Professional Documents
Culture Documents
World Politics.
Gemaakt door:
The attack on the world trade center on 11 september 2001 is a clear example of
globalization because:
1. The event was observed all over the world.
2. The world trade center was not attacked by a state but by a transnational
group claiming to be based in over 50 countries.
3. The attackers used technologies of the globalized world.
4. Over the entire world response was intense.
5. The world trade center was a symbol of the global economy.
6. Individuals of many nationalities were killed
7. The motive for the attacks was related to other parts of the world.
‘A theory is a kind of simplifying device that allows you to decide wich facts
matter and wich do not.’
Globalization takes place in three fields, the political sovial and economic.
Before the development of the theory of globalization other writers have written
about concepts similar to globalization.
Arguments against:
1. Globalization is just the latest form of capitalism. It is not so unique and
can be reversed by states, although this is made hard by the concept of
irreversible globalization. The authors, Hirst and Thompson, support this
with 5 conclusions;
A. The present internationalized economy is not unique in history.
B. There are few transnational companies. Companies stay national while
trading internationally.
C. Direct investment is concentrated in the developed world. There is no shift
of capital to the developing countries.
D. The world economy is not global, it is concentrated between the three
blocs of North America, Europe and Japan.
E. Coordinating their policies, the three blocs could control the world
economy.
2. Globalization only applies to the developed world.
3. Globalization is the latest stage of Western imperialism. Only the Western
values are being globalized.
4. Globalization is exploitative because it only advantages the rich
economies, making it easier for them to exploit weaker nations.
5. Globalization does not only have good effects. It has benefited organized
crime and terrorism for example.
6. The transnational actors, while becoming more and more important,
cannot be responsible to individual states. These actors are not
democratically controlled.
7. If globalization is the triumph of western (free market) values, then how is
the success of states who reject these values (China, Singapore et cetera)
explainable using the globalization model?
Not all people in the world see globalization as a progressive force in world
politics. For example; the people who orchestrated and executed the attacks on
the world trade center rejected globalization as a westernization project.
Globalization has a different meaning depending on your place in the world.
Loosely used the term international society can mean any of these systems
which are governed by some common rules and practices. The term is applied
more narrowly to a theoretical system derived from a certain period in history.
Based upon this system a theory was formed known as the international society
approach or the English school. This school uses ideas of founding figures of
international law (especially Grotius). The most systematic and comprehensive
presentation of those ideas comes from Hedley Bull. He writes that;
- States exist in a condition of international anarchy.
- Order in world politics can only be derived from an international
society.
- International societies have a common culture. Encompassing
(elements of) morality, religion, art and language.
- This common ground improves communication and mutual
understanding needed for common rules and institutions.
The peace of Westphalia in 1648 ended the thirty years war and became the
foundation of the international society. The German states were allowed to make
their own foreign policy and to enjoy ‘exact and reciprocal equality’. The states
took over the responsibility from the pope to confer legitimacy on rulers and
states and insisted religious tolerance.
The treaty of Utrecht in 1713 ended the war of the Spanish succession (1701-14).
Also ‘a just equilibrium of power’ was declared to be ‘the best and most solid
basis of mutual friendship and durable harmony’.
Two revolutions greatly influenced the international societies. The USA became a
mayor power in the 20th century. The French revolutionaries insisted that states
were sovereign, not rulers. This gave rise to the idea of ‘national self
determination’ which would dominate the 19th and 20th centuries.
The second effect of 1789 was that the great states excluded the small from the
international society and formed the ‘concert of Europe’ which would survive
until world war I.
Three scenarios
1. Clash of civilizations; the forming of multiple international societies
2. The imposition of Western values on non-western states and peoples
3. The development of global institutionalized political processes by which
norms and rules can be negotiated on the basis of dialogue and consent
rather then power
Two rising powers Japan (1914) and the USA (1917) joined the allies in the great
war.
The book ‘atomic diplomacy’ (Gar Alperovitz, 1965) argues that the atomic
bombs were meant to coerce the USSR.
End of Empire
After WWII the UN charter and imperialism were found incompatible. This was
just one of the factors which caused and shaped decolonization.
Britain
1947-1980: 49 Territories granted independence
1947: Withdrawal from India and Pakistan
1950’s-60’s: End of empire in Africa, armed conflicts in Kenya (1952-6) and
Malaya (1948-60)
1948+: Apartheid in South-Africa. South-Africa mingles in Namibia, Angola and
Mozambique.
France
France was occupied in WWII and tried to retain prestige by holding on to
colonies.
1946-54: Failed attempt to hold Indochina, defeat by the Viet Minh
Under De Gaulle France withdrew from Africa
1954-1962; French colonists refuse to leave Algeria. The ensuing war costs
45.000 lives and brings France close to civil war.
Vietnam war
1968: Tet-offensive
1973; American withdrawal
1975: Defeat of South-Vietnam
Cold war
March 1947: US aid to Greece and Turkey ( part of the Truman
doctrine/containment)
June 1947: Marshall plan
1948: Establishment of Israel aided by USA and USSR.
June 1948- may ‘49 : siege of Berlin, circumvented by airbridge
April 1949: NATO
1949: Victory of Chinese communists
1950’s: USSR starts to support Arab nationalism
1950; Three year Korean war; Americans built up forces in Europe
1952: Britain gets the bomb
1953: Dead of Stalin, Khrushchev’s modernization attempt unleashes reformist
forces in Eastern Europe.
1954: Re-armament BRD
1955: Warsaw pact
1956: Israeli relationship with the British and French culminates in secret
agreement to attack Egypt
1956: Russian army crushes uprising in Budapest
1960’s: 7.000 Nuclear weapons in Western Europe
1960: France gets the bomb
1961: Berlin crisis
1962: Cuba crisis
1964: China gets the bomb
1968: Non-Proliferation Treaty
1969: minor border war between USSR and PRC; détente between US and USSR
(started by Ostpolitik); rapprochement between PRC and US.
1973: Yom Kippur war
1975: Soviet support of rebels in Ethiopia
1978: Soviet involvement in Angola.
Fear of growing Soviet power; superior conventional forces, nuclear advantage
trough SALT and third world meddling.
1979: Iranian revolt.
December: Nato agrees to the placement of missiles in Europe if imbalance is not
adjusted, USSR invades Afghanistan
1980’s: Successive ineffective, ageing leaders in the USSR; Brezhnev, Andropov
and Chernenko
1980: Ronald Reagan is elected president; disinterest in arms control; start of SDI
1983: American intervention in Grenada; failed intervention in Lebanon; Soviet
air defenses shoot a South-Korean civil airliner; operation Able Archer
1985: Gorbachev becomes president; Openness and restructuring cause the end
of the Brezhnev doctrine > ‘Sinatra’ doctrine
1986: American intervention in Libya; USA found guilty of war crimes concerning
Nicaraguan ports
1987: Intermediate Nuclear Forces, INF treaty. Banning intermediate range
missiles.
1990: Nuclear technology had spread to Israel, India, Pakistan and apartheid
South Africa; Paris agreement limiting conventional forces in Europe.
Although the dragon (USSR) may have been slain, there are still many vipers and
snakes in the grass:
• Rogue states; Iran, Iraq, North-Korea, Liby, Cuba
• Nuclear proliferation (India><Pakistan for instance)
• Islamic terrorism (spreading from Afghanistan
1993: near destruction WTC
1998: bombing of US embassies in Kenya and Tanzania
2000: attack on USS Cole
Federalism> <Sovereignty
Dirigistes> <Free marketers
Russia
1990’s: speedy adoption of western free market and privatization brings Russia in
deep recession
Yeltsin appears to be selling out to the west
Vladimir Putin
• Authoritarianism and nationalism
• Interests of the west and Russia may conflict
• Economy back under state control
• Interdependency with Europe (Russian oil and gas vis-à-vis European
products)
Problems:
• Encirclement by Baltic republics, Ukraine and Georgia
• Allies run repressive and instable regimes
• Chechnya insurgence threatening stability
East Asia
• Japan did not forge a serious reconciliation with its neighbours
• The cold war did not change much:
• Communist regimes in China, North Korea and Vietnam
• Territorial disputes between:
• Russia and Japan (unimportant)
• China and Taiwan (potentially dangerous)
• But war is unlikely because:
• The spectacular economic growth of the region
• The Asian states trade regionally and have even formed a trade
organization (ASEAN, 1967)
• Japan’s peaceful and non-nuclear foreign policy. Using aid and investments
to buy soft power with old enemies
• China
• Realists view China as a threat to global stability
• China has followed a peaceful policy in the past years, trying to prove that
they only want ‘peaceful rise’
• China cooperates with the US
Hoofdstuk 5: Realism
Realisme is sinds het ontstaan van de theoriëen altijd de belangrijkste theorie
geweest op de Academie. Buiten de academie kent het realisme een veel grotere
historie, want de theorieen van het Realisme zijn al terug te vinden in het werk
van Thucydides, Machiavelli, Hobbes en Rousseau. Hoewel er meerdere ‘versies’
zijn van het Realisme is er in ieder geval één veronderstelling dat alle versies
samenvat; namelijk dat Staten doordat er anarchie heerst, nooit zekerheid
kunnen zijn van hun eigen veiligheid. Tegen het einde van de 20e eeuw bleef het
Realisme belangrijk op de academie en als informatie voor politici, maar na de
koude oorlog kwam er wel flinke kritiek op de standpunten van het Realisme.
The Great Debate
Groot Debat tussen idealisten en de realisten dat plaats vond eind jaren ’30. De
realisten benadrukten hierbij dat staten unitaire actoren zijn, de
idealisten/liberalen benadrukten dat staten pluralistische actoren.
Hoofdstuk 6: Liberalism
OPVATTINGEN OVER LIBERALISME IN HET ALGEMEEN
• In het interbellum kende liberalisme haar grootste bloei met het Idealisme
maar na WOII deed de koude oorlog deze herleving snel de das om.
• Ook in de jaren ’90 leek er sprake van een liberale comeback en sprak men
van een New World Order: nieuwe verhoudingen in de internationale
relaties en voorwaarden waardoor er zekere doelen bereikbaar worden.
Maar het incident van 9/11 zorgde dat realisme zijn dominante positie weer
innam.
Menigeen claimt dat liberalisme niet past binnen ib, realisten stellen dat er geen
vooruitgang, internationaal recht, internationale rechtsspraak kan zijn wanneer
er geen overkoepelend systeem/ autoriteit is. Als weerlegging dragen liberalen
het volgende aan; machtspolitiek berust op ideeën en die kunnen veranderen.
En dat ook al zou liberalisme ontoepasbaar zijn op de IB dit dan nog zou kunnen
veranderen in de toekomst.
Doyle echter stelt dat liberalen zorgen voor afgescheiden vrede en dat liberale
staten op internationaal niveau met weinig behoedzaamheid omgaan met niet
liberale landen.
Twee eeuwen nadat Kant het belang van een mondiale federatie aankaart is dit
belang nog steeds ondersteund, er is behoefte aan een legaal institutionaal
framework wat verschillende landen bevat met verschillende culturen. Vrije
handel speelt hierbij een rol; vrije handel tussen staten zorgt voor wederzijdse
belangen bij de verschillende actoren. Dit leidt tot natuurlijke harmonie en
belangen binnen zowel politieke als economische gestellen. Interdependatie.
Door WOI gaan liberalen beseffen dat vrede geen natuurlijke status is maar dat
het gecreeerd moet worden. Volgens president Wilson zou vrede alleen
bewerktstelligd kunnen worden door middel van internationale instituten. In zijn
14 puntenplan draagt hij dit idee aan en aan de hand hiervan wordt de
Volkenbond(1920 ) leven ingeroepen. Deze kreeg een eigen leger toegewezen
om de collectieve veiligheid te bewaken. Deze col. veiligheid hield in dat staten
elkaar erkenden, samenwerkten tegen agressie.
Het handvest van de Volkenbond legde ook nadruk op het recht van
zelfbeschikking van staten. Of een democratisch systeem om zou kunnen gaan
met karakteristieke verschillen was maar zeer de vraag. De Volkenbond viel dan
ook uiteen want;
1. Belangrijke staten waren geen lid; USA was tegen het verdrag van
versailles
2. SU en Duitsland verlieten de volkenbond omdat zij tegen het collectieve
karakter waren
3. Eenstemmigheid was niet te bereiken.
De uiteenval van de Volkenbond bracht enorme schade toe aan het Idealisme
Neo-Realism
• Er zijn drie versies van Neo-Realisme:
o Kenneth Waltz: structureel Realisme (Neo-realisme)
o Joseph Grieco: modern Realisme (Waltz + klassiek realisme)
o Neo-realisme in veiligheidsstudies (= offensief en defensief
realisme)
Structuur Realisme:
- Structuur van het Internationale Systeem is veel belangrijker dan Realisten
suggereren. Dat er Anarchie heerst, verklaart het gedrag van staten.
- Hoewel Waltz aanvaardt dat macht het belangrijktse doel is van staten, is hij
wel van mening dat macht niet alleen tot uiting komt in militaire kracht. Macht
is een combinatie van mogelijkheden van de staat
- Structuur Realisten zien geen onderscheid tussen staten op het gebied van
Cultuur. Elke staat is het zelfde en streeft hetzelfde doel na: overleven en macht
verkrijgen
- Verder is evenals bij gewoon Realisme Balance of Power dé manier om orde in
het systeem te houden.
Modern Realisme:
- In tegenstelling tot neo-liberaal institutionalistme zijn staten volgens Grieco niet
alleen geinteresseerd in absolute gains maar ook in relative gains
- Hiermee verklaart hij het mislukken van samenwerking: de angst dat
bondgenoten zich niet aan regels houden en de angst dat bondgenoten meer
relative gains verwerven dan de eigen staat.
Neo-Liberalisme
Volgens Baldwin is het neo-liberalisme beïnvloed door vier varianten van het
Liberalisme:
- Commercieel liberalisme = vrije handel, kapitalisme als beste weg naar vrede
- Republikeins Liberalisme = democratische staten respecteren van nature meer
de waarden van de mens, waardoor ze ook minder met elkaar op de vuist gaan.
(Democratic Peace Theory)
De combinatie van Commercieel en Republikeins Liberalisme is een soort van
Basis geworden voor de grote landen in de wereld
- Sociologisch Liberalisme = hoe meer landen met elkaar verweven raken, hoe
afhankelijker ze van elkaar worden; hierdoor wordt het duurder voor staten om
unilateraal te handelen en om bondgenootschappen te negeren. Oorlog wordt
ook duurder, omdat het ten koste gaat van je cooperaties met andere landen. Er
onstaat een civil society over de hele wereld.
- (neo-)Liberaal Institutionalisme = belangrijkste tegenstander van Neo-realisten.
Staten zijn bereid wat van hun soevereiniteit op te geven om verdragen te sluiten
met als doel hun economie te laten groeien en mondiale problemen op te lossen.
Er ontstaat een wederzijds onafhankelijke ‘wereld’ met 4 kenmerken:
- Meer banden tussen staten en niet-staten
- Nieuwe issues worden belangrijk, omdat High- en Low Politics niet meer
wordt onderscheiden
- Meer soorten banden tussen verschillende staten.
- Afname effectiviteit van oorlog
Alle verschillende theorieën afgeleid van het marxisme hebben enkele zaken
gemeen:
De wereld moet geanalyseerd worden in zijn geheel (holisme), en is dus niet in
afzonderlijke componenten (zoals geschiedkundig, filosofisch, economisch en
dergelijke) te verdelen.
Er is een materialistische voorstelling van geschiedenis. Verandering in de
geschiedenis komt voort uit een economische verandering van de maatschappij.
Marx onderscheidt de means of production (arbeid, instrumenten, technologie,
ofwel die zaken die producten maken) en relations of production (de structuur
waarin zaken gemaakt worden, en die als gegeven worden verondersteld, zoals
het verschil tussen baas en arbeider, loon en eigendom). Deze vormen samen de
economische basis. Wanneer de technologie beter wordt, wordt de structuur
veranderd om efficiënter te werken en daardoor ook de superstructure, het
politieke, wettelijke en maatschappelijke systeem.
De vier theorieën
De wereldsysteemtheorie
Lenin bracht het marxisme naar de internationale politiek, tegen de
monopolievorm van het kapitalisme: het imperialisme. De theorie maakt een
onderscheid tussen kern (democratie, hoge lonen, het maken van producten) en
periferie (regimes, lage lonen, het produceren van grondstoffen). De harmonie
van belangen, dezelfde belangen bij alle arbeiders was weg.
Gramscianisme
Waarom kwam het marxisme niet van de grond in het Westen, wat Marx toch
voorspeld had? Gramsci meende dat macht verdeeld was in dwang en consensus
(coercion and consent). Andere marxisten meenden dat dwang het
wereldsysteem in stand hield, maar Gramsci meende dat arbeiders in
ontwikkelde landen het eens waren met wat de machtigste groepen meenden.
De hegemonie van de machtigste groep zorgt ervoor dat andere groepen
dezelfde visies, normen en waarden gaan overnemen. De superstructure (het
maatschappelijke systeem) is dus belangrijk en de economische basis en
superstructure versterken elkaar: historic bloc.
Cox: “Theory is always for some one, and for some purpose.” Theorieën zijn niet
objectief, maar volgen de hegemonie, en feiten en meningen zijn niet te
scheiden. Problem-solving theory (zoals het realisme) gaat uit van bepaalde
feiten, in tegenstelling tot critical theory. Volgens de laatste heeft de hegemoon
bepaalde ideeën tot commonsense status verhoogd, waardoor iedereen waarden
als gegeven ziet.
Critical theory
Er bestaat overlap tussen de leer van Gramsci en critical theory. Het
belangrijkste verschil is dat Gramsci zich richtte op de International Policitical
Economy-kant van het verhaal, en critical theory op de maatschappelijke en
ethische kant en veiligheid, ofwel de superstructurele kant, de cultuurindustrie
zoals zij het noemen. Het proletariaat is geabsorbeerd door de massacultuur en
vorm geen bedreiging voor het systeem. Het is een eendimensionale
maatschappij. Emancipatie is noodzakelijk. De oude betekenis van het woord was
het verkrijgen van macht over de natuur. Dit leidde tot macht over mensen (denk
aan Stalin) en was niet erg handig. De oplossing, emancipatie veroorzaakt tot
verzoening met de natuur was nogal vaag. Daarom komt Habermas met een
nieuwe strategie: radicale democratie. Emancipatie, nog wel het verkrijgen van
macht over de natuur, kan bereikt worden zoveel mogelijk mensen actief te laten
anticiperen door grenzen op te zoeken op sociaal en economisch gebied, en die
te doorbreken. Alle mensen uit alle landen moeten meedoen.
Linklater, een volger van Habermas: Er moet een politieke maatschappij komen
waarin grenzen vervagen en waarin het verspreiden van moraal gestimuleerd
moet worden (denk aan de EU). Het verschil tussen burgers en niet-burgers van
een land moet verdwijnen. Critical Security Studies pleiten voor het centraal
stellen van het individu in plaats van de staat, omdat deze laatste vaak een
probleem is voor de veiligheid.
Nieuw marxisme
Rosenberg kraakt het realisme. Het karakter van het internationale systeem was
in elke tijd anders. Internationale relaties kunnen veranderen en zijn een deel van
de sociale relaties, namelijk de relation of production. Theorieën over
mondialisering zijn gevormd door de verandering van relation of production,
maar kunnen het niet goed uitleggen.
Teschke wil een theorie ontwerpen aan de hand van de verschillende vormen van
het hebben van eigendom. Dit doet hij door te kijken naar vormen
klassenbetrekkingen, vormen van exploitatie, en de controle over de means of
production. Tussen het gaan van een feodaal internationaal systeem (eigendom
regionale leiders) naar modern (kapitalistische staten) zit volgens hem nog een
derde: het vroeg modern (met absolutistische koninkrijken). De transformatie van
de een naar de ander was geleidelijk. Terwijl 1648 nog vroeg modern was, kwam
modern op vanaf het eerste kapitalistische land: Groot-Brittannië.
Conclusie
Mondialisering is een vergaande vorm van kapitalisme. Zo moeten lonen zo laag
mogelijk gehouden worden en de rechten van de arbeiders moeten zo weinig
mogelijk zijn, omdat anders geen bedrijf zich zou willen vestigen in een land.
Wendt: het idealisme, sociale ideeën die de wereld definiëren, vormen de kern
van het constructivisme. Er wordt gediscussieerd over begrippen, in plaats van
dat ze ‘ontdekt’ worden. Actoren ontstaan niet buiten een wereld, maar worden
gevormd (nurture in plaats van nature). Bovendien moet de wereld holistisch, in
zijn geheel, bekeken worden. Er moet is ook een verschil tussen objectieve feiten
(een steen bestaat) en sociale feiten (alle mensen zijn gelijk).
Constructivisme en mondialisering
De auteur richt zich op het einde van de geschiedenis, omdat alle landen op
elkaar gaan lijken. Dit legt hij uit aan de hand van diffusie en internationalisatie,
en aan de institutionalisatie van normen. Diffusie is het verspreiden van ideeën
over verschillende landen. Een vorm hiervan, institutioneel isomorfisme, meent
dat landen met dezelfde omgeving ook dezelfde ideeën krijgen na verloop van
tijd. De verschillende ideeën beïnvloeden elkaar tot er één model ontstaat (zoals
democratie, het vrijemarktdenken). Dit gebeurd omdat landen geaccepteerd
willen worden.
Diffusie kan ook komen door kolonialisme, kapitalisme, oorlogen en druk van
andere landen (Turkije moet regels maken om de EU binnen te kunnen komen).
Of het nieuwe model is succesvoller en wordt daarom ingevoerd, niet omdat het
(moreel) beter is.
Conclusie
Constructivisme geeft een nieuwe benadering om naar begrippen te kijken, maar
het is geen voorspellende theorie. Het is geen substantive theory.
De filosoof Derrida richt zich op teksten. Hij toont aan via deconstructie dat
teksten kunstmatig zijn. Sommige woorden zijn belangrijker dan andere, en
hebben een normatieve betekenis (beschaafd bijvoorbeeld).Via double reading,
waarbij hij een tekst eerst normaal leest en daarna de spanningen tussen
woorden zoekt door schijnbaar natuurlijke woorden uit te lichten, laat hij zien dat
er meer manieren zijn om een tekst te lezen. Ashley heeft dit toegepast op het
begrip anarchie om te laten zien dat de tegenstelling anarchie en soevereiniteit
wel mee valt, en Walker op het realisme, om te benadrukken dat het realisme
grote nuances van belangrijke denkers als Mac(c)hiavelli negeert.
Het postkolonialisme meent dat de oude koloniale machten nog steeds veel
invloed hebben in hun kolonies. Ook meent het dat er in de internationale politiek
altijd te weinig aandacht is geweest voor de verschillen tussen landen in ras,
geslacht of klasse, omdat theorieën gericht waren op landen: state-centrism. Dit
terwijl bijvoorbeeld racisme een belangrijke rol speelt: zo is het immigratiebeleid
van de Verenigde Staten gebaseerd op vooroordelen en meenden de Britten dat
ze beschaafder waren dan de Indiërs, en dat ze goed bezig waren met het
brengen van beschaving. In de oud-koloniën is er sprake van cultural hybridities,
een vermenging van de cultuur van de kolonie met die van de kolonisator.
Michel Focault
Samenlevingen zijn in staat om oorlog te voeren doordat zij op interne schaal
met elkaar kunnen samenwerken en zo dus legers op de been kunnen brengen.
Oorlogen worden gevoerd doordat een samenleving op externe schaal minder
makkelijk met elkaar kunnen samenwerken.
Charles Tilly
‘War made the state, and the stade made war’.
De moderne staat is geboren door de vele oorlogen die tijdens de renaissance en
de periode daarna zijn gevoerd tussen onderlinge staten. Doordat alleen de grote
staten in staat waren om de kosten van een oorlog te dragen, en de militaire
revoluties van de 16e en 17e door te voeren, konden de grotere natiestaten
overleven en de kleinere staten niet. Alleen door centralisatie van de macht
konden staten overleven.
Clausewitz
‘…each age has its own dominant characteristic of war, which reflects the era in
which it occurs, though there will also be other forms reflecting cultural and
geographical realities’.
De Dertigjare Oorlog (1618-1648) en de de vrede van Munster markeert volgens
Clausewitz het startpunt van de ‘moderne’ oorlog. De term ‘modern’ zou blijven
tot na de Tweede Wereldoorlog, waarna ‘post-modern’ die nieuwe ‘characteristic’
van oorlog zou worden.
Karakteristieken van ‘moderne oorlog’:
- Opkomst van het Nationalisme
- Gecentraliseerde en toenemende bureaucratie binnen de staat
- Er was regelgeving in oorlog (Geneve)
- Industriële revolutie maakt oorlog op grote en nog dodelijkere schaal
mogelijk
- Wetenschappelijke revolutie culmineert uiteindelijk in Hiroshima en
Nagasaki in 1945.
Colin Gray
‘War’s nature, as the use of organized violence in pursuit of political goals,
always remains the same, and is unaltered even by radical changes in political
forms, in the motives leading to conflict, or technological advances’.
Kenmerkend hiervoor is dat de conventionele fase van de oorlog, van korte duur
is, met weinig verliezen aan de zijde van de coalitietroepen, maar de
postconventionele fase gekenmerkt wordt door een lange strijd tegen guerrilla
troepen.
Gevaar hiervan is dat de vijand zich niet richt op de gewapende strijdkrachten
maar naar de thuisgebieden van de strijdende landen gaat om via terroristische
aanslagen de draagkracht voor de oorlog te verminderen.
Post-modern war
De globale samenleving is al enkele decennia op weg naar het post-moderne
tijdperk. Economische, culturele en sociale veranderingen hebben het begrip van
de ‘staat’ en de natie drastisch veranderd. Globalisatie heeft de nationale
vormen van identiteit verzwakt. Dit zal invloed hebben op de manier waarop
oorlog gevoerd wordt.
- Media spelen een belangrijke rol in deze evolutie. Belangrijk voor het
hiervoor genoemde ‘Information age’.
- Een andere post-moderne ontwikkeling is het uitlenen van militaire
diensten aan Privatized Military Firms (PMFs).
- Speculaties over slachtoffer vrije oorlogen door middel van virtuele
oorlogen Dit is utopisch gezien de barbaarse manier van oorlogvoering
die nog steeds overheerst in bijvoorbeeld Irak en veel lokale Afrikaanse
oorlogen van de jaren 90.
Raymond Aron
Hyperbolic war: de groeiende omvang en intensiteit van de moderne oorlogen
wordt gevoed door de druk van de industriële en technologische ontwikkelingen.
New Wars
Mary Kaldor
De drijvende kracht achter de nieuwe oorlogen is globalisatie. De nieuwe
oorlogen zijn rond locaties waar de desintegratie van staten, en de
daaropvolgende strijd om de controle van de staat tussen de verscheidene
bevolkingsgroepen. Dit is tegenovergesteld de oudere oorlogen, die juist waren
gefocust rond de vorming, maar nu juist vanwege het uiteenvallen van de staten.
In de nieuwe oorlogen spelen vrouwen en vooral ook kinderen een steeds grotere
rol.
Waar het in de ‘moderne’ oorlogen ging om oorlog tussen staten, gaat het bij de
‘postmoderne’ oorlogen om intrastatelijke conflicten.
Contemporaine schrijvers (Mearsheimer en Waltz) delen voor een deel ook het
pessimisme van de hiervoor genoemde auteurs. Dit neorealisme rust op een
aantal belangrijke veronderstellingen van hoe het internationale systeem werkt:
- Het internationale systeem is anarchistisch. Er is geen centraal gezag dat
bij machte is om staten in toom te houden.
- Om de soevereiniteit van de staat te behouden, bouwen staten
onvermijdelijk een militair apparaat op om die soevereiniteit te
verdedigen.
- Onzekerheid, leidt tot een gebrek aan vertrouwen tussen staten. Staten
kunnen nooit zeker zijn van de intenties van hun buren, daarom moeten
staten altijd op hun hoede zijn.
- Staten willen hun onafhankelijkheid en soevereiniteit behouden, en
overleven is daarom de drijvende kracht achter het handelen van de staat.
- Staten zijn rationeel, er is echter altijd ruimte voor miscalculatie. Dit kan
leiden tot verkeerde opvattingen van staten.
Keohane en Martin
‘Institutions can provide information, reduce transaction costs, make
commitments more credible, establish focal points for coordination and, in
general, facilitate the operation of reciprocity’.
Die structuur, zijn volgens constructivisten, het product van sociale relaties. De
sociale structuren worden mogelijk gemaakt door:
- gedeelde kennis
- materiële bronnen
- praktijk
Bretton-Woods (1944):
- Voorkomen van een herhaling van de Grote Depressie van de jaren 30
- Herbouwen van de Europese economieën
Drie instituties voor opgericht:
1975: De groep van Zeven opgericht als reactie op de economische crisis, met
als doel om de crisis het hoofd te bieden. Jaren 70 nieuwe protectionistische
golf om de eigen economie te beschermen. Woede van ontwikkelingslanden
over deze politiek.
Marxistische traditie
Ziet de wereldeconomie als een competitie tussen staten. Het kapitalisme is de
drijvende kracht achter de wereldeconomie. De relaties in de wereldeconomie
zijn daarom die van onderdrukker en onderdrukten. De Kapitalisten zoeken naar
maximale winst, waardoor constante spanning is.
Institutionalisme
Net als Mercantilisten en Marxisten beschouwen institutionalisten de
wereldeconomie als een arena van competitieve staten. Internationale Instituties
zijn nodig om orde in die competitie aan te brengen en samenwerking te
bevorderen. Bij effectieve deelname van staten aan deze instituties kan
maximale winst bereikt worden.
Sociaal constructivisme
De politiek in de wereldeconomie wordt beïnvloedt door historische en
sociologische factoren. Veel aandacht wordt besteedt aan de manier waarin
actoren hun preferenties formuleren, alsmede het proces waarin beslissingen
worden genomen. Nadruk in dit proces wordt gelegd op de rol van identiteiten,
overtuigingen, tradities en waarden.
Voorstanders globalisering:
Door de globalisering en de toenemende interdependentie in de wereldeconomie
beginnen staten steeds meer de controle te verliezen over de economische
acties. Dit is voornamelijk vanwege de snelheid waarmee de geldstromen gaan
dat het voor nationale overheden moeilijk wordt om handel, investeringen en
kapitaal te reguleren.
Bedrijven gaan uit een land weg wanneer de overheid geen
liberalisatiepolitiek voert, die gunstig zijn voor het desbetreffende bedrijf
(boekterm: Footloose modern businesses).
Sceptici:
Beargumenteren tegen de veronderstelling dat staten steeds meer macht
verliezen op het gebied van economie. Volgens hun verplaatsen de bedrijven
zichzelf niet naar landen met een gunstiger investeringsklimaat en lagere lonen,
maar is men juist op zoek naar landen met goed en hoogopgeleid personeel. En
dat de overheid hierin een zeer belangrijke rol speelt
Bestrijding
- Probleem bij bestrijding terrorisme: principes van internationale wetgeving
(privacy) > collectieve actie minder succesvol > informatie delen?
- Verschil van visie in hoe te bestrijden:
1. War on terror: geen dialoog mogelijk met terroristen. Hierdoor vorming
van coalitie tegen terrorisme en militair ingrijpen absoluut noodzakelijk
(VS, Australie en GB).
2. Terrorisme als politiek probleem behandelen en oplossen, daardoor niet
strikt militair, maar politiek > anders negatieve consequenties.
Hooghouden van internationale wetgeving > privacy.
- Probleem: hoe terroristen te lokaliseren? Staten kunnen wel dezelfde
technologie gebruiken als terroristen tegen hen gebruiken. Individuen oppakken
helpt niet enorm: boodschap van terrorisme wordt toch verspreid. Daarom:
aanpak verspreiding ideeën.
De Readerartikelen: 8 september
I. Kant – Perpetual Peace
Perpetual Peace of terwijl eeuwigdurende vrede.
Volgens (Kant 1795) kan een oorlog tussen alleenheersers zo ontstaan, omdat de
beslissing ook van één persoon afhankelijk is.
Sectie 1
1. Geen enkel vredesverdrag is iets waard, als er noodzaak is voor een komende
oorlog, indien die noodzaak dus verdwijnt is er vrede.
2. Geen onafhankelijke staten zullen onder gezag van een andere staat komen.
3. Parate legers zullen niet meer hoeven te bestaan.
4. Er moet geen openbare schuld zijn met betrekking tot de externe toestand van
de handel.
5. Geen staat mag met geweld bemoeien met de grondwet en de regering van
een andere staat.
6. Geen staat zal tijdens een oorlog zulke daden van vijandigheid
goedkeuren/toestaan die latere vrede onmogelijk maken.
Sectie 2
In de natuurlijk staat is er altijd oorlogsdreiging.
De buurstaat wordt altijd gewantrouwd.
1.Political realisme is van mening dat de politiek, net als de samenleving in het
algemeen, wordt beheerst door objectieve wetten die hun oorsprong hebben in
de menselijke natuur.
2. Belangrijkste wegwijzer in de internationale politiek is belang of terwijl macht.
De politiek is autonoom, politiek staat dus los van andere levensterreinen.
3. Het belang of het streven naar macht is onafhankelijk van plaats of tijd binnen
de theorie van het realisme.
4. Realisme erkent de spanning tussen politiek succes en moraliteit, maar er kan
geen moraliteit van de staat zijn zonder met de politieke gevolgen rekening te
houden.
5. Politiek realisme weigert identificatie met nationaal heersende moraliteit. Dat
een staat weet wat goed en fout is. Of het idee dat God altijd aan jouw zijde
staat.
6. Er is een diepgaand verschil tussen politiek realisme en andere denkscholen.
Politiek realisme ziet alles in termen van macht.
Readerartikelen: 14 September:
J.S. Nye - Neorealism and Neoliberalism
Bladzijde 235 – belangrijke elementen
De meeste internationale politiek theorieën houden geen afstand tot de
gebeurtenissen.
Bladzijde 236/237 – belangrijke elementen
Begin jaren ’70 werd er veel gereageerd op het (klassiek) realisme.
Bladzijde 238/239 – belangrijke elementen
Het verschil tussen het realisme en liberalisme wordt te breed uitgemeten,
theorieën kunnen complementair aan elkaar zijn. Realisme verklaart interacties.
De meer internationale factoren kunnen beter verklaart worden vanuit het
liberalisme.
Bladzijde 240/241 – belangrijke elementen
De theorie van Waltz, neorealisme komt voort uit het systeem van het realisme.
Waltz gaat over naar het systeemniveau. Kritiek op Waltz, hij negeert met zijn
theorie de macht van internationale regimes. Waltz theorie is te statisch.
Bladzijde 242/243 – belangrijke elementen
Waltz ziet te weinig op het feit dat nucleaire wapens van wereldwijd belang zijn.
Bladzijde 244/245 – belangrijke elementen
Over de bipolariteit waar Waltz het over heeft: wat komt nu door het systeem en
wat door nucleaire wapens? Het systeem veranderd volgens Waltz, maar eens in
de paar honderd jaar. De liberale theorie wordt aangepast als reactie op het
neorealisme.
Bladzijde 246/247 – belangrijke elementen
Klassiek liberalisme een aantal vormen stranden oorzakelijk.
Bladzijde 248/249 – belangrijke elementen
Hoe moeten we nu verder na alle kritiek op de theorieën? Het gaat er vooral om
te kijken hoe realisme en liberalisme aan elkaar gerelateerd zijn. Een systeem
heeft twee dimensies namelijk de structuur en het proces.
Bladzijde 250/251 – belangrijke elementen
Neorealisme past meer in de Structural level terwijl neoliberalisme meer past bij
het process level.
Atlantic Council – Saving Afghanistan: An appeal and Plan for Urgent Action
Bladzijde 1/2 – belangrijke elementen
De paper wordt geschreven , omdat er specifieke actie in Afghanistan nodig is –
de internationale gemeenschap gaat namelijk niet winnen.
Bladzijde 3/4 – belangrijke elementen
Afghanistan is cruciaal voor de stabiliteit in de regio, het is zorgwekkend dat de
Taliban, vooral in het zuiden nog aan de macht is.
Bladzijde 5/6 – belangrijke elementen
Indien de missie in Afghanistan mislukt is dat gezichtsverlies voor de U.S.A.,
alsmede de NATO.
(Bladzijde 6 handelt over het concrete plan om actie in Afghanistan).
Bladzijde 7/8 – belangrijke elementen
De Taliban e.d. hergroeperen zich in het grensgebied Afghanistan/Pakistan, als
dit zo door gaat is de dreiging groter dan voor 9/11. Er zijn een aantal problemen
in Afghanistan, er wordt niet toegekomen aan werkelijke ‘weder’opbouw, het is
moeilijk om een altijd zwak geregeerd land ineens om te laten schakelen naar
democratische principes, de drugshandel is nog altijd prescent.
Bladzijde 9/10 – belangrijke elementen
Het creëren van banen gaat moeilijk in Afghanistan.
Pakistan moet zich goed realiseren dat als Afghanistan geen stabiel land is zij ook
geen evenwichtige democratie kunnen zijn. De conclusie is dat op korte termijn
de Taliban moet worden weggejaagd en dat als dat niet gebeurt de NATO een
irrelevante organisatie is geworden, omdat ze krachteloos blijken te zijn.
Bladzijde(10) 11/12/13/14 - belangrijke elementen
Actieplan:
1. Uitgebreide actie om de drug issue teniet te doen.
2. Verbeterde training van de nationale Afghaanse politie.
3. PRT Coördinatie dat wil zeggen communicatie tussen de verschillende
wederopbouwteams.
4. Ontwikkelingsassitentie, dus hulp bij hoe ‘sponsorgelden’ te ontvangen en
goed te besteden.
5. Het Europese publiek overtuigen van de noodzaak van de missie in
Afghanistan, tracht de link met de Irak oorlog te vermijden.
6. Het in balans brengen van wie wederopbouwt – samen moeten de betrokken
landen opbouwen.
Readerartikel 15 September
De Humanitaire Oorlog van de NAVO in Kosovo
De interventie in Kosovo was de eerste van de NAVO sinds zijn oprichting 50 jaar
daarvoor. De interventie steunt op VN Veiligheidsraadresoluties, maar niet met
de steun en autoriteit van deze zelfde raad.
De interventie die vooral door de luchtmacht werd uitgevoerd door het
bombarderen van doelen had de intentie het te stoopen van misdaden tegen de
mensheid binnen de staat Joegoslavie.
De operatie was gestart met het idee dat sommige misdaden dusdanig erg
zijn voor andere staten, gebaseerd op het sovereiniteitsbeginsel. Militaire
interventie kan om deze reden geratificeerd worden.
Voorgeschiedenis
De onderliggende verklaring van bereidheid waarom 19 NAVO lidstaten bereid
waren Kosovo binnen te vallen zijn niet hun interpretaties of een ander -mislukte-
gebeurtenis.
In het geval van Kosovo waren er al verschillende aanbevelingen en
resoluties afgevaardigd aan de president van Joegoslavie. Deze werden
genegeerd door de Joegoslavische autoriteiten op grote schaal. Onder deze
omstandigheden was er geen alternatieve manier dan militair ingrijpen, omdat
diplomatie geen indruk gewekt heeft.
Het ontbreken van de goedkeuring van de VN Veiligheidsraad voor een
interventie in Joegoslavie was altijd een lastig probleem voor de NAVO. Hier lagen
Rusland en China dwars, die bang waren voor opstand onder hun eigen
minderheden. Gezamenlijk betoogde Rusland en China dat niet-interventie een
essentiele basis is van de VN en het destijdse systeem van internationale
betrekkingen.
Voor de NAVO werd het nu moeilijker publieke support te vinden voor
militaire dwang dat gevetoed was in de VN.
Het besluit van de NAVO om toch via de luchtmacht binnen te vallen was
niet heel duidelijk en niet wat de lidstaten gewenst zouden hebben. Ze hadden
de VN Veiligheidsresoluties en het internationale recht tegen.
VN Veiligheidsraadresoluties
De VN Veiligheidsraad zelf kon zijn resoluties over Kosovo bekrachtigen met
militaire inval op legale basis.
Bij de stemming waar Slovenia representatief was, werd het duidelijk dat
de VN Veiligheidsraad geen monopoly heeft op besluitvorming omtrent militaire
inval
Factoren
VN kreeg in de missie een centrale rol om de administratie te doen. De NAVO kon
het niet alleen en er was niet langer sprake van provisies. Belangrijk bij het
beeindigen van de oorlog waren de sovereiniteit van Joegoslavie en de
substantiele vrijheid binnen de staat.
Rusland sloeg om en gaf de Serviers de steun op. Door het Russische 'verraad'
zagen de Serviers in dat ze zich moesten gaan overgeven.
Readerartikelen 22 September
Readerartikel 28 September
Readerartikel 29 September
“What is the OSCE ?”
OSCE = Organization for Security and Co-operation in Europe
De OSCE creëert een platform waar multilaterale partners politieke dialogen aan
kunnen gaan en waar er mogelijkheid is tot overleg. Dialoog is de genetische
code voor de OSCE.
OSCE en veiligheid
De OSCE verdeelt veiligheid in 3 “dimensies” : politiek militaire veiligheid
(politico-military) ; economische- en milieuveiligheid (economic and
environmental) ; menselijke veiligheid (human)
De OSCE deelt mee aan elk van deze dimensies op de volgende manier(en):
Politico-military:
• Arms control
• Terrorisme bestrijding
• Conflict preventie
• Militaire hervorming
• Controle
Environmental
Wereldleiders zijn het er over eens geworden dat de milieudreiging steeds groter
word, hierdoor ziet de OSCE de veiligheid met betrekking tot het milieu als een
van haar belangrijkste doelen. Zij bereikt dit door:
• Verzekeren dat gevaarlijk afval op een goede manier wordt verwerkt
• Promoten van milieubewustheid
• Bevorderen van samenwerking bij gedeelde natuurgebieden
Economic
• Promoten van economische samenwerking
• Promoten van good governance
Human
• Democratisering
• Verkiezingen
• Gelijkheid
• Minority rights
• Rule of law
• Tolerantie en non-discriminatie
• Educatie programma’s
• Het tegengaan van mensenhandel
Readerartikelen 5 Oktober
European Commission - Activities of the European Union: Institutional Affairs in
brief
The European Union is a supranational institution consisting of sovereign states.
It has a legislative, executive and judicial branch. The powers in the EU are
distributed among several institutions, as regulated by treaties.
The Council of the European Union (Council of Ministers) is the voice of the
member states and the most powerful decision-making body. It has both a
legislative and an executive function.
The European Commission upholds the interests of the EU as a whole. It proposes
legislation and guards the treaties.
The European Parliament represents the people and decides on adopting
legislation.
Readerartikelen 6 Oktober
‘Op zoek naar constanten in het Nederlands buitenlands beleid’
In het onderzoek naar het buitenlands beleid van Nederland zijn constanten en
tradities ontdekt die de afgelopen eeuwen hetzelfde zijn gebleven. De
invloedrijke auteur Voorhoeve herkent de pijlers ‘Peace’ (neutraal
abstentionisme, afkeer van machtspolitiek, streven naar evenwicht tussen
omringende staten door middel van supranationalisme), ‘Profits’ (nadruk op
economische belangen, leidt tot maritieme politiek en anti-continentalisme) en
‘Principles’ (moralisme, legalisme, respect voor internationaal (volken)recht).
Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn er echter veranderende tendensen
waargenomen. Nederland is niet langer strikt neutraal maar werd lid van de
NAVO en steunt de VS. Sommigen zien hierin een nieuwe koers van Nederland,
anderen denken dat Nederland zijn bestaande pijlers handhaaft terwijl het zich
aanpast aan een nieuw internationaal systeem.
Critici bestrijden het bestaan van duidelijke constanten; Nederland zou zich
gewoon aanpassen aan de internationale situatie en geen ruimte hebben voor
een eigen, constant buitenlands beleid, het idee van noodzakelijke historische
continuïteit wordt overdreven en de formulering van de constanten is zo breed
dat bijna elke handeling erin past.
Het Nederlands buitenlands beleid blijft een onderwerp van discussie.
John G. Ikeberry – ‘The Rise of China and the Future of the West’
China is a rising power due to its economic growth and active diplomacy. The
western-oriented world order is being replaced by one dominated by the east.
Some realists fear that a hegemonic transition of power will take place from the
US-led western order to China, which might lead to (violent) conflict. According to
them, China will use its growing influence to reshape institutions, and tensions
will arise because other countries will view China as a global security threat.
However, since the western system is based on broadly accepted liberal values
and in international relations emphasizes consent rather than coercion, it is
easily accessible for upcoming countries and odds are that China will integrate
into the existing world order rather than compete against it, which is emphasized
by its permanent seat in the UN Security Council. Overturning the existing order
will prove difficult because of its strong institutional framework and the fact that
nuclear deterrence reduces the likelihood of war.
US dominance will come to an end, but by reinforcing the western order through
multilateral corporation, it can shape the future distribution of power in its favour.