1.

बलैक कोल
2. हसलो महणजे सुखात आहे ऐसे नाही
3. बॉस
4. हृदय फेकले तुझया िदशेने
5. आता उरले ना िदस; रसणयाचे-भाडणयाचे
6. आठवत त ं ुला ?
7. अजुन तरी रळ सोडुन सुटला नाही डबबा
8. हे गंिित वारे िफरणारे
9. दपुार
10. आयुषया वर बोलू काही
11. मेघ नसता वीज नसता, मोर नाचु लागले,
12. नसतेस घरी तू जेवहा
13. कर वाटे खरे तर तुला एक फोन
14. िकतीक् हळवे, िकतीक् सुंदर,
15. जुबा तो डरती है कहन स े े
16. मी हजार िचंतानी हे डोके खाजवतो
17. आताशा.. असे हे.. मला काय होते!!!
18 असेनही जरी मी सवानी सोडलेलामी फसलो महणूनी हसूदे वा िचडवूदे कोणी
19. उतकट-िबतकट होऊ नये, भाडू नये, तड ं ू नये..
20. िदवानो की बाते है
21. दाढी काढू न पािहला आन् दाढी वाढू न पािहला
22. नािितक
23. हे भलते अवघड असते
24. नामंजूर
25. कसे सरतील सये...
26. मी मोचा नल े ा नाही
27. सरीवर सर
28. लागते अनाम ओढ शासाना
29. दरूदेशी गेला बाबा... गेली कामावर आई
30. करार
31. आयुषयावर बोलू काही या किवतेमिील सीडी मधये नसलेली काही कडवी...
32. तुटले
33. मी फसलो महणूनी हसूदे वा िचडवूदे कोणी
34. तू
35. Priye ye nighoni ghnanchya kadene
36. Paus asa runjhunta
37. Tujhe ni majhe naate kay?...
38. Ajun ujadat nahi ga !
39. Sang sakhya re aahe ka ti ajun taishich gard raeepari?
40. Vyarth he sarech taho ek he dhyanat raho
41. Hi tarunai...
42. मैििण
43. सफरचंद
44. एवढंच ना? एकटे जगू.. एवढंच ना?
45. िैयय
46. दोघे...नकळते...
47.डोगळयाचं जीणं
48. बुंबुंबा
49. चौथी िभत ं ...
50. हरकत नाही
51. समुदाकाठचया किवता
52. िकती ?
53. राि सुंदर, चंद सुंदर
54. बारीश
55. तुझया माझयासवे...
56. वेड लागलं
57. सुपरमँन
58. कसा चंद! कसं वय
59. तुजवरी लावला जीव
60. िवर िटपेचा...
61. आता पुनहा पाऊस येणार....
62. आज मी आयुषय माझे चाचपाया लागलो
63. गीत माझया लेखणीचे एवढे िभनले ितला ;
64. इतकी नाजुक इतकी आललाड फुलपखाराहन ू अलवार
65. तुझे नी माझे नाते काय?...
66. kadhitari vedyagat vagayla have
67. बदं तटाशी या लाटाशी किी थाबती पाय
68. महणून आमही जनमा आलो!
69. काय रे देवा
70. उफराटे िहशोब माझे
71. देतय ं कोण
72. dislis varyamadhe, apulyach toryamadhe -
73. saaheb mhanto chepen chepen
74. he bhalte avaghad aste
75. deva mala roz ek apghat kar
80. पेमात महणे कुणी हरुहरुते कुणी मोहरते राणी
81. पाऊस असा रणझूणता
82. मैििण
83. लवहलेटर.....
84. उशीरा उशीरा
85. जोखीम
86. महातारपण
87. सा रे ग म प
88. ही कागदाची होडी
89. एखादा खलनायकासारखे
90. हाताला िरन, मुसळाशेजारी बसवून, महणाली किवता
91. खडक
92. पेम नाही; हवी असते एक जखम फकत
93. मी मोचा नल े ा नाही
94. मन तळयात मलयात जाईचया कलयात
95. येईन िवपात िमटलया डोळयात घेशील का मला??
96. किवता
97. कणात लपून जाशी कणात िदसून
98. िकती झाले.. ?
99. तो पवास कसला होता..........
100. िकितजाचया पार
101. या जिमनीत एकदा िवतःला गाडू न घेईन महणतो
102. देते कोण
103. वयथय हे सारेच टाहो, एक हे धयानात राहो,
104. िदवस असे की
105. अफाट होती तुझी िमरणशकती
106. रािे रगं तुझा गोरा,
Blank Call

हलली असा अवेळीच येतो किी फोन

आिण कळतच नाही बोलतय कोण
बोलतच नाही मुळी पलीकडे कोणी
ऐकू येत रहात फ ं ...(१) पाणी
कतडोळयातलं

कळताच मलाही मग थोडस ं ं काही

मीही पुढे मग बोलतच
ं नाही
फोनचया तारेतून शातता वाहते
खूप खूप आतून अजून काही सागते ...(२)

नदी िन शेत ि ं नवार‍य

् ाचीिगरकी
ढगाची िवजेन घ े ेतलेलीिफरकी
वाळू वर काढलेली पाणयाची िचिं
"तुझा" पुढे मी खोडलेला "िमि" ...(३)

टपला िन खोडया िन रसवे िन राग

एकदा तरी सहज महणून शहाणयासारखं वाग
हसायचे ढीगभर िन लोळू न लोळू न
बोलायचे थोडेच पण घोळू न घोळू न...(४)

वडाचे झाड आिण बसायला पार

थंडीमिे काढायची उनहात िार
कॉफी घेउन थोडेसे बोलायचे कडू
हसताना पहायचे येते का रडू ...(५)

बोलायचे गाणे आिण बोलायची िचिं

नुसतीच सही करन िाडायची पिं
कणाना यायची घुंगराची लय
पाणाना यायची कवीतेची सय...(६)

माणूस आहेस "गलत" पण िलिहतोस "सही"

पावसात िभजलेली कवीताची वही
पुनहा नीट नवयान ि ?
े ल हीतकानाहीस
काय रे.... काही आठवतय का नाही?
शबदसुदा नाही तरी कळे असे काही
हातामिला हात सुदा िजतकं बोलत नाही...(७)

हलली असा अवेळीच येतो किी फोन

आिण कळतच नाही बोलतय कोण
दोनही कडे अबोला आिण मधयात कललोळ
छाती मिे घुसमटतात हबंरडयाची लोळ...(८)

ऐकू येतात कोडलेले काही शास फकत

कोणासाठीतरी खोल दख ु लेलं रकत
गरम होतात डोळे िन थरथरतो हात
सरयकन िनघते कणाची कात...(९)
उलटे िन सुलटे कोसळते काही
े महणतो "नको... आता नाही"
मुकयानच
फार नाही... चालतो िमिनटे अवघी तीन
तेवढयात जाणवतो जनमाचा शीण
तुटत गेले दोर आिण उसवत गेली वीण
डोळे झाले जुन त े ...(१०)
रीपाणीनिवन

हलली असा अवेळीच येतो किी फोन....

....संिदप
हसलो महणजे फ़कत िवतःचया फ़िजतीवर
िनलयजयागत िदिली होती िवतःच टाळी
हसलो कारण शकयच नवहते दस ु रे काही
डोळयामिे पाणी नवहते ऐसे नाही

हसतो कारण तुच किी होतीस महणाली

याहनु तव चेहर‍य
् ाला काही शोभत नाही
हसतो कारण तुला िवसरणे िजतके अवघड
िततके काही गाल पसरणे अवघड नाही

हसतो कारण दसु र‍य

् ानाही बरे वाटते
हसतो कारण तुला सुदा ते खरे वाटते
हसलो महणजे फ़कत डकवली फ़ुले कागदी
आतुन आलो होतो बहरन ऐसे नाही

हसतो कारण जरी बतीशी कुरप आहे

खाणयाची अन दाखवणयाची एकच आहे
हसतो कारण सतयाची मज िभती नाही
हसतो कारण हसणयावाचुन सुटका नाही....

"हसलो" चया जागी "हसतो" नकी कुठलया कडवयात सुर होते यामधये confusion आहे....pls correct if its wrong....
...pls correct if its wrong....
 .....

बॉस .....
बॉस खुप उिशरापययत
ं थाबायचा आिण वैताग आणायचा...
लाल लाल कंटाळलया डोळयानी काम करत रहायचा...
आमही घरी िनघालो की चुकचुकायचा...

मी लगनाळलेला... वाटायचं- 'चागलं घरी जायचं सोडू न

कसलं हे उकरन उकरन काम करत रहाणं !'...

यथावकाश माझ ल ं गनझालं ...

नवया नवलाईचे पकी घरटं सोडेना झाले ...
बघता बघता 'अितपिरिचत' झाले....

ं सैलावत जाताना
आिण हळू हळू पख
घरटयाची हाक आत तेवढीशी तीवर उरली नाही...

आता बॉसला 'थाब' सागाव ल ...

ं ागतनाही
केिबनमधये तो आिण केिबनबाहेर मी
एकमेकाना सोबत करत बसलेलो असतो...
कंटाळयातील भागीदाराचया समजुतदारपणाने
घरी न जाता काम करत रहाणयाची 'अिनवाययता'
दोघानाही आता घट िरन ठेवते ...

उकरन उकरन काम करत पशाशी भाडत बसणयापेका

उकरन उकरन काम करणे सोपे असते ,
हे िनजयन ऑिफसमिलया सुन रािीशी
गुपचुप कबुल केलेए आहे मी ...

- संिदप खरे
हदृ य फेकले तुझया िदशेन े
झेलाया तू गेलीस पटकन्‍
गफलत झाली पिर कणाची
पडता खाली फु टले खळ् ‍कन्‍

हदृ य फेकले तूही जेवहा

सुटले तेही,पडलेही पण
तुटले नाही-फुटले नाही
नाद िनघाला केवळ खण्‍कन्‍

गोष येवढी इथेच थाबे

अशा गोषीना नसतो नतंर
खळ् ‍कन्‍ आिण खण्‍कन्‍ यातील
किी कुठे का िमटले अंतर

मन पोलादी नकोच तुजसम

असो असूदे काच जरीही
ं ु
फु टू न जाते कणी परत
गंजायाची भीती नाही

--- संदीप खरे.

आता उरले ना िदस; रसणयाचे-भाडणयाचे,
कण कण िहरे-मोती; शेवटले वेचणयाचे ॥ िृ ॥

िकती काळ रहायचे; मान-अपमानी दगं,

पहा लकाके नभात ; कसा शेवटला रगं.
कोण जाणे कोणया कणी; सारे सोडू न जायचे,
कण कण िहरे-मोती; शेवटले वेचणयाचे ॥ १ ॥

जरी भाडलो-तड ं लो; तरी तुझीया सोबती,

िदली ददुैवाला पाठ; अन्‌ संकटाला छाती.
सारे कठीण; तुझीया सवे मृदल ू वहायचे,
कण कण िहरे-मोती; शेवटले वेचणयाचे ॥ २ ॥

काही उणे माझयातले; काही दण

ु े तुझयातले,
बघ शेवटास सारे; कसे सुखमय झाले.
जनमी पुढलयाही होऊ; अजूनही ओळखीचे,
कण कण िहरे-मोती; शेवटले वेचणयाचे ॥ ३ ॥

कष, धयास, िागा, पेम, िजद, तडजोड, भीती,

जे जे झरले ते पाणी; आिण उरले ते मोती.
े पावा; असा िशंपला वहायचे,
येतया उदान ज
कण कण िहरे-मोती; शेवटले वेचणयाचे ॥ ४ ॥

--- संदीप खरे.

 ं ुला?
आठवत त

आठवत त ं ुलातयाभेटीत

िरमिझम सरीनी छेडलं होतं .

भर दपुारी मला जणू

चादणयान व . होतं
े ेढलं

आठवत त ं ुलातयाभेटीत

शावण िुंद बहरला होता .

ओलया ऋतूत ओलया िपशाने

ओला देह शहारला होता .

आठवत त ं ुलातयाभेटीत

दोघे वयाकुळ झालो होतो .

तुझा गंि वेचता वेचता

मीही बकुळ झालो होतो .

आठवत त ं ुलातयाभेटीत

भावनानी किवता रचली होती .

माझया डोळयात तू अन

तुझया डोळयात मी वाचली होती.

आठवत त ं ुलातयाभेटीत

आणखी काय घडलं होतं ?

मला िमरत नाही पुढचं

ु ेक तेवहाच िवप मोडलं होतं .

बहत

- संिदप खरे
अजुन तरी रळ सोडु न सुटला नाही डबबा

अजुन तरी रळ सोडु न सुटला नाही डबबा

अजुन तरी नाही आमचया चािरतयावर िबबा ॥िृ॥

आमचया देिखल मनी आले चादणयाचे पुर

आमहालाही िदसलया शममा अन शममेचे नूर
अजुन तरी परवाना हा शममेपासुन दरु
मैििणीचया लगना गेलो घालुन काळा झबबा
अजुन तरी नाही आमचया चािरतयावर िबबा ॥१॥

कुणी नजरेचा ताणुन बाण केलेली जखमी

कुणी ओठाची नाजुन अििे वापरली हकु मी
अन शबदाचे जाम भरन पािजयेले कोणी
मयखानयातही िमरले आमहा मंिदर मििजद काबा
अजुन तरी नाही आमचया चािरतयावर िबबा ॥२॥

किी गोडीन ग े ा उगेलोजोडीनगेाणी

रमलो हे जरी िवसरन सारे आमही खुळयावानी
सवयिवाचे घेउनी दान आ े लेजरीकुणी
अजुन तरी सुटला नाही हातावरचा ताबा
अजुन तरी नाही आमचया चािरतयावर िबबा ॥३॥

कोण जाणे कोण मजला रोखुन हे िरते

वाटा देती हाका तिरही पाउल अडखळते
कुठलया शपथेसाठी माझी ओंजळ थरथरते
मोहाहनु ही मोहक माझी हरुहरुणयाची शोभा
अजुन तरी नाही आमचया चािरतयावर िबबा ॥४॥

अजुन तरी रळ सोडु न सुटला नाही डबबा

अजुन तरी नाही आमचया चािरतयावर िबबा ...
हे गंिित वारे िफरणारे
घन झरझर उतकट झरणारे . . .
हे पिरिचत सारे पूवीचे . . .
तरी आता तयाही पिलकडचे . . .
बघ मनात काही गजबजते . . .
कणाकणाचया िदवयािदवयातून अतर जळते रे
उमजत नाही ओढ कुणाची सुखिवत सलते रे . . .
हे गंिित वारे िफरणारे घन झरझर उतकट झरणारे . . .

कुठलया देशी नकळत माझे पाऊल पडले रे

सूर रोजचे कसे नवयान म े नासिभडलेरे
हे गीत जयाला पख ं सुधदा . . .
अन हवाहवासा डख ं सुधदा . . .
किि शंिकत अन िन:शंकसुधदा . . .
कणाकणाचया िदवयािदवयातून अतर जळते रे
उमजत नाही ओढ कुणाची सुखिवत सलते रे . . .
हे गंिित वारे िफरणारे घन झरझर उतकट झरणारे . . .

मनात जे जे दडू न होते नकळत आकळते

कसे दजुयाचया िपशाने 'मीपण' झगमगते
ही जाणीव अवघी जरतारी . . .
हर शासातुन पिरमळणारी . . .
हर गािातुन तगमगणारी . . .
कणाकणाचया िदवयािदवयातून अतर जळते रे
उमजत नाही ओढ कुणाची सुखिवत सलते रे . . .
हे गंिित वारे िफरणारे घन झरझर उतकट झरणारे . . .

नाव न उरले, गाव न उरले, अवघे ओसरले

बेभानाचे भान िजणयाला िबलगुन बसलेले
हा िपशय िवजेचया ताराचा . . .
हा उतसव बघ अिविथाचा . . .
हा जीव न उरला मोलाचा . . .
कणाकणाचया िदवयािदवयातून अतर जळते रे
उमजत नाही ओढ कुणाची सुखिवत सलते रे . . .
हे गंिित वारे िफरणारे घन झरझर उतकट झरणारे . . .

-संिदप खरे
दपुार . . .

अशी दपुारली वेळ, नभी भरलेलया सरी

जीव घेत घेत माझा कोण उभे माझया दारी

िकती जपून ठे वले गुज ओठावर आले

साऱय़ा सयीचे वऱहाड मेघा का रे बोलवले ?

दरू वाजते सनई ितला आभाळ पुरेना

मनातली हरुहरु जशी मनात मावेना

माझया मनात माडव असा सहजी पडेना

आतय मनाचे मनाचे जगभर सागवेना

आता तरी दे ना दे ना मनातले आवताण

मनातलया माणसाला येवो माझया देहभान

आता येथोनीच थाब नको मनभर होऊ

माझया कोशात मी बरा ितथे हाक नको देऊ

हाकेतुन तरी काय ? िवर पाणयाचा पाणयाचा

तुझे आकाश पाणयाचे . . माझा डोळाही पाणयाचा

इथे पाणी ितथे पाणी . . एवढेच ना करणे

उनहे पडलयावरती पुनहा भाजुन िनघणे . . .

आता अंथरन वेळ पुनहा पाय पसरीन

आिण कोसळता सरी आत आत पाझरीन. . .

- संिदप खरे
जरा चुकीचे... जरा बरोबर......
जरा चुकीचे, जरा बरोबर , बोलू काही.....
चला दोित हो ; आयुषया वर बोलू काही......

उगाच वळसे शबदाचे हे देत रहा तू ..

उगाच वळसेे शबदाचे हे देत रहा तू ....
भीडले नाहीत डोळे तोवर , बोलू काही......
चला दोित हो ; आयुषया वर बोलू काही..........

तूफान पाहनू तीरा वर , कुजबुजलया होडया ..

तूफान पाहून तीरा वर , कुजबुजलया होडया ....
पाठ फीर दे तयाची, नतंर बोलू काही........
चला दोित हो ;आयुषया वर बोलू काही..........

हवे-हवे से दख
ु ः तुला जर, हवेच आहे ..
हवे-हवे से दख
ु ः तुला जर, हवेच आहे ....
नको-नको से हळवे कातर, बोलू काही.......
चला दोित हो ; आयुषया वर बोलू काही..........

"उदया-उदया" ची कीती काळजी , बघ रागेतुन..

"उदया-उदया "ची कीती काळजी , बघ रागेतुन....
"परवा" आहे "उदया"च नतंर, बोलू काही........
चला दोित हो ; आयुषया वर बोलू काही..........

शबद असू दे हाता मधये, काठी महनुनी..

शबद असू दे हाता मधये, काठी महनुनी....
वाट आंिळी, पवास खडतर ,बोलू काही .......
चला दोित हो , आयुषया वर बोलू काही..........

चला दोित हो , आयुषया वर बोलू काही..........

* संदीप खरे
मेघ नसता वीज नसता, मोर नाचु लागले,
ज़ाहले इतुकेच होते िक तुला मी पािहले

गोरटया गालावरी का चोरटा हा रिकतमा,

तू मला चोरन बघताना तुला मी पािहले

एवढे नाजूक आहे वय तुझे माझया फ़ुला ,

रगं देखील पाकळयावर भार वाटू लागले

लाख नकिे उराशी नभ तरीही हळहळे ,

हे तुझे नकि वैभव का िरे वर रािहले ?

पाहता तुज रगं उडु नी होई गजरा पाढरा

शलय हे तयाचया उरातील बघ सुगंिू लागले
भर पहाटे मी फ़ुलानी दषृ काढू न टाकली ,
पाहती िवपी तुला जे भय तयाचे वाटले

मेघ नसता वीज नसता, मोर नाचु लागले,

ज़ाहले इतुकेच होते िक तुला मी पािहले

- संिदप खरे
नसतेस घरी तू जेवहा
जीव तुटका तुटका होतो
जगणयाचे िवरती िागे
संसार फाटका होतो

नभ फाटू न वीज पडावी

कललोळ तसा ओढवतो
ही िरा िदशाहीन होते
अन्‍ चंद पोरका होतो

येतात उनहे दाराशी

िहरमुसून जाती मागे
िखडकीशी थबकुन वारा
तव गंिावाचून जातो

तव िमठीत िवरघळणाऱया
मज िमरती लाघववेळा
शासािवण हुदय अडावे
मी तसाच अकंितक होतो

तू साग सखे मज काय

मी सागू या घरदारा ?
समईचा जीव उदास
माझयासह िमणिमण िमटतो

ना अजून झालो मोठा

ना िवतिं अजुनी झालो
तुजवाचून उमगत जाते
तुजवाचून जनमच अडतो !

गीत - संदीप खरे

कर वाटे खरे तर तुला एक फोन
यावा वाटे खरे तर तुझा एक फोन
असे काही होत नाही मग उगाचच
याला कर फोन किी तयाला कर फोन

फोन तुझा सदा चालू किी बदं नाही

आिण तयाला तारेचाही आता बि ं नाही
पकापरी िनरोपाची हवेतून ये-जा
हातातून तो ही परी झेपावत नाही
हातामधये फोन तरी पशण एवढाच
बोलायचे काय आिण बोलणार कोण

कसा बघ फोन माझा गावोगाव िफ़रे

हातातलया हातामधये एकटाच झुरे
हदयात साठवलया काही जुनया खुणा
टाकवेना फोन बाई जरी झाला जुना
पुनहा पुनहा करतो मी बटणाशी चाळा
पुनहा पुनहा बदलतो रीगरचा टोन !

िखडकीत सािुिनया िसगनलचा कोन

कसे कसे िकती िकती बोलायचा फोन!
आता कसा उगामुगा वरवर बोले
िजभेवर जसे काही तयाचया वारे गेले !
गोड गोड बोलायला एकटा मी पुरे
भाडायला तरी सखे लागतात ना दोन !
िकतीक् हळवे , िकतीक् सुंदर , िकती शहाणे आपूले अंतर...
तयाच जागी तया येऊन जाशी, माझयासाठी... माझयानतंर...
िकतीक् हळवे , िकतीक् सुंदर ...

अवचीत किी सामोरे यावे ...

अन् शासानी थाबून जावे...
ं र...
परिपराना िास तरीिह, परिपरािवण ना गतयत

िकतीक् हळवे , िकतीक् सुंदर , िकती शहाणे आपूले अंतर...

मला पाहनुी... दडते-लपते,

आिणक तरीिह... इतूके जपते ...
वाटेवरचया फुलास माझया ... लावून जाते हळू च फतर

भेट जरी ना हा जनमातुन,

ओळख झाली इतकी आतून...
पश मला जो पडला नाही... तयाचेही तुझ सुचते उतर

िकतीक् हळवे , िकतीक् सुंदर , िकती शहाणे आपूले अंतर...

मला सापडे तुझे तुझेपण,

तुझया बरोबर माझे मीपण...
तुला तोलुनी िरतो िम अन्, तु ही मजला सावर स
् ावर...

िकतीक् हळवे , िकतीक् सुंदर , िकती शहाणे आपूले अंतर...

मेघ किी हे भरन येता,

आबोल आतून घुसमट होता...
झरते ितकडे पािण टप् टप् ... अन् इकडेही शाई झर झ
् र् ...

िकतीक् हळवे , िकतीक् सुंदर , िकती शहाणे आपूले अंतर...

तयाच जागी तया येऊन जाशी... माझयासाठी... माझयानतंर...
िकती शहाणे आपूले अंतर...

- संिदप खरे
apratim gazal aahe hee 1
े े
जुबा तो डरती है कहन स
पर िदल जालीम कहता है
उसके िदल मे मेरी जगह पर
और ही कोई रहता है ॥ िृ ॥

बात तो करता है वोह अब भी

बात कहा पर बनती है
आदत से मै सुनती हूँ
वोह आदत से जो कहता है ॥ १ ॥

िदलमे उसके अनजाने

कया कुछ चलता रहता है
बात बिाई की होती है
और वोह आखे भरता है ॥ २ ॥

रात को वोह छु पकेसे उठकर

छतपर तारे िगनता है
देख के मेरी इक टुटासा
सपना सोया रहता है ॥ ३ ॥

िदलका कया है,

भर जाये या उठ जाये,
एक ही बात...
जान य े ाअनजाने
िशशा टू टता है तो टू टता है ॥ ४ ॥

* संदीप खरे *
मी हजार िचंतानी हे डोके खाजवतो ,
तो कटटयावर बसतो, घुमतो, शीळ वाजवतो.

मी जुनाट दारापरी िकरिकरा बदंी,

तो सताड उघडया िखडकीपरी िवछंदी,
मी िबजागरीशी जीव गंजवीत बसतो,
तो लंघुन चौकट पार िनघाया बघतो.

डोळयात माझीया सुयाहनुी संताप,

िदसतात तवचेवर राप उनहाचे शाप,
तो तयाच उनहाचे झगझगीत लखलखते,
घडवून दािगन स े ुययफुल.ापरीझुलतो

मी पायीरतलया काचावरती िचडतो,

तो तयाच घे‍ऊनी नकी माडू न बसतो,
मी डाव रडीचा खात िजक ं तो अंती,
तो िवचछ मोकळया मुकत मनन हेरतो.

मी आिितक मोजत पुणया‍ईची खोली,

नवसाची ठेवून लाच लावतो बोली,
तो मुळात येतो इचछा अपूयन सार‍य
् ा
अन िनयवाद देवाचे घेवून जातो.

मज अधयातमाचा रोज नवा शृंगार,

लपतो न पिर चेहरा आत भेसूर,
तो फक‍त ओढतो शाल नभाची तरीही,
तया शाम िनळयाचया मोरपीसापिर िदसतो
आताशा.. असे हे.. मला काय होते!!!
कुणया काळचे , पाणी डोळयात येते.....
बरा बोलता बोलता , ितबि होतो...
कशी शातता , शूनय शबदात येते.......
आताशा.. असे हे .. मला काय होते!!!
कुणया काळ चे , पाणी डोळयात येते!!!

किी दाटु येता , पसारा घनाचा....

कसा सावला रगं , होतो मनाचा...
असे हालते .. आत हलुवार काही...
जसा सपश पाणयावरी चादणयाचा....

असा ऐकू येतो , कणाचा इशारा ...

कणी वयरथ होतो ... दीशाचा पसारा...
नभातुन जया .. रोज जातो बुडूनी..
नभाशीच तया... मागु जातो कीनारा....

न अंदाज कुठले .. न अविान काही....

कुठे जायचे , यायचे भान नाही..
जसा गंि नीघतो, हवेचया पवासा
न कुठले नकाशे .. न अनुमान काही....

कशी ही अविथा.. कुणाला कलावे ..

कुणाला पुसावे .. कुणी उतरावे ...
कीती खोल जातो, तरी तोल जातो...
असा तोल जाता.. कुणी सावरावे ....

आताशा .. असे हे ..मला काय होते ....

कुणया काळ चे ,पाणी डोळयात येते....
बर बोलता बोलता , ितबि होतो.
कशी शातता शूनय शबदात येते...

आताशा असे हे मला काय होते ....

कुणया काळ चे पाणी डोळयात येते .....
उतकट-िबतकट होऊ नये, भाडू नये, तडं ू नये..
असे वाटते आज-काल, नवे काही माडू नये

नको कुठला नवा भार , जुनचे गुंते िशललक फार..

सूर गाठ-नीर गाठ, राहून दावयात, ओढू नये...
असे वाटते आज-काल, नवे काही माडू नये

असे वाटते बसून घयावे , उरले शास मोजत रहावे..

जनमा-िबनमा आलो तयाचे, पाग सुदा फेडू नये ...
असे वाटते आज-काल, नवे काही माडू नये

िशंकासारखे सोपिकार, मला झालीये गदी फार..

असलया गळकया जगणयासाठी, रमालसुदा काढू नये...
असे वाटते आज-काल, नवे काही माडू नये

कुठे किी रमला जीव , खरच

ं फार दमला जीव..
वजन, जान, ओळख, िपत काही-काही वाढू नये...
असे वाटते आज-काल, नवे काही माडू नये

कसले पहर, कसला काळ, मनात कायम संधयाकाळ..

ितचया कुशीत माडली किवता , तेवढी माि मोडू नये...
असे वाटते आज-काल, नवे काही माडू नये ॥ ७ ॥
िदवानो की बाते है
इनको लबपर लाये कौन ?
इतना गेहेरा जाये कौन ?
खुदको यु उलझाये कौन ?

जो तु समझा अपना था
वो लमहो का सपना था
हमन ि े दलकोसमझाया
अब हमको समझाये कौन ?

तेरी गली मे हो आये

होश वही खो जाये
िदख जाये अगर तू पलभर
मैखान म े ेजाये?कौन

गली गली मे िफ़रते है

कई ठोकरे खाते है
जब तुनहेी ठुकराया हमे
अब हमको अपनाये कौन ?

िदवानो की बाते है
दाढी काढू न पािहला आन् दाढी वाढू न पािहला
चेहरा कंटाळवाणा पण अबािित रािहला

मी िसनमेाला जरी सुरवातीला कंटाळा लो

फकत पैसे वसूल वहावे महणून शेवट पािहला

चार िमळता चार िलिहली ना कमी ना जाित ही

पेमपािा ना ही कागद रदीचा मी शोिला

नामिमरणाला सुदा िदिली ठरािवक वेळ मी

मी िकलो आन् गॅम वरती मोक मोजून घेतला

लाल िहरवे दीप येथे पाप पुणयाचे उभे

सोयीचा जो वाटला मी तोच िसगनल पाळला

मी िुके ही पािहले आन् िबिबे ही पािहले

पण तरी मी शेवटी माझाच फोटो काढला

मी िपझा ही चापतो आन् भाकरी ही हाणतो

घास जो पडला मुखी मी तो रवनथत ठे वला

भोगताना योग िमरला योगताना भोग रे

राम ही ना झेपला मज कृषण ही ना झेपला

मी मला िदसलो असा की ना जसा िदसलो कुणा

कुरपतेचा आळ कायम आरशावर ठे वला
नािितक
एक खरा खुरा नािितक जेवहा देवळाबाहेर थाबतो
तेवहा खर तर गाभा-यातच भर पडत असते
की कोणीतरी आपलयापुरता सतयाशी का होईना,
पण पामािणकपणे िचकटुन रािहलयाचया पुणयाईची !

एक खरा खुरा नािितक जेवहा देवळाबाहेर थाबतो

तेवहा होते िनमाण
देवान आ े प ल !
ाआळसझटक ू नदेवळाबाहेरयेणयाची

एक खरा खुरा नािितक जेवहा देवळाबाहेर थाबतो

तेवहा को-या नजरेन प े ाहतराहतो
सभोवतालचया हालचाली, भािवकाचया जिा...
कोणीतरी िवत:चे ओझे , िवत:चयाच पायावर
साभाळत असलयाचे समािान लाभते देवलाच !

महणून तर एक खरा खुरा नािितक जेवहा देवळाबाहेर थाबतो

तेवहा देवाला एक भकत कमी िमळत असेल कदिचत !
पण िमळते आकठ समािान एक सहकारी लाभलयाचे

देऊळ बद झालयावर एक मित आळस देउन

बाहेर ताटकळलेलया नािितकाशी गपपा मारता मारता
देव महणतो, " दशयन देत जा अिुन मिुन........
तुमचा नसेल िवशास आमचयावर,
पण आमचा तर आहे ना ! "

देवळाबाहेर थाबलेला एक खरा खुरा नािितक

कटाळलेलया देवाला मोठया िमनतवािरन प े ाठवतोदेवळात
तेवहा कुठे अनतं वषे आपण घेऊ शकतो दशयन
अिितकतवाचया भरजरी शालीत गुदमरलेलया देवाचे....
हे भलते अवघड असते

गाडी सुटली, रमाल हलले, कणात डोळे टचकन् ओले

गाडी सुटली, पडले चेहरे, कण सािाया हसरे झाले
गाडी सुटली, हातामिुनी हात कापरा तरी सुटेना
अंतरातली ओली माया तुटूदे महटले तरी तुटेना
का रे इतका लळा लावुनी नतंर मग ही गाडी सुटते
डोळयादेखत सरकत जाते आठवणीचा िठपका होते
गाडी गेली फलाटावरी िन:शासाचा कचरा झाला
गाडी गेली डोळयामिलया िनिाराचा पारा फु टला

हे भलते अवघड असते ... हे भलते अवघड असते ...

कुणी पचंड आवडणारे ... ते दरू दरू जाताना...
डोळयाचया देखत आिण नाहीसे लाब होताना...
डोळयातील अडवून पाणी... हंदुका रोखुनी कंठी...
तुमही केिवलवाणे हसता अन् तुमहास िनयती हसते ...

तरी असतो पकडायाचा... हातात रमाल गुलाबी...

वार‍य
् ावर फडकवताना... पाहची चालती गाडी...
ती िखडकीतून बघणारी अन् िवतः मिे रमलेली...
गजरा माळावा इतुके... ती सहज अलिवदा महणते...

तुमही महणता मनास आता, हा तोडायाचा सेत.ू ..

इतकयात महणे ती - माझया किी गावा येशील का तू?
ती सहजच महणुनी जाते... मग सहजच हळवी होते...
गजर‍य् ातील दोन कळया अन् हलकेच ओंजळीत देते ...

कळते की गेली वेळ ... ना आता सुटणे गाठ...

आपुलयाच मनातील िवपे... घेऊन िमटावी मूठ...
ही मूठ उघडणयापूवी... चल िनघुया पाऊल महणते...
पण पाऊल िनघणयापूवी... गाडीच अचानक िनघते...

परतीचया वाटेवरती गुदमरन जड पायानी...

ओठावर शीळ िदवाणी... बेिफकीर पण थरथरती...
पण कण कण वाढत असते... अंतर हे तुमचयामिले...
िमिाशी हसतानाही... हे दु :ख चरचरत असते...

हे भलते अवघड असते… .

नामंजूर

जपत िकनारा शीड सोडणे - नामंजूर!

् ाची वाट पहाणे - नामंजूर!
अन वार‍य
मी ठरवावी िदशा वाहतया पाणयाची
येईल तया लाटेवर डुलणे - नामंजूर!

मला ऋतुंची साथ नको अन् कौल नको

मला कोठलया शुभशकुनाची झूल नको
मुहत
ु य माझा तोच जयाकणी हो इचछा
वेळ पाहिुन खेळ माडणे - नामंजूर!

माझयाहाती िवनाश माझा! कारण मी!

मोहासाठी देह ठेवतो तारण मी!
सुंदरतेवर होवो जगणे चकाचूर
मज अबूचे िथटे बहाणे - नामंजूर!

रसवे - फ़ुगवे ... भाडणतट ं े ... लाख कळा

आपला - तुपला िहशेब आहे हा सगळा
रोख पावती इथेच दावी अन् घयावी
गगनाशी नणे े गार‍ह्ाणे - नामंजूर!

नीती, ततवे... फ़सवी गिणते! दरू बरी!

रकतातील आिदम िजणयाची ओढ खरी!
जगणयासाठी रकत वहाणे मज समजे,
पण रकताचा गवय वाहणे - नामंजूर!
कसे सरतील सये...

कसे सरतील सये, माझयािवना िदस तुझे

सरताना आिण साग सलतील ना
गुलाबाची फु लं दोन रोज रािी डोळयावर
मुसुमुसु पाणी साग भरतील ना, भरतील ना...

पावसाचया िारा िारा मोजताना िदस सारा

िरते िरते मन तुझे उरे
ओठ वर हसे हसे उरातून वेडेिपसे
खोल खोल कोण आत झुरे
आता जरा अिळिमळी तुझी माझी वयथा िनळी
सोसताना सुखावुन हसशील ना,
गुलाबाची फुलं दोन ...

कोण तुझया सौिातून उभे असे सामसूम

िचडीचुप सुनसान िदवा
आता साज ढळे लच आिण पुनहा छळे लच
नभातून गोरा चादवा
चादणयाचे कोटी कण आठवाचे ओले सण
रोज रोज िनजपर भरतील ना,
गुलाबाची फुलं दोन ...

इथे दरूदेशी माझया सुनया िखडकीचया पाशी

जडेसर काचभर तडा
तूचतूच तुझयातुझया तुझीतुझी तुझेतुझे
सारासारा तुझा तुझा सडा
पडे माझया वाटे तून आिण मग काटयातून
जातानाही पायभर मखमल ना,
गुलाबाची फुलं दोन ...

आता नाही बोलायाचे जरा जरा जगायाचे

माळू िनया अबोलीची फु ले
देहभर हलू देत िवजेवर झुलू देत
तुझया माझया िवरहाचे झुले
जरा घन झुर दे ना वारा गुदमर दे ना
तेवहा नभ िरा सारी िभजवील ना,

गुलाबाची फु लं दोन रोज रािी डोळयावर

मुसुमुसु पाणी साग भरतील ना, भरतील ना...
 े ा नाही
मी मोचा नल

े ा नाही, मी संपही केला नाही

मी मोचा नल
मी िनषेि सुदा सािा, किी नोदवलेला नाही

भवताली संगर चाले, तो िविफ़ारन बघताना

कुणी पोटातून िचडताना , कुणी रकताळू न लढताना
मी दगड होउनी िथजलो, रितयाचया बाजूस जेवहा
तो मारायाला देिखल, मज कुणी उचलले नाही

नमेित झाड मी आहे, मूळ फ़ादा िजथलया तेथे

पावसात िहरवा झालो, थंडीत झाडली पाने
पण पोटातून कुठलीही , खिजनयाची ढोली नाही
कुणी शिि लपवले नाही , किी गरड बैसला नाही

िुतलेला साितव सदरा, तुटलेली एकच गुंडी

टकलावर अजून रळते, अदशृय लाबशी शेडी
ं ोजीना भयालो, मी देवालाही भयालो
मी पत
मी मनात सुदा माझया, किी दगंा केला नाही

मज जनम फ़ळाचा िमळता, मी केळे झालो असतो

मी असतो जर का भाजी, तर भेडी झालो असतो
मज िचरता िचरता कोणी, रडले वा हसले नाही
मी कादा झालो नाही, आंबाही झालो नाही
सरीवर सर…

दरू दरू नभपार डोगराचया माथयावर

िनळे िनळे गार गार पावसाचे घरदार
सरीवर सर..

तडा तडा गार गारा गरा गरा िफ़रे वारा

मेिघयाचया ओंजळीत वीज िथजलेला पारा
दरूवर रानभर नाचणारा िनळा मोर
मोरपीस मखमल उतू गेले मनभर
सरीवर सर..

थेब थेब मोती ओला थरारतया तनावर

शहार‍य
् ाचे रान आले एका एका पानावर
ओलया ओलया मातीतून िभजवेडी मेघिून
िफ़टताना नवे ऊन झाले पुनहा नवथर
सरीवर सर..

उिळत गात गात पाय पुनहा परसात

माती मऊ काळी साय हूर हूर पावलात
असे नभ झरताना घरदार भरताना
आले जल गेले जल झाले जल आरपार
सरीवर सर..

अशा पावसात सये वहावे तुझे येणेजाणे

उमलते ओले रान रान नवहे मन तुझे
जशी ओली हूर हूर तरारते रानभर
तसे नाव तरारावे मझे तुझया मनभर
लागते अनाम ओढ शासाना
येत असे उगाच ओठाना
होई का असे तुलाच िमरताना.....
( तनन िुम तेरेना तेरेना तनन िुम तेरेना तेरेना तनन िुम तेरेना तेरेना )

एकाती वाजतात पैजणे

भासाची हालतात कंकणे
कासावीस आसपास बघताना.....
तनन िुम तेरेना तेरेना तनन िुम तेरेना तेरेना तनन िुम तेरेना तेरेना )

मी असा जरी िनजेस पारखा

रािीला टाळतोच सारखा
िवप जागती उगाच िनजताना.....
( तनन िुम तेरेना तेरेना तनन िुम तेरेना तेरेना तनन िुम तेरेना तेरेना )

आज काल माझाही नसतो मी

सवातुन एकटाच असतो मी
एकटेच दरू दरू िफ़रताना.....
( तनन िुम तेरेना तेरेना तनन िुम तेरेना तेरेना तनन िुम तेरेना तेरेना )
दरूदेशी गेला बाबा... गेली कामावर आई
नीज दाटली डोळयात , पिर घरी कुणी नाही !! धु !!

कसा िचमणासा जीव , कसाबसा रमवला

चार िभिंतत िावुन िदसभर दमवला
' आता पुरे ! झोप सोनया..' कुणी महणतच नाही !! १ !!

कशासाठी कोण जाणे देती शाळेमधये सुटी ?

कोणी बोलायाला नाही...कशी वहावी कटी-बटी ?
खेळ ठेवले माडू न ... पिर खेळगडी नाही !! २ !!

िदसे िखडकीमिुन जग सारे , िदशा दाही

दार उघडु न तरी ितथे िावायचे नाही
फार वाटे जावे परी - मुठीमधये बोट नाही !! ३ !!

नीज दाटली डोळयात , पिर घरी कुणी नाही

दरूदेशी गेला बाबा......
करार
चल आता बोलुन घेऊ ! बोलुन घेऊ थोडे !

सुकणयाआिी माती आिण जाणयाआिी तडे !

संपत आलाय पाऊसकाळ ! िवरत चाललेत मेघ !

िवजेचीही आता सतत उठत नाही रेघ !

मृदगंिान आ े व ! तलायिुंदावणयाचाखेळ
रनघे

् ानी ही िमटणयाची वेळ !

ं ी िपसर‍य
मोरपख

सावाळया हवेत थोड ि ं म !सळतचाललंयउनह

खळखळणारी नदी आता वाहते जपून जपून !

चल आता बोलुन घेऊ ! बोलुन घेऊ थोडे !

लकात ठेव अथापेका शबदच असतात वेडे !

मनामिला कानाकोपरा चाचपून घे नीट !

लपले असतील अजुन कोठे चुकार शबद िीट !

नजरा, आठवण, शपथा . . . सार‍य

् ास उनह दायला हवे !

जाणयािी ओले मन वाळायला तर हवे !

हळवी िबळवी होत पाहू नकोस माझयाकडे

माझयापेका लक दे माझया बोलणयाकडे

भेटणयाआिीच िनिित असते जेवहा वेळ जायची !

समजुतदार मुलासारखी खेळणी आवरन घयायची !

एकदम कर पाठ आिण मन कर कोरे !

भेटलो ते ही बरे झाले ! चाललो ते ही बरे !

मी ही घेतो आवरन सारे ! तू ही सावरन जा !

तळहातीचया रेषामिलया वळणावरन जा !

खुदा-िबदा असलाच तर मग तयालाच सोबत घे !

' करार पूणय झाला ' अशी तेवढी दे !

- मौनाची भाषातरे, संिदप खरे

आयुषयावर बोलू काही या किवतेमिील सीडी मधये नसलेली काही कडवी...

I am not sure if all of them are by Sandeep, but most of them are for sure.

कुणीच नाही बोलायाला तयाचयासाठी

झुकून खाली महणते अंबर बोलू काही...

खजय बोलतो मनात ठे वून तार तमाशा

'मधया'मधये ठेवूिनया िवर बोलू काही...

रखरखीत हा रिता पवास करणयाचा

शेवट तयाचा िमळेल तोवर बोलू काही...

जग बदलाची कशास करता इतुकी घाई

आिी बदलू िवतःस नतंर बोलू काही...

गलली मधये बोलायाचे कारण नाही

आयुषयाचया हमरितयावर बोलू काही...

तुमचया संगे आज मलाही महणूदे गाणे

िमटवून सारे मिले अंतर बोलू काही...

(The following two are most likely not by sandeep...)

िपशय जरी हे खरे बोलके असती तरीही

करन मौनाचे भाषातर बोलू काही...

आभाळातून टपटपणारा थेब टपोरा

मातीचा दरवळ सुटताना बोलू काही...
m are for sure.
आता आठवतायत ते फकत काळेभोर डोळे ...
बाकी सारे आकार, उकार, होकार, नकार...
मागे पडत चाललेलया िटे शनासारखे
मागे मागे जात जात पुसटत चालले आहेत...
पुसत जावेत ढगाचे आकार
आिण उराव ए ं कसंि, आभाळ
तसा भूतकाळ
तयाचया छातीवर गवताची िहरवीगार कुरणं ,
भरन आलेली गाफील गाणी, काळेसावळे ढग
आिण पििमेचया वकाकडे रोखलेले बाणाकृतीतील बगळे
आता आठवतायत ते फकत काळेभोर डोळे ...

बि
ं रेशमी तुझयासवे जे जुळले
अन् िकितजावर रगं नवे अवतरले
घन दाटताच एका कणात हे रगंबिं िविकटले...तुटले....

िवसरत चाललोय... नावेतून उतरताना आिारासाठी िरलेले हात

िवसरत चाललोय होडीची मनोगते, सरोवराचे बहाणे,
वा नावेला नमेका िका देणारी ती अजात लाट
ती लाट तर तेवहाच पुसली... मनातलया इचछेसारखी
सरोवर माि अजूनही ितथेच...
पण तयाचयाही पाणयाची वाफ िकमान चारदा तरी आभाळाला िभडू न आलेली
आता तर लाटा नवहे, पाणी सुदा नवयं कदािचत
पण तरीही जुनयाच नावान स े ...
रोवरालाओळखतायतसगळे
आता आठवतायत ते फकत काळेभोर डोळे ...

कण दरवळतया भेटीचे, अन् हातातील हाताचे

ते खरेच होते सारे ..वा मृगजळ हे भासाचे
सुटलेच हात आता मनात हे पश फकत अवघडले...तुटले...

तुझयाकडे माझी सही नसलेली एक किवता...मीही हटी...

माझयाकडे तुझया बोटाचे ठसे असलेली काचेची पटी
चाचपडत बसलेले काही संकेत , काही बोभाटे ...अजूनही...
ं सं मौन...अजूनही...
थोडेसे शबद, बरच
बाकी अनोळखी होऊन गेलो आहोत...
तुझा िपशय झालेला मी, माझा िपशय झालेली तू...
आिण आपले िपशय झालेले हे सगळे...
आता आठवतायत ते फकत काळेभोर डोळे ...

मज वाटायाचे तेवहा हे िकितजच आले हाती

नवहताच िदशाचा दोष, अंतरेच फसवी होती...
फसवेच धयास फसवे पयास आकाश कुणा सापडले ...तुटले...

उतरे चुकू शकतात, गिणत चुकत नाही...

पावले थकू शकतात, अंतरे थकत नाहीत...
वाळू वरची अकर प ं ..
ुसटहोतजातात
डोळयाचे रगं िफकट होत जातात..
तीवरतेचे उग गंि िवरळ होत जातात..
शेपटीचया टोकावरचे हट सरळ होत जातात..
िवसरणयाचा छंदच जडलाय आताशा मला..
या किवताना, शहरभर पसरलेलया संकेतिथळाना ...
िवसरत चाललया आहेत..पता न ठेवता िनघून गेलेलया वाटा..
िवसरत चालले आहे तळयावर बसलेले पििमरगंी आभाळ..
अन् िवसरत चालले आहे...
आभाळही गोदायला िवसरणारे िहरवेगदय तळे
आता आठवतायत ते फकत काळेभोर डोळे ...

मी िमरणाचया वाटानी वेडयागत अजून िफरतो

सुकलेली वेचीत सुमने , िभजणारे डोळे पुसतो...
सरताच िवप अंतास सतय हे आसवात ओघळले...तुटले...

आता आठवतायत ते फकत काळेभोर डोळे ...

 ...

संदीप : या किवतेिवषयी आिी थोडस

ं ं सागतो...की हातामिून हात सुटून जातो, पण जे काही थोडे कण एकमेकाचया वाटयाला आलेले अस

मी फसलो महणूनी हसूदे वा िचडवूदे कोणी

ती वेळच होती वेडी अन् िनतात लोभसवाणी

ती उनहे रेशमी होती, चादणे िगीचे होते

किवतेचया शेतामिले ते िदवस सुगीचे होते
संकेतिथळाचे सूर तया लालस ओठी होते
ती वेळ पूरीया होती, अन् झाड मारवा होते

आरोहा िबलगायाचा तो िीट खुळा अवरोह

भरभरन यायचे तेवहा तया दषृ नयनीचे डोह
डोहात तळाशी खोल वतयमान िवरघळलेले
अन् शबदाचया गाली पाणी थोडेसे ओघळलेले

ती हार असो वा जीत, मज कुठले अपूप नाही

तया गंिित गोषीमिला कण कुठला िवदपू नाही
ती लालकेशरी संधया िनघताना अडखळलेली
ती िनघून जातानाही, बघ ओंजळ भरनी ओली
थोडे कण एकमेकाचया वाटयाला आलेले असतात, ते माि मनामधये अमर होऊन रहातात. आिण या कणाकडे बघून जे महणावसं वाटतं , ती ही किवता
सं वाटतं , ती ही किवता -
 ...

....

...

...

...

?... ! ... ;

!!
Priye Ye Nighoni

Album: Sang Sakhya Re...

Song: Priye Ye Nighoni
Singer: Salil Kulkarani,
Poetry: Sandip Khare.

Priye ye nighoni ghnanchya kadene

mala ekatese ata vatatahe
kunalaach je sangta yet nahi
ase kahise manmani datatahe...

ase vatate ki tuzya paas yave

tuzya saumya netratale neer whave
parantu mala vel bandhun nete
kadhi muktataa he kunala na thave !

saye paay dagadi ni dagadich matha

asha devalatun jaun yeto
na dei kadhi ghetalyavin tyala
namaskar nemast deun yeto!

ase vatate ki kadhi koni navhato,

na aahe, na vahe uratuni shwas...
urantaratuni yaitrikatene
fire fakta vaara... ki nava to hi bhas !!

dise je kavila, na disate ravila!

sangun gele kunise shahane!
mala tu na disashi parantu tayanchya-
- nashibi kase sang tujala pahane?

ase vaatene..hi ashi sanj tyat

durava swatashi...tuzyashi durava!
kiti fatato jeev saglyat yaat
mithitun dein sagala purava!!
Paus Asa Runjhunata

Album: Sang Sakhya Re...

Song: Paus Asa Runjhunata
Singer: Salil Kulkarani,
Poetry: Sandip Khare.

Paus asa runjhunta

painjane sakhichi smarali
Paus bhijat jatana
chahul virat geleli...

Oletyane darawalale
aswasth phulaanche ghos
Olandun aala gandh
nistabdh manaachi ves

[Sandip]
Paus sohala jhala
kosaltya aathavanincha...
kadhi udhaantaa an kevha
kosalatya aathavanincha !

Nabh 'nako nako' mhantana

paus kashane aala?
gaatrantun swachhandi an
antarat ghusamatalelaa...
Tujhe ni majhe

Album: Sang Sakhya Re...

Song: Tujhe ni majhe
Singer: Salil Kulkarani,
Poetry: Sandip Khare.

Tujhe ni majhe naate kay?...

tu denari mi... mi ghenara
tu ghenari... mi denara
kadhi na kalate rup badalate
chakrache aavartan ghadate
aapulyamadhale pharak konate?
an aapulyatun samaan kay?....

mala khatri aahe tilahi zop aali nasel...

sundar swapne padat asatil,
pan kushivar valel... usaasel...
mala khatri aahe tilahi zop aali nasel
tichyasamori tech dhag.. je mazyasamor!
tichyasamori tech dhuka.. je mazyasamor!
tiche maze swalpaviramhi sarakhe an purnaviramhi!
mhanuna tar mi asa aakanth jagaa asatana
tichihi paapni purna mitali nasel...
mala khatri aahe tilahi zop aali nasel...

sukhadukhachi hoti vrushti

kadhi hasalo, kadhi zalo kashti
sayaasavin sahajachi ghadate
sames yeto tali padate!
kuthalya janmanchi lay julate?
ya matranche ganit kay?
tuze ni maze nate kay ?...

bagiche lavale aahet aamhi ekatra... ekaki

mati kalavali aahe aamhi char hatani
nakhat mati aahe aamha doghanchya...ajunahi
manat phula aahet aamha doghanchya... ajunahi
doghanchyahi hatavar ekmekanchya reshya aahet !
doghanchyahi hatavar ekmekanchya bhasha aahet !
ratri houn jaeel chandra chandra aani mi jagach asen;
tevha bedchya astarakhali vahat rahavi nadi
tashi ti hi jagich asel...
mala khatri aahe tilahi zop aali nasel...

natyala ya nakoch naav

doghanchahi yekach gaav!
vegvegale pravas tarihi
samaan doghanmadhale kahi !
thech lagate ekala
ka raktale dusaryacha pay?
tuze ni maze nate kay ?...
Ajun Ujadat

Album: Sang Sakhya Re...

Song: Ajun Ujadat
Singer: Salil Kulkarani,
Poetry: Sandip Khare.

Ajun ujadat nahi ga !

ajun ujadat nahi ga !

dashkamaguna sarali dashake

an shatakachya gatha ga !
na vatancha moha sute va
na mohachya vaata ga!
path chakvyacha, gol,
saral va kunas umagat nahi ga
pravas kasala? farfat avaghi !
paan julatun vahi ga...

kadhi vatate 'divas' 'raatra' he

nasate kahi asale ga
tyanchyalekhi raatra sadachi
jyanche dole mitale ga
sparsh aandhale.. ghandh aandhale bhavtali vanrai ga
tamatali buser shantata... kani kujan nahi ga...

yekach palabhar yekhadi kal

ashi sananue jate ga
shanat virati avaghe padade
lakhha kahi chamchamte ga !
ti kal sarate... hurhur urate an piknyachi ghai ga
varvar saare shimpan kahi aatun umalat nahi ga !!!
Sang Sakhya re

Album: Sang Sakhya Re...

Song: Sang Sakhya re
Singer: Salil Kulkarani,
Poetry: Sandip Khare.

Sang sakhya re aahe ka ti ajun taishich gard raeepari?

Sang sakhya re ajun ka dolyatun tichiya jhulate ambar?

Sang ajunhi nije bhovati tichya ratraniche asatar?
sang ajunahi taishich ka ti asmaanichya nilaeepari?

Phule sparshata yete ka re ajun botanmadhuni tharthar?

tichya swarani hote ka re sanja aveli ajun katar?
ajunahi ti ghumate ka re velumadhlya dhund shilepari?

[Sandip]
Paus sohala jhala
kosaltya aathavanincha...
kadhi udhaantaa an kevhaa
kosalatya aathavanincha !

Nabh 'nako nako' mhantana

paus kashane aala?
gaatrantun swachhandi an
antarat ghusamatalelaa...
Vyarth he sarech

Album: Sang Sakhya Re...

Song:Vyarth he sarech
Singer: Salil Kulkarani,
Poetry: Sandip Khare.

Vyarth he sarech taho ek he dhyanat raho

muth poladi jayanchi hi dhara dasi tayanchi !

paij je gheti nabhashi aani dhadaka dongarashi

rakt jyaiche tapta aahe fakt tyanna hakka aahe
swas yethe ghyavayacha aag paanya lavnyacha-
-urafadya chhand aahe mrutu jyanna vaidya aahe

sajirya jakhama bhujaishi aani aakanksha urashi

ghyav jyancha bhav aahe loha jyaina dev aahe
mati ho vibhuti jayanchi hi dhara dashi tayanchi !!

shabd molache tayanche nrutya keval tandavache

sur nidra bhankshanyala chhinni bhakit koranyala
je n keval baralati god gani koradi !
je n keval kharalati chandrataryanchi stuti !
zep jyanni ghaluni ambaranna soluni
tarka churgalalelya mangatala bandhalya
grah jayanchi torane surya jyanche khelane
antarale malati sagare dhundalati
vanhila je polati roj lanka jalati
hi ashi sheput jayanchi hi dhara dasi tayanchi !!

hastaki gheun kathi keshri ghalun chhati

ram olya tapta othi rakh ripuchi an lalati
das yesa maj disu de romromatun vasu de
saukhyanibabrshya tvcheshi vedana hi thasthasu de !
them tya tejamrutacha maj ashaktala milu de !
kanchanatun buddh jinya paris poladi milu de !
je swatasathich vahe rakta te sare galu de !
rakta sare lal anti peshi peshina kalude !
ashru aani gham jyanni misaluni raktamadhoni
lakh pele phast kele an swatala masta kele;
tya bahakalya mansanchi tya kalandar bhangdachi
hi nasha aakash hote sarjanachi kosh hote!
hi ashi vesane jayanchi hi dhara dasi tayanchi !!
Tarunai

Album: Sang Sakhya Re...

Song: Tarunai
Singer: Salil Kulkarani,
Poetry: Sandip Khare.

Hi tarunai...
aabhalachi neelai... sagarachi gaharai
harek kshanachya dolyatali roshanai...

kadhi vatanpudhati palate

kadhi jagachi girakya ghete
varaa hi... para hi ... hataat tharat nahi re nahi nahi...

hi thartharti vel
ha hurhurnyacha khel
aabhal sangate kanat hichya re kahi re kahibahi...

ya hrudayachya thokyane
hi zulavit jaee gane
rangate..sangate swapnanchya deshichi bedhund navalai...

megh houn kadhi hunkare

satar houn kadhi zankare
disate ashi ki ghatat sajali hiravai vanrai...

hi maifil ek suhani
hi madak an mastani
hi shahanyahunhi shahani
kadhi kambakhatanchi gani
'ye' mhanun yeina..'ja ja' mhanun
jat ti nahi nahi nahi...
Maitrin

मैििण

मैििण माझी िबललोरी, बुटूक लाल चुटुक चेरी

मैििण माझी हंू का चू!ं , मैििण माझी मी का तू !

मैििण माझी हटी गं, उनहाळयाची सुटी गं,

मैििण माझया ओठावरची कटी आिण बटी गं !

मैििण रमझुमती पोर, मैििण पुनवेची कोर

मैििण माझी कानी डू ल, मैििण मैििण वेणीत फूल!

मैििण माजा काचेचा, िहरवा हार पाचूचा

बदामाचे झाड मैििण, बदामाचे गूढ मैििण

मैििण माझी अशी िदसते, जणू झाडावर कळी खुलते

ओलया ओठी िहरमुसते, वेडया डोळयानी हसते

मैििण माझी फुलगंिी , मैििण ञाझी िवचछंदी

करते जवळीक अपरपंार, तरीही नहेमी िपशापार

मैििण सारे बोलावे , मैििण कुशीत िफु ंदावे

िजतके िरले हात सहज , िततके अलगद सोडावे

मैििण माझी शबदाआड लपते, हासुिनया महणते,

पाणयाला का चव असते, अन् मैििणीस का वय असते

मैििण, थोडे बोलू थाब, बघ पशाची लागे राग

दःुख असे का मज िमळते, तुझयाचपाशी जे खुलते

मैििण माझी िवचछ दपुार, मैििण माझी संधयाकाळ

माझया अबोल तहानसे ाठी मैििण भरलेले आभाळ
सफरचंद

सफरचंदान न े ा फकतपडायचेअसते
करायची नसते काळजी फादीवरचे इतर सोबती िपकलयाची-‍‍ना िपकलयाची
करायची नसते काळजी फादीखालील बेसावि डोकयाची
वेळ झाली कळताकणी सारा गर गोळा करन
फादीवरचया फलाटावरन झाडाचे गाव सोडायचे असते
सफरचंदान न े ा फकतपडायचेअसते

मग ते पाहून कुणाला गुरततवाकषयणाचा िनयम सुचू देत -ना सुचू दे

सुचलयाचया आनदंात तेच सफरचंद कापून खाऊ देत-न खाऊ दे
पडणाऱ्याचे नशीब वेगळे सुचणाऱ्याचे नशीब वेगळे
-िबबे
सुचणाऱ्यागत पडणाऱ्यान नेोबेल ‍‌ ल मागायचे नसते
सफरचंदान न े ा फकतपडायचेअसते

िवचार नसतो करायचा की ििथतीज ऊजेची गतीज ऊजा कशी होते

नसते िचंतायचे की मरणासारखे तवरण सुदा अंगभूत असते
िनयम मािहत असोत-नसोत िनयमानुसारच सारे घडायचे असते
जर सफरचंद असेल तर तयान ट े पकायचेअसते
जर पृथवी असेत ते ितन ओ े ढायचेअसते
सफरचंदान न े ा फकतपडायचेअसते

सफरचंदालाही असतीलच की िवपे, की कुणीतरी हळू वार झेलावे

िकंवा उगवावे थेट चंदावर, आिण मग िपसासारखे अलगद पडावे
पण एकेक असे िपकले िवप वेळीच देठाशी खुरडायचे असते
अन् िचखखल असो वा माती असो, िदवस असो वा राि असो, फळ असो वा दगड असो
एकाच वेगात मिले अंतर तोडायचे असते
सफरचंदान न े ा फकतपडायचेअसते
 ?

[ आयुषयावर बोलू काही चया उतरािाची सुरवात अनक

े दा या किवतेन हेोते . ]

एवढंच ना? एकटे जगू .. एवढंच ना?

आमचं हसं, आमचं रडं, घेऊन समोर एकटेच बघू ,

एवढंच ना?

रािीला कोण? दपुारला कोण? जनमाला अवघया या पुरलंय कोण?

शासाला शास, कणाला कण, िदवसाला िदवस जोडत जगू!
एवढंच ना?

ं किी, घराला अंगण होतच किी,

अंगणाला कुंपण होतच
घराचे भास , अंगणाचे भास, कुंपणाचे भासच भोगत जगू,
एवढंच ना?

आलात तर आलात, तुमचेच पाय, गेलात तर गेलात कुणाला काय ?

िवतःचं पाय, िवतःचं वाट, िवतःचं सोबत होऊन जगू
एवढंच ना?

मातीचं घर, मातीचं दार, मातीच घर, मातीच दार

मातीचं घर, मातीचं दार, मातीचया देहाला मातीचे वार
मातीचं खरी, मातीचं बरी, मातीत माती िमसळत जगू
एवढंच ना?
जसं की...कादा
कादाचया आत वाटी...
वाटीचया आत वाटी...
वाटीत वाटी...वाटीत वाटी...
कादाणू...
परमकादाणू...
आणखी आत...आत आsत...
अगदी आssत?...
मािहत नाही......

जसं की...कादा
तयाचयावर हवा...
तयाचयाभोवती हवा...
हवेभोवती हवा...
ितचे थरावर थर...
मग...िनवात...
अंिार...
अंतराळ...
अंतराळं...
बाहेर...
अगदी बाsहेर...
अगदी बाssहेरचं?
मािहत नाही......

...ती पडलया पडलया डोळाभर बघते मला

आिण मग डोळे िमटू न हातानी ’चाचपत’ राहते ,
सदधया ितचया असलेलया हातानी’
सदधया माझा असलेला चेहरा......
ही किवता खर त ं ...
रभीतभीत
कापया कापया हातानी
ितलाच िलहायची होती एकदा...
ितचं िैयय होत नाही...माझ हंोतं...एवढंच !

------------------------------------- संदीप .
 ... ...

...ती महटली - ’ते आलेच ओघाओघाने ...’

मी महटले - "तू किी येणार ?-
- ओघाओघान ज े ाऊदे
िनदान एखादी बारीकशी िार ?"

...ती महटली - ’तुला काय ? आता खुशशाल

झोपशील...’
मी महटले - " आमेन ! -
- अजून बरीच राि आहे िशलकीत...
मेणासारखा चटके खात
मेणबतीभोवतीच जमेन !!"

...ती महटली - ’कळतच नाही काय बोलतोस...

मी जातेच कशी !’
मी महटले - "ते आलेच ओघाओघाने ...
आता रािीचया िमठीत मी
आिण माझया िमठीत उशी !!".......

----------------------------------------------- संदीप
"तुझयाकडे तर िदसत नाही एखादीही िडगी..."
पारावरचया डोगळयाला मी िवचारले -
"...आिण तरीही चागला गलेलठ जगतो आहेस..."

तो थबकला
कसनुसं महणाला -
"छे ! आमचं कसलं आलंय...डोगळयाचं जीणं !"

"नाहीतरी काय एवढा फरक आहे ?"

मी महणालो...
आिण डोगळयासारखा तुरतुर पुढे िनघालो......

------------------------------------ संदीप
Bumbumba

आमही राहतो लाब तेथलया वितीहून

पडका वाडा बसला आहे दबा िरन
तया वाडयाचया परसामधये एक िवहीर
िदवसा िदसते सािी भोळी अन् गंभीर
ं ु तेथे जावयास ना कोणा िीर
परत
कारण आहे पके ठाऊक आमहाला
तया िविहरीतून रहात असतो....बुंबुंबा

ही हा ही फट् ॐ फट् िवाहा

कुजबुजते िहरवे िहरवे जहरी पाणी
उचचारावे मंि अघोरी जसे कुणी
दरू डोगरामागून तुडवत उघडा माळ
काठावरती येऊन बसते संधयाकाळ
पाणयावरती पडता छाया साजेची
िदवसावर हो काळी जाद रूािीची
घुमघुमणारे गोड पारवे िदवसा जे
िवरन जाती रप िारती घुबडाचे
घुबडाचया डोळयातून मग जळती िदवटया
तरगंणाऱ्या माडाचया होती कवटया
भीतीचा ऊर फाटे असलया वकताला
आळस देतो जागा होऊन.....बुंबुंबा

िहरवे डोळे बुबुळ पाढरे िफरे िहडीस

नाकाजागी केवळ भोके अठावीस
उडता येते परी आवडे सरपटणे
गाळ चोपडे अंगाला जैसे उटणे
उठलया उठलया पिहली तयाला लागे भूक
िपऊन घेतो शेवाळयाचे िहरवे सूप
अनय न काही चाले या बुंबुंबाला
भूतेच खातो ताजी ताजी नाशतयाला
जे जे िदसते तयाची चटणी जोडीला
खा खा खातो पी पी िपतो...बुंबुंबा

खोडी काढी खोटे जर बोले कोणी

आणेल कोणी आईचया डोळा पाणी
चोरी चहाडी दगंा ही जर करी कुणी
बुंबुंबा घेतो बोलावून तया कणी
जवळ घेऊनी कौतुक करतो आिण असे
तयानतंर तो माणूस कोणाला न िदसे
बुंबुंबाचा डेरा नकळे केवहाचा
खापरखापरपणजोबाहन ू पूवीचा
तयास न िभतो असा जगातून कोण भला
बुंबुंबाही घाबरतो बुंबुंबाला
करणयाआिी वाईट काही रे थाबा
िदसेल अथवा आरशातूनी ...बुंबुंबा
 ...

खूप बोललो आता एवढंच साग

डोळयातून लागतो का मनाचा थाग ?
आठव ना पकयाचे रगंीत थवे...
मी महटलं - ’चंचल असतात !’
तू महटलंस - "आपलयाला हवेत !!"
मग छाती फुटून िावलो ...िावावचं लागतं...
हातातून हात सुटून जातात, दु :ख तयाचं असतं...

कसले गं सूर ? कसले शबद ? सारच ं थोटं...

जगणयाला नसतच ं िड, असलंच तर ते थोटं !
हात आहेत, पण ते हलत नाहीत
तयाना फुलं टोचतात , काटे सलत नाहीत !
हा तुझा अणुकुचीदार ’का ?’ ठेवशील का बाजूला ?
ं बािली गेली एवढंच खरं, एकेक वीट उपसा कशाला ?
िभत

ं ी झालया होतया बािून

तीन िभत
तेवढयात तू आलीस...
आिण अशी आत-बाहेर नाचते आहेस आता िचमणीसारखी
की चौथी िभतं बािताही येत नाही......

मी ही िावायचो वायावर, उभा असायचो माळरानावर

ं ी...
मी ही पळायचो पकयापाठी...माझयाही घराला नवहतया िभत
असो ! आता िपषीकरणे नकोत जाित
माझीच माझयावर चालू आहे गित !

ं ीचे बािकाम चालू आहे

चौथया िभत
अजून बािून झाली नाही...
आत का बाहेर ते एकदाच ठरव
नतंर आतलं बाहेर नाही आिण बाहेरचं आत नाही......

अगंss िभत
ं असली तरी आकाश िदसतं;
आिण नीट बघीतलं तर आकाशात देव !
जगायला एवढं...अगदी एवढंच लागतं...

--------------------------------------------------------- संदीप .
 ...

"अकर छान आलंय यात !"

माझी किवता वाचताना
मान ितरकी करत
ती एवढंच महणते...

डोळयात तुडुंब भरलेली झोप,

कपाळावर पेगत बसलेले काही भुरटे केस ,
िनसटू न गेलेली एक चुकार जाभई,
आिण नतंर...
वाचता वाचता मधयेच
आपसूक िमटलेले तुझे डोळे ,
कलंडलेली मान,
आिण हातातून अशीच किीतरी िनसटलेली,
जिमनीवर पडलेली
माझी किवताची वही...

हरकर नाही, हरकत नाही;

किवता महणजे तरी आणखी काय असतं !!

----------------------------------------------- संदीप
 -1
हा समुद...
हजार लाटानी समजावतो आहे या तटाला
तरीही तयाचे ’जिमनपण’
पतयेक लाटे ला ओसरवताना
रगंीतच होते आहे अििकाििक......!

-2
बदलते,मावळते रगं
गोदवून घेणयाचा
मनिवी छंद या वाळू ला
खूप जुना !

-3
तया मावळतया ताबडया िटकलीला
हे कपाळ रोजचेच...
युगानुयुगाचे अभगं पाितवरतय !

-4
दरूवर िवरघळते आहे
आणखी एक संधयाकाळ
समुदाचया पाणयात...
...तू कुठे आहेस , िपय ?
बघ, हे जीवघेणे िवरघळणे ......

-5
खूप वरचे िवर लागताहेत आज
अचूक आिण िभजलेले...
तयात हा समुदाचा अखंड खजय...
असेच गाणे येईल ?

-6
जायची वेळ ! वारा सुटलाय...
माझी परतती पावलंही
ियिथपणे पुसतो आहे हा समुद !
दस
ु याला रडवणारी
कसली ही ििथतपदनयता......िपय ?

-7
मी नसेन
तेवहाचा समुद पाहायचा आहे ......

-8
मी नसताना
खडकाचया गळयात हात टाकून
उदास हसत असेल हा...
...असेल ना, िपय ?.......

-9
येतो...सायानो...येतो...

-10
...हरुहरु...
...लाटेगिणक...
...लाटाभर...

---------------------------------------------- संदीप .
 ?( )

तू आवडतोस/तेस
तू खूप आवडतोस/तेस
तू पचंड आवडतोस/तेस
तू सॉलीड आवडतोस/तेस
तू अफाट आवडतोस/तेस
तुझयावाचून जगणे नाही इतका/की आवडतोस/तेस
शास घेणं शकय नाही इतका/की आवडतोस/तेस
तू नसशील तर नसेन मी ही इतका/की आवडतोस/तेस

तो/ती खपून आता वषय होईल अवघ दंीड

पण अजूनही आवडतच ं तयाला/ितला
वाडीलालचं चॉकलेट आईिकीम,
बाऊन शेडेड शटय /साडया,
सनसेट, भीमसेन, िपकासो, परफयुमस...
आिणक हो !
आताशा ऑिफस सुटलयानतंर
तयाचया/ितचया ऑिफस सुटलयानतंर
तयाचया/ितचया ऑिफस कलीगची कंपनीही
एक कप कॉफीसाठी (?)...
’तो’/’ती’ असली महणजे मन थोड ह ...ं होतं
ं लक यू नोऽऽ

’तो’/’ती’ आवडतो/ते
’तो’/’ती’ खूप आवडतो/ते
’तो’/’ती’ िचकार आवडतो/ते
...तुझयावाचून जगणे नाही...
...शास घेणं शकय नाही...
...तू नसशील तर नसेन मी ही...
.................वगैरे.....

------------------------------------- संदीप .
 ,

राि सुंदर, चंद सुंदर

राि काळी होत शाई, मनमनाचया कागदावर

हे िनघाले तारकाचे संथ ताडे डोगराशी

राि थकलया कािफलयापरी उतरणीवर चहूिदशाशी
हे िनघाले दव िुळीचे लोट अन् आले िरेवर
राि सुंदर, चंद सुंदर

शातता ही काय वणूय, तव िमठीसम आतय सुंदर

चादणयान ब े ह क ल ेलयारािीचेयाहरगािसुंदर
या तुझया अिनवार सईचे जीवघेणे सि सुंदर
राि सुंदर, चंद सुंदर

राि ओला शबद मागे, या िजणयाचा अथय मागे

िनरवतीचया अकरावर एक हळवी रेघ उमटे
राि वेडी, चंद वेडा, वेड माझे येई भरावर
राि सुंदर, चंद सुंदर
बारीश से अकसर िमला करता था मै
बारीश से अकसर िमला करता था मै

और तुमसे भी कभी कबार...

इतेफाकन् मगर तीनो इकठा कभी नही िमले है हम

इतेफाकन् मगर तीनो इकठा कभी नही िमले है हम

िमनते तो बहतु की थी मैन े

बारीश से भी, तुमसे भी... मगर खैर...

अब की बार थान ली है मैन े

े ी
तुम दोनो को साथ साथ ही िमलन क
अब की बार थान ली है मैन े
े ी
तुम दोनो को साथ साथ ही िमलन क

इिसिलये अब आँखोमेही बारीश िलये घूमता हँू मै...

उनही गिलयो मे...
जहा इतेफाकन् कभी तुम िमल जाओ शायद...
िमल जाओ शायद...
 ...

तुझया माझयासवे किी गायचा पाऊसही

तुला बोलावता पोचायचा पाऊसही

पडे ना पापणी पाहून ओलेती तुला

कसा होता िन नवहता वहायचा पाऊसही

तुला मी थाब महणताना तुला अडवायला

कसा वेळीच तेवहा यायचा पाऊसही

मला पाहून ओला िवरघळे रसवा तुझा

कशा युकतया मला सुचवायचा पाऊसही

कशी भर पावसात आग माझी वहायची

तुला जेवहा असा िबलगायचा पाऊसही

आता शबदावरी या फकत उरलेलया खुणा

किी िमरणे अशी ठे वायचा पाऊस ही
 (Ved Laagla..)

िदसलीस वाऱ्यामधये आपुलयाच तोऱ्यामधये

िनळे भोर नभ तुझया काळयाभोर डोळयामधये
वेड लागलं...
वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं

काळयाभोर डोिळयानी दािवयला इगंा

आता रण रण माळावर घालतो मी िपगंा
चंदाळली लाट वर गगनाला िभडे
रोज राती दारातून किवताचे सडे माझया वेड लागलं ...
वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
वेड लागलं आता वेड लागलं आता वेड लागलं

िहरवयाशा पदराचे हलताना पान

कोण नभ कोण िरा झाडा नाही भान
जशी काही पाखराला िदसे दरू वीज
ितला महणे येना माझया घरटयात नीज आता वेड लागलं...
वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
आता वेड लागलं, वेड लागलं, वेड लागलं

पुनवेची रात अशी येताना भरात

घालतो मी हाक आता िरकामया घरात
पाहतो मी बोलतो मी चालतो मी असा
वाऱ्यावर उमटतो अलगद ठसा आता वेड लागलं...
वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
आता वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं

खुळावले घरदार खुळावला वश ं

मीच केले जागोजाग देहावर दश ं
उसळली अगं अशी झणाणली काया
जीव असा खुळा तयाला िवषाचीच माया आता वेड लागलं...
वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं
आता वेड लागलं मला वेड लागलं मला वेड लागलं

मला ठाव व ं े डतुझेिवनाशाचीहाक

डोळयातून िदसू लागे वेडसर झाक
नका लागू नादी सारी उपराटी तऱ्हा
शहाणयाचया समािीला शेवटचा िचरा..हा वेड लागलं
वेड लागलं, हा वेड लागलं, वेड लागलं, आता वेड लागलं
या किवतेचा िवशेष महणजे तीन कडवी तीन वेगवेगळया रसामिली आहेत ‌ (वीर रस, करण रस व भकती रस

सुपरमँन सुपरमँन सुपरमँन

वरतून चडडी आतून पट ँ

अंगामधये ताकद फार, पोलादाची जणू पहार

पकी नाही तरी उडतो, मासा नाही तरी बुडतो
उडणयाचाही भलता वेग, परँीस पनवेल सेकंद एक
रोज पृथवीला चकरा पाच, गेला महणता हा आलाच
गरडाहूनही थेट नजर, िजथे संकटे ितथे हजर
कोसळती बस हा अडवी, फु ंकरीत वणवा िवझवी
अंतराळीचे िवहलन कुणी , तयाचयाशी दणणादणणी
अवघी दिुनया तयाची फँऽऽऽऽऽन
सुपरमँन सुपरमँन सुपरमँन

जरी जगाहून िभन असे, तरी मनातून िखन असे

आदर करती सवय जरी परी न कोणी िमि तरी
लाबून कौतुक हे नुसते , कुणी न मजला हे पुसते
जेवण झाले काय तुझे, काय गडया हे हाल तुझे
िदवस राि हे तू दमशी, साग तरी मग किी िनजशी
उडता उडता असे सुसाट, दख ु ते का रे मिेच पाठ
एकएकटे िफरताना, िवचार करतो उडताना
आत िरकामे का वाटे , कसे वाटते सवय िथटे
अंगी ताकद जरी अफाट, काय नमेके सलते आत
करन बसला तोड लहाऽऽऽऽन
सुपरमँन सुपरमँन सुपरमँन

असा एकदा एक िदशी उंच िहमाचया िशखराशी

बसला असता लावून धयान तयास भेटला मग हनुमान
काय तयाचे रप िदसे सुयाचे पितिबबं जसे
शकती ही अन् युकती ही, तरी अंतरी भकती ही
आिण बोलले मग हनुमान....
ऐक ऐक हे सुपरमँन, ऐक ऐक हे सुपरमँन
ऐक ऐक हे सुपरमँन, ऐक ऐक हे सुपरमँन
रोनी सी ये सूरत कयूँ? िमिा I am proud of you!!
सवाहून आगळाच तू, जैसा मी रे तैसा तू
ऐक एवढे ते अविान, शकती युकती चे हे वरदान
तया रामान ि े द ,लेतयान
तुला ब े नवलेतुलामला
तया रामाितव करणे काम, तया रामाितव गळू दे घाम
साथ जरी ना कुणी असे , आत तुझया पण राम असे
राम राम हे महणत रहा, आिण जगाला िभडत रहा
तया रामाचे करनी धयान, िचरज ं ीव भव सुपरमँऽऽऽऽऽन
िचरजं ीव भव ...सुपरमँऽऽऽऽऽन
सुपरमँन सुपरमँन सुपरमँन, जय हनुमान
सुपरमँन सुपरमँन सुपरमँन, जय हनुमान
रस व भकती रस)
 ! !

कसा चंद! कसं वय !

कशी तुझी चादण सय !
कसा िनघेल इथुन पाय ?
वेड लागेल नाहीतर काय !

अंगामधये िभनतयेय वीज !

नाही जाग,नाही नीज !
दवं पडतय ं शबदावर,
ं अथावर !
िुकं येतय
कसा िनघेल इथुन पाय ?
वेड लागेल नाहीतर काय !

उभा आहे मित खुशाल !

अंगावर थंडीची शाल !
गुलाब ितचया गालावर,
काटा माझया अंगावर !
कसा िनघेल इथुन पाय ?
वेड लागेल नाहीतर काय !

कशी मजा झालयेय आज

शाततेची सुदा गाज !
फुटतयं सर आं तलयाआत !
जतं रमंतर झालयेय रात !!
कसा िनघेल इथुन पाय?
वेड लागेल नाहीतर काय !

कशी झुळूक हलकीशी...!

कशी हवा सलगीची...!
कसा गंि वायावर !
राहील मन थायावर ?!
कसा िनघेल इथुन पाय?
वेड लागेल नाहीतर काय !

राि बोलतयेय तायाशी;

पहाट उभी दाराशी !
गूज आलंय ओठाशी
पण बोलाव त ं रीकोणाशी...?
कसा िनघेल इथुन पाय ?
वेड लागेल नाहीतर काय !

चंद असा झरझरतोय...

अबोलाही दरवळतोय...
मला आलाय अथय नवा;
ितला ऐकु जायला हवा !!
कसा िनघेल इथुन पाय ?
वेड लागेल नाहीतर काय !

तुजवरी लावला जीव

हे मुळात चुकले माझे,
मी पाऊस हड ु कायाला
िगषमाचया गावा िशरलो...........................

--------------------------------------------------------- संदीप .
 ...

िवर िटपेचा आज वेचा ! रे उदा, फुटणार काचा !

जायचे जातील ! पाहू सोहळा ; उरतील तयाचा !

िविमरया आज सारे रगं जवाळेचा चीतेचया .

चुंबनाचा रगं पाशू लाजओलया रिकतमयाचा !

देहही नवहता तपिवी , जीवही नवहता कलंदर...

झोपताना फकत कुरवाळू न घयावया िवद टाचा ...

संगतीला दोन िहरवे हात घेऊन चाललो मी,

थाटणया संसार िगषमाचया िशवेवर ; पावसाचा !!!

-------------------------------------------- संदीप .
 ...

आता पुनहा पाऊस येणार....

आता पुनहा पाऊस येणार , मग आकाष काळ नीळ होणार,

मग मातीला गंि फुटणार , मग मिेच वीज पडणार,
मग तूझी आठवण येणार, काय रे देवा.....

मग ती आठवण कुणाला दाखवता नाही येणार ,

मग मी ती लपवणार,मग लपवुनही ती कुणाला तरी कळावस वाटणार ,
मग ते कोिणतरी ओळखणार,
मग िमि असतील तर रडणार , नातेवाईक असतील तर िचडणार,
मग नसतच कळल तर बर, असं वाटणार...
आिण हा सगळयाशी तुला काहीच देण घेण नसणार..
काय रे देवा.....

मग तयाच वेळी दरू रेिडयो चालू असणार, मग तयात एखाद जुन गाण लागलेल असणार् ,
मग तयाला एस. डी. बमयननी चाल िदलेली असणार् ,मग सािहल ते नी िलिहलेल असणार् ,
मग ते लतानी गायलेल असणार् ...,
मग तूही नमेक आता हेच गाण ऐकत असशील का? असा पश पडणार् ,
मग उगाच छातीत काहीतरी हरुहरुणार, मग ना घेण ना देण पण फुकाचे कंदील लागणार् ....
काय रे देवा.....

मग िखडकयाचे गज थंडगार होत जाणार् .., मग तयाला आकाशाची आसव ल ं गडणार् ..,
मग िखडकीत घट बािून ठेवलेलया आपलया पालथया मूठीवर ते टपटपणार् ....,
मग पाच फूट पाच इच ं देह अपूरा अपूरा वाटणार , मग ऊरी फुटुन जावसं वाटणार , छाताडातून हुदय काढू न तया शूभ िारेखाली िरावासा व
मग सार क ं स ं ,
म ू खासारखं उतकटंउतकटंहोतजाणार्
पण तरीही शासाची लय फकत कमी जाित होत राहाणार, पण बदं नाही पडणार् ,
काय रे देवा.....

पाउस पडणार् .. मग हवा िहरवी होणार..मग पाना पानात िहरवा दाटणार् ,

मग आपलया मनाच िपवळ पान देठं मोडू न िहरवयात शीर पहाणार, पण तयाला ते नाही जमणार् ,
मग तयाला एकदम खर काय ते कळणार् , मग ते ओशाळणार् ,
ं
मग पूनहा शरीराशी परत येणार, सदी होउ नये महणून देहाला वाफ घयायला सागणार, चहाचया पाणयासाठी फीजमधये कुडमुडलेलं आलं शोिण
ं संपलेलं असणार् ,रेिडयोचा िलॉट भरलेला असणार् ,
एस. डी. चं गाणही तोपययत
मग तीचया जागी ती असणार, माझया जागी मी असणार् , कपातल वादळं गवती चहाचया चवीन प े ो टातिनपचीतझालेलंअ
काय रे देवा.....

पाउस गेलयावशी पडला,पाउस यदंाही पडतो.. पाउस पूढचया वशीही पडणार् ....
काय रे देवा.....
तून हुदय काढू न तया शूभ िारेखाली िरावासा वाटणार् ...,

ं ार् ,
पाणयासाठी फीजमधये कुडमुडलेलं आलं शोिण

प े ो .....
टातिनपचीतझाले लंअसणार
आज मी आयुषय माझे चाचपाया लागलो
नमेके ते हरवले जे मी जपाया लागलो ...

शोिले माझेच पते आत मी माझया िकती

जग हरवलो तेवहाच कोठे सापडाया लागलो...

ठरवले हे पाहीजे, ते पाहीजे , ते ही हवे

मागणया ताजया तवानया मी थकाया लागलो...

मी सुखाला पाळले बािून दारी माझीया

ते सुखान झ े ो ...
प लेमीगितदायाजागलो

गीत माझया लेखणीचे इतुके िभनले ितला

ती िलहाया बैसली अन मी सुचाया लागलो...

मज न आता थोडकी आशा कुणी की महणा

आज मी माझयाच साठी गुणगुणाया लागलो...

काय हे आयुषय माझे , काय हे जगणे तरी

मला सोडू न मी सवा आवडाया लागलो...
गीत माझया लेखणीचे एवढे िभनले ितला ;
ती िलहाया बैसली अन्‍ मी सुचाया लागलो !

शोिले माझेच पते आत मी माझया िकती...

हरवलो तेवहाच कोठे सापडाया लागलो !

मज न आता थोडकी आशा कुणी की "वा" महणा !

आज मी माझयाचसाठी गुणगुणाया लागलो !

काय हे आयुषय माझे, काय हे जगणे तरी,

मी मला सोडू न सवा आवडाया लागलो...
तकी नाजुक इतकी आललाड फु लपखाराहून अलवार
चालू बघता नकळत होते वरवती अलगद िवार इतकी नाजुक ....... १
िभजलया देही गवाकतुनी चनद िकरण ते पडता चार
लकखा गोरटी रापून जाली रािीत एका सवाल नार २
इतकी नाजुक जरा िनफेनी जोर दनूी िलिहता नाव
गिलत अली दस ु या िदवशी अंगा अंगावर हलवे घाव इतकी नाजुक.......................३
कशया कूर देवान ि े द िलयानाजुकतेचयाकलाितला
जरा जलादसा शास िावता तयाचया देिखल ज़ला तुला ............४
इतकी नाजुक इतकी सुनदर दपयण देिखल खुलावातो
टी गेलयावारती तो कण भर पितिबमबाला िर बघतो इतकी नाजुक .........५
इतकी नाजुक की जेवहा टी पावसात जाऊ बघते
भीती वाटते कारन जलात साखर कणात िवरघलते ..............६
इतकी नाजुक की अत तर िमनाचे भय वाटे
नको रताया फुलास आपुलया माजया जगानयितल काटे .........7
 ?...

तु देणारी मी... मी घेणारा

तु घेणारी... मी देणारा
किी न कळते रप बदलते
चकाचे आवतयन घडते
आपुलयामिले फरक कोणते?
अन आपुलयातुन समान काय?....
तुझे नी माझे नाते काय?...

सुखदु :खाची होता वु रषी

किी हसलो, किी झालो कषी
सायासािवन सहजची घडते
समेस येत टाळी पडते!
कुठलया जनमाची लय जुळते ?
य मािानचे गिणत काय?
तुझे नी माझे नाते काय?...

नातयाला या नकोच नाव

दोघानचही एकच गाव!
वेगवेगळे पवास तरीही
समान दोघानमिले काही !
ठे च लागते एकाला
का रकताळे दस ु याचा पाय?
तुझे नी माझे नाते काय?...
kadhitari vedyagat vagayla have

kadhitari vedyagat vagayla have!

ugachach ratbhar jagayala have!
sukhasin jagnyachi zali jallmate
jagnech saare pure zadayla have!.... kadhitari vedyagat vagayla have!

Garthyat fekuniya shaal, kantopi

kadhitari thandilach vajayla have!
chote mothe dive funkarine malavun
kadhitari suryavar jalayala have!.... kadhitari vedyagat vagayla have!

khotya khotya shrungarachi lali rangavun

kashasathi sajayche chapun chopun?
varyavar udavat padar jeenyacha
gaane gulchabu kadhi mhanayala have! .... kadhitari vedyagat vagayla have!

bhandyavar bhande kadhi bhidayla have

ugachach sakhivar chidayla have
mukhatun tichyavar pakhadat aag
ekikade premgeet lihayla have!.... kadhitari vedyagat vagayala have!

vilipari kadhi ek chandrakor ghyavi

hirvishi swapne dhare dharene chiravi
kor kor chandra chandra harta harta
manatun purnbimb tagayala have!.... kadhitari vedyagat vagayala have!

manatalya makadashi haat milvun

aacharave kadhitari vichara vachun!
zadapaas zombuniya haati yeta phal
sahajpane tehi phekayala have!.... kadhitari vedyagat vagayala have!

kahid raati lavuniya nayananche dive

pustakala kahitari vachayala dyave!
shodhuniya pranatale dumadale paan
mag tyane aplyala chalayala have!.... kadhitari vedyagat vagayala have!

dhagalasa kot, chhadi, vijar todki

bhatakyachi chal daivasarakhi fengadi!
jaganyala yavi ashi vinodachi jaan
hastana papnyani bhijayala have!.... kadhitari vedyagat vagayla have!

swatahala vikun kay gheshil vikat?

khari khari sukhe raja milti fukat!
hapapun bajarat magshil kiti?
swatahatach nave kahi shodhayala have!.... kadhitari vedyagat vagayala have!

tech tech pani ani tich tich hawa!

aani tula badalahi kashasathi hava?
junech ajun aahe riyajavachun!
gillele adhi saare pachayala have!.... kadhitari vedyagat vagayala have!

nako baghu pathimage yeil kalun

kititari karayche gelele rahun!
nako karu traga asa udyachya darat
swatahalahi kadhi maaf karayala have!.... kadhitari vedyagat vagayala have!

by sandip khare
ayla have!

yla have!

at vagayla have!

ala have!

gayala have!

ala have!

gayala have!

ayla have!

gat vagayala have!

ayala have!

t vagayala have!
बदं तटाशी या लाटाशी किी थाबती पाय
पििम वा-यावरती मज हे ऐकू येते काय
जीव भाबडा जगावेगळा बोलू गेला काय
जनम मातीचा िवप नभाचे तोलू गेला काय
तुझया वीजेचे दान मािझया मातीला देना
ये ना ये ये ना ये ना ये ना ये ये ना

जरीही बघतो िवसरन तुजला तरीही का ऐसे

नभास महणतो जमीन आिणक जमीन जळ भासे
कैफ तुझया िमरणाचा कैसा अजून उतरेना
ये ना ये ये ना ये ना ये ना ये ये ना

िखन काजळी जरीही चमके आतून रििराशी

लखलख ओळी तुझीयावरचया येती अिराशी
जनम हारलो पणास याचे इमान उतरेना
ये ना ये ये ना ये ना ये ना ये ये ना

तुला ऐकू दे तुला िपशूय दे तुला पाहू दे ना

िहशोब पापा - पुणयाचे हे ज़रा राहू दे ना
कणापायी हा शाप युगाचा मला झेलू दे ना
ये ना ये ये ना ये ना ये ना ये ये ना
संदीप खरे
माणसाना गरज असते कोबडयाची...बक-याची
वाघिसंहाना गरज असते हरणाची..साबराची
घुबडघारीना गरज असते उंदराची..सशाची...
महणून आमही जनमा आलो!

ं ाला िदवा हवा ..

कुणालातरी वाटले वश
कुणाला तरी वाटले बिहणीला भाऊ हवा ..
कुणालातरी वाटले घरात पाळणा हवा ...
महणून आमही जनमा आलो!

भूमीचा भार ५०-६० िकलोनी वाढवायचा होता..

भाजीवालयाचा िदंा दरमिहना फुगवायचा होता ..
डॉकटरचया िबलाचा आकडा दरमिहना इमानान ि े ड ...
कवायचाहोता
महणून आमही जनमा आलो!

आभाळाला कुणीतरी िवचारायला हवं ..

सार बंघणा-याला "मी ही बघतोय" हे सुनवायला हवं..
तुझया िसिटीमचया बेिसकमधयेच घोळ आहे हे कुणीतरी
ठणकवायला हवं...
महणून आमही जनमा आलो!
 ...

आता पुनहा पाऊस येणार

आकाश काळ िनळ होणार
मग मातीला गंि सुटणार
मग मधयेच वीज पडणार
मग तुझी आठवण येणार
काय रे देवा...

मग ती आठवण कुणाला दाखवता नाही येणार

मग मी ती लपिवणार
मग लपवूनही ते कुणालातरी कळावस वाटणार
मग ते कुणीतरी ओळखणार
मग िमि असतील तर रडणार
नातेवाईक असतील तर िचडणार
मग नसतच कळल तर बर अस वाटणार
आिण या सगळयाशी तुला काहीच घेण देण नसणार..

मग तयाच वेळी नमेका दरू रेिडओ चालू असणार

मग तयात एखाद जुन गाण लागलेल असणार
मग तयाला एस. डी . वमयन नी चाल िदलेली असणार
मग ते साहीर नी गायलेल असणार
मग ते लतानी गायलेल असणार
मग तू ही नमेका आता हेच गाण एकत असशील तर.. असा पश पडणार
मग उगाच छातीत काहीतरी हूर हूरणार
मग ना घेण ना देण
पण फूकाचे कंदील लागणार
काय रे देवा...

मग िखडकयाचे गज थंडगार होऊन जाणार

मग तयाला आकाशाची आसव लगडणार
मग िखडकीत घट बािून ठे वलेलया आपलया पालथया मुठीवर ते टपटपणार
मग पाच फूट पाच इचं देह अपुरा अपुरा वाटणार
मग ऊर फु टू न जावस वाटणार
छाताडातून हदय काढू न तया शुभ िाराखाली िरावस वाटणार
मग सारच कस मुखासारख उतकट उतकट होत जाणार
पण तरीही शासाची लय फकत कमी जाित होत जाणार
बदं नाही पडणार
काय रे देवा...

पाऊस पडणार
मग हवा िहरवी होणार
मग पानापानात िहरवळ दाटणार
मग आपलया मनाच िपवळ पान मोडू न िहरवयात िशर पाहणार
पण तयाला ते नाही जमणार
मग तयाला एकदम खर काय ते कळणार
मग ते ओशाळणार
मग पुनहा शरीराशी परत येणार
सरदी होऊ नये महणून देहाला वाफ घयायला सागणार
चहाचया पाणयासाठी िफजमधये कूडमंूडलेल आल शोिणार
एस . डी , च गाणही तोपययतं संपलेल असणार
रेिडओचा िटॉक भरलेला असणार
मग ितचया जागी ती असणार
मग माझया जागी मी असणार
कपातल वादळ गवती चहाचया चवीन प े ो टातिनपचीतझलेलअसणार

पाऊस गेलया वषी पडला

पाऊस यदंाही पडतो
पाऊस पुढलया वषीही पडणार
काय रे देवा...

...संदीप खरे
उफराटे िहशोब माझे
कोणाला कळले होते
मन ओले होते माझे
अन् महणून जळले होते

मी वजा जमेतून होतो

अन्‍ जमा वजेितव होतो
हे गिणत समजले तेवहा
आयुषय िनवळले होते

नवनीत सुखाचे आले

शबदाचया पािावरती
मी आईचया हातानी
बघ दःुख घुसळले होते

जगणयाचया पानावरती
िवपाशी जमलया गपपा
मग मुहूतय मरणाचेही
कंटाळू न टळले होते

दसु र‍य
् ा िदवशी दःुखाचा
बघ वासही आला नाही
नयनाचे पेले माझया
रािीच िवसळले होते
िचमुकलया चोचीमधये आभाळाचे गाणे
मातीतलया कणसाला मोतीयाचे दाणे
उगवतया उनहाला या सोनसळी अंग
पििमेचया कागदाला केशरीया रगं
ं कोण, देतय
देतय ं कोण, देतय ं कोण देतयं ... देतय
ं कोण, देतय
ं कोण, देतय ं ...
ं कोण देतय
िुम तारारा िुम, िुम तारारा िुम, िुम तारारा िुम, तारा...

सूयासाठी उषा आिण चंदासाठी िनशा

घरी परतणयासाठी पाखराना िदशा
मि खाते माशी तरी सोडेमधये डख ं
िचकटला कोळी तयाचया पायाखाली िडक ं
ं कोण, देतय
देतय ं कोण, देतय ं कोण देतय ं ... देतय
ं कोण, देतय
ं कोण, देतय ं ...
ं कोण देतय
िुम तारारा िुम, िुम तारारा िुम, िुम तारारा िुम, तारा...

नागोबाचया फणयावर दहाचा आकडा

खेकडयाचया पवासाचा नकाशा वाकडा
करवदंाला िचक आिण आळू ला या खाज
कुणी नाही बघे तरी लाजाळू ला लाज
ं कोण, देतय
देतय ं कोण, देतय ं कोण देतयं ... देतय
ं कोण, देतय
ं कोण, देतय ं ...
ं कोण देतय
िुम तारारा िुम, िुम तारारा िुम, िुम तारारा िुम, तारा...

मूठभर जीव अन्‍ हातभर ता‍न

कोिकळे ला गुर नाही तरी गाई गान
काजवयाचया पोटातून जळे गार िदवा
पावसाचया अगोदर ओली होते हवा
ं कोण, देतय
देतय ं कोण, देतय ं कोण देतयं ... देतय
ं कोण, देतय
ं कोण, देतय ं ...
ं कोण देतय
िुम तारारा िुम, िुम तारारा िुम, िुम तारारा िुम, तारा...

िभजे माती आिण उरे अतर हवेत

छोटया छोटया िबयातून िपके सारे शेत
नाजूकशा गुलाबाचया भवतीन क े ाटे
सरळशा खोडावर फु ले दहा फाटे
ं कोण, देतय
देतय ं कोण, देतय ं कोण देतयं ... देतय
ं कोण, देतय
ं कोण, देतय ं ...
ं कोण देतय
िुम तारारा िुम, िुम तारारा िुम, िुम तारारा िुम, तारा...

गीत: संदीप खरे.

संगीत: सिलल कुलकणी .
िवर: शेया घोषाल.
िैयय
जसं की...कादा
कादाचया आत वाटी...
वाटीचया आत वाटी...
वाटीत वाटी...वाटीत वाटी...
कादाणू...
परमकादाणू...
आणखी आत...आत आsत...
अगदी आssत?...
मािहत नाही......

जसं की...कादा
तयाचयावर हवा...
तयाचयाभोवती हवा...
हवेभोवती हवा...
ितचे थरावर थर...
मग...िनवात...
अंिार...
अंतराळ...
अंतराळं...
बाहेर...
अगदी बाsहेर...
अगदी बाssहेरचं?
मािहत नाही......

...ती पडलया पडलया डोळाभर बघते मला

आिण मग डोळे िमटू न हातानी ’चाचपत’ राहते ,
सदधया ितचया असलेलया हातानी’
सदधया माझा असलेला चेहरा......
ही किवता खर त ं ...
रभीतभीत
कापया कापया हातानी
ितलाच िलहायची होती एकदा...
ितचं िैयय होत नाही...माझ हंोतं...एवढंच !

------------------------------------- संदीप .
पेमात महणे कुणी हरुहरुते कुणी मोहरते राणी
पेमात महणे कुणी अडखलते बघ िडपडते कोणी !

पेमात महणे मोवात बुडी, ना सुते घडी ओठाची

पेमात महणे शबदास भूल, जगानयास जुल किवतेची
पेमात महणे जो गडबडतो तो बडबडतो गाणी!!

पेमात महणे हातात हात, होतात घात जनमाचे

पेमात महणे िमटतात शास, िफटतात पाश मरणाचे
पेमात महणे आरमभ गोड अन अनतापास िवराणी

मज ठाव नसे हे पेम कसे पण ऐक तुजयािवन आता

कण एक दरू जाताच पुर डोळयात दाटती माजया!
जो बुडालेला तो तरलेला, तरला तो बुडला, राणी!!
पाऊस असा रणझूणता
पैजणे सखीची िमरली
पाऊस िभजत जाताना
चाहूल िवरत गेलेली ...

ओले तयान द े र वळलेअिविथफु लाचेघोस

ओलाडू न आला गंि , िनितबि मनाची वेस
पाऊस असा रणझूणता
[ पाउस सोहला झाला , पाउस सोहला झाला कोसळतया आठवणीचा
किी उिाणता अन केवहा संथ थेमबचंया संथ लयीचा ]
..
नभ नको नको महणताना
पाउस कशान आ े ला
गािातून िवचछंदी अन
अंतरात घुसमटलेला..
पाऊस असा रणझूणता
पैजणे सखीची िमरली
पाऊस िभजत जाताना
चाहूल िवरत गेलेली..
मैििण

मैििण माझी िबललोरी, बुटूक लाल चुटुक चेरी

मैििण माझी हंू का चू!ं , मैििण माझी मी का तू !

मैििण माझी हटी गं, उनहाळयाची सुटी गं,

मैििण माझया ओठावरची कटी आिण बटी गं !

मैििण रमझुमती पोर, मैििण पुनवेची कोर

मैििण माझी कानी डू ल, मैििण मैििण वेणीत फूल!

मैििण माजा काचेचा, िहरवा हार पाचूचा

बदामाचे झाड मैििण, बदामाचे गूढ मैििण

मैििण माझी अशी िदसते, जणू झाडावर कळी खुलते

ओलया ओठी िहरमुसते, वेडया डोळयानी हसते

मैििण माझी फुलगंिी , मैििण ञाझी िवचछंदी

करते जवळीक अपरपंार, तरीही नहेमी िपशापार

मैििण सारे बोलावे , मैििण कुशीत िफु ंदावे

िजतके िरले हात सहज , िततके अलगद सोडावे

मैििण माझी शबदाआड लपते, हासुिनया महणते,

पाणयाला का चव असते, अन् मैििणीस का वय असते

मैििण, थोडे बोलू थाब, बघ पशाची लागे राग

दःुख असे का मज िमळते, तुझयाचपाशी जे खुलते

मैििण माझी िवचछ दपुार, मैििण माझी संधयाकाळ

माझया अबोल तहानसे ाठी मैििण भरलेले आभाळ
लवहलेटर.......
लवहलेटर लवहलेटर महणजे लवहलेटर असतं
सरळ जाऊन बोलणयापेक इझी आिण बेटर असतं
गोड गुलाबी थंडीतला गोड गुलाबी िवेटर असतं
घुसळ घुसळ घुसळलेलया मनामिलं बटर असतं

लवहलेटर लवहलेटर महणजे एक सॉंग असतं

जयातला कंटेट राईट आिण गामर नहेमीच रॉंग असतं
सुचत नाही तेवहा तुमचया हाटय मिली पेन असतं
आिण जेवहा सुचत त ं े व हानमेकंिखशातपेननसतं
पटलं तर पपपी आिण खटकलं तर खेटर असतं!

लवहलेटर लवहलेटर महणजे रेअर हिॅबट असतं

वरती वरती लायन आतून भेदरलेलं रिॅबट असतं
शकय शकय हातामिून थथरणारा वडय असतं
नुकतचं पख
ं फ़ुटलेलं कयुट कयुट बडय असतं
होपफ़ुल डोळयामिलं डॉप डॉप वॉटर असतं !!

लवहलेटर लवहलेटर महणजे ऍगीमेट असतं

५०% सटयन आिण ५०% चं जजमेनट असतं
ऑपोननटचया िटॅटेजीवर पुढचं सगळं िडपेनड असतं
सगळा असतो थेट सौदा काहीसुदा लेनड नसतं
हाटय देऊन हाटय घयायचं सरळ साि ब !!
ं ाटयरअसतं

लवहलेटर लवहलेटर महणजे एक डीम असतं

लाईफ़चया पेिटीवरचं िवीट िवीट कीम असतं
ं संशहाळयामिलंवॉटरअसतं
अिय अ ं ि य प ं यावअ
ितसयासाठी नाहीच असं अगदी पायवहेट मॅटर असतं
 े हे ! ओठ माणकापरी !
काळया मोतयापरी नि

सुवणय ओतुन घडली काया ! कुंतल रेशीमसरी !

संगममयरी पोट िनतळसे ! घट मोहाचे वकी !

अवघड वळणे घेवुन िफरली तारणयाची नकी !!

े पाजळू न जागे
वळणावळणावरी चोरटे नि

आिण तनुवर िमरिवत खिजना तुला िफरावे लागे

असे दािगन ज े ड ल ेबाईमोलाचेतवदेही

जनमभराची जोखीम झाली ! कुणा कलपना नाही !!

------- मौनाची भाषातरे, संिदप खरे

महातारपण

एकदा आले संधयाकाळी सोसाटयाचे वारे

डोकयावरचे केस उडवून नल
े े सारे

येत नाही महणत, ऐकू कान सोडू न गेले

वाकयामिले अिले मिले शबद सोडू न गेले

चषमा खराब, डोळे खराब काही कळत नाही

मागचे सारे िदसते िपष, पुढचे िदसत नाही

ं ाजीची पगंत उठली सगळी

जेवण संपवून दत
जून तोडी पडली नमेकी देखणी गोरी कवळी

कंप कंपनीचा संप करतात बोटे काही

कापत रहातो पायच नुसता , अंतर कापत नाही

देहसदन सोसायटीचे हलली झालेत वादे

जून झ े ाले,बतरी
ादे आखडू न वाकतात खादे

मन महणते, कशाला या अथय असतो काही?

मान महणते ितनही ििकाळ नाही नाही नाही

िशवून घेतला सूट नवा , सवलती सकट

सुरकुतयाचे केप कापड , िशवणावळ फुकट

इतका सारा मेकअप , आता नाटकाला मजा

मुलगे झाले आजोबा अन मुलीचया आजजया

ओबड िोबड फणसा सारखे िपकत चालले कण

आवाज झालाय पावरी सारखा , शेवरी सारखे मन..

एकदा आले संधयाकाळी सोसाटयाचे वारे

डोकयावरचे केस उडवून नल
े े सारे

... संदीप खरे ...

दरू नभाचया पलयाड कोणी
दाटुन येता अवेळ पाणी
केवळ माझयासाठी िरमिझमते !
केवहा केवळ भणाणणारा
िपसाटलेला िपऊन वारा
अनवाणी पायानी वणवणते !
कुणी माझे , मजसाठी , माझयाशी गुणगुणते
सा रे ग म प
पिपगम
म प म ग रेगरे
रे ग रे नी सा

किी ऊनह लागता मधयानहीचे मनात मी डळमळतो

अन थकलेलया पायासह माझया सावलीत घुटमळतो
तो येतो तेवहा मेघ जसा , अन वदतो जर दमलास असा
तर माझयाशी येशील कसा अन केवहा
िहरमुसलया वाटाना मग अविचत लय िमळते

मी असाच वेडा जीव लावुनी पेम कराया बघतो

मी महणतो कोणा आपुले आिण तो माझयावर हसतो
मग जीवच होतो रसलेला आधया वाटे वर फसलेला
अन डावच मोडू न बसलेला तया वेळी
तयाचेही मन तेवहा साजावुन थरथरते

मी रगंबीरगंी फु ले कागदी पाहनु केवहा झुरतो

तो हसतो केवळ हसता हसता मला ओढु नी महणतो
हे आत पसरले तुझया सडे पाहसी कशाला जगाकडे
तयावाचुन केवहा काय अडे अपुले
मग ग़ाणे िवतवाचे पाणातुन झगमगते....
सा रे ग म प
पिपगम
म प म ग रेगरे
रे ग रे नी सा
ही कागदाची होडी या झ-यात सोडू न िदली न
ती याच अपेकशेन े
की असही होऊ शकेल
की झ-यातून नदी पययनत,
नदीतून खाडीपययनत
आिण खाडीतून समुदापययनत जाऊ शकेल ही होडी !
कदािचत पूणय िभजणार नाही िहचा कागद
समुदाशी पोहोचेपययनत
आिण समुदातलया तुफ़ान लाटानाही
लळा लावून तरनगत राहील ही...
कडाडतील वीजा...लाटानचे डोनगर होतील
ख-याखु-या जहाजनची िशड फ़ाटू न जातील
पण तरीिह या िचमुकलीच गोडु ल अििततव
पलयावर तरनगणा-या िपमपळपानासारख डुलत राहील !
भाबडीच आहे ही आशा
पण शेकडो वषाचया वडािपमपळाचय
जिमनीखिल वसाहत केलेलया मुळासरिख
सजीव आणी लासट...

होडी कगदाचीच आहे...

पण तयावर िलिहली आहे
सारा जनम पणाला लावून रसरसलेलीअ
एक किवता....

महणून तर
ही कागदाची होडी
या झ-यात सोडू न िदली ना
ती...याच...तयारीने .....की....

(नण
े ीवेची अकरे )
हाताला िरन, मुसळाशेजारी बसवून,
महणाली किवता -
" इथे खाली मान घालून िलही !
अन जोवर फु टत नाही याला अंकुर
तोवर शपथ आहे माझी - वर बघायच नाही !!"
हा खडक काही केलया पाझरत नाही
मी याला पहाटे गोजारले आहे ,
संधयाकाळी मावळतया सूयाचया पिशम रगंाची भूल देऊन पािहली आहे,
् ा पौिणयमेचया चादणयाची शाल पाघरली आहे,
रािी माळरानावर नाचणार‍य
पण हा खडक काही केलया पाझरत नाही .

उनहाळयात हा तापतो,
थंडीमधये हा अगदी िवभावगार,
पावसाळयात हा अगदीच इलाज नाही महणून
िकंवा अगदीच वाईट िदसेल महणून
िहरवया शेवाळयाची िकंिचतशी शोभा वििे बाहेर बाहेर िमरवत बसतो
पण आता हा खडक काही केलया पाझरत नाही .

आता आता अजूनही मी या माळरानावर भटकायला येतो,

पण माझया सार‍य ् ा गुराखी िमिाबरोबर न रहाता
मोठया आशेन य े ा चयाशेजारीयेऊनबसतो
की.. हा खडक किीतरी पाझरेल तेवहा आपण ितथे असायला हवं .
मी माझी गाणी आवरन िरली आहेत;
मी आता पावाही वाजवत नाही;
िकंवा पावलानाही आता आतूनच ं नाचावसं वाटत नाही;
् ाचयापार मला या खडकािवषयी उतसुकता वाटू लागली आहे.
या सार‍य
खडकाला माझयािवषयी असे काहीच वाटत नाही
हे जया कणी लकात आले
तेवहापासून मी असणयापेका खडक असणेच जाित च ं ा ग लेअ. सेवाटू लागलेआहे

मी खडक असतो तर मलाही असं

माझयािवषयी उतसुकता वाटणारा,
मी आतून पाझरायला हवे असे वाटणारा
कोणी "मी" भेटेल ?
माझे पश, वर िनळे आकाश, खाली िहरवे गवत,
तया गवतावरती मी, माझया शेजारी हा खडक.
हा खडक काही केलया पाझरत नाही .

हे सारे िकतयेक िदवस चालू आहे .

आयुषयभर पुरेल असे एखादे कोडे िमळणे
हेही असू शकते आयुषयाचे साथयक .
मला माझया आयुषयाचे साथयक िमळाले आहे;
मला माझया आयुषयाचे पश समजले आहेत.
उतर नसलेलया पशावर नजर रोखून िाटक करताना...
आता आता जाणवत नाहीसे झाले आहे -
वारा, ऊन, थंडी, पाऊस;
भुलवत नाहीसे झाले आहे -
छंद, इचछा, अपेका, ओस;
खडक झालयासारखे वाटत आहे.

---
संदीप खरे.
पेम नाही; हवी असते एक जखम फकत
जयाचयायोगे गरम राहील िमनयानमिील रकत
ओलया आठाविनच ं े काही कण हवे असतात
चाकोिरला उधविताचे घन हवे असतात....

तसे काही चेहेयावरती अििक उणे नसते

पण मनात दु :खी हसनायाचे हसन व े ेगलेि!दसते
ओठात नाही हवी असते डोळयात एक कथा
हवी असते षडाजासारखी सलग, शात वयथा.........

गाणे नाही; गाणयासाठी उमी हवी असते

िवर नाही, हवया असतात िवरानमिालया शुित
पेम नाही, हवी असते मला चवथी िमित!

पेम नाही दु :खासाठी तारण हवे असते

िवत:वरच हसणयासाठी कारण हवे असते
मनासाठी हवा असतो अिवथाचा शाप
आतमयासाठी हवा असतो िनखल पिाताप!

संदीप खरे ( निेणवेची अकरे ).

 े ा नाही
मी मोचा नल

े ा नाही, मी संपही केला नाही

मी मोचा नल
मी िनषेि सुदा सािा, किी नोदवलेला नाही

भवताली संगर चाले, तो िविफ़ारन बघताना

कुणी पोटातून िचडताना , कुणी रकताळू न लढताना
मी दगड होउनी िथजलो, रितयाचया बाजूस जेवहा
तो मारायाला देिखल, मज कुणी उचलले नाही

नमेित झाड मी आहे, मूळ फ़ादा िजथलया तेथे

पावसात िहरवा झालो, थंडीत झाडली पाने
पण पोटातून कुठलीही , खिजनयाची ढोली नाही
कुणी शिि लपवले नाही , किी गरड बैसला नाही

िुतलेला साितव सदरा, तुटलेली एकच गुंडी

टकलावर अजून रळते, अदशृय लाबशी शेडी
ं ोजीना भयालो, मी देवालाही भयालो
मी पत
मी मनात सुदा माझया, किी दगंा केला नाही

मज जनम फ़ळाचा िमळता, मी केळे झालो असतो

मी असतो जर का भाजी, तर भेडी झालो असतो
मज िचरता िचरता कोणी, रडले वा हसले नाही
मी कादा झालो नाही, आंबाही झालो नाही
मन तळयात मलयात जाईचया कलयात
मन नाजूकशी मोती माळ तुझया नाजुकशा गळयात
उरी चाहिुलंचे मृगजल उरी चाहिुलंचे मृगजल
उरी चाहिुलंचे मृगजल
वाजे पाचोला उगी कशात
इथे वायाला सागतो गाणी माझे राणी
इथे वायाला सागतो गाणी
आिण झुलुक तुझया मनात
िभडू लागे रात अनबालागी हो ........
िभडू लागे रात अमबालागी
तुझया नखाची कोर नभात
माझया नयनी नकि तारा
माझया नयनी नकि तारा
माझया नयनी नकि तारा
आिण चाद तुझया डोळयात
मन तळयात मलयात जाईचया कलयात
येईन िवपात िमटलया डोळयात घेशील का मला??
तुझया मनाच गुलाबी फुल देिशल का मला ??
साग तुझया मनाच गुलाबी फुल देिशल का मला ??

वेड हसणयाची वेड िदसणयाची वेड रसणयाची ग

वेडया चंदाची वेडया ता-याची राि वेडाची ग
वेडया पशाच वेड उतर देशील का मला??
तुझया मनाच गुलाबी फुल देिशल का मला ??

माझया निे ात माझया गािात मनात मािझया

तुझया गंिाचा तुझया छंदाचा उिाणे पुिरया
तुझया भरितचा चंद नवितचा करिशल का मला??
साग तुझया मनाच गुलाबी फुल देिशल का मला ??

बघ जरा एकदा , ऐक माझया फुला

मौन माझे आता साग बघते तुला
तुच िवपातली चंिदका सािजरी
तुच सतयातली मोिहनी लाजरी
अभ िवरताना राि ढळताना येिशल का जरा??
कोणी नसताना काही कळताना येिशल का जरा??
तुझया नावात माझया नावाला घेिशल का जरा??
साग तुझया मनाच गुलाबी फुल देिशल का मला ??

येईन िवपात िमटलया डोळयात घेशील का मला??

तुझया मनाच गुलाबी फुल देिशल का मला ??
साग तुझया मनाच गुलाबी फुल देिशल का मला ??
कणात लपून जाशी कणात िदसून
जसे काही शावणाचे सोनसळी उनह

िकती आलो दरू दरू तिरही अजून

वा-यावर वाहताहे तुझी तुझी िुन
पळतात ढग तुझा सागावा घेऊन

शोिाया िनघालो राणी असे एक गाव

पातयापातयावर िजथे िदसे तुझे नाव
िजथे तुझा गंि करी फु लाना तरण
कणात लपून जाशी कणात िदसून

जाणवती आसपास कसे तुझे भास

वाटे आता थाबणार अवघा पवास
मनातली िवपे सारी येितल रजून
कणात लपून जाशी कणात िदसून
 .. ?

रािी बायको बरोबर गाडी वरन घरी जाताना

ती खोडकर आवाजात सागू लागते
आमचयाच घरचया खाणाखूणा...
' हा.. आता इथून डावीकडे... आता सरळ..
तया मारती पासून उजवीकडे वळा..
थोडी पुढे घया अजुन ... पाढर‍य
् ा गेटपाशी थाबवा...
हा... बास बास... इथेच... '
आिण मग उतरत, पसय काढत
िवचारते हसत हसत - ' हा... िकती झाले ? '

८४ लक तर झालेच की पीये !
ं ... ठाउक नाही !
हा तरी शेवटचा की नवया जनमवतुयळाचा हा पारभ
गतजनमाचे आठवत नसेलही काही आपलयाला,
पण तेवहाही असतील असेच तुझे जनमपामािणक हसरे कण
आिण माझे अंतःिथ उदासीन पश काही !!

आता पसय काढलीच आहेस तर ठे व हातावर

एखादी साखरहळवी टॉफी...
गोड चिवन स े र द ेअजु...नएकराि
अंिारातच चढायचा आहे एक एक िजना...
हातात हात तेवढा राहू दे फकत....
 ..........

तो पवास कसला होता, मी िवत:स पुसुनी थकलो

ं च ना केला ; अन मी अधयातुन वळलो !
तू पारभ

तुजवरी लावला िजव... हे मुळात चुकले माझे

ु कायाला िगषमाचया गावा िशरलो !
मी पाउस हड

किी जनातुनी... किी िवजनी.. किी नयनी.. मनात अंित !

किी तुला शोिणयासाठी बघ कुठवर वनवन िफरलो ...

िदनरात िाडली तुजला मी िनमंिणे किवताची

पण खरेच आलीस तेवहा शबदाचया मागे दडलो

मेिदभरलया हातान स े नईचेवेचीतसुर

तू सुखात रडलीस तेवहा मी उदास होउन हसलो...
िकितजाचया पार वेड्‍या संधयेचे घरटे
वेड्‍या संधयेचया अंगणी रात थरथरते
कुणी जा दरू तशी मनी हरू हरू
रात ओलावत सूर वात मालवते...

आता बोलायाला कोण संगे चालायाला कोण

कोण टाकेल जीवाचे ओवाळू न िलंबलोण
पायरीला ठसे दार खुले छत िपसे
कुणया उडलया रावयाचे गीत घर भरते ...

आता िवझवेल िदवा साज कापऱया हातानी

आिण आभाळाचे गूज चंद सागेल खुणानी
पडतील कुणी पुनहा भरतील डोळे
पुनहा पुसतील पाणी हात थरथरते...

मनी जागा एक जोगी तयाचे आभाळ फाटके

ं रा तयाचया झोळीत चटके
तयाचा िदशाचा िपज
िभजलेली माती तयाचे हललेले मूळ
तयाचे िकितजाचे कूळ तया चालवते...

साज अबोला अबोला साज कललॊळ कललॊळ

साज जोगीण िवरागी साज साजीरी वेलाळ
साजेवर फूल गंि मौनाचा हवेत
दरू लागले गावात दीप फरफरतेिकितजाचया पार वेड्‍या संधयेचे घरटे
वेड्‍या संधयेचया अंगणी रात थरथरते
कुणी जा दरू तशी मनी हूरहूर
रात ओलावत सूर वात मालवते...

आता बोलायाला कोण संगे चालायाला कोण

कोण टाकेल जीवाचे ओवाळू न िलंबलोण
पायरीला ठसे दार खुले छत िपसे
कुणया उडलया रावयाचे गीत घर भरते ...

आता िवझवेल िदवा साज कापऱया हातानी

आिण आभाळाचे गूज चंद सागेल खुणानी
पडतील कुणी पुनहा भरतील डोळे
पुनहा पुसतील पाणी हात थरथरते...

मनी जागा एक जोगी तयाचे आभाळ फाटके

ं रा तयाचया झोळीत चटके
तयाचा िदशाचा िपज
िभजलेली माती तयाचे हललेले मूळ
तयाचे िकितजाचे कूळ तया चालवते...

साज अबोला अबोला साज कललॊळ कललॊळ

साज जोगीण िवरागी साज साजीरी वेलाळ
साजेवर फूल गंि मौनाचा हवेत
दरू लागले गावात दीप फरफरते
या जिमनीत

एकदा िवतःला गाडू न घेईन महणतो । । .

चारदोन पावसाळे बरसून गेले

की रानातलं झाड बनून

परत एकदा बाहेर येईन . . .

महणजे मग माझया झाडावरचया

पानापानातून, देठादेठावर,

फादीफादीलाच मीच असेन . . .

येणारे जाणारे कणभर थबकून,

सुिकारत महणतील -

" बर झ ं ा ! ाडआलं
लंहेझ

अगदीच काही नसणयापेका . . . !"

आिण पानापानातून माझे चेहरे

तयाना नकळत नयाहाळत खुदकन् हसतील . . .

माझया पानातून वाट काढणार‍य

् ा सूययिकरणाबरोबर

माझ ह ं सूआिणझुळूकशास

माझया सावलीतलया लोकावर पसरन देईन . . .

तयाचया घामाचे ओघळ

माझया सावलीत सुकताना हळू च महणेन -

" बर झ ं ा ! ाडआलं
लंहेझ
अगदीच काही नसणयापेका . . . !"

माझया अंगाखादावर

आतापययत
ं हूल देणारी ती िविपल पाखरं

आता तयाचयाही नकळत माझया अंगाखादावर झोके घेतील . . .

तयाची वसंताची गाणी

उडत माझया कानी येतील . . .

ती महणतील -

" बर झ ं ा . .ाडआलं
लंहेझ .

नाहीतर सगळा रखरखाटच होता !

याच जागी आपलया मागे लागलेला

तो वेडा कवी कुठे गेला ?"

मी पान स - ुजबुजीन
ं ळसळवतक

" बर झ ं ा ...
लंमीझाडझालो

वेडा कवी होणयापेका

आणखी काही वषानी

मी सापडतच नसलयाचा शोि

कदािचत, कुणाला तरी लगेलही . . .

एखादा बेवारस, कुठलयाही

् ाचया शवापुढे
पण आनदंी चेहर‍य

ते माझया नावान अ े ...

शुढळतील

माझी वेडी गाणी आठवत

कोणी दोन थेब अििक टाकेल . . .

आणी . . .
माझया िचतेचया लाकडासाठी

माझयाचभोवती गोळा होत

घाव टाकता टाकता ते महणतील -

" बर झ ं ा ल ं हेझाडइथेआलं

अगदीच लाब जाणयापेका . . ."

देते कोण-िचमुकलया चोचीमधये आभाळाचे गाणे...
मातीतलया कणसाला मोितयाचे दाणे...
उगवतया उनहाला हा सोनसळी अंग...
पििमेचया कागदाला केशिरया रगं ...
देते कोण..देते कोण.. देते कोण देते ??

रम... रम ता रा रा... रम
रम...ता रा रा.... रम
रम ता रा रा... रम तारा...

सुयासाठी उषा आिण चंदासाठी िनशा...

घरी परतणयासाठी पाखराना िदशा.... (देते कोण... देते कोण....)
मि खाते माशी तरी सोडेमधये डख ं ...
िचकटला कोळी तयाचया पायाखाली िडक ं ...
देते कोण.. देते कोण.. देते कोण देते?? ॥

रम... रम ता रा रा... रम
रम...ता रा रा.... रम
रम ता रा रा... रम तारा...

नागोबाचया फणयावर दहाचा आकडा...

खेकडयाचया पवासाचा नकाशा वाकडा...(देते कोण... देते कोण.... )
कोळंबयाला चीक आिण अळू ला हा खाज...
कोणी नाही बघे तरी लाजाळुला लाज...
देते कोण.. देते कोण.. देते कोण देते?? ॥

रम... रम ता रा रा... रम
रम...ता रा रा.... रम
रम ता रा रा... रम तारा...

मुठभर जीव..आिण हातभर तान...

कोिकळेला गुर नाही तरी गाई गान... (देते कोण... देते कोण.... )
काजवयाचया पोटातून जळे गार िदवा...
पावसाचया अगोदर ओली होते हवा...
देते कोण.. देते कोण.. देते कोण देते?? ॥

रम... रम ता रा रा... रम
रम...ता रा रा.... रम
रम ता रा रा... रम तारा...

िभजे माती आिण उरे अतर हवेत ...

छोटया छोटया िबयातून लपे सारी शेतं...
े ाटे ...
नाजुकशया गुलाबाचया भोवतीन क
सरळशया खोडावर फुटे दहा फाटे ..
देते कोण.. देते कोण.. देते कोण देते?? ॥

रम... रम ता रा रा... रम
रम...ता रा रा.... रम
रम ता रा रा... रम तारा...

आभाळीचया चंदामुळे लाट होते खुळी...

पाणया नाही रगं तरी नदी होते िनळी...
भुईतून येतो तरी िनतळ हा झरा...
िचखलात उगवतो तादळ ु पाढरा...
देते कोण.. देते कोण.. देते कोण देते?? ॥

रम... रम ता रा रा... रम
रम...ता रा रा.... रम
रम ता रा रा... रम तारा...

.....Sandip Khare
वयथय हे सारेच टाहो, एक हे धयानात राहो,
मूठ पोलादी जयाची, ही िरा दासी तयाची||

पैज जे घेती नभाशी, आिण िडका डोगराशी

रकत जयाचे तपत आहे फकत तयाना हक आहे ,
शास येथे घयावयाचा, आग पाणया लावणयाचा,
ऊरफाडया छंद आहे, मृतयु जयाना वद ं आहे,
सािजर‍य
् ा जखमा भुजाशी, आिण आकाका ऊराशी,
घाव जयाचा भाव आहे, लोह जयाचा देव आहे,
माती हो िवभुती जयाची, ही िरा दासी तयाची,
मूठ पोलादी जयाची, ही िरा दासी तयाची||

शबद लोळाचे तयाचे, नृतय केवळ ताडवाचे ,

सूरिनदा भगंणयाला िछनी-भाकीत कोरणयाला,
जे न केवळ बरळती गोड गाणी कोरडी ,
जे न केवळ खरडती चंद -तार‍य ् ाची ितुती,
झेप जयानी घालुनी, अंबराना सोलुनी,
तारका चुरगाळलया, मनगटाला बािलया,
गह जयाची तोरणे, सूयय जयाचे खेळणे,
अंतराळे माळती , सागरे िुंडाळती ,
वनहीला जे पोळती, रोज लंका जाळती,
ही अशी शेपूट जयाची, ही िरा दासी तयाची
मूठ पोलादी जयाची, ही िरा दासी तयाची||

हितकी घेऊन काठी, रेशमी घालून छाटी,

राम ओलया तपत ओठी, राख िरपूची अन ललाटी,
दास ऐसा मज िदसू दे, रोमरोमातून वसू दे,
सौखय िनबबरशा तवचेशी वेदना ही ठस ठसू दे,
थेब तया तेजामृताचा मज अशकताला िमळू दे,
काचनातून बद िजणया परीस पोलादी िमळू दे,
जे िवतःसाठीच वाहे रकत ते सारे गळू दे ,
रकत सारे लाल अंती, पेशीपेशीना कळू दे ,
अशु आिण घाम जयानी िमसळोनी रकतामिोिन,
लाख पेले फित केले आिण िवतःला मित केले ,
तया बहकलया माणसाची, तया कलंदर भगंणाची,
ही नशा आकाश होते, सजयराचा कोष होते,
ही अशी वयसन ज े याची, ही िरा दासी तयाची,
मूठ पोलादी जयाची, ही िरा दासी तयाची||

वयथय हे सारेच टाहो, एक हे धयानात राहो,

मूठ पोलादी जयाची, ही िरा दासी तयाची||
--- संदीप खरे
िदवस असे की कोणी माजा नाही अन मी कोणाचा नाही
िदवस असे की कोणी माजा नाही अन मी कोणाचा नाही

आकाशयाचया छिीखाली िभजतो, आयुषयावर हसन थ े ुनकुनदेतो

आकाशयाचया छिीखाली िभजतो, आयुषयावर हसन थ े ुनकुनदेतो
या हसयाचे कारन उमगत नाही, या हसन म े हणवतनाही
िदवस असे की कोणी माजा नाही अन मी कोणाचा नाही

पशाचे हे एकसंिसे तुकडे , तयावर नाचे मनीचे अबलक घोडे

पशाचे हे एकसंिसे तुकडे , तयावर नाचे मनीचे अबलक घोडे
या घोडयाला लगाम शोित आहे, परी मजला गवसत नाही
िदवस असे की कोणी माजा नाही अन मी कोणाचा नाही

मी तुसडा की मी भगवा बैरागी, मदिप वा मी गाजेवाला जोगी

मी तुसडा की मी भगवा बैरागी, मदिप वा मी गाजेवाला जोगी
अििततवाला हजार नावे देतो, परी नाव ठेववत नाही
िदवस असे की कोणी माजा नाही अन मी कोणाचा नाही

मम महणताना आता हसतो थोडे, िमठुन घेतो वितुििथतीचे डोळे

मम महणताना आता हसतो थोडे, िमठुन घेतो वितुििथतीचे डोळे
या जगणयाला िवपानचाही आता, मेघ पालवत नाही
िदवस असे की कोणी माजा नाही अन मी कोणाचा नाही
अफाट होती तुझी िमरणशकती
अफाट होती तुझी िमरणशकती
तुला नमेके ठाऊक होते , एकमेकाना पिहलयानदा पाहीले
तेवहा सुयाचा पृथवीशी असलेला नमेका कोन
एकमेकानचया नजरेत हारवताना
आपन नकी िकती होतो एक का दोन?

तुला ठाऊक होते माझया कुठलया शटयला होती िकती बटने ?

कुठलयाचा उसवला होटा िखसा ?
रािभर गाणी महणून दाखवताना
नमेका िकतवया गाणयाला बसला होता घसा

तुझयाशी बोलताना चुकून जामभई िनसटली

तया िदवसाची तारीख, मिहना, वषय, वेळ
आणी एकून िकती मायको सेकनद िटकू शकला होता
मुिशकलीन ए े क मेकानशीअबोलािरणयाचाखेळ

आठवतेका तुला रातरानी शेजारी बसून

किवता महणून दाखवताना
फु ललेलया एकूण कळयानची सखया
माझया अकराची पुितकात िलहीलेली मानसशाििीय वयाखया

नमेके आठवत होते तुला

किवतानी बोट िटकवले होते ते नमेके कुठलया कणानवर
आणी मनावरील पानावर कोरलया गेलयावरही
कुठली किवता कुठलया पानावर

अफाट होती तुझी िमरनशकती

मलाच कसेकाय िवसरलीस कुणास ठाऊक ?

संदीप खरे.......
रािे रगं तुझा गोरा,

रािे, रगं तुझा गोरा साग कशान रेापला?

सावळयाचया िमठीमधये रगं सावळा लागला ?

रािे, कुंतल रेशमी..सैरभैर गं कशाने ?

उिळले मािवानिेकंवा नुसतया वारयाने ?

रािे, नुरले कशान त े ?

ुजवििाचे हीभान
िनळा पणय अथवा एका बेभानाचे धयान?

रािे, कासािवशी अशी.. तरी 'वेडी' कशी महणू ?

तुझया रपान प े ा !
िहलीएकवे डीिपशीवेणू

रािे, दष
ृ ीतून का ग घन सावळा िथजला?
इथे तुझया डोळा पाणी...ितथे मुरारी िभजला !!

डोळा पाणी.. िजणे उनह..इदंिनुचा सोहळा

पुसटले साती रगं...एक " शीरगं " उरला !!