1
ΑΠΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΤΗ ΧΩΡΑ
ΠΡΟΕΟΡΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ ΗΧΟΣ Γ’
Η Παρθένος σήμερον, τον προαιώνιον
Λόγον, εν σπηλαίω έρχεται, αποτεκείν
απορρήτως.
Χόρευε, η οικουμένη ακουτισθείσα,
δόξασον, μετά Αγγέλων και των
Ποιμένων,
βουληθέντα εποφθήναι,
Παιδίον νέον, τον προ αιώνων Θεόν.
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ. ΗΧΟΣ Δ'
Η Γεννησίς σου Χριστέ ό θεός ημών,
ανέτειλε τω κόσμω,το φως το της
γνώσεως,
εν αυτή γαρ οι τοις άστροις
λατρεύοντες,
υπό αστέρος εδιδάσκαντο,
Σέ προσκυνείν, τον Ήλιον της
δικαιοσύνης,
καί σέ γινώσκειν έξ ύψους Ανατολήν.
Κύριε δόξα σαι·
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ.
ΗΧΟΣ Γ΄
Η Παρθένος σήμερον, τον Υπερούσιον
τίκτει,
Και η γη τό Σπήλαιον, τω απροσίτω
προσάγει.
Άγγελοι, μετά Ποιμένων δοξολογούσι.
Μάγοι δέ, μετά αστέρος οδοιπορούσοι,
Δι’ ημάς γαρ εγεννήθη,
Παιδίον νέον, ο πρό αιώνων θεός.
ΩΔΗ Α\ ΗΧΟΣ Α*
Χριστός γεννάται, δοξάσατε.
Χριστός έξ ουρανών, απαντήσατε.
Χριστός επί γης, υψώθητε.
Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη και εν
υφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί, ότι
δεδόξασται.
ΑΓΓΕΛΛΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ
Αγγελικές φωνές ηχούν
στης νύχτας τη σιωπή
Χαρά στη γη χαρά παντού
γεννήθηκ' ο Χριστός.
Στη φτωχική τη φάτνη Του
ερχόμαστε κι εμείς
Δώρο Σ’ Αυτόν προσφέρουμε
τις ταπεινές καρδιές
ΑΓΙΑ ΝΥΧΤΑ
Άγια νύχτα σε προσμένουν
με χαρά οι χριστιανοί
και με πίστη ανυμνούμε
το Θεό δοξολογούμε
μ’ ένα στόμα μια φωνή
Ναι με μια φωνή.
Η ψυχή μας φτερουγίζει
πέρα στ’ άγια τα βουνά
όπου ψάλλουν οι αγγέλοι
απ’ τα ουράνια άγια μέλη
στον Σωτήρα ωσαννά.
Ψάλλουν ωσαννά.
Στης Βηθλεέμ ελάτε όλοι
τα βουνά τα ιερά
και μ’ ευλάβεια μεγάλη
κει που τ’ άγιο Φως προβάλλει
προσκυνήστε με χαρά.
Ναι με μια χαρά.
ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑ
Τα’άστρα λαμπύρουν το φεγγάρι
απόψε
κι όλα φεγγίζουν διαμαντένια στη γη
Κόσμος θωράει κρυσταλογεννιέται
στα φυλοκάρδιαι
Στη φάτνη γύρω λούλουδα ξυπνάνε
Μυροβολάνε για το θείο βρέφος
Όλα παρθένια κρυσταλογεννιούνται
στα φυλοκάρδια.
Κάθε ψυχούλα χρυσόνειρα πλάθει
κάποιο αστέρι τις εμπνεύσεις πλάθει
ξάφνου θωράνε τα όνειρα σβήνουν
γλυκοχαράζει.
Από τ’ ουρανού τη χώρα
ήρθε ο Χριστός στη γη
ταπεινά σε φάτνη μέσα
δέχθηκε να γεννηθεί.
Δόξα στα ουράνια δόξα. (δις)
Χαίρεται η πλάση όλη
ψάλλει γη και ουρανός
στους λαούς παντού ειρήνη
εγεννήθη ο Χριστός.
Δόξα στα ουράνια δόξα. (δις)
ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΤΗ ΧΑΡΑ [Λαίκό Ρωσίας]
Βασιλιάς στη χαρά θε να ζεις παντοτινά
μες τη ζωή που κυλά Βασιλιάς στη χαρά
για να ζεις παντοτινά μάθε βαθιά ν’
αγαπάς.
Να αγαπάς με χαρά, τη χαρά ν’ αγαπάς
να σκορπίζεις γύρω σου τη χαρά.
Ν’ αγαπάς με χαρά, το Χριστό ν’
αγαπάς,
την αγάπη να σκορπάς. (2)
Θεέ μου την πηγή, δoς μου της χαράς
τη βαθιά αγάπη σου βάλε στην καρδιά.
Κι αν τα χρόνια περνούν κι όλοι γύρω
που πονούν
την ευτυχία ζητούν, η δική σου καρδιά
θε να ζει με τη χαρά φτάνει βαθιά ν’
αγαπάς.
Να αγαπάς με χαρά.......
ΓΙΟΡΤΙΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ [Λαϊκό Ουαλλίας]
Γιορτινά τραγούδια ηχούνε φα,λα,λα
τη χαρά παντού σκορπούνε, -‘’-
λάμπει ο ουρανός κι η πλάση, -‘’-
τ’ άγιο θάμα να γιορτάσει, -‘’-
Στα βουνά ο χιονιάς σφυρίζει, -‘’-
κι η φωτιά στο τζάκι τρίζει, -‘’-
την καρδιά ζεσταίνει η ελπίδα, -‘’-
σα χρυσόφωτη ηλιαχτίδα, -‘’-
Γιορτινά τραγούδια ηχούνε......

ΔΟΞΑ ΑΙΝΕΙΤΕ [Χαίντελ-18ος αι.]
Δόξα αινείτε εγεννήθη ο Χριστός
άπειρος για να σωθείτε έγινε μικρός.
Μαύρη σκόρπισ’ ερημιά με τη λάμψη
Του
κι έχτισε μες τα συντρίμμια τμήμα τ’
ουρανού.
Ο Λυτρωτής μας όλων ο δημιουργός
θέλησε ανάμεσά μας να’ ναι ταπεινός.
Είναι Αυτός που μας έδωσε όλα τ’
αγαθά
κι όμως ταπεινά γεννιέται σε μια φτωχή
σπηλιά.
Φως και τραγούδια όλο δόξα και χαρά
ψάλλουν όλα τ’ αγγελούδια,
ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ.
ΔΟΞΑ ΘΕΩ
Δόξα Θεώ! Δόξα Θεώ!
Θεόν ανυμνούσι αγγέλων τα πλήθη
αγάπης αντηχεί φωνή,
Σωτήρ του κόσμου εγεννήθη
Αγάλλονται οι ουρανοί!
Δόξα Θεώ! Δόξα Θεώ!
Των μάγων τα δώρα,χρυσός και κασσία
Ξενίζει φάτνην τον θεόν .
Αγάλλου άχραντε Μρία,
σκιρτήσατε λαοί Σιών!
Δόξα Θεώ! Δόξα Θεώ!
Η χάρις εξ ύψους τω κόσμω εδόθη
χαράς πληρούται όλη η γη,
δεσμών ο Άδης ελυτρώθη,
ηνοίχθη, της ζωής πηγή.
ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΣΤΗ
Στη νύχτα τη βαθιά
ξάφνου Έλαμψε το Φως.
Ή Παρθένος τον Πλάστη κρατεί
ήλθε πια ή μεγάλη στιγμή.
Δόξα, δόξα στον Πλάστη
και ειρήνη στη Γη.
Ώ Χριστέ! 'Ω Θεέ!
ήλθες κι Έλαμψε το Φως.
Τ' αγγελούδια γλυκά τραγουδούν
και Χριστόν, τον Θεόν προσκυνούν
Δόξα, δόξα στον Πλάστη
καί ειρήνη στη γη.
Όχι πια σκοτεινιά
στων ανθρώπων τη γενιά.
Ήλθες Συ, ω πηγή του φωτός
ο Υιός του Θεού και Πατρός.
Δόξα, δόξα στον Πλάστη
και ειρήνη στη γη.
ΡΚΑΝΖ ΟΚΟΒΕΚ
ΕΙΔΑ ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ [Χρ. Αλεξόπουλου]
Είδα χθες βράδυ στ’ όνειρό μου
το γεννημένο μας Χριστό
τα βόδια επάνω Του φυσούσαν
όλο το χνώτο τους ζεστό
το μέτωπό Του ήταν σαν ήλιος
και μέσα η φάτνη η φτωχική
άστραφτε πιο καλά από μέρα
με κάποια λάμψη μαγική.
Βοσκοί πολλοί και βοσκοπούλες
Τον προσκυνούσαν ταπεινά
ξανθόμαλλοι άγγελοι εστεκόνταν
κι έψελναν γύρω Του Ωσαννά
στα πόδια Του έσκυβαν οι μάγοι
κι έμοιαζε τα’ άστρο από ψηλά
πως θα καθ΄θσει σαν κορώνα
στης Παναγίτσας τα μαλλιά.
Είδα χθες βράδυ στ’ όνειρό μου
ΜΕΣ ΤΗ ΝΥΧΤΙΑ
Μες τη νυχτιά την παγερή
πως έλαμψες σαν αστραπή
ήλθες Εσύ Λυτρωτή
στη σπηλιά ταπεινά
ευλογημένε Βασιλιά. (δις)
Γεννήθηκες μες το χιονιά
δίχως φωτιά και ζεστασιά
ήλθες για μας Βασιλιά
στη χαρά, στη χαρά
αλληλούια, αλληλούια. (δις)
ΕΛΑ ΣΤΗΝ ΦΑΤΝΗ ΜΑΣ
Έλα στη φάτνη μας
Χριστέ να γεννηθείς
στο λίκνο της καρδίας μας Συ
γλυκά ν' αναπαυθείς.
Σε καρτερούν
όλου του κόσμου τα παιδιά
στην παγωμένη ετούτη
χειμωνιάτικη νυχτιά.
Έλα Σωτήρα μας
ουράνιε Βασιλιά
να γεννηθείς μες στης ψυχής μας
τη ζεστή σπηλιά
Σε καρτερούν
όλου του κόσμου τα παιδιά,
θρόνο Σου να’ χεις Θε μας,
την αγνή μας την καρδιά
Κι ως θα’ σαι μέσα μας
ας λάμπει φωτεινό
το άστρο στων ματιών μας
το γαλήνιο ουρανό.
Μες τις ψυχές μας
το φως Σου σαν θα ιδεί,
ίσως κινήσει Θέ μου
κάποιος να’ ρθει να Σε βρει.
ΗΡΘΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ
Ήρθε ο Χριστός χαρά παντού,
στη γη ήρθε ο Χριστός.
Αγάλλεται και τραγουδά [2]
και γη και ουρανός [2]
γιορτάζει η γη κι ο ουρανός.
Ήρθε ο Χριστός χαρά παντού ποιμένες
Τον υμνούν.
Τα δάση και τα πέλαγα[2]
γλυκά αντιλαλούν [2]
τη γέννησή Του προσκυνούν.
2
ΙΕΡΗ ΝΥΧΤΑ
Θαύμα Θείο γίνετ’ ιερό μυρωμένο το
αέρι
κάποιο μήνυμα μας φέρνει
όμορφο γλυκό απ τον ουρανό.
Ησυχία έρχεται ο Χριστός
μ' όμορφα γλυκά τραγούδια πού μας ψάλλουν τ'
αγγελούδια
έρχεται σιγά ο καλός Χριστός.
Μη μιλάτε, όλα σιωπηλά,
τούτο το ωραίο βράδυ
θα δεχθούμε τ' άγιο χάδι
πού σκορπά γλυκά με κρυφή χαρά.
ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΘΕΙΟ ΒΡΕΦΟΣ
Χριστέ μου τη γιορτή Σου
μ' ευλάβεια τιμώ
τη Θεία Γέννησή Σου
με πίστη ανυμνώ
Γιατί σ΄ αυτήν γεννιέται
το φως μας και η πίστης
αγάλλονται οι ουρανοί
κι ή πλάσις όλη ανυμνεί
το "Δόξα έν ύψίστοις"
Χριστέ μου στη γιορτή Σου
δεν θα’ ναι μοναχοί
σκυφτοί απέναντί Σου
οι μάγοι κι οι Βοσκοί.
Γιατί σ' όλο τον κόσμο
απλώθηκε ή πίστις
μυριάδες τώρα Χριστιανοί
Σου ψάλλουν με θερμή φωνή
το "Δόξα έν υψίστοις"
Σαν σήμερα γεννιέται
στον κόσμο ο Χριστός
το κρίμα μας ξεχνιέται
προβάλλει άγιο φως.
Το φως πού τα σκοτάδια
τής πλάνης θα σκορπίσει
και θα μας δείξει αληθινά
Αυτόν που όλα κυβερνά
και όλους θα φωτίσει.
ΛΑΜΠΕΙ ΕΝ’ ΑΣΤΡΟ
Λάμπει εν’ άστρο που φως σκορπά
και μας δείχνει το δρόμο
στη φτωχή για να πάμε σπηλιά, στο Χριστό
ήλθ’ απ’ τα ουράνια στον κόσμο.
Ω πιστοί μου εσείς βοσκοί
μην αργείτε-ξυπνήστε
μπρος στην φάτνη ευλαβικοί
το Χριστό προσκυνείστε.
Λάμπει εν’ άστρο…
Στην αλύτρωτη γη
ήλθε τώρα η αγάπη
ουρανόσταλτη αυγή
φέγγει ως του κόσμου τα πλάτη.
Λάμπει εν’ άστρο…

ΜΙΚΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ
Μέσα σε μικρό καλύβι φτωχικό
μια μικρή καρδιά παιδική χτυπά
παγωμένα δέντρα ολόγυρα κοιτά
μες τη σκληρή την κρύα ερημιά.
Παιδική καρδιά, έλα συντροφιά
μαζί μας θα χαρείς
τα ελάφια και τα ελάτια (δις)
φίλους σου πιστούς να βρεις.
Σκίζει το έλκηθρο το χιόνι απαλά
τ’ άγριο αγέρι το πρόσωπο χτυπά
ζέστη του χαρίζει στη μικρή καρδιά
νιφάδες του χαϊδεύουν τα μαλλιά.
Άγγελοι πετούν την καρδιά να βρουν
του δώσαν τη χαρά
στ’ ουρανού την άσπρη χώρα (δις)
όπου ζει παντοτινά.
ΝΤΙΝ ΝΤΑΝ
Είναι νύχτα και το κρύο
πέφτει τσουχτερό, ντιν, νταν
τρεμολάμπουν μύρια αστέρια
κει στον ουρανό, ντιν, νταν.
Ξάφνου μες την ησυχία
και την παγωνιά, ντιν, νταν
αγρικιούνται οι καμπάνες
να μας λεν γλυκά, ντιν, νταν. (4 )
Μια άλλη νύχτα σαν και τούτη
απ’ τον ουρανό, ντιν, νταν.
Ξεκινούσ’ ένα μεγάλο
άστρο λαμπερό, ντιν, νταν.
Πήγε πάνω σ’ ένα σταύλο
κι έκατσε σκοπός, ντιν, νταν
γιατί μέσα εκεί γεννιόταν
ο μικρός Χριστός, ντιν, νταν .(4)
ΝΥΧΤΑ ΓΛΥΚΕΙΑ
Νύχτα γλυκιά οι άγγελοι δοξάζουν
στη Βηθλεέμ εγεννήθη ο Χριστός.
Απ’ τ’ ουρανού το θρόνο σε μια φάτνη
Τον έστειλε απ’ αγάπη ο θεός.
Χαρά κι ελπίδα έφερε στον κόσμο
και μέσα στις καρδιές το θείο φως.
Τη νύχτα αυτή γεννήθηκε ο Σωτήρας
χαρά, χαρά, στη γη στον ουρανό.
Τη νύχτα αυτή γεννήθηκε ο Χριστός!
Νύχτα γλυκιά φτωχοί βοσκοί ακούνε
για το Σωτήρα που ήλθε στη γη.
Να σώσει απ’ τα δεσμά της αμαρτίας
στον κόσμο κάθε θλιμμένη ψυχή.
Ω! δόξα στον ουράνιο Πατέρα
που έστειλε στη γη τον Λυτρωτή.
Τη νύχτα αυτή …
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΗΛΘΕ ΕΔΩ ΣΤΗ ΓΗ
Ο Ιησούς ήλθε εδώ στη γη
από χαρά όλα ας αντηχήσουν.
Ο Ιησούς ήλθε εδώ στη γη
κι όλη η πλάση Τον ευλογεί.
Πάνε χρόνια που καρτερεί
με λαχτάρα η ανθρωπότης.
Πάνε χρόνια που καρτερεί
την ημέρα την ιερή.
Τι μορφή τρυφερή γλυκιά
πόση χάρις τι ωραιότης!
Τι μορφή τρυφερή γλυκιά
έχει έκφραση θεϊκιά.
Σε μια φάτνη κοιμάτ’ Αυτός
σ’ ένα απλό αχυρένιο στρώμα.
Σε μια φάτνη κοιμάτ’ Αυτός
ο σοφός Πλάστης του παντός.
Όλη η φύση ας τραγουδάει
κι όλοι οι άνθρωποι μ’ ένα στόμα.
Όλη η φύση ας τραγουδεί
για το Θείο κι αγνό Παιδί.
Ω! Ιησού Πλάστη τ’ ουρανού
κι αν μικρό Βρέφος είσ’ ακόμη,
ω! Ιησού Πλάστη τ’ ουρανού’
σου’ χουν δώσει ψυχή και νου.
ΟΥΚΡΑΝΙΚΕΣ ΚΑΜΠΑΝΕΣ [Λεόντοβιτς]
[από Ρώσικη Λειτουργία}
Σήμαντρα λεν κρυφή ευχή,
κάποιο πρωί ραίνουν τη γη.
Τη γη ξυπνούν σκορπούν χαρά
γοργά μιλούν δίνουν φτερά.
Ήχος γλυκός σαν προσευχή
καθάριο φως φέγγει τη γη
Κάποιο παιδί γελά στο φως
δικός μας πια μένει ο Χριστός.
Χαρά στη γη την διαλαλούν
πόθοι κρυφοί μας προσκαλούν
ένα παιδί τα χέρια ενώνει,
Χριστός γεννιέται κι ο πάγος λιώνει.
Τη χαρά της πλάσης τραγουδήστε
της καρδιάς μου τη χαρά σκορπίστε.
Κάποιο παιδί γελά στο φως
δικός μας πια μένει ο Χριστός
για πάντα Αυτός.
Ο ΤΕΧΘΕΙΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ
Των αγγέλων ή χορεία
δόξα έν ύψίστοις ψάλλει.
Ω χαρά, χαρά μεγάλη,
εγεννήθη ο Σωτήρ
Έστειλεν αυτόν έξ ύψους,
τους ανθρώπους ελεήσας
ο το παν δημιουργήσας
επουράνιος Πατήρ.
Βασιλεϋ χαριτοδότα,
ο τεχθείς εντός σπηλαίου
και άπό της γής έκ νέου
άναβάς είς ουρανούς.
Συ της οικουμένης όλης
έσο φύλαξ και προστάτης
η ελπίς και η χαρά της
και πηγή των αγαθών..
3
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ
[Λαϊκό Αμερική]ς]
Μου ‘παν έλα να πάμε να δεις
Χριστός γεννήθηκε στην άκρη της γης
κι εγώ γυρίζω απόψε στον ουρανό
τ’ αστέρι ψάχνω να ‘βρω το φωτεινό
να με πάει στο μικρό βασιλιά
πέρα μακριά.
Μες τη νύχτα παιδί μοναχό
τι δώρο να Σου φέρω που ‘μαι φτωχό;
φέρνω το τύμπανο που μόνο κρατώ
τα κάλαντα να παίξω για το Χριστό.
Το πιο ωραίο τραγούδι θα πω
για το Χριστό.
Μες τη φάτνη τα ζώα ξυπνούν
κι απ’ έξω ταπεινά βοσκοί προσκυνούν
στης Παναγιάς κρυμμένο την αγκαλιά
χρυσό στεφάνι φως φορεί στα μαλλιά
Σαν με βλέπει η καρδιά μου χτυπά
και μου γελά.
=======================
Μες τη νύχτα σαν παραμύθι
ένα μικρό παιδί στ’ αστέρια έστειλε
το τραγούδι του.
Ω Χριστέ μου,μ’ αυτό το τύμπανο
θα πω μια προσευχήγια την Αγάπη Σου
στα ψηλά βουνά
Έσβησε η φωνή την πήρε ο άνεμος
σα φύλλο από τη γη
τ’ αστέρια δάκρυσαν κι ήρθε η αυγή.
=======================
Χτύπα ταμπούρλο, παρα πα παμ παμ.
Χτύπα χαρούμενα,
Χτύπα για ν’ ακουσθεί,
ήρθαν Χριστούγεννα..
Ο Θεός παιδί, στο παχνί!
Λάμπει τ’ αστέρι, οι άγγελοι υμνούν,
μάγοι οδοιπορούν, βοσκοί δοξολογούν.
Το Χριστό θωρούν στη σπηλιά.
Δεν έχω δώρα, να Σου προσφέρω εγώ,
μονάχα μια καρδιά,
που να χτυπά για Σε..
Ω Θεέ μου, Συ δέξου την.
=======================
Έλα μου' παν, τον Βασιλιά να δεις,
Σ' Αυτόν τα δώρα μας,να Του προσφέρουμε
Στο νεογέννητο Βασιλιά.
Θείο Βρέφος, είμαι, φτωχό παιδί ,
δεν έχω δώρα εγώ που να Σου πρέπουνε,
να Σου παίξω, αν θες τύμπανα.
Σ' ένα γνέμα, όλοι κρατούν ρυθμό
κι εγώ στο τύμπανο τον πιο καλό σκοπό

ΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΓΟΝΑΤΙΖΟΥΝ
Οι ποιμένες γονατίζουν
ταπεινά και προσκυνούν
κι οι αγγέλοι φτερουγίζουν
και με χάρη ανυμνούν.
Ωσαννά εν τοις υψίστοις
τ’ ουρανού και γης ο Κτίστης
εγεννήθηκες στη γη
μες της νύχτας τη σιγή
ας χαρεί κάθε πιστός
εγεννήθη ο Χριστός.
Ταπεινά Σε προσκυνούμε
νεογέννητε Χριστέ
και βαθιά σ’ ευγνωμονούμε
Ω! Πανάγαθε Θεέ.
Ας γιορτάσει όλη η πλάση
και ο ύμνος μας ας φτάσει
ως ψηλά τους ουρανούς
κι ας χαρεί καρδιά και νους
σήμερα χαρά και φως εγεννήθει ο Χριστός.
Ήλθε σάρκα να φορέσει
του Θεού ο μόνος γυιός
κι απ’ τον Άδη να λυτρώσει
το φτωχό απολωλός.
Ωσαννά…
Βασιλιά των βασιλέων
Ήλθες τόσο ταπεινός
Είσαι και θα είσαι πάντα
Σύ Θεός αληθινός.
Ας γιορτάσει…
ΠΙΟ ΝΑ ’ΝΑΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
[Άγγλου ανωνύμου-17ος αι.]
Πιο να ’ναι τούτο το παιδί
π’ άγγελοι τραγουδούνε
την ώρα που οι καλοί βοσκοί
για χάρη του αγρυπνούνε.
Ειν’ ο Χριστός της Παναγίας
το θείο βρέφος
φέρτε να υψώσουμε
λατρείας ύμνους σ’ αυτό.
Σε φάτνη μέσα ταπεινή
μια νύχτα μ’ άγια θαμπή
πιο να ’ναι τούτο το παιδί
που απ’ αγάπη λάμπει.
Ειν’ ο Χριστός......
ΠΟΙΜΕΝΕΣ
Ξυπνάτε-ξυπνάτε ποιμένες, βοσκοί
Τρεχάτε-τρεχάτε στο στάβλο εκεί.
Το θαύμα που εγίνει καθένας να ιδεί
Απόψε εγεννήθη το θείο παιδί.
Δεν έχει κρεβάτι, δεν έχει φωτιά,
μονάχα μια φάτνη στη κρύα νυχτιά.
Μα μες στο σκοτάδι μια αχτόιδα δειλή
τ’ αγγίζει σαν χάδι καθώς το φιλεί.
Σημαίνει η καμπάνα, τριγύρω αντηχεί
μ’ ουράνιο παιάνα, τον κόσμο καλεί
Υμνούν τα’ αγγελούδια, λαλούν τα
πουλιά,
παιδιά λεν τραγούδια για το βασιλιά.
Κι οι μάγοι από χώρα πολύ μακρινή
κινάνε με δώρα να’ ρθουν στο παχνί.
Μικροί και μεγάλοι το Βρέφος θωρούν
λυγούν το κεφάλι και το προσκυνούν.
ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ
[ΜΕ ΠΟΔΙ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟ]
Προσκυνητές στη Βηθλεέμ κινάνε
μαζί τους να βρισκόμουν λαχταρώ.
Βάστα η καρδιά ο δρόμος όσος και να‘ναι
βάστα η καρδιά μου εγώ δεν περπατώ.
Με πόδι πληγωμένο
καβάλα στ' άλογό μου
με πόδι πληγωμένο
θα φτάσω στη σπηλιά. (δις)
Βοσκοί θωρούν μια λάμψη απ’ τα ουράνια
αγγέλου ακούν λαλιά μες τη σιγή.
Τρέξτε βοσκοί στους κάμπους τα λιβάδια
για σας Θεός γεννήθηκε στη γη.
Με πόδι πληγωμένο........
Γέρο-βοσκός μονάχος ταξιδεύει
γέρο-βοσκός το βήμα σέρνει αργό.
Δάκρυα κυλούν στα μάτια που σε
βλέπουν
δάκρυα κυλούν σου λέω δεν μπορώ.
Με πόδι πληγωμένο......
Πετά ο ψαρής γοργά φτερά σα να ‘χει
κάμπους περνά κοιλάδες και νερά.
Πολεμιστή συντρόφευε στη μάχη
τώρα με πάει σε χώματα ιερά.
Με πόδι πληγωμένο........
ΣΑΝ ΦΑΤΝΗ
Σαν φάτνη ειν΄ η καρδιά μου ταπεινή
στης Βηθλεέμ το στάβλο χάμω
αγάπη που σε ψάλλουν οι ουρανοί
έλα να γεννηθείς μες την καρδιά μου.
Να δώσω θέλω πάλι την χαρά
το δυνατό παλμό της πίστης
και κατ΄ άπ' των αγγέλων τα φτερά
να πω και γω το Δόξα έν υψίστοις·
Αγάπη πού προσκύνησαν βοσκοί
μές την καρδιά μου ξαναγύρνα
λατρείας προσφορά ευλαβική
σου φέρνω για λιβάνι και για σμύρνα.
Να μπω μέσα στο άφωτο στρατί
να με φωτίσει ξάφνου τ' άστρο
να βρω και να ντυθώ την αρετή
να στυλωθώ σαν άπαρτο ένα κάστρο.
ΠΥΡΓΟΣ ΓΥΑΛΙΝΟΣ
Πύργος γυάλινος στα χιόνια
μοιάζει το καιιπαναριό
και η πάνλευκη εκκλησούλα
ζωγραφιά ειν' το χωριό.
Κι ή καμπάνα που σημαίνει
σαν ανθρώπινη φωνή
τ' ωσαννά λέει των αγγέλων
πού υμνούν οι ουρανοί.
Κάθε νους και κάθε στόμα
λέει βουβή, μια προσευχή
κι ένας χωριανός στον άλλο
μιαν απόκρυφη ευχή.
Κι ή καμπάνα που...
Κι όλοι μες την εκκλησούλα
σαν τους μάγους προσκυνούν
κι απ’ τους κάμπους τά κοπάδια
φεύγουν πια και δε βοσκούν.
Κι η καμπάνα που…
4
ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΑ
Σε λάτρευα από μικρό παιδί
σ' αγάπαγα σε κάθε μου στιγμή
ήσουν ο Θεός των μικρών παιδιών
ο Βασιλιάς των Ουρανών
Ήσουν τιμωρός, μα αγαπητός,
μου χάριζες το δικό σου φως
Μεγάλωνα, μεγάλωνες και Συ
ο λόγος Σου αιώνια τροφή ·
ήσουν ο Θεός των αγωνιστών
ο Βασιλιάς, ο Δημιουργός.
Το τραγούδι μου ύψωνα σε Σε
τα ίχνη Σου πόθησα Χριστέ·
0 Κύριος θα γεννηθεί ξανά
σε κάποια φάτνη θα βρει ζεστασιά
κει πού ή παγωνιά θα’ ναι μακριά
θα γεννηθεί μέσα στην καρδιά·
Ω σ' ευχαριστώ άγια μου χαρά
τα χείλη μου ψάλλουν Ωσαννά.
ΣΤΑ ΔΑΣΗ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ
Στα δάση του βουνού
νιφάδες του χιονιού
σιωπηλά παιχνίδια στ΄ αγέρι αρχινούν κι
ολόλευκα στολίδια στα έλατα φορούν,
τα Χριστούγεννα. [2]
Στους δρόμους του χωριού
στο φως μικρού κεριού
κάλαντα ηχούνε οι παιδικές φωνές
και τα βουνά φορούνε ανταύγειες γιορτινές,
τα Χριστούγεννα [2]
ΣΤΗ ΦΑΤΝΗ ΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ
Είδα χθες βράδυ στ’ όνειρό μου
το γεννημένο μας Χριστό
τα βόδια πάνω Του εμφυσούσαν
όλο το χνώτο τους ζεστό.
Το μέτωπό Του ήταν σαν ήλιος
και μέσα η φάτνη η φτωχική
άστραφτε πιο καλά από μέρα
με κάποια λάμψη μαγική.
Βοσκοί πολλοί και βοσκοπούλες
τον προσκυνούσαν ταπεινά
ξανθόμαλλοι άγγελοι εστεκόταν
κι έψελναν γύρω του “Ωσαννά!”
Στα πόδια Του έσκυβαν οι Μάγοι
κι έμοιαζε τ’ άστρο από ψηλά
πως θα καθίσει σαν κορώνα
στης Παναγίτσας τα μαλλιά.
ΤΑ ΓΙΟΡΤΙΝΑ ΤΟΥΣ
Τα γιορτινά τους όλοι θα φορέσουν
απόψε για να πάν στην Εκκλησιά
χαρούμενα χτυπάνε οι καμπάνες
ντιν, νταν, ντιν, νταν,γιορτάζει η Παναγιά
ντίν, ντάν, ντιν, ντάν,Χριστούγεννα παιδιά.
Κι η φτωχομάνα με το λιανοκέρι
κι οι νιές με τις λαμπάδες τις λευκές,
γονατιστές μπροστά στο εικονοστάσι
χαρούμενες θα πούνε προσευχές.
ντιν, νταν, ντιν, νταν,γιορτάζει…
Και ο παππούς σκυμμένος στο ραβδί του
ποιος ξέρει ίσως για στερνή φορά
ακλούθαγε κι αυτός το μονοπάτι
στην εκκλησιά να φτάσει λαχτάρα·
ντιν, νταν, ντιν, νταν,γιορτάζει…

ΤΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝΕ
Τα σύμπαντα γιορτάζουνε
τη δόξα σου Χριστέ.
Ψηλά στα ουράνια αγάλλονται
αγγέλων στρατιαί.
Η κάθε ανθρώπινη φωνή
κάθε θνητού λαλιά,
τη γέννηση σου ψάλλουνε,
μεγάλε Βασιλιά
Το άγιο φως Σου δω στη γη
θα ζει παντοτινά
και την αγάπη στις καρδιές
αιώνια θα σκορπά.
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΦΑΤΝΗΣ
Ωραία και αιθέρια που είσαι βραδιά
αμίλητη σέρνεις και κάποια χαρά
το Θείο Αστέρι που λάμπει ψηλά
καινούργια θα φέρει στον κόσμο χαρά.
Στη φάτνη εγεννήθη το Θείο Παιδί
και άγγελοι ψάλλουν το “Δόξα στη γη”.
Ω! Δόξα να έχει ο Μέγας Θεός
κι αυτό το αστέρι που στέλνει το Φως.
Κι η πλάση γεμίζει ουράνιες φωνές
κι οι Μάγοι με δώρα προσευχές
και σεις ω! παιδάκια χαρείτε γι’ αυτό
και πέστε τραγούδια στο Μέγα Θεό.
ΤΡΕΞΤΕ ΟΛΟΙ
Τρέξτε όλοι με χαρά
να γιορτάσουμε και πάλι
νέοι, γέροι, και παιδιά
τη γιορτή μας τη μεγάλη.
Μ ε κάρδια καθαρή
τα Χριστούγεννα γιορτάστε
ανυμνείστε οι πιστοί
το Χριστό πού 'ρθε στη γη.
Άκου εκεί κάποια φωνή
Απ 'τά ουράνια ξεκινάει
ειν΄ φωνή αγγελική
πού μας έρχεται στη γη.
Μ ε καρδιά …
ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν παντού
κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού
Τρίγωνα κάλαντα μες τη γειτονιά
ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά.
Άστρο φωτεινό θα ‘βγει γιορτινό
μήνυμα να φέρει απ’ τον ουρανό. (δις)
Τρίγωνα κάλαντα μες τη γειτονιά…
Τρίγωνα κάλαντα στο μικρό χωριό
και χτυπά χαρούμενα το καμπαναριό.
Άστρο φωτεινό …
Τρέχουν τα παιδιά μέσα στο χιονιά
ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά
Μες τη σιγαλιά άνοιξε η αγκαλιά
κι έκανε η αγάπη την καρδιά φωλιά.
Τρίγωνα κάλαντα σκόρπισαν παντού.....
ΤΙ ΓΛΥΚΕΣ ΦΩΝΕΣ
Τι γλυκές φωνές π’ ακούω,
τα ουράνια αντηχούν,
το Θεό στη γη απόψε
άγγελοι δοξολογούν.
Δόξα ψάλλουν εν υψίστοις
κι έχουν θεία προσταγή,
φως αιώνιο και ειρήνη
να μας φέρουνε στη γη.
Ήλθες σάρκα να φορέσεις
του Θεού ο μόνος Γιος
κι απ’ τον Άδη να λυτρώσεις
το φτωχό απολωλός.
Βασιλιά των βασιλέων
ήλθες τόσο ταπεινός
κι είσαι και θα είσαι πάντα
Σύ Θεός αληθινός.
Κι οι γλυκές φωνές πυκνώνουν
στα ουράνια αντηχούν,
γη και ουρανός απόψε
Σε Χριστέ δοξολογούν.
Και στους ήχους της καμπάνας
που χαρούμενα χτυπά
ξαναφτερουγίζ’ η σκέψη
σε μια φάτνη, μια σπηλιά.
ΤΡΕΙΣ ΣΟΦΟΙ [Λαϊκό Ισπανίας]
Τρεις σοφοί, τρεις βασιλιάδες [Φουμ (3)]
ξεκινήσαν μια φορά
καβάλα σ’ άλογα γοργά
έρημο μακριά περάσαν
νύχτα στην Ιουδαία φτάσαν.
Τον ’ναν λέγανε Βαλτάσαρ
και το δεύτερο Γκασπάρ
Μελχιόρ τον τρίτο πούθε παν
Βασιλιά μικρό να δούνε
που γι’ Αυτόν Γραφές μιλούνε.
Τρεις σοφοί, τρεις βασιλιάδες
στο νεογέννητο παιδί
αστέρι ολόλαμπρο οδηγεί
ταπεινά το γόνυ γέρνουν
θησαυρό στο βρέφος φέρνουν.
ΧΑΙΡΕ Η ΓΗ [Χαίντελ-18ος αι.]
Χαίρε η γη κι οι ουρανοί
γεννήθηκ’ ο Χριστός
κάθε ψυχή ας Τον υποδεχθεί
παντού σκορπάει το Φως. (τρις)
Δόξα ωσαννά στο Λυτρωτή
που ήρθε εδώ στη γη
πελάγη και λίμνες κοιλάδες και βουνά
σκιρτήστε από χαρά. (τρις)
Γύρω τη χάρη Του σκορπά
του κόσμου ο Βασιλιάς
ειρήνη φέρνει σα θείο θησαυρό
κι αγάπη στο λαό. (τρις)
ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Τι γλυκά κτυπάνε απόψε,
τι γλυκά χαρούμενες καμπάνες
ή καρδιά μας στ' άκουσμα τους πώς
σκιρτά.
Χριστούγεννα μηνάνε.
Τα αγγελούδια τραγουδούν
ουράνιους ύμνους μεσ' τη γη
και τ' Αγιο Βρέφος με στοργή,
σκύβουν και προσκυνούν.
Τι γλυκά κτυπάνε απόψε, τι γλυκά
χαρούμενες καμπάνες
5
Ντάν [3] Χριστούγεννα, ντάν,[3]
Χριστούγεννα μηνάνε.
ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ
Χιόνια στο καμπαναριό
που Χριστούγεννα σημαίνουν
χιόνια στο καμπαναριό
ξύπνησ’ όλο το χωριό.
Ντιν, ντιν, νταν, ντιν, ντιν...
Κι όλοι παν στην εκκλησιά
το Χριστό να προσκυνήσουν
κι όλοι παν στην εκκλησιά
λάμπει απόψε η Παναγιά.
Ντιν, ντιν, νταν, ντιν....
Τέτοια νύχτα ήταν παιδιά
που γεννήθηκ’ ο Χριστός μας
τέτοια νύχτα ήταν παιδιά
κι είχαν χιόνια τα κλαδιά.
Ντιν, ντιν, νταν, ντιν.....
Εγεννήθηκες χωρίς στρωματάκι,
καλέ μας Χριστούλη.
Εγεννήθηκες χωρίς
μια σκουφίτσα να φορείς.
Ντιν, ντιν, νταν, ντιν.....
Γιατί Εσύ ΄σαι ο πιο τρανός
βασιλιάς ΄λου του κόσμου,
γιατί Εσύ ΄σαι ο πιο τρανός
που δοξάζει ο ουρανός.
Ντιν, ντιν, νταν, ντιν, ντιν...
Στην ολόφωτη εκκλήσιά,
ώρα πια και ‘μεις να πάμε.
Στην ολόφωτη εκκλησιά,
με καθάρια φορεσιά.
Ντιν, ντιν, νταν, ντιν, ντιν...
Κι ας τραβήξουμε μπροστά,
μ’ αναμμένα φαναράκια
κι ας τραβήξουμε μπροστά
τυλιγμένοι στα ζεστά.
Ντιν, ντιν, νταν, ντιν, ντιν...
ΧΟΡΟΙ ΑΓΓΕΛΩΝ
Χοροί αγγέλων Σε ύμνοϋν
ώ Σώτερ Ίησοϋ
κι ευλαβικά Σέ προσκυνούν
μπροστά στη φάτνη Σου.
Ω Θεέ Δοτήρα, ώ Χριστέ Σωτήρα
ω Τριάς Αγία δοξολογοϋμεν Σέ.
Παρθένε μήτερ του Θεού ετούτη τη βραδιά
εγέννησες τον Ιησού των πάντων Βασιλιά.
Τι μελωδία θαυμαστή ηχούν οί ουρανοί,
τι ευλογία Θεϊκή απλώνεται στη γη.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ
Χριστός γεννιέται στη Βηθλέμ [στη Βηθλέμ]
ξάφνου έλαμψ’ η Εδέμ [η Εδέμ]
δόξα, δόξα, αγάλλεσθε λαοί [2]
Φωνές ηχούν στον ουρανό,
λάμπει αστέρι φφτεινό
δόξα, δόξα, αγάλλεσθε λαοί [2]
Το Φως σκορπάει τη συννεφιά,
το σκοτάδι απ’ την καρδιά
δόξα, δόξα, αγάλλεσθε λαοί [2]

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Χριστούγεννα Χριστούγεννα
Χαρά σ’ όλη την πλάση!
Γιορτάζει κάθε μια ψυχή
π' ακούει τριγύρω ν’αντηχεί
"Χριστούγεννα! Χριστούχεννα! "
Χαρά σ’ όλη την πλάση’’.
Χριστούγεννα Χριστούγεννα
γεννήθηκε ο Σωτήρας!
Ειρήνη φέρνει στις καρδιές,
αγάπης μύρα κι ευωδιές.
Χριστούγεννα! Χριστούγεννα!
γεννήθηκε ο Σωτήρας!
Χριστούγεννα! Χριστούγεννα!
"Εν Βηθλεέμ τη πόλη"
πλήθος αγγέλων τ' ουρανού
μ' ύμνους μαγεύουν κάθε νου.
Χριστούγεννα! Χριστούγεννα
"Εν Βηθλεέμ τη πόλη".
Χριστούγεννα Χριστούγεννα!
Ο Λόγος εσαρκώθει,
να φέρει λύτρωση ατή γη,
παραδεισένια χαραυγή.
Χριστούγεννα ί Χριστούγεννα!
Ο Λόγος εσαρκώθει!
Χριστούγεννα Χριστούγεννα
Δοξάσατε το Βρέφος!
Πάμε κι εμείς ως τη σπηλιά,
προσκυνητές του Βασιλιά.
Χριστούγεννα! Χριστούγεννα!
Δοξάσατε τα Βρέφος!
Χριστούγεννα Χριστούγεννα
Δοξάσατε τα Βρέφος!
Πάμε κι εμείς ως τη σπηλιά,
προσκυνητές του Βασιλιά.
Χριστούγεννα Χριστούγεννα
Δοξάσατε τα Βρέφος!
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
Στη θεία νυχτιά π' απλώνει γύρω
τη μυστική της ομορφιά
μπροστά στη φάτνη σου θα γείρω
σαν τους βοσκούς νοσταλγικά.
Και μέσ' στην υπερκόσμια ώρα
πού ή γη τον ουρανό χωρεί
σαν τους βοσκούς δεν θα’ρθω δώρα
να σου προσφέρω θείο παιδί.
Θαυμάτων θαύμα και μυστήρια
καθώς απόψε σε θωρώ
χαρά της γης δούλο και κύριο
στο λίκνο σου το βρεφικό.
Ώ δέξου απ’ τη θερμή καρδιά μου
αντί για σμύρνα και χρυσό
τούς πόθους και το σκίρτημα μου
για σε π' απέραντα αγαπώ.
6
Ω ΕΛΑΤΟ
Ώ Έλατο, ω Έλατο
μ’ αρέσεις πως μ’ αρέσεις.
Τι ωραία τήν Πρωτοχρονιά
μας φέρνεις δώρα στα κλαδιά.
Ω Έλατο, ώ Ελατο
μ’ αρέσεις, πώς μ’ αρέσεις.
Ώ Έλατο, ω έλατο
τα πράσινα σου φύλλα.
Τα βγάζεις με καλοκαιριά
και τα φορείς με τον χιονιά
ω έλατο, ω έλατο,
τα πράσινα σου φύλλα.
Ώ Έλατο, ω Έλατο
μ’ αρέσεις πως μ’ αρέσεις.
Κει πάνω στο ψηλό βουνό
πού φθάνει ως τον ουρανό
φως του ήλιου χαίρεσαι
και της αυγής τη λάμψι.
Ώ έλατο, ώ έλατο
τι δίδαγμα η στολή σου.
Ελπίδα εμπνέει σταθερή
καί θάρρος πάντα στη ζωή.
Ώ έλατο, ώ έλατο
τι δίδαγμα η στολή σου.
Ώ έλατο,περήφανο
τί να πρωτοθαυμάσω.
Την πράσινη χλαμύδα σου
τα όμορφα στολίδια σου
Ώ Έλατο περήφανο
ω βασιλιά του δάσους.
Στέκεσαι κει σε μια κορφή
χειμώνες καλοκαίρια
και δέρνεσαι μες το χιονιά
καί αψηφάς την παγωνιά
πάντα ή ψηλή σου η κορφή
νικάει τ' αγριοκαίρια.
Ώ Ελατο περήφανο
Ω βασιλιά του δάσους
μες στο χειμώνα το βαρύ
πού ξεγυμνώνουν οι αγροί
ώ Ελατο περήφανο
κρατάς τον στολισμό σου.
Ώ Ελατο περήφανο
υμνώ την ομορφιά σου.
μες στων βουνών την ερημιά
μέσ' στα τραγούδια του βορρά
ώ Έλατο περήφανο
ποθώ την μοναξιά σου.
Καί μας φωνάζεις κει ψηλά
ν' ανέβουμε όλοι τώρα
κι όλοι μας πρόσχαρα παιδιά
με μια λαχτάρα στην καρδιά
να αφήσουμε τα χαμηλά
όπου τα δέρνει η μπόρα.

ΑΘΗΝΑ΄Ϊ΄ΚΑ
Καλήν εσπέραν άρχοντες
αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη Θεία Γέννησιν
να πω στ’ αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βηθλεέμ τη πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται
χαίρει η κτίσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται
εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών
και ποιητής των όλων.
Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι
το «Δόξα εν υψίστοις»
και τούτο άξιον εστί
η των ποιμένων πίστις.
Εκ της Περσίας έρχονται
τρεις μάγοι με τα δώρα
άστρο λαμπρό τους οδηγεί
χωρίς να λείψει ώρα.
Και εις έτη πολλά!
ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑΣ
Χριστούγεννα, πρωτούγεννα,
πρώτη γιορτή του χρόνου
εβγάτε, δείτε, μάθετε,που ο Χριστός γεννάται.
Γεννιάται κι ανατρέφεται
με μέλι και με γάλα
το μέλι τρων’ οι άρχοντες
το γάλα οι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο το λούζοντ’ οι κυράδες.
Κι ανοίξτε τα κουτάκια σας
τα κατακλειδωμένα
και δώστε μας απ’ το χρυσό
πού ‘χουνε τα πουγκιά σας
αν είστε απ’ τους πλούσιους
φλουριά μη λυπηθείτε
και αν είστε απ’ τους δεύτερους
ένα ζευγάρι κότες.
Και σας καληνυχτίζομεν, πέσετε κοιμηθείτε,
ολίγον ύπνον κάνετε, κι ευθύς να σηκωθείτε
στην εκκλησίαν τρέξετε μ’ όλη προθυμίαν
και του Θεού ν’ ακούσετε
τη θεία Λειτουργία.
ΘΡΑΚΗΣ Ή ΣΜΥΡΝΗΣ
- Χριστός γεννιέτι χαρά στον κόσμο
χαρά στον κόσμο στα παλικάρια
- Σαράντα μέρις σαράντα νύχτις
η Παναγιά μας κοιλοπονούσι
- Κοιλοπονούσι παρακαλούσι
τους Αϊποστόλους, τους
Αρχαγγέλους.
- Σεις Αρχαγγέλοι και Ιεράρχες
στη Σμύρνη πάνι μαμές να φέρουν
- Να παν να φέρουνε μύρο και μόσχο
κι όσο να πάνε κι όσο να έρτουν.
- Κι όσο να πάνε κι όσο να έρτουν
η Παναγιά μας ξηλεφτερώθκη
7
- Η Παναγιά μας ξηλεφτερώθκη στους ξένους να πλαγιάσουν.
μέσα στις πάχνες μες τα λουλούδια.
- Μέσα στις πάχνες μες τα λουλούδια, Κυρά μ’, κυρά μ’ αρχόντισσα
μέσα στις δάφνις, τα κυπαρίσια. κι αρχοντοπαραδειγμένη
- Μέσα στις δάφνις, μες τα λουλούδια σε κάλεσαν οι αρχόντισσες
κάνει τον ήλιο και το φεγγάρι. στην εκκλησιά να πάενε.
- Κάνει τον ήλιο και το φεγγάρι
Αφέντης μας είναι καλός
σαν ήλιος λάμπει σαν νιό φεγγάρι στον κόσμο ξακουσμένος
- Σαν ήλιος λάμπει σαν νιό φεγγάρι ας είν’ πολλά τα έτη του
σαν νιο φεγγάρι το παλικάρι. καλά κι ευτυχισμένα.
- Στην κούνια το βάλαν και το κουνούσαν
και το κουνούσαν του τραγουδούσαν.
- Σαν ήλιος λάμπει σαν νιό φεγγάρι
σ’ αυτό το σπίτι του νοικοκύρη.
- Σ’ αυτό το σπίτι του νοικοκύρη
στη φαμελιά του και στα παιδιά του. [Χ.Π]
ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
ΠΟΝΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ
ΑΝΑΡΧΟΣ ΘΕΟΣ
Άναρχος Θεός καταβέβηκε ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
και εν τη Παρθένω κατώκησε
Άγιος, Άγιος, Άγιος υπάρχεις και Καλήν εσπέραν άρχοντες
σαν είναι ορισμός σας
Κύριος.
Χριστού τη θεία γέννηση
να πω στ’ αρχοντικό σας
Βασιλεύς των όλων και Κύριος
ήλθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι,
Χερουβίμ, Χερουβίμ, χαίρε χαίρε Εκ της Περσίας έρχονται
τρεις μάγοι με τα δώρα
Παναγία Δέσποινα.
άστρο λαμπρό τους οδηγεί
χωρίς να χάσει ώρα.
Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρετε
τάξεις των Αγγέλων ευφραίνονται,
τεριρμ, τεριρέμ, τεριρέμ χαίρε Άχραντε. Σ’ αυτό το σπίτι πού’ρθαμε
πέτρα να μη ραΐσει
κι ο νοικοκύρης κι η κυρά
Δεύτε εν σπηλαίω κατείδωμεν
κείμενον εν φάτνη τον Κύριον χίλια χρόνια να ζήσει.
Άγιος, Άγιος, Άγιος υπάρχεις και
Κύριος. Εμείς εδώ δεν ήρθαμε
να φάμε και να πιούμε
μα να σας καλαντίσουμε
Χαίρουσα η κτίσις αγάλεται και
πανηγυρίζει κι ευφραίνεται γιατί σας αγαπούμε.
Χερουβίμ, Χερουβίμ, χαίρε χαίρε
Παναγία Δέσποινα. Δώστε μας το χριστόψωμο,
δώστε μας και το γάλο
Ψάλλουσι Χριστόν τον Θεόν ημών, δώστε μας και τον μπουναμά
τον εν τω σπηλαίω τικτομενον εμείς δεν θέλουμ’ άλλο.
τεριρμ, τεριρέμ, τεριρέμ χαίρε Άχραντε.
Και εις έτη πολλά!
Ω παρθενομήτορ και Δέσποινα,
σώζε τους προς σε καταφεύγοντας,
τεριρμ, τεριρέμ, τεριρέμ χαίρε Άχραντε
Κ0ΤΙ0ΡΩΝ
Εξ ανατολών Μάγοι έρχονται
δώρα προσκομίζοντες άξια,
Χερουβίμ, Χερουβίμ, χαίρε χαίρε Φιλέορτοι χριστιανοί
Παναγία Δέσποινα. εκ τρυφεοάς καρδίας
Χριστού τη θεία γέννησιν
να πω στ΄αρχοντικό σας.
Ήκουσεν Ηρώδης το μήνυμα
κι όλως εταράχθη ο δόλιος Χριστός γεννάται σήμερον,
τεριρμ, τεριρέμ, τεριρέμ χαίρε Άχραντε. εν Βηθλεέμ τη πόλη
οι ουοανοί αγάλλονται,
Πύλαι ουρανού ηνεώχθησαν Άγγελοι χαίρει η κτίσις όλη.
Αυτόν ανυμνήτωσαν
Άγιος, Άγιος, Άγιος υπάρχεις και Εν τω σπηλαίω τίκτεται.
Κύριος.
εν Φάτνη των αλόγων
0 Βασιλεύς των ουρανών,
και ποιητής των όλων.
ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Πλήθος Αγγέλων ψάλλουσι,
Καλησπέρα πάντες συνάδελφοι το δόξα εν υψίστοις
‘κούσομεν την σήμερον την χαράν [2] και τούτο άξιον εστίν,
και την εορτήν την δεσπότικιάν. η των ποιμένων πίστις
Εν τω σπηλαίω τίκτεται Του Ιησού μας τον Χρίστον
εν φάτνη των αλόγων
γέννησιν την αγία
ο βασιλεύς των ουρανών χρόνους πολλούς να χαίρεσθε.
και ποιητής των όλων. πάντα ευτυχισμένοι
Και σας καληνυχτίζομεν και αύριο μευγεία Δότε και μας τον κόπο μας
Στην εκκλησιά πηγαίνετε κι αν είναι ορισμός σας
στην Θεία Λειτουργία. και ο Χριστός μας πάντοτε
να είναι Βοηθός σας
'Ετη πολλά, και του χρόνου
ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ
Αφέντη μου στο σπίτι σου
χρυσή καντήλα φέγγει
φέγγει στους ξένους ν’ αναπνούν

Κ0ΝΙΑΚ0Υ ΔΩΡΙΔΟΣ
Χριστούγεννα πρωτούγεννα
πρώτη γιορτή του χρόνου
Για βγάτι διέτι μάθιτι
τότι Χριστός γιννιετι
Γιννιέτι κι αναθρέφιτι
στου μέλι κι στου γάλα
Του μέλι τρων οι γιάρχουντις
του γάλα οι γιαφενταδις
κι τα κίρουσταλάματα
στουν Άγιου Κουνοταντινου
κι'ανοίξτι τα κουτάκια σας
τα κατακλειδουμένα
κι'ανοίξτι τις κασέλις σας
τις μουσχουμυρισμένις
και δώστε μας τον κόπο μας
γιατί κι άλλου θα πάμι.
και στέκει και ρωτά τους
πού εγεννήθη ο Χριστός και χρήματα διά τους.
Λαλεί τους πηαίνουσιν και κει που θα Τον βρούσιν
αφού Τον προσκυνήσουσιν να παν να του το
πούσιν.
Να πά και κείνος τάχατες
για να Τον προσκυνήσειν
αμά ‘χεν άλλα εις τον νούν,για να Τον αφανίσειν.
8
Έξου’ σ’ στέινε τα παλληκάρια
και θυμίζνε τον νοικοκύρην,
νοικοκύρη μ’ και βασιλέαν (δις).
Έμπα σον νουντάν κι έλα σ’ σην
πόρταν,
δως μας ούβας και λεφτοκάρυα
έβγαλ’ τον κισέ σ’ και δωσ’ παράδες
(δις).
Χρόνια πολλά και πάντα και του
χρόνου.

ΚΡΗΤΗΣ
ΜΩΡΑϊΤΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
Καλήν εσπέραν άρχοντες αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ’ αρχοντικό Χριστούγεννα, πρωτούγεννα, ΠΡ0Π0ΝΤΙΔ0Σ
σας, πρώτη γιορτή του χρόνου
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη για βγάτε, διέστε, μάθετε, Χριστούγεννα Ποωτούγεννα
οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρετ’ η φύσις όλη. πως ο Χριστός γεννιέται πρώτη γιορτή του χρόνου
Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων βγήκατε διέτε μάθετε
ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων. Γεννιέται κι ανατρέφεται τώρα Χοιστός γεννιέται
στο μέλι και στο γάλα γεννιέται κι'αναθρέφεται
Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα το μέλι τρων’ οι άρχοντες στο μέλι και στο γάλα
και φρουσκαλίδα του γυαλού και πάχνη από τα το γάλα οι αφεντάδες το μέλι τρων οι άρχοντες
δέντρα. και το μελισσοβότανο το και το κηρί στοις ‘Αγοις
Απού τον έχεις τον Ηλιό, τον μοσχοκανακάρη, νίβουνται οι κυράδες. και το μελισσοβότανο
λούζεις Τον τσε χτενίζεις Τον, τσε στο σχολειό δως το στα παλικάρια
Τον πέμπεις Κυρά ψιλή μ’,κυρά λιγνή μ’, για να το φαν για να το πιουν
τσι ο δάσκαλος Τον έδειρε μ’ένα χρυσό βεργάλι κυρά γαϊτανοφρύδα να πούνε και του χρόνου
τσε η κυρά δασκάλισσα με το μαργαριτάρι. Κυρά μ’ όταν στολίζεσαι
να πας στην εκκλησιά σου Αφέντη μ' αφεντάκι μου,
Είπαμε δα για την κερά ας πούμε για την βάγια, βάζεις τον ήλιο πρόσωπο εφτά φορές αφέντη μ’
άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι και το φεγγάρι αγκάλη Αφέντη μ’ στην αφεντιά σ'
και κάτσε και ντουχιούντιζε ίντα θα μας εβγάλης, και τον καθάριο αυγερινό χρυσή κανδήλα φέγγει.
για ‘πάκι για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι, τον βάζεις δαχτυλίδι. Αν Βάλεις λάδι και κηρί
κι από τον πείρο του βουτσιού φέγγει στην αφεντιά σου
να πιούμε μια γεμάτη. Εμείς εδώ δεν ήρθαμε κι από τα παραθύρια σου
να φάμε και να πιούμε φέγγει την γειτονιά σου
Κι αν είναι με το θέλημα άσπρη μου περιστέρα παρά σας αγαπούσαμε αν βάλεις και περσότερο
ανοίξετε την πόρτα σας να πούμε καλησπέρα. κι ήρθαμε να σας δούμε. Φέγγει στον κόσμον όλον.

Κι από χρόνου! Δώστε μας και τον κόκορα, Φέγγει και τοις αρχόντισσες
δώστε μας και την κότα που κλώθουν το χρυσάφι
δώστε μας και πέντ’ έξη αυγά στον ουρανό το διάζονται
να πάμε σ’ άλλη πόρτα. στον κάμπο το τυλίζουν
ΚΥΠΡΟΥ που κοσκινίζουν τα φλουριά
Εδώ που τραγουδήσαμε και δρυονίζουν τ' άσπρα
Καλήν εσπέραν θα σας πω πέτρα να μη ραΐσει κι ασ'τα ποκοσκίνιδια
κι αν είναι ορισμός σας κι ο νοικοκύρης [κι η κυρά]του σπιτιού κέρνα τα παλληκάρια.
Χριστού τη Θεία Γέννησιν πολλούς χρόνους να ζήσει
να πω στ’ αρχοντικό σας. Αφέντη μ' αφεντάκι μου…
Και εις έτη πολλά!
Χριστός γεννιέται σήμερα
στην Βηθλεέμ τη πόλιν
ΣΑΜΟΥ
οι ουρανοί αγάλλονται
μαζί κι η κτίσις όλη. Κάτω στα Γερουσόλυμα
και στου Χριστού τον τάφο
Γεννιέται μες το σπήλαιον [στη Βηθλεέμ την πόλη]
στην φάτνην των αλόγων ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ εκεί δεντρί δεν ήτανε,
ο βασιλιάς των ουρανών ΠΟΝΤΙΑΚΑ (ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΑΣ) δεντρί ξεφανερώθη[
και ποιητής των όλων. κι ανάμεσα στους κλώνους του-[και τα
Χριστός γεννέθεν χαρά σσον κόσμον γαρουφαλλάκια του]
Αντζέλοι εις τον ουρανόν Αϊ καλήν ώρα καλή σ’ ημέρα αγγέλοι κι αρχαγγέλοι –[ ήσαν οι
ψάλλουν το εν’ υψίστοις Αϊ καλόν παιδίν οψές γεννέθεν. προφητάδες]
και κάτω φανερώνεται
η των ποιμένων πίστις. Οψές γεννέθεν, το βράδυ εστάθεν
τον εγέννησεν η Παναΐα,
Που την Περσίαν έρχονται τον ανέσταισεν Αειπαρθένος (δις).
τρεις μάγοι με τα δώρα
ένα αστέρι λαμπερό τους οδηγεί στην χώραν. Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν,
εκατήβεν στο σταυροδρόμι.
Όταν εφτάσασι κι οι τρεις με πόθον ερωτούσι Έρπαξαν ατόν οι σσύλ’ Εβραίοι,
πού εγεννήθει ο Χριστός να παν να τον εβρούσι. σσύλ’ Εβραίοι και μιλ’ Εβραίοι.

Όταν το πρωτοάκουσεν ο βασιλιάς Ηρώδης Ας σ’ ακρέντικα κι ας σην καρδίαν

πως εγεννήθην ο Χριστός έγινε θηριώδης..
ενόμισεν πως ο Χριστός θα κάμει βασιλείαν πάνω
στη γην και ότι αυτός θα χάσει την αξίαν…
Τους μάγους επροσκάλεσεν
γαίμαν έσταξεν, χολήν κι εφάνθεν.
Ούμπαν έστακεν κι εμυροστάθεν (δις).
Εμυρίσ’ ατόν ο κόσμος όλεν,
για μυρίστε τον και συ αφέντα,
συ αφέντα καλέ μ’ αφέντα (δις).
 9
κι ο Μιχαήλ Αρχάγγελος
ξεφτερωτά και λέει:
«Χριστέ για δώς μου τα κλειδιά
και τα χρυσά κλειδάκια,
ν’ ανοίξω τον Παράδεισο
να μπω σε περιβόλι,
να φάω μήλο δροσερό ,
να πιώ νερό δροσάτο,
να πέσω ν’ αποκοιμηθώ
στη λεϊμονιά από κάτω.»

Και σας καληνυχτίζομεν,

πέσετε κοιμηθείτε
ολίγον ύπνον πάρετε
κι ευθύς να σηκωθείτε
στην εκκλησίαν τρέξετε
με προθυμίαν μπείτε
και του Θεού ν’ ακούσετε
τη θεία Λειτουργία,
του Ιησού μας του Χριστού
γέννησιν την Αγίαν

Κι ευθύς όταν γυρίσετε

εις το αρχοντικό σας,
ευθύς τραπέζι στρώσετε
βάλτε το φαγητό σας
και το σταυρό σας κάνετε
και μη το αμελείτε
δώστε και τ’ αλλουνού φτωχού
όσοις το υστερείτε.

Δώστε και μας τον κόπο μας

ότι είναι ορισμός σας
και ο Χριστός μας πάντοτε
να είναι βοηθός σας.
Και εις έτη πολλά!

ΣΚΙΆΘΟΥ

Χριστούγεννα πρωτούγεννα,
πρώτη γιορτή του χρόνου.
Εβγάτε ιδέτε μάθετε,
τώρα Χριστός γεννιέται.
Γεννιέται και αναθρέφεται
στο μέλι και στο γάλα.
Το γάλα τρών οι άρχοντες,
το μελ’ οι αντρειωμένοι.

Σένα σου πρέπ’ αφέντη μου

καράβι ν’ αρματώσης,
στην Αγγλιτέρα να το πάς,
φλουρί να το φορτώσεις.
Στη πλώρη κάθετ’ ο Χριστός
στη πρύμ’ η Παναγία,
και πίσω στο τιμόνι του
καθετ’ ο Αϊς Νικόλας.

Σ’αυτά.τα.σπίτια.τα.ψηλά,
τ’ αργυροπαλαμισμένα,
κάθεται μέσα μια κυρά
μ’ ένα καλόν αφέντη.
Αφέντη μ’ αφεντάκη μου,
πέντε φορές αφέντη.
Αν εύρης γρόσα, δο μας τα,
φλουριά, μη τα λυπάσαι.
Αν εύρης και μισόφλουρα
κέρνα τα παλληκάρια.

Κέρνα τ’, αφέντη μ’, κέρνα τα,

να σ’ πούνε στην υγειά σου,
εις την υγειά σ’ αφέντη μου,
και στη καλή χρονιά σου.
Να ζήσης χρόνια εκατό,
ν’ ασπρίσεις να γεράσης,
ν’ ασπρίσεις σαν τον Έλυμπο,
σαν τ’ άσπρο περιστέρι,
σαν τα’ αηδονάκι που λαλεί
το Μάη, το καλοκαίρι.

ΠΑΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ
Πάει ο παλιός ο χρόνος
ας γιορτάσουμε παιδιά
και του χωρισμού ο πόνος
ας κοιμάται στην καρδιά.
Καλή χρονιά, χρόνια πολλά (δις)
χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά. (δις)
Γέρε χρόνε φύγε τώρα
πάει η δική σου η σειρά
ήρθ’ ο νέος με τα δώρα
με τραγούδια με χαρά.
Καλή χρονιά...
Μα κι αν φεύγεις μακριά μας
στην καρδιά μας πάντα ζει
κάθε λύπη και χαρά μας
που περάσαμε μαζί.
Καλή χρονιά...
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ
Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και σβήνεται και χάνεται ό παληός
μαζί του νά σβηστούνε κι όλοι οί πόνοι
το δάκρυ μας, ή λύπη, ο στεναγμός.
Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και λάμπει ο σκοτισμένος ουρανός
μ' ελπίδες ο Θεός να τον χρυσώνει
και νάν' ευτυχισμένος και καλός, (δις)
Ελάτε να γυρίσουμε και πάλι
στη πίστη του Θεού σαν αδελφοί
κι ο χρόνος ο καινούργιος θα μας
βγάλει
στης δόξας την ολόφωτη κορφή, (δις)
Χριστέ μεγαλοδύναμε Θεέ μας, Χριστέ
γεμάτ' αγάπη και στοργή
χαρούμενο το χρόνο χάρισε μας
και δώσε την ειρήνη Σου στη γη. (δις)
Γ. ΒΕΡΙΤΗΣ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ
Εις αυτό το νέον έτος
εις την πρώτη του μηνός,
ήρθα να σας χαιρετήσω
δούλος σας ο ταπεινός.
Ο Βασίλειος ο μέγας
ιεράρχης θαυμαστός
και στην οικογένειά σας
να ’ναι πάντα βοηθός.
Τα παιδιά σας στο σχολείο
να τα στέλνετε συχνά
να μαθαίνουν ιστορίες
της πατρίδος τα καλά.
Έχω κι άλλα να σας πω
μα δεν έχω πια καιρό
σας αφήνω καληνύχτα
κι αύριο με το καλό.
Και εις έτη πολλά!
ΚΑΛΑΝΤΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ
ΑΘΗΝΑΪΚΑ
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
ψηλή μου δεντρολιβανιά
κι αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά και άγιος θρόνος.
Αρχή που βγήκε ο Χριστός
Άγιος και πνευματικός
στη γη να περπατήσει
και να μας καλοκαρδίσει.
Άγιος Βασίλης έρχεται,
άρχοντες το κατέχετε;
από την Καισαρεία
συ είσ’ αρχόντισσα, κυρία.
Βαστά εικόνα και χαρτί
ζαχαροκάντιο ζυμωτή,
χαρτί και καλαμάρι
δες και με το παλικάρι.
Το καλαμάρι έγραφε
τη μοίρα μου την έλεγε
και το χαρτί ομίλει
Άγιε μου Άγιε Βασίλη.’
ΦΟΥΡΝΩΝ ΙΚΑΡΙΑΣ
Αγιος Βασίλης έρχεται
πο πίσω απ’το καμάρι
βαστάει μυζήθρες και τυριά
βαστάει κι ένα ’γκινάρι.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε
και του χρόνου να σας πούμε
και του χρόνου να σας πούμε
φέρτε μας κρασί να πιούμε.
Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε
τα ράφια ειν’ ασημένια
του χρόνου σαν και σήμερα
να ‘ναι μαλαματένια.
Βάλτε μας κρασί να πιούμε…
Σένα σου πάει αφέντη μου
καρέκλα καρυδένια
για ν’ακουμπάει η μέση σου
η μαργαριταρένια
Βάλτε μας κρασί να πιούμε…
Πολλά ‘παμε στ’ αφέντη μας
ας πούμε της κυράς μας
κυρά ψιλή, κυρά λιγνή,
κυρά μαυροματούσα
Αν έχεις κόρη όμορφη βάλτηνε να
κεράσει να ευχηθούμε όλοι μας
να ζήσει να γεράσει.
Κι αν έχεις γιο στα γράμματα
βάλτονε στο ψαλτήρι
και ν’ αξιώσει ο Θεός
να βάλει πετραχήλι
Βάλτε μας κρασί να πιούμε…
Σ’ αυτό το σπίτι πού ‘ρθαμε
πέτρα να μη ραγίσει
και ο νοικοκύρης του σπιτιού
χίλια χρόνια να ζήσει.
Κι από χρόνου
10
ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ
Άγιος Βασίλης έρχεται Γενάρης
ξημερώνει
ο μήνας που μας έρχεται το χρόνο
φανερώνει.
Τρα, λα, λα, λα......
Την άδεια γυρεύουμε στο σπίτι σας να
μπούμε
στον Άγιο με όργανα και με φωνές να
πούμε.
Τρα, λα, λα, λα.......
Εκοίταξα στον ουρανό και είδα δυο
λαμπάδες
και με το καλωσόρισες καλές μας
εορτάδες.
Τρα, λα, λα, λα.......
ΚΡΗΤΗΣ
Ανοίξετε την πόρτα σας τα κάλαντα να πούμε
Και βάλετε και μια ρακί για να σας ευχηθούμε
Ταχιά ταχιά ειν’ αρχιμηνιά πρώτη γιορτή του
χρόνου
Ταχιά ειν’ όπου περπάτησε αφέντης μου στον
κόσμο.
Και βγήκε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες
Κι ο πρώτος που χαιρέτησεν ήταν ο Άϊ Βασίλης.
-Καλώς τα πας Βασίλειε, καλόν ζευγάρι έχεις.
-Καλόν το λες αφέντη μου καλόν κι
ευλογημένον,
Καλό ‘ναι μα τη δόξα του και μα τη δύναμή
του
το μαύρο και το μελισσό και το στεφανοκέρι.
Που το βλογά η χάρη Σου με το δεξί Σου
χέρι.
Με το δεξιό με το ζερβό με το μαλαματένιο.
-Για πες μου Αη βασίλη μου πόσα μουζούρια
σπέρνεις;
-Σπέρνω σταράκι δώδεκα, κριθάρι δεκαπέντε,
ταή και ρόδι δεκοχτώ κι από νωρίς στο
στάβλο.
Εθέρισα κι αλώνεψα κι έκαμα χίλια μόδια,
και τα κορκοσκινίσματα χίλια και πεντακόσια.
μα τ’ άλλα δεν εμέτρησα γιατί Χριστός επέρνα,
και κειά που στάθην’ ο Χριστός χρυσόν δεντρίν
εβγήκεν,
και κειά που μεταπάτησεχρυσό κυπαρισσάκι,
πού’χε στην μέση τον σταυρό και στην κορφή την
βρύση,
και στα μεσοκλωνάρια του, πέρδικα κακαρίζει.
-Επά που καλαντρίσαμε καλά μας επληρώσαν,
πολλά να έχει τά’χει τους και τα ποδόματά τους
Κι εδά καληνυχτίζουμε κι εσένα πρωταφέντη,
Ολοχρονίς στο σπίτι σου ο Θιός καλό να πέμπει.
ΚΑΙ ΝΈΟΝ ΈΤΟΣ ΑΡΙΘΜΕΊ
Και νέον έτος αριθμεί
η του Χριστού περιτομή
και η μνήμη του Αγίου
Ιεράρχου Βασιλείου.
Του χρόνου μας αρχή καλή
και ο Χριστός μας προσκαλεί
την κακία ν’ αρνηθώμεν
μ’ αρετές να στολιστώμεν.
Να ζώμεν βίον τέλειον
κατά το Ευαγγέλιον
με αγάπη, με ειρήνη
και με τη δικαιοσύνη.
Χρόνια πολλά και ευτυχή
με καθαρά κι αγνή ψυχή
 11
με χαρά και με υγεία
και με Θεία Ευλογία.

ΑΘΗΝΑ΄Ι΄ΚΑ

Σήμερα τα Φώτα κι οι φωτισμοί

κι η χαρά μεγάλη κι οι αγιασμοί
κάτω στον Ιορδάνη τον ποταμό
κάθετ’ η κυρά μας η Παναγιά. ΚΑΛΑΝΤΑ ΦΩΤΩΝ
Όργανο βαστάει, κερί κρατεί
και τον Άη-Γιάννη παρακαλεί.
«Άη-Γιάννη αφέντη και Βαπτιστή
βάφτισε το Γιο μου Θεού Παιδί,
ν’ ανεβώ επάνω στους ουρανούς
να μαζέψω χλώρια και λιβανούς
ν’ αγιαστούν οι κάμποι και τα νερά
ν’ αγιαστεί κι αφέντης με την κυρά.
Καλή μέρα, καλή σπέρα
καλή σου μέρα αφέντη με την κυρά