ΟΧΙ ΣΤΗ ΝΕΟ-ΦΕΔΟΥΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ!

Με τη διαδικασία του «κατ’ επείγοντως», η κατοχική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μαζί με

τη «συμμαχία των προθύμων» (δεξιών και αριστερών- είτε το φηφίζουν μες στη
βουλή, είτε όχι) βιάζεται να θεσμοθετήσει τον ΦΑΣΙΣΜΟ στις εργασιακές σχέσεις.
Με το Σύνταγμα να έχει μεταραπεί ήδη σε κουρελόχαρτο για να υλοποιηθεί η
στρατηγικής σημασίας πολιτική πλατφόρμα του μνημονίου στο βωμό που στήσαν για
την Ελλάδα στο ρόλο της Ιφιγένειας το εξωθεσμικό διευθυντήριο που συναποτελούν
τα οικονομικά funds, τα εγχώρια παρασιτικά-μαυραγορίτικα στρώματα και στο
πλαίσιο των προσωρινών ισορροπιών των αμερικανογερμανικών ανταγωνισμών
στην περιοχή.
Άραγε, αλήθεια, αυτοί οι ανταγωνισμοί ποιού νέου παγκόσμιου πολέμου θα
φουσκώσουν τα πανιά; Γιατί ο κοινωνικός πόλεμος μέσα στον νεοελληνικό κοινωνικό
σχηματισμό είναι ολοφάνερος στην κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας!
Ήδη η πλειοψηφία των νέων εργαζόμενων δουλεύουν υπό το καθεστώς της μαύρης,
της ανασφάλιστης, της εκ περιτροπής εργασίας. Αυτό που έπεται είναι η ολοκλήρωση
αυτής της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής μέχρι την πλήρη κινεζοποίηση της ζωής του
λαού αυτής τη χώρας.
Γιατί τα Ελ ντοράντο των ατομικών συμβάσεων μόνο σε μισθούς ακόμη και κάτω των
400 ευρώ αντιστοιχούν!
Η σημερινή απεργία επομένως, μόνο σε ύστατη μέρα πάλης και αγωνιστικής
ανάτασης πρέπει να αντιστοιχεί. Μόνο που οι χρόνιες αγκυλώσεις της
συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, αποτελούν ακόμη σοβαρό ανάχωμα απέναντι σε μια
τέτοια προοπτική.
Η ΓΣΕΕ σήμερα εκπροσωπεί όχι πάνω από το 30% της εργατικής τάξης, ενώ οι οι
νέες σχέσεις εργασίας έχουν μηδενική εκπροσώπηση σε αυτήν. Η γραφειοκρατική
ηγεσία των ΔΕΚΟ αντί να προτάσσει ένα ενιαίο μέτωπο υπεράσπισης των αξιών της
εργασίας, που θα μπορούσε να συσπειρώσει ολόκληρη την εργατική τάξη κάτω από
αυτό, ποντάρει στην επιμέρους εξασφάλιση των συντεχνιακών συμφερόντων τής
μέσα από συνεννόηση με το σύστημα. Εκεί πόνταρε ως τα σήμερα η κάθε κοινωνική
συντεχνία. Την γραμμή της ήττας, την πολιτική της διάσπασης των κοινωνικών
συμφερόντων για να επιβεβαιωθεί η προφητεία της θύελλας και της καταιγίδας
τραβάει εδώ και χρόνια και η κάθε είδους επαναστατική ή κομμουνιστική αριστερά.
Αυτοί είναι οι όροι που καλείται να υπερφαλαγγίσει η εργατική τάξη από δω και πιο
πέρα!
Με συνολική αλλαγή του ρόλου και της διάρθρωσης, της λειτουργίας των σωματείων,
έτσι ώστε οι «ατομικοί εργαζόμενοι», το σαρωτικά νεόπτωχο κοινωνικό στρώμα να
αποκτήσουν τη ταξική συγκρότηση και τον θεσμικό τους ρόλο, σαν εργαζόμενοι και
σαν ελεύθερα φυσικά πρόσωπα αντίστοιχα.
Με οργανωμένες κοινωνικές συλλογικότητες (διαρθρωμένες ομοιοεπαγγελματικά ή
σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών), απαλλαγμένες από μικροκομματικά αναχώματα, με
ρόλο τέτοιο που να αντιστοιχεί σε μια νέα κοινωνικά συμμαχία υλικών και πολιτικών
συμφερόντων, και σε μια εν δυνάμει νέα κοινωνική εξουσία.
Γιατί αυτό που διακυβέβεται, ξεπερνά κατά πολύ τις συνηθισμένες επί μέρους
εργατικές διεκδικήσεις: Η νεο- φεουδαρχία που έρχεται για να μείνει, θέτει άμεσα σε
αμφιβολία την αστική κοινωνία των «ελεύθερων προσώπων», καταργεί με τους
όρους δουλείας που απαιτεί την συνήθη πώληση απλά της εργατικής δύναμης. Θέλει
να εξισώσει όλες τις ανθρώπινες βιολογικές ανάγκες, όλες τις πολιτικές ελευθερίες
στα μέτρα του νεοφιλελεύθερου τρόπου της ασύμμετρης «ανάπτυξης».
Μέχρι την πλήρη επιβολή του χρηματηστιριακού κεφαλαίου επάνω στην ζωντανή
εργασία, και του ρόλου της σαν προοδευτικού παράγοντα της ανθρώπινης ανέλιξης.
Μέχρι την πλήρη αναίρεση της αξίας του ατομικού εργάτη, την εργασία του οποίου
αρνείται συνολικά και σαν ατομική διαδικασία, μα και σαν κοινωνική αξία.
 Ο ΛΑΟΣ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΕΞΟΔΟ!

...και γι’ αυτό η αριστερά οφείλει να βρει άμεσα τα εργαλεία γι’ αυτό το σκοπό,
επαναθεωρώντας βασικές αγκυλώσεις και θεωρητικά σχήματα που ολοφάνερα
χρεοκώπησαν, και πλέον δε μπορούν να εμπνεύσουν και φυσικά να οδηγήσουν σε
αυτήν αυτήν την προοπτική. Ειδάλλως, οι επαναστατικές κρίσεις που θα έρθουν θα
οδηγήσουν σε μια οπωσδήποτε ατελέσφορη ηγεμονία του αναρχοαυτόνομου τρόπου
στις δράσεις, και σε μια ακόμη μεγαλύτερη συντηρητική στροφή εν τέλει: Η ανέχεια
και ο φόβος εύκολα τροφοδοτούν ήδη την εγκληματικότητα και τη λογική του «ο
σώζων εαυτώ σωθήτο».
Έτσι απο την κατάσταση «ο ένας να παρηγοριέται από τη μιζέρια του άλλου», θα
περάσουμε στο «ο ένας να σκοτώνει τον άλλον για τα ελάχιστα».

ΤΟ ΝΕΟΛΑΙΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΑΛΛΟ ΠΙΑ ΝΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΑΙ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΙΤ

Η νεολαία που σε ποσοστο 30% δεν ολοκληρώνει την βασική εκπαίδευση, η νεολαία
των σπουδαστών των ΤΕΙ (ΙΕΚ για την Διαμαντοπούλου), των περιφερειακών και
χωρίς επαγγελματική ανταπόκριση ανώτατων ιδρυμάτων και των σπουδαστών σε
σχολές «μαθητείας»- απλήρωτης και ανασφάλιστης εργασίας, η νεολαία που
εξωθείται κατευθείαν στα σύγχρονα εργασιακά γκουαντάναμο, δεν μπορεί να
περιμένει τίποτα από ένα φοιτητικό κίνημα των ελίτ που επιβάλει την γνωσιακή και
επαγγελματική του ηγεμονία απέναντι σε αυτή την νεολαία που έχει μετατραπεί σε
παριά της ελληνικής κοινωνίας. Ολοκληρώνεται απόλυτα η αυξανόμενη αντίθεση
ανάμεσα στα κομμάτια εκέινα της νεολαίας που έχουν ταυτιστεί ταξικά με το
νεοφιλελευθερισμό, και σε εκείνα που εξαιτίας του νεοφιλελευθερισμού
αυτοκαθορίζονται από την αμορφωσιά ή την αποειδίκευση .
Όσοι βρίσκονται από την πρώτη μεριά, φροντίζουν πολυεπίπεδα να διαιωνίζεται το
καθεστώς του σχολείου- άχρηστου συμπληρώματος του φροντιστηρίου, του σχολείου
που είναι σχεδιασμένο να υπηρετεί τις ανάγκες του 5% της μαθητικής κοινότητας-
δηλαδή εκείνων. Είναι οι ίδιοι που η συνείδησιακή τους συγκρότηση είναι
αλληλένδετα δεμένη με την ολοκληρωτική επικράτηση του χρηματιστηριακού
κεφαλαίου επάνω στην εργασία, και υπό αυτήν την έννοια την ολοκληρωτική
οριοθέτηση από το κεφάλαιο της ποιότητας και του εύρους της γνώσης.
Γι’ αυτό και η μόνη ελπίδα του νεολαιίστικου κινήματος βρίσκεται στο να αποκτήσουν
την ηγεμονία σε αυτό τα πιο «υποβαθμισμένα» της τμήματα. Μέσα σε ένα
πανεκπαιδευτικό μέτωπο που θα προβάλει ένα εκπαιδευτικό σύστημα βασισμένο
στις αξίες της μόρφωσης σαν ενιαία κοινωνική διαδικασία με εσωτερική συνοχή και
της εργασίας, σαν αλληλένδετες αξίες που υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, κόντρα
στην νεοφιλελεύθερη απορρυθμισμένη εκπαίδευση των ασύνδετων
αυτονομοποιημένων πληροφοριών και του ατομισμού,
Έτσι θα σταθεί στο πλευρό του λαϊκού κινήματος, έτσι θα σταματήσει την διαρροή της
νεολαίας προς τις πλέον μάταιες και αντιδραστικές επιλογές και διεξόδους!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ

ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ
ΌΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ!

ΕΑΜ ΝΕΟΛΑΙΑ