Kapanganakan:

January 1, 1892
Capiz (now Roxas City),
Capiz
Kamatayan:
April 15, 1948 (aged 56)Clark Air Base, Angeles,Pampanga
Partido Politikal:
Nacionalista (1919–
1945)
Liberal Party (1945–
1948)
May-bahay:
Trinidad de Leon
Trabaho/PropesyonLawyer
Relihiyon:
Roman Catholic

Ika-5 Presidente ng Pilipinas

======================
Ikatlong Presidente ng Komonwelt
==========================
Unang Presidente ng Ikatlong Republika
(Mayo 1946 - Abril 1948

=
Talambuhay:
Isinilang si Roxas noong Enero 1, 1892 sa lungsod na ipinangalan sa kanya
nang siya ay mamatay, ang Lungsod ng Roxas sa lalawigan ng Capiz. SinaGerard o
Roxas at Rosario Acuna ang kanyang mga magulang. Nagtapos siya ng abogasya sa
Unibersidad ng Pilipinas (University of the Philippines)noong 1912 at naging topnatcher
sa Bar.Bilang Pulitiko:
 Nag-umpisa siya sa pulitika bilang piskal panlalawigan.
 Nagsilbi sa iba-ibang kapasidad sa ilalim ng Pamahalaang Komonwelt ni Manuel
L. Quezon.
 Noong 1921, naihalal siya sa House of Representatives at sa sumunod na taon
ay naging speaker.
 Pagkatapos maitatag ang Komonwelt ng Pilipinas (1935), naging kasapi si Roxas
sa National Assembly
 Nagsilbi (1938-1941) bilang Kalihim ng Pananalapi sa gabinete ni Pangulong
Manuel Quezon.
 Naihalal (1941) sa Senado ng Pilipinas.
Noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig, binihag siya (1942) ng pwersa ng
mananakop na Hapon. Ngunit sa panahon ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig,
nanilbihan siya sa ilalim ng Republika ng Pilipinas na itinaguyod ng mga Hapon.
 Sa panahon din ito, siya ang nagsilbing intelligence agent para sa mga gerilya.
Hinuli ng mga bumalik na pwersang Amerikano si Roxas sa paghihinalang
pakikipagtulungan sa mga Hapon.
 Pagkatapos ng digmaan, pinawalang-sala siya ni Heneral Douglas MacArthur at
ibinalik ang kanyang nombramyento bilang opisyal ng Hukbong Sandatahan ng
Estados Unidos.
 Ito ang nagbigay-buhay sa kanyang buhay politika, at sa suporta ni MacArthur,
nanalo siya sa halalan sa pagkapangulo noong Abril 23, 1946 laban kay Sergio
Osmeña.
Bilang Pangulo:
 Bilang pangulo, pinawalang-sala niya ang mga nakipagtulungan sa mga Hapon
maliban doon sa may mabigat na kasalanang kriminal.
 Noong ang Pilipinas ay nasa kaguluhan, nagtagumpay si Roxas na makakuha/
makatanggap ng perang gagamitin sa rehabilitasyon mula sa digmaan ang
Pilipinas mula sa estados Unidos sa pamamagitan ng Philippine Trade Act.
 Napilitan naman siyang lagdaan ang kasunduang militar na nagtakda sa estados
Unidos ng 99-taong pag-uupa sa mga piling base military sa bansa (binawasanito ng 25 taon noong
1967), naglimita sa pangangalakal sa mga Pilipino, atpribilehiyo sa mga taga-estados unidos na may mga
pag-aari at inbestor.
 Sa kanyang panahon ay umabuso ang mga “military police” na naging sanhi ng
pagkakabuo o pagtatag ng kalahating parte ng Hukbalahap. Ito ay nagresulta sa
malawakang pagmamalupit sa mga mababang uri ng tao o hampas lupa.
 Sa kanyang pamahalaan ay lumaganap ang “graft and corruption”. Nagpayaman
ng kanilang mga sarili ang mga “collaborators”. Nanatiling nakatali o umaasa ang

ekonomiya ng pilipinas sa ekonomiya ng estados unidos.

 Naging suliranin sa ilalim ng kanyang pamamahala:

Naharap sa maraming problema si Roxas.

 Nagkaroon ng iskandalo sa pamamahagi ng sarplas at bayad-pinsala sa digma.

 Nabigo ang kanyang binuksang mekanisadong pagsasaka sa Mindanao.

 Biglang lumakas ang Kilusang Hukbalahap

Kamatayan:
Noong Abril 15, 1948, inatake bigla si Roxas sa puso at siya ay namatay,habang nagbibigay ng
kanyang talumpati sa dating base militar ng Estados Unidos saClark Air Base.
Kapanganakan:
November 16, 1890
Vigan, Ilocos Sur
Kamatayan:
February 29, 1955
(aged 64)
Quezon City
Partido Pulitikal:
Liberal Party
Trabaho o
Propesyon:
Lawyer
Relihiyon:
Roman Catholic

Ika-6 na Presidente ng Pilipinas

Ikalawang Presidente ng Ikatlong republika
(April 18, 1948– December 30, 1953)
=================================
Ikatlong Bise-Presidente ng Pilipinas
Ikalawa at Huling Bise-Presidente ng Komonwelt
Unang Bise-Presidente ng Ikatlong Republika
(May 28, 1946 – April 17, 1948)
=================================
Kalihim ng Ugnayang Panlabas
(September 16, 1946 – April 17, 1948)

Talambuhay:
 Isinilang si Quirino sa Vigan, Ilocos Sur Noong Nobyembre 16, 1890 kinaMariano Quirino at
Gregoria Rivera. Nagtapos siya ng abogasya sa Unibersidad ngPilipinas (University of the Philippines)
noong 1915.
Bilang Pulitiko:
Tanyag at iginagalang si Quirino nuon, batikang politiko kahit masasabing maypagka-makaluma
(conservative). Kaiba kay Roxas na laging nasa harapan,nagsisigasig si Quirino sa loob, at kasama, ng
kanyang pangkat at mga kabig.
 Nahalal sa Kongreso noong 1919.
 Hinirang na Kalihim ng Pananalapi ni Gob. Hen. Murphy noong 1934 at naging
kasapi ng "Constitutional Convention".
 Naging pangalawang pangulo siya ni Manuel Roxas noong 1946.
 Nanumpa bilang Pangulo pagkaraang mamatay si Roxas noong Abril 17, 1948.

Bilang Pangulo:
Kinaharap ng administrasyong Quirino ang isang malubhang banta ng
kilusangkomunistangHukbalahap. Pinasimulan niya ang kampanya laban sa mga Huk. BilangPangulo,
muli niyang itinayo ang ekonomiya ng bansa, pinaunlad niya ang pagsasaka,at mga industriya.
Mga nagawa, patakaran at programa bilang Pangulo:
 Nabunyag na makapayapa [pacifist] pala siya nang taimtim niyang tinangkang
pagbuklod-buklurin ang mga nag-aaway na pangkat-pangkat sa buong kapuluan.
 Nakipagkasundo rin siya ng kapayapaan [peace treaty] sa Japan, gayung siya ay
ikinulong at pinahirapan nuong panahon ng Hapon, at ang kanyang asawa, si
Alma Syquia, at 3 anak niya ay pinatay ng mga Hapon.
 Marami siyang nahikayat at kung malaganap pa man din ang karahasan, ito'y
unti-unting nabawasan at nagsimulang tumahimik ang kalakihan ng bayan,maliban sa 2 - ang sugod ng
mgaHuk sa Luzon, at ang pusok ng mgaMuslimsa kanlurang Mindanao.
 Sa 5 taon niyang pamamahala, iba't ibang paraan at pakana ang pinairal niya
upang mapatahimik ang bayan at umunlad ang buhay ng mga mamamayan.
 Siya ang nagpasimula ng takdang arawang kita [minimum daily wage] para sa
mga manggagawa at sa mga kawani ng pamahalaan.
 Umutang siya ng 200 milyon dolyar mula sa America upang pundaran ang
ACCFA, pautangan ng mga magsasaka, sinabayan ng pagtatag niya ng mga
bangko sa lalawigan upang mapundaran ang mga tagaroon.
 Isinugo niya ang kanyang kapatid, si Antonio Quirino, upang makipagkasundo
kay Luis Taruc. Inalok niya nuong Junio 21, 1948 ng kapatawaran [amnesty]ngunit tumanggi ang
mgaHuk na isuko ang kanilang mga sandata. Nagpatuloyang sagupaan sa Gitnaang Luzon.
Naging suliranin at masamang nangyari noong kanyang panunungkulan:
Mabuti man ang pagkatao, kahit mahusay ang damdamin at mga tangka ni
Quirino, nadaig siya ng mga alalay at kakampi sapolitica, ang mga gahaman at walang
pitagang nagnakaw sa pamahalaan na pinakawalan at binigyan ng kapangyarihan ni
Roxas.
 Sa pamahalaan niQu irino nagsimula ang masaklap na gawi sa Pilipinas - ang
bawatpamun uan [administration] ay nawawatak, walang pangulo ang muling
nahahalal dahil sa kagagawan ng kanilang mga kawatan at katulong sapolitica.Sa English, graft and
corruption ang tawag, latay pa sa likod ng bayanhanggang ngayon.
 Sukdulang kakatwa na siQuirino, ang mapagpayapa, na kusa at handang
pagbigyan ang mgaHuk, ang naging sanhi ng pinakamasidhing lusong ng mga
tagabukid nuong 1950 nang umabot sa 15,000 ang mga nag-aklas.
 Ang patayan, mga karahasan at pandarayang naganap nuong 1949 nang
mahalal muling pangulo siQu irino ang nag-udyok sa maraming magsasaka na
tumulong o sumanib sa mgaHuk.
Kamatayan:
Nang nagpahinga na mula sa politika siQu irino , kinalimutan ang ginawa niyang
pagpaunlad ng buhay ng mga tao; inalaala lamang ang paglaganap ng graft and
corruption sa kanyang pamahalaan. Ang mapagpayapa, kinalimutan ang kanyang
pagbuklod ng mga nag-aaway na pangkat-pangkat sa buong kapuluan; inalaala lamangang pag-alsa ng
mgaHuk sa Luzon. Sa maraming kabutihang ipinamana niQuirino sabayan, isa lamang ang tanging
inamin at inaalaala pa hanggang ngayon, ang paghirangat matapat na pagtangkilik niya, hanggang sa
kahuli-hulihan, sa naging pambato labansa mgaHuk, si Ramon Magsaysay, ang tumalo sa kanya sa
halalan nuong 1953.
Namatay siya sa atake sa puso noong Pebrero 29, 1956 sa gulang na 66.
Siya ang unang Ilokanong pangulo.
“He who has less in life should have more in law”.
[Ang magkamit nang kulang sa buhay ay dapat makatanggap nang higit sa batas]

Kapanganakan:
August 31, 1907
Iba, Zambales
Kamatayan:
March 17, 1957
(aged 49)
Mt. Manunggal,
Balamban, Cebu
Partido Pulitikal:
Nacionalista Party
May-bahay:
Luz Banzon
Trabaho o
Propesyon:
Engineer
Relihiyon:
Roman Catholic

- Ramon Magsaysay
Ika-7 Presidente ng Pilipinas
Ikatlong Presidente ng Ikatlong
Republika
(December 30, 1953 – March 17, 1957)
==================================================================
Sino ang makalilimot sa popularidad ni Ramon Magsaysay? Siya ang bukod-tanging pangulo na
nagbukas sa pintuan ng Malakanyang para sa lahat ngmamamayan. Nagawa niyang ilapit ang
pamahalaan sa puso ng bayan at pag-alabinang diwa ng pagkamakabayan sa damdamin ng mga
Pilipino. Pinasigla rin niya ang
paggamit ng Wikang Pambansa. At hindi katulad ng ibang sikat noong panahon niya
na nagsusuot ng Amerikana, mas pinili niyang isuot ang Barong Tagalog.
Talambuhay:
Ipinanganak si Ramon Magsay-say kina Exequiel Magsaysay at Perfecta delFierro sa Iba,
Zambales noong Agosto 31, 1907. Una siyang nag-aral ng elementaryasa paaralan ng Castillejos at
tinanghal siyang salutatorian sa Mataas na Paaralan ngZambales Academy. Mahilig siya sa teknolohiya
kaya pumasok siya sa Pamantasan ngPilipinas at nag-aral ng Mechanical Engineering. Dahil sa isang
matinding pagkakasakitat pagiging self-supporting student sa pag-aaral ay lumipat siya sa Jose Rizal
Collegeat doon nagtapos ng Bachelor of Science in Commerce noong 1932.
Nang makatapos sa kolehiyo, naging kawani si Ramon sa Try-Tran, isangmalaking transportation
Company sa Maynila. Dito niya nakilala ang kanyangnapangasawa, si Luz Banzon. Tatlo ang naging
anak nila, sina Teresita, Milagros atRamon Jr.

Bilang Pulitiko:
Noong pumutok ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig (Disyembre 8, 1941), siRamon Magsaysay
ay naglingkod sa army. Pagkatapos ng giyera, naging MilitaryGovernor siya ng Zambales. Samantala,
muling naitatag ang pamahalaang-sibil sabansa, ang Commonwealth, at kumandidato siya sa pagka-
Kongresista.
Bilang Kongresista, isinulong niya ang pagsasabatas ng pagtulong sa mgaveteranong kawal,
pensiyon ng kapamilya nito, benepisyong pang-edukasyon at ibapang kapaki-nabangan buhat sa
pamahalaan.
Pagkamatay ni Pangulong Manuel Roxas, humalili ang Pangalawang PangulongElpidio Quirino
at si Magsaysay ay hinirang nito na maging Kalihim ng TanggulangBansa. Naipakita rito ni Ramon
Magsaysay ang kanyang husay sa pamamalakad sasandatahang militar.
At sa eleksyon noong 1951 ay naganap ang itinuturing na pinakamalinis nahalalan sa
kasaysayan ng pulitika sa Pilipinas sa pamamagitan ng pamamahala ngsandatahang-lakas sa
pamumuno ni Magsaysay. Dahil dito ay tinagurian siyang"Man
of the Year" noong taong yaon.
Sa halalan sa Panguluhan noong 1953, kumandidato si Magsaysay sa pagka-pangulo dahil na
rin sa pagnomina ni dating Pangulong Jose P. Laurel sa kanya.Nagwagi si Magsaysay ng may malaking
kalamangan sa kanyang kalaban. At noongDisyembre 30, 1953, sumumpa siya bilang ikatlong Pangulo
ng Ikatlong Republika ngPilipinas.
Mga nagawa, programa at pamamalakad sa pamahalaan:
Naging maganda ang pamamalakad ni Magsaysay bilang pangulo. Siya angnagpahayag na
"walang kahulugan ang demokrasya kung bigo itong tustusan ang mgapangunahing pangangailangan ng
mga tao at hindi maipagkaloob sa kanila ang isangpamumuhay na malayo sa takot at kahirapan."
 Iniligtas ni Pangulong Magsaysay ang demokrasya sa Pilipinas. Ito ang kanyang
pinakamahalagang nagawa. Pinigil niya ang paghihimagsik ng Huk o ngkomunista. Si Luis Taruc,
Supremo ng Huk o ang pinakamataas na lider ngkomunista, ay sumuko sa kanya. Kaya si Magsaysay ay
tinawag na
"Tagapagligtas ng Demokrasya".
 Nagpatuloy siya ng pagtangkilik sa mga common tao, binuksan niya ang
Malacanang Palace upang kahit sinong nakabakya lamang ay maaaring
pumasok at kausapin ang kanilang pangulo.
 Itinatag niya angNAR IC [National Rice Corporation] upang pamahalaan ang
pag-imbak, kalakal at presyo ng bigas upang makayanang bilihin ng kahit
pinakadukhang Pilipino.
 Itinatag din niya angNamarco [National Marketing Corporation] upang makabili
ang mga tao ng murangdelata, gaya ng gatas, karne-norte, atbp.
 Pinalawak din niMagsa ysay angS WA [Social Welfare Administration] upang
tulungan ang mga dukhang dumadagsa sa mga squatters area sa Manila nuon.
Kamatayan:
Hindi natapos ni Ramon Magsaysay ang kanyang termino dahil noong Marso 17,1957,
bumagsak ang sinasakyan niyang helicopter sa bundok ng Manunggal sa Cebu.Nagluksa ang buong
bayan sa pagkawala ng isang lider na malapit sa puso. Iyan siRamon Magsaysay, isang Pangulo, isang
halimbawa, isang Pilipino.
Siya ang pinakamamahal na Pangulo ng Pilipinas dahil ibinalik niya ang tiwala ng
pamahalaan. Siya ang tanging pangulo na tinawag ng mga tao sa kanyang palayaw,
Monching.
Kapanganakan:
November 4, 1896
Talibon, Bohol
Kamatayan:
June 14, 1971
(aged 74)
Bohol, Philippines
Partido Pulitikal:
Nacionalista Party
May-Bahay:
Leonila Dimataga
Trabaho o
Propesyon:
Lawyer
Relihiyon:
Roman Catholic

Ika-8 Presidente ng Pilipinas

Ika-4 na Presidente ng Ikatlong Republika
March 23, 1957 (elected December 30, 1957) – December 30, 1961
=================================
Ika-5 Bise-Presidente ng Pilipinas
Ikatlong Bise-Presidente ng Ikatlong Republika
December 30, 1953 – March 18, 1957
==================================================================
Talambuhay:
Isinilang si Carlos Garcia noong Nobyembre 4, 1896 sa Lungsod ng Talibon,Bohol sa Kapuluan
ng Kabisayaan sa Kalagitnaang Pilipinas. Ang kaniyang mgamagulang ay sina Policronio Garcia at
Ambrosia Polistico. Nag-aral siya sa SillimanUniversity at Silliman Institute, sa lungsod ng Dumaguete, at
kinalaunan nagtapos dinsiya ng abogasya sa Philippine Law School noong 1922 sa Maynila. Siya ay
nagingabogado at guro.
Bilang Pulitiko:
 Pinasok niya ang politika noong 1926 bilang mambabatas na kaanib sa
Kapulungan ng mga Kinatawan (Philippine House of Representatives) at
naglingkod hanggang 1932.
 Si Garcia ay naging gobernador ng Bohol, isang probinsiya sa Katimugang
Pilipinas, mula 1932 hanggang 1942.
 Naging miyembro ng Senado mula 1942 hanggang 1953.

Noong Ika-II Digmaang Pandaigdig (1939-1945), lumaban siya sa pananakop ng

mga Hapon bilang miyembro ng mga gerilya na nakabase sa Bohol.
 Noong 1946 ay naging puno siya ng minoriya sa Senado.
 Noong 1953 si Garcia ay nanombrahan bilang bise presidente na kabilang sa
Tiket Nasyonalista na pinangunguluhan ni Ramon Magsaysay, isang politikongPilipino na bumuo at
namuno sa isang pwersang guerilla na lumaban sapananakop ng mga Hapones.
 Nakamit nila ang mapagpasyang tagumpay, at noong 1954, si Garcia ay naging
bise presidente at Kalihim ng Suliraning Panlabas.
 Noong Marso 1957 si Garcia ay naging presidente matapos pumanaw si
Magsaysay sa isang aksidente sa eroplano, at nagwagi rin siya sa Halalan ng
Panguluhan noong Nobyembre 1957.
Mga nagawa at pamamalakad sa pamahalaan:
 Habang nasa kapangyarihan, ang Pamahalaan ni Garcia ay nakipag-usap sa
mga pinuno ng Bansang Amerika upang mailipat sa kontrol ng Pilipinas ang mga
hindi na ginagamit na Base Militar ng Amerika.
 Sa kalaunan ay naging labis ang pagiging maka-Pilipino ni Garcia at ang pagsira
sa kanya ay pinasimulan sa mga pahayagan, sa himpapawid sa tulong ng CIAsamantalang pinaboran
naman ng mga Amerikano si Diosdado Macapagalupang manalo sa Halalan noong 1961.
 Ipinatupad niya ang Filipino First Policy. Dala rin nito, sinulsulan niya ang
paglalakbay ng Bayanihan Dance Troupe at iba pang pangkat ng sayawPilipino sa America at marami
pang bansa upang ipakita, lalo na sa mga Pilipinomismo, ang ganda at yaman ng mga gawi at katauhan
ng mga tagapulo.
 Siya rin ang nagsimula ng programa sa pagtitipid sa pangalang“austerity”
nang masansala ang paggasta ng salapi ng bayan at makapag-imbak para sakinabukasan, bagama’t
binabatikos siya sa mga paglalakbay niya sa ibangbansa, at pagbili ng mamahaling yate at eroplano para
sa presidente.
Mga suliraning hinarap ng kanyang pamahalaan:
Masalimuot at mahirap ang pulitika sa panahon ng panunungkalan ni Garcia.
Dapat kilalanin sa panahon niya ang makabansang patakaran hinggil sa base
military sa Estados Unidos sa Pilipinas at ang matibay niyang paninindigan para
sa dagdag na bayad-pinsala sa digma mulang Estados Unidos at Hapon.
 Sa panahon din niya nabulgar ang mga nakawan sa People’s Homesite and
Housing Corporation (PHHC), Government Service Insurance System (GSIS) at
iba pang iskandalo na sumira sa kanyang pamamahala.
Gayung kasing linis ni Magsaysay, kapwa ayaw gumamit ng salapi ng bayan sa
halalan o sa sarili, namayani pa mandin sa pamahalaan ni Garcia ang kabulukan [graft
and corruption] na nagsimula pa nuong panahon ni Magsaysay sa ilalim ng NARIC,
NaMarCo, SWA at iba pang naglakihang pundar ng pamahalaan. Naging eskandalo angwalang puknat at
malawak na pagnanakaw ng hindi masupil na mga kawani at pinunong pamahalaan.
Natalo si Garcia sa halalan nuong Noviembre 14, 1961, nang tumanggi siyanggamitin ang
kapangyarihan at salapi ng pamahalaan upang mahalal muli, at saparatang ng graft and corruption na
dumanak sa kanyang pamamahala.
Kamatayan:
Bukod sa kanyang mga nagawa bilang makabansang politiko, si Garcia ay kilala
rin na Pilipinong makata sa kanyang diyalektong Bisayaat isang pulitiko.
Natalo siya sa eleksiyon ng 1961. Pero sa Kumbensiyong Konsitutional nitong 1971,
nahalal siya bilang delegado. Nahalal pa siyang pangulo ng nasabing kumbensiyon.
Namatay siya sa atake sa puso noong Hunyo 14, 1971 sa edad na 75 ilang araw
pagkabukas ng kapulungan.
Kilala si Garcia kanyang pagpapatupad ng Filipino First Policy.
Kapanganakan:
September 28, 1910
Lubao, Pampanga,
Philippines
Kamatayan:
April 21, 1997 (aged 86)
Makati City, Metro
Manila
Partido Pulitikal:
Liberal Party
May-bahay:
(1) Purita dela Rosa—
died
(2) Evangelina
Macaraeg
Trabaho o
Propesyon:
Lawyer
Relihiyon:
Roman Catholic

Ika-9 na Presidente ng Pilipinas

Ika-5 Presidente ng Ikatlong
Republika
December 30, 1961 – December 30, 1965
================================
Ika-6 na Bise-Presidente ng Pilipinas
Ika-4 na Bise-Presidente ng Ikatlong Republika
December 30, 1957 – December 30, 1961
==================================================================
Talambuhay:
"Poor boy from Lubao" ang taguri kay Diosdado Macapagal dahil anak siya ng
mahirap na magsasaka. Isinilang sa San Nicolas, Lubao, Pampanga noongSetyembre
28, 1910. Ang kanyang mga magulang ay sina Urbano Macapagal at Romana Pangan.
Tumira siya sa pangangalaga ni Don Honorio Ventura hanggang siya'y magtapos ng"Doctor of Laws" sa
Unibersidad ng Sto. Tomas noong 1936 at pumasok sa pulitika.Siya ay bayaw ni Rogelio de la Rosa,
Ambassador ng Pilipinas sa Cambodia. Unasiyang nagtrabaho bilang abogado sa isang tanggapan ng
Amerikano.
Bilang Pulitiko:
Nang maging pangulo si Pres. Quirino ay pinili niya si Diosdado Macapagal namaging  Chief
Negotiator para sa pag-angkin ng Pilipinas sa Turtle Islands mula saBritanya. Habang nagtratrabaho
siya sa Department of Foreign Affairs, ay nagingSecond Secretary siya mg Embahada ng Pilipinas sa
Washington D.C. sa Amerika.
Noong 1949 ay naging kongresista siya ng 1st district ng Pampanga, at naging
re-elected siya noong 1953. Dito tinawag si Diosdado Macapagal na “Kampiyon ng
Masa”. AT mula 1949 hanggang 1957 ay hinirang siyang sa “Sampung natatanging
Mambabatas”. Tinawag siyang “The Best Lawmaker” mula 1954 hanggang 1957.
1958 nang manalo bilang Vise-Presidente ng Pilipinas si Diosdado Macapagal. Atnoong halalan ng
pagkapangulo ng taong 1961, nagwagi at tinanghal na Presidente ngPilipinas si Diosdado Macapagal.
Nanumpa siya noong 30 Disyembre 1961.

Mga Batas at Programa ng kanyang Pamahalaan:

 Siya ang may-akda ng "Rural Health Law" at "Minimum Wage Law".

 Nanguna rin siya sa delegasyon para sa "US-RP Mutual Defense Treaty".

 Inilunsad niya ang "Agricultural Land Reform Code" at nilinis ang pamahalaan

sa katiwalian. Ito ang simula nang pag-aalis ng sistemang kasama o tenancy atpagbibigay ng sariling
lupa sa mga magsasaka. Napagtibay ito noong Agosto 5,1963.

 Limang taon sa Socio-Economic Program para sa pag control ng

pangangalakal sa ibang bansa.

 Kilala siya sa nationalization of Retail and Land Reform Bill.

Kilala din siya sa mga sumunsunod:

 The Spread of National Language

 Changing Our Independence from July 4 to June 12. May anim na buwan pa
lamang siyang nakaupo sa Malacanang, binago na niya ang Araw ngPagdiriwang ng Kalayaan. Sa Halip
na Hulyo 4, inilipat ito sa Hunyo 12. Ito angpetsa nang ipahayag ni Heneral Emilio Aguinaldo ang
kalayaan ng Pilipinas sapananakop ng mga Espanyol at napagpatibay na ito noong Agosto 4, 1964bilang
Batas Republika Blg. 4166. Ang Hulyo 4 ay itinakda namang Philippine-American Friendship Day.
 Official Filing on June 22, 1962, the Philippine claim over Sabah.

 Formation of Maphilindo. Binubuo ito ng Malaysia, Pilipinas at Indonesia.

Sa eleksiyon ng 1963, maraming nanalong kandidato ng Partido Liberal atnaging pangulo ng
Senado si Ferdinand E. Marcos na isa ring liberal katulad niMacapagal. Pero nagkaroon ng hidwaan sina
Marcos at Macapagal. Himiwalay saPartido Liberal si Marcos at ginawa siyang kandidato ng Partido
Nasyonalista sapagkapangulo sa halalang 1965. Tinalo ni Marcos si Macapagal sa halalang iyon.
Humalili siya bilang pangulo ng Contitutional Convention noong 1971.
Panahon ng panunungkulan:
 Dahil dito, naging masigasig siya tungkol sa reporma sa lupa. Ayon sa kanya,
“Kung walang reporma sa lupa, mawawala hindi lamang ang lupa kundi ang
buhay man ng magmamay-ari nito.”

 Sinikap niyang masugpo ang katiwalian sa pamahalaan. Nagpakita si Pangulong

Diosdado Macapagal ng magandang halimbawa ng katapatan, payak ngpamumuhay at mataas na
moralidad. Ngunit tulad ng mga naunang pangulo, angkaniyang halimbawa ay sinira ng kaniyang mga
tauhan.
 Ayon sa kanya, ang Pilipinas ang kauna-unahang bansa sa Asya na nagpahayag
ng kaniyang kalayaan mula sa pananakop ng mga dayuhan.
 Sa Panahon din ng pamamahala niya nagsimula ang laganap ng Wikang
Pambansa. Sa mga kasulatang pandiplomatiko, selyo at panandang pantrapiko,
ginamit ang sariling wika natin.
 Ginamit din ang mga pangalang Pilipino sa pagpapangalan sa mga bagyo.
 Sa pamahalaan ni Pres. Diosdado Macapagal nagsimula ring magtanim ng
“Miracle Rice”.
 Nagsimula rin ang infrastructure projects na kagaya ng North Diversion Road,
South Super Highway at mga Tene
ment Housing Projects.
 Naitatag rin ang NACIDA, Phil, Veterans Bank atbp.
 Noong Hunyo 22 1962, nagsimulang ipinaglaban at tinuwid ni Pres. Macapagal
ang karapatan ng Pilipinas sa Isla ng Sabah.
Suliranin ng kanyang Pamahalaan:
 Pangunahin sa mga suliranin ng administarasyon ni Diosdado Pangan
Macapagal ang pangkabuhayan.
 Nangako si Diosdado Pangan Macapagal na lulutasin niya ang mga problema sa
pabahay,hanapbuhay, pagtaas ng sahod at pagtulong sa mga magsasaka.
Mga Programa Upang Malutas ang suliranin:
 Upang malutas ito, bumalangkas ng 5 taon progama ang administrasyon ni
Diosdado Pangan Macapagal. Layunin nito ang sapat pag-unlad ng kabuhayan
sa bansa at mabigyan ng sapat na pangangailangan ng mamamayan.
 Sa panunungkulan ni Pangulong Diosdado Macapagal ay tinangal din niya ang
kumokontrol sa pagpalitan ng piso at dolyar. Ito’y tinatawag naDecontrol
Program kung saan ay naging 3 piso at 90 sentimos na ang palit sa isang
dolyar, mula sa 1$/2 piso na palitan mula pa noong 1946. Nahalal siya sa
Kongreso noong 1949 at muli noong 1953.
 Bumaba sa Pagkapangulo si Pres. Diosdado Macapagal noong 1965, ngunitganumpaman,
ipinagpatuloy niya ang paglilingkod sa bayan bilang Halal naPangalawang Pangulo ng Constitutional
Convention noong 1971-1972. Ngunit namataysi Dating Presidenteng Carlos P. Gacia na nahalal na
pangulo ng Kumbensiyon, kungkaya’t si Prsidenteng Diosdado Pangan Macapagal ang humalili nito.
Kamatayan:
Namatay siya sa atake sa puso, pneumonia at sakit sa kidney sa Ospital ng
Makati sa Lungsod ng Makati, noong Abril 21, 1997, sa edad na 86.
Kapanganakan:
Setyembre 11, 1917
Sarrat, Ilocos Norte
Kamatayan:
Setyembre 28, 1989 Makiki,
Hawaii
May-bahay:
Imelda Romualdez Marcos
Trabaho o
Propesyon:
Abogado

Ika-10 Pangulo ng Pilipinas

Ika-6 na Pangulo ng Ikatlong Republika
Una at Huling Pangulo ng Ika-Apat na
Republika |
Disyembre 30, 1965 - Pebrero 25, 1986
==============================
Punong Ministro ng Republika ng Pilipinas
Hunyo 12, 1978 - Hunyo 30, 1981
==============================
Kasapi, Senado ng Pilipinas (1959-1965)
Pangulo ng Senado (1963-1965)
Senate President Pro-tempore(1963)
Minority Floor Leader (1959-1963)
==============================
Kasapi, Kapulungan ng mga Kinatawan
(1949-1959)
Kinatawan, Ika-2 Distrito ng Ilocos Norte
(1949-1959)

==================================================================
Si Ferdinand Emmanuel Edralin Marcos (Setyembre 11, 1917 - Setyembre 28,1989) ang ika-10
Pangulo ng Pilipinas na nanungkulan mula 1965 hanggang 1986. Siyaay isang abugado, kasapi
ng Kapulungan ng mga Kinatawan mula 1949 hanggang1959 at kasapi ng Senado ng Pilipinas mula
1959 hanggang 1965. Noong IkalawangDigmaang Pandaigdig, siya ay naging lider-gerilya sa hilagang
Luzon. Noong 1963, siyaay naging Pangulo ng Senado kapalit ni Senador Eulogio Rodriguez, Sr..
BilangPangulo ng Pilipinas, kahanga-hanga ang kanyang mga nagawa sa larangan ng diplomasya at
pagpapagawa ng mga mahahalagang imprastraktura sa bansa. Ngunit,ang tagumpay ng kanyang
pangasiwaan ay nabahiran ng talamak na katiwalian, paniniilsa karapatang pantao, at panunupil sa
oposisyon. Bumagsak ang kanyang pamunuansa Rebolusyon sa EDSA na naganap noong 1986.
Talambuhay
Si Ferdinand E. Marcos ang itinuturing na isa sa pinakamatalinong nagingpresidente ng bansa,
hindi lamang sa temang akademiko kundi pati sa kanyang ginawaupang mapanitiliniya ang sarili sa
posisyon sa loob ng mahigit dalawampung taon.
 Si Marcos ay isinilang noong Setyembre 11, 1917 sa Sarrat, Ilocos Norte. Angkanyang magulang
ay sina Don Mariano R. Marcos at Donya Josefa Edralin. Apatsilang magkakapatid, sila, si Dr. Pacifico,
Elizabeth at Fortuna. Ang kanyang ama aynagging kongresista ng Ilocos at gobernador ng Davao. Si
Donya Josefa naman ayisang dating guro sa kanilang bayan.
Sa kanyang kabataan pa lamang ay kinakitaan na siya ng katalinuhan. Palagisiyang mayroong
karangalang nakukuha magmula sa elementarya hanggang samagtapos siya ng mataas na paaralan.
Limang taong gulang lamang siya nangpumasok sa elementarya sa Sarrat Central School. Sa
pamantasan ng Pilipinas Siyanagtapos ng High School noong 1933. Sa pamantasan ding iyon siya
kumuha ngAbogasya at nagtapos bilang Cum Laude noong Marso 1939. Nakamit niya angPresident
Manuel Quezon Medal Award dahil sa kanyang Graduation Thesis.
Siya ay iskolar sa buong panahon ng kanyang pag- aaral sa Pamantasan ngPilipinas at naging
kilala siya sa campus dahil sa kanyang kahusayan sa debate atpagtatalumpati. Maging sa larangan ng
palakasan tulad ng swimming, boxing, atwrestling ay kinilala siya. Isa rin siyang sharpshooter sa
paghawak ng baril. Siya angnakakuha ng pinakamataas na karangalan sa Military Science and Tactics sa
buongPamantasan. Nagsulat din siya sa Philippines Collegian, ang opisyal na pahayagan ngPamantasan
ng Pilipinas.
Nagri- review noon si Ferdinand para sa bar exams nang matalo ang kanyangama sa muli nitong
pagtakbo bilang kongresista. Ang tumalo ditto, si Julio Nalundasanay nabaril at namatay pagkatapos ng
halalan. Si Ferdinand ang napagbintangan, atkahit pa nga isang mahusay na abogado ang nagtanggol sa
kanya, nahatulan pa rinsiya ng labimpitong taong pagkabilanggo.
Nasa loob siya ng kulungan ng maging topnotcher sa bar exams at nang magingganap na
abugado ay hiniling niya sa Kataas- taasang Hukuman na payagansiyangipagtanggol ang sarili sa
kasong ibinintang sa kanya. Dahil sa kanyang talino atkahusayan ay pinayagan siya ng Korte Suprema.
Nanalo siya at napawalang- sala.Tinanghal siyang lawyer of the year at hinangaan ng mga kapwa
abogado.

Bilang Isang Sundalo

Nang sumiklab ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig, sumapi si Marcos saUnited
States Army Forces in the Far East bilang combat intelligence officer ng 21st Infantry
Divison. Siya ay lumaban sa pagtatanggol ng Bataan laban sa mga Hapones at nagingisa sa mga biktima
ng Death March. Siya ay kinulong at pinalaya ng mga Hapones saCapas ngunit siya ay muling dinakip,
kinulong at pinahirapan sa Kuta SantiagoNakatakas si Marcos at itinatag ang kilusang gerilya sa Hilagang
Luzon, ang"Maharlika". Siya ay kinilala bilang isa sa mga magagaling na lider ng mga gerilya saLuzon at
ang kanyang diumano’y pinakahanga-hangang katapangawang-gawa ay saLabanan sa Pasong Besang.
Bilang Isang Politiko
Pagkaraan ng digmaan at pagtatag ng Republika ng Pilipinas, hinirang niPangulong Manuel
Roxas si Marcos bilang special technical assistant. Noong 1949,siya ay tumakbo at nagwagi bilang
kinatawan ng Ilocos Norte sa Kongreso. Ang unangpinagtuunan niya ng pansin ay ang kalagayan ng mga
magsasaka sa kanilanglalawigan at sa buong bansa na rin.
Nang sumunod na halalan, 1953, ay muli siyang nanalong kongresista at nagingassistant
minority floor leader sa kongreso. Sa ikatlong pagkakataon ay nahalal siyangkongresista noong 1957
Noong 1959 siya ay tumakbo at nanalo bilang Senador na may pinakamalaking
boto. At nagging Pangulo ng Senado.
Noong Nobyembre 9, 1965, nanalong pangulo si Marcos at pangalawang pangulonaman si Eugenio
Lopez. Natalo nila sina Diosdado Macapagal at Gerry Roxas saisang "landslide victory".
Umalingawngaw sa buong bansa ang kanyang slogan, “Magiging Dakilang
muli ang bansang ito!”
Mga Nagawa sa Loob ng Unang Termino:
Marami at lubhang kapaki-pakinabang ang mga nagawa ng Pangulong Marcos sa mga
unang apat na taon ng kanyang panunungkulan. Ang mga ito'y ang sumusunod:

 Ang pagpapanibagong-ayos ng may 2,000 malalaki at malilit na industriya;

 Pagsugpo sa katiwalian at kasamaan sa pamahalaan;

 Pagpapaunlad ng mga baryo na sa unang pagkakataon sa kasaysayan nabigyan

ng tiyak na kaparti sa kinikita ng pamahalaan;

Pagpapatayo ng higit sa 80,000 silid-aralan at higit sa 6,000 kilometro ng mga

lansangan (kabilang na ang unang phase ng North Diversion Road mula
Balintawak hanggang Tabang sa Bulacan);
 Ang pagpapatayo o rehabilitasyon ng pamamaraan ng mga patubig, o irigasyon
na ang ang kabuuang bilang nito'y nakakahigit sa lahat ng patubig na naitayosapul sa panahon ng mga
Kastila noong 1565 hanggang sa pangasiwaangkanyang sinundan.
 Ang pagsisimula ng Green revolution at pagkakaroon ng 'mapaghimalang palay'
o "miracle rice';

 Ang puspusang pagsasakatuparan ng reporma sa lupa;

 Ang pagpapalakas ng kilusang kooperatiba sa isang pambansang sukatan;at

 Ang muling pagpapasigla at pagtangkilik sa sining at kulturang sariling atin sa

pamamagitan ng pamamahala ng Unang Ginang Imelda Marcos.
Binalangkas ni Marcos ang layunin ng kanyang pangasiwaan:
 Mabigyan ng pampasigla ang pagpapaunlad ng pamayanan at proyekto ng
pagawaang-bayan tulad ng pagpapagawa ng mga kalsada at tulay.
 Isakatuparan ang palatuntunan ng reporma sa lupa.;
 Pagkakaroon ng kasapatan sa produksyon ng palay at magpasimula ng pag-iiba-
iba ng pananim upang mapaunlad ang pag-aani.;
Pangalawang termino:
Nang sumapit ang sumunod na halalan noong 1969, muling nanalo si Marcosbilang pangulo at si
Lopez bilang pangalawang pangulo. Ngunit sa pagkakataong ito ayunti- unti nang nawawala ang tiwala
ng tao sa pamahalaan dala ng malalakingproblemang kinakaharap ng bansa.
Mga Suliranin:
 Tumaas ang presyo ng langis at kasunod nito ang pagtaas ng mga bilihin.
Marami ang naghirap at nagutom.
 Tumaas ang kriminalidad at nasangkot ang pamahalaan sa malalaking anomalya
at eskandalo.
 Nagkaroon ng madadalas at malakihang demonstrasyon na nilahukan pati ng
mga estudyante at taong simbahan. Ang pinakamadugong demonstrasyon ay
naganap noong Enero 30, 1970 sa Mendiola Bridge.
Tangi sa palaki nang palaking paghihirap ng kalagayang-pangkabuhayan, ang
pangasiwaang Marcos at nasusuong sa mga mabibigat na suliranin. Nangunguna sa

mga ito'y ang paglubha ng kalagayang pangkatahimikan at kaayusan ng bansa na

humantong sa mga sumusunod:
 Paglaganap ng krimen bunga ng pagkalahatang paghihikahos at
pangkabuhayang paghihirap at ang paggitaw ng naitatg na krimen;
 Patuloy na katiwalian sa pamahalaan lalung-lalo na ang mga taong nagpapairal
ng batas, na karamiha'y gumagamit ng kanilang kapangyarihan sa paggawa ng
pagmamalabis o sa pagtangkilik ng krimen; at
 Pagkakaroon ng mga pribadong hukbo ng mga mayamang tinatangkilik ng mga
pulitiko.
Mga desisyon at solusyong ginawa ni Marcos:
 Agosto 21, 1971 ay sinuspinde ni Marcos ang Writ of Habeas Corpus upang
mapanatili ang kaayusan at kapayapaan. Binomba kasi ang rally ang LiberalParty sa Plaza Miranda
noong Agosto 21, 1971 upang mapanatili ang kaayusanat kapayapaan sa bansa.
 Noong Setyembre 21, 1972 ay ibinaba ang Batas Militar o Martial Law. Marami
na raw krisis ang nararanasan ng bansa tulad ng pagbomba sa Plaza Miranda,pagsabotahe at pagwasak
sa mga pribado at pambansang ari- arian. Walangpuknat na rally ng mga manggagawa at mga
estudyante at ang pinakahuli ayang pagtambang sa Kalihim ng Tanggulang Pambansa na si Juan Ponce
Enrile.Nobyembre 19, 1972 ay natapos ang bagong Saligang Batas. Pinagtibay ito saisang referendum
noong Enero 19, 1973.
Totoong nabawasan ang kriminalidad dahil sa takot ng mga mamamayan saBatas
Militar. Maraming ipinahuli at ipinabilanggo si Marcos, lalo na ang mga lumalabansa gobyerno. Ngunit
hindi napayapa ang damdamin ng bayan. Anuman ang ipalabas ngpamahalaan tungkol sa kalagayan ng
mga mamamayan sa malalaking anomalya sagobyerno.
Mga pangyayari at programa noong Panahon ng Batas Militar:
 Sa panahong ito ng Batas Militar ay sumikat ang programang Bagong
Lipunan.Ito ang sagot ni Marcos sa nagaganap na pagrirebelde ng mga tao.
 Maraming naisagawa nang mga panahong ito tulad ng pag- akit sa mga
dayuhang mamumuhunan.
 Pagsigla ng turismo sa bansa, pagtatayo ng mga impratruktura tulad ng Cultural
Center of the Philippines, Folk Arts Theater, San Juanico Bridge,Philcite at iba
pa.

 Nagkaroon na rin ng LRT na hanggang sa ngayon ay pinakikinabangan ng

sambayanan at ipinagpatuloy pa ang pagpapagawa sa ibang lugar ng
Kamaynilaan.
Pagpapatalsik sa Mga Marcoses:
Nabahala ang mga Amerikano kaya kinumbinse nila si Marcos na magdaos ngPresidential Snap
Election upang Makita kung sinusuportahan pa rin ng tao angkanyang pamahalaan. Idinaos ang halalan
noong Pebrero 7, 1896 at nakalaban niya siCory, ang asawa ng dating Senador Ninoy Aquino na
Mahigpit niyang tagatuligsa.
Ayon sa Comelec ay nanalo si Marcos ngunit sabilang ng Namfrel ay si Cory namanang nanalo.
Nagprotesta si Cory at tumawag ng civil disobedience. Nagsagawa namanng kudeta sina Fidel Ramos at
Juan Ponce Enrile. Nanawagan naman sa tao si JaimeCardinal Sin kaya dumagsa ang mga tao sa EDSA
na nagnanais na mapalayas siMarcos sa puwesto. At naganap ang makasaysayang People’s Power na
nagpatalsikkay Marcos.
Si Marcos, ang kanyang pamilya at ilang miyembro ng gabinete ay dinala ng mgaAmerikano sa US
upang maiwasan ang madugong pangyayari na maaaring maganapsa pagitan ng mga tagasunod nito at
ni Cory Aquino.
Kamatayan:
Namatay si Marcos noong Setyembre 28, 1989 sa Makiki, Hawaii. Iniuwi sabansa ang kanyang
bangkay at inilagsak sa isang glass case crypt sa kanyangsinilangang bayan. Namatay siya sa gulang na
72.
Ang kauna-unahang hangarin ay hindi rangya o pakinabang kundi
democracia, - ang karapatan ng bawat Pilipino at sinilangan ng ating lahi

Kapanganakan:
January 25, 1933
(age 74)
Paniqui, Philippines
Partido Politikal:
United Nationalists
Democratic
Organizations
(UNIDO)/Liberal
Asawa:
Benigno Aquino, Jr.†
Trabaho o
propesyon:
Housewife, Politician
Relihiyon:
Roman Catholic

- 'Cory' Corazon Aquino

Ika-11 Presidente ng Pilipinas
Ikalawang Presidente ng 4th Republic
Unang Presidente ng 5th Republic
February 25, 1986 – June 30, 1992
==================================================================
Si María Corazón Sumulong Cojuangco-Aquino (Enero 25, 1933- ) na lalongmas kilala sa
palayaw naCory ay ang ikapitong pangulo ng Republika ng Pilipinas atkauna-unahang naging babaeng
pangulo ng Pilipinas (Pebrero 25, 1986–Hunyo 30,1992). Nailuklok siya sa pamamagitan ng isang
mapayapang rebolusyon (UnangRebolusyon sa EDSA) noong Pebrero 25, 1986 at ibinalik niya ang
demokrasya sa bansa.
Talambuhay:
Ipinanganak siya sa Tarlac kina Jose Cojuangco Sr. at Demetria Sumulong.Nakapag-aral siya sa
Estados Unidos at nakapagtapos nang may digri sa WikangPranses. Siya ay kabiyak ni Benigno Aquino,
Jr. ("Ninoy"), ang pinaslang na lider ngoposisyon noong panahon ni dating Pangulong Ferdinand E.
Marcos.
Bilang Pangulo:
Itinalagang Pangulo ng Pilipinas ng nasabing rebolusyon si Corazon C. Aquino,
na lalong kilala bilang Cory, ang maybahay ng napaslang na dating Senador Benigno "Ninoy" Aquino. At
hayagang sinasabi ng ilan na ang bahaging yaon ng kasaysayan ang nagpanumbalik sa tinatawag na
tunay na demokrasya, o kalayaaan sa bansa.

Ito ay ang kalayaan sa pagsasalita (freedom of speech) at pagpapahayag(freedom of the press)

na hindi tinamasa sa nakaraang administrasyon sapagkatmahigpit na sinisikil, sa layuning iligaw o lasunin
ang kaisipan ng mga mamamayanhingggil sa tunay na isyung kinakaharap ng bansa.
Tahimik na nakaraos si Cory sa pagiging pangulo, na sinimulang sintaas ng
langit sa paghahangad ng karamihan at natapos singlalim ng dagat saw alang
nangyari paris din ng dati na pagtamlay ng mga tao. Maraming pagkakamali at
pagkukulang ang maybahay na naging pangulo at malamang matagal na panahon pabago kilalanin ng
mga mamamayang hindi pa ipinanganganak ngayon angpagkabayaning ginampanan niya nuong
Himagsikan ng 1986 at sa pamamahala niyasa sumunod na 6 taon.
Si dating Pangulong Corazon Aquino ay nagsilbi sa bansa mula noong Feb.1986- June
1992.
Palakasin ang kapangyarihan ng mga tao at uunlad ang bayan,
magpapantayan sa lipunan at magkakaisa ang mga mamamayan.

Kapanganakan:
March 18, 1928(age 79)
Lingayen, Pangasinan,
Philippines
Partido Politikal:
Lakas-Christian Muslim
Democrats
May-bahay:
Amelita Martinez
Trabaho o
Propesyon:
Military
Relihiyon:
United Methodist

- Fidel Ramos
Ika-12 Presidente ng Pilipinas
Ikalawang Presidente ng 5th Republic
June 30, 1992 – June 30, 1998
==================================================================
Talambuhay:
Si Fidel V. Ramos (ipinanganak Marso 18, 1928) ang ikawalong pangulo ngikatlong Republika
ng Pilipinas (Hunyo 30, 1992 - Hunyo 30, 1998). Isinilang siya noongMarso 18, 1928 sa Lingayen,
Pangasinan. Panganay siya sa tatlong anak nina NarcisoRamos at Angela Valdez.
Nagtapos siya sa United States Military Academy sa West Point noong 1950.
Kumuha rin siya ng civil engineering sa University of Illinois.
Bumalik siya sa Pilipinas noong 1951 at naging heavy weapon platoon leader ngSandatahang Lakas ng
Pilipinas. Ipinadala rin siya sa mga digmaan ng Korea atVietnam. Pinuno ngPC [Philippine Constabulary]
hanggang Pebrero 1986. Ministro ng
Tanggulang Bayan hanggang 1992. Pangulo ng Pilipinas, 1992 hanggang 1998.
Inatasan siyang maging pinuno ng Philippine Constabulary noong 1972, hepe ngIntegral National
Police noong 1975, at pangalawang pinuno ng Sandatahang Lakasnoong 1981. Noong 1983,
pansamantala niyang pinalitan si Fabian Ver, pinuno noon ngSandatahang Lakas, nang ito ay masangkot
sa pagkakapaslang sa lider-opososyon siBenigno S. Aquino Jr.
Noong 1986, tinangkaang agawin ni Ferdinand Marcos ang pagkapanalo niCorazon Aquino, balo
ni Benigno Aquino, sa halalang pangpanguluhan. Nakiisa siRamos kay Juan Ponce Enrile, noong kalihim
ng Tanggulang Pambansa, sa
Sa ilalim ng gobyernong Ramos, pinagbuti niya ang pakikipag-ugnayang
panlabas, at walang sawang itinaguyod ang pandaigdigang kalakalan sapamamagitan ng walang humpay
na paglalakbay sa halos lahat ng panig ngdaigdig upang makuha ang tinatawag ng investor's confidence
at ipaalam sakanila na ang Pilipinas ay handang makipagkalakalan, at sa kanyang sarilingpananalita ay
sinasabing "back to business in the heart of Asia".

 Pinasigla nito ang ekonomoiya ng bansa at nagbalik ng tiwala sa mga dayuhang

mamumuhunan na magtayo ng negosyo sa Pilipinas, na mangangahulugannaman ng opurtunidad sa
empleyo, buwis, inprastraktura at iba pang kaugnaynito para sa mga Pilipino.

 Sa madaling salita ay itinaguyod at isinulong ng kanyang administrasyon ang

tatlong pangunahing layunin patungo sa diumano'y kaunlaran ng bansa:globalisasyon, pribatisasyon,
deregulasyon. Bagaman at ang direktang epektong kanyang mga programa ay patuloy na
pinagdedebatihan ng mga ekonomista,business sector, consumers at iba't-ibang awtoridad ukol dito.

Suliranin:
Ngunit gaya ng kasunduan sa Mindanao, hindi ganap ang bisa, at nadamay angPilipinas sa
pagbagsak ng paghanapang-buhay sa buong Asia nuong 1997 bagaman athindi kasing sidhi ng dinanas
ng mga katabing bayan.

Si Fidel V. Ramos ay kasal kay Amelita Martinez at mayroon silang limang anak na

babae.

Ika-13 Pangulo ng Pilipinas

Ika-3 Pangulo ng Ikalimang Republika
Hunyo 30, 1998 - Enero 20, 2001
=============================
Ika- 11 Pangalawang Pangulo ng Republika ng Pilipinas
Hunyo 30, 1978 - Hunyo 30, 1998
=============================
Kasapi, Senado ng Pilipinas (1987-1992)
Punong-Bayan, Bayan ng San Juan
(1969-1986)
==================================================================
Si Jose Marcelo Ejercito Estrada (ipinanganak Abril 19, 1937), kilala bilang
Erap, ang ikasiyam na pangulo ng Republika ng Pilipinas o ika-13 simula noong Unang
Republika.
Ipinanganak siya sa Tondo, Maynila. Anak siya nina Emilio Ejercito na isang inhinyero at
si Maria Marcelo.
Talambuhay:
Bilang Isang Aktor at Direktor
Huminto sa pag-aaral si Estrada sa kolehiyo upang pumasok sa larangan ngpelikulang Pilipino sa edad
na 21. Nakagawa siya ng mga humigit kumulang na 120pelikula, karamihan sa mga ito ay nauuri
naaction-comedy kung saan siya ang bida naginaganapan ang mga papel ng mga taong mahirap o mga
mababang antas ng lipunan.Napagwagian niya ang ilan sa pinakamataas na Gantimpala at Gawad sa
Pag-arte at pagiging Direktor ng Pelikula. Mahusay na artista, naging bantog at mayaman siEstrada kahit na
tutol ang mga magulang sa kakulangan ng dangal ng kanyang hanap- buhay.

Bilang Politiko
Pinasok ni Estrada ang larangan ng politika noong 1967 nang mahalal siya
bilang Alkalde ng San Juan, Kalakhang Maynila. Noong 1971, pinarangalan siya bilang
"Outstanding Mayor and Foremost Nationalist" ng Inter-Provincial Information
Service at ng sumunod na taon bilang "Most Outstanding Metro Manila Mayor" ng
Philippines Princetone Poll.
Kabilang siya sa mga alkalde na sapilitang inalis nang humalili si Corazon C.Aquino bilang
pangulo ng Pilipinas pagkaraang napatalsik Ferdinand E. Marcos sapwesto noong Pebrero 25, 1986 sa
pamamagitan ng People Power Revolution.
Tumakbo si Estrada sa ilalim ng partidong Grand Alliance for Democracy at
matagumpay na nahalal sa Senado ng Pilipinas (Ika-walong Kongreso).
Nahirang siya bilang Chairman of the committees on Cultural, RuralDevelopment, and Public
Works. Siya rin ay naging Vice Chairman of the Committeeson Health, Natural Resources and Urban
Planning.
Batas na isinulong bilang Senador:
Kabilang sa mga panukalang batas na isinulong nya ay yaong ukol saagrikultura, mga
proyektong irigasyon sa pagsasaka at pagpapalawig at pag-protektasa kalabaw.
Noong 1989, tinanghal siya ng Philippine Free Press bilang isa sa“ Three
Outstanding Senators of the Year”. Isa si Estrada sa mga senador na tumangging
sang-ayunan ang bagong tratado ng US Military Bases na papalit sana sa 1947 Military
Bases Agreement na nakatakdang magwakas noong 1992.
Nakatulong nang malaki sa pagkakapanalo niya bilang Bise Presidente angkaniyang popularidad
bilang aktor noong halalan ng Panguluhan at PangalawangPanguluhan noong 1992, bagama't siya ay
tumatakbo sa hiwalay na tiket ng noon aynanalong Pangulo, Fidel Ramos.
Bilang Pangalawang Pangulo, pinamahalaan ni Estrada ang Komisyon Laban sa
Krimen (Presidential Anti Crime Commission) mula 1992 hanggang 1997.
Bilang Pangulo
 Noong 1998, nanalo si Estrada sa halalan sa ilalim ng partidong Laban ngMakabayang Masang
Pilipino (LAMMP). Nakakuha siya ng 10,956,610 boto o 39.6% nglahat ng boto. "Erap Para sa
Mahirap" ang kaniyang islogan sa pangangampanya.
Bilang pangulo ng Pilipinas, ang pinakamalaking papel na maaari niyanggampanan sa buhay.
Ang hirap lang, hindi nagampanan. Sa kanyang pagkahirangnagsimula, mula sa pinakamatayog na
tagumpay niya, natupad ang pinakamasakit nabagsak ni Estrada. Marahil, dahil napahaba nang husto
ang paggantimpala sa sarili, omaaaring nawaglit sa isip ang mga alituntunin na naghatid sa kanya sa
Malacanang.Nakalimutan niya ang maraming pelikula niyang nilabasan, nalimot niya ang daan-daang
papel ng pakikibaka na ginampanan, nalimot niya ang pamumuhay nang marangal.
Nagsampa ng impeachment laban kay Estrada sa maraming kasong katiwaliansa kanyang
pamumuno na may kinalaman sa suhol sa jueteng at ang mga dimaipaliwanag na deposito ng pera sa
bangko. Maraming tumestigo sa kaso ngunit hindiito natapos dahil unti-unting nawala ang suporta sa
kanya ng mga kakampi at napaalissiya sa puwesto sa pamamagitan ng Peoples Power 2. Naging
pangulo si Gloria Arroyoat nakulong si Estrada habang nililitis ang kanyang kaso.

Pang-14 Pangulo ng Pilipinas

Ikaapat na Pangulo ng Ikalimang Republika
========================
Pang-11 Pangalawang Pangulo ng Pilipinas
Ikatlong Pangalawang Pangulo ng Ikalimang Republika
June 30, 1998 – January 20, 2001
==================================================================
Si Maria Gloria Macaraeg Macapagal-Arroyo, na mas kilala bilangGloria
Macapagal-Arroyo, (ipinanganak Abril 5, 1947) ay ika-labing apat at ang kasalukuyang
pangulo ng bansang Pilipinas.
Talambuhay:
Pamilya
Ipinanganak siya noong Abril 5, 1947 sa San Juan, Kalakhang Maynila. Angkanyang mga
magulang ay ang ika-siyam na Pangulo ng Pilipinas, si DiosdadoMacapagal at si Dra. Evangelina
Macaraeg-Macapagal.
Noong Agosto 2,1968, ikinasal siya sa abogadong si Jose Miguel T. Arroyo na
nagtapos sa Ateneo Law School noong 1972.
May tatlo silang mga anak:
Juan Miguel (ipinanganak Abril 26, 1969) — nagtapos ng Diploma in Business
Administration sa University of California, Berkeley
Evangelina Lourdes (Hunyo 5, 1971) — nagtapos ng MS in Foreign Service sa
Georgetown University
Diosdado Ignacio (ipinanganak Setyembre 4, 1974) nagtapos ng BS in Legal
Management, sa Ateneo de Naga
Edukasyon
Elementarya:Assumption Convent High School (1954-1960)
Mataas na Paaralan : Assumption Convent High School (1960-1964) — Valedictorian
Kolehiyo : Georgetown University, AB Economics (1964-66) — Dean’s Lister
Assumption College, AB Economics (1968) — Magna cum Laude
Post Graduate : Ateneo de Manila University, MA Economics (1978)
UP School of Economics, Ph.D. in Economics (1985)
Bilang Politiko:
Nagsimula si Macapagal-Arroyo na pumasok sa pulitika noong 1986 bilang
Undersecretary of Trade and Industry. Sa kanyang panunungkulan sa senadonakapagpasa siya ng 55
batas tungkol sa “economic and social reform” at pinarangalanbilang “Outstanding Senator” ng maraming
beses. Noong siya ay mahalal na Bise-Presidente, siya ay itinalaga bilang kalihim ng Social Welfare and
Development. Angkatungkulang kanyang hinawakan hanggang sa siya ay magbitiw sa gabinete
noongOktubre 12, 2000.
Mga Nagawa, programa at batas:
Pinarangalan bilang “Outstanding Senator” ng Trade Union Congress of the
Philippines at ng SBN 336, Magna Carta for the Urban Poor
Pinarangalan din bilang “Outstanding Legislator” at isa sa “Asian’s Most Powerful

Women”.

Pinagbuti ang pagpapaganda ng Economic Environment sa bansa.

FOR WOMEN EMPOWERMENT

 Women's desk to provide assistance to battered wives and other victims of
domestic violence
 RA 7877, Declaring sexual harassment unlawful in the employment, education or
training environment and for other purposes

 SBN 356, Increasing penalties for wife-beating

 SBN 362, Mandatory employment of women

 Establishment of the Movement Against Sexual Abuse (MASA)

FOR AGRICULTURE & THE ENVIRONMENT
 RA 7900, Promoting the production, processing, marketing and distribution of
high-value crops
 RA 8175. Amending the Charter of the Philippine Crop Insurance Corporation in
order to make more stable and beneficial to farmers and the national economy
 Co-host, "Dighay Bayan" TV program catering to farmers
 Pres. Macapagal Awards for best rice farm cooperative