ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΓ΄ - ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄

ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ
ΠΡΑΚΤΙΚΟ
(Άρθρο 40 παρ. 1 του Κ.τ.Β.)
Στην Αθήνα σήμερα, 29 Απριλίου 2010, ημέρα Πέμπτη και
ώρα 9.10΄, συνεδρίασε στην Αίθουσα Γερουσίας, η Διαρκής
Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, υπό την προεδρία του
Προέδρου αυτής, κυρίου Γεωργίου Νικητιάδη, με θέμα
ημερήσιας διάταξης: «Συνέχιση της επεξεργασίας και
εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Δια
Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων «Αναβάθμιση του ρόλου
του εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και
αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις».
(Ακρόαση εξωκοινοβουλευτικών προσώπων - 2ησυνεδρίαση).
Στη συνεδρίαση παρέστησαν η Υπουργός και η
Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και
Θρησκευμάτων, κυρία Άννα Διαμαντοπούλου και κυρία
Παρασκευή (Έφη) Χριστοφιλοπούλου, καθώς και αρμόδιοι
υπηρεσιακοί παράγοντες.
O Πρόεδρος της Επιτροπής, αφού διαπίστωσε την ύπαρξη απαρτίας, κήρυξε
την έναρξη της συνεδρίασης και έκανε την α΄ ανάγνωση του καταλόγου των μελών
της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.:
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κυρίες και κύριοι

συνάδελφοι, καλημέρα σας, καλημέρα και στους εκπροσώπους των φορέων.
Συνεχίζεται σήμερα ηεπεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου «Αναβάθμιση του
ρόλου του εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην
εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις». Σήμερα, στη δεύτερη συνεδρίαση, έχουμε την
ακρόαση των εξωκοινοβουλευτικών φορέων - προσώπων. Προτείνω η διαδικασία,
προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι θα τοποθετηθούν όλοι και να γίνουν όλες οι
ερωτήσεις, να έχει ως εξής: Επειδή έχουμε επτά φορείς που έχουν προσκληθεί, να
τοποθετηθεί ο εκπρόσωπος κάθε φορέα για πέντε λεπτά, να διατυπωθούν ερωτήσεις
από τους συναδέλφους για πέντε λεπτά – άλλωστε κάθε ερώτηση δεν χρειάζεται
περισσότερα από 30 δευτερόλεπτα για να διατυπωθεί- και άλλα πέντε λεπτά ο
εκπρόσωπος του φορέα προκειμένου να απαντήσει και να ολοκληρώνουμε με έναν-
έναν φορέα ξεχωριστά.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Κύριε Πρόεδρε,
παρίστανται ανάμεσά μας οι εκπρόσωποι των ιδιωτικών
σχολείων. Δεν αποφασίστηκε χθες από την Επιτροπή μας να
παραστούν σήμερα, αλλά εκτιμώ ότι πρέπει να ακουστούν,
διότι έχουμε καλέσει την ΟΙΕΛΕ….
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κατά
παρέκκλιση. Εάν δεν υπάρχει αντίρρηση από κανένα
συνάδελφο, αφού ήρθαν να ακουστούν. Εφόσον συμφωνείτε,
προχωράμε στη διαδικασία.
Ο Πρόεδρος της ΟΛΜΕ κύριος Δημήτριος Πεππές έχει το
λόγο για πέντε λεπτά.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΠΠΕΣ (Πρόεδρος της ΟΛΜΕ): Κυρίες και
κύριοι, σαφή και βέβαιη υποβάθμιση, τόσο στους
εκπαιδευτικούς όσο και στην ίδια την εκπαίδευση, θα
επιφέρει, εφόσον ψηφιστεί, το σχέδιο νόμου του Υπουργείου
Παιδείας με τίτλο«Αναβάθμιση του ρόλου του
εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και
Επισημαίνουμε καταρχάς το γεγονός ότι η Υπουργός
Παιδείας έσπευσε να καταθέσει στη Βουλή το σχέδιο νόμου,
χωρίς προηγουμένως να το κοινοποιήσει στις εκπαιδευτικές
Ομοσπονδίες, όπως είχε υποσχεθεί, αλλά και παρά την
έκκληση μας να μην κατατεθεί πριν προχωρήσει το
Υπουργείο Παιδείας σε συλλογική διαπραγμάτευση με την
ΟΛΜΕ. Αντίθετα, έρχεται σε μια περίοδο που, με την
ασκούμενη πολιτική μέσα από το Πρόγραμμα Σταθερότητας,
έχουμε δραματικές περικοπές στις δαπάνες για την Παιδεία
αλλά και στους μισθούς, τις συντάξεις και τα εργασιακά
δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι
όλο αυτό το διάστημα και παρά τα μεγάλα λόγια και τις
διακηρύξεις του Υπουργείου Παιδείας για διαβούλευση και
διάλογο, η πραγματικότητα είναι ότι η πολιτική ηγεσία του
Υπουργείου αρνήθηκε την ουσιαστική διαπραγμάτευση.
(Συνέχεια ομιλίας Προέδρου της ΟΛΜΕ, κ. Δημητρίου Πεππέ)
Με τον παραπλανητικό τίτλο «αναβάθμιση του ρόλου του

εκπαιδευτικού», το Υπουργείο Παιδείας παρουσίασε ένα
νομοσχέδιο που ενώ δηλώνει ότι φιλοδοξεί να αναβαθμίσει
το ρόλο του εκπαιδευτικού, δεν ασχολείται καθόλου με τα
αναγκαία μέτρα στήριξης του εκπαιδευτικού και του έργου
του και επί της ουσίας υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο την
δημόσια εκπαίδευση. Παράλληλα, και παρά την
υπερκατανάλωση εύηχων λέξεων και επιδέξιων λόγων που
επιδιώκουν να θολώσουν την πραγματική τους στόχευση οι
κατευθύνσεις του νομοσχεδίου είναι φανερές με το
σύνθημα, «πρώτα ο μαθητής», το Υπουργείο Παιδείας
επιχειρεί να φέρει σε αντιπαράθεση τον εκπαιδευτικό ως
εργαζόμενο και επιστήμονα με τον μαθητή, ενώ είναι
γνωστό πως αν δεν στηριχθεί πολύπλευρα στο έργο του ο
εκπαιδευτικός και αν δεν τον εμπιστευθεί η κοινωνία, δεν
μπορεί να υπάρξει βελτίωση στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Διατρέχοντας κανείς τις σελίδες του νομοσχεδίου, ενός
νομοσχεδίου που περιλαμβάνει διατάξεις πολύ χειρότερες
από εκείνες που είχαν δοθεί στη δημοσιότητα,
αντιλαμβάνεται κανείς τα αίτια της τακτικής αυτής της
σπουδής και της έλλειψης διαλόγου.
Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Παιδείας αδιαφορώντας για την
άποψη των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, προχωρά στην
κατάργηση του υφιστάμενου συστήματος διορισμού, παρά
το γεγονός ότι με την εφαρμογή του επικράτησε μια
ισορροπία και εξαφανίστηκαν οι εντάσεις του παρελθόντος.
Θεσμοθετείται ένα νέο σύστημα διορισμών αποκλειστικά
στηριγμένο στον ΑΣΕΠ, δημιουργώντας έτσι μεγάλη
αναστάτωση σε δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι
για πολλά χρόνια συγκεντρώνουν προϋπηρεσία ώρα με την
ώρα, μόριο το μόριο, εργαζόμενοι σε όλη την Ελλάδα. Με
αυτόν τον τρόπο ανατρέπονται βίαια για μια ακόμα φορά οι
υπάρχουσες διαδικασίες και η εκπαιδευτική προϋπηρεσία
εξαφανίζεται μέσα σε ένα σύνολο ποικίλων μοριοδοτήσεων.
Μέσα από το προτεινόμενο σύστημα διορισμών
θεσμοθετείται μια πραγματική Οδύσσεια για τους
αδιόριστους εκπαιδευτικούς, που υποχρεώνονται σε ένα
συνεχές κυνηγητό τίτλών σπουδών και μορίων για να
αποκτήσουν τη δυνατότητα να ενταχθούν στη δημόσια
εκπαίδευση από την οποία, όμως, μπορούν εύκολα πάλι να
εξοστρακιστούν με την λήξη της περιόδου δοκιμασίας. Η
περίφημη περίοδος των 2 ετών, η μεταβατική περίοδος.
Είναι κυριολεκτικά κοροϊδία, μιας και, ήδη, έχει νομοθετηθεί
η δραματική μείωση του συνολικού αριθμού διορισμών,
ελάχιστοι εκπαιδευτικοί θα διοριστούν με την προϋπηρεσία
τους, εξαιτίας της εφαρμογής του προγράμματος
σταθερότητας.
Οι μετέχοντες στους κλειδωμένους πίνακες που δεν θα
έχουν διοριστεί και θα διαθέτουν την προϋπηρεσία άνω των
24 μηνών, εντάσσονται στους πίνακες των επιτυχόντων του
ΑΣΕΠ με μέσο όρο βαθμολογίας 50, δηλαδή, μοριοδοτούνται
με χαμηλότερη βάση, στους δύο προσεχείς διαγωνισμούς
του ΑΣΕΠ. Πρόκειται για δώρο άδωρο, αφού όχι μόνο δεν
πρόκειται να διοριστούν ως μόνιμοι, αλλά δεν πρόκειται να
διοριστούν ούτε και ως αναπληρωτές. Γιατί για να
διοριστούν, θα πρέπει να υπάρχει καθολική αποτυχία όλων
των υποψηφίων. Όλοι οι έχοντες 30 μήνες προϋπηρεσία, που
είναι εγγεγραμμένη στον υποπίνακα του τριανταμήνου και
σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο πρέπει να διοριστούν
μέχρι το 2012 – 2013, θα διοριστούν από τον πίνακα του
τριανταμήνου, εφόσον, βέβαια, υπάρχουν οι εκπαιδευτικές
ανάγκες.
Οι έχοντες προϋπηρεσία εκπαιδευτικοί δεν είναι
εκπαιδευτικοί που την απέκτησαν με αδιαφανείς
διαδικασίες. Επίσης, όχι μόνο διατηρείται ο απαράδεκτος
θεσμός του ωρομισθίου, αλλά οριστικοποιείται ο θεσμός του
αναπληρωτή με την εισαγωγή του θεσμού του αναπληρωτή
με μειωμένο ωράριο. Επιχειρείται η αύξηση του ωραρίου
των μονίμων εκπαιδευτικών μέσω της υποχρέωσης για
υπερωρία ως προϋπόθεση για να προσληφθούν οι
αναπληρωτές. Η πεντάωρη υπερωρία θα λαμβάνεται υπόψη
για να υπολογίζονται τα κενά στα σχολεία, σύμφωνα με
δηλώσεις του Υπουργείου Παιδείας. Θεσμοθετείται η
υποχρεωτική παραμονή των εκπαιδευτικών για 3 χρόνια
στην οργανική θέση του πρώτου διορισμού που θα
λειτουργήσει ουσιαστικά σαν στρατιωτική θητεία για το νέο
εκπαιδευτικό.
Αντίθετα, η Υπουργός αρνείται στη πράξη να στηρίξει το
νέο εκπαιδευτικό ώστε να παραμείνει εθελοντικά στη θέση
του. Θεωρητικά, η πολυετής παραμονή του εκπαιδευτικού
στη θέση του στο ίδιο σχολικό περιβάλλον, βοηθάει την
εκπαιδευτική διαδικασία, αυτή όμως η σκέψη είναι ατυχής
για όσον αφορά τους νεοδιόριστους.
Θεσμοθετείται, επίσης, η υποχρεωτική παραμονή των
εκπαιδευτικών για δύο χρόνια στην οργανική θέση
μετάθεσης ενώ εισάγεται με τη διαδικασία του δοκίμου
εκπαιδευτικού, η ουσιαστική αμφισβήτηση της μόνιμης
εργασίας του νέου εκπαιδευτικού. Έτσι ο εκπαιδευτικός που
κατέχει δύο πτυχία, βασικό και παιδαγωγικό, έχοντας
πετύχει στις αντίστοιχες εξετάσεις και μετά από πιθανώς
πολλαπλές επιτυχίες στο ΑΣΕΠ για να διοριστεί, θα
ξανακρίνεται στη διετία από τριμελή Επιτροπή
αξιολογητών. Διευρύνεται το καθεστώς της αστάθειας και
της αβεβαιότητας ακόμα και των μονίμων εκπαιδευτικών,
καθώς οι θεωρούμενοι ως πλεονάζοντες μπορούν χωρίς
αίτησή τους να σταλούν σε οποιαδήποτε περιοχή της
χώρας.
Προωθείται η καθιέρωση της δημοσιοποίησης των
αποτελεσμάτων της αξιολόγησης κάθε σχολείου, με
συνέπεια να ανοίγει ο δρόμος για μια διαδικασία
διαπόμπευσης σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών.
Ανάλογες πρακτικές σε άλλες χώρες συνέβαλαν στην
διεύρυνση των μορφωτικών ανισοτήτων και στην
δημιουργία σχολείων διαφορετικών ταχυτήτων. Παρά τις
διακηρύξεις της Υπουργού Παιδείας και την στοχοποίηση
των εκπαιδευτικών, που επιχείρησε το προηγούμενο
διάστημα, αυτοαναιρείται, διατηρώντας το μπόνους των
μορίων έστω και μειωμένο +2, ενώ παράλληλα καταργείται
η τριετία στις αποσπάσεις που είχε θεσμοθετηθεί.
Επιχειρείται η περαιτέρω ενίσχυση της χειραγώγησης των
εκπαιδευτικών από την εκάστοτε εξουσία και είναι επίσης
τραγικό που σε μια εποχή το δημόσιο και οι δημόσιοι
υπάλληλοι στοχοποιούνται για την οικονομική κρίση και για
την αναποτελεσματικότητα του δημοσίου, η Κυβέρνηση να
ψηφίζει νόμο, που οξύνει τα προβλήματα, ενισχύει τις
πελατειακές σχέσεις, την αδιαφάνεια και την υποβάθμιση
των δημοσίων υπηρεσιών. Στην εκπαίδευση συγκεκριμένα
διακόπτεται η θυσία των υπηρεσιακών συμβουλίων, ενώ
άλλαξε και η σύνθεσή τους, η οποία στην συνέχεια άλλαξε
με νέα αλλαγή, που είχε γίνει πριν από έναν μήνα. Η
Υπουργός Παιδείας αρνήθηκε οποιαδήποτε συνάντηση -
διαπραγμάτευση με την Ομοσπονδία μας. Μόλις στις
15.4.2010 αφού οριστικοποίησε στο νομοσχέδιο τις
ρυθμίσεις, πραγματοποιήθηκε συνάντηση με το Δ.Σ. της
ΟΛΜΕ. Η Υπουργός κατά την διάρκεια της συζήτηση
προσπάθησε να φέρει σε αντιπαράθεση τον εκπαιδευτικό και
τα δικαιώματά του με τις ανάγκες της εκπαίδευσης και τον
μαθητή. Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ και οι εκπαιδευτικοί δεν
δεχόμαστε έναν τέτοιο τεχνητό διαχωρισμό. Ζητάμε έστω
και αυτήν τη στιγμή, να σταματήσει η διαδικασία ψήφισης
του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, να ξεκινήσει άμεσα
συλλογική διαπραγμάτευση με τις Ομοσπονδίες του
Υπουργείου Παιδείας, ειδικότερα για τα θέματα του
νομοσχεδίου που αφορούν τον εργασιακό βίο των
εκπαιδευτικών αλλά και γενικότερα για τα θέματα της
δημόσιας εκπαίδευσης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Παρακαλώ
οι συνάδελφοι να διατυπώσουν ερωτήσεις. Το λόγο έχει ο κ.
Μόσιαλος.
ΗΛΙΑΣ ΜΟΣΙΑΛΟΣ: Θα ήθελα να σας ρωτήσω, αν γνωρίζεται
τον συνολικό αριθμό των εκπαιδευτικών στην Ελλάδα και
την αναλογία εκπαιδευτικών ανά μαθητή και τη σύγκριση με
άλλες χώρες του ΟΑΣΑ, δηλαδή έχουμε περισσότερους ή
λιγότερους σε σχέση με τις άλλες χώρες του ΟΑΣΑ. Η
δεύτερη ερώτηση που θα ήθελα να σας κάνω, μιλήσατε για
διαπόμπευση, αδιαφάνεια και πολλά άλλα πράγματα.
Θεωρείται ότι οι δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί που είναι
στην χώρα μας επιτελούν όλοι το καθήκον τους με άξονα το
δημόσιο συμφέρον και αν ναι, πώς μπορείτε να το
αποδείξετε;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο
έχει η κ. Γιαννακά.
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ: Παρακολουθώντας όμως την ομιλία σας
κ. Πρόεδρε, ένιωσα ενοχλημένη για το γεγονός ότι η
μοναδική λέξη, που κατά κόρον ακούστηκε στην παρέμβασή
σας, ήταν η λέξη διορισμός. Πραγματικά θα περίμενα σαν
γονέας, σαν Έλληνας πολίτης και τελικά σαν βουλευτής, να
ακούσω από εσάς μια αγωνία για την εκπαίδευση. Πιστεύω
δεν υπάρχει Έλληνας πολίτης σήμερα, που να μην έχει
αγωνία να καλυτερεύσει η Ελληνική εκπαίδευση, η οποία
από πλευράς αξιολόγησης, αποτελεσμάτων, εκπαιδευτικών
κριτηρίων και παιδείας τελικά, βρίσκεται σε κακή
κατάσταση. Επίσης πιστεύω, πως θα πρέπει να δίνεται μια
προτεραιότητα στο πως μπορούμε να ρυθμίσουμε
ορθολογικά την διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού και
πως μπορεί κατά συνέπεια να αξιολογηθεί το εκπαιδευτικό
έργο. Κυρίως μιας και μιλάμε για ένα νομοσχέδιο, που έχει
πρώτα τον μαθητή, θα ήθελα να ακούσω από εσάς την
αγωνία σας, πώς ο μαθητής θα μπορέσει καλύτερα να
βρεθεί σ΄ένα εκπαιδευτικό περιβάλλον, που να έχει ένα
παρεχόμενο εκπαιδευτικό έργο με μεγαλύτερη
αποτελεσματικότητα και μια υψηλότερης ποιότητα παιδεία
για τον κάθε μαθητή. Αυτό μου με πείραξε περισσότερο
είναι ότι αναφερθήκατε στην υποχρεωτική τριετία στον
τόπο που διορίζεται ο πρωτοδιορισθείς εκπαιδευτικός και
το αποκαλέσατε στρατιωτική θητεία. Είναι δυνατόν ο
εκπαιδευτικός αντί να πιστεύει ότι πρέπει να ενταχθεί στο
εκπαιδευτικό του περιβάλλον, να γνωρίσει την σχολική
μονάδα, να γνωρίσει τον μαθητή, να ζήσει κοντά του, να
αισθάνεται ότι αντί να υπηρετεί το λειτούργημά του, ότι
είναι σε στρατιωτική θητεία;
έχει η κ. Τσιαούση
ΕΛΕΝΗ ΤΣΙΑΟΥΣΗ: Εγώ κ. Πρόεδρε θα ήθελα να ρωτήσω και
το ερώτημα απευθύνεται και σ΄εσάς σ΄αυτό το επίπεδο, θα
γίνει συζήτηση σήμερα εδώ; Ήρθαμε να ακούσουμε τους
εκπροσώπους των φορέων, για να ακούσουμε τις προτάσεις
τους και ακούμε έναν συνδικαλιστή να απευθύνεται σε
δασκάλους και όχι σε βουλευτές. Εγώ δεν κατάλαβα τι
ακριβώς θέλει και ποιο είναι αυτό το πρόβλημα τελικά;
έχει ο κ. Βαγιωνάς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ: από το νομοσχέδιο που διαβάσατε,
υποθέτω, ανεξάρτητα να δεν έγινε διαβούλευση, δεν
βρήκατε κανένα θετικό σημείο και ζητάτε να αποσυρθεί;
έχει ο κ. Γεωργιάδης.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κατ΄αρχάς για τα πρακτικά να πω ότι
ως εκπαιδευτής στον Ελληνικό Στρατό, ξέρουμε ότι η
στρατιωτική θητεία είναι τιμή και όχι βάρος. Θέλω να κάνω
τις εξής ερωτήσεις. Ερώτηση πρώτη, ποιά είναι η γνώμη
σας για το θεσμό του δοκίμου εκπαιδευτικού και για τον
θεσμό του μέντορα. Εγώ θα ήθελα την γνώμη της ΟΛΜΕ.
Ερώτηση δεύτερη, ποιά είναι η θέση της ΟΛΜΕ για την
αξιολόγηση. Διαβάζω διάφορα άρθρα στο διαδίκτυο και
πύρινες ανακοινώσεις εναντίον της αξιολόγησης και θα
ήθελα να ακούσω τα επιχειρήματα των καθηγητών της
ΟΛΜΕ. Για ποιο λόγο θεωρείτε ότι εσείς οι καθηγητές της
Μέσης Εκπαίδευσης, πρέπει να είστε οι μόνοι σ΄αυτό το
σύμπαν, που θα πρέπει να είστε ανεξέλεγκτοι. Θέλω να
ακούσω το επιχείρημα. Θέλουμε π.χ. να είμαστε
ανεξέλεγκτοι, γιατί είμαστε τέλειοι. Και εφόσον δεν θέλετε
την αξιολόγηση, τι προτείνετε; Τι θα θέλατε να κάνουμε; Να
τρέχετε στο στίβο 100 μέτρα; Ποια είναι η πρόταση της
ΟΛΜΕ;
Τρίτη ερώτηση, όταν έγινε η πρώτη συζήτηση εδώ την
περασμένη εβδομάδα, υπήρχαν κάποιες φήμες ότι η ΟΛΜΕ
σκοπεύει να κάνει απεργία εν μέσω των Πανελληνίων
Εξετάσεων, ως μέσο εκβιασμού για την απόσυρση του
νομοσχεδίου. Θα ήθελα λοιπόν να ξέρω,πρώτον, αν
σκοπεύετε να χρησιμοποιήσετε τα παιδιά ως ασπίδα για τις
συνδικαλιστικές σας επιδιώξεις και πώς κρίνετε εσείς ως
καθηγητής – εγώ είμαι ένα από αυτά τα παιδιά που την
δεκαετία του ΄90 είχα ζήσει την απεργία στις Πανελλήνιες,
όταν έδινα εξετάσεις, επί εποχής Κοντογιανόπουλου και
θυμάμαι ακόμη πόσο πολύ μου είχε κοστίσει το ότι επί
περίπου ενάμιση μήνα διαβάζαμε και δεν ξέραμε αν θα
δώσουμε εξετάσεις ή όχι-. Σκοπεύετε να εκβιάσετε την
πολιτεία με απεργία στις Πανελλήνιες Εξετάσεις;
ΖΟΥΝΗ: Να ενώσω απλώς μία φράση, για να προχωρήσουμε
δημιουργικά σε αυτή τη συνάντηση, στα ερωτήματα, που
τίθενται ως προς την αξιολόγηση. Επειδή γύρω στα
9.500.000 των Ελλήνων υποκείμεθα σε συνεχή αξιολόγηση
και κριτική, και είναι δύσκολο όντως, είναι επώδυνο, αλλά
συμβαίνει στα περισσότερα εκατομμύρια, θα ήθελα να σας
ρωτήσω εάν αυτά τα κριτήρια της αξιολόγησης ή οι
δοκιμές, οι δοκιμασίες δεν συνάδουν με αυτό που θέλετε,
ποια θα ήταν τα δικά σας για μία αναβάθμιση; Άκουσα τη
λέξη υποβάθμιση, γι’ αυτό ακριβώς πρακτικά είναι
απαραίτητο να μας πείτε, κατ’ εσάς, ποια είναι η
αναβάθμιση;
Ευχαριστώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής):
Ευχαριστούμε την κ. Ζούνη. Το λόγο έχει ο κ. Ζιώγας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Δύο ερωτήσεις κ. Πρόεδρε. Θεωρείται
απαραίτητο, κ. Πρόεδρε, το πιστοποιητικό παιδαγωγικής
κατάρτισης για τους αποφοίτους των καθηγητικών σχολών
του Πανεπιστημίου;
Η δεύτερη, αν είχε προηγηθεί ο διάλογος, όπως εμφατικά
τονίσατε, ή η διαβούλευση, με τους δικούς σας όρους, θα
προέκυπτε πιστεύετε νομοσχέδιο ουσιαστικά διαφορετικό;
Ευχαριστώ κ. Ζιώγα. Το λόγο έχει ο κ. Κουράκης.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ : Κύριε Πρόεδρε, δεν ξέρω αν
αναφερθήκατε στην πρωτοβουλία σας. Θα ήθελα τη γνώμη
της ΟΛΜΕ για την αύξηση του αριθμού των μαθητών από 25
σε 30, αν η θέση σας είναι να παραμείνει 25 ή να μειωθεί,
όπως τουλάχιστον υποστηρίζει ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α..
Ακόμη, όσον αφορά τη διαβούλευση, επειδή η κυρία
Υπουργός ισχυρίζεται ότι έκανε διαβούλευση μαζί σας, εσείς
άκουσα προηγουμένως ότι δεν. Μπορείτε να μας
διευκρινίσετε, για να έχουμε κι εμείς άποψη; Γιατί υπάρχει
αυτή η διάσταση, ο ένας λέει ότι έκανε διαβούλευση κι ο
άλλος λέει ότι δεν έκανε διαβούλευση. Πως τεκμηριώνετε
την άποψη σας ότι δεν συμμετείχε ουσιαστικά η ΟΛΜΕ στην
όλη διαδικασία;
Ευχαριστούμε πολύ κ. Κουράκη.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κύριε Πρόεδρε, με
συγχωρείται, δεν θέλω να παρέμβω, μόνο για να βοηθήσω
τη συζήτηση. Επειδή άκουσα τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας
το πρωί στο ραδιόφωνο, θα ήθελα να μου πείτε σε πιο άρθρο
του νόμου, και ο κ. Κουράκης, που αναφέρθηκε, αλλά και οι
καλεσμένοι μας, υπάρχει αναφορά στον αριθμό των
μαθητών ή στο θέμα των υπερωριών, δηλαδή αν υπάρχει
έστω και μία αναφορά σε όλο το νομοσχέδιο. Γιατί
επαναλαμβάνετε συνεχώς, ως ένας από τους λόγους της
απεργίας, κάτι που δεν υπάρχει στο νομοσχέδιο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο
έχει ο κ. Λυκουρέντζος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να σας
ρωτήσω, ποιους δείκτες αποδέχεστε στη διαδικασία της
αξιολόγησης; Ποιοι πρέπει να είναι οι δείκτες με τους
οποίους αξιοποιείται το έργο του εκπαιδευτικού και της
σχολικής μονάδος;
Δεύτερη ερώτηση, αν συμφωνείται με τα κριτήρια επιλογής
για τα στελέχη της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα με την
διαδικασία της συνέντευξης.
Τρίτον, γιατί αρνείστε την υποχρεωτική υπηρεσία, θητεία
για 3 χρόνια στη θέση, την οποία αρχικώς τοποθετείται ο
εκπαιδευτικός;
Ευχαριστώ πολύ κ. Λυκουρέντζο. Δεν έδωσα το λόγο στον κ.
Παντούλα. Κύριε Παντούλα ερωτήσεις;
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: Ευχαριστώ, Κύριε Πρόεδρε. Κύριε
Πρόεδρε της ΟΛΜΕ, θέλω να μου πείτε, γιατί τη μετατροπή
της μαύρης εργασίας, που έτσι προσέφεραν την εργασία
τους οι ωρομίσθιοι, στο καθεστώς του αναπληρωτή, αυτό
το ονομάζεται περαιτέρω υποβάθμιση των εργασιακών
σχέσεων των εκπαιδευτικών.
Το δεύτερο, είπατε ότι με την προϋπηρεσία, όπως
διατυπώνετε μέσα στο Νομοσχέδιο, την κατοχύρωση της
προϋπηρεσίας, έχουμε μία επίσης υποβάθμιση των
δικαιωμάτων τους. Να σας ρωτήσω κάτι, δεν βάζω θέμα
του χρόνου, εάν είναι 2 ή 3 χρόνια με την μεταβατική
περίοδο, αλλά επί της ουσίας θέλω. Εγώ έχω τα στοιχεία και
βλέπω ότι το ανώτατο όριο από προϋπηρεσία είναι 16,80
μόρια. Κάνοντας έναν απλό υπολογισμό, παρά το γεγονός
ότι είμαι φιλόλογος, δεν είμαι μαθηματικός, βλέπω ότι αν
αυτός ο αριθμό των μορίων συνυπολογιστεί στο βαθμό,
μέσω του ΑΣΕΠ, τότε το 16,80 είναι το 35,5 της
βαθμολογίας, διότι 55, από εκεί ξεκινάμε, μέχρι το 100, το
16,80 είναι το 35,5 βαθμολογίας. Δηλαδή ένας, που έχει
πάρει το κατώτατο όριο, δηλαδή 55 μόρια, κι έχει μια
προϋπηρεσία τέτοια, υπερβαίνει αυτόν, που στον ΑΣΕΠ έχει
πάρει 71,8 μόρια, εάν δε έχει και ένα διδακτορικό και έχει
+5, υπερβαίνει αυτόν, που έχει γράψει στον ΑΣΕΠ 76
βαθμούς, έχει πάρει 76 μόρια. Πως το λέτε έτσι αυτό το
πράγμα;
Το τελευταίο, εγώ συμμετείχα, ως μέλος του Συνεδρίου της
ΟΛΜΕ και έχω εδώ μπροστά μου τις θέσεις του συνεδρίου
της ΟΛΜΕ, λέει: «Εκτιμήσεις, κριτική, θέσεις, προτάσεις
της ΟΛΜΕ για: αξιολόγηση μαθητών, ενισχυτική διδασκαλία,
σχολικές δραστηριότητες, παιδαγωγική κατάρτιση,
επαγγελματική εκπαίδευση, επιμόρφωση, μετεκπαίδευση,
οργάνωση, επιλογή διευθυντών, προγραμματισμό και
αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου» και σας διαβάζω,
είναι οι θέσεις της ΟΛΜΕ: «Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού
έργου αποτέλεσε κι αποτελεί έναν από τους κυρίως άξονες
των συνδικαλιστικών θέσεων και διεκδικήσεων του κλάδου
μας, και τούτο γιατί η αξιολόγηση συνδέεται με τον
χαρακτήρα της σχολικής ζωής, την επιστημονική και
παιδαγωγική ελευθερία, την θέση και τον ρόλο των
εκπαιδευτικών. Οι θέσεις, τις οποίες έχουμε διαμορφώσει,
για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου συναντούν μία
ευρύτατη αποδοχή. Επιβεβαιώνονται από τα πορίσματα των
Ευρωπαϊκών συνδικάτων και του Συμβουλίου της Ευρώπης,
δελτίο ΟΛΜΕ τεύχος τάδε. Ενισχυθήκαν από την ειδική
μερίδα, που διοργάνωσε η ΟΛΜΕ σε συνεργασία με τους
ειδικούς για το θέμα αυτό. Η ΟΛΜΕ εμμένει στη θέση της
για τον προγραμματισμό και την αξιολόγηση του
εκπαιδευτικού συστήματος και του εκπαιδευτικού έργου.
Είναι μια δυναμική λειτουργία, προωθητική
μετασχηματισμού για όλο το εκπαιδευτικό σύστημα», και
καταλήγει στα επιμέρους: «Στο τέλος της χρονιάς γίνεται
από το Σύλλογο ο απολογισμός, κάθε καθηγητής καταθέτει
το δικό του απολογιστικό σημείωμα, επί του οποίου
εκφράζονται οι απόψεις του διευθυντού σχολείου, του
σχολικού συμβουλίου. Αναφέρεται και με βάση τους
απολογισμούς του εκπαιδευτικού έργου οι σχολικοί
σύμβουλοι, οι διευθυντές δευτεροβάθμιας, υποβάλλουν σε
τακτό χρονικό διάστημα τις προτάσεις τους στο
παιδαγωγικό ινστιτούτο και στο ΥΠΕΠ αντίστοιχα. Με τις
παραπάνω προτάσεις, πιστεύουμε ότι διασφαλίζεται μια
διαδικασία διαρκούς βελτίωσης του εκπαιδευτικού έργου».
Εσείς είπατε ότι η διαδικασία αυτή συνιστά διαπόμπευση,
δηλαδή διαπόμπευση έλεγε η ΟΛΜΕ στο Συνέδριο της;
Ευχαριστούμε κ. Παντούλα. Επειδή είναι προφανές, ότι αν
πάμε σε αυτούς τους ρυθμούς, δεν θα προλάβουμε να τους
εξετάσουμε, κύριε Πρόεδρε, σας παρακαλώ, θα σας δώσω 5
λεπτά, όσο πιο γρήγορα γίνεται.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΠΠΕΣ (Πρόεδρος της ΟΛΜΕ): Κυρίες και
κύριοι, θα προσπαθήσω, όσο γίνεται, να καλύψω τις
ερωτήσεις, οι οποίες έγιναν, είναι αρκετές, θα προσπαθήσω
στο χρόνο μου να τις καλύψω.
Καταρχήν, όσον αφορά την αναλογία των εκπαιδευτικών,
είναι δεδομένο ότι η αναλογία, και νομίζω ότι δεν μπορεί να
το κρύψει κανείς, είναι αυξημένη, ειδικά με τις υπόλοιπες
χώρες της Ευρώπης. Αλλά η εκτίμηση μας, τουλάχιστον
εμάς σαν διοικητικό συμβούλιο της ΟΛΜΕ, είναι ότι θα
πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη, αυτό που λέμε πάντοτε, ότι
στον γεωγραφικό χώρο της Ελλάδας, υπάρχουν
ιδιαιτερότητες, που δεν υπάρχουν στις άλλες περιοχές της
Ευρώπης. Υπάρχει επίσης ένα ζήτημα, με το κατά πόσον οι
συγκεκριμένοι δείκτες αναφέρονται σε εκπαιδευτικό
προσωπικό, όταν γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στις άλλες
Ευρωπαϊκές χώρες, υπάρχει ένα βοηθητικό προσωπικό από
πίσω στα σχολεία, το οποίο ενισχύει και το οποίο στη
περίπτωση τη δικιά μας δεν μπορεί να εμφανιστεί.
Γενικότερα η αίσθηση, η άποψη που έχουμε είναι ότι θα
πρέπει κανείς τέτοιους δείκτες να κάτσει και να τους δει
από πολλές πλευρές, για να μπορεί να βρει την ουσία. Όχι
ότι δεν υπάρχουν περιπτώσεις, να είμαι ειλικρινείς, που
μπορεί πραγματικά, να υπάρχει «σπατάλη» εκπαιδευτικού
δυναμικού και αυτό είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να
αντιμετωπίσει και η πολιτεία, αλλά εμείς θα λέγαμε, και με
την εμπειρία της εκπαιδευτικής κοινότητας, μια εμπειρία
την οποία όπως γνωρίζει και η Υπουργός, εμείς ήμασταν
πρόθυμοι να την καταθέσουμε.
Είναι χαρακτηριστικό, και θα το καταθέσω και στα
πρακτικά της Βουλής, ότι οι προτάσεις, τις οποίες κάναμε
προς την πολιτική ηγεσία, όταν μας ζητήθηκαν οι προτάσεις
μας σαν Ομοσπονδία, εμείς επειδή θελήσαμε πραγματικά να
δείξουμε την διάθεση μας, ότι δεν έχουμε καμία διάθεση ή
πρόθεση ούτε να αντιπαρατεθούμε με το Υπουργείο.
Αντιθέτως, θέλαμε να επιλύσουμε ζητήματα και
προβλήματα, τα οποία τα ζει και τα βιώνει ο ίδιος ο
εκπαιδευτικός. Είχαμε καταθέσει τόσο το κείμενο της
κλαδικής συλλογικής σύμβασης, που μπορούσαμε να
συζητήσουμε, όσο και προτάσεις επί των συγκεκριμένων
θεμάτων, που είχε ζητήσει το Υπουργείο. Τα έχω στους
φακέλους, θα τα καταθέσω στα πρακτικά κ. Πρόεδρε. Στη
συνέχεια έχουμε κάνει 2 αιτήσεις, 2 αιτήματα στο
Υπουργείο. Το ένα ήταν με την κατάθεση των προτάσεων
στις 26/2 για συνάντηση, εφόσον τις καταθέσαμε, και το
άλλο ήταν στις 18/3 για συνάντηση.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΕΠΠΕ, Προέδρου της
ΟΛΜΕ)
Με το οποίο πραγματικά ζητούσαμε να μπούμε σε μια
διαδικασία διαλόγου προκειμένου και εμείς να
διευκρινίσουμε κάποια ζητήματα και τις προθέσεις που
είχαν γίνει με τις εξαγγελίες της κυρίας Υπουργού και εμείς
να διευκρινίσουμε ζητήματα που είχαμε θέσει στις δικές μας
προτάσεις. Παρόλα αυτά δεν έγιναν οι συγκεκριμένες
συναντήσεις και έγινε μόνο η τελευταία συνάντηση πριν
ανακοινωθεί το νομοσχέδιο.
Όσον αφορά την τριετία στο αρχικό περιβάλλον όταν
διορίζεται κάποιος. Εγώ είπα και στην τοποθέτηση και
προσπάθησα να είμαι όσο πιο σύντομος μπορούσα, ότι
καταλαβαίνω ότι δεν θα πρέπει να υπάρχουν άσκοπες
μετακινήσεις του προσωπικού. Σ’ αυτό θα συμφωνήσουμε
απόλυτα. Για να το κάνει κανείς αυτό όμως και ξέρετε τον
χώρο της εκπαίδευσης πρέπει να τον δει κανείς ρεαλιστικά
το πώς θα δουλέψουμε. Έχουμε νεοδιόριστους καθηγητές οι
οποίοι είναι παντρεμένοι, έχουν παιδιά και τυχαίνει να έχουν
επιλέξει αυτό το επάγγελμα και να διορίζονται σε κάποιες
μακρινές περιοχές της Ελλάδος. Παραδείγματος χάριν, είναι
ένας φυσικός και διορίζεται σε μια περιοχή, σε ένα ακριτικό
νησί, που επιβάλλεται αν θέλετε γι’ αυτό και ρύθμιζε ο
νόμος τα δυσπρόσιτα, γι’ αυτό και υπήρχαν ειδικές
κατηγορίες μεταθέσεων, που έπρεπε να μείνει εκεί ο
εκπαιδευτικός, όταν όμως κάποιος διορίζεται στη Λακωνία
και την επόμενη χρονιά βγαίνει ένα κενό το οποίο είναι
κοντά στη μόνιμη διαμονή του π.χ. Κοζάνη. Πώς είναι
δυνατόν να μην του επιτρέπουμε σ’ αυτό τον άνθρωπο με
την οικονομική κατάσταση που υπάρχει σήμερα και
γνωρίζετε πολύ πώς μια οικογένεια τα βγάζει πέρα, να πάει
να υπηρετήσει το δημόσιο σχολείο μέσα στο σχολείο και όχι
εκτός σχολείου στον τόπο της μόνιμης κατοικίας του;
Αντίθετα, με τον τρόπο που λέμε εμείς, δηλαδή ότι θα
πρέπει κανονικά κάποιος να έρθει πιο κοντά στον τόπο της
μόνιμης κατοικίας του, θα εκλείψουν αν θέλετε οι
περιπτώσεις όπου οι εκπαιδευτικοί δεν θα έχουν τη ψυχική
διάθεση να είναι στο σχολείο και θα επιδιώκουν να
βρίσκονται στην οικογένειά τους. Αυτό είπαμε εμείς. Δεν
είπαμε δηλαδή ότι έχει άδικο η Υπουργός. Απλά δεν το
καταλαβαίνουμε. Μην κρυβόμαστε. Δεν λέω ότι είναι στην
πρόθεση του Υπουργείου, αλλά κάποιος που έχει μια
εσωτερική πληροφόρηση, ένας κακόπιστος της διοίκησης
στην περιοχή της Κοζάνης, πώς μου εγγυάται εμένα πως δεν
θα κρατήσει το κενό για μένα που θα πάω να διοριστώ στη
Λακωνία και την επόμενη χρονιά να ανοίξει το κενό που θα
μπορούσα να πάρω εγώ και να προηγηθώ και να βρεθώ στην
Κοζάνη. Αυτό το σύστημα που υπάρχει σήμερα είναι
αντικειμενικό και το καλύπτει.
Ως προς το θεσμό του πιστοποιητικού παιδαγωγικής
κατάρτισης. Αυτό ήταν μέσα στις προτάσεις. Αν δείτε τις
προτάσεις της ΟΛΜΕ είναι μέσα. Εμείς επειδή ακριβώς
καταλαβαίνουμε την ανάγκη και των νεοδιορίστων να έχουν
πραγματικά τη μόρφωση εκείνη που επιβάλλεται λόγω της
ιδιαιτερότητας του λειτουργήματος του εκπαιδευτικού.
Ζητήσαμε το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας. Δεν
είχαμε αντίρρηση εμείς σ’ αυτό, γι’ αυτό και δεν το έβαλα
εγώ στην ομιλία μου. Έχουμε μία μικρή ένσταση ότι θα
πρέπει να γίνει με τρόπο που να δίνει τη δυνατότητα σε
όλους τους αποφοίτους που αποφοιτούν από εδώ και πέρα
από τα πανεπιστήμια, να έχουν τη δυνατότητα αυτού του
πιστοποιητικού και να μην εμφανιστούν φαινόμενα
κερδοσκοπίας από εταιρείες που ξαφνικά θα μπουν και θα
συνεργάζονται με τα πανεπιστήμια και θα ανοίξει μια
φάμπρικα να πληρώνει για άλλη μια φορά αυτός ο δυστυχής
που βγαίνει από μία σχολή και έχει περάσει από εξετάσεις,
διαγωνισμούς να πληρώνει για να πάρει ένα χαρτί. Αυτό
οφείλει η πολιτεία να του δώσει τη δυνατότητα σε όλους να
συμμετάσχουν και να το πάρουν.
Είναι μια έλλειψη αυτό του νομοσχεδίου, δεν υπάρχουν
κομμάτια για τη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Εμείς
αυτό που είχαμε ζητήσει λόγω της ιδιαιτερότητας του
λειτουργήματός μας επιβάλλεται να υπάρχει επιμόρφωση η
οποία έχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν είναι ευθύνη της
σημερινής κυβέρνησης, δεν υπάρχει, είναι ανύπαρκτη.
Θεωρούμε ότι αυτό δεν μπορεί να καλυφθεί με
σεμιναριακού τύπου, προγράμματα των 20 ή των 50 ωρών.
Έτσι, όποιοι είναι στην εκπαίδευση καταλαβαίνουν αυτό που
λέω.
Στην αύξηση του αριθμού των μαθητών. Εμείς έχουμε ως
θέση στην Ομοσπονδία και νομίζω ότι το καταλαβαίνετε
όλοι όταν θέλει κάποιος να έχει αναβάθμιση της
εκπαίδευσης και δεν είναι συντεχνιακό το αίτημα,
προβάλαμε ως αίτημά μας αυτό το πράγμα. Πέρυσι για
λόγους παράπλευρους για την γρίπη, έγινε μία προσπάθεια
από την Ομοσπονδία να μειωθούν ο αριθμός των μαθητών
σε 25 ανά αίθουσα. Όποιος έχει διδάξει, ο κος Γεωργιάδης
σαν συνάδελφος καταλαβαίνει αυτό που λέω, όταν μπει σε
μία αίθουσα 30 ατόμων δεν είναι το ίδιο και ειδικά αν μπει
σε μία μεγάλη ηλικία δεν είναι το ίδιο. Αυτό που απαιτήσαμε
εμείς και ζητήσαμε από όλες τις πολιτικές και όχι μόνο από
τη σημερινή πολιτική ηγεσία, είναι να προχωρήσει στη
μείωση του ανώτατου αριθμού των μαθητών στους 25 για
τα γυμνάσια και τα λύκεια, στους 20 για τις κατευθύνσεις
και 10 για τα εργαστήρια. Όταν λέω το απαιτήσαμε, δεν το
απαιτήσαμε για συντεχνιακούς λόγους δικούς μας, έτσι
πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουμε την ίδια την παρεχόμενη
εκπαίδευση. Γι’ αυτό το βάλαμε σαν κριτήριο.
Όταν είπαμε ουσιαστικά για τις υπερωρίες, γιατί αυτό
υπήρχε στην εισήγηση ότι θα υπάρξει μία αύξηση για να
καλυφθούν τα κενά, θα πρέπει να έχουν καλυφθεί κανονικά ο
αριθμός των 5 υπερωριών.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Ο υπάρχον νόμος σήμερα δεν
το λέει; Αυτό το λέει ο υπάρχον νόμος.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΠΠΕΣ: Συζητάμε για το νομοσχέδιο σήμερα.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο
δεν λέει πουθενά για υπερωρίες.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΠΠΕΣ: Να σας πω κάτι και πιστέψτε με αν θα
μπορούσαμε να συμφωνήσουμε, γι’ αυτό είπα εγώ
προηγουμένως αν θα μπορούσε να υπάρξει ένας διάλογος
και όχι διαβούλευση γιατί στη διαβούλευση που στέλνουν
κάποιοι στο διαδίκτυο, δεν μπορεί κανείς να κάτσει και να
δει κάποια ζητήματα και κάποιες λεπτομέρειες. Εγώ, λοιπόν,
λέω ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να καλύψεις
ποιοτικά την παρεχόμενη εκπαίδευση όταν πιέζεις για
υπερωριακή απασχόληση και δεν καλύπτεις αυτό το κενό με
έναν εκπαιδευτικό όχι ωρομίσθιο. Θα σας εξηγήσω γιατί
ειπώθηκε προηγουμένως ότι αναβαθμίζεται ο ωρομίσθιος
και γίνεται αναπληρωτής με μειωμένο ωράριο. Γνωρίζουμε
πολύ καλά ότι πάνω από τις 12 ώρες έχουμε αναπληρωτή.
Σήμερα με το ισχύον καθεστώς πάνω από τις 12 ώρες
υπάρχει αναπληρωτής και συμπληρώνει το ωράριό του σε
κάποιες άλλες περιοχές. Με το καινούργιο νομοσχέδιο από
τις 12 έως τις 16 ώρες που διορίζεται ως αναπληρωτής δεν
θα λέγεται πλέον αναπληρωτής, αλλά αναπληρωτής
μειωμένου ωραρίου. Θα πληρώνεται δηλαδή μειωμένο…….
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Με περισσότερα χρήματα και
περισσότερα δικαιώματα. Προτείνετε να το πάρουμε πίσω;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΠΠΕΣ: Προτείνω να ξεκαθαρίσω αυτό που
λέμε. Εμείς ζητάμε από τις 12 ώρες που υπάρχει όπως
σήμερα αν μπορούμε να βάλουμε τους αναπληρωτές και αν
θέλετε κάτω από τις 12 ώρες που παίρνετε ωρομισθίους, να
κάνετε τη συγκεκριμένη ρύθμιση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Συνεχίστε
και ολοκληρώστε. Κυρία Υπουργέ, θα κάνουμε τη κατ’
άρθρον συζήτηση οπότε θα τα δούμε αυτά.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΠΠΕΣ: Το θέμα με τις εξετάσεις. Δεν έχω και
την εμπειρία, θα ζητήσω συγγνώμη αλλά θα προσπαθήσω να
το καλύψω όσο μπορώ. Είναι δεδομένο ότι η προϋπηρεσία
των εκπαιδευτικών που δουλεύουν σήμερα σε όλη την
Ελλάδα εκμηδενίζεται. Οι άνθρωποι αυτοί, κυρίες και κύριοι
Βουλευτές, είναι άνθρωποι οι οποίοι εργάστηκαν επειδή η
πολιτεία τους έδωσε αυτή τη δυνατότητα, πήγαν σε
ακριτικές περιοχές, νησιά, δούλεψαν με 300 ευρώ, οι οποίοι
πολλοί από αυτούς δεν έχουν πληρωθεί και θα πληρωθούν
μετά από δύο χρόνια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο
σύζυγος, ο πατέρας, πλήρωνε το ενοίκιο αυτών των
ανθρώπων, για ποιο λόγο; Για να πάρουν τα μόρια. Αυτή
είναι η πραγματικότητα. Επειδή σχεδίαζαν στην ζωή τους
με ένα συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο κάποια στιγμή αυτοί
που ζούσαν με ελαστικές θέσεις εργασίας, να
μονιμοποιηθούν. Έρχεται αυτό το νομοσχέδιο και ανατρέπει
αυτό το προγραμματισμό, δεν το λαμβάνει υπόψη, είναι
δεδομένο ότι με τις ρυθμίσεις στις διετίες που έχουμε πει να
διοριστεί κανείς από αυτούς. Αυτό το λέω γιατί το ξέρετε
πολύ καλά ότι υπάρχει μείωση των διορισμών λόγω της
οικονομικής κατάστασης και του προγράμματος
σταθερότητας. Άρα αυτοί οι άνθρωποι στην
πραγματικότητα δεν έχουν ελπίδα να διοριστούν παρά μόνο
όσοι θα διοριζόταν φέτος υπό κανονικές συνθήκες.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΠΕΠΕ, Προέδρου της
ΟΛΜΕ)
Το συγκεκριμένο σύστημα ισορροπούσε μεταξύ
αυτών που προσέφεραν στο δημόσιο σχολείο για να καλύψει
τα κενά που δημιουργούντο και σε αυτούς που έδιναν για
ΑΣΕΠ. Εμείς είμαστε υπέρ της αξιοκρατίας αλλά να μην την
«φετιχοποιούμε», δηλαδή, το ΑΣΕΠ δε σημαίνει απαραίτητα
ότι όποιος επιλέγεται είναι και ο πιο άξιος.
Όλα αυτά τα χρόνια μέσω ΑΣΕΠ έχουν μπει και μισοί
εκπαιδευτικοί μέσω ΑΣΕΠ και μισοί μέσω προϋπηρεσίας.
Υπάρχει κάποια μελέτη που δείχνει κάποια διαφοροποίηση;
Εμείς ζούμε καθημερινά τις ιδιότητες που πρέπει να έχει
κάθε εκπαιδευτικός.
Σχετικά με την αξιολόγηση να σας πω ότι ποτέ δεν
είμαστε αντίθετοι. Αυτή η άποψη αναφέρεται πολύ συχνά
στα ΜΜΕ. Έχω βγει πολλές φορές στα κανάλια και το έχω
δηλώσει και η κυρία Υπουργός έχει δηλώσει όντως ότι η
ΟΛΜΕ δεν έχει αναφερθεί σε αυτό το θέμα. Εμείς λοιπόν δεν
είμαστε εναντίον της αξιολόγησης. Αυτή όμως η
αξιολόγηση πρέπει να βοηθάει τον εκπαιδευτικό και το
σχολείο. Εάν όμως κάνουμε το λάθος να επικεντρωθεί αυτή
η αξιολόγηση σε δείκτες όπως είναι η επίδοση των
μαθητών, αλλά κανείς δεν μετράει την προστιθέμενη αξία
του εκπαιδευτικού πάνω στον μαθητή του. Πρέπει κανείς να
δει μια διαδικασία που θα βοηθάει στο να εντοπιστούν τα
ελαττώματά της μια σχολική μονάδα. Πρέπει να κάτσουμε
λοιπόν να δούμε τους δείκτες.
Τα αποτελέσματα της αξιολόγησης ανακοινώνονται
στο διαδίκτυο. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι κάθε γονέας
μπορεί να πάει το παιδί του σε όποιο σχολείο επιθυμεί. Όταν
έχουμε ένα σχολείο όπου οι μαθητές λόγω κοινωνικών
συνθηκών ξεκινούν σε χαμηλότερο επίπεδο, καταλαβαίνετε
ότι θα οδηγηθούμε σε εκμηδενισμό αυτών των σχολείων και
στη γιγάντωση άλλων.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (Ειδικός Αγορητής
του ΛΑ.Ο.Σ.): Η ΟΛΜΕ έχει να προτείνει κάποιους άλλους
δείκτες;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΠΕΣ: Η ΟΛΜΕ έχει κάνει μια
επεξεργασία μέσω του ΚΕΜΕΤΕ. Εγώ δεν είμαι έτοιμος αυτή
τη στιγμή να σας πω συγκεκριμένα κάποια πράγματα
μιλώντας σας επιστημονικά, δηλαδή πάνω στη δυνατότητα
να μπορεί να προχωρήσει και να δώσει δείκτες.
Η αντίθεσή μας στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου δεν
έχει να κάνει με την ίδια την αξιολόγηση, όσο με τη
διαδικασία η οποία θα οδηγήσει στη στοχοποίηση και την
κατηγοριοποίηση των σχολείων.
Δηλαδή δεν υπάρχει Βουλευτής, δεν υπάρχει Βουλευτής που
να ξέρει αυτούς τους δείκτες; Εμείς εάν δεν ξέρουμε τους
δείκτες που εσείς έχετε πώς να τους περάσουμε σε κάποιο
νομοσχέδιο; Δεν υπάρχει κανένα μέλος του Ελληνικού
Κοινοβουλίου που να μην τους υιοθετεί; Βοηθείστε μας
λοιπόν σε αυτό το ζήτημα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΕΠΕΣ: Εάν κανείς θέλει να το δει
επιστημονικά το ζήτημα, η ΟΛΜΕ και το ΚΕΜΕΤΕ είναι
έτοιμη και με τη βιβλιογραφία να μπορέσουμε να λύσουμε
προβλήματα που μπορούν να δώσουν μια λανθασμένη
εφαρμογή ενός τύπου αξιολόγησης.
Τέλος, για το θέμα των εξετάσεων κ. Γεωργιάδη, οι
εκπαιδευτικοί είναι οι τελευταίοι που θα έρθουν σε
σύγκρουση με τους μαθητές τους. Απ’ τη μια είναι ο
εκπαιδευτικός και τα συμφέροντά του και από την άλλη
είναι οι γονείς και οι μαθητές. Εμείς θεωρούμε ότι γίνεται
για να στοχοποιήσει μια διαδικασία. Ξεκινήσαμε ένα αγώνα
έτσι όπως τον πιστεύουμε εμείς. Θεωρούμε ότι είναι αγώνας
για το δημόσιο σχολείο, αλλά και αγώνας για την κοινωνία
γενικότερα. Εμείς είπαμε ότι ερχόμαστε να αντιδράσουμε σε
ένα σχέδιο νόμου το οποίο κατατέθηκε 20 ημέρες πριν τις
εξετάσεις. Δηλαδή, αισθανθήκαμε όχι ότι εκβιάζουμε εμείς
τους μαθητές μας αλλά ότι εκβιαζόμαστε επειδή έχουμε τις
εξετάσεις για να μην αντιδράσουμε. Συμβαίνει ακριβώς το
αντίθετο. Επειδή το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ έχει την ευθύνη του και
επειδή δεν θέλουμε να είναι οι μαθητές αυτοί που θα την
πληρώσουν, στην χθεσινή μας απόφαση η Εισήγησή μας
είναι να μην υπάρχει καμία απεργιακή κινητοποίηση για τις
εξετάσεις. Θα πάμε σε κινητοποιήσεις μαζί με όλους τους
εργαζόμενους για να αντιμετωπίσουμε αυτή την επίθεση
που γίνεται στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων
όλης της χώρας και δεν υπήρχε περίπτωση να συνδέσουμε
τους εκπαιδευτικούς.
Θα ζητούσαμε όμως από την πολιτική ηγεσία ακόμα
και την ύστατη στιγμή το κομμάτι που έχει να κάνει με τα
εργασιακά ζητήματα των εκπαιδευτικών να συζητηθεί,
προκειμένου να προσπαθήσουμε να πείσουμε από την πλευρά
μας την πολιτική ηγεσία γι’ αυτά τα ζητήματα που θίγουν
τον εργασιακό βίο των εκπαιδευτικών.
Το λόγο έχει ο κ. Μπράτης.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ (Πρόεδρος της ΔΟΕ): Θα
ήθελα να σας ευχαριστήσω κύριε Πρόεδρε για την
πρόσκληση να παρευρεθούμε στην Επιτροπή Μορφωτικών
Υποθέσεων.
Θα ήθελα να ξεκινήσω από την αγωνία της κυρίας
Γιαννακά για το σχολείο και για τα παιδιά. Η δική μας
αγωνία είναι να λειτουργήσουν τα σχολεία το Σεπτέμβριο.
Εσείς ως εθνική αντιπροσωπεία, αλλά και η πολιτική ηγεσία
του Υπουργείου Παιδείας αλλά και η Κυβέρνηση θα πρέπει
να μας πείτε πώς θα λειτουργήσουν τα σχολεία το
Σεπτέμβριο με 17.000 λιγότερο προσωπικό. Πώς θα κάνουν
πράξη οι εκπαιδευτικοί τα οράματά τους για το νέο σχολείο
που εισηγείται η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας
όταν στο παρόν νομοσχέδιο που μιλάει για την αναβάθμιση
του ρόλου του εκπαιδευτικού, αυτό που γίνεται επί έξι μήνες
τώρα είναι να στοχοποιείται ο εκπαιδευτικός ο οποίος γιατί
μετατίθεται, γιατί μετακινείται, γιατί αποσπάται, γιατί
πρέπει να ζήσει με 1.200 ευρώ, γιατί όταν η γυναίκα του
είναι στον Έβρο και ο ίδιος είναι στην Κρήτη γιατί δεν
μπορεί να μετακινηθεί, τιμωρώντας τον με τρία χρόνια
υποχρεωτική παραμονή;
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΠΡΑΤΗ, Προέδρου της
ΔΟΕ)
Κυρία Γιαννακά, για έναν εκπαιδευτικό που το 2006 έκανε
42 μέρες απεργία για 105 ευρώ, τα οποία πήρε σε τέσσερα
χρόνια και τα οποία ο κ. Παπακωνσταντίνου και η
Κυβέρνηση με μια απόφαση περιέκοψε, με μια διάταξη
νόμου, τα 55 ευρώ. Εμείς είμαστε δάσκαλοι και ζούμε από
τον μισθό μας, κυρία Γιαννακά και για να κάνουμε την
δουλειά μας δε θέλουμε κάθε μέρα να μας λένε πόσο δεν
είμαστε καλοί.
Εγώ είμαι υπερήφανος, κύριε Δημαρά, για τον χώρο που
εκπροσωπώ και τα σχολεία σήμερα λειτουργούν χάρη στο
φιλότιμο των δασκάλων.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ: Δεν πρέπει να γίνονται προσωπικές
αναφορές.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Είναι
διαδικαστική η παρέμβασή σας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Με ενόχλησε ο τόνος των
ερωτήσεων προς τον Πρόεδρο της ΟΛΜΕ το ότι δεν έχουμε
δήθεν αγωνία για τα παιδιά του ελληνικού λαού. Σας
πληροφορώ λοιπόν, ότι εμείς ως δάσκαλοι όχι μόνο έχουμε
αγωνία και ιδιαίτερη συναισθηματική σχέση με το παιδί και
τον γονιό γιατί είμαστε πέντε ως επτά ώρες την ημέρα μαζί
του πέντε μέρες την βδομάδα, εννιά μήνες το χρόνο αλλά
έχουμε συνείδηση του ρόλου και της αποστολής μας και δεν
επιτρέπω σε κανέναν να το αμφισβητεί.
Συνεχίζοντας, έλεγα ότι δώσαμε έναν αγώνα 42 ημερών και
δεν είδα την ευαισθησία της Κυβέρνησης απέναντι σε αυτό.
Ξέρετε ζούμε με 1200 – 1300 ευρώ το μήνα και από τον
περασμένο Νοέμβριο νιώθουν οι εκπαιδευτικοί ότι
βάλλονται. Φταίνε αυτοί γιατί είναι περισσότεροι
εκπαιδευτικοί, φταίνε αυτοί για τις αποσπάσεις, φταίνε
αυτοί για την μετάθεση. Δηλαδή η κινητικότητα των
μεταθέσεων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση φέτος ήταν το
4%, από τους 84 χιλιάδες εκπαιδευτικούς μετακινήθηκαν
3500. Αξίζει αυτόν τον κόπο για να υποχρεώσουμε όλους να
κάθονται δύο χρόνια στη θέση τους και εγώ ρωτώ όταν οι
μεταβολές των εκπαιδευτικών γίνονται τον Ιούνιο ποιο
πρόβλημα δημιουργείται τον Σεπτέμβριο, αν μετακινηθεί
ένας εκπαιδευτικός και πάει στην οικογένειά του. Ή είναι
καλύτερα να είναι ο ένας στον Έβρο και ο άλλος στην
Κρήτη και να συναντώνται τα σαββατοκύριακα για να
βρεθούν με την οικογένειά τους; Δε νομίζω ότι έτσι είναι ο
χρόνος με τις διακοπές και θα έρθω στα συγκεκριμένα
σημεία.
Αλήθεια, κύριοι Βουλευτές, εσείς που νομοθετείτε είναι
ευνομούμενη πολιτεία όταν από το 1998 μέχρι σήμερα
αλλάζει τέσσερις φορές το σύστημα προσλήψεων; Το 1998 ο
Γεράσιμος Αρσένης κατήργησε την επετηρίδα, το 2002 ο κ.
Ευθυμίου επανέφερε ένα μέρος της επετηρίδας, το 2004
ισορροπήσαμε στο 60% - 40% και το 2010
ξανανομοθετούμε. Μας ρώτησαν χιλιάδες γονείς: να πάνε
τα παιδιά μας στα παιδαγωγικά; Να πάνε τους είπαμε, γιατί
έχει μεγάλη απορροφητικότητα. Και ήξεραν τις διαδικασίες.
Είναι λογικό και θυμίζει χώρα της ΕΕ; Σε ποια άλλη χώρα
γίνεται αυτό, σε 12 χρόνια να αλλάζει 4 φορές το σύστημα
προσλήψεων;
Και επειδή μιλούμε για αλλαγές, επανερχόμαστε τώρα, σε
ό,τι αφορά 100% ΑΣΕΠ, γιατί ΑΣΕΠ υπήρχε στην
εκπαίδευση, στο ν. 2525/97 του κ. Αρσένη σε ό,τι αφορά
τρία σημεία. Το πρώτο είναι οι προσλήψεις, το δεύτερο το
πιστοποιητικό παιδαγωγικής κατάρτισης και το τρίτο ο
δόκιμος εκπαιδευτικός. Γιατί τόσος θόρυβος για τέτοια
ζητήματα;
Σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση την οποία επικαλείσθε ξανά
είναι νομοθετημένη στο ν.2986. Ρωτώ, λοιπόν, σ’ αυτήν την
περίοδο που ο εκπαιδευτικός αισθάνεται έτσι στα σχολεία
με 5 χιλιάδες αναπληρωτές και περίμεναν να διορισθούν, το
πρώτο θέμα ήταν το πώς θα αλλάξουμε το σύστημα
προσλήψεων που δημιουργεί έτσι και αλλιώς εντάσεις ή να
δούμε πώς θα λειτουργήσουν τα σχολεία τον Σεπτέμβρη;
Και έρχομαι στις αποσπάσεις. Θα πω ότι είναι μεγάλο ψέμα
ότι 18 χιλιάδες εκπαιδευτικοί είναι εκτός σχολείων. Εξ
αυτών οι 12 χιλιάδες είναι στα σχολεία. Απλά άλλαξαν
σχολείο, πήραν απόσπαση να βρουν την οικογένειά τους, για
λόγους υγείας, πράγμα που και εσείς σαν Βουλευτές πολλές
φορές επικοινωνείτε με τους αιρετούς εκπροσώπους μας και
ζητάτε να αποσπασθούν οι εκπαιδευτικοί για το καλό της
οικογένειάς τους και καλά κάνετε.
Όλος ο θόρυβος γινόταν για τις αποσπάσεις στα γραφεία,
στους Οργανισμούς και οπουδήποτε αλλού. Οι εκπαιδευτικοί
που είναι έξω από την εκπαίδευση είναι 2385 σε ό,τι αφορά
την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Τι αλλάζει φέτος λοιπόν; Η
εγκύκλιος των αποσπάσεων που βγήκε από την πολιτική
ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας είναι ακριβώς η ίδια.
Ξέρετε ποιοι κάνουν τις αποσπάσεις και ποιοι νομοθετήσανε
να παίρνουν τα μόρια από τις οργανικές θέσεις; Θυμηθείτε
τον ν.2986/2002. Θυμηθείτε ποιος πήρε τις αποσπάσεις από
τα κεντρικά υπηρεσιακά συμβούλια εκπαιδευτικών και τις
πήγε στον Υπουργό Παιδείας. Τίποτα δεν αλλάζει σε αυτό
κύριοι Βουλευτές. Τις αποσπάσεις στα πανεπιστήμια, στα
γραφεία, στα ΙΕΚ, στους φορείς και πάλι θα τις κάνει ο
Υπουργός Παιδείας. Δηλαδή, θα δίνεται η δυνατότητα στον
εκάστοτε Υπουργό Παιδείας να ρουσφετολογεί. Εμείς έχουμε
ζητήσει εδώ και 10 χρόνια όλες οι αποσπάσεις, για να
υπάρχει διαφάνεια, να είναι στα υπηρεσιακά συμβούλια των
εκπαιδευτικών, στο ΚΥΣΠΕ και στο ΚΥΣΔΕ. Ούτε καν αυτό
δεν κάνει το παρόν νομοσχέδιο. Δεν κατάλαβα γιατί αυτό
δεν γίνεται πράξη για να έχουν διαφάνεια όπου πηγαίνουν.
Έχω φέρει μαζί μου τα πρακτικά της ΣΠΔΕ. Εμείς
συμμετείχαμε στον εθνικό διάλογο για την παιδεία,
καταθέσαμε προτάσεις που έγιναν ομόφωνα αποδεκτές. Για
το δόκιμο εκπαιδευτικό θα σας πω την άποψή μας. Στα
παιδαγωγικά τμήματα τώρα μπαίνει ένας μαθητής με 19
χιλιάδες μόρια. Αυτός ο νέος άνθρωπος παίρνει το πτυχίο
του, αξιολογείται γι’ αυτό. Δίνει εξετάσεις στον ΑΣΕΠ
αξιολογείται και γι’ αυτό. Λέει η πρόταση της πολιτικής
ηγεσίας ότι θα παρακολουθεί επιμόρφωση που θα
πιστοποιείται πάλι. Λέει ξανά ότι θα έχει τον μέντορα και
δύο αξιολογητές ακόμη. Δηλαδή πριν από το 1997 που
υπήρχε η επετηρίδα οι δάσκαλοί σας δεν ήταν καλοί;
Δηλαδή για να φτιάξουμε τον καλό εκπαιδευτικό πρέπει να
τον αξιολογήσουμε έξι φορές, για να τον μονιμοποιήσουμε
στη διετία του; Γιατί δεν υιοθετείται την δική μας πρόταση
που έγινε ομόφωνα δεκτή και λέει όταν διορισθεί ένας νέος
άνθρωπος επειδή δεν γνωρίζει τα του σχολείου, έναν χρόνο
να έχει εισαγωγική επιμόρφωση, δηλαδή να πηγαίνει σε ένα
σχολείο δίπλα σε άλλους εκπαιδευτικούς να μαθαίνει όλους
τους τύπους σχολείων, στην μειονοτική εκπαίδευση, στα
σχολεία που έχουν προβλήματα με μαθητές που έχουν
μαθησιακές δυσκολίες και να λύνεται το ζήτημα με αυτόν
τον τρόπο;
Γίνεται μια ρύθμιση για την ειδική αγωγή. Φταίνε οι
συνάδελφοί μας που έχουν εννέα χρόνια αναπληρωτές και
όχι ο νομοθέτης που δεν πρόβλεψε ρύθμιση στον ΑΣΕΠ; Ως
τώρα παρακαλούσαμε την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του
Υπουργείου Παιδείας από το 2003 να λύσει αυτό το ζήτημα.
Έρχεται μια ρύθμιση τώρα που είναι μισή. Λέει σε έναν από
τους επόμενους διαγωνισμούς χωρίς να λέει πότε ή τι θα
γίνει με αυτούς τους ανθρώπους για να βρουν μόνιμη και
σταθερή δουλειά.
Κύριοι Βουλευτές, υπάρχουν συμβούλια επιλογής. Μειώνεται
η συνέντευξη και βαθμολογείται κατά την επιλογή
στελεχών. Αυτό είναι ένα βήμα. Δεν είναι όμως ορθό να
επιλέγει ο εκάστοτε Υπουργός Παιδείας το ποιοι θα κάνουν
την επιλογή διευθυντών σχολικών μονάδων. Δηλαδή, το
ΠΥΣΠΕ Ευρυτανίας θα βάζει στο συμβούλιο επιλογής έναν
σχολικό σύμβουλο και έναν Διευθυντή σχολείου ο Υπουργός
Παιδείας από την Αθήνα. Και μετά μιλάμε για
αποκέντρωση. Ή στο ΑΠΥΣΠΕ Κρήτης να βάζουμε έναν
εκπρόσωπο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, έναν σχολικό
σύμβουλο και έναν Διευθυντή εκπαίδευσης για να επιλέξουν
τρεις προϊσταμένους γραφείων. Επιλέγονται οι
προϊστάμενοι σε περιφερειακό επίπεδο αλλά η Υπουργός
Παιδείας από το κέντρο ορίζει τα μέλη της Επιτροπής όχι
μόνο στην περιφέρεια αλλά και στο νομό. Και μου λέτε ότι
κάνουμε τομή. Τι τομή κάνουμε;
(Συνέχεια ομιλίας κ. Δημητρίου Μπράτη Προέδρου της ΔΟΕ)
Όσον αφορά την τριετή παραμονή των εκπαιδευτικών, θα
σας αναφέρω κάποια πράγματα από μια επιστολή που
έστειλε μια συνάδελφος για να τη διαβάσω σήμερα στην
Επιτροπή. Λέει ότι ο σύζυγος της έχει πετύχει τρείς φορές
στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ το 2000,2002,2004 και βρίσκεται
σε ένα νησί του Αιγαίου, σε δυσπρόσιτη περιοχή επί τρία
χρόνια ως αναπληρωτής. Την επόμενη χρονιά που διοριστεί
μόνιμα, σύμφωνα με τη ρύθμιση, υποχρεώνεται να μείνει
τρία επιπλέον χρόνια υποχρεωτικά στη περιοχή του πρώτου
διορισμού που μπορεί να είναι σε άλλη περιοχή. Αυτό είναι
λογικό; Γιατί δεν υιοθετείται η πρόταση μας που λέει ότι
αναγνωρίζουμε τη σπουδαιότητα παραμονής των
εκπαιδευτικών στο ίδιο σχολείο και αυτό μέχρι σήμερα
συμβαίνει σε πολύ υψηλό ποσοστό. Κανονικά, το Υπουργείο
Παιδείας θα έπρεπε να έχει μια μελέτη που να λέει πόσοι
εκπαιδευτικοί μένουν στο ίδιο σχολείο, για δύο, τρία ή και
περισσότερα χρόνια. Προσωπικά το αναγνωρίζω, όμως αυτό
δε γίνεται τιμωρητικά και με επιβολή. Είπαμε στην Υπουργό
Παιδείας και το ζητάμε σήμερα, να κάνει μια ρύθμιση με
παροχή κινήτρων, όχι οικονομικών. Αυτή η ρύθμιση να λέει
ότι συνήθως έχουμε εκπαιδευτικούς από τη Βόρεια Ελλάδα
στη Νότια Ελλάδα και ενδιαφέρονται να πάνε στο τόπο της
μόνιμης κατοικίας τους. Το Υπουργείο Παιδείας να θεσπίσει
κάτι που να αφορά όλους τους εκπαιδευτικούς, και τους
85.000, ότι δηλαδή όποιος μένει ένα χρόνο σε ένα σχολείο
παίρνει παραδείγματος χάριν 10 μόρια. Αν μείνει δεύτερο
χρόνο στο ίδιο σχολείο θα πάρει 20 μόρια. Αν μείνει και
τρίτο χρόνο, θα πάρει 30 μόρια. Θα έχει συν 30, συνολικά 60
για τη μετάθεσή του. Αυτό είναι ένα κίνητρο που δεν
κοστίζει τίποτε.
Τι θα πετύχει το νομοσχέδιο αν 900 δάσκαλοι πάνε σε 60
νομούς της χώρας, σε ό,τι αφορά τη στόχευση να μείνουν
στο ίδιο σχολείο, εφόσον οι 80.000 μετακινούνται; Με 15
που αντιστοιχούν σε κάθε νομό θα λύσουμε το ζήτημα της
υπηρεσίας των εκπαιδευτικών στα σχολεία; Ή με το κίνητρο
να δώσουμε μόρια σε όλους τους εκπαιδευτικούς; Γιατί λέτε
ότι δεν έχουμε αξιόλογες προτάσεις και πρέπει οπωσδήποτε
ο άλλος να νοιώθει ότι τιμωρείται;
Κύριε Παντούλα, γνωρίζεται ως μέλος της ΟΛΜΕ παλιά, ότι
μέχρι το 1992 είχαμε τη διετή παραμονή του εκπαιδευτικού
στην οργανική θέση. Γι’ αυτό μιλάμε για χειρότερες
ρυθμίσεις, ενώ προέβλεπε μόνο για τους νεοδιόριστους,
βάζει δύο χρόνια και στους μόνιμους τιμωριτικά να μένουν
στην οργανική τους θέση. Για πιο λόγο δεν του δίνει
κίνητρα; Το καταργήσαμε το 1982 και έρχεται τώρα ξανά
αυτό το νομοσχέδιο και το οριοθετεί. Γι αυτό το λόγο μιλώ
για κλίμα στα σχολεία. Νε μεν μπορεί η Υπουργός Παιδείας
με την επιχειρηματολογία της να πείθει ένα μέρος της
κοινωνίας, αλλά να ξέρετε ότι δεν πείθει καθόλου τους
εκπαιδευτικούς, οι οποίοι είναι εξοργισμένοι από αυτά που
συμβαίνουν και νοιώθουν ότι κανένας δεν τους περιβάλει με
την εμπιστοσύνη που πρέπει για να επιτελέσουν το έργο
τους . Αυτό με εξουσιοδότησαν να σας πω και παρακαλώ να
το λάβετε σοβαρά υπ όψιν σας. Με τιμωρητικές διατάξεις
δεν δημιουργείται εμπιστοσύνη στα σχολεία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ( Πρόεδρος της Επιτροπής) : Το λόγο
έχει η κ. Σοφία Γιαννακά.
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ: Δεν θα αναφερθώ επί προσωπικού στον
κ.Μπράτη. Αν το έκανα, θα αναφερόμουν στα υψηλότερα
ποσοστά κόστους ανά μαθητή στην Ελλάδα με τους
αρνητικότερους δείκτες που υπάρχουν ως προ τις επιδόσεις
των μαθητών στα σχολεία.
Άκουσα τον συνδικαλιστικό σας λόγο και είχα πραγματικά
την εντύπωση, κύριε Μπράτη, ότι αναφέρεστε σε κάποια
ΔΕΚΟ. Μιλάτε συνδικαλιστικά σαν να βρίσκεστε στη ΔΕΗ ή
στον ΟΤΕ παλιότερα ίσως και δεν αναφέρεστε καθόλου στη
σχολική αίθουσα και στον μαθητή. Μιλάτε για τιμωρία και
πώς θα επανασυνδέσουμε τους γονείς που ο ένας είναι στη
Κοζάνη και ο άλλος σε νησί. Πώς θα εγκαταλείψει ο
εκπαιδευτικός τα παιδιά του. Την τάξη του πώς θα την
εγκαταλείψει; Ο μαθητής είναι για σας μια έννοια;
έχει ο κ. Μόσιαλος.
ΗΛΙΑΣ ΜΟΣΙΑΛΟΣ : Είπατε ότι κάποιος χρειάζεται 19.000
μόρια για να εισαχθεί στις παιδαγωγικές σχόλες των
πανεπιστημίων. Αναφερθήκατε στην πανεπιστημιακή
εκπαίδευση και πρέπει να εξεταστεί κάποιος για να πάρει
πτυχίο, να περάσει από τις διαδικασίες ΑΣΕΠ.
Αναρωτηθήκατε για ποιον λόγο θα πρέπει να υπάρχει
περεταίρω αξιολόγηση. Επομένως, θεωρείτε ότι κάποιος
που μπαίνει στα 25 ή στα 27 του χρόνια στην εκπαιδευτική
διαδικασία, 15 ή 20 χρόνια μετά έχει την επάρκεια να
υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον των
μαθητών. Δηλαδή, το παίρνετε ως δεδομένο. Με βάση ποια
λογική το παίρνετε ως δεδομένο;
Μπορούμε να εμπιστευτούμε την ανθρώπινη διαδικασία από
μόνη της, ούτως ώστε να έχουμε εγγύηση της δημόσιας
παρουσίας και του δημόσιου συμφέροντος.
Επειδή αναφερθήκατε στο ΑΣΕΠ πολύ συγκεκριμένα, τα
στοιχεία στις τελευταίες διαδικασίες δείχνουν ότι μόνο 69
δάσκαλοι πέτυχαν από τους 3247 που έδωσαν εξετάσεις.
Ισχύει αυτό το δεδομένο ή όχι;
έχει ο κ. Βαγιωνάς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ : Κύριε Μπράτη, με εντυπωσιάσατε,
μιλήσατε για 17.000 εκπαιδευτικούς ή δασκάλους;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ(Πρόεδρος της ΔΟΕ) : Μίλησα για
εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης. Δεν το είπα εγώ, αλλά το δήλωσε η Υπουργός
Παιδείας επίσημα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ : Από το 1998 μέχρι το 2010 είσαστε
ικανοποιημένοι από το σύστημα προσλήψεων; Υπάρχουν
18.000 εκπαιδευτικοί εκτός σχολείων….
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ(Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου
Μάθησης και Θρησκευμάτων) : Υπάρχει απάντηση στη
Βουλή με όλα τα στοιχεία.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ : Όταν λέτε για 2385 εκπαιδευτικούς
εκτός αιθούσης, εννοείτε μόνο δασκάλους ή και καθηγητές;
Η επιλογή προϊσταμένων με το σύστημα που επικρατούσε
μέχρι σήμερα είναι αδιαφανές;
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ : Κύριε Μπράτη, επειδή
αναφερθήκατε στο 1982 και στις αλλαγές που έγιναν τότε,
θεωρείτε ότι τα παιδιά μας μάθαιναν καλύτερα γράμματα
μέχρι το 1982 ή βγαίνουν πιο μορφωμένα σήμερα; Έχοντας
και την εμπειρία παιδιών που τελειώνουν το σχολείο,
παρατηρώ ότι κάθε χρόνο είναι περισσότερο αγράμματα
παρά ποτέ. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνουμε για να είναι
τα παιδιά μας πιο μορφωμένα; Τα υπόλοιπα συνδικαλιστικά
μας είναι μεν πολύ ενδιαφέροντα, αλλά πρώτα με ενδιαφέρει
να μου πείτε τι πρέπει να κάνουμε για να πάψουν τα παιδιά
μας χωρίς να γνωρίζουν ελληνικά, να είναι τα γραπτά τους
γεμάτα ορθογραφικά λάθη και ασυνταξίες, έχοντας φτιάξει
την πιο αγράμματοι γενιά Ελλήνων από την εποχή της
τουρκοκρατίας.
(Συνέχεια ομιλίας κ. Άδωνη Γεωργιάδη, Ειδικού Αγορητή
του ΛΑ.Ο.Σ.)
Δεύτερο ερώτημα. Αφού φθάσει, λοιπόν, μετά τις έξι φορές,

πιστεύετε ότι όλη την υπόλοιπη διάρκεια της θητείας του,
πρέπει να είναι ανεξέλεγκτος; Δεν πρέπει να αξιολογηθεί
ξανά; Δηλαδή, δεν πρέπει να υπάρχει κανένα σύστημα
παρακολουθήσεως της επιδόσεώς του μέσα στη σχολική
αίθουσα κατά τη διάρκεια του εκπαιδευτικού του βίου; Ή
χωρίς όρους δέχεστε ότι όλοι οι συνάδελφοί σας είναι
εξαίρετοι;
Ερώτημα τρίτο. Αναφερθήκατε στους νόμους Αρσένη, να
σας πω, επειδή εγώ είμαι επιχειρηματίας και μόνο τα
τελευταία 4 χρόνια έχω υποστεί 17 διαφορετικά φορολογικά
νομοσχέδια, άρα, δε είστε σε μια ιδιαίτερη κατηγορία, είστε
στην ίδια χώρα που ζούμε όλοι. Το λέω για να μη φανεί πως
υπάρχει κάποια εμπάθεια προς την παιδεία. Θα ήθελα να πω
το εξής : Εσείς με την εμπειρία που έχετε, θεωρείτε
καλύτερη διαδικασία που έχει εισάγει ο νόμος Αρσένη το
1996 – 1997 ή καλύτερη διαδικασία που έχει εισαχθεί από
τον κ. Ευθυμίου ή από την κυρία Γιαννάκου; Δηλαδή, η
εμπειρία τι έδειξε; Ότι ωφελήθηκε η παιδεία από τις
αλλαγές του τότε νόμου Αρσένη ή έπαθε ζημιά;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Το λόγο
έχει η κυρία Ιατρίδη.
ΤΣΑΜΠΙΚΑ (ΜΙΚΑ) ΙΑΤΡΙΔΗ : Κατάγομαι από το νομό
Δωδεκανήσων και πράγματι, θέλω να σας πω, ότι η τριετής
παραμονή κάτω στα Δωδεκάνησα και σε όλους τους ακρίτες
Έλληνες, είχε γίνει αποδεκτή πολύ θετικά. Διότι
αντιμετωπίζουμε αυτό το ζήτημα παραμονής πολλών
επαγγελματικών κλάδων, αλλά και επιστημόνων γενικότερα,
σε θέματα που αφορούν την παιδεία και την υγεία
συγκεκριμένα, επειδή ακριβώς δεν θέλουν να παραμείνουν
στις ακριτικές αυτές περιοχές. Εσείς σίγουρα έχετε τα δικά
σας επιχειρήματα, προκειμένου να μην υπάρχει η 3ετής
αυτή παραμονή. Αν η κυρία Υπουργός καταθέτει τη δική σας
την πρόταση, προκειμένου το πρώτο έτος να είναι 10 μόρια
και να διπλασιάζονται ή να τριπλασιάζονται με το κάθε
έτος παραμονής. Αν κάποιος εκπαιδευτικός θελήσει να
πάρει αυτή τη μοριοδότηση από άλλα σχολεία και από άλλες
περιοχές, χωρίς να επιδιώκει τόσο άμεσα την ανέλιξη ή την
εξέλιξη των μορίων του. Έτσι, τα νησιά μας και οι ακριτικές
περιοχές δεν θα αντιμετωπίζουν πάλι το ίδιο ζήτημα;
Δηλαδή, θα πρέπει να βρούμε μια χρυσή τομή σ’ αυτό το
θέμα, διότι τόσο και εσείς θέλετε να είστε στις δικές σας
περιοχές και στον τόπο κατοικίας σας, αλλά και εμείς εκεί
κάτω, σας πληροφορώ ότι έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα
και τα παιδιά μας, τα παιδιά όλης της Ελλάδας, έχουν και
πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ : Πολύ σύντομα δύο
παρατηρήσεις. Πρώτον, κύριε Πρόεδρε, γνωρίζετε ότι
έχουμε εκφράσει την εμπιστοσύνη μας στους
εκπαιδευτικούς, αλλά και την υπερηφάνεια μας για το έργο
το οποίο παράγουν και την προσφορά τους στην πατρίδα.
Από αυτό, όμως, μέχρι να μας κατηγορείται ότι δεν
στηρίζουμε την εκπαιδευτική διαδικασία, νομίζω ότι
υπάρχει μια πολύ μεγάλη απόσταση και είναι άδικη αυτή η
αξιολόγηση. Δεύτερον, υπάρχει μια αντίληψη στην ελληνική
κοινωνία, ότι το κράτος είναι ιδιωτική υπόθεση του καθενός
δημοσίου υπαλλήλου, κρατικού λειτουργού. Αυτή η αντίληψη
από εμένα δεν γίνεται δεκτή και δεν γίνεται από τους
περισσότερους συναδέλφους μου στη Βουλή. Ο κρατικός
λειτουργός καλείται να υπηρετήσει την πατρίδα από την
ώρα που δέχεται να είναι δημόσιος υπάλληλος σε
οποιοδήποτε σημείο τον χρειάζεται. Δύο σύντομες
ερωτήσεις, αυτές που έκανα και προηγούμενα στην ΟΛΜΕ.
Πρώτον, πως εσείς βλέπετε να συγκεκριμενοποιείται η
αξιολόγηση; Δεύτερον, επειδή είχαμε πολλές συζητήσεις
κατά τη διάρκεια της θητείας μου στο Υπουργείο και
μάλιστα, είχατε χρησιμοποιήσει μια φράση μου με άδικο
τρόπο, να μου πείτε, λοιπόν, εάν τα κριτήρια και οι
διαδικασίες για την επιλογή των στελεχών της
εκπαίδευσης, σήμερα, δεν υπηρετούν τον κομματισμό, όπως
μας κατηγορούσατε κατά το παρελθόν, αλλά, πράγματι,
προάγουν την αξιοκρατική επιλογή των στελεχών της
εκπαίδευσης;
έχει ο κ. Παντούλας.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής της Πλειοψηφίας) : Στη
συνέχεια της ερώτησης του κ. Μόσιαλου, θέλω να μου πείτε
στον τελευταίο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ που συμμετείχαν
εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης, για την πρωτοβάθμια ποιος ήταν ο αριθμός, ο
οποίος συμμετείχε στις διαδικασίες του τελευταίου
διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και ποιο ήταν το ποσοστό των
επιτυχόντων;
Δεύτερον, μιλήσατε και εσείς και η ΟΛΜΕ για την
αξιολόγηση, τις θέσεις του εκπαιδευτικού έργου που
υπάρχουν. Μπορείτε να μου πείτε για ποιο λόγο μέχρι τώρα,
καμία διαδικασία από αυτά που νομοθετήθηκαν, καλώς ή
κακώς, δεν υλοποιήθηκε στο σχολείο. Μπορείτε να μου
πείτε; Απευθυνόμενος σε εσάς και στην ΟΛΜΕ που δεν
μπόρεσα να ρωτήσω, μπορείτε να καταθέσετε μέχρι το
απόγευμα στο προεδρείο της Επιτροπής Μορφωτικών
Υποθέσεων και να μας το μοιράσουν, τις τελευταίες
ολοκληρωμένες θέσεις σας περί της αξιολόγησης του
εκπαιδευτικού έργου; Να το καταθέσετε. Το λέω και στην
ΟΛΜΕ, μέχρι το απόγευμα για να τις πάρουμε, γιατί θα
συζητήσουμε και επί των άρθρων.
Σε σχέση με το εκπαιδευτικό περιβάλλον, που δημιουργείται
με τη μόνιμη παραμονή των εκπαιδευτικών. Εγώ θέλω να
σας πω μια εμπειρία που έζησα ως εκπαιδευτικός. Πήγα
διευθυντής στο Γυμνάσιο Δολιανών Ιωαννίνων και εκεί
διαπιστώσαμε με το Λυκειάρχη, ότι επί 15 χρόνια ουδείς
μαθητής από αυτό το σχολείο έμπαινε σε σχολή
Πανεπιστημίου ή Τ.Ε.Ι.. Κάναμε μια παιδαγωγική
συνεδρίαση για να εξετάσουμε τους λόγους, γιατί συμβαίνει
αυτό σε μια περιοχή, αυτά τα παιδιά είναι τόσο έξω από το
μέσο όρο των ελληνόπουλων; Και από την κουβέντα που
κάναμε, καταλήξαμε ότι πρέπει να δημιουργήσουμε εμείς με
πρωτοβουλία μας ένα σχολικό περιβάλλον διαρκούς επαφής
του εκπαιδευτικού και πήραμε απόφαση 15 εκπαιδευτικοί, να
καθίσουμε τουλάχιστον 5 χρόνια στο σχολείο. Δική μας
απόφαση. Το αποτέλεσμα ξέρετε ποιο ήταν; Από το μηδενικό
ποσοστό φθάσαμε σε ένα ποσοστό, όπου διέφερε σε τίποτε
το Λύκειο Δολιανών Ιωαννίνων στην εισαγωγή στην
τριτοβάθμια εκπαίδευση από τα άλλα σχολεία της
περιφέρειας του νομού Ιωαννίνων, ακόμη και του αστικού
κέντρου. Εγώ, λοιπόν, λέω, αυτό το πράγμα εσάς δεν σας
απασχολεί; Δεν θεωρείτε σωστό να βρούμε τρόπους να
διαμορφώσουμε μόνιμη σχέση εκπαιδευτικού με την τάξη;
έχει η κυρία Ζούνη.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΠΕΜΗ) ΖΟΥΝΗ : Εμείς οι βουλευτές, είμαστε
και γονείς, ήμασταν μαθητές και είμαστε οι περισσότεροι
εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι. Εγώ ήμουν στην μεταλυκειακή
εκπαίδευση 16 χρόνια. Επομένως, μπορούμε σύντομα στα
πέντε λεπτά που έχετε, φαντάζομαι ότι σας αδικεί αυτός ο
τρόπος που τα παρουσιάζετε. Δεν είναι θέμα δημιουργίας
εντυπώσεων, είναι πολύ πρακτικά. Στα πέντε λεπτά χωράνε
οι αυτοκριτικές και οι προτάσεις. Αυτό είναι άδικο,
αντιπροτείνουμε αυτό. Στα πέντε λεπτά είναι πάρα πολλές
οι λέξεις, εκατοντάδες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.
Θεωρώ, ότι δεν μιλάμε για τις εντυπώσεις. Αυτό ήθελα να
σας πω ότι για να μην αδικείται η παρουσία σας και ο λόγος
σας της ΟΛΜΕ και ο δικός σας, πολύ συγκεκριμένα ο νοών
νοείτω. Καταλαβαίνουμε όλοι εδώ μέσα αν μας πείτε ότι
αυτό δεν είναι καλό και προτείνετε κάτι άλλο.
έχει ο κ. Ζιώγας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ : Κύριε Πρόεδρε, για τη λήψη πτυχίου στα
παιδαγωγικά τμήματα, απαιτούνται δεκάδες εξετάσεις.
Πιστεύετε ότι ο διαγωνισμός στον ΑΣΕΠ είναι πλέον
αξιοκρατικός ή τουλάχιστον ισότιμος από τις δεκάδες
εξετάσεις που δίνει ένα παιδί για να πάρει πτυχίο; Γιατί
υπάρχει μια θεοποίηση και μυθοποίηση τελικά αυτού του
θεσμού και των εξετάσεων αυτών.
έχει ο κ. Κουράκης.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ : Ήθελα να σας ρωτήσω το εξής :
Πρώτον, γνωρίζουμε ότι σχετικά με την πρωτοβάθμια
εκπαίδευση, δεν υπάρχει πρόβλημα διορισμού. Μάλιστα,
μερικοί προσλαμβάνονται μόλις έχουν τελειώσει το πτυχίο
τους. Η διαδικασία που βάζει τώρα για ΑΣΕΠ, σε τι βοηθάει
αυτή τη διαδικασία, αν αυτό το πράγμα έχει σκοπό τον
αποκλεισμό και όχι τη στελέχωση των σχολείων με
δασκάλους.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΚΟΥΡΑΚΗ)
Και ένα δεύτερο είναι η αίσθηση που έχουμε εμείς ως
πολιτικός χώρος, ως ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι το σύνολο σχεδόν
των δασκάλων είναι αντίθετο σε αυτό το νομοσχέδιο που
κατεβαίνει. Προφανώς, εσείς εκπροσωπείτε με έναν
απολύτως νόμιμο τρόπο, θα μου πείτε εάν και τα υπόλοιπα
μέλη του συμβουλίου της ΔΟΕ έχουν την ίδια αντίληψη και
εάν η άποψη που εκφράζεται προσωπικά πιστεύω ότι είναι
σωστές αντιπροσωπεύουν την συντριπτική πλειοψηφία των
συναδέλφων ή δεν είναι έτσι τα πράγματα, αναφέρομαι
στους συνάδελφους τους δικούς σας. Ευχαριστώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής):
Ευχαριστούμε και εμείς.
Το λόγο έχει ο κ. Δημαράς.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, θέλω να
απευθυνθώ στον πρόεδρο της ΔΟΕ και να παρατηρήσω τα
εξής και να τον διαβεβαιώσω όπως και τον πρόεδρο της
ΟΛΜΕ ότι η σχέση καθηγητή δασκάλου, μαθητή, είναι εξίσου
ιερή όπως η σχέση του γονέως. Γι' αυτό είμαστε όλοι
πεπεισμένοι, δεν υπάρχει κανένας λόγος να
επιχειρηματολογήσει κανείς σε αυτή την προσέγγιση και
εκτίμηση. Επίσης, θέλω να πω ότι το ερχόμαστε από το
δημόσιο σχολείο, είχαμε σπουδαίους δασκάλους και εμείς
και τα παιδιά και τα δικά μου και άλλων συναδέλφων
φοιτούν στο δημόσιο σχολείο. Όπως επίσης, και το γεγονός
ότι οι περισσότεροι εξ ημών, αν όχι όλοι, υποστηρίζουν το
θεσμό του δημόσιου σχολείου. Έχει τύχει φέτος, όμως, κύριε
πρόεδρε, παρακολουθώντας τα παιδιά στα σχολεία που
πηγαίνουν πολύ συχνά κάθε εβδομάδα να υπάρχει ένα κενό
κάποιου μαθήματος μέσα στη μέση της εκπαιδευτικής
διαδικασίας αλλά και του ωραρίου. Ξαφνικά τα παιδιά
μαίνουν στο προαύλιο της ή οπωσδήποτε αλλού, αυτό το
κενό ποιος το καλύπτει; Τίνος είναι η ευθύνη; Πώς τα παιδιά
τα αφήνουν να γυρνάνε από δω κι από κει; Ξέρω πολύ καλά
ότι εάν ένα παιδί απουσιάσει αδικαιολόγητα υπάρχει ο
κανονισμός που λέει ότι θα μείνει λόγω απουσιών. Εγώ
θεωρώ ότι όλοι οι δάσκαλοι και καθηγητές δεν απουσιάζουν
αδικαιολόγητα. Αυτό το συχνό φαινόμενο μέσα σε μία
εβδομάδα να υπάρχουν τόσες εκπαιδευτικές χώρες κενά
καταγεγραμμένες, αναρωτιέμαι πού οφείλεται; Πώς γίνεται;
Όταν όμως απουσιάζει ένα παιδί από την τρίτη στην
τέταρτη ώρα παίρνει απουσία, παίρνει αποβολή, δεν ξέρω τι
γίνεται, δεν παρεμβαίνω στη διαδικασία την εκπαιδευτική
των παιδιών που σπουδάζουν στο δημόσιο σχολείο, ότι έχω
να πω το λέω σε εσάς και ερωτώ ποια είναι η ευθύνη των
εκπαιδευτικών, εάν την έχουν μόνο αυτοί ώστε να
προστατευτεί ο περιβάλλων χώρος του σχολείου, όπου σε
πολλές περιπτώσεις έχω διαπιστώσει ότι αντί να είναι ένας
εκπαιδευτικός χώρος που τιμά και τους εκπαιδευτικούς,
αλλά και τους μαθητευόμενους, είναι χώρος ντροπής και
βρωμιάς.
Ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει ο κ. Κεδίκογλου.
ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ένα σύντομο ερώτημα, το οποίο
γεννήθηκε ακούγοντας αυτή την παρατήρηση στην ομιλία
σας, όταν μιλήσατε για το θεσμό του μέντορα και ότι
διαφωνείτε με τον τρόπο αξιολόγησης, όπως εισάγεται,
προτείνετε μια εισαγωγική επιμόρφωση για ένα έτος
τοποθετούμενη στα σχολεία «δίπλα» σε άλλους
εκπαιδευτικούς. Αυτό το «δίπλα» πώς το εννοείτε;
Φαντάζομαι πως δεν είναι χωροταξικό εάν δεν υπάρχει
αξιολόγηση για τον δόκιμο, τότε τι δόκιμος είναι και αυτές
θα αποφασίσουμε εάν κάνει για την αίθουσα και αν δεν πάει
όπως ισχυρίζεστε, να πάει για διοικητική θέση. Αφού
πράγματι περνάνε τόσες εξετάσεις και καταλήγουμε στο
σημείο μετά από πέντε ή έξι αξιολογήσεις να μην περνάνε
τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ οι εκπαιδευτικοί σε μεγάλο
ποσοστό, αυτή η αποτυχία κατά τη γνώμη σας πού
οφείλεται; Έχει να κάνει με την ανεπάρκεια του
συστήματος; Στην ανεπάρκεια των εκπαιδευτικών; Άρα κάτι
δεν πάει καλά και φαίνεται ότι δεν είναι τόσο έτοιμοι για
την αίθουσα. Ευχαριστώ.
Ευχαριστούμε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ(Πρόεδρος της ΔΟΕ): Ευχαριστώ.
Ξεκίνησα πρώτα από τον συνδικαλιστικό λόγο και τον λόγο
των εντυπώσεων. Δεν λέμε τίποτα για το μαθητή, από εκεί
ξεκινάει η διαφωνία μας. Δηλαδή, υπάρχει μια άποψη που
λέει ότι για το μαθητή ενδιαφέρεται η πολιτεία και όχι οι
εκπαιδευτικοί. Για μας δεν είναι κανείς πρώτος σε αυτή τη
διαδικασία, πρώτοι είναι όλοι σε αυτή τη διαδικασία.
Εκπαιδευτικός, μαθητής, γονιός, οι πάντες, η τοπική
κοινωνία, όλοι. Όταν λοιπόν λέμε, δήθεν, ότι δεν
ενδιαφερόμαστε για το μαθητή και αφήνουμε αυτό, δηλαδή
δεν είπαμε τίποτα στις προτάσεις μας για το μαθητή, που
φαντάζομαι πως όταν έρθει η ώρα το Σεπτέμβριο για να
μιλήσεις για τον μαθητή θα πρέπει να του έχεις
εξασφαλίσει, κυρία Γιαννακά το αυτονόητο. Να έχει
δάσκαλο! φαντάζομαι το πρώτο είναι αυτό για να μιλήσεις
για την ποιότητα του εκπαιδευτικού έργου.. Εγώ λοιπόν, σας
λέω από τώρα ότι το Σεπτέμβριο θα έχουμε πολλά τμήματα
που δεν θα έχουν δάσκαλο και ξέρετε ποια θα είναι αυτά; Τα
περισσότερο υποβαθμισμένα. Οι τάξεις υποδοχής, τα
φροντιστηριακά τμήματα, οι τάξεις για τους μετανάστες,
όλα όσα γνωρίζετε όμως αντισταθμιστική διδασκαλία στην
εκπαίδευση. Δεν θα έχουν τα ολοήμερα, διότι θα μειωθούν
οι προσλήψεις. Μας λέτε να κάνουμε θαύματα, σας λέω
μπορείς να το χρησιμοποιώ ως επιχείρημα ότι η Φινλανδία
δεν έχει καμία αξιολόγηση, έχει όμως 7% του ΑΕΠ για την
παιδεία. Λέτε δηλαδή να κάνουμε θαύματα με λιγότερες
προσλήψεις, με χαμηλούς μισθούς, με αυτή την
υλικοτεχνική υποδομή, με τα πάντα. Λέμε δηλαδή να
κάνουμε μεταρρύθμιση χωρίς να έχουμε τίποτε στα χέρια
μας, χωρίς καμία επιμόρφωση εδώ και είκοσι χρόνια, λέει
η πολιτική ηγεσία ορατή δεν το συμπεριέλαβε, μιλάει για
την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού χωρίς έστω να
συμπεριλάβει ότι σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις θα
γίνεται η επιμόρφωση. Ποιες κείμενες διατάξεις και δεν
έχουμε είκοσι χρόνια καμία επιμόρφωση; Ποιες; Τα
προγράμματα που πιθανόν καταρτίζονται τώρα, δηλαδή τι
είναι ο μαθητής και επειδή ρώτησε και ο κ. Γεωργιάδης,
τελικά τα παιδιά μας σήμερα παίρνουν περισσότερες
γνώσεις, είναι καλύτερα σε επίπεδο γνώσεων από εμάς, δεν
είναι σίγουρα πιο μορφωμένα από εμάς, και να του πω ότι αν
θέλουμε να σεβόμαστε στην κοινωνία μας τις αρχές και τις
αξίες με τις οποίες μεγαλώσαμε για να έχουμε το
μορφωμένο άνθρωπο και να μην φτάσουμε στα
παραδείγματα του 1920 και 1930, σε άλλες χώρες που μας
έφταιγαν όλοι οι άλλοι εκτός από μας, για να κάνουμε τον
μορφωμένο άνθρωπο, θα πρέπει να μην δώσουμε βάρος στην
υποχρεωτική εκπαίδευση έως τα 18, στην εξειδίκευση, αλλά
στην ανθρωπιστική εκπαίδευση. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί
οτιδήποτε δουλειά και αν κάνει ως τα 18 του, θα πρέπει να
έχει τέτοια κουλτούρα ώστε να μπορεί να ζήσει σε ένα
περιβάλλον της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου
ολόκληρου. Αυτά το σχολείο υπηρετούμε εμείς και γι’ αυτό
μιλάμε. Όχι για το σχολείο που του μαθαίνει υποχρεωτικά
γνώσεις και εξειδίκευση. Αυτή είναι η δική μας άποψη.
Τώρα ένα δεύτερο παραμύθι, ότι δεν περνάνε οι δάσκαλοι
στον ΑΣΕΠ.. Βέβαια, εάν εσείς ξέρατε ότι θα σας
προσλάβουν με το 40% όλους, διότι υπάρχει
απορροφητικότητα, θα πηγαίνατε να δώσετε εξετάσεις για
να μπείτε; Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση έχουμε δασκάλους
και νηπιαγωγούς. Στους νηπιαγωγούς οι θέσεις είναι 1 προς
10, στους δασκάλους είναι μία προς μία, στους νηπιαγωγούς
δεν έχουμε καμία αποτυχία. Ξαφνικά ανακαλύψαμε την
Αμερική;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ: να ξέρουμε πόσοι έδωσαν εξετάσεις και
πόσοι πέρασαν.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Μπορώ να σας τα βρω τα νούμερα,

δεν τα έχω πρόχειρα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ: Έδωσαν 3247 και 69 πέρασαν.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Δεν ισχύει αυτό. Αφού πέρσι από τον
ΑΣΕΠ διορίσαμε 900. Πέρασαν οι 69; Αποκλείεται.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Αυτοί που είναι να διοριστούν
με τον ΑΣΕΠ είναι 64. Από τους πίνακες που έχουν διοριστεί,
επί 3500 πέρασαν την βάση οι 867.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Γιατί; Διότι προφανώς όλοι όσοι
πήγαν στο διαγωνισμό γνώριζαν ότι τους δασκάλους τους
παίρνουμε μόλις αποφοιτήσουν. Τι επιχείρημα είναι αυτό και
δεν το καταλαβαίνω; Να το πάρω και αλλιώς. Εάν κάνουμε
ένα εντατικό φροντιστήριο για τον ΑΣΕΠ και δώσουν αυτοί
και περάσουν όλοι και θα προσληφθούν, θα έχουμε
καλύτερους δασκάλους, ενώ 4 χρόνια στο πανεπιστήμιο δεν
ήταν ικανοί να διδάξουν. Δηλαδή, μου λέτε ότι παιδιά με
19.000 μόρια πάνε στο πανεπιστήμιο και «τυφλώνονται»
προφανώς.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Αυτό γίνεται και αναζητήσετε τις
αιτίες αλλού.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτό είναι πολύ
σοβαρό.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Συγγνώμη, από μένα ακούτε ότι
έχουμε τα χειρότερα πανεπιστήμια του κόσμου;
Κοροϊδευόμαστε εδώ πέρα μέσα; Μας λέτε ότι είναι πιο
μορφωμένα τα παιδιά σήμερα ενώ δεν ξέρουν να γράφουν
και να διαβάζουν;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Μην εκνευρίζεστε.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Θέλετε να βάλουμε 10 μαθητές να
γράψουν μια σελίδα; Έχετε μπει σε αίθουσα πανεπιστημίου
ποτέ; Θα πούμε αλήθειες ή δεν θα πούμε; Θα ήταν
κατόρθωμα να καταφέρουν να γράψουν μια σελίδα αυτοί οι
10 μαθητές.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Τότε λοιπόν, κύριε Γεωργιάδη, στους
φιλολόγους, τους νηπιαγωγούς, τους μαθηματικούς, τους
πληροφορικάριους, σε όλους τους άλλους που έχουμε
μεγάλη επιτυχία, έχουμε καλά πανεπιστήμια. Αυτό που λέτε
προφανώς, ισχύει μόνο για τα παιδαγωγικά, διότι σε όλους
τους άλλους κλάδους έχουμε πληθώρα επιτυχόντων πάνω
από 55%.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Να φέρετε 10 μαθητές για να δούμε
εδώ τι γράμματα έχουν μάθει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Εάν
θέλετε να φέρουμε 150 μαθητές.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Διότι έχετε ευθύνες και εσείς.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Ακούστε, κύριε Γεωργιάδη να σας
πω….
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε
Ψαριανέ, παρακαλώ, μην ξεχνάτε ότι προεδρεύω
εγώ. " (Συνέχεια ομιλίας κ. Δημητρίου Μπράτη, Προέδρου
της ΔΟΕ)
Ή ισχύει το ένα ή ισχύει το άλλο. Προφανώς όλες οι άλλες

σχολές είναι καλές.
Για την αξιολόγηση, θέλω να σας καταθέσω και αυτή τη
συγκεκριμένη πρόταση. Την έχουμε ξαναδώσει και στην
Υπουργό Παιδείας και από το 1993 υπάρχει δική μας
πρόταση. Ξέρετε, γιατί δεν εφαρμόστηκε ποτέ; Γιατί δεν
έγινε ποτέ ένας ουσιαστικός διάλογος. Λέει το Υπουργείο
Παιδείας ότι έχει κομμάτι αξιολόγησης. Η εγκύκλιος για την
αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, αφού αρχίζει ένας
διάλογος, πήγε στα σχολεία εδώ και τριάντα μέρες, πριν
δηλαδή ξεκινήσει ο διάλογος με τους φορείς. Πώς κάνουμε
αυτό το διάλογο; Πώς τον θεωρούμε, θεσμοθετημένο; Εμείς
λέμε να καθίσουμε κάτω και να σας δείξω και τα πρακτικά
του ΣΠΔΕ, που συμφωνήσαμε.
Το είπα και πριν στον κ. Λυκουρέντζο, ότι παρά τις
αντιδράσεις τότε, εμείς, ως ομοσπονδία, πήγαμε στον
εθνικό διάλογο για την παιδεία και καταθέσαμε προτάσεις.
Πρέπει να σας πω ότι η πρότασή μας και για την αξιολόγηση
και αυτοαξιολόγηση και για το ζήτημα των νηπιαγωγείων
και για το ζήτημα της ειδικής αγωγής και για το ζήτημα
του ενός χρόνου εισαγωγική επιμόρφωση, που ρωτήσατε,
έγινε ομόφωνα αποδεκτή από το ΣΠΔΕ. Στο ΣΠΔΕ
συμμετέχουν όλοι οι κοινωνικοί φορείς.
Εγώ θα επιμείνω σε ό,τι αφορά στα Δωδεκάνησα, ότι τα
σχολεία δεν μοριοδοτούνται το ίδιο. Στα Δωδεκάνησα, που
έχουμε πρόβλημα, η μοριοδότηση είναι τελείως διαφορετική
από ό,τι είναι στην υπόλοιπη Ελλάδα. Θα σας πω ένα
παράδειγμα. Ένας εκπαιδευτικός που υπηρετεί στην Αθήνα
παίρνει ένα μόριο. Ένας εκπαιδευτικός που υπηρετεί στα
Δωδεκάνησα παίρνει 10. Άρα, λοιπόν, δεν θα φεύγει
εκπαιδευτικός, όταν του δώσουμε κίνητρα. Αναφέρω,
λοιπόν, σε επίπεδο προτάσεων, αυτές που δώσαμε στην
Υπουργό Παιδείας και δεν έκανε καμιά αποδεκτή.
Για το σύστημα προσλήψεων, είπα την άποψή.
Για την τριετή παραμονή, λέμε να δοθούν κίνητρα και να μη
γίνει όπως είναι.
Για το δόκιμο εκπαιδευτικό, να υιοθετηθεί η ομόφωνη
πρόταση του ΣΠΔΕ για τον ένα χρόνο εισαγωγική
επιμόρφωση. Υπάρχει ο νόμος. Και εμείς μιλούμε για
αξιολόγηση στο τέλος αυτής της επιμόρφωσης, αλλά με
άλλα χαρακτηριστικά βέβαια, που δεν θα φαίνεται ότι τον
αξιολογούμε δεκαπέντε φορές σαν να μην αξιολογήθηκε
ποτέ.
Για τις μεταθέσεις, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξει
το σημερινό σύστημα, γιατί μόνο το 4% των εκπαιδευτικών
μετακινείται.
Για τις αποσπάσεις, να καταργηθούν οι αποσπάσεις τώρα
από όλους τους φορείς και από τα γραφεία των βουλευτών.
Είναι δικό μας αίτημα. Μέχρι και σήμερα, εσείς αποσπάτε
δασκάλους, που έχουμε έλλειψη, στα γραφεία σας, παρά το
γεγονός ότι έχουμε έλλειψη.
Για το ζήτημα της αξιολόγησης, λέμε όχι στην αξιολόγηση -
χειραγώγηση, στην επαναφορά του επιθεωρητισμού. Λέμε
ναι στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου, με
συγκεκριμένες προτάσεις.
Για την ειδική αγωγή, να καθοριστούν θέσεις και άμεσα ο
διαγωνισμός, για να μην είναι σε ομηρία οι άνθρωποι.
Για την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης, να καθιερωθεί
αξιοκρατικό αντικειμενικό σύστημα, γιατί, κ. Λυκουρέντζο,
ήταν κομματικές οι επιλογές που κάνατε. Είναι φανερό. Εγώ
εξήγησα από τον νόμο ότι αναγνώρισα δύο ζητήματα, ότι η
συνέντευξη παίρνει χαμηλότερο ποσοστό και
μαγνητοφωνείται. Έχει σημασία ότι για πρώτη φορά στα
υπηρεσιακά συμβούλια μαγνητοφωνείται. Ο κλάδος μας δεν
είχε ποτέ θέση να καταργηθεί η συνέντευξη για την επιλογή
στελεχών. Είχε θέση να υπάρχουν διαδικασίες τέτοιες, που
να μπορεί να είναι διαφανείς για όλο τον κόσμο, να μην
βάζει ο καθένας ό,τι βαθμολογία θέλει. Ο κ. Παυλόπουλος
έκανε νόμο για τις προσλήψεις, για να βρει κάποιος
εργασία.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Σας ρωτώ, αν μπορείτε να μου
πείτε ένα κριτήριο, που απαλλάσσει τη διαδικασία από τον
κομματισμό, για τον οποίο μας κατηγορείτε. Μου λέτε
ευθέως ότι κάναμε κομματική πολιτική και δεν μου λέτε ένα
κριτήριο που αλλάζει τα πράγματα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Εγώ δεν λέω τη δική μου άποψη. Θα
σας πω ότι αυτό που είπα για τη δική σας άποψη είναι
απόφαση της ομοσπονδίας, η οποία έχει εκδοθεί, όταν
καταρτίσατε τον σχετικό νόμο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Όπου οι συνδικαλιστές μοίραζαν
τις θέσεις. Κύριε Πρόεδρε, μην υποκρίνεστε, μοιράζατε τις
θέσεις και τις βαθμολογίες. Και κατηγορείτε εμάς, για
κομματισμό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Δεν σας κατηγορώ εγώ, σας
κατηγορεί το διοικητικό συμβούλιο της ομοσπονδίας. Σας
τιμά, κ. Λυκουρέντζο, που το 2004, σε μια νύχτα, επιλέξατε
όλα τα στελέχη της διοίκησης της εκπαίδευσης; Αν σας τιμά
αυτό, πέστε το. Εγώ είπα ότι και αυτή η διαδικασία, με άλλη
πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και άλλο κόμμα,
πάλι θα αλλάξει, αν θέλετε την προσωπική μου άποψη. Και
λέω ότι δεν τιμά κανέναν μας ότι δεν μπορούμε να
καταλήξουμε σε ένα σχέδιο επιλογής, αποδεκτό. Στη
συνάντηση που είχαμε με τη ΔΟΕ, εσείς είπατε, το θυμάμαι
πάρα πολύ καλά, ότι δεν είναι δυνατόν να επεμβαίνουν τα
κόμματα, οι συνδικαλιστές ο καθένας στην επιλογή.
Περιμέναμε εδώ και ένα χρόνο αυτά που είχαμε συμφωνήσει
μαζί σας και μας κάλεσε ο κ. Σπηλιωτόπουλος το
Σεπτέμβριο του 2009 και μας είπε ότι ό,τι είχατε
συμφωνήσει με τον κ. Λυκουρέντζο πέρασαν και τώρα δεν
μπορούμε να τα κάνουμε. Εμείς μιλάμε για θεσμοθετημένη
διαδικασία, που πρέπει να σεβόμαστε.
Εγώ, λοιπόν, σήμερα στην Υπουργό Παιδείας καταθέτω τις
απόψεις, που καταθέσαμε στη συνάντηση που είχαμε μαζί
της και λέω να τις κάνει αποδεκτές. Το μεταβατικό στάδιο,
κυρία Υπουργέ, είναι κοροϊδία για αυτούς τους ανθρώπους,
αφού δεν θα διορίσετε κανέναν σχεδόν τον επόμενο χρόνο.
Είναι δυνατόν να τους λέτε δύο χρόνια; Τινάζετε
οικογένειας στον αέρα. Σας λέμε για την τριετή παραμονή.
Κάνουμε συγκεκριμένες προτάσεις. Σας λέμε, μην διορίζετε
και εκτίθεστε ως πολιτική ηγεσία. Κάντε αξιοκρατικότερες
ακόμα τις διαδικασίες επιλογής των στελεχών, όσο
μπορείτε. Ήρθαμε εδώ να αναπτύξουμε τις προτάσεις.
Λάβετε υπόψη τις θέσεις που λέμε.
Κλείνω, λέγοντας ότι όλα στην εκπαίδευση είναι θέμα
κλίματος. Αυτό θέλω να δηλώσω. Το κλίμα που επικρατεί
στα σχολεία, κυρία Υπουργέ, και σας το έχω πει και κάτι
ιδίαν, ως ΔΟΕ, όταν έχουμε έρθει, κάθε άλλο παρά κλίμα
σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ δασκάλων και πολιτικής
ηγεσίας είναι. Αυτό οφείλεται στο ότι οι εκπαιδευτικοί
αισθάνονται ότι είναι στο στόχαστρο από εσάς και σας το
λέω να το προσέξετε. Αν πιστεύει κανείς ότι το Σεπτέμβριο,
με 17.000 λιγότερους εκπαιδευτικούς και με αυτό το κλίμα
μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία, είναι γελασμένος.
Εγώ θα έλεγα να κάνετε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια, με τις
αλλαγές που πρέπει να κάνετε στο νομοσχέδιο, για να
μπορέσετε και πάλι να καλλιεργήσετε αυτό το κλίμα
εμπιστοσύνης, που πρέπει να υπάρχει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ: Έκανα τέσσερις μόνο, μονολεκτικές
ερωτήσεις και δεν πήρα καμία απάντηση. Σας ρώτησα αν οι
κρίσεις στην επιλογή προϊσταμένων ήταν διαφανείς μέχρι
τούδε ή δεν ήταν και είπατε ότι ήταν κομματικές. Έτσι
είναι;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Οι κρίσεις από τότε που έγιναν, από
το 1980 και μετά, μέχρι και προχτές, ουδέποτε υπήρξαν
διαφανείς, επί οποιασδήποτε κυβέρνησης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΑΓΙΩΝΑΣ: Ποιος φταίει γι' αυτό; Μήπως φταίνε οι
συνδικαλιστές;
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Επί οποιασδήποτε κυβέρνησης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ : Πολύ σπάνια παίρνω το λόγο σε αυτή
την επιτροπή, αν και είμαι το παλαιότερο μέλος της και ο
παλαιότερος πρόεδρός της. Εξεπλάγην από τη δήλωση του
προέδρου που απήλθε μόλις από το βήμα. Το κλίμα που
διαμορφώνεται στα σχολεία είναι άσχημο εξαιτίας των
σχέσεων των δασκάλων με την πολιτική ηγεσία; Απίστευτο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ (Προεδρεύων της Επιτροπής): Κύριε
Λιάνη, σας παρακαλώ να με βοηθήσετε. Αυτό που κάνετε
δεν είναι διαδικαστική παρέμβαση, αλλά κρίση επί των
απόψεων του κ. Προέδρου. Παρακαλώ να βάλετε «τελεία».
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ : Και η κρίση επί των απόψεων του κ.
Προέδρου δεν επιτρέπεται;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ (Προεδρεύων της Επιτροπής): Δεν είναι
διαδικαστικό θέμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ : Να μου δώσετε το λόγο στη συνέχεια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ (Προεδρεύων της Επιτροπής): Ωραία. Το
λόγο έχει ο κ. Βούρος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ : Επί της διαδικασίας κύριε Πρόεδρε, και
σε κάποιο βαθμό επί προσωπικού. Ο κ. Πρόεδρος
αναφέρθηκε, πέρα από το ότι δεν θέλω να κρίνω το ύφος
του, γιατί μάλλον μπέρδεψε την έδρα της διδασκαλίας με
την επιτροπή και μας κούνησε απειλητικά το δάκτυλό του,
σε μεταθέσεις που γίνονται ακόμη και σήμερα μέσα από τα
βουλευτικά γραφεία. Επειδή αυτό είναι κάτι που δεν αφορά
κανέναν από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, θα
ήθελα να ανακαλέσει.
Μπράτη, ζητάτε το λόγο. Είναι ένα μεγάλο και σοβαρό θέμα
αυτό που θα αναφερθείτε. Ενδεχομένως, να έχετε δίκιο,
αλλά μπορεί και να μην έχετε. Δεν είναι ώρα να συζητηθεί
κάτι τέτοιο. Πάντως, κανένας από εμάς δεν έχει
χρησιμοποιήσει τη βουλευτική του ιδιότητα για να βολέψει
κάποιον εκπαιδευτικό. Να είστε σίγουρος για αυτό.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ (Πρόεδρος ΔΟΕ): Εγώ κύριε Βούρε,
δεν θα σας δώσω απάντηση, αλλά θα ζητήσω από την κυρία
Υπουργό Παιδείας, όταν θα τοποθετηθεί να σας δώσει τα
στοιχεία, ποιοι βουλευτές μετά τις εκλογές απέσπασαν όχι
οποιοδήποτε εκπαιδευτικό, δασκάλους που έχουμε έλλειψη,
στα γραφεία τους. Αυτό είναι αληθές, και όχι μόνο δεν
ανακαλώ, αλλά ζητώ και την επιβεβαίωση.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ (Προεδρεύων της Επιτροπής): Το λόγο
έχει ο κ. Παϊζης.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΪΖΗΣ (Β΄ Αντιπρόεδρος ΟΙΕΛΕ): Επί της ουσίας
του νομοσχεδίου και των αλλαγών έχουμε τοποθετηθεί σε
όλα του τα σημεία και ερευνητικά και μέσα από το διάλογο
που έγινε στο Συμβούλιο πρωτοβάθμιας-δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης. Έχουμε διαφωνήσει με πολύ συγκεκριμένο
σημείο, εκείνο που ρυθμίζει ουσιαστικά τις εργασιακές
σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Πήραμε μέρος σε
διάλογο και σε τριμερή διαβούλευση στο Υπουργείο
Παιδείας για το θέμα αυτό. Δύο είναι οι βασικές μας
διαφωνίες. Πρώτον, ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός
αντιμετωπίζεται πολύ συχνά όχι μόνο από το Υπουργείο
Παιδείας, ως άλλης κατηγορίας εκπαιδευτικός σε σχέση με
το συνάδελφό του στο δημόσιο. Δεύτερον, η μόνη ευκαιρία
που έχει το Υπουργείο Παιδείας, να δει να λειτουργεί ο
τριμερής διάλογος των κοινωνικών εταίρων είναι μόνο στο
χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Σε εκείνη τη συζήτηση
εκπροσωπούνται οι εργοδότες, οι εργαζόμενοι και το
Υπουργείο. Ποιος είναι ο ρόλος του Υπουργείου εκείνη την
ώρα;
Είναι πολύ δύσκολος ο διάλογος του Υπουργείου με τους
δημόσιους εκπαιδευτικούς γιατί ταυτόχρονα πρέπει να έχει
δύο ρόλους: και του ανθρώπου που έχει την ευθύνη της
λειτουργίας των σχολικών μονάδων, αλλά και του κράτους
ως ρυθμιστικού παράγοντα. Σε εμάς το κράτος μπορεί να
κρατήσει τον ρυθμιστικό του ρόλο. Αναφέρομαι στην ουσία
του άρθρου 16 του Συντάγματος. Σύμφωνα με αυτό το
άρθρο, ο τρόπος που λειτουργεί μια σχολική μονάδα
δημόσια ή ιδιωτική, εσπερινή ή ημερήσια, πρωτοβάθμιας ή
δευτεροβάθμιας είναι ένας. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και
οι δείκτες που ακούστηκαν προηγουμένως πρέπει να είναι
μια έννοια και η κατεύθυνση πρέπει να είναι από την
κατώτερη βαθμίδα στη μεγαλύτερη. Το μόνο αίτημά μας ως
προς τους εκπαιδευτικούς είναι το εξής: σαφώς δεν υπάρχει
ο καλύτερος τρόπος να επιλέξεις ένα δάσκαλο. Σαφώς και
τα πανεπιστήμια δεν μας δίνουν τον καλύτερο δάσκαλο.
Οσα χρόνια και να επιμορφώνεις τους δασκάλους ποτέ δεν
θα φθάσουν στο επίπεδο που θέλουν. Ποιο σημαντική
αλήθεια είναι ότι τα ποιοτικά κριτήρια που θα θέσει το
Υπουργείο Παιδείας για έναν τύπο δασκάλου, θα τα θέτει
για όλους μέχρι και τον Πανεπιστημιακό δάσκαλο. Εάν
υπάρχει έλλειμμα εκπαιδευτικής και διδακτικής
συμπεριφοράς, εάν υπάρχει υποτίμηση του μαθητή ως
υπόνοια δεν θα πρέπει να υπάρχει από το νηπιαγωγείο μέχρι
και τα μεταπτυχιακά. Αυτή ήταν η άποψη της Ομοσπονδίας
μέσα στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας. Διασφαλισμένης
ποιότητας εκπαιδευτικό σύστημα, με σαφείς δείκτες
υλοποιημένους είτε στο κέντρο είτε στην περιφέρεια είτε σε
ένα ιδιωτικό σχολείο είτε για το παιδί που έχει ειδικές
ανάγκες είτε για το παιδί του μετανάστη. Και εδώ έγινε
διάκριση. Με άλλον τρόπο θα προσλαμβάνονται οι δημόσιοι
συνάδελφοί μας και με άλλο τρόπο οι ιδιωτικοί. Έγινε και
δεύτερη διάκριση. Με άλλο τρόπο θα ξεκινάς τις
εργασιακές σου σχέσεις, με άλλο ωράριο και με άλλο μπορεί
να καταλήξεις. Το τρίτο σημαντικότερο είναι ότι ξαφνικά
μπορεί να βρεθείς εκτός εργασίας. Αυτά τα τρία στοιχεία
διαφοροποιούν κατά πολύ τον ιδιωτικό από το δημόσιο
εκπαιδευτικό. Θέτουν ένα άλλο νεφελώδες ζήτημα ποιες
ακριβώς είναι οι σχέσεις του δημόσιου και του ιδιωτικού
τομέα της εκπαίδευσης. Ο ιδιωτικός τομέας της
εκπαίδευσης αναπτύχθηκε με έναν τελείως διαφορετικό
τρόπο, ίσως πιο γρήγορα προβλέποντας τις αδυναμίες στο
δημόσιο τομέα. Για παράδειγμα αυτά που προσπαθεί τώρα ο
δημόσιος τομέας να φτιάξει, την πληροφορική, τις ξένες
γλώσσες κλπ., έχουν κατακτηθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια
στον ιδιωτικό τομέα. Η θέση της τέχνης μέσα στην
εκπαίδευση έχει περάσει κυρίως μέσα από τα ιδιωτικά
σχολεία.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΑΪΖΗ, Β΄ Αντιπροέδρου
ΟΙΕΛΕ)
Και επειδή τα ιδιωτικά σχολεία δεν είναι μόνο υποδομές, θα

εκπροσωπηθούν στον Σύνδεσμο των Ιδιοκτητών. Είναι
ευκαιρία να τιμηθεί ο ανθρώπινος παράγοντας και της
ιδιωτικής εκπαίδευσης, διότι έχει υποτιμηθεί. Σε κάποια
στιγμή φθάνει το επιχείρημα «έναν άχρηστο που έχει το
ιδιωτικό σχολείο να μην το φορτώνεται το δημόσιο». Θα
συμφωνήσουμε ότι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί είναι το
στελεχιακό σας δυναμικό, είναι το ανθρώπινο δυναμικό,
είναι αυτό πάνω στο οποίο επενδύει και η ιδιωτική και η
δημόσια σχολική μονάδα και χωρίς αυτόν δεν μπορεί να
φθάσει η ποιότητα στους μαθητές.
Τι ζητάμε; Μέσα από τις διατάξεις του παρόντος σχεδίου
νόμου – και εδώ χρειάζεται πάρα πολύ στήριξη της Βουλής
των Ελλήνων, χρειάζεται ο κοινοβουλευτικός έλεγχος, το
κράτος θα βοηθηθεί πάνω σε αυτό, διευρύνθηκε το
διευθυντικό δικαίωμα, το οποίο έχει περιγραφεί με το
ν.682/1979. Και όλες οι πτέρυγες της Βουλής το 2003 το
επικύρωσαν ξανά και με άλλη διάταξη του ν. 3094/2003. Το
διευθυντικό δικαίωμα επιτρέπει ΑΣΕΠ για το δημόσιο
εκπαιδευτικό όχι ΑΣΕΠ για τον ιδιωτικό εκπαιδευτικό,
μπορεί να επιλέγει ο ιδιοκτήτης όποιον θέλει.
Όσον αφορά τις εργασιακές σχέσεις, υπάρχει διάταξη την
οποία δεν αντιλαμβανόμαστε ως Ομοσπονδία. Να έχει
δικαίωμα ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός πλήρους ωραρίου, να
ζητήσει τη μείωση του ωραρίου. Δεν έχουμε τέτοιο αίτημα
ακούσει ποτέ.
Τέλος, αδικαιολόγητη απόλυση ενός εκπαιδευτικού ανά
σχολική μονάδα κατ΄ έτος. Είναι προβλητική η
αναιτιολόγητη απόλυση. Οι δάσκαλοι είναι επώνυμοι
άνθρωποι, όχι ευρύτερα αλλά στα 20 παιδιά που διδάσκουν
είναι επώνυμοι και είναι προσβλητικό να πρέπει να απολύεις.
Εμείς το γνωρίζουμε γιατί αξιολογηθήκαμε από την πρώτη
μέρα που μπήκαμε στην ιδιωτική εκπαίδευση. Από
βιογραφικό, από δύο συνεντεύξεις, στις οποίες μας έγιναν
αναλυτικές ερωτήσεις, που κάποιες από αυτές δεν έπρεπε
να έχουν γίνει, διότι εμπίπτουν σε αρχικά άρθρα του
Συντάγματος π.χ. αν είστε παντρεμένοι, εάν έχετε παιδιά,
εάν σκέπτεστε να κάνετε και άλλα ή άλλα πράγματα που
είχαν σχέση με το χρόνο. Αυτά σιγά – σιγά θα μάθει και η
ελληνική κοινωνία να μην κάνει τις διακρίσεις και μέσα από
την εμπειρία της στην Ευρώπη. Περάσαμε από αυτή την
διαδικασία και παραμείναμε δόκιμοι για 6 χρόνια, τα 2
πρώτα με απεριόριστο δικαίωμα απόλυσης και τα υπόλοιπα
4 με ελεγχόμενη. Μετά γινόμασταν αορίστου χρόνου. Αυτοί
οι αορίστου χρόνου μειώνονται σιγά – σιγά στα 2 χρόνια και
αυτό είναι θετικό. Αλλά μειώθηκαν στα 2 χρόνια νομίζω για
να μπορούν να απολύεται ένας εσαεί και από νεώτερους και
από παλαιότερους. Γι αυτό ζητάμε την προστασία του
Κοινοβουλίου, ζητάμε να υπηρετήσει την αρχή της
δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, διότι υπάρχουν άτομα που
έχουν ξεκινήσει τη ζωή τους πριν 20 χρόνια και μέσα σε
αυτή τη διετία που μας έρχεται, πρέπει να την αλλάξουν
γρήγορα.
Επίσης, ζητάμε να μην εκχωρηθεί αυτή τη στιγμή δικαίωμα
από το άρθρο 16 σε ιδιώτες τόσο διευρυμένο, ώστε να
επιλέγει ποιο είναι το εκπαιδευτικό προσωπικό, μέσα από
ένα ενιαίο, ποιοτικό κριτήριο δημόσιο και ιδιωτικό. Να μην
δεχθεί χωρίς να επικυρώνει η Υπουργός Παιδείας ή κάποιο
όργανο της Διοίκησης την όποια αλλαγή του ωραρίου, γιατί
μπορεί να γίνει πίεση και, κυρίως, να μη δεχθεί το ελληνικό
κοινοβούλιο την αναιτιολόγητη απόλυση συναδέλφου.
Προσβάλει ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα και δεν
βοηθάει τίποτα.
Δεν έχουμε προλάβει καν να ξεκινήσουμε αυτή τη συζήτηση
και μέσα σε 3 μέρες έχει απλωθεί φόβος και τρόμος στα
ιδιωτικά σχολεία. Ακούστε τη φράση. Είναι από τη λεκτική
συνήθεια. Εσείς θα είστε προτεινόμενος; Θέλουμε τον
δάσκαλο στην ιδιωτική εκπαίδευση ελεύθερο για να
διδάσκει τα παιδιά, το νέο σχολείο τον θέλει και καινοτόμο.
Δάσκαλος φοβισμένος, ο οποίος δεν τολμάει να πει τη
γνώμη του, δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση, δεν έχει
δικαίωμα για ποια ομορφιά του ελληνικού πολιτισμού να
μιλήσει;
Εμείς νομίζουμε ότι αυτή τη στιγμή τα δικαιώματα αυτά
είναι το ελάχιστο που θα έπρεπε να έχουν κατοχυρωθεί.
Γιατί δεν τα είπαμε στο διάλογο; Γιατί δεν τα ακούσαμε στο
διάλογο. Στην τριμερή συνεργασία που υπήρχε δεν
ακούστηκε τέτοια πρόταση. Είδαμε ξαφνικά στο νομοσχέδιο
και έχουν δίκιο οι συνάδελφοι των άλλων Ομοσπονδιών, δεν
ήρθε πρώτα σε μας, πήγε αλλού. Εάν ερχόταν πρώτα σε
μας, θα μιλούσαμε και νομίζω ότι θα μπορούσαμε να
πείσουμε. Εμείς ζητάμε, εάν αυτό είναι μια αιτία διαφωνίας
μεταξύ των εργοδοτών και των εργαζομένων, ειδικά αυτή η
διάταξη να μην καθυστερήσει στο σχεδιασμό του
Υπουργείου, τραβήξτε την απέξω και να τη συζητήσουμε.
Και εάν δεν έχουμε συμφωνία μ μέχρι το Σεπτέμβριο να
νομοθετήσει με πολιτική απόφαση το Υπουργείο.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, άκουσα ότι
σημαντικά επιτεύγματα στην εκπαιδευτική κοινότητα,
προέρχονται από τις πρωτοβουλίες και της κατακτήσεις
της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Αυτό για να συμβεί, σημαίνει ότι
αυτοί οι οποίοι επενδύουν στην ιδιωτική εκπαίδευση είχαν
διορατικότητα, επένδυσαν και φθάσαμε σε αυτά τα
σημαντικά επιτεύγματα.
Θέλω να σας ρωτήσω, ισχύει πάντα η θέση της
Ομοσπονδίας σας για την κατάργηση της ιδιωτικής
εκπαίδευσης στην Ελλάδα, στην οποία εσείς εργάζεστε;
Δεύτερον, αφού γνωρίζουμε ότι πρόκειται για επενδύσεις
του ιδιωτικού τομέα με συγκεκριμένες διαδικασίες,
πιστεύετε ότι θα πρέπει αυτοί οι οποίοι επενδύουν,
πιστεύουν στην ανάπτυξης της ιδιωτικής εκπαίδευσης να
δεσμεύονται από διαδικασίες, οι οποίες τελικώς
χρεωκοπούν την επένδυσή τους;
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή και εγώ
πραγματικά εντυπωσιάστηκα από την τοποθέτησή σας,
διότι προφανώς αυτό που είπατε είναι να μετατρέψουμε τα
ιδιωτικά σχολεία σε δημόσια, εφόσον θέλετε να βάλουμε τις
ίδιες ακριβώς διαδικασίες. Θα ήθελα, λοιπόν, να σας
ρωτήσω το εξής. Θεωρείτε ότι τα ιδιωτικά σχολεία
συμβάλουν θετικά;
Δεύτερον, θεωρείται ότι η διεύθυνση ενός ιδιωτικού
σχολείου έχει συμφέρον ή όχι να επιλέξει τους καλύτερους
δυνατόν καθηγητές; Γιατί όπως το υπονοήσατε είναι ότι
μπορεί να κάνει όχι καλές επιλογές. Εγώ όμως
αντιλαμβάνομαι ότι ένας που επενδύει σε ένα ιδιωτικό
σχολείο, για να μπορεί να προσελκύσει μαθητές και να έχει
ένα υψηλό επίπεδο σχολείου , θέλει να έχει πρωτίστως
υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικό προσωπικό. Αυτή δεν είναι
ικανή και αναγκαία συνθήκη για να εξασφαλίσει το υψηλό
επίπεδο εκπαιδευτικών σε ένα ιδιωτικό σχολείο;
Τρίτον, πιστεύετε ότι θα μπορούσε να λειτουργήσει
πραγματικά ένα ιδιωτικό σχολείο, εάν η διεύθυνση του
σχολείου δεν μπορούσε να ορίζει ακόμα και το ωράριο των
εκπαιδευτικών;
έχει ο κ. Λιάνης.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΝΗΣ: Ξαναπαίρνω το λόγο, γιατί πιστεύω ότι
δεν είμαστε σε ένα χώρο παράλληλων μονολόγων, αλλά
είμαστε σε ένα χώρο διαλόγου. Κατά συνέπεια, στο χώρο
αυτό διατυπώνονται γενικότερες απόψεις και όχι πάντα
πάνω σε μια ερώτηση. Η άποψη του κ. Προέδρου που
ακούστηκε πριν από το βήμα, είναι κατά τη γνώμη μου μια
εντελώς αντιεκπαιδευτική άποψη. Ένα πολιτικό κλίμα που
διαμορφώνεται σε μια σχέση μεταξύ μιας Κυβέρνησης ή
ενδεχομένως μιας πολιτικής ηγεσίας, και των δασκάλων
που είναι ένα ιερό, μέγιστο, εκπαιδευτικό γεγονός, αυτή δεν
θα βρίσκει, δηλαδή, ένα σινικό τείχος για να μην περνάει
μέσα στις αίθουσες; Το ακριβώς αντίθετο θα μου λέτε ότι
είναι αυτό που πρέπει να γίνει; Μου θυμίσατε το τέλος του
διαλόγου Σεφέρη – Τσάτσου. Μια σκέψη διατυπώνω την
οποία θα την αντικρούσει ο οποιοσδήποτε συνάδελφος ή ο
ομιλών από το βήμα ή ο κ. απήλθε.
INCLUDETEXT "C:\\prenop\\ANAP0429.OA1.doc" (Συνέχεια ομιλίας κ.
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΙΑΝΗ)
Λέω, λοιπόν, ότι στον περίφημο διάλογο Σεφέρη- Τσάτσου, ο
διάλογος έκλεισε με την εξής αποστροφή του Σεφέρη προς
τον Τσάτσο, τον μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας:
«Όταν ρωτάω έναν δάσκαλο και μου απαντάει, ξέχασα τι
τον είχα ρωτήσει». Λέω, λοιπόν, με τη σειρά μου, ότι πήρα
το λόγο για να πω το αυτονόητο. Να πω ότι συμφωνώ ότι το
κλίμα π, πράγματι, είναι ο σοβαρότερος παράγοντας που
διαμορφώνει την ψυχολογία μίας χώρας, μίας κοινωνίας και
τις ευρύτερες σχέσεις σε αυτούς τους χώρους. Ο
αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, αυτό μας ρωτούσε , κάθε
βράδυ, αργά τη νύχτα: « Τι κλίμα πιάνεις;». το κλίμα,
λοιπόν, είναι το σπουδαιότερο γεγονός.
Μου είναι όμως αδιανόητο να επισέρχεται ο παράγων
«κλίμα» στη διδασκαλία. Τι είναι η διδασκαλία; Μια
κατάσταση καλής πίστης, όπως την ορίζει ένας άλλος
μεγάλος μας ποιητής. Τι είναι η κατάσταση καλής πίστης;
Κάτι σαν παραμύθι ή κάτι σαν προσευχή, όπου ένας όμιλος
πρεσβύτερων και γνωριζόντων, δηλαδή οι δάσκαλοι,
διαδίδει δια μέσου της διδαχής σε έναν όμιλο νεοτέρων
αυτά που πρέπει να μάθουν. Αυτό, λοιπόν, είναι το μοναδικό
κλίμα που πρέπει να υπάρχει στα σχολεία και όχι τι
πολιτικές σχέσεις έχετε με την κυβέρνηση ή με την
αντιπολίτευση.
Τέλος, η κάθε λογής στρεβλώσεις, που παραδέχομαι ότι
υφίστανται, εξ’ αιτίας των πολιτικών διαφορών μίας
κυβέρνησης κι ενός Συνδικαλιστικού Κινήματος, αυτές
πρέπει να μένουν έξω από τα σχολικά κτίρια και τις
σχολικές αίθουσες. Λυπάμαι, που η πείρα σας δεν σας
μαθαίνει να μένετε έξω από αυτές τις σαρδανάπαλες
συνδικαλιστικές τακτικές.
Ο κερδισμένος μου σεβασμός, εδώ και χρόνια, προς την
κυρία Υπουργό Παιδείας, μου επιτρέπει να ελπίζω ότι
κάποιες από τις παρατηρήσεις σας, οι οποίες ήταν πολύ
σωστές, θα είναι βακτηρία στις νομοθετικές της προτάσεις
και θα βελτιώσουν αυτά τα σημεία.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ (Προεδρεύων της Επιτροπής): Δεν είναι
στη διάθεση μου, ούτε θέλω να διακόψω κανέναν, απ’ όσους
ομιλούν.
Αγαπητέ κύριε Συνάδελφε, δεν ρωτήσατε, αλλά κάνατε
τοποθέτηση, την οποία θα μπορούσατε να κάνετε αργότερα
επί του συνόλου του νομοσχεδίου. Παράκληση προς όλους,
να περάσουμε όσο γίνεται καλύτερα και ποιοτικότερα αυτή
τη διαδικασία.
Κύριε Πρόεδρε, έχετε το λόγο για τη διευκρίνηση που
θέλετε να κάνετε.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ (Πρόεδρος της ΔΟΕ): Θα ήθελα να
διευκρινίσω ότι εγώ, δεν μίλησα για το κλίμα διδασκαλίας
και για το κλίμα μεταξύ δασκάλου- μαθητή. Ίσως ο κ.
Λιάνης, δεν παρακολούθησε από την αρχή την τοποθέτηση
μου.
Εγώ, είπα ότι οι αλλαγές τις οποίες το Υπουργείο Παιδείας
ανακοίνωσε πριν από μέρες – όχι που είναι σε αυτό το
νομοσχέδιο- που θέλει συμμάχους τους εκπαιδευτικούς για
να τις περάσει στο σχολείο και που πολλά από αυτά
περιέχονται στις δικές μας προτάσεις, για το ολοήμερο
σχολείο, για ζητήματα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών
κ.α., όταν υπάρχει κλίμα σύγκρουσης, έχει αποδείξει η
ιστορία ότι, δεν βοηθάει στο να περάσουν οι αλλαγές.
Θα σας θυμίσω, ότι η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στην
Παιδεία, Παπανδρέου- Παπανούτσου το 1964, που ισχύει έως
και σήμερα, γιατί δεν έγινε καμία ουσιαστική αλλαγή,
πέρασε, γιατί είχε σύμμαχό της την εκπαιδευτική
κοινότητα. Σ’ αυτό το κλίμα αναφέρθηκα και σε καμία
περίπτωση στη δουλειά που κάνουν οι εκπαιδευτικοί με τους
μαθητές. Δεν είπα ότι αυτό το κλίμα μεταξύ δασκάλου και
μαθητή διαταράσσεται εξ αιτίας των διαφορετικών
απόψεων ή των συγκρούσεων που πολλές φορές έχουμε με
την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και με την
εκάστοτε κυβέρνηση.
Πρόεδρε, ευχαριστούμε. Κύριε Κουράκη έχετε το λόγο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Ειδικός Αγορητής ΣΥ.ΡΙΖ.Α): Κύριε
Πρόεδρε, θα ήθελα να μου διευκρινίσετε δύο σημεία.
Αναφέρετε, ότι μπορεί με τη νέα ρύθμιση μπορεί να
απολύσει ο ιδιοκτήτης του ιδιωτικού σχολείου έναν
εκπαιδευτικό. Αν υποθέσουμε, ότι όντως υπάρχει
δυσλειτουργία με έναν εκπαιδευτικό, αν αυτή η απόλυση
έχει νόημα να γίνει, πρέπει να λαμβάνεται από τον
ιδιοκτήτη του σχολείου ή από ένα οικείο περιφερειακό
συμβούλιο εκπαίδευσης το οποίο και θα είναι και
αντικειμενικό; Δεν ξέρω αν το αντιληφθήκατε, αλλά αυτό,
οδηγεί σε μια μείωση της ελευθερίας του εκπαιδευτικού,
όσον αφορά στο εκπαιδευτικό του έργο απέναντι στον
ιδιοκτήτη του σχολείου.
Το δεύτερο που θέλω να τονίσω, είναι σε κάτι πολύ
σημαντικό, που είπατε ως στοιχείο καταγγελίας, θα έλεγα.
Αιφνιδιαστήκατε από τις διατάξεις, καθώς στον διάλογο
που είχατε με την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, αυτά τα
θέματα δεν ετέθησαν υπ’ όψιν σας.
Εννοείτε ότι ήταν ένας προσχηματικός διάλογος με σκοπό
να παγιδευτείτε με τη συμμετοχή σας στο διάλογο, έτσι
ώστε εκ των υστέρων να έρθουν οι διατάξεις, για τις οποίες
δεν είχατε συζητήσει στο τραπέζι;
Ευχαριστώ.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής της Πλειοψηφίας): Θα
ήθελα να ρωτήσω, τον αντιπρόεδρο της ΟΙΕΛΕ κάποια
πράγματα.
Ζώντας στα Γιάννενα, στη Δυτική Ελλάδα, παρακολούθησα
τις καθοριστικές παρεμβάσεις του Δ.Σ. της ΟΙΕΛΕ, για
ζητήματα που είχαν δημιουργηθεί σε φορείς της ιδιωτικής
εκπαίδευσες σε διάφορες περιοχές της Δ. Ελλάδας.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΪΖΗΣ( Β’ Αντιπρόεδρος της ΟΙΕΛΕ) :Για την Άρτα,
λέτε.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής της Πλειοψηφίας): Για
διάφορες περιοχές της Δ. Ελλάδος και της Θεσσαλίας θα
έλεγα, τις πολύ σωστές παρεμβάσεις για τις έκνομες
ενέργειες οι οποίες γίνονταν σε αυτούς τους χώρους.
Ταυτοχρόνως, νομίζω ότι με το υφιστάμενο καθεστώς,
μετά τη διαμόρφωση του καθεστώτος του αορίστου
χρόνου, ξαφνικά τα τελευταία 10-15 χρόνια είχαμε ένα κύμα
απολύσεων στην ιδιωτική εκπαίδευση, που έφτανε το 33%.
Μιλάμε για εκατοντάδες εκπαιδευτικούς. Ξέρω, επίσης τις
παρεμβάσεις της ΟΙΕΛΕ, για συγκεκριμένες περιπτώσεις
όπου κατήγγειλε ότι υπήρχε συναλλαγή. Κατήγγειλε ότι
πληρωνόταν η απόλυση για να διοριστεί με αυτήν την
υποτιθέμενη απόλυση στο δημόσιο σχολείο.
Μετά την απόφαση της κυβέρνησης για το Πρόγραμμα
Σταθερότητας, να κοπούν στο ποσοστό που κόπηκαν οι
αποδοχές των δημοσίων εκπαιδευτικών υπήρξε μια
πρωτοβουλία από τον Σύνδεσμο Ιδρυτών Ελληνικών
Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων να επεκταθεί αυτός ο
περιορισμός των αποδοχών και στους ιδιωτικούς
εκπαιδευτικούς, με το επιχείρημα ότι λαμβάνουν τα ίδια
ποσά που αναφέρονται στους δημοσίους εκπαιδευτικούς.
Θέλω, πρώτα, να σας ρωτήσω πως αξιολογείτε την
παρέμβαση του Υπουργείο Παιδείας, το οποίο παρενέβη
βάζοντας ζητήματα προσφυγής στη δικαιοσύνη και
απαγορεύοντας ουσιαστικά τη δυνατότητα στους
ιδιοκτήτες σχολείων να κάνουν κάτι τέτοιο. Ταυτοχρόνως,
πως αξιολογείτε το γεγονός ότι στην πρόταση των
σχολαρχών να νομοθετηθεί αυτό και για σας, η θέση του
Υπουργείου Παιδείας ήταν κάθετα αρνητική σε αυτό.
Νομίζω ότι εσείς, στο δημόσιο λόγο σας, μετά από αυτά τα
γεγονότα, είπατε ή μάλλον απειλήσατε με προσφυγή στη
δικαιοσύνη αν κάποιος σχολάρχης τολμήσει κάτι τέτοιο,
επικαλούμενοι το γεγονός, ότι εσείς δεν είσαστε δημόσιος
τομέας αλλά ιδιωτικός. Ξέρω ότι στον ιδιωτικό τομέα, το
δικαίωμα τω απολύσεων, είναι- αν θυμάμαι σωστά- 2% το
μήνα. Διαπιστώνω ότι σε αυτό το νομοσχέδιο δίνεται η
δυνατότητα απόλυσης ενός εκπαιδευτικού το χρόνο, όχι ανά
ειδικότητα αλλά γενικά, με υποχρέωση αντικατάστασης.
INCLUDETEXT "C:\\prenop\\AOAP0429.KR1.doc" (Συνέχεια ομιλίας κ.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑ)
Είναι δυνατότητα να υπάρξει απόλυση με υποχρέωση
αντικατάστασης αυτού που θα απολυθεί. Θέλω να
αξιολογήσετε αυτό, γιατί και από την τοποθέτησή σας θα
εξαρτηθεί και η ερώτηση την οποία θα κάνω σε σχέση, με
αυτό που είπατε, το αναιτιολόγητο κ.ο.κ.. Περιμένω με πολύ
μεγάλο ενδιαφέρον την απάντηση που θα μας δώσετε.
έχει ο κ. Βούρος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Ευχαριστούμε πάρα πολύ για την
παρουσία σας εδώ, θεωρώ πως θα είναι πάρα πολύ χρήσιμη
για το νομοσχέδιο που συζητάμε. Είναι γεγονός πως, σε
αντίθετη άποψη πολλών, η ιδιωτική εκπαίδευση έχει
προσφέρει σημαντικά στοιχεία στο γενικότερο επίπεδο της
χώρας. Θεωρώ πως υπάρχουν ιδιωτικά εκπαιδευτήρια που
έχουν προσφέρει μια πολυμορφική, πολυπρισματική
εκπαίδευση. Εσείς ο ίδιος προηγουμένως αναφερθήκατε στο
ότι πολλά από αυτά έχουν αποτελέσει πυρήνες προόδου της
τέχνης. Βεβαίως και σε δημόσια σχολεία συμβαίνει αυτό.
Δεν θα ήθελα όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση και στο
συγκεκριμένο χρονικό διάστημα να τοποθετηθώ και να
αρχίζω να διαχωρίζω την ιδιωτική από τη δημόσια
εκπαίδευση. Θα ήθελα τουλάχιστον στα τρία σημεία στα
οποία εσείς αναφερθήκατε, που θεωρώ ότι επικεντρώνει τη
διαφωνία σας ως προς το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, μια
διευκρίνιση ως προς το πρώτο σημείο που έχει να κάνει με
τον τρόπο με τον οποίο κάποιος θα μπορεί να απολύεται,
πώς θα προστατεύονται τα εργασιακά δικαιώματά του και
κυρίως το σημείο που έχει να κάνει με το από πού και πώς
διαμορφώνεται η σχέση της πρόσληψης. Από τον πίνακα του
ΑΣΕΠ ή από ένα ξεχωριστό πίνακα που μπορεί να μην
υπάρχει, να είναι στο μυαλό του οποιουδήποτε ιδιοκτήτη
εκπαιδευτηρίου σας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ (Προεδρεύων της Επιτροπής): Μια
παράκληση του Προέδρου και πρόταση των ιδιωτικών
σχολείων Ελλάδας, του κ. Ζαχόπουλου, να ακολουθήσει τον
κ. Παίζη ώστε να υπάρχει ενότητα του θέματος. Νομίζω ότι
δεν υπάρχει αντίρρηση από κάποιον συνάδελφο.
Το λόγο έχει ο κ. Κουσουρνάς.
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΥΣΟΥΡΝΑΣ: Κύριε Αντιπρόεδρε, παρότι το
πολυνομοσχέδιο αναφέρεται σε πολύ λίγους παραγράφους
στην ιδιωτική εκπαίδευση, μας κάνατε μια συνολική
τοποθέτηση. Δύο από τις παραγράφους αυτές είναι πολύ
θετικές για τους εκπαιδευτικούς της ιδιωτικής
εκπαίδευσης. Δηλαδή, αν κάποιος εκπαιδευτικός θέλει να
έχει μειωμένο ωράριο, προφανώς για προσωπικούς του
λόγους, γιατί εσείς είπατε στην τοποθέτησή σας ότι αυτό
είναι αρνητικό, εννοείται πως ο ίδιος κάνει την αίτηση για
μειωμένο ωράριο και αυτό δεν γίνεται από την πλευρά της
εργοδοσίας, αλλά από την πλευρά του εργαζόμενου.
Δεύτερον, υπάρχει διάταξη πως γίνεται αορίστου χρόνου
από τα τέσσερα σε δύο χρόνια. Αυτό το εκτιμάτε θετικό ή
αρνητικό; Επίσης να ρωτήσω ποια είναι η αναλογία
μαθητών ανά εκπαιδευτικό στην ιδιωτική εκπαίδευση και
ποια είναι η επιτυχία στο λύκειο των μαθητών της δημόσιας
εκπαίδευσης, γιατί πολλές φορές αυτό αποτελεί κριτήριο.
έχει ο κ. Παίζης.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΪΖΗΣ (Β΄ Αντιπρόεδρος ΟΙΕΛΕ): Σχετικά με το
ερώτημα εάν είμαστε υπέρ της κατάργησης της ιδιωτικής
εκπαίδευσης, προσωπικά μιλάτε με άνθρωπο που ως
μαθητής ήταν στην ιδιωτική εκπαίδευση. Η θέση της
Ομοσπονδίας και υποπτεύομαι ότι αναφέρεστε σε
παλαιότερο καθεστώς, ήταν ότι είμαστε ….
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Αυτά που λέγατε όταν ήμουν στο
Υπουργείο Παιδείας. Θέλω να μου πείτε εάν ισχύει ότι έχετε
θέση να καταργήσετε την ιδιωτική εκπαίδευση, ενώ είστε
εργαζόμενος στην ιδιωτική εκπαίδευση.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΪΖΗΣ: Έχουμε απαντήσει πάρα πολλά χρόνια και με
έργα, για παράδειγμα οι μελέτες, οι έρευνες, οι
τοποθετήσεις που κάνουμε….
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Ισχύει η θέση σας; Με ένα ναι ή
με ένα όχι.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΪΖΗΣ: Θα μου επιτρέψετε να απαντήσω με τον
τρόπο που νομίζω εγώ. Νομίζω, λοιπόν, ότι όλα τα σχέδια
και οι προτάσεις που έχετε στα χέρια σας και προσωπικά
θυμάμαι να σας τα καταθέτω κι εγώ, δεν μιλούν για την
κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και ούτε η σημερινή
τοποθέτηση που έκανα άφησε τέτοιο ενδεχόμενο. Νομίζω,
όμως, ότι θέτετε ένα ερώτημα το οποίο είναι πιο σημαντικό
ακόμα, αν πιστεύουμε ότι η ποιοτική αναβάθμιση της
δημόσιας εκπαίδευσης μπορεί να γίνεται παράλληλα με την
ποιοτική αναβάθμιση της ιδιωτικής. Σας απαντώ ότι αν
αυτοί οι δύο τομείς, ο ένας επικεντρώσει την ποιότητά του
στις αδυναμίες του άλλου – θυμηθείτε πριν 20 χρόνια δεν
είχαμε καλές υποδομές στο δημόσιο σχολείο, το ιδιωτικό
είχε πάρα πολύ καλές – τότε όταν το ένα καλύπτει την
αδυναμία του, το άλλο θα πρέπει να βρει μία άλλη αδυναμία.
Ό,τι ιδιωτικό αναπτύχθηκε στο χώρο της εκπαίδευσης, έχει
αναπτυχθεί όχι αυτόνομα. Έχει αναπτυχθεί πάνω σε
παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος. Το πιο
σημαντικό είναι ότι υπάρχουν νομοί της χώρας και νομίζω
ότι είναι πάνω από τους μισούς που δεν υπάρχει ιδιωτικός
τομέας της εκπαίδευσης. Δεν έχουμε για παράδειγμα
ιδιωτικά σχολεία σε πολύ συγκεκριμένα μεγάλο αριθμό
νομών της χώρας. Αυτό δηλώνει ότι ουσιαστικά δεν είναι
δυνατόν να ασκήσει το ρόλο του το Υπουργείο Παιδείας
καθορίζοντας άλλα χαρακτηριστικά για τη δημόσια και
άλλα για την ιδιωτική εκπαίδευση. Τότε να φτιάξει και άλλα
για τα ημερήσια και άλλα για τα νυχτερινά. Το έχει κάνει
στην πράξη. Άλλη υποδομή έχουν τα ημερήσια δημόσια
γυμνάσια και άλλη τα νυχτερινά. Αυτό είναι λάθος, πρέπει
να είναι ενιαία.
Θα πρέπει να γίνονται επενδύσεις; Αυτή είναι η ανάπτυξης
της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Μέσα από την τριμερή περίμενα
κι εγώ, κύριε Λυκουρέντζο, να ακούσω αυτές τις προτάσεις,
ότι εμείς θέλουμε να αναπτυχθούμε σε αυτό τον τομέα.
Στην ερώτηση εάν θεωρούμε ότι τα ιδιωτικά πρέπει να
γίνουν δημόσια απαντώ όχι, σε καμία περίπτωση. Νομίζω ότι
έχουν τη δική του ιστορία και τη δική τους παρουσία και τα
δικά τους κριτήρια και αρκετά από αυτά τα κριτήρια έχουν
δικαιωθεί. Συμβάλουν; Προφανέστατα συμβάλουν. Όλη η
εμπειρία που έχουμε περιγράψει αυτή τη στιγμή είναι μια
εμπειρία που χρησιμοποιείται ευρύτερα στο χώρο της
εκπαίδευσης.
Ο διευθυντής, εκτός από το προσωπικό, παίζει ένα
σημαντικό ρόλο; Παίζει. Ποιος διευθυντής; Άλλος είναι ο
ιδιοκτήτης και άλλος ο διευθυντής που κατά νόμο πρέπει να
έχει συγκεκριμένα κριτήρια και να είναι ίδιος και με αυτά να
επιλέγεται και για το ιδιωτικό και για το δημόσιο.
Ο σύλλογος των εκπαιδευτικών πρέπει να έχει ίδιο νόμο
λειτουργίας. Δεν μπορεί να είναι διαφορετικός. Το πιο
σημαντικό από όλα, φθάσαμε επιτέλους στο σημείο που οι
τίτλοι που δίνουν στα σχολεία, είναι ισότιμοι με του
δημοσίου, που σημαίνει ότι οι εκπαιδευτικοί που υπογράφουν
τους τίτλους της απόλυσης και από την υποχρεωτική
εκπαίδευση, το γυμνάσιο και από το δημοτικό και από το
λύκειο, φέρουν υπογραφές δασκάλων. Αν αυτοί είναι
διαφορετικοί από τους δημόσιους δεν δημιουργείται
διαφορά στον τίτλο; Αν ο ένας μπορεί πάραυτα να απολυθεί,
δηλαδή είναι ήδη απολυμένος την ώρα που εκδίδεται ο
τίτλος του, δεν δημιουργείται πρόβλημα;
Το πιο σημαντικό, με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο
εκλέχθηκαν για πρώτη φορά συνάδελφοί μας ιδιωτικοί
εκπαιδευτικοί, σχολικοί σύμβουλοι. Είναι υπό την προστασία
του κράτους ή είναι υπό την αίρεση μιας απόλυσης από τον
εργοδότη τους; Τέθηκε επίσης η ερώτηση πώς είναι δυνατόν
ένας ιδιώτης να μην ενδιαφέρεται για το υψηλό επίπεδο.
φοβόμαστε πάρα πολύ, λείπει ο κ. Γεωργιάδης που έθεσε την
ερώτηση και δεν φοβόμαστε για σχολεία τα οποία έχουν
αποδείξει στην πράξη ότι σέβονται τα εργασιακά
δικαιώματα. Αναφέρθηκε κάποιος ομιλητής ότι υπάρχει ένας
χώρος ασυδοσίας μέσα σ’ αυτό το πεδίο. Εμείς ζητάμε από
το κράτος να παίξει το ρόλο του. Δεν είναι ρόλος της
Ομοσπονδίας μας να κυνηγάει σε όλους τους νομούς της
χώρας μας κάθε ιδιωτικό σχολείο εάν τηρεί τη νομοθεσία ή
όχι.
Κατά το άρθρο 16 είναι ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας. Θα
είναι απόλυτα αυστηρό σε ό,τι βρει, ακόμα και αν αφορά
μέλη μας. Μόνοι μας έχουμε τιμωρήσει τα μέλη μας όταν
θεωρήσαμε ότι δεν κάνουν όπως πρέπει τη δουλειά τους.
τους πλαστούς τίτλους που υπαινιχτήκατε τους έχουν
υπογράψει εκπαιδευτικοί. Διαγράφτηκαν αυτόματα από μέλη
της Ομοσπονδίας και ρωτώ, μαζί με τους ιδιοκτήτες
μπορούμε να βάλουμε τέτοιους κανόνες; Θα μπει, όμως,
μπροστά η διοίκηση. Εάν προϊστάμενος εκπαίδευσης δεν
κάνει καλά τη δουλειά του, δεν ελέγξει τους τίτλους των
ιδιωτικών εκπαιδευτικών και δεν ελέγξει τα πτυχία, καμία
ομοσπονδία δεν ελέγχει αυτό το κενό.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΝΙΚΟΥ ΠΑΙΖΗ, Β΄ Αντιπροέδρου
της (ΟΙΕΛΕ))
Δυστυχώς, φοβάμαι, σ’ αυτό το επίπεδο επάνω,
μπορούν να υποστούν από το φόβο της απόλυσης και για
αυτό το λόγο ζητώ την προστασία, με βάση το άρθρο 16
του Συντάγματος. Μπορεί να φοβηθεί ο εκπαιδευτικός, ως
μεμονωμένο άτομο και να παραβεί αυτό που πρέπει και αυτό
είναι ανθρώπινο. Δουλειά του Κοινοβουλίου είναι να
κατοχυρώσει ακριβώς αυτή την άμυνα, να μην πιεστεί
κάποιος από τον φόβο της φτώχειας, της ανεργίας κλπ.,
διότι ανοίγουν «οι ασκοί του Αιόλου».
Το ερώτημά τους, θέλω να το συνδέσω με κάτι που
είπε ο κ. Παντούλας, σχετικά με τη σταθερότητα. Αυτό είναι
κρίσιμο και δεν πρόλαβε να ανοίξει η συζήτηση περί ΔΝΤ, ο
πρώτος χώρος που άνοιξε θέμα μείωση μισθών, ήταν το
Υπουργείο Παιδείας. Ήταν όχι μόνο άψογο το Υπουργείο
Παιδείας, αλλά και το Υπουργείο Απασχόλησης, το οποίο
βγήκε αμέσως και έκανε δηλώσεις, για να καθησυχάσει τον
κόσμο, ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν πρόκειται να πειραχθεί.
Όμως δεν πέρασε ένας μήνας, ξαναπειράζονται αυτή τη
στιγμή τα θέματα των απολύσεων και οι ελαστικές σχέσεις,
στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αξιοπρεπέστατοι κύριοι είναι
όλοι οι ιδιοκτήτες. Δεν είναι δυνατόν όμως εμείς αυτή τη
στιγμή να νομοθετήσουμε καλή τη πίστη πάνω σε αυτό το
θέμα. Φοβόμαστε πάρα πολύ, ακόμα και τα άρθρα των
συνδικαλιστικών ελευθεριών. Φοβόμαστε, ότι αυτή τη
στιγμή δεν μπορούμε να πείσουμε τους συναδέλφους μας,
όταν θίγονται τόσα συνταγματικά δικαιώματα, να
απεργήσουν την Τρίτη.
Αυτή τη στιγμή απειλείται, συγκεκριμένα και το
αντιλαμβάνεστε ειδικά στα μικρά σχολεία. Φανταστείτε ένα
σύλλογο 20 ανθρώπων, να επικρέμεται πάνω από το κεφάλι
τους, ότι ένας από εσάς του χρόνου πρόκειται να απολυθεί.
Με ποιο κριτήριο; Ζητάμε από το κράτος να ορίσει το
κριτήριο και ζητάμε όχι να μην απολύεται αλλά να
απολύεται αιτιολογημένα. Αυτός που φταίει ή που έχει
ευθύνη, ή που έχει κριτήριο να απολύεται, είναι ανθρώπινο
δικαίωμα στο χώρο της εργασίας κανένας δεν μπορεί μετά
από μεγάλη προϋπηρεσία να απολύεται.
Το τελευταίο, όμως, πρόβλημα που υπάρχει, είναι να
μην συγκρίνουμε τα σχολεία με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Αυτό ήταν ένα λάθος που ακούστηκε και από την πλευρά
της τότε συμπολίτευσης, όταν ψηφιζόταν η αντίστοιχη
διάταξη το 2001. Είναι λάθος. Ο δάσκαλος είναι δάσκαλος
και τον θέλετε ελεύθερο, διότι θα βγουν ελεύθερα παιδιά.
Εάν αυτός ο άνθρωπος μπορεί να απολύεται, ή να φοβάται ή
να μαζεύεται, έχει γίνει λάθος μεγάλο και αυτό πώς
διορθώνεται μετά; Είμαι σίγουρος, ότι θα βρουν κριτήρια
και το καλύτερο κριτήριο είναι, ας απολύσουμε έναν παλαιό
που έχει 25 χρόνια, διότι κοστίζει σε ένα ιδιωτικό σχολείο.
Δεν θέλω όμως να με αντικαταστήσει, ή να μην έχει το πιο
ποιοτικό κριτήριο. Γνωρίζω, ότι πολλοί θα έχουν το ποιοτικό
κριτήριο και αξίζει να είναι μέσα στην τάξη. Εάν ισχύσει σε
έναν στην Ελλάδα, ας πάρω δύο νέους διότι θα μου
κοστίσουν τα μισά χρήματα. Αυτό θα το εγγυηθεί η Βουλή
των Ελλήνων ότι δεν μπορεί να γίνει; Εάν ναι. Τότε εμείς
είμαστε σύμφωνοι, αλλά κρούομε τον κώδωνα κινδύνου,
διότι είναι η δεύτερη φορά που μέσα στην εκπαίδευση
επιχειρείτε να ανοίξει στον ιδιωτικό τομέα κάτι.
Αμέσως εμείς ειδοποιήσαμε τη Γενική Συνομοσπονδία
Εργατών Ελλάδος, ότι εδώ δεν καταλαβαίνουμε γιατί
γίνεται αυτό το πράγμα. Το πιο σημαντικό είναι, ότι ποτέ
δεν καταλάβαμε γιατί κανένας δεν μας φώναξε σε μια
τριήμερη να μας πει τέτοια πράγματα. Θα σας απολύουμε
έτσι και αλλιώς και γνωρίζω, ότι η εργοδοσία το έθεσε το
θέμα. Γνωρίζω όμως ότι δεν είχε επιχείρημα στο γιατί
πρέπει να είναι αναδικαιολόγητη. Προφανώς, συμφωνούμε
να είναι η διοίκηση. Πρέπει να είναι ένα όργανο της
πολιτείας το οποίο θα έρθει και θα μας πει γιατί θέλεις να
μειώσεις το ωράριό σου; Θέλω γιατί έμεινα έγκυος. Αυτό
προβλέπεται από το νόμο δεν το χρειαζόμαστε διότι θα
πάρεις 9 μήνες άδεια. Επίσης παίρνει άδεια στην περίπτωση
που θέλει κάποιος να μεγαλώσει το παιδί του. Αυτό ξανά
προβλέπεται από το νόμο, δεν υπάρχει κενό νόμου. Επίσης
αν κάποιος είναι απαράδεκτος στη συμπεριφορά του την
καθημερινή, μπαίνει μπροστά η διαδικασία και με τη
σφραγίδα του κράτους, μπορεί να φύγει.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ (Προεδρεύων της Επιτροπής): Θα
ήθελα, να σας διαβάσω μια γραπτή δήλωση που έφτασε
μόλις τώρα, από τον Πρόεδρο της ΟΙΕΛΕ, τον κ. Κουρουτό ο
οποίος δεν μπόρεσε να είναι στην Επιτροπή μας και
αντικαταστάθηκε από τον Αντιπρόεδρο. Στη δήλωση αυτή
λέει το εξής: η ΟΙΕΛΕ μετά το 1992 και καταστατικά και επί
της ουσίας, πιστεύει στην ιδιωτική εκπαίδευση και δεν
στηρίζει την κατάργησή της.
Το λόγο έχει ο κ. Ζαχόπουλος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος των Ιδιωτικών
Σχολείων Ελλάδας): Γενικότερα βλέπουμε θετικά το
νομοσχέδιο και ειδικότερα την προσπάθεια του Υπουργείου,
να διορθώσει ένα παράλογο καθεστώς που έχει σαν
αποτέλεσμα τα τελευταία οκτώ χρόνια, να υπάρχουν
ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί μόνιμοι στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Πράγματι μετά τη δοκιμαστική διετία και για τέσσερα
χρόνια, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δουλεύουν στα σχολεία,
χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα να απομακρυνθούν. Αμέσως
μετά τα δύο χρόνια, έχουν μία ορισμένου χρόνου σύμβαση
μέχρι σήμερα μιλάω για άλλα τέσσερα χρόνια και κατά τη
διάρκεια της οποίας δεν μπορούν να απολυθούν με κανένα
τρόπο. Στα έξι χρόνια, μπορούν να απομακρυνθούν για μέχρι
σήμερα μιλάω πάλι το 33% και όχι όλων παρά μόνον αυτών
που τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή συμπληρώνουν τα έξι
χρόνια. Παίρνοντας μια αρκετά μεγάλη αποζημίωση,
παραπάνω από τους ιδιωτικούς υπαλλήλους και
μετατάσσονται στο δημόσιο και συγκεκριμένα δίπλα στο
σπίτι τους.
Αλλά, και μετά τα έξι χρόνια, μπορούν να
απομακρυνθούν για δυσαρμονία με τη σύμφωνη γνώμη μιας
τριμελούς Επιτροπής. Η τριμελής αυτή Επιτροπή, για τη
λειτουργία της οποίας έχει ασχοληθεί και ο Συνήγορος του
Πολίτη, ασχολήθηκε επειδή καθυστερούσε να εκδώσει επτά
μήνες απόφαση. Ζητήσαμε λοιπόν και ζητούσαμε πάντα να
μας δώσει τη δυνατότητα να απομακρύνουμε έναν
εκπαιδευτικό το χρόνο μόνο. Το Υπουργείο δεν ενέδωσε στις
προτάσεις μας και μας έδωσε τη δυνατότητα, να
απομακρύνουμε αναιτιολόγητα έναν, με την υποχρέωση της
αντικατάστασης, για να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας,
όπως μας είπαν στο Υπουργείο.
Ακούω πολύ αυτή τη συζήτηση περί απόλυσης, όμως
δεν είναι απόλυση, είναι αντικατάσταση ενός ανθρώπου
μόνο από τα σχολεία. Ο μέσος όρος των εκπαιδευτικών που
δουλεύουν ανά σχολείο στο δημοτικό είναι περίπου 20
άνθρωποι και στο Γυμνάσιο είναι περίπου 30. Δεχθήκαμε την
αντικατάσταση και όχι την απόλυση. Ζητήσαμε ακόμη, όταν
μειώνονται τα τμήματα του σχολείου, να μην
απομακρύνονται οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί, αλλά με τη
σύμφωνη γνώμη των εκπαιδευτικών, να μειώνεται το
ωράριο αναλόγως, για να μην απολύονται και αυτό έγινε
δεκτό.
Σήμερα ζητάμε από την Επιτροπή Μορφωτικών
Υποθέσεων – και σας ευχαριστούμε πάρα πολύ που κάνατε
την τιμή να μας δεχθείτε – δύο πράγματα: πρώτον η
αντικατάσταση αυτών των εκπαιδευτικών να γίνεται από
εφέτος και όχι από το επόμενο σχολικό έτος, όπως λέει το
νομοσχέδιο, διότι από εφέτος ισχύει η αδυναμία της
απομάκρυνσης του 33%. Φέτος λοιπόν μας δίνεται η
υποχρέωση να πάψουμε να απομακρύνουμε πια αυτό το 33%,
ενώ από του χρόνου γίνεται η δυνατότητα να
αντικαταστήσουμε έναν. Νομίζουμε ότι αυτό δεν είναι
σωστό. Ή θα γίνει όλο από εφέτος, ή θα γίνει όλο από του
χρόνου. Εμείς όμως προτιμάμε από εφέτος. Δεύτερον,
ζητάμε την τροποποίηση της παραγράφου 4 του άρθρου 30
του 682, που δεν προβλέπεται από το παρόν σχέδιο νόμου,
το οποίο προβλέπει, ότι ένας ιδιωτικός εκπαιδευτικός
απολύεται από το σχολείο και όταν προσλαμβάνεται από
κάποιο άλλο, προσλαμβάνεται με σύμβαση εξαετίας.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ,
Προέδρου των Ιδιωτικών Σχολείων Ελλάδος)
Ερωτάται, λοιπόν, εάν υπό αυτές τις συνθήκες υπάρχει
απολυόμενος εκπαιδευτικός από κάποιο σχολείο, τον οποίο
ένα άλλο σχολείο θα δεχθεί να τον πάρει, έχοντας
υποχρέωση να τον κρατήσει οπωσδήποτε έξι χρόνια. Είναι
εξαιρετικά δύσκολο αυτό, το θέσαμε την άλλη φορά στην
Υπουργό και είχαμε καταλάβει ότι θα το κάνει δεκτό. Όμως,
αυτό δεν το είδαμε μέσα στο νομοσχέδιο. Ένας
εκπαιδευτικός, όταν φεύγει από ένα σχολείο και πηγαίνει σε
ένα άλλο, ζητούμε να υπάρχει η λεγόμενη δοκιμαστική
διετία. Επίσης, για όλους τους εκπαιδευτικούς που
προσλαμβάνει και το δημόσιο και κατόπιν να γίνεται η
σχέση εργασίας τους αορίστου χρόνου. Είναι βέβαιο με την
νέα ρύθμιση ότι θα μειωθούν οι απολύσεις και εμείς
δεσμευόμαστε γι’ αυτό. Για τις ισχύουσες διατάξεις τα
ιδιωτικά σχολεία εξαντλούσαν την αυστηρότητά τους στην
διετία και στο τέλος της εξαετίας φοβούμενοι ότι αργότερα
θα εγκλωβιστούν. Με τη νέα ρύθμιση προσφέρεται και
δεύτερη και τρίτη ευκαιρία στον ιδιωτικό εκπαιδευτικό για
βελτίωση.
Θέλω να κλείσω τονίζοντας ότι στα ιδιωτικά σχολεία δεν
επιθυμούμε να απολύουμε. Διεκδικούμε απλώς το αυτονόητο
για εμένα δικαίωμα να αξιολογούμε τους συνεργάτες μας
και να διευθύνουμε αποτελεσματικά τα σχολεία μας προς
όφελος της ποιότητας της εκπαίδευσης. Επίσης, δεν
ζητούμε τα 2% το μήνα, δηλαδή, 24% τον χρόνο, αλλά εμείς
ζητάμε έναν απλώς και να τον αντικαθιστούμε, χωρίς να
μειώνουμε θέσεις εργασίας. Γενικότερα, συμφωνούμε με τον
θεσμό του μέντορα, όπως εισηγείται το νομοσχέδιο. Επίσης,
συμφωνούμε απόλυτα και με τις ρυθμίσεις του
πιστοποιητικού παιδαγωγικής κατάρτισης, όπως και με τις
διαδικασίες αξιολόγησης.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής της Πλειοψηφίας): Κύριε
Πρόεδρε, θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: έχω στα χέρια μου
δύο αποφάσεις, η μια του Γ΄ Τμήματος του ΣτΕ, 622/2010, η
οποία δέχεται την προσφυγή της Ο.Ι.Ε.ΛΕ σε ζήτημα
απόλυσης εκπαιδευτικού από ένα συγκεκριμένο ιδιωτικό
εκπαιδευτήριο. Μάλιστα αναφέρει ότι «με την εν λόγω
πράξη της η Επιτροπή είχε διαπιστώσει ότι δεν συνέτρεχε ο
προβλεπόμενος στην παραπάνω διάταξη του άρθρου τάδε
του νόμου τάδε λόγος απόλυσης του καθηγητή Σ.Ρ., που
υπηρετούσε στο ιδιωτικό σχολείο τάδε, με σύμβαση
εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και
συγκεκριμένα δεν υφίστατο διαταραχή του εκπαιδευτικού
κλίματος, οφειλομένης αδυναμίας συνεργασίας της
εγκαλούμενης εταιρίας με τον εκπαιδευτικό, ώστε να
δικαιολογείται η εκ μέρους της καταγγελία της
συμβάσεως». Επίσης, έχουμε και την απόφαση του
Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Συγκεκριμένα, πάλι ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο είχε
προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, εναντίον της μη
δυνατότητας αύξησης των διδάκτρων. Εκεί, λοιπόν, το
Δικαστήριο είχε ένα αιτιολογικό: «το Δικαστήριο εκτιμά ότι
εκτός από ορισμένες δραστηριότητες καθαρά οικονομικές
και εμπορικές ουσιαστικές για τη διατήρηση του κράτους
και που μερικές φορές μπορούν να προκαλέσουν την
μεγαλύτερη παρέμβαση εκ μέρους των αρχών, οι
δραστηριότητες των ιδιωτικών σχολείων δεν έχουν
αποκλειστικά κερδοσκοπικούς σκοπούς. Στοχεύουν κυρίως
και πάνω απ΄ όλα στη μετάδοση πολιτιστικών και
εκπαιδευτικών αξιών στους μαθητές στον ίδιο βαθμό και
στο ίδιο επίπεδο με εκείνες που προσφέρονται στα δημόσια
σχολεία. Βεβαίως, το κράτος δύναται να παρεμβαίνει στα
όρια των ορίων της διακριτής του ευχέρειας, προκειμένου
να αποφευχθεί από τη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων η
δημιουργία μιας ταξικής εκπαίδευσης και η πρόκληση
σημαντικών αποκλίσεων μεταξύ των μισθών των
καθηγητών του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Έτσι
ωστόσο οφείλει να σεβαστεί την ελευθερία εκπαίδευσης και
την ελευθερία επιλογής των γονέων στον προσανατολισμό
της εκπαίδευσης των παιδιών τους». Όμως, αυτό το
κομμάτι βάζει ζητήματα πολύ ουσιαστικά για την
παρεχόμενη εκπαίδευση από ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο.
Κύριε Ζαχόπουλε, αφού βλέπω ότι υπάρχει μια πολύ καλή
διάθεση επικοινωνίας και των εργαζομένων στα
εκπαιδευτήριά σας και των ιδιοκτητών, ερωτώ εάν υπάρχει
επίπεδο σύγκλησης, ώστε μέχρι να έρθει το νομοσχέδιο
στην Ολομέλεια να υπάρξει ακόμα και η διατύπωση επ’
αυτού του ζητήματος του ενός εκπαιδευτικού, ώστε να
διασφαλίζονται αυτά τα οποία θέτει το Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αυτό που
προσδιόρισε πολύ πρόσφατα το ΣτΕ. Εγώ δεν νομίζω ότι θα
υπάρξει κάποιο πρόβλημα.
έχει η κυρία Γιαννακά.
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ: Κύριε Πρόεδρε, με ειδοποίησαν
εκπαιδευτικοί από τον νομό που εκλέγομαι και συγκεκριμένα
από τον νομό Αιτωλοακαρνανίας ότι ο κύριος Μπράτης που
δυστυχώς αποχώρισε απέστειλε μήνυμα πανελλαδικής
εμβέλειας με τον οποίο καταδικάζει τα επιχειρήματα και τις
απόψεις που εξέθεσα προ ολίγου στην Επιτροπή
Μορφωτικών Υποθέσεων. Επειδή απουσιάζει δεν θα κάνω
κανένα σχόλιο αλλά το μόνο που θα πω είναι ότι προσωπικά
θέλω να παραδώσω αυτή την συνδικαλιστική λειτουργία του
παρελθόντος στην ανάγκη του μέλλοντος. Το μέλλον ανήκει
σε όλους εμάς και στα παιδιά μας. Αυτό το κάνω τώρα
παρόλο που απουσιάζει για να καταγραφεί στα πρακτικά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα συνυπογράψω την
άποψη του κ. Παντούλα ότι πράγματι έχει δημιουργηθεί μια
πολύ καλή αμφίδρομη σχέση συνεργασίας μεταξύ των δύο
μερών. Θα ήθελα να κάνω μία και μόνο λακωνική ερώτηση.
Συμφωνείτε ή διαφωνείτε ως προς τις οποιεσδήποτε
προσλήψεις που μπορούν να λειτουργήσουν για το ιδιωτικό
σχολείο από τον πίνακα επιτυχόντων του ΑΣΕΠ;
έχει ο κ. Ζαχόπουλος.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Βούρο, εμείς είμαστε
ιδιωτικά σχολεία και ο νόμος του ΑΣΕΠ αναφέρει ότι είναι
ένας τρόπος επιλογής και πρόσληψης διαφόρων ειδικοτήτων
για την δημόσια λειτουργία και όχι για ιδιωτική. Άρα, εμείς
ως ιδιωτικό σχολείο κάνουμε τις επιλογές μας και μάλιστα
κάνουμε πολύ αυστηρό έλεγχο σε διάφορα θέματα.
Δράττομαι της δυνατότητας να σας πω ότι δεν ξέρω με
ποιόν τρόπο μπορεί το Υπουργείο Παιδείας ή οποιοσδήποτε
άλλος να ελέγξει την μεταδοτικότητα των γνώσεων.
(Συνέχεια ομιλίας κ. Αθανάσιου Ζαχόπουλου, Προέδρου
Ιδιωτικών Σχολείων Ελλάδος)
Έτσι λοιπόν, εμείς πιστεύουμε ότι τα ιδιωτικά σχολεία, είναι

κάτι διαφορετικό από το δημόσιο χώρο και δεν είμαστε υπέρ
του να προσλαμβάνουμε μέσω του ΑΣΕΠ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ : Θα μπορούσατε ακριβώς επειδή υπάρχει
ένας τεράστιος πίνακας επιτυχόντων του ΑΣΕΠ, να καλείτε
επί σειρά εβδομάδων, εάν θέλετε, προκειμένου να διαλέξετε
τον καλύτερο εκπαιδευτικό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ : Εννοείτε να είμαστε
υποχρεωμένοι από αυτόν τον πίνακα. Όχι. Εμείς θα καλούμε
και δεσμευόμεθα εδώ, ότι μας συμφέρει να είναι κάποιος ο
οποίος είναι επιτυχών του ΑΣΕΠ. Εγώ πιστεύω, ότι θα είναι
ένα επιπλέον προσόν αυτό, αλλά δεν θα είναι και
υποχρεωτικό αυτό, κύριε Βούρο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ : Θα το δούμε αυτό.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ : Σας λέω τη γνώμη μου, είναι
ένα επιπλέον προσόν αναμφισβήτητα να είναι επιτυχόντας
του ΑΣΕΠ, αλλά εμείς διατηρούμε για τα ιδιωτικά σχολεία,
τη δυνατότητα να επιλέγουμε και άλλους τρόπους, μέσω
των οποίων να κάνουμε αυτή την επιλογή.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ : Το πιστοποιητικό παιδαγωγικής και
διδακτικής επάρκειας το θεωρείτε υποχρεωτικό;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ : Είναι υποχρεωτικό και
απαραίτητο. Στηρίζουμε τη διαδικασία της παιδαγωγικής
επάρκειας και νομίζουμε ότι είναι πολύ καλή.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ : Δηλαδή, είναι στα κριτήρια τα οποία
είναι υποχρεωτικά και για εσάς.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ : Μάλιστα.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ : Δεν είναι λίγο οξύμωρο ότι δεν είναι
υποχρεωτική για εσάς η διαδικασία του ΑΣΕΠ;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ : Όχι, δεν θα συμφωνήσω μαζί
σας, γιατί η παιδαγωγική επάρκεια σημαίνει ότι υπάρχουν
άνθρωποι, αν έχετε παρατηρήσει το νόμο, π.χ. οι δάσκαλοι
και οι νηπιαγωγοί δεν έχουν ανάγκη παιδαγωγικής
επάρκειας, όμως, υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι, π.χ. οι
πληροφορικάριοι, οι οποίοι δεν έχουν διδαχθεί παιδαγωγικά
ποτέ τους.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ : Ξέρετε, όμως, ότι ένα κομμάτι του
διαγωνισμού του ΑΣΕΠ είναι η παιδαγωγική και η διδακτική
επάρκεια και βαθμολογείται στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ : Το δεύτερο θέμα που θέλω να
απαντήσω ως προς την ερώτηση που έκανε ο κ. Παντούλας,
θέλω να πω το εξής : κατ’ αρχήν, μετά την τριμερή, όπου
μας κάλεσε η κυρία Χριστοφιλοπούλου και με την παρουσία
τριών ιδιωτικών εκπαιδευτικών και δύο εκπροσώπους από
εμάς, συζητήσαμε και αφού δεν βρήκαμε κάποιο κοινό στόχο
σε πολλά πράγματα, μας ζήτησε η κυρία Υφυπουργός να
συναντηθούμε και μεταξύ μας, αλλά οι εκπρόσωποι των
ιδιωτικών εκπαιδευτικών, δεν το θέλησαν. Θέλω να πω, ότι
θεωρώ, ότι είναι άκρως συντεχνιακό το θέμα, να ζητάει η
ΟΙΕΛΕ τα μέλη τους να παραμένουν στα σχολεία και όχι να
αντικαθίσταται από κάποιους άλλους ιδιωτικούς
εκπαιδευτικούς. Εμείς δεχθήκαμε να είναι αντικατάσταση
αυτό και όχι να είναι επιβεβλημένο να παραμείνουν οι
συγκεκριμένοι. Η ΙΟΕΛΕ θέλει να είναι καθαρά συντεχνιακό
το θέμα. Τα μέλη μας θα τα κρατάτε οπωσδήποτε, δεν θα
μπορείτε να αλλάξετε κανέναν ποτέ. Εμείς δεν είμαστε
δημόσια σχολεία, είμαστε ιδιωτικά και θεωρούμε, ότι τα
σχολεία, κατ’ αρχήν, είναι σχολεία και έπειτα επιχειρήσεις
και πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να έχουν το διευθυντικό
δικαίωμα να μπορούν, αν κρίνουν ότι κάποιοι δεν τους
κάνουν, να τους αντικαταστήσουν. Προηγουμένως, είπε ο κ.
Παϊζης ένα αξιοπερίεργο πράγμα. Ότι μπορείς να πουλήσεις
κάποιον που έχει 25 χρόνια για να πάρεις κάποιον νεώτερο.
Όμως, απολύοντάς τον αυτόν τον κάποιο, πρέπει να του
δώσεις και 25 μισθούς. Είναι λοιπόν αυτή διαδικασία να
πληρώνεις 25 μισθούς για να πάρεις έναν, ο οποίος είναι
φθηνότερος; Και φυσικά με το σκεπτικό, ότι αυτός είναι
καλός, δεν θα τον αντικαταστήσουμε. Με κανέναν τρόπο
δεν θα αντικαταστήσουμε χωρίς λόγο έναν καλό
εκπαιδευτικό. Τελειώνοντας, θέλω να σας πω ότι ο ν. 1566,
όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί λέει,
ότι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί έχουν τα ίδια δικαιώματα και
τις ίδιες υποχρεώσεις με τους δημόσιους εκπαιδευτικούς
λειτουργούς. Και επιπλέον, παίρνουν και τα ίδια ακριβώς
χρήματα. Αυτός είναι και ο λόγος που εμείς τότε ζητήσαμε,
να μας πει το Υπουργείο, θα ακολουθήσουμε αυτό που
κάνουν στο δημόσιο ή να τα δώσουμε με κάποιον άλλο
τρόπο; Εμείς δεν θέλαμε να βάλουμε τα χρήματα στην
τσέπη μας, κ. Παντούλα, θέλαμε να τα δώσουμε με κάποιον
άλλο τρόπο, π.χ. με μπόνους. Η Υπουργός μας είπε, θα
δίνετε τα κανονικά και εμείς αυτομάτως το δεχθήκαμε.
Δεχόμαστε, αρκεί κάποιος να μας πει, τι πρέπει να κάνουμε
νομίμως.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ : Θέλω να κάνω μια απαραίτητη
διευκρίνιση. Κατά την ολιγόλεπτη διάρκεια της απουσίας
σας, η κυρία Γιαννακά πήρε το λόγο επί προσωπικού. Μας
πληροφόρησε ότι ο κ. Μπράτης έστειλε με το κινητό του
μηνύματα σε δασκάλους σε όλη την Ελλάδα, σχετικά με τις
απόψεις που εξέφρασε η κυρία Γιαννακά. Θεωρώ ότι, αν μη
τι άλλο, ούτε δόκιμο είναι, ούτε πρέπον είναι και κυρίως
είναι αντιδεοντολογικό. Σ’ αυτές τις τόσο δύσκολες μέρες
που βιώνουμε όλοι μας, είναι το λιγότερο ολίσθημα, αν όχι
έγκλημα, να στοχεύει ο ένας στον άλλο. Είναι λάθος.
Υπάρχει δημόσιος διάλογος, δόθηκε η δυνατότητα σε όλους
τους ανθρώπους να διατυπώσουν τις απόψεις τους. Δεν
νομιμοποιείται κανένας βγαίνοντας έξω από την Επιτροπή,
να στέλνουμε μηνύματα σε όλη την Ελλάδα για τις απόψεις
των άλλων. Υπάρχουν τα πρακτικά και όποιος θέλει μπορεί
να καταφύγει σε αυτά και να βρει ακριβώς την αλήθεια των
όσων στηρίξαμε ο καθένας από εμάς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Σε κάθε
περίπτωση, εξουσιοδοτείται το προεδρείο, επειδή το
πρόβλημα, προφανώς, είναι μια αποσπασματική μεταφορά
κάποιας άποψης, να συνεννοηθώ με την κυρία Γιαννακά και
να ζητήσω από τον κ. Μπράτη, να μεταφερθεί το σύνολο της
σκέψης της κυρίας Γιαννακά.
Το λόγο έχει η κυρία Τσόκλη.
ΜΑΓΙΑ ΤΣΟΚΛΗ : Κάτω από τις σημερινές συνθήκες,
σκέπτεστε να μειώσετε τα δίδακτρα στα ιδιωτικά σχολεία;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ : Μετά από κλήση του Υπουργείου
Ανάπτυξης, μας κάλεσε ο Γενικός Γραμματέας, κ. Κομνηνός
και μας εξήγησε την κατάσταση. Εμείς, συναισθανόμαστε
την κατάσταση και τη γνωρίζουμε, γιατί το συζητάμε κάθε
μέρα με τους γονείς. Έτσι, λοιπόν, δεχθήκαμε να έχουμε
πάγωμα των φετινών διδάκτρων για όλες τις τάξεις που τα
παιδιά δεν αλλάζουν επίπεδο σπουδών. Δηλαδή, θα υπάρχει
μόνο 2% αύξηση για τις εισαγωγικές τάξεις, Νηπιαγωγείο,
Α’ Δημοτικού και Α’ Γυμνασίου και αυτό δεσμευόμαστε να το
κάνουμε όλα τα ιδιωτικά σχολεία. Για όλες τις άλλες τάξεις,
ό,τι πλήρωνε ο γονέας στην περσινή τάξη, θα το πληρώνει
και φέτος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Θα κάνει
μια δήλωση ο κ. Κουρουτός.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΡΟΥΤΟΣ (Πρόεδρος ΟΙΕΛΕ) : Επειδή με θίγει ως
άνθρωπο, ως εκπαιδευτικό και ως συνδικαλιστή, η
κατηγορία ότι δεν κατεβαίνω στο διάλογο, επικαλούμαι
όλους όσους υπηρέτησαν στο Υπουργείο Παιδείας και είναι
παρόντες.
INCLUDETEXT "C:\\prenop\\ASAP0429.XL1.doc" (Συνέχεια ομιλίας
Μιχάλη Κουρουτού Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ)
Ο Υφυπουργός, παράγοντες του Υπουργείου και εμείς

συμφωνήσαμε στα εξής προσλήψεις από ΑΣΕΠ, απολύσεις
μέχρι εξαετία διαρκείς- και δέχθηκα τον έπαινο της κυρίας
Χριστοφιλοπούλου-και για όλα τα άρθρα εκτός από τις
αορίστου χρόνου απολύσεις. Δέχθηκα τα συγχαρητήρια
Υπουργού Υφυπουργού για την υποχώρηση. Την Παρασκευή
δέχθηκα δύο τρία τηλεφωνήματα από τους ιδιοκτήτες τους
οποίους συνομίλησα και από την Υφυπουργό την οποία μου
είπε ( αν αλλάξω κάτι θα υπάρξει δεύτερος γύρος
συνεργασίας). Δεν υπήρξε ποτέ, εμείς δια του τύπου μάθαμε
την αλλαγή των συμφωνηθέντων σε τριμερές επίπεδο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος Της Επιτροπής) : Εγώ δε
γνώριζα όμως ότι έχει γίνει και άλλη δήλωση. Θα
τοποθετηθεί η κυρία Υπουργός. Παρακαλώ να έρθει στο
βήμα ο κ. Πανούσης. Κύριε Πανούση να τοποθετηθείτε
αποκλειστικός και μόνον στο ζήτημα των αναπληρωτών
δεδομένου ότι εφ’ όλης της ύλης έχει γίνει τοποθέτηση και
από άλλους, μια αναφορά μόνο για να κερδίσουμε χρόνο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ(Ταμίας/Εκπρόσωπος του ΔΣ της
Πανελλήνιας Ένωσης Αναπληρωτών και Ωρομισθίων
Εκπαιδευτικών) : Εγώ δέχθηκα πράγματι ότι με τον κύριο
Κουρουτό και την Υφυπουργό κάναμε αυτή τη τριήμερη
συνάντηση. Λέω αμέσως μετά μου ζήτησε η Υπουργός να
έρθουν σε συνεννόηση τα δύο μέρη. Ο κ. Κουρουτός
αρνήθηκε να έρθει σε συνεννόηση μαζί μας και ήθελε μόνο
τριμερή, αυτό δήλωσα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος Της Επιτροπής) : Το λόγο
έχει η κυρία Χριστοφιλοπούλου.
ΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ(Υφυπουργός Παιδείας, Δια Βίου
Μάθησης και Θρησκευμάτων) : Κύριε Πρόεδρε, όπως
καταλαβαίνεται μετά τις δηλώσεις τις ΟΙΕΛΕ και του
εκπροσώπου των ιδιοκτητών είναι ανάγκη να διασαφηνίσει
τη θέση του το Υπουργείο Παιδείας. Το Υπουργείο Παιδείας
δεν απέκλεισε το διάλογο από κανέναν ενδιαφερόμενο.
Είδαμε πάρα πολλούς φορείς. Κάναμε όντως και μια τριμερή
διαβούλευση, σε μια προσπάθεια όπως είπε ο κ. Παντούλας
να βρεθεί κοινός τόπος.
Ενώ εφαίνετο ότι σε εκείνη τη τριμερή διαβούλευση
πήγαινε να βρεθεί ο κοινός στόχος δεν εξευρέθη. Από εκεί
και πέρα η νομοθετική πρωτοβουλία είναι στο Υπουργείο
Παιδείας, το νομοσχέδιο είναι στα χέρια των συναδέλφων,
θα συνεχίσουμε τη συζήτηση επί των άρθρων και βεβαίως
όπως έχει πει ήδη η κα. Υπουργός, εμείς ήμασταν
διατεθειμένοι ως πολιτική ηγεσία και τώρα να
ενσωματώσουμε δημιουργικές προτάσεις οι οποίες θα
προκύψουν και από τη σημερινή συζήτηση που γίνεται κύριε
Πρόεδρε και την ακρόαση των φορέων και βεβαίως από
τους συναδέλφους οι οποίοι θα τοποθετηθούν επί των
άρθρων. Αυτό είναι δέσμευση εκ μέρους μας και έχει γίνει
δημόσια.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος Της Επιτροπής) : Ο κύριος
Πανούσης έχει το λόγο.
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ(Ταμίας/Εκπρόσωπος του ΔΣ της
Πανελλήνιας Ένωσης Αναπληρωτών και Ωρομισθίων
Εκπαιδευτικών) : Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι, μέλη της
Διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, ως
εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ένωσης Αναπληρωτών και
Ωρομισθίων Εκπαιδευτικών η οποία αντιπροσωπεύει πάνω
από 30.000 εκπαιδευτικούς, αναπληρωτές και ωρομίσθιους
σας απευθύνομαι με τη σημερινή μου παρουσία εδώ με
σκοπό να σας γνωρίσω τις πάγιες θέσεις και τα αιτήματα
της Ένωσης σχετικά με τις αλλαγές στο χώρο της
εκπαίδευσης που προωθεί η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας
Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων.
Οι πρώτες παρατηρήσεις μας αναφορικά με το κατατεθέν
σχέδιο νόμου για τη Παιδεία από την Υπουργό κυρία
Διαμαντοπούλου έχουν ως εξής : Πρώτον ζητούμε τη
συνέχιση των διορισμών μονίμων εκπαιδευτικών με το
ισχύων σύστημα μετά το 2012, χρονικό όριο προτείνει το
σχέδιο νόμου με ποσοστό 60% από το νέο πίνακα διορισμών
και 40% από το νέο πίνακα προϋπηρεσίας, ώστε να
αποσυρθούν οι υφιστάμενοι πίνακες προϋπηρεσίας.
Θεωρούμε ότι το μεταβατικό στάδιο των δύο ετών που
προτείνεται δεν είναι επαρκές αφού περιλαμβάνει τους
προγραμματισμένους διορισμούς σε βάθος διετίας.
Περιλαμβάνει τους προγραμματισμένους διορισμούς που
αντιστοιχούν στη φετινή σχολική χρονιά σε βάθος διετίας.
Δεύτερον θεωρούμε ότι επιβάλλεται η διασφάλιση του
διορισμού των ενταγμένων στο πίνακα τριανταμήνου καθώς
και η συνέχιση εφαρμογής της ρύθμισης με διορισμούς
πέραν των ποσοστών 60%, 40% ώστε να αποσυμφορηθούν
οι υφιστάμενοι πίνακες προϋπηρεσίας.
Τρίτον σχετικά με τις μεταβατικές διατάξεις όπως αυτές
ορίζονται στη παράγραφο 5 του άρθρου 9 του
κατατεθέντος σχεδίου νόμου, θεωρούμε ότι είναι η
επιτακτική ανάγκη των 24 μηνών προϋπηρεσίας που
προτείνεται στο σχέδιο νόμου προκειμένου οι εκπαιδευτικοί
να εντάσσονται κατ’ εξαίρεση στους τελικούς πίνακες των
εκπαιδευτικών.
Τέταρτον θεωρούμε ότι προτεινόμενοι μοριοδότηση
προϋπηρεσίας στο νέο πίνακα διορισμών και προσλήψεων
είναι ελάχιστοι σε σχέση με τους κόπους και τις θυσίες των
εκπαιδευτικών οι οποίοι υπηρετούν και υποστηρίζουν εδώ
και πολλά χρόνια το δημόσιο σχολείο. Σε καμία περίπτωση
δεν μπορεί να θεωρηθεί ισχυρή και ουσιαστική η
προτεινόμενη από το κατατεθέν σχέδιο νόμου μοριοδότησης
προϋπηρεσίας των αναπληρωτών και ωρομισθίων
εκπαιδευτικών. Οφείλουμε να αναφέρουμε ότι το σχέδιο
νόμου περιλαμβάνει δύο από τα αιτήματα που είχαμε θέση
υπόψιν του Υπουργείου.
Αναφέρομαι α’ στην πρόσληψη προσωρινών αναπληρωτών
και ωρομισθίων εκπαιδευτικών, στη Σιβιτανίδειο δημόσια
σχολή τεχνών και επαγγελμάτων για τη κάλυψη των
εκπαιδευτικών αναγκών, από τους πίνακες των παραγράφων
δύο και πέντε του άρθρου 9 του κατατεθέντος σχεδίου
νόμου. Επί προσθέτως θεωρούμε αξιοκρατική την εφαρμογή
του ίδιου τρόπου πρόσληψης και στις περιπτώσεις της
πρόσθετης διδακτικής στήριξης των σχολείων δεύτερης
ευκαιρίας και όλων των άλλων προσλήψεων αναπληρωτών
και ωρομισθίων.
Β’ στην αναγνώριση προϋπηρεσίας των αναπληρωτών
ωρομισθίων εκπαιδευτικών μετά το μόνιμο διορισμό για τη
βαθμολογική τους εξέλιξη, η οποία θεωρούμε θα ισχύσει
αναδρομικά. Κυρίες και κύριοι σας γνωστοποιούμε ότι οι
εξαγγελίες της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας από το
Νοέμβριο του 2009 μέχρι σήμερα που αφορούν στις
σχεδιαζόμενες αλλαγές στο χώρο της εκπαίδευσης
προκαλούν κύματα διαμαρτυρίας και αισθήματα
απογοήτευσης στους συναδέλφους εκπαιδευτικούς που για
πολλά χρόνια και μέχρι σήμερα υπηρετούν το δημόσιο
σχολείο.
Η διαφαινόμενη ανατροπή του ισχύοντος συστήματος
προσλήψεων στην εκπαίδευση συνιστά κατάφορη παραβίαση
των ασφαλιστικών δικαιωμάτων πολλών χιλιάδων
εκπαιδευτικών αναπληρωτών και ωρομισθίων. Με δεδομένη
τη σημερινή δύσκολη πραγματικότητα και τις κραυγές
απόγνωσης των συναδέλφων μας για περιθωριοποίηση της
εκπαιδευτικής τους προσφοράς, ελπίζουμε ότι οι προτάσεις
θα εισακουστούν και θα βάλουν τέλος στην αγωνία των
εκπαιδευτικών που ταπεινά εδώ και πολλά χρόνια υπηρετούν
την δημόσια εκπαίδευση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος Της Επιτροπής) :
Παρακαλώ αυστηρότατα σε ένα λεπτό εάν υπάρχουν
ερωτήσεις. Ο κύριος Καρκανιάς έχει το λόγο.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ(Πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου
Κολλεγίων) : Εμείς έχουμε καταθέσει γραπτές
λεπτομερειακές απόψεις κατά άρθρο πάνω στο παλιό σχέδιο
νόμου πριν δούμε τις τροπολογίες αυτές που κατέθεσε το
Υπουργείο Παιδείας και αυτές τις γραπτές απόψεις που τις
επιγράφουμε αρχικές θέσεις θα τις δώσω στη γραμματεία
της δική σας για να τις διανείμει σε όσους Βουλευτές
θέλουν να τις δουν.
Σήμερα το απόγευμα άκουσα από τον κ.Παντούλα ότι έχουμε
αυτή τη δυνατότητα, θα καταθέσουμε συμπληρωματικές
απόψεις που συνδέουν τις τροπολογίες, τις παρατηρήσεις
μας για τις τροπολογίες που κατέθεσε το Υπουργείο
Παιδείας με το νόμο με τον οποίο είχαμε κάνει αρχικές
παρατηρήσεις. Μια πολύ σύντομη γενική θέση και μετά
προτάσεις για αλλαγές.
Η σύντομη γενική θέση είναι η εξής ο νόμος 3696 του 2008
είχε δύο πολύ βασικά σημεία, θα αναφερθώ σε αυτά, είχε
πολλά λάθη και πολλές ελλείψεις. Για αυτό δε κατέστη
δυνατό να εφαρμοστεί σωστά. Οι τροπολογίες που
καταθέτει τώρα το Υπουργείο Παιδείας αλλάζουν,
βελτιώνουν σε μερικά σημεία πολλά από τα λάθη τα οποία
περιείχε ο προηγούμενος νόμος, εντούτοις όμως αίρουν τα
βασικά του καλά σημεία ενώ οι ίδιες οι τροπολογίες
περιέχουν διάφορα λάθη. Φαντάζομαι ότι αυτά τα λάθη δεν
έγιναν σκοπίμως. Ίσως ξέφυγαν της προσοχής των
συντακτών των τροπολογιών. Θα γίνω συγκεκριμένος.
Υπάρχει μια βασική οπισθοδρόμηση στις τροπολογίες που
κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας και περιλαμβάνονται στο
άρθρο 45.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΡΚΑΝΙΑ, Προέδρου
του Ελληνικού Συνδέσμου Κολεγίων)
Υπάρχει μια βασική οπισθοδρόμηση στις τροπολογίες που
κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας και περιλαμβάνεται στο
άρθρο 45. Καταργείται ο όρος «κολέγιο» και
αντικαθίσταται από έναν μη δόκιμο και θα μου επιτρέψετε
την έκφραση και κακώς σε έκφραση ορισμό για το τι
σημαίνει κέντρο μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Αν
διαβάσουμε τις πρώτες τρεις γραμμές των τροπολογιών θα
δούμε κάτι που είναι λάθος. Από αυτά τα λάθη που μας
έμαθαν στο σχολείο να μην κάνουμε. Δηλαδή λέει : τα
κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης είναι πάροχοι
μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Δεν μπορείς να ορίσεις κάτι
χρησιμοποιώντας τις ίδιες λέξεις με την έννοια αυτή την
οποία θέλεις να ορίσεις.
Εμείς προτείνουμε, το έχουμε πει χιλιάδες φορές, ότι πρέπει
να παραμείνει ο όρος «κολέγιο», αυτό ήταν ένα από τα
σωστά στοιχεία του προηγούμενου σχεδίου νόμου για τον
απλό λόγο, ότι τα 11 εκατομμύρια Έλληνες μας ξέρουν σαν
κολέγια, όλοι οι πολίτες της Ε.Ε. και όλου του κόσμου, όταν
αντιμετωπίζουν τέτοιας μορφής εκπαίδευσης την ξέρουν
σαν κολέγια. Τα καταστατικά μας λένε ότι είμαστε κολέγια,
κάτι που μας το επέβαλλε η προηγούμενη διοίκηση του
Υπουργείου Παιδείας πριν από ενάμιση χρόνο, και δεν θα
αλλάζουμε βέβαια καταστατικά και πινακίδες κάθε ενάμιση
χρόνο, και ο όρος κέντρο μεταλυκειακής εκπαίδευσης δεν
αποδίδει αυτό που κάνουμε εμείς.
Ποιοι εμείς; Τα μέλη του Συνδέσμου Ελληνικών Κολεγίων και
κάποιοι άλλοι συνάδελφοι, κάποια σχολεία που δεν είναι
μέλη στο Σύνδεσμό μας, που συνεργαζόμαστε με Ευρωπαϊκά
Πανεπιστήμια χωρών της Ε.Ε., γιατί για εμάς υποτίθεται ότι
έγινε ο ν.3696 γιατί το Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο τώρα
προωθείτε και μάλιστα τις επόμενες ημέρες, φαντάζομαι,
θα πάει στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το Υπουργείο
Παιδείας, για την αναγνώριση την επαγγελματική των
πτυχίων, που αυτά τα πανεπιστήμια τα ευρωπαϊκά δίνουν
στους αποφοίτους μας, λέει, ακριβώς ότι όταν αυτά τα
πτυχία δίδονται μετά από φοίτηση σε εκπαιδευτήρια σε
χώρες της Ε.Ε., τότε αυτά τα πτυχία αναγνωρίζονται. Εμάς
έπρεπε να ρυθμίσει και ο ν.3696 και ο τωρινός νόμος.
Επομένως, πρέπει να ονομαζόμαστε κολέγια.
Το δεύτερο είναι ότι στο άρθρο 17 που μιλάει για τις
προσωνυμίες, τις διαφημίσεις κ.λπ. με την τροπολογία του
κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας, λέει ότι πρέπει κάτω από
την όποια ή πάνω από την όποια προσωνυμία μας να
υπάρχουν οι λέξεις «κέντρο μεταλυκειακής εκπαίδευσης».
Έχω την εντύπωση, δεν έχω δει το κείμενο, η Υπουργός έχει
πει ότι θα το καταθέσει αυτές τις ημέρες εδώ, ότι η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από το Υπουργείο Παιδείας με
τρεις επιστολές της, να μην μας επιβάλει κάποιο
συγκεκριμένο ορισμό.
Ένας τέτοιος ορισμός με μια τέτοια ονομασία είναι το
κέντρο μεταλυκειακής εκπαίδευσης, ζητούμε να μην
υπάρξει. Κολέγια να λεγόμαστε και να μην μας επιβάλει
κανείς να περιγράφουμε στον τίτλο μας ότι είμαστε
μεταλυκειακή εκπαίδευση, όπως άλλωστε είναι και τα
πανεπιστήμια, τα Τ.Ε.Ι., τα Ι.Ε.Κ., πολλά εργαστήρια
ελευθέρων σπουδών κ.λπ..
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της
Επιτροπής):Ολοκληρώστε σας παρακαλώ κύριε Καρκανιά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ: Στο τέλος θα μου επιτρέψετε
κύριε Πρόεδρε…
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Θα σας
επιτρέψω, ολοκληρώστε παρακαλώ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ: Θα ολοκληρώσω πολύ γρήγορα.
Στην παρ. 3 του άρθρου 45, πηγαίνω στο τέλος των
τροπολογιών του Υπουργείου Παιδείας, περιγράφεται μία
διαδικασία, η οποία είναι λανθασμένη και δεν είναι δυνατόν
να εφαρμοστεί. Λέει : «Αυτά τα εκπαιδευτήρια, τα κολέγια
μέχρι τώρα, που έχουν πάρει άδειες ιδρύσεως και
λειτουργίας, πρέπει μέχρι την 15/6 να υποβάλουν
συμπληρωματικό φάκελο».
Για να υποβάλουμε συμπληρωματικό φάκελο πρέπει να έχουν
βγει οι τρεις υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες προβλέπονται
στο σχέδιο νόμου. Αποκλείεται να εκδοθούν αυτές οι
υπουργικές αποφάσεις έως τις 10 - 15 Μαίου. Θα εκδοθούν
όπως πάντα συμβαίνει στις αρχές Ιουνίου, δεν έχουμε χρόνο
να ετοιμάσουμε το φάκελο.
Ζητάμε από τη στιγμή που θα εκδοθούν αυτές οι υπουργικές
αποφάσεις, να έχουμε συγκεκριμένη προθεσμία λογική για
να υποβάλουμε το συμπληρωματικό φάκελο και μετά την
υποβολή του συμπληρωματικού φακέλου. Να υπάρχει δηλαδή
εύλογη προθεσμία για να μας επιτρέψει το Υπουργείο να μας
επιθεωρήσει, ειδάλλως, θα συμβεί αυτό που συνέβη πέρσι,
που στις 31/8 δεν είχαν δοθεί οι άδειες, δόθηκαν 30
Σεπτεμβρίου. Υπήρξε θέμα αν δόθηκαν νομίμως ή όχι.
Και σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, είναι παράλογο να
λέει αυτή η παράγραφος 3 ότι δεν θα κάνουμε εγγραφές.
Αυτό ισοδυναμεί με διακοπή λειτουργίας. Πέρσι με τον
τρόπο που εφαρμόστηκε ή δεν εφαρμόστηκε ο ν.3696, τα
κολέγια είχαν 20% πτώση στις εγγραφές, χρειάστηκε να
απολυθεί κόσμος, φέτος εάν υπάρξει αυτό εδώ, θα υπάρξει
περαιτέρω πτώση των εγγραφών, θα απολυθεί περισσότερο
προσωπικό.
Θα ήθελα να θυμίσω το δεύτερο θετικό στοιχείο του ν.3696,
είναι το άρθρο 21, το οποίο προβλέπει την υποχρέωση του
Υπουργείου Παιδείας και του Εξωτερικών να μας βοηθάνε
να φέρνουμε σπουδαστές από το εξωτερικό. Έχουμε
καταθέσει στο Υπουργείο Παιδείας τις σκέψεις μας, ότι θα
μπορούσαμε εκτός από τα 150 εκατομμύρια ευρώ που είναι
ο κύκλος εργασιών των κολεγίων, αυτών των κολεγίων
όμως που λέμε εμείς, όχι αυτών των κολεγίων που λέει το
Υπουργείο Παιδείας. Το προηγούμενο ή αυτό και θα μιλήσω
για αυτό.
Θα μπορούσαμε να φέρουμε 200 εκατομμύρια ευρώ κάθε
χρόνο από ξένους σπουδαστές, όπως κάνουν όλες οι
γειτονικές χώρες, από την Αλβανία, τα Σκόπια ακόμα και το
Κόσσοβο, τη Βουλγαρία, την Κύπρο, την Τουρκία σε
ιδιωτικές μονάδες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης
προσελκύοντας δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες
σπουδαστές από όλο τον κόσμο.
Πριν πάω στα λάθη, κατά τη γνώμη μας λάθη, των
τροπολογιών που κατατέθηκαν, κάτι πολύ βασικό, το είχαμε
πει και στην προηγούμενη κυβέρνηση δεν το δέχτηκε όμως.
Ποια είναι τα κολέγια; Δεν υπάρχει κύριοι ορισμός ή έτσι
όπως τα λέει το Υπουργείο Παιδείας «κέντρα μεταλυκειακής
εκπαίδευσης». Πολύ κακός όρος, κολέγια το λέει η Οδηγία
36/2005, είναι εκείνα τα ελληνικά εκπαιδευτήρια, τα οποία
έξω από το ελληνικό τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα, εμείς
δεν θέλουμε να είμαστε πανεπιστήμια, ούτε μπορούμε
άλλωστε αλλά ούτε και ζητήσαμε κάτι τέτοιο.
Έξω από το ελληνικό τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα,
συνεργάζονται όπως έχουν δικαίωμα να συνεργαζονται, δεν
υπάρχει καμία αμφιβολία ότι έχουμε δικαίωμα να
συνεργαζόμαστε με ξένα πανεπιστήμια, προσφέρουμε τα
δικά τους προγράμματα σπουδών και στο τέλος αυτών των
προγραμμάτων σπουδών οι σπουδαστές μας παίρνουν
πτυχία που δίνουν τα ξένα πανεπιστήμια, δεν δίνουμε εμείς.
Αυτά είναι τα κολέγια. Με την μη, αν θέλετε αποδοχή αυτής
μας της σκέψης και στον προηγούμενο νόμο και τώρα με τις
τροπολογίες που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας, τι
γίνεται; Δόθηκαν 33 άδειες και αυτοί που πήραν τις άδειες
ήταν 20 ή 22 κολέγια που συνεργάζονταν με ευρωπαϊκά
πανεπιστήμια, καλώς ήταν μέσα στο νόμο, ήταν 4 – 5
κολέγια που συνεργάζονταν με αμερικάνικα πανεπιστήμια,
δεν λέω αν καλώς ή κακώς ήταν μέσα στο νόμο με σκέψεις
σχετικά με την ποιότητα των παρεχόμενων σπουδών, αλλά
ήταν έξω από το πνεύμα του νόμου, διότι, δεν υπάγονται
στην ευρωπαϊκή Οδηγία.
Και το τρίτο και το εντελώς παράδοξο, είναι ότι πήραν
άδεια κολεγίου εκπαιδευτήρια που δεν έχουν καμία
συνεργασία με κανένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού, δίνουν
δικές τους βεβαιώσεις ή οτιδήποτε άλλο και οι σπουδαστές
τους που γράφτηκαν φέτος, έμειναν με την εντύπωση ότι
αυτή η αναγνώριση, σημαίνει και αναγνώριση πτυχίων
ανεξάρτητα από το τι λέει ο νόμος.
Προτείνουμε λοιπόν να ξανακοιταχθεί το θέμα του ορισμού,
το τι είναι κολέγιο, στις γραπτές μας προτάσεις λέμε
συγκεκριμένα πράγματα.
Ευχαριστούμε κύριε πρόεδρε. Κύριοι συνάδελφοι, υπάρχει
ερώτηση; Ο κ. Γεωργιάδης. Απαντώντας στην ερώτηση του
κ. Γεωργιάδη, προσθέστε και αυτό που θέλετε.
Το λόγο έχει ο κ. Γεωργιάδης.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ερώτηση πρώτη. Για να το
καταλάβουμε, εάν επιμείνει το Υπουργείο στην αλλαγή της
ονομασίας σας και σας πει κέντρα μεταλυκειακής
εκπαιδεύσεως, πως θα γίνεται η διάκριση μεταξύ αυτών που
έχουν συνεργασία με ξένα πανεπιστήμια με αυτών που δεν
έχουν συνεργασία με τα ξένα πανεπιστήμια, δηλαδή θα
μπορούσαν να προτείνουν έναν άλλο όρο πλην των
κολεγίων, που είναι ευρέως γνωστός;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ: Κοιτάξτε κάτι, δυστυχώς, κ.
Γεωργιάδη και ο προηγούμενος νόμος και ο νέος νόμος που
διαμορφώνεται με τις τροπολογίες επιτρέπουν την
χορήγηση άδειας κολεγίου, ο προηγούμενος νόμος, με τα
«κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης» ο νέος νόμος σε
οποιονδήποτε, θα πω κάτι υπερβολικό, δεν είναι έτσι,
καταθέσει μια εγγυητική 500.000 ευρώ….
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Δεύτερη ερώτηση. Εσείς για τα
προγράμματα σπουδών που παρέχετε και έχετε συνεργασία
με τα ξένα πανεπιστήμια, ελέγχεστε από αυτά τα ξένα
Πανεπιστήμια για αυτές τις σπουδές που παρέχετε ή είστε
ανεξέλεγκτοι;
INCLUDETEXT "C:\\prenop\\AUAP0429.MK2.doc" ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ (Πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Κολλεγίων): Αυτό είναι γνωστό
ότι γίνεται και το Υπουργείο Παιδείας το γνωρίζει. Υπάρχουν ιδιαίτερα για τα
ευρωπαϊκά πανεπιστήμια που ξέρω πάρα πολύ καλά τι γίνεται, υπάρχουν σοβαρές
διαδικασίες ελέγχου που είναι ίδιες με τις διαδικασίες ελέγχους σε εμάς. Υπάρχουν,
δηλαδή, αρχές διασφάλισης ποιότητας στη μεγάλη Βρετανία για παράδειγμα, αυτές
που ελέγχουν τα βρετανικά πανεπιστήμια εκεί, οι ίδιες αρχές ελέγχουν εμάς εδώ.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Και σε άλλες χώρες της Ε.Ε.
συμβαίνει αυτό;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ: Βεβαίως. Αν μιλάμε για άλλες
χώρες υπάρχουν μόνο γαλλικά κολέγια εκτός από βρετανικά
που υπάρχουν στην Ελλάδα. Ασφαλώς, θα μπορούσα να
σκεφτώ ότι υπάρχουν άλλες χώρες που δεν γίνεται αυτό,
αλλά δεν υπάρχουν κολέγια αυτή τη στιγμή. Εμείς δεν
είμαστε εναντίον του ελέγχου από το Υπουργείο Παιδείας.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Μια τελευταία ερώτηση.
Είπατε ότι έχετε καταθέσει προτάσεις στο πνεύμα του
προηγούμενου νόμου πώς θα μπορούσε η ελληνική πολιτεία
να σας συνδράμει, ώστε να προσελκύσετε περισσότερους
φοιτητές από το εξωτερικό. Για μένα είναι πάρα πολύ
σημαντικό αυτό, μπορούσε να γίνει. Θα μπορούσατε να μας
πείτε μερικές απ' αυτές.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ: Μια απλή πρόταση που
καταθέσαμε, η οποία δεν έγινε δεκτή από λάθος ήταν ότι σε
αυτό το περίφημο άρθρο 21 όλες έχω πολλές φορές πει ή
αλλιώς ο νόμος Στυλιανίδη, θα άξιζε να ψηφιστεί μόνο για
το άρθρο 21 και ας μην υπήρχε τίποτα άλλο. Λυπάμαι για να
διευκολύνεται η προσέλκυση ξένων φοιτητών θα έπρεπε σε
αυτά τα υπουργεία να συμμετάσχουν στην υποστήριξη θα
έπρεπε να είναι και το Υπουργείο Εσωτερικών για τις άδειες
παραμονής. Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια κατάσταση που δεν
θέλω να την περιγράψω, μοιάζει την κατάσταση της
δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα. Αυτό που πρέπει να γίνει
με αυτό που κάνουν πολλές χώρες. Στη μεγάλη Βρετανία.
Προχθές είχε στο Χίλτον διήμερη έκθεση που έκανε το
βρετανικό κράτος για να υποστηρίξει τα βρετανικά
πανεπιστήμια και κολέγια για να πάνε σπουδαστές από την
Ελλάδα. Αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς. Ενάμιση χρόνο
τώρα δεν κάνουμε εμείς αυτό, γιατί περιμέναμε να βγουν οι
άδειες που βγήκαν καθυστερημένα, ασχολούμαστε με άλλα
πράγματα.
Θέλω να συμπληρώσω κάποια πράγματα, που θα το λάβει
σοβαρά υπ' όψιν υπουργείο. Στην παράγραφο 1γ, που
τροποποιεί το άρθρο 6 παράγραφος γ του νόμου, ζητείται
να συνοδεύεται το συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών του
πανεπιστημίου, το οποίο κατατίθεται, από βεβαίωση
ποιότητας της εθνικής αρχής, φαντάζομαι ότι εννοεί της
ξένης χώρας, που αυτή η εθνική αρχή διασφάλισης
ποιότητας να βεβαιώνει ότι αυτό είναι το πρόγραμμα. Δεν
υπάρχει κύριοι τέτοια βεβαίωση στη μεγάλη Βρετανία και
στη Γαλλία. Οι εκεί αρχές διασφάλισης ποιότητας που δεν
βεβαιώνουν, δεν κυρώνουν, δεν διασφαλίζουν τα
προγράμματα σπουδών των πανεπιστημίων. Τα
πανεπιστήμια είναι αυτόνομα αυτά ακυρώνουν, σφραγίζουν,
επιβεβαιώνουν το προγραμμάτων σπουδών. Κατά τη γνώμη
μας, αυτό πρέπει να φύγει, διότι αν μείνει κανένα
πρόγραμμα σπουδών δεν θα είναι εγκεκριμένο.
Στην παράγραφο 1ε που αντικαθιστά την παράγραφο ε του
άρθρου 6, έχει ξεχαστεί μια φράση. Στο τέλος του παλιού
κειμένου έλεγε «με απόφαση του υπουργού παιδείας
εξειδικεύονται περαιτέρω τα κριτήρια χορήγησης άδειας
λειτουργίας κολεγίου». Στο νέο κείμενο ξεχάστηκε. Είμαι
βέβαιος, σας παρακαλώ αν είναι όπως το λέω εγώ, να την
προσθέσετε. Δεν λέμε να μην υπάρχουν κριτήρια, να
υπάρχουν και να καθοριστούν με υπουργική απόφαση.
Στην παράγραφο 1θ των δικών σας τροπολογιών ορίζεται η
αντικατάσταση του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 1 του
άρθρου 17. Μάλλον πρέπει να εννοείτε ολόκληρη την
παράγραφο 1, γιατί αν είναι μόνο το πρώτο εδάφιο κοιτάξτε
παρακάτω, λέτε πράγματα που είναι αντίθετα με αυτά που
λέτε παραπάνω.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Να τα
δώσετε εγγράφως αυτά.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΚΑΝΙΑΣ: Μόνο ένα πράγμα να πω ακόμη,
γιατί θα μπορούσα να πω πάρα πολλά. Έχει ξεχαστεί ενός
νόμος, ο 3748 του Φεβρουαρίου του 2009, ο οποίος
τροποποίησε το ν.3696. Αυτές οι προβλέψεις του άρθρου 18
πρέπει να προβλέψετε ότι στις μεταβατικές διατάξεις, αν
δεν το έχετε προβλέψει ειδικεύεται έχω δει εγώ, ότι
καταργούνται. Διότι αυτές είναι αντίθετες με τις δικές της
τροπολογίες. Υπάρχει μια άλλη σειρά παρατηρήσεων, τις
οποίες θα καταθέσω στα πρακτικά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Δώστε
τις εγγράφως σας παρακαλώ, για να κατατεθούν στα
πρακτικά και θα τις δούμε κατά τη συζήτηση των άρθρων.
Ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει ο κ. Κρασάς.
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΚΡΑΣΑΣ (Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης
Σχολικών Συμβούλων): Καλημέρα σας, σας ευχαριστώ πάρα
πολύ για την ευκαιρία που δίνετε στην Πανελλήνια Ένωση
Σχολικών Συμβούλων, η οποία έχει στελέχη της
πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, δηλαδή
τους σχολικούς συμβούλους, προσχολική αγωγή της, την
πρωτοβάθμια εκπαίδευση και τη δευτεροβάθμια. Είναι
αλήθεια πως ως Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβουλίων,
οι σχολικοί σύμβουλοι γενικά έχουν χρόνια εντοπίσει όλους
αυτούς παράγοντας που δρουν αρνητικά στην ποιότητα της
εκπαίδευσης. Έχουμε κάνει τις προτάσεις μας. Αυτό που
διαπιστώνουμε είναι ότι για δεκαετίες τώρα αναπτύσσεται
μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα ένα αναποτελεσματικό και
δυσλειτουργικό διοικητικό πλαίσιο. Ένας διοικητισμός, ο
οποίος για μας είναι υπεύθυνος για μια σειρά από
στρεβλώσεις του συστήματος. Η ηγεσία του Υπουργείου
Παιδείας έφερε το σχέδιο νόμου με τίτλο «Αναβάθμιση του
ρόλου του εκπαιδευτικού, καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης
και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και λοιπές διατάξεις». Η
Πανελλήνια Ένωση Σχολικών Συμβούλων χαίρεται καταρχάς
που βλέπει σε ένα σχέδιο νόμου τη λέξη αξιολόγηση και θα
καταθέσουμε και υπόμνημα στην επιτροπή μορφωτικών
υποθέσεων. Θέλουμε να σας πούμε με πολύ σύντομο τρόπο
τις γενικές παρατηρήσεις μας επί του νομοσχεδίου, για να
επικεντρωθούμε στο κομμάτι που μας αφορά κυρίως, στο
κομμάτι επιλογής των σχολικών συμβούλων, ως στελεχών
εκπαίδευσης. Πρώτον, ο μαθητής, εμάς σαν σχολικούς
συμβούλους δεν μας βρίσκει απλώς σύμφωνους αποτελεί
θεμελιακή υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας, η οποία
μάλιστα μέχρι σήμερα δεν έχει εκπληρωθεί. Η εξαγγελία για
το νέο σχολείο είναι θετική και μάλιστα μετά από καιρό
έχουμε επισημάνει την ανάγκη συνδυαστικών και
διευρυμένου χαρακτήρα αλλαγών με σκοπό τη βελτίωση της
καθημερινότητας του ελληνικού σχολείου. Δεν έχετε να
πάρετε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, παρά τις εκθέσεις που
συντάσσουν οι σχολικοί σύμβουλοι κατά έτος. Κάθε
σχολικός σύμβουλος είναι υποχρεωμένος να συντάξει πέντε
εκθέσεις, 4 εκθέσεις προγραμματισμού, μια ετήσια και τρεις
τριμηνιαίες και μια έκθεση απολογισμού. Μέσα σε αυτές
αναφέρει όλα όσα αντιμετωπίζει η σχολική κοινότητα, της
οποίας έχει την ευθύνη της επιστημονικής παιδαγωγικής
καθοδήγησης και είναι μια πλήρης χαρτογράφηση της
περιοχής. Όλες οι εκθέσεις των σχολικών συμβουλίων
διαβιβάζονται στον προϊστάμενο επιστημονικής αγωγής και
στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Επειδή, όμως, το αυτό το νέο
περίγραμμα του νέου σχολείου, του ολοήμερου, και της
αυτοαξιολόγησης, όπως οριοθετείται παρουσιάζει ασάφειες,
προτείνουμε την άμεση αποσαφήνιση του πλαισίου τους και
την άμεση ενημέρωση της εκπαιδευτικής κοινότητας μέσω
των σχολικών συμβούλων, οι οποίοι είναι οι κατεξοχήν
αρμόδιοι να το υποστηρίξουν. Η αξιολόγηση του
εκπαιδευτικού συστήματος, η αξιολόγηση εκπαιδευτικού
έργου, είναι κάτι που δεν πρέπει πια η ελληνική πολιτεία να
το παραπέμπει στις καλένδες. Είναι κάτι που έχει ήδη, όπως
ακούσαμε ήδη από τους συναδέλφους των δύο ομοσπονδιών,
υπάρξει από τις ομοσπονδίες από το 1933, εγώ είμαι
δάσκαλος, ξέρω τις θέσεις της ομοσπονδίας μου, της
διδασκαλικής ομοσπονδίας στην οποία ανήκω, από 1983
έχει θέσεις για την αξιολόγηση. Είναι κάτι που δεν πρέπει να
το φοβόμαστε. Είναι κάτι όμως που πρέπει να συνδεθεί της
όχι μόνο με την πιστοποίηση της ικανότητας ή της
ανικανότητας, αλλά του αντισταθμιστικού, γιατί ο σκοπός
της αξιολόγησης για μας είναι η βελτίωση του συστήματος,
η βελτίωση του επιπέδου του εκπαιδευτικού, το επίπεδο των
δομών του σχολείου, η βελτίωση των δομών των
αναλυτικών προγραμμάτων, των βιβλίων, με σκοπό ο γιος
μου και την κόρη μου που είναι στο δημοτικό και στο
γυμνάσιο να έχουν καλή παιδεία και όχι με σκοπό εγώ ως
δάσκαλος να έχω καλή θέση στην κοινωνία και μόνο.
(Συνέχεια ομιλίας κ. Στυλαινού Κρασσά, Προέδρου

Πανελληνιας Ένωσης Σχολικών Συμβούλων)
Επισημαίνουμε ότι τα θέματα που εθίγησαν σε σχέση με την

ανορθολογική διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού,
που χαρακτηρίζει το σύστημα μέχρι τώρα, έχει να κάνει και
με μια μόνιμη και σταθερή παραβίαση της ισχύουσας
νομοθεσίας. Δεν φταίνε μόνο οι εκπαιδευτικοί για το χάος
των αποσπάσεων και των μετατάξεων, ο καθένας έχει και
το δικό του λιθαράκι ευθύνης.
Υπηρετώ για παραπάνω από ένα τέταρτο του αιώνα την
εκπαίδευση και ξέρω πολύ καλά τι λέω. Θεωρούμε θετική
την πρόσληψη όλων των εκπαιδευτικών μέσω ΑΣΕΠ ,
θεωρούμε θετικό το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας
και τη διαδικασία μονιμοποίησης των εκπαιδευτικών. Είναι
προς τη σωστή κατεύθυνση η πρόταση της Ομοσπονδίας για
ένα έτος συνδεδεμένο με διδακτική πρακτική του δασκάλου
στο σχολείο, όπου έχουν ρόλο οι σχολικοί σύμβουλοι. Το
πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας δεν έχει σκοπό να
σου δώσει την δυνατότητα να αποκτήσεις γνώσεις στα
παιδαγωγικά, αλλά να σου δώσει τη δυνατότητα να
αποκτήσεις δεξιότητες διδακτικής. Αυτό θα το κάνεις και
με το θεσμό του μέντορα που εισάγεται, βοηθούμενος και
από κάποιον που έχει περάσει από αυτό. Είμαστε, λοιπόν,
θετικοί σε αυτό το θεσμό, μόνο που δεν θεωρούμε ότι αυτός
που στηρίζει τον εκπαιδευτικό θα μπορεί να τον
αξιολογήσει. Είναι άλλο το πλαίσιο του προσώπου που θα
πρέπει να αξιολογήσει στην εκπαίδευση και όχι αυτός που
είναι δίπλα για να τον εμπιστευτείς. Ξέρετε, ότι εμείς που
έχουμε τελειώσει τις παιδαγωγικές ακαδημίες τέτοιους
είχαμε και ήταν οι δάσκαλοι της τάξης. Έφυγα από τη
Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία με 176 ώρες διδασκαλίες
στα δύο έτη και όταν πήγα το 1982 ως αναπληρωτής στο
Σχιστό ήξερα να κάνω μάθημα. Στήριξα και πάντρεψα το τι
έμαθα στο Πανεπιστήμιο με την πορεία μέσα στη διδακτική
πράξη. Δεν πήγα και ξέχασα τις πολύ καλές σπουδές της
Σχολής που πέρασα. Εκεί που χάνουμε τον εκπαιδευτικό
είναι στο επίπεδο ότι όλες οι καινοτομίες που προσπαθούμε
να βγάλουμε αφού ο ίδιος δεν στηρίζεται καλά στα πόδια
του, δεν μπορεί να τις δεχθεί γιατί τις φοβάται. Οι σχολικοί
σύμβουλοι είναι εδώ για να βοηθήσουν σε αυτό το πλαίσιο.
Σχετικά με την επιλογή των σχολικών συμβούλων θα ήθελα
να πω τα εξής. Πρώτον τα στελέχη της εκπαίδευσης και οι
σχολικοί σύμβουλοι γίνονται από την εκπαίδευση, δεύτερον,
τα κριτήρια επιστημονικής και παιδαγωγικής συγκρότησης,
η κατοχή διδακτορικού τίτλου και μεταπτυχιακού
διπλώματος, αποτιμώνται ιδιαίτερα χαμηλά σε σχέση με το
σύνολο των μορίων της κατηγορίας.
Επίσης, δεν μοριοδοτούνται το δεύτερο διδακτορικό και
μεταπτυχιακό, δηλαδή τιμωρούμε κάποιον επειδή έχει κάνει
καλές σπουδές; Υπερκτιμούνται τα πτυχία δύο οποιονδήποτε
ξένων γλωσσών, δηλαδή εάν αθροίσουμε τα πτυχία στα
γαλλικά και στα αγγλικά, θα φθάσουμε στο επίπεδο των
μορίων ενός μάστερ. Είναι άλλο να ξέρω γλώσσες για να
μπορώ να επικοινωνήσω και να έχω πρόσβαση στη
βιβλιογραφία και αυτό κατακτιέται και με την άτυπη
μάθηση. Δηλαδή κάποιος μπορεί να γνωρίζει αγγλικά χωρίς
να έχει κάποιο πτυχίο. Αποτιμάται επίσης ιδιαίτερα χαμηλά
το συγγραφικό έργο και μας προκαλεί εντύπωση ότι δεν
μοριοδοτούνται τα άρθρα που δημοσιεύονται σε ελληνικά
και διεθνή επιστημονικά έντυπα και πρακτικά συνεδρίων.
Δεν αποτιμάτε η διδασκαλία στα ΠΕΚ, όπου διδάσκουν οι
σχολικοί σύμβουλοι, αλλά και οι προσοντούχοι
εκπαιδευτικοί, μοριοδοτούμε τη διδασκαλία στα
πανεπιστήμια και την ΑΣΠΑΙΤΕ και αλλού, αλλά δεν
μοριοδοτούμε τη διδασκαλία που κάνουμε κυρίως σε αυτούς
τους χώρους. Παίρνουν ίδια μόρια εκπαιδευτικοί
διαφορετικού βάρους στην εκπαίδευση. ΄Ενας
υποδιευθυντής σχολείου φθάνει στα ίδια μόρια όταν θα
κριθεί μαζί με έναν σχολικό σύμβουλο. Κρίθηκε με άλλο
πλαίσιο και για άλλη θέση, είχε άλλες ευθύνες, αλλά είναι
διαφορετικό το πλαίσιο του σχολικού συμβούλου.
Επίσης, εξαιρείται και μηδενίζεται η διοικητική εμπειρία
των σχολικών συμβούλων στα υπηρεσιακά συμβούλια, ενώ
οι αιρετοί μοριοδοτούνται για αυτό. Για την
προσωπικότητα του υποψηφίου γίνεται μια προσπάθεια με
το νέο τρόπο της συνέντευξης να στοιχειωθετηθεί
καλύτερα και να ξεφύγουμε από τις εγκυκλοπαιδικού τύπου
ερωτήσεις, αλλά υπάρχει και ένα εξαιρετικό πρόβλημα
γραφειοκρατίας.
Οι σχολικοί σύμβουλοι επιθυμούμε να κριθούμε και
κρινόμαστε καθημερινά από το έργο μας. Ας κριθούμε
επιτέλους και τυπικά με βάση την ισχύουσα νομοθεσία και
μη ενεργή με ευθύνες άλλων, όχι δικές μας, ως προς τη
σύνταξη των αξιολογικών θέσεων που πρέπει να μας γίνουν.
Πρέπει να αξιολογηθούμε κύρια Υπουργέ και να αρχίσει η
αξιολόγηση από εμάς.
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ : Θέλω να σας συγχαρώ γιατί φωτίσατε
και εσείς αυτό που είναι επιδίωξη του παρόντος
νομοσχεδίου. Η επιδίωξή του είναι διπλή. Πρώτον, ο
εκπαιδευτικός να ξαναμπεί στην τάξη και δεύτερον, να
ξαναμπεί με αναβαθμισμένο ρόλο.
Είπατε ότι ο μέντορας δεν μπορεί ταυτόχρονα και να
βαθμολογεί. Είχα βάλει και εγώ κάποια σκέψη μήπως θα
έπρεπε να υπάρχει και μια εσωτερική αξιολόγηση. Η δική
σας πρόταση για μια τέτοια αξιολόγηση ποια είναι;
ΓΕΩΡΓΙΟ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΛΑΟΣ): Θέλω να
συγχαρώ τον πρόεδρο των σχολικών συμβούλων, διότι από
όλους τους εκπροσώπους ήταν ο πρώτος που εξέφρασε λόγο
επί της ουσίας με πάθος και αγάπη για την παιδεία. Θερμά
συγχαρητήρια.
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΚΡΑΣΣΑΣ : Ο μέντορας είναι ο άνθρωπος που θα
πρέπει να τον εμπιστευθεί ο αδιόριστος εκπαιδευτικός.
Επομένως, δεν πρέπει να βάζει στο πίσω μέρος του μυαλό
του κάτι κακό «γιατί μου λέει να κάνω αυτό το πράγμα;».
Είναι, λοιπόν, το θέμα της αξιολόγησης. Μπορεί να
αξιολογηθεί με βάση τα κριτήρια που θα τα προσδιορίζει ο
ίδιος, ο Σύλλογος Διδασκόντων, ο διευθυντής του σχολείου
με το Σύλλογο Διδασκόντων, ο σχολικός σύμβουλος με τη
σχολική μονάδα. Την εποπτεία αυτού του συστήματος όμως
την έχει ο σχολικός σύμβουλος, αλλά και ο Σύλλογος
Διδασκόντων, γιατί η διαδικασία μέσα στη σχολική μονάδα
είναι διαδικασία αξιολόγησης και δεν είναι κάτι στείρο που
θα έρθει απέξω και θα αποτυπώσει μόνο. Αυτό που θα
διαπιστώσει αυτός που θα αξιολογήσει πρέπει να έχει και τη
δυνατότητα να το βοηθήσει να το κερδίσει ο άλλος.
έχει ο κ. Βαρδακαστάνης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗΣ (Πρόεδρος της Ε.Σ.Α.με.Α): Ο
Καζαντζάκης έγραψε για το φτωχούλη του Θεού. Εγώ
εκπροσωπώ τους φτωχούληδες του εκπαιδευτικού
συστήματος, είτε είναι εκπαιδευτικοί με αναπηρία είτε
παιδιά με αναπηρία, είτε ενήλικες με αναπηρία σε όλες τις
βαθμίδες του συστήματος, αυτά τα άτομα στην πατρίδα
μας βιώνουν διακρίσεις, ανισότητες και αποκλεισμό. Αυτό
είναι κοινά παραδεκτό. Θα ευχόμουν να μην είναι, αλλά να
υπάρχει αντίλογος ότι υπάρχει μια άλλη πολιτική, ότι έχουν
δημιουργηθεί οι συνθήκες ώστε τα ΑμεΑ να μπορούν είτε ως
εκπαιδευτικοί να διοριστούν και να ασκήσουν ανεμπόδιστα
το λειτούργημά τους είτε ως μαθητές, είτε ως σπουδαστές
και φοιτητές. Να μπορούν να μετέχουν στην εκπαιδευτική
διαδικασία επί ίσης όροις.
INCLUDETEXT "C:\\prenop\\AWAP0429.ML2.doc" (Συνέχεια ομιλίας κ.
ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΡΔΑΚΑΣΤΑΝΗ, Προέδρου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με
Αναπηρία Ε.Σ.Α.με.Α.)
Αυτό δεν συμβαίνει στην Ελλάδα του 2010 και υπάρχει

διαχρονική πολιτική ευθύνη, αλλά και διαχρονική
συνδικαλιστική ευθύνη. Ακούσατε τους προηγούμενους
ομιλητές. Πόσοι αναφέρθηκαν στους εκπαιδευτικούς με
αναπηρία; Σαν να μην εκπροσωπούνται από τη ΔΟΕ και την
ΟΛΜΕ ή σαν ο Πρόεδρος των Αναπληρωτών Εκπαιδευτικών
να μην τους εκπροσωπεί. Ουδεμία αναφορά από αυτούς.
Τα άτομα με αναπηρία είναι πραγματικά οι παρίες του
εκπαιδευτικού συστήματος. Απευθυνθήκαμε στη νέα
πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Προσφέραμε τη
γνώση και το πάθος για να αντιμετωπίζεται στη ρίζα του το
ζήτημα της διάκρισης, του αποκλεισμού και της άνισης
μεταχείρισης που κουβαλά το άτομο με αναπηρία στη ζωή
του και αυτό είναι η εκπαίδευση. Συναντηθήκαμε με την
Υπουργό και όλη την ηγεσία τον Νοέμβριο. Συμφωνήσαμε
και με απόφασή της συγκροτήθηκε Ειδική Επιτροπή.
Εργαστήκαμε συστηματικά και καταθέσαμε ένα εξαιρετικό
πόρισμα πριν τα Χριστούγεννα, έναν εξαιρετικό οδικό χάρτη
για να ανοίξουν κάποτε, το Σεπτέμβρη τα σχολεία για όλους
τους μαθητές, για να χτυπήσει το κουδούνι την ίδια μέρα
για όλα τα παιδιά αυτής της χώρας. Για να πάνε κάποτε όλα
τα παιδιά των Ελλήνων την ίδια μέρα στο σχολείο. Για να
μην υπάρχουν παιδιά που στέκονται στο κατώφλι του
σπιτιού τους και βλέπουν τα αδέλφια τους και τα
γειτονόπουλα να περνάνε από μπροστά τους, να πηγαίνουν
στο σχολείο και αυτά να κάθονται εκεί και να μετρούν το
χρόνο που χάνεται και φεύγει και φεύγουν οι ελπίδες τους.
Να μπορούν να σταθούν με όποιες δυνάμεις έχουν ισότιμα
στην κοινωνία. Ασφαλώς, στηρίζαμε και στηρίζουμε
οποιαδήποτε προσπάθεια κάνει το σχολείο πιο ανοιχτό, πιο
προσβάσιμο, πιο αναβαθμισμένο για να μπορεί να
αγκαλιάσει και να δεχθεί το σύνολο των μαθητών και των
παιδιών αυτής της χώρας.
Σήμερα ήθελα να σας μιλήσω για τους εκπαιδευτικούς με
αναπηρία. Και αυτοί οι εκπαιδευτικοί έχουν αποφοιτήσει από
τα ίδια Πανεπιστήμια. Ακούμε κάποιους να λένε, εάν είναι
δυνατόν εκπαιδευτικοί με αναπηρία να μπορούν να
ανταποκριθούν στα εκπαιδευτικά τους καθήκοντα. Όπως
όλοι οι άλλοι, έτσι και αυτοί. Αναρωτιούνται κάποιοι, εάν
μπορεί κάποιος τυφλός να μπορεί να διδάξει μαθηματικά. Η
απάντηση είναι απλή, αν ο Στήβεν Χόγκινς ήταν στην
Ελλάδα, θα τον είχαμε βάλει σε ένα ίδρυμα κάπου στο
Σιδηρόκαστρο ή στην Αγιάσο, κάπου μακριά. Αν ήταν
ανήσυχος, μπορεί να τον είχαμε αλυσοδέσει.
Ασφαλώς, συνολικά η εκπαιδευτική νομοθεσία και πολιτική
δεν αντιμετώπισαν σωστά μέχρι σήμερα, δεν αναγνώρισαν
την άνιση μεταχείριση, τον αποκλεισμό που έχουν βιώσει οι
εκπαιδευτικοί με αναπηρία. Δίδεται μια λύση με αυτό το
σχέδιο νόμου. Ο ν. 3799 με το άρθρο 39 έδινε τη
δυνατότητα σε όσους είχαν υπηρετήσει ως αναπληρωτές ή
ωρομίσθιοι επί 12 μήνες να διορίζονται. Εδώ δίδεται η
δυνατότητα, αλλά περιορισμένη. Δεν ξέρει κανείς πόσοι από
αυτούς θα διοριστούν. Όταν φθάσουμε στο 2012 στον
πρώτο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, κατ΄ εξαίρεση μπαίνουν οι
πολύτεκνοι, οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί κ.λπ., αλλά οι
εκπαιδευτικοί με αναπηρία δεν μπαίνουν. Οι γονείς
εκπαιδευτικοί των παιδιών με αναπηρία παίρνουν 3 μόρια
και οι πολύτεκνοι 5 στο άρθρο 3 περίπτωση δ΄. Γιατί να μην
έχουν τα ίδια μόρια; Γιατί οι γονείς να μη μετέχουν στην
περίπτωση του άρθρου 9 παρ. 5, που ζήτησαν να μπουν και
οι εκπαιδευτικοί με αναπηρία με 12μηνη προϋπηρεσία; Γιατί
να μην είναι οι γονείς στο άρθρο 9 παρ.10, όπου είναι
εκπαιδευτικοί με αναπηρία; Σε όλη την Ελλάδα είναι,
περίπου, 120.
Δεν είδα πουθενά στο νόμο να υπάρχει αναφορά για τη λήψη
μέριμνας για την εφαρμογή της εύλογης προσαρμογής.
Είμαι, βέβαιος, ότι η Υπουργός που τόσο καλά και λαμπρά
υπηρέτησε πολιτικές για την αναπηρία στην Ε.Ε., θα βάλει
και αυτό που είναι στην Οδηγία του 2000 και έχει
ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία στο ν. 3304. Εύλογη
προσαρμογή για να μπορεί ο εκπαιδευτικός με αναπηρία να
ασκήσει το λειτούργημά του ανεμπόδιστα.
Στο υπόμνημα που καταθέσαμε, αναφερθήκαμε και στις
μεταθέσεις και στις αποσπάσεις. Στο άρθρο 45 παρ. 2,
προβλέπεται η διαδικασία για την αδειοδότηση των
μεταλυκειακών κέντρων εκπαίδευσης, όπως ονομάζονται.
Εκεί δεν έχει προβλεφθεί το κριτήριο της προσβασιμότητας.
Κυρία Υπουργέ, εάν δεν συμπεριληφθεί αυτό το κριτήριο,
εμείς μετά τη δημοσίευση του νόμου θα τον προσβάλουμε
στο Σ.τ.Ε. ως αντισυνταγματικό. Το άρθρο 21 παρ. 6
αναφέρει ότι τα άτομα με αναπηρία έχουν δικαίωμα στη
λήψη μέτρων και το πρώτο μέτρο που αναφέρει είναι στην
αυτονομία για την πλήρη συμμετοχή τους κ.λπ.. Είναι
αδιανόητο ό,τι έγινε δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται. Το
κριτήριο της προσβασιμότητας πρέπει να είναι παντού, για
να δημιουργηθούν συνθήκες πραγματικής συμμετοχής των
ελλήνων και ελληνίδων με αναπηρία στο κοινωνικό,
πολιτικό και επαγγελματικό γίγνεσθαι της χώρας.
Ελπίζω ότι πολύ σύντομα θα έχουμε την ευκαιρία στο
Κοινοβούλιο, στην Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων
να συζητήσουμε για το πώς τα σχολεία που ανοίγουν την
ίδια μέρα και για όλους τους μαθητές, για το πώς όλα τα
παιδιά των Ελλήνων θα πηγαίνουν σχολείο την ίδια μέρα, θα
απολαμβάνουν εκπαίδευση που θα τους επιτρέπει να
μετέχουν ισότιμα με τις δυνάμεις τους στην κοινωνία και
στην οικονομία.
Στο σημείο αυτό γίνεται η γ΄ ανάγνωση του καταλόγου των
μελών της Επιτροπής. Παρόντες είναι οι Βουλευτές κ.κ.
Τέλος και περί ώρα 13.00΄ λύθηκε η συνεδρίαση.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Ο
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ
ΣΙΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ

ΑΔΙΟΡΘΩΤΑ
ΠΡΑΚΤΙΚΟ
Στην Αθήνα σήμερα, 29 Απριλίου 2010, ημέρα

Πέμπτη και ώρα 15.10΄, συνεδρίασε στην Αίθουσα
Γερουσίας, η Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων,
υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής, κυρίου Γεωργίου
Νικητιάδη, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Επεξεργασία και
εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Δια
Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων «Αναβάθμιση του ρόλου
του εκπαιδευτικού – καθιέρωση κανόνων αξιολόγησης και
Στη συνεδρίαση παρέστησαν η Υπουργός και οι
Υφυπουργοί Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων,
κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, κυρία Παρασκευή (Έφη)
Χριστοφιλοπούλου και Ιωάννης Πανάρετος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Έχω εδώ
υπόμνημα του Δημήτρη Μπράτη, του Προέδρου ΔΟΕ που
αναφέρει: «Με αφορμή σχετική αναφορά της κυρίας
Γιαννακά στο πρόσωπο μου, σας ενημερώνω ότι κανένα
μήνυμα δεν εστάλη σε πανελλήνια κλίμακα από μένα, για
την κ. Γιαννακά. Το μόνο που εστάλη ήταν μια ενημέρωση
σε τέσσερις συναδέλφους μου στο Αγρίνιο, που μου ζήτησαν
την άποψη μου για τη σημερινή συνεδρίαση της Επιτροπής.
Τίποτα προσωπικό δεν είχα, δεν έχω εναντίων της κυρίας
Γιαννακά, την οποία εκτιμώ, άσχετα εάν διαφωνώ με τις
απόψεις που εξέφρασε σήμερα».
Νομίζω ότι έτσι αυτό το ζήτημα αποκαθίσταται.
Το λόγο έχει ο κ. Αποστολάτος.
ΒΑΪΤΣΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ (ΣΤ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής):
Εγώ θα μπορούσα μόνο να πω, επί της αρχής, ότι σε μία από
τις τοποθετήσεις των φορέων άκουσα να λέει κάποιος ότι η
κυρία Υπουργός μιλάει για την κοινωνία και βάζει απέναντι,
τους εκπαιδευτικούς. Δε νομίζω ότι είναι δυνατόν να
συγκρίνουμε ως δύο διαφορετικά σώματα μεταξύ τους, τον
κόσμο, τους εκπαιδευτικού. το αυτονόητο είναι ότι είναι μια
ενιαία οντότητα. Άλλο η κοινωνία κι άλλο οι εκπαιδευτικοί.
Δεν αρμόζει, θεωρώ, να λέγεται κάτι τέτοιο για μια
πολιτικό που προσπαθεί αυτή τη στιγμή να κάνει κάτι καλό
για τους εκπαιδευτικούς με κεντρικό άξονα πάντα το καλό
του συνόλου της κοινότητας.
Η μεταρρύθμιση που μας φέρνετε είναι έκδηλη της
συναίσθησης της ανάγκης για μια τολμηρή νομοθετική
παρέμβαση, η οποία κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και
κρίνεται απολύτως απαραίτητη σε αυτόν τον κρίσιμο χώρο
της Παιδείας. Ωστόσο, ενώ αγγίζετε θέματα σημαντικά για
την όλη εκπαιδευτική διαδικασία και γίνεται φανερή η
προσπάθεια σας να βάλετε μια τάξη στα πράγματα της
Παιδείας, προχωράτε σε ουσιαστικές τομές σε όλους τους
αναφερόμενους τομείς. Σε μια γενική θεώρηση του συνόλου
του νομοσχεδίου, έχουμε κρίνει ως πολύ θετική την
προσπάθεια στο να μπει μία τάξη στο σύστημα των
προσλήψεων των εκπαιδευτικών και στο σύστημα των
μεταθέσεων και αποσπάσεων τους που τόσα χρόνια ήταν η
αιτία για τα αδικαιολόγητα κενά εκπαιδευτικών στα
σχολεία.
Έχουμε κρίνει θετική επίσης τη ρύθμιση περί δόκιμου εκπαιδευτικού πριν τη
μονιμοποίηση του, καθώς και της καθιέρωσης του mentorato όπως επίσης και του
θέματος των Κολλεγίων. Από αυτούς τους γενικούς άξονες, αποδεικνύεται ότι
βαδίζετε και πάτε να κάνετε αυτό που είπα πριν, κάτι καλό για την Παιδεία. Σχετικά
με τα άρθρα και συγκεκριμένα σ’ ό, τι αφορά στο κεφ. Α για την κάλυψη θέσεων και
λειτουργικών αναγκών της α’ βάθμιας και β’ βάθμιας εκπαίδευσης, στην παρ. 5 του
άρθρου 4 που αναφέρεται στο θεσμό του ωρομίσθιου εκπαιδευτικού είναι ασαφές
αυτό «σε εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες αντικειμενικοί λόγοι δεν επιτρέπουν
την πρόσληψη προσωρινού αναπληρωτή, προσλαμβάνοντα ωρομίσθιοι
εκπαιδευτικοί». Γνωρίζετε ότι οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα και πρέπει να
γίνει σαφές το αν καταργούνται ή όχι οι ωρομίσθιοι και ποιες θα είναι αυτές οι
«εξαιρετικές περιπτώσεις» και αυτοί οι «αντικειμενικοί λόγοι» οι οποίοι θα
εμποδίζουν την πρόσληψη αναπληρωτών. Στο ίδιο κεφ. Α στις παραγρ. 2 και 6 του
άρθρου 7 , σχετικά με τις διαδικασίες της δεύτερης ανάθεσης και καθιέρωσης της
δεύτερης ειδικότητας του εκπαιδευτικού, δημιουργείται ο προβληματισμός πως με
αυτό τον τρόπο, συνεχίζεται να διαιωνίζεται η αντιεπιστημονική εμμονή που διέπει το
εκπαιδευτικό μας σύστημα, κάτι που εντοπίζεται κυρίως στα θεωρητικά μαθήματα.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΒΑΪΤΣΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΥ)
Για παράδειγμα, γνωρίζουμε ότι την ιστορία στα σχολεία
την διδάσκουν οι φιλόλογοι ειδικότητας ΠΕ 02. Απόφοιτη
δηλαδή σχολών φιλολογίας αλλά και παιδαγωγικών και
ξένων φιλολογιών. Το ίδιο συμβαίνει με βιολόγους οι οποίοι
έχει συμβεί να διδάσκουν γεωγραφία ή πληροφορική. Είναι
ανάγκη να καθιερωθούν συγκεκριμένα όλες οι εκπαιδευτικές
ειδικότητες και να υπάρξει πλήρης εξειδίκευση όταν μιλάμε
για μετάδοση γνώσεων δεδομένου μάλιστα όταν έχουμε
πληθώρα καθηγητών όλων των ειδικοτήτων που
παραμένουν αδιόριστοι. Το να διδάσκει δηλαδή κανείς μόνο
το γνωστικό αντικείμενο που έχει σπουδάσει και στο οποίο
έχει εξειδικευτεί θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητο χωρίς
παραχωρήσεις, λόγω της μη κάλυψης του υποχρεωτικού
ωραρίου των εκπαιδευτικών.
Στο κεφάλαιο γ΄ για τα θέματα υπηρεσιακών αλλαγών και
αξιολόγησης εγείρονται και οι βασικές μας ενστάσεις, διότι
δεν μας φέρνετε διατάξεις πραγματικής αξιολόγησης αλλά
εσωτερικής αξιολόγησης και σε καμία περίπτωση δε
κινείστε στην κατεύθυνση συγκρότησης θεσμών ελέγχου
υπεύθυνων για την αμερόληπτη και ακομμάτιστη και
αξιοκρατική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού και
του επιτελούμενου εκπαιδευτικού έργου που επιτελείται ανά
βαθμίδα εκπαίδευσης τόσο στα σχολεία όσο και στα
πανεπιστήμια. Αυτό που προτείνετε συγκεκριμένα στην
παράγραφο 1 του άρθρου 32 αναφέρεται ότι «κάθε σχολική
μονάδα θα καταρτίζει πρόγραμμα δράσης με
εκπαιδευτικούς στόχους». Το ζήτημα, λοιπόν, που τίθεται
εδώ είναι ποιος είναι ο ρόλος του εκπαιδευτικού
προγράμματος το οποίο όλοι γνωρίζουμε στην πράξη ότι
θέτει σαφώς τους εκπαιδευτικούς στόχους και δεν αφήνει
περιθώρια να τεθούν νέοι τον εκάστοτε εκπαιδευτικών.
Στην παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου στην προβλεπόμενη
διαδικασία για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου της
σχολικής μονάδας προβλέπεται η κατάρτιση ενός
προγράμματος δράσης στην αρχή του σχολικού έτους, τον
Σεπτέμβριο και στη συνέχεια η σύνταξη μιας έκθεσης
αξιολόγησης στο τέλος του έτους. Δεν προβλέπεται όμως
κάποια προσπάθεια αξιολόγησης κατά την διάρκεια του
σχολικού έτους. Δηλαδή αν θέλαμε να κάνουμε λόγο για
αποτελεσματική αξιολόγηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας
σε όλα τα επίπεδα θα έπρεπε να υπάρχει ένας έλεγχος στην
διάρκεια της σχολικής χρονιάς, ώστε εάν η πορεία είναι
αρνητική να την αλλάξουμε και τα αποτελέσματα στο τέλος
της χρονιάς να είναι θετικά.
Στην παράγραφο 3 του ιδίου άρθρου προαναφέρεται ότι η
έκθεση αξιολόγησης θα γνωστοποιείται στους μαθητές και
στο σύλλογο γονέων, γεγονός που συνηγορεί βεβαίως υπέρ
της διαφάνειας της όλης διαδικασίας. Το ζητούμενο είναι
αυτή η αξιολόγηση να είναι απόλυτα αντικειμενική και
απρόσκοπτη κάτι το οποίο δεν διασφαλίζεται με αυτή την
εσωτερική διαδικασία την οποία προτείνετε. Αφού δεν
προβλέπεται ως όφειλε η ύπαρξη μιας εξωτερικής
επιστημονικής επιτροπής αξιολόγησης θα μπορούσε έστω ο
σύλλογος γονέων να έχει έναν πιο ενεργό ρόλο στην
διαδικασία της αξιολόγησης και όχι απλός να ενημερώνεται
για τα αποτελέσματα.
Επίσης, η παράγραφος 6 του ιδίου άρθρου έτσι όπως είναι
διατυπωμένη φαίνεται να αφήνει περιθώρια μίας άμεσης
εφαρμογής της διαδικασίας αξιολόγησης στις σχολικές
μονάδες της χώρας.
Στο κεφάλαιο δ΄ για τις βελτιωτικές παρεμβάσεις στη
λειτουργία των ΑΕΙ στο άρθρο 33 το οποίο αναφέρεται στον
εκσυγχρονισμό του συστήματος διανομής συγγραμμάτων
δεν γίνεται καμία αναφορά στα ΤΕΙ τα οποία όπως όλοι
γνωρίζουμε αντιμετωπίζουν χρόνια προβλήματα μεταξύ των
οποίων και οι ελλείψεις συγγραμμάτων και η μη συνεπής
διανομή τους που υποβαθμίζουν βεβαίως το έργο των
ιδρυμάτων αυτών.
Για το άρθρο 35 στο ίδιο κεφάλαιο και την πολυθρυλούμενη
αυτή η κατάργηση της βάσης του 10, εμείς θεωρούμε ότι η
κατάργηση «της βάσης του 10» βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Δεν πρέπει όμως να θεωρηθεί η κατάργηση αυτή πανάκεια
για την αναβάθμιση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου
και γι’ αυτό δεν θα σχολιάσω αυτό κάθε αυτό το έργο αλλά
το επιχείρημα στο οποίο βασιστήκατε και σύμφωνα με το
οποίο λέτε ότι «δεν έχουμε καμία ένδειξη ότι τα
πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ έχουν σήμερα καλύτερου φοιτητές
από αυτούς που είχαν το 2006».
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΒΑΊΤΣΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΥ, ΣT’ Αντιπροέδρου της Βουλής)
Αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει το κύριο επιχείρημα.

Δηλαδή αν καταργήσουμε το 10, θα βελτιωθεί η Ανώτατη
Εκπαίδευση; Δεν είναι αυτό που κρίνει τους καλούς και τους
κακούς φοιτητές. Το μείζον και το ζητούμενο στην
παρεχόμενη παιδεία είναι η ουσία της γνώσης, είναι το να
πάψει ο μαθητής και ο φοιτητής να είναι παθητικός δέκτης.
Να αναλάβει, δηλαδή, πιο ενεργό ρόλο, να ερευνά, να
αναζητά πληροφορίες. Να έχει, δηλαδή, ήδη από το σχολείο
τα κίνητρα για εμβάθυνση της γνώσης και όχι να τον
ενδιαφέρει ο βαθμός. Χρειάζεται προοπτική σπουδών, με
δημιουργικό περιεχόμενο και κάποιο αντίκρισμα στην αγορά
εργασίας, προοπτική εγκοινωνισμού και αξιοκρατίας. Τότε
οι φοιτητές θα γίνουν καλύτεροι, είτε καταργήσουμε είτε
όχι τη βάση του 10.
Στο σύνολο των βελτιωτικών παρεμβάσεων στη λειτουργία
των ΑΕΙ θέλω, επίσης, να παρατηρήσω ότι δεν γίνεται
καθόλου λόγος για το θέμα του ασύλου. Δεν γίνεται λόγος
για το καθεστώς του αιώνιου φοιτητή, του μη ενεργού
δηλαδή φοιτητή, για τον τρόπο επίλυσης όλων των
λειτουργικών αδυναμιών των ΤΕΙ. Δεν αναφέρεστε, δηλαδή,
καθόλου στα χρόνια προβλήματα και τις σημαντικές πηγές
ευτελισμού της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας μας.
Και επειδή όλοι εδώ θέλουμε το καλύτερο και εμείς όπως
και εσείς, για την εκπαίδευση και το επαγγελματικό μέλλον
των Ελλήνων, θέλω, με την ευκαιρία του παρόντος
νομοσχεδίου, να κάνω δύο παρατηρήσεις. Πρώτον, να σας
θυμίσω την περίπτωση των φοιτητών του Λάκουιλα της
Ιταλίας, που βίωσαν τον καταστροφικό σεισμό τον Απρίλιο
του 2009 και για τους οποίους δεν έχει υπάρξει μέχρι
σήμερα καμία πρόβλεψη για την συνεργασία μεταξύ των
εκεί Πανεπιστημίων και των εδώ ελληνικών, έτσι ώστε ένα
μπορούν αυτά τα παιδιά να επιστρέψουν στη χώρα τους, στη
χώρα μας, για να μην είναι πια υποχρεωμένα να κατοικούν
και να φοιτούν εκεί υπό καθεστώς τρόμου.
Θυμίζω, δε, ότι το ίδιο το ΠΑΣΟΚ είχε προτείνει τότε την
άμεση δημιουργία προγράμματος ανταλλαγής και
κινητικότητας φοιτητών για δύο τουλάχιστον χρόνια.
Πρέπει να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό το μείζον
θέμα. Θα σας θυμίσω ότι το ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι οι αρωγή προς
τους πληγέντες είναι θέμα αρχής, η τήρηση των νόμων που
διέπουν την λειτουργία των Πανεπιστημίων και την
πρόσβαση σε αυτά είναι επίσης θέμα αρχής, κάθε
προσπάθεια πρέπει να κινείται στην απόλυτη νομιμότητα, οι
αρχές αυτές συνθέτουν μια προσέγγιση, όπου προέχει η
ουσιαστική και όχι η συγκυριακή αντιμετώπιση ζητημάτων
και για την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος, που
αντιμετωπίζουν οι φοιτητές της Λάκουιλα και οι γονείς τους
προτείνουμε, έλεγε το ΠΑΣΟΚ, τη λήψη νομοθετικής
πρωτοβουλίας, που θα επιτρέπει και θα υποστηρίζει τη
συνεργασία μεταξύ των Πανεπιστημίων της Λάκουιλα και
των ελληνικών, στο πνεύμα της διαπανεπιστημιακής
συνεργασίας, που διαπνέει τον ευρωπαϊκό χώρο κλπ..
Δεύτερον, να αναφέρω την περίπτωση των
αποφοίτων μουσικολόγων του ΤΕΙ Ηπείρου, του Τμήματος
Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής, για τους οποίους δεν
προβλέπεται η δυνατότητα διαγωνισμού ΑΣΕΠ, τη στιγμή
που προβλέπεται για τους αποφοίτους των αντιστοίχων ΑΕΙ.
Πρέπει να εξετάσουμε αυτή τη περίπτωση, σας καταθέτω
και το σχετικό υπόμνημα, γιατί πρόκειται για το μέλλον
αυτών των παιδιών. Εγώ γνωρίζω τουλάχιστον 10. Δηλαδή,
να τους παρέχουμε σπουδές και να τους αποκλείουμε την
οποιαδήποτε επαγγελματική συνέχεια;
Η ελληνική παιδεία έχει ανάγκη από τη διαμόρφωση μιας
γερής βάσης για το εκπαιδευτικό οικοδόμημα του
μέλλοντος, το οποίο θα είναι σε θέση να εκπληρώνει την
αποστολή του, με επάρκεια και αποτελεσματικότητα. Αν
θέλουμε να γίνει μια ολοκληρωμένη μεταρρύθμιση στην
παιδεία μας, που να μην αλλάζει κάθε τόσο, λειτουργώντας
σε βάρος των παιδιών και μόνο, θα έπρεπε όλες οι
ουσιαστικές αλλαγές να ξεκινούν από την πρωτοβάθμια
εκπαίδευση, από την βάση, από την αρχή της αγωγής των
παιδιών και της όλης παιδευτικής διαδικασίας και όχι να
ξεκινάμε πάντοτε αποσπασματικά από το Λύκειο και το
Πανεπιστήμιο, δίχως επιτελική λογική και ιεράρχηση
προτεραιοτήτων.
Θα αφήσω για τα πρακτικά αυτά των ΤΕΙ Λαϊκής και
Παραδοσιακής Μουσικής και θα έλεγα ότι η παιδεία μας
είναι καταλύτης για την ανάκαμψη. Γι’ αυτό οφείλει αυτός ο
τομέας, που σήμερα είναι νευραλγικός, να λειτουργήσει
οπωσδήποτε αξιοκρατικά, έτσι όπως οι καιροί και οι
συγκυρίες σήμερα το επιτάσσουν, για να μην καταλήξουμε
να ακούσουμε το επόμενο διάγγελμα από την Κασταλία πηγή
ή τον Αχέροντα ποταμό.
(Στο σημείο αυτό κατατίθεται το σχετικό έγγραφο
το οποίο επισυνάπτεται στο τέλος των πρακτικών.)
(Η Επιτροπή έκανε δεκτό επί της αρχής, κατά πλειοψηφία,
το νομοσχέδιο)

ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής της Πλειοψηφίας) : Ξεκινώ
από το κεφάλαιο Α’. θέλω να γίνει κατανοητό πως όταν
μιλάμε για διενέργεια διαγωνισμού μέσω του ΑΣΕΠ, το
αποτέλεσμα αυτού του διαγωνισμού, θα πρέπει να αφορά
όλους τους εκπαιδευτικούς που προσλαμβάνονται με τον
έναν ή τον άλλο τρόπο από οποιονδήποτε φορέα που
εποπτεύει το Υπουργείο Παιδείας. Δεν πρέπει να αφήσουμε
σε κανέναν την εντύπωση ότι ξεκινάμε έστω και με το μικρό
παραθυράκι.
Πέρα από τα μεταπτυχιακά που γίνονταν στην ΑΣΠΕΤΕ και αφορούσαν τις
επιστήμες της αγωγής, δηλαδή, το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας, ξέρουμε
ότι υπήρχαν και μεταπτυχιακά από το εξωτερικό που αφορούσαν και αυτά την
παιδαγωγική επάρκεια υποψηφίων. Είχαμε το εξής τρελό πράγμα. Να κατατίθενται
αυτά τα διπλώματα στον ΔΟΑΤΑΠ, ο ΔΟΑΤΑΠ να δίνει την ισοτιμία και όταν μετά
από συμμετοχή στον ΑΣΕΠ και μάλιστα, έπαιρναν και ορισμένοι υψηλή βαθμολογία,
κατέθεταν τα δικαιολογητικά τους να διοριστούν και ως μόνιμοι εκπαιδευτικοί στην
εκπαίδευση, επειδή ο τίτλος στην αγγλική είναι «master of arts in education» και η
νομοθεσία η ελληνική ήταν «στις επιστήμες της αγωγής», υπήρχε μια ασυμβατότητα
για τον γραφειοκράτη του Υπουργείου Παιδείας ή της υπηρεσίας του Υπουργείου, ότι
το education δεν είναι το ίδιο με τις επιστήμες της αγωγής.
Στην παρ. 4 του άρθρου 2 έρχεται ο νομοθέτης και λέει ότι οι μεταπτυχιακοί
τίτλοι σπουδών και τα διδακτορικά διπλώματα που χορηγούνται από ιδρύματα της
αλλοδαπής, γίνονται δεκτά εφόσον έχουν αναγνωριστεί ισότιμα από τον ΔΟΑΤΑΠ,
σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις και συνοδεύονται από βεβαίωσή του, ότι το
γνωστικό αντικείμενό τους, εμπίπτει στις επιστήμες της αγωγής. Αυτή η
σχιζοφρένεια, θέλω να πιστεύω, ότι λύνεται. Εάν σας ρωτήσω, που οι περισσότεροι
είστε αγγλομαθείς, πως θα μεταφράσουμε το education στην ελληνική, θα πούμε
επιστήμες της αγωγής. Τώρα αυτό το θέμα λύνεται με τη βεβαίωση. Θέλω να ξέρω
κυρία Υπουργέ, εάν όντως, λύνεται αυτό το ζήτημα που θέτω, γιατί ταλαιπωρείται
κόσμος. Την προηγούμενη φορά, σας είχα φέρει στην Επιτροπή μας όλα τα
δικαιολογητικά με 95 επιτυχία στις γενικές γνώσεις και με 65 στα παιδαγωγικά και
δεν υπήρχε αυτή η βεβαίωση και ήταν μια τρέλα. Αυτό το θέμα φαίνεται ότι λύνεται
και είναι πολύ θετικό.
Στο άρθρο 3, έχουμε τους τελικούς πίνακες κατάταξης
εκπαιδευτικών. Η σωστή άποψη που εκπορεύεται από το
Υπουργείο Παιδείας έλεγε, ότι το 60 προς 40, δηλαδή, 60
από τον πίνακα του ΑΣΕΠ και 40 από τον πίνακα
αναπληρωτών, τον πρώτο πίνακα, ουσιαστικά, με κολπάκια
είχε ανατραπεί και είχε γίνει 32 από τον ΑΣΕΠ και το
υπόλοιπο από τους άλλους πίνακες, όπου στους άλλους
πίνακες είχαμε και τα κόλπα των κόλπων για το πώς γίνεται
η προϋπηρεσία. Θέλω να ειδωθεί από την αρχή η διαδικασία
των επιπλέον κριτηρίων, δηλαδή, για τη σειρά κατάταξης
των μετεχόντων, διότι δεν μπορεί να ανατρέπεται
τουλάχιστον το 60 προς 40 ως κεκτημένο για τη
μεταβατική περίοδο από τη διαδικασία που θα γίνει με τον
τρόπο που θα εντάσσονται στον πίνακα του ΑΣΕΠ, όταν σας
είπα, ότι η προϋπηρεσία, το 16,8 σημαίνει μόνο η
προϋπηρεσία. Σημαίνει ότι εάν είναι και οι δύο
συμμετέχοντες στον ΑΣΕΠ, όποτε γίνει ο διαγωνισμός, και
ξεκινούν με βάση το 55, αυτός που έχει 16,8 μόρια θα
ξεπεράσει αυτόν που έχει πετύχει με 71,8 στον ΑΣΕΠ. Εάν
έχει και δύο παιδιά ή ένα διδακτορικό, θα φθάσει στο 80.
Αυτό έχει μεγάλη σημασία.
Επίσης, θέλω να ειδωθεί από την αρχή και το θέμα που
αφορά σ’ αυτούς που εντάσσονται στους πίνακες
βαθμολογία, τουλάχιστον, ίση με τη βάση στο διαγωνισμό ή
σε έναν τουλάχιστον από τους δύο, προηγούμενους
διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Δεν έχω πειστεί ακόμη γιατί πρέπει
ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ο εκπαιδευτικός να δίνει
ξανά διαγωνισμούς. Εάν είναι επιτυχών σε ένα διαγωνισμό
και εγγράφεται στον πίνακα, αν ο ίδιος δεν θέλει να
συμμετάσχει στον επόμενο διαγωνισμό για να βελτιώσει το
βαθμό του ή δεν θέλει να δουλέψει, θα είναι στο τέλος του
πίνακα. Δεν πρόκειται να τον πάρει η εκπαίδευση, αλλά το
να πηγαίνει υποχρεωτικά να δίνει διαγωνισμούς, είναι ένα
πρόβλημα.
Η γλωσσομάθεια στο proficiency είναι δύο μονάδες, όπως και ο
μεταπτυχιακός τίτλος. Μπορούμε να βάλουμε ίδια μόρια στη γλωσσομάθεια,
στο proficiency και στον μεταπτυχιακό τίτλο; Πρέπει να υπάρξει μια διαφοροποίηση.
Η κατοχή δεύτερου πτυχίου στις επιστήμες της αγωγής ή σε γνωστικό αντικείμενο
σχετικό με τα μαθήματα που διδάσκονται στην ίδια βαθμίδα, είναι τρεις μονάδες. Εάν
υπολογίσετε το βασικό πτυχίο με το 0,5 πάνω από το 5 και έως το 10, είναι 2,5
μονάδες. Έχουμε το δεύτερο πτυχίο να υπολογίζεται περισσότερο από το βασικό
πτυχίο, για το οποίο τον καλούμε τον εκπαιδευτικό να διδάξει. Έχουνε έναν που είναι
μαθηματικός και παίρνει και πτυχίο οικονομολόγου. Στην εκπαίδευση έχουμε και την
ειδικότητα του οικονομολόγου. Το νομοσχέδιο λέει ότι προχωρούμε και στη δεύτερη
ειδικότητα, αλλά δεν υπολογίζεται ως μοριοδότηση. Υπάρχει μια αντίφαση. Δηλαδή,
έχουμε το μαθηματικό και όταν το πηγαίνουμε και στη δεύτερη ειδικότητα, ως
ειδικότητα πληροφορικής, για παράδειγμα, γι’ αυτή τη δεύτερη ειδικότητα δεν τον
μοριοδοτούμε. Αυτά τα ζητήματα πρέπει να τα εξετάσετε.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑ, Εισηγητού της
Πλειοψηφίας)
Πάμε στο θέμα των κοινωνικών κριτηρίων. Θεωρώ ότι τα
κοινωνικά κριτήρια πρέπει να είναι ισότιμα. Η μόνιμη
αναπηρία 67% που αφορά συγκεκριμένες κατηγορίες
ασθενειών, όπως η μόνιμη αναπηρία 67% και άνω του
τέκνου ή τα τρία τέκνα κ.λπ. είναι πέντε, πέντε, πέντε. Λέμε
ότι η μόνιμη αναπηρία 67% και άνω του τέκνου είναι τρεις
μονάδες. Όχι το σωστό είναι να είναι και αυτή πέντε
μονάδες.
Κυρία Υπουργέ, μέσα από το διάλογο που έγινε εδώ και από
μια αντιπαράθεση που έγινε σε σχέση με την παραμονή των
πρωτοδιορισθέντων τα τρία χρόνια θέλω να λάβετε υπόψη
τα πάντα και να δούμε τι θα γίνει σε αυτό.
Πάμε τώρα στους αναπληρωτές ωρομίσθιους
εκπαιδευτικούς στο άρθρο 5. Είναι πολύ μεγάλη καινοτομία
και ανατρέπουμε την εργασιακή δουλεία των ωρομισθίων
εκπαιδευτικών. Τους εντάσσουμε στη λογική των
αναπληρωτών που έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους
μονίμους. Αυτό είναι ένα κόστος μεγαλύτερο για το
Υπουργείο. Παρόλα αυτά έπρεπε να τελειώσει ένα καθεστώς
εργασιακής δουλείας και απόρησα γιατί αυτό δεν
θεωρήθηκε θετικό. Είναι μια από τις καινοτομίες του
νομοσχεδίου.
Θα έλεγα αυτό το 4,16 αν είναι το καθεστώς των
ωρομισθίων και αν η αναγωγή γίνεται όσον αφορά την
πληρωμή στο 21 εάν έχει τρεις ώρες θα πάρει τα 3/21, αν
είναι 5, τα 5/21. Μπορούμε να το δούμε χωρίς την
γραφειοκρατία.
Θα βάλω ένα ζήτημα σχετικά με το άρθρο 7 και αφορά τους
εκπαιδευτικούς που είναι αποσπασμένοι στο εξωτερικό.
Στην παρ. 7 του σχετικού άρθρου λέμε, ότι κατά τη
διαδικασία ώστε να βγουν τα κενά υπολογίζονται
υπεραριθμίες και οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών στο
εξωτερικό. Συμπληρώνουμε με οργανικά κενά τις θέσεις
τους. Ερωτώ που θα τοποθετηθούν αυτοί όταν επιστρέψουν;
Η πρόσληψη εκπαιδευτικών στην ιδιωτική εκπαίδευση είναι
ένα ζήτημα, το οποίο το συζήτησα εδώ μαζί τους και
θεωρούν ότι, από μια πληθώρα ανθρώπων που έχουν
περάσει στον ΑΣΕΠ αφού δέχονται το πιστοποιητικό
επιστημονικής επάρκειας γιατί να μην δεχθούν και αυτό; Θα
διαλέγουν έναν εκπαιδευτικό από μια κατάσταση που θα
αναγράφει 800.
Έχω την αίσθηση ότι τα ζητήματα των μεταβατικών
διατάξεων, από τα στοιχεία που έχω υπόψη μου, είναι οι
βασικές ειδικότητες και δεν θα έχουν πρόβλημα ακόμα και
με την μεταβατικότητα που βάζει αυτό το νομοσχέδιο.
Θεωρώ ότι δεν χρειάζεται να είναι πεδίο αντιπαράθεσης μια
τέτοια διαδικασία γιατί στην ουσία δεν είδα ούτε τους
αναπληρωτές που ήρθαν εδώ να διαφωνούν.
Σας προτείνω, λοιπόν, να δούμε τη χρονική επέκταση αυτών
των ρυθμίσεων αλλά πρέπει να δούμε και το ζήτημα των
24μηνιτών που δεν είναι και τόσο ξεκάθαρο μέσα στο
νομοσχέδιο στο άρθρο 9. Εμείς θα βοηθήσουμε όσο
μπορούμε περισσότερο και πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο.
Ουσιαστικά χρησιμοποιείται από κάποιους ως άλλοθι για να
ακυρωθεί μια σημαντική προσπάθεια που γίνεται από το
Υπουργείο Παιδείας και την Κυβέρνηση για να νομοθετηθούν
τα αυτονόητα στην εκπαίδευση.
Στο άρθρο 11 για τους σχολικούς συμβούλους που
επιλέγονται υπάρχουν τα κριτήρια. Είναι η τουλάχιστον
δωδεκαετής προϋπηρεσία. Εγώ θα σας μιλήσω ως
εκπαιδευτικός: όταν πας να κάνεις παιδαγωγική
καθοδήγηση να ξέρετε ότι αυτός που την κάνει χρειάζεται
πολύ περισσότερα προσόντα απ’ αυτόν ο οποίος ασκεί
διοίκηση. Είναι σημειολογία, είναι και ουσία. Φανταστείτε
έναν εκπαιδευτικό 30 ετών που δέχεται στην τάξη του έναν
εκπαιδευτικό 12 ετών ο οποίος θα είναι πέντε χρόνια σε
διαδικασία να πάει να τον καθοδηγήσει. Θεωρώ ότι το
μίνιμουμ που πρέπει να μπει στους σχολικούς συμβούλους
είναι τα 15 χρόνια εκπαιδευτική υπηρεσία.
Θα ήθελα να συνεχίσω με τα κριτήρια επιλογής των
σχολικών συμβούλων. Πρέπει μέχρι την Ολομέλεια να
βρούμε χρόνο να τα δούμε αυτά τα θέματα. Βλέπω για
παράδειγμα ότι δεν αξιολογείται η συμμετοχή σε
προγράμματα επιμόρφωσης που γίνονται στα ΑΕΙ, στα ΤΕΙ,
στα Ινστιτούτα Δημόσιας Διοίκησης κ.ο.κ.. Το δεύτερο
πτυχίο που είναι τουλάχιστον οκτώ εξάμηνα είναι τρία
μόρια. Είναι υπερβολική η μοριοδότηση που γίνεται, δηλαδή
τρία μόρια για την επιμόρφωση ενός έτους. Υπάρχει
ασυμβατότητα.
Τα υπόλοιπα θέματα τα οποία λόγω πίεσης χρόνου δεν
ανέπτυξα θα τα καταθέσω γραπτώς.
έχει η κυρία Βόζενμπεργκ.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΝΜΠΕΡΓΚ (Εισηγήτρια της
Μειοψηφίας): Όπως είχαμε τοποθετηθεί στην αρχή, εμείς
πιστεύουμε ότι, αυτό το σχέδιο νόμου πέραν της όποιας
ρητορικής αναπτύχθηκε σχετικά με τη σπουδή με την οποία
ήλθε.
Θεωρούμε ότι εξυπηρετεί συγκεκριμένες κατευθύνσεις οι
οποίες παρά το γεγονός ότι περιλαμβάνει 48 άρθρα,
ουσιαστικά τέσσερα – πέντε είναι αυτά στα οποία πρέπει να
εστιάσουμε και να δούμε αν πράγματι αναβαθμίζεται η
εκπαίδευση με βάση τις προβλέψεις στις συγκεκριμένες
διατάξεις του σχεδίου νόμου.
Εμείς ασκήσαμε μια κριτική η οποία ακούσθηκε. Μιλώντας
επί των άρθρων θα αναφερθώ σε συγκεκριμένες διατάξεις
που διαφοροποιούμεθα και τις οποίες θα καταψηφίσουμε. Η
ΝΔ είχε και θα έχει πάντα τη γενναιότητα να αναγνωρίζει
τις διατάξεις που είναι σε σωστή κατεύθυνση και πάντα να
επιχειρηματολογεί και να μην ασκεί αντιπολίτευση απλά
γιατί έτσι είναι ο θεσμικός της ρόλος.
(Συνέχεια ομιλίας Ελισάβετ Βόζεμπεργκ Εισηγήτρια
Μειοψηφίας )
Ξεκινώντας από το άρθρο 3, εκεί που καταγράφονται οι

τελικοί πίνακες κατάταξης, εμείς, κύριε Πρόεδρε, θεωρούμε
ότι καταρχήν έπρεπε να υποστηριχτεί εκείνη η διάταξη
νόμου που είχε θεσπίσει η ΝΔ για τις ευαίσθητες κατηγορίες
πολιτών, που περιλαμβάνουν εκείνους με 67% αναπηρία και
τους πολυτέκνους, για λόγους κοινωνικούς, για λόγους
ευαισθησίας και για το γεγονός, ότι αυτοί οι άνθρωποι,
καλώς ή κακώς, από τη φύση, δεν έχουν τις ίδιες ευκαιρίες
δυνατοτήτων, να προσέρχονται στη διαδικασία του ΑΣΕΠ
και θεωρούμε ότι με το σχέδιο νόμου αδικούνται.
Επίσης, η πριμοδότηση του διδακτορικού στην ειδικότητα ή
στις επιστήμες αγωγής με 5 μονάδες θεωρούμε ότι είναι
υπερβολική σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κριτήρια. Όπως το
ίδιο ισχύει και για το δεύτερο πτυχίο, το οποίο λαμβάνει
τρείς μονάδες, όταν το μεταπτυχιακό που ουσιαστικά είναι
μια ανώτερη βαθμίδα λαμβάνει μόλις 2 ή 2,5 μονάδες.
Θα καταψηφίσουμε τη διάταξη που αφορά στο διορισμό και
τοποθέτηση νεοδιοριζόμενων εκπαιδευτικών με το εξής
λογικό σκεπτικό. Για την τριετή παραμονή των
νεοδιόριστων, ακούσαμε και τους φορείς, υπάρχουν λόγοι
για τους οποίους θα έπρεπε να προβλέπονται κάποιες
εξαιρέσεις. Είναι κοινωνικά και οικονομικά επαχθής όταν
καλείτε να υπηρετήσει ο νεοδιόριστος που έχει
συγκεκριμένο τρόπο ζωής και έχει θεμελιώσει και
οργανώσει τη ζωή του σε κάποιο διαφορετικό τρόπο, ίσως
εκεί, να μπορούσαν να προβλεφθούν κάποιες εξαιρέσεις,
παρά το γεγονός ότι αντιλαμβανόμαστε ότι η φιλοσοφία της
συγκεκριμένης διάταξης θέλει να έχει τον εκπαιδευτικό
μέσα στο σχολείο.
Στη παράγραφο 5 του άρθρου 4 προβλέπεται η εισαγωγή
του δόκιμου εκπαιδευτικού. ΄Ομως εδώ, θα πρέπει να
σκεφτείτε, ότι ένας εκπαιδευτικός για παράδειγμα, όταν
έχει δύο πτυχία και ένα μεταπτυχιακό και μια επιτυχία στο
ΑΣΕΠ και που ενδεχομένως να έχει παλαιότερες δύο
αποτυχίες στο ΑΣΕΠ-μιλάμε για την ηλικιακή διαδρομή, γι’
αυτό θέτω αυτό το παράδειγμα-θα κρίνεται πάλι εκ νέου
από ένα σύστημα, το οποίο είναι ασαφές και το ονομάζω
ασαφές, διότι προβλέπεται η έκδοση π.δ. Υπενθυμίζουμε ότι
στον Υπαλληλικό Κώδικα, στο άρθρο 40, το αρμόδιο όργανο
να αποφασίσει, αν ο δόκιμος υπάλληλος είναι κατάλληλος
για μονιμοποίηση, είναι το πενταμελές υπηρεσιακό
συμβούλιο. Αποτελεί λανθασμένη, κατά την άποψη μας,
επιλογή του νομοθέτη να αφήσει τον καθορισμό των
κριτηρίων μονιμοποίησης στο π.δ της παραγράφου 8.
Στη παράγραφο 6 του άρθρου 4 εισάγεται ο θεσμός του
μέντορα. Εδώ επαφίεται στον εκάστοτε Υπουργό, ο οποίος
θα αποφασίσει το ρόλο, τα προσόντα και τον τρόπο
επιλογής. Εδώ κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξανασκεφτούμε
αυτό το θεσμό, με το γεγονός ότι εισάγει μια ανισότητα και
μια αδικία, από το πραγματικό γεγονός ότι αυτό το φυσικό
πρόσωπο δεν έχει ποτέ αξιολογηθεί. Απλώς και μόνο τα
προσόντα που του αποδίδονται με το σχέδιο νόμου είναι η
παραμονή του στη σχολική μονάδα, άρα, η απόκτηση
εμπειρίας. Μη έχοντας όμως αξιολογηθεί ως προς την
εκπαιδευτική του επάρκεια, δε σημαίνει ότι κατ ανάγκη η
εμπειρία του δείχνει και την ικανότητα να καθοδηγεί ένα
νέο εκπαιδευτικό στις προδιαγραφές του οποίου,
προκειμένου να προωθηθεί και για τη μονιμότητα, είναι
τελείως διαφορετικές.
Επίσης, θα ήθελα και παρακαλώ το Υπουργείο να
διευκρινίσει, γιατί αυτό είναι αναπάντητο στο σχέδιο νόμου,
αλλά έχει μια διαφορετική οπτική από το δημόσιο λόγο της
κυρίας Υπουργού και το ρωτώ ευθέως, αν ο μέντορας
τελικά θα συμμετέχει στην αξιολόγηση. Σ’ αυτό δεν έχουμε
πάρει απάντηση. Αν θέλει η κυρία Υπουργός μου απαντάει
και τώρα για να συνεχίσω το συλλογισμό μου. Πράγματι στο
σχέδιο νόμου δεν εμπλέκεται, αλλά στο δημόσιο λόγο της το
έχει πει ρητά. Θα είναι ή δε θα είναι μέλος της αξιολόγησης
ο μέντορας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής) : Θέλετε
να απαντήσει τώρα η Υπουργός;
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ( Εισηγήτρια Μειοψηφίας) : Αν θα
είναι ο μέντορας μέλος της αξιολόγησης;
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ( Υφυπουργός Παιδείας, Δια
Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων) : Είναι πολλά τα θέματα
και θα απαντήσουμε συνολικά.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ( Εισηγήτρια Μειοψηφίας) : Εντάξει
απλώς το ρώτησα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής) : Δηλαδή
θα κρίνει την τοποθέτηση σας επί του άρθρου αυτού, γι’
αυτό θέλετε τώρα τη διευκρίνιση;
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ( Εισηγήτρια Μειοψηφίας) : Ναι, εγώ
αναπτύσσω το σκεπτικό μου με βάση ότι λέει το σχέδιο
νόμου….
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής) : Κάποια
άρθρα δηλαδή, μπορεί να τα ψηφίσετε, αυτό
αντιλαμβάνομαι.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ( Εισηγήτρια Μειοψηφίας) : Αρκετά,
που είναι στη σωστή κατεύθυνση. Όμως, ας τοποθετηθεί η
κυρία Υπουργός συνολικά. Αυτό, ούτως ή άλλως θα το
καταψηφίσουμε, διότι περιλαμβάνει παραγράφους, στις
οποίες είμαστε αντίθετοι, αλλά και αυτό είναι μια αναγκαία
διευκρίνιση για τις απόψεις μας και για την Ολομέλεια όπου
θα τοποθετηθούμε.
Στη παράγραφο 9 του άρθρου 4, προβλέπεται ότι στη
περίπτωση νεοδιοριζόμενου που δεν κρίνεται κατάλληλος
για μονιμοποίηση, εφαρμόζονται οι διατάξεις της
παραγράφου 5 του νόμου 1566/85. Σύμφωνα με την
αιτιολογική έκθεση, για τους εκπαιδευτικούς που δεν
μονιμοποιούνται στο τέλος της διετίας, προβλέπεται
μετάταξη σε προσωποπαγή θέση της κεντρικής υπηρεσίας.
Η ευθεία παραπομπή των παραγράφων 5 και 6 του νόμου
1566/85 στην περίπτωση των νεοδιοριζόμενων, οδηγεί στο
συμπέρασμα ότι το Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο μπορεί
να αποφασίσει όχι μόνο τη μετάταξη, όπως λέει και η
αιτιολογική έκθεση, αλλά και την απόλυση του
εκπαιδευτικού αν κριθεί ανεπαρκής στην εκτέλεση.
Δεδομένου μάλιστα, ότι σύμφωνα με τη διάταξη 1 του
άρθρου 40 του Υπαλληλικού Κώδικα, οι επί δοκιμή δημόσιοι
υπάλληλοι μπορούν να απολυθούν για το λόγο που ανάγεται
στην υπηρεσία τους, ύστερα από απόφαση του Συμβουλίου,
κρίσιμο είναι να αποσαφηνιστεί αν οι δόκιμοι εκπαιδευτικοί
που δεν μονιμοποιούνται ως εκπαιδευτικοί, μπορούν είτε να
μεταταχθούν είτε να απολυθούν από το Κεντρικό Συμβούλιο
για ανεπάρκεια, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου
1566/85.
Ως προς το άρθρο 5,στο οποίο είμαστε επίσης αντίθετοι,
που αφορά στη πρόσληψη αναπληρωτών και ωρομισθίων,
εμμένουμε στην αναγκαιότητα της εξάντλησης των ήδη
υπαρχόντων πινάκων, ως προ τους αναπληρωτές και
ωρομίσθιους. Θεωρούμε ότι η διετής μεταβατική
περίοδος….
Μάθησης και Θρησκευμάτων) : Σε ένα μόνο πίνακα είναι
36.000 υποψήφιοι.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ( Εισηγήτρια Μειοψηφίας) : Θα σας
πω τι εννοώ. Εγώ δεν εννοώ άμεσα, αλλά θα μπορούσε να
γίνει μια διαφοροποίηση, γιατί αντιλαμβάνεσθε ότι λόγω και
της μειωμένης πλέον πρόσληψης λόγω της οικονομικής
ύφεσης που βρισκόμαστε, αλλά και της διετούς προθεσμίας
και με το δεδομένο ότι ο πρώτος ΑΣΕΠ είναι μετά από δύο
χρόνια, δεν προλαβαίνει, σε αυτό το διάστημα, ούτε το 1/8
αυτών των πινάκων να προσληφθεί. Αυτό λένε τουλάχιστον
οι εκτιμήσεις μας, δεχόμαστε τον αντίλογο, δεν μπορούμε
να συμφωνήσουμε σε αυτή τη διάταξη, είναι καθαρά
αντικειμενικοί οι λόγοι. Βεβαίως, καταψηφίζουμε και τις
μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 9, που αναφέρεται
επίσης στους 30μηνίτες και 24μηνίτες, διότι
αντιλαμβάνεστε ότι αυτό εμπεριέχει και τον απόλυτα
κοινωνικό χαρακτήρα ότι οι άνθρωποι αυτοί είχαν
οργανώσει τον τρόπο της ζωής τους μέσα σε ένα σύστημα
για το οποίο ευθύνεται αποκλειστικά η πολιτεία και όχι
αυτοί . Και αν δεχθούμε τη δεδομένη αρχή ότι το κράτος
έχει συνέχεια, δε μπορεί μια νέα κυβέρνηση, να αδικήσει
ανθρώπους που έχουν χρόνια ζωής κατευθυνθεί σύννομα και
με βάση τις διατάξεις τις πολιτείας.
Το άρθρο 13 που αποτιμά τα κριτήρια επιλογής των
σχολικών συμβούλων επίσης το καταψηφίζουμε. Αναλύετε
το κριτήριο της επιστημονικής παιδαγωγικής συγκρότησης
και κατάρτισης του υποψηφίου που αξιολογείτε κατ’
ανώτατο όριο με 26 μονάδες, η ένσταση εδώ, πέραν τούτης
της αναφορικής πληροφόρησης, στη δευτεροβάθμια
εκπαίδευση υπηρετούν και εκπαιδευτικοί αγγλικών, φυσικής
αγωγής, μουσικής, γερμανικών, οι οποίοι σύμφωνα με το
άρθρο 11 παράγραφος 1γ μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα
για τις θέσεις των συμβούλων. Στο βαθμό όμως που το
σχέδιο νόμου προβλέπει μοριοδότηση τριών μονάδων στην
πιστοποιημένη επιμόρφωση δεύτερου επιπέδου ΤΠΕ, η οποία
παρέχεται μόνο στους εκπαιδευτικούς στο κλάδο
ΠΕΟ2,ΠΕΟ3 και ΠΕΟ4, δηλαδή φιλόλογοι, φυσικοί κλπ και
όχι σε εκείνους των ειδικοτήτων αγγλικών, μουσικής,
φυσικής αγωγής, η μοριοδότηση αυτή συνιστά ευθέως άνιση
μεταχείριση και προσβάλετε το άρθρο 4 του Συντάγματος,
οπότε και η διάταξη θα μπορούσε να προσβληθεί ως
αντισυνταγματική.
Επίσης, η παράγραφος 4 του άρθρου 13, ορίζει πως
μειοδοτείτε το κριτήριο της προσωπικότητας και της
γενικής συγκρότησης. Στο τελευταίο εδάφιο, αναφορικά με
τη συνέντευξη διευκρινίζεται ότι μαγνητοφωνείται και
οδηγείται σκεπτικά σε μια σωστή κατεύθυνση. Εμείς το
καταψηφίζουμε, γιατί θεωρούμε ότι η συνέντευξη με τη
κατάργηση των εξετάσεων δεν αναβαθμίζεται. Θα έπρεπε
να συνυπάρχει το σύστημα ή κάποια άλλη οδός. Είναι
πρόχειρα εισαγόμενο, αναγνωρίζουμε τη διαφάνεια της
μαγνητοφώνησης, αλλά θα πρέπει να συμπληρωθεί η
διάταξη που αφορά στο ν. 2472/97, ως προς τη διαφύλαξη
των προσωπικών δεδομένων. Έχω ολόκληρο νομικό
σκεπτικό, γιατί αντιλαμβάνεστε ότι η χρήση δεν είναι
ελεύθερη και θα πρέπει να υπάρχει η διαφύλαξη στο βαθμό
που αυτό αξιολογείται με τον τρόπο που αυτό αξιολογείται.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΕΛΙΣΣΑΒΕΤ(ΕΛΙΖΑΣ) ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ,
Εισηγήτριας της Μειοψηφίας)
Αποσιωπώνται τα στοιχεία της ρύθμισης περί

ακαταλληλότητας του υποψηφίου, διότι υπάρχει μια
αυθαιρεσία εκεί. Η παράγραφος 6 του άρθρου 13, ορίζει ότι
το συμβούλιο επιλογής δύναται με ομόφωνη και πλήρως
αιτιολογημένη απόφαση να αποκλείσει από την περαιτέρω
διαδικασία υποψήφιο του κατά τη διάρκεια της συνέντευξης
διαπιστώνεται ότι δεν είναι κατάλληλος για την άσκηση
των καθηκόντων του σχολικού συμβούλου. Αυτή η διάταξη
θυμίζει έντονα αυτή που αντικατέστησε στην παράγραφο 1
του άρθρου 86 του υπαλληλικού κώδικα, ο οποίος ψηφίστηκε
πρόσφατα. Τον ν.3839/2010, για το σύστημα επιλογής
προϊστάμενων οργανικών μονάδων. Με τη διάταξη που
προτείνεται, ανατρέπεται κατά τα άλλα αδιάβλητη δήθεν
προτεινόμενη διαδικασία επιλογής σχολικών συμβούλων που
αναφέρεται στο άρθρο 13 παράγραφος 6, αλλά και
διευθυντών εκπαίδευσης, προϊστάμενων γραφείων,
διευθυντών σχολικών μονάδων και ΣΕΚ που προβλέπονται
στο άρθρο 14 παράγραφος 3 με την εισαγωγή της καθ' όλα
αόριστης εννοίας. Δηλαδή η διαπίστωση περί
καταλληλότητας, εμπεριέχει μια αοριστία, που εκτιμάμε ότι
θα έπρεπε να διευκρινιστεί.
Με λίγα λόγια η διάταξη λέει, ότι εάν κάποιος υποψήφιος
συγκεντρώσει συνολικά την καλύτερη μοριοδότηση, για την
κατάταξη του σε θέση συμβούλου, ή προϊστάμενου
γραφείου, ή διευθυντή σχολείου, κινδυνεύει να καταλήξει
από πρώτος τελευταίος. Εάν το συλλογικό όργανο και το
συμβούλιο της επιλογής σχηματίσει κρίση περί
ακαταλληλότητας. Εκεί εστιάζουμε το αόριστο ως προς την
κρίση της καταλληλότητας.
Επίσης, καταψηφίζουμε τα άρθρα 31 και 32, τα οποία είναι
αυτά που μας έφεραν σε μια «αντιπαράθεση» προσωπική
χθες για την αξιολόγηση. Εμείς, κυρία Υπουργέ και κύριοι
συνάδελφοι, είμαστε οι τελευταίοι που θα αρνούμαστε, μια
αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και οποιουδήποτε υπηρετεί
στο δημόσιο συμφέρον. Όμως, έτσι όπως εισάγεται η
αξιολόγηση και με τον μέντορα να συμπεριλαμβάνεται και
με την ασαφή διαδικασία, θεωρούμε, ότι δεν υπηρετείτε ο
στόχος ο οποίος τίθεται. Προβλέπεται ο προγραμματισμός
και η αξιολόγηση της δράσης. Η διάταξη ουσιαστικά
προβλέπει μια εσωτερική διαδικασία της σχολικής μονάδας,
τη δημοσίευση στο διαδίκτυο και στις ιστοσελίδες του
σχολείου, η οποία τελεί ευθέως σε αναντιστοιχία ενώπιον
των ατελών τεχνολογικά δομών των περισσότερων
σχολικών μονάδων της Ελλάδας, επιπρόσθετα με το
σκεπτικό που σας ανέπτυξα. Μακάρι αυτό να μπορούσε να
γίνει σήμερα, όμως, ξέρετε πολύ καλά ότι αυτό δεν
πρόκειται να γίνει. Θα αξιολογούνται άνισα και με άνισους
ενδεχομένως τρόπους και ενδεχομένως να μπορούσατε να
επιλέξετε μια άλλη αξιολογική μονάδα ή ανεξάρτητη αρχή,
όμως για εμάς είναι διαφορετική η θεώρηση, αλλά όμως
είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο καταψηφίζουμε την
αξιολόγηση, παρά το γεγονός, ότι φιλοσοφικά η αξιολόγηση
είναι αναγκαία για τον οποιονδήποτε δημόσιο λειτουργό.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ(Ειδικός Αγορητής του ΚΚΕ): Κύριε
Πρόεδρε, στην επί της αρχής συζήτηση που έγινε χθες
μέσα σ' αυτή την αίθουσα, αναπτύξαμε ως κόμμα τις
θέσεις μας και καθορίσαμε τη στάση μας σε αυτό το
νομοσχέδιο, δηλαδή την αρνητική μας θέση απέναντι του.
Με τα πρώτα άρθρα, θεσμοθετείται ο «Γολγοθάς» του
υποψήφιου εκπαιδευτικού, πτυχίο, εξετάσεις στον ΑΣΕΠ,
παιδαγωγική επάρκεια, δόκιμος εκπαιδευτικός για δύο
χρόνια, κρίση, μέντορας, μονιμότητα. Δηλαδή μέσα από
μια διαρκή επιτήρηση, από έναν διαρκή εκβιασμό που θα
δέχεται, ούτως ώστε να υλοποιεί τις συγκεκριμένες
κατευθύνσεις, για να καταλήξει στην μονιμότητα του.
Παραπέρα έχουμε την αποσύνδεση του πτυχίου με το
επάγγελμα ως αποτέλεσμα. Στο ίδιο άρθρο, το 2 και μέσα
από τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, έχουμε την παραπέρα
υποβάθμιση, όπως αναφέραμε και χθες των καθηγητικών
σχολών, αφού απαιτείται και για αυτές κατοχή πτυχίου
παιδαγωγικών τμημάτων.
Άρθρο 3 και κοινωνικά κριτήρια. Με δεδομένο λοιπόν αυτή
την κατάσταση, την οποία βιώνει η λαϊκή οικογένεια. Αυτή
τη λαίλαπα κατά των λαϊκών δικαιωμάτων και
κατακτήσεων των τόσων δεκαετιών αγώνων και που
διαμορφώνουν αυτή την γνωστή σε όλους μας κοινωνική
κατάσταση και η οποία οξύνεται δυστυχώς μέρα με την
ημέρα. Ουσιαστικά εφόσον υπάρχει ευαισθησία και δεν
επικρατεί η υποκρισία, συμφωνούμε και εμείς, ότι για την
μόνιμη αναπηρία θα πρέπει να αυξηθούν οι μονάδες από 3 σε
5, όπως ήταν και το αίτημα του εκπροσώπου. Από την άλλη
μεριά, να θέσουμε ξανά το αίτημα, το οποίο θα αναφέρουμε
κατόπιν για τις μονογονεϊκές οικογένειες.
Επανερχόμαστε και λέμε, ότι για τον νεοδιοριζόμενο
εκπαιδευτικό, πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες η κεντρική
εξουσία, απέναντι στους συναδέλφους του, οι οποίοι
μετακινούνται από την πόλη τους και αναλάβει τις ευθύνες
για τη στέγαση και τη μετακίνηση των εκπαιδευτικών.
Είμαστε κάθετα αντίθετοι για το θεσμό του δόκιμου
εκπαιδευτικού και βεβαίως έχουμε εξηγήσει το γιατί.
Στο άρθρο 7 ο περιορισμός των προσλήψεων που είναι και
το ζητούμενο επέρχεται μέσα από τον υπολογισμό των
κενών θέσεων που προέρχονται μέσα από τα τμήματα που
θα αυξηθούν σε αριθμό μαθητών, καθώς επίσης και την
επιβολή της δεύτερης ειδικότητας. Στο ίδιο άρθρο
αναφέρεται, ότι με απόφαση του Υπουργού Παιδείας
προσδιορίζονται τα ειδικότερα κριτήρια και η διαδικασία
απόδοσης της δεύτερης αυτής ειδικότητας σε
εκπαιδευτικούς. Τι είδους θα είναι αυτά τα ειδικότερα
κριτήρια; Πτυχία, εμπειρίες; Στο ίδιο άρθρο, αναφέρει ότι οι
θέσεις που προκύπτουν από ιδρύσεις ή προαγωγές σχολείων
για τα κενά και τις υπεραριθμίες ή άλλη μεταβολή της
οργανικότητας των σχολικών μονάδων. Καταλαβαίνω το
θετικό που υπάρχει στην πρόταση αυτή, από ιδρύσεις και
προαγωγές. Η άλλη μεταβολή όμως ποια είναι; Μήπως είναι
η συγχώνευση και το κλείσιμο των μονάδων;
Στο άρθρο 9 υπάρχει αυτή η διάταξη που αναφέρεται στους
εκπαιδευτικούς με την μέχρι τώρα εμπειρία τους,
αναφέρεται στις 50 μονάδες βαθμολογίας. Αλήθεια, πόσο
χρηστική είναι αυτή η διάταξη. Εφόσον ξέρουμε πολύ καλά
και μέσω του ανταγωνισμού, θα αυξηθεί η βάση πρόσληψης,
δηλαδή το απαιτητό για να προσληφθεί ο εκπαιδευτικός και
μέσα από τον ανταγωνισμό που θα οξυνθεί, οι βάσεις θα
αυξηθούν και θα απογειωθούν. Επομένως, προς μεγάλη
τέρψη και ικανοποίηση των φροντιστηρίων της αγοράς που
κάνουν πολύ καλές δουλειές γύρω απ' αυτό το ζήτημα.
Επομένως ή θα αναγκαστεί να δώσει εξετάσεις στον ΑΣΕΠ,
κάνοντας φροντιστήρια, αλλιώς θα βρίσκεται στο περίμενε.
Σε ό,τι αφορά τις συγκεκριμένες προτάσεις που κάνουμε για
τα κοινωνικά κριτήρια που πέρα από τα 5 μόρια, υπάρχει
ανοιχτή επιστολή, την οποία έχουμε όλοι, από τους
εκπαιδευτικούς που έχουν πετύχει στους διαγωνισμούς του
ΑΣΕΠ και έχουν αναπηρία 67%. Αυτό απλά το αναφέρω,
διότι το έχουν όλοι και ζητούν να προβλεφθεί με ρητή
διάταξη στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο, ότι οι εκπαιδευτικοί με
ποσοστό αναπηρίας 67% και οι οποίοι έχουν πετύχει στο
διαγωνισμό ΑΣΕΠ, να διορίζονται σε προσωποπαγείς μόνιμες
οργανικές θέσεις της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης. Καθώς επίσης και στους αδιόριστους
εκπαιδευτικούς, οι οποίοι είναι αρχηγοί μονογονεϊκών
οικογενειών με ανήλικα παιδιά πάντα εξαιτίας θανάτου του
ενός από τους δύο γονείς.
(Συνέχεια ομιλίας κ. Αδώνι Γεωργιάδη)
Άρα, λοιπόν, εμείς θα υπερψηφίσουμε την αξιολόγηση, γιατί

θεωρούμε ότι έστω και να ξεκινάει η συζήτηση για την
αξιολόγηση κάνει καλό στην παιδεία, βάζει τους
εκπαιδευτικούς στη λογική ότι από δω και πέρα θα υπάρχει
ένας Α έλεγχος. Βάζει τους εκπαιδευτικούς στη λογική, του
να διαβάσουν και προσφέρουν το κάτι παραπάνω. Αν και
εσείς συμφωνείτε σε αυτό το κομμάτι ότι είναι σημαντικό,
θέλουμε περαιτέρω διευκρινίσεις για το πώς αυτή την
αξιολόγηση θα την κάνουμε και πιο αξιόπιστη, που είναι
βασικό, εγώ δέχομαι τα επιχειρήματα του να είναι
αντικειμενική, αλλά να είναι και αποτελεσματική. Το είπα
και χθες, στο άρθρο 32 θα κριθεί όλη η επιτυχία ή η
αποτυχία αυτού του νομοσχεδίου.
Θα κλείσω με μια αναφορά στο άρθρο 4, όσον αφορά τον
μέντορα. Εμείς θα υπερψηφίσουμε το άρθρο 4. Θεωρούμε
πάρα πολύ σημαντική την εισαγωγή του δοκίμου
εκπαιδευτικού και θέλω να πω εδώ, ότι είναι τελείως
διαφορετικό να έχει κάποιος τα τυπικά προσόντα, από το να
μπορεί να σταθεί στην τάξη. Μπορεί κάποιος να έχει πολύ
λιγότερα τυπικά προσόντα, αλλά να είναι ένας υπέροχος
καθηγητής. Άρα, υπό την έννοια αυτή και ο θεσμός του
δοκίμου εκπαιδευτικού, αλλά και ο θεσμός του μέντορα,
δηλαδή, ενός ανθρώπου με μεγάλη εμπειρία ο οποίος θα τον
καθοδηγε,ί είναι προς θετική κατεύθυνση. Οφείλω όμως να
σημειώσω ότι, παρόλο που υπερψηφίζουμε, η ένσταση που
ακούστηκε εδώ, ότι ο μέντορας δεν πρέπει ο ίδιος να
συμμετέχει στην αξιολόγηση, είναι ορθή. Κρίνω ότι είναι
ορθή, γιατί αν συμμετέχει ο ίδιος στην αξιολόγηση, θα
δημιουργηθεί μεταξύ τους μια σχέση εξάρτησης, η οποία
δεν θα είναι επ’ ωφελεία του αποτελέσματος που θέλουμε να
πετύχουμε. Εδώ, λοιπόν, θα πρέπει να γίνει μια διευκρίνιση,
ότι ο μέντορας και ο καθηγητής είναι μια ομάδα στην ουσία
και θα κρίνονται έτσι. Η επιτυχία του εκπαιδευτικού θα είναι
και επιτυχία του μέντορά του. Εάν δοθεί αυτό το κίνητρο,
πραγματικά νομίζω ότι θα έχουμε πολύ καλύτερο
αποτέλεσμα.
έχει ο κ. Κουράκης.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα
ήθελα να πω, κάποια πράγματα για το ΑΣΕΠ και για το ρόλο
που παίζει κατά τη δική μας αντίληψη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει
εκφράσει, κατηγορηματική αντίρρηση στο διαγωνισμό του
ΑΣΕΠ για το διορισμό των εκπαιδευτικών. Θεωρούμε ότι
αυτός ο διαγωνισμός ουσιαστικά, είναι η αιχμή του δόρατος
μιας αυταρχικής βαθειάς συντηρητικής πολιτικής, που
επιδιώκει με το πρόσχημα της αξιοκρατίας να υπονομεύσει
το κύρος των εκπαιδευτικών. Είναι ο κρίκος μιας αλυσίδας
που οδηγεί τους εκπαιδευτικούς, αδιόριστους και μόνιμους,
την εργασιακή ανασφάλεια. Με τον τρόπο αυτό,
διαγωνίζονται κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί
για να προσληφθούν ελάχιστοι. Θεωρούμε ότι η αντίληψη
του ΑΣΕΠ, υπονομεύει και δυναμιτίζει το κύρος των
πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των πτυχίων που παρέχουν.
Το ακούσαμε το πρωί και από τους εκπροσώπους των
Ομοσπονδιών, πώς είναι δυνατόν ένα τετραετές πτυχίο να
αντικαθίσταται από ένα εξαιρετικά αμφίβολης
αποτελεσματικότητας και περιεχομένου διαγωνισμό;
Η εκτίμησή μας είναι, ότι οι πραγματικοί στόχοι που
επιδιώκουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας
Δημοκρατίας, με την καθιέρωση και τη διατήρηση του
διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, δεν είναι η επιλογή και η πρόσληψη
των καλύτερων εκπαιδευτικών, που δήθεν θα αναβαθμίσουν
με την παρουσία τους τη δημόσια εκπαίδευση. Αυτό, γιατί,
αν πραγματικά και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία είχαν
σαν στόχο τη βελτίωση της παρεχόμενης δημόσιας
εκπαίδευσης, τότε θα έπρεπε πολύ απλά να ικανοποιήσουν
τα πάγια αιτήματα του εκπαιδευτικού κόσμου για αύξηση
των δαπανών στην παιδεία, για την επίλυση του
στεγαστικού προβλήματος στο σχολείο, για την αναβάθμιση
και τον εκσυγχρονισμό του περιεχομένου, των
παιδαγωγικών μεθόδων και ασφαλώς την ουσιαστική,
παιδαγωγική και διδακτική κατάρτιση και επιμόρφωση των
εκπαιδευτικών. Το παράδειγμα της κατάργησης ουσιαστικά,
της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών τα τελευταία χρόνια,
δείχνει καθαρά τι εννοούν οι εκάστοτε ηγεσίες του
Υπουργείου Παιδείας, όσον αφορά στην αναβάθμιση του
εκπαιδευτικού. Οι πολιτικοί όλων των κυβερνήσεων από το
1997 μέχρι σήμερα επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις μας. Στα
χρόνια που πέρασαν οι κυβερνήσεις προώθησαν το κλείσιμο
των σχολείων, την εργασιακή περιπλάνηση των
εκπαιδευτικών από σχολείο σε σχολείο, διεύρυναν τις
ελαστικές σχέσεις εργασίας, παρά τις αρνητικές επιπτώσεις
που αυτές έχουν στην εκπαίδευση, με τη συνεχή αύξηση των
αναπληρωτών και των ωρομισθίων.
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος,στο πού εστιάζεται η κριτική
μας για το ΑΣΕΠ, θα έλεγα ότι οι ερωτήσεις πολλαπλής
επιλογής, με το πρόσχημα της αντικειμενικής και
αδιάβλητης κρίσης και της εύκολης τυποποιημένης
αξιολόγησης, μείωσαν ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία
του διαγωνισμού. Για σκεφτείτε, κύριοι συνάδελφοι, ότι η
χρήση τέτοιων ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής, κυρίως στα
παιδαγωγικά, δημιουργεί δικαιολογημένα σύγχυση και
αγανάκτηση ανάμεσα στους υποψηφίους, που
υποχρεώνονται, κατ’ επανάληψη, να επιλέξουν τη μόνη ορθή
απάντηση ανάμεσα σε εναλλακτικές εκδοχές, οι οποίες θα
μπορούσαν να υποστηριχθούν, καθεμιά εξίσου πειστικά με
την κατάλληλη επιχειρηματολογία. Εδώ προκύπτει ένας
μεγάλος κίνδυνος, στο βαθμό που κάθε εναλλακτική εκδοχή,
συνήθως στηρίζεται σε διαφορετική ιδεολογική αφετηρία, η
αναγόρευση της μιας απ’ αυτές είναι η μόνη ορθή από την
πλευρά της εξουσίας, δεν απέχει από την καθιέρωση μιας
επίσημης κρατικής παιδαγωγικής, την οποία πρέπει να
ασπαστεί ο υποψήφιος για να ελπίζει σε επιτυχία. Θα έλεγα,
ότι ο επιπλέον διαγωνισμός του ΑΣΕΠ είναι ασύγγνωστα
μονομερής και γι΄ αυτό έχει προγνωστική εγκυρότητα.
Μπορεί να φανταστεί κανείς να αξιολογείται η ικανότητα
ενός πιλότου ή ενός γιατρού μόνο από την επίδοσή του σε
γραπτά ερωτήματα, που αποτιμούν τη θεωρητική τους
κατάρτιση; Η διδασκαλία, όπως γνωρίζουμε όλοι, είναι μια
πολυδιάστατη διαδικασία, απαιτεί ποικίλες γνώσεις,
δεξιότητες και στάσεις και επηρεάζεται από το σύνολο των
χαρακτηριστικών της ανθρώπινης προσωπικότητας και όχι
μόνο από την απόδοση στο γραπτό λόγο.
Τι προτείνουμε για το ζήτημα πρόσληψης. Εμείς θεωρούμε
ότι χρειάζεται ένας τίτλος μεταπτυχιακής παιδαγωγικής
κατάρτισης, αλλά και πρακτικής άσκησης, ως
προαπαιτούμενα για το διορισμό στην εκπαίδευση. Δηλαδή,
εκτιμούμε ότι τα πανεπιστημιακά τμήματα μπορούν να
ιδρύσουν μεταπτυχιακά ινστιτούτα παιδαγωγικής
κατάρτισης των πτυχιούχων ετήσιας διάρκειας, το
πρόγραμμα σπουδών αυτών των ινστιτούτων να
καθορίζεται από τα αντίστοιχα τμήματα, τα οποία
συνυπολογίζοντας τις προπτυχιακές σπουδές του
μελλοντικού εκπαιδευτικού, να φροντίζουν να παρέχουν
επιστημονικές γνώσεις και δεξιότητες στα παρακάτω πεδία.
Παιδαγωγικής ψυχολογίας, γενικής διδακτικής, ειδικής
διδακτικής, διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, οργάνωσης και
λοιπών μονάδων εκπαίδευσης ανηλίκων. Θεωρούμε, ότι
μετά την επιτυχή ολοκλήρωση αυτής της ετήσιας φοίτησης
στα εν λόγω ινστιτούτα, να καταλήγει στη χορήγηση
μεταπτυχιακού παιδαγωγικού τίτλου σπουδών.
Όσον αφορά, για το πώς θα γίνεται η πλήρωση των θέσεων,
σε αντιδιαστολή με το σχέδιο νόμου που έχουμε στα χέρια
μας, είναι όταν το Υπουργείο Παιδείας προκηρύσσει
διαδικασία πλήρωσης θέσεως εκπαιδευτικών, οι υποψήφιοι
να καταθέτουν τα δικαιολογητικά τους και τα τελικά μόρια
να υπολογίζονται με αδιάβλητο και διαφανή τρόπο, όπου
εκτός από το πτυχίο και το μεταπτυχιακό παιδαγωγικό
τίτλο σπουδών που περιέγραψα, θα συνυπολογίζεται στη
διαδικασία επιλογής των εκπαιδευτικών και η διδακτική
εμπειρία σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, στα
πανεπιστήμια, σε γενικές εκπαιδευτικές δομές, που θα
λειτουργούν με την ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας, καθώς
και μεταπτυχιακοί τίτλοι σπουδών. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι
η ουσιαστική αύξηση των διορισμών, ώστε η μεγάλη
προσφορά σε εκπαιδευτικούς να αξιοποιηθεί με την ποιοτική
βελτίωση της εκπαίδευσης.
Βεβαίως να καταργηθεί ο θεσμός της ωρομισθίας.
Όσον αφορά στα στελέχη της εκπαίδευσης, ήθελα να
καταθέσω ορισμένες προτάσεις μας, όπως: τα στελέχη της
εκπαίδευσης να επιλέγονται για τετραετή θητεία, η οποία
να λήγει ταυτόχρονα για όλα τα στελέχη στο τέλος της
τετραετίας. Το σύνολο των αξιολογικών μονάδων να
διαμορφώνεται, από τα μοριοδοτούμενα κριτήρια που είναι
τα τυπικά προσόντα, από τα συνεκτιμώμενα και από τη
διαδικασία της εκπαίδευσης, η οποία εμείς θεωρούμε ότι
πρέπει να έχει πολύ μικρή συμβολή. Το νούμερο, το οποίο
βεβαίως έχει μειωθεί σε σχέση με το προηγούμενο ποσοστό,
θεωρούμε ότι πρέπει να μειωθεί ακόμη περισσότερο.
Επίσης, για να είναι αξιόπιστη και ουσιαστική η διαδικασία
της συνέντευξης, θα πρέπει να αξιολογούνται συγκεκριμένα
κριτήρια με επιμέρους μοριοδότηση και έτσι θα
περιορίζεται η αυθαίρετη και μη ελέγξιμη υποκειμενική
κρίση. Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να καταργηθεί το έκτο
διορισμένο μέλος, δηλαδή, ο σχολικός σύμβουλος, το οποίο
μετέχει σήμερα στα υπηρεσιακά συμβούλια, όταν αυτά
επιλέγουν τους διευθυντές των σχολικών μονάδων.
Ακόμη θεωρούμε ότι τα συμβούλια επιλογής, πέρα από τα
συγκεκριμένα χαρακτηριστικά συγκρότησής τους από
εκπαιδευτικούς φορείς, πρέπει να είναι ανεξάρτητα και μη
ελεγχόμενα από την εκάστοτε πολιτική εξουσία. Δηλαδή, να
επιλέγονται από διαδικασίες ευρύτερες και φερέγγυες.
Ειδικότερα στα συμβούλια επιλογής διευθυντών,
προϊσταμένων και σχολικών συμβούλων, να συμμετέχουν και
εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ κ.λπ..
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΚΟΥΡΑΚΗ, Ειδικού
Αγορητή του ΣΥΡΙΖΑ)
Να δημιουργηθεί ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο να

παρέχει ουσιαστικά αρμοδιότητες στο σύνολο των
δασκάλων κάθε σχολείου και ορισμένα άλλα τα οποία θα
πούμε και στη διαδικασία της Ολομέλειας της Βουλής.
Σχετικά με τους νεοδιοριζόμενους θα ήθελα να πω –
δυστυχώς λείπει η κυρία Διαμαντοπούλου- η οποία με
κατηγόρησε, ότι ο τρόπος που εκφραστήκαμε για την
υποχρεωτικότητα των τριών πρώτων ετών των
νεοδιοριζομένων δεν ήταν ο σωστός.
Θα ήθελα να πω κύριε Πρόεδρε, και χαίρομαι γι αυτό, ότι η τοποθέτησή μας
υποχρέωση ή έπεισε το Υπουργείο να αλλάξει την προηγούμενη θέση του, η οποία
πέρασε «en pasant», θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω αυτόν τον σκακιστικό όρο.
Δηλαδή, ενώ στο σχέδιο νόμου μιλούσε για τριετή υποχρεωτικότητα των
νεοδιοριζομένων στον τόπο διορισμού και είχα πει ότι «αυτό ποια παιδαγωγική
ανάγκη εξυπηρετεί, αν κάποιος είναι λόγου χάρη στο Νομό Λακωνίας;». Χαίρομαι
το ότι, τουλάχιστον, έγινε υποχρεωτική η παραμονή σε σχολική μονάδα. Μπορεί να
κάνω και λάθος αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι έτσι. Πέρα από αυτό, όμως, τώρα
μιλάμε για σχολική μονάδα. Στο ζήτημα αυτό θεωρώ ότι θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμο
να υιοθετήσετε τις προτάσεις των φορέων που μίλησαν ότι αντί για την
υποχρεωτικότητα, θα μπορούσατε να καθιερώσετε μοριοδότηση, ώστε να πείθετε ο
εκπαιδευτικός να μένει εκεί και να μην το θεωρεί εξαναγκασμό. Όπως έχει ξαναπεί
καθώς περνάνε τα χρόνια ο νεοδιοριζόμενος έχει μεγάλη ηλικία πια με
εγκατεστημένες οικογενειακές και κοινωνικές υποχρεώσεις. Αυτός θα επιλέξει εάν θα
μείνει σε αυτή την σχολική μονάδα, 1-2 ή 3 χρόνια. Στο ζήτημα της αξιολόγησης –
δεν ξέρω αν η αξιολόγηση, κύριε Πρόεδρε, είναι σε αυτή την ενότητα ή στην
επόμενη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Μέχρι το
30, είναι και η αξιολόγηση.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ):
Εμείς είμαστε αντίθετοι λέγοντας ευθύς εξαρχής ότι τόσο
το κόμμα μας και όσο είμαι σε θέση να παρακολουθώ και η
ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ δεν είμαστε κατά της αξιολόγησης.
Είμαστε κατά της αξιολόγησης, η οποία δεν έχει ως σκοπό
να βελτιώσει την κατάσταση της σχολικής μονάδας, αλλά
να οδηγήσει όπως έχει δείξει η εμπειρία, ιδιαίτερα στην
Βρετανία, σε κλείσιμο σχολικών μονάδων. Κοιτάξτε τα
κριτήρια τα οποία βάζει είναι η υλικοτεχνική υποδομή, η
οποία προφανώς είναι με ευθύνη της πολιτείας. Ξέρει πάρα
πολύ καλά η πολιτεία την υποδομή ενός σχολείου. Δεν
χρειάζεται οι ίδιοι να το ομολογήσουν. Το πολύ – πολύ να το
αναφέρουν, υπάρχουν δεκάδες θέσεις προς το Υπουργείο
Παιδείας.
Μιλάει για την εξεύρεση πόρων από το ίδιο το σχολείο,
άραγε αρχίζουμε και μεταθέτουμε την ευθύνη της
χρηματοδότησης στους ίδιους τους γονείς και στους
δασκάλους για την εξεύρεση των πόρων. Μιλάει ότι
κριτήριο αξιολόγησης, προσέξτε, κύριοι συνάδελφοι, είναι η
απώλεια διδακτικών ωρών. Αυτό σημαίνει ότι όταν θα
έχουμε απεργίες ή καταλήψεις με αυτόν τον τρόπο
ουσιαστικά οδηγούμε το σχολείο να κάνει μια
αυτολογοκρισία στον τρόπο με τον οποίο θα διεκδικήσει.
Επίσης, μιλάει για τις επιδόσεις των μαθητών. Άραγε,
νομίζω ότι ο εκπρόσωπος της ΔΟΕ ή της ΟΛΜΕ
χρησιμοποίησε το πρωί τη φράση ότι πρόσθετη αξία που
επενδύει με το έργο του ο εκπαιδευτικός πάνω στον μαθητή
είναι η μόνη η οποία είναι ικανή να χαρακτηρίσει τη σχολική
επίδοση; Δεν υπάρχουν άλλες κοινωνικές παράμετροι που
μπορούν να οδηγήσουν μια σχολική μονάδα σε καλύτερη ή
χειρότερη αξιολόγηση; Αυτό δεν θα το λάβουμε υπόψη;
Ποιος είναι αυτός ο οποίος θα μεταθέσει όλο το φορτίο
πάνω στους εκπαιδευτικούς;
Θέλω να πω ότι ο καλύτερος εκπαιδευτικός σε μια
υποβαθμισμένη σχολική μονάδα, σε ένα δυσμενές κοινωνικό
περιβάλλον, παρουσιάζει ένα αποτέλεσμα τελείως
διαφορετικό από το να είναι σε ένα άλλο ευνοϊκό
περιβάλλον. Εμείς θεωρούμε ότι η αποτίμηση, όπως την
ονομάζουμε του σχολικού έργου, πείτε το αξιολόγηση, όπως
θέλετε, είναι ένας πάρα πολύ χρήσιμος θεσμός ο οποίος θα
πρέπει να αποσκοπεί μόνο στην ουσιαστική αναβάθμιση.
Έτσι όπως τίθεται είμαστε ενάντια.
Ξέρετε, δεν υπάρχει μια αξιολόγηση. Να σας πω ένα
παράδειγμα. Είναι άλλο πράγμα να αξιολογείς το Μετσόβιο
Πολυτεχνείο, το οποίο είναι ένα πανεπιστήμιο με πολύ
μεγάλη παράδοση, με προσωπικό και είναι άλλο πράγμα να
αξιολογείς ένα νεοσύστατο περιφερειακό ΑΕΙ ή ΤΕΙ, το οποίο
έχει τεράστια προβλήματα στην υποδομή του, έχει δυναμική
στελέχωση στο εκπαιδευτικό προσωπικό.
Επομένως, συν την αξιολόγηση εμείς είμαστε αρνητικοί,
κύριε Πρόεδρε. Στα υπόλοιπα ζητήματα, δεν θέλω να μπω
καν στο θέμα του μέντορα, νομίζω ότι δεν αξίζει να
ασχοληθεί κανένας, θα έχουμε την ευκαιρία να το
κουβεντιάσουμε και στην Ολομέλεια.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Επειδή έθεσε ένα ενδιαφέρον θέμα ο κ.
Κουράκης, όσον αφορά το θέμα της αξιολογήσεως και των
καταλήψεων. Εγώ προτείνω να μπει στο νόμο ότι σχολεία
υπό κατάληψη να παίρνουν και βραβείο για την κατάληψη
και να ανεβαίνουν στον πίνακα αξιολογήσεως για να
ευχαριστηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ): Η
ειρωνεία του κ. Γεωργιάδη δεν τιμάει το Σώμα. Αν θέλει να
πει κάτι να το πει ευθέως.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Λέω ότι είστε υπέρ των καταλήψεων
που είναι παράνομη πράξη και είναι αίσχος. Ποιο ευθέως δεν
μπορώ να σας το πω, κύριε Κουράκη, είστε το κόμμα του
χάους και των καταλήψεων. Προφανώς το λέω ευθέως. Εάν
κάποιο κόμμα λέει στη Βουλή, κύριε Πρόεδρε, ότι μια
παράνομη πράξη που είναι η κατάληψη θα επηρεάσει όλη
την αξιολόγηση, τι συζητάμε τότε; Έλεος.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Ειδικός Αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ):
Νομίζω ότι το μόνο που πρέπει είναι να απαξιώσω να
απαντήσω στον κ. Γεωργιάδη. Δεν αξίζει καν απάντησης.
έχει η κυρία Χριστοφιλοπούλου.
ΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Παιδείας, Διά Βίου
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
αυτά τα τρία κεφάλαια που συζητάμε στην Επιτροπή σήμερα
αυτή την ώρα αποτελούν και τον πυρήνα του νομοσχεδίου,
ενός νομοσχεδίου για το οποίο πρέπει να πω ότι λυπάμαι που
άκουσα το χαρακτηρισμό ότι είναι αποσπασματικό και
πρόχειρο. Θα προσπαθήσω σχολιάζοντας τα άρθρα που
συζητάμε να καταδείξω γιατί κατά τη γνώμη μας δεν είναι
ούτε αποσπασματικό ούτε πρόχειρο. Γιατί ακριβώς επιχειρεί
με έναν ενιαίο, διάφανο, αξιοκρατικό τρόπο και με ανοιχτή
διαβούλευση και καλωσόρισμα των επισημάνσεων και
προτάσεων που γίνονται μέσα και έξω από τη Βουλή. Να
καθιερώσουν ένα σύστημα για τους εκπαιδευτικούς, για το
σχολείο, για την αξιολόγηση, το οποίο θα είναι η βάση πάνω
στην οποία θα χτιστεί το νέο σχολείο.
Άρα, όλες αυτές οι διατάξεις ακουμπούν πάνω στη βασική
αρχή που είπε και η Υπουργός χθες που είναι «πρώτα ο
μαθητής». Η φιλοσοφία μας είναι ότι τα δίνουμε όλα για την
τάξη, για την ώρα που ο μαθητής δημιουργεί μαθαίνοντας
και ο δάσκαλος μαθαίνει να γίνεται καλύτερος δάσκαλος
από τον μαθητή του ή την μαθήτριά του. Ιδιαίτερα
καλύτερος δάσκαλος, το ξέρουμε όλοι όσοι είμαστε
εκπαιδευτικοί σε αυτή την αίθουσα, γίνεται όσο
περισσότερο δυσκολεύεται από τον μαθητή, είτε τον
άτακτο, είτε τον μαθητή που χρειάζεται μια ιδιαίτερη
προσοχή.
Σε αυτή, λοιπόν, τη φιλοσοφία ακουμπάνε αυτές οι
διατάξεις και επιχειρούν για πρώτη φορά να διαμορφώσουν
από ένα σύστημα το οποίο ήταν 50 διαφορετικές
νομοθετικές ρυθμίσεις ένα ενιαίο σύνολο κανόνων που να
διέπει τη ζωή του εκπαιδευτικού. Από την πρώτη ώρα που
ανοίγει την πόρτα και μπαίνει στην τάξη μέχρι την ώρα που
θα τελειώσει τον εργασιακό του βίο και άλλο σύστημα θα
πρέπει να τον παραλάβει. Είναι ενιαίο, κυρίες και κύριοι
συνάδελφοι, αρχίζω από το σύστημα των προβλέψεων, γιατί
επιχειρούμε ακριβώς να συγκροτήσουμε ένα σύστημα
πινάκων. Γιατί οι πίνακες δεν μπορεί να είναι ποτέ ένας,
αλλά κατ΄ ουσίαν είναι διαφοροποιούμενος πίνακας κατά
τόπο και κατά ειδικότητα των εκπαιδευτικών. Όμως, ο
πίνακας είναι ενιαίος.
(Συνέχεια ομιλίας κυρίας Εύης Χριστοφιλοπούλου,
Υφυπουργού Παιδείας δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων)
Και για πρώτη φορά σε αυτό τον ενιαίο πίνακα ή

σύστημα πινάκων, εντάσσονται στοιχεία αξιοκρατίας, όπως
τα προσόντα τα ακαδημαϊκά και βεβαίως συνυπολογίζεται
και η προϋπηρεσία. Επιχειρούμε δηλαδή να εναρμονίσουμε,
όχι μόνο τις δύο διαστάσεις που είχε το προηγούμενο και να
τις εννοιοποιήσουμε, σύστημα 60, 40 , που όπως έχετε
ακούσει και οι ίδιοι σχολιάσει, έχει διαστρεβλωθεί πάρα
πολλές φορές και στη λειτουργία του. Άρα να πάμε σε ένα
σύστημα που βασίζεται και στα αξιοκρατικά κριτήρια, τα
προσόντα τα ακαδημαϊκά ή την επιτυχία στο διαγωνισμό
του ΑΣΕΠ, αλλά και αξιοποιεί ως ένα σημείο την
προϋπηρεσία και εδώ βλέπετε ότι ακούστηκαν, από
διαφορετικές πτέρυγες της Βουλής, διαφορετικές
προτάσεις. Δηλαδή οι μεν μας λέτε, όχι τόσο πολύ έμφαση
στην προϋπηρεσία, να πάμε σε νέους ανθρώπους με
προσόντα και λοιπά, οι δε μας λέτε όμως δεν μπορούμε, άρα
πρέπει να βρούμε τη χρυσή τομή, κυρίες και κύριοι
συνάδελφοι, κρατώ τις επισημάνσεις σας και κρατούμε
συνολικά η πολιτική ηγεσία τις επισημάνσεις σας, για να
βρούμε προς την Ολομέλεια πώς μπορούμε να τις
εξειδικεύσουμε. Οι βασικές όμως αρχές μένουν ίδιες.
Θέλω να δώσω ένα παράδειγμα, τι μπορεί να είναι ένα
όριο. Στο ΑΣΕΠ, στους διαγωνισμούς, η προϋπηρεσία
πριμοδοτείται έως 40%. Εμείς, αν δεν κάνω λάθος, την
πριμοδοτούμε 33%. Θα το τσεκάρω και πάλι. κάνουμε ό,τι
μπορούμε μέχρι την Ολομέλεια για να δούμε πόσο μπορούμε
να εναρμονίσουμε τα δύο αυτά στοιχεία. Βεβαίως,
καταλαβαίνετε ότι δεν μπορούμε παρά μετά τη μεταβατική
περίοδο, να εναρμονίσουμε και όλες τις κοινωνικές ανάγκες,
γιατί πρέπει να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και κοινωνικές
ανάγκες και εγώ θα πω και η εθνική ανάγκη του
δημογραφικού, πρέπει και αυτή όμως, γιατί αν θέλουμε
πολίτες σε αυτή τη χώρα, οι οποίοι είναι εγγράμματοι, είμαι
δημιουργικοί, έχουν ικανότητες, που μπορούν να
προσφέρουν, πρέπει να πούμε πρώτα ο μαθητής. Εμείς του
Υπουργείου Παιδείας σε άλλα Υπουργεία και σε άλλους
τομείς, βεβαίως, θα θέσουμε πρώτα το δημογραφικό και
είναι, υπάρχουν Υπουργεία, υπάρχουν τομείς της πολιτικής
που θα θέσουμε πρώτα την εθνική ανάγκη. Όμως δεν λέμε
όχι και το βλέπετε, ότι μοριοδοτούμε τα κοινωνικά κριτήρια
και όλες τις κατηγορίες.
Επιτρέψτε μου, γιατί και η κυρία Βόζεμπεργκ, αλλά
νομίζω και άλλοι συνάδελφοι, αναφέρθηκαν στο ζήτημα,
νομίζω απ' όλες τις πτέρυγες της Βουλής, με διαφορετικό
μέχρι σήμερα και από τους φορείς τέθηκε τον ζήτημα των
εκπαιδευτικών με αναπηρία και των γονέων αναπήρων
παιδιών. Η όλη φιλοσοφία μας είναι ότι η αναπηρία είναι μια
κατάσταση και όχι μία παθολογία ιατρική, η οποία χρήζει
μόνο ιατρικής αντιμετώπισης. Άρα με τις προσαρμογές
εκείνες που μπορούμε να κάνουμε και όταν συζήτησα
προσωπικά με τους εκπροσώπους και τους γονείς, αλλά και
τους εκπαιδευτικούς, δεσμευτήκαμε ότι με το ισχύον
καθεστώς, στη μεταβατική περίοδο, θα εξαντλήσουμε κάθε
δυνατότητα, για να μπορέσουμε να διορίσουμε, με βάση τον
υπάρχοντα νόμο, όσο περισσότερους εκπαιδευτικούς με
αναπηρία, ανάλογα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες
βεβαίως στην τάξη και όχι μόνο στα ειδικά σχολεία, αλλά σε
όλα τα σχολεία και αντίστοιχα και γονείς παιδιών με
αναπηρία. Μετά όμως την πάροδο της μεταβατικής φάσης,
για όλες σχεδόν τις κοινωνικές κατηγορίες υπάρχει πάλι ένα
μαξιλάρι, αν θέλετε, κοινωνικό. Γιατί πραγματικά δεν
κάνουμε αυτό για το οποίο κατηγορηθήκαμε. Δεν θέλουμε
βίαιες ανατροπές, θέλουμε να φέρουμε μέσα στο ενιαίο
σύστημα, λυπάμαι που η ΟΛΜΕ το είπε δώρον άδωρο , αλλά
θέλουμε να δώσουμε μια ευκαιρία ακόμα σε ανθρώπους που
πάρα πολλά χρόνια προσπάθησαν να υπηρετήσουν … και
έφτασαν μέχρι την πηγή και νερό δεν ήπιαν. Σε αυτούς
λοιπόν τους ανθρώπους δίνουμε τη δυνατότητα να έχουμε
τη βάση του 50. Βεβαίως αν κάποιος από αυτούς τους
εκπαιδευτικούς θέλει να ξαναδώσει ΑΣΕΠ, θα μπορεί να
αυξήσει τη βάση του και ακόμη καλύτερα για αυτόν ή για
αυτήν. Όμως η βάση του 50, συν τα μόρια της
προϋπηρεσίας και εδώ πραγματικά είμαστε σαφέστατες,
κάθε μήνας προϋπηρεσίας προσμετράται. Δεν χάνεται ούτε
ένας μήνας προϋπηρεσίας και βεβαίως αν υπάρχουν
προσόντα.
Εδώ θέλω να επισημάνω, γιατί νομίζω ότι ο κύριος
Κουράκης αλλά ίσως και άλλοι συνάδελφοί μας,
επεσήμαναν θέματα για το ΑΣΕΠ. Το ΑΣΕΠ και το νέο ΑΣΕΠ,
που όπως είπε η Υπουργός, πιθανότατα το 2012 θα γίνει, το
ΑΣΕΠ για την ειδική αγωγή θα γίνει το νωρίτερο δυνατόν,
για τις κατηγορίες ΠΕ61 και ΠΕ71 που θεσμοθετούνται για
πρώτη φορά και θέλω εδώ να κάνω την παρένθεση και να το
επισημάνω, ότι αυτές οι κατηγορίες για πολλά χρόνια, για
πάνω από οκτώ χρόνια και ενώ το ελληνικό κράτος τις
αναγνώρισε, γιατί τους όριζε αναπληρωτές και δίδασκαν οι
άνθρωποι αυτοί στα ειδικά σχολεία, δεν μπορούσε
πραγματικά να τους επιτρέψει καν να δώσουν ΑΣΕΠ, με τον
ΑΣΕΠ των δασκάλων. Δεν είχε θεσμοθετηθεί, θεσμοθετείται
τώρα και θα κάνουν πολύ γρήγορα αυτό με τον ΑΣΕΠ. Πάω
πίσω στον ΑΣΕΠ της γενικής παιδείας, τον γενικό ΑΣΕΠ.
Εκεί πράγματι κύριε Κουράκη αναφέρατε αρκετά θέματα.
Θα αλλάξει η φύση αυτού του διαγωνισμού, έτσι ώστε να
δοθεί έμφαση και στο παιδαγωγικό μέρος και στη διδακτική
της θεματικής ενότητάς τους, έτσι ώστε είναι τόση η
έμφαση στο γνωστικό αντικείμενο. Θα υπάρχει βέβαια και
ένα τέτοιο κομμάτι, αλλά και ένας πιο εναρμονισμένος
διαγωνισμός.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
ΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ(Υφυπουργός Παιδείας δια βίου

μάθησης και Θρησκευμάτων): Μα βεβαίως κύριε συνάδελφε,
δεν διαφωνώ καθόλου και είπα ότι δεν θα απαλειφθεί, κάθε
άλλο μάλιστα, το γνωστικό κομμάτι. Θα τα δούμε όλα αυτά,
αλλά θα έχουμε καιρό να το λέμε και στην Επιτροπή
μορφωτικών υποθέσεων και υπενθυμίζω γιατί θα έρθω σε
λίγο στην αξιολόγηση, τη δέσμευση και της Υπουργού και
του Προέδρου της Επιτροπής. Κύριε Πρόεδρε έχουμε
συμφωνήσει ότι όταν θα υπάρχει και η ώριμη Υπουργική
απόφαση για την αξιολόγηση, θα κάνουμε μια ειδική, έχουμε
βγάλει και την εγκύκλιο, θα κάνουμε μια ειδική συνεδρίαση
της Επιτροπής μορφωτικών υποθέσεων με αυτό το θέμα.
Περνώ όμως το κομμάτι που προσπαθεί να εναρμονίσει
αυτόν τον εργασιακό βίο, με καλύτερα εργασιακά
δικαιώματα. Όπως ακούσατε και αυτές δεν μπορούμε να
καταργήσουμε τους αναπληρωτές, αναπληρωτές θα
υπάρχουν, όμως εισάγουμε την καινοτομία της προσωρινής
αναπλήρωσης, για τη δυνατότητα να έχουν οι αναπληρωτές
προσωρινά δικαιώματα, κανονικά δικαιώματα διδάσκοντος
και να μην είναι ωρομίσθιοι, εάν διδάσκουν έως τέσσερις
ώρες. Κάτω από τέσσερις ώρες είναι ωρομίσθιοι. Εκεί όμως
πιστεύω ότι ολοένα και περισσότερο και με τον νέο σχολείο
και το ολοήμερο σχολείο, θα έχουμε την εξάλειψη αυτού του
θεσμού. Πολύς λόγος έχει γίνει και για τις αποσπάσεις και
για τις μεταθέσεις και για τους νέους διορισμούς. Εμείς
επιμένουμε και είμαστε πραγματικά ανοιχτοί, ως Υπουργείο
Παιδείας, σε προτάσεις για επιμέρους βελτιώσεις, αλλά η
βασική μας φιλοσοφία παραμένει πρώτη προτεραιότητα για
μας είναι το σχολείο και η τάξη. Άκουσα, κατέγραψα
ενστάσεις, κοινωνικά θέματα, όπως ότι είναι κοινωνικά
επαχθές για τον εκπαιδευτικό. Ας μην το επιλέξει.
Θεωρούμε ότι ο εκπαιδευτικός είναι πρώτα απ' όλα
λειτούργημα, είναι και μεράκι, αν θέλετε. Χρειάζεται η
επιμόρφωση και γι' αυτό έχουμε ξεκινήσει και μια
διαδικασία επιμόρφωσης των ήδη υπηρετούντων
εκπαιδευτικών, με τρόπο που δεν έχει γίνει στο παρελθόν
και σύντομα θα το δείτε. Αλλά πραγματικά, συνολικά η
ηγεσία, στεκόμαστε σε αυτό, ότι επιτέλους πρέπει να μπει
μια τάξη και μας ρωτήσατε χθες, μα πώς είναι δυνατόν να
ξέρετε τα κενά. Σε λίγους μόνο μήνες, ξέρετε, είχαμε μέχρι
τώρα στο Υπουργείο Παιδείας έξι διαφορετικά ηλεκτρονικά
συστήματα, τα οποία δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν
μεταξύ τους. Επιτέλους δεν μπορούμε σε αυτό το κράτος να
επικοινωνήσουν μεταξύ τους, ναι μπορούμε λέμε εμείς, για
να ξέρουμε σε λίγους μόνο μήνες, πόσοι μαθητές και
εκπαιδευτικοί είναι ανά τάξη κάθε στιγμή. Αυτό το
σύστημα, η ενοποίηση των έξι διαφορετικών ηλεκτρονικών
συστημάτων, που σήμερα υπάρχουν στο Υπουργείο Παιδείας,
θα μας επιτρέψει να έχουμε μια ενιαία ηλεκτρονική
πλατφόρμα, για να μπορούμε πραγματικά να βάλουμε μια
τάξη, γιατί άκουσα εδώ πώς θα τα βρείτε τα κενά. Τώρα θα
πάμε τα κενά, το ξέρουν και ο κύριος Λυκουρέτζος έχει
υπηρετήσει και άλλοι συνάδελφοί εδώ, το Υπουργείο
Παιδείας, ξέρουμε το σύστημα που μπορούμε, με την
αξιοποίηση του δυναμικού που έχουμε, με τη δυνατότητα
που έχουμε σήμερα. Σε λίγους μήνες όμως θα λειτουργεί
αυτή η ενιαία πλατφόρμα και θα μπορούμε πράγματι να
βρούμε τα κενά.
Θα χρειαστώ ένα λεπτό ακόμα κύριε Πρόεδρε, για την
αξιολόγηση και για τον μέντορα. Κυρία Βόζεμπεργκ, εγώ
κρατώ πολλά από αυτά που είπατε, αλλά πραγματικά είναι
σε διαφορετική φιλοσοφία ο μέντορας και η αξιολόγηση του
εκπαιδευτικού, το πώς το βλέπουμε, που δεν είναι σαν
τιμωρία, είναι σαν μια βοήθεια. Μπαίνει ένας άνθρωπος
στην τάξη, βεβαίως διαφορετικός νεοδιοριζόμενος είναι
αυτός που λίγο πριν είχε βγει από το πανεπιστήμιο, πέρασε
στο διαγωνισμό και τώρα έρχεται στην τάξη, είναι πολύ
καινούργιος, διαφορετικές ανάγκες έχει κάποιος που έχει
τρία - τέσσερα χρόνια να διδάξει, γιατί δεν μπόρεσε να γίνει
αναπληρωτής και είναι λίγο σκουριασμένος και θέλει ένα
ξετρίψιμο και ο παλιός, που όμως και ο παλιός, επιτρέψτε
μου, για τις ανάγκες του νέου σχολείου και την αλλαγή της
φιλοσοφίας, χρειάζεται και αυτός μια βοήθεια, μπαίνοντας
για πρώτη φορά διορισμένος στην τάξη. Αλλά μπορούμε να
βρούμε τον ρόλο αυτού που μέντορα, ως τον ρόλο του
ανθρώπου που στηρίζει, που βοηθάει, που παρακολουθεί των
εκπαιδευτικών και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού
μπορούμε να τη δούμε στο τέλος αυτού, ως μια διαδικασία
συνολική της ομάδας και εδώ κρατώ αυτό που είπατε. Το
μέντορινγκ μπορεί να είναι διαφορετικό για τον έναν ή τον
άλλον για όλα αυτά θα εξειδικευτούν στην Υπουργική
απόφαση, την οποία βεβαίως θα συζητήσουμε και θα τεθεί
και αυτή σε διαβούλευση. Ήδη πολλοί από τους φορείς
μπορούν να καταθέσουν τις προτάσεις τους.
ΕΛΙΖΑ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Θα θέλαμε μια διευκρίνιση ως
προς τα προσόντα. Είπατε ότι θα εξειδικευτούν με την
Υπουργική απόφαση του προσδιορισμού του προσώπου
αυτού. Αν θα συμμετέχει στην αξιολόγηση.
μάθησης και Θρησκευμάτων): Κυρία Βόζεμπεργκ Η πρόθεσή
μας αυτή τη στιγμή με το ισχύον νομικό πλαίσιο δεν
μετέχει, αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Εμείς λοιπόν
εξετάζουμε τη δυνατότητα να υπάρχει μία τριμελής, το έχει
πει και η Υπουργός πολλές φορές από τα Μ.Μ.Ε, το
επαναλαμβάνω και εγώ μία τριμελής ομάδα, η οποία
αξιολογεί στο τέλος της διετίας των δόκιμο.
ΕΛΙΖΑ ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ: Δηλαδή είναι μέλος της τριμελούς
ομάδας.
μάθησης και Θρησκευμάτων): Βεβαίως είναι ένα μέλος της
τριμελούς και εμείς θεωρούμε ότι είναι υπέρ, αλλά ακούμε,
νομίζω ότι θα υπάρξει και γύρος και άλλοι συνάδελφοί θα
τοποθετηθούν, διότι εφόσον η ομάδα, αν θέλετε το έργο της
ομάδας αυτής, πάει μαζί με το έργο του εκπαιδευτικού, μαζί
κερδίζουν μαζί χάνουν. Ένας εκπαιδευτικός σε ένα σχολείο
που αξιολογείται όμως, όχι σε ένα σχολείο που αφήνεται
στη μοίρα του , όπως σήμερα. Διότι όταν δεν αξιολογείται
το σχολείο, βεβαίως, το οποιοδήποτε μέντορινγκ και η
οποιαδήποτε αξιολόγηση του δόκιμου εκπαιδευτικού,
χάνεται στο πέλαγος, διότι αφήνεται το κάθε σχολείο στο
έλεος του. Αξιολόγηση λοιπόν. Ακούστηκαν πολλά και
νομίζω ότι ακόμα και οι επισημάνσεις με τις οποίες δεν
συμφωνούμε, μας βοηθούν να γίνουμε καλύτεροι. Ένα
πράγμα θα πω, ότι η αξιολόγηση δεν είναι τιμωρία. Για εμάς
είναι ευκαιρία βελτίωσης. Η αξιολόγηση όλων των
παραμέτρων και βεβαίως όχι κύριε συνάδελφε το αν έχουν
πόρους ή δεν έχουν πόρους, από το Υπουργείο Παιδείας ή
από το Υπουργείο Εσωτερικών, για άλλες λειτουργικές
ανάγκες ή τα σχολεία, αλλά το πώς διαχειρίζονται αυτούς
τους πόρους όλοι μαζί. Τι εξωσχολικές δραστηριότητες
προγραμματίζουν, άλλα ναι και τα μαθησιακά
αποτελέσματα. Με συγχωρείτε, είναι θέμα
προοδευτικότητας, αριστεροσύνης ή συντηρητισμού, το
ζήτημα της αριστείας ή το ζήτημα της επιβράβευσης αυτών
που πρωτοπορούν; Κατά τη γνώμη μας, όχι.
(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ (ΕΥΗΣ)
ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ, Υφυπουργού Παιδείας Δια Βίου
Μάθησης και Θρησκευμάτων)
Κατά τη γνώμη μας, οι μαθητές, οι εκπαιδευτικοί κι τα
σχολεία που πρωτοπορούν και αριστεύουν, πρέπει να γίνουν
παράδειγμα. Τα σχολεία που μένουν πίσω, πρέπει να
βοηθηθούν. Γι’ αυτό το λόγο εισάγουμε την αξιολόγηση και
γι’ αυτόν το λόγο θέλουμε να γίνει ειδική συνεδρίαση της
Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων για την αξιολόγηση.
Αντίστοιχα κριτήρια διαφάνειας, αντικειμενικότητας,
αξιολόγησης και ποιότητας υπάρχουν για την αξιολόγηση
των στελεχών. Κράτησα τις σημειώσεις σας και θα δούμε
κάθε μια από τις προτάσεις που θέσατε για τα μόρια.
Η διαδικασία της συνέντευξης θα εξεταστεί και ήδη η
νομοπαρασκευαστική επιτροπή έχει εξετάσει το θέμα των
προσωπικών δεδομένων. Όμως, είναι μια καινοτομία η
συνέντευξη να μη γίνεται σε μερικά δευτερόλεπτα, αλλά ο
υποψήφιος να έχει προετοιμάσει τη μελέτη περίπτωσης και
να είναι τυχαίο το δείγμα και η μελέτη που θα του δοθούν
για να προετοιμάσει και να έρθει να κάνει την
αυτοαξιολόγηση του ενώπιων της Επιτροπής Επιλογής γιατί
θέλει να υπηρετήσει.
Υπήρξαν σωστές επισημάνσεις για το αν υπάρχει ή δεν
υπάρχει διαγωνισμός ή εξέταση. Από το να υπάρχουν
κάποιοι διαγωνισμοί που απλώς είναι για τυπικά προσόντα,
γιατί όπως και το «διδάσκειν» και το να διευθύνει κάποιος
ένα σχολείο, είναι δυνατότητα και ταλέντο, διότι δεν
διευθύνει επιχείρηση, ένα Υπουργείο ή έναν Δήμο. Άρα,
καινοτομούμε και για πρώτη φορά, εισάγουμε μέσα από την
Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και σε συνεργασία με το
Υπουργείο Εσωτερικών, ένα πρόγραμμα για την διοίκηση
εκπαίδευσης. Όσοι επιλεγούν τους επόμενους μήνες, θα
πρέπει να περάσουν απ’ αυτό το πρόγραμμα και να
αξιολογηθούν. Μόλις δημιουργηθεί, θα ενσωματωθεί στην
διαδικασία επιλογής στελεχών της διοίκησης εκπαίδευσης,
ούτως ώστε να δημιουργεί μία άλλη κουλτούρα στην
διοίκηση της εκπαίδευσης και να φύγουμε από τα στενά
κομματικά πλαίσια και από συνδικαλιστικές ή κοινωνικές
διεκδικήσεις. Τα κοινωνικά κριτήρια μπαίνουν μετά τον
μαθητή. Επομένως, πηγαίνουμε σ’ ένα άλλο, αξιοκρατικό
σύστημα επιλογής των στελεχών. Κάθε πρόταση σας είναι
δεκτή προς εξέταση.
Το νομοσχέδιο δεν θίγει, πουθενά, το ωράριο των δημοσίων
εκπαιδευτικών. Ισχύει το σημερινό καθεστώς. Πουθενά δεν
θίγει τους μαθητές ανά τάξη. Αν νομίζετε ότι κάπου
θίγεται, να το δω και να το αλλάξω. Θα ήθελα να μου πείτε
πώς θίγεται, τι και αν πραγματικά θίγεται. Αλλά, σ’ αυτή
την εποχή που πραγματικά, μέσα από τα ομόφωνα
πορίσματα, με τον διάλογο και την Παιδεία, όπου εμείς ως
κόμμα συμμετείχαμε ενεργά. Ο διάλογος έβγαλε κάποια
πορίσματα και πάνω σ’ αυτά χτίζεται το νέο σχολείο και
οικοδομούμε το νέο πολυνομοσχέδιο που έχει άξονα και
κύριο κανόνα το μαθητή και τις ανάγκες του.
ΓΕΩΡΓΙΟ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το λόγο
έχει ο κ. Ιωαννίδης.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Στο άρθρο 2 προβλέπεται, κάθε δύο
χρόνια, να γίνεται διαγωνισμός ΑΣΕΠ. Σ’ αυτή τη δύσκολη
περίοδο που περνάει η πατρίδα μας, την εξαγγελία ότι για
κάθε 5 αποχωρήσεις στο δημόσιο θα υπάρχει μια πρόσληψη,
την έχετε λάβει υπ’ όψιν ώστε να ζητήσετε εξαίρεση , για να
είναι εξασφαλισμένη η Παιδεία; Το είπε ο ίδιος ο
Πρωθυπουργός.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (ΕΥΗ) ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός
Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων): Για να μη
δημιουργούνται παρεξηγήσεις θα ήθελα να διευκρίνηση ότι
του Υπουργείο Παιδεία εξαιρείται από αυτό τον κανόνα με
απόφαση του Πρωθυπουργού. Απλώς, δεν έχουμε άπειρους
πόρους για να προσλαμβάνουμε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Υπάρχει μία δέσμευση. Αυτή η
δέσμευση δια στόματος του Πρωθυπουργού δεν σημαίνει ότι
θα φεύγουν 5 και θα μπαίνουν 5. άρα σας δίνω μια βοήθεια
για να μην έχουμε αύριο πρόβλημα και να μην το θέσει
κανένας. Με αυτό το σκεπτικό μιλώ.
Δεν συμφωνώ στο ότι διακόπτεται η θητεία των στελεχών
της εκπαίδευσης, αυτή τη στιγμή και καθιερώνονται νέα
κριτήρια επιλογής. Αν θέλουμε, πράγματι, να μην υπάρχει
κομματικό κράτος, προτείνω να γίνει ένας διαφανής
διαγωνισμός, όπως ζήτησαν οι συνδικαλιστές και από κει
και πέρα να γίνει αξιολόγηση αυτών που θα πετύχουν, ώστε
να υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια και μοριοδότηση, διότι,
στο άρθρο 13 υπάρχει μια υποκειμενική μοριοδότηση. Σε
κάθε όργανο, η Υπουργός έχει τη δικαιοδοσία να διορίζει
τοποτηρητή, σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 8.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΙΩΑΝΝΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ)
Ο θεσμός του μέντορα είναι πράγματι πολύ καλός, αλλά το
θέμα είναι πώς θα αξιολογείται κάποιος για να γίνει
μέντορας. Αυτό το μέτρο πράγματι αποτελεί μια διαφανή
διαδικασία. Δεν μπορούμε, όμως, να ξέρουμε πώς θα
υλοποιηθεί αυτή η διαδικασία. Εάν πράγματι είναι διαφανής
αυτή διαδικασία, τότε ο θεσμός του μέντορα είναι προς τη
σωστή κατεύθυνση. Αυτό το οποίο έχω να πω όμως είναι το
εξής: όπως στη Σχολή Αξιωματικών που ένας παλιός είχε
κάποιον νέο και τον βοηθούσε, αυτό θα γίνει και με το
θεσμό του μέντορα, αλλά και με τον δόκιμο.
Πιστεύω, όμως, ότι αυτά τα δύο χρόνια θα αποκτήσουν μία
σχέση μεταξύ τους και ότι δεν πρέπει να είναι στην τριμελή
επιτροπή. Ο μέντορας θα χαρεί πολύ για την επιτυχία που
θα έχει ένας δόκιμος εκπαιδευτικός.
Στο σχέδιο νόμου προβλέπεται «η ίδρυση τεσσάρων
συμβουλίων επιλογής τα οποία αποτελούνται από επτά
μέλη το καθένα για την επιλογή στελεχών της εκπαίδευσης.
Η αποζημίωση των μελών θα αριθμηστεί … σε συνδυασμό με
τις αποζημιώσεις για τις προβλεπόμενες στο άρθρο 17
επιτροπές αποτίμησης του συγγραφικού έργου των
υποψηφίων σχολικών συμβούλων. Αντιλαμβανόμαστε πόσο
σημαντική είναι για τον κρατικό προϋπολογισμό η
επιβάρυνση. Σε ό,τι αφορά δε Στις επιτροπές αποτίμησης
δεν προβλέπεται κανένας μέγιστος αριθμός, αλλά ο αριθμός
τους έγκειται στην διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε
συμβουλίου επιλογής. Δεν φαίνεται δυστυχώς να τηρούνται
οι δεσμεύσεις περί της πλήρους κατάργησης των
αμειβόμενων επιτροπών του δημοσίου και δυστυχώς
συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε το κράτος δημιουργώντας
πάλι μια κατηγορία προνομιούχων υπαλλήλων και μάλιστα
στη χρονική συγκυρία». Δεν μπορώ να δεχτώ ότι δεν
υπάρχουν στελέχη που είναι μορφωμένα και καταρτισμένα
στο Υπουργείο Παιδείας που να μην μπορούν να κάνουν αυτή
τη διαδικασία αξιολόγησης αδαπάνως για τον Έλληνα
φορολογούμενο.
Η κυρία Υπουργός είπε ότι θα προσλάβει 3.000 άτομα. Οι
υπόλοιποι που έμειναν από το τελευταίο διορισμό είναι
1.470 άτομα τα οποία έχουν θεμελιώσει το δικαίωμα
διορισμού. Εάν τυχόν ισχύσει το 60:40, μιλάμε για 1.800
άτομα σχετικά με το 60%. Επομένως, πηγαίνει κάτω από
50%. Προσέξτε όμως αυτοί τουλάχιστον να προσληφθούν
στην παρούσα κατάσταση γιατί αν προσφύγουν δικαστικά
και δικαιωθούν και θα αποζημιωθούν. Θα μπούμε σε μία
περιπέτεια. Υπάρχει, δηλαδή, θεμελιωμένο δικαίωμα
διορισμού. Δεν πέτυχαν με τον τελευταίο ΑΣΕΠ.
Θα ήθελα να αποσυρθεί η περίπτωση γ΄ του άρθρου 31 παρ.
6 για την συνυπηρέτηση συζύγων, μελών ΔΕΠ. Είναι 30 οι
πανεπιστημιακοί. Είναι δύσκολο να υπηρετεί αυτός που είναι
στο πανεπιστήμιο και δεν μπορεί να μετακινηθεί, ο
εκπαιδευτικός να μπορεί να πηγαίνει στη σύζυγο ή στο
σύζυγο και να έχει συνυπηρέτηση στο ίδιο μέρος. Μη
χωρίζετε οικογένειες, όταν μπορούμε να βοηθήσουμε.
Επίσης, πρέπει να προσέξετε το ζήτημα των ατόμων με
αναπηρία. Πρέπει να προσέξετε τα νεαρά άτομα με το
νεανικό σάκχαρο. Έχετε βάλει περιπτώσεις, όπως τη
σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά πρέπει να προσέξετε και την
περίπτωση του νεανικού σακχάρου το οποίο είναι
καταστροφικό. Προσέξτε και αυτό το ζήτημα γιατί θα είναι
μια προσφορά προς το θεσμό της οικογένειας.
Σχετικά με τα μόρια τα οποία δίνετε, θα πρέπει να
προσέξετε το εξής: σχετικά με το δεύτερο πτυχίο που
δίνονται πολύ περισσότερα μόρια και με το μεταπτυχιακό
που είναι σε μία ειδικότητα που μπορεί να θέλουμε κ.ο.κ.
όλα αυτά προσέξτε τα. Πρέπει όλα αυτά να τα προσέξετε
για να μπορέσουμε να τους μοριοδοτήσουμε όσο το δυνατόν
περισσότερο. Συμφωνώ με τον κ. Κουράκη που είπε ότι αυτοί
που μπαίνουν σε μεγάλη ηλικία μέσω ΑΣΕΠ και είναι
πρωτοδιοριζόμενοι, μπορεί να είναι οικογένειες με παιδιά,
να είναι υποχρεωτική η θητεία τους τρία χρόνια σε σχολική
μονάδα, αλλά να μην τους βάλουμε και τιμωρία εάν τυχόν
πράγματι η οικογενειακή τους κατάσταση είναι τέτοια που
θα δημιουργήσουμε έτσι πρόβλημα σε δύο οικογένειες. Μία,
δηλαδή, του εκπαιδευτικού και η άλλη που δεν μπορεί να
τον ακολουθήσει λόγω ειδικών καταστάσεων. Όλα αυτά θα
τα δούμε στην πράξη. Είναι αδικία φτωχοί διορισμένοι
άνθρωποι που να μην μπορούν να φύγουν, αλλά να είναι σε
σχολική μονάδα και όχι να πάνε στα γραφεία για να πάρουν
τα μόρια. Δηλαδή, το μόριο θα είναι όπως λέμε 5 ή 10 στη
Ρόδο, αλλά στην Αθήνα είναι 1 και αν θα μείνει 2 – 3 χρόνια
θα το κερδίσει. Εάν δεν γίνεται να τον βοηθήσουμε ας έρθει
εδώ για να παίρνει έτσι το μόριο για να μην πάει στα
γραφεία.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι έχετε μια πολύ καλή διάθεση, όπως κι
εμείς και όποιο άρθρο δεν το ψηφίζουμε υπάρχει
συγκεκριμένο σκεπτικό από μέρους μας. Εγώ θέλω να δω
την παιδεία υπεράνω κομμάτων, γιατί είναι για όλα τα
παιδιά μας. Γι’ αυτό το λόγο ό,τι μπορεί να διορθωθεί πρέπει
να καθίσουμε να το συζητήσουμε και να έρθει ένα
νομοσχέδιο το οποίο να είναι βελτιωμένο και να είναι υπέρ
των ανθρώπων που είναι σε δυσκολία και υπέρ των παιδιών
που θα θέλουν καλούς εκπαιδευτικούς.
έχει ο κ. Ταλιαδούρος.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΣ: Θα ήθελα επιγραμματικά να κάνω
ορισμένες επισημάνσεις. Πρώτον, θεωρώ άδικη την
κατάργηση δυνατότητας των πολυτέκνων να διορίζονται
σύμφωνα με τις διατάξεις ν. 3255/2004. Με το νόμο αυτό
αντιμετωπίζεται ουσιαστικά το δημογραφικό πρόβλημα της
πατρίδας μας.
Επίσης, θεωρώ ιδιαίτερα πενιχρή τη μοριοδότηση 5 μορίων
σε σύνολο 130 για εκείνους οι οποίοι είναι πολύτεκνοι και
έχουν περάσει τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ. Δεν στηρίζουμε
έτσι την πολύτεκνη οικογένεια, αλλά και τη χώρα μας.
Δεύτερον, δεν προσδιορίζετε στις μεταβατικές διατάξεις
πότε θα διοριστούν οι επιτυχόντες και διοριστέοι
εκπαιδευτικοί του γραπτού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ του 2008
που έγινε το 2009. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί είναι διοριστέοι
και έχουν γεγενημένο δικαίωμα και πρέπει να διοριστούν,
σύμφωνα με τις διατάξεις εντός του χρονικού ορίζοντα που
προβλέπει η προκήρυξη. Διαφορετικά, τους δίνουμε τη
δυνατότητα να προσφύγουν δικαστικά και να
δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα. Στο άρθρο 9, πρέπει
να ξεκαθαριστεί ότι αυτοί θα διοριστούν, όπως προβλέπεται
από την προκήρυξη του διαγωνισμού εντός του 2010.
(Συνέχεια ομιλίας του κυρίου ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΤΑΛΙΑΔΟΥΡΟΥ)
Το τρίτο σημείο, είναι το άρθρο 13 παράγραφος 2 Ε, όπου

προβλέπεται η μοριοδότηση του δεύτερου βασικού τίτλου
σπουδών με μία μονάδα, όταν πρόκειται για πτυχία του ΤΕΙ,
προ του 2001. Η ρύθμιση αυτή αντίκειται στους νόμους
2916/2001 και 3549/2007, που δεν διέκριναν, ανάλογα με
τον χρόνο λήψης των πτυχίων λόγω της εξέλιξης στην
ανώτατη βαθμίδα των ΤΕΙ και είναι χαρακτηριστικό ότι
ένας πρόσφατος νόμος του Υπουργείου Εσωτερικών, ο
νόμος 3839/2010, επί δικής σας Κυβερνήσεως, για θέματα
προϊσταμένων στην δημόσια διοίκηση, προβλέπει ότι η
μοριοδότηση θα είναι η ίδια, χωρίς να θέτει θέμα
διαχωρισμού των πτυχίων των ΤΕΙ, ανάλογα με το έτος
κτήσης τους. Νομίζω ότι αυτήν την διάταξη, του άρθρου 13
της παραγράφου 2 Ε, πρέπει να την αποσύρεται.
Επίσης στο άρθρο 13 στην περίπτωση Η, η πιστοποιημένη
επιμόρφωση μοριοδοτείται επιπέδου ένα με δύο μονάδες.
Θεωρώ ότι η μοριοδότηση αυτή πρέπει να ισχύσει και για
τους καθηγητές της πληροφορικής, του κλάδου ΠΕ.19 και
20, δεδομένου ότι αυτοί είχαν αναλάβει στα πλαίσια
προγραμμάτων του ΕΠΕΑΕΚ κ.τ.λ. την επιμόρφωση των
εκπαιδευτικών. Θα πρέπει επίσης νομίζω να εξετάσετε το
άρθρο 31 παράγραφος 2, οι αποσπάσεις να γίνονται πλέον,
με αντικειμενικά κριτήρια. Να μπουν κριτήρια
αντικειμενικά, σαφή, να γνωρίζουν οι πάντες, ποιοι είναι
εκείνοι οι κοινωνικοί λόγοι ή οι εκπαιδευτικοί ή οι λόγοι που
συνηγορούν για μια απόσπαση και όχι, να αφήνεται στην
κρίση του οποιοδήποτε συμβουλίου, που γνωρίζουμε πολύ
καλά πώς μπορεί αυτό, να διαστρεβλώνει τις ανάγκες της
Επίσης, θα ήθελα να πω ότι στο άρθρο 32, που αφορά την
αξιολόγηση της σχολικής μονάδος θα πρέπει να
διευκρινιστεί ότι υπάρχουν διαφορές, ανάλογα με κριτήρια
γεωγραφικά και ανάλογα με τις υποδομές, που υπάρχουν
στα σχολεία και να συντελέσει η αξιολόγηση στο να δοθεί
μια προτεραιότητα, σε εκείνες τις σχολικές μονάδες που
υστερούν σε υποδομές – εργαστήρια – κτίρια, ούτως ώστε η
αξιολόγηση να αναλάβει έναν χαρακτήρα ουσιαστικό και
εποικοδομητικό, όχι τιμωρειτικό, αλλά χαρακτήρα
επισήμανσης, με αντικειμενικό τρόπο των προβλημάτων για
να μπορούν να αντιμετωπίζονται. Έτσι νομίζω ότι η
αξιολόγηση θα είναι ωφελημένη.
Κύριε Πρόεδρε, αν μου επιτρέπετε για ένα λεπτό να μπω και
στις διατάξεις για να μην λάβω αργότερα το λόγο. Να πω
για τα θέματα των κέντρων μεταλυκειακής εκπαίδευσης του
άρθρου 45 ότι πρώτα απ' όλα θεωρώ, εσφαλμένη τη διάταξη
με την οποία επιτρέπεται η συστέγαση των πάντων και η
εκούσια ή ακούσια παραπλάνηση του πολίτη. Όπως είναι
διατυπωμένη η διατάξη, σε ένα χώρο δύναται να
λειτουργούν παράλληλα κέντρα μεταλυκειακής
εκπαίδευσης, φροντιστήρια, εργαστήρια ελευθέρων
σπουδών, εκδοτικοί οίκοι, εταιρείες παραγωγής
οπτικοακουστικού υλικού, κέντρα συμβουλευτικής κ.λπ. και
δεν διευκρινίζεται τα κριτήρια, με τα οποία η συστέγαση,
θα προκαλεί ή όχι κίνδυνο παραπλάνησης, για τις
δραστηριότητες που είναι συμβατές. Νομίζω ότι πρέπει να
επανέλθουμε στην διάταξη του νόμου που ισχύει μέχρι
σήμερα, που δεν επιτρέπει τη συστέγαση.
Το τελευταίο και κλείνω. Οι αρμοδιότητες της
γνωμοδότησης για την χορήγηση και ανανέωση της άδειας
από την επιτροπή του Υπουργείου, δίνονται στο Ε.ΚΕ.ΠΙΣ..
Θεωρώ ότι δεν έχει την ικανότητα και την υποδομή το
Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. είναι για άλλα προορισμένο και όχι για να κάνει
αυτή την αξιολόγηση. Είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού
δικαίου, ίσως να πρέπει αν δεν θέλετε να την κάνει
Επιτροπή του Υπουργείου να πάει στον Ο.Ε.Ε.Κ., στον
Οργανισμό Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης,
που είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου είχε την
εμπειρία με τα Ι.Ε.Κ. και βεβαίως, να γίνει εκεί ένας κλάδος
που να αφορά ιδρύματα υψηλότερα των Ι.Ε.Κ., όπως είναι
αυτά τα Κολλέγια ή τα κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης.
Θεωρώ ότι θα είναι αντικειμενικότερο, πρακτικότερο και θα
μπορεί να κάνει έναν ουσιαστικό έλεγχο αδειοδότησης. Σας
ευχαριστώ πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Σας
ευχαριστούμε πολύ. Τον λόγο έχει ο κύριος Λυκουρέντζος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Σας ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε.
Πρώτα θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο, σε σχέση με την
γενικότερη προσέγγιση του νομοσχεδίου και γιατί
αναφέραμε ότι οι διατάξεις έχουν αποσπασματικό
χαρακτήρα. Διότι η ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα, η
εκπαιδευτική διαδικασία χρειάζεται έναν νόμο πλαίσιο. Ο
νόμος πλαίσιο υπηρετεί αρχές και οι αποσπασματικές
διατάξεις είναι προφανές ότι πάντοτε υπηρετούν
σκοπιμότητες. Οι σκοπιμότητες αποκρούονται όταν ένας
νόμος, μια νομοθετική πρωτοβουλία υπηρετεί αρχές, διότι
οι αρχές είναι πάντοτε ουδέτερες. Αποκρούουν την
αδιαλλαξία, αποκρούουν τον δογματισμό, τον κομματισμό,
δίνουν την δυνατότητα να μπορεί κανείς, να βρει την
προοπτική της εκπαιδευτικής κοινότητος απαλλαγμένη από
οποιαδήποτε τελικά σκοπιμότητα.
Νέο σχολείο. Νέο δόγμα θα έλεγα. Πρώτα ο μαθητής, γιατί
όχι πρώτα και ο εκπαιδευτικός, πρώτα και τα εκπαιδευτικά
προγράμματα, πρώτα και οι υποδομές. Άρα λοιπόν δεν
μπορούμε μέσα από μηνύματα γενικού αφηρημένο
χαρακτήρα, να προσπαθούμε να κρύψουμε, τις σκοπιμότητες
οι οποίες υπάρχουν μέσα στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Και
γίνομαι αμέσως πιο συγκεκριμένος. Υπάρχει σκοπιμότητα
στην προσπάθεια ελέγχου της διοίκησης της εκπαιδευτικής
κοινότητος. Αποδείξεις πολλές. Οι μοριοδοτήσεις όπου
αναφέρονται στα άρθρα, δεν ψηφίζουμε τα άρθρα αυτά.
Αναφέρω ορισμένα παραδείγματα. Μοριοδότηση η οποία
αφορά μόνον τους αιρετούς εκπροσώπους σε συμβούλια,
στο άρθρο 13 παράγραφος 3 ββ, ενώ δεν μπορεί στην
πραγματικότητα από τους όλους όσους συμμετέχουν,
κανένας να μοριοδοτείται.
Μοριοδότηση για συμμετοχή, πάλι στο 13, παράγραφος 2
στο ιβ εδάφιο, στα επιστημονικά προσόντα, ενώ δεν
μοριοδοτούνται οι επιστημονικές ανακοινώσεις σε
επιστημονικά περιοδικά, συμμετοχή σε δημοσιευμένες
έρευνας τις οποίες έχουν υλοποιήσει επίσημοι φορείς του
Υπουργείου Παιδείας και επιστημονικοί φορείς
δευτεροβαθμίων συνδικαλιστικών οργανώσεων
εκπαιδευτικών. Δεν είναι φωτογραφία αυτή η διάταξη; Θέλει
πολύ να το σκεφτούμε.
Ισοπέδωση μέσω της μοριοδότησης των διαφόρων βαθμίδων
διοίκησης. Ο υποδιευθυντής μιας σχολικής μονάδας
μοριοδοτείται με μισό μόριο ανά έτος, όπως μοριοδοτείται
ακόμη και κάποιος που διετέλεσε, σχολικός σύμβουλος ή
περιφερειακός σύμβουλος. Δεν μοριοδοτείται ο δεύτερος
διδακτορικός ή μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών, αλλά,
μοριοδοτείται η δεύτερη ή 3η ή η τέταρτη ξένη γλώσσα.
Πάλι σκοπιμότητα.
Άρθρο 47, έχει σημασία γιατί αφορά τα ΠΥΣΠΕ και τα
ΠΥΣΔΕ, γι' αυτό αναφέρομαι στο 47. Ενώ αρχικώς σε νόμο
που ψηφίσαμε στις 29 Μαρτίου είχατε προβλέψει κυρία και
κ. Υπουργέ, να επιλέγονται δύο οι οποίοι θα συμμετέχουν
στα ΠΥΣΠΕ και τα ΠΥΣΔΕ οι οποίοι είχαν την μεγαλύτερη
προϋπηρεσία, δεν άρεσε στους συνδικαλιστικούς σας και
κομματικούς σας κύκλους, το αλλάζετε και λέτε ότι θα
επιλέγουμε δύο μεταξύ των 15 που έχουν και μεγαλύτερη
προϋπηρεσία. Αυτό λοιπόν δεν είναι σκοπιμότητα; Τι είναι;
Πηγαίνω στο άρθρο 6, προσπαθώ να καταλάβω και ορθώς
πράττεται, που αναγνωρίζεται την προϋπηρεσία στις σχολές
τουριστικών επαγγελμάτων. Γιατί δεν κάνετε το ίδιο για
την Ριζάρειο σχολή; Παρακαλώ να το λάβετε υπ' όψιν ή
γιατί εκδίδεται υπουργικές αποφάσεις που δεν θα
αναγνωρίσετε φέτος την προϋπηρεσία των εκπαιδευτικών
που βρίσκονται στην σχολή Βελλά ή και αλλού. Αυτό και αν
είναι σκοπιμότητα.
Υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα «ουκ
έστιν αριθμός» που προβλέπονται μέσα στον νόμο. Μερικά
εξ αυτών, κυρία και κύριε Υπουργέ, είναι ουσιαστικά νέα
νομοσχέδια. Θέλετε ένα παράδειγμα; Άρθρο 4 και σε ό,τι
αφορά την υπουργική απόφαση, για τα περί μέντορος και τις
λοιπές διαδικασίες, πολύ σημαντικό, αλλά και στην
παράγραφο 8 ότι τα όργανα η διαδικασία και τα ειδικότερα
κριτήρια μονιμοποίησης των νεοδιοριζομένων
εκπαιδευτικών και τα λοιπά, καθώς και οι αναγκαίες
λεπτομέρειες καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα.
(Συνέχεια ομιλίας του κυρίου Αντρέα Λυκουρέντζου)
Γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται στο νομοσχέδιο, για να

μπορέσουμε να κάνουμε κριτική και να ακούσουμε και τη
δική σας γνώμη; Αλλά θέλετε να το αποφασίσετε μόνοι σας.
Περί αξιολόγησης, Την πάλι είναι Υπουργική Απόφαση. Στο
32 λέτε, «με Υπουργική Απόφαση θα καθορίζονται τα
στοιχεία της αξιολόγησης και η εφαρμογή του νόμου». Θα
θέλαμε να ψηφίσουμε το άρθρο αυτό, αλλά δεν μας
επιτρέπετε, διότι όλα αυτά δεν μας πείθουν. Δεν μας πείθει
το γεγονός ότι, ζητάτε να γίνει μια συνεδρίαση της
Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων. Αντιθέτως, βρίσκουμε
ότι υπάρχει ατολμία, ότι δεν συζητάτε αυτά τα θέματα με
συγκεκριμένο τρόπο, τα αφήνετε να «αιωρούνται».
Κυρία και κύριε Υπουργέ, πιστεύετε ότι ο διευθυντής της
σχολικής μονάδας, μαζί με το σύλλογο καθηγητών, θα
κάνουν αντικειμενική αξιολόγηση; Εμένα, ξέρετε τι μου
θυμίζουν; Τις αξιολογήσεις που κάνουν διάφορα υπηρεσιακά
συμβούλια για τους συναδέλφους τους. Θα έχετε εμπειρία
στο Υπουργείο από αυτές τις εκθέσεις. Εγώ όσες είχα
διαβάσει και όσες βαθμολογίες είχα δει, ήταν όλες
«άριστα». Εάν, λοιπόν, αυτό το πολιτικό «άριστα» σας
ικανοποιεί στη διαδικασία της αξιολόγησης, εμείς
διαφωνούμε.
Τέλος, έχετε μεγάλη ευθύνη, κυρία και κύριε Υπουργέ, να
φέρετε ένα νόμο πλαίσιο για την πρωτοβάθμια και
δευτεροβάθμια εκπαίδευση, την επαγγελματική εκπαίδευση.
Δεν το κάνετε. Δεν αποτελεί δικαιολογία για εσάς το τι δεν
κάναμε εμείς. Αυτό το οποίο διαπιστώνουμε διαβάζοντας το
νομοσχέδιο είναι δεκάδες, εκατοντάδες παραπομπών σε
άλλους νομούς, χωρίς να υπάρχει ένας νόμος, όπου θα
ρυθμίζονται όλες οι διαδικασίες. Είστε μια νέα Κυβέρνηση
και πήρατε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό από τον ελληνικό λαό.
Μην σπαταλάτε τον χρόνο. Μην ασχολείστε με το να
εξυπηρετήσετε σκοπιμότητες, σαν αυτές που ανέφερα, γιατί
ορισμένα εκ των δικών μας λαθών ήταν ότι, υποταχθήκαμε
στη δύναμη μηχανισμών και δεν ανατρέψαμε ορισμένες
αρνητικές καταστάσεις, που επικρατούν στην εκπαιδευτική
κοινότητα της πατρίδας μας. Αυτή είναι η δική σας ευθύνη
και μην προσπαθείτε να μας πείτε ότι, είστε αμέτοχοι της
όποιας προσπάθειας αλώσεως εκπαίδευσης, διότι τα γραπτά
σας το επιβεβαιώνουν.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Τον λόγο
έχει η κυρία Υπουργός, που ζήτησε να κάνει κάποιες
διευκρινίσεις.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Η μια διευκρίνιση είναι, για
τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Κύριε συνάδελφε, ο λόγος για τον
οποίον αλλάξαμε τη δική μας ρύθμιση ήταν, για να την
εναρμονίσουμε με τον νόμο του Υπουργείου Εσωτερικών,
όπου, εάν δείτε τον νόμο, που ψηφίστηκε από το κύριο
Ραγκούση, θα δείτε ότι, επιλέγει μεταξύ των δέκα. Υπήρχε,
λοιπόν, ανάγκη. Δεν υπήρχε καμία κομματική σκοπιμότητα.
Μεταξύ των δέκα αρχαιότερων υπήρχε ανάγκη να
εναρμονιστεί η γενικότερη διάταξη - αυτό μας θα διαφύγει.
Εάν θέλετε, μπορώ να πάρω την ευθύνη ότι, στην αρχική
διάταξη που φέραμε, μας έχει διαφύγει ότι δεν
εναρμονιζόταν με την διάταξη του Υπουργείου Εσωτερικών.
Αυτός ήταν ο μοναδικός λόγος.
Στην Σιβιτανίδειο - αυτή τη στιγμή που μιλάμε - θα είχα τη
δυνατότητα να διορίσω 250 άτομα, όπως ήθελα και το
ξέρετε, κύριε Υπουργέ, όπως ξέρετε πολύ καλά πόσοι
αποσπάστηκαν τον Ιούλιο από τον Υπουργό σας. Ξέρετε
πάρα πολύ καλά πολλά πράγματα. Όμως, πείτε μας «με το
χέρι στην καρδιά», πόσες άλλες «πόρτες» - που εμείς δεν
τις ξέρουμε - υπάρχουν για να τις κλείσουμε. Μόνο ένα
θέλουμε. Θέλουμε να κλείσουμε την πόρτα σε ένα παλιό
τελματωμένο παρελθόν στην εκπαίδευση.
ΑΝΤΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Την απάντησή σας δεν θέλω να
την χαρακτηρίσω, αλλά θα μιλήσω για το Υπουργείο
Εσωτερικών. Δεν είναι απαλλαγμένο των προθέσεων και
των σκοπιμοτήτων και το Υπουργείο Εσωτερικών. Όμως, για
την Σιβιτανίδειο, που είπατε, καλό είναι να δείτε την
εγκύκλιο, την οποία εφαρμόσαμε πέρυσι. Θα σας
παρακαλέσω να μην καταργήσετε την διοίκηση της
Σιβιτανιδείου και να έχετε εσείς τη δυνατότητα να τη
διορίζετε, γιατί θα έχετε ζητήματα, επειδή είναι
κληροδότημα με τον καταστατικό της χάρτη. Παρακαλώ να
το δείτε, γιατί κάνετε λάθος στο άρθρο, στο οποίο
αναφέρεστε στην Σιβιτανίδειο.
έχει η κυρία Αράπογλου.
ΧΡΥΣΗ ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ: Είναι πολύ σημαντικό ότι, οι βασικές
ρυθμίσεις του νομοσχεδίου κινούνται προς την σωστή
κατεύθυνση, όπου δεν είναι παρά η αυτονόητη και δίκαιη
κατεύθυνση και βάζουν τέλος στο χάος των επιμέρους
ρυθμίσεων, που τελικά αναιρούσαν, στην πράξη, τους
υπάρχοντες νόμους. Οι ρυθμίσεις αυτές ήταν το όνειδος του
πολιτικού συστήματος και απορώ, πραγματικά, πως οι
Υπουργοί - που ήταν Υπουργοί ή Υφυπουργοί και μέχρι πριν
από πέντε έξι μήνες - αυτή τη στιγμή μιλούν με αυτόν τον
τρόπο.
Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά - και από επιμέρους στοιχεία,
που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα από την Υπουργό, αλλά και
από στοιχεία που έχουμε εμείς - απίθανες περιπτώσεις
διορισμών, αποσπάσεων και χαμένων εκπαιδευτικών.
Προχωρώ και λέω ότι, από τότε που ξεκίνησε ο διάλογος για
το νομοσχέδιο, μόνο στα πολιτικά μας γραφεία έχουν φτάσει
- και αυτή είναι η «ντροπή» του πολίτικού μας συστήματος -
αιτήματα κατηγοριών ομάδων εκπαιδευτικών, οι οποίες
καταφέρονται εναντίον άλλων εκπαιδευτικών. Έχουμε τους
24μηνης προϋπηρεσίας, τους 30μηνυτές, τους 16μηνυτές
και έχουμε και μια ομάδα, που νομίζω ότι, μέχρι τώρα δεν
έχει γίνει καμία μνεία για αυτή. Θα ήθελα να αναφερθώ σε
μια ομάδα, που, νομίζω ότι, έλλειψε και από την αίθουσα -
γιατί στους φορείς δεν εκλήθησαν οι αδιόριστοι
εκπαιδευτικοί. Είναι οι εκπαιδευτικοί, που πολλοί εκ των
οποίων είχαν πετύχει και με ΑΣΕΠ, αλλά δεν διορίστηκαν
ούτε μία ώρα, ούτε έναν μήνα, γιατί δεν είχαν «μέσον».
Μάλιστα, θα σας στείλω τις μαρτυρίες αυτών των
εκπαιδευτικών. Οι οποίοι είναι η «γενιά του μεταιχμίου» -
στη γενιά την οποία ανήκω κι εγώ και πολλοί άλλοι από
τους συναδέλφους εδώ. Δηλαδή, τότε που σταμάτησε το ένα
σύστημα και ξεκίνησε το άλλο. Είναι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι
βρίσκονται στον προθάλαμο της εκπαιδευτικής διαδικασίας
και ουδέποτε κατέγραψαν μία ώρα ή ένα μήνα, γιατί δεν
είχαν «μπάρμπα στην Κορώνη».
Προχωρώ με κάποιες ερωτήσεις, κυρία και κύριε Υπουργέ.
Στην 3 παράγραφο άρθρο 1 προκύπτουν δύο ερωτηματικά.
Το ειδικό πρόγραμμα για την απόκτηση παιδαγωγικής και
διδακτικής επάρκειας, που θα οργανώνεται από τα Τ.Ε.Ι., θα
είναι επ’ αμοιβή; Πώς θα διασφαλιστεί ότι, δεν θα
προκύψουν - σαν τα μανιτάρια - τμήματα επ’ αμοιβή σε
ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, που οργανώνονται από
συγκεκριμένα συστήματα καθηγητών. Υπάρχει το
παράδειγμα των σεμιναρίων στην ειδική αγωγή, που
υπερπολλαπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια, αφού
θεωρήθηκε με νόμο «τυπικό προσόν διορισμού». Με την
ευκαιρία, θα ήθελα να μου απαντήσετε, τι γίνεται και με την
ειδική αγωγή στο θέμα αυτό.
Παράγραφος 3 Β: Θα πρέπει, πιστεύω, με την ψήφιση αυτού
του νόμου να καταργηθεί με ρητό τρόπο η προηγούμενη
διάταξη της προηγούμενης Κυβέρνησης, που σε μια νύχτα
θεώρησε παιδαγωγικά επαρκείς τους αποφοίτους
συγκεκριμένου τμήματος Διδακτικής Τεχνολογίας και
Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιά, με
απευθείας διορισμό, χωρίς παρακολούθηση ΑΣΠΑΙΤΕ.
Άρθρο 3, κοινωνικά κριτήρια για την κατάταξη στους
πίνακες: Θα πρέπει να προβλεφθεί μια ισχυρή μοριοδότηση
στις χήρες με τα ανήλικα παιδιά, που ήδη βρίσκονται σε
κάποιο πίνακα, στις μονογονεϊκές οικογένειες. Για να
ενισχύσω και εγώ αυτό που ήδη έχει ακουστεί μέχρι τώρα:
για γονείς τέκνων με αναπηρία, που δεν είναι περισσότεροι
από 100 σε όλη την Ελλάδα και αντιμετωπίζουν ουσιαστικά
προβλήματα. Βέβαια, να ειδωθεί με έναν ακόμα πιο
ευαίσθητο τρόπο η πολυτεκνία και αναλογικά και η
τριτεκνία.
Άρθρο 5. Είναι πολύ θετική ρύθμιση της θεσμοθέτησης
αναπληρωτή με μειωμένο ωράριο, γιατί έτσι εξασφαλίζεται
η καλύτερη λειτουργία στο χώρο του σχολείου και η
διασφάλιση προϋπηρεσίας και καλύτερες αμοιβής.
Στο άρθρο 6, επίσης, έχω μια ερώτηση. Η προϋπηρεσία των
εκπαιδευτικών του Ο.Α.Ε.Δ., των τεχνικών ειδικοτήτων, θα
λυθεί σε πλαίσιο αναμόρφωσης τεχνικής εκπαίδευσης; Εάν
όχι, τότε γιατί αποκλείστηκαν, ενώ προβλέπονται ρυθμίσεις
για τους εργαζόμενους στα Τ.Ε.Ε. του Ο.Τ.Ε.Κ.;
Τέλος, στο άρθρο 31 θα ήθελα να πω ότι, είναι λάθος και
άδικο, το να καταργείται η δυνατότητα συν υπηρέτησης
εκπαιδευτικών, που έχουν οικογένειες με μέλη.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ευχαριστούμε την
κυρία Αράπογλου.
Τον λόγο έχει η κυρία Κόλλια.
ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ-ΤΣΑΡΟΥΧΑ: Ευχαριστώ κύριε
Πρόεδρε. Κύριε Πρόεδρε, είχα τοποθετηθεί και στη
συζήτηση που είχαμε κάνει στην προτεινόμενη πρόταση του
νομοσχεδίου δεν έχει αλλάξει κάτι από τους
προβληματισμούς που είχα θέση, θα συμφωνήσω και με τη
θέση της Εισηγήτριάς μας η οποία ανέλυσε διεξοδικά τα
θέματα που μέχρι στιγμής και στα άρθρα τα οποία
περιλαμβάνει το συζητούμενο νομοσχέδιο και τον πρώην
Υφυπουργό μας τον κ. Λυκουρέτζο αλλά και τον κ. Σπύρο
Ταλιαδούρο και εγώ λοιπόν θα ήθελα να θέσω υπόψη των
κυρίων Υφυπουργών τον προβληματισμό που έχουμε όλοι οι
συνάδελφοι στην αίθουσα και βλέπω από όλες τις πλευρές
στο θέμα της πολυτεκνίας, των πολυτέκνων γονέων, της
κατάργησης δηλαδή αυτού του πραγματικά σπουδαίου
άρθρου και της σπουδαίας ρύθμισης που είχε κάνει η
προηγούμενη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Επίσης θα ήθελα κύριε Πρόεδρε, να καταγραφεί στα
πρακτικά η θέση μου ότι πρέπει για τους γονείς παιδιών με
αναπηρία, που είναι πραγματικά πολλοί λίγοι στον αριθμό να
δείξουμε έτσι μια θα έλεγα όχι ανωτερότητα αλλά
αναγνώριση του προβλήματος του οποίου περνούν αυτοί οι
άνθρωποι, θα ήθελα πραγματικά να βοηθήσω τις
οικογένειές τους, εγώ θα συμφωνήσω λοιπόν ότι πρέπει να
το δει το Υπουργείο με μεγάλη προσοχή και προς την
κατεύθυνση αυτή προσπαθώντας να το λύσει.
Θεωρώ κύριε Πρόεδρε, ότι είναι αδιανόητο να
θεσπίζονται τέτοια μέτρα όπως το είπαν και άλλοι
συνάδελφοί μου και με οποιαδήποτε αλλαγή κυβέρνησης να
καταργούνται με διάφορα προσχήματα. Εκφράστηκαν
προβληματισμοί και τοποθετήθηκαν ήδη οι συνάδελφοί μου
για τα θέματα των παλαιών επιτυχόντων του ΑΣΕΠ, όπως
επίσης και των εκπαιδευτικών που συμπλήρωσαν 24 μήνες,
έκαναν τέταρτο παιδί και τώρα βλέπουν ότι η πολιτεία τους
αδειάζει εν μια νυκτί ενώ θα έπρεπε να συνεχίζουν να
εφαρμόζονται οι ψηφισμένοι αυτοί νόμοι για να μπορεί να
υπάρχει μια συνέχεια στο κράτος και στην αξιοπιστία που
έχει το πολιτικό μας σύστημα, και στο σημείο αυτό κύριε
Πρόεδρε.
Ήθελα να σας πω επίσης όπως είχα τοποθετηθεί και
σε προηγούμενη συνεδρίαση της Επιτροπής μας, θα πρέπει
να είναι γνωστό πότε θα γίνει ο Διαγωνισμός και για πόσες
θέσεις θα διαγωνιστούν η κάθε ειδικότητα των
εκπαιδευτικών για να ξέρουν οι άνθρωποι αν αξίζει τον
κόπο να μπουν στη διαδικασία, γιατί ξέρετε πολύ καλά ότι
και φροντιστήρια γίνονται, κακώς αλλά εξ ανάγκης το
κάνουν οι άνθρωποι, και αφήνουν οικογένειες και παιδιά σε
μανάδες και πατεράδες για να μπορούν να διαβάσουν σωστά
και να μπορούν να έχουν την επιτυχία στο ΑΣΕΠ.
Κλείνοντας θέλω να πω κύριε Πρόεδρε, θα συμφωνήσω και
εγώ για την συνυπηρέτηση των συζύγων των μελών ΔΕΠ οι
οποίοι είναι πάρα πολλοί λίγοι στον αριθμό, δεν θα ήταν
μεγάλη η παραχώρηση του Υπουργείου Παιδείας προς
αυτούς αν συνεχίσει να εφαρμόζει τη ψηφισμένη από εμάς
διάταξη, όπως επίσης και τον προβληματισμό που έθεσαν
και άλλοι συνάδελφοί μου και ο Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, για
το θέμα της μονιμοποίησης των συμβασιούχων καθηγητών
στα μουσικά γυμνάσια και λύκεια και βασικά των
εμπειροτεχνών μουσικών, συμφωνώ και εγώ ότι πρέπει να
το δει το Υπουργείο.
Τους προβληματισμούς κύριε Πρόεδρε, με τους οποίους
επανέρχομαι και κλείνω, που είχα θέσει στη πρώτη
συζήτηση συνεχίζω να τους έχω και στο θέμα της
αξιολόγησης και στο θέμα των εκκλησιαστικών λυκείων και
τη συνένωσή τους, των μικρών σχολείων, που δεν παίρνει
καμία θέση η Κυβέρνηση για το θέμα όταν λέει ότι είναι ένα
νομοσχέδιο που ουσιαστικά ασχολείται με το μαθητή και όχι
με όλα τα υπόλοιπα. Παρόλο που όπως είδαμε προέκυψε από
την εξέταση των φορέων μόνο με τα υπόλοιπα ασχολήθηκε
η Κυβέρνηση εκτός από τους μαθητές. Ευχαριστώ κύριε
Πρόεδρε.
έχει ο κ. Ασπραδάκης.
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ (ΠΑΝΤΕΛΗΣ) ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ: Ευχαριστώ κύριε
Πρόεδρε, νομίζω ότι όλοι γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ότι
το εκπαιδευτικό μας σύστημα νοσεί. Διαπίστωση παραδεκτή
από γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές. Το κτίσιμο του
νέου σχολείου και η εστίαση στον μαθητή αποτελεί μια
σημαντική πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας.
Είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα που ακολουθεί τις
απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας που ήδη έχουν
αφομοιώσει άλλες αναπτυγμένες χώρες στο εκπαιδευτικό
τους σύστημα. Η θέσπιση κανόνων αξιολόγησης και
αξιοκρατίας, όσον αφορά το ρόλο του εκπαιδευτικού η
πλήρης διαφάνεια που υποβάλει το ΑΣΕΠ αλλά και η
προϋπόθεση της παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας θα
φέρει στα σχολειά μας τον άριστο εκπαιδευτικό που θέλουμε
για τα παιδιά μας.
Κυρία Υπουργέ, θα ήθελα να αξιολογήσετε κάποιες
προτάσεις μου στα παρακάτω άρθρα που συζητάμε.
Πρώτον, η μοριοδότηση των βασικών τίτλων σπουδών των
πτυχιούχων ΤΕΙ και Πανεπιστημίων για την επιλογή
προϊσταμένων στις οργανικές μονάδες του δημόσιου τομέα
σύμφωνα με το νομοσχέδιο που ήδη ψηφίσαμε το 2010 από
το Υπουργείο Εσωτερικών είναι η ίδια των πτυχιούχων ΤΕΙ
με των Πανεπιστημίων.
Στην παράγραφο 2 του άρθρου 13 του υπό συζήτηση
νομοσχεδίου γίνεται διαχωρισμός των πτυχιούχων ΤΕΙ με
τους πτυχιούχους ΤΕΙ προ του 2001 όσον αφορά την
αποτίμηση κριτηρίων, επιλογής σχολικών συμβούλων, για
τη μοριοδότηση του δεύτερου βασικού τίτλου σπουδών. Ο
διαχωρισμός όμως νομίζω ότι είναι άδικος γιατί στερεί δύο
μόρια από τους δικαιούχους. Θέλω να προτείνω να
επανεξεταστεί το συγκεκριμένο εδάφιο έτσι ώστε όλοι οι
πτυχιούχοι ΤΕΙ για το δεύτερο βασικό τίτλο να λαμβάνουν
ίσα μόρια ή τουλάχιστον οι πτυχιούχοι ΤΕΙ οι προ του 2001
να λαμβάνουν δύο μόρια αντί ενός που προβλέπει το
νομοσχέδιο και βέβαια αναφέρομαι σε ένα πολύ μικρό
αριθμό πτυχιούχων.
Δεύτερον, η υπαγωγή για αξιολόγηση όλων των
υποψηφίων στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ είναι πολύ σημαντική
πρωτοβουλία και επιφέρει πλήρη διαφάνεια και αξιοκρατία.
Πιστεύω όμως ότι οι τρίτεκνοι και οι πολύτεκνοι
εκπαιδευτικοί πρέπει να λαμβάνουν πρόνοια και να χαίρουν
κάποιας ειδικής μεταχείρισης. Θα ήθελα να προτείνω ναι
μεν να υπάγονται στο σύστημα αξιολόγησης του ΑΣΕΠ αλλά
να αυξηθούν τα μόρια των τριτέκνων και των πολυτέκνων,
που περιγράφονται στη παράγραφο δ’ του άρθρου 3
δίνοντάς τους έτσι ώθηση σε όσους έχουν αυξημένες
υποχρεώσεις.
Τρίτον, η τριετής παραμονή στη σχολική μονάδα του
νεοδιοριζόμενου εκπαιδευτικού, είναι πολύ μεγάλο
διάστημα, που τον δεσμεύει και τον περιορίζει σε κάποια
μονάδα που μπορεί να βρίσκεται εκατοντάδες χιλιόμετρα
από τον μόνιμο τόπο κατοικίας του. Ο χρόνος παραμονής θα
πρότεινα να μειωθεί σε δύο χρόνια εφόσον και ο ίδιος το
επιθυμεί, ενώ για τρίτεκνους και για πολύτεκνους να
μπορούν να επιλέξουν τον τόπο επιλογής τους.
Τέταρτον, που νομίζω ότι είναι και πολύ σημαντικό,
επιτακτική θεωρώ την ανάγκη για αναμοριοδότηση, καθώς
η υπάρχουσα πριμοδότηση με μόρια, βασίζεται σε
ξεπερασμένα στατιστικά στοιχεία και σε άλλες συνθήκες
διαβίωσης πχ. να μιλήσω για την περιφέρεια Αττικής που
και σε εσείς κυρία Υπουργέ γνωρίζεται πολύ καλά, η Ραφήνα
σήμερα δεν έχει τον ίδιο βαθμό δυσκολίας που είχε κάποτε
και εξακολουθεί να έχει τα ίδια μόρια με ένα
απομακρυσμένο χωριό όπως είναι η κοινότητα Ερυθρές ή το
Χαλκούτσι ή το Σούνιο. Άρα είναι σημαντικό να αναλύσουμε
παλαιότερες αιτήσεις νεοδιοριζόμενων εκπαιδευτικών και
να αξιολογηθούν τα δεδομένα ώστε να διεξαχθούν
στατιστικά στοιχεία για τη ζήτηση ανά περιοχή. Η
μοριοδότηση των περιοχών να είναι αντιστρόφως ανάλογη
της ζήτησης ώστε να διαμορφωθεί μια κλίμακα ζήτησης
περιοχών. Γιατί νομίζω ότι είναι γνωστό σε όλους μας,
μπορεί να είχαμε κάποιες περιπτώσεις οι οποίες να ήτανε
πρώτη επιλογή με δύσκολες περιοχές αλλά ήταν επιλογή
εκείνων, οι οποίοι γνώριζαν εκ των προτέρων ότι θα
αποσπόντουσαν σε γραφεία για να λαμβάνουν παράλληλα
για παράδειγμα και τα μόρια τα οποία δικαιούνταν.
Αγαπητοί συνάδελφοι η δημιουργία ενός ισχυρού
εκπαιδευτικού συστήματος θα βάλει στο επίκεντρο τον
μαθητή και θα είναι ο αυριανός ενεργός πολίτης. Η
εξασφάλιση εκπαιδευτικών που ναι μεν έχουν αποδεδειγμένα
προσόντα, αλλά και παιδαγωγική διδακτική επάρκεια θα
γίνουν οι σωστοί καθοδηγητές των παιδιών μας. Χαίρομαι
που όλοι μαζί βάζουμε τους κανόνες επιτυχίας για μια
ισχυρή κοινωνία. Ευχαριστώ.
Ευχαριστούμε κύριε συνάδελφε.
Το λόγο έχει η κυρία Γιαννακά και σας ενημερώνω
τώρα κύριε Ψαριανέ θα κάνουμε ένα διάλειμμα αναγκαστικά
και μετά οι υπόλοιποι συνάδελφοι που είναι εγγεγραμμένοι
θα τοποθετηθούν μόλις ξεκινήσουμε την τρίτη συνεδρίαση
και μπορούν να τοποθετηθούν και στις υπόλοιπες ενότητες.
Θα κάνουμε ένα διάλειμμα για 10 λεπτά να ξεκουραστούμε
και θα συνεχίσουμε οπότε η κυρία Γιαννακά έχει το λόγο
τώρα και μετά για ένα δεκάλεπτο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ξεκινήστε κ.
Γιαννακά.
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ: Ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε.
Γίνεται λοιπόν σαφές, όσο περνάει η ώρα, ότι συζητάμε για
ένα νομοσχέδιο, ότι θέλει να ρυθμίσει με έναν λογικό τρόπο,
δύο βασικούς άξονες, δύο βασικά θέματα. Το πρώτο θέμα,
που θέλουμε να ρυθμίσουμε με αυτό το νομοσχέδιο, είναι η
διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, μιλάμε για
ανθρώπους, για εκπαιδευτικούς. Το δεύτερο πράγμα, πολύ
σημαντικό, στο οποίο ευτυχώς, διακομματικά συμφωνούμε,
είναι η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Είναι λίγες οι
φωνές, που ακούστηκαν εδώ σήμερα από το πρωί, που
διαφωνούν με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου.
Έχουμε λοιπόν την διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού
και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου.
Είναι χρέος και καθήκον όλων μας, και σε αυτό
συμφωνήσαμε ευτυχώς όλοι σήμερα, ότι πρέπει να
εξασφαλίσουμε για το μαθητή μια εκπαιδευτική κοινότητα,
η οποία θα διέπεται από αντικειμενικότητα στην κρίση, από
αξιοκρατία στις επιλογές και από μία εξέλιξη, που θα είναι
χωρίς παρέμβαση. Στην Ελλάδα λοιπόν, και εδώ διαφωνούμε
όμως, αντίθετα, αυτό που συμβαίνει το πρωτοφανές είναι,
ότι ενώ έχουμε τους περισσότερους εκπαιδευτικούς ανά
μαθητή σε σχέση με τον μέσο όρο των χωρών του ΟΑΣΑ,
εξακολουθούμε να έχουμε κενά στα σχολεία. Υπάρχουν εδώ
πρώην Υπουργοί, υπάρχουν στελέχη κομμάτων, που
δυστυχώς δεν συμφωνούν με αυτό το πολύ ουσιαστικό και
πρωτοφανές για την Ελλάδα. Έχουμε 11 μαθητές ανά
δάσκαλο και έχουμε 7 μαθητές ανά καθηγητή, ενώ ο μέσος
όρος του ΟΟΣΑ, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι 76 μαθητές ανά
καθηγητή. Δεν πρέπει σε αυτό να βάλλουμε μία τάξη;
Επιχειρούμε λοιπόν με αυτό το σχέδιο νόμου, να βάλλουμε
μία τάξη. Και λέμε, δεν είναι καιρός επιτέλους να
σταματήσουν αυτές οι 10.000 αποσπάσεις εκπαιδευτικών,
που γίνονται σε διάφορες υπηρεσίες του δημοσίου; Κύριε
πρώην Υφυπουργέ της Κυβέρνησης, είναι απών δυστυχώς.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Είναι εδώ
ο κ. Ταλιαδούρος μην ανησυχείτε.
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ: Ήρθε ο κ. Υφυπουργός. Υπάρχουν στοιχεία
και ζητώ από την κ. Υφυπουργό, που είναι εδώ παρούσα, να
τα δώσετε κ. Υφυπουργέ. 300 αποσπάσεις έγιναν με μία
μόνο απόφαση του προηγούμενου Υπουργού τον Ιούνιο του
2009, τα στοιχεία τα έχουμε, αγαπητέ συνάδελφε Ανδρέα,
και πρέπει πραγματικά να τα δώσουμε. Λέμε λοιπόν ότι με
το σχέδιο νόμου το παρόν, και ειδικά με τα άρθρα 30, 31 και
32 θέλουμε και ερχόμαστε να ρυθμίσουμε θέματα
μεταθέσεων, αποσπάσεων και μετατάξεων και να βάλουμε,
επιτέλους, ένα τέλος, στις άσκοπες μετακινήσεις,
αποσπάσεις και κενά, και ταξίδια εκπαιδευτικών.
Επιπλέον, θέλουμε να καθιερώσουμε την αξιολόγηση της
δράσης της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών. Είναι
μάταιο και άσκοπο να το αρνείστε, πρέπει να έρθετε να το
ψηφίσετε, γιατί είναι ένα κακό σπυρί στην εκπαίδευση.
Πρέπει σε αυτό να βάλουμε τέλος. Αντικειμενικός μας
σκοπός εμάς δεν είναι να ταλαιπωρήσουμε ανθρώπους,
άκουσα και την αγαπητή Μαρία Κόλλια να λέει, δεν είναι
κακό και να αφήσουμε τα παιδιά μας στον πατέρα και τη
μητέρα για να πάμε στον Α.Σ.Ε.Π.. Ο Α.Σ.Ε.Π. δεν είναι ο
κακός, που θα δώσει το φάρμακο, είναι ένα καθήκον του
εκπαιδευτικού και είναι μία υποχρέωση του και είναι επιλογή
του εντέλει, όποιος θέλει να γίνει εκπαιδευτικός πρέπει να
περάσει τον Α.Σ.Ε.Π., αν δεν θέλει ας μην γίνει. Δεν είναι
ένα κακό πράγμα, από το πρωί σας ακούω, για τον έναν
είναι τιμωρία, για τον άλλο είναι στρατιωτικό, για εσένα
Μαρία, που έλεγες πριν: «που ν’ αφήσουν τα παιδιά τους για
να πάνε να περάσουν τον Α.Σ.Ε.Π.» Ο εκπαιδευτικός σήμερα
έχει ζωγραφισθεί σαν ένας άνθρωπος, που θα ανέβει τον
Γολγοθά, και δεν ξέρουμε πραγματικά πόσο κακό είναι γι’
αυτόν να καταλήξει σε μία σχολική μονάδα και σε ένα
σχολείο. Η εκπαιδευτική κοινότητα μόνη της επιλέγει σε
ποιο σχολείο θα πάει, βάζει εκεί ένα σταυρουδάκι, και έχει
επιλέξει ο εκπαιδευτικός, μετά από τόσα χρόνια στο
Πανεπιστήμιο, να γίνει δάσκαλος, να γίνει εκπαιδευτικός.
Σας διαβεβαιώ αγαπητοί συνάδελφοι ότι η πλατιά μάζα των
εκπαιδευτικών θέλει και την αξιολόγηση και τον Α.Σ.Ε.Π.,
θέλει να αξιολογηθεί, θέλει και τον μέντορα του και τον
σχολικό του σύμβουλο. Η εκπαιδευτική κοινότητα είναι πιο
μπροστά από εμάς, για να μην πω μόνο από εσάς. Θέλουν να
αξιολογηθούν και θέλουν να αξιολογηθούν αυστηρά και
σοβαρά, το ίδιο θέλουν και οι σχολικές μονάδες.
Ευχαριστώ πολύ κ. Πρόεδρε.
Ευχαριστώ την κ. Γιαννακά. Κύριε Λυκουρέντζο,
διακόπτουμε εκτός αν είναι κάτι.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Μία διευκρίνιση, δεν υπάρχει
θέμα.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κάντε τη
διευκρίνιση για να διακόψουμε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Επειδή κ. Πρόεδρε, ορισμένες και
ορισμένοι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τοποθετούνται,
επιτρέψτε μου να κάνω την αξιολόγηση, που δεν θα ήθελα
για συναδέλφους, ότι δεν είναι ενημερωμένοι πλήρως για
τις διαδικασίες λειτουργίας του Υπουργείου Παιδείας. Θέλω
να ενημερώσω, για μία ακόμη φορά την Επιτροπή, για τα
εξής πράγματα:
Πρώτον, ότι τις αποσπάσεις δεν τις αποφασίζει ο
Υφυπουργός ή ο Υπουργός χωρίς την εισήγηση των
αρμόδιων υπηρεσιακών οργάνων.
Δεύτερον, η πολιτική ηγεσία, η προηγούμενη στο Υπουργείο,
αποφασίσαμε ότι όποιος έπαιρνε απόσπαση για την κεντρική
υπηρεσία, με δεδομένο το πρόβλημα της απουσίας
διοικητικών υπαλλήλων, θα υπηρετούσε αυστηρά για 3
χρόνια, για να υπάρχει μια συνέχεια στη διοίκηση του
Υπουργείου Παιδείας.
Τρίτον, και σημαντικότερο, διαβάζω στο τωρινό
νομοσχέδιο, ότι αυτοί οι οποίοι αποσπώνται στο Υπουργείο
Παιδείας επιβραβεύονται με 2 μόρια, πράγμα το οποίο δεν
συνέβαινε μέχρι πρότινος. Καλό είναι πριν εξαπολύουμε
μύδρους εναντίον συναδέλφων να γνωρίζουμε ορισμένα
στοιχεία και να βγάζουμε τότε τα συμπεράσματα μας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Και καλό
είναι αυτά να τα λέτε στην τοποθέτηση σας, εγώ νόμιζα ότι
θέλατε κάτι να διευκρινίσετε. Κυρία Υπουργέ νομίζω μετά
μπορείτε να αναφερθείτε σε αυτό το θέμα. Λήγει λοιπόν η
3η Συνεδρίαση με την ολοκλήρωση των 3 πρώτων
κεφαλαίων κατ’ άρθρο.
Στο σημείο αυτό γίνεται η γ΄ ανάγνωση του καταλόγου των
μελών της Επιτροπής. Παρόντες ήταν οι Βουλευτές κ.κ.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ ΣΙΜΕΩΝ
ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ
Α
ΔΙΟΡΘΩΤΑ
ΠΡΑΚΤΙΚΟ
Στην Αθήνα σήμερα, 29 Απριλίου 2010, ημέρα

Πέμπτη και ώρα 18.10΄, συνεδρίασε στην Αίθουσα
Γερουσίας, η Διαρκής Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων,
υπό την προεδρία του Προέδρου αυτής, κυρίου Γεωργίου
Νικητιάδη, με θέμα ημερήσιας διάταξης: Συνέχιση της
επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του
Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
«Αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού – καθιέρωση
κανόνων αξιολόγησης και αξιοκρατίας στην εκπαίδευση και
λοιπές διατάξεις» (4η συνεδρίαση).
Στη συνεδρίαση παρέστησαν η Υπουργός και οι
Υφυπουργοί Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων,
κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, κυρία Παρασκευή (Έφη)
Χριστοφιλοπούλου και Ιωάννης Πανάρετος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής):Το λόγο
ΣΟΦΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑ : Ήθελα να προτείνω την προσθήκη και
διαβάζω «Στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο υπηρέτησαν και
υπηρετούν κατόπιν εκλογής τους από ειδικό συλλογικό
όργανο, πάρεδροι με θητεία, οι οποίοι έχουν συμβάλει
ουσιαστικά στην έρευνα, ενίσχυση και σύγκλιση του
ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος προς τα ευρωπαϊκά
πρότυπα και συμμετείχαν μεταξύ άλλων, στην αναμόρφωση
αναλυτικών προγραμμάτων, διδακτικού υλικού έντυπου και
ψηφιακού. Στη μελέτη της εκπαιδευτικής αξιολόγησης και
εφαρμογής της κ.λπ.. Επειδή, λοιπόν, αυτό το προσωπικό
συνιστά επιστημονικό δυναμικό χρήσιμο για τη χάραξη της
επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής και η επιβάρυνση του
δημοσίου για τη σχετική ρύθμιση είναι μηδαμινή, καθώς
αφορά ολιγάριθμους με ελάχιστη μισθολογική διαφορά.
Προτείνω κ. Πρόεδρε, μια διάταξη νόμου στο υπό κατάθεση
νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας που θα ήταν
διατυπωμένη ως εξής : «Οι διατελέσαντες και οι
διατελούντες πάρεδροι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, οι
οποίοι είναι εν ενεργεία εκπαιδευτικοί του δημοσίου και
έχουν ολοκληρώσει την 5ετή θητεία, καταλαμβάνουν
κατόπιν εσωτερικής κρίσης, θέσεις μονίμων παρέδρων στα
αντίστοιχα τμήματα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου».
Ευχαριστώ πολύ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Να τη
φέρετε ως νομοτεχνική βελτίωση και αν τη δεχθεί η κυρία
Υπουργός σε εμάς περισσεύει, εκτός εάν υπάρχουν από
κάπου αλλού αντιρρήσεις. Είναι θέμα της κυρίας Υπουργού
να την εντάξει στο σχέδιο που θα φέρει στην Ολομέλεια,
όπως είναι διαμορφωμένο το κείμενο.
Το λόγο έχει ο κ. Ψαριανός.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ : Θέλω να ξαναρχίσω από εκεί που σταμάτησα
χθες. Ότι έχουμε μπροστά μας ένα νομοσχέδιο που είναι πράγματι, αποσπασματικό.
Προσπαθεί πράγματι, αποσπασματικά να ρυθμίσει κάποια πράγματα και εμείς εδώ,
ως εκπρόσωποι των κομμάτων, ανάλογα με το κόμμα που είναι ο καθένας, θα σας
μιλήσω ανοικτά. Προσπαθούμε να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα συντεχνιών,
συνδικάτων. Ο άλλος μιλάει ως εκπρόσωπος ιδιωτικών κολλεγίων, άλλος ως
εκπρόσωπος των ιδιωτικών πανεπιστημίων, άλλος ως εκπρόσωπος των ιδιωτικών
σχολικών λεωφορείων, άλλος ως εκπρόσωπος του συνδικάτου δασκάλων του
δημοσίου, άλλος ως εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων
κ.λπ.. Κάποια στιγμή, πρέπει να μιλήσουμε για το θέμα της παιδείας συνολικά και να
δούμε, ότι στη Δανία δίνουν 8%, στη Φινλανδία δίνουν 9%, στη Νορβηγία 7%, στο
Λουξεμβούργο, στο Λιχτενστάιν ή στην Ιρλανδία διπλάσια ποσοστά απ’ ό,τι δίνουμε
εμείς και εμείς δεν έχουμε πιάσει ακόμη το 3%. Κάθε λίγο και λιγάκι βάζουμε στόχο
στο 5%, ενώ μπορούμε να βάλουμε στόχο το 20%. Το ίδιο θα πετύχουμε, το 3%
δηλαδή, οπότε μπορούμε να είμαστε όσο μαξιμαλιστές θέλουμε και να βάλουμε
μεγάλους στόχους, να είμαστε και large. Λέμε συνεχώς ότι είναι θέματα παιδείας και
πολιτισμού. Επαναλαμβάνω και κάνω έκκληση, ότι κάποια στιγμή πρέπει να
μιλήσουμε για ένα Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Το τονίζω, Υπουργείο
Παιδείας και Πολιτισμού.
(Συνέχεια ομιλίας κ. Γρηγόριου Ψαριανού)
Όσο μιλάμε εξ ονόματος συμφερόντων, μικρών ή μεγάλων ομάδων, ουδείς θα

είναι ευχαριστημένος – δε μπορούμε να τους ικανοποιήσουμε όλους – και η Παιδεία
θα μένει στα επίπεδα της Μπουργκίνα Φάσο και της Μοζαμβίκης – χωρίς να θέλω να
προσβάλλω τις αφρικανικές χώρες, τις πατρίδες μας γιατί όλοι προερχόμαστε από την
Αφρική έτσι κι αλλιώς. Θέλω, λοιπόν, να πω ότι εδώ πέρα έχουμε πράγματα τα οποία
όντως θα μπορούσαμε να τα ψηφίσουμε, θα μπορούσαμε να στηρίξουμε κάποιες
αλλαγές. Θέλω να σας πω ότι ακούω από βουλευτές, από δημοσιογράφους και από
άλλους παράγοντες του δημόσιου βίου να λένε στα κανάλια, στις ειδήσεις: «θα
βρούμε προτάσεις ενδιαφέροντες», «κατά παράβαση της δέοντος νομοθεσίας», «έχω
μια επείγον δουλειά». Άκουσα την εξής φράση: «ο χρόνος να μειωθεί σε δύο χρόνια,
εφόσον ο ίδιος το επιθυμεί». Εφόσον ο ίδιος ο χρόνος το επιθυμεί, δηλαδή! Δεν
ξέρουμε τι μας γίνεται, δεν ξέρουμε να μιλάμε – λέμε στις 1 - έχουμε χάσει τη
γλώσσα μας, δε μπορούμε να μιλήσουμε. Τα παιδιά μας αφού βρήκαν ότι δεν πρέπει
να έχει ο Οκτώβριος «μ» το βγάλανε και από τον Σεπτέμβριο και τον έκαναν
Σεπτέβριο. Αυτά τα πράγματα τα διδάσκουμε εμείς, ως δάσκαλοι στα σχολεία, στα
παιδιά μας. Και, κάποια στιγμή, πρέπει να μιλήσουμε συνολικά για το ζήτημα της
Παιδείας. Υπάρχει ένα τεράστιο έλλειμμα, θα το λέω συνέχεια. Εγώ έχω πάρει από
συνδικάτα και συντεχνίες και από ομάδες εργαζομένων στο χώρο της εκπαίδευσης
αιτήματα – εδώ ακόμα έρχονται και φέρνουν, επειδή το συζητάμε. Κάθε φορά που
συζητάμε ένα νομοσχέδιο έρχονται επιτροπές – ξέρετε, από 5-6 άτομα η καθεμία –
και λένε να στηρίξετε τα αιτήματά μας. Μακάρι να στηρίξουμε τα αιτήματα όλων.
Δεν είναι, όμως, για την Παιδεία αυτό το ζήτημα: Πώς θα βάλουμε από το παράθυρο
τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, πώς θα στηρίξουμε τα ιδιωτικά κολλέγια, πώς θα
απαξιώσουμε την Παιδεία για να ανοίξουμε ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς.
Θέλω να σας πω, αυτό που ρώτησα τους Φιλανδούς: Τι διαφορά έχουν τα ιδιωτικά
σχολεία με τα δημόσια στη Φιλανδία. Και μου είπαν ότι ιδιωτικά σχολεία δεν έχουμε.
Αυτό το ξαναείπα και χθες. Ιδιωτικά σχολεία στη Φιλανδία δεν έχουν, «καταραμένο»
καπιταλισμό έχουν. Αλλά δεν έχουν ιδιωτικά σχολεία, ξέρετε γιατί; Ποιος ηλίθιος θα
πάει να ανοίξει ένα ιδιωτικό σχολείο σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που από το 1958
λειτουργεί ρολόι; Καλύτερα να ανοίξει μπακάλικο, να βγάλει λεωφορεία, καμιά
αεροπορική εταιρεία, να ανοίξει καμιά «ανθυπο-Nokia». Έχουν και άλλες δουλειές
να κάνουν οι άνθρωποι. Δεν έχει κανένας όρεξη να ανοίξει ιδιωτικά πανεπιστήμια και
ιδιωτικά σχολεία. Και, να σας πω, κόντρα στη γραμμή της αριστεράς: να
συζητήσουμε για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, βεβαίως να συζητήσουμε, αφού πρώτα
όμως εξασφαλίσουμε τη δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους και αφού αυτή
λειτουργεί, ας ανοίξει ο κύριος Ψαριανός ιδιωτικό πανεπιστήμιο, να απορροφήσει και
κάποιους ανθρώπους που θα εργάζονται σ’ αυτό. Υπάρχουν πράγματα, τα οποία
μπορούμε να τα συζητήσουμε. Σε καθεστώς «καταραμένης» ελεύθερης οικονομίας δε
μπορούμε – όταν έχουμε ιδιωτικά σχολεία, ιδιωτικά νοσοκομεία, ιδιωτικό εθνικό
αερομεταφορέα πλέον – να μην έχουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ας έχουμε, λοιπόν,
ιδιωτικά πανεπιστήμια και ας με «πλακώσουν» εμένα οι πανεπιστημιακοί του
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Όμως, θα εξασφαλίσουμε πρώτα τη δημόσια δωρεάν Παιδεία. Και ο
κύριος Γεωργιάδης πριν είπε στον Κουράκη ότι τα ιδρύματα που κάνουν καταλήψεις
να αξιολογούνται με άριστα. Τι ανοησίες είναι αυτές! Δεν είπαμε να γίνονται
καταλήψεις για «ψύλλου πήδημα», αλλά δε μπορούμε να απαγορεύσουμε τις
καταλήψεις. Μπορείς να πεις ότι δεν πρέπει να γίνονται καταλήψεις Τρίτη – Πέμπτη
– Σάββατο, ούτε συλλαλητήρια Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή. Όμως, όταν έχεις
ένα σύστημα άρρωστο δε μπορείς να μην διαμαρτύρεσαι για τις αρρώστιες και τις
ασθένειες του συστήματος. Οι καταλήψεις απαγορεύτηκαν από την κομαντατούρα,
τον Μεταξά, την χούντα και τον Ιωσήφ Στάλιν. Να τα απαγορεύσουμε και εμείς. Να
πούμε ότι θα μπαίνουν τα τανκς όπου γίνονται καταλήψεις, εάν το επιθυμεί ο κύριος
Γεωργιάδης. Μην τρελαθούμε τελείως. Δεν είναι οι καταλήψεις το πρόβλημά μας. Το
πρόβλημά μας είναι ότι δεν έχουμε Παιδεία, είναι ότι λέμε «κατά παράβαση της
δέοντος νομοθεσίας», είναι ότι λέμε «άρχισε η περισυνέλλεξη των πτωμάτων» σε ένα
αεροπορικό ατύχημα.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΨΑΡΙΑΝΟΥ)
Δεν ξέρουμε τι μας γίνεται. Δεν έχουμε τα σχολεία που
έπρεπε να έχουμε και κάνουμε παγκοσμίως τους δάσκαλους
ότι είμαστε οι φορείς, τα φώτα της παιδείας και του
πολιτισμού.
Τι είμαστε; Περίγελος είμαστε. Να το ξαναπώ; Είμαστε περίγελος. Είπα ότι
όπως ήρθε το ΔΝΤ θα έρθει και το Διεθνές Εκπαιδευτικό Σχολείο για να μας πει
πέντε πράγματα τα οποία έπρεπε να τα είχαμε κάνει μόνοι μας. Αυτά που θα μας πει
βέβαια θα μας τα πει διότι τα έχει υπαγορεύσει η Goldman Sacks η οποία είναι ένα
καρκίνωμα, όπως και όλες αυτές οι εταιρίες, που τρώνε τον ίδιο τον καπιταλισμό. Να
ξεχωρίσουμε τι θα κάνει το κράτος και τι ο ιδιώτης και που θα αφήσουμε τα
περιθώρια για όποιον θέλει να κερδοσκοπεί αλλά όχι πλήττοντας το δημόσιο
συμφέρον. Το δημόσιο συμφέρον είναι μια δημόσια δωρεάν παιδεία. Μπορώ να σας
πω επιμέρους πράγματα τα οποία πρέπει να γίνουν και πράγματα τα οποία δεν πρέπει
να γίνουν. Εδώ λοιπόν έχουμε ένα αποσπασματικό νομοσχέδιο και ένα πράγμα που
θέλει να ρυθμίσει είναι ας πούμε ότι κάθε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο θα απολύει έναν
τον χρόνο επειδή έτσι κρίνει. Αυτό είναι που πρέπει να ρυθμίσουμε τώρα για την
παιδεία; Τέτοια πράγματα έχουμε να δούμε μπροστά μας ότι κάθε ιδιωτικό
εκπαιδευτήριο μπορεί να διώχνει έναν τον χρόνο. Γιατί να μην διώχνει πέντε; Γιατί να
μην τους διώχνει όλους; Θα μπορούσα να το θεωρήσω αυτό λογικό αν έλεγε πως θα
διώχνει έναν τον χρόνο για να προσλαμβάνει δύο. Θέλετε να το κάνει αυτό; Να είναι
αξιολογημένοι και να είναι δάσκαλοι. Να μην είναι εξωφιλαρούχες ενός συστήματος
που παραπέει. Ευχαριστώ πολύ.
έχει η κυρία Ιατρίδη.
ΤΣΑΜΠΙΚΑ (ΝΙΚΑ) ΙΑΤΡΙΔΗ: Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε. Κύριε
Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι πως το συγκεκριμένο
σχέδιο νόμου ούτε αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού
αλλά ούτε και καθιέρωση των κανόνων αξιολόγησης και
αξιοκρατίας έχει να προσθέσει. Θα ξεκινήσω με τα άρθρα 1
και 2 με τις διαδικασίες του «ανοικτού διαγωνισμού». Έχω
την εντύπωση ότι θα δημιουργήσει στρατιές εκπαιδευτικών
οι οποίοι θα περιμένουν να προσληφθούν χωρίς να
γνωρίζουν το μέλλον τους και πότε και αν κάποια στιγμή θα
έχουν τη δυνατότητα να δουλέψουν ως μόνιμοι πλέον στα
δημόσια σχολεία. Επιπλέον δύο παρατηρήσεις σε ό,τι αφορά
τα δύο αυτά άρθρα. Ζητάτε αυξημένα προσόντα για
συμμετοχή στον διαγωνισμό γεγονός το οποίο θεωρώ
θετικό, βοηθά στην επιμόρφωση και στα αυξημένα
προσόντα τα οποία χρειάζονται να υπάρχουν στις σημερινές
συνθήκες ανταγωνισμού διότι το ανθρώπινο κεφάλαιο και η
επένδυση σε αυτό είναι το α΄ και το ω΄ και αυτό στο οποίο
θα στηριχθούμε εμείς και η χώρα προκειμένου να έχει το
συγκριτικό και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα να εκτιμά.
Στις υπόλοιπες χώρες νομίζω ότι έτσι θα μπορέσουμε να
ανταπεξέλθουμε στην οικονομική κρίση αλλά και να
δώσουμε ώθηση ανάπτυξης στον τόπο μας και στον χώρα
μας γενικότερα. Ήθελα να πω ότι από τη μια ζητάμε
προσόντα, καλό είναι αυτό, και από την άλλη τους βάζουμε
σε ένα καθεστώς μόνιμης αναμονής.
Στο άρθρο 3 έχω να σας πω ότι έλαβα μια επιστολη από μια
συμπατριώτισσά μου Δωδεκανήσια η οποία πάσχει από
σκλήρυνση κατά πλάκας. Εργαζόταν για δύο χρόνια στο
ακριτικό Καστελόριζο εκεί διεγνώσθη ότι πάσχει από την
συγκεκριμένη ασθένεια με ότι αυτό συνεπάγεται το ότι να
εργάζεσαι παράλληλα ως εκπαιδευτικός έχοντας και
μειωμένες δυνατότητες ιατρικής περίθαλψης. Εργάσθηκε
πάνω από όλα έχοντας ως στόχο και μέσα της την αγάπη
που έχουν όλοι οι εκπαιδευτικοί για το λειτούργημά τους.
σήμερα όμως στέλνει την επιστολή και αναφέρει ότι
πραγματικά ζούμε σε ακριτική περιοχή και παράλληλα δεν
της δίνεται πλέον η δυνατότητα να μονιμοποιηθεί ενώ
πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας. Η επιστολή είναι στη
διάθεσή σας διότι στην προκειμένη περίπτωση έχουμε να
αντιμετωπίσουμε αυτά τα δύο ζητήματα. Από την μια την
ιατρική περίθαλψη και από την άλλη μια δασκάλα στο
ακριτικό Καστελόριζο. Είναι σημαντικό θέμα και κρίνω πως
πρέπει να το επανεξετάσετε.
(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΤΣΑΜΠΙΚΑΣ (ΜΙΚΑΣ) ΙΑΤΡΙΔΗ)
Όσον αφορά το άρθρο 4, θεωρώ ότι είναι υποκειμενικά τα
κριτήρια τα οποία θα βάζει κάθε υπουργική απόφαση για το
ποιά θα είναι τα κριτήρια επιλογής του μέντορα και θα
ήθελα και σ’ αυτό δύο επιπλέον ερωτήματα να θέσω. Πώς
θα γνωρίζουμε ότι θα γίνεται η διαδικασία αξιολόγησης;
Όλοι γνωρίζουμε πως είναι να εργάζεσαι 8 και 9 ώρες με
ένα συνάδελφο εκπαιδευτικό πώς θα γνωρίζουμε ότι αυτή η
διαδικασία θα είναι διαρκής όπως απαιτείται και ότι
πραγματικά θα γίνεται η αξιολόγηση και θα υπάρχει αυτή η
διάδραση και ανταλλαγή εμπειρίας και νέων απόψεων και
νέων ιδεών παράλληλα; Επίσης, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τα
διαφορετικά κριτήρια και τις διαφορετικές συνθήκες
εργασίας, οι οποίες δημιουργούνται ανάμεσα στα σχολεία
τα οποία στεγάζονται στις αστικές περιοχές, στις μεγάλες
πόλεις και σ’ αυτά που στεγάζονται στις ακριτικές
περιοχές.
Νομίζω ότι αυτό θα πρέπει να το δούμε γιατί είναι λίγο
άνισο αυτό και στόχος μας θα πρέπει να είναι πραγματικά
πώς θα δημιουργήσουμε σχολεία ίσων ευκαιριών σε όλη την
Ελλάδα. Δεν θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, πλέον να
υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα παιδιά που φοιτούν ή που
είναι τελειόφοιτοι ενός λυκείου εδώ στην Αθήνα και να
θεωρείται πιο υποβιβασμένο ή χαμηλότερων γνώσεων ένα
παιδί που έχει τελειώσει το σχολείο στο Καστελόριζο ή
στην Πάτμο, για παράδειγμα. Νομίζω ότι στόχος μας πρέπει
να είναι αυτός. Εφόσον για το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου
είναι πρώτα ο μαθητής και αυτός είναι και ο βασικός
στόχος της ηγεσίας του Υπουργείου.
Τέλος, στο άρθρο 9 θα ήθελα να πω ότι ίσως δημιουργηθεί ένα δαιδαλώδες
πλέγμα από το οποίο εξαφανίζεται η εκπαιδευτική προϋπηρεσία και δεν θα πρέπει να
αμελήσουμε όλους αυτούς που όλα αυτά τα χρόνια τρέχουν από τη μία δυσπρόσιτη
περιοχή στην άλλη και τώρα ξαφνικά δεν τους δίνεται η δυνατότητα να μπορέσουν να
μονιμοποιηθούν. Αρκετοί συνάδελφοι εδώ μέσα είναι και εκπαιδευτικοί από ότι έχω
αντιληφθεί και τα γνωρίζουν πολύ καλύτερα, οπότε σε κάποια σημεία θα
συμφωνήσουν με εμένα. Θα πρέπει στόχος μας επιτέλους να μπούμε ίσως και στις
κατατάξεις της PISA όπου όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε ότι τα πιο σημαντικά και πιο
γνωστά εκπαιδευτικά συστήματα παγκοσμίως κάνουν εκεί μια πρώτη αξιολόγηση.
Δεν ξέρω αν αυτός είναι ο στόχος.
ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και
Θρησκευμάτων): Μα είμαστε στην PISA.
ΤΣΑΜΠΙΚΑ (ΜΙΚΑ) ΙΑΤΡΙΔΗ: Δεν είμαστε, όμως, σε πολύ
υψηλές κατατάξεις, σχεδόν δεν φαινόμαστε.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Αυτό προσπαθούμε.
ΤΣΑΜΠΙΚΑ (ΜΙΚΑ) ΙΑΤΡΙΔΗ: Νομίζω ότι αυτός θα πρέπει να
είναι ο στόχος και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό, αλλά σε
καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να κοινοποιούνται ή να
δημοσιοποιούνται τα αποτελέσματα της αξιολόγησης, διότι
αυτό δεν θα δημιουργήσει την ευγενή άμιλλα ή τον
ανταγωνισμό τον οποίο θέλουμε να δημιουργήσουμε.
Κλείνω, λέγοντας ότι στην Φιλανδία που είχαμε πάει η
Διακομματική Επιτροπή εκεί μας έθεσαν και μας είπαν οι
παράγοντες από το αρμόδιο υπουργείο ότι ναι μεν υπάρχει
αξιολόγηση, αλλά αυτά τα στοιχεία δεν δημοσιοποιούνται
ποτέ. Είχαν το λόγο τους και για να μην υπάρχουν τα
στοιχεία για διαπόμπευση, αλλά και για να υπάρχει αυτή η
συνεχής εγρήγορση μεταξύ των μαθητών και των σχολείων.
Σας ευχαριστώ πολύ.
έχει ο κ. Ανδριανός.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΙΑΝΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε,
κυρία Υπουργέ, κυρία Υφυπουργέ, κύριοι συνάδελφοι. Θέλω
να κάνω δύο επισημάνσεις σε δύο θέματα βασικά που όπως
λέει και η κυρία Υπουργός είναι τομές στο νομοσχέδιο. Το
ένα είναι, το είπαν και οι συνάδελφοί μου πριν, στο άρθρο 4
και στο νέο θεσμό που φέρνει του μέντορα. Σας διαβάζω,
λοιπόν, το εξής: «το περιεχόμενο και η διάρκεια της
εισαγωγική επιμόρφωσης, τα ειδικότερα προσόντα των
μεντόρων, ο τρόπος επιλογής τους, τα ειδικότερα
καθήκοντά τους, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια,
καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου
Μάθησης και Θρησκευμάτων, που δημοσιεύεται στην
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως».
Πάμε στο άλλο μεγάλο θέμα της αξιολόγησης. Με απόφαση
της Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και
Θρησκευμάτων που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του
κέντρου εκπαιδευτικής έρευνας και δημοσιεύεται στην
Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εξειδικεύονται τα στοιχεία
αξιολόγησης και ρυθμίζονται λεπτομέρειες του άρθρου
αυτού. Δύο πραγματικά τομές όπως λέτε εσείς, αυτή του
μέντορα και της αξιολόγησης που όλοι αναγνωρίζουμε ότι
είναι πολύ σημαντικό για την αναβάθμιση της ποιότητας
στην εκπαίδευση, γιατί να χρειάζονται υπουργικές
αποφάσεις και μετά από τόσους μήνες να μην
περιλαμβάνονται συγκεκριμένα κριτήρια αυτά που θα
φέρετε με υπουργική απόφαση που δεν θα μπορούμε εκ των
προτέρων να τα συζητήσουμε εδώ γιατί να μην
περιλαμβάνονται σ’ αυτό το νομοσχέδιο;
Επίσης, για τα κοινωνικά κριτήρια στο άρθρο 3, θα ήθελα
να προσθέσω, όπως είπαν συνάδελφοί μου για τις
ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες όπως οι πολύτεκνοι και
άλλοι, το νεανικό διαβήτη. Έχετε τη δυνατότητα να το
εξετάσετε, είναι μία κατηγορία πλέον, μία ασθένεια που
πλέον παίρνει μεγάλη έκταση και πολλά από τα παιδιά που
πρόκειται να μπουν στην εκπαίδευση να πάσχουν από αυτή
την ασθένεια. Όπως προβλέπεται για τη μεσογειακή
αναιμία, έτσι να προβλέπεται και για το νεανικό διαβήτη.
Άλλη μία επισήμανση, το έθεσε και η κυρία Γιαννακά, που
αφορά στην παροχή δικαιώματος αξιοκρατικής κρίσης
πρώην στελεχών του παιδαγωγικού ινστιτούτου με γενική
αποδοχή από την εκπαιδευτική κοινότητα και όχι σε ό,τι
αφορά το διορισμό τους ούτε σε πρόσληψη αν μπορείτε να
το δείτε και αυτό. Σας ευχαριστώ πολύ.
έχει ο κ. Κεδίκογλου.
ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Μία
λέξη θα ήθελα εγώ να επισημάνω από το πνεύμα του όλου
νομοσχεδίου και αν ένα πράγμα θα έπρεπε να κρατηθεί από
όλα αυτά πέρα από τις διευθετήσεις που είναι απαραίτητες
πολλές φορές και το θέμα τα πεζά και τετριμμένα με τις
τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών, τις μεταθέσεις κ.ο.κ. θα
ήταν η αξιολόγηση. Νομίζω ότι το κλειδί είναι αξιολόγηση,
αξιολόγηση, αξιολόγηση. Είναι το μόνο που λείπει μέχρι
τώρα στην παιδεία μας και είναι υπεύθυνο για πολλά στα
οποία έχουμε περιέλθει.
Στο σημείο αυτό δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με το
συνάδελφο κ. Γεωργιάδη σ’ αυτό που είπε για το άρθρο 32
και ξεκινάω από το άρθρο 32 γιατί θεωρώ ότι είναι
σημαντικό. Έτσι όπως περιγράφεται η αξιολόγηση είναι και
ασαφής και μη επαρκής αν μου επιτρέπετε. Δηλαδή, μέσω
διαδικτύου να βγαίνουν τα αποτελέσματα, το πρόγραμμα
δράσης και η έκθεση της αξιολόγησης θα καταρτίζονται με
ευθύνη του διευθυντή της σχολικής μονάδας σε συνεργασία
με το σύλλογο διδασκόντων και ανακοινώνονται στους
γονείς, δημοσιεύεται, υποβάλλεται στο κέντρο
εκπαιδευτικής έρευνας. Έχω την εντύπωση ότι είναι
δύσκαμπτο και πολύ φοβάμαι ότι θα είναι και
αναποτελεσματικό στην πράξη. Εδώ θα είμαστε και θα το
δούμε αλλά το λέω για να το προλάβουμε ενδεχομένως.
Όσον αφορά τα μόρια, πιστεύω ότι γενικά δεν θα πρέπει να
έχουμε πολλές εξαιρέσεις για να μην έχουμε μία
δαιδαλώδης κατάσταση. Στο μόνο σημείο στο οποίο θα
πρέπει να δείξουμε την κοινωνική μας ευαισθησία είναι στις
ομάδες που πραγματικά έχουν μία ανάγκη. Όπως είπε η
κυρία Υπουργός μπορεί να είναι άψογος ένας εκπαιδευτικός
ο οποίος για παράδειγμα έχει μεσογειακή αναιμία, όπως
αναφέρθηκε. Βλέποντας εδώ και με την ιατρική μου
ιδιότητα το κείμενο αναφέρεται στο άρθρο 3 ότι
προβλέπονται ευεργετικές διατάξεις γι’ αυτούς που έχουν
μεσογειακή αναιμία, και μικροδρεπανοκυτταρική αναιμία
και δεν αναφέρονται αυτοί που έχουν δρεπανοκυτταρική
αναιμία. Έχω την εντύπωση ότι εκ παραδρομής έγινε αυτό
το λάθος να μιλάμε για δρεπανοκυτταρική νόσο που έχουν
τους δρεπανοκυτταρικούς και τους
μικροδρεπανοκυτταρικούς. Αυτό ισχύει για όλα τα
νομοσχέδια. Έχω την εντύπωση ότι κάποιο λάθος έγινε,
δέστε το γιατί θα υπάρξουν κάποιες ενστάσεις στο μέλλον
και θα έχετε πρόβλημα με το ζήτημα αυτό. Βεβαίως, σε
τέτοια ζητήματα όταν αφορούν τέτοιες ομάδες οι οποίες
από τον προγεννητικό έλεγχο για παράδειγμα είναι
συγκεκριμένος αριθμός και μειώνεται όσο περνάνε τα
χρόνια. Δεν έχουμε καινούργια πλέον τέτοια περιστατικά,
όπως π.χ. για το διαβήτη. Μπορούμε να είμαστε ακόμα πιο
απλόχεροι σε θέματα πρόνοιας.
Όσον αφορά για τα μόρια στα κριτήρια επιλογής στελεχών
στο 14 β΄, β΄, λέγεται εκεί και σωστά ενδεχομένως ότι
αυτοί οι οποίοι έχουν διατελέσει δήμαρχοι, νομάρχες
παίρνουν μια μοριοδότηση 0,25. Επισημαίνω ότι λείπουν οι
Βουλευτές ενδεχομένως από πρόθεση για να μην
«ευλογούμε τα γένια μας», μην κατηγορηθούμε και γι’ αυτό.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Αυτό είναι θέμα διοίκησης.
ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Αν είναι θέμα διοίκησης αναρωτιέμαι
δεν θα ήταν πιο χρήσιμο αντί να είναι οι αντιδήμαρχοι,
αντινομάρχες, να είναι οι πρόεδροι των νομαρχιακών,
δημοτικών συμβουλίων που έχουν μεγαλύτερες
αρμοδιότητες διοίκησης;
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Οι πρόεδροι δεν ασκούν
διοίκηση.
ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Εντάξει, αν είναι αυτό το κριτήριο
συμφωνώ.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ)
Ακούστηκαν κάποιες απόψεις, ότι οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι
προσλαμβάνονται στα ιδιωτικά σχολεία θα πρέπει να είναι
από μια λίστα, από το ΑΣΕΠ κ.λπ... Εγώ πάνω σ' αυτό
διαφωνώ. Θεωρώ, ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να
παρεμβαίνουμε και να λέμε στον ιδιοκτήτη ενός ιδιωτικού
σχολείου, από όπου θα παίρνει τους εκπαιδευτικούς για τους
οποίους κρίνεται. Αυτός έχει την ευθύνη. Το ΑΣΕΠ έχει να
ρυθμίσει τα θέματα που έχουν να κάνουν με το δημόσιο. Εάν
κατάλαβα καλά, ότι μέχρι τώρα αυτοί οι οποίοι για κάποιο
λόγο απολύονται από ένα ιδιωτικό σχολείο, και είναι
υποχρεωτικό ότι θα πάνε σε δημόσιο σχολείο; Προσωπικά,
αυτό για μένα είναι τρελό. Δηλαδή, ένας εκπαιδευτικός ο
οποίος δεν μπήκε με το ΑΣΕΠ και κρίθηκε ακατάλληλος από
το ιδιωτικό σχολείο - το οποίο ας μη γελιόμαστε το 99%
των περιπτώσεων δεν ήταν τρελός ο ιδιοκτήτης, αλλά για
κάποιο λόγο τον έδιωξε – τον «φορτωνόμαστε» στο δημόσιο
σχολείο; Με τι κριτήρια; Αυτό προσωπικά θα έπρεπε να είχε
καταργηθεί και να είμαστε πιο αυστηροί.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Έχει καταργηθεί.
ΣΥΜΕΩΝ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ: Ένα κείμενο το οποίο σας έστειλαν οι
συνδικαλιστές, αναφέρει, ότι με δύο μόρια παραπάνω
πριμοδοτούνται οι αποσπασμένοι του Υπουργείου Υγείας.
Αυτό νομίζω ότι θα είναι λάθος. Θα ήθελα πριν κλείσω να
αναφέρω κάτι για την βάση του 10. Θεωρώ, ότι η βάση του
10 μπαίνει απλά για να συνεννοούμαστε, είναι κάτι το οποίο
εμείς το ορίζουμε και έχει να κάνει με τη δυσκολία των
θεμάτων. Δηλαδή, θέλω να πω, ότι μια βάση του 6 σε ένα
πολύ δύσκολο πανεπιστήμιο, το 5 θα είναι ανώτερο από τη
βάση του 10 την οποία βάζουμε εμείς. Εάν θέλουμε να
ανεβάσουμε το επίπεδο, μπορούμε να βάλουμε πιο δύσκολα
θέματα, να μειώσουμε τις θέσεις των εισακτέων, αλλά το
πόσο καθορίζεται η βάση έχει να κάνει με το τι βαθμό
δυσκολίας βάζουμε στο πανεπιστήμιο μας. Σε ένα πολύ
δυσκολότερο πανεπιστήμιο του εξωτερικού, ένας οποίος θα
έπαιρνε 7, εάν θέλετε μπορεί να ήταν ανώτερο από το 10
που έχουμε εμείς. Αυτό θεωρώ ρίχνει όλα τα άλλα
επιχειρήματα, που έχουν να κάνουν με την κατάργηση της
βάσης του 10.
Βεβαίως, πρέπει να γίνει ένας επανασχεδιασμός συνολικός,
διότι υπάρχουν τμήματα στη σημερινή εποχή που δεν έχουν
τη χρησιμότητα και δεν επιλέγονται και πάνω σ' αυτό με
βρίσκει απόλυτα σύμφωνο.
έχει ο κ. Βαρβαρίγος.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
είμαστε υπέρ της δημόσιας δωρεάν παιδείας, στηρίζουμε
την επιλογή μας, αλλά είμαστε και υπέρ μιας ποιοτικής
δημόσιας δωρεάν παιδείας και αυτό το στόχο υπηρετεί αυτό
το νομοσχέδιο.
Επί των άρθρων έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις. Κύρια
Υπουργέ, θεσπίζετε ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή σε
εξετάσεις για διαγωνισμό του ΑΣΕΠ η κτήση
πιστοποιημένης παιδαγωγικής γνώσης και διδακτικής
επάρκειας. Αυτή πιστοποιείται με μια σειρά διατάξεων,
μεταξύ των οποίων την κατοχή πτυχίου τμήματος ΑΕΙ, το
πρόγραμμα σπουδών, το οποίο εξασφαλίζει την προς τούτο
αναγκαία θεωρητική κατάρτιση κ.λπ.. Ως προς την
εξασφάλιση της παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας
εκδίδεται η απόφαση της Υπουργού Παιδείας κ.λπ.. Θα
ήθελα να μου πείτε ποια ΑΕΙ έχουν αυτές τις προϋποθέσεις
και δεν υπάρχει ένα χρονοδιάγραμμα, για να βγει αυτή η
διαπιστωτική απόφαση. Ποια τμήματα σήμερα μπορούν και
δίνουν αυτό το πιστοποιητικό, είναι οι λεγόμενες
καθηγητικές σχολές; Διότι σε λίγο το 2012 - 2013 θα γίνει
ο επόμενος διαγωνισμός ΑΣΕΠ, έως τότε θα έχει
ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία; Δηλαδή θα ξέρουμε ποιοι
απόφοιτοι και ποιων τμημάτων έχουν παιδαγωγική
επάρκεια και δεν χρειάζονται κάποιο άλλο τρόπο
απόκτησης αυτής της παιδαγωγικής επάρκειας; Πιστεύω
ότι, αυτό το χρονοδιάγραμμα θα πρέπει να προσδιοριστεί
για να μην μείνει στο κενό.
Ένα δεύτερο που θέλω να παρατηρήσω, αφορά το άρθρο 3
που καθορίζει τους τελικούς πίνακες κατάταξης και
μοριοδότησης των διαγωνιζομένων, για να επιλεγούν και
για να στελεχώσουν σχολεία πρωτοβάθμιας και
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μεταξύ των μορίων,
μοριοδοτείται και το πτυχίο των υποψηφίων, δηλαδή μισή
μονάδα για κάθε βαθμό πάνω από το 5. Κυρία Υπουργέ,
πιστεύω ότι έχουμε γύρω στα 39 ανώτατα ιδρύματα και η
ποιότητα αυτών των ΑΕΙ, αλλά και των τμημάτων τους
είναι ένα τεράστιο φάσμα. Το 10 ενός τμήματος μπορεί να
είναι 5 ενός άλλου. Εδώ δεν υπάρχει διαχωρισμός. Θα σας
πω κάτι πιο συγκεκριμένο, ένας απόφοιτος του Μετσοβείου
Πολυτεχνείου, ο οποίος έχει σπουδάσει πληροφορική και
θέλει να γίνει καθηγητής πληροφορικής σε ένα σχολείο, το
απόρρητο ενός ΤΕΙ, ο οποίος γίνεται και αυτός καθηγητής,
το πτυχίο του μοριοδοτείται διότι ΑΣΕΠ θα δώσουν και οι
δύο.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Είναι άλλοι οι πίνακες κα θα
μπορούν ανάλογα με τις ειδικότητες, τις οποίες θα μπουν.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Εγώ σας λέω στην πληροφορική
θα πάνε να διδάξουν και οι δύο και έχουν ένα πτυχίο, το
οποίο ο ένας το απέκτησε με πολύ κόπο και ο άλλος πολύ
πιο εύκολα, όμως η μοριοδότηση είναι η ίδια. Εγώ νομίζω,
ότι θα πρέπει να υπάρξει μια πρόβλεψη - όμως καταλαβαίνω
ότι αυτή την ώρα δεν μπορεί να γίνει αυτή η σύνδεση - αλλά
όταν θα προχωρήσουμε στην αξιολόγηση των ΑΕΙ θα πρέπει
να γίνει και θα πρέπει να συνδεθεί ο βαθμός αυτός με το
επίπεδο αξιολόγησης του ιδρύματος από το οποίο
αποφοίτησε ο υποψήφιος. Δε θα μας χρειαζόταν καθόλου
το ΑΣΕΠ, διότι είναι ένας ακριβοπληρωμένος οργανισμός,
ο οποίος πολλές φορές καθυστερεί να κάνει τις επιλογές
που πρέπει. Εάν όμως είχαμε αξιολόγηση και ο βαθμός του
πτυχίου πολλαπλασιαζόταν με τον συντελεστή, ο οποίος θα
αξιολογούσε το ίδρυμα, αυτό θα ίσχυε είτε για τα σχολεία
είτε για τη διοίκηση, θα είχαμε αυτό το βαθμό και με αυτό
τον τρόπο θα κρινόντουσαν οι πάντες. Από κει και πέρα θα
έπαιρνε και ο καθένας τους φοιτητές του και θα γινόταν και
η δουλειά που έπρεπε, για να μπορούν να αξιολογούνται
αντίστοιχα και να μπορούν να βρουν μια δουλειά στο
δημόσιο, το οποίο είναι τόσο περιζήτητο.
Η πιστοποιημένη γνώση χειρισμού του ηλεκτρονικού υπολογιστή
μοριοδοτείται. Για τους αποφοίτους σχολών ηλεκτρονικών υπολογιστών που δίνουν
εξετάσεις ΑΣΕΠ για να μπουν να διδάξουν, θα έχουν μια επιπλέον μοριοδότηση γι'
αυτό; Διότι, όπως εδώ περιγράφεται, στην ουσία εννοείτε το ECDL, τη μοριοδότηση
που απαιτείται για όσους διαγωνίζονται να λάβουν μια θέση δημόσια διοίκηση.
Απαιτείται πιστοποιημένη γνώση ξένης γλώσσας και πιστοποιημένη γνώση Η/Υ, το
λεγόμενο ECDL. Όμως, όταν ένας έχει τελειώσει μια σχολή πληροφορικής και θέλει
να γίνει καθηγητής πληροφορικής, αυτός θα έχει επιπλέον μοριοδότηση; Αυτό δεν το
διευκρινίζετε;
Στο άρθρο 9 που αφορά τις μεταβατικές διατάξεις. Υπάρχει
μια διάταξη στην παράγραφο 8, στην οποία λέτε ότι μέχρι
το 2015, όσοι εκπαιδευτικοί συμπληρώνουν μέχρι τις
30/6/2010, 30 μήνες προϋπηρεσία, θα προσλαμβάνονται
κατά παρέκκλιση των υπολοίπων διατάξεων, εκτός ΑΣΕΠ
διαδικασίας. Θέλω από πάνω σ' αυτό κυρία Υπουργέ, για
πρώτη φορά το 2004 η κ. Γιαννάκου θέσπισε αυτή τη
δυνατότητα, δηλαδή τους λεγόμενους 30μηνίτες για εκτός
διαδικασίας επιλογή μέχρι το 2007 και θα έκλεινε ο
πίνακας. Όταν όμως πήγαμε στο 2007, είχε δημιουργηθεί
νέα γενιά και έδωσε μία παράταση μέχρι το 2011. Τώρα
δημιουργούμε μία παράταση μέχρι το 2015.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Είναι συνταγματικό
δικαίωμα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Συνταγματικό δικαίωμα έχουν και
οι 24μηνίτες.
Μάθησης και Θρησκευμάτων):Είναι κλειστός ο πίνακας.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Μπορείτε να μας πείτε πόσοι είναι
στον αριθμό;
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Είναι 432.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ: Εγώ θεωρώ ότι έρχεται σε
αντίθεση με το όλο πνεύμα του νομοσχεδίου διότι δεν
πρέπει να κάνουμε εξαιρέσεις, διότι θα ζητήσουν εξαιρέσεις
και οι υπόλοιποι.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Σας το λέω διότι το έχουμε
ψάξει πάρα πολύ. Είναι ονομαστικός ο πίνακας και σε
περίπτωση προσφυγής και γι’ αυτό και το βάλαμε σε πολύ
μεγάλο βάθος χρόνου, μέχρι το 2015 εφόσον υπάρχουν
ανάγκες.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΥ)
Στο άρθρο 31, στην παρ. 6, στην υποπαράγραφο γ΄,

καταργείται μια διάταξη που αφορά τους συνυπηρετούντες
μελών Δ.Ε.Π.. Νομίζω ότι δεν αξίζει τον κόπο να
δημιουργηθεί πρόβλημα σε αυτούς τους ανθρώπους που
συνυπηρετούν. Ισχύει αυτή η διάταξη για όλους τους
δημόσιους υπαλλήλους, γιατί να την καταργήσετε; Δε
νομίζω, ότι δημιουργείται πρόβλημα στην εκπαίδευση από
αυτή τη διάταξη.
Στο άρθρο 35, η πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Είχα μιλήσει γι αυτό και στην πρώτη παρουσίαση του
νομοσχεδίου, είναι η κατάργηση της βάσης του 10. Ενώ το
όλο πνεύμα του νομοσχεδίου και οι διατάξεις του,
θεσμοθετούν μια αναβάθμιση στην ποιότητα της
Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με την κατάργηση της βάσης
του 10 πιστεύω ότι πηγαίνουμε σε μια υποβάθμιση. Λέμε ότι,
ένα επιχείρημα που προβάλλεται είναι, αυτή η βάση του 10
δεν είναι σταθερή, γιατί δεν είναι ίδιας δυσκολίας τα
θέματα κάθε χρόνο. Αυτό μπορούμε να το ξεπεράσουμε και
έχουμε προτείνει μια τράπεζα θεμάτων, όπου τα θέματα θα
είναι ίδιας δυσκολίας, αλλά δεν θα υπάρχει αυτή η κύμανση
από χρόνο σε χρόνο. Το ένα είναι αυτό.
Το δεύτερο είναι, όταν θα μπει ένα παιδί με 3 είναι σίγουρο,
ότι δεν θα έχουμε την ποιότητα που θέλουμε στο Ίδρυμα
στο οποίο θα έχει μπει. Δίνουμε μια διέξοδο στα παιδιά, τα
οποία, όμως, θα έπρεπε να κατευθυνθούν κάπου αλλού. Αυτό
είναι μια επιλογή μας και προγραμματική μας δέσμευση, να
αναβαθμίσουμε ποιοτικά την τεχνική εκπαίδευση και εκεί να
κατευθυνθούν αυτά τα παιδιά. Αν τους ανοίξουμε τώρα
αυτή την πόρτα, δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε ποτέ
ποιοτική αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης.
Και κάτι ακόμα. Θα μπορούμε να καταργήσουμε τη βάση,
αλλά θα πρέπει για κάθε μάθημα να υπάρξει όριο. Για δύο –
τρία μαθήματα, τα οποία θα θεωρηθούν βασικά για το
Τμήμα που μπαίνει το παιδί, εκεί να υπάρχει βάση. Τα
υπόλοιπα μπορεί να είναι παρακάτω. Νομίζω ότι αυτό δεν θα
δημιουργούσε πρόβλημα. Ο τρόπος με τον οποίο εισάγεται η
διάταξη οδηγεί σε υποβάθμιση και όχι σε αναβάθμιση.
Στο άρθρο 34, γίνεται μια αλλαγή που αφορά τη σύνθεση των οργάνων, που
κρίνουν τα μέλη του διδακτικού και επιστημονικού προσωπικού στα Ανώτατα
Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Θέλω να πω, ότι όσες αλλαγές και αν κάνουμε, ο τρόπος που
λειτουργούν τα Α.Ε.Ι., εάν δεν πιστοποιηθεί και αξιολογηθεί το προϊόν που
παράγουν, δεν θα έχουμε ποτέ αποτέλεσμα. Θα σας πω ένα παράδειγμα. Είχα
επισκεφθεί το Πανεπιστήμιο της Κύπρου στην Λευκωσία. Εκεί, κυρία Υπουργέ, η
επιλογή γίνεται από μια πενταμελή Επιτροπή, στην οποία είναι δύο Κύπριοι
καθηγητές, τους οποίους επιλέγουν τα όργανα του Πανεπιστημίου και κάνουν και
έναν διεθνή διαγωνισμό και επιλέγουν άλλους τρεις. Αυτούς, που έχουν τις
περισσότερες δημοσιεύσεις και τις καλύτερες προϋποθέσεις και τους παίρνουν για να
αξιολογήσουν τα μέλη Δ.Ε.Π., που θα διδάξουν στο Πανεπιστήμιο και είναι ένα από
τα καλύτερα Πανεπιστήμια, το Πανεπιστήμιο της Κύπρου. Εάν θέλεις ποιότητα,
ανοίγεις το σύστημα και κρίνεις με τον πιο αξιόπιστο και αντικειμενικό τρόπο να
επιλέξεις τους καλύτερους. Όσο το σύστημα είναι ένα κλειστό club, τότε θα έχουμε
διάφορα φαινόμενα υποβάθμισης. Αξιολόγηση, λοιπόν, στα Πανεπιστήμιά μας και
στα Τ.Ε.Ι. μας. Να δούμε τι προϊόν παράγεται εκεί μέσα, να δούμε ποιες είναι αιτίες
που συντελούν για να είναι θετικό ή αρνητικό, για να πάμε και στις υπόλοιπες
βαθμίδες.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Να
ξεκινήσουμε και τυπικώς με τους Εισηγητές, το 4ο, 5ο και
6ο κεφάλαιο, άρθρα 33 – 48.
Το λόγο έχει ο κ. Παντούλας.
ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ (Εισηγητής της Πλειοψηφίας):
Ακούστηκαν εδώ εκφράσεις. Το πρωί ειπώθηκε από κάποιον
εκπρόσωπο φορέα, ότι με το επάγγελμα που έμπλεξαν οι
εκπαιδευτικοί, τραβάνε αυτά που τραβάνε. Είναι μια
έκφραση που δημιουργεί τεράστια προβλήματα, ακόμα και
από την οπτική γωνία που αντιμετωπίζεις τα προβλήματα
της εκπαίδευσης.
Επίσης, ακούστηκε η λέξη «Γολγοθάς», για να υποδηλώσει
ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα και ότι υποβαθμίζεται ο
εκπαιδευτικός κ.λπ..Ο Γολγοθάς του εκπαιδευτικού, γιατί θα
είναι 3 χρόνια ο πρωτοδιορισθείς στην οργανική του θέση,
γιατί θα είναι 2 χρόνια ως δόκιμος εκπαιδευτικός. Μα, αυτό
δεν είναι Γολγοθάς, είναι μια διαδικασία η οποία είναι
αυτονόητη. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε απολύτως, γιατί και
τα επόμενα κεφάλαια έχουν τέτοια ζητήματα, το θέμα της
αξιολόγησης. Είμαστε ναι ή όχι υπέρ της αξιολόγησης; Το
σχολείο αξιολογεί, ο εκπαιδευτικός αξιολογεί τον άλλο
παράγοντα της εκπαιδευτικής διαδικασίας, το μαθητή. Δεν
συζητάμε για κάτι που δεν συμβαίνει στο σχολείο. Ο
εκπαιδευτικός στο Πανεπιστήμιο αξιολογεί το φοιτητή. Άρα,
λοιπόν, υπάρχει μια διαδικασία που, κατά την άποψή μας,
όλοι συμφωνούμε, αλλά επειδή πρέπει να πούμε ότι δεν
συμφωνούμε, προσπαθούμε να βρίσκουμε αντιθέσεις σε
πράγματα τα οποία είναι, ήδη, νομοθετημένα. Εάν πάμε
στον Υπαλληλικό Κώδικα, το δόκιμο του υπαλλήλου είναι
νομοθετημένο εδώ και πολλά χρόνια. Και εκεί δεν μιλάμε για
μετάταξη, μιλάμε για απόλυση.
Όσον αφορά το μέντορα. Ο μέντορας στο κυπριακό εκπαιδευτικό σύστημα,
έχει καθιερωθεί από το 2007 και μάλιστα εκεί προβλέπουν, για τους ανθρώπους που
θέλουν να μείνουν εκπαιδευτικοί και δεν θέλουν να πάνε στη διοίκηση της
εκπαίδευσης, υπάρχει μια ηθική προαγωγή, του διακεκριμένου
εκπαιδευτικού, o οποίος θα είναι εκείνος που το σύστημα θα αναγνωρίζει ότι είναι
πάρα πολύ καλός για να βοηθήσει και τους καινούργιους εκπαιδευτικούς. Έτσι,
λοιπόν, δεν μπορούμε να συζητάμε αν ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ καταβαραθρώνει την
εκπαίδευση, δεν είναι λογικό, δεν έχουμε ακροατήριο στην κοινωνία για να πούμε
αυτό το πράγμα.
Όπως, επίσης, ζητήματα τα οποία είναι αυτονόητα σε όλα
τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα. Εμείς, ακόμη
αμφισβητούμε τη δεύτερη ειδικότητα ή την δεύτερη
ανάθεση. Η δεύτερη ειδικότητα πρέπει να είναι υποχρεωτική
για τους εκπαιδευτικούς. Θέλω να σας πω ένα παράδειγμα,
τι συμβαίνει σήμερα στα σχολεία. Έχουμε χιλιάδες
εκπαιδευτικούς πληροφορικής. Ένα μεγάλο ποσοστό από
αυτούς δεν είναι μόνο καθηγητές πληροφορικής, το βασικό
τους πτυχίο ήταν Φυσικής, Μαθηματικών, Χημικών,
Οικονομολόγων κ.λπ.. Μα, είναι δυνατόν, ο διευθυντής του
σχολείου να ζητάει σε έναν καθηγητή Μαθηματικών –
Πληροφορικάριο, να συμπληρώσει το ωράριό του ως
δεύτερη ανάθεση στα μαθηματικά; Θα είναι
διαπραγματεύσιμο αυτό; Όχι. Το νομοσχέδιο βάζει μια
διαδικασία. Αυτό πρέπει να το κατακτήσουμε, είναι
κατάκτηση για τον εκπαιδευτικό και για την εκπαίδευση, η
δεύτερη ειδικότητα. Μάλιστα, στα σεμινάρια επιμόρφωσης,
για να γίνει σοβαρή δουλειά γιατί έχουν δαπανηθεί
εκατομμύρια εκατομμυρίων χωρίς κανένα αποτέλεσμα, θα
πρέπει να πάνε για να πάρουν τη δεύτερη ειδικότητα οι
πάντες, έτσι ώστε να υπάρχει αντικείμενο για όλους μέσα
στο σχολείο. Σήμερα, εάν πάτε σε ένα σχολείο θα δείτε στο
ωρολόγιο πρόγραμμα της εβδομάδας, ότι υπάρχουν οι ώρες
διδασκαλίας των μαθημάτων και μεταξύ δεύτερης και
τρίτης ώρας κάνουν Γραμματειακή Υποστήριξη και
προστίθεται στο υποχρεωτικό τους ωράριο.
Θέλω να συνηγορήσω στην πρόταση που έγινε ότι θα πρέπει
να γίνει μια συζήτηση, δεν ξέρω πόσο μπορεί να διαρκέσει,
στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων για την αξιολόγηση,
για την επιμόρφωση και για την αξιοκρατία στην
εκπαίδευση. Είναι βασικά πράγματα αυτά. Θα έρθουν εδώ
όχι μόνο οι κλασσικοί φορείς, αλλά και αυτοί που έχουν
επιστημονική άποψη για αυτά τα πράγματα.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΝΤΟΥΛΑ, Εισηγητή της
Πλειοψηφίας)
Υπάρχουν στο 4ο κεφάλαιο τα ζητήματα που έχουν να
κάνουν με τα ΑΕΙ. Η κυρία Υπουργός, είπε ότι θα κατατεθεί
στη Βουλή ένα νομοσχέδιο, γιατί θα γίνουν σημαντικές
αλλαγές στα ΑΕΙ. Τόσο στα ΑΕΙ όσο και σε όλο το χώρο της
εκπαίδευσης, οι αλλαγές πρέπει να είναι πολύ σημαντικές.
Άρα, αυτά που έρχονται εδώ ως προτάσεις είναι ζητήματα
που δημιουργούν προβλήματα αλλά με τη ρύθμιση τους δεν
δημιουργούμε πρόβλημα σε αυτά που πρέπει να
συντελεστούν στα ΑΕΙ. Οι σχετικές διατάξεις αφορούν στα
συγγράμματα, για τα εκλεκτορικά σώματα, για τους
ειδικούς λογαριασμούς έρευνας των ΑΕΙ, για τους
εκπροσώπους των μελών ΔΕΠ και του επιστημονικού
προσωπικού και για το πανεπιστήμιο Δυτικής Ελλάδος, για
το οποίο είχαμε το εξής παράξενο. Με τροπολογία σε νόμο
ιδρύθηκε πανεπιστημιακό ίδρυμα. Είναι δυνατόν να γίνει
αυτό; Έγινε και τα προβλήματα υπάρχουν και πρέπει να
λυθούν.
Για το θέμα των ειδικών λογαριασμών, καταθέτουμε
διακομματικά μια τροπολογία , διότι υπάρχουν προβλήματα,
όχι μόνο στην Κρήτη αλλά και αλλού και δημιουργούν
ζητήματα σοβαρά στο ακαδημαϊκό προσωπικό. Κανείς δεν
λέει ότι αυτά τα προβλήματα έχουν να κάνουν με
προβλήματα στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος κ.λπ.. Ο
κ. Ταλιαδούρος αντιμετώπισε πρώτος αυτό το πρόβλημα.
Αυτή την τροπολογία θα την καταθέσουμε εμπρόθεσμα –
δηλαδή αύριο- για να την δει η κ. Υπουργός ώστε μεθαύριο
να ξεκαθαριστεί αυτό το ζήτημα.
Στα εκκλησιαστικά θέματα, αναφέρθηκε πολλές φορές η κ.
Υπουργός και τα γνωρίζουμε όλοι. Θα αναφερθώ τώρα στη
Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας και για τα
Κέντρα Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης. Τα ζητήματα που
προέκυψαν από το Συμβούλιο Επιτροπής, από την απόφαση
της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και από το Νομικό Σύμβουλο του
Κράτους, ρυθμίζονται και ξεκαθαρίζει το τοπίο. Δίνουμε τη
δυνατότητα, σε όποιον θέλει, στα μεταλυκειακά κέντρα
σπουδών να επιλέξει συνειδητά και να ξέρει που να πάει κι
όχι κοροϊδεύοντας κάποιον.
Επίσης, θα καταθέσουμε δύο τροπολογίες κυρία Υπουργέ
που έχουν διακομματικό χαρακτήρα. Η πρώτη είναι η
τροπολογία που αφορά στους εκπαιδευτικούς που διδάσκουν
παραδοσιακή μουσική και όργανα σε όλα τα μουσικά
σχολεία της Ελλάδος. Στην προηγούμενη κοινοβουλευτική
περίοδο, είχαμε συζητήσει σχετικά με αυτό το θέμα.
Πάντοτε, φτάναμε στο σημείο να λύσουμε το θέμα, αλλά δεν
το λύναμε. Εδώ, συζητούμε για 30μηνίτες ή και 300μηνίτες.
Αυτό το θέμα πρέπει να τελειώνει. Η δεύτερη τροπολογία
έχει να κάνει με τους αποφοίτους του ΤΕΙ Μουσικών
Οργάνων Ηπείρου, που η πρώτοι απόφοιτοι ήταν το 2006.
Δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ
του 2008, διότι δεν τους δόθηκε η δυνατότητα από την
πολιτεία να το κάνουν αυτό. Αυτά τα άτομα πρέπει να
συμπεριληφθούν στη διαδικασία της μεταβατικότητας με
τις άλλες κατηγορίες των εκπαιδευτικών.
έχει η κυρία Βόζεμπεργκ.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ (ΕΛΙΖΑ) ΒΟΖΕΜΠΕΡΓΚ (Εισηγήτρια της
Μειοψηφίας): Στην εκφορά του λόγου του, ο κ. Παντούλας,
ισχυρίστηκε ότι κάποιοι ασκούν αντιπολίτευση, απλώς για
να την ασκούν. Να του θυμίσω ότι αυτό είναι μια τακτική
που ακολουθεί χρόνια το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Εγώ, τουλάχιστον τους 6
μήνες που έχω την τιμή να έχω εκλεγεί μέλος του ελληνικού
Κοινοβουλίου, διαπίστωσα ότι η Νέα Δημοκρατία, σε
νομοσχέδια που ήρθαν στη Βουλή και ψηφίστηκαν, εκείνες
τις διατάξεις που θεωρούσε ότι ωφελούν το δημόσιο
συμφέρον, τις έχει ψηφίσει.
Το άρθρο 34 δεν το καταψηφίζουμε αλλά θα ήθελα να κάνω
μια επισήμανση. Στην παρ. 2β που αναφέρει για τα μέλη ΔΕΠ
με δικαίωμα ψήφου και ορίζονται να είναι 15 από τη
διάταξη, όταν υπερβαίνουν τα 100 να ορίζονται 21 οι
εκλέκτορες, τα μέλη. Έτσι το σχήμα είναι πιο ευέλικτο.
Καταψηφίζουμε τις διατάξεις που αφορούν στα θέματα
εκκλησιαστικής εκπαίδευσης και συγκεκριμένα τα άρθρα
39 και 40. επίσης, καταψηφίζουμε το άρθρο 47. Θα
αναφερθώ ειδικά στην καταψήφιση της διάταξης του
άρθρου 35 για τη βάση του «10». Σ’ αυτό το θέμα η Νέα
Δημοκρατία έχει μια εντελώς διαφορετική αντίληψη. Με την
κατάργηση της βάσης του «10» ουσιαστικά υποβαθμίζεται
η εκπαίδευση, διότι αυτό θα μπορούσε να το ψηφίσει η Νοεί
Δημοκρατία με μια αναλυτική μελέτη του θέματος, αν η α΄
βάθμια και β’ βάθμια εκπαίδευση είχε φτάσει σε σημείο να
παράγει εκείνο το δυναμικό που θα μπορούσε να οδηγήσει
και στην κατάργηση των εξετάσεων. Αυτό θα μπορούσε να
γίνει με μια σταδιακή αναβάθμιση της Παιδείας σε εκείνα,
τα πρώτα στάδια. Η επιχειρηματολογία του κυβερνώντος
κόμματος στο να δούμε την περιφερειακή ανάπτυξη στο
επίπεδο των περιφερειακών ΤΕΙ, αποδείχθηκε και με
επιχειρήματα που άρθρωσε ο κ. Ταλιαδούρος, ότι υπήρξαν
και σχολές όπου τελικά δεν επιλεγόντουσαν. Εγγράφονταν
700 και έπαιρναν τίτλο οι 20. Σε κάθε περίπτωση είμαστε
πολύ κατηγορηματικοί σ’ αυτό, που έχει αναστατώσει την
εκπαίδευση ως αντίληψη και ως νοοτροπία. Αυτό το
καταψηφίζουμε με όσα επιχειρήματα σας αναπτύξαμε αλλά
και με το πρόσθετο αιτιολογικό ότι καμία μελέτη δεν ήρθε
υπ’ όψιν μας, που να υποστηρίζει ότι αυτό το μέτρο δεν
τελεσφόρησε ή δεν ήταν αποτελεσματικό.
Στο άρθρο 45, θέλω να πω, ότι ειδικά στα Κολλέγια, ο
έλεγχος που προβλέπεται στο ΕΚΕΠΙΣ έχουμε την εκτίμηση
ότι θα έπρεπε να προβλέπεται ένα άλλο όργανο, είτε ο
ΟΕΕΚ, είτε ένα άλλο πιο αναβαθμισμένο όργανο στο οποίο
να συμμετέχουν και καθηγητές του δημοσίου και
εκπρόσωποι των Κολλεγίων.
(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΒΟΖΕΜΠΕΡΚ. Εισηγήτρια
της Μειοψηφίας)
Επίσης, μια άλλη παρατήρηση του κινδύνου που επεσήμανα
αντί του ΕΚΕΠΥΣ. Αυτή είναι η άποψή μας. Αναβαθμισμένο,
όμως, ως Οργανισμό, όχι ως έχει τώρα, δηλαδή ένα όργανο
ποιο εξειδικευμένο στην αξιολόγηση αυτών των Κέντρων.
Μη ξεχνάμε ότι σε αυτή τη κατηγορία δεν είναι όλα ίδια.
Επίσης, αυτό το οποίο που επεσήμανε και ο κ. Ταλιαδούρος,
για τη συστέγαση που προβλέπετε, η Ευρώπη είναι μπροστά
μας, η κυρία Υπουργός επιτυχημένη στις δραστηριότητές
στην Ευρώπη γνωρίζει την πρακτική. Κάποια από αυτά τα
κολλέγια θα είναι αυριανά πανεπιστήμια. Ας συστεγαστούν,
λοιπόν, με κάποιες άλλες ειδικότητες. Υπάρχει κίνδυνος να
δημιουργήσουν μια παραπλάνηση. Αν θέλετε αυτό το
εξετάζετε. Σε αυτή τη διάταξη εμείς ψηφίζουμε παρών.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ (Ειδικός Αγορητής Κ.Κ.Ε.): Κύριε Πρόεδρε,
πριν αναφερθούμε στα άρθρα θα ήθελα να κάνω δύο
αναφορές. Η μια αναφορά έχει να κάνει σε τοποθέτηση ενός
Βουλευτή που απουσιάζει, όπου αναφερόμενος στις
καταλήψεις έκανε μια άμεση σύνδεση της χούντας των
ναζιστών και του Στάλιν, δηλαδή, της Σοβιετικής Ένωσης.
Βεβαίως, άλλο υποκειμενισμός, άλλο υπερβολή και άλλο η
προσβολή και ο εκβιασμός της ιστορίας. Κάτι που η Ε.Ε.
επίσημα το έχει ως στόχο, την ταύτιση, δηλαδή, του
ναζισμού και του σοσιαλισμού. Υπενθυμίζω ότι στη
Σοβιετική Ένωση, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, οι επιστήμες,
όσο και αν αυτό το ιστορικό γεγονός ενοχλεί πολλούς,
αναπτύχθηκαν και προσφέρθηκαν στις πλατιές μάζες σε
πρωτόγνωρο βαθμό στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Αποτέλεσαν ένα κοινωνικό αγαθό και όχι το προνόμιο των
ελαχίστων.
Η δεύτερη αναφορά μου έχει να κάνει στην επιβολή της
δεύτερης ειδικότητας, που προσωπικά μου θυμίζει, μπορεί
να είναι και λίγο άστοχος ο χαρακτηρισμός και η σύγκριση,
ο συσχετισμός, με την επαναφορά της ειδικότητας του
φυσιογνώστη στη δευτεροβάθμια, κάτι που έχει καταργηθεί
εδώ και 25 χρόνια. Δηλαδή, κατά πόσον στο 2010, σε
επίπεδο λυκείου, θα μπορεί να διδάξει δύο διαφορετικά
επιστημονικά αντικείμενα, ένας ο οποίος έχει τη
συγκεκριμένη ειδικότητα.
Στο άρθρο 33 αναφερθήκαμε στις προϋποθέσεις που
καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Παιδείας για τη
διαδικασία της δωρεάν προμήθειας και επιλογής από τους
φοιτητές συγγραμμάτων. Αυτό μπαίνει πολύ αόριστα και
γιατί δεν εξειδικεύεται; Που αναφέρεται συγκεκριμένα;
Επίσης, θα ήθελα να κάνω μια συγκεκριμένη αναφορά. Επί
σειρά ετών λειτούργησαν στα πανεπιστήμια,
πανεπιστημιακά τυπογραφεία και μετά έκλεισαν. Γιατί δεν
αξιοποιούνται ξανά; Γιατί, δηλαδή, αυτή η προτίμηση και η
ενίσχυση της ελεύθερης αγοράς;
Με την αναφορά στις παρεμβάσεις για τη λειτουργία των
ΑΕΙ, θα ήθελα και εγώ να συμφωνήσω και να ρωτήσω, στο
γιατί καταργείται αυτή η διάταξη για τη συνυπηρέτηση
συζύγων μελών ΔΕΠ. Δημιουργήθηκε από τα συγκεκριμένα
αυτά άτομα, γιατί πιστεύω ούτε 30 δεν είναι, πρόβλημα
στην εκπαίδευση; Αν υπάρχει, να το συζητήσουμε, αν και
θεωρώ ότι είναι υπερβολή. Εμείς είμαστε υπέρ του να
αποσυρθεί αυτή η αλλαγή.
Όσον αφορά τη τροπολογία στο άρθρο 21 του ν.3794/2009
-υπάρχει μια περίπτωση μοναδική συναδέλφου από τη
Πάτρα, όπου υπηρετεί από το 1994 στο ΤΕΙ Πάτρας, είναι σε
γνώση του Υπουργείου Παιδείας- αναφέρεται σε καθηγητές
εφαρμογών, οι περισσότεροι των οποίων είναι κάτοχοι μόνο
πτυχίου μετά μεταπτυχιακού διπλώματος και έχουν
αποκτήσει πριν το 1998 τον τίτλο και τις αποδοχές
επίκουρου καθηγητή, λόγω συμπλήρωσης απλά 6 χρόνων
υπηρεσίας στα ΤΕΙ. Κατόπιν, συνεχίζει ότι με αυτή τη
διάταξη αποκλείονται όσοι έχουν διδακτορικό δίπλωμα,
δηλαδή, περισσότερα προσόντα. Δηλαδή, τα τυπικά και
ουσιαστικά προσόντα που απαιτούνται για τη βαθμίδα αυτή.
Αυτά τα παράδοξα, συμβαίνουν δυστυχώς στο ΤΕΙ της
Πάτρας. Ζητά, λοιπόν, την άρση αυτής της αδικίας. Είναι
μοναδική περίπτωση.
Όσον αφορά τους ειδικούς λογαριασμούς έρευνας
επανερχόμαστε με μια απλή αναφορά. Αναφέρει για τον
σκοπό του ειδικού λογαριασμού ότι, μη διάθεση κ.λπ..
Αναφέρει «ότι προέρχονται από οποιαδήποτε πηγή και
προορίζονται ….», θεωρώ ότι είναι πολύ γενικό και μπορεί
να δημιουργήσει υποψίες. Η χρηματοδότηση, η ενίσχυση, τα
χρήματα, τα οποία βρίσκονται, προέρχονται για τους
ειδικούς λογαριασμούς.
Όσον αφορά το 25% του συνολικού προϋπολογισμού, έχουμε
ξανά αναφερθεί, που μπορεί να πάει σε εμπλεκόμενη χρήση
του προσωπικού. Το, ενδεχόμενη, καταλαβαίνουμε πολύ
καλά ότι πιθανά να καλυφθεί και μάλλον θα καλυφθεί όλο το
25% για χρήση προσωπικού. Αυτό είναι που είχαμε πει και σε
προηγούμενη αναφορά μας ότι ουσιαστικά με δεδομένο ότι
πρόκειται για αδιαφανείς λογαριασμούς μπορούν να γίνουν
πολλά.
Τελειώνοντας, θα αναφερθώ σε μια τροπολογία στο άρθρο
47 για το Αρσάκειο, το Ελληνοαλβανικό κολέγιο Τιράνων.
Υπάρχει μια χρόνια διεκδίκηση που αναφέρεται στην
αναγκαιότητα για αναδρομική ισχύ της διάταξης του
ν.3537/2007 που δεν καλύπτει όλους τους Έλληνες
εκπαιδευτικούς του συγκεκριμένου ιδρύματος, αφού ξεκινά
από το 2007 να ικανοποιεί , ενώ υπάρχουν άλλοι
συνάδελφοι, οι οποίοι είχαν διοριστεί από το 2002. Υπάρχει
αυτό το αίτημα της αναδρομικής αναγνώρισης και της
εξίσωσης, μιας και υπάρχουν και δικαστικές αποφάσεις.
Για τις εργασιακές σχέσεις θα έλεγα ενισχύοντας αυτό που
είχαμε ισχυριστεί στην πρωτομιλία μας, ότι όσον αφορά
στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οι εργασιακές σχέσεις
τους τινάζονται στον αέρα με την επιβολή αφενός μεν του
καρότου και αφετέρου του μαστίγιου επιβάλλοντας
ελαστικές μορφές. Βέβαια, δεν είναι σύμπτωση, κατά τη
γνώμη μας, ότι ο μόνος φορέας που χαιρέτισε το
νομοσχέδιο είναι οι σχολάρχες.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ): Θα
ήθελα και εγώ να ξεκινήσω με μία διαδήλωση, αν και είμαι
βέβαιος ότι ο κύριος Ψαριανός, ο συνάδελφός του στον
οποίο απευθύνθηκε ο συνάδελφός του Κ.Κ.Ε, δεν έχει ανάγκη
υπερασπίσεως και δη της δικής μου, οφείλω να πω λοιπόν,
ότι έχει δίκιο ο συνάδελφός του Κ.Κ.Ε. Πράγματι η Σοβιετική
Ένωση και στις χώρες αυτές υπήρχε πολύ υψηλό επίπεδο
παιδείας, αυτό είναι ένα από τα θετικά του συστήματος.
Φυσικά υπομνηματίζω κάτι που ξέχασε να πει, για όσους
κατάφεραν να επιβιώσουν, από αυτούς που δεν πέθαναν στα
γκούλαγκ και τα υπόλοιπα. Γιατί πράγματι όσοι δεν πέθαναν
στα γκούλαγκ και στις πολιτικές διώξεις, έμαθαν κάποια
γράμματα. Το λέω γιατί προχθές, ξέρετε, έγινε αυτή η
ιστορία στη Σιβηρία, με το δρόμο που άνοιγαν, και βρήκαν
30 - 40 χιλιάδες πτώματα θαμμένα, κάτω από ένα γκούλαγκ
γειτονικό, οπότε να ξέρουμε όταν λέμε ότι υπερασπιζόμαστε
καθεστώτα αυτού του είδους, ποια ακριβώς
υπερασπιζόμαστε. Για να μην ξεχνιόμαστε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Άξιος ο μισθός σας. Αξιώτατος.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ):
Ευχαριστώ πολύ. Επίσης μια και είστε κατά των ιδιωτικών
τυπογραφείων, απ' ότι κατάλαβα, θα πρότεινα να τυπώνετε
στην τυποεκδοτική τα σχετικά συγγράμματα, αν δεν έχει
αντίρρηση το Κ.Κ.Ε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ:(Εκτός μικροφώνου)
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ): Ναι,
είμαι σφόδρα αντικομμουνιστής και δεν κατάλαβα γιατί
πρέπει να είμαστε φιλοκομμουνιστές όλοι. Είμαι πολύ
αντικομμουνιστής, τιμή μου και καμάρι μου αγαπητέ. Δεν
θα μου κάνετε υποδείξεις.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Με τις υπηρεσίες που προσφέρετε
στο μεγάλο κεφάλαιο.
Καθεστώτα Σταλινικά που υπερασπίζεστε εσείς, που
σκότωσαν εκατομμύρια ανθρώπους, εδώ δεν θα
υπερασπιστώ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Εάν δεν υπήρχε ο Κόκκινος
Στρατός, δεν θα μιλούσες ελληνικά. Σεβασμός στην ιστορία.
Παραχαράκτη.
Είναι σχεδόν ντροπιαστικό για την Ελλάδα, στο κοινοβούλιο
αυτής της χώρας να υπάρχουν άνθρωποι που
υπερασπίζονται ολοκληρωτικά καθεστώτα, που σκότωσαν
εκατομμύρια ανθρώπους.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ(Πρόεδρος της Επιτροπής): Ο
καθένας είναι ελεύθερος να εκφράζει τις ιδέες του, να
πιστεύει ότι θεωρεί καλύτερο για την κοινωνία.
Ακριβώς και εγώ είμαι ελεύθερος να εκφράσω τον
αντικομμουνισμό μου και δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να μου
κάνουν υποδείξεις.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΖΙΩΓΑΣ: Ενενήντα χρόνια προσφοράς, όχι
μερικούς μήνες. Μη σας χαρακτηρίσω.
ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ(Ειδικός αγορητής του ΛΑ.Ο.Σ): Πάμε
στο νομοσχέδιο. συνεχίζω πάλι λέγοντας, ότι θα στέκομαι
μόνο σε αυτά τα οποία δεν ψηφίζουμε ή έχουμε κάποιες
ενστάσεις. Όσον αφορά στα υπόλοιπα λέμε ναι. Πάμε στη
βάση του 10. Κυρία Υπουργέ θέλω να είμαι
πολύ ειλικρινής μαζί σας. Εμείς θα υπερψηφίσουμε αυτήν
την πρωτοβουλία που κάνετε, με βαριά καρδιά, γιατί
θεωρούμε ότι εφόσον αναλάβατε την πρωτοβουλία να
καταργήσετε τη βάση του 10, στη συλλογιστική που έχετε
αναπτύξει, αυτό θα έπρεπε να γίνει μέσα σε ένα νομοσχέδιο,
που γενικά θα προσπαθούσε να αυξήσει την ποιότητα των
ελληνικών πανεπιστημίων, διότι όπως σωστά λέτε ότι από
μόνη της η καθιέρωση της βάσης του 10, δεν συνέβαλε
στην άνοδο της ποιοτικής στάθμισης, των πανεπιστημίων,
αντιστρόφως θα σας πω ότι η κατάργηση της θεσπίσεως
της βάσης του 10, από μόνη της, δεν θα συμβάλει στην
άνοδο της ποιοτικής στάθμισης των πανεπιστημίων.
Άρα λοιπόν, όταν σε αυτή τη μεγάλη πρωτοβουλία που
πήρατε, θεωρείτε σημαντική παρέμβαση στα Α.Ε.Ι,
αποσπασματικά και μόνο η κατάργηση της βάσης του 10, θα
μου επιτρέψετε να σας πω ότι δεν είναι έτσι. Εμείς
αντιλαμβανόμαστε το βασικό επιχείρημα για να μην
κοροϊδευόμαστε. Κάποτε στην ελληνική επαρχία γινόταν
ανάπτυξη δια στρατοπέδων, κάποια στιγμή αποφάσισε η
ελληνική πολιτεία να το κάνει δια πανεπιστημιακών
τμημάτων και Τ.Ε.Ι. Τα περισσότερα από αυτά είναι τμήματα
που δεν χρειάζονται και θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον, αντί
να συζητάμε για τη βάση του 10, να συζητάγαμε σοβαρά,
αυτές τις υποδομές που φτιάξαμε και δεν χρειάζονται, αν θα
μπορούσαμε να τις κάνουμε κάτι άλλο, γιατί έχουμε ξοδέψει
αυτά τα χρήματα, έχουμε φτιάξει πανεπιστήμια, έχουμε
προσλάβει προσωπικό, που τελικά παράγουν ανθρώπους, οι
οποίοι δεν μας χρειάζονται. Αυτό θα ήταν μια καλή
συζήτηση.
Αντιλαμβάνομαι λοιπόν τις πιέσεις από το
σουβλατζίδικο, από την γκαρσονιέρα, από το εστιατόριο και
εγώ τις εισπράττω, αυτό είναι το πραγματικό κίνητρο, όλα
τα υπόλοιπα είναι απλώς για να τα λέμε, σε ένα επίπεδο
πολιτικής υποκρισίας. Ο μόνος ωφελημένος είναι η τοπική
γκαρσονιέρα, η καφετέρια, το σουβλατζίδικο. Και αυτό δεν
είναι κακό, δεν είμαι αρνητικός στο να ωφεληθεί. Εφόσον
δεν συνέβη κάτι το θεαματικό, θετικό, από τη θέσπιση της
βάσης του 10, ας την καταργήσουμε, να ωφεληθούν
τουλάχιστον αυτοί, έως ότου αξιωθούμε να φτιάξουμε ένα
πανεπιστήμιο της προκοπής.
Στο άρθρο 33, αν και δεν είναι για τα Α.Ε.Ι αυτό που θα
πω, αλλά ταιριάζει διότι το έχω πάντα ως σκέψη. Στην
Ελλάδα μοιράζουμε βιβλία δωρεάν στους μαθητές, στο
τέλος της χρονιάς, πάνε τα σκίζουν, τα καίνε, τα κάνουν, τα
ράνουν. Γιατί σε αυτό το νομοσχέδιο δεν προβλέπεται αυτό
το απλό, που γίνεται σε όλη την Ευρώπη; Στο τέλος της
χρονιάς, να διατηρούν τα βιβλία τους οι μαθητές καθαρά,
να τα παραδίδουν, να τα κάνουν την επόμενη χρονιά οι
επόμενοι μαθητές και αν τα καταστρέφουν, να τα
πληρώνουν. Είναι κάτι που γίνεται σε όλο τον πολιτισμένο
κόσμο, μειώνει δραματικά το κόστος, είναι φιλικό προς το
περιβάλλον, για να μη ξοδεύουμε τσάμπα χαρτί και θα ήταν
μια ωραία πρωτοβουλία, όχι τίποτα πολύ σπουδαίο, αλλά
δείχνει ότι αρχίζουμε να αλλάζουμε νοοτροπία. Εμένα αυτή
η σκηνή που γινόταν και στα δικά μου χρόνια, που
μαζεύονταν οι μαθητές στο τέλος του χρόνου, να κάψουν τα
βιβλία, μου δημιουργούσε πάντοτε πολύ μεγάλη απορία.
Άρθρο 38, στην Α.ΔΙ.Π, θα το καταψηφίσουμε μόνο
για ένα λόγο. Επιμένετε στην παράγραφο Θ, στη Δ, να
βασίζετε και εκπροσώπους των φοιτητών και των
σπουδαστών, σε αυτούς, οι οποίοι θα λένε τη γνώμη τους.
Εμείς πραγματικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε, που έχει
ωφελήσει τελικά την ελληνική εκπαίδευση, όλος αυτός ο
φοιτητικός συνδικαλισμός. Θα μου επιτρέψετε να σας πω
κύρια Υπουργέ, έχουν ταξιδέψει κατά τη διάρκεια των δύο
πρώτων ετών ως βουλευτής, σε όλο τον απόδημο ελληνισμό
και ένα από τα πράγματα που έκανα, ήταν να πηγαίνω σε
όλα τα ξένα πανεπιστήμια, για να παρακολουθώ στον
Καναδά, στην Αυστραλία, στις Η.Π.Α, στην Γερμανία, πώς
είναι αυτά τα πανεπιστήμια. Σας μιλάω ειλικρινά, έχω ένα
άλμπουμ, αν θέλετε μπορώ να σας δώσω καμιά
εκατονπενηνταριά φωτογραφίες από διάφορα ιδρύματα,
όπου μπαίνεις και είναι σαν να μπαίνεις σε εκκλησία.
Πεντακάθαρα. Καταπληκτικά, αριστουργήματα, δεν
μπορείτε να φανταστείτε. Μπαίνεις μέσα στο πανεπιστήμιο
και νομίζω ότι βρίσκεσαι σε νοσοκομείο. Μπαίνεις σε
πανεπιστήμια στην Ελλάδα και είναι μια χαβούζα. Αυτό είναι
το αποτέλεσμα του συνδικαλισμού. Να η μια παράταξη, η
αφίσα, η άλλη παράταξη, το τραπεζάκι, ο καφές. Δεν νομίζω
ότι προσφέρει τίποτα αυτό το σύστημα και πρέπει να το
ξαναδούμε. Μόνο ζημιά έχει κάνει στα πανεπιστήμιά μας,
παρά ωφέλεια, αφήστε δε, που όσον αφορά στους
εκλεγμένους εκπροσώπους του και τη σχέση τους με την
αξιολόγηση των καθηγητών, την εκλογή των καθηγητών
και όλα αυτά, υπάρχει και μεγάλη συναλλαγή μέσα, ας μην
κοροϊδευόμαστε. Τρομερή συναλλαγή και με τα θέματα και
με τους βαθμούς και με πολλά, τα οποία κάνουμε ότι δεν τα
βλέπουμε, στη λογική της στρουθοκαμήλου, όπως είναι όλα
στην Ελλάδα. Για το κεφάλαιο 5ο δεν έχω να πω απολύτως
τίποτα, το υπερψηφίζουμε όλο και πάμε στο άρθρο 45.
Στο άρθρο 45 θα έχουμε πολύ σοβαρές διαφωνίες κυρία Υπουργέ και
θα σας κάνω μερικά συγκεκριμένα ερωτήματα και θέλω αν γίνεται να μου
κάνετε την τιμή να μου τα απαντήσετε συγκεκριμένα. Ξέρω ότι είστε άνθρωπος
που δεν φοβάται να πει τη γνώμη του. Ξεκινάτε λοιπόν και βάζετε την αλλαγή
του τίτλου και θεωρείτε ότι είναι μια μεγάλη θεσμική αλλαγή, να μη λέγονται
κολλέγια και να λέγονται κέντρα μεταλυκειακής εκπαιδεύσεως. Προφανώς αυτό
είναι μια προσπάθεια, πάλι ένα είδος φερετζέ, που απαντά προς την Αριστερά, η
οποία ακούει το οτιδήποτε έχει να κάνει με την ιδιωτική ανώτατη παιδεία και
αντιδρά, για να πείτε ότι να εμείς συμβιβαζόμαστε με την ευρωπαϊκή οδηγία
μεν, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, αλλά βάζουμε και έναν φερετζέ
γιατί δεν τα λέμε κολλέγια. Πρώτα απ' όλα πρέπει να σας πω ότι δεν θα έχει
επιτυχία. Στην κοινή γνώμη έχουν επικρατήσει ως κολλέγια και η αλλαγή θα
είναι όπως με την οδό Πανεπιστημίου, που την ονομάσαμε Ελευθερίου
Βενιζέλου και Πανεπιστημίου τη λέμε ακόμα. Κολλέγια θα τα λέει ο κόσμος.
Εδώ όμως έχει ορισμένα σημαντικά σημεία που θέλω να μου τα εξηγήσετε.
Παραδείγματος χάρη, υπάρχει το Deree College. To Deree College έχει τον
τίτλο του με άδεια του αμερικανικού κράτους. Εάν ψηφίσετε αυτό τον νόμο και
θέλετε να είστε συνεπείς, θα πρέπει αύριο να πάτε στο Deree College και να του
πείτε να ξηλώσουν την ταμπέλα που λέει Deree College. Θα το κάνετε; Θέλω
μια συγκεκριμένη απάντηση. Δεν θα το κάνετε. Αφού λοιπόν και σωστά δεν θα
το κάνετε και σας συγχαίρω που δεν θα το κάνετε, γιατί αν το κάνατε θα είχαμε
και άλλα προβλήματα. Θα ήθελα όμως να μου πείτε, αφού δεν θα το κάνετε και
σωστά επαναλαμβάνω, για να μην παρεξηγηθώ, γιατί θα το κάνετε για αυτά που
έχουν σύνδεση με ευρωπαϊκά πανεπιστήμια; Ποιος ο λόγος;
Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον και μάλλον προς τη σωστή κατεύθυνση και δεν
θα ήταν φερετζές, εάν κάνατε το εξής. Εάν λέγατε, αυτά που έχουν σύνδεση με
ξένα πανεπιστήμια, ευρωπαϊκά επαναλαμβάνω, γιατί όπως ακούσαμε και το
πρωί, υπάρχει ένσταση χωρών, να μη τις ονοματίζω τώρα, που ενδεχομένως να
μην έχουν έλεγχο στην παιδεία τους, εκεί θα υπήρχε ένας κίνδυνος, αλλά στην
Ελλάδα δεν έχουμε τέτοιου είδους ιδρύματα. Αυτά που έχουμε είναι κυρίως με
βρετανικά ιδρύματα, περί αυτού πρόκειται. Μάλιστα όταν είχα πρωτοεκλεγεί
βουλευτής, είχε έρθει ο Βρετανός Υπουργός παιδείας σε ένα από αυτά τον
συνδέσμό τους και από τους 300 βουλευτές, μου είχε κάνει εντύπωση, ήμουν ο
μοναδικός και είχα πάει να ακούσω τι μας έλεγε ο Βρετανός Υπουργός παιδείας
για τα κολλέγια και μας εξήγησε ο άνθρωπος, τις διαδικασίες του ελέγχου, που
επιβάλλει το βρετανικό δημόσιο σε αυτά τα ιδρύματα. Κύριε Πανάρετε στείλτε
του ένα e-mail, που είστε ειδικός στην τεχνολογία και να σας απαντήσει, για να
δείτε για τι πράγματα μιλάμε. Ξέρετε πόσους ελέγχους τους βάζουν; Φοβερούς
ελέγχους. Τα Ελληνικά πανεπιστήμια δεν έχουν ούτε κατά διάνοια τόσους
ελέγχους και το καταλαβαίνει κάποιος, όταν μπαίνει κανείς σε ένα κολλέγιο.
Είναι πεντακάθαρα, όλα σε τάξη, τηρείται το ωρολόγιο πρόγραμμα, δεν έχουν
ποτέ κατάληψη, όλα πάνε ρολόι. Μπορεί να συγκριθεί αυτό το πράγμα με τα
ελληνικά, τώρα επειδή είμαι στη Βουλή δεν μπορώ να πω τη λέξη, θα πω
καταγώγια; Για να είμαι λίγο ειλικρινής. Αν είναι δυνατόν. Θα είχε ενδιαφέρον
να πείτε, αυτά που έχουν σύνδεση με ένα ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο, άρα ο τίτλος
σπουδών που δίνουν είναι από το ξένο πανεπιστήμιο, για αυτό και
αναγνωρίζεται από τα κλιματικά δικαιώματα, να λέγονται κολλέγια και αυτά
που είναι από μόνοι τους, κάποιοι τα έχουν φτιάξει, αυτά που είδα, πείτε τα
κέντρα ελευθέρων σπουδών, πείτε τα κέντρα μεταλυκειακής εκπαιδεύσεως,
πείτε τα κάτι, για να υπάρχει και μια διαφοροποίηση. Αυτό θα έχει και το
νόημα, να προστατέψει αυτόν που θέλει να εγγραφεί για να μπορεί να κάνει
εύκολα τη διάκριση ότι αυτό που λέει κολλέγιο έχει κάποια υποδομή από πίσω
του, ενώ αυτό που λέει κέντρο μεταλυκειακής εκπαιδεύσεως δεν έχει.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ – ΑΔΩΝΙ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ )
Έτσι όπως το έχετε κάνει, όποιος διαθέτει 500.000
ευρώ ως εγγυητική είναι το ίδιο πράγμα. Άρα εγώ που
βλέπω τη διαφήμιση και πάω να γράψω το παιδί μου δεν
είμαι βέβαιος ότι θα καταλάβω ποιο είναι αυτό που
ελέγχεται από το βρετανικό δημόσιο και ποιο όχι. Αυτό θα
ήταν μια τομή που δεν την κάνετε και πάρα πολύ κακώς. Δεν
είμαι καθόλου βέβαιος ότι η απαγόρευση της χρήσης της
λέξης Κολέγιο δεν θα σας δημιουργήσει προβλήματα με την
Ευρώπη. Ξέρω ότι αυτοί θα προσφύγουν. Έχω δει τις
ευρωπαϊκές Οδηγίες που σας απαγορεύουν να κάνετε αυτό
που φέρνετε εδώ, δηλαδή να τους επιβάλετε ένα
συγκεκριμένο όρο. Είναι μια επιλογή που γίνεται υπό το
κράτος του φόβου της αριστεράς και για κανένα άλλον
λόγο. Δεν λύνει πρόβλημα, αλλά δημιουργεί επιπλέον.
Θεωρώ πολύ σωστή την παρατήρηση του κ.
Καρκανιά για την προθεσμία της 15ης/6/2010. Κυρία
Υπουργέ, αυτό φαντάζομαι ότι θα το αλλάξετε οπωσδήποτε.
Το να βάλετε ως προθεσμία 15 Ιουνίου 2010 για να βρουν τα
συμπληρωματικά στοιχεία, νομίζω ότι με τον τρόπο που
λειτουργεί η ελληνική γραφειοκρατία, είναι αδύνατον και
δεν μπορεί να γίνει. Θα αναγκαστείτε να δώσετε παράταση,
αν δεν το αλλάξετε εδώ. Αντί να δώσετε παράταση επί
παρατάσεως, βάλτε ένα-δύο μήνες παραπάνω για να
μπορέσουν οι άνθρωποι να προλάβουν. Στο άρθρο 45 παρ. 3
όπου αναφέρεται ότι οι αιτούντες προσκομίζουν και νέα
συμπληρωματικά στοιχεία ως της 15/6/2010, αλλάξτε το
και κάντε το μέχρι 15/8/2010.
Κυρία Υπουργέ, θα ήθελα να σας ρωτήσω τι θα κάνετε με το θέμα της ειδικής
αγωγής. Έχουμε δεχθεί πολλά e-mail. Είχατε πει κάποτε ότι θα φέρετε ειδικό νόμο
για αυτό το θέμα.
Κύριε Γεωργιάδη, εν τη ρύμη του λόγου σας είπατε ότι είστε
αντικομουνιστής αλλά υποθέτω ότι δεν ταυτίζεστε με τις
παλαιές αντιλήψεις περί αντικομουνισμού, διότι ο
αντικομουνισμός στην πατρίδα μας έλαβε χαρακτηριστικά
διώξεων, εξορία κλπ..
ΣΠΥΡΙΔΩΝ – ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Είμαι ενάντια σε
κάθε μορφή ολοκληρωτισμού, άρα και του αντικομουνισμού
εάν εκφράζει ολοκληρωτισμό. Το είπα περισσότερο ως
απάντηση στο «πάλι αντικομουνισμός». Θέλω να
ξεκαθαρίσω ιδεολογικά ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να
συμπαθούμε το ΚΚΕ και τον κουμμουνισμό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Το
λόγο έχει ο κ. Κουράκης.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (Ειδικός Αγορητής του
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.): Κύριε Υπουργέ, σχετικά με την παραμονή του
χρόνου των εκπαιδευτικών σε τρία χρόνια, νομίζω ότι με
αδικήσατε, νομίζω ότι η τοποθέτησή μου την προηγούμενη
φορά διόρθωσε κάτι και θα έπρεπε ίσως να το αναφέρετε.
Είχα πει ότι αν η λογική σας ήταν να ενισχυθεί η σχολική
μονάδα με την παραμονή του εκπαιδευτικού, διότι έτσι
υπάρχει μεγαλύτερο αποτέλεσμα, θα έπρεπε να αναφέρετε
τον όρο «σχολική μονάδα», όπως ορθώς αναφέρεται σε
αυτό το νομοσχέδιο. Την προηγούμενη φορά στην κριτική
που είχα κάνει, ήταν στο εξής: «ο χρόνος παραμονής των
εκπαιδευτικών στον τόπο προ του διορισμού είναι κατ’
ελάχιστον τρία χρόνια». Τόπος σημαίνει μα ευρύτερη
περιφέρεια, επομένως δεν είχε σχέση με τη συλλογιστική
σας. Ορθώς το αλλάξατε, ώστε να είναι τουλάχιστον
συνεπές με αυτό που λέτε. Όμως, αν θέλετε, μπορείτε να
προχωρήσετε ακόμα περισσότερο. Το θεωρώ εξαιρετικά
θετικό και είναι πρόταση που έκαναν και οι ενδιαφερόμενοι
ότι αντί αυτό να έχει ένα χαρακτήρα, πρέπει να παραμείνει,
να το ενισχύσετε με μεγαλύτερη μοριοδότηση την δεύτερη
ή τρίτη χρονιά, ώστε οι ίδιοι να εκτιμήσουν αν αυτό τους
συμφέρει και είναι ένα δέλεαρ, να παραμείνει. Δεν μιλάω για
πρόσθετη αμοιβή, διότι αναγνωρίστηκε και από τους ίδιους
τους εργαζόμενους, αυτό που είχαμε πει και εμείς, ότι όσο
περνάει ο χρόνος διορίζονται σε μεγαλύτερη ηλικία που
έχουν δημιουργήσει οικογενειακές και κοινωνικές
υποχρεώσεις και ενδεχομένως είναι δύσκολο. Αλλά ας
αφήσουμε τους ίδιους να συνεκτιμήσουν.
Ένα δεύτερο σημείο που είναι σημαντικό και έχετε
ιδιαίτερη ευαισθησία σε αυτό είναι στους καθηγητές ειδικής
αγωγής που είναι στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Όπως
γνωρίζετε, η πολιτεία για να καλύψει το κενό των
εκπαιδευτικών που ασχολούνται με τα παιδιά που έχουν
ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, όσο καιρό δεν υπήρχαν
πανεπιστημιακά τμήματα έκαναν σεμινάρια. Αυτά τα
σεμινάρια τα παρακολουθούσαν οι εκπαιδευτικοί της
πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Όταν
άρχισαν να βγαίνουν εκπαιδευτικοί από τα ειδικά
πανεπιστημιακά τμήματα, θα έπρεπε κατά κάποιον τρόπο να
υποχωρεί η πρώτη κατηγορία και να αντικαθίσταται από
την δεύτερη κατηγορία, από αυτούς που έχουν
πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Νομίζω ότι ορθώς στο άρθρο
47 παρ. 5 λέτε ότι καταργούνται αυτά τα σεμινάρια, ώστε
να έρθουν εκείνοι που έχουν εκπαιδευτικό δίπλωμα. Στη
δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν υπάρχουν πανεπιστημιακού
επιπέδου, παρά μόνο στην πρωτοβάθμια. Τα ειδικά τυπικά
προσόντα που προβλέπονται στις διατάξεις που
καταργούνται με το προηγούμενο εδάφιο εξακολουθούν να
ισχύουν μέχρι την ολοκλήρωση του επόμενου διαγωνισμού
ΑΣΕΠ. Αυτό μπορεί να υπάρχει για τη δευτεροβάθμια
εκπαίδευση και νομίζω ότι σε αυτό το σημείο μπορεί να μπει
σε παρένθεση η φράση «εκτός από τους καθηγητές της
ειδικής αγωγής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης». Είναι δίκαιο
και ορθό και συνάδει απολύτως με τη λογική της
κατάργησης που σκοπεύετε να κάνετε. Καταργούνται τα
σεμινάρια, τοποθετούμε ανθρώπους πανεπιστημιακής
εκπαίδευσης που δεν υπάρχουν στην δευτεροβάθμια. Οι
άνθρωποι έχουν επιμορφωθεί, εξακολουθούν να παραμένουν
άλλα δύο χρόνια, αλλά οι καθηγητές ειδικής αγωγής στην
πρωτοβάθμια εκπαίδευση θα πρέπει να εξαιρεθούν από την
παράταση. Δηλαδή να ισχύσει απολύτως η κατάργηση, ώστε
αυτοί να προσληφθούν και τελικώς να εξυπηρετήσουμε την
ειδική αγωγή.
Στο ζήτημα της συνυπηρέτησης αναφέρθηκαν και
άλλοι συνάδελφοι. Υπάρχουν επιχειρήματα και από τις δύο
πλευρές. Επιχείρημα είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει
απόσπαση σε μια θέση που είναι μόνιμη, όπως είναι τα
Πανεπιστήμια. Το αντεπιχείρημα είναι ότι ισχύει για τους
στρατιωτικούς που μετακινούνται και για τους δικαστικούς
που μετακινούνται και για τους οποίους υπάρχουν επίσης
αποσπάσεις. Στο επιχείρημα ότι δεν μπορεί να είναι μια
απόσπαση για πάντα παρά μόνο για τρία χρόνια, το
αντεπιχείρημα είναι ότι ο νόμος λέει ότι τα τρία χρόνια της
απόσπασης είναι για να προστατευτεί ο εκπαιδευτικός, όχι η
πολιτεία. Για να τον υπερασπίσουμε σε μια ενδεχόμενη
αυθαιρεσία. Το κυριότερο είναι ότι οι άνθρωποι
προσάρμοσαν τη ζωή τους και τις οικογενειακές τους
υποχρεώσεις και δεν μπορούμε εμείς να έχουμε το 2010 και
να πούμε ότι καταργείται αυτό. Είναι άδικο. Επειδή αφορά
λίγους ανθρώπους, και επειδή τους δημιουργεί πολλά
προβλήματα, νομίζω ότι δεν πρέπει να το καταργήσετε για
να εξακολουθεί να ισχύει αυτός ο νόμος.
Σχετικά με την ΟΙΕΛΕ, η δυνατότητα που δίνετε
στους ιδιοκτήτες να απολύουν χωρίς αιτιολόγηση μπορεί να
καλυφθεί με αυτό που έχουμε πει. Την ευθύνη για την
απόλυση ας την έχει το οικείο περιφερειακό υπηρεσιακό
συμβούλιο, για να εμποδίσουμε μια αυθαιρεσία και να
έχουμε ελεύθερους εκπαιδευτικούς. Δηλαδή να λέει ότι η
λύση της σύμβασης γίνεται για σοβαρό λόγο και αυτό το
εκτιμά το οικείο περιφερειακό υπηρεσιακό συμβούλιο και όχι
να το αφήσουμε στην κρίση του ιδιοκτήτη του ιδιωτικού
σχολείου. Νομίζω ότι είναι άδικο και δεν ταιριάζει και με τη
γενικότερη φιλοσοφία και πολιτική, όπως τουλάχιστον την
έχω παρακολουθήσει.
(Συνέχεια ομιλίας του κυρίου Αναστάσιου Κουράκη, Ειδικού
Αγορητή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.)
Δηλαδή να ισχύσει και το θέμα των απολύσεων, θα έλεγα να

ισχύσει το σημερινό σύστημα όπως περιγράφεται στο άρθρο
13 του νόμου 2986/2003, για όλους τους ιδιωτικούς που
γίνονται αορίστου χρόνου μέχρι τον Ιούνιο του 2012 και σε
περίπτωση που κλείσει ένα τμήμα ή μειωθεί ή απολυθεί
κάποιος, θα έλεγα να αντιμετωπίζεται με την ίδια
προϋπηρεσία, που έχουν οι αναπληρωτές του δημόσιου
σχολείου. Τέλος σε αυτή την ενότητα, σε κάθε περίπτωση ο
τρόπος διορισμού, δημοσίων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών,
να είναι ενιαίος.
Σχετικά, με τα συγγράμματα δεν μου απαντήσατε αν
εννοείτε ένα σύγγραμμα οι δύο όπως είναι τώρα, το κύριο
και το βοηθητικό. Εμείς πρέπει να πω ότι έχουμε κατά
καιρούς προτείνει ότι προκρίνουμε την πολλαπλή
βιβλιογραφία, ελληνόγλωσση και ξενόγλωσση και η διάθεση
ικανού αριθμού αντιτύπων από ένα αναβαθμισμένο δίκτυο
πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών.
Στο άρθρο 35 θα θεωρούσε με θετικό μαζί με την
κατάργηση της βάσης του 10 να αναφέρατε και τις άλλες
παραμέτρους, για την ενίσχυση των περιφερειακών και
κεντρικών ιδρυμάτων που έχουν προβλήματα και ιδίως
μέριμνα, στο ζήτημα των μεταγραφών. Να μην σηκωθούν
όλοι πάλι και φύγουν και γεμίσουν τα κεντρικά
Πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. και δημιουργηθούν τρομακτικά
προβλήματα.
Για το θέμα της μεταλυκειακής εκπαίδευσης τα έχουμε πει
ήδη, τη θέση μας την γνωρίζετε. Νομίζουμε ότι σύμφωνα με
το ελληνικό σύνταγμα, οι εμπορικές αυτές συμφωνίες για
τους όρους πιστοποίησης στον χώρο της ανώτατης
εκπαίδευσης, δεν έχουν θέση. Η θέση μας για το σταμάτημα
της λειτουργίας αυτών των ιδρυμάτων, συνάδει με την
ευρωπαϊκή νομική τάξη και την αρχή της επικουρικότητας.
Ένα σχόλιο μόνο θα ήθελα να κάνω, για την Γενική
Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας ότι το 11μελες
συμβούλιο που βάζετε, νομίζουμε ότι αυτή η αναφορά
υπήρχε και νομίζω αν δεν κάνω λάθος και στον
προηγούμενο νόμο, επί Ν.Δ.. Εσείς δεν έχετε λόγο να το
κάνετε. Νομίζω ότι εσείς σε πολλά ζητήματα είσαστε
αρκετά προωθημένη, θα έλεγα ότι αυτή, ουσιαστικά η
διοίκηση της έρευνας, αδιακρίτως από τον ακαδημαϊκό και
τον επιχειρηματικό χώρο, ημεδαπής και αλλοδαπής,
σημαίνει ότι ουσιαστικά ανοίγει ο δρόμος για να έρχονται
μεγάλη στελέχη εγχώριων εταιριών, να έχουν λόγο για τις
κατευθύνσεις της έρευνας και των ελληνικών Α.Τ.Ε.Ι..
Σκεφτείτε τι θα μπορούσε να γίνει στις νέες τεχνολογίες,
στην ιατρική, στην βιοϊατρική, στο περιβάλλον και πόσο θα
μπορούσε να είναι ανεξάρτητη η κρίση τους και η
κατεύθυνση που θα δίνανε, σε ζητήματα εταιρειών κινητής
τεχνολογίας, μεταλλαγμένα, βιοϊατρικής έρευνας και άλλα.
Είναι σαφές ότι καταψηφίζουμε τα περισσότερα άρθρα, ίσως
για την βάση του 10 θα μπορούσαμε να έχουμε θετική
γνώμη και για τα υπόλοιπα, θα τα συζητήσουμε στην
Ολομέλεια.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Τον λόγο
έχει ο κύριος Βούρος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, αν και
ζητώ συγνώμη που θα τοποθετηθώ και για το πρώτο
σκέλος, που αφορούν τα άρθρα έως και το 33, γιατί βάσει
του καταλόγου την ώρα που έπρεπε να μιλήσω ήμουν στο
εσωτερικό της Βουλής και δεν πάνε βρισκόμουν στην
αίθουσα.
Δεν θέλω να μιλήσω πάλι για να τοποθετηθώ για το πόσο
χρήσιμο είναι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και τι ουσιαστικά
έρχεται να κάνει. Η κυρία Υφυπουργός προηγουμένως
τοποθετήθηκε και είπε κάτι πάρα πολύ βασικό, νομίζω και
ιδιαίτερα, αν θέλετε, ουσιαστικό ως προς την κατεύθυνση,
της τάξης που βάζουμε και όχι το ότι ξαφνικά φτιάξαμε αν
θέλετε ένα μασίφ νομοσχέδιο το οποίο θα το τοποθετήσουμε
κάπου και απλώς θα το καμαρώνουμε. Είναι ένα νομοσχέδιο,
το οποίο επιδέχεται πολλές αλλαγές και είναι ένας
ζωντανός οργανισμός απ' όπου θα μπορούμε να αντλούμε
στοιχεία, για να βελτιώνουμε όλο το σύστημα της
Να ξεκινήσω ουσιαστικά από την αιτιολογική έκθεση και
από το κεφάλαιο Α, κ. Υπουργέ, ουσιαστικά, γιατί δεν
μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε ότι αυτό το
περιβόητο ΑΣΕΠ, που έτσι κι αλλιώς όλοι έχουμε ασπαστεί,
σαν κάτι που αφορά την διαφάνεια και το αδιάβλητο. Γιατί
δεν το επεκτείνουμε και στον ιδιωτικό τομέα; Γιατί να μην
μπούμε στην διαδικασία να έχουμε ένα ΑΣΕΠ που αφορά και
τους ιδιωτικούς, αλλά και τους δημόσιους εκπαιδευτικούς
και μάλιστα θα έλεγα ότι στο θέμα των προσλήψεων των
ιδιωτικών, μέσα από έναν πίνακα ΑΣΕΠ θα μπορούσαμε να
έχουμε μεγαλύτερη διαφάνεια και μεγαλύτερη αν θέλετε
υποστήριξη ως προς αυτό που σχεδιάζουμε και
κατευθύνουμε, μέσω του νομοσχεδίου.
Μάλιστα επειδή προφανώς θα μπούμε στη διαδικασία του
Συμβουλίου της Επικρατείας, εάν μπούμε στο θέμα της
απομάκρυνσης και όχι απόλυσης, αν θα μπαίναμε σε
διαδικασίες τέτοιες Συμβούλιο Επικρατείας, προκειμένου να
προφυλάξουν με τέτοιου είδους πρόσφυγες, ας πάμε
τουλάχιστον σε μια λογική του 40 - 60 και να ξαναγυρίζουν
σε εκείνον τον συγκεκριμένο πίνακα του ΑΣΕΠ, να
ξαναγυρίζουνε αυτοί οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι έχουν
απομακρυνθεί, από το ιδιωτικό σχολείο. Αυτό είναι ένα
θέμα.
Ένα άλλο που δεν το είδα αλλά προφανώς έχει καταγραφεί
στο νομοσχέδιο, δεν το διέκρινα εγώ, αφορά μια ομάδα
εκπαιδευτικών, που έχουν πετύχει σε διαγωνισμό του 2008.
Από αυτούς, από τους 2900 περίπου, οι 1430 έχουν ήδη
προσληφθεί, είναι διοριστέοι όλοι αυτοί. Οι υπόλοιποι 1470,
ειλικρινά δεν ξέρω που έχουν κατευθυνθεί, αν έχουν
κατευθυνθεί κάπου, αν έχουν μπει σε διαδικασίες
πρόσληψης. Πιθανόν να υπάρχει αυτό μέσα στο νομοσχέδιο,
πρόβλεψη και για αυτούς, αλλά πιθανόν, εγώ να μην το
διέκρινα. Τελείωσα και με το συγκεκριμένο θέμα.
Αναφέρθηκε και ο κ. Παντούλας, στο θέμα της
μοριοδότησης με δύο μονάδες στην περίπτωση του
μεταπτυχιακού τίτλου, όπου βρίσκω ειλικρινά ανακόλουθο
την κατοχή του διδακτορικού διπλώματος να μοριοδοτείται
μόνον, με μια μονάδα επιπλέον. Νομίζω πως και ο κ.
Παντούλας το συζήτησε αυτό και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι,
αλλά θα ήθελα να ξαναδούμε την περίπτωση του
διδακτορικού, να είναι σαφώς μοριοδότημένη με
περισσότερες μονάδες επιπλέον από ότι μας δίνει μέχρι
στιγμής το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Για την μόνιμη αναπηρία, αναφέρθηκαν και οι υπόλοιποι
συνάδελφοί, θα αναφερθώ και εγώ και εδώ νομίζω πως
πρέπει να αξιολογήσουμε με περισσότερες μονάδες το θέμα
των γονέων εκπαιδευτικών που έχουν τέκνα με αναπηρία
μεγαλύτερη του 67%.
Στην περίπτωση του άρθρου 7 της παραγράφου 6, σε
εκπαιδευτικό που κατέχει πτυχίο σε διαφορετικό γνωστικό
αντικείμενο, αποδίδεται δεύτερη ειδικότητα με απόφαση
του διευθυντή εκπαίδευσης μετά από αίτηση του κ.τ.λ. .
Γιατί να μην μπούμε στην διαδικασία και στην περίπτωση
της δεύτερης ειδικότητας μέσω ΑΣΕΠ και εδώ. Γιατί θα
πρέπει να μπούμε μέσα από μια διαδικασία που θα αφορά
πάλι πρόσωπα, τριμελής επιτροπές, κάποιους αν θέλετε
διευθυντές. Θα έλεγα ότι μπορούμε να ξαναδούμε και
έχουμε το χρόνο να το δούμε, μέχρι την Τετάρτη, την
περίπτωση του να περνάει και ως προς την δεύτερη
ειδικότητα, πάλι μέσω ΑΣΕΠ.
Τελειώνω, κ. Προέδρε, με μια τελευταία παρατήρηση. Ως
προς το άρθρο 9 παράγραφος 10, αναφερόμαστε στην
διενέργεια του πρώτου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ κατά τις
διατάξεις του παρόντος νόμου με απόφαση των Υπουργών
Οικονομικών και Παιδείας, καθορίζεται με βάση τις
υφιστάμενες εκπαιδευτικές ανάγκες, ο αριθμός των
διοριζόμενών εκπαιδευτικών ανά σχολικό έτος και κατά
κλάδο και ειδικότητα των ακόλουθων κατηγοριών, όπου
αναφέρονται κάποιες κατηγορίες. Δεν αναφέρεται πουθενά
και νομίζω πως εδώ αφού όλοι έχουμε συμφωνήσει στην
περίπτωση των 119 εκπαιδευτικών, με αυτή την περιβόητη
ιστορία που έχουμε αναλύσει πάρα πολύ αυτές τις
τελευταίες ημέρες, των τέκνων με 67% αναπηρία, μπορούμε
να βάλουμε εκτός από τις τρεις περιπτώσεις, να το
συγκεκριμενοποιήσουμε, για να αποφύγουμε την
οποιαδήποτε άλλη εξήγηση. Αν αναφέρεται τότε απλώς
μπορούμε να το καταγράψουμε. Δηλαδή στο άρθρο 10 στην
παράγραφο 9 μπορούμε απλά να το γράψουμε σαν 4η
κατηγορία και να προστεθεί η περίπτωση αυτών.
(Συνέχεια ομιλίας του κυρίου Ιωάννη Βούρου)
Εάν αναφέρεται, τότε μπορούμε, απλώς, να το

καταγράψουμε. Στην παράγραφο 10 μπορούμε απλώς να το
γράψουμε. Να το βάλουμε σαν ένα τέταρτο σκέλος. Μιλάω
για το άρθρο 9. Να το ξαναγράψουμε και να είναι
καταγεγραμμένο και ευδιάκριτο, στην παράγραφο 10 του
άρθρο 9, σαν τέταρτη κατηγορία να προστεθεί η περίπτωση
αυτών. Αυτό, όπου έξι τελείως αναφέρεται στο άρθρο 3
στην παράγραφο Δ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Μπορούν
να το δουν σαν νομοτεχνική βελτίωση και δείτε το μετά και
το καταθέτετε και εγγράφως.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ: Έχω άλλη μια παρατήρηση. Θα ήθελα να
ξαναδούμε στο άρθρο 31 στην παράγραφο 3 την περίπτωση
αυτών των «περιβόητων» - που δεν έχω καμία αντίρρηση
και το έχουμε αναλύσει ιδιαίτερα - για την «περίφημη
τιμωρία», που αναφέρθηκαν κάποιοι συνάδελφοί κατά τη
διάρκεια των προηγούμενων συναντήσεών μας. Εγώ
αναφέρομαι σε καμία τιμωρία. Θεωρώ πως είναι υποχρέωση
του εκπαιδευτικού, να δημιουργεί τη δική του κοινότητα, τη
δική του ομάδα και να δημιουργεί αυτή την αμφίδρομη
σχέση με το περιβόητο «γνωστικό αντικείμενο», το οποίο
υπηρετεί. Όμως, θα ήθελα σε ορισμένες περιπτώσεις - και
δεν είναι της παρούσης - να δούμε την περίπτωση του, να
μετατίθενται, αλλά, να δούμε τις περιπτώσεις αυτές, που
εξυπηρετεί τη μετάθεση εντός του νομού, μέσα στον οποίο
υπηρετεί ήδη ο εκπαιδευτικός.
Ευχαριστούμε κύριε Βούρο. Το λόγο έχει ο κ. Λυκουρέντζος.
ΑΝΤΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Θα αρχίσω, πάλι, με κάποια
πολιτικά σχόλια, διότι, όταν στην Επιτροπή Μορφωτικών
Υποθέσεων γίνεται τοποθέτηση ότι, «πρώην Υπουργοί έχουν
θράσος όταν ομιλούν» - γιατί αυτό υπενοήθη - αναρωτιέμαι,
τι χαρακτηρισμοί πρέπει να υπάρξουν σε εκείνους, οι οποίοι
αλλά έλεγαν μέχρι χθες και άλλα λένε σήμερα. Γνωρίζετε
ότι, αποφεύγω και το έλεγα μέχρι χθες, να κάνω
αντιπαράθεση στη Βουλή με την αξιοποίηση δηλώσεων
συναδέλφων, για ό,τι έχουν πει κατά καιρούς. Βρίσκω ότι,
αυτό δεν είναι «πολιτική ανδρεία», δεν είναι «πολιτική
μεγαλοψυχία» και θεωρώ ότι, αυτό είναι η διαφορά μου από
την «πολιτική μικροψυχία».
Κατά τα άλλα, κυρία Υπουργέ, δεν σας ζητούμε καμία
επιείκεια - η προηγούμενη πολιτική ηγεσία. Κάντε μας όποια
κριτική θέλετε. Επιτεθείτε μας όσο θέλετε, αλλά με
συγκεκριμένα στοιχεία. Δεν ζητώ καμία επιείκεια
προσωπικά, ούτε η προηγούμενη πολιτική ηγεσία.
Τρίτον, δεν μπορεί να ακούγεται στην αίθουσα ότι, είναι
ντροπή για το πολιτικό σύστημα ή για το εκπαιδευτικό
σύστημα το γεγονός ότι, «στα γραφεία μας μας
επισκέπτονται εκπρόσωποι και συζητούμε τα αιτήματά
τους». Από την ώρα που ακούστηκε αυτή η άποψη μέχρι
τώρα, έχουν κατατεθεί πολλές προτάσεις από συναδέλφους,
επειδή δεχθήκαμε υπομνήματα, συζητάμε τις θέσεις τους
και κανείς δεν είναι υπέρ του ενός εναντίον του άλλου, αλλά
είναι μπροστά σε μια πραγματικότητα.
Επί των άρθρων 39 και 40. Κυρία Υπουργέ, δεν θα τα
ψηφίσουμε, διότι, γνωρίζουμε ότι, η Επιτροπή η οποία
συστάθηκε - και μάλιστα, κατόπιν προτροπής του ίδιου του
Πρωθυπουργού, όπως λέγεται από τους κύκλους της
εκκλησίας - από την Ιερά Σύνοδο υπό την προεδρία του
Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Περιστερίου για να σας
καταθέσει τις προτάσεις, παρότι έχει προτάσεις, δεν έχετε
λάβει το υπόμνημά της και δεν το έχετε λάβει υπόψη κατά
τη διάρκεια του νομοθετικού σας έργου.
Επίσης, από τα θεσμικά όργανα, που διαβάζω στο άρθρο 39
παράγραφος 4, απουσιάζουν οι εκπρόσωποι της Ιεράς
Συνόδου, με τους οποίους θα μπορούσατε να συζητήσετε τα
θέματα αυτά.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): «Οι ιερείς» όχι «οι
εκπρόσωποι της Ιεράς Συνόδου».
ΑΝΤΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ: Δεν γράφει. Μακάρι. Εάν το
συμπεριλαμβάνεται με διαφορετική διατύπωση, εγώ δεν το
είδα. Το εξηγείτε κατ' αυτόν τον τρόπο, εγώ το δέχομαι και
σταματώ εδώ.
Σχετικά μετά κολέγια, ακούστηκε η κριτική σε ό,τι αφορά τον τίτλο, τον
οποίο επιλέξατε. Εδώ, λοιπόν, δεν έχετε να κερδίσετε απολύτως τίποτα. Δεν θέλω να
επαναλάβω την επιχειρηματολογία συναδέλφων, οι οποίοι σας εξήγησαν, για ποιο
λόγο το κάνετε. Όμως, για τον ίδιο λόγο αρνηθήκατε μία στρατηγικής σημασίας
μεταρρύθμιση στη χώρα μας με τη συνταγματική αναθεώρηση. Κυρία Υπουργέ,
κυρία και κύριε Υφυπουργέ, εάν τότε είχατε κάνει δεκτή την πρότασή μας για την
αναθεώρηση του άρθρου 16, δεν θα συζητούσαμε σήμερα για όλα όσα μας λέει ο
εκλεκτός συνάδελφος, ο κύριος Κουράκης, από το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για
τοfranchising πανεπιστημιακών τίτλων. Θα είχαμε εγκρίνει τον εκτελεστικό νομό του
συντάγματος για την ίδρυση μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, θα είχαμε
συνεισφέρει στην ανάπτυξη του ανταγωνισμού μεταξύ των πανεπιστημιακών μας
ιδρυμάτων, θα είχαμε τη δυνατότητα να βλέπουμε αλλαγές στην τριτοβάθμια
εκπαίδευση, οι οποίες θα προήρχοντο από εκεί. Εσείς - οι περισσότεροι και οι
περισσότερες - είχατε την τύχη να σπουδάσετε σε αυτά τα πανεπιστήμια - εγώ δεν
την είχα - και να «υιοθέτησετε» αυτές τις πρακτικές.
Σε ό,τι αφορά το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ., μην το κάνετε. Υποβαθμίζετε,
έτη περαιτέρω, αυτή τη διαδικασία. Γνωρίζετε, ποια είναι η
αρμοδιότητα του Ε.ΚΕ.ΠΙΣ.. Είναι για να πιστοποιεί φορείς
υλοποίησης σεμιναρίων και άλλες εκπαιδευτικές μονάδες,
όχι όμως κέντρα μεταλυκειακών σπουδών.
Στο άρθρο 47 κάνετε ορισμένες ρύθμισεις, με τις οποίες
στο παρελθόν είχατε διαφωνήσει. Ορθώς τις κάνετε, γιατί
ήταν και δικές μας νομοθετικές πρωτοβουλίες - όπως είναι
για τα νηπιαγωγεία, όπως είναι για την αμοιβή
εκπαιδευτικών, από κοινοτικό πρόγραμμα, που δεν μπόρεσαν
να εξοφληθούν στο παρελθόν - αλλά θα μείνω στην
παράγραφο 15 και 16. Από τη μια μεριά, λέτε ότι, πιστεύετε
στο «άνοιγμα των οριζόντων» της ελληνικής εκπαίδευσης,
λέτε ότι, θέλετε τις επενδύσεις της ιδιωτικής
πρωτοβουλίας, σε μια περίοδο μείζονος σημασίας για τα
οικονομικά του τόπου, σε μια περίοδο δημοσιονομικής
κρίσης και ουσιαστικά υποκρίνεστε απέναντι στους
επενδυτές, οι οποίοι επενδύουν στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Γιατί; Διότι, ουσιαστικά, η λογική σας είναι «κρατικοποίηση
της ιδιωτικής εκπαίδευσης στη χώρα». Είναι εκτός
πραγματικότητας. Δεν μπορείτε να λέτε ότι, «έχει τη
δυνατότητα να λύει τη σύμβαση, ένα ιδιωτικό
εκπαιδευτήριο, για έναν εκπαιδευτικό και αν συμβαίνει να
έχει δύο ή τρία εκπαιδευτήρια, αλλά της αυτής ιδιοκτησίας,
πάλι, ισχύει για έναν εκπαιδευτικό» και την ίδια ώρα να
κάνετε τις αορίστου χρόνου συμβάσεις τη διετία και όχι
στην τετραετία. Εδώ, λοιπόν, είναι μια ξεκάθαρη υιοθέτηση
των προτάσεων των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των
ιδιωτικών εκπαιδευτικών, είναι σε βάρος της προοπτικής
της ιδιωτικής εκπαίδευσης, την οποία ορθώς περιέγραψε ο
εκπρόσωπος τους ότι, συνεισέφερε τα μέγιστα στην
ανάπτυξη του εκπαιδευτικού μας συστήματος, αλλά δεν
θέλουμε να αντιληφθούμε την αλήθεια και την
πραγματικότητα και να «ανοίξουμε» τις διαδικασίες, να
ενισχύσουμε τον ανταγωνισμό, να δώσουμε τη δυνατότητα
επιλογής καλύτερου προσωπικού.
Τέλος, μια παρατήρηση για το 35, την περιβόητη «βάση του
10». Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν πρόκειται να
πείσουμε τα παιδιά μας να επιλέξουν τμήματα, όταν
γνωρίζουν ότι, ως απόφοιτοι αυτών των τμημάτων δεν
έχουν καμία τύχη στην αγορά εργασίας. Αυτό είναι το
πρόβλημα. Σας παρακάλεσα να ζητήσετε, να δείτε από τη
μηχανογράφηση του Υπουργείου, ποιες είναι οι προτιμήσεις
των παιδιών στα τμήματα αυτά ως πρώτη και δεύτερη
επιλογή. Να δείτε ότι είναι απαξιωμένα τα τμήματα, γιατί οι
απόφοιτοι τους δεν έχουν θέση στην αγορά εργασίας. Είπαν
και άλλοι συνάδελφοι επιχειρήματα, θέλω να επαναλάβω.
Δεν μπορεί να ισχύει η λογική ότι, «έχουμε πανεπιστήμια,
έχουμε Τ.Ε.Ι. και πρέπει, σώνει και καλά, να έχουμε και
φοιτητές». Πρέπει να παρέχουν σύγχρονη γνώση,
επαγγελματικά εφόδια στα παιδιά, για να μπορούν να
δουλέψουν. Επαναλαμβάνω: σε μια περίοδο οικονομικής
κρίσης δεν μπορούμε να «φορτώνουμε βάρη» στο δημόσιο
και να ακυρώνουμε ελπίδες των νέων παιδιών της πατρίδας.
Τέλος - επειδή προηγουμένως παρέλειψα - στο δεύτερο
κεφάλαιο «Επιλογή Στελεχών της Εκπαίδευσης» άρθρο 11
παράγραφος 4, ζητάτε από ανθρώπους, οι οποίοι απέκτησαν
ένα διδακτορικό δίπλωμα, να έχουν πενταετή διδακτική
προϋπηρεσία, ενώ έχουν οκταετή προϋπηρεσία - όχι μόνο
διδακτική, αλλά συμμετοχής στην εκπαίδευση - την ώρα που
θέλουμε, η νέα γνώση να μεταδίδεται με τον συντομότερο
δυνατό τρόπο και να διαχέεται στην εκπαιδευτική μας
κοινότητα.
(Συνέχεια ομιλίας κ. ΑΝΔΡΕΑ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΥ)
Κάντε το τα 5 χρόνια για όσους έχουν προϋπηρεσία 8ετή
κάντε το 2. Δε μπορεί να έχουν και συμμετοχή για 8 χρόνια
στην εκπαίδευση, και 5 χρόνια τακτική υπηρεσία και
διδακτορικό για να μπορέσουν να διακριθούν και να
αξιοποιηθούν στις διοικητικές δομές, κάντε το 2, είναι μια
πρόταση που πιστεύω ότι δικαιώνει τους κόπους για όσους
πήγαν στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές.
Ευχαριστώ.
Ευχαριστώ κ. Λυκουρέντζο.
Το λόγο έχει ο κ. Αναστασιάδης.
ΣΑΒΒΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Επειδή
μιλάω για πρώτη φορά θα μου επιτρέψετε να κάνω και ένα
σχόλιο και να μιλήσω συνολικά. Θα αναφερθώ πολύ
επιγραμματικά γιατί τα περισσότερα, ίσως όλα, έχουν
ακουστεί από όλους τους συναδέλφους. Καταρχήν να
αναφέρω ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν αποτελεί ούτε
νόμο πλαίσιο ούτε τομή όπως αναφέρθηκε και προβλήθηκε
πάρα πολύ από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Αποτελεί
στην ουσία ένα νομοσχέδιο που φέρνει αποσπασματικές
διατάξεις και κατά περίπτωση αντιμετωπίζει ή προσπαθεί
να αντιμετωπίσει για να δώσει λύσεις σε προβλήματα
χρόνια ή μη της παιδείας. Το λέω αυτό γιατί είναι πολύ
σοβαρή η υπόθεση παιδείας για μια χώρα, κυρία Υπουργέ και
για ένα λαό για να αντιμετωπίζεται τόσο ανεύθυνα και
επιφανειακά. Γιατί τι άλλο μπορεί να υποθέσει κανείς όταν
ένα τέτοιο σοβαρό νομοσχέδιο έρχεται με τον τρόπο και με
την διαδικασία και την ταχύτητα που έρχεται και ζητείται
από τη Βουλή να ψηφιστεί. Μια μέρα το συζητάμε
ουσιαστικά κύριε συνάδελφε, ενώ θα έπρεπε να το συζητάμε
τρεις μέρες. Αντιλαμβάνεστε ότι μια μέρα δεν αρκεί να
μελετηθεί σε βάθος το νομοσχέδιο που έχει τη βαρύτητα και
τη σοβαρότητα αυτή, αλλά και εν πάση περιπτώσει, δεν
υπήρχε τόσο πιεστική ανάγκη λίγες μέρες πριν από τις
πανελλαδικές εξετάσεις να έρθει το νομοσχέδιο, που
ενδεχομένως να δημιουργήσει όπως αναφέρθηκε από
συνδικαλιστικούς φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας -
δεν ξέρω αν το ανακάλεσαν – μια αναταραχή. Στα έγγραφα
που μας έστειλαν οι συνδικαλιστικοί φορείς αναφέρουν
απεργιακές κινητοποιήσεις, τα έχω, νομίζω ότι τα έχετε και
εσείς. Θα είναι πολύ σωστό και για μας ευχάριστο να μην
πάνε σε μια τέτοια διαδικασία και να ταλαιπωρήσουν τα
παιδιά.
Τώρα όσον αφορά τα άρθρα θα μου επιτρέψετε να επανέλθω
στο σύνολο, άλλωστε είμαι και ο τελευταίος ομιλητής και
δεν θα έχετε πρόβλημα, θα έρθω καταρχήν στο άρθρο 3 που
αναφέρεται στους πολύτεκνους.
Οι νόμοι δεν θα πρέπει να είναι ισοπεδωτικοί, πρέπει να
έχουν και κοινωνική ευαισθησία. Αντιλαμβάνεστε ότι η
πολύτεκνη οικογένεια είναι από τις οικογένειες που έχουν
τα μεγαλύτερα βάρη στη χώρα και είναι αυτοί που
τροφοδοτούν τη χώρα με την φρεσκάδα της νέας γενιάς.
Νομίζω ότι η κατάργηση των γενικών καταστάσεων κινείται
σε λάθος κατεύθυνση θα έπρεπε να ενισχυθεί αυτή η
διαδικασία ώστε να δώσει και προοπτικές τεκνοποίησης στα
νέα ζευγάρια. Άλλωστε λέχθηκε και έτσι είναι ότι από την
ημέρα που εφαρμόστηκε η τεκνοποίηση στην Ελλάδα έχει
ενισχυθεί, αλλά στο θέμα της μοριοδότησης και των
πολυτέκνων, αλλά και των ατόμων με ειδικές ανάγκες
νομίζω ότι οι 5 και οι 3 μονάδες είναι πολύ λίγες εάν δεν
είναι κοροϊδία στις 130 μονάδες. Θα πρέπει να το δείτε και
να αναθεωρήσετε και εκεί κυρία Υπουργέ, νομίζω ότι πρέπει
να ενταχθούν οι μονογονεϊκές οικογένειες, οι οποίες και
αυτές είναι οικογένειες με ιδιαίτερα προβλήματα.
Το θέμα της αξιολόγησης έχει λεχθεί ότι δεν είναι θολό,
είναι σαφές. Δεν συμφωνούμε σε αυτά, δεν είναι σαφής ο
τρόπος ο οποίος θα γίνει η αξιολόγηση και των
εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αλλά και των εκπαιδευομένων.
Είπατε ότι θα το φέρουμε στη συζήτηση και τότε θα
τοποθετηθούμε. Στην κατάργηση του άρθρου 35, στην
κατάργηση της βάσης του 10 νομίζω ότι και εσείς οι ίδιοι
που το φέρνετε αυτό δεν το πιστεύετε. Δεν συνιστά σε
καμία περίπτωση αναβάθμιση της παιδείας και βεβαίως δε
μπορεί κανείς να πιστέψει ότι η κατάργηση του 10 θα
αναβαθμίσει την παιδεία. Είναι σαφές ότι αυτό γίνεται για
μικροκομματικούς σκοπούς, γίνεται γιατί πιέζουν κάποια
περιφερειακά Τ.Ε.Ι. να έχουν φοιτητές, αλλά αυτό δε λύνει
το πρόβλημα κανενός. Ίσως να βοηθά και την εκάστοτε
κυβέρνηση διότι μειώνει το ποσοστό της ανεργίας, αλλά
αυτοί οι άνθρωποι κάποια στιγμή τα επόμενα χρόνια θα
έρθουν στην αγορά εργασίας και θα προστεθούν.
Θα έπρεπε κυρία Υπουργέ, αντί να πάμε στην κατάργηση της
βάσης του 10 να πάμε σε έναν ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και στα
πανεπιστήμια. Υπάρχουν πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. στην
περιφέρεια που έχουν υποδομές, που έχουν εκπαιδευτικό και
βοηθητικό προσωπικό ενώ δεν έχουν και ούτε θα έχουν
φοιτητές. Τμήματα που θα δεχτούν τους φοιτητές μετά την
κατάργηση της βάσης του 10, δεν πρόκειται να φέρουν τα
αναμενόμενα αποτελέσματα και δεν πρόκειται και οι ίδιοι οι
φοιτητές που θα πετύχουν να πάνε να φοιτήσουν σε αυτά.
Γνωστό είναι ότι πέρα από το γεγονός ότι κάποιοι δε θα
μπορέσουν να τελειώσουν τις σχολές τους δεν θα έχουν και
τη γνώση, βγαίνοντας στην αγορά εργασίας. Βλέπω ότι δεν
θα έχουν καμία τύχη.
Ευχαριστώ κ. Αναστασιάδη.
Το λόγο έχει η κυρία Υπουργός.
Μάθησης και Θρησκευμάτων): Πρέπει να ευχαριστήσω τους
συναδέλφους γιατί σήμερα πράγματι ήταν μια εξαιρετικά
γόνιμη συνεδρίαση με πολλές ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις
και προτάσεις και θα γίνει μια πολύ σοβαρή επεξεργασία και
αύριο και το Σαββατοκύριακο ώστε να μπορέσουμε να
χρησιμοποιήσουμε όλη τη δημιουργική λειτουργία της
Επιτροπής.
Θέλω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι να χαιρετήσω σήμερα
την πολύ σαφή και κατηγορηματική στάση των
ομοσπονδιών ότι δεν πρόκειται να προχωρήσουν σε
απεργίες στις εξετάσεις. Θεωρώ ότι είναι μια πολύ
υπεύθυνη στάση, θεωρώ ότι είναι αυτονόητο γι’ αυτό και
ποτέ μου δεν το σχολίασα. Δε μπορούσα να φανταστώ ότι θα
μπορούσε να συμβεί κάτι άλλο και βεβαίως, δεν ήταν
δυνατόν να ορίσουμε τις νομοθετικές περιόδους ή την
επιλογή των συζητήσεων με βάση το πότε γίνονται οι
εξετάσεις στη χώρα.
Θα μας δοθεί η δυνατότητα και στην Ολομέλεια, αλλά να
κάνω ορισμένες παρατηρήσεις, εξηγώντας έτσι και
ορισμένες επιλογές. Αρκετοί συνάδελφοι, κυρίως της
Αριστεράς, αναφέρθηκαν στο θέμα της κατά
προτεραιότητας αποσπάσεως των μελών Δ.Ε.Π.. Γιατί θα
πρέπει να σταθούμε σ’ αυτό;
Υπάρχουν κάποια θέματα τα οποία πρέπει να υπόκεινται σε
κάποιες αρχές. Όταν δίνεται κατά προτεραιότητα
απόσπαση, ξέρετε πόσα παραδείγματα υπάρχουν; Υπάρχει
πάντα και σε όλες τις αντίστοιχες νομοθεσίες το θέμα των
στρατιωτικών και των δικαστικών γιατί η Πολιτεία
υποχρεωτικά τους μεταθέτει κάθε 4 χρόνια. Οι εισαγγελείς
μετατίθενται υποχρεωτικά, επίσης και οι δικαστικοί
λειτουργοί και οι στρατιωτικοί. Αν πάρουμε όλο τον
υπόλοιπο δημόσιο τομέα, πείτε μου γιατί είναι διαφορετικό
εάν μία μηχανικός δουλεύει σε μια νομαρχία και ο σύζυγός
της είναι εκπαιδευτικός διορισμένος σε ένα άλλο νομό; Εκεί
δεν είναι ένα σαφές θέμα; Και ο ένας επιστήμονας είναι, ο
μηχανικός, γιατί ο επιστήμονας Δ.Ε.Π. είναι διαφορετικό
πράγμα; Αν θελήσουμε να βάλουμε μια αρχή, για να
αιτιολογήσουμε γιατί οι Δ.Ε.Π. και όχι οι μηχανικοί των
νομαρχιών; Γιατί οι Δ.Ε.Π. και όχι οι γιατροί που δουλεύουν
στο Ε.Σ.Υ.; Γιατί οι Δ.Ε.Π. και όχι οι υπάλληλοι των
περιφερειών; Βλέπετε ότι δεν έχει τέλος ο κατάλογος
αυτός. Μια επιλογή που θα μπορούσε να γίνει, επειδή στο
δημόσιο τομέα και το τονίσαμε αρκετά υπάρχει η λογική
των συνυπηρετήσεων στους τομείς στους ίδιους χώρους θα
μπορούσε να είναι οι εκπαιδευτικοί. Η συνυπηρέτηση των
εκπαιδευτικών.
(Συνέχεια ομιλίας της κυρίας ΑΝΝΑΣ
ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, Υπουργού Διά Βίου Μάθησης και
Θρησκευμάτων)
Όχι της τριτοβάθμιας ή της δευτεροβάθμιας, όπου εκεί

όμως θα πρέπει να δίνετε, όπως καταλαβαίνετε κατά
προτεραιότητα, αλλά όταν υπάρχουν ανάγκες. Αυτό θέλω
να συμφωνήσουμε, ότι εάν δεν υπάρχουν ανάγκες, εάν δεν
υπάρχουν κενά, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιου
είδους κινήσεις, γιατί όπως είπαμε πολλές φορές το πρώτο
και βασικό θέμα είναι το σχολείο.
Επίσης, θα ήθελα να κάνω μία σύντομη παρατήρηση, αλλά
θα υπάρξει και η δυνατότητα πολύ μεγαλύτερης ανάλυσης
και στην Ολομέλεια. Έγινε η συζήτηση για το θέμα των
ιδιωτικών σχολείων. Θέλω να σας θυμίσω, ότι εάν θέλουμε
νε μιλήσουμε απλά για το θέμα της καταγγελίας των
συμβάσεων, καταργείται το 33% αυτών, που απολύονται
μόλις συμπληρώσουν τα 6 χρόνια. Δηλαδή, φέτος ή του
χρόνου ή πέρσι ένα σχολείο, που έχει τη δυνατότητα να
απολύσει ένα εκπαιδευτικό, απέλυε 4 και 5, βεβαίως με την
προϋπόθεση ότι πήγαιναν στο Δημόσιο. Η λογική είναι ότι το
ιδιωτικό σχολείο δεν είναι ιδιωτική επιχείρηση, και θα
συμφωνήσουμε σε αυτό, μια κλασική ιδιωτική επιχείρηση.
Γιατί βεβαίως και το πρόγραμμα του σχολείου πρέπει να
συνάδει με το αναλυτικό πρόγραμμα του Υπουργείου
Παιδείας, τουλάχιστον στο βασικό του κορμό. Θα
συζητήσουμε, στη συνέχεια, την ευελιξία του προγράμματος
σε όλα τα σχολεία και όχι μόνο στα ιδιωτικά. Υπάρχουν πολύ
συγκεκριμένες προϋποθέσεις, που αφορούν τους
εκπαιδευτικούς, υπάρχει έλεγχος του σχολείου, αφού ξέρετε
ότι τα ιδιωτικά σχολεία ανήκουν στις διευθύνσεις
εκπαίδευσης, και ελέγχονται από τις διευθύνσεις
εκπαίδευσης. Υπάρχουν περιφερειακά όργανα, τα ΠΥΣΔΕ, τα
οποία είναι η λογική της δημόσιας συγκρότησης, η οποία
παρακολουθεί τις εξελίξεις στο ιδιωτικό σχολείο. Δεν είναι
λοιπόν το ιδιωτικό σχολείο ιδιωτική επιχείρηση, εάν ήταν
δεν θα έπρεπε να μιλάμε καθόλου για το θέμα των σχέσεων
εργασίας, 2% είναι στις επιχειρήσεις το θέμα της
καταγγελίας των συμβάσεων. Όταν όμως λέμε μία
αιτιολογημένη, ή αναιτιολόγητη ή οτιδήποτε άλλο, η μη
απόλυση σημαίνει, ότι όταν υπάρχει μία καταγγελία της
σύμβασης, προφανώς ο εργαζόμενος έχει τη δυνατότητα να
προσφύγει στα δικαστήρια, και να αποδείξει το
καταχρηστικόν της απόλυσης.
Στην άλλη περίπτωση, σε συζητήσεις, που έγιναν, γιατί
ξέρετε είναι μια διαδικασία που κράτησε αρκετό χρόνο, η
Υφυπουργός, που είχε την ευθύνη πολλών επιμέρους
διαπραγματεύσεων, συζητήσεων, διαβουλεύσεων, γιατί όλο
αυτό το νομοσχέδιο εμπλέκει πάρα πολλούς φορείς, είχε τη
δυνατότητα να ακούσει, επί μακρόν, και τους 2 φορείς. Η
πρόταση, στην οποία καταλήξαμε, είναι τέτοια, που επ’
ουδενί να μην ταυτίζει την ιδιωτική επιχείρηση με το
ιδιωτικό σχολείο, αλλά την ίδια στιγμή να ξέρουμε ότι
υπάρχει μία διαφορά. Είναι άλλο το ιδιωτικό σχολείο και
είναι άλλο το δημόσιο. Στο ιδιωτικό σχολείο οι γονείς
επιλέγουν να πάνε και να πληρώσουν, και επομένως η
ποιότητα, η επιλογή των στελεχών, η ειρήνη στο σχολείο
είναι οι προϋποθέσεις για να λειτουργήσει το σχολείο. Δεν
μπορεί ένας, που έχει επενδύσει σε ένα ιδιωτικό σχολείο να
μην θέλει το ιδιωτικό σχολείο να είναι πολύ καλό, απλά δεν
θα πάει κανένας. Βεβαίως, επαναλαμβάνω, ότι και το
πιστοποιητικό εκπαιδευτικής επάρκειας είναι υποχρεωτικό,
και η δοκιμαστική περίοδος, και η αξιολόγηση για τα
ιδιωτικά σχολεία.
Θα τελειώσω, γιατί ακούστηκε πολλές φορές στην αίθουσα,
δεν θα αναφερόμουν αλλιώς. Δεν υπήρξε καμία συμφωνία
ούτε με την Υφυπουργό ούτε με εμένα. Έγιναν συζητήσεις
με όλους τους φορείς, εμείς δεν είμαστε Υπουργείο
Εργασίας, ούτε τριμερείς κάνουμε ούτε το Υπουργείο
Παιδείας μπορεί να κάνει συλλογικές διαπραγματεύσεις,
όπως είπανε τα συνδικάτα. Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις
αφορούν την οικονομική κατάσταση των εργαζομένων, δεν
γίνεται με το Υπουργείο Παιδείας και βέβαια το Υπουργείο
Παιδείας διαπραγματεύεται μόνο ένα πράγμα: το θέμα της
λειτουργίας της τάξης και δεν διαπραγματεύεται την
ποιότητα της τάξης.
Κύριοι συνάδελφοι, θέλω όλοι να κάνουμε μία προσπάθεια.
Είμαι σίγουρη ότι όλοι βομβαρδίζεστε από αιτήματα, από
πολίτες, από συγκεκριμένα προβλήματα, από μεγάλες
ομάδες του πληθυσμού και με πάρα πολύ μεγάλη ένταση,
πόσο μάλλον εγώ ή το Υπουργείο Παιδείας. Συμφωνήσαμε η
πλειοψηφία, ότι πάνω από όλα είναι η τάξη, το σχολείο, ότι
νομοθετούμε με βάση και προτεραιότητα, την ποιότητα στο
σχολείο, το τι θέλουμε να είναι μέσα στην τάξη. Αφού
συμφωνήσουμε σε αυτό μετά καταλήγουμε στην α’
εξαίρεση, στην β’ εξαίρεση, στον γ’ πίνακα, στον δ’ πίνακα,
δεν έχουν τέλος σας διαβεβαιώ. Δεν έχουν τέλος οι πίνακες
γιατί είναι πάρα πολλές οι κατηγορίες των ανθρώπων, που
έχουν ιδιαίτερα προβλήματα. Δεν έχουν οι μονογονεϊκές
οικογένειες για να σας πω ένα παράδειγμα, μπαίνοντας, που
είχα μία αντίστοιχη συνάντηση; Υπάρχουν πάρα πολλές
κατηγορίες. Επομένως θεωρώ πολύ σημαντικό το ερώτημα,
που είναι και δίλλημα, που έβαλα την πρώτη ημέρα:
Νομοθετούμε για το σχολείο; Νομοθετούμε για τους
μαθητές, που δεν μπορούν να έρθουν σε αυτή την τάξη να
μιλήσουν; Ή νομοθετούμε για επιμέρους κοινωνικές ομάδες;
Εάν κάνουμε το δεύτερο είναι άλλου είδους συζήτηση, είναι
ένα Υπουργείο απασχόλησης των εκπαιδευτικών. Εάν είναι
ένα Υπουργείο Παιδείας, που πρέπει να δει την ολότητα του
θέματος δηλαδή, το σχολείο, τάξη, μαθητής, εκπαιδευτικός,
γονιός, κοινωνία, ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή, πρόοδος, αν
πρέπει να τα δει όλα, τότε είναι άλλου είδους η συζήτηση.
Έρχομαι στα 3 τελευταία κεφάλαια και επειδή η συζήτηση
έγινε και την πρώτη μέρα, θα ήθελα να απαντήσω σε κάποια
από τα ζητήματα, που έβαλαν οι κύριοι συνάδελφοι. Στο
θέμα του συστήματος διανομής, δεν αλλάζει τίποτε επί της
ουσίας κ. Κουράκη, είναι 2 τα συγγράμματα, είναι
δυνατότητα επιλογής, απλά όπως είπα και προχθές, η
βασική λογική είναι η δυνατότητα, επιχειρώντας το από
φέτος, να μπορεί να υπάρξει πλήρης ηλεκτρονική
καταγραφή των συγγραμμάτων, παραγγελία από το
διαδίκτυο, με μεγάλη εξοικονόμηση και πόρων αλλά και
αντιμετώπιση των προβλημάτων των φοιτητών.
Άκουσα τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις σας για το
θέμα των μελών ΔΕΠ. Νομίζω ότι είναι από τα θέματα, που
αν δοθούν επιχειρήματα, μπορούν να συζητηθούν.
Το θέμα της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και
στη βάση του «10». Θα επιμείνω σε ένα πράγμα: ότι η
ανάγκη συνολικής αλλαγής στη χώρα, όσον αφορά και τη
τριτοβάθμια εκπαίδευση και το σύστημα πρόσβασης, είναι η
βασική μας συζήτηση και το βασικό μας θέμα και γι’ αυτό
τον Ιούνιο θα ξεκινήσει η συζήτηση για την τριτοβάθμια
εκπαίδευση. Εάν δεν αλλάξει το Λύκειο και η τριτοβάθμια,
το να πας να αλλάξεις στο μέσον, την πρόσβαση από το ένα
στο άλλο, θα μας οδηγήσει σε μία ακόμη αποτυχημένη
απόπειρα. Θα γίνουν όλα και θα γίνουν με ταχύτητα, γιατί
δεν έχουμε χρόνο. Όλοι πρέπει να πάρουμε χρόνο από το
χρόνο, όμως στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έχουμε
επαναλάβει ότι η βάση του «10» δεν έχει καμία παιδαγωγική
τεκμηρίωση. Δεν θα επαναλάβω πράγματα, που ειπώθηκαν
πολλές φορές στην αίθουσα, και πράγματα, τα οποία έχουν
απασχολήσει εξαιρετικά την Ελληνική κοινωνία. Εμείς
θέλουμε και φέτος να δοθεί η ευκαιρία σε έναν πολύ μεγάλο
αριθμό νέων ανθρώπων να έχουν τη δυνατότητα να
φοιτήσουν, εφόσον το επιλέξουν, σε ένα από τα τριτοβάθμια
ιδρύματα, κυρίως βεβαίως στα Τεχνολογικά ιδρύματα.
Εφόσον χωρίς να υπάρχει βάση, χωρίς να υπάρχει αυτό το
εμπόδιο, που έχει αποδειχθεί ότι οδήγησε χιλιάδες παιδιά σε
ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, όχι πάντοτε ποιότητας, ή και σε
πανεπιστήμια των γειτονικών μας χωρών, που άρχισε πάλι
να αυξάνει ο αριθμός, αλλά και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Αφού δεν πρέπει να συμβεί αυτό, θεωρούμε ότι σε αυτά τα
παιδία πρέπει να δοθεί η ευκαιρία, εφόσον επιλέξουν να
πάνε. Εκτιμώ δε, ότι είναι μία πολύ σοβαρή ένδειξη, αν και
φέτος, που δεν θα υπάρχει η βάση του «10», δεν υπάρξουν
ιδρύματα, που έχουν την συμμετοχή των φοιτητών που
πρέπει, τότε πραγματικά οι αποφάσεις είναι πολύ πιο
εύκολες.
Θα κάνω μόνο 2 παρατηρήσεις για το θέμα των
εκκλησιαστικών γυμνασίων και λυκείων. Δεν ξέρω εσείς αν
έχετε κάποια πρόταση από την Επιτροπή υπό τον
Μητροπολίτη Περιστερίου, εμείς δεν έχουμε. Επειδή μου
είπατε «δεν λάβατε υπόψη σας τις προτάσεις της
επιστολής», δεν υπάρχει καμία επιστολή. Και πρέπει να σας
πω ότι τα θέματα αυτά μπήκαν και στο εποπτικό συμβούλιο,
η εκκλησιαστική εκπαίδευση ανήκει στη δημόσια
εκπαίδευση, εφόσον ανήκει στη δημόσια εκπαίδευση, πρέπει
να λειτουργεί με τους όρους της δημόσιας εκπαίδευσης. Δεν
έχουμε καμία αντίρρηση και μέσα στα όργανα να υπάρχει
εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου, αλλά να είναι θεολόγος, να
είναι λαϊκός και όχι ιερέας, δεν γίνεται να έχουμε
υπηρεσιακά συμβούλια με την συμμετοχή Μητροπολιτών.
(Συνέχεια ομιλίας κυρίας ΑΝΝΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ,
Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων)
Εσείς αν έχετε κάποια πρόταση από την επιτροπή υπό τον
Μητροπολίτη Περιστερίου εμείς δεν έχουμε. Πώς πρέπει να
την έχουμε δηλαδή; Επειδή μου είπατε δεν λάβατε υπόψη
σας τις προτάσεις της επιστολής, δεν υπάρχει καμία
επιστολή. Πρέπει να σας πω ότι τα θέματα αυτά μπήκαν και
στο Υπουργικό Συμβούλιο, η εκκλησιαστική εκπαίδευση
ανήκει στη δημόσια εκπαίδευση. Εφόσον ανήκει στην
δημόσια εκπαίδευση πρέπει να λειτουργεί με τους όρους της
δημόσιας εκπαίδευσης. Να υπάρχει εκπρόσωπος της Ιεράς
Συνόδου μέσα στα όργανα αλλά να είναι θεολόγος, να είναι
λαϊκός και όχι ιερέας. Δεν γίνεται να έχουμε υπηρεσιακά
συμβούλια με την συμμετοχή μητροπολιτών.
Υπεύθυνος είναι ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος ο οποίος είναι
υπεύθυνος για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, με τον οποίο
είχαμε έρθει πολλές φορές σε επαφή όπως και με τον
Μητροπολίτη Σύρου ο οποίος είναι υπεύθυνος για τα
ιδρύματα που φιλοξενούν τα παιδιά. Επανειλημμένα ήταν
μαζί μας, επανειλημμένα βρεθήκαμε μαζί τους και βεβαίως,
συζητήσαμε και στο Εποπτικό Συμβούλιο που συμμετέχουν.
Υπάρχει επεξεργασία, υπάρχουν προτάσεις δεν σημαίνει
όμως ότι όταν κάνεις διαβούλευση αποδέχεσαι υποχρεωτικά
και τις προτάσεις των άλλων. Λοιπόν, τι λέει αυτή η
απόφαση; Ότι θα πάμε σε συγχωνεύσεις. Δεν γίνεται να
υπάρχουν λύκεια και γυμνάσια που λειτουργούν με 17, 20,
25 παιδιά στο σύνολό τους. Θεωρούμε ότι πάνω απ’ όλα
είναι παιδαγωγικό θέμα. Δεν μπορεί να λειτουργούν τόσες
εξατάξιες δομές με ελάχιστο αριθμό παιδιών. Υπάρχει
λοιπόν μια αλλαγή και όσον αφορά τη δομή των γυμνασίων
και των λυκείων αλλά και των οργάνων και βεβαίως,
υπάρχει μια πλήρης εξομοίωση όλων των διαδικασιών της
εκκλησιαστικής εκπαίδευσης με την δευτεροβάθμια δημόσια
εκπαίδευση.
Όσον αφορά στα κέντρα μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Όταν
νομοθετείς –νομίζω ότι έχει ωριμάσει εξαιρετικά η
δημοκρατία μας νομοθετεί κάποιος όταν θέλει να
απολογηθεί ή να αποδείξει κάτι σε κάποιον, έστω και αν
αυτή είναι η ηρωική αριστερά μιας συγκεκριμένης περιόδου.
Δεν γίνεται γι’ αυτό το λόγο. Νομοθετούμε μέσα σε ένα
συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο ευρωπαϊκό και σε ένα
συγκεκριμένο συνταγματικό πλαίσιο. Αυτή είναι η
συγκεκριμένη κατάσταση. Τι πρέπει να εξυπηρετήσουμε
νομοθετώντας; Τα εξής: να λάβουμε σοβαρά υπόψη μια
πραγματικότητα η οποία έχει δημιουργηθεί εδώ και πάρα
πολλά χρόνια στην αγορά γύρω από την οποία υπάρχουν και
οικονομικές διεργασίες και εμπλέκονται πάρα πολλοί νέοι
άνθρωποι. Είναι παραπάνω από 30 χιλιάδες νέοι άνθρωποι.
Εδώ λοιπόν με σοβαρότητα και με ρεαλισμό να
δημιουργήσουμε εκείνες τις συνθήκες που αυτά τα κέντρα
θα λειτουργούν απρόσκοπτα και θα εξυπηρετούν το ρόλο
για τον οποίο έχουν δημιουργηθεί. Επόμενο βασικό στοιχείο
είναι ότι αυτά τα κέντρα έτσι όπως λειτουργούν θα πρέπει
να παρέχουν υπηρεσίες οι οποίες είναι αντίστοιχες αυτών
που υπόσχονται και αυτών που μπορούν να δώσουν. Εδώ
είναι και τα δύο ενδιαφέροντα, το τι μπορούν να δώσουν και
από το ελληνικό σύνταγμα δεν μπορούν να δώσουν
παραπάνω από μια βεβαίωση και το τι υπόσχονται. Εδώ
είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη μας γιατί δεν μπορεί να
υπόσχεται κανείς λαγούς με πετραχήλια. Δεν μπορεί κανείς
να λέει ότι θα δώσει πτυχίο πανεπιστημίου ούτε μπορεί να
υπόσχεται πράγματα τα οποία όταν τον ελέγχεις δεν τα
κάνει.
Άρα η ελληνική πολιτεία τι πρέπει να κάνει; Πρέπει να
δημιουργήσει τις προϋποθέσεις όπου θα ελέγχονται αυτά τα
οποία δηλώνονται και θα δίνεται η δυνατότητα σε γονείς
και μαθητές να έχουν μια πραγματική εικόνα γιατί
επιλέγουν να πάνε να δώσουν σημαντικά ποσά οι οικογένειες
εκεί. Κάνουν και επιλογές ζωής τα παιδιά.
Το επόμενο σημαντικό είναι ότι θα πρέπει όλα αυτά να είναι
σε συμφωνία με το ευρωπαϊκό πλαίσιο το οποίο πολύ λίγο
αντιλαμβάνεται την ελληνική πραγματικότητα. Υπάρχει
ελεύθερη εγκατάσταση σε όλη την Ευρώπη και αυτών των
ειδών κέντρων, στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Δεν μπορούμε
ούτε να τα κλείσουμε βάζοντας ένα λουκέτο ούτε όμως να
τα κάνουμε και πανεπιστήμια όπως θα ήθελαν. Η ισορροπία
ανάμεσα στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και το Σύνταγμα έχει
εξυπηρετηθεί ως εξής: τα κέντρα αυτά δεν τα ονομάζουμε
κολέγια ή για να είμαι πιο ακριβής δεν θεσμοθετούμε με
νόμο την ύπαρξη μιας εκπαιδευτικής δομής η οποία λέγεται
κολέγιο και η οποία στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών
δίνει πτυχία ανεγνωρισμένα. Αυτό δεν συμβαίνει στη χώρα
μας και δεν μπορεί να συμβεί. Δεν είναι θέμα πολιτικής
βούλησης, δεν μπορεί να συμβεί.
Επομένως, αυτό που ορίζουμε είναι το κέντρο. Αυτό το
κέντρο βεβαίως μπορεί να συνεργασθεί με ξένα
πανεπιστήμια μέσα από το θεσμό της δικαιόχρησης. Ο
θεσμός της δικαιόχρησης πρέπει να ελεγχθεί. Υπάρχουν
κέντρα τα οποία είναι πολύ καλά. Δηλαδή, έχουν επενδύσεις,
συνεργάζονται με πανεπιστήμια του εξωτερικού, έχουν πολύ
συγκεκριμένες προδιαγραφές, προσπαθούν και σέβονται.
Υπάρχουν εθνικές αρχές οι οποίες δεν ελέγχουν για να
είμαστε ακριβείς αυτά τα κέντρα, ελέγχουν τα
πανεπιστήμια που συνεργάζονται με τα κέντρα. Όμως
υπάρχει και ακριβώς το αντίθετο. Υπάρχουν σε αυτούς τους
40 φακέλους και κέντρα τα οποία συνεργάζονται με δομές
πάρα πολύ αμφισβητούμενες σε χώρες της Ευρώπης στις
οποίες δεν υπάρχει καμία αρχή πιστοποίησης. Δεν υπάρχει
καμία αρχή ελέγχου και είναι ευρωπαϊκές χώρες. Δεν
μπορούμε να νομοθετήσουμε για την συνεργασία με μια
χώρα της Ευρώπης ούτε με δύο χώρες. Να νομοθετήσουμε
και να αφορά το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών. Τι κάνουμε
λοιπόν;
Όσον αφορά στο νομοθετικό πλαίσιο λαμβάνουμε υπόψη
σημαντικό μέρος των παρατηρήσεων της ΕΕ και λέω
σημαντικό μέρος γιατί δεν λαμβάνουμε υπόψη όλες τις
παρατηρήσεις, αυτές οι οποίες μας προφυλάσσουν
θεμελιωδώς από τις προσφυγές. Έχουμε λάβει υπόψη και
έχουμε διαπραγματευθεί σε σοβαρό βαθμό και την ίδια
στιγμή όπως έχω ενημερώσει την Επιτροπή Μορφωτικών
Υποθέσεων έχουμε ξεκινήσει με πρωτοβουλία μας
διαδικασία στην ΕΕ ώστε οι αρχές διασφάλισης ποιότητας
σε μια χώρα να μπορούν να έχουν διμερή συμφωνία με την
αντίστοιχη στην π.χ. Βρετανία ώστε ότι ελέγχει η
Βρετανική Αρχή να μπορεί να το ελέγξει ανά πάσα στιγμή η
ελληνική αρχή. Αυτό είναι μια δύσκολη διαδικασία γιατί οι
περισσότερες χώρες δεν ενδιαφέρονται. Θεωρούμε όμως και
νομίζουμε ότι το έχουμε τεκμηριώσει σωστά ότι είναι η
βάση για την ποιότητα των υποδομών στην Ευρώπη. Τώρα
γιατί πάμε στο ΕΚΙΠΙΣ;
Κύριοι συνάδελφοι, με τον προηγούμενο νόμο σας θυμίζω ότι
στην Βουλή επειδή τότε είχα την ευθύνη της
Αντιπολίτευσης είχα πει ότι πραγματικά γινόταν μια
προσπάθεια να μπει μια τάξη στο χάος. Ποιος ήταν ο φορέας
που έδινε τις άδειες; Ήταν μια εννεαμελής επιτροπή η οποία
ορίζονταν από τον Υπουργό η οποία ουσιαστικά δεν είχε
υπηρεσίες από κάτω, δηλαδή την πιστοποίηση των
υποδομών, των προγραμμάτων, τον έλεγχο του
φρανζάινζινκ τα τεράστια νομικά δεδομένα.
Έπρεπε αυτοί οι εννέα άνθρωποι να τα ελέγξουν, στοίχιζε
55 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο μόνο η λειτουργία της
Επιτροπής και είχε να δώσει άδειες στα 40 αυτά κολέγια.
Ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατον να λειτουργήσει ακόμα
και αν επιχειρούσε, δεν επιχείρησε να λειτουργήσει. Έδωσε
τις άδειες χωρίς να ανοίξει κανένα φάκελο. Πήραν 40
φακέλους και έδωσαν 40 άδειες. Είναι μια καινούργια
διαδικασία. Μέχρι τώρα δεν δίναμε άδειες σ’ αυτά τα
κέντρα. Από λάθος και από το ότι κλείναμε τα μάτια επί
πολλά χρόνια. όταν όμως αποφασίζεις ότι αυτό το πράγμα
πρέπει να το βάλεις σε τάξη πρέπει να έχεις από κάτω
δομές. Θα πεις θα δώσω άδεια. Για να δώσω άδεια πρέπει να
υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου αυτού του φακέλου. Γι’ αυτό
και βρήκαμε το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης στο οποίο θα
πρέπει να γίνει ειδική υπηρεσία για να μπορεί πραγματικά με
δομές και αντικειμενικούς τρόπους και μητρώα
πιστοποιημένα να μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά.
Βεβαίως, την ευθύνη την έχει πάντοτε το Υπουργείο αλλά η
προσπάθεια ήταν να μπει μια τάξη που να οδηγήσει σε
αντικειμενικά αποτελέσματα που δεν θα το αμφισβητήσει
κανείς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εγώ σε όλες μου τις ομιλίες
ήμουν πάρα πολύ προσεκτική στις λέξεις που
χρησιμοποίησα. Δεν είπα ούτε για μεγάλες τομές, ούτε για
μεγάλες μεταρρυθμίσεις, είπα ένα πολύ απλό πράγμα. Αυτό
το νομοσχέδιο στον κεντρικό του κορμό που αφορά τους
εκπαιδευτικούς ένα πράγμα κάνει. Την επανάσταση του
αυτονόητου. Δηλαδή αυτό που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και
πάρα πολλά χρόνια και που θα έπρεπε αυτονόητα να
υπηρετείτε από τη λογική και τη θέληση όλων.
Η σημερινή συζήτηση στη Βουλή με κάνει πάρα πολύ
αισιόδοξη. Θεωρώ ότι στο σύνολό της η συμμετοχή των
Βουλευτών αγκαλιάζει και υποστηρίζει αυτή τη λογική.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Να
προχωρήσουμε στην ψηφοφορία επί των άρθρων. Γίνονται
δεκτά τα άρθρα 1 – 32 της πρώτης ενότητας;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτά.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Επομένως
τα άρθρα 1 -32 γίνονται δεκτά κατά πλειοψηφία.
Γίνονται δεκτά 33 – 48 της δεύτερης ενότητας;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτά.
τα άρθρα 33 – 48 γίνονται δεκτά κατά πλειοψηφία.
Γίνεται δεκτό το σχέδιο νόμου και στο σύνολό του;
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό.
το σχέδιο νόμου γίνεται δεκτό επί της αρχής, επί των
άρθρων και στο σύνολό του, κατά πλειοψηφία.
Στη συνέχεια γίνεται η γ΄ ανάγνωση του καταλόγου των
μελών της Επιτροπής. Παρόντες είναι οι Βουλευτές κ.κ.:
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Ο

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΓ΄ - ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Κυρίες και κύριοι

(Συνέχεια ομιλίας Προέδρου της ΟΛΜΕ, κ. Δημητρίου Πεππέ)

Με τον παραπλανητικό τίτλο «αναβάθμιση του ρόλου του

Δεύτερο ερώτημα. Αφού φθάσει, λοιπόν, μετά τις έξι φορές,

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΑΤΗΣ: Μπορώ να σας τα βρω τα νούμερα,

Ή ισχύει το ένα ή ισχύει το άλλο. Προφανώς όλες οι άλλες

Και επειδή τα ιδιωτικά σχολεία δεν είναι μόνο υποδομές, θα

Έτσι λοιπόν, εμείς πιστεύουμε ότι τα ιδιωτικά σχολεία, είναι

Ο Υφυπουργός, παράγοντες του Υπουργείου και εμείς

(Συνέχεια ομιλίας κ. Στυλαινού Κρασσά, Προέδρου

Επισημαίνουμε ότι τα θέματα που εθίγησαν σε σχέση με την

Αυτό δεν συμβαίνει στην Ελλάδα του 2010 και υπάρχει

Τέλος και περί ώρα 13.00΄ λύθηκε η συνεδρίαση.

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Στην Αθήνα σήμερα, 29 Απριλίου 2010, ημέρα

Αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει το κύριο επιχείρημα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής) : Το λόγο

Ξεκινώντας από το άρθρο 3, εκεί που καταγράφονται οι

Αποσιωπώνται τα στοιχεία της ρύθμισης περί

Άρα, λοιπόν, εμείς θα υπερψηφίσουμε την αξιολόγηση, γιατί

Να δημιουργηθεί ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο το οποίο να

Και για πρώτη φορά σε αυτό τον ενιαίο πίνακα ή

ΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ(Υφυπουργός Παιδείας δια βίου

Το τρίτο σημείο, είναι το άρθρο 13 παράγραφος 2 Ε, όπου

Γιατί δεν συμπεριλαμβάνονται στο νομοσχέδιο, για να

Τέλος και περί ώρα 17.58΄ λύθηκε η συνεδρίαση.

Στην Αθήνα σήμερα, 29 Απριλίου 2010, ημέρα

Όσο μιλάμε εξ ονόματος συμφερόντων, μικρών ή μεγάλων ομάδων, ουδείς θα

Στο άρθρο 31, στην παρ. 6, στην υποπαράγραφο γ΄,

Δηλαδή να ισχύσει και το θέμα των απολύσεων, θα έλεγα να

Εάν αναφέρεται, τότε μπορούμε, απλώς, να το

Όχι της τριτοβάθμιας ή της δευτεροβάθμιας, όπου εκεί

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Ο

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ ΣΥΜΕΩΝ

You might also like