Professional Documents
Culture Documents
Το κείμενο που ακολουθεί έχει βασιστεί σε ένα δοκίμιο που μάλλον αποτελεί μια ένωση
δημοσιεύσεων του συγγραφέα σε κάποια φόρουμ το 2006. Ξεκινάει με σημειώσεις τύπου
bullet και απαντήσεις σε συγκεκριμένες ερωτήσεις και στην συνέχεια γίνεται πιο ελεύθερο
και πιο ζωντανό. Η τελική μεταφρασμένη αυτή μορφή έχει «αλλοιωθεί» σημαντικά ως προς
την μορφή με σκοπό την λογοτεχνική βελτίωση του κειμένου, για να μελετηθεί πιο εύκολα
και πιο γρήγορα.
Πρέπει ωστόσο να αναφερθούν κάποια ελάχιστα για εκείνους που δεν τα ξέρουν σχετικά με
την Αργεντινή και δεν έχουν δει το σχετικό ντοκιμαντέρ.
Η Αργεντινή δεν είναι φτωχή χώρα. Ποτέ δεν ήταν και ούτε σήμερα είναι. Είναι θύμα του
οικονομικού πολέμου και λεηλατημένη απάνθρωπα. Πριν ξεκινήσει ο πόλεμος αυτός, η
Αργεντινή ήταν ανάμεσα στις δέκα πλουσιότερες του πλανήτη με μεγάλη εξαγωγική
βιομηχανία και τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που υπερκάλυπταν
της ανάγκες της.
Έπειτα από πολλά έτη εξαπάτησης και προδοσίας και σταδιακής υποβάθμισης των
υποδομών και του επιπέδου ζωής, οι απεργίες και οι πορείες και τα επεισόδια είχαν
δραματική αύξηση και οι «ιθύνοντες» αποφάσισαν να γυρίσουν τον διακόπτη και να
βυθίσουν την χώρα στο χάος. Αυτό έγινε το 2001 μέσα σε μια μόνο ημέρα, όταν χωρίς καμία
προειδοποίηση οι τράπεζες και το χρηματιστήρια έκλεισαν επ’ αόριστον κλέβοντας όλες τις
αποταμιεύσεις, όλα δηλαδή τα χρήματα όλων των Αργεντινών.
Ο συγγραφέας αναφέρεται σε αυτή την ημέρα μέσα στο κείμενο με τον όρο TSHTF= The Shit
Hit The Fan (τα σκατά φτάσαν τον ανεμιστήρα), τον οποίο κράτησα ως ΤΣΦΤΑ γιατί δεν
μπόρεσα να βρω πιο κατάλληλο στα Ελληνικά.
Το πρόβληµα γίνεται πιο αισθητό όταν δεν έχεις φως για ώρες. Όταν
ΤΣΦΤΑ το 2001 η µισή χώρα είχε διακοπή για τρεις ηµέρες. Το
Μπουένος Άιρες έγινε ένας τεράστιος σκοτεινός τάφος. Άνθρωποι
παγιδεύτηκαν σε ανελκυστήρες, τρόφιµα σάπισαν, ακόµα και τα
νοσοκοµεία έµειναν χωρίς ηλεκτρικό.
Είναι τροµερό το πόσο µικραίνει η ηµέρα όταν δεν έχεις ρεύµα, γιατί
όταν πέσει ο ήλιος είναι ελάχιστα εκείνα τα οποία µπορείς να κάνεις.
Μπορείς να διαβάσεις στο φως ενός κεριού ή µε έναν φακό αλλά τα
µάτια σου θα κουραστούν πολύ γρήγορα και θα σε πιάσει
πονοκέφαλος και φυσικά δεν µπορείς να κάνεις καµία δουλεία που
χρειάζεται ηλεκτρικές συσκευές.
Γενικά στην πόλη τα µπλακ άουτ από ένα σηµείο και µετά κουράζουν
πολύ και φέρνουν κατάθλιψη. Μέχρι που παντρεύτηκα τα πέρναγα
µόνος µου παρέα µε ένα ραδιόφωνο, τρώγοντας κονσέρβες και
καθαρίζοντας τα όπλα µου, αλλά µετά, ειδικά αφού απέκτησα το γιό
µου τα πράγµατα έγιναν πολύ καλύτερα. Η οικογένεια βοηθάει πολύ
στο ηθικό.
Ότι και αν γίνει στην χώρα σας να ξέρετε ότι θα έχει επιπτώσεις στο
νερό. Στην δική µου περίπτωση η οικονοµική κατάρρευση ανάγκασε
την εταιρία ύδρευσης να µειώσει τα κοστολόγια συντήρησης και την
ποιότητα του νερού, παρόλο που τα τιµολόγια της έχουν
υπερτριπλασιαστεί. Φυσικά επισήµως το νερό είναι µια χαρά.
Θυµάµαι που ήµουν σε ένα σούπερ µάρκετ και απέξω ήταν ο όχλος
που διαπραγµατευόταν µε τον καταστηµατάρχη. Είτε θα τους έδινε
όλα του τα πράγµατα ειρηνικά είτε θα του τα έπαιρναν και θα του
κατέστρεφαν και το µαγαζί. Το να έχεις κατάστηµα είναι πολύ
ζόρικο. Ρισκάρεις την ζωή σου, υπάρχουν καταστήµατα που
χτυπιούνται ανά πέντε ηµέρες. Την αστυνοµία πρέπει να την
πληρώσεις για να σε προστατεύσει.
Όπλα και πυροµαχικά επίσης είναι πανάκριβα και πωλούνται ανά ένα.
Σφαίρα σφαίρα. Ξεχάστε τα κουτιά µε τις δέκα ή τις είκοσι σφαίρες.
Ένα µεγάλο κατάστηµα όπλων δεν έχει περισσότερες από διακόσιες
σφαίρες τύπου 308 σε στοκ.
Ήταν η στιγµή που η ζωή όπως την ξέραµε χάθηκε για πάντα. Το
καταλάβαµε όλοι µαζί ταυτόχρονα, τα εξήντα περίπου άτοµα που
ήµασταν µέσα σε µια αίθουσα που έµοιαζε µε αίθουσα
εγκαταλειµµένου κτιρίου, και που ήταν πράγµατι µια αίθουσα
εγκαταλειµµένου κτιρίου.
Είναι 1:06 πµ εδώ πέρα. Η γυναίκα µου και ο γιός µου κοιµούνται
και εγώ µόλις βγήκα από το ντουζ. Καθώς έβαζα σαµπουάν στα
µαλλιά µου, σκεφτόµουν αυτά που έγραψα σήµερα και θυµήθηκα
εκείνη την στιγµή που συνειδητοποίησα , µαζί µε µερικούς ακόµα,
ότι όχι µόνο ΤΣΦΤΑ, αλλά το ότι ο κόσµος όπως τον ξέραµε δεν
υπάρχει πια, ότι δεν πρόκειται για κάτι εφήµερο όπως ένας
τυφώνας. Είναι σαν την εποχή των παγετώνων και δεν πρόκειται να
αλλάξει όσο ζούµε.
Ήταν πριν τέσσερα χρόνια από σήµερα, περίπου ένας χρόνος µετά
την κρίση του 2001. Ήταν ένα µάθηµα κοινωνικών επιστηµών και
ήταν και εκείνη η δασκάλα… ή µήπως ήταν δάσκαλος; ∆εν θυµάµαι
καλά… µας εξηγούσε τους διάφορους τύπους κοινωνικών
πυραµίδων.
Θεέ µου! Θυµάµαι! Είχαµε και ένα βιβλίο µε εκείνες τις καταραµένες
τις πυραµίδες!
Η πρώτη πυραµίδα εξηγούσε την βασική κοινωνία. Μια πυραµίδα µε
δύο παράλληλες γραµµές που την χώριζαν, στο πάνω µέρος οι
πλούσιοι, στη µέση η µεσαία τάξη και στον πάτο οι φτωχοί. Η
δασκάλα µας εξήγησε ότι η µεσαία τάξη στην πυραµίδα,
λειτουργούσε ως µαξιλάρι ανάµεσα στους πλούσιους και τους
φτωχούς, απορροφώντας το κοινωνικό άγχος. Η δεύτερη πυραµίδα
είχε µεγαλύτερο µεσαίο τµήµα, και περιέγραφε τις χώρες του
δυτικού κόσµου. Σε αυτήν, η χαµηλή βαθµίδα ήταν πολύ µικρή και
υπήρχαν και ανοδικά βέλη, από την φτώχια στην µέση και από την
µέση στον πλούτο. Η δασκάλα µας εξήγησε ότι αυτή ήταν η τυπική,
δηµοκρατική καπιταλιστική κοινωνία όπως είναι οι Ευρωπαϊκές
σοσιαλιστικές χώρες. Η Τρίτη πυραµίδα περιέγραφε τις
κουµουνιστικές χώρες, όπου υπήρχαν βέλη από την βάση και την
µέση που προσπαθούσαν να πάνε στην πάνω κλίµακα αλλά
σταµατούσαν στην οριακή γραµµή. Η µεσαία τάξη ήταν πολύ πιο
µικρή. Έπειτα γυρίσαµε σελίδα και είδαµε την τέταρτη πυραµίδα µε
βέλη να πηγαίνουν ανάποδα, από την µεσαία τάξη προς την φτωχή.
∆εν µπορώ να ξέρω πόσοι κατάλαβαν εκείνη την στιγµή ότι ήµασταν
φτωχοί.
Η δασκάλα συνέχισε:
«όπως βλέπετε η µεσαία τάξη φτωχαίνει, δηµιουργώντας µια
κοινωνία που αποτελείται από φτωχούς, και χωρίς κάποια τάξη να
απορροφάει τις εντάσεις. Οι µορφωµένοι είναι overqualified για τις
θέσεις που ενδιαφέρονται και έτσι αναζητούν ότι δουλειά τους τύχει
µε αποτέλεσµα η ανεργία να εκτοξεύεται. Μεγάλη προσφορά - µικρή
ζήτηση. Οι νέοι µορφώνονται για µια δουλειά που δεν πρόκειται να
βρουν. Και εσείς παιδιά, σπουδάζετε αρχιτεκτονική επειδή σας αρέσει
και µόνο. Μόνο το 3 ή το 4 τοις εκατό από εσάς θα µπορέσει να βρει
δουλεία που να έχει κάποια σχέση µε την αρχιτεκτονική.»
Κάποτε ένας αµερικανός µου είπε ότι αν αυτό γινόταν στην Αµερική
η κοινωνική αναταραχή θα ήταν σφοδρότερη και αυτό επειδή οι
Νοτιοαµερικανοί είναι δυνατότεροι. Πράγµατι είναι, όχι δυνατότεροι
αλλά ανθεκτικότεροι γιατί είναι πιο συνηθισµένοι στις αντιξοότητες.
Αλλά όλοι, αν τους λάχει θα το αντέξουν. Είναι πολλοί εκείνοι που
δεν προβλέπουν, δεν ετοιµάζονται και τα θεωρούν όλα δεδοµένα.
Αυτοί θα είναι η αιτία της κοινωνικής καταστροφής όταν ΤΣΦΤΑ, όλοι
αυτοί που ήταν ανέµελοι και δεν ασχολήθηκαν πιστεύοντας ότι η
κυβέρνηση θα τους φροντίσει επειδή πλήρωναν τους φόρους τους,
ότι κάπως θα την γλυτώσουν. Τι ηλίθιοι!
Εδώ όµως µιλάµε για αυτοάµυνα. ∆εν υπάρχει τρόπος να ξέρεις τις
προθέσεις κάποιου από µακριά. Αν βέβαια θεωρείτε ότι αυτοάµυνα
είναι να πυροβολείς όποιον βρεθεί σε ακτίνα βολής, κάντε ότι θέλετε.
∆εν χρειάζεται να ανησυχείτε για την επιβίωση σας, θα βολευτείτε σε
κάποια ψυχιατρική κλινική µια χαρά.
Το σπίτι µου είναι το µόνο στο τετράγωνο που δεν έχει παραβιαστεί
και η γυναίκα µου και το παιδί µου είναι πιο ασφαλή από όλα τα
άλλα ηλίθια πρόβατα που κατηγορούν τον θεό για ότι τους
συµβαίνει, ενώσω αυτοί ουδέποτε έκαναν κάτι για να
προστατευτούν.
Και µέσα σε όλα αυτά πρέπει ταυτόχρονα και να ζήσεις την ζωή σου
µε όλα τα καθηµερινά πράγµατα όπως δουλειά, σούπερ µάρκετ κτλ.
Το άγχος όταν ζεις υπό αυτές τις συνθήκες είναι αυτό που σε
εξοντώνει. Είµαι 26 ετών και ήδη έχω προβλήµατα µε την πίεση µου,
ηµικρανίες, αϋπνίες κτλ.
Η πιο επικίνδυνη µακράν στιγµή της ηµέρας είναι εκείνη κατά την
οποία µπαίνεις στο σπίτι. Ένα ασφαλισµένο και προσεγµένο σπίτι δεν
είναι εύκολη λεία, και έτσι οι εγκληµατίες το πιθανότερο είναι να σου
επιτεθούν την ώρα που µπαίνεις ή βγαίνεις από το σπίτι. Αν υπάρχει
κάποιος κοντά στην είσοδο την στιγµή που πας να µπεις, απλά δεν
µπαίνεις, συνεχίζεις το τετράγωνο µέχρι να φύγει ο ύποπτος. Συχνά
επίσης διάφοροι σου χτυπάνε την πόρτα µε διάφορες δικαιολογίες
που συνήθως αφορούν κάποια επισκευή στο δίκτυο ηλεκτρικού ή
κάτι αντίστοιχο. ∆εν ανοίγεις. Καλύτερα αγενής παρά νεκρός.
Έπειτα από συζήτηση που είχα µε την γυναίκα µου, αποφασίσαµε ότι
ουδέποτε θα επιτραπεί σε κάποιον να µπει µέσα στο σπίτι µας καθώς
υπάρχουν και χειρότερα πράγµατα από τον θάνατο. Έτσι πάντα
κουβαλάω το περίστροφο µου.
Ακόµα και εκείνοι που κάποτε υπήρξαν ηθικοί πολέµιοι των όπλων,
έσπευσαν να αποκτήσουν ένα 38άρι περίστροφο και ένα κουτί
σφαίρες µόνο και µόνο για να το βάλουν στο ντουλάπι, νοµίζοντας
ότι αυτό αρκεί και ότι η οικογένεια τους είναι προστατευµένη.
Αγοράστε από τώρα όπλα. ∆εν χρειάζεται µεγάλο οπλοστάσιο, τρία
περίστροφα και δύο αυτόµατα είναι µια χαρά. Αγοράστε ίδιου τύπου
για να έχετε ανταλλακτικά αν χρειαστούν. Πάρτε αρκετές σφαίρες,
δύο ή τρεις χιλιάδες σφαίρες είναι ένας καλός αριθµός. Μάθετε
σκοποβολή και εξασκείστε την συχνά. Αγοράστε και αλεξίσφαιρα
γιλέκα. Θα αντάλλαζα και το νεφρό µου τώρα για ένα αλεξίσφαιρο
γιλέκο.
Ρώτησα λοιπόν την γυναίκα µου µια µέρα που πηγαίναµε κάπου, και
εκείνη παρότι έξυπνη δεν το έχει και πολύ µε τις προετοιµασίες και
µου είπε ευθείς αµέσως ότι θα αγόραζε φαγητό και θυµήθηκα τα
άδεια ράφια στα Σούπερ µάρκετ.
Γενικά πάντως εµείς όλα τα βάζουµε στο ψυγείο γιατί βοηθάει στο να
ζήσουν περισσότερο και βοηθάει στην διατήρηση της θερµοκρασίας
όταν το ηλεκτρικό πέφτει.
Αυτή την στιγµή στις ειδήσεις λένε για τις εκλογές γερουσιαστών που
είχαµε το Σάββατο. Στο ρεπορτάζ λένε ότι κάποιοι στις βόρειες
επαρχίες είχαν στήσει και µοίραζαν έξω από τα εκλογικά κέντρα
τρόφιµα και νερό για να κάνουν τον κόσµο να πάει να τους ψηφίσει
και τους κοιµίζανε σε αποθήκες µέχρι να έρθει η ώρα τους να
ψηφίσουν και µέσα στα εκλογικά κέντρα έµπαιναν συνοδεία
µπράβων για να βεβαιωθεί η ψήφος!
Κάντε γυµναστική, τρεις φορές την εβδοµάδα από δύο ώρες είναι µια
χαρά για να κρατηθείτε σε φόρµα. Συνδυάστε βάρη και αεροβική και
φτιάξτε και έναν σάκο του µποξ, είναι πολύ καλή άσκηση και
βελτιώνεις σηµαντικά την αποτελεσµατικότητα της γροθιάς σου.
Βάλτε την γυµναστική στην ρουτίνα σας.
Η γυµναστική θα βελτιώσει και την υγεία σας, την καρδιά σας, την
αντοχή στο άγχος και γενικά το ανοσοποιητικό σας.
Εγώ πέρσι έκανα δύο εξαγωγές (δόντια). Και στις δύο περιπτώσεις ο
ιατρός που έδωσε συνταγή για αντιβιοτικά και παυσίπονα. Τα
αντιβιοτικά τα χρησιµοποίησα αλλά τα παυσίπονα τα κράτησα στην
φαρµακαποθήκη µου.
Φυσικά ο πόνος ήταν ανυπόφορος αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται.
Τα πράγµατα διαρκώς πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και δεν
ξέρεις τι σου ξηµερώνει, και επειδή ο πόνος πονάει µεν αλλά δεν σε
σκοτώνει το άντεξα.
Το τρίτο πράγµα που βρίσκεις στις αγορές αυτές είναι cd και dvd µε
ταινίες, µουσική, προγράµµατα και παιχνίδια και αυτό που κάνει
εντύπωση είναι ότι εµφανίζονται στους πάγκους µία ή δύο το πολύ
ηµέρες από την επίσηµη ηµέρα λανσαρίσµατος.
Πριν από δύο ηµέρες µια νεαρή µητέρα περίµενε στην στάση του
λεωφορείου της γειτονιάς µου µε το µωρό της που δεν πρέπει να
ήταν µεγαλύτερο από έξι µηνών. Ένας αστυνοµικός κυνηγούσε εν
τω µεταξύ έναν τύπο και αποφάσισε να τον πυροβολήσει. Μια
σφαίρα πέτυχε και το παιδί και την µητέρα. Ως εκ θαύµατος τα
τραύµατα δεν ήταν σοβαρά και βγήκαν από το νοσοκοµείο µέσα σε
έξι ηµέρες.
Όταν ΤΣΦΤΑ, όλος ο τόπος γεµίζει, και µαζί γεµίζεις και εσύ, και το
δέχεσαι.