http://europa.

eu/legislation_summaries/justice_freedom_s
ecurity/judicial_cooperation_in_criminal_matters/l331
67_el.htm

Τα αδικήματα, υπό τον όρο ότι τιμωρούνται στο κράτος μέλος

έκδοσης με μέγιστη ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριετή, τα οποία
μπορούν να οδηγήσουν σε παράδοση χωρίς έλεγχο του διττού
αξιόποινου της πράξης είναι μεταξύ άλλων: η τρομοκρατία, η
εμπορία ανθρώπων, η διαφθορά, η συμμετοχή σε εγκληματική
οργάνωση, η παραχάραξη, η ανθρωποκτονία, ο ρατσισμός και η
ξενοφοβία, ο βιασμός, η εμπορία κλεμμένων οχημάτων, η
καταδολίευση συμπεριλαμβανομένης και της απάτης κατά των
οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας.

Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης

Η Ευρωπαϊκή Ένωση εκδίδει απόφαση-πλαίσιο για το ένταλμα

σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ των κρατών μελών.
Η απόφαση αυτή καθιστά τη διαδικασία ταχύτερη και απλούστερη:
καταργείται κάθε πολιτική και διοικητική διαδικασία υπέρ της
δικαστικής διαδικασίας.

ΠΡΑΞΗ

Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/JAI του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου

2002, για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις διαδικασίες
παράδοσης μεταξύ κρατών μελών [Επίσημη Εφημερίδα L 190,
18.07.2002].

ΣΥΝΟΨΗ

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τάμπερε κάλεσε τα κράτη μέλη να

καταστήσουν την αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης ακρογωνιαίο λίθο
ενός πραγματικού ευρωπαϊκού δικαστικού χώρου. Το ευρωπαϊκό
ένταλμα σύλληψης που προτάθηκε από την Επιτροπή αποσκοπεί
στην αντικατάσταση του ισχύοντος συστήματος έκδοσης,
επιβάλλοντας σε κάθε εθνική δικαστική αρχή (δικαστική αρχή
εκτέλεσης) να αναγνωρίσει, εξ αυτού τούτου του γεγονότος, και
μέσω ελάχιστων ελέγχων, την αίτηση παράδοσης προσώπου την
οποία υποβάλλει η δικαστική αρχή άλλου κράτους μέλους (δικαστική
αρχή έκδοσης). Από την 1η Ιανουαρίου 2004, η απόφαση-πλαίσιο
πρέπει να αντικαταστήσει τα ισχύοντα σχετικά έγγραφα όπως:
 • την Ευρωπαϊκή Σύμβαση έκδοσης του 1957, καθώς και την
Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την καταστολή της τρομοκρατίας του
1978 όσον αφορά την έκδοση·
• τη συμφωνία της 26ης Μαΐου 1989 μεταξύ των δώδεκα
κρατών μελών, σχετικά με την απλούστευση της διαβίβασης
των αιτήσεων έκδοσης·
• τη Συνθήκη σχετικά με την απλουστευμένη έκδοση () του
1995·
• τη Σύμβαση για την έκδοση () του 1996
• τις σχετικές διατάξεις της συμφωνίας του Σένγκεν.

Ωστόσο, τα κράτη μέλη παραμένουν ελεύθερα να συνάπτουν και να

εφαρμόζουν διμερείς ή πολυμερείς συμφωνίες στο μέτρο που οι
συμφωνίες αυτές διευκολύνουν ή απλουστεύουν ακόμα περισσότερο
τις διαδικασίες παράδοσης. Η εφαρμογή των προαναφερθεισών
συμφωνιών δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θίγει τις σχέσεις
μεταξύ των άλλων κρατών μελών που δεν συμμετέχουν στη
συμφωνία.

Γενικές αρχές

Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο καθορίζει το «ευρωπαϊκό ένταλμα

σύλληψης», καθώς και κάθε δικαστική απόφαση που εκδίδει κράτος
μέλος για τη σύλληψη ή την παράδοση από άλλο κράτος μέλος
προσώπου με σκοπό:

• την άσκηση ποινικής δίωξης

• την εκτέλεση ποινής
• την εκτέλεση μέτρου ασφαλείας στερητικού της ελευθερίας.

Το ένταλμα εφαρμόζεται όταν υπάρχει:

• οριστική καταδίκη με φυλάκιση ή με μέτρο ασφαλείας

διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων μηνών
• αξιόποινη πράξη για την οποία προβλέπεται ποινή φυλάκισης ή
μέτρο ασφαλείας διάρκειας ανώτερης του έτους

Τα αδικήματα, υπό τον όρο ότι τιμωρούνται στο κράτος μέλος

έκδοσης με μέγιστη ποινή φυλάκισης τουλάχιστον τριετή,τα οποία
μπορούν να οδηγήσουν σε παράδοση χωρίς έλεγχο του διττού
αξιόποινου της πράξης είναι μεταξύ άλλων: η τρομοκρατία, η
εμπορία ανθρώπων, η διαφθορά, η συμμετοχή σε εγκληματική
οργάνωση, η παραχάραξη, η ανθρωποκτονία, ο ρατσισμός και η
ξενοφοβία, ο βιασμός, η εμπορία κλεμμένων οχημάτων, η
καταδολίευση συμπεριλαμβανομένης και της απάτης κατά των
οικονομικών συμφερόντων της Κοινότητας.
Για τις εγκληματικές πράξεις πλην των προαναφερθεισών, η έκδοση
μπορεί να υποβληθεί στον όρο ότι η πράξη για την οποία ζητείται
παράδοση αποτελεί αξιόποινη πράξη κατ' εφαρμογή του δικαίου του
κράτους μέλους εκτέλεσης (κανόνας του διττού αξιόποινου της
πράξης).

Τα κράτη μέλη ορίζουν τις δικαστικές αρχές (έκδοσης και εκτέλεσης)

που είναι καθ' ύλην αρμόδιες και ενημερώνουν τη Γενική Γραμματεία
του Συμβουλίου. Εξάλλου, μπορούν να ορίσουν τις κεντρικές αρχές
που θα αναλάβουν να παράσχουν συνδρομή στις δικαστικές αρχές
(διοικητική συνδρομή, διαχείριση των μεταφράσεων κ.λπ.).

Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης πρέπει να περιέχει ολόκληρη σειρά

πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα του προσώπου, την
δικαστική αρχή έκδοσης, την οριστική απόφαση, τη φύση της
αξιόποινης πράξης, την ποινή… (δείγμα του εντύπου βρίσκεται σε
παράρτημα της απόφασης-πλαισίου).

Διαδικασίες

Κατά γενικό κανόνα, η εκδούσα αρχή κοινοποιεί το ευρωπαϊκό

ένταλμα σύλληψης απευθείας στην δικαστική αρχή εκτέλεσης.
Προβλέπεται η συνεργασία με το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν
(ΣΠΣ) καθώς και με τις υπηρεσίες της Ιντερπόλ. Εάν η αρχή του
κράτους μέλους εκτέλεσης δεν είναι γνωστή, το ευρωπαϊκό δικαστικό
δίκτυο παρέχει τη συνδρομή του στο κράτος μέλος εκτέλεσης.

Κάθε κράτος μέλος μπορεί να λάβει τα αναγκαία περιοριστικά μέτρα,

ανάλογα με το καταζητούμενο πρόσωπο. Το καταζητούμενο
πρόσωπο που συλλαμβάνεται, έχει το δικαίωμα να ενημερωθεί
σχετικά με το περιεχόμενο του εντάλματος και να χρησιμοποιήσει
υπηρεσίες δικηγόρου και διερμηνέα.

Εν πάση περιπτώσει, η αρχή εκτέλεσης έχει το δικαίωμα να

αποφασίσει για την παράταση της κράτησης ή για την απελευθέρωσή
του υπό ορισμένους όρους.

Εν αναμονή της απόφασης, η αρχή εκτέλεσης (σύμφωνα με τις

εθνικές διατάξεις) προβαίνει σε ακρόαση του κατηγορουμένου. Το
αργότερο εντός εξήντα ημερών μετά τη σύλληψη, η δικαστική αρχή
εκτέλεσης πρέπει να λάβει οριστική απόφαση σχετικά με την
εκτέλεση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης. Κατόπιν,
ανακοινώνει αμέσως τη ληφθείσα απόφαση στην αρχή έκδοσης.

Ωστόσο, όταν οι ανακοινωθείσες πληροφορίες είναι επαρκείς, η αρχή

εκτέλεσης μπορεί να ζητήσει από την αρχή έκδοσης
συμπληρωματικές πληροφορίες.
Κάθε περίοδος κράτησης σχετικά με το ευρωπαϊκό ένταλμα
σύλληψης πρέπει να αφαιρείται από τη συνολική διάρκεια στέρησης
της ελευθερίας που έχει ενδεχομένως επιβληθεί.

Το συγκεκριμένο πρόσωπο οφείλει να εκφράσει τη συγκατάθεσή του

για την παράδοση αμετάκλητα και έχοντας λάβει όλες τις δυνατές
πληροφορίες. Στην ειδική αυτή περίπτωση, η δικαστική αρχή
εκτέλεσης πρέπει να λάβει οριστική απόφαση σχετικά με την
εκτέλεση του εντάλματος εντός των δέκα ημερών που ακολουθούν
τη συγκατάθεση.
Κάθε κράτος μέλος παραμένει ελεύθερο να προβλέψει, υπό
ορισμένους όρους, ότι η συγκατάθεση είναι αμετάκλητη. Σχετικά με
το θέμα αυτό, πρέπει να προβεί σε δήλωση σχετικά με την πράξη
έκδοσης της παρούσας απόφασης-πλαισίου υποδεικνύοντας τις
πρακτικές λεπτομέρειες που επιτρέπουν την ανάκληση της
συγκατάθεσης.

Λόγοι άρνησης της εκτέλεσης και της παράδοσης

Ένα κράτος μέλος μπορεί να μην εκτελέσει το ευρωπαϊκό ένταλμα

σύλληψης εάν:

• έχει εκδοθεί οριστική απόφαση από κράτος μέλος για την ίδια
αξιόποινη πράξη κατά του ιδίου προσώπου (αρχή του
δεδικασμένου),
• η αξιόποινη πράξη καλύπτεται από αμνηστία στο κράτος μέλος
εκτέλεσης,
• το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο
από το κράτος μέλος εκτέλεσης λόγω της ηλικίας του.

Εάν ισχύουν άλλοι όροι (παραγραφή του ποινικού αδικήματος ή της

επιβληθείσας ποινής από τις διατάξεις του κράτους μέλους
εκτέλεσης, οριστική απόφαση για την ίδια αξιόποινη πράξη που έχει
εκδοθεί από τρίτο κράτος κ.λπ), το κράτος μέλος εκτέλεσης μπορεί
να αρνηθεί να εκτελέσει το ένταλμα.
Εν πάση περιπτώσει, η άρνηση πρέπει να αιτιολογηθεί.

Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο προβλέπει επίσης τη δυνατότητα

κατάσχεσης ή παράδοσης ορισμένων αντικειμένων, δηλαδή,
πειστηρίων ή αντικειμένων που αποκτήθηκαν λόγω της αξιόποινης
πράξης.

Με την υποβολή ορισμένων πληροφοριών (σχετικά με το ένταλμα

σύλληψης, τη φύση της αξιόποινης πράξης, την ταυτότητα του
προσώπου κ.λπ.) κάθε κράτος μέλος επιτρέπει τη διέλευση από την
επικράτεια του του παραδιδόμενου προσώπου.
Το ένταλμα μεταφράζεται στην επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους
εκτέλεσης. Επιπλέον, αποστέλλεται με κάθε μέσο που επιτρέπει την
ύπαρξη γραπτής απόδειξης και η οποία παρέχει τη δυνατότητα
εξακρίβωσης της αυθεντικότητάς της από μέρους του κράτους
μέλους εκτέλεσης.

Γενικές και τελικές πρακτικές διατάξεις

Από 1ης Ιανουαρίου 2004, οι αιτήσεις έκδοσης που λαμβάνουν τα

κράτη μέλη, εξετάζονται σύμφωνα με τα εθνικά μέτρα που έχουν
εκδώσει κατ' εκτέλεση της παρούσας απόφασης-πλαισίου. Ωστόσο,
τα κράτη μέλη μπορούν να δηλώσουν ότι ως κράτη μέλη εκτέλεσης
συνεχίζουν να εφαρμόζουν τις διατάξεις που ίσχυαν πριν από την 1η
Ιανουαρίου 2004 στις αιτήσεις που αφορούν αξιόποινες πράξεις που
έχουν διαπραχθεί πριν από μια ημερομηνία που πρέπει να
υποδείξουν.

Η παρούσα απόφαση-πλαίσιο εφαρμόζεται στο Γιβραλτάρ.

Το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2003, τα κράτη μέλη πρέπει να

εκδώσουν τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας
απόφασης-πλαισίου και να ανακοινώσουν τις σχετικές διατάξεις στη
Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου και της Επιτροπής.

Το αργότερο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2004, η Επιτροπή θα υποβάλει

στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με
την εφαρμογή της παρούσας απόφασης-πλαισίου, προτείνοντας τις
κατά περίπτωση τροποποιήσεις.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

Προθεσμία για
μεταφορά στο
Επίσημη
Πράξη Έναρξη ισχύος εθνικό δίκαιο
Εφημερίδα
των κρατών
μελών
Επίσημη
Απόφαση
07.08.2002 31.12.2003 Εφημερίδα L
2002/584/ΔΕΥ
190, 18.07.2002

ΣΥΝΑΦΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ

Έκθεση της Επιτροπής που στηρίζεται στο άρθρο 34 της

απόφασης-πλαισίου του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002,
σχετικά με το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις
διαδικασίες παράδοσης μεταξύ κρατών μελών
(Αναθεωρημένη έκδοση) [COM(2006) 8 τελικό - Δεν έχει
δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα].
Η έκθεση στην αναθεωρημένη της μορφή επικεντρώνεται κυρίως της
ιταλική νομοθεσία που έχει εκδοθεί μετά την αρχική έκθεση, Η
Επιτροπή κρίνει ότι το ένταλμα σύλληψης λειτουργεί στις
περισσότερες περιπτώσεις που προβλέπονται στα κράτη μέλη, παρά
την αρχική καθυστέρηση. Μία δεύτερη έκθεση, που προβλέπεται για
τον Ιούνιο 2006, θα παράσχει τη δυνατότητα ενημέρωσης της
αξιολόγησης για όλα τα κράτη μέλη.

Έκθεση της Επιτροπής που στηρίζεται στο άρθρο 34 της

απόφασης-πλαισίου του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002,
σχετικά με το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις
διαδικασίες παράδοσης μεταξύ κρατών μελών [COM(2005) 63
τελικό - Δεν έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα].
Σύμφωνα με την αξιολόγηση που πραγματοποίησε η Επιτροπή στην
έκθεσή της, ο αντίκτυπος του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης
από την έναρξη εφαρμογής του, την 1η Ιανουαρίου 2004, κρίνεται
θετικός, τόσο όσον αφορά την αποπολιτικοποίηση, την
αποτελεσματικότητα όσο και την ταχύτητα της διαδικασίας
παράδοσης, τηρουμένων των θεμελιωδών δικαιωμάτων των
ενεχομένων ατόμων. Παρά την αρχική καθυστέρηση της μεταφοράς
από μέρους του ενός από κάθε δύο κράτη μέλη, το ευρωπαϊκό
ένταλμα σύλληψης εφαρμόζεται σε όλη την Ένωση κατά την
ημερομηνία της έκθεσης (εκτός από την Ιταλία, όπου τέθηκε σε ισχύ
στις 14 Μαΐου 2005) και στις περισσότερες από τις προβλεπόμενες
περιπτώσεις. Η παράδοση ενός ατόμου σε άλλο κράτος μέλος διαρκεί
πλέον από 13 έως 43 ημέρες μόνο, εκεί όπου προηγουμένως η
έκδοση χρειαζόταν πάνω από 9 μήνες.

Η συνολική επιτυχία του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης δεν

πρέπει να οδηγήσει στην αμέλεια των προσπαθειών που πρέπει
ακόμα να καταβάλουν τα κράτη μέλη που αναφέρει η Επιτροπή για
να συμμορφωθούν πλήρως προς τις υποχρεώσεις τους. Πέραν του
θέματος της Ιταλίας, οι κύριες δυσκολίες που προσδιορίζονται στην
έκθεση είναι σε ορισμένα κράτη μέλη ο καταχρηστικός περιορισμός
της χρονικής εφαρμογής του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, η
πρόσθεση ορισμένων λόγων άρνησης που δεν προβλέπει η
απόφαση-πλαίσιο ή ακόμα η ανάμειξη κυβερνητικής αρχής στη
δικαστική διαδικασία.

Δηλώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 31 παράγραφος 2 της

απόφασης-πλαισίου 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της
13ης Ιουνίου 2002, σχετικά με το ευρωπαϊκό ένταλμα
σύλληψης και τις διαδικασίες παράδοσης μεταξύ κρατών
μελών [Επίσημη Εφημερίδα L 246, 29.09.2003].
Η Δανία, η Φινλανδία και η Σουηδία δηλώνουν ότι η ενιαία ισχύουσα
νομοθεσία παρέχει τη δυνατότητα εμβάθυνσης και διεύρυνσης των
διατάξεων της παρούσας απόφασης-πλαισίου. Τα κράτη αυτά θα
διατηρήσουν την ενιαία διαδικασία που ισχύει μεταξύ τους, ήτοι:

• η Δανία: νόμος των βορείων κρατών για την έκδοση (νόμος

αριθ. 27 της 3ης Φεβρουαρίου 1960, υπό την τροποποιηθείσα
του έκδοση)·
• η Φινλαδνία: νόμος των βορείων κρατών για την έκδοση
(270/1960)·
• η Σουηδία: νόμος (1959:254) για την έκδοση προς τη Δανία,
τη Φινλανδία, την Ισλανδία και τη Νορβηγία για ποινικά
αδικήματα.

Δηλώσεις ορισμένων κρατών μελών σχετικά με την έκδοση

της απόφασης-πλαισίου (Επίσημη Εφημερίδα L 190,
18.07.2002].
Η Γαλλία, η Ιταλία και η Αυστρία εξεδήλωσαν τη βούλησή τους να
συνεχίσουν να εφαρμόζουν το σύστημα έκδοσης που εφαρμόζετο
πριν από την 1η Ιανουαρίου 2004, στις αιτήσεις που αφορούν
αξιόποινες πράξεις διαπραχθείσες πριν από συγκεκριμένη ημερομηνία
(δήλωση σύμφωνα με το άρθρο 32 της απόφασης-πλαισίου).
Το Βέλγιο, η Δανία, η Ιρλανδία, η Φινλανδία και η Σουηδία δήλωσαν
ότι επιθυμούν να θεωρήσουν τη συγκατάβαση για παράδοση, που
εκδηλώνει το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, ως ανακλητή (δήλωση
σύμφωνα με το άρθρο 13, παράγραφος 4 της απόφασης-πλαισίου).

Ημερομηνία τελευταίας τροποποίησης: 07.04.2006