Η μονάδα της μοναξιάς

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Η μονάδα της μοναξιάς

Του Γιάννη Ποταμιάνου

Δυο πυγολαμπίδες στο σκοτάδι

Χορεύουμε το χορό της μοναξιάς μας
Οι φωτεινές μας πιρουέτες
δυσανάγνωστα ιερογλυφικά
των πόθων μας

Πειθαναγκάζουμε τα πάθη μας,

οριοθετώντας τις επιθυμίες μας
Αποφεύγουμε την έκρηξη
μειώνουμε την εντροπία,
με την τάξη

Καθώς τη μελωδία της ζωής,

ομορφαίνουν
οι παράφωνες κραυγές των νεοσσών
Με τις αστείρευτες τρυφερότητες
των παραμυθιών μας
Γαλουχούμε άπτερους νεοσσούς
Παρηγορούμε ξεπουπουλιασμένους
Ικάρους
Που τιμώρησε ο ήλιος
στα υβριστικά τους πετάγματα

Είμαστε σωσίβια αγάπης

για άσωτους κούρους
 και πεπλανημένες κόρες
Ο μπαμπάς και η μαμά
Σε πόνο γλυκό, βαθιά ενωμένοι
Αλληλέγγυα ζεμένοι, στον ίδιο τροχό
Ένα ζεύγος προβολέων
που διαλύουν τα σκοτάδια

Όμως καθώς βραδιάζει

Όλο και περισσότερο πείθομαι,
πως η μονάδα μέτρησης της μοναξιάς
είναι το δύο

11 Ιανουαρίου 2010
Γιάννης Ποταμιάνος