O Kuza«czyku

jb

1 Szkic teorii
W jego teorii Bóg byª aktualn¡ niesko«czono±ci¡ tj. bytem nieograniczonym, od którego
nie ma bytu wi¦kszego i bytem który zawieraª wszystkie inne byty. Dalej skoro byt ma
t¡ wªa±ciwo±¢ »e nie da si¦ go zwi¦kszy¢, zapewne te» nie da si¦ go zmniejszy¢1 . Zatem
maksimum jest zarazem i minimum.

Nast¦pnie Kuza«czyk podaje alegori¦ niesko«czonego koªa. Obwód najwi¦kszego koªo to

Bóg jako Maksimum, za± jego ±rodek to Bóg jako Minimum. Poniewa» zarówno obwód
koªa jak i jego ±rednica s¡ niesko«czenie dªug¡ lini¡ (a wcze±niej wykazaª »e wszyst-
kie niesko«czenie dªugie linie s¡ t¡ sam¡ lini¡) to obwód koªa jest tym samym co jego
±rednica. Poniewa» przez ka»dy punkt koªa przechodzi ±rednica w ka»dym punkcie jest
obecny Bóg jako Maksimum. Poniewa» z ka»dego punktu jest równie (niesko«czenie)
daleko do obwodu koªa, to w ka»dym punkcie jest ±rodek koªa, zatem wsz¦dzie jest Bóg
jako minimum. Czyli wsz¦dzie jest Bóg jako maksimum i minimum, zatem jako Jedno±¢.

1
Rozwa»my jeszcze raz relacj¦ zda« dotycz¡cych Maksimum: od którego nic wi¦ksze by¢ nie mo»e [ , ?
?
Ks I r. IV, str 52] i nie mo»e by¢ te» mniejsze [ , jw.].
Je±li pierwsze zdanie interpretowa¢ jako∞1 + 1 = ∞1 , gdzie ∞1 to pewna konkretna liczba niesko«-
czona, to rzeczywi±cie oczywiste jest »e ∞1 − 1 = ∞1 (starczy odj¡¢ jeden obustronnie od pierwszego
równania), zatem zdanie drugie wynika z pierwszego.
Natomiast je±li rozumie¢ to zdanie jako ∀x x < ∞1 albo ∀X X ∪ A = X (gdzie X to zbiór), zdania
cytowane przeze mnie s¡ sprzeczne. Je±li rozumie¢ pierwsze zdanie jako ∀a a ∈ X to taka denicja X
jest sprzeczna sama w sobie.