Professional Documents
Culture Documents
1
«Ορθόδοξος Τύπος», 1444, 1/2/2002.
2
Μπιλάλη Σπ., αρχιμ., Ορθοδοξία και Παπισμός, τ. Β΄, σ. 413.
3
Περιοδ. «Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ», περίοδος Β΄, 1981, αριθμ. 6, Εκδ. Ι. Μ. Οσ. Γρηγορίου Αγ. Όρους.
—Στο ίδιο συμπέρασμα έχει καταλήξει και ο Φαράντος: «Αυτό θα είναι το μοντέλο ‘‘ενώσεως’’
των Ευρωπαϊκών Εκκλησιών: το Ουνιτικόν. Η Ορθοδοξία θα παραμείνει αλώβητη και ως έχει,
όπως οι Ουνιτικές Εκκλησίες, αλλά θα προσαρμοσθεί στα δυτικά δεδομένα, δηλ. θα
οικειοποιηθεί το ‘‘χριστιανικό’’ φρόνημα των ‘‘πολιτισμένων’’ δυτικών Εκκλησιών… που
συνοδοιπορούν στην νοοτροπία και στην πολιτική της δυνάμεως και της βίας των Δυτικο-
Ευρωπαίων» (Αντί-φωνα, σ. 27).
μεταβληθή σε Ουνιτική… Αυτό είναι φυσικό, γιατί τότε οι Ουνίτες θα έχουν
εκπληρώσει την αποστολή τους»!4
Ποια ήταν ανέκαθεν η θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τις συμπροσευχές;
Παραθέτουμε ενδεικτικά δύο μαρτυρίες, όχι από τους δεκάδες σχετικούς Ι.
Κανόνες, αλλά από πρόσφατες αποφάσεις μόνο της Εκκλησίας της Ελλάδος:
«Μας ερωτούν —γράφει το όργανο της Ιεράς Συνόδου περιοδικό ‘‘Εκκλησία’’
(1956)— εάν κανονικώς επιτρέπονται συλλειτουργίαι και συμπροσευχή»
μετά ετεροδόξων «ως τούτο φέρεται επισυμβαίνον εν Αμερική. Απαντώμεν
καθηκόντως, ότι τούτο και άηθες είναι και αντικανονικόν, ...και
συντελούμενον ασκεί ολεθρίαν επίδρασιν…»5. Την ίδια θέση βρίσκουμε και σε
ανακοίνωση της Ι. Συνόδου της 27η Απριλίου 2001.
Για να δούμε τώρα οι μητροπολίτες που επικοινωνούν με τον αρχιεπίσκοπο
και τον πατριάρχη και τον υποδέχτηκαν μετά τιμών στις διάφορες Μητρόπολεις
που επισκέφθηκε, θα βγούν να καταγγείλουν το γεγονός;
4
Μεθοδίου Φούγια., Μητρ. Πισιδίας, Έλληνες και Λατίνοι, 1994, σ. 438.
5
Μπιλάλη Σπ., όπ. παρ., σ. 390.