-1-

mgqk
wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^8& '''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' 1
wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^11& ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''2
wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^14& ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''4
wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^16& ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''6
wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^17& ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''8
wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^19& ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''9
wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^20& ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''11

wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^8&

අප෗ ේ ශාසේඬුූනේවහනේ෗සේ ප෗සේ බුදුවරුනේ පිළිබඳව කරනු ලබන අඬුිශයිනේම දුර්ලභ චරිඬුාපදායනේ ැන සිඬු පහදවා
ැනී෗මනේ පවා අපට පිනේ රැසේ කර නේනට පුෆවනි.

෗ඹ මහා භද්‍ර කලේප෗යේ ඬුªනේවැනිව පහළ වූ෗යේ කාශයප නඹ සඹමා සඹබුදුරාානනේ

වහනේ෗සේය. එකල යනිසන ු ෗
ේ ේ ආයුෂ වසර විසි දහසක්ව ඬුිබුනා. ෗බා෗හෝ පිනැඬුියනේ කසුපේ
බුදු සසු෗නේ පැවිදිව පිනේ රැසේ කර ඬුේඬුා. එක් යහෆවනේ පසේ ෗ද෗නක් කසුපේ බුදු සසු෗නහි
පැවිදි වුනා. සීල සඹපඬුේඬු෗ි යහි පිහිටියා. පිළි෗වඬුේ පිරුවා.

නමුඬුේ ෗ඹ පිනව
ේ ඬුේ සේවාරනේ වහනේ෗සේලා නිවනේ අව෗බෝධ කරනේ෗නේ පඡ෗ඡක෗බෝධි෗යනේ බව
උනේ වහනේ෗සේලා දැන සිටි෗යේ නැහැ. පරාර්ඬ෕නාවනේට සීමා ෗කාට වාසය ක෗ළේ නෑ. අද අදම
චඬුරාර්ය සඬුයය අව෗බෝධ කර ඬු යුඬුයි යන අවංක අදහසිනේ මහනදඹ පිරුවා.
ඬුපඡනා ඬු වඬුඬුේ පිරුවා. නමුඬුේ උනේ වහනේ෗සේලාට ඒ ජීවිඬු෗යේදී මාර් ඵලාව෗බෝධයක්
ඇඬුි කර නේනට බැරි වුනා. මරන෗යනේ පසු ෗දව්෗ලාව උපනේනා.

වසර දහසේ නනක් දිවය සැප විඳියනේ ෗දව්෗ලාව වාසය කළා. ෗ තඬුම බුදු සසුන පහළ
වීමට ෗පර ප෗සේ බුදුවරුනේ෗ ේ යු ය උදා වුනා. අර දිවය පුඬුරයනේ පසේ ෗දනා ෗දව්෗ලාවිනේ
චුඬුව ෗ායෂේද දිවය පුඬුරයා බරනැස රා පවු෗ලේ උපනේනා. අ෗නක් හඬුර ෗දනා පරරා෗දේශීය රා
පවුලේවල උපනේනා.
කිරිබඬුේ෗ ාු ඤානානනේද හිය
සස෗ර් කළ පිනේ අනුව පරා෗දේශීය රා පවුලේ වල කමාරවරු යහෆවනේ බවට පඬුේ වුනා. ෗ඹ
සඬුර ෗දනා පරය
ි සඹභාෂන, රාාය උඬුේසව ආදියට කැමැඬුි වූ෗යේ නැහැ. ඔවුනේ හු෗දකලා පරිසරයට ආසා කළා.

ක්‍රම ක්‍රම෗යනේ බන භාවනාවට ෗යාමු වුනා. රාා සැප෗යහි ඇලේම අුු වුනා. ෗ඹ හඬුර ෗දනා වරිනේ වර එකඬු ෗වනේ෗නේ බන
භාවනා කිරීමටයි. පුනය මහිමය නිසා අපහසුඬුාව෗යනේ ෗ඬුාරව ජඬුේඬු සමාධිය වැුුනා. පරඥාාවඬුේ වැුුනා. සමඬ෕ විදර්ශනා
භාවනාවනේ මුහුකරා ියා. හඬුර ෗දනා ෗වන ෗වනම හු෗දකලා ෗ව්ම චඬුරාර්ය සඬුය අව෗බෝධ කළා. නි෗ක෗ලසේ බවට පඬුේ
වුනා. ප෗සේ බුදුවරයනේවහනේ෗සේලා බවට පඬුේ වුනා.

දිනක් මුනේ වහනේ෗සේලා ඬුම ඬුමනේ පැයණි සසර ම෗නේදී කරන ලද පිනේ මහිමය ෗ම෗නහි
කළා. කසුපේ බුදු සසු෗නේ යඬුරනේ පසේ ෗ද෗නක්ම එකට මහනදඹ පිර෕ අයුරු දැන නේනට
පුෆවනේ වුනා. දැනේ හඬුර එක් වී සිටිනවා. පසේවැනියා ෗කා෗හේදැයි බැලුවා. දැනේඔහු
බරනැසේ නුවර රා බවට පඬුේ වී දැහැයනේ රා කරනවා.

ඒ බරනැසේ නුවර රාඬුමාට මෑඬුක සිට බලවඬුේ පරශන ේ යක් ඇඬුි වුනා. එනඹ රාඬුරී මධයම
යාම෗යේ ඬුනේ වරක්ම බියට පඬුේවී අවදි වීමයි. රාඬුමාට නිනේදක් නෑ. කෑ හනවා. ඇඬුැඹ
විට උුු මහලට දුව෗ න යනවා. රාඬුමා ෗ඹ ෗හේඬු෗වනේ බලවඬුේ පීුාවක් විනේදා. හිඬුට
කිසිම සඬුටක් ඬුිබු෗ේ නැහැ. සුවදායක නිනේදක් ෗නාමැඬුි නිසා රාඬුමා෗ ේ්ේ මුහු෗ේ
෗වනසක් ඇඬුි වුනා. ෗මය පු෗රෝහිඬු දැක්කා.

පිනේවඬුේ රජ්ාුරුවනේ වහනේස, ඔබ වහනේ෗සේට කිසියඹ ජඬුේඬු පීුාවක් ඬුි෗බනවාද ?

෗ව්දනාකාරී කරුනක් ඬුි෗බනවාද ? ඔබ වහනේ෗සේ සුව෗සේ සැඬු෗පන ෗සේක්ද ?

ආචාර්යපාද෗යනි, මා ෗ම෗ඬුක් සඟවා සිටි කරුනු ඔබ ෗සායා ඬුේඬුා. කලක සිට මා හට

සුව නිනේදක් නැහැ. රාඬුරි මධයම යාම෗යහි කිසියඹ අදේභතඬු බිය ානක ෗දයකිනේ ඬුනේ
 -2-

වඬුාවක් අවදි ෗වනවා. ඇඬුැඹ විට මට කෑ ැ෗සනවා. ෗මය ෗රෝ යක් දැයි මට ෗නාවැට෗හේ.
රජ්ාුරුවනේවහනේස ෗ඹ ැන කලේපනා ෗නාකරන ෗සේක්වා ! මා අප෗ ේ ෗ව්ද ශාසේඬුේරය අනුව සිදු වී ඇඬුි කාරනාව වහා
෗සායා නේනඹ.

නමුඬුේ පු෗රෝහිඬු බුාහේමනයාට කිසි කරුනක් ෗සායා නේනට ෗නාහැකි වුනා. පිනේවඬුේ රාඬුමනි, මා ඊ෗යේ කළ පරකාශය අනුව
කරුනු ෗සායා බැලුවා. ඔබ වහනේ෗සේ෗ ේ ජීවිඬුයට බලවඬුේ අනේඬුරායක් ඬුි෗යනවා. ෗ඹ සඳහා සුභ නැකඬුක් බලා යා යක්
කළ යුඬුයි. ඔබ ඕනෑම යා යක් ස෕දානඹ කරනේන. රාඬුමා කිව්වා. රාඬුමනි යා ය සඳහා ෗ම෗ඬුක් නනේ ඇඬුනේ මට
ලැ෗ේවා. අසුන,ේ වයනේ, එෆවනේ, බැටෆවනේ, ඌරනේ, කකලනේ මට ලැ෗ේවා. ෗ම෗ඬුක් පමනට රනේ රිදී මාණිකයය මට ලැ෗ේවා.
යා ය පිණිස සියලු කටයුඬු ලහි ලහි෗යේ ස෕දානඹ ෗වනවා. සිය නනේ සඬුනේ යා ය පිණිස එක් රැසේ කරනේන පටනේ ඬුේඬුා.
ාලේ කරන සඬුනේ එක හඬිනේ කෑ සනේනට පටනේ ඬුේඬුා.

බවුනේ වුයනේ සිටි ප෗සේ බුදුවරුනේ ෗ඹ විපඬු දුටුවා. „අ෗හෝ ! අප෗ ේ ස෗හෝදර බරනැසේ රාඬුමා සඬුේව ඝාඬුනය ෗කාට මහා
යා යකට ස෕දානඹ ෗වනවා. එයට ෗පර අප ඔහු රැක ඬු යුඬුයි‟.
රාාාං න෗යහි ශානේඬු ඉරියව්෗වනේ යුඬුව පාඬුරා ඇඬුැඬුිව පිණුු සිඟා වන න ශරමනයනේ වහනේ෗සේලා සිව් නමක් දකිනේනට
ලැබුනා. රාඬුමා෗ ේ සි෗ඬුහි උනේවහනේ෗සේලා පිළිබඳව ෗ තරවයක් උපනේනා. මහඬුේ සේ෗නේහයක් හට ඬුේඬුා. මාළි යට
වුඹමවා෗ න ආසන වල වුා හිඳුවා දානය පූාා කළා.

පිනේවඬුේ ශරමනයනේ වහනේස ඔබ වහනේ෗සේලා෗ ේ ඉරියව් ඉඬුාමඬුේ ශානේඬුයි. ඇවඬුඹ පැවඬුඹ පරය
ි ානකයි. මම කැමැඬුියි නඹ
෗ ාඬුේ දැන නේන.

ි රාඬුමනි අප හඬුර ෗දනාම „සිව් දිසා‟ නයනේ හැඳිනව

පරය ේ ූවාට කමක් නැහැ. „සිවු දිසා. . .. ? ඇඬුේඬුටම ශරමනයනේ වහනේස
එහි ෗ඬුේරුම කමක් ද ?‟ මහරා උඬුර, නැ෗ නහිර, දකන, බටහිර යන සිව් දිශාව ඬුළ අපට භයක් ෗හෝ ඬුැඬුි ැනීමක් ෗හෝ
ඇඬුි ෗වන කිසි කරුනක් ෗නා෗ප෗නන නිසයි සිව් දිශාව නයනේ අපි හඳුනේවනේ෗නේ.

සේවායනි සිව් දිශාව ඬුළ බිය ඬුැඬුි ැනීඹ ඇඬුි ෗නාවනේන ෗හේඬුව කමක්ද?

රාඬුමනි, අපි මමඬුරී භාවනාව කරනවා. කරුනා භාවනාවඬුේ කරනවා. අනුනේ෗ ේ සැප෗යහි සඬුටු වීම නඹ මුදිඬුා භාවනාවඬුේ
කරනවා. ෗ලෝක සඬුේඬුේවයා ඬුම ඬුමනේ෗ ේ කර්මානුර෕පව උපඬු ලැබ෕ බව සිහි ෗කාට උ෗පේක්ෂා භාවනාවඬුේ කරනවා. ෗ඹ නිසයි
අපට කිසි දිශාවකිනේ භයක් හට ෗නා නේ෗නේ.

ඉඬුිනේ රාඬුමා බුහේමවිහාර භාවනාවනේ වුනේන පටනේ ඬුේඬුා. ටි෗කනේ ටික රාු෗ ේ සිඬු ඬුළ සඬුනේ ෗ක෗ර් මහඬුේ
දයානුකඹපාවක් ඇඬුි වුනා. ෗ස෗නහසක් ඇඬුි වුනා.

රාඬුමා උුු මහලේ ඬුල෗යේ සිට භාවනාව දියුනු කළා. ටි෗කනේ ටික සමාධිය බලවඬුේ වුනා. ධයාන උපදවා ඬුේඬුා. ෗ඹ සියලු
෗දයට ෗හේඬුව ඉපදීමයි. ඉපදීම නිසාමයි ෗මම ඇස කන නාසය දිව කය මනස ලැබු෗ේ. ෗ඹවා නිසාමයි ාරා මරන ෗ශෝක
වැලපීඹ දුක් ෗දාඹනසේ සුසඹ ු ෗හළීඹ හට ඬුේ෗ඬුේ. ෗මවැනි උපඬුක් ලැබු෗ේ මක් නිසා ද ? ෗ඹ අයුරිනේ විමසදේදී රාුට
පටිඡචසමුපේපාදය වැට෗හනේන පටනේ ඬුේඬුා. එය හට නේනා ආකාරයඬුේ නිරුදේධ වන ආකාරයඬුේ වැට෗හනේනට පටනේ ඬුේඬුා.
චඬුරාර්ය සඬුය අව෗බෝධ ෗වනේන පටනේ ඬුේඬුා. රාඬුමා ෗හේඬු ඵල දහයනේ හට ඬුේ සියලේ෗ලේ ඇඬුි අසාරවඬුේ බව වැටහුනා.
එහි ෗න්ැවැලේම ඇඬුි වුනා. ඒ සියලේ෗ලනේ නිදහසේ වුනා. අරහඬුේවයට පඬුේ වුනා. ප෗සේ බුදේධඬුේවයට පඬුේ වුනා.

උනේ වහනේ෗සේ ෗ඹ ාඬ෕ාව වදාළා.

සඬුර දිශාවටම මා ෗මඬුේ සිඬු පඬුරුවන නිසා කිසිම ැටීමක් ඇඬුි වනේ෗නේ නෑ. මා ඬුළ ෗මඬුේ සිඬු පැඬුිරවීම නිසා හට ඬුේ
විරා ි සඬුටක් ඬුි෗බනවා. මට ලැ෗බන ඕනෑම ෗දේ්ේකිනේ යැ෗පනේන පුෆවනි. ම෗ ේ සිඬු කය වචනය යන ඬුි෗දාරිනේ භයක් හට
නේ෗නේ නැහැ. ඬුැඬුි ැනීමක් නැහැ. ඇඬුේ෗ඬුනේම මං හැසි෗රනේ෗නේ හුදකලා෗ව්මයි. කඟ෗ව්෗නක෗ ේ හිස මඬු ඇඬුි ඬුනි අඟක්
ව෗ යි.

සඹබුදු ෗පළහර සැබැවිනේම අසිරිමඬුේ !

wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^11&

බුදු සසුනක් ෗නා පවඬුින යු යක ෗ලාවට යනේඬුයනේ හරි නිර්වාන෗යේ ඇඬුි සුවය මඬුවූ෗යේ ප෗සේ බුදුරාානනේ වහනේ෗සේලා
නිසයි.

අද ඔබට කියා ෗දනේ෗නේ කාශයප බුදු සසුනඬුේ ෗ තඬුම බුදු සසුනඬුේ අඬුර කාල෗යේ සිදු වූ සිදුවීමක් ැනයි. ෗බා෗හෝ පිනේවනේඬු
කමාරවරු ෗ද෗ද෗නක් කාශයප බුදු සසු෗නේ පැවිදිව ෗බා෗හෝ පිනේ කර ම ඵල ෗නාබලාම මරණිනේ මඬු ෗දව්෗ලාව උපඬු
ලැබුවා. ෗බා෗හෝ කාලයකට පසුව ෗ඹ ෗ද෗දනා කාශයප බුදු සසු෗නේ දී යනිසේ ෗ලාව උපඬු ලැබුවා. වැන මහලේ පුදේ ලයා
 -3-

බරනැසේ රාු෗ ේ පුඬුා වී ඉපදුනා. බාල ඬුැනැඬුේඬුා පු෗රෝහිඬු බමුනා෗ ේ පුඬුරයා වී ඉපදුනා. ෗ද෗දනාම එකම දින මව්කස
පිළිසිඳ෗ න එකම දින෗යේ ෗ම෗ලාව එළිය දුටු නිසා ෗බා෗හෝ ෗හාඳ යාලුවනේ බවට පඬුේ වුනා.

පු෗රෝහිඬු පුඬුය
ර ා ෗බා෗හෝම ඥාානවනේඬුයි. දිනක් ඔහු රා කමරු අමඬුා ෗ම෗සේ පැවසුවා.

„කමරුනි යඹ දවසක ඔබ රා෗ව්වි... මමඬුේ පියා෗ ේ උරුමයට පු෗රෝහිඬු බවට සුදුසුකඹ ලබාවි. අපට ෗බා෗හෝම දක්ෂ
ආකාරයට රාායය පාලනය කිරීමට හැකි ෗ව්වි. එනිසා ෗හාඳ සංයමයකිනේ, යහපඬුේ ෗ලස රටක් පාලනය කිරීමට අවශය
ශිලේපය දැනේම ඉ෗ න මු.

ඒ වන විට ෗ලාව ප෗සේ බුදුරාානනේ වහනේ෗සේලා කිහිප නමක් පහළ වී සිටියා. උනේවහනේ෗සේලා කා෗ලනේ කාලයට ෗මම
ානපදයටඬුේ පිණුුසිඟා වැඩීමට පුරුදු වී සිටියා. ඒ මුණිවරුනේ ෗ ේ ශානේඬු ඇවඬුඹ පැවඬුඹ වලට පැහැදුනු ානපදවාසීනේ ඉඬුා
ආසා෗වනේ දනේපැනේ පූාා කළා.

ඬුැනිනේ ඬුැන සැරි සරා ිය කමාරයා සහ පු෗රෝහිඬු පුඬුරයා ෗ඹ ානපදයට පැයනු෗නේ ඒ ප෗සේ බුදුවරුනේ එහි වැුම කිරීමට
ආසනේන වූ කාලයකයි. දිනක් හදිස෗ ි යේ ම ආකාස෗යනේ ප෗සේ බුදුවරු ානපදයට වැුම කළා. ඒ ෗වලා෗ව් කමරුවරු ෗ද෗දනා
ද පිණුුසඟි ා යයනේ සිටියා. ප෗සේ බුදුවරු දුටු පමණිනේ ඒ ානපදවාසීනේ ඉඬුා පරීඬුියට පඬුේ වූ සැටි ෗ඹ ෗ද෗දනා බලා සිටියා.
ඉඬුා ම ඕනෑකයනේ ආසන පැ෗නව්වා. උනේවහනේ෗සේලාට වනේදනා ෗කාට පාඬුේඬුර ෗දෝඬුිනේ ම ෗ න රසවඬුේ ආහාර෗යනේ පුරවා
෗ තරව෗යනේ පූාා කළා.

ඒ සියලේලම ඉඬුා ඕනෑකයනේ බලා සිටි කමාරවරු උඬුඹ ප෗සේ බුදුවරු

පිළිබඳව සිඬු පහදවා ඬුේඬුා. „෗ඹ යනිසුනේ ඉඬුාමඬුේ පුදුමයි. ර෗ාකටවඬුේ
නැඬුි රු සරුවක් ෗ඹ මුනිවරුනේට ඬුි෗බනේ෗නේ. ඒකානේඬු෗යනේ ෗ඹ මුණිවරු
සුවි෗ශේෂි ෗දයක් අව෗බෝධ කර ඬුේ අය විය යුඬුයි. ෗බා෗හෝ ශිලේප උ ඬුේ අය
විය යුඬුයි. එනිසා අපි ෗ඹ උඬුමනේ යට෗ඬුේ ශිලේප ඉ෗ න මු. කමාරවරු කඬ෕ා
වූනා. ප෗සේ බුදුවරු ෗වඬු෗ ාසේ වනේදනා කළා.

„සේවායනි අපි උඬුඹම ශිලේපයනේ ෗සායා සැරිසරන කමාරවරු. ඔබ වහනේ෗සේලා

෗දස බලන විට ඉඬුා උඬුඹ ෗දේවලේ ෗බා෗හෝ දනේනා බවඬුේ පර න කරන බවඬුේ
අපට සි෗ඬුනවා. අපිඬුේ කැමැඬුියි ඒ ශිලේපය ඉ෗ න නේන?
„පිනේවඬුේ කමාරවරුනි, ෗ඹ කිසිවක් පැවිදි ෗නාවූවනේ ට පර න කිරීම අපහසු
යි. එනිසා පැවිදි ෗නාවූවනේට ඉ ැනේවීම අපහට ෗ව෗හසක් ම ෗ව්වි.‟

„එ෗සේ නඹ සේවායනි අප පැවිදි කරන ෗සේක්වා‟ ඒ ප෗සේ බුදුවරු ඒ ෗ද෗දනාට අනුශාසනා කළා. ඇවැඬුඹ පැවඬුඹ කියාදුනේනා.
පැවිදි ජීවිඬුයක් ඬු කළයුඬු ආකාරය පැහැදිලි කළා. „පිනේවඬු ෗ඹ ශිලේප෗යේ ඵල ලැබීමට නඹ ඇවිදින විට (෗ක෗ළසේ අරමුනු
හා එක්෗නාවී) හු෗දකලා෗ව් ම ඇවිදිනේන. හිඳ නේනා විට, සිට෗ න සිටින විට, කය සඬුපවන විටඬුේ (෗ක෗ළසේ අරමුනු හා එක්
෗නාවී) හු෗දකලා෗ව් ම සැඬු෗පනේන.

෗ම෗සේ අනුශාසනා ෗කාට ප෗සේ බුදුරාානනේ වහනේ෗සේලා එය පුරුදු කිරීමට පහසුව පිණිස හු෗දකලා කටි ෗දකක් ෗පනේවා එහි
ඬුනි ඬුනිව ම වාසය කිරීමට උප෗දසේ දුනේනා.

පු෗රෝහිඬු පුඬුර වූ හියයනේ පළඟක් බැඳ෗ න භාවනා කිරීමට සැරසුන පළමු වාර෗යේදීම සමාපඬුේඬු෗ ි යනේ උපදවා෗ න ඊට
සමවැදී වාසය කළා. සියලු සැප පරයන දැවිලි ඬුැවිලි නැඬුි නිරායස සුවයක් ඒ සමාධි ඬුළිනේ අඬුේවිඳිනේනට පටනේ ඬුේඬුා'
නමුඬුේ රාාකමරු වූ ෗දවැනි හියනමට ඒ අධික හු෗දකලාව දරා නේන බැරි වුනා. මාළි ාව අඬුහැර පැයණියඬුේ ඬුම යඬුරයා
සමඟ සිටි නිසා කමාරයාට ඬුනිකමක් දැනු෗නේ නැහැ. ඒඬුේ පැවිදි වූ දා පටනේ කුා කළ පටනේ ඬුමා ළඟිනේ ම සිටි යඬුරයා ද
ඬුමා෗ නේ ඈඬුේ෗වලා. කමාරයාට පාලුවක් ඬුනිකමක් දැනුනා. ඒ සම ම ඒ හියයනේට පැවිදි ජීවිඬුය පිළිබඳව කළකිරීමක් ඇඬුි
වුනා. ඉරියව් හඬු෗ර්දී ම ඬුනිකම දැනුන නිසා කමාරයාට සියලු කසලයනේ එපා වුනා.

ඒ හියනම, කටි෗යනේ පිට෗වලා පු෗රෝහිඬු හියනම මුන ැ෗සනේනට ියා.

„හියයනි ඇයි? අප ෗වසිය යුඬුේ෗ඬුේ හුදකලා෗ව් ෗නේද? කිමද ඔබ ෗ඹ...‟
„යඬුර හියයනි මට හුදකලා දිවිය අපහසුයි. මට ෗ඹ පැවිදේද ැන කළකිරුනා. මම කලේපනා කළා ෗ඹක අඬු හරිනේන.‟

„එ෗හම කරනේන එපා. කටිය පාලුනඹ ෗මඬුැනට ෗වලා ඉනේන.... යැයි පැවස෕ පු෗රෝහිඬු පුඬුර හිය සක්මනේ කරනේන පටනේ ඬුේඬුා.
ඒ ෗දස බලා සිටි අ෗නක් හියනම සේවායනි, ෗ඹ ඉ෗ නී෗මනේ යඹ දවසක එක ම ඬුැනකට පඬුේ෗වන අවසානයක් ඬුි෗ේ ද?
„ඔව්...... එනිසා ඔබ සිටි ඬුැනට ම යනේන. අප ෗ඹ ශිලප
ේ ෗යේ අවසානය දක්වා ඉ෗ න නිමු. ෗මය අසා ෗ද෗වනි හිය නම ඬුම
කටියට ියඬුේ නැවඬු කලකිරි යළිඬුේ පු෗රෝහිඬු පුඬුර හිය෗ ේ කටියට වැන යා. ඬුනේවැනි වඬුා෗ව්දීඬුේ ඬුම කටියට යන ෗ලස
අවවාද ෗කාට පිටඬුේ කළඬුේ ටික ෗ව්ලාවකිනේ නැවඬු ආපසු ආවා. පු෗රෝහිඬු හියයනේට ෗මය විශාල කරදයක් වුනා. ඔහු
ඬුනියම කලේපනා කළා.
 -4-

„෗ඹ කමාරයා හැ෗දන ෗ක෗නක් ෗නා෗වයි. ෗මාහු ැන බලනේන ි෗යාඬුේ ම෗ ේ කටයුඬුේඬුටඬුේ බාධාවක්. මා දැනේ ඬුීරනයක්
ඬුයුඬුයි. එය ෗ද෗දනාට ම යහපඬුක්.‟

පු෗රෝහිඬු පුඬුර කමාරයා කටිය හැරදමා රහ෗සේ ම කැළයට නික්ම ියා. අ෗නක් හියනමට හු෗දකලාව ඔ෗රාඬුේඬු දුනේ෗නේ නැහැ.
නැවඬු යඬුර හියයනේ෗ ේ කටියට ආවා. ඒඬුේ සිදු වූ෗යේ ෗නා සිඬුත ෗දයක්. සිවුරු පාඬුර කිසිවක් ෗ප෗නනේනට ඬුිබ෗
ු ේ නැහැ. කටිය
෗හාඳට අසේපසේ කර ඬුිබු෗ේ ෗නා එනේන ව෗ ේ. ඬුම යඬුර හියයනේ කටිය පමනක් ෗නා෗ව් පලාඬුම හැරදමා ෗ ාසේ ඇඬුි බව
෗ඬුේරුඹ ඬුේඬුා. ඬුමා කළ ක්‍රියාව ෗හාඳිනේ ෗ඬුේරුඹ ඬුේ ඒ හියනම ලාමක සිඬුට සි෗ඬුනේ නිනේදා කරයනේ. ඬුම කටියට ආපසු
පිටඬුේව ියා. සි෗ඬුේ සේවභාවය පිළිබඳව කළකිරුනු මනසිනේ යුඬුව පළඟක් බැඳ෗ න නුවණිනේ විමසනේනට පටනේ ඬුේඬුා.
සිඬු විවිධ අරමුනු හ ර නය කර෗ න දුකහදා ෗දන ආකාරය ැන කලේපනා කළා. විදර්ශනා නුවන ඬුළ සිහය ි පිහටි ුවා
ඬුේඬුා. කමාරයාට ටි෗කනේ ටික පටිඡචසමුපේපාදය අව෗බෝධ ෗වනේන පටනේ ඬුේඬුා. දුක, දුකට ෗හේඬුව, අව෗බෝධ වුනා. ඒ
෗හේඬුව නැඬුි විට දුකද නැඬුි වී යන බව අව෗බෝධ වීමට පටනේ ඬුේඬුා. ඒ සඳහා කළයුඬු ෗දේ අව෗බෝධ ෗වනේන පටනේ ඬුේඬුා.
ඒ ආසනය මඬුදීම කමාරයාට චඬුරාර්ය සඬුයය පරිපූර්න වශ෗යනේ ම අව෗බෝධ වුනා. හු෗දකලා෗ව් ම ඬුනියම ධර්මය
අව෗බෝධ කළ ප෗සේ බුදුවර෗යක් බවට පඬුේවුනා.

ප෗සේ බුදේධඬුේවයට පඬුේ උනේවහනේ෗සේලා ෗ලාව ප෗සේ බුදුවරුනේ ෗ ේ වාසභතයය වූ නනේදමුලක ෗ලනේ දාමය ෗සායා සූදේධි෗යනේ
වැුම කළා.
උනේවහනේ෗සේලා ෗මම ාඬ෕ාව වදාළා,

„යඹ ෗හයකිනේ සේඬ෕ා෗නෝජඬු පරඥාා෗වනේ යුඬු, නුවන ඬුි෗බන යහපඬුේ හැසිරීඹ ඇඬුි යඬුර෗යක් ඇසුරු කරනේනට ලැ෗ේ නඹ,
සියලු උවදුරු මැු පවඬුේවා෗ න එයිනේ සඬුටු වී සිහි෗යනේ යුඬුව ම හැසි෗රනවා.‟
„යඹ ෗හයකිනේ සේඬ෕ා෗නෝජඬු පරඥාා෗වනේ යුඬු, නුවන ඬුි෗බන යහපඬුේ හැසිරීඹ ඇඬුි යඬුර෗යක් ඇසුරු කරනේනට ෗නා ලැ෗ේ නඹ
දිනා ඬුේ රට අඬුහැර යන ර෗ාක ෗සේ සියලේල අඬුහැර හු෗දකලා ෗ව්ම ජීවඬුේ වීම ම යි වටිනේ෗නේ‟ හරියට කඟ෗ව්෗නක෗ ේ හිස
මඬු ඬුි෗බන ඬුනි අඟක් ව෗ ‟ේ

wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^14&

අප෗ ේ ශාසේඬුූනේ වහනේ෗සේ ඉසි ිලි පර්වඬු෗යේ දී ප෗සේ බුදුවරුනේ ැන වදාළ ඉඬුා රමණීය ෗දසුමක් ැන ඔබ අසා ඇඬුි.
බාහිර උප෗දසේ ෗නාලබා ඬුමා ඬුළ ක්ෂණිකව ඇඬුිවන අව෗බෝධයක් ඬුළිනේ නිවනේ දැකීම ප෗සේ බුදුවරුනේ෗ ේ සේවභාවයයි.
෗බා෗හෝවිට උනේවහනේ෗සේලා බුදේධඬුේවයට පඬුේවනඬුරු ඬුමනේ෗ ේ ෗ඹ ජීවිඬුය ෗ඹ සකසේ ෗වයනේ යනේ෗නේ ප෗සේබදුු බවට බව
දනේනා බවක් ෗නා෗ප෗නේ. එ෗හඬුේ ජීවිඬුාව෗බෝධය පිණිස උනේවහනේ෗සේලා ඬුළ ඇඬුි ෗නාසනේසි෗්ඳන ආශාව විසිනේ ඒ ඬුඬුේඬුේවය
කරා෗ න යනේ෗නේ. එ෗මනේම ෗බා෗හෝ ප෗සේ බුදුවරුනේ උපඬු ලබා ඬුි෗බනේ෗නේ රා පවුලේවලයි. රාකම හැරදා අභිනික්මන ෗කාට
විමුක්ඬුි ෗ව්ෂන෗යේ ෗යදීම උනේවහනේ෗සේලා෗ ේ සේවභාවයයි.

සස෗රහි පුරන ලද පිනේ ඇඬුි දරු෗වක් බරනැස රා පවු෗ලහි ඉපදුනා. ඔහුට ඬුරුන වි෗යහිදම ී රාකම ලැබුනා. නමුඬුේ
රාාකීය ජීවිඬුයට ෗ඹ ෗යාවුනේ රාඬුමා෗ ේ සිඬු ඇලු෗ේ නැහැ. ඬුම බිසව ෗ක෗රහිවඬුේ සිඬු ඇලු෗නේ නැහැ. දිනක් ඔහු ඇමැඬුි
මණුුලේල රැසේ කළා.

පරය
ි ඇමැඬුිවරුනි, මට ජීවිඬුාව෗බෝධය ලබනේන ආසයි. අපි ව෗ ේ රාකරපු අය෗ ේ ෗නා ණි
ි ය හැකි ඉඬුිහාසයක් ෗ඹ අඬුීඬු෗යේ
ඬුි෗යනවා. ඒ රාකළ හැ෗මෝම ඬුම ඬුමනේ කළ ෗දේ රැ෗ න ියා. හැබැයි ජීවිඬුාව෗බෝධය පිණිස ෗ව෗හසුනු රාවරු ෗ඹ ඬුම
ජීවිඬුයට යඹකිසි වටිනාකමක් ලබා නේන ඇඬුි කියලයි මට හි෗ඬුනේ෗නේ. ෗ඹ දඹදිව ඉඬුිහාසය බලදේදී අභිනික්මනේ කළ
රාවරුනේ෗ නුඬුේ අුුවක් නැහැ. ඇඬුේ෗ඬුනේ ම මට ෗ඹ කිසි෗දයක් ැන දැනේ ආශාවක් නැහැ. මං කැමැඬුියි විමුක්ඬුිය
෗සායා෗ න යනේන.

ඇමැඬුිවරු කලබල වුනා. අ෗හෝ මහරාඬුමනි, අ෗පේ රට විනාශ ෗ව්වි. ඔබඬුමා෗ ේ රාාය කාලය ඬුළ රට සුඛිඬු මුදිඬු වුනා.
ානයා සැප෗සේ වාසය කරනවා. සැප සඹපඬුිනේ දැනේ අපි ආඪ්‍යව ඉනේනවා. සාමනේඬු රාවරුනේ අ෗පේ රාායයට ඇසේ
෗හළා෗ නයි ඉනේ෗නේ. ඔබඬුමා වැනි උඬුඹ නායක෗යක් අපට නැඬුිව෗
ු නාඬුේ මුෆ රාායයම අනඬු෗ර්.

රාඬුමා කලේපනා කළා. බිසව හණු හණුා ෗ම෗හම කිව්වා. මා පරිය ෗දේවයනේ වහනේස. ඔබ වහනේ෗සේ නැඬුව මා ඉනේ෗නේ
෗කා෗හාමද? ෗ඹ රාපරපුර වඳ ෗වනේනට ඉු ෗නාදී ඉදිරියට ෗ නයාම අප෗ ේ යුඬුකමයි. ඉඬුිනේ සේවායනි අුු වශ෗යනේ රා
පරපුර පැවැඬුේවීම පිණිස අපි දරු සඹපඬුක්වඬුේ ලබා ඬු යුඬුයි.
 -5-

රාඬුමා අනුකඹපා෗වනේ එයට එකඟ වුනා. ඒකඬුේ ඇඬුේඬු. පුඬුේ

කම෗රක් සිටි෗යාඬුේ ම෗ ේ බනේධනවලිනේ මට නිදහසක් ලැ෗ේවි.
එඬු෗කාට මට ෗පර සූෂිවරු විමුක්ඬුිය ෗සායා ිය පරිදේ෗දනේ
අභිනික්මනේ කරනේනට පුෆවනි. කියා කලේපනා ෗කාට නිශශේ ේද වුනා.
ටික දිනකිනේ ෗දේවියට දරු සඹපඬුක් ලැ෗බන ලකනු පහළ වුනා.
ඇමැඬුිවරු රැසේකළ රාඬුමා ෗ම෗හම කිව්වා.

පරය
ි ඇමැඬුිවරුනි, දැනේ බිසවුනේ වහනේ෗සේට දරු ැබක් පිහට
ි ා
ඬුි෗බනවා. පු෗ඬුක උපනේ෗නාඬුේ ඔහුට ඔටුනු පළදවා රාාය
විචාරනේන. මා පැවිදිවීමට යනවා.

අ෗නේ රාඬුමනි එ෗සේ කරනේන එපා. බිසවුනේ වහනේ෗සේට ලැ෗බනේ෗නේ

දුවක්ද පු෗ඬුක්ද කියා අප දනේ෗නේ නැහැ. දරුවා ලැ෗බනකඹ
ඉවසන ෗සේක්වා.

රාඬුමා නිශශේ ේද වුනා. බිසව පිනේවඬුේ පුඬුේරුවනක් බිහිකළා.

ඇමැඬුිවරු රැසේවී රාඬුමාට ෗බා෗හෝ කරුනු කිව්වා.

රාඬුමනි, කමරු ඬුවම ළදරුයි. ඬුවම දනේ෗නේ සිනාසීමඬුේ, හැඬීමඬුේ

පමනයි. එනිසා කමරුට සුදුසු කලේහි එළැ෗ඹන ඬුරු ඔබ
වහනේ෗සේ෗ ේ ානයා රැක නේනා ෗සේක්වා!

රාඬුමා නිශේශේද වුනා. කමරුට සුදුසුකලේ පැයනුනා. ඇමැඬුිවරු රැසේකළ රාඬුමා ෗ම෗හම කිව්වා.
පරය
ි ඇමැඬුිවරුනි, දැනේ මට නවඬුිනන
ේ කලක් නැහැ. ානඬුාවට ඇඬුි අනුකඹපාව නිසයි මං ෗ම෗ඬුක් කලේ ඉවසා සිටි෗යේ.
කමාරයාට ඔටුනු පළඳවනේන. රාඬුමා කරනවෑයයනේ ලවා ෗කසේ රැවුලේ බා ඬුේඬුා. ශරමන පරීෂේකාර ෗ නේවා ෗ න ිහි වසේඬුර
ඉවඬුේ෗කාට හැඳ ෗පාරවා ඬුේඬුා. මහාානක රාු අභිනක් ි මනේ කළා෗සේ ෗ඹ ෗යාවුනේ රාුද මහමඟට බැසේසා. සියලු පිරිවර
ානයා මහඬුේ ෗සේ කඹපා වුනා. මුෆ රාාධානියම කැළඹුනා. ඔවුනේ හණුා වැළපුනා. රාඬුමා නිශේශේදව පිටවුනා. ඔවුනේ
පසේ෗සනේ ඒ෗ඹ නිමාවක් නෑ. රාඬුමා බැරිම ඬුැන සැරයටි෗යනේ පාර හරහා ඉරක් ඇනේදා.

ඔනේන මං ෗ර්ක්‍රුාවක් ඇනේදා. ෗මඬුනිනේ එහාට කවුරුවඬුේ එනේන එපා!

මහානඬුාව හණුා වැටුනා. පුංජ කමාරයාට කිව්වා අ෗නේ පුංජ කමරු෗නේ.. ඔබ෗ ේ පියානනේ෗ ේ රා අන නිසා අපට ෗ඹ
෗ර්ක්‍රුා෗වනේ ඔේබට යනේන වරඹ නැහැ. එ෗හඬුේ ඔබට නඹ ඬුම පියානනේ ෗වඬු යා හැකියි.

එවිට කමාරයා පියා෗නනි.. පියා෗නනි.. මාඬුේ එනවා‟යි කියයනේ ෗ර්ක්‍රුාව මැණු෗ න රාඬුමා අසලට ියා. රාු ෗ම෗හම කලේපනා
කළා.

මං ෗ඹ ඬුාක් මුෆ මහානකායම ම෗ ේ දරුවනේ ව෗ ේ ආදර෗යනේ රැක ඬුේඬුා. එ෗හම එ෗ක් ෗ඹ එක දරු෗වක් ආරක්ෂා කිරීම
අපහසු නැහැ.

ඉඬුිං රාාඉෂීනේ වහනේ෗සේ පුඬුාඬුේ සමඟ ෗ක෗මනේ ෗ක෗මනේ ශරමනයනේ වහනේ෗සේලා වැුසිටින වනයට පැයනුනා. එහි හු෗දකලා
කටි ඬුි෗යනවා. මැටි෗යනේ ඬුැන෕ පිලේ ඬුි෗යනවා. සක්මනේ මෆ ඬුි෗යනවා. හැබැයි රාමාලි ා෗ව් ඇඬුි වටිනා සැපපහසු ආසන
කිසිවක් නැහැ. පුඬුේ කමරා මහඬුේ අසීරුවකට පඬුේවන ු ා. සීඬුල හමනවිට „පියා෗නනි සීඬුලයි‟ කියා හණුනවා. අව් රසේනය
වැන විට පියා෗නනි අව්ව සැරයි‟ කියා හණුනවා. මදුරුවනේ කනවිට, පියා෗නනි මාව මදුරු෗වෝ කනවා‟ කියා හණුනවා. බු න ි ි
පිපාස දැනුනුවිට පියා෗නනි බු ිනිය,ි පියා෗නනි පිපාසයි‟ කියා හණුනවා.

රාාඉර්ෂීනේ වහනේ෗සේට අභිනික්මනේ කළ අරුඬු සපයා නේන ෗නාහැකිවුනා. මහඬුේ කරුනා෗වනේ යුඬුව දරුවාට ඇප
උපසේඬ෕ාන කළා. ඒ ෗වනු෗වනේ මුෆ රැයඬුේ දවාලඬුේ ඬුවුනා. දරුවාව සනසා මට පිණුු සිඟා වන නවා. රා ෗බාාුනේ ෗වනුවට
෗මනේ ඬුන හාලේ, කුල, මුංඇට ආදිය යශර ආහාරයි ලැබු෗ේ. කමාරයා පියා෗නනි මට ෗ඹවා අනුභව කිරීමට අමාරුයි‟ කියා
ආහාර සේවලේපයයි ඬුේ෗ඬුේ. ෗ක෗මනේ කමාරයා෗ ේ සිරුර මැළවී ියා. අව්෗ව් කපා දැම෕ ෗නෆමක් ෗මනේ මැලවුනා. රාාඉෂීනේ
වහනේ෗සේට ෗ඹ දරුවා ැන මහඬුේ අනුකඹපාවක් ඇඬුිවන ු ා.

පු෗ඬුේ.... එ෗හනඹ අපි ටික දවසකට න රයට යමුද? එඬු෗කාට ඔයාට රසවඬුේ ආහාර ලැ෗ේවි.

„අ෗නේ පියා෗නනි එ෗හනඹ යමු‟

රාාඉර්ෂීනේ වහනේ෗සේ ෗ඹ දරුවාඬුේ සමඟ පැයන සැරයටි෗යනේ ෗ර්ක්‍රුාව ඇඳපු ඬුැන නැවඬුනා. ඒ වනවිටඬුේ බිසව
ඇමැඬුියනේට ෗ම෗සේ කියා ඬුිබුණි.
 -6-

„කමාරයාට වන෗යේ ජීවඬුේ෗වනේන අමාරුයි. කීප දවසකිනේ ආපසු ඒවි. එ෗හම ආ෗වාඬුේ නැවඬු මාලි ාවට කැඳවා෗ න එනේන‟
කියා ෗සේනාව රඳවා ඬුිේබා.

රාාඉර්ෂීනේ වහනේ෗සේ එඬුැනට වැන බව බිසවට සැළවුනා. බිසව එඬුැනට පැය෗නදේදී රාාඉර්ෂිනේ වහනේ෗සේ කමරුට ෗ම෗සේ
කිව්වා.

පු෗ඬුේ අනේන ඔබ මෑණියනේ ඉනේනවා. පුඬුා එඬුැනට යනේන. පුඬුාට කිසි හිරිහැරයක් ෗නා෗ව්වා. කමරා දුව෗ ාසේ මෑණියනේ වැළඳ
ඬුේඬුා. රාාඉරිෂිනේ වහනේ෗සේ ආපසු හැරී ප෗සේ බුදුවරුනේ වසන වනයට පැයණියා. උනේවහනේ෗සේට අමුඬුම නිදහසක් දැනුනා.
සීඬුලයි, රසේ෗නයි, බු ිනියි කියා හණුනේනට දැනේ කවුරුවඬුේ නැහැ. එකල ඬුම දරුවා නිසා සි෗ඬුහි හට ඬුේ බැඳී෗මනේ සිරවී
සිටි අයුරු උනේවහනේ෗සේට වැටහුනා. දැනේ ඒ සියලේ෗ලනේ නිදහසේව හු෗දකලා෗ව් සිටී෗මනේ ලැ෗බන සැපය ටි෗කනේ ටික ෗ඬුේරුඹ
නිදද ේ ි සිඬු සමාහිඬු වුනා. ජීවිඬුාව෗බෝධය පිණිස සිඬු සකසේ වුනා. සියලු ෗ක෗ලසුන෗
ේ නේ නිදහසේ වුනා. ප෗සේ බුදුවර෗යක්
බවට පඬුේවුනා. උනේවහනේ෗සේ ෗ඹ ාඬ෕ාව වදාළා.

ඒචං දුඬුි෗යේන සභා මමසේස

වාචාභිලා෗පෝ අභිසජිානා වා
ඒඬුං භයං ආයඬුිං ෗පක්ක්‍රුමා෗නෝ
ඒ෗ඬුෝ ච෗ර් ක්‍රු ේ විසානු කපේ෗පෝ

මට ෗දවැනේ෗නක් සමඟ ෗ඹ විදිහට ජීවඬුේ ෗වනේනට සිදුවූ නිසා නිසරු වචන කිය කියා ඉනේන සිදුවුනා. අනිඬුේ ෗කනාට ඇලී
ඉනේනඬුේ සිදුවුනා. ඇඬුේ෗ඬුනේ ම ෗ඹ ඬුළිනේ ඇඬුිවන අනා ඬු පරමාදය ැන මට බයක් ඇඬුි෗වනවා. දැනේ මම හැසි෗රනේ෗නේ
ඬුනිවම හු෗දකලා෗ව්මයි. කඟ෗ව්෗නක෗ ේ හිස මඬු ඬුි෗යන ඬුනි අඟක් ව෗ යි.

wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^16&

අප෗ ේ ශාසේඬුූනේ වහනේ෗සේ විසිනේ කිසි෗වක ෗නා දනේනා අඬුීඬුයක පහළ වූ පඡ෗ඡක බුදේධ නඹ අපූර්ව මුනිවරයනේ පිළිබඳ
කඬ෕ාව ෗නාපවසනේනට ඒ පිළිබඳව කිසිවක් ම අපි ෗නාදනිමු. ඒ ප෗සේ බුදුවරුනේ෗ ේ හු෗දකලාව ඔහුනට ම ආ෗ව්ණික වූ
වි෗ශේෂඬුේවයකිනේ යුඬු විය. එනඹ හිමාල෗යේ වන ිරි දුදුෆ අඬු෗රහි ලේ෗ලනේහි ඔවුනේ වාසය කරනේ෗නේ ද හු෗දකලා෗ව්ම ය.
කඟ෗ව්නාට ඇඬුේ෗ඬුේ එක් අඟකි. මුනේවහනේ෗සේලා ජීවඬුේ වනේ෗නේ ද
ඬුනි ඬුනිවය. කිසිදා යඬුරු බවකිනේ ෗හෝ යු ලයක් බවට පඬුේ
෗නාවන ෗හයිනේ ඬුම උදානයනේ හි මඬු෗කාට ෗පනේවනේ෗නේ ද
කඟ෗ව්න අඟක් ෗ලසිනි.

෗බා෗හෝ විට ප෗සේ බුදේධඬුේවයට පඬුේ වනේ෗නේ රාවරුනේ ය.

නැඬු෗හාඬුේ රාකමාරවරුනේ ය. ෗මහි සඳහනේ වන කඬ෕ා෗වහි ද ඒ
පුනයවනේඬු ඬුැනැඬුේඬුා බරනැස ර෗ාකව උපනේ෗නේ ය. ෗මාහු෗ ේ පිනේ
බල෗යනේ බරනැස බඬුිනේ බුලඬුිනේ සරු වුනා. අටු෗කාටු පිරී ියා.
රාු෗ ේ බුාව පවා පිරී ියා. නමුඬුේ රටවැසියනේ බදු වශ෗යනේ
෗ වන අසේවනු ෗කාටස වැන වීම නිසා බුාවල ඬුිබන ු ු ධානය
ඉවඬුේ කරනේන සිදුවුනා. දිනක් විශාල වශ෗යනේ ධානය ඉවඬුේ කරන
දුටු රාඬුමා ෗ම෗සේ විමසුවා.

„පරය
ි ඇමැඬුිවරුනි, ෗මාකද ෗ඹ බුාව හිසේ කරනේ෗නේ? ෗මාකඬුේ
පරශේනයක්වඬුේ ද?
„෗දේවයනේ වහනේස අලුඬුේ අසේවැනේනක් ලැ෗බනවා. ෗මවර ව ාව
සරුයි. එනිසා පරන ධානය ඉවඬුේ කරනේනයි ෗ඹ අදහස‟
„එඬු෗කාට ඕවට ෗මාකක් ද කරනේ෗නේ?‟

„෗දේවයනේ වහනේස, අපි ෗ඹවා එක්෗කෝ පුෆසේසනවා. නැඬුේනඹ ෗ඟේ

පා ෗කාට හරිනවා‟

„෗මානවා....? ඇමඬුිවරුනේ෗නේ...... ඔබට විශාල වැරදීමක් සිදු වී ඇඬුි

හැුයි. ම෗ ේ ානයා ෗ව෗හස මහනේසි වී උපයා෗ න රායට ෗ වන
ආදායඹ බදු ෗ම෗සේ විනාශ කරනේ෗නේ ෗කා෗හාමද? එඬු෗කාට
අනේඬු:පුර නිවාසවල අුුපාුු සපුරලා ද ඬුි෗යනේ෗නේ? බල෗සේනාවල
 -7-

අුුපාුු සපුරලා ද ඬුි෗යනේ෗නේ? ෗දේශයනේහි අුුපාුු සපුරලා ද ඬුි෗යනේ෗නේ?

„෗දේවයනේ වහනේස, රට සුඛිඬු මුදිඬුයි. කිසි පරශන

ේ යක් නැහැ. ානයා෗ ේ ආදායඹ සරුයි. බදු වැන කිරීමක් කළඬුේ ඔවුනේට
දැ෗නනේ෗නේ නැහැ‟

„නෑ...! බදු අුු කළ යුඬුයි. රා෗යේ වියදඹ පිණිස ානයා ඬුලා ෗පලා බදු නේනට මා සුදානඹ නැහැ. ඒ ව෗ ේ ම ඔය
ධානයවලිනේ බිඳක්වඬුේ විනාශ ෗නාකළ යුඬුයි. අුු න෗නේ දනේසලේ පිළි෗යල ෗කාට දනේ දිය යුඬුයි.

එඬු෗කාට එක්ඬුරා ඇමැඬුිවර෗යක් උ ර පාදයනේ රාු ළඟට පැයන රාුට ෗ම෗හම කියනේන පටනේ ඬුේඬුා.

„භවඬුේ ෗දේවයනේ වහනේස, ඔබ වහනේ෗සේ මං ැන දනේනවා ෗නව. මං දානය ැන සෑ෗හන පරි෗යේසනයක් කළා. දනේදීම යනු
නුවනැඬුේඬුනේ෗ ේ වැුක් ෗නා෗වයි. අපි හැ෗මෝට ම ඬුි෗යනේ෗නේ මරණිනේ මඬු ෗සාබාදහමට එක්වීමටයි. අ෗පේ සිඬු පරිසරයට
විසි෗රනවා. සිරුර මහ෗පා෗ළාව සරු කරනවා. ආශේවාස පරශේවාස සුළ෗ඟේ හමා යනවා. එඬුනිනේ අ෗පේ කඬ෕ාව සමාපේඬුයි. එනිසා
෗දේවයින,ි දනේ දීම යනු ෗ලාවට ඇවැසි ෗දයක් ෗නා෗ව්!

රාඬුමා මහඬුේ සං෗ව් යට පඬුේ වුනා. නිශේශේද වුනා. ඬුවමඬුේ බුාවල අසේවැනේන ඉවඬුේ කරනවා. රාඬුමා ෗වනඬුේ
ඇමැඬුිවර෗යකට කඬ෕ා කළා.

„පරය
ි ඇමැඬුිය, දැනේ බලනේන.... බුාවල ධානය ඉවඬුේ කරනවා. දවසේ නනක් ඬුිසේ෗සේ ෗ඹ කරන වැ෗ේ නවඬුේවනේන කියලා
එක ඇමැඬුි෗යකට කිවුවා. දනේ ෗දනේන කියලා කිවුවා. සඬුර දිශාවට දනේ ශාලා හඬුරක් හදලා දනේ ෗දනේන කිවුවා. ඔහු
කියනේ෗නේ්ේ දනේ දී෗මනේ ඵලක් නැහැ කියලයි.‟

„ඒක ඇඬුේඬු ෗දේවයනේ වහනේස, ඉසේසර රාවරු ෗මානඬුරඹ දනේ දුනේනා ද? ඉඬුිං ෗මාකද වු෗ේ? දනේ දී෗ඹ දී එක ෗දයක් ඬුි෗ේ.
එනඹ ෗දනේනාද ෗ප෗නේ. නේනා ද ෗ප෗නේ. එයිනේ එහා ෗දයක් නැඬු. එනිසා අපි දනේ ෗දනේනට පටනේ ඬුේ෗ඬුාඬුේ ානයා කඹමැලි
෗ව්වි. මා හිඬුනේ෗නේ ද අ෗පේ අර ඇමැඬුිඬුමා ඬුේ ඬුීරනය හරි බවයි.
„ආ...... ෗බාල....... නුඹලා කාවද ෗ඹ ෗නාමඟ යවනේ෗නේ....? පුෆසේසනවා. ෗ඟේ පා කරනවා කියයනේ ඒවා රැ෗ න යනේ෗නේ නුඹලා෗ ේ
බුාවලට ෗නා ෗ව්ද? දනේ දීමටඬුේ, ානයා සුවපඬුේ කිරීමටඬුේ, ානයාට අදරැඬුි ර෗ාක් ෗ලස මා නේනා වෑයම කුාකපේපලේ
කරනේ෗නේ ම෗ නේ යැ෗පනා නුඹලා විසිනුය!ි

රාඬුමා ෗හාඳට ම කලකිරුනා. මැඬුි ඇමැඬුිවරුනේ෗ ේ සාකෑඹ නවඬුේවනේනට ක්‍රමයක් නැඬුි වුනා. ළ¼ඟට පැයන ආදර බසේ
෗දාුනා ෗ඹ ඇමැඬුිවරු පවිටු පිරිසක් බව රාඬුමාට අව෗බෝධ වුනා. රාඬුමා ෗බා෗හෝ කලේපනා කළා. දූෂිඬු ඇමැඬුිවරුනේට
මැදි වී සිටින දැහැය ඇමැඬුිවරුනේ ෗සායා නේනට උපක්‍රමයක් කළා.

„පරය
ි ඇමැඬුිවරුනි, මට ටික කලකට ව්෗ව්කයක් අවශයයි. එ෗ඬුක් මහානයා සුවපඬුේ කිරී෗ඹ රාායකරනය ඇමැඬුිමණුුලේලකට
භාර ෗දනේන මං කැමැඬුිය.ි එඬු෗කාට ඒ සඳහා මා යඹකිසි වයවසේඬ෕ාවක් සකසනවා. මා නැඬුි නිසා ඔබට පිහට
ි වනේ෗නේ ඒ
වයවසේඬ෕ාවයි. ඉඬුිං දැනේ යන පිළි෗වල ද ෗හාඳ? වයවසේඬ෕ාවට අනුව වැුකිරීම ද ෗හාඳ?

දූෂිඬු ඇමැඬුිවරු කලබල වුනා.

„අ෗හෝ ෗දේවයනේ වහනේස, වයවසේඬ෕ාවනේ පටනේ ඬුේ විට එහි නායකඬුේවය ෗දනේ෗නේ නිලධාරිනේටයි. ඇමඬුිවරුනේ හැටියට අපට
නිදහ෗සේ කටයුඬු කරනේනට ලැ෗බනේ෗නේ නැහැ. එනිසා දැනේ ෗ඹ කර෗ න යන පිළි෗වලට අපි කර෗ න යනේනඹ.
„නැඬු ඇමැඬුිවරුනි..... වයවසේඬ෕ාවක දී නායකඬුේවය ලැ෗බනේ෗නේ වයවසේඬ෕ාවට ම යි. ඇමැඬුිරුනේ, නිලධාරිනුඬුේ කළ යුඬුේ෗ඬුේ ඒ
වයවසේඬ෕ාව අනු මනය කිරීමයි.

දැහැය ඇමැඬුිවරු පිළිඬුරු දුනේනා.

„පිනේවඬුේ ෗දේවයනේ වහනේස, වයවසේඬ෕ාවකට අපි කැමැඬුිය.ි ඔබවහනේ෗සේ෗ ේ උඬුඹ අදහසේ ඉෂේද ෗කාට ානයා සුවපඬුේ කරනේන
වයවසේඬ෕ාවට නායකඬුේවය ලැ෗බනවාට අපි කැමැඬුිය!ි

෗ඹ ඬුළිනේ රාඬුමා වයවසේඬ෕ාවට බලය පැවැරුවා. දූෂිඬු ඇමැඬුිවරු අසේ කළා. දැහැය ඇමැඬුිවරුනේට මුලේ෗පල දුනේනා. ෗ඹ
සියලු ෗දේ ක෗ළේ කලකිරුනු සිඬුකිනේ. රාඬුමා ආසා ක෗ළේ කිසි෗වකට ෗නා බැඳී ිය ජීවිඬුයක්. රාඬුමා රාකම අඬුේහරියා.
ශරමන ෗වසේ ෗ න වනයට පියමං කළා. ඒ වන෗යහි ප෗සේ බුදුවරු වැු ඉනේනවා. ෗ඹ නවක ශරමනයනේ වහනේ෗සේ රුක් ෗සව෗නේ
බවුනේ වුනේනට පටනේ ඬුේඬුා. ෗ක෗මනේ ෗ක෗මනේ සිඬු සමාධිමඬුේ වුනා. නුවණිනේ විමසනේනට පටනේ ඬුේඬුා. ෗ක෗මනේ ෗ක෗මනේ
පරඥාාව වැඩී ියා. සියලු ෗ක෗ලසුන෗ේ නේ නිදහසේ වුනා. ප෗සේ බුදුවර෗යක් බවට පඬුේවුනා. උනේවහනේ෗සේ ෗ඹ ාඬ෕ාව වදාළා.

පාපසහායං පරිවජ්ා෗යේඬ෕
 -8-

අනඬුේඬ෕දසේසිං විස෗ඹ නිඡට්දං

සයං න ෗සේ෗ඡ පසුඬුං පමඬුේඬුං
ඒ ෗කෝ ච෗ර් ක්‍රු ේ විසාන කපේ෗පෝ

අයහපඬුේ ෗දේ ම හරි විදිහට දකින, වැරදි වැුපිළි෗වලක ම සිටින පාපී පුදේ ලයනේ෗ ේ සහ෗යෝ ය නඹ දුරුකරනේන ම ඕන. ඒ
යඬුරඬුේව෗යනේ පලක් නැහැ. ඔවුනේ කාමයනේට වසඟව සියලු කටයුඬු පරමාද ෗කාට වාසය කරන ෗හයිනේ අඬුේහැර දැයය යුඬුමයි.
ඒ නිසා දැනේ මං හැසි෗රනේ෗නේ ඬුනිවම හු෗දකලා෗ව්මයි. කඟ෗ව්෗නක෗ ේ හිස මඬු ඬුි෗බන ඬුනි අඟක් ව෗ යි.

wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^17&

අප෗ ේ ශාසේඬුූනේ වහනේ෗සේ෗ ේ ශාසනය අං නවයකිනේ යුක්ඬුයි. එහි ස෕ඬුර ෗දේශනා සුඬුේඬු නයනේ ද, ාඬ෕ා සහිඬු ෗දේශනා
෗ යේය නයනේ ද, ාඬ෕ා රහිඬු ෗දේශනා ෗වයේයාකරන නයනේ ද, ාඬ෕ාවනේ පමනක් ඇඬුි ෗දේශනා ාඬ෕ා නයනේ ද, පරසාද සං෗ව්
වශ෗යනේ උඬුේසාහ රහිඬුව මඬුවන ෗දේශනා හා ාඬ෕ා උදාන නයනේ ද, යඹ යඹ කරුනු ඉසේමඬු ෗කාට කරන ෗දේශනා
ඉඬුිවුඬුේඬුක නයනේ ද, ෗බෝසඬුේ සිරි෗ඬුේ අඬුීඬු භවයනේ ැන ඇඬුි ෗දේශනා ාාඬුක නයනේ ද බුදුසිරිඬුට පමනක් අදාළ අසිරිමඬුේ
෗දේ ැන ඇඬුි ෗දේශනා අේභතඬුධඹම නයනේ ද, පරශේ෗නෝඬුේඬුර සාකඡාා෗වනේ යුඬු ෗දේශනා ෗ව්දැලේල නයනේ ද, හැඳිනේ෗වයි.
බුදුරාුනේ ෗ ේ ශාසනය ෗මම අං නව෗යනේ යුඬු නිසයි නවාං ශාසේඬුූ ශාසනය යැයි පවසනේ෗නේ.

එයිනේ ාඬ෕ා ෗කාටසටයි ක්‍රු ේ විසාන ස෕ඬුරය අයිඬුි වනේ෗නේ. එය ඇඬුළඬුේව ඬුි෗බනේ෗නේ සුඬුේඬු නිපාඬුයට යි. එම ාඬ෕ාවනේ෗ ේ
අරුඬුඬුේ, එයට අදාළ කඬ෕ා වසේඬුන ත ේ අපට කියවනේනට ලැ෗බනේ෗නේ බුදුරාානනේ වහනේ෗සේ නිසාම ය. උනේවහනේ෗සේ එය
෗නාවදාරනේනට අපට දැන ැනීමට අවසේඬ෕ාවක් නෑ. ඒ ප෗සේබදු ු වරුනේ ැන අප කියවන විට එහි ඬුි෗බනේ෗නේ උනේවහනේ෗සේලා
෗ ේ අවසාන ආඬුේමභාවය දැක්෗වන විසේඬුර ය. සාමානය යනිසන ු ේ ෗මනේ ජීවඬුේ ෗වන ඔවුනේ ෗ව් ෗යනේ සඬුයාව෗බෝධය කරා
යන අයුරු දැක්ක හැකිය.

බරනැසේ නුවර එක්ඬුරා ර෗ාක් වාසය කළා. ඔහු෗ ේ රාාධානිය සියලු සැප සඹපඬුේ වලිනේ පිරී ඉඬුිරී ඬුිබුනා. නමුඬුේ ඔහුව
වට෗කාට සිටි ඇමැඬුිවරුනේ ඒ රාුව රවටා ර෗ට් සඹපඬුේ සා කෑවා. රාඬුමාට ෗බාරු ආදරයක් ෗පනේනව ු ා. ෗බාරු
හිඬුවඬුේකමක් ෗පනේනුවා. කලක් යනවිට රාඬුමාට දරුනු ආබාධයක් හට ඬුේඬුා. ඇමැඬුිවරු රාඬුමා෗ ේ යහන ව෗ට් වැඬුිරී
අණුනේන පටනේ ඬුේඬුා. රාඬුමා නැඬුව ඔවුනට ේ ජීවඬුේවිය ෗නාහැකි බව පවසයනේ චාටු බසේ කිවුවා.
“අ෗හෝ පිනේවඬුේ රාඬුමනි, ඔබඬුමා වැනි ෗ශරේෂේද නායක෗යක් නිසයි අපි පවා ෗මඬුරඹ ෗සේවය කරනේන පුරුදු වු෗ේ.
ඔබඬුමා෗ ේ නායකඬුේව෗යනේ ෗ඬුාරව අපට ෗ඹ රාාධානිය ෗ ාුන නේන අමාරුයි. ඔබඬුමා නැඬුි ෗ලෝකය හිරු නැඬුි ෗ලෝකයට
වුා අඳුරුයි. ඔබඬුමා නැඬුි රාඬුරිය සඳ නැඬුි රාඬුරය
ි ටඬුේ වුා ම෕සලයි. ඔබඬුමා ෗ ේ ආ෗ලෝකය අප෗ ේ ආ෗ලෝකය යි. ඒ නිසා
රාඬුමනි, ශඬුවර්ෂාධික කාලයක් නිදුක්ව නි෗රෝ ී ව රාායානුශාසනා කරන ෗සේක්වා!”

රාඬුමාට ෗බා෗හෝම අනුකඹපා සිඬුනා. ෗නා෗යකඬුේ අයුරිනේ කරුනු කියා ඔවුනේව අසේවැසුවා. රාාකීය ෗වදුනේ පැයන ෗කාඬුරඹ
උපසේඬ෕ාන කළඬුේ සුව වු෗ේ නැහැ. ක්‍රම ක්‍රම෗යනේ අසාධය වුනා. එඬු෗කාට ඇමැඬුිවරු ෗වනම රැසේ වුනා. රහ෗සේ සාකඡාා
කළා.

“දැනේ ෗මයා෗ නේ වැුක් නෑ. ෗මයා මැරිලා යාවි. අ෗පේ පැවැඬුේමට උදව් කරනේන පුෆවනේ ඊළඟ රාා කවුද? අපි එඬුනට යමු.
අමාරු෗වනේ ෗ ාුනඟා ඬුේ අප෗ ේ පැවැඬුේම අපි නැඬුි කර ඬු යුඬු නෑ. දැනට භාේුා ාර෗යනේ නේන ෗දයක් නිමු.”
“ඒක හරි! හැබැයි අපිට අසවලේ රාඬුමා ළඟට ි෗යෝඬුිනේ නඹ සෑ෗හනේන ඬුානේන මානේන ලැ෗ේවි. පුද පණුුරු ලැ෗ේවි. මං ඒ
ැන කඬුා කරලයි ඬුි෗බනේ෗නේ. අපට නවාඬුැනට ෗වනම මාලි ාවනේ පවා ෗දනේන ස෕දානඹ ෗ව්වි!”

ඇමැඬුිවරු ෗ඬුාලකට ෗ලව කෑවා. ඔවුනේ ෗ ේ ඇසේ බැබලුනා. කට ෗කාණිනේ

සිනහ෗වදේදී බුලඬුේ හප විසි වුනා. ඔවුනේ ඬුමනේ ෗ ේ ආදරණීය රාුට
෗නාකියා ම අර රාු ෗වඬු ය ි ා. ඒ රාඬුමා ඔවුනට ේ සාමානය ෗ වලේ දුනේනා.
අුු වැටුපේ දුනේනා. ඔවුනේ මහා දුකිනේ කලේ ෗ ව්වා.

ඔවුන෗ේ ේ සැබෑ ම රාඬුමා ඉඬුාම දුක෗සේ ඬුම ෗රෝ යට පිළියඹ කරයනේ

සිටියා. කවුරුඬුේ සිඬු෗ව් ඉක්මණිනේ රාු යයයාවි කියල යි. නමුඬුේ සියලු
෗දනා පුදුමයට පඬුේ කරවයනේ රාඬුමා සුවපඬුේ වුනා. සුවපඬුේ වූ රාු රාා
සභාව කැ෗ඳව්වා. එදා ඬුමනේ෗ ේ යහන ව෗ට් වැඬුිරී හණුයනේ සිටි
ඇමැඬුිවරු කවුරුවඬුේ නැහැ. රාඬුමාට මහඬුේ කන ාටුවක් හට ඬුේඬුා.
“෗කෝ අර ඇමැඬුිවරු? ෗කෝ අසවලේ නඹ ඇඬුි අය?”

“අ෗නේ රාඬුමනි ඔවුනේ ටි෗කනේ ටික ෗වනසේ වුනා. ඬුමනේ෗ ේ කාර්ය භාරය
අඬුේ හැරියා. දැනේ අසවලේ රටට ිහංි අසවලේ රාු෗ ේ ඇමැඬුි මේුල෗යේ
 -9-

෗සේවය කරනවා. රාඬුමනි, ඔවුනේ ෗ නේ අද හසුනක් ලැබුනා. රාඬුමා බැහැ දකිනේන අවසර ඉලේලනවා.”

“෗හාඳයි. ඒ අයට එනේන කියනේන” ඇමැඬුිවරු ආ෗යමඬුේ පැයණියා. රාඬුමා ඉදිරි෗යේ බිම වැඬුිරී හණුනේන පටනේ ඬුේඬුා.
“අ෗නේ ෗දේවයනේ වහනේස අපට හරි සඬුටුයි. අපි කියා ඬු ෗නාහැකි ෗ව්දනාවකිනේ හිටි෗යේ. ෗ඹ මාලි ාවට පැය෗නදේදී ඔබ
වහනේ෗සේ ඇ෗ඳ්ේ වැඬුිරී දරුනු ෗ලසිනේ ෗ප෗ළයනේ සිටි අයුරු අපට සිහි ෗වනවා. පිනේවඬුේ රාඬුමනි, අපට හරි ෗ව්දනාවයි.
ඉවස නේන අමාරුයි. ඒ නිසයි අපි ඈඬු ි෗යේ.”

එඬු෗කාට ඬුව ඇමැඬුි෗යක් ෗ම෗හම කිවුවා.

“අ෗නේ ෗දේවයනේ වහනේස අපි එ෗හ ිය විට ඒ රාඬුමා ෗ ාුක් සඬුටු ෗වලා අපට මාළි ාවක් ෗දනේන හැදුවා. එඬු෗කාට අපි
කිවුවා „අපට මාලි ාවක් එපා. අපට සාමානය ෗ වලේ ෗දනේන කියලා. අපි ෗ඹ ආ෗ව් දුක වැන කමටයි.

ඔවුන෗
ේ ේ කඬ෕ා෗ව් ඇඬුි මකරාටික බව රාඬුමාට වැටහුනා. ඒ බව ෗නාහඟවා,

“෗බා෗හාම ෗හාඳයි. ඔබලා ැන මම සඬුටු ෗වනවා. නමුඬුේ ෗ඹ අසනීපය නැවඬු හැදු෗නාඬුේ ඔබලා නැවඬු යනවා ද?

“අ෗නේ රාඬුමනි, ඔබ වහනේ෗සේ අඬුේහැර ි෗යේ හි෗ඬුේ ෗ව්දනාවට යි. නැවඬු නඹ එ෗හේ යනේ෗නේ නැහැ.

ටික දවසක් ඬු වුනා. ඇමැඬුිවරුනේ෗ ේ සේවභාවය දැන ැනීමට රාඬුමාට ඕන වුනා. රාු ක්ලානේඬුය වී ඇඳට වැටුනා. කෑම
කනේ෗නේඬුේ ෗මාකඬුේ පානය කරනේ෗නේඬුේ නැහැ. ෗කඳිරි ායනේ සිටිනවා. ෗පරටඬුේ වුා අමාරුයි. ඇමැඬුිවරු ආවා. ෗බාරුවට
අණුනේන පටනේ ඬුේඬුා. රාඬුමා ෗නා ඇසුනාක් ෗මනේ ෗කඳිරි ායනේ සිටියා. අසාධය බවක් ෗පනේනව ු ා. එවිට අර ඇමැඬුිවරු
නැවඬු ෗වනඬුේ රා ෗ක෗නක් ෗වඬු ියා.

෗මවැනි සමයක් පර෗යෝ වලිනේ රාඬුමාට ඇමැඬුිවරුනේ෗ ේ සැබෑ ඬුඬුේඬුව

ේ ය හඳුනා නේන පුලුවනේ වුනා. රාු කලේපනා කළා.
෗ඹ උදවිය යැ෗පනේ෗නේ ම෗ නේ ම යි. මමයි ඇමැඬුිකඹ දුනේ෗නේ. මමයි ආදායඹ දුනේ෗නේ. මම යි ෗මාවුනේට සමාා ඬුඬුේඬුේවයක්
ලබා දුනේ෗නේ. නමුඬුේ ෗බා෗හෝ ෗දනා අකූඬුඥා යි. ෗ක෗ලහි න දනේ෗නේ නෑ. ෗මවැනි ෗ලෝකයක රාකඹ කළ ෗බා෗හෝ ෗දනා
අසරන ෗වනේ෗නේ ෗ක෗ලහි න ෗නාදනේනා පිරිස වැන නිසයි. ෗ඹ රාකයනේ බැහැර වූ ෗වනඬුේ යහපඬුේ පැවැඬුේමක් නැදේද?

රාඬුමා ෗බා෗හෝ ෗සයිනේ කලේපනා කළා. රාඬුමාට වනානේඬුර෗යේ වැු සිටින ශරමනයනේ වහනේ෗සේලා මඬුක් වුනා. රාඬුමා
රාකම අඬුේ හැරියා. ශරමනයනේ වහනේ෗සේ නමක් වුනා. මහා වනයට වැන යා. හුදකලා෗ව්ම බන භාවනා කළා. සුෆ කලකිනේ පසු
බුදුරාානනේ වහනේ෗සේ නමක් බවට පඬුේ වුනා. මංාුසක රුක් ෗සව෗ේ දී අනිඬුේ ප෗සේ බුදුවරයනේ වහනේ෗සේ ෗මය විමසදේදී ෗ඹ
උදාන ාඬ෕ාව වදාළා.

෗බා෗හෝ උදවිය ඬුවඬුේ ෗ක෗නකනේව ඇසුරු කරනේ෗නේඬුේ, ෗සේවනය කරනේ෗නේඬු,ේ යඹකිසි ලාභ පර෗යෝානයක් ලබා ැනීම වාසිය
කර෗ නයි. ලාභ පර෗යෝාන අ෗පේ්‍ා෗වනේ ෗ඬුාරව සිටින යහපඬුේ යඬුරනේ ලැබීම අද කාල෗යේ දුර්ලභයි. ඬුමනේ ෗ ේ යහපඬුට
ඬුි෗යන පරඥාාව අයුඬු විදිහට වාසියට ෗යාදවනේන හ ි ිනේ යනිසන
ු ේ අපිරිසිදු ෗වලයි ඉනේ෗නේ. ඒ නිසා දැනේ මං හැසි෗රනේ෗නේ
ඬුනිවම හු෗දකලා෗ව්ම යි. කඟ෗ව්෗නක෗ ේ හිස මඬු ඬුි෗යන ඬුනි අඟක් ව෗ ේ.

සඹබුදු ෗පළහර සැබැවිනේම අසිරිමඬුේ!

wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^19&

අප෗ ේ ශාසේඬුූනේවහනේ෗සේ විසිනේ චඬුරාර්ය සඬුයය ෗දේශනා කළ අඬු෗ර් අඬුීඬු෗යේ වැු සිටි ප෗සේ බුදුවරු නඹ වූ වි෗ශේෂ
මුනිවරුනේ වදාළ ාඬ෕ාවනේ ැනඬුේ අපට කියා දුනේනා. එනිසා ම යි අප ප෗සේ බුදුවරුනේ ැන ෗ඬුාරඬුªරු දනේ෗නේ. ඒ
ප෗සේබදු
ු වරුනේ කැමැඬුි ෗දේ නැඹුරු වී පවඬුින෗
ේ නේ විමුක්ඬුියට උපකාරී වීමටයි. ෗මහි සඳහනේ වනේ෗නේඬුේ එවැනි පරවූඬුේඬුය
ි ක්.
බරනැසේ නුවර පිනේවඬුේ ර෗ාක් වාසය කළා. ඒ රාඬුමා ානඬුාවට හරි ආද෗රයි. හැම විටම ෗පාදු ානයා෗ ේ සැපය පිණිස
෗ව෗හසුනා. රාඬුමා වීඬූ සංචාරය කරදේදී න කියන ානයා මඟ ෗දපස සිටියනේ මලේ ඉසේසා. එ෗හඬුේ රාඬුමා෗ ේ ආරක්ෂාව
අුුවක් ෗ක෗ළේ නැහැ. ෗සේනා෗ව් අුුවක් නෑ. බිය ඬුැඬුි ැනීඹවල අුුවක් නෑ. රාඬුමා කලේපනා කළා.

මං ෗මාන ෗දේවලේ කළඬුේ හැම ඬුිස෗

ේ සේම බ෗යනේ ඉනේ෗නේ. ආරක්ෂාව ඬුර කරනේන කියලයි ඇමැඬුිවරයා කියනේ෗නේ. ෗ඹ ජීවිඬුය
රැක නේන ෗මානඬුරඹ මහනේසි නේනවද ? බිය සැක ඬුැඬුි ැනීඹ නැඬුි ජීවිඬුයක් අපට ඇඬුි කර නේන බැරිද ?

රාඬුමා ෗ඹ ැන විමසදේදී පු෗රෝහිඬු බමුනා පිළිඬුරු දුනේනා.

 - 10 -

රාඬුමනි ඔබ වහනේ෗සේ යනිසුන෗

ේ ේ රාු ඬුමයි. නමුඬුේ ඔබ වහනේ෗සේ෗ ේ ආරක්ෂාව බාහිරිනේ සපයා නේන බෑ. ෗ඹ ආරක්ෂාව
නැඬුි වූ මනේ ඔබ වහනේ෗සේ෗ ේ සාමානය යනි෗සක෗ ේ මානසික සේවභාව෗යනේ යුඬු ෗වනවා. එනිසයි භය ඬුැඬුි ැනීඹ ඇඬුි
෗වනේ෗නේ.

එඬු෗කාට පු෗රෝහිඬුය බාහිර ආරක්ෂාව නැඬුි අය නැදේද ?

ඉනේනවා, රාඬුමනි, ඒ ඬුමයි මූ රාා වූ සිංහයා. ඌට ඬුි෗බනේ෗නේ අභයනේඬුර ආරක්ෂාවක්. සිංහයා එළියට එනවා. ඇ෗ඟේ
෗ක්සර ෗සාළවලා ඇඟපඬු සා දමා ඔෆව උුට ඔ෗සාවා සිංහනාද කරනවා. එය උ෗ ේ ආරක්ෂාවයි. ඒ නාදයට සියලු
සඬුනේ පලා යනවා. සිංහයා෗ ේ ශක්ඬුිමඬුේ දළ ඇඬුි බව උ෗ ේ ආරක්ෂාවයි. සිංහයා෗ ේ ශක්ඬුිමඬුේ සිරුර උ෗ ේ ආරක්ෂාවයි.
එනිසා සිංහයා ඬුමයි ඬුැඬුි ැනීඹ නැඬුි සඬුා.

රාඬුමා ෗ඹ ැන සිඬුනේන පටනේ ඬුේඬුා. බිය ඬුැඬුි ෗නා නේනා සිංහයා෗ ේ සේවභාවය කමක් දැයි රාඬුමා දැකී෗ඹ ආශාවක්
ඇඬුිවුනා. දිනක් රාඬුමා ඈඬු පර෗දේශයකට කැලෑ පාරකිනේ ෗සේනාව සමඟ මනේ ඬුේඬුා. ඒ අඬුර අව්ව ඬුපයනේ සිටින සිංහ
රාා෗යක් ලේ ඬුලාවක් මඬු වැඬුිරී සිටින අයුරු දැක ඬුේඬුා.

„‟අනේන ... ඇමැඬුිවරුනි, අර බලව් ! අර ඉනේ෗නේ ලේඬුලාව මඬු අනේන

සිංහයා .. ෂා ! ෗ලෝක෗යහි බිය සැක ඬුැඬුි ැනීඹ නැඬුි අපූරු සඬුා ! ඒයි
෗සේවකයිනේ ව෗රලේලා .. ෗බර, ඬුඹමැට නාද කරපලේලා . සඬුේ පිඹිව් .. අද
අපි කඹපා ෗නාවන සඬුා ෗දස බලමු.. „‟

එඬුරඹ ෗ඝෝෂා කරදේදී ද සිංහයා නනේ නේ෗නේ නෑ. ෗ඹ පිරිස ද වැන

වැන ෗යනේ ෗ඝෝෂා කළා. සිංහයාට ෗මය මහ වදයක් වුනා. සිංහයා
නැ ිට්ටා. ඇඟපඬු ෗සාළවා ෗ක්සර විසි෗රව්වා. ඔලුව උුට හැ෗රව්වා.
සිංහනාදයක් කළා. මුෆ වනානේඬුරයම ි ඹ දුනේනා. ඇඬුනේ, අසුනේ හිසේ ලූ
ලූ අඬු පලා ියා. ෗සේනාව පඳුරු අසේ෗සේ හැං නා. රාඬුමා හිටි෗යේ
ඇඬුපිට නැ ලයි. ම෕ඬුේරා හලයනේ ඇඬුේ රාා මහා වනයට දිව්වා. රාඬුමාට
෗ේ෗රනේන විදිහක් නෑ. රාඬුමා යානේඬුඹ සක අඬුේඬුක එලේලී ෗ේරුනා.
හියනේ හියනේ ෗හනේ බිමට බැසේසා. රාඬුමා ෗හාඳට ම බය වුනා.
රාඬුමාට මඬුක් වුනා.

රාඬුමනි, ආරක්ෂාව නැඬුි වු විට ඔබඬුමා ර෗ාක් වුනඬුේ සාමානය

යනි෗සකට ව෗ ේ භය ඬුැඬුි ැනීඹ හට නේනවා.
ඒක ඇඬුේඬු ! මට දැනේ ෗හාඳට ෗ඬුේ෗රනවා. ෗ඹ දළ ඇඬුේඬු මුඬුාර
හලා෗ න දිව්වා. අශේවයනේ සී සීකු දිව්වා. නිර්භීඬු ෗සේනාවනේ පඳුරු
අසේ෗සේ හැං නා. දැනේ මං ෗මාකද කරනේ෗නේ ? ෗ඹ මහ වන෗යේ මට ෗මාන
කරදයක් ෗ව්විද ?

රාඬුමා ජීවිඬුය රැක ැනීම පිණිස දුවනේන පටනේ ඬුේඬුා. ටික දුරක්
යදේදී කටි පර෗දේශ ඬුි෗බන ඬුැනකට පැයනුනා. එහි ශරමනයක් වහනේ෗සේ
නමක් රාඬුමා ඇමැඬුවා.

„‟අ෗නේ ශරමනයනේ වහනේස, නුඹ වහනේ෗සේට ෗මාකවඬුේ සදේදයක් ඇහු෗ේ නැදේද ? „‟

„‟ඇහුනා .. රාඬුමනි, ඈඬුිනේ දි ටම ෗බර හණුක් ඇහුනා, සක් පිඹින හණු ඇසුනා. ඊට පසේ෗සේ වනය ෗දවනඬුේ කරයනේ මහ
සිංහනාදයක් ඇසුනා.

එඬු෗කාට ශරමනයනේ වහනේස, නුඹ වහනේ෗සේට බිය ඬුැඬුි ැනීඹ ඇඬුි වු෗ේ නැදේද ? මරන භය ඇඬුි වු෗ේ නැදේද ?
පිනේවඬුේ රාඬුමනි, බිය ඬුැඬුි ැනීම යනු අපට සුවපඬුේ වූ ෗රෝ යක්, මරන බය අපට ෗නා෗ඬුේ෗රන ෗දයක්, බිය ඬුැඬුි ැනීඹ,
෗ශෝකය, කඹපාව, වැළපීම, භය ෗භේරව කිසිවක් අ෗පේ ජීවිඬුයට හා එක්෗වනේ෗නේ නෑ „‟

එඬු෗කාට ශරමනයනේ වහනේස, සිංහයනේ විඬුරක් ෗න෗වයි බිය ඬුැඬුි ෗නා නේනා යනිසුනුඬුේ ඉනේනවා කියලද ඔබ වහනේ෗සේ
කියනේ෗නේ.

එ෗සේය රාඬුමනි, අපි අයිඬුි වනේ෗නේ බිය සැක ෗නාමැඬුි ෗ලෝකයටයි. ෗ඹ බලනේන ෗මහි ශරමනවරුනේ සෑ෗හනේන ඉනේනවා. අපි
හැ෗මෝම සිංහ෗යෝ ව෗ යි. හැබැයි සිංහයාට වුා අපි ෗වනසේ ෗වනේ෗නේ නි෗ක෗ලසේ බව නිසයි.

රාඬුමාට ඒ හැම වචනයක්ම ආශේචර්යයවඬුේ වුනා. අදේභතඬු වුනා. රාඬුමා රාකම අඬුේහැරියා. ශරමන෗යක් වුනා. එඬුනම
නැවඬුනා. ටික කලක් යදේදී ඒ නවක ශරමනයනේ වහනේ෗සේ ඬුළ සීල, සමාධි, පරඥාා වැඩී ියා. ප෗සේ බුදුවර෗යක් වහනේ෗සේ
 - 11 -

නමක් බවට පඬුේවුනා. බිය සැක ඬුැඬුි ැනීඹ නැඬුි සුනේදර ජීවිඬුයක ආශේවාදය විඳිනේනට වාසනාව ලැබුනා. ෗ඹ
ප෗සේබදුු වර෗යක් වහනේ෗සේ මංාුසක රුක් ෗සවනට වැන විට අ෗නක් ප෗සේබදු ු රාානනේ වහනේ෗සේලා ඇස෕ පැනයට පිළිඬුරු
දුනේ෗නේ ෗ඹ ාඬ෕ා෗වනුයි.

සී෗හෝ යඬ෕ා දාදබලී පසයේහ

රාාා ය ානං අභිභයේයචාරී
෗සේ෗ව්ඬ෕ පනේඬුානි ෗සේනාසනානි
ඒ෗කෝ ච෗ර් ක්‍රු ේ වසාන කව්෗පෝ

ඬුියුනු දළ බල ඇඬුි මූ රාානේ වූ සිංහයා ඬුමනේ෗ ේ සියලු සවි෗යනේ සියලු සඬුනේ මැණු෗ න බිය සැක රහිඬුව ඉනේනවා.
අනේන ඒ ව෗ ේ ඈඬු හුදකලා ෗සනසුනේවල වාසය කරයනේ දැනේ මං හැසි෗රනේ෗නේ ඬුනිවම හුදකලා෗ව්මයි. කඟ෗ව්෗නක෗ ේ හිස
මඬු ඬුි෗යන ඬුනි අඟක් ව෗ යි‟
සඹබුදු ෗පළහර සැබැවිනේම අසිරිමඬුේ !

wisßu;a mfia nqÿ fm<yr ^20&

අප෗ ේ ශාසේඬුූනේ වහනේ෗සේ විසිනේ වදාරන ලද ප෗සේ බුදුවරුනේ෗ ේ ාඬ෕ාවලිනේ ඉසේමඬු වන චරිඬුාපදානයනේ හි දැක්෗වනේ෗නේ
සාමානය යනිසා අභිබවා යන සුවි෗ශේෂ මානසික හැකියාවකිනේ වුවඬුේ සමනේවිඬු වන බවයි. සුෆ සිදුවීමක් ඔසේ෗සේ ජීවිඬුය
පිළිබඳව ැඹුරිනේ අධයයනය කිරීම ඔවුන෗ ේ ේ සේවභාවයයි. ෗ඹ කඬ෕ාව ෗දස බලනේන.

බරනැසේ නුවර එක්ඬුරා රා ෗ක෗නක් හිටියා. ඔහු දිනක් ඬුනියම කලේපනා කරයනේ සිටියා.
දැනේ මම ඔටුනු පළනේ රා ෗ක෗නක්. මාළිඟාවට සඬුරනේට ළංවිය ෗නාහැකි පරිදි කිඹුලනේ
සිටින පළලේ දිය අ ලක් ඬුනා ඬුි෗යනවා. ඉඬුා උසේ වූ පරාකාරයක් ඬුි෗බනවා. ඒ පරාකාරය
මඬු මුරකරුවනේ ඉනේනවා. න රය මධය෗යේ ඉනේද්‍රඛීලලයක් ඬුි෗යනවා. අඬුිශයිනේ ම නුවනැඬුි
෗දාරටුපාලකයනේ ඉනේනවා. ෗මඬුරඹ ආරක්ෂා සංවිධාන ඬුිබියදී පවා මම ඬුැඬුි නේනවා.
බියට පඬුේ෗වනවා. සැකය ඇඬුි෗වනවා. එඬු෗කාට ෗ලෝක෗යහි බිය සැක ඇඬුි ෗නාවන
කවුරුවඬුේ නැදේද ?”

රාඬුමා ෗ඹ අදහස රාායසභාවට දැනුඹ දුනේනා. පු෗රෝහිඬු බමුනා ෗මවැනි පිළඬු

ි රක්
දුනේනා.

භවනේ රාඬුමනි, යනිසන ු ේ අඬු෗ර් නඹ බිය සැක, ඬුැඬුි ැනීම, කඹපා ෗නාමැඬුි අය ෗සායා
ැනීම අසීරුයි. එ෗හඬුේ මං අසා ඬුි෗බනවා වන෗යේ සිටින මූ රාාය වන සිංහයා අහස
෗පා෗ළාව ¼ ි ඹ ෗දන ෗හන හණුට පවා කඹපා ෗වනේ෗නේ නැඬු කියා.”
“එ෗සේනඹ පු෗රෝහිඬුය අපි ෗මය ෗සායා බැලිය යුඬුයි. සැබැවිනේම බිය, සැක, ඬුැඬුි ැනීඹ,
කඹපා ෗නාවන ෗ක෗නක් දකිනේන මං හරි ආසයි.”

දිනක් රාඬුමා ඈඬු පිටිසර උදයානයකට යයනේ සිටියා. අඬුරමඟදී නිලේවනේ දිය පිරී පසේ පියුයනේ සැදී ෗පාකනක් දකිනේනට
ලැබුනා. රාඬුමාට හරි සඬුටුයි. ඇඬු පිටිනේ බැස ඒ ෗පාකනු ෗වඬු ෗ ාසේ සිසල
ි ේ පැනේ වැළඳුවා.
එ෗ව්෗ලහි ස෗ඬුක් පඳුරක් අසේ෗සනේ ෗ව් ෗යනේ දිව ියා. රාු෗ ේ රැකවලේ ලඬුේ පිරිස කලබල වී ෗සායා බැලුවා. රාු පවා ඬුැඬුි
ඬුේඬුා.

“මහරාා෗නනි, සිංහ ෗ේනුවක් පැන දිව්වා, මහරාා෗නනි, ෗මඬුනට වන න මැනැව ඉඬුා ෗සාඳුරු සිංහ ෗පෝඬුක෗යක් සුව෗සේ
නිදා සිටිනවා.”

ඉඬුා සඬුටට පඬුේ රාඬුමා සිංහ පැටියා බලනේන ියා.

“ෂා ! හරි අපූරුයි. අපි බලමු. ෗ඹ සිංහ පැටියාට බිය සැක ඇඬුි෗වනවා ද කියා ? ඔව්! අ෗පේ ෗බර දවුලේ ඬුඹමැට්ටං නළා
පිරිස ෗ නැලේලා දැනේ ශේද කළ යුඬුයි. ෗ඹ පැටියා කැළයට දුවන අයුරු අපටඬුේ බලනේන පුෆවනි.”

ඉඬුිනේ ෗සේනාව පැයන ෗බර සනේනට පටනේ ඬුේඬුා. නළා පිඹිනේන පටනේ ඬුේඬුා. සිංහ පැටියා සුව෗සේ නිදි. ඌ නැ ිට්෗ට් නෑ.
ආ෗යේ ෗ව් ෗යනේ ශේද කළා. සිංහ පැටියාට ඇහැරුනා. ඔෆව ඔ෗සාවා බැලුවා. ආ෗යමඬුේ අඬුේ ෗ද෗කනේ ම෕න වසා෗ න
නිදා නේනා. රාඬුමාට හරි පුදුමයි. රාු උයනේ ක්‍රීුාවට ි෗යේ නෑ. ආපසු හැරී මාලි ාවට යනේන පිටඬුේ වුනා.
 - 12 -

අඬුරම යදේදී ධීවරයනේ පිරිසක් මසුනේ ඇලේලීම පිණිස දැල දි හැර ඈඬුට විසි කරනවා. එඬු෗කාට ඒ දැල සුළ෗ හි
෗නා ැටී ෗ව් ෗යනේ විහිද යනවා. බිය සැක ඬුැඬුි ැනීඹ රාඬුමා දුටු෗ව් මසුනේ ඇලේලීමට එලූ දැලක් පරිදේ෗දනි. රාු ඒ ැන
සිඬුනේනට පටනේ ඬුේඬුා.

නැවඬු රාඬුමා මාළි ාවට පැයන රාා උදයාන෗යේ හි ෗පාකනු ෗ඬුර වාන වී කලේපනා කරයනේ සිටියා. ෗ව් ෗යනේ සුළං
හැමුවා. ෗පාක෗ේ පිපී ිය ෗නෆඹ සුළඟට නැවී වඬුරට පාඬුේ වුනා. එ෗හඬුේ සුළං පහ වූ පසු ෗පර පරිදි෗දනේ ම දි෗යහි
෗නාඬුැවරී නැ ී සිටියා. ෗මය දුටු රාඬුමා කලේපනා කළා.

“මමඬුේ ආසයි සිංහ෗යක් ව෗ ේ බිය නැඬුි ැනීඹ නැඬුව ඉනේන මමඬුේ ආසයි දැලකට හසු ෗නාවන සුළඟක් ව෗ ේ ඉනේන. මමඬුේ
ආසයි දි෗යහි ෗නාඬුැවරී ඬුි෗බන ෗නෆමක් ව෗ ේ ඉනේන. එ෗හඬුේ මම ෗කා෗හාමද ඒක කරනේ෗නේ ? ෗ඹ රාකම ඬුළිනේ නඹ මට
ඒක කරනේන බැහැ. මං අසා ඬුි෗බනවා මුනව ි රු කියා පිරිසක් සිටිනවා කියලා. ෗ඹ ෗ලෝකය අඬුේහැර නිදහස ෗සායා ිය පිරිස
අඬුරිනුඬුේ ඔවුනේ බිහි෗වනේ෗නේ. එ෗හම නඹ මට කරනේන ඬුි෗යනේ෗නඬුේ එඡචරයි.

ඉඬුිනේ රාඬුමා රාකම අඬු හැරියා. ශරමනයනේ වහනේ෗සේ නමක් බවට පඬුේවුනා. වන ඬු අුවි ෗සායා පිටඬුේ වුනා. ඉසිපඬුන
ය දා වන෗යහි ප෗සේබදුු වරයනේ වහනේ෗සේලා෗ ේ කටි ඬුි෗බන ෗ප෗දසට පැයනුනා. එක කටියකට පිවිසුනා. එහි කවුරුඬුේ නෑ.
෗ඹ ශරමනයනේ වහනේ෗සේ වටපිට බැලුවා. වාන ෗වන ආසන ඬුි෗බනවා. එක් ආසනයක වාන වුනා. දෑස පියා ඬුේඬුා. සිඬු
භාවනාවට ෗යාමු කළා. සමාධිමඬුේ වුනා. නුවණිනේ විමසුවා. පරඥාාව වැුුනා. නි෗ක෗ලසේ බවට පඬුේවුනා. ප෗සේබුදු ෗ක෗නක්
බවට පඬුේවුනා.

ඉනේපසු ඉර්ධි෗යනේ මංාුසක රැක ෗සවනට වැන යා. එහිදඬු

ී ේ අ෗නක් ප෗සේබුදුවරයනේ වහනේ෗සේලා මුනේවහනේ෗සේ෗ ේ අඬුේදැකීඹ
කමක්දැයි විමසුවා. එවිට ෗ඹ උදාන ාඬ෕ාව පැවසුවා.

සී෗හෝ ව සදේ෗දේසු අසනේඬුසනේ ෗ඬුෝ

වා෗ඬුෝ ව ාාලඹභි අසජ්ාමා෗නෝ
පදුමං ච ෗ඬුෝ෗යේන අලිපේපමා෗නෝ
ඒ෗කෝ ච෗ර් ක්‍රු ේ විසාන කපේ෗පෝ

අහසට ෗පා෗ළාව කඹපා෗වන ෗හන හණුට පවා ෗නාසැලී සිටින සිංහ෗යක් ව෗ ේ දැලට හසු ෗නාවී පැනයන සුළ ක් ව෗ ේ
දි෗යහි ෗නාඬුැවරී ඬුි෗බන ෗නෆමක් ව෗ ේ ඉනේනැයි මං කැමැඬුි. ඒ නිසා දැනේ මං හැසි෗රනේ෗නේ ඬුනිවම හු෗දකලා෗ව්මයි.
කඟ෗ව්෗නක෗ ේ හිස මඬු ඬුි෗යන ඬුනි අඟක් ව෗ ේ.

ඇඬුේඬුටම ප෗සේබුදුවරුනේ කියා ෗කාටසක් යනිසේ ෗ලාව වැු සිටිය බවට පුරාවිදයාඬුේමක ෗හෝ ෗වනඬුේ ඓඬුිහාසික
ම෕ලාශරයකිනේ ෗හෝ දැක ඬු හැකි ක්‍රමයක් නැහැ. අඬුීඬු බුදුවරුනේ෗ ේ ෗ලෝකය ව෗ ේ ඒ සියලේලම අනිඬුය වූ සනා න දහම ඬුළ
සැඟවී යනවා. නමුඬුේ ෗ඹ සියලේල නිරාවරනය කර ඬු හැකි අනාවරන පරඥාා ඇඬුි අප෗ ේ සඹබුදුරාානනේ වහනේ෗සේ විසිනේ
මැනවිනේ ෗හළිදරව් කරනවා. අප෗ ේ ශාසේඬුූනේ වහනේ෗සේ ප෗සේබදු ු වරුනේ පිළිබඳව ෗මම විසේඬුරය ෗නාකරනේනට අපට
කිසි෗සේඬුේම ෗මවැනි ෗දේ ැන දැන ඬු හැකි ක්‍රමයක් නැහැ. කිසි෗වක් ෗නාදනේනා අඬුීඬුයක හු෗දකලා෗ව් සැඟව ිය ෗ඹ
අපූර්ව ාඬ෕ා පවා යළි ෗සායා නේනවා. ශරාවකයනේට ෗හළිදරවු කරනවා. සඹබුදු ෗පළහර සැබැවිනේම අසිරිමඬුේ !