ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ

ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

στο δρόμο του μαρξισμού - λενινισμού - σταλινισμού

ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΠΟΛ. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΚΚΕ αρ. φυλ. 337, 1-15 Γενάρη 2011, τιμή 60 λεπτά

Κομμουνιστές συσπειρωθείτε στην μπολσεβίκικη - ζαχαριαδική “ΚΙΝΗΣΗ για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-55

“Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις “Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό
μπρος σε μια κομμουνιστική του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της
δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική
επανασταση”
Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος
εξάρτηση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό”
Κ.ΜΑΡΞ - ΦΡ.ΕΝΓΚΕΛΣ ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ

Ζο φ ε ρ ό το 2011: ρ α γδ α ία α ύξη σ η τη ς μα ζική ς α νε ρ γία ς, υψ η λό ς π λη θωρ ι-

σ μό ς κα ι με γά λα κύμα τα α κρ ίβ ε ια ς, με γά λη φ τώχε ια , π ε ίνα κα ι δ ιε ύρ υνσ η τη ς
α π ό λυτη ς ε ξα θλίωσ η ς
Η α γα νά κτη σ η των π λα τιών λα ϊκών μα ζών με γα λώνε ι κα ι η ο ρ γή ξε χε ιλίζε ι
Το 2011 θα είναι ο ζοφερότερος ως
τώρα χρόνος για την εργατική τάξη και
τις πλατιές λαϊκές μάζες και ένας απ’
τους ζοφερότερους αυτής της πολύ δύ-
σκολης περιόδου.
Οι σφοδρότατες επιθέσεις του ξένου
και ντόπιου κεφαλαίου με όργανα την
τρόϊκα και την κυβέρνηση ενάντια στις
κατακτήσεις των εργαζομένων και στο
βιοτικό τους επίπεδο συνεχίζονται και
αναμένονται να συνεχιστούν με ακόμα
μεγαλύτερη ένταση και αυτό το χρόνο.
Μετά και την πρόσφατη κατάργηση
των συλλογικών συμβάσεων και την αλ-
λαγή των εργατικών σχέσεων, τις τερά-
στιες μειώσεις μισθών, κλπ., αυτή τη
στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη η επίθεση
στις δημόσιες αστικές συγκοινωνίες που
ανοίγει το δρόμο στην ιδιωτικοποίησή
τους ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζεται με-
γάλη αύξηση των εισιτηρίων που θα
πλήξει τους εργαζόμενους και τους συν-
ταξιούχους.
Οι απανωτές, συντονισμένες και αστα-
μάτητες επιθέσεις του ξένου και ντόπιου
κεφαλαίου έχουν κατεδαφίσει βίαια όλες
τις κατακτήσεις των εργαζομένων που
επιτεύχθηκαν με πολύχρονους σκληρούς
αγώνες και ταυτόχρονα έχουν πλήξει το
βιοτικό επίπεδο με τον πιο βίαιο και
πρωτοφανή τρόπο, μ’ αποτέλεσμα η κα-
τάσταση των εργαζομένων και των πλα-
τιών λαϊκών μαζών να έχει χειροτερέψει
όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.
Δίπλα και μαζί με τις σφοδρότατες επι-
θέσεις του κεφαλαίου υπάρχει, διαρκεί,
εξελίσσεται και βαθαίνει η οικονομική
κρίση υπερπαραγωγής που οδηγεί πολ-
λές επιχειρήσεις σε χρεοκοπία και κλεί-
σιμο, μ’ αποτέλεσμα τη ραγδαία αύξηση
της μαζικής ανεργίας. Το 2011 η ανεργία
αναμένεται να πλησιάσει το 1.500.000 .
Η τεράστια αύξηση της ανεργίας, οι
μεγάλες μειώσεις μισθών, η αύξηση των
φόρων, ο υψηλός πληθωρισμός και τα
μεγάλα κύματα πρωτοφανούς ακρίβειας
προκαλούν καθημερινά διεύρυνση της
μεγάλης φτώχειας και της απόλυτης εξα-
θλίωσης, πλήττουν ολοένα και μεγαλύ-
τερα στρώματα λαϊκών μαζών,
αυξάνουν τη στρατιά των πεινασμένων
και των εξαθλιωμένων.
Η δυσαρέσκεια και η αγανάκτηση των
πλατιών λαϊκών μαζών μεγαλώνουν και
η οργή τους ξεχειλίζει καθημερινά, όμως
οι αγώνες των εργαζομένων είναι ασυν-
τόνιστοι, ξεσπούν σποραδικά και οι
απεργιακές κινητοποιήσεις διασπώνται
μόνιμα και συστηματικά, είναι προς το
παρόν ελεγχόμενες ασφυκτικά και κρα-
τιούνται σε ακίνδυνα πλαίσια για τα
μέτρα ξένου-ντόπιου κεφαλαίου που
προωθεί η κυβέρνηση με πρωταρχική
ευθύνη των ρεφορμιστών εργατοπατέ-
ρων των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ΠΑΣΚΕ, ΠΑΜΕ,
ΑΥΤ.ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ και των αντιδραστικών
της ΔΑΚΕ. Γι’ αυτό ολοένα και «περισ-
σότερα στελέχη της κυβέρνησης
δηλώνουν στις συζητήσεις τους ότι
«όσο υπάρχουν η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ, το
ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός
δεν φοβόμαστε, γιατί τα πράγματα
θα κινούνται εντός πλαισίου»
(«Ελευθεροτυπία», 12/12/2010). Το
δρόμο για τους εργαζόμενους δείχνει η
πρόσφατη εξέγερση του λαού της Τυνη-
σίας.

Η σ ο σ ια λδ η μο κρ α τική η γε σ ία το υ « Κ » Κ Ε : σ ε α νο ιχτή κα ι π λή ρ η ε υθυγρ ά μμισ η με

τη ν τωρ ινή σ τρ α τη γική ε π ιλο γή το υ ντό π ιο υ με γά λο υ κε φ α λα ίο υ Π ΑΡ ΑΜ Ο ΝΗ Σ τη ς
χώρ α ς σ τη ν ιμπ ε ρ ια λισ τική Ε Ε
Προκλητικά φιλοκαπιταλιστική και φιλοιμπεριαλιστική η πολιτική των Παπαρηγο-Γοντικο-Μαϊληδων
Ως τις αρχές του 2010 η σοσιαλδημο-
κρατική ηγεσία του χρουστσοφικού
«Κ»ΚΕ είχε «όλη την άνεση» να ισχυρί-
ζεται ότι είναι τάχα υπέρ της λεγόμενης
«αποδέσμευσης» της χώρας από την ΕΕ
δηλ. ότι εξακολουθούσε να διατηρεί το
γνωστό αντιιμπεριαλιστικό σύνθημα-
θέση «έξω η Ελλάδα από την ΕΕ» ,
ενώ η δίδυμη αδελφή της, η σοσιαλδη-
μοκρατική ηγεσία του χρουστσοφικού
ΣΥΝ, το έχει ήδη προ πολλού εγκαταλεί-
ψει και υπεράσπισε τόσο την ένταξη όσο
και την παραμονή της χώρας σ’ αυτή.
Έτσι η ηγεσία του «Κ»ΚΕ είχε τουλάχι-
στον τη δυνατότητα να προβάλλει –
έστω και δημαγωγικά – στις αντιπαραθέ-
σεις-κοκορομαχίες της με το ΣΥΝ ένα και
μοναδικό σημείο «διαφοροποίησής» της
απέναντι σ’ αυτόν (και τα δυο αστικά
σοσιαλδημοκρατικού τύπου κόμματα,
«Κ»ΚΕ-ΣΥΝ, είναι γέννημα-θρέμμα της
προδοτικής σοσιαλδημοκρατικής γραμ-
μής του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ και
εκείνης της διαβόητης «6ης Ολομέ-
λειας»).
Όμως όταν το σύνολο των σημερινών
αρνητικών εξελίξεων για τη χώρα εξαι-
τίας της χρεοκοπίας (το «Κ»ΚΕ αρνεί-
ται ακόμα και την ύπαρξη της
χρεοκοπίας) της ελληνικής οικονομίας
στα τέλη του 2009 – που, πέραν των
άλλων, είναι και αποτέλεσμα της εξάρ-
τησης της χώρας απ’ την ιμπεριαλι-
στική ΕΕ – έφεραν στο κέντρο της
πολιτικής επικαιρότητας και έθεσαν στην
ημερήσια διάταξη ως άμεσο πολιτικό
στόχο της πάλης της εργατικής τάξης
και του λαού την ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ, ΕΔΩ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ, της Ελλάδας απ’ την ΕΕ,
η ηγεσία του «Κ»ΚΕ στερήθηκε πλέον τη
δυνατότητα αυτής της δημαγωγίας –
κάτω απ’ την πίεση της ταξικής πάλης
και τη στήριξη των συμφερόντων του
κεφαλαίου – και υποχρεώθηκε να εγκα-
ταλείψει και τυπικά-φραστικά πλέον το
αντιιμπεριαλιστικό σύνθημα-θέση «έξω
η Ελλάδα από την ΕΕ» και να περάσει
ανοιχτά στο στρατόπεδο της πολιτι-
κής της κυρίαρχης αντιδραστικής
αστικής τάξης, με την αποδοχή-υιοθέ-
τηση της τωρινής στρατηγικής επι-
λογής του ντόπιου μεγάλου
κεφαλαίου ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της Ελλά-
δας στην ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή
Ένωση. Ταυτόχρονα το «Κ»ΚΕ έχασε
και το μοναδικό σημείο «διαφοροποί-
Οι εξωκοινοβουλευτικές Οργανώσεις: εγκατέλειψαν κι’
αυτές το αντιιμπεριαλιστικό σύνθημα-θέση «έξω η Ελ-
λάδα απ’ την ΕΕ»
Σε μια περίοδο που οι αρνητικές εξελίξεις
στο εσωτερικό της χώρας αλλά και στις σχέ-
σεις της Ελλάδας-ΕΕ – σε βάρος πάντα της
χώρας εξαιτίας του νόμου της ανισόμετρης
ανάπτυξης που δρά και μέσα στην ΕΕ – όξυ-
ναν την αντίθεση Εργασία -Κεφαλαίου αλλά
και εκείνη της εξάρτησης της χώρας απ’ την
ιμπεριαλιστική ΕΕ και επανέφεραν-«έσπρω-
ξαν» στο κέντρο της πολιτικής επικαιρότητας
και προώθησαν στην ημερήσια διάταξη ως
άμεσους πολιτικούς στόχους της ταξικής
πάλης του προλεταριάτου και των άλλων λαϊ-
κών μαζών: α) την πάλη για την υπεράσπιση
των ταξικών τους συμφερόντων και την
επανα-κατάκτηση των κατεδαφισμένων κα-
τακτήσεών τους αλλά και β) την πάλη για
την ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, της Ελλά-
δας απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή
Ένωση (μαζί με την έξοδο και από ΟΝΕ-
ΕΥΡΩ) τη στιγμή που χρεοκόπησαν και κα-
τέρρευσαν οι μύθοι της ΕΕ και η οργή
εργατιάς-αγροτιάς και των άλλων λαϊκών
μαζών κατά του ντόπιου κεφαλαίου και ιδιαί-
τερα κατά της ΕΕ ξεχειλίζει, ακριβώς αυτή
την πιο κατάλληλη και ευνοϊκή στιγμή για την
ανάπτυξη της ταξικής πάλης και την αλλαγή
του συσχετισμού δυνάμεων το αντιιμπερια-
ησής» του από το ΣΥΝ (δευτερεύον
προφανώς ζήτημα), παρόλο που η όποια
παλιότερη επίκληση του συνθήματος
«έξω η Ελλάδα από την ΕΕ» εκ μέ-
ρους της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ είχε πάντα
δημαγωγικό χαρακτήρα, αφού ουσια-
στικά το είχε εδώ και δεκαετίες εγκατα-
λείψει (απλά τώρα εκ των πραγμάτων –
για να στηρίξει τα συμφέροντα και την
τωρινή επιλογή του ντόπιου κεφαλαίου
λιστικό σύνθημα-θέση «έξω η Ελλάδα απ’
την ΕΕ» εγκαταλείφθηκε ανοιχτά όχι μόνο
απ’ τη σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του χρου-
στσοφικού «Κ»ΚΕ αλλά σιωπηρά και απ’ το
σύνολο σχεδόν των εξωκοινοβουλευτικών
«αντιχρουστσοφικών» και μή οπορτουνιστι-
κών Οργανώσεων (ανοιχτά ή σιωπηρά σιω-
πηρά), μεταξύ αυτών ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΟΕ,
ΚΚΕμ-λ, Μ-ΛΚΚΕ, κλπ.
Οι χρουστσο-τροτσκίζουσες Οργανώσεις
ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ μίλησαν κατά καιρούς μόνο
για «αποχώρηση από το Ευρώ και την Ευρω-
ζώνη» στην προοπτική «αντικαπιταλιστικής
διάλυσης της ΕΕ» και για διάφορα άλλα ρε-
φορμιστικά «εθνικοποίηση τραπεζών», κλπ.
χωρίς όμως και ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ, ΕΔΩ και
ΤΩΡΑ, της Ελλάδας απ’ την ιμπεριαλι-
στική Ευρωπαϊκή Ένωση, μ’ αποτέλεσμα
να τους βγαίνουν απ’ τα «αριστερά» όχι μόνο
τα ΚΚΕμ-λ - Μ-ΛΚΚΕ αλλά και το σοσιαλδη-
μοκρατικό «Κ»ΚΕ, που και τα τρία όχι μόνο
δεν προτείνουν «έξοδο της Ελλάδας απ’ την
ΕΕ» μα ούτε καν από ΟΝΕ-ΕΥΡΩ.
Οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές της ΚΟΕ, ενταγ-
μένοι στο ΣΥΡΙΖΑ, μιλούν για «έξοδο από τη
ευρωζώνη άμεσα και από το Ευρώ, εθνικο-
Συνέχεια σελ. 2
– το εγκατέλειψε ανοιχτά και δεν θέτει
θέμα αποχώρησης, εδώ και τώρα, της
Ελλάδας απ’ την ΕΕ).
Σ’ αυτή, λοιπόν, την κρίσιμη για την
εργατική τάξη, το λαό αλλά και τη χώρα
περίοδο (αυτά δεν ενδιαφέρουν το
«Κ»ΚΕ) μα πρώτα και κύρια τη δύσκολη
για το ντόπιο κεφάλαιο περίοδο (που
είναι και το κύριο πολιτικό πρόβλημά
του ως κόμμα υπηρέτη των συμφερόν-
των του κεφαλαίου) – που τρέμει την
όποια ανάπτυξη της ταξικής πάλης του
προλεταριάτου σε μια στιγμή που «βρά-
ζει» η αγανάκτηση και ο θυμός στις
γραμμές της εργατικής τάξης και του
λαού κατά του ντόπιου κεφαλαίου και
της ιμπεριαλιστικής ΕΕ – είναι εντελώς
φυσιολογική και αναμενόμενη η
ανοιχτά φιλοκαπιταλιστική και φι-
λοιμπεριαλιστική(=φιλο-ΕΕ) πολιτική
στάση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, με την
αποδοχή-υιοθέτηση της τωρινής
στρατηγικής επιλογής του ντόπιου
μεγάλου κεφαλαίου ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ
της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική
Ευρωπαϊκή Ένωση, – προδοτική
γραμμή που προσπαθεί απεγνωσμένα να
αποκρύψει απ’ τους εργαζόμενους και
καμουφλάρει με τις αντιμαρξιστικές ρε-
φορμιστικές σοσιαλδημοκρατικές αερο-
λογίες περί «λαϊκής εξουσίας-λαϊκής
οικονομίας» και τις αποπροσανατολι-
στικές κοκορομαχίες με τους ομοϊδεάτες
της ρεφορμιστές των ΣΥΝ, ΣΥΡΙΖΑ-ΚΟΕ,
ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ, περί ΟΝΕ-ΕΥΡΩ,
«εθνικοποίησης τραπεζών», «επαναδια-
πραγμάτευσης του χρέους», κλπ., χωρίς
να θίγεται το κεντρικότερο, επίκαιρο και
σπουδαιότερο ζήτημα: η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ
της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, απ’ την
ιμπεριαλιστική ΕΕ.
Και ακριβώς αυτή την προδοτική φι-
λοκαπιταλιστική και φιλοιμπεριαλι-
στική πολιτική της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ
και του ΣΥΝ έχουν υπόψη τους οι δημο-
Συνέχεια σελ. 3
 2 “ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ”
Μαρξισμός - η επαναστατική κοσμοθεωρία
του προλεταριάτου
“Λενινισμός είναι ο μαρξισμός
της εποχής του ιμπεριαλισμού
και της προλεταριακής
επανάστασης” Ι.Β. Στάλιν
Ά λλο έ να « τυχα ίο » π ε ρ ισ τα τικό ή έ να
ακόμα κρατικό έγκλημα με φασιστική
κα ι ρ α τσ ισ τική δ ιά σ τα σ η ;
Στις 5 Γενάρη, ένας αστυνομικός της ομά-
δας ΔΙΑΣ παρέσυρε ένα κοριτσάκι Ρομά που
τραγουδούσε τα κάλαντα στους δρόμους
του Μενιδίου. Σύμφωνα με μάρτυρες, ο
αστυνομικός προσπάθησε να κάνει τυφλή
προσπέραση με υψηλή ταχύτητα ενός προ-
πορευόμενου φορτηγού, και έσυρε το κορί-
τσι για περίπου 150 μέτρα και το παράτησε
αιμόφυρτο και ετοιμοθάνατο. Κατά τη μετα-
φορά της στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε ο
θάνατος της μικρής Έρικας, και οι Ρομά του
Μενιδίου συγκρούστηκαν με την αστυνομία
που ήρθε να καταστείλει το δίκαιο θυμό
τους. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον αστυ-
νομικό χρεώθηκε ανθρωποκτονία από αμέ-
λεια και αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση, ενώ
τα αστικά μέσα ενημέρωσης χαρακτηρίζουν
το θάνατο ως «τυχαίο περιστατικό».
Ως Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-
55,θεωρούμε ότι οι θάνατοι από αστυνομι-
κούς δεν είναι τυχαία περιστατικά, αλλά τα
αποτελέσματα της αυξανόμενης φασιστικο-
ποίησης της ελληνικής κοινωνίας, και της επι-
λογής του ελληνικού αστικού κράτους να
εντείνει την αστυνομοκρατία στους δρόμους,
ενώ η ρεφορμιστική «Αριστερά» πιθανότατα
θα μιλήσει για την ανάγκη της καλύτερης κα-
τάρτισης των αστυνομικών δυνάμεων, προ-
κειμένου να αποφευχθούν τέτοιου είδους
«τυχαία περιστατικά», όπως ένα άλλο ήταν
και η δολοφονία του 15-χρονου Αλέξη Γρη-
γορόπουλου από την «τυχαία» εκπυρσοκρό-
τηση του όπλου του Κορκονέα. Περιστατικά
με αστυνομικούς πάνω σε μοτοσικλέτες να
παρασέρνουν διαδηλωτές έχουν γίνει ο κα-
νόνας στις μεγάλες διαδηλώσεις, όπως ο σο-
βαρός τραυματισμός διαδηλώτριας στην
πορεία για την επέτειο του θανάτου του
Αλέξη στις 6/12/2009 και στην πιο πρό-
σφατη πανεργατική απεργία της
15/12/2010, όταν ένας διαδηλωτής τραυμα-
τίστηκε από μία αστυνομική μοτοσικλέτα και
στη συνέχεια συνελήφθη.
Επιπλέον, η Οργάνωση μας σημειώνει με
έμφαση τη φασιστική-ρατσιστική διάσταση
Οι εξωκοινοβουλευτικές Οργανώσεις: εγκατέλειψαν κι’
αυτές το αντιιμπεριαλιστικό σύνθημα-θέση «έξω η Ελ-
λάδα απ’ την ΕΕ»
ποίηση των τραπεζών, επαναδιαπραγμάτευση
του χρέους, κλπ. («Δρόμος» 8/1/2011). Οι
δυο άλλες ρεβιζιονιστικές μαοϊκές Οργανώ-
σεις, ΚΚΕμ-λ - Μ-ΛΚΚΕ, από τις ως τώρα το-
ποθετήσεις τους αλλά και κριτικές τους σ’
άλλα Οργανώσεις, ούτε και αυτές θέτουν ζή-
τημα ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, της
Ελλάδας απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρω-
παϊκή Ένωση, μα ούτε καν από ΟΝΕ-ΕΥΡΩ,
παραπέμπουν την αποχώρηση, όπως και το
σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ, στο μέλλον δηλ.
στο «σοσιαλισμό» τους όπως προκύπτει απ’
το σύνολο των δημοσιευμάτων τους, μεταξύ
άλλων και απ’ το κείμενο των 13 σημείων της
«Διακήρυξης της ΚΕ του Μ-ΛΚΚΕ («Λαϊκός
Δρόμος» 5/6/2010).
Όμως ο «σοσιαλισμός» τους δεν βγαίνει
έξω από τα πλαίσια του καπιταλισμού αφού
δεν ανατρέπεται η αστική τάξη επειδή:
Συνδρομή Εφημερίδας
Ετήσια συνδρομή 30 Ευρώ
http://anasintaxi.awardspace.com
anasintaxi.blogspot.com
“Σταλινισμός είναι ο
μαρξισμός - λενινισμός της
εποχής του σοσιαλισμού”
Ν. Ζαχαριάδης
της δολοφονίας του κοριτσιού Ρομά, η οποία
είναι επίσης εμφανής από το γεγονός ότι ο
δολοφόνος έχει μείνει ελεύθερος με εγ-
γύηση, ενώ αν ένας πολίτης – πόσο μάλλον
ένας Ρόμα – έκανε το ίδιο πράγμα (και άφηνε
του θύμα στο δρόμο ετοιμοθάνατο), θα φυ-
λακίζονταν αμέσως. Όπως έγινε γνωστό, ο
δολοφόνος έτρεχε με μια μεγάλη ταχύτητα
σε μια κατοικημένη περιοχή χωρίς να κυνη-
γάει κάποιον, ή «να κάνει το καθήκον του».
Η ταχύτητα με την οποία ο αστυνομικός
έτρεχε αποδεικνύει ότι το κράτος και οι μη-
χανισμοί αντιμετωπίζουν τους Ρομά ως «πο-
λίτες δεύτερης κατηγορίας» και δεν
ενδιαφέρονται για την ασφάλεια της ζωής
τους, ακόμα και όταν αυτοί απλά περπατούν
στους δρόμους. Επίσης, διαπιστώθηκε ο θά-
νατος του ανήλικου κοριτσιού χωρίς περαι-
τέρω διαδικασίες αυτοψίας, και ο
αστυνομικός δεν εξετάστηκε για αλκοόλ ή
άλλες ουσίες (αφού μάλλον «φοβόταν» να
διέρχεται από περιοχή γεμάτη «βρώμικους
Ρομά» και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο
έτρεχε τόσο γρήγορα), αποδεικνύοντας ότι
οι Ρομά δεν απολαμβάνουν της ίδιας μετα-
χείρισης με τους κατοίκους και τα παιδιά των
πλούσιων περιοχών.
Όλα αυτά δείχνουν ότι η δολοφονία του
κοριτσιού δεν ήταν ένα τυχαίο περιστατικό,
αλλά το αποτέλεσμα του προτσές κατά το
οποίο το ελληνικό αστικό κράτος επιχειρεί να
φασιστικοποίησει ολοκληρωτικά την ελλη-
νική κοινωνία, μέσα από την ολοένα αυξανό-
μενη επιβολή της τρομοκρατίας της
αστυνομίας στους δρόμους της χώρας, τη
ρατσιστική και ταξική αντιμετώπιση των μει-
ονοτήτων, των μεταναστών, των προσφύ-
γων, των εργαζομένων και των φτωχών.
Καταδικάζουμε έντονα τη στάση του ελ-
ληνικού κράτους, απαιτούμε την παραδειγ-
ματική καταδίκη του δολοφόνου, και
καλούμε σε αυξημένη αλληλεγγύη προς τους
Ρομά και τους μετανάστες, που όλοι τους
είναι ταξικά μας αδέρφια.
α) αρνούνται τη βίαιη-ένοπλη επανά-
σταση και τη συντριβή της αστικής κρα-
τικής μηχανής ως το μόνο και
αποκλειστικό δρόμο ανατροπής της δικτα-
τορίας της αστικής τάξης και εγκαθίδρυσης
της Διχτατορίας του Προλεταριάτου («Προ-
γραμματική Διακήρυξη του Μ-ΛΚΚΕ, 1977,
σελ. 24-25: «η αντιιμπεριαλιστική-δημο-
κρατική επανάσταση θα πάρει την εξου-
σία από τον ξένο ιμπεριαλισμό και τη
ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία και θα
τη δώσει στην εργατική τάξη και στους
συμμάχους της». Με ποιόν τρόπο όμως;
«ειρηνικά» και με τη «βοήθεια» του αστικού
κράτους; Επίσης βλ. σελ 34 και 46. Πουθενά
δεν γίνεται λόγος για ένοπλη πάλη-συντριβή
της αστικής κρατικής μηχανής. Στο «1ο ιδρυ-
τικό συνέδριο του ΚΚΕ(μ-λ), 1977 στη σελ.
51-54 πουθενά δεν γίνεται λόγος για ένοπλο
Οι συνδρομητές μπορούν να καταβάλλουν τη συνδρομή τους
στο λογ/σμό της Εθνικής Τράπεζας Νο. 155/919045-76, ή
με ταχυδρομική επιταγή στη διεύθυνση:
Τάσος Μπάλλος
ΤΑΧ. Θ. 3689 10210 ΑΘΗΝΑ
Αρμόδιος για είσπραξη όλων των επιταγών της εφημερίδας
20 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ
ΝΙ Κ Ο Υ Τ Ε Μ Π Ο ΝΕ Ρ Α ( 9/ 1/ 1991- 9/ 1/ 2011)
Στις 9 Γενάρη συμπληρώθηκαν 20 χρόνια
από τη στυγερή δολοφονία του αντιφασίστα
αριστερού καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, μέ-
λους του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Με-
τώπου (ΕΑΜ) από φασίστες τραμπούκους
της φασιστικής ΟΝΝΕΔ και συγκεκριμένα
από το Γιάννη Καλαμπόκα, τότε πρόεδρο της
ΟΝΝΕΔ Πάτρας και εκλεγμένο δημοτικό Σύμ-
βουλο με το συνδυασμό Νικολόπουλου. Η
δολοφονία του Τεμπονέρα συνέβη εν μέσω
των μαθητικών αγώνων ενάντια στον αντι-
δραστικό νόμο Κοντογιαννόπουλου της κυ-
βέρνησης Μητσοτάκη (ο Κοντογιαννόπουλος
έγινε αργότερα και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ).
Οι μαθητές είχαν τότε καταλάβει τα Σχολεία
σ’ ολόκληρη τη χώρα και συμμετείχαν κατά
δεκάδες χιλιάδες στα συλλαλητήρια ενάντια
στα κυβερνητικά αντιεκπαιδευτικά μέτρα.
Η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού
κόμματος της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κ.
Μητσοτάκη εκπόνησε και εφάρμοσε σχέδιο
να σπάσει τις καταλήψεις σε όλη τη χώρα,
χρησιμοποιώντας ως δύναμη κρούσης τις
φασιστικές ορδές της ΟΝΝΕΔ. Μια από αυτές
τις δολοφονικές συμμορίες με πάνω από 30
τραμπούκους, με επικεφαλή τον Καλαμπόκα
επιτέθηκε στους καταληψίες μαθητές και
τους καθηγητές του 3ου Γυμνασίου-Λυκείου
Πάτρας, χτυπώντας ο στυγερός δολοφόνος
Καλαμπόκας με σιδηρολοστό τον 37χρονο
Τεμπονέρα στο κεφάλι, καθώς αυτός προ-
σπαθούσε να υπερασπιστεί τους μαθητές
του ενάντια στην έφοδο των φασιστο-ΟΝ-
ΝΕΔιτών, και στη συνέχεια πολτοποιώντας
το κεφάλι του ενώ αυτός ήταν σωριασμένος
αγώνα και τσάκισμά του αστικού κράτους,
ενώ στο «Καταστατικό» σελ. 111 γίνεται
απλά λόγος για «λαϊκό-δημοκρατική επα-
νάσταση» χωρίς να διασαφηνίζεται με ποιον
τρόπο θα πραγματοποιηθεί: με «κοινοβου-
λευτικό ειρηνικό δρόμο» ή με ένοπλο
αγώνα και χωρίς να λέγεται τι θα γίνει με το
αστικό κράτος: θα διατηρηθεί ή θα τσακι-
στεί; Οι ρεβιζιονιστικές αυτές θέσεις των μα-
οϊκών για τα θεμελιώδη ζητήματα της
αντιιμπεριαλιστικής-προλεταριακής επανά-
στασης είχαν συγκεντρώσει παλιότερα και τα
ειρωνικά σχόλια των χρουστσοφικών σοσιαλ-
δημοκρατών του «Κ»ΚΕ: «ΚΟΜΕΠ», 8/1978,
σελ 67: Ν.Κοτζιά: «Μερικά ζητήματα «στρα-
τηγικής» των αριστεριστών»).
β) Το «σοσιαλισμό» τους ορίζουν ως μια
κοινωνία στην οποία θα διατηρηθούν «το
προλεταριάτο και η αστική τάξη»: «το προ-
λεταριάτο και η αστική τάξη είναι οι δυο
βασικές ανταγωνιστικές τάξεις της κα-
πιταλιστικής κοινωνίας και επίσης παρα-
μένουν οι δυο βασικές ανταγωνιστικές
τάξεις της σοσιαλιστικής κοινωνίας» («Η
Συνδιάσκεψη του Μ-Λ ΚΚΕ, 7-9 Ιουνίου 1991,
Αποφάσεις», σελ. 65). Μα είναι ολοφάνερο
πως όταν σε μια κοινωνία παραμένουν οι δυο
βασικές ανταγωνιστικές τάξεις, το προλετα-
ριάτο και η αστική τάξη, τότε η κοινωνία αυτή
δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να χαρακτη-
ριστεί σοσιαλιστική: είναι μια καπιταλι-
στική κοινωνία. Είναι ολωσδιόλου
αντιμαρξιστική, αστική η αντίληψη του σο-
σιαλισμού των μαοϊκών ρεβιζιονιστών.
Επιπλέον οι ηγέτες του Μ-Λ ΚΚΕ ξεπέρασαν
“ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ”
15νθήμερη έκδοση
Εκδότης - Ιδιοκτήτης
Βρυωνάκης Λευτέρης
Διευθύνεται από
Συντακτική Επιτροπή
1-15 Γενάρη 2011
στο έδαφος. Την ίδια μέρα έγιναν σε όλη τη
χώρα μεγάλα συλλαλητήρια για τη δολοφο-
νία του αγωνιστή καθηγητή στα οποία κυ-
ριαρχούσαν τα συνθήματα «Δεν περνάει ο
φασισμός», «Ένας στο χώμα, χιλιάδες στον
αγώνα», «Μ’ αγώνες τιμάμε τους νεκρούς
μας», κ.λπ. Η αντιδραστική κυβέρνηση Μη-
τσοτάκη χτύπησε τότε βάρβαρα με τα ΜΑΤ
και την αστυνομία τις διαδηλώσεις. Το απο-
τέλεσμα της βάρβαρης φασιστικής επίθεσης
των ΜΑΤ στην Αθήνα ήταν εκατοντάδες
τραυματίες μαθητές και 4 νεκροί που κάηκαν
ζωντανοί στο κτίριο Κ.Μαρούση που πήρε
φωτιά από τα δακρυγόνα των ΜΑΤ. Σήμερα
ο δολοφόνος Καλαμπόκας μετά από μία δίκη-
παρωδία κυκλοφορεί ελεύθερος, απόδειξη
του φασιστικού χαρακτήρα της αστικής δι-
καιοσύνης.
Από τότε η ηρωική μορφή του Νίκου Τεμ-
πονέρα ανυψώθηκε σε διαχρονικό σύμβολο
της πάλης των φοιτητών-μαθητών και εκπαι-
δευτικών κατά των αντιδραστικών μεταρ-
ρυθμίσεων στην Παιδεία και σε σύμβολο της
πάλης της νεολαίας και όλου του λαού ενάν-
τια στο φασισμό. Συνθήματα όπως «Ζει, ζει,
ο Τεμπονέρας ζει, με Πέτρουλα-Λαμπράκη
μας οδηγεί», «Τόσα χρόνια αγώνες της νεο-
λαίας, το δρόμο τον δείχνει ο Νίκος Τεμπο-
νέρας», «Καρφί και πρόκα σε κάθε
Καλαμπόκα», κλπ., δείχνουν ότι ο δολοφο-
νημένος αγωνιστής της τάξης μας δεν είναι
απλώς ένα αντικείμενο προς μουσειακή και
επετειακή χρήση, και έχει πάρει επάξια μια
θέση αντάξια των Πέτρουλα-Λαμπράκη στην
αντιφασιστική λαϊκή συνείδηση. Στη σημε-
ρινή δυσμενή για την εργατική τάξη, τη νε-
ολαία και όλο το λαό κατάσταση από την
όξυνση της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της
Ελλάδας και την προώθηση των πλέον αντι-
δραστικών αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων
και αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων, η
μνήμη του αγωνιστή-ήρωα Τεμπονέρα θα
δείχνει το δρόμο για τους σημερινούς και
μελλοντικούς αγώνες ενάντια στην εξα-
θλίωση, τον καπιταλισμό και ιμπεριαλισμό,
τη φασιστικοποίηση και αστυνομοκρατία που
προωθούν οι καπιταλιστές και το αστικό κρά-
τος.
και τους χρουστσοφικούς σοσιαλδημοκράτες
του «Κ»ΚΕ, εγκαταλείποντας και αποκηρύσ-
σοντας εντελώς ανοιχτά ακόμα και το δικό
τους αντιιμπεριαλιστικό σύνθημα «έξω η Ελ-
λάδα από την ΕΕ»: μια τέτοια «έξοδος» σή-
μερα «σε καμία περίπτωση δεν
αντιστοιχεί στα βασικά αιτήματα του ελ-
ληνικού λαού, ούτε στη συνθηματολο-
γία του Μ-Λ ΚΚΕ «Έξω η Ελλάδα από
την ΕΕ» η οποία συνδέει αδιάσπαστα
την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας
της μεγαλοαστικής τάξης και του ιμπε-
ριαλισμού, της εξόδου της χώρας απ’
την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, στην προοπτική της
σοσιαλιστικής οικοδόμησης», φτάνοντας
μάλιστα ως το σημείο να ισχυριστούν πως αν
η Ελλάδα βρεθεί, τώρα, έξω από την ΕΕ τότε:
«θα σημάνει ακόμα μεγαλύτερα δεινά
για το λαό, ακόμα μεγαλύτερη καταπά-
τηση των εργασιακών, ασφαλιστικών,
κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμά-
των του» («Λαϊκός Δρόμος» 30/10/2010,
σελ.7). Τέτοιος ακραίος εξωραϊσμός της ΕΕ
και φιλοιμπεριαλιστική (=φιλο-ΕΕ) τοποθέ-
τηση δύσκολα θα μπορούσε να διανοηθεί
ακόμα και κάποιος αστός.
Έτσι οι εξωκοινοβουλευτικές Οργανώσεις
που εγκατέλειψαν το αντιιμπεριαλιστικό σύν-
θημα-θέση «έξω η Ελλάδα από την ΕΕ» ευ-
θυγραμμίστηκαν πλήρως με την τωρινή
στρατηγική επιλογή του ντόπιου κεφαλαίου
παραμονής της Ελλάδας στην ΕΕ και ταυτό-
χρονα παραιτήθηκαν απ’ την όποια πάλη κατά
της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ιεύθυνση: ΤΑΧ. Θ. 3689 10210 ΑΘΗΝΑ
Βρυωνάκης Λευτέρης τηλ. 2102026046
Μπάλλος Τάσος τηλ. 2108621543
Υπεύθυνος Τυπογραφείου
Κ. Φερέτος τηλ. 2103300646
Δερβενίων 30, 106 81 Αθήνα
email: anasintaxi@yahoo.com
 1-15 Γενάρη 2011
Η σ ο σ ια λδ η μο κρ α τική η γε σ ία το υ « Κ » Κ Ε : σ ε α νο ιχτή κα ι π λή ρ η ε υθυγρ ά μμισ η με
τη ν τωρ ινή σ τρ α τη γική ε π ιλο γή το υ ντό π ιο υ με γά λο υ κε φ α λα ίο υ Π ΑΡ ΑΜ Ο ΝΗ Σ τη ς
χώρ α ς σ τη ν ιμπ ε ρ ια λισ τική Ε Ε
Προκλητικά φιλοκαπιταλιστική και φιλοιμπεριαλιστική η πολιτική των Παπαρηγο-Γοντικο-Μαϊληδων
σιογράφοι του αστικού τύπου και τα στελέχη
της κυβέρνησης του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ
που διαλαλούν σ’ όλους τους τόνους πως
όταν οι εργαζόμενοι ελέγχονται απ’ τα
«Κ»ΚΕ-ΣΥΝ, αυτοί «κοιμούνται ήσυχα»:
«χιλιάδες οργισμένοι με την εξουσία
πολίτες προτίμησαν ν’ απέχουν, παρά
να τους ψηφίσουν, ακόμα και ως πράξη
διαμαρτυρίας. Δεν είναι τυχαίο που όλο
και περισσότερα στελέχη της κυβέρνη-
σης δηλώνουν στις συζητήσεις τους ότι
«όσο υπάρχουν η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ, το
ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ και ο Συνασπισμός δεν
φοβόμαστε, γιατί τα πράγματα θα κι-
νούνται εντός πλαισίου» («Ελευθεροτυ-
πία», 12/12/2010).
Πρέπει να υπενθυμιστεί αυτό που σκόπιμα
«ξεχνάει» και αποσιωπά συστηματικά η ηγε-
σία του «Κ»ΚΕ και να υπογραμμιστεί, ακόμα
μια φορά, πως τόσο η σύνδεση-ένταξη
όσο και η παραμονή της Ελλάδας στο
«λάκκο των λεόντων» της ΕΕ ήταν και
είναι επιλογή του ντόπιου μεγάλου κε-
φαλαίου. Και είναι ακριβώς η τωρινή επι-
λογή του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου
ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της Ελλάδας στην ΕΕ που
υπερασπίζουν με «νύχια και με δόντια» όχι
μόνο η κυβέρνηση Παπανδρέου μα και το
σύνολο των πολιτικών κομμάτων που βρί-
σκονται στο αστικό κοινοβούλιο αρχίζοντας
απ’ το μοναρχοφασιστικό κόμμα της
ΝΔ, το μεγαλοαστικό ΠΑΣΟΚ, τη Μπα-
κογιάννη, το Κουβέλη και το ναζι-φα-
σιστικό ΛΑΟΣ ως και τα δυο
σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, «Κ»ΚΕ-
ΣΥΝ μα ακόμα σιωπηρά και το σύνολο
σχεδόν των εξωκοινοβουλευτικών Ορ-
γανώσεων: συγκροτούν μια άτυπη άλλα
υπαρκτή σιωπηρή φιλοκαπιταλιστική και
φιλοιμπεριαλιστική συμμαχία.
Ας παρακολουθήσουμε τώρα την ανεπι-
τυχή προσπάθεια καμουφλαρίσματος-δικαιο-
λόγησης αυτής της προδοτικής
φιλοκαπιταλιστικής και φιλοιμπεριαλι-
στικής πολιτικής στάσης εκ μέρους της ηγε-
σίας του «Κ»ΚΕ μέσα απ’ τις συνεντεύξεις
της σοσιαλδημοκράτισσας Παπαρήγα που
κορυφώθηκε στο αίσχος επιλογής ακόμα και
ιμπεριαλιστών αφεντικών: «μπορεί να μας
πάνε στη συμφωνία με τις Ηνωμένες
Πολιτείες και να μπούμε σε άλλη ζώνη»
(«Ρ» 5/3/2010, σελ. 10).
Έτσι αρχές του περασμένου Μάρτη σε
ερώτηση δημοσιογράφου: «τώρα τελευ-
ταία, δεν ακούμε το έξω από την Ευρω-
παϊκή Ένωση, είναι μια λύση για την
Ελλάδα αυτή τη στιγμή το να φύγει από
την Ευρωπαϊκή Ένωση;», η Παπαρήγα
απάντησε ότι αυτό «από μόνο του δεν
είναι λύση» («Ρ» 5/3/2010, σελ. 10) και
επιπλέον η ίδια δεν θέλει τώρα να αλλάξει
αφεντικά-ιμπεριαλιστές και προς το παρόν
προτιμά εκείνα της ΕΕ, εκφράζοντας μάλιστα
ανοιχτά την ανησυχία της είπε: «γιατί και
έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν
στην εξουσία είναι τα κόμματα του κε-
φαλαίου, μπορεί να μας πάνε στη συμ-
φωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και να
μπούμε σε άλλη ζώνη» («Ρ» 5/3/2010,
σελ. 10). Τέλος, η Παπαρήγα στην ίδια συ-
νέντευξη αρνούμενη ανοιχτά την απο-
χώρηση της Ελλάδας, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ,
απ’ την ΕΕ, παρέπεμψε την έξοδο της
χώρας από αυτή στο αόριστο και μακρινό
μέλλον δηλ. στη ρεφορμιστική σοσιαλ-
δημοκρατική απάτη της λεγόμενης «λαϊ-
κής εξουσίας-λαϊκής οικονομίας» που
και τα δυο καθόλου δεν θίγουν ούτε στο
ελάχιστο τα θεμέλια του καπιταλισμού. Ρε-
φορμιστική απάτη επειδή:
πρώτο, μέσω του κοινοβουλευτικού
ειρηνικού δρόμου («Πρόγραμμα ΚΚΕ»,
1996, σελ. 39: «κυβέρνηση… με βάση το
κοινοβούλιο») και της διατήρησης του
αστικού κράτους («Προγρ. ΚΚΕ» σελ. 35:
«πάλη για τον εκδημοκρατισμό της Δη-
μόσιας Διοίκησης, των Ενόπλων Δυνά-
μεων, των Σωμάτων Ασφαλείας, του
συστήματος απονομής δικαιοσύνης …»
και «Ρ» 13/5/2008, σελ.13: «ριζική αλ-
λαγή» του αστικού κράτους και όχι τσάκι-
σμα-συντριβή του, όπως διδάσκει ο
μαρξισμός και η επαναστατική πείρα) δεν
ανατρέπεται η δικτατορία της αστικής τάξης,
επομένως η διαβόητη «λαϊκή εξουσία»
παραμένει μια αστική εξουσία, πρόκειται
“ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ”
για έναν πολυκομματικό (σελ.45) «σοσιαλι-
σμό» χωρίς Διχτατορία του Προλεταριάτου
(η Διχτατορία του Προλεταριάτου αναφέρε-
ται μόνο για δημαγωγικούς λόγους στο
«Προγρ. ΚΚΕ»: σελ. 44) (σ’ αντίθεση με τους
χρουστσοφικούς σοσιαλδημοκράτες οι επα-
ναστάτες μαρξιστές υπερασπίζουν την
άποψη ότι η ανατροπή της δικτατορίας της
αστικής τάξης και η εγκαθίδρυση της Διχτα-
τορίας του Προλεταριάτου είναι δυνατή
μόνο μέσω α) του ένοπλου αγώνα και β)
της συντριβής του αστικού κράτους),
δεύτερο, η λεγόμενη «λαϊκή οικονο-
μία» είναι μια καπιταλιστική οικονομία,
αφού παραμένει «η δράση ενός μέρους
του κεφαλαίου, του μη μονοπωλιακού»
(σελ.48) και αφού πρόκειται για μια εμπο-
ρευματική οικονομία που λειτουργεί στη
βάση των «εμπορευματοχρηματικών
σχέσεων» και του «νόμου της Αξίας»
(«Προγρ. ΚΚΕ», σελ. 48, πρόκειται προφα-
νώς για το διαβόητο «αναπτυγμένο σο-
σιαλισμό» δηλ. τον παλινορθωμένο
καπιταλισμό της περιόδου των Χρου-
στσοφ-Μπρέζνιεφ-Γκορμπατσόφ).
Στις 17 Οχτώβρη σε ερώτηση δημοσιο-
γράφου της «Ελευθ.»: «προτείνετε έξοδο
της χώρας από την ΟΝΕ και την ΕΕ», η
Παπαρήγα στην απάντησή της δεν πρό-
τεινε ούτε έξοδο από την ΕΕ μα ούτε
και απ’ την ΟΝΕ αλλά μόνο «λαϊκή εξου-
σία»: «προτείνουμε στο λαό το δρόμο
της λαϊκής εξουσίας-οικονομίας, που
έρχεται σε σύγκρουση με την ΟΝΕ και
την ΕΕ» («Ελευθεροτυπία» 17/10/2010,
σελ. 12).
Λίγες μέρες αργότερα, στα τέλη Οκτώβρη,
σε ερώτηση δημοσιογράφου του «Πριν»
(Γ.Λαουτάρη): «από τα προεκλογικά
υλικά των συνδυασμών της «Λαϊκής
Συσπείρωσης» απουσιάζουν τα αιτή-
ματα για έξοδο από το Ευρώ και έξοδο
από την ΕΕ», η Παπαρήγα επιχειρώντας να
«απαντήσει» μετατόπισε αδέξια, με τη γνω-
στή παροιμιώδη χρουστσοφική κουτοπονη-
ριά, το θέμα – παρά τη σαφήνεια της
συγκεκριμένης ερώτησης - σ’ άλλες κατευ-
θύνσεις δηλ. στην «έξοδο από το Ευρώ»,
τον «εργατικό έλεγχο, κλπ. ισχυριζόμενη
πως τάχα το κόμμα της έχει «θέσει έξοδο
από την ΕΕ» (προφανώς όχι για ΤΩΡΑ, αλλά
για το μέλλον δηλ. τη «δευτέρα παρουσία»
της «λαϊκής εξουσίας-λαϊκής οικονο-
μίας») για να συνεχίσει: «τώρα, έξοδο
από το Ευρώ και να γυρίσει στη
δραχμή, δεν είναι ουσιαστικό. Άλλωστε
αυτό είναι κάτι το οποίο μπορεί να το
κάνει και η ίδια η ΕΕ, τη βολεύει. Όταν
λέμε Λαϊκή Εξουσία, Λαϊκή Οικονομία
αυτό είναι ασυμβίβαστο με τη συμμε-
τοχή στην ΕΕ. Δεν είναι δυνατόν να κά-
νεις κοινωνικοποίηση των βασικών και
συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής,
συνεταιριστικοποίηση της μικρής πα-
ραγωγής και αυτό να γίνει δεκτό στην
ΕΕ. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις εργα-
τικό έλεγχο, εργατικό λαϊκό κράτος και
να είσαι δεκτός στην ΕΕ» («Ρ»
27/10/2010, σελ.10). Αλλά, πέραν όλων
των άλλων, σαφέστατος είναι και ο τίτλος
του «Ριζοσπάστη» στην παραπάνω ερώ-
τηση: «η Λαϊκή Εξουσία ασυμβίβαστη
με συμμετοχή στην ΕΕ».
Την ίδια θέση διατυμπανίζουν και όλα τα
στελέχη του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ, σε
κάθε ευκαιρία, στα τηλεπαράθυρα ή τις τη-
λεσυζητήσεις, αλλά και ένα μήνα αργότερα
ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε άρθρο με το
χαρακτηριστικό τίτλο «Αποδέσμευση απ’
την ΕΕ με λαϊκή εξουσία», ενώ στο κεί-
μενο του υπότιτλου «μονόδρομος η αποδέ-
σμευση από την ΕΕ» διευκρινίζεται ότι η
«αποδέσμευση» δεν αφορά τη σημερινή πε-
ρίοδο αλλά το απώτερο μέλλον δηλ. τη δια-
βόητη αστική «λαϊκή εξουσία»: «τώρα
μπορούμε από καλύτερες θέσεις να
προβάλουμε το δρόμο της αποδέσμευ-
σης απ’ την ΕΕ με λαϊκή εξουσία» («Ρ»
21/11/2010, σελ. 7).
Τη «νέα» φιλοκαπιταλιστική και φιλοιμπε-
ριαλιστική (=φιλο-ΕΕ) θέση παραμονής
της χώρας στην ΕΕ της ηγεσίας του
«Κ»ΚΕ, με την ανοιχτή πλέον εγκατάλειψη
του αντιιμπεριαλιστικού συνθήματος-θέσης,
«έξω η Ελλάδα απ’ την ΕΕ», χαιρέτισαν
και οι ομοϊδεάτες χρουστσοφικοί σοσιαλδη-
μοκράτες της «Εποχής» (12.12.2010), οι
οπαίοι επανήλθαν στις 24 Δεκέμβρη 2010
απαντώντας σε σχόλιο του «Ριζοσπάστη»,
επικρίνοντας συνάμα όσους απαιτούν έξοδο
της Ελλάδας απ’ την Ευρωζώνη και την ΕΕ:
«ο συνάδελφος στο «Ρ» κάτι παρα-
νόησε, Τουλάχιστον από την Εποχή,
δεν επικρίναμε το ΚΚΕ για την μετατό-
πισή του. Από πολλές απόψεις, μάλι-
στα, πρέπει να κριθεί θετικά, γιατί, στο
πρώτο σκέλος της, αποδεικνύει ρεαλι-
σμό, τον οποίο δεν έχουν όσοι εδώ και
τώρα απαιτούν έξοδο από την Ευρω-
ζώνη ή και από την Ευρωπαϊκή Ένωση»
(«Εποχή», 24/12/2010, σελ. 10). Είναι προ-
φανές πως η αποδοχή και η υπεράσπιση της
τωρινής επιλογής του ντόπιου μεγάλου
κεφαλαίου ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της Ελλάδας
στην ΕΕ ή αλλιώς διατυπωμένο η προδοτική
φιλικαπιταλιστική και φιλοιμπεριαλι-
στική (=φιλο-ΕΕ) πολιτική βαφτίζεται εδώ
«ρεαλισμός».
Όμως παρόλο αυτά για τη σοσιαλδημο-
κρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ δεν είναι καθόλου
εύκολο να δικαιολογήσει την εγκατάλειψη
του αντιιμπεριαλιστικού συνθήματος «έξω
η Ελλάδα απ’ την ΕΕ» και να υπερασπιστεί
τη «νέα» θέση της παραμονής της χώρας
στην ΕΕ με πρόσχημα την «αποδέσμευση
από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία». Αποκαλυπτικό
των μεγάλων δυσκολιών της είναι και το
σχόλιο του «Ριζοσπάστη» με τον ανάλογο
τίτλο, στο οποίο δεν έχει κανείς τι να πρωτο-
θαυμάσει. Σ΄ αυτό από τη μια κλαψουρίζει
που «αναπαράγεται συστηματικά η
προπαγάνδα ότι το ΚΚΕ έχει τάχα εγκα-
ταλείψει το αίτημα για αποδέσμευση
από την ΕΕ» και από την άλλη παραπονεί-
ται ότι «όταν το ΚΚΕ έθετε ζήτημα απο-
δέσμευσης απ’ την ΕΕ, έπαιρναν το
θυμιατό και λιβάνιζαν την «αγία ευ-
ρωενωσιακή οικογένεια» και συνεχίζει
πως «κάποιοι από αυτούς που επιτίθεν-
ται στο ΚΚΕ, όπως κάνουν μερίδες του
ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δε θέλουν την Ελλάδα
έξω απ’ την ΕΕ» για να συμπληρώσει πως
το ίδιο (!) είναι «είτε μέσα, είτε έξω απ’
την ΕΕ» και ότι «η θέση του ΚΚΕ είναι
και παραμένει, την αποδέσμευση από
την ΕΕ να την επιβάλλει ο λαός με έν-
ταση της αντιμονοπωλιακής πάλης σε
εθνικό πεδίο και ριζικές αλλαγές στο
επίπεδο της εξουσίας» για να προχωρήσει
στη φιλοκαπιταλιστική επινόηση-«ανακά-
λυψη» πως «την έξοδο από την ΕΕ μπο-
ρεί συγκυριακά να την επιθυμούν και
μερίδες του ντόπιου κεφαλαίου» («Ρ»
15/2/2010, σελ.6) – ανακάλυψη «ευφυέστα-
της» κουτοπονηριάς που ξεπερνά σε μέγεθος
και «σπουδαιότητα» την παλιότερη «ανακά-
λυψή» της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ ύπαρξης χι-
λιάδων γαλλο-γερμανικών ιμπεριαλιστικών
στρατευμάτων στο έδαφος του Ιράκ.
Αλλού πάλι, σε άλλο άρθρο ο «Ριζοσπά-
στης» επικρίνοντας οπορτουνιστή του «Δρό-
μου» (8/1/2011) γράφει, προσπαθώντας να
φιλοτεχνήσει «αριστερό» προσωπείο, πως
«είναι τόσο επαναστατική η αντιπαρά-
θεσή του με το ΚΚΕ που δεν τολμά να
πει ούτε για έξοδο από την ΕΕ, αλλά
απλώς από την ευρωζώνη…» («Ρ»
11/1/2011, σελ.32), τη στιγμή που ούτε η
ηγεσία του «Κ»ΚΕ μιλά για «έξοδο απ’ την
ΕΕ» μα ούτε καν τολμά να θέσει, έστω και
δημαγωγικά, θέμα «εξόδου απ’ την ευρω-
ζώνη» (και για τα δυο της «τραβά τ’ αυτιά»
το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο που απαιτεί:
μέσα σε ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ).
Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ
με την ανοιχτή πλέον εγκατάλειψη του
αντιιμπεριαλιστικού συνθήματος-θέσης
«έξω η Ελλάδα απ’ την ΕΕ» και την άρ-
νησή της να θέσει σήμερα, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ,
ζήτημα ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ της Ελλάδας απ’
την ιμπεριαλιστική ΕΕ:
1. επιβεβαιώνει την ορθότητα της τωρι-
νής αλλά και της παλιότερης εκτίμησης των
επαναστατών μαρξιστών δηλ. των λενινι-
στών-σταλινιστών ότι η ηγεσία του χρου-
στσοφικού σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ έχει
από καιρό εγκαταλείψει το αντιιμπεριαλι-
στικό σύνθημα «έξω η Ελλάδα απ’ την
ΕΕ»,
2. δεν διεξάγει καμιά αντιιμπεριαλιστική
πάλη για την απαλλαγή της χώρας απ’ την
εξάρτηση της ιμπεριαλιστικής ΕΕ,
3
3. ευθυγραμμίζεται πλήρως με την τωρινή
στρατηγική επιλογή του ντόπιου μεγά-
λου κεφαλαίου ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑ-
ΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΕ,
4. στηρίζει μα και υπερασπίζει, όπως ο
ΣΥΝ και όλα τα αστικά κόμματα, την ιμπε-
ριαλιστική εξάρτηση της χώρας απ’ την ΕΕ,
αλλά και τη διαιώνιση της ιμπεριαλιστικής
εξάρτησης γενικά,
5. πέρασε ανοιχτά και ταυτίζεται πλήρως
με τη θέση του δίδυμου αδελφού της ΣΥΝ
για παραμονή της χώρας στην ΕΕ,
6. τέλος, με την άρνησή της να θέσει
θέμα εξόδου της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ,
απ’ την ΕΕ, η ηγεσία του «Κ»ΚΕ δεν επιλέγει
μόνο απλά αφεντικό-ιμπεριαλιστές τα δυτι-
κοευρωπαϊκά μονοπώλια αλλά το διακηρύσ-
σει κιόλας προκλητικά: «μπορεί να μας
πάνε στη συμφωνία με τις Ηνωμένες
Πολιτείες και να μπούμε σε άλλη ζώνη»
(«Ρ» 5/3/2010, σελ. 10).
Κλείνοντας αυτό το σημείωμα ας δοθεί,
ακόμα μια φορά, η θέση της «Κίνησης»
πάνω σ’ αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα:
«Σ΄ αντίθεση με την κυβέρνηση και όλα
τα πολιτικά κόμματα και Οργανώσεις, οι επα-
ναστάτες μαρξιστές δηλ. λενινιστές-σταλινι-
στές της «Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ
1918-55» προτείνουν ως περιεχόμενο της
πάλης της εργατικής τάξης και του λαού, γι’
αυτή την περίοδο, την άμεση, εδώ και ΤΩΡΑ,
ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ της Ελλάδας απ’ την ιμπεριαλι-
στική Ευρωπαϊκή Ένωση (μαζί και από ΟΝΕ-
ΕΥΡΩ) που εκφράζεται στη θέση-σύνθημα:
μονομερής στάση πληρωμών ολόκλη-
ρου του χρέους – έξω η Ελλάδα από
ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ – πρό-
ταση που δεν απευθύνεται ούτε σε κυβερ-
νήσεις ούτε σε πολιτικά
κόμματα-Οργανώσεις, αλλά στο προλετα-
ριάτο-αγροτιά, και πρώτα απ’ όλα στη
νεολαία, όλους τους εργαζόμενους και
ολόκληρο τον ελληνικό λαό και στις μα-
ζικές τους Οργανώσεις (συνδικάτα, αγρο-
τικούς συλλόγους, φοιτητικό-μαθητικό
κίνημα, κλπ.). Σχετικά με το δυσθεώρητο
χρέος δεν πρέπει να αναγνωριστεί και να
πληρωθεί απ’ την εργατική τάξη και το λαό,
γιατί πρώτο δεν είναι δημιούργημά τους,
αλλά της αντιδραστικής αστικής τάξης, και
δεύτερο, στο μεγάλο μέρος του είναι προ-
ϊόν των κερδοσκοπικών τοκογλυφικών επι-
τοκίων.
Είναι η μόνη πρόταση σε πλήρη αντί-
θεση και ευθέως σε ρήξη με τη σημερινή
στρατηγική επιλογή του ντόπιου μεγάλου
κεφαλαίου: ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της Ελλάδας σε
ΟΝΕ-ΕΥΡΩ-ΕΕ, σε μια κατάλληλη στιγμή
και ευνοϊκή, εσωτερικά και ευρωπαϊκά, κατά-
σταση, μια πρόταση και υπερώριμο αίτημα
για προώθηση όταν έχουν χρεοκοπήσει και
χρεοκοπούν καθημερινά, μπροστά στα οργι-
σμένα βλέμματα του ελληνικού λαού, οι
μύθοι της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένω-
σης και ο ντόπιος καπιταλισμός, η μόνη πρό-
ταση που εκφράζει τα λαϊκά και εθνικά
συμφέροντα, και το σπουδαιότερο, συμ-
βάλλει στην ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστι-
κής συνείδησης των πλατιών λαϊκών μαζών
και είναι κατάλληλη να προκαλέσει την ανά-
πτυξη ενός μεγάλου, πλατιού, γιγαντιαίου
αντιιμπεριαλιστικού κινήματος – ακριβώς
αυτό τρέμει το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο αλλά
και τα μονοπώλια της ΕΕ – απαραίτητου για
την αλλαγή του αναγκαίου και απαιτούμενου
συσχετισμού δυνάμεων για την προετοιμα-
σία της οριστικής μελλοντικά απαλλαγής της
χώρας απ’ τα ιμπεριαλιστικά δεσμά, με ανοι-
χτό το δρόμο της επαναστατικής προοπτι-
κής, σε συνδυασμό με τη ζύμωση ανάλογων
επαναστατικών συνθημάτων σε κάθε φάση
της πάλης, στην κατεύθυνση της αντιιπερια-
λιστικής-προλεταριακής επανάστασης και
του σοσιαλισμού-κομμουνισμού». («Ανα-
σύνταξη», Νο 329, 1-15 Σεπτέμβρη 1010,
σελ.4).
Σ ύν τρ ο φ ε , Α γω ν ιστ ή
Π ροσ π άθησ ε να φ τ άσ ε ι
η εφ ημερί δα σ ου
σ’ έ ν α ν έ ο συ νδ ρο μητ ή
 “ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ”
ΤΑΧ. Θ. 3689
10210 ΑΘΗΝΑ
4 “ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ”
Αλληλεγγύη στο λαό της Τυνησίας και στο ΚΚ
Ε ρ γα τών
Ά με σ η α π ε λε υθέ ρ ωσ η των σ υντρ ό φ ων μα ς Σ ύλλη ψ η το υ Χα μά Χα μμά μι
Βρισκόμαστε στο πλευρό των λαών της Τυνησίας και της Αλγερίας που για μιαν
ακόμη φορά αγωνίζονται με το αίμα των παιδιών τους, ενάντια στην εξάρτηση και
την νεοαποικιακή εκμετάλλευση των ιμπεριαλιστών. Στην Τυνησία από τις 17 Δε-
κέμβρη μέχρι σήμερα, το ''ισόβιο''καθεστώς-μαριονέττα των γάλλων ιμπεριαλιστών
του Μπεν Αλί, έχει ήδη δολοφονήσει εν ψυχρώ, με ακροβολισμένους στις στέγες
στρατιώτες και παραστρατιωτικούς, πάνω από 50 διαδηλωτές και τραυματίσει σο-
βαρά πάνω από 1000 σύμφωνα με τη Διεθνή Συνομοσπονδία των Συνδέσμων για
τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (IFHRL). Ο λαός και κύρια η νεολαία δεν αντέχουν να
ζουν στην πείνα, τη μιζέρια, την ανεργία, τη διαφθορά των πειθήνιων υπηρετών
των αποικιοκρατών και η άγρια καταστολή δεν τους πτοεί. Βρίσκονται όλο και πιο
μαζικά στους δρόμους (εργάτες, μαθητές, σπουδαστές, διανοούμενοι) και ζητούν
μια άλλη ζωή, μαχητικά στους δρόμους, από το Νότο της χώρας μέχρι την Τύνιδα.
Παρόλες τις προβοκάτσιες του φασιστικού καθεστώτος οι διαδηλωτές δεν είναι
υποκινούμενοι από ''τρομοκράτες ισλαμιστές''. Αντίθετα, είναι η αριστερά που βρί-
σκονται επικεφαλής αυτού του παλλαϊκού ξεσηκωμού, και η Κίνησή μας χαιρετίζει
τον πρωτοπόρο και ηρωικό αγώνα του αδελφού Κομμουνιστικού Κόμματος Εργα-
τών της Τυνησίας (PCOΤ) που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Το φα-
σιστικό καθεστώς συνέλαβε στις 29 Δεκέμβρη τον εκπρόσωπο τύπου Ammar
Amroussia και στις 12 Γενάρη και τον γενικό γραμματέα Χαμμά Χαμμάμι.
Ο αγώνας στην Τυνησία έχει ''βγάλει στον δρόμο'' και τη νεολαία της Αλγερίας,
που πέρα από τη συμπαράστασή της, εκφράζει την δική της απαίτηση για μια αξιο-
πρεπή ζωή, χωρίς πείνα, ανεργία, σε μια χώρα πάμπλουτη σε φυσικούς πόρους
που ο λαός της πνίγεται στη φτώχεια. Καλούμε τον ελληνικό λαό που και αυτός
βιώνει την εξάρτηση των ιμπεριαλιστών, την χρεοκοπία, την απόλυτη εξαθλίωση
μέσα από το γκρέμισμα και των τελευταίων του καταχτήσεων, να εκφράσει τη διε-
θνιστική του αλληλεγγύη στον λαό της Τυνησίας όπως ήδη έχουν κάνει οι Γάλλοι,
οι Ιταλοί, οι Γερμανοί, οι Ελβετοί, οι Καναδοί αντιφασίστες και αντιιμπεριαλιστές.
-Απαιτούμε να σταματήσει η σφαγή των πεινασμένων, η σφαγή της νεολαίας!
-Καταγγέλλουμε τους φασίστες υποτακτικούς στον Σαρκοζί, δολοφόνους του
λαού τους σαν τον Μπεν Αλί!
-Είμαστε δίπλα στους συντρόφους του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών της
Τυνησίας, που αγωνίζονται μαζί με όλο το λαό για την πτώση του καθεστώτος,
για μια χώρα προοδευτική, δημοκρατική, αντιιμπεριαλιστική, η οποία θα ικανο-
ποιεί τους πόθους των εργαζομένων, των νέων και του λαού της!
-Άμεση απελευθέρωση των συντρόφων Ammar Amroussia (εκπρόσωπου τύπου)
και Χαμμά Χαμμάμι (γενικού γραμματέα) του Κομμουνιστικού Κόμματος
Εργατών Τυνησίας.
Αθήνα, 12 Γενάρη 2011
Η Π.Ε. της Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55
XVI Ο λο μέ λε ια τη ς Δ ιε θνο ύς Σ ύσ κε ψ η ς Μ α ρ ξισ τικών- Λε νινισ τικών
Κ ο μμά των κα ι ο ρ γα νώσ ε ων
Ψή φ ισ μα για τη ν Π α λα ισ τίνη
Το Ισραήλ έχει εντείνει, το τελευταίο διάστημα, την επιθετικότητά του εναντίον
του αγωνιζόμενου Παλαιστινιακού λαού, προσπαθώντας με όλα τα μέσα, οικονο-
μικά, πολιτικά και στρατιωτικά, να τον υποτάξει και, αν είναι δυνατό, να τον κα-
ταστρέψει, να ελέγξει και να έχει υπό την κατοχή του τα πλούσια κοιτάσματα
πετρελαίου και ορυκτών σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Η στρατιωτική επίθεση, μέσω του συνεχούς βομβαρδισμού του παλαιστινιακού
λαού, ο έλεγχος των συνόρων, ο γενοκτόνος αποκλεισμός της Γάζας, καθώς και η
εξελισσόμενη άμεση κατοχή της περιοχής μέσω των ισραηλινών οικισμών, οι στρα-
τιωτικές επιθέσεις ώστε να εμποδίσει το διεθνές δικαίωμα της αλληλεγγύης των
αδερφών λαών προς των αγώνα των παλαιστινίων αδελφών τους, εξετάστηκαν
συναρτήσει της διεθνούς οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού.
Το Ισραήλ, αιχμή του δόρατος του ιμπεριαλισμού, ενισχύεται και είναι έτοιμο να
επιτεθεί στρατιωτικά σε άλλους λαούς της περιοχής που αντιτίθενται την πολιτική
του, όπως το Ιράν. Προκαλεί το ξέσπασμα του πολέμου, που οι διαστάσεις του θα
είναι τρομακτικές, και που θα χρησιμεύει ως μια διέξοδο από την παγκόσμια κρίση
του καπιταλισμού και την επέκταση της κυριαρχίας του και της ηγεμονίας του σε
σχέση με άλλες αντίπαλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση, υπογραμμίζουμε και επαναλαμβάνουμε την
αλληλεγγύη μας προς τον μαχητικό ρόλο που διαδραματίζει ο παλαιστινιακός λαός,
που συνεχίζει να αντιστέκεται και να αντιμετωπίζει τον ιμπεριαλισμό και τον υπη-
ρέτη του, το Ισραήλ, να αγωνίζεται για το αναφαίρετο δικαίωμά του στην ανεξαρ-
τησία, την ελευθερία και την εθνική κυριαρχία. Υποστηρίζουμε τις δίκαιες απαιτήσεις
του παλαιστινιακού λαού, που βασίζονται και σε ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών
(τα οποία μποϊκοτάρονται από το Ισραήλ και τον προστάτη του, τις ΗΠΑ) για την
αποκατάσταση των συνόρων του 1965.
Ζήτω ο αγώνας του παλαιστινιακού λαού!
Για μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Παλαιστίνη!
Ανάπτυξη της διεθνούς αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη!
Νοέμβρης 2010
Διεθνής Σύσκεψη Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώ-
σεων
1-15 Γενάρη 2011
Η πολιτική αστυνομία συνέλαβε σήμερα το πρωί το σύντροφο Χαμά Χαμμάμι,
γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Τυνησίας, μετά από πολιορκία
του σπιτιού του. Και έρχεται αυτή η σύλληψη μετά τις δηλώσεις τις οποίες έκανε,
σχετικά με την έκκληση του Κόμματος Εργασίας στον τυνησιακό λαό και τις δημο-
κρατικές δυνάμεις καλώντας τους στην «διαμόρφωση κοινού μετώπου για τη δια-
δοχή του τυραννικού καθεστώτος» και καλώντας στην «αποχώρηση του Μπεν Άλι
από την εξουσία και την διάλυση όλων των υπαρκτών θεσμών διακυβέρνησης και
τον σχηματισμό προσωρινής πατριωτικής κυβέρνησης που θα διοργανώσει και θα
επιβλέψει ελεύθερες και δίκαιες εκλογές από όπου θα προκύψει Συντακτική Συνέ-
λευση, η οποία θα διαμορφώσει ένα Σύνταγμα νέο για την χώρα και θα ανακηρύξει
μια νέα πραγματική Λαϊκή Δημοκρατία η οποία θα κατοχυρώνει τη Λαϊκή Κυριαρχία
και θα εγγυάται πραγματικά την ελευθερία και τη δημοκρατία και το σεβασμό των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ισότητα και την αξιοπρέπεια, και θα ακολουθεί
μια νέα οικονομική και κοινωνική πολιτική, πατριωτική και λαϊκή, που θα φέρει ερ-
γασία και τα μέσα για μια αξιοπρεπή διαβίωση στους νέους και τις νέες του λαού
μας και θα ξεριζώσει τη διαφθορά και την ευνοιοκρατία και τον τοπικισμό».
Αυτή η σύλληψη εντάσσεται στο πλαίσιο της υλοποίησης των απειλών που εξα-
πέλυσε ο Μπεν Άλι στο τελευταίο διάγγελμά του, το οποίο ακολούθησε κύμα συλ-
λήψεων κατά πάντων, και συμπεριέλαβε πλήθος συνδικαλιστών, πολιτικών,
νεολαίων, και μαζί και μέλη και στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών
Τυνησίας.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργασίας ζητά την άμεση απελευθέρωση των ηγετών
του, Χαμά Χαμμάμι και Ammar Amroussia και όλων των μελών του, και καθιστά
υπεύθυνο τον Μπεν Άλι και το σύστημά του, πλήρως υπεύθυνους για ό,τι τους
συμβεί στη σωματική τους υγεία.
Αυτές οι συλλήψεις δεν θα λυγίσουν το κόμμα μας, και δεν θα το κάνουν να
αναστείλει την υποστήριξή του και την εκπλήρωση των καθηκόντων του απέναντι
στο λαό μας σε αυτή τη δύσκολη περίοδο του αγώνα ενάντια στη δικτατορία,
καθώς είναι έτοιμο να προβεί στις αναγκαίες θυσίες προς χάριν της απελευθέρωσης
του λαού μας. Καλούμε εκ νέου στην ένωση των δυνάμεων για την φυγή του Μπεν
Άλι και τη δημιουργία ενός υπέρ των λαϊκών στρωμάτων δημοκρατικού συστήμα-
τος.
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας
12 Γενάρη 2011
* Ο σύντροφος Χαμά Χαμμάμι αφέθηκε ελεύθερος
Η Διεθνής Σύσκεψη για τα γεγονότα στον Ισημερινό
* Η Διεθνής Σύσκεψη εξέδωσε επίσης “Ανακοίνωση στήριξης στο ΜΛ ΚΚ
Ισημερινού και στις επαναστατικές δυνάμεις του Ισημερινού” με την οποία
συνυπογράφει το κείμενο στήριξη που δημοσιεύσαμε στο φύλλο 333 1-
15/11/2010. Στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι η Διεθνής Σύσκεψη Μαρξιστικών-
Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων και τα κόμματα και οι οργανώσεις που
την αποτελούν:
1. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο ΜΛ ΚΚ Ισημερινού, το Λαϊκό Δημοκρα-
τικό Κίνημα και αυτές τις οργανώσεις που αγωνίζονται για τη δημοκρατία, την κοι-
νωνική και εθνική απελευθέρωση του Ισημερινού.
2. Καταδικάζουμε την καταστολή που έχει εξαπολύσει ο πρόεδρος Κορέα και το
καθεστώς του ενάντια στις δυνάμεις που πάντα βρίσκονταν στο λαϊκό στρατόπεδο,
ενάντια στην αντίδραση και τον ιμπεριαλισμό.
3. Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση των λαϊκών αγωνιστών που είναι φυλα-
κισμένοι και ιδιαίτερα την απελευθέρωση του συντρόφου Μαρτσέλο Ριβέρα, προ-
έδρου της Ομοσπονδίας Φοιτητών των Πανεπιστημίων του Ισημερινού, που
κατηγορείται τελείως παράνομα για «τρομοκρατία» και που έχει ξεκινήσει απεργία
πείνας. Αυτή είναι μια κραυγαλέα περίπτωση πολιτικής καταπίεσης, βασισμένη σε
ψεύτικες κατηγορίες.
4. Καλούμε τους εργάτες, τους λαούς των χωρών μας και σε διεθνές επίπεδο τις
οργανώσεις που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και είναι αλληλέγγυες
με τους αγώνες των λαών, ιδιαίτερα των λαών της Λατινικής Αμερικής, να ξεσκε-
πάσουν και να καταγγείλουν την χειραγώγηση και τους ελιγμούς της κυβέρνησης
του Ρ.Κορέα, και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους προς τις δυνάμεις που αγω-
νίζονται για την κοινωνική και εθνική απελευθέρωση στον Ισημερινό.
5. Είμαστε αποφασισμένοι να ενισχύσουμε την αλληλεγγύη προς τους αντιιμπε-
ριαλιστικούς αγώνες των λαών της Λατινικής Αμερικής.
6. Δεσμευόμαστε να αναπτύξουμε μία εκστρατεία πληροφόρησης ενάντια στην
παραπληροφόρηση προκειμένου να φωτίσουμε τα πραγματικά γεγονότα που συ-
νέβησαν στον Ισημερινό.