‫ﺗﻌﺒﺪ و ﻧﺎ آﮔﺎﻫﻲ‬ ‫درد اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ‬

‫ﺑﺪﺑﺨﺖ ﺁن ﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ از ﺣﻘﻴﻘﺖ دﻳﻦ و ﻣﺬهﺐ ﺧﻮد ﺑﻴﺨﺒﺮ و ﺑﻪ اﻃﺎﻋﺖ ﺗﻌﺒﺪﯼ و ﮐﻮرﮐﻮراﻧﻪ از اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﺟﺰ‬ ‫ﻧﻔﺲ ﭘﺮﺳﺘﯽ و ﺣﺐ رﻳﺎﺳﺖ ﻣﻘﺼﺪﯼ ﻧﺪارﻧﺪ ﻣﺠﺒﻮر اﺳﺖ. ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻧﻨﮓ و ﺑﯽ ﺁﺑﺮوﺋﯽ در هﻤﻪ ﺳﻄﻮح از درون‬ ‫ﮐﺸﻮرش در دهﺴﺘﺎن وروﺳﺘﺎﻳﺶ ﺗﺎ ﭘﺸﺖ ﺗﺮﻳﺒﻮن ﺳﺎزﻣﺎن هﺎﯼ ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ را ﺗﺤﻤﻞ و هﻤﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻮهﻴﻦ را ﮔﺮدن‬ ‫ﻣﯽ ﻧﻬﺪ.‬ ‫هﻤﻴﻦ ﻣﻠﺖ ﺑﺎرهﺎ از ﺳﻮﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺳﺮار هﻮﻳﺪا ﻣﻴﮑﺮدﻧﺪ و راز ﺣﻘﻴﻘﺖ را ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﻣﻮرد ﺧﻄﺎب ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ‬ ‫اﺳﺖ. از ﺳﻮﯼ ﮐﺴﺎﻧﯽ هﻤﺎﻧﻨﺪ ﺣﺎﻓﻆ، ﻣﻮﻟﻮﯼ، ﻧﺎﺻﺮ ﺧﺴﺮو ﻗﺒﺎدﻳﺎﻧﯽ، ﻋﺒﻴﺪزاﮐﺎﻧﯽ، هﻮپ هﻮپ ﻧﺎﻣﻪ، و از ﺟﻤﻠﻪ‬ ‫ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﺧﺎن ﺷﻴﺮازﯼ ﮐﻪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ دﻟﻴﻞ روزﻧﺎﻣﻪ اﯼ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽ ﮐﺮد ﺑﻪ ﺻﻮر اﺳﺮاﻓﻴﻞ ﻣﺸﻬﻮر ﺷﺪ ﮔﻔﺘﻪ و‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ.‬ ‫ﻓﺮدوﺳﯽ و ﮐﺴﺮوﯼ و از ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺎدروان ﺷﺠﺎع اﻟﺪﻳﻦ ﺷﻔﺎ هﺎ درد هﺎﯼ اﻟﺘﻴﺎم ﻧﻴﺎﻓﺘﻨﯽ را ﺑﻪ رﺷﺘﻪ ﺳﺨﻦ ﮐﺸﻴﺪﻩ‬ ‫اﻧﺪ.‬ ‫ﮐﺘﺎﺑﯽ در دﺳﺖ دارم ﮐﻪ ﺑﺨﺸﯽ از ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻣﻴﺮزا ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﺧﺎن در ﺁن اﺳﺖ. هﻤﻪ ﮐﺘﺎب و هﻤﻪ ﻣﻘﺎﻟﻪ را اﻳﻨﺠﺎ‬ ‫ﻧﺨﻮاهﻢ ﺁورد وﻟﯽ ﺑﺨﺶ هﺎﯼ ﻣﻬﻤﯽ از ﺁن ﭘﺲ از ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل )هﺸﺘﻢ ﺟﻤﺎدﯼ اﻻول ٨٢٣١ هـ ق ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ۶٨٢١‬ ‫ﺧﻮرﺷﻴﺪﯼ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ٨٠٩١ ﻣﻴﻼدﯼ( در روزﻧﺎﻣﻪ ﺻﻮر اﺳﺮاﻓﻴﻞ ﺁﻣﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺮح ﮐﺎﻣﻠﯽ از روﺣﻴﺎت ﺁﺧﻮﻧﺪ و‬ ‫اﺻﻞ دﻳﻦ اﺳﻼم ﻣﯽ دهﺪ.‬ ‫اﮔﺮ ﻣﺮدم ﻣﺎ در ﻳﮑﺴﺪﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺁﮔﺎهﯽ رﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺁن ﺗﻌﺒﺪ را ﮐﻨﺎر زدﻩ ﺑﻮدﻧﺪ، ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﺎرﯼ اﺻﻠﯽ و‬ ‫ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ اﻳﻦ ﻣﻠﺖ هﻤﺎﻧﺎ ﻣﺬهﺐ ﺷﻴﻌﻪ اﺛﻨﯽ ﻋﺸﺮﯼ اﺳﺖ؛ اﻣﺮوز ﻣﺠﺒﻮر ﻧﺒﻮدﻧﺪ در ﭘﯽ ﮔﻔﺘﺎر ﺑﻪ اﺻﻄﻼح رﺋﻴﺲ‬ ‫ﮐﺸﻮرﺷﺎن؛ در ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻞ ﺳﺮ اﻓﮑﻨﺪﻩ ﺑﻪ هﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻨﺪ و ﺟﺰ ﺧﺠﺎﻟﺖ و ﺷﺮم ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﻢ ﺗﺤﻮﻳﻞ‬ ‫ﺑﺪهﻨﺪ.‬

‫ﻇـﻬــﻮر ﺟـَـــﺪ ﻳــــﺪ‬ ‫ُ‬

‫اﮔﺮ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﺴﻠﻤﺎن ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﻣﻮﻣﻦ ﺁب دﻣﺎﻏﺖ را ﺑﮕﻴﺮ، ﻣﻘﺪس ﭼﺮﮎ ﮔﻮﺷﺖ را ﭘﺎﮎ ﮐﻦ، دﺷﻤﻦ ﻣﻌﺎوﻳﻪ ﺳﺎق‬ ‫ﺟﻮراﺑﺖ را ﺑﺎﻻ ﺑﮑﺶ، ﮐﺎر ﺑﻪ اﻳﻦ اﺧﺘﺼﺎر ﺑﺮاﯼ اﻳﻦ ﺑﻴﭽﺎرﻩ ﻣﺸﻘﺖ و ﻣﺼﻴﺒﺖ ﺑﺰرﮔﯽ اﺳﺖ!‬ ‫اﻣﺎ اﮔﺮ ﺑﮕﻮﺋﯽ ﺁﻗﺎ، ﺳﻴﺪ، ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺷﻮ، ﺟﻨﺎب ﺷﻴﺦ، ادﻋﺎﯼ اﻣﺎﻣﺖ ﮐﻦ، ﺣﻀﺮت ﺣﺠﻪ اﻻﺳﻼم، ﻧﺎﻳﺐ اﻣﺎم ﺑﺎش... ﻓﻮرا‬ ‫ﻣﺨﺪوﻣﯽ ﭼﺸﻤﻬﺎ را ﺑﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻬﺖ ﺑﻪ دوران ﻣﯽ اﻧﺪازد، ﭼﻬﺮﻩ را ﺣﺎﻟﺖ ﺣﺰن ﻣﯽ دهﺪ، ﺻﺪاﻳﺶ ﺧﻔﻴﻒ ﻣﯽ ﺷﻮد و‬ ‫ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺳﻴﻨﻪ اش را ﺳﭙﺮ ﺗﻴﺮ ﺷﻤﺎﺗﺖ ﻣﺤﺠﻮﺑﻴﻦ، ﻣﻨﺎﻓﻘﻴﻦ و ﻧﺎﻗﻀﻴﻦ ﻋﺼﺮ ﻣﯽ ﺳﺎزد، ﻳﻌﻨﯽ ﺗﻤﺎم ذرات وﺟﻮد ﺁﻗﺎ‬ ‫ﺑﺮاﯼ ﻧﺰول وﺣﯽ و اﻟﻬﺎم ﺣﺎﺿﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﻣﻨﺘﻬﺎ در روز هﺎﯼ اول ﺻﺪاﺋﯽ ﻣﺜﻞ دﻳﺐ، دﻳﺐ ﻧَـﻤﻞ ١ ﻳﺎ ﻃﻨﻴﻦ ﻧَـﺤَـﻞ ٢ ﺑﻪ‬ ‫َ‬ ‫ﮔﻮش ﺁﻗﺎ رﺳﻴﺪﻩ، ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ روز ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ را درﮐﻤﺎل ﻣﻠﮑﻮﺗﻴﺶ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺳﺮ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ.‬
‫١- ﻣﺜﻞ دﻳﺐ ﻧﻤﻞ ﻳﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻧﺮﻣﯽ راﻩ رﻓﺘﻦ ﻣﻮر )ﻣﻮرﭼﻪ(‬ ‫٢- ﻃﻨﻴﻦ ﻧﺤﻞ ﻳﺎ ﺁواز ﮐﺮدن زﻧﺒﻮر ﻋﺴﻞ‬

‫ﻋﺠﺐ اﺳﺖ، ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ اﻣﺮوز ﻣﺰاﻳﺎﯼ دﻳﻦ ﺣﻨﻴﻒ اﺳﻼم ﺑﺮ هﻤﻪ دﻧﻴﺎ ﻣﺜﻞ ﺁﻓﺘﺎب روﺷﻦ ﺷﺪﻩ، ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ ﺁن هﻤﻪ ﺁﻳﺎت‬ ‫ﻣﺤﮑﻤﻪ و اﺧﺒﺎر ﻇﺎهﺮﻩ در اﻣﺮ ﺧﺎﺗﻤﻴﺖ و اﻧﻘﻄﺎع وﺣﯽ ﺑﻌﺪ از ﺣﻀﺮت رﺳﺎﻟﺖ ﭘﻨﺎهﯽ وارد ﮔﺮدﻳﺪﻩ، ﺑﺎ اﻳﻨﮑﻪ اﻋﺘﻘﺎد‬ ‫ﺑﻪ ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﻣﺮاﺗﺐ از ﺿﺮورﻳﺎت دﻳﻦ ﻣﺎﺳﺖ؛ ﺑﺎز ﺗﻤﺎم اﻳﻦ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮان دروﻏﯽ، اﻣﺎﻣﺎن ﺟﻌﻠﯽ، و ﻧَـَﻮاب ﮐﺎذﺑﻪ هﻤﻪ‬ ‫ّـ‬ ‫دﻧﻴﺎ را ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ و در هﻤﻴﻦ ﻗﻄﻌﻪ ﺧﺎﮎ ﮐﻮﭼﮏ، ﮐﻪ ﻣﺮﮐﺰ دﻳﻦ ﻣﺒﻴﻦ اﺳﻼم اﺳﺖ، ﻧﺰول اﺟﻼل ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﻨﺪ.!‬ ‫ﻳﮏ ﻧﻘﻄﻪ اوﻟﯽ، ﻳﮏ ﺟﻤﺎل ﻗﺪم، ﻳﮏ ﺻﺒﺢ ازل، ﻳﮏ ﻣﻦ ﻳﻈﻬﺮﻩ اﷲ و ﻳﮏ رﮐﻦ راﺑﻊ ٣ در هﻴﭻ ﻳﮏ از ﮐﻮهﺴﺘﺎن‬ ‫هﺎﯼ ﻓﺮﻧﮕﺴﺘﺎن و در هﻴﭽﻴﮏ از دهﺎت ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ اﻣﺮ ﻗﺎﻧﻮن و ﺑﻪ ﺣﮑﻢ ﻋﻤﻮﻣﻴﺖ ﻣﻌﺎرف، ﻗﺪرت اﺑﺮاز ﻳﮑﯽ از اﻳﻦ‬ ‫ﻻﻃﺎﺋﻼت را ﻧﺪارد ٤ و اﮔﺮ هﺰار دﻓﻌﻪ ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ ﺑﺮاﯼ اﻇﻬﺎر ﺑﻌﺜﺖ اﻣﺮ ﺻﺮﻳﺢ ﺑﻴﺎورد از روﯼ ﻧﺎﭼﺎرﯼ ﺟﻮاب ﺻﺮﻳﺢ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﻮﻳﺪ. اﻣﺎ ﻣﺎ ﺷﺎء اﷲ ﺧﺎﮎ ﭘﺮ ﺑﺮﮐﺖ اﻳﺮان در هﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﻳﮏ ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺗﺎزﻩ، ﻳﮏ اﻣﺎم ﻧﻮ، ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻌﻮذ ﺑﺎﷲ ﻳﮏ‬ ‫ﺧﺪاﯼ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﻳﺪ و ﻋﺠﺐ ﺗﺮ ﺁﻧﮑﻪ هﻢ ﺑﻪ زودﯼ ﭘﻴﺶ ﻣﯽ ورد و هﻢ ﻣﻌﺮﮐﻪ ﮔﺮم ﻣﯽ ﺷﻮد!!‬ ‫ﻋﻠﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟‬ ‫ﻋﻠﺖ ﺗﺤﺮﻳﮏ ﺧﻴﺎل ﻣﺪﻋﻴﺎن هﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻋﻠﺖ ﻗﺒﻮل ﻋﺎﻣﻪ و ﭘﺬﻳﺮاﺋﯽ ﺧﻠﻖ اﻳﺮان دو اﻣﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ: ﻳﮑﯽ ﺟﻬﻞ و‬ ‫دﻳﮕﺮﯼ ﻋﺎدت ﺑﻪ ﺗﻌﺒﺪ.‬ ‫در ﻣﺪت هﺰارو ﺳﻴﺼﺪ ﺳﺎل ﺑﺎ ﺁن هﻤﻪ ﺁﻳﺎت ﺑﻴﻨﺎت ﺑﺎ ﺁﻧﻬﻤﻪ اواﻣﺮ ﺻﺮﻳﺤﻪ و ﺑﺎ ﺁﻳﻪ: »واﻓﯽ هﺬاﻳﻪ واﻟﺬﻳﻦ‬ ‫ﻳﺠﺎهﺪون ﻓﻴﻨﺎ ... «٥ ﭼﻨﺎن ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺗﻌﺒﺪ و ﻗﻮل ﮐﻮر ﮐﻮراﻧﻪ اﺻﻮل و ﻓﺮوع ﻣﺬهﺐ ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺠﺒﻮر ﮐﺮدﻧﺪ و ﭼﻨﺎن‬ ‫راﻩ ﻏﻮر و ﺗﺎﻣﻞ و ﺗﻮﺳﻌﻪ اﻓﮑﺎر را ﺑﻪ روﯼ ﻣﺎ ﺳﺪ ﻧﻤﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻣﺮوز در ﺗﻤﺎم وﺳﻌﺖ ﻋﺎﻟﻢ اﺳﻼﻣﯽ اﻳﺮان ﻳﮏ‬ ‫ﻃﻠﺒﻪ، ﻳﮏ ﻋﺎﻟﻢ و ﻳﮏ ﻓﻘﻴﻪ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ اﻗﻼ ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺪون ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﭼﻤﺎق ﺗﮑﻔﻴﺮ ﮐﻪ ﺁﺧﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﻏﻠﺒﻪ‬ ‫ﺑﺮﺧﺼﻢ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻳﮏ ﮐﺸﻴﺶ ﻋﻴﺴﻮﯼ ﻳﺎ ﻳﮏ ﺧﺎﺧﺎم ﻳﻬﻮدﯼ و ﻳﺎ ﻳﮏ ﺣﺒﺸﯽ ﻣﺪﻋﯽ ﻗﻄﺐ اﻗﻼ ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻨﻈﻢ و‬ ‫ﻣﻮاﻓﻖ اﺻﻮل ﻣﻨﻄﻖ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ.‬ ‫اﻃﻔﺎل ﻣﺎ از ﺗﻤﺎم اﺻﻮل و ﻣﺘﻘﻨﻪ اﺳﻼﻣﯽ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﻳﮏ ﺷﻌﺮ ﻣﻐﻠﻖ )ﻧﻪ ﻣﺮﮐﺐ ﺑﻮد و ﺟﺴﻢ و ﻧﻪ ﺟﻮهﺮ ﻧﻪ‬ ‫ﻋﺮض اﻟﯽ ﺁﺧﺮ( اﮐﺘﻔﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﺳﻦ هﺸﺘﺎد ﺳﺎﻟﮕﯽ هﻨﻮز از ﻋﻬﺪﻩ ﮐﺸﻒ اﻏﻼق هﻤﻴﻦ ﻳﮏ ﺷﻌﺮ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ‬ ‫ﺁﻳﻨﺪ.‬ ‫ﻃﻼب وﻋﻠﻤﺎﯼ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﻳﮏ ﺷﺮح ﺑﺎب ﺣﺎدﯼ ﻋﺸﺮ ﮐﻪ وﺣﺪاﻧﻴﺖ را ﺑﻪ ﺳﻮرﻩ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻣﯽ‬ ‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ و اﮔﺮ ﺧﺪاﯼ ﻧﮑﺮدﻩ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ هﻢ از ﺗﺤﻘﻴﻘﺎت اﺑﻮ ﺣﻨﻴﻔﻪ دﺳﺖ ﮐﺸﻴﺪﻩ و ﺑﺮﺧﻼف ﻣﻌﻨﯽ ﻣﺠﻌﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺪﻳﺚ‬ ‫ﺷﺮﻳﻒ »اﻟﺤﮑﻤﻪ ﺿﺎﻟﻪ ﮐﻞ ﻣﻮﻣﻦ« ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻧﺪ، ﺑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﺣﮑﻤﺖ و ﮐﻼم ﺟﺴﺎرت ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺁﻧﻮﻗﺖ ﺑﻴﭽﺎرﻩ ﺗﺎزﻩ در ﻳﮏ‬ ‫ﻣﻨﺠﻼب وهﻢ و ورﻃﻪ ﺧﺮاﻓﺎت ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﺟﺰ اﻋﺎﻧﺖ و ﻋﻄﻮﻓﺖ اهﻠﯽ ﺑﺮاﯼ رهﺎﺋﯽ او ﭼﺎرﻩ دﻳﮕﺮ ﻧﻴﺴﺖ.‬ ‫ﺣﮑﻢ وﮐﻼم ﻣﺎ ﻣﻌﺠﻮﻧﯽ اﺳﺖ ﻣﻀﺤﮏ از ﺧﻴﺎﻻت ﺑﻨﮕﯽ هﺎﯼ هﻨﺪ، اﻓﮑﺎر ﺑﺖ ﭘﺮﺳﺖ هﺎﯼ ﻳﻮﻧﺎن، اوهﺎم ﮐﺎهﻦ هﺎﯼ‬ ‫ﮐﻠﺪﻩ و ﺗﺨﻴﻼت وهﺎﺑﻴﻦ ﻳﻬﻮد.‬ ‫ﭘﻴﺸﻮاﻳﺎن ﭘﺮﺳﺘﻨﺪﮔﺎن ﮔﻨﮓ ﻋﻠﻤﺎﯼ ﻋﺎﺑﺪﻳﻦ ﻻﻣﺎ و روﺳﺎﯼ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﭘﺮﺳﺘﺎن هﻨﺪ هﺮﻳﮏ اﻗﻼ ﻳﮏ ﻳﺎ دو ﮐﺘﺎب ﻣﺨﺘﺼﺮ‬ ‫و ﻣﻔﺼﻞ در ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻣﺬهﺐ ﺑﺎﻃﻞ ﺧﻮد ﻧﻮﺷﺘﻪ در ﻣﻴﺎن ﻣﻠﺖ و اﻣﺖ ﺧﻮﻳﺶ اﻧﺘﺸﺎر ﻣﯽ دهﻨﺪ. اﻣﺎ در هﺰارو ﺳﻴﺼﺪ‬ ‫ﺳﺎل ﺷﻬﻮت رﻳﺎﺳﺖ، ﻟﺬت اﺻﻮات ﺗﻌﺎل و ﺣﺮص ﻗﺮب ﺳﻠﻄﺎن، ﺑﻪ ﻋﻠﻤﺎﯼ ﻣﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﻧﺪاد ﮐﻪ ﻓﻠﺴﻔﻪ اﺳﻼﻣﯽ را از‬ ‫اﻳﻦ ﻣﺰﺧﺮﻓﺎت ﺟﺪا ﮐﺮدﻩ و ﻳﮏ رﺳﺎﻟﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﺣﮑﻤﺖ ﻃﺮﻳﻘﻪ ﺣﻘﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ زﺑﺎن ﻋﻮام ﻧﻮﺷﺘﻪ‬ ‫ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﻨﺪ.‬

‫٣- ﻧﻘﻄﻪ اوﻟﯽ ، ﺟﻤﺎل ﻗﺪم، ﺻﺒﺢ ازل ، ﻣﻦ ﻳﻈﻬﺮاﷲ اﺻﻄﻼح ﺑﺎﺑﻴﻪ و ﺑﻬﺎﺋﻴﻦ و ازﻟﻴﻪ اﺳﺖ، و رﮐﻦ راﺑﻊ اﺻﻄﻼح ﺷﻴﺨﻴﻪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺧﺪا‬ ‫و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ و اﻣﺎم ﺑﺮ رﮐﻦ راﺑﻌﯽ ﻗﺎﺋﻠﻨﺪ ﮐﻪ واﺳﻄﻠﻪ اﻣﺎم و ﺧﻠﻖ اﺳﺖ.‬ ‫٤- اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﺑﻪ اﻣﺮ رﺳﻮل اﷲ و در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ﺁﻳﺖ اﷲ اﻟﻌﻈﻤﯽ ﺣﺴﻨﻌﻠﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮﯼ ﺑﺎﺷﺪ اﺷﮑﺎل ﻋﻤﺪﻩ اﯼ ﻧﺪارد و ﺟﺎﻳﺰ اﺳﺖ‬ ‫٥- از ﺳﻮرﻩ ﻋﻨﮑﺒﻮت ﺁﻳﻪ ٩٦ اﺻﻞ ﺁﻳﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ واﻟﺬﻳﻦ ﺟﺎهﺪوا ﻓﻴﻨﺎ ﻟﻨﻬﺪﻳﻨﻬﻢ ﺳﺒﻼ و ان اﷲ ﻟﻤﻊ اﻟﻤﺤﺴﻨﻴﻦ‬

‫ﻣﻠﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻗﺪرﯼ از اﺳﻼﻣﭙﺮﺳﺘﯽ و ﻏﻴﺮت دﻳﺎﻧﺘﯽ هﻤﻴﻦ ﺁﻗﺎﻳﺎن اﻣﺮوز از ﻣﻌﻨﯽ و ﺣﻘﻴﻘﺖ اﺳﻼم دور ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﮐﻤﺎل ﺑﯽ ﻏﻴﺮﺗﯽ و ﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﯽ ﻋﺮﺿﮕﯽ اﺳﺖ اﮔﺮ ﻳﻬﻮدﻳﻬﺎ در ﻓﮑﺮ رواج ﻣﺬهﺐ ﺧﻮد ﻧﻴﻔﺘﻨﺪ و هﺮﮔﻮﺳﺎﻟﻪ اﯼ در‬ ‫ﻳﮏ ﮔﻮﺷﻪ اﻳﺮان در ﺻﺪد اﺧﺘﺮاع ﻣﺬهﺐ ﺟﺪﻳﺪﯼ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﻳﺪ.٦ !‬ ‫هﻔﺘﻪ اﯼ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ »ﮐﺎﺗﺎﻟﮓ« ادﺑﯽ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﻓﺮﻧﮓ، ﻳﮏ روﻧﺎﻣﻪ ﺧﻴﻠﯽ َﺴﺖ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎ اﻋﻼن ﭼﻨﺪﻳﻦ ﮐﺘﺎب در‬ ‫ﭘ‬ ‫رد اﺳﻼم ﺑﻪ ﺗﺎزﮔﯽ ﻧﺪهﺪ. ﻳﮑﻨﻔﺮ از ﻋﻠﻤﺎﯼ ﻣﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﯼ اﺑﻄﺎل ﻣﺬهﺐ ﻏﻴﺮ ﺣﻘﻪ ﺑﻠﮑﻪ اﻗﻼ ﺑﺮاﯼ دﻓﺎع از‬ ‫ﻣﺬهﺐ ﺣﻨﻴﻒ اﺳﻼم ﻳﮏ رﺳﺎﻟﻪ دوورﻗﯽ ﭼﺎپ ﮐﻨﺪ.‬ ‫ﺑﻠﯽ، اﻳﻨﺎﻧﻨﺪ اوﻟﻴﺎﯼ اﻣﺮ، اﻳﻨﺎﻧﺪ ورﺛﻪ اﻣﺎﻣﺎن، اﻳﻨﺎﻧﺪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﺎن اﺋﻤﻪ دﻳﻦ و اﻳﻨﺎﻧﺪ اﺷﺨﺎﺻﯽ ﮐﻪ هﻨﻮز ﺑﺎز ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ‬ ‫اﻣﻴﻦ ﻧﻔﻮس و دﻣﺎ، و اﻣﻮال و ﻧﺎﻣﻮس ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ.‬ ‫ﺑﺮاﯼ اﺛﺒﺎت هﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﺮاﺗﺐ دﻟﻴﻠﯽ واﺿﺤﺘﺮ از اﻳﻦ ﻣﮑﺘﻮب ﻧﻴﺴﺖ ﮐﻪ از رﺷﺖ رﺳﻴﺪﻩ و هﺮﻣﺴﻠﻤﺎن ﺻﺎﺣﺐ ﻏﻴﺮت‬ ‫را دﭼﺎر ﺣﻴﺮت ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. ٧ ﺳﻴﺪ ﺟﻼل وﮐﻴﻞ ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺁﺷﻮب ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯼ ﻗﺒﻞ در رﺷﺖ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ارﺗﮑﺎب‬ ‫ﺧﻼﻓﯽ در ﺣﺒﺲ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑﻮد، زن و اﻃﻔﺎﻟﺶ ﺑﺎ ﻗﺮﺁن ﺑﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻠﯽ رﺷﺖ ﺁﻣﺪﻩ و ﺧﻼﺻﯽ او را ﺧﻮاﺳﺘﮕﺎر ﺷﺪﻧﺪ.‬ ‫وﮐﻼﯼ اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺮاﯼ ﺗﺮﺣﻢ ﺑﻪ اﻃﻔﺎل ﺻﻐﻴﺮ او ﻣﺤﺒﻮس را از ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻪ و ﭘﺲ از اﺛﺒﺎت ﺗﻘﺼﻴﺮ ﺑﻪ ﻣﺠﺎزات‬ ‫ﺧﻮدش رﺳﺎﻧﺪﻩ ﻣﺮﺧﺼﺶ ﮐﺮدﻧﺪ. ﺳﻴﺪ اﺳﺘﺪﻋﺎ ﮐﺮد ﺣﺎﻻ ﮐﻪ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻠﯽ ﻣﺮا از ﺣﺒﺲ رهﺎﺋﯽ دادﻩ ﺑﺎﻳﺪ در ﺗﻤﺎم ﻋﻤﺮ‬ ‫در ﺧﺪﻣﺖ هﻤﻴﻦ اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺎﺷﻢ. وﮐﻼ هﻢ اﺟﺎزﻩ دادﻩ ﺳﻴﺪ ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺸﻐﻮل ﺧﺪﻣﺎت اﻧﺠﻤﻦ رﺷﺖ ﺑﻮد ﺗﺎ اﻳﻨﮑﻪ در ﻟﺸﺖ‬ ‫ﻧﺸﺎﯼ ﺟﻨﺎب اﻣﻴﻦ اﻟﺪوﻟﻪ، رﻋﺎﻳﺎ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ﻓﻘﺮ و ﻓﻼﮐﺖ ﺑﺸﻮرش و هﻴﺠﺎن ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ.از ﻃﻬﺮان ﺗﻠﮕﺮاﻓﯽ ﺑﺮاﯼ‬ ‫ﺳﺪ ﺟﻠﻮ ﺑﯽ ﻧﻈﻤﯽ ﺑﻪ اﻧﺠﻤﻦ رﺷﺖ ﺷﺪ و ﺟﻨﺎب ﺣﺎﺟﯽ ﻣﻴﺮزا ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ﮐﻪ ﻃﺮف اﻃﻤﻴﻨﺎن اﻧﺠﻤﻨﻨﺪ و ﻗﺒﻮﻟﻴﺖ ﻋﺎﻣﻪ‬ ‫دارﻧﺪ ﺑﻪ رﻓﻊ ﻏﺎﺋﻠﻪ ﻣﺎﻣﻮر ﺷﺪﻧﺪ و ﺳﻴﺪ ﺟﻼل وﮐﻴﻞ ﻣﺰﺑﻮر را ﻧﻴﺰ هﻤﺮاﻩ ﺑﺮدﻧﺪ. ﭘﺲ از ﺁﻧﮑﻪ اﻧﺪﮎ ﺳﺮو ﺻﻮرﺗﯽ‬ ‫ﺑﻪ ﮐﺎر هﺎﯼ ﺁﻧﺠﺎ دادﻧﺪ، ﺣﺎﺟﯽ ﻣﻴﺮزا ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ﺑﻪ رﺷﺖ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﮐﺮدﻧﺪ و ﺳﻴﺪ ﺟﻼل ﺑﺮاﻳﻨﮑﻪ از اﻣﻨﻴﺖ ﺁﻧﺠﺎ‬ ‫ﮐﺎﻣﻼ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮد، در ﻟﺸﺖ ﻧﺸﺎ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ روز ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﮐﻨﺪ.‬ ‫هﻤﻴﻨﮑﻪ ﺣﺎﺟﯽ ﻣﻴﺮزا ﻣﺤﻤﺪ رﺿﺎ ﻣﺮاﺟﻌﺖ ﮐﺮدﻧﺪ، ﺳﻴﺪ ﺷﻬﺮﺁﺷﻮب ﺧﻮاب ﻣﯽ ﺑﻴﻨﺪ ﮐﻪ اﻣﺎم ﻋﻠﻴﻪ اﻟﺴﻼم ﻓﺮﻣﻮدﻩ اﻧﺪ‬ ‫ﺗﻮ ﻧﺎﻳﺐ ﻣﻦ هﺴﺘﯽ و در ﻣﺪت هﻔﺖ ﺳﺎل ﮐﻪ هﻨﻮز از ﻏﻴﺒﺖ ﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ اﺳﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﻦ رﺋﻴﺲ و ﭘﻴﺸﻮاﯼ اﻣﺘﯽ،‬ ‫ﻗﻮل ﺗﻮ ﻗﻮل ﻣﻦ، ﮐﺮدﻩ ﺗﻮ ﮐﺮدﻩ ﻣﻦ اﺳﺖ....‬ ‫ﮐﺎﻏﺬ ﺧﻴﻠﯽ ﻣﻔﺼﻞ اﺳﺖ وﻟﯽ ﺧﻼﺻﻪ ﻣﻄﻠﺐ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﻴﺪ در ﻣﺪت ﭼﻨﺪ روز دوازدﻩ هﺰار ﻣﺮﻳﺪ و ﻣﻌﺘﻘﺪ ﭘﻴﺪا‬ ‫ﮐﺮدﻩ و ﻣﺎﻟﻴﺎت هﻔﺖ ﺳﺎﻟﻪ را ﺑﻪ اهﺎﻟﯽ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﺨﺸﻴﺪﻩ و وﻋﺪﻩ دادﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻨﻘﺮﻳﺐ ﺧﻮد ﺣﻀﺮت ﻇﻬﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و‬ ‫ﺁن وﻗﺖ دﻳﮕﺮ هﺮﭼﻪ ﻓﺮﻣﻮدﻧﺪ هﻤﺎﻧﻄﻮر رﻓﺘﺎر ﺧﻮاهﻴﺪ ﮐﺮد.‬ ‫ﭼﻨﺪﻳﻦ دﻓﻌﻪ از اﻧﺠﻤﻦ رﺷﺖ ﮐﺎﻏﺬ هﺎﯼ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﺁﺷﻮب ﻧﻮﺷﺘﻪ اﻧﺪ در ﺟﻮاب ﮔﻔﺘﻪ اﻳﻦ ﮐﺎﻏﺬ هﺎ ﻣﻌﻨﯽ ﻧﺪارد و‬ ‫ﺑﻪ اﻃﻤﻴﻨﺎن ﺣﻤﻘﺎ دﻟﮕﺮم اﺳﺖ و هﺮدﻓﻌﻪ هﻢ اﻣﺮ ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻨﺞ ﺗﻮﻣﺎن ﺑﻪ ﺣﺎﻣﻞ ورﻗﻪ ﺑﺪهﻨﺪ و ﻋﺠﺐ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻣﺤﺾ ﻓﺮﻣﻮدن اﻳﻦ ﻳﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ هﺮﻳﮏ ﺑﺎ ﭘﻨﺞ ﺗﻮﻣﺎن ﺣﺎﺿﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺎﻣﻞ ﮐﺎﻏﺬ ﺑﭙﺮدازﻧﺪ و ﺑﺮ‬ ‫ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ در اﻃﺎﻋﺖ اﻣﺮ ﺁﻗﺎ ﻣﺴﺎﺑﻘﺖ ﺑﻮرزﻧﺪ )اﻧﺘﻬﯽ(‬ ‫ﺑﻠﯽ اﻳﻦ اﺳﺖ ﺣﺎل ﻳﮏ ﻣﻠﺖ ﮐﻪ از ﺣﻘﻴﻘﺖ ﻣﺬهﺐ ﺧﻮد ﺑﻴﺨﺒﺮ و ﺑﻪ ﻃﺎﻋﺖ ﺗﻌﺒﺪﯼ و ﮐﻮرﮐﻮراﻧﻪ ﻣﺠﺒﻮر اﺳﺖ و اﻳﻦ‬ ‫٨‬ ‫اﺳﺖ ﻋﺎﻗﺒﺖ اﻣﺘﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﻤﺎﯼ ﺁن ﺟﺰ ﻧﻔﺲ ﭘﺮﺳﺘﯽ و ﺣﺐ رﻳﺎﺳﺖ ﻣﻘﺼﺪﯼ ﻧﺪارﻧﺪ.‬
‫٥- اﻳﻦ روز هﺎ در ﮔﻮﺷﻪ و ﮐﻨﺎر ﺟﻬﺎن ﻣﺪﻋﯽ اﻣﺎﻣﺖ و ﻇﻬﻮر و ﺣﻠﻮل ﺟﺒﺮﺋﻴﻞ و ﻧﻮر ﺧﺪا در وﺟﻮد ﺷﺮﻳﻒ ﺧﻮد هﺴﺘﻨﺪ و ﺣﺘﯽ‬ ‫اﻳﻦ اﻣﺮ را ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ در ﻗﺎﻟﺐ اﺳﻼم ﺑﻠﮑﻪ در ﻗﺎﻟﺐ زرﺗﺸﺖ، ﻣﺴﻴﺢ و ﻳﻬﻮد ﭘﺸﺖ دورﺑﻴﻦ هﺎﯼ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺑﻪ ﻣﺮدم اﻟﻘﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.‬ ‫٦- ﺁن ﻳﮏ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﮐﻪ از ﻟﺲ ﺁﻧﺠﻠﺲ رﺳﻴﺪﻩ ﺑﺮ اﻳﻦ ﮐﺎﻏﺬ رﺷﺘﯽ رﻧﮓ دﻳﮕﺮﯼ ﻣﻴﺪهﺪ..‬ ‫٧- اﻳﻦ ﺣﺐ رﻳﺎﺳﺖ و ﻧﻔﺲ ﭘﺮﺳﺘﯽ، هﻨﻮز ﭘﺲ از ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل ﮐﻪ از اﻳﻦ داﺳﺘﺎن هﺎ ﻣﯽ ﮔﺬرد ﮔﺮﻳﺒﺎن ﻣﺎ را رهﺎ ﻧﮑﺮدﻩ و‬ ‫هﺮروز ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺷﺨﺼﻴﺖ هﺎﺋﯽ از ﮔﻮﺷﻪ و ﮐﻨﺎر ﻣﺪﻋﯽ هﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺧﺪا و ﭘﻴﻐﻤﺒﺮ ﺷﺪﻩ اﻧﺪ وﻳﺎ ﻣﺮدم ﺁﻧﻬﺎ را ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ اﻧﺪ‬ ‫ﺗﺎ در دم ﻣﺮز هﺎﯼ اﻳﺮان ﺑﻪ ﻧﺠﺎت ﻣﺮدم ﺑﭙﺮدازﻧﺪ. ﻋﺠﺐ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﻦ ﻣﺪﻋﺎ ﻓﻘﻂ در ﺑﻴﻦ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎن ﻣﻴﻬﻨﻤﺎن ﺷﻴﻮع ﻧﺪارد و ﻣﺜﻞ‬ ‫ﺳﻮزاﮎ از ﻧﺴﻠﯽ ﺑﻪ ﻧﺴﻠﯽ ﺳﺮاﻳﺖ ﮐﺮدﻩ و هﻤﭽﻨﺎن ﻣﺴﺮﯼ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪﻩ اﺳﺖ.‬

‫-----------------‬‫ان ﻧﻮﺷﺘﻪ در روزﻧﺎﻣﻪ ﺻﻮر اﺳﺮاﻓﻴﻞ ﺷﻤﺎرﻩ ٣ ﻣﻮرخ هﺸﺘﻢ ﺟﻤﺎدﯼ اﻻول ٨٢٣١ هـ ق )۶٨٢١ ﺧﻮرﺷﻴﺪﯼ‬ ‫ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ٨٠٩١ ﻣﻴﻼدﯼ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ٧۴۴٢( ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. در ﺁن زﻣﺎن او ﺑﺎ ﻋﺎﻟﻢ ﻧﻤﺎﻳﺎن ﻣﻔﺴﺪ ﻏﺎﻓﻞ از ﺣﻘﺎﻳﻖ‬ ‫اﺳﻼم ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاهﻨﺪ »ﭼﻨﺪ ﺻﺒﺎﺣﯽ ﻗﺎﺿﯽ اﻟﻘﻀﺎت ﻃﻬﺮان ﺑﺎﺷﻨﺪ« ﺑﻪ ﭘﻴﮑﺎر ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺗﺬﮐﺮات اﻧﺘﻘﺎدﯼ درﺳﺖ و‬ ‫ﺑﺠﺎ در ﺑﺎرﻩ اﻧﺤﻄﺎط ﻣﻠﻞ اﺳﻼﻣﯽ در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻋﻤﺎل و اﻓﻌﺎل ﺁﻧﺎن ﻣﯽ دهﺪ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎم اﻧﺼﺎف در ﺁن وﺿﻊ و روزﮔﺎر‬ ‫ﺑﺴﻴﺎر ﺗﻨﺪ و دور از اﺣﺘﻴﺎط ﺑﻮدﻩ اﺳﺖ. اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ را از ﻧﻈﺮ اهﻤﻴﺘﯽ ﮐﻪ دارد ﻋﻴﻨﺎ ﺁوردم.‬ ‫دهﺨﺪا ﺻﺎﺣﺐ روزﻧﺎﻣﻪ ﺻﻮر اﺳﺮاﻓﻴﻞ ﺑﻪ هﻤﺮاﻩ دوﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ راهﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪﻩ ﺑﻮدﻧﺪ اﻳﻤﺎن‬ ‫داﺷﺘﻨﺪ از اﻳﻦ رو در ﺗﻤﺎﻣﯽ ادوار ﻣﺒﺎرزﻩ ﺣﺘﯽ در ﺳﺨﺖ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺮاﺣﻞ ارﺗﺠﺎع، ﺧﻄﺮ دروﻧﯽ و ﻣﻌﻨﻮﯼ ﺁﻧﺎن‬ ‫ﺧﻮﺷﺒﻴﻨﯽ و اﻣﻴﺪوارﯼ ﺑﻮد. دهﺨﺪا ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﺎﻧﺪن ﺟﻬﺎت ﺗﺎرﻳﮏ و ﻣﻈﺎﻟﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﺟﻬﺖ روﺷﻦ و اﻣﻴﺪ ﺑﺨﺶ ﺁن را‬ ‫هﺮﮔﺰ ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﻤﯽ ﮐﺮد.‬ ‫ﮐﻨﺪن و ﺑﺮاﻧﺪاﺧﺘﻦ رﻳﺸﻪ ﺧﺮاﻓﺎت دﻳﻨﯽ، ﺻﺒﺮ و ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺑﻪ ﻗﻀﺎ و ﻗﺪر ﺗﺮﮎ دﻧﻴﺎ و ﻣﺒﺎرزﻩ ﺑﺎ ﮔﻮﺷﻪ ﮔﻴﺮﯼ و‬ ‫ﻣﻮهﻮﻣﺎت و ﺗﻌﺼﺒﺎت از وﻇﺎﺋﻒ ﻋﻤﺪﻩ اﯼ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﻩ ﺗﻮاﻧﺎﯼ ﺻﻮر اﺳﺮاﻓﻴﻞ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد او ﺑﻪ ﺑﻄﺎﻟﺖ‬ ‫و ﺗﻨﺒﻠﯽ و ﺑﻴﺸﻌﻮرﯼ ﻣﯽ ﺗﺎﺧﺖ و ﻣﺮدم اﻳﺮان را ﺑﻴﺪار و هﻮﺷﻴﺎر ﻣﯽ ﮐﺮد.‬ ‫اﻣﺮوز ﭘﺲ از ﻃﯽ ﻳﮑﺼﺪ ﺳﺎل هﻨﻮز ﻧﺼﻴﺤﺖ هﺎﯼ ﻣﺮدﯼ ﺑﻪ ﺁن داﻧﺶ درﮔﻮش ﻣﺮدﻣﺎن اﻳﺮان ﻓﺮو ﻧـــــﺮﻓﺘﻪ و‬ ‫هﻤﭽﻨﺎن ﻣﺤﮑﻢ ﺑﻪ ﺣﺐ رﻳﺎﺳﺖ و ﻧﻔﺲ ﭘﺮﺳﺘﯽ ﻣﺸﻐﻮﻟﻨﺪ و هﻤﻴﻦ ﺷﻬﻮت ﻓﺮﻣﺎﻧﺪهﯽ ﭼﻨﺎن ﭼﺸﻤﺎن ﺁﻧﺎن را ﮐﻮر‬ ‫ﮐﺮدﻩ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﭼﻪ ﻣﻌﺎﻳﺐ را ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ وﮔﺮﭼﻪ ﺧﻮد ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻣﺬهﺐ و دﻳﻦ را ﺷﺎهﺪ هﺴﺘﻨﺪ وﻟﯽ ﺑﺎز هﻢ دﺳﺖ ﺑﺮدار‬ ‫ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ و ﺧﻮد را در ﻟﺒﺎس ﮐﺸﻴﺶ، ﻣﻼ، ﺁﻳﺖ اﷲ، ﻣﺘﺮﺟﻢ ﻗﺮان، ﻣﻔﺴﺮ ﻗﺮﺁن، ﻣﻔﺴﺮ اﻧﺠﻠﻴﻞ و ﺗﻮرات، اﻳﻨﺘﺮﻧﺘﯽ و‬ ‫ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻨﺪ ﮐﻢ ﮐﻢ ﭘﺲ از ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺪﻋﯽ رﺳﺎﻟﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﺪﻋﻴﺎن ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﯼ در ٠٠۴١ ﺳﺎل ﭘﻴﺶ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ‬ ‫و اﻧﺘﻈﺎر هﻢ دارﻧﺪ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ اﺳﺘﺎد دهﺨﺪا »دﻳﺐ دﻳﺐ ﻧﻤﻞ و ﻃﻨﻴﻦ ﻧﺤﻞ« ﮐﻢ ﮐﻢ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻃﺒﻞ ﺑﺰرگ ﻣﺒﺪل واﻳﻨﺎن ﺑﻪ‬ ‫ﻣﻘﺎم رﺳﺎﻟﺖ ارﺗﻘﺎء ﻣﻘﺎم ﭘﻴﺪا ﮐﻨﻨﺪ.‬ ‫اﮔﺮ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﭼﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺁﻧﻬﻤﻪ روﺷﻨﮕﺮﯼ در دوران دو ﭘﻬﻠﻮﯼ و دورﯼ از اﺳﻼم ﮐﺸﻮر ﻣﺎ رو ﺑﻪ زوال‬ ‫ﮔﺬاﺷﺖ، ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﮔﻔﺖ؛ دو اﻣﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﺒﻮد، »ﺗﻌﺒﺪ و ﻧﺎ ﺁﮔﺎهﯽ«‬ ‫اﮔﺮ اﻣﻮر ﮔﻤﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺁﮔﺎهﯽ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﺟﺴﺎرت ﺑﮕﻮﻳﻢ، ﺧﻴﺮ. اﮔﺮ ﻣﻴﺪاﻧﺴﺘﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﻪ ﻓﺮهﻨﮓ و‬ ‫رﺷﺘﻪ زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴﺎن هﺎ ﺁﺷﻨﺎ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ روز ﺳﻴﺎﻩ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪﻳﻢ. ﻳﮏ ﻋﺪﻩ ﮐﻤﯽ ﻳﮏ ﻣﻠﺖ ٠٧ ﻣﻴﻠﻴﻮﻧﯽ را ﮔﺮﻓﺘﺎر‬ ‫ﺗﺒﻌﻴﺖ ﺑﻴﮕﺎﻧﮕﺎن ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ.‬ ‫ﺣﺘﺎ دﻳﻦ اﺳﻼم اﮔﺮ ﺗﺎ ﭘﻴﺶ از ﺳﺎل ٩٧٩١ اﻋﺘﺒﺎرﯼ داﺷﺖ را ﺑﻪ ﻣﻨﻔﻮر ﺗﺮﻳﻦ وﺳﻴﻠﻪ ﻣﺒﺪل ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺠﺎﻳﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ، هﺮ ﺗﺮورﻳﺴﺘﯽ ﻣﺴﻠﻤﺎن اﺳﺖ.‬ ‫روﺳﺎﯼ ﻣﺎ، ﺑﺴﻴﺎرﯼ از هﻤﺮزﻣﺎن ﻣﺎ ﮐﻪ ﻋﻨﻮان هﺎﯼ دﮐﺘﺮﯼ و ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ وﺑﺴﻴﺎرﯼ ﻟﻘﺐ هﺎﯼ دﻳﮕﺮ را ﻳﺪﮎ ﻣﯽ‬ ‫ﮐﺸﻨﺪ از ﻧﻮاﻗﺺ و ﻣﻌﺎﻳﺐ ﺧﻮد ﺑﯽ ﺧﺒﺮﻧﺪ، از ﺷﺪت ﻏﺮور ﺑﮑﻠﯽ از ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻴﺨﻮد ﺷﺪﻩ اﻧﺪ ﻣﻴﺨﻮاهﻨﺪ ﺑﺎ ﺳﻔﺴﻄﻪ‬ ‫و اﺳﺘﺪﻻل هﺎﯼ ﺑﺎﻃﻞ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ را ﭘﻴﺶ ﺑﺒﺮﻧﺪ ﮐﻪ هﺮﮔﺰ از ﺳﻮﯼ ﻳﮏ ﻣﻴﻬﻦ ﭘﺮﺳﺖ و ﻳﮏ ﺁﮔﺎﻩ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﻴﺴﺖ.‬ ‫دﻟﺴﻮزﯼ ﺑﺮاﯼ ﻣﻴﻬﻦ راﺑﺎ ﺗﻮهﻴﻦ و دهﻦ ﺑﻪ ﻟﻌﻦ و ﻧﻔﺮﻳﻦ ﺑﺎز ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.‬ ‫ﺁرﯼ دﺷﻤﻨﺎن ﺁﮔﺎهﯽ وﻟﻮﻟﻪ در ﺷﻬﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻪ اﻧﺪ و ﮐﻮس ﻃﻌﻦ ﺑﺮداﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﺗﺎ راهﯽ ﺑﺮاﯼ ﻧﻔﻮذ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﮐﺸﻮر را‬ ‫هﻤﻮار ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﭼﻪ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ و ﭼﻪ ﻧﻤﯽ داﻧﻨﺪ ﭼﻪ ﺧﻄﺮاﺗﯽ در ﭘﯽ دارد، ﻧﺒﺎﻳﺴﺘﯽ راﻩ ﺧﻮﻳﺶ ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺑﺒﺮﻧﺪ.‬ ‫ﻋﻠﯽ اﮐﺒﺮ دهﺨﺪا در هﻤﺎن روزﻧﺎﻣﻪ ﺻﻮراﺳﺮاﻓﻴﻞ ﻣﯽ ﻧﻮﻳﺴﺪ:» ﺧﻴﺮ! هﺰار دﻓﻌﻪ ﺧﻴﺮ! ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮم ﺑﻪ ﺧﺪا از‬ ‫ﺗﻮهﻴﻦ ﺑﺮدﻳﻦ و هﺘﮏ ﻋﺰت ﺁﻳﻴﻦ ﺧﻮدﻣﺎن! ﺑﻠﮑﻪ ﺗﻮهﻴﻨﯽ هﺴﺖ ﺑﺮﺁن ﺧﺪام دﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در وﻇﻴﻔﻪ و ﺗﮑﻠﻴﻒ‬

‫ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮد ﻗﺼﻮر ﮐﺮدﻩ و از ﻋﻠﻮم ﺣﮑﻤﺖ و ﻓﻠﺴﻔﻪ اﺳﺘﻌﺎﻧﺖ ﻧﺠﺴﺘﻪ زﺑﺎن دﺷﻤﻦ را ﻳﺎد ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ، ﻣﻔﺘﺮﻳﺎت اﻋﺪاد‬ ‫را ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﻨﻤﻮدﻩ، در ﺗﺎرﻳﺦ و ﻣﺬاهﺐ ﺧﻮدﺷﺎن ﻏﻮرﻧﮑﺮدﻩ و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﻗﻮاﻋﺪ ﺗﺒﻠﻴﻐﯽ اﮐﺘﻔﺎ ﮐﺮدﻩ اﻧﺪ«‬ ‫هﻴﻬﺎت ﮐﻪ هﻨﻮز ﻣﺎ اﻧﺪر ﺧﻢ ﻳﮏ ﮐﻮﭼﻪ اﻳﻢ...‬ ‫ح-ﮎ‬ ‫ژاﻧﻮﻳﻪ ٧١ – ٧٠٠٢‬ ‫ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﺷﺪﻩ در ۵٢ ﺳﭙﺘﺎﻣﺒﺮ ٩٠٠٢‬ ‫ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﺷﺪﻩ در ۶ ﺟﻮن ٠١٠٢‬