Του Βασίλη Κερµενιώτη, εκπαιδευτικού, κατοίκου Πτολεµαΐδας,
υπαγ. στην Ιερά Μητρόπολη Φλωρίνης Πρεσπών και Εορδαίας.
Θεολογική «σχιζοφρένεια»
από το “Θεολογικό Σύνδεσµο Λάρισας”;
Ειλικρινά, αναριωτιέµαι ποιός «ε-
βάσκανε» τους θεολογικούς συλλόγους
της Λάρισας και του Βόλου και, τα τε-
λευταία χρόνια, ακούγονται, από ‘κει,
«ρήµατα» αλλόκοτα και πρωτοφανή,
που δεν συνάδουν µε την θεολογική
παράδοση της Εκκλησίας µας;
Προχθές, πήγε στη Λάρισα και ο-
µίλησε, σε µια εκδήλωση κατάµεστη
από κόσµο, ο Καθηγητής της Θεολογι-
κής Σχολής του ΑΠΘ κ. ∆ηµήτριος Τσε-
λεγγίδης, ο οποίος δεν έκανε τίποτα
παραπάνω από το να εκθέσει τις θέσεις
της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ότι δηλαδή,
ο Παπισµός και ο Προτεσταντισµός δεν
µπορούν να θεωρηθούν Εκκλησίες, αλ-
λά ότι αποτελούν «αιρέσεις». Οι λόγοι
αληθείας του διακεκριµένου Καθηγητή
φαίνεται ότι δεν άρεσαν στους υπεύθυ-
νους του τοπικού “Θεολογικού Συνδέ-
σµου” οι οποίοι έγραψαν στην ιστοσελί-
δα τους τα εξής εξωφρενικά:
«Ο κ. Τσελεγγίδης διαφοροποιήθηκε
απο τις απόψεις του Πατριαρχείου, της
Εκκλησίας της Ελλάδος και των άλλων
αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών
1
(που θεωρούν µεν αιρετικές τις δοξασί-
ες των Ρωµαιοκαθολικών για το
«filioque» και το «Πρωτείο» του Πάπα,
αλλά όχι και αιρετική σύµπασα της Ρω-
µαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς δεν υ-
πήρξε προς τούτο απόφαση Οικουµενι-
κής Συνόδου) υποστηρίζοντας ότι ο Ρω-
µαιοκαθολικισµός από τη στιγµή που
διέστρεψε το δόγµα έχασε τη θεία χάρη,
εξέπεσε της Εκκλησίας, συνεπώς έπαυσε
να είναι Εκκλησία».
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΠΡΩΤΗ. Γράφουν:
«Ο κ. Τσελεγγίδης διαφοροποιήθηκε
από τις απόψεις του Πατριαρχείου [και]
της Εκκλησίας της Ελλάδος».
Το ότι το Οικουµενικό Πατριαρχείο
είναι πρωτοστάτης της παναίρεσης του
Οικουµενισµού, αυτό είναι γνωστό. Από
πού, όµως, έβγαλαν το συµπέρασµα ότι
και η Εκκλησία της Ελλάδος εµφορείται
από παρόµοιες πλανεµένες απόψεις;
Γιατί λένε ψέµατα και παραπληροφο-
ρούν τον κόσµο;
Επί µια διετία διετέλεσα Γραµµατέ-
ας ενός σωµατείου που αγωνίζεται κατά
του Οικουµενισµού. Είχαµε πλήθος ε-
παφών και πληροφοριών απ’ όλη την
Ελλάδα. Ως εκ τούτου, µπορώ να πω,
µετά λόγου γνώσεως, ότι η µεγάλη
πλειοψηφία των µητροπολιτών της Εκ-
κλησίας µας, θεωρούν αίρεση τον Παπι-
σµό. Είναι λίγοι οι Αρχιερείς που πι-
στεύουν το αντίθετο. Το σηµερινό
κείµενο το κοινοποίησα και στην
Ιερά Σύνοδο. Αν είναι ανακριβές
αυτό που γράφω, ας µε διαψεύ-
σουν. Εξ’ άλλου, το 1993, η Εκκλησία
της Ελλάδος δεν υπέγραψε το κείµε-
νο του Balamand µε το οποίο ανα-
γνωριζόταν εκκλησιαστική υπόσταση,
Μυστήρια και αγιαστική Χάρη στον Πα-
πισµό.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ∆ΕΥΤΕΡΗ. Γράφουν:
«…που θεωρούν µεν αιρετικές τις δο-
ξασίες των Ρωµαιοκαθολικών για το
«filioque» και το «Πρωτείο» του Πάπα,
αλλά όχι και αιρετική σύµπασα την
Ρωµαιοκαθολική Εκκλησία».
Να µε συµπαθάν οι θεολόγοι της
Λάρισας, αλλά αυτό µου φαίνεται σαν
θεολογική «σχιζοφρένεια»! Παραδέχο-
νται µεν ότι ο Παπισµός έχει αιρετικές
κακοδοξίες, ωστόσο δε, θεωρούν ότι
αυτό δεν τον εµποδίζει να είναι Εκκλη-
σία του Χριστού! Είναι σαν να λέµε ότι
µπορεί ένας να διέπραξε κάποια εγκλή-
µατα, αλλά δεν παύει να είναι καλός και
άγιος άνθρωπος!
Κύριοι θεολόγοι, δεν λέει ο Χριστός
ότι όποιος προσθέσει ή αφαιρέσει το
παραµικρό από το Ευαγγέλιο «ελάχιστος
κληθήσεται εν τῄ βασιλείᾳ των Ουρα-
νών»; Οι Πατέρες, ερµηνεύοντας το «ε-
λάχιστος κληθήσεται», αποφαίνονται ότι
σηµαίνει πως θα εκβληθεί εκτός της
Βασιλείας του Θεού. Σύµφωνα, λοι-
πόν µε τον αδιάψευστο λόγο του Κυρί-
ου, οι καινοτοµούντες Παπικοί είναι ε-
κτός Σωτηρίας! Αλλά και οι Άγιοι επα-
ναλαµβάνουν αυτή την αλήθεια. Ο Άγι-
ος Γρηγόριος ο Παλαµάς γράφει: «Αυ-
τός ο καταραµένος όφις (= ο ∆ιά-
βολος) δια των πειθηνίων οργάνων
του, των παπικών, καινούργιες περί
Θεού εισάγει διδασκαλίες».1
Είναι δυνατόν η Εκκλησία του Χρι-
στού που είναι άσπιλη και πλήρης φω-
τός και αληθείας, να περιθάλψει αιρετι-
κές δοξασίες, που είναι ακαθαρσία, σκό-
τος και ψεύδος; Άπαγε της βλασφηµίας!
«Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις.
Τις γαρ µετοχή δικαιοσύνη και ανοµία;
Τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος;»
(Β' Κορ. 6:14)
Ο Άγιος Νεκτάριος είναι σύγχρο-
νος Άγιος. ∆ιασώζονται και φωτογραφί-
ες του! Είναι γνωστό ότι έχει συγγράψει
ένα δίτοµο έργο που είναι καταπέλτης
2
κατά του Παπισµού. Εκεί, χωρίς ψευτο-
ευγένειες και κούφιες αγαπολογίες, κα-
τατάσσει τον Παπισµό στις αιρέσεις και
τις πλάνες. Αν ο Άγιος πλανήθηκε και
συκοφάντησε τους «Αγιώτατους» Πάπες
και «την αδελφήν Εκκλησίαν της Ρώ-
µης», τότε ο Θεός δεν θα τον καθιστού-
σε Άγιο και θαυµατουργό!
Επίσης, θα αναφέρω και την αγια-
σµένη µορφή του Αγίου Όρους, τον Γέ-
ροντα Παΐσιο, που θεωρούσε τον Πα-
πισµό ως «τον µεγαλύτερο εχθρό
της Ορθοδοξίας»!2 Τώρα, πώς είναι
δυνατόν «ο µεγαλύτερος εχθρός της
Ορθοδοξίας» να είναι ταυτόχρονα και
«Εκκλησία του Χριστού», αυτό µόνο µια
«θεολογία» σατανική και διεστραµµένη
θα µπορούσε να το «εξηγήσει»!
Τέλος, ο µακαριστός Βοηθός Επί-
σκοπός της Αρχιεπισκοπής Αµερικης για
το Μεξικό, Παύλος Ballester -Convallier
(1970-†1984), που εγκατέλειψε τον
Παπισµό και ασπάσθηκε την Ορθοδοξία,
µνηµονεύει τους εξωφρενικούς λόγους
ενός Καρδινάλιου, του Βελλαρµίνου
(1542-1621), τον οποίο η Παπική «Εκ-
κλησία» ανακήρυξε «άγιο». Αυτός, λοι-
πόν, λέει τα εξής µε φυσικότατο ύφος:
«Αν ο Πάπας καµιά µέρα επιβάλει αµαρ-
τίες και απαγορεύσει αρετές, η Εκκλησία
είναι υποχρεωµένη να πιστεύση, ότι οι
αµαρτίες αυτές είναι καλές και ότι οι α-
ρετές εκείνες είναι κακές»!3 Απ’ αυτό
και άλλα πολλά, ο µακαριστός ορθόδο-
ξος Αρχιερέας, συµπεραίνει ότι ο
Παπισµός έχει τέτοιον καλπάζοντα εω-
σφορισµό, που «λίγο ακόµη και θα απο-
καλέσει τον Κύριό µας αντιπρόσωπο του
Πάπα στον Ουρανό»!4
Συνεπώς, αγαπητοί θεολόγοι της
Λάρισας, αν είναι Εκκλησία ο Παπισµός,
τότε και ο Σατανισµός είναι Εκκλησία!
Ερωτώ, λοιπόν, τους κουλτουριά-
ριδες θεολόγους της Λάρισας (και του
Βόλου): Επιµένετε ακόµη να θεωρείτε
τον Παπισµό «Εκκλησία», ενώ γνωρίζε-
τε, από την εκκλησιαστική ιστορία που
σπουδάσατε, ότι πλήθος Αγίων µας τον
πολέµησαν; (Μέγας Φώτιος, Γρηγόριος
Παλαµάς, Μάρκος Ευγενικός, Συµεών
Θεσσαλονίκης, Νικόδηµος Αγιορείτης,
Αθανάσιος Πάριος, Κοσµάς Αιτωλός, Ά-
γιος Νεκτάριος, Μελέτιος Γαλησιώτης
και άλλοι). Μήπως θεωρείτε ότι όλοι αυ-
τοί οι πνευµατοφόροι Άγιοι ήταν «φα-
νατικοί» και «εµπαθείς» και παρεξήγη-
σαν τους ∆υτικούς και έπρεπε να γεν-
νηθούν οι σηµερινοί, πλήρεις «σοφίας»,
«αγάπης» και «κατανοήσεως», λατινό-
φρονες Πατριάρχες, Αρχιερείς και θεο-
λόγοι για «λύσουν» την παρεξήγηση;
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΡΙΤΗ. Γράφουν: «…αλλά
όχι και αιρετική σύµπασα της Ρωµαιο-
καθολική Εκκλησία, καθώς δεν υπήρ-
ξε προς τούτο απόφαση Οικουµενι-
κής Συνόδου».
Ερωτώ και πάλι τους µοντέρνους και
εκσυγχρονισµένους θεολόγους της Λά-
ρισας (και του Βόλου): Τους «Μάρτυρες
του Ιεχωβά» ποιά Σύνοδος έχει, µέχρι
σήµερα, συγκληθεί για να τους καταδι-
κάσει; Καµµία. Κι όµως, αµφιβάλλει κα-
νείς ότι είναι αιρετικοί; Και µη µας πείτε
ότι οι Χιλιαστές έχουν πλήθος αιρετικών
διδασκαλιών, γιατί θα σας απαντήσουµε
ότι και οι αιρετικές κακοδοξίες του Πα-
πισµού είναι, περίπου, είκοσι! Ούτε να
επικαλεσθείτε το γεγονός ότι οι ψευδο-
µάρτυρες του Ιεχωβά πλήττουν βάναυ-
σα το δόγµα της Αγίας Τριάδος, µη απο-
δεχόµενοι το Χριστό ως Θεό, γιατί θα
σας αποστοµώσει ο λόγιος ιεράρχης της
Ελλαδικής Εκκλησίας, ο µητροπολίτης
Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, ο οποίος γρά-
φει ότι: «Η διδασκαλία περί εκπορεύσε-
ως του Παναγίου Πνεύµατος “και εκ του
Υιού (Filioque)” καταλήγει στην διά-
λυση της Aγίας Τριάδος και στην υ-
ποτίµηση του Τρίτου Προσώπου της. Η
υποβίβαση του Aγίου Πνεύµατος συνι-
στά αίρεση και αθεΐα»! 5
Εν τούτοις, εφόσον οι λαρισαίοι θε-
ολόγοι θέλουν «απόφαση Οικουµενι-
κής Συνόδου», για να πεισθούν ότι ο
Παπισµός είναι αίρεση, θα τους υπενθυ-
µίσουµε ότι αρκετοί Άγιοι6 θεωρούν τη
Σύνοδο επί Μεγάλου Φωτίου, το 880
µ.Χ., που καταδίκασε την αίρεση του
Filioque, ως ισόκυρη µε τις επτά Οικου-
µενικές Συνόδους, γι΄αυτό και ονοµά-
στηκε «Η’ Οικουµενική Σύνοδος»! Και
βέβαια, υπάρχουν πολλές ακόµη Σύνο-
δοι που έχουν καταδικάσει τον Παπισµό
(το 1341, 1347, 1451, και οι νεώτερες
πατριαρχικές Σύνοδοι της Κων/πόλεως,
το 1722, 1727 και το 1838).
Και το ρεπορτάζ της ιστοσελίδας
του “Θεολογικού Συνδέσµου Λάρισας”
καταλήγει ως εξής: «Στην εκδήλωση
παραβρέθηκαν: ο σεβασµιώτατος Μη-
τροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου
κ.κ. Ιγνάτιος, ο οποίος συνταυτί-
σθηκε µε τις οµολογιακές, όπως τις
χαρακτήρισε, θέσεις του οµιλητή
καθηγητή». Να, λοιπόν, που ο τοπικός
Μητροπολίτης «άδειασε» και άφησε ε-
κτεθειµένους τους θεολόγους του! Επι-
βεβαιώνεται αυτό που γράψαµε, ότι δη-
λαδή, οι ελλαδίτες Αρχιερείς µπορεί να
καλούν τον Πατριάρχη και να έχουν κα-
λές σχέσεις µαζί του, δεν εστερνίζονται,
όµως, τα αιρετικά του φρονήµατα.
Πτολεµαΐδα, 17/3/2010
Βασίλης Κερµενιώτης
1. Λόγοι αποδεικτικοί περί εκπορεύσεως
του Αγίου Πνεύµατος», Λόγος α΄, µετάφρ.
2. Λόγοι Σοφίας και Χάριτος του Γέροντος
Παϊσίου του Αγιορείτου, Μακαρίου Ιεροµο−
νάχου, Ιερού Κελίου Κοιµήσεως της Θεοτό−
κου Αγίου Όρους, Εκδόσεις: «Η Αγία Άννα»,
Θεσσαλονίκη 2004, σελ. 101−102
3. Ballester−Convallier, «Γιατί εγκατέλειψα
τον παπισµό», περιοδικό «Θεοδροµία», τεύ−
χος 1, Ιανουάριος−Μάρτιος 2006.
www.oodegr.com/oode/papismos/empeiries/m
onaxos_1.htm
4. Βλέπε την προηγούµενη παραποµπή
5. Μητροπολίτου Ναυπάκτου, Ανατολικά,
εκδ. Ι. Μ. Γενεθλίου της Θεοτόκου (Πελαγί−
ας), Λειδαδειά 1993. τόµ Α', σελ. 413−414
6. Νικόλαος Καβάσιλας, Συµεών Θεσσαλο−
νίκης, Μάρκος ο Ευγενικός, Άγιος Νεκτάρι−
ος και άλλοι.