REALİZM

(GERÇEKÇİLİK)
 19. yüzyılın ikinci yarısında
romantizmin aşırı duygusallığına
tepki olarak ortaya çıkmış bir
akımdır.
Realizm Akımının Oluştuğu Ortam
 19. yüzyılda deneysel bilimler son derece gelişmişti.
İnsanın hayatını değiştiren birçok teknolojik yenilik
ortaya çıkmış, bilim kendini ispatlamıştı.

 Auguste Comte'un ortaya attığı Pozitivizm felsefesi

de bu dönemde, insanın sadece gördüğüne inanması
şeklinde özetlenebilecek bir görüşü savunmuşlardır.
Bunun bilim sahasında geçerliliği ispatlanmış ve
sosyal bilimlerde de geçerli olacağı savunulmuştur.
İşte Pozitivizmin edebiyata uygulanması Realizmi
doğurmuştur.
 Realizmin Özellikleri:
 Realizm, duyguya ve hayale geniş yer veren
Romantizme bir tepkidir. Bu akımda gözlem
ve araştırma ön plana çıkmıştır.

 Realist yazarların çoğu anket yöntemiyle bilgi

toplamışlar, gözlemlerini günlük olarak
kaydetmişler sonra da bunları eserlerinde
malzeme olarak kullanmışlardır (Bu özellik
natüralist yazarlarda da vardır).
 Realizmde gerçekler olduğu gibi yansıtılmış;
sanatçılar eserlerine kişiliklerini (duygularını)
katmamış, nesnel davranmışlardır. Realist
sanatçı, bir bilim adamı gibi davranmıştır.

 Realist eserlerde olağanüstü kişi ya da olaylara

yer verilmemiş günlük yaşamda görülen ya da
görülebilecek olaylar anlatılmış, “fotoğrafçı
gerçekçilik” anlayışı benimsenmiştir.
 Realist eserlerde insan yaşadığı çevre içinde ele
alınmış, kişiliğin oluşmasında çevresel
koşullara dikkat çekilmiş ve eserlerde çevre
betimlemeri kahramanların psikolojilerini
yansıtmak amacıyla yapılmıştır.

 Romantik eserlerde betimlemeler süs olsun

diye yapılıyordu. Realizmde ise betimlemeler
kişilerin iç ve dış yapılarını etkileyen bir öğe
olarak düşünülmüştür. Betimlemelerde aşırılığa
kaçılmamıştır.
 Realist eserlerde üslubun açık, sağlam,
yapmacıksız, söz sanatlarından uzak olmasına
önem verilmiş; biçimsel güzelliğe dikkat
edilmiş, “sanat için sanat” ilkesi
benimsenmiştir.

 Realist yazarlar insan - toplum ilişkisini kuru

denilecek denli, yalın bir anlatımla vermişler;
insanı toplumsal çevresi içinde anlatmışlardır.
 Realizmde en çok gelişen iki tür roman ve
öyküdür. Diğer türler ikinci planda kalmıştır.

 Realist yöntemle yazılan şiir akımına

“Parnasizm” adı verilmiştir.
 Realizmin Önemli Sanatçıları:
 H. de Baizac:   roman, öykü, tiyatro
 Stendhal:    roman
 Gustave Flauberte:  roman
 Dostoyevski:   roman
 Tolstoy:    roman
 Çehov:    öykü, tiyatro
 M. Gorki:    roman
 Daniel de Foe:   roman
 Charles Dickens:   roman
 Ernest Hemingway:  roman, öykü
 Jack London:   roman
 Mark Twain:   roman
 Realizmin Türk Edebiyatındaki Temsilcileri:
 Recaizde Mahmut Ekrem:   roman
 Samipaşazde Sezai:   roman, öykü
 Halit Ziya Uşaklıgil:   roman
 Mehmet Rauf:    roman
 Refik Halit Karay:    roman
 Yakup Kadri Karaosmanoğlu:  roman
 Halide Edip Adıvar:   roman
 c