MEDICINA U SREDNJEVEKOVNOJ SRBIJI

U to vreme u Srbiji su se ljudi lečili pomoću narodnog lečenja ,nekih

saznanja od
Vizantinaca ili stanovnika pomorskih gradova Jadranskog mora.Prevelika
religioznost ljudi se odrazila i u medicini.Ljudi su verovali da će se bolesti
izlečiti molitvom Bogu i ikonama svetaca.Pored takve,religiozne medicine,narod
se lečio i pomoću lekova i lekovitog bilja.To je bila naučna medicina koja se
bavila tumačenjem raznih vrsta bolesti, tražila njihove uzroke i lekove ili
lekovita bilja kojim bi se mogle lečiti određene bolesti.U manastirima se
izučavala drevna medicina i u njima su se čuvali mnogi medicinski
spisi.Postojale su i bolnice koje su najčešće građene uz manastire
(Dečani,Hilandar,Studenica...).Vladar je bio taj koji se brinuo o manastirskim
bolnicama.Srbija je imala i posebne bolnice gde su bile osobe sa neizlečivim
bolestima.Prevoz obolelih do bolnice zavisio je od stanja puteva,a najčešće su
prenošeni kolima koja su vukli konji i na nosilima,ako je bolnica bila
blizu.Najpoznatija bolnica bila je ona u Beogradu,a nju je sagradio despot Stefan
Lazarević.

SAOBRAĆAJ

Kopneni prevoz se uglavnom vršio pomoću konja,mazgi i

magaraca.Putevi su bili veoma uzani i sobraćaj je morao biti
karavanski.Putovanja kolima ili kočijama bila su moguća samo na dobrim
putevima koji su bili retki.Vesti o nekakvim događajima su od prestonice do
granice i obrnuto,stizale danima.Postojala je i kurirska konjanička služba
(knjigonoše) koja je bila najbrža,a ponekad su i trgovci prenosili pisma.