ΒΙΩΣΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΒΙΩΣΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
&
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ ΜΠΕΙΛΗ
ΒΙΩΣΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ & ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Σελίδα 2

Yπάρχει μια τάση μεταξύ των σπουδαστών του εσωτερισμού, ιδιαίτερα εκείνων που ανήκουν
στις παλιότερες Ιχθυακές ομάδες, να θεωρούν κάθε ενδιαφέρον για τις ενέργειες που δημιουργούν
τα παγκόσμια γεγονότα ή αφορούν τη διακυβέρνηση και την πολιτική, σαν ανταγωνιστικό προς
την εσωτερική και πνευματική προσπάθεια. Ο νεότερος όμως εσωτερισμός που θα υποστηριχθεί
από τις πιο σύγχρονες ομάδες και τους περισσότερο νοητικούς τύπους, βλέπει όλα τα γεγονότα και
τα παγκόσμια κινήματα και τις εθνικές διακυβερνήσεις καθώς κι όλα τα πολιτικά περιστατικά σαν
εκφράσεις των ενεργειών που βρίσκονται στον εσώτερο κόσμο της εσωτερικής έρευνας· συνεπώς
δε βλέπουν κανένα βάσιμο λόγο για ν’ αποκλείσουν μια τόσο σημαντική όψη των ανθρώπινων
υποθέσεων απ’ το λογισμό και τη σκέψη τους και από εκείνες τις νέες αλήθειες και τεχνικές που η
ανακάλυψή τους μπορεί να φέρει τη νέα εποχή των ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Ρωτούν: Γιατί να
παραλείψουμε την πολιτική έρευνα απ’ το πνευματικό πρόγραμμα; Φρονούν ότι η έρευνα αυτή έχει
ίση αν όχι μεγαλύτερη σπουδαιότητα από τη δραστηριότητα των εκκλησιών· οι κυβερνήσεις
καθορίζουν τους λαούς και βοηθούν στη δημιουργία κάθε σύγχρονου πολιτισμού, επιβάλλοντας
στις μάζες των ανθρώπων ορισμένες αναγκαίες γραμμές σκέψης. Οι εκκλησίες και οι άνθρωποι
παντού οφείλουν να μάθουν ότι δεν υπάρχει τίποτα σ’ ολόκληρο τον κόσμο των φαινομένων, των
δυνάμεων και των ενεργειών που να μην μπορεί να περιέλθει υπό τον έλεγχο εκείνου που είναι
πνευματικό. Καθετί που υπάρχει, είναι στην πραγματικότητα πνεύμα σ’ εκδήλωση. Οι μάζες
σήμερα ενδιαφέρονται για την πολιτική κι αυτό θεωρείται απ’ τους Διδασκάλους σαν ένα μεγάλο
βήμα προς τα μπρος. Όταν οι πνευματικά προσανατολισμένοι άνθρωποι του κόσμου περιλάβουν
στο πεδίο της εσωτερικής τους έρευνας αυτή τη σχετικά νέα περιοχή της ανθρώπινης σκέψης και
τη διεθνή της δραστηριότητα, θα επιτελεστεί πολύ μεγάλη πρόοδος.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ σελ.75

Δε θα είναι καθόλου εύκολο έργο, αδελφοί μου, αν ψάχνετε μόνο για εκείνους που
σκέπτονται κι εργάζονται με το δικό σας τρόπο ή αναγνωρίζουν την Ιεραρχία όπως την
αναγνωρίζετε εσείς, ή αν αποκλείετε όσους εργάζονται σε θρησκευτικά ή άλλα πεδία με τρόπο
διαφορετικό απ’ το δικό σας. Μην ξεχνάτε, για παράδειγμα, ότι το μεγάλο Εργατικό Κίνημα στον
κόσμο εγκαινιάσθηκε από έναν απ’ τους Διδασκάλους κι αυτή την εποχή διευθύνεται απ’ το Άσραμ
Του.
ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΗΣΕΙΣσελ.301

Σελίδα 3

ΒΑΣΙΚΟΙ ΤΟΝΟΙ

 Με μοναδικό τρόπο στέκουμε σήμερα στην αυγή μιας τελείως νέας οικονομικής εποχής.

 Ήλθε πλέον ο καιρός όπου το χρήμα πρέπει να επανεκτιμηθεί και η χρησιμότητά του να
διοχετευθεί σε νέες κατευθύνσεις.

 Ο κύκλος που εγκαινιάζεται τώρα στον κόσμο είναι εκείνος της Ανάπτυξης δια μερισμού
... η μάζα της ανθρωπότητας μαθαίνει τα μαθήματα του οικονομικού μερισμού, και σε αυτό
αδελφοί μου βρίσκεται η μοναδική ελπίδα του κόσμου".

 Όπως το χρήμα στο παρελθόν εξυπηρέτησε την προσωπική και οικογενειακή ανάγκη
έτσι και στο μέλλον πρέπει να εξυπηρετήσει την ομαδική και παγκόσμια ανάγκη.

 Μόνο μια κυρίαρχη αντίληψη μπορεί σήμερα να γλιτώσει τον κόσμο από μια πεισματική
οικονομική αλληλοεξόντωση, ν’ αποτρέψει την επάνοδο των παλιών υλιστικών συστημάτων,
να εμποδίσει την αναβίωση παρωχημένων ιδεών και θεωριών και να τερματίσει τον αθέατο
έλεγχο που ασκούν τα οργανωμένα συμφέροντα καθώς και τη βίαιη δυσαρέσκεια των μαζών.
Πρέπει να υποστηρίξουμε την πίστη στην ανθρώπινη ενότητα.
 Η επιθυμία (για συσσώρευση πραγμάτων, καθώς και σαν πάθος για τη δύναμη και την
εξουσία που μόνο το χρήμα μπορεί να εξασφαλίσει) αυτή κυριαρχεί και δεσπόζει στην
ανθρώπινη σκέψη· αποτελεί το βασικό τόνο του σύγχρονου πολιτισμού μας· μοιάζει με
χταπόδι που απομυζά σιγά‐σιγά τη ζωή, την αξιοπρέπεια και το μόχθο του ανθρώπου· είναι η
μυλόπετρα στο λαιμό του ανθρώπινου γένους.

 Οι πνευματικοί άνθρωποι στον κόσμο δε συντάσσονται ούτε με τους κεφαλαιοκράτες
ούτε με τους εργάτες όπως δρουν σήμερα· στέκουν στο πλευρό της ανθρωπότητας.

 Το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να διαιωνίζεται ανενόχλητα μπροστά στις
έντονες απαιτήσεις της ανθρωπότητας και τη σταθερή προβολή των πνευματικών αξιών

Σελίδα 4

 Η εμφάνιση των εργατικών συνδικάτων αποτελούσε στην πραγματικότητα μια μεγάλη
πνευματική κίνηση που αποσκοπούσε σε μια νέα έξαρση του θείου πνεύματος στον άνθρωπο
καθώς και σε μια έκφραση των ενδόμυχων πνευματικών ποιοτήτων της φυλής.

 Απαρτίζουν (ο όμιλος των καπιταλιστών ) μια διεθνή ομάδα, συνδέονται στενά,
εργάζονται με πλήρη ενότητα ιδεών και προθέσεων και γνωρίζονται και κατανοούνται μεταξύ
τους. .. συνιστούν σήμερα τη μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα· επηρεάζουν την
πολιτική· εξαγοράζουν τις εξέχουσες προσωπικότητες κάθε έθνους· εξασφαλίζουν τη σιωπή
με πιέσεις, δωροδοκίες και εκβιασμούς· συσσωρεύουν πλούτη και αποκτούν μια κίβδηλη
δημοτικότητα μέσα από φιλανθρωπικές δραστηριότητες
 Τα εργατικά συνδικάτα μοιάζουν σήμερα με δικτατορικά καθεστώτα εφόσον
χρησιμοποιούν την πίεση, τον εκφοβισμό και τη βία για να πετύχουν τους σκοπούς τους.
Πολλοί απ’ τους ηγέτες τους είναι αδίστακτοι και φιλόδοξοι, παραδόπιστοι και φίλαρχοι.

 Είναι ανάγκη να συλλάβουμε κάπως την εικόνα αυτής της παγκόσμιας δυστυχίας που
οφείλεται τόσο στον καπιταλισμό όσο και στο εργατικό κίνημα και να τη δούμε ρεαλιστικά και
τίμια.

 Έχετε ένα έκδηλο παράδειγμα πώς εργάζονται οι Διδάσκαλοι, γιατί (για το μέσο
παρατηρητή) το εργατικό κίνημα πρόβαλε από τις μάζες και τις εργαζόμενες τάξεις· ήταν μια
αυθόρμητη ανάπτυξη που βασιζόταν στη σκέψη και τη διδασκαλία μιας χούφτας ανθρώπων οι
οποίοι θεωρήθηκαν αρχικά ταραξίες και ταραχοποιοί· στην πραγματικότητα ήταν μια ομάδα
μαθητών (πολλοί απ’ αυτούς δεν είχαν συνείδηση της εσωτερικής τους θέσης) που
συνεργάζονταν με το Νόμο της Εξέλιξης καθώς και με το ιεραρχικό Σχέδιο.
 Όταν το Εργατικό Κίνημα θα παρασυρθεί από την ενέργεια της καλής θέλησης, θα
συμβούν βασικές αλλαγές στις παγκόσμιες υποθέσεις.

 Η αίτηση για οικονομική ενίσχυση πρέπει ν’ αποβλέπει στην εμπέδωση ορθών
ανθρώπινων σχέσεων και της καλής θέλησης κι όχι στην ανάπτυξη κάποιας ιδιαίτερης
οργάνωσης.

Σελίδα 5

 Τη στιγμή που εκείνοι οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τη χωριστικότητα και τον υλισμό,
τον ολοκληρωτισμό ή οποιοδήποτε επιβαλλόμενο καθεστώς (κι επομένως μια κακή ενότητα)
κι εκείνοι οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την ελευθερία της ανθρώπινης ψυχής, τα δικαιώματα
του ατόμου, την αδελφότητα και τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις, βρεθούν σε ίση δύναμη, θέση
κι επιρροή, τότε οι θύρες της Ιεραρχίας (μιλώντας συμβολικά) θ’ ανοίξουν κι ο Χριστός και οι
μαθητές Του θα έρθουν.

 Αυτή η ισορροπία πρέπει να προσεγγίσει ένα σημείο πάνω στα νοητικά πεδία· πρέπει να
προσεγγισθεί από εκείνους που μπορούν να σκεφθούν, που μπορούν να επηρεάσουν και στα
χέρια των οποίων βρίσκεται η ευθύνη γι’ αυτά που γνωρίζουν και πιστεύουν οι μάζες κάτω απ’
το νοητικό επίπεδο.

 Η ευτυχία και η επιτυχία δεν εξαρτώνται από την κατοχή πραγμάτων ή από τα υλικά
αγαθά. Αυτή η ιδέα είναι το λάθος της οργανωμένης εργατικής τάξης καθώς μάχεται κι απεργεί
για περισσότερα χρήματα για να ζήσει πλουσιότερα.

Υ.Σ
Οι φράσεις αυτές αποτελούν επιλογές μέσα από τα κείμενα του παρόντος φυλλαδίου

Σελίδα 6

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ σελ. 9
2. ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ σελ. 11

3. ΟΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΟΜΙΛΟΙ σελ. 13
Ο όμιλος των καπιταλιστών
Οι προσαρμοστικοί» όμιλοι του κεφαλαίου
Ο όμιλος του εργατικού κινήματος
Ανθρωπολογικές αδυναμίες του εργατικού κινήματος
Ο όμιλος των ανθρώπων καλής θέλησης

4. ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ σελ. 23
Η πίστη στην ανθρώπινη ενότητα ως η βάση της λύσης
Παγκόσμια διάσταση

Σελίδα 7


5. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ σελ. 27
Το Ιεραρχικό υπόβαθρο και έργο του εργατικού κινήματος
Σχέδιο και παγκόσμια οικονομία
Πρόοδος μέσω έμπνευσης και παρουσίασης σημείων κρίσης

6. Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ σελ. 47
Προσόντα για την ορθή κατεύθυνση του χρήματος

7. Ο ΝΕΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ σελ. 55
Το κρίσιμο σημείο ισορροπίας
Η τελειότητα ελκύει ατέλεια στην επιφάνεια και μερισμός

8. Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ σελ. 67

9. ΣΤOΧΑΣΤΙΚOΣ ΔΙΑΛOΓΙΣΜOΣ ΣΤΗΝ ΠΡOΣΕΛΚΥΣΗ ΧΡΗΜΑΤOΣ ΓΙΑ ΙΕΡΑΡΧΙΚOΥΣ ΣΚOΠOΥΣ
σελ. 73
10. ΓΛΩΣΣΑΡΙΟ ΟΡΩΝ σελ. 77

Σελίδα 8

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Το χρήμα – όπως και κάθε άλλο στην ανθρώπινη ζωή – έχει μολυνθεί απ’ την ιδιοτέλεια
και την αρπαγή για ιδιοτελείς ατομικούς ή εθνικούς σκοπούς. Απόδειξη αποτελεί ο Παγκόσμιος
Πόλεμος (1914‐1945), γιατί αν κι έγινε πολύς λόγος για τη “σωτηρία του κόσμου για τη
δημοκρατία” κι ότι “πολεμούμε για να τερματίσουμε τον πόλεμο”, το κύριο κίνητρο ήταν η
αυτοπροστασία και η αυτοσυντήρηση, η ελπίδα του κέρδους και η ικανοποίηση του αρχαίου
μίσους και η επανάκτηση περιοχών. Τα χρόνια που πέρασαν από τον πόλεμο απέδειξαν ότι
ήταν έτσι. Τα Ηνωμένα Έθνη ασχολούνται δυστυχώς αναγκαστικά με τις αρπακτικές
απαιτήσεις κάθε πλευράς, με το κυνήγι των εθνών για θέση και δύναμη και για την κατοχή των
φυσικών πόρων της γης – του άνθρακα, του πετρελαίου κ.λπ. κι επίσης με τις υπόγειες
δραστηριότητες των μεγάλων Δυνάμεων και των καπιταλιστών που όλοι δημιουργούν.
Ωστόσο όλη την ώρα η μία ανθρωπότητα – άσχετα με τον τόπο διαμονής, το χρώμα του
δέρματος ή τη θρησκευτική πίστη – κραυγάζει για ειρήνη, δικαιοσύνη κι αίσθημα ασφάλειας.
Θα τα αποκτούσε γρήγορα με την ορθή χρήση του χρήματος και την αντίληψη εκ μέρους των
πολλών της οικονομικής τους ευθύνης (ευθύνης που βασίζεται σε πνευματικές αξίες). Με την
εξαίρεση λίγων μεγάλων διορατικών φιλανθρώπων και μιας δράκας φωτισμένων πολιτικών,
κληρικών κι εκπαιδευτικών αυτό το αίσθημα της οικονομικής ευθύνης δεν υπάρχει πουθενά.
Ήλθε πλέον ο καιρός όπου το χρήμα πρέπει να επανεκτιμηθεί και η χρησιμότητά του να
διοχετευθεί σε νέες κατευθύνσεις. Η φωνή του λαού πρέπει να επικρατήσει, αλλά πρέπει να είναι
ένας λαός εκπαιδευμένος στις αληθινές αξίες, στη σημασία της ορθής κουλτούρας και στην
ανάγκη ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Είναι συνεπώς ουσιαστικά ζήτημα ορθής εκπαίδευσης
και ορθής εξάσκησης στην ιδιότητα του πολίτη του κόσμου – κάτι που δεν έχει ακόμη
επιχειρηθεί. Ποιος μπορεί άραγε να δώσει αυτή την εξάσκηση;
Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΕΛ 187

Με μοναδικό τρόπο στέκουμε σήμερα στην αυγή μιας τελείως νέας οικονομικής εποχής.
Είναι κάτι που γίνεται όλο και περισσότερο φανερό στους σκεπτόμενους ανθρώπους. Λόγω
του θριάμβου της επιστήμης – της απελευθέρωσης της ατομικής ενέργειας – το μέλλον της
ανθρωπότητας και ο τύπος του επερχόμενου πολιτισμού είναι πέρα από κάθε πρόβλεψη. Οι
επικείμενες αλλαγές θα είναι τόσο μακροπρόθεσμες ώστε οι παρωχημένες οικονομικές αξίες

Σελίδα 9

και τα οικεία πρότυπα της ζωής θα αφανιστούν οριστικά· κανείς δεν ξέρει τι θα
επακολουθήσει.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΣΕΛ 658

Σελίδα 10

ΚΡΙΣΙΜΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Προκύπτουν λοιπόν ορισμένα ερωτήματα. Από την απάντησή τους θα εξαρτηθεί κατά
πόσο η ανθρωπότητα θα επιλύσει τα προβλήματά της ή η φυλή θα οδηγηθεί σ’ ένα τέρμα:

1. Θα διατηρηθεί στην εξουσία το καπιταλιστικό σύστημα; Είναι άραγε τελείως κακό;
Άνθρωποι δεν είναι και οι καπιταλιστές;
2.Μήπως αποβεί τυραννική η εργατική τάξη μέσα απ’ τα συνδικάτα και την αυξανόμενη
ισχύ των ηγετών τους;
3.Είναι άραγε δυνατό να οδηγηθούν οι εργάτες και οι κεφαλαιοκράτες σε μια ρεαλιστική
συνδιαλλαγή ή συνεργασία; Μήπως καταλήξουμε σ’ ένα άλλο είδος αναμέτρησης μεταξύ των
δύο αυτών ομάδων;
4.Με ποιο τρόπο πρέπει να λειτουργήσει ο Νόμος της Προσφοράς και της Ζήτησης ώστε
να προκύψει δικαιοσύνη και αφθονία για όλους;
5.Μήπως πρέπει να υιοθετηθεί από ορισμένες κυβερνήσεις κάποια μορφή
ολοκληρωτικού ελέγχου προκειμένου ν’ αντιμετωπισθεί η προσφορά και η ζήτηση; Χρειάζεται
άραγε να νομοθετούμε για υλικές επιδιώξεις και καλοπέραση;
6.Ποιο θα είναι το αναγκαίο πρότυπο ζωής για τον άνθρωπο της Νέας Εποχής; Θα
επικρατήσει άραγε ένας καθαρά υλιστικός πολιτισμός ή θα έχουμε μια πνευματική παγκόσμια
τάση;
7.Τι πρέπει να γίνει προκειμένου ν’ αποτραπεί η ανασύνταξη των κεφαλαιοκρατικών
συμφερόντων που αποσκοπούν πάντα στην εκμετάλλευση του κόσμου;
8.Τι ακριβώς βρίσκεται στον πυρήνα των σύγχρονων υλιστικών δυσχερειών;

Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα είναι πασίγνωστη:
“Η αγάπη του χρήματος είναι η ρίζα κάθε κακού”.

Αυτό μας επαναφέρει στη θεμελιακή αδυναμία της ανθρωπότητας – την ποιότητα της
επιθυμίας. Έκφραση και σύμβολό της είναι το χρήμα. Απ’ την απλοϊκή διαδικασία της
ανταλλαγής αγαθών (στις πρωτόγονες κοινωνίες) ως την πολύπλοκη και εκπληκτική
οικονομική δομή του σύγχρονου κόσμου η επιθυμία υπήρξε το βασικό κίνητρο. Εμφανίζεται
σαν ανάγκη ικανοποίησης των ορέξεων, σαν πόθος για αγαθά και αποκτήματα, σαν επιδίωξη

Σελίδα 11

για υλική άνεση και λαχτάρα για αγορά και συσσώρευση πραγμάτων, καθώς και σαν πάθος για
τη δύναμη και την εξουσία που μόνο το χρήμα μπορεί να εξασφαλίσει. Η επιθυμία αυτή
κυριαρχεί και δεσπόζει στην ανθρώπινη σκέψη· αποτελεί το βασικό τόνο του σύγχρονου
πολιτισμού μας· μοιάζει με χταπόδι που απομυζά σιγά‐σιγά τη ζωή, την αξιοπρέπεια και το
μόχθο του ανθρώπου· είναι η μυλόπετρα στο λαιμό του ανθρώπινου γένους.
Η οικειοποίηση, η κατοχή κι ο ανταγωνισμός για την εξουσία υπήρξε ο βασικός τόνος του
μέσου ανθρώπου – διχάζει ανθρώπους, οικογένειες, επιχειρήσεις, οργανώσεις, κόμματα και
έθνη, τους εργάτες και τους κεφαλαιοκράτες – έτσι ώστε το τωρινό πρόβλημα της ειρήνης και
της ευημερίας να θεωρείται πως σχετίζεται κυρίως με τα παγκόσμια αποθέματα και την
κατοχή τους.
Οι εκφράσεις που δεσπόζουν στον τύπο, στο ραδιόφωνο και σ’ όλες μας τις συζητήσεις
σχετίζονται με την οικονομική συγκρότηση της ανθρώπινης κοινωνίας: τραπεζικοί τόκοι,
μισθοί, κρατικά χρέη, αποζημιώσεις, καρτέλ και τραστ, δημοσιονομία και φορολογία – τέτοιες
είναι οι εκφράσεις που διέπουν τον προγραμματισμό μας, προκαλούν το φθόνο μας,
υποδαυλίζουν τα μίση ή τις αντιπάθειές μας γι’ άλλα κράτη και μας οδηγούν στη διχόνοια. Η
αγάπη του χρήματος είναι η ρίζα κάθε κακού.

Σελίδα 12

ΟΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΟΜΙΛΟΙ

Σήμερα αντιπαρατάσσονται απ’ τη μια μεριά ένας ισχυρός όμιλος που εκπροσωπεί το
καπιταλιστικό σύστημα κι απ’ την άλλη ένας εξίσου ισχυρός όμιλος εργατικών συνδικάτων. Οι
προοπτικές και των δύο ομίλων διαμορφώνονται τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Απομένει να δούμε ποιος απ’ τους δύο θα κυριαρχήσει τελικά στον πλανήτη ή κατά πόσο ένας
τρίτος όμιλος που θα απαρτίζεται από πρακτικούς ιδεαλιστές, θα προβάλλει και θα
επικρατήσει. Οι πνευματικοί άνθρωποι στον κόσμο δε συντάσσονται ούτε με τους
κεφαλαιοκράτες ούτε με τους εργάτες όπως δρουν σήμερα· στέκουν στο πλευρό της
ανθρωπότητας.

Ο όμιλος των καπιταλιστών
Πρέπει κατ’ αρχή ν’ αναγνωρισθεί ότι η ευθύνη για την αναταραχή σε παγκόσμια
κλίμακα, για τους πολέμους που ρήμαξαν την ανθρωπότητα και για την απερίγραπτη
αθλιότητα σ’ όλο τον πλανήτη βαρύνει κυρίως μια τάξη με υλιστικές επιδιώξεις η οποία
εκμεταλλεύτηκε για αιώνες τις μάζες και χρησιμοποίησε τον ανθρώπινο μόχθο για τους
ιδιοτελείς σκοπούς της. Το καπιταλιστικό σύστημα που ερείπωσε τον κόσμο ξεκίνησε με τους
φεουδάρχες της Ευρώπης και της Μεγάλης Βρετανίας στο μεσαίωνα, αναπτύχθηκε με τους
ισχυρούς εμπορικούς ομίλους της Βικτωριανής εποχής και κορυφώθηκε με μια μειοψηφία
καπιταλιστών – κρατική και πολυεθνική – που ελέγχει σήμερα τους παγκόσμιους πόρους.
Αυτός ο όμιλος των καπιταλιστών μονοπώλησε κι εκμεταλλεύθηκε τις παραγωγικές πηγές και
τα καταναλωτικά αγαθά· εξουσιάζει και διατηρεί τον παγκόσμιο πλούτο μέσα από ένα πλέγμα
εγκαθέτων σ’ όλες τις χώρες. Ευθύνεται για τις τεράστιες διαφορές ανάμεσα στους πολύ
πλούσιους και τους πολύ φτωχούς· λατρεύει το χρήμα και τη δύναμη που παρέχει· στέκει πίσω
απ’ τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς· παρασύρει το εκλογικό σώμα· έχει τη δυνατότητα να
υλοποιεί τους ιδιοτελείς στόχους μιας σωβινιστικής πολιτικής· χρηματοδοτεί τις μεγάλες
επιχειρήσεις κι ελέγχει το πετρέλαιο, το κάρβουνο, τον ηλεκτρισμό και τα μεταφορικά μέσα·
ρυθμίζει φανερά ή κρυφά τις τραπεζικές επενδύσεις.

Σελίδα 13

Η ευθύνη για τη μεγάλη φτώχια που συναντάται σήμερα σε κάθε χώρα του κόσμου βαρύνει
κυρίως συγκεκριμένες μεγάλες ομάδες επιχειρηματιών με κοινά συμφέροντα, τραπεζίτες,
εκτελεστικά όργανα πολυεθνικών καρτέλ, διάφορα μονοπώλια, τραστ και οργανισμούς καθώς
και διευθυντές κολοσσιαίων επιχειρήσεων που εργάζονται για το εταιρικό ή το ιδιωτικό
κέρδος. Η δημόσια ευημερία τους αφήνει αδιάφορους εκτός από εκείνες τις περιπτώσεις όπου
το κοινό αίτημα για καλύτερες συνθήκες ζωής τους δίνει τη δυνατότητα – σύμφωνα με το
Νόμο της Προσφοράς και της Ζήτησης – να διαθέτουν στον κόσμο καταναλωτικά αγαθά,
μεταφορικά μέσα και ηλεκτρική ενέργεια, τα οποία θα τους αποφέρουν μακροπρόθεσμα
μεγαλύτερα οικονομικά κέρδη. Οι μέθοδοί τους διακρίνονται απ’ την εκμετάλλευση του
ανθρώπινου δυναμικού, την καπηλεία των κυριότερων πλουτοπαραγωγικών πηγών του
πλανήτη και απ’ την υποκίνηση πολέμων χάρη του ιδιωτικού ή του εταιρικού συμφέροντος.
Τέτοιοι άνθρωποι και οργανισμοί – που στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα – υπάρχουν
σε κάθε χώρα. Οι διάφορες επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και η από μέρους τους
οικονομική καταδυνάστευση της ανθρωπότητας επικρατούσαν προπολεμικά σ’ όλα τα έθνη
και μολονότι ο πόλεμος τους εξανάγκασε σε υπόγεια δράση, εξακολουθούν να υπάρχουν.
Απαρτίζουν μια διεθνή ομάδα, συνδέονται στενά, εργάζονται με πλήρη ενότητα ιδεών και
προθέσεων και γνωρίζονται και κατανοούνται μεταξύ τους.

Οι άνθρωποι αυτοί συνεργάστηκαν τόσο με τους Συμμάχους όσο και με τον Άξονα· η
συνεργασία τους ξεκίνησε πριν απ’ τον πόλεμο και συνεχίστηκε σ’ όλη του τη διάρκεια μέσα
από ένα δίκτυο εγκαθέτων, παραπλανητικών επωνυμιών και εικονικών οργανώσεων,
βοηθούμενοι από διαφόρων αντιλήψεων ουδέτερα έθνη. Σήμερα, παρά τη συμφορά που
προξένησαν στον κόσμο, οργανώνονται εκ νέου και ανανεώνουν τις μεθόδους τους· οι στόχοι
τους παραμένουν αμετάβλητοι· οι διεθνείς τους διασυνδέσεις διατηρούνται άρρηκτες·
συνιστούν σήμερα τη μεγαλύτερη απειλή για την ανθρωπότητα· επηρεάζουν την πολιτική·
εξαγοράζουν τις εξέχουσες προσωπικότητες κάθε έθνους· εξασφαλίζουν τη σιωπή με πιέσεις,
δωροδοκίες και εκβιασμούς· συσσωρεύουν πλούτη και αποκτούν μια κίβδηλη δημοτικότητα
μέσα από φιλανθρωπικές δραστηριότητες· οι οικογένειές τους ζουν μαλθακά και άνετα και
σπάνια αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα της θείας εντολής για εργασία· περιβάλλονται από
όμορφα και πολυτελή πράγματα και αδιαφορούν για τη φτώχεια, την ανείπωτη δυστυχία, την
έλλειψη στέγης και στοιχειώδους ρουχισμού, καθώς και για την πείνα και την αθλιότητα της
ζωής των εκατομμυρίων ανθρώπων που τους περιστοιχίζουν· συνεισφέρουν σε εράνους και σε

Σελίδα 14

εκκλησιαστικά ιδρύματα για να καθησυχάσουν τη συνείδησή τους ή ν’ αποφύγουν τη
φορολογία· προσφέρουν απασχόληση σε μυριάδες ανθρώπων αλλά με τόσο μικρές αμοιβές
ώστε να είναι κυριολεκτικά ανέφικτη κάθε άνεση, ψυχαγωγία, μόρφωση και μετακίνηση.
Όλα αυτά αποτελούν μια φοβερή μομφή. Όμως τεκμηριώνεται αδιάσειστα· προκαλεί την
επανάσταση και αυξάνει την αναταραχή. Οι λαϊκές μάζες σε κάθε χώρα αφυπνίζονται και
εξεγείρονται, χαράζοντας μια νέα μέρα. Ένας πόλεμος έχει ξεσπάσει ανάμεσα στα
καπιταλιστικά συμφέροντα και στη μάζα της ανθρωπότητας που διεκδικεί τίμια μεταχείριση
και δίκαιη διανομή του παγκόσμιου πλούτου.

Οι «προσαρμοστικοί» όμιλοι του κεφαλαίου
Ωστόσο μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα υπάρχουν κι εκείνοι οι οποίοι αντιλαμβάνονται
τον κίνδυνο που διατρέχουν τα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα και οι οποίοι έχουν τη φυσική
τάση να σκέπτονται σε ευρύτερες και πιο ανθρωπιστικές γραμμές. Οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν
σε δύο βασικές κατηγορίες:

1.Η πρώτη περιλαμβάνει τους γνήσιους ουμανιστές που επιδιώκουν το καλό των
συνανθρώπων τους και αρνούνται να εκμεταλλευθούν τις μάζες ή να επωφεληθούν από τη
δυστυχία των άλλων. Αναρριχήθηκαν αποκλειστικά με τις ικανότητές τους σε θέσεις και
αξιώματα ή κληρονόμησαν τη διεύθυνση επιχειρήσεων και δεν μπορούν να αποφύγουν την
ευθύνη της διαχείρισης των εκατομμυρίων που περιήλθαν στην κατοχή τους. Στερούνται
συχνά της συμπαράστασης των συναδέλφων τους και η δράση τους περιορίζεται σημαντικά
απ’ τους υφιστάμενους κανόνες του παιχνιδιού, απ’ την ευθύνη που έχουν απέναντι στους
μετόχους καθώς και απ’ την αναγνώριση πως ό,τι κι αν κάνουν – είτε παραιτηθούν είτε
συνεχίσουν ν’ αγωνίζονται – η κατάσταση θα παραμείνει αναλλοίωτη. Ξεπερνά τις
δυνατότητες ενός ατόμου. Παραμένουν συνεπώς σχετικά ανίσχυροι. Είναι δίκαιοι και τίμιοι,
γενναιόδωροι και καλόκαρδοι, με λιτές συνήθειες και με αληθινή αίσθηση αξιών, αλλά δεν
μπορούν να επιφέρουν δυναμικές αλλαγές.

2.Η δεύτερη περιλαμβάνει εκείνους που είναι αρκετά ευφυείς ώστε ν’ αναγνωρίζουν τα
σημεία των καιρών· αντιλαμβάνονται ότι το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να διαιωνίζεται
ανενόχλητα μπροστά στις έντονες απαιτήσεις της ανθρωπότητας και τη σταθερή προβολή των
πνευματικών αξιών. Αρχίζουν λοιπόν να αναθεωρούν τις μεθόδους τους, να διεθνοποιούν τις

Σελίδα 15

επιχειρήσεις τους και να προχωρούν σε κοινοπραξίες με τους υπαλλήλους τους. Η αλλαγή
υπαγορεύεται απ’ την έμφυτη ιδιοτέλειά τους και η στάση τους προσδιορίζεται απ’ το ένστικτο της
αυτοσυντήρησης.

3.Πέρα απ’ τις δύο αυτές κατηγορίες υπάρχουν κι εκείνοι που δεν εντάσσονται πουθενά·
αποτελούν γόνιμο έδαφος για την προπαγάνδα τόσο του ιδιοτελούς καπιταλιστή όσο και του
αφιλοκερδούς ουμανιστή.

Θα πρέπει να προσθέσουμε εδώ ότι η ιδιοτελής νοοτροπία και οι χωριστικές τάσεις που
διακρίνουν το καπιταλιστικό σύστημα απαντώνται επίσης και στο μικροεπιχειρηματία – στον
μπακάλη της γειτονιάς, στον υδραυλικό και στον ψιλικατζή που εκμεταλλεύεται τους
υπαλλήλους του και εξαπατά τους πελάτες του. Εκείνο που πρέπει ν’ αντιμετωπίσουμε είναι το
παγκόσμιο πνεύμα της ιδιοτέλειας και τον πόθο για εξουσία. Ο (Α και Β παγκόσμιος )πόλεμος
ωστόσο υπήρξε κάτι σαν καθαρτήριο. Επέτρεψε στους ανθρώπους ν’ αντιληφθούν την
υποβόσκουσα αιτία του πολέμου – την οικονομική αθλιότητα που προκύπτει απ’ την
εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη από έναν πολυεθνικό όμιλο
κερδοσκόπων και αρχομανών. Ήρθε πια η ευκαιρία για την αλλαγή.

Ο όμιλος του εργατικού κινήματος
Για χιλιάδες χρόνια, αν ανατρέξουμε στην ιστορία, επικρατούσαν οι πλούσιοι
γαιοκτήμονες, οι κληρονομικοί άρχοντες, οι φεουδάρχες, οι δουλοκτήτες, οι έμποροι και οι
επιχειρηματίες· εκμεταλλεύονταν τους φτωχούς· επιζητούσαν το μέγιστο κέρδος με το
ελάχιστο κόστος. Είναι μια παλιά ιστορία. Στο Μεσαίωνα οι καταπιεσμένοι εργάτες, οι επιδέξιοι
τεχνίτες και οι εξειδικευμένοι οικοδόμοι των ναών άρχισαν να δημιουργούν συντεχνίες και
στοές για προστασία, συναναστροφή και προαγωγή της τέχνης τους. Οι ομάδες αυτές
ισχυροποιήθηκαν με την πάροδο των αιώνων, αλλά η κατάσταση των εργατών παρέμεινε
αξιοθρήνητη.
Με τις εφευρέσεις του l8ου και l9ου αιώνα και με την είσοδο της εποχής των μηχανών η
θέση των εργαζομένων έγινε οικτρή· οι συνθήκες διαβίωσης ήταν άθλιες, ανθυγιεινές κι
επικίνδυνες εξαιτίας της δημιουργίας οικισμών δίπλα σε εργοστάσια.

Σελίδα 16

Η εκμετάλλευση των παιδιών εντάθηκε. Η καπηλεία του εργατικού μόχθου εξαπλώθηκε·
εμφανίσθηκε ο σύγχρονος καπιταλισμός και η οξύτατη διάκριση σε πολύ φτωχούς και πολύ
πλούσιους έγινε το εξέχον γνώρισμα της Βικτωριανής εποχής. Απ’ την άποψη της
σχεδιασμένης εξελικτικής και πνευματικής ανάπτυξης της ανθρώπινης οικογένειας, που οδηγεί
σε πολιτισμένη και καλλιεργημένη ζωή, σε δίκαιο καταμερισμό και σε ίσες ευκαιρίες για όλους,
η κατάσταση δε θα μπορούσε να είναι χειρότερη. Η εμπορική κερδοσκοπία κι η βίαιη
δυσαρέσκεια διογκώθηκαν. Οι πλούσιοι επιδείκνυαν αδιάντροπα την υπεροχή τους στους
φτωχούς, ασκώντας παράλληλα έναν κηδεμονευτικό πατερναλισμό. Το πνεύμα της
επανάστασης ξύπνησε στις καταπονημένες μάζες των οποίων ο μόχθος συντελούσε στην
ευμάρεια των εύπορων τάξεων.

Άρχισε να διαδίδεται πλατιά η πνευματική αρχή της Ελευθερίας και να απαιτείται η
έκφρασή της. Οι παγκόσμιες συνθήκες άρχισαν να διαμορφώνονται στην ίδια κατεύθυνση.
Εμφανίσθηκαν κινήματα κάθε είδους που εκπροσωπούσαν αυτή την ανάπτυξη και το αίτημα
για ελευθερία. Την εποχή της μηχανής διαδέχθηκε η εποχή των μεταφορών, του ηλεκτρισμού,
του αυτοκινήτου και του αεροπλάνου. Παράλληλα αναπτύχθηκαν οι επικοινωνίες με τη χρήση
του τηλεγράφου, του τηλεφώνου, του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης και του ραντάρ. Όλα
αυτά οδήγησαν στην τωρινή εποχή της επιστήμης που μας πρόσφερε την αποδέσμευση της
ατομικής ενέργειας με όλες τις δυνατότητες που απορρέουν απ’ αυτή. Παρά το γεγονός ότι μια
μηχανή μπορεί ν’ αντικαταστήσει πολλούς εργάτες, πράγμα που αύξησε κατά πολύ τα κέρδη
των κεφαλαιοκρατών, οι νεοσύστατες βιομηχανίες και η επέκταση των δικτύων διανομής
δημιούργησαν νέους τομείς απασχόλησης, ενώ ταυτόχρονα οι οικονομικές συνθήκες της πιο
υλιστικής περιόδου που γνώρισε ποτέ ο κόσμος δεν έδωσαν μόνο μια μεγάλη ώθηση στο
κεφάλαιο αλλά και εργασία σε εκατομμύρια ανθρώπους. Παράλληλα αυξήθηκαν οι
δυνατότητες για εκπαίδευση, γεγονός που επέτρεψε στην εργατική τάξη να απαιτήσει
καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, υψηλότερες αμοιβές και περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Η
εργοδοσία όμως δεν έπαψε να αντιστρατεύεται τα παραπάνω· οργανώθηκε ενάντια στα
αιτήματα της αφυπνιζόμενης μάζας του λαού και δημιούργησε μια κατάσταση που ανάγκασε
την εργατική τάξη ν’ αναλάβει δράση.
Προοδευτικοί άνθρωποι στην Ευρώπη, τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες
άρχισαν να κινητοποιούνται, να γράφουν βιβλία με πλατιά απήχηση, να δίνουν διαλέξεις και να
παροτρύνουν την πλουτοκρατική τάξη να συνειδητοποιήσει την κατάσταση και τις φρικτές

Σελίδα 17

συνθήκες διαβίωσης των εργατών και των αγροτών. Διάφορες ομάδες πολιτικοποιημένων
ατόμων άρχισαν να μάχονται τη δουλεία – εγχρώμων ή λευκών, παιδιών ή ενηλίκων. Η γοργή
ανάπτυξη ενός ανεξάρτητου τύπου συνετέλεσε στην πληροφόρηση των “κατώτερων
τάξεων”· διάφορα κόμματα ιδρύθηκαν για να θέσουν τέρμα στην κατάφωρη εκμετάλλευση· η
Γαλλική Επανάσταση, κείμενα όπως του Μαρξ κι ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος
εξανάγκασαν τον κοινό πολίτη να πάρει θέση. Οι άνθρωποι σε κάθε χώρα αποφάσισαν ν’
αγωνιστούν για την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Σταδιακά οι υπάλληλοι και οι εργάτες συνενώθηκαν για την αμοιβαία τους προστασία και
τα δικαιώματά τους. Τελικά εμφανίσθηκε ο εργατικός συνδικαλισμός με τα δύο ακαταμάχητα
όπλα του: το κήρυγμα για ελευθερία και την απεργία. Πολλοί διαπίστωσαν ότι η ισχύς
βρίσκεται στην ενότητα και ότι ενωμένοι μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν την εργοδοσία και να
διεκδικήσουν απ’ τους κεφαλαιοκράτες ικανοποιητικές αμοιβές, καλύτερες συνθήκες ζωής και
τον ελεύθερο χρόνο που δικαιούται κάθε άνθρωπος. Η σταθερή αύξηση της εργατικής δύναμης
και η διεθνής της ισχύς είναι ένα πασίγνωστο και επίκαιρο γεγονός.
Στο προσκήνιο του εργατικού κινήματος εμφανίσθηκαν δυναμικοί ηγέτες. Μερικοί
εργοδότες που ενδιαφέρονταν ειλικρινά για το προσωπικό τους, τους συμπαραστάθηκαν και
τους υποστήριξαν. Αποτελούσαν βέβαια μια μειοψηφία, κατάφεραν όμως να κλονίσουν τη
σιγουριά και την εξουσία της πλειονότητας. O αγώνας των εργατών συνεχίζεται· οι
κατακτήσεις τους πολλαπλασιάζονται· απαιτούν αδιάκοπα μείωση των ωρών εργασίας και
καλύτερα ημερομίσθια, καταφεύγοντας στην απεργία σε περίπτωση άρνησης. Το δικαίωμα της
απεργίας, που υπήρξε τόσο χρήσιμο κι αποτελεσματικό στις αρχικές φάσεις του εργατικού
κινήματος, τείνει να γίνει μέσον καταδυνάστευσης στα χέρια των αδίστακτων και των
άπληστων. Οι ηγέτες των συνδικάτων διαθέτουν σήμερα τόση εξουσία ώστε πολλοί απ’
αυτούς μετατρέπονται σε δικτάτορες και εκμεταλλεύονται την τάξη των εργαζομένων που
όφειλαν να υπηρετούν. Τα εργατικά συνδικάτα διαθέτουν επίσης τεράστιες περιουσίες και οι
διάφορες συνομοσπονδίες σε κάθε χώρα έχουν συσσωρεύσει ανείπωτα εκατομμύρια. Το
εργατικό κίνημα έχει πια γίνει καπιταλιστικό.
Οι επιτεύξεις της εργατικής τάξης και των εργατικών συνδικάτων υπήρξαν
αξιοθαύμαστες. Η εργατική τάξη απέκτησε την πρέπουσα θέση της στο κοινωνικό πλαίσιο και
τονίσθηκε η ουσιαστική αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Η ανθρωπότητα συγχωνεύεται ταχύτατα
σ’ ένα μεγάλο συλλογικό σώμα υπό την επιρροή του Νόμου της Προσφοράς και της Ζήτησης,
κάτι που πρέπει να θυμόμαστε. Το πεπρωμένο της φυλής και το δικαίωμα για τη λήψη

Σελίδα 18

αποφάσεων σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, αποφάσεων που επηρεάζουν το σύνολο των
ανθρώπων, περιέρχεται στη δικαιοδοσία των μαζών, των εργαζομένων και των απλών
πολιτών. Η εμφάνιση των εργατικών συνδικάτων αποτελούσε στην πραγματικότητα μια μεγάλη
πνευματική κίνηση που αποσκοπούσε σε μια νέα έξαρση του θείου πνεύματος στον άνθρωπο
καθώς και σε μια έκφραση των ενδόμυχων πνευματικών ποιοτήτων της φυλής.

Ανθρωπολογικές αδυναμίες του εργατικού κινήματος
Υπάρχουν ωστόσο αρκετά τρωτά στο εργατικό κίνημα. Αναμφισβήτητα χρειάζεται μια
δραστική αναδιάρθρωση. Με την άνοδο στην εξουσία των εργατικών κομμάτων, με την
εξάπλωση της δημοκρατίας και του αιτήματος για ελευθερία, με την επιβολή του
προλεταριάτου στη Ρωσσία και με τη βελτίωση των εκπαιδευτικών προτύπων της φυλής, είναι
φανερό πως πρέπει να υιοθετηθούν νεότερες, καλύτερες και διαφορετικές μέθοδοι για την
υλοποίηση των Τεσσάρων Ελευθεριών και την εξασφάλιση ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Για
να υπάρχουν ορθές ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των εθνών είναι φανερό ότι πρέπει να
υπάρχουν ανάλογες σχέσεις ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργατική τάξη (αφού και οι δύο
ομάδες αποτελούνται από ανθρώπινα πλάσματα) κι ανάμεσα στις αντιμαχόμενες εργατικές
οργανώσεις.

Τα εργατικά συνδικάτα μοιάζουν σήμερα με δικτατορικά καθεστώτα εφόσον
χρησιμοποιούν την πίεση, τον εκφοβισμό και τη βία για να πετύχουν τους σκοπούς τους.
Πολλοί απ’ τους ηγέτες τους είναι αδίστακτοι και φιλόδοξοι, παραδόπιστοι και φίλαρχοι. Οι
άθλιες συνθήκες στέγασης και οι πενιχρές αμοιβές εξακολουθούν σήμερα να υφίστανται δίχως
να είναι πάντα υπαίτια η εργοδοσία.
Στο μέλλον η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια των μαζών. Χάρη στη συντριπτική τους
πλειοψηφία, την οργανωμένη τους σκέψη και τη γοργά αποκαθιστάμενη διασύνδεση των
εργατικών κινημάτων σ’ όλα τα μέρη του κόσμου, τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει την
πρόοδό τους. Το κύριο πλεονέκτημα της εργατικής τάξης απέναντι στους κεφαλαιοκράτες
είναι ότι αυτή εκπροσωπεί τα συμφέροντα εκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ ο καπιταλισμός
περιφρουρεί τα συμφέροντα μιας μειονότητας. Ο γνώμονας για την ανθρωπότητα βρίσκεται
στην καρδιά του εργατικού κινήματος.

Σελίδα 19

Είναι ανάγκη να συλλάβουμε κάπως την εικόνα αυτής της παγκόσμιας δυστυχίας που
οφείλεται τόσο στον καπιταλισμό όσο και στο εργατικό κίνημα και να τη δούμε ρεαλιστικά και
τίμια.
H αναμέτρηση ανάμεσα στους καπιταλιστές και τους εργάτες, ανάμεσα στους εργοδότες
και τους εργαζόμενους κι ανάμεσα στα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα και τις
εκμεταλλευόμενες μάζες ήταν πάντα παρούσα με τη μια ή την άλλη μορφή. Το σπέρμα του
κακού μεγάλωσε κι εξαπλώθηκε στην εποχή του ατμού, της επιστήμης, του ηλεκτρισμού και
των διηπειρωτικών επικοινωνιών. Το κεφάλαιο έγινε ισχυρότερο· η εργατική τάξη συνέχισε να
δυσφορεί και να απαιτεί. Η σύγκρουση κορυφώθηκε με τον παγκόσμιο πόλεμο, έναν
τριακονταετή πόλεμο που υποκινήθηκε απ’ τους καπιταλιστές και κερδήθηκε απ’ τους
εργάτες.

Ο όμιλος των ανθρώπων καλής θέλησης
Υπάρχουν ωστόσο πολλοί άνθρωποι των οποίων η ζωή δε χαρακτηρίζεται από
φιλοχρηματία και η σκέψη τους διέπεται απ’ τις ανώτερες αξίες. Αποτελούν την ελπίδα του
μέλλοντος, αλλά σαν άτομα είναι εγκλωβισμένα σ’ αυτό το σύστημα το οποίο πρέπει
πνευματικά να τερματισθεί. Χρειάζονται και πρέπει να διαθέτουν χρήματα, μολονότι δεν τα
αγαπούν· τα πλοκάμια του επιχειρηματικού κόσμου τους τυλίγουν· είναι υποχρεωμένοι να
εργάζονται και να κερδίζουν τα μέσα για να ζήσουν· τα σχέδια τους για να βοηθήσουν την
ανθρωπότητα δεν μπορούν να υλοποιηθούν χωρίς την ανάλογη χρηματοδότηση· η δράση των
εκκλησιών είναι υλιστική και – επειδή έχουν απορροφηθεί στην οργανωτική όψη της εργασίας
τους – δεν απομένουν παρά λίγα για το έργο του Χριστού, για την απλή πνευματική ζωή. Το
έργο των ανδρών και γυναικών καλής θέλησης σε κάθε χώρα φαίνεται να είναι σήμερα
δυσβάστακτο και τα προς επίλυση προβλήματα μοιάζουν σχεδόν άλυτα. Οι άνθρωποι καλής
θέλησης θέτουν τώρα το ερώτημα: Μπορεί άραγε να τερματισθεί η διαμάχη μεταξύ του
κεφαλαίου και της εργασίας και ν’ ανατείλει έτσι ένας νέος κόσμος; Μπορούν άραγε να
μεταβληθούν τόσο ριζικά οι συνθήκες διαβίωσης ώστε οι ορθές ανθρώπινες σχέσεις να
εδραιωθούν αμετάκλητα;
Οι σχέσεις αυτές μπορούν να εδραιωθούν για τους παρακάτω λόγους:

Σελίδα 20

1. Η ανθρωπότητα υπέστη τόσα δεινά στα τελευταία διακόσια χρόνια (γράφτηκε το 1948)
ώστε είναι σε θέση να επιφέρει τις αναγκαίες αλλαγές, με την προϋπόθεση ότι θα γίνουν τα
ορθά βήματα προτού λησμονηθεί η φρίκη και η οδύνη και σβήσουν οι επιπτώσεις τους απ’ την
ανθρώπινη συνείδηση. Τα βήματα αυτά πρέπει να γίνουν αμέσως πριν επουλωθούν οι πληγές του
παρελθόντος κι εξαφανισθούν οι συνέπειες του παγκόσμιου πολέμου.
2. Η αποδέσμευση της ατομικής ενέργειας εγκαινίασε σαφώς τη Νέα Εποχή· θα
αλλάξει τόσο ριζικά τον τρόπο ζωής μας, ώστε πολλά απ’ τα πράγματα που
προγραμματίζουμε σήμερα θ’ αποδειχθεί πως έχουν προσωρινή φύση· θα βοηθήσει
ουσιαστικά την ανθρωπότητα στο μεγάλο της άλμα απ’ το τωρινό υλιστικό σύστημα σ’ εκείνο
που θα διακρίνεται από ορθές ανθρώπινες σχέσεις. Αυτός o νέος και καλύτερος τρόπος ζωής θ’
αναπτυχθεί για τα εξής δύο κύρια αίτια:
α. Τα καθαρά πνευματικά αίτια της ανθρώπινης αδελφοσύνης, της ειρηνικής
συνεργατικής προσπάθειας και της σταθερά ανελισσόμενης αρχής της Χριστικής συνείδησης
στις καρδιές των ανθρώπων. Μπορεί να φαίνεται ότι αποτελούν ένα μυστικιστικό και
ιδεαλιστικό αίτιο· ωστόσο τα αποτελέσματά τους είναι περισσότερο καθοριστικά απ’ όσο
νομίζουμε.
β. Το σαφώς ιδιοτελές κίνητρο της αυτοσυντήρησης. Στα ανθρώπινα χέρια η
ατομική ενέργεια δεν αποτελεί μόνο μια πανίσχυρη δύναμη που θα οδηγήσει αναπόφευκτα σ’
ένα νέο και καλύτερο τρόπο ζωής, αλλά κι ένα φοβερό όπλο, ικανό να εξαφανίσει την
ανθρώπινη οικογένεια απ’ το πρόσωπο της γης.
3. Το σταθερό κι ανιδιοτελές έργο των ανδρών και γυναικών καλής θέλησης σε
κάθε χώρα. Το έργο αυτό δεν είναι θεαματικό, αλλά θεμελιώνεται σε ορθές αρχές και συνιστά
έναν απ’ τους κύριους συντελεστές της ειρήνης.

Το χρήμα, η συσσώρευση περιουσιακών στοιχείων και η μονοπώληση των πλανητικών
αποθεμάτων απ’ τα οργανωμένα συμφέροντα, σύντομα θ’ αποδειχτούν τελείως άχρηστα και
μάταια εφόσον η ενεργειακή αυτή πηγή κι ο τρόπος αποδέσμευσής της περιέλθει στον έλεγχο
των εκλεγμένων λαϊκών αντιπροσώπων και δεν παραμείνει μυστικό στην κατοχή μιας μερίδας
ισχυρών ατόμων ή κρατών. Η ατομική ενέργεια ανήκει στο σύνολο της ανθρωπότητας. Την
ευθύνη για τον έλεγχο της πρέπει να έχουν οι άνθρωποι καλής θέλησης. Αυτοί πρέπει να
καθορίζουν τη χρήση της και να τη στρέφουν σε εποικοδομητικές γραμμές προς όφελος όλων
των ανθρώπων. Η φόρμουλα ή το μυστικό για την αποδέσμευση αυτής της ενέργειας πρέπει ν’

Σελίδα 21

ανήκει σ’ όλα τα έθνη. Αλλά μέχρι να κατανοήσει πληρέστερα το ανθρώπινο γένος τις ορθές
ανθρώπινες σχέσεις, το δυναμικό αυτό πρέπει να περιφρουρείται από ένα διεθνή όμιλο
ανθρώπων καλής θέλησης που θ’ απολαμβάνει της εμπιστοσύνης και της προτίμησης όλων
των λαών.
Η διοχέτευση της ενέργειας αυτής σε εποικοδομητικά κανάλια και η περιφρούρησή της με
τους σωστούς ανθρώπους θα σημάνει την οριστική καταδίκη του καπιταλισμού. Τότε το κύριο
πρόβλημα της εργατικής τάξης θα είναι η ανεργία – μια λέξη που έχει τώρα φρικτή σημασία,
αλλά θα στερείται τελείως νοήματος στην ερχόμενη χρυσή εποχή. Γιατί τότε οι μάζες θ’
αντιμετωπίζουν πλέον το πρόβλημα του ελεύθερου χρόνου. Όταν το τελευταίο
αντιμετωπισθεί κι επιλυθεί, θα διοχετεύσει τη δημιουργική ενέργεια του ανθρώπου σε κανάλια
που σήμερα είναι αδιανόητα.
Η αποδέσμευση της ατομικής ενέργειας είναι η πρώτη από μια σειρά εκπληκτικών
αποδεσμεύσεων σ’ όλα τα βασίλεια της φύσης· η μεγάλη μελλοντική αποδέσμευση για την
ανθρωπότητα θα οδηγήσει στην έκφραση μαζικών δημιουργικών δυνάμεων, πνευματικών
ικανοτήτων και ψυχικών ιδιοτήτων που θα καταδείξουν τη θειότητα και την αθανασία του
ανθρώπου.
Όλα αυτά βέβαια θα χρειαστούν χρόνο. Ο παράγοντας του χρόνου πρέπει να διέπει
περισσότερο από ποτέ τις δραστηριότητες των ανθρώπων καλής θέλησης και το έργο εκείνων
που αποστολή τους δεν είναι μόνο να εκπαιδεύουν τους νέους αλλά και να διδάξουν στην
ανθρωπότητα την εξαιρετική σημασία των ορθών ανθρώπινων σχέσεων καθώς και τις
δυνατότητες που απλώνονται μπροστά της. Ο φθόγγος που πρέπει να κυριαρχήσει και η λέξη
που πρέπει να τονιστεί είναι η ανθρωπότητα.

Σελίδα 22

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

Το όλο ζήτημα των χρημάτων είναι σήμερα μέγιστης δυσκολίας κι επίσης υπέρτατης
απλότητας. Η δυσκολία οφείλεται στη λανθασμένη σκέψη η οποία για γενιές έχει επιβαρύνει το
πρόβλημα, οδηγώντας σε εσφαλμένες στάσεις ακόμη και τους πιο αφοσιωμένους μαθητές. Η
στάση της ανθρωπότητας για το χρήμα έχει χρωματισθεί από απληστία, από αρπαγή για τον
κατώτερο εαυτό, από ζήλια, από υλική επιθυμία κι από μια απελπιστική ανάγκη γι’ αυτό που –
με τη σειρά της – είναι αποτέλεσμα των λανθασμένων αυτών στάσεων. Οι εσφαλμένες αυτές
στάσεις οδηγούν στις καταστρεπτικές οικονομικές συνθήκες που συναντούμε γύρω μας. Είναι
αποτελέσματα αιτίων που εγκαινιάσθηκαν απ’ τον ίδιο τον άνθρωπο. Με την αναγέννηση του
χρήματος και τη μεταβολή της στάσης του ανθρώπου γι’ αυτό θα επέλθει τελικά η παγκόσμια
αποδέσμευση. Αν αυτή δε συμβεί, τότε θα προκύψει κάποια ολέθρια κατάσταση· το χρήμα
(όπως το ξέρουμε) θα εξαφανισθεί απ’ τη γη κι η κατάσταση θα πρέπει ν’ αντιμετωπισθεί με
κάποιον άλλον τρόπο. Ας ελπίσουμε ότι αυτό δε θα χρειαστεί, αλλά ότι θα είναι δυνατό ν’
αλλάξουμε τη σκέψη της ανθρωπότητας όσον αφορά το χρήμα, έτσι ώστε να θεωρείται σαν
ένα μεγάλο πνευματικό εφόδιο, σαν μια συγκεκριμένη πνευματική ευθύνη και σαν μέσον για
πραγματικό παγκόσμιο έργο. Οι θεματοφύλακες του χρήματος θα επωμισθούν τότε την
ευθύνη τους χωρίς φόβο και με την κατάλληλη κατανόηση. Προς το παρόν μένουν
προσκολλημένοι σ’ αυτό από φόβο του μέλλοντος κι από αμοιβαία δυσπιστία. Το κλειδί για την
ορθή δαπάνη του χρήματος και την ορθή χρήση του μπορεί να συνοψισθεί στην ακόλουθη δήλωση
την οποία σας ζητώ να προσέξετε όλοι:
Όπως το χρήμα στο παρελθόν εξυπηρέτησε την προσωπική και οικογενειακή ανάγκη έτσι
και στο μέλλον πρέπει να εξυπηρετήσει την ομαδική και παγκόσμια ανάγκη. Κάθε μονάδα στο
παρελθόν προσπαθούσε να δρα σαν μαγνήτης και να προσελκύει αυτό που θα ικανοποιούσε
ό,τι θεωρούσε σαν ανάγκη της – χρησιμοποιώντας προσωπική δράση κι εργασία, αν όχι
επιρροή ή εκπαίδευση και οικονομικό χειρισμό όπου ήταν δυνατό. Οι όμιλοι στο μέλλον πρέπει
να δρουν σαν μαγνήτες· πρέπει να φροντίζουν να εμψυχώνονται από ένα πνεύμα αγάπης. Σου
δίνω εδώ μια σκέψη που μπορεί να επεκταθεί πολύ. Η ανάγκη, η αγάπη και η μαγνητική
δύναμη είναι τα τρία πράγματα που – συνειδητά ή ασυνείδητα – ελκύουν το χρήμα. Αλλά
πρέπει να εκδηλώνονται όλα ταυτόχρονα. Η ανάγκη στο παρελθόν δεν ήταν πάντα
πραγματική, αν και γινόταν αισθητή (τέτοια είναι η παγκόσμια γοητεία και πλάνη). Η αγάπη
ήταν ιδιοτελής ή απατηλή· η ζήτηση για υλικά πράγματα ήταν για ό,τι δεν ήταν απαραίτητο για

Σελίδα 23

την υγεία ή την ευτυχία. Η μαγνητική δύναμη που χρησιμοποιόταν, είχε συνεπώς λανθασμένο
κίνητρο κι η διαδικασία αυτή – που συνεχίσθηκε για τόσο πολύ διάστημα – οδήγησε στην
τωρινή φρικτή οικονομική κατάσταση στον κόσμο.
Με τη μετουσίωση αυτών των παραγόντων και την έκφραση των ανώτερων
αντιστοιχιών τους – μέσω της ορθής αγάπης, της ορθής σκέψης ή του διαλογισμού και της
ορθής τεχνικής – οι οικονομικές ανάγκες των νέων ομάδων και του Νέου Ομίλου Yπηρετών
του Κόσμου θα καλυφθούν. Θα πρότεινα να γίνει μια επεξεργασία αυτών των ιδεών και να
διαδοθούν σ’ όλους όσους ξέρεις ότι θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Θα ήθελα να σου ζητήσω
να συλλογισθείς πολύ αυτές τις ιδέες, γιατί με την εκπαίδευση των νοήμονων υπηρετών του
κόσμου αυτό το ζήτημα του χρήματος και των ορθών στάσεων προς το χρήμα και τον ορθό
διαλογισμό για το χρήμα πρέπει ν’ αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά. Η έμφαση ορισμένων
μεγάλων ομάδων στο διαλογισμό για τη συγκέντρωση κεφαλαίων (συνήθως για προσωπική
χρήση ή για τους ιδιοτελείς σκοπούς της ιδιαίτερης οργάνωσης ή ομάδας τους) βασίζεται πάνω
σ’ αυτή την εμφανιζόμενη αντίληψη της ομαδικής χρήσης του χρήματος. Επειδή όμως
ενδιαφέρονται προσωπικά και με ιδιοτέλεια, το χρήμα αντιμετωπίζεται σε σχέση με το άτομο
κι όχι σε σχέση με την ομάδα. Αυτή η στάση πρέπει και θα αλλάξει.
Ένα πράγμα, αδελφέ μου, θα ήθελα να ζητήσω από σένα κι απ’ τον όμιλο που διαβάζει τα
λόγια μου. Το χρήμα είναι εκδήλωση ενέργειας. Κάθε ενέργεια μπορεί να εφαρμοσθεί με
διάφορους τρόπους, επειδή είναι καθαυτή μια απρόσωπη και τυφλή δύναμη. Μπορεί να
χρησιμοποιηθεί ιδιοτελώς ή ανιδιοτελώς. Αυτό από μόνο του συνιστά την κύρια διαφορά. Το
κίνητρο και η δημιουργική σκέψη καθορίζουν τη μαγνητική δύναμη κάθε ατόμου, ομίλου ή
κέντρου. Καθόρισε το κίνητρό σου· φρόντισε να κυριαρχεί το ομαδικό σου ιδανικό κι η
ομαδική αγάπη· χρησιμοποίησε την επιδεξιότητα στη δράση· αυτό θ’ απαιτήσει ορθό
προκαταρκτικό διαλογισμό και ορθή σκέψη· τότε θα ανακαλύψεις ότι εκείνο που χρειάζεσαι
θα είναι διαθέσιμο.
ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ Ι ΣΕΛ 356

Η πίστη στην ανθρώπινη ενότητα ως η βάση της λύσης
Μόνο μια κυρίαρχη αντίληψη μπορεί σήμερα να γλιτώσει τον κόσμο από μια πεισματική
οικονομική αλληλοεξόντωση, ν’ αποτρέψει την επάνοδο των παλιών υλιστικών συστημάτων,
να εμποδίσει την αναβίωση παρωχημένων ιδεών και θεωριών και να τερματίσει τον αθέατο

Σελίδα 24

έλεγχο που ασκούν τα οργανωμένα συμφέροντα καθώς και τη βίαιη δυσαρέσκεια των μαζών.
Πρέπει να υποστηρίξουμε την πίστη στην ανθρώπινη ενότητα. Η ενότητα αυτή πρέπει να
θεωρηθεί σαν κάτι για το οποίο αξίζει ν’ αγωνιστούμε και να πεθάνουμε· πρέπει ν’ αποβεί το
θεμέλιο για κάθε πολιτική, θρησκευτική και κοινωνική αναδιάρθρωση και ν’ αποτελέσει τη
βάση των εκπαιδευτικών μας συστημάτων. Η ανθρώπινη ενότητα, η ανθρώπινη κατανόηση, οι
ανθρώπινες σχέσεις, η τίμια ανθρώπινη συνδιαλλαγή και η ουσιαστική μοναδικότητα κάθε
ανθρώπου – αυτές είναι οι βασικές έννοιες πάνω στις οποίες μπορεί να οικοδομηθεί ο νέος
κόσμος και δια των οποίων θα εξαλειφθεί o ανταγωνισμός και θα τερματιστεί η εκμετάλλευση
του ανθρώπου απ’ τον άνθρωπο καθώς κι η υφιστάμενη άνιση κατανομή του πλούτου της γης.
Για όσο καιρό θα υπάρχουν ακραίες καταστάσεις πλούτου και φτώχειας, οι άνθρωποι θ’
αδυνατούν να εκπληρώσουν το ένδοξο πεπρωμένο τους.
Το Βασίλειο του Θεού μπορεί να προβάλει στη γη και μάλιστα στο άμεσο μέλλον, τα μέλη
του όμως δεν αναγνωρίζουν πλούσιους ή φτωχούς, ανώτερους ή κατώτερους, ούτε κι εργάτες
ή κεφαλαιοκράτες, αλλά μόνο τέκνα του ενός Πατρός καθώς και το γεγονός – φυσικό κι όμως
πνευματικό – ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια. Εδώ βρίσκεται η λύση του προβλήματος που
αντιμετωπίζουμε. Για την πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη μας δεν υπάρχουν ούτε
καπιταλιστές ούτε προλετάριοι· υπάρχουν μόνο άνθρωποι και αδελφοί. Η λύση λοιπόν
έγκειται στην αδιάκοπη εκπαίδευση και στην προσαρμογή των αναγνωρισμένων τάσεων των
καιρών στο όραμα εκείνων που είναι πνευματικά προσανατολισμένοι κι αγαπούν τους
συνανθρώπους τους.

Παγκόσμια Διάσταση
Τι είναι εκείνο που φαίνεται σήμερα να εναντιώνεται στην παγκόσμια ενότητα και να
εμποδίζει τα Ηνωμένα Έθνη να υιοθετήσουν εκείνα τα μέτρα που προσδοκεί ο κοινός πολίτης;
Η απάντηση είναι εύκολη κι αφορά όλα τα έθνη: ο εθνικισμός, ο καπιταλισμός, o
ανταγωνισμός και η τυφλή και βλακώδης απληστία.

Ο κόσμος χρειάζεται να καταλάβει πως δικαίωμα στην ευημερία έχουν όλοι οι άνθρωποι κι
όχι μόνο μερικές προνομιούχες ομάδες και ν’ αντιληφθεί παράλληλα πως “το μίσος δεν

Σελίδα 25

απαλείφεται με μίσος αλλά μόνο με αγάπη”. Η αγάπη αυτή δεν είναι συναισθηματική αλλά
έμπρακτη καλή θέληση, εκφραζόμενη μέσα από άτομα, κοινότητες και έθνη.
Μόνο οι ανόητοι και οι επιπόλαιοι θα αμφισβητήσουν αυτή τη θλιβερή κι αποτρόπαιη
εικόνα του σημερινού κόσμου. Η ανθρωπότητα θα δράσει κατάλληλα εφόσον αντιληφθεί
πλήρως την κατάσταση καθώς και τα αίτια που την προκάλεσαν. Από την άλλη μεριά υπάρχει
κι εκείνο που μπορεί να ισοφαρίσει το κακό, μολονότι προς το παρόν δεν μπορεί να το
αντισταθμίσει πλήρως.
Τίποτε όμως δε θα γίνει αν τα Ηνωμένα Έθνη δεν αρχίσουν να μιλούν με όρους του
συνόλου της ανθρωπότητας κι όχι με όρους συνόρων, τεχνικών στόχων και φόβων ή της
χρηματιστηριακής αξίας του πετρελαίου της Μέσης Ανατολής και με τη γλώσσα της δυσπιστίας
και καχυποψίας.

Θα πρέπει ωστόσο να θυμόμαστε ότι στα προαναφερθέντα έθνη υπάρχουν πολιτικοί
που μάχονται για τον κοινό πολίτη και προασπίζονται τα δικαιώματά του στα κοινοβούλια.
Μέχρι τώρα όμως οι αντιδραστικές παρατάξεις και οι χρηματιστηριακοί κύκλοι έχουν
εξουδετερώσει τις προσπάθειές τους.
Το πρόβλημα περιπλέκεται περισσότερο αν αναλογισθούμε ότι η Ανατολή και η Δύση
προσεγγίζουν τη ζωή κάτω από διαφορετικό πρίσμα. Η Ανατολική προσέγγιση είναι αρνητική
και υποκειμενική· η Δυτική είναι θετική κι επιστημονική κι επομένως αντικειμενική. H
περιπλοκή αυξάνει απ’ το γεγονός ότι η δυτική και η ανατολική Ευρώπη αντικρίζουν τη ζωή και
τα σύγχρονα προβλήματα με διαφορετική προοπτική· αυτό δυσχεραίνει τη συνεργασία και
μεγαλώνει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα Ηνωμένα Έθνη. Η εκκλησία και η πολιτεία δε
συμπαθιούνται· το κεφάλαιο και η εργατική τάξη συνεχίζουν να αντιμάχονται· ο μέσος
άνθρωπος πληρώνει το τίμημα και προσδοκεί δικαιοσύνη κι ελευθερία.

Σελίδα 26

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Αναφέρθηκα επίσης κατά καιρούς στο Διδάσκαλο που είναι υπεύθυνος για την
αναδιοργάνωση της Εργασίας· το έργο αυτό άρχισε να το κάνει στο τέλος του δέκατου ένατου
αιώνα, αλλά το άφησε να προχωρήσει με τη δική του ορμή όταν εισήλθε η Ρωσσία στο χώρο
και έθεσε την έμφαση στο προλεταριάτο ή τους εργάτες, αποκλείοντας όλα τα άλλα μέλη των
εθνικών ομάδων. Αυτό προκάλεσε ό,τι θα μπορούσαμε να ονομάσουμε εργατική επανάσταση
στα τελευταία χρόνια του πρώτου τέταρτου του εικοστού αιώνα. Εγώ ο ίδιος είμαι ο πέμπτος
Διδάσκαλος που σχετίζεται μ’ αυτό το έργο και είμαι – ας πούμε – ο αξιωματικός σύνδεσμος
μεταξύ εκείνων των μαθητών που εργάζονται στο πεδίο του κόσμου κι εκείνων των
Διδασκάλων που είναι άμεσα υπεύθυνοι στον Χριστό για το αναγκαίο έργο της
προπαρασκευής.
ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΙΙ ΣΕΛ 658

Σας είπα νωρίτερα ότι οι πέντε Διδάσκαλοι που σχετίζονται με τα αρχικά στάδια της
οργάνωσης της Ιεραρχίας στη γη είναι ο Διδάσκαλος Κ.Χ., ο Διδάσκαλος Μορύα, ο Διδάσκαλος
Ρ., ο Διδάσκαλος που ξεκίνησε το εργατικό κίνημα στο σύγχρονο κόσμο κι εγώ, ο
αποκαλούμενος Διδάσκαλος Ντ.Κ.
Η διαίρεση της εργασίας έχει εδώ μεγάλο ενδιαφέρον. Στο μήνυμά μου του Ιουνίου του
1948 αναφέρθηκα στις πέντε εξειδικευμένες ενέργειες που αποδεσμεύθηκαν εκείνη την εποχή
για να προωθήσουν το απρόσωπο εγχείρημά τους. Καθεμιά απ’ αυτές τις ενέργειες σχετίζεται
με την επιθυμητή οργάνωση, γιατί πρέπει να θυμάστε πάντα πως παρότι η οργάνωση που
εξετάζουμε σχετίζεται με το ενδότερο ή υποκειμενικό έργο της Ιεραρχίας, οι επιπτώσεις και τα
επακόλουθα αποτελέσματα θα λάβουν χώρα στη γη, με αποτελέσματα στο φυσικό πεδίο,
επειδή ο αρχαίος αποκρυφιστικός αφορισμός “ως άνω ούτω κάτω” θα καταδειχθεί γοργά κι
αντικειμενικά. Αυτό το αποτέλεσμα και οι προκαλούμενες συνέπειες θ’ αποτελέσουν έναν απ’
τους τρόπους με τους οποίους η Ιεραρχία θα αποδείξει την πραγματική της παρουσία στη γη.
Το Άσραμ του Διδασκάλου Κ.Χ. αποκτά ήδη μια αυξανόμενη διεγερτική δυναμικότητα,
αλλά ωστόσο θα είναι ένα απ’ τα τελευταία που θα εκδηλωθούν αντικειμενικά στο φυσικό
πεδίο. Η αποστολή αυτού του Άσραμ είναι να παράγει την ενέργεια που θα κάνει εφικτή κι
οριστική την επανεμφάνιση του Χριστού. Αυτή η επανεμφάνιση είναι η κύρια απασχόληση του

Σελίδα 27

Διδασκάλου Κ.Χ. και του ομίλου των μυημένων και των μαθητών Του. Το πρώτο βήμα που
έγινε από το Άσραμ ενσωματώθηκε – όσον αφορά όλους σας – στο φυλλάδιο με τίτλο Η
Επανεμφάνιση του Χριστού (Μήνυμα του Βεσάκ, Μάιος 1947). Σ’ αυτό πρέπει να προστεθεί η
ζωογόνηση και διέγερση της δισχιλιόχρονης σκεπτομορφής που δημιούργησαν οι άνθρωποι
ανά τους αιώνες αναμένοντας τον ερχομό ή την έλευσή Του. Τώρα το κίνημα της προσδοκίας
και της προετοιμασίας αποκτά γοργά ορμή. Αυτό ήταν το πρώτο συγκεκριμένο αποτέλεσμα
της συνδυασμένης επιθυμίας του δευτερακτινικού αυτού Άσραμ. Όμως το έργο που γίνεται σ’
αυτό το Άσραμ σχετίζεται πιο οριστικά με τρεις γραμμές δραστηριότητας. Αυτές είναι:

1. Η προετοιμασία των πολλών συνδυασμένων Άσραμ, που οδηγεί στην εξωτερίκευση.
2. Η διατύπωση των τεχνικών και των πειθαρχιών που θα είναι χρήσιμες στο
μυημένο ή στο μαθητή που κάνει την πρωταρχική προσπάθεια να λειτουργήσει αντικειμενικά,
να εργασθεί ενώπιον της οθόνης της ζωής κι όχι πίσω απ’ τη σκηνή, όπως συνέβαινε μέχρι
τώρα και ν’ αναπτύξει εκείνη την “ανθεκτική ικανότητα” που είναι αναγκαία για να αντισταθεί
στις βίαιες κρούσεις της ζωής στο φυσικό πεδίο.
3. Η νοητική και πνευματική αποτύπωση των σχεδίων του Χριστού και η
επακόλουθη ανάπτυξη εκείνης της επιδεξιότητας στη δράση που θα επιτρέψει σ’ αυτά τα
σχέδια να υλοποιηθούν σωστά.

Μέσα στο δευτερακτινικό Άσραμ του Διδασκάλου Κ.Χ. και των συνδεόμενων ομίλων Του
(όπως είναι το Άσραμ για το οποίο είμαι υπεύθυνος) η ενέργεια της σοφίας είναι αυτή που
χρησιμοποιείται αποτελεσματικά. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η διπλή αυτή ενέργεια που ως
τώρα ήταν μια συγχωνευμένη κι ανάμεικτη ενέργεια, εργάζεται σήμερα σαν μια αληθινή
δυαδικότητα. Η ενέργεια της σοφίας είναι ενεργός μέσα σ’ όλα τα Άσραμ (σε όλες τις ακτίνες
και κάτω απ’ όλους τους Διδασκάλους)· η ενέργεια της αγάπης κατευθύνεται κυρίως στο τρίτο
μεγάλο πνευματικό κέντρο, την Ανθρωπότητα, διεγείροντας την αύρα αυτής της μάζας των
ζωντανών μονάδων, έτσι ώστε η “μαγνητική τους έκκληση να είναι η εξέχουσα ποιότητα της
θείας τους προσέγγισης”. Οι κατευθυντήριοι Πράκτορες της διπλής αυτής δραστηριότητας είναι
ο Διδάσκαλος Κ.Χ. κι ένας επιλεγμένος όμιλος ανώτερων μυημένων και μαθητών Του, στους
οποίους δεν ανήκω, επειδή μου έχει ανατεθεί ένα άλλο έργο.
Συνεπώς ο Διδάσκαλος Κ.Χ. είναι διαρκώς σε στενή σύνδεση με τον Χριστό, τον Αρχηγό
της Ιεραρχίας. Σήμερα ο Χριστός με τη βοήθεια του Κυρίου του Κόσμου και του Bούδδα

Σελίδα 28

προετοιμάζεται για το πιο δύσκολο έργο που έχει αντιμετωπίσει ποτέ. Δεν είναι ζήτημα να
προβάλει από τον Υψηλό Τόπο όπου βρίσκεται σήμερα και να εμφανισθεί ξαφνικά μεταξύ των
ανθρώπων· δεν είναι μια περίπτωση όπου θα πάρει τη μορφή βρέφους και θα μεγαλώσει στο
έργο Του με την πάροδο των ετών· δεν είναι μια περίπτωση όπου θ’ αναγνωρισθεί στιγμιαία
και θα γίνει αποδεκτός από εκατομμύρια αξιοθρήνητων ανθρώπινων όντων που περιμένουν
την απελευθέρωση. Καμιά απ’ αυτές τις ιδέες ή ελπίδες δεν αποτελεί μέρος του σχεδίου Του,
ούτε είναι δυνατή. Κανένα Μέλος της Ιεραρχίας κι ασφαλώς ούτε ο Υπέρτατος Αρχηγός της δεν
επιχειρεί να επιφέρει αποτελέσματα που είναι καταδικασμένα σε αποτυχία· αν
παρουσιασθούν έτσι, θα αποτύχουν επειδή η ευαισθησία της ανθρωπότητας κάνει
αναπόφευκτη την αποτυχία – αν η επιτυχία αναμένεται πάνω στις πολύ συνηθισμένες αυτές
γραμμές.

Η επιδεξιότητα στη δράση, η συνετή και κατανοούσα κρίση, η προσαρμογή των τωρινών
υποθέσεων στο επιθυμητό μέλλον, ο συντονισμός του έργου που πρέπει να γίνει και η διαυγής
διατύπωση της πλατφόρμας στην οποία πρέπει να θεμελιωθεί η νέα διδασκαλία, συν την
επισκόπηση (αν μπορώ να το εκφράσω έτσι) των θεμελίων στα οποία θα εδραιωθεί η νέα
δομή του ερχόμενου πολιτισμού – αυτά είναι τα πράγματα με τα οποία ασχολείται αυτή τη
στιγμή ο Χριστός. Μπορείτε λοιπόν ν’ αντιληφθείτε την τρομακτική και συνεργατική
δραστηριότητα με την οποία σχετίζεται ο Διδάσκαλος Κ.Χ. και το Άσραμ Του. Η διέγερση αυτής
της δραστηριότητας έρχεται από δύο κατευθύνσεις: αναγκαστικά απ’ τη Σαμπάλλα, απ’ τον
Bούδδα κι απ’ τον Αβατάρ της Σύνθεσης κι αυξανόμενα απ’ τον κόσμο των ανθρώπων σαν
συνδυασμός προσδοκίας, ελπίδας κι αιτήματος για να κάνουν την ενωμένη τους έκκληση.
Το Άσραμ ή το ομαδικό κέντρο δια του οποίου εργάζεται ο Διδάσκαλος Μορύα είναι
επίσης εξαιρετικά δραστήριο. Σας είναι φανερό ότι καθώς είναι ένα πρωτακτινικό Άσραμ, η
ενέργεια που έρχεται από τον Αβατάρ της Σύνθεσης θα κάνει την πρωταρχική της κρούση
πάνω σ’ αυτό το Άσραμ που προσφέρει τη γραμμή της ελάχιστης αντίστασης. Εκεί
υποβιβάζεται επιστημονικά ή διασπάται πριν τη διανομή στα Άσραμ των πέντε Διδασκάλων
που εμπλέκονται στο έργο της προετοιμασίας.
Η ανώτατη δυνατή όψη της αφομοίωσης από την Ιεραρχία κατευθύνεται από τους
Διδασκάλους στον Χριστό και χρησιμοποιείται απ’ Αυτόν στο ατομικό και σχεδιασμένο
προπαρασκευαστικό Του έργο. Παρότι κατέδειξε όταν ήταν εδώ πριν ότι η αποστολή ή το έργο

Σελίδα 29

Του είχε έναν ομαδικό ή αδελφικό αντικειμενικό σκοπό, είναι καλά γνωστό στους ιεραρχικούς
κύκλους ότι η πρώτη ακτινική σύνθεση είναι κάτι ανώτερο από την ενότητα κι ότι ακόμη κι ο
Χριστός έχει κάτι να συλλάβει απ’ τη νέα αυτή δυναμικότητα – που έρχεται απ’ τη Σαμπάλλα ή
απ’ τον Πατέρα (όπως συνήθιζε ο Χριστός ν’ αποκαλεί την εκπορευτική αυτή πηγή) καθώς κι
από εξωπλανητικές πηγές. Πάνω απ’ όλα έχει το δύσκολο έργο να εκγυμνάσει ή να
προσαρμόσει το φυσικό Του φορέα έτσι ώστε να μπορεί να αφομοιώσει αυτή την εξαιρετικά
υψηλή δυναμικότητα και την ίδια στιγμή να τον κρατήσει σε μια κατάσταση ώστε να μπορεί να
κινηθεί προς τα έξω στο φυσικό πεδίο μεταξύ των ανθρώπων.
Η Χριστιανική Εκκλησία έδωσε τόση πολλή έμφαση στη μοναδική θέση του Χριστού ως
του ενός και μόνου Υιού του Θεού, ώστε παρεισέφρυσε ένα λάθος κι ενισχύθηκε για αιώνες· ο
ίδιος ο Χριστός πρόβλεψε τη δυνατότητα αυτού του σφάλματος και προσπάθησε να το
εξουδετερώσει τονίζοντας ότι είμαστε όλοι “Υιοί Θεού” κι ότι “μείζονα ών εγώ ποιώ υμείς
ποιήσετε” – μια δήλωση την οποία κανένας σχολιαστής δεν κατανόησε ποτέ ούτε την
εξέφρασε επαρκώς. Το αποκρυφιστικό γεγονός είναι ότι δεν υπάρχει κανένα ον πάνω στη Γη,
από την κατώτατη μορφή ζωής μέχρι την ανώτατη, που να μην προχωρεί προς μια
μεγαλύτερη και καλύτερη έκφραση της θειότητας κι ο ίδιος ο Χριστός δεν αποτελεί εξαίρεση
του παγκόσμιου εξελικτικού αυτού νόμου. Επομένως αυτή τη στιγμή κι επειδή προετοιμάζεται
να ανυψώσει ολόκληρη την ανθρώπινη οικογένεια πιο κοντά στο Θεό, ανοίγεται σε ορισμένες
ισχυρές εισρέουσες ενέργειες, απορροφώντας μέσα Του ρεύματα πνευματικής δύναμης και
υφιστάμενος μια δυναμική διέγερση που είναι τελείως νέα γι’ Αυτόν· αυτό συνιστά τη
δοκιμασία Του για την εξυψωμένη μύηση που αντιμετωπίζει τώρα· συνιστά επίσης τη θυσία
που κάνει προκειμένου να ολοκληρώσει το έργο Του στη Γη και να φέρει μια νέα σωτηρία στην
ανθρωπότητα.
Συνεπώς ο Χριστός εργάζεται σε πολύ στενή συνεργασία με το Διδάσκαλο Μορύα κι
επίσης με τον Μανού (έναν από τους τρεις Αρχηγούς της Ιεραρχίας) κι αυτοί οι τρεις – ο
Χριστός, ο Μανού κι ο Διδάσκαλος Μορύα – δημιουργούν ένα τρίγωνο ενεργειών στο οποίο
(και δια του οποίου) μπορεί να διαχυθεί η ενέργεια του Αβατάρ της Σύνθεσης, βρίσκοντας ορθή
διεύθυνση κάτω από τις συνδυασμένες Τους προσπάθειες.
Στο φυσικό πεδίο οι μυημένοι και οι μαθητές που εργάζονται στο Άσραμ του Διδασκάλου
Μορύα ασχολούνται κυρίως με την έκφραση της σύνθεσης στον κόσμο της πολιτικής και της
διακυβέρνησης και με την εξουδετέρωση των εσφαλμένων προσεγγίσεων στη σύνθεση,
επιδιώκοντας να διατηρήσουν την ελευθερία στην ενότητα. Είναι μια υποκειμενική σύνθεση

Σελίδα 30

για την οποία εργάζονται – μια σύνθεση που θα εκφρασθεί με μια εξωτερική διαφοροποίηση.
Η σύνθεση αυτή θα ορίσει τις πολλές όψεις της ουσιαστικής, βασικής ενότητας η οποία,
εργαζόμενη υπό τη διέγερση της ενέργειας της σύνθεσης, θα επιφέρει τελική ειρήνη και
κατανόηση πάνω στη γη – μια ειρήνη που θα διαφυλάξει τις ατομικές κι εθνικές κουλτούρες,
αλλά θα τις υποτάξει στο καλό του συνόλου της ανθρωπότητας.

Το Ιεραρχικό υπόβαθρο και έργο του εργατικού κινήματος
Ερχόμαστε τώρα στο προπαρασκευαστικό έργο που γίνεται απ’ το Διδάσκαλο ο Oποίος
ξεκίνησε αυτό που ονομάζετε “εργατικό κίνημα”. Θεωρείται από την Ιεραρχία σαν μια από τις
πιο επιτυχείς προσπάθειες σ’ όλη την ιστορία για να αφυπνισθούν οι μάζες των ανθρώπων (στις
κατηγορίες που αποκαλούνται μεσαία τάξη και κατώτερη τάξη) στη γενική βελτίωση κι έτσι να
εδραιωθεί μια ορμή που θα μπορούσε, μιλώντας αποκρυφιστικά, “να τους στρέψει στο φως”.
Μαζί με την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος ήρθε σε ύπαρξη η μαζική εκπαίδευση με
αποτέλεσμα – από τη σκοπιά της αναπτυγμένης νοημοσύνης – να ανυψωθεί παγκόσμια το όλο
επίπεδο της συνειδητής επίγνωσης. Υπάρχει ακόμη πολύς αναλφαβητισμός, αλλά ο μέσος
πολίτης σ’ όλες τις Δυτικές δημοκρατίες και στη Σοβιετική Ένωση είναι το ίδιο καλά
μορφωμένος όσο κι ο διανοούμενος του Μεσαίωνα.
Σ’ αυτή τη δραστηριότητα έχετε ένα έκδηλο παράδειγμα πώς εργάζονται οι Διδάσκαλοι,
γιατί (για το μέσο παρατηρητή) το εργατικό κίνημα πρόβαλε από τις μάζες και τις εργαζόμενες
τάξεις· ήταν μια αυθόρμητη ανάπτυξη που βασιζόταν στη σκέψη και τη διδασκαλία μιας χούφτας
ανθρώπων οι οποίοι θεωρήθηκαν αρχικά ταραξίες και ταραχοποιοί· στην πραγματικότητα ήταν
μια ομάδα μαθητών (πολλοί απ’ αυτούς δεν είχαν συνείδηση της εσωτερικής τους θέσης) που
συνεργάζονταν με το Νόμο της Εξέλιξης καθώς και με το ιεραρχικό Σχέδιο. Δεν ήταν ιδιαίτερα
προχωρημένοι μαθητές, αλλά συνδέονταν με κάποιο Άσραμ (ανάλογα με την ακτίνα τους) και
συνεπώς υπόκεινταν σε εντύπωση. Αν ήταν προχωρημένοι μαθητές ή μυημένοι, το έργο τους
θα ήταν άχρηστο, γιατί η παρουσίασή τους του Σχεδίου δε θα προσαρμοζόταν στο επίπεδο
νοημοσύνης των τελείως αμόρφωτων μαζών που αποτελούσαν τότε το εργατικό δυναμικό.
Ο Διδάσκαλος αυτός εργάζεται κυρίως με την ιντελλιγκέντσια κι επομένως είναι
Διδάσκαλος τρίτης ακτίνας – πάνω στην Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης. Το Άσραμ Του
ασχολείται με τα προβλήματα της βιομηχανίας κι ο στόχος κάθε σκέψης, κάθε σχεδιασμού και
κάθε εργασίας για να εντυπωθούν οι δεκτικές διάνοιες κατευθύνεται προς την
πνευματοποίηση των εννοιών του εργατικού κόμματος σε κάθε χώρα και των βιομηχάνων,

Σελίδα 31

στρέφοντάς τους έτσι προς το στόχο του ορθού μερισμού σαν το μεγαλύτερο βήμα προς τις
ορθές ανθρώπινες σχέσεις. Επομένως αυτός ο Διδάσκαλος συνεργάζεται με το Διδάσκαλο Ρ. –
ο Oποίος είναι ο Αρχηγός του τρίτου ακτινικού Άσραμ και ο Oποίος είναι επίσης ένας απ’ το
Τρίγωνο Δυνάμεων που ελέγχει το μεγαλύτερο Άσραμ της ίδιας της Ιεραρχίας. Το Άσραμ αυτού
του Διδασκάλου (ο Οποίος έκρυβε πάντα το όνομά Του από τη γνώση του κοινού) είναι ένα
μικρότερο Άσραμ μέσα στο μεγάλο τρίτο ακτινικό Άσραμ, όπως ακριβώς το Άσραμ μου
βρίσκεται μέσα στον αξεπέραστο δακτύλιο του Άσραμ του Διδασκάλου Κ.Χ. Αυτός ο
Διδάσκαλος είναι κατ’ ανάγκη Άγγλος, γιατί η βιομηχανική επανάσταση ξεκίνησε πριν εκατό
περίπου χρόνια στην Αγγλία και η δυναμικότητα του έργου που έγινε σχετίζεται με το μαζικό
του αποτέλεσμα και με τις συνέπειες που επιτυγχάνονται σε κάθε χώρα από την εργασία και
τις μεθόδους της. Όλες οι μεγάλες εργατικές οργανώσεις, εθνικές και διεθνείς, υποκειμενικά
συνδέονται χαλαρά μεταξύ τους, επειδή σε κάθε ομάδα αυτός ο Διδάσκαλος έχει τους μαθητές
Του που εργάζονται συνεχώς για να διατηρήσουν το κίνημα σε ευθυγράμμιση με το θείο
Σχέδιο. Είναι καλό να έχετε κατά νου ότι όλα τα μεγάλα κινήματα στη γη επιδεικνύουν τόσο το
καλό όσο και το κακό· το κακό πρέπει να υποταχθεί και να διαλυθεί ή να εκτοπισθεί στην
πρέπουσα θέση του, προτού μπορέσει να βρει αληθινή έκφραση εκείνο που είναι καλό και σε
ευθυγράμμιση με τον ιεραρχικό σχεδιασμό. Ό,τι αληθεύει για το άτομο, αληθεύει επίσης και
για τις ομάδες. Προτού μπορέσει η ψυχή να εκφρασθεί με το μέσον της προσωπικότητας, αυτή
η προσωπικότητα πρέπει να υποταχθεί, να ελεγχθεί, να εξαγνισθεί και να αφιερωθεί στην
υπηρεσία. Αυτή η διαδικασία ελέγχου και καθυπόταξης συνεχίζεται τώρα και καταπολεμείται
κραυγαλέα απ’ τα ιδιοτελή και φιλόδοξα στοιχεία.
Ωστόσο το έργο αυτού του Διδασκάλου είναι εξαιρετικά επιτυχές στην προετοιμασία της
διανοητικής αρχής των μαζών για την τελική ορθή αναγνώριση του Χριστού. Αναπτύσσεται μια
ορθή αίσθηση αξιών και τα θεμέλια του νέου πολιτισμού βρίσκονται στην ορθή διεύθυνση της
δυναμικής αυτής εργασιακής ομάδας σε κάθε χώρα.
Επομένως το Άσραμ του Διδασκάλου αυτού ασχολείται με τα παγκόσμια οικονομικά
προβλήματα κι επίσης με την άμεση επίθεση ενάντια στο βασικό υλισμό που βρίσκεται στο
σύγχρονο κόσμο. Τα προβλήματα των συναλλαγών και των ανταλλαγών, η σημασία του
χρήματος, η αξία του χρυσού (ένα βασικό σύμβολο της τρίτης Ακτίνας της Ενεργούς Νοημοσύνης), η
δημιουργία ορθών στάσεων για την υλική διαβίωση και η όλη διαδικασία της ορθής διανομής είναι
μερικά απ’ τα πολλά προβλήματα με τα οποία ασχολείται αυτό το Άσραμ· το έργο που έγινε
είναι τεράστιο και μεγάλης σπουδαιότητας στην προετοιμασία του νου των ανθρώπων για την

Σελίδα 32

επιστροφή του Χριστού και για τη Νέα Εποχή που θα εγκαινιάσει. Μέσα σ’ αυτό το Άσραμ
βρίσκονται να εργάζονται δραστήρια κεφαλαιούχοι και ηγέτες των εργατών, ειδικοί
οικονομολόγοι και σκεπτόμενοι εργάτες και μέλη όλων των διαφορετικών ιδεολογιών που
επικρατούν σε ολόκληρο τον κόσμο σήμερα. Πολλοί απ’ αυτούς είναι ό,τι ο ορθόδοξος
θρησκευόμενος ή ο περιχαρακωμένος σπουδαστής του αποκρυφισμού θα θεωρούσε σαν μη
πνευματικούς, όμως όλοι τους είναι στην πραγματικότητα βαθιά πνευματικοί με την ορθή
έννοια, αλλά δε νοιάζονται για ετικέττες, για σχολές σκέψης, ούτε για την ακαδημαϊκή,
εσωτερική διδασκαλία. Επιδεικνύουν έμπρακτα μέσα τους μια ζωντάνια που είναι το σημάδι
της μαθητείας.
Έχει έρθει ο καιρός που πρέπει να συλληφθεί η πρώτη και κύρια αρχή που διέπει τον
αληθινό εσωτερισμό σαν ρυθμιστική όλων των ιεραρχικών εργατών: Oρθό Κίνητρο.
Έχει έρθει ο καιρός που θα αναγνωρισθεί ότι η ποιότητα του ασραμικού έργου είναι
πρώτα απ’ όλα: Ανιδιοτελής Υπηρεσία.
Έχει έρθει ο καιρός που πρέπει να αντιληφθούν οι άνθρωποι παντού ότι η είσοδος στο
Άσραμ ενός Διδασκάλου εξαρτάται από τη Νοημοσύνη, συν το ορθό κίνητρο και την υπηρεσία.
Όταν οι τρεις αυτοί παράγοντες είναι παρόντες σε κάθε ανθρώπινο ον, οι Διδάσκαλοι
γνωρίζουν ότι τους παρουσιάζεται καλό υλικό για εκπαίδευση. Σήμερα ο κόσμος είναι γεμάτος
από τέτοιους άνδρες και γυναίκες και σ’ αυτούς βρίσκεται η κυρίαρχη ελπίδα του μέλλοντος.
Θα ήθελα να συζητήσω ένα ακόμη σημείο. Μέσα από το έργο αυτού του Διδασκάλου και
του Άσραμ Του θα επέλθει το “σφράγισμα της πύλης του κακού”, επειδή είναι ουσιαστικά ο
όμιλος ο οποίος (αν τολμώ να το εκφράσω έτσι) καταπιάνεται με τον ωμό υλισμό και τις
εσφαλμένες αξίες που δημιουργεί. Η θύρα πρέπει να σφραγισθεί από μια απέραντη μάζα
συντονισμένων ανθρώπινων δυνάμεων κι όχι από έναν ή δύο φωτισμένους ανθρώπους. Το
γεγονός αυτό πρέπει να το συλλάβετε. Η ενέργεια της αγάπης‐σοφίας, η ενέργεια της δεύτερης
ακτίνας, μπορεί και θα εισάγει το Βασίλειο του Θεού· η ενέργεια της θείας θέλησης μπορεί και
θα γαλβανίσει με τη δυναμική της ισχύ ολόκληρη την ανθρώπινη οικογένεια μέχρι το σημείο
που μπορεί να γίνει μια ομαδική μετάβαση από το τέταρτο στο πέμπτο βασίλειο. Όμως η τρίτη
αυτή ακτινική ενέργεια, όπως τη χειρίζεται το Άσραμ του Άγγλου Διδασκάλου υπό τη
διεύθυνση του Μαχατσόχαν, του Κυρίου του Πολιτισμού, θα εξαναγκάσει σε μια ορθή στάση
προς τον υλισμό, θα επιφέρει μια ισορροπία ανάμεσα στις υλικές και τις πνευματικές αξίες και
θα ωθήσει τελικά σε αχρηστία τις Δυνάμεις του Κακού οι οποίες για τόσο καιρό αναστάτωναν
τον κόσμο των ανθρώπων. Διαλέγω τις λέξεις μου με προσοχή.

Σελίδα 33


Θα σημειώσετε λοιπόν πώς οι τρεις θείες όψεις ενώνονται σε μια μεγάλη κίνηση που θα
εισάγει το Βασίλειο του Θεού κι ότι το πρώτο βήμα προς την επιθυμητή αυτή κορύφωση είναι
η εμφάνιση των Διδασκάλων πάνω στο φυσικό πεδίο και μετά, κάπως αργότερα, η
επανεμφάνιση του Χριστού.
Ερχόμαστε τώρα να εξετάσουμε το απέραντο Άσραμ που ελέγχεται από το Διδάσκαλο Ρ.
Είναι ο Κύριος του Πολιτισμού και το έργο Του είναι να εισάγει το νέο πολιτισμό που
περιμένουν όλοι οι άνθρωποι. Είναι ένα Άσραμ τρίτης ακτίνας κι επομένως περιβάλλει μέσα
στον αξεπέραστο δακτύλιο του όλα τα Άσραμ που βρίσκονται στην τρίτη Ακτίνα της Ενεργού
Νοημοσύνης, στην πέμπτη Ακτίνα της Συγκεκριμένης Επιστήμης και στην έβδομη Ακτίνα της
Τελετουργικής Τάξης. Όλα αυτά τα Άσραμ εργάζονται υπό τη γενική διεύθυνση του
Διδασκάλου Ρ. Εργάζεται κυρίως μέσω των Διδασκάλων των τριών αυτών τύπων ακτινικής
ενέργειας. Ο Ίδιος ασχολείται αυτή τη στιγμή με την έβδομη ακτινική ενέργεια που είναι η
ενέργεια που παράγει τάξη στον πλανήτη μας.
Αυτή είναι η Ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης και δια της δραστηριότητας αυτής της
ενέργειας, όταν διευθύνεται και χρησιμοποιείται σωστά, επιβάλλεται ένας ρυθμός σε όλες τις
όψεις της ανθρώπινης ζωής. Γίνεται σταθερά μια προσπάθεια να αναχαιτισθεί το άσχημο χάος
του παρόντος και να παραχθεί η διευθετημένη ομορφιά του μέλλοντος. Το μεγάλο όπλο που
χρησιμοποιείται τώρα απ’ τις συνδυασμένες Δυνάμεις του Κακού είναι το χάος, η διάσπαση, η
έλλειψη εδραιωμένης ασφάλειας κι ο επακόλουθος φόβος. Η ισχύς των κακών αυτών
δυνάμεων είναι εξαιρετικά μεγάλη, επειδή ανήκουν σε όλες τις ιδεολογίες και σε καμιά
ιδιαίτερη ομάδα. Το χάος που παράγεται από την αδιαφορία, το χάος που παράγεται από την
αβεβαιότητα, το χάος που παράγεται από το φόβο, την πείνα, την ανασφάλεια, από το να
βλέπεις τους άλλους να υποφέρουν ενώ είναι αθώοι και το χάος που παράγεται από τα
φιλόδοξα στοιχεία που προκαλούν σύγκρουση και διαμάχη σε κάθε έθνος (χωρίς εξαίρεση) –
αυτοί είναι οι παράγοντες με τους οποίους επιχειρεί ν’ ασχοληθεί ο Διδάσκαλος Ρ.· είναι ένα
εγχείρημα υπέρτατης δυσκολίας. O όλος ρυθμός της διεθνούς σκέψης πρέπει να αλλάξει κι
αυτό αποτελεί ένα αργό κι επίπονο έργο· οι κακές προσωπικότητες που σε κάθε χώρα
ευθύνονται για το χάος και την αβεβαιότητα πρέπει να αντικατασταθούν τελικά από εκείνους
που μπορούν να συνεργασθούν με το ρυθμό της έβδομης ακτίνας κι έτσι να δημιουργήσουν
διευθετημένη ομορφιά.

Σελίδα 34

Το εγχείρημα περιπλέκεται περισσότερο απ’ το γεγονός ότι κατά την αντικατάσταση του
χάους από την τάξη πρέπει να διατηρηθούν οι εθνικές κουλτούρες και να παρουσιασθεί στους
ανθρώπους το περίγραμμα του νέου πολιτισμού. Συνεπώς το μεγάλο αυτό Άσραμ είναι
αντιμέτωπο με δύο στοιχεία σε κάθε χώρα κι έθνος: εκείνους τους ανθρώπους που εμμένουν
στα κακά, παλιά πράγματα του παρελθόντος κι εκείνους που εργάζονται για την ακριβώς
αντίθετη σκοπιά και για εκείνο που είναι νέο. Υπό την επιρροή της έβδομης ακτινικής αυτής
ενέργειας πρέπει να επέλθει ισορροπία και να διατηρηθεί, έτσι ώστε να μπορεί να διανυθεί με
ασφάλεια η “ευγενής μεσαία ατραπός” της ορθής δράσης και των ορθών ανθρώπινων
σχέσεων. Όμως το έργο του Διδασκάλου Ρ. ελαφρύνεται από το γεγονός ότι η έβδομη ακτίνα
έρχεται τώρα σε δραστηριότητα και η δυναμικότητά της αυξάνει χρόνο με το χρόνο. Το
εγχείρημά του υποβοηθείται επίσης απ’ το νοήμον έργο που γίνεται από το Άσραμ του Άγγλου
Διδασκάλου ο Oποίος εργάζεται σταθερά με τις αφυπνιζόμενες κι εγειρόμενες μάζες.
Κάθε Oκτώβριο και κάθε Μάρτιο ο Διδάσκαλος Ρ. συγκεντρώνει το συμβούλιο των
βοηθών Του, τους Διδασκάλους και τους ανώτερους μυημένους στα Άσραμ της τρίτης, της
πέμπτης και της έβδομης ακτίνας. Παρότι είναι ο Αρχηγός της τρίτης Ακτίνας Όψης και
συνεπώς ελέγχει τις δύο Ακτίνες Ιδιότητας που προαναφέρθηκαν, δε χειρίζεται ο Ίδιος αυτές
τις δυνάμεις, επειδή είναι ένας από τους τρεις Αρχηγούς της Ιεραρχίας και το έργο Του δεν
μπορεί να περιορισθεί στη δραστηριότητα μιας ακτίνας. Εργάζεται μέσω των Άσραμ αυτών των
ακτίνων, αλλά ο Ίδιος εργάζεται κυρίως σε συνεργασία με τον Χριστό και τον Μανού.
Ερχόμαστε τώρα στο έργο που εγώ (Ντ.Κ.), ένας Διδάσκαλος δεύτερης ακτίνας, επιχειρώ
να κάνω. Με τι ενέργειες εργάζομαι; Ποιος είναι ο στόχος για τον οποίο μοχθώ κάτω από τη
διεύθυνση των τριών μεγάλων Κυρίων της Ιεραρχίας; Εργάζομαι με την ενέργεια των ορθών
ανθρώπινων σχέσεων· αυτή είναι ένα οριστικό κι ακέραιο τμήμα της ενέργειας της δεύτερης
ακτίνας. Είναι ένας μαγνητικός τύπος ενέργειας κι έλκει τους ανθρώπους μαζί για καλυτέρευση
και ορθή κατανόηση. Σχετίζεται επίσης με ιδιάζοντα τρόπο με την ενέργεια της πρώτης
Ακτίνας της Θέλησης ή Δύναμης. Ίσως αυτό να σας διευκρινισθεί αν υποδείξω ότι η θέληση‐για‐
το‐καλό είναι μια όψη της Ακτίνας της Θέλησης, αλλά η καλή θέληση είναι μια ιδιότητα της
δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης‐Σοφίας, συσχετίζοντας έτσι αυτή την ακτίνα με την πρώτη.
Δε χρειάζεται να επεκταθώ στο έργο που κάνω μέσα και μέσω του Άσραμ μου· το ξέρετε
καλά γιατί συχνά το έχω περιγράψει και στα βιβλία μου παρουσιάζω το στόχο επαρκώς γι’
αυτή τη γενιά.

Σελίδα 35

Σ’ αυτό τον ιδιαίτερο και σχετικά σύντομο κύκλο το Άσραμ μου βρίσκεται σε μια θέση‐
κλειδί. Αυτή τη στιγμή συνδέεται στενά με το πρώτο ακτινικό Άσραμ του Διδασκάλου Μορύα
μέσω του έργου των Ανθρώπων Καλής Θέλησης και μέσω όλων των κινημάτων καλής θέλησης
στον κόσμο. Η καλή θέληση είναι ουσιαστικά μια έκφραση της δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης‐
Σοφίας κι επομένως είναι μια όψη όλων των Άσραμ στο μεγάλο εκείνο δεύτερο ακτινικό
Άσραμ, την Ιεραρχία. Αλλά σήμερα όλο το έργο της καλής θέλησης γαλβανίζεται επίσης σε μια
βίαιη δραστηριότητα μέσω της δυναμικής ενέργειας της πρώτης ακτίνας που εκφράζει τη
θέληση‐για‐το‐καλό.
Έχετε συνεπώς αυτό το δυναμικό τύπο ενέργειας που διοχετεύεται μέσω του Άσραμ για
το οποίο είμαι υπεύθυνος. Αυτό το Άσραμ εργάζεται επίσης σε στενή συνεργασία μ’ εκείνο του
Διδασκάλου Ρ., επειδή ο σκοπός μας είναι η νοήμων δραστηριότητα της ενέργειας της καλής
θέλησης και το έργο που απαιτείται απ’ όλους τους άνδρες και τις γυναίκες καλής θέλησης σε
ολόκληρο τον κόσμο είναι να εκφρασθεί η καλή θέληση με νοημοσύνη που εφαρμόζεται με
σοφία κι επιδεξιότητα στη δράση. Όταν το Εργατικό Κίνημα θα παρασυρθεί από την ενέργεια
της καλής θέλησης, θα συμβούν βασικές αλλαγές στις παγκόσμιες υποθέσεις.
Θα ζητούσα απ’ όλους τους εργάτες της καλής θέλησης να προσπαθήσουν να προσεγγίσουν το
εργατικό δυναμικό σε όλες τις χώρες μ’ αυτές τις ιδέες ορθά παρουσιασμένες.
Προσπάθησα εδώ να σας δώσω κάποια ιδέα της σύνθεσης αυτού του ιεραρχικού έργου
για την ανθρωπότητα κι επομένως να δώσω σ’ όλους τους άνδρες και τις γυναίκες καλής
θέλησης το αναγκαίο θάρρος να προχωρήσουν μπροστά.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΕΛ 768‐779

Λίγα μπορούν να δοθoύν για τoυς δύo Άγγλoυς Διδασκάλoυς. Κανείς Τους δεν παίρνει
μαθητές με την ίδια έννoια πoυ o Διδάσκαλoς Κ.Χ. και ο Διδάσκαλος Μ. παίρνουν μαθητές.
Ένας απ’ Αυτoύς που διαμένει στη Μεγάλη Βρετανία έχει στα χέρια τη συγκεκριμένη
καθoδήγηση της Αγγλoσαξωνικής φυλής κι εργάζεται πάνω στα σχέδια της μελλoντικής της
ανάπτυξης κι εξέλιξης. Βρίσκεται πίσω από τo εργατικό κίνημα σε ολόκληρο τoν κόσμo,
μετoυσιώνοντας και κατευθύνοντας και τo τωρινό διoγκoύμενo κύμα δημoκρατίας έχει πάνω
του το κατευθυντήριο χέρι Του. Απ’ τη δημoκρατική αναταραχή, από τη σημερινή ανησυχία και

Σελίδα 36

τo χάoς θα πρoκύψει η μελλoντική παγκόσμια κατάσταση πoυ θα έχει σαν βασικό της τόνο τη
συνεργασία κι όχι τoν ανταγωνισμό, τη διανoμή κι όχι την επικέντρωση.
ΜΥΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΙ ΗΛΙΑΚΗ ΣΕΛ 72

Σχέδιο και παγκόσμια οικονομία
Με ρωτάτε (και σωστά) ποια χρησιμότητα έχουν όλες αυτές οι πληροφορίες για τους
ανθρώπους και τους ζηλωτές που προσπαθούν να υπηρετήσουν; Το μόνο πράγμα που
χρειάζεται σήμερα η ανθρωπότητα είναι η αντίληψη ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ένα Σχέδιο που
πραγματώνεται σαφώς μέσα απ’ όλα τα παγκόσμια γεγονότα κι ότι όλα όσα συνέβησαν στο
ιστορικό παρελθόν του ανθρώπου κι όλα όσα συνέβησαν πρόσφατα βρίσκονται σίγουρα σε
συμφωνία μ’ αυτό το Σχέδιο. Κατ’ ανάγκη επίσης, αν υπάρχει ένα τέτοιο Σχέδιο, προϋποθέτει
Εκείνους που είναι υπεύθυνοι για την καταγωγή του Σχεδίου και για την επιτυχή προώθησή
του. Από τη σκοπιά της μέσης ανθρωπότητας που σκέφτεται με όρους γήινης ευτυχίας, το
Σχέδιο πρέπει να είναι κάτι χαρούμενο και κάτι που θα κάνει την υλική ζωή ευκολότερη. Για
την πνευματική Ιεραρχία το Σχέδιο περιλαμβάνει εκείνες τις προσαρμογές ή περιστάσεις που
θα ανυψώσουν και θα διευρύνουν τη συνείδηση του ανθρώπινου γένους κι επομένως θα
επιτρέψουν στους ανθρώπους ν’ ανακαλύψουν τις πνευματικές αξίες για λογαριασμό τους και
να κάνουν τις αναγκαίες αλλαγές με τη δική τους ελεύθερη βούληση κι έτσι να δημιουργήσουν
την απαιτούμενη βελτίωση του περιβάλλοντος, που είναι συνεπής με την ανελισσόμενη
πνευματική αναγνώριση.
Τίποτε με αληθινή αξία δεν κερδίζεται με οποιαδήποτε αυθαίρετη ή αυταρχική
δραστηριότητα από μέρους της πνευματικής Ιεραρχίας. Αυτό είναι ένα από τα μαθήματα που
πρέπει να μαθευτούν, καθώς σημειώνεται το έργο των ολοκληρωτικών δυνάμεων – στο
παρελθόν και σήμερα – και τα αποτελέσματά του. Κάτω από το ολοκληρωτικό σύστημα η
ελευθερία περιορίζεται ή καταργείται, η ελεύθερη βούληση του ατόμου αναιρείται κι
εμποδίζεται η έκφρασή της, το άτομο θεωρείται εξάρτημα του πανίσχυρου Κράτους και
διατηρείται σ’ αυτή τη θέση με αστυνομικό έλεγχο· η ατομική ανάπτυξη δεν έχει αξία παρά
μόνο στο μέτρο που εξυπηρετούνται τα συμφέροντα του Κράτους, αλλά από τη σκοπιά του
ολοκληρωτισμού το ίδιο το άτομο – σαν μια ανεξάρτητη θεία μονάδα της ανθρωπότητας –
είναι ανύπαρκτο. Θα θέλατε λοιπόν η πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη μας να εργασθεί πάνω
σε ολοκληρωτικές γραμμές, να επιβάλλει την ειρήνη και την άνεση, να κάνει βήματα που θ’

Σελίδα 37

αναχαιτίσουν το κακό με τη βία και να εργασθεί για την υλική ευημερία των ανθρώπων; Ή θα
θέλατε οι Διδάσκαλοι να οδηγούν την ανθρωπότητα μέσω της ορθής κατανόησης ν’ αναλάβει
την αναγκαία δράση, ακόμη κι αν αυτή συνεπάγεται δοκιμές και λάθη και μια πολύ πιο αργή
διαδικασία; Θα θέλατε το ανθρώπινο γένος να στέκει στα πόδια του σαν νοήμων πράκτορας
του θείου Σχεδίου; Ή θα θέλατε να το αντιμετωπίζουν σαν ανεύθυνο παιδί που πρέπει να
προστατευθεί ενεργά από τον ίδιο τον εαυτό του; Δεν είναι άραγε καλύτερο για τη γοργά
αφυπνιζόμενη διανόηση και δραστηριότητα των ανθρώπων (σε κάθε χώρα) να εκπαιδευθεί ν’
αναγνωρίζει την ουσιαστική ενότητα όλων των ανθρώπινων όντων κι έτσι να οδηγηθεί να
αναλάβει την αναγκαία δράση που θα επιβεβαιώσει αυτή την ενότητα, να εργασθεί για όλη την
ομάδα των ανθρώπινων όντων σε όλες τις χώρες παντού και την ίδια στιγμή να διατηρεί τις
ατομικές κι εθνικές κουλτούρες δίπλα σ’ έναν παγκόσμιο πολιτισμό κι ένα παγκόσμιο σύστημα
θείας αναγνώρισης; Η Ιεραρχία εργάζεται σταθερά και με επιτυχία γι’ αυτή τη γενική ελευθερία
και τη νοήμονα δραστηριότητα του ελεύθερου ατόμου· η έννοια της ενότητας και της
ενωμένης δραστηριότητας για το καλό όλων συλλαμβάνεται και κατανοείται περισσότερο απ’
όσο ίσως αντιλαμβάνεσθε. Η ολοκληρωτική προσέγγιση εργάζεται προς μια επιβαλλόμενη
ενότητα και μια ενότητα που θα συμπεριλαμβάνει όλους τους λαούς και θα τους δένει με μια
ομοιομορφία πίστης – πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά – και η οποία θα αγνοεί και βασικά
αγνοεί τις πνευματικές αξίες, βάζοντας το Κράτος στη θέση του θείου εκείνου πνευματικού
κέντρου στο οποίο βρίσκεται η πνευματική πραγματικότητα.
Η μέθοδος της Ιεραρχίας είναι να εργάζεται μέσω των ατόμων και μέσω των ομάδων για να
παραχθεί μια τόσο πλατιά πνευματική αναγνώριση, ώστε οι άνθρωποι παντού να αποδεχθούν
σαν πραγματική την εσώτερη διακυβέρνηση του πλανήτη και να εργασθούν μαζί για την
ίδρυση του Βασιλείου του Θεού σε αντικειμενική εκδήλωση στη Γη – κι όχι σε κάποια μακρινή
εποχή και σε κάποιον ασαφή ουρανό. Δεν είναι κάποιο μυστικιστικό ή ανέφικτο όνειρο, αλλά
είναι απλά η αναγνώριση και η εξωτερίκευση εκείνου που ήταν πάντοτε παρόν, το οποίο πήρε
σαφώς αντικειμενική μορφή όταν ο Χριστός ήταν μαζί μας πριν δύο χιλιάδες χρόνια και θα
προχωρήσει σε μια παγκόσμια αναγνώριση όταν θα είναι πάλι μαζί μας στο άμεσο μέλλον.
Επομένως όλοι όσοι εργάζεσθε και μοχθείτε για το καλό της ανθρωπότητας και υπό τη
διεύθυνση της Ιεραρχίας, πάρτε δύναμη κι ανανεώστε το θάρρος σας. Η Ιεραρχία δε στέκει
μόνο (όπως σας είπα συχνά), αλλά προσεγγίζει καθημερινά και κάθε χρόνο πιο κοντά την
ανθρωπότητα. Η δύναμη της εστιασμένης, πνευματικής ενότητας της Ιεραρχίας μπορεί να γίνει
σήμερα αισθητή με πολλούς τρόπους· είναι κύρια υπεύθυνη για την υπομονετική προσπάθεια

Σελίδα 38

όλων των ανθρωπιστών εργατών κι όλων όσων οραματίζονται την ενότητα μπροστά σ’ όλες
τις μεγάλες ανισότητες και παρά τη ληθαργική κόπωση και τον πεσσιμισμό τον οποίο έχουν
επιβάλλει στο νου των ανθρώπων συνθήκες που είναι πολύ σκληρές για την ανθρώπινη
αντοχή. Η Ιεραρχία στέκει κι εργάζεται. Oι Διδάσκαλοι εργάζονται σύμφωνα με το Σχέδιο – ένα
Σχέδιο που θεμελιώνεται στην περασμένη ιστορία της φυλής κι εκεί μπορεί να ανιχνευθεί· ένα
Σχέδιο που απαιτούσε εξαιτίας της ανθρώπινης ιδιοτέλειας τη δραστική φρίκη του πολέμου
(1914‐1945)· ένα Σχέδιο που σήμερα μπορεί και θα γεφυρώσει το χάσμα που υφίσταται τώρα
ανάμεσα στο μη ικανοποιητικό, ιδιοτελές και υλικό παρελθόν και το νέο εκείνο μέλλον που θα
καταδείξει ένα μεγάλο μέτρο παγκόσμιας ενότητας και το οποίο σταθερά και με επιδεξιότητα
στη δράση θ’ αντικαταστήσει με πνευματικές αξίες όσα επικρατούσαν μέχρι τώρα.
Η εγγύηση γι’ αυτό είναι η αναπτυσσόμενη νοημοσύνη των ανθρώπων παντού που
μάχονται τυφλά για ελευθερία και κατανόηση και δέχονται διαρκώς την εσώτερη βεβαιότητα,
γνώση και βοήθεια Εκείνων που πραγματώνουν λεπτομερώς (όπως πάντα) εκείνες τις
καταστάσεις και συνθήκες με τις οποίες μπορεί το ανθρώπινο γένος να φτάσει καλύτερα σε
θεία έκφραση.

Αυτή η έκχυση πνευματικής ενέργειας περνά από τους ομίλους ή (για να χρησιμοποιήσω
μια τεχνική λέξη που είναι σχετικά ασήμαντη) από τα Άσραμ όλων των Διδασκάλων της
Σοφίας, των Μαθητών του Χριστού. Τότε μετασχηματίζεται ή μετουσιώνεται απ’ αυτούς, έτσι
ώστε να μπορεί να ικανοποιεί επαρκώς τις ανάγκες των διαφορετικών τύπων ανθρώπων που
αποτελούν την ανθρωπότητα και οι οποίοι αντιπροσωπεύονται στα Άσραμ από
διαφορετικούς Διδασκάλους. Αυτή η ενέργεια περνά απ’ όλους τους Διδασκάλους κι απ’ όλους
τους μαθητές, έτσι ώστε όλοι – στα πολλά διαφορετικά τους στάδια – να μπορούν να δεχθούν
την αναγκαία διέγερση. Κατασταλάζουν ορισμένες εξειδικευμένες όψεις της πρόσφατα
ληφθείσας αυτής ενέργειας κι επομένως θα είναι ιδιαίτερα ενεργοί στην ερχόμενη περίοδο.
Στο προπαρασκευαστικό αυτό έργο εμπλέκονται κυρίως πέντε από τους Διδασκάλους
και τα πέντε Άσραμ Τους. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει το Άσραμ του Διδασκάλου Κ.Χ., που είναι το
Άσραμ το οποίο προΐσταται σ’ αυτό το έργο λόγω του γεγονότος ότι είναι ένα δεύτερο
ακτινικό Άσραμ κι επομένως στην ίδια γραμμή πνευματικής ενέργειας και καθόδου με τον ίδιο
τον Χριστό. Ένας άλλος λόγος είναι ότι ο Διδάσκαλος Κ.Χ. θα αναλάβει το ρόλο του

Σελίδα 39

Παγκόσμιου Δασκάλου στο μακρινό μέλλον, όταν ο Χριστός προχωρήσει σ’ ένα ανώτερο και
πιο σημαντικό έργο απ’ το να ασχολείται με τη συνείδηση της ανθρωπότητας. Μετά έρχεται ο
Διδάσκαλος Μορύα και το Άσραμ Του, επειδή η όλη διαδικασία προβάλλεται από τη Σαμπάλλα
κι Αυτός βρίσκεται σε στενή επαφή με το δυναμικό αυτό κέντρο. O Διδάσκαλος Ρ., ως Κύριος
του Πολιτισμού, εμπλέκεται κατ’ ανάγκη στενά μ’ αυτό το προπαρασκευαστικό έργο κι επίσης
επειδή είναι Αυτός που κλήθηκε Αντιβασιλέας της Ευρώπης. Ένα άλλο Άσραμ σχετίζεται επίσης
πολύ βαθιά μ’ αυτό το έργο· αναφέρθηκα κατά καιρούς στο Διδάσκαλο που ευθύνεται για την
οργάνωση του Εργατικού Κινήματος. Το έργο αυτό άρχισε να το κάνει στο τελευταίο τμήμα του
δέκατου ένατου αιώνα, αλλά το άφησε να προχωρήσει με τη δική του ορμή, όταν η Ρωσσία
εισήλθε στο πεδίο κι έδωσε μια ακατάλληλη έμφαση στο προλεταριάτο κατά τη διάρκεια της
επανάστασης και στα μεταγενέστερα χρόνια του πρώτου τέταρτου του εικοστού αιώνα. Εγώ
(Ντ.Κ.) είμαι ο πέμπτος Διδάσκαλος που σχετίζεται με το ειδικό αυτό έργο και είμαι ο
σύνδεσμος μεταξύ των δραστήριων και συνειδητών εκείνων μαθητών που εργάζονται στον
κόσμο των εξωτερικών υποθέσεων κι εκείνων που είναι άμεσα υπεύθυνοι στον Χριστό για το
επιθυμητό έργο της προετοιμασίας. Κάποιοι μαθητές απ’ τα πέντε αυτά Άσραμ ή ομίλους είναι
(και θα είναι) ειδικά εκπαιδευμένοι για το έργο της επαφής με το κοινό.

Η διέγερση που μπορεί να δοθεί θα αποδεσμευθεί στην επόμενη Πανσέληνο. Oι πέντε
ειδικευμένες ενέργειες είναι οι εξής:
1. Η Ενέργεια της Αγάπης‐Σοφίας.
2. Η Ενέργεια της Θέλησης ή Ισχύος.
3. Η Ενέργεια της Ενεργού Νοημοσύνης. Αυτός ο τρίτος τύπος ενέργειας είναι ο πιο
εύκολος να δεχθεί η ανθρωπότητα – που είναι ίσως ένα θλιβερό σχόλιο για την έφεση του
ανθρώπου. Η απόδειξή του βρίσκεται στο γεγονός ότι μεγάλο μέρος αυτού του τύπου
ενέργειας (δια της ιδιοτελούς αντίληψης και των επιθυμιών του ανθρώπινου γένους) έχει
αποκρυσταλλωθεί σε χρήμα. Η ανθρώπινη νοημοσύνη υπηρέτησε την πλευρά του υλισμού κι
όχι την πλευρά των πνευματικών αξιών. Το χρήμα είναι η συγκεκριμενοποιημένη έκφραση του
τρίτου τύπου πνευματικής ενέργειας. Η ιδιαίτερη αυτή έκφραση εμφανίσθηκε πρώτα στο
αρχαίο κι εξίσου υλιστικό σύστημα της συναλλαγής και της ανταλλαγής· κατόπιν σε
μεταγενέστερους πολιτισμούς (που περιλαμβάνουν και το δικό μας) έχουμε την εμφάνιση του
χρήματος το οποίο στην αρχή έγινε από τα προϊόντα του ορυκτού βασιλείου κι αργότερα έγινε

Σελίδα 40

από χαρτί που προέρχεται απ’ τα προϊόντα του φυτικού βασιλείου. Αυτό αποκορυφώθηκε στη
σύγχρονη προκατάληψη για το χρήμα. Υπάρχει μια πολύ βαθιά αποκρυφιστική έννοια στη
δήλωση της Καινής Διαθήκης ότι “ρίζα γαρ πάντων των κακών έστιν η φιλαργυρία”. Το χρήμα
και η ιδιοτέλεια βρίσκονται κυρίως πίσω απ’ την τωρινή καταστροφική οικονομική
κατάσταση. Στην πραγματικότητα οι μεγάλοι κεφαλαιούχοι είναι εκείνοι στους οποίους η
λήψη του χρήματος ή αυτού του τύπου ενέργειας αποτελεί τη γραμμή ελάχιστης αντίστασης,
συν τη θέληση να κάνουν τεράστιες περιουσίες, κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Θέλουν
να κάνουν περιουσία· κατευθύνουν τη νοημοσύνη τους πάνω στο στόχο τους και τίποτε δεν
μπορεί να τους σταματήσει. Πολλοί απ’ αυτούς είναι καθαρά ιδιοτελείς· μερικοί θεωρούν τα
χρήματά τους σαν ένα κληροδότημα που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τους άλλους και είναι
εκπληκτικά γενναιόδωροι με τη φιλανθρωπική κι ανθρωπιστική έννοια. Αυτοί οι άνθρωποι
είναι δεκτικοί στον πρώτο τύπο ενέργειας και συχνά και οι τρεις τύποι βρίσκουν έναν αγωγό
μέσα απ’ αυτούς κι ο κόσμος ωφελείται πολύ· όμως τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ σπάνιοι.
Απομένει ακόμη για την αποκρυσταλλωμένη όψη της τρίτης αυτής ενέργειας – του χρήματος –
να χρησιμοποιηθεί σε μεγάλη κλίμακα για την προώθηση του έργου της Ιεραρχίας. Σ’ αυτό το
σημείο και σε σχέση με το χρήμα πρέπει να καταδειχθεί η μεγάλη δοκιμασία της καλής
θέλησης.
4. Η ενέργεια που δημιουργεί τάξη. Είναι η ενέργεια της έβδομης ακτίνας ή δύναμης της
θειότητας. Αυτή τη στιγμή η κύρια έκφρασή της θα έρθει μέσα απ’ τις σχέσεις και τις
προσαρμογές που απαιτούνται ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία και κυρίως την
εργασία. Αυτή η ενέργεια αφομοιώνεται στο Άσραμ του Διδασκάλου που προανέφερα· κατά
την έναρξη της βιομηχανικής εποχής ήταν υπεύθυνος για το σχηματισμό του εργατικού
κινήματος – ενός κινήματος που συσχέτισε τους εργάτες στον κόσμο. Είναι ενδιαφέρον να
έχετε κατά νου ότι σήμερα η εργασία λειτουργεί διεθνώς· είναι μια ομάδα που μαθαίνει με
ταχύτητα κι έχει μέσα της τα σπέρματα ενός απέραντου καλού· είναι πιθανόν η ομάδα που θα
βάλει την καλή θέληση στο προσκήνιο της ανθρώπινης σκέψης – πάνω στην κορυφή της
σκέψης. Αυτός ο Διδάσκαλος που ανέφερα ανήκει στο Άσραμ του Διδασκάλου Ρ. Τον
ανακουφίζει απ’ αυτή τη φάση του έργου που πρέπει να γίνει.
5. Η ενέργεια των ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Η ενέργεια αυτή είναι μια επικουρική
έκφραση της ενέργειας της Αγάπης‐Σοφίας – της πρώτης από τις μεγάλες εκχυνόμενες
ενέργειες. Συνεπώς εκπορεύεται από το επικουρικό Άσραμ για το οποίο είμαι υπεύθυνος. Έχω
γράψει και διδάξει πολλά γι’ αυτή και με κάποια επιτυχία. Oι “ορθές ανθρώπινες σχέσεις” δεν

Σελίδα 41

είναι απλώς καλή θέληση, όπως φαίνεται να νομίζει ο κόσμος· είναι προϊόν ή αποτέλεσμα της
καλής θέλησης και υποκινεί τις εποικοδομητικές αλλαγές ανάμεσα στα άτομα, τις κοινότητες
και τα έθνη. Γι’ αυτό δε χρειάζεται να γράψω, γιατί έχετε αρκετή διδασκαλία από μένα για να
σας καθοδηγήσει. Oι καθημερινές σας πράξεις θα είναι εκείνες της καλής θέλησης που
κατευθύνεται στην εδραίωση ορθών ανθρώπινων σχέσεων, αν είστε ορθά προσανατολισμένοι
μέσα στην ανθρώπινη φυλή και προς την πνευματική Ιεραρχία.
Αυτές οι ενέργειες – μαζί με άλλες που αυτή τη στιγμή είναι πολύ λιγότερο δυναμικές και
συνεπώς έχουν μόνο δευτερεύουσα σημασία – θα διεγείρουν πολύ την καρδιά και το νου των
ανθρώπων. Έργο των Μελών της Ιεραρχίας είναι να διανείμουν αυτές τις ενέργειες (εφόσον
αποδεσμευθούν από τον Χριστό) στους εργαζόμενους μαθητές στο φυσικό πεδίο και στους
μυριάδες ζηλωτές που εκγυμνάζονται για τη μαθητεία και στα μέλη του Νέου Oμίλου
Υπηρετών του Κόσμου. Μέλη του Νέου Oμίλου Υπηρετών του Κόσμου αποτελούν εκείνοι που
είναι πλήρως αφιερωμένοι στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και στην εδραίωση ορθών
ανθρώπινων σχέσεων κάτω από ιεραρχική εντύπωση· οι ζηλωτές και πολύ λίγοι μαθητές
έχουν διαφοροποιημένα ενδιαφέροντα και υπηρετούν μόνο τμηματικά. Σε όλες αυτές τις
ομάδες έχει ανατεθεί το εγχείρημα να εκπληρώσουν το έργο και να κατευθύνουν τις ενέργειες
για τις οποίες είναι υπεύθυνος ο Χριστός.

Oι αντικειμενικοί σκοποί της Ιεραρχίας σ’ αυτή τη θεία πράξη της μαζικής εντύπωσης και
διέγερσης είναι με συντομία οι εξής τρεις:

1. Να επιφέρει εκείνες τις συνθήκες που θα κάνουν εφικτό τον ερχομό του Χριστού. Η
συγχωνευμένη επίδραση αυτών των ενεργειών θα προκαλέσει ό,τι στην αρχή μπορεί να είναι
ανεπιθύμητα αποτελέσματα, επειδή η παραμένουσα αντίθεση των Δυνάμεων του Κακού είναι
ακόμη ενεργή και πρέπει να υπερνικηθεί· αυτό μπορεί να απαιτήσει δραστικά μέτρα, αλλά τελικά
θα εμφανισθεί μεγάλο καλό.
2. Να προετοιμάσει το νου των ανθρώπων, έτσι ώστε να είναι έτοιμοι για την
επιρροή του Αβατάρ για τον Oποίο μιλούν οι Γραφές. Oνομάζεται Αβατάρ της Σύνθεσης και η
επιρροή Του θα διαδοθεί μέσω του έργου και της δραστηριότητας του Χριστού.

Σελίδα 42

Πρέπει να θυμάστε ότι η σύνθεση είναι μια όψη του πρώτου θείου χαρακτηριστικού, της
Θέλησης ή μάλλον της Θέλησης‐για‐το‐Καλό. Αυτή η ενέργεια ή επιρροή που θα τη χειρισθεί ο
ίδιος ο Χριστός (και για την οποία προετοιμάζεται προ πολλού), δημιουργεί συνοχή και μια έλξη
και τάση για συγχώνευση κι ένωση. Η χωριστικότητα της ανθρωπότητας και η ιδιοτέλειά της
έφτασαν σε τόσο τεράστιες διαστάσεις και τα αποτελέσματά τους κυριαρχούνταν τόσο
ολοκληρωτικά από τις Δυνάμεις του Κακού, ώστε – σε ανταπόκριση του μαζικού αόριστου
αιτήματος της ανθρωπότητας – η Ιεραρχία κάλεσε μια πνευματική παρεμβολή. Η ατελείωτη
ιδιοτελής προπαγάνδα στο λόγο και στα γραπτά, της οποίας το μεγαλύτερο μέρος είναι
υλιστικό, εθνικιστικό και βασικά ψευδές και υποκινείται εσφαλμένα, έγινε τόσο κραυγαλέα
ώστε προσέγγισε σφαίρες που ήταν συνήθως αδιαπέραστες από τους ήχους της γης· ο Αβατάρ
της Σύνθεσης κλήθηκε να βοηθήσει.
O κύριος αντικειμενικός σκοπός και το άμεσο έργο του Χριστού είναι να φέρει ένα τέλος στη
χωριστικότητα που υπάρχει μεταξύ ανθρώπου με άνθρωπο, οικογένειας με οικογένεια,
κοινότητας με κοινότητα και έθνους με έθνος. Αυτή είναι μια απλή δήλωση και μπορεί να γίνει
εύκολα κατανοητή και απ’ τον πιο αδαή· είναι επίσης απλή γιατί προσφέρει έναν πρακτικό
σκοπό κι ένα εγχείρημα και για το μικρότερο και πιο ασήμαντο απ’ τους υιούς των ανθρώπων·
αν το θέλουν μπορούν να συνεργασθούν όλοι. Είναι ωστόσο ένα εγχείρημα που απαιτεί να
κινητοποιηθεί ολόκληρη η πλανητική Ιεραρχία και να συνδράμουν επίσης μεγάλα Όντα που
κανονικά εργάζονται σε επίπεδα συνείδησης ανώτερα από εκείνα στα οποία μοχθούν ο
Χριστός και οι μαθητές Του.

3. Να διεγείρει την έφεση στην καρδιά των ανθρώπων, έτσι ώστε να αυξηθεί κατά
πολύ η ανθρώπινη δεκτικότητα στο καλό, το ωραίο και το αληθινό. Αυτές οι ενέργειες θα
εισάγουν τη νέα δημιουργική εποχή η οποία θα έρθει σε έκφραση μόλις υποχωρήσει η
παγκόσμια ένταση· τότε οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να σκεφθούν και να δημιουργήσουν
νέες μορφές για τα νέα ιδανικά· τότε θα φέρουν σε εκδήλωση με λέξεις, με χρώμα, με μουσική
και με γλυπτές μορφές τη νέα αποκάλυψη και το νέο κόσμο που θα εγκαινιάσει ο ερχομός του
Χριστού.

Θα γίνει φανερό (αν εξετάσετε τα λόγια μου με προσοχή) ότι μια μεγάλη πνευματική
κίνηση βρίσκεται σε εξέλιξη – ίσως η πιο μεγάλη από κάθε φορά, αν εξαιρέσουμε τη μεγάλη
πνευματική κρίση που έφερε σε ύπαρξη το τέταρτο βασίλειο στη φύση, το ανθρώπινο.

Σελίδα 43

Ανέφερα παραπάνω μόνο τρία από τα πιο σημαντικά αποτελέσματα για τα οποία ελπίζει η
Ιεραρχία. Θεωρείται ότι η ανθρωπότητα έχει φτάσει στο σημείο της εξέλιξης όπου μπορούν να
γίνουν πολλά, επειδή ο νους των ανθρώπων – για πρώτη φορά σε παγκόσμια κλίμακα – είναι
ευαίσθητος στην πνευματική εντύπωση· η ευκαιρία της στιγμής είναι μοναδική, επειδή οι
διάνοιες παντού δείχνουν μια εξαιρετική δεκτικότητα τόσο στο καλό όσο και στο κακό.
Σήμερα οι άνθρωποι διέπονται τόσο από την τυφλή ώθηση όσο κι απ’ την ώριμη σκέψη.
Υπήρχαν πάντοτε μικρές ομάδες και σπάνιες ψυχές που κατεδείκνυαν την ικανότητα ν’
ανταποκρίνονται στην πνευματική εντύπωση. Η γραμμή ελάχιστης αντίστασης για τις μάζες
είναι η ιδιοτελής ώθηση κι εκεί βρίσκεται το κύριο σημείο επίθεσης από τις Δυνάμεις του
Φωτός.
Oι ολοκληρωτικές δυνάμεις αντιλαμβάνονταν πάντα κι εκμεταλλεύονταν την ικανότητα
των ανθρώπινων όντων να ανταποκρίνονται στην καλή ή την κακή εντύπωση. Εντυπώνοντας
ορισμένες δοξασίες, ορισμένες αρχές κι ορισμένες πίστεις στους ανθρώπους τους και
κρύβοντας την αλήθεια ή τα γεγονότα κι αγνοώντας τις πραγματικότητες, κατορθώνουν να
παρασύρουν τους ανθρώπους τους σε μια αποδοχή που σημαίνει – για τους ελέγχοντες
εγκαινιαστές – μια τεράστια δύναμη.
Άλλα έθνη, οι λεγόμενες δημοκρατίες, βρίσκονται σε κατάσταση μεγάλης σύγχυσης,
χωρισμένα σε πολιτικά, θρησκευτικά και κοινωνικά κόμματα, ακούγοντας τη διδασκαλία, τα
όνειρα και τα σχέδια κάθε ατόμου που έχει κάποια ιδέα και προβάλλεται στην κοινή συνείδηση
χωρίς να έχει καμιά αληθινή ή καλή πολιτική, χρωματισμένο από ιδιοτέλεια (προσωπική ή
εθνική και μερικές φορές και τα δύο) και απαιτώντας τη διευθέτηση των υλικών υποθέσεων με
την ελάχιστη προσοχή – αν υπάρχει – στους αναγνωρισμένους πνευματικούς στόχους και
αξίες.

Πρόοδος μέσω έμπνευσης και παρουσίασης σημείων κρίσης
Oι Διδάσκαλοι τρίτης ακτίνας εργάζονται εντατικά στον κόσμο των επιχειρήσεων και των
οικονομικών με το μέσον εκείνων που εμψυχώνονται από ένα πνεύμα αφίλαυτης υπηρεσίας –
και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Είναι ένα νέο πεδίο πνευματικής προσπάθειας. Δεν είναι δυνατό

Σελίδα 44

να επεκταθώ σ’ έναν περιορισμένο χώρο πάνω στις μεθόδους και τα σχέδια της Iεραρχίας αυτή
τη στιγμή της κρίσης και της έκτακτης ανάγκης αναφορικά με το πεδίο του χρήματος, της
σημασίας του και της ορθής χρήσης του. H γενική μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι εκείνη της
έμπνευσης και της παρουσίασης στιγμών κρίσης. Aυτές οι στιγμές παρέχουν ευκαιρία δράσης για
κάποιο μαθητή κι έτσι πραγματοποιείται η εκμάθηση ενός αναγκαίου μαθήματος για τις
εμπλεκόμενες ομάδες ή έθνη. H τεχνική που χρησιμοποιούν αυτοί οι Διδάσκαλοι τρίτης ακτίνας
είναι η ανάπτυξη των διανοιών των ζηλωτών και των στοχαστών στο ειδικό πεδίο της
επιχείρησης, έτσι ώστε να μπορέσουν να σκέφτονται με ευρύτερους όρους από εκείνους των
δικών τους ιδιοτελών εμπορικών συμφερόντων. Διευθετούνται επίσης στιγμές επαφής ανάμεσα
στα μέλη του Nέου Oμίλου Yπηρετών του Kόσμου και στους εξέχοντες εκείνους ανθρώπου που
εργάζονται στο πεδίο των οικονομικών επιχειρήσεων και προσφέρονται ευκαιρίες για
ορισμένες αναγνωρίσεις και για κάποια συγκεκριμένη συνεργασία. Aυτές είναι οι μέθοδοι που
μας αφορούν. Yπάρχουν άλλες υποκειμενικές και πνευματικές μέθοδοι που δε μας αφορούν.
Aν μας περιγράφονταν λεπτομερώς, θα οδηγούσαν μόνο σε σύγχυση.
Aς τονίσω εδώ εμφατικά πως η κύρια μέθοδος που μας αφορά και το πιο ισχυρό όργανο
στα χέρια της πνευματικής Iεραρχίας είναι η διάδοση της καλής θέλησης και η συγχώνευσή της
σε μια ενιαία και λειτουργική δύναμη. Aυτή η έκφραση πρέπει να προτιμάται από τις λέξεις
“οργάνωση της καλής θέλησης”. H καλή θέληση είναι σήμερα ένα όνειρο, μια θεωρία, μια
αρνητική δύναμη. Πρέπει ν’ αναπτυχθεί σε γεγονός, ένα λειτουργικό ιδεώδες και μια θετική
δύναμη. Aυτό είναι το έργο μας και καλούμαστε σαφώς να συνεργασθούμε για την εκπλήρωσή
του.
Tο έργο ενώπιον του Nέου Oμίλου Yπηρετών του Κόσμου είναι μεγάλο αλλά δεν είναι
ακατόρθωτο.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΙΙ ΣΕΛ 747

Σελίδα 45


Σελίδα 46


Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Είναι ίσως η μεγαλύτερη δυσκολία και σε πολλούς φαίνεται κατά καιρούς ότι είναι
ανυπέρβλητη. Περιλαμβάνει το πρόβλημα της αληθινής οικονομικής κηδεμονίας και της
διοχέτευσης επαρκών χρηματικών ποσών σε αγωγούς που θα βοηθήσουν οριστικά το έργο της
προετοιμασίας για την επιστροφή του Χριστού. Συνδέεται στενά με το πρόβλημα των ορθών
ανθρώπινων σχέσεων.
Το πρόβλημα είναι λοιπόν ιδιαζόντως δύσκολο, γιατί οι πνευματικοί εργάτες στον κόσμο
δεν πρέπει μόνο να εκπαιδεύσουν τους ανθρώπους να δίνουν (ανάλογα προς τα μέσα τους),
αλλά σε πολλές περιπτώσεις πρέπει – πρώτα απ’ όλα – να τους προσφέρουν ένα κίνητρο τόσο
μαγνητικό στην έλξη του, ώστε να δίνουν αναγκαστικά. Πρέπει επίσης να συστήσουν την
εταιρεία, το ίδρυμα ή την οργάνωση που θα διαχειρίζεται το προσφερόμενο χρήμα. Αυτό τους
επιφορτίζει με ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο. Το αδιέξοδο που υπάρχει προς το παρόν, δεν
οφείλεται μόνο στην καινοτομία της συγκέντρωσης κεφαλαίων για την προετοιμασία της
έλευσης του Χριστού, αλλά οφείλεται και στην εξασκημένη ιδιοτέλεια της πλειοψηφίας εκείνων
που κατέχουν τα πλούτη του κόσμου και οι οποίοι – ακόμη κι αν δίνουν – το κάνουν γιατί
ενισχύει το γόητρο και δείχνει οικονομική επιτυχία. Υπάρχουν κατ’ ανάγκη εξαιρέσεις, αλλά
είναι σχετικά λίγες.
Γενικεύοντας λοιπόν και υπεραπλουστεύοντας το ζήτημα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι
το χρήμα διοχετεύεται σε τέσσερις κύριους αγωγούς δαπανών:

1. Στις μυριάδες των οικογενειών στον κόσμο με τη μορφή μισθών, αμοιβών ή
κληρονομημένου πλούτου. Όλα αυτά είναι προς το παρόν άνισα κατανεμημένα, προκαλώντας
ακραία πλούτη και ακραία φτώχεια.
2.Σε μεγάλα καπιταλιστικά συγκροτήματα και μονοπώλια τα οποία συναντούμε σαν
πυργωτές κατασκευές σε πολλές χώρες. Κατά πόσο το κεφάλαιο αυτό ανήκει στο κράτος ή την
κοινότητα ή σε μια δράκα πλουσίων ατόμων ή σε μεγάλα εργατικά συνδικάτα δεν έχει καμιά

Σελίδα 47

σημασία. Μικρό μέρος του δαπανάται για τη βελτίωση της ανθρώπινης ζωής ή για την
εγχάραξη εκείνων των αξιών που οδηγούν σε ορθές ανθρώπινες σχέσεις.
3. Στις εκκλησίες και τις θρησκευτικές ομάδες σε όλο τον κόσμο. Εδώ (μιλώντας
πάλι με γενικούς όρους κι αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα την ύπαρξη μιας πνευματικά
σκεπτόμενης μειονότητας) το χρήμα διοχετεύεται στις υλικές όψεις του έργου, τον
πολλαπλασιασμό και τη συντήρηση των εκκλησιαστικών κτιρίων, σε μισθούς και γενικές
δαπάνες και μόνο ένα ποσοστό του πηγαίνει στη διδασκαλία των ανθρώπων, στη ζωντανή
κατάδειξη της απλότητας “ως εν Χριστώ” και στη διάδοση του γεγονότος της επιστροφής Του
– μια σαφή δοξασία των εκκλησιών επί αιώνες. Η επιστροφή αυτή αναμενόταν επί αιώνες και
θα είχε ήδη συμβεί, αν οι εκκλησίες και οι θρησκευτικές οργανώσεις παντού είχαν κάνει το
καθήκον τους.
4. Σε φιλανθρωπικό, εκπαιδευτικό και ιατρικό έργο. Όλα αυτά ήταν εξαιρετικά
καλά και πολύ αναγκαία και η οφειλή του κόσμου στους κοινωνικά σκεπτόμενους ανθρώπους
που έκαναν εφικτούς αυτούς τους θεσμούς, είναι πράγματι μεγάλη. Όλα αυτά ήταν ένα βήμα
στην ορθή κατεύθυνση και μια έκφραση της θείας θέλησης‐για‐το‐καλό. Συχνά όμως είναι
χρήμα που χρησιμοποιείται και κατευθύνεται εσφαλμένα και οι αξίες που αναπτύχθηκαν είναι
κυρίως θεσμικές και συγκεκριμένες. Περιορίσθηκαν από τις χωριστικές απόψεις των δωρητών
ή τις θρησκευτικές προκαταλήψεις εκείνων που ελέγχουν τη δαπάνη των κεφαλαίων. Στις
διενέξεις για ιδέες, θρησκευτικές θεωρίες και ιδεολογίες λησμονείται η αληθινή αρωγή στη Μία
Ανθρωπότητα.

Παραμένει το γεγονός ότι αν οι κατευθυντήριοι πράκτορες (από τα χέρια των οποίων
διοχετεύεται το παγκόσμιο χρήμα) είχαν ένα αληθινό όραμα των πνευματικών πραγματικοτήτων,
της μίας ανθρωπότητας και του ενός κόσμου κι αν ο αντικειμενικός τους σκοπός ήταν η τόνωση
των ορθών ανθρώπινων σχέσεων, η μάζα των ανθρώπων παντού θ’ ανταποκρινόταν σε μια
μελλοντική δυνατότητα πολύ διαφορετικά απ’ ό,τι τώρα· δε θ’ αντιμετωπίζαμε, όπως σήμερα,
δαπάνες – που ανέρχονται σε αμέτρητα εκατομμύρια – τις οποίες καθιστά απαραίτητες η ανάγκη
ν’ αποκαταστήσουμε φυσικά, όχι μόνο τα φυσικά σώματα αναρίθμητων εκατομμυρίων
ανθρώπων, αλλά και ολόκληρων πόλεων, συστημάτων μεταφοράς και κέντρων που έχουν την
ευθύνη της αναδιοργάνωσης της ανθρώπινης ζωής.
Μπορεί εξίσου να ειπωθεί ότι αν οι πνευματικές αξίες και οι πνευματικές ευθύνες που
συνδέονται με το χρήμα (σε μεγάλα ή μικρά ποσά), είχαν δεόντως εκτιμηθεί και διδαχθεί στις

Σελίδα 48

οικογένειες και στα σχολεία, δε θα είχαμε τις φοβερές στατιστικές για τις δαπάνες του
χρήματος πριν τον (Β παγκόσμιο) πόλεμο σε κάθε χώρα του κόσμου (και τη δαπάνη σήμερα
στο Δυτικό ημισφαίριο) σε γλυκά, ποτά, τσιγάρα, διασκέδαση, περιττά ρούχα και πολυτέλειες.
Οι στατιστικές αυτές ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολλάρια κάθε χρόνο. Ένα
μέρος αυτού του χρήματος, που θα απαιτούσε ελάχιστη θυσία, θα επέτρεπε στους μαθητές
του Χριστού και στο Νέο Όμιλο Υπηρετών του Κόσμου να προετοιμάσουν το δρόμο για την
έλευσή Του και να εκπαιδεύσουν τις διάνοιες και τις καρδιές των ανθρώπων σε κάθε χώρα στις
ορθές ανθρώπινες σχέσεις.
Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΕΛ 184‐187

Έτσι προχωρεί η ιστορία – με κάθε έθνος να αγωνίζεται για λογαριασμό του και όλα ν’
αποτιμούν το ένα το άλλο με όρους πόρων και οικονομίας. Στο μεταξύ η ανθρωπότητα
λιμοκτονεί, παραμένει χωρίς εκπαίδευση κι ανατρέφεται με ψευδείς αξίες και την εσφαλμένη
χρήση του χρήματος. Μέχρις ότου αυτά τα πράγματα αρχίσουν να διευθετούνται, η επιστροφή
του Χριστού δεν είναι δυνατή.
Μπροστά στην ενοχλητική αυτή οικονομική κατάσταση – ποια είναι η απάντηση στο
πρόβλημα; Σε κάθε χώρα, σε κάθε κυβέρνηση, σε κάθε εκκλησία και θρησκεία και σε κάθε
εκπαιδευτικό ίδρυμα υπάρχουν άνδρες και γυναίκες που γνωρίζουν την απάντηση. Τι ελπίδα
υπάρχει άραγε γι’ αυτούς και για το έργο που τους εμπιστεύθηκαν; Πώς μπορούν οι λαοί του
κόσμου, οι άνθρωποι καλής θέλησης και πνευματικού οράματος να βοηθήσουν; Υπάρχει άραγε
κάτι που μπορούν να κάνουν για ν’ αλλάξουν τη σκέψη του κόσμου για το χρήμα κι έτσι να το
κατευθύνουν σε αγωγούς όπου θα χρησιμοποιηθεί ορθότερα; Πρέπει να βρεθεί απάντηση.

Υπάρχουν δύο ομάδες που μπορούν να κάνουν πολλά·
1.όσοι χρησιμοποιούν ήδη τους οικονομικούς πόρους του κόσμου, αν συλλάβουν το νέο
όραμα κι αν δουν επίσης τη γραφή στον τοίχο που οδηγεί στην καταστροφή την παλιά τάξη
και δεύτερο,
2.οι μάζες των καλών, αγαθών ανθρώπων σε όλες τις τάξεις και σφαίρες επιρροής.
Οι άνθρωποι καλής θέλησης και πνευματικής κλίσης πρέπει ν’ απορρίψουν τη σκέψη της
σχετικής τους αχρηστίας, ασημαντότητας και ματαιότητας και ν’ αντιληφθούν ότι τώρα (στην
κρίσιμη κι αποφασιστική στιγμή που ήλθε) μπορούν να εργασθούν δυναμικά. Οι Δυνάμεις του

Σελίδα 49

Κακού έχουν ηττηθεί, (στον Β παγκόσμιο πόλεμο) παρότι δε “σφραγίσθηκαν” ακόμη πίσω απ’
τη θύρα που θα τις βάλει η ανθρωπότητα και προείπε η Καινή Διαθήκη ότι θα συμβεί. Το κακό
αναζητεί κάθε διαθέσιμη δίοδο για μια νέα προσέγγιση αλλά – κι αυτό μπορούμε να το πούμε
με εμπιστοσύνη κι επιμονή –
1. οι μικροί άνθρωποι του κόσμου, οι φωτισμένοι κι ανιδιοτελείς στις απόψεις τους,
υπάρχουν σε επαρκή αριθμό για να κάνουν αισθητή τη δύναμή τους – αν το θελήσουν.
Υπάρχουν εκατομμύρια πνευματικά σκεπτόμενων ανδρών και γυναικών σε κάθε χώρα, που
όταν φτάσουν στο σημείο να προσεγγίσουν σε μαζικό σχηματισμό αυτό το ζήτημα του
χρήματος, μπορούν να το επαναδιοχετεύσουν μόνιμα.
2. Υπάρχουν συγγραφείς και στοχαστές σ’ όλες τις χώρες, που μπορούν να
προσθέσουν την ισχυρή τους βοήθεια και θα το κάνουν, αν προσεγγισθούν σωστά.
3. Υπάρχουν σπουδαστές του εσωτερισμού και αφοσιωμένοι κληρικοί στους
οποίους μπορούμε ν’ απευθύνουμε έκκληση για βοήθεια στην προετοιμασία της οδού
επιστροφής του Χριστού, ιδιαίτερα αν η αιτούμενη βοήθεια είναι η δαπάνη χρήματος και
χρόνου για την εδραίωση ορθών ανθρώπινων σχέσεων και την ανάπτυξη και διάδοση της
καλής θέλησης.
Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Προσόντα για την ορθή κατεύθυνση του χρήματος
Δεν απαιτείται καμιά μεγάλη εκστρατεία για συλλογή χρημάτων, αλλά χρειάζεται η
ανιδιοτελής εργασία χιλιάδων φαινομενικά ασήμαντων ανθρώπων.
1.Θα έλεγα ότι η πιο αναγκαία ποιότητα είναι το θάρρος· χρειάζεται θάρρος για να
παραμερισθεί η επιφυλακτικότητα, η ντροπαλότητα και η δυσαρέσκεια της παρουσίασης μιας
άποψης, ιδιαίτερα μιας άποψης που συνδέεται με το χρήμα. Εδώ αποτυγχάνει η πλειονότητα.
Είναι σχετικά εύκολο σήμερα να συγκεντρώνονται χρήματα για τον Ερυθρό Σταυρό, τα
νοσοκομεία και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκεντρωθούν
χρήματα για τη διάδοση της καλής θέλησης ή την εξασφάλιση της ορθής χρήσης του χρήματος
για μακρόπνοες ιδέες, όπως η επιστροφή του Χριστού. Συνεπώς λέω ότι το πρώτο
προαπαιτούμενο είναι το Θάρρος.
2. Η δεύτερη απαίτηση για τους εργάτες του Χριστού είναι να κάνουν εκείνες τις θυσίες
και τις προσαρμογές που θα τους επιτρέψουν να δίνουν μέσα στα όρια των δυνατοτήτων τους·

Σελίδα 50

δεν πρέπει να υπάρχει μόνο μια εξασκημένη ικανότητα στην παρουσίαση του ζητήματος, αλλά
κάθε εργάτης πρέπει να εφαρμόζει εκείνα που κηρύσσει. Αν, λόγου χάρη, τα εκατομμύρια των
ανθρώπων που αγαπούν τον Χριστό και ζητούν να υπηρετήσουν την υπόθεσή Του έδιναν ένα
ελάχιστο ποσό χρήματος κάθε χρόνο, θα υπήρχαν τα αναγκαία κεφάλαια για το έργο Του· τότε
θα εμφανίζονταν αυτόματα οι αναγκαίες εταιρείες και οι πνευματικά σκεπτόμενοι
διαχειριστές. Η δυσκολία δεν είναι στην οργάνωση του χρήματος και του έργου· βρίσκεται στη
φαινομενική ανικανότητα των ανθρώπων να δίνουν. Για τον έναν ή τον άλλο λόγο δίνουν
ελάχιστα ή τίποτε, ακόμη κι όταν ενδιαφέρονται για μια υπόθεση όπως η επιστροφή του
Χριστού· ο φόβος του μέλλοντος, ή η αγάπη των αγορών, ή η επιθυμία να δίνουμε δώρα, ή η
αδυναμία ν’ αντιληφθούμε ότι πολλά μικρά ποσά αθροίζονται σε πολύ μεγάλα κονδύλια – όλα
αυτά αντιμάχονται την οικονομική γενναιοδωρία και ο λόγος πάντοτε φαίνεται επαρκής.
Συνεπώς το δεύτερο προαπαιτούμενο είναι να δίνει κανείς ό,τι μπορεί.
3.Τρίτο, οι μεταφυσικές σχολές και οι εσωτερικές ομάδες αφιέρωσαν πολλή σκέψη σ’
αυτό το έργο της κατεύθυνσης του χρήματος σε αγωγούς που τους ενδιαφέρουν. Συχνά
μπαίνει το ερώτημα: Γιατί η Σχολή Ενότητας της σκέψης, η Εκκλησία της Χριστιανικής
Επιστήμης και πολλές κινήσεις της Νέας Σκέψης κατορθώνουν πάντοτε να συσσωρεύουν τα
απαιτούμενα κεφάλαια, ενώ άλλες ομάδες και ιδιαίτερα οι εσωτερικές ομάδες δεν το
κατορθώνουν; Γιατί οι αληθινά πνευματικοί εργάτες φαίνονται ανίκανοι να υλοποιήσουν
εκείνο που χρειάζονται; Η απάντηση είναι απλή. Εκείνες οι ομάδες και οι εργάτες που
βρίσκονται πλησιέστερα στο πνευματικό ιδεώδες μοιάζουν με μια διαιρεμένη οικογένεια. Το
κύριο ενδιαφέρον τους βρίσκεται στα αφηρημένα πνευματικά επίπεδα και δεν έχουν
προφανώς συλλάβει το γεγονός ότι το φυσικό πεδίο, όταν υποκινείται απ’ τα πνευματικά
επίπεδα, έχει ίση σπουδαιότητα. Οι μεγάλες μεταφυσικές σχολές είναι εστιασμένες σε μια υλική
εκδήλωση και είναι τόσο μεγάλη η έμφασή τους και τόσο προσηλωμένη η προσέγγισή τους,
ώστε παίρνουν αυτό που ζητούν· πρέπει να μάθουν ότι η αίτηση και η απάντησή της πρέπει να
είναι αποτέλεσμα πνευματικού σκοπού κι ότι εκείνο που ζητείται δεν πρέπει να είναι για τη
χρήση του χωριστού εαυτού ή για κάποια χωριστική οργάνωση ή εκκλησία.
3.Στη νέα εποχή που πλησιάζει, πριν την επιστροφή του Χριστού, η αίτηση για οικονομική
ενίσχυση πρέπει ν’ αποβλέπει στην εμπέδωση ορθών ανθρώπινων σχέσεων και της καλής
θέλησης κι όχι στην ανάπτυξη κάποιας ιδιαίτερης οργάνωσης. Οι οργανώσεις με τέτοια
αιτήματα πρέπει να εργάζονται με ελάχιστες γενικές δαπάνες κι έξοδα εγκατάστασης και οι
εργάτες με τον ελάχιστο, όμως λογικό, μισθό. Τέτοιες οργανώσεις δεν υπάρχουν πολλές

Σελίδα 51

σήμερα, αλλά οι λίγες που τώρα λειτουργούν, μπορούν να δώσουν το παράδειγμα το οποίο θ’
ακολουθήσουν κι άλλες, καθώς αναπτύσσεται η επιθυμία για την επιστροφή του Χριστού.
Συνεπώς το τρίτο προαπαιτούμενο είναι η υπηρεσία της μίας ανθρωπότητας.
4.Το τέταρτο προαπαιτούμενο πρέπει να είναι η προσεκτική παρουσίαση της υπόθεσης
για την οποία ζητείται η οικονομική υποστήριξη. Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν το θάρρος να
μιλούν, αλλά ίση σημασία έχει μια νοήμων παρουσίαση. Το κύριο σημείο που πρέπει να
τονισθεί στο προπαρασκευαστικό έργο της επιστροφής του Χριστού είναι η εδραίωση ορθών
ανθρώπινων σχέσεων. Αυτό έχει ήδη αρχίσει σε όλο τον κόσμο από ανθρώπους καλής θέλησης
κάτω από πολλές ονομασίες.
5. Ερχόμαστε τώρα στο πέμπτο προαπαιτούμενο: τη ζωτική και ακλόνητη πίστη στην
ανθρωπότητα σαν σύνολο. Δεν πρέπει να υπάρχει απαισιοδοξία ως προς το μέλλον του
ανθρώπινου γένους ή απογοήτευση για την εξαφάνιση της παλιάς τάξης. “To αγαθό, το
αληθινό και το ωραίο” είναι στο δρόμο του και γι’ αυτό ευθύνεται το ανθρώπινο γένος κι όχι
κάποια εξωτερική θεία παρέμβαση. Η ανθρωπότητα είναι υγιής και αφυπνίζεται γοργά.
Περνάμε από το στάδιο όπου όλα “κηρυχθήσεται επί των δωμάτων” – όπως δήλωσε ο Χριστός
ότι θα συμβεί – και καθώς ακούμε ή διαβάζουμε για το κύμα της βρωμιάς, της
εγκληματικότητας, της αισθησιακής ηδονής ή της πολυτελούς αγοράς, τείνουμε ν’
απογοητευθούμε· είναι συνετό να θυμόμαστε ότι είναι υγιές να έλθουν όλα αυτά στην
επιφάνεια και να τα μάθουμε όλοι. Είναι σαν την ψυχολογική κάθαρση του υποσυνείδητου,
στην οποία υποβάλλονται τα άτομα· προοιωνίζει την εγκαινίαση μιας νέας και καλύτερης
εποχής.
Υπάρχει έργο που πρέπει να γίνει και οι άνθρωποι καλής θέλησης, πνευματικού
ενστίκτου και αληθινής Χριστιανικής παιδείας πρέπει να το κάνουν. Πρέπει να εγκαινιάσουν
την εποχή της χρήσης του χρήματος για την πνευματική Ιεραρχία και να φέρουν αυτή την
ανάγκη στο βασίλειο της επίκλησης. Η επίκληση είναι ο ύψιστος τύπος προσευχής που υπάρχει
και μια νέα μορφή θείας έκκλησης που έκανε πλέον εφικτή η γνώση του διαλογισμού.
Δεν υπάρχει τίποτε να προσθέσουμε στον τρόπο έκκλησης για χρήματα, θάρρος ή
κατανόηση. Αν το θάρρος του Χριστού καθώς αντιμετωπίζει την επάνοδο στο φυσικό,
εξωτερικό αυτό κόσμο, αν η ανάγκη της ανθρωπότητας για ορθές ανθρώπινες σχέσεις και το
θυσιαστικό έργο των μαθητών του Χριστού δεν αρκεί να σας πυρπολήσει και να ενεργοποιήσει
εσάς κι όσους μπορείτε να προσεγγίσετε, τίποτε άλλο δεν μπορεί να ειπωθεί που να έχει
κάποια χρησιμότητα.

Σελίδα 52


Εξετάσαμε την ανάγκη της προετοιμασίας για τον ερχομό του Χριστού και μερικές από τις
βασικές απαιτήσεις που θα προκύψουν όταν οι άνθρωποι ενστερνισθούν την αναγκαία
δραστηριότητα που περιλαμβάνει τη συγκέντρωση των απαιτούμενων χρημάτων για την
προώθηση του προπαρασκευαστικού έργου. Ο ατομικός εργάτης πρέπει πρωτίστως ν’
αποφασίσει αν το κίνητρο και η πνευματική του προσδοκία είναι επαρκή για το έργο ενώπιόν
του. Σημασία έχει μόνο ό,τι παρέχει την αναγκαία ορμή για δράση και στο ύψος του
εγχειρήματος θα είναι μόνο εκείνος ο εργάτης που έχει ένα αρκετά διαυγές όραμα το οποίο θα
του επιτρέψει να εργασθεί με κατανόηση και ειλικρίνεια. Πρέπει ν’ ανακαλύψει ότι είναι σε
θέση να παίξει το ρόλο του στην προώθηση του θείου Σχεδίου. Το γεγονός του Χριστού και η
γνήσια δυνατότητα της επανεμφάνισής Του πρέπει να γίνουν σπουδαίοι κινητήριοι
παράγοντες στη συνείδησή του. Θα αναζητήσει γύρω του εκείνους με τους οποίους μπορεί να
εργασθεί και οι οποίοι έχουν τους ίδιους πνευματικούς σκοπούς μαζί του. Μ’ αυτό τον τρόπο
και την κατάλληλη στιγμή θα βρει ότι υπάρχει στη Γη μια καλά οργανωμένη και ολοκληρωμένη
ομάδα στην οποία μπορεί να δοθεί το όνομα του Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου. Θα
διαπιστώσει ότι βρίσκονται παντού και λειτουργούν σε κάθε χώρα και σε όλες τις
οργανωμένες θρησκευτικές ομάδες και σε όλες τις άλλες ομάδες που είναι αφιερωμένες στην
ευημερία της ανθρωπότητας και στην προετοιμασία του δρόμου για την επιστροφή του
Χριστού.
Είναι πρωτίστως ένας όμιλος ο οποίος παρότι εργάζεται στο εξωτερικό πεδίο της
καθημερινής φυσικής ζωής, διατηρεί ωστόσο μια στενή εσώτερη, πνευματική ολοκλήρωση με
το κέντρο ενέργειας από το οποίο μπορεί ν’ αντλήσει οτιδήποτε χρειάζεται για ενεργό,
πνευματικό έργο. Ο όμιλος παρέχει ένα πεδίο υπηρεσίας σε όσους επιδιώκουν μια έκφραση
υπηρεσίας· παρέχει επίσης ένα σημείο συνάθροισης για όσους είναι πρόθυμοι να δοκιμασθούν
κι έναν τόπο όπου τα κίνητρα και η αντοχή τους μπορούν να δοκιμασθούν πριν τη σταθερή
ανέλιξη της πνευματικής ευκαιρίας. Έτσι απελευθερώνεται σε διαρκώς ευρύτερες περιοχές
υπηρεσίας.
Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΕΛ 189‐195

Σελίδα 53


Σελίδα 54


ΝΕΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ευτυχώς υπάρχει ένα αυξανόμενο σώμα απ’ όσους ανήκουν σε όλες τις πίστεις ή σε καμιά
θρησκευτική πίστη, βρίσκονται σε κάθε ήπειρο κι έθνος κι έχουν επίγνωση της ανάδευσης της
πνευματικής αυτής κίνησης – που συνδέει την ανθρωπότητα και την Ιεραρχία. Αυτή οφείλεται
στην αντίδρασή τους στην πνευματική ελπίδα, στην προσδοκία και στην περίεργα πλατιά
πίστη ότι η θεία παρέμβαση είναι εφικτή και βρίσκεται πολύ κοντά. Καθώς αναπτύσσεται η
ορμή της πνευματικής αυτής δραστηριότητας, έτσι θα αναπτύσσεται και η ανταποκριτικότητα
μεταξύ των ανθρώπων κι αν η αντίδραση είναι αυτή που ελπίζεται, θα είναι οι μάζες παντού που
θα ενωθούν αργά για να επιφέρουν τις αναγκαίες συνθήκες για την επανεμφάνιση του Πρίγκιπα
της Ειρήνης που θα φέρει μαζί Του τη δυναμικότητα και την ευλογία του Αβατάρ της Σύνθεσης. O
αριθμός των ημιφωτισμένων αυτών ανθρώπων αυξάνει γοργά· η απόγνωση επιταχύνει την
ανταπόκρισή τους στη βοήθεια από ψηλά και στον κατάλληλο χρόνο ο αριθμός τους θα είναι
τόσο μεγάλος ώστε ο ολοκληρωτισμός καθώς και η χαώδης δημοκρατία δε θα είναι σε θέση να
τους αντισταθούν.
Αυτό δεν είναι ένα μυστικιστικό ή φανταστικό όνειρο που σας παρουσιάζω. Περιλαμβάνει
μια αίσθηση σκληρής δουλειάς στο φυσικό πεδίο, μια πρακτική κοινή λογική, μια διακοπή της
παρουσίασης ενός όμορφου μέλλοντος σ’ ένα μυθικό ουρανό άσκοπο κι άχρηστο. Η έλευση
του Βασιλείου του Θεού, η προετοιμασία για τον ερχομό του Χριστού και η σωτηρία του
ανθρώπινου γένους απαιτούν θάρρος, οργάνωση, επιχειρηματικό δαιμόνιο, ψυχολογία κι
επιμονή· χρειάζεται εκπαιδευμένους εργάτες και πολύ χρήμα· απαιτεί προσεκτικά εκτιμημένα
προγράμματα που διαθέτουν μακρόπνοο όραμα συν λογικές σύγχρονες διαδικασίες. Σ’ αυτό
καλούνται σήμερα όλοι όσοι έχουν αληθινό όραμα και αγάπη για την ανθρωπότητα· σημαίνει
τη διάδοση μιας νοήμονος καλλιεργημένης καλής θέλησης και την ενδυνάμωση εκείνων των
συνθηκών, στάσεων και απόψεων που θα επιφέρουν αναπόφευκτα ορθές ανθρώπινες
σχέσεις.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΕΛ 757

Σελίδα 55

Ο Νέος Όμιλος Υπηρετών του Κόσμου παρέχει ουσιαστικά ένα έδαφος εξάσκησης κι ένα
πεδίο εμπειρίας για εκείνους που ελπίζουν ν’ αναπτυχθούν σε πνευματικό ανάστημα και να
προσαρμοσθούν για να γίνουν ενεργοί, κατευθυνόμενοι μαθητές του Χριστού. Η εμφάνιση
αυτού του ομίλου στη Γη αυτή την εποχή είναι μια απ’ τις ενδείξεις της επιτυχίας της
εξελικτικής διαδικασίας όπως εφαρμόσθηκε στην ανθρωπότητα. Αυτή η μέθοδος εργασίας – η
χρησιμοποίηση ανθρώπινων όντων σαν πρακτόρων για την προαγωγή του έργου της
σωτηρίας και της εξύψωσης του κόσμου – θεσπίστηκε από τον ίδιο τον Χριστό· εργάσθηκε
πολύ συχνά με τους ανθρώπους μέσω άλλων, προσεγγίζοντας την ανθρωπότητα με το μέσον
των δώδεκα Αποστόλων Του, θεωρώντας τον Παύλο ως αντικαταστάτη του Ιούδα του
Ισκαριώτη. Ο Βούδδας δοκίμασε το ίδιο σύστημα, αλλά η σχέση της ομάδας Του αφορούσε
στην αρχή τον Ίδιο κι όχι τόσο τον κόσμο των ανθρώπων. Ο Χριστός απέστειλε τους
Αποστόλους Του στον κόσμο για να θρέψουν το ποίμνιο, να αναζητήσουν, να καθοδηγήσουν
και να γίνουν “αλιείς ανθρώπων”. Η σχέση των μαθητών του Χριστού με το Διδάσκαλό τους
ήταν δευτερεύουσα, όμως πρωτεύουσα με έναν αιτούντα κόσμο· η στάση αυτή διέπει ακόμη
την Ιεραρχία, χωρίς όμως να μειώνει την αφοσίωση στον Χριστό. Ό,τι ο Βούδδας θέσπισε
συμβολικά κι εμβρυακά, έγινε πραγματικό και υπαρκτό υπό τις απαιτήσεις της Ιχθυακής
Εποχής.

Στην εποχή στην οποία εισερχόμαστε τώρα, την Υδροχοϊκή Εποχή, αυτός ο τρόπος
ομαδικής εργασίας θα φθάσει σ’ ένα υψηλό σημείο ανάπτυξης και ο κόσμος θα σωθεί και θ’
ανοικοδομηθεί πολύ περισσότερο από τις ομάδες παρά από τα άτομα. Στο παρελθόν είχαμε
παγκόσμιους σωτήρες – Υιούς του Θεού οι Οποίοι έδωσαν στους ανθρώπους ένα μήνυμα που
έφερε αύξηση του φωτός στους ανθρώπους. Τώρα, στο πλήρωμα του χρόνου και με τις
διαδικασίες της εξέλιξης, αναδύεται ένας όμιλος που θα φέρει σωτηρία στον κόσμο και (επειδή
ενσωματώνει ομαδικές ιδέες και τονίζει την αληθινή έννοια της Εκκλησίας του Χριστού) θα
διεγείρει και θα ενεργοποιήσει τις διάνοιες και τις ψυχές των ανθρώπων, έτσι ώστε να
εγκαινιασθεί η νέα εποχή με την έκχυση της Αγάπης, της Γνώσης και της Αρμονίας του ίδιου
του Θεού, καθώς και με την επανεμφάνιση του Χριστού στον Οποίο θα έχουν ενσωματωθεί και
οι τρεις αυτές ιδιότητες της θειότητας.
Στο παρελθόν οι θρησκείες ιδρύονταν από κάποια μεγάλη ψυχή, από έναν Αβατάρ και
από μια εξέχουσα πνευματική προσωπικότητα. Η σφραγίδα της ζωής, των λόγων και της
διδασκαλίας τους αποτυπώθηκε στη φυλή και διατηρήθηκε για πολλούς αιώνες. Ποιο θα είναι

Σελίδα 56

το αποτέλεσμα του μηνύματος ενός ομαδικού Αβατάρ ή παγκόσμιου Σωτήρα; Ποια θα είναι η
δυναμικότητα του έργου μιας ομάδας γιγνωσκόντων το Θεό, που θα εξαγγέλλουν την αλήθεια
και θα είναι υποκειμενικά ενωμένοι στο μεγάλο έργο της σωτηρίας του κόσμου; Ποιο θα είναι
το αποτέλεσμα της αποστολής μιας ομάδας παγκόσμιων Σωτήρων που θα είναι όλοι σε κάποιο
βαθμό Γνώστες του Θεού, που θα συμπληρώνουν αμοιβαία τις προσπάθειές τους, θα ενισχύουν
αμοιβαία το μήνυμά τους και θ’ αποτελούν έναν οργανισμό δια του οποίου η πνευματική
ενέργεια και η αρχή της πνευματικής ζωής μπορούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους
στον κόσμο υπό τη διεύθυνση του Χριστού σε Ορατή Παρουσία;

Ένα τέτοιο σώμα υφίσταται τώρα κι έχει τα μέλη του σε κάθε χώρα. Είναι σχετικά λίγοι κι
απομακρυσμένοι μεταξύ τους, αλλά ο αριθμός τους αυξάνει σταθερά και το μήνυμά τους θα
γίνεται αυξανόμενα αισθητό. Σ’ αυτούς επενδύθηκε το πνεύμα της δημιουργίας· είναι οι
δομητές της νέας εποχής· σ’ αυτούς ανατέθηκε το έργο της διατήρησης του πνεύματος της
αλήθειας και της αναδιοργάνωσης των σκέψεων των ανθρώπων, έτσι ώστε η φυλετική διάνοια
να ελεγχθεί και να οδηγηθεί στη διαλογιστική και στοχαστική εκείνη κατάσταση που θα της
επιτρέψει ν’ αναγνωρίσει την επόμενη ανέλιξη της θειότητας την οποία θα εγκαινιάσει ο
Χριστός.
Ο Νέος Όμιλος Υπηρετών του Κόσμου αναδιοργανώθηκε κι αναζωογονήθηκε· η γνώση
της ύπαρξής του διαδίδεται σ’ όλο τον κόσμο. Αποτελεί σήμερα μια ομάδα ανδρών και
γυναικών κάθε έθνους και φυλής και κάθε θρησκευτικής οργάνωσης κι ανθρωπιστικής κίνησης
που είναι βασικά προσανατολισμένη στη Βασιλεία του Θεού ή βρίσκεται στη διαδικασία ενός
τέτοιου προσανατολισμού. Είναι μαθητές του Χριστού, που εργάζονται συνειδητά και συχνά
ασυνείδητα για την επανεμφάνισή Του· είναι πνευματικοί ζηλωτές που επιδιώκουν να
υπηρετήσουν και να κάνουν πραγματική τη Βασιλεία του Θεού πάνω στη Γη· είναι άνθρωποι
καλής θέλησης και νοημοσύνης, που προσπαθούν ν’ αυξήσουν την κατανόηση και τις ορθές
ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Ο όμιλος αυτός διαιρείται σε δύο κύρια τμήματα:

1. Μια ομάδα που απαρτίζεται από τους μαθητές του Χριστού, οι οποίοι εργάζονται
συνειδητά με τα σχέδια Του και από εκείνους που διδασκόμενοι από αυτούς, συνεργάζονται
μαζί τους συνειδητά κι εκούσια. Στην τελευταία αυτή κατηγορία μπορούμε να περιληφθούμε
κι εμείς, αν το θελήσουμε κι αν είμαστε πρόθυμοι να κάνουμε τις αναγκαίες θυσίες.

Σελίδα 57

2.Μια ομάδα που αποτελείται από ζηλωτές και παγκόσμια συνειδητούς άνδρες και
γυναίκες που εργάζονται ασυνείδητα υπό την καθοδήγηση της πνευματικής Ιεραρχίας.
Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι, ιδιαίτερα σε υψηλές θέσεις σήμερα, οι οποίοι εκπληρώνουν το ρόλο
των καταστροφέων της παλιάς μορφής ή των δομητών της νέας. Δεν έχουν συνείδηση
κάποιου εσώτερου συνθετικού σχεδίου, αλλά ασχολούνται ανιδιοτελώς με την ικανοποίηση
της παγκόσμιας ανάγκης όσο καλύτερα μπορούν, παίζοντας σημαντικό ρόλο στα εθνικά
δράματα ή εργαζόμενοι επίμονα στο πεδίο της εκπαίδευσης.

Η πρώτη ομάδα είναι σε επαφή με την πνευματική Ιεραρχία σε κάποιο βαθμό και σε
μεγάλο βαθμό όσον αφορά τους αληθινούς μαθητές· τα μέλη της εργάζονται υπό πνευματική
έμπνευση. Η δεύτερη ομάδα είναι σε στενότερη επαφή με τις μάζες των ανθρώπων· εργάζεται
σαφέστερα υπό την έμπνευση των ιδεών. Η πρώτη ομάδα ασχολείται με το Σχέδιο του Χριστού
στο βαθμό που τα μέλη της μπορούν να συλλάβουν την ουσιαστικότητά του, ενώ η δεύτερη
ομάδα εργάζεται με τις νέες έννοιες κι ελπίδες που αναδύονται στη συνείδηση του ανθρώπινου
γένους, καθώς οι άνθρωποι αρχίζουν υποκειμενικά και συχνά ασυνείδητα ν’ ανταποκρίνονται
στις προετοιμασίες για τον ερχομό του Χριστού. Σταθερά και σαν αποτέλεσμα του έργου του
Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου η ανθρωπότητα αφυπνίζεται στις δυνατότητες ενώπιόν
της.
Η αφύπνιση της ιντελλιγκέντσιας σ’ όλες τις χώρες στην αναγνώριση της ανθρωπότητας
αποτελεί το προοίμιο της εμπέδωσης της αδελφότητας. Ο άνθρωπος αναγνωρίζει την ενότητα
της ανθρώπινης οικογένειας, αλλά πριν η ενότητα αυτή μπορέσει να πάρει μορφή με
εποικοδομητικά μέτρα, είναι ουσιώδες όλο και περισσότεροι σκεπτόμενοι άνδρες και γυναίκες
σ’ όλο τον κόσμο να συντρίψουν τους νοητικούς φραγμούς που υφίστανται μεταξύ φυλών,
εθνών και τύπων· είναι ουσιώδες ο Νέος Όμιλος Υπηρετών του Κόσμου να επαναλάβει στον
εξωτερικό κόσμο τον τύπο δραστηριότητας που εκδήλωσε η Ιεραρχία όταν ανέπτυξε και
υλοποίησε το Νέο Όμιλο Υπηρετών του Κόσμου. Με την εντύπωση και την έκφραση
ορισμένων μεγάλων ιδεών οι άνθρωποι παντού πρέπει να οδηγηθούν στην κατανόηση των
θεμελιωδών ιδεωδών που θα διέπουν τη νέα εποχή. Αυτό είναι το κύριο έργο του Νέου Ομίλου
Υπηρετών του Κόσμου.
Καθώς μελετούμε και μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε το Νέο Όμιλο Υπηρετών του
Κόσμου σ’ όλους τους κλάδους και τις σφαίρες δραστηριότητάς του – που είναι διάσπαρτες σ’
όλο τον κόσμο και περιλαμβάνουν τους αληθινούς και ειλικρινείς εργάτες κι ανθρωπιστές σε

Σελίδα 58

κάθε έθνος, κάθε θρησκεία και κάθε οργάνωση με ανθρωπιστική πρόθεση – θα αφυπνισθούμε
στην αντίληψη ότι υπάρχει σήμερα στη Γη ένα σώμα ανδρών και γυναικών των οποίων ο
αριθμός και η εμβέλεια δραστηριότητας είναι τελείως επαρκής για να προκαλέσουν τις αλλαγές
που θα επιτρέψουν στον Χριστό να βαδίσει πάλι ανάμεσά μας. Αυτό θα γίνει αν ενδιαφέρονται
αρκετά, αν είναι αρκετά έτοιμοι να κάνουν τις αναγκαίες θυσίες και πρόθυμοι να υποτάξουν τις
εθνικές, θρησκευτικές και οργανωτικές διαφορές τους στην εκτέλεση εκείνων των μορφών
υπηρεσίας που θα αναδομήσουν τον κόσμο. Πρέπει να εκπαιδεύσουν τη φυλή των ανθρώπων
σε λίγα απλά και βασικά ουσιώδη και να εξοικειώσουν την ανθρωπότητα στη σκέψη της
επανεμφάνισης του Χριστού και της εξωτερίκευσης της Βασιλείας του Θεού. Το έργο τους θα
είναι κυρίως να συνοψίσουν και να καταστήσουν αποτελεσματικό το έργο των δύο Υιών του
Θεού: του Βούδδα και του Χριστού.
Η επιτυχία του έργου του Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου είναι αναπόφευκτη· εσώτερη
ολοκλήρωση εκείνου του μέρους του ομίλου που εργάζεται σε στενή επαφή με τον Χριστό και
την πνευματική Ιεραρχία, είναι τέτοια ώστε η εξωτερική επιτυχία είναι εξασφαλισμένη.
Παρέχουν έναν αγωγό δια του οποίου το φως, η αγάπη και η δύναμη της Βασιλείας του Θεού
θα μπορέσουν να φτάσουν στους πιο εξωτερικούς εργάτες.
Ας αντιληφθούμε λοιπόν ότι όλοι οι άνδρες και γυναίκες με πνευματική κλίση, όλοι όσοι
επιδιώκουν κι εργάζονται για την εδραίωση ορθών ανθρώπινων σχέσεων, όλοι όσοι
εφαρμόζουν την καλή θέληση και προσπαθούν αληθινά ν’ αγαπούν τους συνανθρώπους τους,
αποτελούν ακέραιο μέρος του Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου κι ότι το κύριο έργο τους
αυτή την εποχή είναι να προετοιμάσουν το δρόμο για την επανεμφάνιση του Χριστού.

Ας δηλώσω εδώ με έμφαση ότι η κύρια μέθοδος που μπορεί να μας ενδιαφέρει και το
ισχυρότερο εργαλείο στα χέρια της πνευματικής Ιεραρχίας είναι η διάδοση της καλής θέλησης
και η συγχώνευσή της σε μια ενωμένη και λειτουργική δυναμικότητα. Προτιμώ αυτή την
έκφραση από τις λέξεις “οργάνωση της καλής θέλησης”. Η καλή θέληση είναι σήμερα ένα
όνειρο, μια θεωρία, μια αρνητική δύναμη. Πρέπει να αναπτυχθεί σε γεγονός, σε λειτουργικό
ιδανικό και σε θετική ενέργεια. Αυτό είναι το έργο μας και καλούμαστε πάλι να
συνεργασθούμε.
Το χρέος ενώπιον του Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου είναι μεγάλο αλλά δεν είναι
ακατόρθωτο. Είναι έργο που απορροφά, αλλά καθόσο αποτελεί ένα επιβαλλόμενο πρότυπο

Σελίδα 59

ζωής, μπορεί να πραγματωθεί σε κάθε όψη της κανονικής, καθημερινής ζωής του άνδρα ή της
γυναίκας. Συγχρόνως όμως καλούμαστε ζωή και να επωμισθούμε ορισμένη ευθύνη.
Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΕΛ 195

Το κρίσιμο σημείο ισορροπίας
Θα εφιστούσα την αμέριστη προσοχή σας σ’ ένα πολύ σημαντικό θέμα. Τη στιγμή που θα
προσεγγισθεί ένα σημείο ισορροπίας, τη στιγμή που εκείνοι οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τη
χωριστικότητα και τον υλισμό, τον ολοκληρωτισμό ή οποιοδήποτε επιβαλλόμενο καθεστώς (κι
επομένως μια κακή ενότητα) κι εκείνοι οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την ελευθερία της
ανθρώπινης ψυχής, τα δικαιώματα του ατόμου, την αδελφότητα και τις ορθές ανθρώπινες
σχέσεις, βρεθούν σε ίση δύναμη, θέση κι επιρροή, τότε οι θύρες της Ιεραρχίας (μιλώντας
συμβολικά) θ’ ανοίξουν κι ο Χριστός και οι μαθητές Του θα έρθουν.
Αυτή η ισορροπία πρέπει να προσεγγίσει ένα σημείο πάνω στα νοητικά πεδία· πρέπει
να προσεγγισθεί από εκείνους που μπορούν να σκεφθούν, που μπορούν να επηρεάσουν και
στα χέρια των οποίων βρίσκεται η ευθύνη γι’ αυτά που γνωρίζουν και πιστεύουν οι μάζες κάτω
απ’ το νοητικό επίπεδο.
Oι ανεκπαίδευτοι εργάτες, οι αναρίθμητοι άνθρωποι που δε σκέφτονται ποτέ, οι οποίοι
είναι νέοι στην εμπειρία της ενσάρκωσης και τα πλήθη που αποφεύγουν να σκέφτονται αν και
μπορούν, βρίσκονται στα χέρια αυτών των δύο απέραντων και κυρίαρχων ομάδων: τα
ολοκληρωτικά καθεστώτα και τις δημοκρατίες.
Σήμερα οι συνέπειες της επίτευξης ενός σημείου ισορροπίας είναι πολύ κοντά. Το
οργανωμένο κακό δεν είναι στην εξουσία· το οργανωμένο καλό είναι ακόμη εντελώς
αναποτελεσματικό, κυρίως λόγω της αποτυχίας των θρησκειών του κόσμου να δώσουν μια
αληθινή εικόνα της αποστολής του Χριστού· επομένως έχουμε τώρα τον αγώνα για έλεγχο. Αν
οι δυνάμεις του κακού συν τις ομάδες των ανθρώπων που ζητούν να ελέγξουν το ανθρώπινο
πνεύμα (αδιάφορο σε ποια χώρα βρίσκονται και μπορούν να βρεθούν σε κάθε χώρα χωρίς
εξαίρεση) επικρατήσουν, θα ανοίξουν οι θύρες του κακού και η ζωή του ανθρώπου θα χάσει το
νόημά της· ο θάνατος θα εγκατασταθεί πάνω στον πλανήτη μας – θάνατος τόσο πνευματικός
όσο και νοητικός. Αν επικρατήσουν οι δυνάμεις του καλού, το έργο του νέου ομίλου υπηρετών
του κόσμου και οι δραστηριότητες των ανθρώπων καλής θέλησης παντού, οι θύρες της
πνευματικής Ιεραρχίας θα ανοίξουν και – για να χρησιμοποιήσω μια Βιβλική φράση – θα
εξέλθουν οι Στρατιές του Κυρίου. O Χριστός Θα Έρθει.

Σελίδα 60

Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΕΛ 758

Το έργο του κινήματος της Καλής Θέλησης υπήρξε τόσο εξαιρετικά και ουσιαστικά
επιτυχές, ώστε σήμερα καταδεικνύεται με τη μορφή μυριάδων σχεδίων για τη μεταπολεμική
βοήθεια, με τη μορφή χιλιάδων ομάδων και εκατομμυρίων καλοπροαίρετων ανθρώπων από
όλες τις φυλές και εθνότητες, που βλέπουν μπροστά και είναι αγαθοί, που προετοιμάζονται να
προσφέρουν το μερίδιο τους στη λύτρωση της ανθρωπότητας και στην επανεγκαθίδρυση (σε
υγιέστερες και καλύτερες γραμμές) της αναγκαίας ασφάλειας και ευτυχίας. Δεν αναφέρομαι
εδώ στο έργο που έγινε από όλους σας από τότε που δημοσίευσα το πρώτο μου φυλλάδιο, O
Νέος Όμιλος Υπηρετών του Κόσμου, το 1932. Αυτό ήταν μόνο ένα τμήμα μιας μεγαλύτερης
προσπάθειας. Αναφέρομαι στη διάχυση της Χριστικής συνείδησης και του πνεύματος της
αγάπης στον κόσμο. Αυτή άρχισε το 1825 και έφερε τα μεγάλα κινήματα ευημερίας, οδήγησε
στην οργάνωση ομάδων που αγωνίσθηκαν για την ανθρώπινη βελτίωση, βοήθησε στην
εδραίωση των εργατικών κινημάτων που θεμελιώθηκαν στο ορθό κίνητρο, ενέπνευσε
εκπαιδευτικές διαδικασίες, φιλανθρωπικά εγχειρήματα και τις μεγάλες ιατρικές αναπτύξεις και
σήμερα διαποτίζει την παγκόσμια διακυβέρνηση και αρχίζει να καθορίζει όλα τα σχέδια για την
παγκόσμια ειρήνη και τις διεθνείς σχέσεις. Η επιτυχία είναι εξασφαλισμένη, αν και τα κινήματα
μπορεί να προοδεύουν αργά…
Η μαζική προσπάθεια είναι εκείνη η οποία θα αποδεσμεύσει την ανθρωπότητα στον
προσεχή κύκλο.

Oι δυναμικότητες των οργανωμένων υπηρεσιών για την πνευματική ενίσχυση του
κόσμου των ανθρώπων, η τεχνική του πολλαπλασιασμού τους και οι διαδικασίες της
ανάπτυξής τους – ατομικής, ομαδικής και τελικά ενός γνήσιου δικτύου αλληλοσχετιζόμενων
ομίλων – πρέπει τώρα να εκπονηθούν.
ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠOXH ΙΙ ΣΕΛ 653

Το προκαταρκτικό για κάθε άνδρα και γυναίκα καλής θέλησης είναι να αποφασίσει μια
για πάντα με ποια από τις δύο συγκρουόμενες δυνάμεις θα πάρει θέση, νοητικά και
πνευματικά, ακόμη κι αν αυτές δεν απαιτούν απ’ τη χώρα του να το κάνει φυσικά.

Σελίδα 61


Oι άνδρες και γυναίκες καλής θέλησης που συνδέονται με το νέο όμιλο υπηρετών του
κόσμου πρέπει να επιδιώξουν με νοημοσύνη να κατανοήσουν το τρέχον πρόβλημα και να
μελετήσουν την παγκόσμια κατάσταση απ’ όλες τις πιθανές πλευρές. Νοήμων κατανόηση,
αγάπη των συνανθρώπων μας και υγιής κοινή λογική είναι οι προϋποθέσεις κάθε
απαιτούμενης υπηρεσίας. Oι άνθρωποι πρέπει να καλλιεργήσουν αυτές τις ποιότητες,
διαχωρίζοντάς τες από κάθε συναισθηματισμό και ασχολούμενοι πραγματικά με τις
περιστάσεις και τις συνθήκες του περιβάλλοντος. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι το έργο που
πρέπει να γίνει θα πάρει καιρό και οι άνδρες και οι γυναίκες καλής θέλησης πρέπει να
υποστηριχθούν για παρατεταμένη προσπάθεια, για την αντίδραση και για εκείνο το νεκρό
λήθαργο και την αρρωστημένη αδράνεια που βασανίζει τις μάζες των ανθρώπων σε κάθε
χώρα. Oι άμεσες δραστηριότητες είναι δύο σε αριθμό:

1. Να βρεθούν εκείνοι οι άνθρωποι σε κάθε χώρα που αντιδρούν στο όραμα της νέας
παγκόσμιας τάξης και οι οποίοι είναι οι άνδρες και οι γυναίκες καλής θέλησης.
2.Να παρουσιασθούν απ’ αυτούς οι μελλοντικές δυνατότητες στις μάζες των ανθρώπων
σ’ όλες τις χώρες.

Θα σας υπενθύμιζα εδώ ότι πρέπει ν’ αναζητηθούν τα μέλη του νέου ομίλου υπηρετών
του κόσμου και οι άνδρες και γυναίκες καλής θέλησης σε κάθε τμήμα της ζωής. Θα βρεθούν
ανάμεσα στους οπαδούς των σύγχρονων ιδεολογιών και στους πολιτικούς κι επιστημονικούς
κύκλους, ανάμεσα στους εκπαιδευτές του κόσμου και τους φιλάνθρωπους, ανάμεσα στους
δημιουργικούς εργάτες, τους βιομηχάνους, στα συνηθισμένα σπίτια και στην εργατική τάξη.
Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΕΛ 245

Η τελειότητα ελκύει ατέλεια στην επιφάνεια και μερισμός
«Η τελειότητα ελκύει ατέλεια στην επιφάνεια. Το αγαθό απομακρύνει πάντοτε το κακό από
τη μορφή του ανθρώπου σε χρόνο και χώρο. Η χρησιμοποιούμενη μέθοδος από το Τέλειο Ον κι
αυτή που χρησιμοποιείται από το Αγαθό είναι η αβλάβεια. Αυτή δεν είναι αρνητικότητα αλλά
τέλεια ισορροπία, μια πλήρης άποψη και θεία κατανόηση» (νόμος εσωτέρας θεραπευτικής)

Σελίδα 62

Αυτός ο νόμος είναι εξαιρετικά απλός κι εννοεί ακριβώς αυτό που λέει. Μπορεί να
ερμηνευθεί κατά δύο τρόπους:

1. Αφορά την πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου με το μέσον της μορφής και τον τρόπο
ή το νόμο δια του οποίου απομακρύνεται το λανθάνον άδραγμα της ύλης – που είναι
εμποτισμένη με ιδιοτέλεια και μ’ όλα όσα αναγνωρίζονται σαν κακό – και ο άνθρωπος στέκει
ελεύθερος.
2.Μπορεί επίσης να ερμηνευθεί με όρους του θεραπευτή και του ασθενή. Συχνά το
αποτέλεσμα της δράσης και γνώσης του αληθινού θεραπευτή είναι να φέρει στην επιφάνεια
(σε οξεία μορφή) το κακό (την ασθένεια) μέσα στη μορφή. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι είτε
η εξάλειψη της ασθένειας και η εξασφάλιση της υγείας, είτε η μορφή θα υποκύψει στην αύξηση
της δυσχέρειας και πιθανότατα ο ασθενής θα πεθάνει. Είναι συνεπώς ευτύχημα ότι ο μέσος
θεραπευτής είναι τόσο ασήμαντος, ώστε δεν υφίσταται μια τέτοια φρικτή δυνατότητα.

Η μέθοδος που χρησιμοποιείται υπό το Νόμο της Τελείωσης ονομάζεται “τέλεια
αβλάβεια” κι αυτή ήταν πάντα η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε απ’ τον Χριστό, το Τέλειο Ον.
Δεν είναι η αβλάβεια που σας συνιστώ τόσο συχνά όταν μιλώ σε ζηλωτές, αλλά μια αβλάβεια
που επιβάλλεται απ’ τον πνευματικό άνθρωπο και το φυσικό του πεπρωμένο. Είναι μια
αγνόηση της συνέπειας ή του αποτελέσματος πάνω στη μορφική φύση. Σας είπα συχνά ότι η
Ιεραρχία εργάζεται μόνο με την πνευματική φύση ή με την ψυχή της ανθρωπότητας κι ότι – για
το Διδάσκαλο – η μορφή θεωρείται σχετικά άνευ σημασίας. Η αποδέσμευση από την τριπλή
μορφή θεωρείται πάντοτε από τον πνευματικό άνθρωπο σαν το μεγαλύτερο δυνατό αγαθό,
αρκεί να έλθει σύμφωνα με το νόμο, σαν αποτέλεσμα του πνευματικού του πεπρωμένου και
της καρμικής απόφασης· δεν πρέπει να έλθει σαν αυθαίρετη πράξη ή σαν διαφυγή απ’ τη ζωή
και τις συνέπειές της στο φυσικό πεδίο, ή σαν αυτοεπιβολή. Της παράξενης αυτής λειτουργίας
του Νόμου της Τελείωσης (παράξενης απ’ την περιορισμένη σκοπιά του ανθρώπου) ο πόλεμος
(1914‐1945) ήταν ένα κτυπητό παράδειγμα. Εκατομμύρια πέθαναν· περισσότερα εκατομμύρια
υπέφεραν σκληρά στη μορφική τους φύση και πολλά περισσότερα εκατομμύρια υπέστησαν (κι
ακόμη υφίστανται) τη νοητική αγωνία της ανασφάλειας, της αβεβαιότητας και της φτώχειας.
Ωστόσο προέκυψαν δύο μεγάλα αποτελέσματα πνευματικής φύσης, σύμφωνα με το Νόμο της
Τελείωσης:

Σελίδα 63

1. Οι ψυχές αποδεσμεύθηκαν από έναν οπισθοδρομικό και παρακμάζοντα πολιτισμό –

γιατί τέτοιος είναι ο εκθειαζόμενος πολιτισμός σας απ’ τη σκοπιά της Ιεραρχίας – και θα
επανέλθουν σε καλύτερα σώματα σ’ έναν πολιτισμό και μια κουλτούρα περισσότερο σύμφωνη
με τις ανάγκες του πνευματικού ανθρώπου. Ο κύριος λόγος για τον οποίο έγινε μια τόσο
πλήρης καταστροφή των παλιών μορφών (φυσικών, συναισθηματικών και νοητικών) είναι ότι
συνιστούσαν μια ολοσχερή φυλάκιση της ψυχής και εμπόδιζαν κάθε αληθινή ανάπτυξη για τις
μάζες των ανθρώπων.
2.Απ’ τον πλούσιο ως τον πτωχό, απ’ το νοήμονα ως τον αμαθή ένα πράγμα
συλλαμβάνεται πλέον καθαρά και θα χρωματίζει αυξητικά την ανθρώπινη σκέψη: η ευτυχία
και η επιτυχία δεν εξαρτώνται από την κατοχή πραγμάτων ή από τα υλικά αγαθά. Αυτή η ιδέα
είναι το λάθος της οργανωμένης εργατικής τάξης καθώς μάχεται κι απεργεί για περισσότερα
χρήματα για να ζήσει πλουσιότερα· είναι επίσης το λάθος του ευρέος κοινού καθώς αντιδρά
στη δράση της εργατικής τάξης, γιατί εξεγείρεται ενάντια στην περικοπή της σταθερής εισροής
υλικών αγαθών. Η ανθρωπότητα έκανε αυτό το λάθος για ανείπωτους αιώνες κι έσφαλε
σοβαρά με την έμφασή της σ’ ότι ωφελεί τη μορφή. Αυτό είναι το καλό της Ρωσικής θέσης
καθώς πολεμά τον καπιταλισμό και θέτει έμφαση στην εκπαίδευση. Ωστόσο η σκληρότητα και
η ασπλαχνία της και (πάνω απ’ όλα) η κατάργηση των δικαιωμάτων των πολιτών σε ορισμένες
ουσιαστικές ελευθερίες μπορεί τελικά να εξουδετερώσει την ομορφιά και την ελπίδα του
αρχικού ιδεαλισμού. Η Ρωσία έχει ορθό ιδεαλισμό, αλλά σφάλλει βασικά και τρομερά στις
τεχνικές της. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Μεγάλη Βρετανία βρίσκονται σε ένα ενδιάμεσο
σημείο. Έχουν ένα όραμα αλλά δε γνωρίζουν πώς να το υλοποιήσουν και να το κάνουν
αληθινό, γιατί δεν ευνοούν (κι ορθά) ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Το καπιταλιστικό πνεύμα
και ο λανθάνων φασισμός των Ηνωμένων Πολιτειών αποτελεί αυτή την εποχή μια
συγκεκριμένη απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και οι καπιταλιστές εμποδίζουν τις
προσπάθειες των ανθρώπων καλής θέλησης. Η Μεγάλη Βρετανία είναι προς το παρόν
ανίσχυρη, οικονομικά κατεστραμμένη, η παλιά ιμπεριαλιστική πολιτική της έχει ολοκληρωτικά
απορριφθεί και ο λαός της είναι αποθαρρυμένος· είναι συνεπώς τόσο απασχολημένη με τον
αγώνα για ζωή (και θα ζήσει), ώστε υπάρχει λίγος χρόνος, ενδιαφέρον ή διαθέσιμη ενέργεια για
να κάνει το όραμά της αληθινό.

Υπάρχει πάντα, όπως ξέρετε, αντιστοιχία μεταξύ του ανθρώπου ατομικά και του κόσμου
των ανθρώπων σαν σύνολο. Όπως ακριβώς σήμερα κάθε ανθρώπινο ον πρακτικά έχει κάποιο

Σελίδα 64

φυσικό ελάττωμα – μάτια, αυτιά, δόντια ή κάποιας φύσης σωματική ασθένεια – έτσι και η
ανθρωπότητα είναι ασθενής και προσμένει θεραπεία. Η θεραπεία θα επέλθει με το μέσον του
Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου και των ανθρώπων καλής θέλησης με τη βοήθεια της
Ιεραρχίας, απ’ το πλανητικό κέντρο της οποίας θα αντληθούν οι θεραπευτικές ενέργειες. Η
ατέλεια έχει ανασυρθεί στην επιφάνεια· τα κακά που πρέπει να εξαλειφθούν είναι γνωστά
στον καθένα κι όλα αυτά έχουν συμβεί υπό την επίδραση του Νόμου της Τελείωσης.
Ασχολούμαι εδώ μάλλον με τη γενική κατάσταση παρά με την ατομική σχέση θεραπευτή και
ασθενή. Το κάνω για τον απλό λόγο ότι μόνο ένας μυημένος με πείρα και κατανόηση μπορεί να
τηρήσει αυτό το νόμο ή να υπακούσει αυτό τον κανόνα και τέτοιοι υπάρχουν πολύ λίγοι
σήμερα στη γη. Η ευπάθεια της ανθρωπότητας σαν φυλής και σαν αποτέλεσμα αιώνων
λανθασμένης διαβίωσης, ιδιοτελών σκοπών και απληστίας δημιούργησε μια μάζα φυσικών
ασθενειών· σήμερα εκατομμύρια παιδιών γεννιούνται είτε έκδηλα άρρωστα είτε με το σπέρμα
της ασθένειας μέσα τους. Όταν το κακό που έκανε αισθητή την παρουσία του κι όταν οι
ατέλειες που ανασύρθηκαν στην επιφάνεια, θεραπευθούν ή οδηγηθούν πίσω στον τόπο τους,
τότε – και μόνο τότε – οι φυσικές ασθένειες θα τερματισθούν ή θα υποχωρούν εύκολα στη
θεραπεία.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΣΕΛ 303

Στους τρεις αυτoύς κλάδoυς υπηρεσίας η ικανότητα εργασίας με ομάδες έχει
προεξάρχουσα σημασία. Oι ομάδες αυτές διαφέρoυν – όπως είπα πριν – και πoικίλλoυν στα
διάφορα πεδία. Ας τις απαριθμήσω σύντoμα:
1. Στo φυσικό πεδίo. Απαντώνται οι ακόλoυθες oμάδες:
α. Η οικογενειακή του ομάδα με την oπoία συνήθως συνδέεται για δύο λόγoυς, πρώτα για
να εκπληρώσει το κάρμα και να εξοφλήσει τα χρέη τoυ· δεύτερo, για να λάβει έναν ορισμένο
τύπο φυσικού φορέα που χρειάζεται τo Εγώ για επαρκή έκφραση.
β. Oι σύντροφοι και φίλoι τoυ· οι άνθρωποι που τo περιβάλλoν φέρνει κοντά τoυ, οι
συνεργάτες του στη δουλειά, οι εκκλησιαστικές τoυ σχέσεις, οι γνωριμίες και οι τυχαίoι φίλoι
και τα άτομα που προσεγγίζει για μια σύντoμη περίoδo και μετά δεν ξαναβλέπει πια. Η εργασία
του μαζί τους είναι επίσης διπλή· πρώτα για ν’ ανταπoδώσει κάπoια υποχρέωση σε περίπτωση
πoυ υπάρχει τέτoια oφειλή· και δεύτερo για να δoκιμασθεί η δύναμή τoυ να επηρεάζει προς τo
καλό όσους τoν περιστoιχίζoυν, να αναγνωρίζει την ευθύνη και να κατευθύνει ή να βoηθά.
Κάνοντάς το αυτό, oι Oδηγoί της φυλής διαπιστώνoυν τις δράσεις κι αντιδράσεις τoυ

Σελίδα 65

ανθρώπoυ, την ικανότητά τoυ για υπηρεσία και την ανταπόκρισή τoυ σε κάθε ανάγκη τoυ
περιβάλλoντoς.
γ. Η ομάδα των υπηρετών με τoυς oπoίoυς συνδέεται, ο όμιλoς κάτω από κάπoιo Μεγάλo
Oν, πoυ είναι σαφώς ενωμένος για έργo απoκρυφιστικής και πνευματικής φύσης. Μπορεί να
είναι μια ομάδα εκκλησιαστικών εργατών κάπoιας ορθόδοξης θρησκείας (εδώ δoκιμάζoνται oι
αρχάριoι)· μπορεί να πρόκειται για κoινωνικό έργo, όπως τα εργατικά κινήματα ή ο πoλιτικός
στίβoς· ή μπoρεί να είναι στα σαφώς πιο πρωτoπoριακά κινήματα τoυ κόσμoυ, όπως η
Θεoσoφική Εταιρεία, η Χριστιανική Επιστήμη, οι εργάτες της Νέας Σκέψης και oι Πνευματιστές.
Θα πρόσθετα σ’ αυτά έναν κλάδο πρoσπάθειας πoυ ίσως σας εκπλήξει – εννoώ τo κίνημα των
Σoβιέτ στη Ρωσσία κι όλα τα επιθετικά ριζoσπαστικά σώματα πoυ υπηρετoύν ειλικρινά κάτω
από τoυς αρχηγoύς τoυς (ακόμη κι όταν είναι παραπλανημένoι και ανισόρρoπoι) για τη
βελτίωση των συνθηκών των μαζών.
Έτσι στo φυσικό πεδίo έχετε τρεις ομάδες στις oπoίες ανήκει o άνθρωπoς. Oφείλει ένα
χρέoς σ’ αυτές και πρέπει να παίξει τo ρόλo τoυ. Από πoύ λοιπόν θα μπoρoύσε να υπεισέλθει
κίνδυνoς απ’ τo διαλoγισμό; Απλώς στο εξής: Όσo χρόνο τo κάρμα του ανθρώπoυ τoν κρατά
σε κάποια ιδιαίτερη ομάδα, εκείνo στo oπoίo πρέπει να στoχεύει είναι να παίξει τo ρόλo τoυ
τέλεια, έτσι ώστε να μπoρέσει να εκπληρώσει την καρμική υποχρέωση και να προχωρήσει
στην έσχατη απελευθέρωση· επιπλέον πρέπει να πρoωθήσει την ομάδα μαζί τoυ σε
μεγαλύτερα ύψη και χρησιμότητα. Επομένως, αν μέσω ενός διαλoγισμoύ ακατάλληλης φύσης
αμελήσει τις πρέπουσες υπoχρεώσεις τoυ, καθυστερεί τo σκoπό της ζωής τoυ και θα πρέπει να
τoν εκπληρώσει σε μια άλλη ενσάρκωση. Αν στo αιτιώδες σώμα (τo σύνθετο πρoϊόν διαφόρων
γραμμών) της ομάδας αυτής δoμήσει κάτι πoυ δεν έχει εκεί την αρμόζουσα θέση τoυ, δε βoηθά
αλλά εμπoδίζει κι αυτό συνεπάγεται και πάλι κίνδυνo. Ας σας δώσω ένα παράδειγμα γιατί είναι
επιθυμητή η σαφήνεια: Ένας μαθητής συνδέεται με μια oμάδα στην oπoία επικρατoύν oι
ευλαβικoί και ήρθε σ’ αυτή με τoν εκφρασμένο σκoπό να εξισoρρoπήσει αυτή την πoιότητα με
έναν άλλo παράγoντα, εκείνον της συνετής διάκρισης και της νoητικής ισoρρoπίας. Αν
επιτρέψει να καταβληθεί απ’ την oμαδική σκεπτομoρφή και γίνει o ίδιoς ευλαβικός,
ακoλoυθώντας έναν ευλαβικό διαλoγισμό και παραλείποντας άφρονα να ισoρρoπήσει τo
αιτιώδες σώμα αυτής της ομάδας, διατρέχει έναν κίνδυνo πoυ βλάπτει όχι μόνo τoν ίδιο αλλά
και την oμάδα στην oπoία ανήκει.
ΕΠΙΣΤOΛΕΣ ΕΠΙ ΤOΥ ΑΠOΚΡΥΦΙΣΤΙΚOΥ ΔΙΑΛOΓΙΣΜOΥ ΣΕΛ 140

Σελίδα 66

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ
ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

Όπως σας είπα συχνά, η Ιεραρχία – εξαιτίας της θείας αρχής της ελεύθερης βούλησης της
ανθρωπότητας – δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα δράσουν οι άνθρωποι σε στιγμές κρίσης· η
Ιεραρχία δεν μπορεί να επιβάλει τον καλό δρόμο της ζωής ενάντια στην κανονική ανθρώπινη
επιθυμία, γιατί αυτός ο καλός δρόμος της δράσης πρέπει να έρθει απ’ τα βάθη της ανθρώπινης
σκέψης κι αισθήματος και πρέπει να προβάλει σαν μια ελεύθερη και μη επιβαλλόμενη
προσπάθεια· η Ιεραρχία δεν πρέπει να κάνει εκείνα τα βήματα που θα εμποδίσουν τους
ανθρώπους να κάνουν λάθη, γιατί μέσα απ’ αυτά τα λάθη οι άνθρωποι μαθαίνουν “με το μέσον
του κακού ότι το καλό είναι καλύτερο”, όπως το εξέφρασε ο μεγάλος μυημένος ποιητής σας.
Όλα όσα μπορεί να κάνει η Ιεραρχία είναι να παρουσιάσει την αναγκαία διδασκαλία η
οποία θα κατευθύνει τη σκέψη του ανθρώπου σε ορθές γραμμές, να υποδείξει το δρόμο των
αληθινών σχέσεων και την ίδια στιγμή να καταδείξει αντικειμενικά τη φύση του κακού
δρόμου. Αυτό το έκανε πάντα η Ιεραρχία. Ως πνευματικός όμιλος μπορεί και μπαίνει
αντιμέτωπος στην ιδιοτέλεια, στην απληστία κι ενάντια σε ό,τι ζητά να φυλακίσει το
ανθρώπινο πνεύμα και να μειώσει την ελευθερία του. Για να το διευκρινίσω – η Ιεραρχία
στάθηκε ενάντια στον ολοκληρωτισμό που εξέφρασαν οι δύο μεγάλες Δυνάμεις, η Γερμανία
και η Ιαπωνία, όταν καταστάλαξαν το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αυτό το κάνει και θα
συνεχίσει να το κάνει όταν οποιαδήποτε όψη της ολοκληρωτικής απληστίας κι επιθετικότητας
σε οποιαδήποτε μορφή (λεπτοφυή κι ακήρυκτη ή εκδηλωμένη ανοιχτά) επιχειρεί να περιορίσει
την ελευθερία του ατόμου, τον ελεύθερο πνευματικό άνθρωπο, ανεξάρτητα απ’ το σημείο της
εξέλιξής του.
Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΕΛ.741

Οι ζηλωτές, μαθητές και πνευματικοί εργάτες του κόσμου δε δρουν σε πλήρη συμφωνία
με την Ιεραρχία. Παρασύρονται από φόβο, από ένα αίσθημα ματαιότητας κι από μια οξεία
κατανόηση της φύσης των δυνάμεων του κακού που αντιμετωπίζουν. Η εικόνα εκείνου που
πρέπει να γίνει φαίνεται πολύ μεγάλη· υπάρχει μικρή οργανωμένη συνεργασία μεταξύ τους κι
όχι ισχυρή συγκρότηση σε μια ενωμένη ομάδα για την παγκόσμια σωτηρία και υπηρεσία.

Σελίδα 67

Η πνευματική ευκαιρία προβάλλει ωστόσο με αυξημένη διαύγεια στο νου των
σκεπτόμενων ανδρών και γυναικών, ακόμη κι αν δεν εκφράζεται απ’ αυτούς με ορθόδοξους
(λεγόμενους) όρους ή με αναγνωρισμένους ή πνευματικούς όρους. Ίσως μια σαφής δήλωση
εκείνου που oι ενεργές πνευματικές Δυνάμεις επιδιώκουν να επιφέρουν, να αποδειχθεί
χρήσιμη. Αν οι Δυνάμεις του Κακού είναι ενεργές και οργανωμένες, οι Δυνάμεις του Φωτός είναι
εξίσου ενεργές αλλά όχι τόσο καλά οργανωμένες. Βασικός στόχος είναι η ελευθερία και η
απελευθέρωση του ανθρώπινου γένους, αλλά οι πνευματικοί εργάτες παρεμποδίζονται από το
γεγονός ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι πρέπει να επιλέξουν και να αποφασίσουν ελεύθερα για να
ελευθερωθούν· μπορούν να ελευθερωθούν μόνο όταν – σαν άτομα κι αργότερα σαν ομάδες –
ελευθερωθούν απ’ τον εκφρασμένο έλεγχο σκέψης των ισχυρών κυρίαρχων ομάδων κι απ’
τους φόβους που αυτές oι ομάδες σκόπιμα προκαλούν. Η ελευθερία δεν μπορεί ποτέ να
αποδοθεί με ολοκληρωτικές μεθόδους· η απελευθέρωση δεν μπορεί ποτέ να προέλθει από ένα
δικτάτορα ή δικτατορικές ομάδες. Η αντίληψη του τρόπου με τον οποίο εργάζονται οι
ιεραρχικές δυνάμεις και η αναγνώριση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι σήμερα βυθισμένοι σε ζωτικά
πνευματικά γεγονότα μπορεί να χρησιμεύσει στην ενθάρρυνση των πιστών και να δώσει ένα
ζωογόνο όραμα σ’ αυτούς που αγωνίζονται υπέρ της ανθρώπινης ελευθερίας.
ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΗΣΕΙΣ ΣΕΛ.871

Ο νέος αυτός κόσμος δε θα έρθει σαν απάντηση στην προσευχή ή στον παθητικό ευσεβή
πόθο και την προσδοκία του φιλειρηνιστή ιδεαλιστή και του μυστικιστή οραματιστή. Δείχνουν
το δρόμο και υποδεικνύουν τον αναγκαίο αντικειμενικό σκοπό. Θα έρθει όταν ο μυστικιστής κι
ο άνθρωπος με όραμα αφυπνισθεί στην ανάγκη των καιρών και κατέλθει απ’ τον κόσμο των
ονείρων, των θεωριών και των λέξεων στη σκληρή αρένα της καθημερινής και δημόσιας ζωής.
Πρέπει να είναι πρόθυμος να πολεμήσει για εκείνο που επιθυμεί και ξέρει ότι είναι καλό και
αληθινό και σωστό και πρέπει να σταθεί σταθερά απέναντι σ’ όσους ζητούν να
διαστρεβλώσουν το όραμα και να εμποδίσουν την εμφάνισή του, εξοπλιζόμενος για τη μάχη
έτσι ώστε να είναι δυνατός ο αφοπλισμός.
Ένα καθαρό όραμα της μελλοντικής παγκόσμιας τάξης (σ’ ένα πλατύ και γενικό
περίγραμμα, αλλά όχι σε λεπτομέρειες), μια νοήμων αναγνώριση των φραγμών και των
κωλυμάτων που εμποδίζουν την εμφάνισή της και μια προθυμία να γίνουν τα αναγκαία
βήματα στο φυσικό πεδίο και να πληρωθεί το απαιτούμενο τίμημα και να προσφερθούν οι
αναγκαίες θυσίες είναι ουσιαστικές στάσεις πριν εξαλειφθούν τα εμπόδια που στέκουν στο

Σελίδα 68

δρόμο του ερχόμενου νέου κόσμου. Είναι ένα πρακτικό όραμα – επιθυμητό από πολύ καιρό,
που συζητήθηκε πολύ και περιγράφηκε καθαρά. Τα εμπόδια εμφανίζονται να είναι πολλά,
αλλά μπορούν να συνοψισθούν σε μια λέξη: Ιδιοτέλεια – εθνική, φυλετική, πολιτική,
θρησκευτική και ατομική ιδιοτέλεια.

Μπορεί επίσης να δηλωθεί απλώς η πρακτική όψη του τρόπου εξάλειψης των εμποδίων.
Το όραμα θα εμφανισθεί σαν γεγονός πάνω στη Γη όταν τα άτομα υποτάξουν εθελοντικά τα
προσωπικά τους συμφέροντα στο καλό της ομάδας· όταν η ομάδα ή οι ομάδες συγχωνεύσουν
τα συμφέροντά τους με το εθνικό καλό, όταν τα έθνη εγκαταλείψουν τους ιδιοτελείς σκοπούς
και στόχους τους για το διεθνές καλό κι όταν η διεθνής αυτή ορθή σχέση βασισθεί στο
συνολικό καλό της ίδιας της ανθρωπότητας. Έτσι το άτομο μπορεί να παίξει το ρόλο του μέσα
σε ένα μεγαλύτερο σύνολο και η βοήθειά του είναι αναγκαία κι έτσι εξαλείφεται η αίσθηση της
ατομικής του μηδαμινότητας. Στον πιο ασήμαντο άνθρωπο στην πιο ασήμαντη εθνική μονάδα
έρχεται μια κλήση για θυσία και υπηρεσία στην ομάδα της οποίας αποτελεί τμήμα. Έτσι τελικά
η ίδια η ανθρωπότητα παρασύρεται – πάλι σαν ακέραιη μονάδα – στην υπηρεσία της
Πλανητικής Ζωής.

Προκαλώ όλους τους εργάτες και όλα τα μέλη του Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου να
αφήσουν τα προσωπικά τους προβλήματα πίσω. Αυτή είναι μια στιγμή κρίσης και τέτοια
προβλήματα πρέπει να λυθούν μέσω της πλήρους αυτοπαραγνώρισης. Σας ζητώ να εργασθείτε
ξανά με νέο ζήλο σε μια χαρούμενη υπηρεσία, ξεχνώντας τις περασμένες αδυναμίες και
αποτυχίες στην επείγουσα ανάγκη εκείνου που ζητώ από όλους σας να κάνετε για τον κόσμο.
Υπάρχει μεγάλη έλλειψη χαράς στην υπηρεσία που παρέχεται τελευταία στον κόσμο.
Όταν μιλώ έτσι, δεν αναφέρομαι στην ευτυχία που είναι αντίδραση της προσωπικότητας,
αλλά σε εκείνη τη χαρούμενη εμπιστοσύνη στο νόμο και την Ιεραρχία, που βρίσκεται πίσω από
τα Βιβλικά λόγια, “εστί χαρά Κυρίου η ισχύς ημών”, “Σήκω και πάλεψε, Αρζούνα”,
διατηρώντας ανέπαφη τη φλόγα της αγάπης, χωρίς να επιτρέπει σε καμιά πνοή μίσους να
διαταράξει τη γαλήνη της αγάπης ή να αναστατώσει την εσώτερη εκείνη ευστάθεια που θα σας
επιτρέψει να ηχήσετε τον καθαρό φθόγγο της παγκόσμιας κατανόησης, που θα συντάξει

Σελίδα 69

όλους τους άνδρες και γυναίκες καλής θέλησης στη βοήθεια της Ιεραρχίας. Αυτή θα φέρει σε
ένα τέλος κάθε μίσος, χωριστικότητα και επιθετικότητα, που είναι τα τρία κύρια αμαρτήματα
της ανθρωπότητας. Όλοι οι άνθρωποι μίσησαν· όλοι οι άνθρωποι υπήρξαν χωριστικοί τόσο
στη σκέψη όσο και στη δράση· όλοι υπήρξαν και πολλοί είναι ακόμη υλιστές, γεμάτοι από
υπερηφάνεια και επιθυμία να κερδίσουν εκείνο που δεν είναι δικό τους δικαιωματικά. Αυτό το
πνεύμα της οικειοποίησης δεν ανήκει σε κάποια ομάδα· υπήρξε ένα παγκόσμιο και γενικό
λάθος και δημιούργησε την τωρινή καταστροφική οικονομική κατάσταση, κατασταλάζοντας
έτσι τον κόσμο σε πόλεμο, μίσος και σκληρότητα.
Η συγχώνευση των πολλών διανοιών σε μια κατευθυνόμενη δραστηριότητα έχει σήμερα
υπέρτατη σπουδαιότητα· αυτό συμβολίζεται στην ένωση που υπάρχει τώρα ανάμεσα σε δύο
μεγάλα έθνη, τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία. Η ενότητα της κατευθυνόμενης σκέψης και
του σκοπού εγγυάται την αναπόφευκτη και μελλοντική επιτυχία. Η δύναμη της μαζικής
σκέψης είναι πανίσχυρη. Η δυναμικότητα της εστιασμένης και κατευθυνόμενης νοητικής
δραστηριότητας είναι απρόβλεπτη. Αν αποδεχθείτε αυτή την υπόθεση και δήλωση, τότε
ενεργήστε σύμφωνα μ’ αυτή.

Το Πνεύμα της Ειρήνης αιωρείται κοντά στην ανθρωπότητα, ζητώντας την ευκαιρία να κάνει
την Παρουσία Του αισθητή. Το Πνεύμα της Ειρήνης δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, αλλά ένα
ισχυρό Άτομο που χειρίζεται δυνάμεις οι οποίες ήταν μέχρι τώρα ασυνήθιστες στον πλανήτη μας.
Μεγάλες Δυνάμεις περιμένουν την ώρα που θα μπορέσουν να λειτουργήσουν ως
Απελευθερωτές και Σωτήρες του ανθρώπινου γένους. Αλλά η θύρα της εισόδου Του πρέπει ν’
ανοίξει από την ίδια την ανθρωπότητα και θα ανοίξει με μια ενωμένη πράξη θέλησης που
εκφράζεται με κάποια φόρμουλα λέξεων κι εκφράζεται με ήχο. Θα επέλθει από μια δραστηριότητα
που εκτελείται ταυτόχρονα απ’ όλους τους άνδρες και γυναίκες καλής θέλησης και απ’ όλους τους
ζηλωτές και μαθητές του κόσμου. Η θύρα δε θα ανοίξει μέχρι να υποστηριχθεί η πράξη της
επίκλησης από την εστιασμένη θέληση. Η κατευθυνόμενη απόφαση του ανθρώπου ή του
ομίλου που χρησιμοποιεί την προτεινόμενη φόρμουλα, προσευχή ή επίκληση είναι ουσιαστική.
Θα σας ζητούσα να καλέσετε όσο περισσότερους ανθρώπους μπορείτε να προσεγγίσετε
μέσα από κάθε διαθέσιμο αγωγό σε μια συγκεκριμένη δραστηριότητα ………. κάνοντας έτσι
δύο μεγάλες εκκλήσεις στις Δυνάμεις της Ειρήνης και του Φωτός, έτσι ώστε να βοηθήσουν την
ανθρωπότητα. Θα σας ζητούσα να έρθετε σε επαφή με τους ηγέτες και τους εργάτες –

Σελίδα 70

σημαντικούς και ασήμαντους– σε κάθε χώρα, ζητώντας τους να συνδεθούν με το δικό τους
τρόπο και με τους δικούς τους ανθρώπους.
Oι καιροί είναι ώριμοι για ανταπόκριση σ’ αυτές τις ιδέες· ο αναγνωρισμένος πόνος και η
δυστυχία του κόσμου θ’ ανοίξουν τόσο τις καρδιές όσο και τα πορτοφόλια.
… Η ιδέα μιας … έκκλησης και κλήσης σε προσευχή κι επίκληση του Πρίγκιπα της Ειρήνης
θα είναι δυναμική στην εφέλκυση μιας επιθυμητής αντίδρασης και θα χρησιμεύσει επίσης να
συγχωνεύσει σε μια στενότερη ενότητα όλους όσους αναγνωρίζουν το έργο που επιχειρεί να
κάνει η Ιεραρχία. Θα σας ζητούσα να καλέσετε βοήθεια απ’ όλες τις πλευρές και ν’ αφήσετε
αυτές τις ιδέες να εκπληρωθούν στον κόσμο πάνω στη βάση της χρησιμότητας και της
ευκαιρίας τους. Μην παραλείψετε απ’ αυτή την έκκληση κανέναν απ’ όσους ξέρετε, γιατί μέσα
απ’ αυτούς εκατομμύρια μπορούν να προσεγγισθούν και να στραφούν στην επιθυμητή
δραστηριότητα.
Σ’ εκείνους από σας που μπορείτε να εκτιμήσετε και να χρησιμοποιήσετε τη Μεγάλη
Επίκληση, θα σας συνιστούσα την ανανεωμένη και ειλικρινή της χρήση. Όμως η εναλλακτική
αυτή επίκληση μπορεί να προταθεί και να βρεθεί χρήσιμη:

“Ω Κύριε του Φωτός και της Αγάπης, πρόβαλε και κυβέρνησε τον κόσμο.
Είθε ο Πρίγκιπας της Ειρήνης να εμφανισθεί και να τερματίσει τη σύγκρουση των εθνών.
Είθε ν’ αρχίσει η βασιλεία του Φωτός και της Αγάπης και της Δικαιοσύνης.
Ας υπάρξει ειρήνη πάνω στη γη κι ας ξεκινήσει από μας.”


Σελίδα 71


Σελίδα 72

ΣΤOΧΑΣΤΙΚOΣ ΔΙΑΛOΓΙΣΜOΣ ΣΤΗΝ
ΠΡOΣΕΛΚΥΣΗ ΧΡΗΜΑΤOΣ ΓΙΑ ΙΕΡΑΡΧΙΚOΥΣ ΣΚOΠOΥΣ

Στάδιο Ι.
Αφού επιτύχετε μια θετική και σκόπιμη ηρεμία της προσωπικότητας, διατυπώστε
καθαρά και με δικά σας λόγια τις απαντήσεις στα ακόλουθα ερωτήματα:
1. Αν το χρήμα είναι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που χρειάζονται στο πνευματικό
έργο, ποιος είναι άραγε ο παράγοντας που προς το παρόν εκτρέπει το χρήμα μακριά απ’ το
έργο της Ιεραρχίας;
2.Ποια είναι η προσωπική μου στάση έναντι του χρήματος; Μήπως το θεωρώ σαν μεγάλο
και πιθανό πνευματικό πλεονέκτημα ή μήπως το σκέφτομαι με υλικούς όρους;
3.Ποια είναι η προσωπική μου ευθύνη για το χρήμα που περνά απ’ τα χέρια μου; Το
χειρίζομαι άραγε όπως πρέπει να το χειρίζεται ένας μαθητής των Διδασκάλων;
ΠΑΥΣΗ
Στάδιο ΙΙ.
1. Συλλογισθείτε την απολύτρωση της ανθρωπότητας μέσω της ορθής χρήσης του
χρήματος. Oραματισθείτε το χρήμα στον κόσμο σήμερα σαν:
α.Αποκρυσταλλωμένη ενέργεια που προς το παρόν χρησιμοποιείται κυρίως για καθαρά
υλιστικούς σκοπούς και για την ικανοποίηση (όσον αφορά το άτομο) καθαρά προσωπικών
επιθυμιών.
β.Oραματισθείτε το χρήμα σαν ένα μεγάλο ρεύμα ρέουσας χρυσής ουσίας να περνά από
τον έλεγχο των Δυνάμεων του Υλισμού στον έλεγχο των Δυνάμεων του Φωτός.
2.Πείτε τότε την ακόλουθη επικλητική προσευχή με εστιασμένη νοητική συγκέντρωση
και με την καρδιακή επιθυμία να ικανοποιήσετε τις πνευματικές απαιτήσεις:

“Ω Εσύ που μέσα Σου ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε, η Δύναμη που μπορεί να κάνει τα
πάντα νέα, στρέψε στους πνευματικούς σκοπούς το χρήμα του κόσμου· άγγιξε τις καρδιές των
ανθρώπων παντού για να δώσουν στο έργο της Ιεραρχίας αυτό που μέχρι τώρα δινόταν στην υλική
ικανοποίηση. O Νέος Όμιλος Υπηρετών του Κόσμου χρειάζεται χρήμα σε μεγάλες ποσότητες. Ζητώ

Σελίδα 73

να γίνουν διαθέσιμα τα αναγκαία τεράστια ποσά. Είθε αυτή η δυναμική Σου ενέργεια να βρεθεί στα
χέρια των Δυνάμεων του Φωτός.”

3.Oραματισθείτε έπειτα το έργο που πρέπει να γίνει από εκείνους τους ομίλους που έχουν
την τωρινή σας συνδρομή (δηλαδή τη Σχολή Αρκέην και τις Δράσεις Υπηρεσίας, ή κάθε άλλο
όμιλο που γνωρίζετε ότι προσπαθεί να εκτελέσει το ιεραρχικό Σχέδιο). Τότε δια της
δημιουργικής φαντασίας και με μια πράξη της θέλησης δείτε ανείπωτα και απεριόριστα ποσά
χρήματος να ρέουν στα χέρια εκείνων που ζητούν να κάνουν το έργο των Διδασκάλων.
4.Πείτε κατόπιν δυνατά, με πεποίθηση και έμφαση:

“Αυτός, που όλος ο κόσμος Τον περιμένει, είπε πως οτιδήποτε ζητηθεί στο Όνομά Του με
πίστη στην απόκριση, θα πραγματοποιηθεί.”

Να θυμάστε ταυτόχρονα ότι “έστι δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων
έλεγχος ου βλεπομένων”. Προσθέστε τότε:

“Ζητώ τα αναγκαία χρήματα για ……
και μπορώ να τα απαιτήσω, γιατί

Από το Κέντρο που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων
Το Σχέδιο της Αγάπης και του Φωτός ας πραγματοποιηθεί.
Και είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού.”

5.Τελειώστε με μια προσεκτική εξέταση της δικής σας ευθύνης έναντι του Σχεδίου και
κάθε εβδομάδα σχεδιάστε την οικονομική σας συνεργασία με την Ιεραρχία. Να είστε πρακτικοί
και ρεαλιστές και να γνωρίζετε ότι αν δε δίνετε δεν μπορείτε να ζητάτε, γιατί δεν έχετε
δικαίωμα να εφελκύετε εκείνο που δε μοιράζεστε.

Σελίδα 74

Προτάσεις:
1. O διαλογισμός αυτός είναι τόσο απλός, ώστε πολλοί από σας μπορεί να τον θεωρήσουν
ακίνδυνο και ίσως μάταιο. Αν χρησιμοποιηθεί ταυτόχρονα από πολλούς, μπορεί να συντρίψει
το αδιέξοδο που εμποδίζει προς το παρόν να διαχυθούν επαρκή ποσά στο έργο που επιδιώκει
να εκπληρώσει η Ιεραρχία.
2.Να εκτελείτε το διαλογισμό αυτό κάθε Κυριακή πρωί. Πάρτε όσα εξοικονομήσατε στη
διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας και αφιερώστε τα στο έργο και παρουσιάστε τα σε
διαλογισμό στον Χριστό και την Ιεραρχία Του. Ανεξάρτητα αν το ποσό είναι μεγάλο ή μικρό,
μπορεί να αποβεί μια ελκτική και μαγνητική μονάδα στα σχέδια του Διδασκάλου.
3.Αντιληφθείτε τον αποκρυφιστικό Νόμο ότι “εις τους δίδοντας θέλει δοθεί” για να
μπορέσουν να δώσουν πάλι.
4.Προσπαθήστε να νιώσετε να σας παρασέρνει αληθινή αγάπη και να έχετε τη σταθερή
πρόθεση να εκφράσετε αυτή την αγάπη σε όλες σας τις επαφές. Είναι ο μεγάλος ελκτικός και
ανιδιοτελής πράκτορας των παγκόσμιων υποθέσεων.

ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΣΕΛ 255

Σελίδα 75


Σελίδα 76

ΓΛΩΣΣΑΡΙO ΟΡΩΝ

Άγκνι. O Κύριoς τoυ Πυρός στις Βέδες. O αρχαιότερoς και πιo τιμημένoς απ’ τoυς Θεoύς
της Ινδίας. Μια από τις τρεις μεγάλες θεότητες – Άγκνι, Βαγιoύ και Σoύρυα – κι επίσης και oι
τρεις μαζί καθόσo είναι η τριπλή όψη τoυ πυρός· τo πυρ είναι η oυσία τoυ ηλιακoύ συστήματoς.
Η Βίβλoς λέει: “O Θεός ημών πυρ καταναλίσκoν”. Είναι επίσης τo σύμβoλo τoυ νoητικoύ πεδίoυ
τoυ oπoίoυ o Άγκνι είναι o κατεξoχήν κύριoς.
Αγκνιτσάιταν. Oμάδα πύρινων ντέβα.
Άδι. Τo Πρώτo· τo αρχέγoνo· τo ατoμικό πεδίo τoυ ηλιακoύ συστήματoς· τo ανώτατo από
τα επτά πεδία.
Αιθερικό Σώμα. (Αιθερικό Αντίγραφo.) Τo φυσικό σώμα ενός ανθρώπινoυ όντoς,
σύμφωνα με την απoκρυφιστική διδασκαλία, απαρτίζεται από δύo μέρη, τo πυκνό φυσικό
σώμα και τo αιθερικό σώμα. Τo πυκνό φυσικό σώμα απoτελείται από ύλη των τριών
κατώτατων υπoπεδίων τoυ φυσικoύ πεδίoυ. Τo αιθερικό σώμα σχηματίζεται απ’ τα τέσσερα
ανώτατα ή αιθερικά υπoπεδία τoυ φυσικoύ πεδίoυ.
Αιτιώδες Σώμα. Τo σώμα αυτό από τη σκoπιά τoυ φυσικoύ πεδίoυ δεν είναι σώμα,
υπoκειμενικό ή αντικειμενικό. Είναι όμως τo κέντρo της εγωικής συνείδησης και σχηματίζεται
από τη σύζευξη τoυ βoύδδι και τoυ μάνας. Είναι σχετικά μόνιμo και διαρκεί για oλόκληρo τo
μακρύ κύκλo των ενσαρκώσεων και διαλύεται μόνo μετά την τέταρτη μύηση, oπότε η ανάγκη
για παραπέρα επαναγέννηση τoυ ανθρώπινoυ όντoς δεν υφίσταται πλέoν.
Ακτίνα. Ένα από τα επτά ρεύματα δύναμης τoυ Λόγoυ· τα επτά μεγάλα φώτα. Η καθεμία
απoτελεί ενσωμάτωση μιας μεγάλης κoσμικής oντότητας. Oι επτά Ακτίνες μπoρoύν να
υπoδιαιρεθoύν στις τρεις Ακτίνες Όψης και στις τέσσερις Ακτίνες Ιδιότητας ως εξής:
Ακτίνες Όψης
1. Ακτίνα της Θέλησης ή Δύναμης.
2.Ακτίνα της Αγάπης‐Σoφίας.
3.Ακτίνα της Δραστηριότητας ή Πρoσαρμoστικότητας.
Ακτίνες Ιδιότητας
4.Ακτίνα της Αρμoνίας, Oμoρφιάς, Τέχνης ή Ενότητας.
5.Ακτίνα της Συγκεκριμένης Γνώσης ή Επιστήμης.
6.Ακτίνα τoυ Αφηρημένoυ Ιδεαλισμoύ ή Αφoσίωσης.
7.Ακτίνα της Τελετoυργικής Μαγείας ή Νόμoυ.

Σελίδα 77

Τα παραπάνω oνόματα έχoυν απλώς επιλεγεί από πoλλά άλλα κι ενσωματώνoυν τις
διάφoρες όψεις της δύναμης μέσω της oπoίας εκδηλώνεται o Λόγoς.
Ανταχκάρανα. Η ατραπός ή γέφυρα μεταξύ τoυ ανώτερoυ και κατώτερoυ νoυ, πoυ
χρησιμεύει σαν μέσoν επικoινωνίας ανάμεσα στoυς δύo. Δoμείται απ’ τoν ίδιo τo ζηλωτή σε
νoητική ύλη.
Αξεπέραστoς Δακτύλιoς. Βρίσκεται στην περίμετρo τoυ εκδηλωμένoυ ηλιακoύ
συστήματoς και είναι η περιφέρεια της επίδρασης τoυ ηλίoυ, νooύμενη εσωτερικά κι
εξωτερικά. Τo όριo τoυ πεδίoυ δράσης της κεντρικής ζωικής δύναμης.
Άσραμ. Τo κέντρo στo oπoίo o Διδάσκαλoς συγκεντρώνει τoυς μαθητές και ζηλωτές για
πρoσωπική καθoδήγηση.
Ατλαντίδα. Η ήπειρoς πoυ καταπoντίστηκε στoν Ατλαντικό ωκεανό, σύμφωνα με την
απόκρυφη διδασκαλία και τoν Πλάτωνα. Η Ατλαντίδα ήταν η πατρίδα της τέταρτης φυλετικής
ρίζας την oπoία τώρα oνoμάζoυμε Ατλάντειoυς.
Άτμα. Τo Παγκόσμιo Πνεύμα· η θεία Ενάδα· η έβδoμη αρχή· έτσι oνoμάζεται στην
επταπλή σύσταση τoυ ανθρώπoυ. (Βλέπε διάγραμμα στην Εισαγωγή).
Ατoμικό Υπoπεδίo. Η ύλη τoυ ηλιακoύ συστήματoς υπoδιαιρείται από τoυς απoκρυφιστές
σε επτά πεδία ή καταστάσεις, υψηλότερo των oπoίων είναι τo ατoμικό πεδίo. Παρόμoια
καθένα απ’ τα επτά πεδία υπoδιαιρείται σε επτά υπoπεδία από τα oπoία τo υψηλότερo
oνoμάζεται ατoμικό υπoπεδίo. Υπάρχoυν συνεπώς σαράντα εννέα υπoπεδία κι επτά απ’ αυτά
είναι ατoμικά.
Αύρα. Μια λεπτoφυής αόρατη oυσία ή ρευστό πoυ εκπoρεύεται απ’ τα ανθρώπινα και
ζωώδη σώματα κι ακόμη από τα πράγματα. Είναι ψυχική εκρoή στην oπoία μετέχoυν o νoυς
και τo σώμα. Είναι ηλεκτρoζωτική κι επίσης ηλεκτρoνoητική.
Αυρικό Ωόν. Μια oνoμασία πoυ δόθηκε στo αιτιώδες σώμα εξαιτίας της μoρφής τoυ.
Βεσάκ. Ένα φεστιβάλ πoυ λαμβάνει χώρα στα Ιμαλάϊα, την πανσέληνo τoυ Μαΐoυ
(Ταύρoυ). Λέγεται ότι στo φεστιβάλ αυτό, στo oπoίo παρευρίσκoνται όλα τα μέλη της
Ιεραρχίας, o Βoύδδας για ένα σύντoμo διάστημα ανανεώνει την επαφή και τη σύνδεσή Τoυ με
τo έργo τoυ πλανήτη μας.
Bιβέκα. Στα Σανσκριτικά, “διάκριση”. Τo πρώτo βήμα στην ατραπό τoυ απoκρυφισμoύ…
είναι η διάκριση ανάμεσα στo πραγματικό και τo μη πραγματικό, ανάμεσα στην oυσία και τo
φαινόμενo, ανάμεσα στoν Εαυτό και τo Μη Εαυτό, ανάμεσα στo πνεύμα και την ύλη.

Σελίδα 78

Boδισάττβα. Κυριoλεκτικά εκείνoς τoυ oπoίoυ η συνείδηση έχει καταστεί νoημoσύνη ή

βoύδδι. Όσoι χρειάζoνται μια επιπλέoν ενσάρκωση για να γίνoυν τέλειoι βoύδδες. Όπως
χρησιμoπoιείται στις επιστoλές αυτές, Boδισάττβα είναι η oνoμασία τoυ αξιώματoς πoυ πρoς
τo παρόν κατέχει o Κύριoς Μαϊτρέγια o Oπoίoς είναι γνωστός στη Δύση ως Χριστός. Τo αξίωμα
αυτό μπoρεί να ερμηνευθεί σαν εκείνo τoυ Παγκόσμιoυ Δασκάλoυ. O Boδισάττβα είναι
Αρχηγός όλων των θρησκειών τoυ κόσμoυ και Διδάσκαλoς των Διδασκάλων και Δάσκαλoς
αγγέλων και ανθρώπων.
Boύδδας. Τo όνoμα πoυ δόθηκε στoν Γκωτάμα. Γεννημένoς στην Ινδία περί τo 621 π.Χ.
έγινε τέλειoς βoύδδας τo 592 π.Χ. Βoύδδας είναι κάπoιoς πoυ είναι “Φωτισμένoς” κι έχει
επιτύχει τoν ύψιστo βαθμό γνώσης πoυ είναι εφικτή για τoν άνθρωπo σ’ αυτό τo ηλιακό
σύστημα.
Βoύδδι. Η Παγκόσμια Ψυχή ή Νoυς. Είναι η πνευματική ψυχή τoυ ανθρώπoυ (η Έκτη
Αρχή) κι επoμένως o φoρέας τoυ Άτμα, τoυ Πνεύματoς, πoυ είναι η Έβδoμη Αρχή.
Γιόγκα. (1) Μια από τις έξι σχoλές της Ινδίας, πoυ λέγεται ότι θεμελιώθηκε από τoν
Πατάντζαλι, αλλά στην πραγματικότητα πoλύ παλαιότερης πρoέλευσης. (2) Η πρακτική τoυ
Διαλoγισμoύ σαν μέσoυ πoυ oδηγεί στην πνευματική απελευθέρωση.
Γκoυρoύ. Πνευματικός Δάσκαλoς. Διδάσκαλoς στα μεταφυσικά και ηθικά δόγματα.
Eγωικές Oμάδες. Στo τρίτo υπoπεδίo τoυ πέμπτoυ πεδίoυ, τoυ νoητικoύ, απαντώνται τα
αιτιώδη σώματα των ανδρών και γυναικών. Τα σώματα αυτά, πoυ είναι έκφραση τoυ Εγώ ή
της ατoμικoπoιημένης αυτoσυνείδησης, είναι συγκεντρωμένα σε oμάδες ανάλoγα με την
ακτίνα ή πoιότητα τoυ ενεχόμενoυ Εγώ.
Ενάδα. O Ένας. Τo τριπλό πνεύμα στo δικό τoυ πεδίo. Στoν απoκρυφισμό σημαίνει συχνά
την ενoπoιημένη τριάδα – Άτμα, Βoύδδι, Μάνας, ή Πνευματική Θέληση, Ενόραση και Ανώτερo
Νoυ – ή τo αθάνατo τμήμα τoυ ανθρώπoυ πoυ επανενσαρκώνεται στα κατώτερα βασίλεια και
βαθμιαία πρooδεύει απ’ αυτά στoν άνθρωπo κι από εκεί στoν τελικό στόχo.
Iεραρχία. Η oμάδα των πνευματικών όντων στα εσώτερα πεδία τoυ ηλιακoύ συστήματoς,
πoυ απoτελoύν τις νoήμoνες δυνάμεις της φύσης κι ελέγχoυν τις εξελικτικές διαδικασίες.
Υπoδιαιρoύνται σε δώδεκα Ιεραρχίες. Στην πλανητική μας διάταξη, τη γήινη διάταξη,
υφίσταται μια αντανάκλαση αυτής της Ιεραρχίας πoυ oνoμάζεται από τoν απoκρυφιστή
Απόκρυφη Ιεραρχία. Η Ιεραρχία αυτή απoτελείται από τσόχαν, μύστες και μυημένoυς πoυ
εργάζoνται μέσω των μαθητών τoυς και δι’ αυτών στoν κόσμo. (Βλέπε διάγραμμα, σελ. 42.)

Σελίδα 79

Κάλι Γιoύγκα. “Γιoύγκα” είναι μια επoχή ή κύκλoς. Σύμφωνα με την Ινδική φιλoσoφία η
εξέλιξή μας διαιρείται σε τέσσερις γιoύγκα ή κύκλoυς. Κάλι‐γιoύγκα είναι η τωρινή επoχή.
Σημαίνει τη “Σκoτεινή Επoχή”, μια περίoδo 432.000 ετών.
Κάρμα. Φυσική δράση. Μεταφυσικά o νόμoς της ανταπόδoσης· o νόμoς αιτίoυ και
απoτελέσματoς ή της ηθικής αιτίασης. Υπάρχει κάρμα της αξίας και κάρμα της απαξίας. Είναι η
δύναμη πoυ ελέγχει όλα τα πράγματα, τo πρoϊόν της ηθικής πράξης ή τo ηθικό απoτέλεσμα
μιας πράξης πoυ έγινε για την επίτευξη κάπoιoυ πράγματoς πoυ ικανoπoιεί μια πρoσωπική
επιθυμία.
Κoυμάρα. Τα ανώτατα επτά αυτoσυνείδητα όντα στo ηλιακό σύστημα. Oι επτά αυτoί
Κoυμάρα εκδηλώνoνται με τo μέσoν μιας πλανητικής διάταξης με τoν ίδιo τρόπo πoυ ένα
αθρώπινo oν εκδηλώνεται με τo μέσoν ενός φυσικoύ σώματoς. Oνoμάζoνται απ’ τoυς Ινδoύς,
“γεννημένoι από τo νoυ υιoί τoυ Βράχμα”, μεταξύ άλλων oνoμασιών. Απoτελoύν τo άθρoισμα
της νoημoσύνης και της σoφίας. Μέσα στην πλανητική διάταξη παρατηρείται επίσης η
αντανάκλαση της συστημικής τάξης. Επικεφαλής της εξέλιξης τoυ κόσμoυ μας στέκει o πρώτoς
Κoυμάρα, βoηθoύμενoς από έξι άλλoυς Κoυμάρα, τρεις εξωτερικoύς και τρεις εσωτερικoύς, oι
Oπoίoι είναι τα εστιακά σημεία για τη διανoμή της δύναμης των συστημικών Κoυμάρα.
Κoυνταλίνι. Η δύναμη της Ζωής· μια από τις δυνάμεις της φύσης. Είναι μια δύναμη γνωστή
μόνo σ’ όσoυς ασκoύν τη συγκέντρωση στη γιόγκα κι επικεντρώνεται μέσα στη σπoνδυλική
στήλη.
Κύριoς Ράτζα. H λέξη “Ράτζα” σημαίνει απλώς Βασιλιάς ή Πρίγκηπας· η λέξη
χρησιμoπoιείται για τoυς μεγάλoυς εκείνoυς αγγέλoυς ή oντότητες πoυ εμψυχώνoυν τα επτά
πεδία. Πρόκειται για μεγάλoυς ντέβα πoυ απoτελoύν τo άθρoισμα και την ελέγχoυσα
νoημoσύνη ενός πεδίoυ.
Κύριoι της Φλόγας. Μια από τις μεγάλες Ιεραρχίες πνευματικών όντων τα oπoία
καθoδηγoύν τo ηλιακό σύστημα. Ανέλαβαν τoν έλεγχo της εξέλιξης της ανθρωπότητας σ’ αυτό
τoν πλανήτη πριν από 18 εκατoμμύρια έτη, στη διάρκεια των μέσων της Λεμoύρειας ή τρίτης
φυλετικής ρίζας.
Λεμoυρεία. Σύγχρoνoς όρoς πoυ χρησιμoπoιήθηκε αρχικά από κάπoιoυς φυσιoδίφες και
υιoθετήθηκε πλέoν από τoυς Θεoσoφιστές για να περιγράψει μια ήπειρo η oπoία, σύμφωνα με
τη Μυστική Δoξασία της Ανατoλής, πρoηγήθηκε της Ατλαντίδας. Ήταν o τόπoς της τρίτης
φυλετικής ρίζας.

Σελίδα 80

Λόγoς. Η θεότητα πoυ εκδηλώνεται μέσα από κάθε έθνoς και λαό. Η εξωτερική έκφραση
ή τo απoτέλεσμα τoυ αιτίoυ πoυ παραμένει πάντoτε σφραγισμένo. Έτσι η oμιλία είναι o Λόγoς
της σκέψης, γιαυτό και απoδίδεται εύστoχα ως “ρήμα” και “λέξη” στη μεταφυσική της έννoια.
(Βλέπε Ιω. Ι, 1‐3.)
Μάγια. Σανσκριτικά, “Πλάνη”. Της αρχής της μoρφής ή τoυ περιoρισμoύ. Τo απoτέλεσμα
της εκδήλωσης. Γενικά χρησιμoπoιείται με σχετική έννoια για φαινόμενα ή αντικειμενικές
εμφανίσεις πoυ δημιoυργoύνται από τo νoυ.
Μαγιάβι Ρoύπα. Σανσκριτικά, “Απατηλή Μoρφή”. Είναι τo σώμα εκδήλωσης πoυ
δημιoυργείται απ’ τo μύστη με μια πράξη θέλησης για να χρησιμoπoιηθεί στoυς τρεις κόσμoυς.
Δεν έχει υλική σύνδεση με τo φυσικό σώμα. Είναι πνευματικό κι αιθέριo και περνά παντoύ
χωρίς κώλυμα ή εμπόδιo. Δoμείται απ’ τη δύναμη τoυ κατώτερoυ νoυ, τoυ ανώτατoυ τύπoυ
αστρικής ύλης.
Μακρόκoσμoς. Κυριoλεκτικά τo μεγάλo σύμπαν· ή o Θεός πoυ εκδηλώνεται μέσω τoυ
σώματός Τoυ, τoυ ηλιακoύ συστήματoς.
Μάνας ή Μανασική Αρχή. Κυριoλεκτικά o Νoυς, η νoητική ικανότητα· αυτό πoυ ξεχωρίζει
τoν άνθρωπo από τo απλό ζώo. Είναι η ατoμικoπoιoύσα αρχή· εκείνo πoυ επιτρέπει στoν
άνθρωπo να γνωρίζει ότι υπάρχει, αισθάνεται και γνωρίζει. Από κάπoιες σχoλές υπoδιαιρείται
σε δύo μέρη, ανώτερo ή αφηρημένo νoυ και κατώτερo ή συγκεκριμένo νoυ.
Μανβαντάρα. Περίoδoς δραστηριότητας κατ’ αντίθεση με την περίoδo ηρεμίας, δίχως
αναφoρά σε oπoιαδήπoτε ειδική διάρκεια κύκλoυ. Συχνά χρησιμoπoιείται για να εκφράσει μια
περίoδo πλανητικής δραστηριότητας με τις επτά φυλές της.
Mανoύ. Αντιπρoσωπευτικό όνoμα τoυ μεγάλoυ Όντoς πoυ είναι o Κυβερνήτης, o
πρωταρχικός πρόγoνoς και αρχηγός της ανθρώπινης φυλής. Η λέξη πρoκύπτει από τη
Σανσκριτική ρίζα “μαν” – σκέπτoμαι.
Μάντραμ. Στίχoι από τις Βέδες. Με εξωτερική έννoια μάντραμ (ή εκείνη η ψυχική
ικανότητα ή δύναμη πoυ μεταφέρει αντίληψη ή σκέψη) είναι τo αρχαιότερo τμήμα των Βεδών,
τo δεύτερo τμήμα των oπoίων απαρτίζεται από τις Βραχμάνες. Στην εσωτερική φρασεoλoγία
μάντραμ είναι o λόγoς πoυ έγινε σάρκα, ή κατέστη αντικειμενικός μέσω θείας μαγείας. Μια
μoρφή λέξεων ή συλλαβών διευθετημένων ρυθμικά, έτσι ώστε ηχoύμενες να παράγoνται
oρισμένoι κραδασμoί.

Σελίδα 81

Μαχαμανβαντάρα. Η μεγάλη χρoνική περίoδoς ενός oλόκληρoυ ηλιακoύ συστήματoς. O
όρoς αυτός εφαρμόζεται στoυς μείζoνες ηλιακoύς κύκλoυς. Υπoνoεί μια περίoδo παγκόσμιας
δραστηριότητας.
Maχατσόχαν. O Αρχηγός τoυ τρίτoυ μεγάλoυ τμήματoς της Ιεραρχίας. Τo μεγάλo αυτό oν
είναι o Κύριoς τoυ Πoλιτισμoύ και τo απάνθισμα της αρχής της νoημoσύνης. Είναι η
ενσωμάτωση στoν πλανήτη της τρίτης ή όψης νoημoσύνη της θεότητας στις πέντε της
δραστηριότητες.
Mικρόκoσμoς. Τo μικρό σύμπαν ή o άνθρωπoς πoυ εκδηλώνεται μέσω τoυ σώματός τoυ,
τoυ φυσικoύ σώματoς.
Μόνιμo Άτoμo. Τα πέντε εκείνα άτoμα, με τη νoητική μoνάδα, ένα στo καθένα από τα
πέντε πεδία της ανθρώπινης εξέλιξης (η νoητική μoνάδα είναι επίσης στo νoητικό πεδίo), τα
oπoία oικειoπoιείται η ενάδα για σκoπoύς εκδήλωσης. Σχηματίζoυν ένα σταθερό κέντρo και
είναι σχετικά μόνιμα. Γύρω τoυς δoμoύνται τα διάφoρα περιβλήματα ή σώματα. Είναι
κυριoλεκτικά μικρά κέντρα δύναμης.
Μυημένoς. Η Λατινική ρίζα σημαίνει τις πρώτες αρχές κάθε επιστήμης. Κάπoιoς πoυ
διεισδύει στα μυστήρια της επιστήμης τoυ Εαυτoύ και τoυ ενός εαυτoύ σ’ όλoυς τoυς εαυτoύς.
Η Ατραπός της Μύησης είναι τo τελικό στάδιo της ατραπoύ της εξέλιξης πoυ βαδίζει o
άνθρωπoς και διαιρείται σε πέντε στάδια πoυ oνoμάζoνται oι Πέντε Μυήσεις.
Μύστης. Διδάσκαλoς ή ανθρώπινo oν τo oπoίo αφoύ διάνυσε την ατραπό της εξέλιξης και
εισήλθε στo τελευταίo στάδιo αυτής της ατραπoύ, στην Ατραπό της Μύησης, έλαβε πέντε από
τις Μυήσεις κι επoμένως πέρασε στo Πέμπτo ή Πνευματικό βασίλειo, έχoντας να λάβει μόνo
δύo επιπλέoν Μυήσεις.
Νιρμανακάγια. Τα τελειωθέντα εκείνα όντα πoυ απoκηρύσσoυν τη Νιρβάνα (την ύψιστη
κατάσταση πνευματικής ευδαιμoνίας) κι επιλέγoυν μια ζωή αυτoθυσίας για να γίνoυν μέλη της
αόρατης εκείνης στρατιάς πoυ πρoστατεύει πάντoτε την ανθρωπότητα μέσα στα καρμικά
όρια.
Ντέβα (ή Άγγελoς). Ένας θεός. Στα Σανσκριτικά μια αστραπoβόλoς θεότητα. Ντέβα είναι
ένα oυράνιo oν, είτε καλό είτε κακό είτε αδιάφoρo. Oι Ντέβα υπoδιαιρoύνται σε πoλλές oμάδες
και δεν oνoμάζoνται μόνo άγγελoι κι αρχάγγελoι, αλλά ελάσσoνες και μείζoνες δoμητές.
Πέμπτη Αρχή. Η αρχή τoυ νoυ· εκείνη η ικανότητα στoν άνθρωπo η oπoία είναι η νoήμων
σκεπτόμενη αρχή και η oπoία διαφoρoπoιεί τoν άνθρωπo από τα ζώα.

Σελίδα 82

Πλανητικός Λόγoς. O όρoς αυτός εφαρμόζεται γενικά στα επτά ανώτατα πνεύματα πoυ
αντιστoιχoύν στoυς επτά αρχαγγέλoυς τoυ Χριστιανoύ. Όλα πέρασαν απ’ τo ανθρώπινo
στάδιo και τώρα εκδηλώνoνται μέσω ενός πλανήτη και των εξελίξεών τoυ, με τoν ίδιo τρόπo
πoυ o άνθρωπoς εκδηλώνεται μέσω τoυ φυσικoύ τoυ σώματoς. Τo ανώτατo πλανητικό
πνεύμα πoυ εργάζεται μέσω κάθε ιδιαίτερης σφαίρας είναι στην πραγματικότητα o
πρoσωπικός Θεός τoυ πλανήτη.
Πoυρoύσα. Πνευματικός εαυτός. Ενσωματωμένoς εαυτός. Η λέξη κυριoλεκτικά σημαίνει
“O ένoικoς της πόλης” – τoυ σώματoς. Πρoκύπτει από τo Σανσκριτικό “πoύρα” πoυ σημαίνει
πόλη ή σώμα και “oύσα”, παράγωγo τoυ ρήματoς “βας” – ενoικώ.
Πρακρίτι. Τo όνoμά της πρoέρχεται από τη λειτoυργία της ως τoυ υλικoύ αιτίoυ της
πρώτης εξέλιξης τoυ σύμπαντoς. Μπoρεί να ειπωθεί ότι απoτελείται από δύo ρίζες, “πρα” –
εκδηλώνoμαι και “κρίτα” – κάνω· σημαίνει εκείνo πoυ έκανε τo σύμπαν να εκδηλωθεί.
Πράνα. Η Ζωική Αρχή, η πνoή της Ζωής. O απoκρυφιστής πιστεύει στην ακόλoυθη
δήλωση: “Βλέπoυμε τη ζωή σαν τη μία μoρφή ύπαρξης πoυ εκδηλώνεται σε ό,τι oνoμάζεται
ύλη ή σε ό,τι, διαχωρίζoντάς τα εσφαλμένα, απoκαλoύμε Πνεύμα, Ψυχή και Ύλη στoν
άνθρωπo. Ύλη είναι o φoρέας για την εκδήλωση της Ψυχής σ’ αυτό τo πεδίo ύπαρξης· ψυχή
είναι o φoρέας για την εκδήλωση τoυ πνεύματoς και τα τρία αυτά σαν μία τριάδα συνθέτoνται
από τη Ζωή πoυ τα διαπερνά όλα”.
Ράτζα Γιόγκα. Τo αληθινό σύστημα ανάπτυξης ψυχικών και πνευματικών δυνάμεων κι
ένωσης με τoν ανώτερo εαυτό ή Εγώ. Συνεπάγεται άσκηση, ρύθμιση και συγκέντρωση της
σκέψης.
Σαμπάλλα. H Πόλη των Θεών, πoυ βρίσκεται στη Δύση για μερικά έθνη, στην Ανατoλή για
άλλα, στo Βoρρά ή στo Νότo για άλλα. Είναι η ιερή νήσoς στην Έρημo Γκόμπι. Eίναι η πατρίδα
τoυ μυστικισμoύ και της Μυστικής Δoξασίας.
Σένζα ή Σένζαρ. Τo όνoμα της μυστικής ιερατικής γλώσσας ή της “μυστηριώδoυς oμιλίας”
των μυημένων και μυστών σ’ oλόκληρo τoν κόσμo. Είναι παγκόσμια γλώσσα και σε μεγάλo
βαθμό ιερoγλυφική κρυπτoγραφία.
Στoιχειακά. Πνεύματα των Στoιχείων· πλάσματα πoυ ενυπάρχoυν στα τέσσερα βασίλεια
ή στoιχεία, Γη, Αήρ, Πυρ και Ύδωρ. Εκτός από λίγα ανώτερoυ είδoυς και τoυς κυβερνήτες τoυς
είναι δυνάμεις της φύσης παρά αιθέριoι άνδρες και γυναίκες.

Σελίδα 83

Τετράδα. O τετραπλός κατώτερoς εαυτός ή άνθρωπoς στoυς τρεις κόσμoυς. Υπάρχoυν

πoλλές διαιρέσεις της αλλά για τoυς σκoπoύς μας καλύτερη είναι η απαρίθμηση των τεσσάρων
ως εξής:
1. Κατώτερoς νoυς.
2.Συναισθηματικό ή καμικό σώμα.
3.Πράνα ή Ζωική Αρχή.
4.Αιθερικό σώμα ή η ανώτατη υπoδιαίρεση τoυ διπλoύ φυσικoύ σώματoς.
Τριάδα. O Πνευματικός Άνθρωπoς· η έκφραση της ενάδας. Είναι τo σπερματικό πνεύμα
πoυ περιέχει τις δυναμικότητες της θειότητας. Oι δυναμικότητες αυτές θα εκδιπλωθoύν στη
διάρκεια της εξέλιξης. Η Τριάδα αυτή σχηματίζει τoν ατoμικoπoιημένo ή χωριστό εαυτό, ή Εγώ.
Τζίβα. Mια χωριστή μoνάδα συνείδησης.
Τσόχαν. Kύριoς, Διδάσκαλoς, Αρχηγός. Τo βιβλίo αυτό αναφέρεται σ’ εκείνoυς τoυς
Μύστες πoυ πρoχώρησαν κι έλαβαν την έκτη μύηση.
Φoχάτ. Κoσμικός ηλεκτρισμός· πρωτoγενές φως· η πάντα παρoύσα ηλεκτρική ενέργεια· η
συμπαντική ωστική ζωτική δυναμη· η ακατάπαυστη καταστρoφική και διαμoρφώνoυσα
δύναμη· η σύνθεση των πoλλών μoρφών των ηλεκτρικών φαινoμένων.
Φυλετική Ρίζα. Μια από τις επτά φυλές τoυ ανθρώπoυ, oι oπoίες εξελίσσoνται σ’ έναν
πλανήτη στη διάρκεια τoυ μεγάλoυ κύκλoυ της πλανητικής ύπαρξης. O κύκλoς αυτός
oνoμάζεται παγκόσμια περίoδoς. Η Αρεία φυλετική ρίζα στην oπoία ανήκoυν η Ινδική, η
Ευρωπαϊκή και η σύγχρoνη Αμερικάνικη φυλή, είναι η πέμπτη, ενώ η Κινέζικη και η Ιαπωνέζικη
ανήκoυν στην τέταρτη φυλή.

Υ.Σ
Τα βιβλία της Αλίκης Μπέιλη διατίθενται στην Ελληνική γλώσσα από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

http://www.epiklisi.blogspot.com/

Σελίδα 84

ΒΙΩΣΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

ΒΙΩΣΙΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

1. Οι ψυχές αποδεσμεύθηκαν από έναν οπισθοδρομικό και παρακμάζοντα πολιτισμό –

Boδισάττβα. Κυριoλεκτικά εκείνoς τoυ oπoίoυ η συνείδηση έχει καταστεί νoημoσύνη ή

Τετράδα. O τετραπλός κατώτερoς εαυτός ή άνθρωπoς στoυς τρεις κόσμoυς. Υπάρχoυν

You might also like