Professional Documents
Culture Documents
3645
ΚΩΔΙΚΟΣ
3053
ΕΤΟΣ ΜΘ´ ΑΡ. ΦΥΛΛ. 1810 ΙΔΡΥΤΗΣ † Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος ΓΡΑΦΕΙΑ: ΚΑΝΙΓΓΟΣ 10 – 106 77 ΑΘΗΝΑΙ – ΤΗΛ. 210-38 16 206 ΤΕΛΕΦΑΞ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ 210-81 36 981 ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΥ 210-38 28 518 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009 Δανιὴλ καὶ Λουκᾶ νέου τῶν Στυλιτῶν
Ζ
αν ἔκαμνεν ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνο- παράλυσιν τό φιλανθρωπικόν της ρας τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου εἰς τήν Πά- σεως ἡ ΔΙΣ ὑπεχώρησε, χωρίς νά
ΟΥΣΑΜΕ μέχρι τώρα σὲ μιὰ πλάνη. Εἴχαμε ἀντλήσει χρώματα μέ- δος εἰς τό θέμα τῆς ἐκτάκτου βα- ἔργον καί εἰς χρεοκοπίαν ἡ Ἐκκλη- τραν μετά τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Εἰς ἐξηγῆ τούς λόγους.
σα ἀπὸ τὴν ἱστορική μας μνήμη καὶ εἴχαμε ζωγραφίσει μʼ αὐτὰ ρείας φορολογίας ἐπί τῆς ἀκινήτου σία. Ἐνῶ ὁ Μητροπολίτης Ἰωαννί- τό παρασκήνιον λέγεται ὅτι ὁ Πρω-
ἕναν πίνακα, ποὺ ἀπεικόνιζε τὸ πλαίσιο τῶν σχέσεων, ποὺ θέλα- περιουσίας τῆς Ἐκκλησίας ὑπό τοῦ νων, ὁ ὁποῖος χειρίζεται τά οἰκονο- θυπουργός εἶπεν εἰς τόν Ἀρχιεπί- «Βόμβαι» ὑπὸ
με μὲ τὴν ἑλληνικὴ πολιτεία. Σὲ ἐποχὴ ποὺ κλόνισε ἀπὸ τὰ βάθρα τους Κράτους, ἔχει προκαλέσει σοβα- μικά τῆς Ἐκκλησίας, ἐδήλωσεν ὅτι σκοπον: «Εἶναι ἀνάγκη νά φθάσω- τοῦ Μητροπολίτου
τὰ αὐτονόητα, ἐμεῖς φανταζόμαστε ὅτι θὰ παραμέναμε, ὡς θεανθρώ- ρωτάτους προβληματισμούς εἰς ἡ Ἐκκλησία δέν θά πληρώση τάς μεν εἰς τά ἄκρα, Μακαριώτατε,
πινος θεσμός, στὸ ἀπυρόβλητο. Μὲ τὴ σιγουριὰ τῆς διαβεβαιώσεως Ἀλεξανδρουπόλεως
τήν ὀρθόδοξον κοινωνίαν, ἡ ὁποία ἀνυπάρκτους οἰκονομικάς πολιτι- ἀφοῦ μέ τόν διάλογον ἠδυνάμεθα
τοῦ Χριστοῦ περὶ τῆς ἄμοιρης θανάτου Ἐκκλησίας Του, δὲν μπήκαμε στηρίζει παντοιοτρόπως τήν Ἐκ- κάς τῶν πολιτικῶν. Ὁ «Ο.Τ.» ἀπέ- νά ἐπιλύσωμεν ὅλα τά προβλήμα- Ἡ ἀναιτιολόγητος (ἐπισήμως)
ποτὲ στὸν κόπο νὰ ἐρευνήσουμε, στὶς μέρες μας, κατὰ πόσο παραμέ- κλησίαν ἀλλά καί πολλούς Μητρο- δωσε τήν στροφήν αὐτήν εἰς τό γε- τα;». Ἀκολούθως διά τῆς παρασκη- ἀπόφασις τῆς ΔΙΣ ἔχει προκαλέσει
νει στέρεος στὸ κέντρο τοῦ πολιτισμοῦ μας ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος τῆς πολίτας, ἰδίως τούς Μητροπολίτας γονός ὅτι ὑπάρχουν Μητροπολῖται, νιακῆς ὁδοῦ συνεφωνήθη συνάν- μεγάλην ἀναστάτωσιν εἰς τούς Μη-
Πίστεώς μας. Δὲν ἀφουγκραζόμασταν τὶς βουβὲς ἰαχὲς στὴν περιρ- πτωχῶν περιοχῶν τῆς χώρας μας. οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται εἰς τό στόχα- τησις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μετά πεν- τροπολίτας τῶν πτωχῶν περιοχῶν,
ρέουσα εὐρωπαϊκὴ ἀτμόσφαιρα κι ὅταν τὰ ὀσφραινόμασταν πιστεύα- Ἤδη ὁ «Ο.Τ.» εἰς τό προηγούμενον στρον τοῦ Εἰσαγγελέως, διά πρά- ταμελοῦς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἀφοῦ καλοῦνται νά καταβάλουν
με ὅτι δὲν θὰ χτυπήσουν τὴν ἐθνική μας πόρτα ποτέ.
Ἐπιτρέψαμε στὴν ἑλληνικὴ κοινωνία νὰ μᾶς εὐνουχίσει μεταχειρι-
ζόμενη τὸν πουριτανισμὸ, μὲ τὸν ὁποῖο τὴν μαστιγώναμε. Ἀπέδειξε
φύλλον του ἐπεσήμανεν ὅτι ἡ
Διαρκής Ἱερά Σύνοδος δέν αἰτιο-
ξεις αἱ ὁποῖαι ἔχουν σχέσιν μέ τήν
ἐκχώρησιν καί παραχώρησιν Ἐκ-
εἰς τό Μέγαρον Μαξίμου διά τήν
ἔναρξιν τοῦ διαλόγου. Ὁ Ἀρχιεπί-
φόρον, ὁ ὁποῖος θά καταστρέψη
πλήρως τό φιλανθρωπικόν καί κοι-
νωνικόν ἔργον των. Χαρακτηριστι-
ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΥ
λογεῖ τήν ἀπόφασίν της καί ὅτι δι᾽ κλησιαστικῆς περιουσίας. Ἐπληρο- σκοπος καί ἡ ΔΙΣ ἀπεφάσισαν,
εὔκολα ὅτι εἴμαστε ἠθικὰ διαβλητοὶ καὶ οἰκονομικὰ ἐπιρρεπεῖς στὴν αὐτῆς «ἀδειάζει» ἑαυτήν, ἀφοῦ φορήθημεν ὅμως ὅτι δέν εἶναι ὕστερα ἀπό αὐτήν τήν ἐξέλιξιν, νά κή εἶναι ἡ ἀντίδρασις τοῦ Μητρο-
ἀναξιοπρέπεια καὶ στὴν ἀνεντιμότητα. Ἔτσι μᾶς ἀφαιρέθηκε ὁ ρόλος πολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Στόν μεγαλοπρεπή Ἱερό Ναό χοί τῆς Ἱερᾶς Μονῆς. Ὅλες τίς
εἶχε ἀποστείλει τεκμηριωμένον αὐτός ὁ λόγος. Ἡ αἰτία διά τήν θε- καταβάλη τήν Ἔκτακτον βαρεῖαν τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ στήν ἀκολουθίες παρηκολούθησε
τοῦ τιμητῆ καὶ ἡ κράδη τοῦ Χριστοδουλικοῦ δακτύλου κόστισε σὲ ὑπόμνημα εἰς τόν ὑπουργόν Οἰκο- αματικήν στροφήν τῆς ΔΙΣ ἑστιά- φορολογίαν ἐπί τῆς ἀκινήτου περι- Ἀνθίμου, ὁ ὁποῖος εἰς συνέντευξίν
ὅλους μας ἀκριβά. του εἰς τό Διαδικτυακόν Ἐκκλησια- Ναμπλούς τῆς Σαμάρειας ἔγινε πλῆθος πιστῶν, εἰδικά τήν κυ-
νομικῶν, διά τοῦ ὁποίου ἀπεδεί- ζεται εἰς μίαν μικράν συνομιλίαν, ουσίας της διά μίαν μόνον φοράν. τήν 29/16–11–2009 ἡ Ἁγιοκατά- ριώνυμον ἡμέρα ἔγινε τό ἀδια-
Ἦρθε ἡ ὥρα ἑνὸς ἐπικίνδυνου ἱστορικοῦ πειραματισμοῦ. κνυεν ὅτι ἡ Ἐκκλησία φορολο- τήν ὁποίαν εἶχεν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, Εἶναι φανερόν ὅτι ἄνευ ἀνταλλαγ- στικόν Πρακτορεῖον «amen.gr», ρί-
πτει «βόμβας» ἐναντίον τοῦ πολιτι- ταξις τοῦ νέου Μάρτυρος Ἁγί- χώρητο ἐντός καί ἐκτός τοῦ
Ἡ ἑλληνικὴ Πολιτεία, μὲ πρόφαση τὴν ὑπόθεση Βατοπαιδίου ἄρχι- γεῖται ὄχι μόνον διά τήν περιου- ου τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦ Ἱερο- Ἱεροῦ Ναοῦ. Τά πάντα ἦταν χα-
σε νὰ ξεσπαθώνει γιὰ νὰ πάρει τὴ revance ἀπέναντι στὴ διαχρονικό- σίαν, τήν ὁποίαν ἐκμεταλλεύεται, κοῦ κόσμου, τῆς Πολιτείας ἀλλά
τητα τῶν Ἐπισκόπων. Ἡ μυωπικὴ ἑλληνικὴ πολιτική, ἐκτιμώντας κον-
τόφθαλμα τό ἄλλοθι, ποὺ οἰκοδομεῖ ἡ Εὐρώπη πρὶν νὰ κηρύξει θρη-
ἀλλά καί διά ἐκείνην τήν ὁποίαν
ἔχει δεσμεύσει τό Κράτος καί δέν Η ΠΡΟΚΛΗΣΙΣ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ καί ἐναντίον τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς
Συνόδου ζητῶν, ὅπως καταβάλη
ἀπό τό ἀποθεματικό της τήν ἔκτα-
μάρτυρος Φιλουμένου.
Στήν κυρίως ἡμέρα τῆς
ἑορτῆς προΐστατο τῆς Θείας
ρούμενα καί μεγαλοπρεπῆ καί
ἀκολούθησε Ἀβραμιαία φιλοξε-
νία εἰς ὅλους τούς πιστούς.
σκευτικοὺς πολέμους, φαντάζεται ὅτι τὸ Κράτος μας μπορεῖ νὰ ζήσει ἔχει ἀποζημιώσει τήν Ἐκκλησίαν.
Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Φι-
ΝΕΩΤΕΡΙΣΤΩΝ ΚΛΗΡΙΚΩΝ
χωρὶς πνευματικὸ καὶ πολιτιστικὸ προσανατολισμό. Ἀπεδείκνυεν ἐπίσης, ὅτι ἡ Ἐκκλη- κτον φορολογίαν διά τάς πτωχάς Λειτουργίας ὁ Πατριάρχης Ἱε-
σία καλεῖται νά καταβάλη τριπλά- Μητροπόλεις. Ἐπισημαίνει ὅτι μέ ροσολύμων κ. Θεόφιλος μετά λούμενος, τοῦ ὁποίου ἡ παρου-
Καὶ γυρίζει σὲ παλιομοδίτικες τακτικές, παραθεωρήσεως τῆς δρα- πλήθους Ἱεραρχῶν καί Ἱερέων. σία εἶναι ἐμφανής καί συνεχής
στικῆς εὐαγγελικῆς παράδοσης. Γυρίζει τή πλάτη της στὴ φωτιά, ἀδια- σιον ἔκτακτον φόρον, ἀπό ἐκεῖνον τήν ἀπόφασίν της ἡ ΔΙΣ ἀκυρώνει
τόν ὁποῖον θά καταβάλουν αἱ τρά- προηγουμένην ἀπόφασίν της περί Ὅπου μεγαλοπρεπῶς ἐτελέ- στό προσκύνημα, θαυματουρ-
φορώντας γιὰ τὸ πῶς θὰ καθίσει, στὴ συνέχεια, στὰ πληγωμένα της Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση σθη ἡ Θεία Λειτουργία καί ἀνα- γεῖ δέ συνεχῶς, ὡς γνωστόν,
ὀπίσθια. πεζαι καί αἱ ἐπιχειρήσεις μέ μεγά- μή καταβολῆς τῆς ἐκτάκτου φορο-
Π
λην κερδοφορίαν. Ἡ Ἱερά Σύνοδος λογίας καί διερωτᾶται, πῶς εἶναι κοινώθηκε ὑπό τοῦ ἰδίου τοῦ θανατώθηκε μέ τσεκουριές καί
Τώρα ποὺ παλινορθώνονται οἱ δικέφαλοι, τώρα ποὺ ἀναμοχλεύον- ΑΛΑΙΟΤΕΡΑ συναντοῦσες στά χωριά τῆς πατρίδας μας πα- δυνατόν οἱ δώδεκα Συνοδικοί νά Πατριάρχου ἡ Ἁγιοκατάταξις ἐτελειώθη μέ μιά χειροβομβίδα
ται οἱ θρύλοι καὶ ξεθάβονται ἀπὸ τὰ σεντούκια οἱ συμβολισμοί, τώρα δέν «ἄδειασε» μόνον ἑαυτήν, «ἄ- ραδοσιακούς ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι δέν εἶχαν πολλές γνώσεις,
δειασε» καί τούς Σεβ. Μητροπολί- λαμβάνουν ἀποφάσεις ἐρήμην τῆς τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου μετά ἐντός τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ
ποὺ παραχαράσσονται οἱ ἱστορίες καὶ ὑποκλέπτονται οἱ ἱστορικὲς ἦταν ὅμως στά ἱερατικά τους καθήκοντα ἀκριβεῖς καί δέν δέ- Ἱεραρχίας; Ἐπιτίθεται ἐναντίον συντόμου βιογραφίας του. Ἀ- πρό 30 ἐτῶν, ἀκριβῶς δηλ. τήν
μνῆμες, τώρα ἡ ἑλληνικὴ Πολιτεία ἀποφάσισε νὰ «ἀποδεσμευτεῖ» ἀπὸ τας Σπάρτης, ᾽Ηλείας, Φθιώτιδος, χονταν κανέναν ἐκσυγχρονισμό στό τυπικό καί τή λατρεία. Αὐτά
Ἰωαννίνων, οἱ ὁποῖοι διά ὑπομνη- τῶν πολιτικῶν ἐξουσιαστῶν καί δι- κολούθησε τό ἴδιο στήν Ἀραβι- 29/16–11–1979. Τότε ἦτο ὁ Ἡ-
τὰ δεσμὰ τῆς θρησκείας! Ἡ σύγχρονοι εἰκονοκλάστες, μιμοῦνται τὸ πού εἶχαν μάθει δέν τά ἄλλαζαν. Ὅ,τι ἔλεγε ἡ τυπική διάταξη, αὐτό ερωτᾶται διατί νά βάλη «πλάτη» ἡ κή. Μετά τό τέλος τῆς Θείας γούμενος τοῦ προσκυνήματος.
σκύλο, ποὺ γλύφει στὴν λίμα τὸ ἴδιο του τὸ αἷμα. μάτων, συνεντεύξεων καί δηλώσε- γινόταν. Ὅ,τι ἦταν σημειωμένο στήν φυλλάδα, αὐτό καί μόνο αὐτό
ων ἀπέδειξαν εἰς τήν Κυβέρνησιν Ἐκκλησία διά νά καλυφθοῦν χρεο- Λειτουργίας ἔγινε λιτανεία. Ὁ σημερινός Ἡγούμενος τοῦ
Ὄψιμες μπολσεβικικὲς πρακτικές, διανθισμένες μὲ τὴν ἐπίφαση ἔλεγαν. Καί τούς χαιρόσουν αὐτούς τούς ἱερεῖς, γιατί εἶχαν τό σε- κοπημέναι οἰκονομικαί πολιτικαί; προσκυνήματος π. Ἰουστῖνος
καί τόν Πρωθυπουργόν ὅτι διά τῆς βασμό πρός τήν Ἐκκλησία. Δέν ἀποτολμοῦσαν ἀλλαγές καί δέν Τήν παραμονή τό ἀπόγευμα
τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, σὲ μιὰ Εὐρώπη, ποὺ ἀναζητᾶ τὸ πνευ- βαρείας φορολογίας συκοφαν- Πιστεύει ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέχεται μᾶς εὐχαρίστησε, πού παρε-
ματικό της χρῶμα γιὰ νὰ τὸ μεταχειριστεῖ ὡς ἀνάχωμα. Ξεψυχισμέ- ἀνέχονταν νεώτερους ἐν Χριστῷ ἀδελφούς, πού ἐπιπόλαια ἔκαναν ἐτελέσθη μέγας Ἀρχιερατικός
ὕπουλα κτυπήματα (Σ.Σ. κάτι τό Ἑσπερινός, προεξάρχοντος βρεθήκαμε στήν χαρά του,
νες προσπάθειες, προδομένα παχνόβια νομοσχέδια, σὲ μιὰ Εὐρώπη περικοπές στίς ἀκολουθίες καί τήν Θεία Λειτουργία. ὁποῖον ἐπεσήμανεν ὁ «Ο.Τ.» μέ ὅπως μᾶς εἶπε. Ζήσαμε τήν
τοῦ Μητροπολίτου Καπιτωλιά-
ποὺ συστήνει στὴ Γαλλία Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ταυτότητος, ἀνατρέ-
ποντας ἀκόμη καὶ τὸ βασικὸ σύνθημα τῆς Γαλλικῆς Ἐπανάστασης.
ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ «Ο.Τ.» Σήμερα τά πράγματα ἔχουν ἀλλάξει. Οἱ περισσότεροι ἱερεῖς δέν πρωτοσέλιδον κύριον θέμα). Καί δος Ἡσυχίου. Τό βράδυ ἔγινε πραγματική Ἀνάσταση, μέ τόν
εἶναι παραδοσιακοί καί προπαντός δέν σέβονται τά καθιερωμένα ὅτι ἡ βαρεῖα φορολογία καί μιά Θεία Ἀγρυπνία ὑπό τοῦ Ἡγου- θάνατο καί τήν Ἁγιοκατάταξι
(Ἀλήθεια, καταλάβατε ὅτι ὁ ὅρος «πολυπολιτισμικότητα» ἄρχισε νὰ Ἡ πατριαρχικὴ πρᾶξις ἁγιοκα- ἀπό αἰῶνες. Κινοῦνται μέσα στόν ἱερό ναό χωρίς τήν αἴσθηση τῆς ἄλλη σειρά ζητημάτων συνδέονται τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου. Τήν
τατάξεως τοῦ Ἁγιοταφίτου μένου τῆς Ἱερᾶς Λαύρας τοῦ
καταχωνιάζεται στὰ λεξικὰ ἀραχνιασμένων βιβλιοθηκῶν;) ἱερότητας τοῦ χώρου. Ἔγνοια τους μοναδική νά ἐντυπωσιάσουν μέ τάς πολιτικάς ἐπιδιώξεις διά τόν Ἁγίου Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου εὐχή του νά ἔχουμε.
Στὴν Πατρίδα μας συνεχίζουμε νὰ ζοῦμε, ἀναδρομικά! Τὸ σύνδρο- Ἀρχιμ. Φιλουμένου. Σελ. 6 τούς ἐκκλησιαζόμενους μέ τά φανταχτερά τους ἄμφια, τίς ὑπο- ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 5ην ΣΕΛ. π. Εὐδοκίμου καί ἔψαλαν μονα- Ἰωάννης Καρατζένης
μο τοῦ συμμοριτοπόλεμου βαραίνει ἀκόμα ἐπάνω μας. Τὸ κόμπλεξ Ἰσότιμον μεταχείρισιν ἐζήτη- κριτικές του κινήσεις καί τά ρητορικά, ἀλλά κενά περιεχομένου,
τῆς Χούντας δηλητηριάζει ἀκόμα τὴ ζωή μας. Φοβόμαστε τὶς λέξεις,
ντρεπόμαστε τὴν ἀλήθεια, τρέμουμε τὴ μομφή. «Μὴ τυχὸν μᾶς
σεν ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης
ἐκ τῆς ὑπουργοῦ Παιδείας
λόγια τους. Πολλοί προχωροῦν καί πιό πέρα. Κόβουν καί ράβουν
τίς ἀκολουθίες κατά τό δοκοῦν καί μέ βάση τό χρόνο πού διαθέ-
Εὐχαριστήριον «Τὸ ὑπερέχον τῆς γνώσεως Χριστοῦ Ἰησοῦ»
ποῦν...», «μὴ τυχὸν μᾶς χαρακτηρίσουν...». Ἔτσι γέμισε ἡ τηλεόραση καὶ Θρησκευμάτων. Σελ. 6 τουν γι᾽ αὐτές. Ὑπάρχουν καί οἱ τολμηροί, πού παρεμβαίνουν καί τοῦ Ἀρχιεπισκόπου
κοινωνικὰ περιθωριακοὺς καὶ ἡ ζωὴ μας γέμισε δειλία, ὑποκρισία, ἐπι-
τήδευση καὶ ψευτιά.
Ὁ περὶ Ἐκκλησιαστικῶν Δι-
καστηρίων νόμος. Τοῦ Μη-
στό ἱερό κείμενο τῆς Θείας Λειτουργίας. Προσθέτουν δικές τους
φράσεις καί πρόχειρα διατυπώνουν νέα αἰτήματα γιά νά κολακεύ- Ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπί- Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Τελικά, ὁ Θεὸς ἀγαπάει τὴν Ἐκκλησία του. Περισσότερο ἀπὸ ὅτι τὴν τροπολίτου Φιλίππων, Νεα- σουν διάφορους ἀνθρώπους, πού παρίστανται καί συνήθως εἶναι σκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος
ἀγαπᾶμε ἐμεῖς. Καταλάβαμε πιὰ ὅτι ὁ καίσαρας δὲν γίνεται φίλος. Ἡ πόλεως και Θάσου κ. Προ- ἀξιωματοῦχοι τῆς Πολιτείας. Εἰσάγουν καί τή νεοελληνική γλώσ- εὐηρεστήθη νά ἀποστείλη εἰς Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
προσκόλλησή μας στὴν κοσμικὴ ἐξουσία, νιώσαμε ὅτι ἔβλαψε τὴν Πί- κοπίου.. Σελ. 3 σα γιά νά γίνει κατανοητή ἡ θεία Λειτουργία, βεβηλώνοντας ἔτσι τόν πρόεδρον τῆς Π.Ο.Ε κ. Κων-
τό ἱερό ἐκκλησιαστικό κείμενο. Καί συμβαίνει αὐτό αὐθαίρετα, χω- Μέσα ἀπ’ τή φυλακή τῆς Ρώ- τοτε πάνω ἀπ’ ὅλα καί ἀπ’
στη. Οἱ ψευδαισθήσεις, μιᾶς «ἐλέῳ Θεοῦ» Πολιτείας, καιρὸς εἶναι νὰ Ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ καὶ ὁ σταντῖνον Σαμωνᾶν τό ἀκόλου- μης ὁ μέγας ἀπόστολος καί κή- ὅλους. Ὁ Χριστός, πρῶτος. Ὁ
μᾶς φύγουν. Ἀπὸ τὰ ὄνειρα τῆς «συναλληλίας» καλὰ εἶναι νὰ ξυπνή- ἄνθρωπος. Διάφορες προφά- ρίς τή σύμφωνη γνώμη τῆς ἐπίσημης Ἐκκλησίας. Στηρίζονται στήν θον εὐχαριστήριον γράμμα:
σουμε. «Τὰ αὐτονόητα» ἄς μὴ συντελοῦν στὴ νάρκη μας, δὲν ὑπάρ- σεις. Τοῦ Ἀρχιμ. π. Καλλί- ἀνεκτικότητα ἤ καί προτροπή τοῦ μητροπολίτη τους. Βέβαια, τά ρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ Ἀπό- Χριστός, μέγιστος. Ὁ Χριστός,
χουν πιά. Τὰ ἑλληνοχριστιανικὰ ἰδεώδη, «ἕνα πουκάμισο ἀδειανό». ἀποτελέσματα δέν εἶναι ποτέ τά ἀναμενόμενα. Οἱ συνειδητοί χρι- «Ἀριθμ. Πρωτ./Χ/ΕΞ. 3811/2009, στολος Παῦλος, γράφει στούς παντοκράτορας. Ὁ Χριστός, βα-
στρατου Ν. Λυράκη Σελ. 3 Ἐν Ἀθήναις τῇ 24ῃ Νοεμβρίου 2009
Καὶ ὡς Ἐκκλησία ἄς συνεχίσουμε τὴ ματωμένη ρότα μας, ποὺ κλεί- στιανοί, πού βρίσκονται ἐντός τοῦ ἱεροῦ ναοῦ ἀπ᾽ τήν πρώτη καμ- χριστιανούς τῶν Φιλίππων τῆς σιλιάς τῶν βασιλιάδων. Ὁ Χρι-
Βιογραφικὰ δύο νέων Ἐπι- πάνα τοῦ ὄρθρου ἐνοχλοῦνται, ἄν δέν ἀγανακτοῦν κιόλας. Ἀλλά Ἀξιότιμε κ. Σαμωνᾶ,
νει μέσα της τὶς ἁμαρτίες μας, τὰ πάθη, τὰ δάκρυα, τὴ μετάνοιά μας. σκόπων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Μακεδονίας καί τοῦτο τό λόγο: στός, τό Α καί τό Ω. Ὁ Χριστός,
Νὰ μαζέψουμε τὸν κόσμο μας, νὰ εὐαγγελισθοῦμε τὸ λαό μας, νὰ δώ- οἱ ὑπεύθυνοι ἱερεῖς δέν ἀσχολοῦνται μ᾽ αὐτούς. Δέν θέλουν κἄν Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ γιά τίς εὐχές «Ἡγοῦμαι πάντα ζημίαν εἶναι διά Κύριος. Ὁ Χριστός, Θεάνθρω-
Ἑλλάδος. Σελ. 3 νά τούς ἀκούσουν. Ἔτσι μεγαλώνει ἡ ἀπόσταση ἀνάμεσα στούς
σουμε τὴν ἐλπίδα στοὺς ἀνθρώπους μας. Ὄχι σὰν «θεσμὸς» τῆς Πο- Ποιὸς πρέπει νὰ εἶναι ὁ Ἐπί- σας πρός τήν ταπεινότητά μου. τό ὑπερέχον τῆς γνώσεως Χρι- πος. Ὁ Χριστός, σωτήρας καί
λιτείας, μήτε σὰν Νομικὸ πρόσωπο ἢ βάσει τοῦ τάδε Νόμου τοῦ Συν- σύγχρονους ἱερεῖς καί τό λαό, μέ ἄμεσο ἀποτέλεσμα τήν ἀκαρπία στοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου μου» (Φι- λυτρωτής. Ὁ Χριστός, ἀναμάρ-
σκοπος κατὰ τὸν Ἅγιον Ἰ - τῆς ὅποιας ἄλλης ποιμαντικῆς δραστηριότητάς τους. Εὔχομαι ν᾽ αὐξάνητε ἐν χάριτι
τάγματος. Ἀλλὰ σὰν Ἐκκλησία. γνάτιον Ἀντιοχείας. Τοῦ Ἀρ- καί γνώσει τοῦ Κυρίου ἡμῶν καί λιπ. Γ΄ 8). Ἔχω τή γνώμη ὅτι, τητος καί πανάγιος. Ὁ Χριστός,
Ἡ ἑλληνικὴ Πολιτεία δὲν ἄντεξε τὴν εἰλικρίνεια. Δὲν θέλησε τὴν χιμανδρίτου π. Μελετίου Ἀπ. Οἱ παραδοσιακοί ἱερεῖς, παρόλο πού ἔχουν μειωθεῖ σημαντικά, Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. ὅλα εἶναι ζημιά, σέ σύγκριση μέ «τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα»…
ἀλήθεια τῆς ἀνθρώπινης πλευρᾶς τῆς Ἐκκλησίας της. Ἴσως νὰ προ- Βαδραχάνη. Σελ. 4 εἶναι τά πρόσωπα πού μποροῦν νά βελτιώσουν τά τῆς Ἐκκλησίας
καί νά παρηγορήσουν τό χειμαζόμενο, ἀπό πολλές αἰτίες, λαό μας. Μετ᾽ εὐχῶν διαπύρων τήν ὑπεροχή τῆς γνώσης τοῦ Ὁ Χριστός ὑπερέχει πάντων:
τιμοῦσε ἀγγέλους γιὰ λειτουργούς, χωρὶς στομάχι καὶ νεῦρα. Ἄς Εἰδήσεις καὶ Κρίσεις. Τοῦ κ. Χριστοῦ.
ναυαγήσει, λοιπόν, τὸ Κράτος μας στὸ νησὶ ποὺ τὸ λένε Οὐτοπία, ἄς Οἱ ἐκδηλώσεις σεβασμοῦ τῶν πιστῶν σ᾽ αὐτούς τούς ἱερεῖς εἶναι Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος οὐρανίων καί ἐπιγείων καί κα-
Ἀντωνίου Καλογήρου. Σελ. 4 ἡ ἐπιβεβαίωση τῆς ὀρθότητας τοῦ ἰσχυρισμοῦ μου. Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος» Ὁ Χριστός θά βρίσκεται πάν- ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ.
νομοθετεῖ αὐτοκτονικά, ἄς σκιαμαχεῖ ἐκδικούμενη τὰ δικά της σκάν-
δαλα, ἄς βαυκαλίζεται μὲ τὴν ἰδέα μιᾶς ἄθρησκης ἰδεατῆς Πολιτείας.
Ἄς κατεβάζει σήμερα τὶς εἰκόνες ἀπὸ τὰ σχολεῖα, ἀπὸ τὰ δικαστήρια μαία ἢ στὸ ἐθνόσημο, ἡ δημό- γίας, τῆς Ἑλβετίας, πολὺ «σκο- Αὐτὴ ἡ ἔρημη Ἑλλάδα δὲν Αὐστραλία. Κι ὁ Πρωθυ-
καὶ αὔριο ἀπὸ τὶς σημαῖες. σια ἐμφάνιση τῆς κληρικῆς πε- ταδιστικῶν», ὡς γνωστόν, Εὐ- προῆλθε ἀπὸ παρθενογέννηση. πουργὸς τῆς «ἀπολίτιστης»
Ἐμεῖς μποροῦμε νὰ πορευθοῦμε καὶ μόνοι μας. Ἐμεῖς γνωρίζου- ριβολῆς καὶ δὲν ξέρω τί ἄλλο! ρωπαϊκῶν χωρῶν, γιὰ νὰ μὴ Κάποιοι ἀγωνίστηκαν νὰ τὴν αὐτῆς Χώρας εἶπε ξεκάθαρα:
με τὴν ἀξία τῶν συμβόλων μας στὸ διεθνὲς χρηματιστήριο τῶν ἀξιῶν.
Καιρὸς νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε τὸ δεκανίκι τοῦ ἀνάπηρου Κράτους
μας. Νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε τὸ μαξιλαράκι, ποὺ θὰ δέχεται τοὺς
ΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΕΩΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ Ἐγὼ ὡς «κουτὸς καὶ ἀγράμ-
ματος καὶ ἀπὸ ὀρεινὸ χωριὸ»
πάω στὴν ἀσιατικὴ Γεωργία
(ποὺ ἡ δική της ἔχει 5 (πέντε)
φτιάξουν, θυσίασαν περιουσίες,
θυσίασαν ζωές, αἷμα, πολὺ
«Αὐτοὶ ποὺ ἔφτιαξαν αὐτὴ τὴν
Χώρα, τὴ χτίσανε πάνω σὲ χρι-
σταυρούς!). αἷμα!... Κι αὐτοὶ ποὺ ἀγωνίσθη- στιανικὰ θεμέλια καὶ ἀρχές.
αἰσχροὺς κραδασμοὺς τῆς ἑλληνικῆς Πολιτείας. Καὶ ἄς καθίσουμε σʼ
ἕνα ὕψωμα νὰ «θεώμεθα τὰ τεκταινόμενα». Ἐξάλλου εἴμαστε χρεω-
μένοι τὴν ἀνάσταση τοῦ κόσμου κι ὄχι τὴν συντήρησή του. Κάτω ἀπὸ
ΣΥΜΒΟΛΩΝ, Η ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ βλέπω τὸ Ἡνωμένο Βασίλειο
λ.χ. νὰ ἔχει ἀνώτατο ἄρχοντα Βλέπω στὴν «καθυστερημέ- καν, ποὺ θυσίασαν περιουσίες
καὶ ζωὲς κι ἀκριβοπλήρωσαν μὲ
Ὅσοι ἔρχονται ἐδῶ ὀφείλουν νὰ
τὸ ξέρουν καὶ νὰ τὸ σέβονται.
ex officio ἀρχηγὸ τῆς Ἐκκλη- νη» Αὐστραλία (πολὺ μακριὰ
τὰ πόδια μας πέρασαν, λαοί, φυλές, γλῶσσες, αὐτοκρατορίες, πολιτι- Τοῦ Μητροπολίτου Προικονήσου κ. Ἰωσὴφ σίας τῆς Ἀγγλίας, τὴ σημαία πέφτει!) νὰ ὁρκίζονται οἱ Κυ- πολὺ αἷμα λίγο ἐλεύθερο Ἂν δὲν τοὺς ἀρέσει μποροῦν νὰ
σμοί. Χάθηκαν «στὸ γύρισμα τῶν κύκλων» ὅσα δὲν πρόλαβαν νὰ γαν- του νὰ ἔχει τὸν Σταυρὸ τοῦ βερνῆτες στὴ Βίβλο καὶ νομίζω οὐρανὸ γιὰ ν’ ἀνασάνουν, τόκα- πάρουν τὸ καπελάκι τους καὶ
τζωθοῦν πάνω στὸ ἅρμα τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ συνεχίζει τὸν ἀνηφο- Φαίνεται ὅτι τὸ «Ἑλληνικὸ ἀπομακρύνσεως κάθε θρη- μαν γιὰ νὰ μποροῦν νὰ κάνουν νὰ πᾶνε κάπου ἀλλοῦ» (προ-
ρικὸ δρόμο του. Τέλος πάντων ἄς παραδεχτοῦμε αὐτὴν τὴν ἀλήθεια, Παρατηρητήριο τῶν Συμφω- σκευτικοῦ συμβόλου (Σταυροῦ, Χριστοῦ καὶ τὸ σταυρὸ τοῦ Ἁγί- πὼς τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὶς
ου Ἀνδρέα, τὸ δικαιϊκό του σύ- Η.Π.Α. καὶ τὸν Πρόεδρό τους, τὸ σταυρό τους ἐλεύθερα ἢ φανῶς στὴν ΕΠΣΕλλάδα ποὺ
ποὺ γιὰ μᾶς δὲν εἶναι κατάσταση, εἶναι Πρόσωπο. νιῶν τοῦ Ἑλσίνκι» (ΕΠΣΕ) τοὺς εἰκόνας, Εὐαγγελίου) ἀπὸ τοὺς ἔχει φρέσκο ἀέρα στὰ μυαλὰ
στημα νὰ εἶναι ἀξεχώριστα συ- ὅπου βέβαια ὅλα ἀρχίζουν καὶ ὅπως θάλεγε κι ὁ «μπανὰλ» ὁ
τελευταίους καιροὺς ἔχει βαλ- χώρους ἐκπαίδευσης καὶ δικαιο- Σεφέρης: «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν μερικῶν)!
νυφασμένο μὲ τὸ ἐκκλησια- τελειώνουν μὲ τὸ «σκοταδι-
ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ θεῖ νὰ τρομοκρατήσει κάθε σύνης, ἔχει ἀρχίσει νὰ παίρνει
στικὸ δίκαιο (ἐξ οὗ καὶ τὸ περί- στικὸ» God bless America (ὁ πίστη, καὶ γιὰ τὴν ψυχὴ τοῦ Κανεὶς τίμιος ἄνθρωπος δὲ
Ἕλληνα, ποὺ ἔχει ἐπιλέξει νὰ μορφὴ παράκρουσης καὶ μα-
Συνάξεως Ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ Μοναχῶν μὴ ἀποκρύβει τὴ θρησκευτική νίας καταδιώξεως! φημο LLB ὅλων τῶν δικηγόρων Θεὸς νὰ εὐλογεῖ τὴν Ἀμερική). ἀνθρώπου καθισμένη στὰ γόνα- θ’ἀπαιτήσει ποτὲ ἀπὸ ἕναν
= Μπάτσελορ τοῦ κοσμικοῦ καὶ Βέβαια μπορεῖ νὰ φταίει τὸ ὅτι τα τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, ἄθεο νὰ ὑποκριθεῖ τὸν πιστό,
Ὅσοι ἐπιθυμοῦν νὰ συμμετάσχουν εἰς τὴν μικρὰν αὐτὴν κα- του ταυτότητα. Ἡ ἐργολαβικὴ Καὶ βέβαια πρέπει νὰ εἶναι
τάθεσιν Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας, μποροῦν νὰ τὸ δηλώσουν ἐκκλησιαστικοῦ δικαίου!!) τὸν εἶμαι κουτὸς καὶ ἀγράμματος ποῦχε στὰ μάτια της ψηφιδωτὸ οὔτε ἀπὸ τὸν πιστὸ κάποιας
καὶ κατὰ συρροὴ ἀπαίτηση ἀπὸ κανεὶς ἀφελὴς γιὰ νὰ πιστέψει τὸν καημὸ τῆς Ρωμιοσύνης». θρησκείας ἢ αἵρεσης ἢ παρα-
ἀποστέλλοντες τὸ ὄνομά τους μὲ τὴν ἰδιότητά τους καὶ τὸν τό- ποικίλες ἐκφράσεις ἐξουσίας ὅτι οἱ «ἀκτιβιστὲς» θὰ περιορι- Ἐθνικὸ Ὕμνο νὰ ἐπικαλεῖται τὸ κι’ ἀπὸ ὀρεινὸ χωριό, πάντως
πον διαμονῆς τους εἰς τὰς ἑξῆς διευθύνσεις: Θεὸ νὰ σώζει τὴ βασίλισσα δὲν ἔχω πληροφορηθεῖ πὼς γί- Ἔτσι στήθηκε κι ἔτσι ἔφτασε ὡς θρησκείας ν’ἀκολουθήσει πι-
(Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριo, Ἑλλη- σθοῦν σὲ αὐτά. Μετὰ ἀπὸ λίγο τὸν 21ον αἰώνα ἡ ἔρημη Ἑλλάδα. στεύματα, ἔθιμα ἢ πρακτικὲς
1) Περιοδικὸν «Θεοδρομία», Τ.Θ. 1602, 54124 Θεσσαλονίκη. νικὰ Δικαστήρια, Συνήγορο τοῦ θὰ ἀκούσουμε καὶ ἄλλα: Θὰ κ.ἄ.π. Βλέπω φαρδὺ πλατὺ τὸ νονται γιὰ ὅλα αὐτὰ ἀντιδρά-
Fax: 2310–27.65.90 καὶ e–mail: palimpce@otenet.gr Σταυρὸ στὴ σημαία τῆς Δανίας, σεις, κάποιοι νὰ νιώθουν προσ- Πρὶν λίγους μῆνες κάποιοι χριστιανικές. Ἄλλωστε ἡ ἀνεξι-
Πολίτη κ.ο.κ.) νὰ ἐνεργοποι- τοὺς ἐνοχλεῖ λ.χ. ὁ ἦχος τῆς θρησκεία καὶ ὡς ὅρος εἶναι ἀπό-
2) Ἐφημερὶς «Ὀρθόδοξος Τύπος». Τ.Κ 14571, Θησέως 25, Νέα ηθοῦν πρὸς τὴν κατεύθυνση καμπάνας, ὁ σταυρὸς στὴ ση- τῆς Σουηδίας, τῆς Φινλανδίας βεβλημένοι, νὰ θέλουν νὰ τὰ ἔκαμαν κάποια παρόμοια μὲ
Ἐρυθραία. Fax: 210–81.36.981 καὶ e-mail: orthotyp@otenet.gr (ἔρημο Ἑλσίνκι!), τῆς Νορβη- ξωπετάξουν κ.τ.λ. τῶν ΕΠΣΕιτῶν συζήτηση στὴν ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ.
Σελὶς 2α 11
27ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009
Ο
ἀναφέρει:
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ «Σταυρός» σχολιάζει τά ἀναγκάσθηκαν νά διαλύσουν τό συνέδριο μία πολλή ἐπιμέλεια. Τοῦ ἔδωσαν
ἡμέρα πρωτύτερα, χωρίς νά ἐκδώσουν ἀπό- τή δυνατότητα νά σπουδάσει «Ὑψώσας τό σῶμα σου, ἐπί Ἔχω σταματήσει γιὰ πολλοὺς λό- ἅπαντα τῶν νεωτέρων Ἁγίων τῆς
τοῦ «Διαλόγου» τῆς Κύπρου καί γράφει: τά ἱερά γράμματα καί νά προ- στύλου σοφέ, γους νὰ σχολιάζω τὰ νέα βιβλία, Ἐκκλησίας, ὅπως τοῦ Ἁγίου Νικοδή-
«Στή Ραβέννα εἶχε τεθῆ τό θέμα τοῦ φασι. Τό κακό τέλος τοῦ συνεδρίου ταπείνωσε κόψει στήν γνήσια εὐσέβεια. ὅπως ἔκανα γιὰ δεκαετίες ἀπὸ τὶς μου τοῦ Ἁγιορείτου, τοῦ Ἁγίου Νε-
πρωτείου τοῦ Πάπα κατά τήν πρώτη χιλιετία καί λύπησε καί τόν ὁμόφρονα τοῦ Ἀρχιεπισκό- τόν νοῦν σου ἐπτέρωσας,
Νέος ἀκολούθησε τή μονα- πρός τόν Θεόν στῆλες τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» καὶ κταρίου Πενταπόλεως καὶ ἄλλων,
τῆς Ἐκκλησίας. Καί στήν Πάφο τῆς Κύπρου που Κύπρου, Μητροπολίτη Πάφου Γεώργιο. μόνον κατ᾽ ἐξαίρεσιν λέγω ἕναν σύν- ποὺ ἐκδίδονται μεμονωμένα καὶ ἀπο-
χική ζωή καί συγκινήθηκε ἰδι-
κατά τόν Ὀκτώβριο συνῆλθε ἡ Μικτή Ἐπιτρο- Ἀμφότεροι οἱ μεγαλόσχημοι ρασοφόροι, ἐπει- αίτερα ἀπό τόν Ὅσιο Συμεών ἀκλινῶς, βιώσας ὡς Ἄγγε- τομον λόγον γιὰ βιβλία ἰδιαίτερης ση- σπασματικά…
πή Διαλόγου Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθο- δή ἀπό τήν ἔντονη ἀντίδρασι τῶν ἀγωνιστῶν τόν Στυλίτη, ὅταν πέρασε ἀπό λος· ὅθεν σε στήλην μασίας, ὅπως εἶναι τὸ ὀγκῶδες βι- Τὸ δεύτερον σημεῖον εἶναι ὁ Πρό-
λικῶν, γιά νά συζητήσει τό θέμα. Ἀλλά πρός ὀρθοδόξων ἐτρώθη ὁ ἑωσφορικὸς ἐγωϊσμός τόν τόπο τῆς ἀσκήσεώς του. ζῶσαν, εὐσεβείας εἰδότες, βλίον τῶν 540 σελίδων «Ἡ Ἑλληνορ- λογος τοῦ κ. Κ. Δούκα γιὰ τὴν ἔκδο-
ταπείνωσι καί λύπη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύ- τους, ἐξετράπησαν σέ ὕβρεις κατά τῶν ἀγω- Τό παράδειγμα τοῦ Ὁσίου Συ- θόδοξη Πορεία» (Ἀνθολόγιον κειμέ- ση, ἀληθινὸν δοκίμιον θὰ ἔλεγα, ἀπὸ
κράζοντές σοι νων) —καὶ παρακαλῶ ἀδελφοί, μὴ
πρου Χρυσοστόμου, σφόδρα οἰκουμενιστοῦ νιστῶν… Ἅγιε Κύπρου! Μέ ἀπειλές ἀντιμετω- μεών ἀκολούθησε καί ὁ Ὅσιος τὸ ὁποῖον ἐπισημαίνω δύο φράσεις.
πίζετε τούς Ὀρθοδόξους ἀγωνιστές; Σεῖς δέ, Δανιήλ στήν Κωνσταντινούπο- βοῶμεν, Δανιήλ θεοφόρε· κόβετε τὸ «νι» ἀπὸ τὸ τέλος τῶν λέξε- Λέγει ὁ κ. Κ. Δούκας: «Ὅλα τὰ παρα-
καί φιλοπαπικοῦ, πού μετά τήν ἐκλογή του με- ων. Μὲ σταμάτησε θαυμαστικὰ τοῦτο
τέβη στή Ρώμη καί πῆρε… εὐλογία ἀπό τόν ἅγιε Πάφου, ἐάν πραγματικῶς χειροδικήσατε, λη, ὅπου ἀπέκτησε μεγάλη φή- παντοίων ἡμᾶς πάνω μαρτυροῦν, ὅτι μείναμε Ἕλλη-
μη ἐναρέτου ἀνδρός. Βρέθη- τὸ βιβλίον, γιατὶ «παρουσιάζει τὴν νες, γιατί κρατήσαμε ζωντανὴ τὴν Πί-
Πάπα, λησμονώντας τούς μάρτυρες τῆς Καν- εἶσθε ἄξιος καθαιρέσεως». κινδύνων, πρέσβευε ρύεσθαι». Ἑλληνορθόδοξη πρόταση ἐνώπιον
καν ὡστόσο καί ἄνθρωποι, πού στη μας στὸν Σωτῆρα Χριστόν». Καὶ
τάρας καί τόσα ἄλλα δεινά τοῦ Ἑλληνισμοῦ Καί καταλήγει μέ τήν ὀρθοτάτην παρατήρη- προσπάθησαν νά τόν κατηγο- Πρωτ. Δ.Δ.Τ. τῶν προκλήσεων τῆς ἐποχῆς μας, ἡ δεύτερη φράση: «Ἐδῶ καὶ τριάντα
ἀπό τόν Παπισμό, συνέβη πρᾶγμα πού ηὔφρα- σιν: «Τά προβλήματα δέν λύονται μέ χειροδι- ὅπως εἶναι ἡ Ἑνωμένη(!) Εὐρώπη, ἡ χρόνια στὴν πατρίδα μας, ἀκο-
νε τούς Ὀρθοδόξους. Ὁ Διάλογος στήν Πάφο κίες, ἀλλά μέ ταπείνωσι, ἀλήθεια, δικαιοσύνη παγκοσμιοποίηση, ἡ πολυτισμικότη- λουθῶντας τὸν “Εὐρωπαϊκὸ προσα-
συνάντησε ἔντονη ἀντίδραση ἀπό κληρικούς,
μοναχούς καί λαϊκούς, καί οἱ διαλεγόμενοι
καί πειθώ».
Συνυπογράφομεν ἀπολύτως.
Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ τα, ἡ κρίση τῶν θεσμῶν καὶ τῶν
ἀξιῶν», ὅπως σημειώνει ὁ ἐξαίρετος
νατολισμόν” κινδυνεύουμε νὰ ἀλλοι-
ωθοῦμε πνευματικά, νὰ ἀπολέσουμε
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ. λυψη τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ μεγαλύ- τούτη ἡ Ζωή εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χρι- πνευματικὸς ἄνθρωπος καὶ ἐπιμε- τὰ ὀρθόδοξα κριτήρια στὴν ζωή μας,
ταχθονίων. Εἶναι ὁ κατεξοχήν τερη ἀποκάλυψη ἀπό τότε πού χτί- στός, ἡ σαρκωμένη Ζωή: «Ἐν λητὴς τῆς ἐκδόσεως κ. Κ. Ἰ. Χολέβας, νὰ γίνουμε τελικὰ ἕνας λαὸς χωρὶς
Σκοτώνουν γιά τήν ἐπιβολή τῆς δικτατορίας ἄνδρες τῆς ἰδιωτικῆς της ἀσφά-
«Ὑπέροχος». Ὑπερέχει στή γνώ- στηκε ὁ κόσμος. Εἶναι ἡ μόνη αὐτῷ ζωή �ἦν καί ἡ ζωή �ἦν τό στὸ Εἰσαγωγικὸ Σημείωμά του. ἐπίγνωση τῆς ἱστορίας καὶ τῆς Ἑλλη-
τοῦ προλεταριάτου, πού δέν ἔπαυ- λειας, ἐπισκέφθηκε τήν Οὐρανού-
ἀδίστακτα ση, τή δύναμη, τή σοφία, τήν Ἀποκάλυψη πού μπορεῖ νά μετα- φῶς τῶν ἀνθρώπων» (Ἰω. Α΄ 4). Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἀναφερθῶ νορθόδοξης Παραδόσεώς του». Εὖγε
σαν νά ὁραματίζονται… Δέν ἄκου- πολη Χαλκιδικῆς, ὅπου ἀπό τουρι- ἀπὸ καρδίας, ἀγαπητέ μου!…
σαν ποτέ ὅτι ὁ Χριστός εἶπε πώς στικό σκάφος θαύμασε ἀπό τή θά- ἀγαθότητα, τήν ἁγιότητα. Ὑπε- βάλει τόν ἄνθρωπο —σκώληκα σέ στὶς πέντε μεγάλες Ἑνότητες τοῦ βι-
«OI EN ψυχρῶ δολοφονίες δέν Πλάϊ στούς λάτρεις τοῦ Ἰησοῦ,
«καί πύλαι Ἅδου οὐ κατισχύσου- λασσα τά μοναστήρια στό Περιβό- ρέχει ἀπό κάθε ἀνθρώπινο πλά- ἄνθρωπο— Θεό καί υἱό τοῦ βλίου, ποὺ δίνει κείμενα οὐσίας γιὰ Τέλος, τὸ τρίτον σημεῖον τοῦ βιβλί-
ἔχουν καί δέν βρίσκουν καμιά δι- παραμονεύουν καί κάποιοι, οἱ τὴν Ἑλληνορθόδοξη Πορεία τοῦ Γέ-
σιν» τῆς Ἐκκλησίας Του. Οὔτε δι- λι τῆς Παναγίας. Ἀκολούθως ἐπι- σμα μέσα στούς αἰῶνες, γιατί Θεοῦ». Καί ρωτάει: «Ἄραγε πρίν ου, ποὺ εἶναι ἄριστη προσφορὰ σὲ
καίωση», γράφει ἡ «ΖΩΗ» (τ.4199). ὁποῖοι «ὁδόν εἰρήνης οὐκ ἔγνω- νους μας, ἀλλὰ θὰ κάνω μιὰ πολὺ φι- ὅλους, εἶναι τὰ ὅσα σημαντικὰ λέγει ὁ
«Σέ καμιά περίπτωση, ὅσο καί ἄν δάχτηκαν ἀπό τά συμβάντα στήν σκέφθηκε τό ἱερό κοινόβιο Εὐαγ- εἶναι τέλειος Θεός καί τέλειος ἀπό τό Χριστό κανένας δέν εἶχε σαν� οὐκ ἔστι φόβος Θεοῦ ἀπέ-
Ρωσία καί τίς δορυφόρες χῶρες. γελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, στήν λικὴ παρατήρηση ἐν ἀγάπῃ, ὅτι δὲν μαχητικὸς κ. Κ. Ἰ. Χολέβας, γιὰ τὴν
προσπαθοῦν νά καλυφθοῦν πίσω ἄνθρωπος. Εἶναι Θεάνθρωπος. φέρει κάποιο Χαρμόσυνο Ἄγγελ- ναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν» δόθηκε ἡ δέουσα προσοχὴ στοὺς δύο συνέχεια τῆς «Ἑλληνορθόδοξης Πο-
ἀπό πολιτικές ἤ ἄλλες σκοπιμότη- Καί ὅταν ἔπεσε τό κομμουνιστικό Ὀρμύλια Χαλκιδικῆς, ὅπου ἐνημε- μα; Ἄραγε μήτε ἕνας ἀπό τούς τό-
καθεστώς, γέμισαν οἱ ἐκκλησίες ρώθηκε καί γιά τό ἔργο τοῦ ἱδρύ- Ἡ ὑποστατική ἕνωση τῶν δύο (Ψαλμ. 15, 3). Τό δράμα τοῦ Γολ- γίγαντες καὶ ἀληθινοὺς ἄτλαντες τοῦ ρείας» τοῦ Γένους, γιατὶ ἡ πορεία
τες, δέν δικαιολογοῦνται. Τό σους σοφούς φιλοσόφους, διδα- γοθᾶ πάντοτε θά ἐπαναλαμβά- Νέου Ἑλληνισμοῦ, στὸν Ἅγιο Νικό- αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη, ποὺ μπορεῖ νὰ δώ-
ἔγκλημα εἶναι ἔγκλημα. Καί μιά ἀπό πιστούς»… ματος Ὀρμύλια. Τό μεσημέρι τοῦ φύσεων στό Χριστό, ἀποτελεῖ
Σαββάτου βρέθηκε στόν ναό τοῦ ἕνα αἰώνιο καί ἀκατάληπτο καί σκάλους, νομοθέτες, βασιλιάδες νεται. Ἄλλοι Τόν σταυρώνουν δημον τὸν Ἁγιορείτην καὶ στὸν Ἅγ. ση «ἕνα μέλλον στὸ παρελθόν μας».
συντεταγμένη κοινωνία δέν μπο- Συγχαίρομεν τόν ὑπεράξιον καί προφῆτες»; Καί πάλι ἀπαντᾶ: Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλόν. Τὸ ἀκοῦτε κύριοι ἡγέτες; Διαβάστε
ρεῖ, παρά νά τό ἀποδοκιμάζη, στιγ- Ἁγίου Δημητρίου, ὅπου ξεναγήθη- ἀνερμήνευτο θαῦμα. Εἶναι τό καί Τόν χλευάζουν καί Τόν ποτί-
κε ἀπό τόν π. Ἰωάννη καί ἀκολού- «θαῦμα τῆς ἱστορίας», ὅπως Τόν «Κανείς. Οὔτε ἕνας τους. Ἐπειδή ζουν ὄξος καί χολήν, καί ἄλλοι Θὰ μείνω λοιπὸν σὲ τρία μόνον ση- αὐτὸ τὸ βιβλίον. Δὲν σᾶς τὸ συνιστῶ
ματίζοντας πάντα ἐκείνους, πού ἦσαν ἀπό τή γῆ, καί «ἐκ τῆς γῆς ἁπλῶς, ἀλλὰ σᾶς παρακαλῶ νὰ τὸ
στή θέση τοῦ λόγου καί τοῦ δια- ΟΥΔΕΝ ΑΞΙΟΝ ΛΟΓΟΥ θως παρακολούθησε ἐπιμνημόσυ- εἶπε ὁ Ντοστογιέφσκι. στὸ πλάϊ Του συμπάσχουν καί μεῖα τοῦ βιβλίου, ποὺ τὸ συνιστῶ
λαλοῦσαν» (Ἰω. Γ΄ 31). ἐγκαρδίως σὲ ὅλους καὶ ἰδιαίτερα διαβάσετε, γιατὶ δίνει ἁπλόχερα τὴν
λόγου βάζουν τή βία καί τό φονικό νη δέηση γιά τόν Ἅγιο Δημήτριο συμπονοῦν μαζί Του, ὁ δέ λη- αἰσιοδοξία καὶ τὴν ἐλπίδα. Καὶ μιὰ
ὅπλο. Οἱ λέξεις δέν ἀντικαθίσταν- ΥΠΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ πού γιορτάζει ἡ Ρωσία μέ τό παλιό
Ὁ Παν. Τρεμπέλας ὑπομνημα-
Ὅλες οἱ διδασκαλίες καί φι- στής Τόν ὁμολογεῖ καί μετανοεῖ. στοὺς νέους, ποὺ σκέφτονται. Τὸ
εὐχή: Οἱ δύο αὐτοὶ καλοὶ καὶ εὐλογη-
ἡμερολόγιο. Μέ σεμνότητα φο- τίζοντας καί ἑρμηνεύοντας «τό πρῶτον σημεῖον εἶναι ἡ κάλυψις τῆς
ται ποτέ ἀπό τίς σφαῖρες. Τό στίγ- ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΟΜΕΝ νά τό ὑπερέχον τῆς γνώσεως τοῦ Χρι- λοσοφίες πρίν τό Χριστό, ἦσαν Ὡστόσο, «ὁ Ἰησοῦς, εἴτε ἀγαπώ- μένοι συνεργάτες, ὁ κ. Κ. Δούκας καὶ
μα τοῦ Κάϊν θά σέ συνοδεύση σέ ροῦσε μαντήλι στό κεφάλι. Ὁ π. πολυδάπανης αὐτῆς ἐκδόσεως ἀπὸ
εἴπωμεν. Οὐδέν λόγου ἄξιον στοῦ», σημειώνει: «Ὑπάρχει βά- ἄλλοτε σκοτεινές καί ἄλλοτε μενος εἴτε μισούμενος, θά ἐξακο- τὰ «Σουπερμάρκετ Δούκας», γεγονὸς ὁ κ. Κ. Ἰ. Χολέβας, νὰ συνεχίσουν τὴν
ὁλόκληρη τή ζωή σου. Ὅσο καί ἄν Ἰωάννης τῆς ἔδωσε ἕνα βιβλιο- φλύαρες· ἄλλοτε ἀκατανόητες καλὴ πορεία τους καὶ νὰ μᾶς δώσουν
ἐπιτελεῖται ὑπό τῆς ποιμαι- λεύκωμα γιά τόν ναό τοῦ Ἁγίου θος καί ὕψος γνώσεως καί σο- λουθεῖ νά εἶναι ὁ μοναδικός. Μο- ἀσυνήθιστο στὶς ἡμέρες μας καὶ μα-
φιμώσης τή συνείδησή σου, ὅσο νούσης Ἐκκλησίας. Οἱ ποιμέ- καί ἄλλοτε μῦθοι. Τώρα ἦρθε ἡ καὶ ἄλλα τέτοια βιβλία. Συγχαρητή-
καί ἄν ξεφύγης τήν ἀνθρώπινη δι- Δημητρίου καί μιά εἰκόνα γιά τή φίας ἐν τῆ διδασκαλία τοῦ Χρι- ναδικός ἔρως τῶν μαθητῶν Του, κάρι νὰ βρισκόνταν καὶ ἄλλοι τέτοιοι ρια. Ἄξιος ὁ κόπος τους.
νες, ἐν πολλοῖς, ἀποτελοῦν γιορτή τοῦ Προέδρου Ντμίτρι (Δη- στοῦ, καί ἐν γένει τῆς χριστια- στιγμή ν’ ἀκουστεῖ στόν κόσμο μοναδικός στόχος τῶν ἀντιπάλων χορηγοὶ γιὰ τὰ ὀρθόδοξα βιβλία. Θὰ
καιοσύνη, ποτέ δέν θά ξεφύγης τό ἀντίγραφον τῶν ἀναξίων ἐ-
ἄγρυπνο μάτι τοῦ Θεοῦ. Καί εἶναι μήτρη) Μεντβέντεφ». νικῆς θρησκείας, ἅτινα κα- ἡ ἀληθινή Ἀλήθεια. Ἡ γνήσια Του. Θά εἶναι «σημεῖον ἀντιλεγό- μποροῦσαν ἔτσι νὰ ἐκδοθοῦν τὰ Π. Μ. Σωτῆρχος
κείνων ποιμένων τοῦ Ἰσραήλ, καί αὐθεντική. Τώρα ἀκούγεται μενον» ἕως τήν συντέλεια. Θά
φοβερό νά πέση κανείς ἀμετανόη- οἱ ὁποῖοι «ἐβόσκησαν ἑαυ- Μέγα δῶρο τοῦ Θεοῦ καί τῆς θιστῶσιν αὐτήν ἀσυγκρίτως ὑπε-
τος στά χέρια τοῦ ἀδέκαστου Κρι- νά μιλάει ἡ ὑποστατική Ἀλή- εἶναι τό βασικό ὄνομα γύρω ἀπό τό ΠΡΩΤΟΠΡ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ Κ. ΑΝΑΝΙΑΔΗ: «Οἱ Ψαλμοί», Τόμος
τούς, τά δέ πρόβατά μου οὐκ Παναγίας τό Ἅγιον Ὄρος. Ὅπως ρέχουσαν πάσης ἄλλης ἀνθρωπί-
τοῦ. Ὅταν δέν ὑπολογίζουν τόν θεια, ὁ Χριστός, καί νά λέει: ὁποῖο θά στρέφεται ἡ ἀνθρώπινη Β΄ Βόλος, 2007, σελίδες 718.
ἐβόσκησαν»(Ἰεζ. ΛΔ΄ 8). Αἱ τʼ ἀρχαῖα χρόνια ἡ βασίλισσα τοῦ νης σοφίας καί ἐπιστήμης».
Θεό, πῶς θά ὑπολογίσουν τό δημι- Σαββᾶ ἐπισκέφθηκε τόν Σολομών- «Ἐγώ εἰμι ἡ Ὁδός καί ἡ Ἀλήθεια ἱστορία μέχρι τήν τελευταία στρο- Εἰλικρινά, ἀποκαλύπτομαι μπροστά τικοί.
συζητήσεις καί ἀποφάσεις Αὐτή τοῦ Χριστοῦ, τήν ὑπε-
ούργημά Του; «Χωρίς Θεό, ὅλα τῆς Ἱ.Συνόδου, ἐνῶ θά ἔπρε- τα καί τά ὑπέροχα κτίσματα τῆς καί ἡ Ζωή» (Ἰω. ΙΔ΄ 6). φή τοῦ πλανήτη αὐτοῦ. Καί στήν σέ τοῦτο τό λαμπρό καί σπάνιο ἑρμη- Ὁ τρόπος ἐργασίας τοῦ π. Στυλια-
ἐπιτρέπονται» ἔγραφε ὁ Ντοστο- Ἱερουσαλήμ, ἔτσι καταφθάνουν
ροχή, συχνά εἶχε στό στόμα του νευτικό ἔργο τοῦ σεβαστοῦ Πρωτο- νοῦ Ἀνανιάδη στήν ἑρμηνεία τῶν
πε νά σείουν τήν χώραν καί ὁ κορυφαῖος Πέτρος. Καί ὅταν Ὅποιοι ἀναζητοῦν ὁδηγό στήν αἰωνιότητα» (Μητροπολίτης Εὐ-
γιέφσκυ. ἐπίσημοι προσκυνηταί καί εἰς τό πρεσβυτέρου (Καθηγητοῦ – Θεολό- Ψαλμῶν, ἀκολουθεῖ τήν ἑξῆς πο-
τόν λαόν «διαγγέλλουσαι τό ὁμολογοῦσε: «Σύ εἶ ὁ Χριστός, πορεία τῆς ζωῆς τους, ὁ Ἰησοῦς θύμιος Στύλιος).
γου) Στυλιανοῦ Ἀνανιάδη. Τόλμησαν, ρεία:Προσημειώνεται ὁ ψαλμός πού
Ἀπό τή στιγμή πού νεκρώθηκε πρόσταγμα Κυρίου», ἀσχο- Ἅγιον Ὄρος. Ἀποτελεῖ εὐλογία εἶναι ὁ ἀσφαλής δρόμος. Ὅσοι
μέσα σου ἡ σκέψη καί ἡ μνήμη τοῦ μεγάλη τοῦ Θεοῦ. Ἀρκεῖ καί ἡμεῖς ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος»· Μερικοί κάμνουν σύγκριση βέβαια, νά ἑρμηνεύσουν τούς Ψαλ- θά ἑρμηνευθεῖ. Προηγοῦνται τά
λοῦνται μὲ δευτερεύοντα ζη- ἀλλά καί ὅταν —μετά τήν Ἀνά- ποθοῦν καί ἀναζητοῦν καί ψά- κάποιων σοφῶν καί μεγάλων μούς τοῦ Δαβίδ καί νά σχολιάσουν με- «Προλεγόμενα», δηλαδή γενικές σκέ-
Θεοῦ, νεκρώθηκε ἡ συνείδηση καί τήματα, ἤτοι περί φορολο- νά ζῶμεν εὐλογημένην ζωήν. χνουν γιά τήν ἀλήθεια, δέν
ἡ αὐτογνωσία καί ὁ ἠθικός νόμος. σταση— διαβεβαίωνε τόν Ἰησοῦ τῆς ἱστορίας ἤ τῶν θρησκειῶν, γάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, παλαι- ψεις, σάν μιά σύντομη προεισαγωγή,
γίας καί οἰκονομικῶν, ἤ περί ἔχουν, παρά νά καταφύγουν στό ότεροι (Μ. Βασίλειος, Ἱερός Χρυσό- τήν ὁποία ἀκολουθοῦν τά «Εἰσαγωγι-
Δηλαδή, τό ἠθικό χάος. Ἀλοίμονο συνεχῶν εἰσηγήσεων Συνο- Ἀντίθεος Χριστό, ὁμολογώντας τό: «Κύ-
Θεάνθρωπο Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος
μέ τόν Ἰησοῦν τῶν Εὐαγγελίων.
στομος, Μ. Ἀθανάσιος κ.ἄ.), καί νεώ- κά» μέ εἰδικότερες παρατηρήσεις καί
στήν κοινωνία, ἡ ὁποία ἔχει στούς ριε, σύ πάντα οἶδας, σύ γινώ- Ἄν εἶναι δυνατό! Ὅποια σύγκρι-
κόλπους της ἀνθρώπους τοῦ χά-
δικῶν ἱεραρχῶν, ὡς νά ἦτο καί ἀθεόφοβος σκεις, ὅτι φιλῶ σε» (Ἰω. ΚΑ΄ 17). εἶναι ἡ μόνη Ἀλήθεια. Ὅσοι ση μπορεῖ νά γίνει τοῦ πλάσμα- τεροι, ὅπως ὁ πρωτοπρεσβύτερος καί τή διαίρεση τοῦ ψαλμοῦ. Ἀμέσως με-
σχολεῖον ἤ αἴθουσα διαλέξε- διάσημος ἐκκλησιαστικός συγγραφέας τά καταγράφεται τό κείμενο τοῦ ψαλ-
ους!». ων ἡ Ἱερά Σύνοδος. Ἄλλοτε ἡ Εὐρώπη Ὁ σοφός καί σύγχρονος ἅγιος
εἶναι διψασμένοι γιά ζωή ἀνώτε- τος μέ τόν Πλάστη, ἤ τοῦ καλλι- Κωνσταντῖνος Καλλίνικος, ὁ μεγάλος μοῦ, μέ τήν ἑρμηνεία καί σέ νεοελλη-
ἀποφάσεις περί τοῦ ποῖος θά
ρη, πνευματική, ὑπερφυσική, τεχνήματος μέ τόν Καλλιτέχνη,
Η «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑ- Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ἐπίσκο- Καθηγητής τοῦ Πανεπιστημίου καί θε- νική ἀπόδοση. Ἡ ἀνάλυση τοῦ ψαλ-
Ἀναβίωσις λάβη μέρος εἰς τούς Διαλό- ΦΙΑ», ἀρ. 44 τῶν ἐκδόσεων «Τῆ- πος Ἀχρίδος, γράφει: «Ἡ Ἀποκά-
ζωή μυστικῆς μέθεξης Θεοῦ, ἄλλο τόσο νά συγκριθεῖ ὁ Θεάν- ολόγος – ἑρμηνευτής τῶν Γραφῶν Πα- μοῦ, βέβαια, δέν τελείωσε μέ τήν πα-
τοῦ τουρκικοῦ γους περί πρωτείου τοῦ Πά- νος», ἀναφέρεται εἰς τήν ἀντίθε- θρωπος Χριστός μέ ὁποιονδήπο- ναγιώτης Τρεμπέλας κ.ἄ. ἀλλ᾽ ὁ π. Στυ- ράθεση τοῦ κειμένου καί τήν ἑρμη-
Λίαν διαφωτιστικὴ ὁμιλία
πα, καί ἄλλοι συγκαλοῦν ον καί ἀθεόφοβον ἀπόφασιν περί τε ἄνθρωπο, ὅσο σοφός καί ἄν λιανός Ἀνανιάδης βάλθηκε νά προ- νεία. Ἀκολουθοῦν τά «ἑρμηνευτικά
ἰμπεριαλισμοῦ ἱεραρχικάς συνάξεις, διά νά τῆς ἀποποινικοποιήσεως τῆς βλα- εἶναι. Ἡ σύγκριση γίνεται μέ σπεράσει καί ξεπεράσει μέ τό θαυμάσιο σχόλια», καί τέλος, τά «ἠθικά συμπε-
ἑορτασθοῦν τά ὀνομαστήριά καί τεράστιο ἔργο του, ὅλους τούς προ- ράσματα».
τοῦ κ. Κων. Χολέβα εἰς τὴν Π.Ο.Ε.
ΕΙΣ ΑΡΘΡΟΝ του εἰς τήν σφημίας ὑπό τοῦ Συμβουλίου τῆς ὅμοια πράγματα. Ὄχι μέ ἀνό-
«Ἑστίαν»(19.11.09), ὁ ὑποστράτη- των ἤ τά ἔτη ἀρχιερατείας Εὐρώπης. Εἰς τό σχετικόν σημεί- μοια. Γιά παράδειγμα, ἡ γῆ σέ ηγούμενους, ἔστω κι ἄν τούς εἶχε βοη-
των, ὅπου καίει ἄφθονος ὁ λι- θούς στή συγγραφή τῶν ἑκατοντάδων Τά ἑρμηνευτικά σχόλια καί τά ἠθι-
γος ἐ.ἀ. Στυλιανός Δράκος, ἔγρα- ωμα ὁ σχολιογράφος μετά δόσε- σύγκριση μέ τό μέγεθος καί τόν κά συμπεράσματα, προσομοιάζουν μέ
ψε μεταξύ ἄλλων: «Οἱ Τοῦρκοι βανωτός τῶν… ἐγκωμίων! Ὁ ως εἰρωνείας, γράφει: «Βλαστη- Μίαν λίαν διαφωτιστικήν ἐνημέ- Κατόπιν, ὁ κ. Χολέβας, κατέρρι-
ὄγκο τοῦ ἥλιου, εἶναι πολύ μι- καί χιλιάδων σελίδων.
δέ Μακαριώτατος περιοδεύει ρωσιν περί τῆς παρεμβάσεως ἤ μή ψε τόν «μύθον», πού χρησιμοποι- τή μέθοδο τῆς ἑρμηνείας τοῦ Πανα-
ὁραματίζονται ὀθωμανική ἀναβίω- μᾶτε τά θεῖα. Αὐτός εἶναι ὁ «εὐ- κρή. Ἤ ὁ ἕνας ἄνθρωπος μέ τόν Αἰσθάνομαι πολύ μικρός καί μοῦ γιώτη Τρεμπέλα, ἀλλά, πρέπει νά ὁμο-
ἀπό ὑπουργόν εἰς ὑπουργόν, ρωπαϊκός» κυνικός πολιτισμός! τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως εἰς τίς οῦν οἱ παραπλανῶντες τόν ἑλληνι- λείπει τό θάρρος στήν παρουσίαση λογήσω πώς, τό ὅλο ἔργο τοῦ π. Στυ-
ση. Πληροφορούμεθα ὅτι ὁ Τοῦρ- θρησκευτικές καί πολιτισμικές ἰδι- κόν λαόν, περί Εὐρωπαϊκῶν ὁδη- ἄλλο ἄνθρωπο, ἔχει σωματικές,
κος Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν κ. μή δυνάμενος νά ἀρθρώση Μέ ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς τοῦ τεράστιου καί μνημειώδους αὐτοῦ λιανοῦ Ἀνανιάδη – προπάντων τά
λόγον ἐπί τόσων σοβαρῶν ζη- αιτερότητες τῶν κρατῶν–μελῶν γιῶν, οἱ ὁποῖες ἀπαιτοῦν τήν καθαί- διανοητικές καί ἄλλες διαφο- μεταφραστικοῦ καί ἑρμηνευτικοῦ ἐκτεταμένα σχόλια καί τά ἠθικά συμ-
Ἀχμέτ Νταβούτογλου ὁμιλῶν στό εὐρωπαϊκῆς Ἀσυναρτησίας, ἡ ἐξύ-
τημάτων, τά ὁποῖα καθημε- βρισι τῶν θείων εἶναι ἐλεύθερη της, εἶχαν τά μέλη τῆς Π.Ο.Ε. ρεσιν ἱερῶν συμβόλων, τήν μεταλ- ρές. Δέ μπορεῖς ὅμως νά συγ- ἔργου, πού, δίχως ἀμφιβολία, ἀγγίζει περάσματα – συμπληρώνουν ἄριστα
Σεράγιεβο μέ θέμα, «ἡ Ὀθωμανι- λαγήν τῆς γλώσσης καί ἄλλες και- κρίνεις τό Θεό μέ τόν ἄνθρωπο.
κή κληρονομιά καί οἱ μουσουλμα- ρινῶς ἀναφύονται. Οἱ καιροί ἔκφρασι τῆς ἐλεύθερης βούλη- Συγκεκριμένα, τήν Δευτέραν 30. τήν τελειότητα. Ἡ ἔκδοση ὅλου τοῦ τή δική του ἑρμηνεία μ᾽ ἕνα ἔργο ἄψο-
μας ἀπαιτοῦν μεγαλυτέραν σης τοῦ ἀνθρώπου»… Καί σημει- 11.09, ὁ πολιτικός ἐπιστήμων κ. Κων- νοτομίες, πού θίγουν τήν ἰδιοπρο- Ὁ Χριστός ἔχει «τό ὑπερέχον ἔργου βρίσκεται πρός τό τέλος – (δέν γο, καί «κατά δύναμη», τέλειο.
νικές κοινότητες στά Βαλκάνια», σωπείαν τῶν κρατῶν μελῶν της.
ἐξέθεσε ἀπροκάλυπτα τούς πολιτι- ἀγωνιστικότητα καί δρᾶσιν ώνει μίαν «ὑποθετικήν πρόκλησιν σταντῖνος Χολέβας ὡμίλησεν ἐνώ- τῆς γνώσεως». Ἡ ἀσύγκριτη ὑπε- εἶμαι βέβαιος ἐάν κυκλοφορήση καί
ἐπί πολλῶν θεμάτων. καί πρόσκλησιν: «Θά ἦταν πολύ πιον πολυπληθοῦς ἀκροατηρίου μέ Διά νά καταλήξη ὁ ἐκλεκτός ὁμι- πέμπτος τόμος) – ἀλλά γιά τέσσερεις Τό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν εἶναι τό πιό
κούς σχεδιασμούς τῆς Τουρκίας ροχή τοῦ Ἰησοῦ ὑποστασιάζεται ἀγαπημένο καί πολυδιαβασμένο ἀπ᾽
γιά μιά «Νέα Βαλκανική, πού θά ἐνδιαφέρον νά ἀρχίσουν οἱ ἴδιοι θέμα: «Ὁ Ἐσταυρωμένος, ἡ Εὐρώ- λητής:«οἱ διάφορες πολιτικοϊδεο- στή θεανθρώπινη φύση Του. Δέ τόμους, εἶμαι βέβαιος.
πη καί ἡ ἀντίστασις τῶν Ἑλλήνων». λογικές καί θρησκευτικές μειονό- ὅλα τά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης,
θεμελιώνεται στίς πολιτικές ἀξίες, ἐκπρόσωπον τῆς Δικαιοσύνης κ. νά βλαστημοῦνε τόν «Μωάμεθ», μπορεῖ διαφορετικά νά ἐξηγηθεῖ Οἱ κρίσεις γιά τήν ἑρμηνεία τῶν Μέ τό ἔργο τοῦ π. Στυλιανοῦ, θά γίνει
τήν οἰκονομική ἀλληλεξάρτηση, Βασίλειον Κόκκινον διά τό θάρρος γιά νά ξεσηκωθεῖ ἡ ἐξισλαμισμένη Ὁ ἐμβριθής ὁμιλητής, ἀφοῦ ἐτό- τητες, πού στό ὄνομα τῆς “Προ- Ψαλμῶν καί τό ὅλο ἔργο τοῦ π. Στυ- ἀκόμα πιό ἀγαπημένο. Τό εὐχόμαστε
στασίας τῶν Ἀνθρωπίνων Δικαιω- τό ἀνερμήνευτο καί ἐντυπωσια-
τήν συνεργασία καί τήν πολιτιστι- τῆς γνώμης του καί τήν Ἀλήθειαν, Εὐρώπη… Ἄν σᾶς βαστᾶ, ξεκινῆ- νισε τήν διαχρονικήν ἀναγκαιότη-
κό αὐτό γεγονός. Ὁ Ἰησοῦς εἶναι λιανοῦ, προέρχονται ἀπό Πατριάρχες, μ᾽ ὅλη μας τήν ψυχή.
κή ἁρμονία. Ὅλα αὐτά, ἐξασφαλί- τήν ὁποίαν πάντοτε διακηρύσσει στε!…». τα τῆς ὑπάρξεως φωτισμένων μάτων” προσπαθοῦν νά ἐπιβάλουν Ἀρχιεπισκόπους, Μητροπολίτες καί
καί ὑπερασπίζεται. Ἄς φωνάζουν ἡγετῶν εἰς ὅλον τό φάσμα τῆς κοι- ὡς θεσμούς τίς ἀντιχριστιανικές μέσα στήν ἱστορία, ἀλλά ξε- πολλούς κληρικούς καί λαϊκούς, καί οἱ Τόν ἴδιο τόν συγχαίρομε θερμότα-
ζονται στά… Ὀθωμανικά Βαλκά- Οἱ «εὐρωπαῖοι» δέν εἶναι μόνον
νια(!)… Καί προσθέτει μέ πρωτο- οἱ κράκτες τοῦ κακοῦ. Ποῖος τούς ἄθεοι καί ἀρνηταί τοῦ Θεοῦ καί νωνικῆς ζωῆς τῶν λαῶν, ἐξῆρε τήν ἀπόψεις τους, ἄν ρίξουν μιά εἰλι- περνᾶ τήν ἱστορία. «Σάρξ ἐγένε- ὁποῖοι ἐκφράζονται μέ τά καλύτερα τα. Ὁ Θεός νά τόν εὐλογῆ.
φανῆ κυνισμό: «Θά ἀναβιώσουμε ἀκούει, παρά οἱ ὁμόφρονές των; τεραστίαν συνεισφοράν τῶν Κολ- κρινῆ ματιά στήν Ἱστορία, τότε θά το», ἀλλά «Θεός �ἦν ὁ Λόγος». καί θερμότερα λόγια. Μένουν ἐκστα- Μιχ. Μιχαηλίδης
ἀσεβεῖς καί βέβηλοι. Εἶναι καί κατανοήσουν, πώς μόνον ἄν ἀπο-
τήν ἐποχή ἐκείνη (δηλαδή τῆς θρασεῖς καί δειλοί καί ἄνανδροι. λυβάδων πατέρων καί τοῦ γνησίου Οὔτε νεστοριανικά, ἀλλ’ οὔτε
τουρκικῆς σκλαβιᾶς). Τά Ὀθωμα- «Ἡ παράδοσις Ὅ,τι δέν μποροῦν νά τό κάμουν τέκνου αὐτῶν, τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ καθηλωθῆ ἡ εἰκόνα καί ἡ διδασκα- μονοφυσιτικά πρέπει νά ἐξετάζε-
νικά Βαλκάνια ἦταν μία πετυχημέ- τοῦ Αἰτωλοῦ εἰς τήν διατήρησιν τῆς λία τοῦ Ἐσταυρωμένου θά κινδυ-
νη ἱστορία (γιά τήν Τουρκία, φυσι-
συνεχίζεται» εἰς τό ὄνομα τοῦ Μωάμεθ, τό κά-
φλόγας διά τήν πολυπόθητον ἐλευ- νέψουν καί θά διωχθοῦν πραγματι- ται ὁ Ἰησοῦς. Στό δισυπόστατο
μνουν εἰς τό θεϊκόν πρόσωπον τοῦ θερίαν καί τῆς στηρίξεως τῆς κά, γιατί καί στήν Ρωσία, οἱ ἀνη- ἔχουν σκοντάψει οἱ αἱρετικοί καί
κά) καί τώρα πρέπει νά ἀναγεννη- ΥΠΟ ΤΟΝ ἀνωτέρω τίτλον ὁ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀλοίμονον ὅμως.
θοῦν». Στόχος τῆς Τουρκίας εἶπε «Ο.Τ.» τῆς 13/11/2009 κατεχώρησε «Φοβερόν τό ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας
ὀρθοδόξου πίστεως εἰς μίαν δύ- λεεῖς σφαγές καί οἱ διωγμοί ξεκί- οἱ ἄθεοι. Ὡστόσο, σ’ αὐτό τό δισ-
υπόστατο ὀφείλεται ἡ μεγαλει-
Ἔτος ΚΖ´, Ἀριθμ. 46/11 Δεκεμβρίου 2009
ἀκόμη, εἶναι «νά κάνουμε τά Βαλ- μίαν μικράν εἴδησιν, ἀλλά σημαν- σκολον ἐποχήν διωγμῶν, ἀνυπαρ- νησαν ἀμέσως μετά τό γκρέμισμα
Θεοῦ ζῶντος». ξίας σχολείων, ἐξισλαμισμῶν, ἐκλα- Ἐκκλησιῶν καί τό κλείσιμο τῶν ώδης καί ἀσύγκριτη ὑπεροχή τοῦ ΒΙΒΛΙΑ – ΑΝΑΤΥΠΑ 25Χ18, σσ. 632.
κάνια, τόν Καύκασο, τήν Μέση τικήν καί ἐνδιαφέρουσαν, ἡ ὁποία ΜΑΝΩΛΗ Γ. ΔΡΕΤΤΑΚΗ,
τινισμῶν καί τῆς ἀναδυομένης γαλ- Μοναστηριῶν…». Ἰησοῦ στήν ἀνθρώπινη ἱστορία. ΣΥΜΕΩΝ Μητροπολίτου Νέας
Ἀνατολή, μαζί μέ τήν Τουρκία ἐπί- ἔλεγεν ἐπί λέξει: «Ὡς γνωστόν, ὁ Ἐκδημία λικῆς ἀθεΐας τοῦ «Διαφωτισμοῦ». Χ.Δ.Μ. Σμύρνης «Ἀφθαρσίας Πηγή» κατα- «Ἅγιον Ὄρος». Χθὲς – Σήμερα –
κεντρο τῆς παγκόσμιας πολιτικῆς Πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος κ. Αὔριο. Ἐκδόσεις «Ἐν πλῷ». Ἀθήνα.
σκηνῆς». Καί προσθέτει ὁ ἀρθρο- Γεώργιος Παπανδρέου ἐκκλησιά- ἐκδότου βασίες Δεσποτικῶν καὶ Θεομητο-
Σχ. 14Χ19, σσ. 176.
γράφος: «Ὅταν ὁ Τοῦρκος Ὑ-
πουργός Ἐξωτερικῶν ἀπό ἐπισή-
ζετο τακτικῶς, ὡς ἀρχηγός τῆς
Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως, εἰς
Η ΕΚΔΗΜΙΑ τοῦ ἀειμνήστου
Ἰωάννου Μάστορα, ἐκδότου πα-
Ἀποκατεστάθησαν αἱ ζημίαι εἰς τὸν ἱστορικόν ΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΑΙ ρικῶν ἑορτῶν. Ἐκδόσεις «Ἐν πλῷ».
Ἀθήνα. Σχ. 15Χ22, σσ. 272. ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ – ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ
ΤΗΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΕΩΣ
μου βήματος προβαίνει σέ αὐτές
τίς δηλώσεις, πού παρόμοιες, οὔτε
τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Νεκταρίου
Ν. Ἐρυθραίας κατά τήν ἑορτήν
λαιότερον, τῆς ἐφημερίδος «Ἐ-
λεύθερος», μᾶς ἐλύπησε, διότι ὁ Ἱερὸν Ναὸν τῆς Παναγίας τοῦ Πέρα ΤΩΝ Ι. ΣΥΜΒΟΛΩΝ
Πρωτοπρεσβυτέρου
ΝΟΥΗΛ ΑΡΙΣΤ. ΓΑΒΡΙΛΑΚΗ, Θε-
ΕΜΜΑ- ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ ΦΑΡΟΣ ΝΟ-
ΤΙΟΥ ΑΦΡΙΚΗΣ. ᾿Επίσημο Δελτίο
ὁ Χίτλερ εἶχε ἀποτολμήσει στίς πα- τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου. Τό αὐτό συ- δημοσιογραφικὸς κόσμος ἐστερή- ολόγου «῾Η Δύναμη τοῦ Λόγου τοῦ ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως ᾿Ιωαννουπόλεως
νέβη καί ἐφέτος. Προσῆλθε καί Συμφώνως μέ ἀνταπόκρισιν τοῦ σε: Τὴν ἀνακαίνιση ὅλων τῶν Ἱ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ. Θεοῦ». Ὁμιλίες πνευματικοῦ προβλη-
ραμονές τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέ- θη ἑνὸς καλοῦ ἀγωνιστοῦ τῆς Πί- Ἀθηναϊκοῦ Πρακτορείου Εἰδήσε- Ναῶν τῆς Πόλης. καὶ Πραιτωρίας τοῦ Πατριαρχείου
μου, δέν νομίζω ὅτι ἔχομε χρείαν παρηκολούθησεν ὄρθιος τμῆμα στεως καὶ τῆς Πατρίδος. λυτα ἑλληνικός, καὶ μάλιστα ματισμοῦ. Ἐκδόσεις «Ὀρθόδοξος ᾿Αλεξανδρείας καὶ πάσης ᾿Αφρικῆς.
τῆς ἀγρυπνίας μετά τῆς συζύγου ων (ΑΠΕ), ὑπό ἡμερομηνίαν 21 Ἡ ἱστορία, ἀλλὰ καὶ ὁ καλλιτε- Κυψέλη», Θεσσαλονίκη 2009. Σχ.
πλειόνων μαρτύρων, εἰς ἐπιβεβαί- Εὐχόμεθα εἰς τοὺς ἀξίους δια- χνικὸς πλοῦτος, ποὺ συγκεντρώ- παπαδίστικος! Εἶναι ἐπινόηση ᾿Ιαν. – Φεβρ., Μάρτ. – ᾿Απρίλ., Μάϊος –
ωσιν τῶν ἰμπεριαλιστικῶν σχεδίων του. Δέν ἐδέχθη κάθισμα, οὔτε τι- Νοεμβρίου, ἐκ τῆς Τουρκίας: καὶ ἐφεύρημα λεκτικό τοῦ 20,50Χ14, σσ. 224. Ἰούν., ᾿Ιούλ. – Αὔγ., Σεπτ. – ᾿Οκτ. 2009.
δόχους του εὐλογημένην συνέ- νεται στὴν Παναγία τοῦ Πέρα, τὸν
τῆς ἀπλήστου «γείτονος»… μητικήν θέσιν. Παρέμεινεν ὡς «Μιὰ μεγάλη στιγμὴ στὴ μακρὰ π. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΙΟΝ. ΚΑ-
χειαν ἐπ᾽ ἀγαθῷ τῆς Ἐκκλησίας ἐνοριακὸ Ἱ.Ναὸ τῆς κοινωνικῆς Εὐγένιου Βούλγαρη (Ἀρχιερέ- ΑΛΙΕΥΣ, Περιοδικὸν ῾Ιερ. Μη-
ἕνας τῶν πιστῶν καί μάλιστα εἰς ἱστορία της ἔζησε καὶ πάλι σήμερα ΠΕΤΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, Πρωτοπρε- τροπόλεως Μαντινείας καὶ Κυ-
Εἶναι καιρός, λοιπόν, νά σοβαρευ - τάς τελευταίας θέσεις. Ὁ πνευμα- καὶ τοῦ Γένους. ἡγεσίας τοῦ νεότερου -μετὰ τὸν ως, ὡς γνωστόν, σοφοῦ ἀκαδη-
θῶμεν περισσότερον οἱ Ἕλληνες. ἡ ὁμογένεια τῆς Κωνσταντινούπο-
18ο αἰώνα- ἑλληνισμοῦ τῆς Πόλης, μαϊκοῦ, διαφωτιστῆ ὄχι ὅμως σβυτέρου, «Οἱ ἔγγαμοι καὶ οἱ ἄγαμοι νουρίας. Μάρτ., ᾿Απρίλ., Μάϊος,
τικός προϊστάμενος τῆς Π.Ο.Ε. λης, ποὺ συγκεντρώθηκε στὸν ἱστο- πρεσβύτεροι καὶ τὸ φαινόμενον τοῦ
προσῆλθε καί τόν εὐχαρίστησε διά Ἐλπιδοφόρον ρικὸ Ἱ. Ναὸ τῆς Παναγίας τοῦ Πέρα,
δίνουν ἰδιαίτερη σημασία καὶ στὸ ἀθέου ἃ λὰ Βολταίρ, κ.λπ.).
ἀρχιμανδριτισμοῦ». Παραλία Πα-
Ἰούν., ᾿Ιούλ., Αὔγ. 2009. Τρίπολις.
«Ὁ ἄθλιος ρόλος τόν ἐκκλησιασμόν αὐτόν καί τοῦ γεγονὸς γιὰ νὰ γιορτάσει τὴν ἀποκατάσταση
ἔργο τῆς ἀνακαίνισης ἀλλὰ καὶ
Ρωτάω μὲ τὸ κουτὸ καὶ ἀ- τρῶν 2009. Σχ. 21Χ14, σσ. 88. ΑΜΒΩΝ ΠΑΓΓΑΙΟΥ, Διμηνιαῖον
στὸν σημερινὸ ἑορτασμό. περιοδικὸν ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως
πολλῶν ΜΜΕ» ηὐχήθη καλήν ἐπιτυχίαν εἰς τό πο- Η ΑΝΑΔΕΙΞΙΣ τοῦ κ. Ἀντωνίου τοῦ Ἱ. Ναοῦ ἀπὸ τὰ πλήγματα, ποὺ
Ἡ ὑποδειγματικὴ ἀνακαίνιση ἔγι-
γράμματο κι ἀπ’ ὀρεινὸ χωριὸ ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ ΠΑΝΩΤΗ, «Τὸ ᾿Ελευθερουπόλεως. Μάϊος – ᾿Ιούν.,
λυεύθυνον ἔργον του. Ἔλαβεν Σαμαρᾶ εἰς τὴν προεδρίαν τῆς τοῦ ἐπεφύλασσε ἡ ἱστορία. μυαλό μου: Ρώτησαν οἱ φίλοι Συνοδικὸ τῆς ἐν Ἑλλάδι Ἐκκλη-
ΕΠΙΚΑΙΡΑ καί πάντοτε ἐκλεκτά ἄρτον μετά τῆς συζύγου του ἀπό νε ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψη καθηγητῶν ᾿Ιούλ. – Αὔγ., Σεπτ. – ᾿Οκτ. 2009.
εἶναι τά ἄρθρα τοῦ πρ. Προέδρου «Νέας Δημοκρατίας» ἀποτελεῖ Ἡ Παναγία τοῦ Πέρα, ὁ πρῶτος ἀπὸ τὸ Ἐθνικὸ Μετσόβιο Πολυτε- ΕΠΣΕίτες τοὺς Μουσουλμά- σίας». Ἐκδοτικὴ παραγωγή: Ἑπτά-
τήν τελεσθεῖσαν ἀρτοκλασίαν, κα- ἕνα γεγονὸς ἐλπιδοφόρον διὰ τὸν μεγαλοπρεπὴς ὀρθόδοξος χριστια- νους λ.χ. βουλευτὲς τοῦ Ἑλλη- λοφος Α.Β. Ε.Ε.. Ἀθῆναι 2009. Σχ.
τοῦ Ἀρείου Πάγου κ. Βασ. Κοκκί- θώς καί μερικάς ἀπό τάς ἐκδόσεις χνεῖο καὶ τὸ Πολυτεχνεῖο τῆς Κων-
νου. Πράγματι, ἀπό τά ἐκλεκτότε- Τόπον. Χαρακτηριστικὴ εἶναι ἡ ἐπι- νικὸς ναὸς, ποὺ χτίζει ἡ ἑλληνικὴ σταντινούπολης, μὲ τὴ βοήθεια νικοῦ Κοινοβουλίου ἂν θέλουν
τῆς Π.Ο.Ε.». κοινότητα μόλις ἀρχίζει ὁ ἐκσυγ-
ρα, τό σημερινό ἄρθρο του εἰς τήν
Μέ τοιοῦτον παράδειγμα, χαίρει
στολὴ τοῦ Μίκη Θεοδωράκη, πλή-
χρονισμὸς τῆς Ὀθωμανικῆς αὐτο-
Ἑλλήνων, Ἰταλῶν ἀλλὰ καὶ Τούρ- νὰ πάψουν νὰ ὁρκίζονται στὸ ΑΙ ΟΜΙΛΙΑΙ ΤΗΣ Π.Ο.Ε.
«Ἑστίαν» (13.11.09) μέ τόν ἀνωτέ- ρης ἐνθουσιασμοῦ διὰ τὸ μέλλον κων ἐμπειρογνωμόνων καὶ μὲ τὴ Κοράνιο ἢ τοὺς Ἰσραηλίτες ῾Εβδομαδιαία ᾿Εκκλησιαστικὴ
ρω τίτλον. Μεταφέρομεν μερικάς καί συγχαίρει ἅπας ὁ εὐσεβής Λα- τῆς Πατρίδος μας ἀπὸ τὴν κρατορίας, στὰ τέλη τοῦ 18ου βοήθεια τεχνιτῶν, ποὺ κρατοῦν Συνεχίζονται αἱ ὁμιλίαι ᾿Εφημερίς. ᾿Ιδιοκτησία· «Παν-
αἰώνα, ἔπεσε θύμα τὸ 2003 τῆς βομ-
συμπατριῶτες μας, ὅταν προ- τῆς «Πανελληνίου ᾿Ορθοδό-
σκέψεις του: «Γιά τούς περισσό- ός μας καί εὔχεται, ὅπως ὁ Κύριος ἐκλογὴν αὐτήν. ἀκόμα καὶ σήμερα ζωντανὲς τὶς τε- σφεύγουν στὰ δικαστήρια, ἂν ελλήνιος ᾿Ορθόδοξος ῞Ενω-
τοῦ παρέχη κάθε εὐλογίαν καί ἐπι- βιστικῆς ἐπίθεσης ἐναντίον τοῦ χνικὲς περασμένων αἰώνων ἀπὸ ξου ῾Ενώσεως» (Π.Ο.Ε.) εἰς σις» (Π.Ο.Ε.), Κάνιγγος 10, 106
τερους δημοσιογράφους, ἐξαίρε- Προσευχόμεθα, ὅπως ὁ νέος ἔχουν πρόβλημα μὲ τὸν ὅρκο, τὴν αἴθουσαν αὐτῆς (Κάνιγ-
τοι Ἕλληνες, λαμπροί ἐπιστήμο- τυχίαν. βρετανικοῦ Γενικοῦ Προξενείου χῶρες τῆς βαλκανικῆς καὶ τῆς 77 ᾿Αθῆναι. ᾿Εκδότης· Κων-
Πρόεδρος τῆς Ν.Δ. ἐπιτύχη πλή- στὴν Κωνσταντινούπολη, ποὺ βρί- ποὺ δίδουν ἢ τέλος πάντων, ἂν γος 10, Α´ ὄροφος). Τὴν
νες, σοφοί, σπουδαῖοι καλλιτέχνες ρως εἰς τὴν ἀποστολήν του. Ἀνατολικῆς Μεσογείου καὶ τοῦ σταντῖνος Σωτ. Σωτηρόπουλος,
κλπ εἶναι μόνο οἱ ἀριστερίζοντες. Ἡ πρώτη Κυρία σκεται δίπλα ἀκριβῶς ἀπὸ τὸ Ἱ. Ναό, Εὔξεινου Πόντου. τοὺς ἐνοχλεῖ ἡ εἰκόνα τοῦ Χρι- προσεχῆ Δευτέραν 14 Δε- Φασίδερη 9, ῾Εκάλη. Διευθυν-
στὴν καρδιὰ τοῦ ἱστορικοῦ Πέρα. στοῦ (Ἑβραίου, ὡς γνωστόν, στὸ κεμβρίου καὶ ὥραν 7–8 μ.μ.
Ὅλοι οἱ ἄλλοι ἀντιμετωπίζονται τῆς Ρωσίας Παράδειγμα Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ.
Τεχνίτες τοῦ ξύλου, τεχνίτες
τοῦ χρυσοῦ, ζωγράφοι καὶ ἁγιο- γένος κατὰ τὸ ἀνθρώπινο, καὶ θὰ ὁμιλήση ὁ πανοσ. Ἀρχιμ.
τὴς Συντάξεως· Γεώργιος
Ζερβός, Θησέως 25, Νέα ᾿Ερυ-
ὡς πολίτες δευτέρας καί τρίτης π. Νεκτάριος Ζιόμπολας μὲ
διανομῆς. Ἀκόμη καί στό θάνατο εἰς ἑλληνικά πρὸς μίμησιν Βαρθολομαῖος, ποὺ προΐστατο στὴ γράφοι, τεχνίτες τοῦ γυαλιοῦ, τοῦ Προφήτου τοῦ Ἰσλὰμ κατὰ τὸ
θέμα: «Ὁ Ἅγ. Σπυρίδων καὶ
θραία (14671). ῾Υπεύθυνος Τυ-
λειτουργία καὶ στὶς τελετές, εἶδε φίλντισι, συνεργάστηκαν ὑποδειγ- Κοράνι, ἀντίστοιχα); Ρωτάω (μὲ πογραφείου· Κωνσταντῖνος
διατηροῦν τήν προκατάληψη καί προσκυνήματα ΤΑΚΤΙΚΟΣ ἀναγνώστης τοῦ
μὲ τὴν ἀποκατάσταση καὶ τῆς Πα- ματικὰ γιὰ νὰ ξαναδώσουν στὸν τὸ κουτὸ κλπ.) ἀπὸ πότε οἱ μει-
ἡ ἀντίθεσίς του μὲ τὸν Πα- Μιχ. Σαμωνᾶς, ᾿Αμαδριάδος 15,
τήν ἐμπάθειά τους. Ἡ ἀναχώρηση «Ο.Τ.» ἀπέστειλεν εἰς τὴν διεύ- πισμόν».
ὁποιουδήποτε ἀριστερόφρονος, ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΙΝ τήν εὕρομεν εἰς θυνσιν αὐτοῦ σημαντικὸν ποσὸν ναγίας τοῦ Πέρα νὰ συμπληρώνε- ἱστορικὸ Ἱ.Ναὸ τῆς Παναγίας τὴ οψηφίες (ΕΠΣΕίτες) θὰ ἐπιβά- Δροσιά. Τύποις «᾿Ορθοδόξου
τούς «Νέους Καιρούς» Ἀγρινίου ται ἕνα ἔργο, ποὺ ὁ ἴδιος ἐνέπνευ- λάμψη, ποὺ εἶχε ὅταν χτίστηκε». Τὴν ἑπομένην Δευτέραν Τύπου» (Θησέως 25, 14671 Νέα
ἔστω καί ἀσημάντου τραγουδιστῆ, διὰ τὴν ἀπρόσκοπτον ἔκδοσιν λουν τὴ θέλησή τους στὶς πλει- 21 Δεκεμβρίου θὰ ὁμιλήση ὁ
τραγουδοποιοῦ, χορευτοῦ, στιχο- (9/11/09). «Ὁλοκληρώθηκε ἡ ἐπί- αὐτοῦ. Δὲν εἶναι τόσον τὸ πο- οψηφίες; Οἱ πλειοψηφίες παν- ᾿Ερυθραία, Τηλ. 210 81 34 951).
σκεψη – προσκύνημα τῆς συζύγου πανοσ. Ἀρχιμ. π. Σαράντης ῾Ιστοσελίς «Ο.Τ.»:
πλόκου, ἠθοποιοῦ, γίνεται πρώτη σόν, τὸ ὁποῖον μᾶς συγκινεῖ, Ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» πάντοτε πρὸ τῶν ἐπάλξεων τῆς τοῦ διαμορφώνουν τὶς συν - Σαράντος μὲ θέμα: «Ἡ Θε-
εἴδηση… Ἐξαιρετικῶς προέβαλαν τοῦ Ρώσου Προέδρου Ντμίτρι ὅσον ἡ σκέψις του ὅτι ὑπὲρ πᾶν Ὀρθοδοξίας, μάχεται διὰ τὴν ἐνημέρωσιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ θῆκες (μὲ σεβασμὸ στὶς μειοψη- www.orthodoxostypos.gr
Μεντβέντεφ, Σβετλάνα, ἡ ὁποία ανθρωπολογία τῶν μεγάλων
τόν Βουλευτή τῆς Ἀριστερᾶς, πού φιλανθρωπικὸν ἔργον προέχει ἡ καὶ συμμετέχει ἐνεργῶς εἰς τοὺς ὁμολογιακοὺς ἀγῶνας φίες) καὶ οἱ μειοψηφίες συν - Ὡρῶν τῶν Χριστουγέννων
ἀναχώρησε τό βράδυ τοῦ Σαββά- ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. ᾿Ηλεκτρον. ταχυδρομεῖον:
ζήτησε κατάργηση τῆς προσευχῆς πνευματικὴ ἐλεημοσύνη. Ἡ σκέ- υπάρχουν. Αὐτὸ ξέρω (μὲ τὸ —Νεοεποχήτικες ἀκυρώ- orthotyp@otenet.gr
στά σχολεῖα καί ἀπομάκρυνση τῶν του ἀπό τή Θεσσαλονίκη, μέ ἰδιω- ψις αὐτὴ παραπέμπει εἰς τὸν Ἐγγραφῆτε συνδρομηταί.
τικό ἀεροσκάφος τῆς Ρωσικῆς Δη- κουτὸ κλπ.) πὼς εἶναι ἡ Δημο- σεις της». Τὰ ἐνυπόγραφα ἄρθρα ἐκ-
εἰκόνων ἀπό τά Δικαστήρια. Δέν πρόλογον τοῦ Ἱεροῦ Πηδαλίου, Ἐφημερὶς «Ὀρθόδοξος Τύπος», Κάνιγγος 10, 10677
ἀφήνουν εὐκαιρία, προκειμένου μοκρατίας. Ἡ πρώτη κυρία τῆς ὅπου ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιο- κρατία. Τὸ ἀντίθετο εἶναι κα- Παρακαλοῦνται τὰ μέλη φράζουν τὰς προσωπικὰς ἀ -
Ρωσίας βρισκόταν «ἰνκόγκνιτο» Ἀθῆναι, τηλ. 210–38.16.206. Ἐτησία συνδρομὴ 50,00 €. ραμπινάτος φασισμός!... Ναί, τῆς Π.Ο.Ε. καὶ οἱ φίλοι τοῦ πόψεις τῶν ἀρθρογράφων, οἱ
νά πλήξουν τήν Ἐκκλησία καί τούς ρείτης τονίζει τὴν μεγάλην ὑπε- «᾿Ορθοδόξου Τύπου», ὅπως
λειτουργούς της. Ἴσως γιατί πι- στή Β. Ἑλλάδα ἀπό τό βράδυ τῆς ροχὴν τῆς πνευματικῆς ἐλεημο- Ἐπίσης μπορεῖτε κάθε Παρασκευὴ νὰ τὸν προμηθεύεσθε μὰ ὅ,τι ἱερὸ καὶ ὅσιο ἔχω!... ὁποῖοι καὶ φέρουν τὴν εὐθύ-
Τετάρτης. Συνοδευόμενη ἀπό ἀπὸ τὰ περίπτερα. παρακολουθήσουν αὐτάς. νην τῶν γραφομένων.
στεύουν ὅτι ἀποτελοῦν ἐμπόδια σύνης ἀπὸ τὴν ὑλικήν. (πηγή: Amen 29.11.09)
11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2009 Σελὶς 3η
ΕΚΡΗΞΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ, ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ. ποὺ μὲ τόση εὐκολία τὴν ἀπεδέχ- —Μητρ. Ἀλεξανδρουπόλεως: Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνή- Ἐκ τοῦ Γραφείου Τύπου
χωρισμόν ᾽Εκκλησίας–Πολιτείας. θη, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀπὸ τὸ δικό Κανένας δὲν ἀντιπολιτεύεται τὸν σεως κ. Γεωργίου Παπανδρέου. τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.»
Χαρακτηρίζει δέ τήν μεθόδευσιν της ἀποθεματικό. Στὸ κάτω–κάτω ἡ Ἀρχιεπίσκοπο καὶ δὲν ἔχουμε κα- Συγκεκριμένα, ὡς πρός τό θέμα
ἀνέντιμον, διότι δι᾽ αὐτῆς ἐπιχει- Ἱερὰ Σύνοδος δὲν εἶναι πνευμα- νένα τέτοιο σκοπό. Ὅμως, ἀπο- τῆς ὑπαγωγῆς τῆς προσλήψεως τῶν Αἱ ἐξηγήσεις
ρεῖται ἀποψίλωσις τῆς Ἐκκλησίας τικὸς θεσμός, δὲν δικαιοῦται, οὔτε ροῦμε μὲ αὐτὴ τὴν κατάσταση. Μέ- ἐκκλησιαστικῶν ὑπαλλήλων στόν τοῦ Ζακύνθου
εἰς τοιοῦτον βαθμόν ὥστε νά ἐπι- ἀσκεῖ φιλανθρωπία, τὴν ὁποία ἀ- χρι προχθές, ὅλοι συμπλέαμε μὲ ἔλεγχο τοῦ Α.Σ.Ε.Π., ἡ Διαρκής Ἱερά
Ἑνωτικὸς ἢ αἱρετικὸς τὴν πίστη στὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ καὶ μεγαλούργησε ὡς ἡ ΠΑΓΚΟ- σκοῦμε ἐμεῖς στὶς Μητροπόλεις– τὴν ἀγωνία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου γιʼ Ὁ Μητροπολίτης Ζακύνθου κ.
ζητήσουν οἱ ταγοί τῆς Ἐκκλησίας Σύνοδος συμφωνεῖ κατʼ ἀρχήν μέ τό Χρυσόστομος εἰς συνέντευξιν, τήν
στὸ τρίτο ἄρθρο του προστατεύε- ΣΜΙΑ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ τήν διακοπήν κάθε σχέσεως μετά μὲ τὸ αἷμα μας προσπαθοῦμε καὶ αὐτὴν τὴν πορεία τῶν πραγμάτων. ἐν λόγῳ Νομοσχέδιο, ὥστε σέ ἁρμο-
καὶ ἀνθενωτικὸς ται ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, μὲ ὅλα ΕΠΙ 1000 ἔτη. Στὰ 400–500 χρόνια τῆς Πολιτείας. Εἰς τήν ἰδίαν συνέν- παλεύουμε νὰ βοηθήσουμε τοὺς Μέχρι καὶ τὴν ὁμιλία ποὺ ἔκανε νία μέ τόν Καταστατικό Της Χάρτη
ὁποίαν παρεχώρησεν εἰς τό Ἐκκλη-
σιαστικόν Πρακτορεῖον Εἰδήσεων
ἢ Ὀρθόδοξος ἀπὸ ὅσα ἀπορρέουν ἀπὸ αὐτὴν τὴν
ἀνώτατη θεσμικὴ προστασία.
τῆς Τουρκικῆς κατοχῆς, ἡ Ὀρθό-
δοξη Ἐκκλησία μὲ σύμβολο τὸν Τί-
τευξιν ὑπογραμμίζει ὅτι: ἀνθρώπους μας – ἔ… λοιπόν, νὰ τὰ
δώσει ἀπὸ τὸ ἀποθεματικό της καὶ
στὴν Πάτρα καὶ ἦταν μιὰ ἐξαιρετικὴ (Νόμος 590/1977), οἱ διαδικασίες ἐπι- «Amen.gr», ὑπεστήριξεν ὅτι ἡ Ἱερά
1ον) οὐδείς ἀντιπολιτεύεται τόν ἔκφραση ποιμαντικῆς ἀγωνίας. Ἀπὸ λογῆς προσωπικοῦ, πού θά διενερ- Σύνοδος ἱκανοποιήθη ἀπό τάς ἐξη-
Κύριε Διευθυντά, 4. Ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς κάτι τέτοια μιο Σταυρό, διέσωσε τὴ γλώσσα νὰ κάνει καὶ ἄλλη μιὰ κίνηση... Νὰ ἐκεῖ καὶ πέρα τί μεσολάβησε… δῶ- γοῦν τά ἐκκλησιαστικά Ν.Π.Δ.Δ. νά
Ἀρχιεπίσκοπον, ὡς ὑπεστήριξεν εἰς δώσει τὶς μετοχὲς ποὺ ἔχει ἡ Ἐκ- γήσεις, τάς ὁποίας παρέσχεν ἡ Κυ-
ποτὲ δὲν τὰ λησμονεῖ καὶ ξέρει καὶ τὸ Γένος μας! Στὴν ἐπανάστα- συνέντευξίν του ὁ Μητροπολίτης στε ἀπάντηση στοὺς bloggers. Τί ὑπόκεινται στόν ἔλεγχο νομιμότη-
γίνεται πολὺς λόγος τελευταῖα ση τοῦ 1821 ὁ Σταυρὸς ἦταν ποὺ κλησία, τῆς Ἐθνικῆς Τράπεζας, βέρνησις. Ἐνῶ ἀπέδωσε τάς δια-
γιὰ τὶς διαφορές καὶ ἀντιθέσεις πολὺ καλὰ πῶς πρέπει νὰ τὰ τιμω- Ζακύνθου Χρυσόστομος. ἦταν αὐτὸ ποὺ μεσολάβησε καὶ μὲ τος τοῦ Α.Σ.Ε.Π., ἐφʼ ὅσον ἡ μισθο- μαρτυρίας ἄλλων Ἐπισκόπων «πε-
ρεῖ καὶ τὸ πράττει. Θυμηθεῖτε τί δέσποζε στὶς σημαῖες τῶν ἐπανα- στὸ Κράτος ἂν θέλει νὰ κάνει φι- εὐκολία ἡ Σύνοδος ἀπεδέχθη μιὰ δοσία τους βαρύνει τόν Κρατικό
ἑνωτικῶν καὶ ἀνθενωτικῶν καὶ τὶς στατημένων Ἑλλήνων καὶ πλημμύ- 2ον) εἶναι ἐντροπή τό Κράτος νά λανθρωπία στὸ Ἑλληνικὸ Κράτος ρί χλιαρῆς ἀντίδρασης» ἀπό τόν
ἐξαιτίας αὐτῶν (τῶν διαφορῶν) ἔπαθε ἕνας ἀπὸ τοὺς τελευταίους τέτοια κατάσταση, ποὺ θὰ στραγ- Προϋπολογισμό. Ἀρχιεπίσκοπον καί τήν Ἱεράν Σύνο-
ριζε τὶς καρδιές τους μὲ πίστη καὶ περιφέρη δίσκον καί τονίζει ὅτι ἡ Ἐκ- καὶ νὰ ἀνορθώσει τὴν οἰκονομία.
βολὲς καὶ κατηγορίες τῶν ἑνω- κυβερνῆτες καὶ ἡ παρέα του. Καὶ κλησία δέν πρέπει νά συνεισφέρη. γαλίσει κάθε φιλανθρωπικὸ ἔργο, Ὅσον ἀφορᾶ στό θέμα τῶν ὀχη- δον εἰς τήν ὑφισταμένην «ἐσωτε-
τὴν ἐξουσία ἔχασαν καὶ πρόσφατα θάρρος, ἔναντι τῆς ἡμισελήνου! Γιατί ἔχουμε μιὰ μόνιμη κατα- ποὺ ἀσκεῖται ἀπὸ τὶς Μητροπόλεις... μάτων τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων, ἡ
τικῶν κατὰ τῶν ἀνθενωτικῶν (τέ- 3ον) Ἐάν ἡ Ἐκκλησία (ΔΙΣ) ἐπι- ρική ἀντιπολίτευση», ἡ ὁποία ἔχει
τοιες κατηγορίες, ποὺ ἔφθασαν τό βουλευτηλίκι ἀπώλεσαν. Οἱ προτάσεις κάποιων αὐτο- κραυγὴ γιʼ αὐτὲς τὶς μετοχές, ποὺ —Ν.Π. Ἐσεῖς θὰ ρωτήσετε τί με- Διαρκής Ἱερά Σύνοδος καλύφθηκε ὡς στόχον νά κλονίση τόν Ἀρχιεπι-
προσδιοριζόμενων «προοδευτι- θυμῆ νά κάμνη φιλανθρωπίαν εἰς δὲν βοηθοῦν ποτὲ τὶς Μητροπό- πλήρως ἀπό τίς διατάξεις τῆς Ὑ-
στὸ σημεῖο νὰ μᾶς ἀποκαλοῦν καὶ Μὲ τιμὴ τό Κράτος, τότε νά τοῦ παραδώση σολάβησε; σκοπικόν θρόνον, ἀκολουθοῦσα
ταλιμπάν τῆς Ἐκκλησίας). Ἐπι- Γεώργιος Ντόνας κῶν» πολιτικῶν, διανοουμένων καὶ λεις, καὶ δὲν μᾶς ἔχουν βοηθήσει πουργικῆς Ἀποφάσεως, ὑπό τόν τήν παγίαν τακτικήν τῆς «ἐσωτε-
τάς μετοχάς, τάς ὁποίας ἔχει ἡ ποτέ, οὔτε στὸ ἐλάχιστο. Καὶ τώρα, —Μητρ. Ἀλεξανδρουπόλεως:
τρέψτε μου νὰ ἐκφράσω κάποιες Οἰκονομολόγος δημοσιογράφων, νὰ καταργηθεῖ Ἐλπίζαμε ὅτι θὰ συγκληθεῖ γιὰ ἕνα ὅρο ὅτι ἀφορᾶ ὅσα ὀχήματα ἡ προ- ρικῆς ἀντιπολίτευσης», τήν ὁποίαν
τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀπὸ Ἐκκλησία τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης. αὐτὴ τὴν φορολογία, ἀντὶ νὰ τὴν μήθειά τους βαρύνει τόν Κρατικό
ἀπόψεις μου σχετικὲς μὲ τὸ θέμα Υ.Γ.: Ἐπʼ εὐκαιρία καὶ γιὰ νὰ μὴ Ἀποδεικνύει τέλος ὅτι ὁ συνολικός τέτοιο θέμα ἡ Ἱεραρχία γιὰ νὰ εἶχε ζῶμεν ἀπό τό 1976.
τὴ Δημόσια Ἐκπαίδευση καὶ νὰ πληρώσει τὸ ἀποθεματικό τῆς Συ- Προϋπολογισμό.
αὐτό. Κατ᾽ ἀρχὰς τόσο ἡ «Ὁμολο- τὸ λησμονήσουμε ἡ κ. Θάλεια φόρος (τακτικός καί ἔκτακτος), τόν νόδου, ποὺ μὲ τόση εὐκολία τὴν καὶ τὴν εὐθύνη τῆς ἀπαντήσεως Συμφώνως μέ τό ρεπορτάζ τοῦ
γία Πίστεως» ὅσο καὶ τὸ τεῦχος Δραγώνα, Γενικὴ Γραμματέας τοῦ ἀπομακρυνθοῦν τὰ Ὀρθόδοξα στὴν Πολιτεία. Γιʼ αὐτό, ἀπορῶ πὼς Σχετικά μέ τό θέμα τῆς φορολο- «Amen» καί τοῦ συντάκτου του κ.
σύμβολα ἀπὸ τὶς σχολικὲς αἴθου- ὁποῖον θά πληρώση ἡ Ἱερά Μητρό- ἀποφάσισε, θὰ μᾶς τὴν κατανείμει
«Ἐν συνειδήσει» τῆς Ἱ. Μ. Μεγά- Ὑπουργείου Παιδείας τοποθετή- πολίς του εἰς τό Κράτος θά εἶναι στὶς Μητροπόλεις καὶ θὰ μᾶς ἡ Ἱερὰ Σύνοδος πῆρε στὴν πλάτη γήσεως τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀκίνη- Ἀντωνίου Τριανταφύλλου:
λου Μετεώρου (ἔκτακτη ἔκδοση θηκε γιὰ νὰ παίξει τὸ ρόλο ἑνός… σες, εἶναι ἀναχρονιστικές, ἀφοῦ σχεδόν ἰσόποσος μέ τά ἔσοδά της της μιὰ τέτοια εὐθύνη καὶ ἔχουν τώ- της περιουσίας, ἡ Διαρκής Ἱερά Σύ-
παρόμοια προτάθηκαν ἀπὸ τὴ στραγγίξει, θὰ μᾶς ἀναγκάσει νὰ « “Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι χρειάζον-
τῆς Μονῆς –Ἰούνιος 2009) εἶναι νέου Μέτερνιχ στὴν σύγχρονη ἐκ τῆς ἀκινήτου περιουσίας της. περιστείλουμε τὶς φιλανθρωπικές ρα οἱ Συνοδικοὶ Μητροπολίτες νὰ νοδος ἐνημερώθηκε ἀπό τόν Μα- ταν διευκρινίσεις γιὰ τὸ νομοσχέ-
πολὺ κατατοπιστικὰ καὶ ἀρκετά, Ἑλληνικὴ Κοινωνία, μέσα σὲ μιὰ Μασσωνία ἀπὸ τὸ ἔτος 1893! ἀπολογοῦνται, οἱ 12 στοὺς ὑπολοί- καριώτατο Πρόεδρό Της γιά τήν
μας δραστηριότητες. διο. Καὶ οἱ διευκρινίσεις ἐδόθηκαν,
γιὰ νὰ καταλάβουμε τὸ τί γίνεται τόσο περιρρέουσα ἀσταθῆ ἀτμό- Ἐμεῖς, γιὰ μία ἀκόμα φορὰ ρί- Ἡ συνέντευξις πους 70, γιὰ τὴν ἀπόφαση ποὺ πῆραν ἐπιστολή, πού ἔλαβε ἀπό τόν Ἐξο- καὶ στὴν κατεύθυνση, ποὺ ἐλπίζαμε
στὶς ἡμέρες μας μὲ τὸν λεγόμενο χνουμε φῶς στὰ Σκοτεινὰ παρα- Δηλαδή, αὐτὴ ἡ φορολογία θὰ καὶ εἶναι ἐξοντωτικὴ γιὰ ὅλους μας. χώτατο Ὑπουργό Οἰκονομικῶν κ. Γ.
σφαιρα; Παραθέτομεν τό πλῆρες κείμε- ἀποβεῖ πάλι εἰς βάρος τοῦ λαοῦ ὅτι θὰ εἶναι. Διότι δὲ μπορεῖς νὰ
διάλογο μεταξύ τῶν ὀρθοδό- σκήνια ἐκείνων, ποὺ μὲ μανία, συ- νον τῆς συνεντεύξεως εἰς τό Διαδι- Ἂν δὲν τὸ καταλαβαίνουν κάποιοι Παπακωνσταντίνου, στίς 30 Νοεμ- μᾶς λὲς ὅτι θὰ μᾶς φορολογήσεις
ξων(;)–καθολικῶν σὲ «ἀνώτατο» στηματικὰ καὶ ἀδιάκοπα, πολεμοῦν μας, ποὺ ἐμεῖς ξέρουμε τὶς ἀνάγκες στὸ λεκανοπέδιο τῆς Ἀττικῆς, δὲν βρίου ἐ.ἔ.
κτυακόν Πρακτορεῖον Εἰδήσεων του, ἐνῶ ἡ Πολιτεία δὲν τὶς ξέρει. περισσότερο ἀπὸ ὅ,τι τὸν Μου-
(;) ἐπίπεδο. Τὶς πταίει; κάθε τι τὸ Χριστιανικό! «amen.gr» καί εἰς τόν ἔγκριτον δη- ξέρω τί οἰκονομικὲς δυνατότητες Γενομένης διαλογικῆς συζητή- σουλμάνο, τὸν Καθολικὸ κ.λπ. Δέ-
Ἐὰν ἀνατρέξουμε στὴν ἐκκλη- Ἀπὸ τὰ γραφόμενά τους ἀποκα- μοσιογράφον κ. Νικόλαον Παπα- —Ν.Π.: Ἀνάλογη ἀνησυχία εἶχε ἔχουν, ἢ στὴν Θεσσαλονίκη ἢ σὲ κά- σεως, ὑπεγραμμίσθη ἀπό τά Μέλη χομαι ὅτι ἔχει ἀνάγκη τὸ κράτος
σιαστικὴ ἱστορία, θὰ δοῦμε ὅτι ἀπὸ Κύριε Διευθυντά, λύπτονται τὰ σκοτεινὰ σχέδια χρῆστον. Αὐτή ἔχει ὡς ἀκολούθως: ἐκφράσει λίγες ἡμέρες πρὶν τὴν ποιες μεγάλες Μητροπόλεις… γιὰ τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, ὡς καὶ συμβάλλω κι ἐγὼ μὲ τὰ ἰσχύον-
τῆς ἱδρύσεως τῆς Ἐκκλησίας μας συνοδικὴ ἀπόφαση, σὲ συνέντευξη ἐμᾶς θὰ εἶναι ἕνα φορτίο, τὸ ὁποῖο πρός τό θέμα τῆς ἐκτάκτου εἰσ- τα μέτρα, μέσα στὴν ἰσότητα, ποὺ
παραπονιόμαστε ὅτι ξένοι κυ- τους, (Λουκ. ΙΘ´ 22). «...Δὲν πρέπει «—Νίκος Παπαχρήστου: Σεβα- τύπου ποὺ παραχώρησε, καὶ ὁ κα-
ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ εἰς τὰς δημοσίας σχολὰς νὰ διδά- σμιώτατε, πῶς κρίνετε τὴν πρό- δὲν θὰ μπορέσουμε νὰ τὸ σηκώ- φορᾶς τοῦ φόρου κατοχῆς περιου- προβλέπει ὁ νόμος. Ὅ,τι ἰσχύει γιὰ
βερνοῦν τήν πατρίδα μας. τεξοχὴν ἁρμόδιος ἐπὶ τῶν Οἰκονο- σουμε. Θὰ ἀναγκαστοῦμε νὰ ἐκποι-
Χριστό, μέχρι καὶ τῶν ἡμερῶν μας σκηται οὐδεμία κατήχησις». σφατη ἀπόφαση τῆς Διαρκοῦς Ἱε- σίας (Ε.Τ.ΑΚ.), μέ σκοπό τήν χορή- τοὺς ἄλλους, νὰ ἰσχύει καὶ γιὰ μέ-
ἔχουμε προσέλευση πιστῶν, προ- Μετά τήν ἀποτίναξη τοῦ τουρκι- μικῶν, Μητροπολίτης Ἰωαννίνων ήσουμε. Ἂν αὐτὸ εἶναι τὸ ζητούμε- γηση ἀπό μέρους τῆς Πολιτείας να. Αὐτὸ ζητούσαμε! Καὶ πλέον μᾶς
κοῦ ζυγοῦ, μέ τόσες θυσίες, ἐδο- Γενικότερα οἱ Παγκόσμιες Σκο- ρᾶς Συνόδου (ΔΙΣ) μὲ τὴν ὁποία Θεόκλητος. Πιστεύετε ὅτι ἡ Σύνο-
σχωρήσεις στὴν Ἐκκλησία καὶ ἀποφάσισε νὰ καταβάλει τὸ αὐξη- νο νὰ μᾶς τὸ ποῦν… τοῦ ἐπιδόματος Κοινωνικῆς Ἀλλη- εἶπαν ὅτι “ἔτσι τὸ σκεφτόμαστε κι
λοφονήσαμε τό σωστό κυβερνήτη τεινὲς δυνάμεις ἔχουν ἀπὸ χρόνια δος δὲν ἄκουσε ὅσα εἶπε; λεγγύης ἐκτάκτως καί ἐφʼ ἅπαξ διά ἐμεῖς”. Μὴ ξεχνᾶτε ὅτι ὅταν ἔχει
ἀποχωρήσεις ἀπ᾽ αὐτήν, σχίσματα, ἀποφασίσει νὰ ἀρνοῦνται «τὸ δι- μένο ΕΤΑΚ; «Ἀνέντιμη μεθόδευση
αἱρέσεις κ.τ.τ. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως Ἰωάννη Καποδίστρια, γνήσιο Ἕλ- —Μητρ. Ἀλεξανδρουπόλεως: τό ἔτος 2009, ὅτι: μιὰ κυβέρνηση προβλήματα, πάν-
ληνα καί Ὀρθόδοξο χριστιανό καί καίωμα εἰς οἱανδήποτε ἐκκλησίαν —Μητροπολίτης Ἀλεξανδρου- Φαίνεται ὅτι δὲν τὸν ἄκουσε καὶ μὲ στόχο τὸν χωρισμὸ τοτε ἀνοίγει ἕνα θέμα, ἕνα “μέτω-
εἶναι καὶ θὰ εἶναι ἡ «Μία Ἁγία Κα- ἢ ἐκκλησιαστικὴν ἀρχὴν νὰ ἐπι- πόλεως Ἄνθιμος: Εἴμαστε σὲ με- α.Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος συ-
μᾶς ἐπέβαλαν τόν λειψό Βαυαρό ἔκανε πολὺ ἄσχημα. Καὶ δημιούρ- πο” μὲ τὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ γίνει
θολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ», ποὺ ἔχει
Ὄθωνα γιά βασιλέα. Μετά τήν βλέπη τὸ Ἐκπαιδευτικὸν Σύστημα γάλη ἀπορία ἀπὸ προχθὲς, ποὺ πλη- Πολιτείας – Ἐκκλησίας» νεισφέροντας, ὅπως τό πράττει πάν-
κεφαλὴ τὸν Χριστὸν καὶ μέλη τοὺς γησε αὐτὴ τὴν εἰκόνα, ποὺ δείχνει τοτε στίς κρίσιμες καί δύσκολες πε- ...κουβέντα, γιὰ νὰ ἀποπροσανατο-
Τουρκοκρατία Βαυαροκρατία! οἱουδήποτε κράτους ἢ ἔθνους ροφορηθήκαμε αὐτὴ τὴν ἀπόφαση —Ν.Π.: Πιστεύετε ὅτι οἱ διάφο- λιστεῖ ὁ κόσμος. Ἀλλὰ κι ἐμεῖς
πιστοὺς, ποὺ παραμένουν μέσα τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ μιὰ ἄτακτη ὑποχώρηση τῆς Ἐκκλη- ριστάσεις τῆς κοινωνίας, ἔστω καί
Καί στή συνέχεια μέσω συμπα- ὁπουδήποτε τῆς γῆς εὑρισκομέ- σίας καὶ μιά, χωρὶς συζήτηση, ἀπο- ρες πρωτοβουλίες καὶ γιὰ τὰ φορο- ἔχουμε τὰ ὅριά μας. Τοὺς εἴπαμε,
στὴν Ἐκκλησία. Ὁ Χριστὸς θέλει ἀπορῶ πὼς μὲ τόση εὐκολία ἐλή- λογικὰ ἀλλὰ καὶ γιὰ μιὰ σειρὰ ἄλλα ἄν δέν φέρει τήν εὐθύνη, ἔρχεται
τριωτῶν μας πολιτικῶν καί ἄλλων νου»! Σημ. Ἡ ὑπογράμμιση εἶναι δοχὴ κάποιων πραγμάτων, παραδί- ἀρωγός στήν ἀνακούφιση τοῦ λαοῦ. πὼς ἐμεῖς δὲν ἔχουμε ἀντίρρηση
«πάντας σωθῆναι», ὅμως σώζεται δική μας. φθη μιὰ ἀπόφαση, ποὺ ἀφορᾶ στὶς ζητήματα συνδέονται μὲ τὶς ἐπι-
μόνο ὅποιος θέλει καὶ παραμένει παραγόντων ξένα κέντρα ἐξου- δοντας στὸ Κράτος τὴν φιλανθρω- νὰ δώσουμε τὰ νόμιμα, ἀλλὰ ἔχου-
80 Μητροπόλεις, ὅταν οἱ Ἱεράρχες διώξεις κάποιων γιὰ χωρισμὸ Ἐκ- β.Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἐπει- με ἐπιφυλάξεις γιὰ τὸ ἂν ἐπιτρέπε-
μέσα στὴν Ἐκκλησία, στὴν κιβωτὸ σίας μᾶς κυβερνοῦν. Αὐτὰ ἐγράφησαν τὸ ἔτος 1893 ποὺ μετέχουν στὴν ΔΙΣ γνωρίζουν πία, τὴν ὁποία ἐμεῖς ἀσκοῦμε καὶ δή ἐξασκεῖ ἕνα τεράστιο κοινωνικό
τὴν γνωρίζουμε πάρα πολὺ καλά. κλησίας – Πολιτείας; ται νὰ μᾶς ζητᾶτε περισσότερα.
τῆς σωτηρίας. Ἀπὸ τῆς ἱδρύσεώς Καί τώρα μετά τίς ἐκλογές τῆς καὶ 1931! (Πηγὲς Περιοδικὸ «Ἀ- πολὺ καλὰ ὅτι ὑπάρχουν Μητροπό- καί φιλανθρωπικό ἔργο πρός ἀνα-
της λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία μας ἐγνώ- θηνᾶ» ἔτους 1893, τεῦχος Μαρτί- Ὁ Μητροπολίτης Ἰωαννίνων εἶχε —Μητρ.Ἀλεξανδρουπόλεως: Τὸ ἴδιο ὅμως ἔγινε καὶ τὸ 1976,
4.10.09 ἔχουμε πρωθυπουργό Ἀμε- λεις, ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ πληρώ- Ἔχω τὴν ὑποψία, καὶ δυστυχῶς κούφιση τῶν πασχόντων καί ἀναξιο-
ρισε σχίσματα, αἱρέσεις, προσχω- ρικάνο! ου σελ. 43, καὶ περιοδικὸ «Πυθα- σουν αὐτὸ τὸ ποσοστὸ τοῦ 3 τοῖς πεῖ πάρα πολὺ σωστά, ὅτι δὲν μπο- παθούντων ἀδελφῶν μας, τό ὁποῖο ποὺ ξεκίνησε ἡ ὑπόθεση τῆς ἐκκλη-
ρήσεις, ἀποσπάσεις κ.τ.ο. Ἄλλοι γόρας» ἔτους 1931, τεῦχος Ἰουλί- ροῦμε ἐμεῖς νὰ πληρώσουμε τὰ αὐτὲς τὶς ἡμέρες ἔχει ἐπιβεβαι- σιαστικῆς περιουσίας. Τὸ ἴδιο ἔγινε
Σέ τέτοιο κατάντημα ἔχει φθάσει χιλίοις. Ἀποροῦμε λοιπόν, ὅλοι, καὶ ωθεῖ, ὅτι ἡ Πολιτεία δὲν τολμᾶ πλέ- ἐπιτελεῖται μέ ἑπτακόσια (700) περί-
φεύγουν γιὰ διαφόρους λόγους ου σελ. 306). ὑπάρχει μιὰ ἀναστάτωση σήμερα σπασμένα κάποιων ἄλλων καὶ ὅτι που Ἱδρύματα στήν Ἱ. Ἀρχιεπισκοπή καὶ τὸ 1981 ποὺ ἦρθε τὸ ΠΑΣΟΚ, συ-
ἡ κοινωνία μας (ἐκλογικό σῶμα), ἡ ον νὰ ὁμιλεῖ περὶ χωρισμοῦ ἀλλὰ νέχισε τὶς συζητήσεις καὶ τελικὰ
καὶ μὲ διάφορες δικαιολογίες καὶ πατρίδα μας, ὥστε νά μή μπορεῖ νά Βλέπετε, λοιπόν, «σύντροφοι» σὲ ὁλόκληρο τὸν ἐκκλησιαστικὸ ὀφείλουν νὰ σεβαστοῦν τὴν πρό- Ἀθηνῶν καί τίς Ἱερές Μητροπόλεις
ἄλλοι ἀκοῦνε τὴ διδασκαλία τῆς νοια τὴν ὁποία ἡ Ἐκκλησία ἀσκεῖ. μιλᾶ γιὰ ἐπαναπροσδιορισμὸ τῶν ἔμειναν ἄκαρπες. Τὸ ἴδιο ἔγινε καὶ
βρεῖ ἕναν ἱκανό, ἔμπειρο, μορφω- τῆς «προοδευτικότητας», ὄχι μόνο χῶρο μας, πὼς ἐλήφθη μιὰ τέτοια σχέσεων. Καὶ αὐτὴ ἡ στάση της, καί δαπανᾶ ἑκατό ἑκατομμύρια
«Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀπο- πολὺ καθυστερημένα ὑποβάλλετε ἀπόφαση, ποὺ εἶναι ἀδύνατο νὰ Πραγματικά, μᾶς δυσκολεύει ἀ- εὐρώ (100.000.000€) ἐτησίως γιά φι- τὸ 1987 μὲ τὸ νόμο ποὺ ἔβγαλε ὁ
μένο, ἔντιμο, μέ διεθνή προβολή εἶναι μιὰ ἀνέντιμη διάθεση νὰ ἀπο- Τρίτσης, τὸν ὁποῖο ἕνα χρόνο μετὰ
στολικῆς Ἐκκλησίας», ἐπιθυμοῦν Ἕλληνα γιά πρωθυπουργό; προτάσεις, ποὺ εἶναι ἤδη «ντεμον- ἐφαρμοστεῖ ἐκτὸς ἂν ἀρχίσουμε φάνταστα. λανθρωπικούς καί κοινωνικούς σκο-
ψιλώσει τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ κάθε ὁ Παπανδρέου τὸν ...ἀπομάκρυνε,
τὴ σωτηρία τους, πιστεύουν ὅτι τέ», ἀλλὰ καὶ στὴν πράξη ἀπορρί- νὰ ἐκποιοῦμε μὲ πολὺ γρήγορο Προσωπικὰ δὲν θὰ ἔχω ἄνεση νὰ δυνατότητα καὶ μετά, φυσιολογικά, πούς, ἀπαιτεῖ ἀπό τήν Πολιτεία του-
«οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν» Ποιός μᾶς φταίει; Οἱ ξένοι; Αὐτοί πτονται ἀπὸ τὴ συντριπτικὴ πλει- τρόπο, προκειμένου νὰ ἀποδώσου- λάχιστον, τήν ἰσότιμη μεταχείριση καὶ ἐν τέλει (ὁ Παπανδρέου καὶ ἡ κυ-
βρῶ αὐτὰ τὰ χρήματα, παρὰ μόνο νὰ μᾶς πετάξει στὸ περιθώριο τῆς
καὶ προσέρχονται στὴν κιβωτὸ τῆς γιά τά συμφέροντά τους ἐνδιαφέ- οψηφία τῶν Ἑλλήνων! με αὐτὸ τὸ ὁποῖο ἡ Σύνοδος, νομί- ἀναστέλλοντας κάποιες φιλανθρω- μέ τό σύνολο τῶν λοιπῶν Νομικῶν βέρνηση) τὰ βρῆκαν μὲ τὸν Ἀρχιεπί-
ρονται καί ἐνεργοῦν. κοινωνικῆς ζωῆς τοῦ τόπου μας. σκοπο καὶ τὴν Ἐκκλησία”.
σωτηρίας. Ἐμεῖς, τέτοια «προοδευτικότη- ζω ὅτι τόσο ἀβασάνιστα, ἀποφάσι- πικὲς δραστηριότητες, γιατί ὅλες Προσώπων Δημοσίου Δικαίου
Νά συνειδητοποιήσουμε τήν σε νὰ δώσουμε. οἱ μητροπόλεις δὲν εἶναι ὅπως Γιατί καὶ ἡ ὑπόθεση μὲ τὸν ΑΣΕΠ (Ν.Π.Δ.Δ.). Ἐρωτηθείς γιὰ τὶς ἀντιδράσεις
Ἔχω λοιπὸν τὴν γνώμη καὶ τα- τα» δὲν τὴ χρειαζόμασθε, κρα- προσβλέπει σὲ κάτι τέτοιο. Καὶ
πεινῶς τὴν καταθέτω ὅτι πρέπει νὰ εὐθύνη μας, ἐμεῖς οἱ πολίτες, ὁ λα- τεῖστε την γιὰ ἐσᾶς! εἶναι οἱ πέντε τοῦ λεκανοπεδίου γ.Ἡ Ἐκκλησία θεωρεῖ αὐτονόη- ποὺ ὑπάρχουν ἀπὸ Μητροπολίτες,
ός καί νά ἀγωνιζόμαστε, νά ἀνα- «Ὁπωσδήποτε ὑπῆρξε τῆς Ἀττικῆς. Καὶ ἀπορῶ πῶς οἱ Μη- εἰπώθηκαν μεγάλα ψέματα, αὐτὲς το ὅτι ὁ ὁποιοσδήποτε φόρος ἐπί οἱ ὁποῖοι ὑποστηρίζουν πὼς ὁ
σταματήσει ἡ χρησιμοποίηση τῶν Μὲ ἐν Χριστῷ ἀγάπη τὶς ἡμέρες, ἔνθεν κακεῖθεν, σὲ ὅ,τι
λέξεων «ἑνωτικὸς» καὶ «ἀνθενω- βαθμιζόμαστε πνευματικά. Νά ἐν- ὑποχώρηση» τροπολίτες στάθηκαν ἱστορικὰ σὲ τῆς ἀκινήτου περιουσίας Της δέν Ἀρχιεπίσκοπος καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος
διαφερόμαστε γιά τά κοινά, γιά τήν ὁ Πρόεδρος μιὰ τόσο πρόχειρη ἀπόφαση, προ- ἀφορᾶ τὸ θέμα τῶν προσλήψεων θά περιλαμβάνει κατʼ οὐδένα τρό- ὑποχώρησαν ...ἀτάκτως, ὁ Μητρο-
τικὸς» καὶ ἀντ᾽ αὐτῶν νὰ χρησιμο- —Ν.Π.: Θεωρεῖτε δηλαδή, ὅτι τῶν ὑπαλλήλων μέσω τοῦ ΑΣΕΠ.
ποιοῦνται οἱ λέξεις «αἱρετικὸς» καὶ πατρίδα μας. Νά ἀφυπνιστοῦμε. Ζιώγας Θεόδωρος ὑπῆρξε, κατὰ κάποιο τρόπο, μιὰ ὑπο- κειμένου νὰ ἔχουν καλὲς σχέσεις πο τά ἀκίνητα πού ἰδιοχρησιμο- πολίτης Ζακύνθου ἀναφέρει:
Διαφορετικά θά πηγαίνουμε ἀπό τό μὲ τὴν Πολιτεία. Εἶναι λοιπὸν ἀδύνατον νὰ δεχ- ποιοῦνται καί ἐκεῖνα ἐπί τῶν ὁποί-
«ὀρθόδοξος» ἀντίστοιχα. Ὅποιος ἡ Γεν. Γραμματέας χώρηση ἀπὸ τὶς ἀρχικὲς καὶ αὐστη - θοῦμε πρόσληψη ὑπαλλήλων, μέσω “Ὑπάρχει, ὁπωσδήποτε, μιὰ ἐσω-
θέλει ἀποδέχεται, τὴν ἀποστολικὴ κακό στό χειρότερο. Ὅταν μᾶς Χορτάτου Γιαννούλα ρὲς θέσεις τῆς Συνόδου ἔτσι ὅπως ων ὑφίστανται ὁποιαδήποτε βάρη, τερικὴ ἀντιπολίτευση. Αὐτοὶ βλέ-
καὶ ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία τῆς βροῦν ἐθνικές συμφορές, οἱ θρῆ- αὐτὲς ἐκφράστηκαν στὸ συνοδικὸ «῾Η ΔΙΣ ἄδειασε τὸν Μη- τοῦ ΑΣΕΠ, στὶς Μητροπόλεις ὁπότε τά ὁποῖα ἐμποδίζουν τήν ἐλεύθερη πουν τὸν Ἀρχιεπίσκοπο νὰ τὰ πηγαί-
νοι θά εἶναι ἀνώφελοι. τροπολίτη Ἰωαννίνων» θὰ ἀναγκαστοῦμε νὰ ἐπωμιστοῦμε ἀξιοποίησή τους ἤ ἀκίνητα πού
«Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀπο- γράμμα πρὸς τὸν ὑπουργὸ Οἰκονο- καὶ τὴν μισθοδοσία τῶν ὑπαλλήλων νει καλὰ στὴ διαχείριση χωρὶς φω-
στολικῆς Ἐκκλησίας», παραμένει Εὐθαρσῶς Ἐκκλησιολογικὰ μικῶν ἢ στὴν ἐπιστολὴ τοῦ Μακα- —Ν.Π.: Ἂν ἤσασταν στὴν θέση ἔχουν παραχωρηθεῖ δωρεάν ἤ πα- νασκίες καὶ ἀνησυχοῦν. Αὐτὴ εἶναι
τῶν Μητροπόλεων. Νομίζω ὅτι ραμένουν ἀναξιοποίητα, μέ σκοπό
σὲ αὐτὴν καὶ λέγεται ὀρθόδοξος Νίκος Τσιρώνης ριωτάτου γιὰ τὰ δύο ἄλλα ζητήμα- τοῦ Μητροπολίτη Ἰωαννίνων καὶ αὐτὸ κρύβεται (σ.σ. ὁ χωρισμὸς ἡ πραγματικότητα. Τὸ ἴδιο συνέβαι-
καὶ ὅποιος δὲν ἀποδέχεται αὐτὴ τὴ Οἰκονομολόγος Κύριε Διευθυντά, τα, γιὰ τὸν ΑΣΕΠ καὶ τὰ αὐτοκίνητα; εἴχατε κάνει ἀνάλογες δηλώσεις τήν ἀνέγερση καί λειτουργία Ἱδρυ- νε καὶ τὸ 1976. Πίστευαν (οἱ ἀντι-
Ἐκκλησίας–Πολιτείας) καὶ εἶναι τὰ μάτων προνοιακοῦ χαρακτῆρα.
διδασκαλία καὶ κάνει «γλυκὰ ματά- —Μητρ. Ἀλεξανδρουπόλεως: καὶ ἀκολουθοῦσε αὐτὴ ἡ ἀπόφαση πρῶτα στάδια, ἔτσι ὅπως τὰ βιώ- δρῶντες) ὅτι ἡ ρήξη αὐτὴ ποὺ δημι-
Μὲ ἀφορμὴ τὴν πρόσφατη ουργοῦσαν θὰ φέρει τὸν Ἀρχιεπί-
κια» πρὸς τὸν παπισμό, τὸν προτε- ἐκλογὴ τῶν ἕξι βοηθῶν Ἐπισκό- Ὁπωσδήποτε ὑπῆρξε μιὰ ὑποχώρη- τῆς ΔΙΣ, τί θὰ κάνατε; νουμε καὶ δυστυχῶς μὲ εὐκολία τʼ δ.Ὡς ἐκ τούτου ἡ Διαρκής Ἱερά
σταντισμό, τὸν χιλιασμὸ καὶ ὅ,τι Μία παράλειψις πων ἀπὸ τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλη- ση καὶ ἂν θὰ δοῦμε σήμερα ὁλό- —Μητρ. Ἀλεξανδρουπόλεως: ἀποδεχτήκαμε ἐλπίζοντας σὲ αὐτὸ Σύνοδος ἀποφασίζει ὅπως γιά τό σκοπο ...τούμπα, καὶ θὰ γίνουν οἱ ἴδι-
ἄλλο διαθέτει τὸ Π.Σ.Ε, ἀποχωρεῖ κληρο τὸν ἔντυπο καὶ τὸν ἠλε- ποὺ δὲν ἔπρεπε νὰ ἐλπίζουμε… ἔτος 2009 καί μόνο, ἡ Ἐκκλησία τῆς οι Ἀρχιεπίσκοποι. Τὰ ἴδια γίνονταν
σίας τῆς Ἑλλάδος, θὰ μοῦ ἐπιτρέ- Κοιτάξτε πρέπει νὰ μάθουμε νὰ σε- καὶ τὸ 1987, ποὺ δὲν ἄφηναν νὰ
καὶ λέγεται αἱρετικός. Δὲ μπορεῖ Ἀγαπητέ μου κ. Διευθυντά, κτρονικὸ τύπο δυσκολεύονται ἀκό- βόμαστε τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ Ἀποδειχθήκαμε ἀφελεῖς! Ἑλλάδος, συνεισφέρει μέ τό ἀναλο-
ψετε νὰ παρατηρήσω τὰ ἑξῆς: γοῦν σέ Αὐτήν ποσόν γιά τά ἀκίνητα προχωρήσουν οἱ συνομιλίες ἀνάμε-
νὰ εἶναι λίγο ἀπὸ ἐδῶ καὶ λίγο ἀπὸ χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε. Ἀνέκαθεν στὴν Ἐκκλησία, σύμφω- μα καὶ αὐτοὶ ποὺ δὲν ἀγαποῦν τὴν ἐμεῖς τοποθετοῦμε σὲ κάποια θέση,
ἐκεῖ. Δὲ μπορεῖ νὰ λέει μιὰ γυναίκα Ἐκκλησία, νὰ καταλάβουν ποὺ Ἡ Πολιτεία φαίνεται ὅτι δὲν τολ- πού ἀποφέρουν εἰσοδήματα σύμφω- σα στὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν κυβέρνη-
Εἰς τό φύλλον τῆς 25ης Νοεμ- να μὲ τὴν ὀρθόδοξη ἐκκλησιολο- ἐμπιστευόμενοι τὴν ἐμπειρία τους. μάει νὰ μιλήσει γιὰ χωρισμὸ καὶ ἐπι- ση. Κι ἔλεγα τότε στὸν Ἀρχιεπίσκο-
ὅτι εἶναι λίγο ἔγκυος· ἤ εἶναι ἤ δὲν ὀφείλεται αὐτὴ ἡ ὑποχώρηση. Καὶ Ὁ Μητροπολίτης Ἰωαννίνων ἔχει να μέ τά ὡς ἄνω ἐκτεθέντα.
βρίου 2009 καί εἰς τό κείμενον «Ἡ γία της, δὲν ὑπῆρχε ὁ θεσμὸς τοῦ διώκει νὰ εἶναι ἕνας βελούδινος χω- πο “μὴ βγεῖς νὰ μιλήσεις, μὴ βγεῖς
εἶναι. Μὴ μᾶς λένε δὲ ὅτι ἀπὸ τὴν Ὁμολογία Πίστεως καί εἰς τήν Ρου- βοηθοῦ Ἐπισκόπου. Καὶ τοῦτο για- φτιάχνουν διάφορα σενάρια, τὰ μιὰ ἄριστη γνώση γιὰ τὰ οἰκονομικὰ Τέλος ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος
πολλὴ ἀγάπη πρὸς τοὺς συναν- ὁποῖα τὰ διαβάζω καὶ φρίττω, γιὰ ρισμὸς δηλαδὴ μιὰ προσπάθεια ἀπο- ἐσὺ στὸ μπαλκόνι τοῦ Συντάγματος.
μανίαν» ὑπάρχει μία παράλειψις. τί δὲν νοεῖται Ἐπίσκοπος, ἀκόμη θέματα τῆς οἰκονομικῆς ὑπηρεσίας ψίλωσης τῆς Ἐκκλησίας καὶ δημι- ἀπεδέχθη τήν πρόσκληση τοῦ Ἐξο- Θὰ χρειαστεῖ κάποιος νὰ διαπραγ-
θρώπους μας τῶν ἄλλων δογμά- Τό ἀναφερόμενον Μετόχι τῆς Σί- ἀνομολόγητες συμφωνίες, ποὺ δὲν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. χωτάτου Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς
καὶ πρεσβύτερος, χωρὶς δικό του θέλω νὰ τὶς πιστέψω. Ἀλλά, μιὰ τέ- ουργίας τέτοιων συνθηκῶν, ποὺ θὰ ματευτεῖ, ὅταν θὰ ἐπέλθει ἡ κρίσις
των καὶ θρησκειῶν κάνουν τὶς μωνος Πέτρας εἰς τήν Ἀνάληψιν μᾶς ἀναγκάσει, ἔτσι ὅπως μᾶς ἀνάγ- Κυβερνήσεως κ. Γεωργίου Παπαν-
Θυσιαστήριο καὶ ποίμνιο. Καὶ ὁ μὲν τοια ὑποχώρηση, μὲ τόση εὐκολία Ὅταν λοιπὸν ἔρχεται ἡ Διαρκὴς ἡ μεγάλη”. Ὅταν τελικὰ ὁ Τρίτσης
ὑποχωρήσεις καὶ τὰ «γλυκὰ ματά- Βύρωνος εἶχε ἀναλάβει ὁ μακαρι- κασε φυσικά, ἐμεῖς οἱ ἴδιοι νὰ ἐπιζη- δρέου, νά πραγματοποιηθεῖ συνάν-
κια», διότι αὐτὸ δὲν εἶναι ἀγάπη. πρεσβύτερος ἔχει ποίμνιο τὴν ἐνο- καὶ μὲ τέτοιο ἄτακτο ρυθμό, πραγ- Ἱερὰ Σύνοδος μὲ τόση προχειρό- ἀποπέμφθηκε, τότε ἀποδείχθηκε
στός Γέροντας Ἱερώνυμος Σιμω- ρία του καὶ Θυσιαστήριο τὸ Ἱ. Ναό τητα καὶ ἀδειάζει τὸν ἄνθρωπο, τοῦμε τὴ διακοπὴ κάθε σχέσεως. τηση στό Μέγαρο Μαξίμου, ἀποτε- ὅτι τὰ εἶχαν βρεῖ μιὰ χαρὰ ὁ Σερα-
Ἀγάπη χωρὶς τὴν ἀλήθεια δὲν νοπετρίτης, ὁ ὁποῖος πράγματι εἶχε ματικά μᾶς βάζει ὅλους σὲ ὑποψία. λουμένη ἀπό τόν Μακαριώτατο
της. Ὁ βοηθὸς Ἐπίσκοπος οὔτε δι- στὸν ὁποῖο ἀναθέσανε νὰ φροντί- Γιατί ἂν πεῖ νὰ προσλαμβάνουμε φεὶμ κι ὁ Παπανδρέου”».
ὑπάρχει. Ἀγάπη ποὺ δὲν εἶναι μετατρέψει τό Μετόχιον εἰς Ἅγιον —Ν.Π.: Ὅμως ἡ Κυβέρνηση, ζει τὰ οἰκονομικά τῆς Ἐκκλησίας, ὑπαλλήλους μέσω τοῦ ΑΣΕΠ, ἐμεῖς Πρόεδρο καί πέντε μέλη Αὐτῆς.
καρπὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κό του ποίμνιο ἔχει οὔτε θυσια-
Ὄρος. Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Πλα- στήριο. Τελεῖ τὰ μυστήρια καὶ μά- εἶχε κάνει γνωστὲς τὶς προθέσεις τότε πραγματικὰ δὲν σεβόμαστε οἱ ἴδιοι θὰ ποῦμε ὅτι δὲν θέλουμε.
ΔΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ΤΟΣΟΝ ΜΙΣΟΣ ΔΙΑ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΠΡΑΞΙΣ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΤΗΝ ΤΡΟΦΟΝ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ; ΤΟΥ ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΦΙΛΟΥΜΕΝΟΥ Η ΑΠΟΦΑΣΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΝ;
Ὑπό τοῦ Ἁγιορείτου Μοναχοῦ Μωϋσέως Παραθέτομεν ὁλόκληρον τὴν ἀνήκουν καὶ ὅσοι εἰς τοὺς ἀκολου- χαὴλ ἐν Ἰόππῃ, Ἡγουμένου τῆς ἐν ἀδελφῶν αὐτῆς, διὸ καὶ νοτίως τοῦ Τοῦ Καθηγητοῦ τῆς Νομικῆς κ. Νικήτα Ἀλιπράντη
Μ
Πατριαρχικὴν Πρᾶξιν διὰ τὴν θήσαντας αἰῶνας διὰ Χριστὸν καὶ Ἱεροσολύμοις Ἱερᾶς Μονῆς τῶν ἐπ᾽ ὀνόματι αὐτῆς κεντρικοῦ Ἱ.
Β
ΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΝ ἄρθρον διά τόν ὑπόγειον καί ὕπουλον πό- ἁγιοκατάταξιν τοῦ ἀειμνήστου τὴν ἀλήθειαν καὶ ἀκεραιότητα τῆς Ἀρχαγγέλων, Διευθυντοῦ τοῦ Ναοῦ τούτου ἐπαξίως ἀφιερώθη ΕΤΑ ΤΗΝ ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Δικαιωμάτων
λεμον ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας ἔγραψε διά λογαριασμόν τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως κατε- Οἰκοτροφείου τῆς Πατριαρχικῆς αὐτῷ παρεκκλήσιον ἐπ᾽ ὀνόματι τοῦ Ἀνθρώπου γιὰ τὸν Ἐσταυρωμένο στὰ σχολεῖα, καλὸ εἶναι
Ἁγιοταφίτου Ἀρχιμανδρίτου Φι- νὰ γίνουν μερικὲς διευκρινίσεις καὶ γιὰ τοὺς ἀνησυχοῦντες καὶ
ἐφημερίδος «Μακεδονία» (6η Δεκεμβρίου), μετά τῆς ὁποίας λουμένου, Καθηγουμένου τῆς διώχθησαν, οἷον ὁ εἰς Περσίαν μετὰ Σχολῆς, Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς αὐτοῦ, ἐν ᾧ καὶ τὸ σεπτὸν αὐτοῦ Ἱ.
συνεργάζεται, ὁ Ἁγιορείτης Μοναχός Μωϋσῆς. Τό ἄρθρον ἔχει ὡς τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἀπαχθεὶς ἀοί- Μονῆς τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Λείψανον μετακομισθὲν ἐπανα- γιὰ τοὺς ὑπερμάχους της.
Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Φρέατος τοῦ διμος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Κοινοβιάρχου καὶ τοῦ Προφήτου
ἀκολούθως: παύεται ὡς πηγὴ δυνάμεως καὶ Ἡ βασικὴ διευκρίνιση εἶναι ὅτι ἡ ἀπόφαση στηρίζεται σὲ νομικὰ καὶ
Ἰακώβ. Αὕτη ἔχει ὡς ἀκολούθως: Ζαχαρίας καὶ οἱ Ἠλιοῦ, Τυπικάρη ἰάσεων τοῖς ἐν πίστει καὶ εὐλαβεία πραγματικὰ δεδομένα τῆς Ἰταλίας, ποὺ εἶναι τελείως ξένα πρὸς τὴν
«Τὰ Χριστούγεννα τοῦ 1991 κατέβηκε γιὰ πάντα ἡ κόκκινη ση- «Ἡ τῶν Ἱεροσολύμων Ἁγία τοῦ ἐν τῇ Μονῇ τοῦ ἐν τῷ μοναστη- τιμῶσιν αὐτό. ἑλληνικὴ πραγματικότητα καὶ ἑπομένως δὲν μπορεῖ, ἐξ ὁρισμοῦ, νὰ
μαία μὲ τὸ σφυροδρέπανο ἀπὸ τὸ Κρεμλίνο τῆς Μόσχας καὶ ἀνέ- Χριστοῦ Ἐκκλησία, τεθεμελιωμένη Ἁγίου Σάββα τοῦ ριακῷ ναῷ τῶν ἔχει ἐπιπτώσεις στὸν τόπο μας.
βηκε ἡ γνωστή, τρίχρωμη, ρωσική. Στὰ 74 ἔτη τοῦ σοβιετικοῦ κα- ἐπὶ τοῦ θεορρύτου αἵματος τοῦ Κυ- Ἐγένετο δὲ συμμάρτυς καὶ τοῦ
Ἡγιασμένου ὑπὸ Ἁγίων Κωνσταν- ἐκ τῆς πόλεως τῆς Νεαπόλεως κα- Ἡ βασικὴ διαφορὰ ἔγκειται στὸ ὅτι στὴν Ἰταλία ὑπάρχει ἐκ τοῦ νό-
θεστῶτος εἴχαμε ἀνθηρὸ κομμουνιστικὸ παράδεισο μὲ ἑκατομμύ- ρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ κε- τῶν Περσῶν ἀναι- τίνου καὶ Ἑλένης,
ρια θύματα ἀντιφρονούντων. Ὁ ὀρθόδοξος κλῆρος θεωρήθηκε νωθέντος ἐπὶ τοῦ Φρικτοῦ Γολ- ταγομένου Ἁγίου Ἰουστίνου, τοῦ μου ὑποχρέωση νὰ ἐκτίθεται ὁ Ἐσταυρωμένος στὶς σχολικὲς τάξεις.
ρεθέντες Πατέ- Ἡγουμένου τῆς Αὐτὴ ἐπιβλήθηκε μὲ κρατικὴ πράξη ἤδη ἀπὸ τὸ 19ο αἰώνα. Καὶ ἐπειδὴ
“ἀντιπαραγωγικὸ κοινωνικὸ στοιχεῖο” καὶ καταδιώχθηκε βάναυσα. γοθᾶ ὑπὲρ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν ρες. ἐν Ραμάλλᾳ Ἱ. φιλοσόφου καὶ μάρτυρος, πρὸς
Χιλιάδες κληρικοὶ γιὰ τὴν πίστη τους βρῆκαν πρόωρο, ἀφύσικο καὶ καὶ σωτηρίας τοῦ ἀνθρωπίνου γέ- τιμὴν τοῦ ὁποίου τὸ ἕτερον βόρει- ἡ ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία ἔχει ἀπὸ αἰώνων καὶ κρατικὴ ὑπόσταση, τὸ
Εἰς τὸ ἱερὸν Μονῆς Μεταμορ- ζήτημα συνδέθηκε μὲ τὶς σχέσεις της μὲ τὸ Ἰταλικὸ κράτος, ποὺ τὴν
βίαιο θάνατο. Ὁ Τρότσκι ἵδρυσε τὴν “Ἕνωση Μαχητικῶν Ἀθέων”, νους, ἐκαρποφόρησεν εἰς τοὺς φώσεως τοῦ Σω- ον παρεκκλήσιον.
ἡ ὁποία ἐργάστηκε σκληρὰ γιὰ τὴν ἐπικράτηση τῶν ἰδεῶν της. Ὁ σύνταγμα τού- ἀναγνώρισε ὡς τὴ μόνη ἐπίσημη θρησκεία.
κόλπους αὐτῆς Μάρτυρας, οἱ των τάσσονται τῆρος καὶ ἐν τέ- Τοῦτον μετὰ τὴν μαρτυρικὴν τε-
Στάλιν δημιούργησε τὰ φοβερὰ καὶ ἀπάνθρωπα κολαστήρια τῶν ὁποῖοι τὸ αἷμα αὐτῶν ἐξέχεαν ὡς λει Ἡγουμένου λευτὴν αὐτοῦ καὶ διὰ σημείων μαρ- Μετὰ τὴν ἐπέμβαση τῶν Ἰταλῶν ἐπαναστατῶν ἔγινε ἕνα διάλειμμα
γκουλὰγκ στὴ Σιβηρία, ὅπου ἐξορίστηκαν 2,5 ἑκατομμύρια συνάν- καὶ ὅσοι ἐκ τοῦ (1871-1929), ἀλλʼ ἐπὶ φασισμοῦ ὁ ἐπίσημος χαρακτήρας της ἀνανεώ-
προσφορὰν καὶ ἀντίδοσιν εὐγνω- Τάγματος τῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τυρηθέντα τοῖς ἀνθρώποις ὑπὸ τοῦ
θρωποί του, πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ὁποίους δὲν ἐπέστρεψαν ποτὲ στὰ μοσύνης καὶ ἀγάπης τῷ ἑκουσίως τοῦ Φρέατος τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὰς συνειδήσεις πολ- θηκε καὶ διατηρήθηκε μέχρι τὸ κονκορδάτο τοῦ 1984 ποὺ τὸν κατήρ-
σπίτια τους. Σπουδαίων μονα- γησε, χωρὶς πάντως νὰ καταργήσει τοὺς κρατικοὺς κανόνες, ποὺ ἐπέ-
ὑπὲρ αὐτῶν Σταυρωθέντι καὶ ἐκ χῶν ἠγωνίσθη- Ἰακὼβ ἐν Νεαπό- λῶν ἐκ τῶν τιμίων μελῶν τῆς Ἐκ-
Τὰ περιγράφει καταπληκτικὰ ὁ νομπελίστας Ἀλεξάντρ Σολζενίτσιν. νεκρῶν Ἀναστάντι. λει τῆς Σαμαρεί- κλησίας καθιερωθέντα ἤδη ὡς ἱε- βαλλαν τὴν σχετικὴ ὑποχρέωση.
σαν καὶ τὴν ψυ-
Μεταπολεμικά τό σταλινικὸ καθεστὼς ἔκανε μεγάλες ἐκκαθαρίσεις Πρῶτος τῶν μαρτύρων τούτων χὴν αὐτῶν ἔθε- ας. ρομάρτυρα, συγκατατάσσομεν ἐπι- Ἑπομένως, τὸ δικαστήριο τοῦ Στρασβούργου ἔπρεπε νὰ κρίνει ἐὰν
μειονοτήτων, ποὺ χαρακτηρίστηκαν “συνεργάτες” τῶν Γερμανῶν. τυγχάνει ὁ πρωτομάρτυς καὶ ἀρχι- σαν ὑπὲρ τῶν Πα- Τὴν διακονίαν σήμως σήμερον μετὰ συμπλήρωσιν ἡ προβλεπόμενη ἀπὸ κρατικοὺς κανόνες ὑποχρεωτικὴ ἔκθεση τοῦ
Ἐξορίστηκαν μειονότητες, μεταξύ τῶν ὁποίων καὶ Ἕλληνες, στὸ Κα- διάκονος Στέφανος, ὅστις, κατὰ μί- ναγίων Προσκυ- ταύτην τῆς “πη- τριακονταετίας ἀπὸ τῆς ἡμέρας Ἐσταυρωμένου ἦταν ἀντίθετη μὲ τὴν εὐρωπαϊκὴ σύμβαση δικαιωμά-
ζακστάν καὶ τὸ Οὐζμπεκιστάν. Τὸ ἄθεο καθεστὼς θανάτωσε πιστούς, μησιν τοῦ Σωτῆρος αὐτοῦ, ἐτελει- νημάτων, τῶν ἁ- γῆς τοῦ Ἰακὼβ” τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ, συνωδᾶ τῇ των τοῦ ἀνθρώπου.
ἔκλεισε καὶ γκρέμισε ἐκκλησίες, κατέστρεψε ἱερὰ κειμήλια τῆς χρι- ώθη, προσευχόμενος ὑπὲρ τῶν λι- πτῶν τούτων Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Φιλούμενος (Ἰω. 4, 6) “ἐν πνεύ- ἀποφάσει τῆς Συνεδρίας Ν´ / 11–9– Σὲ μᾶς ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία οὐδέποτε διανοήθηκε νὰ αὐτοανακη-
στιανικῆς τέχνης. Τελικά, ὅπως ὀρθὰ γράφτηκε, ἂν “ὁ κομμουνισμὸς θοβολούντων αὐτὸν (Πράξ. 7, 60). μαρτυρίων καὶ εἰς τὸ Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ. ματι καὶ ἀληθεία” 2009 τῆς περὶ Ἡμᾶς Ἁγίας καὶ ρυχθεῖ σὲ κρατικὴ ἐξουσία καὶ νὰ ἀξιώσει νὰ ἀναγνωριστεῖ ὡς τέτοια
γνώριζε πόσο θὰ δόξαζε τὴν ἐκκλησία διώκοντάς την, ἴσως δὲν θὰ τεκμηρίων τῆς (Ἰω. 4, 23) ἐπετέ- Ἱερᾶς Συνόδου, εἰς τὰς δέλτους μὲ τὰ ἐξ αὐτοῦ ἐπακόλουθα. Ὅσο γιὰ τὶς εἰκόνες, ἡ ὕπαρξή τους σὲ κά-
ἀποτολμοῦσε αὐτὸν τὸν φοβερὸ διωγμό!”. Τοῦτον ἠκολούθησεν ὁ Ἅγιος τοῦ συναξαρίου αὐτῆς, ἵνα ἑορτά-
Ἰάκωβος, υἱὸς Ζεβεδαίου καὶ ἀδελ- ἐπὶ γῆς ἐνδημίας τοῦ Σωτῆρος λει, στοιχῶν τῇ παρ᾽ αὐτῇ ὑπὸ τοῦ θε εἴδους ἐσωτερικοὺς χώρους καὶ γραφεῖα, δημόσια καὶ ἰδιωτικά, δὲν
Ὁ σπουδαῖος σκηνοθέτης Ἀντρέι Ταρκόφσκι εἶπε: “Ἦταν μεγά- ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, οἷον ὁ περι- Κυρίου ρηθείσῃ ἐντολῇ “πνεῦμα ὁ ζηται ὡς νέος Ἱερομάρτυς ἐν τῇ ἐπιβλήθηκε ἀπὸ τὸ κράτος.
φὸς τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου,
λο λάθος νὰ ξεριζώσουν τὸ δέντρο, ποὺ μᾶς ἔδινε ἐλπίδα ἐπὶ ἑκα- τὸν ὁποῖον “Ἡρώδης ὁ βασιλεὺς βόητος ἐπ᾽ ἀρετῇ καὶ ἁγιότητι Πα- Θεὸς καὶ τοὺς προσκυνοῦντας ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ, 16ῃ/
29ῃ Νοεμβρίου ἑκάστου ἔτους, Πρόκειται γιὰ ἔθιμο ποὺ ἔχει δημιουργηθεῖ ἐδῶ καὶ αἰῶνες ἀπὸ τὸν
τοντάδες χρόνια. Αὐτὸ μᾶς πόνεσε, μᾶς ἀποπροσανατόλισε…”. ἀνεῖλε μαχαίρᾳ”. (Πράξ. 12, 1–2). τριάρχης Ἱεροσολύμων Λεόντιος. Αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ σεβασμὸ πρὸς τὶς εἰκόνες τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῶν κατοί-
Εἰς τούτων τυγχάνει καὶ ὁ ἐν προσκυνεῖν”. (Ἰω. 4, 24). Ἀπειλού- πρὸς ὄφελος ψυχῶν καὶ δόξαν τοῦ
Γιὰ νὰ εἴμαστε ὅμως ἀκριβοδίκαιοι, θὰ πρέπει νὰ ποῦμε πὼς ἀπὸ Μετ᾽ αὐτὸν ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ κων τῆς Ἑλλάδος.
τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγάλου Πέτρου οἱ πιστοί τῆς Ρωσίας δεινοπάθη- τοῖς καθ᾽ ἡμᾶς χρόνοις βιώσας, ἀεί- μενος ὑπὸ κατὰ καιροὺς ἐμφανιζο- ἐν Τριάδι Ἁγίου Θεοῦ ἡμῶν.
Ἀδελφόθεος, πρῶτος ἱεράρχης Ὅπως εἶναι γνωστὸ γιὰ κάθε ἔθιμο (βλ. π.χ. τὸν μεγάλο νομικὸ H.
σαν. Ἀπὸ τότε ἡ ἐκκλησία ὑποτάχτηκε πλήρως στὸ κράτος, ἔφθα- τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων, ἐκ- μνηστος Ἁγιοταφίτης Ἀρχιμανδρί- μένου ἀλλοδόξου πεφανατισμένου Τὸ ἱερὸν ἐκκλησιαστικὸν γε-
Kelsen), δὲν εἶναι ἀναγκαῖο νὰ ἔχουν μετάσχει στὴ διαμόρφωσή του
σαν νὰ ἀπαγορεύσουν στοὺς μοναχοὺς νὰ ἔχουν χαρτὶ καὶ μελάνι, ρημνίσθη ὑπὸ τῶν ἀρνουμένων της Φιλούμενος, Καθηγούμενος ἐπισκέπτου, ἵνα ἐγκαταλείψη τὸ γονὸς τοῦτο κοινοποιοῦμεν σήμε-
ὅλα ἀνεξαιρέτως τὰ ἄτομα, ποὺ διέπονται ἀπὸ αὐτὸ μετὰ τὴ δημιουρ-
γιὰ νὰ μὴ γράφουν. Ἀπὸ τὴν περίοδο τοῦ Μεγάλου Πέτρου ἄρχισε τὸν Κύριον ἀπὸ τοῦ πτερυγίου τοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Φρέατος τοῦ προσκύνημα, μηδόλως ὑπέκυπτε. ρον παντὶ τῷ πληρώματι τῆς Σιωνί-
γία του.
μιὰ περίοδος δυτικοποιήσεως τῆς Ρωσίας. Ὑπῆρξε μιὰ στροφὴ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος καὶ ἐτελει- Ἰακώβ. Εἰς τὸ παρεκκλήσιον τοῦ Φρέα- τιδος Ἐκκλησίας καὶ ταῖς κατὰ τό-
κατὰ τῆς βυζαντινῆς παραδόσεως στὴ θεία λατρεία. πους ἀδελφαῖς Ὀρθοδόξοις Ἐκ- Ἕνα ἄλλο διαφοροποιητικὸ στοιχεῖο σὲ σχέση μὲ τὴ δυτικὴ Εὐρώ-
ώθη, προσευχόμενος ὑπὲρ τῶν Οὗτος ἐξ Ὁροῦντος τῆς ἁγιοτό- τος εὑρισκόμενος καὶ τὴν εἰθισμέ- πη εἶναι ὅτι σὲ μᾶς ἀναρτῶνται εἰκόνες, δηλαδὴ τὸ πρόσωπο τοῦ Χρι-
Κάτι παρόμοιο συνέβη καὶ στὴν πατρίδα μας, κατὰ τὴν περίοδο διωκτῶν αὐτοῦ. κου νήσου Κύπρου καταγόμενος, νην αὐτῶ ἑσπερινὴν ἀκολουθίαν κλησίαις, πρὸς ἑορτασμὸν αἰώνιον
ἐφεξῆς τῆς μνήμης τοῦ νέου Ἱερο- στοῦ ἢ ἁγίων, καὶ ὄχι ὁ Ἐσταυρωμένος. Ἔγραφε ὁ γάλλος ὀρθόδοξος
τῆς βαυαροκρατίας. Βυζαντινὲς ἐκκλησίες κατεδαφίστηκαν καὶ μο- Ἐπὶ τὰ ἴχνη τούτου ἐπορεύθη ὁ ἀφίχθη εἰς Ἱεροσόλυμα εἰς νεαρὰν ἐπιτελῶν, τὸ ἑσπέρας τῆς 16ης/ Olivier Clement (προερχόμενος ἀπὸ σοσιαλιστικὴ οἰκογένεια): «Χρι-
ναστήρια ἔκλεισαν, καθὼς ὁ Ὄθωνας ἤθελε νὰ ἐξευρωπαΐσει τὴν ἡλικίαν, ἔχων ἐν ἑαυτῷ τὴν παρὰ 29ης Νοεμβρίου τοῦ σωτηρίου μάρτυρος Φιλουμένου, οὗ ταῖς
συγγενὴς αὐτοῦ καὶ διάδοχος εἰς πρεσβείαις εὕροιμεν χάριν καὶ ἔλε- στιανοὶ τῆς Δύσης, γιατί ἔχετε ἀναπαραστήσει παντοῦ τὸν Χριστὸ σὰν
Ἑλλάδα. Τὰ περιγράφει ὡραῖα μὲ δάκρυα ὁ ἀγέρωχος στρατηγὸς τὸν Θρόνον, Συμεὼν Ἐπίσκοπος τῶν εὐσεβῶν καὶ πολυτέκνων γονέ- ἔτους 1979, ἐδέχθη ὕπουλον καὶ πτῶμα, σὰν ἕναν πεθαμένο χωρὶς ἐλπίδα;» (Lʼautre soleil, Stock, 1973,
Μακρυγιάννης. Ἱεροσολύμων, ὁ ἐπὶ Τραϊανοῦ εἰς ων αὐτοῦ παιδείαν καὶ νουθεσίαν βιαίαν ἐπίθεσιν, φθόνῳ τοῦ μισο- ος, ἵνα ἐν ἑνὶ στόματι καὶ μιὰ καρ-
ἑλληνικὴ μετάφραση, ʻὉ ἄλλος ἥλιοςʼ, ἐκδ. Σπορᾶς).
Τὸ δέσιμο τοῦ πιστοῦ ρωσικοῦ λαοῦ μὲ τὴν Ἐκκλησία ἦταν πάν- Πέλλαν τῆς Ὑπεριορδανίας κατα- Κυρίου καὶ τὴν ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ κάλου δαίμονος, ὑπὸ τοῦ ἀπει- δία ἀναπέμπομεν δόξαν καὶ αἶνον
τοτε βαθὺ καὶ μεγάλο. Τὸ ἴδιο καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ μὲ τὴν πηγαία καὶ βασανισθεὶς καὶ σταυρωθεὶς εἰς ἡλι- Σταυροβουνίου μοναχικὴν δοκιμήν. λοῦντος αὐτὸν ἀνοσίου ἀνδρός, τῷ ἐνδοξαζομένῳ ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὐτὸ ἤδη σημαίνει ὅτι ἀποκλείεται ἡ εἰκόνα νὰ προκαλέσει φόβο ἢ
ὅστις διὰ πελέκεως ἤνοιξε βαθεῖαν Αὐτοῦ Τριαδικῷ Θεῷ ἡμῶν. ἀποστροφὴ στὰ παιδιά. Ὡς ἁπλὴ ἔκφραση εὐλάβειας, ἡ ὕπαρξη εἰκό-
ἀφτιασίδωτη εὐσέβεια. Ἀλλὰ καὶ οἱ ρίζες τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτι- κίαν τῶν ἑκατὸν καὶ εἴκοσιν ἐτῶν. Φοιτῶν εἰς τὴν Πατριαρχικὴν σχισμὴν εἰς τὸ μέτωπον αὐτοῦ, νων στὰ σχολεῖα δὲν ὑποβάλλει οὔτε ἔμμεσα, στοὺς μαθητὲς ὁποι-
σμοῦ εἶναι χριστιανικές, παρὰ τὴ σημερινὴ ἀμφισβήτηση. Ὁ Γ. Μα- Σχολήν, διεκρίνετο ἐπὶ ἐπαινετῇ ἀπέκοψεν αὐτῶ τοὺς δακτύλους Ἐν τῇ Ἁγία Πόλει Ἱερουσαλήμ,
Ἡ ἀποστολικὴ περίοδος τῆς βθ´ Σεπτεμβρίου ια´ αδήποτε ὑποκίνηση ἀποδοχῆς τῆς χριστιανικῆς πίστης ἢ ὁποιαδήποτε
ρίνος γράφει πὼς “οἱ ἱδρυτὲς τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης διακήρυσ- Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων σεμνύνε- ἐπιμελείᾳ καὶ χρηστοῖς ἤθεσι. Ἀπο- τῆς δεξιᾶς χειρός, δραπετεύων δὲ ἰδέα προτίμησής της ἔναντι ἄλλων θρησκειῶν ἢ ἔναντι ἔλλειψης θρη-
σαν ὅτι τὸ ὅραμά τους γιὰ τὴν ἑνωμένη Εὐρώπη στηρίζεται στὶς ται διὰ τοὺς τέσσαρας τούτους φοιτήσας αὐτῆς, ἐνεδύθη τὸ μονα- ἐξεσφενδόνισε χειροβομβίδα καὶ Θεόφιλος Γ´ σκευτικῆς πίστης.
ἀξίες τῆς χριστιανικῆς πίστεως”. Τὸν μηδενισμὸ τῶν διανοουμέ- λαμπροὺς νοεροὺς ἀδάμαντας χικὸν σχῆμα, ἐντασσόμενος εἰς τὸ ἀπετελείωσεν αὐτόν. Πατριάρχης Ἱεροσολύμων
νων, τὴν ἀπουσία τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν θάνατό του σύμφωνα μὲ τοὺς μοναστικὸν Τάγμα τῶν Σπουδαίων Ἔτσι, γενικά, καὶ οἱ μὴ χριστιανοὶ ἢ ἀδιάφοροι γονεῖς καὶ μαθητὲς
αὐτῆς, οὒχ ἧττον ὅμως καὶ ἡ μετα- Τὰ θραύσματα τῆς χειροβομβί- Ὁ Μητροπoλίτης Καισαρείας κ. οὔτε ἐνοχλοῦνται οὔτε θεωροῦν ὅτι προσβάλλεται ἡ ἐλευθερία συ-
φιλοσόφους ὁ πολὺς Ντοστογιέφσκι τὰ θεωρεῖ φαινόμενα δαιμο- ποστολικὴ τοιαύτη ἐπὶ τοῦ ἀπηνοῦς μοναχῶν, φυλάκων τοῦ Παναγίου Βασίλειος. Ὁ Μητροπολίτης Πτο-
νικά. Εἶναι γεγονός, ὅπως λέγει ὁ πολύσοφος Ἱερὸς Χρυσόστομος, διωγμοῦ τοῦ Διοκλητιανοῦ σεμνύ- καὶ Ζωοδόχου Τάφου τοῦ Κυρίου δος ἄφησαν ξύσματα καὶ αἱ σταγό- λεμαΐδος κ. Παλλάδιος. Ὁ Μητρο-
νείδησής τους ἢ ὁποιαδήποτε ἄλλη πίστη τους. Ἂν ὑπάρξουν κάποιοι
ὅτι ἡ “Ἐκκλησία διωκομένη λαμπροτέρα καθίσταται”. ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. νες τοῦ αἵματος αὐτοῦ ἄφησαν τὰ στὴν Ἑλλάδα, ποὺ ἐνοχλοῦνται ἰδιαίτερα ἢ ὀργίζονται ἀπὸ τὴ θέα τῶν
νεται διὰ τὸν Ἱεροσολυμίτην ἀπο- ἴχνη καὶ τὰ στίγματα αὐτῶν ὁρατὰ πολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος. εἰκόνων, ἁπλῶς δείχνουν ὅτι ἐμφοροῦνται ἀπὸ ἕνα εἶδος μισαλλοδο-
Ὅσοι ἐπιχειροῦν νὰ κόψουν τὶς ἐθνικὲς ρίζες θὰ μείνουν ἀνέ- κεφαλισθέντα μάρτυρα Προκό- Ὡς μοναχὸς ἐζήλου τοὺς τρό- ἄχρι τῆς σήμερον ἐπὶ τῶν τοίχων Ὁ Μητροπολίτης Ἐλευθερουπόλε- ξίας, ἀντίστοιχης μὲ ἐκείνης ὁρισμένων φανατικῶν θρησκευόμενων,
στιοι. Μιὰ τέτοια ἐπιχείρηση σύντομα ἢ ἀργὰ θὰ ἔχει τὸ ἀντίθετο πιον, τοὺς ἐν Γάζη μαρτυρήσαντας πους τῶν Ἁγίων καὶ Θεοφόρων Πα- τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Φρέατος εἰς ως κ. Χριστόδουλος, Γέρων Δρα- στάση πού, γιὰ αὐτὸν τὸν λόγο, δὲν προστατεύεται ἀπὸ τὴν ἐσωτερικὴ
ἀπὸ τὸ ἐπιδιωκόμενο ἀποτέλεσμα. Θὰ στραφεῖ ἐναντίον αὐτῶν, ποὺ Τιμόθεον, Ἀγάπιον καὶ Θέκλαν, τὸν τέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι ἀκρί- μνημόσυνον αἰώνιον τοῦ μαρτυρί- γουμάνος. Ὁ Μητροπολίτης Φιλα- ἢ τὴ διεθνῆ ἔννομη τάξη. Διότι προστατεύεται μὲν καὶ ἡ ἀρνητικὴ –
νόμιζαν ὅτι θὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ αὐτὴ τὴν πολεμική. Στὴν Ἑλλάδα ἱδρυτὴν τῆς ἐν Καισαρεία Βιβλιο- βειαν ἐν ταῖς καθ᾽ ἡμέραν κατ᾽ ἰδίαν ου αὐτοῦ, ἐπιστέψαντος τὴν ὁ- δελφείας κ. Βενέδικτος. Ὁ Ἀρχιε- θρησκευτικὴ καὶ κάθε ἄλλη – ἐλευθερία (ἐλευθερία νὰ μή...) ἀλλὰ τὸ
ἀρχίζει πάλι, ὑπόγεια, σταθερὰ καὶ ὕπουλα νὰ τίθεται ἡ Ἐκκλησία θήκης ἀποκεφαλισθέντα μάρτυρα προσευχαῖς καὶ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ σιακὴν ζωὴν αὐτοῦ. πίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος. Ὁ ζήτημα εἶναι πότε καὶ ὑπὸ ποιὲς προϋποθέσεις αὐτὴ προσβάλλεται.
στὸ στόχαστρο. Τὰ παιδιὰ ἀμφισβητοῦν τὴ μητέρα τους. Δυσφη- Πάμφιλον, τοὺς ἐν Ἀσκάλωνι ἀπο- ἀκολουθίαις, ἄκραν ἐγκράτειαν, Ἀρχιεπίσκοπος Θαβωρίου κ. Μεθό-
μεῖται τεχνηέντως τὸ ἔργο καὶ ἡ προσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ μὲ κεφαλισθέντας Πρόμον καὶ Ἠλίαν, νηστείαν καὶ λιτότητα. Ὡς ἡ ζωὴ αὐτοῦ οὕτω καὶ ὁ θά- διος. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Κελαδίων, Στὸ θέμα αὐτό, ἡ ἀπόφαση παραπέμπει στὴν ὑπόθεση Young, James
τρόπο εἰσέρχεται στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων ἡ ἀμφισβήτηση καὶ τὸν ἐν Ἰαμνεία Παῦλον καὶ ἄλλους νατος αὐτοῦ ἦτο μία ὁμολογία πί- Γέρων Καμαράσης. Ὁ Ἀρχιμανδρί- and Webster, ποὺ ἀναφερόταν στὴν (ἀρνητικὴ) συνδικαλιστικὴ ἐλευ-
Κληθεὶς εἰς τὸ ἀξίωμα τῆς ἱερω- στεως, ὁμολογία αἵματος, εἰς τὸν θερία (1981). Στὴν ἀπόφαση αὐτὴ τὸ Δικαστήριο τοῦ Στρασβούργου
ἡ καχυποψία. Ἡ Ἐκκλησία σήμερα στὴν Ἑλλάδα ἔχει περὶ τὰ 800 ἀληθῶς καὶ θαυμαστῶς πολλούς, σύνης ὑπὸ τῆς Μητρὸς τῶν Ἐκκλη- τόπον, ἐπὶ τοῦ ὁποίου ὁ Κύριος εἰς της Ἰουστῖνος. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης
ἱδρύματα ἀγάπης γιὰ ὀρφανά, γέρους, φτωχούς, ἀσθενεῖς καὶ πει- ἀνηλεῶς βασανισθέντας καὶ μαρ- Θεοδώρητος. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης εἶχε ἀπαιτήσει νὰ ἀσκεῖται σοβαρὴ ἐξαναγκαστικὴ πίεση (contrainte
σιῶν καὶ δεχθεὶς αὐτό, κατέδειξεν τὴν Σαμαρείτιδα, λέγουσαν “οἶδα grave) στοὺς ἐργαζομένους, προκειμένου νὰ συνδικαλισθοῦν.
νασμένους. Ἀλλοῦ τα ἱδρύματα αὐτὰ ὄχι μόνο δὲν φορολογοῦνται τυρικῶς τελειωθέντας εἰς πάσας ἑαυτὸν πιστὸν οἰκονόμον τῶν μυ- ὅτι ἔρχεται Μεσσίας, ὁ λεγόμενος Ἱλαρίων. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Τιμόθε-
ἀλλὰ καὶ ἐπιδοτοῦνται. σχεδὸν τὰς πόλεις τῆς Ἁγίας Γῆς, στηρίων τοῦ Χριστοῦ εἰς τὰς ἀνα- Χριστὸς” (Ἰω. 4, 25), ἀπεκάλυψεν ος. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Εὐδόκιμος. Μόνον τότε ἔκρινε – καὶ ἔκτοτε θεωρεῖται – ὅτι θίγεται ὁ ἴδιος ὁ πυ-
Μένουμε ξανὰ νὰ ἀποροῦμε στοχαστικά. Γιατί ἆραγε τόσο πολὺ περὶ “ὧν ἐπιλείψει ἡμᾶς ὁ χρόνος τεθείσας αὐτῷ ποικίλας προσκυνη- Ἑαυτὸν ἀπεριφράστως, λέγων αὐτῇ Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Δημήτριος, ρήνας τῆς ἀρνητικῆς ἐλευθερίας καὶ ἑπομένως ὅτι ὑπάρχει προσβολή
καὶ μεγάλο μῖσος γιὰ τὴν τροφὸ τοῦ γένους Ἐκκλησία;». διηγουμένους”. ( Ἑβρ. 11, 33). ματικὰς καὶ ποιμαντικὰς διακονίας, “ἐγὼ εἰμι, ὁ λαλῶν σοι” (Ἰω. 4, 26). Γραμματεὺς τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς της. Ἀσκεῖται μία τέτοια καὶ τόση πίεση στοὺς μαθητὲς ἰταλικῶν σχο-
Εἰς τὴν σεπτὴν χορείαν τῶν μαρ- ὡς αὐτῆς τοῦ Ἡγουμένου τῆς Συνόδου. Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Γαλα- λείων; Εἶναι πολὺ ἀμφίβολο καὶ πάντως στὴν Ἑλλάδα εἶναι βέβαιο ὅτι
τύρων τούτων τῶν πρώτων αἰώνων Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστό- Διὰ τοῦ μαρτυρίου αὐτοῦ οὗτος κτίων. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταν- δὲν ἀσκεῖται.
Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΣΕΡΒΙΑΣ τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, οἵτινες
ἠρνήσαντο ἀπαρνήσασθαι Χριστόν,
λων ἐν Τιβεριάδι, Ἡγουμένου τῆς ἐγένετο συμμάρτυς Φωτεινῆς τῆς
Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἀρχαγγέλου Μι- Σαμαρείτιδος καὶ τῶν υἱῶν καὶ τῶν
τίνης κ. Ἀρίσταρχος, Γέρων Ἀρχι-
γραμματεύς».
Ἄς μὴ παραβλέπεται ὅτι, ὅπως ἔλεγε ὁ καθηγητὴς ᾽Α. Μάνεσης, οἱ
συνταγματικοὶ ἢ οἱ διεθνεῖς κανόνες, ποὺ θεσπίζουν τὴν θρησκευτικὴ
καθήμενον ἔχουν ὅλοι οἱ Ἐπίσκο- ἐλευθερία δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ἑρμηνεύονται ἐρήμην τῆς κοινωνικῆς
ποι τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά
τό δικαίωμα νά ἐκλέγωνται ἔχουν Ὄχι εἰς τὸν τριπλασιασμὸν τῆς φορολογίας τῆς Ἐκκλησίας πραγματικότητας. Αὐτὸ ἰσχύει ἄλλωστε γιὰ ὅλα τά δικαιώματα τοῦ
ἀνθρώπου (βλ. W. Hassemer / W. Hoffmann-Riem / J. Limbach, Grun-
ΙΕΡΟΝ ΛΕΙΨΑΝΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΔΙΟΝΥΣΙΟΝ ΔΙΟΝΥΣΟΥ
σεώς του ἐπροκάλεσε συγκίνησιν ὑπῆρξε ἀναμφισβήτητα μιὰ κατα-
πληκτικὴ προσωπικότητα, ἕνας
τὸ Κυπριακὸν Ὁ «Ο.Τ.» εἰς τὸ προηγούμενον εἰς τό Χριστεπώνυμον πλήρωμα
ἄνθρωπος τῶν ἔργων καὶ ὄχι τῶν
φύλλον τῆς ἐκδόσεώς του παρου- τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, τό
Ἐκδήλωσις μέ θέμα: «Τό χθές, σίασε τὴν συνέντευξιν τοῦ Σεβ. Τὴν ἐξαιρετικὴ εὐλογία νὰ ἔχει εὐχαρίστησε τὸν Σεβασμιώτατο λόγων, μιὰ σεβάσμια μορφὴ, ποὺ
τό σήμερα καί τό αὔριο τῆς Κύ- Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ. Νικο-
ὁποῖον ἐγνώριζεν ὅτι κατά τά δὲν δίσταζε νὰ καταθέσει τὴν ἄπο-
πρὸς προσκύνηση ἐπὶ μία ἑβδομά- γιὰ τὴν παραχώρηση τοῦ Ἱεροῦ
πρου» ὀργανώνουν οἱ «Βετεράνοι λάου, διὰ τῆς ὁποίας ἐπεσήμαινεν δα, τεμάχιο Ἱεροῦ Λειψάνου τῆς Λειψάνου, ἀνακήρυξε τὸν Ἀρχιεπί- δύο τελευταῖα ἔτη ὁ Ποιμενάρ- ψή του, νὰ συγκρουστεῖ, ταράζον-
τῆς Κύπρου 1974—ΑΕΙ ΜΑΧΙΜΟΙ» ὅτι ἡ Πολιτεία ὁδηγεῖ εἰς χρεωκο- Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Αἰκατερί- σκοπο κ. Δαμιανὸ ἐπίτιμο Πρόεδρο χης του εἶχε προσβληθῆ ἀπό τας πολλὲς φορὲς τὰ λιμνάζοντα
τήν Δευτέραν 14 Δεκεμβρίου καί πίαν τὴν Ἐκκλησίαν μὲ τὴν ἔκτα- νης, εἶχε ὁ Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Διο- τοῦ Συλλόγου Ἀνεγέρσεως καὶ ἀνίατον ἀσθένειαν καί ἔδιδε κυ- νερά. Αἰωνία του ἡ μνήμη».
ὥραν 18.00 εἰς τό Ἀμφιθέατρον κτον βαρεῖαν φορολογίαν ἐπὶ τῆς νυσίου, Δήμου Διονύσου Ἀττικῆς. τὴν μοναχὴ Μαριὰμ ἐπίτιμο μέλος ριολεκτικῶς τήν «μάχην» ἀξιο- Τοποτηρητής εἰς τήν Ἱεράν Μη-
τοῦ Πολεμικοῦ Μουσείου Ἀθηνῶν. ἀκινήτου περιουσίας. Ὁ «Ο.Τ.» αὐτοῦ. Παρὼν στὴν τελετὴ ἀποχώ- πρεπῶς καί ἐν προσευχῇ. Τό σκή-
Εἰς τήν ἐκδήλωσιν θά γίνη προβο- Τὸ Ἱερὸ Λείψανο ἔγινε ἐπίσημα τρόπολιν Λαγκαδᾶ ὡρίσθη ὁ Μη-
ἐδημοσίευε τὴν συνέντευξιν ἐνῶ δεκτὸ ἀπὸ τὶς ἀρχὲς καὶ τοὺς ρησης ἦταν καὶ ὁ Πρόεδρος τῆς νωμα τοῦ μακαριστοῦ Μητροπο-
λή ταινίας μικροῦ μήκους καί θά ἡ Ἱερὰ Σύνοδος προέβαινε εἰς μίαν Π.Ο.Ε. κ. Κ. Σαμωνᾶς. τροπολίτης Ἱερισσοῦ, Ἁγ. Ὄρους
ἱερεῖς τῆς πόλεως τὴν Παρασκευὴ λίτου ἐξετέθη εἰς λαϊκόν προσκύ- καί Ἀρδαμερίου κ. Νικόδημος.
παρουσιασθῆ τό βιβλίον–ντοκου- θεαματικὴν στροφὴν καὶ ἀπεφάσι- Τὸν Δήμαρχο Διονύσου κ. Σπύρο νημα εἰς τόν Μητροπολιτικόν
μέντο «αἱματηρή ἀλήθεια» καί «Ἡ 27 Δεκεμβρίου ἐ.ἔ. Ἀπὸ τὴν Κυ-
ζε τὴν καταβολὴν τῆς ἐκτάκτου ριακὴ ἕως καὶ τὴν Πέμπτη 3 Δε- Δαρδαμάνη, ὁ ὁποῖος παραβρέθηκε Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Παρα- Βιογραφικά στοιχεῖα
πρόταση Λύσης τοῦ Κυπριακοῦ», φορολογίας προκαλοῦσα τὰς ἀντι- στὴν τελετὴ ἀναχώρησης τοῦ
ἀπό τόν κ. Πάνο Ἰωαννίδην, Νομι- κεμβρίου τελέσθηκαν κατανυ- σκευῆς Λαγκαδᾶ. Τήν Κυριακήν Παραθέτομεν τό βιογραφικόν
δράσεις πολλῶν Μητροπολιτῶν, κτικὲς Ἱερὲς Ἀγρυπνίες μὲ μεγάλη Ἱεροῦ Λειψάνου ἀλλὰ ἀπεχώρησε –
κόν, Πρόεδρον τῆς Κινήσεως διά ἰδίως τῶν πτωχῶν Μητροπόλεων. 6ην Δεκεμβρίου, ἀμέσως μετά τό του σημείωμα τοῦ μακαριστοῦ
συμμετοχὴ τῶν πιστῶν ἀπὸ τὸν λόγω ἀνειλημμένων ὑποχρεώσε- τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας,
τήν Ἐλευθερίαν καί τήν Δικαιοσύ- Ὑπογραμμίζομεν ὅτι μὲ τὴν ἀπό- ων– πρὶν τὴν ἄφιξη τοῦ Ἀρχιεπισκό- Μητροπολίτου, ὡς αὐτό εἶναι κα-
νην εἰς τήν Κύπρον. Ἡ ἐκδήλωσις φασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διεφώ- Διόνυσο, τὴν Ἀττικὴ καὶ ἄλλες πό- ἔγινε περιφορά τοῦ σκηνώματος
λεις τῆς Ἑλλάδος. Τὸ πρόγραμμα που κ. Δαμιανοῦ, ἐκπροσώπησε ἡ ταχωρισμένον εἰς τά «Δίπτυχα
θά διαρκέση ἐνενήκοντα λεπτά. νησεν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Φθιώ- σύζυγός του, κ. Βασιλική. τοῦ ἐκδημήσαντος, εἰς τήν πόλιν τῆς Ἐκκλησίας». Αὐτό ἔχει ὡς
τιδος κ. Νικόλαος, ὁ ὁποῖος ἔδωσε τῶν ἀπογευματινῶν ἀκολουθιῶν
περιελάμβανε τὴν τέλεση Ἑσπερι- τοῦ Λαγκαδᾶ καί τήν 3ην με- ἀκολούθως:
ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ πραγματικὴν μάχην διὰ νὰ μὴ γίνη
νοῦ ἐνῶ κατὰ τὴν 9η μ.μ. ἀκολου-
α.κ. σημβρινήν ἐψάλη ἡ ἐξόδιος ἀκο- «Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Λαγκαδᾶ
ἡ προαναφερθεῖσα στροφὴ ὑπὸ λουθία εἰς τόν Μητροπολιτικόν Ἱ.
Ὁ Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βο- θοῦσε τὸ μικρὸ ἀπόδειπνο καὶ οἱ κ. Σπυρίδων (Σωτήριος Τραντέλ-
ρειοηπειρωτικοῦ Ἀγώνα (ΠΑ.ΣΥ.
τῆς Ἱ. Συνόδου. Προβαίνομεν εἰς
τὴν διευκρίνησιν, διότι ὁ Σεβ. Χαιρετισμοὶ τῆς Ἁγίας, Ὄρθρος, Ἀνακοίνωσις Ναόν Ἁγίας Παρασκευῆς, προ- λης) ἐγεννήθη τῷ 1926 ἐν Θεσσα-
Β.Α.) καὶ ἡ Συντονιστικὴ Φοιτητικὴ Φθιώτιδος εἶναι Συνοδικός. Καὶ εἰς Ἀρτοκλασία καὶ Θεία Λειτουργία τελέστηκε ἡ ἱερὰ παράκληση πρὸς στα τὸ γεγονὸς ὅτι, ὅπως πληρο- Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σιδηρο- εξάρχοντος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου λονίκῃ. Ἐσπούδασεν εἰς τήν Θεο-
Ἕνωση Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγώ- τὴν μὲν συνέντευξιν ἐνεφανίζετο ἕως τὴν 2α π.μ. Ἀνύστακτη φρου- τὴν Ἁγία Αἰκατερίνη, ψάλθηκαν οἱ φορήθηκε, εὐσεβεῖς πιστοὶ αἰσθά- κάστρου κ. Μακάριος, ἀνακοίνωσε Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου. λογικήν Σχολήν Α.Π.Θ. Διάκονος
να (ΣΦΕΒΑ), σᾶς προσκαλοῦν στὸ ὡς «θηρίο» ἐναντίον τῆς ἐκτάκτου ρὸς δίπλα στὸ Ἱερὸ Λείψανο ἡ μο- Χαιρετισμοί της καὶ ὑπὸ τὴν χαρ- νθηκαν ἄρρητη εὐωδία ἀπὸ τὸ ὅτι τὴν Κυριακὴ 13 Δεκεμβρίου καί πρεσβύτερος ἐχειροτονήθη τῷ
ναχὴ Μαριάμ, ποὺ ἀνήκει στὴν Σι- Ὁ Νομάρχης Θεσσαλονίκης κ.
ἐτήσιο μνημόσυνο τοῦ Ἀρχηγοῦ φορολογίας, ἐνῶ ὁ Συνοδικὸς ὡς μόσυνο κρούση τῶν κωδώνων τοῦ Ἱερὸ Λείψανο τῆς Ἁγίας Αἰκατερί- τρέχοντος ἔτους θὰ γίνει τὸ Παναγιώτης Ψωμιάδης, πληρο- 1952. Ὑπηρέτησεν ὡς καθηγητής
καὶ πνευματικοῦ καθοδηγητῆ τους ὑπέρμαχος. Ἡ πραγματικότης ναϊτικὴ ἀδελφότητα καὶ δὲν ἔλει- Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Διονυσίου νης καὶ αὐτὸ –ὅπως εἶπε– εἶναι μία 40ήμερο μνημόσυνο τοῦ πατρὸς τῶν θρησκευτικῶν εἰς τήν Μέσην
ψε καθόλου, ὅσο αὐτὸ ἐτίθετο ἔγινε ἡ ὑποδοχὴ τοῦ Ἀρχιεπισκό- ἀπόδειξη τῆς παρουσίας της
φορηθείς τήν κοίμησιν τοῦ μα- Ἐκπαίδευσιν, ὡς Στρατιωτικός Ἱε -
Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, ὅμως εἶναι αὐτὴ τὴν ὁποία περιέ- Εὐσεβίου, στὸν Ἱερὸ Μητροπολι-
Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυροῦ γραψε ἀνωτέρω. Ἐὰν ὁ «Ο.Τ.» δὲν πρὸς προσκύνηση στοὺς πιστούς. που Σινᾶ, Φαρὰν καὶ Ραϊθὼ κ. Δα- κοντὰ στοὺς ἀγωνιζόμενους ἀδελ- τικὸ Ναὸ Ἁγίου Γεωργίου στὸ Σι-
καριστοῦ Μητροπολίτου Λαγ- ρεύς, ὡς ἡγούμενος τῆς Ἱ.Μ. Ἁγίας
Σεβαστιανοῦ, ποὺ θὰ πραγματο- τὸ διευκρίνησε εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, Μάλιστα ἀπὸ τὰ χέρια της, πολλοὶ μιανοῦ. Ἀκολούθησε μικρὰ δέηση φούς. Ἐκ μέρους τῆς Ἐνορίας δηρόκαστρο, τὸ ὁποῖο θὰ τελέσει καδᾶ, ἐδήλωσε τά ἑξῆς: Θεοδώρας Θεσσαλονίκης καί ὡς
ποιηθεῖ τὴν Κυριακὴ 13 Δεκεμβρί- τοῦτο ὀφείλεται εἰς τὴν ἀνακοίνω- πιστοί, πῆραν ὡς εὐλογία τὸ δα- εὐχαριστίας πρὸς τὸν Κύριό μας. προσφώνησε ὁ κ. Ἀλέξανδρος ὁ Μακαρ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας «Ἐκφράζω τὰ θερμά μου συλλυ- Ἱεροκήρυξ καί Πρωτοσύγκελλος
ου 2009 καὶ ὥρα 10π.μ. στὸν Ἱερὸ σιν τῆς Δ.Ι.Σ., ἡ ὁποία δὲν ἀνέφερε κτυλίδι τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης. Ὁ Μακαριότατος ἔδωσε εὐχὲς Καλλιγέρης, Πρόεδρος τοῦ Συλλό- κ. Ἀναστάσιος (ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ πητήρια γιὰ τὴν Κοίμηση ἑνὸς γεν- τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Κασσανδρεί-
Ναὸ Ἁγίου Νικολάου Πευκακίων τίποτα περὶ τῆς διαφωνίας τοῦ Σε- Τὴν Παρασκευὴ 4 Δεκεμβρίου στοὺς παρευρισκόμενους ἱερεῖς γου Ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἀδελφικός του φίλος) μαζὶ καὶ μὲ ναίου ἐκκλησιαστικοῦ ἀνδρὸς, ποὺ ας. Μητροπολίτης Λαγκαδᾶ ἐχει-
(ὁδὸς Ἀσκληπιοῦ 38). βασμιωτάτου. ἐ.ἔ. καὶ κατὰ τὴν 12η μεσημβρινὴ καὶ στοὺς πιστούς. Σημείωσε μάλι- Ἁγίου Διονυσίου, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἄλλους Μητροπολίτες. διαποίμανε μὲ παρρησία ἐπὶ σα- ροτονήθη τήν 26.6.1967».