Εκδότης:

Περισανίδης Γιώργος

Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων

Παπαποστολόπουλος Βαγγέλης
Κοσμόπουλος Φάνης

Δημόσιες Σχέσεις
Τσουκαλάς Στάθης
Αζίζογλου Χρήστος

Υπεύθυνος Παραγωγής
Ραχιανιώτης Δημοσθένης

Creative Director
Φελέκου Δώρα

Συντακτική Ομάδα:
Περισανίδης Γιώργος
Φελώνης Σωτήρης
ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑ 50 _ ΤΗΛ./FAX.: 2610 362 579 _ info@patrinorama.com

Πυλαρινού Αθηνά
Ραχιανιώτης Δημοσθένης
Βασιλόπουλος Χαράλαμπος
Γήτας Μίλτος
Φάκου Σοφία
Φελέκου Δώρα
14.............................Είπαν
Καραγιάννη Άννα
Μαντζουράνης Αλέξης 20...............Αιώνιες Απορίες
Παπαγεωργοπούλου Χριστίνα 22.....................Bob Marley
Θεοδώρου Νίκος
Τίγκα Καλυψώ 26...............Marilyn Monroe
Jason Avery 30....................Best Movies
Τσαούσογλου Αλέξανδρος
Τσιλίκης Αποστόλης 34............................Oprah
Παπαποστολόπουλος Βαγγέλης 38O καλός,ο κακός και ο όμορφος
Νομικός Σύμβουλος: 40....................Best groups
Μιχαλόπουλος Γεώργιος 46..............Best solo artists
Οικονομικός Σύμβουλος: 52.....Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Ποτός Σωτήρης 56............Μελίνα Μερκούρη
Χατζής Ανδρέας
60...............Giorgio Armani
Διαφημιστικό Τμήμα: 64...............The Incredibles
koun.gr
68..............................Pele
Διόρθωση Κειμένων: 72....Gabriel Garcia Marquez
Γιώργος Παπαδόπουλος
76..................Che Guevara
Φωτογραφίες: 82...............Jack the Ripper
Δημητρακόπουλος Γιώργος
86....................Best Actors
Εκτύπωση: 90.........................Nightlife

10

Από Συνθήματα σε τοίχους...
«Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν
τότε που ήθελα να γίνω αυτό που
είμαι τώρα».
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
«Τα γκαζάκια δεν είναι μόνο για
καφέδες».
(οδός Παπαδιαμαντοπούλου,
Αθήνα)
«Μην τα περιμένετε όλα από την
Αστυνομία. Χτυπηθείτε μόνοι σας».
(Παπασωτηρίου, οδός
Στουρνάρα, Αθήνα)
«Ο Χριστός δίδαξε και πέθανε. Οι
καθηγητές τι περιμένουν»;
(Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο,
Αθήνα)
«Κολόμβε, γαμώ την περιέργειά
σου».
(Decadence, Αθήνα)
«Το lifestyle είναι μαγικό, από
μηδενικό σε κάνει νούμερο».
(Γκάζι, Αθήνα)
του Γιώργου Περισανίδη
«Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή.
Πετάτε τα σκουπίδια σας στον
Πειραιά».
(Μεταξουργείο, Αθήνα)
«Η Βία δεν είναι Λύση, η Λία όμως
είναι Βίσση».
(Μύθος, Ρέθυμνο)
Φονιάδες των χοντρών διαιτολόγοι
(σε γνωστό ινστιτούτο
αδυνατίσματος)
«Δεν φοβάμαι τίποτα, Δεν ελπίζω
τίποτα, Ι am a free man».
(πλατεία Αγίου Κήρυκα, Ικαρία)
«Το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του».
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)
Υ.Γ.1 Μην περιμένεις άλλο.
Ανάβαλλε το τώρα!
Υ.Γ.2 Αν τα σκατά είχαν αξία οι
φτωχοί δεν θα είχαν κώλο.
Υ.Γ.3 Στα κινέζικα, υπάρχει μία
λέξη για τις λέξεις «crisis» (κρίση)
και «opportunity» (ευκαιρία).
11
16
Πως να στρατολογήσετε το σωστό
άτομο για τη σωστή δουλειά...

Τοποθετείστε περίπου 100 τούβλα με κάποια συγκεκριμένη

σειρά σ’ένα κλειστό δωμάτιο με παράθυρο που να είναι ανοιχτό.
Μετά στείλτε 2 με 3 υποψήφιους στο δωμάτιο και κλείστε την
πόρτα. Αφήστε τους μόνους, γυρίστε μετά από 6 ώρες και
αναλύστε την κατάσταση:

Εάν μετράνε τα τούβλα, βάλτε τους στο λογιστήριο.

Εάν τα ξαναμετράνε, βάλτε τους στον εσωτερικό έλεγχο.

Εάν τα έχουν κάνει όλα τελείως χάλια, βάλτε τους στο

μηχανολογικό.

Εάν κανονίζουν να βάλουν τα τούβλα με κάποια περίεργη

σειρά, βάλτε τους στον σχεδιασμό.

Εάν πετάνε τα τούβλα ο ένας στον άλλον, βάλτε τους στο

επιχειρησιακό κομμάτι.

Εάν κοιμούνται, βάλτε τους στην ασφάλεια.

Εάν έσπασαν τα τούβλα σε κομμάτια, βάλτε τους στη

μηχανογράφηση.

Εάν κάθονται και δεν κάνουν τίποτα, βάλτε τους στη διαχείριση
ανθρωπίνων πόρων - προσωπικό.

Εάν λένε ότι έχουν δοκιμάσει διάφορους συνδυασμούς,

αλλά δεν έχει μετακινηθεί ούτε ένα τούβλο, βάλτε τους στις
πωλήσεις.

Εάν έχουν ήδη φύγει, βάλτε τους στο μάρκετινκ.

Εάν κοιτάνε έξω από το παράθυρο, βάλτε τους στο

στρατηγικό-μακρόπνοο σχεδιασμό.

Και τέλος, εάν μιλάνε μεταξύ τους και δεν έχουν κουνήσει
ούτε ένα τούβλο, δώστε τους συγχαρητήρια και βάλτε τους
στα υψηλότερα διευθυντικά κλιμάκια.
 1. Από τι υλικό είναι φτιαγμένο το
πελεκούδι και καίγεται συνέχεια;
2. Σε ποια ακριβώς περιοχή του
ουράνιου θόλου βρίσκεται το
σφοντύλι;
3. Ποιος και ποτέ ενημέρωσε τον
Ταρζάν ότι τον λένε έτσι;
5. Τι σημαίνει επιτέλους
Ζαβαρακατρανέμια;
6. Πως λύνει το πρόβλημα με τα
οδοντικά σύμφωνα όποιος μιλάει
έξω από τα δόντια;
7. Θα είχε διαφορά αν αντί να
τραβάει κανείς ένα ζόρι, το
έσπρωχνε;
8. Ποιος ήταν ο αντικειμενικός
σκοπός αυτού του Αλέξη όταν
κρυβόταν πίσω από τις λέξεις;
9. Υπάρχει λογική απάντηση στην
ερώτηση ‘Γύρισες’;
ΑΙ Ω Ν ΙΕ Σ Α ΠΟ Ρ Ι ΕΣ
20
10. Ο ΤΕΝ-ΤΕΝ δε θα έπρεπε να
λέγεται TWENTY;
11. Γιατί λέγονται πολύ-θρόνες
αφού κάθεται μόνο ένας;
12. Τι γεύση έχουν τα λυσσακά;
13. Υπάρχει επιστημονική εξήγηση
γιατί το παρδαλό κατσίκι έχει
μεγαλύτερη αίσθηση του χιούμορ
από τα υπόλοιπα μονόχρωμα;
14. Το @ σε τι ακριβώς μοιάζει με το
παπάκι;
15. Γιατί όταν παίρνουμε λάθος
τηλέφωνο, η γραμμή δεν είναι ποτέ
κατηλειμμένη;
16. Γιατί λέμε ότι “η μύτη τρέχει”
και “τα πόδια μυρίζουν”;
17. Τι σημαίνει κάθομαι όρθιος;
18. Τα ΑΤΜ γιορτάζουν της
Αναλήψεως;
 του Μίλτου Γήτα

22
Ο Robert Nesta Marley, ο γνωστός σε που είχε πια βγει από τη φυλακή και
όλους Bob Marley, γεννήθηκε στις 6 τα εναπομείναντα μέλη των Wailers
Φεβρουαρίου του 1945 στην Jamaica. άρχισαν να ψάχνουν για μάνατζερ. Το
Ήταν ο αρχηγός και τραγουδιστής των 1969 το συγκρότημα ήταν ακόμα χωρίς
Wailers, μιας εξαμελούς μπάντας που μάνατζερ. Αυτό όμως δεν τους εμπόδιζε
σχηματίστηκε το 1963 και αποτελούσαν να παράγουν επιτυχίες.
οι: Bob Marley, Bunny Wailer, Peter Tosh,
Junior Braithwaite, Beverley Kelso και Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ο
Cherry Smith. Bob Marley έπιασε δουλειά σε μια
αυτοκινητοβιομηχανία στο Wilmington
Οι «Bob Marley And The Wailers», όπως αλλά η μουσική τον καλούσε πίσω. Ετσι,
ονομάζονταν τότε, ήταν το συγκρότημα το φθινόπωρο επέστρεψε στην Τζαμάικα
που έκανε γνωστή τη reggae μουσική σε και μαζί με τα άλλα δύο μέλη των Wailers
ολόκληρο τον κόσμο. Από το 1962 ο Bob βρήκαν επιτέλους μάνατζερ. Ο Lee Perry
Marley είχε ηχογραφήσει τα δύο πρώτα έδωσε στο συγκρότημα τη μουσική
του προσωπικά singles «Judge Not» και κατεύθυνση που χρειαζόταν. Χάρη στον
«One Cup Of Coffee». Ωστόσο, η καριέρα Lee, οι Wailers συνεργάστηκαν με τα δύο
των Wailers στη δισκογραφία ξεκίνησε αδέλφια Carlton και Aston «Familyman»
λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1963 με Barrett, συνεργασία που διαδραμάτισε
το πρώτο τους single «Simmer Down» αρκετά σημαντικό ρόλο.
που έμεινε στο Νο 1 στο JBC Radio chart
για δύο μήνες. Η συνεργασία των «Bob Marley And The
Wailers» με τον Lee Perry κράτησε μέχρι
Οι πωλήσεις του «Simmer Down» έφτασαν το 1971. Μερικά από τα τραγούδια τους
πολύ γρήγορα τις 80.000 αντίτυπα. Τα («Duppy Conqueror», «Small Axe» και
δύο singles που ακολούθησαν ήταν τα «Sun Is Shining») τους οδήγησαν στο
«It Hurts To Be Alone» και «Lonesome απόγειο της επιτυχίας. Η επιρροή του Lee
Feeling». Την περίοδο 1963-1966 οι ήταν τεράστια ακόμα κι όταν δεν ήταν
Wailers είχαν ηχογραφήσει περισσότερα πλέον ο μάνατζέρ τους. Η ανταμοιβή
από 70 τραγούδια από τα οποία πάνω τους για τη συνεργασία με τον Lee ήταν
από 20 έγιναν επιτυχίες. η παγκόσμια αποδοχή της μουσικής τους.
Ο Bob Marley είχε γίνει πλέον γνωστός
Η μουσική τους ήταν ένα κράμα από παγκοσμίως.
αμερικάνικη soul, ska και doo-wop. Μέχρι
τα τέλη του 1965 οι Wailers είχαν μόλις Οι Wailers με τον Bob Marley πάντα στα
τρία μέλη. Τα άλλα τρία μέλη (Junior φωνητικά, συνέχισαν να ηχογραφούν
Braithwaite, Beverley Kelso και Cherry στην ανεξάρτητη δισκογραφική τους
Smith) είχαν φύγει από το συγκρότημα, εταιρία, Tuff Gong, αλλά πολύ γρήγορα
ο καθένας για προσωπικούς του λόγους. προσέλκυσαν το ενδιαφέρον του Chris
Ακόμα όμως και τότε οι Wailers δεν είχαν Blackwell, ιδιοκτήτη της Island Records.
πεθάνει μουσικά. Από την Island κυκλοφόρησαν αργότερα
πολλά από τα παλιότερα άλμπουμ των
Στις 10 Φεβρουαρίου του 1966, ο Bob Marley And The Wailers, από τότε
Bob Marley παντρεύτηκε την τότε που ηχογραφούσαν στο «Studio One» .
τραγουδίστρια των Soulettes και Το πρώτο άλμπουμ που οι Wailers
αργότερα μέλος των I-Threes, Rita ηχογράφησαν για λογαριασμό της Island,
Anderson. ήταν το «Catch A Fire» που κυκλοφόρησε
Λίγο πριν το τέλος του 1967 οι Wailers το 1973 και είχε ένα πιο ροκ ύφος. Τον
ηχογράφησαν το «Bend Down Low». Το Απρίλιο του 1973 έκαναν την πρώτη τους
single κυκλοφόρησε από μια ανεξάρτητη εμφάνιση στη βρετανική τηλεόραση.
δισκογραφική εταιρία, την εποχή που ο
Bunny Wailer εκτελούσε ποινή φυλάκισης. Λίγους μήνες αργότερα ο Earl Lindo
Λίγους μήνες αργότερα, ο Bunny Wailer μπήκε στο γκρουπ. Το Φθινόπωρο του

23
 1974 ο γνωστός rock/blues κιθαρίστας
Eric Clapton διασκεύασε την επιτυχία των
Wailers «I Shot The Sheriff» και μπήκε
στο Νο 9 των βρετανικών charts. Χάρις
στη διασκευή από τον Eric Clapton, οι
Wailers ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο.
Όμως παρ’ όλη την επιτυχία που γνώριζε
το συγκρότημα, ο Peter Tosh και ο Bunny
Wailer προτίμησαν να ακολουθήσουν
σόλο καριέρα και ο Lindo έφυγε για
να συνεργαστεί με τον Taj Mahal.
Ετσι οι «Bob Marley And The Wailers»
διαλύθηκαν.
Οι Wailers επανεμφανίστηκαν με νέα
σύσταση στα μέσα του 1974 με τον Bob
Marley να κάνει όπως και τότε, τα κύρια
φωνητικά. Μέλη των νέων Wailers ήταν
επίσης οι αδελφοί Barrett, o Bernard
«Touter» Harvey (keyboards) και τα τότε
μέλη του γυναικείου συγκροτήματος
I-Threes.
Το 1975 ήταν η χρονιά που το όνομά τους
εδραιώθηκε. Σε αυτό βοήθησε σημαντικά
η κυκλοφορία του επιτυχημένου τους
άλμπουμ «Natty Dread» και οι συναυλίες
τους στο London Lyceum. Στο τέλος
του 1975 ο Marley ηχογράφησε το «No
Woman No Cry» και ήταν το πρώτο
του σόλο τραγούδι που μπήκε στους
πίνακες επιτυχιών της Μ. Βρετανίας.
Παράλληλα, κυκλοφόρησε το πρώτο
ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ που
περιείχε υλικό από τις συναυλίες στο
London Lyceum. Αξίζει να σημειωθεί ότι
από το 1975 ηχογραφούσε κάθε χρόνο
και από ένα καινούργιο άλμπουμ και
αυτό συνεχίστηκε μέχρι το θάνατό του.
Στις 3 Δεκεμβρίου του 1976 ο Marley
σώθηκε από μια απόπειρα δολοφονίας.
Όμως ο καρκίνος καραδοκούσε. Τον
Ιούλιο του 1977 υπεβλήθη σε εγχείριση
αφαίρεσης καρκινικών ογκιδίων που
εμφανίστηκαν στα δάχτυλα του δεξιού
του ποδιού. Όλα έδειχναν ότι ο καρκίνος
είχε νικηθεί.
Ο Bob Marley επέστρεψε στη δισκογραφία
με τα δύο άλμπουμς που γνώρισαν
παγκόσμια επιτυχία. Τον Απρίλιο του
1978 έδωσε στο Kingston το «One Love
Peace Concert» φέρνοντας κοντά, έστω
24
και για λίγο, τους δύο Τζαμαϊκανούς
πολιτικούς αντιπάλους Michael Manley
και Edward Seaga, οι οποίοι, μετά από
παρότρυνση του Marley ανέβηκαν
στη σκηνή και έσφιξαν τα χέρια. Λίγο
αργότερα, μαζί με τους Wailers ξεκίνησε
μια τεράστια περιοδεία.
Το 1980 ο Bob Marley μαζί με τους
Wailers εμφανίστηκε μπροστά σε 40.000
άτομα. Η συναυλία ήταν μια από τις πιο
σημαντικές στην καριέρα του και δόθηκε
για την απελευθέρωση της Zimbabwe.
Το καλοκαίρι του 1980 ο καρκίνος
άρχισε και πάλι να εξαπλώνεται. Ο Bob
Marley κατέρρευσε κατά τη διάρκεια
μιας συναυλίας του στο Madison Square
Garden και αμέσως μεταφέρθηκε στο
νοσοκομείο για να ξεκινήσει θεραπεία
κάτω από τις υποδείξεις των γιατρών.
Στις 3 Μαΐου ο γιατρός που τον
παρακολουθούσε σήκωσε τα χέρια ψηλά.
Ο Marley μεταφέρθηκε στο Μαϊάμι της
Φλόριντα όπου και άφησε την τελευταία
του πνοή στις 11 Μαΐου του 1981. Κανείς
δεν μπορούσε να κρύψει τη θλίψη του
και να πιστέψει ότι ο πατέρας της reggae
δεν υπήρχε πλέον στη ζωή.
Τα τραγούδια του Bob Marley αποτέλεσαν
έμπνευση για πολλούς μουσικούς.
Ήταν ένας χαρισματικός καλλιτέχνης,
ένας μεγαλειώδης τραγουδιστής και
συνθέτης. Τα τραγούδια του ζουν για
πάντα και απόδειξη αποτελεί ένας
σημαντικός αριθμός από compilations
που κυκλοφορούν ακόμα και σήμερα.
Μαζί με τους Wailers ηχογράφησε μια
σειρά από άλμπουμ που επανεκδόθηκαν
αργότερα. Σύμφωνα με στοιχεία της
Island Records, τα έσοδα από τις
παγκόσμιες πωλήσεις των δίσκων του
έχουν ξεπεράσει τα 190 εκατομμύρια
δολάρια. Η μουσική του πέρασε τα
σύνορα της Jamaica και διαδόθηκε σε
όλη την παγκόσμια μουσική βιομηχανία.
Αλλά δεν ήταν μόνο τα άλμπουμ και οι
περιοδείες του που έγραψαν ιστορία.
Πάνω απ’ όλα ήταν ο ίδιος ο Marley
που επινόησε τη μουσική που σήμερα
ονομάζουμε reggae.
 της Σοφίας Φάκου

26
Ένα όνομα μια ιστορία. Συγκαταλέγεται
στους διασημότερους ανθρώπους
στον πλανήτη. Ζωή γεμάτη σκάνδαλα
ίντριγκες, περιπέτειες και θάνατος
γεμάτος μυστήριο. Απασχόλησε και
απασχολεί ακόμη τα μέσα μαζικής
ενημέρωσης και τόσο το όνομά της όσο
και οι φωτογραφίες της είναι πασίγνωστες
σε όλες τις γενιές.
Η Norma Jeane Mortenson, όπως
ήταν το αληθινό της όνομα, ήταν μια
Αμερικανίδα, ηθοποιός και τραγουδίστρια
που γεννήθηκε την 1η Ιουνίου του 1926,
στο Los Angeles της Καλιφόρνια και
απεβίωσε στις 5 Αυγούστου του 1962
επίσης στο los Angeles.
Η παιδική της ηλικία ήταν αρκετά
δύσκολη. Η μητέρα της Gladys ήταν μια
γυναίκα φιλόδοξη με αρκετά περίπλοκη
ψυχολογία . Ο πατέρας άγνωστος.
Το επίθετο ήταν αυτό του συζύγου
της Gladys εκείνη την εποχή Martin
Edward Mortensen, ο οποίος δεν ήταν ο
πραγματικός της πατέρας. Την περίοδο
της γέννησης της Norma η Gladys και ο
Martin ζούσαν χωριστά.
Η Gladys δούλευε στο μοντάζ στα
στούντιο του Hollywood. Είχε άλλα δύο
παιδιά. Το πρώτο από το γάμο της με τον
Jack Baker και το δεύτερο από τον Martin
Edward Mortensen. Αντιμετώπιζε πολύ
συχνά συναισθηματικές μεταπτώσεις
καθώς και ψυχολογικά προβλήματα
όπως και προβλήματα υγείας. Για μία
μεγάλη περίοδο της παιδικής ηλικίας της
Norma η μητέρα της δεν ήταν σε θέση
να ασχοληθεί μαζί της με αποτέλεσμα να
μπει σε ορφανοτροφείο ή να φιλοξενείται
από ανάδοχες οικογένειες.
Το 1933 έζησε ένα μικρό διάστημα με
τη μητέρα της μα μια νέα κρίση της
Gladys το 1934 έστειλε τη Norma στο
ορφανοτροφείο. Η Grace McKee, η
καλύτερη φίλη της Gladys, ζήτησε το 1936
να πάρει τη Norma ως προστατευόμενή
της. Έτσι η Norma θα ζήσει τα επόμενα
χρόνια της ζωής της με τη Grace και το
σύζυγό της Ervin Goddard. Την καλύτερη
περίοδο της παιδικής της ηλικίας θα την
περνούσε την ίδια εποχή με την Ana
Lower, θεία της Grace.
Το 1942 επιστρέφει στο σπίτι της Grace
όπου η μητέρα της οργανώνει το γάμο
της με τον Jim ένα γείτονα. Εκείνη ήταν
μόλις 16. Μερικούς μήνες αργότερα η
Norma πιάνει δουλειά σαν εργάτρια στα
αεροπλάνα καθώς και σε εργοστάσιο με
αλεξίπτωτα.
Το 1944 συναντάει για πρώτη φορά
στη ζωή της την ετεροθαλή αδελφή της
Bernice Baker. Ο ετεροθαλής αδερφός
της Hermitt Jack είχε πεθάνει νωρίτερα,
το 1920.
Η πρώτη επαγγελματική φωτογράφιση
της Norma έγινε το Φθινόπωρο του 1944
από το φωτογράφο David Conover σε
κάδρο μιας εταιρίας με εξοπλισμό για τον
αμερικανικό στρατό για να χρησιμοποιηθεί
η συνεισφορά των γυναικών στον
πόλεμο. Ακολούθησαν φωτογραφήσεις
για τα Pin Up περιοδικά που της έδωσαν
την ονομασία “Mmmmm Girl”. Άνοιξε το
χρώμα των μαλλιών της και εγκατέλειψε
τη δουλειά της για να αφοσιωθεί στην
καριέρα της ως μοντέλο. Το Δεκέμβριο
του 1945 γυρίζει την πρώτη της ταινία
και εμφανίζεται με μαγιό. Την ίδια χρονιά
βάζει τη μητέρα της σε ένα ινστιτούτο
ειδικευμένο για να την περιποιούνται. Το
1946 χωρίζει από τον Jim.
Στην 20th Century Fox τη βάφτισαν
Marilyn Monroe το 1946. Το Μάρτιο του
1947 γυρίστηκε το Dangerous Years και
το The shocking Miss Pilgrim. Το 1948
το Ladies of the Chorus ενώ το 1949
το Love Happy. Ακολούθησαν δεκάδες
ακόμη ταινίες μερικές από τις οποίες
είναι: Love Nest 1951, Niagara 1953,
Gentlemen Prefer Blondes 1953, How
to Mary a Millionaire 1953, There is no
27
 Business like Show Business 1954, The
Seven Year Itch 1955, Some Like It Hot
1959, Something Got To Give (Ατελές)
1962.
Ένα χαρακτηριστικό της γνώρισμα ήταν
ότι σε όλα της τα γυρίσματα, άσχετα
με την ψυχολογία της, ήταν πάντοτε
χαρούμενη και γελαστή. Έλεγε πως
μόνο έτσι βγαίνει η δουλειά. Τα πρώτα
χρόνια της καριέρας της, τα χρήματα
που κέρδιζε από τα συμβόλαιά της ήταν
πενιχρά και γι’ αυτό εργαζόταν ως Call
Girl, έκανε γυμνές φωτογραφήσεις,
ενώ κάποιοι βιογράφοι πιστεύουν ότι
εργαζόταν και ως πόρνη κάτι που η
ίδια στην αυτοβιογραφία της δεν έχει
ξεκαθαρίσει.
Οι σχέσεις της με το άλλο φύλο ήταν
πάντοτε ιδιαίτερες. Από μικρή της άρεσε
να ντύνεται όμορφα, να βάφεται και να
χτενίζει τα μαλλιά της για να φαίνεται
σέξι. Αυτό έκανε τις γυναίκες να τη
μισούν μα τους άνδρες να κάνουν ουρές
πίσω της.
Πολλοί άνδρες την ερωτεύτηκαν και
πολλοί από αυτούς τη βοήθησαν στην
καριέρα της με διάφορα ανταλλάγματα,
κάτι που δεν αρνήθηκε ποτέ η ίδια στην
αυτοβιογραφία της.
Το 1952 όταν πια η Marilyn είχε γίνει
αρκετά διάσημη αντιμετώπισε ένα πολύ
πιθανό σκάνδαλο, όταν μία από τις
γυμνές φωτογραφίες που είχε βγάλει
το 1949 δημοσιεύθηκε σε ημερολόγιο.
Ο τύπος συγκεκριμένα έλεγε ότι αυτό
το άγνωστο μοντέλο της φωτογραφίας
θυμίζει σε κάτι τη Monroe. Η Marilyn
σκέφτηκε να παραδεχτεί ότι είχε ποζάρει
γυμνή κάτι που ήθελε να κάνει μόνο και
μόνο γιατί δεν είχε χρήματα να πληρώσει
το ενοίκιό της.
Στα επόμενα χρόνια η ηθοποιός γνώρισε
μεγάλη επιτυχία και πολλά σκάνδαλα με
το όνομά της απασχολούσαν κάθε τόσο
τον τύπο. Το Sex symbol εκείνης της
εποχής είχε δημιουργήσει μια νέα τάση.
Παντρεμένη με το Miller τον Αύγουστο
του 1957 απέβαλε κάτι που την έριξε
πολύ ψυχολογικά. Με την εμψύχωση
του Miller επέστρεψε στο Hollywood το
1958. Η Monroe με το σύζυγό της είχαν
ένα φιλικό ζευγάρι τον Yves Montan
και την ηθοποιό Simon Signoret. Όταν
28
η Signoret ήταν στην Ευρώπη για
τα γυρίσματα μια ταινίας η Marilyn
δημιουργησε σχέση με τον Montan η
οποία κράτησε για ένα μεγάλο διάστημα.
Η σχέση έληξε όταν ο Montan αρνήθηκε
να παρατήσει τη γυναίκα του για να
ζήσει με τη Merilyn. Αυτό το γεγονός
επηρέασε την ψυχική υγεία της Monroe
και ξεκίνησε να επισκέπτεται ψυχίατρο.
Αργότερα ο Ralph Greenson ο γιατρός
της θυμήθηκε ότι εκείνη την εποχή η
Monroe παραπονιόταν πολύ συχνά για
αϋπνίες. Ήταν τότε που είχε προχωρήσει
με τη χρήση υπνωτικών κάτι που ο
γιατρός είχε ονομάσει εξάρτηση.
Μερικά χρόνια αργότερα κι ενώ είχε πια
χωρίσει από το Miller και η εξάρτησή
της από το αλκοόλ και τα χάπια είχε
φτάσει στο απροχώρητο, η Marilyn
δημιουργεί σχέση με τον J. F. Kennedy
και εμφανίζεται ξαφνικά στη γιορτή των
γενεθλίων του τραγουδώντας το «Happy
Birthday». Ο πρόεδρος τότε απάντησε
« Ευχαριστώ πολύ. Τώρα μπορώ να
παραιτηθώ από την πολιτική. Αφού μου
τραγούδησαν για τα γενέθλια μου με ένα
τόσο γλυκό τρόπο». Τα σκάνδαλα για
τη σχέση τους έδιναν κι έπαιρναν και η
πολιτική οικογένεια του Kennedy ήταν
ανήσυχη για τη συνέχεια της καριέρας
του προέδρου.
Τον Αύγουστο του 1962 ο αστυνομικός
Jack Clemmons έλαβε μια κλήση στις 4.25
πμ από το γιατρό Hyman Engelberg που
ισχυριζόταν ότι η Monroe ήταν νεκρή στο
σπίτι της στο Brentwood στο Los Angeles.
Ο Clemmons ήταν ο πρώτος που έφτασε
στον τόπο του θανάτου. Πολλά είναι τα
αναπάντητα ερωτήματα για τις συνθήκες
του θανάτου της μεγάλης σταρ και το
χρόνο που βρέθηκε το πτώμα σε σχέση
με την ώρα θανάτου.
Η επίσημη αιτία θανάτου δόθηκε από τον
Thomas Noguchi ιατροδικαστή στο Los
Angeles Country Coroners «υπερβολική
δόση βαρβιτουρικών» την οποία ονόμασε
και πιθανή αυτοκτονία.
Η υπόθεση έκλεισε θεωρώντας το
θάνατό της αυτοκτονία. Πολλές
θεωρίες συνομωσίας ήθελαν όμως
αναμεμιγμένους στο θάνατό της την
οικογένεια Kennedy ενώ άλλες τη CIA ή
τη μαφία.
Στις 5 Αυγούστου 1962 η ζωή της Marilyn
Monroe έληξε άδοξα. Ήταν τότε όμως
που ξεκινούσε η υστεροφημία της. Μια
φήμη που συγκρίνεται μόνο με αυτή του
Elvis Presley και που δε σταματάει και δε
μειώνεται στην πορεία των χρόνων. Ένα
κορίτσι που γεννήθηκε με ένα λαμπρό
αστέρι να λάμπει πάνω από το κεφάλι
της.

Στην αυτοβιογραφία της γράφει για

τη μητέρα της: «Υπήρξε περίοδος
της ζωής μου που δεν ήξερα ποια
ήταν αυτή η κοκκινομάλλα που με
επισκεπτόταν.»

Πήγε στο σχολείο τα πρώτα χρόνια

στις καλόγριες. Μία φορά είπε στη
μητέρα της ότι όταν είναι στην
εκκλησία με τις συμμαθήτριές της
και τις δασκάλες της ακούγοντας τις
προσευχές προς το Θεό τις γεννιέται
η επιθυμία να γδυθεί μπροστά σε
όλους για να τη δει ο Θεός ολόγυμνη
να προσεύχεται.

Στα 11 της έπεσε θύμα σεξουαλικής

παρενόχλησης από τον άνδρα της
καλύτερης φίλης της μητέρας της
και ένα χρόνο αργότερα από τον
ξάδερφό της.
Όταν παντρεύτηκε για πρώτη φορά
στα 16 της ρώτησε τη μητέρα
της αν ήταν υποχρεωτικό να έχει
σεξουαλικές σχέσεις με τον άνδρα
της.

Όταν ακόμη πήγαινε σχολείο, μια

μέρα δεν είχε ρούχα να φορέσει
καθώς ήταν πολύ φτωχή και φόρεσε
το παντελόνι του ξάδερφού της και
ένα ανδρικό πουκάμισο. Ήταν πολύ
σέξι για τα αγόρια μα οι καθηγητές
της την έδιωξαν για να αλλάξει
ρούχα.
Έχει πει: «Ποτέ μην πας απεριποίητη
ούτε για να πετάξεις τα σκουπίδια.
Ποτέ δεν ξέρεις ποιον θα συναντήσεις
στο δρόμο.»

29
 της Δήμητρας Δεβελέγκα

Όταν μας ρωτάνε ποια είναι η αγαπημένη μας ταινία, συνήθως μας έρχονται
στο μυαλό τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις ταινίες που μας έχουν εντυπωσιάσει
και δύσκολα μπορούμε να διαλέξουμε μία…το πιο πιθανό μάλιστα είναι ο
καθένας μας να σκεφτεί και διαφορετικές ταινίες…
Φανταστείτε λοιπόν πόσο δύσκολο είναι να φτιάξεις μία λίστα με τις δέκα
καλύτερες ταινίες όλων των εποχών! Γι’ αυτό θα παρουσιάσουμε το top10
των καλύτερων ταινιών στηριζόμενοι σε όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά
κριτήρια: θα μιλήσουμε για τις πέντε μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες...

Η πιο εμπορική ταινία όλων των εποχών δε θα μπορούσε να

είναι άλλη από τον «Τιτανικό» (1997), ένα blockbuster άνευ
προηγουμένου που απέφερε κέρδη ύψους $1,835,300,000
στους συντελεστές του! Πρόκειται για μία δραματική ιστορία
αγάπης ενός φτωχού αγοριού και ενός πλούσιου κοριτσιού που
συναντώνται στο πρώτο και τελευταίο ταξίδι του «Τιτανικού».
Ο James Cameron, σεναριογράφος και σκηνοθέτης της ταινίας,
συνθέτει μία συγκινητική ιστορία αγάπης. Η ταινία σάρωσε όλα
τα βραβεία κατακτώντας 11 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων αυτό
της καλύτερης ταινίας, καλύτερης σκηνοθεσίας, ισοφαρίζοντας
το ρεκόρ του “Ben-Hur” (1959). Η ταινία υπήρξε υποψήφια
για 14 Όσκαρ, ενώ κέρδισε ακόμα 76 βραβεία και μέτρησε
άλλες 48 υποψηφιότητες. O ρόλος του ως Jack Dawson ήταν
αυτός που ανέδειξε τον Leonardo Di Caprio ως έναν από τους
δημοφιλέστερους και πολλά υποσχόμενους ηθοποιούς του
Hollywood.

Στη δεύτερη θέση του καταλόγου των Box Office βρίσκεται το

τρίτο και τελευταίο μέρος της επικής τριλογίας του J.R.R. Tolkien
Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, «Η επιστροφή του Βασιλιά»
(2003), με εισπράξεις που φτάνουν τα $1,129,219,252.
Στην ταινία αυτή συναντάμε τη συντροφιά του δαχτυλιδιού
να ετοιμάζεται για την τελική μάχη στη Μέση Γη, ενώ ο
Frodo και ο Sam ακολουθούν τη δική τους πορεία προς το
Όρος του Χαμού για να καταστρέψουν το Ένα Δαχτυλίδι.
Η υπερπαραγωγή αυτή κατέκτησε 11 Όσκαρ, μεταξύ των
οποίων αυτό της καλύτερης σκηνοθεσίας από τον Peter
Jackson, ενώ κατέκτησε άλλα 106 βραβεία και μέτρησε 68
ακόμα υποψηφιότητες. Τα εντυπωσιακά εφέ και οι εκπληκτικές
φωτογραφίες είναι αυτά που κλέβουν την παράσταση και,
σε συνδυασμό με το μοναδικό σενάριο που στηρίζεται στο
μεγαλεπήβολο συγγραφικό έργο του Tolkien,καθιστούν την
ταινία αυτή μία από τις πιο συναρπαστικές περιπέτειες στην
ιστορία του κινηματογράφου.

30
Η τρίτη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών
είναι «Οι Πειρατές της Καραϊβικής : Το Σεντούκι του Νεκρού»
(2006),με κέρδη που αγγίζουν τα $1,060,332,628. Πρόκειται
για το sequel της Κατάρας του Μαύρου Μαργαριταριού (2003),
μία ταινία δράσης, φαντασίας και περιπέτειας. Εδώ βλέπουμε
τον πειρατή Jack Sparrow να αγωνίζεται να ξαναβρεί την
καρδιά του Davy Jones, για να μην σκλαβωθεί η ψυχή του
στην υπηρεσία του Davy Jones, ενώ στη μάχη της αναζήτησης
έχουν επίσης ριχτεί φίλοι και εχθροί του, για δικό τους όμως
λογαριασμό…Η ταινία έχει βραβευτεί με το Όσκαρ καλύτερων
οπτικών εφέ, ενώ μετρά άλλες 29 νίκες και 34 υποψηφιότητες.
Τις εντυπώσεις κερδίζει η έξοχη ερμηνεία του Johny Depp στο
ρόλο του ιδιόρρυθμου και συμπαθητικού ταυτόχρονα πειρατή,
ενώ πολύ καλές είναι και οι ερμηνείες των Orlando Bloom και
Keira Knightley. Η υπόθεση της ταινίας συνεχίζεται στο «At
World’s End», το οποίο επίσης έγινε τεράστια εισπρακτική
επιτυχία.

O «Σκοτεινός Ιππότης» (2008), αποτελεί την καλύτερη

ταινία του Batman που έχει γυριστεί μέχρι σήμερα, σε
σκηνοθεσία του Christopher Nolan. Ο Batman, o Gordon
και ο Harvey Dent έρχονται αντιμέτωποι με το χάος που έχει
προκληθεί από μία αναρχική μεγαλοφυία, που είναι γνωστή
μόνο ως Joker... Πρόκειται για μία ταινία δράσης η οποία
σημαδεύτηκε από τον τραγικό θάνατο του πρωταγωνιστή
Heath Ledger πριν από την προβολή της ταινίας. Η ερμηνεία
του αδικοχαμένου ηθοποιού στο ρόλο του Jocker υπήρξε
ανεπανάληπτη, ενώ εξαιρετικός είναι και ο Christian Bale στο
ρόλο του Batman. Η ταινία έχει ήδη κατακτήσει δύο βραβεία
και τρεις υποψηφιότητες και αναμένεται να διαδραματίσει
σημαντικό ρόλο στην τελετή απονομής των Όσκαρ 2009.
Είναι επίσης η μοναδική ταινία που έχει θέση και στις δύο
λίστες μας, καθώς με βάση τις ψήφους του κοινού κατέχει
την τέταρτη θέση ανάμεσα στις καλύτερες ποιοτικά ταινίες
όλων των εποχών.

Η πέμπτη ταινία που έσπασε τα Box Office είναι «Ο Χάρι

Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος» (2001), η πρώτη ταινία
που γυρίστηκε βασισμένη στη σειρά των best-sellers της
J.K.Rowling με πρωταγωνιστή τον νεαρό μάγο Harry Potter,
για να ακολουθήσουν 4 sequels μέχρι σήμερα. Αφού ξεφεύγει
από το καταπιεστικό περιβάλλον στο σπίτι του θείου και της
θείας του, ένα νεαρό αγόρι με ένδοξες ρίζες και σπουδαίο
πεπρωμένο αποδεικνύει την αξία του κατά τη διάρκεια της
μαθητείας του στο Hogwarts, το σχολείο της μαγείας, όπου
έρχεται αντιμέτωπος με τον τρομερό άρχοντα του Σκότους
που είναι υπεύθυνος και για το θάνατο των γονιών του…Η
ταινία υπήρξε υποψήφια για 3 Όσκαρ, μετρώντας ακόμα 13
βραβεία και 46 υποψηφιότητες. Ο σκηνοθέτης Chris Columbus
μας μεταφέρει σε ένα μαγικό περιβάλλον δημιουργώντας μία
ταινία απολαυστική για μικρούς και μεγάλους, ενώ ο Daniel
Radcliffe ερμηνεύει τον Harry Potter κερδίζοντας αμέσως τη
συμπάθειά μας.

31
 της Δήμητρας Δεβελέγκα

...και για τις πέντε ταινίες που έχουν συγκεντρώσει τις καλύτερες κριτικές,
όχι μόνο από τους κριτικούς του κινηματογράφου, αλλά από όλους τους
σινεφίλ ανά τον κόσμο, βάσει της έγκυρης ιστοσελίδας IMDb (Internet
Movie Database). Η διάκριση αυτή γίνεται γιατί στην πραγματικότητα
λίγες είναι οι φορές που οι ταινίες που σπάνε τα box office έρχονται τελικά
πρώτες και στην προτίμηση του κοινού, γεγονός που αποδεικνύει ότι η
τεράστια διαφήμιση και τα υπέρογκα budget που διατίθενται συχνά για τα
γυρίσματα μιας ταινίας, δεν εγγυώνται και ένα ποιοτικό αποτέλεσμα…

Στην κορυφή του καταλόγου με τις πιο αγαπημένες ταινίες βρίσκεται

το “The Shawshank Redemption” (1994), που στα Ελληνικά
αποδίδεται με τον τίτλο: «Τελευταία Έξοδος : Ρίτα Χέιγουορθ».
Το σενάριο είναι βασισμένο στο βιβλίο του Stephen King “Rita
Hayworth and Shawshank Redemption”και η σκηνοθεσία ανήκει
στον Frank Darabont. Μετά τη δολοφονία της γυναίκας του ένας
νέος και επιτυχημένος τραπεζίτης, ο Andrew Dufresne καταδικάζεται
σε ισόβια κάθειρξη. Οι συνθήκες που συναντά στη φυλακή
είναι δυσάρεστες, με την πάροδο του χρόνου όμως κερδίζει τον
σεβασμό του περίγυρού του, ιδιαίτερα του Red, ενός σημαίνοντος
προσώπου ανάμεσα στους φυλακισμένους, και τελικά επιτυγχάνει
το στόχο του έχοντας θέσει τους δικούς του όρους…Η ταινία ήταν
υποψήφια για 7 Όσκαρ, κερδίζοντας ακόμα 7 βραβεία και έχοντας
άλλες 13 υποψηφιότητες. Πρόκειται για μία δραματική ιστορία που
καθηλώνει τους θεατές, ενώ οι Tim Robbins και Morgan Freeman
δίνουν συγκλονιστικές ερμηνείες στους ρόλους των Andy και Red
αντίστοιχα.

Δεύτερη πιο αγαπημένη ταινία του κοινού φαίνεται να είναι

το θρυλικό έργο “The Godfather” («Ο Νονός», 1972), σε
σκηνοθεσία του μεγάλου Francis Ford Coppola. Η αρχηγία μίας
δυναστείας του οργανωμένου εγκλήματος περνάει από τον
πιστό στην παράδοση “Don” Vito Corleone στον αγαπημένο
του γιό Michael, ο οποίος θυσιάζει τις προσωπικές του αξίες
για το καλό της φαμίλιας και εντέλει καταφέρνει να επιβληθεί,
το τίμημα όμως είναι μεγάλο…Η δραματική αυτή ταινία έχει
κερδίσει τρία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και αυτό του Ά
αντρικού ρόλου από τον Marlon Brando, καθώς και άλλα 19
βραβεία, ενώ μετράει ακόμα 17 υποψηφιότητες. Ο Brando
υπήρξε ανεπανάληπτος στον ρόλο του ως Vito Corleone,
δίνοντας μια ερμηνεία που θα μείνει για πάντα γραμμένη στην
ιστορία του κινηματογράφου, ενώ υποψήφιος για Όσκαρ ΄Β
αντρικού ρόλου υπήρξε ο εξαιρετικός Al Pacino. Πρόκειται για
μία έξοχη απεικόνιση του οργανωμένου εγκλήματος, η οποία
περνά ουσιαστικά μηνύματα στον θεατή.

32
Τρίτη δημοφιλέστερη ταινία για το κοινό (τέταρτη είναι το
“Dark Knight”) αποτελεί το περιβόητο western «Ο καλός, ο
κακός κι ο άσχημος» (1967) , σε σκηνοθεσία του Sergio Leone.
Πραγματεύεται την ιστορία τριών εντελώς διαφορετικών
μεταξύ τους αντρών, οι οποίοι αναζητούν, συχνά ο ένας εις
βάρος του άλλου, πληροφορίες σχετικά με την τοποθεσία
ενός θαμμένου θησαυρού…Το απόλυτο “spaghetti western”
είναι σκηνοθετημένο από έναν Ιταλό, οι πρωταγωνιστές
είναι Αμερικανοί, γυρίστηκε στην Ισπανία ενώ η υπόθεση
διαδραματίζεται στην Αμερικανική Δύση. Παρόλο που έχει
κερδίσει μόνο ένα βραβείο, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει
ότι πρόκειται για ένα αριστούργημα, όπου τα πάντα λειτουργούν
στην εντέλεια: μουσική, φωτογραφία, σκηνοθεσία, διάλογοι
,ερμηνείες… Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους αφήνουν εποχή
οι ερμηνείες των Clint Eastwood ως Blondie (ο καλός), Lee
Van Cleef ως Angel Eyes (ο κακός) και Eli Wallach ως Tuco (ο
άσχημος).

Πέμπτη πιο αγαπημένη ταινία θεωρείται το “Pulp Fiction”

(1994), που φέρει τη σφραγίδα του ιδιοφυούς σκηνοθέτη
και σεναριογράφου Quentin Tarantino, ενώ το σενάριο
συνυπογράφει ο Roger Avary. Το έργο αποτελείται από
τέσσερις φαινομενικά ανεξάρτητες μεταξύ τους ιστορίες που
διαδραματίζονται παράλληλα και έχουν ως κοινό παρονομαστή
το έγκλημα και τη βία. Όπως όμως αποδεικνύεται, οι ζωές των
δύο πληρωμένων δολοφόνων, του μποξέρ, της συζύγου ενός
γκάνγκστερ και των δύο ληστών συνδέονται κατά κάποιο τρόπο
μεταξύ τους… Η ταινία βραβεύτηκε με το Όσκαρ καλύτερου
σεναρίου, ενώ συνολικά κατέκτησε άλλα 43 βραβεία,
μετρώντας ακόμα 40 υποψηφιότητες. Πολλοί μεγάλοι αστέρες
του Hollywood εμφανίστηκαν σε αυτή την ταινία, όπως οι John
Travolta, Samuel L.Jackson, Bruce Willis και Uma Thurman.
Ο εκρηκτικός συνδυασμός δράσης, περιπέτειας, δράματος και
χιούμορ, καθώς και πολλές δόσεις ωμής βίας, συνθέτουν ένα
μοναδικό και πρωτοποριακό στο είδος του έργο.

Υψηλή θέση στις προτιμήσεις του κοινού κατέχει η κλασική

πλέον ταινία «Πολίτης Κέιν». Με εικόνα αρκετά «παλιά»
τεχνικά, για τα σημερινά δεδομένα, διατρεί την παλιά της αίγλη
χάρη στην ιδιοφυία του Όρσον Ουέλλες που σκηνοθέτησε και
πρωταγωνίστησε στην τανία. Έχει χαρακτηριστεί ως ο πρόγονος
της αμερικάνικης σαπουνόπερας, με την παρακολούθηση της
πορείας του Charles Foster Kane από την παιδική του ηλικία μέχρι
τη δύσκολη επαγγελματική αρχή και εν τέλει την εξέλιξή του σε
μεγιστάνα των ΜΜΕ. Η υπόθεση μπορεί να φαντάζει απλοϊκή
για τα σημερινά δεδομένα αλλά το 1941 υπήρξε εξαιρετικά
ρηξικέλευθη. Η πλοκή γραμμική με ελάχιτα flashbaks, μοιάζει
να είναι απλή ωστόσο στα τελευταία λεπτά αποκαλύπτεται όλη
η ευφυΐα και η πολυπλοκότητα του σεναρίου. Για όσους δεν
την έχουν δει, αποφεύγουμε να αποκαλύψουμε περαιτέρω
λεπτομέρειες....

33
 της Αθηνάς Πυλαρινού

34
OPRAH, Η ΖΩΝΤΑΝΗ
ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ
AMERICAN DREAM
Το «Oprah Winfrey Show» με
22 χρόνια ιστορία στο ενεργητικό
του, εκπέμπεται σε 140 χώρες, αλλά
τι κρύβεται πραγματικά πίσω από
τη γυναίκα που το περιοδικό Time
-και όχι μόνο- έχει ανακηρύξει σε
βασίλισσα των media;
Δυναμική προσωπικότητα, χαρισματική
persona, ένα αμερικάνικο είδωλο.
Αυτοί είναι λίγοι από τους χαρακτηρισμούς
που αναφέρονται στο πρόσωπο της
Oprah Winfrey, μιας από τις κυρίες που
ασκούν την μεγαλύτερη επιρροή καθώς
είναι και από τις πλουσιότερες γυναίκες
στον πλανήτη. Παρ’ όλα αυτά, είναι ένα
πρόσωπο που ξεχώρισε από την φτώχεια,
βγήκε αλώβητη από το ρατσισμό και την
εκμετάλλευση και πλέον είναι αυτή που
στηρίζει ευπαθείς ομάδες με τη γνωστή
σε όλους φιλανθρωπική της δράση.
Όλα ξεκίνησαν, λοιπόν, μέσα από ένα
καθημερινό talk show…
Το βαφτιστικό της όνομα είναι Orpha
Gail Winfrey, αλλά επειδή δεν ήταν
εύηχο το άλλαξε σε Oprah. Όπως η ίδια
έχει εξομολογηθεί, η σύλληψή της ήταν
αποτέλεσμα μιας και μόνο σεξουαλικής
επαφής που είχαν δυο έφηβοι που δεν
παντρεύτηκαν ποτέ. Έτσι, με απλά
λόγια ήρθε στον κόσμο το 1954 κάπου
στο Μισισιπή. Τα πρώτα παιδικά της
χρόνια τα πέρασε με τη γιαγιά της που
σ’ αυτήν οφείλει και την ευχέρεια του
λόγου καθώς την έμαθε να διαβάζει και
να κάνει απαγγελίες της Βίβλου από
τα τρία της χρόνια. Όμως, στην ηλικία
των 6 μετακομίζει στην μητέρα της
στο Μιλγουόκι όπου έζησε τρομακτικές
εμπειρίες για την ηλικία της αφού ήταν
μόλις 9 όταν άρχισε να δέχεται τη
σεξουαλική κακοποίηση από συγγενικά
πρόσωπα. Αυτός ακριβώς είναι και ο
λόγος που ενδιαφέρθηκε αργότερα
να βοηθήσει μέσα από το ίδρυμά της
κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά.
Ήταν μόλις 14 όταν το έσκασε από το
σπίτι της, έγκυος ήδη σε ένα παιδί που
το έχασε λίγο μετά την γέννα. Μετά από
αυτό το τραυματικό γεγονός πηγαίνει
να ζήσει με τον πατέρα της, ο οποίος
ήταν αυστηρός αλλά ήταν ο κατάλληλος
άνθρωπος για να την αναγκάσει να σταθεί
στα πόδια της. Έδωσε, λοιπόν, βάρος στις
σπουδές της αφού ο Vernon Winfrey την
έβαζε, όπως η ίδια λέει, να διαβάζει ένα
βιβλίο την εβδομάδα και μετά να γράφει
μια κριτική για το καθένα. «Το μόνο που
ήθελε ήταν το καλύτερο για μένα και δεν
συμβιβαζόταν με κάτι λιγότερο», έχει
πει η Oprah σε συνέντευξή της για τον
πατέρα της. Τελικά, τα κατάφερε. Κέρδισε
μια υποτροφία για το πανεπιστήμιο του
Τενεσί και σπούδασε Επικοινωνία.
Η Winfrey έχει παραδεχτεί ότι
μεγαλοπιανόταν από μικρή, ήθελε να
γίνει σταρ του σινεμά και φαντασιωνόταν
διάφορα άλλα παρόμοια παρά τις
φυλετικές διακρίσεις της συντηρητικής
τότε Αμερικής. Κόντρα στις αντιξοότητες,
ότι ήταν δηλαδή μαύρη και γυναίκα
καταμεσής του αμερικανικού Νότου,
κατάφερε στα 19 της να γίνει η πρώτη
γυναίκα και μαύρη που έλεγε το
τηλεοπτικό δελτίο για το κανάλι στο
οποίο εργαζόταν. Πρώτη της ευκαιρία
είχε σταθεί ένας διαγωνισμός καλλιστείων
όπου κέρδισε τον τίτλο Miss Black
Tennessee και έτσι της προσφέρθηκε η
πρώτη της δουλειά στο ραδιόφωνο.
Από τη αρχή της καριέρας της φάνηκε
η εξυπνάδα της, η γοητεία της και η
φυσικότητά της στο φακό, όμως επειδή
θεωρήθηκε πολύ «συναισθηματική» για
τις ειδήσεις αποφάσισε να κάνει στροφή
και πήγε να βρει την τύχη της στο
Σικάγο. Το 1984 έγινε οικοδέσποινα ενός
τοπικού talk show, του A.M.Chicago, και
μέσα σε ένα χρόνο είχε γίνει το πιο «hot
show» της πόλης. Μετά την επιτυχία
αυτή βάφτισε την εκπομπή της «Oprah
Winfrey Show» και δεν άργησε να
κερδίζει έδαφος και σε εθνικό επίπεδο.
35
 Προτού η Oprah γίνει εθνικό φαινόμενο,
κερδίζοντας 49 εκατ. τηλεθεατές
μόνο στην Αμερική και κάνοντας
το show της το No1 σε τηλεθέαση
καταρρίπτοντας κάθε ρεκόρ στην ιστορία
της αμερικάνικης τηλεόρασης, πρόλαβε
να πρωταγωνιστήσει στην ταινία του
Spielberg “The color purple” όπου κέρδισε
και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ! Χάρη
σε αυτήν την αγάπη της για την ηθοποιία,
θέλησε να προωθήσει την ποιότητα και
έτσι προχώρησε το 1986 στην ίδρυση
της δικής της εταιρίας παραγωγών, την
HARPO Productions (harpo είναι ένας
ακόμα αναγραμματισμός του ονόματός
της).
Η εκπομπή της μετά από μια δεκαετία
είχε εδραιωθεί και παρέμενε στο Νo1
της προτίμησης των τηλεθεατών αλλά
και των κριτικών, αφού η εκπομπή έχει
κερδίσει 40 απανωτά βραβεία EMMY
και γι’ αυτό από το 2000 και έπειτα δεν
διαγωνίζεται πλέον. Έχει τους δικούς της
φαν και σ’ αυτό οφείλεται η συμπόνια που
δείχνει όταν προσεγγίζει ένα θέμα, έχει
καταφέρει από τους μεγαλύτερους σταρ
να της αποκαλυφθούν ολοκληρωτικά λες
και κάθονταν στο ντιβάνι του ψυχολόγου,
ακόμα έχει φτάσει στο σημείο να επηρεάζει
το κοινό της μέχρι και την κουλτούρα
του. Χαρακτηριστικό είναι το tv book
club που έχει δημιουργήσει, αφού η
εκάστοτε επιλογή της γίνεται αυτόματα
best seller! Φυσικά την Oprah αγαπάνε
και όλα τα ταμπλόιντ καθώς έχει γίνει
στόχος για το βάρος της αλλά υπήρξαν
και κάποιοι ισχυρισμοί για ομοφυλοφιλία.
Για το πρώτο θέμα αποδείχτηκε για άλλη
μια φορά νικήτρια ακολουθώντας υγιεινή
διατροφή και δίωρη καθημερινή άσκηση
36
μη διστάζοντας να φέρει στο πλατό το
βάρος που έχασε αντιστοιχώντας το
σε ζωικό λίπος, όσο για τις φήμες ότι
διατηρούσε δεσμό με τη συνεργάτιδά της
Gayle King ανταπάντησε ότι πρόκειται
για έναν ισχυρό δεσμό ανάμεσα σε δυο
straight γυναίκες.
Το φιλανθρωπικό της έργο είναι
αναμφίβολο. Οι δραστηριότητές της αυτές
ξεκίνησαν από το 1988 όπου μάζεψε
χρήματα μέσα από ένα «τηλεμαραθώνιο»
για μη προνομιούχες οικογένειες.
Επίσης στηρίζει τα θύματα από φυσικές
καταστροφές, όπως εκείνα του Τυφώνα
Κατρίνα. Αλλά πιο πολύ δηλώνει
περήφανη για τα δυο σχολεία θηλέων που
ίδρυσε στην Νότια Αφρική για κορίτσια
που έχουν χτυπηθεί από τη φτώχεια και
το AIDS. Πλέον δηλώνει περήφανη για
τα 152 παιδιά που απέκτησε.
Αλλά η δραστηριότητά της δεν τελειώνει
εδώ. Μέσα στο 2009 θα αρχίσει να
εκπέμπει το δικό της δίκτυο, το Oprah
Winfrey Network ενώ είναι γνωστή
σε όλους η ένθερμη υποστήριξή της
στο πρόσωπο του νέου Αμερικανού
Προέδρου, Barack Obama. Μετά την
εκλογή του πολλοί μιλάνε ακόμα και
για το ενδεχόμενο η Oprah να γίνει
πρέσβειρα. Λέτε γι’ αυτό να μην δέχτηκε
να φιλοξενήσει την Sarah Palin στην
εκπομπή της; Για το αν θα δούμε να
πραγματοποιείται και αυτό δεν ξέρω,
όλα είναι πιθανά για την βασίλισσα των
media. Εγώ πάντως θα σας αφήσω με
μια φράση που έχει πει για το talk show
της ένας κριτικός: «Τα υπόλοιπα talk
show είναι απλώς χαρτομάντιλα. Η
Oprah είναι το Kleenex!».
 O ορισμός του metrosexual άντρα προέκυψε από το παγκόσμιο star system
αφού αρκετοί ηθοποιοί του Hollywood και τραγουδιστές δεν δίστασαν να
καλλωπιστούν προκειμένου να διατηρήσουν την εικόνα τους αλώβητη από το
πέρασμα του χρόνου. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένοι που μας έχουν συνηθίσει σε
μια πιο ατημέλητη παρουσία ή τους έχουμε συνδυάσει με ατημέλητες (επιμελώς)
εμφανίσεις λόγω των χαρακτήρων που υποδύθηκαν…

Όταν ξεκίνησε την καριέρα του στη

σειρά «21 Jump Street” ήταν ένα
κοντοκουρεμένο αγόρι όπως πρόσταζε
η μόδα των 80’s. Οι μεταμορφώσεις του
σε Ψαλιδοχέρη, σε πειρατή Jack Sparrow
και σε φονικό κουρέα Sweeney Todd μας
συνήθισαν σε ένα δικό του προσωπικό,
ακαταμάχητο dirty look. Βέβαια, στην
προσωπική του ζωή δεν είναι άστατος
καθώς συζεί για χρόνια με τη μητέρα
των παιδιών του και επίσης ηθοποιό, τη
γαλλίδα Vanessa Paradis.

Ο Άγγλος ηθοποιός έχει παίξει σε ταινίες

όπως το «Gosford Park» και «Closer»,
αλλά του πάει καλύτερα όταν υποδύεται
τον αρρενωπό και σέξι ,όπως στο «Shoot
‘em up» δίπλα στη Monica Bellucci ή στο
«Beyond Borders» με συμπρωταγωνίστριά
του την Angelina Jolie. Τελικά, με τις
γυναίκες που έχουν σταθεί στο πλάι του στη
μεγάλη οθόνη έχει σταθεί υπερτυχερός-
το ίδιο ισχύει και για εκείνες φυσικά!

Το νέο James Bond δεν τον λες όμορφο,

αλλά σίγουρα έχει ένα σεξαπίλ, κυρίως όταν
συνοδεύεται από σκόνη και θρύψαλα…!
Ως James Bond έκανε εντύπωση ακόμα
και στους κριτικούς για την αρρενωπότητα
που έδωσε στον ήρωα του Ian Fleming.
Από τον φετινό Νοέμβρη δεν μας μένει
άλλη επιλογή από το να τον απολαύσουμε
στις σκοτεινές αίθουσες στην δεύτερη
κατά σειρά ταινία James Bond – Quantum
of solace.

38
Ο ΚΑΛΟΣ, Ο ΚΑΚΟΣ ΚΑΙ Ο ...ΟΜΟΡΦΟΣ
της Αθηνάς Πυλαρινού

Μπορεί να έχει μπει στην έκτη δεκαετία της

ζωής του, αλλά το σκουλαρίκι στο αυτί,
που απέκτησε λόγω κρίσης μέσης ηλικίας,
του πάει τρελά! Πώς άλλωστε όχι; Μιλάμε
για τον Indiana Jones, αυτόν που έκανε
συνώνυμα της περιπέτειας το μαστίγιο
και το καουμπόικο καπέλο! Άλλωστε, η
μπογιά του περνάει ακόμα καθώς δεν πάνε
πολλά χρόνια από τότε που πήρε διαζύγιο
– μαμούθ (το ακριβότερο στην ιστορία
του Hollywood) από την επί πολλά έτη
δεύτερη σύζυγό του για να είναι στο πλάι
της κατά πολύ νεώτερής του ηθοποιού
Calista Flockhart.

Τα λόγια είναι περιττά… Ο κύριος Dirty

Harry μιλάει από μόνος του. Ξεκίνησε
ως cowboy σε κλασικά πλέον western
και κατέληξε μετά από χρόνια καριέρας
βραβευμένος και αναγνωρισμένος
σκηνοθέτης. Μπορεί στα εβδομήντα του
με την ατσαλάκωτη εικόνα του να μην
θυμίζει πλέον τον σκληρό γόη που έπαιζε
στο “ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος”
αλλά υπάρχουν οι αμέτρητες κατακτήσεις
του για να το υπενθυμίζουν. Το γεγονός
ότι έχει αποκτήσει πέντε κόρες και δυο
γιους από πέντε διαφορετικές γυναίκες τα
λέει όλα!

Ο απόλυτα cool τύπος που μονοπώλησε το

ενδιαφέρον τις δεκαετίες του ‘60 και του
‘70, αποτέλεσε τον ορισμό της εικόνας
του αντιήρωα. Σκληρός στους ρόλους του
αλλά και στη ζωή, έβγαζε τα ...προς το
ζην όχι μόνο από την ηθοποιία αλλά και
από τα κέρδη του σε επαγγελματικούς
αγώνες μοτοσικλέτας. Ο σκληρός Steve
συχνά έκανε ο ίδιος τις επικίνδυνες σκηνές
στις ταινίες του, χωρίς κασκαντέρ και
παρ΄ όλο που δεν ήταν συμπαθής στους
παραγωγούς, τον επέλεγαν γιατί, όπως και
να το κάνουμε, το κοινό τον προτιμούσε
dirty...

39
 της Χριστίνας
Παπαγεωργοπούλου

Σουηδικό pop συγκρότημα το όνομα του οποίου προέκυψε

από τα αρχικά των ονομάτων των μελών του (Agnetha
Fältskog, Björn Ulvaeus, Benny Andersson, Anni-Frid
Lyngstad), ενώ η σχέση των μελών δεν παρέμεινε μόνο
μουσική (ο Bjorn παντρεύτηκε την Agnetha και ο Ben-
ny την Anni-Frid). Έγιναν ευρέως γνωστοί τον Απρίλιο
του 1974 μετά την κατάκτηση της 1ης θέσης στη Eu-
rovision με το “Waterloo”. Ήταν το πρώτο συγκρότημα
που ερμήνευσε τραγούδια σε άλλη γλώσσα από την
εγγενή του. Πέντε συνεχόμενα albums τους (“Fernan-
do”, “Dancing Queen”, “Knowing Me, Knowing You”,
“The Name Of The Game” και “Take A Chance On Me”)
έγιναν Νο1 στο UK chart (1976-1979), ενώ το “Danc-
ing Queen” γνώρισε μεγάλη επιτυχία και στην Αμερική.
Στα τέλη του ’70 κλονίζεται η ενότητα του γκρουπ με το
διαζύγιο των Bjorn-Agnetha και δέχεται καίριο πλήγμα
όταν χώρισαν και οι Benny-Frida. Η επίσημη ανακοίνωση
για τη διάλυσή τους έγινε το Δεκέμβριο του 1982, η
μουσική τους ωστόσο γνώρισε νέα επιτυχία μέσα από το
ABBA μιούζικαλ (2005) και την ταινία (2008) “Mamma Mia”.

THE DOORS Δημιουργήθηκαν το 1965 στο Los Angeles από τους Jim
Morrison (φωνητικά/στίχοι) και Ray Manzarek (πλήκτρα)
και προστέθηκαν οι John Densmore (τύμπανα) και Robbie
Krieger (κιθάρα), ενώ δεν προσέλαβαν ποτέ μπασίστα.
Το πρώτο τους album (The Doors) κυκλοφόρησε το 1967
με τεράστια επιτυχία, συγκαταλέγεται στα καλύτερα
ντεμπούτα όλων των εποχών και συμπεριλαμβάνει το
τραγούδι “Light My Fire” που έγινε η πιο μεγάλη τους
επιτυχία. Ο Morrison γίνεται γνωστός σαν “Lizard King”
για τις εξωτικές και υπνωτικές του live παραστάσεις,
αλλά και για το ριζοσπαστικό του lifestyle. Ακολούθησαν
τα albums “Strange Days”, “Waiting For The Sun”, “Soft
Parade”, “Morrison Hotel” και το “LA Woman”. Αμέσως
μετά το τέλος των ηχογραφήσεων του “LA Woman”(1971)
ο Morrison μετακομίζει στο Παρίσι για να αφοσιωθεί στην
ποίηση, όταν ξαφνικά στις 3 Ιουλίου του 1971 βρέθηκε
στη μπανιέρα του νεκρός. Το 1978 τα υπόλοιπα μέλη
‘έντυσαν’ με μουσική ηχογραφημένες απαγγελίες του
Morrison, με αποτέλεσμα το “An American Prayer”. Tο
1991 ο σκηνοθέτης Oliver Stone γύρισε την ταινία “The
Doors”με τον Val Kilmer στο ρόλο του Morrison.

40
Όταν το 1961 τρεις αδερφοί, οι Brian, Carl και Dennis
Wilson, ένας ξάδερφος, ο Mike Love και ένας φίλος από
το σχολείο, ο Al Jardine, σχημάτισαν στο Hawthorne
της California ένα περιστασιακό φωνητικό γκρουπ, δεν
φαντάζονταν ότι ξεκινούσαν μία από τις πιο σημαντικές
μπάντες στην ιστορία της pop και rock μουσικής.
Ηγέτης του συγκροτήματος ήταν ο Brian Wilson, μια
λαμπρή pop ιδιοφυΐα, ο οποίος το 1966, σε ηλικία μόλις
24 ετών, δημιούργησε τη μεγαλύτερη επιτυχία του
συγκροτήματος, το album “Pet Sounds”. Το album αυτό
αποτελεί ένα ηχητικό ορόσημο για τη σύγχρονη ηλεκτρική
μουσική, που τόσο ο Paul McCartney όσο και ο George
Martin, παραγωγός των Beatles, έχουν παραδεχτεί πως
αποτέλεσε θεμελιώδη πηγή έμπνευσης για τη σύνθεση
του “Sgt. Peppers”. Η συνέχεια δεν υπήρξε εξίσου
αξιόλογη, πέρα από κάποιες επιτυχίες [“Good Vibrations”
(1966), “Heroes And Villains” (1967)], καθώς ο Wilson
στράφηκε σε φιλόδοξες παραγωγές που προβλημάτισαν
το ακροατήριο. Οι Beach Boys συνέχισαν να ηχογραφούν
και να περιοδεύουν τόσο στα 70s όσο και στα 80s, αν
και οι συλλογές με υλικό της πρώτης περιόδου τους
σημείωναν περισσότερες πωλήσεις από τους νέους
δίσκους τους. Μάλιστα, το “Endless Summer” του 1974
ήταν το πρώτο άλμπουμ με ‘oldies’ που ανέβηκε στην
κορυφή των αμερικανικών chart.
BEACH BOYS
Ροκ συγκρότημα της Νέας Υόρκης που σχηματίστηκε στα VELVET
μέσα των 60s από τους Lou Reed (κιθάρα και φωνητικά),
John Cale (βιόλα, μπάσο), Sterling Morrison (κιθάρα) και
UNDERGROUND
Maureen ‘Mo’ Tucker (τύμπανα). Δε γνώρισε ιδιαίτερη
εμπορική επιτυχία, θεωρείται όμως ένα από τα πιο
σημαντικά και πρωτοποριακά συγκροτήματα της εποχής
του από το οποίο επηρεάστηκαν πολλοί όπως οι David
Bowie, Patti Smith, Blondie, The Sex Pistols. Τα τραγούδια
τους μιλάνε για ‘απαγορευμένα’ θέματα της τότε εποχής,
όπως το σεξ και τα ναρκωτικά. Το 1965 συνεργάζονται
με τη Γερμανίδα ηθοποιό και τραγουδίστρια Nico και
κυκλοφορούν το album “The Velvet Underground And
Nico”(1967) με τραγούδια που μιλάνε με ευθύτητα
για τα ναρκωτικά και το σαδομαζοχισμό και με τη
γοτθική ερμηνεία της Nico στο “Femme Fatal”. Το 1986
κυκλοφόρησαν το album “White Light/White Heat” με πιο
rock ήχους. Μετά την αποχώρηση του Cale κυκλοφόρησαν
το “Velvet Underground” όπου έκαναν την εμφάνισή τους
πιο λυρικές μπαλάντες και το “Loaded” με κομμάτια τόσο
rock όσο και μπαλάντες. Μετά την αποχώρηση των Reed
και Morrison, το συγκρότημα διαλύθηκε, αλλά το 1993
οι Reed, Cale, Morrison και Tucker επανασυνδέθηκαν για
μια επιτυχημένη ευρωπαϊκή περιοδεία.

41
 Σχηματίστηκαν το φθινόπωρο του 1976 όταν ο ντράμερ
Lurry Mullen αναζητούσε μουσικούς για το σχηματισμό
ενός νέου συγκροτήματος. Έτσι προέκυψαν οι: Paul
Hewson “Bono” (φωνητικά, στίχοι), Dave Evans (κιθάρα,
πιάνο), Adam Clayton (μπάσο) και Dik Evans ο οποίος
αποχώρησε γρήγορα. Το 1978 πρώτευσαν σε διαγωνισμό
ταλέντων και το 1979 κυκλοφορούν το “U2 3”, ένα EP με
τρία τραγούδια. Τον Οκτώβριο του 1981 κυκλοφορεί το
πρώτο τους album “Boy”, αποσπώντας πολύ καλές κριτικές,
και τον επόμενο χρόνο το “October” τους εξασφαλίζει
αναγνώριση και στην Αμερική. Η ευρεία αναγνώριση
ήρθε με το “War”(1983) που περιείχε τα τραγούδια-
μανιφέστα “New Year’s Day” και “Sunday Bloody
Sunday”. Το τέταρτο τους album “The Unforgettable
Fire” (1984) ξεφεύγει από τα στερεότυπα του rock και
περιέχει την επιτυχία “(Pride) InTheNameOfLove”. Το
πιο επιτυχημένο album της καριέρας τους ,“The Joshua
Tree”, ήρθε το 1987 και έγινε Νο1 σε 22 χώρες! Οι
U2 δε διστάζουν να πειραματιστούν με νέους ήχους,
πράγμα που απέδειξαν με τις επόμενες δουλειές τους:
το ηλεκτρονικό “Achtung Baby”(1991), το techno-dance
“Zooropa”(1993), το glam-rock “Hold Me, Thrill Me, Kiss
Me, Kill Me” και το dance-hip hop “Pop”(1997). Το 2000
επιστρέφουν στο μελωδικό rock ‘n’ roll με το “All That
You Can’t Leave Behind” ενώ με το “How To Dismantle
U2 An Atomic Bomb”(2004) επιστρέφουν στο rock.

BLACK Σχηματίστηκαν το 1968 στο Birmingham και αποτελούν

SABBATH τους ιδρυτές του heavy metal. Το συγκρότημα απάρτιζαν
οι Ozzy Osbourne (φωνητικά), Tony Iommi (κιθάρα), Bill
Ward (τύμπανα) και Terry “Geezer” Butler (μπάσο). Μαζί
με τους “Led Zeppelin”, “Deep Purple” και “Uriah Heep”,
εισήγαγαν το στοιχείο του μακάβριου στην heavy metal,
κάνοντας αναφορές στη μαύρη μαγεία. Το ντεμπούτο
album τους έφερε το όνομα του συγκροτήματος και
κυκλοφόρησε το 1970, ενώ την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε
και το “Paranoid”, το ομώνυμο τραγούδι του οποίου
υπήρξε το πρώτο hit single της heavy metal μουσικής.
Τα επόμενα 15 χρόνια κυκλοφόρησαν ισάριθμα album,
όλα στο ίδιο περίπου ύφος. Πλέον όμως ο μόνος που είχε
απομείνει ήταν ο Tony Iommi, καθώς ο Ozzy Osbourne
είχε αποχωρήσει και είχε σχηματίσει το δικό του γκρουπ
το 1979. Από το 1983 και μετά, ύστερα από αναρίθμητες
αλλαγές σύνθεσης και συνεργαζόμενων μουσικών,
εμφανίστηκαν αρκετές ενσαρκώσεις του γκρουπ χωρίς
όμως ιδιαίτερα αξιόλογο έργο. Οι Black Sabbath έζησαν
περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο heavy metal
συγκρότημα και έγινε ένα από τα “αιωνόβια” γκρουπ
του rock and roll, παρόλο που έχασε δυο από τους
κυριότερους τραγουδιστές του ,τον Ozzy Osbourne και
τον Ronnie James Dio.

42
Η ιστορία του βρετανικού συγκροτήματος ξεκινά
το 1972 με μέλη τους Brian May(κιθάρα), Roger
Taylor(τύμπανα), John Deacon(μπάσο) και τον αξέχαστο
Freddie Mercury(φωνητικά/πιάνο). Το πρώτο τους single
“Keep Yourself Alive” δεν τα πήγε καλά, ωστόσο δεν
πτοήθηκαν και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους ομώνυμο
album. Το 1975 ηχογραφούν το θρυλικό “Bohemian
Rhapsody” που συνοδεύτηκε από ένα εντυπωσιακό
video clip και ψηφίστηκε ως το καλύτερο τραγούδι του
ου
20 αιώνα. Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν το “A Night
At The Opera” και το “A Day At The Races” απ’ όπου
ξεχώρισαν τα διαχρονικά “Somebody To Love” και “We
Are The Champions”. Οι Queen τολμούσαν να αναμίξουν
πολλούς ήχους με εξαιρετικό αποτέλεσμα. Το album
“The Game”(1980) γίνεται Νο1 στην Αμερική και τον
επόμενο χρόνο επιστρέφουν στην κορυφή της Αγγλίας
με το “Under Pressure”, σε συνεργασία με τον David
Bowie. Ακολουθούν το ειρωνικό “Radio Gaga”(1984),
το μελοδραματικό “I Want To Break Free” και το album
“Innuendo” (1991). Ενώ βρίσκονταν στο απόγειο της
καριέρας τους, στις 24/11/1991 ο Freddie Mercury
πεθαίνει από AIDS. Τα υπόλοιπα μέλη δίνουν ένα
κοντσέρτο στη μνήμη του αγαπημένου τους Freddie στο
Wembley και δυο χρόνια αργότερα κυκλοφορούν το
“Made In Heaven” με τραγούδια που είχαν ηχογραφήσει
όλοι μαζί στο σπίτι του Mercury στην Ελβετία. Οι Queen QUEEN
δεν ανακοίνωσαν ποτέ επίσημα τη διάλυσή τους.

Δημιουργήθηκαν στο Λονδίνο το καλοκαίρι του 1962

από τον αρχικό ηγέτη Brian Jones, αλλά τελικά
επικράτησε η συνεργασία των Mick Jagger(φωνητικά)
Keith Richards(κιθάρα). Οι Ian Stewart(πιάνο), Charlie
Watts(ντραμς) και Brian Jones(μπάσο) συμπλήρωσαν το ROLLING
συγκρότημα. Αργότερα εντάχθηκαν οι Mick Taylor, Bill
Wyman και Ron Wood. Οι πρώτες τους ηχογραφήσεις
STONES
ήταν διασκευές ενώ αργότερα κυκλοφορούν τα πρώτα
τους albums “The Rolling Stones”(1964), “Rolling Stones
No2”(1965) και “Out Of Our Heads”(1965). Η παθιασμένη
ερμηνεία του Jagger, η επαναστατική τους εμφάνιση με
τα μακριά μαλλιά και την προκλητική συμπεριφορά, τους
καθιστούν δημοφιλείς στο εφηβικό κοινό, ενώ η κόντρα
με τους Beatles και το image των ‘κακών παιδιών’
είναι στοιχεία που αναπτύσσονται από πολύ νωρίς. Τα
πρώτα χρόνια της καριέρας τους περιλαμβάνουν live
ερμηνείες για την TV και το 1966 παρουσιάζουν τις
επιτυχίες τους “Satisfaction” και “Paint It black”. Το1970
κυκλοφορεί το φιλμ-αφιέρωμα στους Stones, “One
Plus One” του Godard και το τραγούδι “Get Yer Ya-Ya’s
Out”. Ακολουθούν τα albums“StickyFingers”(1971),
“ExileOnMainStreet”(1972) και “Black And Blue”(1975).
Μετά από μια περίοδο όχι ιδιαίτερα αξιόλογων
κυκλοφοριών, επιστρέφουν δυναμικά με μια διασκευή στο
“Harlem Shuffle”(1986) των Bob And Earl. Ακολουθεί μια
περίοδος καλλιτεχνικής ανάκαμψης με τις κυκλοφορίες
των “Steel Wheels”(1989), “Voodoo Lounge”(1994),
“Striped”(1995) και “Bridges To Babylon”(1997).

43
 Tο διασημότερο συγκρότημα στην ιστορία της μουσικής,
σχηματίστηκε στο Λίβερπουλ το 1959 με αρχική
σύνθεση τους John Lennon(rhythm κιθάρα), Paul
McCartney(μπάσο), George Harrison(lead κιθάρα) και Pete
Best(τύμπανα), τον οποίο αντικατέστησε ο Ringo Starr.
Ήταν οι πρώτοι που ερμήνευσαν τραγούδια δικά τους,
σε αντίθεση με τους παλαιότερους που τραγουδούσαν
δημιουργίες άλλων. Το 1962 κυκλοφόρησαν το single
“Love Me Do”, ενώ το “She Loves You” έγινε το single με
τις περισσότερες πωλήσεις στην ιστορία της Βρετανίας.
Το Νοέμβριο του ’63 έπαιξαν για τη βασίλισσα και το
Γενάρη του ’64 έγιναν Νο1 και στην Αμερική. Τον
Ιούλιο του ’64 έκανε πρεμιέρα το πρώτο τους φιλμ “A
Hard Day’s Night” και αργότερα το “Help”. Το καλοκαίρι
του 1966 ο Lennon δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη
πως είναι πιο διάσημοι από τον Ιησού προκαλώντας
τη γενική κατακραυγή, η οποία εντάθηκε όταν ο Paul
παραδέχτηκε πως είχε κάνει χρήση LSD. Το album τους
“Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band” θεωρείται
ένα από τα σπουδαιότερα της σύγχρονης ηλεκτρικής
μουσικής. Στις 25 Ιουνίου 1967 τραγούδησαν το “All You
Need Is Love” σε 200 εκατομμύρια ανθρώπους, στην
πρώτη παγκόσμια ταυτόχρονη δορυφορική μετάδοση.
Κυκλοφόρησαν δυο ακόμα φιλμ, το “Magical Mystery
Tour” σε στυλ ντοκιμαντέρ και το “Yellow Submarine”.
THE BEATLES Μετά τις τελευταίες τους επιτυχίες (“White Album”, “Let
it be”, “Hey Jude”, “Revolution”) η ιστορία των Beatles
έφτασε στο τέλος της και τα μέλη του συγκροτήματος
ακολούθησαν σόλο καριέρα.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, στο Cambridge της

Αγγλίας οι Roger Keith Barrett(κιθάρα/φωνητικά), Roger
PINK FLOYD Waters(μπάσο/φωνητικά), Nick Mason(τύμπανα) και Rick
Wright(πλήκτρα) δημιούργησαν τους Pink Floyd, ένα
συγκρότημα που έχει ξεχωρίσει για τις πρωτοποριακές
του συνθέσεις, τα ευφάνταστα εξώφυλλα και τις
θεαματικές του εμφανίσεις. Αρχικά ηγέτης του γκρουπ
ήταν ο Barrett, αργότερα όμως η ασταθής συμπεριφορά
του, λόγω κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών, ανάγκασε
τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον
κιθαρίστα David Gilmour. Με τον δίσκο “The Dark Side
of the Moon”(1973) γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία και
συνεχίζουν με τη μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία
“The Wall”(1979), στο οποίο βασίστηκε το ομώνυμο
φιλμ(1982). Μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό είχαν και τα
albums “Wish You Were Here”(1975) και “Animals”(1977),
ενώ η μαγνητοσκόπηση της live εμφάνισής τους στον
κρατήρα της Πομπηίας έγινε αγαπημένο μουσικό βίντεο.
Κάποιες τριβές μεταξύ των μελών οδήγησαν τον Wright
στην αποχώρηση ενώ αργότερα αποχώρησε και ο Waters
ακολουθώντας σόλο καριέρα. Το 1987, οι Pink Floyd,
(Mason,Gilmour και ο Wright) επιστρέφουν δισκογραφικά
με το “A Momentary Lapse Of Reason” και το 1994
σημειώνουν μεγάλη επιτυχία με το “The Division Bell”.
Έντεκα χρόνια μετά, στις 2/7/2005 , το συγκρότημα
ενώθηκε και πάλι στο London Live 8.

44
45
 της Χριστίνας
Παπαγεωργοπούλου

Γεννήθηκε στις 26/11/1939 στο Brownsville του

Tennessee ως Annie Mae Bullock. Έφηβη εμφανιζόταν
σε νυχτερινά κέντρα του St. Louis, όπου το 1956 την
ανακάλυψε ο κιθαρίστας Ike Turner και την έκανε
τραγουδίστρια στο συγκρότημά του, ενώ δύο χρόνια
αργότερα παντρεύτηκαν. Η φήμη τους έγινε μεγαλύτερη
με την συμμετοχή τους στην περιοδεία των Rolling Stones
αλλά και με επιτυχίες όπως το “Proud Mary”(1971) και
το “Nutbush City Limits”(1973). Το 1975 χωρίζει τον
άντρα της και αποχωρεί από το συγκρότημα. Το 1984
ηχογραφεί το πρώτο της σόλο album “Private Dancer”
απ’ όπου ξεχώρισε το “What’s Love Got To Do With It”
και ακολούθησε το single “Let’s Stay Together”. Την
ίδια χρονιά παίζει στην ταινία “Mad Max Beyond The
Thunderdome” και το μουσικό της θέμα “We Don’t
Need Another Hero” έγινε μεγάλη επιτυχία. Το 1985
τραγουδάει μαζί με τον Mick Jagger στο Live Aid. Λίγο
αργότερα πρωταγωνιστεί στην ταινία-αυτοβιογραφία
της με τίτλο “What’s Love Got To Do With It”. Το 1995
ερμηνεύει το μουσικό θέμα “Goldeneye” για την ταινία
του James Bond. Ακολούθησε ένα καθαρά pop album, το
“Wildest Dreams” ενώ τον Οκτώβρη του 2008 ξεκίνησε
TINA TURNER την νέα της παγκόσμια περιοδεία σε ηλικία 68 ετών!

Γεννήθηκε στις 22/10/1930 στην πολιτεία Georgia. Σε ηλικία

RAY CHARLES 6 ετών τυφλώθηκε. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να ασχοληθεί
με τη μουσική. Στα 15 του έγινε μέλος μιας μουσικής μπάντας
που περιόδευε. Οι πρώτες του ηχογραφήσεις δημοσιεύτηκαν
στη Φλόριντα το 1947. Στη συνέχεια μετακόμισε στο L.A. και
ίδρυσε την μπάντα “McSon Trio” με την οποία ηχογράφησαν
πολλά επιτυχημένα albums. Το 1953 κυκλοφόρησε το πρώτο
του εμπορικό album πουλώντας εκατομμύρια αντίτυπα. Το
1954 κυκλοφόρησε το “I Got A Woman” το οποίο ήταν Νο1
στα R&B Charts μέχρι το 1955. Είχε πλέον καθιερωθεί στα
μουσικά δρώμενα με το μοναδικό δικό του στυλ που ήταν
μια μίξη gospel και blues, ενώ άρχισε να πειραματίζεται και
με την jazz, την pop και την country μουσική. Τα επόμενα
χρόνια έφτασε την κορυφή με τα albums “The Genius Hits
The Road”, “I’m Movin On”, “The Genius of Ray Charles”.
Το1964 κατηγορήθηκε για κατοχή και διακίνηση ναρκωτικών
ουσιών. Μετά από ένα χρόνο απεξάρτησης επιστρέφει με
το “Crying Time”.Το Δεκέμβρη του 1966 καταδικάστηκε για
τις κατηγορίες που εκκρεμούσαν εις βάρος του και έκτοτε
σημειώθηκε παραγωγική πτώση στην καριέρα του με εξαίρεση
κάποια albums, ωστόσο εξακολουθούσε να είναι δημοφιλής
και οι δίσκοι του να πωλούνται. Πέθανε στις 10/6/2004
λόγω ασθένειας στο συκώτι, ενώ την ίδια χρονιά γυρίστηκε
και η βιογραφική του ταινία “Ray” με τον Jamie Foxx να τον
υποδύεται.

46
Γεννήθηκε στις 19/1/1943 στο Port Arthur του Τέξας
και θεωρείται η μεγαλύτερη λευκή blues και soul
τραγουδίστρια της γενιάς της, ενώ ήταν η πρώτη γυναίκα
superstar του rock. Σε ηλικία 17 χρονών αποφάσισε πως
ήθελε να γίνει τραγουδίστρια και έφυγε από το πατρικό
της για να υλοποιήσει το όνειρό της. Ύστερα από πολλές
περιπλανήσεις και συνεργασίες, βρήκε ένα ιδανικό
συνοδευτικό συγκρότημα τους “Big Brother And The
Holding Company”. Ο συνδυασμός της blues φωνής της
με τον σκληρό rock ήχο των Big Brother είχε επιτυχία.
Το 1967 έλαβαν μέρος στο Monterey International Pop
Festival της California. Η ερμηνεία της Joplin σ’ αυτό το
φεστιβάλ όπως και στο Woodstock(1969) θεωρήθηκε από
τους ειδικούς ως κλασικές στιγμές στην ιστορία του rock.
Το 1968 κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους album “Cheap
Thrills”, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι επιτυχίες της
“Piece Of My Heart”και “Ball And Chain”. Στη συνέχεια
αποχωρεί από το συγκρότημα για να ακολουθήσει σόλο
καριέρα και ηχογραφεί στην Columbia το πρώτο της
album με τίτλο “I Got Dem Ol’ Kozmic Blues Again
Mama”, στο οποίο την συνόδευαν οι “Kozmic Blues Band”.
Στις 4/10/1970, πριν την κυκλοφορία του τελευταίου
της album “Pearl”, βρέθηκε νεκρή από υπερβολική δόση
ηρωίνης σε δωμάτιο ξενοδοχείου του Hollywood. Το album
κυκλοφόρησε τελικά μετά το θάνατό της και θεωρείται
από πολλούς η καλύτερη δουλειά της.
JANIS JOPLIN

Ο Bob Dylan (Robert Allen Zimmerman) γεννήθηκε στις

24/5/1941 στο Duluth της Minnesota και θεωρείται ο BOB DYLAN
σημαντικότερος σύγχρονος τραγουδοποιός. Στο λύκειο
συμμετείχε στο νεανικό συγκρότημα Golden Chords. Το
1962 κυκλοφόρησε το πρώτο του album με διασκευές
παραδοσιακών folk τραγουδιών. Το δεύτερο album του,
“The freewheelin’ Bob Dylan”, περιείχε πολλές δικές του
συνθέσεις, όπως το τραγούδι “Blowin’ in the wind” που τον
καθιέρωσε. Το 1964 κυκλοφορεί το ακουστικό “Another
side of Bob Dylan” και το 1965 το πλατινένιο “Bringing
it all back home”(1965). Ακολούθησαν τα albums:
“Highway 61 Revisited”(1965), με ήχους blues-rock που
περιλάμβανε το hit “Like A Rolling Stone”, το κλασσικό-
διπλό “Blonde on blonde”(1966), το ‘θρησκευτικό’
“John Wesley Harding”(1968),το country “Nashville
Skyline”(1969), το οποίο περιλαμβάνει ένα ντουέτο με
τον Johnny Cash και την επιτυχία “Lay, Lay,Lay”. Το
1972 έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στην
ταινία “Pat Garrett & Billy the kid”, συνθέτοντας και
την μουσική της ταινίας, με το επιτυχημένο “Knockin’
on Heaven’s Door”. Τα επόμενα χρόνια εξακολουθεί να
μένει παραγωγικός [“Blood on the tracks (1975), “Good
As I Been To You”(1992), “World Gone Wrong”(1993),
“Time Out of Mind”(1997), “Love And Theft”(2001) και
“Modern Times”(2006)] μένοντας ενεργός στο μουσικό
προσκήνιο.

47
 Η πολυτάλαντη Madonna Louise Ciccone γεννήθηκε στις
16/8/1958 στο Bay City του Michigan. Το 1977 μετακόμισε
στη Νέα Υόρκη για να κάνεικαριέρα ως χορεύτρια. Το
1983 κυκλοφορεί το ντεμπούτο albumτης “Madonna”,
μια συλλογή από χορευτικά τραγούδια (“Holiday”,
“Bordeline” και “Lucky Star”). Ο επόμενος δίσκος της,
“Like a Virgin”(1984) έγινε διεθνής επιτυχία. Το 1985
έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση στο
“Vision Quest”, όπου ερμηνεύει την μπαλάντα “Crazy For
You”. Στο δίσκο “True Blue”(1986) συμπεριλαμβάνεται η
μπαλάντα “Live to tell”, που έγραψε για την ταινία “At
Close Range”, με πρωταγωνιστή τον τότε σύζυγό της Sean
Penn. Το 1987 πρωταγωνίστησε στην ταινία “Who’s that
girl”. Ακολούθησαν τα albums“LikeAPrayer”(1989), σε
συνεργασία με τον Prince, το προκλητικό “Erotica”(1992)
και το “Bedtime Stories”(1994). Το 1996 κυκλοφόρησε η
πιο πετυχημένη της ταινία, “Evita”, για την οποία κέρδισε
τη χρυσή σφαίρα. Από το soundtrack της ταινίας ξεχώρισαν
το “Don’t cry for me Argentina” και το “You must love
me”. Τις καλύτερες κριτικές της καριέρας της τις δέχτηκε
για το δίσκο “Ray of light”(1998). Και τη νέα χιλιετία
εξακολουθεί να παράγει εμπορικά albums[“Music”(2000),
“Life”(2003), “Confessions on a Dance Floor”(2005),
“HardCandy”(2008)] υπερασπίζοντας τον τίτλο της
MADONNA “βασίλισσας της pop”, ενώ οι περιοδείες της είναι
υπερπαραγωγές και οι πιο εμπορικές!

Η Édith Giovanna Gassion, η πιο σημαντική παρουσία στη

γαλλική σκηνή των βαριετέ, γεννήθηκε στις 19/12/1915.
EDITH PIAF Στα 15 της ανακαλύπτει την εξαιρετική της φωνή και
τραγουδά στους δρόμους της Pigalle, όπου και γνωρίζει
τον Louis Leplée ο οποίος της βγάζει τον πρώτο της δίσκο
(1936). Γύρω στα 23 της είναι μια μεγάλη βεντέτα και
γυρνάει την πρώτη της ταινία. Από τότε συνεχίζει μια
πετυχημένη καριέρα και κάνει μια έντονη ζωή, δίπλα σε
αρκετούς συντρόφους. Το 1945 γράφει την τεράστια
επιτυχία της “La vie en rose”. Γνωρίζει μεγάλες δόξες
και στη Νέα Υόρκη, όπου ερωτεύεται τον βασιλιά του
μποξ, Marcel Cerdan και ζουν ένα από τα πιο φημισμένα
ρομάντζα. Ο ξαφνικός θάνατος του Cerdan σε αεροπορικό
δυστύχημα το 1949, βυθίζει την Piaf σε κατάθλιψη που
ποτέ δεν ξεπερνά πραγματικά. Δυο σοβαρά τροχαία και ο
εθισμός της στη μορφίνη την οδηγούν σε απομόνωση για
2 χρόνια, μα το 1955τραγουδάει στο Olympia δίνοντας
μια αψεγάδιαστη παράσταση. Το 1958 ένα ακόμα τροχαίο
την αποδυναμώνει περισσότερο. Μετά από λίγους μήνες
καταρρέει κατά τη διάρκεια κονσέρτου στη Νέα Υόρκη. Το
1960 τραγουδά με επιτυχία το “Non je ne regrette rien”
και θριαμβεύει. Το καλοκαίρι του 1961 παίρνει το πρώτο
βραβείο της Ακαδημίας Charles Cros, για το σύνολο της
καριέρας της. Στις 11/10/1963, η Edith Piaf σβήνει, την
ίδια μέρα με τον καλό της φίλο Jean Cocteau, μόλις στα
48 της χρόνια.

48
Ο “βασιλιάς της pop” Michael Joseph Jackson γεννήθηκε
στις 29/9/1958 στο Gary της Indiana και άρχισε την
καριέρα του όταν ήταν 11 χρονών, αρχικά ως μέλος των
Jackson5 (μαζί με τα 4 από τα 8 αδέρφια του) και στη
συνέχεια σόλο. Το 1982 κυκλοφορεί το “Thriller” που
κατέκτησε τον τίτλο του πρώτου σε πωλήσεις δίσκου
στην ιστορία της μουσικής, και παραμένει έως σήμερα το
album με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών! Τα
τραγούδια που ξεχώρισαν περισσότερο ήταν το ομότιτλο
“Thriller”, το “Billie Jean” και το “Beat It”. To “Billie Jean”
ήταν το πρώτο video clip έγχρωμου καλλιτέχνη που
έπαιξε στο MTV. Τον Αύγουστο του 1987 κυκλοφόρησε το
“Bad” έχοντας καταγράψει το ρεκόρ των περισσότερων
παραγγελιών και το 1991 το “Dangerous” που περιέχει το
hit “Black Or White” που κοροϊδεύει την μεγάλη συζήτηση
που έχει αναπτυχθεί για το λευκό του πλέον χρώμα. Από
τα μέσα περίπου της δεκαετίας του ’90, η προσωπική του
ζωή απασχόλησε τα ΜΜΕ και ειδικότερα μια δικαστική
διαμάχη βάσει κατηγοριών εναντίον του για σεξουαλική
παρενόχληση και κακοποίηση παιδιών. Ωστόσο, το 1995
καταφέρνει να επιστρέψει δυναμικά στην δισκογραφία με
το album “History” από το οποίο ξεχωρίζουν τα τραγούδια
“You Are Not Alone” και “Scream”, το ντουέτο με την
αδελφή του Janet, το video clip του οποίου είναι το
ακριβότερο όλων των εποχών κοστίζοντας 7 εκατομμύρια
δολάρια! Η πιο πρόσφατη δισκογραφική του δουλειά, MICHAEL
είναι το “Invincible”(2001). JACKSON
Ο αδιαφιλονίκητος βασιλιάς του rock ’n’ roll γεννήθηκε
στο Tupelo του Μισισιπί στις 8/1/1935. Μόλις είχε
τελειώσει το γυμνάσιο όταν τον Ιούλιο του 1954 ELVIS
ο Sam Philips της Sun Records τον ενθάρρυνε να
ηχογραφήσει τα τραγούδια “That’s All Right” και “Blue
PRESLEY
Moon Of Kentucky”. Έπειτα από 5 πρωτοποριακά single
το συμβόλαιό του πουλήθηκε στην RCA και η καριέρα
του απογειώθηκε. Το κομμάτι “I Forgot To Remember
To Forget” έγινε Νο1, ενώ το “Heartbreak Hotel” έμεινε
στην κορυφή για 8 βδομάδες! Η επιβλητική του φωνή,
η χαρισματική του σκηνική παρουσία και το προκλητικό
κούνημα των γοφών προκαλούσαν υστερία, καθιστώντας
τον Elvis το πρώτο μεγάλο νεανικό είδωλο της σύγχρονης
μουσικής ιστορίας. Τη διετία 1956-57 ακολούθησαν
πολλές επιτυχίες (“Don’t be cruel”, “Love me tender”,
“Hound Dog”, “All Shook Up”, “Jailhouse Rock”). Στη
συνέχεια η καριέρα του διακόπηκε για δυο χρόνια για
να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στη Γερμανία,
όπου και γνώρισε τη μελλοντική του γυναίκα Priscilla. Τη
δεκαετία του ’60 γύρισε πολλές ταινίες και ηχογράφησε
soundtracks. Στις 3/12/1968 επανήλθε στη rock καριέρα
του με τη μετάδοση του τηλεοπτικού αφιερώματος με
τίτλο “Elvis”. Ακολούθησε μια αναγέννηση με πιο ώριμα
τραγούδια (“Suspicious Minds”, “Kentucky Rain”, “In The
Ghetto”), ενώ περιόδευε συνεχώς μέχρι το θάνατό του
από καρδιακή προσβολή στις 16/8/1977 στο ανάκτορό
του στο Μέμφις , σε ηλικία μόλις 42 ετών.

49
 O Francis Albert Sinatra, “η φωνή”, γεννήθηκε στις
12/12/1915 στο Hoboken του New Jersey από Ιταλούς
μετανάστες. Το 1933 άκουσε live τον Bing Crosby και
αποφάσισε να ασχοληθεί με το τραγούδι. Μετά τη
διάκρισή του σε μια ραδιοφωνική εκπομπή ταλέντων
έπιασε δουλειά σε ένα μικρό club στο New Jersey. Το
1940 εντάχθηκε στην μπάντα του Tommy Dorsey και η
καριέρα του απογειώθηκε ενώ δεν άργησε να εμφανιστεί
και στη μεγάλη οθόνη ερμηνεύοντας μπαλάντες του σε
μιούζικαλ. Έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο
το 1941 στην ταινία “Las Vegas Nights”. Ένα βράδυ του
1952 στο club “Copacabana” της Νέας Υόρκης η φωνή του
σίγησε, καθώς είχαν ματώσει οι φωνητικές του χορδές,
με αποτέλεσμα οι δισκογραφικές να τον ξεγράψουν. Το
1953 ικέτεψε την Columbia να του δώσει ένα ρόλο στην
ταινία “Από Εδώ Ως Την Αιωνιότητα” και έτσι επανέρχεται
δριμύτερος κερδίζοντας το Oscar β’ ανδρικού ρόλου. Η
φωνή του ήταν πλέον πιο ώριμη και γίνεται ο superstar της
μουσικής βιομηχανίας και του κινηματογράφου. Το 1971
ανακοίνωσε πως αποσύρεται αλλά σε 2 χρόνια επιστρέφει.
Τη δεκαετία του ’90 συνεργάστηκε με πολλούς αστέρες
του σύγχρονου μουσικού στερεώματος και συνέχισε να
τραγουδά ως τον Φεβρουάριο του 1995, όπου άρχισε
να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας. Η “φωνή”
σίγησε για πάντα στις 14/5/1998 αφήνοντας κληρονομιά
FRANK τα διαχρονικά του τραγούδια “My Way”, “New York, New
SINATRA York”, “Strangers In The Night”.

Η πολυβραβευμένη Αμερικανίδα “βασίλισσα της soul”

ARETHA Aretha Louise Franklin γεννήθηκε στις 25/5/1942 στο
FRANKLIN Μέμφις. Είναι φημισμένη για τις soul ηχογραφήσεις της,
αλλά έχει τραγουδήσει επίσης jazz, rock, blues, pop,
gospel, μέχρι και όπερα.Ο πατέρας της ήταν ιερέας και
μεγάλωσε ανάμεσα σε εξέχουσες προσωπικότητες του
gospel (Mahalia Jackson, Clara Ward, Sam Cooke).
Πραγματοποίησε την πρώτη της ηχογράφηση σε ηλικία
14 ετών, στην εκκλησία που λειτουργούσε ο πατέρας
της. Το 1960 υπέγραψε στην Columbia και κυκλοφόρησε
μερικά επιτυχημένα singles, όπως το “Rock-a-Bye Your
Baby (With A Dixie Melody)”(1961). Μετά μεταπήδησε
στη δισκογραφική Atlantic και οι επιτυχίες διαδέχονταν η
μια την άλλη, ενώ τα τραγούδια της “Ι never loved a man
(the way Ι loved you)”, “Do right woman, do right man”,
“Baby, Ι love you”, “(You make me feel like) Α natural
woman”, “Respect” (διασκευή του Otis Redding), “Chains
of fool”, “Think” και “Ι say a little prayer for you” έπαιζαν
διαρκώς στα ραδιόφωνα όλου του κόσμου. Το 1980
υπέγραψε συμβόλαιο με την Arista και κυκλοφόρησε τα
albums “Aretha” και “Love all the hurt way”. Συνέχισε
αριστοτεχνικά με τα ντουέτα που έκανε με την Annie
Lennox στο “Sisters are doin’ it for themselves” και με τον
George Michael στο “Ι knew you were waiting (for me)”.
Ακολούθησαν το albums “Through the storm”(1989)
και “A Rose Is Still A Rose”(1998) καθώς και άλλες της
συνεργασίες με καλλιτέχνες της σύγχρονης μουσικής
σκηνής.

50
Γεννήθηκε την 21η Ιουνίου του 1950
στο χωριό Βάστα της Αρκαδίας κοντά στη
Μεγαλόπολη. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε
εκεί (έως τα 7 του) και μερικές εμπειρίες του
απ΄ αυτά τα χρόνια τις έκανε τραγούδια, όπως
τη «Σφεντόνα». Στα 12 του χρόνια πήρε την
πρώτη του κιθάρα. Αργότερα επειδή του άρεσε η
μουσική συμμετείχε σε διάφορα συγκροτήματα
της εποχής όπου έκανε και τα πρώτα του
μουσικά βήματα. Το πρώτο του συγκρότημα το
ονόμασε CROSSWORDS όπου τραγουδούσαν
σε Ιταλικό στίχο σε διάφορα clubs.

Η εφηβεία του σημαδεύτηκε από το μουσικό

και κοινωνικό ρεύμα της δεκαετίας του ‘60.
Μίκης Θεοδωράκης, ροκ της αμφισβήτησης,
παγκόσμια φιλειρηνικά και απελευθερωτικά
κινήματα και μια Ελλάδα που προσπαθούσε
βιαστικά να κλείσει πληγές και να αρχίσει
να ελπίζει. Η Αριστερά επεδίωκε να στεγάσει
και να δώσει προοπτική στις διάσπαρτες
απογοητεύσεις μέσα από μια κουλτούρα
ευαισθησίας και διεκδίκησης.

Άρχισε να τραγουδάει έντεχνο ελληνικό

τραγούδι στις αρχές της δεκαετίας του ‘70.
Το 1973 μετά το τέλος της στρατιωτικής του
θητείας, πήγε στη Γερμανία - στο Μόναχο -
όπου συμμετείχε σε επιτροπές αντιδικτατορικού
αγώνα, τραγουδώντας παράλληλα σε πολλά
στέκια Ελλήνων φοιτητών και ομογενών.
Η πρώτη του σημαντική γνωριμία έγινε το
καλοκαίρι του 1974, συναντώντας, στο Παρίσι,
το Μίκη Θεοδωράκη. Η συνεργασία τους όμως
έμελλε να αρχίσει δύο χρόνια αργότερα.

Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Ελλάδα και

άρχισε ουσιαστικά την επαγγελματική του
πορεία στο τραγούδι. Τραγούδησε σε μπουάτ
και ηχογράφησε ένα μικρό δίσκο 45 στροφών.
Την ίδια χρονιά συμμετέχει στην ηχογράφηση
του δίσκου του Μάνου Λοϊζου «Τα τραγούδια
του δρόμου».

Το 1975 ηχογράφησε «Τα αγροτικά» του

Θωμά Μπακαλάκου. Την ίδια εποχή γνώρισε
δυο συνθέτες με τους οποίους συνεργάστηκε
στενά στην πορεία του. Τον Μάνο Λοϊζο
και τον Θάνο Μικρούτσικο. Η ερμηνεία του
Παπακωνσταντίνου ήταν ιδανική για να
εκφράσει το δυναμισμό αλλά και τη λυρικότητα
τους.

52
της Καλυψώς Τίγκα

53
 Το 1976 συνεργάστηκε για πρώτη φορά
στη δισκογραφία με το Μίκη Θεοδωράκη,
στο δίσκο «Της εξορίας», και το
1978 ο συνθέτης τον επέλεξε για την
παγκόσμια περιοδεία του. Τραγούδησε
σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία.
Στην Ελλάδα, συμμετείχε ενεργά σε
εκδηλώσεις του νεολαιίστικου και του
εργατικού κινήματος. Τραγούδησε σε
απεργίες, συγκεντρώσεις και συναυλίες
αλληλεγγύης κατά του ρατσισμού και
του φασισμού. Από εκείνη την εποχή,
λίγο πριν το πέρασμα στη δεκαετία του
‘80, αρχίζει να εκδηλώνει τις επιρροές
του από τη διεθνή ροκ μουσική σκηνή.

Ερμηνεύει τραγούδια με ήχο σαφώς πιο

ηλεκτρικό και στίχο πιο αιχμηρό και πιο
παρεμβατικό. Αυτό γίνεται σταδιακά,
ξεκινώντας με δύο δίσκους που
κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας
του 80. Ο πρώτος είχε ως τίτλο το
όνομα του και περιλάμβανε τραγούδια
του Αντώνη Βαρδή και διασκευές
τραγουδιών του Διονύση Σαββόπουλου
και του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Δεύτερος,
το «Φοβάμαι»», με τραγούδια του Μάνου
Λοϊζου, του Λάκη Παπαδόπυλου, του
Γιάννη Ζουγανέλη και του Γιάννη Γλέζου,
θεμελιώνει και ορίζει την μετέπειτα
πορεία του μέχρι σήμερα.

Γνωρίστηκε με τον Νικόλα Άσιμο και

συμμετείχε στον πρώτο του δίσκο «Ο
Ξαναπές» ερμηνεύοντας δύο τραγούδια.
Ο Άσιμος ήταν ο δεύτερος άνθρωπος,
μετά τον Λοϊζο, που τον επηρέασε αρκετά
με την ιδιότυπη προσωπικότητά του.

Το 1984 με την «Διαίρεση» ο καινούργιος

ήχος του αποκρυσταλλώνεται
πια. Το 1987 το επαληθεύει με τα
«Χαιρετίσματα», με τραγούδια δικά
του, του Νικόλα Άσιμου, της Αφροδίτης
Μάνου και του Χρήστου Τόλιου.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 80, ο

Βασίλης Παπακωνσταντίνου αρχίζει
να εδραιώνεται ως ένας κατ’ εξοχήν
«συναυλιακός» καλλιτέχνης. Τον
Απρίλιο του 1985, 16.000 θεατές
συγκεντρώνονται στην πρώτη του μεγάλη

54
προσωπική συναυλία, στο Στάδιο Ειρήνης
και Φιλίας. Το επαναλαμβάνει τον Ιούνιο
του 1986 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού,
στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Από τότε, οι
συναυλίες του αποτελούν γεγονότα και
σημεία αναφοράς της μαζικότητας. Το
τέλος της δεκαετίας του ‘80 τον βρήκε να
ερμηνεύει τα «σκληρά» τραγούδια του
Κώστα Τριπολίτη, με μουσική του Θάνου
Μικρούτσικου.
Δε δίστασε να ηχογραφήσει δύο δίσκους
με μελοποιημένα ποιήματα δύο εκ των
σημαντικότερων Ελλήνων ποιητών. Το
δίσκο «Καρυωτάκης» το 1984 και το
«Φυσάει»» το 1993, με ποιήματα του
Τάσου Λειβαδίτη και μουσική του Γιώργου
Τσαγκάρη.
Ερμήνευσε πάλι Νικόλα Άσιμο το
1992 στο «Φαλιμέντο του κόσμου»
και στα χρόνια της δεκαετίας του ‘90
κυκλοφόρησε τη «Σφεντόνα» το 1992
και το «Δε Σηκώνει» το 1994. Τον Απρίλιο
του 1997 κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο
«Πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ»
και περιλαμβάνει τραγούδια του Νικόλα
Άσιμου καθώς και το «Μάλιστα Κύριε»
του Γιώργου Ζαμπέτα και του Αλέκου
Καγιάντα. Τον Ιανουάριο του 1999
κυκλοφόρησε ο δίσκος με τίτλο «Να με
φωνάξεις» ενώ τον Νοέμβριο του ίδιου
χρόνου κυκλοφορεί η «Θάλασσα στη
σκάλα», δουλειά στην οποία για ακόμη
μια φορά συνεργάζεται με τον Θάνο
Μικρούτσικο σε στίχους του Οδυσσέα
Ιωάννου.
Ένα χρόνο αργότερα οι «Χαμένες
Αγάπες» κάνουν την εμφάνισή τους στα
ράφια των δισκοπωλείων. Ο Χριστόφορος
Κροκίδης, στενός συνεργάτης του για 20
σχεδόν χρόνια, υπογράφει τη μουσική και
ο Βασίλης Γιαννόπουλος τους στίχους.
Ακολουθεί δυο χρόνια αργότερα, το 2002,
το «Προσέχω Δυστυχώς» σε στίχους και
μουσική του Μάνου Ξυδούς.
Το 2003 ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου
γιόρτασε τα 30 του χρόνια στη
δισκογραφία με μια μοναδική συναυλία
στην Πετρούπολη, όπου παρέα με
10.000 φίλους του μας θύμισε στιγμές
από όλη του την μέχρι τότε πορεία του
στο τραγούδι.
Τον Μάιο του 2005 ο Βασίλης
Παπακωνσταντίνου έδωσε μια
εντυπωσιακή συναυλία στο Ηρώδειο με τη
συνοδεία πολλών αξιόλογων μουσικών,
της Femin Arte υπό την διεύθυνση
του Γιώργου Γεωργιάδη και με την
ενορχήστρωση του Νίκου Καλαντζάκου.
Η συναυλία ηχογραφήθηκε και στα
τέλη του ίδιου χρόνου κυκλοφόρησε σε
διπλό cd και dvd. Τον Μάρτιο του 2007
κυκλοφόρησε ο δίσκος «Μετωπική». Ο
Βασίλης Παπακωνσταντίνου συγκρούεται
μετωπικά και δεν παθαίνει ούτε γρατζουνιά
γιατί φοράει ζώνη ασφαλείας...
Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου,
συμπληρώνοντας πάνω από τριάντα
χρόνια στη δισκογραφία, έχει αποκτήσει
σίγουρα το «σημάδι» του μεγάλου
ερμηνευτή. Ταυτόχρονα ανήκει στους
ελάχιστους καλλιτέχνες που συνδυάζει
εκτός από την ευρεία αποδοχή, την
ανθρώπινη αγωνία και την έμπρακτη
συμμετοχή του στους καθημερινούς
μικρούς ή μεγάλους πολέμους.
Ο λόγος του μετράει. Το τραγούδι του
μετράει. Μετράει το μπόι μας και τα
κουράγια μας για να μην χαλαρώνουμε.
Μετατρέπει τις «ήττες» μας σε τραγούδι.
Ακόμη κι αν δεν νικήσουμε, τουλάχιστον
να το τραγουδήσουμε...
55
 του Μίλτου Γήτα

56
 Τη χαρακτήρισαν «τελευταία ελληνίδα
θεά» και όχι άδικα. Όλη της η ζωή
ήταν γεμάτη όνειρα, ελπίδες, αγωνίες
και αγώνες. Η Μελίνα Μερκούρη ήταν
μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες
του 20ού αιώνα. Υπήρξε πολύμορφη
προσωπικότητα. Κορυφαία αγωνίστρια
της Δημοκρατίας στον αγώνα κατά
της χούντας (1967-1974). Σπουδαία
ηθοποιός του θεάτρου και του
κινηματογράφου με διεθνή καριέρα και
με ερμηνείες που έχουν καταγραφεί στις
σελίδες της Έβδομης Τέχνης. Πολιτικός
που σημάδεψε με την παρουσία της τον
πολιτισμό της Ελλάδας και τον έφερε στις
πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Πίστευε
ακράδαντα ότι ο πολιτισμός είναι η βαριά
βιομηχανία μας. Ότι είναι ένα σοβαρό
εξαγώγιμο προϊόν και ότι έχει μεγάλη
σημασία και αξία η ανάδειξή του.
Η Μελίνα Μερκούρη γεννήθηκε στην
Αθήνα, στις 18 Οκτωβρίου του 1920.
Καταγόταν από οικογένεια πολιτικών
και ήταν η αγαπημένη εγγονή του
Σπύρου Μερκούρη, ενός από τους πιο
επιτυχημένους και δημοφιλείς Δημάρχους
της Αθήνας για περισσότερα από 20
χρόνια. Στο σπίτι του μεγάλωσε, δίπλα
του έκανε τις πρώτες δημόσιες εμφανίσεις
της σε νηπιακή ηλικία. Συναρπαζόταν
από τότε από τις εκδηλώσεις λατρείας του
κόσμου, έστω και αν απευθύνονταν στον
«Μεγάλο Σπύρο» όπως όλοι φώναζαν
τον παππού της. Δίπλα του έμαθε τους
κανόνες της δημοκρατικότητας αλλά και
την τέχνη τού να συνομιλείς ισότιμα με
όλους.
Πατέρας της ήταν ο Σταμάτης
Μερκούρης, βουλευτής για περισσότερα
από 30 χρόνια, που ήταν και υπουργός
Δημόσιας Τάξης και Δημοσίων Έργων.
Μητέρα της, η Ειρήνη Λάππα, που ανήκε
σε μια από τις καλύτερες αθηναϊκές
οικογένειες. Το ζευγάρι απέκτησε και
έναν γιο, μικρότερο από την Μελίνα, τον
Σπύρο. Αργότερα χώρισαν, δημιούργησαν
νέες οικογένειες, και η Μελίνα έζησε στο
σπίτι του παππού της.
Η πρώτη πρόταση να πρωταγωνιστήσει
σε κινηματογραφική ταινία γίνεται για τη
«Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη από το
θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη
«Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια».
Η ταινία επαινέθηκε ιδιαίτερα στο
κινηματογραφικό φεστιβάλ των Κανών
το 1956. Παρότι το αξίζει, δεν θα πάρει
το βραβείο του Φεστιβάλ των Κανών το
1956. Η εμφάνισή της σ’ αυτό, όμως,
θα είναι μοιραία, αφού εκεί θα γνωρίσει
τον αμερικανό σκηνοθέτη Ζυλ Ντασσέν,
κατοπινό σύντροφό της δια βίου.
Η Μελίνα θα πρωταγωνιστήσει στην
ταινία του «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»
την ίδια χρονιά και από τότε θα παίξει
σε πολλές ακόμα ταινίες του, όπως στο
«Ποτέ την Κυριακή», στη «Φαίδρα»,
στο «Τοπκαπί». Για την ερμηνεία της
στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» θα
πάρει στις Κάνες το βραβείο γυναικείας
ερμηνείας (εξ’ ίσου με την Ζαν Μορό
για το Moderato Cantabile) (1960). Η
ταινία είναι υποψήφια για πέντε Όσκαρ
(σκηνοθεσίας, σεναρίου - Ζύλ Ντασσέν,
πρώτου γυναικείου ρόλου - Μελίνα
Μερκούρη, κοστουμιών για ασπρόμαυρη
ταινία - Ντένη Βαχλιώτη, τραγουδιού
- Μάνος Χατζιδάκις, που παίρνει το
βραβείο).
Η διεθνής αναγνώριση είναι πλέον
γεγονός. Η Μελίνα θα ανοίξει τα φτερά
της το 1967 για το Μπρόντγουεϊ της Νέας
Υόρκης, για να παίξει στο «Ίλια Ντάρλινγκ»
με τον Ζυλ Ντασσέν, σύζυγό της από
την προηγούμενη χρονιά, στο πλευρό
της. Τα μεσάνυχτα της 21ης Απριλίου, ο
Μάνος Χατζιδάκις τηλεφωνεί σε κείνη και
στον Ζυλ για να τους πει ότι στην Ελλάδα
έγινε στρατιωτικό πραξικόπημα. Η Μελίνα
κάνει δηλώσεις στις τηλεοπτικές κάμερες
των αμερικανικών μέσων μαζικής
ενημέρωσης. «Σας παρακαλώ μην πάτε
στη χώρα μου» λέει κλαίγοντας. Για
τις δηλώσεις αυτές, η χούντα θα της
αφαιρέσει την ελληνική ιθαγένεια στις
12 Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Εκείνη
θα απαντήσει με το ιστορικό πλέον :
«Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω
Ελληνίδα. Ο Παττακός γεννήθηκε
φασίστας και θα πεθάνει φασίστας».
Από τον Νοέμβριο του 1967 και επί τρεις
μήνες, το FBI την παρακολουθεί παντού.
57
 Υπάρχει μάλιστα προειδοποίηση ότι θα
γίνει δολοφονική απόπειρα εναντίον
της.
Με την επιστροφή και την οριστική
εγκατάστασή της στην Ελλάδα, συνεχίζει
την πολιτική της δράση μέσα από το
Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, του
οποίου είναι από τα ιδρυτικά μέλη. Το
1974 είναι υποψήφια του κόμματος στη
Β΄ περιφέρεια Πειραιά. Συγκεντρώνει
7.500 σταυρούς, αλλά χάνει την έδρα για
33 ψήφους. Στο ΠΑΣΟΚ θα διατελέσει
μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, του
Εκτελεστικού Γραφείου, αλλά και
εισηγήτρια στον Κοινοβουλευτικό Τομέα
Ελέγχου Πολιτισμού.
Η εκλογή της, τον Νοέμβριο του 1977,
ως βουλευτή της στερεί την ενασχόλησή
της με το θέατρο. Εκλέγεται στη Β΄
Περιφέρεια Πειραιά και δίνει όλη της την
ενέργεια στην πολιτική, πάντοτε στον
τομέα του πολιτισμού. Όταν το ΠΑΣΟΚ
κερδίζει τις εκλογές τον Οκτώβριο του
1981, η Μελίνα Μερκούρη ορίζεται
Υπουργός Πολιτισμού και παραμένει
στη θέση αυτή και τα οκτώ χρόνια
διακυβέρνησης της χώρας από το
κόμμα.
Κατά τη διάρκεια της θητείας της θα
φέρει, με τις πολιτικές της πρωτοβουλίες
και τα πολιτικά της οράματα, τον πολιτισμό
στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων.
Θα εντυπωσιάσει με τη δημοκρατική
διακυβέρνηση του υπουργείου της και
58
με τον αέρα αλλαγής που θα εμφυσήσει
στις σχέσεις της πολιτικής ηγεσίας με
τους υπαλλήλους αλλά και στις σχέσεις
των υπηρεσιών με τον πολίτη.
Ως Υπουργός εφάρμοσε μια έντονη
εξωτερική πολιτιστική πολιτική.
Οργάνωσε πολλές και σημαντικές εκθέσεις
σε μουσεία του εξωτερικού, καθώς και
εκδηλώσεις ουσίας. Συναντήθηκε με
σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο
Λάνγκ, ο Αντρεότι, ο Γκένσερ, ο Πάλμε, ο
Γκονζάλεθ, ο Πάπας, η Γκάντι, ο Μιτεράν.
και διεκδίκησε μια εξέχουσα θέση για
την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Το
Υπουργείο Πολιτισμού λειτούργησε επί
των ημερών της όσο ποτέ άλλοτε. Έκανε
διάλογο με τους υπαλλήλους της και τις
διευθύνσεις, θεωρώντας ότι αποδοτικός
υπάλληλος είναι ο ευχαριστημένος
υπάλληλος.
Από τις σημαντικότερες ενέργειές
της υπήρξε η επιστροφή στην Ελλάδα
των Μαρμάρων του Παρθενώνα. Η
ιδέα της επιστροφής των Μαρμάρων
της γεννήθηκε κατά τη δεκαετία του
΄60, όταν, στα γυρίσματα της ταινίας
«Φαίδρα», οι Βρετανοί ζήτησαν πληρωμή
για να αφήσουν το ελληνικό συνεργείο
να κινηματογραφήσει τα γλυπτά. Έθεσε
το θέμα επίσημα για πρώτη φορά ως
Υπουργός Πολιτισμού τον Ιούλιο του
1982 στο Μεξικό, στη Διεθνή Διάσκεψη
Υπουργών Πολιτισμού της UNESCO και
δεν σταμάτησε να αγωνίζεται γι’ αυτό
μέχρι το θάνατό της.
Για να υποβοηθηθεί το αίτημα της
επιστροφής, συνέλαβε την ιδέα ενός νέου
Μουσείου Ακροπόλεως και προκήρυξε
διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για
την κατασκευή του, το 1989. Αποφάσισε
να ενεργοποιήσει τον αρχαίο θεσμό των
χορηγών, προκειμένου να δημιουργηθεί
σύντομα το μουσείο αυτό και διοργάνωσε
διάφορες εκδηλώσεις όπως οι συναυλίες
των Μ. Ροστροπόβιτς, Β. Παπαθανασίου.
Η δημιουργία του μουσείου θα
προσέφερε τον κατάλληλο χώρο που
χρειάζονται τα αριστουργηματικά γλυπτά
για να εκτεθούν και θα αφαιρούσε κάθε
επιχείρημα από εκείνους που αντιτίθενται
στην επιστροφή των Μαρμάρων του
Παρθενώνα.

Η Μελίνα Μερκούρη συνέλαβε την ιδέα

και ανέθεσε τη μελέτη ενοποίησης των
αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας για τη
δημιουργία ενός αρχαιολογικού πάρκου.
«Είναι επιτακτική ανάγκη, έλεγε, είναι
χρέος της Ελλάδας να διασώσει την
καρδιά της ιστορίας της, την καρδιά της
Αθήνας, το ιστορικό της κέντρο, μ’ ένα
έργο που θα αλλάξει παντελώς την εικόνα
και τη ζωή στο κέντρο της πόλης».

Στις 28 Νοεμβρίου του 1983 κάλεσε

τους Υπουργούς Πολιτισμού της (τότε)
Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας
και τους έθεσε το ερώτημα : «Πως είναι
δυνατόν μια κοινότητα που στερείται
την πολιτιστική της διάσταση να μπορεί
να αναπτυχθεί». Σημείωσε ακόμη πως ο
πολιτισμός «είναι η ψυχή της κοινωνίας»
και πως ο καθορισμός της ευρωπαϊκής
ταυτότητας «βρίσκεται ακριβώς στο
σεβασμό της ιδιαιτερότητας και στο
να δημιουργήσουμε ένα παράδειγμα
ζωντανό μέσα από ένα διάλογο των
πολιτισμών της Ευρώπης. Η φωνή μας
είναι καιρός να ακουστεί με την ίδια
δύναμη όπως αυτή των τεχνοκρατών. Ο
πολιτισμός, η τέχνη και η δημιουργία, δεν
είναι λιγότερο σημαντικά από το εμπόριο,
την οικονομία, την τεχνολογία».
Έτσι ξεκίνησε ο θεσμός των Πολιτιστικών
Πρωτευουσών της Ευρώπης, που
υλοποιήθηκε το 1985 με πρώτη
Πολιτιστική Πρωτεύουσα την Αθήνα. Ο
θεσμός των Πολιτιστικών Πρωτευουσών
είναι σήμερα ο πιο σοβαρός και μεγάλος
επίσημος πολιτιστικός θεσμός της
Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ως Υπουργός Πολιτισμού θέλησε
να διαφυλάξει και να προστατέψει
το περιβάλλον και τον πολιτισμό του
Αιγαίου αρχιπελάγους. Αυτής της μικρής
θάλασσας με τον κολοσσιαίο πολιτισμό,
που η δυναμική της οδήγησε στο θαύμα
της κλασσικής Ελλάδας. Στόχος της ήταν
να γίνουν θεματοφύλακες αυτής της
ιδέας συγγραφείς, ποιητές, καλλιτέχνες,
διανοούμενοι, πολιτικοί από όλο τον
κόσμο. Σκοπός, να προβληθεί η συνέχεια
του αιγαιοπελαγίτικου πολιτισμού για να
επανορθωθεί μέσω της ακτινοβολίας του
η περιβαλλοντολογική φθορά.
Έφυγε στις 6 Μαρτίου 1994, στο
νοσοκομείο «Μεμόριαλ» της Νέας
Υόρκης και κηδεύτηκε στις 10 Μαρτίου
με τιμές Πρωθυπουργού. Η Μελίνα
Μερκούρη υπήρξε η πλέον διάσημη
και προβεβλημένη προσωπικότητα της
Ελλάδας. Πορτραίτα της γυρίστηκαν από
τηλεοπτικούς σταθμούς σε ολόκληρο τον
κόσμο και περιελάμβαναν, συνεντεύξεις
της για τον πολιτισμό, για εθνικά θέματα
και κυρίως για την επιστροφή των
Μαρμάρων του Παρθενώνα. Τιμήθηκε
με μετάλλια και διακρίσεις από πολλούς
αρχηγούς κρατών, πανεπιστήμια, διεθνείς
οργανισμούς, οργανώσεις, αλλά και από
δήμους ολόκληρης της χώρας για την
κοινά παραδεκτή προσφορά της στην
τέχνη, στον πολιτισμό, στο κοινωνικό
σύνολο. Γιατί η Μελίνα Μερκούρη ήταν
η αγαπημένη του ελληνικού λαού. Και
σήμερα, δεν είναι μια ανάμνηση, είναι
καθημερινά μαζί μας.

59
 της Σοφίας Φάκου

60
Giorgio Armani. Ένα από τα πιο γνωστά
ονόματα στο χώρο της μόδας. O Ιταλός
σχεδιαστής μόδας γεννήθηκε στις 11
Ιουλίου 1934 και έγινε γνωστός για
τις εξαιρετικές ιδέες του, τις μοναδικές
δημιουργίες του και την αστείρευτη
φαντασία του στο σχεδιασμό κυρίως
ανδρικών ρούχων. Δημιούργησε την
εταιρία του το 1975 και μέχρι το 2001
ήταν ο πιο επιτυχημένος σχεδιαστής
που προήλθε από την Ιταλία, με
προσωπική περιουσία 5 δις δολαρίων,
4700 εργαζόμενους, 13 εργοστάσια και
περισσότερο από 250 καταστήματα σε 36
διαφορετικές χώρες ανά τον κόσμο.
Γεννήθηκε σε μια οικογένεια κατώτερης
κοινωνικής τάξης στην Piacenza μια
πόλη της Βόρειας Ιταλίας και πήγαινε
σε δημόσιο σχολείο. Πολύ σύντομα
ανέπτυξε την αγάπη του για το θέατρο
και το σινεμά. Σπούδασε Ιατρική για δύο
χρόνια και έπειτα δούλεψε ως βοηθός
φωτογράφου από το 1957 πριν προαχθεί
στο δικό του στιλιστικό γραφείο όπου
έκανε εισαγωγή προϊόντων από Ινδία,
Ιαπωνία και Ηνωμένες Πολιτείες.
Ήταν ο πρώτος σχεδιαστής που
προσέγγισε διάσημους για να φορέσουν
τις δημιουργίες του. Και τότε ήταν που
ξεκίνησε να ράβει ρούχα για μεγάλους
σταρ με πρώτο του διάσημο πελάτη τον
Richard Gere στο ρόλο του στην ταινία
American Gigolo το 1980. Και έπειτα τον
Pat Riley, προπονητή των Los Angeles
Lakers, το 1988.
Κάλεσε επίσης επωνύμους να φορέσουν
δημιουργίες του στα Academy Awards
κερδίζοντας λάτρεις τον ρούχων του
όπως: Michelle Pfeiffer και Jodie Foster.
Πιο πρόσφατα σχεδίασε ρούχα για τις
αεροσυνοδούς της Alitalia.
Το 2001 ονομάστηκε ο πιο επιτυχημένος
Ιταλός σχεδιαστής μόδας από το περιοδικό
Forge και πήρε τον ίδιο τίτλο και πέντε
χρόνια αργότερα.

Από το 1961 έως το 1970 ο Armani

δούλεψε ως σχεδιαστής στον πολύ
γνωστό οίκο μόδας του Nino Cerutti
Jimenez. Το 1973 στο Fashion Show της
Sala Bianca στη Φλωρεντία παρουσίασε
ρούχα καθημερινά φτιαγμένα από
δέρμα. Αυτή η τάση του να χρησιμοποιεί
ακριβά υλικά για καθημερινά ρούχα μα
και φθηνότερα υλικά για πιο βραδινές
εμφανίσεις έγινε το χαρακτηριστικό
γνώρισμα των δημιουργιών του.

Το 1975, με τον συνέταιρό του Sergio

Galeotti εδραίωσε τον οίκο Armani με
ανδρικά ρούχα, ενώ ένα χρόνο αργότερα
ξεκίνησε τη γυναικεία σειρά ρούχων.

Το 1982 εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του

περιοδικού Times. Ήταν η πρώτη φορά
που σχεδιαστής μόδας εμφανιζόταν
στο εξώφυλλο μετά το 1940 που είχε
φωτογραφηθεί ο Christian Dior.
Η αδερφή του Rosanna Armani τον
ακολούθησε στην εταιρία. O Galeotti
πέθανε το 1985 από AIDS.

61
 Έχει σχεδιάσει πολύ γνωστή σειρά
από αρώματα με 45 διαφορετικές
ονομασίες. Μερικά από τα πιο διάσημα
σε κατανάλωση το Acqua di Gio και το
Armani Code.

Ήταν ο πρώτος σχεδιαστής μόδας που

απαγόρευσε στα μοντέλα την μάζα
σώματος κάτω του 18 μετά το θάνατο
της Ana Carolina Reston από ασιτία λόγω
νευρικής ανορεξίας.

Ο Armani έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον

στα αθλήματα. Είναι πρόεδρος της Olimpia
Milano και φανατικός της Inter Milan.
Έχει δύο φορές σχεδιάσει τις στολές του
Αγγλικού Εθνικού Πρωταθλήματος. Ήταν
υπεύθυνος για τις στολές τις Chelsea FC
μέχρι το 2007, και τέλος σχεδίασε τις
Ιταλικές σημαίες στους Ολυμπιακούς του
2006 στην τελετή έναρξης στο Τορίνο.

Ο Armani συνεργάστηκε με τη
Samsung και δημιούργησαν το
Giorgio Armani cell phone.

Σχεδίασε τα κοστούμια του Christian

Bale χαρακτήρα του Bruce Wayne
στο The Dark Knight.

Έχει πει: «Αν διατηρήσεις την

περιέργειά σου για τον κόσμο,
παραμένεις πάντα νέος στην
καρδιά».

Η αυτοπεποίθηση και μια καλή

αίσθηση χιούμορ κάνουν έναν
άντρα sexy. Και ίσως ένα ή
δύο ρούχα Armani...

62
63
 Το μάτι που κινείται
Ο Κλαούντιο Πίντο έχει την ...
ανορθόδοξη ικανότητα να μπορεί
να τραβήξει τους βολβούς των
ματιών του 4 εκατοστά, δηλαδή
να τα βγάλει κατά 95% από τη ...
φυσική τους θέση. Οι γιατροί που
τον έχουν εξετάσει, δηλώνουν ότι
ποτέ δεν έχουν συναντήσει κάτι
παρόμοιο ενώ ο ίδιος υποστηρίζει
ότι «είναι ένας εύκολος τρόπος
να βγάλω λεφτά».

Το άγρυπνο μάτι
Ο Τάι Νγκοκ έχει σταματήσει
να κοιμάται από το 1973, αφού
ανάρρωσε από υψηλό πυρετό.
Από τότε ο Νγκοκ είχε σχεδόν
12 χιλιάδες άγρυπνες νύχτες και
ειδικότερα τον τελευταίο καιρό δεν
κοιμάται πάλι καθόλου. Σύμφωνα
με τις πρόσφατες ιατρικές του
εξετάσεις, χαίρει άκρας υγείας,
εκτός από ένα μικρό πρόβλημα
στη λειτουργία του συκωτιού.

64
Ο βασιλιάς των δοντιών
Στις 30 Αυγούστου του 2007,
ο Μαλαισιανός Ράχα Γκίγκι
έσπασε το ατομικό του ρεκόρ,
καθώς τράβηξε με τα δόντια του
ένα ολόκληρο τρένο! Το τρένο
αποτελούνταν από έξι βαγόνια
βάρους 297,1 τόνων, και ο
Γκίγκι (ή καλύτερα τα δόντια του
Γκίγκι) κατάφερε να τα κάνει να
κινηθούν για σχεδόν τρία μέτρα!

Ο φαταούλας
Ο Μισέλ Λοτίτο μπορεί να φάει
αντικείμενα φτιαγμένα από
μέταλλο, γυαλί, πλαστικό και
το έχει αποδείξει πολλές φορές
στο παρελθόν καταβροχθίζοντας
ποδήλατα, τηλεοράσεις, ακόμα
και ένα αεροσκάφος Cessna
150, το ...φάγωμα του οποίου
ολοκλήρωσε μέσα σε δύο χρόνια.
Το αξιοπερίεργο είναι ότι δεν
αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας
λόγω της ... διατροφής του!

Ο άνθρωπος - ραντάρ
Ο Μπεν Άντεργουντ είναι τυφλός
από την ηλικία των τριών, αλλά
έχει αναπτύξει μια ιδιότητα που
του επιτρέπει να έχει μια πλήρως
φυσιολογική ζωή. Μπορεί σαν ...
ακουστικό ραντάρ να εντοπίσει
την ακριβή θέση των αντικειμένων
χρησιμοποιώντας την ηχώ των
θορύβων που πέφτουν επάνω
σε αυτά. Ο Άντεργουντ χάρη σε
αυτήν του την ικανότητα παίζει
μπάσκετ, κάνει ποδήλατο και δεν
στερείται πρακτικά τίποτα!
65
 Ο άνθρωπος - λάστιχο
Ο Ντάνιελ Μπράουνινγκ Σμιθ
έχει κερδίσει πέντε φορές
τον τίτλο του πιο ευλύγιστου
ανθρώπου στο βιβλίο Guinness.
Είναι παγκοσμίως γνωστός αφού
έχει εμφανιστεί πολλές φορές
σε αμερικάνικες εκπομπές όπως
στην Όπρα Γουίνφρεϊ και τον Τζέι
Λένο, ενώ έχει κάνει guest σε
τηλεοπτικές σειρές όπως το CSI.

Ο άνθρωπος- μαγνήτης

Ο 70χρονος Λιου Θόου Λιν

λειτουργεί σαν φυσικός μαγνήτης
αφού μπορεί να έλκει προς τον
εαυτό του οποιοδήποτε μεταλλικό
αντικείμενο. Πρόσφατα είδε το
φως της δημοσιότητας το εξής
κατόρθωμα του: «τράβηξε» ένα
αυτοκίνητο για 20 μέτρα με τη
βοήθεια μια αλυσίδας που ήταν
κι εκείνη «κολλημένη» πάνω στη
μέση του.

Χέρια - ελικόπτερο
Ο 70χρονος Ζανγκ Κουάν ελπίζει
σε μια θέση στο βιβλίο Guiness
με ένα ...χτύπημα των χεριών
του. Μόλις χτυπήσει παλαμάκια, ο
ήχος που παράγεται έχει μετρηθεί
στα 107 ντεσιμπέλ, μόλις 3
ντεσιμπέλ χαμηλότερα από τον
ήχο που παράγει ένα ελικόπτερο.
Βέβαια, ο Κουάν οφείλει να
είναι προσεκτικός, καθώς αν
χειροκροτεί πολύ συχνά, μπορεί
να συλληφθεί για ...ηχορρύπανση.
66
Γητευτής λιονταριών
Ο εκπαιδευτής άγριων ζώων,
Κέβιν Ρίτσαρντσον, ασκεί τέτοια
... γοητεία πάνω στα λιοντάρια
ώστε δεν υπάρχει περίπτωση
να τον πειράξουν. Μπορεί να
περάσει μια ολόκληρη νύχτα
μέσα στο κλουβί τους, χωρίς
τον παραμικρό φόβο ότι θα του
επιτεθούν. Εκτός από λιοντάρια
τιθασευέι και άλλα ζώα όπως
τσιτάχ, λεοπαρδάλεις και ύαινες.

Ένα υπέροχο μυαλό

Ο Ντάνιελ Τάμετ είναι η απόδειξη
της θεωρίας ότι αρκετά συχνά τα
αυτιστικά παιδιά έχουν εξαιρετικά
υψηλό I.Q. Ο αυτιστικός Τάμετ
έχει ταλέντο στους μαθηματικούς
υπολογισμούς,εκπληκτική
μνήμη και μιλάει πάνω από επτά
γλώσσες, μεταξύ των οποίων
γαλλικά, φινλανδικά, γερμανικά,
ισπανικά, λιθουανικά και
εσθονικά. Είναι επίσης ο κάτοχος
του ευρωπαϊκού ρεκόρ, αφού
μέσα σε πέντε ώρες κατάφερε να
απομνημονεύσει 22.514 ψηφία.

67
 του Δημοσθένη Ραχιανιώτη

68
Ο Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο, γνωστός ως Πελέ γεννήθηκε στις 23
Οκτωβρίου 1940 στην πόλη Τρες Κορασόες της Βραζιλίας και θεωρείται ευρέως
ως ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που έχει αναδείξει το άθλημα. Γνωστός
και ως ο «Βασιλιάς της Μπάλας» κατέχει τους τίτλους «Ποδοσφαιριστής του
Αιώνα» από τη FIFA και «Αθλητής του Αιώνα» από την Ολυμπιακή Επιτροπή
και είναι μέλος του ποδοσφαιρικού Hall of Fame.

Συλλογικό επίπεδο Εθνικό επίπεδο

_Στα 15 του το 1956 έκανε το ντεμπούτο
του με τη Σάντος του Σάο Πάολο σε
φιλικό αγώνα με την Κορίνθιανς (7-1)
σκοράροντας μία φορά.
_Το 1957 ήταν πλέον βασικός στην ομάδα,
πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και
διεθνής με την εθνική Βραζιλίας – ήταν
μόλις 16 χρονών!
_Το 1969 ο Πελέ εναντίον της Βάσκο
ντε Γκάμα στο Μαρακανά σκόραρε με
πέναλτι και έφτασε τα χίλια γκολ σύνολο
στην καριέρα του κάτι που σήμερα είναι
ακατόρθωτο.
_Παρά τις τεράστιες πιέσεις που ασκούσαν
οι μεγάλοι σύλλογοι της Ευρώπης για να
τον αποκτήσουν ο Πέλέ παρέμεινε στη
Σάντος 17 χρόνια λόγω της μεγάλης του
αγάπης για την ομάδα αλλά και λόγω της
πίεσης που του ασκούσε η κυβέρνηση
της χώρας η οποία τον θεωρούσε εθνικό
θησαυρό.
_Το 1975 και αφού είχε ήδη αποσυρθεί
για δυο χρόνια από το ποδόσφαιρο ο Πελέ
επέστρεψε στα γήπεδα με την Κόσμος της
Νέας Υόρκης.
_Τον τρίτο χρόνο που έπαιξε στην Κόσμος
κατέκτησε το πρωτάθλημα έχοντας γίνει ο
μεγαλύτερος πρεσβευτής του ποδοσφαίρου
στις ΗΠΑ.
_Αποσύρθηκε στο τέλος της ίδιας χρονιάς
με έναν αγώνα στο στάδιο των Τζάιαντς
παίζοντας ένα ημίχρονο με τη Σάντος και
ένα με την Κόσμος.
Τιμητικό μέλος
_Στις 12 Μαΐου 2005, 43 χρόνια μετά τη
φιλική νίκη του Ολυμπιακού επί της Σάντος
με 2-1 στις 4/7/1961 ο Πελέ επέστρεψε
στο στάδιο Καραϊσκάκη και έγινε μέλος
του Ολυμπιακού. Ένα χρόνο αργότερα ο
Πελέ ξαναεπισκέφτηκε την Ελλάδα για να
εγγραφεί ως μέλος της Skoda Ξάνθη.
_Ο Πελέ αγωνίστηκε με την εθνική
Βραζιλίας για πρώτη φορά το 1957 στα
16 του σκοράροντας ενάντια στη μεγάλη
αντίπαλο Εθνική Αργεντινής.
_Το 1958 σε ηλικία 17 ετών κατέκτησε
το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Σουηδία
σκοράροντας έξι φορές.
_Το 1962 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της
Χιλής τραυματίστηκε στον αγώνα με την
Τσεχοσλοβακία και αποχώρησε χωρίς
όμως να κοστίσει η απουσία του μιας και
ο Γκαρρίντσα βοήθησε να κατακτήσει η
Βραζιλία το τρόπαιο.
_Το 1966 στο Παγκόσμιο Κύπελλο
της Αγγλίας ο Πελέ σκόραρε στο τρίτο
συνεχόμενο μουντιάλ όμως έπεσε θύμα
τραυματισμού στο ματς με την Πορτογαλία
μιας και το μουντιάλ αυτό ήταν ένα από
τα πιο βίαια. Η απουσία του αυτή τη φορά
κόστισε στη Βραζιλία που αποκλείστηκε.
_Το 1970 στο Παγκόσμιο Κύπελλο του
Μεξικού, το καλύτερο σύμφωνα με
τους αθλητικογράφους, ο Πελέ μαζί
με τους Ριβελίνο, Ζαϊρζίνιο, Γκέρσον,
Τοστάο, Κάρλος Αλμπέρτο, Κλοντοάλντο
σχημάτισαν μια από τις καλύτερες ομάδες
που έχουν παίξει ποδόσφαιρο.
_Κερδίζοντας στον τελικό την Ιταλία 4-1
η Βραζιλία κατέκτησε το τρόπαιο Ζιλ Ριμέ
για τρίτη φορά και το κράτησε για πάντα
στην τροπαιοθήκη της. Ο Πελέ συμμετείχε
και στα τρία κερδισμένα μουντιάλ και
παραμένει έως σήμερα ο μόνος που έχει
κατακτήσει μουντιάλ τρεις φορές σαν
παίκτης.
_Το 1971 εναντίον της εθνικής
Γιουγκοσλαβίας ο Πελέ έδωσε τον τελευταίο
του αγώνα με την Βραζιλία στο Ρίο.
_Με την εθνική Βραζιλίας αγωνίστηκε 92
φορές, σκόραρε τις 77, έχοντας 67 νίκες
14 ισοπαλίες και 11 ήττες. Παίζοντας με
του Πελέ και Γκαρρίντσα μαζί στη σύνθεσή
της, η Βραζιλία δεν γνώρισε ποτέ την
ήττα.

69
 της Δώρας Φελέκου

72
Ο Gabriel Garcia Marquez γεννήθηκε
στις 6 Μαρτίου 1927 στην πόλη
Αρακατάκα της Κολομβίας. Το 1929,
οι γονείς του Gabriel Eligio Garcia και
Luisa Santiaga Marques μετακόμισαν,
αφήνοντας την ανατροφή του στους
παππούδες του.
Όταν οι γονείς του Gabriel Garcia
Marquez ερωτεύτηκαν, ο στρατιωτικός
παππούς του δεν ενέκρινε τη σχέση
της κόρης του με έναν συντηρητικό
γυναικά. Ο πατέρας του εξακολούθησε
να πολιορκεί τη μητέρα του με καντάδες,
ερωτικά ποιήματα, αμέτρητα γράμματα,
ακόμα και με τηλεγραφήματα όταν
ο πατέρας της την έστειλε μακριά με
σκοπό να διαλύσει τη σχέση τους.
Τελικά, χάρη στην επιμονή του Gabriel
Eligio Garcia και την αμετανόητη στάση
της Luisa, οι γονείς της συναίνεσαν στο
γάμο αυτό, τα προεόρτια του οποίου
έγιναν υλικό στα χέρια του Gabriel
Garcia Marquez για τη συγγραφή του
μυθιστορήματος «Ο έρωτας στα χρόνια
της χολέρας».
Δεδομένου ότι μέχρι 8 ετών ο Gabriel
δεν είχε καμία σχέση με τους γονείς
του, οι παππούδες του επηρέασαν
τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του
καθοριστικά. Ο παππούς του ήταν ένας
φιλελεύθερος στρατιωτικός, βετεράνος
του εμφυλίου πολέμου των χιλίων
ημερών στην Κολομβία. Θεωρούνταν
ήρωας και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης
και σεβασμού. Αποτελούσε φυσικά μια
αστείρευτη πηγή ιστοριών για το μικρό
εγγονό του, ο οποίος αργότερα τον
χαρακτήρισε ως τον αδιαμφισβήτητο
δεσμό του με την ιστορία και την
πραγματικότητα. Του έλεγε διαρκώς:
«Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο βαρύς
είναι ένας νεκρός», τονίζοντάς του έτσι
το βάρος που έχει στη συνείδησή του
κάποιος που έχει σκοτώσει, μήνυμα που
εμφανίζεται συχνότατα στη λογοτεχνία
του Gabriel Garcia Marquez.
Δε χρειάζεται φυσικά να γίνει λόγος για
τις πολιτικές πεποιθήσεις του Marques,
επίσης επηρεασμένες από τον παππού
του. Έχει δηλώσει ότι οι πολιτικές του
ιδέες προέρχονται από το γεγονός ότι
ο παππούς του αντί να του διηγείται
παραμύθια προτιμούσε να εξιστορεί
γεγονότα του εμφυλίου. Ο Gabriel
Garcia Marquez με τη συγγραφή του
πάντα εξέφραζε την αντίθεσή του στο
status quo, είτε αυτό αφορούσε το πάγιο
συγγραφικό στιλ στην πατρίδα του είτε
την πολιτική των μεγάλων δυνάμεων σε
παγκόσμιο επίπεδο.
Η γιαγιά του υπήρξε γι’ αυτόν μια εξ’
ίσου αστείρευτη πηγή έμπνευσης. Πάντα
εντυπωσιαζόταν από τον τρόπο με τον
οποίο αποδεχόταν το μεταφυσικό ως
κάτι το απόλυτα φυσιολογικό. Το σπίτι
ήταν γεμάτο με ιστορίες για φαντάσματα,
προαισθήσεις και οιωνούς, ζητήματα
τα οποία ο παππούς του αγνοούσε
επιδεικτικά. Εκείνη ήταν « η πηγή της
μαγικής και υπερφυσικής όψης της
πραγματικότητας». Αγαπούσε τον τρόπο
με τον οποίο η γιαγιά του έλεγε τις
ιστορίες της. Δεν είχε σημασία το πόσο
εξόφθαλμα φανταστικές ήταν, εκείνη
τις εξιστορούσε ως παράθεση αληθινών
γεγονότων.
Το 1940 στο σχολικό περιοδικό
δημοσίευσε για πρώτη φορά τη δουλειά
του. Στο δρόμο μιας από τις καθιερωμένες
επισκέψεις του στους γονείς του
συνάντησε τη Mercedes Barcha και
κατάλαβε αμέσως ότι θα την παντρευόταν
μόλις και οι δύο ολοκλήρωναν τις σπουδές
τους. Η Mercedes τον περίμενε ακόμα και
όταν έφυγε στην Ευρώπη ως εξωτερικός
ανταποκριτής. Παντρεύτηκαν τελικά το
1958 και απέκτησαν δύο γιούς.
Το 1943 κέρδισε υποτροφία για το
εθνικό λύκειο της Κολομβίας. Μετά την
αποφοίτησή του ξεκίνησε τις σπουδές
του στη νομική στο εθνικό πανεπιστήμιο
της Κολομβίας. Εξακολουθούσε φυσικά
να διαβάζει και θεωρεί καθοριστικό
σημείο στη ζωή του την ανάγνωση της
«Μεταμόρφωσης» του Φραντς Κάφκα.
«Εντυπωσιάστηκα από το γεγονός ότι
κάποιος μπορούσε να γράψει αληθινά
καλή λογοτεχνία χρησιμοποιώντας
μη παραδοσιακά μέσα, συσχετίζοντας
υπερβολικά γεγονότα με το μοναδικό
73
 τρόπο που η γιαγιά μου διηγούνταν τις
ιστορίες της».

Από τότε που ο Gabriel Garcia Marquez

ήταν 18 ετών, ήθελε να γράψει για το
σπίτι των παππούδων του, το σπίτι
στο οποίο μεγάλωσε. Μόλις βρήκε τον
κατάλληλο συγγραφικό τόνο για το
εγχείρημά του, πούλησε το αυτοκίνητο
του για να καλυφθούν τα έξοδα της
οικογένειάς του όσο εκείνος θα έγραφε
και δε θα εργαζόταν, ωστόσο η συγγραφή
πήρε πολύ παραπάνω απ’ όσο περίμενε
καθώς για δεκαοχτώ μήνες έγραφε
καθημερινά. Η γυναίκα του αναγκάστηκε
να ζητά φαγητό επί πιστώση καθώς και
την ανοχή του σπιτονοικοκύρη τους για
τα εννιά χρωστούμενα ενοίκια. Ευτυχώς,
όταν το βιβλίο «Εκατό Χρόνια Μοναξιά»
δημοσιεύτηκε το 1967 έγινε το πιο
εμπορικό του μυθιστόρημα. Το βιβλίο
ακολουθεί την πορεία της οικογένειας
Μπουενδία για πολλές γενιές, από τη
στιγμή που εγκαταστάθηκαν σε ένα
υποθετικό χωριό του αμερικανικού
Νότου, το Μακόντο, μέσα από γεννήσεις,
θανάτους, δοκιμασίες και εναλλαγές. Η
ιστορία του Μακόντο συχνά γενικεύεται
από τους κριτικούς και θεωρείται ότι
αντιπροσωπεύει τη ζωή των αγροτικών
πόλεων της λατινικής Αμερικής ή έστω
των πόλεων κοντά στη γενέτειρα του
Marquez, Αρακατάκο.

Το μυθιστόρημα «Εκατό Χρόνια Μοναξιά»

είναι ακόμα εξαιρετικά δημοφιλές και
υπήρξε καθοριστικό για την απονομή
του Νόμπελ λογοτεχνίας στον Marquez
το 1982. Έχει χαρακτηριστεί το μοναδικό
λογοτεχνικό κείμενο μετά τη Γένεση,
του οποίου η ανάγνωση πρέπει να είναι
υποχρεωτική για όλους τους ανθρώπους.
Ο ίδιος ο Marquez δεν καταλαβαίνει
το γιατί το βιβλίο αυτό έγινε τόσο
δημοφιλές: «Οι περισσότεροι κριτικοί
δεν καταλαβαίνουν ότι το βιβλίο είναι
σαν μια φάρσα, γεμάτο υπονοούμενα
για γνωστούς, συγγενείς και φίλους.
Διατεθειμένοι να αποκρυπτογραφήσουν
το βιβλίο, οι κριτικοί ρισκάρουν να
ανακαλύψουν πράγματα που ποτέ
δεν υπήρξαν στο μυαλό μου και να
γελοιοποιηθούν».

74
Έχοντας πλέον οικονομική άνεση και
αναγνώριση, ο Marquez εγκαταστάθηκε
με την οικογένειά του στη Βαρκελώνη
για επτά χρόνια. Υπήρξε ενδιάμεσος
σε διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην
κολομβιανή και ισπανική κυβέρνηση. Η
δημοτικότητά του οδήγησε σε φιλίες με
σημαντικά πολιτικά πρόσωπα, όπως με
τον Φιντέλ Κάστρο με τον οποίο πολύ
συχνά συζητούσαν για λογοτεχνία. Η
απροκάλυπτη αντίθεσή του στην πολιτική
των ΗΠΑ του είχε στερήσει το δικαίωμα
εισόδου στις ΗΠΑ, δικαίωμα που του
παραχωρήθηκε επί προεδρίας Κλίντον, ο
οποίος ισχυρίζεται ότι το «Εκατό Χρόνια
Μοναξιάς είναι το αγαπημένο του βιβλίο.
Μάλιστα, ένας δρόμος στο Λος Άντζελες
φέρει το όνομά του.
Ο ίδιος λέει πως εγκατέλειψε τις
σπουδές του με την ελπίδα να κερδίζει
τα προς το ζην από τη λογοτεχνία και τη
δημοσιογραφία, χωρίς να χρειαστεί να τα
σπουδάσει, εμπνευσμένος από τη φράση
του Σο: «Από πολύ νέος διέκοψα την
εκπαίδευσή μου για να πάω σχολείο».
Παρ’ όλο που ο Gabriel Garcia Marquez
ποτέ δεν πήρε πτυχίο πανεπιστημίου,
κατόρθωσε τελικά να βγάλει τα …προς
το ζην από τη συγγραφή και να του
απονεμηθεί το 1971 από το πανεπιστήμιο
Columbia της Νέας Υόρκης τιμητικό
διδακτορικό στη λογοτεχνία.
Το 1999 ο Gabriel Garcia Marquez
διαγνώστηκε με καρκίνο στους
λεμφαδένες. Έπειτα από εντατική
χημειοθεραπεία στο Λος Άντζελες η
ασθένεια υποχώρησε. Η ασθένειά του
τον οδήγησε στη συγγραφή του πρώτου
τόμου της αυτοβιογραφικης τριλογίας,
«Ζω για να τη διηγούμαι».
Το τελευταίο μέχρι στιγμής μυθιστόρημά
του είναι «Οι θλιμμένες πουτάνες της
ζωής μου» που δημοσιεύτηκε τον
Οκτώβρη του 2004 και αναφέρεται στον
πλατωνικό έρωτα ενός 90χρονου για μια
έφηβη παλλακίδα. Το βιβλίο προκάλεσε
σάλο στο Ιράν όπου και απαγορεύτηκε
αφού είχαν εξαντληθεί τα πρώτα 5000
αντίτυπά του. Το Μάιο του 2008 και ενώ
είχε δηλώσει ότι δε θα ασχοληθεί ξανά
με τη συγγραφή, ανακοινώθηκε πως
προετοιμάζει το νέο του μυθιστόρημα του
οποίου ο τίτλος παραμένει άγνωστος και
θα κυκλοφορήσει στο τέλος του χρόνου.
Ο ρεαλισμός είναι παρών σε όλα τα βιβλία
του Marquez. Όλα αντικατοπτρίζουν
τη ζωή στην Κολομβία ή έστω κάποιες
πτυχές της συνυφασμένες με φανταστικά
γεγονότα. Ο Marquez δημιούργησε
τη δική του λογοτεχνική σχολή με ένα
στιλ που συχνά αναφέρεται ως μαγικός
ρεαλισμός. Στα πλαίσια του μαγικού
ρεαλισμού ακόμα και τα πιο ασυνήθιστα
και φοβερά γεγονότα περιγράφονται με τη
βεβαιότητα δημοσιογραφικού ρεπορτάζ.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η
ανάληψη στους ουρανούς μιας γυναίκας
την ώρα που απλώνει τη μπουγάδα
της. Οι «εξοφθαλμα φανταστικές» της
γιαγιάς του παίρνουν πλέον σάρκα και
οστά, δημιουργώντας ένα παγκόσμιο
λογοτεχνικό φαινόμενο...
Έχει γράψει: «Ο χειρότερος τρόπος για να σου
λείψει κάποιος, είναι να κάθεσαι δίπλα του
ξέροντας ότι ποτέ δεν θα τον αποκτήσεις».
«Μην προσπαθείς τόσο σκληρά, τα
καλύτερα πράγματα συμβαίνουν όταν δεν τα
περιμένεις».
«Σ’ αγαπώ, όχι για το ποιός είσαι, αλλά για το
ποιός είμαι εγώ όταν είμαι δίπλα σου».
Στα γνωστότερα μυθιστορήματα του
συγκαταλέγονται: «Εκατό χρόνια μοναξιά»,
«Το φθινόπωρο του πατριάρχη», «Το χρονικό
ενός προαναγγελθέντος θανάτου», «Ο έρωτας
στα χρόνια της χολέρας», «Ο στρατηγός στο
λαβύρινθό του», «Περί έρωτος και άλλων
δαιμόνων», «Ζω για να τη διηγούμαι», «Οι
θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου».
Είναι τιμώμενος πρόεδρος του ALAS, ενός μη
κερδοσκοπικού ιδρύματος για τα παιδιά της
λατινικής Αμερικής, Το έργο του οργανισμού
στηρίζουν και άλλες διασημότητες όπως
η Shakira, ο Juanes, ο Alejandro Sanz, ο
Alejandro, Santo Domingo, ο Wyclef Jean.
75
 του Λάμπη Βασιλόπουλου

76
 * εδώ παραμένει η λαμπερή, καθαρή διαύγεια της
αγαπημένης σου παρουσίας, Κομαντάντε “Τσε”
Γκεβάρα _ ελεύθερη απόδοση

Το δυτικό τμήμα της Αμερικανικής Ο Τσε Γκεβάρα ήταν ένας μαρξιστής,

Ηπείρου κάτω από τον Παναμά επαναστάτης και πολιτικός συνάμα.
αποτελεί τη Λατινική Αμερική. Μετά την Κατά τη διάρκεια των σπουδών του
ανακάλυψη και τη λεηλασία της από τους στο Πανεπιστήμιο του Μπουένος Άιρες
Ευρωπαίους θαλασσοπόρους και κυρίως εργάστηκε και ως νοσοκόμος σε εμπορικά
τους Ισπανούς, που αφάνισαν αρχαίους πλοία της Αργεντινής. Στα πολλά ταξίδια
πολιτισμούς, όπως τους Ίνκας, κατοικείται του στην κεντρική Αμερική γνώρισε από
πλέον από ισπανόφωνους κυρίως, κοντά τις άθλιες κοινωνικές συνθήκες υπό
αυτόχθονες και αποίκους (Αργεντινή, τις οποίες ζούσαν οι χώρες αυτές και έτσι
Χιλή, Βολιβία, Περού, Κολομβία, Βραζιλία άρχισαν να τον απασχολούν περισσότερο
κ.α.). Τη γη αυτή νέμονται φεουδάρχες τα πολιτικά θέματα.
και δικτάτορες και οι λαοί της είναι
υποτελείς των μεγάλων συμφερόντων. Το 1955 γνώρισε τον Φιντέλ Κάστρο
Ως αποτέλεσμα οι αναταραχές και στο Μεξικό, όπου και διέμενε τότε και
επαναστάσεις κατά των ντόπιων αλλά απασχολήθηκε σε διάφορες δουλειές ,όπως
και των ξένων εκμεταλλευτών και της πλανόδιος φωτογράφος, νυχτοφύλακας,
λεηλασίας του υπόγειου πλούτου της φωτορεπόρτερ κλπ. Μετά την πρώτη
Λατινικής Αμερικής αποτελούν συχνά γνωριμία με τον Κάστρο, ακολούθησαν
φαινόμενα. πολλές συναντήσεις και συζητήσεις για
την πολιτική κατάσταση στη Λατινική
Στις εξεγέρσεις που ακολούθησαν Αμερική και τελικά αποφάσισαν την
συμμετείχαν και ανεδείχθησαν πολλοί οργάνωση επανάστασης στην Κούβα κατά
αγωνιστές που έδωσαν και τη ζωή τους της δικτατορίας του Μπατίστα. Εκεί ο
ακόμη στους μεγάλους αυτούς αγώνες Κάστρο διαπίστωσε ότι, στο πρόσωπο του
για να απαλλάξουν τους λαούς αυτούς από Τσε, βρήκε έναν χαρισματικό ηγέτη και
τις σκληρές και απάνθρωπες δικτατορίες. φυσικά ποτέ δεν διεψεύσθη. Παράλληλα
όμως η γνωριμία του Γκεβάρα με τον
Δεσπόζουσα μορφή σε αυτούς τους Κάστρο τον επηρέασε σημαντικά όπως
αγώνες είναι ένας Αργεντινός γιατρός, φάνηκε αργότερα.
ο Ερνέστο “Τσε” Γκεβάρα που έδωσε τα
πάντα, ακόμη και τη ζωή του πολεμώντας Στο Μεξικό ο Γκεβάρα έκανε και τον
την αδικία και την καταπίεση των φτωχών πρώτο του γάμο με την περουβιανή
λαών της Λατινικής Αμερικής. εξόριστη από την χώρα της οικονομολόγο
΄Ιλδα Γκαδέα και απέκτησε μια κόρη την
Ο γιατρός αυτός, που το πλήρες όνομά Ιλντίτα. Η συνεχής όμως περιπλάνησή
του είναι Ερνέστο Ραφαέλ Γκεβάρα ντε λα του στις χώρες της Λατινικής Αμερικής
Σέρνα, γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1928 και αργότερα στα βουνά σαν αρχηγός
στο Ροζάριο της Αργεντινής από αστούς αντάρτικων ομάδων έγινε η αιτία του
γονείς (ο πατέρας του ήταν αρχιτέκτων και διαζυγίου τους.
η μητέρα του ένθερμη Καθολική). Αυτός
δε ήταν το τέταρτο παιδί της οικογένειας. Συμμετείχε πλέον ενεργά, κοντά στον
Σπούδασε γιατρός με σκοπό να γιατρέψει Φιντέλ Κάστρο, στον αγώνα για την
όχι μόνο την εξαθλίωση του σώματος ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα και
αλλά και της ψυχής των ανθρώπων στα μαζί με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Ραούλ
μέρη εκείνα. Κάστρο αποτέλεσε, μετά την επανάσταση

77
 σημαντικό μέλος της νέας κουβανικής
κυβέρνησης που αμέσως κάνει ριζικές
μεταρρυθμίσεις, όπως στο εκπαιδευτικό
σύστημα της Κούβας, χώρας της οποίας
τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα ήταν
εντελώς αναλφάβητα. Προ της κατάληψης
όμως της εξουσίας προβιβάζεται σε
κομαντάντε και αναλαμβάνει τη διοίκηση
της δεύτερης επαναστατικής φάλαγγας.
Μετά από την τελική νίκη στη Σάντα
Κλάρα και μετά τη φυγή του Μπατίστα τον
Ιανουάριο του 1959 μπαίνει στην Αβάνα.
Αφού ανέλαβε πλέον τη νέα κυβέρνηση
ο Κάστρο, ο Γκεβάρα απέκτησε την
Κουβανική υπηκοότητα και διορίστηκε
διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας της
Κούβας. ΄Όσον αφορούσε όμως στην
οικονομική πολιτική, ο Γκεβάρα ήταν
αντίθετος στην αντιγραφή του σοβιετικού
οικονομικού μοντέλου (οικονομική
αυτοδιαχείριση) θεωρώντας ότι στην
Κούβα ήταν εν γένει διαφορετικές οι
συνθήκες.

Αργότερα ως Υπουργός Βιομηχανίας

της κυβέρνησης, προώθησε ριζικές
μεταρρυθμίσεις και με την ιδιότητά του
αυτή ταξίδευσε αμέσως σε όλον τον
κόσμο, όπως στις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ,
όπου πέτυχε την υπογραφή συμφωνίας
με τη Σοβιετική ΄Ένωση για οικονομική
συνεργασία. Επίσης μετέβη στην Κίνα
και σε πολλές άλλες χώρες με σκοπό
τη συνένωση της Κούβας με τους
αδέσμευτους. Επίσης εκπροσώπησε την
Κούβα στην παγκόσμια διάσκεψη περί
ανάπτυξης, στη Γενεύη.

Το 1965 στο Αλγέρι έλαβε μέρος στο

«Οικονομικό Σεμινάριο Αφροασιατικής
Αλληλεγγύης». Η ομιλία του εκεί
προκάλεσε πολλές ενστάσεις στο σοβιετικό
μπλοκ, δηλώνοντας ότι οι σοσιαλιστικές
χώρες όφειλαν να επωμιστούν το κόστος
των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων.
Επιστρέφει στην Κούβα και παραιτείται
από όλα τα επίσημα αξιώματα και την
κουβανική υπηκοότητα ακόμη και
αναχωρεί για την Τανζανία (Αφρική) με
σκοπό τη δημιουργία επαναστατικού
κινήματος στο Κονγκό αλλά εκεί
αποτυγχάνει και αποχωρεί φθάνοντας
μετά από ένα περιπετειώδες ταξίδι στην

78
Πράγα όπου και παραμένει ινκόγκνιτο
προετοιμάζοντας την επικείμενη
επιχείρησή του στη Λατινική Αμερική με
τελική επιλογή την Βολιβία, ως προνομιακό
πεδίο για τη δημιουργία μιας νέας εστίας
με προοπτική τον ανταρτοπόλεμο σε
παναμερικανική κλίμακα και τούτο βέβαια
μετά από εισήγηση του Φιντέλ Κάστρο.
Έρχεται τελικά μυστικά με ψευδώνυμο από
την Κούβα στην Λα Πας και εγκαθιστά
αντάρτικη βάση στο Νακαχουσού,
αλλά έρχεται σε ρήξη με τον γενικό
γραμματέα του ΚΚ Βολιβίας, που θέλει
να αναλάβει αυτός την διοίκηση του εκεί
ένοπλου αγώνα, κάτι που ο Τσέ Γκεβάρα
αρνήθηκε, με συνέπεια την καταγγελία
του αντάρτικου από το ΚΚ Βολιβίας και
την απομόνωσή του. Εν τω μεταξύ ένας
από τους Βολιβιανούς συντρόφους του
Γκεβάρα λιποτακτεί και αποκαλύπτει στο
βολιβιανό στρατό την ύπαρξη της ομάδας
και αρχίζουν οι μάχες για την εξόντωσή
της. Εν τω μεταξύ ο Τσε βλέποντας ότι
δεν υπάρχει δυνατότητα επιτυχίας λόγω
του άνισου αγώνα, αποδεσμεύει τους
αντάρτες, οι οποίοι όμως αποφασίζουν να
τον ακολουθήσουν στην απέλπιδα αυτή
προσπάθεια να απαλλάξει τον λαό της
Βολιβίας από τον δικτάτορα Μπαριέντος.
Σε μια μάχη όμως ο Τσε Γκεβάρα
τραυματίζεται το όπλο του δε έχει
αχρηστευθεί και στις 9 Οκτωβρίου του
1965 συλλαμβάνεται από το στρατό και
κλείνεται στο σχολείο του χωριού Λα
Ιγκέρα. Ενώ βρίσκεται τραυματισμένος
πάνω σε ένα κρεβάτι χωρίς περίθαλψη,
εκτελείται εν ψυχρώ ο «Ιππότης της
Επανάστασης» από έναν Βολιβιανό
αξιωματικό, τον Μάριο Τεράν, ύστερα από
σχετική διαταγή που ήλθε, όπως πιστεύεται,
εκτός Βολιβίας. Κατά τη σύλληψή του
Τσε βρέθηκε και το ημερολόγιό του, όπου
αναφέρονταν με μεγάλες λεπτομέρειες οι
κινήσεις του και όλη η δράση του. Φυσικά
ο στρατός απέκρυπτε την ύπαρξη αυτού
του ημερολογίου αλλά έγινε γνωστό πολύ
αργότερα.
Με την εκτέλεσή του έπαψε να ζει
ο άνθρωπος που το όνομά του είναι
συνδεδεμένο με τον Επαναστατικό
Ρομαντισμό στον πλανήτη μας και η
γνωστή αφίσα με τη μορφή του Τσε με
μπερέ, βρίσκεται αναρτημένη σε άπειρους
φοιτητικούς τοίχους σε όλο τον πλανήτη.
Σήμερα οι επισκέπτες βλέπουν στην
τεράστια κεντρική πλατεία της Αβάνας,
εκεί όπου μιλάει συνήθως ο Φιντέλ
Κάστρο σε εκατομμύρια Κουβανέζους,
να υπάρχει σε σκίτσο καλύπτοντας έναν
τεράστιο τοίχο κάποιου δημόσιου κτιρίου,
η μορφή του Τσε Γκεβάρα, του ανθρώπου
που προσέφερε τόσα πολλά στη δεύτερη
πατρίδα του, την Αβάνα που τον τίμησε
και τον τιμά ακόμη, αλλά και στη φτωχή
Βολιβία που τα τελευταία βήματά του
οδήγησαν σε μεταγενέστερες ριζικές
αλλαγές.
Από μικρή ηλικία υπέφερε από άσθμα,
ασθένεια που θα τον ταλαιπωρούσε ολοένα
και περισσότερο κατά τους ανταρτοπολέμους
του.
Η φωτογραφία της αρχικής σελίδας “Guerillero
Heroico” από τον Alberto Korda στις 5 Μαρτίου
1960 έχει ανακυρηχθεί στη διασημότερη όλων
των εποχών.
Η μορφή του υπάρχει στο κουβανέζικο
χαρτονόμισμα των 3 πέσο και κάθε πρωί τα
παιδιά στα σχολεία της Κούβας τραγουδούν
“Θα είμαστε σαν τον Τσε”.
79
 της Δώρας Φελέκου

82
Δεν είναι μόνο το όνομα των serial killers
που μένει στην ιστορία αλλά και το
μακάβριο έργο τους, τα ίχνη αίματος που
αφήνουν πίσω τους. Ίσως γι’ αυτό να
παραμένουν περισσότερο στη συνείδηση
του κόσμου που πολλές φορές τους δίνει
υπερφυσικές διαστάσεις, παρατσούκλια,
πλάθει ακόμα και ιστορίες γύρω από
αυτούς. Η αρχή της υπερφυσικής
διάστασης των ανθρώπων αυτών έγινε
στο Λονδίνο, τo φθινόπωρο του 1888
από κάποιον που έμεινε στην ιστορία με
το παρατσούκλι του, όχι επειδή το όνομά
του ξεχάστηκε αλλά επειδή κανείς ποτέ
δεν έμαθε ποιος κρυβόταν πίσω από το
προσωπείο του Τζακ του Αντεροβγάλτη.
Στα μέσα του 19ου αιώνα το Λονδίνο
είχε γίνει ο κύριος πόλος έλξης Ιρλανδών
και Εβραίων μεταναστών. Ο πληθυσμός
της πόλης αυξανόταν εκθετικά ενώ οι
συνθήκες ζωής διαρκώς χειροτέρευαν. Η
φτώχεια και η πορνεία ήταν καθημερινά
φαινόμενα στην πόλη, κυρίως στην
υποβαθμισμένη Ανατολική πλευρά της
πόλης.
Στις 7 Αυγούστου 1888, στην περιοχή
Whitechapel, ανακαλύπτεται το σώμα
της Martha Tabram, ο θάνατος της
οποίας επήλθε έπειτα από 39 μαχαιριές.
Η Tabram συχνά αμφισβητείται ως
θύμα του Τζακ του Αντεροβγάλτη γιατί
η μέθοδος δολοφονίας της διέφερε από
αυτήν που ο δολοφόνος ακολούθησε
με τα επόμενα θύματά του. Ωστόσο, η
βιαιότητα της πράξης ωθεί μερικούς στο
να την ονομάσουν το πρώτο θύμα του
διαβόητου πλέον δολοφόνου.
Τα πέντε επιβεβαιωμένα θύματα του
Τζακ είναι η Mary Ann Nichols, Η
Annie Chapman, η Elizabeth Stride, η
Catherine Eddowes και η Mary Jane Kelly.
Δολοφονήθηκαν με τον ίδιο τρόπο: ο
δράστης τις προσέγγισε από πίσω, έκοψε
το λαιμό τους με αιχμηρό αντικείμενο
και στη συνέχεια αφαίρεσε όργανα της
κοιλιακής χώρας, κυρίως της γεννητικής
περιοχής. Μόνη διαφοροποίηση η Και τα τρία αυτά γράμματα έχουν
περίπτωση της Elizabeth Stride, το
σώμα της οποίας δεν κακοποιήθηκε
μετά το μοιραίο χτύπημα στο λαιμό,
ίσως γιατί ο δολοφόνος παρεμποδίστηκε
από κάτι την ώρα του μακάβριου έργου
του. Από ορισμένα θύματα απουσίαζαν
και βασικά ζωτικά όργανα όπως τα
νεφρά και η καρδιά. Οι πέντε γυναίκες
δολοφονήθηκαν σε διάστημα 2 περίπου
μηνών – από τις 31 Αυγούστου ως τις
9 Νοέμβρη 1888, με τη νύχτα της 30ης
Σεπτεμβρίου να σημαδεύεται από δύο
φόνους.
Ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης δεν έγινε
γνωστός μόνο για τις πράξεις του αλλά και
για μια σειρά γραμμάτων που εστάλησαν
στην αστυνομία κατά την περίοδο των
ερευνών. Στα γραφεία της αστυνομίας
κατέφθαναν εκατοντάδες γράμματα,
φάρσες τα περισσότερα, ανάμεσα στα
οποία τρία ξεχώρισαν και αποδίδονται με
σχετική, πάντα, βεβαιότητα στον Τζακ.
Αυτά είναι «Το γράμμα προς το Αγαπημένο
μου αφεντικό», «Ο σκανδαλιάρης Τζακ»
και το γράμμα «Από την κόλαση». Στο
πρώτο γράμμα, ο δολοφόνος υπογράφει
για πρώτη φορά με την ταυτότητα «Τζακ
ο Αντεροβγάλτης», όνομα που του είχε
αποδώσει ο Τύπος.
«…Κρατήστε το γράμμα κρυφό μέχρι να
βγω έξω και να κάνω και άλλη δουλειά.
Το μαχαίρι μου είναι όμορφο και κοφτερό.
Θα δουλέψω αμέσως μόλις μου δοθεί η
ευκαιρία. Καλή τύχη.
Τζακ ο Αντεροβγάλτης
ΥΓ. Μη διστάσετε να με αποκαλείτε με το
εμπορικό μου όνομα»
«Από την κόλαση
Κύριε Λασκ,
Σας στέλνω το μισό νεφρό της γυναίκας
που διατήρησα για εσάς, το άλλο μισό
το τηγάνισα και το έφαγα και ήταν πολύ
καλό. Αν περιμένετε λίγο ακόμα θα σας
στείλω και το αιματοβαμμένο μαχαίρι με
το οποίο το έβγαλα.
Πιάστε με αν μπορείτε, κύριε Λασκ.»
αμφισβητηθεί, καθώς ταχυδρομήθηκαν
μετά τη διεξαγωγή των φόνων, χωρίς
ωστόσο να έχουν γνωστοποιηθεί τόσες
83
 λεπτομέρειες ώστε κάποιος να μπορεί
να κάνει μια τόσο καλοστημένη φάρσα.
Κάποιοι αμφισβητούν ακόμα και τη
γνησιότητα του νεφρού, καθώς χωρίς
την ύπαρξη τεστ DNA, δεν μπορούσε
με ασφάλεια να προσδιοριστεί αν ανήκε
στην Catherine Eddowes.

Οι επιθέσεις σε πόρνες ήταν γνωστό

φαινόμενο των ημερών ωστόσο η
υπόθεση του Τζακ του Αντεροβγάλτη
πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις λόγω
της αστραπιαίας μείωσης του κόστους
παραγωγής εφημερίδων. Ο κόσμος
διάβαζε, οι εφημερίδες πωλούνταν
πάμφθηνα και ο θρύλος του
εξαπλώθηκε. Η πρακτική αυτή στον
Τύπο παρέμεινε αρκετά δημοφιλής για
πολλά χρόνια, με τις εφημερίδες να
ονοματίζουν διάφορους δολοφόνους
ως «ο στραγγαλιστής της Βοστόνης»,
«ο Αντεροβγάλτης του Γιόρκσαϊρ» και
ο περίφημος επίσης «Jack the Striper»
της δεκαετίας του ’60, ως παράφραση
του αρχικού Jack the Ripper, επειδή ο
δράστης δολοφονούσε πόρνες και τις
πετούσε γυμνές στον ποταμό Τάμεση.
Οι δολοφονίες του Αντεροβγάλτη
δημιούργησαν ένα ενδιαφέρον των
πλουσίων για την εξαθλίωση εκείνων
των περιοχών του Λονδίνου και γι’ αυτό
το λόγο οι εφημερίδες τροφοδότησαν
και διόγκωσαν την ιστορία του ακόμα
περισσότερο. Ο Σο, σαρκάζοντας την
κατάσταση, είχε πει: « Όσο εμείς,
οι σοσιαλδημοκράτες, σπαταλούμε
το χρόνο μας στην εκπαίδευση, την
εγρήγορση και την οργάνωση, μια
ανεξάρτητη ιδιοφυΐα πήρε τα πράγματα
στα χέρια της και με το να δολοφονήσει
τέσσερις γυναίκες μετέτρεψε τον
ιδιωτικό Τύπο σε μια πρωτόλεια μορφή
κομμουνισμού».

Σύμφωνα με της απόψεις του γιατρού

Bond, ο οποίος συμμετείχε στις έρευνες,
ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης ήταν κατά
πάσα πιθανότητα άτομο μοναχικό που
συχνά κυριευόταν από ανθρωποκτονική
ή ερωτική μανία. Μπορεί απλά
οι δολοφονίες να οφείλονταν σε
θρησκευτικό φανατισμό, δεδομένου
του ότι όλες οι γυναίκες ήταν πόρνες.

84
Όλες δολοφονήθηκαν νύχτα, σε μέρη
σκοτεινά αλλά εύκολα προσβάσιμα από
το κοινό. Μια άλλη, εξ’ ίσου δημοφιλής
θεωρία, ήταν ότι ο Τζακ ήταν χασάπης στο
επάγγελμα καθώς οι τομές στα σώματα
των θυμάτων ήταν ακριβείς, αλλά όχι
τόσο ώστε να κατέχει ιατρικές γνώσεις.
Επίσης, οι χασάπηδες της εποχής λόγω
των διανομών του εμπορεύματός τους,
ήξεραν όλα τα σοκάκια και κινούνταν σε
αυτά με μεγάλη ταχύτητα.

Ο θρύλος του Τζακ του Αντεροβγάλτη,

για την ταυτότητα του οποίου υπήρξαν
17 βασικοί ύποπτοι σε μια υπόθεση που
ανέλαβαν 9 αστυνομικοί επιθεωρητές, έχει
τροφοδοτήσει πλειάδα μυθιστορημάτων,
έργων και ντοκιμαντέρ. Ακόμα και
σήμερα υπάρχει στο Λονδίνο τουριστική
περιήγηση στις περιοχές που έδρασε, ενώ
η ταβέρνα «Τα δέκα κουδούνια», στην
οποία σύχναζαν τα θύματά του, αποτελεί
ακόμα και σήμερα κύρια τουριστική
ατραξιόν της περιοχής. Το 2006, ο
Τζακ ο Αντεροβγάλτης επιλέχθηκε από
το περιοδικό του BBC ως ο χειρότερος
Βρετανός στην ιστορία. Η άσχημη φήμη
παραμένει φήμη παρά ταύτα και ο Τζακ
ο Αντεροβγάλτης είναι, κυρίως λόγω
συγκυριών, ο πλέον πολυσυζητημένος
serial killer, μια σκιά που έδρασε για
λίγο και εξαφανίστηκε αθόρυβα στη
ζοφερή ατμόσφαιρα του Λονδίνου της
βικτοριανής εποχής.

Στην αριστερή σελίδα:

Το γράμμα «από την κόλαση», μια εικόνα του
Αντεροβγάλτη στους δρόμους του Λονδίνου,
βγαλμένη από τη λαϊκή φαντασία και ένα εξώ-
φυλλο εφημερίδας της εποχής.
Στη δεξιά σελίδα, οι 19 ύποπτοι, φερόμενοι ως
Τζακ ο Αντεροβγάλτης. Πρόκειται για άτομα
που είτε είχαν επειδείξει στο παρελθόν βίαιη
συμπεριφορά απέναντι σε γυναίκες, είτε αντι-
μετώπιζαν ψυχολογικά προβλήματα, ακόμα
και για συγγαφείς και δημοσιογράφους που
κατηγορήθηκαν για τις τολμηρές θεωρίες τους
για την ταυτότητα του Τζακ. Αρκετοί από αυ-
τούς εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς ή αυτοκτό-
νησαν μετά το 1888.

85
 των Άννα Καραγιάννη
Αλέξη Μαντζουράνη

Ο Humphrey DeForest Bogart, ο κατά γενική

ομολογία διασημότερος θρύλος του Αμερικανικού
κινηματογράφου, πέρασε από διάφορες δουλειές πριν
φτάσει στην κορυφή του Hollywood. Στη διάρκεια
της 36χρονης πορείας του, απέσπασε ένα βραβείο
Oscar για την ταινία ‘The African Queen’ και δύο
ακόμα υποψηφιότητες για το ‘The Caine Mutiny’ και
το ‘Casablanca’, την ταινία που τον ανέδειξε. Από τις
75 συνολικά συμμετοχές του σε ταινίες, η πλειοψηφία
των εμφανίσεών του, του χάρισε τη φήμη του σκληρού
τύπου που σπάνια απεκάλυπτε την ευγενική του
πλευρά. Στο τέλος της καριέρας του, συνεργάστηκε με
την 4η γυναίκα του, Lauren Bacall στην ραδιοφωνική
παραγωγή της σειράς Bold Venture. Η συνεργασία
αυτή έδωσε όνομα και στο σύνδρομο Bogart – Bacall,
κοινώς γνωστό ως ψευδισμός, παρότι κανείς από τους
δύο ηθοποιούς δεν είχε αυτήν την ιδιαιτερότητα.

Ο Marlon Brando, με το έμφυτο υποκριτικό του

ταλέντο, σημάδεψε με τις ερμηνείες του την πορεία
των μεταγενέστερων αυτού ηθοποιών. Γεννήθηκε
στις 3 Απριλίου 1924 στη Νεμπράσκα των ΗΠΑ.
Ατίθασος ως μαθητής, πήγε στη Νέα Υόρκη να
σπουδάσει ηθοποιία. Στη συνείδηση των σινεφίλ
καθιερώθηκε ως Στάνλει Κοβάλσκι στο «Λεωφορείο
ο Πόθος». Τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ για την
ερμηνεία του ως Τέρρυ Μαλλόυ στην ταινία του Ηλία
Καζάν, «Το λιμάνι της αγωνίας». Μέχρι το 1972, ο
Μπράντο πρωταγωνίστησε σε μέτριες ως κακές ταινίες
για να επανέλθει με το «Νονό» και την «Αποκάλυψη
τώρα». Ο “Ντον Κορλεόνε” υπήρξε επίσης ένας ρόλος
σταθμός για τον οποίο ο Μπράντο τιμήθηκε με Όσκαρ,
το οποίο αρνήθηκε να παραλάβει, διαμαρτυρόμενος
για την κακομεταχείριση των Ινδιάνων. Ο Μπράντο
παντρεύτηκε 3 φορές και απέκτησε 11 παιδιά.

86
Ο Laurence Kerr Olivier θεωρείται ένας από τους πιο
σημαντικούς ηθοποιούς του 20ού αιώνα, έχοντας υποδυθεί
ρόλους στο θέατρο και τον κινηματογράφο από Αρχαία
Ελληνική τραγωδία και Shakespeare μέχρι Αμερικανικό και
Βρετανικό σύγχρονο θεατρικό έργο. Οι ταινίες ‘Rebecca’
και ‘Υπερηφάνεια και Προκατάληψη’ τον έκαναν γνωστό
και προέτρεψαν πολλούς γνωστούς παραγωγούς να του
προτείνουν να σκηνοθετήσει και να πρωταγωνιστήσει σε
τρία κλασικά films: ‘Richard III’, ‘Henry V’ και ’Aμλετ’, το
τρίτο εκ των οποίων απέσπασε δύο Oscars, Καλύτερου
Ηθοποιού και Καλύτερης Εικόνας. Παρά τη μεγάλη
επιτυχία του στον Άμλετ, ο Olivier κατακρίθηκε για την
προσαρμογή του κειμένου, λόγω των περικοπών που
έκανε στο πρωτότυπο για να μην ξεπεράσει τα 153 λεπτά
η διάρκεια της ταινίας.

O Clark Gable αποκαλέστηκε ο βασιλιάς του Hollywood’, όταν

ο αμερικάνικος κινηματογράφος βρισκόταν στο απόγειό
του τον 20ο αιώνα. Ξεκίνησε υποδυόμενος δευτερεύοντες
ρόλους μέχρι το 1924 που πήγε στο Hollywood και
συμμετείχε στην ταινία βουβού κινηματογράφου ‘The
Plastic Age’.To 1934, πρωταγωνίστησε στην ταινία ‘It
happened one night’, κερδίζοντας Oscar για τον ρόλο
του ως Peter Warne. Το 1939 πρωταγωνίστησε ως Rhett
Butler στην ταινία “Όσα παίρνει ο άνεμος”. Η ατάκα
του στη Scarlet O’ Hara, ειλικρινά, αγάπη μου, δε δίνω
δεκάρα , θεωρείται από τις διασημότερες στην ιστορία του
κινηματογράφου. Σύμφωνα με ανέκδοτα του Friz Feleng,
δημιουργό των περισσότερων χαρακτήρων των Looney
Tunes, o Clark Gable στην ταινία αυτή τον ενέπνευσε για
να δημιουργήσει τον Bugs Bunny!

O Sir Charles Spencer Chaplin, γνωστός και ως Charlie

Chaplin, ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς κωμικούς
του Hollywood για την εποχή του ενώ, παράλληλα,
θεωρείται πολύ σημαντικός σεναριογράφος, συνθέτης και
μουσικός των ταινιών του. Ο πιο γνωστός χαρακτήρας
του βουβού κινηματογράφου ‘The Tramp’, γνωστός
στην Ελλάδα ως Charlot τον καταξίωσε παγκοσμίως,
ενώ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μεταγενέστερους
κωμικούς. Οι βραβευμένες μεγάλου μήκους ταινίες του
‘The Great Dictator’, ‘Monsieur Verdoux’ ήταν από τις
πρώτες του ταινίες με διάλογο, οι οποίες αποκαλύπτουν
τις πολιτικές και κοινωνικές απόψεις του και περιγράφουν
με εύστοχο σατυρικό τρόπο το καθεστώς της εποχής. Ο
Chaplin βραβεύθηκε με Oscar για την ταινία του ‘Limelight’
και απέσπασε δύο τιμητικά βραβεία το 1929 και το 1972.

87
 των Άννα Καραγιάννη
Αλέξη Μαντζουράνη

H Katharine Houghton Hepburn δίκαια θεωρήθηκε,

σύμφωνα με το American Film Institute, η
διασημότερη γυναίκα ηθοποιός όλων των εποχών,
αν λάβει κανείς υπόψη, τα 4 Oscars που απέσπασε
από τις συνολικά 12 υποψηφιότητές της, κάτι που δεν
έχει καταφέρει καμία άλλη ηθοποιός, μέχρι τώρα. Ο
ρόλος της ως Eva Lovelace, μία νεαρή ηθοποιό
που προσπαθούσε να πετύχει στο Broadway,
στην ταινία του 1933 «Morning Glory», της
χάρισε το πρώτο βραβείο Oscar της καριέρας
της. Αργότερα, πρωταγωνίστησε σε γνωστές
κινηματογραφικές ταινίες, όπως ‘Bringing Up Baby’,
‘The Philadelphia Story’, ‘The African Queen’, ‘Pat
and Mike’, ‘Guess Whos Coming to Dinner?’ και ‘On
Golden Pond’, υποδυόμενη ρόλους επαναστατικού
χαρακτήρα. Η αντισυμβατική της σχέση με τον τύπο,
το κοινό και τα επακόλουθα της διασημότητας της,
την έκανε να αποφεύγει συνεντεύξεις και αυτόγραφα,
γεγονός που δεν βοήθησε τη δημόσια προβολή της.

Η Margarita Carmen Cansino, γνωστή ως Rita

Hayworth, ξεκίνησε την καριέρα της ως χορεύτρια
στην οικογενειακή ομάδα χορευτών flamenco, μέσω
της οποίας γνώρισε κινηματογραφικούς παραγωγούς
που της πρόσφεραν μικρούς, αρχικά, ρόλους. Η
φωτογράφησή της το 1941 στο περιοδικό Life της
χάρισε διασημότητα και την έκανε ένα από τα πιο
διάσημα pin-up girls της εποχής. Κινηματογραφικά,
έγινε γνωστή κυρίως μέσα από musicals, όπως ‘You ‘ll
never get rich’, ‘You were never Lovelier’ και κυρίως
το ‘Cover Girl’, στα οποία απέδειξε τις εξαιρετικές
χορευτικές της ικανότητες. Η ταινία, όμως, που της
χάρισε τον τίτλο του sex symbol της εποχής ήταν η
‘Gilda’ που γυρίστηκε το 1941. Απόδειξη; Το 1946, στην
πρώτη μεταπολεμική απόπειρα δοκιμής πυρηνικών
όπλων, η εικόνα της Rita Hayworth ζωγραφίστηκε
πάνω στην πρώτη βόμβα με ονομασία Gilda!

88
H Sofia Villani Scicolone, αργότερα γνωστή ως Sophia
Loren, θεωρείται η πιο γνωστή ιταλίδα ηθοποιός της εποχής
της και παραμένει μέχρι και σήμερα ενεργή στον χώρο
της διεθνούς showbiz, με τελευταία της φωτογράφηση
το 2007 στο Pirelli Calendar. Παρά τα δύσκολα παιδικά
χρόνια λόγω τραυματισμού από τα πυρά του πολέμου, η
Sophia σε ηλικία 14 ετών, συμμετέχει σε έναν διαγωνισμό
ομορφιάς στη Νάπολη, στον οποίο κατατάσσεται ανάμεσα
στις finalistes. Αυτό έδωσε έναυσμα στο ξεκίνημα της
καριέρας της, η οποία, μετά από επιτυχημένες ταινίες όπως
‘Boy on a Dolphin’ ‘The Pride and the Passion’, έφτασε στο
ζενίθ με την ταινία ‘La Cioccara’, αποσπώντας το Oscar Α’
Γυναικείου ρόλου.

H Grace Patricia Kelly έγινε γνωστή ως ‘Princess Grace of

Monaco’ μετά τον γάμο της με τον πρίγκιπα Rainier III.
Έκτοτε μάλιστα απαγορεύτηκε στο πριγκιπάτο του Monaco
και η προβολή των ταινιών που πρωταγωνίστησε. Πριν
το γάμο της, υπήρξε για αρκετά χρόνια μούσα του Alfred
Hichcock. Παρόλα αυτά πρόλαβε και κέρδισε ένα βραβείο
Oscar Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία ‘The Country girl’
και μία υποψηφιότητα για την ταινία ‘Mogambo’. Το τέλος
της ήταν τραγικό, καθώς σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό
δυστύχημα σε ηλικία μόλις 52 ετών. Την κηδεία της, στην
οποία παρευρέθη και η κατά τον ίδιο τρόπο αδικοχαμένη
πριγκήπισσα Diana, παρακολούθησαν 100 εκατομμύρια
άνθρωποι παγκοσμίως.

H Greta Lovisa Gustafsson, όπως ήταν το πραγματικό

της όνομα, γεννήθηκε στη Σουηδία και πρωταγωνίστησε
σε ταινίες τόσο του βωβού όσο και του ομιλούντος
κινηματογράφου. Αναδείχθηκε από το American Film
Institute ως η πέμπτη μεγαλύτερη ηθοποιός όλων των
εποχών, δεν κατάφερε όμως να κερδίσει κάποιο βραβείο
Oscar, παρόλο που ήταν υποψήφια τέσσερις φορές. Δεν
παντρεύτηκε ποτέ, καθώς ακόμα και όταν ο John Gilbert
την περίμενε στην εκκλησία, εκείνη δεν εμφανίστηκε ποτέ.
Λέγεται ότι λάμβανε ερωτικά γράμματα από γυναίκες με
τις οποίες συνδεόταν με στενή φιλία. Τα τελευταία χρόνια
της ζωής της έζησε σε απόλυτη απομόνωση.

89