Δύσκολο να πάμε μπροστά χωρίς ευφάνταστες πρωτοβουλίες

Οι πολιτικοί μας έχουν εθιστεί για τα καλά στην αντιπαράθεση και στην συντήρηση
εχθρών. Αναφέρομαι στην επίθεση ειρήνης που έγινε από μέρους του κ. Ερντογάν
προς την ελληνοκυπριακή ηγεσία και τον τρόπο που η τελευταία την αντιμετώπισε.
Θυμήθηκαν και είπαν τα πάντα, ακόμα και για προβιά του λύκου από παιδικό
μυθιστόρημα για να αποδείξουν, ότι το πολιτικό επίπεδο βρίσκεται στα σπάργανα.
Απέρριψαν τα πάντα για να συντηρηθεί η αντιπαράθεση και η φιγούρα του
εχθρού, έτσι όπως την διαμόρφωσαν στη συνείδηση του Ελληνοκύπριου πολίτη. Η
Τουρκία ήταν και παραμένει ο εχθρός, εφόσον δεν αποδέχεται την
ελληνοκυπριακή επικυριαρχία. Ο κ. Ερντογάν απευθύνεται με λόγια ειρήνης και οι
πολιτικοί περί άλλων τυρβάζουν. Κι' όμως επιθυμούν, όπως ισχυρίζονται, λύση του
προβλήματος. Είναι προφανές, ότι η Τουρκία επείγεται για λύση, επειδή
αντιμετωπίζει προβλήματα στην ΕΕ. Από την άλλη, αποδεικνύεται στην πράξη ότι
εμείς διανύουμε ακόμα το στάδιο της "παιδικής μας αρρώστιας" αν δανειστώ μια
φράση από τον Λένιν. Ηδονιζόμαστε, όταν ακούμε, ότι δημιουργούμε προβλήματα
στον εχθρό μας, και αδιαφορούμε για το μέλλον της χώρας μας. Θεωρώ, ότι η
πολιτική και κρατική μας ηγεσία θα πρέπει να ανακαλύψει τρόπους εκμετάλλευσης
των διακηρύξεων του κ. Ερντογάν, παρά να παραμένει σταθερά αμετακίνητη στην
αντιπαράθεση και την απόρριψη. Η εφαρμογή μιας ευφάνταστης πολιτικής θα
δημιουργούσε τις συνθήκες εκμετάλλευσης των όσων δήλωσε ο κ. Ερντογάν προς
όφελος του κυπριακού λαού ως συνόλου. Θα μπορούσε η πολιτική μας ηγεσία να
αποδεχτεί την τετραμερή για να συζητηθεί το ζήτημα των εγγυήσεων και της
παρουσίας τουρκικών και ελληνικών στρατευμάτων. Όπως υποστήριξα και στο
παρελθόν, μπορούμε και θα πρέπει να διαχωρίσουμε κατά τη διαπραγμάτευση, τις
εγγυήσεις από την παρουσία στρατευμάτων στο έδαφος του κυπριακού κράτους.
Αυτό έκανε ο κ. Μπαγίς, όταν μιλούσε στους Κύπριους δημοσιογράφους. Αλλά για
να γίνει εφικτή η συζήτηση ιδεών και προτάσεων για τα ζητήματα των εγγυήσεων
και των στρατευμάτων θα πρέπει να συζητηθούν απευθείας με την Τουρκία. Είχα
προτείνει την επίσκεψη Χριστόφια και Ταλάτ στην Τουρκία, υπό την ιδιότητα τους
ως ηγετών της κάθε κοινότητας που εκπροσωπούν, αφήνοντας στο περιθώριο τις
κρατικές τους ιδιότητες. Αυτό δεν το αποδέχεται η δική μας πλευρά, θεωρώντας
ότι υποβιβάζεται το status του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Λαμβάνοντας υπόψη τις νέες δηλώσεις του κ. Ερντογάν, και την ετοιμότητά του να
συζητήσει, θα υπέβαλλα μια άλλη παράλληλη πρόταση, αφού η πρώτη
απορρίπτεται: να διευρύνουμε τις παρούσες συνομιλίες με εκπροσώπους των
κυβερνήσεων Ελλάδας και Τουρκίας, όπως έγινε στο παρελθόν, πριν από το 1974.
Οι διευρυμένες δικοινοτικές συνομιλίες να ασχοληθούν με τα ζητήματα που
άπτονται των εγγυήσεων και της παρουσίας τουρκικών και ελληνικών
στρατευμάτων και αν καταλήξουν, να αποτελέσουν μέρος του συνολικού πακέτου
το οποίο θα υπογραφεί από τους εκπροσώπους των δυο κοινοτήτων. Αν δοθεί
προτεραιότητα σ' αυτά τα ζητήματα και οι δυο πλευρές καταλήξουν, πιστεύω, ότι η
πορεία προς τη λύση είναι δυνατόν να ολοκληρωθεί σε πολύ σύντομο χρονικό
διάστημα. Αντί λοιπόν να πετροβολεί, να απορρίπτει και να κατηγορεί την Τουρκία,
ότι δεν κάνει βήματα, ότι αρνείται να βάλει το κλειδί στην κλειδαριά, ας αναλάβει η
ελληνοκυπριακή ηγεσία τις πρωτοβουλίες. Αυτό θα επιβεβαιώσει τις δηλώσεις της,
ότι επιθυμεί και αγωνίζεται για οριστική διευθέτηση του προβλήματος.

Κυριάκος Τζιαμπάζης

Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ 10/03/2010