Professional Documents
Culture Documents
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Βιογραφικό σημείωμα
Ο Ανδρέας Ζάρρος γεννήθηκε το 1966 στο Ξυλόκαστρο και είναι το τρίτο από τα
τέσσερα παιδιά του Αποστόλη και της Αργυρώς. Τελείωσε το Λύκειο Ξυλοκάστρου
το 1983, στη συνέχεια σπούδασε στην Αθήνα, στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο,
όπου πήρε πτυχίο από το Τμήμα Χημικών Μηχανικών και μετά ειδικεύτηκε στους
ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Επέστρεψε στο Ξυλόκαστρο το 1996, άνοιξε σχολή ηλεκτρονικών υπολογιστών και
το 1998 κατάστημα μηχανογράφησης επιχειρήσεων, που τα διατηρεί μέχρι σήμερα. Είναι
παντρεμένος και έχει δύο κόρες με τη δασκάλα Στέλλα Αλεξανδροπούλου.
Πρώτη «τοπική» του ενασχόληση ήταν ένα φάκελος προτάσεων με τίτλο «Ξεχωριστό Ξυλόκαστρο»
που παρέδωσε το 1994, στο τότε δημοτικό συμβούλιο. Προτάσεις που αφορούσαν στην αισθητική
της πόλης, την ενεργοποίηση και συμμετοχή του δημότη, την ανακύκλωση, την προστασία του Πευκιά
παραμένουν επίκαιρες κι ας έχουν περάσει τέσσερις τετραετίες.
Από το 1996 εκφράζει δημόσια τη γνώμη του με άρθρα του στον κορινθιακό τύπο και από το 1999
έως και σήμερα έχει εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή στον «PrismaVirus 938», όπου σχολιάζει,
μεταξύ άλλων, τα τοπικά δρώμενα. Το 2000 οργανώνει τη συλλογή υπογραφών και την κατάθεση
πρότασης στο δημοτικό συμβούλιο Ξυλοκάστρου με τίτλο «Βοηθάτε να δώσουμε στέγη στο
πνεύμα» και αφορούσε στη δημιουργία από το δήμο ενός Κέντρου Λόγου και Τέχνης.
Το 2001 μαζί με άλλους φίλους δημιούργησαν την Πρόταση Δημοτών Ξυλοκάστρου «Αρμονική
Ανάπτυξη» και συμμετείχε για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές του 2002. Το 2006 ήταν
επικεφαλής της Αρμονικής Ανάπτυξης στις τοπικές εκλογές και την τετραετία 2006-2010 μαζί με
συμπολίτες, εντός και εκτός Αρμονικής, οργάνωσαν πολλές και σημαντικές παρεμβάσεις και
κατέθεσαν δεκάδες προτάσεις στην τοπική κοινωνία. Αποτέλεσμα και αυτών των συλλογικών
παρεμβάσεων, ήταν η δημιουργία της ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ-ΕΥΡΩΣΤΙΝΗΣ.
Το 2007 συμμετείχε στη δημιουργία της συλλογικότητας «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ
ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ», όπου έχει το ρόλο του συντονιστή και εκπροσώπησε την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ στο
πανελλήνιο δίκτυο «ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΛΙΘΑΝΘΡΑΚΑ». Μετά από μεγάλες κινητοποιήσεις,
δράσεις και συνελεύσεις που οργανώθηκαν σε όλη την Ελλάδα, αποτράπηκε η δημιουργία 7
εργοστασίων παραγωγής ενέργειας με λιθάνθρακα, ένα εκ των οποίων θα γινόταν στην Αντίκυρα
Βοιωτίας και κατατέθηκε από τους πολίτες μια επιστημονικά τεκμηριωμένη και βιώσιμη πρόταση για
το ενεργειακό ζήτημα.
Για 4 χρόνια ήταν μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων 1ου Δημοτικού Σχολείου
Ξυλοκάστρου (γραμματέας και πρόεδρος) και ήταν ταμίας του Συλλόγου Αναβίωσης Ναυπηγικής
Ιστορίας «Αριστοναύται». Είναι μέλος του συλλόγου δασοπροστασίας «ΚΥΛΛΗΝΙΟΣ ΑΔΩΝΙΣ», του
συλλόγου «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ», του ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ και άλλων
τοπικών συλλόγων.
Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ «ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ
ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ ΕΥΡΩΣΤΙΝΗΣ» είναι μια συσπείρωση ενεργών
πολιτών, που τα προηγούμενα χρόνια συναντήθηκαν σε αγώνες
και κινηματικές δράσεις στην ευρύτερη περιοχή. Αγώνες για τον
Κορινθιακό, τα εργοστάσια ενέργειας και το λιθάνθρακα, για το
βουνό, τα δάση και την προστασία του περιβάλλοντος, για τη
διαφύλαξη δημόσιων χώρων και αγαθών από τις ιδιωτικοποιήσεις
(ΣΔΙΤ) και το τσιμέντο, για την εξυγίανση του αγροτικού χώρου, τα
διόδια, την ακρίβεια, για μικρά και μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά
προβλήματα της περιοχής μας. Η ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΙΑ έχει καταφέρει να συσπειρώσει πολίτες με
διαφορετικές κομματικές επιλογές, αλλά με κοινές ανησυχίες και με κοινή πεποίθηση ότι μόνο
ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις επιθέσεις που δέχεται και θα δεχτεί
εντονότερα με τον Καλλικράτη, η τοπική κοινωνία. Επίσης, θεωρούμε ότι η δυτική Κορινθία έχει
μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα (θάλασσα, βουνό, τοπική παραγωγή, τοπική ιστορία, τοπίο,
πλούσιο ανθρώπινο επιστημονικό και καλλιτεχνικό δυναμικό) και πρέπει να στηριχθεί σε αυτά
για να δώσει προοπτική και διέξοδο στον τόπο.
Η αδιαφορία των προηγούμενων δημοτικών αρχών γι' αυτά, το έλλειμμα δημοκρατίας στα δημοτικά
συμβούλια, η μη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, καθώς και ο χωρισμός τους σε
στρατόπεδα από τα δύο κέντρα εξουσίας που διοικούν το Ξυλόκαστρο τα τελευταία 24 χρόνια, μας
οδήγησαν να απευθύνουμε τον Ιούλιο του 2010 το παρακάτω κάλεσμα στους συμπολίτες μας:
Δεν μπορούμε να βαδίζουμε άλλο χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο και με πελατειακές λογικές. Τα
σημερινά, εκρηκτικά αδιέξοδα χρειάζονται μια νέα αντίληψη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και η
ανακύκλωση παλιών ιδεών και πρακτικών δεν αποτελούν λύση. Έχουμε όλοι πλέον υποχρέωση, να
στηρίξουμε δυνάμεις προσφοράς και όχι συμφερόντων. Δεν μπορεί κανείς πια, να σωπαίνει.”
Στο κάλεσμα αυτό ανταποκρίθηκαν πολλοί συμπολίτες και είμαστε σε θέση να παρουσιάσουμε ένα πολύ
αξιόλογο ψηφοδέλτιο στις εκλογές της 7/10/2010, που στόχο του έχει να ενώσει τους δημότες και να
ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό που έχει στηθεί στην περιοχή μας τις τελευταίες δεκαετίες.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
ΕΝΑ ΔΗΜΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ,
ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ!
ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ – ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ. Ο νέος Δήμος έτσι όπως διαμορφώνεται μετά
τις συνενώσεις λόγω Καλλικράτη, από χωροταξικής-οικιστικής πλευράς, παρουσιάζει μεγάλες
ανομοιογένειες και πολλά προβλήματα.
Κυρία αιτία αυτών είναι ότι η οικιστική πορεία του Δήμου προχώρησε και προχωράει με βάση τους νόμους
της αγοράς και το κέρδος και όχι με κριτήριο το γενικό συμφέρον των πολιτών. Οπού υπάρχει ζήτηση σε
κατοικία, τα κατασκευαστικά συμφέροντα αξιοποιούν την κάθε σπιθαμή γης, χτίζοντας και πουλώντας, ενώ
όπου δεν υπάρχει, οι περιοχές αυτές παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης.
Οι μέχρι τώρα δημοτικές αρχές, είτε αδιαφορούσαν για αυτή την πορεία των πραγμάτων, είτε την
υποβοηθούσαν κάνοντας τα αναγκαία έργα υποδομής εκεί που οι κατασκευαστές ενδιαφέρονταν να
χτίσουν. Η έλλειψη επί χρόνια ενός σχεδίου οικιστικής (και όχι μόνο) ανάπτυξης, η πολυνομία, οι ασάφειες
της νομοθεσίας, και οι διαφόρων ειδών διαπλοκές, ήταν το κατάλληλο έδαφος για μικρές και μεγάλες
«υπερβάσεις» και παραβάσεις.
Η απομάκρυνση του πολίτη από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, η μη συμμετοχή του στα κοινά, η έλλειψη
διαλόγου πάνω στα οικιστικά θέματα, τον έκαναν ευάλωτο σε κάθε είδους λογικές «αντιπαροχής»,
κάνοντας πιο εύκολη τη την εξεύρεση οικοπέδων προς οικοδόμηση.
Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η πυκνή και άναρχη δόμηση, η μείωση των ελεύθερων χώρων και των
χώρων πρασίνου, η αύξηση των πολυκατοικιών και του τσιμέντου. Η οικιστική υποβάθμιση και κατά
συνέπεια η υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των δημοτών, είναι αισθητές. Οι συνέπειες πολλές:
-Η γεωργική γη, ιδίως στη παραλία εξαφανίζεται, με αποτέλεσμα να γίνονται όλο και λιγότεροι αυτοί που
ασχολούνται με τα αγροτικά.
-Το τοπίο υποβαθμίζεται και το περιβάλλον καταστρέφεται, κάνοντας το δήμο όλο και λιγότερο ελκυστικό
τουριστικό προορισμό.
-Η ούτως ή άλλως ξεχασμένη τοπική ιστορία, έτσι όπως αυτή αποτυπώθηκε στα κτίσματα, βυθίζεται ακόμα
περισσότερο στην λήθη. Χαρακτηριστικά για την περιοχή κτίρια κατεδαφίζονται η αφήνονται στην φθορά
του χρόνου. Και ο Δήμος χάνει ακόμα περισσότερο την ιδιαιτερότητα και την ταυτότητά του.
-Ολόκληρα ορεινά χωριά εγκαταλείφθηκαν, σε άλλα έμειναν λιγοστοί κάτοικοι, ενώ κάποια άλλα
τουριστικού-κατασκευαστικού ενδιαφέροντος χτίζονται και επεκτείνονται ασταμάτητα.
Ο Γενικός Πολεοδομικός Σχεδιασμός που εκπονήθηκε από τη δημοτική αρχή Ξυλοκάστρου και
ψηφίστηκε και από την αντιπολίτευση, όχι μόνο δεν δίνει λύση στα παραπάνω, αλλά ωθεί τα πράγματα
ακόμη περισσότερο προς την υπάρχουσα κατεύθυνση. Νέοι κίνδυνοι εμφανίζονται από:
-την απουσία ενός ευρύτερου στρατηγικού σχεδίου για το μέλλον του Δήμου
-τις υπερβολικές επεκτάσεις των σχεδίων πόλης στο παραλιακό μέτωπο
- την απουσία πρότασης και πρόβλεψης για την αντιμετώπιση της διάβρωσης των ακτών
-τις προτεινόμενες επεκτάσεις σε Τρίκαλα-Καρυά και τη μη επέκταση κανενός άλλου ορεινού χωριού
- τη μη αλλαγή των όρων δόμησης στο Ξυλόκαστρο
- την προσπάθεια θεσμοθέτησης υπέρμετρα μεγάλης βιομηχανικής περιοχής, δίπλα στην περιοχή
επέκτασης του Ξυλοκάστρου και την εγκατάσταση σε αυτήν ρυπογόνων βιομηχανιών
-την θεσμοθέτηση στα Μαύρα περιοχής 600 στρεμμάτων όπου θα μπορούν να χτίζονται ολόκληρα
ιδιωτικά χωριά (ΠΕΡΠΟ)
Απέναντι σε αυτά υπάρχει διέξοδος. Είναι μια άλλη πορεία οικιστικής ανάπτυξης σχεδιασμένη από
τους πολίτες για τους πολίτες. Με συλλογικές συμμετοχικές διαδικασίες. Κύριοι άξονες θα πρέπει να
είναι:
-η ισόρροπη ανάπτυξη όλων των ορεινών χωριών του Δήμου. Αλλά και η ισόρροπη ανάπτυξη του
αγροτικού και τουριστικού χαρακτήρα αυτών.
-η ισόρροπη ανάπτυξη παραλίας και ενδοχώρας. Τα ορεινά χωρία και αυτά της παραλίας είναι δύο
οικιστικοί σχηματισμοί με διαφορετικά χαρακτηριστικά που πρέπει να αναπτύσσονται παράλληλα και σε
αλληλεξάρτηση. Το ένα χρειάζεται το άλλο.
-η προστασία και η ανάδειξη της τοπικής ιστορίας έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται σε κτίσματα-μνημεία ή
στο αρχιτεκτονικό ύφος.
-η προστασία του περιβάλλοντος και του τοπίου γενικότερα
-η προστασία της γεωργικής γης και η ανάδειξη των τοπικών προϊόντων. Η γεωργία αποτελούσε επί
χρόνια την κύρια βάση της τοπικής οικονομίας και παραμένει η βασική παραγωγική δραστηριότητα της
περιοχής.
Σκοπός θα πρέπει να είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των δημοτών, η ενίσχυση της κοινωνικής
αλληλεγγύης και η προσπαθεί δημιουργίας τέτοιων δικτύων και υποδομών που να ενισχύουν μία
αγροτική-τουριστική οικονομία που θα στηρίζεται κύρια στον εαυτό της.
Για να γίνουν αυτά θα πρέπει να ανοίξει ένας διάλογος στην κοινωνία του δήμου. Ο διάλογος αυτός ενώ
θα μπορούσε να γίνει στο πλαίσια του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδιασμού ( ΓΠΣ) δεν έγινε ποτέ. Και
επειδή με την συνένωση θα τεθεί το θέμα ( ο Δήμος Ευρωστίνης δεν έχει ΓΠΣ), είναι μια καλή αφορμή
αλλά και η τελευταία ευκαιρία να ξανατεθεί το θέμα συνολικά.
Από την πλευρά μας και σαν συμβολή σε αυτόν τον διάλογο προτείνουμε τα εξής για συζήτηση και
διεκδίκηση:
Ξυλόκαστρο
-Τροποποίηση των όρων δόμησης με σκοπό τον περιορισμό των διαστάσεων των κτιρίων και την
δημιουργία ενός πιο ανθρώπινου δομημένου περιβάλλοντος, Είναι το μόνο μέτρο που θα διαφυλάξει την
ποιότητα ζωής των κατοίκων της, τον παραθεριστικό χαρακτήρα της πόλης και θα αυξήσει πραγματικά και
σε βάθος χρόνου τις αξίες των περιουσιών όλων. Παράλληλα να εκπονηθεί μικροζωνική μελέτη ώστε να
κατασκευάζονται ασφαλέστερα και οικονομικότερα κτίρια.
-Αναμόρφωση του ιστορικού κέντρου του Ξυλοκάστρου με σκοπό την βελτίωση της εμφάνισής του και
της λειτουργικότητάς του αλλά και όσο αυτό είναι δυνατόν την διατήρηση της φυσιογνωμίας και της
ιστορικότητας του. Οι παρεμβάσεις θα πρέπει να είναι:
Σταδιακή δημιουργία δικτύου πεζοδρόμων. Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις με κατεύθυνση την αποτροπή των
Ι.Χ. από το κέντρο, προώθηση ήπιων μέσων μεταφοράς (ποδηλατόδρομος). Δημιουργία μικρού δικτύου
αστικής συγκοινωνίας από και προς τους χώρους στάθμευσης οχημάτων πέριξ του κέντρου και σύνδεση
αυτού με τον προαστιακό, με ολιγοθέσια ευέλικτα οχήματα. Μεταφορά του ΚΤΕΛ από το κέντρο του
Ξυλοκάστρου.
Υπογειοποίηση των δικτύων ρεύματος σταδιακά, σε όλο το κέντρο της πόλης. Επιλογή με καθαρά ιστορικά
– επιστημονικά κριτήρια κτιρίων που είναι χαρακτηριστικά είτε της αρχιτεκτονικής τους είτε αποτελούν
αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής ιστορίας, χαρακτηρισμός τους ως διατηρητέα, και να δοθούν
οικονομικά κίνητρα στους ιδιοκτήτες για την αναπαλαίωσή τους. Κτίρια όπως το κέντρο Νεότητας, οι
αποθήκες Φραντζή, η οικία Κρινάκου, ο Σιδηροδρομικός Σταθμός και άλλα θα πρέπει να ανακαινιστούν και
να χρησιμοποιηθούν.
-Αναμόρφωση της περιοχής του Σύθα. Χρειάζεται ένα σχέδιο ανάπλασης της ευρύτερης περιοχής για
την μετατροπή του σε χώρο αναψυχής, πολιτιστικών-εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων, όπου θα κυριαρχούν
το πράσινο και η ταυτόχρονη θέα της κοιλάδας και της θάλασσας. Κανένα κτίσμα στην περιοχή του Σύθα
πέρα από αυτά που εξυπηρετούν τον παραπάνω σκοπό και μόνο ισόγεια. Ο Σύθας μπορεί να γίνει το
δεύτερο σημείο αναφοράς του Ξυλοκάστρου μετά τον Πευκιά.
-Βελτίωση της ποιότητας των κοινοχρήστων χώρων που υπάρχουν (πλατείες, παιδικές χαρές) και να
δημιουργηθούν νέοι. Με παρεμβάσεις όπως αναπλάσεις, φυτεύσεις. Να υλοποιηθούν οι πλατείες που
προβλέπονται στο σχέδιο πόλης. Να γίνουν αγορές οικοπέδων για δημιουργία κοινόχρηστων χώρων.
-Μετατροπή του βιολογικού σε τριτοβάθμιο. Να γίνεται αυστηρός έλεγχος της ποιότητας των
απορριπτόμενων στην θάλασσα αποβλήτων.
Δερβένι
Η βασική κατεύθυνση για την πόλη αυτή θα πρέπει να είναι η διατήρηση της φυσιογνωμίας και του
χαρακτήρα της. Επί πλέον το Δερβένι είναι η δίοδος προς την Αχαΐα, και μία αφετηρία ανάβασης και
προς το Χελμό και προς τη Ζήρεια. Το «μειονέκτημα» της έλλειψης χώρου και της «μικρής ανάπτυξης»
μπορεί και πρέπει να γίνει πλεονέκτημα με την:
-Επίλυση κυκλοφοριακών προβλημάτων με μία κυκλοφοριακή μελέτη στην κατεύθυνση προώθησης των
ήπιων μέσων μετακίνησης, αλλά και των ήπιων επεμβάσεων
-Ανάπλαση του μετώπου επί της παλαιάς εθνικής οδού με αναπαλαιώσεις κτιρίων, επισκευές προσόψεων
κ.α.
-Επιβολή όρων και περιορισμών στα νέα κτίρια (πχ υποχρεωτικές κεραμοσκεπές)
-Αναπαλαίωση και ανάδειξη του δημοτικού σχολείου
-Ανάπλαση της πλατείας
-Υπογειοποίηση των δικτύων ρεύματος
-Λιθοστρώσεις και διάφορες κατασκευές από πέτρα σε διάφορα σημεία της πόλης
-Αξιοποίηση του κτιρίου του σιδηροδρομικού σταθμού
-Ανάδειξη και αξιοποίηση της δυτικής του περιοχής (Πεταλού-Μαύρα Λιθάρια).
-Βελτίωση της επικοινωνίας με τα δυτικά (Αιγείρα- Ακράτα) και τα ορεινά χωριά, μέσω τακτικής
συγκοινωνίας.
-Σύνδεση με το βιολογικό καθαρισμό του Ξυλοκάστρου.
Παραλιακά χωριά
Δημιουργία δικτύων υποδομών και βελτίωση των υφιστάμενων. Στα δυτικά χωριά, βασικό είναι το
θέμα της επέκτασης του βιολογικού καθαρισμού. Στα ανατολικά, τα προβλήματα έχουν να κάνουν με την
έλλειψη δρόμων και κοινοχρήστων χώρων εντός των οικισμών, ως αποτέλεσμα της πυκνής και άναρχης
δόμησης. Θα πρέπει επίσης να λυθεί το θέμα των διόδων προς την παραλία, καθώς και της αποχέτευσης
των όμβριων προς την θάλασσα.
Δημιουργία κοινοχρήστων χώρων και βελτίωση των υφιστάμενων. Αρκετά από τα παραλιακά χωρία
δεν έχουν πλατεία, στα περισσότερα δεν υπάρχει χώρος άθλησης. Σε άλλα οι υπάρχουσες πλατείες είναι
παρατημένες και μη λειτουργικές. Θα πρέπει το κάθε χωριό να έχει τους δικούς του κοινόχρηστους
χώρους. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να αξιοποιηθούν τα υπάρχοντα ρέματα τα οποία σε καμιά
περίπτωση δεν πρέπει να εγκιβωτιστούν αλλά να αναπλαστούν και να διαμορφωθούν
Διατήρηση της φυσιογνωμίας και του οικιστικού χαρακτήρα των δυτικών παραλιακών χωριών. Τα
χωριά αυτά λόγω της μικρότερης τουριστικής και άρα κατασκευαστικής ζήτησης, έχουν διατηρήσει το
χρώμα και τον χαρακτήρα τους. Επειδή η ζήτηση πρόκειται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια, πρέπει να
ληφθούν μέτρα για την διατήρηση της φυσιογνωμίας τους. Αυτά μπορεί να είναι αρχιτεκτονικοί περιορισμοί
(πχ. υποχρεωτικές κεραμοσκεπές), αναπλάσεις κτιρίων, διαμορφώσεις όψεων κτιρίων.
Προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και του τοπίου. Με τα έργα της νέας εθνικής και του
προαστιακού, συντελούνται ήδη μεγάλες επεμβάσεις στο περιβάλλον σε όλη την παραλιακή ζώνη του
δήμου. Πρέπει να γίνουν μια σειρά ενέργειες και έργα, για την κατά το δυνατόν αντιμετώπιση αυτών των
συνεπειών. Τέτοιες είναι η διαφύλαξη των ρεμάτων και σαν φυσικό περιβάλλον, αλλά και σαν απορροές
των ομβρίων υδάτων, η δενδροφύτευση κατά μήκος αυτών των αξόνων και η δημιουργία ηχοπετασμάτων
όπου οι άξονες περνούν μέσα ή δίπλα από τους οικισμούς. Να μην γίνει το λατομείο των Πιτσών, το οποίο
θα προκαλέσει τεράστια καταστροφή, με μη αναστρέψιμες συνέπειες σε όλη την ευρύτερη περιοχή.
Οποιαδήποτε υποστηρικτικό έργο των δύο αυτών μεγάλων έργων, θα πρέπει να εξετάζεται με κριτήριο τις
συνέπειές του και όχι το κέρδος της κατασκευάστριας εταιρίας.
Προστασία και ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων. Οι Αριστοναύτες, ο νεολιθικός οικισμός στα
Μαύρα Λιθάρια, τα ρωμαϊκά ευρήματα στο Δερβένι, η σπηλιά Σαφτουλή, πρέπει να αποτελέσουν
συγκριτικό πλεονέκτημα και πόλο έλξης για την περιοχή,
Ήπια αξιοποίηση της παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής. Αποτελεί μία ζώνη που διασχίζει κατά μήκος
όλη την έκταση του δήμου και όλα τα παράλια της Κορινθίας. Θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο
συζήτησης μεταξύ των δημοτών, αλλά και μεταξύ των παράλιων Δήμων, για το ποιος θα είναι ο καλύτερος
τρόπος αξιοποίησής της. Με δεδομένη την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, εκείνο που προέχει είναι να
διασφαλιστεί ο δημόσιος χαρακτήρας της.
Ορεινά χωριά
Διασφάλιση απρόσκοπτης και συνεχούς επικοινωνίας μεταξύ των χωριών, με συντηρήσεις –
βελτιώσεις – επαναχαράξεις οδών, αλλά και βελτίωση των συγκοινωνιών. Η επικοινωνία και εύκολη
πρόσβαση μεταξύ των χωριών αλλά και μεταξύ χωριών – κέντρου αποτελεί βασική προϋπόθεση για την
συνέχιση της ύπαρξης τους, αλλά και την παραπέρα ανάπτυξη τους.
Να γίνουν Διατηρητέα κάποια χωριά τα οποία δεν είναι αναπτυγμένα, αλλά διατηρούν το χρώμα και τον
χαρακτήρα του κορινθιακού ορεινού χωριού. Αυτό θα αποκεντρώσει τον ορεινό τουρισμό από τα
Τρικαλοχώρια και θα διασπείρει τον ορεινό τουρισμό σε όλα τα χωριά του δήμου. Τέτοια θα μπορούσαν να
είναι το Γελήνι, το Σαραντάπηχο, η Ζάχολη και άλλα.
Διαφύλαξη με κάθε τρόπο της φυσιογνωμίας κάθε χωριού και της ιστορίας του. Προς την κατεύθυνση
αυτή, θα μπορούσαν να μπουν αρχιτεκτονικοί περιορισμοί στην δόμηση όπως ξύλινα κουφώματα,
υποχρεωτική κεραμοσκεπή κ.ά. Εντοπισμός χαρακτηριστικών από ιστορικής ή αρχιτεκτονικής σκοπιάς
κτισμάτων ή άλλων μνημείων (νεροτριβές, μοναστήρια, σχολεία, αλλά και παλιές κατοικίες) και ανάδειξη
αυτών είτε με αγορά αυτών είτε με κίνητρα προς τους ιδιοκτήτες.
Δημιουργία Βιολογικού καθαρισμού στα μεγαλύτερα χωριά του δήμου.
Προστασία των Τρικάλων-Καρυάς από την τουριστική «υπερανάπτυξη» και τη μετατροπή τους από
γραφικά χωριά σε θέρετρο τύπου Αράχοβας. Όχι στις μεγάλες επεκτάσεις των οικισμών αυτών. Αυστηρός
έλεγχος της εφαρμογής της νομοθεσίας πολεοδομικής δασικής κλπ.
Δημιουργία κοινόχρηστων χώρων με αγορές από τον Δήμο οικοπέδων. Κυρίως πέριξ δημοσίων ή
αξιόλογων κτιρίων όπως σχολεία, εκκλησίες.
Δημιουργία υποδομών και βελτίωση των υφιστάμενων για την καλύτερη εξυπηρέτηση της γεωργικής
παραγωγής. Αγροτικοί δρόμοι, αρδευτικά, μικρές λιμνοδεξαμενές πρέπει να είναι στις άμεσες
προτεραιότητες για τη διαφύλαξη του γεωργικού χαρακτήρα των ορεινών χωριών.
Προστασία και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου της Πελλήνης. Να βγεί στην επιφάνεια ο
ανεκτίμητος αυτός θησαυρός της περιοχής. Να φυλαχθεί και να προστατευτεί η περιοχή από τις
αρχαιοκαπηλίες.
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ & ΙΔΕΕΣ. Βλέποντας ο τόπος μας να μετατρέπεται ταχύτατα, σ’ ένα
κακέκτυπο Αθηναϊκό προάστιο, πιστεύουμε, ότι μόνο επενδύοντας στην διαφύλαξη του περιβάλλοντος,
στον πολιτισμό και στις υποδομές του, θα αποκτήσουμε συγκριτικό πλεονέκτημα και το εφαλτήριο για ένα
ανθρώπινο μέλλον στον δήμο μας. Η τέχνη ομορφαίνει, διαπαιδαγωγεί και ποικίλει την καθημερινότητα
του πολίτη και πρέπει να έρθει σε άμεση επαφή μαζί της. Αυτός είναι ο στόχος. Το όμορφο και το ωραίο
σε κάθε μορφή του αποτελεί από μόνο του, πόλο έλξης.
Το Πνευματικό Κέντρο, καλείται να σηκώσει το βάρος του σχεδιασμού πολιτικών και δράσεων, για
ανάσχεση της ασχήμιας, για διάχυση του πολιτισμού στην κοινωνία. Να εμπεδωθεί η αντίληψη, ότι το
πολιτιστικό αγαθό δεν είναι περιττό, σπάνιο και επετειακό, αλλά αναγκαιότητα, που εκπαιδεύει, ψυχαγωγεί
και ομορφαίνει το κάθε μέρα όλων, αυξάνοντας και την επισκεψιμότητα - τουρισμό στο δήμο, άρα και τις
θέσεις εργασίας.
Καλείται επίσης, να διαπαιδαγωγήσει τον πολίτη στην προστασία και το σεβασμό του περιβάλλοντος, στον
εθελοντισμό κλπ. μέσα από στοχευμένες δράσεις. Γι’ αυτό θα πρέπει να απεγκλωβιστεί, από το
δημαρχοκεντρικό εναγκαλισμό. Να στελεχωθεί με ανθρώπους που έχουν σχέση με το αντικείμενο,
που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα και τις εξελίξεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και βέβαια,
δεν τους απασχολούν οι εκλογικές λογικοπρακτικές.
Οι άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων που ζουν, έζησαν ή συνδέονται με την περιοχή μας πρέπει
να «αξιοποιηθούν», να προβληθούν και να οργανωθούν εκδηλώσεις σε ετήσια βάση με τη βοήθειά τους ή
προς τιμήν τους (Άγγελος Σικελιανός, Κων/νος Καρυωτάκης, Αργύρης Χιόνης, Τάκης Μιχόπουλος,
Ηλίας Κατσούλης, Βασίλης Γεωργιάδης, Θανάσης Παπαθανασίου, Γιάννης Φάγκρας, Χρίστος
Σαντατσόγλου, Δορμπαράκης κ.α.).
Θα πρέπει τάχιστα να αξιοποιηθεί το καλλιτεχνικό δυναμικό του δήμου, μέσα από μια, έστω και
διαδικτυακή σύνδεση. Όσοι επώνυμοι και ανώνυμοι δημιουργούν και πολιτισμ-ονειρεύονται, θα πρέπει να
έχουν λόγο στον σχεδιασμό και τις δράσεις για την πολιτιστική και πολιτισμική αναγέννηση του τόπου.
Τα ιστορικά κτήρια που καταρρέουν σε όλο τον δήμο, είναι αδήριτη ανάγκη να διασωθούν και να
αξιοποιηθούν. Ενδεικτικά να αναφέρουμε την οικία του Π. Τσαλδάρη, το αρχοντικό των Νοταραίων στα
Τρίκαλα, τον πύργο του Χαλίλ Αγά στη Συκιά, το σχολείο στο Γελήνι, πολλά και σημαντικά κτήρια και ναοί
στην Ευρωστίνη. Η εγκατάλειψη τους αποτελεί ένα διαρκές έγκλημα.
Οι πρώην αποθήκες Φραντζή ειδικά πρέπει να μετατραπούν σε σημείο αναφοράς, για όλο τον δήμο.
Εκεί πρέπει να συνυπάρξουν και να αναδειχθούν με την χρήση νέων τεχνολογιών, η τοπική νέα και αρχαία
ιστορία και τα τοπικά προϊόντα. Επίσης να κατασκευαστούν πολιτιστικές υποδομές και χώροι δημιουργίας
για τα παιδιά και τους νέους.
Στο Δερβένι υπάρχει το κτίριο του Πανταζοπούλειου Πολιτιστικού Κέντρου, όπως και στον Πύργο ο
«Πύργος του Κορδή», όπου γίνονται σημαντικές εκδηλώσεις. Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο, το Κέντρο
Νέων Ευρωστίνης και οι κινηματογραφικές προβολές για νέους που διοργανώνονται στον Πύργο,
είναι παραδείγματα προς μίμηση, θα στηριχθούν και θα αξιοποιηθούν περαιτέρω.
Στα χωριά μας, επίσης, υπάρχουν αφημένα κοινοτικά γραφεία, όπως επίσης υπέροχα και αναξιοποίητα
κτίρια που πρέπει να υποστηρίξουν πολιτιστικές δράσεις και παρεμβάσεις, ώστε να αποτελέσουν, πόλο
έλξης.
Μεγάλο βάρος πρέπει να δοθεί στο παιδί και την νεολαία. Το «Κέντρο Νεότητας» αφού ανακαινισθεί,
να γίνει αυτό, που αναφέρει ο τίτλος του και να αξιοποιηθεί πλήρως. Αναβάθμιση της βιβλιοθήκης και
δράσεις διάδοσης και στήριξης του βιβλίου και της ανάγνωσης, από ειδικευμένους ανθρώπους, που
υπάρχουν και στον δήμο μας. Απαιτείται στέκι νεολαίας, όπως και συγκεκριμένος χώρος για τον πολιτισμό.
Δράσεις για την προώθηση της μουσικής, του κινηματογράφου και των τεχνών γενικότερα, από
ανθρώπους που γνωρίζουν τα αντικείμενα.
Διαφόρων ειδών δρώμενα θα πρέπει να λαμβάνουν χώρα σε πλατείες και ελεύθερους χώρους στον δήμο.
Σύνδεση των εκδηλώσεων του καλοκαιριού με την ποιότητα και προβολή των τοπικών προϊόντων σε
αυτές.
Προτείνουμε την ίδρυση ψηφιακού βιωματικού μουσείου, αναφορικά με την προβολή και γνώση των
ιστορικών μας αρχαιοτήτων. Υπάρχουν αλλού. Μπορούμε και εδώ.
Υποστηρίζουμε σαν σημείο αιχμής, την ανάδειξη της εργασίας του Συλλόγου Αναβίωσης Ναυπηγικής
Ιστορίας «Αριστοναύται». Μια εξαιρετική εργασία – μελέτη, με παγκόσμια αναγνώριση, που παραμένει
παραπεταμένη.
Απαιτείται πάραυτα, να προστατευτεί, αξιοποιηθεί και αναδειχθεί η Αρχαία Πελλήνη. Είναι ίσως ο
μεγαλύτερος τοπικός θησαυρός και είναι αφημένος στην καταστροφή. Επίσης, ανάλογης προστασίας και
ανάδειξης χρήζει και το σπήλαιο Σαφτουλή στα Πιτσά. Άμεση και ενεργή σύνδεση πολιτιστικών
δράσεων σε πόλεις και χωριά, με τα σχολεία του δήμου και όχι μόνο.
Προώθηση και διάδοση, της καινοτόμου ιδέας για την καθιέρωση της εορτής του έρημου από παιδιά
πλέον, ορεινού δημοτικού σχολείου, σε συνεργασία με τα σχολεία της περιοχής και τους συλλόγους
των χωριών ή τους κατοίκους των.
Πλήρης αναβάθμιση και ουσιαστική στήριξη των δύο φιλαρμονικών του δήμου και του Δημοτικού
Ωδείου Ευρωστίνης.
Άμεση σύνδεση τους με την εκπαίδευση όλων των βαθμίδων, με εκδηλώσεις και γιορτές, πέρα από τις
θρησκευτικές. Συνεργασία με συγκροτήματα άλλων δήμων.
Προώθηση του κινηματογράφου με δράσεις σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα, χειμώνα - καλοκαίρι. Ο
σύλλογος «Ευ ζην» στην Ευρωστίνη άνοιξε τον δρόμο.
Δημιουργία φεστιβάλ με δράσεις , εργαστήρια και προβολές όλο τον χρόνο, σε άμεση εμπλοκή με
την νεολαία και τα παιδιά.
Εικαστικές παρεμβάσεις σε χωριά και πόλεις σε συνεργασία με σχολές, ΑΕΙ, ντόπιους και όχι μόνο,
καλλιτέχνες.
Εμπλουτισμό των καλλιτεχνικών μαθημάτων με νέα αντικείμενα, που θα απομακρύνουν τους
πολίτες από την τηλεόραση και θα τους επανακοινωνικοποιήσουν.
Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να ληφθεί και για την τρίτη ηλικία, ώστε να υποστηριχθεί και στηριχθεί
ουσιαστικά και δημιουργικά.
Στο σχεδιασμό του δήμου θα πρέπει να ενταχθεί και η κατασκευή ενός ανοικτού θεάτρου στα ενδότερα,
ώστε να υπάρξει και άλλος πόλος έλξης στο εσωτερικό του.
Στήριξη των αξιόλογων χορευτικών και θεατρικών ομάδων σε όλο τον δήμο.
Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι η επένδυση στον πολιτισμό, είναι επένδυση στο μέλλον και στην τοπική
οικονομία.
ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ
ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ.
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ. Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου, σ’ όλη την Ελλάδα, σ’ ολόκληρο τον
διευρυμένο δήμο μας, ο αθλητισμός κατέχει περίοπτη θέση στα ενδιαφέροντα των πολιτών. Και αυτών
που ασκούνται και αυτών που μετέχουν ως θεατές των αγώνων.
Οι λόγοι γι’ αυτό πολλοί: η ιστορία μας από αρχαιοτέρων χρόνων, η αίσθηση της δημιουργίας, η σωματική
και πνευματική υγεία, ο ρόλος του παιχνιδιού στη ζωή μας κ.α.
Επικεντρώνοντας στον δήμο μας παρατηρούμε να συμβαίνει σε μικρογραφία ότι ακριβώς γίνεται σ’
ολόκληρη τη χώρα και σε άλλες χώρες. Δηλαδή εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, απουσία σχεδίου
μαζικής άθλησης και οργανωμένων υποδομών. Μεμονωμένες ομάδες παραγόντων με διάφορα κίνητρα
(από αγάπη πραγματικά για το άθλημα, μέχρι ιδιοτέλεια προσωπικής προβολής και σκαλοπάτι για άλλες
επιδιώξεις) αναλαμβάνουν τις ομάδες (όσες έχουν απομείνει πλην του λαοφιλούς ποδοσφαίρου).
Και οι δήμοι; Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι απόντες με την έννοια ότι κάθε τόσο συνδράμουν οικονομικά στα
αιτήματα των ομάδων, αλλά αυτό είναι όλο. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχέδιο για την ανάπτυξη
αθλητισμού στην περιοχή.
ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1. Παραγωγή αθλητισμού από ένα ξεχωριστό επιτελείο του Δήμου.
2. Οικονομική ενίσχυση των σωματείων σε διαφορετική βάση. Δηλαδή να υποχρεώνει τα σωματεία να
διατηρούν τμήματα υποδομής με ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ και ο ΔΗΜΟΣ να πληρώνει
αποκλειστικά και μόνο τα λειτουργικά έξοδα (προπονητών, υλικού κ.α.) και όχι π.χ. πολυδάπανες
μεταγραφές παικτών.
3. Καθοδήγηση του αθλητικού επιτελείου ώστε να επιτευχθούν συγχωνεύσεις σωματείων που οδηγεί σε
εξοικονόμηση πόρων και στην ισχυροποίηση των ομάδων με καλά τμήματα υποδομής.
4. Ανάπτυξη και των άλλων αθλημάτων και κυρίως του κλασσικού αθλητισμού και βεβαίως του μαζικού
αθλητισμού με αγώνες που να συνδυάζονται με την τοπική ιστορία.
5. Συνεχής διεκδίκηση καλύτερων αγωνιστικών χώρων ή και καινούργιων (π.χ. στάδιο στο παλιό γήπεδο
Ξυλοκάστρου, κολυμβητήριο στην Ευρωστίνη, αθλητικό κέντρο στο Ρέθι κ.α.).
6. Συνεργασία του αθλητικού επιτελείου με τα σχολεία για έναν σχολικό μόνιμο αθλητισμό καθώς και την
εύρυθμη λειτουργία της σχέσης του με τα αθλητικά σωματεία.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ. Το μεγαλύτερο πρόβλημα της παραλιακής ζώνης της περιοχής μας, η
διάβρωση των ακτών, θέλει άμεση και συλλογική διεκδίκηση για τη λύση του. Το νέο δημοτικό συμβούλιο,
πρέπει να το ανακηρύξει ως πρωτεύον θέμα και σε συνεργασία με όλα τα δημοτικά συμβούλια της
περιοχής να απαιτήσει συνολική λύση για όλο τον Κορινθιακό, με σαφή προσανατολισμό και στην
αναίρεση των αιτίων που τη δημιουργούν. Με βάση τις μελέτες και τις επεμβάσεις που έχουν ήδη γίνει, να
διοργανωθεί άμεσα συνέδριο με τη συμμετοχή όλων των δήμων που πλήττονται από τη διάβρωση για να
αποφασιστεί ο τρόπος αντιμετώπισης, να προωθηθεί η άμεση εφαρμογή του με συλλογική και δυναμική
διεκδίκηση χρηματοδότησής του.
ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΣ. Ο μεγάλος ασθενής, που μετά από τις κινητοποιήσεις των πολιτών γλύτωσε τη χαριστική
βολή που θα του έδινε το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας με λιθάνθρακα, παραμένει σε κρίσιμη
κατάσταση. Πρέπει να διεκδικήσουμε δυναμικά και συλλογικά την απορρύπανσή του από την κόκκινη
λάσπη, να σταματήσει η υπεραλίευση και να σταματήσουμε να το χρησιμοποιούμε σαν υγρή χωματερή.
Τον τρόπο τον ξέρουμε, θα τον ακολουθήσουμε πιστά και δυναμικά.
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ. Ένα τεράστιο θέμα, μια «καυτή πατάτα», που δυστυχώς η Περιφέρεια, η
Νομαρχία και οι δήμοι δεν θέλησαν να ακουμπήσουν. Πιστεύουμε ότι τα νέα δημοτικά συμβούλια και η
Περιφέρεια πρέπει να έχουν σαν προσανατολισμό τους την ανακύκλωση στην πηγή, την
αποκατάσταση των χωματερών, τη χωροθέτηση ΚΔΑΥ σε όλους τους νομούς, την αναβάθμιση της
υπηρεσίας καθαριότητας κάθε δήμου και την ενημέρωση - ευαισθητοποίηση των δημοτών. Η
δεματοποίηση σύμμεικτων απορριμμάτων με σκοπό την καύση θα μας βρει αντίθετους.
ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΔΑΣΟΣ (ΠΕΥΚΙΑΣ). Η «ταυτότητα» του Ξυλοκάστρου κινδυνεύει να χαθεί από την ασθένεια
της Βαμβακίασης, τη γήρανση των δένδρων, την πλημμελή διαχείριση και την ανεξέλεγκτη κίνηση
τροχοφόρων και ποδηλάτων.
Μετά από τις περσινές κινητοποιήσεις των πολιτών έγιναν ενέργειες που δεν είχαν γίνει τα τελευταία 10
χρόνια, αλλά δεν φτάνουν.
Πρέπει να εφαρμοσθούν οι προτεινόμενοι και επιτρεπόμενοι τρόποι αντιμετώπισης της βαμβακίασης που
πρότειναν οι ειδικοί επιστήμονες στη συνέλευση που έγινε στο Ξυλόκαστρο (αιθέρια έλαια από σκίνο κλπ),
να εφαρμοσθεί η Διαχειριστική Μελέτη και να δημιουργηθεί το Ταμείο του Πευκιά (πρόταση του συμπολίτη
μας Νώντα Κατσούλα) από τα έσοδα των τριών δημοτικών καταστημάτων του Πευκιά για τη
χρηματοδότησή της.
ΟΡΕΙΝΟΣ ΟΓΚΟΣ ΤΗΣ ΖΗΡΕΙΑΣ
Προβλήματα
Αλλοίωση της φυσιογνωμίας του τοπίου και της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής των οικισμών, λόγω της
άναρχης οικιστικής ανάπτυξης.
Ρύπανση ρεμάτων και ανεξέλεγκτη ρίψη στερεών απορριμμάτων
Έλλειψη βιολογικών καθαρισμών στους οικισμούς.
Καταπατήσεις δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων λόγω του μεγάλου επενδυτικού ενδιαφέροντος που
παρουσιάζει η περιοχή.
Μεγάλη εισροή οχημάτων 4Χ4 εντός της λίμνης Δασίου.
Κεραίες κινητής τηλεφωνίας που είναι εγκατεστημένες στα όρια οικισμών (π.χ. Μ.Σ. Τρικάλων).
Μαζική στροφή του τοπικού πληθυσμού στην ενασχόληση με το τουρισμό και εγκατάλειψη της υπαίθρου
και των παραδοσιακών δραστικοτήτων (γεωργία -κτηνοτροφία κ.α)
Πιθανή εγκατάσταση Α/Γ στην κορυφογραμμή του βουνού με δεδομένο ότι θα συνοδεύεται από έργα
υποδομής και μεταφοράς ενέργειας(διάνοιξη δρόμων -δίκτυα μεταφοράς ενέργειας) θα απειλήσει τα
οικοσύστημα και τη βιοποικιλότητα που είναι η πιο αποτελεσματική ασπίδα στις επιπτώσεις της κλιματικής
αλλαγής. Πιστεύουμε ότι η προστατευόμενη περιοχή «Ορός Κυλλήνη και Χαράδρα Φλαμπουρίτσας»
πρέπει να εξαιρεθεί από τις περιοχές που μπορούν να εγκατασταθούν Α/Γ και Αιολικά Πάρκα.
Προτάσεις-Παρεμβάσεις
- Η ενεργοποίηση της εκκρεμούσας διαδικασίας για την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος από το
Υ.Π.Ε.ΚΑ και η σύσταση του φορέα διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής .
- Οι τρεις οικισμοί των Τρικάλων πρέπει να ανακηρυχθούν παραδοσιακοί οικισμοί για να διασωθούν.
- Ήπια τουριστική ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον και ορθολογική και σχεδιασμένη αξιοποίηση του
Αθλητικού Κέντρου Ζήρειας
- Εναλλακτικές μορφές τουρισμού, περιπατητικά μονοπάτια ποδήλατο του βουνού, περιβαλλοντική
ενημέρωση, προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης σε συνεργασία με την Α/θμια και την Β/θμια
εκπαίδευση.
- Δημιουργία Κέντρου πληροφόρησης-ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης
- Για την προστασία των δασών μας είναι αναγκαία η σύνταξη δασικών χαρτών για να δοθεί τέλος
στην καταστροφή τους από τους καταπατητές και τους εμπρηστές.(νομοσχέδιο Υ.Π.Ε.Κ.Α)
Τέλος η ανάπτυξη του Αγροτουρισμού που στηρίζεται στην αξιοποίηση φυσικών πολιτιστικών τοπικών
πόρων, αποβλέπει στην συγκράτηση του αγροτικού πληθυσμού στις εστίες τους, στην εξασφάλιση
συμπληρωματικού εισοδήματος και στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου.
Επίσης η ανάπτυξη Αγροβιοτεχνιών μπορεί να συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη της περιοχής και να
προβάλει τα τοπικά προϊόντα (μονάδες επεξεργασίας γάλακτος ,κρασιών ) και παρασκευής μαρμελάδων,
γλυκών κλπ.
ΖΑΧΟΛΗ – ΣΑΡΑΝΤΑΠΗΧΟ.
Τα σπάνιας ομορφιάς χωριά της Ευρωστίνης πρέπει να συνδεθούν με τα χωριά της Ζήρειας και να δοθεί
μεγάλο βάρος στην προστασία τους και την ανάδειξή τους. Χρειαζόμαστε μια σχεδιασμένη πρόταση για
την ισόρροπη και περιβαλλοντικά ορθολογική ανάπτυξη του ορεινού όγκου του νέου δήμου, κάτι που θα
επιδιώξουμε να προταχθεί από το νέο δημοτικό συμβούλιο.
ΤΟΠΙΚΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ