Δρεπανοκυτταρική

αναιμία
(Sickle Cell Anemia)
Η δρεπανοκυτταρική αναιμία είναι μία σοβαρή,
κληρονομική πάθηση του αίματος.
Τα ερυθρά αιμοσφαίρια παραμορφώνονται και
αποκτούν δρεπανοειδές σχήμα.
Tα κύτταρα αυτά περιέχουν έναν παθολογικό
τύπο της αιμοσφαιρίνης, γνωστό ως
αιμοσφαιρίνη S.
Τα “δρεπανοειδή” αιμοσφαίρια αποφράζουν τα
στενά αιμοφόρα αγγεία και καταστρέφονται πιο
εύκολα από τα φυσιολογικά ερυθρά αιμοσφαίρια,
με αποτέλεσμα την μείωσή τους και την
πρόκληση ΑΝΑΙΜΙΑΣ.
Αντικατάσταση βάσης που οδηγεί
στη δρεπανοκυτταρική αναιμία
Σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου παίρνουν χαρακτηριστικό δρεπανοειδές σχήμα

Τα δρεπανοκύτταρα εμποδίζουν τη φυσιολογική κυκλοφορία του αίματος στα

τριχοειδή αγγεία δημιουργώντας προβλήματα στους πνεύμονες και στο σπλήνα

Τα δρεπανοκύτταρα καταστρέφονται ταχύτερα από τα φυσιολογικά με συνέπεια

την εμφάνιση συμπτωμάτων αναιμίας
Αυτοσωμική Υπολειπόμενη
Αν και οι δύο γονείς κληροδοτήσουν στο παιδί
τους το παθολογικό γονίδιο, τότε το παιδί θα έχει
θα έχει δρεπανοκυτταρική αναιμία.
Εάν το παιδί κληρονομήσει το παθολογικό
γονίδιο από τον έναν μόνο γονέα και το
φυσιολογικό γονίδιο της αιμοσφαιρίνης από τον
άλλο γονέα, τότε θα είναι φορέας
δρεπανοκυτταρικής αναιμίας.
Τα παιδιά που είναι φορείς δρεπανοκυτταρικής
αναιμίας δεν εμφανίζουν τα συμπτώματα της
νόσου, αλλά μπορούν να κληρονομήσουν το
παθολογικό γονίδιο στα παιδιά τους.
 Διασπορά αλληλόμορφου
δρεπανοκυτταρικής αναιμίας
Διασπορά Ελονοσίας
Διασπορά Ελονοσίας
 Δρεπανοκυτταρική αναιμία και
ελονοσία

Η εμφάνιση ενός αλληλόμορφου γονιδίου για

δρεπανοκυτταριική αναιμία συνδέεται με την
εμφάνιση ανοσίας έναντι του πλασμωδίου που
προκαλεί ελονοσία. Το γεγονός αυτό
δικαιολογείται από την πρώιμη λύση των
ερυθρών αιμοσφαιρίων που φέρουν το
αλληλόμορφο αυτό και μολύνονται από το
πλασμώδιο. Έτσι το τελευταίο δεν μπορεί να
πολλπλασιαστεί.