Evolusie versus kreasionisme – die Christelike

perspektief

Inleiding
“In die begin was die Woord, en die Woord was by God, en die Woord was
God.
Hy was in die begin by God.
Alle dinge het deur Hom ontstaan, en sonder Hom het nie een ding
ontstaan wat ontstaan het nie.” Joh. 1: 1

Hierdie teks, soos opgeteken in die 1953-Bybelvertaling, is stellig die mooiste

beskrywing van wat Deïstiese (Godgedrewe) evolusie behels. Johannes was en
van Jesus se dissipels, en ‘n eerstehandse getuie van Jesus se leerstellings,
anders as die persone wat die Skeppingsverhale van Genesis opgeteken het.
Vergelyk gerus ook 1 Johannes 1:1 oor getuienis van die begin (van die nuwe
bedeling) af, maar die fokus op die toekoms – die fokus op die ewige lewe.
In verskeie publikasies en veral op webwerwe het daar die afgelope klompie jare
‘n woeste “debat” uitgebreek tussen voorstanders van evolusie, en die
voorstanders van kerasionisme.
Die vlakke van wedersydse onverdraagsaamheid was dikwels opmerklik.
Die indruk kon maklik geskep word iemand het ‘n keuse tussen om te glo in
kreasionisme en dat die aarde 6 000 jaar oud is, of evolusie en dat hy dan nie ‘n
Christen kan wees nie.
Hierdie indruk word veral deur jong aarde kreasioniste as “die Christelike siening”
voorgehou, en in die proses word van die hoofstroomkerke soos die NG Kerk en
die NH Kerk (Hervormde Kerk), wat Deïstiese evolusie (Godgedrewe evolusie)
amptelik aanvaar in effek buite die Christendom geplaas.
Ter aanvang word gemeld dat onder jong aarde kreasioniste word verstaan hulle
wat die letterlike verstaan van die Skeppingsverhale weens blootstelling aan die
kwasi-wetenskap van die jong aarde kreasioniste (creationist science) aanhang,
en nie iemand wat bloot weens die afwesigheid van teologiese begeleiding ‘n
letterlike ses dae skepping en ‘n aarde van ongeveer 6 000 jaar oud aanhang
nie. Hoewel ‘n mens op grond van teologiese uitleg en begrip van hierdie mense
kan verskil, is hul geloof steeds soos dié van ‘n kind.
Omdat die kerke gewoonlik swyg in hierdie “debatte” kan iemand wat nie begelei
word nie, maklik die indruk kry dat, om ‘n Christen te wees, hy “moet” glo die
aarde is 6 000 jaar oud, en indien hy dit nie kan glo nie, moet hy maar aanvaar
hy is vir die verdoemenis bestem. Weens omstandighede moes beide hierdie
kerke weer hul standpunte stel, en dit is ook in hierdie bundel opgeneem.
Dit is enigeen se raaiskoot hoeveel “potensiële Christene” is reeds deur hierdie
onverdraagsaamheid, wat sterk aan die Inkwisisie herinner, na die agnostiese
wêreld gedryf.
My doel met hierdie bundel is nie primêr om die evolusiedebat weer te voer nie.
Ek het ook pas besef dat my vernaamste dryfveer om eiertjies op hierdie terrein
te lê, nie meer gevoed word uit ‘n tyd as kind toe ek deur skoolmaats en
onderwysers as “aap” gespot is omdat my vader ‘n Deïstiese evolusionis was
nie.
My hoofoogmerk is om aan Christene wat nie (kan) glo die aarde is 6 000 jaar
oud nie, die gerusstelling te gee dat daar wel ander Christelike opsies is... die ou
aarde kreasionisme en die Deïstiese evolusie. ‘n Onlangse besoek aan ‘n diep
gelowige paleontoloog wat erg deur jong aarde kreasioniste getraumatiseer
word, het my weer laat besef ek is nie al getraumatiseerde nie, en dat daar ‘n
behoefte van versekering aan Deïstiese evolusioniste is dat dit wat hulle glo,
heel versoenbaar met die Bybel is, en dat daar hoofstroomkerke is wat net soos
hulle glo.
‘n Onverkwiklike element wat begin opduik, is dat dit al hoe meer gestel word dat
die geloof en die wetenskap elk outonoom is en nie aan mekaar kan voorskryf
nie. Dit is slegs geldig solank nie ruimte gelaat word dat mens in verskillende
lewensfere verskillende standpunte oor dieselfde saak kan koester nie. Net so
veel as wat dit skisofrenies is om in die kerk saam met die kerk teen aborsies te
wees, maar dieselfde persoon in sy politieke party die geloof deel dat aborsies
op aanvraag aanvaarbaar is, net so min kan iemand in sy kerk ‘n kreasionis, en
in se werkplek ‘n evolusionis wees.
Deïstiese evolusie bied ‘n uitkoms wat nie maar net ‘n gemodifiseerde
kompromis is tussen wetenskap, godsdiens en regsvereistes soos intelligente
ontwerp (intelligent design) probeer wees nie, maar iets wat wetenskaplike en
teologies goed begrond is.
Die bundel is nie as samehangende boek bedoel om die onderwerp te
beredeneer en te debatteer nie. Dit is veel eerder ‘n samestelling van artikels en
opstelle uit my pen die afgelope aantal jare, en daarom sal daar hier en daar ‘n
herhaling van feite en argumente voorkom.
Ek sluit ten slotte ook die reeds voltooide opsomming van ‘n bundel oor outisme
en genetiese mutasies in, met hoofstukkies wat spesifiek op genetiese werking
betrekking het.
Van die artikels / opstelle is ook in Engels omdat hulle vir verskillende doeleindes
saamgestel is, en nie bedoel was om eventueel gebundel te word nie. Oor die
algemeen loop die artikels van jongste eerste, na oudste laaste.
Ek is nié ‘n paleontoloog nie, en my enigste formele tersiêre kwalifikasie in die
natuurwetenskappe is geomorfologie.

Die Inkwisissie-analoog
Baie van die deelnemers aan die “debatte” oor evolusie, daarvoor en daarteen,
se trant is erg veroordelend en gestroop van die kenmerke van Christelike liefde.
Dit herinner nie net aan die Inkwisisie nie, maar veral aan die pous se optrede
teen Galileo oor dié wetenskaplike se oortuiging dat die aarde rond is.
Om die verspotheid van die pous se optrede te demonstreer:
Galileo is in 1564 gebore. In 1633 het die Inkwisisie hom gevonnis oor sy
“Copernicusme” wat onder meer behels het dat die aarde rond is, en om die son
wentel.
Dit was dus meer as een en ‘n kwart eeu na Columbus weswaarts geseil het in
die geloof dat hy Indië so sou bereik (omdat die aarde rond is).
In 1522, dus steeds meer as ‘n eeu voor Galileo deur die Inkwisissie gevonnis is,
het die laaste oorblywende skip van Magellaan se vloot Seville bereik na ‘n reis
om die aarde.
‘n Vorige pous het reeds in 1493 die lyn wat as die Verdrag van Tordisillas
bekend sou staan tussen Spanje en Portugal laat teken.
Die teenspoed wat Galileo meer as ‘n eeu later deur die pous en Inkwisisie op
die lyf sou loop, herinner sterk aan die opkoms van jong aarde kreasionisme en
die onverdraagsaamheid wat daarmee gepaard gegaan het.

Opsomming
Kan ‘n omvattende onderwerp soos hierdie werklik opgesom word? Nee, juis
weens die moedswilligheid van die debat, soos mense wat ‘n onvolledigheid van
iets wat iemand geskryf het uit verband gaan ruk en allerlei feëverhale aan dit
wat werklik bedoel was gaan toedig. Daarom word dit duidelik gestel dat die
opsomming nie ‘n volledige opsomming van alle aspekte nie.
Hoewel die NG Kerk en die NH Kerk formele standpunte ingeneem het
(hieronder geplaas) beteken dit uiteraard nie dat alle lidmate of selfs predikante
van hierdie kerke met die formele standpunte saamstem nie. Trouens, die
jongste herrie volg juis na die NG Kerk se moderator, prof. Piet Strauss, deur die
tydskrif Juig oor die kerk se amptelike standpunt genader is, en hy sy eie mening
gegee het. Uit die verklaring wat die NG Kerk hierna heruitgereik is, is dit duidelik
die formele standpunt en dié van die moderator verskil.
Die debat word deur erge wetenskaplike en teologiese onkunde gekenmerk, wat
die moedswillige wyse waarop rof met feite omgegaan word vererger.
Wat uiteindelik uitkristalliseer, is dat die Christen hom nie op die wetenskap, en
veral die jong aarde kreasionisme se kwasi-wetenskap (creationist science) moet
verlaat om die Bybelse Skeppingsverhale te bewys nie, en dat wetenskaplikes
nie bewyse vir evolusie moet gebruik om ateïsme te motiveer nie.
Die Christelike boodskap wat dikwels verlore gaan, is dat evangelisasie behels
om mense in liefde na God te “lok,” nie deur hulle met die hel af te dreig nie. Die
Here het immers nie die oordeelsreg aan die mens gedelegeer nie.
‘n Groot deel van die probleem gaan oor die letterlike opneem van die
Skeppingsverhale, en dan vererger deur die vertaling van die Hebreeuse woord,
Yom, met ‘n dag. Yom kan enigiets van ‘n 24-uur dag tot ‘n baie lang tyd
(ewigheid) beteken. Antieke Hebreeus het maar sowat 8 000 woorde gehad
teenoor moderne Engels wat in 2010 sy miljoenste woord bygekry het. (Jong
aarde kreasioniste (bv Steiner) het hierdie uitleg probeer diskrediteer, maar is op
hul beurt weer deur Hebreeuse taalkenners gerepudieer).
Die letterlike verstaan van die Bybelse Skeppingsverhale het veral stimulus gekry
deur die “oorspoel” van die Amerikaanse fundamentalistiese beweging wat in die
70’gerjare van die vorige eeu weer momentum in daardie land gekry het. Dit is
belangrik om hiervan kennis te neem om die konteks van die Europese Unie se
resolusie te verstaan waarin (jong aarde) kreasionisme tot ‘n gevaar vir die
onderwys verklaar is. (Dit word in die bundel self in meer detail bespreek).
Die NH Kerk se insetsel gee ‘n baie goeie verduideliking oor hoe die Bybelse
Skeppingsverhale verstaan moet word.
Kreasioniste is lief om by herhaling te skryf dat evolusie net ‘n teorie is, ‘n
hipotese, en nog nooit bewys is nie. Dit is onwaar. Jong aarde kreasioniste erken
slegs een vorm van argeologiese en geologiese datering, naamlik die koolstof-
dateringstoets (en betwis die akkuraatheid hiervan), terwyl hierdie toets slegs vir
die baie onlangse verlede gebruik kan word. Daar is veel meer soorte toetse
soos die radio-aktiewe vervaltoetse, wat ouderdomme tot duisende miljoene jare
gelede baie akkuraat kan bepaal. Paleo-magnetisme werk goed op die skaal van
honderde miljoene jare.
Christene wat die jong aarde “wetenskap” as “bewys” vir die letterlike opneem
van die Skeppingsverhale gebruik (en dus tegnies van die begrip “geloof” afstap,
se teologiese kennis is in die reël skokkend. Hulle toon gewoonlik ‘n erge
onkunde oor watter boeke van die Bybel metafories bedoel is, welke boeke as
kodeskrifte geskryf is om vervolging vry te spring (Daniël en Openbaring), en om
tekste te ignoreer wat hierdie sleutels verskaf, soos Psalm 90 en 2 Petrus 3.
Jong aarde kreasioniste neig om opportunisties aan te haak by die skrywes van
ou aarde kreasioniste, soos wat byvoorbeeld telkemale met die skrywes van prof.
Daan Strauss gebeur het.
Die felheid waarmee mense – ook Christene – veroordeel word wat nie die jong
aarde kreasionisme aanhang nie, is skokkend, en verkry uiteraard ewe
skokkende reaksies.
Kreasioniste gebruik dikwels die analoog van die sondeval om te motiveer dat
evolusie nie kan bestaan nie, en dit is onder meer onlangs weer deur proff. Paul
Kruger en Ampie Coetzee van die Teologiese Skool Potchefstroom gebruik. In
wese lui die argument dat daar ‘n sondeval moes wees om Jesus se kruisdood te
regverdig, en om ‘n sondeval te hê moet die Bybelse Skeppingsverhale, in
besonder die tweede, wat eerste geplaas is en uit die tyd van die Babiloniese
ballingskap dateer, feitelik letterlik wees.
Die omgekeerde argument hou egter meer water – die mens is sondig (Jesus het
self die mense wat die owerspelige vrou wou stenig gedaag dat die een wat
sonder sonde is die eerste klip moet optel), en dit is daarom nie nodig vir die
Christen om hom op ‘n weergawe uit die tyd van die Babiloniese ballingskap te
verlaat om te begryp dat hy sondig is nie. (Lees gerus 1 Joh 1: uit die 1953-
vertaling).
Hoewel Deïstiese evolusie die mees bevredigende antwoorde verskaf, is die
aanhangers hiervan baie stil, en kan die indruk geskep word van ‘n stille
minderheid.

Evolusie vs Skeppingsleer (Uit die e-Hervormer).

Die debat het al weer losgebrand. Hierdie debat en twispunt sal voortduur solank
as wat die twee groepe teenoor mekaar opgestel is: diegene wat nie die grense
van die wetenskap kan erken nie, en diegene wat nie die grense van die Bybelse
boodskap kan aanvaar nie. Die aanhangers van evolusionisme, en aan die ander
kant die sogenaamde kreasioniste.
Dit sou in ’n oneindige debat ook hier op papier kon uitloop. Kom ons waag net ’n paar
stellings oor wat haalbaar en aanvaarbaar is en wat nie. Ek kan nie anders nie as om
vanuit my verstaan van die geloofsgemeenskap of kerk of teologie daarna te kyk.
Waarmee kan of moet ons dalk maar die een of ander tyd vrede maak?
In verband met die wetenskap
Dit is in die aard van die wetenskap om vrae te vra, in die besonder oor sake wat die
verbeelding aangryp en waaroor mense hulle verwonder. Soos: Waar kom alles
vandaan? Dit gaan oor die groot oneindige heelal en oor die aarde met die plante, diere
en mense.
Die wetenskap in verskillende vertakkings soek antwoorde op hierdie vrae
ooreenkomstig eie wetmatighede. So het elke onderdeel van die wetenskap hul
wêreldbeeld (paradigma), modelle, teorieë en metodes. In elke onderdeel van die
wetenskap (soos natuurwetenskappe, biologie, paleontologie, ensovoorts) is daar
gemeenskappe van kollegas wat mekaar se metodes en resultate voortdurend evalueer,
en nuwe ondersoekvelde identifiseer. Wanneer hulle mekaar op bepaalde punte vind en
saamstem oor resultate, kom hulle ooreen om sulke resultate te AANVAAR. Hulle is ook
gewoonlik die eerstes om te erken dat daar nog bepaalde leemtes is wat verder
nagevors moet word.
Wanneer ons praat oor evolusie, is daar sulke duidelike terreine waar wetenskaplikes
groot eenstemmigheid het en bepaalde resultate wat in die kring van kollegas op
verskillende terreine AANVAAR IS.
In verband met die geloof/teologie
Die bron waaruit die geloof leef en wat in die teologie ondersoek word, is die Bybel. Daar
is in ons kring groot eenstemmigheid dat die Bybel in die 66 boeke wat daarin
saamgebundel is ook vanuit ander tye na die werklikheid gekyk word en dat daar ’n
verskeidenheid van boodskappe na vore kom. En veral dat die boeke van die Bybel nie
wetenskaphandleidings is nie – op geen terrein nie. Nie oor geskiedenis, of
aardrykskunde of natuurstudies of die hoe van die skepping nie.
Die inhoud van die Bybel kan ons beskryf as voor-wetenskaplik. Daar is derhalwe ook
nie in die Bybel iets soos DIE SKEPPINGSLEER nie. Ons vind in die Bybel verskillende
skeppingsverhale waarvan die elemente wat in die verhale voorkom, ook bekend is uit
baie van die ander Midde-Oosterse lande soos Sumerië, Babilonië, Egipte en ander. ’n
Mens hoef net met ’n oop gemoed die twee verhale van Genesis 1 en 2 te lees om te
sien dat ons nie met juiste wetenskaplike verklarings te make het nie – byvoorbeeld was
die mens toe laaste geskep na al die ander dinge in die natuur (Gen 1), of was die man
eerste geskep en toe die diere en laaste die vrou (Gen 2)?
Die Bybelse skeppingsverhale verskil van die ander skeppingsverhale daarin dat dit
soos ’n geloofsbelydenis hul geloof uitspreek dat God die Here, die Skepper is van
hemel en aarde (nie die ander natuur- of vrugbaarheidsgode nie).
Die verskil tussen wetenskap en geloof is duidelik. Oor die resultate van die
wetenskaplike ondersoek kan mense saamstem of verskil, maar die dinge waaroor daar
eenstemmigheid is, word AANVAAR. Die boodskap waaroor die skeppingsverhale in die
Bybel getuig, is nie oor wetenskaplike resultate nie of oor die skepping as sodanig nie,
maar oor die God wat as Skepper bely word. Dit vra GELOOF.
Waar bring dit ons in hierdie onverkwiklike debat? Ons kan met meer respek werk met
die verskillende lewensdomeine van wetenskap en geloof. Die resultate van die
wetenskap oor die natuur en die oneindige ruimtes van die heelal en die kleinste
mikrobiologiese verskynsels kan gelowiges met nog groter verwondering en
aanbidding vul vir die skoonheid, balans en ritme van die skepping. Ons hoef nie
bedreig te voel deur enige resultaat van die wetenskap nie. Want ons aanbid die God
wat as Skepper bely word.
Dalk moet die wetenskaplikes ook met groot eerlikheid erken dat hulle nog lank nie alles
in die ontstaan of ontwikkeling daarvan kan verklaar nie. Veral moet die enkele onder
hulle wat dink dat hulle met hul groot wetenskaplike resultate God uit die prentjie
verklaar het, maar net weer terugkeer na hul eie wetmatighede, en dan weet en erken
dat hul werk nie die verwondering oor die metafisiese, geestelike werklikheid kan
deurgrond nie. Prof Piet Geyser

PERSVRYSTELLING: KERK EN WETENSKAP (Nederduits Gereformeerde Kerk)

Na aanleiding van mediaberigte en internet-gesprekke, waaraan die verhouding tussen
die kerk en wetenskap onderliggend is (en waarby Prof Piet Strauss betrek word) wil die
Algemene Sinode se Moderamen (dagbestuur van die sinode) graag die jongste
standpunt van hierdie vergadering oor hierdie saak, soos wat dit in Junie 2009 geneem
het, stel:
“Die vraag oor die aard van die verhouding tussen kerk en wetenskap speel van
tyd tot tyd onderliggend 'n bepalende rol in die lewens van ons lidmate, waar hulle
hulself ook al bevind in die diverse sektore van ons samelewing. Dit is dan dat
standpunte en argumente oor
onderwerpe soos die evolusie (teorie oor die ontstaan van die mens), die oerknal
(teorie oor die ontstaan van die skepping), en ander sake soos die invloed van
gebed op (byvoorbeeld) reën, klimaatsverandering en dies meer, dikwels tot
onverkwiklike gesprekke lei.
Dit lê ten grondslag van die Gereformeerde tradisie dat onderrig en opvoeding, ook ten
opsigte van die volle spektrum van die multidissiplinêre wetenskap, deel is van die kerk
se roeping om sy lidmate te begelei tot verwondering oor die God van hierdie
skepping/heelal, soos wat ons dan ook gereeld gelowig oor Hom bely.
Alhoewel dit anders is as God se openbaarmaking deur Jesus Christus, is sy skepping
ook 'n bepaalde openbaarmaking van die misterie en wonder van God self. Die
onvermoeide wyse waarop die kerk dan ook in sy geskiedenis die inisiatief geneem het
tot die oprigting van skole en ander opvoedkundige inrigtings, is prakties tekenend van
hierdie wedersydse respek tussen geloof en kennis.
As sodanig ondersteun of onderskryf die kerk nie noodwendig bepaalde wetenskaplike
teorieë nie – is hy trouens nie bevoeg om daaroor enige gesaghebbende uitspraak te
maak nie. Ons beskou dan ook nie die Bybel as 'n handboek wat vir ons allerlei
wetenskaplike uitsprake maak wat buite hierdie bundel geskrifte se historiese konteks lê
nie. Juis omdat ons respek het vir die teks van die Bybelse geskrifte, het ons respek vir
die historiese konteks waarin hulle ontstaan het.
Wat die kerk wel ondersteun en bely, is 'n bepaalde geloofsuitspraak, naamlik
dat God die Skepper van hemel en aarde (heelal/veelal) is. Wat is, het nie
maar toevallig en spontaan gebeur nie. Oor hoedat hierdie skepping egter tot stand
gekom het, asook die komplekse aard van al die wetmatighede waarbinne hierdie
proses van skepping plaasgevind het en nog steeds ontwikkel en funksioneer, kan
ons as gelowiges ons net verwonder, veral namate die verskillende wetenskaplike
dissiplines dit verder aan ons ontvou.
Dit is daarom jammer dat daar dikwels vanuit beide die kerklike, sowel as die
wetenskaplike kontekste, uitsprake gemaak word wat dui op 'n onverkwiklike stryd
tussen kerk en wetenskap, asof beide nie bepaalde uitdrukkings kan wees van God se
onbeskryflike grootheid en mag nie.
Die NG Kerk sal graag vanuit hierdie perspektief wil deel wees van die gesprek tussen
kerk en wetenskap – en ons daardeur laat begelei in die hantering en beoordeling
van sake wat met hierdie verhouding verband hou.”
Hierdie verklaring word ook deur die kerk se elektroniese kommunikasie-netwerk
aan alle predikante en kerkkantore gestuur.
Dr JJ Gerber
Algemene Sekretaris van die NG Kerk

Oor skepping ‘kan kerk hom net verwonder’

Neels Jackson (Volksblad 29 Julie 2010).
PRETORIA. – Die NG Kerk bely dat God die Skepper van hemel en aarde is.
Oor hoe dit gebeur het, kan die kerk hom egter net verwonder.
So sê die moderamen van die algemene sinode in ’n standpunt wat hulle verlede
jaar opgestel het en gister opnuut uitgereik het.
Dit kom nadat ’n storm losgebars het om die kop van prof. Piet Strauss,
moderator van die algemene sinode, nadat hy onder meer gesê het sy voorouers
was nie ape nie. Strauss het aan die tydskrif Juig gesê hy glo aan die Bybelse
skeppingsleer met God as Skepper van hemel en aarde. Hy het later aan
Volksblad gesê daar is geen bewyse van ’n oorgang tussen dier en mens nie.
Hy is skerp gekritiseer deur prof. Jurie van den Heever, paleontoloog van
Stellenbosch, wat van sy uitsprake as “dom” en “belaglik” afgemaak het.
In die moderamen se standpunt word ’n versigtige standpunt gestel waarin kerk
en wetenskap nie teenoor mekaar te staan kom nie, maar waarin “albei bepaalde
uitdrukkings kan wees van God se onbeskryflike grootheid en mag”.
Aan die een kant bly die moderamen by die belydenis dat God die Skepper is.
Aan die ander kant is die kerk ook oop vir wetenskaplike insigte oor God se
skepping. “Oor hoe die skepping egter tot stand gekom het, asook die komplekse
aard van al die wetmatighede waarbinne die proses van skepping plaasgevind
het en nog steeds ontwikkel en funksioneer, kan ons as gelowiges ons net
verwonder, veral namate die verskillende wetenskaplike dissiplines dit verder
aan ons ontvou,” sê die moderamen.
Hulle wys ook op die historiese konteks van die Bybel en sê dat dit nie ’n
handboek is aan die hand waarvan die kerk allerlei wetenskaplike uitsprake kan
maak nie. Hulle meen ook dis jammer dat daar soms van die kerk en van die
wetenskap se kant af uitsprake gemaak word wat dui op ’n onverkwiklike stryd
tussen kerk en wetenskap.
Dr. Ben du Toit, kommunikasie-direkteur van die NG Kerk in die Wes- en Suid-
Kaap, het met die aanvanklike uitreiking van dié verklaring in By geskryf dat die
NG Kerk hiermee nie bepaalde teorieë oor evolusie of die oerknal aanvaar of
verwerp nie.
Hy skryf voorts dat dit Christene pas om met beskeidenheid uitsprake te maak
oor wetenskaplike teorieë, om ernstig kennis te neem van wetenskaplike
ontwikkelinge en om dit te integreer met hul belydenisse oor God.

Gereformeerde pouse
In onlangse korrespondensie op veral die internet oor die evolusie-“debat” is
enkele kere na proff. Piet Strauss en Paul Kruger as onderskeidelik die NG Kerk
en die GKSA (Doppers) se pouse verwys. Beide het tot by hul enkels in die
evolusie-“debat” betrokke geraak.
Dat prof. Piet Strauss die NG Kerk se moderator en ‘n hoogleraar aan Kovsies se
Teologiese Skool is, en prof. Kruger ook aan die Potchefstroomse Teologiese
Skool verbonde is, vertel egter nie werklik die verhaal van “raakvlakke” met die
“pouslike” verwysings nie.
In 1492 het Columbus weswaarts gevaar in die oortuiging dat hy sodoende by
China en Indië sal uitkom. Columbus was nie alleen in sy denke dat die aarde
rond is nie. Dit was ‘n wye opvatting in daardie tyd, en hy het ook toegang gehad
tot verskeie dokumente in Rome wat verband gehou het met Christen-Vikings
wat 500 jaar tevore die Vinlandse kolonies gestig het. (In die teenswoordige
Kanada). Columbus kon die Spaanse koningin, Isabella, genoegsaam oortuig
hoewel haar span kundiges daarteen geadviseer het, om skepe te bekom vir die
reis. Isabella was ‘n vurige Rooms-Katoliek.
In 1493 het pous Alexander VI reeds die lyn tussen Portugese en Spaanse
invloedsfere getrek.
In 1522 het die oorblywende skip, Victoria, van Magellaan se oorspronklike vloot
sy reis om die aarde voltooi.
In 1633 het die Inkwisisie Galileo lewenslange gevangenisstraf (gou na huisarres
versag) basies omdat hy die standpunt ingeneem het dat die ronde aarde om die
son wentel. Hierdie lot het Galileo te beurt geval ten spyte daarvan dat een van
sy vriende, Urbanus VIII, kort na die Inkwisisie in 1616 hom verbied het om sy
“ketterse” leerstellings te verkondig, pous geword het.
In wese et die kerk, onder Pous Urbanus VIII en van sy voorgangers, ‘n 1000
jaar na reeds om die aarde geseil is en van navigasiemodelle gebruik gemaak
het geskoei op ‘n betreklike gevorderde begrip van die sonnestelsel, na ‘n
fundamentalistiese opvatting gebaseer op ‘n spesifieke Bybelse vertolking
teruggekeer.
Vroeg vanjaar, na daar reeds jare lank ‘n “debat” oor evolusie in die GKSA se
Die Kerkblad gewoed het, het prof. Kruger ‘n standpunt gestel wat in wese
evolusie ontken. Hy is hierop deur ‘n groep wetenskaplikes, lidmate van die
GKSA waaronder prof. Carools Reyneke, op wetenskaplike gronde aangedurf. In
dieselfde uitgawe, waarskynlik so deur die redakteur gereël, het prof. Ampie
Coetzee, Kruger se standpunte kom ondersteun.
Die interessante is dat Kruger en Coetzee se standpunte waarskynlik met die
formele sinodebesluit oor die onderwerp verskil, en in pas is met die
mediaverklaring wat oor die sinodebesluit uitgereik is maar dit foutiewelik in wese
weerspreek het.
Coetzee se afwys van evolusie kom in wese daarop neer dat dit dan die letterlike
verhaal van die sondeval “uitskakel” en die kruisdood van Christus in wese
“oorbodig” sou maak. Dié standpunt sinchroniseer weer nie met die vorige
redakteur se standpunt nie dat die werklike belangrike skepping die herskepping
(Wederkoms) is.
Die werklike wese is egter dat prof. Kruger jare na evolusie reeds onomstootlik
bewys is, standpunte daarteen ingeneem het.
Die sterkste ooreenkoms tussen Urbanus VIII en ‘n kontemporêre teologiese
teruggryp kom egter van prof. Piet Strauss. Ongelukkig het prof. Strauss se
“opheldering” in ‘n onderhoud met Volksblad van 31 Julie 2010 die krisis verdiep.
Prof. Strauss se vroeëre standpuntstelling aan die tydskrif, Juig, het gekom te
midde van ‘n woeste evolusie-“debat” in Volksblad (veral op die
internetweergawe) wat begin is deur briewe van prof. Danie Strauss, ‘n afgetrede
wysgeer. Min of meer parallel hiermee is ‘n soortgelyke debat in Beeld gevoer
wat weer deels prof. Kruger se artikel voortgespruit het. By Beeld is die
“debatvoering” egter gereeld kortgeknip, met die gevolg dat baie van die
debatteerders dan hul “debat” in Volksblad kom voer het waar aansienlik meer
vrye teuels gegee is.
Hierdie “debat” het juis ontaard omdat die susterkerke nie hul formele standpunte
kom stel het nie. Lidmate wat dit dan gedoen het en ‘n Deïstiese evolusionêre
standpunt inneem, is dan as leuenaars uitgemaak en weerloos gestel. ‘n Beroep
is veral op die NG Kerk (as grootste) gedoen, en veral omdat die NG Kerk ‘n
plaaslike teologiese skool het. Dit sou onbillik wees om van predikante in
gemeentes te verwag om standpunte te kom stel, omdat dit die gevaar inhou om
te ontaard. Hier is veral verwys na ‘n standpunt van dr. Kobus Gerber,
saakgelastigde van die NG Kerk, in Die Kerkbode dat die NG Kerk nie
kreasionisme aanvaar nie. (Dit het intussen geblyk dat die NG Kerk ook reeds
elders ‘n meer formele standpunt gestel het wat nie werklik standpunt inneem oor
hoe God geskep het nie).
Volgens die beskikbare berigte het Juig aan prof. Piet Strauss, as moderator,
gevra om die G Kerk se amptelike standpunt oor evolusie te stel.
Hoewel die NG Kerk tevore reeds ‘n mediaverklaring oor sy formele standpunt
uitgereik het, het prof. Strauss nie die amptelike standpunt gegee nie, maar sy
eie. In terme van die woeste “debat” wat woed, was dit ‘n ongelukkige keuse. In
hierdie verband het hy standpunte ingeneem wat sterk met die ingesteldheid van
Urbanus VIII ooreenstem.
In terme van kerkordelikheid, is dit ‘n in-huis-aangeleentheid van die NG Kerk.
In die debatskonteks is die grootste probleem dat prof. Strauss se feitekennis oor
die evolusie volledig foutief is.
Dit is nie net foutief nie, maar dit is ook al reeds in die orde van ‘n halfeeu se
kennis foutief, en kwalifiseer dus moeilik as “verouderd,” omdat literatuur oor die
bevindings van die afgelope halfeeu deurlopend gepubliseer word, ook in
koerante soos Volksblad.
Strauss kla dat geen van die aanvalle wat hy sedertdien beleef het nie teen sy
argumente gerig is nie, maar persoonlik. Dit is moeilik te verstaan, omdat by
verre die grootste gros kritiek na sy uitlatings juis teen sy argumente gerig was.
Dat daar aanvalle op hom persoonlik was, staan in die volgende konteks: Die
afgelope 40 jaar handhaaf wetenskaplikes, ook Christen-wetenskaplikes, die
standpunt dat daar meer bewyse vir evolusie is as wat daar is dat die aarde rond
is. (Weer die pouslike verband). Sedertdien het die genetika so ontwikkel dat
DNA-toetsing fossielvondse as vernaamste bewyslas vir evolusie vervang het.
Van die Christen-geleerdes wat met hierdie data werk, is in elke departement
van die Fakulteit Wetenskap en Landbou aan Kovsies verbonde – prof. Strauss
se kollegas dus. Hulle het verlede jaar met die Darwinjaar hul bewyse in
openbare lesings op die tafel geplaas, en van die dosente het terselfdertyd hul
Christenskap bely.
Dan word prof. Strauss in Juig (en hierdeur in ander publikasies) aangehaal dat
hy sê hiervoor bestaan geen bewyse nie.
Dit open dadelik die vraag: Wie het wie nou persoonlik aangeval? Het hy nie
hierdeur hard en duidelik gesê sy Christen-wetenskaplike kollegas lieg oor die
bewyse nie? En is die proses om hom met feite te bedien regtig uitsluitlik
persoonlike aanvalle sonder om sy argumente aan te val?
Is dit moontlik dat prof. Strauss daarin geslaag het om gewoon wetenskaplik
oningelig te bly? Is dit moontlik dat hy onbewus was van sy eie kerkverband se
standpunte oor evolusie? As hy wél bewus was van die standpunt, en daarvan
verskil, is hy met die sinodale proses besig om dit op die algemene sinode
gewysig te kry ooreenkomstig dit wat hy glo? Indien nie, hoekom verskaf hy as
moderator sy eie standpunt wat van dié van sy kerkverband verskil as hy die
amptelike standpunt gevra word?
Prof. Strauss skuld die kerkverband en die publiek ‘n veel meer ophelderende
antwoord as basies nukkerige vasskop soos in Volksblad gepubliseer.
Of is dit moontlik dat prof. Piet Strauss sy “kennis” by prof. Danie Strauss bekom
het? Indien dit die geval is, sou hy tog ook moes let op hoe prof. Danie Strauss
se stellings in die “debat” punt vir punt weerlê is.
‘n Meer kommerwekkende moontlikheid is dat beide die “gereformeerde pouse”
hul ore uitgeleen het vir die wêreldwye veldtog van die jong aarde kreasioniste, ‘n
beweging wat nou kenmerke van ‘n kultus aanneem waar mense blindelings die
kwasi-wetenskap van mense met bedenklike kennis glo wat “bewys” dat die
aarde net 6 000 jaar oud is. Dit sluit ‘n letterlike sesdaagse skepping in, in
weerwil van tekste wat ou aarde kreasioniste (soos lank reeds gepropageer deur
oa prof. Calvyn Lombard at Bybelkunde gedoseer het) en Deïstiese evolusioniste
se standpunte (op gesonde wetenskaplike kennis gebaseer) dat die skepping en
die aarde ook miljarde jare oud is (Psalm 90: 4 en 2 Petrus 3:8).
Indien teoloë van hoofstroomkerke hulle deur die kwasi-wetenskap van die jong
aarde kreasioniste (al is dit net om konvensionele wetenskap as foutief te
probeer afmaak) gaan die kerke wat in die gereformeerde en hervormde
dampkring staan irrelevant word, en slegs die kerkverbande met bande met die
Amerikaanse fundamentalistiese beweging waarbinne die jong aarde
kreasioniste “dekking” gekry het, en ateïsme as teenpool, relevant bly.
Soos dit is, is dit reeds baie moeilik om te keer dat die “debat” die persepsie skep
dat daar net twee opsies is: jong aarde kreasionisme = die Christenskap, versus
evolusie = ateïsme.
Dit is te verstane dat Christen-wetenskaplikes en ander Deïstiese evolusioniste
hulle nie in die smerigheid van die “debat” wil begewe nie. Dit behoort ook nie
nodig te wees as die hoofstroomkerke die “debatte” met formele
standpuntstelling effektief kortknip nie. In die huidige geval moes prof. Strauss se
onderhoud in Juig eers ontplof voor ‘n bestaande mediaverklaring heruitgereik is.
Intussen is bitter baie skade reeds aangerig. (Ek meen hoofstroomkerke sal
geskok wees as hulle uitvind hoeveel van hul lidmate is reeds weens die “uit die
spervuur bly” deur die jong aarde kreasioniste vasgedraai is. Sekere
kerkverbande bied juis jong aarde kreasionisme-kurusse aan om lidmate van
ander kerkverbande af te rokkel).
Swye oor die saak is egter soos die kabinet wat ure lank vergader het om te
besluit of oorlog verklaar gaan word. By verdaging was hul land egter reeds
beset.
Die eietydse pouslikhede bemoeilik uiteraard om op ‘n rasionale grondslag
oplossings te vind. Was prof. Strauss dit met sy eie kerkverband se formele
standpunt eens, sou dit byvoorbeeld moontlik wees dat ‘n afvaardiging
bestaande uit teoloë en Christen-wetenskaplikes gesprek met die hoofredaksie
van Volksblad kon voer, en reël dat ‘n reeks kundige artikels geplaas word wat
die saak op ‘n gestruktureerde wyse tot orde bring. Die teologiese insette is net
so nodig soos die wetenskaplike, omdat net soos daar ‘n reusagtige onkunde oor
evolusie en wat dit behels ontstaan het, net so skokkend sleg blyk mense se
Bybel- en veral teologiese kennis te wees. Dit is nie net selferkende ateïste wie
se Bybelkennis beroerd is nie (soos die brief op 31 Julie 2010 in Volksblad) maar
ook mense wat verbete die letterlike vertolking van alles in die Bybel verdedig.
Trouens, van die selferkende ateïste se teologiese en Bybelkennis is opsigtelik
strate beter as van die mense wat hulself as fundamentalistiese Christene
uitspreek.

Prof Piet Strauss en die blik wurms oor evolusie – Jong aarde
kreasionisme: ‘n kultus?
Die polemiek wat nou rondom prof. Piet Strauss, moderator van die NG Kerk se
kop losgebars het, kom te midde van ‘n onverkwiklike “debat” oor evolusie wat
veral in Volksblad se briewekolomme, en in die besonder op die internet-
weergawe gevoer word.
Dus word eers hierby stilgestaan.
Die debat woed veral tussen twee pole: jong aarde kreasioniste wat dit wat hulle
glo aan die Christelike geloof gelykstel, en ateïste wat evolusie aanhang. Die
ironie is dat die huidige “debat” ingelei is deur prof. Danie Strauss, wat skynbaar
(weens verwysings na vroeëre geologiese eras van honderde en selfs duisende
miljoene jare gelede) nie self ‘n jong aarde kreasionis is nie.
Maar die prentjie is nie, en kan nie so eenvoudig wees nie. Van die grootste
hoofstroomkerke is in die middelgrond “vasgevang” maar neem selde, indien
ooit, aan die debat deel. In die proses word geen gebalanseerde begeleiding aan
veral jong lidmate gedoen nie. Die rede hoekom hierdie speelveld tussenin min
aandag kry kan aan verskeie faktore toegeskryf word. Dit is naamlik onmoontlik
om Deïstiese evolusie in die woordebeperking van ‘n koerantbrief teologies en
wetenskaplik enigsins sinvol saam te vat. Die gevolg is dat daar af en toe ‘n
artikel verskyn, soos dié van prof. Anton van Niekerk (van student met stertriem
in die klas-bekendheid) maar dit neig om so akademies geskryf te wees dat dit
vir die gemiddelde lidmaat onmoontlik is om te verstaan. Mense soos dr. Louw
Alberts het in ‘n stadium hul standpunte gelug, maar is erg gekritiseer.
Wat behels die speelveld tussenin?
Kom ons begin by ‘n stappie eintlik ‘n bietjie voor die jong aarde kreasioniste,
naamlik Christene wat deur hul geloof in die Bybel op ‘n manier tot die
gevolgtrekking kom dat die aarde sowat 6 000 jaar oud is (Dit staan nie in die
Bybel nie, en ‘n behoorlike teologiese begeleiding leen hom ook nie om tot so ‘n
syfer te kom nie). Hierdie groep se Christenskap makeer niks – hulle is mense
wat die boodskap van die Bybel glo soos kinders en verstaan, en verstaan dat
hulle ‘n God van liefde dien. Met ‘n bietjie teologiese begeleiding sien hulle gou in
dat die aarde nié 6 000 jaar oud kan wees nie, en skep die nuwe insig ook geen
geloofskrisis nie.
Die jong aarde kreasionistebeweging was lank in die VSA dormant, maar het in
die 70ger-jare van die vorige eeu momentum gekry deur enersyds die opkoms
van ‘n groep kwasi-wetenskaplikes wat beweer hulle “bewys” die aarde is net 6
000 jaar oud, en die “dekking” wat hulle by die Amerikaanse fundamentalistiese
beweging gekry het, wat terselfdertyd sterk momentum gekry het.
Die “hebride” wat gevolg het was mense wat nie langer weens ‘n “geloof soos ‘n
kind” die Skeppingsverhaal letterlik verstaan het nie, maar wat nou aan die hand
van kwasi-wetenskaplikes dit “weet.” Hiermee saam het ‘n onverdraagsaamheid
posgevat teenoor almal wat anders dink.
Om iemand tot hul sienswyses te “bekeer” word dikwels afgewyk van die aanbied
van ‘n liefdevolle God, en word onwilliges met die hel geïntimideer. Dele van die
Bybel, soos Ps 90: 4 en 2 Petrus 3: 8 word geïgnoreer. Geen ruimte word vir
metaforiese uitlegte gelaat nie, en teologiese kennis oor die ontstaan van die
Bybel is skokkend sleg. Ook kodeskrifte soos die boek, Daniël, word letterlik
verstaan. Gewoonlik word voorgehou dat Moses die eerste vier boeke van die
Bybel geskryf het, en mense wat daarop wys dat die teendeel deur onder meer
Bybelse argeoloë lankal bewys is, word erg gekritiseer. Geen sinvolle argumente
word egter aangebied vir bewyse dat Moses nie die (alleen)-outeur kon wees nie,
soos stede wat genoem is, maar eers lank na sy dood ontstaan het.
Die vasklou aan die gedagte dat Moses die eerste vier boeke van die Bybel self
geskryf het, kan moontlik herlei word na die feit dat die eerste skeppingsverhaal
(wat tweede in die Bybel geplaas is) eers in die tyd van Dawid en Salomo geskryf
is, en die tweede (wat eerste geplaas is) eers in die tyd van die Babiloniese
ballingskap. Dit was dus lank na Moses.
‘n Derde groep, wat min of meer saam met die heel eerste groep geklassifiseer
kan word, is die ou aarde kreasioniste. Hulle aanvaar die wetenskap se
berekening dat die aarde miljarde jare oud is, maar haak bv by die “species
hopping” vas. Hul grootste opponente is die jong aarde kreasioniste, en hul
vernaamste wapens is juis tekste wat daarop dui dat een dag vir God soos ‘n
duisend jaar, en ‘n duisend jaar soos een dag is (met duisend jaar die simboliese
uitdrukking van ewigheid – ‘n begrip wat onder meer van die Sadduseërs afgelei
is). Verder wys hulle op die betekenis van die woord “yom” wat gewoonlik met
“dag” vertaal word, maar in die Hebreeuse taal (wat net sowat 8 000 woorde
teenoor Engels se huidige meer as ‘n miljoen) ook ander tydperke, waaronder
effektief die ewigheid vertaal kan word.
Die jong aarde kreasioniste se argwaan teenoor die ou aarde kreasioniste is
selfbegrepe, omdat van die kwasi-wetenskaplikes astronomiese bedrae geld uit
mense se naïwiteit maak, en die ou aarde kreasioniste se beter Bybelkennis dit
bedreig. Hierdie mense se Bybelkennis is werklik goed, en word goed deur
teologiese en Bybelse argeologiese bronne aangevul. In die jongste verlede het
daar, weens die jong aarde kreasioniste se kritiek op hulle (hulle word
doodgewoon as ateïste afgemaak) soms ergerlike teenreaksie gekom, en word
bv tyd afgestaan om die jong aarde kreasioniste se gebrekkige teologiese en
Bybelkennis te ontmasker. Van hulle, ongelukkig, soos prof. Danie Strauss,
distansieer hulle nie van die jong aarde kreasionsite nie en word dikwels as
afspringplek deur die jong aarde kreasioniste gebruik. Hierdie opportunistiese
alliansies word meedoënloos uitgebuit. Dit wil voorkom asof prof. Piet Strauss
ook nie die jong aarde kreasionisme aanhang nie, maar ook sy ge-Juig-de
standpunt word meedoënloos deur die jong aarde kreasioniste uitgebuit.
Die “intelligent design” is deur Christene ontwerp in ‘n poging om steeds aan die
VSA se grondwetlike vertolking oor ‘n effektiewe godsdiensverbod in skole te
omseil, sonder dat na ateïstiese evolusie teruggeval hoef te word. Dié poging het
misluk, maar “intelligent design” het sy eie wiele gekry en in ‘n baie aggressiewe
en onverdraagsame benadering ontwikkel.
“Intelligent design” word dikwels verwar met die voorlaaste benadering,
Deïstiese, of Godgedrewe evolusie, tot skade van die Deïstiese benadering.
Deïstiese evolusie is sterk Bybels (veral Nuwe Testamenties) georiënteer, en dus
uiters verdraagsaam. Dié verdraagsaamheid veroorsaak dat dit dikwels nie aan
smerige debatte deelgeneem nie, en dat foutiewe opvattings daarom nie
aangespreek word nie. Hierdie opvatting het op die een of ander wyse vatplek,
en selfs die formele standpunt van verskeie hoofstroomkerke geword. Dit bly
egter onder skoot, ook van ander lidmate in dieselfde kerk.
Die laaste benadering is toevallige evolusie. Dit verskil van Deïstiese evolusie
deurdat die gebruik hiervan as skeppingsproses deur God nie erken word nie. Dit
word gewoonlik ook aggressief verdedig – teen jong aarde kreasionisme as die
aanvalle vanuit daardie oord kom, en teen Christene en ander gelowiges as die
aanvalle uit daardie oorde kom.
Wat behels die jong aarde kreasionisme?
Hieroor is boeke geskryf, en ook boeke om die kwasi-karakter en selfs bedrog
bloot te lê.
Afgesien daarvan dat dit die letterlike skeppingsverhaal in ses dae voorstaan,
maak die Sondvloed ‘n uiters belangrike deel uit. Die letterlike skeppingsverhaal
se noodsaak word gemotiveer deur die sondeval, waarsonder die kruisiging –
volgens hulle – nie gemotiveer kan word nie. Die sondeval word in die eet van
die vrugte van die boom in die middel van die tuin geanker, eerder as die
ongehoorsaamheid om van die boom van kennis van goed en kwaad / alle
kennis te eet. Die inhoud van die vrugte het dan die mense sterflik gemaak asof
dit ‘n soort gif, naamlik sonde, bevat.
Volgens hierdie opvatting het die vloed letterlik die hele aarde oordek. Om Noag
se ark te vind is dus ‘n belangrike onderdeel, en gedurig word aangekondig dat
dit ook gebeur het.
“Bewyse” vir die vloed word gevind in alluviale afsettings in bykans alle riviere
wêreldwyd. Dat dit ‘n deurlopende proses is, met tekens van besondere vloede
(seisoenaal) soms, word as “bewyse” vir die wêreldwye vloed gebruik en die
werklikheid geïgnoreer. Bybelse verwysings na mense wat voor en na die vloed
bestaan het (soms as die reuse vertaal) word geïgnoreer.
Dit is juis die omvang van die alluviale afsettings bo-op oliebronne wat soms
duisende meters dik is, wat daartoe lei dat jong aarde aanhangers ontnugter
word en dié beweging verlaat. Hulle word gewoonlik erg deur hul eertydse
“kollegas” verguis, en baie beleef hierna ‘n erge bitterheid en selfs ‘n wankelende
geloof.
Sommige van die kwasi-wetenskaplikes (ook in Suid-Afrika) maak “berekeninge”
dat al die diere, ook dinosourusse wat noodwendig die afgelope 6 000 moes
bestaan, ook op die ark sou gepas het. Dit spruit gewoonlik uit ontsettende
onkunde oor die baie groot spesies dinosourusse, en voor hulle, reusagtige
soogdieragtige reptiele wat bestaan het. Hierdie diere het nie almal gelyk
bestaan nie, maar omdat geen “species hopping” en evolusie moontlik sou wees
nie, moes hulle volgens die jong aarde kreasioniste noodwendig tydgenote
gewees het, en in die ark gepas het. Byvoorbeeld die verskillende soort
bestaande en uitgestorwe olifante, soos die mastodons en mammoete. Dieselfde
geld bykans elke ander groot soort moderne dier.
Boonop, word bereken, dat slegs ‘n baie klein persentasie diere wat geleef het,
gefossileer het (baie spesifieke omstandighede daarvoor moes bestaan het, soos
om in ‘n teerput vas te val), en bitter min van dit wat bestaan, word gevind. Is die
nuwe Ingula- (voorheen Braamhoek) kragstasie nie in die berg anderkant
Harrismith diep onder die rots uitgegraaf nie, sou die bestaan van sekere spesies
nooit bekend geword het nie.
Kontinentale drywing het bykans oornag plaasgevind (dit vind in werklikheid
steeds plaas en die spoed word gemeet). Hierdie skeurings het die vloedwater
ingesluk, wat slegs moontlik sou wees as die aarde rond is. Olie en steenkool is
ook in ‘n kwessie van enkele jare gevorm.
Onder die bedrog wat uitgewys is, is die koolstoftoets wat op jong lawa laat doen
is. Vir dié soort ouderdomsbepaling word verskillende ander soort toetse gedoen,
waarvan dié van radioaktiewe verval die bekendste was. Die jong aarde
kreasioniste is dus voor die toetsing daarop gewys dat die uitslag foutief sal
wees, maar daar is vir die toetse betaal en aangedring dat dit gedoen word.
)Jong aarde kreasioniste ignoreer gewoonlik die bestaan van ander rots-
dateringsmetodes wat geskik is om ouderdomme van miljoene jare oud te
bepaal).
Soos voorspel was die uitslag foutief, en word dit gebruik as “bewys” dat die
wetenskaplike toetse foutief is.
(Vandag word ‘n reeks toetse gedoen, waaronder paleomagnetisme, om
ouderdomme van selfs klipwerktuie te bepaal wat maar die afgelope sowat 2
miljoen jaar op die aarde voorgekom het).
Die ander bekende voorbeeld wat gereeld gebruik word, is die dinosourusspore
oor “mensspore.” Hierdie bedrog is ook deeglik geboekstaaf. Trouens, die jong
aarde kreasioniste het onderneem om dit uit hul literatuur te verwyder sou een
van hul eie wetenskaplikes bevind dat dit nie mensspore is nie. Na dié bevinding
gedoen is, is dit aanvanklik nie verwyder nie tot druk uitgeoefen is, maar dit is
intussen weer teruggebring.
Jong aarde kreasioniste “kap” gereeld terug oor enkele gevalle van
fossielbedrog. Hierdie was gewoonlik die gevolg van ‘n onwilligheid van
Europese paleontoloë en ander mense om te aanvaar dat Afrika die wieg van die
mensdom kan wees. Dit dateer uit die dae toe die eerste fossielrekords van
vroeë mensagtiges deur oa prof. Raymond Dart gevind is.
Vandag word verwantskappe in die “gebrekkige” fossielrekords deur genetiese
toetsing gedoen en die “gapings” toegemaak. So kan akkuraat bepaal word
wanneer die mens en sjimpansee ‘n gemeenskaplike voorouer gehad het, en
hierdie voorouer, en die gorilla ‘n gemeenskaplike voorouer.
Deur moderne wetenskap kan ook soms DNA onttrek word van lank reeds
uitgestorwe lewensvorme, soos die Neandertal wat sowat 30 000 jaar gelede
uitgesterf het. Meer as een uitgestorwe mensspesie of subspesie is reeds op
hierdie wyse ontdek.
So het die Max Planck Instituut vroeër vanjaar vasgestel dat die Eurasiese
moderne mens tussen een en vier persent Neandertalgene dra. Die vermoede is
dat die mense wat in Afrika agtergebly het, ook die gene van ‘n ander, tot dusver
ongeïdentifiseerde oermens dra. (Die moderne mens het nie van die Neandertal
afgestam soos tot relatief onlangs geglo is nie, maar was eerder ‘n tydgenoot.
Onder die feitefoute wat jong aarde kreasioniste oor evolusie maak, en aanhou
maak, tel die volgende:
- Hulle verkondig dat evolusie net ‘n teorie is en nie bewys is nie. Evolusie-
aanhangers wys daarop dat dit lankal reeds volledig bewys is. Die beskrywing
“teorie” word deur bekendes verklaar soos bv “teorie” in die relatiwiteitsteorie.
Jong aarde kreasioniste verwar dit met die begrip hipotese, en raak erg
omgekrap as wetenskaplikes na die evolusieleer – ‘n meer korrekte begrip wat al
sowat 35 jaar gelede geregverdig geraak het, verwys.
- Hulle haak baie vas in dit wat Darwin verkondig het, wat in wetenskapterme
baie verouderd is. Daar word dus gereeld verkondig dat “evolusie die proses tot
verbetering” behels – wat wetenskaplik vals is. Natuurlike seleksie het in die
moderne konteks die “funksie” om nuwe, onsuksesvolle gemuteerde vorme uit te
skakel.
- Uit hierdie vergissing word verkeerdelik aanvaar dat wanneer evolusie
plaasvind, die oorspronklike vorm moet uitsterf. Die argument word dus
voortdurend geopper dat sou die mens uit ‘n aap ontwikkel het, waarom is daar
dan steeds ape? Die valsheid van die argument word getoon deur die feit dat
daar ook steeds eensellige organismes bestaan. Tog word tot vervelens toe gesê
evolusioniste sê die mens stam “van die aap af.”
- Jong aarde kreasioniste beweer gereeld evolusie is nog nooit waargeneem
of bewys nie. Onder die teenargumente tel dat deurlopende en soms selfs
vinnige verandering gereeld waargeneem word, soos die Vigs-virusse wat so
vinnig muteer dat dit nog nie moontlik was om ‘n teenmiddel te ontwikkel nie. By
die mens dra die normale kinders reeds 40 genetiese mutasies wat nie by hul
ouers teenwoordig is nie. By de novo genetiese gestremdhede soos outisme is
die verandering ingrypender.
- Die jong aarde kreasioniste hou graag evolusie as ‘n wetenskapsvak voor,
terwyl dit bloot ‘n wetenskaplike proses beskryf. Omdat jong aarde kreasioniste
“alleskenners” oor evolusie oplewer, soek hulle wetenskaplikes wat hulle
“evolusioniste” noem om teen te debatteer. Wetenskaplikes vermei egter om op
die terreine van ander wetenskaplikes debat te voer en wys dikwels hierdie
uitdagings van die hand, wat dan as “bewys” voorgehou word dat wetenskaplikes
nie teen hulle staande kan bly nie. Die werklikheid is dat veral geoloë reeds ruim
en konsekwent in wetenskapartikels die mites van jong aarde kreasionisme, en
selfs bedrog, aan die kaak gestel het.
- Jong aarde kreasioniste beskou hulle as sulke kenners oor evolusie dat hulle
selfs verskillende benaderings tot evolusie “geïdentifiseer” het. Die “benaderings”
bestaan egter net in hul eie opvattings en word as strooipoppe opgestel om vol
gate te skiet. Die wetenskaplikes self erken nie die “banaderings” nie.
- Jong aarde kreasioniste verwar die vakgebied paleontologie met evolusie, en
gebruik dit dikwels foutiewelik as sinonieme (onlangs ook prof. Danie Strauss).
So word paleontoloë verkeerdelik die hoofteiken van jong aarde kreasioniste, en
soms, soos in die geval van prof. Danie Strauss, ou aarde kreasioniste.
Ongelukkig het prof. Danie Strauss vir sy “navorsing” hom plek-plek op ‘n
literatuurstudie van jong aarde kreasioniste verlaat, en ontken hy bv verbete die
bestaan van oorgangsvorme in fossiele, waarvan daar bv in die Nasionale
Museum in sy eie stad letterlik honderde voorbeelde is. Dit werk uiters traumaties
op Christen-wetenskaplikes in wie se integriteit so aangetas word. Die ironie is
dat bykans elke ander wetenskap meer met evolusie werk as die paleontologie.
By die UV word bv met organismes uit die Stilfonteinmyn gewerk wat 3 000
miljoen jaar gelede deur die Vredefort-impakkrater ondergronds geslaan is.
- Jong aarde kreasioniste se kwasi-wetenskaplikes gee hulself graag as
kenners in wetenskappe uit waarin hulle geen erkende opleiding het nie. Baie se
“doktorsgrade” in “wetenskap” is by nie-gekrediteerde Bybelskole verwerf. Hul
boeke ens word dus voor die voet met gemak gediskrediteer.
Teenoor hierdie kwasi-wetenskap kan bykans niks sinvol verklaar word sou die
aarde 6 000 jaar oud wees nie. Die goudlae uit ‘n ou binnelandse meer wat deur
afsettings so diep onder die aarde “verplaas” en weens druk gekompakteer is dat
dit nou onder seevlak is, en by Welkom gemyn word, kan eenvoudig op geen
manier in 6 000 verklaar word nie. Seeskulpe bo in die Andes, soos in die
omgewing van die Titicacameer, kan ook op geen manier na 6 000 jaar herlei
word nie. (Jong aarde kreasioniste herlei dit na die vloed en ingrypende
geologiese gebeurtenisse). Trouens, die geomorfologie en geologie sou as
wetenskappe net geen sin maak onder ‘n jong aarde konsep nie, en sou bykans
prospektering vir minerale, die beplanning van roetes vir bergpasse, ens net nie
sin maak nie.
Die “debat” dien nie die saak van Christenskap nie. Daarvoor word net te veel
veroordeling en onwaarhede ingespan. (Mense word met die hel afgedreig
eerder as om mense met liefde vir God te wen. In wese word ‘n mosie van
wantroue in God se oordeel ingestel, en word eie norme opgestel om ander mee
te oordeel en na die hel te stuur.
Hoe is dit moontlik dat mense, ook hier en daar mense wat duidelik behoort te
weet die aarde kan nie 6 000 oud wees nie, in staat is dit wel te glo? ‘n Student
wat onlangs by ‘n kerk se studente-Bybelstudie ‘n bespreking oor kultusse
bygewoon het, meen dit het baie ooreenkomste met kultusvorming. By
kultusvorming word die mens se gesonde verstand en sy eie logika immers
onderdruk deur die invloed wat ‘n kultusfiguur op mense kan hê. Ek het jare
gelede in die VSA self te make gehad met die botsingsvlakke tussen die Ku Klux
Klan (KKK) en die sg Moonies. Talle Amerikaners het dié Suid-Koreaanse
andersoortige evangelis aangehang, wat eers ineengestort het toe dit geblyk het
‘n reuse bedrogspul te wees wat die kultusfiguur onhebbelik ryk gemaak het.
Die bykanse Messiaanse verering wat “dr” Kent Hovind by sy aanhangers opbou,
herinner skerp hieraan. Sy leerstellings is al soveel keer deur beide top-
wetenskaplikes en skoolkinders wat wetenskap op skool neem as verspot bewys,
maar sy aanhangers is hiervoor siende blind en horende doof. Selfs toe hy
weens belastingbedrog tien jaar gevangenisstraf opgelê is het dit nie sy aansien
aangetas nie. Sy optrede word “geregverdig” deurdat hy glo belasting weerhou
het omdat dit gebruik word om die “godsdiens” evolusie op skool mee aan te
bied.
Die resultaat bly dieselfde: Mense wat absoluut blind is vir wetenskaplike en
teologiese bewyse tot die teendeel van wat Hovind en sy aanhangers leer.
Dit lyk of die student ‘n punt beet het.
In die woorde van prof. Amie van Wyk, voormalige redakteur van Die Kerkblad is
die belangrike vir die Nuwe Testamentiese Christen die wederskepping, of te wel
die Wederkoms.
Immers word ‘n mens se saligheid nie bepaal oor sy opvatting oor hoe God die
skepping behartig het nie, maar of hy Jesus as sy Verlosser en Saligmaker
aanvaar. En as hy hét, hoe sal hy as beelddraer van God leef? Sekerlik as
iemand wat mense vir Christus deur liefde probeer wen. En die liefde verdra
alles.
Wat prof. Piet Strauss gedoen het, was stellig sy goeie reg. Dit is net jammer dat
dit juis nou te midde van die moddervliegende “debat” moes geskied, en dat hy
as moderator maklik die indruk van amptelikheid sou “afgee”, en dat hy hom nie
eerstehands vergewis het van wat evolusie, in die besonder, Deïstiese evolusie,
behels nie.
Vir jare het die NG Kerk ‘n “veilige hawe” vir Deïstiese evolusioniste gebied. Nou
is hy versoek om die NG Kerk se amptelike standpunt te stel, en het sy
persoonlike mening verskaf. In die proses het hy die standpuntstelling van dr.
Kobus Gerber, in die Kerkbode, dat die NG Kerk nie kreasionisme aanvaar nie,
effektief gerepudieer. Of so, is dit altans, deur baie kreasioniste aanvaar en as
klippe teen die Deïstiese evolusioniste begin gebruik. Die NG Kerk het
sedertdien ook sy amptelike standpunt soos voorheen her-uitgereik, wat ook in
wese prof. Strauss repudieer.
Bedoeld of onbedoeld, het prof. Piet Strauss weer stukrag aan die eietydse
inkwisisie gegee.
Ek vertrou dat prof. Piet Strauss die verantwoordelikheidsin het om hom gou by
sy kollegas in die wetenskap van die feite sal vergewis, en sake spoedig in die
reine sal bring.

Evolusie: Reaksie op proff Danie en Piet Strauss se samespanning. Die

lang antwoord
‘n Brief en ‘n berig in vandag (4 Aug 2010) se Volksblad roep baie nostalgie by
my op.
Wat die berig betref – Neels Jackson berig dat prof. Danie Strauss as
wetenskaplike bron vir prof. Piet Strauss se standpunt oor evolusie gebruik word.
Uit die berig blyk dit egter dat prof. Danie Strauss as filosoof hom al 40 jaar lank
met evolusie ophou, en dat hy nie self navorsing doen nie, maar (selektiewe)
literatuurstudie. Hy haal onder meer ‘n paleontoloog aan wat in ‘n stadium by die
Bernard Price Instituut gewerk het.
In die brief herhaal ene Frikkie Koen die rympie dat evolusie nie bewys is nie.
Die nostalgie dan?
Ek begin by die brief, om daarvan korte mette te maak. Ek was in die vroeë
80’ger jare onder meer wetenskapverslaggewer by Volksblad. Of liefs, ek was
getaak om op versoek van Kovsies se Fakulteit Natuurwetenskappe artikels oor
die wetenskaplike navorsing daar te doen. Die uitdaging was om erg tegniese
navorsing in leketaal aan die lesers op te dis.
Ek onthou dat ek by die Departement Mikrobiologie geskryf het oor navorsing om
giste deur ultra-violetbestraling te manipuleer (muteer) sodat ‘n gis ontwikkel kan
word wat so veel as moontlik suikers in alkohol kan afbreek. Met die “wegtrek”
kon die beste giste sowat drie van ongeveer sewe suikers omskakel (fermenteer,
om die geleerde woord te gebruik). In die stadium wat die artikel geskryf was,
kon al sowat 5 suikers deur een vorm gefermenteer word.
Die doel is voor die hand liggend. Om so goedkoop as moontlik etanol as
plaasvervanger vir fossielbrandstof te kan vervaardig.
Hoewel die vordering (trial and error) evolusie bewys, het daar geen haan na
gekraai toe daaroor berig is nie. Nou gaan Koen en sê evolusie is nog nooit
bewys nie. En die voorbeeld oor die suikers is nog lank nie die enigste voorbeeld
nie.
Die tweede nostalgiese aspek: Ons het as gesin ongeveer 40 jaar gelede (1971)
na Bloemfontein verhuis, waar my pa as stigtersprofessor in Anatomie van die
nuwe mediese fakulteit aangestel is. Sommer gou is ‘n debat tussen my pa en
prof. Danie Strauss oor evolusie gereël.
My pa se agtergrond was in kort: Hy het vroeg in sy loopbaan as paleontoloog by
die Bernard Price Instituut by Wits gewerk, waar prof. Raymond Dart toe die hoof
was. Prof. Philip Tobias was een van sy kollegas, en tot my pa se afsterwe in
1977 was hulle goed bevriend. Voor my pa se aanstelling by die Bernard Price
Instituut het hy vir sy MSc ‘n medalje by die SA Akademie gekry. Hy het sy
doktorsgraad in Paleontologie verwerf, en is as dosent in Anatomie by Maties
aangestel. Omdat hy nie mediese gekwalifiseerd was nie, het hy ‘n tweede
doktorgraad, dié keer in embriologie, verwerf. Ten spyte van die akademiese
boikot destyds, was hy ten tyde van sy afsterwe die voorsitter van die
Internasionale Anatomie-vereniging, en het hy kongresse internasionaal
toegespreek. Dikwels moes spesiaal visums gereël word, soos ook met sy
afsterwe toe hy kongresse in die VSA en Japan sou gaan toespreek, en hy op
die lughawe in New York gesterf het. Vroeër die jaar het die Akademie die
Havengaprys vir Biologie (biologie se Hertzogprys) toegeken, en nadoods het die
Mediese Navorsingsraad hom met ‘n medalje vereer.)
En hoewel hy ‘n evolusionis was, was hy ook ‘n Christen. Terwyl hy by die
Bernard Price Instituut was, was hy diaken, en later, tot sy dood, ‘n ouderling. As
daar ‘n kerkkoor was, het hy daarin gesing. Met huisgodsdiens het hy ook sy
wanklankige gesin aan die sing probeer kry.
Hy was ook geen groot Darwin-aanhanger nie. Hy het Darwin as verouderd
beskou. Sy benadering was lukrake nuwe vorme, waar Darwin se natuurlike
seleksie hoogstens ‘n rol gespeel het om suksesvolle nuwe vorme ‘n
oorlewingskans te bied. Hoewel die genetika destyds nog nie naastenby so
ontwikkel was as vandag nie, en sy eie navorsing oor watter letsels in embrio’s
watter gestremdhede veroorsaak het meer op die fisiese gerig was, het ek ‘n
aanhaling van hom uit die SA Mediese Joernaal raakgeloop waar hy skryf dat
afwykings wat hy nie aan sy ingrepe kon verklaar nie, na mutasies in die gene
herlei kan word. Trouens, vandag nog haal mense wat referte lewer, van sy werk
aan.
My pa het voor sy dood reeds uitgewys dat daar meer bewyse vir evolusie is as
dat die aarde rond is.
Hoewel ek my wil-wil herinner dat daar meer as een debat tussen my pa en prof.
Danie Strauss plaasgevind het, is ek van net een seker.
Ek was in daardie stadium eerstejaar admissiestudent, en kon om die een of
ander rede nie self die debat bywoon nie. Toe ek my pa agterna vra wie gewen
het, was sy antwoord iets tot die effek dat hy nie mooi kon verstaan waarvan
prof. Strauss gepraat het nie.
Wat ek wel onthou, was dat al my pa se kollegas – ook buite die
natuurwetenskappe – met wie ek via my pa te make gekry het, presies dieselfde
geglo het as wat my pa geglo het. Bitter min van hulle was egter bereid om buite
hul werkskring iets te sê.
Die punt is egter dat my pa, wat evolusie en paleontologie betref, veel, veel beter
as prof. Danie Strauss gekwalifiseerd was om menings te lug.
Wat myself betref, my vrees dat ek iets botsends sou leer teenoor dit wat ek glo,
is baie gou in die Hebreeuse klas besweer. Die professor het ons gou gewys op
die tekste wat aandui dat een dag vir God soos ‘n duisend jaar, en ‘n duisend
jaar soos een dag sou wees. Ek het van kleins af in argeologie belanggestel, en
het my in Bybelse Argeologie uitgeleef en bitter goed gevaar (meer as 90 %).
Van kleins af wou ek geoloog word, en daarom het ek die geomorfologie wat ek
as deel van geografie geneem het, ewe-eens baie geniet. In my honneursjaar
(Politieke Wetenskap) het ek deeltyds vir Geologie 1 ingeskryf, en ‘n goeie
predikaat behaal. In die eksamen het ek egter nie die vrae op die agterkant van
die vraestel gesien nie. My pa is kort tevore oorlede en ek was in daardie
stadium redelik ontstemd.
Vir my is dit ontstellend as mense ligweg jong aarde kreasionisme aan die
Christelike geloof gelykstel, en evolusie aan ateïsme. Veral meer omdat ek as
laerskoolkind soms deur onderwysers as “aap” gespot is oor wat my pa openlik
geglo het. By terugskoue, is dit ‘n wonderwerk dat ek nie destyds uit die
Christendom “bedank” het nie.
Vir werklik baie jare was daar wat my ervaring betref groot rustigheid. Trouens,
ek het eers enkele jare gelede via ‘n brief in Volksblad bewus geword van die
bestaan van jong aarde kreasionisme. In dié brief het ‘n dame geskryf “soos
Christene weet is die aarde sesduisend jaar oud.” Die skryfster is in Bloemfontein
besonder bekend vir haar eksentrieke gedrag en sienings.
My brief aan Volksblad, aan die hand van dit wat ek in Admissie geleer het, dat
dit foutief is om te sê Christene “weet” dit, is nie geplaas nie.
Ek het hierna egter uit verskeie oorde skielik ‘n groot bombardement van jong
aarde kreasioniste beleef. Welmenendes het boeke in my hand gestop, wat ek
soms in gelees het tot ek bloot te veel “inligting” raakloop wat bots met dit wat ek
in geomorfologie geleer het (en rondom my kan waarneem) en wat ek in
Admissie geleer het.
Ek het gou gewonder hoe dit moontlik is dat iemand met ‘n IK bo twee kan glo
dat die aarde 6 000 jaar oud is (dit staan immers nie in die Bybel nie), en kan ook
nie daaruit afgelei word as ‘n mens die geringste teologiese en taalkennis het
nie. Trouens, by Bybelse argeoloë leer ‘n mens van Jerigo wat 7 000 jaar gelede
reeds ‘n ommuurde stad was, en dit was argeologies gesproke, ‘n baie onlangse
verwikkeling.
My seun het my op die leidraad gesit dat ‘n mens hier met ‘n kultus te make het.
Daar is immers in beginsel geen verskil tussen ‘n jong aarde kreasionis wat op
grond van sy kwasi-wetenskap glo die aarde is 6 000 oud (dus nie meer op
geloofsgronde nie) en iemand wat op grond van die wetenskap glo God skep
deur evolusie nie. Die enigste verskil is dat dit wat die een glo op sterkte van ‘n
erg gediskrediteerde kwasi-wetenskap, en die ander glo op grond van ‘n bewese
wetenskap.
Die probleem bly egter dat mense om die een of ander rede in die kwasi-
wetenskap glo, en selfs bereid is om dit openlik te propageer.
Die mees voor die hand liggende rede dat mense dit kan glo, is dat dit
ooreenstem met die letterlike opneem van die Bybelse skeppingsverhaal.
Teologies is dit problematies omdat dit noodwendig beteken dat dele van die
Bybel wat nie hiermee versoenbaar is nie, soos dat Moses nie die outeur van die
eerste vier boeke van die Bybel was nie, se geloofwaardigheid in gedrang bring.
Psalm 90: 4 en 2 Petrus 3:8 word dus heel buite konteks geplaas om die
bedoeling te ontsnap.
Maar van waar hierdie jong aarde kreasionisme?
Dit het in die laat 1800’s en vroeg 1900’s uit ‘n raakvlak van Britse en
Amerikaans Protestantisme veral in die VSA ontwikkel. Tydens die Tweede
Wêreldoorlog het dit veral na die Baptisme en verwante kerke oorgeskuif, en in
die 70gerjare ‘n herlewing beleef.
Dié herlewing aan fundamentalisme het min of meer saamgeval met die groter
inslag wat “jong aarde kreasionisme-‘wetenskap’ “ beleef het, en laasgenoemde
het gou ‘n veilige hawe binne die kreasionistiese beweging gekry.
Wanneer iets ‘n kultustatus kry, raak dinge werklik lastig. Die ore en oë word
absoluut gesluit en word onwaar stellings herhaal en herhaal dat soos dat
evolusie nog nooit bewys is nie.
Die teendeel is waar. Jong aarde kreasionste haak by sekere aspekte vas soos
skedels en skelette wat gevind is, maar skram weg van die bewyse in die
genetika. Hoewel daar geen aanduiding is dat prof. Danie Strauss ‘n jong aarde
kreasionis is nie, haak hy ook by die skelet-skedelkonsep vas. Hier is sy inligting
ook foutief, en hof hy bloot na die Nasionale Museum te gaan om na die
honderde voorbeelde van oorgangsfossiele te kyk.
Die jong aarde kreasioniste haak vas by koolstoftoetsing vir ouderdomsbepaling,
wat wel deug vir toepaslike items uit hul verwysingsraamwerk van ‘n aarde van
nie ouer as 6 000 jaar nie. Dit is egter onbruikbaar wanneer iets veel ouer is, en
hier word van metodes soos paleomagnetisme en die halfleeftyd van elemente
gebruik gemaak.
Wat die genetika betref, maak dit letterlik alle potensiële “vermiste skakels” toe.
Veral die werk van die Max Planck Instituut maak interessante leesstof uit. So
het dit onlangs geblyk dat die Eurasiese mens tussen een en vier persent
Neandertal-gene dra. Die Neandertal (nie ‘n voorouer van die moderne mens
soos voorheen geglo is nie) het sowat 30 000 jaar gelede uitgesterf. Geneties is
die moderne mens en die Neandertal (wat ook spraak en ‘n vorm van godsdiens
geken het) omtrent net so ver van mekaar verwant as die moderne mens en die
sjimpansee. Dit trek eenvoudig ‘n streek deur proff Danie en Piet Strauss se
opvattings. Voorts het die Instituut bevind dat kinders reeds 40 genetiese
mutasies het wat nie by hul ouers aanwesig het nie. Terwyl hierdie evolusie
vinniger is as wat verwag is, sal dit steeds miljoene geslagte neem om ‘n
volledige stel genetiese mutasies te bewerkstellig.
Die toe ore en toe oë van die jong aarde kreasioniste (wat onderskei moet word
van gelowiges wat hul jong aarde konsep net op ‘n teologies onbegeleide
Bybelbegrip vestig – in wese soos kinders glo) skep uiteraard probleme, veral in
die onderwys.
In 2007 het die Europese Raad resolusie 1580 aanvaar. Die titel: The dangers of
creationism in education.” In die dokument word dit duidelik gemaak dat die
afkeer in hierdie vorm van kreasionisme nie ‘n aanslag teen geloofsvryheid is nie,
en ook nie teen die Christendom nie. Trouens, dit stel dit duidelik dat hierdie
gevaar met sy herkoms in die VSA en van daar na Europa versprei, nie net via
die fundamentalistiese Christendom gekom het nie, maar ook die
fundamentalistiese Islam. (Verklaring hieronder)
Die beswaar is nie teen dit wat mense as geloof glo nie, maar dat dit handel oor
die gevalle waar mense dit aan die kwasi-wetenskap van jong aarde
kreasionisme koppel, en dan aandring dat hierdie kwasi-wetenskap die werklike
wetenskap uit skoolleerplanne moet verplaas.
Die resolusie tree ook sterk in die bresse vir die wetenskap, en wys op die
gevare wat die ondermyning daarvan inhou.
Dit moet in gedagte gehou word dat die partye wat die resolusie ondersteun het,
nie almal agnostiese partye is nie. Dit sluit die partye soos die Chisten-
Demokratiese partye in. Die klein Nederlandse ChristenUnie het teen die
oorspronklike konsep, Die gevaar van kreasionisme, beswaar gemaak onder
meer omdat die opsteller daarvan ewe min van evolusie en kreasionisme geweet
het.
Wanneer ek dan skepties is oor die gesaghebbendheid van prof. Piet Strauss on
prof. Danie Strauss as gesagsbron te gebruik, is dit nie net geskoei op die
onversoenbare standpunte tussen prof. Danie en my pa 40 jaar gelede nie, maar
op eindelose verwikkelinge sedertdien.
In plaas daarvan dat Christene in liefde saamstaan, en Jesus as verlosser en
Saligmaker erken as voorvereiste vir Christenskap, word leuens bedoeld en
onbedoeld ingespan. Anders as elders ter wêreld, neig ou aarde kreasioniste nog
om “alliansies” met jong aarde kreasioniste te vorm sonder om te besef hulle
word misbruik. Dit dien nie die saak van Christelikheid nie, maar sterk die hande
van mense wat ‘n kwasi-wetenskap inspan wat werklik ‘n gevaar inhou.

European Council
Resolution 1580 (2007)1
The dangers of creationism in education

1. The aim of this resolution is not to question or to fight a belief – the right
to freedom of belief does not permit that. The aim is to warn against certain
tendencies to pass off a belief as science. It is necessary to separate belief
from science. It is not a matter of antagonism. Science and belief must be
able to coexist. It is not a matter of opposing belief and science, but it is
necessary to prevent belief from opposing science.
2. For some people the Creation, as a matter of religious belief, gives a
meaning to life. Nevertheless, the Parliamentary Assembly is worried about
the possible ill-effects of the spread of creationist ideas within our education
systems and about the consequences for our democracies. If we are not
careful, creationism could become a threat to human rights, which are a key
concern of the Council of Europe.
3. Creationism, born of the denial of the evolution of species through natural
selection, was for a long time an almost exclusively American phenomenon.
Today creationist ideas are tending to find their way into Europe and their
spread is affecting quite a few Council of Europe member states.
4. The prime target of present-day creationists, most of whom are of the
Christian or Muslim faith, is education. Creationists are bent on ensuring that
their ideas are included in the school science syllabuses. Creationism cannot,
however, lay claim to being a scientific discipline.
5. Creationists question the scientific character of certain areas of knowledge
and argue that the theory of evolution is only one interpretation among
others. They accuse scientists of not providing enough evidence to establish
the theory of evolution as scientifically valid. On the contrary, creationists
defend their own statements as scientific. None of this stands up to objective
analysis.
6. We are witnessing a growth of modes of thought which challenge
established knowledge about nature, evolution, our origins and our place in
the universe.
7. There is a real risk of serious confusion being introduced into our
children’s minds between what has to do with convictions, beliefs, ideals of
all sorts and what has to do with science. An “all things are equal” attitude
may seem appealing and tolerant, but is in fact dangerous.
8. Creationism has many contradictory aspects. The “intelligent design” idea,
which is the latest, more refined version of creationism, does not deny a
certain degree of evolution. However, intelligent design, presented in a more
subtle way, seeks to portray its approach as scientific, and therein lies the
danger.
9. The Assembly has constantly insisted that science is of fundamental
importance. Science has made possible considerable improvements in living
and working conditions and is a rather significant factor in economic,
technological and social development. The theory of evolution has nothing to
do with divine revelation but is built on facts.
10. Creationism claims to be based on scientific rigour. In reality the
methods employed by creationists are of three types: purely dogmatic
assertions; distorted use of scientific quotations, sometimes illustrated with
magnificent photographs; and backing from more or less well-known
scientists, most of whom are not specialists in these matters. By these
means creationists seek to appeal to non-specialists and spread doubt and
confusion in their minds.
11. Evolution is not simply a matter of the evolution of humans and of
populations. Denying it could have serious consequences for the
development of our societies. Advances in medical research, aiming at
combating infectious diseases such as Aids, are impossible if every principle
of evolution is denied. One cannot be fully aware of the risks involved in the
significant decline in biodiversity and climate change if the mechanisms of
evolution are not understood.
12. Our modern world is based on a long history, of which the development
of science and technology forms an important part. However, the scientific
approach is still not well understood and this is liable to encourage the
development of all manner of fundamentalism and extremism. The total
rejection of science is definitely one of the most serious threats to human
and civic rights.
13. The war on the theory of evolution and on its proponents most often
originates in forms of religious extremism closely linked to extreme right-
wing political movements. The creationist movements possess real political
power. The fact of the matter, and this has been exposed on several
occasions, is that some advocates of strict creationism are out to replace
democracy by theocracy.
14. All leading representatives of the main monotheistic religions have
adopted a much more moderate attitude. Pope Benedict XVI, for example, as
his predecessor Pope John-Paul II, today praises the role of science in the
evolution of humanity and recognises that the theory of evolution is “more
than a hypothesis”.
15. The teaching of all phenomena concerning evolution as a fundamental
scientific theory is therefore crucial to the future of our societies and our
democracies. For that reason it must occupy a central position in the
curriculums, and especially in the science syllabuses, as long as, like any
other theory, it is able to stand up to thorough scientific scrutiny. Evolution is
present everywhere, from medical overprescription of antibiotics that
encourages the emergence of resistant bacteria to agricultural overuse of
pesticides that causes insect mutations on which pesticides no longer have
any effect.
16. The Council of Europe has highlighted the importance of teaching about
culture and religion. In the name of freedom of expression and individual
belief, creationist ideas, as any other theological position, could possibly be
presented as an addition to cultural and religious education, but they cannot
claim scientific respectability.
17. Science provides irreplaceable training in intellectual rigour. It seeks not
to explain “why things are” but to understand how they work.
18. Investigation of the creationists’ growing influence shows that the
arguments between creationism and evolution go well beyond intellectual
debate. If we are not careful, the values that are the very essence of the
Council of Europe will be under direct threat from creationist fundamentalists.
It is part of the role of the Council of Europe’s parliamentarians to react
before it is too late.
19. The Parliamentary Assembly therefore urges the member states, and
especially their education authorities to:
19.1. defend and promote scientific knowledge;
19.2. strengthen the teaching of the foundations of science, its history, its
epistemology and its methods alongside the teaching of objective scientific
knowledge;
19.3. make science more comprehensible, more attractive and closer to the
realities of the contemporary world;
19.4. firmly oppose the teaching of creationism as a scientific discipline on an
equal footing with the theory of evolution and in general the presentation of
creationist ideas in any discipline other than religion;
19.5. promote the teaching of evolution as a fundamental scientific theory in
the school curriculums.
20. The Assembly welcomes the fact that 27 academies of science of Council
of Europe member states signed, in June 2006, a declaration on the teaching
of evolution and calls on academies of science that have not yet done so to
sign the declaration.

Kreasionisme en evolusionisme
Donderdag, 29 April 2010
Moontlik, omdat verlede jaar Darwinjaar was, is “debatte” in koerante en op die
internet oor evolusie volop. Hierdie “debatte” is dikwels erg nydig, en is dikwels
sprekend van groot onkunde. Die indruk word gewoonlik gelaat dat dit handel oor
Christen-kreasioniste aan die een kant, en ateïstiese evolusioniste aan die ander
kant.
Tog is dit nie so eenvoudig nie, soos blyk uit ‘n RSG-debat waar ‘n teoloog die
standpunt van evolusie gestel het, en ‘n argitek die standpunt van kreasionisme.
Hierdie is ‘n eerlike poging om die speelveld te skets sonder om eie voorkeure te
vermeld.
In hooftrekke kan ses benaderings tot die debat geïdentifiseer word, waarvan
sommige meer verbaal, en ander minder is.
- Die persoon wat glo die Bybelse skeppingsverhaal is presies soos die
Bybel dit skets, en vir wie die fokus op glo en geloof, en nie bewyse val nie. Die
Bybel is immers ‘n geloofsboek, nie ‘n wetenskap- of geskiedenisboek nie.
Gewoonlik speel die sondeval ‘n belangrike rol om as motivering vir Jesus se
kruisdood te dien.
- ‘n Tweede benadering word die jong aarde kreasionisme genoem. Hierdie
groep verskil van eersgenoemde deurdat hulle hul standpunt dat die aarde sowat
6 000 jaar oud is (daar is enkele variasies) probeer bewys, en ‘n eie wetenskap
hiervoor ontwikkel het, wat bykans elke aspek van die konvensionele wetenskap
bevraagteken en verdag probeer maak. Die sondvloed speel ‘n uiters belangrike
rol, en sou ook die hele aarde oordek het. Wat die nie-biologiese wetenskappe
betref, het dit sekere ooreenkomste met die konvensionele wetenskap, behalwe
dat alles oneindig vinniger sou geskied het. Kontinentale drywing sou bykans
oornag plaasgevind, en die sondvloed se water “ingesluk” het. Olie- en
steenkoolvelde het baie gou ontwikkel. Wat die biologiese wetenskappe betref,
was daar ‘n tyd toe alle spesies nog gelyk sou bestaan. Die mens en die
dinosourus sou saam geleef en saam in die ark gewees het. Dit laat Bybelse
argeoloë wat met die opgrawing van stede soos Jerigo werk wat ouers as 6 000
jaar is in ‘n moeilike posisie.
- Die geloofsonderbou vir hierdie groepering is sterk gevestig in
fundamentalistiese kerkgroepe wat in die 70’ger jare van die vorige eeu in die
VSA ‘n oplewing getoon het, en in ‘n groot mate via kerkverbande in die
Baptisties-charismatiese konteks na Suid-Afrika gekom het.
- Die derde groep, die ou aarde kreasioniste, het nie ‘n probleem met die
wetenskaplike beraming van die aarde se ouderdom van meer as vier miljard
jaar nie. Die rasionaal hiervoor word in die Bybel self gevind, naamlik Psalm 90:
4, en 2 Petrus 3:8, wat die konsep tuis bring dat God se tyd nie ons tyd is nie (Hy
is immers die Skepper van tyd ook). Dit word simbolies uitgedruk as een dag is
soos ‘n duisend jaar (simboliek vir selfs die ewigheid), en ‘n duisend jaar wat vir
God soos een dag is. Hierdie groep ontken “species hopping” en voer aan dat
“die afwesigheid van tussenvorme” as bewys hiervoor dien. Namate meer en
meer tussenvorme ontdek word, kwyn hierdie groep ten koste van die jong aarde
kreasioniste.
- Die vierde groep word dikwels verkeerdelik gelyk gestel aan die
“intelligent design.” Hul korrekte naam is Deïstiese evolusioniste, ook soms
Teïstiese evolusionisme genoem. Hulle glo God skep en gebruik evolusie as
meganisme. Christen-paleontoloë maak die grondslag hiervan uit, en vandag is
dit die amptelike standpunt van die NG Kerk en die Hervormde Kerk. Hulle
gebruik ook die teksverse hierbo vermeld om die aarde se ouderdom Bybels te
verklaar. Daar is uiteraard baie predikante en lidmate wat nie die standpunte deel
nie. Die Gereformeerde Kerke (Doppers) se formele sinodebesluit is ook hiermee
versoenbaar, maar baie verwarring bestaan onder lidmate en predikante oor die
werklike standpunte wat deels veroorsaak is deur die mediaverklaring wat na die
sinodebesluit uitgereik is, en ‘n ander standpunt gestel het. Hierdie benadering
verklaar die voorbeeld hierbo vermeld waar die NG teoloog “die evolusie” se
standpunt, en ‘n argitek die jong aarde kreasionisme se standpunt gestel het.
- Toevallige evolusie behels ‘n ateïstiese standpunt waar God afwesig is in
Sy skepping. Mutasies vind deurlopend ongerig plaas, en natuurlike seleksie
sorg dat net die lewensvatbare gemuteerde vorme kan bly voortbestaan.
Onkundiges verwys dikwels hierna as Darwanisme. Dit is verkeerd aangesien
Darwin, toe hy geleef het, niks van genetiese mutasies sou kon weet nie, en
Darwin eintlik slegs in die Engelse wêreld as toonaangewend beskou word. In
Die Franssprekende wêreld was daar verskeie kenners wat voor hom
soortgelyke teorieë geformuleer het.
- “Intelligente ontwerp” is aanvanklik ontwerp om die Amerikaanse
vertolking van godsdiensvryheid in skole, wat in effek op ‘n beleid van “geen
godsdiens” neergekom het, te omseil. Daar is gehoop dat die howe simpatiek
sou wees dat die aanbied van die evolusieleer in skole na ‘n Skepper kon
verwys, as die Skepper uiters vaag geformuleer sou wees. Die poging was egter
nie geslaagd nie, en is deur die howe beskou as ‘n slenter van Christene om
Deïstiese evolusie in die skole te laat leer. Hoewel hierdie benadering slegs as
juridiese noodmaatreël ontwerp is, het dit sedertdien op eie bene begin staan, en
is volgens sommige berigte so radikaal en onverdraagsaam dat dit hoegenaamd
nie as ‘n grondslag vir gemeenskaplike denke kan dien nie.
Soos gemeld, uit die debatte sou afgelei kon word dat daar net twee opsies op
die tafel is – jong aarde kreasionisme wat “die Christelike standpunt”
verteenwoordig, en die toevallige evolusie wat “ateïste se standpunt”
verteenwoordig. Die probleem word vererger deurdat die jong aarde kreasioniste
na hul eie benadering as “kreasionisme” verwys asof die ou aarde kreasionisme
nie (meer) bestaan nie. Die toevallige evolusioniste eis ook dikwels evolusie as
hul uitsluitlike domein op.
‘n Christen wat sonder die nodige agtergrond op so ‘n debat afkom, sal maklik ‘n
idee kan vorm dat daar net twee opsies is: As hy ‘n Christen wil wees moet hy
glo die aarde is 6 000 jaar oud. As hy glo die aarde is ouer, kan hy nie ‘n
Christen wees nie.
Predikante en lidmate van kerkverbande wat in ou aarde kreasionisme of
Deïstiese evolusie glo, is gewoonlik in hierdie debatte afwesig. ‘n Belangrike rede
is waarskynlik dat die opkoms van jong aarde kreasionisme onderskat word. Die
opvatting bestaan dikwels verkeerdelik dat die jong aarde kreasioniste se
voortbestaan vergelyk kan word met die pous se volharding dat die aarde plat is,
selfs lank na Magellaan se ekspedisie om die aarde gevaar het. Asof dit gaan
oorwaai. Die verbetenheid waarmee aanhangers van die jong aarde wetenskap
hul opvattings verdedig (en selfs jong aarde Evangelisasieaksies op die been
bring) wys dit sal nie gebeur nie. Boonop is daar ‘n stroming van lidmate van die
susterkerke na charismatiese kerke. Hoewel ‘n standpunt oor kreasionisme of
evolusie waarskynlik selde ‘n rol by hierdie skuif speel, bevind meer en meer
mense hulle in kerkverbande wat die jong aarde kreasionisme aanhang.
In Europa is wel deeglik kennis geneem, deurdat die Europese Unie – met die
steun van die regerende Christen-demokratiese Partye – ‘n beleidsdokument
aanvaar het met die titel: “Die gevaar van kreasionisme.”
In Nederland vind dorpsmuseums wat ongehinderd jare lank hul omgewing se
geskiedenis uitgebeeld, skielik dat hulle onder druk kom wanneer na duine van
miljoene jaar oud verwys word. Dit is immers onmoontlik as die aarde net 6 000
jaar oud is.
Die debatte op die webblaaie van koerante neem werklik dikwels die karakter
aan van iets wat nie tot eer van God sterk nie. Aan die een kant word heel
kerkverbande tot die ateïsme gereken, en omgekeerd is daar reaksies soos: “jou
god.”
Wedersydse beskuldigings van bedrog is volop. Jong aarde kreasioniste verwys
graag na die ouderdomme van fossiele as bedrog, en selfs dat dit “vervaardig”
word. Omgekeerd wys wetenskaplikes (daar is al verskeie boeke geskryf om die
jong aarde wetenskap as kwasi-wetenskap uit te wys) byvoorbeeld na die
bekende voorbeelde van die lawa van Mount St. Helens waar die jong aarde
wetenskaplikes aangedring het op ‘n koolstoftoets en voor betaal het, terwyl die
instansie wat die toets gedoen het, reeds vooraf verduidelik het so ‘n toets is nie
toepaslik nie, en ‘n foutiewe lesing gaan oplewer. Die ander voorbeeld waarna
gereeld verwys word, is dat ‘n jong aarde wetenskaplike self vasgestel het die
“mensspore” waarop dinosourusse sou getrap het, ook deur dinosourusse
gemaak is.

Die versteende “woud” in ‘n holkrans

Tussen Bethlehem en Kestell, ver bo die valleivloer, is ‘n holkrans waarin
versteende houtstompe uit die sandsteen steek. Hierdie holkrans is sowat ‘n 100
meter van die kruin, en sedert dié woud gefloreer het, hert daar dus nog baie jare
verloop waartydens wind sand bo-op afgeset het. Tog, nog later, het daar net
langs hierdie krans ‘n ysterklip-intrusie ontstaan, en dwarsdeur die kranse
gebars. Nogtans is hierdie ysterklip reeds deur die hoër reënval van die gebied
reeds “weggeroes” anders as die bekende ysterkliprandjies in die droër dele van
die Vrystaat en Karoo. Hoewel dit klaarblyklik veel, veel ouer is as die 6 000 jaar
waarop die jong aarde kreasioniste die aarde se ouderdom bereken, is dit –
sowat 40 miljoen jaar – “resent” in vegelyking met die tydperk van honderde
miljoene jare gelede toe soogdieragtige reptiele die gebied oorheers het.
Neandertal en moderne mens hét vermeng, hou
Max Plack Instituut vol
Was daar kruisteling tussen die moderne mens en die Neandertal-mens?
Die vraag word reeds sedert 2006 gedebatteer toe DNA-toetse op Neandertal-
oorblyfsels begin koers kry het. Aanvanklik het geleerdes gemeen daar was geen
kruiteling nie. Toe is dit vermoed, maar net so heftig betwyfel, en nou word
gemeen die genome verklap dat ons vandag wel ‘n titseltjie Neadertal onder lede
het – so tussen 1 en vier persent.
Dit is nou afstammelinge van mense wat van buite Afrika kom.
Mense wie se voorsate inheems aan Afrika was, het waarskynlik ook ‘n titseltjie
oermens in hul gene, maar dié voorsaat is nog nie geïdentifiseer nie.
Neandertal en die moderne mens het sowat 400 – 700 duisend jaar gelede ‘n
gemeenskaplike voorouer gehad (met die jongste aanduidings dat dit sowat 400
000 jaar gelede was). Dit is sommer nou die dag vergeleke met die sowat 5
miljoen jaar gelede wat die moderne mens en Neandertal se gemeenskaplike
voorouer, ‘n gemeenskaplike voorouer met die sjimpansee gedeel het.
Ouer bronne dui nog aan dat die moderne mens van Neandertal afgestam het,
maar dié gedagte word lank nie meer aangehang nie.
Sowat 400 000 tot 300 000 jaar gelede het Neandertal Afrika verlaat en in
Eurasië gevestig, waar navorsing nou reeds aangedui het dat die Neandertal tot
2 000 kilometer verder oos in Siberië voorgekom het as wat aanvanklik gemeen
is.
Sowat 50 000 jaar gelede het die moderne mens ook na Europa verhuis, en tot
sowat 30 000 jaar gelede saam met Neandertal Europa bewoon, waarna
Neandertal uitgesterf het.
Paleontoloë het lank reeds aan die hand van skeletvorme vermoed dat daar in
die sowat 20 000 jaar wat Neandertal en die moderne mens in Eurasië skouer
geskuur het, plek-plek kruisteling moes plaasgevind het. Daar moes egter tot
taamlik onlangs gewag word om dit met DNA en genome te kon bepaal.
En toe is dit ook aanvanklik erg gegogga omdat dit gelyk het of die Neandertal se
genetiese materiaal deur hantering met menslike DNA “besmet” gewees het.
Hoewel ‘n lang moeisame pad nog voorlê om behoorlike DNA-kartering te kan
doen, is dr. Svante Paäbo, hoof van die Neadertal Genoom-projek by die Max
Planck Instituut in Leipzig nou seker van die vermenging wat in Eurasië
plaasgevind het.
In 2007 het die span by die Max Planck Instituut reeds data bekend gemaak oor
hoe Neadertal kenmerke DNA-toon wat daarop dui dat hulle ook in Europa
verskillende huid- en haarkleure, soos rooi hare, kon ontwikkel het.
Net om die pot ‘n bietjie te roer, is die ontdekking van ‘n pinkiebeen in ‘n
Siberiese grot bekend gemaak. Hierdie pinkie se DNA toon dat Neandertal en die
moderne mens nie al mense was wat tussen 30 000 en 48 000 gelede in Eurasië
voorgekom het nie.
Paäbo en sy span is nog onseker of die pinkie aan ‘n heel onafhanklike spesie
behoort het, of dit die afstammeling is van kruisteling tussen een van die
bekende spesies en ‘n tot dusver nog onbekende spesie. Paäbo meen dit is
duidelik dat daar nog iets uit Afrika moes gekom het in die periode tussen 2
miljoen jaar gelede toe Homo Eructus uit Afrika na Europa getrek het, en 300
000 tot 500 000 jaar gelede toe Neandertal se voorsate Afrika vir Eurasië verruil
het.

Australopithecus sediba: Kreasionisme en evolusie se nuwe koppestamp

Herman Toerien (Seun van wyle prof. Jan Toerien, in die tyd van proff.
Raymond Dart en Philip Tobias verbonde aan die Bernard Price-Instituut – ‘n
uitgesproke Deïstiese evolusionis).
Dit verg geen profetiese vermoë nie om te weet kreasioniste – veral jong aarde
kreasioniste – en evolusioniste gaan weer koppe stamp nie. Dit is nou na
aanleiding van die ontdekking van twee fossiele van ‘n nuwe mensspesie,
Australopithecus sediba.
Die eerste strydperk is die ouderdom van sowat 1,8 miljoen jaar gelede, teenoor
die jong aarde kreasioniste se opvatting van ‘n aarde wat sowat 6 000 jaar oud
is.
Ironies, beteken die 1,8 miljoen jaar gelede in geologiese terme ‘n baie onlangse
ontwikkeling in die aarde se geskiedenis. Trouens, in die primaat-gedeelte van
die mens se geskiedenis wat na meer as vyf miljoen jaar teruggevoer kan word,
met die Australopethecus, is die sediba-spesie ook ‘n jongeling.
Wat egter ou aarde en jong aarde koppe gaan laat stamp is die
oorgangseienskappe waaroor sediba beskik.
Hierdie oorgangseienskappe maak dit ook geen uitgemaakte saak dat sediba ‘n
regstreekse voorouer van die mens was nie, nog ‘n krapperigheid vir
kreasioniste. Kreasioniste verkondig graag dat die “evolusieteorie” impliseer dat
nuwe vorme noodwendig as verbeterde of progressiewe vorme op die
voorgangers volg. Verskeie faktore maak dat dit in ‘n mate geldig is – swakker
vorme sal moeiliker oorleef, wat ‘n mens na Darwanisme en natuurlike seleksie
terugvoer. Dit is egter net ‘n baie klein deeltjie van die prentjie, en ander
mensevorme (waarvan ‘n “nuwe” subspesie onlangs ontdek is toe die DNA van
‘n beentjie van 30 000 jaar oud ontleed is), het soms honderde duisende jare
lank oorleef voor hulle uitgesterf het, byvoorbeeld die Neandetalmens, wat lank
saam met die moderne mens op aarde gewoon het, en ‘n baie ouer nefie, homo
habilis. Hulle was nie voorouers van die moderne mens nie.
Trouens, homo habilis wat sowat 2 miljoen jaar gelede geleef het, was so knap
met die maak van werktuie, dat hy “knaphand” genoem word. Dit was
vermoedelik ook “knaphand” wat vir die werktuie van 2 miljoen jaar gelede
gesorg het wat onlangs in die Wonderwerkgrot in die Noord-Kaap gevind is.
‘n Argument wat kresioniste graag voer is dat oorgangsvorme “afwesig” is in
fossielrekords, en wanneer uitgewys word dat dit onwaar is – daar is verskriklik
baie – word dit afgemaak as bedrog of “klein beenfragmente wat saam skaars ‘n
tafel vol lê” (wat ook onwaar is – die kop van een soogdieragtige reptiel lê op sy
eie ‘n taamlike groot tafel vol).
Nou is twee taamlike volledige skelette gevind, en van die een as “toegif” ‘n
bykans volledige skedel.
Saam-saam maak hierdie vonds mites van die laaste krieseltjies argumente van
kreasioniste, veral jong aarde kreasioniste. Kreasioniste wat – soos onlangs
histeries op Volksblad se webwerf – aangedring het om bewyse te sien, kan nou
gaan kyk en hoef nie bedrewe paleontoloë te wees om self te kan sien nie.
Hierdie vonds kan vergelyk word met ‘n ooreenstemmende bewyslas dat die
aarde rond is.
Die hartseer is dat dit geen verskil gaan maak nie. Jong aarde kreasioniste sal
nog steeds vuur en swael spoeg en aandring dat slegs dele van die Bybel gelees
moet word om ‘n letterlike betekenis aan die ses dae Skepping te gee, wat
volgens die “berekenings” van ‘n Ierse Biskop sowat 6 000 jaar gelede moes
wees. (Die Biskop het nie die luukse van genoegsame kennis van Hebreeus of
Bybelse argeologiese kennis gehad om ‘n regte verstaan van die woord “ben” te
gehad het nie).
Bewys dit die Bybel verkeerd?
Allermins. Dit gee stukrag om die Bybel veel beter te verstaan, en hoe teksverse
soos Ps 90: 4 en 2 Petrus 3: 8 gelees kan word. En sou iemand in die letterlike
bestaan van Adam en Eva glo, sal daar nou begrip wees vir die kainsmerk om
Kain teen “ander mense” te beskerm.
In die praktyk breek daar ongelukkig net nog ‘n hoofstuk in die “debat” aan,
gestroop van Christelike liefde. En word die werklike belangrike skepping, die
herskepping of te wel Wederkoms oneer aangedoen.
http://scienceblogs.com/laelaps/2010/04/close_to_homo_-
_the_announceme.php?utm_source=networkbanner&utm_medium=link

Jong aarde kreasioniste hou aan verstom

Net soos heethoofde op die politieke spektrum mekaar aangluur, so is
gemoedere ook besig om hoog te kook oor versteende skelette van amper 2
miljoen jaar oud.
Op die blogs van koerante, oor die radio – oral word harde woorde geuiter.
‘n Verstommende streep mense sien kans om hul onkunde uit te stal deur op
skrif of oor die lug te beweer die aarde is 6 000 jaar oud. Dit is die jong aarde
kreasioniste wat ‘n alternatiewe “wetenskap” oprig en liggelowiges
opkommandeer.
Heel toevallig het ek in die afgelope paar dae ook oor ‘n ander saak bietjie
opgelees, en soos met die oplees van ander onderwerpe, ook hier op die
argumente van die jong aarde kreasioniste afgekom.
Die vorige keer was toe ek oor die aarde se magneetveld opgelees het. Nou oor
die antieke beskawing naby die Titicacameer in die Andes.
Die beskawings aan die Titicacameer bied ruim stof aan die jong aarde
kreasioniste en ander romantiese dromers, by wie die veronderstelling dat Noag
se vloed die ganse aarde oorstroom het – ook Everest se spits – op een slag
plaasgevind het. Die wêreldgeskiedenis word dan ook volgens ‘n voor- en na-
vloedperiode verdeel.
Misterie staan oor die hele Titicacameer geskryf. Argeoloë het nog nie volledig
eenstemmigheid oor wanneer die bouwerke opgerig is nie, en hier en daar voer
‘n “kenner” dit tot 15 000 of selfs 18 000 jaar terug. Reuse rotsblokke van
honderde ton is in die bouwerk gebruik. Die bouwerk sluit iets in wat skynbaar ‘n
kaai blyk te wees wat dokplek aan honderde skepe gebied het, maar nou meer
as tien kilometer van die meer se oewer.
Op van die bouwerke is hiërogliewe wat nog nie ontsyfer is nie.
Toe die Inkas die beskawing verower en by hul eie ingesluit het, is die skrif nie
oorgeneem nie en het die Inkas voortgegaan om hul eie “toutjieskrif” met sy
beperkings te gebruik.
Onder sulke omstandighede word die verbeelding losgelaat. Thor Heyerdal het
ook in een van sy ekspedisie skynbaar die hiërogliewe tot by die see en van daar
na die Paaseilande met die vreemde klipbeelde gevolg.
Verskeie faktore maak dat hierdie “band” nie sondermeer afgemaak kan word
nie. Uit die Paaseilande se eie mitologioe wil dit lyk asof daar inderdaad twee
vlae antieke kolonisasie kon wees, waarvan een volgens sekere aanduidings nie
Polinesies was nie, maar vanuit Suid-Amerika.
Die Polinesiërs, volgens DNA-toetse oorspronklik van die omgewing van Indië en
Maleisië afkomstig, se stapelvoedsel patats, wat hulle ook tydens hul epiese
seevaarte aan boord gekweek het, is egter van die Amerikas afkomstig.
Voeg by die mites van Sentraal-Amerika se verhale van die Amasone-krygers
(vrouevegters), wat boonop wit sou wees, en mense wat uit die Titicacameer
omgewing sou gekom het, wat wit was...
Benewens die Asteke wat mense met baarde van die see af te wagte was, is
daar verskeie ander stamme wat soortgelyke “herinneringe” in hul geskiedenis
het.
Dié herinneringe is moontlik heel verklaarbaar. Ons weet bo alle twyfel dat die
Vikings reeds sedert die jaar 1 000 pogings aangewend het om kolonies in die
teenswoordige Kanada op te rig, en sommige van die kolonies het selfs rukkies
gehou.
In die verhale en mites oor transatlantiese reise (baie per ongeluk) word bykans
geen Westerse volk nie betrek nie – van die ou Kelte, die Iere, Romeinse galeie,
Fenisiese skepe, en natuurlik antieke Egiptenare, die 14de eeuse Maliese
koning, en vele meer.
As net ‘n klein deeltjie hiervan op ‘n vorm van waarheid geskoei is – ‘n antieke
skip of twee wat in ‘n storm van koers gewaai is, dan sal heelwat inderdaad
verklaar word.
Maar baie word nie verklaar nie. Die Nuwe Wêreld het so ver bekend nie die wiel
geken nie, hoewel van die medisynemanne in Noord-Amerika ronde sirkels met
klippe uitgepak het, bekend as medisynewiele.
Verskeie reuse grafiese uitlegte op die grond, in beide Suid- en Noord-Amerika
wil-wil mens laat glo dat die Indiane dalk in staat was om primitiewe
warmlugbalonne te bou. Daar is trouens bewys dat materiaal wat antieke
beskawings aan die woestynkus van Peru materiaal geweef het wat dig genoeg
was om vir warmlugbalonne te gebruik. Maar voor dit uitgepluis was is kortpad
na ‘n verklaring van ruimteskepe gesoek.
Talle bewerings en “bewyse” vir besoeke uit die ruimte word ook geopper.
Die teelaarde, so lyk dit, van jong aarde kreasioniste.
Hoewel die meeste argeoloë die Titicacameer-beskawings tot hoogstens ‘n 1 500
jaar voor Christus terugvoer, maar meestal na die orde van 500 nC, is die mites
en opvattings gekoppel aan die 15 000 jaar oue beskawing veel interessanter.
Natuurlik bied so ‘n ou geskiedenis ‘n probleem vir jong aarde kreasioniste wat
die aarde se ouderdom na 6 000 jaar gelede terugneem (hoewel afvalliges wat
dit na 7 of 8 000 jaar probeer terugvoer algaande veld wen).
Die beweerde verskriklike ou ouderdom van die ruïnes by Titicaca word
toegeskryf aan die identifisering van strukture wat bedoel was om astronomies
gerig te wees. Nou “kyk” hierdie strukture na niks in besonder nie, wat beteken
soveel tyd moes verloop het dat die uitdyende heelal veroorsaak dat besondere
sterre en konstellasies nie meer is waar hulle was nie. Deur die “horlosie terug te
draai” kom die oorspronklike vermeende teikens in plek – en dit is sowat 15 000
jaar gelede.
Maar, wys die jong aarde kreasioniste, daar is duidelike tekens dat die omgewing
eens deur ‘n reuse geologiese ramp getref is, wat die rotsblokke bietjie meer laat
skuif het, en dan, so meen hulle sal ‘n mens die ouderdom na sesduisend jaar
kan verkort.
Gefossileerde seeskulpe word nie honderde miljoene jare gelede teruggevoer
voor kontinentale verskuiwing die Andes begin lig het nie, maar ‘n onlangse
tydperk toe ‘n kombinasie van die vloed en die woeste geologiese verskuiwings
wat die plek erg gelig het, dié verskynsel kan verklaar.
En volgens ‘n deel van die opvattings – siedaar, die behoefte aan ‘n seehawe
met dokplek vir honderde skepe.
Trouens, so baie van hierdie soort stories word inmekaar geweef, met selfs
internasionale kongresse, dat dit nou mooi trap op die internet kos om nie ‘n hele
ent in ‘n verslag van die jong aarde kreasioniste in te lees voor ‘n mens eers
besef in watter bynes van kwasi-wetenskap ‘n mens jou nou begeef het nie.
Onderling word terminologie gebruik wat die aanhangers mee vertroud raak, en
gebruik wat soms die herkoms verdoesel.
Maar meestal kom ‘n mens gou agter die kap van die byl.
Dis wanneer ‘n mens in hierdie doolhof rondlees wat ‘n mens jouself vra: Hoe is
dit moontlik dat iemand hierin kan glo?
‘n Voor die hand liggende verduideliking is moontlik dat mense grootgemaak
word met die leerstelling dat die aarde sowat 6 000 jaar oud is. Hoewel dié
“berekening” eers betreklik onlangs deur ‘n Ierse geestelike gemaak is, loop die
spore verder terug, soos die Joodse kalender wat by die instelling daarvan
aangeneem het dat Moses die eerste vyf boeke van die Bybel se outeur was.
Hoewel die verskillende berekenings nie presies dieselfde som oplewer nie,
verskil hierdie soort berekening nie veel nie.
Die vertrekpunt is egter dat die aarde sowat 6 000 jaar oud is, en nou word die
opvatting met “bewyse” ingekleur.
Die doel is om die Bybel, as deel van die fundamentalistiese beweging wat in die
70ges van die vorige eeu in die VSA ‘n opbloei beleef het, as vertrekpunt om die
Bybel in elke opsig letterlik uit te lê. Met groot gesag sal vertel word ‘n soort
walvis kan iemand wel inderdaad lewend insluk en later eers uitspoeg (Jona) en
dat daar inderdaad betreklik onlangs weer so ‘n geval voorgekom het.
Maar in wese bied beide teologie en die wetenskap struikelblokke vir die jong
aarde kreasioniste. Teologie wat in stryd met hul opvattings staan, word gewoon
nie as die ware Evangelie aanvaar nie, en harde oordele hieroor is alledaags.
Teoloë en Deïstiese Christene speel dikwels passief saam deur diskoerse met
die jong aarde kreasioniste te vermei (want dit is werklik onplesierig).
Selfs die Bybelse argeoloë bied ‘n probleem omdat die Bybelse argeologie, bv
met die ouderdom van Jerigo, veel verder terugstrek as 6 000 jaar.
Teoloë se verduidelikings, uit bv Psalm 90 en 2 Petrus 3, word as “buite konteks”
afgemaak.
Die wetenskaplikes, veral selferkende ateïste, skram egter nie weg nie.
Dit is egter op ‘n vreemde speelveld. Die konvensionele wetenskaplikes
spesialiseer in hul eie velde, byvoorbeeld geologie, gemorfologie, fisika,
dierkunde, genetika, paleontologie, embriologie, mikro-biologie, biochemie en
vele meer, en elkeen werk met ‘n klein deeltjie van evolusie. Professioneel word
bitter min menings op die terreine van mede-wetenskaplikes gewaag, al weet
hulle vir seker meer daarvan as die jong aarde kreasioniste se “wetenskaplikes.”
By die jong aarde kreasioniste is die geneigdheid om ‘n alleskenner te wees, en
word jong aarde kreasionisme (of soos hulle dit noem, kreasionisme) as ‘n
wetenskap gereken wat sy kenners het.
Nie alleen is dié kenners “alleswetend” oor alle aspekte van die wetenskap nie,
maar hulle is ook, volgens hul eie maatstawwe, “deeglik” in die “evolusieteorie”
onderlê. As teenpool vir hul eie “kundiges” word dus by die wetenskap ook sulke
“alleskundiges” gesoek wat ‘n wetenskap, evolusie, sou beoefen.
Dit gee dus geen terrein vir debat nie, omdat die wetenskap vir so ‘n “debat” ‘n
reuse paneel sou moes opstel wat na so veel as moontlik fasette moet kyk,
terwyl die jong aarde kreasioniste een allesweter bring. Het die jong aarde
kreasionis ‘n “dr” voor sy naam, is dit gewoonlik ‘n ere-doktorsgraad van ‘n
teologiese skool uit die fundamentalistiese beweging. Maar dit verskaf ‘n bravade
om oor alles en nog wat eiertjies te lê sonder om te besef hoe hy in die proses sy
onkunde ten toon stel.
Genoeg tyd is in vorige artikels gespandeer oor sekere wankonsepte wat die
allesweters oor evolusie het, en waaroor hulle al male sonder tal reggehelp is,
maar verbete bly vasklou.
Waarin die jong aarde kreasioniste wel slaag, is om mense wat nie ‘n
wetenskapaanvoeling het nie, en ook tot gebrekkige teologiese insigte geneig is,
te oortuig.
Nie net dat die aarde 6 000 jaar oud is nie, maar dat die wetenskaplikes wat dit
anders het bedrieërs is, en dat selfs die nuutbekeerde jong aarde kreasioniste
“toegerus” is om selfs die voorste wetenskaplikes op “wetenskaplike” gronde
koud te sit.
Vanoggend het prof. George Claassen toegegee dat die vlak van wetenskaplike
verslaggewing in die Suid-Afrikaanse media veel te wense oorlaat. Dus verskyn
daar gereeld briewe van jong aarde kreasioniste met stellings soos “Christene
glo die aarde is 6 000 jaar oud” (wat nie deur die vernaamste hoofstroomkerke
geglo word nie), die wetenskaplikes pleeg bedrog, die vermiste skakel /
tussenvorme ontbreek (sug, watter ontbreek?), en vele meer.
Die hinderlikste is die aggressie waarmee hierdie stellings dikwels gemaak word.

Vir diegene wat meen die jong aarde kreasioniste is soos die plat aarde-
aanhangers aan die uitsterf is daar nuus.
Net so min as wat die plat aarde aanhangers aan die uitsterf is, so seker neem
jong aarde kreasionisme toe.
Dit bring ‘n mens terug by die vraag: Hoekom keer mense hul rug op die
wetenskap en teologie, en hang iets wat so ongeloofwaardig en eintlik belaglik is
aan?
Dit is nou afgesien daarvan om die bewyse vir die aarde se ouderdom so te plooi
dat dit pas in die jong aarde se stelling dat die Bybel sê die aarde is 6 000 jaar
oud? (Dit staan nêrens in die Bybel nie).
‘n Eerste moontlike verduideliking is dat mense se algemene kennis erg uitgedun
is. Drie-vier dekades gelede kon mense die hoofstede van die wêreld en die
meeste lande se staats- of regeringshoofde uit hul kop oprits. Vandag – wie het
byvoorbeeld Olaf Palme in Swede opgevolg, of is nou die premier of koning?
Of nog erger, wie is nou Lesotho se premier? En selfs die koning? Dis lank nie
meer Leabua Jonathan en Koning Mosjesj II nie. Sonder kennis is ‘n mens oop
om enige ding wysgemaak te word.
Die mens het ‘n ingebore drang na sekerheid. In vandag se wêreld verander
dinge vinnig, dat omtrent al wat seker is, is dat dit gaan verander. Met die
teologie wat homself skoorvoetend teen die fundamentalisme handhaaf, bied die
fundamentalisme ‘n kits-sekerheid.
En dan, op laas. Kyk ‘n mens na dit wat mense bereid is om te glo, en selfs heftig
daarvoor sal opkom, is nog een of twee vreemde goed om in te glo nie vreemd
nie.
Om ‘n paar te noem:
- Die planeet X, die vreemde planeet wat duisende jare deur die donker
ruimtes sweef omdat dit om twee sonne, waarvan ons son een is, wentel. En al
sal die fisika toe oë sê dis twak, sal mense dit glo omdat hulle dit wil glo, en toe
dit laas, na honderde jare in ons sonnestelsel by ons aandoen, is dit toe in ander
dimensie hier verby dat ons dit nie kon sien nie.
- Voeg dan die reptielwesens wat tussen ons woon hierby, die annunaki.
Hulle is die afstammelinge van Eva en die slang – lg eintlik ‘n reptielagtige
ruimtewese, en die spesieprobleempie word met kloning opgelos.
Teen dié agtergrond is dit sommer kinderspeletjies om te glo die dinosourusse
was ook op die ark, dat die Middeleeuse drake eintlik dinosourusse was, dat die
vloed die hele aarde op een slag oordek het, dat fossiele wat gevind word op die
een of ander manier bedrog is, dat die aarde, en nie die magneetveld nie, al op
sy as omgetol het, dat kontinentale drywing in een jaar plaasgevind het....
Dit is daarom ook nie vreemd dat sommige van die jong aarde kreasioniste lustig
saam die ruimte-stories glo nie.
En ‘n mens kan net met vraagtekens staan: Hulle kan dít glo, maar om te glo dat
die God van alle tye, op Sy tyd, as Skepper van tyd, die heelal op Sy manier
geskep het op ‘n manier wat die wetenskap, waarvan Hy ook die Skepper is, kan
ondersoek, sodat die hele Bybel soos ‘n mosaïek in plek val; dít kan hulle nie glo
nie.

Die (a)apatiese Christen

In die boek Openbaring word sterk gewaarsku teen Christene wat lou is.
Dit is onlangs weer ervaar toe daar in Volksblad se briewekolom ‘n “debat” oor
evolusie losgebars het – gelukkig veral op die internetweergawe.
Terwyl die debat in hooftrekke gehandel het oor hoe God die mens en eintlik die
hele skepping gemaak het, is die debat oorheers oor wat die mens van God
gemaak het sedert God die mens geskape het.
Heel onder is ‘n paar uittreksels uit van die leserskommentare.
Om dit op te som, dit was in hoofsaak ‘n “debat” tussen jong aarde kreasioniste
en voorstanders van toevallige evolusie.
Die stem wat die stemme van hoofstroomkerke soos die NG Kerk en die
Hervormde Kerk verteenwoordig, het grootliks ontbreek.
Die ironie is dat die “debat” ingelei is deur iemand wat skynbaar glad nie ‘n
aanhanger van jong aarde kreasionisme is nie, prof DFM (Danie) Strauss,
afgetrede wysgeer.
Die jong aarde kreasioniste het egter dadelik, tipies van hul aard, daardie kant
van die spektrum oorheers, terwyl die teenpool aan die ander kant stelling
ingeneem het.
Dit sou ‘n gawe plek wees vir hoofstroomdenke om te makeer. Behalwe vir een
sakie. Matt 18:8 verwys na hulle deur wie die struikelblokke op die pad kom. Dit
staan in die konteks van mense wat vir ander struikelblokke in die pad van
geloofsekerheid probeer plaas.
Kom ons neem ‘n simplistiese voorbeeld:
Gestel die kerk in sy breedste vorm het steeds geglo die aarde is plat, en hierdie
geloof as vereiste vir toetrede tot Christenskap en Wedergeboorte gestel.
‘n Jong man, op die punt om geloofsekerheid te kry, word gekonfronteer met
hierdie aspek. Hy het al self op universiteit deelgeneem aan eksperimente wat
die deursnit en omtrek van die aarde bepaal, hy glo daar was mense op die
maan, maar die kerk is onverbiddelik oor hierdie aspek. So word ‘n sydelingse
saak ‘n kwessie van geloofskrisis – ‘n struikelblok.
Om dit na die kontemporêre deur te trek (hoewel daar ‘n flat earth society is wat
deurlopend probeer bewys die aarde is plat) word dié konsep vervang met die
jong aarde kreasioniste. Dit kom in wese daarop neer dat geglo word Christene
moet glo die aarde is net 6 000 jaar oud, en dat evolusie nie plaasgevind het nie.
Die jong man neem argumentsonthalwe geologie, en hy weet dit is onwaar
omdat hy self met die halfleeftyd van elemente gewerk het, en rotsformasies
bestudeer wat miljarde jare gelede gevorm het. Deur te glo die aarde is ouer as 6
000 jaar word hy deur die jong aarde kreasioniste tot nie-Christen getipeer, wat
bekeer moet word – en wat in daardie konteks beteken hy moet ook glo die
aarde is net 6 000 jaar oud.
Of hy het vanuit sy teologiese studies ook Bybelse Argeologie geneem, en onder
meer geleer van die stad Jericho wat 7 000 jaar voor Christus reeds ‘n
ommuurde stad was.
Hy probeer geloofsekerheid te kry deur die debat vir of teen evolusie te volg, en
hy word met strome bydraes in die styl en gees soos hieronder aangetref.
In die debat is die matigende stem van die hoofstroomkerke afwesig (of word
dalk gewoon uitgesensor?). Dit skep by hom die indruk sy keuses lê tussen glo in
evolusie, en daarmee gepaardgaande ateïsme), of om ‘n Christen te wees en te
glo die aarde is 6 000 jaar oud.
Terwyl daar duidelik baie mense is wat in staat is om te glo die aarde is 6 000
jaar oud (jong aarde kreasionisme slaan wêreldwyd uit), is daar talle wat weet dit
is onwaar.
Om ook hierdie te oortuig, is ‘n alternatiewe “wetenskap” ontwikkel wat “bewys”
die aarde is 6 000 jaar oud. Plek-plek, soos met die lawa van Mt St. Helens
(deesdae kom die lawa glo van Hawai) en die dinosourusspore oor “mensspore”
word selfs nie geskroom om bedrog in te span nie. Verskeie boeke het al die lig
gesien om die jong aarde kreasioniste se argumente te weerlê.
Nogtans word hard getrag om van in God te glo, te beweeg na om God (en Sy
Skepping) te “bewys.” Dié aksie neem ‘n verbetenheid en aggressie aan, want
die implikasie is dat as hul “bewyse” as vals bewys word, dit in hul oë ook
impliseer dat “bewys” is dat God nie bestaan nie.
Naas die waarheid, is liefde die eerste slagoffers. Die gebrek aan wedersydse
liefde blyk baie sterk uit die seleksie hieronder. Die seleksie is nie die beste
voorbeelde nie, omdat die hoofdeel van die debat reeds van Volksblad se
webwerf “afbeweeg” het. Kortom, mense wat standpunt in die naam van die
Christenskap inneem, is swak “advertensies” vir die Christelike geloof, omdat
hulle vrugte ‘n gebrek aan Christelike en Bybelse liefde openbaar. Dit is erg
veroordelend. Hulle tree as’t ware as ‘n eietydse inkwisisie op.
In die proses sal dit dalk besef word, en waarskynlik dieselfde standpunt
ingeneem word wat ek nou inneem: Ek moet dit uitwys om op die gevaar hiervan
te kan wys.
Is die jong aarde kreasioniste se uitleg die enigste moontlike suiwer Bybelse
uitleg?
Beslis nie. Lees Ps. 90: 4 en 2 Petrus 3: 8. Maar belangriker nog: Ken jou Bybel
deur ‘n gereformeerde of hervormingsbril – dws waar deurlopend na die
waarheid gesoek word – waar beter begrip deur omringende studies soos taal-
en argeologiese studies verryk word.
Juis daarom durf die gebalanseerde Christen nie apaties in die debat te staan
nie. Ja, hy gaan van beide kante gestriem word.
Maar hy gaan struikelblokke in die pad van geloof verwyder. Hier is van die
internetvoorbeelde:

Dit het my ook opgeval hoe oud en argaies die prof se inligting en denke is - dit was vir
my so al of ek HG Stoker se stem hoor in sy Christelike Wetenskap-lesings van 50 jaar
gelede - en niks nuut sedertdien nie!
Martha, al wat jy nou maar doen is eeu oue Creationist propaganda uitkots. Helfte van die
"Christene" was voor evolusie (d.w.s. hulle opinie is irrelevant) die ander lot is het niks
met die veld van biologie uit te waai nie of is al telkens verkeerd bewys. Tweedens hoe
op aarde blameer jy Humaniste vir al die sleg in die wêreld, het jy al ooit gedink dat as
jou god alamagtig is en apaties bystaan terwyl sy skepping homself uitroei dan maak dit
hom net so skuldig. Die deler is so goed soos die steler. Mense moet begin
verantwoordelikheid vir hulle self vat, nie net die heeltyd op hull alie sit en "te bid" en
vinger te wys nie, want dis slapgat en kweek apatie.. Onthou net Twee WERKENDE
hande kan meer verrig as duisende hande in gebed.So volgens jou wêreld siennig moet
GOD, Jesus, Die Heilige Gees en Christendom die verantwoordelikheid neem vir die
Spanish Inquisition, Crusades, Middel Eeue, Vroue wat gestenig is, die populasie
ontploffing (Onthou die bybel se dan ons moet vrugbaar wees), Die kinders wat in die
kerke gemolesteer word, ens, ens, waarvoor hulle DIREK (en ja, ek het vir jou tonne
verwysings). Maar hoe jy Humanisme en Evolusie by mekaar uitbring sal net jou eie
waansinnige harsings weet.
Mooi skrywe Martha!!!
Ou Jaco is ook een van daai afstammelinge van bobbejane en ape wat werk soek by die
diertuin van Dawkins. Sy Baalambisie is om van 'n aap af te stam - en dit lyk wragtag so.
Die eerste tekens van godsdiens is in die grot by Blombos gevind 140,000 jaar oud.So
godloenaars soos Jaco het nog nie evolusiner en ontwikkel en is dus geneties gestremd
om godsdiens te verstaan nie. So sekerlik moet hulle die prehistoriese vorm van Homo
sapiens wees.

Reg op repliek
Darwinjaar
Die afgelope week het ‘n brief uit die pen van prof. D.F.M. Strauss in Volksblad
verskyn oor die viering verlede jaar van Darwinjaar.
Die “debat” wat ontketen is was net so onverkwiklik as die gewone diskoerse wat
gewoonlik op so ‘n brief volg, maar is gelukkig op die internet gevoer.
Of die waarheid eenvoudig ‘n vroeë slagoffer is, en of misverstande oor en weer
en onkunde oor mekaar se standpunte die oorsaak is van warm onder die kraag
word, is ‘n onderwerp op sy eie.
Gewoonlik ontaard so ‘n “debat” in ‘n situasie as sou daar twee onversoenbare
standpunte wees, naamlik die Christelike kreasioniste aan die een kant, en
ateïstiese evolusioniste aan die ander kant.
Dit is nie naastenby so simplisties nie.
Ten eerste aanvaar die groot hoofstroomkerke in Suid-Afrika nou Deïstiese
evolusionisme. Dit beteken God word as Skepper aanvaar, en evolusie was ‘n
meganisme waarmee dit geskied het. Dit is egter nie alle lidmate en predikante
se standpunt nie, soos uit briewe geblyk het na Die Kerkbode dit gestel het die
NG Kerk aanvaar nie kreasionisme nie.
‘n Duidelike Deïstiese standpunt verlede jaar in Die Hervormer is nie so onder
stof geloop nie.
Tweedens is daar ‘n verskil tussen ou aarde, en jong aarde kreasioniste. Omdat
die jong aarde kreasioniste die aktiefste is, en ook “jong aarde
evangelisasieaksies” voer, word hulle gewoonlik as verteenwoordigend van
kreasionistiese denke beskou. Hierdie groep is veral bekend vir die “alternatiewe
wetenskap” wat ontwikkel is om te “bewys” die aarde is net 6 000 jaar oud, dat
die sondvloed die hele aarde bedek het, en dat dinosourusse tot baie onlangs die
aarde bewandel het.
Die ou aarde kreasioniste glo dat die wetenskap, argeologie en paleontologie reg
is dat die aarde miljarde jare oud is, (2 Petrus 3:8 en Psalm 90: 4), wat beide oor
die konsep handel dat een dag vir die Here soos ‘n duisend jaar, en ‘n duisend
jaar soos een dag is – en dat die duisend boonop simbolies na oneindigheid of
volmaaktheid verwys). Ek was een van die studente wat dit meer as dertig jaar
gelede in die Admissieklas geleer het.
Die ou aarde kreasioniste en die Deïstiese evolusioniste staan dus nie baie ver
van mekaar nie, en is selde in diskoerse betrokke.
Die jong aarde kreasioniste het teen die einde van die vorige eeu in die VSA ‘n
sterk oplewing beleef, en ‘n “sitplek” in die bloeiende fundamentalisme gevind.
Die fundamentalistiese beweging in die VSA is grootliks uit die Baptisme gebore,
en het onder andere weens bande tussen van daardie kerke en sekere
charismatiese kerke in Suid-Afrika ook hier, en elders in die wêreld kom nes
skop.
In Europa het die Europese Unie selfs ‘n beleidsdokument, met die steun van die
meeste Christen-demokratiese partye, Die gevare van kreasionismje, aanvaar.
Hierdie dokument moes ook eers aangepas word, omdat die persoon wat met
die samestelling daarvan getaak was, ewe min van evolusie en kreasionisme
geweet het.
Dit wat jong aarde kreasioniste leer, en volgens hulle bewys, lê vir baie
wetenskappe soos ‘n klip in die maag, selfs vir Bybelse Argeoloë wat met
artefakte en beskawingsbewyse van ongeveer 30 000 jaar oud werk, maar nou
met ‘n “ouderdomsperk” van 6 000 jaar “vasgepen” word. Paleontoloë, geoloë,
morfoloë en bioloë kan ook nie hul wetenskappe tot 6 000 jaar beperk nie. Om
maar een voorbeeld van onversoenbaarheid te toon: Die hemelliggaam wat die
aarde by Vredefort getref het en die Vredefortkoepel tot gevolg gehad het, het
die aarde sowat 2 000 miljoen jaar gelede getref.
Nog ‘n kopkrapper is dat ons sterre en veral galaksies kan sien wat miljoene
ligjare verwyder is. Sou die heelal net 6 000 jaar oud wees, sou die lig van
daardie sterre die aarde nog lank nie bereik het nie.
‘n Interessante verskynsel is hoe die jong aarde kreasioniste ook hul eie begrip
van evolusie opgebou het, name aan verskillende benaderings koppel, en van
evolusioniste verwag om by een van hierdie “benaderings” in te val. Trouens, die
hele “evolusieteorie” word deur kreasioniste in stand gehou – evolusioniste
verwys al meer as ‘n half eeu na die evolusieleer.
Tipies “glo” die kreasionis dat die evolusie ‘n altyd verbeterende proses
impliseer. Hierdie opvatting het moontlik sy herkoms in Darwin se opvatting oor
die oorlewing van die sterkes. In die praktyk is genetici nou juis baie bekommerd
oor die toekomstige impak van negatiewe mutasies wat weens die wetenskap
kan oorleef en voortplant. Onlangse navorsing van die Max Planck Instituut dui
daarop dat kinders sowat 40 genetiese mutasies het wat by die ouers afwesig is.
Jong aarde kreasioniste verwys graag na die “afwesigheid” van tussenvorme (‘n
verfynbing van die ou “vermiste skakel”-diskoers). Terwyl hierdie kreasioniste
groot gewag maak hiervan, weet evolusioniste gewoon nie waarna die
krasioniste verwys nie, want wisselvorme is daar volop. Suid-Afrika is juis ryk aan
fossiele van soogdieragrtige reptiele wat onder meer in die Nasionale Museum
besigtig kan word.
In debatte en gesprekvoering is daar dus bykans geen raakvlakke waarvolgens
geargumenteer kan word nie. Trouens, die gevolglike “debat” raak dikwels erg
smerig en van Christelike liefde, inskiklikheid en ander eienskappe van
Christelike leer wat deur die Bybel vereis word, is daar min of geen sprake nie.
Gewoonlik bly die ou aarde kreasioniste en die Deïstiese evolusioniste
(waarskynlik die meerderheid) buite die debat, juis oor die onverkwiklikheid
daarvan, en ook omdat ‘n mens bykans gewaarborg is om ‘n hoed opgesit te
word wat nie pas nie. Die vredemakers word gewoon as strooipoppe opgestel en
saam bestook.
Die jong aarde kreasioniste is besonder produktief in die opstel van boeke,
pamflette, CD’s en DVD’s waarin hulle hul “bewyse” opper. Onvermydelik was
daar ‘n teenreaksie en is daar nou heelwat boeke en leesstof op die internet wat
korte mette maak met die jong aarde kreasioniste se “wetenskaplike bewyse” en
in die geval van die Mount St Helens se lawa en die “mensespore” binne
dinosourusspore, bedoelde of onbedoelde bedrog bewys.
Oortuig iemand ooit iemand anders in hierdie debat?
Moontlik, maar teen watter koste? ‘n Debat in die Gereformeerde Kerke se Die
Kerkblad het meer as twee jaar geduur en is waarskynlik uiteindelik kunsmatig
gestop. In die twee jaar is erge dinge oor mekaar in die tydskrif kwytgeraak, en
baie mense het erg seergekry.
Die gevaar verbonde aan die middelgroep, die Deïstiese evolusioniste en die ou
aarde kreasioniste, se stilswye in die debat is dat ‘n oningeligte groep met die
indruk gelaat kan word dat die keuses ‘n opsie van een van die twee uiterstes is.
Herman Toerien
Eiland weg!
Twee hande baklei oor ‘n been, en die derde loop daarmee weg. Of in die
praktyk, twee lande stamp koppe oor die besitreg van ‘n eiland, maar dan sluk
die see die eiland in.
SAPA berig Indië en Bangladesj was dertig jaar lank haas oor wie eintlik die
besitreg op New Moore-eiland het, maar nou het Moeder Natuur die geskil vir
hulle besleg. Hierdie eiland van sowat 3 Km by 3,5 Km is nou skoonveld, volgens
satellietfoto’s.
Wetenskaplikes het daarop gewys dat die watervlak in die Baai van Bengalke
jaarliks heelwat styg. Tot die jaar 2000 het dit met 3 mm per jaar gestyg, maar
sedertdien met 5 mm per jaar. Ander bronne dui aan dat die styging in seevlak
al in die 90’s 7 mm per jaar beloop het.
Dis nie die eerste eiland wat deur die see ingesluk is nie. In 1996 het die
nabygeleë Lohachara letterlik ondergegaan en moes die inwoners na die
vasteland verhuis.
Die vasteland self blyk maar ‘n onsekere affêre te wees, met voorspellings dat 18
% van die land se kusgebiede teen 2050 onder water sal wees, en 20 miljoen
mense sou moes skuif.
Hoewel die meeste bronne die oorsaak vir Bangadesh se sinkende kusgebiede
by aardverwarming soek, dui omsigtiger studies ook ander redes aan.
Hieronder wys van die navorsers daarop dat heelwat deltagebiede, en dus ook
dié van Bangadesj, jaarliks tonne materiaal afvoer wat ‘n bykomende druk op die
aardkors plaas, wat die aardkors laat sink. Gebeur dit vinniger as wat nuwe
materiaal bo afgeset word, daal die omgewing. In die geval van Bangladesj is
baie van die afgesette materiaal organies, wat verweer, terwyl die bykomende
gewig van lae in ieder geval kompakterend inwerk.
Aardbewings: Word hulle al hoe erger en
gereelder?
Met die verwoestende aardbewing wat Haiti vroeg vanjaar getref het, gevolg deur
‘n nog sterker aardbewing in Chili en die 2004 aardbewing wat die Ooste getref
en ‘n reuse tsunami tot gevolg gehad het nog vars in die geheue, kan die indruk
dalk gespek word dat verwoestende aardbewings nou meer gereeld voorkom.
Aardbewings neig om as sneller vir ‘n volgende aardbewing te dien, en daarom is
dit nie vreemd dat aardbewings in verskillende dele van die wêreld mekaar in ‘n
kort tydjie kan opvolg nie.
‘n Deel van die rede waarom die persepsie kan ontwikkel dat aardbewings nou
erger is as tevore, is dat die 2004-Sumatra-aardbewing die tweede sterkste
aardbewing is wat nog gemeet is, en dat daar soveel lewensverlies en skade in
Haïti was.
Die Sumtra-aarbewing het 9,3 op die Richterskaal gemeet, terwyl die sterkste
wat gemeet is, 9,5 was toe ‘n aardbewing in 1960 Valdivia in Chili getref het. Dit
is die ergste aardbewing wat nog aangeteken is, maar ander groot aardbewings
in hierdie artikel vermeld is slegs dié wat sedert 1900 voorgekom het.
Die derde grootste aardbewing was in 1964 in Alaska toe 9,2 op die Richterskaal
gemeet is.
Die vierde grootste het in 1952 in die ooste van Rusland voorgekom, en 9
gemeet.
Die jongste grote, dié in Chili vanjaar, het 8,8 op die Richterskaal gemeet,
dieselfde as ‘n aardbewing in 1906 Ecuador geskud het.
In 1965 het ‘n aardbewing van 8,7 op die Richterskaal eilande digby Alaska
geskud.
In 2005 het nog ‘n grote by Sumatra voorgekom en 8,6 op die Richterskaal
gemeet.
In 1950 is Tibet en omstreke deur ‘n aardbewing van 8,6 op die Richterskaal
getref.
Eilande by Alaska was in 1957 weer aan die beurt met ‘n skudding van 8,6.
In 2007 is Sumatra weer geskud, dié deur ‘n aardbewing van 8,5 op die
Richterskaal.
Hoewel die aardbewing in Haïti uiteindelik waarskynlik ‘n dodetal van sowat 300
000 sal oplewer, tel dit met ‘n meting van 7 nie onder die grotes nie. Trouens, die
geringste aardbewing onder die grotes, dié van 8,5 in 2007 by Sumatra, was
ongeveer 50 keer hewiger. Selfs ‘n onlangse aardbewing in die see naby Nieu-
Seeland wat 7,8 gemeet het en min skade aangerig het, was bykans tien keer
sterker.
Haïti is nie al geval waar daar nie ‘n verband tussen die sterkte, skade en
lewensverlies was nie. In 2009 het ‘n aardbewing van 5,8 die L’Aquila-streek in
Italië getref en 307 mense het gesterf, wat bydra tot die persepsie dat die aarde
nou onder buitengewoon baie verwoestende en dodelike aardbewings deurloop..
Selfs die Tulbach-aarbewing was sterker as hierdie een.
‘n Rede waarom Haïti en Italië moontlik proporsioneel soveel skade en sterftes
opgelewer het met betreklike “mak” aardbewings, is moontlik dat al die wêreld se
grotes, uitgesonderd die aardbewing wat Tibet getref het, in die sogenaamde
“Pasifiese Ring van Vuur” voorgekom het. Ook Haïti en Italië val buite hierdie
gebiede, en hoewel aardbewings nie ongewoon in hierdie areas is nie, is die
gemeenskappe waarskynlik nie so goed ingerig vir werklike kwaai aardbewings
nie, en tuimel geboue makliker in omdat hulle nie gebou word om sterk
aardbewings te weerstaan nie. Swak vakmanskap in Haïti word as een van die
hoofoorsake vir die hoë sterftesyfer beskou.
‘n Faktor wat waarskynlik bydra daartoe dat die indruk geskep word dat
aardbewings hewiger word, is dat die syfers wat gegee word nie altyd in die
Richterskaal uitgedruk word nie, maar skale met hoër syfers. Soos die media die
syfers by mekaar oorneem, word dié syfers gereeld na Richerstkaal verander
sonder dat die syfer self aangepas word.
Terwyl dit nie so maklik is om die aanname te maak dat die aarde nou besonder
seismies aktief is nie, is dit wel duidelik dat die aarde nog lank nie so oud is dat
dit onaktief word nie.
Earth quake threat to Free State economy
Swelling clay a much larger problem
With several large, devastating earthquakes, such as those in Haiti and Chile still
constant reminders of the earth’s stability, the question arises what the earth
quake potential for South Africa, and especially the Free State, may be.
“It is no coincidence that major earthquakes in different parts of the world tend to
follow in short succession,” says well known Free State geologist, Johan Loock.
Pressure builds up in fault lines in the crust of the earth over time, and when
releasing in one place, the shock waves serve as trigger to release the pressure
elsewhere as well.
South Africa does not have much to fear, though, despite frequent quakes
especially affecting the mining industry and leading to frequent subterranean
trapping and even deaths.
The most devastating earth quake in recent South African history was when
some Boland towns such as Tulbach, Ceres and Wolsely were hit by quake
measuring 6 on the Richter scale. This quake was apparently “triggered” by a
mild earthquake shortly before with the epicentre at Swellendam.
To give some perspective: Although the quake that caused so much damage on
Haiti only measured 7 on the Richter scale, the scale is so compiled that this
means the Haiti quake was ten times more violent than the Tulbach quake.
The quake of 8,8 on the Richter scale hitting Chile recently, was thus almost a
hundred times stronger than the Haiti quake and almost a thousand times as
strong as the Tulbach quake. In 1960 Chile was struck by the strongest quake
ever to be measured, registering 9,5 on the Richter scale.
The second largest was the 9,3 near Sumatra in 2004, which caused the now
well remembered devastating tsunami.
Swelling clay soil in the Free State probably has a more devastating potential to
infrastructure than do earthquakes.
The Free State has two quake hot spots – one being the Welkom area where a
mild quake in the early 80’s, causing the collapse of the Tempest Court
apartment building. Mining activity in the faulty regions often “trigger” these
tremors.
The other Free State area is situated near Luckhoff in the South Western Free
State, known also for mild shocks. When building the Van der Kloof Dam, this
feature was accommodated in the structural composition of the dam. As the
cause for these quakes are very deep, geologists speculate on the cause.
Although Bloemfontein residents in the northern suburbs often “feel” the Welkom
originated quakes, and southern suburb residents the Luckhoff originated
quakes, damage to property and infrastructure are rare. Geologists do not expect
much deviation to this position.
Of much more concern is the occurrence of swelling clay grounds, and
infrastructure or homes built on them. Residents in such area not only experience
cracks in homes, but also how these cracks widen and shrink after and before
rain. One will also notice how cracks open in the tar of streets and roads.
Dry clay shrinks, and when heavy rain occurs, the dampness spreads under
houses and streets, causing the soil to swell.
Such cracks in streets and roads tend to occur as long cracks running in the
middle of the road or street, with more cracks parallel to these. Follow up rain
seeps through these cracks, and one will soon find potholes.
It is possible to build on swelling clay grounds, but this is extremely expensive, as
one would have seen in Lourierpark, where strengthened floating foundations
were used. The FS Technikon (now Central University of Technology) decided
against moving its main campus to its Cecelia property next to Langenhovenpark
on account of the cost implications of building large buildings on swelling clay.
Other infrastructure, such as sewerage pipes, is also affected by swelling clay
grounds.
Unfortunately much of the Free State’s surface is swelling clay, and damage to
homes, streets, roads and sewerage a daily problem.

Repliek: George Claassen se lesing by Tuks

“In die begin het God die mens geskape, en sedertdien probeer die mens God te
skape.”
Dié ou waarheid tref my vanoggend weer toe ek George Claassen se onlangse
lesing by Tuks lees.
Glo my, ek verstaan die seergemaakte gees. As oudste seun van ‘n Deïstiese
evolusionis moes ek as kind dikwels onder die tonge van klasmaats en
onderwysers deurloop wat spot oor ons ape is.
My pa, doktorsgraad in paleontologie en later ook een in embriologie,
medewenner van die Akademie se Havengaprys vir Biologie, maar ook
ouderling, entoesiastiese kerkkoorlid, lief vir Boekevat.
Selfs as nuutjie Admissiesudent op Kovsies het ek nie geweet wat nog wag nie.
Sommer gou het die proffie in Hebreeus die pad op hierdie terrein gelyk
gemaak...vir God is een dag soos ‘n duisend jaar, en ‘n duisend jaar soos een
dag.
Op die een of ander manier het dit gebeur dat ek omtrent 50 jaar oud geword het
voor ek die eerste keer werklik kennis geneem het van die jong aarde
kreasioniste. Oornag is ek deur iets wat ek nie geweet het bestaan nie
teruggeslinger na “julle is ape,” ou wonde is oopgeruk, groot emosionele stres is
ervaar.
Geleidelik het dit weer na my deur gesuurdeeg: Die mens probeer steeds God
skape.
Die mens geneig om sy Godsbegrip te reduseer tot iets wat binne sy
begripvermoë (“confidence range”). Die primitiewe mense het die maan en
sterre, of die son aanbid. Sommige godsdienste het menslike offers vereis, sodat
selfs Hernan Cortez en sy geharde manne vanuit ‘n paleisvenster met afsku
vervul is soos een van die Asteekse piramides rooi verkleur het met die bloed
van menslike offerandes.
Selfs die Christelike godsdiens het sy kwota wreedhede opgelewer soos die
Inkwisisie, en sy kwota godskepping soos met die pouslike tug teen Galileo
Gallilei.
En toe kom Darwin. Eintlik was Darwin nie nuut en oorspronklik nie, en sy
aandeel tot die vorming van die evolusieleer is grootliks ‘n verskynsel van die
Engelse wêreld. Die Franse wêreld het hul eie min of meer eweknieë, sommiges
wat voor Darwin hul teorieë geformuleer het. Mense met ook ‘n sterker
wetenskaplike agtergrond as Darwin, wat eintlik ‘n opgeleide teoloog was.
Toe begin ‘n wêreld ontwikkel waar daar ‘n groep mense was wat in die lig van
die Bybel se skeppingsverhale niks van evolusie wou weet nie, ‘n groep wat
evolusie as suiwer wetenskaplike benadering aanhang, en die middelgrond van
Deïstiese Christene. Paleontoloë en argeoloë kon min of meer ongestoord hul
ding doen en publikasies uitbring waarin geskryf word oor soogdieragtige reptiele
van 250 miljoen jaar gelede waarvan fossielreste gevind is, van klipwerktuie van
twee miljoen jaar oud wat gevind is, sonder om as ateïste (ape) uitgeskel te
word.
‘n Vertolking oor godsdiensvryheid in ‘n handves van menseregte wat, eenvoudig
gestel, daarop neerkom dat die beoefening van ‘n godsdiens ateïste aanstoot
sou gee, het daartoe gelei dat godsdiens in staatsomgewings baie na aan
“verbied” is. Die VSA is ‘n tipiese voorbeeld.
Onder sulke omstandighede gebeur ‘n paar dinge bykans noodwendig. Een is
dat fundamentaliste nie daarmee vrede sal maak nie, en aanhou verbaal daaroor
sal wees, en later die beeld skep dat hulle namens Christene in die algemeen
handel.
In Duitsland, waar godsdiensonderrig in staatskole verpligtend is (maar nie die
neem daarvan nie) het hierdie verskynsel nie so merkbaar neerslag gevind nie.
In die VSA het die fundamentalistiese beweging, wat laat in die 20ste eeu ‘n
sterk herlewing beleef het, sterk genoeg geword om die “uitvoermark” te betree.
‘n Deel van die “pakket” is die jong aarde kreasionisme wat ook, met jong aarde
kreasioniste-evangeliste, op eie bene staan.
Jong aarde kreasionisme sou waarskynlik nooit so ‘n probleem geword het, het
dit as godsdiensoortuiging by ‘n geloofsaak gebly – die domein van die
godsdiens - nie. Dit het egter ‘n kwasie-wetenskap ontwikkel waar na bewyse
gesoek is dat die aarde slegs sesduisend jaar oud is (met variasies wat strek tot
11 000. (Die 6 000 historiese jare plus 7 dae van 1 000 jaar elk). Slegs ‘n
oppervlakkige kennis van die Bybel is nodig om te weet die 1 000 word bykans
deurgaans simbolies in die Bybel gebruik, en was die simboliese uitdrukking van
volmaaktheid of die ewigheid, afhangende van die konteks.
Om dit letterlik te gebruik lewer vreemde resultate, soos dat Moses met twee
miljoen Israeliete deur die woestyn getrek het (wat sou beteken die agterstes sou
nog in Egipte wees toe die voorstes die Beloofde Land ingetrek het), dat God
mooi sommetjies moes maak wie Hy kon straf afhangende van of die persoon vir
die “derde geslag” kwalifiseer, of die “duisendste geslag”, gehuggies met skaars
400 inwoners wat met die banvloek getref is sou mense moes invoer om deel
van die tienduisende te wees wat doodgeslaan is, Metusalag en tydgenote sou
werklik amper ‘n duisend jaar oud moes geword het in plaas van die simboliese
berekening van “dae verleng word” afhangend van hoe goed hulle geleef het,
met 1 000 die ewigheidskonsep.
Die jong aarde kreasioniste se kwasi-wetenskap lewer probleme op. Daar is
mense wat daarvoor val, en dan in briewe aan koerante hul eie name met planke
slaan. Onlangs, toe ek navorsing gedoen het oor die verwantskap tussen die
skerp toename in outisme en die verminderde magnetiese veld van die aarde,
moes ek tot my skok ontdek dat die jong aarde kreasioniste hulle ook op die
terrein van die aarde se magnetisme begeef, en bestaande konsepte “verkeerd
bewys.”
Op die oog af lyk dit of die middelgrond in die proses van polarisasie wegval.
Dit herinner aan die studenteraadsverkiesings by bv Kovsies en Tukkies wat in ‘n
stryd tussen die ANC (Jeug + Sasco) en die VF+ ontwikkel waar selfs die DA nie
hond haaraf maak nie.
Dat die “intelligent design” in die slag gebly het, is nie vreemd nie. Soos ek
verstaan is “intelligent design” ontwerp om te keer dat die hantering van die
evolusieleer op skool ateïsties ontwikkel, maar terselfdertyd binne die raamwerk
van “geen godsdiens” te probeer bly. “Intelligent design” het later skynbaar eie
bene gekry.
Gewone kreasionisme het vanuit die geledere van die jong aarde kreasioniste
skynbaar onder net soveel druk gekom as die Deïstiese evolusieleer. Vandag, so
lyk dit, is dit redelik veilig om te aanvaar daar word na jong aarde kreasionisme
verwys as na kreasionisme verwys word.
Bykans die enigste verklaring oor hoekom jong aarde kreasionisme ten koste van
gewone kreasionisme kon vorder is dat die kwasi-wetenskaplikes beduidend baie
mense tot hierdie “alternatiewe wetenskap” “bekeer.”
Onlangs lees ek in Trouw dat stadsvaders van die Nederlandse ChristenUnie
beswaard is omdat hul gemeenskapsmuseums, wat hul eie omgewings se
geskiedenis moet uitbeeld, onder andere na duine van miljoene jaar oud verwys,
omdat dit nie met hul opvatting van ‘n veel jonger aarde strook nie.
Of dit werklik die standpunt van die ChristenUnie is, en of dit die opvattings van
die individue is, weet ek nie.
Die eerste wat ek werklik van die bestaan van die jong aarde kreasioniste bewus
geword het, was toe ‘n brief in Volksblad verskyn waarin ‘n uitstalling van
dinosourusbene by Golden Gate gekritiseer word omdat “beweer” word dit is
miljoene jare oud. “En soos almal weet,” skryf sy, “glo Christene dat die aarde
sesduisend jaar oud is.”
Ek was destyds provinsiale navorser en mediaman van die ACDP in die Vrystaat,
en die vrou ‘n bekende lid van die party. Ek het terstond ‘n brief aan Volksblad
geskryf om te verduidelik dat Christene dit nie “weet” nie, en die standpunt gestel
soos ek in Admissie geleer het. My brief is nie geplaas nie, en ek het ‘n onrustige
gevoel begin kry die vrou verteenwoordig bietjie meer as net haarself.
Binne partyverband het dit toe ook ‘n ding afgegee. ‘n “Bekende” jong aarde
“wetenskaplike” was op pad na Suid-Afrika en sou onder meer Bloemfontein
aandoen. Hy is vir belastingbedrog gevang, en iemand anders het in sy plek
gekom. Die vrou het eenvoudig aanvaar die party gaan as sy gasheer optree, en
ek het vasgeskop. Uiteindelik het die party, in die Vrystaat in elk geval, nie as
gasheer opgetree nie hoewel lede wel verblyf en ander reëlings behartig het, en
sy boeke en CD’s bemark het.
Min of meer dieselfde tyd woon ‘n baie intelligente kollega ‘n kursus by die
Sewende Daagse Adventiste by, en keer as ‘n hopelose bekeerde jong arde
kreasionis na die kantoor terug. Breinspoel, is die beste wat ek dit kon
verduidelik. As hoogs intelligente persoon wat dink, het dit, lyk my, later daartoe
gelei dat hy later weer sienings van sy eie begin ontwikkel het.
Vir ‘n tyd lank was dit egter ‘n geval van kort-kort koppe stamp. Selfs ‘n artikel
deur ‘n bekende teoloog in Die Kerkblad is afgemaak omdat dit onder meer na
die uitdyende heelal verwys, “en dit al lankal verkeerd bewys is.” Vir my, wat
goed bevriend is met die hoof van ‘n sterrewag, en dié hoof met ‘n predikant
getroud is, sy broer en pa predikante is, was dit ondenkbaar om te glo daar is ‘n
soort sameswering.
Nog ‘n interessantheid is dat die jong aarde kreasioniste glo hulle weet meer van
die evolusie”teorie” as die wetenskaplikes self. So is ek gevra watter “teorie” van
die evolusie my pa (meer as dertig jaar gelede oorlede) aangehang het. Ek het
nog nooit van die opsies wat genoem en beskryf is, gehoor nie. Ek het ‘n redelike
goeie idee gehad wat my pa geglo het, en dit het nie in een van die “teorieë” wat
die jong aarde kreasioniste noem, gepas nie.
Trouens, ek kry steeds binne die wetenskap niks wat vaagweg lyk na iets wat die
jong aarde kreasioniste as “die evolusieteorie” beskryf nie. Die bietjie wat ek
uitmaak hou verband met lank reeds uitgediende gedagtes, soos dat hulle glo die
evolusioniste glo dat evolusioniste glo evolusie vind in ‘n noodwendige gelyke lyn
na meer gevorderde vorme plaas. ‘n Gewilde “bewys” hierteen is dan dat daar
steeds ape bestaan. Ek kry niks in hul argumente oor mutasies en genetiese
defekte as oorsaak, en aanpasbaarheid as “snellers” vir oorlewing nie.
Toe ek eers agterkom daar bestaan jong aarde kreasioniste is ek terselfdertyd
gekonfronteer met die omvang daarvan, die onverdraagsaamheid daarvan en ten
slotte dat nie geskroom word om van bedrog gebruik te maak nie. (Die
dinosourusspore oor “mensspore” en die Mount St Helens se lawa-ouderdom).
Heel duidelik is minstens ‘n deel van hierdie mense besig om groot geld uit die
konsep te maak.
Dit wat mense bereid is om te glo is egter verstommend. Kort na my
ontnugtering, kry ons besoek van die party se onderleier uit KwaZulu-Natal, Jo-
ann Downs. Op ‘n openbare vergadering vaar sy uit teen evolusie en vertel met
groot oortuiging die drake wat die Middeleeuse ridders so teengekom het was
eintlik dinosourusse.
‘n Persoon wat skynbaar self ‘n wetenskaplike is, het ook gaan “uitwerk” die
aarde is maar ongeveer 6 000 jaar oud, en vervolgens uitgewerk daar was
genoeg plek in die ark vir dinosourusse en ander uitgestorwe diere. Hoe
wetenskaplik, kan ‘n mens maar net raai gegewe die feit dat nog net ‘n klein
fraksie van die dinosourusspesies al ontdek is, om nie van soogdieragtige
reptiele en ander te praat wat regtig baie, baie groot was nie.
Maar daar is mense wat dit glo.
Daar is lank nie meer sprake van “geloof” nie, gegewe die obsessie om deur
bewyse te weet.
Ten slotte. Gegewe die trauma wat ek self aan die hande van die jong aarde
ervaar het, verstaan ek George en ander se afkeer. Waar ek verskil, is dat ek
steeds graag wil glo die jong aarde kreasioniste sal betreklik gemariginaliseer
bly, en uiteindelik onder die oormag van wetenskaplike bewyse swig.
Miskien is die “middelgrond” nie weg nie. Trouens, ek loop heelwat raak – my eie
kerk, die Hervormde Kerk – het in ‘n uitgawe van die Hervormer ook reguit sy
standpunt in hierdie konteks gestel – maar in die geheel gesien kry ‘n mens die
indruk dat die middelgrond nie werklik bereid is om rug styf te maak, die
voorbedagte bedrog van sommige van die jong aarde kreasioniste aan die man
te bring en te weerlê nie, en lidmate onder druk hieroor te ondersteun nie.
Die Europese Unie het enkele jare gelede ‘n beleidsdokument, “Die gevare van
kreasionisme” aanvaar. Die bedoeling was waarskynlik dat dit die gevare van die
jong aarde kreasioniste moes uitwys, maar die opsteller het nie die onderskeid
getref nie, en het in elk geval ook feitelik heelwat oor evolusie en kreasionisme te
wense oorgelaat. Dit moes toe voor aanvaarding hersien word.
Deïstiese evolusioniste, gewone kreasioniste en teoloë moet baie sterker
standpunte inneem, en werklik moeite doen om die jong aarde kreasioniste se
wanvoorstellings verkeerd te bewys. Die jong aarde kreasioniste gebruik die
ignoreringspraktyk van wetenskaplikes as “bewys” dat die wetenskap verkeerd
en dus sonder antwoorde is, en hulle reg is.
Deïstiese evolusioniste voel hulle uiteindelik meer tuis en minder blootgestel in
die omgewing van die ateïstiese evolusioniste waar daar gewoonlik veel minder
veroordeling is.
Kerkgenootskappe moet duideliker standpunt inneem. Terwyl die NG Kerk
formeel Deïstiese evolusie aanvaar, het ‘n NG-predikant wat die jong aarde
kreasionisme aanhang onlangs “namens” die NG Kerk in ‘n RSG-program
opgetree, en sy standunte so gestel dat dit vertolk kon word as die amptelike
standpunt van die NG Kerk.
Die onverdraagsaamheid van die jong aarde kreasioniste laat my onwillekeurig
aan ‘n paar verse in Matt 18 dink – oor die struikelblokke wat daar moet wees,
maar wee hom deur wie die struikelblokke (na geloof) geplaas word.
Ons wil maar God skep, of namens God besluit wie Hy gered het.
My instink is, dat selfs al sou ek ‘n ateïs wees, ek steeds godsdiens, en spesifiek
die Christelike godsdiens, sou ondersteun en aanmoedig as grondslag vir die
nodige moraliteit. Ek sou egter ook nie sonder begrip vir George se periodieke
argwaan wees nie, gegewe my eie traumatiese ervarings aan die hand van
karikatuur-manifestasies van die mens se obsessie om God te skep nie.

Free State’s
prehistoric
treasures
uncovered
The Free State is on
the verge of hitting
gold with a unique
added tourist attraction, thanks to the fossils of animals dating back to 250 million
years found at the site of Eskom’s Ingula Pump Storage Facility on the KZN
border.

These unique findings – the first ever to be

found, were done at the end of last year and
belong to the gorgonopsian and dicynodon
lacerticeps (Mamal like reptiles) groups.
The North East area of the KZN-Free State
border was the only place where the animals
got their water from. Most got stuck in the mud
and died when the swamps started drying up.
Now scientists say they expect to find more
remains as the excavation process continues.

The fossils, still embedded in

rock, are taken to the National
Museum in Bloemfontein, already
boasting a significant
paleontology department and
display, where the cleaning up will
Construction site and
construction site activities

be done and studies done,

after which some will be returned
to Ingula to be displayed in the
visitor’s centre at the facility.
Fossils of a wide variety had been found on the site
over the past few years, and
Eskom appointed Dr. Gideon Groenewald as
consultant. He has been working hand in hand with
other paleontologists, markedly those from the
National Museum. Dr Groenewald and a team
from the National Museum in Bloemfontein are
hoping that the data extracted from these findings
will provide more insight into the reasons behind
the mass extinction at the end of the Permian
period, as much as 85% of all life on Earth was
wiped out.
The fossil collection predates the founding of the
National Museum in 1877 and is now headed by Dr
Jennifer Botha-Brink. The present large collection contains more than 3600 fossil
specimens and includes the tritheledontid cynodont Diarthrognathus, virtually all
the material of the primitive dicynodont, Eodicynodon, and the only known scull
of the early prosauropod dinosaur, Melanorosaurus, that lived during the Triassic
about 215 million years ago. We also have more than 3000 invertebrate
specimens, mainly consisting of Cretaceous ammonites, 126 specimens of fossil
plants, which were collected mostly during the 1920s and 1950s, as well as more
than 2000 mineral specimens, which include several meteorites.
The fossil display, which is open to the public, consists mainly of animals that
represent early relatives of mammals, namely the Therapsida,

Was China se aarbewingramp mensgemaak?

Het die Chinese self die aardbewing veroorsaak wat 8 op die Richterskaal
geregistreer, en 68 000 mense se dood veroorsaak het? Destyds is ook berig
van bykans 20 000 mense wat vermis is, en amper 400 000 wat beseer is.
Die aardbewing het in Mei 2008 se Sichuanprovinsie voorgekom, pas na die
reuse Zipingpudam voltooi is. Dit hou 320 miljoen ton se watergewig, en is
tussen twee aardkorsfoute gelë. Die een aardkorsfout grens in wese teenaan die
dam, en die ander is sowat 7 kilometer daarvandaan. Die aardbewing se
episentrum was sowat 20 kilometer van die dam.
Navorsing in die VSA toon dat die skielike gewigstoename op die aardkors wel
tot die aardbewing, of minstens die versnelde voorkoms daarvan, kon bygedra
het. Dit lyk ook of die water na die foutlyne kon deurdring, en as ‘n tipe
smeermiddel kon dien, wat sou verklaar waarom die episentrum so na –aan die
dam voorgekom het.
Die gevolg is dat die spanningsvlakke wat tot die aardbewing gelei het met
tussen tientalle en duisende jare versnel is. Groot lewensverlies en $75 biljoen
se skade was die gevolg.
Bron: Christian Science Monitor

Eietydse inkwisisie en die adder aan die boesem

Daar is stellig min of meer konsensus dat George Claassen en die organisasie
Skepties Suid-Afrika verkeerd opgetree het.
Die rede waarom Claassen hom aan die aangeleentheid onttrek het, sou dit waar
wees, strek “die Christendom” nie tot eer nie.
Uit minstens een brief in Rapport vandag kom dit ongelukkig voor asof Claassen
die waarneming gekry het dat “Christene” onder die vaandel van die
Christendom met ‘n inkwisisiementaliteit eerder as Christelike voorbeeldigheid op
hom losgetrek het.
As selferkende ateïstiese evolusionis soos Claassen kan ‘n mens jou net die
felheid van daaglikse aanslae indink, as Christene wat deïstiese evolusie
aanhang (die formele standpunte van byvoorbeeld die NG Kerk en die
Hervormde kerk) so onder die eietydse inkwisisie deurloop soos wat ek al ervaar
het.
Toevallig gister, met die opruim van ou dokumentasie, kom ek weer op ‘n yslike
dik lêer af – eintlik twee – wat in effek betrekking het op dieselfde vrou – ‘n vrou
wat van kerk tot kerk “wentel” en oral haar “fundamentalistiese saad” probeer
saai. En ek en sy was in ‘n stadium in dieselfde party – ‘n party wat na die
afgelope verkiesing meer as die helfte van sy parlementêre en provinsiale
wetgewer-setels landswyd kwyt is.
Daardie party het ruim rede verskaf vir die verlies aan steun, maar een van die
duidelikste redes is die volharding met die te te mense. Daar word nie eens
geskroom om die uitslag van ‘n dissiplinêre verhoor te kook ter wille van hierdie
selfgeregtige veroordelaars nie.
Dit sou boekdele beslaan om die trauma wat dié vrou my aangedoen het te
beskryf.
Behoede George Claassen dat dié vrou op sy “case” beland. Beginnende
sommer by sou Claassen af en toe ‘n wyntjie saam met sy maal geniet – volgens
haar verbied die Bybel alle alkoholiese drank – iets wat ek glad nie in die Bybel
raaklees nie.
Maar haar standpunt oor evolusie – volgens die vrou is die aarde 6 000 jaar oud
en almal wat dit nie glo nie, is nie Christene nie. Punt.
Het sy haar op bekering toegespits, dan was dit een ding, maar sy doen sommer
die veroordeling tot ewige verdoemenis ook.
Nog ‘n briefskrywer het dit vanoggend oor kerkleiers se swye oor
fundamentaliste se liefdelose optrede. Gaan lees maar self hoe hoog die Bybel
liefde aanslaan.
Trouens, een van my hoofoorwegings vir vertrek uit die GKSA was juis toe ek
daarop gewys is dat ek op ‘n blog van Dopperleraars die teiken geword het as
sou ek kreasionisme afskiet – dit terwyl ek dit in die artikel waarop gereageer is
duidelik gestel het ek stem nie met jong aarde kreasionisme saam nie. Trouens,
ek het dit al by herhaling geskryf ek het die grootste respek vir die regte
kreasioniste. Predikante wat moedswillig die waarheid so verdraai besef nie
hoeveel skade hulle aanrig nie.
My punt is – George – ek as uitgesproke Christen weet hoe dit voel om onder die
eietydse inkwisisie deur te loop. Die trauma wat ek al beleef het –mense wat
hulself as Godsmense voorhou se valsheid is waarskynlik die egste vorm van
trauma – gun ek nie my ergste vyand nie. Trouens, ek stem saam met die
briefskrywer wat vra waar die kerkleiers se kritiek op die eietydse inkwisisie is.
Verklaar hierdie gebrek aan die fokus op die werklike Woordsuiwerheid nie die
gestoei om mense in die kerk te kry nie?
Die inkwisisie het skynbaar vir Claassen stilgemaak. Dit het egter duidelik ander
“klein Claassens” geaktiveer wat al bietjie immuun teen inkwisisionisme is –
trouens, dit voed die weerstandigheid en so word die probleem al groter.
Die Bybel is nie verkeerd oor die belangrikheid van die liefde nie.

Christelike Suid-Afrika en Skepties Suid-Afrika

Instink sal dalk veroorsaak dat Christene oorreageer of verkeerd reageer op
George Claassen en sy organisasie, Skepties Suid-Afrika se veldtog teen skole
wat “oortree” deur sekere Christelike praktyke toe te pas.
Natuurlik is George en sy organisasie verkeerd. Loshande verkeerd.
Godsdiensvryheid is ‘n baie basiese grondwetlike reg, en optrede hierteen is
ongrondwetlik. Punt.
Godsdiensvryhied is nie, soos dit in ‘n stadium in die VSA begin kulmineer het, ‘n
toestand van “geen godsdiens”, veral buite spesifiek kerklike instellings nie.
‘n Sekulêre staat impliseer ook nie ‘n toestand van “geen godsdiens” buite die
kerklike sfeer nie, gewoon omdat dit ook op die onderdrukking van
godsdiensvryheid sou neerkom.
En godsdiensvryheid is, ironies, juis die reg waarop selfverklaarde ateïste soos
Claassen die reg het om ateïsme te beoefen.
Christene het dus die reg om onthuts te wees en ontsteld te reageer.
Die implikasie van Claassen en kie se benadering is enkele jare gelede sterk in
die VSA gevoel.
‘n Beheerraad van ‘n oorlogsmuseum is aangesê om ‘n Christelike simbool op
die monument se terrein te verwyder omdat dit aan nie-Christene aanstoot sou
gee. So nie, sou swaar boetes opgelê word tot dit verwyder is.
‘n Regter is aangesê om ‘n beeld van die Tien Gebooie uit sy amptelike kwartiere
te verwyder.
‘n Kerk is gepak omdat dit diep in sy perseel ‘n Christelike struktuur opgerig het,
en as ‘n nie-Christen nou deur die hek sou loer, sou hy dit met moeite kon sien
en aanstoot neem.
‘n Kapelaan is geskors omdat hy ‘n “verbode deel” van die Bybel (dat God ‘n
enigste Here is) gebruik het en ook Jesus in sy gebede genoem het.
Kerswense het onder “politiek korrekte” druk “happy holidays” geword.
‘n Instansie soos die vier miljoen sterk Christian Coalition of America sou ‘n veel
veel langer lys aanslae op die Christelike godsdiens kon noem – ironies onder ‘n
grondwet wat God as hoogste gesag erken, en waar die slagspreuk: “In God we
trust” soos onder meer op geldnote, onlangs ‘n vyftigste herdenking beleef het.
Selfs die skole-eed gee erkenning aan God.
En sommer terloops, in verskeie Europese lande is Christen-demokratiese partye
aan bewind.
Claassen en kie is dus nie net verkeerd nie, maar uit pas ook met die mees
beskaafde wêreld.
Maar hoe reageer die Christen hierop?
Wat het Claassen en kie so ‘n sterk anti-Christelike standpunt laat inneem? Dit is
tog ‘n algemene verskynsel dat ateïste ‘n sinvolle plek aan die Christelike etiek
gun omdat dit die “beste waarborge” vir ‘n goeie samelewing skep.
Dit is bekend dat Claassen sterk oor evolusie voel. Deïstiese evolusioniste
ervaar gereeld hoe jong aarde kreasioniste die poorte van die hel behoorlik op
hulle ooptrek. As Christene dan ten spyte van die Bybelse verbod hierop so
onder veroordeling deurloop, hoe erg moet die veroordeling wees wat Claassen
en kie ervaar?
Word hulle nie gereeld aan die slegste sy van Christene wat soos
onverdraagsame heidene optree, blootgestel nie? Rig hierdie mense nie dalk
enorme skade aan die Christendom aan deur juis die kernbegrip van die Bybel,
liefde, in die tande te skop nie?
Natuurlik moet Christene Skepties Suid-Afrika se veldtog opponeer. Die wyse
waarop dit gaan geskied, moet egter ook die toets van Christelike liefde
deurstaan.
Die motief moet ook reg wees. As dit daaroor handel daaroor dat ouers en selfs
die kerk hul plig om hul kinders ooreenkomstig die Christelike leer op te voed aan
staatsinstellings “delegeer” omdat hulle dit self afskeep, dan is dit verkeerd. Dit is
soos die Christen wat sy hande sal deurbaklei om Goeie Vrydag as vakansiedag
in ‘n sekulêre staat te behou, maar dan self op Goeie Vrydag niks te doen om die
Christelike aard van die dag te gedenk nie.
Christene wat Sondae bely hoe gekant hulle teen dobbel, aborsies en
pornografie is, maar entoesiasties vir partye werk en stem wat juis hierdie sake
voorstaan...
Christene wat verbete vir die behoud van die Christusfees baklei, maar dit dan
bloot sekulêr as Krismis vier – so word die hand van Skepties Suid-Afrika gesterk
– want sowaar, dan het hulle goeie rede om skepties te wees.

Vader van Groen Rewolusie en man wat 'n miljard

mense van 'n hongerdood gered het sterf
Dit word dikwels gestel dat die landbou en omgewingsbewaring in beginsel
teenoor mekaar staan. Dit is daarom merkwaardig dat dieselfde persoon die titel
as “vader van die groen rewolusie,” en “die man wat die wêreld gevoed het” kon
verwerf.
Dié eer het Norman Borlaug van Texas te beurt geval. Dié Nobelpryswenner van
Texas het pas op die rype ouderdom van 95
jaar die stryd teen kanker verloor na hy eers
in sy 90’s werklik afgetree het.
Na raming het Borlaug deur sy teel van
gewasse waarvan die opbrengs tot vier keer
hoër as die oues was tot ‘n miljard mense se
lewens van ‘n hongerdood gered.
“Reik na die sterre, en hoewel ‘n mens nie
die sterre sal kan aanraak nie, kan ‘n mens
dalk net ‘n bietjie sterstof op jou hande kry,”
het Borlaug gesê.
Tog, sê ‘n goeie vriend, het slegs ‘n
handjievol mense waarskynlik meer gedoen
hy om deur so min onthou te word.
Hy is ‘n 1970 met die Nobelprys vereer. Hy
het ook die Amerikaanse Kongres se Goue
Medalje verwerf, die hoogste eer wat ‘n
Amerikaanse burger kan kry.
Hieronder is die volledige berigte van die Montana Standard en Trouw.
Kosmoklimatologie: ‘n Nuwe perspektief op
klimaatsverandering
Dié onderwerp is onlangs na aanleiding van die titel van ‘n boek, The chilling
stars, by die Boyden-sterrewag bespreek. Groot belangstelling heers in die
onderwerp, en selfs na stoele ingedra is, kon nie vir almal in die ouditorium plek
gemaak word nie. Volgens die teorie van kosmoklimatologie blyk dit so ver ‘n
mens kan terugwerk uit verskillende soorte bronne ‘n regstreekse korrelasie
tussen tydperke van baie of min sonaktiwiteit, en wolkvorming. Sonder bv
gereelde sonvlekke is daar min kosmiese bestraling, en vind minder wolkvorming
plaas, en word dit dus warmer. Die omgekeerde gebeur dan ook. Dit lyk of daar
vir die eerste keer ‘n behoorlike fisika-verklaring vir wolkvorming kan wees.
Kosmoloë wys bv daarop dat daar tog wolkvorming lank voor die Industriële
revolusie was – dus kan hierdie soort partikels nie op hul eie wolkvorming en
neerslag veroorsaak nie.
Iets soortgelyks gebeur met kosmiese bestraling uit die buitenste ruimte, soos
wat deur kwasars en nebula veroorsaak. Weens die sensitiwiteit oor
aardverwarming verwys die kosmoklimatoloë na ‘n aanvullende, en nie
plaasvervangende teorie nie. Prof. Matie Hoffman van die UV se Departement
Fisika en Boyden sê die kosmoklimatoloë loop nog erg onder kritiek deur. Die
kritici het byvoorbeeld daarop gewys dat die aarde steeds warm en droë tye
beleef het toe die aarde se elektromagnetiese veld swak was (ek daar dan meer
kosmiese bestraling die aarde moes bereik het). Die kosmoklimateloë verweer
weer deur daarop te wys dat die partikels wat met die wolkvorming geassosieer
word, nie deur die aarde se elektromagnetiese velde beïnvloed word nie.

I saw angels once…

It was one evening in the early 1960’s. My brother and I were waiting in the car
outside the Moederkerk (the main Dutch Reform Church) in Stellenbosch, an
academic town some 50 kilometers from Cape Town.
Father was in the church with some others, practicing for the next performance of
the church choir.
Mother and our little sister were far away, visiting our grandmother in
Bloemfontein where she had a heart attack.
My brother and I were bored and had basically tried everything to keep ourselves
busy, when suddenly I noticed how sliding doors against the church tower
opened. From inside the room came a brilliant light, and I recall being amazed as
I did not know the church had such marvelous facilities in the tower.
Inside the room were a number of people, whom I thought were the reverend and
a number of elders. I was perplexed for them wearing white clothes like the
pictures one saw in the Children’s Bible.
I then realized it could not be the reverend and elders, as right in the car I could
sense rather than observe the mighty respect the “elders” had for the “reverend.”
Even only being a little boy, I was sensitive by nature and had never picked up
respect anything remotely as this intense from anybody towards another person.
The “person” whom I first thought was the reverend then came to the “window”
with the rest standing respectfully behind him. He lifted his hands in ‘n blessing
motion, looking to the town, and then, with his hands in the air, turned to first the
one side, and then the other. The “sliding doors” started closing, and I found my
breath, just in time for my little brother to see the doors closing.
He admitted seeing this for a few years.
A day or two later, on my way to the Voorterkkers on my bicycle in broad
daylight, I intensely observed the church tower. No window, no sliding doors, only
a tar like canvas sealing the tower from rain. I constantly looked at this tower
each time I passed the church when later visiting Stellenbosch.
What and whom I saw, I still do not know for sure.
For years it bugged me as to why I saw this, rather than what I saw.
At stages, meeting charismatic people who clearly walked with God and claimed
to be able to lay out visions, I asked, but with no result.
My father died young in the middle 70’s, and I was still at a loss.
Then, a few years ago, I had my first encounter with a young earth creationist.
Then they came in a flood. I never had problems in proving them wrong, but I
was left with a few impressions:
- They are not open to be influenced by facts – they absolutely stick to what
they had been taught are “facts.”
- But even worse – most gave the impression one can only be a Christian by
believing what they do. I have seldom if ever come across people who were so
judgmental.
I suddenly, in my party and at work, found myself in surroundings where my late
father was not considered to be a Christian. He was an elder in the church, and
he sang in the choir. Whenever we as family had the time, especially over school
holidays, he would gather his family for “Boekevat.” (The family around the Bible,
with Scripture reading, singing and praying).
Like his fellow lecturers he believed God created through evolution. He was a
trained paleontologist and earlier worked as one. Unlike many of his fellow
academics, he was open about what he believed.
I studied to become a reverend myself for some time, long enough to know that
theology was at ease with God creating over millions of years:
2 Peter 3:8: Now, dear friends, do not let this one thing escape your notice, that a single
day is like a thousand years with the Lord and a thousand years are like a single day.
and
90:4 Yes, in your eyes a thousand years are like yesterday that quickly passes, or like one
of the divisions of the nighttime.
And then it dawned on me: My father was inside that church when I saw the
vision in the church tower.
And I had peace about my father. The young earth creationists have no right to
be judgmental towards him.

Argeologie en die Bybel

Is die Bybel en argeologie in stryd met mekaar?
Nee, dit kan nie.
Thompson beskryf Bybelse argeologie soos volg:
“When we extract from the field of general archaeology all the material that is
relevant to the Bible, then organise our material into a formal study, we have the
substance of a course in Biblical archaeology.”1
Thompson wys op vier aspekte wat vir die Bybelstudent van waarde is:
1. Dit skep die agtergrond waarin mense soos Abraham geleef het,
2. Tweedens is die Bybel nie ‘n volledige rekord van sy tyd nie.
3. Die argeologie help om dele van die Bybel te vertaal en te verstaan wat
andersins baie moeilik sou kon geskied
4. Bybelse argeologie het ‘n belangrike rol gespeel om skeptisisme oor die
geskiedkundige akkuraatheid van die Bybel, wat aan die einde van die
19de eeu posgevat en na die begin van die 20ste eeu oorgeloop het,
verkeerd te bewys.
Soos ons binnekort sal sien, strek die laaste Steentydperk tot ongeveer 10 000
jaar terug. Dit is maar ‘n fraksie van die ouderdom van die aarde, wat op
ongeveer 4 500 miljoen jaar bereken word. DNA-toetse dui daarop dat die
gesamentlike voorouer van die mens en die gorilla sowat 10 miljoen jaar gelede
uit mekaar ontwikkel het, terwyl die gesamentlike voorouer van die mens en
sjimpansee sowat 5 miljoen jaar gelede uit mekaar ontwikkel het.
Ons het pas heeltemal buite die tydsraamwerk van die argeologie beweeg, en
die velde van die paleontologie, die geologie en geomorfologie betree. Die doel
hiervan is bloot om ‘n tydskonsep te vorm.
In die jongste aantal jare het ‘n leerstuk ontwikkel, wat bekend staan as die jong
aarde kreasionisme. Volgens hierdie leerstelling is die ganse skepping slegs
sowat 6 000 jaar oud.
Dit is sommer gou duidelik dat hierdie leerstelling onbestaanbaar is naas nie net
die geologie, geomorfologie en paleontologie nie, maar ook die argeologie en
Bybelse argeologie omdat die mense se kultuuraktiwiteite veel, veel verder terug
strek as 6 000 jaar. Trouens, die laaste ystydperk het sowat 10 000 jaar gelede
ten einde geloop, en verklaar hoekom soveel artefakte, soos ook klipwerktuie
aan die Suid-Afrikaanse kus, taamlik diep in die see aangetref word.
Die MacMillan Bible Atlas wys onder meer daarop dat die stad Jericho reeds
7 000 jaar gelede ‘n ommuurde stad was, terwyl dit onseker is of dié stad werklik
so ‘n uitsondering van sy tyd was. Dié bron meld ook dat die vroegste menslike
bewoners die landstreek reeds sowat ‘n half miljoen jaar gelede bewoon het.
Die jong aarde kreasionisme verskil van die ou Bybelse opvattings deurdat dit die
Bybel as “bewysboek” gebruik, eerder as geloofsboek. Dit ruim dus geen plek in
vir Bybelse argeologie en dus behoorlike teologiese ondersoek in nie. Die jong
aarde kreasioniste ontken nie die bestaan van dinosourusse nie, en ook nie
kontinentale drywing nie. Hoewel op baie van dieselfde argumente staatgemaak
word as die aanhangers van die plat aarde teorie, word nie noodwendig geglo
die aarde is plat nie. Die probleme wat die jong aarde kreasionisme ervaar, word
onder meer verklaar deur te beweer die dinosourusse en die mens het saam
geleef (en dat die dinosourusse byvoorbeeld saam op die ark was) en dat die

1
Thompson, J.A,: The Bible and Archaeology, 1973
kontinentale drywing in een jaar plaasgevind het. Verklarings word ook
aangebied oor hoe dit moontlik is dat sterre wat miljoene ligjare van die aarde af
is se lig die aarde binne sesduisend jaar kon bereik.
Wetenskaplike bewyse dat kontinentale drywing teen enkele sentimeters per jaar
plaasvind, DNA-toetse en self die uitdyende uitspansel word as sameswerings
en bedrog deur wetenskaplikes afgemaak.
Bepaal die Bybel werklik dat die aarde net 6 000 jaar oud is?
Die 6 000 jaar word skynbaar bereken deur stamregisters wat in die Bybel
aangeteken is, se tydperke bymekaar te tel tot by Adam en Eva. Die
skeppingsdae word dan letterlik opgeneem om ook die tydperk van “woes en
leeg” tot enkele 24-uur dae te reduseer, hoewel die son volgens hierdie letterlike
opvatting toe nog nie geskep was nie.
Die twee Bybelse verwysings, een in die Ou en een in die Nuwe Testament dat
een dag vir God soos ’n duisend jaar is, en ’n duisend jaar soos een dag, word
geïgnoreer of uit konteks gehaal. (Psalm 90 en 2 Petrus 3, NetBible).
Die werklike verklaring eindig ook nie hier nie. Die duisend jaar simboliseer die
oneindigheid (God het immers tyd ook geskape). Die getal “duisend” speel ‘n
baie belangrike simboliese rol in veral die Ou Testament. Ons lees byvoorbeeld
hoe die Israeliete toe hulle Kanaänitiese stede met die banvloek getref het,
“tienduisende” doodgeslaan het. Argeologiese opgrawings bring egter aan die lig
dat van hierdie “stede” klein nedersettings van skaars enkele honderde inwoners
gehad het.
‘n Tweede dwaling deur die jong aarde kreasioniste is om die Hebreeuse woord
“ben” wat in stamregisters gebruik word, deurgaans met “seun” in plaas van
“nageslag” te vertaal.
Wanneer die Bybel teologies suiwer gebruik word, is daar geen botsing meer
tussen die argeologie en die Bybel nie.
Trouens, Bybelse argeologie speel ‘n baie belangrike rol om die Bybel beter te
verstaan. So is byvoorbeeld aanvanklik geglo dat Moses self die outeur van die
eerste vyf boeke van die Bybel was. Dit het egter geblyk dat van die stede
waarna verwys word, eers ontstaan het lank na Moses se dood.
So kon dan vasgestel word dat die “boeke van Moses” die werk van ‘n groot
aantal skrywers was wat oorleweringe opgeteken het. Skrif self het taamlik laat in
die mens se geskiedenis ontstaan, en daarom is baie op oorlewering gebaseer.
Bybelse argeologie het ook aan die lig gebring dat die huisgode wat Lea by haar
vader, Laban, vasgelê het nie afgodsbeeldjies was nie, maar in die
besproeiingsgebiede van Mesopotamië die benaming was vir titelaktes van
grond was.
Danksy die opgrawingswerk en ander navorsing van argeoloë het ons vandag ‘n
taamlike beeld van hoe Salomo se tempel, asook Herodes se tempel daaruit
gesien het. Trouens, op hierdie manier het ons ‘n idee hoe Jerusalem en ander
stede in verskillende tydvakke gelyk het. Verklarende Bybels soos NetBible se
verklarende notas is in ‘n groot mate geskoei op die resultate van argeoloë se
navorsing. So bestaan die Bybel en die argeologie in harmonie — dit kan immers
anders nie want beide is die produk van God se skepping.
In die lig hiervan is dit ironies dat die jong aarde kreasioniste nie net bestaan nie,
maar in getalle groei. Trouens, in so ‘n mate dat die Europese Unie, gesteun
deur verskeie Christen-demokratiese regerings, in 2007 ‘n gewysigde dokument
aanvaar het met die titel, Die gevaar van kreasionisme. Ingevolge dié besluit
mag jong aarde kreasionisme nie as deel van wetenskapvakke op skool
aangebied word nie.
Die frustrasie wat met die jong aarde kreasionisme ervaar word, is dat dié teorie
alle ander benaderings, insluitend die ou aarde kreasionisme, Godgedrewe
evolusie en “intelligent design” as onbybels verwerp, en byvoorbeeld nie die
onderskeid tussen Godgedrewe evolusie en toevallige evolusie erken nie. Talle
Christene, en heel kerkverbande, word hierdeur tot “nie-Christene” verklaar, ’n
oordeel wat slegs God self toekom.
Die sogenaamde “oortuigende bewyse” deur die jong aarde kreasioniste dat die
mens en die dinosourus “tydgenote” was (walking with dinosaurs) kan met
enkele aantekeninge afgemaak word.
Eerstens kom nie alle aspekte van tydvakke in dieselfde grondlae en selfs rotslae
voor nie. Een van die argeoloë se gunsteling delfplekke is juis asgate. Hierdie
asgate is uiteraard deur die lae van verskillende tydvakke gegrawe. Troje is maar
een voorbeeld waar mense oor duisende jare op dieselfde terrein die een stad na
die ander op die murasies van ‘n verwoeste stad gebou het. Dit verg dus
deeglike wetenskaplike kennis om te kan onderskei tussen items wat dieselfde
ouderdom het as die laag waarin dit gekry is, en veel jonger items wat in die ou
laag begrawe is. Soortgelyk beteken die opgrawe van veel jonger klipwerktuie in
baie ou rotslae in Tafelberg nie dat die rotslae verkeerd gedateer is nie, maar dit
kon grotte gewees het wat voorheen bewoon was, en ingestort het.
Die paleontologie ken die begrip van ‘n “nismark” en ‘n dier sal dus gewoonlik
ontwikkel om in daardie “nismark” te bestaan. In die era van die dinosourusse
was daar onder meer “reptielvisse” wat presies dieselfde funksie vervul het as
die soogdiere soos dolfyne nou doen. Dié “visse” het ook baie soos die dolfyne
gelyk. Ook vlieënde reptiele het voorgekom.
Selfs vandag, na baie jare se opgrawings, word gereken dat oorblyfsels van
slegs ‘n baie klein fraksie van alle dinosourusse wat bestaan het, al gevind is.
Dat daar ‘n “nismark” sou wees vir ‘n dier wat oppervlakkig kenmerke van die
mens sou kon hê is nie net moontlik nie, maar waarskynlik. Voetspore van
“mense” binne dinosourus-voetspore is dus nie so onmoontlik nie. Bronne wat
die jong aarde kreasioniste as bedrog afmaak, wys byvoorbeeld daarop dat die
jong aarde kreasioniste onderneem het om verwysings na dinosourusspore bo-
oor mensspore uit hul literatuur te verwyder, sou een van hul eie mense bewys
dat die spore nie mensspore was nie. Na dit wel gedoen is, is die literatuur
hiervan ook gesuiwer, hoewel dit weer sedertdien teruggevoeg is.
Ook die voorbeeld wat graag gebruik word dat lawa wat wetenskaplikes sou
bevind het, miljoene jare oud is terwyl dit van ‘n relatief jong uitbarsting afkomstig
was, is bewese bedrog. Die jong aarde kreasioniste het naamlik op
koolstoftoetse aangedring en daarvoor betaal, terwyl die wetenskaplikes daarop
gewys het dat koolstoftoetse nie op rotsouderdomme gebruik kan word nie, en ‘n
foutiewe lesing noodwendig was.
Ook aansprake dat die uitdyende heelal “verkeerd bewys is” is as bedrog bewys,
deurdat die liggolflengtes van ‘n enkele hemelligaam uit miljarde gebruik. Ook dit
word wetenskaplik maklik verklaar, soos wanneer ‘n fakkel op ‘n skip afgevuur
word, en die skip dan kortstondig in ‘n “verkeerde rigting” onder die fakkel
deurvaar, hoewel hulle in dieselfde rigting beweeg.
Om te beweer dat daar in die afgelope 6 000 jaar dinosourusse geleef het, en dat
die drake waarna Middeleeuse ridders verwys het inderdaad dinosourusse was,
is met die huidige kennis tot ons beskikking gewoon laf.

Wonderwerkgrot
Die oudste artefakte nóg is in die Wonderwerkgrot in die Noord-Kaap deur ‘n
internasionale span ontdek. Om hierdie grot se ontdekking nou sommer as die
Wieg van die Mensdom te wil tipeer, sal waarskynlik verkeerd wees, omdat
vermoed word dat die inwoners wat vir hierdie ou werktuie verantwoordelik was,
waarskynlik homo habilus was en net soos die Neanderdal, nie ‘n direkte
voorouer van die mens was nie.
Die artefakte is 2 miljoen jaar oud, meer as ‘n miljoen jaar ouer as die vorige
oudste wat in Spanje ontdek is.
Die ontdekking van artefakte van sulke ou artefakte lui ‘n nuwe era in van waar
paleontologie en argeologie ineen vloei. Die Noord-Kaapse provinsiale regering
het fondse begroot om hierdie grot meer toeganklik vir die publiek te maak.
Volgens beskikbare literatuur is die ouderdom van die grottekeninge wat tot
dusver bestudeer is, minstens 10 000 jaar oud. Die ontdekking van artefakte
skuif nie net die datering van menslike bewoning in die grot baie ver terug nie, dit
neem die datering van artefakte terug na ongeveer die oudste menslike vorm wat
nog beskryf is.
Dit is lank reeds bekend dat dit nie net die moderne mens en sy regstreekse
voorouers is wat werktuie gebruik het nie. Verskillende vorme wat self uitgesterf,
of waarvan die latere vorme uitgesterf het, het ook werktuie gebruik. Dit is
dikwels onregstreeks afgelei soos die nabyheid van die vondste van hierdie oer-
menslike oorblyfsels en artefakte – natuurlik nie opsig selfs baie bevredigend nie
omdat daar verskillende verklarings kan wees oor hoe goed bymekaar gekom
het wat nie bymekaar hoort nie – soos dat die een groep van die ander groep
kon opgevreet het, en die slagoffers se oorblyfsels naby hul vreetlustige
tydgenote se werktuie gevind kon word.
Argeoloë het dikwels ook te make met artefakte wat in lae voorkom wat veel ouer
is as die tydperke van hul eintlike herkoms. Latere bewoners wat ouer bewoners
se items begrawe, is maar een verklaring hiervoor, maar ook grotte wat instort en
plundertogte dien as verklarings.
Daar moet dus wyer gekyk word, soos om die grootte van artefakte met die
grootte van handpalms te vergelyk.
In die reël word werktuie groter hoe verder terug dit dateer. In hierdie opsig is die
Wonderwerkgrot se vondste ‘n uitsondering – dit is weer veel kleiner as die
eerste Steentydperk se artefakte. Hier sal ‘n mens natuurlik vir meer inligting
moet wag, aangesien dit nog nie werklik bekend is watter soort artefakte gevind
is nie. Tog, dit wat op die TV-beeldmateriaal gesien is, lyk soos ‘n kleiner
weergawe van die handgrawer wat so kenmerkend van die eerste en Middel-
Steentydperke is.
Dit is natuurlik nie nuut dat paleontoloë en argeoloë elders ter wêreld traag is om
Suidelike Afrika as die wieg van die mensdom te erken nie. Dit geld beide die
oervoorouer van die mens, en die eerste moderne mense veel later. Daar is selfs
by geleentheid vernuftig bedrog gepleeg deur stukke sjimpansee-skedel en
ander menslike stukke aan mekaar te las en in ‘n Britse gruisgroef te “ontdek.”
Wat wel soos ‘n paal bo water staan, is dat die bestaande kennis van menslike
vaardighede, deur die ontdekkings erg beïnvloed gaan word.

Evolusie: Slotopmerkings (in Augustus 2009 werklik bedoel

as slotopmerkings oor evolusie)
Onlangs berig Neels Jackson oor die 150ste bestaansjaar van die
Gereformeerde Kerke van SA. In die berig meld hy dat die GKSA nie in evolusie
glo nie.
Hoewel die sinode anders besluit het, was Jackson waarskynlik ook nie verkeerd
nie. Tien teen een het sy Dopperbron hom ook so meegedeel. So ver ek gesien
het is hy ook nie reggehelp nie.
Trouens, binne die GKSA sou ‘n mens na aanleiding van die verbaliteit van veral
die jong aarde kreasioniste die indruk kry dat enige standpunt naastenby
ooreenstemmend met dié van die NG Kerk se amptelike standpunt nie net
verkeerd is nie, maar uit die bose.
Al het die sinode ook wat gesê...
Te midde van die woeste debat in Die Kerkblad, hou die jongklomp ‘n kamp naby
Potchefstroom, en die spreker is dr. Henk Stoker, en die tema evolusie.
Dus word ‘n persoon gekry wat ‘n standpunt uit lyn koester met die kerk se
amptelike standpunt.
Die slegsê wat ek moes beleef – ook in Die Kerkblad – selfs oor standpunte wat
ek NIE ingeneem het nie, het eerstens gemaak dat ek my inskrywing op Die
Kerkblad laat vaar het en aangedui het dit word eers weer hervat na die “debat”
verby is.
Dit was stellig ook een van die belangrikste faktore waarom ek en my gesin
Hervormde Kerk toe is. Oor hierdie aspek, eintlik blind, want ek het nie geweet of
omgegee wat die NHK se standpunt hieroor is nie. Wat belangrik was, was die
versekering dat die NHK nie onderlinge slegsêery duld nie.
En wonderlik geseënd was die bonus. Sommer die eerste Sondag as gesin (ek
het al tevore vir dienste na die NHK “weggeloop”) is die tema in Die Hervormer
wat by die kerk uitgedeel is: Evolusie.
Dit moes seker, want dit is immers Darwin se 200ste herdenking.
Maar watter wondersoete musiek was dit nie..’n kerk wat openlik en onverskoond
‘n standpunt stel wat 100 persent met jou eie ooreenkom.
Natuurlik, soos ook in die NG Kerk, gaan daar mense – ook predikante wees –
wat sterk anders voel. Juis in die uitgawe van die Hervormer is ‘n brief van ‘n
ouderling wat sy naam wat die wetenskap betref bietjie met ‘n plank slaan – ook
‘n ongelukkige slagoffer van die jong aarde kreasioniste.
Mag dit sag gaan met die oom.
Velkanker neem toe in Nederland
Die Nederlandse instelling oor kanker, KWF Kankerbestrijding, het die eerste
keer dié jaar ‘n “sonkragalarm” uitgereik. Dit is wanneer die UV-bestraling
besonder hoog is, naamlik sewe of agt, wat Nederland se maksimum is. Die
vorige somer is elf sulke waarskuwings uitgereik, wat volgens sommige berigte
skerp toeneem. In Nederland het die gevalle van velkanker van 20 800 in die jaar
2000 tot 36 800 vanjaar gestyg, berig Trouw.
Die “sonkragwaarskuwings” word uitgereik sodat mens beter voorsorg teen
sonverbranding kan tref.
Vroeër is ook berig dat die lyn ten suide waarvan mense meer dikwels in België
velkanker ontwikkel, geleidelik noordwaarts skuif en veroorsaak dat streke hul
gesondheidsbegrotings moet aanpas.
Summary
Electromagnetic fields: Friend or foe for autism and genetic related
conditions
Autism: a cosmic alien visitor?
Imagine a wall with two apparently unrelated processes taking place on both
sides, but following such similar patterns that one is tempted to look into this
matter and try and establish whether there may be some interrelationship.
On the one side of the wall the occurrence of autism saw a dramatic increase in
the past few decades, with more and more evidence that there is often a link
between autism and gene mutations or defects.

On the other side of the wall, simultaneously the earth’s magnetic field, forming
the magnetosphere, is becoming weaker at an increasing pace.

Earth's magnetic field:

4 000 years ago = 2.5 Gauss
Today it is . . . . = 0.5 Gauss
(Varies by location and time)
That is a decrease of 80%

The magnetic field shields us from harmful cosmic rays, often associated with
mutation abilities. Although the term “electromagnetic field” is often used to
describe the force responsible for the magnetosphere, the term “magnetic field”
is used much more frequently and should be preferred for further reading
purposes.
Linking autism to cosmic radiation is not all that simple; firstly as autism is
apparently a collective name for maybe as many as ten different conditions with
probable different causes, also different gene variations, but with similar
characteristics to be grouped in a broadly defined spectrum. The many probable
causes complicate the complete understanding.
According to some sources, the 90’s saw a massive escalation in the number of
autism cases in the USA. Today it is believed that 1 in 150 USA births fall in the
autism spectrum ( with some indicating less than one in hundred), with in Britain
around 1 in a 100. Not long ago autism was a scarce condition.
This seems to rule out the possibility that autism, in general, is caused by genetic
mutations carried on from ancestors. As research indicates that autistic people
do have gene mutations, it seems as though the field in many cases has to be
narrowed down to a window period around fertilisation, when the genes in the
reproduction cells acquire a mutation and are then transmitted to the newly
created life. Some studies tend to limit this to mutations or defects acquired by
the mothers, and would thus highly unlikely be transmitted from a male astronaut
who had been exposed to high levels of cosmic radiation to his children.
It may be very difficult to prove any correlation between a depleted
magnetosphere and increases in occurrences of autism or other genetic
associated conditions such as Alzheimer’s as the periods of a weakened
magnetosphere tend to be far removed, and modern man had only been on earth
for approximately a 100 000 years.
To illustrate how difficult it s to draw a link between the increase in cases of
autism with the depletion of the magnetic field, this graph which only covers the
orientation and strength over the past two million years is shown, indicating that
the present low can actually not be shown at this scale.

In fact, modern man’s appearance on earth coincides with a depletion period,

with another some 30 000 years ago when Neanderthal – a parallel human
species, disappeared. It will be extremely difficult to reconstruct any possible
genetic mutations or defects to 30 000 years ago, as levels of civilisation differed
far too much from the present.
With the magnetosphere already severely depleted and depleting at an
accelerated pace, it may prove to be more feasible is to link the approximate
percentages of people born with de novo acquired mutations shortly after cosmic
events such as major sun flares and cosmic explosions that were powerful
enough to “dent” the magnetosphere despite being billions of light years
removed. Such massive explosions were for e.g. recorded on 27 Dec. 2004 ad
24 February 2009.
Yet, comparative studies do point out that the earth’s magnetosphere may have
decreased to a level where cosmic radiation increases the possibility of de novo
mutations within the autistic range, as well as some cancer types not necessarily
related to skin and melanoma cancers. In the latter cases the increases, where
they occur, seem to be more related to ultra violet cosmic radiation seeping
through the ozone layer serving as protective shield.
To make any notion stick that there may be a link between a depleted
magnetosphere and the increase in de novo autism would require more
substantiated comparable break down data. In other words, an increase in the
number of de novo autism cases in an identifiable population more exposed to
cosmic radiation than another identifiable group in the same geographical area
and over the same period.
Although far from sufficient to make any conclusion stick beyond reasonable
doubt, it is possible to compare the increased percentage of autism with Hispanic
children in California in a given period (1993-1995) and compare this with a shift
to more out door occupations for their parents and thus more exposure to cosmic
radiation. A study prepared for the Pew Hispanic Centre indicated clearly that
Hispanics tended to loose jobs in some professions between 1990 and 2000, and
representation increase in the fields of farm workers, services and production
and the Hispanics were heavily propelled into low status unemployment, with for
e.g. grounds servicing and construction industry being mentioned as a specific
category.

Mutations are not new – in fact, they occur frequently and is also regarded as an
important driver for evolution. On 1 January 2010 a research team of the Max
Planck Institute an the University of Indiana issued a news release indicating
results pointing to a finding that evolution through gene mutations take place at a
much faster rate than previously thought. A child on average would have 40 new
mutations not present in his or her mother. Virtually all conditions may eventually
be traced to some form of genetic mutation, but finding these is like finding a
needle in a hay stack. It is further complicated by the fact that at least some
conditions, such as autism and dyslexia can be caused by more than one genetic
mutation.
More research will reveal whether different quantities of cosmic ray exposure
may result in different variety of autism spectrum disorders, but the California
research did indicate that in an older sample group there were 20 percent more
intellectually retardation within the autistic group than a few years later.
Observers to schools for autism report that the younger kids seem to be in a
better state on average than the older one’s, mostly ascribed to improved early
intervention programmes, but this does not fully rule out indications that some
average characteristics of autism are reported to change over time.
What makes the study of autism interesting in terms of the decreasing
Magnetosphere, is that it has spiralled “out of control” to the tune of 700 percent
increase in a few decades, with only approximately 10 to 17 percent of the
increase related to better “catching up” diagnostic practices and the expansion of
the definition for autism. Other genetic conditions, except the occurrence of
cancer, do not seem to have increased in similar fashion.
Another interesting aspect coming to light recently is that it becomes more and
more apparent that cosmic rays are also assisting in the depletion of another
important shielding layer, the ozone layer. The increased levels of cosmic rays
reaching the earth through a depleted ozone layer is mostly associated with skin
and melanoma cancers, rather than genetic mutation, and therefore not
discussed in much detail.
Yet, if cosmic rays are to blame for de novo mutations related autism, should this
not be paralleled in another cosmic related ailment? Whereas studies to link
autism and California based Hispanic Californians to cosmic radiation are
effectively non existent, one is absolutely flooded by papers on the increase in
skin and melanoma cancer within the California Hispanic population. In 2006 the
American Cancer Association found that Hispanics in California as group had
amongst the highest rates of melanoma cancer in the world. Between 1988 and
2001 the rate of invasive melanoma has increased significantly among Hispanic
men compared to Hispanic women and non-Hispanic whites. The incidence rate
among Hispanic males increased an average 1.8 percent per year with a
staggering 7.3 percent per year increase between 1996 and 2001.
As was pointed out earlier, this period coincided with the period in which this
group had an employment shift to outdoor occupations.
To compare autism, which is linked to gene mutations, to skin and melanoma
cancer increases, at best remain to some extent comparing apples with pears, as
the latter are linked to ultra violet radiation damaging cells not genes. It would be
much more helpful if increases in autism could be compared with other forms of
cancer related to gene defects and gene mutations. As autism often manifests at
age two, and gene related cancers at a much older age, comparisons are not
that easy, especially as de novo mutations which may cause cancer which
developed at the same stage as was the case when autism started to increase
dramatically, will only manifest in a decade or more in future.
Yet, there is ample evidence that something is changing with cancer. Studies
have pointed to increases of between 22 to more than 50% with different
categories of people in the US, such as race, age and gender, between 1975 to
1994. A study published in the Cancer Advances Journal on 29 April 2009,
however, predicts an increase of 142 percent in cancer with Hispanics between
2010 and 2030. Other darker minorities also point to large increases.
In the 1999 report, Unexplained increases in cancer incidence in the United
States from 1975 to 1994, the cancers studies excluded increases in skin and
melanoma cancers, but rather focused on cancers such as prostate, breast and
tumour related cancers.
The increases were apparently at some stage linked to an increase of free
radicals, but later studies tended to find that there were no real increases.
If the causes of autism and other conditions can largely be attributed to increased
occurrences of gene mutations as a result of more cosmic radiation exposure,
mankind will have to find ingenious ways if the focus is on prevention, as it is
unimaginable that mankind will ever be able to preserve the magnetic field.
The possibilities of addressing the mutations or defects with gene therapy or
stem cell treatment falls outside the frame of this study except that it indicates
that the cost of living with increased levels of autism and the cost of the most
promising early intervention programmes, demand that efforts for the
development of gene therapy, stem cell treatment or combinations thereof should
receive ultimate priority, but not replacing present day early intervention
programmes..
This means that the development of early intervention programmes require
ultimate development, as even where stem cell treatment by injecting stem cell in
the spinal cord is already in usage, requires intensive therapy. The success of
early intervention programmes on another genetic condition, dyslexia, is ample
proof that educational early intervention programmes for many genetic conditions
will continue to be developed in the foreseeable future. The possibility of some
instances of autism caused by other factors than gene mutations or defects can
at this stage also not be ruled out.
The cost of early intervention programmes are daunting to most parents, but the
absence hereof to governments are even more challenging, now estimated at
around $3,5 million over the autistic person’s average life span.
It would be a major relief if governments could, after research may have
confirmed the possible link suggested here, could advise parents that autism can
be prevented in part by, for e.g., staying out of the sun during periods when
expanding of the family is planned, wearing protective clothes, staying away from
electric blankets and gambling places, etc.
If more effective measures are found, or more probable causes for de novo
autism are found, at least no harm had been done in the interim by adhering to
suggested protective measures listed above. It was neither intended to be part of
the study, or meant to involve cancer and thus pretend to be able to suggest
protective measures.

Genes and mutations

In the literature on the earth’s magnetic field, there are numerous references that
cosmic rays also cause genetic mutations. Genes constantly mutate and is also
regarded as a driver for ongoing evolution. Some acquired mutations are de
novo, in other words acquired for the first time and some of these are not
regarded to be transmittable to future generations, whilst some do reoccur. Since
of the vast increase in number of autism cases with mostly no traceable family
history, they are regarded as being mostly de novo. It happens, for e.g. that the
one child from a twin may be autistic, and the other has no trace of the condition.

The de novo characteristic of de novo mutations in autism had been studied,

such as in Mutations in autism susceptibility candidate 2 ( AUTS2 ) in
patients with mental retardation in 2007, with the following in the summary:
“We report on three unrelated mentally disabled patients, each carrying a de novo
balanced translocation that truncates the autism susceptibility candidate 2 (AUTS2)
gene at 7q11.2. One of our patients shows relatively mild mental retardation; the other
two display more profound disorders. One patient is also physically disabled, exhibiting
urogenital and limb malformations in addition to severe mental retardation. The function
of AUTS2 is presently unknown, but it has been shown to be disrupted in monozygotic
twins with autism and mental retardation, both carrying a translocation
t(7;20)(q11.2;p11.2) (de la Barra et al. in Rev Chil Pediatr 57:549–554, 1986; Sultana et
al. in Genomics 80:129–134, 2002). Given the overlap of this autism/mental retardation
(MR) phenotype and the MR-associated disorders in our patients, together with the fact
that mapping of the additional autosomal breakpoints involved did not disclose obvious
candidate disease genes, we ascertain with this study that AUTS2 mutations are clearly
linked to autosomal dominant mental retardation.”2

Yet, there are cases where autism, now better diagnosed, seems to “run in the
family” but apparently not as significant as for e.g. dyslexia.

The team of researchers from the Max Planck Institute for Molecular Biology in
Tuebingen and the University of Indiana studied genome mutation in a species of
cress (Arabidopsis thaliana), and found that each gene in the plant will mutate on
average once in every 143 million generations. The team said that the same
speed of genetic change could in theory be expected in human DNA, meaning
that with six billion people on earth each form of human gene would be
permanently mutating somewhere on the planet. It is routine today to compare
the genomes of related animal or plant species. Such comparisons, however,
ignore mutations that have been lost in the millions of years since two species
separated. The teams therefore wanted to scrutinize the signature of evolution
before selection occurs.
"If you apply our findings to humans, then each of us will have in the order of 60
new mutations that were not present in our parents. Everything that is genetically
possible is being tested in a very short period," said Indiana University's Michael
Lynch.
The discovery means that for many plant species, whose millions of individual
members produce thousands of seeds with each generation, an entire genome
mutation can occur within a relatively short space of time.
"While the long-term effects of genome mutations are quite well understood, we
did not know how often new mutations arise in the first place," project leader
Detlef Weigel of the Max Planck Institute.
"Evolution reveals itself only after thousands, not millions of years," Weigel said.3

2
Human Genetics, Volume 121, Numbers 3-4 / May, 2007, Kalscheuer, V. M.;
FitzPatrick, D.; Tommerup, N.; Bugge, M.; Niebuhr, E.; Neumann, L. M.;
Tzschach, A.; Shoichet, S. A.; Menzel, C.; Erdogan, F.; Arkesteijn, G.; Ropers,
H.-H.; Ullmann, R.;, Springer Berlin / Heidelberg
3
Media release, Max Planck Institute, 1 January 2010, based on the original
study:
Stephan Ossowski, Korbinian Schneeberger, José Ingnacio Lucas-Lledó,
Norman Warthmann, Richard M. Clark, Ruth G. Shaw, Detlef Weigel and Michael
Lynch
The rate and molecular spectrum of spontaneous mutations in Arabidopsis
thaliana.
Science, January 1, 2010
In Science News of 3 September 2003 the discovery of a gene mutation
associated with dyslexia, in DYXC.1. This was not completely satisfactory as not
all with this defect had dyslexia, and the researchers indicated that this was
probably not the only gene associated with dyslexia.4

Two years later a similar announcement was made as far as the DCDC2 gene
was concerned. The researchers indicated this alteration, transmitted within
families, may account for up to 20 % of the dyslexia cases.5

The relevancy of the dyslexia research to autism is to understand that despite the
fact that 1 in 25 people may be affected by dyslexia, the importance of
addressing this through early intervention programmes, such as educational
programmes must be grasped despite progress in identifying associated gene
mutations and progress with gene or stem cell treatment. Gene therapy is, at this
stage, not regarded as a viable alternative to other interventions.

1. Author’s youngest son, diagnosed with autism (all the features of 22 q

4
Bower, Bruce. 2003. Dyslexia's DNA clue: Gene takes stage in learning
disorder. Science News 164(Aug. 30):131.
5
Red Orbit, 28 October 2005, lead author Jeffrey R. Gruen, Yale School of
Medicine
 deletion 13.3 but tested negative) with the clear presence of verbal
dyslexia.
2. Author’s cousin (f) with features corresponding to 22 q deletion 12 B
(deafness, heart defect etc) but not tested.
3. Cousin’s daughter with same features as her mother, but not a heart
defect, and with signs of autism.
4. Author’s eldest son with a dyslexia related feature involving reflexes.
Treated, and no known impact.
5. Author’s brother’s youngest daughter walking on her toes identical to
author’s autistic son (1), but no other known sign of autism.

Note: The author’s father had dyslexia, but it is apparent that both the brother
and sister of the author’s mother have sons with dyslexia. Other family members
may also well have dyslexia, and in some cases it is suspected, but not tested
and confirmed.

7. Genes and autism

The reality of gene mutations is probably best illustrated with the rise and
spreading of HIV / Aids. A mutation probably made the spreading of the virus
from apes to man possible, and another mutation altering a fairly harmless virus
in a deadly killer, and since variations and mutations making the combating of the
pandemic very difficult.6 Mutations also played a role in the swine flue interlude
experienced.

Since 1978 when the first genetic “disease” had been identified by analysing
DNS material, thousands of single gene ailments had been identified. To treat
this by replacing the defect genes in single gene defects is called somatic gene
therapy.

Available literature, if combined, indicate a wide range of gene defects and

mutations, as well as chromosome problems such as deletions, to be associated
with conditions on the autistic spectrum. Some pop up in older literature, and
others in later literature. “Gene mutations that cause human diseases usually
occur randomly but are sometimes caused by environmental factors such as
smoking, according to Medline Plus. Autism, cystic fibrosis, Down syndrome,
hemophilia and Parkinson's disease are all human diseases caused by a gene
mutation, according to the National Human Genome Institute. Approximately one
out of 91 children is born with autism, according to the Autism Society of
America. According to the Mayo Clinic, there are many different types of gene
mutations that can cause autism.“7

6
Aktueel 87, pp 56 – 65.
7
Frank Girard, eHow,
 In the year 2000 it was reported that a mutation of the HOXA1 gene in the 7th
chromosome was detected in 40 percent of those on the autistic spectrum who
were tested. This gene plays an important role in the early phase of brain
development. Researchers believe however that this mutation, on its own, does
not cause autism.

It is interesting that Chromosome 7 is also the home for Williams Syndrome, and
that both autism and Williams have cases of Savantism reported. Cases,
however, where the same person has Williams end autism seem to be extremely
rare.

In contrast to Rett’s Syndrome, more boys than girls are effected by autism than
girls. In 2005 a genetic mutation was detected in the 17Q21 area of the 17th
chromosome, causing autism with boys, but apparently not effecting girls.

Two years later a group of scientists from the University of California in Los
Angeles announced the identification of a group of genes associated with autism.
The variations noted were slight genome variations and deletion. Neurexin 1 on
the 11th chromosome was amongst others implicated. Neurexin 1 is associated
with the communication taking place between brain cells.

In announcing the findings the hope was expressed that this may contribute to
being addressed by gene therapy, noting successes with gene therapy on
mousse with Rett’s Syndrome.

In the report of 2000, the possibility of gene therapy for addressing the mutations
of the HOXA1 was ruled out, unless some other conditions were met concerning
the understanding of how this effects the functioning of the brain.

The latest available research indicates that most genetic variations associated
with autism are to be found in the 15th chromosome, but they are also found in
the 5th, 11th and 16th. Earlier findings, such as those of the 17th and 22 q deletion
13.3 on the 22nd are not mentioned in this report.

A gene associated with speech – as compared between humans, Neanderthal

(not a direct ancestor of modern man but with a common origin) and
chimpanzees, FOXP2, is also under investigation as a non autistic related cause
for speech problems, but research is still in early stages. This may indicate that
humans had the ability to speak s far back as 300 000 years, and not 50 000
years as previously thought.

The following conditions are said to be associated with gene variations or

mutations:

• Angelman syndrome
• Fragile X syndrome
• Isodicentric
• Neurofibromatosis type 1
• Prader/Willi/Angelman syndrome
• Rett-syndrome
• Smith-Lemli-Optiz syndrome
• Sotos syndrome
• Subtelomere

While we, as parents of autistic children are seeking answers, there are a host of
parents who are looking for answers along similar lines.

At this stage the news, as far as gene therapy as treatment for autism is not
encouraging. This, as well as the stem cell treatment projects, however fall outside
the ambit of this study and judgment on the process or prospects would be
irresponsible.

Savantism (Savant Syndrome)

Savantism is often associated with autism and Williams Syndrome, but are not
common in these conditions. While the exact cause and origin of Savant
syndrome is not clear, many believe this phenomenal gift may be attributed to
some form of brain damage or gene mutation that results in one aspect of the
brain working significantly greater than another. 8

Although not necessarily the same, parents of autistic children with splint abilities
or Savantism are encouraged to develop these special talents so as to try and
close the gaps where abilities are shortcoming.

Although also associated with gene mutations, the fact that Savantism is almost
always associated with autism and physical anomalies, suggests that the
“spreading” of this, despite positive aspects, are rather the result of developmental
constraints than the “window period” of new life creation as suggested with gene
mutations and autism.

According to this hypothesis the developmental constraint is the result of the high
interactivity among body parts in an early stage in embryological development,
namely early organogenesis or the phylotypic stage. The interactivity during this
stage involves all components of the embryo, and as a result mutations that affect
one part of the embryo also affect other parts. It is hypothesised that a mutation,
which gives rise to the development of the positive aspects of the Savant
Syndrome (e.g., an impressive memory capacity), will virtually always have a
deleterious effect on the development of other phenotypic traits (e.g., resulting in
autism and/or impaired motor coordination). Thus, our hypothesis states

8
Christine Cadena, Savant Syndrome & the Impact of Talent Upon the
Mental Health of a Child, August 10, 2007
that the Savant Syndrome cannot spread in the population because of this
developmental constraint. The finding that children with Savant Syndrome often
have autism and physical anomalies, which are known to be established during
early organogenesis, supports this hypothesis.9

9
A. Ploeger et al. / Psychiatry Research 166 (2009) 85–90,
www.elsevier.com/locate/psychres