητα του
2
μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συν­
δυάζεται με την συρρί­
κνωση των ποσοστών
της αριστεράς καθώς
και τη δεξιά μετατόπι­
ση του ΣΥΡΙΖΑ, την
οποία θα μπορούσε
εν μέρει να αξιοποι­
ήσει εκλογικά.
Το αποτέλεσμα αυ­
τό πρέπει να μας κά­
νει να σταθούμε με
μεγαλύτερη ενάργεια
πάνω στην ανάγκη οικοδό­
μηση της πολπικής ενότητας
της ανπκαππΌλιστικής αριστεράς,
την απαπηση της ανάπτυξης μακροπρό­
θεσμων πολιπκό οργανωτικών σχέσεων με τα
κοινωνικά στρώματα που θέλει να εκπροσωπήσει σε χώ­
ρους εργασίας, σε χώρους νεολαίας και σε τοπικό επίπεδο. Κυρί­
ως στην ανάγκη για την διαμόρφωση και ανάπτυξη πολπικό ιδεο­
λογικού λόγου που να αφορά μαζικές κοινωνικές κατηγορίες και
όχι ιδεολογικές εμμονές μικρών πολπικών κύκλων.
Παρ όλ' αυτά το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί αναμφίβολα να
παίξει σταθεροποιητικό ρόλο για την περαιτέρω ανάπτυξη της
ΑΝΤΑΡΣΥΑ που σήμερα αποτελεί αντικειμενικά το βασικό σχή­
μα που μπορεί να υποστηρίξει την ανάπτυξη της πολιτικής πρα­
κτικής της αντικαπιταλιοτικής αριστεράς. Κυρίως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ,
πρέπει να εμβαθύνει στην ενοποίηση της πρακτικής στα βασι­
κά κοινωνικά μέτωπα ενώ το επόμενο χρονικό διάστημα, πρέπει
να αναλάβει πολιτικές πρωτοβουλίες. Κατά την άποψη μας τα
ζητήματα που πρέπει να αναδείξει και να κινηθεί με συντονισμέ­
νο τρόπο είναι τα ακόλουθα:
1 Το μέτωπο αντίστασης στην επιδείνωση των συνθη­
κών στους χώρους δουλειάς, με τις απολύσεις, την καθήλωση
των αμοιβών και την εντατικοποίηση της εργασίας. Και σε αυτό
το ζήτημα οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πρέπει να ξεκινήσουν μί­
α πλατιά καμπάνια που να αναπτύσσεται σε κοινωνικούς χώ­
ρους και σε τοπικό επίπεδο, να αξιοποιούν τα συνδικάτα, αλλά
και μορφές όπως οι επιτροπές αγώνα - συντονιστικά έτσι ώστε
να οικοδομείται ένα μαζικό μέτωπο απέναντι στις τάσεις ανα­
διάρθρωσης. Εξάλλου, η νέα κυβέρνηση, επιχειρεί να εντείνει
την επίθεση σε μεγάλα τμήματα των νέων μισθωτών στρωμά­
των της εργατικής τάξης και ευρύτερα των εργαζομένων. Όχι
μόνο δεν υποχωρεί μπροστά στους κοινωνικούς αγώνες και α-
νπστάσεις, που αφορούσαν στις ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών, νέ­
οι κανονισμοί ΔΕΚΟ, αλλά και ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ε-
πινοικίαση εργαζομένων, αλλά ανοίγει άμεσα κεντρικά μέτωπα
με τις δυνάμεις της εργασίας, όπως η απόλυση δεκάδων χιλιά­
δων εργαζομένων με καθεστώς stage, αλλά και συμβασιούχων
έργου και χρόνου. Πρόκειται για ένα από το κεντρικά μέτωπα
της ταξικής πάλης για την επόμενη περίοδο που θα κρίνει και
τις δυνατότητες της νέας κυβέρνησης να προχωρήσει σε μια
σειρά αναδιαρθρώσεων όπως τις σχεδιάζει αλλά και της επι­
βάλλονται από την συγκυρία. Παράλληλα πρέπει να επιλεγούν
συγκεκριμένοι εργασιακοί χώροι που βρίσκονται στην αιχμή
της επίθεσης του κεφαλαίου, ή όπου υφίστανται οι δυνατότη­
τες για την οικοδόμηση αντιστάσεων, που να αλλάζουν τους
συσχετισμούς. Χώροι, όπως της εκπαίδευσης, ή οι ΔΕΚΟ, ή
Α.Ε. του δημοσίου, αλλά και εργασιακοί χώροι που αντιμετωπί­
ζουν το φάσμα μαζικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα.
 2. Το μέτωπο του ασφαλιστικού όπου η κυβέρνηση ε­
πιχειρεί να ολοκληρώσει την αντιδραστική αναδιάρθρωση που
ξεκίνησε η Ν.Δ. με περικοπές συντάξεων, αυξήσεις ορίων ηλικί­
ας και συμπίεσης των μικροαστικών στρωμάτων.
3.Τήν αυταρχική αναδιοργάνωση του εκλογικού συ­
στήματος. Είναι ένα μέτωπο στο οποίο οι δυνάμεις της άκρας
αριστεράς δεν είναι μαθημένες να παρεμβαίνουν, γιατί σε με­
γάλο βαθμό δεν τις αφορά άμεσα ή και γιατί εν πολλοίς κινού­
νται αντανακλαστικά, πάνω στα κοινωνικά μέτωπα. Ωστόσο μια
τέτοια μεταβολή θα αναδιατάξει τον ταξικό συσχετισμό δυνά­
μεων. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει άμεσα να αναλάβει πρωτοβουλίες
για να αναδείξει το ζήτημα σε όλες τις πτυχές και μέσα στους
κοινωνικούς χώρους αλλά να επιχειρήσει να κινηθεί από κοινού
με τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς. Στόχος της πρέπει να εί­
ναι να αξιοποιηθούν και οι αντιφάσεις των ασηκών πολιτικών
δυνάμεων που μπορεί να αναδειχθούν στο συγκεκριμένο θέμα.
4.Το μέτωπο της πειθάρχησης - καταστολής. Η ανά­
πτυξη ενός τέτοιου μετώπου απένανη στην κατασταλτική δια­
χείριση των κοινωνικών αγώνων αλλά και στην άνοδο των αντι­
δραστικών ιδεολογημάτων, είναι κρίσιμο ζήτημα για την αντικα-
πιταλιστική αριστερά, διότι εκτός των άλλων αφορά άμεσα
στην ανάπτυξη των δικών της πολιτικών πρακτικών. Μία ευρύ­
τερη εμπέδωση των κατασταλτικών πρακτικών όπως επιδρά το
σύνολο των πολιτικό ιδεολογικών πρακτικών της ανπκαπιταλι-
στικής αριστεράς. Μία τέτοια πολιτική προσπάθεια δεν μπορεί
να περιορισθεί μόνο στις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αρι­
στεράς, ούτε μόνο σε κεντρικές πολιτικές παρεμβάσεις. Είναι
απαραίτητη η οικοδόμηση ενός κοινωνικού μετώπου το οποίο
να αναπτύσσεται και σε κοινωνικούς χώρους και σε τοπικό επί­
πεδο, σε συντονισμό εφ όσον είναι δυνατό με τις υπόλοιπες δυ­
νάμεις της αριστεράς αλλά ακόμα σε επίδραση στον λαϊκό κό­
σμο που επηρεάζει το ΠΑΣΟΚ.
5.Το μέτωπο της καπιταλιστικής διαχείρισης του χώ­
ρου και της οικολογικής κρίσης. Στις συνθήκες της οικονομικής
κρίσης εντείνονται οι δομικές τάσεις του καπιταλιστικού τρό­
που παραγωγής για την διαρκή και άναρχη επέκταση των καπι­
ταλιστικών οικονομικών σχέσεων πάνω στο φυσικό χώρο. Οι
πιέσεις για την καπιταλιστική αξιοποίηση του, με καταστροφι­
κές συνέπειες σε αυτή τη φάση θα οξύνονται. Ιδιαίτερο στοιχεί­
ο της κρατικής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο θα αποτελέσουν
και οι αλλαγές στο χάρτη της τοπικής αυτοδιοίκησης με την ε­
φαρμογή του Καποδίστρια 2, την ενοποίηση περιφερειών και
δήμων και την ανάληψη ευρύτερων κρατικών αρμοδιοτήτων.
Πρόκειται για ένα μέτωπο όπου υπάρχουν οι δυνατότητες για
πλατιές λαϊκές συσπειρώσεις, για την ανατροπή συγκεκριμέ­
νων πολιτικών και επιλογών του κεφαλαίου το οποίο αφορά ά­
μεσα τις συνθήκες ύπαρξης και διαβίωσης των λαϊκών στρωμά­
των και μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη συγκρότηση κοι­
νωνικών συμμαχιών. Υπό αυτή την έννοια έχει ιδιαίτερη σημασί­
α και ο ρόλος που θα διαδραματίσει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη μάχη των
επερχόμενων δημοτικών εκλογών. Η γνώμη μας είναι ότι πρέ­
πει να στηριχθούν αντικαπιταλιστικά τοπικά δημοτικά σχήματα
και να δημιουργηθούν άλλα, ως σχήματα κοινωνικών χώρων και
όχι ως τοπικές πτέρυγες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε δε νομαρχιακό ε­
πίπεδο να επιχειρηθεί η κοινή κάθοδος όλων αυτών των σχημά­
των σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο.
6.Το μέτωπο της εκπαίδευσης. Το επόμενο χρονικό
διάστημα η κυβέρνηση θα σταθμίσει την πολιτική της ανάλογα
με τις αντιδράσεις του φ.κ. αλλά και τα υπόλοιπα μέτωπα στην
πολιτική της. Ως προς το ζήτημα των ΚΕΣ, δεν φαίνεται να υ­
πάρχει κάποια αναδίπλωση, αλλα πιθανότατα μία σχετική καθυ­
στέρηση. Ανοιχτό ανάλογα με τις αντιδράσεις του φ.κ. και τις
κοινωνικό πολιτικές συμμαχίες, στο εσωτερικό του πανεπιστη­
μίου (τη στήριξη από την καθηγητική γραφειοκρατία και τις α­
στικές παρατάξεις) θα είναι ο βαθμός εφαρμογής των πειθαρ­
χικών και εντατικοποιητικών διατάξεων του νόμου πλαισίου.
Φαίνεται ότι ακριβώς, στο πλαίσιο της συγκρότησης πολιτικών
συμμάχων και ταυτόχρονης περιθωριοποίησης των ριζοσπα­
στικών τμημάτων κινήθηκε η προσπάθεια της κυβέρνησης ως
πρώτη κίνηση για την συγκρότηση του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ μια βδο­
μάδα μετά την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας.
Για μία δημοκρατική συγκρότηση
και πολιτική ανάπτυξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Στο πεδίο της οργανωτικής και πολιτικής της συγκρότησης, η
ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να κινηθεί το επόμενο χρονικό διάστημα με
έναν διπλό στόχο:
Α. Τη διαδικασία εμβάθυνσης της πολτπκής-ιδεολογικής ενότητας
Β. Την ενίσχυση της δημοκρατίας στο εσωτερικό της.
Ο στόχος αυτός με κανέναν τρόπο δεν μπορεί και δεν πρέπει
να αποτελέσει αιτία απομόνωσης από τα κοινωνικά μέτωπα της
περιόδου. Ανπ'θετα: Τα μέτωπα τα οποία περιγράψαμε παρα­
πάνω θα πρέπει να αποτελούν το πεδίο μέσα στο οποίο θα δο­
κιμάζεται αν η τακτική και στρατηγική του εγχειρήματος επιτυγ­
χάνει νίκες και διευρύνει την απήχηση του σε κοινωνικά ακροα­
τήρια. Στο σύνολο άλλωστε αυτών των μετώπων θα πρέπει να
ενισχύεται η κοινή ιδεολογικοπολιτική πρακτική.
Πιο συγκεκριμένα σχετικά με τις επόμενες πρωτοβουλίες η
ΑΝΤΑΡΣΥΑ:
- Πρέπει να επιδιώξει την ενεργοποίηση της πολιτικό ιδεολο­
γικής συζήτησης στο εσωτερικό της αλλά όχι μόνο. Μία πρω­
τοβουλία η οποία θα μπορούσε να αναληφθεί θα ήταν η διε­
ξαγωγή διημέρου με θεματολογία α) ελληνικός κοινωνικός
σχηματισμός πολιτική και κοινωνική συγκυρία β) κρίση - ερ­
γατική τάξη - λαϊκά στρώματα - εργατικό κίνημα. Μία τέτοια
πρωτοβουλία δεν θα αφορούσε μόνο μία στενή συζήτηση
πολιτικών στελεχών και "διανοούμενων" της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Θα
πρέπει να ανοίγεται σε επίπεδο κοινωνικού και συνοικιακού
χώρου της ΑΝΤΑΡΣγΑ, όπου να αναπτύσσονται παρεμβάσεις
με τη μορφή προσυνεδριακού διαλόγου, θεματικών συζητή­
σεων και μαζικών συμμετοχών. Ανάλογα επίσης και με τις ε­
ξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να κληθεί να συμμετάσχει α­
νένταχτο και οργανωμένο δυναμικό που τοποθετείται στα α­
ριστερά αυτού του σχηματισμού.
Η σταδιακή έκδοση των παρεμβάσεων πριν και μετά την διε­
ξαγωγή του διημέρου θα βοηθούσε στην διάχυση της συζή­
τησης στο σύνολο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και σε ένα ευρύτε­
ρο πολιτικό ακροατήριο.
- Το επόμενο έτος και σε συνάρτηση με τις πολιτικό ιδεολο­
γικές συγκλίσεις και τις κοινές πρωτοβουλίες η ΑΝΤΑΡΣΥΑ
πρέπει να αποκτήσει μέλη, ανεξάρτητα αν είναι ανένταχτοι ή
οργανωμένοι αγωνιστές.
Τα μέλη θα εντάσσονται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ατομικά ανεξάρτη­
τα αν είναι μέλη οργανώσεων και θα πρέπει κατ αρχήν να κα­
τανέμονται και να δραστηριοποιούνται σε επιτροπές βάσης,
σε τοπικό, κλαδικό αλλά και σε επίπεδο κοινωνικού χώρου.
Θα μπορούν να δραστηριοποιούνται πολιτικά σε περισσότε­
ρο από μία επιτροπές εφ όσον το επιθυμούν αλλά θα συμμε­
τέχουν στη λήψη αποφάσεων ή στην εκλογή οργάνων μόνο
σε μία που θα έχουν επιλέξει, με βάση την αρχή ένα μέλος -
μία ψήφος.
3
- Οι επιτροπές βάσης θα πρέπει να εκλέξουν συντονιστικά όργα­
να, με μικρό χρόνο υπευθυνότητας (π.χ. για έξη μήνες ή ένα χρό­
νο) έτσι ώστε να μην αναπαράγονται σταθερές αναλήψεις ευθυ­
νών ή και να μην καταπνίγεται η παρουσία πολπικών τάσεων που
είτε δεν είναι οργανωτικά ισχυρές ή είναι μειοψηφικές.
- Θα πρέπει να διαμορφώνονται τέτοιες δομές που να δίνουν τη
δυνατότητα σε όλο αυτό το οργανωμένο και ανένταχτο δυναμι­
κό το οποίο κινείται σε πολιτικά και κοινωνικά μέτωπα κατακερ­
ματισμένο και με χρονικές και χωρικές ασυνέχειες να κινηθεί συ­
ντονισμένα μέσα στους κοινωνικούς αγώνες σε σύνδεση και
προς τις λαϊκές μάζες και να τονίζεται ο πανελλαδικός χαρακτή­
ρας του.
- Από την επόμενη χρονιά και μετά θα πρέπει να συγκρατηθεί πα­
νελλαδικό σώμα - συνέλευση που θα να συνεδριάζει ανά τακτά
χρονικά διαστήματα, (τρίμηνο ή εξάμηνο) αλλά και σε έκτακτες
περιπτώσεις. Το πανελλαδικό σώμα μπορεί να αποτελείται από
500 - 600 μέλη που θα εναλλάσσονται π.χ. ανά μία ή δύο πανελ­
λαδικές συνελεύσεις. Σε μα πρώτη φάση μπορεί να συγκροτεί­
ται κατά πλειοψηφία (π.χ. κατά 80%) από αιρετούς και ανακλη­
τούς εκπροσώπους των επιτροπών βάσης (τοπικών και κοινωνι­
κών χώρων / κοινωνικών κατηγοριών) που θα εκλέγονται με βάση
την απλή αναλογική με μία μαζική ανππροσώπευση (π.χ. 1 εκπρό­
σωπος ανά πέντε μέλη) και με την δυνατότητα υπερψήφισης μι­
κρού αριθμού (σε σχέση με τον αριθμό προς εκλογή) υποψηφίων
από τα μέλη, ώστε να ανππροσωπεύονται κατά το δυνατόν όλα
τα ρεύματα αλλά και ανένταχτοι αγωνιστές.
Είναι σκόπιμο επίσης όπως σε ένα αρχικό στάδιο όπως συγκρο­
τείται και (π.χ. κατά 20%) από εκπροσώπους των οργανώσεων
που συμμετέχουν στο ΑΝΤΑΡΣΥΑ (που θα κατανέμονται είτε ισό­
τιμα, είτε με μία εύλογη αναλογία ανάλογα με το πολτπκό οργα­
νωτικό βάρος κάθε οργάνωσης). Σε μία πρώτη φάση η συμμετο­
χή των οργανώσεων και με εκπροσώπους σε ένα τέτοιο σώμα
διευκολύνει τις μικρότερες οργανώσεις που δεν έχουν την ίδια
πανελλαδική και αριθμητική δικτύωση να εκπροσωπηθούν, ενώ
παράγει μία εγγύηση για την αποφυγή συνολικών αποκλεισμών.
Δημιουργεί επίσης δυνατότητες για τη συμμετοχή σε μεταγενέ­
στερο στάδιο και άλλων οργανώσεων στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ που σήμε­
ρα δεν εντάσσονται σε αυτήν. Σε ένα δεύτερο στάδιο όταν η Α­
ΝΤΑΡΣΥΑ θα έχει σταθεροποιηθεί περαιτέρω το πανελλαδικό
σώμα θα μπορεί στο σύνολο του να συγκροτείται από εκπροσώ­
πους των επιτροπών βάσης. Σταδιακή θα πρέπει να είναι και η με­
ταφορά αποφασισπκού χαρακτήρα αποφάσεων στις τοπικές ε­
πιτροπές και κυρίως στα πανελλαδικά σώματα από το κεντρικό
συντονιστικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
- Το κεντρικό συντονιστικό του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα πρέπει να διευ­
ρυνθεί, (π.χ. στα 40 μέλη) να συμπεριλαμβάνει σε μεγαλύτερο
βαθμό, ανένταχτο δυναμικό (π.χ. κατά το 1 / 3) και να συνδέεται
ως προς τη συγκρότηση και την πολπτκή κατεύθυνση του με τα
αποτελέσματα των πανελλαδικών συνελεύσεων.
Σταδιακά θα πρέπει να εκλέγεται από πανελλαδικό σώμα και να
επανεκλέγεται και αυτό σε σχεπκά εύλογο χρονικό διάστημα
(π.χ. ανά έτος). Μέχρι την εκλογή του από πανελλαδικό σώμα θα
πρέπει να συμμετέχουν αναλογικά εκπρόσωποι των οργανώσε­
ων (π.χ. με μία αναλογία όπως αυτή με την συγκρότηση του ευ-
ρωψηφοδελτίου) και ανένταχτοι αγωνιστές που να εκφράζουν
κατά προτίμηση τοπικούς και κλαδικούς χώρους.
- Οι δομές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, (επιτροπές βάσης, Κεντρικό Συντονι­
στικό, Πανελλαδικό Σώμα) θα πρέπει να επιδιώκουν να λειτουρ­
γούν συνθετικά και με συναίνεση. Ωστόσο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θα πρέ­
ΑΡιστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση
πει να εχει
την δυνατότητα
να αποφασίζει σε ση­
μαντικά ζητήματα. Μία
δικλείδα ασφαλείας
θα ήταν οι αποφά­
σεις να λαμβάνο­
νται με ισχυρή
πλειοψηφία 2/3
ώστε να επιδιώ­
κεται η συναίνε­
ση και η σύνθε­
ση, αλλά και να
υπάρχει η δυνα­
τότητα ισχυρού βέ­
το για ζητήματα τα ο­
ποία προβληματίζουν
σημαντικό δυναμικό του
σχήματος.
- Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ΑΝΤΑΡ­
ΣΥΑ δεν αποτελεί αυτή τη στιγμή, ούτε μπορεί να αποτελέσει ε­
νιαία οργάνωση, ή ενιαίο κόμμα. Μπορεί όμως να αποτελέσει
ένα πολιτικό κοινωνικό μέτωπο - συσπείρωση, με προωθημένα
πολιτικά και ιδεολογικά στοιχεία ενότητας.
Σήμερα την συγκροτούν πολλές διαφορετικές οργανώσεις και
ανένταχτοι αγωνιστές, ορισμένες με αποκλίνουσες σε σημαντι­
κά ζητήματα απόψεις. Φιλοδοξία της πρέπει να είναι η περαιτέ­
ρω διεύρυνση της και με άλλες οργανώσεις, αλλά και η παρέμ­
βαση από κοινού στα μέτωπα πάλης και με οργανώσεις της ευ­
ρύτερης αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Για αυτό το λόγο όλα
τα βήματα που θα κάνει θα πρέπει να είναι προσεκτικά, σταθε­
ρά και σταδιακά και να διασφαλίζουν χώρο ύπαρξης και πολιτι­
κής δράσης στις επιμέρους συνιστώσες χωρίς παράλληλα, να
επιδρούν παραλυτικά στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρέπει να δώσει πρώ­
τα έμφαση στην πολιτική συζήτηση και στις πολιτικές πρωτο­
βουλίες και μεταγενέστερα στην οργανωτική συγκρότηση της.
Σε αυτά που προτείνουμε παραπάνω ένα εφικτό και εύλογο
χρονοδιάγραμμα θα ήταν α) οργάνωση του διημέρου στα τέλη
Γενάρη β) συγκρότηση των επιτροπών βάσης και εκλογή συ­
ντονιστικών επιτροπών και εκπροσώπων για το πανελλαδικό
σώμα από τον Γενάρη μέχρι το Μάρτη γ) συνεδρίαση του πα­
νελλαδικού σώματος, χάραξης κατεύθυνσης και εκλογής κε­
ντρικού συντονιστικού το Απρίλιο του 2010 δ) πειραματική έκ­
δοση εντύπου τον Γενάρη και τον Φλεβάρη του 2010.
- Ως προς τις πολιτικές σχέσεις που είναι δυνατόν να αναπτύ­
ξει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πρέπει να επιδιωχθεί αλλά με σταθερά και
σταδιακά βήματα. Σε μία πρώτη φάση, πρέπει να δοθεί έμφα­
ση στην κοινή πολιτική δράση μέσα στα μέτωπα και πιθανότα­
τα στην συγκρότηση κοινών πολιτικό ιδεολογικών συζητήσεων.
Εάν σε αυτά τα επίπεδα αναπτυχθούν κοινές στάσεις τότε είναι
δυνατόν να διερευνηθεί μία διεύρυνση του μετώπου είτε προς
πολιτικές δυνάμεις, του χώρου της άκρας αριστεράς, είτε προς
άλλες πολιτικές δυνάμεις ανάλογα με τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο πρέπει να είναι διαυγές, ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δεν αποτε­
λεί σχήμα μίας χρήσης αλλά συνιστά αυτή τη στιγμή την πολι­
τική βάση, για την παρέμβαση στην πολιτική σκηνή και στις ε­
πόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, όπως και ότι οι πολιτικό ιδε­
ολογικές συμφωνίες που υφίστανται σήμερα μπορεί να επιδέ­
χονται τροποποιήσεις αλλά όχι δραστικές ανατροπές.