Destiny:

Bestemming, noodlot, lot.

American Destiny:
De heilige taak van de Verenigde Staten om de
democratie over de wereld te verspreiden
en te stimuleren.

Stone of Destiny:
“En deze steen,
die ik tot een opgerichte steen gesteld heb,
zal een huis Gods wezen,
en van alles wat Gij mij schenken zult,
zal ik u stipt de tienden geven.”

Genesis: 28-22
Jakob vertrok uit Berseba en ging naar Haran. Toen
de zon onderging zocht hij een slaapplaats. Toen
hij die gevonden had, nam hij een steen om zijn
hoofd op te leggen en viel in slaap. In een droom
zag hij een ladder tussen de aarde en de hemel,
waarlangs de engelen Gods afdaalden. Bovenaan staat
de Here en spreekt tot Jakob. Hij bevestigt het
verbond met Abraham en Izaäk en belooft hem het
land waarop hij ligt en dat zijn nazaten naar alle
windstreken zullen uitbreiden.”... want ik zal U
niet verlaten, totdat ik gedaan heb, wat Ik u heb
toegezegd.” (Gen.28:15). 's Morgens richt Jakob de
steen op, waardoor een geheiligde plek ontstond. De
steen was belangrijk omdat het rechtstreeks met God
in contact is geweest. Deze steen wordt wel de
“Bethelsteen” genoemd, naar de plaats waar Jakob
sliep. Het geloof ontstond, dat degene die de steen
in zijn bezit had, door God zou worden gezegend en
gewettigd was om te heersen. Daarom wordt de steen
ook wel de “Stone of Destiny” genoemd. De profeet
Jeremiah zou de steen naar Schotland hebben
gebracht. De steen kreeg een plek, onder een
daarvoor speciaal gebouwde troon. Hierop werden
daarna de Schotse koningen gekroond. Een oud rijm
luidt:

“Except old seers do feign,

and wizard wits be blind.
The Scots in place must reign,
where they, this Stone shall find.”

In 1296 versloeg koning Edward I de Schotten. Eén

van de eerste opdrachten die hij gaf, was het
transporteren van de steen naar Westminster Abbey.
Opnieuw werd een speciale troon gebouwd en vanaf
dat moment werden alle Engelse koningen en
koninginnen op deze steen gekroond. De laatste keer
dat dit gebeurde was in 1953, toen Elisabeth de
Tweede werd gekroond. Tot veler verassing besloot
de Koninklijke Familie in 1979 de steen terug te
geven aan Schotland. Deze kreeg een plaats in
Edinburgh Castle. Voor een nieuwe kroning zou de
steen nog wel mogen worden gebruikt. De steen had
nu de naam “Foundation stone”gekregen. Het
fundament en de legitimering van het Engelse
Imperium. Wolfram von Eschenbach gebruikte het
thema in zijn Parzival. Hier noemt hij de steen “de
Graal”, een ander voorwerp uit de christelijke
mystiek. Wagner gebruikte het verhaal in een opera,
die uiteindelijk de lievelingsopera van Adolf
Hitler zou worden. Volgens veel Schotten is de
steen in Edingburgh een kopie. De Engelsen zouden
het origineel nooit afstaan. Het mysterie reikt
echter verder. Volgens sommige Schotten was de
steen die Edward I had buitgemaakt al nep. De
originele steen is eeuwenlang in Schotland
verborgen, om vervolgens naar de Nieuwe Wereld te
verhuizen. De steen met al haar toegeschreven macht
en betekenis zou zich in de Verenigde Staten
bevinden. De steen zou de “Foundation stone” van
de nieuwe Amerikaanse republiek worden, de
legitimering van het streven naar een
wereldheerschappij.