MGA HUDYAT NG BAGONG 12 Narating ang buwan ng bakal na

KABIHASNAN limbas;
(Sa Aking Bayan) 11 Noon naman unang sa buwa’y
Simon A. Mercado lumunsad
12 Ang dalawang bunying
“Walang mangyayari sa balat ng astronauts na tanyag;
lupa, 12 Subalit hindi pa lubos na
Di ma’y kagalingang Iyong matiyak
ninanasa.” 12 Kung ang buhay rito doo’y
magluluwat.
12 Kumislap ang isip ng pantas na
malay 12 Sa niyanig – yanig ng mundong
12 At ang sandaigdig ay mabilog
naliwanagan 12 Kapag may malaking bombang
11 Nagsipamuklak ng dunong na sinusubok,
yaman 12 Ang ehe ng mundo ay baka
13 Ang nangagpunyaging paham mahutok
na isipan; 12 At saka malihis sa kanyang pag-
12 At tayo’y nagising sa bagong ikot,
kandungan 12 Pag ito’y nangyari, mundo’y
12 Ng pagkakasulong ng matatapos
sandaigdigan! 12 Dahil sa paghinto ng kanyang
pag-inog!
12 Natuklas ng dunog na kahanga-
hanga 12 Hindi lamang iyan, may
11 Ang Atom na siyang panggunaw panganib pa ring
sa lupa; 12 Ang mundo’y matapos hindi
11 Tila niloob ng Poong Bathala man mithiin,
12 Na tayo’y matapos sa sariling 12 Sa dalawa kayan malakas ay
nasa; alin
12 Nakapabingit na sa pagkariwara 12 Ang hindi magnasang ang isa’y
12 Ang ating daigdig na lutang sa linlangin?
luha! 12 Mundo’y matatapos, dapat na
tantuin,
12 Sa bagong liwanag ng 12 Sa Sandaling biglang ang isa’y
pagkakasulong magtaksil!
12 Ay nangatuklasan ang lihim
kahapon; 12 May panganib pa rin sa bawat
12 Ang mundo’y kumitid sa lipad pagsubok
ng dunong, 11 Ng bombang may lasong buga
12 Nalakbay ang langit ng bakal na sa fallout;
ibon, 12 Ito kung pumuksa sa tao’y
12 Nasisid ang mga dagat na kilabot
maalon 12 Higit na mabangis sa alinmang
12 Ng taong palakang nagwagi sa salot;
layon! 12 Pag ito’y kumalat ay katakut-
takot,
12 Sa bilis ng bagong nilikhang 12 Walang mabubuhay sa buong
panuklas sinukob!
12 Sa ngayon, ang hanging ating
nilalanghap
12 Ay may kahalo nang
maruruming sangkap;
12 Kapag ito’y hindi nalunasan
agad
12 Ay sa lason tayo mapupuksang
lahat;
12 Kung bakit ang tao’y habang
umuunlad
12 Saka nalalapit na lalo sa wakas!
12 Nang ang Hiroshima’t
Nagasaki’y minsang
12 Bagsakan ng bombang
karaniwan lamang,
12 Sa dalawang pook na
pinaghulugan
13 Ay napakaraming nakitlan ng
buhay;
12 Kung ang ibabagsak ay
bombang pangunaw
12 Dagat na ang hapon sa
kasalukuyan!
11 “Pag bombang awtom ang
siyang ginamit
12 Sa Luson, Bisaya, Mindanaw,
karatig,
12 Dahilan sa lakas na napakalabis
12 Ang sangkapulua’y lulubog sa
tubig;
11 Huwag nawa sanang loobing ng
Langit
12 Na ang Santinakpa’y maglaho
sa titig!
12 Ang pag-uunahan ng dalawang
lakas
12 Na sa kalawakan ay magharing
ganap,
11 Ay nagbabalang di na
magluluwat
12 At tayo sa digma’y muling
magsisiklab;
12 Maanong loobin ng Nasa Itaas
12 Na huwag na sanang dumating
ang wakas!
12 Ang Arabya, Jordan, Israel,
Ehipto,
12 Cambodia’t Vietnam, nag-iipu-
ipo;
12 Ang hihip ng hangin kapag di
nabago
13 Sa apoy ng digma’y masusunog
tayo;
12 Lalo pag ang Tsina’y nagtaas ng
ulo
12 At saka ang Rusya’y gumamit
ng Maso!
12 Nais na lagumin ng Maso at
Karit
12 Kung magagawa lang, ang lupa
at langit;
12 Ang Agila naman sa
pagpupumilit
11 Na siyang mauna’y hindi
matahimik;
12 Bakit ba kung sino ang sa
yama’y labis
12 Siyang mapangamkam, siyang
mapanlupig?
11 Wala pang sanggol sa
kasalukuyan
12 Sa pambombang higit ang bilis
sa ingay,
12 Kaya kapag tayo’y biglang
sinalakay
13 Di makahahanda nais mang
lumaban;
12 Dahil dito kaya dapat
pagsikapan
13 Na mapagkasundo ang
sangkatauhan!
9 Hindi nga masamang ang tao’y
12 Lalo kung may mithing dakila at
tapat,
12 Pagkat likas lamang sa taong
maghangad
11 Kung nasa ibaba, na siya’y
mataas,
12 Nguni’t ang masama’y ang
magpakapantas
12 Upang ang mabuting binuo’y
iwasak!

12 Di dapat gumamit ng mga
sandatang
12 Bukod sa pangwakas, may
lasong kasama;
12 Idalangin nating magkaisa sana
12 Ang sangkatauhan sa mithi at
pita;
13 Pag tayo’y nabubuklod na
gintong panata
12 Ang sandaigdiga’y wala nang
balisa!
12 Kapag nagkaroon ng lason sa
tubig
12 Gayon din ang hangin na
dating malinis,
12 Lahat ng may buhay sa Silong
ng langit
12 Ay matatapos nang parang
panaginip;
12 Saka lamang naman magiging
tahimik
12 Kung dito’y wala nang mga
manlulupig
11 Dahil dito kaya kinakailangang
12 Iwasan ang imbot at mga
hidwaan;
12 Pagsikapan nating tuparing
lubusan
12 Ang aral na tayo ay mangag-
ibigan;
12 Sapagka’t ang Eden ay naglaho
lamang
12 Nang si Ada’t Eva’y lumabag sa
aral!
12 Agawin sa kamay ng imbot at
inggit
12 Ang kapayapaan nitong
sandaigdig;
12 Sugpuin ang dahas at lakas ng
lupit
12 Sa pamamagitan ng Santong
Matuwid;
12 Ang Diyos ay gising, di
ipagkakait
12 Ang Kanyang saklolo sa api at
amis!
12 Kapag ang Ama nang
Makapangyarihan
13 Ang siyang nagtanggol sa
aping kat’wiran,
12 Hindi maglalao’t ang
sangkatauhan
13 Ay makakandong na ng
kalwalhatian;
12 Saka ang ligalig na
sandaigdigan
12 Ay mahihimbing na sa
katahimikan.

Mga Matatalinhagang Salita:

1. pantas, dunong, paham

4. limbas
5. mahutok, pag-inog
9. nakitlan
12. karit
16. pita
18. imbot
19. amis