You are on page 1of 112

co el valor de las cosas: εúωνíζω

A res venales facio parvi

ABARCAMIENTO: éµπερíλεψις,εως,η com-


A: éπí (ac.,gen.,dat. hacia); éς, plexus quo quid intra sinum contine-
εîς, πρóς (dat.ac.) ad,in mus

ADONDE; óî quo,ubi ABARCAR: éµπεριéχω complector> Lo que


abarcamos: παραγκáλισµα,ατος,τó
ABAD; áρχιµανδρíτης, ου, ó; κοινο- id omne quod amplectimur
βιáρχης,ου,ó praefectus monacalis,
coenobiarcha ABARCAS de cuero: πηλοπατíδες,ων, αí
perones
ABAJO: ´éνερθε, ´éνερθε, κατá,νéρθε
νéρθεν infra> más abajo: κατωτερω ABASTECIDO: áνελλιπης,ης,ες cui nihil
inferior; desde abajo ùποκατóθεν deest
inferne; hacia abajo κατω, ùποκáτω,
πρηνηδóν deorsum,subtus ABATANAR, arte de..κναφευτικη,ης,η
fullonica ars
ABANDERADO: φαρσοφóρος, σêµειοφóρος,
ABATIDO (desanimado):´áθυµος,βαρúψυ-
ος,ον signifer
χος,ος,ον non animosus, gravis ani-
ABANDONADO: áπερíσατος,ος,ον; χηρος, mo> No abatido: áταπεíνωτος,ος,ον non
dejectus
α,ον viduus, derelictus; abandonado
a sí mismo: ´áφετος,ος,ον quedar ABATIMIENTO: ´éνδοµα,ταπεíνωµα,ατος
abandonado: áπολειποµαι relinquor.- τó; áπóρριψις,εως,η; áθυµíα,ας,δισ-
Abandonada: éρηµáς,-µιáς,áδος,η or- θυµíα,ας,η animi dejectio,projectio,
bata demissio; animi anxietas,abjectio>
Abatimiento delcuerpo por el traba-
ABANDONAR: éγκαταλεíπω, éγκαταλιµπá- jo: χαλíα,ας,η; ταπεíνοµα,ατος,τó
νω, éναπολεíπω, éπιµονóω, éξαπορéω, laxatio corporis a labore
λéιπω derelinquo, relinquo, desti-
tuo, depaupero> Abandonar el prime- ABATIR: áποκεíρω,éπικατασεíω decutio
ro: προαπολéιπω prior desero.- Andar con semblante abatido: µνηµúω,
Abandonar juntamente: καταπρολεíπω, éκταπεινóω demisso vultu incedo,pror
καταλεíπω,καλλeιπω,συναπολεíπω sus humilem facio>
relinquo simul> Dejar, estar, ser Quedar abatido:
abandonado: χερóω,χερσεúω,λοιπáζοµαι ùφιζáνω, -íζω,-ιζéω deprimor> Que
viduum reddo, negligor, relinquor> tiene fuerza de abatir: καταβλητι-
Abandonar su puesto λιποτακτéω, λει- κóς,η,ον dejiciendi vim habens
ποτακτéω desero stationem.- El que
abandona a su padre λειποπáτωρ,ορος ABDICACION: áποκηρυκξις, áποποíσις,
ó qui deserit patrem> Dejar solo, εως,η; áπóρρηµα,ατος,τó abdicatio
aislado, exluído: áποµονóω derelin-
quo ABDICAR: áπóµνυµι, áποµνúω,áποποιéο-
µαι abdico> Abdicar en el hijo:
ABANDONO: áπóλειψις,εως,η derelic- áποκηρúττω abdico filium
tio
ABDOMEN: λαπáρη,ης,η; λáπαρον, ùπο-
ABANICO:`ριπíδιον,ου,τó flabellum.-
κοíλιον,ùπéτριον,ου,τó abdomen
Abanico para espantar moscas: µυοσó-
βη,ης,η flabellum ABEJA: áνθηδων,ωνος, η; σιµαí,αí;
ABARATAR la venta apreciando en po- σιµβλíς, íδος,η; σιµη,ης,η; σχáδων,

1
ονος,η; µéλισσα,-ττα,ης,η.- Abeja la especie de las abejas: µελιττó-
zumbona: βοµβυλη,ης,η;βοµβúλιον,ου, δης,ης,ες ad apum naturam accedens.-
τó ;βοµβúλιος,ου,ó apis maxime obs- Enjambre de.. µελισεîον, µελíσσιον,
trepera>Abejas viejas µητρóπολοι µé- ου,τó apum.- Pacido por abejas:
λισσαι vetulae apes> Comida de abeja: µελισσóβοτος,ος,ον ab apibus depas-
éριθáκη,ης,η erithace,cibus apum.- tus> Nutridor de abejas: µελισσóτρο-
Masa para formar los panales: φος,ος,ον apum nutritor.-Planta muy
éριθáκη,ης,η gruten ad formandos apreciada por las... µελισσοβóτανον,
favos.- Nutrición de abejas: µελι-
σσοτροφíα,ας,η apum nutrimentum.- De
ου,τó apiaria herba>Protector de ες in medio fissus> Por todas
µελισσσóος,ος,ον apum servitor> Que partes: περíτρητος,ος,ον circumqua-
posa en los capullos de todas las que pertusus> Profundamente: áχαν-
flores: πανακρíς µéλισσα apis summis δης,áχανης,ης,éς hians in inmensum
capitibus omnium florum insidens>
Rey de las: éσσην,ηνος,ó rex apum.- ABISMO: βυθóς,οû,ó; βáραθρον,ου, τó;
Poner las abejas en las colmenas φáραγξ,αγγος,η; χáσµα,ατος,τó fossa
σιµβλεúω apes alvearibus condo profunda, imus gurges, barathrum,
vorago> Digno de ser precipitado en
ABERTURA: ´áνιγµα,áραíωµα,ατος,τó; un abismo: βáραθρος,ος, ον dignus
áνοíξις,εως,η; `ρωγµη, διασφαγη,éν- qui mittatur praeceps in barathrum
τοµη,χεµη,ης,η; σηραγξ,γγος,η; `ρογ-
µóς,οû,ó; κατáχασµα,χáσµα,ατος,τó; ABISPA, celdillas de.. δελλíδες,δε-
ùποσφαξ,áγος,η hiatus,apertio, aper- λíθες vesparum cellae
tura.- Que tiene una abertura gran-
de: χáος,εος,τó vastus hiatus.- Que ABJURACION: áπóµωσις,εως,η abjura-
produce aberturas en la tierra: χασ- tio
µατíας,ου,ó hiatus producens.- Que
ABJURADO: áπóµωτος,ος,ον abjuratus
tiene cuatro aberturas: τετρáτοπο-
ρος,οςον quatuor meatus habens>Que
ABJURAR: áπóµνυµι,áποµνúω abjuro
tiene grande abertura: µεγασχíδης,ης
ες magnam scissuram habens> Propor- ABJURATIVO: áπωµοτικóς,η,óν abjura-
cionar una abertura: áναστοµóω aper- tivus
turam praebeo> Apertura de la tie-
rra:λαγων,óνος,η hiatus terrae ABLANDAMIENTO: µαλáκυνσις,µáλαξις,
µεíλιξις,εως,η emollitio, actio fa-
ABETO: éλáτη,ης,η abies> Abeto vie- ciendi dulce,deliniendi alicuius
jo: σορωνíς,íδος,η abies vetusta> blandis dictis
De abeto: εíλáτινος,ος,ον abiegnus>
Lo blanco que nace en el abeto, ABLANDAR: áπαλúνω, διαµαλáσω,-ττω,
corazón del.. λοûσον,ου,τó lussum éκµαλáττω,éναποβρéχω(-βρéξω),
íκµáζω,íκµαíνω, καταφλáω, φλáω, φυ-
ABIERTAMENTE: áπαρακαλúπτως, πεφασ- ρáω, χαυνóω, καταµαλακíζω, καταµαλá-
µéνως,σαφéς aperte ττω,καταπραüνω, ψαíω, τéγγω,ùπαλακí-
ζοµαι,λαπáζω,λαπáσσω,-ττω, µαλακíζω
ABIERTO: ´áνετος, áσúγκλειστος, ος, µαλακúνω, µαλáσσω,-ττω, µαλθακíζω,
ον; áνοικτóς,η,óν apertus> A mane- θακóω, óργáζω, πéσσω (πéττω)>Ablan-
ra de tubo: συριγγíας,ου,ó in fis- darse: συνεµερóοµαι,-éοµαι, παρíε-
tulae modum excavatus> No misterio- µαι, ùποµαλακíζοµαι mitesco, submo-
so,claro:´áστεκτος,ος,ον non arcanus llesco.-Ablandar juntamente: συµµα-
Expandido: πéταλος,η,ον expansus.- λáσσω,-ττω, συνεκθηλúνω simul emo-
Abierto por la mitad: µεσοσχíδης,ης llio.- Ablandar por abajo: ùποµαλá-

2
σσω,-ττω subtus emollio> Ablandar charlatán: λογοπρáτης,ου,ó; δικολéκ-
por la cocción: µéλδω coctine mol- της,ου,ó;δ ικολóγος,ου,ó;δικορρáφος,
lio> Ablandar previamente: προµαλα- ου,ó causidicus, rabula> Causídico
κúνω, -µαλáσσω,-ττω praemollio> Ma- (con matiz denigratorio): δικαιολó-
cerar antes: προταριχεúω praemacero> γος,δικανóς,οû,ó causidicus>El que
Que ablanda: µαλακτηρ,ηρος,ó; µαλθα- hace información de la causa: πραγ-
κωδης,ης,ες; µαλακτικóς,η,ó emol- µατοδíφης,,ου,ó qui litem aut casum
liens,habens vim emolliendi> Que inquirit> Honorarios del abogado:
puede ablandarse: µαλακτóς,η,óν qui συνηκορικóν,οû,τó patrocinii merces>
potest emolliri Ser abogado συνδικéω advocatus sum.-
Intervenir como abogado παρακαλéω
ABLUCION: ´εκκλυσµα, κλúσµα,ατος,τó; praecator intervenio> Abogar por:
´éκπλυσις,εως,η; βáπτισµα,ατος, τó; ùπερδικéω causam ago pro> Abogar
βαπτισµóς,οû,ó; κλúσις,εως;κλυσµóς, juntamente: συνáγορεúω συναγορéω in
οû,ó; κλυσµáτιον,ου,τó; περíπλυσις, judicio defendo
εως; περιπλυσµóς,οû,ó actio abluen-
di, ablutio, baptisma, cumlavandi ABOLICION: áφáνισις,εως,η abolitio
actio
ABOLIR: áφανíζω, áναιρéω (-ησω,-
ABOGADO: áγωγεúς,éες,ó; éπιδικáσιµος ηκα), áναψηφíζω, áποκτεíνω, απóλλυµι
ου,ó; παρáκλητος,ος,ον; πρóδικος,ου, áπολúω (-ολéσω,-ολω,-ωλεκα,-ωλα,-ωλο
ó; συνηγορος, σúνδικος,ος,ον actor λα), κατασβενúω,σβéννυµι,-σβηµι; πα-
litis,causarum patronus,intercessor, λαιóω,καταúω, καταργéω aboleo
patronus,advocatus> Abogado del dia-
blo,que contradice áντιρρητικóς,η,óν
habens vim contradicendi> Abogado
ABOMINABLE: áπευκταîος, ´áπευκτος, ABORDAR: προσπλéω, προσπλωω,-πλωµι,
áποπτυστος, áξιóµισος,ος,ον; βδελυκ- éφορµíζω,-ορµíζω,εíσκéλλω, éπικéλλω (-
τóς, η, óν; áξιοµíσης, ης,ες; éξιο- κéλσω), κéλλω (κελω,κéλσω),κατακο-
µíστητος abominandus,abominabilis> µíζω,κατíσχω, καταíρω, κατáγω(κατα-
Hombres abominables: φευκταîοι,ων, γéοχα),προσνηχοµαι,προσοκéλλω navibus
οí; τρισκατáπτυστος execrandi ob applico,navem ad stationem
impobitatem,valde despuendus> Abom. appello,pervenio ad portum promoveo
en gran manera: µυσαχθης,ης,éς gra- remis,appello> Abordar al mismo
viter abominandus> Exsecrable: éπι- tiempo: συνορµíζω,συνεποκéλλω una
simul instationem apello> Abordar
κατáρατος,ος,ον; µυσóς,η,óν exsecra-
después de otro: éπικατáγοµαι post
bilis> Cosa abominable: µúσαγµα,
alium applico
ατος,τó ab ominandum.- Que tiene
escrúpulo de cometer una acción ABORRECER: µισητíζω, áπεχζαíρω, áπ-
abominable: ραδιουργóς,óς,óν cui nulla éχθω,-χθéω, áποστéργω, áποστυγéω,
religio turpe quid patrare
βασκανíζω,καταναθεµατíζω, κατεχθραí-
ABOMINACION: βδéλυγµα,ατος,τó; βδε- νω, éχθαíρω, éχθραíνω,´εχθω,´éχθο-
λυγµíα,,ας,η abominatio µαι,µυδáζοµαι odio persequor, aver-
sor abhorreo, invideo, execror>
ABOMINAR: áφοσιóοµαι, áφοσιóω, áπεú- Aborrecer sobremanera υèρεχθαíρω
praeter modum odi.- Aborrecer al
χοµαι,δυσµεναíνω,µασáττοµαι
abominor,exsecror, adversor mismo tiempo: συνεχθαíρω, συνéχθω
simul odi.- Aborrecer de muerte
ABONAR las tierras: κοπρíζω, κοπρεúω διαµισéω in odio prorsus habeo.- Que
κοπρéω, óνθελεúω stercore saturo, aborrece públicamenττe: φανερóµισος,
agro fimo spargo ος,ο@ qui aperte odit> Que
aborrece: µισητης,οû,ó qui odio
prosequitur

3
tus faciendi> Parto abortivo: áµβλω-
ABORRECIBLE: στυγνóς, η,óν invisus θρíδιον,ου,τó abortivus partus
Hacer aborrecible al mismo tiempo:
συνεπαιτιáοµαι, συνδιαβáλλω simul in ABOVEDADO: áψιδοειδης, θολοειδης,ης,
invidiam adduco, in invidiam crimi- éς, καµαρωτóς,η,óν; κοιλóσταθµος,ος
nando adduco
ον; ùψáντυξ,υγος,ó,η structus in
formam absidis, concameratus, came-
ABORRECIDO: áπεχθης,ης,éς; áπο- ratus, contignatus>Obra abovedada:
θúµιος,ος,ον; éχθοδοπóς,η,óν; στυ- ψαλíδωµα,ατος,τó opus fornicatum
γερωπης,ης,ες; στυγερωπóς,óς,óν in-
visus< Aborrecido de todos παντοµí- ABOVEDAR: κοιλοσταθµéω camero> Ac-
σης,ης,éς omnibus invisus> Muy abor- ción de abovedar: καµáρωσις,εως,η
recido:δυσµíσητος,ος,ον prorsus in- concameratio
visus> Ab.por el pueblo: δηµοκατáρα-
τος,ος,ον populo invisus> Ser abor- ABRASADO: περικáης,ης,éς; περíκηλος,
recido: áπεχθáνοµαι, áπεχθéοµαι,áπεχ ος,ον ambustus
θοµαι(-χθησοµαι,-ηχθεµαι) invisus sum
ABRASADOR: ζαγλεγης,ης,éς; καúστης,
ABORTAR: áµβλíσκω,éξαµβλíσκω,áµβλóω ου,ó; καυτηρ,ηρος,ó valde urens,com
bustor
áποφθεíρω, éκτιτρωσκω (τρωσω), éκ-
τρóω, ´éκτροµι,éξαµβλωττω, éξαπορ-
ABRASAMIENTO: καûσις,εως,η exustio
θεíρω abortiri facio, abortivum pa-
rio,abortum facio, abortum pario.-
ABRASAR: áπαιθαλóω, áποτηγανíζω,κνι-
Abortivo, que hace abortar φθορο-
δáω, καυµατíζω (-ικα,-íσµαι)καταúω,
ποιóς,óς,óν;áπóτοκος,ος,ον; éκβολι-
καταφρρúγω (-φρυσσω,ττω)φεψαλóω,
µαîος,α,ον;éκβóλιµος,ος,ον; éκτρω-
περιφλúω, πíµορηµι,σµυχω (σµυξω,´εσ-
µατιαîος,αíα,αîον abortum faciens,
µυχα)> Abrasarse: θαλúοµαι, δαíοµαι,
abortivus> Medicina para abortar:
διαπíµπραµαι,πíπραµαι ardeo,auxuror
πóθαρµα,ατος,τó pharmacum faciens
áπ
incendor
abortum
ABRAZAR: áγκαλíζοµαι, áγκοινíζω,áγ-
ABORTO: ´áµβλωµα,ατος,τó;´áµβλωσις,
κáζω, áπαγκαλíζω, áσπáζοµαι,éλλαµβá-
εως,η;´éκφυσις,εως,η;´éκτρωµα,τος,τó;
νοµαι, éµπεριéχω, áναγκαλíζοµαι, éνσ
áποφθορá,âς,η; éκβολας, áδος,η;
τερνíζοµαι, περιδρáσσω,-ττω, περιïσ-
éξáµβλωµα,ατος,τó;éξáµβλωσις,εως,η
χοµαι, περιλαµβáνω, περιπηηχúνοµαι,
abortus> Actode abortar: ´éκτρωσις,
ποτíσχοµαι, προσαγκαλíζοµαι,προσπη-
εως,η;´éκτρωµóς,οû,ó ipsa actio abor
ξúνοµαι, προσπηριλαµβáνω,προστερνíζω
amplector Abrazar lo todo: éκπερι- ABRAZO: éπιπλοκáς,áδος,η; περιβολη,
λαµβáνω circumplector> Abrazar con ης,η; περíληψις,εως,η; περιπλεξις,
gusto: áρπαλíζω libenter amplector> εως,η; περιπλοκη,ης,η; περιπτυχη,ης,
Estrechar entre los brazos: éπισ- η; πρóστυγµα,áπαγκáλισµα,ατος, τó;
φíγγω arcte complector> Abrazar en συµπεριπλοκη,ες,η amplexus, compre-
el regazo: κολπíζω, συµπεριλαµβáνω, hensio, circumplexus, circumflexio
συµπεριπτúσσω in gremio foveo, una
complector> Abrazando alrededor: ABREVADERO: áρδáνιον,ου,τó; πíστρα,
περιπλεγδην circumplectendo> Lo que se ας,η; ποτιστηριον,ου,τó; ποτíστρα,
ας,η canalis ex quo pecudes potabant
abraza: πρóστυγµα,ατος,τó illud quod
ubi animalia aquantur
amplectimur Que se ha de abra-
zar: παραληπτéον complectendum est>
ABREVADOR: ποτιστης,οû,ó adaquator
Querer abrazar con amor natural:
στéργω (´éστοργα) naturali caritate
ABREVAR: ποτíζω duco aquatum> Acción
complector

4
de llevar el ganado a abrevar:
πóτισµα,ατος,τó; ποτισµóς,οû,ó ada- ABROGAR: áντειφéρω, áντιψηφíζω, áπο-
quatio χειροτονéω,áποπαλαιóω,áθετéω (ηθéτη-
κα) abrogo,plesbicito absolvi> Abro-
ABREVIACION: συστολη,ης,η correptio gar una ley: κατανοµοθετéω, παρεισ-
φéρω legem abrogo, contrariam legem
ABREVIAR: βραχúνω, συντéµνω brevem fero
reddo,decurto.- Que tiene facilidad
de abreviar: βραχυκτóς,η óν vim ha- ABROJO: τρíβολος,ου,ó tribulus
bens breviandi (Ver COMPENDIAR)
ABRUMAR: éπαχθíζω supra vires onero
ABRIGADO: εúηλιος, πανηλιος,πρóσει-
λος,προσηλιος, πρóσηλος,ος,ον apri- ABSCESO áπóστασις,εως,η abscessus
cus
ABSCISION: áσποκοπη,ης,η absicissio
ABRIGARSE: εíληθερéω apricor> Acción
de abrigarse: `ηλíασις,εως,η aprica- ABSOLUCION: διαφυγη,ης,η; δικαíωµα,
tio
ατος,τó; áπóφευξις,εως,η; áπó λυσις,
εως,η; áθωωσις,εως,η absolutio.- Como
ABRIGO de vestir: διπλοïς,ιδος,η
resultado de una votación:
chlamys> El estar al abrigo: εíλη-
áποψηφισις,εως,η absolutio suffra-
σις,εως,η apricatio> Que apetece de gio.- De una pena,de un castigo:
abrigo: φιλóσκεπος,ος,ον gaudens ´áφεσις,ες,η remissio
tegmine
ABSOLUTAMENTE: ´éµπας,´éµπα,´éµπαν,
ABRIL: ξανθικóς,οû,ó aprilis
´éµπης,διαµπερéς,-περéως,διóλου,
εíσαπáν, εíσáπαξ, éκπαντóς, éντελω
ABRIR: ´οíγω,´οíγνúω, ´οíγνυµι (ωχα,
éπιγáγχυ, éπíπαν, πáµπαν, πáµπανυ,
éοχα,ωχα,éωγα), áναφρáττω,áναπετáν-
πáντως, συνóλως prorsus,omnino,abso-
νυµι,-τυµνúω,-τáω,-áσω;áνοíγω
lute,in totum
áνοíγνúω, áνοíγνυµι (áνοíξω,áνéωρα,
áνωχα,áνéωγµαι) διοíγνυµι,-οιγνúω, ABSOLUTO: αúτóστεγος,ος,ον absolutus
-οíγω (-οíξω), éκφρáσσω (φρáζω)éξα-
νοíγω, éξοíγω, κεáζω,χαíνω(κéχασµαι) ABSOLVER: áποδικáζω, áπογιγνωσκω,
χασκáζω, καταχαíνω, κατασχασµáοµαι, (-γνωσοµαι,áπéγνωκα), áθωóω absolvo>
χáσκω,πετáννυµι,-ννúω, πετáω, προσ- De modo que no puede ser absuelto:
ανοíγω, προσοíγω (-οíξω), σηρω ape- δυσαπολúτως ita ut difficulter ab-
rio, findo, hisco, pando, adaperio> solvi queat.- Que absuelve: λυτηρ,
Abrir con tenaza:διαψαλíζω fortice ηρος,ó solutor.- Absolver por vota-
discindo.-Abrir del todo: διανοíγω (- ción: áποψηφíζοµαι(φíσοµαι,-íσµαι)
οíξω)adaperio.- Abrir a escondidas suffragio absolvo
ùποíγνυµι,ùποíγω clam aperio.- Abrir
juntamente: συνεξανοíγωω una aperio.- ABSORBENTE:éµβáφιος,ος,ον bibulus
Abrir sin sentir:ùπανοíγω sensim
aperio.- Abrir un poco: ùπαανοíγω ABSORBER: áφúσσω, áναρροφéω, áποπí-
subaperio.- Abrirse haciendo ruído: νω (-πωσω),áπορροφáω,áπορροφéω,éκρο-
µúκω, µυκáω aperior φáω,éκροφéω,éπιρροφáω,-ροφéω, πíνω
(πωσω, πéπωκα), συµψáω, áρúοµαι, áν-
ABROGACION: áποχειροτονíα,ας,η ex τλáω,áνοµωµαι haurio, sorbeo, exsor-
auctoritatio, abrogatio
beo, absorbeo,educo ex aliquo pro- η absorptio
fundo loco
ABSTEMIO,A: úδαπóτης,ου,ó; úδαποτις,
ABSORCION: `éλκυσις, κατáποσις,εως, ιδος,η abstemius,a

5
ον; τηθαλλαδóς,τηθαλλαδοûς; τηθελης,
ABSTENERSE: áφεστηκω, áφíσταµαι,áποσ οû;τηθαλλóωδης,ης,ες tener ab avia
τησοµια, áπéχω(áποσχεîν,áφéξω, áπéσ- nutritus
χηκα), φεíδοµαι abstineo.- Abstener-
se de hablar o votar: éπéχω retineo ABUELO: γεροντíας,ου; πáππος,ου;προ-
assensum> Es necesario abstenerse: πáτωρ,ορος avus> Abuelo materno: µá-
áφεκτéον abstinendum τρως,ωος;µητροπáτωρ,ορος;πατροµητωρ
ορος;προµητωρ,ορος avus maternus,
ABSTINENCIA: áποχη,ης,η; áπóσχεσις, avus ex matre,paternus avus.- Tata-
εως,η abstinentia> De comida νεστεíα rabuelo:τρíπαππος,ου,ó tritavus> Per
ας,η inedia teneciente a los abuelos, heredados
de los: πααππωος,ωα,ωον avitus>
ABSTRACCION: áφαíρεσις,εως,η abstrac Perteneciente al abuelo: παππικóς,η
tio.- Por abstracción: áφαιρεµατικως óν ad avum pertinens
per abstractionem
ABULTAR con las palabras: κοµβíζω
ABSTRACTO: áφαιρεµατικóς,η,óν;χορισ- gloriosis dictis inflo
τóς,η,óν abstractus
ABUNDANCIA: áδροσúνη,ης,η; áδρóτης,
ABSTRAER: áφéλκω, áφελκúζω, áπερúω, ητος,η;áφθονíα,ας,η; δαψíλεια,ας,η;
áποσπáω, áποσπáζω, éξελκúω,éξéλκω, εúφορíα, εúπορíα,ας,η; εúθηνíα φο-
παραεíρω abstraho> Se ha de abstraer ρíα,ας,η; οûθαρ,ατος,τó; περιουσíα,
áφελτéον abstraendum> El que puede ας,η; περισσóν,οû,τó; πορíα,ας,η
abstraerse: áπóσπαστος,ος,ον qui ubertas,copia,abundantia> Abundancia
abstrahi potest de cosas: éπíρροια,ας,η copia rerum>
Gran abundancia:περιβολη,ης,η ingens
ABSTRAÍDO: áφαíρητος,ος,ον abstrac- copia> Mayor abundancia: πλεονéκτη-
tus µα,ατος,τó copia rerum maior.-El que
tiene gran abundancia de cosas:
ABSUELTO: áπóλυτος,ος,ον absolutus περιουσιαστικóς,η,óν qui affluentem
rerum copiam habet.-Con abundancia:
ABSURDAMENTE: áτóπως absurde ρευστικως, περíπλεον, πλουσíως, προ-
σκορως (-κóρως) abunde,copiose.- Que
ABSURDO: ´áλογος,ος,ον; áπεικóς, η,
fluye con abundancia:´áστακτος,
óν; áπéµφαις,εως,η;áπεοικως,υîα,óς;
áστáλaκτος,ος,ον; áσπαγης,ης,éς co-
εúηθικóς,η,óν; παρáλογος,ος,ον; πα- piose fluens
ρáτοπος,ος,ον,áπεικóς,η,óν absurdus
Cosa absurda: παρáδοξον,ου,τó absur- ABUNDANTE: ´áφθονος, ´éκπλειος,´éκ-
dum> Algo absurdo:ùπáτοπος,ος,ον sub πλεος,ος,ον;`ρευστικóς,η,óν; áδρος,
absurdus> Cosas absurdas τριβολεκ- á,óν; áφνεóς,áφενιóς,η,óν; δαψιλης,
τρáπηλα,ων,τá absurda.- Decir absur- ης,éς; εúπορος,ος,ον; íµáλιος,íα,ον;
dos: παραλéγω,παραδοξολογéω absurda κυλικηρυτος, κáτλαντος, ος, ον; χυ-
loquor δαîος, φοριαîος,α,ον; λαûρος,α,ον;
λωον,ονος,τó; νηριστος,ος,ον; περι-
ABUBILLA:´éποψ,éποπος upupa
οúσιος,περíσσóβοτος,πóριµος,ος,ον
abundans.-Abundante de todo: πáµφο-
ABUELA: µαîα,ας; µαιáς,áδος; µαµíα,
ρος,ος,ον omnium rerum ferax>Mucho:
ας; µáµµη,ης; τηθη,ης; τηθíς,íδος;
óµπνηρóς,á,óν; óµπνικóς,η,óν multus
τíτθη, τιτθη,ης; τíτθíς,íδος avia.-
Abuela materna: µατροµητωρ,µητροµη-
ABUNDANTEMENTE:áφáτως;`áλις;`ηλιθα,
τωρ,ορος avia materna> Tatarabuela:
áρκοúντως, áστακττí, δαψιλως,-λéως,
τρíµαµα,ης tritavia> Educado, mima-
éκπλéως, κατακóρως, χúδην abunde, co
do por la abuela: µαµµóθρεπτος,ος, piose, abundose, effusim cumulate.-

6
Más que abundantemente, abundantísi- περιουσιáζω opibus abundo.- Todo lo
mamente: ùπεραροχρóντως, ùπεραγóντως que abunda: πλεóνασµα,ατος,τó omne
plusquam abunde exsuperanter quod abundat

ABUNDAR: βρíθω (βéβριθα), καταπλου- ABURRIRSE, que se aburre enseguida:


τéω, εúφορéω, παρéλκω, περισσεúω, - áψíκορος,ος,ον fastidiosus
ττεúω, πλεονáζω, πληθúω abundo, exu-
bero.- Abundar de todo: πρεσευπορéω
omnibus abundo.-Abundar en riquezas:
ABUSAR: áποχρáοµαι, áποκéχρηµαι,éπι- El ejército: στρατáοµαι,καταζεúγνυµι
χρáοµαι, κατακáοµαι, καταπολαúω,πα- -ζευγνúω, καταυλíζοµαι castra pono,
ρακαταχρáοµαι abutor, saepe utor.- castra metor,statione habeo> Acam-
Abusar para ganar más κατακερδαíνω par cerca de los reales: παραστρατο-
abutor ad quaestum πεδεúω,-οµαι prope castra metor.-
Frente a los reales: παραστρατοπε-
ABUSIVAMENTE: καταχρηστικως abusive δεúω ex adverso castra loco.- El que
vive en tiendas: éπισκηνος,ος,ον sub
ABUSIVO: καταχρηστικóς,η,óν abusivus pellibus degens

ABUSO: κατáχρησις,παραχρησις,εως,η ACANALADO: σωληνοειδης,ης,éς canali-


abusus culatus

ABUTARDA: ´ωτíς,íδος,η avis tarda ACANTO:´áκανθος,ου,ó; παιδéρως,ωτος


(avutarda) ó acanthus

ABYECCION: éξουθéνηµα,ατος,τó abjec- ACARACOLADO στροβελóς,η,óν inflexus


tio
ACARDENALADO: πελιδνóς, πελιτνóς,η,
ABYECTO: áπóβλητος,áπóθεστος, áσúφη-
óν sanguine suffusus
λος,ος,ον abjectus> Ser abyecto µι-
ACARICIAR: αíκáλλω, áρεσκεúοµαι,áτá-
κροπρεπεúοµαι abjecti sum animi
λλω, éπαφáοµαι, ποππúζω, προσáγω,
προσσαíνω, ùποθωποεúω, καταζω, κατα-
ACÁ,allá: αúτóσε huc,illuc
ρρéζω, κúω, τéρπω blandior, emulceo
ACABADO:éκτελης,ης,éς; éνδελεχης,ης, allicio> Con halagos: προσαíνω de-
mulceo blandiendo> Acariciar con las
éς perfectus
manos: éξοµαλíζω manu demulceo> Aca
ACABAR: διαπρáσσω,-ττω, διεξíεµι,éκ- riciar con la lengua: αταγλωτíζω
blandior lingua>Acariciar con otros
τελéω, éναποτελéω, éπανúω, περαíνω
perficio, conficio, absolvo.-Acabar συµψηλαφáω simul palpo
una trama,un discurso,etc. καταπλéκω
ACARREAR con otro: συµφορéω, συµπα-
finio.- El que acaba o consuma: τε-
ραπéµπω comporto, una adveho> Trigo
λειωτης,οû,ó consummator.- Acabar en
σιταγωγéω frumentum adveho
punto: διαστíζω in punctum desino
ACARREO: εíσκοµιδη, ης, η invectio>
ACAECER: κατατυγχáνω,προστυχéω eve-
nio,accido.- Acaecer al mismo tiempo Acción de llevar en carros: προσκο-
συνκυρéω, συνκúρω, συνεντυγχáνω,συν- µιδη,ης,η advectio.- ..frutos:κοµιδη
éρχοµαι simul evenio ης,η> De víveres: σιταγωγíα,ας,η com
meatuum advectio
ACAMPADA: κατáζευξις,εως,η castrorum
mutatio ACASIA (falsa acasia): ψευδοκασíα,
ας,η falsa cassia
ACAMPAR: διασκενéω tabernaculum pono
ACASO: )si acaso...? µων num,

7
nunquid? an...utrum?´áπαγε,´η
forte,an> )Acaso no..? οúχí,´áρ'οûκ, ACCEPTO,acogido con placer: προσδεκ-
´áρ' οûν, ´áρα γε nonne? utrum?.- Al τóς,η,óν acceptus
fin? δηποτε tandem? εîτα; anne?
µηπως,µηποτε ne quando,si forte.- No? ACCESIBLE ´éφοδος,ου,ó;´éκδροµος,ος,
µη; nunquid> Si acaso: εí ´áρα si ον;´éµβατος,ος,ον; òδεúσιµος,η,ον;
forte.- Acaso, casualidad: παρα- òδωτóς,η,óν, éπιβατóς,η,ον; εúβατος,
σúµβαµα,ατος,τó; σúµπτωσις,εως,η ος,ον;εúéφοδος,ος,ον; εúοδος, εúπρó-
casus,fortuitus eventus σιτος, εúπρó-σοιστος,ος,ον; κοινω-
νικóς,η,óν;παριτóς,η,óν; προσιτóς,
ACAUDALADO χρηµατικóς,η,óν pecunio- η,óν; πρóσπλαστος,ος,ον pervius,fa-
sus,dives(ìπποβóτης,ου,ó; ìπποβóτος, cile ad eundus,aditu facilis,asse-
ος,ον pecuniosus, equos nutriens)> quibilis,accesibilis, qui adiri fa-
cile potest
Ser acaudalado: εúξρηµατéω pecunio-
sus sum
ACCESO: éπιφοíτησις,,εως,η; προσαγω-
ACCEDER: áρéσκοµαι, éπινεúω, παρεν- γη, ης, η; προσηλυσις,εως,η; προσφο-
δíδωµι acquiesco,annuo,indulgentem me ρá,âς,η; πρóσοδος,ου,ó; προσθηκη,ης
praebeo η;´éφοδος,ου,ó aditus,accessio, ac-
cessus.- A quien o adonde no se νηφορος,ος,ον acernus;qui fert oles-
puede acceder fácilmente: ´áδυτος,ος tros
ον ad vel quo non patet ingressus>De
fácil acceso: éπíδροµος,ος,ον acce- ACECHADOR: φωρος,ου,ó; φωρ,φωρóς,ó;
ssu facilis> Posibilidad de acercar- φηλητης,ου,ó speculator
se a alguien: πλησιασµóς,οû,ó acce-
ssus ACECHAR: δοκεúω, óπιπεúω, σκευωρéο-
µαι insidior.- El que acecha: συσ-
ACCESORIO: éπíθετος,ος,ον; παρáψυξ, κευαστης,οû,ó;´éφεδρος,ου,ó insidia-
υγος,ó,η; πáρεργον,ου,τó; accesso- tor
rius,addititius.-De una manera acce-
soria: παρéργως praeter destinatum ACECHO,el que está de..: ´éφεδρος,ου
opus ò insidiator> Estar en acecho: éγ-
κáθηµαι,ùφíηµι delitesco,insidior
ACCIDENTAL: éπíβλητος,ος,ον adventi-
tius ACEDAR,acedarse: éξαποξúνω, óξíζω,
óξúζω, παροξíζω acesco
ACCIDENTALMENTE: συµβεβηκóτοως per
accidens ACEDERA (yerba) λáπαθος,ου,η; λáπα-
θον,ου,τó.- Acedera acuática: ùδρο-
ACCION: `ρéγµα,ατος,τó; ποíηµα,ατος,
λáπαθον,ον,τó aquaticum laphatum
τó; δρáσις,εως,η; ποíησις,εως,η;πρâ-
ξις,εως,η actio,actum ACÉFALO, sin cabeza, sin jefe, sin
autor: áκεφαλος,ος,ον capite carens,
ACCIONAR, el que maniobra con arte:
auctor nullus
χειρóσοφος, χειρíσοφος,ος,ον manibus
sapiens
ACEITE:´éλαιον,ου,τó oleum> De oli-
olivas: ζαµβακéλαιον, τοúλαιον, ου,
ACEBO,especie de..γλíνος,γλεîνος,ου,
ó aceris genus το (τó 'éλαιον)> Aceite verde: ´ωµο-
τρíβης,éως,ó,η ex crudis adduc (ut
ACEBUCHE: áγριéλοαιος,ου,η; κóτινος, olivis) expressus> Vasija para acei-
σφéδαµος,ου,η olestaster, oliva sel- te: καµψáκης,ου,ó olearium> Aceite
vatica.- De acebuche, que produce de cedro: κεδρéλαιον,ου,τó cedri-
acebuches: σφενδáµνινος,η,ον; κοτι- num oleum> Aceite de nardo: βακκá-

8
ριον,ου,τó oleum ex baecare> Aceite ACEITUNA éλáα,ας;éλαïς,íδος,η η oli-
de torvisco:κνιδéλαιον,ου,τó cnidio va,olea.- Aceitunas negras: στεµφυ-
grano oleum.- Hez del aceite: ùπé- λíδες,ων,αí oleae nigrae.-Hueso de
λαιον,ου,τó olei faex.- Aceite mez- aceituna: πυρíνη,ης; κεγχραµíς,íδος,
clado con agua para libación :χúτλον η os olivarum, ossiculus intra oleam
ου,τó oleum aqua permixtum> De ro- Prensa para exprimir: κερκíς,íδος,η
sas desleído en vinagre: óξυρóδινον tudicula.- Coger la aceituna: éλοαι-
óξυρρóδινον,ου,τó oleum rosaceum λογéω oleas colligo.- El que coge
aceto dilutum.- Aceite grueso,espeso las aceitunas: éλαιολóγος,ος,ον ole-
λιπαρóν,οû,τó pingue> Abundante en arum collector.- Que come aceitunas
aceite: πολυéλαιος,ος,ον abundans silvestres: κοτινοτρáγος,ος,ον qui
oleo> Poco de aceite: éλáδιον,ου,τó oleastrum comedit> Que gusta de
parum olei.- Que lleva él mismo su aceitunas: φιλéλαιος,νος,ον gaudens
alcuza de aceite (pobre): αúτοληκυ- oleis> Aceituna que se sazona:φθινο-
θος,ος,ον scurra, parasitus,pauper, πωρíς,íδος,η oliva conditanea
egenus.- Molino de aceite: éλαιοτι-
βεîον,ου,τó trapetum.- Santo óleo: ACELERACION: κατáσπευσις,εως,η acce-
´éλαιον,ου,τó sacrum oleum> Llevar, leratio
derramar poco aceite:óλογοελαιóω pa-
rum olei fero,fundo> Manchar con ACELERADAMENTE: íθéως,θοως,καρπαλí-
aceite: éλαιóω oleo tingo µως celeriter

ACEITERA: ´óλπη,ης,η; óλπíς,íδοσ,η; ACELERADO: καρπαλíµος,ος,ον; σπευσ-


φεíδων,ωνος,ó; καµψáκης,ου,ó; ùποχυ- τικóς,η,óν celer,properatus
τηρ,ηρος,ó; ληθυκος,ου,η vas olea-
ACELERAMIENTO: ´éπεξις,εως,η festi-
rium> Pequeña aceitera: ληκúθιον,ου, natio
τó parva lecythus
ACELERAR:διασπεúδω, éγκονéω, βουδρο-
ACEITOSO: éλáïνος, éλαïνεος,ος,ον; µéω,´οκúνω, κατασπεúδω, κατεφεíγω,
éλαιωδης,ης,ες oleaginus κικúω, συντáχúνω, ταχúνω, éπισεúω,

éπιταχúνω,áποξúνω, σπεúδω accelero, ον cum acuto accentu, acutum tonum


festino.-Acelerar juntamente con: habens.- Que tiene acento recto:
συνεπισπεúδω, συνεπιταχúνω simul, una óρθóτονος,ος,ον rectum accentum ha-
accelero> Acelerar más: κρολíáζω bens.- Tener acento en la antepenúl-
occius accelero.- El que acelera: tima sílaba: προπαροξúτονοµαι in an-
éπισπουδαστης,οû,ó accelerator tepenúltima sylaba accentum habeo>
Tener acento en la penúltima: προπε-
ACELGA: βλíτον, τεúτλον, σεúτλον,ου, ρισπáοµαι in penúltima circumflexum
τó beta habeo

ACEMILA, conducir acémilas: áστρα- ACEPILLADO: πελεκητóς,η,óν, ξεστóς,


βεúω jumentum dorsuarium ago η,óν dolatus,dolando politus

ACEMILERO: áστραβηλáτης,ου,ó agaso, ACEPILLAR: éκπελεκáω, éκπελεκíζω,ξéω


mulio dolo,dedolo.- ..la madera:`ρυκανíζω
runcino.- Acto de acepillar: παρα-
ACENTO: τóνος,ου,ó; προσωδíα, ας, η γραφíς,íδος,η; πελéκησις,εως,η run-
accentus.- Circumflejo: περισπωµéνη cina,dolatio> Cepillar alrededor:
προσωσíα circumflexus accentus.- παραπελεκáω circumdolo.- Fácil de..:
Colocación del acento circumflejo: πελεκητóς,η,óν dolatilis
περíσπασµóς,οû,ó circumflexio> Con
acento agudo: óξúτονως, óξúτονος,ος, ACEPTAR, no aceptado en sacrificio:

9
δυσéκθυτος,ος,ον non litatus> Se ha µι, προσνíσσοµαι, προσπελáω, προσ-
de aceptar: προσδεκτéον accipiendum πλáθω, προστελáζω accedo> Acercar-
est se: προïκνéοµαι, προσεγγíζω appro-
pinquo
ACEPTO,recibido con agrado: δεκτóς,η
óν; εúáρεστος,ος,ον; προσφιλης,ης,éς ACERO: áδáµας,αντος,ó chalybs
acceptus,gratus
ACHATADO: πλακερóς,á,óν latus
ACERBIDAD: στρυφνóτης,ητος,η acerbi-
tas> Con acerbidad: σαρκαστικως ACHATAR un poco: ùποσυµóω leviter
acerbe simum efficio

ACERBO: µéλεος,éα,εóν; στρυφνóς,η,óν ACHICORIA κιχωρη,ης,η; κιχωριον,ου,


acerbus τó chicorium> Hortaliza semejante a
la achicoria: χονδρíλη,ης,η; σé-
ACERCA (prep.): κατá de ρις,εως,η olus chicorio similis
ACERCAR: éµπελáζω, éµπελáω, éπιγεí- ACIDO: óξωδης,ης,ες acidus> Ponerse
ροµαι,éπιγíνοµαι (-γιγνοµαι),πéλω, ácido: ùποξíζω subacidus sum> Vol-
πéλοµαι, πλáθω, πληµι, πλω, προσβáλ- ver ácido: óξúνω accidum reddo
λω admoveo,appropinquo
ACERCARSE éγγíζω, -ïω, εíσαφικáνω, ACIDULAR, poner ácida alguna cosa
εíσαφικνéοµαι(-íξοµαι), éµπελáζω,éµ- áποξúνω acidum efficio
πελáω, éµπλáζω, éπανéρχοµαι, µετακíω
óκéλλω, παραβáλλω,παρíηµι, παρουσιá- ACIMO: áζυµα,ων,τα azyma
ζω, πελáζω, πελáω, πλáζω, πλáω, πλη-
σιáζω, προµóλω, προσáγω, πρασβαíνω, ACLAMACIÓN: éπιβóηµα,ατος,τó; éπιβó-
éπιχρíπτοµαι admoveo,accedo,appro- ησις,εως,η; éπιφωνησις, εως, η;παρα-
pinquo,apel-lo,advenio.- Acercarse φωνησις,εως,η inclamatio, acclamatio
a: µετανεóµαι, προσφοιτáω accedo.- (Viva!(Viva! éλελεû Viva!> Exclama-
Con ímpetu: προσορµáω cum impetu ción marinera: ´ωοπ`óπ nautica ac-
accedo> Acercarse hacia: χωρéω, συγ- clamatio> Por aclamación: óµοφωνως
χρωτíζοµαι, ùπéρχοµαι,χρíµπτω,συµµí- eadem omnium voce> Responder con
γνυµι,-µιγνúω,-µíγω,συννεγγíζω ap- aclamaciones: éπιθορυβéω acclama-
propinquo,accedo ad> Acercarse na- tionibus respondere
dando: εíσνéω adnato> Acercarse más:
ACLAMADO por el pueblo: δηµóθορος,ος
áγχιβαíνω, παραστεíχω, παρεγíζω pro
ον populi sermone celebratus,accla-
pius accedo>El que se acerca: προσ-
matus
βáς,áντος,ó,η; προσιων,ω,óν (οντος);
πελατης,ου,ó adiens,accedens.- Que ACLAMAR: áναúω, éπαναβοáω, éπαüτéω,
se acerca más: áγχιβáτης,ου,ó pro- éπιφωνéω, παραβοáω, παραφωνéω,προσ-
pe accedens> Otros sinónimos: προσ-
βιβáω,πρóσειµι, προσéρχοµαι, προσíη-
αüω, προσφωνéω acclamo> Aclamar con ACLARAR: éπιφωσκω, φανóζω, τρανéω,
otros, seguir a alguien con alegre τρανóω, áπολαµτρúνω illuceso,cla-
aclamación: κατευφηµéω,συνεπευφηµéω rum facio> Que aclara o explica:σα-
συνεπιφθéγγοµαι fausta acclamatione φηνιστικóς,η,óν manifestans,expla-
cum aliis prosequor.- Aclamar con nator
alegría: éπαλαλáζω laetus acclamo
ACOCEAMIENTO: áπολακτισµóς,οû,ó;
ACLARACIÓN: διασáφησις,εως,η expli- πτερνισµóς,οû,ó calcis ictus,calci-
catio tratio

10
ACOCEAR: éκλακτíζω,éπεµπηδáω calci- petum facio in,ingruo,irruo> Acome-
bus amoveo,impeto ter a: éφορµáω impetum facio> Al
enemigo dirigiendo hacia él las
ACOGEDOR: δεκτηρ,ηρος,; δεκτóς,οû,ó naves: προσεπιπλéω admotis navibus
δéκτρια,ας,η qui suscipit,exceptrix in hostem impetum facio> Agredir al-
ternativamente: áνθáπτοµαι vicissim
ACOGER: éπιδéχοµαι, µετεκδéχοµαι,πα- aggredior.- A quien se acomete con
ραδéχοµαι excipio.- Acogerse: áνα- dificultad:δυσéµβολος,ος,ον in quem
φεúγω, καταφεúγω, καταφυγγáνω confu- non facile est impetum facere> Aco-
gio,aufugio.- Acoger benignamente: meter con flechas óïστεúω sagitta
δεικáνω,-κανáω, καναéσκω benigne peto>Con los talones: πτερνíζω cal-
accipio.- Que se acoge con gusto: ce peto.- Con violencia: παρεξοθéω
εúπρóσδεκτος,ος,ον acceptus> Agra- vi irrumpo> El primero al enemigo:
dable para recibiro acoger φιλοφρ- προεξáγω eductis copiis prius in
ονητικóς,η,óν benigne accipiens.- Que hostem eo> Acometer el primero: προ-
acoge al fugitivo φúξυµος,η,ον qui αναθρωσκω, -αναθορεω; προβιáζω,προ-
fugienti perfugium praebet.- A quien επιβáλλω, προεκθορéω, προεµπíπτω,
puede uno acogerse: φεúξι-µος,ος,ον προεξορµáω prius in pugnam descen-
ad quem confugias> Acción de do,prius vim infero,prior impetum
acogerse: ùποδροµη,ης,η ipse facio,prior irruo in> Fácil de aco-
subeundi actio meter: εúκαταγωνιστος,ος,ον facilis
expugnatu.- Fácil de ser acometido:
ACOGIDA: ùποδεξíα,ας,η; ùπóδεξις,εως εúεπíθετος,ος,ον aggresu facilis>
η; ùποδεχη,ης,η exceptio> Sin dis- Acomete hiriendo: éµπλéσσω,-ττω fe-
criminación de nadie: πανδοκíα,ας,η; riendo irruo>Hostilmente: περεισπíπ-
πανδóκευσις,εως,η promiscua recep- τω hostiliter irrumpo> Las naves:
tio.- Acogida afable: φιλοφρóνησις, éπιπλéω navigo adversus.- Mandar
εως,η benigna excipio> El que da acometer: éπεξεαλúνω,-ελáω jubeo
acogida: ùποδéκτης,ου,ó exceptor> irrupmere in>Ocultamente: παρεισβáλ-
Donde se puede encontrar acogida: λω latenter invado> Por el costado:
καταφúξιµος,ος, ον id ubi perfugium παρασκéπτω a latere ingruo> Por
invenisse posse.- A quien se da todas partes: περισκéπτω circumqua-
acogida: καταφúξιµος,ος,ον ad quem que irruo> Que acomete: éπιβουλευ-
datur perfugium
της,οû,ó qui aggreditur> Que no
ACOLITO: áκóλουθος,ος,ον acolytus puede ser acometido: δυσεπιξεíρητος,
ος,ον qui non invadi potest> Con
ACOMETER: ´áττω,`ρóω, éγχειρéω,éγκα- los cuernos: κεραïζω cornibus inva-
τασκéπτω, εíσαïσσω, εíσελαúνω, εíσ- do> Acometer juntamente: συνοροúω,
πεδáω, éµβáλλω, éµπεδáω, éµπιτνéω, συνεισβáλλω, συνεπιβáλλω, συνεφορµáω
-πíτνηµι, éναποδúοµαι, éνοροúω, éνó- συνορµáω simul impetum facio,simul
ρω (-óρσω), éπαïσσω,-σσοµαι, éπανισ- irruo> Con catapulta: καταπελτáζω
τáω, éπανíστηµι, éπαποδúοµαι, éπεισ- catapultis oppugno.- Acometer con
πáω, éπιχεíρω, éπιπíπτω, éπιθéω, µε- guerra: καταπολéω bello oppugno>
ταïσσω, µεθορµáω, οíµáω, óρµáω, πα- Volando: εíσíπταµι,-íπτηµι, εíσπé-
ρεγχειρéω, προéγκειµαι,προσíηµι, ùπο ταµαι, εíσπετáοµαι,εíσπéτοµαι volan-
σεúω, τολµáω, τολµéω, κατεπιχεíρω, do irruo> Que no debe acometerse:
κατεφáλλοµαι, κατατολµáω, καταπορσú- áτóλµητος,áτóλµατος,ος,ον non au-
dendus
νω, καταλαµβáνω, καταïζω, καταρρηγ-
νυµι, -ρηγνúω, -ρηγνúσκω impetu fa-
ACOMETIDA: ´áπιξις, ´áφιξις, εως,η;
cio, cum impetu feror, irruo, aggre-
dior, injicio> Acometer con impetu: éφορµησις,εως,η; εíσδροµη,ης,η; éν-
éνσκéπτω,éπαιγíζω, éπεξéρξοµαι im- δροµη,ης,η incursus.- ..de tropas:

11
εíσβολη,,ης,η; καταπολéµησις,εως,η éπιβοúληµα, ατος,τó conatus> Movi-
incursus militaris, debellatio, ir-
ruendi actio.- Conato de acometida:
miento de acometida: òρµη,ης,η; ACOMPAÑAR: áκολουθéω, óπηδεúω,πα ρα-
παρáρρηξις,εως,η motus bellicus,in- κολουθéω, παρακοµíζω, παρéποµαι,
cursus in hostem> Que sostiene la παροµαρτéω, συµβιβáω, συµµετéρχοµαι,
acometida: µéνανδρος,ος,ον qui vi- συνακµáζω, συµπεριφéροµαι, συνακο-
rum in se ruentem sustinet λουθéω, συναορéω, συνéποµαι,συνéσπο-
µαι, συνοµαρτéω comitor, assequor,
ACOMETIMIENTO εíσδροµη,ης,η; éπεíσο- assector>De nuevo: éπαναπéµπω redu-
δος,ου,ó; éπíτωσις,εως,η incursio, co> Llorando: µετακλαíω (κλαúσω)
aggressio, invasio lacrymis prosequor>Por cortesía, por
obsequio: προπéµπω comitor honoris
ACOMODADAMENTE συµφóρως commode
causa> Acompañar juntamente: συµπα-
ACOMODADO,apto: προσφυης,ης,éς; éν- ραπéµπω una deduco vel prosequor>
Acompañar por obsequio a los que se
αρµóνιος,ος,ον; éοικως,υîα,óς; éπι-
van: συµπροπéµπω abeuntes honoris
τηδης,ης,éς; οíκεστικóς,η,óν; ποτí-
causa prosequor> Acompañar a la vez:
φορος,ος,ον accommodatus,concinnus>
συµπαροµαρτéω una comitor> Acompa-
No acomodado: áσúµφορος,ος,ον non
ñarse: συνεταιροûµαι sodalitatem
accommodatus ad> Acomodado útil σúµ- ineo> Que acompaña voluntariamente:
φορον,ου,τó commodum φιλακóλουθος,ος,ον qui ultro sequi-
ACOMODADOR, en los juegos públicos: tur>Acompañar un instrumento προσ-
µατιγονóµος,ου,ó designator qui te- áδω accino
nebat virgam
ACONGOJADO δúσφρων,ων,ον; δυσπονης,
ACOMODAMIENTO, con la debilidad de ης,éς; δúσπονος,ος,ον; δúσθυµος,ος,
otro: συγκατáβασις,εως,η demissio ον; µερµéριος,α,ον; µéρµερος,α,ον
modantis se ad alterius infirmitatem anxius,aeger animo> Que no sirve
κατáρτησις,εως,η;σúµβασις,εως,η op- para aconsejar: βραχυγνωµων,ων,ον qui
tatio,conventio parvum valet consilium> Propio para
aconsejar: παραινετικóς,η,óν
ACOMODAR: ´áρω áρσω,ηρκα,ηρα,´αρη, adhortatorius> Que aconseja mal:
κα,´áραφα; áραρíσκω, áρáω, áρµóζω, παρφáµενος,η,ον male suadens>Que obra
áρµóττω, éµπαρασχéω, éµπαρéχω,éναρ- mal aconsejado δúσβουλος,ος,ον qui
µóζω,-µóττω,éνεíρω,éπαρτúνω;-αρτúω, parum consilium agit> Sabio
éπáρω, µεθαρµóζω,-ττω adapto, accom- en:µητιóεις,εσσα,εν consilio potens
modo> Acomodarse al tiempo: διαπαι-
δαγωγéω tempori servio> Acomodar ACONTECER: τυξéω (τυγχáνω), συµπíπ-
para sí (apropiarse): οíκειóω mihi τω, συµβναíνω evenio> Acontece: éγ-
vindico>Otros sinónimos: παραρτúω, γíνεται, προσξωρεî, συµβαíνει acci-
dit, succedit, usuvenit> Acontecer
περιτιθéω, προσαρµóζω,-ττω, προσο-
además: éπιπéλοµαι,προτυγχáνω insu-
κειóω> Acomodar, cuadrar áριµáζω
per incido, contingo> Acontecer al
quadro
mismo tiempo: συµπιτνéω simul con-
tingo> Que acontece a los cincuenta
ACOMPAÑAMIENTO: áκολουθíα,ας,η co-
mitatus,consectatio días: πεντηκοσταîος,αíα,αîον quin-
quagessimo die eveniens
ACOMPAÑANTE: áµορβóς,η,óν; παραποµ-
ACONTECIMIENTO: áπáντηµα,ατος,τó;
πóς,óς,óν assecla,deductor.-Criada
áποτéλεσµα,ατος,τó eventus> Aconte-
que acompaña: éπéτις,íδος,η pedis-
sequa cimientos humanos: φéρον,óντος,τó
casus humani

12
Acorde (sust.): συνωδíα,ας,η con-
ACORDAR, se debe acordar, convenir: centus> Formar un acorde con diver-
òµολογητéον confitendum est> Acor- sas voces: συµφωνéω ex diversis vo-
darse: áναµιµνησκοµαι (µνησοµαι,µéµ- cibus unum efficio concentum
νηκα), áποµιµνησκοµαι, καταµνηµονεúω
µéµνηµι, µνωοµαι memor sum, remi- ACORTAR: κολοβóω, συντéµνω concido,
niscor,recordor,memini> Que se acuer decurto
da de muchas cosas: πολυµνéστωρ,ορος
ó,η multarum rerum memor ACOSAR: éπαναγκáζω, κατασπéρχω urgeo
impello
ACORDE: 'óµαυλος,ος,ον; éναρης,ης,éς
ACOSTADO: éνευναîος,´éνευνος,ος,ον in
σúγχορδος, σúµφωνος, σáναυλος,ος,ον;
lectu positus
πρóσχορδος,ος,ον; προσωδóς,óς,óν
consonus,concinus,concors,concordans
ACOSTAR,hacer acostar: λéχω cubare consuesco, suesco.- Acostumbrarse:
facio.- Dejarse acostar: κατακλíνω éνεθíζω insuefacio.- Acostumbrarse
facio decumbere.- Acostar juntos: antes: προεθíζω ante assuefacio>
συνευνáζω,συνευνáω,-áοµαι in cubili Debe acostumbrarse: éθιστéον assue-
colloco> Acostarse con ùπευνáω, faciendum est> La acción de acostum-
συνευνáζοµαι, συγκοιµáοµαι concubo, brar juntamente: συνεθισµóς,οû,ó
una cubo> Ir a acostarse: κοιµáοµαι consuefactio
cubo> Desear acostarse: κεíω jace-
ACRE: σúντονος,η,ον acer
re cupio> Acostarse: κατακλíνω,
éγκοιµáοµαι,εúνáω, λεχáοµαι,παρακα- ACRECENTAMIENTO: προσαúξησις,εως, η
ταλéγοµαι decumbo,incubo, accubo.-El accrementum
acto de acostarse en tierra: χα-
µαικοιτíα,ας,η humi cubatio.-El que ACRECENTAR: éπανατεíνω augeo
va a acostarse: κοιταîος,α,ον qui it
cubitum.- Acto de estar acostado: ACRECER: προσγεíνοµαι, προσγíνοµαι,
κατáκλισις,ες,η accubitus>Acostado: προσγíγνοµι, προσκρíνοµαι,συναυξá-
κατακλινης,ης,éς reclinatus> A pro- νω, συναúξω accresco
pósito para: εúνáσιµος,ος,ον ad
cubandum aptus> Donde todos se ACREEDOR χρηστης,οû,ó creditor> Su-
acuestan,dormitorio común: παγκοíτης jeto al acreedor: πρóσθετος,ος,ον
ου,ó ubi omnes pariter cubant, addictus creditori
communis> En un lecho de rosas:
στιβαδοκοιτéω in toro ex herbis ACRIMINAR:áιτιáοµαι,´ητíαµαι,καται-
stratis cubo.- Acostarse fuera: τιáω, προσονειδíζω causam attribuo,
áποκοιτéω foris,cubo,secubo> Acos- accuso,accrimino>Acuσ σar además:πρo-
tarse sin lecho: áστροσíα,ας,η cu- σαιτιáοµαι, προσεγκaλéω,προσκατηγο- ρéω
batio sine tecto (acostarse a la insuper criminor,crimini prae-
intemperie)> Uno junto a otro: terea do.-Falsamente:éπισυκοφαντéω
παραλéγοµαι juxta dormio criminibus falsis insector>Acriminar
más: προσδιαβáλλω (-βéβληκα) insuper
ACOSTUMBRADO: ´éντροφος,ος,ον; εí- incriminor> Acusar al mismo tiempo:
θικως,υîα,óς; éθáς,áδος,η; éθηµων, συνεπαιτιáοµαι simul criminor
ων,ον; éθιστóς,η,óν, συνηθης,ης,éς
assuefactus,consuetus ACRIMONIA: δριµúτης,ητος,η; óξúτης,
ητος,η; σφοδρóτης,ητος,η acrimonia.-
ACOSTUMBRAR: ´éθω (εíθωθα), éθιζω Con acrimonia: συντóνως, χαλεπως,
(εíθικα,εíθισµαι),φíληµι,φιλéω, (πε- óξéα, óχéως, σαβακως acerbe,aspere,
φíληκα,πéφιλα), κατεθíζω, προσεθíζω, acriter
συνεθíζω, συνοµιλéω consuefacio,

13
ACRÓSTICO:áκροστιχíς,íδος,η acrosti- περιµéριµνος per multa cura rem agens
chia> Las letras que forman un acrós
tico: παραστιχíδιον,ου,τó; παραστι- ACTO,en el acto: éπαυτοφωρω in ipso
χíς,íδος,η primae versuum litterae facto
continuata serie sensum efficientes
ACTOR: αíτιος,ος,ον; ποιητης, οû,ó
ACTIVAR,se ha de activar: éπεικτéον auctor,actor.- Ejecutor,que hace al-
urgendum go o trabaja en algo: `ρεκτης,ου,ó;
`ρεκτηρ,ηρος,ó actor> Actor de ter-
ACTIVIDAD: δρηστοσúνη,ης,η; éνéργεια cer orden (teatro): τριταγωνíστης,οû
ας,η; éντελéχεια,ας,η; εúµεχανíα,ας, ó histrio tertii ordinis> Hacer el
η; éθελοπονíα,ας,η activitas segundo papel de actor: δευτεραγω-
νιστéω secundas partes ago.- Actor
ACTIVO: ´áοκνος,ος,ον; `ρεκτηριος,α, principal: πρωταγωνιστης,οû,ó; αí-
ον; áργóς,η,óν; ενδρανης,ης,éς;éνερ- τιωτατος, η,ον auctor praecipuus,
γητικóς, η,óν; εúµηχανος,ος,ον; γεν- princeps,antesignanus> Que desempeña
νáδας,ου,ó; κραντηριος,α,ον; óτρη- segundos papeles: δευτεραγωνιστης,οû
ρóς,á,óν; πανουργης,ης,éς; πραγµα- ó histrio secundas partes agens
τικóς,η,óν, σπουδαστικóς,η,ον impi-
ger, strenuus, activus,solers,gene- ACTUAL: συνεστéως adhuc existens;
rosus.- Pronto en la ejecución: ùποκεíµενος,η,ον de quo nunc agitur
áχρονοτριβης,ης,éς promptus in agen-
do.- Eficaz: δραστηριος,α,ον; δρησ- ACUARIO,signo del Zodíaco: Ùδρηχóος
τηρ,ηρος,ó efficax.- Hombre activo: Ùδροχóος,ου,ó; ùδατικóς,η,óν aqua-
χρηµατιστης,οû,ó homo impiger.- Que rius
hace las cosas con mucho cuidado:
ACUARTELARSE,en invierno: προχει- ACUERDO: òµολóγηµα,ατος,τó; σúνθηµα,
µáζω ante tempus in hiberna conce- ατος,τó id quod inter partes disse-
do rentes convenit;constitutum id quod
fit ex composito> Consensuado, de
ACUATICA, que vive en el agua: común acuerdo: éπιφραδéως,αúτοµóλπως
ùδριáς,áδος,η aquatica,in aquis de- sapienter,consentienter.- Establecer
gens.- Aves acuáticas: φελíναι aves de común acuerdo συντíθηµαι communi
in aquis degentes consensu constituo.- Estar de acuer-
do: συνφηµι una loquor> Obrar de
ACUATICO: βúθιος,α,ον; παρυδáτιος, acuerdo: συντíθηµι ex composito ago>
πáρυδρος,ος,ον; τíφιος,íα,ιον; ùδα- Que está de acuerdo, que piensa
τóεις,εσσα,εν; ùδατοθρéµµων,ων,ον; igual: òµοφραδης,ης,éς socius consi-
ùδρηλóς,η,óν aquaticus lii> Que pacta un acuerdo: òµóλογος
ος,ον consentiens.- Que concuerda:
ACUCHILLAR, pasar a cuchillo: áποκ- òµóλογος,ος,ον consentiens.-Acuerdo
τíµνυµι,-κτιννúω occido, interficio verbal: `ρητρα,ας,η pactum

ACUDIR,corriendo: éπιτρéχω (θρéξω) ACULLÁ: éνθáδε,éνθαδí huc,illuc


προσφéροµαι,προσφéρω, προθéω accu-
rro ACUMLUACION: éπíσαξις,εως,η; περíσα-
ξις,εως,η; πúκνωσις,εως,η accumula-
ACUEDUCTO: áµáρα,ας,η; λεíβητρον,ου, tio
τó; λíβηθρον,ου,τó; óχéτευµα, ατος,
τó; óχετóς,οû,ó; ùδραγωγεîον,ου,τó; ACUMULAR: áπονηω, áποθινóω, éκσωρεúω
ùδραγωγóς,οû,ó; ùδρηγóς,οû,ó aquae- éπιπαρανéω, éπιστοιβáζω, éπιστολáζω,
ductus.- Acueducto largo: προδιαγω- éξοφáλλω,καµαρεúω,καταµáω,κατασωφο-
γη,ης,η aquae ductus longior ρεúω, κλωθω, κορθúω,κορθúνω, νηω,

14
περισáττω accumulo,glomero> Por to- νω accusor
das partes: περινηω circum undique
accumulo> Sobre: προσαµáοµαι συντι- ACUSADOR: ´ωτακουστης,οû,ó; áρχολá-
χíζω insuper accumulo βος,ος,ον; εíσαγγελεúς,éως,ó;φιλαí-
τιος,ος,ον; κατηγορος,ος,ον; κατεν-
ACUÑADO, mal acuñado: παρáτυπος,ος, τευκτης,ης,éς,-εντυκτης,οû,ó accu-
ον perperam cusus.-Acuñado poco ha: sator,delator,sycophanta> Dinero que
νεηλατος,ος,ον recens malleo ductus depositaban acusador y reo: προτα-
νεîα,ων,τá pecunia quam actor et
ACUÑAR: éπικóπτω cudere> Falsamente reus disceptaturi reponebant
παραχαρáζω adulterina nota impressa
cudo.- Moneda: áργυροκοπéω, παραχαλ- ACUSAR. αíτιáοµαι (ητíαµαι); áποµéµ-
κεúω argentum conflo,aes cudo φοµαι, διαψéγω, δικαιολογéω,διωκéω,
διωκω, éγκαλéω, éγκληµατεúω, éπηγο-
ACUOSO: éνυδρος,ος,ον; κáθυδρος,ος, ρéω, éπιµéµφοµαι,éπισκéπτω; φαíνω,
ον; ναµατωδης,ης,ες; úδαλéος,éα,éον; γρáφοµαι, κακíζω, καταγορεúω, κα-
ùδαρης,ης,éς; ùδατικóς,η,óν; ùδατω- ταιτιáω, κατεγκαλéω, κατηγορéω, κα-
δης,ης,ες; ùδατóεις,εσσα,εν; ùδρηλóς τεíπω, κατερéω,κρíνω (κéκρικα,κéκρι-
η,óν; ùδρωδης,ης,ες;ùδρóεις,εσσα,εν µαι), µéµφοµαι (µéµεµµαι, ψαι, πται
aquosus> Poco acuoso: σπáνυδρος,ος, incuso,accuso.- Acusar a su vez:
ον parum aquosus> Hacer acuoso: áνθυπáγω recriminor> Acusar al acu-
ùδαρóω aquosum reddo sador: áντικατηγορéω accusantem
accuso.- Calumniosamente: éνδιαβáλ-
ACUSACION αíτíα,ας,η; αíτíαµα,ατος, λω criminor.- Acusar con queja:
τιπλ0κησις,εως,η;διαβολη,ης,η; εíσ- διαµéµφοµαι criminor> Falfalsamen-
εγγελíα,ας,η; εíσεγωρíα,ας,η; éνα- te: éπισυκοφαντéω criminibus falsis
γωγη,ης,η; éπηγορíα,ας,η; εúθúνη,ης, insector.- Digno de ser acusado:
η; éξηγορíαας,η; φáσις,εως,η; γραφη µεντéος,α,ον accusandus.- Fácil de
ης,η; καταγóρευσις,ως,η; κατáρρησις, ser acusado: εúκατηγóρητος,ος,ον
εως,ηκατéγληµα,ατος, τó; κατηγóρηµα facilis accusatu.- Acusar sobre:
ατος,τó;κρíσις,εωςη accusatio, cri- προσεγκαλéω insuper accuso
minatio> Acusación precedente: προ-
ACUSATORIO: αíτιατικóς, κατηγορικος,
κατηγορíα,ας,η praecedens accusatio>
η,óν accusativus
Acusación principal: éπíκληµα,ατος,
τó offensio> Acusación falsa: ψευ- ACÚSTICO; áκουστικóς,η,óν ad audi-
δοκατηγορíα,ας,η falsa accusatio tum pertinens

ACUSADO, ser acusado: φεúγω, φυγγá-


ADAGIO: προσροιµíα,ας,η proverbium medida: éπιρρυθµíζω ad numeros ap-
tos redigo> Adaptar antes: προαρµóζω
ADAPTACIÓN: κατáρτησις,εως,η aptatio ante adapto

ADAPTADO: éνáρµοστος,ος,ον aptatus ADARGA: πéλτη,ης,η pelta> Pequeña:


πελτáριον,ου,τó parvula pelta.-
ADAPTAR:´áπτω,´áρω (´áρσω,´ηρκα,´ηρα Perteneciente a la adarga: πελτασ-
´áρηκα,áραφα), áρµóζω, áρµóττω, áρ- τικóς, η, óν ad peltastam pertinens
µολογéω, διαπηγνυµι, -πηγνúω, πηγω,)
éφαρµóζω, éναρµóζω, -ττω, éπαρτúνω, ADECUADO: παρωµαλος,ος,ον adaequa-
-αρτúω; éπáρω, καταρτáω, καθαρµóζω, tus
προσαρµóζω, προσáρω, συµβιβáζω, συν-
αρµóζω, συναρµóττω apto, coaptor, ADELANTADO: βεβως,ωτος progressus>
compingo,adapto,accommodo.-..a justa Muy adelantado: προσωτερος,α,ον qui
longius ante est

15
tro: ´ενειµι insum
ADELANTAR: áνúω, ´áνω,´áνυµι,áνúτω
(´ηνυκα),προκóπτω,προµολéω,αúξω (áυ- ADEREZAR: διατρóννυµι,-τρονúω, εú-
ξησω,ηúξηκα), éξανúω festino,pro- τρεπíζω, éξαρτúω, éξασκéω, στρóννυµι
gressum facio> No poder adelantar: στρονúω sterno,instruo,adorno
éνíσχεσθαι progredi non posse> El
paso: προαíρω promoveo gradum ADEREZO: δειροπéδε,ης,η; κóσµηε-
σις,εως,η torques,ornatio.- De la
ADELANTARSE: éκπροµολéω, éπικαταλαµ- joven: κοροκóσµιον,,ου,τó puellaris
βáνω,καταταχéω, πáρειµι, παρεîµι, cultu.- Caja de aderezos,de afeites
παροδεúω, προγεíνοµαι, προγíγνοµαι, κοιτíς,íδος,η capsula mundi mulie-
προγíνοµαι praeverto, progredior, bris> El que usa de aderezos: κοµω-
praetergredior>..a caballo: προïπ- της,οû,ó qui fuco et mangonio uti-
πεúω equito ante.- Corriendo: ùπερ- tur.- Que tiene aderezo de bronce:
θéω ultra currendo progredior.- Que χαλκοφáλαρος,ος,ον aereas phaleras
se adelanta asu estación, prematuro: habens> Aderezos: χλανιτíδης,ων,αí
πρóωρος, ος, ον statam tempestatem torques
praeveniens> Que se adelanta: προακ-
τικóς,η,óν progrediens ADHERENCIA: περíφυσις,εως,η circum-
nascentia
ADELANTE, en adelante: τοù λοιποû,
ADHERENTE: περιφυης,ης,éς adhaerens
εíσαûθις,εíσαûτις,αûθις,ενσχéρω,éπε-
ξης,éφεξης,éξης,τολοιπóν;τοúπíσω de ADHERIDO: προσβλητóς,η,óν adhaeres-
coetero,posthac,in posterum, dein-
cens.- Estar adherido: πρóσφυµι,
ceps.- De aquí en adelante: τοαπο-
προσφúω, προστηκω, περíφηµι,προση-
τοûδε ad hoc deinceps tempore.-
λóοµαι,παρáκειµαι adhaereo, adhae-
Hacia adelante con ímpetu: προπρο- resco> Estar firmemente adherido:
καταïγδην antrorsum cum impetu.- Más éναπερεíδω inhaereo
adelante: προσωτéρω ulterius.-Para
adelante: éξóπιθεν in posterum> Para ADHERIRSE: áντéχοµαι (áνθéξοµαι),éν-
que en adelante no:µηκéτι ne post- τρéχω, κολλáοµαι, περιφúοµαι,προσ-
hac> Delante: πορρω,πóρσω> Desde κολáοµαι, προστíθεµαι, συµφúοµαι,
entonces τóθεν inde συµπρóσειµι adhaeresco> Que se ad-
hiere fácil y tenazmente εúπερíστα-
ADELGAZAR: áπισχαíνω, áπολεπτúνω, τος,ος,ον tenaciter adhaerens> Es-
éπισχαíνω, íσχαíνω,, íσχνóω, λεαíνω, tar apegado con exceso: προσπáχω
παρισχαíνω emacio, extenuo, graci- nimis adhaereo
lem reddo.- ... como cola de ratón:
µυουρíζω velut cauda muris decres- ADHESION: πρóσφυσις,εως,η adhaesio
co.- Que va adelgazando insensible-
mente: σúνοξυς,εîα,υ in acutum sen- ADICION: éπεισαγωγη,ης,η; éπεíσοδος,
sim desinens> Adelgazarse: λαγαρóο- ου,ó; éπιχορηγεµα,ατος,τó; éπιθηκη,
µαι gracilesco ης,η; πáρεργον,ου, τó; προσáρτησις,
εως,η; προσδοσíα,ας,η; προσθηκη,ης,
ADEMÁS:´éτι, προσéτι etiam,insuper> η; πρóσθεµα,ατος,τó; πρóσθεσις,εως,η
Además de que: πλáν praeterquam superinductio,additamentum,additio
quod> ..de otras cosas:´εξοχα prae-
ter alia ADITAMENTO: éπíβληµα,ατος,τó; éπí-
θηµα, ατος,τó; παρáθηµα, ατος,τó;
ADENTRO: εíσω,íσω intro> Más aden-
tro: éνδοτéρω interius> Estar aden-
πρóσθηµα,ατος,τó superinjectus,ad-
ditamentum ADIVINA:δαιµονíη,ης,η; θεσπιéπεια,

16
ας,η divina,vaticinatrix ADIVINO: θυµóµαντις,εως,ó animo fu-
tura prospiciens.- Otros sinónimos:
ADIVINACION: áφητορεíα,ας,η; µαντεíα γνοριστης,οû,ó; γνοστης,οû,ó; χρησ-
ας,η; óσσεíα, óττεíα, ας,η; προαγο- µωδóς,οû,ó; χρησµολóγος,ου,ó; χρησ-
ρευτικη,ης,η divinatio.- Dado a la της,οû,ó; χρηστωρ, ορος,ó; µαντευ-
adivinación: φιλóµαντις,εως,ó dedi- της, οû, ó; µαντικóς, η,óν; µáντις
tus divinationi.- ..de lo ya sucedi- εως,ó,η; µαντóσυνος,η,ον; óµφητηρ,
do: ùποφητεíα,ας,η divinatio rerum ηρος,ó; προφáτας,ου,ó; προφητης,ου,ó
factarum.- ...del futuro: ùποφητεíα, πυθων,ωνος,ó; σαφητωρ,ορος,ó; σιβυ-
ας,η divinatio rerum futurarum.- λλιστης,ου,ó; ùποφητις,-φητωρ,ορος,
..falsa: ψευδοµαντεíα,ας,η falsa ó,η; θεοπρóπος,ος,ον cognitor, ha-
divinatio> Hecha por lo que se ve en riolus, vates, sortilegus, divinus,
casa: οíκοσκοπικóν,οû,τó divinatio ex vates fatidicus.- Mediante habas:
iis quae domi spectantur> Por el κυαµευτης, οû,ó qui fabis eligit,
fuego: πιροµαντíα,ας,η ex igne di- sortilegus> Adivina: θéσµις,ιος, ó,
vinatio.- Por medio de prodigios: ηvates> Célebre: κλυτóµαντις,εως,ó,η
τερατοσκοπíα, ας, η ex prodigiis Ventrílocuo: éγγαστρíµυθος, ος, ον
divinatio> Por varas: ´ραβδοµαντíα, ventriloquus, hariolus> Adivino ex-
ας,η divinatio per virgas> Ciencia celente: áριστóµαντις,εως,ó optimus
de la adivinación: προαγορευτικη vates.- Falso adivino: ψευδóµαν τις,
éπιστηµη divinatio εως,ó falsus vates> Jefe, presiden-
te de los: πρρóµαντις,εως,ó,η antis-
ADIVINADOR,adivino: θριοβóλος,ου,ó; tes vatum, mulier antistita> Median
áφητωρ,ορος,ó sortilegus,vaticinator te la observación de los cuervos:
Adivino de sueños: βριζóµαντις,εως,ó κορασκóµαντις,εως,ó vates ex corvis
somniorum interpretatione futura auguria ducens.- Mediante los cantos
praedicens.- Adivinadora de sueños: µουσóµαντις,εως,ó musicus augur>
βριζω,óυς,η vates foemina somniorum Adivino nocturno: νυκτíµαντις,εως,ó
nocturnus vates> Por los ensueños:
ADIVINAR: éπιθεáζω,-θειáζω,óσσεúοµαι óνειρóµαντις,εως,ó somniorum con-
προθεσπíζω, θεοµανéω,θεοπροπéω, θεσ- jector.- Por el canto de las aves:
πíζω vaticinor.- Arte de adivinar οíωνοπóλος,ος,ον vates per cantus
por la hora del nacimiento: ´óροσκο- avium.-Por quien se rige el ejército
πíα,ας,η ars divinandi ex inspec- στρατóµαντις,εως,ó exercitus mode-
tione horae natalis.- Arte de adivi- rator vates> Que pronostica por la
nar: µαντικη,ης,η ars divinandi> inspección de las vértebras: σφον-
Adivinar con acierto: κατευστοχéω δυλóµαντις,εως,ó ex inspectione ver-
bene conjecto> El que adivina miran- tebrarum in corpore vaticinans.- Que
do las manos: χειρóµαντις,εως,,ó,η usa de criba para adivinar: κοσκινó-
qui, quae ex manuum inspectione µαν τις,εως,ó vates qui cribro uti-
vaticinatur.-Hábil en vaticinar: tur ad vaticinandum.- Observador de
στοχαστικóς,η,óν solers in conji- prodigios: τερατοσκóπος,ος,ον pro-
ciendo> Los que adivinan por el fue- digiorum observator.- Adivino veraz:
go:πυρκóοι,ων,οí; πυρóµαντις εως,ó,η óρθóµαντις,εως,ó veridicus vates
ignispices,qui ex igne divinant.-
Que adivina por las entrañas: σπλαγ- ADJETIVO: παραβλητικóς,η,óν; παρá-
χνοσκóπος,ος,ον qui inspectis extis βλητος,ος,ον adjectivus
futura conjicit.- Que adivina por
los sueños:βριζóµαντις,εως,ó,η som- ADJUDICACIÓN: προσκúρωσις,εως,η ad-
nionrum interpretatione futura prae- judicatio.- Provisional de una cosa
dicens> Adivinar temerariamente: en litigio: íδíωσις,εως,η vindiciae
áποµαντεúω temere divino
ADJUDICAR éπιδικáζω, προσκρíνω,προσ-

17
νéµω adjudico,tribuo nistrado: δυσδιοíκητος,ος,ον diffi-
cilis ad dispensandum
ADMINISTRACIÓN: διαχεíρησις,διοικη-
σις,εως,η; διαχειρισµóς,οû,ó; éπι- ADMINISTRADOR: διáκονος,ου,ó; δια-
τροφεá,âς,η; éπιτροφη,ης,η; ταµιεíα, κóνισσα,ας,η; éπíτροπος,ος,ον; χει-
ας,η administratio,quaestura.- Adm. ριστης,οû,ó;κηδεµονεúς,éως,ó; πρú-
pública: δηµιουργíα,ας,η rerum pu- τανις,εως,ó minister,administratix,
blicarum administratio procurator,curator,administrator

ADMINISTRADO,que no puede ser admi- ADMINISTRAR: διακονéω, διéπω, δι-


οικéω, διοικονοµéω, διοπτεúω,éφεπé- specto
σκω, éφéκω, éπιτροπεúω, χεíρíζω,
ADMIRADO: que debe ser admirado:
κατακοιρανéω, µεταχειρíζοµαι, παρα-
áγαστóς,η,óν admirandus
διακονéω, παραδρáω, πρáσσω,-ττω
administro,ministro> Bien las cosas
de casa: éποικονοµéω res domesti- ADMIRADOR: θαυµαστης,οû,ó; θοüµαστης
cas accurate administro> Administrar οû admirator.- De sí mismo: αúτáγη-
antes: προοικονοµéω ante dispenso.- τος,ος,ον sui ipsius admirator
Juntamente: συνδιαπρáττω simul ad-
ministro.- Administrar la cosa pú- ADMIRAR: ´áγαµαι (áγáσοµαι,áγáοµαι),
blica: éµπολιτεúω,-τεúοµαι adminis- áγáζωµαι, áγαúοµαι, áναθαυµáζω, èπι-
tro rem publicam> Administrar legí- χαíνω, éπιθαµβéω, καταθαµβéω; -θαµ-
timamente νοµιστεúω legitime admi- βéοµαι, καταθáπτω, κυδáω, περιβλéπω,
nistro> Administrar mal: παραδιακο- ùπερπλéσσω,-ττω,θαυµáζω (τεθαúµακα),
νéω perperam administro θαυµαíνω,θεáοµαι admiror,obstupefa-
cio,specto> Levantar admiración al-
ADMINISTRATIVO: ταµιευτικóς, η,óν ternativamente: áντιπλéττω vicissim
habens vim dispensandi admirationem injicio> Con sorpresa:
θáπτω (θáψω,τéταφα), τεθéπω stupeo>
ADMIRABLE: áγατóς,η,óν; áρτητóς,η,ον En gran manera: ùπερáγαµαι supra
; áξιοθαúµαστος,ος,ον; καταπλητικóς, modum admiror> Muchísimo: ùπεραγáω
η,óν; περíβλεπτος,ος,ον; πολυθáητος, -αγáζω supra modum admiror> Propen-
ος,ον; σιγαλóεις,éσσα,óεν; τραγωδι- so a..: θαυµαστικóς,ηóν pronus ad
κóς,η,óν; θαητóς,η,óν; θαυµαλéος,η, mirandum
ον; θωüµáσιος,α,ον mirandus, mira-
bilis> Muy admirable ùπερφυης,ης,éς ADMIRARSE: áπηνεóοµαι, καταπτησσω,
valde admirandus> Digno de ser mi- κατατεθηπω, θηπω obstupefacio,stu-
rado con admiración: θεητóς,θειητóς, peo> Con asombro: θαυµατíζοµαι stu-
η,óν cum admiratione spectandus> pefactus admiror.- Mucho: προσαγáο-
Hacer cosas admirables:θαυµατοποιéω µαι, προσáγαµαι, ùπερεκπλησσω,-ττω
admirabilia efficio.- Cosa digna de admodum obstupefacio> Sobremanera:
admiración: θηητóν mirandum ùπερθαυµáζω supra modumadmiror> Fa-
cilidad de:θαυµασιóτης,ητος,η admi-
ADMIRABLEMENTE: δαιµωνíως, θαυµασíως rabilitas> Que se queda admirado:
θυαµáστως admirabiliter θαµβαλéος,éα,éον stupens> Que admi-
ra: θοüµαστης,οû,ó admirator> Lo que
ADMIRACION ´áγη,ης,η;´éκτασις,εως,η debe admirar:θοüµαστóς,η,óν ad-
éκπλαγωτης,ητος,η; παραδοξíα, ας,η; mirandus
περíβλεψις,εως,η; θáµβησις,εως,η;
θáµβος,εος,τó; θáπος,εος,τó; θαυµασ- ADMISIBLE,tener por..: εíσκρíνω ad-
τóς,οû,ó admiratio> Digno de θαυµá- mittendum judico
σιος,α,ον admiratione dignus.- Mirar
ADMISION: ´éγκρισις,εως,η; áποδοχη,
con: θεéω, θεεíω cum admiratione

18
ης,η; βíβασις,εως,η; εíσδοχη,ης,η; se debe admitir: áποδεκτéος,éα,éον
κατáδεξις,εως,η; προσαγωγη,ης,η ad- admittendus> Se ha de admitir excep-
missio,incursio.- Discurso de admi- cionalmente: προσδιασταλτéον admi-
sión: εíσ σιτηριος λóγος admitionis ttendum est cum exceptione
oratio
ADMONICIÓN: διδαχη,ης,η; νουθεσíα,
ADMITIDO: ´éγκριτος,ος,ον admissus> ας,η; παραíφασις,εως,η; παραíνεσις,
En virtud de convenio o tratado: εως,η admonitio
ùπóσπονδος,ος,ον sub foedere recep-
tus.- Admitido en los rollos,en las ADMONITORIO: παραινετικóς,η,óν ad-
listas (de ciudadanía): éναπóγραφος, monitorius
ος,ον adscriptitius
ADNOMINACIÓN,fig.gram. paranomasia)
ADMITIR: áποδéχοµαι (δéξοµαι,δéδεγ- παρηχηµα,ατος,τó; παρηχησις,εως,η
µαι), βιβáζω, βιβáθω, δéχοµαι;éγχο- adnominatio
ρéω, εíσφρéω, éνδéχοµαι,éπεισδéχο-
ADOBES: βωλιον,ου,τó lateres qui
µαι,παρεισδéχοµαι,προσáγω, προσδéχο-
fiunt e glebis
µαι, προσéω,προσíηµι,ùποδéχοµαι ex-
cipio,admitto> Dentro εíσδéχοµαι ADOLESCENCIA: ´éλικíα,ας,η adoles-
intro admitto> En casa:εíσοικíζω centia.- Próximo a la..: µελλóπαις,
domum introduco> En el número: προσ-
καταλéγοµαι in numerum admittor> Que
παιδος,ó adolescentiae proximus.-
Que ha llegado a la..: éφηλιξ,ικος, ADORABLE: σεβáσµιος,íα,ιον; σεβασ-
ó,η qui adolescentiam attigit.- Que τóς,η,óν adorandus
ha pasado de la edad de la adoles-
cencia,que ya no es joven: éφηλιξ, ADORACIÓN: σéβασις,εως,η; προσκúνη-
ικος,ó,η ex adolescentia deja exiit µα,ατος,τó; προσκúνησις,εως,η; σéβα-
σις,εωσς,η adoratio> Digno de adora-
ADOLESCENTE: αυξιτρóφος,ος,ον; πρó- ción: προσκυνητóς,η,óν adorandus
σηβος,ος,ον adolescens
ADORADO: σεπτóς,η,óν adoratus
ADONDE: `óππα,`óππε, οû quo.- πóσε
σε
quem in locum?> Adondequiera que: ADORADOR: προσκυνητης,οû,ó adorator
òππóσε,`óπου'áν quocumque
ADORAR: προσκυνéω, προσκúω, σéβω,
ADOPCIÓN: εíσπóησις,εως,η; προíη- σéβοµαι, σεπτεúω adoro,veneror> A
σις,εως,η; τéκνωσις,εως,η; υíωσις, Dios: θεοσκυνéω deum adoro> Que le
εως,η; υìοθεσíας,ας,η adoptio,adop- gusta adorar: σεπτικóς,η,óν habens
tatio> Dar en adopción: éκποιéω do affectum adorandi
ad adoptandum: éκποíητος,ος,ον adop-
tatus ADORMECER:éπευνáζω, εúνáζω, εúνáω,
κατακοιµáω, κατευνáζω, κατευνáω,
ADOPTAR: εíσποιéω, συνεσποιéω adop- στορéω, στóρνυµι,-στορνúω, στρωω,
to.- Adoptar un hijo: υíóω, υíο- ùπνáω,ùπµνéω,κοιµáω,κοιµíζω sopio>
ποιéω, υíοθετéω filium adopto Con la virtud de..: κατευναστικóς,η,
óν qui vim habens sopiendi> Que
ADOPTARSE,que debe..: ποιητéος,α,ον adormece: κοιµιστης,οû,ó; καρωτικóς
adoptandus η,óν; ùπνοτικóς,η,óν sopitor,sopo-
rem,inducens> Que adormece toda
ADOPTIVO: εíσποιητóς,ποιητóς,θετóς,η cosa: πανκοíτης ου,ó qui omnes ador-
óν adoptivus.- Hijo adoptivo: υíóθε- miri facit
τος,ου,ó,η adoptatus filius

19
ADORMECERSE: áφυπνóω, ùποκαρóω so- Con variedad: λεγνωδης,ης,ες; ùπο-
pior,sopore aliqiuod tentor κοíκιλος,ος,ον variegatus> De oro:
χρυσοδαíδαλος,ος,ον; χρυσοδαíδαλτος,
ADORMECIDO: ùπνωτικóς,η,óν sopora- ος,ον ex auro variegatus> Decente-
tus
mente: εúσταλης,ης,éς decenter or-
natus> Con cintas resplandecientes,
ADORMECIMIENTO: κáρωµα,ατος,τó; κá-
con diadema de brillantes: λιπαρáµ-
ρωσις,εως,η sopor.- Con pesadez:
πυξ,ικος,ó,η splendidis vitiis or-
κáρος,ου,ó sopor cum gravidine.-
natus.- Muy adornado: περικοíκιλος,
Causar grave adormecimiento: καρóω
ος,ον; πολúκοσµος,ος,ον multum or-
gravem soporem affero
natus> No adornado:´áτυκτος,ος,ον
ADORMIDERA: µáκων,ωνος,η papaver.- inornatus> Ricamente adornado: áβρó-
Cabeza de la..: κωδεíα, κωδíα,ας,η πλουτος,ος,ον divite ornatu gaudens
caput papaveris.- Flor de..πλαταγων, Estar adornado: παραρτíζοµαι,θαλéω
adornor,decoror.- Otros sinónimos:
ωνος,ó flos papaveris.-Fruto de
κατασκευααστóς,η,óν; κεκαδµéνων con-
la..: κωδη,ης,η fructus papaveris>
ditus,exornatum
Hoja de la..: τηληφιλος,ου,ó,η; πλα-
ταγωνιον,ου,τó papaveris folium.- ADORNAR: ´óραïζω,´ωραíνω, áγλαλíζω,
Ceres,inventora de la..:Μηκωνη,ης,η -íσθω,-ïω; áγáλλω (-κα),áµφιστéλλω,
Ceres,papaveris inventrix> De
áσκéω (´ησκηκα), éπισκευáζω, éπισ-
ador-
κοσµéω, éρéπτω, éξαρτúω, éξασκéω,
midera(adj.): µηµωνικóς, η, óν pa-
φαιδρóω, φοιβáζω, φοιβαíνω, κáζω
pavereus.- Jugo de la..: µηκωωνιον,
(κéκασµαι), καλλιóω, καλλωπíζω,
ου,τó succus papaveris.- Adormidera
καταγλαïζω, κατακαλúνω, κατακοσµéω,
negra: µηλáνθιον,ου,τó papaver ni-
καταπυκáζω, κατατúνω,-τúω, καταστο-
grum
λíζω, κατευτρεπíζω, κορéω, κορúσσω,
ADORNADAMENTE:éπιστολáδην ornate κοσµéω, λειουργéω,óφελτρεúω, παρα-
καλúνω, παρακορéω, περισκοσµéω,πορ-
ADORNADO,bien adornado: εúσúνθετος, σúνω, προευτρεπíζω, πυκáζω, σεµνóω,
ος,ον bene ornatus.- Con orla: κóµ- σεµνúνω, σχηµατíζω, συγκατασκευáζω,
βωµα,ατοσ,τó ornatus veste fimbria- τορνóω orno.- Adornar a la vez: συγ-
ta.- Con puntos rojos o de color de καλλúνω, συνεπικοσµéω, συστολíζω
fuego: πυροíκιλος,ος,ον ignei co- simul exorno.- Adornar además: προ-
loris punctis distinctus et varius.-
κοσµéω insuper adorno> Adornar an- Preparar para eladorno: éπισχηµατíζω
tes: προσκοσµéω ante exorno> Con compono ad ornatum.- Adornar al
cintasταινιóω vitiis exorno> Con mismo tiempo συγκοσµéω simul orno.-
esmero: τηµελéω studiose exorno> Adornar con elegancia: κοβéω, κοµβóω
Con exceso: κοµµωτíζω coriosius eleganter orno> Más y más: προσχιλο-
adorno> Con figuras διασχηµατíζω καλéω magis ac magis orno> Por
figuris exorno> Con variedad: διποι- dentro: éγκατασκευáζω intus orno> Ser
κíλλω,éκποικíλλω, καταποικíλλω, λεγ- adornado del todo: προσαγλαïζο-
νóω σιαλóω variego,varie distingo µαι prorsus exorno
Con varios colores: ποικíλλω varie-
go> De diversos modos: δαιδáλλω, ADORNARSE: ´ωραïζοµαι,´éξωραïζοµαι,
δαιδαλóω,περισιáλλω artificiose va- παραρτíζοµαι, κοµµóω polio, exorno
rio> El que adorna o engalana: κα- me.-Por vanidad: κατωραïζοµαι exor-
λυντης,οû,ó; κοσµητης,οû,ó ornator, no me> Con afeites: ùπογρáφω pig-
mentis faciem exorno> Con exceso:
comptor> Que sabe adornar: κοσµητι-
κοισυρóοµαι superbio> Cuidadoso en
κóς,η,óν ornandi arte praeditus>
adornarse: ´ωραιοκóµος,ος,ον ornan-

20
dae formae studiosus.- Que se adorna cuerpo: σχηµατισµóς,οû,ó ornatus
magníficamente: πανηγιριστης,οû,ó qui corporis> Aderezo: κóµµωµα, ατος,τó
magnifice sese adornat> Para te- ornatus
ner un hermoso aspecto: σξηµατοποιé-
οµαι ad speciem pulchram me compo- ADQUIRIDO:´éγκτητος,ος,ον; κτητóς,
no> Acción de adornarse: κóµµωσις, η,óν; ποριστóς,η,óν; τευκτóς,η,óν;
εως,η ornatio ùποποιητóς,η,óν; éπíκτητος,ος,ον;
(postea acquisitus, adquirido des-
ADORNO ´áνθος,εοσ,το; ´óφελτρον,ου, pués)
τó; διακονíς,íδος,η; διασκευη,ης,η;
éµµéλεια,ας,η; κóσµησις,εως,η; σéµ- ADQUIRIR: áφúσσω (-ξω,-σω); éγκτáο-
νωνα, ατος, τó; σχηµáτισις,εως,η ad- µαι, éκπορíζω; εúρéω, εúρω, εúρíσκω
ornatio,ornamentum> Adorno afectado καµαρεúω, κατακτáοµαι, κατατíθηµι;
rebuscado: κóµµωσις,εως,η ornatus κτáοµαι,κτωµαι (κτησοµαι, κéκτηαµαι,
affectatus.- Con siete clase de ´éκτηµαι); κτεατíζω, νοµéοµαι, πáω,
adornos: éπτáτολος,ος,ον septem mo- πáοµαι (πáσοµαι,πéπαµαι); περιáπτω,
dis instructus.- Cuanto sirve para περιποιéω, προσποιéω, συναγεíρω,
adornar o hermosear: κáλλυτρον,ου,τó συνεπιλαµβáνω acquiro> Aún más:
id quo aliquid exornatur> Cuidadosa προσεπικτáοµαι, éπικτáοµαι, παρακ-
al adorno: κλαλωπιστρια,ας,η ornatus τáοµαι, προσκτáοµαι, προσπορíζω
studiosa.- De diversos colores: ποí- insuper acquiro.- Diestro en adqui-
κιλµα,ατος,τó; ποικιλµóς,οû,ó orna- rir: κτητικóς,η,óν adquirendi peri-
tus versicolor.- De escaso valor: tus.- Fácil de adquirir: εúóριστος,
σπéλλιον, ου, τó; ψéλλιον, ψáλλιον, ος,ον facile parabilis.- Adquirir al
ψáλιον,ου,τó; ψαλíα,ας,η; ψéλλια,ων mismo tiempo: συγκατακτáοµαι, συγκ-
τá bullae> De la cabeza: áναδéσµη, τáοµαι, συµπορíζοµαι, συíµπορζω si-
ης,η ornamentum capitis> De mujer: mul,una acquiro.- Lo que cada uno
µαλáκιον,ου muliebris ornatus> De adquiere para sí: αúτορéγµων,ονος,ó,
piel o metal para la cabeza: στλεγ- η id quod quis ipse sibi arcessit.-
γλíς,íδος,η pellis aut lamina qua Más de lo suficiente: ùπερκτáοµαι
pro corona utebatur.- Adorno femenil plus quam satis acquiro.- Modo de
éµπλóκια, ων,τá mundus muliebris> adquirir: συµπορισµóς,οû,ó ratio
Florido: éπανθισµóς,ου,ó florida acquirendi.-Que puede adquirirse con
exornatio.- Apto para el adorno: el estudio o la práctica: µελετητóς,
καλλωπιστικóς,η,óν ornatui aptus> η,óν qui meditando vel exercitatione
Maestro de adornos y peinados: potest acquiri
κοµµωτικóς,η,óν qui artem comendi
profitetur.- Instrumentos para ador- ADQUISIBLE: κτηετóς,η,óν parabilis
no y afeite: κοµµωτρíδιον,ου,τó ins
trumentum sive medicamentum quo cri- ADQUISICIÓN: ´éγκτηµα, ατος,τó; ´éγ-
nes ornantur.- Más esmerado: κοσµóς, κτησις,εως,η; éπíκτησις,εως,η; éπí-
οû,ó ornatus accusatior.- Emplear τευµγα, ατος,τó; éπíτευξις, εως, η;
demasiado adorno: κοµóω nimium or- κατáκτησις,εως,η; περιποíησις,εως,η;
natum adhibeo> Mujeril: χελιδων,óνος συµπορισµóς,οû,ó acquisitio>De lo
η; σφενδ0νη,ης,η; σπατáλιον,ου,τó que aún faltaba: προσπορισµóς,οû,ó
ornatus muliebris> Para corona de adquisitio eius quod adhuc deerat
edificios: σταφáνωσις,εως,η aedium
ambitus> Pequeño: κοσµáριον,ου,τó
parvum ornamentum> Ornamento del
ADUCIR éπáγοµαι adduco ó; περπερεíα,ας,η; περπερíα,ας,η;
ποππúσµατα,τá; ποπυσµóς,οû,ó; θωπεíα
ADULACIÓN: éργοµωκíα,ας,η; κεληθµóς, ας,η assentatio,adulatio,aurium de-
οû,ó; κολακεíα,ας,η; κροκιδισµóς,οû, linimentum, floccorum collectio.-

21
Dolosa: πιθηκισµóς,οû,ó adulatio
dolosa> El que con un discurso serio ADULTERACIÓN:νóθευσις, παραποíησις,
encubre una vil adulación: σεµνοπα- εως,η adulteratio
ρáσιτος,ος,ον qui severa orationem ADULTERADO: áδóκιµος,κáπηλος,ος,ον;
vilem tegit assentionem.- Que no se χαλκóκρας,ατος,τó; χαλκóκρατος,ος,ον
deja arrastrar por la: áθωπευστος,ος κáπηλος,ον,ον adulteratus> Lo que
ον; -πευτος,ος,ον qui adulatione non está adulterado: κιβδηλευµα,ατος,tó;
capitur.- Usar de adulaciones: παρακεκοµµéνος,η,ον; παραποíηµα,ατος
πιθηκíζω dolosa adulatione utor τó adulteratus,adulteratum,fucatus

ADULADOR: `ηδυλóγος,ος,ον; αíκáλος, ADULTERAR: δολíζω,éκκαπελεúω, νοθεúω


ος,ον; βουκολητης,οû,ò; κηληστης,οû παραγλúφω, παραποιéω adultero, cau-
ó; κóβαλος,ος,ον; κóλαξ,ακος,ò; µα- ponor.- Como los taberneros κατακα-
γητης,ου,ò; παρáσιτος, ος,ον; στωµυ- πελéυω adultero caupone more.- El
λος,ος,ον; θωψθωπóς, ò adulator,de- metal,las monedas: κιβδελεúω, παρα-
linitor> Para poder comer: λιµοκó- σηµαíνω adultero metallum, pecuniam
λαξ,ακος,ò adulari edendi causa.- Secretamente: ùπονοθεúω clam adul-
Aduladores viles: πρωκúνες,ων,οì an- tero
tecanes> Del pueblo: δηµοπíθηκος,ος,
ον populi adulator.- Del rico por ADULTERINO: éκλáρνακος, µοιχíδιος,
glotonería: κνισσοκóλαξ,ακος,ò con- παρáβολος, ùπóκυλος,ος,ον; µοιχικóς,
viviorum gratia divitis adulator> Pa η,óν adulterinus
labras aduladoras: `ηδυλισµóς,οû,ò
adalutoria verba.-Que gusta de adu- ADULTERIO µοιχαλíς,íδος,η;µοιχεíα ας,η
ladores: φιλοκóλαξ, ακος,ò,η qui adulterium.- Cometer..: µοιχáο-
gaudet assentatoribbus> Aduladora: µαι,µοιχεúω adulterium committo,
κηλητειρα,ας,η; κολακíς, íδος,η quae moechor.- Cometer adulterio el mari-
aures permulcet,adulatrix do: παροχεúω aliam (praeter meam)
foeminam ineo.- Cometer adulterio la
ADULAR: `ηδυλíζω, `ηδυλογéω, éναπω- mujer: παροξεúοµαι alium praeter
πεúω, καταπερπερεúοµαι,κερκω, πíζω, maritum admitto.-Multa que paga el
κολακεúω, κροκιδíζω, κροκοδíζω, λασ- adúltero cogido en..: µοιχáγρια,ων,
κáζω, παρασιτéω, περισσαíνω, πυππá- τá quae persolvit is qui in adulte-
ζω, σαíνω, ùπαικáλλω, ùπéρχοµαι, rio est comprehensus
ùποθωπεúω adulor,assentor> Adular
antes: προκολακεúω ante adulor.- ADÚLTERO κοινολεχης,ης,éς;áπóκοιτος
Astuto en adular: κολακευτικóς,η,óν ος,ον; γαµακλóπος,ος,ον; µοιχóς,οû,
solers in adulando.- El que no adu- ò; οíκοφθóρος,ος,ον communem lectum
la:´áσαντος,ος,ον non blandiens> habens,foris cubans, adulter,moechus
Para comer: ψωµοκολακεúω ventris Castigar ignominiosamente al: `ραφα-
causa assentor.- Adulador sobremane- νιδóω deprehensum adulterum excru-
ra: ùπερκολακεúω supra modum assen- cio ad ignominiam.- Castigo,pena de
tor.- Hablar con lisonja: ùποπεπτω- los adúlteros: `αφανíδωσις, εως,η
κóτως ´éχω assentatorie dico> Atraer poena ex adulteris sumpta.- Ser
con lisonjas: θωπεúω, θωπτω blandi- adúltero: áποκοιµáοµαι, áποκοιτéω,
tiis capto µοιχáοµαι, µοιχáζω, µοιχαω foris
cubo,secubo, moechor,adulter sum
ADULATORIO κολακικóς,η,óν; θωπευτι-
κóς,η,óν; θωτικóς,η,óν adulatorius ADULTO: ´éξηβος,η,ον; τρóφιµος,η,ον
assentatorius adultus.- Edad adulta:´áδρυνσις,εως,
η aetas matura.- Los que son adul-
ADULTERA: µοιχαλíς,íδος; µοιχáς,áδος tos: τρóφιες,οì qui iam sunt adul-
µοιχεúτρια,ας,η adultera, moecha ti.- Poco adulto,poco crecido: γλα-

22
γóων,ων,ον nondum satis adultus
ADVENIMIENTO: παραγéνησις,εως,η;προ-
ADUNAR: συνωθω in unum cogo σηλευσις,-ηλυσις,εως,η adventus

ADVENEDIZO:´éποικος,áποφúλιος, ADVENTICIO:éπíβλητος,ος,ον adventi-


éπηλυτος, éπíρρυτος, παρεíσακτος,ος, cius
ον; éπηλυτης,ου,ò; γειωρας,ου,ò;
µéτηλυς,υδος,ò,η advena,adventitius
ADVERBIAL éπιρρηµατικóς,η,óν adver- γορíα, εµιλιχíα, προσηνεια,ας,η af-
bialis fabilitas> Con afabilidad: φιλοφρο-
νéστατα humanissime
ADVERBIALMENTE: éπιρρηµατικως ad-
verbialiter AFABLE: éντευκτικóς,η,óν; éρíηρος,
εúπροσηγορος, εúπρóσιτος, εúπροσοδος
ADVERBIO éπíρρηµα,ατος,τó adver-
εúπρóσοιστος,ος,ον; òµιλητικóς, òµι-
bium
λητος,η,óν affabilis,amabilis,comis
ADVERSARIO: áντíδικος, αντικεíµενος, El que se muestra afable: εúπáχορος,
η,ον; áντιµαχητης,οû,ò; áντιστáτης, ος,ον affabilem se praebens.- Muy
ου,ò; éναντíβιος, ος, ον;ùπεναντíος afable: πáµφιλος,,ος,ον suavissimus
α,ον adversarius,innitor> En la lu- Poco afable: δυσéντευκτος,ος,ον qui
sui conveniendi copiam aegre facit.-
cha,émulo: áντíπαλος,ος,ον adversa-
rius in lucta, aemulus> Objección Afable,de fácil acceso: προσιτóς,η,
del adversario ùποφορá,âς,η oratio óν; πρóσπλαστος,ος,ον facilem ac-
adversarii cessum habens> Ser afable: εúγνωµο-
νéω, φιλοφρονéω benevolus sum,comis
ADVERSIDAD: δισηµερíα,ας,η; δυσπητη-
µα,ατος,τó; δυστυχíα,αση; κóχθηµα, AFABLEMENTE: δηµοτικως humaniter
ατος,τó; συντυχíα,ας,η adversitas, AFAMADO éπιβοητος,ος,ον diffamatus
aerumna,adversus casus>
AFAN,lleno de afanes: πραγµατθδης,ης
ADVERSO: áντιπνóος,ος,ον; áντíθετος, ες negotiosus
ος,ον reflans, adversus
AFANADO ταλαεργóς,óς,óν laboriosus
ADVERTENCIA; καταµáθησις,εως,η; θε-
µóς,οû,ó; καταγóνησις,εως,η animad- AFANOSAMENTE: διαπóνως laboriose
versio,monitio>Con advertencia éπισ-
ταµéνως scienter AFEADO: κηλιδωτóς,η,óν foedatus

ADVERTIDO: κατανóηµα,ατος,τó (lo que AFEAR: `ρυπαíνω, διακναíω, -κνéω,


se ha advertido,animadversio) -κνáω, διαλωβáω, -λοβéω, καταχραí-
νω, κηλιδóω, µορúσω foedo> Mucho
ADVERTIR: εíσνοéω, éπιστρéφω, κατα- καταµιαíνω foedo valde
νοéω, καπτοοεúω animadverto> Fácil
de advertir: εúκατανóητος,ος,ον fa- AFECCIÓN: προσπáθεια,ας,η affectio
cilis animadversu
AFECTADO: καθαρúλλος,ος,ον nitidu-
ADYACENTE,estar adyacente: συγκατá- lus> Estar afectado sobremanera:
κειµαι adjaceo ùπερπαθéω, περιπαθéω pratermodum,ve-
hementer afficior.- Estar ligeramen-
AÉREO: ´εεριος,´ηνµóφοιτις,, áéριος, te afectado: ùποπαθéω leviter affi-
διαéριος,ος,ον aërius cior> Muy afectado: éκπαθης,ης,éς;
ùπερπαθης,ης,éς vehementer, supra-
AFABILIDAD εúπροσηγορíα,φιλοπροση- modum affectus

23
Medriocridad en los afectos: µετριο-
AFECTARSE fácilmente: εúπαθéω facile πáθεια,ας,η medriocritas affectuum.-
afficior> Que se afecta fácilmente: Que tiene afectos vehementes: περι-
εúπαθης,ης,éς qui faciliter affici- παθης,ης, éς qui vehementes affec-
tur.- Facilidad de afectarse: εúπá- tus habet> Sentir los mismos afec-
θεια,ας,η;-θíα,ας,η natura quae fa- tos: συνοµοιοπαθéω, συνοµοπαθéω si-
cile affici potest miles affectus concipio

AFECTO: διáθεσις,εως,η; πáθα,ας,η; AFEITADO: κουρíας,ου,ò; τοµαîος,α,ον


παθη,η,η; πáθος,εος,τó; προσπáθεια, tonsus,detonsus.- Hasta el cutis:
ας,η affectus.- Con afecto desorde- ψιλóκουρος,ος,ον; ξυρíας,ου,ò ad
nado: éκπαθως cum immodico affec- cutem rasus et tonsus.- Tres veces:
tu.- Con afecto,con buen afecto: τρíκουρος,ος,ον ter tonsus
πεπονθóτως,σχετικως cum affectu,
studiose.- Con grande y vehemente AFEITAR: κορσóω, κουρεúω rado,ton-
afecto: περιπαθως cum magno et deo.- Querer afeitarse: κουριáω
vehementi affectu.- Conformidad de tonsoris manum posco.- No experto en
afectos: συµπáθεια,ας,η consensus in navaja de..: áξυρης,ης,éς; ´áξυρος,
affectibus.- El primer afecto:
πρωτοπáθεια,ας,η primarius affectus
α,ον novaculam non expertus.- Ser δογραφíα,ας,η facies fucata> Usar de
afeitado,afeitar: ξúροµαι novacula afeites: φυκóω, φυκιóω fuco il-
rador,rado> Afeitar hasta el cutis: lino
ξυρáω tondeo ad cutem> Desear,nece-
sitar afeitarse: κουρéω tondere cu- AFEMINACIÓN: áπογυναíκωσις,εως,η ef-
pio,opus tondendi habeo foeminatio

AFEITE: ´éντριµα,ατος,τó; φαρµáκιον, AFEMINADAMENTE: τεθρυµµéνως,γυναικο-


ου,τó; φáρµακον,ου,τó; φυκíον,ου,τó; θúµως molliter> Moverse: σαυλóοµαι
φûκος,εος, τó; χρωµα,ατος,τó; κηφην, delicior> Vivir: γυναικíζω more foe-
ηνος,ò; πηνηκη,ης,η; στíβι,τó; στí- minarum vivo
µις,ιδος,η fucus,pigmentum,faciei
fucus.- Acción de darse afeites: AFEMINADO áπαλóψιχος,βáταλος,ου,ò;
´éντρεψις,εως,η coloris asciti in- ´áνανδρος,ου,ò; `ηµíθη-λυς,εως,ò;
ductio.- Caja de afeites para las áβροβáτης,ου,ò; εúθρυβης,ης,éς; εú-
mujeres:`óρκη,ης,η capsa pigmento- θρυπτος,ος,ον; γυναικáνηρ,-ανδρος,ò
rum muliebrum> Caja de afeites: (γυναικáνδρεσι); γυναικíας,ου,ò; γυ-
κοιτíς,íδος, η capsula mundi mulie- ναικóς,η,óν; γúνις,γúννις,ιδος,ò;µα-
bris> Color fingido: πηνíκισµα,ατος λακíας,ου, ò; µαλακóς,η,óν; µαλθωδης
τó fucus,impostura> Colorete: στιµ- ης,ες;µáλθων,ων,ον; νανναρíς,ιóς,ó;
µíσµατα,ατος,τó fucus,pigmenta> Del θηλουδρíας,ου,ò efoeminatus,malthi-
rostro: ùπογραφη,ης,η pictura vul- nus> Actidud afeminada: σαúλωµα,
tus.- Deleitarse con afeites y poma- ατος,τó delicatus gestus.- Adorno
das: φιλαλοιφéω delector unguentis> afeminado y excesivo:χληδος,εος,τó;
El que usa de afeites:κοµµωτης,ου,ò χληµα,ατος,τó ornatus luxuriosior>
qui fuco et mangonio utitur> Estuche Con adorno afeminado y excesivo:
para afeites, aderezos: σφραδυδοφυ- χλιδανóς,χληδανóς,η,óν ornatus ni-
λáκιον,ου,τó loculus ubi servantur mis luxuriose.- Ambíguo sexualmente:
annuli sive gemmae.- Gustar de afei- γúνανδρος,ου,ó,η;áνδρóγυνοι, éνáρεες
tes: φιλαλειπτéω delector pigmentis éων,οì;áνδρóγυνος,ου,ò qui masculi
Mujeril: éρúθηµα,ατος τó radix pic- et foeminei sexus est,semi- vir, vir
toria.- Para hermosear el rostro: efoeminatus.- De andares afeminados:
κóµµωµα,ατος,τófucus> Rostro con:εí- ποδραβρóς,óς,óν qui gressibus efoe-

24
minatis ambulat.- De ánimo: θηλúνους AFICIONADO: σχετικóς,η,óν studio-
ò,η qui est foemineus animus> Ha- sus.- Aficionado a: éπιθυµητης,οû,ò
cerse algo afeminado: ùποθρúπτοµαι studiosus
aliquantum delicior.- Llevar una vi-
da afeminada: χλíδω, χληδω in deli- AFICIONARSE,demasiado: προσπáσχω im-
ciis vivo.- Ser de aspecto afemina- modice afficior
do: µαλακιáω mollis sum.-De aspecto
afeminado: παρθενωπóς,óς,óν aspectu AFILADO: ξυρóς,á,óν acutus.- Como
efoeminatus.- Vivir una vida afemi- navaja de afeitar: ξυρηκης,ης,éς
nada, afeminadamente βαταλιζéσθαι acutus ut novacula,rasilis> No afi-
efoeminate vivere.-Que lleva mitra lado: áστóµωτος,ος,ον non exacutus
mujeril: θελυµíτρης,ου,ò muliebri
mitra redimitus> Otros sinónimos: AFILAR: διακονáω exacuo> Piedra de
σχινοτρωκκτης,ου; σχινóτρωξ,ωγος,ò, afilar: áκóνη,ης,η; φáγρος,ου,ò;
η; ùγρóνοος,-ους,-ους,ουν effoemi- λιγδα,ας,η; θηγáνη,ης,η; θηγανον,ου,
natus τó cos

AFEMINAMIENTO: διáθρυψις,εως,η ef- AFÍN: `óµορος, áγχíσροπος, σúµφυ-


foeminamiento λος,ος,ον; παóς,οû,ò; πηóς,οû,ò;προ-
σηκων,ουσα afinis.- Unido por afi-
AFEMINAR: áποθηελúνω, áποθρúπω,δια- nidad: σúγγαµος,ος,ον; συγενης,ης,éς
θηλúνω, éκθηλúνω, καταθηλúνω,συνεκ- συγενικóς,η,óν affinitate conjunc-
θηλúνω effoemino,frango deliciis.- tus
Afeminarse: γυναικοπαθéω, θηλúνω,θη-
λúνοµαι effoeminor AFIRMACIÓN: κατáφασις, κατáθεσις,κα-
ταβεβαíωσις,εως,η affirmatio
AFIANZAR: éδριáζω, σκéµτω, σκéπτω,
σθενóω firmo,fulcio,roboro AFIRMADO: καταφαντóς,η,óν affirma-
tus
AFICIÓN,inclinación: áγωνισις,εως,η
-νισµα,ατος.τó,´áσκυµα,ατος,τó stu- AFIRMANTE: καταφατικóς,η,óν affir-
dium mans

AFIRMAR: áσφαλíζω, διασφαλíζω, διïσ- AFLICCIÓN:´áχος,εος,τó;´αλυς,υος,ò,


χυρíζοµαι, éµπεδóω, éνιδρúνω,-ιδρúω, η; `ριπτασµóς,οû,ò; δυστúχηµα,ατος,
éπερεíδω, éξασφαλíζω, éξρεíζω, ìσχυ- τó; φλíψις,εως,η; πáθηµα,τος,τó;
ροποιéω,-ισχυρóω, καταφαíνω, κατα- τρúσις,εως,η moeror, anxietas mentis
φáσκω, καταφáω, κατáφηµι, παγιóω, conflictatio, afflictio> Que sufre
σκηµπτω, σκηπτω, στερροπιιéω, στεúο- con valor la aflicción: ταλαπενθης,
µαι,-στéοµαι, συσφíγγω, ùποτεíνω ης,éς fortiter moerorem ferens> Ser
munio,firmo,confirmo,obfirmo.- Capaz partícipe de las afliciones de otro:
de afirmar,asegurar: κρατυντικóς,η, συγκακοπαθéω sum partipeps afflic-
óν qui hahabet vim firmandi> Con tionum
juramento, con tesón: κατισχυρíζω
jurejurando firmo,obfirmo.- Sostener AFLIGIDO: áσáµενος,η,ον; τετιηως,ως,
apoyar para dar base sólida: áποστε- ος; τρυσσóς,η,óν dolens, moerens,af-
ρíζω confirmo flictus.- Con males: κακοπαθης,ης,éς
malis afflictus.- En el ánimo:
AFIRMATIVAMENTE: θετικως affirmati- θυµο-
ve βαρης,ης,éς gravi dolore oppressus
Por un daño reciente: πρωτοπηµων,ων
AFIRMATIVO: καταφατικóς,η,óν affir- ον (ονος) recenti damno affectus.-
mativus Ser afligido de males: κακοπραγéω

25
conflictor malis
AFORISMO: áφορισµóς,οû,ò aphorismus
AFLIGIR: κακóω,κατατρúχω, θυνζρυπτω sententia brevis
ταλαιπωρéω, ταπεινóω, τεíρω,τερúσκω
affligo.- Afligir antes: προκακóω AFORTUNADAMENTE: εúδαιµóνως,τυχηρως
ante affligo.- Con exceso: προσεπι- fortunate
τρíβω insuper afligo> Que aflige el
AFORTUNADO: εúερµης,ης,éς; εúκληρος,
ánimo: θυµαλγης,ης,éς dolorem animum
ος,ον; εúτυξης,ης,éς; óλβιοδαíµων,ων
ferens> Ser afligido: µορéω affli-
ον;τυχηρóς,á,óν; τυχικóς,η,óν fortu-
gor.-Afligirse más: προµοχθéω prior natus,qui sors bona obtigit
affligor
AFRENTA: `úβρις,εως,η; `úβρισµα,ατος
AFLOJAMIENTO: ´éνδοσις,εως,η; áναχα-
τó; ùβρισµóς,οû,ò; áτíµωσις,εως,η;
λασµóς,οû,ò; χαυνωσις,εως,η remis-
sio,relaxatio δéννος,ου,ò;éνúβρισµα,ατος,τó; éπη-
ρεασµóς,οû,ò;κηκασµóς,οû,ó; κéρτο-
AFLOJAR: áναχαλáω, áνíηµι (áνησω, µον,ου,τó; κυδáγχη,ης,η; κúδος,ου,ò;
áνηκα), áπεκλúω, áποχαλáω, διαχαλáω, λοíδορον,ου,τó contumelia,ignomi-
niosa damnatio,probrum, convicium>
éκχαλáω, éµπαρíηµι, éνδιδóναι, éπι-
χαλáω, χαλáω,χαλáζω, χαλαíνω,σχαζóω, Amarga:áχθεδων,ονος,η acerbum dede-
cus.- Decir afrenta desde seguro:
ùπανíηµι, ùπενδíδωµι remitto, rela-
éξαµáξω convicior> Marcar por
xo,laxo>Un poco ùποχαλáω aliquantum
relaxo afrenta: παρασηµαíνω insignio in
contumeliam.- Padecer afrenta: áσελ-
AFLOJARSE,que puede..: χαλαστóς,η,óν γαíνοµαι, ùβριοπαθéω contumeliam
qui laxari potest patior

AFLUENCIA: òµóρροια,ας,η; πληθυσµóς, AFRENTADO,no afrentado: áστéµβακτος,


οû,ò affluentia,congregatio> Con ος,ον contumeliis carens
afluencia:`ρúβδην,`ρúδην,`ρúδóν,
`ρúζην, éπιβλυξ,`ρευστικως affluen- AFRENTAR: áεικíζω,αíκíζω, éνυβρíζω,
ter> De cosas: éπíρροια,ας,η copia éπιστοβéω, κυδáγχω, λακερúζω,λáσκω,
rerum> De gente: συνδροµη,ης,η con- λωβáω, λωβáζω, λωµβοαι, λωβéοµαι,
cursus παλακíζω,στéµβω, στéµφω,ùβρíζω con-
tumelia vel injuria afficio> Afren-
AFLUENTE `ρευστικóς,η,óν affluens tar además: προσυβρíζω insuper con-
tumelia afficio> De palabra: λασθαí-
AFLUIR: προσρéω, προσρυéω affluo> νω, éγκερτοµεω convicio jacio in> El
De todas partes: περιβλúζω affluo que afrenta καταισχυντηρ, ηρος;
καταισχυντης,οû,ò; λωβητηρ, ηρος,ò
AFONÍA: αφωνíα,ας,η vocis privatio probro afficiens convitiator

AFÓNICO: ´áναυος,ος,ον vocis exspers AFRENTOSA ùβρíστρια,ας,η contume-


liosa
AFORADOR: προµετρητης,οû,ò qui tri-
ticum in foro emptoribus metitur
AFRENTOSAMENTE: áτιµωτικως,ùβριστι- οì populi Africae
κως contumelιιose> Tratar: µιγδηρáζω
contumeliose habeo AFRICANO, de la Libia: λíβυς,υος,ò
afer,poenus e Lybia.- Africana:λíβυ-
AFRENTOSO: óνεíειος,´ονεíδιος,ος,ον σσα,ης,η libyssa
probrosus
AFRODISÍACO: áφροδισιασκóς,η,óν las-
AFRICA,pueblos de..: τρωγλοδúται,ων,

26
civus τασµóς,οû,ò corporis jactatio

AFUERA: ´εξω, θúρασε, θúραθεν extra AGITADO: `ρéµβος,ος,ον; παλτóς,η,óν


foras> Por la parte de afuera: ´éξο- agitatus,vibratus.- Agitado de un
θεν extresínsecus torbellino: περιδινης,ης, éς; περι-
δíνητος,ος,ον vorticoso impetu ac-
AFUSIÓN,baño de chorro total o par- tus> Alrededor con ímpetu:`ροµβητóς,
cial: παρáχυσις,εως,η affusio η,óν cum impetu circumactus> Con
gran movimiento πολυκíνητος,ος,ον
AGALLA: κηκíς,ιδος,η galla multo motu agitato.- Con mucha
fuerza: τρíπαλτος,ος,ον ter vibra-
AGARRADERO: λαβη,ης,η; λáβιον,ου,τó;
tus> De media parte: `εµισáλευτος,ος
λαβíς,íδος,η ansa,capulum
ον dimidia parte agitatus.- De nuevo
AGARRADO: φεíδαλος, φεíδυλος,ος,ον; παλíµπαλτος,ος,ον iterum vibratus.-
γλíσχρος,α,ον tenax.- Ser agarrado: De mente agitada,inquieta: éκστα-
γλισχρéοµαι tenax sum τικóς,η,óν mente alienatus> Estar
agitado: θúω ferveo> Muy agitado:
AGARRAR: λáζοµαι, λáζυµαι prehendo> πολúδονος,ος,ον multum agitatus> Por
Acción de...: éπιβολλη,ης,η injectio los hados: κηρεσσιφóρητος,ος,ον fatis
agitatus.- Que marcha con paso
AGASAJO: χáρισµα,ατος,τó munus quo agitado σοβαρóς,á,óν qui concitato
quis alicui gratificatur gradu incedit> Que se mueve en
rápido torbellino ταχυδυνης,ης,éς
AGATA: áχáτης,ου,ò; óνúδιον,ου,τó celeri vortice circumactus> Suave-
quaedam gemma,onychites mente: ùπóσαλος,ος,ον leviter jac-
tatus
AGENTE de ventas: προπωλης,ου,ò pa-
rarius AGITADOR: κινητης,οû,ò agitator

AGIL: ´ωκúαλος,ος,ον; `ραδανóς,η,óν; AGITAR: αíολéω, αíóλλω, áµφéποµαι,


áλτικóς,η,óν; δεξιóς,á,óν;διáσεισ- δονéω, éπανασεíω, éπικραδαíνω;-κρα-
τος,ος,ον; εúαγης, ης,éς; εúáγητος, δáω, καχλαíνω, καχρúω, κατακαχρúω,
ος.ον; εúκíνητος,ος,ον; εúσκαρθµος, καµáσω, κιγχλíζω, λιáζω, νοµáω, σα-
ος,ον; χαλαρóς,á, óν; κíνδακ,ακος,ò, λáγω,-γéω,σαλáω, σεíω, σéω,σεúω,συγ-
η; ψαυδρóς,á,óν agilis, facilis mo- κραíνω,συντινáσω, τυρεúω, ùποδινéω,
bilis> Agil,rápido: áργóς,η.óν; σφε- ùποµáσσω,-ττω,κινéω,παραιφáσσω,
δανóς,η,óν celer,festinus παραπáλλω, προσεíω agito, vibro,
concutio> Agitarse: κινúσσοµαι,
AGILIDAD,portarse con..: γοργóοµαι κηνúσσοµαι agitor> Agitar por bajo:
vivaciorem me praebeo.- Que tiene ùποακταíνοµαι subsulto> A la vez:
agilidad en sus miembros:δεξιóγυιος συσσεíω simul agito.- A manera de
ος,ον qui agili membra habet torno `ροµβéω instar rhombi circum-
ago> Alrededor: στροβáζω circumago
AGITACIÓN:`ρεµβασµóς,οû,ò; δóνησσις in gyrum> Como peonza:`ρυµβéω ins-
εως,η; κινηθµóς,οû,ò; κíνησις,εως, tar rhombi versor> Agitar, conducir:
η; κλóνησις,εως,η; νωµησις,εως,η; éνóθω agito> En círculo:`ρéµβω in
σáλευµα,ατος,τó; σóβησις,εως,η; σοû- gyrum ago> En el aire: λικµáω dis-
σις,εως,η; σúγκρουσις,εως,η agita- sipo> En remolino: στροβιλóω verti-
tio,concutio> Con agitación: éσσυ- coso impetu agito.- Estar agitado
µéνως incitate.- Leve: κíγκλισις, con un movimiento de flujo y reflujo
εως,η; κιγκλισµóς,οû,ò levis agita- παλιρροéω vicissim refluo> Junta-
tio> Sacudimiento del cuerpo: `ριπ- mentealrededor: συµπεριστρéφω simul

27
circumago.- Estar furioso como pica- agitar:παλτóς,η,óν vibratilis> Fuer-
do por un tabano: οíστρéω, οíστροβο- temente: áνακινéω agito vehementer>
λéω oestro agito> Que agita o puede Juntamente alrededor συµπεριστρéφω
agitar:συγκροúσιος,ος,ο habens vim simul circumago> Ser agitado alrede-
concutiendi,concutiens.- Fácil de
dor: περιστρωφáοµαι, συµπεριοδεúω AGONIZAR: κατεβολéω, ψυχηρραγéω, ψυ-
circumvector> Ser agitado juntamen- ξορραγéω animam ago
te: συµφéροµαι una feror> Ser agita-
do por el mar: éπισαλεúω agitor.- AGORAR,predecir supersticiosamente:
Ser agitado por espíritu divino: µαντεúοµαι auguror
θεοφορéοµαι divino spiritu agor>
Estar agitado por preocupaciones: AGORERO: µαντικóς,η,óν; οíωνιστης,
σαλεúω curis agitor> Agitar con una οû,ò; óρνεοσκóπος, óρνιθοκóος,ου,ò
espátula: σπαθíζω spathula agito> praesagus,augur, avium peritus>Cien
Juntamente con: συγκλονéω,συµπλησσω cia de los:οíωνικη,ης,η,θυτικη,ης,η
una concutio> Violentamente: διακιγ- auguralis disciplina> Mal agorero:
κλíζω,-χλíζω vehementer concutio κακóµαντις,εως,η malus vates

AGLOMERACIÓN: áθροóτης,ητος,η; νη- AGOSTO: λωος,ου,ò; λωον,ου,τó mensis


augustus
σις,εως,η; πηξις,εως,η; σωρεíα,ας,
η densitas,coacervatio,coagmenta-
AGOTAMIENTO: áπáντλησις,εως,η; µá-
tio,congeries
ρανσις,εως,η; µαρασµóς,οû,ò exhaus-
tio
AGLOMERADO:προθéλυµνος, ος, ον alius
super alium.
AGOTAR: `ροφáω,`ροφéω,`ρóφω, áφúω,
AGLOMERAR: κατανéω, -νηω, µηρυσσω, áναντλéω, éξáντλω, áντλáω, áντλéω,
µηρúω,νηéω,νηνéω,συνελíσσω, συννéω, áπαντλéω, áπαρúω,-ρúττω, áπορροφáω,
συννηνéω, τολυπεúω glomero,congre- áπορροφéω,áρúω,áρúτω (ηρυκα), éκχéω,
go,exstruo διαφúσσω, διαντλéω, éκβóσκοµαι, éκ-
σιφωνíζω, éξαφúω, éξαναλíσκω,ìβανéω,
AGLORIARSE,acción de vanagloriarse: íνóω, κατατρúχω, παρεµπíνω, πíνω,
καúχηµα,ατος,τó; καúχησις,εως,η glo προσαντλéω haurio, exhaurio, absumo>
riatio Con gastos excesivos: καταναισιµóω
nimio sumptu exhaurio.- El tesoro
AGLUTINAR: διακολáω conglutino éκθησαυρíζω thesaurum exaurio> Poco
a poco: éκστραγγíζω stillatim exhau-
AGNOCASTO, sazgatillo: λúγος,ου,ò
rio> Secretamente ùπεξαφúω clam ex-
vitex.- Semajante alagno casto: λυ- haurio
γωδης,ης,ες vitici similis
AGRACIADO,no agraciado: áχáριτος,ος,
AGOBIADO, estar agobiado: γéµω sum ον invenustus
onustus
AGRADA: προδοκεî placet
AGOBIAR: áλαλúκτηµαι moleste fero,
anxius sum
AGRADABLE: `ηδυµος,´ηρóς,óς,óν;áρεσ-
τóς,η,óν; áστεîος,α,ον; δεκóς,η,óν;
AGONÍA,estar en..: ψυχουλκéω animam
éπιτερπης,ης,éς; εúáρεστος,ος,ον;
traho> Penosa: ψυχορραγíα,ας,η lon-
ga et aegra morte animam agentis éυδοκητóς,η,óν; εúχáριτος,ος,ον; εú-
singultatio> Que tiene larga y peno- θης,ης,éς; χλιαρóς,α,óν; λαρóς,á,óν;
sa agonía: ψυχορραγης,ης,éς longa µελιτηµερος,α,ον gratus, jucundus,
morte anima agens placens, placidus> Al ánimo: µενο-
εικης,ης,éς animo gratus> Con voz o

28
sonido agradable `ηδυβóας,ου,ò κω supra modum, admodum placeo>
gratus sonitus, grata vox.- Hablar Gustar de agradar: φιλακíζοµαι stu-
cosas agradables `ηδυλíζω suavia deo placere> Hablar para agradar:
loquor.- Que mezcla loagradable con προχαρíζοµαι ad gratiam loquor.-
lo útil: σπουδογéλοιος,ος,ον qui Hacer que otro agrade: χαριτóω facio
miscet utile dulci ut aliquis placeat> Incapaz de
δυσáρεσκος,ος,ον ineptus in conci-
AGRADABLEMENTE: áρεσκóντως grate lianda gratia> Procurar,buscar
agradar: éνωραïζοµαι ad pulchram
AGRADAR: áδéω (ηκα), áνδáνω (éδησω, speciem me exorno> Que a todos agra-
´éαδα), áρéσκω (áρéσω,,´ηρεκα), áρε- da: πανηρης,ης,ες omnibus conveniens
τíζω, éπιανδáνω, éφανδáνω (dat.), Querer agradar: χλíδω, χληδáω, χλη-
εúρεστéω, ποτιτéρπω placeo, delecto δω,χλιδáω placere studeo
A todos: συνδοκéω communiter placeo
Al ánimo de otro: θυµαρéω alicuius AGRADECER: éποµνáοµαι(-µνησοµαι,µéµ-
animo placeo> Deseo de agradar: νηκα),áποµιµνησκοµαι gratiam refero
εúρéστησις,εως,η placendi studium>
En gran manera: ùπερδοκéω, ùπεραρéσ-
AGRADECIDO: εúχαρις,ις,ι (-ιτος);
µεµεληµéνος,η,ον; ποíτινος,ος,ον me- AGREGADO: éπíκτητος,ος,ον ascitus
mor beneficii,cui curae est,gratiam
referens AGREGAR,al montón: βουνíζω in cumu-
lum aggrego
AGRADECIMIENTO, con agradecimiento:
εúχαρíστως animo grato> Dado o he- AGRESION: éπεíσαγµα, éπιβοúληµα,ατος
cho en agradecimiento: χαριστηριος, τó; επιχεíρησις, µεταχεíρησις,εως,η
α,ον datus, factus ad agendas gra- aggressio
tias
AGRESOR: éπιχειρητης,οû,ò; νεικεστηρ
AGRADO,con agrado: τερπνως jucun- ηρος,ò aggressor
de> Tratar con agrado: áστεíζοµαι
urbane ago AGRESTE:´áγριας,áδος,η; áγριος,α,ον;
áαρατραîος,α,ον; éπáγριος,ος,ον; χω-
AGRANDAR: µεγεθúνω, βαρúνω, éµβαρú- ρικóς,η,óν; óρεíτωρ,ορος,ò; óρéστε-
θω, éπιβαρéω, éπιβριθω, καταβαρéω ρος,a,ον agrestis>Hacer a uno agres-
magnum facio,gravo,ingravo,aggravo, te: éπαγριóω agrestem reddo
degravo,onero (poner peso)
AGRIAMENTE: ´ωµως, δριµú acerbe
AGRAVAR: βαρúνω, éµβαρúζω, éπιβαρéω
éπιβρíζω gravo, aggravo, degravo, AGRIARSE: óµóοµαι, ùποξíζω crudes-
onero (poner peso) co,acesco
AGRAZ: hecho de agraces: óµφáκι AGRICULTOR: áγρóτης, ου,ò; -τηρ,
νος,η,ον ex acervis uvis confectus> ηρος,ò; áροτρεúς, éως; áροτρευτηρ,
Jugo de agraz: óµφáκη,ης,η acervae ηρος; γηπóνος,γειαπóτης,ου,ò agri-
uvae succus> Que lleva agraces: cola, qui versatur in agris> Pobre:
óµφακíας,ου,ò acerbitate sua uvas γεωπεíνης,ου,ò qui terrae fame la-
immaturas referens borat
AGREDIR: éµπιτνéω,-πíτνηµι aggredior AGRICULTURA:´áροσις,εως,η; γεωµορíα,
γεωπονíα,ας,η; γεωρηµα,ατος,τó;γεωρ-
AGREGACIÓN: συνúφασµα,τος,τó con-
γíα,ας,η; γηπονíα agricultura>Aban-
textus.- Formar por combinación o
dono de la..: áγεωργησíα,ας,η ne-
agregación: συγχρονεúω conflo
glectus agriculturae> Amante de

29
la..: φιλογéωγος,ος,ον amator agri- finitores
culturae.- Amar la agricultura:
φιλογεωργéω agri curam amo> Perte- AGRUPARSE: συντρéχω convenio
neciente,relativo a la..: γεωπονικóς
η,óν; γηπονικóς,η,óν; γεωργικóς, γη- AGUA: `úδας,ατος; `úδωρ,ατος; `úδος,
πονικóς,η,óν ad agriculturam spec- εος,τó; νοτíα,ας,η; νοτíς,íδος,η;
tans,pertinens ùγρóν,οû,τó aqua,humor> Abundancia
de aguas: πολυüνδρíα,éνυδρíα,ας,η
AGRIDULCE: γλυκúπικρον,ου,τó; γλυ- copia aquarum> Abundante en agua:κα-
κúστυφνος,ος,ον suave amarum, dul- τáρρυτος; κáθυδρος,εúüδρος, πολúü-
cis cum acerbitate quadam δρος irriguus,aquis abundans> Agua
mezclada con aceite: ùδρéλαιον,ου,τó
AGRIMENSOR: γεωµéτρος,ου,ò agrimen- aqua oleo mixta> Amante del agua:
sor φíλυδρος,ος,ον amans aquae> Arte de
detectar las aguas: úδροφαντικη,ης,η
AGRIO: óξωδης,ης,ες; ùπóδριµυς,υς,υ ars prodendi aquas> Bajo las aguas:
subarcerbus> Algo agrio: `úποξυς,υς, βυθíως profunde.- Bebedor de agua
υsubacidus.- Como la uva sin madu- caliente: θερµοπóτης,ου,ò calidae
rar: óµφακωδης,ης,ες acerbus ut uva potor> Búsqueda de agua: ùδροµαστευ-
immatura.- Estar agrio óµφακíζω sum τικη,ης,η aquae investigatio> Con-
acerbus.- Que come cosas agrias:
currencia de aguas: συρροηης,η; σúρ-
δριµοφáγος, δριµυφáγος, ος,ον qui
ροια,ας,η;σúρροος,-ρους confluxus>
acribus vescitur.- Ser algo agrio:
Conducción, derivación de aguas:
óξúζω subacidus sum> Un poco agrio:
òχετεíα,ας,η aquarum derivatio> Con-
δριµúλος,ος,ον subarcerbus
ducir las aguas por canales: óχετη-
χεω aquas derivo per canales> Con-
AGRONOMÍA: áγρονοµíα,ας,η agri sub-
urbani administratio ductor de aguas: óχετηρóς,οû,ò aquae
ductor.- Convertir en agua: ùδαταí-
AGRÓNOMO: áγρονóµοι,οì agrorum de-
νω, ùδατóω in aquam converto> Cria- agua o la lleva: ùδατηγóς,οû,ò qui
do en el agua: ùδατοτρηφης,- aquam haurit vel circumfert> Esca-
τροφης,ης,éς in aqua nutritus> Cu- sez de..: λειψυρíα,ας,η; λυψúδριον,
brir de agua: éπιλιµνáζω supersta- ου,τó penuria defectus aquae> Exa-
gno> Acuoso ùδαλéος,éα,éον aqueus> minar las aguas ùδροσκοπéω aquas
De negras y sombrías aguas: µελáδρυ- inspicio> Falto de agua: βροχθωδης,
νος,ος,ον nigras aquas habens> De ης,ες inaquosus.- Fermentada con
poca agua:σπáνυρος,ος,ον raras aquas miel: ùδρó µηλον, ùδροµúλιον,ου,τó
habens> De rosas:`ροδóσταγµα,ατος,τó hydromelon> Agua fría: ψυχρóν `úδωρ-
rosarum liquor> Derramar aqua ha- frigida aqua> Hacer ruído las
cia: παραχéω (-εúσω) affusa aqua aguas: µορµúρω strepitum
rigo.- Detector de aguas: ùδροφáντης edo,fervesco>Ins-
ου,ò qui latentes aquas ostendit.- trumento para nivelar las...: χωρο-
Dirección de las aguas: ùδρεíα,ας,η βáτης,ου,ò instrumentum ad librandas
aquatio.-Distribución de las aguas aquas> Llenar de: νοτιáω humore
óχετηχíα,ας,η aquarum derivatio.- El madeo> Lleno de agua: éνúδιος,ος,ον
que descubre el agua: ùδροµαστευ- irriguus aquis.- Llevar agua: ùδατο-
της,οû,ò aquae investigator> El que φορéω, ùδροφορéω aquam gero.-Llevar
huye del agua: φεúγυδρος,ος,ον una vasija,un cántaro para agua:
fugiens aquam> El que saca agua λουτροφορéω hydriam fero.-Lugar en
del pozo: ìµονιοστρóφος, ος,ον qui que se juntan aguas: πρóσχωµα,ατος,
funem versat in haurienda aqua (que τó locus in quem aquae confluunt.-
mueve la cuerda para..)> El que saca Metido en el agua: ùποβρυχης,ης,éς

30
ùποβρúχιος,ος,ον aquis demersus> Pa- AGUACERO: ´óµβρος,ου,ò pluvia.- Que
ra lavarse las manos: χειρóνιπ- derrama aguaceros: óµβροβλúζων,ων,ον
τρον,ου,τó ipsa aqua manibus ab- (-οντος) pluviam effundens
luendis.-Parecido al agua: ùδατωδης,
ης,ες; ùδατοειδης,ης,éς aquae simi- AGUACHADO, muy aguachado: ùπéρυ-
lis.-Poca agua: úδρíον,ου,τó; ùδρíσ- δρος,ος,ον supra modum aquosus
κη,ης,η parva aqua.- Puesto junto
al agua: παρυδáτιος, πáρυδρος,ος,ον AGUACHIRLE: οíνíσκος,ου,ò villum
juxta aquas positus.- Que corre por
lugares ocultos: κλεψíρρυτον `ùδωρ AGUADOR,conductor de agua: úδραγωγóς
furtim aqua effluens> Que está deba- ìµαîος, ùδριαφóρος, ùδατοφóρος,ος,ον
jo del agua:`úφυδρος,ος,ον aquarum aquaeductor,haustor,qui aquam ges-
speculator.- Que necesita de poca tat.- Cantinela de los aguadores:
agua: óλιγóüδρος, ος,ον qui parum ìµαîον ´âσµα cantinela haustorum
aquae sufficit.- Que recibe agua:
ùδροδóκος, ùδροδóχος,ος,ον aquam ex- AGUAMANIL: áπóνιποτρν, χειρóνιπτρον,
cipiens.- Que reúne las aguas en un περιρραντηριον,ου,τó; χéρνιψ,βος,η;
punto: òµóρροος,ος,ον (-ους,ους,ουν) πρóχοος, πρóχους,ου,ò pelvis in qua
in unum aquas conjungens>Que se goza manus facta coena abluebant, vas vel
en el agua: ùδρóχαρις,ιτος,ò,η aqua aqua in qua manus abluuntur> De oro:
gaudens> Que suministra agua calien- χρυσοπανíς,íδος,η aureus aqualis
te: θερµοδóτης,ου,ò; θερµοδóτις,ιδος
η calidam aquam praebens> Que tiene AGUAMIEL: µελíψορον, µελíκρατον,
color de agua: ùδατóχροος,ος,ον ùδρóµελι,ιτος,τó aqua mellita,meli-
aqueum colorem habens> Que tiene cratum
viso, apariencia de agua: ùδροει-
AGUARDAR:áναµéνω (-µενéω), δικáζω,
δης,ης,éς aquae speciem habens> Que
éπαναµéνω, περιµéνω, προσδéχοµαι,
vive en el agua: ùδατοθρéµµων,ων,ον
(-δéξοµαι, δéδεγµαι), ùπεκδéχοµαι,
(-ονος),éνυδρóβιος,ος,ον in aquis exspecto
vivens, in aquis nutritus.- Reunión
de aguas: σúρρευσις,εως,η confluvium AGUDAMENTE: λíγα, λιγéα, óξú, τορως,
Sacar agua de un pozo: ìµáω, éπαρúω, argute,acute
-αρúτω; íβανéω loreo fune haurio>
Agua salada: ùδραλµη,ης,η aqua sal- AGUDEZA: κοβαλεíα, κοβαλíα, ας,η;
sa> Salir del agua: éξανακολυµβáω óξú,τó;óξúτης,ητος,η;στóµωσις,εως,
emergo>Sonido del agua: φλοîβος,ου,ò η vafrities,mucro,acies> Con agu-
sonitus aquae> Agua sucia después deza: χαριéντως scite> De vista
de haberse lavado: λοûτρον,ου,τó óξυδéρκεια,,ας,η;-δερκíα,ας,η acu
sordi- men visus
da aqua qua lavimus> Agua viva, co-
rriente:νâµα,ατος,τó latex> Otros AGUDO: αíχµηεις,εσσα,εν; áστρηνης,
sinónimos: íκµáς,áδος,η; βéδυ,τó (in
dec.) aqua,humor

ης,éς; εúθηγης,ης,éς; λιγυηχης,ης, ηκης,ης,éς; κáτο ξυς,εια,υ; óξúθεκ-


éς; λιγúς,εíα,ú;εúθηκτος,ος,ον; κι- τος,ος,ον summopere acutus,peracu-
νυρóς,á,óν; λεπτπγνωµων,ων,ον;λεπ- tus,valde acutus.- Por ambas partes:
τολéσχης,ης,éς;προηκης,ης,éς;πρóσ- δíθηκτος, ος,ον utrimque acutus.-
τοµος,ος,ον; προτριβης,ης,éς;τοµóς, Que tiende a agudo: óξυτενης,ης,éς
η,óν; τορóς,,á,óν; ξυρóς,á,óν; θηγα- in acutum tendens> Agudo (sentencio-
λéος,α,ον; θοóς,á,óν acutus> Algo so): λεπτογνóµων,ων,ον; λεπτολéσχης,
agudo:`úποξυς,υς,υ subacutus.-Muy ης,éς acutus, sententiosus> Una
agudo: δεíνακρος,α,ον; εúηκης,περι- cosa aguda: στóµωµα,ατος,τó id quod

31
acie instructum est κεντρωτóς,η,óν aculeatus, stimulis
confixus
AGÜERO: `óσσα,ης,η; éπιφηµισµα,ατος
τó; φηµη,ης,η; κληδονισµóς,οû,ò;οí- AGUIJONEAR: éγκεντρíζω, éγκεντρóω
ωνισµα, ατος,τó; οíωνισµóς,οû,ò;οíω- aculeum, stimulum infigo
νóς,οû,ò; σúµβολον,ου,τó; σúµβολος,
ου,ò omen,vaticinium.- Buen agüero: AGUILA: áετóς, áητóς, αíετóς,οû,ò
εúφηµíα,ας,η; εúφαµíα,ας,η; κλεηδων aquila> Especie de águila: φλεγúας,
κληδων,óνος,η; δεξíωµα, ατος,τó; εú- ου,ò; γυπαíετος,ου,ò; πλáγγος,ου,ò;
ωνυµος,ος,ον; ùπερεúφηµος,ος,ον; δια γυπαíετος,ου,ò (aquila vulturi simi-
δéξιος,ος,ον bonum omen,fausti omi- lis), species aquilae.- Aguila mari-
nis, admodum boni ominis.- De mal na: áλιαíετος,áλιáετος,ου,ò aquila
agüero: δúσορνις,ιδος, ò, η; κακó- marina.- Muy grande: ìππáετος,ου,ó
φηµος,ος,ον;πáρορνις,ιθος,ò,η; pergrandis aquila> Nocturna: νυκταí-
σκαιóς,á,óν; áπαíσιος,ος,ον;δυσπλη- ετος,ου,ò nocturna aquila> Aguila
δóνιστος,ος,ον; áπáχεια,ας,η sinis- vieja: γρυπαíετος,ου,ò adunca aqui-
tra alite, qui est mali ominis,in- la
auspicatus,male ominatus> Palabra de
mal agüero: κακéµφατον,ου,τó oratio AGUILUCHO: αéιδεúς, éως,ò pullus
mali ominis aquilae

AGUIJÓN: ´áκαινα,ας,η; éγκεντρíς, AGUJA: `ρáφιον,ου,τó; `ραφíς,íδος,η;


íδος,η; κεντρíς,íδος,η; κéντηµα,ατος áκéστρα,ας,η; βελóνη,ης,η; χηλευµα,
τó aculeus,spiculum> Armado de nue- ατος,τó; χηλωπíα,ων,τá; κνησις,εως,
ve aguijones: éννεακéντος,ου,ò; éν- η; κωβηλη,ης,η acus.- Pequeña: βε-
νεáκεντρος,ος,ον novem aculeis ins- λονíς,íδος,η acicula.- De forma o
tructus> De bueyes βουκéντρον,ου,τó figura de..: βελονοειδης,ης,éς acus
stimulus boum> De perro: κυνóκεντρον formam referens> Que vende agujas:
ου,τó caninus aculeus> Lo que tiene βελονοπωλης,ου,ò,η qui, quae acus
aguijón o punta:εúκεντρος,ος,ον acu vendit>Pez aguja:`ραφíς,íδος,η pis-
cis genus
leatus.- Herido de aguijón: κεντρο-
δηλητος,ος,ον; κεντροτυπης,ης,éς AGUJEREADO:áτρητος,áνáτρητος,ος,ον;
pungendo laesus.- Para bueyes: βου- αúλωτóς,η,óν; τρηµαλéος,α,ον; τρηµα-
πληκτρον,ου,τó; πληξ,ηγος,ò bobus τóεις,εσσα, εν; τρητóς,η,óν; perfo-
pungendis stimulus>Que hiere con: ratus,foraminibus instructus
κεντροτυπης,ης,éς; κεντρóτυπος,ος,ον
stimulus feriens> Herir con: κεντρóω AGUJEREAR: διαψáω, κατατιτραíνω, -τι
spiculo confixo.- Armar con τρáω,τíτρηµι (τρησω),κατατρáω,-τραúω
aguιιjón: κεντρóω spiculo armo> τετραíνω, τιτραíνω,τιτρáω, τíτρηµι,
Armado de aguijón: κεντρωτóς,η,óν τριπανíζω, τρυπáω perforo> A golpes:
spiculis ar-matus, confixus.- Que
τρáω perforo> Agujereado por abajo:
tiene el agui-
ùπóτρητος,ος,ον subtus perforatus.-
jón en la parte posterior: óπισθó-
Agujerear por abajo: ùποτιτραíνω,
κεντρος,ος,ον in posteriore parte
aculeum habens> Que tiene largo..: ùποτιτρáω subtus perforo> Por todas
µακρóκεντρος,ος,ον longum aculeum partes: περιτιτραíνω, περιτιτρáω
habens perforo> Que agujerea la piel o los
escudos: `ρινοτóρος, ος, ον pellem,
AGUIJONADA: éγκéντρισις,εως,η stimu- clypeos perforans> Agujerear simultá
li inflixio neamente: συντιτρáω una perforo

AGUIJONEADO: ´éγκεντρος,,ος,ον; κεν- AGUJEREAMIENTO: σúντρησις, τρησις,


τητικóς,η,óν; κεντρηεις,ηεσσα,ηεν; τρúπησις,εως,η perforatio

32
τó; τρúµη,ης,η;τρυµαλíα,ας,η; τρú-
AGUJERO: βáβαλον,óυ,τó; διáτρησις, πα,ης,η; τρúπηµα,ατος,τó; θαλαµαí,
εως,η; τρηµα,ατος,τó; τρησις,εως,η;
τρωµα,ας,η; τρωµη,ης,η; τρúµα,ατος,
αí foramen,terebra.- El que tiene λη,ης,η suffocatio
muchos agujeros: πολúοπος, ος,ον
multa habens foramina.- Que se en- AHOGAR: áγχονáω, áποπνíγω (-ξω,-χα),
tra por los agujeros u hoyos de la κατáγχω, πνíγω, στραγγαλáω,στραγγα-
tierra: χηραµοδúτης,ου,ò,η qui lus- λóω strangulo, fauces constringo>
trat subit> Que tiene cinco aguje- Acto de ahogar: áγχονοεîον,ου,τó
ros: πεντεσúριγγος,ος,ον quinque strangulatio.- Oprimir de tal manera
formaina habens> Que tiene muchos que se acaba ahogando: περιáγχω un-
agujeros: πολúοπος, πολúτρητος,ος,ον daqueque ita stringo ut suffocet>
τρηµατωδης,ης,ες multa foramina ha- Piedra atada al cuello de los que
bens eran condenados a ser ahogados:
ùπéρβολος λíθος superjectus lapis
AGUZADO: θηκτóς,η,óν exacutus.- Al illigatus cervici nocentium demenso-
fuego: περιηκης,ης,éς; áποξúς,εîα,ú rum>Que ahoga: πνιγωδης,ης,ες stran-
exacutus.- En forma de espiga: gulationem afferens
συνοξúς,εîα,ú inspicatus> Por una
parte sola: èτερóστοµος, ος,ον al- AHONDAR: éξορúττω perfodio> En for-
teram tantum partem aciem habens ma de cueva: σεραγγóω instar antri
excavo
AGUZANIEVES: σεισοπυγíς,íδος; σει-
σοûρα,ας;´íüγξ,γγος,η; µελαγκóρυφος, AHORA: ´áρτι, νûν, νυνí, πρóσφατον
ου,ó,η motacilla,atricapilla nunc.- Desde ahora:´ηδη νûν,αúτóθε,
αúτóθεν, τοúνθενδε iam nunc.-Desde
AGUZAR: áκáζω (-σω,-áσοµαι); áκο- ahora y..: κáν τοúτο et ex hoc tem-
νáω, áκονéω, áποξúνω, éπιθηγω,éπο- pore> Aquí ahora: éτεραλκéως nunc
ξúνω, éξακονáω, éξακονéω, éξαποξúνω huc,nunc illuc.- Hasta ahora: ´éτι,
κακανéω, καταθηγω, óξúνω, παρακονáω áκµην, éσáρτι, éθ' (por ´éτι) adhuc
παραθηγω, στóµóω, συνοξúνω, θηγáνω,
θοóω acuo,in acutum extenuo,acutum AHORCAR: ´áγχω (-ξω,-χα), áγχονáω,
reddo.- A modo de lanza: λογχóω in áπαγχονíζω, áπáρχω, áποτραχελíζω,
modum lanceae exacuo> Aguzado re- διáγχω, éκτραχελíζω fauces elido,
cientemente: νεακης,ης,éς; νεακóνε- strangulo>Acto de ahorcar: áγχονεîον
τος,ος,ον; νεοθεγης,ης,éς;-θηξ,ηγος, ου,τó suspendium
ò,η; νεηκης,νεηκονης,ης,éς; νεηκóνε-
τος,ος,ον recens exacutus, recenter AHORCARSE,lazo para..: πνιγετóς,οû,ò
acutus> Más: προσακονáω insuper exa- laqueus, suspendium
cuo> Por completo: κατακονáω pror-
sus acuo.- Aguzar antes: προκαταθηγω AHUMADO: καπνιστóς,η,óν; καπνωδης,
ante exacuo> Un poco: ùποθηγω sub ης,ες; λιγνυóδεις,εσα,εν infumatus
acuo
AHUMAR: καπνιáω fumigo
AH:´á áï, áî αíβóι,`éα,οúá heu!hei!
AHUYENTAR: áπορριπíζω, δíω (δíσω,
AHECHADURA, desperdicios de trigo: -κα),διωκω, κατατροπáω, νωτíζω,στρé-
κυρηβια,ας,η paleae φω (στρéψω,´éστροφα), ùποτρéπω abi-
go,converto,fugo,in fugam verto.- El
AHOGADO: πνικτóς,η,óν suffocatus que ahuyenta a pedradas: λιθοσσóος,
ος,ον qui lapides incutit> Los ene-
AHOGAMIENTO: áγχονη,ης,η; στραγγá- migos: τρωφáσκω converto hostes in

33
fugam.- Que ahuyenta: φúξιµος,η,ον; λος,ος,ον; περιοργης,ης,éς; ùπéρκο-
φúξιος,οςον qui fugat,qui vertit τος,ος,ον supra modum airatus

AIRADAMENTE: βαριθúµως, éγκóτως ira- AIRARSE: éγκοπéω, éνθυµóοµαι, χολοû-


cunde µαι, κοτιéω, κυλλαíνω, µεναíνω, µε-
νεαíνω,óργíζοµαι,σκυλµαíνω,ùποδυσφο-
AIRADO: ´éγκοπος,ος,ον; éπíκοτος,ος, ρéω irascor,subirascor>Además: προσ-
ον; χολοτóς, χολωτóς,η,óν; χóλιος, οργíζοµαι insuper irascor> Agria-
íα,ιον iratus> Con animo airado: φι- mente: óξυθυµéω acriter irascor>
λοµισως, παλιγκóτως, πολεµíως animo Juntamente: συνθυµéω una irascor
infenso,irato.- Con ánimo muy aira-
do: περιθúµως incenso vale animo.- AIRE: áηρ,áéρος; οùρανóς,οû,ò aër >
Estar airado βριµó0µαι, µενεαíνω Soplo, espíritu πνοη, πνοιη,ης,η;
excandesco ira, iratus sum.- Mirar
πνóος,ου,ò flatus,spiritus> Agitar,
con οjos airados: σιλλαíνω, σιλλóω
sacudir en el aire: λικµáω ventilo>
torve aspicio.- Muy airado: ùπéρχο-
Convertir en aire: éκπνευµατóω in allium.- Cabeza de ajo: γηλγις,ιος;
spiritum verto.- Extraer el aire: γελγíς,ιδος,η;´áγλιθες,αí; µóλυζα,ης
éκπνευµατóω vacue facio quasi educ- η allii, alliorum caput> Comer ajos:
to aëre> Levantar el aire: áνεµóω σκοροδíζω alliis caput> Hacer pica-
ventilo> Lleno de aire: πνευµατωδης, dillo de ajos: µυττωτεúω intritum
ης,ες spiritu plenus> Corrupción del facio.- Parecerse al ajo: σκοροδíζω
aire: δυσαερíα,ας,η aëris vitium> allium refero.- Especie de ajo:
De aire viciado: δυσáερος,ος,ον malum µωλυ,νος,τó moly.- Lugar plantado de
aërem habens.- Que agita el aire: ajos: σκοροδων,ωνος,ò locus aliis
´ηεροδινης,ης,éς aërem agi- consitus.- Manojo,ristra de ajos:
tans.- Que anda por los aires:´ηνε- τροπαλλíς, τροπηλíς,íδος,η alliorum
µóφοιτος,ος,ον per aëria gradiens.- manipula,alliorum capita alligata.-
Vagar por los aires: αíθεροβατéω Que tiene forma de ajo,parecerse al
aethera vagor ajo:σκορδοειδης,ης,éς allii speciem
habens.- Silvestre: óφιóσκορδον,ου,
AISLADO, separado de toda compañía τó silvestre allium.- Suerte de ajo
áνεπíµικτος,ος,ον ab omni sejungus silvestre: óφιοσκóροδον,ου,τó sil-
consortio.- Vivir aislado: íδιáζω vestre allium.- Tallo u hoja del
in seccessu dego ajo: σκορóδιον,ου,τó allii folium o
caulis.- Vendedor de ajos: σκορδο-
AJEDREA (planta): θúµβρα,ας,η; κο- πωλης,ου,ò alliorum venditor> Yer-
νíλη,ης,η; κνυζα,ας,η cunila,tym- ba que huele a ajos: σκóρδιον,ου,τó
bra,satureia.- Que usa la ajedrea herba quae allii odorem habet
en la comida: θυµβρεπíδειπνος,ος,ον
thymbra in coenam utens AJONJOLÍ: σησáµη,ης,η; σησαµος,ου,ò;
σησαµον,ου,τó; σισαµíς,íδος,η sesa-
AJENJO: áψíνθιον,ου,τó;´áψινθος,ου,ò mum,sesama.- Compuesto de ajonjolí:
absinthium.- Ajenjo marino σερíφιον, σησáµινος,η,ον ex sesamo confectus
σéριφον, ου, τó absinthium marinum Preparado de ajonjolí: σησαµóεις,
óεσσα,óες e sesamo confectus (vg.
AJENO: áλλóτριος.α,ον; διαµφáδιος,
torta).-Semejante al ajonjolí: σησα-
-φíδιος,ος,ον alienus.- Ajeno a:
µοειδης,ης,éς sesamo similis
áσυµφυης,ης,éς absurde> Estar aje-
no: áφíσταµαι, áποστησοµαι,áποδéω, AJUAR,pequeño ajuar: σκευáριον,ου,
alienus sum,abhorreo
τó minuta et vilis supellex
AJO: σκóρδον,ου,τó; σσκóροδον,ου,τó
AJUSTADAMENTE: πορπηδóν fibulatim

34
alas: πτερορρυéω pennae mihi de-
AJUSTADO: éναρµóνιος,ος,ον; προσ- fluunt> Dar alas: πτερóω alas ad-
φυης,ης,éς concinnus,adhaerescens do.- Desplegar las alas: áποπτερú-
σσοµαι alas explico et quatio.-
AJUSTAR: áνισóω, áριáζω, áρµολογéω, Empezar a batir las alas: óρταλíζω
áρθρóω, éφαρµóζω, éγκαταζεúγνυµυ,- alas quatere incipio.- Engendrar
ζεúω;προσαρηροµαι,προσφéροµαι, προσ- alas: πτερυφúω,-φυéω alas gigno.-
φéρω, συµβιβáζω, συναρµóζω, συναρµó- Perder las alas: πτερορροéω, πτερο-
ττω, συνáρω apto, adaequo, adapto ρρυéω pennas amitto> Extender las
compingo,accommodo,concinno> Acomo-
alas: διαπτερóω alas expando> Tomar
dar antes: προαρτáω ante adapto>
alas: πτéροµαι alis erigor ad fidu-
Arreglar porsus partes: διαρθρóω
ciam>Batidero de alas: πτéρυξις,εως
articulis distinguo.- Exactamente:
η alarum plausus> Con alas veloces:
συνεξιστóω coaequo> Compaginar: κα-
πτερυγωκης,ης,éς celeribus pennis
ταρθρóω apte compingo.- Una obra:
incitatus.-Con alas: κατáπτερος,ος,
πρíαµαι faciendum opus conduco> Las
ον pennatus> De alas azuladas: κυα-
cuentas: áπολογαριáζω pono rationem
νóπτερος,ος,ον caeruleas pennas ha-
Que no se ajusta bien: áσυνáρµοστος,
bens.- De alas ligeras: ´ωκúπτερος,
ος,ον non compositus
ος,ον; ταχúπτερος,ος,ον celer pen-
ALA: πτερóν,οû,τó; πτερúγωµα,ατος,τó nis.- De alas membranosas δερµóπ-
πτéρυξ,γος,η ala.- Abrir las alas: τερος,ος,ον cui membranaceae pennae
γλáζω, γλáδω expando alas> Agitar sunt.- De aves con plumas: ταρσóς,
las alas: πτερúσσοµαι alas jactitor ταρρóς,οû,ò ala avium cum pennis ei
Azotarlos costados con las las: insertis.- De blancas alas: λευκπó-
πτερúσσοµαι alis latera verbero> τερος,ος,ον albas alas habens> De
Batir las alas: éκτερúψω alas ex- cuatro alas: τετρáπτερος,α, ον qua-
pansas concutio.- Batir las alas dripennis> De grandes alas: µεγαλοπ-
inútilmente: πτερυγíζω alas incas- τéρυγος,ος,ον magnis alis praeditus
sum jactito.- Caérsele a uno las
De negras alas: µελανóπτερος,ος,ον; τανυπτéρυξ,υγος,ò,η cui alae sunt
µελανοπτéρυξ,υγος,ò,η igras alas extentae.- Que tiene alas o velas de
habens> De pequeñas las: éλαχυπτéρυξ lino: λινóπτερος,ος,ον lineas alas
υγος,ò,η parvas alas habens.- De habens.- Que tiene alas purpúreas:
seis alas: éξαπτéρυγος,ος,ον sex alas φοινικóπτερος,ος,ον purpureas alas
habens.- Que tiene alas rojas,blan-
habens> De un edificio: ´ωµíα,
cas o veloces: ξουθóπτερος,ος,ον
ας,η ala.- De dos alas: δíπτερος,ος
flavas,albas vel celeres alas habens
ον; διπτéρυξ,υγος,ò,η bipennis> For- Que tiene alas semejantes: òµοιóπτε-
mación del ejército en ala: éξελιγ- ρος,ος,ον similes pennas habens.- Que
µóς, éξελíσµóς,οû,ò explicatio aciei tiene alas: πτερóεις,εσσα,εν;
Ala militar: διφαλλαγγíα,ας,η; κéρας πτιλωτóς,η,óν; ùπóπτερος,ος,ον; πτé-
ατος,-αος,τó ala militaris> Que ρινος,η,ον pennatus,alatus> Que tie-
tiene alas de oro: χρυστóπερος,ος,ον ne cada ala de una sola membrana o
aureas alas habens.- Que da alas: pieza: óλóπτερος,ος,ον cuius alae
πτερωτης,οû, ò qui alas addit.-Que non sunt separatis pennis distinctae
abre las alas: τανυσíπτερος,ος,ον Que tiene cuatro alas: τετρáπιλος,ος
expandens alas.- Que lleva alas pin- ον quaternas pennas habens.- Que
tadas con varias manchas: ποικιλó- tiene forma de ala: πτερυγωδης,ης,
πτερος,ος,ον maculis distinctas alas ες alae spe ciem referens.- Que
gerens> Que lleva alas: πτερυγο tiene largas alas: µακρóπτερος,ος,ον
φóρος, πτεροφóρος,ος,ον aliger> Que longas alas habens.- Que tiene las
tiene alas anchas: τανúπτερος,ος,ον; alas parecidas: òµóπτερος,ος,ον si-

35
miles alas habens.- Que tiene las πáσσω χáριν τινí aspergere gratiam
alas partidas: σχιζóπτερος,ος,ον alicui> Alabar primero,antes: προε-
fissas alas habens.- Que tiene malas παινéω antεε laudo> Alabar,celebrar
alas: κακóπτερος,ος,ον male penna- con otro: συνεπαινéω una collaudo.-
tus.- Que tiene membranas por alas:
Digno de ser alabado: áξιακρóατος,
ùµενóπτερος, ος,ον cui membranae sunt
éξιαφηγητος,áξιαφηγητος,ος,ον; éπαι-
por alis.-Que tiene muchas alas:
νετéος,α,ον; λαλητéος,α,ον laudan-
πολúπτερος,ος,ον multas pen-
dus,praedicandus.- El que alaba en
nas habens> Que tiene solamente un
verso: ùµνητηρ,ηρος; ùµνητης,οû,ó
ala: µονóπτερος,ος,ον unicam pinnam
habens> laudator. El que alaba: éπαινéτης,ου
ò laudator> Fácil de alabar: éπαι-
ALABADO: éπαινετóς,η,óν; εúδóκιµος, νετικóς,η,óν ad laudandum propen-
ος,ον; εúκρóτητος,ος,ον laudatus, sus> Alabar en gran manera: κατακρο-
Digno de ser alabado: προσρητéος,éα, τéω, κατακροταλíζω valde laudo.-
éον insuper praedicandus> Muy ala- Alabar mucho: ùπερδοξáζω, ùπερεπαι-
bado: εúαíνητος, πολυαíνετος, πολú- νéω supra modum laudo.- Que debe
αινος,πολυéπαινος,ος,ον valde,multum ser alabado:éγκωµιαστéον laudandun
laudatus.- Ser muy alabado: ùπεραí- est.- Ser alabado junto con:
ροµαι supra modum efferor συνευδοκιµéω una laudor.- Alabar por
ALABANZA: ´éπαινος,ου,ò; αíνεσις,εως añadidura: προσεπαινéω ultra
collaudo
η;αíνη,ης,η;αíνος,ου,ò; δοξολογíα,ας
η; éγκóµιον,ου,τó; éπικóµιον,ου,τó;
ALABARDERO: δορυφóρος, ξυστοφóρος,ου
εúφηµíα,αúφαµíα,ας,η; εúλογíα,ας,η; ò satelles,qui hastam gestam,spicu-
ùµνησις,εως,η laus> Celebrar con lator.- Jefe de los..: áρχιüπασπισ-
alabanzas: áνυµνéω celebro> Colmar, της,ου,ò satellitum princeps
cubrir de..: δοξολογéω, κατáρδω
laudibus cumulo,perfundo> Con ala- ALABASTRO: áλáβαστρον,ου,τó; áλáβασ-
banza: éνδóξως cum laude.- De sí τος,ου,ò alabastrum
propio: περιαυτολογíα,ας,η sui ip-
sius praedicatio.- Partícipe de la ALACENA,para la batería de cocina:
misma alabanza: σúναινος,ος,ον ejus- χαλκοθηκη,ης,η aeraria cella
dem laudibus particeps> Por alaban-
zas:éπαινετικως laudandi causa> Pú- ALADO: κατáπτερος, περíπτερος, πτε-
blica: πανηγυρις,εως,η encomium in ρóφοιτος,ος,ον; ποτηνóς, ποτανóς,η,
publico conventu óν; πτερωτóς,η,óν aliger, alatus.-
Hacer alado: πτερóω alatum facio
ALABAR:áνυµνéω, αíνéω, αíνεíω, αíνη-
µι,-éσω,-ησω,´ηνεκα; áνευφηµéω,áνιá- ALAMO blanco: áχερωíς,ïδος,η; λεú-
χω, éγκοµιáζω, éπíφηµι, éπικλεíω,εú- κη,ης,η populus alba.- Negro: αí-
φηµéω,εúλογéω, κατευδοκéω, καταινéω, γειρος,ου,η; κληθρα,ας,η; κληθρος,
καθυµνéω, κυδαíνω laudo,acclamo.- ου,ò; τιλíα,ας,η populus nigra>De
Llenar de alabanzas a alguno: áνα-
álamo (adj.) λεúκινος,η,ον populeus tio

ALARDE, que no muestra..: áνεπíδει- ALARGAR: áπορéγω, κατατεíνω, µακú-


κτος,ος,ον non sui ostentator νω, µηκοποιéω, óρéγνυµι, óρεγνúω,
óρéγω, παρατεíνω, παρεκτανúω, παρε-
ALARGADO: ´éκτατóς,η,óν; παρáτονος, κτεíνω, συνανασχéω,συνανéχω,τανúω,
ος,ον; ταναηκης,ης,ες; τανακιδης,ης τεíνω (τενω,τéτακα, τéτονα)τιταíνω,
éς extensus,protensus ùποσχéθω porrigo,intendo,produco,
in longum duco.- Alargar a un lado:
ALARGAMIENTO µáκρυµα,ατος,τó elonga- συµπαρατεíνω produco> Lo que se

36
alarga:´óρεγµα,ατος,τó id quod pro- ας,η persea
rrigitur vel extenditur.- Alargar
más allá: προσεντεíνω insuper in- ALBERGUE: íωγη,ης,η; καλúβη,ης,η
tendo>Que puede alargar χαλαστικóς, diversorium,tugurium> Pequeño: κολú-
η,óν habens vim laxandi.- Alargar βιον,ου,τó tuguriolum> Alojamien-
demás al mismo tiempo: συνεπιτεíνω to para huéspedes: ξενοδοχεîον,-
una insuper intendo δóχιον, -δóχειον,-δóκιον,ου,τó hos-
pitium
ALBA,aurora: `éως,ω, η;´óρθρος,ου,
ò; ´éγχανον,ου,τó; λυκη,ης,η auro- ALBÓNDIGA: κóλαβος, κóλλαβος,ου,ò
ra,diluculum,lux prima.- El princi- offula.- El que hace albondiguillas
pio del alba: λυκωφως,ωτος,τó sum- ψοµοποιóς,οû,ò qui ex pane aliisve
mum diluculum frusta et bolos conficit

ALBAHACA: ´ωκιµον,ου,τó ocimum> ALBOROTADOR: ταρακτης,οû,ò; ταρáκτωρ


Compuesto de albahaca: ´ωκíµινος,η, ορος,ò turbator.- Amigo de excitar
ον ex ocimo confectus.- Parecido movimientos: κινητικóς,η,óν qui mo-
a la albahaca:´ωκιµωδης,ης,ες; ´ωκι- tus studet ciere
µοειδης,ης,éς ocimo similis
ALBOROTAR: áντεπεχéω, áπολιγαíνω,
ALBAÑAL: διéξοδος,ου,ò canalis per ξαλαβéω, κολωáω, κυδοιδοπáω, κυκáω,
quod excrementa effluunt λαβρáζω, θαλασκοπé obstrepo, tumul-
tuor, perturbo> Alborotarse: θορυβéω
ALBAÑIL: κονιατης,οû,ò; τειχιστης, tumultuor.- Alborotar mucho: áποψο-
οû,ò tector,albarius opifex,caemen- φéω, áσφαραγéω magnum strepitum
tarius.- Peón de albañil: πηλοφóρος, edo.- Las masas: áναστατóω ad sedi-
ου,ò coementi bujulus tionem concito

ALBAÑILERÍA, obra de albañalería ALBOROTO: κυκεíα,ας,η; ταραξη,ης,η


blanqueada: κονíαµα,ατος,τó quod confusio.- Levantar gran alboroto:
calce inductum est ùπερθορυβéω praeter modum tumul-
tuor> Oprimir con alborotos καταστα-
ALBARDA: éπíσαγµα,ατος,τó; κανθηλια, σιáζω seditione opprimo> Por cosas
ων,τá clitellae.- De bestia de vanas e inútiles: κενοφωνíα,ας,η
carga: σáγµα,ατος,τó onus jumenti clamor de rebus vanis et inanibus.-
sarcinarii Promover un alboroto: κολοσυρτóω,-τéω
tumultum excito
ALBARICOQUE: κεδρóµηλον,ου,τó persi-
ALBUFERA: στοµαλíµνη,ης,η; στοµáλιµ-
ca mala
νον,ου,τó locus prope maris qui
ipsum mare suo ingreditur ostio
ALBAYALDE: ψιµµúθιον,ου,τó; ψíµυθος,
ου,ò; ψíµµυθος,ου,ó cerussa> Prepa- ALCACHOFA: κáκτος,ου,ò cactus
rado al fuego: σáνδυξ,υκος,η usta
cerussa.- Semejante al..: ψιµµυθιο- ALCAHUETERÍA: µαστρωπεíα,ας,η leno-
φανης,ης,éς cerussae similis cinium.- Oficio de alcahueta: καλá-
κευµα,ατος,τó lenocinium
ALBEDRÍO,libre albedrío: éκοúσιον,
ου,τó liberum arbitrium ALCAIDE: δεσµοφúλαξ, δεσµιοφúλαξ,íρ-
µοφúλαξ,ακος,ò victorum custos, car-
ALBÉITAR,veterinario: ìππíατρος,ου, ceris praefectus
ò equarius medicus
ALCALDE del barrio: φρατρíαρχος,
ALBÉRCHIGO: περσéα,περσεíα,περσíα,

37
-áρχης,ου,ò curiae praeses> Pedá- darius
neo: áρχíδιον,ου,τó magistratus pe-
ALCANCE,dar alcance: éπíσπω insequor ALDABILLA δóλων,ονος,ò dolon

ALCANFOR: κáφουρα,ας,η caphura ALDABÓN: κοπáριον, ου, τó; κóραξ,


ακος,ò; κορωνη,ης,η malleolus fori-
ALCANZADO: µεταδíωκτος,ος,ον perse- bus pulsandis, marculus ferreus
quendo captus
ALDEA πολíδιον,ου,τó πολíδριον,ου,
ALCANZAR: áφικáνω, áφικνéοµαι,-ικνοû τó, πολíχνη, ης, η; πολισµáτιον,
µαι (áφíξοµαι,áφιγµαι), áντιτυγχáνω, πτολíεθρον,ου,τó ´áστυρον, áστυρóν
áντικúρω,-κυρéω, áπολαúω, éφικνéοµαι οû,τó; κωµη,ης,η;´ωγη,ης,η pagus.-
éκτυγχáνω, éπικυρéω, éπιλαµβáνοµαι, Jefe de la aldea: τοπáρχης, τóπαρ-
éπιτυγχáνω (-τεúσοµαι), κιχéω, κι- χος,ου ò loci praeses.- Vecino de
χεíω, κιχáνω,κíχηµι,κοµíζοµαι, περι- la: κωµητης,ου,ò; κωµητις,ιδος,η pa-
τυγχáνω, πετóω, ποτíµáσσοµαι, τεúχω ganus,pagana.- Relativo a la aldea:
(τéτευχα,τéτυγµαι), τυγχáζω, τυγχáνω κωµετικóς,η,óν;παγανóς,η,óν ad pagum
(τεúξοµαι,τετúχηκα,τéτυγµαι,`éτυχον, pertinens,paganus
τυχων,οûσα ( con participio de
presente o pretérito equivale al la- ALDEANO,A: κωµαυλος,ος,ον; µικροπο-
tino sum o al verbo estar,vg.: éτυγ- λíτης,ου,ò; χωρíτις,ιδος,η; παγανóς
χáνοµεν περιπατοûντες estábamos pa- η,óν rusticus,a; pagi incola; parvi
seando), τυχéω naciscor, assequor, oppiduli civis> A modo de los aldea-
attingo.- Obtener con empeño: δια- nos: χωριτικως rusticorum morum.-
πρáττοµαι ambitiose obtineo> Junta- Multitud de aldeanos: µικροπολιτικóν
mente: συνεφéσποµαι una consequor.- οû,τó civium in oppidulis degentium
multitudo
Alcanzar los deseos expresados: κα-
τατυγχáνω voti compos fio> No al-
ALDEHUELA: κóµιον, ου,τó pagulus
canzar áφαµαρτáνω (-τησω,-ηκα) non
assequor
ALEGACIÓN: δικαιολóγηµα,ατος,τó; δι-
καιολογíα,ας,η; παρεγγυη, ης, η; πα-
ALCAPARRA: κáππαρις,εως,η; óφιοστá-
ρεγγúησις,εως,η; προφορá,âς,η alle-
φυλον,ου,τó;óφεωσταφυλη,ης,η gatio,prolatio
capparis,serpentum uva
ALEGAR: παρατíθηµι, προσφéροµαι al-
ALCÁZAR: áκρα,ας,η; ´éρυµα,ατος,τó;
lego.- Más en defensa: éπαπολογéοµαι
τúρσις,εως,η arx,propugnaculum
in defensionem insuper affero
ALCIÓN (ave): ποσειδεωνíς, íδος, η:
ALEGORÍA: áλληγορíα,ας,η alegoria>
halcyone
Hablar por alegoría: áλληγορéω per
allegoriam loquor
ALCOBA: íαυθµóς,οû,ò; κοîτος,ου, ò
cubile> Alcoba pequeña: κοιτων,ωνος
ALEGÓRICO: áλληγορικóς,η,óν allego-
θáλαµος,ου,ò cubiculum ricus

ALEGRAR: áγαπáω, áντιτéρπω, éφηδúνω,


ALCORNOQUE: ´íπσος,ου,ò; φελλοδρυς,
éκφαιδρúνω, éνεδúνω, εúφραíνω, φαι-
υος,η suber,phellodrys δρóω, φαιδρúνω, íαíνω, íλαρóω,íλαρú-
νω, íλáσκοµαι(íλáξοµαι,´íλασµαι),
ALCURNIA: εúγéεια,-νíα,ας,η nobili-
χαροποιéω, κατατéρπω, καθιλαρúνω,
tas>De muy buena alcurnia ùπερευγε-
προηδúνω, τéρπω oblecto,exhilaro,
νης,ης,éς admodum generosus laetitiam affero,gaudio afficio,de-
lecto.- Al triste: áφηδúνω ex tris-

38
ti jucundum facio.-Alegrar haciendo ajeno: καταχαíρω alterius malis
el bien: áγαθúνω exhilaro beneficiis gaudeo.- El que se alegra de los
Juntamente: συνηδúνω una exhilaro.- males ajenos χαιρéκακος,ος,ον qui
Que alegra el ánimo: χαρµóφρων,ων,ον gaudet alienis malis> Interiormente:
(ονος) laetitiam mentem afferens> θυµηδéω animo laetari> Mucho: διευ-
Alegrarse: γαδéω, γáδοµαι, ´éδοµαι, θυµéοµαι,περιχαíρω,ùπερχαíρω pror-
βρúáζω, éπαγλαïζω, éπιγηθéω, éπιχαí- sus,summopere gaudeo,laetor> Mutua-
ρω, εúφραíνοµαι, γανáω, γηθοµαι,γη- mente: áντιχαíρω vicissim gaudeo>
θω, γηθéω (γεγηθηκα,γéγαθα)γανδιáω, Que se alegra mucho: ùπερχαρης,ης,éς
valde gaudens> Secretamente:
γáνυµαι, χαíρω (κéχαρκα) καυχáοµαι,
καυξéοµαι, πορτáζω laetor, gaudeo, ùπιχαí-
gratificor,exsulto> Alegrarse con: ρω latenter gaudeo
συνχαíρω,συνευφραíνοµαι collaetor,
congaudeo> Contra alguno: καθιλαρεúο
µαι exhilaror adversus> Del mal
ALEGRE: λαιµωρη,ης,η faceta (fem.) αúθυµíα,ας,η; εúθθυµοσúνη,ης,η; χαρ-
`ηστóς,η,óν; áγαθυνθεíς,εσσα,εν;éνη- µóνη,ης,η; διáχυσις,εως,η éπíχαρσις,
δονος,ος,ον; éπιχαρης,ης,éς; εúδια- εως,η; εúφρασíα,ας,η; εúψυχíα,ας,η;
γωγος, εúφρóσυνος, εúοχθος,εúψυχος, φαιδρóτης,ητος,η;γáνοµα,ατος,τó;
ος,ον; φαιδρóς,á,óν; γεγηθως,ως,óς; γáνωσις,εως,η; γáνος,εος,τó; γηθο-
γελανης,ης,éς; íλαρóς,á,óν; καλλι- σúνη,ης,η; γηθος,εος,τó; íλαρóτης,
γáληνος,ος,ον:κεχαρéως,óτος,ò,η; ητος,η; χαριτíα,ας,η; χáρµα,ατος,τó;
νηπενθης,ης,éς; ψíεις,εσσα,εν lae- ψιá,âς,η; τερπνóτης,ητος,η laetitia
tus,hilaris,laetabundus,gavisus,ju- gau-dium,hilaritas.- Bailar,saltar
cundus,facetus> De animo alegre: de alegría: παρασκιρτáω, áγαλλιáω,
φαιδρóνοος (-ους,ους,ουν) alacris áγáλλοµαι,éκχορεúω, éπαγáλλοµαι,éπι-
animi.- Espíritu alegre: µεγαλóψυχος γáγνυµι, σκιρτáω exulto, laetitia
ος,ον excelsus et sublimis spiritus salire,gestio.- Bañar de alegría:
Estar alegre,con frente serena:éνευ- περιγανóω laetitia circumfundo.-
φραíνοµαι exporreta fronte sum> Ha- Causar alegría: γανóω(-ωκα), γανυτε-
cerse alegre:φαιδρúνοµαι alacer fio λéω laetitia afficio> Con alegría:
Manifestarse alegre: φαινοπροσωπéω εúθúµως alacriter> Alegría de áni-
ostento laetam faciem> Muy alegre: mo: θυµηδíα,ας,η animi delectatio.-
µεγαλóχαρτος,ος,ον;εúγηθης,ης,éς,- De los males ajenos: χαιρεκακíα,ας,η
γηθητος,ος,ον; πανíλαος,ος,ον; περι- gaudiumex alienis malis.- Alegría
γηθης,ης,éς; πολυχαρης,ης,éς; περι- del rostro: χαρωπóτης,ητος,η laeta
χαρης, ης,éς; πανíλαρος,ος,ον admo- vultus gratia.- Desmedida,excesiva:
dum laetus; valde,omnino hilaris.- φριµαγµóς,οû,ò; περιχáρεια,ας,η im-
Que manιιfiesta rostro alegre: χαρο- modica laetitia, exultatio> Que cau-
πóς, χαρωπóς,η,óν; χáροψ,ωποςò,η; sa alegría: χαριδóτης,ο,ò laetitiae
γαληρωπóς,η,óν; γαρυρóς, á, óν lae- dator.- Que causa mucha alegría:
titiam prodens vultu;hilarem vultum πολυγηθης,ης,éς multum laetitiam
habens> Ser alegre:`ηδúνοµαι jucun- afferens.- Que nos causa alegría:
dus sum.- Vivir alegre: γανυτελéω éπíχαρτος, ος,ον ob quem laetamur>
jucunde vivo.- Vivo,alegre λáµυρος, Saltos de ale gría: áγαλíαµα,ατος,τó
exultatio laetantis
λαµυρóς,á,óν facetus
ALEJADO,muy alejado: προσωτατος,η,ον
ALEGREMENTE: éπιτερπως, εúψúχως,φαι-
progressus longissime
δρως, γεγηθοτως,γηθοσúνως alacriter
laete,hilariter,laetabunde
ALEJAMIENTO: ´αφιξις,εως,η; ´áποδος,
´áφοδος,ου,ò; áποφοíτησις,εωςη; áπο-
ALEGRÍA: ´áδος,ου,ò; áγλαîα,ας,η;
χωρησσις,εως,η; áποποµπη,ης,η; µετα-

39
κíνησις, εως, η discessus, repudio, ad fiduciam erigo.- Mandar estar de
dimotio buen ánimo παραθαρρúνω, παραθαρσúνω
bono animo esse jubeo.- Que alienta:
ALEJANDRO,falso Alejandro: Ψευδαλé- πτερωτης,ου,ò qui erigit.- Dar áni-
ξανδρος,ου,ò>Partidario de Alejandro mo: ùπερεíδω, θαρρúνω animum addo
φιλαλáθανδρος,ος,ον amans Alexandri>
Alejandro Peleo Πελλαîος,ου Pel- ALERO: γεíσον, γîσον,ου,τó suggrun-
laeus dium.- Construcción de los: γεíσσω-
σις, εως,η suggrundatio>Del tejado:
ALEJAR: áλεξω, áλεξéω (-ησω,-κα)áπα- προστéγιον, ου; προστéγισµα,ατος,τó
λáλκω, áπεíργω, áποδιαστéλλω, áπο- prominentia tecti> Fortalecimiento
προïηµι, áποριπíζω, µετακινéω,µετα- de los.. γεισιπóδησις,εως,η;-πóδισ
σοβéω, παρεíργω, πλáζω (πλáγξω) ar- µα,ατος,τó suggrundatio.- Fortificar
ceo,propulso,dipesco,amando,abigo,di fortalecer los aleros: γεισιποδíζω
sturbo suggrundia fulcio.- Que está bajo
los aleros del tejado: ùπóγεισος,ος,
ALEJARSE,que se aleja: ´áφορµος,ος, ον qui est sub suggrundiis
ον discedens
ALETA,de pez: πτερóν, πτερúγιον,ου,
ALIENADO: áλλοφρονéων,ων,ον mente τó alula
alienatus
ALETARGADO: κωµατωδης,ης,ες; λη-
ALENTAR: áναπτερóω,áναθαρúνω,καταπ-
θαργικóς,η,óν; ληθαργος,ος,ον veter-
νéω, ληµατóω, µετεωρíζω alas adde- nosus,veterno oppressus
re, animum reddo,perflo,allicio,in
spem erigo> Dando voces: éπιθωüσσω ALFANJE, cimitarra: `ροµφαíα,ας,η
inclamo ad excitandu> Levantar la framea
confianza: καταθαρσúνω, καταθρασúνω
ALFARERÍA: κεραµεîον,ου,τó; πηλοεργá o alfombra: στρωτóς,η,ον stratus
ας,η; πλαστικη τéχνη figuli offici-
na,ars figlina, fingendi o fictorum ALFÓNCIGO: πιστáκια,ων,τá pistacia
ars.- Apto para el arte de..: πλασ-
τικóς,η,óν ad fingendi artem aptus ALFORJA: βαλáντιον,ου,τó; φασκωλιον,
Ejercer la..: πηλοποιéω figulinam φáσκωλον,ου,τó; φáσκολος,ου,ò; κíβι-
factito σις, κíβυσις,ιος,η;κωρυκος,ου,ò; πη-
ρα,ας,η; σαγíς,íδος,η; θυλáκιον,θυ-
ALFARERO: χυτρεúς,éως; óστρακεúς,éως λακíσκιον,ου,τó; θυλακíσκος, ου, ò;
ο; πηλοπλáθος,ου,ó; πηλοποιóς,οû,ó -κíσκη,ης,η sacculus,pera> Que sólo
figulus,qui e luto fingit,qui olla tiene una alforja: µονóπηρος,ος,ον
conficit.- Arte de..: κεραµεíα,ας,η unicam peram habens.- De figura de
ars figuli.- Oficio de..: κεραµευτι- alforja: θυλακοειδης, ης,éς; -íτης; -
κη,ης,η ars figularis> Pertenecien- ωδης,ης,ες; θυλακóεις,εσα,εν sacci
te al alfarero πηλοποιητικóς,η,óν ad formam ferens
figulum pertinens: Rueda de: ποδο-
τρóχαλος,ου,ò rota figuli.- Tener el ALGA: βρúον, µνíον,ου,τó alga.-
oficio de..: κεραµεúω figulinam Cubierto de algas: φυκιοχαíτης,ου,ò
exerceo alga obductus> Lleno de algas φυκι-
óεις,εσσα,εν algosus> Que abunda
ALFEREZ: φαρσοφóρος,ος,ον signifer en algas: φυκωδης, φυκιωδης, ης,ες
algosus.- Que se alimenta de algas:
ALFOMBRA: `ρηγος,εος,τó; στρωµα,ατος φυκοφáγος, φυκιοφáγος,ος,ον qui al-
τó,τáπης,ητος,ò; ταπíς,íδος,η stra- ga vescitur
gulum,stratum.- Cubierto con tapete
ALGARROBA, granillo de..: óρóβιον,

40
ου,τó ervi granulum> Hecho de al- todia.- Alhaja de oro: χρυσóς,οû,ò;
garroba: óρóβινος,η,ον ex ervo con- éξοπλισµóς,οû,ò vas aureum,suppelex
fectus.- Vainas de..: ξυλοκερατα,ων Fabricante de alhajas: χρυσοποιóς,óς
τá siliquae.- Semejante a la alga- óν aurifex
rroba: óροβíτης,ου,ò similis granu-
lo ervi.- Semejante a la harina de ALHAJAR, juntamente: συγκατασκευá-
algarroba: óροβíτις,ιδος,η instar ζω una instruo
ervinae farinae.- Semejante a la ar-
veja: óροβιαîος,αíα,αîον; óροβíας,ου ALHEÑO, árbol semejante al alheño:
ò ervo similis> Vaina de algarroba: φιλλυρéα,ας,η arbol ligustro simi-
κερáτιον, ου,τó siliqua> Planta de la lis
algarroba: ´óροβος,ου,ò ervum
ALIADO de guerra: ´éνσπονδος,ος,ον
ALGO: ποσóς,η,óν aliquantus> τí ´óµαιχµος,ου,ó socius belli
(neutro de τις,τινóς) aliquid> Algu-
nas cosas: áττα, áτινα aliqua,quae- ALIANZA: éπισπονδη,σπονδη,συνθηκη,ης
dam η; συνθεσíα,ς,η foedus> Contraer
alianza: σπéνδω,σπéνδοµαι (σπεíσω,
ALGUACIL: δεξιολáβος,ου,ò; κλητηρ, ´éσπονδα), σπενδοποιéοµαι, συµβαíνω,
ηρος, ò; ταξιωτης,ου,ò satelles,ap- συνθηκοποιéω ineo foedus.- Jurar en
paritor,apparitor praesidum las alianzas: òρµωµοτéω juro in
sanciendis foederibus.- Llevar la
ALGUNO,alguien: τíς, τινóς; áµóς,η, alianza o la paz sancionada con
óν; ποιóς,ποιóς τις; ποσóς,η,óν libaciones: σπονδοφορéω foedus af-
aliquis,unus,quidam> Algunos ´éνιοι, fero o pacem libando sancitam> Rom-
ων,οì; ´éνιοι,αι,α aliqui,nonnulli per la alianza: παρασπονδéω,προδια-
σúρω foedus frango,transgredior.-
ALHACENA pequeña: ταµιεíδιον,ου,τó Alianza de guerra: συµµαχíα,ας,η
repositoriolum societasin bello> El que falta a la
fe de la alianza: παρáσπονδος,ος,ον
ALHAJA: χρúσωµα,ατος,τó; πâµα,ατος, foederis fidem infringens.- El que
τó vas aureum,supellex.-Acechar las rompe la alianza: παρασπονδητης,οû,ò
alhajas para aprovechar un descuido: feodifragus.- Guarda de las
σκευωρéω vasa observo imminens ne- alianzas o prendas de las alianzas:
gligentiae custos.- Guardar alhajas συνθηκο-
o muebles: σκευωρéω vasa custodio> φúλαξ,ακος,ò qui foederum tabulas vel
De plata: áργυρωµατα,ων,τá vasa pignora custodit> Juramento de:
argentea> Alhajas domésticas: οíκο- áρµορíη,ης,η jusjurandum foederis.-
πορεîα σκευη domestica vasa> Custo- Militar: òµαιχµíα, òµοαιχµíα, òµοψυ-
dia de alhajas y muebles: σκευωρíα,
ας,η vasorum utensiliorumque cus-
γíα conjugatio,societas belli>Por- ALICIENTE,seductor,atractivo: παρα-
tador de la alianza sancionada con καθεκτικóς, η,óν; παρóρµηµα,ατος,τó
libaciones: σπονδοφóρος,ος,ον foede- ùπαγωγóς, óς, óς illecebrosus,inci-
ris sanciti allator.- Sacrificios tamentum,blandus
con se sancionaban las alianzas:
òρκωµóσια,ων,τá sacra quibus san- ALIENACIÓN: áλλοτρíωσις,ξéνωσις,εως
cionabantur foedera.- Sancionada con abalienatio,alienatio mentis
juramento: òρκιον,ου,τó foedus ju-
ramentum sancitum> Violación de la ALIENTO: áασµóς,οû,ò; αúτµη,ης,η;
alianza: παρασπóνδησις,εως,η foe- αúτµην,éνος; éκπνοη,ης,η; κáφος,κá-
deris violatio πος,ου,ò; κατáπνευµα,ατος,τó; πρóσ-
πνευµα,ατος,τó; πρóσπνευσις,εως,η

41
halitus,exhalatio,spiritus,afflatus pascens,nutriens, quae omnes pascit
flatus.-Echar el aliento áαζω (-σω,- El que alimenta bien: εúτροφος,ος,ον
κα)(halo),éκπνεúω (exspiro) προσπνéω qui bene nutrit.- El que alimenta,
(afflo),áναφυσáω (exhalo).- Tomar que alimenta: τιθηνητηρ,ηρος,ó,η;
el aliento: éξαναψúχω animum τροφος,οû,ò,η; αúξíτροφος,ος,ον; φú-
recipio τιος,íα,ιον; τηθηνóς,η,óν; τροφευς,
éως,ò,η alens,almus,nutritor,altor,
ALIGAR: áνáπτοµαι (´áπτω) alligo altrix> Que alimenta a muchos: πο-
λúσβοσκος,ος,ον; πολυβóτειρα, που-
ALIGERAR: éκκουφíζω, éπικουφíζω,εú- λυβóτειρα,ας,η qui,quae multos pas-
µαρíζω levius aliquid facio,ala- cit.- Que se alimenta dificílmente:
crem facio, levius reddo δúστροφος,ος,ον qui difficulter ali-
tur.- Que puede alimentarse: θρεπ-
ALIMENTACIÓN: τιθηνíα,ας,η nutritio
τóς, η,óν alibilis> Recién alimen-
Mala: κακοτροφíα,ας,η mala nutritio
tado o formado: νεóθρεπτος,η,ον nuper
Perteneciente a la alimentación de
nutritus o compactus.- Todo lo que
animales de tierra firme: ξηροτρο-
alimenta (ganado): θρéµµα,ατος,
φικóς,η,óν qui in sicco ali solet
τó pecua,altilia
ALIMENTADO,con delicadeza: áπολοτρε-
ALIMENTARSE: βρóσκω (βρωσω) depasco>
φης,ης,éς delcate nutritus> Mal
Alimentarse de: áποφéρβοµαι alo me
alimentado: κακοτρóφος,ος,ον male
ex> Alimentarse mal: κακοτροφéω ma-
nutriens> No alimentado: áχóρτατος,
le nutrior.- Pobremente: παρατροφéω
ος,ον impastus.- Que se alimenta misere alor.- Que se alimenta de
en lo profundo: βυθοτρεφης,ης,éς in animales salvajes: θηρóτροφος,ος,ον
profundo nutritus vel nutriens qui feris vescitur

ALIMENTAR:´áλθω,áλθéω,áλθαíνω, áνα- ALIMENTICIO: óµπνηρóς,á,óν;´óµπνιος,


τρéφω (-θρéψω),éκτιθενéω,éκτιθενεúω ος,ον; óµπνικóς,η,óν; τραφερóς,á,óν;
éκτρéφω, éνιτρéφω, éντρéφω, φéρβω θρεπτικóσ,η,óν alimentum praebens,
(πéφορβα), µετατρéφω, σiτíζω, σιτο- alendi vim habens
ποιéω, τρéφω (θρéψω,τéτροφα,τéθραµ-
µαι), τροφεúω, τροφéω,ùδνéω,θω (θης, ALIMENTO: διατροφη,ης,η; ζεíδωρος,
sub.aor.21 τíθηµι) alo,nutrio.- A ου,ó; χιλη,ης,η; óψωνιασµóς,οû,ò;
bocaditos: ψοµíζω bucella pasco> Con τρáγανον,ουτ´(frumentum), τροφη, ης,
comida desmenuzada: ψíζω cibo minu- η; τρóφηµα,ατος,τó; ùπéκκαυµα,ατος,
tis cibis.- Con ternura: áτáλλω,áτ- τó alimentum, cibus, nutrimentum,
ταλλω more pueri alo.- A escondidas: almus> Alimentos: `úλις,εως,η; ùλη,
ùποτρéφω clam et occulte nutrio> ης,η; `ηα,`ηων,τá; `ηïα,ων,τá com-
Gustar de alimentar o dar de comer: meatus,alimenta.- Tomar alimento:
φιλοτροφéω amo nutrire.-Alimentar πρσοφéροµαι, προσφéρω cibum sumo.-
junto con: συνεκτρéφω simul alo.- Tomar los alimentos con hastío: κα-
Alimentar más: éπιτρéφω, προσανα- κοσιτéοµαι fastidiose cibos sumo>
τρéφω insuper alo>Alimentar y edu- Tomar poco alimento: κακοτροφéω pa-
car con otros: παρατρéφω juxta nu- rum alimentisumo.- Usar de alimentos
trio et educo> Ser alimentado con contaminados, impuros: µιαροφαγéω
dinero público en el Pritaneo: πρυ- pollutis cibis utor.- Uso de alimen-
τανεúοµαι victus mihi in Prytaneo tos impuros,contaminados: µιαροφαγíα
publice suppeditatur> Ser alimenta- ας,η pollutio ex esu ciborum impu-
do: προσδιαιτáω, óψονιáζοµαι apud rarum.- Uso de alimentos prohibidos
aliquem victito, nutrior.- El que (por ejempo: carne de cerdo): κοιν-
alimenta a todos: παµβóτος,παντοτρó-
φος,ος,ον; παµβωτις,ιδος,η omnes

42
φαγíα,ας,η mos judaica.- Que sirvió συνεκλεαíνω una laevigo.- Un poco:
de alimento en la antigüedad: ùπολεαíνω aliquantum laevigo.- Acto
παλαíφαγος, ος,ον qui fuit olim pro de alisar:παραγραφíς,íδος,η runcina
cibo> Que suministra alimento:
φορβáς, áδος,η victum suppeditans.- ALISTADO en: µεταρíθµιος,ος,ον ads-
Que suministra poco..: óλιγóτροφος, criptus inter...
ος,ον parum cibi ad nutriendum
praebens.-Que vive con poco alimento ALISTAMIENTO: τáγµα,ατος,τó numerus
λιτοβóρος,ος,ον tenui cibo vivens.-
Quien no se robustece con alimento: ALISTAR: διαγρáφω, éναπογρáφω, κατα-
´áτροφος,ος,ον alimentis sumptis ριθµéω, παραγéλλω, παραριθµéω, παρ-
non augescens.- Abundancia de..: εµβáλλω, προσαναγρáφω, προσγρáφω,
πολυτροφíα,ας,η alimenti abundantia προσπαραγρáφω deligo,ascribo, annu-
Apto para suministrar alimento: mero, censeo, accenseo, adnumero>
βιοποριστικóς,η,óν aptus ad victum Alistar además: προσαλαµβáνω in or-
suppeditandum.- Cualquier alimento: dinem adscribo.- Alistados en la
óµπνη, ης, ηalimonia.- El que come misma compañía: òµολóχοι,ων,οì in
alimentos impuros,contaminados (ju- eamdem cohortem adscripti
díos, musulmanes..): µιαροφáγος,ος,
ον qui se polluit edendo cibos im- ALISTARSE: συναπογρáφοµαι simul no-
puros.-El que compra el alimento men do
necesario para vivir: βιωνης,ου,ò
qui emit ad victum necessaria.- El ALIVIAR: áποκουφíζω, éκκουφíζω, éλα-
que prescribe la ley de alimentos φρúνω, éλαφρíζω, éπικουφíζω,εúµα-
óψονóµος,,ου,ò qui annonae legem ρíζω, κωφεúω, κουφíζω, σωχωσωχéω levo
praescribit> El que toma mucho ali- allevo, sublevo> Sostener la carga:
mento: πολυτρóφος,ος,ον multum ali- áποσáττω deonero> Sostener la carga
menti sumens.- Falta de alimento: al mismo tiempo: áνακουφíζω onus
κενεαγíα,ας,η inedia.-Falta de todo sustineo> Ayudar junto con:
alimento: πανασιτíα,ας,η omnis cibi συνεπαλαφρúνω,συνεπελαφρúνω, συνεπι-
carentia.- Gasto de alimentos: ζωη, κουφíζω una simul sublevo.- Aliviar
ης,η sumptus ad vitam sustentan- un poco: ùπεπικουφíζω aliquantum
dam> Lo suficiente para vivir: βíο- sublevo
τος, ου, ò victus, res ad vitam
necessariam> Necesario para el ALIVIO: áνακοúφισις, áποκοúφισις,
alimento: τρóφιµος,η,ον ad victum κοúφισις,εως,η; κουφισµóς,οû,ò; πα-
necessarium>Que no toma alimento: ραψυχη,ης,η ellevatio,levamentum,
´áτροφος,ος,ον parum alimenti su- levamen,refectio
mens.-Que prepara exquisitamente los
alimentos: µονθυλευτης,οû,Ò cibos ALJABA:óγκιον,óγκíον,ου,τó; φερετρα,
exquisite parans ας,η; γωρυτóς,χωρυτóς,οû,ò; íοδóκος,
ου,ò; íοδóκης,ης,η; κατακλεïς,κλεï-
ALINEAR: συζυγéω unum ordinem δος,η; óïστοδóκη, óïστοθηκη,ης,η;
servo óïστοûχος,ου,ò pheretra> Lugar don-
de se guardan las aljabas : βελοθη-
ALISADO: κεραοξóος,ος,ον; ξυερóς,á,
κη,ης,η saggitarum theca.- Armado
óν corno expolitus,laevigatus
con rica aljaba: εúφαρéτρας,ου,ò
pulchre pheretratus.- Aljaba peque-
ALISAR: áπολεαíνω, διοµαλíζω, διοµα-
ña: φαρéτριον,ου,τó parva pheretra
λúνω, éπιλεαíνω, κατελεαíνω, λειο-
Que lleva aljaba: φαρετροφóρος,ος,ον
τριβéω, µαδáλλω, ξúω complano, lae- qui pheretram gestat
vigo,tero,glabro,polio.- El cabello:
λειοτριχéω pilum expolio> La madera: ALJIBE:`úδρευµα,ατος,τó; λáκκος,ου,ò
éκλεαíνω laevigo.- Simultáneamente:

43
cistena.- Cavar un aljibe: λακκíζω ultra,ulterius,supra.- Que está más
fodio in cisternam.- Sacado del allá: πéρατος,η,ον qui est ultra.-
aljibe:λακκαîος,α,ον ex cisterna De la parte de allá: περιóθεν ex
haustus ulteriori parte

ALJOFAÍNA: áπóνιπτρον,ου,τó pelvis in ALLANADO: áρπεδης,ης,éς; áρποδóεις,


qua manus facta coena abluebant εσσα,εν solo aequalis, complanatus

ALLÁ:éπιπρó, κáκεîσε, κεîσε illuc.- ALLANAMIENTO: κατáστρωσις,εως,η;óµα-


Más allá: éπιπρó, πéρην,`úπερ, éπ- λισµóς,οû,ò explanatio,complanatio
éκτεινα, καταντιπéραν,-πéρας, παροι-
τéω, πéρα, παραιτéρω,παραíτερον, ALLANAR: áποσιµóω, áρπεδíζω, διοµα-
πéραν, περιπρó, πρóσω,προτéρω,-ως,-
ωσε; τοπρóσω, ùπερáνω, ùπερανωθην
λíζω, éπιλεαíνω, éπινáσω,-ττω,εúθú- terram reliquit.- El que pasa,recoge
νω, καταλεαíνω, καταστορéννυµι,-στο las almas: ψυχοστóλος ψυχοδóχος,ου,ò
ρεννúω, καταστορéω, κατευµαρíζω, animarum transmittens,receptor.-
κατευχειρíζω, νáσσω, óµαλíζω, óµαλú- Elevación de alma φρονηµατισµóς,οû,ò
νω, παραψéχω, προοµαλúνω, στορéννυ- anima elatio> Evocación de las
µι,-εννúω pandum efficio,complano, almas: νεκυíα,ψυχαγωγíα,ας,η evoca-
aequo,planum reddo.- Allanar las tio manium, eductio animi ex inferis
dificultades para entender algo: Evocador de las almas: ψυχοποµπóς,
διατρανáω explano.- Allanar todo: ψυχαγωγóς,óς,óν animarum deductor,
éξοµαλíζω prorsus complano> Con ci- qui animas ex inferis evocat.-
lindro: κυλινδρóω cylindro complano Grandeza de alma: φρóνηµα, ατος,τó
La tierra: λιστραíνω,λιστρεúω, λισ- µεγαλοφροσúνη,ης,η amini magnitudo
Lugar donde son consultadas las al-
τρóω: complano.- Allanar juntamen-
mas: ψυχοµαντεîον, ψυχοποµπεîον,ου,
te:συνεκλεαíνω una complano
τó locus ubi animae consuluntur,
evocabantur.- Mansión de las almas:
ALLÍ,allá: ´éνθα,éνθακεν; éκεî,éκεî-
ψυχοστασíα,ας,η animarum statio.-
θε; αûτι, αúτóθι, áυτóφι, αúτóφιν, Pasar el alma de un cuerpo a otro:
αúτοû,´αûθι, éν (´éνθα),τηνí,τηνεεí µετεµψυχóω animum ex uno corpore in
τóθι, ùπερéκεινα ibi,illic,illuc.- Y aliud traduco.- Trasmisgración de
allí: κáκεî> Allí mismo: áπò τò un alma de un cuerpo a otro: µετεµ-
αυτó ibidem> De allí: éκεîθεν,´éν- ψúχωσις,εως,η animae ex uno corpore
θεν ,´éνθενδε, éνθûτεν; κεîθεν, κεîθε, in aliud transmigratio> Alma peque-
κεîσε, κεινη, τηνωθε, τηνωθι illinc.- Y ña: ψυχáριον, ψυχíδιον,ου,τó animu-
de allí: κáκεîθεν et illinc la.- Perturbador de almas (Baco):
ψυχοδαíκτης, ου,ò animarum diremp-
ALMA: νοûς,οû,ò; ψυχη,ης,η mens, tor.- Que deleita alma: φρενοθελγης
ánima> Acto de pesar las almas en ης,éς mentem delectans> Que extra-
la balanza de Júpiter: ψυχοστασíα, vía el alma:ψυχοπλανης,ης,éς animum
ας,η animarum lancibus impositarum vagum efficiens> Que pertenece al
ponderatio.- Amador de las almas: alma: φρενικóς,η,óν ad mentem perti-
φυλóψυχος,ος,ον amans animarum.- nens> Que trae la ruina a las almas:
Arrancar el alma: ψυχουλκéοµαι ani- ψυχóλεθρος,ος,ον animae perniciem
ma mihi traditur> Con toda el alma: afferens> Sin alma: νηüτµος,ος,ον
òλοψúχως toto animo.- Conductor de animae expers> Util para el alma:
almas: ψυγαγωγóς,óς,óν animarum duc- ψυχωφελης,ης,éς animam juvans> Uti-
tor> De grande alma: µεγáφρων,ων,ον; lidad para el alma: ψυχοφéλεια,ας,η
µεγαλóθυµος,ος,ον magno animo prae- animae utilitas
ditus,animosus> El alma que dejó la
tierra: µεταχθονíη ψυχη anima quae ALMÁCIGA: µαστíχη,ης,η mastiche

44
almez: λωτíα,ας,η sertum e loto
ALMÁDENA, mazo de hierro: µáρρον,ου, factum
τó marrha
ALMIDÓN:´áµυλον,ου,τó amylum
ALMEJA: τελλíνη,ης,η mytulus
ALMILLA,de hombre: χιτωνισκáριον,ου,
ALMENA:´éπαλξις,εως,η; κρηδεµνον,ου, τó tunica virilis> De mujer: χιτο-
τó; κρωσσαí,ων,αí; πτερúγιον,ου,τó; νáριον, χιτóνιον,ου,τó tunicula mu-
πτερúγωµα,ατος,τó; πτερυξ,υγος,η; liebris
τριγκóς,οû,ò; θριγχóς, θριγκóς, οû,ò
pinna vel pinnae murorum> Guarnecido ALMIRANTE: áποστολεúς,éως; áπóστολος
de almenas: περíπτερος,ος,ον pinna- ου,ò; στóλαρχος,στóλαρχης,ου,ò qui
tus classi praeest,praefectus classis>
Nave del almirante: ναυαρχíς,íδος,η
ALMENDRA: γéλγις,ιος; γελγíς,íδος,η; navis qua vehitur universae classi
áµúγδαλον,ου,τó nucleus,amygdalum> praefectus
Μοúκηροι nuces,amigdalae> Cosa de
almendra: καρυïνη, ης, η amygdalina> ALMIREZ: κοπανιστηριον, κóπανον,ου,
Almendras dulces: τηνιοι,ων amigda- τó; τριπτηρ,ηρος,ò pistillum, id in
lae dulces quo aliquid teritur.- Machacado con
almirez: κοπανιστóς,η,óν pistillo
ALMENDRO: áµυγδαλéα,ας,η; µúκηρος,ου tusus.- Mano de almirez: ùπερος,ου,
ò amygdalus,amygdala ò; τριβεúς,éως,ò; τριβηδιον,ου,τó;
δοíδυξ, υκος, ò pistillum vel pis-
ALMEZ,abundar en almez(loto): λωτéω
loto abundo.- Corona hecha de
tillum mortarii> Parecido a la mano ALMORADUZ: σáµψυχον,ου,τó amaracus
del: ùπεροιδης,ης,éς pistilli for-
mam referens ALMORZAR: áριστáω (ηρíστεκα), κατα-
ριστáω prandeo
ALMIZCLE: µóσχος, ου, ò moschus,
muscus ALMUERZO: ´áριστον,ου,τó; ´éµβρωµα,
ατος,τó prandium,jentaculum
ALMOHADA: προσκáνιον, προσκεφáλαιον
ùπαγκωνιον,ου,τó; προσκεφαλη,ης,η; ALNADO,A: πρóγονος,ου,ò; προγονη,ης,
στροµατεúς,éως.ò; στρωµνη,ης,η; τúλη η provignus,provigna
ης,η; τúλος,ου,ò cervical, pulvinar
culcitra.- Almodadilla: ùπαυγéνιον, ALOCADAMENTE: áβουλεúτως, éβουλεí
ου,τó pulvinus> Almohadilla de los inconsulto, inconsulte
ganapanes: ùπαγωγεúς,εως,ò; ùπηρé-
σιον,ου,τò pulvinus quem bajuli ALOCUCIÓN: παραφασíα,ας,η; παρáφασις
oneribus suppo-nunt.- Fabricante de εως,η; πρóσρηµα, ατος, τó allocu-
almohadas: τυλυφáντης, ου,ò culci- tio
trarum fabricator
ÁLOE,leño amargo: ξυλαλοη,στακτη,ης,
ALMOHAZA,instrumento a modo de al- η lignum aloës, aloë
mohaza que en los baños servía para
limpiar la piel: ξυστíς,íδος,η stri- ALOJAMIENTO: éπισταθµεíα, συσκηνíα,
gil ας,η diversatio,contubernium> Alo-
jamiento común,con otros: òµοερκης,
ALMONEDA: πωλησις,εως,η auctio> Com-
éος,τó; συνοικéσιον,ου,τó; συµµονη,
prar en almoneda: áντονéοµαι,áντω-
ης,η contubernium> Distribuidor de
νéοµαι in auctione mercor
alojamientos: σταθµοûχος, ος, ον;
σταθµοδóτης,ου,ò mansionum praebi-

45
tor,qui mansiones praebet> Tener ALQUILER: éκµíσθωσις,εως,η; ´éκδοσις
alojamiento: éπισταθµεíω stativa εως,η; µíσθωσις,εως,η locatio>Precio
habeo del alquiler: áποµισθωµατα,ων,τá;
µισθóς,οû,ò; éνóχιον, éνοíκιον,ου,τó
ALOJARSE: αúλíζοµαι (-íσοµαι,ηûλισ- pretium pensionis,conductionis
µαι) diversor
ALREDEDOR:κúκλοσε, περικúκλω, περí-
ALÓN: βαθµóς,οû,ò gradus που,περí (acus.) circiter, circum,
in orbem.- Acción de colocar alre-
ALONDRA: κορυδαλλíς,íδος,η; κορυδαλ- dedor: περíθεσις,εως,η circumposi-
λóς,οû,ò;κορυδαλóς,κορυδóς,οû,ò tio.- Acción de llevar alrededor:
alauda περιαγωγη,ης,η; περιαµφíς,íδος,η
circumductio> El acto de andar alre-
ALPARGATA: γυµνοπóδιον,ου,τó genus dedor: περιοδεíα,-οδíα,ας,η; περιó-
calcei
δευσιςεως,η circuitio> El que lleva
alrededor: περιαγωγóς,η,óν circum-
ALPES,situado junto a los:παρáλπιος,
actor> Paseo alrededor: περíβασις,
ος,ον juxta Alpes situs
εως,η circuitio.-Los cortesanos,los
ALQUEQUENJE (planta): φυσαλíς,íδος que están alrededor del rey:οì περì
tibia vesicaria τòν βασιλéα qui circa regem versan-
tur> Puesto alrededor: περíθετος,ος
ALQUILADO: éκδοτικóς,η,óν; éπιµíσ- ον circumpositus.- Andar alrededor:
θιος, ùπóµισθος,ος,ον locatus,con- διαβáσκω, éκπερíεµι, κωνáω, περíει-
ductus mercede.- En mucho: πολúµισ- µι, περινοστéω, περιπορεúµαι,περι-
θος,ος,ον multa mercede conductus, οδεúω (-ωδευκα), περιéω, περνíσσοµαι
locatus -νεíσσοµαι, περιβαíνω, περιπολéω
circumeo, circumago, oberro, obeo>
ALQUILADOR: µισθωτης,οû,ò conductor Estar alrededor: περιïστηµι circums-
to> Ir alrededor: περιστεíχω cir-
ALQUILAR: áφεδρáζω,áποπρíαµαι,éκδí- cumeo> Llevar alrededor: περιáγω, περι
δοµαι(-δωσοµαι), µισθóω eloco,con- βιβáζω, περιτρéπω circumago.- Llevado
duco> Alquilado por poco: óλιγóµισ- alrededor: κυκλωτóς,η,óν in orbem
θος,ος,ον exigua mercede conductus> circumductus.- Que está alrededor
Alquilado: µισθωτóς,η,óν mercede περíθετος,ος,ον; περι στáς
conductus,locatus> El que es alqui- circumpositus, circumstans>Que ha de
lado: µισθωσιµος,ος,ον qui mercede ser quitado todo alrededor: συµπερι-
locatur

αιτéον undique tollendum ακος,ò,η; βωµíς,íδος,η parva ara,


arula> Erección de un altar: βωµευ-
ALTAMENTE:`úψι, ùψοû alte σις,εως,η arae exstructio> Relativo
al altar: βωµιος,α ον pertinens ad
ALTANERÍA: γαúρωµα,ατος,τó; ùψηγο- altaria, ad aras> Próximo al altar:
ρíα,ας,η exsultatio, altiloquentia περιβωµιοςα,ον qui est circa aram.-
Hablar con: óγκολογéω inflate dico.- Puesto delante: προβωµιος,ος,ον ante
Obrar con: γαυρóω ferocio altare positus.- Las que sirven al
altar βωµωτρíαι,ων,αì ab aris famu-
ALTANERO: κοµπαστικóς,η,óν glorio- lae
sus
ALTERACIÓN: èτéρωσις, éξáλλαξις,εως,
ALTAR: βωµóς,οû,ò; θυµηλη,ης,η; θυ- η; éξαλλαγη,ης,η alteratio,immnu-
µιατηριον, θυσιαστηριον,ου,τò alta- tatio.- De un escrito: παρáγραµµα,
re, acerra.- Altar pequeño: βωµαξ, ατος,τó scripturae inversio

46
Con altivez: ùπερφρóνως,ùπéροπτα
ALTERADO: éξεστηκως,υîα,óς mente arrogater,superbe.- Andar con alti-
commotus vez: éκποµπεúω, ùπτιáζω,áκροβατéω
superbe incedo, resupinato corpore
ALTERAR,el orden: µετκοσµéω, ταργαí- incedo.- Obrar con altivez: γαυρóω
νω ordinem transmuto,turbo ferocio> Portarse con altivez: éπι-
γαυρóοµαι superbe me ostento
ALTERCADO: áµφιβασíη,ης,η; áµíλλεµα,
ατος,τó; συζητησις,εως,η discepta- ALTIVO: µετáρσιος,ος,ον; ùπéρφρων,
tio,contentio.-Por cosas vanas,inú- ονος,ò,η; ùπερóπτης,ου,ò; ùπερορα-
tiles: κενοφωνíα,ας,η clamor de re- τικóς,η,óν; ùψηλαúχην,ενος,ò,η;ùψι-
bus vanis et inanibus
κóµπος,ος,ον sublimis,elatus,elatus
animi, elatam cervicem habens
ALTERCAR: ´ωθíζοµαι, διαµφισβητéω,
éχθοδοπéω, καταφιλονεικéω, παλαιµο- ALTO: ´ηνεµóεις,óεσα,óεν; αíπúτιος,
νéω altercor,contendo,certo -αιπóς,-αιπενóς,η,óν; áλíβατος,´ηλí-
βατος,ος,ον; áπηóριος,áπηορος,ος,ον;
ALTERNADAMENTE áπαλλος,ον alius post
´áπλετος,´áπλητος,, ´áπλατος,´áπλησ-
alium
τος,ος,ον; βáθειος,εια,ειον; περíσ-
ALTERNADO: áµοιβαîος,αíα,αîον mutuus κεπτος, πολúστεγος,ος,ον; ùψηλóς,η,
alternus óν; ùψíζυγος,ùψíκρηµνος,ος,ον al-
tus.- Altísimo: πανυπéρτατος,η,ον;
ALTERNAR: áναλλáττω, éπαµεíβω, ùπαλ- ùππóκρηµνος, µηκιστος, ùπερπερκóσµος
λáττω alterno,submuto> Que alterna: ος,ον; οúρανοµηκης,ης,éς; ùπéτατος,
éπηµοιβóς,η,óν alternans η,ον altissimus,pergrandis.- Igual
a un coloso: κολοσαîος,α,ον qui
ALTERNATIVA: éξáµειψις,εως,η immuta- colossum aequat> Más alto: áνωτερι-
tio κóς,η,óν; ùπερóτερος, ùψíτερος,α, ον
altior,superior.- A lo alto: ùψóσε
ALTERNATIVAMENTE: áµοιβαδíς, áµοιβα- in altum, in sublime.- De lo alto:
δóν, áµοιβηδην, áπαλλáξ, éναλλáξ, éφυπéρθε,-ρθεν; ùπéρθεν, ùπéρθε,ùψó-
éνηλλαγµéνως, éπαµοιβαδíς,-βαδóν; θεν desuper,ex alto.-En lo alto:
áµεíβοντι χρóνω, παραβληδην, παραβο- éπιπολης, ùψιδη, ùψοû, ìψóθι, `úψου
λáδην, παραλλáξ vicissim, alternis alte,superne,in summitate,in subli-
vicibus> Responder alternativamen- mi.- En lo más alto: éξεπιπολης,ης,
te: ùπαγορεúω vicissim respondeo éς; καθúπερθεν in summa parte, in
summo loco> Lo más alto: ´áκρα,ας
ALTERNATIVO: ùπαλλακτικóς, η,óν η; óλοσχερης,ης,éς summitas,summus
alternativus Lugar alto, adonde no alcanza la
vista: áνωπιον,ου,τó locus editior>
ALTERNO: éπáλληλος,η,ον; éπαµοιβóς,
Caído de lo alto: ùψιπετης,ης,éς ex
η,óν; éτεραλκης,ης,éς alternus alto delapsus> Que anda o camina
por lo alto: ùπερíων,ονος,ò; ùψιβá-
ALTÍSIMO: `ùψιστος,η,ον altissimus
µων,ων,ον supergrediens,in alto gre-
diens.- Que se dirige a lo alto:
ALTISONANTE (lenguaje): ùπéρφασις,
ùψιτενης,ης,éς in altum tendens.-Que
εως,η magniloquentia
se ve en lo alto: ùψιφαης,ης,éς;
ALTITUD: ´áπος,εος,τò altitudo ùψιφανης,ης,éς alte apparens> Sus-

ALTIVEZ: γαúρωµα,ατος,τó arrogantia


penso en lo alto:ùψικρεµης,ης,éς al- ùψíπορος,ος,ον qui peralta graditur
te suspensus.- Que anda porlo alto: Tender a lo alto: éξáνειµι in altum

47
tendo ex φιµος,η,ον alumnus

ALTRAMUZ: θéρµος,ου,ò lupinus ALUVIÓN: πρóχυσις,εως,η; συµφóρησις,


εως,η alluvio,coluvies> Formar ter-
ALTURA `úψωµα,ατος,`úψος,εος; áîνος, renos de aluvión: προχúω terram ag-
εος; áνáληµµα,ατος; βáθος,εος; βá- gesto,limo obduco
θυσµα,ατος,τó altitudo.- ´óχµος,ου,
ò; óφρúα,ας,η; óφρúη,ης,η; óφρúς, ALVEO:´éλυστρον,´éλυτρον,ου,τó;κυφε-
υος,η tumulus.- áνáστηµα,ατος,τò λíς,íδος,η; πíστρα,ης,η; πρóχη, προ-
statura.- Cumbre: áκρωτηριον,ου,τò χóη,ης,η; πρóχοος,πρóχους,ου,ò; πúα-
summitas> εúθυωρíα,ας,η; óρθοφυïα,ας λος,ου,ò; πúελον,πúελιον,ου,τò; πυε-
η proceritas> Lugar alto: λυτρóς, λíς,íδος,η; éκροη,ης,η; ´éκροος,ου
οû,ò locus altus.- Lo más alto: ò; οúρóς,οû,ò alveus
ùπερéχον, -οντος,τó; ùπεροχη,ης,η
summitas.-Situado en una altura: ALVÉOLO, huesos de los dientes φá-
ùψíπεδος,ος,ον altum solum habens.- τναι,ων,αì; κυφéλιον, προχοïδιον,ου,
Que anda por las alturas: ùψíβατος, τò; προχοïς,ïδος,η dentium alveoli,
ος,ον alte incedens.- Capaz de su- alveolus
perar,pasar las alturas: διαβατικóς,
η,η,óν qui altitudines transire po- ALZAR,que alza o levanta: áστηρ,ηρος
test>Igual en altura: íσοüψης,ης,éς ò sublator.- Alzar en alto: συνανé-
par altitudine> Andar, marchar por χω, συνανασχéω una in altum tollo.-
las alturas: ùπεξακρíζω per summum Juntamente: συνεπελαφρúνω simul al-
evado,per cacumina ambulo levo

ALUBIA: φασíολος,ου,ò phaseolus AMA: δéσποινα, ναíτειρα,ας,η; οíκο-


δéσποινα,ης,η domina,domus domina,
ALUCINAMIENTO: παρóραµα,ατος,τó; πε- hera> De cría,de leche: τíτθη,ης,;
ριφéρεια,ας,η hallucinatio τιτθη, ης,η; τιτθíς,íδος,η; τιθη,ης,
η; τιθηνητειρα, ας,η; τιθηνη,ης,η
ALUCINAR: áποπλανáοµαι,íλλοπéω,-πíζω nutrix,altrix
-πτω; τερθρεúοµαι hallucinor,illudo
praestigiis AMABLE: áγαπητéος,α,ον; áµισης,ης,éς
áσπáσιος, áσπατóς,η,óν; áξιéραστος,
ALUMBRADO, oscuro,no alumbrado: áπυ- áξιοφíλητος,ος,ον; éπηρανος,-ρατος,
ρος,ος,ον expers ignis ος,ον; éπéραστος, éπíηρος,ος,ον;
éραννóς,η,óν; éρáσιµος, éρáσµιος, ος,
ALUMBRAR: éπαυγáζω lumine illustro ον; éρατεινóς,éραστóς, éρατóς,η
Alumbrar con tea: δαδουχéω praelu- óν; éρóεις,óεσσα, óεν; εúφιλης,ης,éς
ceo.- Yendo delante: διαπυρσεúω,λυχ- εúφíλητος,ος,ον; φιλητóς,η,óν; φιλο-
νεúω praeluceo,lucem praefero,facem τησιος,íα,ιον; íδηρατος,ος,ον; ìµερ
accensam praefero> Que alumbra poco: τóς,η,óν; καλλíχορος,ος,ον; ποθεινóς
βραχυφεγγíτης,ου,ò exiguum lucem η,óν; προσφιλης,ης,éς; τηθηνóς,η,óν
habens amabilis,amandus> Muy amable: µεγη-
ρης,ης,ες; εúηρατος,πολυéραστος,ος,
ALUMBRE: στυπτηρíα,ας,η alumen> De
ον multum, valde amabilis>Digno de
alumbre: στυπτηριωδης,ης,ες alumino-
que se ame: áξιεπιθúµητος,ος,ον dig-
sus
nus qui ametur> Cosas amables: ´ηρα,
ALUMNO: τιθηνηµα,ατος,τó; τρéφος,εος τá amabilia.- Deseado con afecto:
τó; áναθρεµµα,ατος,τó alumnus (to- óρρεκτóς,η,óν appetitus> No amable
do lo que se alimenta); τροφη,ης,η áνéραστος,ος,ον inamabilis
qui instituitur.- τροφíας,ου,ò; τρó-

48
AMABLEMENTE: φιλικως amabiliter amatus.- Digno de ser amado: τριφí-
λητος,ος,ον admodum amandus
AMADO: áγαπητóς, éραστóς,φιλητóς,η,
óν; φíλος,η,ον; στερκτóς,η,óν dilec- AMADOR,amante: φιλητης,οû,ò; φιλητωρ
tus,amatus,qui amatur.- No amado: ορος,ò; ìµηερτης,οû,ò; éραστης,οû,
áφιλητος,ος,ον non amatus> Muy ama- ò amator.- Amadora: éραστρíα,ας,η
do: εúφιλης,ης,éς; εúφíλητος, πολυα- amatrix
γáπητος,ος,ον; κεχαρισµéνος,η,ον;
èπεροúσιος,ος,ον dilectissimus,ad- AMALGAMA: πρóσκρισις,εως,η accretio
modum amatus, charissimus.- Digno de eorum quae coalescunt in idem corpus
ser amado: πολυéραστος,ος,ον multis
AMALGAMAR: συσυντéκω colliquefac- AMANTE: εíσπνηλης,ου,ò; εíσπνηλος,
ta jungo.- Que no se amalgama: εíσπνιλος,ος,ον amator> Más amante:
δúσµικτος,ος,ον qui non facile coa- φιλíωνονος,ò,η magis amans.- Muy
lescit amante: φιλíστος,η,ον; πολúφιλτρος,
ος,ον amantissimus,valde amans
AMANECER, el amanecer: ´ηως, ´ηοûς,
´ηοî,´ηω (acus.) diluculum> Amane- AMANUENSE: ùπογραφευς,éως,ò scriptor
cer el día: διαυγáζω, διαυγáω,φωσκω,
διαφωσκω, ùπεκφραíνοµαι, ùποφωσκω, AMAR: φιλéω (πεφíληκα ο πéφιλα)dili-
ùπολáµπω, αúγáζω, διαφαíνειν,-φαινéσ go (por amistad); áγαπáω,áγαπáζω,
θαι, διαφωσκειν,φαúσκειν illucesco, áρθµéω, éραστεúω,éρáω (éρακα), éρα-
subluceo,diluculum esse> Al amane- τíζω, φíληµι, ποθéω amo, diligo> A la
cer: τωπροï, ´ηωθεν,áµφíλυκος,ου, ò, vez,mutuamente: συµφιλéω, συναγα-
η; πρωïαíτατα; ùπηοîος,α,ον dilucu- πáω simul vicissim amo> Apasiona-
lo, summo mane, antelucanus, sub au-
damente: éρáω,´éραµαι, ùπεραγαπáω
roram,matutinus> Antes de amanecer:
vehementer amo,cupio> Con desenfre-
περιóρθρον,ου,τò ante diluculum.-
no: éπιµαíνοµαι furiose amo.- Amar
Cosa que se hace antes del amanecer:
con: συνερáω simul amo> Correspon-
ùπóθριος,ος,ον antelucanus
der al que ama: φιλεραστéω amantem
AMANSADO: χειροηθης,ης,éς; τíθος,ος, redamo.- Entrañablemente: éπιβοθéω
ον mansuetus intime amo> Mucho: περιαγαπáω, áµφα-
γα πáω, ùπερφιλéω valde amo, diligo
AMANSAMIENTO:`ηµéρωµα,ατος,τó;`ηµé- Poco: µισéω minus habeo> Naturalmen-
ρωσις,εως,η; éξηµéρωσις,εως,η miti- te: στοργéω naturaliter amo.- Capaz
gatio,cicuratio,mansuefactio de amar: áγαπητικóς, στερκτικóς,η,óν
vim habens diligendi,amandi> Digno
AMANSAR: `ηµεροποιéω,`ηµερóω,διηµε- de ser amado: áεξιεπιθúµητος,ος,ον;
ρóω, éξηµηρóω, τιθασσεúω,καθοµαλí- áγαπαστóς,η,óν dignus qui ametur,
ζω mansuefacio.- Amansar al mismo amplectendus.- El que ama claramen-
tiempo: συνεξηµερóοµαι simul man- te: φανερóφιλος,ος,ον qui aperte
suefacio.-Difícil de: δυσεξéµερος, amat.- El que ama perdidamente: éρω-
ος,ον difficilis ad cicurandum.- El τοµανης,ης,éς peditus amat.- El que
acto de amansar: τιθáσσευσις,εως,η es amado lascivamente: αïτης,ου,ò
mansuefactio> Que tiene poder de amans libidinose> Propenso a amar:
amansar: τιθασσευτικóς,η,óν; τιθασ- φιλóστοργος,ος,ον ad amandum pro-
σευτης,οû,ò habens vim mansuefa- pensum> Que no ama: áφιλóστοργος,ος,
ciendi,qui mansuefacit> Amansarse: ον ab amoris sensu alienus> Se debe
éπιεικεúω mitis fio> Amansarse simul amar: στερκτéον amandum> Amar sobre
táneamente: συνηµερóοµαι,-éοµαι una manera: ùπερεπáω supra modum amo>
mansuefacio Los que se aman mutuamente: φιλλáλη-
λοι,ων,οì amantes invicem

49
AMARGURA: πíκρασµα,ατος,τò; πρικρασ-
AMARANTO,yerba: κιρκαíα,ας,η circaea µóς,οû,ò; πικρíα,ας,η; πικρωψης,ητος
η amaritudo> Causar amargura: πικρá-
AMARGAMENTE: τρηχéως acerbe ζω, πικραíνω amaritudinem facio.-
Con amargura: πικρως amare
AMARGAR: δριµúσω acerbo
AMARILLEAR: χλοáζω, χλοáω, χλοιáω,
AMARGO: ´éµπικρος, ος,ον;áδευκης,ης, palleo
éς; éγκαρσíχολος, ος, ον; éχεπευκης
ης,éς; éµπευκης,ης,éς; éπíχολος,ος, AMARILLENTO: éνερóχρως,ωτος,ò,η; λé-
ον; πáροξυς,εîα,υ; πευκáλιµος,η,ον; κιθος,,λéξυθος,ου,ò,η luridus,lu-
πευκεδανóς,η,óν; πικρóς,á,óν acer- teus> Ser de color amarillento:ùπο-
bus,amarus.- Amargo agriamente: óξυ- µηλíζω sum colore in luteum ver-
πευκης, ης,éς; óξúπικρος,ος,ον acri- gente
ter amarus.-Algo amargo: éπíπικρος,
ùπóπικρος,ùπóστρυφνος,ος,ον subama- AMARILLO: χλορóς,á,óν; ξανθóς,η,óν
rus,subacerbus> Hacer amargo: πικρóω luteus> Amarillo oscururo: µορφνóς,
amarum reddo> Hacer muy amargo: éκ- η,óν fulvus> Algo amarillo: ùποµη-
πικρóω peramarum efficio.- Ponerse λονος,η,ον subluteus
amargo: πικρíζω amaresco> Muy amar-
go: áρíπικρος, βαθúπικρος,ùπéρπικρος AMARRA: χαλινωτηριον,ου,τó retina-
culum
πολúπικρος,ος,ον; περιπευκης,ης,éς
valde,summopere,admodum amarus
AMARRAS, del navío: χαλινá,ων,τá; AMBICIÓN: φιλοτιµíα,ας,η; φιλóτιµον,
πρóτονοι,ων,οì funes nauti,rudentes ου,τó ambitio.- Libre de ambición:
áφιλóδοξος,ος,ον ambitionis expers
AMASADO: φυρτóς,η,óν subactus Con demasiada ambición: ùπερφιλοτí-
µως per quam ambitiose> Sin ambi-
AMASADOR: φυρáτης, φυρáστης,ου,ò ción: áφιλοτιµíα,ας,η alienus ab
qui massam subigit ambitione animus
AMASAR: φυρáω,λειαíνω, µáσσω, µáττω AMBICIONAR: áντιµετéρχοµαι, ψηλóω,
(-ξω,-χα), µúλλω, ψαíω subigo> Bo- éκπερíεµι ambio; φιλοτιµéοµαι ambio
llos: µαζáω massam subigo> Que honores.- Ambicionar las magistratu
amasa: µακτηρ,ηρος; µακτης,οû,ò qui ras: σπουδαρχéω studiosus magistra-
massam pinsit.- Artesa para amasar: tuum gerendorum
τηλíα,ας,η vas in quo farina subi-
gitur AMBICIOSO: φιλéνδοξος, φιλóδοξος,φι-
λóτιµος,ος,ον; τιµοκρατικóς,η,óν am-
AMATORIO: éρωτικóς, φιληκóς,η,óν bitiosus.- Muy ambicioso de honores
amatorius> En sentido amatorio: éρω- ùπερφιλóτιµος,ος,ον supra modum ho-
τικως amatorie norum cupidus.- No ambicioso: áφιλó-
τιµος,ος,ον non ambitiosus
AMAZONA,segur de las: σáγαρις,εως,η
amazonum securis AMBIDEXTRO: áµφιδéξιος, áµφοτεροδé-
AMBAGES,hablar con rodeos,ambages ξιος, περιδéξιος,ος,ον; δεξιοχειρóς
λοξοτροχíς,íδος,η quae per ambages á,óν; áρτíχειρ,χειρος,ò,η ambiguus,
verba fundit ambidexter,utraque manu utens

AMBAR,especie de..: χρυσηλεκτρον,ου, AMBIGÜEDAD: áµφιβολογíα,ας,η; éν-


τò auri electri species δυασµóς,oû,ò ambiguitas> Hablar con
ambigüedad,con doble sentido: διλο-

50
γéω sermone ambiguo utor (Ver ANFI- hui!
BOLOGÍA)
AMENAZADOR,A: áπειλητηρ, ηρος,ò;
AMBÍGUO: áµφíβολος, áµφιδéξιος,áµφí- áπειλητειρα,ας,η minax,minatrix
λεκτος, áµφíλογος,ος,ον; λοξóς,η,óν
ambiguus> De lenguaje ambíguo: διχú- AMENAZANTE: áπειλητéριος,ος,ον;áπει-
µυθος,δíλογος,ος,ον ancipiti sermone λητικóς,η,óν minax,minabundus
utens> Ser ambíguo: éπαµφοτερíζω in
ancipiti sum AMENAZAR: ´éπειµι, áπειλéω, áπéλλω,
áποιωρéω,-ρéοµαι, διαπειλéω,éνíσσω,
ÁMBITO: περιβολη, περιδροµη,περιγρα- éνιστáω, éνíστηµι (-τησω, éνéστηκα,
φη,ης,η; περíµετρον,ου,τó ambitus> éνεωστηκως,éνεστως),éπαπειλéω,
En cierto ámbito: περιβεβληµéνως éπικáθηµαι, éπικρéµαµαι,φοβéω, κατα-
ambitu et circuito quodam φυλáσσω, -ττω,-ξω, -χα; καταπειλéω,
ποιφúσσω, προσανατεíνοµαι,συνεπιτí-
AMBOS: áµφóτερος,α,ον uterque>A dos θηµι, ùφορµéω, ùπéρκειµαι immineo,
los dos a la vez: συνáµφω simul ambo minitor,minor,interminor,intento
Ambos a la vez: συναµφóτερος,α,ον minas> Desde arriba: προσαπειλéω,
uterque simul -απειλéοµαι; ùπερακρíζω desuper mi-
nitor> Fuertemente: éµβριµáοµαι(-ησο
AMBROSÍA: áµβροσíα,ας,η(-σíη,ης) am- µαι)graviter minor.- Que amenaza al
brosia, cibus deorum
mar: ùπερáλιος,ον imminens mari
AMEDRENTARSE: éκταρβéω expavesco
AMENCIA: παραíπασµα,ατος,τó amentia
AMEDRENTAR: δειµατóω, éνíσσω, κατα-
AMENO: áσµενóς,η,óν amoenus> Luga-
φοβéω terrefacio> Ser amedrentado:
res amenos: éνεβητηρια,ων,τá loca
πτúροµαι perterrefacio amoena> Ser o estar ameno como la
primavera: συνεαρíζω veris amoeni-
AMENAZA: áπειλη,ης,η; áπεíληµα,ατος, tatem refero
τó; áπεíλησις,εως,η; áρειá,âς,η;
áρειη,ης,η minatio, minae> Añadir AMIGABLEMENTE: φíλως amice.- Muy
amenazas contra: προσεµβριµáοµαι amigablemente φιλοφρóνως comiter
praeterea infremo.- Amenaza iracun-
da: éµβρíµηµα,ατος,το comminatio AMÍGDALAS: áδην,éνος,ò tonsillae
iracunda.- Exclamaciónde amenaza: ùé
AMIGO:´éυξενος,éúξενιος,ος,ον (que da λος,οςον omnibus amicis.- El que ama
hospitalidad)´áρθµιος,α,ον;´éτης, a los amigos: φιλóφιλος, η, ον qui
ου,ò;`áµορος,α,ον; áναγκαîος,αíα,ον; amicos amat> El que gusta de nuevos
φíλιος,α,ον; φíλος,η,ον amicus.- Los amigos: καινοφιλος,η,ον qui
amigos:´íδιοι,οì amici.- (Oh,amigo! novis amicis gaudet> El que hace
´Ω τáν heus tu!; O,amice!> Amiguito, amigos: φιλοποιóς,óς,óν amicos ef-
ficiens> El que odia a los amigos
muy amigo,más amigo: φιλíων,ονος,ò,
µισóφιλος,ος,ον abhorrens ab amicis>
η; φιλτáτιον,ου,τò; φíλτατος,η,ον;
El que goza en recibir a los amigos:
φιλíστος,η,ον; φíλτερος,α,ον amicu-
φιλοπóδοχος,ος,ον qui gaudet exci-
lus,amicissimus,amicitior> Buen ami-
piendis amicis> Infiel con los ami-
go: χρεστóφιλος,ος,ον qui bonus ami-
gos:áφιλéταιρος,ος,ον qui sodales non
cus est.- Caro amigo: κηδειος,ος,ον
colit> Muy amigo: ùπéρφιλος,ος,
(carus,pretiosus,curis dignus)> Con-
ον supra modum amicus> Amigo obse-
ciliador de amigos: φιλιαστης,οû,ò
qui amicos conciliat.- Amigo de los quioso: φιλοκηδéµων,ονος,ò, η; φιλο-
malvados πονηρóφιλος,ος,ον improbo- κηδης,ης,éς officiosus amicus.- Que
rum amicus.- Amigo de todos: πáµφι- tiene buenos amigos: χρηστóφιλος,ος,

51
ον qui bonis amicis utitur> Sin
amigos:´áφιλος,ος,ον amicis carens> AMNESIA: áµνησíα,ας,η praeteritorum
Amiga: éταíρα,ας,η; φíλη,ης,η ami- oblivio
ca,meretrix.- Deseo de servir a los
amigos: φιλοφιλíαας, η studium ser- AMO: τρóφιµος,,η,ον herus,a> El hi-
viendis amicis>Escasez de amigos: jo,la hija del amo: δεσποσúνος,ου,ò;
óλιγοφιλíα, áφιλíα, ας,η amicorum δεσποσúνη,ης,η herilis filius,heri-
paucitas,penuria> Multitud de amigos lis filia.-Perteneciente al amo:
πολúφιλος,ος,ον multos amicos ha- δεσπóσυνος, δεσπóσιος,ος,ον ad do-
bens> Hacer amigos: φιλóω, φιλιóω, minum pertinens,herilis> Sufrir con
φιλοποιéω, éξοικειóω amicos facio, gusto al amo: φιλοδεσποτεúοµαι li-
concilio> Contar en el número de benter fero dominum
amigos: εíσοικειóω adjungo in fami-
liaritatem.- Socorrer a los amigos: AMONESTACIÓN: φρéνωσις,εως,η; νουθε-
éξαρκéω φíλοις amicis subvenio σíα,ας,η; νουθéτηµα,ατος,τó; νουθé-
τησις,εως,η; παραφασíα,ας,η; παρá-
AMISTAD: áρτúς,úος,η; áρθµíα,ας,η φασις,εως,η; παρáγελλµα,ατος,τò; ùπο
áσπαστúς,úος,η; φíλη,ης,η; φιλíα,ας, βολη,ης,η admonitio, admonitum
η; φιλοφροσúνη,ης,η; φιλóτης, ητος,
η; οíκειóτης,ητος,η; προσφíλεια,ας,η AMONESTAR: áποµυθéω, éπαναµιµνησκω
amicitia.- Amistad con buenos: χρησ- (-µνησω), éπιφρáζω, νουθετéω, παρεν-
τοφιλíα,ας,η cum bonis amicitia.- νéπω, πινúσκω, πινúσσω, πινúω, ùπο-
Conciliador de amistad: φιλιωτης, βáλλω, ùποτíθηµι admoneo,commonefa-
cio,dico admonendo,moneo> Que amo-
οû,ò conciliator amicitiae> Conci-
nesta: σúµβολος,ου,ò; εíσηγητης,οû,
liación de amistad: φιλíωσις,εως,η
amicitiae conciliatio.- Conveniente ò; ùποβολεúς,éως,ò monitor> Presen-
a la amistad: φιλησιος,ος,ον amici- tar a la vista para amonestar: ùπο-
tiae conveniens.- Fiesta en honor δεíκνυµι subjicio ad commonendum
de Júpiter, protector de la amistad:
éταιρíδεια,ας,η festum in honorem AMONTONADO: σωρευτóς, συµφορητóς,η,
Jovis sodalitii.- Amistad mutua: óν; τυµβóχωστος,ος,ον; θινωδηςης,ες
συµφιλíα,ας,η mutua amicitia>Amistad congestus,acervatus, in tumulum ag-
particular,privada: íδιοξενíα,ας,η gestus
privata amicitia> Propio de la amis-
tad: φιλοτησιος,íα,ον ad amicitiam AMONTONADOR: στοιβαστης,οû,ò stipa-
pertinens.-Amistad pública o priva- tor
da: προξενíα,ας,η publica o privata
AMONTONAR: áπονéω, áποθινóω, éκ-
amicitia> Que excita la amistad: φι-
σωρεúω, éπαµáω, éπαµáοµαι, éπινηεω, -
λικóς,η,óν amcitiam alliciens>Sos-
νηω, éπιπαρανéω, éπισωρεúω,éπισ-
pechosa: λυκοφιλíα,ας,η suspecta
τοιβáζω, κασσúω, κατανéω,-νηω, κατα-
amicitia> Romper la amistad: προδια-
σωφορεúω, κορθúω, κορθúνω, νηνéω,
χορéω amicitiam dirimo> Tener amis
περισáττω, σορεúω, συνéω,συνξεω,
tad: συνεταιροûµαι sodalitatem ineo
συννηνéω, στοιβáζω,συγκορδυλíζω,συµ-
Tener relación de amistad: éνοµιλéω
φéρω, συµφορéω,συναθροíζω, συντυχí-
in consuetudinem sum> Trabar
amistad ζω,-τυκíζω, συσκευáζω, συσσωρεúω,
φιλιáζω amicitiam ineo συστρéφω, τυρεúω aggero, coacervo,

AMISTOSAMENTE: προφíλως amice


cumulo, compilo.-Amontonar al lado: agero> Como Tántalo: τανταλíζω ac-
παρανηνéω, παρανéοµαι, παρανéω jux- cumulomore Tantali> Encima: προσπα-
ta aggero> Amontonar alrededor: ραβáλλοµαι insuper congero> Más y
περιχóω,περιχωννυµι,-ξωννúω circum- más: éπισυντíθηµι insuper accumulo

52
Por todas partes: περισωρεúω cir- µανíα, éρωτοµανíα,ας,η amoris insa-
cumquaque in acervo aggero, circum nia.- Madre del amor: éρωτοτρóφος,ου
accumulo.- En haces omanojos: συσ- η amoris nutrix.- Maestro de amor:
τρéφω in fascem contorqueo> Tierra éρωτοδιδáσκαλος,ου,ò amandi magis-
προσχóω,-χωννυµι,-χωννúω, συσκáπτω ter.-Amor mutuo: φιλαλληλíα,ας amor
terram aggero> Amontonado: νητóς,η, mutuus> Objeto de amor: φíληµα,ατος
óν coacervatus.- El que amontona: τò id quod amatur.- Incentivo de
συσκευαστης,οû,ò; συστρεπτικóς,η,ον amor: στéργηθρον, ου,τò; στéργηµα,
structor; habens vim conglobandi> ατος,τò id cuius ope amor excita-
Formado de tierra amontonada: χωστóς tur, philtrum> Perdido de amor:
η,óν humo aggesta exstructus> Acto éρωµανης,ης,éς amore perditus.- Que
de amontonar tierra: χωσις,εως,η da origen al amor: éρωτοτóκος,ος,ον
aggeris eductio amorem pariens.-Que excita el amor:
φιλικóς,η,óν amorem alliciens> Ri-
AMOR: ´áρπυς, υος,ò; ´éρως, ωτος,ò; val en el amor: áντεραστης,οû,ò ri-
´éρος,ου,ò; áγαπη, ης,η; áγáπηµα, valis.-Sin amor,sin afecto: ´áστορ-
ατος,τó; φíληµα, ατος, τó; φιλíα,ας, γος,ος,ον naturalis amoris expers>
η; φιλóτης,ητος,η; ποθη,ης,η; πóθη- Atormentar con el amor: παρακνíζω
σις,εως,η; πóθος,ου,ò; σúστασις,εως amore excrutio.- Ayudar a alguno en
η amor,dilectio.-Amor para con el el amor: συνερáω in amorem aliquem
amo: φιλοδéσποτον,ου,τó amor in do- juvo.- Corresponder al amor: áντιπο-
minum> Amores locos: οιστρησεις,εων θéω redamo.- Enloquecer de amor:
αì insani amores> Atractivo del éρωτοµανéω amore insanio> Estar
amor:φíλτρον,ου,τò amoris illece- aprisionado por el amor: συνéχοµαι
bra>Con mucho amor: φιλοφρονéστατα detineor amore> Incitar al amor con
amantissime.- Con amor desordenado: halagos: µηλοβολéω (lit. tirar man-
περικαως admodum ardenter>Con amor: zanas) ad amorem illecebris invito>
φιλíως,φιλως amanter> Con amor na- Pagar amor con amor: áντερáω reda-
tural: φιλοστóργως naturali carita- mo.- Ser rival en el amor: áντερáω
te.- Concorde en el amor: òµóστοργος sum rivalis> Amorcillo: éρωτáριον,ου
ος,ον concors in amore> Amor de cor- τó parvus amor
respondecia: φιλεραστíα,ας,η amor
quoquis amantem diligit> Amor des- AMORATADO: ùποπéλιδνος,η,ον; ùποπε-
ordenado: éρωτοληψíα,ας,η amor per- λιος,ος,ον sublividus> Estar amora-
ditus> Deseoso de amor: φιλéραστος, tado: ùποπελιáζω sublividus sum>
ος,ον;φíλερως,ωτος,ò,η cupidus amo- Ponerse amoratado: πελλοûσθαι livo-
ris.- Digno de amor áξιοφíλητος,ος, re suffundi
ον; φιλητéος,α,ον amandus,diligen-
dus,dignus amore.- El que paga amor AMORTAJADOR: νεκροκóσµος, νεκροκóµος
con amor: φιλεραστης,οû,ò amantem ος,ον mortuos exornat
redamans.- Falto de amor: áπóστοργος
ος,ον amoris expers> Amor arrebata- AMORTAJAR: συγκοµíζω, συστéλλω com-
do,delirante: οîστρος,ου,ò amor fu- pono mortuum, vestibus sepulchrali-
bus obsolvo
riosus.- Inclinado al amor: φιλητι-
κóς,η,óν propensus ad amandum> In- AMORTIGUAR: éνσβéννυµι, éνσβεννúω,
digno de..: áφíλητος,ος,ον nullo éνσβéω,´éνσβηµι extinguo
amore dignus.- Infeliz en el amor:
δúσερως,ωτος,ò,η infelix in amore.- AMOTINADO,gritería de..: θρóος,ου,ò;
Irreductible al..: áφιλíωτος,ος,ον tumultuarius clamor
qui conciliari non potest ad amorem
Juego de amor: éρωτοπαíγνιον,ου,τò AMOTINAR: áναστατóω seditionem con-
amoris ludus> Locura de amor: éρω- cito

53
lum, perfugium, adjumentum
AMPARAR: πáρειµι, ùπεραγορεúω,ùπε-
ρασπíζω patrocinor, propugno> Que AMPLIFICACIÓN: δεíνωσις,εως,η; πα-
ampara: δεικτηρ,ηρος, δεικτóςοû,ò; ραúξησις,εως,η amplificatio
δéκτρια,ας,η qui suscipìt,acceptrix
exceptrix AMPLIFICAR: óγκóω, αúξω (αúξησω,
ηúξηκα), διευρúνω, éπαυξáνω, éπαúζω
AMPARO:`ρυµα,ατος,τò; κατáφευξις,εως éποφéλλω,-ελλéω, κατευρúνω amplifico
η; προσωφéληµα,ατος,τó propugnacu-
AMPLIO: εúρυτενης,ης,éς; αúρúχωρος, terarum ordo transpositus,anagramma
ος,ον; πλατúς, εîα, ú amplus
ANALES: χρονικá, ων, τá annales> Es-
AMPLITUD: χαλαρóτης,ητος,η laxitas critor de: ´ωρογρáφος,χρονογρáφος,
ου,ò annalium scriptor
AMPOLLA: áποφυσíα,ας,η; φωîξ,ïδος,η;
φυσκíον,ου,τò; πéµφιξ,ιγος, η; πεµ- ANÁLISIS: áναλúσις,εως,η analisis
φíς, íδος,η eminentia, folliculus,
pustula ANALISTA: ùποµνηµατογρáφος,ος,ον
commentariorum scriptor
AMPUTACIÓN: διáκοψις,εως,η; éπιτοµη,
ης,η; κατακοπη,ης,η; κóλουσις,εως,η; ANALÍTICO: áναλυτικóς,η,óν resolu-
torius
περιαíρεσις,εως,η; τοµη,ης,η ampu-
tatio, decurtatio
ANALOGÍA: áναλογíα,ας,η analogia
AMPUTAR: áπαρáσσω, áποκνíζω, éκτéµ-
ANÁLOGO: áνáλογος,ος,ον; προσóµο-
νω (-τεµω), éπαρáσσω, κολοúω,περι-
ιος,α,ον admisibilis
τéµνω amputo, excido
ANARQUÍA: áναρχíα,ας,η ubi nul-
AMULETO: παρáρτηµα,ατος,τò; περíαµ-
lus est magistratus
µα,ατος,τò; περíπτον,ου,τò; σεληνí-
ANÁRQUICO: ´áναρχος,ος,ον princi-
διον,ου,τò amuletum> Amuleto de los pio o principe carens
judíos: φυλακτηρια,íων,τá; φυλακτη-
ριον,ου,τò amuleta> Hecho en fi- ANATEMA: áνáθεµα,ατος,τó anathe-
gura de luna: σεληνíς,íδος,η amu- ma, exitio aeterno destinatus
letum
ANATEMATIZAR: áναθεµατíζω exe-
AMURALLAR: διατειχíζω, éντειχíζω cror, duris devoveo
murum duco, locum ad muniendum in-
cludo muris ANATOMIA áνατοµη,ης,η; -µíα,ας,η
dissectio
ANACORETA: áναχωρητης,οû,ò; áποκóσ-
µιος,ος,ον anachoreta, qui remotam a ANATÓMICO: áνατοµικóς,η,óν ad dis-
mundo vitam agit sectionem pertinens

ANADE: νησσα,ης,η anas> Ave seme- ANCA: íσχíον, ου, τó; ùπογλουτíς,
jante al: πηνéλοψ,οπος,ò avis ana- íδος, η conxendix; illud quod est
ti similis.-Pequeño: νησσαριον,ου,τò sub clunibus
anaticula.- Perteneciente al: νησ-
σαîος,α,ον ad anates pertinens> Ca- ANCHO: διεξοδικóς,η,óν; éκτáδιος,
zador dεε: νητοφóνος,ος,ον anates éρíπλευρος, εúρúαλος, εúρúραλως,
occidens (-ωος,),ος,ον; λευρóς,á, óν; πλα-
τúς,εîα,ú; πολυαúλαξ,ακος,ò,η; πο-
ANAGRAMA: áναγραµµατισµóς, οû,ò lit- λυδéγµων, ων,ον (ονος); πολúχωρος,

54
ος,ον; σπιδης,ης,éς; σπιδóεις,εσσα laxitas.-Espacio de mucha anchura:
εν; τηλéπυλος,ος,ον amplus, spa- πλατúτης,ητος,η latum spatium
tiosus, latus.- Algo ancho: ùπóπλα-
τυς,υς,υ aliquantum latus.- Igual en ANCIANA: παλαιοµητωρ,ορος,η; πρεσ-
ancho a:íσοπλατης,ης,éς aeque latus.- βηïς,ïδος,η; πρεσβúτις,ιδος,η anus
antiqua,annosa
Muy ancho:τανυµηκης,ης,éς
late magnus.- Más ancho: µáσσων,ων
ANCIANIDAD: éγγηραµα,αος,τó; γéρας,
ον amplior> Ancho y delgado: πλα-
ατος,η; µáρανσις,εως,η;πρεβεíα,ας,
κóεις,εσσα,εν latus et tenuis.- A lo senectus,senium>Honor y regalo que
largo y a lo ancho: ´êνéκως se hace a un anciano:πρεσβηîον,ου,
extente> A manera de hojas: éκπé- τó honos et donum quod debetur ei
ταλος,ος,ον latus in modum folii> qui maximus est natura
Vivir a sus anchas: στρηνιáω luxu-
rior ANCIANO: γηρων,ων,ον;´áφηλιξ,ικος
ò;βιοθáλµιος,ος,ον; γηραιóς,á,óν;
ANCHOA: βεβρáς,áδος,η; µαíνη,ης,η γηραλéος,α,ον;γερáλιος,α,ον;
µαινíς,íδος,η apua, maena γερáος,ου,ò;γéρων,οντος,ò;
µακροχρóνιος,ος, ον; παλαιγενης,ης,
ANCHURA: ´éπαρµα,αρτος, τó; εúρος, éς; παλαíγονοςος, ον; πρéσβευς,εια
εúρεος,τó;εúρúτης,ητος,η; µáνωσις,εως, η
laxitudo,amplitudo,
υ; πρεσβεúς,éωςò; πρεσβúτης,ου,ò Educador de : γερονταγωγóς,οû,ò qui
senex.vetustus,longaevus.- Cosa de senes instituit.- Honrado por el
ancianos:πρεσβυτικóς,η,óν senilis pueblo por su edad: δηµογéρων,ντος,ò
Que cuida de alimentar a los ancia- senex ob aetatem a populo hono-
nos: γηροβοσκóς,óς,óν senum nutri- ratus.- Igual de anciano: íσó-
tor.- Cuidado de los ancianos: πρεσβυς,εια,υ aeque senex> Maes- tro
γηροβoσκíα,ας,η senilis educatio de: γεραντοδιδáσκα-λος,ου,ò senum
Residencia para el cuidado de los: magister.- Alimentar a los:
γηροκοµεîον,ου,τó locus senibus γηροtροφéω in senectute alo.-
curandis.- Cuidado de alimentar a Cuidar de: γηροβοσκéω in senectute
los: γηροκοµíα,ας,η senum alendo- alo.- Educar a un: γερανταγωγéω
rum cura.- Relativo al cuidado de senem instituo.- Hacerse anciano:
los:γηροκοµικóς,η,óν ad senum alen- éγγηρáσκω, éγγηρáω senex fio.-Ser
dorum senum curam pertinens.- Que
honrado como anciano: πρεσβεúω
cuida de los: γηροκóµος,ος qui ali- hononor ut senior
cuius in senectute curam gerit.-
Lugar donde se alimenta a los
ANCLA: ´áγκυρα,ας,η; ´éκτωρ, ορος,
ancianos:γηροτροφεîον,ου,τó locus ubi
ò;éχενεïς,ïδος,η; χαλινóς,οû,ò;
senes aluntur.- Cuidado de alimentar
χαλινωτηριον,ου,τó; σχητηρíα,ας,η
a los: γηροτροφíα,ας,η nutriendi
senes cura et officium.- Que da de anchora.- Ancora mayor: íερá,âς,η
maior anchora.- Acción de echar el:
comer a los:γηροτρóφος,
`óρµισις, εως,η quies in portu>
ος,ον senex nutriens.- Anciano de-
Asegurado con: áγκυρωτóς,η,óν an-
crépito: τυφεδανóς,οû,ò capularis
chora firmatus.- Levar anclas:
senex.- Más anciano: áφηλικéστερος
µεταíρω solvere navem.- Asegurar
γεραíτερος, γεριαóτερος, α,ον se- nior.-
con: éγκυρóω anchora firmo
Muy anciano: éννεáγηρος,ος,
ον (nonagenario),τιθονóς,οû,ó;ùπéρ- ANCLAR: áνακωχεúω navem in ancho-
γηρως,ως,ος; µακρóγηρως,ως,ως (gen. ris stare facio.- Estar anclado:
-ω) λαβηθης,ου,ò admodum,praeter éπορµω(-éω) in statione sto.-Echar
senex.- Relativo a los ancianos: el ancla: περιορµéω,περιορµíζω an
γεροúσιος,α,ον ad senes pertinens choram conjicio

55
lente incedo> Oblícuamente:λοξοπο-
ANCUSA,falsa ancusa (hierba): ψευ- ρéω, λοξοπολéω (andar con rodeos)
δáγχουσα,ης,η falsa anchusa oblique incido.- Poco a poco:
ùποσακκíζω sensim procedo.- Por
ANDADO.muy andado,trillado: κροτη- bajo: ùποβαíνω ùπóβηµι subgredior
τóς,η,óν pulsando tritus Por todas partes: éπιπωλéοµαι
obambulo> Velozmente:´ωκυπορéω ce-
ANDANTE: βατηρ,ηρος,ò viator leriter gradior> Que anda a largos
pasos: µακροβáµων,ων,ον longis pe-
ANDAR: διéρπω,διερπúζω, -ερπυστáζω dibus incedens.- Acostumbrado a
βαíνω,βáσκω,éλáζω, éπισοβéω ince- andar: πεψευτικóς,η,óν pedibus so-
do,vado,gradior.- A cuatro pies: litus iter facere> Difícil de an-
τετραποδíζω quaternis pedibus gra- dar: δυσπáτητος,ος,ον calcari di-
dior.- A rastras:´éρπω (εíρπον) fficilis> Fácil de andar o para
serpo.- A tientas: µαστεúω palpo.- andar: εúπáτητος,ος,ον qui facile
Adelante: éµβáζω progredior Alrεεde- calcari potest> Que anda lentamen-
dor:`ρεµβεúω, περιφοιτáω,περιχωρéω te: βραδυπóρος,ος,ον lente pertran-
circumeo,obambulo.- De puntillas: siens.-Que anda oblícuamente,con
éξακρíζω summis pedibus incedo.- rodeos: λοξοβáµων,ων,ον; λοξοβáτης,
Apresuradamente: διεκτρéχω citato ου,ò incidens oblique.- Que anda por
gradu feror.- Con ligereza: πλíσσω, medio: µεσοπóρος,ος, ον qui mediam
-σσοµαι tolutim incedo.- Con los viam ingreditur.- Que anda solo:
pies desnudos: γυµνοποδéω pedibus οíοπóλος,ος,ον qui solus vagatur> Que
nudis incedo> Con silencio: ùποπα- anda suavemente: λειó- βατος,ος,
τéω clam ambulo.- Dar la vuelta al ον leniter incedens.- Que anda
andar: éντροπαλíζω,-λíζοµαι re-flecto velozmente: ´ωκúπορος,ος,ον veloci-
inter eundum> De un lado pa- ter gradiens> Que puede andar:
ra otro en algún lugar: χωροβατéω βαδισµατíας,ου,ò; βαδιστικóς,η,óν
in loco aliquo circumeo> En malos quiambulare potest> Veloz al andar:
pasos, con rameras: µαχλáω scor- ´ωκúµολος.ος,ον celer in gradiendo>
Acto de andar de una parte a otra:
tor> En malos tratos la mujer πα-
περιπλáνησις, εως,η errabunda cir-
ροχεúοµαι alium praeter maritum
admitto.- Juntamente: συµπεριπατéω
una ambulo.-Lentamente: βραδυπορéω
cumcursatio> Acto de andar,andadu- vestido con paños rasgados y andra-
ra: βáδισις,εως,η ambulatio josos: `ρακοδυτεúω laceris detri-
tisque pannis obsitus sum.- LLevar
ANDARIEGO: áκαµαντóπους,οδος,ò qui vestidos rotos y andrajosos: `ρακο-
pedes habet indefessos φορéω laceras vestes fero

ANDROCEO: áνδρων,ωνος,ò pars domus


ANDARÍN: áκαµαντóπους,οδος,ò qui viris destinata
pedes habet indefessos
ANDRÓGINO: èρµαφρóδιτος,ος,ον am-
ANDRAJO: γρυτáρια,ων,τá; γρúπη,ης, bigui sexus, androgynus
η; γρυµαíα, ας,η scruta> Llevar an-
drajos: λακιδοροφéω pannosas ves- ANEJO: éνηµενος,η,ον annexus> Es-
tes fero tar anejo: προσφúω adhaereo

ANDRAJOSO:`ρακóεις,εσσα,εν; κακοεí- ANÉMONA: φαινíς,íδος,η anemone


µων,ων,ον; `ρακéνδυτος, `ρακóδυτος
ος,ον pannosus.- pannosus, laceras ANESTESIA: áναισθησíα,ας,η sesuum
pannosasque vestes indutus.- Estar hebetatio

56
ANFIBIO: çαµφíβιος,οου,ò in terra ANGUILA:´éγχελις,εως,η;´εγχελυς,υος,η
et in aqua degens anguilla> Nutridor de angui-
las: éγχελεοτροφος, εγχελυοτρóφος,
AMFIBOLOGÍA,hablar con anfibología ος,ον anguilarum nutritor> Pisci-
con ambiguedad: αíολíζω, διλογéω na de: éγχελéων,ωνος,ò piscina an-
versute ago,variego
guilarum> De anguilas: éγγéλειος,ος
ANFICTIÓN,asamblea de los anfictio- ον anguillaris.- Pequeña anguila:
nes: πυλαíα,ας,η; πυλαíη,ης,η con- λιον,-λúδιον,ου,τò
λιον
éγχéλιον parva angui-
cilium amphictionum.- Pertenecien- lla
te a la reunión de los: πυλáτης,ου
ANGULAR: áκρογωνιαîος,γωνιαîος,αíα
ò;πυλáτις,ιδος,η ad conventum am-
phictionum in Thermopylis perti- αîον; γωνιóδης,ης,ες; παραγωνíσκος
nens ος,ον angularis.- Lugar angular:
περιγωνιον,ου,τó; περιγωνισκος, ου,
ANFITEATRO: áµφιθéατρον,ου,τò am- ò locus angularis
phitheatrum
ÁNGULO: κλíτος,εος,τò; γωνíα, ας,η;
ANFITRIÓN: δαιταλεúς,εως; πáροχος angulus.- Pequeño: γωνíδιον, ου,τó
ου,ò epulo, convitator, parochus parvus angulus.- De las paredes:
γωνιασµóς,οû,ò parietum angulus.-
ÁNFORA: βíκος,ου,ò; βιτíνα,ης,η En forma de ángulo: γωνιωδως in
urna,amphora anguli formam.- Que consta de diez
ángulos: δεκáγωνος,ος,ον decem an-
ANGEL: ´áγγελος,ου,ò angelus.- gulos habens.- Que tiene cinco án-
Igual a los ángeles: íσáγγελος,ος, gulos: πεντáγωνος, ος, ον quinque
ον par angelis angulos habens.- Que tiene muchos
ángulos: πολúγωνος, -γωνιος,ος,ον
ANGÉLICO: áγγελικóς,η,óν; íσáγγελος, multis angulis constans.- Que tie-
ος,ον angelicus ne tres ángulos: τρíγωνος,ος,ον qui
trres angulos habet.- Que tiene un
ANGINA: áγχóνη, κυνáγκη, παρασυνáγ- ángulo agudo: óξυγωνιος,ος,ον acu-
tum angulum habens> Que todo consta
χη, συνáγχη,ης,η angina.- Enfermo
de ángulos: παγγωνιος,ος,ον totus
de anginas: σαναγχικóς,η,óν angi-
angulis constans> Terminar, cortar
nam laborans
en ángulo: γωνιóοµαι (-ωσοµαι),
ANGOSTAMENTE: στενως contracte παραγωνíζω in angulum desino

ANGOSTO: íσθµωδης,ης,ες; φηκóς, ANGULOSO: γωνιóφυλλος,ος,ον in an-


gulos secta folia
στενóς, η,óν; στéνυγρος,ος,ον an-
gus tus,in modum isthmi angustus>
ANGUSTIA: áγωνíα,áσηκοπíα,ας,η;δια-
Algo angosto: ùπóστενος,ος,ον sub-
angustus πóρηµα,ατος,τó; στενοχωρηµα, αρτος,
τó, στενοχωρíα,ας,η; στενóτης,ητος
ANGOSTURA, lugar angosto: στενωπóς, η angor, angustia,animi aegritudo
στενοπóς,οû,ò lacus angustus
ANGUSTIADO: áλγεινóς,η,óν; δúσφρων ρικαíω, στραγγíζω, στρéφω ango
ων,ον; κηδωλóς,η,óν anxius, aeger
animo.- Estar angustiado: áλúσσω, ANGUSTIACLAVIA,banda de caballero
χασµáοµαι, χασµéοµαι, µορπονéω an- romano: στενóσηµων,ου,τó angusti
gor,anxius sum clavium

ANGUSTIAR:´áγχω (-ξω,-χα),κηδω,πε- ANGUSTIOSO: áλγεινóς,η,óν; µερµé-


ριος,α,ον; µéρµερος, α,ον anxius,

57
sollicitus erectus> Por un soplo de vida:πνευ-
µατικóς, η, óν vitae animatus
ANHELANTE: ùπéρασµος,ος,ον valde
anhelans ANIMADOR: παρηγορος,ος,ον hortator

ANHELAR: áναφυσιáω,καταθµαíνω, µυ- ANIMAL: ζóον, κνωδαλον,ου,τó ani-


σιáω, πνευστáω,-στιóω anhelo mal.animans.- Animalillo verde:
χλωρεîον, ου, τó animaculum viride
ANHELOSO: δúσπνοος,ος,ον qui spi- Pequeño:ζωïδιον,ζωüφιον,ου,τó parvum
ritum aegre ducit animal, animaculum> Del animal: ζω-
οïκóς,η,óν animalis.- Animal vene-
ANIDAR: áπενεοσσεúω, -ττεúω,; νεο-
noso: δáκετον,ου,τó; δáκος,εος,τó
σσεúω, νοεττεúω,, νοσσεúω nidulor
nidifico,nidum facio animal nocens> Animalillo: ζωáριον
ου,τó; ζωδιον,ου,τó animaculum.- A
ANILLO: ´óφις,εως,η; δακτúλιος, ου, modo de animal: ζωηδóν animantium
ò; èλικτηρ, ηρος, ò; èλιξ,ικος, η, ritu.- Adornado con pinturas de
κρíκος,ου, ó; πóρκης,ου,ò; ψáλιον, animales: ζωδιατóς,ζωωτóς,η,óν; ζω-
ψαλíον, ψáλλιον, ου, τó; σφρáγις, διοτóς,η,óν depictis animalibus dis-
tinctus, depinctus nimalibus> Conve-
íδος,η; ψαλíα,πελλíα,ων, τá annu-
lus,annuli.- Anillo para sellar: nienter a los: κτηνοπρεπης,ης,éς
pecudibus conveniens> Cuya cola es
σφραγíδιον,ου,τó; σηµαντηρ, ηρος,ò
annulus signatorius.- El grabado de de largos pelos: λωφουρα,ων,τá ani-
malia quae pilosas habent caudas.-
los anillos: δακτυλιογραφíα,ας,η
annulorum caelatura.- Anillo del De un modo animal y terreno: ψυχικως
animali modo> Lugar donde están los
escudo: πóρπαξ,κος,ò; πóρπη,ης,η
annulus clypei.- Grabador de anillos anima les: ζωοστáσιον,ου,τó locus
ubi stant animalia.- Cuidado en la
δακτυλιογλúφος,-λογλúφος,ου,ó annu-
lorum caelator.- Caja o estuche para nutrición de los: ζωοτροφíα,ας,η
nutriendorum animalium cura.- Que
guardar los: δακτυλιοθηκη,ης,η an-
nulorum theca> El que rebaja los cuida de los : ζωοτροφικóς,η,óν;
anillos: δακτυλιοúρχος,ου,ó qui an- ζωοτρóφος,ος,ον pecuarius> Organi-
nulos elaborat> Formado de: δακτυ- zación de los: διοργáνωσις,εως,η
apparatus animantium.- Que cría
λωτóς,η,óν annularius.- Con anillos
animales: φυσιξοος,-ζωος,ος,ον gig-
κρικωτóς,η,óν annulatus.- La parte
nens animalia.- Que gusta de los:
del anillo en que está engastada la
φιλóζοος,ος,ον studiosus animan-
piedra: σφραγιδοφυλáκιον,ου,τó; δακ-
tium.- Que tiene forma de: ζωóµορ-
τυληθρα,ας,η pars annuli ubi gemma
φος,ος,ον animalis formam habens>
sedet> Pequeño: κρικéλλιον,ου,τó an-
nulus> Que tiene forma de anillo: Vivir como animales: κτηνóοµαι pe-
cudum more vivo.- Parir un animal:
κρικοειδης,ης,éς annuli forma, re-
ferens.- Que lleva anillo de oro: ζωοτοκéω animal pario.- Alimentar
χρυσοδακτúλιος, ος, ον; χρυσóχειρ, animales: ζωοτροφéω animalia nu-
trio> Soltar su voz respectiva los:
ειρος,ò,η aureum genstans annulum
aureis annulis ornatas manus habens φωνéω sonum edo
Que lleva anillos o brazaletes: ψε-
ANIMAR: áναθαρρúνω,-ρσúνω, éµψυχóω
λιοφóρος,ψελιοφóρος,ος,ον qui,quae
armillas vel annulos gestat λιπαρéθω, ψυχóω, θαρρúνω, θρασúνω
animatum reddo, hortor, audaciorem
facio, addo robur, fiduciam addo>
ANIMACIÓN: éµψυχíα,ας; ψúχωσις,εως,
Dar vida, vivificar: ζωογονéω vivi-
η animatio
fico> Animar a: éπορíνω incito in>
ANIMADO: ´éµψυχος, ψυχηιος, ος,ον; El que anima: κελευστης,οû,ò; παρασ-
θáρσυνος,η,ον animatus, bona spe- τατικóς,η,óν hortator, addens animo

58
impetum.- Que puede animar: προτρεπ-
τικóς,η,óν habens vim incitandi> ANIMO:´ητορ,τó (sólo nom.ac. y dat)
Animarse áνακúπτω, áναπνéω, áποθρα- καρδíα,ας,η; κéαρ, ατος,τó; µéνος,
σúνοµαι spe erigor, recreor, animam
sumo
εος,τó; θυµóς,οû,ó animus.- Poco sencia de ánimo: éνθυµος, ος,ον qui
ánimo: θυµíδιον,ου,τó parvus ani- est animo praesenti.- Roedor del
mus.- Animo adverso: ùπαναντíωσις, ánimo δεξíθυµος,ος,ον mordens ani-
εως,η infesus animus.- Aspereza mum.-Sin ánimo,flojo:´áψυχος,ος,ον
de ánimo: βαροθυµíα,ας,η acerbi- animo carens> Aplicar el ánimo:
tas animi.- De ánimo firme: íσ σχυ- éνστησαι τóν νοûν, την διáνοιαν:
adhibere animum.- Caer de ánimo:
ρóψυχος,ος,ον; éχυρóφρων,ων,ον fir-
mus animo.- De ánimo inconstante: δυσφρονéω κακοûχοûµαι, λειποθυµéω,
δíθυµος,ος,ον varius animi.- De ùπορρéω concido animo,animo defi-
cio,animum adjicio> Conviene tener
ánimo de hierro: σιδηρóφρων, ων,ον
buen ánimo: εúθυµητéον bono ani-
σιδηροφυης, ης,éς ferreus natura, mo esse oportet> Estar de buen áni-
ferreum animum habens> De ánimo
mo: διευθυµéοµαι, éπευθυµéω, εúθυ-
entero: áλóψυχος,ος,ον integer ani-
µéω bono animo sum.- Recobrar el
mo.- De ánimo esforzado: ´óβριµóθυ-
ánimo: θυµηγερéω animum recolligo
µος,ος,ον; éρρωµéνος,η,ον(-éστερος,
Ser de ánimo débil: µαλακοψυχéω
-éστατος) animo fortis,praeditus> malli animo sum.- Ser de buen ánimo:
De ánimo feroz: βαρúθυµος,ος,ον καταπροθυµéοµαι alacri animo sum.-
animo ferox> De ánimo grave: βαρú- Tener ánimo esforzado: καρτερéω
ψυχος,ος,ον gravis animo> De áni- forti animo sum.-Tener buen ánimo:
mo rígido: στερεογνωµων,ον (-ονος) εúψυχéω, θαρρéω bono animo sum.-
rigidus animo.- De ánimo semejan- Tener presencia de ánimo: ληµατιáω
te: κοινóφρων,ων,ον (-ονος) simi- praesenti animo sum.- Tomar ánimo:
lis animi.- De ánimo suave: `ηπιó- θαρσéω,θαρρéω animum sumo.-
θυµος, γλυκúθυµος,ος,ον placido, Consumir el ánimo: θυµοφθορéω
miti animo praeditus> De duro áni- enimum exedo.- Con ánimo fuerte:
mo: éµπéδοφρων,ων,ον firmus ani- τλητικως patienter> Con ánimo muy
mi> De fuerte animo: τλησíφρων,ων airado: ùπερκóτως valde irato animo
ον fortis animo> De grande y es- Con ánimo ψυχυκως, σπéργδην animo
clarecido..: λαµπρóψυχος, ος, ον animose.-Con presencia de ánimo:
magni et excelsi animi> Dotado de παραστατικως confidenter
igual ánimo: íσóψυχος,ος,ον pari
animo praeditus.- El que es de alto ANIMOSIDAD, tener animosidad: áπéχ-
ánimo: ùψíνοος,(-ους,ους,ουν) qui θω,-θéω hostiliter animatus sum
est altae mentis.- Falto de ánimo:
λειπóθυµος,ος,ον qui dificit animo> ANIMOSO: ´íφθιµος,ος,ον;φρονηµατíας
Fortaleza de ánimo: παρáσηµα,ατος,τó ου,ò; φρονηµατωδης,ης,ες; µεγαλó-
robur animi> Presencia de ánimo: τολµος, µαεγαλóθυµος, µενéχαρµος,
εúτολµíα, ας, η animi praesentia.- τλησικáρδιος, ος, ον; θαραλéος,α,ον
Que destuye el ánimo: θυµοραιστης,- θαρρατικóς, η,óν; θαρσηεις,ηεσα,ηεν
ραïτης; θυµορραιστης,οû,ò animum θυµικóς,η,óν; θυµωδης,ης,ες animo
destruens> Que devora el: θυµοβó- sus,elatus animo,audax,fidens.- Muy
ρος,ος,ον animum vorans.- Que corroe animoso: περíσπλαγχος, ος, ον admo-
el: θυµοδακης,ης,éς animum mordens dum animosus.- Que tiene ánimo µενα-
Que es de ánimo recto: óρθóφρων,ων, χáρµης,ης,ες animosus
ον qui erecto est animo.- Que hace
decaer el ánimo: θυµοφθóρος,ος,ον ANIQUILAR: οúδενóω ad nihilum re-
animum labefactans.- Que tiene pre- digo

59
ANIVERSARIO: éνιαυσιαîος,α,ον; éπé- ANODINO, insignificante, ineficaz:
τειος,ος,ον anniversarius.- Del áνωδυνος,ος,ον parvi momenti
principio de una obra: éγκαíνια, ων
τá encaenia ANOMALÍA: áνωµαλóτης,ητος, η; áνω-
µαλíα,ας,η; áνωµáλωσις,εως,η inae-
ANO: áρχóς,οû,ò; φορυς, υος, η; κυσ- qualitas
θóς, κυσóς,κúσος,ου,ò; µολινíη, ης,
ANÓMALO: áνωµαλον,ου,τó inaequale
η; πρωκτóς,οû,ò; τρáµη, ης, η; τρá-
µις,ιδος,η; διεξοδικóς,οû,ó podex
ANONADAR: áλαπáζω, éκκενóω, παρα-
corporis pars per qua excrementa
κενóω exinanio
exeunt> Tumor en el ano: συκéη, συ-
κη,ης,η marisca
ANÓNIDE, bonagra (yerba): ´óνωνις,
ιδος,η ononis
ANOCHECER: áρχéσπερος, ου, ò prima
nox,initium vesperae> Al punto que
ANOTACIÓN: éπισηµεíωσις,εως; πα-
anochezca: αúτíκα νυκτóς statim
nocte
ρασηµεíωσις, ùποσηµεíωσις, εως, η ANTAGONISTA: áνταγωνιστης,οû,ò qui
annotatio.- Anotaciones de los li- cum aliquo certat
bros: παραπλáσµατα,ων,τá caerulae
illitae libris ad notandas quaes- ANTAÑÓN: áρχαιοπινης,ης,éς anti-
tiones.- Anotación en el márgen: quitatem redolens
παραγραφη,ης,η annotatio in margi
ne.- Anotar en el libro de apuntes ANTE, antes: πáροιθε, πáροιθεν, πá-
áποσεµειóω annotationes facio, in- ρος antea,ante.- Antes que: πáρος
notarum librum refero priusquam

ANOTAR: éκλéγω, κατασηµαíνω, παρα- ANEAYER: πρωζóν, πρωζá, πρωïζα


σηµαíνω, σηµειóω, ùποσηµιóω adno- πρωïζων, πρóχθες, πρóτριτα nudus
to.- Al margen: παραγρáφω adnoto tertius,ante hesternum diem, triduo
ad marginem.- Con signo falso: πα- ante
ρασφραγíζω adulterino signo noto
ANTECÁMARA: προδωµáτιον,ου,τó cu-
Con una marca,con una señal: ´οβε-
biculi,thalami vestibulum
λíζω expungo
ANTECEDENTE: προηγοúµενος,η,ον an-
ANSIA,demasiada ansia en el comer:
tecedens
λαβρóτης,ητος,η nimia edacitas.-
Can ansia: λíχνως avide ANTELACIÓN: πρóκριµα,ατος,τó prae-
latio
ANSIAR: éγχαíνω,éγκáσκω, éπεγχαíνω
-χáσκω (-χανω, κéχαγκα), γλíχοµαι, ANTEMANO: προηγουµéνως ex antece-
χαíνω, κéχασµαι,χáσκω inhio,affec- dente ( de antemano).- Tomar de
to.- Desear con ansia: áµφιχαíνω, antermano: φθáνω,φθáω,φθηµι ante-
áµφιχáσκω inhio verto

ANSIEDAD: áλυσµóς,οû,ò;´áλυς,υος,η ANTEMURAL: áντιτεíχισµα, προτεí-


πνîγος,εος,τó; σáλα,ης,η; στεîνος, χισµα,ατος,τó antemurale
εος,τó; συνοκωχη,συνωχη,ης,η; θλι-
µóς,οû,ò; θλíψις, εως,η anxietas, ANTENA: ìστοκεραíα, κεραíα, κραíρα
cura, afflitio.- Pensar con ansie- ας,η antenna.- De barco (plu.)
dad: κηραíνω anxie agito γúαια,τá funes.- Cuerda de la an-
tena: ùπéρα,ας,η funis antenarum

60
Extremidad de la..: κεροíαξ.ακος,ò tes bien: δé, πρóτερον, µενοûν,µε-
antennae extremitas.- Palo mayor de νοûνγε; νáι at, autem,potius.- Antes
la nave:´áρτεµων,ονος,ò velum maius de: πρóσθεν antea.- Antes de
navis ahora: τοπρóσθεν antea.- Antes de
esto: τοπáροιθεν, τοπáρος antea.-
ANTEOJO: παρωπíς,íδος,η id quod
Más antes: προυργóτερον antiquius
oculis obtenditur
Mucho antes: περιπρó valde ante.- No
ANTEPASADO: κοκúαι,οì; áρχαîοι,οì: mucho antes: πρωïζα, πρωïζον non
multum ante> En otro tiempo,antes:
πρóγονοι,ων,οì maiores,veteres> De
πáλαι quondam> Poco antes, poco ha:
los antepasados: πατρóθεν a maiori-
προταíνιον, πρωνη paulo ante> Antes
bus.-Digno de los: áρχαιοπρεπης,ης,
que: πρινη,πρíν antequam priusquam
éς dignus maioribus
Este concepto se expresa con el
prefijo adverbial áνá- y también
ANTEPENÚLTIMA: προπαραληγουσα,ης,η
η
antepenultima ( sílaba) προ- en composición precediendo a la
palabra significando antelación de
tiempo o preferencia
ANTEPONER: ùπερτíθηµι praepono
ANTESALA: αúλαια,ας,η locus ante
ANTERIOR: éµπροσθιος,ος,ον; παροí-
aulam
τερος, α,ον; πρóσθιος,íα,ιον, πρó-
τερος,α,ον anterior,prior.- En el ANTIBAQUIO, pie métrico: παλιµβáκ-
tiempo: πρóχονος,ος,ον prior tem- χειος,ου,ò pes metricus antibac-
pore> Por la parte anterior: πρó- chius dictus
σω in anteriorem partem
ANTICIPACIÓN: προκατáληψις, πρóλη-
ANTES: áνω, áπó (gen.), πáλαι, ψις,εως,η anticipatio.- Usando de
πρóπαρ, προτéρω,-ωσ,-ωσε; πρóτερον anticipación: προφθαδíνη praeve-
προτοû, τοπρíν, τò τρíν,τοπρóτερον niendo
τοúµπροσθεν prius, antea,ante> An-
ANTICIPADO: πρóδροµος,ος,ον pro-
dromus.- Cualquier cosa anticipada ANTICUARIO: áρχαιολογικóς,η,óν;φι-
πρóληµµα,ατος, τó id quod ante ca- λáρχαιος,ος,ον antiquitatis peri-
pitur tus, antiquarius

ANTICIPAR: φθεíω, φθηµι,προκαταλαµ- ANTÍDOTO: áντíδοτον,ου,τó;áντιφáρ-


βáνω praevenio,praecipio,anticipo µακος,ου,ò; φυλακτηριον,ου,τó; παι-
Que anticipa, que adelanta: προληπ- ωνíα,ας,η antidotum.- Contra las
τικóς,η,óν habens vim ante capien- mordeduras venenosas: θηπιακá φáρ-
di.- Anticiparse: éπιφθáνω,-φθηµι, µακα; θηρπιακη αντíδοτος medica-
παραφθáνω,-φθáω, παρáφθηµι praeve- menta quae venenatos morsus depe-
nio,praeverto.- El que se anticipa- llunt, antidotus adversus venenum
que llega primero: éπιφθáς,ασα,αν
praeveniens> Llegar el primero: ANTÍFONA: áντιφονη,ης,η antiphona
éπιφθáνω,-φθηµι praevenio
ANTÍFRASIS (gram.) denominación
ANTICUADO: ùπéρωρος,ος,ον qui exce- contrraria: áντíφρασις,εως,η con-
ssit aetatem justam,exoletus.-En traria locutio
sus costumbres: áρχαιóτροπος,ος,ον
vetustus moribus ANTIGUA, a la antigua: κατà τò πα-
λαιóν antiquitus> πρéσβα,ης,η an-
ANTICUAR: áκυρóω, καταπολιτεúοµαι, tiqua
παλαιóω antiquo
ANTIGUALLA: áρχαιοτροπíα,ας, η mo-

61
res antiqui ρος, πρεσβúτερος, α,ον; παλíταος,
παµπáλαιος,αíα,αιον senior, prior,
ANTIGÜEDAD: χρονíα, áρχαιογονíα, antiquissimus,pervetustus>Que hue-
διαπορíα,ας,ηáρχαιóτης,ητος,η; le a antiguo: áρχαιοπíνης,ης,éς
παλαιóτης,ητος,η; παλαíωµα,ατος,τó antiquitatem redolens> Y desde
vetustas,antiquitas.- Amante de la tiempos antiguos: τρíπαλαι iam in-
antigüedad: φιλáρχαιος, ος,ον stu- de a priscis temporibus.- Seguir las
diosus antiquitatis.- Antigüedades costumbres antiguas: áρχαïκως pris-
παλαιá,ων,τá; τáρχαîα,ων,τá res olim co more.- Hacerse antiguo: áπαρχαιó-
factae.- Escribir antigüeda- οµαι antiquor, obsolesco.- Imitar a
des: áρχαιολογéω res veteres scribo los antiguos: áρχαíζω antiquos
imitari
ANTIGUAMENTE: áρχαιως áρχηθεν, áρ-
χáθεν. éκπáλαι, παλáχηθεν,τωρχαîον ANTÍLOPE, especie de rumiante: σοû-
antique,antiquitus,ab initio, iam βος,ου,ò ruminatoris genus
olim
ANTIMONIO: στíµµις,ιδος,η stibium
ANTIGUO: ´éνος,η,ον; ´ωγéνιος,α,ον Usar del antimonio para efeites:
´ωγúγιος,α,ον;´ωρχαîος,α,ον; áρχαï στιµµíζοµαι stibio utor> Antino- mia:
κóς,η,óν; áρχαîος, α,ον; áρχεîος,α áντινοµíα,ας,η legum inter se
ον; áρχηγενης,ης,éς; βεκκεσéληνος, repugnantia
ος,ον; γéγειος, γρηγιος,ος,ον; χρο-
ναîος,α,ον; χρóνιος,α,ον; παλαιε- ANTIPATÍA: áντιπáθεια, ας,η antipa-
της,ης,éς; παλαιγενης,ης,éς; παλαí- tia,mutuus horror
γονος, παλαιóγονος,ος,ον; παλαιóς,
á,óν; πολυχρóνιος, α,ον, πρεσβυτι - ANTIPÁTICO: áντιπαθης,ης,éς abho-
κóς,η,óν;προγονικóς, η,óν; πρóγονος rrens.- Ser antipático: áντιπαθéω
ος,ον avitus,vetus,antiquus,vetu- abhorreri
lus,vetustus.- El más antiguo:
πρεσβυγενης,ης,éς; παροíτατοσ, η,ον ANTÍPODA: áντíους,οδος,ò adversa-
πρεσβúταοσ, πρéσβιστος,η,ον maxi- vestigia fingens antipodes ( el que
mus natu, longe primus, antiquissi fija las huellas por la parte opues-
mus.-Digno de los tiempos antiguos ta)> El país de los : áντíχρων,ονος
áρχαιοπρεπης,ης,éς dignus veterum η terra pedibus nostris opposita
temporum.- Hechos antiguos: παλαιá-
ων,τá res olim factae.- Historia ANTIQUAR: ποπαλαιóω antiquare
de cosas antiguas: áρχαιολογíα,ας,
ANTÍTESIS: áντíθεσις,εως,η opposi-
η de rebus antiquis sermo> Imita- tio,antitesis.- Período combinado
ción de los antiguos: áρχαïσµóς,οû de antítesis: χιασµóς,οû,ò perio-
ò priscorum imitatio.- Los anti- dus decussata
guos: ´ωραîοι, οì antiqui.- Más
muy antiguo: παροíτερος, παλαíτε-
ANTOJERAS: παρωπιον,ου,τó illud ANTORCHA: δáη,ης,η; δαñις,íδος, η;
quod equorum oculis circumponuntur δéτη, δητη,ης,η; éλλúχνιον,ου, τó;
λαµπáς,áδος,η; λοφνíα,ας,η; λοφνíς
ANTOJO: ´óρεξιςεως,η libido íδος,η; πανóς,οû,ò fax,funale, fa-
cula,lampas.- Brillante: λαµπτηρ,
ANTOLOGÍA: áνθολογíα,ας,η florile
ηρος,ò fax fulgens.- Juego o con-
gium
curso de las: λαµπαδηδροµíα, ας, η
certamnen in quo lampades curren-
ANTONOMASIA: áντονοµασíα,ας,η pro-
nominatio, nominis pro nomine po- do gestabant.- Pequeña: λαµπáδιον,
sitio ου,τó parva lampas.- Portador de
antorcha: λαµαπδοúχος,ου, ò lampa-

62
des ferens.- Que lleva una antor- ANUNCIAR: áπαγγéλλω. διαγγéλλω,
cha brillante: λαµπτηροφóρος,ος,ον éγγéλλω, éρéω, éξαγγéλλω, καταγé-
facem fulgidum ferens.- Correr con λλω, παρεγγυáω, προσαγéλλω, προσα-
lámparas o antorchas: λαµπαδíζω φéρω annuntio, nuntio.- Antes, de
cum lampidus curro (certamnis ge-
antemano: πραεξαγγéλλω, προερéω,προ-
nus).- LLevar lámparas o antorchas
µηνúω praenuntio, ante nuntio>Anun-
λαµπαδηφορéω lampades gesto
ciar con: συναγγéλλω una nuntio.- En
ANTRO:´áντρον,ου,τó; γλáφυ,υος,τó público: προαπαγγéλλω palam nuntio>
antrum Mucho antes: προπαραγγéλλω longe
ante denuntio.- Por todas partes_
ANTROPOFAGIA: áνδροφαγéω humana περιαγγéλλω circumquaque annuntio.-
carne vescor Que anuncia una buena noticia:
εúáγγελος,ου,ò qui fausta nuntiat>
ANTROPÓFAGO: áνθρωποφáγος,ος,ον Anunciar una buena noticia: εúγγελíζω
humana carne vescens (ευηγγéλισµαι) laeta et fausta
ANUAL: ´éνος,η,ον; éνéανος,ος, ον annuntio
éνιαυσιαîος,α,ον; éνιαúσιος,ος,ον
éπετéσιος,éτησιος,α,ον; éπεητανóς, ANUNCIO:´áγγελµα,ατος,τó; éξαγγε-
η,óν annuus λíα, παραγγελíα,ας,η, παρεγυη,ης,η
παρεγγúησις,εως,η denuntiatio, nun-
ANUALMENTE: κατéτος annuatim tium, nuntiatio> Público: ´éκθηµα,
´éκθεµα,ατος,τó publicum programma
ANUBLAR: éπαµαυρóω obnubilo
ANZUELO: ´áγκιστρον,ου,τó; ´óγκινος
ANUBLARSE; συσκοτáζω obmubilo ου,ò; òρµειá, òρµιá,âς,η hamus,un-
cinus.- Armado de muchos anzuelos:
ANUDADO: ´éνδετος,ος,ον nudatus πολυáγκιστρον,ου,τó multis hamis
instructum
ANUDAR: éκδεσµεúω, προσκαταδéω
innecto ex, vincio AÑADIDO: éπεισóδιος, éπíθετος,ος,ον;
éπεισοδιωδης,ης,ες superinductus,
ANUENCIA:νεûσις,εως,η nutus> In- accesoriu> ùπéρθεµα,ατος,τó super-
dicio de anuencia: κατáνευσις,εως, additum
η nutus ad affirmandum.- Manifes-
tar la anuencia con un movimiento AÑADIDURA: éπíδοσις,εως,η; παρáθηµα
de la cabeza: νεúω, νéνευκα,νéνευ- πρóσδοµα, πρóσθηµα, πρóσθεµα,ατος,τó
µαι nuo ; προβολη,ης,η incrementum> Con aña-
didura: παρασηµως cum additamento.-
ANULACIÓN: áθéτηµα,ατος,.τó; ùφαí- Añadidura en un peso o medida: éπí-
ρησις,εως,η obrogatio µετρον,ου,τó mantissa

ANULAR: áγερóω, áκυρóω, áναψηφíζω AÑADIENDO: éπαναβληδóν, éπιβληδην


áποπαλαιóω, áθετéω(ηθéτηκα), µετα- injiciendo,superinjectim
ποιéω, παραβαíνω, παραβατéω abro-
go.irritum facio, aboleo,sperno AÑADIR: éπεισáγω, éπεισηγéοµαι, éπι-
βáλλω, éξαπτω, προδíδωµι,προσεπιφé-
ANUNCIACIÓN: διáγγελµα,ατος,τó an-
ρω, προσκαθíστηµι, προσλαµβáνω,προσ-
nuntiatio
ραíνω, προστíθεµαι,προστíθηµι ad-
do,adjicio, adjungo adnecto> Aña-
ANUNCIADOR: áπαγγελτικóς,η,óν; κα-
dir a la medida:éπιµετρéω in mensura
ταγγελεúς,éως.ò renuntiativus,an-
nuntiator addo> A lo contrario: éπισυντáσσω,-
ττω insuper construo> A lo dicho:
éπιλéγω, éπιµυθéοµαι, προσεπιλéγω,

63
dictis addo, insuperdico.- A lo años: τετραéνες per quatuor annos
escrito: προσεγγρáφω, προσγρáφω, Por nueve años: éννáετες, εíναéτες
προσπαραγρáφω insuper inscribo, ad per novem annos.- Por todo el año
ea quae scripta sunt addo, iam πáνετες per totum annum.- Que dura
scriptis adjicio> Al número: προσ- todo el año: éπετéσιος,α,ον; πανé-
λογíζοµαι adnumero.- Aún más: της, íσοετης,ης,éς totunm annum
προσεπεµβáλλω insuper injicio> durans, perdurans.- Que es del año
Añadir todavía,además: éπεισáγω, anterior: περισυνóς,η,óν qui est
éπεισηγéοµαι superinduco> Juntamen- anni superioris> Que tiene pocos
te: éπιπροστιθéω,-τíθηµι addo in- años: óλογοéτης,ου,ò,η qui est pau-
super> Que se debe añadir: προσ- corum annorum.- Sacrificios de nuevo
οιστéος,α,ον addendus> Ser añadido: año: éσιτηρια, εíσιτηρια,ων,τá ca-
lendae januarii.- Todos los años:
πρóσειµι adjicior.-Añadir sobre:
éνιαυσíα, κατéτος quotannis> Tres
προσανατíθηµι,-τíθεµαι superimpono
años ha: προπéρυσι nunc annus
Lo que se añade además: πρóσοισµα,
tertius.- De un año: éνιαυσιαîος,
πρóσθηµα,πρóσθεµα,ατος,τó; éπιδóσι-
áνιαúσιος,α,ον; ´ηνις,ιος,η annuus,
µος,ος,ον id quod praeterea adhi-
annicula.- Que tiene más de dos
betur, addititius, additamentum.-
años: éπιδιετης,ης,éς qui biennium
Propenso a añadir: éπιδοτικóς,η,óν ad
excessit.- Que es de tres años:
adjiciendum pronus.- Añadir a lo
τριéτηρος,ος,ον; τρíενος,ος,ον;τριε-
que se ha de dar: προδεπιδíδωµι
insuper adjicio quod dem τηρικóς,η,óν; τρíκαρπος,ος,ον tri-
mus,triennis, trium annorum> De
AÑEJO: γρηιος,ος,ον anilis cuatro años: τετρáενης,ης,éς; τετρα-
éτηρος,α,ον; τετραετης,ης,éς,quadri-
AÑIL,planta de cuyo jugo sale: mus> De cinco años: πενταéτηρος,
´íσατις,ιδος,η glastum α,ον; πενταετης,ης,éς quinquenalis
De seis años: éξαéτης,ου,ò; éξαετης,
AÑO: ´éννος, ´éνος, `éννος, `éνος, ης,éς; éξαετις,ιδος,η sexennis na-
ου, ò; ´ωρος,ου,ò; éνιατóς, οû,ò, tus,sexennis nata.- De siete años:
éτóς, εος.τó; λυκáβας,αντος,ò; πλε- éπταéτης,ης,éς; éπταéτης,ου,ò; éπ-
ιων, ωνος,ò annus.- Cosa de un año: τéτις,ιδος,η septennis.- Que tiene
αúτοετης,ης,éς anniculus> Cuaren- ocho años: óκταéτης,ης,ες; óκταéτις
ta años: τεσσαρακονταετης, ης,éς ιδος,η qui,quae est octo annorum.-
quadraginta annorum.- De este año: Que tiene nueve años: éν νναéτερος,α,
τητινος,η,ον hornus> En este año: ον; éνναετης,ης,éς; éννéωρος,οσ,ον;
σητες hoc anno.-De muchos años: éννεαéτις,ιδος,η qui, quae est novem
πολúενος,ος,ον; παλαιετης,πολυετης, annorum, novennis.-De doce años:
ης,éς annosus,a multis iam annis δωδεκαετης,ης,éς duodecim annos
natu.- Del mismo año: áντετοúς habens.- De trece años: τρισκαιδε-
eiusdem anni.- Espacio de nueve καéτης,ου,ò tredecim annorum.- De
años: éννεατηρις,íδος,η novennium.- diecisiete años: éπτακαιδεκαετης,
Espacio de ocho años:óκταετηρις, ης,éς septendecim annorum> De die-
íδος,η octorum annurum spatium.- ciocho años: òκτωκαιδεκετης,ης,éς
Espacio de tres años: τριετηρíς,íδος octodecim annorum.- De treinta años:
η treteris.- Lo que es de este año: τριακοντοûτης,ου,ò; τριακοντοûτις,
αúτíτης,ου hornus.- Medio año: ιδος,η triginta annorum.- De ochenta
`ηµíστης,εος, τó dimidium anni.- años: óγδοηκονταéτης,ης,éς; -τοùτης
Multitud de años: πολυετíα,ας,η ου octoginta annorum.- De noventa
multitudo annorum.- Pasados diez años: éννενηκονταéτης, éννενηκοντοú-
años seguidos: αúτοδεκαετων ipsis της,ου,ò nonaginta annorum> Durar un
decem annis exactis.- Por cuatro año: διετíζω annum perduro> Pasar el

64
año: éνιαυτíζω annum alicubi ago> AORTA: áορτη,ης,η arteria magna
Pasar todo el año: διενιαυτíζω totum
annum transire> Tener tres años: APACENTAR: βóω ( βωσω,βóσω),βωτω,
τριετíζω trimus sum éννéµοµαι, φéρβω (πéφορβα),χειλεúω,
χειλéω,χιλéω, χιλóω,νεµéθω,νéµω (νε-
AÑOSO: ´ητειος, µακρéτειος,α,ον; νéµηκα,νéνοµα),νοµáζω,ποιµαíνω,
παλαιγενης,παλαιοετης,ης,éς; πουλυé- ποιµανεúω,πωλéω,πωλεúω,προβατεúω, σιτéω
τερος,α,ον annosus pasco,pascor> Bueyes: βουκο-
λéω,διαβουκολéω boves pasco.-Con
AÑUBLO, de los granos: φθíνα,ης,η abundancia: περιχιλóω abunde pasco
rubigo

Con ajos: σκοροδíζω alliis pasco.- APACIGUADOR: συµβατικóς,η,óν ani-


En las cercanías: περιβóσκω,- mo pacifico
βóσκοµαι circumpascor.- Apacentar
bestias: κτηνοτροφéω jumenta pasco> APACIGUAR: éκπνεúµατóω sedo
Se ha de apacentar: ποιµαντéον
pascendum est.- Apto para apacentar APAGAR: ´εγκατασβéννυµι, -καταβεν-
a muchos πολúβοτος,ος,ον multis νúω, éγκατασβéω,-κατáσβηµι; éνσβéν-
pascendis aptus> Cuidado de apacen- νυµι, éνσβεννúω, éνσβéω, éνσβηµι
tar: κτηνοτροφíα,ας,η cura jumenta extinguo
pascendi> Apacentar ovejas: µηλοβο-
APAGARSE: áποφλεγµαíνω ardere de-
τéω oves pasco.- Perito en apacentar sino
animales terrestres: πεζονοµικóς,η,
óν peritus pascendorum animalium APALEAR: áποτυµπανíζω crutio
terrestrium.- Que apacienta indis-
tintamente a muchos: µισγονóµος,ος, APARADOR:´áβαξ,áβακος,ò; τραπéζιον
ον pascens promiscue.- Que sabe apa ου,τó abacus,abaculus
centar las ovejas: προβατευτικóς, η,
óν habens artem ovium pascendarum.- APARATO (máquina): µαχανá,âς,η;
Que se apacienta de noche: νυκτíνο- µαχανη, ης,η, παρασκευη,ης,η machi-
µος,ος,ον qui noctu pascitur> na,molimen
Apacentarse: áποβóσκοµαι depasco.-
De verde: χλωροφαγéω viridibus her- APARECER: διαεíδοµαι, éπιφαíνω,-
bis pascor> A escondidas: ùπονéµοµαι φαíνοµαι(φανοûµαι,πéφαµαι,πéφασµαι
clam vel subter depascor ),φανíζω, φαντáζω, προκúπτω, προσ-
φαíνοµαι appareo, prodeo> Al mis-
APACIBLE: ´επιος,íα,ιον; áγανóφρων, mo tiempo: συνανατéλλω una orior
ονος,ò,η; éνηης,ης,éς; πραüµενης, Hacer aparecer: áναφαντáζω, κατα-
ης,éς placidus, mitis, mansuetus> φαντáζω facio apparere> Juntamen-
De apacible condición: πρηüνοος, te: συνεπιφαíνοµαι simul appareo
(ους,ους,ουν) mansuetus animo.- De Querer aparecer: φανητιáω appare-
genio apacible: µειλιχóµητις,ιος, re volo> Que aparece de lejos: τη-
ò,η qui est blandi mansueti inge- λεφανης,ης,éς eminus apparens.-Que
nii.- De genio agradable y compla- aparece en medio: µ εσσοφανη,ης,éς
ciente: éπιθαλτης,ης,éς juncundus in medio apparens.- Que aparece por
De benigno consejo: µαλακογνωµων,ων primera vez: πρωτοφανης,ης,éς pri-
ον mollis consilii mum apparens.- Que aparece solo:
µονóφαντος,ος,ον qui solusapparet>
APACIGUADO: áτáραξος,ος,ον; κατασ- Que aparece tarde: óψιφανης,ης,éς
τηµατικóς,η,óν sedatus sero apparens.- Que aparece: éπιφá-
νιος,ος,ον qui apparet Que no apa-

65
rece en toda claridad: ψευδοφανης, τó; προσπóησις,εως,η; ùποκρισíα,ας,η (-
ης,éς non toto lumine effugens íη,íης) ùπóκρισις,εως,η simula-
tio apparientia species,specimen> De
APAREJADOR, preparador: κατασκευασ- solo apariencia φανταστικóς,η,óν
της,οûò apparator meram speciem habens

APAREJAR πονéω (πéπονα); στολíζω APARINE, planta: φιλεταíριον,,ου,τó


apparo.- Juntamente: συναρτúω una φιλεαριíς,íδος,η aparine
instruo
APARTADO: áπακτóς,η,óν ablatus>
APARENTAR: εíδοφορéω, éπιπλáσσω, Más apartado: πορρωτερος,α,ον re-
-ττω, πλáσσω,-ττω; ùποδúω, ùπóδυµι motior.- El más apartado: éξóτατος
formam,speciem fero; fingo, simulo η,ον extimus> Letrina: λυτρων,ονος
Que aparenta: ùποκρíτης,ου,ò simu- ò secessus> De la vista éξωπιος,ος,
lator ον extra conspectum positus

APARENTE: φανερóς,á,óν; προσποιêτι- APARTAMIENTO´éκκλισις, πρóωσις, ùπο-


κóς,η,óν apparens,habens vim simu- χωρησις,εως,η; éκτροπη,ης,η defle-
landi xio,propulsio, declinatio, secessio

APARICIÓN: φáις,εως,ò; óπτασíα,ας,η APARTAR: ´áλκω, áλáλκω,´áλξω, áλκη-


apparitio σω, áλαλκησω, áφéλκω, áφελκúζω, -ελ
κúω (-σω), áλéξω,áλεξéω (-ησω,-κα)
APARIENCIA: ´éµφασις,εως,η;éπí δειγ-
áντερεíδω, áπáγω, áπακτóω, áπαµúνω
µα,ατος,τó; éπιφáνεια, ας,η; ìδéα,
ας,η; προσωπειον,ου,τò; σχηµα,τος,
áπερúκω, áπεíργω, áπελανω (éλáσω, abducendum,retrahendum.- Que puede
ηλακα), áπéργω, áπεργáθω, áπιλλéω, apartar: προωστικóς,η,óν habens vim
áποδιαστéλλω,áποéργω,áπéργω -εργáθω, expellendi.- Ser juntamente aparta-
áποκινéω,áποκυλινδéω,áποκυλíω(-íσω do: συναπáγοµαι una abducor
áποκεκúλικα), áποποιéω,, áποστρéφω,
APARTARSE: áφéκω, διéχω, éκπτúω dis-
áπουρíζω, διερúσκω, ééργω, éκνοσφí-
ζω, éκσεíω, éλáω, éπισκεπáζω, éργá- cedo,abhorreo.- Apartarse con: συν-
ζω, éργνúω,´éργνυµι, éργω, éσαγρá- οιχéοµαι simul discedo> Del asun-
σσω, éξαφιστáω, éξαφíστηµι,-αφíστη to: παρεκβαíνω digredior a propo-
µι, éξíλλω,ξáζω (κéχαδα ο κéχανδα), sito> Hacia otro lado: éκτρεπω
aversor,deflecto.- Poco a poco y en
χανδáνω,κατασοβéω, καταλαúνω, κωλúω,
silencio: ùπεκτρéπω sensim et clam
µετακινéω, µεταψαíρω, µετασθηναι (στη-
deflecto> Juntamente: συνáπειµι pau-
σαι), µεθιστáνω, µεθíστηµι (µε-
lulum discedo.- Que apenas puede
ταστησω,µεθéστηκα), παραλúω, παρεκ-
apartarse: δυσανáσπατος,ος,ον qui no
τρéπω, προσριπτéοµαι,συστéλλω, ùποσ- n facile potest everti
τρéφω, ùπωθω, ùποχωρéω, amoveo, ar-
ceo, propulso,abduco,obsisto,aver- APÁRTATE, (interj.): áπαγε absit!
to.- Apartarantes: προεíργω ante aufer! apage!
arceo.- Con golpes: éκσúω emoveo
concutiendo Con palanca: éκµοχλεúω APARTE: µουνáξ singulatim.- Apar-
vectibus emoveo.- Con ruegos: παρα- te de: áπονóσφι,-νóσφιν seorsim ab.-
κροúω,-κροúοµαι a me precibus amo- Poner aparte: χωρíζω seorsum
veo.-Del puerto o del camino recto: pono
συνεξοκéλλω simul averto e portu vel
a recta via.- Desde ariba: APASIONADAMENTE: éκπαθως, éµπαθως
προσαποσκευáζοµαι insuper amolior.- cum vehementi,immodico affectu
Que debe ser apartado: áπακτéον

66
APASIONADO: éµπαθης,ης,éς afectu -úµιος,ος,ον cognominatus
commotus.- Muy : éκπαθης,ης,éς ve-
hementer affectus APELLIDAR: éπικαλéοµαι, éπονοµáζω,
προσαγορεúω, προσανοµáζω appello,
APATÍA: áπαξíα, áπαθεια,ας,η desi- nuncupo,cognomino
dia,indolentia
APELLIDO: éπονοµασíα, ς,η; παρωνú-
APÁTICO: áπαθης,ης,éς affectione µιον,ου,τó; προσωνυµíα, ας,η cogno-
carens minatio, cognomen,appellatio

APEDREADO: λεúσιµος, λιθóβλητος, APENARSE: áλυσθµαíνω doleo


λιθóλευστος, ος, ον; λευστóς,η,óν
lapidatus,lapidibus percussus APENAS: µóγις,µóλις vix

APEDREADOR: λευστηρ, ηρος,ò lapida- APÉNDICE: éφóλκιον,ου,τó; éκφυáς,


tor
áδος,η; éξáρηµα,ατος,τó; παρενθηκη
προσθηκη,ης,η; προσáρτησις, πρóσφυ-
APEDREAMIENTO: λευσµóς,οû,ò; πé-
σις, πρóσθεσις,εως,η appendix
τρωµα,ατος,τó lapidatio
APERTURA: ´áνοιγµα,ατος,τó apertio
APEDREAR: καταλεúγω καταλιθáζω,
καταλιθοβολéω, καταλιθóω, λεúω,λι-
APESTAR: λοιµεúω contagione in-
θáζω, λιθολεúστω, πετρóω, στιáζω ficio
lapidibus peto,obruo,lapido.- Digno
de ser apedreado: καταλεúσιµος,ος, APETECER: ´éραµαι, éλδοµαι, ééλδο-
ον: λεúσιµος,ος,ον; λευστηρ,ηρος,ò µαι, éπιβοθéω, éρáω, γιλáοµαι,-γλισκω,
dignus qui obruatur.- Que apedrea:
íáλλω, ìµεíρω, -ροµαι, λε-
λεúσιµος,ος,ον lapidans
δρéοµαι, λíπτω, óρéγνυµι, óρεγνúω
APEDREO: λευσµóς,οû,ò lapidatio óρéγω, óρεχθéω, óρεκτéω, óρεκτιáω,
óριχáοµαι, πεινáω, πεινéω, ποθéω,
APELACIÓN: ´éφεσις, φωνησις, πρó- appeto,cupio> Con ansia: óργáω im-
κλησις,προσαγóρευσις,εως,η appela- patienter appeto> Que apetece: óπ-
tio,provocatio εκτικóς,η,óν appetens.- Que no se
debe..: áπóθητος,ος,ον non expeten-
APELATIVO: κλητικóς,η,óν appela- dus> Quien todo lo apetece: παντο-
tivus ρéκτης,ου,ò omnia concupiscens>
Apetecido: πολúζηλος,,ος,ον óρεκ-
APELLIDADO: éπονóµαστος, éπóνυµος,
τóς,η,óν appetitus.- Apetecido por APIADARSE: éποικτíζω misereor
muchos: πολúευκτος,ος,ον multis votis
expetitus APIASTRO, hierba: ψευδοσéλινον, ου,
το apiastrum
APETECIBLE: éπευκτóς,η,óν optabilis
APICULTOR: µελισσεúς,éως,ó qui apes
curat
APETITO:´éφεσις,´óρεξις,εως,η;
éπιτúµηµα,ατος,τó, òρµη,ης,η (appe- APIÑABLE: στοιβáσιµος,ος,ον stipa-
titus animi) appetitus, cupiditas> bilis
Tener apetito: βρωµáοµαι escam ap-
peto APIÑADAMENTE: áολλáδην, βυδην, éµ-
πληδην, συνεπτυγµéνως confertim
APETITOSO: órεκτικóς,η,óν appeten-
tiam ciborum faciens APIÑADO, reunido: κατáπυκνος,ος,ον;
áλης,ης,éς; συµφερτóς,η,óν; συµφο-

67
ρετóς,η,óν stipatus,confertus APLANAR: áποσιµóω, καθοµαλíζω, óµα-
λíζω pandum efficio, complano,pla-
APIÑAMIENTO: στυφóτης,ητος,η den- num reddo
satio
APLAUDIR: éπευφηµéω,-φηµíζω, éπι-
APIÑAR: áολλéω, κατασáττω, πιλóω, κροτéω, éπιληκéω, κροταíνω,κροτéω,
πιλéω stipo,constipo,coarcto> Api- ληκéω (λéληκα) παρακροτéω, συγκρο-
ñarse: καταπυκáζω,παρασφηνóω cons- τéω, συνεπηχéω, συνευδοκéω accla-
tipo matione faveo, approbo, applaudo,
complodo.- Con estrépito: κατακρο-
APIO, silvestre: óρεοσéλινον,ου,τó τéω, κατακροταλíζω plausu com-
montanum apium probo.- Con las manos: συγκροúω
complodo> Dando palmadas: συµπατα-
APIRINE, planta (amor de hortelano)
γéω complodo> Juntamente: συνεπικρο-
φιλíστιον,ου,τó aparine
τéω simul applaudo
APISONADO: στιπτóς,η,óν calcatus
APLAUSO: κρωτησις,εως,η; κροτισµóς,
APISONAR la tierra: éδαφíζω solum οû,ò plausus,plaudendi actio> Con
aequo los pies: ποδοκρουσíα,ας,η pedum
complosio> Engañoso: κρóτηµα,ατος,τó
APLACAMIENTO: éξíλασις,εως,η; éξι- plausus dolosus> Estrepitoso: κροτο-
λασµóς,οû,ò; πρευµéνεια,ας,η; éξí- θóρυβος,ου,ò plausus cum tumultu.-
λασµα,ατος,τó placatio En el teatro: κρóτοςου,ò favor
theatralis> Que excita mucho aplau-
APLACAR: ´ηπιáω, áποµειλíσσω, áπο- so: πολúκροτος,ος,ον multum plausum
τροπιáζω, áρéσκω (áρéσω, ´ηρεκα), excitans
éπαρéσκοµαι,εúµενíζω, -νíζοµαι,εξα-
ρéσκοµαι, éξαρερσκεúοµαι, éξευµενí- APLAZAMIENTO: παρολκη,ης,η pro-
ζω, éξιλáοµαι,-ιλáσκοµαι, éξιλεóω, tractio
íλεóω, κατηρεµéω,-µíζω, κατευνáζω,
APLICACIÓN: προσβολη, ης,η admotio
κατευνáω, πραüνω, στορéω, στóρνυµι
στορνúω, στρωω sedo,placo.- A los
APLICADO,adherido: προσβκητóς,η,óν
dioses: περιρρéζω per expurgatio admotus
nem lito.- Ocultamente: ùποπραüνω
clam mitigo.- Difícil de aplacar: APLICAR: áφáπτω (-ψω,´áπηφα,´áφη-
δυκατáστατος, ος,ον sedatu diffici- µαι), éγχρíµπτω, παρακοµíζω, προ-
lis.- Fácil de: εúκατáλλακτος,ος, σαρτáω, προσíχω, προσéχω, προσοµιλéω
ον facile placabilis admoveo,adjungo,applico> Aplicar a:
éγκéλλω (-κελλω,κéλσω) applico ad
APLACARSE, deponer la furia: áπο-
φλεγµαíνω tumorem depono APLICARSE: ´áπτοµαι,´áψοµαι incum-
bo.- A alguna cosa: áποσχολáζω vo-
APLANADO: πλακερóς,á,óν latus care rei alicui>Aplicarse a: éπιφé-
ροµαι,éµπλéκοµαι incumbo> Con cui-
APLANADORA,instrumento de hierro
dado y constancia: προσεδρεúω sedulo
para allanar el suelo: λíστρον, λíσ-
incumbo> Conjuntamente: συνεπικúπτω,
τριον,ου,τó ventilabrum ferreum ad
complanandum solum συνεπαπερεíδω simul incumbo

AMPLIFICACIÓN: περιβολη,,ης,η am- ον debilis, infelix animi> Ser apo-


bitus orationis, periodus (gram.) cado: áτλατéω, áτλητéω animo sum
abjecto
APOCADO: áσθενóψυχος, µελεóφρων,ων

68
APOCALIPSIS: áποκáλυψις,εως,η re- co: πυθóκραντος,ος,ον a pythio
velatio Apolline effectus o responsus.-
Sacrificio de nueve días en honor
APOCOPADO: áπóκοπος,ος,ον debilis de: σεπτηριον,ου,τó novendiale sa-
exsecctus (cortado) crum in honorem Apollinis

APÓCOPE: áποκοπη,ης,η abscissio APOLOGÉTICO: áπολογητικóς,η,óν de-


fensor
APODERAMIENTO: κατακρáτησις,εως,η
occupatio APÓLOGO: αíνος,ου,ò; áπóλογος,ου,ò
apologus,fabula moralis
APODERARSE: áντιλαµβáνω, -βáνοµαι,
(-λησοµαι), éπιφθáνω, -φθηµι, τυγ- APOPLEJÍA: áποπλεξíα,ας,η apople-
χáζω, τυγχáνω (τεúξοµαι, τετúχηκα, xia.- Atacado de : áπóπληκτος,ος,
τéτυγµαι,`éτυχον,τυχων,οûσα,óν (con ον qui laborat apoplexia> Paráli-
participio pres.o pret. equivale a sis consiguiente a la apoplejía:
sum o a estar: éτυγχáνοµεν περιπα- παραπληχíα,ας,η paralysis
τοûντες estábamos paseando), éξιδιá-
ζοµαι potior,occupo, mihi vindico.- APOPLÉJICO: áποπλητικóς,η,óν per-
tinens ad apoplexiam
De lo ajeno: πλεονεκτéω invado> Que
se apodera de lo ajeno: πλεονεκτης
APOPLÉTICO (apopléjico): βλητóς,η,
οû,ò; πλεονεκτικóς,η,óν alienum
óν apoplecticus (idem concussus
invadens> Acción de apoderarse de
golpeado)
improviso: συσκευη,ης,η captatio
APORTAR: áποφéρω apporto
APODO: αúτεπωνυµος,ου,ò cui idem
nomen est impositum
APOSENTO: κοîτος,ου,ò cubile> Pe-
APÓFISIS, eminencia del hueso del queño: κοιτων,ωνος,ò cubiculum
muslo: τροχαντηρ,ηρος,ò apophisis
circa coxae caput APÓSITO: πρóσθεµα,ατος,τó appossi-
tum
APOLILLADO:´áσητος,ος,ον a tineis
corruptus APOSTADO, estar apostado: éφεδρεúω
insidior
APOLO:`Éκατος,ου,ò; Íδηïος, ου,ò;
APOSTAR: περιδíδωµι paciscor
Λοξíας,ου,ò (obliquus); Σµινθεúς,
éως,ò Apollo.- (Oh,Apolo! : ´Ωπó-
APOSTARSE, estar apostado: éπικáθη-
λλων Apollo!.- Cantar himnos a :
µαι insideo
παιωνíζω paeana cano> Cantar jun-
tamente himnos a: συµπαιωνíζω simul APOSTASÍA: áποστασíα,ας,η defectio
peana cano.- Canto del himno de Apo-
lo: παιανισµóς,οû,ò paeanis cantus> APOSTATA: áποστατηρ,ηρος,ò;áποστá-
Fiesta de Apolo: παιωνíα,ας,η festum της,ου,ò qui secessionem facit,
Apollinis.- Fiesta en Atenas en defector
honor de Apolo: πυανεψíα éορτη,
πυανéψια íερá festum quoddam Athe- APOSTATAR: áποστατéω absisto
nis.- Fiestas dedicadas a apolo y
Diana: θαργελíα, θαργηλíα,τá sacra APOSTEMA: áπóστηµα,ατος,τó absece-
Apollini et Dianae dicata.- Templo ssus,suppuratio.- Que padece apos-
de Apolo en Jonia: πανιωνιον,ου,τó temas: áποστηµατíας, ου,ò qui apos-
panionium.- Himno en honor de : temate laborat
παιáν,âνος, ò pean,himnum in laudem
Apollinis> Respuesta de Apolo píti- APÓSTOL: áπóστολος,ου,ò apostolus

69
Enviado lejos,enviado de Dios:
áπóστολος,ου,ò a deo missus> Fal- APOSTÓLICO: áποστολικóς,η,óν apos-
so apóstol:ψευδαπóστολος,ου,ò fal- tolicus
sus apostolus
APOSTROFAR: προσηγορíα,ας,η appe-
APOSTOLADO: áποστολη,ης,η aposto- llatio.- προσαúδáω compello
latus
APÓSTROFE: áποστροφη,ης,η; áπóστρο- ρεισµα, ùποστηριγµα,ατος,τó; áποσ-
φος,ου,ò apostrophe τηριξις, κατáφευξις, ùπéρεισις,εως
εως; εúστáθεια, εúσταθíα,ας,η; óκ-
APOTEGMA: áπóφθεγµα,ατος,τó ápo- χη,ης,η; πρóσκλιντρον,ου,τó firma
thegma mentum,id quod quis innititur,ful-
cimentum,fulcrum,fulcimen, columen
APOTEÓSIS: θéωσις, εως,η apotheo- fultura
sis,deificatio
APRECIADO: áξιóτιµος,εúδóκιµος,τι-
APOYADO: ùπóπους,ους, ουν (-οδος): µοúχος, τιµιοúχος,ος,ον; τιµαλφης,
pedibus subnixus (apoyado en los ης,éς preciosus,probatus, qui ha-
pies) betur in pretio, pretium habens>
Que debe valorarse,apreciarse en un
APOYÁNDOSE: éγκλιδóν incumbendo estáter (moneda): στατηρíδιος,ος,ον
stateris pretio aestimatus o aesti-
APOYAR: áντιστηρíζω (-ξω), διερεí- mandus
δω, éρµáζω, óχυρóω, óκχéω; στεγá-
ζω, συνερεíδω, ùπèρεíδω fulcio, APRECIADOR: δοκιµαστηρ,ηρος,ò; δο-
connitor.- Poner debajo para apo- κιµαστης,οû,ò aestimador
yar: ùποστερíζω suppono ad ful-
ciendum APRECIAR:`éστηµι,`íστηµι, διατιµáω
ìστáω (`éστακα, `éσταα, `éσταµαι),
APOYARSE: σκηπτοµαι, áναχαιτíζω, οíω, óïω, σπουδáζω, σταθµáω, σταθ-
áποσκηµτω, -σκηπτω,-ψω; éνισκηπτω, µéω, τιµáω habeo in pretio, aesti-
éπανéχω, éπαπερεíδω, éποχéοµαι, mo.- Apreciar en poco: éξουθενéω,
χρíµπτω, óκχéοµαι, προσαπερεíδοµαι éξευτελíζω, éξουδενóω, παραχρáοµαι
σκηµπτω, σκηρíπτω, σκíµπτω innitor nihil facio, despicio.- Estimar en
nitor,incumbo> Antes: προéγκειµαι mucho: éπισταθµáοµαι magnipendo.-
ante incumbo.- Apoyándose en los Más delo justo: ùπερτιµáω aequo
pies: éπιποδων innitendo pedibus> El plurisaestimo.- Mucho lo que vale
acto de apoyarse: éπ πíσ
σκηψις,εως,η poco:µικρολογéοµαι, σµικρολογéοµαι res
incumbendi actio> En el codo: διαγ- parvas magno aestimo.- Muy poco:
κονíζω innitor cubito.- Posición de ùπρóπτοµαι parvi facio
apoyarse en el codo: διαγκονισµóς,
οû,ò cubitus innitentis habitus.- APRECIO, captar el aprecio: καθυπο-
La acción de apoyarse cerca: κρíνοµαι demulceo> Digno de apre-
προσανáκλισις,εως,η acclinatio> Que cio: τιµητéος,α,ον aestimandus
se apoya en la fuerza de sus
miembros: γυαλκης,ης éς qui, quae APREHENSIÓN: περιληµµα,ατος,τó cap-
membrorum robore nititur> Apoyarse tio
juntamente: συνεπικúπτω simul in-
cumbo APREMIAR: διασπουδáζω, éνéχω, éπí-
κειµαι, κατασπéρχω, κατασπευδω, κα-
APOYO: ´éρεισµα,ατος,τó; éρεισµóς, τεµπáζω,παραθλíβω urgeo,premo, ins-
οû,ò;´éρµα,ατος,τó; áντιστηριγµα, to> Apremiar más: προσβιáζω insu-
áπóσκηµµα, áποστηριγµα, áπιστηριγ- per urgeo> Ser apremiado: ùποκλο-
µα,κρáτηµα, πáρερµα, στηριγµα,ùπé- νéοµαι urgeor

70
prima rudimenta disco> Más: éπιµαν-
APRENDER: δαεíω,δαéω (δαησω, δεδáη- θáνω,µεταµανθáνω, προσµανθáνω ad-
κα,δεδáηµαι), δáιω,δαïω (δαïσω, δα- disco,praetera addisco> Se ha de
íσω,δéδαικα, δéδαα ο δéδηα, éδεδηε- aprender: éκµαθητéον,µαθητéον dis-
ειον), µανθáνω, µαθéω (µαθησοµαι, cendum est.- Acto de aprender: µá-
µεµáθηκα, µεµáθηµαι),µαθετεúω,κατα- θησις,εως,η discendi actio.- Deseo
µανθáνω disco.- Aprender antes: de aprender: φιλοµáθεια,-µαθíα,ας,η;
προδαíω (προδéδαα), προεκµανθáνω, φιλοµαθéς,éος,τó studium discendi.-
προµανθáνω ante disco> Con perfec- Deseoso de aprender: φιλοµαθης,ης,éς
ción: éκµανθáνω perdisco.- Cosas cupidus discendi.- Difícil de:
distintas de las anteriores: µετα- δυσ-
µανθáνω relicto priore alius dis- καταµáθητος,ος,ον difficilis ad dis-
co> Desear aprender: φιλοµαθéω, µα- cendum.- El que aprende buenas cosas
θητιáω discere cupio> Empezar tarde χρηεστοµαθης,ης,éς qui bona et com-
a aprender: óψιµαθéω sero discere moda discit.- El que aprende lo rec-
incipio.- Juntamente: συµµανθáνω to: óρθοδαης,ης,éς qui recta didi-
cit> El que ha aprendido hace poco:
condisco.- Los rudimentos κατηχéοµαι
áρτιδαης,ης,éς qui nuper didicit.- El incitate,celeriter admodum> Hecho
que aprender por primera vez o el apresuradamente,a la ligera: πáρερ-
que aprendió primero:πρωτοδαης,ης,éς γος,ος,ον perfunctorie factus
qui primus o tum primum didicit.-
Que ha empezado tarde a aprender: APRESURADO: ταχυβáµων,ονος,ò,η; τα
óψιµαθης,ης,éς sero doctus.- Que χυβáτης,ου, ò celerigradus.- Hecho
aprende los rudimentos: κατηχεóµε- apresurado: αúτοκáβδαλος,ος,ον ex
νος,η,ον qui prima rudimenta doce- tempore factus
tur> Pronto en aprender,que apren-
de pronto,que salió enseñado pronto: APRESURAMIENTO: βουδροµíα,ας,η;
ταχυµαθης,ης,éς; óξυλαβης,ης,éς;óξυ- σποûσµα, ατος, τó acceleratio,fes-
λáβος,ος,ον celer in prehendendo, tinatio
celeriter discens vel doctus.- Que
aprende con dificultad,lento: δυσ- APRESURAR: διωκω, éποξυνω, κατεφεí-
µαθης,ης,éς lentus in discendo> γω, σπεúδω, ταχúνω festino, accele-
Que aprendiíó desde niño: παιδοµα- ro.- El paso: πλíσσω, -σσοµαι gre-
θης,ης,éς qui a puero didicit> Que ssus glomero> Juntamente: συνταχú-
aprendió mucho: πολυµαθης,ης,éς; νω simul propero
πολυηκοος,ος,ον qui multa didicit.-
Que aprendió poco: óλιγοµαθης,ης,éς APRESURARSE: δοáω, éκθéω, éπισπου-
qui pauca didicit.-Con deseo de δαζω, κονéω, λιλαíοµαι, λιταργéω
aprender: φιλοµαθως cum discendi λιταργíζω, πτωκáζω, τροχáζω,τροχáω
cupiditate properofestino.- Con afán: περισ-
πéρχω studiose propero
APRENDIZAJE, tardío: óψιµαθíα,ας,η
sera eruditio APRETABLE: στοιβáσιµος,ος,ον sti-
pabilis
APRENSAR, ligeramente: ùποθλíβω
aliquantum premo APRETADAMENTE: áολλáδην, éµπλεδην
confertim,simul
APRESTO, de vestidos y armas: σκευ-
ασíα, ας,η apparatus vestium et ar- APRETADO:´éνδετος, ξακáπυκνος,πρóσ
morum τυπος, πρóστυπτος, πρóστυφος,ος,ον
ναστóς, πιλητóς, πιλωτóς, στυφηλóς
APRESURADAMENTE: δροµαíως, µεταïγ-
στυφλóς, η,óν; σαχθεíς,εîσα,εν den-
δην, τοτáχος (κατà τò τáχος) cursim, sus, coactus,adpressus, adscrictus,

71
constipatus.- Muy..: πολυσπαθης,ης tringens> Acción de..: ´îπος,ου,ò
éς multum densatum pressura

APRETAMIENTO: πíλησις,εως,η; στυφó APRETARSE, que no puede apretarse:


της, ητος,η; σúσφιγξις,εως,η com- ´áσφιγκτος, ´áσφικτος,ος,ον qui ne-
pressio,adstrictio,constrictio quit constringi

APRETAR: áολλéω, áποφιµóω, éνδéω (- APRETURA: πíεσις,εως,η pressura


δéσω, δησω, δεησω),éνστúρω,éπισφíγ-
APRISA,hacer andar aprisa: σωω con-
γω, éπισπéρχω,éπιστúφω, φλíβω,íπóω,
citato cursu ire cogo
κατασáττω, κατεφεíγω, παραστúφω,
περιστúφω, πιáζω (πιéσω, πεπíεκα), APRISCO: µáνδρευµα,ατος,τó caula
πρíω, πρíζω, προστυπóω, σφαλíζω,
σφíγγω,στραγγαλóω,στúφω,ùποστúφω APRISIONAR: αíχµαλωτεúω,-τíζω, εíρ-
constringo,stringo,denso substringo
γω (εíρξω,-χα), συνéχω captivum
apprimo,premo,constipo,urgeo.-
abduco, in carcerem conjicio, cons-
Fuertemente: διασφιγγω, συσφíγγω trictum teneo
perstringo.-Con hebillas πορπáω,
πορπóω fibulis adstringo> Juntamen- APROBACIÓN: βεβαíωσις, πρóσνευσις,
te: συνεπáγω constringo.-Por todas συγκαταíνεσις, συναíνεσις, εως, η;
partes: περισφíγγω,περισυλáω circum- ùπαινεσíα,ας,η approbatio, compro-
quaque addenso, stringo.- Por debajo batio.- De muchos: συγκηρυγµα, ατος
ùποσφíγγω substringo> Al mismo tiem τó plurium comprobatio.- Indigno
po: συµπορπáω,-πορπéω una adstrin- de aprobación: áποδóκιµος,ος,ον
go.- Que aprieta: συµπιλητης,οû,ó; probandus> Señal de aprobación: κα-
συνακτηρ,ηρος,ò qui cogit et inspi- τáνευσις,εως,η nutus ad significan-
ssat,adstrictor> Lo que aprieta el dum
cuello: δεραγχης,ης,éς collum cons-
APROBADO: ´éγκριτος,ος,ον appro-
batus APROPIACIÓN: áφαíρησις,εως,η; éξι-
διασ µóς,οû,ó abstractio, exemptio
APROBAR: αíνéω,αíνεíω,αíνηµι (-éσω,- vindicatio
ησω,´ηνεκα), δοκéω (δóξω,δóκησα,
δéδοχα, δεδóκηκα, δéδοχµαι),éπικρí- APROPIADO: ´áρσιος,ος,ον; οíκεια-
νω, éπικυρóω, καταινéω,παραδéχοµαι, κóς,η,óν; οíκεîος,εîα,εîον accom-
συγγινωσκω, συγγιγνωσκω,συναινéω, modus,accommodatus
συνεπηχéω, συνοµολογéοµαι, συνοµολο-
γéω approbo.comprobo,laudo>Altamen- APROPIARSE: áντιλαµβáνω (-βáνοµαι,
te: ùπερευδοκéω admodum approbo.- λησοµαι), éπιδικáζω, éξιδιáζοµαι,
Con su voto: συνεπιψηφíζω suffragio éξιδιοποιéοµαι, íδιοποιéω, íδιóω,
meo comprobo.- Dar a entender que se íδιοóµαι, οíκειóω, παρεπισπáοµαι,
aprueba éπισηµειóω significo me σφετερíζω, συνεπισπáω, συνοικειóω,
comprobare.- Juntamente: συνεπινεúω ταυτíζω proprium facio, vindico
mihi, assumo, meum facio, allicio.-
simulannuo> Por lo bajo: éπιθορυβéω
murmure approbo> Que aprueba mutua- De una cosa: προσποιéω acquiro.-
El que se apropia lo ajeno o lo que
mente: σúµψηφος,ος,ον qui una fert
es común: σφετεριστης,οû,ò qui aliena
suffragium.- Que aprueba: συναινé-
vel communia sua facit> Lo que se
της,ου,ò comprobator.- Ser aprobado
devenga o apropia: προσπoíη-
por todos: συνδοκéω inter multos
µα,ατος,τó id quod vindicatur
convenit.- Que comprueba: συνéπαινος
ος,ον comprobans APROVECHAMIENTO, con aprovechamien-

72
to: εúαλδéως cum profectu APUNTALAR: κατερεíδω, σκηρíπτω ob-
nitor, fulcio
APROVECHAR: ´οφελéω, ´óνηµι, óνíνη-
µι (óνησω) ´óνω, áπωφελéω, óνíσκω APUNTAR: στοχáζοµαι collineo.- Al
πιαíνω, πιáλλω prosum> Juntamen- blanco: καταστοχáζοµαι collimo,
te: συνωφελéω una prosum.- Que collineo
aprovecha a otros: ´ωφελητης,οû,ó
qui aliis prodest> Que aprovecha APUNTE, tomar apuntes: ùποσηµειóω
notis excipio
todo: πáνθυλος,ος,ον totus aptus
APURAR: `ροφáω, `ροφéω,`ρóφω,áναν-
APROXIMACIÓN: προσβολη,ης,η appro-
pinquatio τλéω, éξαντλéω, óκξéω exhaurio> Que
apuró la copa de vino: κυλικηρυτος,
APROXIMAR: πελáζω, πελáω, πιλνáω, ος,ον calice haustus> Apurar con:
πíλνηµι admoveo> Hacer aproximar θε- συνεκροφéω simul absorbeo
µóω appropinquare facio
APROXIMARSE: προσκúρω, προσοíχοµαι AQUEJAR con dolor: κατοδυνáω dolo-
re conficio
accedo.- Que se aproxima: éπιων,ων
ον (οντος) insequens,accedens
AQUEL, aquella,aquello: éκεîνος,κεî-
νος, τηνος,η,ον ille.- Y aquel κá-
APTAMENTE: εúθíκτως,προσφυéως,προσ-
κεîνος,η,ον et ille
φυως apte
AQUERONTE,río:´Αχερων,οντος,ò Ache-
APTITUD: éπιτηδειóτης,ητος,η;εúαρ- ron
µοστíα,ας,η habilitas,aptitudo
AQUÍ,ahí,allí,acá,allá: ´éνθα, κα-
APTO: ´áρσιος, ´áρτιος, áνáλογος,εú- θαυτóθι, éνταûθα, éνταυθοî, αúτóγε,
θετος,ποτíφορος,πρóσφορος,ος,ον: áρ- αúτóγα, αûθι,éνθαûθα hic,ibi ,illic
µóδιος,íα,ον; εíκως,υîα,óς; áρµοσ- istic,huc.illuc,eo> De aquí,de allí
τóς, οíκεστικóς, η,óν; éµµελης,éνα- desde aquí, desde allí: éντεûθεν,
ρης, προφυης,ης,éς aptus,accommodus τουτóθεν, τουτωθεν,τοúνθενδε´ενθεν,
No apto: áσυνáρτητος,ος,ον ineptus.- éνθéνδεν éνθεûτεν, hinc,illinc, ex-
Ser apto: εúθετéω aptus sum> Lo ap- hinc> Desde aquí mismo,desde ahora:
to, lo apropiado: σúµφορον,ου,τó αúτóθε,αúτοθεν ex hoc ipso loco vel
aptum tempore> Hasta aquí τοσοûτον, τοσου-

τονí hactenus.- He aquí, ven aquí:


´ηνí, ´ηνíδε en,ecce.- Por aquí,por ARA: βωµóς,οû,ò; éσχáρα,ας,η; θυτη-
esta parte: ταúτη, τη hac,ea parte.- ριον,ου,τó ara> Inmediato al ara
Solamente por aquí: µοναχοû hic παραβωµιος,ος,ον qui apud aram est
tantum.-Y allí: τηδε κáκεîσε huc et
illuc> Que es de aquí,que vive aquí: ÁRABE: áραβικóς,η,óν arabs
éνθáδιος,ος,ον qui hinc est,qui hic
degit ARABLE: que puede ararse: áρóσιµος,
η,ον; áροτησιµος,ος,ον arabilis
AQUITARSE: éφησυχáζω, éπαναπαúοµαι
κατηρεµéω, -µíζω,συµφéροµαι,acquies ARADA: ´áροτος,ου,ò; áρωσις,εως,η
co,quiesco aratio> Acción de arar: ´áροµα,ατος
τó; ´áρωσις,εως,η aratio
AQUILÓN: βορρáς,â; βορρης Boreas
Viento boreal: βορéας, βορéης,ου,ò ARADO: ´áροτρον,´éνδρυον, γειοτóµον,
aquilo τωροτρον,ου,τó; ´éνδρυος,ου,ò; εúλá-

73
κα,ας,η aratrum,vomer.- Dos,tres, sulcorum effector,arator> El que
cuatro veces arado: δíπολος, τρíπο- ara tarde: óψαρóτης,ου,ò qui sero
λος, τετρáπολος,ος,ον bis,ter (val- arat> El que aró el primero: πρωτη-
de),quater aratus versus, versatus.- ροτης,ου,ò qui primusaravit> Fácil de
Cama del arado:´éλυµα,ατος,τó buris ser arado: εúηροτος,ος,ον faci-
Mango de arado: χειρολαβíς,íδος,η ea lis ad arandum
stivae pars cui manum arator
immitit> Reja de : áροτρóπους,οδος, ARBITRAJE: µεσιτεíα,ας,η mediatio
ò; `úνις,`úννις,εως,η; óφνíς,íδος,η;
ùννη,ης,η vomer> Fácil de ser ara- ARBITRARIAMENTE: áπροβουλεúτοως,
do: εúáροτος,ος,ον facilis ad aran- áπροσκéπτως inconsulto
dum> Llevar el arado: áροτροφορéω
aratrum fero ARBITRARIEDAD: áπροαιπεσíα,ας,η in-
considerantia
ARADOR, el que ara: áροτηρ, ηρος,ò
arator ARBITRARIO: βουλητóς, οû, ò sub vo-
luntatem cadens
ARAÑA: áρáχνιον,ου,τó; òλκóς,οû,ò;
στíβη,ης,η aranea,araneus.-Imitar ARBITRIO εíσηγησις,εως,η; éπιγνωµο-
a la araña: áραχνιóω aranei spe- σúνη,ης,η arbitrium.- El que obra
ciem refero.- Parecido a la..: a su arbitrio: íδιογνωµων,ων,ον
áραχνοειδης, ης,éς araneae speciem proprio sensu omnia statuens.- El
habens.- Perteneciente a la: áραχ- que vive a su arbitrio: αúτáδης,ης
ναîος,α,ον; -χνεíος ad araneam per ες qui est sui arbitrii.- Obrar a
tinens.- Propio de la: áραχνικóς, su arbitrio: íδιογνωµονéω arbitra-
tu meo ago
η,óν araneus.- Tela de..: áρáχνη,
ης,η; áρáχνιον, ου,τó araneae tela ÁRBITRO: ´éντριτος,ος,ον; `íστωρ,
ορος,ò; διαγνωµων,ων,ον; διαιτης,
ARAÑAR: δρυφáσσω unguibus dilanio
οû,ò; δοξαστης,οû,ò; éπιδικáσιµος
ARAÑAZO: δρυφη,ης,η laceratio quae ου,ò; éπιγνωµων,ων,ον, κριτης,οû,ò
fit unguibus µεσéγγυος, ου,ò; µεσíδιος,ου,ò; µε-
σíτης,ου,ò; óριστης,οû,ò; πρóδικος
ARAR: áφαρóω, áροτρεúω, áροτριáω, ου,ò: προξενητης,ου,ó; ταµíας,ου,ò
áροτριáζω, áροτριóω, βοωτéω (-ηκα) sequester,arbiter,aestimator,inter
διαυλακíζω, éπεργáζοµαι. φαρóω,αφα ventor, arbiter conditionum, proxe-
neta
ρóω, γητοµéω, καταγεωργéω, σκáλλω
aro, terram scindo.- A su tiempo:
ÁRBOL: δéνδρον,ου; δéνδρος,εος,τó;
´ωραπολéω tempore consueto terram
δρúς,υóς,η;arbor.- Cierto árbol:
aratro verso.- Alrededor: περιαρóω
circum aro.- Remover la tierra> φιλúκη,ης,η philyca; óξúη,ης,η
quaedam arbor.- Al que se le cae el
ùπονεáω subtus removeo terram>
fruto: ψινáς,áδος,η arbor cui fruc-
Tiempo de: áροτóς,οû,ò tempus aran-
di> Trabajo diario de arar impues- tus decidit> Viejo,añoso: γερáνδρου-
to al siervo: τετρáγυον,ου,τó qua- νου,τó arbor annosa.- Arboles de
tuor jugera,labor diurnus aratori mucho ramaje: τρíσλιπα δéνδρα arbo-
propositus> El que que ara la tie- res quae pingui turgescunt.- Arboles
rra: γηκινος, ου,ò; αúλακεργáτης,ου silvestres: κηλáστραι,-áστροι,αí ar
ò; γεωτóµος, ου,ò; γητóµος,ου,ò; bores agrestes> El tronco del: δéνα-
τµηγης,ου,ò qui terram scindit,
ρον,ου,τó stips> Costra de los: hojas espinosas o puntiagudas:
λειχην, ηνος,η arborum impetigo.- De óξúα,ας,η arbor foliis spinosis.-

74
Abundante en árboles: δενδρóκος,ος,
ον arboribus comatus.- Espesura de ARBÓREO: δενδρικóς,η,óν; δενδρωδης
árboles,lugar plantado de: ξúλοχος, ης,ες arboreus
ου,ò; `ραχíα,ας,η δáσος,εος,τó lo-
cus densis arboribus consitus.- ARBOTANTE: áντηρíς, íδος,η struc-
Llena de árboles: úλâσσα silvosa> tura lapidea fulciens utrimque edi-
tiora aedificia
Lleno de árboles: éνδρυωδης,ης,ες;
σúνδενδρος,ος,ον; úλωδης,ης,ες; εú-
ARBUSTO: `úληµα,ατος,τó; δéνδρειον
δενδρος, κατáδενδρος,ος,ον consitus
ου,τó; θáµνος,ου,ò frutices,frutex
arboribus, frequens arboribus>
arbuscula.- Espinoso: δρυπíς,íδος,η
Plantado de: δενδροφúτος, ος, ον;
frutex spinosus.- Lugar lleno de ar-
δρυáεις,εσσα,εν arboribus consitus
bustos: λασíων, ωνος,ò locus arbus-
Poblado de çrboles: εúδενδρος,κατá-
tis densus> Pequeño: θαµνíον,θαµ-
δενδρος,ος,ον; δενδρωεις,εσσα,εν
νíσκιον,ου,τó; θαµνíσκος,ου,ò par-
frequens,abundans,consitus arboribus
vus frutex
Feraz en árboles: δενδροφóρος,ος,ον
ferax arborum.- La corteza más fina
ARCA: ζúγαστρος,ου,ò; -στρον,-τριον
de los: φυλλíς,íδος,η tenuissimus
ου, τó; χηλóς,οû,ò; χωριαµóς,οû,ò;
arborum cortex> Línea de árboles:
κáψα, αης,η; κíστη,ης, η; κυφéλη,ης
´óρχατος,´óρχος,ου,ò plantarum se-
η; κυφéλιον,ου,τó; µαγíς, íδος,η;
ries> Lo interior del: ´éνδρυον,ου,
σáρπος,ου,ò; κιβωτóς,οû,ò arca,mac-
τó medulla arboris.- Que asemeja a
tra> Del dinero,del tesoro: ταµεîον
un árbol: íσóδενδρος,ος,ον arborem
adaequans >Que carece de árboles: ου,τó promptuarium> Del pan: µαγíς,
´áνυλος,ος,ον carens silva.- Que da íδος,η mactra.- El que hace arcas:
tarde su fruto: κηλαστος,ου,ò arbor κιβωτóποιóς,οû,ò qui arcas conficit
quae fructus tarde perficit> Que Para las provisiones: λáρναξ,ακος,η
extiende mucho sus raíces: τανúρρι- capsa
ζως,ος,ον expandens radices arbor.-
ARCÁNGEL: áρχáγγελος,ου,ò archan-
Que tiene muchos árboles: πολúδεν-
gelus
δρος,ος,ον; -δενδρεος qui multas
arbores habet.- Quemadura del arbol
ARCANO: áπóρρητος, áπóθετος,ος,ον;
(enfermedad): καυθµóς, καυσθµóς,οû,
µυστηριον, ου,τó; µυστικóς,η,óν ar-
ò uredo.- Siempre verde: áφáρκη, canus,arcana res
ης,η arbor semper virens.- Tierra
llena de: óρχáµη,ης,η terra arbo- ARCHIVERO: `ρητροφúλαξ, χαρτοφúλαξ
ribus densa.- Tronchado por los ακος,ò; κυρβαστης,οû,ò scriptorum
vientos: µεσοκουρáς,áδος,η a ven- et actorum publicorum custos,char-
tis rupta arbor.- Venas de los ár- tularius,custos tabularum publica-
boles: κτηδων,óνος,η venarum cur- rum
sus in arboribus.- Cortar: δενδρο-
κοπéω, δενδροτοµéω excindo arbores ARCHIVO: γραµµατοφυλáκιον,ου,τó;
Hacerse árbol,ir creciendo hasta πινακοθηκη, ης, η; áρχεîον,ου,τó lo
formarse: δενδρóοµαι,ùποδενδρóοµαι cus ubi acta publica asservantur,
tabularium, tabularum repositorium
δενδρíζω arboresco,paulatim in ar-
publicum
borem transeo> Esconderse entre los
árboles: δενδριáζω inter árbores me
ARCILLA: ´áργιλος, ´éργιλλος,ου,η
abscondo> Estar verde por los árbo-
arcilla
les: δρυáω arboribus vireo
ARCILLOSO: ùπáργιλος, ος,ον; áργι-
ARBOLADO, espeso: βαθúξυλος.ου,ò
λωδης,ης,ες subarcillaceus, arci-
densis arboribus frequens

75
llaceus utitur.- Que doma con el arco al
enemigo: τοξοδáµας,αντος,ò qui ar-
ARCO: τóξον,ου,τó arcus.- Pequeño cu domat> Que lleva arco de bron-
de poco valor: τοξáριον,ου,τó parvus ce: χαλκοτóξος,ος,ον aereum arcum
et vilis arcus.- Saetas y arco: habens> Que pone tenso el arco:
τóξον,ου,τó sagittae cum ar- τοξουλκóς, óς, óν qui arcum tendit
cu.- Armado de..: τοξηρης,ης,éς; Que tiene arco de oro: χρυσóτοξος,
τοξοβóλος, ος, ον arcu instructus, ος,ον aureum arcum habens.- Que
arcitenens.- Diestro en el manejo tiene arco: τ οξοφóρος,ος,ον arci-
del: εúτοξος,ος, ον qui arcu bene
tenens> Que tiene hermoso arco:καλ- ARDIENTEMENTE: περιφλéγως arden-
λíτοξος,ος,ον pulchrum arcum habens ter
Cuya cuerda tiene remates de oro:
χρυσóστροφος,ου,ò arcus aureis cor ARDILLA: σκíουρος,ου,ò sciurus
nibus adductis.- Atadura en el arco
(de disparar flechas): ποδακνη,ης,η ARDOR: ´éκκαυµα, ατος,τó; ´éκκαυσις
vinculum in arcu.-Nervio del arco: εως,η; αîθος,εος,τó; διáκαυµα,ατος
νευρá,âς; -ρη,ης,η nervus arcus (del τó; éγκαυσíς,éως, η; éκπúρωσις,εως,
instrumento de música)> Parte supe- η; φλéγµα,ατος, τó; φλéγµανσις,εως,
rior del: κορωνη,ης,η summitas ar- η; φλεγµασíα,ας,η; φλéγος,εος,τó;
cus.- Armar el arco: τοχοποιéω in φλογισµóς,οû,ò; φλογµóς, οû,ò; καú-
arcum contraho> Encorvar el arco,po- σων,ωνος,ò; καûσος,ου,ò; κúµανσις,
nerlo tirante: éποτοξáζοµαι arcum εως.η; πυρóν,οû,τó; θáλπος,εος,τó
intendo in> Arco Iris: ´ìρις,ιδος,η θéρµη,ης,η; θερµωλη, ης,η calor,
arcus coelestis,Iris aestus,ardor.- De ánimo: µéνος,εος
τó ardor animi.- Con mucha ardor
ARDER: φλεγµαíνω, φλéγω, πυρóοµαι
περικαως admodum ardenter
ignesco,flagro,ardeo> Empezar a ar-
der: ùπαíθω subardeo,leviter ardeo.-
ARDOROSAMENTE: θερµως ardenter
Mucho: παρεκπυρóοµαι ignesco vehe-
menter> Cosa que arde fácilmente:
ARDOROSO: αíθóς,η,óν; θερµωδης,ης,
καυστóς,η,óν cremabilis
ες ardens,aestuosus
ARDID: µηχáνηµα,ατος,τó traus
ARDUAMENTE: προσαντως ardue
ARDIENTE: αíθαλíων,ον; αíθαλóεις,
ARDUO: ´áπλετος, ´áπλητος,´áπλατος,
εσα,εν; αíθων,ων,ον; δεστóς,η,óν;
´áπληστος,ος,ον;´óρθιος,α,ον; αíπú
ζáπυρος, ος,ον; éπιζαφελης,ης,éς;
τιος, αíπóς, αíπèνóς,η,óν; αíπεεις
φλεγµατóεις, εσσα,εν; φλεγυρóς,á,óν
εσσα,εν; áµφíτοµος,ος,ον; λεπαîος,
φλóγινος,η,ον; καυστειρóς,á,óν; καυ-
α,ον; λοφóεις,εσσα,εν; προσαντης,
σωδης,ης,ες; πνιγωδης,ης,ες; ψολóεις
ης,éς; σιµóς,η,óν; ùπερáφανος,ùπè-
εσσα,εν; πυρíπνευστος,ος,ον; πυρíπ-
ρηφανος,ος,ον; ùπερηφανης,ης,éς;
νοος,(-ους,ους,ουν), πυρισπαρ,ατος,
ùψíκóλωνος,ος,ονν arduus,altus
ος,ον; τυφηρης,ης,ες ardens,aes-
tuosus,fervidus,igneus> Deseoso, ar- AREA: χωρíον,ου,τó area
diente de copular, que suele copu-
lar: óχευτικóς,η,óν cupidus vehemen ARENA: ´áµαθος,ου,η; ψáµαθος,ου,ò;
ter copulandi, qui coire solet.-
´áµµος,ου,ò; κροκáλη,ης,η; κρóκαλος
Medio ardiente:`ηµíπυρος,ος,ον semi-
ου,ò; ψáµµος,ου,ò arena sabulum.-
ardens> Muy ardiente: κατúπυρος,ος,
Convertido en: ψαµµωτóς,η,óν in are-
ον; περιφλεγης,ης,éς admodum ardens
nam conversus.- De oro: χρúσαµµος,ου
ò arena aurea.- Hoyo hecho en la

76
arena: ψαµµισµóς,οû,ò in arenam arenga: καταπλéκω ρησιν contionem
defossio.-Menuda, arenilla: ψαµµíον habeo
ου,τó arenula.- Que gusta de revol-
case en la: ψαµµîτις,ûς,η in arenam ARENGAR: áγαρáοµαι, áγαρεúω, áπε-
gaudens volutari.-Que lleva arenas λλáζω, áπελáζω concionor> Al pue-
de oro: χρúσαµµος,ος,ον aureas are- blo: `ρησικοπéω, δηµηγορéω oratio-
nas habens.- Que se oculta en la nem ad populum habeo,ad populum
arena: ψαµµοδúτης,ου,ò arenis se concionor.- El que arenga en la
occultans.- Que tiene fondo de reunión o en la junta: éκκλησιιασ-
arena: `úφαµµος,ος,ον subtus arenam της,οû,ò concionator.- Que arenga
habens> Sin arena: áψáµαθος,´áψαµµος al pueblo: δηµηγóρος,ου,ò; δηµηγο-
ος,ον arenis carens.- La arena,la ρικóς,η,óν concionator> Que aren-
palestra de los luchadores: κονíσ- ga en público: πανηγυριστης, οû,ò
τρα,ας,η palaestra> Lugar donde se concionator
revuelcan los animales: κονíστρα,ας
ARENOSO: ´ηµαθóεις,´ηµαθωδης,ης,ες
η pulvereum volutabrum
áµαθóεις, ψαµα θóεις,εσσα,εν; ´áµ-
ARENGA: φηµις,εως,η; φηµισµóς,οû,ò µωδης,ης,ες; δíασµος, πολυψáµαθος,
φηµíς,úος,η contio> Arenga al pue- ος,ον; ψαµαθωδης, ης,ες, ψáµµινος,
blo: δηµηγορíα,ας,η contio> Foro, η,ον; ψαµωδης,ης,ες; ψαµωτóς,η,óν,
plaza de las arengas al pueblo:
´íρα,ας,η contio,forum.-Tener una
arenosus,sabulosus> Tierra arenosa: κινυµι, éκκαλúπτω, éλéγχω, éπιφéρω
ψωχóς,οû,ó terra arenosa κατηγορéω, παραλíσκω (áλωσω ,`ηλω-
κα,èáλοκα), παρελéγχω,-ελεγχéω,σο-
AREOPAGITA, juez del Areópago:
φιστιáω arguo> Acusando: καταβασ-
áρειοπαγíτης, áρεοπαγíτς,áρεωπαγí-
καíνω criminose arguo> Que argu-
της,ου,ò areopagita
ye: éλεγκτικóς,η,óν redargutorius
AREÓPAGO: ´Αρειοπáγος,ου,ò curia ARGUMENTACIÓN, forma de argumenta-
atheniensis
ción dialéctica: λογóτροπος,ου,ò
argumentationis dialecticae forma>
ARGÉNTEO: áργυρεîος,α,ον; áργυροûς
Que consta de dos partes: δíληµα,
â,οûν argenteus
ατος,τó syllogismus utrimque cons-
tringens
ARGIVO: `ωγεîος,`ωργεîοí argivus
ARGUMENTAR, fuerte en: éνθυµηµατι-
ARGOLLA: ηλοιóς,κλωος,ου,ò collare κóς,η,óν acer in argumentando
Poner una argolla: κλοιóω collari
includo> El que lleva una argolla ARGUMENTO:´éλεγχος,ου,ò;ληµµα,ατος
κλοιωτης,ου,ò qui gestat collare> τó; περιοχη,ης, η; πíστωµα,ατος,τó
Preso por una argolla: κλωιοτóς,η, σηµεîον,ου,τó; συλλογισµóς,οû,ò;
óν collare inclusus συµβολáιον,ου,τó; τεκµηριον,ου,τó;
τò ùποκεíµενον; ùποθηκη,ης,η; ùπó-
ARGUCIA: παιπáληµα,ατος,τó; στενο-
θεσις, εως,η argumentum> Fuente de
λεσχíα,ας,η; τριβολεκτρáπηλα,ων,τá
argumento: τóπος,ου,ò argumentum,
argutia,argutiae
fons> Argumentos capciosos:οúτíδες
ARGÜIDOR: éλεγκτικóς,η,óν redargu- ων,οì captiosae argumentationes>
torius Argumento con un solo personaje:
µονωδóς,οû,ò poeta qui sub una tan-
ARGÜIR: βασανεúω, βασανíζω,διαδεí- tum persona argumentum explicat.-
Probar con: παρελéγχω,-ελεγχéω pro-

77
bo argumentis arietum pugna

ARIDEZ: ´áζα,´áζη,ης,η; áνυδρíα,ας, ARISTA:´áσταχυς,υος,η;áνσηριξ,ικος


η; αúανσις,εως,η; αúασµóς,οû,ò; αú- ò,η; éθηρ,ηρος,ò; γλωχες,ων,αí;
óτης,ητος,η; κραυρóτης,ητος,η; λει- στáξυς,υος,η arista
ψυδρíα,ας,η; ξηρανσις,εως,η; ξηρó-
της,ητος,η aquae inopia, ariditas, ARISTOCRACIA: áριστονοµíα, ας,η op-
exsiccatio timatum imperium> Vivir en un ré-
gimen aristocrático: áριστοκρατοû-
ÁRIDO: ´áπηλος,´αüδρος,ος,ον; áζα- µαι sub optimatum regimine vivo
λéος,α,ον; αûος,α,ον; αúσταλéος, α,
ον; βροχθωδης,ης,ες; δανóς,η,óν; ARISTOCRÁTICAMENTE: áριστοκρατικως
διψερóς,á,óν; διψωδης,ης,ες; καρφα- aristocratico more
λεος, καρχαλéος,α,ον; κρáµβος,η, ον
κραûρος,α,ον; óλιγóüλος,ος,ον; ψα- ARISTOCRÁTICO: áριστοκρατικóς,η,óν
ad aristocratiam pertinens
φαρóς, ψηρóς, ψαφερóς,á,óν; σαυκóς,
σκελετóς,σκελλóς,η,óν; στιφρóς,α óν;
τραφερóς, ξερóς,á,óν aridus>Hablan- ARISTÓTELES (escuela de): περíπα-
do de plantas: διψáς,áδος,η siticu- τος,ου,ò schola, secta Aristotelis
losa.- Algo árido: ùποψáφαρος,ùπó-
ξηρος,ος,ον aliquantum aridus,suba- ARITMÉTICA: áριθµητικη,ης,η (τéχνη
ridus> Hacer árido,secar: προσαυαíνω numarandi ars>Cifra arimmética que
arefacio.- Lugar árido λιψúδριον,ου, significa 90: κóπτα nota arithme-
τó locus aridus> Muy árido:´áδδαυος tica quae significat nonaginta
´áδδαûος,ος,ον,κατáξηρος, περíκηλος, (pristina littera alphabetici grae-
ος,ον aridissimus,peraridus,valde ci,inter π et ρ posita aequans Q
latinam et koph hebraïcam
aridus.- No regado: áνúδρευτος,´áνυ-
δροσ,ος,ον non rigatus, aqua carens
ARITMÉTICO: áριθµητικóς,η,óν ad nu-
meros pertinens
ARIETE, máquina bélica: κριοδóκη,
-δóχη,ης,η arietaria machina> Ba- ARMA: ´áγεστα,ας,η; ´éντεα,´éντη,τá,
tir con: κριοκοπéω ariete quatio.-
Choque con arietes: κριοµαχíα,ας,η
ψαροβοτáνη,ης,η;`òπλον,ου,τó machi- Capaz de tomar las armas: òπλιτι-
na bellica.- Armas militares: τεû-
τε κóς,η,óν habens vim aut rationem
χος,εος,τó bellica instrumenta> armis utendi.- Confiado en sus ar-
Armas pequeñas: òπλáρια,ων,τá par- mas: ìπéροπλος,ος,ον praevalidus
va arma.- Arrojadiza: ´ηµα,ατος,τó Cubierto de armas de bronce: χαλκó-
óïστóς,οû, ò missile.- Las armas: δερ µος,ος,ον aereis armis tectus>
`óπλισις,εως,η arma ipsa.- Ardor El que lleva las armas: òπλοφóρος,ος
loco por las armas: óπλοµανíα, ας,η ,ον armiger.- Fabricante de armas:
armorum insanus ardor.- Arte de òπλοποιóς,οû,ò; éντεσιουγυος,ου,ò
hacer armas:òπλοποιοητικη,ης,η ar- armorum opifex, faber.-Feliz en las
morum conficiendorum ars.- Depósi- armas: εúοπλος,ος,ον felix in armis>
to de armas: òπλοθηκη,ης,η arma- Que gusta de las armas: χαλκοχáρµης,
mentarium.- Estrépito de las armas σιδαροχáρµας, ου,ò; φíλοπλος,ος,ον
´áραβος,ου,ò strepitorum armorum quem arma juvant,armis gaudens.- Que
Fabricación de armas: òπλοποïα,ας, lleva hierro o armas: σιδηροφóρος,
η armorum fabricatio.- Preparati- ος,ονqui ferrum vel arma gestat.-
vos de toda clase de armas: πανσα- Quetiene armas de oro: χροσοτευχης,
γíα,ας,η omnium armorum apparatus ης,éς arma aurea habens.- Que usa

78
armas de bronce: χαλκéοπλος,ος,ον armado: πáνοπλος,ος,ον omni ex par-
χαλκεντεúς,éως.ò;χαλκεντη,ης,éς aerea te armatus.- Con puntas: περιγλωχις,
arma habens.- Uso de armas: ινος armatus cuspidibus> De bronce
ξιφηφορíα, ας, η ensium gestatio.- χαλκοπλη-θης,ης,éς; χαλκοτευχης,ης,
Sin armas: áχαλκης,ης,éς; ´áχαλκος, éς aere armatus> Pesadamente armado:
ος,ον qui caret aere.- Con las ar- òπλíτης,ου,ò armatus> Estatua de
mas: `ωπλισµéνως cum armis> Coger mujer armada: òπλιτíδες,ων statuae
las armas: òπλολογéω arma lego.- foeminarum armatae.- Ir armado de
Despojar de : áφοπλíζω armis spolio hierro: σιδηροφορéω ferrum fero>
Distribuir: òπλοδοτéω arma distri- Marchar pesadamente armado: òπλιτéω
buo.- Equipar con: éξοπλíζω, τεúχω graviter armatus incedo
(τéτευχα,τéτυγµαι) armis instruo>
Estar equipado de armas: éνοπλíζοµαι ARMADOR: ναυκληρος,ου,ò navis do-
mus
armis ronor> Fabricar armas: òπλο-
ποιéω arma fabricor> Llevar armas:
ARMADURA: `óπλησις,`óπλοσις,εως,η;
òπλιστεúω,òπλοφορéω, σιδηροφορéω ar-
éξοπλισµóς, καθοπλισµóς,οû,ò; éξó-
ma gero> Ser provisto de armas:
πλισις,εως,η; òπλισµóς,οû,ò; σáγη,
συνεξοπλíξοµαι simul armis instruor
ης,η; σκευη,ης,η; στολη,ης,η arma
Tener manía por las armas: òπλοµανéω
armorum studio insanio tura.- Completa: παντευχíα, πανο-
πλíα,ας,η universitas armorum, uni-
ARMADA: ναυτικóν,οû,τó; στóλος,ου, versa armatura> De la pierna:ποδíς,
ò classis.- De diez mil o muchas íδος,η caliga> Cubierto de: κατá-
naves: µυιóναυς,-ναος,ò,η decies φρακτος,ος,ον armis munitus> Mili-
millenis,permultis navibus instruc- tar: éξοπλισíα,ας,η; éξóπλισις,εως,
tus.- Defendido por la: ναúφρακτος, η armatura
ος,ον classe instructus.- Mando de
la armada: ναυαργíα,ας,η praefectu- ARMAMENTO, de la nave: σκευη,ης,η
ra classis.- Que tiene una gran armamenta navis
armada: πολúστολος,ος,ον magnam
classem habens.- Contribución para ARMAR: óπλοµαι, éφοπλíζω, καθοπλí-
una armada: τριηρáρχηµα,ατος, τó ζω, κορúσσω, òπλíζω, òπλíζοµαι,
sumptus quae fit in trierarchiam.- òπλιστεúω, σκευοποιéω armo,instruo
Mandar la armada: ναυαρχéω, τριηραρ- armis.- Además: προσκαθοπλíζω in
χéω classi praeesum, classis sum super armo.- Bajar corriendo arma-
praefectus do: òπλιτοδροµéω armatus decurro.-
Ir armado: ξιφηφορéω ense armatus
ARMADO: ´éνοπλος, ´éξοπλος, ος, ον; incedo> Pertrechar de armas: òπλéω
òπλιστης,οû,ò;τευχηρης, ης,éς; τευ- armo,armis instruo.- Ser armado
χηστης,ου,ò; τευχητης,ου,ò armatus> A juntamente: συνοπλíζοµαι simul ar-
la ligera: εúσταλης,ης,éς;κουφóσ- mor> Ser armado: òπλοµαι,òπλíζοµαι
κευος,ος,ον leviter armatus> Amigo armor
de ir armado: φιλóκνηµις,ιδος,ò,η
amator ocrearum> Bien armado: εúο- ARMARIO: σκευοθηκη,ης,η armarium>
πλος,ος,ον; εúρυαíχµης,-χµας,ου,ò
pulchre,bene armatus> Completamente
Para guardar los vasos: κυλικεîον,ου ARMERÍA: ζαβαρεîον,ου,τó; òπλοθη-
τó locus calicibus reponendis κη,ης,η armamentarium

ARMARSE: áναζωννυµι, -ζωσω susccingo ARMERO: µαχαιροποιóς, οû,ò gladio


Contra: éπικορúσσοµαι armor in rum faber> De lanzas: δορατóθηκη,ης,

79
η hastarum repositorium óν; áρωµατωδης,ης,ες aromaticus,
aromata redolens.- Que exhala olor
ARMONÍA: `ρυθµóς,οû,ò; áρµονíα, ας aromático: µυρíπνοος (-πνους,πνους
η; éµµéλεια,ας,η; µεδλωδíα, ας, η; πνουν)unguenta spirans et redolens
συναρµογη,ης,η; σúναρσις,εως,η; συν-
ωδη,ης,η; συνοδíα,ας,η concinnitas, ARPA: πεκτíς,íδος,η; σαµβúκη,ης,η
concentus (música acordada)>Estar en σαµβúκης,ου,ò magadis, sambuca.-
armoníacon otro: συνáδω consono.- El que, la que canta o toca el arpa:
Sabio en armonía: `ρυθµικóς,η,óν σαµβυκιστης,οû,ò; σαµβυκιστρíα,ας,η;
numerorum peritus.-En armonía: -κιστρíς,íδος,η qui,quae sambuca
συµφωνως concorditer
ARPÍA: áρπυíα,ας,η harpyia.- Arpía
ARMÓNICO: πολυαρµóνιος,ος,ον val- semivirgen: µιξοπáρθενος,ου,η semi-
de harmonicus virgo

ARMONIOSO: éµµελης,ης,éς; εúαρµó- ARPÓN: κρεáγρα,ας,η; κρεαγρíς, íδος


διος, εúφονος, εúρυθµος, εúθογγος, η harpago.- Para pescar: íχθυóκεν-
ος,ον; σúννοµος,ος,ον; µελíφθογγος, τρον,ου,τó fuscina qua pisces con-
aptus, concinnus,bene sonans> Rela- figuntur
tivo a la armonía: áρµονικóς,η,óν ad
harmoniam pertinens> Enteramen- ARQUEADO: áψιδοειδης,ης,éς struc-
te armonioso: παραµóνιος,ος,ον omni- tus in modum absidis
no concinnus> Poco armonioso µικρó-
ARQUEAR, acción de arquear,abovedar
κοµπσος,ος,ον parum conccinus
καµáρωσις,εως,η concameratio
ARMONIZAR:`ρυθµíζω, συναρµóζω, συν-
ARQUEÓLOGO: áρχαιολογικóς, η,óν;áρ-
αρµóττω concinno
χαιολóγος,ος,ον scrutator antiqui
tatis,de rebus antiquis peritus
ARMUELLE,falso armuelle: ψευδατρá-
φαξυς,υος,η falsa atriplex> χρυ-
ARQUETIPO: áρχéτυπος,ος,ον archety-
σολáχανον,ου,τó aureum olus pus

ARNERO: λικµóς,οû,ò; λíκνον,ου, τó ARQUILLA: áρσιχος,ου,ò; λοφεîον,ου


θρíναξ,ακος; θρινακη,ης, η vannus τó loculus,arcula
Que lleva arnero: λικµοφóρος,ος,ον
vannum ferens ARQUITECTO: áρχιτéκτων,ονος,ò; κα-
τασκευαστης,οû,ò; λιθοδóµος, λιθο-
ARO,juguete de los niños: κωνα,ας, λóγος,ου,ò; οíκιστης,οû,ò; οíκοδó-
η; βéµβηξ,ηκος; βéµβιξ,ικος,η tro- µος,ου,ò; συσκευαστης,οû,ò;τειχισ-
chus
της,οû,ò; τéκτων,ονος,ò;τεκτονουρ-
AROMA: ´áρωµα, ατος; κωµακóν,οû;
γóς,óς,óν faber aedium, architec-
θúον,ου,τó aroma> Especie de aro- tus,molitor
ma: κúφι,εως,τó; νáρκαφθον, λáκα-
φρον,ου,τó adoramenti genus,suffi- ARQUITECTÓNICO: áρχιτεκτονικóς,η,
menti genus.- Compuesto de: áρωµα- ον ad architectum pertinens
τíτης,ου,ò; θυéστος,ος,ον aromati
tes; ex aromatibus confectus> Mez- ARQUITECTURA: áρχιτεκτονíα,ας,η;
clar aromas: ζεíρω aromata facio οíκοδοµητικη, εíκοδοµικη,ης,η ars
Quemar aromas: ùποθυµιáω odores in- fabricandi. architectura.- Obra de
cendo arquitectura: τεûγµα, á ρχιτεκτóνη-
µα,ατος,τó opus, structura,aedium
AROMÁTICO: áρωµατικóς, µυρεψικóς,η structura

80
ARRACIMAR: βοτρυóοµαι racemor
ARRABAL: προαστηïον, προáστιον,ου,
τó suburbium ARRAIGADO, bien arraigado: εúριζος,
εúρριδος,ος,ον bene radicatus.-
ARRACADA: éλλóβιον,ου,τó inauris Hondamente: βαθúρριζος,ος,ος alte

radicatus.- Muy arraigado: íσχυρó- car: éκδορá,âς,η; παρασπασµóς,οû,ò;


ρριζος,ος,ον validis radicibus fir- τιλµóς,οû,ò vulsio,avulsio.- El que
matus> Naturalmente: αúτóπρεµνος, arranca: éκριζωτης,οû,ò exstirpator
ος,ον per se radicatus> Estar ar- Lo arrancado: σπαδωνισµα,ατος,τó quod
raigado, establecido: éρρíζοµαι ra- avulsum est.- Medio arrancado:
dicatus,stabilitus sum ´ηµíσπαστος,ος,ον semi-avulsus.- Que
no se puede arrancar: δυσαπóσ-
ARRAIGAR: `ριζóω (éρρíζωκα) radico παστος,ος,ον difficilis ad avellen-
Arraigarse: καταρριζóω radices ago> dum.-Recién arrancado: νεοσπáς,áδος,
ò,η recens avulsus
ARRANCADO: σπαραγµατωδης,ης,ες dis-
cerptus.- Que puede arrancarse:τιλ- ARRANQUE: éκρíζωσις,εως,η exstir-
τóς,η,óν vulsus,vulsibilis> Lo ar- patio
rancado: τíλµα, ατος,τó; τιλµáτιον,
ου,τó id quod eversum est ARRAS: éνéχυρον,ου,τó; áνακαλυπτη-
ρια,ων,τá; áπαυλíα,ας,η; áπαúλια,
ARRANCADURA: áπóρραξις,εως,η; τíλ- α, ων,τá; áραβων, áρραβων, ωνος,ò
σις,εως,η vulsura munus nuptiale,munus quod primo die
nuptae dabatur,arrha
ARRANCAMIENTO: áπóρραξις,εως,η
τíλσις,εως,η avulsio ARRASAR: κατεδαφíζω ad terram pros-
terno
ARRANCAR: áπορρáσσω, áποσκολúπτω, ARRASTRADERA, palo desde donde se
áποσπáω,-σπáζω, éκκαλαµáω, éκκνí- arrastra la nave hasta el mar óλ-
ζω,éκσπáω, éκτíλλω,éξανασπáω, κατα-
καíα, ας,η cauda qua navis trahitur
δρéπω, κατασκαριφáω,κατατíλλω, κοι-
λαíνω, κοτíλλω, óλóπτω, σκολíπτω, ARRASTRADO:συρµóς,συρτóς,η,óν
σπαδíζω, σπáω, ùποσπáω, ùποσúρω tractus
evello,detraho,subduco,exentero,di-
vello,stringo,vellico> Con tenazas ARRASTRAR: `ρúω,`ρúοµαι, éλκéω,éλ-
áποψαλíζω forcipibus abscindo> Ar- κúω, éλκυστáζω, éνσεíω, éρπúζω (-ω
rancar con: συγκατασπáω convello> σω), κατασúρω, κατερúω, óλκáζω,
Dañando: áποσπαρáττω evello laceran- σúρω traho, repo.- Abajo juntamen-
do> De cuajo, de raíz: πρεµνιáζω, te: συγκαθελκúω, συγκαθéλκω una
πρεµνíζω, áπορριζóω, éκπρεµνíζω, deorsum traho.- Acercarse arras-
éκριζóω una cum stipite et radice trando: προσερπúζω,προσéρπω accedo
evello,radicibus evello,exstirpo, serpendo> Andar arrastrando: εíλυσ-
eradico> Del lado: παρασπáω a latere πáοµαι volvendo trahor> Hacia arri-
abstraho> Juntamente προσεκτíλλω, ba: áνéλκω sursum traho> Juntamen-
συναποτíλλω una evello> Por abajo: te con cuerdas: συναµπρεúω una funem
ùποτíλλω subtus evello> Por fuer- traho.- Por todas partes διéλκω,-
za: κατασπáω,σπáζω,σπáω distraho, κúω,-κúζω,-κυστáζω (διεïλκον) dis-
diello> Por todas partes: περιτíλλω traho.- Ser arrastrado con violen-
circumquaque vello> Sobre: προσανασ- cia: συσσúρω una violenter traho.-
πáω insuper convello> Acto de arran- El que arrastra o serpea: éρπηστης,

81
οû,ò reptator> El que marcha arras- ción de arrastrar: σúρσις,εως,η
trando el cuerpo: óλκηρης,ης,ες qui tractio.- La acción de serpear: éρ-
trahendo corpus progreditur.- El πυσµóς,οû,ò reptatio
que se arrastra,reptil: éρπυστικóς,
η,óν reptilis> Fácil de llevar ARRASTRARSE: εíσσερπúζω,-ερπúω, -ερ
arastras:´óλκιµος,η,ον tractu faci- πω irrepo.- Serpear: éρπυστáζω
lis> Que arrastra: `ρυτηρ,ηρος; `ρυ- serpo.- Alrededor: περιéρπω cir-
τωρ,ορος,ò tractor> Que arrastra, cumquaque adrepo.- Que se arrastra
atrae: éλκτικóς,η,óν attractivus> Que por tierra,humilde: χαµαíζηλος,ον
lo arrastra todo: πáνσυρτος,ος, ον humi repens
ον omnia trahens> Que tiene la
ARRASTRAS, el que anda a rastras:
propiedad de arrastrar: éλκυστικóς,
εíλητικóς,η,óν tractim ambulans
η,óν tractorius> Todo lo que se
arrastra: σúρµα.ατος,τó omne quod
ARRAYANAL: µυρσινεων,ωνος,ò myrte-
trahitur.- Arrastrando con violencia
tum, locus myrtis consitus
(adv.) σúρδην tractim> Instrumento
para arrastrar: `óλκος,ου,ò instru-
mentum ad trahendum aliquid> La ac-
ARREAR, al asno: óνηλατéω asinum παρεκφéροµαι immodico affectu extra
agito mentem dejicior> Hacia otra parte:
προσριπτéοµαι in aliam partem abri-
ARREBATADAMENTE: áρπαγδην, áρπακτι- pio> Simultáneamente: συναρπáζω una
κως, καρπαλíµως raptim, rapaciter abripio.- Por fuerza: `ρυσταζéσκω,
`ρυστáζω trahendo capio> Ser arre-
ARREBATADO: áνáρµαστος, ος, ον; τα- batado: φéροµαι capior> Que todo lo
χúς,εîα,ú (ταχúχερος,ταχíων, θâττων arrebata: πáµφορος,ος,ον omnia ra-
θáσσων; ταχúτατος,τáχιστος) abrep- piens
tus,abductus,praeceps.-Fuera de sí
παρáφορος,ος,ον extra se mentem ARRECIRSE, de frío: κρυσταíνοµαι
abreptus.- Furioso por el espíritu frigore abstringor
pítico: πυθóληπτος,ος,ον a Pythio
correptus> Por fuerza: áρπáγιµος, ARREGLADO: εúσκοµος,ος,ον; συγκεí-
áρπαστóς,η,óν ereptus µενος,η,ον praestitutus,concinnus

ARREBATAR: áφαρπáζω, áνερεíπτοµαι, ARREGLAR:`ρυθµíζω,áνατáσσοµαι(-áζο-


áρπáζω,-σω,-ζω; áρπαλíζω, éπιδρá- µαι), διαλúω,διαρρυθµéω,éκπνευµατóω
ττοµαι, καταµáρπτω, κατεµπáζω, κα- éντúνω, éντúω, παρευτρεπíζω συντíθη-
θαρπáζω, παραρπáζω, προσθιγγáνω, µι, τολυπεúω concinno,instruo,ex
προσθíγω, ξυλλαµβáνω corripio, ra- composito ago, moderor,compono> An-
pio,apprenhendo,abripio,praeripio> tes: προρυθµíζω praemoderor> Bien:
A escondidas: ùφαππáζω surripio> εúθετíζω concinne dispono> Con justa
Arrebatar hacia arriba: áναρπáζω proporción: συναρµóζω congruenti
sursum rapio.- Antes: προαναρπáζω proportione construo> Preceder arre
προαρπáζω ante rapio,praeripio.- glando: προρυθµíζω praemoderor.-El
Juntamnete: συναναρπáρζω una rapio que arregla o dispone: συναρµοστης,
Con la fuerza de la palabra:καταρ- οû,ò qui una concinnat vel componit
ρητορεúω dicendi vi rapio.- Con las Fácil de: εúσκéυαστος,ος,ον facilis
uñas: áπονυχíζω ungulis rapio> Con confectu
violencia: περιéλκω violenter rapio ARREGLO: διασκευη,ης,η; σúναρσις,
Con: συναπáγω, συνεκφéρω simul arri- εως,η; σúστασις,εως,η; σúστηµα,ατος
pio> Dejarse arrebatar excesivamente τó; τáγµα,ατος,τó, τáξις,εως,η appa-

82
ratus,moderatio,compositio,concinna poenitentia immutatus
dispositio> Concordia: συµβíβασις,
εως,η compositio.- Con un arreglo y ARREPENTIRSE: áναλογíζοµαι, éξανα-
orden parecido: òµοιóσκευος,ος,ον νηφω, γνωσιµαχéω,µεταγινóσκω, µετα
simili cultu et apparatu utens µελéοµαι, µεταµéλοµαι, µεταµéµβλο-
µαι poenitentia ducor, omnino re-
ARREMETER: óροúω, προσπηδáω, προσ- sipisco, resipisco.- Se arrepiente
πíπτω irruo,impetum facio,aggre- µεταµéλει poenitet.- De la prime-
dior.- Con: συναïζω simul irruo ra resolución:µεταδοκει µοι capti-
consilii me poenitet.- De lo hecho
ARRENDADO: éκδοτικóς,η,óν locatus µετανοéω post factum sapio, resi-
mercede pisco

ARRENDADOR: éργολáβος,ου,ò; éργο- ARRIATE, para flores: πλασιá,âς,η


ληπτης,ου
ου,ò
ου redemptor arola floribus

ARRENDAR: éκδíδοµαι,-δωσοµαι; éκ- ARRIBA: éπáνω, éπανωθι´áνω sursum,


µισθóω, κιχρáω,κíχρηµι eloco,com supra,superiusr,retro.(Este concepto
modo se expresa con el prefijo áνá-
precediendo a la palabra .vg. áνα-
ARREOS, de un caballo: σáγη,ης,η βαíνω).- Acción de echar hacia
ornatus arriba: ùπτíασµα, ατος,τó; ùπτια-
σµóς,οû,ò resupinatio.- De arriba
ARREPENTIMIENTO: µεταµéλεια, µετα- ´áνωθεν,ùψóθεν,éφúπερθε,-θεν; éπáνωθεν,
µηθεια, µετáνοια,ας,η; µετáµελος, áνéκαθεν,áνεκáς desuper
ου,ò; στυφελισµóς,οû,ò; µετáγνοια e coelo,superne,eminus> Hacia arri-
ας,η; µετáγνωσις,εως,η reprehen- ba: ´óρθια,´ορθιáδε in arduum.-
sio,poenitentia> Cuando haya: µε- Echarse hacia arriba: ùπτιóω supi-
ταµéλον cum poeniteat> Transfor-
mado por : παλινáγρετος,ος,ον ex
no.- Ir arriba y abajo: `ραβáσσω óρεικóµος,ου,ò agaso,mulio,qui asi-
sursum et deorsum eo> Poner más nos agit.- De burros: óνοκúνδαου;
arriba: éπανατíθηµι insuper impo- óνοκúνδιος, óνóκυνδος,ου,ò; óνηλá-
no.- Más arriba: `úπερ,το πρóσθεν της,ου,ò asini agitator, qui asi-
supra,superius nos agit,asinarius> Ser arriero:
ζευγηλατéω asinos ago
ARRIBAR: éπικéλλω (-κéλσω ο -κελω)
καταíρω, κéλλω,προσκéλλω,προσοκé- ARRIESGADO: áρπακτóς,η,óν temera-
λλω, óρµéω apello,ad portum perve- rius
nio,ad litus applico> A la orilla:
προσοχθéω, προσοχθíζω ad litus ap- ARRIMAR: éγχρíµπτω, éπινúσσω, χρω-
pello.- El acto de : προσβολη,ης,η ζω, χρωïζω, χρωτíζω, παρατíθηµι,
apppulsus πελáζω, πελáω, πéλω, πéλοµαι, πιλ-
νáω, πíλνηµι, πλáθω,προσáγω, προσ-
ARRIBO καταγωγη,ης,η καταγωγιον,ου φéροµαι, προσφéρω, προσíχω, προσé-
τó; προσóρµισις, εως,η appulsus, ap- χω, προσοµιλéω, προσπελáω, προσπíλ-
pulsio ναµαι, προδσπλáθω,προσπτúσσω, προσ-
τελáζω,-πλáζω admoveo,appelor, ap-
ARRIENDO: éκµíσθωσιςεως,η locatio
ab certam mercedem plico> Dando vueltas,rodando: εíσ-
κυκλéω, προσκυλíω advolvo> Se ha-
ARRIERO: áσραβηλáτης, ζευγελáτης, de arrimar: προσενεκτéον admoven-
ζευγηλáτης, ου,ò; κιλλáκτηρ, ηρος, dum est

83
Tener mucha..: πλατυγíζω superbe
ARRIMARSE: προσαρτáοµαι, προσφúοµαι insolesco.- Insolencia del vencedor:
προσκολλáοµαι adhereo, adheresco `úβρις,εως,η victoris petulans super
bia> Con arrogancia: µεγαλοφρóνως,
ARROBADO: éκστατικóς,η,óν mente ùψικóµπως superbe,arroganter
alienatus
ARROGANTER: φρóνιµος,η,ον; γαυρης,
ARRODILLADO, a los pies de otro:
ης,éς; γαúρεξ, ηκος; γαúριξ, ικος;
γονυπετης, ης, éς supplex ad genua
γαúρος, α,ον; µεγαλοφρονης, ης, éς,
alicuius provolutus
µεγαλóφρωνων, ων.ον; µετáρσιος, ος,
ARRODILLAR: γονατíζω procumbere fa- ον; οíηµατíας, ου, ò; ψοíδης,ου,ò;
cio (hacer arrodilla)> Que se arro- σοβαροβλéφαρος, ος,ον; σοβαρóς,á,óν;
dilla: γονυκλινης,ης,éς genu flec- στóµφαξ.ακος,ò; σúνοφρυς,υος,ò,η;
tens.- Arrodillarse: γονóοµαι,γονυ- ùπερáφανος, ùπερηγανος,ος,ον ùπερη-
πετéω, παροκλáζω advolvor genibus, φανης,ης,éς; ùψαγóρος,ος,ον; -γóρης
ad genua procido, genua inflecto.- ου,ò; ùψηλοκáρδιος,υψικóµπος,ος,ον;
El acto de: óκλαδíα,ας,η genuum ùψηλóς,η,óν superbus, arrogans, vio-
flexus lentus, superciliosus>Dicho o hecho
arrogante:αíθáδισµα,ατος,τó dictum
ARROGANCIA:αúχησις,εως,η; αúθáδεια, vel factum arrogans> Mostrarse arro-
ας,η; αúθαδíα,ας,η; βλáσκευµα,ατος gante: συνοφρυóοµαι arroganter me
τó; βρéνθος,ου,ò; γαυρóτης, ητος,η; praebeo.-Ser arrogante: éξυβρíζω
µεγαλοφροσúνη, ης,η; µοθωνíα,ης,η; insolenter efferor> Tener pensamien-
ùπερηφáνεια, ùπερηφανíα, ùπεροψíα, tos arrogantes: κατοíοµαι arrogan-
ας,η; ùψηλοφροσíνη,ης,η arrogantia ter sentio
protervia,ferocitas> Arrogancia in-
fundada: τúφος,ου,ò fumosa arrogan- ARROGARSE: éπαλαζονεúω,-νεúοµαι mihi
tia> Impertinencia del hombre que arrogo
fastidia con su: φορτικóτης,ητος,η
vitium homninis arrogantis fasti- ARROJADO: ´éκβλητος,´éκβολος, `ρυ-
dientis.- Andar con: κατασοβαρéω, ψοκíνδυνος,éκκηρυκτος,ος,ον;
καταυθαδιáζοµαι,-αδíζοµαι arroganter me ´ιτης,ου,ò; προβλης,ητος, ò,η; τολ-
µητης, τολµητíας,ου,ò ejectus, te-
fero> Conducirse con: éπαυθαδí-
merarius,praeceps, qui se in peri-
ζοµαι arroganter me fero.- Hablar cula praecipitat.- Arrojado fuera:
con arrogancia de sí mismo: κοµπíζω πρóβλητος,ος.ον foris ejectus> Estar
jactanter glorior.-Hablar con: κοµ- arrojado sobre: ùπερκεíµαι super ja-
βακéυω magnifice loquor.-Obrar con: ceo
κατακωµáζω, παραπηδáω, áπαυθαδιá-
ζω,-δíζω,-δíζοµαι,-ïοûµαι petulan- ARROJAR: `ριπτáζω,`ριπτáσκω,`ριπ-
ter,insolenter ago.- Portarse con: τéω, `ρíπτω, áφíηµι (íης,íησι; áρι-
ùπαυθαδíζοµαι subarroganter me fero
éω (íεις,íει), áφéω (áφησω,áφεÌκα, πíζω, áποσεíω,ùπεκβáλλω,ùπεξαíρω,
áφεîµαι), áνακοντíζω, áπαµúνω, áπα- θρυλéω, θρυλλéω projicio,ejaculor,
ρρáζω, áποβáλλω, áποδíκω, áπολáµπω propello,dejicio,abjicio,jacio,con-
βληµι, βáλλω, βλéω,βλω, βολéω jicio.- A la otra parte: ùπερεκπéµ-
(βεβóληκα,βéβολα), δυαπτúω, ζéλλω, πω ulterius emitto> A la vez: συρ-
éφιáλλω, εíσαφíηµι,εíσβáλλω, éκβρáζω ρíπτω una conjicio.- A otra parte:
-βρáσσω, éκρíπτω, éπιπροíηµι,κατα- µεταρριπτéω, -ρíπτω aliam in partem
προïηµι, κατασοβéω, µετεξανíστηµι, jacio.- Además hacia arriba: προσα-
περικροúω, προσκóπτω, προσοκéλλω, ναβáλλω insuper sursum jacio> Alre-
áπορρíπτω (-ψω, éπéρριφα), áπορρι- dedor: προσπεριβáλλω insuper circum

84
jicio> Con desprecio: áποπυτíζω petu: συγκατασκηπτω simul cum im-
respuo> Con ruído: áποτυµπανíζω cum petu ingruo.- Antes: προεξαïσσω
tumultu expello.- Arrojar con: ante irruo.- Sobre: áποροúω (-οúσω
συναπελαúνωuna expello.- Contra,den- áπóρουκα) irruo
tro,juntamente: συνεµβáλλω simul
injicio.-De casa: παρωθω domo expe- ARROJO: íταµíα,ας,η;íταµóτης,ητος, η;
llo.- De la otra parte: διεκβáλλω παρακινδúνευσις,εως,η temeritas
trajicio>Delante: προβáλλω,προεπιβá-
λλω,προκαταβáλλω projicio,praeinji-
cio,ante jacio.- Con desprecio: ARROLLADO περιπτυχης,ης,éς circum-
διαπτúω despuo> El primero: προεκ- plicatus.- Muchas veces,muy: τρικα-
βáλλω, πρωτοβολéω prior emitto.- λíνδητος,ος,ον τρικυλíνδητος, τρι-
Arrojar, atacar con injurias: éξα- κúλιστος,ος,ον ter volutatus
ρáσσω,-ττω exturbo,probris incesso>
Hacer fuerza para arrojar: ùποβιáζω ARROLLAR: éλελíζω convolvo.- Al
vim infero ad dejiciendum> Hacia mismo tiempo: συνελíσσω convolvo>
abajo: καταπéµπω demitto> La pie- En espiral: σπεριáω in spiram con-
dra: βολíζω bolidem dimitto.- Más traho.- Arrollándose en espiral:
lejos: ùπερíηµι ultra mitto.- Más σπειρηδóν in modum spirae convolu-
προσεκβáλλω insuper injicio.- Por tim.- Acción de arrollar: περικα-
delante: προωθéω,προωθω propello λíνδησις,εως,η circumvolutio
Sobre: éπικατασεíω, éπιπροβáλλω,
ARROYO: `ρéεθρον, `ρéîθρον, `ρúµα,
προρρíπτω dejicio super, superin-
jicio,projicio.- Simultáneamente: ατος, τó; `ρéως.-ω; `ρúαξ, ακος,ó;
συµβáλλω una jacio> Acto de arro- áπορρωξ,-ωγος,ò; νηµα,ατος,τó rivus,
jar:´éκριψις,εως,η projectio> Arro- fluentum.- Pequeño: ´ρευµáτιον,ου,τó
jado de lugar remoto: τηλéβολος,ος ; óχéτιον,ου,τó rivulus,canaliculus,
parvum fluentum.- Que corredel mismo
ον emissus et e remoto loco jactus.-
arroyo: òµóρρειξρος,ος,ον qui ex
Arrojado en línea recta: óρθóβολος, eodem rivo defluit> Que tiene mu-
ος,ον recta projectus.-Digno de ser chos arroyos: ναéτωρ,ορος,ò,η multa
arrojado con desprecio: διáπτυστος, fluenta habens.- Derivar un arroyo:
ος,ον despuendus> El acto de arro- óχεταγωγéω rivum duco> Guiar, deri-
jar a uno de un puesto superior: var los arroyos para repartir las
ùπéρωσις,εως, η pulsio ad detruendum aguas: óχετεúω rivos duco, deduco,
e loco superiore.- El acto de arro- loco moveo
jar abajo: πρηνισµóς,οû,ò dejectio
El que arroja lejos: éκατηβελéτης, - ARROZ: ´óριζα, ας,η; ´óριζον,ου,τó
βολéτης,ου,ò; éκατηβóλος,ος,ον longe oriza
jaculans> El que arroja: áφé-
της,ου,ò emissor> Acción de arrojar ARRUGA:`ρáκος,εος,τó;`ρυσíλλη,ης,η`ρúτ
lejos: µακροβολíα, ας, η longinqua íς,íδος,η;φαρκíς, íδος,η ruga>
jaculatio.- Lo que se arroja o Arrugas de la frente: στολíς,íδος,
desecha: σκυβáλισµα, ατος,τó rejec- η tria seu ruga frontis.- De la
tamentum.- Lugar desde donde se cara: πτúκτíον,πυκτíον, ου, τó ruga
arroja: áφετικóς,η,óν unde quid LLeno de arrugas γρáπτης,ου,ò; στο-
emittitur.- Que debe ser arrojado: λιδωδης,ης,ες;`ρικνηεις, ηεσα, ηεν;
´éκβλητος,ος,ον ejiciendus>Que pue- φορκóς,η,óν rugosu> Plegado,dobla-
de arrojar:πρβλητικóς,η,óν habens vim do en arrugas: `ρικνοεργης,ης,éς in
projiciendi rugas complicatus.- Formación de :
`ρυτíδωσις,εως,η corrugatio> Con-
ARROJARSE a la vez con grande ím-
traer arrugas: `ρυτιδóω in rugas

85
contraho.- Llenarse de..: `ριχνóο- τετανóω rugas deleo> Sin arrugas:
µαι,`ρικνóοµαι corrugor> Quitar las:
áρρυτíδωτος,ος,ον sine rugis mentarium

ARRUGADO: `ρικνωδης,ης,ες; `ρικνóς, ARTE: ´áσκηµα,ατος,τó; εíσοδος, ου,


η,óν; `ρυσσóς,η,óν; φαρτιδωδης, ης, ò; τéχνη,ης,η; τεχνοσúνη,ης,η ars
ες; πτυχωδης,ης,ες; στολιδωτóς,η,óν Destreza: éπιστηµη,ης,η ars> Ar-
στυφρóς,α,óν(retorridus,arrugado por te mecánica: χειροτεχνíα,ας,η opi-
el calor) rugosus,in rugas contrac- ficium> Modo de hacer algo: παλáµη,
tus> Ponerse arrugado: `ρíκνóοµαι, ης,η ars,ratio qua aliquid effici-
`ριχνóοµαι corrugor tur.- Obra de arte: φιλοτéχνηµα,
ατος,τó opificium.- Obra hecha se-
ARRUGAMIENTO: `ρáκωσις,εως,η; `ρικ- gún arte,siguiendo unas reglas:
νóτης,ητος,η;`ρúσσηµα,ατος,τó; `ρú- τéχνηµα,ατος,τó quod arte effectum
σσωσις, εως, η rugatio, curvitas, est.- Odio a las bellas artes:
corrugamentum.- De la piel: `ρúσá, µισολογíα, µισαγαθíα,ας, η odium
ης,η; `ρúση,ης,ηη contractio cutis bonarum artium.- Tratado de un arte:
in rugas τεχνολογíα,ας,η sermo de arte.-
Malas artes: κακοτεχνíα,ας,η; κακο-
ARRUGAR: `ρυσσαíνω,`ρυτιδóω rugo, τéχνιον,ου,τó mala ars> Afición a
corrugo.- La frente: καταρρκνóω un arte inútil: µαταιοτεχνíα,ας,η
frontem corrugo.- Arrugarσσ:`ρυσσóω vanae artis studium> Amor a las
`ρυσóω, περιφλιδáω corrugo, rugas artes: φιλοτεχνíα,ας,η amor artium.-
contraho Apasionado por el: µουσοµανης, ης,éς
φιλóτεχνος, -τéχνης,ου,ò studiosus
ARRUINADO,medio arruinado: `ηµíπτω artium,mousarum furore correptus>
τος,ος,ον semirutus Apasionamiento por las artes: µου-
σοµανíα,ας,η musarum furor> De gran
ARRUINAR: διαρρíπτω,-πτéω,`ραíω, arte µεγαλóτεχνος,ος,ον artificio
éκπéρθω (πéπορθα) κατασκáπτω, κα- praestans.- El que ejerce algún arte
θειρéω, στυφελíζω profligo, everto> mecánico: χειροτéχνης,ου,ò qui manu
Entrar a escο οndidas: εíσφθεíροµαι ad aliquam artem exercet> El que escri
inferendam perniciem irrepo> Hasta be de arte: τεχνογρáφος,ος,ον qui de
los cimientos: éξεδαφíζω funditus arte scribit.- El que habla según
everto> Juntamente: συνε- reglas,según arte: τεχνολóγος,ος,ον
ρεíπω, συνεριπóω simul everto> Su qui ex artis praeceptis loquitur.-
casa: οíκοφθορ
θορéω
θορ ω rem familiarem El que trata sobre arte τεχνολóγος
perdo> Arruinarse áποπλουτéω,διαι- ος,ον qui de arte loquitur vel
θúσσω, πéτω, πíπτω (πεσοûµαι,πéπ- tractat.- Entregado a vanas artes:
τωκα,´éπεσον), πιτνáω, πιτνéω,πíτ- µαταιóτεχνος,ος,ον vanis artibus
deditus.- Hábil en muchas artes:
νηµι dejicior,divitias amitto, ruo
πολúτεχνος,ος,ον multas artes habens
ARRULLAR: καταβαυκαλáω,-καλéω ju- Hecho con arte: µεθοδικóς,η,óν; πο-
cunda cantillatione sopio> La tór- λúτεχνος,ος,ον; τεχνηεις,ηεσσα, ηεν
tola: τρúζω,τρíζω strido artificiosus,multa arte effectus.-
Hecho con mucha arte, habilidad:
ARRULLO: καταβαυκαλησεις,εων,αí ùπéρτεχνος,ος,ον admodum artificio-
cantillationes sus> Instruí do en un arte: τεχνι-
κóς,η,óν artis peritus> Pertene-
ARSENAL:ναυπηγιον,ου,τó; νεων, ωνος ciente a las artes: τεχνικóς,η,óν ad
νεωσοικοι,οí; σκευοθηκη,ης,η locus artes pertinens.- Que nada adelanta
ubi naves compinguntur,navalia, ar- en las artes: µαταιοτéχνος

86
ος,ον in artium studium nihil pro- λογéω de arte sermonem habeo,scri-
ficiens.-Trabajado con arte: καλλí- bo.- Estar apasionado por las:
εργος,ος,ον; éπιτεχνητóς,η,óν; µο- µουσοµανéω musarum insano studio
ρóεις,εσσα,εν
εν eleganter fabricatus, teneor.- Formaren el arte: µουσóω
arte laboratus.- Entregado a malas ad musas fingo> Hacer con arte:
artes: κακóτεχνος,ος,ον malis arti- τεχνáζω arte conficio.- Instruir en
bus deditus> Con arte: σεσοφισµéνως, el arte: µουσóω orno> Ser aficio-
τεχνηéντως, τεχνικως χειροτεχνικως, nado a las: φιλοτεχνéω studiosus sum
τεχνως callide, artificiose> Educar artis vel artioum.- Usar de arte:
en el arte: µουσóω ad musas erudio τεχνíζοµαι arte utor.- Usar de
Ejercer un arte con perfección malas artes: κακοτεχνéω, κακοτρο-
φιλοτεχνéω solerter effingo> Ejercer πεúοµαι malis artibus utor
un arte: τεχνáζω artem exerceo.-
Escribir o hablar sobre arte: τεχνο-
ARTEJO: ´áθρον,ου,τó; áρµóς, οû,ó to o tributo que pagaban los: χειρω-
artus,articulus νáξιον,ου,τó tributum quod ab opi-
ficibus exigebatur
ARTEMISA, planta: παρθενíς, íδος, η
artemisia ARTESÓN: πéλυξ,πéλυσ,υκος,ò pel-
vis lignea
ARTERIA: ´éριγγες,ων,αí; áρτερíα,
ας,η arteria> Aspera arteria: τρα- ARTESONADO: φáτνωµα,ατος,τó; φατ-
χεîα,ς,η aspera arteria> Disección νωµατικóς,η,óν; φατνωτóς,η,óν; κοι-
de la: áρτηριοτοµíα,ας,η arteriae λóσταθµος,ου,ò; θóλος,ου,ò lacunar
disentio> Lleno de arterias: áρτη- laqueatus,camera fastigiata
ριωδες,ης,ες arteriosus> Pertene-
ARTICULACIÓN: ´áθρον,ου,τó; áθρω-
ciente a la áρτηριακóς,η,óν ad ar-
teriam pertinens.-Tumor en las: δíα,ας,η; καµπη, ης,η artus,articu-
lus, ossium commissura.- Articula-
áνεúρυσµα, ατος, τó, áνευρυσµóς,οû,ó
arteriarum tumor ción ósea γιγυλµóς,οû,ò junctura
Articulaciones: νοµωδης éλκος ulcus
ARTESA de amasar: µαγíς, íδος,η; depascens artus> Que tiene muchas
µáκτρα,ας,η; κáρδονος,ου,ò; ληνóς, articulaciones: πολυγóνατος, ος,ον
οû,ó mactra, pressorium.- De lavar multa internodia habens.- Quien
puede arreglar la articulación o
δρúτη,ης,η balneatorius alveus.-
unión de los miembros: διαρθρωτικóς,
Sentado junto a la artesa: περιµáκ-
η,óν articulandi vim habens.- Unido
τριος,ος,ον mactrae assidens por medio de articulaciones:
σúναρθος,ος,ον per artículos compac
ARTESANO δηµιουργóς, οû,ò; χειρο- tus
βáναυσος,ου,ò; χειρωνáκτης, ου, ò;
χειρωναξ,ακτος,ò; χειροτéχνης, ου, ARTICULADO: ´éναρθρος,ος,ον arti-
ò; κατασκευαστης,οû,ò; µεθοδíστης culatus
ου,ò; τεχναστης,οû,ò; τεχνíτης,ου,
ò; τéκτων,ονος,ò conditor, opifex ARTICULAR: áρθρóω (-ωσω,-ωκα) ar-
artifex mechanicus, manuum suarum ticulo.- (Adj.) áρθρικóς,η,óν ar-
dominus,artifex.- Buen artesano: ticularis
κλυτοτéχνης,ου,ò inclytus artifex
Fiesta de artesanos: χειροπονíα, ας η,óν
ARTÍCULO (gram.) ùποτακτικóς,η ν
η festum opificum.- Obra de arte articulus
sano: τεκτοσúνη,ης,η opus fabrile
Oficial de artesano: ùπουργóς, οû,ò ARTÍFICE: éργατíνης,ου,ò; χειρονáκ-
qui sub alio opus exercet> Impues- της,ου,ò; χειρωναξ,ακτος,ò; µεθοδí-

87
της,ου,ò opifex,artifex> Buen ar- λως callide.- Sin artificio: áτéχ-
tífice: κλυτοτéχνης,ου,ò inclytus νως sine artificio.- Usar de arti-
artifex.- Delicado: λεπτουργóς,οû, ficios engañosos: éπιτεχνáοµαι com-
η subtilis artifex.- Excelente:
ò,η miniscor
áριστοτéχνης,ου,ò optimus artifex
Perteneciente al artífice,fabril: ARTIFICIOSAMENTE: éντéχνως artifi-
δηµιουργικóς,η,óν ad fabrilem per- ciose,affabre
tinens .- Independiente: αúτουργóς
ARTIFICIOSO: δαιδáλεος,α,ον; κατα-
οû,ò qui per se operatur
τéχνος,ος,ον; προσποιητικóς, η,óν;
ARTIFICIAL: τεχνητóς,η,óν ementi- τεχναστóς,η,óν; τεχνηµων,ων,ον ar-
tus tificiosus

ARTIMÓN, vela grande de las galeras


ARTIFICIO: éπιτéχνησις,εως,η; εú-
τéθρον,ου,τó artemon
τεχνíα,ας,η; χειρωναξíα, ας,η;µηχα-
νη,ης,η; τéχνασµα, ατος,τó; τεχνι-
ARTISTA: µηχανικóς,η,óν; µεθοδíτης
τεíα, ας,η; τεχνοσúνη, ης,η commen-
ου,ò; ποιητης, οû,ò; τεχνíτης,ου, ó
tum,artificium,opificium.- Hecho con
opifex,artifex.- Artistas: τεχνí-
ποικιλóτευκτος,ος,ον artificiose
structus.- Que usa de varios artifi- κοι,οí professores cuiuslibet ar-
tis liberalis
cios: ποικιλοµηχανος, ος,ον qui va-
riis machinis utitur> Con ingenio-
ARTÍSTICO: δαιδáλεος,α,ον; δαíδα-
so artificio: περινενοηµéνως soler-
λος,ος,ον eleganter factus> Hacer
ti artificio.- Con artificio: ποικí-
trabajos artísticos: καλλιεργéω bens.- Que tiene dos asas: δíωτος,
eleganter fabricor ον duas ansas habens

ARTRITIS: áρθρîτις,ιδος,η morbus ASADO: áπανθρáκισµα, ατος,τó; óπτα-


articularis λéος,α,ον; óπτανéος, α,ον; óτητóς,
η,óν; óπτóς,η,óν quod prunis to-
ARTURO, constelación: ´Αρκτοûρος,ου rretur,assatus> Sobre carbones,en
ò Arkturus
parrilla: áποπυρíας,ου,ò supra car-
ARÚSPICE: ´ηπατυσκóπος,ου,ò; µαν- bones coctus> Comer un asado:áποπυ-
τευης,οû,ò; µáντις,εως,ò,η; ìερóσ- ρíζω ex igne raptum edo
κοπος,ου,ò; θυηκóος, θυοσκóπος qui
victimas inspicit,qui odores incen- ASADOR: ´οβελóς,οû,ò veru> Peque-
dit,qui thura adolet,sacrorum ins- ño asador: ´óβελíσκος,ου,ò veru-
pector,haruspex> Ejercer de: ìεροσ- culum.- Con cinco puntas o dientes
κοπéω haruspicis munere fungor> Fun- πεµπωβóλον,ου,τó veru cum quin-
ción de los arúspices de inspec- quecuspidibus> Para bueyes: βουπó-
cionar las entrañas de las víctimas: ροι´οβελοí magna verua.- Los pies
ìεροσκοπíα,ας,η sacrorum inspectio del asador: κρατευταí, ων, αí; κρα-
τευτηριον,ου,τó verum fulcra.- Los
ARUSPICIO, ciencia de los arúspi- que llevaban asadores en honor de
ces θυηλη,ης,η haruspitium Baco: óφελιαφóροι qui oboelius in
Bacchi honorem gestabant
ARVEJO: λéκιθος,λéκυθος,ου,ò pisum
ASA: κéρκος,ου,ò;λαβη,ης,η; λáβιον ASAETEAR, arte de..: τοξικη, ης, η
ου,τó; λαβíσ,íδος,η ansa, capulum, (τéχνη), τοξοσúνη,ης,η; τοξεíα, ας
Que tiene asas: κωπηεις, εσσα, εν η ars sagittandi,sagittatio.- El
ansatus.- Que tiene cuatro asas: que goza con..: βελεσχαρης,ης, éς
τετρáωτος,ος,ον quatuor ansas ha- sagittis gaudens

ESPAÑOL-GRIEGO-LATÍN 88
ASALARIADO: ´éµµισθος, áπóµισθος, ASAR: áπανθρακíζω, éφθóω, éξοπτáω,
éπιµíσθιος, µισθáρνος,ος, ον; áντι- κατοπτáω, κροµβóω, óπτáω, asso.- Que
µισθωτóς, µισθωτικóς,η,ον; µισθαρ- puede asarse: óπτησιµος,ος,ον qui
νης,ης,éς mercenarius> Asalariada assari potest.- Util para asar óπτη-
éργáτις,ιδος,η mercenaria τικóς,η,óν habens vim assandi> Se
ha de asar: óπτητéον assandum> Me-
ASALARIAR: áποµισθóω mercede con- dio asado: `ηµíοπτος,ος,ον semiassa-
duco tus> El acto de asar o tostar algo:
παρóπτησις,εως,η;´óπτησις, εως,η as-
ASALTO: éµδροµη,ης,η insultus.- satio> Acción de asar algo demasia-
una ciudad tomándose hombres y do: ùπερóπτησις,εως,η nimia assatio
bienes: αúτανδρος, πóλις urbs cap-
ta cum hominibus ASCENDER: áναβαíνω (βησοµαι,βéβεκα),
προσαναβαíνω, προσβαíνω ascendo.-
ASAMBLEA:συναγωγη,ης,η; συνéδριον,
Ascender sobre: èπαναβαíνω,ùπεραβαí-
ου,τó; συνηλυσíα,ας,η coetus, con-
ventus,collegium.- De todo el pue- νω super ascendo
blo: πανηγυρις,εως,η conventus uni-
ASCENDIENTE: áρχαîοι,οí majores,ve-
versalis.-General κοινοβοúλιον con- teres
cilium,conventus.- Legislativa θεσ-
µοθéσιον,θεσµοθετεîον,ου,τó locus ASCENSIÓN: προσανáβασις,εως ascen-
legibus instituendis> Lugar en Ate- sio
nas donde se tenía la asamblea:
éκκλησιαστηριον,ου,τó; πνúξ,υκóς,η ASCENSO: éπανáβασις, πρóσβασις, εως
comitium.- Miembro de la samblea η ascensus
delpueblo:éκκλησιαστης,οû,ò membrum
conventus populi.- Perteneiciente a ASCÉTICO: áσκητικóς,η,óν qui exer-
la asamblea del pueblo: éκκλησιασ- cet se in rebus divinis
τικóς,η,óν pertinens ad comitium.-
Que frecuenta la asamblea del pue- ASCUA,hecho ascua : ´éµπυρος,ος,ον
blo: πνυκíτης,ου,ò qui frequentat πυριηκς,ης,éς ignitus
τòν πνúκα.-Convocar asambleas:
éξεκλησιáζω contionem advoco> Tener ASECHANZA: òδóς,οû,ò; éφéδρα, éφε-
una asamblea de noche: νυκτηγορéω δρεíα,ας,η; éγκáθισµα,ατος,τó; éνé-
nocte loquor
δρα,ας,η; ´éνεδρον,ου,τó; éπιβουλη chanzas: δοκεúω, éνεδρεúω, éπιβου-
ης,η;-βουλíα,ας,η; éπιβοúληµα,ατος, λεúω, λοχáζω,λοχíζω,ùποβουλéυω, διασ
τó insidiae.-Apto para asechanzas: κευωρéω insidior, struo insidias>
éνεδρευτικóς,η,óν ad insidias ap- Poner asechanzas anticipadamente:
tus.- El que pone..: éπíβουλος, ος, προεβιβουλéúω ante insidior> Poner
ον; πτερνιστης,οû,ò; éνεδρευτης, οû asechanzas al mismo tiempo: συνεπι-
ò; éπιβολυλευτης,οû; éπισíνιος, ος, βουλεúω una insidior> Autor de ase-
ον insidiator> Que pone asechanzas chanzas αúτεπíβουλος,ος,ον ipse auc-
de noche: κυντιλóχος,ος,ον qui noctu tor insidiarum> Falsas: ψευδενéδρα,
insidiatur.- Armar asechanzas con ας,η simulatae insidiae> Asechanzas:
la armada: ναυλοχáω,-λοχéω insidior προδοκη,ης,η; ùπóστασις,εως,η insi-
cum navibus> Estar en asechanzas: diae
òδοιδοκéω vias insideo> Estar ocul-
to en: éλλοχáω in insidiis lateo> ASECHAR: σκοπιωρéω, -ρéοµαι insi-
Poner antes asechanzas: προλοχíζω dior
prior insidias struo> Poner ase-

89
ASEDIAR áµφιστρατáοµαι, περιïζοµαι tus,assensus> Completo: πληροφóρíα,
πρóσηµαι, προσκαθéζοµαι, προσκáθη- ας,η plena assentio
µαι assideo,obsideo
ASBNTIR: áπονεúω, -νεúσω, νéνευκα;
ASEDIO: διαµáχη, éπéδρη, ης, η; πε- éφεπéσκω, éφéπω, éπινεúω, òµολογéω
ρικáθηµα, ατος,τó; πολιορκíα, ας,η; πιστεúω, προσχωρéω, πρóσκειµαι,προσ
προσεδρíα, ας,η obsidio, obsessio νεúω, συγγινωσκω, σιγγιγνóσκω, συγ-
oppugnatio>Cosa de asedio: πολιορ- χωρéω, συγκαταινéω, συγκατανεúω,
κετικóς,η,óν obsidionalis συγκατíθηµαι, σúµφηµι,συµφéροµαι,συµ
φονéω, συναινéω, συνανδáω, συνδια-
ASEGURADO fortalecido con planchas γινωσκω, συνδιατíθηµι, συνεπιφáσκω,
de metal o madera: ´εüσελµος, ´εü- συνεπινεúω, συνéπω, συνεθéλω, συνοí-
σσελµος,ος,ον bene tabulatus οµαι, συνοµολογéοµαι, συντíθηµαι,τι-
θεµαι,τíθεµι, τιθéω, ùπογρáφω, ùπο-
ASEGURAR: áντισχυρíζω, βεβαιóω, δια- πíπτω assentior.- En parte: παρανεúω
στηρíζω, διïσχυρíζοµαι, éκβεβα-ιóω, partim assentior> Por señas:
éµβεβαιóω, éπιρρωννúω, éπιρρωννυµι, µορφáζω nuto.- Que asiente:
éπιστηρíζω,-ïω,κρατúνω,περιποιεω συναινéτης,ου,
(vindico), πιστεúω (fidem facio), ò adstipulator> Se ha de asentir
σφηκóω firmo,corroboro,assevero,tu- συγχωρετéον assentiendum est
tum reddo.- Aún más con sello: προσ-
επισγραγíζοµαι sigillo meo insuper ASENTISTA: éργολáβος, éργοληπτης,
munio> Fortificando: éρυµνóω munien- ου,ò redemptor
do tutum facio> Lo que se ha asegu-
rado con juramento: `óρκωµα,ατοπς,τó ASEO, negligencia en el:áθεραπεν-
quod jurejurando firmatum est> Más: σíα, áκοµιστíα,ας,η cura negligens
προσεµπεδóω fulcio> Afirmar: áσφα- cultus corporis,incuria
λíζω firmo
ASEQUIBLE: éφικτóς, ποριστóς, η,óν
ASEMEJADO: áφοµοιωµéνος,η,ον assi- quo asequi possumus,quod potest fa-
milatus cile parari
ASEMEJAR: ´íσκω, áφοµοιóω, áπεικá-
ASERRADO,lo.: πρíωµα,ατος,τó quod
ζω, εíκáζω, εïκω,εíκονíζω,éξοµοιóω,
serra sectum est
íκελóω, òµοιóω,παρασσυµβáλλω, παρ-
εικáζω, σχηµατíζω,συνοµοιóω assimi- ASESINADO: δολοφóνος,ος,ον fraude
lo, similem reddo occissus

ASEMEJARSE: εíδαíνοµαι, éιδáλλοµαι, ASESINAR: áνδροκτονéω, διαχειρíζο-


εíδοµαι, παρεµφαíνω, παροµοιáζω as- µαι (violentia manibus occido), φé-
similor,similis sum
νω(πéφονα),φονοκτονéω,κτéινω (κτενω
κτανω,´éκτακα ο ´éκτονα),κτéω, κτο-
ASENSO: συγχωρηµα, σúνθηµα,ατος,τó
νéω hominem occido,interficio, oc-
συγχωρησις, συναíνεσις, εως,η as- cido,interimo>Juntamente con otro:
sensus
συγκατακτεíνω una cum alio occido>
ASENTIMIENTO: παραδοχη, ùπογραφη, Recién asesinado: νεóκτονος,ος,ον
recens interfectus
ης,η; πρóσνευσις,συγκαταíνησις,εως
η; ùπαινεσíα, ας, η assensio, nu-
ASESINATO: µιαιφονíα, ας,η caedes της,ου,ò; παλαµναîος, αíα,αîον; ξι-
φηφóρος,ου,ò; ξιφηρης, ης,ες inter
ASESINO: áνδροκτóνος, δαíκτηρ,ηρος, fector,ensifer,sicarius.- Asesino de
δολοφóνος,ου; φονεúς, éως,ò; κτáν- otro por su propia mano: αúτoφóντης,

90
ου,ò qui sua ipsa manu necem infert
alicui ASIDUIDAD: éνδελéχεια,ας,η; éνδε-
λεχισµóς,οû,ο; λιπαρíα, προσεδρíα,
ASESOR: ´éφεδρος,ου,ò; παρακλíτης, ας,η; τευτασµóς, οû, ò assiduitas
ου,ò; πáρεδρος, πρóσεδρος,ος,ον as- Poner asiduidad: προσεδρεúω assideo
sesor> Dignidad de: παρεδρ δρíα
δρ α,ας
ας,η
ας η
assenssio> Ser asesor: παρéζοµαι ASÍDUO: éκτενης, éντελεχης,ης,éς;λι-
assideo> Ser asesor del general: πα- παρóς,á,óν; πρóσεδρος,ος,ον assi-
ραστρατηγω imperatoris exercitus sum duus.- En el trabajo: εúπρóσεδρος
assesor ος,ον; παρεδρευτικóς,η,óν assiduus in
opere,in labore.- Ser asíduo:
ASESTAR con certeza: κατευθικτéω λιπαρéω, προσκαθéζοµαι assiduus sum
certo ictu vulnus infero
ASIENTO: éδéθλιον,´éδεθλον, éδρανον,
ASEVERACIÓN: áπóφανσις,εως,η asse- ου,τó; `éδρα,ας,η; κατáκιλτον,ου,τó;
veratio.- Con aseveración: ùποστα- καθεσµóς,οû,ò; κáθισµα,ατος,τó; θá-
τικως asseveranter κος,ου,ò; θóκος,ου,ò sedes,sedile,
sella> Asiento bajo: βáθρον,ου,τó;
ASEVERAR: διαβεβαιóοµαι, καταβε-
θρηνυς,υος,ò; χελωνη,ης,η scabe-
βαιóοµαι assevero
llum, scamnum.- De tres pies: σκóλυ-
θρος,ου,ò tripes.- El primer asien-
ASFALTAR áσφαλτóω bitumine illino
to: προéδρα,ας,η prima sedes.-
ASFALTO: ´ασφαλτος,ου,ò bitumen Elevado: προεξéδρα,ας,η sedes promi-
(betún) nens> Primer asiento en la junta,
asamblea: προκαθεδρíα,ας,η prima se-
ASFIXIAR áπαγχονíζω,áπáρχω stran- des in consessu.- Principal en la
gulo,suffoco mesa: πρωτοκλισíα,ας,η primus accu-
bitus.- Que tiene el asiento prin-
ASÍ: ´ως, οúτω, ´ωστε, τοîο, τοîον cipal: πρóεδρος,ος,ον qui primam se-
τως sic> Así como : εúτε, οîον,οíο- dem tenens> Que tiene muchos asien
νεí, οíονανεí ut, sicut, veluti> tos: πολúεδρος,ος,ον; πολυκáθεδρος,
Así es: δηγε utique> Así pues:´áρα ος,ον multas sedes habens> Sin
οûν, ´áραγε, γοûν, γ´οûν igitur.- Así asiento fijo: πεπλανηµéνως vaga-
bunde
que:´áρα οûν, ´áραγε,´ων (οûσα);
οûν ergo,igitur.- Ciertamente: καì
ASIGNAR δáζοµαι, éπιφηµíζω,τíθεµαι
µáλαita profecto.- Como: ´ωσπερ,´ωσ-
τíθεµι, τιθéω assigno> Ser asigna-
περεí,´ωσπερανεí,´ωσπεωρο ûν, ´ωσ-
do: τíθεµαι assignor
περáν,´ωστε sicut.- De este modo:
´ωδε,´ωδí sic,ita,hoc modo.- Es así ASILO: φυγαδεîον, φυγαδευτηριον, ου
que: εîτα, καíγε atqui.- Es: τáχα τó, ùπóδυσις,εως (refugium); κρησφú-
utique> De esta manera: ταúτη sic.- γετον,ου,τó; áποδοχεîον,ου,τó recep
Y así: τοιγáρ, τριγαροûν itaque torium, asylum.- De ancianos: γερον-
τοκοµεîον,ου,τó locus ubi senum cu-
ASIDO, tener asido: éπιλáζοµαι, λá- ra habetur> Para alimentar mendigos:
ζυµαι prehensum teneo πτοχοτροφεîον,ου,ò locus ubi mendici
aluntur> Para mendigos πτωχοδοχεîον
ASÍDUAMENTE áκαταληκτως, διατéλους
πτωχεîον,ου,τó locus ubi recipiun-
διατελως,éµπεδéως, κατà τò συνεχéς tur vel aluntur mendici> Presidente
νωλεµéως, πúξ, συννεξéς, συννεχéως
del: áσυλαîος,ου,ò,η asyli praeses
assidue,assiduo,continenter,indesi-
Dios tutelar en cuyas aras buscaban
nenter
asilo: `Ρυσíβωµος,ου,ò,η deus tute-

91
laris ad cuius aras confugiebantur.- ASIMIENTOé µπερíληψις,εως captio
Templo o cualquier otro lugar invio-
lable, asilo,refugio: ìερóν,οû,τó; ASIMILACIÓN παροµοíωσις,εως,η assi-
´áσυλον,ου,τó asylum.- Institución milatio (fig.ret.); òµοíωσις, παρα-
de derecho que se atribuye a Rómulo: ποíησις,εως,η assimilatio
ìερóν, ´áσυλον,ου,τó asylum> El que
da asilo: ùποδéκτης,ου,ò exceptor

ASIMILAR,asemejar: προσεικáζω as- ta los asnos: óνοφορβóς,óς,óν qui


similo asinos pascit.- Grande: βοúπαλος,ου
ò magnus asinus.- Líneas negras en
ASIR: κρατéω apprehendo> Juntamente el cuello o pie de los: µúκλαι ο µú-
συµáρπτω una corripio.- Tener asido κλοι lineae nigrae in asinorum co-
por lo bajo: ùποσχéθω subtus teneo llo et pedibus> Perteneciente al as-
Tener asido por todas partes: περι- no de carga: ùποσαγης,ης,éς clite-
δρáσω,-ττω undaquaque comprehensum llarius.- Que conduce un: óνηγησιος,
est óνηγóς,οû,ò qui asinum agit.- Que
pertenece a los asnos silvestres:
ASISTIR: éκπαριστáω,-íστηµι,παραµé- óνáγριος,ος,ον ad onagros pertinens
-νω,παραµíµνω,πáρειµι, παρíσταµαι, Que tiene pezuña de asno: óνóχηλος,
παριστáνω, παρυπáρχω, πρóσειµι, προ- ος,ον asininam ungulam habens.- Que
σéω, προσκαθéζοµαι adsum,assisto.- tiene pies de: óνóκωλος,ος,ον asi-
Juntamente: συµπαραγíνοµαι, συµπαρα- ninos pedes habens.- Cabalgar en as-
γεíνω, συµπáρειµι una adsum no: óνοβατéω asino vehor

ASMA: ´áσµα,´áσθµα,ατος,τó spirandi ASOCIACIÓN: σωµατεîον,ου,τó; συµµο-


difficultas.- De las bestias: µáλις, ρíα,ας,η; συνéλευσις,εως,η collegium
εως,η morbus jumentorum.- Padecer societas,coitio.- Que carece de,que
asma: καταρροβδéω, καταρροιζéω as- no pertenece a: ´áφυλος,ος,ον qui
thmate sibilante laboro est sine tribu> Miembro de una aso-
ciación ciudadana: φρατηρ,ηρος,ó (φα
ASMÁTICO: áσθµατικóς,η,óν; πνευµα- τρíα,ας,η) socius sodiladitatis ci-
τíας,ου,ò; πνευµατδης,ης,ες diffi- vium (ver CIUDADANO)
culter aspirans,cui frequens est res
piratio,respirans aegre.- Ser asmá- ASOCIADO,no asociado: áσúνακτος,ος,
tico: πνευστιáω,-στιóω difficulta- ον non congregatus
te spirandi laboro
ASOCIAR: βουνíζω,προσαιρéοµαι,προσ-
ASNAL: κíλλιος,çια,ιον; óνωδης, ης, νéµω, συνεγελáζω congrego, socium
ες asininus me do, adscisco,adjungo me> Junta-
mente. συνεισποιéω, συνεπισπáω una
ASNO: óγκηστης, οû,ò; ´óνος,ου,ò; adscisco.- Por sorteo: προσκληρóω
κíλλαι,ων,οì; χανθηλιος,ου,ò; κáν- sorte allego.- Apto para asociar:
θων,ωνος,ο; κιλλóς,οû,ò; µεγáµυκος συνεγελαστικóς,η,óν aptus ad conso
ου,ò,η qui rudit,asinus.- Silvestre ciandum,.- Asociado con un pacto:
´óναγρος,ου,ò onager.- Viejo: τερú- òµóσπονδος,ος,ον foedere juntus.-
νης,ου,ò asinus detritus et vetus.- Asociarse: παρεπισπáοµαι adscisco
Asnillo: óνáριον,ου,τó asellus.- Co-
mido por los asnos monteses: óναγρó- ASOLACIÓN con el fuego: πυρπóλησις,
βοτος.ος,ον ab onagris depastus.- εως,η vastatio quae fit injecto ig-
Cosa de: óνικóς,η,óν; ´óνειος,α,ον ne> Destrucción: éρηµωσις,εως,η vas-
asinarius,asininus.- El que apacien tatio

92
προεκπληττω ante obstupefacio
ASOLAR: áπερηµóω, δηïáω, δεïóω, δηóω
éξερηµóω, χερσóω, λεηλατéω, λυµáζω, ASOMBRO: éκπλαγóτης,ητος,η; θáµβησις
λυµαíνω, οíóω, πéρθω (-σω,πéπερκα ο εως,η; θáµβος,εος,τó; θáπος,ου,ò
πéπορθα,πéπερµαι), πορθéω,τéµνω (τε- pavor,admiratio,stupor.- Objeto de,
µω ο ταµω, τéτµηκα ο τéτοµα), τµηγω cosas de asombro,de maravilla: θαú-
θα
(τµηξω, ´éτµηξα,éτµáγην ο éτµηγην), µα,ατος
µα ατος,τ
ατος τó res mira> Que causa asom-
ùπερτρéχω vasto,devasto,desolo,de- bro: éκπλαγóς,η,óν stiporem inji-
populor ciens> Ver con asombro: θáω video

ASOMBRADO: πολυθαµβης,ης,éς multum ASPA, puesto en forma de: χιαστóς,η,


stupefactus> Quedar asombrado: éξισ- óν decussatus.- En figura de: χιαστí
ταµαι obstupesco decasssatim> El acto de poner en fi-
gura de: χιασµóς,οû,ò decussatio
ASOMBRAR: éπιβροντáω attonitum red
do.- Que asombra: éµπληκτικóς,η,óν ASPECTO: ´áποψις, ´éποψις, ´óψις,εως
stuporem inferens.- Asombrarse: áπη- η; δéργµα,ατος,τó; éνωπη,ης,η; προ-
νεóοµαι, éκπλαγóοµαι,κατατεθηπω obs- σωπη,ης,η; πρóσοψις,εως,η; ´éµβλεµ-
tupefacio,obstupesco.- El primero: µα,ατος,τó; ´ωψ,ωπóς,ò; ´óµµα,ατος,
τó; ´οψανον,ου,τó; áπóβλεµµα, βλéµµα
ατος,τó aspectus, facies,visus,ads- ASPEREZA: ´ωµóτης,ητος,η; áπροσηγο-
pectus.- Bello εúοψíα,ας, η pul- ρíα,ας,η; αúστηρóτης,ητος,η; κéρχνω
chra facies.- Blanco de aspecto: µα,ατος,τó; κλωµοξ,ακος,η; τρáχυσµα,
λευκωíας,ου,ò albus aspectu> Buen ατος,τó; τραχúτης,ητος,η asperitas,
aspecto: εúπροσωπíα,ας,η bonus as- cruditas.- De carácter: δυστροπíα,ας
pectus> De aspecto duro: σκληροπρó- η ingenii asperitas.- De condición:
σωπος,ος,ον qui dura est facie.-De χαλεπóτης,ητος,η; καλεπτúς,úος,η sae
aspecto terrible: δειµωδης, ης, ες vitia.- De costumbres: στρηνος,εος,
visu terribilis.- De bello, hermoso τó asperitas morum.- Qe habita en
aspecto: áγλαωπης,ου,ò; áγλαωψ,ωπος en asperezas o sitios escabrosos:
-óπος,ò,η; εúοπóς,η,óν; εúωψ,ωπος,ò χαραδριóς,óς,óν degens in salebris
η pulcher,formosus aspectu> De di-
verso aspecto: èτεροσχηµων,ων,ον al- ÁSPERO: óθρυóεις,εσσα,εν; `ρηχωδης,
terum diversumque habitum gerens.- ης,ες; áχερδοúσιος,ος,ον; áµεíλικτος
De grato aspecto: λειρóφθαλµος,ος,ον áµεíλιχος,áπóκροτος,áπροσηγορος,áπρóσιτος
qui miti est aspectu> De mal aspec- ,ος,ον; áσκελης,áστεργης,ης
to: δυσπρεπης,ης,éς invenustus> De éς; áτíθασσος,áτιθáσσευτος, διáτυλος
tres aspectos: τρíµορφος,ος,ον tri- ος,ον; éντραχúς,εîα,ú; κáρχαρος,ος,
formis.- Horrible: áπροσóρατος, ος, ον; κερχνóς, κραναóς, κρανóς,η,óν;
ον aspectu horrendus.- Que tiene mu- κραταíλεως,ω; λáσιος,α,ον; λεπρωδης
chos aspectos: πολυπροσωπος,ος,ον ης,ες; λεπρóς,á,óν; µελανοκáρδιος,
multiplicem aspectum habens.- Que παιπáληµος,πéµφελος,ος,ον; πικρóς,á
tiene tres aspectos: τριωτης,ου,ò óν; πωριαîος,α,ον; σαβακóς,σκυρωτóς,
qui triplicem aspectum habens, tri- στρηνóς,στυφελóς,στυφλóς,στυφνóς,η,
formis> Aspecto y semblante brillan-
óν; σκορπιωδης,ης,ες; στρηνης,ης,éς;
te: λιπáρωψ,ωπος,ò,η pinguem et ni- τραχωδης,ης,ες; τραχúς,εîα,ú; τρα-
tidam faciem habens
χεινóς,η,óν; τρηχαλéος,éα,éον; τρη-
ASPERAMENTE: αúστηρως, σαβακως,στρη- χúς,εîα,ú asper,scaber,hispidus.- A
νéς, τραχéως, τραχúτερον, τραχúτατα, los dientes: καρχαρóδους,ους,ουν (-
τρηχéως aspere.- Tratar ásperamente óδοντος) asper dentibus.- Algo
στυφελíζω aspere tracto áspero,ligeramente áspero: ùπóτρα-

93
χυς,υς,υ; ùπαυστηρóς,á,óν subasper, lum> Con aspiración: δασéως aspirate
leviter asper.-De voz: στρηνóφωνος,
τραχúφωνος,ος,ον asperam vocem ha- ASPIRAR: ´áω (ááω,áéω),´áηµι, εíσπ-
bens,asper voce,sermone.- Espíritu νéω (-πνεúσω), προσπνéω spiro,aspi
áspero: δασúς,εîα ú asper spiritus ro,spiritum duco> Que aspira suave-
Aspero,que tiene largas prominencias mente: λιγυπνεîων,ων,ον; λιγúπνοος,
óκριóεις,εσσα,εν; óκριοειδης,ης,éς λιγυρóπνοος,οος,οον suaviter aspi-
asper,lomgas prominentias habens.- rans.- Aspirar suavemente: παρεπιπ-
Hacer áspero: óκιáζω,óκριáω aspero νéω leviter aspiro
Hacerse áspero: λερπúνοµαι scaber
fio.- Poner áspero: κéρχω,κéρχνω ASQUEAR,que se asquea ensequida:
aspero.- Ponerse áspero: λεπρáω, λε- áψíκορος,ος,ον fastidiosus
πριáω scaber fio
ASQUEROSO: `ρυπóεις,εσσα,εν; βορβο-
ASPERSIÓN: `ρáντισµα,`ρáσµα,ατος,τó ρωδης,ης,ες; κακοπινης,ης,éς; κοπριω
`ραντισµóς,οû,ò; προχοη,προχóη,ης,η δης,ης,ες sordidus,coenosus,foedus,
πρóχυσις,πρóσχυσις,εως,η aspersio, stercorosus.- Pintor de cosas asque
affusio.- De agua: περíρρανσις,εως,η rosas: `ρυπογρáφος,ος,ον sordidarum
aspersio aquae rerum pictor.- Ser asqueroso: `ρυπáω
-áζω squaleo
ASPERSORIO: περιρραντηριον,ου,τó
aspergillum ASTENIA: áθéνεια,ας,η; áθενéωσις,εως
η; áσθéνηµα,ατοσ,τó languor,adver-
ÁSPID: áσπιíς,íδος,η aspis, genus sa valetudo
serpentis.- Mordido por áσπιδóδηκτος
ος,ον morsus ab aspide.- Género de ASTÉNICO: áσθενικóς,η,óν valetudi-
áspid que causa la muerte: ùπνáλη,ης narius
η aspidis genus.- Que escupe veneno
ASTERISCO: áστερíσκος,ου,ò stellula
πτυáς,áδος,η aspis quaedam
asteriscus
ASPIRACIÓN: διεκπνοη,ης,η spiracu-
ASTEROIDE áστεροειδης,ης,éς stellae τυκτικóς,η,óν strigosus,adstringen-
similis di,retinendi,cohibendi vim habens

ÁSTIL,lo que consta de siete astiles ASTRO:´áστρον,ου,τó; áστηρ,ηρος, ó;


éπτáκαυλος,ος,ον septem hastilibus σειριον,ου,τó astrum,sidus> Conjun-
constans ción de los astros: σúνοδος, ου,ò
astrorum conjunctio.- De muchos as-
ASTILLA: πελéκηµα,ατος,τó; ùπóσεισ- tros: πολúαστρος,ος,ον multos astros
µα,ατος,τó scobs,illud quod concu- habens.- Iluminado por los astros:
ssu elisum est áστροφανης,ης,éς astris illustratus
Influencia de los astros,influencia
ASTILLERO: νηïα,τá; νεωριον,ου,τó; maligna: áστροβολησíα,ας,η; áστροβο-
νεóσοικος,ου,ò navalia,navale ubi λισµóς,οû,ò sideratio,malus astro-
naves construuntur rum effectus> Instrumento para cono-
cer la posición de los astros: παρá-
ASTRAL: áστρóθετος,ος,ον ad astra
τηγµα,ατος,τó instrumentum astrono-
pertinens
micum ad cognoscendum siderum ortus
et occasus> Observador de los: áστε-
ASTRINGENTE: εúφιµος,ος,ον; φιµωδης,
ροσκóπος,ου,ò stellarum contempla-
ης,ες; σχετικóς,σταλτικóς,στεγνωτι-
tor.- Que recibe influencia maligna
κóς,στριφνóς,στυφνóς,στυπτικóς,συµπ-
de los astros: áστροβóλητος, áστρó-

94
βλητος,ος,ον percussus sidere> Sa- νοµéω motus astrorum observo> Rela-
lida de los: éπιτολη,ης,η ortus tivo a las conjunciones astronómicas
siderum.- Situación de los: éποχη, συνοδικóς,η,óν eamdem coeli partem
ης,η status coeli positusque side- idem signum percurrrens.- Conjunción
rum.- Venerador de los: áστροθúτης, astronómica: συνóδιον,ου,τó conjunc
tio lunae cum sole
ου,ò astrorum cultor.-Vista de los
astros en conjunción: σúνοπτρον,ου, ASTRONÓMICO: áστρονοµικóς,η,óν ad
τó conspectus astrorum simul appa- astronomiam pertinens
rentium.- Describir el movimiento
de los:´ωροθετéω siderum motus des- ASTRÓNOMO: áστεροσκóπος,ου,ò; áστρó-
cribo.- Ser afectado por la influen- νοµος,ου,ò stellarum contemplator,
cia maligna de los: áσ στροβολéοµαι, astronomus
κρειττóοµαι sideror,sidere percutio
στυ,εος,τó;
στυ
ASTUCIA:´áστυ δεινóτης,ητος,
ASTROLOGÍA: áσ στρολογíα,ας,η astro- η; δην0ς,εος,τó; δολορραφíα,ας,η;
logorum scientia> Parte de la astro- δολοφροσúνη,ης,η; κερδαλεóτης,ητος,η
logía que estudia las elevaciones de
κοβαλíκευµα,ατος,τó;κοµψóτης,ητος,η
los astros: µετεωροσκοπικη,ης,η as-
κυβεíα,ας,η; µητος,εος,τó; πανοúγηµα
trologiae pars astrorum elevationes
speculans.- Adivinación por el naci- ατος,τó; πανοúργευµα,ατος,τó; παρι-
miento de las personas: γενεθλιαλο- τéκνησις,εως,η; πολυπλοκíα,ας,η; πο
γíα,ας
ας,η
ας η divinatio ex hominum nati- λυτροπíα,ας,η; τροπíα,ας,η versutia
solertia,astutia,calliditas, vafri-
vitate.- Astrología embaucadora: áσ-
ties,vaframentum> Con astucia:éπισ-
τρογοητεíα,ας,η astrologia praesti-
giatrix τρεφéως, πανοúργως fraudulenter,ca-
llide> En el hablar: στροφολογíα,ας,
ASTROLÓGICO: áστρολογικóς,η,óν ad η versutia in dicendo.- Habilidad
astrologiam pertinens militar στρα(τηγηµα,ατος,τó calli-
ditas militaris,stratagema> Que tie-
ASTRÓLOGO: áστρολóγος,ου,ò astrolo- ne astucia de zorra: κερδαλεοφρων,
gus.- Que adivina el futuro por la ων,ον (ονος) vulpina mente praedi-
posición de los astros: áστρóµαντις tus.- Mucha astucia: πολυκéδεια,ας,η
εως,ò ex astrorum situ futura prae- summa astutia> Reprensible: πανουρ-
dicens.- Que adivina el futuro del γíα,ας,η calliditas minime laudan-
hombre por el día de su nacimiento:
da> Obrar con: πανουργéω, διασοφíζο-
γενεθλιαλóγος,ου,ò; γενεθλιακóς,η,óν
astrologus, que ex nativitate homi- µαι utor astutia, ago astute
nis futura praedicit
ASTUTO: αíολóµετις,ιος,ò,η; áµφíστο
ASTRONOMÍA: áστρονοµíα,ας,η astro- µος,ος,ον; στρεψíµαλλος,ος,ον versi
rum scientia> Dedicarse a la: áστ στρο-
στ pellis (que muda de piel); βαθúφρων
πολéω circa astra versor.- Observar ων,ον; δολóφρων,ων,ον; δολοµητης,ου,
el movimiento de los astros: áστρο- ò; δολóµητις,ιος,ο,ò; éπιτεχνητικóς,
η,óν; κακεντρεχης,ης,éς; κακοµηδης, κíλος,η,ον; ποικιλóτευκτος, ος,ον;
ης,ες; κερδαλéος,α,ον; κερκóπειος, πολυκερδης,ης,éς; πολυπαíπαλος,ος,ον
ος,ον; κιδáφιος,ος,ον; κρυφíνοος,ος, πολúτριπτος,ος,ον; πολúτροπος,ος,ον
ον; λεπτóµητις,ιδος,ò,η; λεπτóς,η,óν στρεβλóς,η,óν; τρúµα,ατος,τó; τρúµη,
óλωφωïος,ος,ον; παιπαλωδης, ης,ες; ης,η veterator,callidus, versutus,
παλíβολος, παλíµβολος, παµποíκιλος, astutus,dolosus,argutus,subtili
ος,ον; πανορυγης,ης,éς; πανοúργος, consilio utens,vafer.- Hombre astuto
ος,ον; πéρδιξ,ικος,ò,η; περινοητι- y malicioso: πιθηκαλóπηξ,εκος,η simia-
κóς,η,óν; ποικιλοµηχανος,ος,ον; ποι- vulpes> Hombre astuto: áλωπηξ,

95
εκος,ò; κéρκοψ,ωπος,ò; παιπáλη,ης; Con otro: συνδéτης,ου,ò colligatus
κíναδος,εος,τó; κóρδυς,υος,ò; κóρδυ- cum altero.- Juntamente: σúνδετος,ος
λος,ου,ò versutus,homo astutus.-Muy ον simul alligatus.- Junto a: παρá-
astuto: κéρδιτος,η,ον; πολυφραδης,ης ζυξ,υγος,ò,η ligatus juxta> Por ba-
éς; πολυφρáδµων,ων,ον,-φρáσµων,ων,ον jo: ùπóδετος,ος,ον subligatus> Es-
versutissimus,valde astutus.- Más tar atado: προσδéοµαι alligor.- Te-
astuto: κερδíων,ων,ον (ονος) versu- ner atado: éκδεσµéω irretitum habeo
tior.- Para engañar: παναíµυλος,ος,
ον ad decipiendum callidus ATADURA: δéσµα,ατος,τó; δéσις,εως,η;
δεσµóς,οû,ò; éλλεδανóς,οû,ò; óχλεúς,
ASUNCIÓN,subida o transporte al cie- εως,ò ligamen, vinculum, ligatio.-
lo: µετáστασις,εως,η assumptio Acto de atar: áπολíνωσις,εως,η il-
ligatio> Doble atadura: δíµιτρον,ου
ASUNTO: χρéω,οος; πρáγµα,ατος,τó
τó ligamen duplex
negotium.- Asunto de reflexión:
σκéµµα.ατος,τó res in consideratio
ATALAYA: ´áποψις,εως,η; φρυκτωρíα,ας
ne proposita.- El todo del asunto:
η; περιοπη,ης,η; σκοπη,ης,η;σκóπευ-
´óλον,ου,τó summa rei.- Aplicarse
al mismo asunto con prontitud de σις,εως,η; σκοπιá,âς,η specula.- El
ánimo: συµπροθυµéοµαι alacri animo que está en la: φρυκτωρóς,οû,ò stans
in eamdem causam incumbo in specula> Punto desde donde se ha-
ce señal de noche: φρυκτωριον,ου,τó
ASUSTADIZO: φοβητóς,πτηκτικóς,η,óν specula unde facibus accensis signum
qui facile terretur,facile trepidans dabatur.- Mirar desde la: περιωπíζο-
µαι e specula circumspicio.- Para
ASUSTARSE: éλαφéω, πτακíζω, τρéω, dar señales con fuego: πυρσουρíς,
θαµβéω pavito,expavesco,tremo íδος,η specula unde accensis faci-
bus significatur
ATACAR,con ímpetu: éπιχρáω cum
impetu adorior> Con quejas y repren- ATAQUE: ´éφοδος,ου,ò impetus.- De
siones: µενψιβολéω questibus et uno de los flancos: ùπερκéρασις,εως,
reprehensionibus impeto.- Con voces alterius curnu circumventio
desvergonzadas: κακορροθéω procaci-
clamore insector.- El flanco: ùπερ- ATAR: ´íλλω, áναδεσµεúω, áναρµóζω,
κερáω cornu circumvenio.- Acometer: áποδεσµεúω, áποδεσµéω, áποδεσµóω,
παρáλλοµαι,-εφáλλοµαι aggredior δéω (δéδηκα,δéδεκα,δéδεµαι), δéοµαι,
δησáσκω, δεσµéω, δεσµεúω, διαδεσµεúω
ATADO: δéσµος,ος,ον; δετóς,η,óν; δíδηµι,éφáπτω, éγκαταδéω,εíργω(εíρ-
éνηµενος,η,ον; περíπλεκτος,ος,ον ξω,-χα), éκδéω, éνδεσµéω, éπιδεσµéω,
implicitus,ligatus,alligatus,vinctus -µεúω, éπιδéω, καταδéω, καταλυγíζω,
> Alredor: περíδετος,ος,ον circum- λινóω, λυγóω, µαργαíνω, µαργáω,πρíω,
ligatus.- Aquel que tiene las pies y πρíζω, προσáπτω, προσρáσσω, σφαλíζω
las manos atados: συνδéτης,ου,ò vincio,alligo,illigo,ligo,innecto,
pedibus et manibus colligatus.- Con religo,copulo>Alrededor:κιρκóω,
cadenasde hierro: σιδηρóδεσµος,ος,ον κορµáζω, περιáπτω, περιαρτáω περι-
σιδηρóδετος,ος,ον ferreis ligais δéω, περικαθáπτω, περιλυγíζω, περι-
vinculis,ferro ligatus> Con cordón, πλéκω.- Apretadamente: éπιξυνδéω,
concuerda de lino: λινóδετος,λινó- -συνδéω arctius alligo> Atar a: éγ-
δεσµοςος,ον lineo vincula astrictus κλοιóω alligo.- Con cintas o cordo-
Con nueve lazos: éννεáδεσµος,ος,ον nes: áπολινóω lineo vinculo alligo
novem vinculis connexus.- Con oro:
Con cuerdas: áρπεδονíζω, θωµíζω,θωµí
χρυσéνδετος,ος,ον aureo alligatus.-
σσω funibus,funiculis illigare.-

96
Con otro: συνδéω una vincio> Fuer- mul pedicibus adstringo.- Los pies:
temente: σφηκóω revincio> Juntamen- ποδíζω pedes ligo.- Más: προσδéω,
te con lazos o grillos: συµπεδáω si-
προσκαταδéω insuper alligo.- Por percello,exterrefacio,perterrefacio
bajo: ùποδéω subligo.- Ser atado: Antes: προκεφοβéω ante exterrefacio
áποδéοµαι religor> Tener atado: éγ- Atemorizarse: πτακωρéω, πτησσω ex-
καταδéω vinctum teneo.- Volver a pavesco
atar: áναδéω, áποδéω religo> Apro-
ATEMPERADO con: συγκτεραστóς,η,óν;
paido para: δεσµευτικóς,η,óν aptus
ad ligandum.- Atado con agnocasto o σúγκρατος,ος,ον contemperatus,tem-
sanzgatillo (especie de miembres peratus
que crecen a orillas de los ríos):
λυγó- ATEMPERAR:`ρυµíζω,éηκερáννυµι,-κε-
δεσµος,ος,ον vitice illigatus> Ata- ραννúω, -κρáω, κατακιρνáω tempero
do con fuertes ligaduras: βαρúδεσµος Con: συγκερáννυµι,-κερανúω contem-
pero
ος,ον firmis vinculis illigatus.-
Atado por detrás: óπισθóδετος,ος,ον
ATENAS: ´Αστυ, εως,τó; ´Αθηναι,ων
a tergo revincuts.- Capaz de atar
Athenae.- Fiesta en Atenas: Στηνíα,
con: συναπτικóς, η, óν habens vim
colligandi.- El que ata con grillos: ας,η festum Athenis
πεδητης,οû,ò ligator> Volver a atar
ARTENCIÓN: προσéχεια,ας,η; πρóσεξις
áναδéω religo
εως,η; προσοχη,ης,η; σπουδη,ης,η
attentio,animi intentio.- Atención
ATARAZANAS: νεωσοíκοι,οì navium ae-
con: éντενως intento> Con mucha
des.- De un puerto: χηλη,ης,η cre-
pido in portu atención y cuidado: προσεκτικωτατα
maxima cum attentione et cura.- En
ATARDECER,al atardecer: áκρéσπερον atención: χáριν quod spectat ad.-
extremo vespere Conciliarse la: ùποποιéοµαι audien-
tem mihi facio.- Llamar la atención
ATASCAR: éµφρáσσω,-ττω obturo a otra parte: περισπáω in alias
curas avoco.- Mirar con: θυννοσκο-
ATAÚD: φéρετρον,ου,τó; λáρναξ,ακος,η πéω intentis oculis considero.- Que
σορóς,οû,ò capulum, loculus,sanda- excita la atención: προσεκτικóς,η,
pila.- Constructor de: σοροποιóς,οû óν attentum faciens
ò; σοροπηγóς,οû,ò qui sandapilas
compingit.- Donde se hacen ataúdes: ATENDER: éνστησαι τóν νοûν, την διá-
σοροπηγιον, ου,τó locus ubi sanda- νοιαν; προσéχω adhibere mentem,at-
pilae compinguntur.- Encerrar cadá- tendo.- Al mismo tiempo: συµπροσéχω,
veres en nichos o ataúd: σορεúω simul attendo.- Que atiende a una
cadavera loculo includo sola cosa: µονóτροπος,ος,ον in unam
rem intentus.- Se ha de atender:
ATAVÍO: éµµéλεια,ας,η concinnitas προσεκτéον attendendum est

ATEMORIZADO:´éµφοβος,áπóφρικτος,ος, ATENIENSE, al modo ateniense,ático:


ον; πεπτéως,ωτος, ò,η metu percul- áττικιστí more attico.- Seguir,imi-
sus,exterritus,terrefactus> Aterro- tar a los atenienses: áττικíζω par-
rizada: καταπεπτηυîα,ας,η exterrita tem atheniensium sequor.- Amante de
los: φιλαθηναιος,α,ον amans athe-
ATEMORIZAR: διαφοβéω, éκδειµατéω,πα- niensium.- Apasionado por el dialec-
ταπλησσω,-ττω, µορµúσσω, πτοéω,ταρ- to ateniense: áττικιστης,οû,ò atici
µúσσω, ùποτρéω,-τρεíω terreo,timore sermonis studiosus

97
ATENTAMENTE: προσεχóντως, προσεκτι- ος,ον: non distractus> Ser muy aten-
κως attente to y diligente: πολυωρéω magnam cu-
ram gero
ATENTAR descaradamente: αíσχúνοµαι,
áπανοισχúνοµαι impudenter attento ATENUACIÓN: λéπτυνσις,εως,η atte-
nuatio
ATENTO: éντατóς,η,óν; éντενης,ης,éς
κατáτονος,ος,ον; κατηκοος,ος,ον προ- ATENUAR: áποσµικρúνω, καταλεπτúνω,
σεχης,ης,éς attentus.- Con los oi- λεπτúνω, σκελéω, σκéλλω, ùποκορíζο-
dos prestos: ´ωτοπáροχος,ος,ον aures µαι extenuo,attenuo,diminuo
praebens.- Atento a: διατενης,ης,éς
ATEO:´áθεος,ος,ον; áρνεσíθεος,ος,ον
éκτενης,ης,éς intentus> Mirada aten-
qui negat deum
ta: θυννοσκοπíα,ας,η accurata specu-
latio.- No distraído: áπερíπαστος,
ATERRADO,A: éµφοβος,ος,ον; διαπτóεις rrefacio
εσσα,εν; éπíφοβος,ος,ον; φοβητóς, η,
óν; πεπτηως,ωτος,ο; πτοιαλéος, α, ον ATESORAR: áποθησαυρíζω, éνταµιεúω,
perterritus,trepidus,metu perculsus θησαυρíζω congero pro thesauro,re-
territus,pavidus.- Aterrada: τπωχáς fero in thesaurum,thesauros exstruo
áδος,η; πτωκáς,áδος,η pavida> Que- Que reserva, atesora dinero: θησαυ-
dar aterrado: καταπτησσω crudido ριστης,οû,ò qui thesauros congerit>
animo ex pavore Que tiene prudencia de atesorar,guar
dar lo necesario: θησαυριστικóς,η,
ATERRADOR: éκπλεκτικóς,η,óν; µóρµος, óν qui habet prudentiam recondendi
ου,ò terrorificus,terrorem afferens quae opus sunt

ATERRAR: áποδειδíττω,-δíσσω, áποδει- ATESTADO,lleno: ´éκπλεος,´éκπλειος,


δíττοµαι,θαµβóω, áτúζω, δεδíσσοµαι- ´éµµεστος,ος,ον; ´éµπλεος,α,ον; βυσ-
-ττοµαι, δειλιαíνω, διαπτοéω, éκφο- τικóς,η,óν; διáπλεος,κατáµεστος, áνα
βéω, éκπατáσσω,φοβερíζω, χαλαβéω, πλεω,ςως,ων; áθροος,α,ον; µεταθρóος
καταδειδíσσοµαι,-δíττοµαι, καταπτéω, περíπλεος,ος,ον; πλéος,α,ον refer-
tus,confertus, coacervatus,expletus
καταπτοéω, µορµúσσω, παραταρáσσω,-ττω,
πλησσω,-ττω, πτησσω, πτοéω, πτúρω,
ATESTAR: µεστóω, βúζω, éµβúω, éµφρá-
πτοιáω, πτοιéω, συµαπτáσσω,
σσω,-ττω, παρασáττω, παρεµβúω, σáσσω
ταρáσσω,-ττω, ùπεξιστáω, ùπεξíστηµι
deterreo,terreo,perterrefacio,terre- ùποπιµπλáω,-πυπλáω, ùποπλíµπληµι,-πí
facio,exterrefacio.- Aterrarse: δε- πληµι refercio,confertim impleo,in-
fercio
δíζοµαι,-ττοµαι terreo.- Acción de
aterrar: φοβερισµóς,οû,ò actio te- ATESTIGUAR µαρτυρéω,µαρτúροµαι,προ-
rrefaciendi.- Aterrado por un sueño:
µαρτúροµαι, -τυρéοµαι, áποµαρτυρéω,
óνειρóπληκτος,ος,ον somnio percul-
sus et exterritus.- Aterrar con som- προσµαρτυρéω testor,obtestor.- Lo
bra y espectros: µορµολúττω larvis contrario: áντιµαρτυρéω contrarium
et spectris territo.- Que aterra testor> En contra: καταφατíζω, κατα-
como las sombras: µορµορωπóς,óς,óν µαρτυρéω testor contra.- De sí
larvarum more perterritus mismo: αúτοβοáω testificor de me
ipsum.- Cosas falsas: ψευδοµαρτυρéω
ATERRONADO, en forma de terrón: βω- falsa testor.- Antes: προµαρτúροµαι,
λειδης,ης,éς glabae similis -τυρéοµαι ante testor

ATERRORIZAR: δεδíττω, δεδíττοµαι ATIBORRAR: διαστοβáζω constipare


(-íξοµαι,-ιγµαι), πνíγω terreo, te-

98
ÁTICO: áττικóς,η,óν atticus> Apa- áρíσταθλος, ου,ò optime decertans.-
sionado por el dialecto ático: áττι- Lucha de atletas: πáλαισµα,ατος,τó
κιστης,οû,ò attici sermonis studio athletarum luctatio> Pan de los at-
sus letas:κωλíφιον,ου,τó panis quo ute-
bantur athletae> Pórtico,lonja don-
ATINAR: εúθυδiκéω recta caput cau- de se ejercitaban los atletas:
sae peto (ir derecho al punto prin- ξυστóν,οû,τó; ξυστóς,οû,ò xistus,lo
cipal) cus in quo exercebantur athletae>
Relativo al atleta: ξυστικóς,η,óν
ATIRANTAR los cables flojos: προτο- adathletam pertinens
νíζω rudentes laxos intendo
ATLÉTICO, juego altético especial
ATIZAR: ùποσκαλεúω excito compuesto de cinco: παγκρáτιον,ου,τó
athletici certaminis genus
ATLANTE: Áτλας,αντος,ò Atlante
ATLETISMO,darse a ejercicios de:
ATLAS: ´áτλας,αντος,ò exrema verte- καταθλéω athleticis exercitationi-
bra collis bus operam do

ATLETA: áγωνιστης,οû,ò; áσκητης,Οû,ò ATMÓSFERA,estado nebuloso de: µιξαí-


áσκητικóς,η,óν; áσληλης,οû,ò certa- θριον,ου,τó coeli conditio mixtam
tor,athleta,luctator.- Que combate habens nebuulis serenitatem
con los puños: πúκτης,ου,ò qui pugno
certat.- Que combate en el pan ATOLONDRADO: ´éµπληκτος,ος,ον atto-
cratio παγκρατιαστης,οû,ò athleta nitus
qui pancratio certat.- Excelente:
ÁTOMO: ´áτοµος,ου,ò individuus σκολιóνειρος, ος, ον qui pravis et
tortuosis somniis terretur.- Que
ATÓNITO: ´áκπληκτος,,´éκθαµβος,ος,ον atormenta a los hombres: τρυσáνωρ,
áποπληκτóς,η,óν; βλητóς,η,óν; éκπλα- ορος,ò,η excrucians viros.- Que se
γης,ης,éς; éννεóς,á,óν; καταπληξ, atormenta a sí mismo: τιµοροúµενος,η
-ηγος,ò,η; ταφων,óντος,ò,η; τυφωδης, ον seipsum puniens.- Atormentarse
ης,ες; θαµβóς,η,óν attonitus,obstu- por cosas frívolas y despreciables
pefactus,expavefactus,stupidus.- De στενολεσχéω torqueo de rebus frivo
jar atónito: áποπληττω, éπιβροντáω, lis et nugatoriis> Vanamente: κενο-
áποπτοéω, áπενεóω attonitum reddo, παθéω vano affectu me crucio
exterrefacio.obstupefacio.- Quedar
atónito: éκθαµβéω,-βéοµαι, éκπλαγó- ATRABILIARIO,melancólico: µελαγχολι-
οµαι,θαµβéω obstupesco,stupeo,expa- λóς,η,óν atra bile laborans
vesco
ATRABILIS,melancolía: µελαγχολíα,ας,
ATORMENTAR: βλαισóω, κλιµáζω, κλιµα- η atra bilis
τíζω, κυφωνíζω, περικαíω,πιáζω (πιε-
σω ,πεπ
πεπíεκα
πεπ εκα),πνíγω,
εκα σκολιεúω, στραγ- ATRACAR: κλιεδóω obsero; λωποδυτéω
γεúω, στραγγíζω, τιéω, τιµωρéοµαι, latrocinor
τιµωρéω crucio,excrutio,distorqueo,
torqueo,intorqueo> En la rudeda:τρο- ATRACARSE,de comida: λáπτω, éπιψοµí-
χιζω rota districtum torqueo> Fuer- ζω insuoer cibos ingero,ingurgito
temente: éκµυελíζω acerbo vexo.- me
Ser atormentado: συνωδúνω, -ωδíνω,
ATRACCIÓN: éλúκυσις,εως,η; éπíσπασις
´óδúνοµαι,´óδυνáω crucior.- El que
εως,η; óλκη,ης,η attractio
es atormentado con sueños espantosos

99
ATRACTIVO: áγωγóν,οû,ò; δελéασµα, post> Hacia atrás: óπισθíως,παλιµπε-
ατος,ατος
ατος,τ
ατος τó; τóδελεσασµóς,οû,ò; éν- τéς retro,retrorsum.- Y hacia atrás:
τρúφηµα,ατος,τó illecebrae,illicium ´áψ retro,retrorsum
oblectamentum> (Adj.) éπακτικóς,προ-
σαγωγóς,η,óν;θελκτηριος,ος,ον illae- ATRAVESAR: διαβαδíζω transeo per>
cebrosus,illex.- Usar de atractivos: Pasar de una parte a otra: áποπερáω
éναποθωπεúω blanditiis utor traicio alicunde

ATRAER: éφελκúω,-éλκω, éπειρúω, éπε- ATREVERSE: ´ωρσω, áποθαρρéω, éκτολ-


ρúω, µετασπáοµαι, παλεúω, προσáγω, µáω, éπιτολµáω, τολµáω, τολµéω audeo
προσελκúω, προσéλκω,ψυχαγωγéω attra- A ir en contra de alguno: áντιτολ-
ho,allicio.- Con: συνεφéλκω simul µáω audacter contra venio.- Demasia
attraho.- Con encantos: éξεπáδω ex- do: παρατολµáω nimium audeo.- El
canto> Hacia afuera: προéλκω, κατασ- primero: προτολµáω prior audeo> No
χéω elicio,apello.- Más o primero: atreverse: áτολµéω, éπευλαβéοµαι non
προσπáω ante,prior attraho.- Atraer audeo.- Que es necesario atreverse:
al mismo tiempo: συνεπισπáω attraho τολµητóς,η,óν audendus> Quien a todo
simul.- Atraerse a su parecer: se atreve: παντολµíας,ου,ò;πáν-
συµπειθéω ad meam sententiam pertra- τολµος, παντóτολµος,ος,ον omnia au-
ho.- Fácil de: éρυστóς,ηµ,óν trac- dens
tilis.- Que atrae gente a su alre-
dedor: περíστατος,ος,ον corona cir- ATREVIDAMENTE: áσελγως, κατατεθαρρη-
cunstantium cinctus> Que atrae:éλκ- κóτως, θαρραλéως, θαρσαλéως, θρασεως
audacter,temerarie,insolenter
τικóς,η,óν attractivus.- Que tiene
fuerza de atraer: éπισπαστικóς,η,óν
ATREVIDO: áναιδης,ης,éς; φρονηµατíας
vim habens attraendi o extrahendi.-
ου,ò; φρονηµατωδης,ης,ες; λιρóς,á,óν
Que tiene virtud de atraer: éφολκóς,
µεγαλóσπλαγχνος,ος,ον audax, impu-
η,óν attraendi vim habens.- Todo
dens.- Como un lobo: λυκοθαρσης,ης,
atraído: óλοσπαδης,ης,éς totus at-
éς luporum modo audax> De mano atre-
tractus> Atraído: éρυστóς,η,óν; συρ-
vida: θρασúχειρ,χειρος,ò,η promp-
τóς,η,óν attractus,qui trahitur.-
tus manu.- Muy atrevido: ùπéρτολµος,
Por el hierro: σιδηρóσπαστος,ος,ον
ferro attractus ος,ον supra modum audax> Hacer atre-
vido: éπιθρασúνω audacem reddo> Ser
ATRÁS: éξοπíζω, íπιπóδα, πáλιν, atrevido: ληµατιáω audeo> Resuel-
τοúµπαλιν retro, retrorsum> De la to: τολµηρóς,á,óν confidens
partede atrás: κατóπισθεν,-óπισθε
ATREVIMIENTO: áναíδεια,ας;-εíη,ης, χáνω (ληξοµαι,εíλεχα,λéλογχα,εíληγ-
η; κινδúνευµα,ατος,τó; παρáσηµα,τος µαι) περιτιθéω, προνéµω, προσáπτω,
τó; τóλµα,ης,η; ùπóστασις,εως,η au- προσνéµω, προστóθηµι attribuo,tribuo
dacia,impudentia.- De manos: θρασυ- acceptum refero.- Se ha de atribuir:
χειρíα,ας,η audacia manuum.- Que προσαπτéον annectendum esto> Atri-
gusta de atrevidas audacias: φιλοπα- buído: éπíκλητος,ος,ον attributus
ρáβολος,ος,ον qui amat facinora pro- Atribuir, imputar: συνεπιγρáφω auc-
jectae audaciae.- Hablar con: θρασυ- torem esse dico.- Atribuirse: σφετε-
στοµéω audacter loquor.- Ostentar ρíζω adscisco
atrevimiento juvenil: νεáζω juveni-
lem audaciam ostento> Tener atrevi- ATRIBUTO (gram.filos.) κατηγορικóς,
miento: ταλáω, τλáω audeo η,óν; κατηγóρηµα,ατος,τó; κατηγορíα
ας,η ad paedicatum pertinens,prae-
ATRIBUIR: áνáπτοµαι, éπιφηµíζω,λαγ- dicatum

100
îος,α,ον thynnorum caopturae ido-
ATRINCHERAMIENTO: θρíνκωσις, εως,η neus.- Semejante al: θυννωδης,ης,ες
loricatio thynno similis.- Observar los: θυν-
νοσκοπéω thynnos observo
ATRINCHERAR: χαρακóω, τριγκóω, θριγ-
κóω circumvallo,lorico ATUNERO: θυνναîος,α,ον thynnarius

ATRIO: αúλειον,ου,τó; αúλειος,ου,ò; ATURDIDO: διαπτóεις,εσσα,εν; éµβε-


αúλη,ης,η; περíστυλον, περιστúλιον, βροντηµéνος,η,ον; éµβρóντητος,ος,ον
ου,τó; περíστυλος,ου,ò; προαúλιον, éπìβρóντητος,ος,ον; λινóπληκτος,ος,
ου,τó; πρóδοµος,ου,ò; πρóθυραιον, ον; λινοπληξ,ηγος,ò,η vesanus,ato-
πρóθυρον,ου,τó; προθυρíς,íδος,η; πυ- nitus.- Muy: περιθαµβης,ης,éς admo-
λων,ωνος,ò atrium,aulae vestibulum, dum obstupefactus
anterior domus o templi pars> Perte-
neciente al: αúλιος,ος,ον atriensis ATURDIMIENTO: éµπληγíα,ας,η stupor

ATROCIDAD: δεινóτης,ητος,η atroci- ATURDIR: éκπατáσσω,áµβροντáω,καταβον


tas τáω,κατáδω,κατακρáζω,παραχλéω
obturbo,strepitu percello,attonitum
ATRONADO éπιβρóντητος,ος.ον vesanus reddo,obstrepo> Los oidos con el mu-

ATRONAR,los oídoc: ´ωτοχλéω obtundo cho hablar: ´ωτοκοπéω obtundo lo-


aures quacitate

ATROPELLADAMENTE: `ραγδαíως,`ρáγδην AUDACIA: áτρεµíα,ας,η; τλησις,εως,η


abrupte τολµηρóν,οû,τó; θáρρος,εος,τó; θρá-
σος,εος,τó; θρασúτης,ητος,η audacia
ATROPELLAMIENTO:`ραγδαιóτης, ητος,η
Con audacia: τεθαρρηκóτως, τολµηρως
impetus omnia praerumpens
audacter,fidenti animo.- De gran au-
dacia: πολυθαρσης,ης,éς magnam au-
ATROPELLAR: éπεµπεδáω, κατασπéρχω
calcibus impeto,conculco daciam habens.- De manos: θρασυξει-
ρíα,ας,η audacia manuum.- Facilidad
ATROZ: ληµνιος,íα,ιον; ùπéρδεινος, para emprender algo con audacia`ρα-
ος,ον; ùπερφυης,ης,éς atrox δοιúργηµα,ατος,τó facilitas ad
ATÚN: θúννος,ου,ò thymnus.- Atún quidlibet audendum.- Ir delante con
pequeño: θúνναξ,ακος,; θυννíον,ου,τó audacia,dar ejemplo de: προτολµíζο-
σκóρδυλος,ου,ò parvus thymnus> He- µαι praeeo cum audacia,exemplum au-
bra θυννíς,íδος; θúννη,ης; πηλαµíς, dendi praebeo> Prodigiosa: τερατουρ-
ιδος,η pelamis,thymna.- Pescador de γíα,ας,η prodigiosa improbitas>Que
atunes: θυννοθηρας,ου,ò thynnorum acomete con: θρασυµéµνων,ων,ον qui,
quae audacter irruentem hostem sus-
piscator.- Observación de los: θυν-
tinet> Que se arroja a los peli-
νοσκοπíα,ας,η thynnorum observatio
gros: `ριψοκινδυνíα,ας,η projecta
El que observa los: θυννοσκóπος,ος,
in periculum audacia.- Usar de: áπο-
ον thynnorum obsrvator.- Sacrificio
τολµáω audacia utor
de atún: θυνναîον,ου,τó sacrificium
ex thymnis> Fiestas en que se sacri-
AUDAZ: áναιδης,ης,éς; áποταυροúµε-
ficaban atunes: θυννεîον,ου,τó sa-
νος,η,ον; áταπεíνωτος,ος,ον; δαûκος,
crum in quo thynnus immolabatur.-
Idóneo para la pesca del: θυννοθηρα-
ος,ον; θαρραλéος,α,ον; θερµουργóς, φιλοκíνδυνος,ος,ον; íταµóς,η,óν; λη-
η,óν; εúτολµος,ος,ον; εúθαρσης,ης,éς µατíας,ου,ò; ληµνιος,íα,ιον; λεωρ-

101
γóς,η,óν; µενεδáιος, -δηιος,ος,ον; ò; οíωνοσκóπος,ου,ò; οíωνοθéτης,ου,
νεáν,âνος; παρáθερµος,ος,ον; ταλαú- ò; óρνιθοσκóπος,ου,ò augur; qui aves
ρινος,ος,ον; τληµων,ων,ον; τλησíπο- observat, qui ex avibus statuit
νος,ος,ον; τολµηεις,ηεσσα,ηεν; τολ- quid sit agendum> Ciencia de los au-
µητης,τολµητíας,ου,ò; ùπéροπλος,ος gures: οíωνιστικη,ης,η auguralis
ον; θαρσαλéος,α,ον; θαρσηεις,ηεσσα, disciplina
ηεν; θαρσúς,εîα,ú; θερµóς,η,óν; θρα-
AUGURAL: οíωνιστικóς,η,óν; οíωνοσκο-
συκáρδιος,ος,ον; θρασúς,εîα,ú; θρα-
πικóς,η,óν auguralis
σúσπλαγχνος,ον,ον audax> De corazón:
θρασυκáρδιος, ος, ον audaci cordi
AUGURAR: διαστοχáζοµαι, οíοωνíζοµαι,
praeditus> De lengua: θρασúγλωσσος,
οíωνοσκοπéω, óπεúω, óρνιθεúω augu-
θρασúδειλος, θρασúστοµος,ος,ον audax
ror,ominor.- Felicidades: εúφηµéω
lingua,qui audaci ore est> De manos:
bene ominor.- Mäs: προσκληδονíζοµαι
θρυσáχειρ,χειρος,ò,η manu promptus>
insuper auguror.- Por las entrañas:
En la pelea: θρασúµαχος,ος,ον; -µá
σπλαγχνεúω per exta auguror.- Por
χης,ου,ò audax pugnae.- En las
medio del agua: ùδρóµαντις,εως,ò,η
empresas: παρακινδυνευτικóς,η,óν au- qui,quae per aquam praedicit.-Perito
dacior in periculosis rebus susci-
en: οíωνοµαντικóς,η,óν augurandi pe-
piendis.- en sus resoluciones:θρασυ- ritus
µηδης,ης,ες; θρασυµητης,ου,ò;θρασó-
µητις,ιος,ò,η consulendo audax> Ma- AUGURIO: οíωνοσκóπηµα,ατος,τó; οíω-
quinador audaz: θρασυµηχανος,ος,ον νοσκοπóíα,ας,η; óρνιθεíα,ας,η; σúµ-
audax maquinator> Muy audaz: µεγαλó- βολος,ου,ò augurium> De mal: áπαí-
τολµος,ος,ον; πολúτολµος,ος,ον mul- σιος,ος,ον mali augurii> Mal augu-
tum,magnopere audax.- Que se atreve rio: áπηχεια,ας,η infaustum omen
a grandes cosas: óβριµοεργóς,óς,óν
fortium facinorum patrator.- Ser AUGUSTA,esposa del emperador: σεβασ-
audaz: θρασéω audax sum> Hacer audaz τη,ης,η augusta
καταθαρσúνω, καταθρασúνω, θαρρúνω
audacem facio> Hacerse audaz: θρασú- AUGUSTAMENTE: βασιλικως auguste,rea-
νω, θρασúνοµαι audax fio,audacem liter
facio
AUGUSTO,emperador romano: σεβαστóς,η
AUDAZMENTE: τολµηρóν, θαρραλéως, óν Augustus.- Augustísimo: πáνσεπ-
θαρσαλéως audacter τος,ος,ον augustísimus.- πóτνιος,α,
ον; πóτνος,α,ον; σεβáσµιος,α,ον;σéµ-
AUDIBLE: áκουστóς,η,óν sub auditum νóς,η,óν; θεοπρεπης,ης,éς augustus
cadens
ÁULICO: αúλικóς,η,óν aulicus
AUDIENCIA,sala de: χρηµατιστηριον,ου
τó locus ubi magistratus dant res- AULLAR: ´ωρúω, ´ωρúοµαι, éπωρúω,
ponsa
éξολολúζω, κνυζáοµαι, κνυζáω, κνυζéω
óλολúζω, ùïζω ululo,gannio,ululatus
AUDITOR, oyente: áκροατης,οû,ò au-
ditor edo> Que aúlla: αúïαχος,ος,ον cla-
mosus
AUDITORIO: áκροατηριον,ου,τó; παρου-
AULLIDO: ´ωρυγη,ης,η;´ωρυγµóς,οû,ò;
σíα,ας,η praesentia,auditorium
´ωρúωµα,ατος,τó; áλαλητóς,η,óν; λυγ-
AUGE,ir en auge: πλουτéω cresco µóς,οû,ò; óλολυγων,ονος,η fremitus,
ululatus,rugitus.- Con aullidos:
AUGUR: µαντις,εως,η,ò; οíωνιστης,οû, ´ωρυδóν cum ululatu.- Del lobo: λυ-

102
κηθµóς,οû,ò lupium ululatus éποφéλλω, -ελλéω, éξαυξáνω, éξαúξω,
éξοφéλλω, óφéλλω, óµφúνω, πιαíνω,
AUMENTADO: κορυστóς,η,óν auctus.- En πιáλλω, συµπληθúνω,-πληθúω augeo,
mil: χιλιοπλáσιος,α,ον millies insuper do, acresco,emendo.- Además
auctus προσαúξω insuper augeo.- De paso:
παρααυξáνω, παραυξéω obiter augeo
AUMENTAR: áεξω, αúξω (αυξησω,áεξησω) Hacer mayor: éπανατεíνω majus facio
áνáγω, áποκαθιστáνω, áποκαθιστáω, Juntamente: συνεπιτεíνω una insu-
áποκαθíστηµι; éναλδéω, éπανατεíνω,
éπαυξáνω, éπαúξω, éπιδιδóω, δíδωµι,
per adaugeo.- Más: προσαυξáνω, αúξéω µαγωγéω, δοξοκοπéω auram popularem
προσεπικτáοµαι insuper augeo.- Poco captare,conciliare
ha aumentado: νεαλδης,ης,éς nuper
auctus> Que aumenta el número: συνá- ÁUREO: χρúσεος,χρυσπûς,η,οûν; χρúσι-
ριωµος,ος,ον numerum augens.- Mucho: νος,η,ον aureus> Medio áureo (mone-
ùπεραυξáνω, ùπεραυξéω supra modum da) `ηµíχρυσος,ου,ò semi-aureus
augeo.- Aumentarse: áδρúνοµαι, éπι-
AURICULAR: ´ωτικóς,η,óν auricularis
ζéω, προσκρíνοµαι,προσφúοµαι, cras-
sesco,augeor.-Que se aumenta más:
AURIGA: `ηνιοχεúς,éως,ò; `ηνιοστρó-
προσογκης,ης,éς insupwer intumescens
φος,ου,ò; `ρυσíδιφρος,ου,ò; éλατηρ,
AUMENTATIVO: éπιτατικóς,η,óν; πλη- ηρος,ò auriga,agitator.- Oficio de
θυντικóς,η,óν habens vim augendi.- `ηνιοχεíα,ας,η aurigatio> Ser auri-
Partícula aumentativa en la signifi- ga: `ηνιοχεúω, `ηενιοχéω aurigari
cación de los compuestos: ´éri-
AURORA: ´ηως,´ηοûς,´ηοî,´ηω (acus.)
AUMENTO: ´óφηλµα,ατος,τó; αúξις,ιος; ´ηριγéνεια,α,ςη; ´ηριπóλη,ης,η; ´óρ-
αúξη,ης,η; αúξεσις,εως,η; éπíδοσις, θρος,ου,ò; áως,η; αúγη,η,ης aurora,
εως,η; επíφυσις,εως,η;éπíρρυσις,εως diluculum.- De níveos y blancos
η; παρáυξησις,εως,η; πληθυσµóς,οû,ò; pies: χιονóπεζα,ας,η niveos seu can-
προκοπη,ης,η; πρóσδοµα,ατος,τó quod didos pedes habens.- Que es llevada
insuper datur, augmentum, accretio, por un solo caballo: µονóπωλος,ου,ò
incrementum,accessio> Partícula poé- quae unnico equo vehitur.- En la
tica de aumento usada como prefijo: aurora: ´ηωθι in aurora
´áρι- La palabra a la que debe
proceder ha de empezar por consonan- AUSCULTACIÓN: éπακρóασις,εως,η aus-
te para evitar la crasis. cultatio

AÚN áκµην, εíσéτι,προσéτι adhuc.- AUSENCIA: áπεστω,óος,η; áπουσíα,ας,η


Aún no: οúδéπω, οúπω, µηδéπω, µηπω absentia
nondum.- Ni aún: µητιγε nedum
AUSENTARSE: ´áπειµι (áπó-εíµι,áπóεî-
AUNAR: áρτικροτéω consentio µι); áφεστηκω, áφιστáω, áφιστáνω,
áφíστηµι (áποστησω,áφéστακα,áπóστηθι
AUNQUE: εíκαí, καíγε, καì εì, καιπερ (imper.), áπéχω (áφéξω, áπéσχηκα);
καíτοι, καíτοιγε, κáν,-περ (partícu- καταστεíχω abeo,absum .-Todo un día
la enclítica) etsi,quamvis,quamquam áφηρµερεúω totum diem absum
etiamsi,licet,tametsi
AUSENTE: ´éξοικος,ος,ον absens.- De
AURA: αûρα, αúρα,ας,η; οúρíα,ας,η casa: áφéστιος,ος,ον; áπóδηµος,ος,ον
aura.- Suave: µαψαûραι,αí aurae le- absens a doma,a patria.- Por doce
vis> Buscar el aura popular: συνδη- días: δωδεκαταιîος,α,ον per duode-

103
cim dies absens.- Está ausente: λορóς,á,óν; óφρυóεις,εσσα,εν; στρυφ-
áποδεî abest νóς,η,óν austerus, superciliosus.-
algo austero: ùπαυστηρóς,α,óν sub-
AÚSPICE: óρνιθοσκóπος,ου,ò auspex austerus

AUSPICIO: οíωνισµα,ατος,τó; οíωνισ- AUSTRAL: νοτιος,ος,ον australis.-


µóς,οû,ò; οíωνóς,οû,ò; οíωνοσκóπηµα, Viento: νóτος,ου,ò auster
ατος, τó; óρνιθεíα,ας,η auspicium
Lugar,templo donde se hacían los: AUSTRO,situado más allá del austro,
οíωνιστηριον,ου,τó; οíωνοσκοπεîον,ου lejos: ùπερνóτιος,ος,ον super,ultra
τó templum,locus capiendis auspì- austrum positus
ciis.- Volver a hacer los auspicios
consultando las aves: µετοιωνíζοµαι AUTARQUÍA: αúτáρκεια,ας,η; αúταρκíα,
aves iterum consulo ας,η sufficientia propia

AUSTERAMENTE: αúστηρως austere AUTÁRQUICO: αúταρκης,ης,éς suffi-


ciens
AUSTERIDAD: αúστηρíα,ας,η; αúστηρó-
της,ητος,η; στρυφνóτης,ητος,η auste AUTÉNTICAMENTE αúθεντικως authentice
ritas
AUTÉNTICO: αúθνετικóς,η,óν authen-
AUSTERO: αúστηρóς,α,óν; µολοθρóς,µο
ticus movens> αúτóµα
ατος,η,ον faciens ali-
quid sponte.- αúτóδροµος,ος,ον ipse
AUTILLO,γλαúξ, ακóς,; σκωψ,σκοπóς,ò per se currens
animal enemigo del autillo: κóλαρις,
ιδος,ò animal ululae inimicus AUTOMATISMO, constructor de máquinas
que se mueven por automatismo: αúτο-
AUTOABASTECERSE: αúταρκéω sufficio µατουργóς,οû,ò machinarum quae mo-
veri per se videntur,opifex
AUTOALABARSE, el que se autoalaba:
αúτοβοητóς,η,óν qui sua voce ipse se AUTONOMÍA,libertad para darse sus
praedicat propias leyes: αúτονοµíα,ας,η liber-
tas suis vivendi legibus, autonomia
AUTOBOMBO, el que se da autobombo:
αúτοβοητóς,η,óν qui sua voce ipse se AUTÓNOMO: αúτονóµος,ος,ον qui sui
praedicat juris est liber; liber suis vivendi
legibus.- Gobernarse por sí mismo,
AUTODIDACTA: αúτοδαης,ης,éς; αúτοδí- por sus propias leyes: αúτονοµéοµαι
δακτος,ος,ον; αúτοµαθης,ης,éς a se meo jure vivo
ipse doctus,edoctus.- Instruyéndose
a sí mismo αúτοµαθως suopte inge- AUTOPSIA: αúτοψíα,ας,η propriis ocu-
nio lis actio se videndi,proprius aspec-
tus
AUTÓFAGO: αúτóφορβος.ος,ον qui se
ipsum devorat AUTOPUBLICIDAD,el que da noticia de
sus propias acciones αúτáγγελτος,
AUTÓGRAFO,adj. αúτóγραφος,ος,ον ma- ος,ον nuntius ipse rei a se gestae
nu propria scriptus.- Sust. íδιóγρα-
φον, íδιóχειρον,ου,τó propria manu AUTOR: αúθνéντης,ου,ò; φúτωρ,ορος,ò;
scriptum πρωτοστáτης,οû,ò; παραíτιος,α,ον
auctor.auctor quilibet.- De libros:
AUTÓMATA: αúτóµατος,η,óν se ipsum βιβλιογρáφος,ος,ον librorum scrip-
tor.- De sí mismo: αúτóγονος,ος,ον

104
ipse sui causa.- Escritor en general domini more impero.- Tener autoridad
prosista, historiador: ξυγγραφεúς, éναυθεντéω, éξουσιáζω auctoritate
συγγραφεúς,éως,ò auctor.- Unico de valeo, potestatem habeo> Usurpar
τodo: παναíτιος,ος,ον totus auctor autoridad,arrogarse: αúθεντéω auc-
alicuius rei.-Ser autor junto con toritatem usurpo.- Lugar donde se
otros: συµφυτεúω una cum aliis auc- reúnen las: áρχεîον,ου,τó magistra-
tor sum.- Ser autor áρχω, προφυτεúω, tuum curia.- Autoridad o destino
ùφíστηµι, ùπáρχω auctor sum dado según la renta que se posee:τι-
µοκρατíα,ας,η dominationis species
AUTORIDAD: áξιωµα,ατος,τó auctori- AUTORITARIAMENTE y absolutamente:
tas,dignitas.- Axioma,principio de αúτεριτακτικως eorum more qui suo
valor en sí mismo: áξιωµα, ατος,τó jure imperant
axioma.- Autoridades: éξουσíαι, αí
potestates, magistratus.- Crédito: AUTOSERVICIO: αúτοδιακονíα,ας,η sui
ipsius famulitium
βáρος,εος,τó auctoritas.- Con auto-
ridad: κυρíως cum auctoritate.-
AUXILIADOR: áρωγóς,η,óν; áλεξητηρ,
Digna de fe: áξιοπιστíα,ας,η aucto-
ηρος,ò; áµυντηρ,ηρος,ò; áµυντωρ,ορος
ritate fide digna.- Dotado de: εξου-
ò; áµυντηριος,ου,ò; áοσσητηρ,ηρος,ò
σιαστικóς,η,óν qui valet auctorita
éπíκουρος,ος,ον; éπíρροθος, ος,ον;
te.- Inviolable,sacrosanta: áσυλáρ- συµβοηθóς,η,óν;βοηδρóµος, βοηδρóµιος
χης,ου,ò sacrosanctus magistratus ος,ον; éπáρκειος,α,ον; éπαρωγóς,η,óν
Poder: κυριóτης,ητος,η; κúρος,εος,τó éπíηρος,ος,ον; συληπτωρ,ορος,ò συµ-
dominatio,auctoritas.-πιστóτης,ητος; παραστáτης,ου,ò; ταρτáρρωθος,ου,ò,η
πρóσχηµα,ατος,τó; προσκúρησις,εως, η auxiliator,auxiliatrix.- Prefecto de
auctoritas.- Que ejerce la auto- los auxiliadores: βοηθaρχος,ου ò
ridad paternal: πατρονóµος, ος,ον auxiliatorum praefectus> Auxiliadora
auctoritatem paternam exercens.- παραστáτις,ιδος,η; συλληπτειρα,ας,η
Asumir la autoridad: éνεξουσιáζοµαι auxiliatrix
mihi potestatem assumo.- Ejercer la
autoridad: áρχéω,áρχεúω magistratum AUXILIAR: áλáλκω, áλκéω,áµúνω (´ηµυ-
gero.- Dar autoridad: éξουσιáζω po-
testatem do.- Mandar con: διακορανéω
γκα), áοσσéω, éπαλεξéω, éπαµúνω,éπι- θεíα,ας,η concursus ad auxilium fe-
κορéω, κνáζω, òµορροθéω, προσαρκéω, rendum.- El que auxilia: χραισµηεις
προσωφελéω, βοηθéω, συγκαθαιρéω,συµ- εσσα,εν opem ferens.- El que corre
παραστατéω,συµπροθυµéοµαι,ùπερετηκω, a auxiliar: βοαδρóµος,ος,ον ad auxi-
ùπερíστηµι,ùπερíσταµαι auxilior> Ade lium currens.- Que auxilia juntamen-
más: προσαµúνω insuper auxilior> te: συναρωγóς,óς,óν qui simul auxi-
Llevar el auxilio con otro: áνακου- liatur> Se ha de auxiliar: βοηθετéον
φíζω onus una sustineo.- Concurrir auxiliandum
para auxiliar: συµβοηθéω convenio
ad ferendum auxilium.- Correr a au- AUXILIO ´áρεξις,εως,η;´áρκεσις,εως,
xiliar: βοηδροµéω, βοηθéω curro ad η; ´ωφéλεια,ας,η; ´ωφελíα,ας,η; `ρú-
auxilium.- Llevar socorros: éπιβοη- µα, ατος, τó; áφορµη,ης,η; áλεξηµα,
θéω suppetias ferre.- Estar al la- ατος,τó; áρωγη,ης,η; βοη,ης,η; βοη-
do de uno: παραστατéω a latere sto θεια,ας,η; βοηθηµα, ατος,τó; éκβοη-
Juntamente: συναρηγω una auxilior θεια,ας,η; éπáρκεια,ας,η; éπιβοηθεια
Acercarse en auxilio: προσβοηθéω ας,η; éπικοúρησις,εως,η; φáος,εος,τó
accedo in auxilium.- Auxiliar espon- χραíσµη,ης,η; σúλληψισ,εως,η; τιµω-
táneo: βοηθητικóς,η,óν auxiliaris ρíα,ας,η auxilium,adjumentum.- Vía,
Concurrencia para auxiliar: συµβοη medio de hacer alguna cosa: òδóς,οû,

105
η via,auxilium ad aliquid faciendum τéω, φιλοχρηµονéω, πλεονεκτéω cupi-
Auxilio falso,aparentado: ψευδοβοη- dus sum pwecunaie,deditus sum pecu-
θεια falsa,ementita auxilii latio> niae,avarus
Llamado en auxilio: παρáκλητος,ος,
AVARO:`ραπαρóς,á,óν; αúτοληκυθος,ος,
ον in necessitate rogatus.- Entrar
ον; δωροδéκτης,ου,ò; φειδáλφιτος,ος,
a llevar auxilio: εíσβοηθéω ingre-
dior ad ferendum auxilium.- Partir ον; φιλáργυρος,ος,ον; φιλοχρηµατος,
a llevar auxilio: éκβοηθéω ad opem ος,ον; φιλοχρηµων,ων,ον; φιλóσχρυσος
ferendum alicunde proficiscor> Pe- ος,ον; φιλοκερδης,ης,éς; φιλοκτéανος
dir auxilio: éφυµνéω imploro opem ος,ον; χρυσεραστης,οû,ò; κερδαλεο-
Prestar auxilio: κατεπαµúνω, παρα- φρων,ων,ον; κíµβηξ, κíµβιξ,κος,ò;
βοηθéω auxilio juvo,suppetias fero µυστáλµης, ου, ò; πλεονéκτης,ου,ò;
Privar de auxilio: ψιλóω privo au- πλεονεκτικóς,η,óν; αγκιστροφáγος,ος,
xiliis ον (hamum devorans), avidus,avarus,
cupidus lucri> Ser avaro: φιλοπλοτéω
AVANCE: πρóβασις,εως,η; πρóβηµα,ατος cupiditate divitiarum teneor.- Que
τó saltus escatima las cosas: σµικρολóγος,ος,
ον avarus.- Tan avaro que divide un
AVANZADA: προφυλáκη,ης,ης excubiae higo: συκοπρíστης,ου,ò ita avarus
ut ficum dividit
AVANZAR: éπιγíνοµαι,-γιγνοµαι,-γεí-
νοµαι, καθυπéχω (-υποσχησω), προα- AVE: οíωνóς,οû,ò; óρνéον,ου,τó;
µεúω, προβιβáω, προβλóσκω progre- óρνιξ,χος; óρνιξ,ιθος,ó,η; πετανóς,η
dior,procedo,succedo,subeo> óν; πετεινóν,οû,τó; πετεινóς,η,óν;
Ocultamente: ùπεξελαúνω progredior πετηνóς,η,óν; ποτανóς,η,óν; πτενóν,
Hacer avanzar a golpe de látigo: οû,τó; τωρνεον,ου,τó avis.- Un ave
éπιρραβδοφορéω virga incitare.- cualquiera,cierta ave: φωïξ, ικος,η;
Avanzando: προβáδην progrediendo> τéτριξ, ιγος,η; χαλκíς,íδος, η; τιτυρας,
ου, ò avis quaedam.- Acuá
AVARAMENTE: πλεονοκτικως avare tica: βοσκíς,íδος,η; πιφαλλíς,íδος,
η; πιφηξ, πíφιγξ,ιγγος,ò avis aqua-
AVARICIA:`ρυπαρíα,ας,η; φιλαργυρíα, tilis,aquatica.- Abundante en aves:
ας,η; φιλοχρηµατíα,ας,η; φιλοχρυσíα, πολυóρνιθος, ος,ον abundans avibus>
ας,η; πλεονεξíα,ας,η avaritia> Au- Amigo de las: φíλορνις,ιθος,ò,η stu-
sencia de: áφιλαργυρíα,ας,η avaritia diosus avium.- Aves: πετεινá,ων,τá
carentia.- Con avaricia:`ρυπαρως,φι- volucres.- Comido de: οíωνóβρωτος,ος
λοχρηµατως avare> Libre de: áφιλáρ- ον avibus comestus.- Con cola roja:
γυρος,ος,ον alienus ab avaritia> Es- φοινíκουρος,ου,ò avis a rubra cauda
tar poseído de: χρυσοµανéω auri in- Cría de: óρνιθογονíα,ας,η; óρνιθο-
sano amore teneor.- Ambición de
τροφíα,ας,η avium nutritio,genera-
empleos y magistraturas: σπουδαρχíα,
tio> Amor a las: φιλορνιθíα,ας,η
ας,η studium magistratuum gerendorum amor avium.- Tetrao (aves desconoci-
da) τéτραξ,τετραων tetrao> Ave pare-
AVARIENTO: γλíχων,ων,ον qui avidus
appetit.- Ser avariento: φιλοχρηµα-
cida aun reptil: `éρπετον,`óρπετον, grina,incendiaria.- El que caza o
ου,τó avis.- De la naturaleza de vende aves óρνεωτης,ου,ò qui aves
las: óρνιθοφυης,ης,éς avium naturam captat vel vendit.- El que mantiene
habens.-De mar o laguna: φαλαρíς, aves:óρνιθοβóσκος,ος,ον qui aves
nutrit.- El tiene manía en la
φαληρíς,íδος,η avis.- De paso,incen-
crianza de las: óρνιθοµανης,ης,éς qui
diaria: σπíνδασις,εως,η avis pere-
aves insano amore deperit.- El que

106
vende aves: óρνιθοκáσπηλος,ου,ò
avicularum institor.- Especie de ave AVERGONZAR: καταδυσωπéω, καταιδéω,
nocturna: ùβρις,íδος,η avis noctur- καταισχúνω pudore afficio,perfundo
nae species> Lugar donde se venden Avergonzarse mucho: ùπεραισχúνοµαι
aves: óρνεοπωλεîον,ου,τó locus ubi me valde pudet
aves venduntur.- Manía de tener o
criar aves: óρνιθοµανíα,ας,η avium AVENIRSE,fácil de..: εúεικτος,ος,ον
insanus amor> Nacido de un ave: facilis ad cedendum
óρνιθóγονος,ος,ον ex ave generatus.-
Nadadora: πλωïς,íδος,η;κολυµβíς,íδος AVENTADOR: `ριπíδιον,ου,τò; `ρíπíς,
η natabilis,urinatrix avis> Noctur- íδος,η; λικµητηρ,ηρος,ò; λικµητης,
na: αíγωλιóς,οû,ò ulula>Observación οû,ò flabellum
de las: οíωνοσκóπηµα,ατοσ,τó; οíω-
νοσκοπíα,ας,η observatio avium.- AVENTAJADO: ùπερφερης,ης,éς praes-
Pequeña: óρναπéτιον,ου,τó; óρνιθá- tans.-(comp.) φéρτερος,α,ον; κρεíσ-
ριον,ου,τó; óρνíθιον,ου,τó; óρνιθó- σων,-ττων,ων,ον; βéλτερος,α,ον ùπéρ
παις,αιδος,ò,ηavicula> Pertenecien- τερος,ùπερτερεωτερος,α,ον praestan-
te a la observación de las: οíωνοσ- tior,potentior.- Muy: φéρτατος,φéρ-
κοπικóς,η,óν ad avium observatio- τιστος,η,ον; ùπερβατóς,η,óν; πανυ-
nem pertinens.- Relativo a las: πεíροχος,ος,ον; πανáριστος,ος, ον;
óρνíθειος, óρνíθεος, óρνíθιος,ος,ον; πανéξοχος,ος,ον; καθυπéρτατος,η,ον:
οíωνικóς,η,óν; óρνιθικóς,η,óν ad aves ùπéρβλητος,ος,ον; ùπερφερης,ης, éς;
pertinens.- Pintada de diversos θεóµοιρος,ος,ον (qui sortem divini-
colores: ποικιλíς,íδος,η avis varie- tus adeptus est) omnium praestantis
gata.- Que canta mal: κερχνηïς,ιδος, simus,eximius,praestantissimus
η stridula avis> Que cría aves:
AVENTAJAR: áνéκω, διαφéρω, διαπρéπω,
óρνιθοτρóφος,ος,ον aves alens.- Que
éκπρéπω, καθυπéχω (ùποσχησω),κρατισ-
devora aves o gallinas: óρνιθοφáγος,
τεúω, προβαíνω, πρóβηµι, προηκω,
ος,ον aves,gallinas devorans.- Que
προφéρω, προúχω, ùπεραíρω, ùπερβαíνω
observa las aves: οíωνοσκóπος,ος,ον
ùπερφéρω, ùπερτéλλω praesto,praece-
qui aves observat.-Que se ocupa de
llo,antecello.- A los demás: ùπερα-
las: οíωνοπóλος,ος,ον qui circum aves
versatur.- Semejante a las νíστηµι prae caeteris emineo.- Que
aves,ligero: óρνεωδης,ης,ες avibus aventaja a otros: περíαλλος,ος,ον
aliis praestans
similis,levis> Voz suave de: λíκιγξ
ιγγος,η exilis vox avium> Voz débil
AVENTAR: áνασοβéω, διαρριπíζω, λικ-
de las: στρíβος,ου,ò exilis vox
µáζω,λικµáω ventilo,vestilando dis-
avium.- Vendedor de πινακοπωλης, ου,
jicio.- Con criba: σινιáζω ventilo
ò asserum venditor> Transformarse
vanno.- Con el bieldo: λικµáζω, λικ-
en: óρνεóω in avem muto.- Tener
manía por la crianza de las aves: µíζω ventilabro purgo
óρνιθοµανéω avibus alendis insane
AVENTURA: κíνδυνος,ου,ò periculum
studeo.- Observar las: οíωνοσκοπéω,
óρνεοσκοπéω aves observo, inspicio
AVENTURARSE: κινδυνεúω periclitor
Criar aves: óρνιθοτροφéω aves alo
AVERGONZADO: éνερευθης,ης,éς; κατη-
AVELLANAS: λεπτοκáρυα,ων,τá avella-
φης,ης,éς pudibundus, qui est vultu
nae nuces
demisso ex pudore.- Muy triste y
avergonzado: ùπερκατηφης,ης,éς admo-
AVENA: βρóµος,ου,ò avena.- Molino
dum vultu trisrtis et pudibundus
para la avena: χονδροκοπεîον,ου,τó
mola qua frangebatur alica

107
AVENGONZAR: αíσχúνω(´ησχυνκα,´ησξυν- θιáω,καταιδéοµαι vereor,rubeo,erus-
µαι), αíσξυνθησοµαι, συγχúνω, συγχúω besco,pudore afficior> Hacer aver-
pudefacio> Avergonzarse: διασχúνοµαι gonzarse: διατρéπω injuecto pudore
éνερεúθω,éντρéποµαι,éπαιδéοµαι,éρευ- reprimo.- Juntamente: συνδιατρéποµαι
simul pudefio> No avergonzarse: struthocamelus
áπαισχυνéω, áπερυθριáω erusbesco>
Un poco: ùποδυσωπéοµαι aliquantum ÁVIDO: λáβρος,ος,ον avidus
me pudet.- Fácil de: εúδυσωπητος,ος,
ον qui facile pudore afficitur.- El AVINAGRAR: ζυµíζω, éποξíζω, óξíζω,
que se avergüenza: óφρúκνηςτος,ος, παροξíζω acesco,acorem refero.- Que
ον qui erubescit se avinagra o repunta: éντροπíας
οîνος acescens.- Propio para avina-
AVERIGUACIÓN: φωρα,ας,η; µáστυς,úος grar παροξυτικóς,η,óν habens vim
η; µáτος,ου,ò inquisitio.- Por la acuendi
observación de las entrañas de las
víctimas: πευστηρíα,ας,η inquisitio AVISADOR: µνηστηρ, ηρος,ò monitor
ex extispicina
AVISAR: φρενóω, κατανουθετéω,µιµνησ-
AVERIGUADO: ´éκπυστος,ος,ον; κατáφω- κω, νοθετéω, παραφáω, παρειπεîν,
ρος,ος,ον compertus συνεπáδω admoneo,moneo, commonefa-
cio,commoneo.- Con fuego: πυρπολéω,
AVERIGUADOR: µαστευτης,οû,ò inqui- -πολéοµαι ignem verto ad dandum
sitor signum.- Con un silbido: προσυρíστω
sibilo ante edito admoneo.- De ante
AVERIGUAR: áνακρíνω, éκπυνθáνοµαι mano: προδισατéλλω praenuntio.- Por
(éκπεúσοµαι,πéπυσµαι), éξερéω, íστο- la noche (el centinela): νυκτηγορéω
ρéω,καταφωρáω, σηευωρéοµαι perquiro nuntio nocte.- Secretamente: ùπαγγé-
dijudico,inquiro,indago.- Además: λλω clam nuntio.- La que avisa:
προσπυνθáνοµαι insuper sciscitor.- µνηστειρα,ας,η monitrix
Con curiosidad: φιλοπευστéω curiose
exploro.- Con diligencia: óστολογéω AVISO: éνεσíα,ας,η; éξαγγελíα,ας,η;
παρακουλοθéω diligenter inquiro.- φáτις,εως,η; νουθéτηµα,ατος,τó; νου-
Juntamente: συνετáζω una inquiro.- θéτησις,εως,η; πεûσις,εως,η; ùποθη-
Por el tacto: éπιµáσσοµαι tacto ex- µοσúνω,ης,η consilium,nuntium,nun-
ploro.- Tener averiguado: διειδéω, tius,admonitio.- Público: ´ éκθηµα,
-εíδηµι exploratum habeo.- Que ave- éκθεµα,ατος,τó publicum programma.-
rigua muchas cosas: πολυπευθης,ης,éς Que sirve de: νουθετικóς,η,óν admo-
qui multa sciscitatur nitorius.- Sin previo aviso: áφρο-
φáτως sine paevia denuntiatione
AVERNO: ´áορνος,ουò (´óρνις) avernus
(avibus carens)
AVISPA: σφáξ, σφηξ,ηκóς,ò; σφηκíα,ας
η vespa.- Semejante a la: σφηκωδης,
AVERSIÓN: áποστροφη,ης,η; áποτρο-
ης,ες; σφηκοειδης,ης,éς vesperarum
πιασµóς,οû,ò; διαβολη,ης,η; διαπλο-
speciem habens, vespae similis.-
κη,ης,η; διατροπη,ης,η; παλιγκοτíα,
Falsa: ψευδóσφηξ,ηος,η ementitta
ας,η aversio,aversatio,simultas.-Con
vespa.- Celdillas de las: σφηκια,ων,
aversión: éτεροζηλως animo alieno.-
τá cellae vesparum.- Lugar donde
Sentir aversión: áποτροπáοµαι aver-
las avispas se reproducen: τενθρη-
sor
νιον,ου,τó locus ubi vespae foeti-
ficant
AVESTRUZ: στρουθοκáµηλος, στρουθιο-
κáµελος, στρουθóς,οû,ò struthio,

108
AVISPERO: σφηκεîον,ου,τó; σφηκιον,
ου,τó; σφηκον,ου,τó vesparium,locus
ubi stant vespae

AVIVAR,el fuego: éκζωπυρéω excito


ignem sopitum.- El fuego soplando:
áναρριπíζω flatu ascendo

AXIOMA,proposición fidedigna: áξιωµα


ατος,τó sententia fide digna,enun-
tiatum,axioma

(Ay! ´â,´â; αî,αî; `é; ´ωé; íω Hei!


He! Ohe! Eheu!.- (Ay!(Ay de mí!
´ωµοι,´ωµοι Heu! Heu mihi!.- (Ay!
(Ay! íαιβοî,αíβοî; íαττατáι,íττατα-
ιáξ; íóó, íοû; φεû; óτοτî, óττοτοí
Heu!Heu!; Heu!; Io!; Heu!; Heu,hei!
(Ay,malo!(Malo! ουαí; óí (Vae! Heu!

Ayax,hijo de Telamón: Τελαµωνιος Αïαξ


Ajax,Telamonis filius

AYER: éχθéς, χθéς; χθιζá, χθιζóν heri.-


De ayer: `éωλος,ος,ον; χθιζóς,η,óν;
κθεσινóς,η,óν hesternus

AYES,que causa ayes: éχéστονος,ος,ον


qui suspiria affert

AYO: κατηγεµων,ων,ον (ονος) auctor.-


παιδαγωγóς,οû,ò paedagogus
AYUDA: ´ωφéληµα,ατος,τó; προσωφéλη- minister
µα,ατος,τó; σúµπραξις, σúµπρηξις,
συνεταîρος,ου,ò favor,adjutor,adju AYUDAR: ´ωφελéω, áλáλκω, áλκéω, áπω-
mentum.- De cámara: ìµατιοφúλαξ,ακος φελéω, áπονéω, διανéµω (νενéµηκα,νé-
ò; κατευναστης,οû,ò; στολιστης,οû,ò νοµα), éπαρéγω, éπωφελéω, χραισµéω
vestium custos,cubicularius,vestia- νκáζω, óφéλλω, óνíσκω, πρáσσω,-ττω
rius.- Ayuda (lavativa): ´éνεµα,ατος (-ξω,-χα), πρóσειµι, σενεξευπορéω,
τó; ´éγκλúσµα,ατος,τó injectio,per συναíρω, συγκáµνω, συλλαµβáνω, συµ-
clysterem infusio.- Ponerse una βραβεúω, συυµπονéω, συµπρáσσω,-ττω,
ayuda: συµπροθυµéοµαι,συνδιαπρáττω, συνδρα-
éγκλúζω per clysterem infundo> Sin µéω, συνεφáπτοµαι,συνεπιτελéω,συνéρ-
ayuda,que se sirve a sí mismo: αúτο- δω, συνερéσσω, συνεργáζοµαι, συνερ-
φóρτος,ος,ον qui sibi ministrat γéω, συνεπουργéω, ùπηρετéω juvo,ad-
juvo.- A alguno en su trabajo:
AYUDADOR,A: συλληπτωρ,ορος,ò; τιµω- συγκαεργáζοµαι τì τινí aliquem in re
ρóς,á,óν adjutor; συληπτειρα,ας,η aliqua comparanda juvare.- A alguno:
adjutrix συνδιαφéρω cum alio adjuvo
A hacer: συνεξανúτω,-ανúω adjuvo in
AYUDANTE: ùποεργóς, -ουργóς,óς,ον peficiendo.- A la vez: συναντιλαµβá-
qui su alio opus exercert, adjutor> νω vicissim juvo.- A otro en su
En el trabajo: συµπρηκτωρ,ορος,ò ad-

109
cargo: προσεπιµελéοµαι alterius cu- AYUNO,adj.: ´áσιτος,ος,ον; νηστιµος,
ram adjuvo.- A otro: ùπουργéω sub- ος,ον; áπóσιτοσ,ος,ον jejunus.- Que no
servio.- Ayudar a: συνευπορéω simul ha comido: áγευστος,ος,ον juju-
operam suppedito.- Los ruegos de nus,qui non gustavit.- Sust.: áπασ-
alguno: συνδéοµαι alicuius preces τíα,ας,η; νηστεíα,ας,η jejunium
adjuvo.- Más: προσωφελéω insuper ad
juvo.- Mutuamente: συναπελαφρúνω una AYUNTAMIENTO, reunión, junta: συου-
adjuvo.- Ayudar simultáneamente σιασµóς,οû,ò coitus
συµβραβεúω simul administro.- Se ha
de ayudar: συνεπιληπτéον adjuvandum AYUNTAR: προσαρηροµαι, προσαρτáω ad-
est.- Ser ayudado: ´óνηµαι,´óνοµαι, jungo
´óναµαι juvor.- Auxiliar:´óνηµι,óνí-
νηµι (óνησω) juvor.- Digno de ser AZADA,de dos dientes: δíκελλα,ης,η
ligo bifidus
ayudado: ´ωφελητéος,α,ον adjuvandus
El que ayuda voluntariamente: éθελóν
AZADÓN: εúλáκα,.ας.η; κúκηθρον,ου,τó
τιος,ος,ον voluntariam operam prae-
κúθηθρον,ου,τó; λισγáριον,ου,τó; µá-
bens.- El que ayuda: éπιτáρροθος,ος
κελλα,-κéλλη,ης,η; µáσκη,ης,η; σκα-
ον; χραισµητωρ,ορος,ò adjutor> Ayu- φεîον,ου,τó; σκáφος,εος,τó; σκαλíς,
dar en el trabajo: συνεκπονéω labo- íδος,η; σκαπáνη,ης,η; σµινíδιον,ου,
rem adjuvo.- Que a todos ayuda: παν- τó; σµινυη,ης,η rutrum,sarculum li-
ταρκης,ης,éς omnes adjuvans.- Que go,bidens.- Pequeño: σκαφíδιον,ου,τó
ayuda: ´ηρανος,ου,ò; óνητωρ,ορος,ò parvus ligo
σúµβολος,ου,ò auxiliator,adjutor.-
Que ayuda a rodear: συµπεριαγωγóς, AZAFATE,canastillo: καλαθíσκος,ου,ò
óς,óν adjuvans circumquaque in ducen καλáθιον,ου,τó quasillum
do.- Que puede ser ayudado: εúβοηθη-
τος,ος,ον cui facile succurri po- AZAFRÁN: κρóκος,ου,ò; κρóκον,ου,τó
test> Que se ayudan mutuamente: òµó- crocus.- De color de: κρóκεος,ος,ον
στιχοι,ων simul operantes.- Acción κροκοειδης,ης,éς croco similis,cro-
de ayudar: ´ωφéλησις,εως,η actio ceo colore.- Que viste tela de color
adjuvandi azafrán: κροκοειµων,εíµονος,ò,η cro-
ceam vestem indutus.- De color de
AYUNAR: áποσιτéω, áσιτéω, διανηστεúω azafrán: κροκωδης,ης,ες croceo co-
νηστεúω a cibis abstineo,jejuno.- lore tinctus> Parecido al: κνηκωδης
Antes: προνηστεúω ante jejuno.- La ης,ες crco sim,ilis> Teñir de: κρο-
que ayuna: νηστειρα,ας,η jejuna κíζω, κροκóω croco imbuo, corceo
colore inficior.- Teñido de: κρóκι-
AYUNAS,en ayunas:´áκµηνος,ος,ον;áπασ νος,η,ον; κροκóβαπτος,ος,ον; κροκω-
τος,ος,ον jejunus> Enteramente en δης,ης,ες; κροτωτóς,η,óν croceo co-
ayunas: πανáπαστος,ος,ον prorsus je- lore tinctus
junus.- En ayunas: áπαστí jejune
AZAFRANADO: κροκóεις,εσσα,εν; λεκιθω
δης,ης,ες croceus salit) trepidus

AZAR: αúτιµατισµóς,οû,ò; αúτοµατíα, AZORAMIENTO: διαπτóησις,εως,η;τρó-


ας,η id quod sponte fit,fortuitus µος,ου,ò; πτοîος,ου,ò trepidatio,
eventus tremor

AZORADO: τροµερóς,á,óν; τροµητóς,η, AZORARSE: πτωρáζω, πτωσσω, τρéµω


óν; τροµικóς,η,óν; θρεοκáρδιος,ος,ον trepido
(cui prae metu cor trepidat et

110
AZOTADO: στιδαîος,αíα,αîον verbera- AZUELA: áξινáριον, áξινíδιον,ου,τó
tus.- Con cuerdas de lino: λινóπληκ- σκéφαρνον,ου,τó; σµινúδιον,ου,τó;
τος,ος,ον;λινοπληξ,ηγος lineis vin- σµινúη,ης,η; ξυáλη, ξυηλη, ξυïνη,ης,
culis percussus η; ξυλοκóπος,ου,ò dolabra, securis
asciola,dolabella
AZOTAMIENTO,con varas: ´ραδαεíα,ας,η
verberatio quae fit virga AZUFRE: θéειον,, θηïον, θηîον,ου,τó
sulphur.- Perfumar con: θεειóω sul-
AZOTAR: αíκíζω, áποµαστιγóω, δαíρω phure vaporo.- Purificar con: περι-
(δερω,δéδαρκα,δéδαρµαι), διαµαστíγω, περιθειóω sulphure circum expio> Pu-
-γóω, éπιστυφελíζω, φραγελλóω, κατα rificación con azufre: περιθεíωσις,
παíω, καθαíρω, λατúσσω, µαστíζω, εως,η lustratio
µαστιγóω, συγκóπτω, τυµπανíζω,τυπéω,
τúπτω(τéτυφα), ùποτúπτω,verbero,fra- AZUL: γλαυκινóς,η,óν; γλαúκιος,α,ον
gello.fragris caedo,vehementer fra- glaucus.- Sobremanera: ùπερκυáνεος,
gello,flagro.- Con correas: íµáζω, ος,ον ultra modum caeruleus.- De
íµáσσω, κοττéω loro verbero> Con color azul: κυανóχροος,ος,ον; κυανó-
cuerdas: θωµíζω, θωµíσσω flagris χρως,ως,ος (-ωτος); γλαυκóχρους,ους,
caedo> Con varas: ´ραβδεúω,`ραβδíζω, ουν qui glaucum colorem habet,caelu
σκυτολáω, ξυλοκοπéω virgis,fustibus reo colore.- De aspecto azul: κυáνω-
virgulis caedo.- Despedazar a azotes
πις,ιδος,η caerulea aspectu.- Acto
áποξαíνω flagris lacero> El prime-
de pintar de azul: κυáνωσις,εως,η
ro: προτúπτω ante o prior verbero.- caerulei inductio coloris
Ser azotado: κλαíω,θεíνοµαι vapulo.-
Digno de ser azotado: µαστιγωσιµος, AZULADO: γλαυκóς,η,óν; ùποχαρωπóς,
η,ον verberibus caedendus.- El que óς,óν; κυαναυγης,ης,éς; κυáνεος,
azota: µαστιγεúς,éως,ò flagellator> κυáνειος,α,ον caeruleus,caeruleo co
Que debe ser azotado: µαστιγωτεóς,α, lore splendens.- Que tira a color
ον verberandus> El acto de: µáστιγ- azulado: κυανíτις,ιδος,η cyani colo
µα,ατος,τó;τυπητóς,οû,ò flagella- rem referens.- Semejante al azul ce-
mentum, verberatio> Dar una azotai- leste: κυοειδης,ης,éς colore caeru-
na: `ροθωπuγíζω concava et lata manu leo similis.- Ser azulado: κυανéω,
nates ferio -νíζω caeruleo sum colore

AZOTE: `ραíκáνη,ης,η; φραγéλλιον, AZULAR,dar de azul: κυανóω caeruleum


ου,τó; µáραγνα,ης η; µáστιξ,ιγος,η; colorem induco
µαστíς,íδος,ιος,η; πληκτρον,ου,τó;
πληστιγξ,ιγγος; πλáστιγξ,ιγγος,η AZUZAMIENTO de perros: κυνηλασíα,ας,
ferula,flagellum.- Hecho con correas η canum incitatio
ìµασθλη,ης,η flagellum.- Necesitar
de azotes: µαστιγιáω verberibus in AZUZAR a los perros con silbidos:
digeo.- Flagelación a la que eran éπισíζω sibilando canes instigo.-
sometidos los jóvenes espartanos: A los perros para cazar: κυνεγéω
διαµαστíγωσις,εως,η flagellatio cui canes ago ad venandum.- Los perros:
juvenes spartani subjiciebantur κυνηλατéω, κυνικιóω canes incito

AZÚCAR: σáκχαρ,αρος,τó; σáκχαρον,ου,


τó saccharum

111
112

You might also like