Kruistocht in Spijkerbroek

Literatuur verslag
Irene Kaijim
A4A
Informatie
De titel van het boek is “Kruistocht in Spijkerbroek”. Ik denk dat deze titel een goede keus is
geweest omdat het goed bij het boek past. Het boek verteld je wat er allemaal gebeurde in een
kruistocht in die tijd en omdat de Nederlandse jongen daar doormiddel van een tijdmachine
in terecht komt, loopt hij daar als enige in een spijkerbroek. Het boek heeft 307 pagina’s.

Auteur: Thea Beckman.

Thea Beckman is op 23 juli 1923 geboren in Rotterdam
en overleed op 5 mei 2004.
Ze was een Nederlands schrijfster van kinder- en
jeugdboeken. Thea Beckman trouwde in 1945 met Dirk
Hendrik Beckmann en kreeg twee zonen en een dochter,
maar omdat de uitgever vond dat de naam “Beckmann”
te Duits overkwam werd ze bekend met de naam
“Beckman”. Ze studeerde op latere leeftijd aan de
Universiteit Utrecht, ze studeerde daar sociale
psychologie.

Ze wist al sinds haar 11e dat ze schrijfster wilde worden, voordat ze met het schrijven begon
verzamelde ze altijd zoveel mogelijk gegevens en ging dan samen met haar man op reis. Veel
van haar boeken hebben een historische achtergrond en daar is “Kruistocht in Spijkerbroek”
en goed voorbeeld van. Dit is dan ook haar bekendste boek, het kwam in 1973 voor het eerst
uit. Voor dit boek heeft ze ook de Gouden Griffel gekregen, dat was in 1974.
Dit zijn een paar voorbeelden van haar bekendste kinderboeken:

 Met Korilu de Griemel rond (1970) (later hernoemd tot Zwerftocht met Korilu;
Zilveren Griffel 1971)
 Heremetijd... Wat een lastpost! (1973)
 Kruistocht in spijkerbroek (1973; Gouden Griffel 1974; Europese prijs voor beste
historische jeugdboek 1974, In 2006 verfilmd)
 Mijn vader woont in Brazilië (1974)
 De trilogie Geef me de ruimte! (1976), Triomf van de verschroeide aarde (1977) en
Het rad van fortuin (1978) - over de Honderdjarige Oorlog tussen Engeland en
Frankrijk
 Stad in de storm (1979; Zilveren Griffel 1980) - over Utrecht in het rampjaar 1672
 Wij zijn wegwerpkinderen (1980)

Thea Beckman heeft tijdens haar leven meer dan 15 prijzen gewonnen voor haar boeken, ze
was een erg bekende schrijfster en het boek “Kruistocht in Spijkerbroek” is in verschillende
talen vertaald waaronder; Engels, Spaans, Duits, Hongaars, Deens, Ijslands, Fries en Japans.
De uitgever van de Nederlandse versie is Lemniscaat Rotterdam.
Het boek gaat over de Kinderkruistocht van 1212 en het boek is ook verfilmd door Ben
Sombogaart onder de titel “Crusade in Jeans”.
Vorm
Dit boek behoort tot het genre (categorie) Historie en Avontuur.
Omdat ik mijn verslag schrijf over de Nederlandse versie (de originele versie) kan ik het
natuurlijk niet vergelijken met het Engelse boek of dat in een andere taal, die heb ik niet
gelezen. Maar ik heb al wel eens een vertaald boek gelezen en meestal merk je wel dat boeken
in het Engels een andere structuur hebben. Vaak zijn de hoofdstukken anders verdeeld, soms
zijn ze groter of juist heel klein en dat zijn het er meer.
Aan het taalgebruik in het Nederlandse boek kon je wel snel merken dat het al een oud boek
was. Zo heeft de schrijfster namen gebruikt als “dr. Kneveltoer”, “Mariecke” en “Nicolaas”.
Als je dat zou vergelijken met een wat recenter boek zou je deze namen niet zo snel
tegenkomen. Dat maakt het boek ook uniek, de schrijfster wilde dat de boodschap goed
overkwam en dat je meteen wist dat het om de middeleeuwen ging en wat voor
gebeurtenissen er toen waren.
De Nederlandse jongen (Dolf) kan de mensen in de periode waar hij terecht komt niet goed
verstaan, daarom zijn de dialogen in het begin van het boek erg kort. Ze gebruiken vooral
gebaren en tekenen dingen in het zand om te communiceren. Later in het boek veranderd dat
wel, de dialogen worden wat langer en de verhaallijn neemt dan een andere wending.

Het boek richt zich vooral op Dolf, omdat hij de gene is die in de tijdmachine gaat en daar per
ongeluk terecht komt. Als je het boek leest kom je daarom ook vaak stukjes tegen die gaan om
wat Dolf denkt en meemaakt. Het is uit zijn perspectief geschreven, maar niet door hem zelf.
De schrijfster verteld het verhaal van Dolf uit haar eigen perspectief.

De hoofdstukken in het boek zijn goed verdeeld, ze zijn niet te lang en ook niet te kort.
Ook de alinea’s en de dialogen zijn op een goede manier geschreven zodat je het makkelijk
kan volgen.
De spanning is erg goed opgebouwd. De schrijfster heeft er in het begin al voor gezorgd dat je
wil blijven lezen om te weten te komen wat er uiteindelijk met Dolf gebeurd, of hij terug komt
in zijn eigen tijd of niet. Tijdens zijn reis gebeuren er natuurlijk een aantal dingen die het
verhaal nog spannender maken. Een voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld dat ze niet altijd
genoeg eten hadden om te overleven en ook dat kinderen te diep in het water gingen en
daardoor verdronken.
Je leest over dingen die in de middeleeuwen ook echt gebeurd zouden kunnen zijn en
vergeleken met deze tijd hebben wij het heel erg goed.

Inhoud
Om de inhoud van dit boek samen te vatten zal ik een stukje van de achterkant van het boek
gebruiken:

“De zestienjarige Dolf uit Amstelveen geeft zich op als proefkonijn:

hij zal door een materie-transmitter teruggeflitst worden naar de
Middeleeuwen om daar één middag een kijkje te nemen. Maar door
een foute berekening komt hij in het jaar 1212 terecht in een Kinder-
kruistocht die net uit Keulen is vertrokken. ”

Ik denk dat de schrijfster met dit boek heeft willen zeggen dat vroeger alles heel anders was.
Hiervoor heeft ze dan als voorbeeld de Middeleeuwen genomen. Ze heeft ook vooral duidelijk
willen maken dat kinderen in die tijd erg goed gelovig waren, er werden hun wonderen
beloofd en daar geloofden ze dan ook allemaal in. Ze moesten zelf eten zien te vinden en vaak
stierven er ook kinderen die achterbleven in de groep. Het was een zware tijd voor hun.
Het onderwerp van dit verhaal kan voor zover ik weet niet in mijn leven voorkomen. Het is
echt een historisch boek, dat betekend dat het geschiedenis is en het lijkt mij niet dat er (in
Nederland) nog Kinderkruistochten zullen komen. Tegenwoordig zijn kinderen niet meer zo
goedgelovig. Natuurlijk geloof je al snel dingen als je nog klein bent maar ik denk toch wel dat
de kinderen in deze tijd en ook volwassenen niet meer zo goedgelovig zijn.
En stel je voor dat er wel een kruistocht zou komen, dan zou ik daar niet aan meedoen.
Ik ben wel gelovig maar niet zo erg dat ik daarvoor kilometers ga lopen zonder een normale
hoeveelheid voedsel en ze hadden ook nooit een slaapplaats.
Kortom: Dit boek verteld een verhaal uit de Middeleeuwen en dat gaat dus niet gebeuren in
mijn leven.
Het is moeilijk voor mij om me in te leven in de personages omdat ik geen idee heb over hoe
zwaar het was in die tijd. Je hoort en leest er wel dingen over, maar als je het zelf zou
meemaken snap je pas hoe het voor die mensen geweest moest zijn. Als ik toch één personage
zou moeten kiezen dan zou ik de hoofdpersoon Dolf kiezen.
Van de hoofdpersoon krijg je vaak het meest te weten en ik kan me wel een beetje inleven in
zijn angst om nooit meer terug te keren in zijn eigen periode.
Ik zou het ook erg vinden als ik mee liep in zo’n kruistocht en al die kinderen voor mijn ogen
zag sterven . Daarom probeert Dolf ze ook te helpen en hun voor hem bizarre tocht.

Door het boek krijg je een goed beeld van hoe het in die tijd was. De schrijfster beschrijft ook
het landschap waarin ze zijn en ook wat van de cultuur. Zo kom je best veel te weten over
kruistochten en wat het doel er van is. Ik denk wel dat dit beeld klopt met de werkelijkheid
hoe het geweest moest zijn tijdens kruistochten in de Middeleeuwen. Het verhaal is
realistisch geschreven en daarom krijg je er ook een goed beeld van.

Functie
Na de dood van Thea Beckman is haar boek nog vaak gelezen, sommige mensen lezen het
meer dan 1 keer omdat ze het zo mooi vinden. Zoals ik al eerder zei is het in verschillende
talen uitgegeven en ik denk omdat het een aangrijpend verhaal is met een boodschap en een
spannende verhaallijn. Het boek is ook bekend geworden omdat het bekende prijzen heeft
gewonnen en de schrijfster was in Nederland ook erg bekend door haar andere boeken. Ze
heeft een unieke schrijfstijl en ik denk dat mensen het wel interessant vinden om dingen te
lezen over de geschiedenis maar dan op een leukere manier: geen lesstof uit een geschiedenis
leerboek, maar een spannend verhaal uit een jeugdboek. Dat spreekt kinderen en ook
volwassenen veel sneller aan en daarom denk ik dat het boek nog vaak gelezen word en
daarom word er ook nog steeds over gepraat.
Het boek zal altijd bekend blijven en zo zal ook meteen de schrijfster bekend blijven.
Het is een stukje uit de geschiedenis van de Nederlandse literatuur die je niet snel vergeet.
Als laatste denk ik ook nog dat het verhaal nog steeds bekend is omdat het boek verfilmd is.
Mijn Reactie
Toen ik begon aan dit boek verwachtte ik een saai en lang verhaal. Ik dacht dat ik niet verder
zou komen dan een paar hoofdstukken en daarna het boek niet meer open zou doen.
Mijn verwachtingen klopten dus niet want het verhaal is helemaal niet saai. Als je eenmaal
bent begonnen wil je ook weten hoe het eindigt en omdat er zoveel spanning in zit blijft het je
boeien tot het eind. Ik verwachtte ook dat het taalgebruik in het boek moeilijk en wat
ouderwets zou zijn, maar dat was het ook niet. Soms waren er wel zinnen die ik niet meteen
begreep maar als je dat nog een keer leest begrijp je het wel.
Ik verwachtte zoals altijd een happy end, dat hij terug zou keren in zijn eigen periode en die
verwachting klopte wel.

Wat het meeste indruk op mij heeft gemaakt is dat kinderen in die tijd zo goedgelovig waren
dat ze geloofden in de wonderen. Er werd hun allemaal dingen verteld en zij geloofden daar
dan heilig in. Ze zaten in die kruistochten zonder eten, slaapplaats en veel kinderen waren
nog heel jong en konden de groep ook niet bij houden.
Ze kwamen ook een keer bij een dorp aan en de mensen besloten om de poort dicht te
houden. Ze wilden de kinderen geen eten geven en zagen ze als dieven die hun dorp zouden
leeg stelen.
De kinderen waren daarna aan het bidden tot God of ze toch eten zouden krijgen en uit
eindelijk kregen zij dat ook.
Ook vond ik het goed van Dolf dat hij zoveel mogelijk deed om de kinderen te helpen bij hun
tocht. Hij kon er ook voor kiezen om niet mee te lopen en een plaats zoeken waar hij het beter
zou hebben, maar in plaats daarvan loopt hij mee in de kruistocht. Hij maakt al snel vrienden
met Leonardo en ook met een aantal kinderen.

Eigen Recensie
“Ik vind dat dit boek een mooi verhaal heeft en je leert ook meteen nog wat van
de geschiedenis. Je ziet wat kinderen in 1212 meemaakten en waarin ze
geloofden, je ziet dat ze er alles voor over hadden om iets te bereiken. Ik vind
het boek op een mooie en makkelijke manier geschreven, het taalgebruik is niet
te moeilijk en de hoofdstukken zijn niet te langdradig. Omdat het boek er nogal
dik uitziet denk je al snel dat het lang duurt voordat je hem uit hebt, maar ik
deed er helemaal niet zo lang over. Ik vind het een spannend verhaal en ik vind
het leuk dat de schrijfster hiermee grote prijzen gewonnen heeft. Het boek blijft
bekend, ook nu de schrijfster overleden is en het is zelfs verschillende keren
vertaald. Kortom: Een goed geschreven boek!”

Personen
Rudolf (Dolf) Wega: Dolf is de hoofdpersoon uit het boek, hij is 16 jaar en komt uit
Amstelveen. Het is dus een Nederlandse jongen die erg van avontuur houd en het is ook een
leidend type. Hij neemt de leiding van de Kinderkruistocht voor een deel op zich en de
kinderen luisteren dan ook naar hem. Hij heeft respect voor anderen en respecteert dan ook
het besluit van de kinderen om door te lopen, maar zelf geloofd hij niet in die wonderen. Dolf
is een jongen met blond haar en blauwe ogen. Hij draagt een blauwe spijkerbroek en in die
tijd is hij dan ook de enige.
Leonardo: Leonardo is de eerste persoon die Dolf tegenkomt tijdens zijn reis. Het is Dolfs
rechterhand want ook hij loopt mee met de kruistocht. Leonardo is sluw, sarcastisch en
behulpzaam. Hij heeft ook een ezel die hem altijd volgde en Leonardo had bruine ogen.
Nicolaas: Nicolaas is de domme, naïeve jongen die de kinderen heeft wijs gemaakt dat hij ze
naar het heilige land moest leiden. Hij was zo gelovig dat hij dacht dat God wel voor de
kinderen zou zorgen en hij dat dus niet hoefde te doen. Nicolaas en Dolf konden helemaal
niet met elkaar opschieten, want ze gaven elkaar altijd de schuld als er iets gebeurde.
Mariecke: Mariecke was een kind uit de Kinderkruistocht waar je veel over las. Ze was 8 of 9
jaar oud en Dolf was altijd bezorgd om haar. Dat was omdat ze heel erg mager was. Ook zij
was erg gelovig maar ze leerde al snel bij en hielp Dolf en Leonardo wanneer ze dat kon.

~ Er is ook nog een musical van dit boek gemaakt, zo kan je zien dat het een
bekend boek is en dat mensen het ook in de toekomst nog gaan kennen.