‫دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ‬ ‫ﻋﻨﻮان ﻛﺘﺎب‪:‬‬

‫ﻣﻠﻮﻳﻦ ﻳﻮروﻓﺴﻜﻲ‬ ‫ﻧﺎم ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه‪:‬‬

‫اﻧﺘﺸﺎرات‪ :‬ﺑﺎﺷﮕﺎه اﻧﺪﻳﺸﻪ‬

‫ﺗﺎرﻳﺦ اﻧﺘﺸﺎر‪ :‬وﻳﺮاﺳﺖ اول ‪ -‬ﻣﮫﺮ ﻣﺎه ‪١٣٨٤‬‬

‫ﺗﮫﯿﻪ و ﺗﻨﻈﯿﻢ ‪ :‬ﺧﺪاداد ظﮫﺮاﺑﻲ ﻛﻼﻧﺘﺮي‬

‫ﭼﮑﯿﺪه ‪:‬‬

‫ﻛﺘﺎب دﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ اﺛﺮ ﭘﺮوﻓﺴﻮر ﻣﻠﻮﯾﻦ ﯾﻮروﻓﺴﻜﻲ اﺳﺘﺎد ﺗﺎرﯾﺦ و ﺳﯿﺎﺳﺘﮭﺎي ﻋﻤﻮﻣﻲ داﻧﺸﮕﺎه وﯾﺮﺟﯿﻨﯿﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه در اﯾﻦ ﻛﺘﺎب ﺑﮫ ﺑﺮرﺳﻲ و رﯾﺸﮫ ﯾﺎﺑﻲ ﻣﺴﺎﯾﻞ و ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﻲ ﻛﮫ ﺷﺎﻛﻠﮫ و ﺷﺎﻟﻮده ﯾﻚ ﺣﻜﻮﻣﺖ دﻣﻮﻛﺮاﺗﯿﻚ‬
‫اﺳﺖ‪ ،‬ﭘﺮداﺧﺘﮫ اﺳﺖ‪ .‬در اﯾﻦ ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﻄﺒﯿﻘﻲ دﻣﻮﻛﺮاﺗﯿﻚ ﺑﻮدن ﺣﻜﻮﻣﺖ اﯾﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه از دﯾﺪﮔﺎه ھﺎي ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن‬
‫ﻧﻈﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت‪ ،‬ﺣﻘﻮق اﻗﻠﯿﺖ ھﺎ‪ ،‬وﺳﺎﯾﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻲ و ﻗﺪرت رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮭﻮر ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﻲ ﻗﺮار‬
‫ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ‪.‬ﻣﺴﺎﯾﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﻛﮫ در اﯾﻦ ﻛﺘﺎب ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﮫ ﯾﻮروﻓﺴﻜﻲ واﻗﻊ ﺷﺪه ‪ ،‬ھﺮ ﯾﻚ در ﻗﺎﻟﺐ ﯾﻚ ﻣﻘﺎﻟﮫ ﻣﺠﺰا‬
‫اراﯾﮫ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫از ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﻛﺘﺎب ﻓﻮق ﺑﯿﺶ از ‪ ۴٠‬ﮐﺘﺎب دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺰ در ﺑﺎزار ﻣﻮﺟﻮد ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻓﮫﺮﺳﺖ ﻣﻄﺎﻟﺐ‪:‬‬

‫‪ -‬ﻣﻘﺪﻣﻪ‪ :‬رﻳﺸﻪ ھﺎى اوﻟﯿﻪ و اﺳﺎﺳﻰ دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ‬

‫‪ -‬ﭘﯿﺮوى از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ‪ :‬آﻣﺮﻳﮑﺎ و ﻓﺮاﺗﺮ از آن‬

‫‪ -‬ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ و دﻣﻮﮐﺮاﺳﯽ‬

‫‪ -‬ﻗﺪرﺗﮫﺎى رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮری‬

‫‪ -‬ﻧﻘﺶ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ آزاد‬

‫‪ -‬ﻧﻘﺶ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه‬

‫‪ -‬ﺣﻖ ﻣﺮدم ﺑﺮاى آﮔﺎھﯽ‪ :‬ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ در ﻣﺆﺳﺴﺎت دوﻟﺘﯽ‬

‫‪ -‬ﺣﻔﺎظﺖ از ﺣﻘﻮق اﻗﻠﯿﺖ ھﺎ‬

‫‪ -‬ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ارﺗﺶ‬

‫دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻣﻘﺪﻣﻪ‪ :‬رﻳﺸﻪ ھﺎى اوﻟﯿﻪ و اﺳﺎﺳﻰ‬

‫»‪ ...‬ﺗﺎ دوﻟﺖ ﻣﺮدم‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدم‪ ،‬و ﺑﺮاى ﻣﺮدم‪ ،‬از ﺻﺤﻨﻪ روزﮔﺎر ﻣﺤﻮ ﻧﺸﻮد‪«.‬‬

‫‪ -‬ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ آﺑﺮاھﺎم ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ‬

‫ﺧﻄﺎﺑﻪ ﮔﺘﯿﺴﺒﻮرگ‪١٨۶٣ ،‬‬

‫ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ‪ ،‬در ﺧﻼل ﻳﮑﻰ از ﺟﻨﮕﮫﺎى ﻣﮫﯿﺐ داﺧﻠﻰ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﺣﻔﻆ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺟﺮﻳﺎن داﺷﺖ‪ ،‬در ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻰ طﻨﯿﻦ اﻧﺪاز ﺧﻮد در ﺗﺨﺼﯿﺺ‬
‫ﻳﮏ ﮔﻮرﺳﺘﺎن ﻣﻠﻰ در ‪ ،Gettysburg‬ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻌﺮوﻓﺘﺮﻳﻦ ﺗﻌﺮﻳﻒ از دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ در ﺗﺎرﻳﺦ آﻣﺮﻳﮑﺎ را ﺑﺮاى ﻣﺎ ﺑﺪﺳﺖ داد‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر او از »دوﻟﺖ ﻣﺮدم‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﻣﺮدم‪ ،‬و ﺑﺮاى ﻣﺮدم« آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ اﺳﺎﺳﻰ ﻳﮏ دوﻟﺖ دﻣﻮﮐﺮات ﮐﻪ او ﭼﻨﺎن زﻳﺒﺎ ﺑﯿﺎن ﮐﺮد ﺑﺮاى ھﻤﻪ ﻣﻠﺖ ھﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﺸﺘﺎق آن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺻﺪق ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ دﺷﻮار اﺳﺖ و دوﻟﺖ دﻣﻮﮐﺮات ﺷﺎﻳﺪ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮﻳﻦ و ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮﻳﻦ ﻓﺮم دوﻟﺖ ھﺎﺳﺖ‪ .‬ﮐﺎروﺑﺎر اﻳﻦ دوﻟﺖ ﺳﺮﺷﺎر اﺳﺖ از ﺑﺤﺮاﻧﮫﺎ و ﺗﻀﺎدھﺎ و‬
‫ﻣﺴﺘﻠﺰم آن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻋﻀﺎى آن ﺑﺎ ﺟﺪﻳﺖ و ﺳﺮﺳﺨﺘﻰ آﻧﺮا ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺑﺮﻧﺪ‪ .‬دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺑﺮاى ﺑﺎزدھﻰ طﺮح ﻧﺸﺪه ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاى ﺟﻮاﺑﮕﻮﺋﻰ اﺳﺖ‪ :‬ﻳﮏ دوﻟﺖ‬
‫آزاد ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻗﺎدر ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﮫﻤﺎن ﺳﺮﻋﺖ ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﺒﺎر ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ وﻗﺘﻰ ﮐﻪ در ﺟﺮﻳﺎن ﻋﻤﻞ ﺧﻮد را ﻣﺘﻌﮫﺪ ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ از ﭼﺸﻤﻪ ھﺎى‬
‫ﺟﻮﺷﺎن ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﮫﺮه ﮔﯿﺮد‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺄ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ در ﻓﺮم آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﺧﻮد‪ ،‬ھﺮﮔﺰ ﻣﺤﺼﻮل ﮐﺎﻣﻠﻰ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ داﺋﻤﺄ در ﺣﺎل رﺷﺪ و ﻧﻤﻮ اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﻧﻤﺎى ﺧﺎرﺟﻰ دوﻟﺖ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در طﻮل دو ﻗﺮن ﺗﻐﯿﯿﺮات اﻧﺪﮐﻰ را ﺷﺎھﺪ ﺑﻮده اﻣﺎ اﮔﺮ از ﺑﺮﺧﻮرد ﺳﻄﺤﻰ ﺑﮕﺬرﻳﻢ و ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﺑﺮﺳﯿﻢ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات‬
‫ﺷﮕﺮﻓﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﻳﻢ‪ .‬ﻣﻌﮫﺬا ﺑﯿﺸﺘﺮ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ – و ﺻﺤﯿﺢ ھﻢ ھﺴﺖ – ﮐﻪ آن اﺻﻮل اﺳﺎﺳﻰ ﮐﻪ زﻳﺮﺑﻨﺎى دوﻟﺖ آﻧﮫﺎ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﻰ دھﺪ‬
‫ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺄ از ﻣﻔﺎھﯿﻤﻰ ﻧﺸﺄت ﻣﻰ ﮔﯿﺮد ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا ﺗﻮﺳﻂ ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در ﺳﺎل ‪ ١٧٨٧‬روﺷﻦ ﺷﺪ‪.‬‬

‫در اﻳﻦ ﺻﻔﺤﺎت‪ ،‬ﺳﻌﻰ ﮐﺮده اﻳﻢ ﺑﻌﻀﻰ از اﻳﻦ اﺻﻮل را ﺗﻮﺿﯿﺢ دھﯿﻢ‪ ،‬و ﻣﺨﺘﺼﺮى از زﻣﯿﻨﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻰ ﭘﯿﺪاﻳﺶ آﻧﺮا ﺧﺎطﺮ ﻧﺸﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺷﺮح دھﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫ﭼﺮا آﻧﮫﺎ ﺑﺮاى ﻋﻤﻠﮑﺮد دوﻟﺖ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻄﻮر اﺧﺺ و ﺑﺮاى دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺑﻄﻮر اﻋﻢ داراى اھﻤﯿﺖ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﭼﻮن ھﺮ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻳﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ در ﺣﺎل‬
‫رﺷﺪ و ﺗﻐﯿﯿﺮ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﻦ ﺻﻔﺤﺎت ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻌﻀﻰ از ﻧﺎرﺳﺎﺋﻰ ھﺎى ﺳﯿﺴﺘﻢ دوﻟﺘﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه را ﺧﺎطﺮ ﻧﺸﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻠﺖ‬
‫آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺳﻌﻰ ﮐﺮده ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮد‪ .‬ھﯿﭻ ﮐﺲ ﻣﺪﻋﻰ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺪل دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺑﺮاى اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﭼﻨﺎن ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ آﻣﯿﺰ‬
‫ﺑﻮده‪ ،‬ھﻤﺎن ﻣﺪﻟﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ھﻤﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﺎ ﺑﺎﻳﺪ دﻧﺒﺎﻟﻪ رو آن ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ھﺮ ﻣﻠﺖ ﺑﺎﻳﺪ دوﻟﺘﺶ را ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻣﻘﺘﻀﯿﺎت ﻓﺮھﻨﮕﻰ و ﺗﺎرﻳﺨﻰ ﺧﻮد ﺳﺮ و ﺻﻮرت‬
‫دھﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ھﺪف از اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻻت‪ ،‬ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ آن اﺻﻮل اﺳﺎﺳﻰ و ﺑﻨﯿﺎدى اﺳﺖ ﮐﻪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﮫﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ در ھﻤﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل‪ ،‬روش ھﺎی دﻗﯿﻖ ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﮔﺴﺘﺮده اى ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺮم و ﺷﮑﻞ آﻧﮫﺎ‪ ،‬ھﻤﮕﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎﺑﻊ اﻳﻦ اﺻﻞ‬
‫رﻳﺸﻪ اى ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ در ﺟﺮﻳﺎن ﮐﺎر دﺧﯿﻞ ﺑﻮده و اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫اﻳﻦ اﺻﻮل رﻳﺸﻪ اى ﮐﺪاﻣﻨﺪ؟ ﻣﺎ ﻳﺎزده اﺻﻞ را ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﮐﺮده اﻳﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﻣﺎ ﮐﻠﯿﺪھﺎى ﻣﮫﻢ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ رﺷﺪ ﮐﺮده و ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﭘﯿﺮوى از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ‪ :‬ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﺑﺎﻳﺪ در ﭼﮫﺎرﭼﻮب و ﺑﻪ ﺗﺒﻌﯿﺖ از ﻳﮏ ﭘﺎراﻣﺘﺮ ﻣﺸﺨﺺ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد؛ ﺑﺎﻳﺪ روﺷﮫﺎى ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﺪه اى ﺑﺮاى ﺗﺪوﻳﻦ و‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻗﻮاﻧﯿﻦ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬و در ﺑﻌﻀﻰ ﺣﻮزه ھﺎ – ﻳﻌﻨﻰ آﻧﺠﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﭘﺎى ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد در ﻣﯿﺎن اﺳﺖ – ﺑﺎﻳﺪ دور از ھﻮى و ھﻮﺳﮫﺎى ﻗﺎﻧﻮن اﮐﺜﺮﻳﺖ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺧﻮد ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ در ھﻤﺎن ﺣﺎل ﺑﺴﯿﺎر ﺑﯿﺶ از آن اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻨﺪ ﺣﯿﺎﺗﻰ دوﻟﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ھﺎى ﻗﺪرت‪ ،‬ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى‬
‫ﻣﺘﻔﺎوت آن و ھﻤﯿﻨﻄﻮر ﻣﺤﺪوده اﺧﺘﯿﺎرات دوﻟﺖ را ﺑﻨﺎ ﻧﮫﺎده اﺳﺖ‪ .‬ﻳﮑﻰ از وﺟﻮه ﮐﻠﯿﺪى داﺷﺘﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ آن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﭼﮫﺎرﭼﻮب اﺻﻠﻰ و رﻳﺸﻪ‬
‫اى را ﻧﻤﻰ ﺗﻮان ﺑﺪﻟﯿﻞ آﻣﺎل و ھﻮﺳﮫﺎى ﻳﮏ اﮐﺜﺮﻳﺖ زودﮔﺬر ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻰ ﺗﻐﯿﯿﺮ داد‪ .‬اﻳﻦ ﮐﺎر ﻣﺴﺘﻠﺰم رﺿﺎﻳﺖ اﻓﺮاد اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻰ روﺷﻦ و ﻏﯿﺮ ﻣﺒﮫﻢ‬
‫ﺑﯿﺎن ﺷﻮد‪ .‬از ﺳﺎل ‪ ١٧٨٧‬در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ‪ ٢٧‬ﺑﺎر اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺟﺮﻳﺎن اﻟﺤﺎق اﻳﻦ اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎ را‬
‫ﻣﺸﮑﻞ ﮐﺮدﻧﺪ وﻟﻰ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺴﺎﺧﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ را از طﺮﻳﻖ ﮔﺴﺘﺮش آزادﻳﮫﺎى ﻓﺮدى و ﻣﺤﻮ ﺗﻔﺎوﺗﮫﺎ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻧﮋاد ﻳﺎ ﺟﻨﺴﯿﺖ‬
‫ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺨﺸﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬ھﯿﭻ ﮐﺪام از اﻳﻦ اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎ ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻰ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﻧﺸﺪه اﻣﺎ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﺪه از ﺣﻤﺎﻳﺖ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺑﺰرﮔﻰ از ﻣﺮدم ﺑﺮﺧﻮردار‬
‫ﺑﻮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت آزاد‪ :‬ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﮑﻪ ﻳﮏ دوﻟﺖ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﺧﻮب طﺮح ﺷﺪه ﻧﻤﻰ ﺗﻮان آﻧﺮا ﻳﮏ دوﻟﺖ آزاد ﻗﻠﻤﺪاد ﮐﺮد ﻣﮕﺮ آﻧﮑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎﺗﻰ ﮐﻪ در رأس آن‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﻪ آزادى و ﺑﻪ طﺮﻳﻘﻰ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺑﺮاى ھﻤﻪ آﻧﺮا ﻋﺎدﻻﻧﻪ و ﻋﻠﻨﻰ ﻧﺎﻣﯿﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬طﺮز ﻋﻤﻞ و ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ ھﺮ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ‬
‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از دﻳﮕﺮى ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ اﺻﻮل اﺳﺎﺳﻰ آن ﺑﺮاى ھﻤﻪ ﺟﻮاﻣﻊ آزاد ﻳﮑﺴﺎن ھﺴﺘﻨﺪ‪ :‬دﺳﺘﺮﺳﻰ ھﻤﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان واﺟﺪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﻪ ﺻﻨﺪوق‬
‫آراء‪ ،‬ﺣﻔﺎظﺖ از اﻓﺮاد در ﺑﺮاﺑﺮ اﻋﻤﺎل ﻧﻔﻮذ در دادن رأى‪ ،‬و ﺷﻤﺎرش ﻋﻠﻨﻰ و ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ آراء‪ .‬ﺑﺪﻟﯿﻞ آﻧﮑﻪ اﺧﺬ رأى در ﺳﻄﺢ وﺳﯿﻊ ھﻤﯿﺸﻪ در ﻣﻌﺮض اﺷﺘﺒﺎه‬
‫و ﺗﻘﻠﺐ ﻗﺮار دارد‪ ،‬ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ اﻣﮑﺎن دارد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاى اﺣﺘﺮاز از آن دﻗﺖ ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﺎ اﮔﺮ ﻣﺴﺌﻠﻪ اى ھﺴﺖ ﻳﺎ آﻧﮑﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺧﯿﻠﻰ ﻣﮫﻢ ﻧﺰدﻳﮏ اﺳﺖ –‬
‫ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺳﺎل ‪ ٢٠٠٠‬اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه روى داد – ﻣﺮدم ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ ﻣﺸﮑﻼت‪ ،‬ھﻨﻮز ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه و ﺑﺮاى آﻧﮫﺎ‬
‫اﻟﺰام آور ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﺪرال‪ ،‬دوﻟﺘﮫﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻲ‪ :‬اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪراﻟﻰ دوﻟﺖ ﺧﻮد ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻔﺮد اﺳﺖ؛ در اﻳﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ‪ ،‬ﻗﺪرت و اﺧﺘﯿﺎر ﺑﯿﻦ دوﻟﺖ‬
‫ﻣﻠﻰ و دوﻟﺘﮫﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻰ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪه و اﻋﻤﺎل ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬اﻣﺎ اﮔﺮ اﻳﻦ ﻣﺪل ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻠﻞ دﻳﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ھﻨﻮز ھﻢ درﺳﮫﺎﺋﻰ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان‬
‫ﻓﺮا ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ھﺮﭼﻪ دوﻟﺖ از ﻣﺮدم دورﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﺛﺮ آن ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ و ﮐﻤﺘﺮ ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎد اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺎ داﺷﺘﻦ دوﻟﺘﮫﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻰ‪ ،‬آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﺑﻌﻀﻰ از ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺧﻮد را از ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﺸﺎھﺪه ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﮫﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎ را ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺄ ﺑﻪ ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﻰ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ را وﺿﻊ ﮐﺮده و ﺑﻪ‬
‫آﻧﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ اﺟﺮا ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺮﺑﻮط ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ آن ﻋﺪم ﺗﻤﺮﮐﺰ اﺧﺘﯿﺎرات‪ ،‬در دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ و ﻏﺼﺐ ﻗﺪرﺗﮫﺎى دوﻟﺖ را ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ ﻣﻰ‬
‫ﺳﺎزد‪ .‬آن اﺻﻮﻟﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ طﺒﻖ آن دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪرﺗﮫﺎ و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ھﺎ را ﻏﯿﺮ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺳﺎزﻧﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﻳﮏ ﻣﻤﻠﮑﺖ ﮐﻮﭼﮏ و ﻧﺴﺒﺘﺎَ ﻳﮑﺪﺳﺖ‪،‬‬
‫زﻳﺎد اھﻤﯿﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ در ﻳﮏ ﮐﺸﻮر وﺳﯿﻊ ﺑﺎ ﮔﺮوھﮫﺎ و اﻗﻮام ﻧﺎھﻤﮕﻮن‪ ،‬ﻳﮏ اﺑﺰار ﺣﻔﺎظﺘﻰ ﻣﮫﻢ ﺑﺸﻤﺎر ﻣﻰ آﻳﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن‪ :‬ﺗﺎرﻳﺦ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن در طﻮل ﭘﻨﺞ ھﺰاره ﻗﻮاﻧﯿﻦ رﺳﻤﻰ ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ روﺷﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ آن ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﻦ‬
‫ﻗﻮاﻧﯿﻦ را ﺑﻮﺟﻮد آورده اﻧﺪ ﺗﻔﺎوﺗﮫﺎى ﺷﮕﺮﻓﻰ ﺑﺎ ھﻢ داﺷﺘﻪ و از اﺣﮑﺎم »ﺧﺪا – ﺷﺎه« ھﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ رأى اﮐﺜﺮﻳﺖ در ﻣﯿﺘﯿﻨﮓ ھﺎى روﺳﺘﺎﺋﻰ را درﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد‪.‬‬
‫در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮن در ﺳﻄﻮح ﻓﺮاواﻧﻰ ﺗﺪوﻳﻦ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ :‬از ﺷﻮراھﺎى ﻣﺤﻠﻰ ﺷﮫﺮک ھﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ،‬ﺗﺎ ﮐﻨﮕﺮه اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ .‬اﻣﺎ در‬
‫ھﻤﻪ اﻳﻦ ﺳﻄﻮح‪ ،‬ﺷﮫﺮوﻧﺪان‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و ﭼﻪ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ‪ ،‬از ﺧﻮد ﻣﺎﻳﻪ ﻓﺮاوان ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ و ﺑﻪ ﻧﺤﻮ وﺳﯿﻌﻰ در ﺷﮑﻞ دادن ﺑﻪ آﻧﮫﺎ ﺳﮫﯿﻢ‬
‫ﺑﻮده اﻧﺪ‪ .‬ﻋﺎﻣﻠﯿﻦ ﻧﮫﺎدھﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﻰ دھﻨﺪ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺧﻮد ﻣﺴﺌﻮل ﺑﻮده و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻨﻰ در ﺟﮫﺖ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ ﺑﺮاى ﻣﻨﺎﻓﻊ‬
‫ﻣﺮدم را ﺑﻮﺟﻮد ﻧﯿﺎورﻧﺪ‪ ،‬در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت آﻳﻨﺪه ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺧﻮرد‪ .‬ﮐﻠﯿﺪ ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن در ﭼﮫﺎرﭼﻮب دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ‪ ،‬طﺮز ﮐﺎر ﻳﺎ ﺣﺘﻰ ﻣﺤﻞ اﻧﺠﺎم آن ﻧﯿﺴﺖ‪،‬‬
‫ﺑﻠﮑﻪ آن اﺣﺴﺎس ﺣﺴﺎب ﭘﺲ دادن ﺑﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان و ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ آﻣﺎل و ﻧﯿﺎزھﺎى ﻣﺮدم اﺳﺖ ﮐﻪ از اھﻤﯿﺖ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻳﮏ ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﻣﺴﺘﻘﻞ‪ :‬اﻟﮑﺴﺎﻧﺪر ھﺎﻣﯿﻠﺘﻮن در »ﻓﺪراﻟﯿﺴﺖ« در ﺳﺎﻟﮫﺎى ‪ ١٧٨٩-١٧٨٨‬ﻳﺎدآور ﺷﺪ ﮐﻪ دادﮔﺎھﮫﺎ ﻓﺎرغ از ﻗﺪرﺗﮫﺎى ﻧﺎﺷﻰ از ﺷﻤﺸﯿﺮ ﻳﺎ‬
‫ﮐﯿﻒ ﭘﻮل‪» ،‬ﮐﻢ ﺧﻄﺮﺗﺮﻳﻦ ﺷﺎﺧﻪ« در دوﻟﺖ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻌﮫﺬا دادﮔﺎه ھﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ آزاد ﺑﺴﯿﺎر ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺑﻮده‪ ،‬و از ﺑﺴﯿﺎرى ﺟﮫﺎت دادﮔﺎه‬
‫آن اھﺮم اﺟﺮاﻳﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ آن ﻣﻮارد ﻣﺒﮫﻢ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺷﺪه و اﺟﺮا ﻣﻰ ﮔﺮدد‪ .‬در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه دادﮔﺎھﮫﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﮐﻨﮕﺮه ﻳﺎ‬
‫ﻣﻘﺮرات اﻳﺎﻟﺘﻰ را ﺑﺪان دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در ﺗﻌﺎرض اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺎطﻞ اﻋﻼم ﮐﺮده و ﺣﺘﻰ اﻋﻤﺎل رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر را ﻧﯿﺰ ﺑﻪ دﻻﻳﻞ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻪ ھﻤﯿﻦ‬
‫ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ دﭼﺎر ﺳﺎزد‪ .‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﻣﺪاﻓﻊ ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺳﯿﺴﺘﻢ دادﮔﺎھﻰ اﺳﺖ؛ اﻳﻦ از آن رو اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻗﻀﺎت ﻣﺎدام‬
‫اﻟﻌﻤﺮ ﻣﺘﺼﺪى ﮐﺎر ﺧﻮد ﺑﻮده و ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻓﺎرغ از ﮐﺸﺎﮐﺶ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﻋﻄﻒ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺣﻘﻮﻗﻰ ﺑﻨﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ھﻤﻪ دادﮔﺎھﮫﺎى‬
‫ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻳﮑﺴﺎن ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻧﮫﺎدى وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﺪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﭼﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ‪ ،‬و ﭼﻪ ھﻨﮕﺎم ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ دوﻟﺖ از‬
‫ﻗﺪرت ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺧﻮد ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺪرﺗﮫﺎى رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮري‪ :‬ھﻤﻪ ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﺪرن ﺑﺎﻳﺪ داراى ﻳﮏ رﺋﯿﺲ اﺟﺮاﻳﻰ ﺑﻮده ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﮫﺎى دوﻟﺖ از اداره ﺳﺎده ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﺎ ھﺪاﻳﺖ‬
‫ﻧﯿﺮوھﺎى ﻣﺴﻠﺢ ﺑﺮاى دﻓﺎع از ﮐﺸﻮر را در زﻣﺎن ﺟﻨﮓ اﻧﺠﺎم دھﺪ اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺧﻂ ظﺮﻳﻔﻰ ﺑﯿﻦ دادن ﻧﯿﺮوى ﮐﺎﻓﻰ ﺑﻪ ﻣﺠﺮى ﺑﺮاى اﻧﺠﺎم ﮐﺎر و در ھﻤﺎن ﺣﺎل‬
‫ﻣﺤﺪود ﺳﺎﺧﺘﻦ آن اﺧﺘﯿﺎرات ﺑﺮاى ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى از دﻳﮑﺘﺎﺗﻮرى رﺳﻢ ﺷﻮد‪ .‬در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺧﻄﻮط روﺷﻨﻰ را در ﻣﻮرد ﻗﺪرﺗﮫﺎى رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر‬
‫رﺳﻢ ﮐﺮده‪ ،‬و در ھﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ دﻓﺘﺮ او ﻳﮑﻰ از ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻧﮫﺎدھﺎ دردﻧﯿﺎﺳﺖ‪ ،‬ﻧﯿﺮوى آن از رﺿﺎﻳﺖ ﻣﺮدم و ﺗﻮاﻧﺎﻳﻰ ﺷﺨﺺ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ در ﮐﺎخ ﺳﻔﯿﺪ‬
‫ﻳﻌﻨﻰ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﺎ ﺧﻮب ﮐﺎر ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى دﻳﮕﺮ دوﻟﺖ ﻧﺎﺷﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻨﺠﺎ ﻧﯿﺰ‪ ،‬ﺳﺎزﻣﺎن و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن واﻗﻌﻰ دﻓﺘﺮ رﺋﯿﺲ ﻗﻮه ﻣﺠﺮﻳﻪ ﻣﻄﺮح‬
‫ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻓﺸﺎرھﺎ و ﻣﺤﺪودﻳﺘﮫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ اﺻﻮﻟﻰ از ﻗﺒﯿﻞ »ﺟﺪاﻳﻰ ﻧﯿﺮوھﺎ« ﺑﺮ آن دﻓﺘﺮ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﺷﺪه‪ ،‬ﻣﻄﺮح اﺳﺖ‪ .‬در ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ رﺋﯿﺲ‬
‫ﺟﻤﮫﻮر ﺑﺎﻳﺪ از طﺮﻳﻖ ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮى ﻣﮫﺎرﺗﮫﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺧﻮد ﭼﮫﺎرﭼﻮﺑﻰ را ﺑﺮاى ھﻤﮑﺎرى ﺑﺎ ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ و ﺑﺎﻻﺗﺮ از ھﻤﻪ ﺑﺎ ﻣﺮدم ﺑﻮﺟﻮد ﺑﯿﺎورد‪ .‬در ھﻤﺎن ﺣﺎل‬
‫ھﻤﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺘﮫﺎى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر و ﻳﺎ ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮان ھﻤﯿﺸﻪ ﺧﺪﻣﺘﮕﺬار ﻣﺮدم اﻧﺪ و‬
‫ﻧﻪ ارﺑﺎب آﻧﮫﺎ‪.‬‬

‫ﻧﻘﺶ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت آزاد‪ :‬ﺣﻖ ﻣﺮدم ﺑﺮاى آﮔﺎھﻰ از اﻣﻮر‪ ،‬ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺰدﻳﮑﻰ ﺑﻪ وﺳﺎﻳﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ آزاد ‪ --‬روزﻧﺎﻣﻪ ھﺎ‪ ،‬ﺷﺒﮑﻪ ھﺎى رادﻳﻮﻳﻰ و‬
‫ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ‪ --‬دارد ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻋﻤﻠﮑﺮد دوﻟﺖ را ﻣﻮرد ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻗﺮار داده و ﻧﺘﺎﻳﺞ آن را ﺑﺪون ﺗﺮس از ﺗﻌﻘﯿﺐ و اﺗﮫﺎم ﮔﺰارش دھﻨﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن ﻋﺮﻓﻰ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ھﺮ‬
‫ﻧﻮع اﻧﺘﻘﺎد از ﭘﺎدﺷﺎه )و ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮش آن ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻤﺎﻣﻰ دوﻟﺖ( را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻮھﯿﻦ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﯿﺰ ﺟﺮم ﺗﻠﻘﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺳﺮاﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﺟﺮم را ﻣﻮﻗﻮف‬
‫ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺟﺎى آن ﻳﻚ ﺗﺌﻮرى را ﺑﺮاى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﻮده اﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺑﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﻳﮏ وﺿﻌﯿﺖ ﭘﯿﭽﯿﺪه‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ‬
 ‫اﺳﺖ ﺷﺨﺼﺄ ﻳﮏ ﺷﮫﺮوﻧﺪ ﻧﺘﻮاﻧﺪ ﮐﺎر ﺧﻮد را ﺑﺮاى ﺗﻤﺎﺷﺎى ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت‪ ،‬ﻧﺸﺴﺘﻦ در ﺟﻠﺴﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﻳﺎ ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت‪ ،‬ﻳﺎ ﺗﺤﻘﯿﻖ و رﺳﯿﺪﮔﻰ ﺑﻪ طﺮز‬
‫ﮐﺎردوﻟﺖ ﺗﺮک ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻧﻘﺶ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﺷﮫﺮوﻧﺪ را ﺑﻌﮫﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ و از طﺮﻳﻖ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ ﻧﻮﺷﺘﺎرھﺎ و ﻧﯿﺰ رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻳﺎﻓﺘﻪ ھﺎى‬
‫ﺧﻮد را ﮔﺰارش ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺷﮫﺮوﻧﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى آن آﮔﺎھﻰ ھﺎ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺮدﻣﻰ‪ ،‬ﺑﺮاى ﮐﻨﺪ و ﮐﺎو در ﻣﻮرد ﻓﺴﺎد‪ ،‬و ﻧﺸﺎن‬
‫دادن ﻋﺪم اﺟﺮاى ﻋﺪاﻟﺖ در ﻋﻤﻠﮑﺮدھﺎى ﻏﯿﺮ ﮐﺎﻓﻰ و ﻏﯿﺮ ﻣﺆﺛﺮ ﻧﮫﺎد دوﻟﺖ‪ ،‬ﻣﺮدم ﺑﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺗﮑﯿﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ھﯿﭻ ﮐﺸﻮرى ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‬
‫آزاد از ﻣﻮھﺒﺖ آزادى ﺑﮫﺮه ﻣﻨﺪ ﮔﺮدد‪ ،‬و ﻳﮑﻰ از ﻧﻤﻮدارھﺎى ھﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺟﺒﺎر ﺳﺎﮐﺖ ﮐﺮدن وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻧﻘﺶ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه‪ :‬در ﻗﺮن ھﺠﺪھﻢ و در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﻋﻤﺪﺗﺎَ ﻣﻌﺮف ﻳﮏ دﻳﺎﻟﻮگ ﻳﺎ ﮔﻔﺖ و ﺷﻨﻮد ﺑﯿﻦ رأى دھﻨﺪﮔﺎن و‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﻨﺘﺨﺐ آﻧﮫﺎ در ﮐﻨﮕﺮه ﻳﺎ دوﻟﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻰ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻌﻠﺖ آﻧﮑﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﮐﻤﺘﺮ‪ ،‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى دوﻟﺖ ﻣﺤﺪودﺗﺮ‪ ،‬و ارﺗﺒﺎطﺎت ﺳﺎده ﺗﺮ ﺑﻮد‪ ،‬ﻧﯿﺎزى‬
‫ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﺮاى ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﻣﻌﺮﻓﻰ دﻳﺪﮔﺎھﮫﺎى ﺧﻮد ﻣﺮﺗﺒﺎَ ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى واﺳﻄﻪ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ در ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ ﺷﺪ و ﻧﻘﺶ‬
‫دوﻟﺖ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬اﮐﻨﻮن ﻣﻮارد ﺑﺴﯿﺎرى ھﺴﺖ ﮐﻪ رأى دھﻨﺪﮔﺎن ﻣﻰ ﺧﻮاھﻨﺪ درﺑﺎره آن اظﮫﺎر ﻧﻈﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮاى آﻧﮑﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪﺷﺎن درﺑﺎره ﻣﺴﺎﺋﻞ‬
‫ﺑﺨﺼﻮص ﺑﻪ آﮔﺎھﻰ دﻳﮕﺮان ﺑﺮﺳﺪ‪ ،‬ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﮔﺮوھﮫﺎى ﺗﺒﻠﯿﻐﺎت ﭘﺎرﻟﻤﺎﻧﻰ ﺑﻮﺟﻮد آورده اﻧﺪ ﮐﻪ از ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ و ﺧﺼﻮﺻﻰ دﻓﺎع ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ؛ و ﻧﯿﺰ‬
‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻏﯿﺮ دوﻟﺘﻰ )‪ (NGO‬ﮐﻪ ﺧﻮد را وﻗﻒ ﻳﮏ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺧﺎص ﮐﺮده اﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺟﻨﺒﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎ ھﺪف اﻧﺘﻘﺎدھﺎى داﺧﻠﻰ ﻓﺮاوان اﺳﺖ‪ ،‬و‬
‫ﺑﺮﺧﻰ از ﻣﺮدم ادﻋﺎ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ آن ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺑﺎ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﻟﻎ ﮐﻼن ﭘﻮل ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺻﺪاى ﺧﻮد را ﺑﮫﺘﺮ از آﻧﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ داراى ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺤﺪودﺗﺮى ھﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﺑﻠﻨﺪ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در اﻳﻦ اﻧﺘﻘﺎد ﺣﻘﯿﻘﺘﻰ ﻧﮫﻔﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﻮﺿﻮع اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﺪھﺎ ﮔﺮوه در ﺑﯿﻦ آﻧﮫﺎ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ آﻣﻮزش ﻋﻤﻮم و ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران‬
‫درﺑﺎره ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﺑﺨﺼﻮص ﮐﻤﮏ ﮐﺮده و ﺑﺪﻳﻦ طﺮﻳﻖ در اﻳﻦ ﻋﺼﺮ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺑﻪ ﺑﺴﯿﺎرى از ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻋﺎدى ﮐﻤﮏ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ دﻳﺪﮔﺎھﮫﺎى ﺧﻮد را ﺑﻪ اطﻼع‬
‫ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﺧﻮد ﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ورود ﺑﻪ ﻋﺼﺮ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد اﻳﻦ ﺻﺪاھﺎ ﺣﺘﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ ھﻢ ﺷﺪه و اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻏﯿﺮ دوﻟﺘﻰ ﺑﻪ ﭘﺎﻻﻳﺶ و ﺗﻤﺮﮐﺰﺑﺮ روى‬
‫ﻋﻼﻗﻤﻨﺪﻳﮫﺎى ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﺆﺛﺮى ﮐﻤﮏ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺣﻔﻆ ﺣﻖ ﻣﺮدم ﺑﺮاى آﮔﺎھﻲ‪ :‬ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از اﻳﻦ ﻗﺮن‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺮدم ﻣﻰ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ طﺮز ﮐﺎر دوﻟﺘﺸﺎن ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻌﻤﻮﻷ ﺗﻨﮫﺎ ﮐﺎرى ﮐﻪ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ رﻓﺘﻦ‬
‫ﺑﻪ ﺗﺎﻻر ﺷﮫﺮدارى ﻳﺎ اﻧﺠﻤﻦ ﺷﮫﺮ و ﺷﻨﯿﺪن ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت و ﻣﺬاﮐﺮات ﺑﻮد‪ .‬اﻣﺎ اﻣﺮوزه ﻣﺎ ﺑﺎ دﻳﻮان ﺳﺎﻻرى ھﺎ‪ ،‬اوﺿﺎع وﻣﻘﺮرات وﺳﯿﻊ و ﭘﯿﭽﯿﺪه اى ﺳﺮوﮐﺎر‬
‫دارﻳﻢ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﺻﺪھﺎ ﺻﻔﺤﻪ ﺑﺎﻟﻎ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ ،‬و ﻳﮏ ﺟﺮﻳﺎن ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬار‪ ،‬ﺣﺘﻰ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﻣﺮدم ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺿﯿﺢ اﺳﺖ‪ ،‬ھﻨﻮز ھﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاى‬
‫ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﺮدم آﻧﻘﺪر ﻧﺎﻣﻔﮫﻮم ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺸﻮﻧﺪ وﺿﻊ از ﭼﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ‪ .‬در ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ‪ ،‬دوﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﻔﺎف ﺑﺎﺷﺪ –‬
‫ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻪ ﺑﺮرﺳﻰ ھﺎ و ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت آن ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاى ﺑﺮرﺳﻰ و ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻋﻤﻮﻣﻰ در دﺳﺘﺮس ﻋﻤﻮم ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬واﺿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت دوﻟﺖ را ﻧﺒﺎﻳﺪ‬
‫اﻋﻼم ﮐﺮد‪ ،‬اﻣﺎ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺣﻖ دارﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ دﻻرھﺎى ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﻰ آﻧﮫﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺧﺮج ﻣﻰ ﺷﻮد‪ ،‬آﻳﺎ اﺟﺮاى ﻋﺪاﻟﺖ ﮐﺎﻓﻰ و ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ‪ ،‬و آﻳﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﻨﺘﺨﺐ آﻧﮫﺎ‬
‫ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻳﺎ ﻧﻪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﻪ اﻳﻦ اطﻼﻋﺎت ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮﺳﻰ اﺳﺖ‪ ،‬از دوﻟﺖ ﺗﺎ دوﻟﺖ دﻳﮕﺮ ﺗﻔﺎوت دارد‪ ،‬اﻣﺎ ھﯿﭻ دوﻟﺖ دﻣﻮﮐﺮاﺗﻰ‬
‫ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ در ﺧﻔﺎى ﮐﺎﻣﻞ ﮐﺎر ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺣﻔﺎظﺖ از ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ اﻗﻠﯿﺖ ھﺎ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺎ از »دﻣﻮﮐﺮاﺳﻲ« ﺣﮑﻮﻣﺖ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﻳﮑﻰ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﮫﻢ در ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ‬
‫رﻓﺘﺎرى اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻗﻠﯿﺖ ھﺎ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺎ از »اﻗﻠﯿﺖ« ﮐﺴﺎﻧﻰ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻠﯿﻪ ﺣﺰب ﺑﺮﻧﺪه رأى داده اﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ آﻧﮫﺎﺋﻰ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻧﮋاد‪ ،‬دﻳﻦ‬
‫ﻳﺎ ﻗﻮﻣﯿﺖ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺛﺎﺑﺘﻰ ﺑﺎ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺗﻔﺎوت دارﻧﺪ‪ .‬در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ﮔﺮﻓﺘﺎرى ﺑﺰرگ‪ ،‬ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻧﮋاد ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬رھﺎﺋﻰ ﺑﺮدﮔﺎن ﺳﯿﺎھﭙﻮﺳﺖ ﭘﺲ از ﻳﮏ ﺟﻨﮓ‬
‫ﺧﻮﻧﯿﻦ داﺧﻠﻰ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﺷﺪ و ﻳﮏ ﻗﺮن دﻳﮕﺮ طﻮل ﮐﺸﯿﺪ ﺗﺎ ﺳﯿﺎھﺎن ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آزاداﻧﻪ از ﺣﻘﻮﻗﻰ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﻪ آﻧﮫﺎ اﻋﻄﺎ ﮐﺮده ﺑﻮد ﺑﮫﺮه ﻣﻨﺪ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮاﺑﺮى ﻧﮋادى ﭼﯿﺰى اﺳﺖ ﮐﻪ ھﻨﻮز اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺎ آن درﮔﯿﺮ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺘﻰ از طﺒﯿﻌﺖ رﺷﺪ و ﻧﻤﻮ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ‪ ،‬اﻧﮕﯿﺰه اى ﺑﺮاى ھﺮﭼﻪ‬
‫ﻓﺮاﮔﯿﺮﺗﺮ ﺷﺪن و ﻣﻮھﺒﺘﻰ اﺳﺖ ﺑﺮاى آﻧﮫﺎﻳﻰ ﮐﻪ از اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ از ﺗﻌﻘﯿﺐ در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﮐﺎﻣﻞ و ﻣﺘﺴﺎوى‬
‫اﻟﺤﻘﻮق ﻓﺮﺻﺘﻰ ﺑﺮاى ﺷﺮﮐﺖ در ﺟﺎﻣﻌﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﺎﻟﮫﺎﻳﻰ از ﻣﻠﺘﮫﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ اﻗﻠﯿﺘﮫﺎى ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺧﻮﻧﯿﻦ و وﺣﺸﺘﻨﺎﮐﻰ رﻓﺘﺎر ﮐﺮده اﻧﺪ ﻓﺮاواﻧﻨﺪ‪ ،‬و‬
‫ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﻧﺎزﻳﮫﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﻳﮫﻮدﻳﺎن ﻳﮑﻰ از روﺷﻨﺘﺮﻳﻦ ﻣﺜﺎﻟﮫﺎى آن اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ ھﯿﭻ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻪ طﻮر ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰى ﺷﺪه ﮔﺮوھﮫﺎى ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺻﻰ از‬
‫ﻣﺮدم را از ﺣﻔﺎظﺖ ﮐﺎﻣﻞ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺤﺮوم ﮐﻨﺪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ اﻳﻦ ﺑﻠﻨﺪﭘﺮوازى را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد را دﻣﻮﮐﺮات ﺑﻨﺎﻣﺪ‪.‬‬

‫ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ارﺗﺶ‪ :‬در زﻣﺎﻧﮫﺎى ﻗﺪﻳﻢ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ اﺻﻠﻰ ﻳﮏ رھﺒﺮ ھﺪاﻳﺖ ﻧﯿﺮوھﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺮاى دﻓﺎع از ﻣﻠﺖ ﻳﺎ ﻓﺘﺢ ﻣﻤﺎﻟﮏ دﻳﮕﺮ ﺑﻮد و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ‬
‫ﻣﺤﺒﻮﺑﯿﺖ ﻳﮏ ژﻧﺮال ﻣﻮﻓﻖ او را ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از زور ﺑﻪ رھﺒﺮى دوﻟﺖ ﻣﻰ رﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﮐﺴﻰ ﮐﻪ ارﺗﺶ را در ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮد داﺷﺖ‪ ،‬ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ھﻤﻪ‬
‫اﻓﺮاد دﻳﮕﺮ را از ﻗﺪرت ﻣﺤﺮوم ﺳﺎزد‪ .‬در ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻧﯿﺰ ﻣﺎ در ﻣﻮاردى ﺧﺎرج از ﺷﻤﺎر ﺷﺎھﺪ ﺑﻮده اﻳﻢ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺳﺮھﻨﮓ ﻳﺎ ژﻧﺮال ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت ارﺗﺶ‪،‬‬
‫از طﺮﻳﻖ ﮐﻮدﺗﺎ دوﻟﺖ ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ را ﺳﺮﻧﮕﻮن ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬در ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ارﺗﺶ ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻳﺪ داراى‬
‫ﻓﺮھﻨﮕﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ طﺒﻖ آن ﺑﺮ ﻧﻘﺶ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺧﺪﻣﺘﮕﺰاران ارادﺗﻤﻨﺪ‪ ،‬و ﻧﻪ ﺣﺎﮐﻤﺎن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺷﻮد‪ .‬ﻧﯿﻞ ﺑﻪ اﻳﻦ ھﺪف ھﻨﮕﺎﻣﻰ آﺳﺎﻧﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻳﮏ ارﺗﺶ ﻣﺮدﻣﻰ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﻓﺴﺮان آن از ھﻤﻪ طﺒﻘﺎت ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻰ آﻳﻨﺪ و ﭘﺲ از ﻳﮏ دوره ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ‬
 ‫اﺻﻮل ﻳﮑﺴﺎن اﺳﺖ‪ :‬ارﺗﺶ ﺑﺎﻳﺪ ھﻤﯿﺸﻪ ﻣﻄﯿﻊ ﺑﺎﻗﻰ ﺑﻤﺎﻧﺪ؛ ﺷﻐﻞ آن ﺣﻔﺎظﺖ از دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ اﺳﺖ ﻧﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮواﻳﻰ‪.‬‬

‫از اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻻت ﻣﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﻔﺎھﯿﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﯿﻘﻰ را ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻨﯿﻢ‪ .‬اوﻻ َ و ﻣﮫﻤﺘﺮ از ھﻤﻪ آﻧﮑﻪ در ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻣﻨﺒﻊ ﻧﮫﺎﻳﻰ ھﻤﻪ اﺧﺘﯿﺎرات ﻣﺮدم‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ را در اوﻟﯿﻦ ﮐﻠﻤﺎت ﺧﻮد ﺑﺎ ﺻﺮاﺣﺖ اﻋﻼم ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪» :‬ﻣﺎ‪ ،‬ﻣﺮدم اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ...‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ را وﺿﻊ‬
‫و ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ«‪ .‬ھﻤﻪ ﻗﺪرﺗﮫﺎى دوﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﺮدم ﻧﺎﺷﻰ ﺷﻮد‪ ،‬و ﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ از طﺮف آﻧﮫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻣﺮى ﻣﺸﺮوع ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﭘﺬﻳﺮش ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﮫﺎى‬
‫ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن از ﺟﻤﻠﻪ ﺟﺮﻳﺎن ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﻧﯿﺰ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت آزاد و ﻋﺎدﻻﻧﻪ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

‫دوﻣﯿﻦ اﺻﻞ ﮐﻠﻰ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﺟﺪاﻳﻰ ﺑﯿﻦ ﻗﺪرﺗﮫﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ھﯿﭻ ﮐﺪام از ﺑﺨﺸﮫﺎى دوﻟﺖ ﻧﺘﻮاﻧﺪ آﻧﻘﺪر ﻗﺪرت ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ اراده ﻣﺮدم را ﺳﻠﺐ ﻛﻨﺪ‪ .‬ھﺮ‬
‫ﭼﻨﺪ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر در ﺳﯿﺴﺘﻢ دوﻟﺘﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ ھﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ آن ﻗﺪرﺗﮫﺎ را ﻣﺤﺪود ﮐﺮده و ﻣﻘﺮر‬
‫ﻣﻰ دارد ﮐﻪ رﺋﯿﺲ ھﯿﺌﺖ ﻣﺠﺮﻳﻪ ﺑﺎ ھﻤﺎھﻨﮕﻰ ﺳﺎﻳﺮ ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى دوﻟﺖ و ﻧﯿﺰ رأى دھﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﭙﺮدازد‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ رﺳﺪ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن‬
‫ﺑﺮ ارﺗﺶ ﻗﺪرت زﻳﺎدى را در دﺳﺖ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮده‪ ،‬ﻓﺮھﻨﮓ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﺮ ارﺗﺶ در ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ آزاد ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ ﻗﺪرت ﮐﺎر ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫دادﮔﺎھﮫﺎ ﻧﯿﺰ ﮐﺎرﺷﺎن ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺤﺪود ﮐﺮدن ﻗﺪرت ﻗﻮه ﻣﺠﺮﻳﻪ اﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ در ﻣﻮرد ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻧﯿﺰ ھﻤﯿﻦ اﺧﺘﯿﺎر را دارﻧﺪ‪ .‬در ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ دوﻟﺖ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ داراى ﺗﻌﺎدل ﺑﻮده‪ ،‬و ھﻤﻪ ﺑﺨﺸﮫﺎی ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻠﺴﻔﻪ و ﻟﺰوم آن ﺗﻌﺎدل را درک ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺳﻮم‪ ،‬ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد و اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ ﻣﺤﺘﺮم ﺷﻤﺮده ﺷﻮد و اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ از ﻗﺪرﺗﺶ ﺑﺮاى ﻣﺤﺮوم ﺳﺎﺧﺘﻦ ھﯿﭻ ﮐﺲ از آزادﻳﮫﺎى اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫در ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ ﮐﺎر اﻏﻠﺐ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺧﺼﻮص اﮔﺮ ﺟﻤﻌﯿﺘﮫﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻰ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺳﺎﺳﻰ داراى ﻧﻘﻄﻪ‬
‫ﻧﻈﺮھﺎى ﻣﺘﻔﺎوﺗﻰ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ وﻗﺘﻰ ﻳﻚ دوﻟﺖ دﺳﺘﻪ اى را از ﺣﻘﻮق ﺧﻮد ﻣﺤﺮوم ﺳﺎﺧﺖ‪ ،‬ﺣﻘﻮق ھﻤﻪ اﻓﺮاد در ﻣﻌﺮض ﺧﻄﺮ ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد‪.‬‬

‫اﻳﻦ اﺻﻮل در ﺳﺮاﺳﺮ »ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى دﻣﻮﮐﺮاﺳﻲ« ذﮐﺮ ﺷﺪه و ھﺮ ﮐﺪام از ﻋﻨﺎوﻳﻦ آن از اﻳﻦ اﺻﻮل ﺑﻨﯿﺎدﻳﻦ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬اراده و ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮدم از طﺮﻳﻖ‬
‫اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت آزاد و ﻋﺎدﻻﻧﻪ‪ ،‬از طﺮﻳﻖ ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ‪ ،‬از طﺮﻳﻖ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت آزاد ﮐﻪ ﮐﺎر و ﺑﺎر دوﻟﺖ را زﻳﺮ ذره ﺑﯿﻦ ﻣﻰ ﮔﺬارﻧﺪ‪ ،‬و از طﺮﻳﻖ ﺣﻖ داﻧﺴﺘﻦ اﻳﻨﮑﻪ‬
‫دوﻟﺖ دارد ﭼﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﺧﻮاﺳﺖ ﻣﺮدم از طﺮﻳﻖ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ‪ ،‬ﺧﻮد را ﺑﯿﺎن ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻰ اﮔﺮ آﻧﮫﺎ ﺑﺎ ھﻢ ﮐﻤﻰ ﻧﺎھﻤﺎھﻨﮓ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬در‬
‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻗﻮا ﺑﻤﻮﺟﺐ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺟﺒﺎرى اﺳﺖ؛ ﺳﻨﺪى ﭘﺎﻳﻪ اى و ﺑﻨﯿﺎدﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﺮدم آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎَ آﻧﺮا ﻣﻘﺪس ﻣﻰ داﻧﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻨﺪ‬
‫ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﺷﺪه ﺑﺮ دوﻟﺖ ﺗﻠﻘﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ارﺗﺶ‪ ،‬و ﺑﺼﻮرت وﺟﻮد ﻳﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال ﺧﻮدﻧﻤﺎﺋﻰ‬
‫ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬و ﺣﻘﻮق اﻗﻠﯿﺖ ھﺎ از راھﮫﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﮫﻤﺘﺮﻳﻦ آﻧﮫﺎ ﻳﮏ ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﻣﺴﺘﻘﻞ اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﻣﺎ آﻳﺎ ﻣﻰ ﺗﻮان اﻳﻦ اﺻﻮل را ﺑﺮاى ﻓﺮھﻨﮓ ھﺎى دﻳﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﺗﺠﻮﻳﺰ ﮐﺮد؟ ﺟﻮاب ﺳﺎده اى ﺑﺮاى اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ھﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ دوﻟﺘﻰ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻮاﻣﻞ داﺧﻠﻰ ﻣﺘﻌﺪدى ﺑﺴﺘﮕﻰ دارد‪ .‬در ﺧﻼل دوران اﺳﺘﻌﻤﺎرى ﺗﺎرﻳﺦ آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬دوﻟﺖ ﺳﻠﻄﻨﺘﻰ در ﻟﻨﺪن ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﻧﺰدﻳﮑﻰ ﺑﺮ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮات‬
‫دوردﺳﺖ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﺧﻮد اﻋﻤﺎل ﮐﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻗﺪرت و اﺧﺘﯿﺎر ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﻣﺤﻠﻰ ﺗﻔﻮﻳﺾ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻋﺼﺎره آن در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﯿﺎن ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺗﺎرﻳﺨﻰ وﻳﮋه ﻣﺮدم اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻗﺪرت ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﭘﺎدﺷﺎه اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﻣﻨﺠﺮ‬
‫ﺑﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻗﺪرت ﻣﻘﺎم اﺟﺮاﺋﻰ ﺷﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻳﮏ ﻧﯿﺮوى ﺷﺒﻪ ﻧﻈﺎﻣﻰ از ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﭘﺎﻳﻪ ھﺎى ﮐﻨﺘﺮل ارﺗﺶ ﺗﻮﺳﻂ ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن را ﺑﻨﺎ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ ﺑﻮد‪ ،‬اﻣﺎ ھﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ رﺷﺪ و ﺗﻮﺳﻌﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ﺣﻘﻮق ﻣﺮدم از ﺳﻄﺢ ﻣﺮدان ﺳﻔﯿﺪﭘﻮﺳﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻠﮏ و‬
‫ﻣﺎل‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺮدان و زﻧﺎن ھﻤﻪ ﻧﮋادھﺎ‪ ،‬رﻧﮕﮫﺎ و ادﻳﺎن و ﻣﺬاھﺐ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﺑﻮدن ﻣﺮدﻣﺎن‪ ،‬ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا ﺑﺮاى دوﻟﺖ ﻣﺴﺌﻠﻪ اى ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻰ‬
‫رﺳﯿﺪ‪ ،‬ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﮑﻰ از ﭘﺎﻳﻪ ھﺎى ﺑﺰرگ ﻗﺪرت دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ آﻧﮫﻤﻪ ﻣﺮدﻣﺎن‪ ،‬ﻣﺬاھﺐ و ﻓﺮھﻨﮓ ھﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن در ﻣﻠﺖ ھﺎى ﺑﺰرگ آزاد‪ ،‬ھﺮ ﮐﻮﺷﺸﻰ‬
‫ﺑﺮاى ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻳﮏ روش ﻳﮑﺴﺎن و ھﻤﺎھﻨﮓ زﻧﺪﮔﻰ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻓﺎﺟﻌﻪ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺠﺎى ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺗﻔﺎوﺗﮫﺎ و ﻧﺎھﻤﮕﻮﻧﻰ ھﺎ‪ ،‬ﻣﺮدم آﻣﺮﻳﮑﺎ اﻳﻦ دﮔﺮاﻧﺪﻳﺸﻰ‬
‫ھﺎ را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎى اﻳﻤﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫‪ -‬ﻣﻠﺖ ھﺎى دﻳﮕﺮ ﺿﻤﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ – و ھﻤﯿﺸﻪ اﻳﻦ ﻳﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ اﺳﺖ – ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﻨﺠﻨﺪ و ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﻣﺸﺨﺼﺎﺗﻰ ﮐﻪ در اﻳﻦ اوراق ﺑﻪ وﺻﻒ در‬
‫آﻣﺪه اﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﭼﮫﺎرﭼﻮب ﻓﺮھﻨﮓ ﺧﻮد آﻧﮫﺎ ﺑﻪ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ ﻧﺤﻮ ﺧﻠﻖ ﺷﺪه و ﻣﻮرد ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬اﻳﻨﺠﺎ راه واﺣﺪى وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﺑﻘﻮل واﻟﺖ‬
‫وﻳﺘﻤﻦ ‪ Walt Whitman‬ﺷﺎﻋﺮ ﮔﺮاﻧﻘﺪر آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ‪ ،‬دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﮐﺜﯿﺮى از ﻣﺮدﻣﺎن اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻧﮫﺎد اﻏﻠﺐ ﺑﺎ ﺧﻮد در ﺗﻀﺎد اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ اﮔﺮ ﻣﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ‬
‫اﺻﻮل اﺳﺎﺳﻰ و ﭘﺎﺑﺮﺟﺎى آن ﻣﻌﻄﻮف ﮐﻨﯿﻢ – ﮐﻪ ﻗﺪرت ﻧﮫﺎﺋﻰ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﮐﻪ ﻗﺪرت دوﻟﺖ ﻣﺤﺪود ﺷﻮد‪ ،‬و از ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد ﺣﻔﺎظﺖ ﺷﻮد – در‬
‫آن ﺻﻮرت راھﮫﺎى ﻓﺮاواﻧﻰ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﻪ آن ھﺪف ھﺎ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﻮﻳﻢ‪.‬‬
 ‫ﭘﯿﺮوى از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ‪ :‬آﻣﺮﻳﮑﺎ و ﻓﺮاﺗﺮ از آن‬

‫»آزادى اﻧﺴﺎﻧﮫﺎ ﺗﺤﺖ ﻟﻮاى دوﻟﺖ ﻳﻌﻨﻰ دارا ﺑﻮدن ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺑﺮاى داﺷﺘﻦ ﺗﺄﻣﯿﻦ‪ ،‬ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ ھﺮ ﻓﺮدى از اﻓﺮاد اﺟﺘﻤﺎع ﺷﻮد و ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ‬
‫ﻧﺎﺷﻰ از آن اﺟﺘﻤﺎع ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‪«.‬‬

‫ﺟﺎن ﻻک‬

‫ﭘﯿﺮوى از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻳﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻤﻌﻨﺎى آن اﺳﺖ ﮐﻪ رھﺒﺮان و ﻧﮫﺎدھﺎى دوﻟﺘﻰ داراى ﻗﺪرت ﻣﺤﺪودى ھﺴﺘﻨﺪ و اﻳﻦ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ھﺎ از طﺮﻳﻖ‬
‫روﺷﮫﺎى ﻣﺸﺨﺺ و ﺗﺄﺋﯿﺪ ﺷﺪه اى اﻋﻤﺎل ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﻏﺮض از ﻳﮏ ﻧﮫﺎد ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻳﺎ روش ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ‪ ،‬دوﻟﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻗﺪم اول ﺧﻮد را ھﻢ وﻗﻒ ﺧﯿﺮ‬
‫ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ و ھﻢ ﺣﻔﻆ ﺣﻘﻮق ﺗﮏ ﺗﮏ اﻓﺮاد ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫دوﻟﺖ ﺗﺎﺑﻊ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﮐﻪ رﻳﺸﻪ در اﻳﺪه ھﺎى آزادﻳﺨﻮاھﺎﻧﻪ ﺳﯿﺎﺳﻰ دارد‪ ،‬در اﺻﻞ در اروﭘﺎى ﻏﺮﺑﻰ و اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ وﺳﯿﻠﻪ دﻓﺎﻋﻰ از‬
‫ﺣﻖ اﻓﺮاد ﺑﺮاى ﺣﻔﻆ ﺟﺎن و ﻣﺎل آﻧﮫﺎ و ﺑﻪ ﺟﮫﺖ آزادى دﻳﻦ و ﺑﯿﺎن ﭘﺪﻳﺪ آﻣﺪ‪ .‬ﺑﺮاى ﺗﻀﻤﯿﻦ اﻳﻦ ﺣﻘﻮق‪ ،‬ﻣﻌﻤﺎران ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﺮ رﺳﯿﺪﮔﻰ و ﮐﻨﺘﺮل ﺑﺮ‬
‫ﻗﺪرت ھﺮ ﮐﺪام از ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى دوﻟﺖ‪ ،‬ﺗﺴﺎوى اﻓﺮاد در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن‪ ،‬دادﮔﺎھﮫﺎى ﺑﯿﻄﺮف‪ ،‬و ﺟﺪاﺋﻰ دﻳﻦ و ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺗﺄﮐﯿﺪ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬ﻧﻤﻮﻧﻪ ھﺎى درﺧﺸﺎن‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ طﺮز ﻓﮑﺮ و ﺳﻨﺖ ﺳﯿﺎﺳﻰ از ﺟﻤﻠﻪ ﺟﺎن ﻣﯿﻠﺘﻮن‪ ،‬ﺣﻘﻮﻗﺪاﻧﮫﺎﺋﻰ ﻣﺜﻞ ادوارد ﮐﻮک و وﻳﻠﯿﺎم ﺑﻼک اﺳﺘﻮن‪ ،‬ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاراﻧﻰ ﻣﺜﻞ ﺗﻮﻣﺎس‬
‫ﺟﻔﺮﺳﻮن و ﺟﯿﻤﺰ ﻣﺪﻳﺴﻮن‪ ،‬و ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎﻧﻰ از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﻮﻣﺎس ھﺎﺑﺰ‪ ،‬ﺟﺎن ﻻک‪ ،‬آدام اﺳﻤﯿﺖ‪ ،‬ﺑﺎرون دوﻣﻨﺘﺴﮑﯿﻮ‪ ،‬ﺟﺎن اﺳﺘﻮارت ﻣﯿﻞ و آزاﻳﺎ ﺑﺮﻟﯿﻦ ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺴﺎﺋﻞ رھﺒﺮى و اداره ﺟﻮاﻣﻊ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺖ و ﻳﮑﻢ اﺣﺘﻤﺎﻻ ھﻤﺎن ﻣﺴﺎﺋﻞ دوﻟﺖ ھﺎﺋﻰ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﻨﻮان دﻣﻮﮐﺮات‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﭘﺪﻳﺪه ﺟﺪﻳﺪ »دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﺎى ﻣﺨﺎﻟﻒ اﺻﻮل آزادي« ﻳﺎ »دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﺎى ﻣﺘﻌﺼﺐ« )“‪ (illiberal democracies‬ﻣﺸﺮوﻋﯿﺖ و در‬
‫ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻗﺪرت ﺧﻮد را از اﻳﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﻰ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ رژﻳﻢ ھﺎ ﺑﻄﺮزى ﻣﻨﻄﻘﻰ دﻣﻮﮐﺮات ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻰ رﺳﻨﺪ‪ .‬دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻏﯿﺮ ﻟﯿﺒﺮال – ﻳﻌﻨﻰ دوﻟﺘﻰ اﺳﻤﺎَ‬
‫دﻣﻮﮐﺮات و ﺑﺪون آزادى ھﺎى ﻧﺎﺷﻰ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ – ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎک اﺳﺖ ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﺤﻮ آزادى‪ ،‬ﺳﻮءاﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت‪ ،‬اﺧﺘﻼﻓﺎت‬
‫و ﺟﺪاﺋﻰ ھﺎى ﻗﻮﻣﻰ و ﺣﺘﻰ ﺟﻨﮓ را ﺑﺪﻧﺒﺎل دارد‪ .‬اﻧﺘﺸﺎر و ﮔﺴﺘﺮش دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ در دﻧﯿﺎ ھﻤﻮاره ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮش آزادﻳﮫﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﺗﻌﺪادى از رھﺒﺮان ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺷﺪه از طﺮﻳﻖ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت آزاد از اﺣﺘﯿﺎﺟﺎت ﺧﻮد ﺑﺮاى ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺘﮫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده اﻧﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﺳﻨﺖ زﻧﺪه آزادى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﭼﯿﺰى‬
‫ﺑﯿﺶ از اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت آزاد و ﻋﺎدﻻﻧﻪ‪ ،‬ﻳﺎ ﻓﺮﺻﺘﮫﺎى ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﺮاى ﺑﯿﺎن ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻓﺮاھﻢ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ آزاد ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻳﮏ ﭘﺎﻳﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ‬
‫را ﺑﺮاى ﺟﺪاﺳﺎزى ﻗﺪرﺗﮫﺎی دوﻟﺘﻰ ﻓﺮاھﻢ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺪان وﺳﯿﻠﻪ آزادﻳﮫﺎى اﺳﺎﺳﻰ ﺑﯿﺎن‪ ،‬ﮔﺮد ھﻢ آﻳﻰ‪ ،‬ﻣﺬھﺐ‪ ،‬و ﺣﻖ ﺗﻤﻠﮏ را ﺣﻔﻆ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﭘﯿﺮوى از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ‪ :‬ﭘﺎﻳﻪ ھﺎى ﺗﺎرﻳﺨﻰ‬

‫ﺗﺌﻮرﻳﮫﺎى ﻣﺪرن آزادﻳﮫﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻣﺜﺎﻟﮫﺎى ﻋﻤﻠﻰ ﺧﻮد را در ﻣﺒﺎرزات ﺑﺮاى دﺳﺘﯿﺎﺑﻰ ﺑﻪ ﻳﮏ دوﻟﺖ ﺗﺎﺑﻊ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬اوﻟﯿﻦ و ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ‬
‫ﭘﯿﺮوزى ﺑﺮاى ﻟﯿﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ ﻳﺎ آزادى دراﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ‪ .‬ﭘﯿﺪاﻳﺶ طﺒﻘﻪ ﺗﺠﺎر ﮐﻪ از ﺳﻠﻄﻨﺖ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎر در ﻗﺮن ﺷﺎﻧﺰدھﻢ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺒﺎرزات اﻧﻘﻼﺑﻰ در ﻗﺮن ھﻔﺪھﻢ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ ارﺟﺤﯿﺖ ﭘﺎرﻟﻤﺎن‪ ،‬و ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﺠﻠﺲ ﻋﻮام‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ رﺳﯿﺪ‪ .‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻋﻼﻣﺖ ﻣﺸﺨﺼﻪ‬
‫ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﻣﺪرن و ﺗﺒﻌﯿﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺳﺮ ﺑﺮ آورد ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﭘﺎدﺷﺎه ﺑﺎﻳﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﻮاﺑﮕﻮ ﺑﺎﺷﺪ )اﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻳﮑﻰ از‬
‫ﻣﻮاد اﺳﺎﺳﻰ ھﻤﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﮫﺎى اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ(‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻔﮫﻮم ﻗﺒﻼ َ در ﻗﺮون وﺳﻄﻰ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﺟﺎ اﻓﺘﺎده ﺑﻮد‪ .‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ روﺷﻨﻰ ﺧﻮدﻧﻤﺎﻳﻰ ﻣﯿﮑﺮد ﺗﺄﺳﯿﺲ‬
‫وﺳﺎﺋﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮاى ﮐﻨﺘﺮل ﺳﯿﺎﺳﻰ در ﺟﺎﻳﻰ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺟﺮا ﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﻣﺪرن ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ اﻟﺰام ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺑﻪ‬
‫دﻧﯿﺎ آﻣﺪ ﮐﻪ دوﻟﺖ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺑﻪ رﺿﺎى اﺗﺒﺎع ﺧﻮد واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ دوﻟﺖ ﻣﺪرن ﺗﺎﺑﻊ ﻗﺎﻧﻮن واﺑﺴﺘﮕﻰ ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺰدﻳﮑﻰ ﺑﻪ اﻗﺘﺼﺎد و ﻗﺪرت ﻣﺎﻟﻰ داﺷﺖ‪ .‬اﻳﺪه اى ﻛﻪ ﺑﺮ طﺒﻖ آن ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﮫﺎﻳﺸﺎن دوﻟﺖ‬
‫را از ﻧﻈﺮ ﻣﺎﻟﻰ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ از طﺮف دوﻟﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻳﺪه ﮐﻪ ﺗﺄﻣﯿﻦ اﻗﺘﺼﺎدى و ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ دﺳﺖ در دﺳﺖ ھﻢ دارﻧﺪ ﮐﻠﯿﺪ‬
‫دوﻟﺖ ﻣﺪرن ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺖ‪ .‬ﮐﺎھﺶ درآﻣﺪھﺎى ﻓﺌﻮداﻟﻰ ﭘﺎدﺷﺎه‪ ،‬رﺷﺪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻣﻨﺘﺨﺐ و اﺣﺴﺎس ھﻤﺒﺴﺘﮕﻰ ﻣﻠﻰ در ﺑﺮاﺑﺮ اطﺎﻋﺖ ﺳﻤﺒﻮﻟﯿﮏ‬
‫از ﺷﺎه و درﺑﺎر ھﻤﮕﻰ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ واﻗﻌﻰ و ﻣﺆﺛﺮ ﻗﺪرت ﻣﻘﺎم ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ھﺮ ﭼﻨﺪ ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ ﻣﻮاد ﻻﻳﺤﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ‪ ١۶٨٩‬ﻣﺸﺎھﺪه ﻣﻰ ﺷﻮد‪ ،‬اﻧﻘﻼب اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺟﻨﮕﻰ ﺑﻮد ﺑﺮاى ﺣﻔﻆ ﺣﻘﻮق ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ )در‬
 ‫ً‬
‫ﺷﺎن و ﻋﺰت ﻧﻔﺲ و ارزش اﺧﻼﻗﻰ اﻧﺴﺎن ﺣﯿﺎﺗﻰ ﺑﻮد‪.‬‬ ‫ﻳﮏ ﺑﺮداﺷﺖ ﺳﻄﺤﻲ(‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺟﮫﺖ ﺑﺮﻗﺮار ﺳﺎزى آن آزادﻳﮫﺎﻳﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎور آزادﻳﺨﻮاھﺎن ﺑﺮاى‬
‫»ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎن« ﮐﻪ در ﻻﻳﺤﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ اﻧﮕﻠﯿﺲ ﺑﺮﺷﻤﺮده ﺷﺪه ﺑﻮد ﺑﺘﺪرﻳﺞ در ﻣﺎوراء ﻣﺮزھﺎى اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ﺑﻪ دﻧﯿﺎ اﻋﻼم ﺷﺪ; ﺑﻮﻳﮋه در اﻋﻼﻣﯿﻪ اﺳﺘﻘﻼل‬
‫آﻣﺮﻳﮑﺎ در ‪ ١٧٧۶‬و در اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻓﺮاﻧﺴﻪ در ‪ .١٧٨٩‬ﻗﺮن ھﯿﺠﺪھﻢ ﺷﺎھﺪ ظﮫﻮر دوﻟﺘﮫﺎى ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و ﻓﺮاﻧﺴﻪ ﺑﻮد‬
‫و در ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ اداﻣﻪ آن ﺑﺎ درﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ آﻟﻤﺎن‪ ،‬اﻳﺘﺎﻟﯿﺎ و ﻣﻠﻞ دﻳﮕﺮ دﻧﯿﺎى ﻏﺮب را درﺑﺮ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫ھﻮادارى از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ و ﻣﯿﺮاث ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺪاران آﻣﺮﻳﮑﺎ‬

‫ﻧﻈﻢ و ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ھﺎى رﺿﺎﻳﺖ ﻣﺮدان و زﻧﺎن آزاد و ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺑﻨﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ؛ ﺑﻄﻮری ﮐﻪ در ﺳﻤﺒﻞ آن ﻳﻌﻨﻰ‬
‫»ﻗﺮارداد اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ« ‪ ،‬ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ﺑﻨﯿﺎد ﺟﮫﺖ دﺳﺘﯿﺎﺑﻰ ﺑﻪ اھﺪاف ﻣﺤﺪود‪ ،‬ﺑﯿﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺌﻮرﻳﮫﺎى »ﻗﺮارداد اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ« در ﻗﺮون ھﻔﺪھﻢ و ھﯿﺠﺪھﻢ‬
‫اروﭘﺎ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ ﻧﺤﻮ ﺳﮑﻪ راﻳﺞ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻓﯿﻠﺴﻮﻓﺎن اﻧﮕﻠﯿﺴﻰ ﺗﻮﻣﺎس ھﺎﺑﺰ و ﺟﺎن ﻻک‪ ،‬و ﻓﯿﻠﺴﻮف ﻓﺮاﻧﺴﻮى ژان ژاك روﺳﻮ واﺑﺴﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺘﻔﮑﺮان‬
‫ﺗﻌﮫﺪات ﺳﯿﺎﺳﻰ اﻓﺮاد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺑﻪ دﻻﻳﻞ ﻣﻨﺎﻓﻌﻰ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﺧﻮد آﻧﮫﺎ درﺑﺮ دارد ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ و ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ از اﻣﺘﯿﺎزات ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺪﻧﻰ ﻳﻌﻨﻰ‬
‫ﺟﺎﻳﻰ ﮐﻪ اﻓﺮاد ھﻢ از ﺣﻘﻮق ﺧﻮد ﺑﮫﺮه ﻣﻨﺪﻧﺪ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﻀﺮات »وﺿﻌﯿﺖ طﺒﯿﻌﻲ« ﻳﻌﻨﻰ ﻳﮏ وﺿﻌﯿﺖ اﻳﺪه آل ﻓﺮﺿﻰ ﮐﻪ وﺟﻪ ﻣﺸﺨﺼﻪ آن ﻏﯿﺒﺖ‬
‫ﮐﺎﻣﻞ اﺧﺘﯿﺎرات دوﻟﺘﻰ اﺳﺖ‪ ،‬آﮔﺎه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﺪه »ﻗﺮارداد اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ« ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه آﮔﺎھﻰ اﺻﻮﻟﻰ از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻳﮏ دوﻟﺖ آزاد‬
‫وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬و اﮔﺮ ﻗﺮار اﺳﺖ اﻧﺴﺎﻧﮫﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ھﺠﻮم ﺗﻌﺼﺒﺎﺗﻰ اﻳﻤﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ آن ﺗﺠﺴﻢ ﻋﯿﻨﻰ ﻧﺎاﻣﻨﻰ‪ ،‬ﺑﯿﺪادﮔﺮى‪ ،‬و طﻐﯿﺎن ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﻧﻈﻢ‬
‫ﻣﻨﻄﻘﻰ اﺳﺖ‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﻳﮏ دوﻟﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اى زﻧﺪه و ﻗﺎﺑﻞ دوام ﻻزم اﺳﺖ ﺑﻮﺟﻮد آﻳﺪ‪ .‬در ﻣﻘﺎﻻت ﻣﻌﺮوف »ﻓﺪراﻟﯿﺴﺖ« ﺷﻤﺎره ‪ ٢‬ﺟﺎن ﺟﻰ ﻣﺘﺬﮐﺮ ﺷﺪ‬
‫ﮐﻪ اﮔﺮ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ دوﻟﺖ ﺑﺮاى ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺧﯿﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ داراى ﻗﺪرت ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮد از ﺑﻌﻀﻰ از ﺣﻘﻮق طﺒﯿﻌﻰ ﺧﻮد ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﻪ‬
‫ﺷﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﺷﮫﺮوﻧﺪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ اطﺎﻋﺖ از ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ اﺗﺨﺎذ ﺷﺪه در ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى‬
‫ﻋﻤﻮﻣﻰ اﺳﺖ‪ ،‬ﺣﺘﻰ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ آن ﻓﺮد ﺷﺪﻳﺪاَ ﻣﺨﺎﻟﻒ آﻧﮫﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪه ارﺳﻄﻮ و اﺳﭙﯿﻨﻮزا‪ ،‬ھﻢ »ﺣﯿﻮان – اﻧﺴﺎن« ‪ -‬ﻣﺠﺮم ﻧﺎاﻣﯿﺪ و ﭘﻮچ ﮔﺮا ﻳﺎ ھﺮج و‬
‫ﻣﺮج طﻠﺐ – و ھﻢ »ﺧﺪا – اﻧﺴﺎن« ‪ -‬دﻳﮑﺘﺎﺗﻮر ﺑﺎﻟﻘﻮه – ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن را در دﺳﺖ ﺧﻮد ﻣﻰ ﮔﯿﺮد را ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﯿﻊ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﻳﺎ آﻧﮫﺎ را از اﺟﺘﻤﺎع طﺮد ﮐﺮد‪.‬‬
‫ھﺎﺑﺰ‪ ،‬ﻻک و ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ھﻤﮕﻰ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺷﺮط اﺻﻮﻟﻰ و ﺣﯿﺎﺗﻰ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺪﻧﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون آن اﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ‬
‫وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى ﻳﮏ دوﻟﺖ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺗﻨﮫﺎ داراى داﻣﻨﻪ ﻣﺤﺪود و ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ از رﺿﺎﻳﺖ ﻣﺮدم ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬وظﯿﻔﻪ و‬
‫ﺗﻌﮫﺪ آﻧﮫﺎ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻰ و رﻓﺎه ﻣﺮدم ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻄﻮر ﮐﻠﻰ و ﺗﮏ ﺗﮏ اﻓﺮاد آن اﺳﺖ‪.‬‬

‫ھﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ اداﻣﻪ ﺗﺎرﻳﺦ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ – ھﻢ اﻧﻘﻼﺑﯿﻮن و ھﻢ ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ – ھﻤﮕﻰ ﺧﻮد را وارث اﻳﻦ ارﺛﯿﻪ ﻣﺤﺴﻮب‬
‫ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ :‬از اﻋﻼﻣﯿﻪ اﺳﺘﻘﻼل )‪ (١٧٧۶‬ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻣﻮاد ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﮐﻨﻔﺪراﺳﯿﻮن )‪ ،(١٧٨١‬ﺗﺎ ﺧﺘﻢ ﺟﻨﮕﮫﺎى اﻧﻘﻼب )‪ ،(١٧٨٣‬ﺗﺎ ﺗﺪوﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ )‪ (١٧٨٧‬ﺗﺎ‬
‫ﺗﺼﻮﻳﺐ اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ )‪ .(١٧٩١‬اﻳﻨﮫﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ھﺎﺋﻰ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﺎدى آن اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺒﺎرزه آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎ ﺑﺮاى آزادى و ﺑﺮﺧﻮردارى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‬
‫ﺧﻮدﻧﻤﺎﺋﻰ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﻣﻠﻰ‬

‫»ﻣﺎ‪ ،‬ﻣﺮدم‪ ...‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ را وﺿﻊ و ﻣﻘﺮر ﻣﻰ ﺳﺎزﻳﻢ« اﻳﻦ ﮐﻠﻤﺎت در ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ آﻣﺪه اﺳﺖ و ﮔﻮﻳﺎى اﺻﻞ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﻣﻠﻰ ﻳﺎ ﺣﮑﻮﻣﺖ‬
‫ﻣﺮدم اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻳﮏ ﺳﻨﺪ ﺣﮑﻮﻣﺘﻰ ﺑﻮﺟﻮد آورده اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻋﺮﺿﻪ ﮐﺮده اﻧﺪ و ﻣﺒﻨﺎى آن اﻳﻦ ﻣﻔﮫﻮم ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫اﺧﺘﯿﺎرات ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻧﮫﺎﻳﻰ ﺑﻪ دﺳﺖ دوﻟﺖ داده ﺷﺪه و ﻧﻪ ﺑﻪ ھﯿﭻ ﻣﻘﺎم دوﻟﺘﻰ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ اﻳﻦ ﻣﺮدم ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺐ آن اﺧﺘﯿﺎراﺗﻨﺪ‪» .‬ﻣﺎ ﻣﺮدم« ﺻﺎﺣﺐ‬
‫دوﻟﺘﻤﺎن ھﺴﺘﯿﻢ‪ ،‬اﻣﺎ در ﺣﮑﻮﻣﺖ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺧﻮد‪ ،‬اﺧﺘﯿﺎرات اداره روز ﺑﻪ روز ﮐﺸﻮر را ﺑﻪ ھﯿﺌﺘﻰ از ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﻨﺘﺨﺐ ﺧﻮد واﮔﺬار ﻣﻰ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬
‫اﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ اﻧﺘﻘﺎل ﻗﺪرت ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ھﯿﭻ روى ﺣﻘﻮق ﻣﺮدم و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﮫﺎى آﻧﮫﺎ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺣﮑﻤﯿﺖ ﺑﺎﻻ دﺳﺖ ﻧﻪ ﺧﺪﺷﻪ دار ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ﻧﻪ ﺗﻘﻠﯿﻞ ﻣﻰ‬
‫دھﺪ‪ .‬ﻣﺸﺮوﻋﯿﺖ دوﻟﺖ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﺗﺒﺎع آن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺣﻘﻮق ﺳﻠﺐ ﻧﺸﺪﻧﻰ را ﺣﻔﻆ ﮐﺮده و ﺑﺎ آراﻣﺶ ﻣﻘﺪارى از آن را ﺑﻪ دوﻟﺖ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﺮده و اﻳﻦ‬
‫اﺧﺘﯿﺎر را دارﻧﺪ ﻛﻪ ھﺮ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺨﻮاھﻨﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺧﻮد را اﺻﻼح ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮن‬

‫طﺒﻖ ﺗﺌﻮرى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ دوﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ از دﻳﺪ اﺣﺴﺎﺳﺎت اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻋﺎدﻻﻧﻪ و ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ھﻤﺎھﻨﮓ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ واﻻﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﯿﺰى ﮐﻪ‬
 ‫اﻋﻼﻣﯿﻪ اﻧﺘﻘﺎل ﺑﻪ آن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان »ﻗﻮاﻧﯿﻦ طﺒﯿﻌﺖ و ﺧﺪاى طﺒﯿﻌﺖ« اﺷﺎره ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻋﻼﻣﯿﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ‪ ١٧٧۶‬ﮐﻪ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ آن ﭘﺎرﻟﻤﺎن اﻧﮕﻠﯿﺲ ﻣﺪﻋﻰ‬
‫ﻣﺴﺘﻌﻤﺮه ﻧﺸﯿﻦ ھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺷﺪ ﮐﻪ »آﻧﮫﺎ را در ھﻤﻪ ﻣﻮارد‪ ،‬ھﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺘﻌﮫﺪ ﻣﯿﮑﻨﺪ« ﻧﻘﻄﻪ اوج ﺗﻀﺎد ﺑﯿﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮن و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎﻧﻮن را‬
‫ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﯿﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﺗﻘﺎﺿﺎى اﺳﺘﯿﻨﺎف ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻﺗﺮى از ﻗﺎﻧﻮن و ﻋﺪاﻟﺖ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺷﻮد – ﮐﻪ ﻣﺘﻌﺎﻟﻰ اﺳﺖ و ھﻤﻪ دﻧﯿﺎ‬
‫ﻣﻰ ﻓﮫﻤﻨﺪ – ﺗﺎ آﻧﮑﻪ ﺻﺮﻓﺎَ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﻮدات ﻓﻨﺎﺷﺪﻧﻰ ﻳﺎ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺼﻮﺑﻪ ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻣﻌﺎﺻﺮ‪ .‬ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺪاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﺧﻮن‬
‫َ‬
‫ﻧﺴﺒﺘﺎ‬ ‫ﻧﻈﻢ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ و آزادﻳﮫﺎى ﻣﺪﻧﻰ اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ اﮔﺮ راﺑﻄﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ھﻤﺪﻳﮕﺮ )و ﺑﺎ اﻳﺎﻟﺖ( ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﺳﺮى ﻗﺎﻧﻮن‬
‫ﺑﯿﻄﺮﻓﺎﻧﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻰ ﮔﺮدد – و ﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﻋﺪه اى از اﺷﺨﺎص – در اﻳﻦ ﺻﻮرت ﮐﻤﺘﺮ اﺣﺘﻤﺎل دارد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻄﻠﻖ ﻳﺎ ﻣﺴﺘﺒﺪاﻧﻪ ﺷﻮﻳﻢ‪.‬‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ اﻳﻨﺠﺎ ﺗﻌﮫﺪات ﺳﯿﺎﺳﻰ ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ در ﻣﻮرد ﺣﻘﻮق و آزادﻳﮫﺎى اﺗﺒﺎع و ﺷﮫﺮوﻧﺪان اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ھﻤﺎن‬
‫ﺷﮑﻞ و ﺑﺼﻮرﺗﻰ ﻣﺴﺎوى ﺑﺮاى ﺣﺎﮐﻤﺎن و دوﻟﺘﻤﺮدان ﻧﯿﺰ ﺻﺪق ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺑﺴﺘﻦ راه ﻓﺮد و دوﻟﺖ در دﺳﺘﯿﺎﺑﻰ ﺑﻪ ﻓﺮاﺗﺮ از ﻗﺎﻧﻮن ﻋﺎﻟﻰ ﮐﺸﻮر‪ ،‬ﺗﺪوﻳﻦ‬
‫ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻳﮏ ﻻﻳﻪ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺑﺮاى ﺣﻘﻮق و آزادى ھﺎى ﻓﺮدى ﺑﻮﺟﻮد آوردﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻗﻮا و ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮرﺳﻰ و ﺗﻌﺎدل‬

‫ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺪاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺌﻮال ﭘﺎﺳﺦ دھﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ دوﻟﺘﻰ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﻗﻮاﻧﯿﻦ‪ ،‬و ﻧﻪ ﻣﺘﮑﻰ ﺑﻪ اﻓﺮاد را ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻰ آورﻧﺪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺗﻨﮫﺎ‬
‫اﻓﺮاد ﺑﺮاى ﺣﮑﻮﻣﺖ در دﺳﺘﺮس ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻳﻦ رھﺒﺮان اﻓﺮاد ﺳﯿﺎﺳﻰ واﻗﻊ ﺑﯿﻨﻰ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺼﺪﺷﺎن ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺳﺎﺧﺘﻦ روح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﻪ‬
‫ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻳﮕﺎﻧﻪ زﻣﺎن و ﻣﮑﺎن ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻮد‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ اظﮫﺎر ﻧﻈﺮ راﺟﻊ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﻀﻞ ﻓﻠﺴﻔﻰ و ﻋﻤﻠﻰ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﯿﻤﺰ ﻣﺪﻳﺴﻮن در ﻓﺪراﻟﯿﺴـﺖ ﺷﻤﺎره‬
‫‪ ۵١‬ﺑﯿﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺪﻳﺴﻮن ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ‪ :‬ﺟﺎه طﻠﺒﻰ ﺑﺎﻳﺪ راه ﺟﺎه طﻠﺒﻰ را ﺑﺒﻨﺪد‪ .‬ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻧﺴﺎﻧﮫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ طﺮزى ﺟﺎوداﻧﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﺤﻞ‬
‫ﭘﯿﻮﻧﺪ ﺑﺨﻮرد‪ .‬ﻓﻘﻂ آﮔﺎھﻰ ﮐﻤﻰ از طﺒﯿﻌﺖ اﻧﺴﺎﻧﻰ ﮐﺎﻓﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ »ﭼﻨﯿﻦ اﺑﺰارھﺎﻳﻰ ﺑﺮاى ﻛﻨﺘﺮل ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ھﺎى دوﻟﺖ ﺿﺮورى‬
‫اﺳﺖ‪ «.‬اﮔﺮ اﻧﺴﺎﻧﮫﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ در آن ﺻﻮرت ﻧﻪ ﮐﻨﺘﺮل داﺧﻠﻰ ﺑﺮ دوﻟﺖ ﻻزم ﺑﻮد و ﻧﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﺧﺎرﺟﻰ‪ .‬اﻣﺎ ﻣﺪﻳﺴﻮن ﻳﮏ واﻗﻊ ﺑﯿﻦ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺎزھﻢ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ‬
‫ﻣﺪﻳﺴﻮن‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﺸﻤﻮل ﺳﯿﺎﺳﺘﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺒﺘﻨﻰ اﺳﺖ ﺑﺮ »ﺟﺒﺮان ﻧﻘﺺ اﻧﮕﯿﺰه ھﺎى ﺑﮫﺘﺮ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺘﻀﺎد و رﻗﯿﺐ‪ «.‬ﻳﮏ ﭼﮫﺎرﭼﻮب‬
‫ﺑﺮاى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﯿﻨﻪ ﺟﺴﻮراﻧﻪ ﺗﻮﺟﻪ و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ اﻧﺴﺎﻧﮫﺎ ﺑﻨﺎ ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ دوﻟﺖ را ﻗﺎدر ﺳﺎزد ﮐﻪ اﺗﺒﺎع ﺧﻮد را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﺪ‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ آﻧﭽﻪ‬
‫ﮐﻪ ﺑﮫﻤﺎن اﻧﺪازه اھﻤﯿﺖ دارد اﺣﺘﯿﺎط ﮐﺎرﻳﮫﺎى ﮐﻤﮑﻰ ﮐﻨﺘﺮل و اﻳﺠﺎد ﺗﻌﺎدل در داﺧﻞ ﺧﻮد دوﻟﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺎر دوﻟﺖ ﺑﯿﻦ ﺳﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﻣﺴﺘﻘﻞ‪ ،‬ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرﺗﮫﺎى اﺻﻠﻰ دوﻟﺖ – ﻣﻘﻨﻨﻪ‪ ،‬ﻣﺠﺮﻳﻪ و‬
‫ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ – اﻧﺤﺼﺎرا ﺗﺤﺖ ﺗﺴﻠﻂ ھﯿﭽﮑﺪام از ﺷﺎﺧﻪ ھﺎ ﻗﺮار ﻧﺨﻮاھﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬اﺧﺘﺼﺎص دادن اﺧﺘﯿﺎرات دوﻟﺖ ﺑﻪ ﺳﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ھﻤﭽﻨﯿﻦ از ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻳﮏ‬
‫دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﺑﯿﺶ از اﻧﺪازه ﻗﻮى ﮐﻪ ﻗﺎدر ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ ﻗﺪرت دوﻟﺘﮫﺎى اﻳﺎﻻت ﭼﯿﺮه ﺷﻮد ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻗﺪرت ھﺎ و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ھﺎى دوﻟﺖ ﻋﻤﺪﺗﺎَ ﺑﺎ ھﻢ‬
‫اﺻﻄﮑﺎک دارﻧﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﻣﺜﺎل اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺧﺘﯿﺎرات ﮐﻨﮕﺮه در وﺿﻊ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ وﺗﻮى رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﮐﻨﺘﺮل ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ وﺗﻮ ھﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ‬
‫ﺧﻮد ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ دو ﺳﻮم آراء دو ﻣﺠﻠﺲ ﺑﺎطﻞ ﺷﻮد‪ .‬رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﮐﻞ ﻗﻮا ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﮐﻨﮕﺮه اﺳﺖ ﮐﻪ اﺧﺘﯿﺎر ﺑﺴﯿﺞ ارﺗﺶ‬
‫و ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﻰ از آن و اﻋﻼن ﺟﻨﮓ را در دﺳﺖ دارد‪ .‬رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻗﺪرت اﻧﺘﺼﺎب ھﻤﻪ ﻗﻀﺎت ﻓﺪرال‪ ،‬ﺳﻔﺮا و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﺎﻟﯿﺮﺗﺒﻪ را دارا اﺳﺖ اﻣﺎ ھﻤﻪ‬
‫اﻧﺘﺼﺎﺑﺎت ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ ﺑﺎ ﻣﺸﻮرت و رﺿﺎﻳﺖ ﺳﻨﺎ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد‪ .‬ھﯿﭻ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻧﺎﻓﺬ ﻧﻤﻰ ﮔﺮدد ﻣﮕﺮآﻧﻜﻪ ﺗﻮﺳﻂ ھﺮ دو ﻣﺠﻠﺲ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﻮد‪.‬‬

‫دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ داراى ﻗﺪرت ﻧﮫﺎﻳﻰ ﺑﺮاى اﺑﻄﺎل ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻗﻀﺎﺋﻰ و اﺟﺮاﺋﻰ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻋﺪم ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ آﻧﮫﺎ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ‪ .‬رﻳﺸﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع‪ ،‬ﻳﻌﻨﻰ‬
‫ﺑﺮرﺳﻰ ﻗﻀﺎﺋﻰ و ﺗﺤﮑﯿﻢ ﻗﺪرت دادﮔﺎھﮫﺎى ﻓﺪرال در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ﺑﻪ ﭘﺲ از ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ‪ Marbury‬ﻋﻠﯿﻪ ( ‪ (١٨٠٣Madison‬ﻣﻰ رﺳﺪ‪ .‬ﻗﺪرت ﺑﺮرﺳﻰ‬
‫ﻗﻀﺎﺋﻰ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﮑﺘﻮب اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻧﺎﺷﻰ ﻧﻤﻰ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ از ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت دادﮔﺎھﻰ ﻧﺎﺷﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻗﺪﻣﺖ آن ﺑﻪ اواﺧﺮ ﻗﺮن‬
‫ھﺠﺪھﻢ ﻣﻰ رﺳﺪ‪ .‬آﻧﭽﻪ در اﻳﻦ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت‪ ،‬ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﻌﻨﻮان ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻓﻠﺴﻔﻰ ﻳﺎ اﺧﻼﻗﻰ اﺧﺘﯿﺎرات دادﮔﺎه‪ ،‬داراى وﺟﻪ اﺷﺘﺮاک اﺳﺖ‪ ،‬ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ ﺑﺮرﺳﻰ‬
‫ﻗﻀﺎﺋﻰ و ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬در آن زﻣﺎن آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎ ﭘﯿﺮو اﻳﻦ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﻰ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺜﺒﺖ ﻳﺎ اﻧﺴﺎﻧﻰ از ﻗﺎﻧﻮن طﺒﯿﻌﺖ ﺟﺪا ﺷﻮد‪ ،‬دﻳﮕﺮ‬
‫ﻗﺎﻧﻮن ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ اﻧﺤﺮاف ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺖ‪ .‬اﻳﺪه ﮐﻠﻰ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع در اﺛﺮ ‪ James Otis‬ﺑﻨﺎم اظﮫﺎر و اﺛﺒﺎت ﻗﻄﻌﻰ ﺣﻘﻮق ﻣﺴﺘﻌﻤﺮاﺗﻰ اﻧﮕﻠﯿﺲ )‪ (١٧۶٩‬ﻣﺠﺴﻢ‬
‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪:‬‬

‫ﻗﺎﻧﻮن طﺒﯿﻌﺖ‪ ،‬ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺸﺮ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﻗﺪرت او ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ آﻧﺮا اﺻﻼح ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﺟﺮﻳﺎﻧﺶ را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ‪ .‬او ﺗﻨﮫﺎ ﻗﺎدر اﺳﺖ آﻧﺮا اﺟﺮا و رﻋﺎﻳﺖ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ‬
‫آﻧﮑﻪ از آن ﺳﺮﭘﯿﭽﻰ ﮐﻨﺪ و آﻧﺮا ﺑﺸﮑﻨﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﻣﺠﺎزاﺗﻰ ﺑﺮاى اﻧﺴﺎن وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﺪ از ﭼﯿﺰى ﻣﺤﺮوم ﺷﺪه‪ ،‬و ﺑﻌﻠﺖ ﺣﻤﺎﻗﺖ و ﺿﻌﻒ‬
‫ﺷﺄن او ﭘﺎﻳﺌﻦ آﻣﺪه و از دﺳﺘﻪ ﺻﺎﻟﺤﺎن و اﻧﺴﺎﻧﮫﺎى ﻧﯿﮏ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺣﯿﻮان ﻧﺰول ﮐﺮده و ﻳﺎ از ﺻﻮرت ﻳﮏ دوﺳﺖ‪ ،‬و ﺷﺎﻳﺪ ﭘﺪر ﮐﺸﻮر ﺧﻮد ﺑﻪ ﺷﯿﺮ ﻳﺎ ﺑﺒﺮى‬
‫درﻧﺪه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻮرد اﺧﯿﺮ ھﺮﮔﺰ ﺑﺎ ﺑﺨﺸﻮدﮔﻰ‪ ،‬و ﺑﺪون اﻋﻤﺎل ﻣﺠﺎزات اﻧﺠﺎم ﻧﻤﻰ ﺷﻮد‪ ،‬ﺣﺘﻰ در زﻣﺎن ﺣﯿﺎت او‪.‬‬
 ‫ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ‬

‫ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاران اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت در ﺑﯿﻦ ﺳﻄﻮح ﻣﺨﺘﻠﻒ دوﻟﺖ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﻮد‪ :‬ﺳﻄﻮح ﻣﻠﻰ و اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ .‬ﻋﺪم ﺗﻮاﻧﺎﺋﻰ »ﻣﻮاد ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ‬
‫ﮐﻨﻔﺪراﺳﯿﻮن« )‪ (١٧٨٧-١٧٨١‬در ﺧﻠﻖ ﻳﮏ دوﻟﺖ ﭘﺎﻳﺪار ﺑﺮاى ﻣﺴﺘﻌﻤﺮه ﻧﺸﯿﻦ ھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ را در ‪ ١٧٨٧‬در ﻓﯿﻼدﻟﻔﯿﺎ‬
‫ﺑﻪ دادن ﻗﺪرت ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى رھﻨﻤﻮن ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮاد ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﻤﻨﺰﻟﻪ ﭘﻠﻰ ﺑﻮد ﺑﯿﻦ دوﻟﺖ اوﻟﯿﻪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﻨﮕﺮه ﺳﺮاﺳﺮى دوران اﻧﻘﻼب‬
‫ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه ﺑﻮد و دوﻟﺖ ﻓﺪرال ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ‪ ١٧٨٧‬ﺗﺎﺳﯿﺲ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻌﻠﺖ آﻧﮑﻪ ﺧﺎطﺮه ﻣﻐﻠﻮب ﮐﺮدن ﻗﺪرت ﻣﺮﮐﺰى‬
‫اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن ھﻨﻮز در ذھﻦ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮه ﻧﺸﯿﻦ ھﺎ زﻧﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﭘﯿﺶ ﻧﻮﻳﺲ آن ﻣﻮاد ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻋﻤﺪاَ ﻳﮏ »ﮐﻨﻔﺪراﺳﯿﻮن« از اﻳﺎﻻت ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﻮﺟﻮد‬
‫آوردﻧﺪ‪ ،‬ھﺮ ﭼﻨﺪ اﻳﻦ ﻣﻮاد ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﻪ ﮐﻨﮕﺮه ﻗﺪرﺗﻰ ﻧﺪاد ﮐﻪ ﺑﺮاى اﺟﺎﺑﺖ درﺧﻮاﺳﺘﮫﺎﻳﺶ در ﻣﻮرد اﻳﺎﻻت ﺑﺮاى ﭘﻮل و ﺳﺮﺑﺎز وارد ﻋﻤﻞ ﺷﻮد و در ﭘﺎﻳﺎن ﺳﺎل‬
‫‪ ،١٧٨۶‬ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺪرت دوﻟﺖ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫طﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ﻻزم ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﻨﻔﺪراﺳﯿﻮن ﺟﺎى ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻓﺪراﺳﯿﻮن ﺑﺪھﺪ‪ ،‬ﺳﯿﺴﺘﻤﻰ ﮐﻪ در آن ﻗﺪرت ﺑﯿﻦ ﻳﮏ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى و‬
‫ﭼﻨﺪﻳﻦ دوﻟﺖ اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ در ﺣﻮزه ھﺎى ﺑﺨﺼﻮﺻﻰ ﺧﻮب ﺑﻮد ﻗﺪرت ﻗﺎھﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﻣﺎ اﻳﻦ ﮐﺎر اﻳﺎﻻت را ﺑﻪ دﺳﺘﮕﺎھﮫﺎى اﺟﺮاﺋﻰ‬
‫ﺻﺮف دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻧﻤﻰ ﮐﺮد‪ .‬ﺣﻘﻮق اﻳﺎﻻت ﺑﻄﺮق ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺣﻔﻆ ﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬اوﻻ َ اﺻﻼﺣﯿﻪ دھﻢ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را روﺷﻦ ﻣﻰ ﮐﺮد ﮐﻪ‬
‫ﺗﻌﺪادى از ﺣﻮزه ھﺎى ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺑﺮاﻳﺎﻻت ﻣﺤﻔﻮظ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل‪ ،‬دوﻟﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ،‬ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ اﺻﻠﻰ را ﺑﺮاى ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﻮدﺟﻪ ﺧﻮد و ﺗﺪوﻳﻦ و اﺟﺮاى‬
‫ﻗﻮاﻧﯿﻦ در ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﻮارد ﮐﻪ ﺑﺮوﺿﻊ ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ اﻳﺎﻟﺖ ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ دارا ھﺴﺘﻨﺪ ‪ .‬ﺛﺎﻧﯿﺎَ اﻳﺎﻻت ﺗﻮﺳﻂ داﺷﺘﻦ دو ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه در ﺳﻨﺎ ﺣﻔﺎظﺖ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬دو‬
‫ﺳﻨﺎﺗﻮر ﺑﺮاى ھﺮ اﻳﺎﻟﺖ‪ ،‬ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ آن اﻳﺎﻟﺖ؛ ﺛﺎﻧﯿﺎَ ﮐﺎﻟﺞ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ‪ ،‬ﻧﮫﺎدى ﮐﻪ رﺳﻤﺎَ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺠﻤﻌﻰ از اﻧﺘﺨﺎب‬
‫ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻧﻰ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﻳﺎﻻت اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ و ھﺮ اﻳﺎﻟﺖ ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه در آن داﺷﺖ‪ .‬راﺑﻌﺎَ ﺧﻮد ﺟﺮﻳﺎن اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه‬
‫ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻳﺎﻻت ﻧﯿﺰ ﺑﻮد‪ ،‬زﻳﺮا ھﺮ اﺻﻼﺣﯿﻪ اى ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺳﻪ ﭼﮫﺎرم ھﻤﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن اﻳﺎﻟﺖ و ﻧﯿﺰ دو ﺳﻮم اﻋﻀﺎى ھﺮ دو ﻣﺠﻠﺲ‬
‫ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺣﻔﺎظﺖ ھﺎ وارد ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻧﯿﺰ ﺷﺪه ﺗﺎ از ﺗﺴﻠﻂ اﻳﺎﻻت ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﺮ اﻳﺎﻻت ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ازآﻧﮫﺎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى ﮐﻨﺪ‪ .‬اﺷﺘﺮاک ﻗﺪرت ﺑﯿﻦ‬
‫اﻳﺎﻻت و دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﻳﮏ ﺑﺎزرﺳﻰ ﺳﺎﺧﺘﺎرى ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻔﺼﻞ ﺑﺎزرﺳﻰ ھﺎ و ﺗﻌﺎدل ھﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮاى ﺣﻘﻮق ﻓﺮدى‬

‫ﻣﻘﺪﻣﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻳﮏ ﻧﻈﻢ ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺟﺪﻳﺪ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى اﺻﻮل زﻳﺮ ﻣﻌﻄﻮف ﮐﺮده ﺑﻮد‪ :‬ﺗﺸﮑﯿﻞ اﺗﺤﺎدﻳﻪ اى ﮐﺎﻣﻠﺘﺮ‪ ،‬ﺗﺄﻣﯿﻦ وﺳﺎﺋﻞ‬
‫ﺑﺮاى دﻓﺎع ﻋﻤﻮﻣﻰ‪ ،‬ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدن ﻋﺪاﻟﺖ و ﺣﻔﺎظﺖ از ﺑﺮﮐﺎت آزادى ﺑﺮاى ﻧﺴﻞ ﻓﻌﻠﻰ و ﻧﺴﻠﮫﺎى آﻳﻨﺪه‪ .‬ﺣﺘﻰ زودﺗﺮ از آن‪ ،‬اﻋﻼﻣﯿﻪ اﺳﺘﻘﻼل از »ﺣﻘﻮق‬
‫ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ« ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ھﻤﻪ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺪﻟﯿﻞ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن آﻧﮫﺎ ﺗﻌﻠﻖ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد و ھﯿﭻ دوﻟﺘﻰ ﺣﻖ ﻧﺪارد اﻳﻦ ﺣﻘﻮق را ﺳﻠﺐ ﮐﻨﺪ‪ .‬درﺳﺖ‬
‫اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ ﻧﺤﻮ ﻣﻤﮑﻦ ﻋﺪاﻟﺖ و ﺑﺮﮐﺎت آزادى را ﺣﻔﻆ و ﺣﺮاﺳﺖ ﮐﺮد )آن ﻣﻮﻗﻊ ﻣﺜﻞ زﻣﺎن ﺣﺎل( ﺑﺎﻋﺚ ﭘﯿﺪاﻳﺶ اﺧﺘﻼف‬
‫ﻧﻈﺮھﺎى ﺷﺪﻳﺪ و ﻣﺘﻌﺼﺒﺎﻧﻪ اى ﺷﺪ‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ درﻣﺮﺣﻠﻪ اول ﭘﯿﺶ ﻧﻮﻳﺲ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺗﮫﯿﻪ ﺷﺪ و ﺑﺮاى ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺗﺴﻠﯿﻢ اﻳﺎﻻت ﺷﺪ ھﯿﭻ اﺷﺎره اى ﺑﻪ‬
‫ﺣﻘﻮق ﻓﺮدى ﻧﻤﻰ ﮐﺮد‪ .‬ﻳﮏ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺮاى اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺧﻼف ﻗﺎﻋﺪه آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺼﻮر ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت اﻳﻦ دوﻟﺖ ﺗﺎزه ﺑﻮﺟﻮد‬
‫آﻣﺪه ﻣﻠﻰ آﻧﻘﺪر ﺑﺎ دﻗﺖ و اﺣﺘﯿﺎط ﻣﺤﺪود ﺷﺪه ﮐﻪ ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد رﺳﻤﺄ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺣﻔﺎظﺖ ھﺎى اﺿﺎﻓﻰ ﻧﺪارد‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ آن‪ ،‬طﺮﻓﺪاران دﻳﮕﺮ ﻓﺪراﺳﯿﻮن‬
‫اﻳﻨﮕﻮﻧﻪ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺷﻤﺮدن ﺣﻘﻮق اﺿﺎﻓﻰ دﻳﮕﺮ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ھﺎ و ﺗﻌﮫﺪات ﺑﯿﺸﺘﺮى اﺳﺖ – ﺑﺪان ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻪ آن ﺣﻘﻮق ﮔﺮﭼﻪ ﺣﯿﺎﺗﻰ ﺑﻮدﻧﺪ‬
‫ﻣﻌﮫﺬا ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺸﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺗﺎ در ﻣﻌﺮض دﺳﺖ اﻧﺪازى ھﺎى دوﻟﺖ ﻗﺮار ﻧﮕﯿﺮﻧﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮﭼﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﻓﺪراﺳﯿﻮن در ﻣﺒﺎرزات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﮫﯿﻪ ﭘﯿﺶ ﻧﻮﻳﺲ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ‪ ١٧٨٧‬ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪﻧﺪ اﻣﺘﯿﺎزاﺗﻰ را از ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺧﻮد‬
‫ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎﺋﻰ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ از ﻗﺪرت دوﻟﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻠﻰ ھﺮاس داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺳﺮى ﺣﻔﺎظﺖ ھﺎى وﻳﮋه در ﻣﻮرد ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد در ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ ﮔﻨﺠﺎﻧﺪه ﺷﻮد‪ .‬آﻧﮫﺎ ھﻤﭽﻨﯿﻦ از رھﺒﺮان ﻓﺪراﻟﯿﺴﺖ ھﺎ در ﺑﻌﻀﻰ از ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻗﻮل ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﮔﺪراﻧﺪن اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎى ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ‬
‫ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪادى از اﻳﺎﻻت ﺗﮫﺪﻳﺪ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ از ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﮐﻨﺎره ﺧﻮاھﻨﺪ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﮕﺮ آﻧﮑﻪ ﻳﮏ اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ از‬
‫ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺑﮕﺬرد‪ .‬ﻓﺪراﻟﯿﺴﺖ ھﺎ ﺑﻪ ﻋﮫﺪ ﺧﻮد وﻓﺎ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬در ‪ ١٧٨٩‬ﮐﻨﮕﺮه اول اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ده اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮد‪ .‬در ﺳﺎل ‪،١٧٩١‬‬
‫اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ )‪ (Bill of Rights‬ﮐﻪ اﻳﻦ ده اﺻﻼﺣﯿﻪ را ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻓﺰود ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻌﺪاد ﻣﻘﺮر ﺷﺪه اﻳﺎﻻت ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﯿﺪ‪ .‬از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ‪،‬‬
‫اﺻﻼﺣﯿﻪ ﻧﮫﻢ – ﮐﻪ ﺣﻘﻮق اﺳﺎﺳﻰ دﻗﯿﻘﺄ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺸﺪه در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ را ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ﻣﻮرد ﺣﻔﺎظﺖ ﻗﺮار ﻣﯿﺪاد‪ ،‬ﺗﺮس طﺮﻓﺪاران ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﺪرال را‬
‫داﻳﺮ ﺑﺮ اﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدن ھﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﺣﻘﻰ ﺑﺮاى ﺣﻔﺎظﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻓﺘﺎدن ﺣﻔﺎظﺖ از ﺣﻘﻮق ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﻧﺸﺪه دﻳﮕﺮ ﻣﻰ ﺷﻮد از ﺑﯿﻦ ﺑﺮد‪.‬‬
‫اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﻗﺪرت دوﻟﺖ را در ﺗﺨﻄﻰ از ﺑﻌﻀﻰ آزادﻳﮫﺎى ﻓﺮدى ﺑﺨﺼﻮص ﻣﺤﺪود ﻣﻰ ﺳﺎزد از ﺟﻤﻠﻪ آزادى ﺑﯿﺎن‪ ،‬ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‪ ،‬ﮔﺮد ھﻢ آﺋﻰ ھﺎ و‬
‫دﻳﻦ‪ .‬اﻳﻦ اﻋﻼﻣﯿﻪ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﮐﻨﮕﺮه را از ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻗﻮاﻧﯿﻦ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ »ﺑﺮﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ« ھﺮ دﻳﻦ رﺳﻤﻰ ﻣﻨﻊ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻳﮏ دﻳﻦ‬
‫را ﺑﺮ دﻳﮕﺮى ارﺟﺢ ﺑﺸﻤﺎرد‪ .‬ﺗﻘﺮﻳﺒﺎَ دو ﺳﻮم اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﺣﻘﻮق اﺷﺨﺎﺻﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﮑﻮک ﺑﻪ ارﺗﮑﺎب ﺟﺮم ﻳﺎ ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ‬
‫آن ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺣﻘﻮق ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﻗﻀﺎﺋﻰ‪ ،‬ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﻋﺎدﻻﻧﻪ‪ ،‬آزادى از ﻣﺘﮫﻢ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺧﻮد‪ ،‬اﻋﻤﺎل ﺗﻨﺒﯿﮫﺎت ظﺎﻟﻤﺎﻧﻪ و ﻏﯿﺮ ﻣﻌﻤﻮل و دو ﺑﺎر ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺑﺮاى ﻳﮏ‬
‫ﺟﺮم واﺣﺪ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯿﮕﺮدد‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﺑﺮاى اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺮاى اﻋﻤﺎل دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺑﺎزداﺷﺘﻦ اﻳﺎﻻت از ﺗﺨﻠﻔﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آزادﻳﮫﺎى ﻣﺪﻧﻰ‪ ،‬ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎى ﺳﯿﺰدھﻢ )‪ (١٨۶۵‬ﭼﮫﺎردھﻢ )‪ ،(١٨۶٨‬و ﭘﺎﻧﺰدھﻢ )‪ (١٨٧٠‬ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫اﺻﻄﻼح اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎى ﺑﺎزﺳﺎزى ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺟﻨﮓ داﺧﻠﻰ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﺪﻧﺪ و ﻏﺮض از آﻧﮫﺎ ﺑﺮاﻧﺪاﺧﺘﻦ ﻧﮫﺎد ﺑﺮده دارى ﺑﻮد‪ .‬در ﻋﺮض ‪١٠٠‬‬
‫ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎرى از آزادى ھﺎى ﻓﺮاھﻢ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ده اﺻﻼﺣﯿﻪ اول در ﭼﮫﺎرﭼﻮب اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭼﮫﺎردھﻢ ﻗﯿﺪ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ھﯿﭻ اﻳﺎﻟﺘﻰ‬
‫ﺣﻖ ﻧﺪارد ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺧﻮد را از ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻦ اﻗﺪام ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻳﺎ ﺣﻔﺎظﺖ ﻣﺴﺎوى در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ اﻓﺮاد ﻣﺤﺮوم ﺳﺎزد‪ .‬ﺑﻮﻳﮋه ﭘﺲ از‬
‫ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٩٢٠‬ده اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﻄﻮر روز اﻓﺰون ﻧﻘﺸﻰ ﻓﻌﺎل و ﻣﮫﻢ در ﺣﻞ ﻣﻌﻀﻼت ﻣﮫﻢ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺎزى ﮐﺮد – از ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ‬
‫اﺟﺮاى دﻋﺎ در ﻣﺪارس و ﻧﯿﺰ آزﻣﺎﻳﺶ اﺟﺒﺎرى ﻣﺼﺮف ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺧﺎﻧﻮاده و ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام‪ .‬و اﺻﻮل ﭘﺎﻳﻪ‬
‫اى و اﺳﺎﺳﻰ از ﻗﺒﯿﻞ »ﻋﺪاﻟﺖ« و »آزادي« و ﻧﯿﺰ ﻣﻔﮫﻮم ھﺎى ﻧﺎﺷﻰ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ از ﻗﺒﯿﻞ »ﺟﺮﻳﺎن ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ« و »ﺣﻔﺎظﺖ ﻣﺴﺎوى در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن«‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺴﻞ ھﺎى ﺑﻌﺪى ﻣﻔﺎھﯿﻢ و ﻣﻌﺎﻧﻰ ﺗﺎزه اى ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﺤﻮﻻت‪ ،‬ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﺟﻨﺒﺶ ھﺎى اﻋﺘﺮاض آﻣﯿﺰ و ﻧﺎﻓﺮﻣﺎﻧﻰ ھﺎى ﻣﺪﻧﻰ ﺑﻮده اﺳﺖ‬
‫ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه ﺗﻐﯿﯿﺮات در ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ھﺎى اﻧﺴﺎﻧﻰ و اﺧﻼﻗﯿﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ در ‪ ٢٠٠‬ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻓﻠﺴﻔﻰ اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ آن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺑﺮﺧﻰ از آزادى ھﺎ را ﻓﺮاﺳﻮى دﺳﺘﺮﺳﻰ اﮐﺜﺮﻳﺖ و ﺑﺮ زﻣﯿﻨﻪ اى ﻗﺮار ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﻪ طﺒﻖ آن‬
‫ﻣﺤﺮوم ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺷﮫﺮوﻧﺪان از آزادى ھﺎى ﭘﺎﻳﻪ اى‪ ،‬ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﺪﻧﻰ آﻧﮫﺎ و در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺧﻮد اﻧﺴﺎﻧﯿﺖ آﻧﮫﺎ را ﺗﻘﻠﯿﻞ ﻣﯿﺪھﺪ‪ .‬داﻣﻨﻪ وﺳﯿﻊ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ‬
‫اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ و ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﺎﻓﺖ ﻳﮏ دوﻟﺖ آزاد را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯿﺪھﻨﺪ‪ .‬ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ از ﺣﻘﻮق طﺒﯿﻌﻰ ﻧﺎﺷﻰ‬
‫ﺷﺪه ﻳﺎ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و از طﺮﻳﻖ ﻗﺮاردادھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اى ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى رﺿﺎﻳﺖ ﻣﺮدم و از طﺮﻳﻖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻋﺮﻓﻰ ﺳﺎﺑﻖ‬
‫و وﺿﻌﯿﺖ ھﺎى ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻨﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺳﺮﮔﺬﺷﺖ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ آﻣﯿﺰ ﻣﺪﻳﺴﻮن و ھﻤﮑﺎران او در ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ و در ﮐﻨﮕﺮه اول ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه‬
‫راھﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ ﺑﺮاى ﺧﻠﻖ ﻳﮏ ﺳﺮى روﻧﺪھﺎ و ﺳﺎﺧﺘﺎرھﺎى ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل و ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻌﺪﻳﻞ ﺑﻮﺟﻮد آوردﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻄﻮر ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ آن ﺣﻘﻮق را ﺑﻪ‬
‫ﺟﺮﻳﺎن اﻧﺪاﺧﺘﻪ و اﺳﺘﺎﻧﺪاردھﺎى ﻻزم ﺑﺮاى ﺗﺸﺨﯿﺺ و ﺑﺮﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ آﻧﮫﺎ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه را ﻓﺮاھﻢ ﻣﻰ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺗﺒﻌﯿﺖ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬آزادى و ﻧﻈﻢ ﺟﺪﻳﺪ ﺟﮫﺎﻧﻰ‬

‫ﭘﺎﻳﺎن ﺟﻨﮓ ﺳﺮد ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﻓﺮوﭘﺎﺷﻰ اﺗﺤﺎد ﺷﻮروى و ﮐﺸﻮرھﺎى ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺖ اﻗﻤﺎر آن در اروﭘﺎى ﺷﺮﻗﻰ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﭘﯿﺮوزى و ﺧﻮﺷﺒﯿﻨﻰ را درﺑﺎره وﻋﺪه‬
‫ھﺎى اﻳﺪه ھﺎى ﻟﯿﺒﺮال – دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ و دوﻟﺖ ﺗﺎﺑﻊ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻧﻮﻳﺪ ﻣﻰ داد‪ .‬در دﺳﺎﻣﺒﺮ ‪» ،٢٠٠٠‬ﻣﺠﻠﺲ آزادي« “‪ ”Freedom House‬ﻳﮏ ﺳﺎزﻣﺎن ﻏﯿﺮ‬
‫اﻧﺘﻔﺎﻋﻰ ﮐﻪ ﻗﻮل آزادى در ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﮫﺎن را ﻣﯿﺪھﺪ‪ ،‬ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻳﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ وﺳﯿﻊ درﺑﺎره وﺿﻌﯿﺖ ﺣﻘﻮق ﺳﯿﺎﺳﻰ و آزادى ھﺎى ﻣﺪﻧﻰ در ‪ ١٩١‬ﮐﺸﻮر دﻧﯿﺎى‬
‫اﻣﺮوز را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ ﻧﺎم آزادى در دﻧﯿﺎ‪ ٢٠٠٠-٢٠٠١ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻰ رﺳﺪ ﮐﻪ روﻧﺪ رو ﺑﻪ ازدﻳﺎد و ﻣﺜﺒﺖ ده ﺳﺎﻟﻪ ﮐﺴﺐ آزادى در ﺳﺎل‬
‫‪ ٢٠٠٠‬ﻧﯿﺰ اداﻣﻪ داﺷﺖ‪ .‬طﺒﻖ ﺑﺮرﺳﻰ ﺳﺎﻻﻧﻪ اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن‪ ٨۶ ،‬ﻛﺸﻮر ﻛﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه دو و ﻧﯿﻢ ﻣﯿﻠﯿﺎرد )‪٢۵٠٠‬ﻣﯿﻠﯿﻮن( ﻧﻔﺮ)ﻳﺎ ‪ ٧/۴٠‬درﺻﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ دﻧﯿﺎ ھﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ درﺻﺪ در ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻰ ھﺎ( ﺑﻌﻨﻮان »آزاد« ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ اﻳﻦ ﮐﺸﻮرھﺎ از طﯿﻒ وﺳﯿﻌﻰ از ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﮫﺮه ﻣﻨﺪ‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﭘﻨﺠﺎه و ﻧﻪ ﮐﺸﻮر‪ ،‬ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ‪ ١.۴‬ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﻧﻔﺮ )‪ ٢٣.٨‬درﺻﺪ( ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻌﻨﻮان »ﺗﺎ ﺣﺪى آزاد« ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺣﻘﻮق ﺳﯿﺎﺳﻰ و آزادى ھﺎى‬
‫ﻣﺪﻧﻰ در اﻳﻦ ﮐﺸﻮرھﺎ ﻣﺤﺪودﺗﺮ اﺳﺖ‪ ،‬و اﻏﻠﺐ ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﻓﺴﺎد‪ ،‬اﺣﺰاب ﺣﺎﮐﻢ ﻣﺴﻠﻂ و در ﺑﻌﻀﻰ ﻣﻮارد ﺗﻮام ﺑﺎ درﮔﯿﺮى ھﺎى ﻗﻮﻣﻰ و ﻣﺬھﺒﻰ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﺑﺮرﺳﻰ درﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ‪ ۴٧‬ﮐﺸﻮر ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ‪ ٢.٢‬ﻣﯿﻠﯿﺎرد ﻧﻔﺮ ھﺴﺘﻨﺪ )‪ ٣۵.۵‬درﺻﺪ( در طﺒﻘﻪ »ﻏﯿﺮ آزاد« ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ اﻳﻦ ﮐﺸﻮرھﺎ از‬
‫ﺣﻘﻮق اﺻﻠﻰ ﺳﯿﺎﺳﻰ و آزادى ھﺎى ﻣﺪﻧﻰ ﻣﺤﺮوﻣﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮرﺳﻰ »ﻣﺠﻠﺲ آزادي« اﻳﻦ ﺑﺎور ﮔﺴﺘﺮده را ﻗﻮت ﻣﻰ ﺑﺨﺸﺪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮاﻣﻰ ﺑﺮاى دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ وﺟﻮد ﻧﺪارد؛ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺑﺮاى دﻧﯿﺎى‬
‫ﻣﺪرن ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﮏ ﭘﻨﺎھﮕﺎه ﻣﺴﺘﺤﮑﻢ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ ﻗﺴﻤﺖ دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ﻣﯿﺮاث ﭘﺲ از ﺟﻨﮓ ﺳﺮد آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاران و ﻣﺘﻔﮑﺮان‬
‫ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻧﺤﻮ اوﺿﺎع ﺑﺴﯿﺎر ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮو ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺳﺎزﺗﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬رژﻳﻢ ھﺎى ﺑﻄﻮر آزاد اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه‪ ،‬اﻏﻠﺐ آﻧﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻳﺎ‬
‫رﻓﺮاﻧﺪوم دوﺑﺎره اﻧﺘﺨﺎب ﻳﺎ ﺗﺄﺋﯿﺪ ﻣﺠﺪد ﺷﺪه اﻧﺪ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ھﺎى ﻧﺎﺷﻰ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺪرت ﺧﻮد را ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺷﮫﺮوﻧﺪان‬
‫ﺧﻮد را از ﺣﻘﻮق اﺳﺎﺳﻰ و آزادى ھﺎ ﻣﺤﺮوم ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﻨﺎطﻖ ﺟﮫﺎن ﻣﺎ ﺷﺎھﺪ ظﮫﻮر ﻳﮏ ﭘﺪﻳﺪه آزار دھﻨﺪه در زﻧﺪﮔﻰ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻰ ھﺴﺘﯿﻢ‪:‬‬
 ‫دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻏﯿﺮ ﻟﯿﺒﺮال‪.‬‬

‫آﻧﭽﻪ در ﻗﻠﺐ ﻣﺴﺌﻠﻪ وﺟﻮد دارد ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ و دوﻟﺖ ﺗﺎﺑﻊ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺸﺨﯿﺺ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ از آﻧﺠﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮاى‬
‫ﻳﮏ ﻗﺮن در ﻣﻐﺮب زﻣﯿﻦ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﻟﯿﺒﺮال دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻗﺮﻳﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﺗﺌﻮرى آﻣﯿﺨﺘﮕﻰ آزادى ھﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻟﯿﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ ﻧﺎﺷﻰ از‬
‫ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ھﻤﯿﺸﻪ از دﻣﻮﻛﺮاﺳﻰ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺸﺨﯿﺺ اﺳﺖ‪ .‬از زﻣﺎن اﻓﻼطﻮن و ارﺳﻄﻮ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺮدم ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ دﻳﺪﮔﺎه از‬
‫دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ‪ ،‬ﺑﻌﻨﻮان ﺟﺮﻳﺎن اﻧﺘﺨﺎب دوﻟﺖ ھﺎ‪ ،‬ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﻋﻠﻤﺎ از ‪ Alexis de Tocqeville‬ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ‪ Joseph Schumpeter‬و ‪ Robert Dahl‬ﺑﻪ ﺗﻔﺼﯿﻞ ﻣﻮرد‬
‫ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬داﻧﺸﻤﻨﺪ ﻋﻠﻮم ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺳﺎﻣﻮﺋﻞ ھﺎﻧﺘﯿﻨﮕﺘﻮن ﻋﻠﺖ اﻳﻦ اﻣﺮ را ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮح داده اﺳﺖ‪ :‬اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت – ﺑﺼﻮرت ﻋﻠﻨﻰ‪ ،‬آزاد و ﻋﺎدﻻﻧﻪ –‬
‫ﺟﻮھﺮه دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ و اﻣﺮى ﻻزم و ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺘﻨﺎب اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ دوﻟﺘﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ازطﺮﻳﻖ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﮔﺰﻳﺪه ﺷﺪه اﻧﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﺎﻻﻳﻖ‪ ،‬ﻓﺎﺳﺪ‪ ،‬ﮐﻮﺗﻪ‬
‫ﺑﯿﻦ‪ ،‬ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺌﻮل‪ ،‬ﺗﺤﺖ ﺳﯿﻄﺮه ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه و ﻧﺎﺗﻮان از اﺗﺨﺎذ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎﺋﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﯿﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ طﻠﺐ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ اﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺑﻪ دوﻟﺖ ھﺎى‬
‫ﻣﺬﮐﻮر ﺣﺎﻟﺘﻰ ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ و ﻧﺎﻣﻄﺒﻮع ﻣﯿﺪھﺪ‪ ،‬ھﻨﻮز آﻧﮫﺎ را ﻏﯿﺮ دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻳﻚ ﻓﻀﯿﻠﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﻨﮫﺎ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻣﻮﺟﻮد ﻧﯿﺴﺖ و‬
‫راﺑﻄﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻀﯿﻠﺖ ھﺎ و ﺧﺒﺎﺛﺖ ھﺎى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺗﻨﮫﺎ ھﻨﮕﺎﻣﻰ درک ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺑﻪ روﺷﻨﻰ از ﺳﺎﻳﺮ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺳﯿﺴﺘﻢ‬
‫ھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺗﺸﺨﯿﺺ داده ﺷﻮد – اﻣﺎ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت و ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ در آوردن ﺗﻮده ھﺎ ھﻤﯿﺸﻪ دوﻟﺘﻰ ﻟﯿﺒﺮال و ﺗﺎﺑﻊ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺠﺎد ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬در‬
‫ﮔﺴﺘﺮش ﺷﺘﺎب آﻟﻮد اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﭼﻨﺪ ﺣﺰﺑﻰ در ﺳﺮاﺳﺮ اروﭘﺎى ﺟﻨﻮﺑﻰ و ﺷﺮﻗﻰ‪ ،‬آﺳﯿﺎ‪ ،‬آﻓﺮﻳﻘﺎ و آﻣﺮﻳﮑﺎى ﻻﺗﯿﻦ اﺣﺴﺎس ﻧﺎراﺣﺘﻰ روز اﻓﺰوﻧﻰ وﺟﻮد دارد و‬
‫ﺷﺎﻳﺪ دﻟﯿﻞ آن ﭼﯿﺰى ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭘﺲ از اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت روى ﻣﯿﺪھﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﻰ از رھﺒﺮان ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻣﺤﺒﻮب ﭘﺎ روى ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺧﻮد ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﺑﺎ ﺻﺪور اﺣﮑﺎم رﻳﺎﺳﺖ‬
‫ﺟﻤﮫﻮرى ﺣﮑﻮﻣﺖ ﮐﺮده و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ھﺎى ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﺎﻧﻮن را ﻓﺮﺳﻮده و ﻧﺎﺑﻮده ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫طﺒﯿﻌﺘﺄ طﯿﻔﻰ از دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﺎى ﻏﯿﺮ ﻟﯿﺒﺮال وﺟﻮد دارد ﮐﻪ از ﻣﺘﺠﺎوزﻳﻦ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ظﺎﻟﻤﺎن ﺳﺘﻤﮕﺮ را درﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد‪ .‬در آﻣﺮﻳﮑﺎى ﻻﺗﯿﻦ‬
‫اﮐﻨﻮن ﺑﺴﯿﺎرى از دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﺎ ﺑﺮاى ﺑﯿﺶ از ﻳﮏ دھﻪ ازﺷﺮاﻳﻂ ﺳﺨﺖ اﻗﺘﺼﺎدى ﺟﺎن ﺳﺎﻟﻢ در ﺑﺮده اﻧﺪ ﺑﺪون آﻧﮑﻪ از طﺮف ارﺗﺶ ﻳﺎ اﺣﺰاب ﺿﺪ ﺳﯿﺴﺘﻢ‬
‫ﻣﺒﺎرزه آﺷﮑﺎرى ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻌﮫﺬا ﺑﺴﯿﺎرى از اﻳﻦ رژﻳﻢ ھﺎ ھﻨﻮز از اﺳﺘﺤﮑﺎم ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ‪ .‬ﮐﺸﻮرھﺎى ﺑﺨﺼﻮﺻﻰ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﺿﻌﯿﻔﻰ از‬
‫ﺳﺎﺧﺘﺎرھﺎى رﺳﻤﻰ دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻨﮫﻤﻪ ﺛﺒﺎت و ﻗﻮام دواﮐﺮاﺳﻰ ﺑﺪون ﺑﺮﺧﻮردارى از ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻟﯿﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ ﻧﺎﺷﻰ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‬
‫ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﺑﺎ ﻗﻮاﻋﺪ رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻗﺪرت‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ھﺎى اﺳﺎﺳﻰ و دﻟﺨﻮاھﺎﻧﻪ اى ﺑﺮ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت اﻋﻤﺎل ﺷﻮد‪.‬‬
‫ﻳﮑﻰ از اﺛﺮات ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺑﺮ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺻﺮف ﺑﻌﻨﻮان ﺗﺴﺖ ﻧﮫﺎﺋﻰ آزادى آن اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﻤﺎﻟﮏ اﻧﺘﻘﺎﻟﻰ ﮐﻮﺷﺶ ﮐﻤﻰ ﺑﺮاى ﺧﻠﻖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ‬
‫اﺳﺎﺳﻰ ﻣﺒﺘﮑﺮاﻧﻪ ﺑﮑﺎر ﻣﯿﺮود‪ .‬اﻳﻦ ﻋﻤﻞ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﺮﺗﯿﺐ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻣﺘﻌﺪد ﻳﺎ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻟﯿﺴﺖ ھﺎﺋﻰ از ﺣﻘﻮق ﻣﺮدم‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﯿﺴﺘﻤﻰ اﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺷﻮد‬
‫ﮐﻪ آن ﺣﻘﻮق را ﭘﺎﻳﻤﺎل ﻧﮑﻨﺪ‪ .‬ھﯿﺌﺖ ﺣﺎﮐﻤﻪ ﺗﺎﺑﻊ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﺮاى اﻧﺘﺨﺎب دوﻟﺘﻰ ﻏﯿﺮ ﻋﺠﻮل و ﺑﻰ ﺗﻔﺎوت ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻌﺼﺒﺎت ﻋﻤﻮﻣﻰ ﮐﻪ ﻣﺪاﻓﻊ آزادى‬
‫ھﺎى ﻓﺮدى و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻓﺮاﺗﺮ از ﺟﺮﻳﺎن ﻋﺎدى اﻣﻮر ﻣﻰ ﻧﮕﺮد‪ .‬اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﻌﮫﺪ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ از طﺮف ﻧﺨﺒﮕﺎن اﺳﺖ – از طﺮﻳﻖ ﻳﮏ ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ‬
‫ھﻤﺎھﻨﮓ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﻧﮫﺎدھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻣﺮﺑﻮطﻪ و اﻏﻠﺐ از طﺮﻳﻖ ﭘﯿﻤﺎن ﺳﺎزﺷﻰ ﺑﯿﻦ ﻧﺨﺒﮕﺎن‪ ،‬ﺟﺎﺋﻰ ﮐﻪ دوﻟﺖ ھﺎ ﺑﺎ اﻳﺠﺎد اﺋﺘﻼف ﺑﯿﻦ اﺣﺰاب ﻣﮫﻢ‬
‫ﺳﯿﺎﺳﻰ و ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﻧﻈﻢ و ﻗﺎﻧﻮن را ﺑﺮﻗﺮار ﻣﻰ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ھﺪف‪ ،‬اﻋﻤﺎل ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﺑﺮ اﺧﺘﯿﺎرات دوﻟﺘﻰ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ در ھﺮ زﻣﺎن‬
‫ﮐﺪام ﺣﺰب ﻳﺎ ﺟﻨﺎح ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺸﻮر را در دﺳﺖ دارد‪ .‬در آﻏﺎز ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ وودرو وﻳﻠﺴﻮن ﻣﻰ ﺧﻮاﺳﺖ دﻧﯿﺎ را ﺑﺮاى دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ اﻣﻦ ﺳﺎزد‪ .‬ﺗﻼش و ﺗﻘﻼى‬
‫ﻗﺮن ﺑﻌﺪى اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻣﻮﻛﺮاﺳﻰ را ﺑﺮاى دﻧﯿﺎ اﻳﻤﻦ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻓﺪراﻟﺴﯿﻢ و دﻣﻮﮐﺮاﺳﻲ‬

‫»دوﻟﺘﮫﺎى ﻓﺪرال و اﻳﺎﻟﺘﻰ در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭼﯿﺰى ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺟﺰ ﮐﺎرﮔﺰاران و ھﯿﺌﺘﮫﺎى اﻣﻨﺎى ﻣﺮدم ﮐﻪ طﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن داراى ﻗﺪرﺗﮫﺎى ﻣﺨﺘﻠﻔﻰ ھﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺮاى اﻧﺠﺎم‬
‫وظﺎﻳﻒ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن طﺮح ﺷﺪه اﻧﺪ‪«.‬‬

‫ﺟﯿﻤﺰ ﻣﺪﻳﺴﻮن‬

‫ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﻓﺪراﻟﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺷﻤﺎره ‪۶‬‬

‫رﻗﺎﺑﺘﮫﺎى اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى ﺳﺎل ‪ ٢٠٠٠‬ﻳﮑﻰ از ﻓﺸﺮده ﺗﺮﻳﻦ ‪ --‬و ﮔﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪه ﺗﺮﻳﻦ‪ --‬اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت در ﺗﺎرﻳﺦ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﺎ ﻳﮏ ﻣﺎه ﭘﺲ از اﺧﺬ آراء‬
‫ﻣﻌﻠﻮم ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاى ﺟﻤﮫﻮرﻳﺨﻮاه ﺟﺮج دﺑﻠﯿﻮ ﺑﻮش ﻋﻨﻮان ﭼﮫﻞ و ﺳﻮﻣﯿﻦ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻣﻤﻠﮑﺖ را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص ﻣﯿﺪھﺪ‪ .‬در طﻮل اﻳﻦ زﻣﺎن ﺟﮫﺎن‬
‫ﻧﺎظﺮ ﺟﻨﮓ ﺑﺮ ﺳﺮ آراء ﻓﻠﻮرﻳﺪا ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ طﻮر ﻣﺪاوم از دادﮔﺎھﮫﺎى ﻣﺤﻠﻰ ﺑﻪ دادﮔﺎھﮫﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻓﺪرال ﻣﻰ رﻓﺖ و ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺸﺖ ﺗﺎ آﻧﮑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ دادﮔﺎه‬
‫ﻋﺎﻟﻰ ﻗﻀﯿﻪ را ﻓﯿﺼﻠﻪ داد‪ .‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎرى از ﻧﺎظﺮان را ﻣﺒﮫﻮت ﮐﺮده ﺑﻮد اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﺳﺘﺎﻧﺪاردھﺎى اﺧﺬ رأى درﻣﻨﺎطﻖ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه‬
 ‫ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﺤﻠﻰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻘﺶ ﻣﮫﻤﻰ را در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻣﻠﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﮫﺮوﻧﺪان آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﯿﺰ ﺷﮕﻔﺖ زده ﺷﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ از اﻳﺎﻟﺖ ﺗﺎ اﻳﺎﻟﺖ اﺧﺬ آراء ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ اﻗﺪاﻣﺎت و واﮐﻨﺸﮫﺎى دوﻟﺘﮫﺎى‬
‫ﻣﺤﻠﻰ‪ ،‬اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ،‬و ﻣﻠﻰ ﺑﻪ ﻧﺪرت ﻏﯿﺮ ﻋﺎدى ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ رﺳﯿﺪ‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ روز ﻳﮑﺒﺎر ﻣﺮدم ﻋﺎدى اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺎ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻳﺎ اﻋﻤﺎﻟﻰ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ھﺮ ﺳﻪ ﺷﺎﺧﻪ دوﻟﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﻨﺪى ﺷﮫﺮھﺎ‪ ،‬ﻛﻨﺘﺮل ﺗﺮاﻓﯿﮏ‪ ،‬اﻗﺪاﻣﺎت ﺑﮫﺪاﺷﺘﻰ در ﻣﻨﺎطﻖ‪ ،‬ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ھﺎى آﻣﻮزﺷﻰ‪ ،‬ﺗﺮﻣﯿﻢ آﺳﻔﺎﻟﺖ‬
‫ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﮫﺎ و ﺻﺪ ﻧﻮع ﺧﺪﻣﺎت دﻳﮕﺮ ھﻤﻪ در اﺻﻞ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ و اداره ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﺤﻠﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ از طﺮف اﻳﺎﻟﺖ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬دوﻟﺖ اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻗﺴﻤﺖ‬
‫اﻋﻈﻢ ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى آﻣﻮزﺷﻰ‪ ،‬ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺟﺮاﺋﻢ‪ ،‬ﻣﻘﺮرات ﺷﻐﻠﻰ و ﺗﺨﺼﺼﻰ‪ ،‬ﺑﮫﺪاﺷﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ و ﺑﺴﯿﺎرى از اﻣﻮر ﻣﮫﻢ دﻳﮕﺮ را در ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮد دارد‪ .‬و‬
‫اﻋﻤﺎل دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ از دﻓﺎع و اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى اﻗﺘﺼﺎدى و ﭘﻮﻟﻰ و اﺻﻼح ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى رﻓﺎھﻰ – ﺑﺪﻟﯿﻞ اﺛﺮات ﻋﻤﯿﻖ آﻧﮫﺎ‪ ،‬ھﺮ روزه‬
‫ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﺪه اﺧﺒﺎر روزاﻧﻪ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯿﺪھﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮﭼﻪ‪ ،‬در آن زﻣﺎن ﻋﺪه ﮐﻤﻰ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﻤﺎﻳﺶ آﺧﺮﻳﻦ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى و ﻧﻤﺎﻳﺶ ھﺎى ﺑﯿﺸﻤﺎر ﮐﻢ اھﻤﯿﺖ ﺗﺮ از آن در‬
‫زﻧﺪﮔﻰ روزﻣﺮه در ﺻﺤﻨﻪ اى ﺑﺎزى ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﺑﯿﺶ از ‪ ٢٠٠‬ﺳﺎل ﻗﺒﻞ آﻣﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﻨﻮان‬
‫اﻓﺮادى ﻣﮫﺎﺟﺮﻧﺸﯿﻦ‪ ،‬ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻓﺮﻣﺎن و اﺧﺘﯿﺎر ﺗﺤﻤﯿﻞ ﺷﺪه از طﺮف دوﻟﺖ ﺳﻠﻄﻨﺘﻰ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﯿﺎ ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ از آﻧﺴﻮى درﻳﺎھﺎ‬
‫اﻋﻤﺎل ﻣﻰ ﺷﺪ از اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺴﯿﺎر رﻧﺠﯿﺪه ﺧﺎطﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻗﺪرت ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ را ﺑﻌﻨﻮان ﺗﮫﺪﻳﺪى ﺑﺮاى ﺣﻘﻮق و آزادﻳﮫﺎى ﺧﻮد ﺗﻠﻘﻰ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬در‬
‫ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﮫﻤﻰ ﮐﻪ در ھﻤﺂﻳﺶ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در ‪ ١٧٨٧‬در ﻓﯿﻼدﻟﻔﯿﺎ ﺑﺎ آن روﺑﺮو ﺑﻮدﻧﺪ آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻗﺪرت دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى را ﻣﺤﺪود ﺳﺎزﻧﺪ‪ ،‬وﻟﻰ‬
‫آﻧﻘﺪر اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ از ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﻰ ﺣﻔﺎظﺖ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻗﺪرت ﺑﯿﻦ دو ﺳﻄﺢ دوﻟﺖ – ﻣﻠﻰ و اﻳﺎﻟﺘﻰ – ﻳﮑﻰ از راه ﺣﻞ ھﺎﺋﻰ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻨﻈﺮ‬
‫آﻧﮫﺎ رﺳﯿﺪ‪ .‬ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻗﺪرت ﻳﺎ ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻄﺮز ﮔﺴﺘﺮده اى در ﻣﯿﺎن ﺗﺌﻮرى ھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺑﻌﻨﻮان اراﺋﻪ ﻳﮏ دﺳﺘﺎورد ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻔﺮد آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ‬
‫در ﺟﮫﺖ ﻧﻘﺶ دوﻟﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﻧﺒﻮغ ﺑﮑﺎر رﻓﺘﻪ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ‬

‫ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﺳﯿﺴﺘﻤﻰ از ﻗﺪرت ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪه ﺑﯿﻦ دو دوﻟﺖ ﻳﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻳﮏ ﻣﻠﺖ و ﻳﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﺋﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺳﯿﺴﺘﻢ ھﺎى ﺗﮏ‬
‫دوﻟﺘﻰ‪ ،‬ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮن ﻣﻌﻤﻮل ﺗﺮﻳﻦ ﻓﺮم را در دﻧﯿﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ داده اﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻨﮫﺎ داراى ﻳﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﮐﻪ ھﻤﺎن دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى ﻳﺎ ﻣﻠﻰ اﺳﺖ ﻣﯿﺒﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ‬
‫دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ در ھﺮ دو ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺷﮑﻮﻓﺎ ﺷﻮد‪ ،‬ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ اﻳﻦ دو ﻧﻮع دوﻟﺖ‪ ،‬واﻗﻌﻰ و ﻣﮫﻢ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﯿﺎى ﮐﺒﯿﺮ ﻳﮏ دوﻟﺖ واﺣﺪ‬
‫دارد‪ .‬ﭘﺎرﻟﻤﺎن اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ھﺮ ﭼﯿﺰى ﮐﻪ درداﺧﻞ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن روى دھﺪ داراى اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺘﻰ اﮔﺮ اﻳﻦ دوﻟﺖ ﺑﺮاى ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺤﻠﻰ ﻗﺪرت‬
‫ﺧﻮد را ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﺗﻔﻮﻳﺾ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ھﻨﻮز ھﻢ ﭘﺎرﻟﻤﺎن ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻘﺮر ﺳﺎزد ﮐﻪ ﺷﮫﺮھﺎ ﻳﺎ ﺑﺨﺶ ھﺎ آﻧﭽﻪ را اﻧﺠﺎم دھﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﺠﻠﺲ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺠﻠﺲ‬
‫ﺣﺘﻰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪﻟﺨﻮاه اﻳﻦ واﺣﺪھﺎ را ﻣﻨﺤﻞ ﮐﺮده ﻳﺎ ﻣﺮزھﺎى آﻧﮫﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دھﺪ‪.‬‬

‫در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬وﺿﻊ ﺑﮑﻠﻰ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ .‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ وﺿﻊ ﺷﺪه از طﺮف دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﮐﻪ ﻣﺤﻞ آن در واﺷﯿﻨﮕﺘﻦ دى ﺳﻰ اﺳﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ھﺮ ﻓﺮدى ﮐﻪ در‬
‫داﺧﻞ ﻣﺮزھﺎى ﻣﻠﻰ زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻧﺎﻓﺬ اﺳﺖ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ھﺮ ﮐﺪام از ‪ ۵٠‬اﻳﺎﻟﺖ ﺗﻨﮫﺎ در ﻣﻮرد ﺳﺎﮐﻨﺎن آن اﻳﺎﻻت ﺻﺪق ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬طﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ﮐﻨﮕﺮه ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺖ ھﯿﭻ اﻳﺎﻟﺘﻰ را ﻣﻨﺤﻞ ﮐﻨﺪ و ھﻤﯿﻨﻄﻮر اﻳﺎﻻت ھﻢ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻗﺪرت ھﺎى اﻧﺤﺼﺎرى ﺗﻔﻮﻳﺾ ﺷﺪه ﺑﻪ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ‬
‫را در دﺳﺖ ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺮ طﺒﻖ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﻨﺒﻊ ﻗﺪرت ﺑﺮاى ھﻢ دوﻟﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ھﻢ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه اراده ﻣﺮدم آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺪرت ﻧﮫﺎﻳﻰ در دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

‫در ﻳﮏ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﺪرال‪ ،‬دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى داراى ﻗﺪرت ھﺎى ﻣﺸﺨﺺ و ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ و در اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻰ داراى اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺎﻣﻞ اﺳﺖ‪ .‬اﻋﻤﺎل ﻗﺪرت در اﻣﻮر‬
‫داﺧﻠﻰ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ اﺳﺖ‪ .‬طﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬دوﻟﺖ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻗﺪرﺗﮫﺎى اﻧﺤﺼﺎرى از ﺟﻤﻠﻪ در ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺗﺠﺎرت ﺧﺎرﺟﻰ و ﺑﯿﻦ اﻳﺎﻻت‪ ،‬ﭼﺎپ اﺳﮑﻨﺎس‪،‬‬
‫ﻗﺒﻮل ﺗﺎﺑﻌﯿﺖ ﻣﮫﺎﺟﺮﻳﻦ ﺧﺎرﺟﻰ‪ ،‬ﻧﮕﮫﺪارى ارﺗﺶ ﻳﺎ ﻧﯿﺮوى درﻳﺎﺋﻰ را در دﺳﺖ دارد‪.‬‬

‫دوﻟﺖ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻧﻮﻋﻰ وﺿﻌﯿﺖ ﺟﻤﮫﻮرى را ﺑﺮاى ھﻤﻪ اﻳﺎﻻت ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻳﻦ اطﻤﯿﻨﺎن وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ھﯿﭻ اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ،‬ﻣﺜﻼ ﭘﺎدﺷﺎھﻰ‬
‫ﺑﻮﺟﻮد ﻧﻤﻰ آورد‪ .‬اﻳﻦ ﺣﻮزه ھﺎﺳﺖ ﮐﻪ در آن ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﻰ ﺑﻪ روﺷﻨﻰ ﺑﺮ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻳﺎﻻت ﺗﺮﺟﯿﺢ دارد و ﺑﻄﻮر روﺷﻦ و ﻣﺸﺨﺺ در اﺧﺘﯿﺎر دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﻗﺮار‬
‫دارﻧﺪ‪ .‬دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ھﻤﭽﻨﯿﻦ داراى اﺧﺘﯿﺎر ﻗﻀﺎﺋﻰ ﺑﺮاى ﺣﻞ دﻋﺎوى ﺑﯿﻦ دو اﻳﺎﻟﺖ ﻳﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺑﯿﻦ ﺷﮫﺮوﻧﺪان اﻳﺎﻻت ﻣﺨﺘﻠﻒ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ھﺮ ﭼﻨﺪ‪ ،‬در ﺣﻮزه ھﺎى دﻳﮕﺮ ﺳﯿﺎﺳﺖ داﺧﻠﻰ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى و دوﻟﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻳﺎ اﺣﺘﯿﺎﺟﺎت ﻣﺘﻮازى ﻳﺎ ﻣﺸﺘﺮک داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬در‬
‫ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻮاردى ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻄﻮر ھﻤﺰﻣﺎن ھﻢ از طﺮف دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى و ھﻢ از ﺳﻮى دوﻟﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ اﻋﻤﺎل ﻗﺪرت ﺷﻮد‪ :‬از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺜﺎﻟﮫﺎى ﻣﮫﻢ در اﻳﻦ‬
 ‫ﻣﻮرد ﻗﺪرت اﺧﺬ ﻣﺎﻟﯿﺎت اﺳﺖ‪ .‬و در ﻣﻮاردى ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در ﻣﻮرد ﻗﺪرت ﻣﻠﻰ ﺳﺎﮐﺖ اﺳﺖ‪ ،‬اﻳﺎﻻت ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺧﻮد وارد ﻋﻤﻞ ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺸﺮط آﻧﮑﻪ ﺑﺎ‬
‫ﻗﺪرت ھﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى در اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﻮارد ﻣﺘﻌﺎرض ﻧﺒﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺰرگ و ﺑﺎ اھﻤﯿﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﻰ روزاﻧﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺗﺄﺛﯿﺮ دارد – از‬
‫ﻗﺒﯿﻞ آﻣﻮزش‪ ،‬ﺟﺮاﺋﻢ و ﻣﺠﺎزات آن‪ ،‬ﺑﮫﺪاﺷﺖ و اﻣﻨﯿﺖ – ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ از ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻗﺪرت ﮐﻮﺗﺎھﻰ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮ طﺒﻖ اﺻﻮل ﺟﻤﮫﻮرى ﮐﻪ‬
‫راھﻨﻤﺎى ﻧﺴﻞ ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺨﺼﻮص ﺗﺌﻮرى ھﺎى ﺟﺎن ﻻک‪ ،‬ﻣﺮدم اﻳﻦ ﻗﺪرت ھﺎ را ﺑﺮاى ﺧﻮد ﻣﺤﻔﻮظ داﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ اﺳﺎﺳﻰ‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ اﻳﺎﻟﺘﻰ آﻧﺮا ﺑﻪ اﻳﺎﻻت ﺗﻔﻮﻳﺾ ﮐﺮده اﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ وﺟﻮد ﺗﻌﺎرض ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺑﯿﻦ دو ﺳﻄﺢ دوﻟﺖ و ﺑﺨﺼﻮص در اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرﺗﮫﺎى ﺑﺮاﺑﺮ را ﺗﺸﺨﯿﺺ دادﻧﺪ و ﺑﺮاى اﺣﺘﺮاز از آن‬
‫ﭼﻨﺪ ﺳﯿﺎﺳﺖ اﺗﺨﺎذ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬اول آﻧﮑﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﻘﺪم ﺑﺮ ﻗﻮاﻧﯿﻦ اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت اﺳﺖ‪ ،‬وﺿﻌﯿﺘﻰ ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ دادﮔﺎھﮫﺎى ﻓﺪرال ﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﺗﻨﻔﯿﺬ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺎده اى اﺳﺖ ﮐﻪ اﻋﻼم ﻣﯿﺪارد ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرﺗﮫﺎى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﺎ اﻋﻤﺎل ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ اﻳﺎﻻت در ﺗﻌﺎرض اﺳﺖ‪،‬‬
‫اﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ داراى ﺑﺮﺗﺮى اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺳﻨﺪ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮوﺷﻨﻰ ﻣﺎﻧﻊ آن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﻗﺪرﺗﮫﺎى وﻳﮋه اى را ﮐﻪ ﺑﻪ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى‬
‫اﻋﻄﺎ ﺷﺪه اﻋﻤﺎل ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬و ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﻣﺒﺎرزات در ﺟﮫﺖ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ از اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق‬
‫ﻣﺪﻧﻰ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻰ ده اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ را از دﺧﺎﻟﺖ در آزادﻳﮫﺎى ﻓﺮدى ﺑﺎز ﻣﻰ داﺷﺖ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﻘﺮرات ﭘﺎﻳﻪ اى ﺑﺮاى ﺗﻨﻈﯿﻢ‬
‫رواﺑﻂ ﺑﯿﻦ اﻳﺎﻻت را ﺑﺎ ﺗﻌﯿﯿﻦ وظﺎﻳﻒ دوﮔﺎﻧﻪ اى ﻧﮫﺎد ﮐﻪ اﻳﺎﻻت ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ھﻢ ﻣﻮظﻒ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم آن ﺑﻮدﻧﺪ و ﻗﺮار ﺷﺪ ھﺮ اﻳﺎﻟﺖ ﺟﺪﻳﺪى وارد اﻳﻦ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﺷﺪ ﺑﺎ‬
‫اﻳﺎﻟﺘﮫﺎى اﺻﻠﻰ داراى ﺣﻘﻮق ﻣﺴﺎوى ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﮑﻪ ھﻤﻪ اﻳﺎﻻت در ﺧﻮد دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺳﻨﺎ ﮐﻪ ﻣﺠﻠﺲ اﻋﻼى ﮐﻨﮕﺮه ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ ﺷﻮد داراى‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺴﺎوى ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬از طﺮﻳﻖ ھﻤﻪ اﻳﻦ راھﮫﺎ ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺰاران آﻣﺮﻳﮑﺎ در ﭘﻰ آن ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﺧﺘﻼف ﺑﯿﻦ دوﻟﺘﮫﺎ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫اﺑﺪاع ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ از طﺮف آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﮫﺎ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻣﻔﮫﻮم ﺟﺪﻳﺪى از ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﺑﺮ ﺧﻮد ﻗﺮار داﺷﺖ‪ ،‬ﺣﺎﮐﻤﯿﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻗﺪرت ﻧﮫﺎﻳﻰ دوﻟﺖ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ‬
‫ﺷﺪ‪ .‬در ﺗﺌﻮرى ﺳﯿﺎﺳﻰ اﻧﮕﻠﯿﺴﻰ و اروﭘﺎﺋﻰ‪ ،‬ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﻳﮕﺎﻧﻪ و ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ‪ ،‬در طﻮل ﺑﺤﺮاﻧﮫﺎﻳﻰ ﮐﻪ در دوره ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﯿﺎى ﮐﺒﯿﺮ‬
‫ﭘﯿﺶ آﻣﺪ وزﻣﺎن آن ﻗﺒﻞ از ﺟﺪاﻳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ از اﻳﻦ ﮐﺸﻮر در ‪ ١٧٧۶‬ﺑﻮد‪ ،‬ﻣﮫﺎﺟﺮﻧﺸﯿﻨﮫﺎ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﭘﺎرﻟﻤﺎن اﻧﮕﻠﯿﺲ ھﻤﻪ‬
‫ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻣﭙﺮاطﻮرى را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ اﻣﺮ واﺣﺪ ﮐﻨﺘﺮل ﻣﻰ ﮐﻨﺪ در ﻋﻤﻞ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﻣﺴﺘﻌﻤﺮاﺗﻰ ﺑﺮاى ﻣﺴﺘﻌﻤﺮات ﺧﻮدﺷﺎن ﻗﺎﻧﻮن وﺿﻊ‬
‫ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺣﺘﻰ ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ‪ ،‬دوﻟﺘﮫﺎى اوﻟﯿﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ در دوران ﺟﻨﮓ اﻧﻘﻼﺑﻰ‪ ،‬طﺒﻖ ﻳﮏ ﺗﺌﻮرى ﻗﺪﻳﻤﻰ ﺗﺮ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت را ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻘﺴﯿﻢ‬
‫ﻣﯿﺪاﻧﺴﺖ‪ .‬طﺒﻖ ﻣﻮاد ﮐﻨﻔﺪراﺳﯿﻮن )‪ ،(١٧٨٣‬ﮐﻪ اوﻟﯿﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﻰ آﻳﺪ‪ ،‬ھﺮ اﻳﺎﻟﺖ و ﻳﺎ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮه ﺳﺎﺑﻖ اﺳﺘﻘﻼل ﮐﺎﻣﻞ داﺷﺖ‪.‬‬
‫اﻳﺎﻻت ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺮاى ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻠﻰ در ﭼﮫﺎرﭼﻮب ﻳﮏ »ﭘﯿﻤﺎن دوﺳﺘﻲ« ھﻤﮑﺎرى ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻓﺮم دوﻟﺘﻰ ﮐﻨﻔﺪراﺳﯿﻮن ﻗﺎﻧﻊ ﮐﻨﻨﺪه ﻧﺒﻮد‬
‫و ﺑﻪ ﺗﺼﻮر ﺑﻌﻀﻰ ھﺎ ﺧﻄﺮاﺗﻰ ھﻢ درﺑﺮ داﺷﺖ‪ .‬ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ اﻳﺎﻻت آزادﻳﮫﺎﺋﻰ را از ﺑﻌﻀﻰ اﺗﺒﺎع ﺧﻮد درﻳﻎ ﻣﯿﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬اﻏﻠﺐ در ﺟﮫﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد ﺑﻀﺮر ﮐﺸﻮر‬
‫ھﻢ ﻗﺪم ﺑﺮﻣﯿﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻋﺪم رﺿﺎﻳﺖ روزاﻓﺰون ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮاد ﮐﻨﻔﺪراﺳﯿﻮن در ‪ ١٧٨٧‬ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن را واداﺷﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺟﺪﻳﺪى ﺗﮫﯿﻪ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﮫﯿﻪ ﺳﻨﺪى ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﮐﻠﻤﺎت ﻣﺸﮫﻮر ﺷﺮوع ﻣﻰ ﺷﺪ‪» :‬ﻣﺎ‪ ،‬ﻣﺮدم اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ «...‬و ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت ﻣﻨﺒﻊ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﮐﺸﻮر ﻧﻮﺑﻨﯿﺎد را ﺧﺎطﺮﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدم ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه ﺑﻮد‪ ،‬اﺳﻘﺘﻼل دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى و دوﻟﺘﮫﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ،‬ھﺮ دو ﺑﺎ ھﻢ را ﻣﻨﻊ ﻣﻰ ﮐﺮد‪ .‬آﻧﭽﻪ ﻳﮏ زﻣﺎن‬
‫ﻏﯿﺮ ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻰ رﺳﯿﺪ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻰ دوﻟﺘﻰ در داﺧﻞ دوﻟﺖ دﻳﮕﺮ‪ ،‬اﮐﻨﻮن اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﺑﻮد زﻳﺮا ﻗﺪرت ﻣﻠﻰ و اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ،‬ھﺮ دو از طﺮﻳﻖ اﻋﻄﺎى ﺣﻖ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ از‬
‫طﺮف ﻣﺮدم ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻧﺎﺷﻰ ﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻋﻄﺎى ﻗﺪرت از طﺮﻳﻖ ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﮑﺘﻮب ﺗﺼﺮﻳﺢ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ھﺎى ﻣﺘﻔﺎوﺗﻰ را ﺑﺮاى ﺳﻄﻮح‬
‫ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ دوﻟﺖ ﻣﻌﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﺮد‪ .‬ﻗﺪرت ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﻠﻰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻤﻮازات ھﻢ در ﻳﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ واﺣﺪ و ﺑﺮاى ﻳﮏ ﺟﻤﻌﯿﺖ واﺣﺪ اﻋﻤﺎل ﺷﻮد زﻳﺮا ﺗﻤﺮﮐﺰ‬
‫آﻧﮫﺎ ﺑﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺑﻮد – اﻳﺎﻻت ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺤﻠﻰ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻨﺪ و دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺗﺮ‪ .‬ﺗﺠﺮﺑﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎﻳﻰ ھﺎ در ﻣﻮرد دوﻟﺖ ھﺎى‬
‫اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﻠﻰ‪ ،‬ھﺮ دو را ﻗﺎدر ﺳﺎﺧﺖ ﺑﻌﻨﻮان واﺣﺪھﺎﺋﻰ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ و ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺎ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ھﻤﺰﻳﺴﺘﻰ داﺷﺘﻪ و ھﺮ ﮐﺪام در ﺣﻮزه ھﺎى ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ اﺧﺘﯿﺎرات ﺧﻮد‬
‫را اﻋﻤﺎل ﮐﻨﻨﺪ زﻳﺮا ھﺮ دو ﺑﺮاى ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه اﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻧﮕﺎھﻰ ﺑﻪ ﺗﮑﺎﻣﻞ‬

‫ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻋﻤﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ؟ ﭘﺎﺳﺦ ﺳﺎده اى ﺑﺮاى اﻳﻦ ﺳﺌﻮال وﺟﻮد ﻧﺪارد‪ .‬ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻳﮏ ﭼﮫﺎرﭼﻮب دﻳﻨﺎﻣﯿﮏ ﺑﺮاى‬
‫دوﻟﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺧﺼﻮﺻﯿﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺑﻰ ﺑﺎ طﺒﯿﻌﺖ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﺳﺎزﮔﺎر اﺳﺖ‪ .‬در طﻮل ﺑﯿﺶ از ‪ ٢٠٠‬ﺳﺎل ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد‪ ،‬ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻗﺪرت در ﺟﺎﻣﻌﻪ‬
‫ﻓﺪراﻟﯿﺴﺖ آﻣﺮﻳﮑﺎ از ﻧﻈﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ و ﻋﻤﻠﻰ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺑﺎر ﺟﺎﺑﺠﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻳﮏ ﺳﻨﺪ ﻗﺎﺑﻞ اﻧﻌﻄﺎف اﺳﺖ و ﻣﻨﻈﻮر از آن اﻳﻦ‬
‫ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻠﺖ اﺟﺎزه دھﺪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﭘﺎﺳﺦ ھﺎى ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺪھﺪ‪ .‬ﮔﺎھﻰ‪ ،‬اﻓﺰودن اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﻧﻘﺶ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻰ ﺑﻪ دوﻟﺖ ھﺎى‬
‫ﻣﺮﮐﺰى و اﻳﺎﻟﺘﻰ واﮔﺬار ﮐﺮده ﺗﺎ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در اﺻﻞ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﻮده؛ در ﻣﻮاﻗﻊ دﻳﮕﺮ‪ ،‬دادﮔﺎھﮫﺎ ﺗﻌﺒﯿﺮھﺎى ﻣﺘﻔﺎوﺗﻰ از اﻳﻦ ﻧﻘﺶ ھﺎ ﺑﺪﺳﺖ داده اﻧﺪ‪ .‬ﺗﻌﺎدل‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﯿﻦ ﻗﺪرت ھﺎى ﻣﻠﻰ و اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺑﻄﻮر ﻣﺪاوم در ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻳﮏ ﻣﺴﺌﻠﻪ روز اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻘﻮل ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ وودرو وﻳﻠﺴﻮن )‪ (١٩١٣-٢٠‬ﭼﯿﺰى‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ »ﺑﺎ ﻋﻘﯿﺪه ﺗﻨﮫﺎ ﻳﮏ ﻧﺴﻞ« ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎن ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬ﺗﻐﯿﯿﺮات اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ و اﻗﺘﺼﺎدى‪ ،‬ﺗﻌﻮﻳﺾ ارزﺷﮫﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ‪ ،‬ﻧﻘﺶ ﻣﻠﺖ آﻣﺮﻳﮑﺎ در دﻧﯿﺎ – ھﻤﻪ اﻳﻨﮫﺎ‬
‫ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪه او ھﺮ ﻧﺴﻞ را ﻣﻠﺰم ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﺑﻌﻨﻮان »ﻣﺴﺌﻠﻪ اى ﺟﺪﻳﺪ« ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺣﺘﻰ ﻳﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺳﻄﺤﻰ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر را ﭘﯿﺶ ﻣﻰ آورد ﮐﻪ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى ﺗﻨﮫﺎ ﻣﺴﺌﻮل ﻣﻌﺪودى از ﮐﺎرﮐﺮدھﺎﻳﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺟﺮﻳﺎن زﻧﺪﮔﻰ‬
‫روزاﻧﻪ ﺗﺄﺛﯿﺮ دارد‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺄ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ در اوﻟﯿﻦ ﻗﺮن ﺣﯿﺎت ﻣﻠﺖ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺻﺪق ﻣﻰ ﮐﺮد‪ .‬اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﻣﺴﺌﻮل ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ﺗﻤﺎم ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت دوﻟﺘﻰ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﻰ‬
‫ﺷﮫﺮوﻧﺪان آﻧﮫﺎ ﺗﺄﺛﯿﺮ داﺷﺖ‪ .‬آﻧﮫﺎ از ھﻤﻪ ﺟﺮاﺋﻢ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻰ دادﻧﺪ و ﻣﺠﺎزات آﻧﺮا ﻣﻌﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﺮاردادھﺎ را وﺿﻊ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪،‬‬
‫ﻣﻘﺮرات ﺑﮫﺪاﺷﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ و اﻳﻤﻨﻰ را ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ و ﻣﻌﯿﺎرھﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﺮاى آﻣﻮزش‪ ،‬رﻓﺎه و اﺧﻼق ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻰ آوردﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎ وﺟﻮد اھﻤﯿﺖ اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ در ﺟﺮﻳﺎن زﻧﺪﮔﻰ روزﻣﺮه‪ ،‬ﻣﻄﺮح ﺗﺮﻳﻦ ﺳﺌﻮاﻻت ﻗﺒﻞ از ﺟﻨﮕﮫﺎى داﺧﻠﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ )‪ (١٩۶١-۶۵‬ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺒﺎﺣﺜﺎﺗﻰ در ﻣﻮرد ﺳﻄﺢ‬
‫ﻗﺪرت دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﺑﻮد و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺮدم ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻗﺪرت ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺤﺪود ﺑﻤﺎﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﻓﺸﺎرھﺎﺋﻰ ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ را ﺑﻪ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت ﺳﯿﺎﺳﻰ ﮐﺸﺎﻧﺪ‪.‬‬
‫ﻣﯿﺮاث اﻧﻘﻼب‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﺮﺳﮫﺎى آن درﺑﺎره ﻗﺪرت ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ از ﻧﻔﻮذ ﻓﺮاواﻧﻰ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮد‪ ،‬و ﻧﯿﺰ اﺑﮫﺎﻣﻰ ﮐﻪ از زﻣﺎن ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ و ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت ﻣﺮﺑﻮط‬
‫ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ آن ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ داراى ﻳﮏ زﺑﺎن ﮐﻠﻰ و ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻮد و ﺑﻪ ﺻﺮاﺣﺖ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻤﻰ ﮐﺮد ﮐﻪ آﻳﺎ اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ھﯿﭽﮑﺪام از‬
‫ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ھﺎى ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪه از ﻗﺪرت ھﺎى ﺗﻔﻮﻳﺾ ﺷﺪه ﺑﻪ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ را ﻧﮕﺎه دارﻧﺪ ﻳﺎ ﺧﯿﺮ‪ .‬آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﭘﯿﭽﯿﺪه ﻣﻰ ﮐﺮد اﻳﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﺎﻻت‬
‫در ﻋﻤﻞ ﺑﺴﯿﺎر در اﻧﺠﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى دوﻟﺘﻰ ﺑﺎ ﻗﺪرت ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ و ﮐﺎرﺷﺎن رﺿﺎﻳﺘﺒﺨﺶ ﺗﺮ ﺑﻮد ﺗﺎ آﻧﮑﻪ در ﺟﺎى دﻳﮕﺮى دﺧﯿﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ طﻮر‬
‫روزاﻓﺰون ﻣﺴﺘﻠﺰم راه ﺣﻠﮫﺎﻳﻰ از ﺟﺎﻧﺐ ﭼﻨﺪﻳﻦ اﻳﺎﻟﺖ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺟﻨﮓ داﺧﻠﻰ‪ ،‬ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮده دارى درﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ طﺒﯿﻌﺖ اﺗﺤﺎدﻳﻪ و ﻗﺪرت ﺑﺎﻻﺗﺮ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ در آن ﺧﺎﺗﻤﻪ داد‪ .‬اﻳﻦ ﺟﻨﮓ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم‬
‫ﺳﺌﻮاﻻت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﮫﺎ ﺑﯿﻦ دوﻟﺘﮫﺎى ﻣﺮﮐﺰى و اﻳﺎﻟﺘﻰ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﺪاد‪ ،‬ﺣﺘﻰ ﺑﺎ وﺟﻮد آﻧﮑﻪ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭼﮫﺎردھﻢ ﮐﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٨۶٨‬ﺑﻪ‬
‫ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﯿﺪ ﺑﻪ زﺑﺎﻧﻰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻗﺪرت دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ را ﻣﺠﺎز ﻣﻰ ﺷﻤﺮد‪ .‬اﻣﺎ زﻣﯿﻨﻪ ﺑﺮاى ﻣﺒﺎﺣﺜﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬در ﺧﻼل ﻧﯿﻤﻪ‬
‫دوم ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﻳﮏ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪى ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻈﯿﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻮﺳﻌﻪ اى ﮐﻪ ﺑﻪ ھﻤﺮاه ﺧﻮد طﻠﯿﻌﻪ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاى ﺗﻮﺳﻌﻪ وﺳﯿﻊ‬
‫ﺑﺎزار‪ ،‬ﺷﮫﺮھﺎى ﺑﺰرگ‪ ،‬ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻓﺮاوان ﺛﺮوت‪ ،‬و ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﺪى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ را ﺑﻪ ھﻤﺮاه آورده ﺑﻮد‪ .‬ظﮫﻮرﺷﺮﮐﺘﮫﺎى اﻧﺤﺼﺎرى ﺧﺪﻣﺎت و ﮐﺎﻻ در اواﺧﺮ ﻗﺮن‬
‫ﻧﻮزدھﻢ و اوﺋﻞ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ اﻓﻖ ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدى ﺧﺎرج از ﻛﻨﺘﺮل را ﻣﻄﺮح ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﮫﺎ ھﻤﺎﻧﻘﺪر ﺗﮫﺪﻳﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﺪرت ﮐﻨﺘﺮل ﻧﺸﺪه‬
‫دوﻟﺖ‪.‬‬

‫ھﯿﭻ اﻳﺎﻟﺖ ﻳﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اى از اﻳﺎﻻت ﻗﺎدر ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ طﻮر ﻣﺆﺛﺮ ﺷﺮاﻳﻄﻰ را ﻓﺮاھﻢ آورد ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﻮع رﺷﺪ ﺗﺠﺎرت را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻛﺮده و ﻋﻮاﻗﺐ آن را ﮐﻨﺘﺮل‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى‪ ،‬ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﻪ طﻮر ﻓﺰاﻳﻨﺪه اى دوﻟﺖ ﻓﺪرال ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﻰ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ را ﺑﺮ ﻋﮫﺪه ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﮔﺎم اول آن ﺑﺎ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺎده »ﺗﺠﺎرت ﺑﯿﻦ اﻳﺎﻻت« ﺑﻮد‪ .‬در ﺑﯿﻦ اﺧﺘﯿﺎراﺗﻰ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﻪ ﮐﻨﮕﺮه داد ﻗﺪرت »ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺗﺠﺎرت ﺑﺎ ﻣﻠﻞ ﺧﺎرﺟﻰ‪ ،‬و در ﺑﯿﻦ ﭼﻨﺪﻳﻦ‬
‫اﻳﺎﻟﺖ‪ «...‬اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺎ ﺳﺎل ‪ ١٨٨٧‬ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻣﻠﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻧﺤﺼﺎرھﺎ را ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﻗﺪرت ﻧﻈﯿﻢ ﺗﺠﺎرت در ﺑﯿﻦ اﻳﺎﻟﺘﮫﺎ ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺧﻼل‬
‫دو دھﻪ ﮐﻨﮕﺮه‪ ،‬ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻔﺼﻠﻰ را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻧﺎظﺮ ﺑﺮ ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻮد از ﺑﺨﺖ آزﻣﺎﻳﻰ ھﺎى ﻣﻠﻰ و ﺗﺠﺎرت ﻣﺸﺮوﺑﺎت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺻﻨﺎﻳﻊ ﻏﺬاﻳﻰ و‬
‫داروﻳﻰ‪.‬‬

‫اﮔﺮﭼﻪ ھﺪف ﺑﺴﯿﺎرى از اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺑﺎز داﺷﺘﻦ اﻳﺎﻟﺘﮫﺎ از دﺧﺎﻟﺖ در رﺷﺪ ﺻﻨﻌﺖ ﺑﻮد ﻧﺘﯿﺠﻪ ﭼﯿﺰى ﻧﺒﻮد ﺟﺰ ﮔﺴﺘﺮش ﻗﺪرت ﻣﻠﻰ و اﻳﺠﺎد ﺻﺤﻨﻪ اى ﺟﺪﻳﺪ‪،‬‬
‫ﺣﻔﺎظﺖ از ﺑﮫﺪاﺷﺖ و رﻓﺎه در دوره اى ﮐﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﺳﺮﻳﻌﺄ ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺖ‪ ،‬وظﯿﻔﻪ اى ﮐﻪ ﻗﺒﻸ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺗﻠﻘﻰ ﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﺮﻗﻰ‬
‫ﺧﻮاھﺎن در اﺑﺘﺪاى ﻗﺮن‪ ،‬ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﺗﺌﻮدور روزوﻟﺖ )‪ (١٩٠١-٠٩‬رھﺒﺮى ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ درﺑﺎره اﻳﻦ دﺧﺎﻟﺖ ھﺮاﺳﻰ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ و ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻰ‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﺎﻟﺘﮫﺎ ﺑﺮاى رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اھﺪاف ﺧﻮد ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻓﺪرال اﺣﺘﯿﺎج دارﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺮﺟﻊ ﻧﮫﺎﻳﻰ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﺪ اﻳﻦ ھﺪف را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ و آن را اﺷﺎﻋﻪ داد ھﻨﻮز ﺗﺮﻏﯿﺐ ﻣﻰ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت دوﻟﺖ ﻓﺪرال را ﺗﺤﺖ رﺳﯿﺪﮔﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ روﻧﺪ‬
‫ﻋﻤﻮﻣﻰ روﺷﻦ ﺑﻮد‪ :‬اﺧﺘﯿﺎرات ﻓﺪرال ھﻤﺎھﻨﮓ ﺑﺎ ﻧﯿﺎزھﺎى ﻣﻠﻰ رﺷﺪ ﮐﺮد و ﺑﮫﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﻗﺪرت اﻳﺎﻟﺘﻰ رو ﺑﻪ اﻓﻮل ﻧﮫﺎد‪.‬‬

‫در ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ،١٩٣٠‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى اﻗﺘﺼﺎدى ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻓﺮاﻧﮑﻠﯿﻦ روزوﻟﺖ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان اﻗﺪام ﺟﺪﻳﺪ ﺑﯿﺶ از ﭘﯿﺶ اﻳﻦ ﺗﻌﺎدل ﺗﺎ ﺣﺪى ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎراﻧﻪ ﺑﯿﻦ‬
‫ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﻰ و اﻳﺎﻟﺘﻰ را ﺑﺪﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ طﻠﺒﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﺟﻮاﺑﮕﻮﺋﻰ ﺑﻪ ﺑﺤﺮان اﻗﺘﺼﺎدى دوره »ﮐﺴﺎدى ﺑﺰرگ« ‪ Great Depression‬اﺧﺘﯿﺎرات ﮔﺴﺘﺮده‬
‫ﻣﻠﻰ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز اﺳﺖ‪ .‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﮐﻨﮕﺮه‪ ،‬راه را ﺑﺮاى در دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ اﻣﻮر رﻓﺎھﻰ )ﺑﻮﺟﻮد آوردن ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﺄﻣﯿﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ(‪ ،‬ﮐﺸﺎورزى‪ ،‬ﺣﺪاﻗﻞ‬
‫ﺣﻘﻮق و رواﺑﻂ ﮐﺎر ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى ﮔﺸﻮد؛ و ﻧﯿﺰ وﺿﻊ ﻣﻘﺮرات دﻳﮕﺮ ﻓﺪرال در ﺣﻮزه ھﺎﻳﻰ ﺣﯿﺎﺗﻰ از ﻗﺒﯿﻞ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ‪ ،‬ارﺗﺒﺎطﺎت‪ ،‬و ﺑﺎﻧﮑﺪارى و اﻣﻮر‬
‫ﻣﺎﻟﻰ‪ .‬از ﻣﺠﻤﻮع ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى رﻓﺎھﻰ و ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدى از ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ‪» ،‬اﻗﺪام ﺟﺪﻳﺪ« ﻳﮏ دﺳﺘﮕﺎه اﺟﺮاﺋﻰ ﻣﻠﻰ ﺑﻮﺟﻮد آورد ﮐﻪ ﻓﻮرﻳﺖ ھﺎى ﺟﻨﮓ دوم‬
‫ﺟﮫﺎﻧﻰ و ﺟﻨﮓ ﺳﺮد‪ ،‬ﺗﻨﮫﺎ آﻧﺮا ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﺮد‪ .‬ﻳﮏ اﻧﻘﻼب درﺟﻪ ﻳﮏ و ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪ‪ :‬اﮐﻨﻮن دوﻟﺖ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻗﺪرت ھﺎﻳﻰ را اﻋﻤﺎل‬
 ‫ﻣﻰ ﮐﺮد – ﻣﺜﻼ در ﻣﻮرد ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﮐﺎر ﻳﺎ ﻣﻘﺮرات ﺑﺎﻧﮑﻰ – ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ﺑﻄﻮر اﻧﺤﺼﺎرى در اﺧﺘﯿﺎر اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﺑﻮد‪.‬‬

‫در طﻮل ﻧﯿﻤﻪ دوم ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﻧﻘﺶ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى در داﺧﻞ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال ھﻤﭽﻨﺎن ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻏﺎﻟﺐ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭼﮫﺎردھﻢ را‬
‫ﮐﻪ ﺑﺰﺣﻤﺖ ﭘﮫﻨﻪ ﻗﺪرت ﻣﻠﻰ را ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻰ ﮐﺮد را ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪ و رﺳﯿﺪﮔﻰ و ﺗﻮﺟﻪ ﻓﺪرال را ﺑﻪ ﺣﻮزه ھﺎى ﺗﺒﮫﮑﺎرى و ﻣﺠﺎزات‪ ،‬رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ‪ ،‬رواﺑﻂ ﻧﮋادى و‬
‫ﺑﺮﺧﻮردارى از ﺣﻔﺎظﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻣﺴﺎوى ﮔﺴﺘﺮش داد‪ .‬در ﭘﺎﻳﺎن اﻳﻦ ﻗﺮن‪ ،‬ﺑﺰﺣﻤﺖ ﺣﻮزه اى وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﻣﻠﻰ ﺑﺪان دﺳﺘﺮﺳﻰ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ اﺛﺮ‬
‫آن ﺑﯿﺶ از ھﻤﻪ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺮدﻣﻰ ھﻮﻳﺪا ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ درﻣﻮرد ﺷﮫﺮوﻧﺪى آﻧﮫﺎ ﺳﺆال ﻣﯿﺸﻮد‪ .‬در ﺧﻼل ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺎرﻳﺦ ﮐﺸﻮر ﺗﻌﺪاد ﺑﺴﯿﺎر زﻳﺎدى از‬
‫ﺷﮫﺮوﻧﺪان وﻓﺎدارى اﺻﻠﻰ ﺧﻮد را ﺑﻪ اﻳﺎﻻت اﺑﺮاز ﻣﻰ داﺷﺘﻨﺪ؛ در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺷﮫﺮوﻧﺪى ﻣﻠﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮرد دﻟﺒﺴﺘﮕﻰ و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫اﻧﻘﻼب در ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت درﺑﺎره ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻗﺪرت ﺑﯿﻦ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ و اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﭘﺎﻳﺎن ﻧﺪاد‪ .‬ﻋﺪم ﺗﻮاﻓﻖ درﺑﺎره ﻧﻘﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ و‬
‫دوﻟﺘﮫﺎى اﻳﺎﻻت در داﺧﻞ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال ھﻤﭽﻨﺎن ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﮫﻢ از ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ را ﺑﺨﻮد اﺧﺘﺼﺎص داده اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ھﯿﭻ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺤﻠﻰ وﺟﻮد‬
‫ﻧﺪارد ﮐﻪ از اﻳﻦ ﺟﺮ و ﺑﺤﺚ ﺑﺮﮐﻨﺎر ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺳﻄﺤﻰ از دوﻟﺖ اﺧﺘﯿﺎر ﺷﮑﻞ دادن ﻳﺎ اﻋﻤﺎل ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آﻧﺮا داراﺳﺖ‪ .‬دﻳﮕﺮ ﺗﺸﺨﯿﺺ‬
‫ﺑﯿﻦ ﮐﺎرﮐﺮدھﺎى دوﻟﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و اﻋﻤﺎل دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﮐﺎر آﺳﺎﻧﻰ ﻧﯿﺴﺖ زﻳﺮا ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال ﻓﻌﻠﻰ ﺑﻪ ﻣﺨﻠﻮط ﮐﺮدن ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ھﺎ و ﺗﺎر ﮐﺮدن وﺟﻪ ﺗﻤﺎﻳﺰ‬
‫در ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﭘﯿﭽﯿﺪه اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ و اﻗﺘﺼﺎدى ﺗﻤﺎﻳﻞ دارد‪.‬‬

‫ﻓﻀﯿﻠﺖ ھﺎى ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻗﺪرت‬

‫اﻣﺮوزه ﺗﺨﺼﯿﺺ ﻗﺪرت و ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬارى در ﭼﯿﺰى وﺟﻪ اﺷﺘﺮاک ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺤﻘﻘﺎن آﻧﺮا ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﺗﻌﺎوﻧﻰ ﻧﺎﻣﯿﺪه اﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ زﻧﺪﮔﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ‬
‫ﭼﻨﺎن ﺟﺎ اﻓﺘﺎده ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮ اﺳﺖ ﺣﺘﻰ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ دو ﺳﻄﺢ دوﻟﺖ در ﺗﻌﺎرض ﺑﺎﺷﻨﺪ؛ ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ در دھﻪ ‪ ١٩۶٠‬روى داد‪ :‬اﻳﺎﻻت ﺟﻨﻮﺑﻰ در‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺰرگ راه ﺑﯿﻦ اﻳﺎﻟﺘﻰ ھﻤﮑﺎرى ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺟﺒﺎرى ﻣﺴﺎوات ﻧﮋادى ﻓﺪرال ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ‬
‫ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﺗﻌﺎوﻧﻰ را اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﻣﻰ ﺳﺎزد ﭼﻨﺪﻳﻦ روﻧﺪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﻰ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﺨﺎرج ﻣﺸﺘﺮک‪ ،‬راھﻨﻤﺎﺋﻰ ھﺎى ﻓﺪرال‪ ،‬و اداره ﻣﺸﺘﺮک اﺳﺖ‪ .‬ﮐﻨﮕﺮه ﻣﻰ‬
‫ﭘﺬﻳﺮد ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺘﻰ ازﻣﺨﺎرج را ﺑﺮاى ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎﺋﻰ ﮐﻪ در ﺣﯿﻄﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﻰ ھﺴﺘﻨﺪ ﺑﭙﺮدازد و ﻧﻪ آﻧﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ اﺻﻮﻷ ﺑﺴﻮد ﺳﺎﮐﻨﺎن ﻳﮏ اﻳﺎﻟﺖ ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﻨﻔﺮد‬
‫اﺳﺖ‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎ ﺑﺰرﮔﺮاھﮫﺎ‪ ،‬ﻣﺠﺘﻤﻊ ھﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻓﺎﺿﻼب‪ ،‬ﻓﺮودﮔﺎھﮫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﻋﻤﺮاﻧﻰ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎرھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻳﺎ ﻣﺤﻠﻰ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺒﻠﻎ اﻋﻄﺎﺋﻰ ﻓﺪرال ﺑﺎ ﺑﻌﻀﻰ از راھﻨﻤﺎﺋﻰ ھﺎ ھﻤﺮاه اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﺑﺮاى درﻳﺎﻓﺖ ﭘﻮل ﺑﺎﻳﺪ آﻧﺮا ﻗﺒﻮل و اﺟﺮا ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻸ در ﻣﻮرد ﻧﮕﺮاﻧﻰ ﺑﺮاى‬
‫راﻧﻨﺪﮔﻰ در ﺣﺎل ﻣﺴﺘﻰ‪ ،‬ﮐﻨﮕﺮه اﺧﯿﺮأ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﺒﺎﻟﻎ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺮاھﮫﺎى ﻓﺪرال را ﻣﻮﮐﻮل ﺑﻪ ﭘﺎﺋﯿﻦ آوردن ﺣﺪ ﻣﺠﺎز ﻣﯿﺰان اﻟﮑﻞ در ﺧﻮن ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺴﻤﺘﻰ‬
‫از ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺗﺮاﻓﯿﮏ اﻳﺎﻻت ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﮑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻰ‪ ،‬ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى ﻓﺪرال را اﻋﻤﺎل ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﺗﺤﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى طﺮح ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن و از طﺮﻳﻖ روﺷﮫﺎى ادارى ﺧﻮد‪ .‬ﮐﺎرآﻣﻮزى ﻣﺠﺪد‪ ،‬ﻳﮑﻰ از اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎﺳﺖ ﮐﻪ ھﺮ اﻳﺎﻟﺖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اى را طﺮح و اﺟﺮا ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻋﺘﺒﺎر آن از‬
‫ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﺪرال ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﻰ ﺷﻮد و ھﺪف ﺑﺮ آوردن اﺣﺘﯿﺎﺟﺎت ﺧﺎص ﺷﮫﺮوﻧﺪان آن اﻳﺎﻟﺖ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺗﺠﺮﺑﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎ ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﭼﻪ درﺳﮫﺎﺋﻰ را ﺑﻪ دوﻟﺘﮫﺎى دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ دﻳﮕﺮ ﻣﯿﺪھﺪ؟ دوﻟﺖ ھﺎى ﻓﺪرال زﻳﺎد ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ – ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻠﺖ ھﺎ داراى دوﻟﺘﮫﺎى‬
‫ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در آن ﻗﺪرت ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ اﺳﺖ – و ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ھﻢ‪ ،‬ﺑﺪاﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ دوﻟﺖ ھﺎى ﭘﺎرﻟﻤﺎﻧﻰ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﺪ‪ ،‬ﺑﺮاى دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺟﻨﺒﻪ ﺣﯿﺎﺗﻰ‬
‫ﻧﺪارد‪ .‬اﻣﺎ اﺻﻮل ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﺑﺮاى دوﻟﺖ ھﺎى دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ در ھﻤﻪ ﺟﺎ اھﻤﯿﺖ دارد‪ .‬ﻣﮫﻤﺘﺮﻳﻦ اﻳﻦ اﺻﻮل ﺗﻘﺴﯿﻢ و ﺟﺪاﺋﻰ ﻗﺪرت و ﻋﺪم ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎ و‬
‫ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬارى ھﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎ ﻣﺪﺗﮫﺎى ﻣﺪﻳﺪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ آزادى را ﺗﮫﺪﻳﺪ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ﺑﻄﻮر ﺳﻨﺘﻰ از اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت ﻳﮏ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ در دوردﺳﺖ‬
‫ھﺮاس داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬ﻧﮫﺎدن ﻗﺪرت در دو ﺳﻄﺢ از دوﻟﺖ‪ ،‬و ﺗﻘﺴﯿﻢ آن ﺑﺎ ﻣﺴﻠﻂ ﺳﺎﺧﺘﻦ ھﺮ ﺳﻄﺢ در ﺣﻮزه ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﺧﻮد‪ ،‬ﻳﮏ راه ﺣﻞ ﺑﺮاى اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻗﺪرت ﻻزم را ﺑﻪ دوﻟﺖ اﻋﻄﺎ ﻧﻤﻮد‪ ،‬ﺑﺪون آﻧﮑﻪ ﭼﻨﺎن ﻗﺪرت ﻣﺘﻤﺮﮐﺰى ﺑﻮﺟﻮد آﻳﺪ ﮐﻪ آزادى را در ﺗﻨﮕﻨﺎ ﻗﺮار دھﺪ‪ .‬اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻰ آن ﺳﻄﺢ از دوﻟﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮدم ﻧﺰدﻳﮏ ﺗﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﻗﺪرت دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰى را ﻣﻮرد رﺳﯿﺪﮔﻰ ﻗﺮار ﻣﻰ دھﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺑﺘﮑﺎر ﺑﺮاى ﻧﺴﻞ ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬار ﮐﺸﻮر ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﻰ‬
‫رﺳﯿﺪ؛ در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺗﺌﻮرى آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ راﺟﻊ ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻳﮏ ارﺗﺒﺎط ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﺋﻰ ﺑﯿﻦ وﮐﯿﻞ و ﻣﻮﮐﻞ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ طﺮز اداره ﻣﺤﻠﻰ‬
‫ھﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮاى ﻣﻐﺰھﺎى اﻣﺮوزى ﻧﯿﺰ ﺟﺬاب اﺳﺖ زﻳﺮا ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﺤﻘﻖ اظﮫﺎر داﺷﺘﻪ‪ ،‬ارﺿﺎء ﮐﻨﻨﺪه »ﻳﮏ ارﺟﺤﯿﺖ طﺒﯿﻌﻰ‪ ،‬ﺑﺮاى ﻧﺰدﻳﮏ و آﺷﻨﺎ‪ ،‬و‬
‫ﻳﮏ ﺳﻮ ظﻦ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دورو ﻧﺎﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ‪ «.‬ﻗﺪرﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﺎﻻت ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻣﻰ ﺷﻮد ﻳﺎ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ »ﺣﻘﻮق اﻳﺎﻻت« ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﻰ ﺷﻮد ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر‬
‫ﻣﺘﮑﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ اداره ﻣﺤﻠﻰ ﻣﮫﻢ اﺳﺖ و ﻣﺮدم ﻣﺎﻳﻠﻨﺪ ﺑﻪ دوﻟﺘﻰ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺎدرﻧﺪ آﻧﺮا ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺴﻠﻤﺄ دوﻟﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ اﻳﻦ ﺣﺎﻟﺖ را ﺑﯿﺸﺘﺮ از‬
‫دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ دارا ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺎور‪ ،‬اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ را روﺷﻦ ﻣﻰ ﺳﺎزد ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﯿﺸﺘﺮ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎ ھﻤﭽﻨﺎن ﻣﺎﻳﻠﻨﺪ ﺑﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﻰ روزﻣﺮه آﻧﮫﺎ‬
‫ﺳﺮوﮐﺎر دارد ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺤﻠﻰ اﻋﻤﺎل ﺷﻮد – از ﻗﺒﯿﻞ ﭘﻠﯿﺲ‪ ،‬ﻣﺪارس و ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﮫﺎ – در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ اﺻﺮار ھﻢ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻮق ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﺎﻳﺪ ﺟﻨﺒﻪ ﻣﻠﻰ داﺷﺘﻪ‬
 ‫و از اﻳﺎﻟﺖ ﺗﺎ اﻳﺎﻟﺖ دﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت ﻧﺒﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ‪ ،‬در ﺗﺌﻮرى وﻋﻤﻞ و در ﭼﮫﺎرﭼﻮب ﻗﺪرت ﻣﺤﺪود‪ ،‬ھﻢ ﺟﻮاﺑﮕﻮى ﻧﯿﺎزھﺎى ﻣﺤﻠﻰ اﺳﺖ و ھﻢ ﻣﻠﻰ‪ .‬ﻗﺪرت ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ در ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﻳﻰ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ‬
‫ﻣﺤﻠﻰ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﻋﺪم ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎ و ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬارﻳﮫﺎ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﮐﻤﮏ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻳﮏ ﮐﺸﻮر وﺳﯿﻊ و از ﻧﻈﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎر‬
‫اﺟﺘﻤﺎﺋﻰ ﭘﯿﭽﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻠﺖ آن ﻳﮏ ﻣﻠﺖ ﻣﮫﺎﺟﺮ ﻧﯿﺰ ھﺴﺖ ﮐﻪ ھﺮ ﮔﺮوه ﻗﻮﻣﻰ‪ ،‬ﻣﻠﻰ و ﻣﺬھﺒﻰ ارزﺷﮫﺎى ﻣﺘﻔﺎوت ﻓﺮھﻨﮕﻰ و اﺧﻼﻗﻰ ﻣﺘﻔﺎوت ﺧﻮد را وارد‬
‫ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ‪ ،‬اﻗﺘﺼﺎدى و ﺳﯿﺎﺳﻰ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬اداره ﮐﺮدن ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻠﺘﻰ ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ھﺎ ﺑﻪ ﺳﮫﻮﻟﺖ اﻣﮑﺎن اظﮫﺎر و‬
‫ﺳﺎزش ﺑﺎ ﻣﺤﯿﻂ ﻧﻤﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﻗﺎدرﻧﺪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى ﮐﺎﻣﻸ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻰ را در ﻣﻮرد ﻳﮏ ﻣﻮﺿﻮع واﺣﺪ اﺗﺨﺎذ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‬
‫وﺳﺎﺋﻠﻰ را ﻓﺮاھﻢ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان در اﻳﺎﻟﺘﻰ زﻧﺪﮔﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ آن ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ارزش ھﺎى اﺧﻼﻗﻰ و ﻓﺮھﻨﮕﻰ آﻧﮫﺎ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﻗﻤﺎر را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﻳﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﻰ اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ آﻧﺮا ﻣﺠﺎز ﻣﻰ ﺷﻤﺎرﻧﺪ دﻳﮕﺮ اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﺧﯿﺮ‪ .‬ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺮ اﻳﺎﻟﺖ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ اﺣﺘﯿﺎﺟﺎت‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت و ارزﺷﮫﺎى اﮐﺜﺮﻳﺖ‬
‫ﺷﮫﺮوﻧﺪان آن اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺪاﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ ﻗﺎﻧﻮن اﻳﺎﻟﺖ ﺑﯿﺎن ﺷﺪه‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﺗﻨﻮع ﺑﺮﺧﻮرد اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ زﻳﺮا ﻳﮏ آﻣﺎر ﻣﻠﻰ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ از ﻳﮏ‬
‫ﺳﯿﺎﺳﺖ واﺣﺪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫اﻟﺒﺘﻪ ﺗﻨﻮع ﻧﻈﺮات در ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻳﮏ ﻓﻀﯿﻠﺖ ﻧﺎب ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ھﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﻣﻮرد ﺣﻘﻮق و اﻣﺘﯿﺎزات ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﺴﺎﻣﺤﻪ اى را طﻠﺐ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل‪ ،‬ﺣﻖ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ھﯿﺌﺖ ﻣﻨﺼﻔﻪ در ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﻧﺒﺎﻳﺪ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﻳﻂ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﺋﻰ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺗﻨﻮع در ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر‬
‫ﻧﺎﻣﺴﺎوى ﮔﺮدد ﻣﺜﻼ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﻳﮏ اﻳﺎﻟﺖ ﻓﻘﯿﺮﺗﺮ ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻰ ﻳﮏ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺑﻔﺮض آﻣﻮزش‪ ،‬را ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ ﻳﮏ اﻳﺎﻟﺖ ﺛﺮوﺗﻤﻨﺪ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫اﻣﺎ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎء ﺣﻘﻮق اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﻗﺪرت ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدن راه ﺣﻠﮫﺎى ﻣﺘﻔﺎوت‪ ،‬ﻳﮏ ﺧﺼﻮﺻﯿﺖ ﻣﻤﺘﺎز ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ اﻏﻠﺐ آزﻣﺎﻳﺸﮕﺎھﮫﺎى دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ و اﻳﻦ ﻧﺎم ﺑﺮ ﺣﻘﻰ ﻧﯿﺰ ھﺴﺖ‪ .‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎ و ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى اﺑﺘﮑﺎرى از اﺻﻼح ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى‬
‫رﻓﺎھﻰ و آﻣﻮزﺷﻰ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﻣﻘﺮرات ﺑﮫﺪاﺷﺘﻰ و اﻳﻤﻨﻰ ﻣﮑﺮرأ اﺑﺘﺪا از ﺟﺎﻧﺐ دوﻟﺘﮫﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﻣﺪﺗﮫﺎ ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ دﺳﺖ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻤﻞ ﺑﺰﻧﺪ ﺗﻌﺪادى از اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﺑﺮده دارى را ﻣﻨﺴﻮخ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﺣﻖ رأى ﺑﻪ زﻧﺎن‪ ،‬ﺳﯿﺎھﭙﻮﺳﺘﺎن و ‪ ١٨‬ﺳﺎﻟﻪ ھﺎ را اﻋﻄﺎء ﮐﺮده و اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺳﻨﺎﺗﻮرھﺎى‬
‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه را ﻣﻌﻤﻮل ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و اﺻﻼﺣﺎت دﻳﮕﺮ‪ .‬اﻗﺪاﻣﺎت اﻳﻦ اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ‪ ،‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ھﯿﭻ ﮐﺪام از اﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻳﮏ اﻗﺪام ﻣﻠﻰ ﻧﺒﻮد‪ ،‬ﻧﻮﻳﺪھﺎى‬
‫دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ را ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻰ داد‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻔﮫﻮم اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ھﻢ دﺳﺖ ﺑﻪ اﺻﻼﺣﺎت ﺳﯿﺎﺳﻰ زدﻧﺪ و ھﻢ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﯿﺎﻧﺠﻰ ﻋﻤﻞ ﮐﺮده و اﻳﺪه ھﺎى ﺟﺪﻳﺪ را‬
‫اﻣﺘﺤﺎن ﮐﺮدﻧﺪ و ﮐﻤﮏ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ ھﺎى ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل در ﺑﯿﻦ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺟﻤﻌﯿﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﻠﻰ ﺟﺎ ﺑﯿﺎﻓﺘﺪ‪.‬‬

‫ﻳﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺸﺮﻳﮏ ﻣﺴﺎﻋﻰ در ﺳﯿﺎﺳﺖ و دوﻟﺖ را ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﯿﺪھﺪ‪ .‬ھﺮ ﭼﻪ ﺳﻄﻮح دوﻟﺘﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻓﺮﺻﺖ ھﺎى ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﺮاى‬
‫رأى دادن و ﺗﺼﺪى ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻓﺮاھﻢ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬دوﻟﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻰ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ دو ﻣﻘﺎم – رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر و ﻣﻌﺎون رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر – ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻠﺖ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ – ھﺰاران ﻣﻘﺎم ﻣﺴﺌﻮل را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ‪) .‬از ﻟﺤﺎظ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ‪ ،‬ھﯿﭻ ﮐﺪام از اﻳﻦ دو ﻣﻘﺎم ﺗﻮﺳﻂ رأى دھﻨﺪﮔﺎن اﻧﺘﺨﺎب ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ‬
‫اﻳﻦ ﮐﺎر ﺗﻮﺳﻂ آراء ﻣﻨﺘﺨﺒﯿﻨﻰ اﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد در ھﺮ اﻳﺎﻟﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدم ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺷﺪه اﻧﺪ‪ ،‬اﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﺣﻘﯿﻘﺘﺄ ﻣﻠﻰ اﺳﺖ‪(.‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎرى از ادارات دوﻟﺘﻰ‪ ،‬ﻣﺤﻞ ﺗﻌﻠﯿﻢ رھﺒﺮان ﻣﻠﻰ آﻳﻨﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل‪ ،‬در ﺑﯿﻦ ﭘﻨﺞ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر اﺧﯿﺮ ﺗﻨﮫﺎ ﻳﮑﻨﻔﺮ‪ ،‬ﺟﺮج ﺑﻮش )‪ (١٩٨٩-٩٣‬در ﻳﮏ اداره‬
‫اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﯿﻨﺪوﺧﺖ‪ .‬رؤﺳﺎى ﺟﻤﮫﻮر دﻳﮕﺮ ﻳﻌﻨﻰ ﮐﺎرﺗﺮ‪ ،‬رﻳﮕﺎن‪ ،‬ﮐﻠﯿﻨﺘﻮن و ﺟﺮج دﺑﻠﯿﻮ ﺑﻮش ھﻤﮕﻰ در اﺑﺘﺪا ﺻﺎﺣﺐ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﻨﺘﺨﺐ اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺑﻮده اﻧﺪ‪.‬‬
‫اﮔﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻳﺎ ﻣﺤﻠﻰ ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﻠﻰ ﻧﺎﺋﻞ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ھﺮ ﮐﺪام درﺳﮫﺎى ذﻳﻘﯿﻤﺘﻰ درﺑﺎره ﻧﻘﺶ دوﻟﺖ در ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ دﻣﻮﮐﺮات ﻓﺮا ﻣﻰ‬
‫ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ ،‬درﺳﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ در ﻧﮫﺎﻳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ دوﻟﺖ و ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﯿﺰ در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﺳﻮد ﻣﻰ ﺑﺮد زﻳﺮا ﺟﻤﻌﯿﺖ اﻓﺮاد‬
‫ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺑﺮاى ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از آﻧﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻏﯿﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت وﺟﻮد ﻣﻰ داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﺳﻄﻮح اﺿﺎﻓﻪ دوﻟﺖ ھﻤﭽﻨﯿﻦ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻊ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى را از راھﮫﺎﺋﻰ ﻏﯿﺮ از دﻓﺘﺮ ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻰ دھﺪ‪ .‬ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﮐﻪ راه‬
‫ﻧﻔﻮذﺷﺎن ﺑﺮ ﻳﮑﻰ از ﺳﻄﻮح دوﻟﺖ ﻣﺴﺪود اﺳﺖ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاى اراﺋﻪ اﻳﺪه ھﺎى ﺧﻮد در ﻳﮏ ﺳﻄﺢ دﻳﮕﺮ‪ ،‬ﮔﻮش ﺷﻨﻮاﺗﺮى ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ‬
‫‪ ١٩۵٠‬و ‪ ١٩۶٠‬در اﻳﺎﻻت ﺟﻨﻮﺑﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺴﺎوى ﻧﮋادى ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮدﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺒﻠﻐﺎن ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﺑﺎ ﺿﺪﻳﺖ ﺷﺪﻳﺪ روﺑﺮو ﺷﺪﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺮاى ﮐﻮﺷﺸﮫﺎى ﺧﻮد ﺑﺮاى‬
‫دﺳﺘﯿﺎﺑﻰ ﺑﻪ ﺗﺴﺎوى ﻧﮋادى در دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﺣﺎﻣﯿﺎﻧﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ‪ .‬در اواﺋﻞ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺣﺎﻣﯿﺎن ﻣﻘﺮارت ﮐﺎر و ﻣﺤﯿﻂ زﻳﺴﺖ اﻏﻠﺐ در ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ھﺎى ﺧﻮد‬
‫در ﺳﻄﺢ اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻣﻮﻓﻖ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ اﻣﺎ در ﺳﻄﺢ ﻣﻠﻰ راھﺸﺎن ﻣﺴﺪود ﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻳﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال داراى اﻳﻦ ﻧﯿﺮوى ﺑﺎﻟﻘﻮه اﺳﺖ ﮐﻪ دوﻟﺖ را‬
‫وادار ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻗﺘﺼﺎدى و اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﺘﻔﺎوت – و ﮔﺎھﻰ رﻗﯿﺐ – در اﻳﺎﻟﺖ ھﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﮫﺘﺮ ﭘﺎﺳﺦ دھﺪ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ طﺮﻳﻖ‪ ،‬اﻳﻦ ﮐﺎر ﺑﻪ اداره ﻳﮏ‬
‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺳﺎﻟﻢ داراى اﻧﺪﻳﺸﻪ ھﺎ و دﻳﺪﮔﺎھﮫﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن را ﺑﻄﻮر دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ ﺗﺸﻮﻳﻖ و ﻣﺴﺎﻋﺪت ﻣﻰ ﮐﻨﺪ؛ ﺟﺎﻣﻌﻪ اى ﮐﻪ ﺧﻮد درون ﻳﮏ ﺟﻤﮫﻮرى ﺑﺰرگ‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﯿﻦ ﺳﺎﻳﺮ ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺟﯿﻤﺰ ﻣﺪﻳﺴﻮن ﺑﻪ ﺗﻨﻮع ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ارج ﻣﻰ ﻧﮫﺎد زﻳﺮا آﻧﮫﺎ از ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻳﮏ اﮐﺜﺮﻳﺖ‬
‫داﺋﻤﻰ ﺑﺎ ﺧﻄﺮ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﭘﺎﻳﻤﺎل ﮐﺮدن ﺣﻘﻮق اﻗﻠﯿﺖ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﮑﻪ ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﺑﺎ ﺗﮫﯿﻪ زﻣﯿﻨﻪ اى ﺑﺮاى اﻧﺘﻘﺎد ﻣﺆﺛﺮ و ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎ و اﻋﻤﺎل دوﻟﺖ‪ ،‬دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﺣﺰب ﺳﯿﺎﺳﻰ‬
 ‫ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻠﻰ ﻗﺪرﺗﻰ ﻧﺪارد ﻳﺎ ﻗﺪرت ﺧﻮد را از دﺳﺖ داده ھﻨﻮز ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺣﺴﺎس اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻰ را ﺗﺼﺎﺣﺐ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ آن اﺟﺎزه ﻣﯿﺪھﺪ ﺑﺎ‬
‫اوﻟﻮﻳﺖ ھﺎ و ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻣﻠﻰ ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه ﺑﭙﺮدازد‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺑﻌﻀﻰ از اﻳﻦ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ھﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺪﻳﺪأ ﻳﮑﻄﺮﻓﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺪون ﺷﮏ ﻗﺴﻤﺖ اﻋﻈﻢ آن‬
‫ﺑﯿﺎن ﮐﻨﻨﺪه اظﮫﺎر ﻧﻈﺮھﺎى ﺟﺪى درﺑﺎره ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﺑﻮدن ﻳﮏ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎص ﻳﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﮐﺎر اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻳﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال ﺣﻔﺎظﺖ از آزادى ﺷﮫﺮوﻧﺪان در‬
‫ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ آن ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎى ﻣﻠﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﺮا ﻧﺎدرﺳﺖ ﻣﯿﺪاﻧﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦ طﺮﻳﻖ ﺑﻪ ﺗﺸﻮﻳﻖ اﻧﺘﻘﺎد ﻣﺆﺛﺮ و ﻻزم از دوﻟﺖ ﻣﻰ اﻧﺠﺎﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﻨﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ‬
‫دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻰ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺗﻨﺶ ﺳﺎزﻧﺪه‬

‫ﺑﻤﺪت ﺑﯿﺶ از ‪ ٢٠٠‬ﺳﺎل ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ ﭼﮫﺎرﭼﻮب ﺗﻮﺳﻌﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ را ﻓﺮاھﻢ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ادﻋﺎھﺎى دوﻟﺖ ﻓﺪرال و ادﻋﺎھﺎى دوﻟﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ‬
‫ھﻤﯿﺸﻪ در ﮐﻨﺎر ھﻢ دﭼﺎر ﺗﻨﺶ ﺑﻮده اﻧﺪ‪ .‬ھﻨﻮز ھﻢ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ‪.‬‬

‫زدودن اﻳﻦ ﺗﻨﺶ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﻮﺟﻪ داﺋﻢ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ دوﻟﺖ و ﺑﺎزﻧﮕﺮى ﻣﺪاوم در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻗﺪرت ﺑﯿﻦ دو ﺳﻄﺢ دوﻟﺖ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﻌﺎدل در ﺣﺎل‬
‫ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﺧﻼق اﺳﺖ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى اﺻﻞ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﻗﺮار دارد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﭘﯿﺮاﻣﻮن ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ در اﻳﻦ ﺑﺎره اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺪام دوﻟﺖ‪ ،‬اﻳﺎﻟﺖ ﻳﺎ ﮔﺮوه‬
‫ﺑﻪ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ ﻧﺤﻮ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ اراده ﻣﺮدم اﺳﺖ‪ .‬ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺤﺚ ﺑﺮ ﺳﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﺎزار اﻳﺪه ھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﮐﺪام ارزﺷﮫﺎ ﻏﻠﺒﻪ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ ﺑﺮاى اﻳﻦ‬
‫ﺳﺌﻮاﻻت ﺟﻮاب ﻧﮫﺎﺋﻰ ﭘﯿﺪا ﻧﻤﻰ ﺷﻮد و ﺗﻨﺸﻰ ﮐﻪ ﻣﯿﺮاث ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ اﺳﺖ ھﺮﮔﺰ ﺑﺮطﺮف ﻧﺨﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫در ﺑﺤﺮان ﺑﯿﻦ دوﻟﺘﮫﺎى ﻣﻠﻰ و اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ،‬ھﺮ ﭼﻪ ھﻢ در ﻋﻤﻞ آﺷﻔﺘﮕﻰ در ﻛﺎر ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ ﺿﻤﺎﻧﺖ آزادى ﺧﻮد را ﮐﺸﻒ ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ از‬
‫ﻧﻈﺮ اھﻤﯿﺖ ﺑﺮاى آﻧﮫﺎ ﭘﺲ از ﺳﻼﻣﺖ و ﻣﺮاﻗﺒﺘﮫﺎى ﺷﺨﺼﻰ ﺧﻮد آﻧﮫﺎ ﻗﺮار دارد‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺄ اﻣﯿﺪ ﻧﺴﻞ ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاران ﭼﻨﯿﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺟﯿﻤﺰ ﻣﺪﻳﺴﻮن در ﺳﺎل‬
‫‪ ١٧٩٢‬ﻧﻮﺷﺖ‪» :‬اﮔﺮ اﻳﻦ ﺑﮫﺒﻮدى ﺑﺮاى ﺗﺌﻮرى دوﻟﺖ آزاد در ﻋﻤﻞ ﻧﺎﮐﺎم ﻧﻤﺎﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ ﻣﯿﺮاث ﻣﻤﮑﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﺑﺮاى ﮐﺸﻮر ﺧﻮد‬
‫ﺑﺎﻗﻰ ﻣﻰ ﮔﺬارﻧﺪ و ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ درﺳﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﮫﺮه ﻣﻨﺪان آن ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﺑﺪھﻨﺪ‪ «.‬در ﺑﯿﻦ ﻣﻠﺖ ھﺎﻳﻰ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻓﺮﻣﻰ از دوﻟﺖ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ‬
‫ﻧﺤﻮ ﻣﻤﮑﻦ آزادى را دﻧﺒﺎل ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﯿﺮاث ﻓﺪرال ﻣﺜﺎﻟﻰ اراﺋﻪ ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﻪ درﺧﻮر ﺗﻮﺟﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻗﺪرﺗﮫﺎى رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮري‬

‫»رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﭼﯿﺰى ﺑﯿﺶ از ﺻﺪور ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ھﺎى ﭘﺮ آب و ﺗﺎب از ﻋﻘﺐ ﺟﺒﮫﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺴﺘﻠﺰم آن اﺳﺖ ﮐﻪ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺧﻮد را در ﻗﻠﺐ‬
‫ﻣﺒﺎرزات ﻗﺮار دھﺪ‪ ،‬و او ﺑﺎ ﺷﻮر و ﺗﻌﺼﺐ درﺑﺎره ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺮدﻣﻰ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ را رھﺒﺮى ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺮج دھﺪ‪«...‬‬

‫‪ -‬ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﺟﺎن اف ﮐﻨﺪي‬

‫ﺟﺮﻳﺎن اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى ﺳﺎل ‪ ٢٠٠٠‬در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﻣﯿﺎن ﺑﮫﺖ و ﺣﯿﺮت ﺑﺴﯿﺎرى از اﻓﺮاد ھﻤﭽﻨﺎن طﻮل ﻣﻰ ﮐﺸﯿﺪ‪ .‬آراء ﻻزم اﻳﺎﻟﺖ در‬
‫ﻓﻠﻮرﻳﺪا ﺑﻪ ﺻﻨﺪوق رﻳﺨﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﺪﺗﮫﺎ ﭘﺲ از ﭘﺎﻳﺎن روز اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﺳﺌﻮاﻻﺗﻰ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻣﻄﺮح ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ آﻳﺎ ﺑﻌﻀﻰ از آراء ﻓﻠﻮرﻳﺪا ﺑﺪﻟﯿﻞ‬
‫اﺷﺘﺒﺎھﺎت ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﻰ ﺷﻤﺮده ﻧﺸﺪه و اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ ﭼﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻓﻠﻮرﻳﺪا دﺳﺖ ﺑﻪ دﺧﺎﻟﺖ زدﻧﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪادى از ﻗﻀﺎت اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻧﯿﺰ ھﻤﯿﻨﻄﻮر‪.‬‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه رواﺑﻂ ﺧﺎرﺟﻰ ﻓﻠﻮرﻳﺪا و اﻋﻀﺎى ﮐﻨﮕﺮه اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻧﻄﻖ ھﺎى آﺗﺸﯿﻨﻰ اﻳﺮاد ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬طﺮﻓﺪاران ھﺮ دو ﮐﺎﻧﺪﻳﺪا‪ ،‬ﺟﺮج دﺑﻠﯿﻮ ﺑﻮش و ال ﮔﻮر‪ ،‬در‬
‫ﻓﻠﻮرﻳﺪا و ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎط اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺗﻈﺎھﺮاﺗﻰ ﺑﻪ راه اﻧﺪاﺧﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت ﺷﺪت ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬ﭘﺮوﻧﺪه اى درﺑﺎره آن ﺑﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺗﻘﺪﻳﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﺼﻤﯿﻤﻰ ﮐﻪ دادﮔﺎه ﮔﺮﻓﺖ آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻮش را در‬
‫ﺑﺮاﺑﺮ ﮔﻮر ﺑﺮﻧﺪه اﻋﻼم ﮐﺮد‪.‬‬

‫و ﺟﺮﻳﺎن ھﻤﯿﻦ ﺑﻮد و ﺑﺲ‪ .‬ﮔﻮر طﻰ ﻧﻄﻘﻰ ﺑﻪ ﺑﻮش ﺗﺒﺮﻳﮏ ﮔﻔﺖ‪ .‬ﺗﻈﺎھﺮ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ھﺎى ﺧﻮد رﻓﺘﻨﺪ‪ .‬ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران ﺣﺰﺑﻰ ﮐﻪ رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى را‬
‫ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﺑﺮ ﭘﺮده ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﮫﺎ ظﺎھﺮ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ اﻋﻼم ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن زﻣﺎن اﺗﺤﺎد ﻧﯿﺮوھﺎ و ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ اﻣﻮر ﺟﺎرى ﮐﺸﻮر اﺳﺖ‪ .‬ھﻤﻪ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ از ﺗﺼﻤﯿﻢ‬
‫دادﮔﺎه راﺿﻰ ﻧﺒﻮدﻧﺪ اﻣﺎ ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ھﻤﮕﻰ اﺗﻔﺎق ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ‪ .‬و ﺑﺎ وﺟﻮد آﻧﮑﻪ ھﻨﻮز ھﯿﺠﺎﻧﺎت زﻳﺎدى درﺑﺎره ﺟﮫﺖ ﮔﯿﺮى ھﺎى‬
‫ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻗﻀﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ وﺟﻮد داﺷﺖ ھﯿﭻ ﮐﺲ در اﻳﻦ اﻣﺮ ﺷﮏ ﻧﮑﺮد ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ آﻧﮫﺎ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺴﺘﻘﻼﻧﻪ و ﻋﺎرى از ھﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻔﻮذ ﺳﯿﺎﺳﻰ اﺗﺨﺎذ ﺷﺪه‬
 ‫اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﺳﺘﻘﻼل ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﻓﺪرال و ﻣﻮاﻓﻘﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻣﺤﺘﺮم ﺷﻤﺮده ﺷﻮد ﻳﮑﻰ از ﺳﻤﺒﻮل ھﺎى ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ‪ ،‬ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﯿﺎﺳﻰ‬
‫آﻣﺮﻳﮑﺎﺳﺖ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ھﯿﭻ دادﮔﺎه دﻳﮕﺮى در دﻧﯿﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎى اﺧﺘﯿﺎرات ﺧﺎرق اﻟﻌﺎده دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در ﻣﻮرد ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى ﺑﺮاى ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ‪،‬‬
‫ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﻠﻰ‪ ،‬و ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺮﺳﺪ‪ William Rehnquist .‬ﻗﺎﺿﻰ ﮐﻞ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در زﻣﺎن ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل‬
‫ﻗﺒﻞ اظﮫﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه »ﻳﮑﻰ از ﮔﻮھﺮھﺎى ﮔﺮاﻧﺒﮫﺎى ﺳﯿﺴﺘﻢ دوﻟﺘﻰ ﻣﺎ اﺳﺖ‪«.‬‬

‫ﺳﺆاﻟﻰ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ در ﻣﻮرد ﻗﻮه ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﻄﺮح ﻣﻰ ﺷﻮد دو ﻗﺴﻤﺖ دارد‪ .‬اول آﻧﮑﻪ ﭼﺮا اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻤﻰ را اﺗﺨﺎذ ﮐﺮده ﮐﻪ‬
‫اﺟﺎزه ﻣﻰ دھﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﺪ ﻗﺎﺿﻰ ﻣﻨﺘﺼﺐ و ﻧﻪ ﻣﻨﺘﺨﺐ )ﮐﻪ ﺷﻐﻞ ﺧﻮد را ﻣﺎدام اﻟﻌﻤﺮ ﺣﻔﻆ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى دوﻟﺖ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ‬
‫ﭼﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﮑﻨﻨﺪ؟ ﺛﺎﻧﯿﺄ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻳﻦ ﻗﺪرت ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ رأى اﮐﺜﺮﻳﺖ ﮐﻪ ﻳﮑﻰ از ﺷﺮاﻳﻂ دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ ﺑﻮدن رژﻳﻢ ﺳﯿﺎﺳﻰ اﺳﺖ ﺳﺎزﮔﺎرى داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ؟ ﺟﻮاب ﺳﺌﻮال اول در اﻳﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﺮدم آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﮫﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﺻﻼ ﮐﺎر دوﻟﺖ ﭼﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫اﻳﺠﺎد ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﻓﺪرال‬

‫ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ اﻋﻼﻣﯿﻪ اﺳﺘﻘﻼل اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ‪ ١٧٧۶‬و ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ را در ‪ ١٧٨٩‬ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺮدم ﻣﻘﺪم ﺑﻪ وﺟﻮد‬
‫دوﻟﺘﮫﺎﺳﺖ‪ .‬آﻧﮫﺎ در اﻋﻼﻣﯿﻪ اﺳﺘﻘﻼل اﻋﻼم ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎﻧﮫﺎ ﺑﺎ ﺣﻘﻮق ﺑﺪﻧﯿﺎ ﻣﻰ آﻳﻨﺪ و ھﺪف از ﺗﺄﺳﯿﺲ دوﻟﺖ ﺣﺮاﺳﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ آن ﺣﻘﻮق اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺜﻼ‬
‫دوﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ از رﻓﺎه ﻣﺎدى ﻣﺮدم و اﻣﻮر آﻧﮫﺎ ﺣﻔﺎظﺖ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﺰاﺋﻰ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻰ آﻳﺪ و ﻣﻘﺎﻣﺎت دوﻟﺘﻰ آﻧﮫﺎ را ﺑﻪ اﺟﺮا ﻣﻰ ﮔﺬارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﻦ ﺳﺌﻮال را ﻣﻄﺮح ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ دوﻟﺖ ﺟﺪﻳﺪ از ﺣﻘﻮق ﻣﺮدم در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻳﮑﺪﻳﮕﺮ ﺣﺮاﺳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﮐﺴﻰ ﻣﺮدم را‬
‫در ﻣﻘﺎﺑﻞ دوﻟﺖ ﺣﻔﻆ ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد؟ دوﻟﺘﮫﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺎر ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬دوﻟﺘﮫﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺴﺘﺒﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬دوﻟﺘﮫﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﺣﻘﻮق ﻣﺮدم ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﮐﺮده و آﻧﮫﺎ را ﻣﺤﺪود ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﻳﮑﻰ از ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺣﯿﺎﺗﻰ ﺗﻔﮑﺮ ﺳﯿﺎﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ اﻳﻦ ﺑﺎور اﺳﺖ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻓﺎﺳﺪﻧﺪ و ھﻤﻪ‬
‫ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻓﺎﺳﺪ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ دام ﭘﻮل ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺪﺗﺮ از آن ﺗﮑﺒﺮ و ﺧﻮدﺧﻮاھﻰ ﮔﺮﻓﺘﺎر آﻳﻨﺪ‪ .‬ﺻﺎﺣﺒﺎن ﻗﺪرت ﺑﻪ آﺳﺎﻧﻰ ﺑﻪ اﻳﻦ‬
‫ﺑﺎور ﻣﻰ رﺳﻨﺪ ﮐﻪ آﻧﭽﻪ آﻧﮫﺎ ﻣﻰ ﺧﻮاھﻨﺪ اﻧﺠﺎم دھﻨﺪ در اﺻﻞ ﮐﺎر درﺳﺖ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ وﺿﻌﯿﺖ در دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺻﺪق ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺟﺎﺋﯿﮑﻪ‬
‫ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﺘﺨﺎب آﻧﮫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدم ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم در اﻧﺘﺨﺎب ﺟﻮاﺑﮫﺎى درﺳﺖ ﺑﻪ آﻧﺎن اﻋﺘﻤﺎد دارﻧﺪ‪ .‬ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن‬
‫ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﻰ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﭼﻄﻮر ﻣﻰ ﺷﻮد دوﻟﺖ را ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﻰ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ از ﺣﻘﻮق اﺗﺒﺎع ﺧﻮد ﺣﺮاﺳﺖ ﮐﻨﺪ ﺑﺪون آﻧﮑﻪ آﻧﻘﺪر ﻗﻮى ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻣﻨﺒﻌﻰ ﺷﻮد ﺑﺮاى ﻗﺪرت ﺑﺪون ﭼﻮن و ﭼﺮا؟‬

‫ﺟﻮاب آﻧﮫﺎ ﺑﺎزرﺳﻰ ﻗﺪرت ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻘﺴﯿﻢ آن ﺑﻮد‪ .‬ﺳﻪ ﺷﺎﺧﻪ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ در دوﻟﺖ وﺟﻮد دارد‪ :‬رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى‪ ،‬ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ )ﮐﻨﮕﺮه(‪ ،‬و ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ‪ .‬ﮐﻨﮕﺮه‬
‫ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ھﯿﭻ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ را ﺑﺪون ﻣﻮاﻓﻘﺖ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﮕﺬارﻧﺪ؛ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ھﯿﭻ ﺳﯿﺎﺳﺘﻰ را ﺑﺪون رﺿﺎﻳﺖ ﮐﻨﮕﺮه ﺑﻪ اﺟﺮا ﺑﮕﺬارد؛ و ھﺮ دو‬
‫در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﺟﻮاﺑﮕﻮ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻋﻤﺎل آﻧﮫﺎ را ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻗﺪرﺗﮫﺎﺋﯿﮑﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﻪ ھﺮ ﺷﺎﺧﻪ داده ﺷﺪه ارزﻳﺎﺑﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻗﻮه‬
‫ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﻣﻔﺴﺮ ﻧﮫﺎﺋﻰ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﮐﻪ اﻋﻼﻣﯿﻪ ﻧﮫﺎﺋﻰ ﺻﺎدر ﺷﺪه از طﺮف ﻣﺮدم ﺣﺎﮐﻢ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮد اﺳﺖ ﮐﻪ اﻋﻼم ﻣﯿﺪارد ﭼﻪ‬
‫اﻧﺘﻈﺎراﺗﻰ از دوﻟﺖ ﺧﻮد دارﻧﺪ و ﻣﺤﺪودﻳﺖ ھﺎى ﻗﺪرت دوﻟﺘﺸﺎن ﮐﺪام اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ »ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻲ« ‪ -‬رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر و ﮐﻨﮕﺮه – ﻗﺼﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‬
‫از آن ﺧﻄﻮط ﻓﺮاﺗﺮ روﻧﺪ‪ ،‬ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ و در ﭼﮫﺎرﭼﻮب ﺳﯿﺴﺘﻢ دادﮔﺎه اﻳﻦ اﻋﻤﺎل را ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﺑﻄﻠﺒﻨﺪ‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻗﻮه‬
‫ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﭘﺎ در ﻣﯿﺎن ﻧﮫﺎده و ﻗﻮاﻧﯿﻨﻰ را ﮐﻪ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ھﻢ ﺧﻮاﻧﻰ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ از اﻋﺘﺒﺎر ﺳﺎﻗﻂ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻳﮑﻰ از ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ اﻋﻼم ﮐﺮد‪ ،‬ﺧﻮد ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﻧﻪ ﻗﺪرت ﭘﻮل را دارد و ﻧﻪ زور ﺷﻤﺸﯿﺮ را‪ .‬ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻟﺸﮑﺮ ﻳﺎ ﻧﯿﺮوى ﭘﻠﯿﺲ را ﺑﺴﯿﺞ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺼﻮﺑﺎت‬
‫آن را ﺑﻪ اﺟﺮا ﺑﮕﺬارد‪ ،‬و ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻮدﺟﻪ ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى دﻳﮕﺮ دوﻟﺖ را ﺗﻮﻗﯿﻒ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺗﻨﮫﺎ ﮐﺎرى ﮐﻪ از آن ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ آﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد را از ﻧﻈﺮ ﺳﯿﺎﺳﻰ‬
‫آﻧﻘﺪر ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻧﺸﺎن دھﺪ و آﻧﻘﺪرﺣﺎﻓﻆ ﺣﻘﻮق ﻣﺮدم ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران و ﺷﮫﺮوﻧﺪان ھﺮ دو اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ از ﻣﺼﻮﺑﺎت آن ﭘﯿﺮوى ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﺑﺪون ﺑﯿﻢ و ھﺮاس ﺣﺮف ﺧﻮد را ﺑﺰﻧﺪ اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ در ﺧﺎرج از ﮐﻨﺘﺮل دو ﺷﺎﺧﻪ دﻳﮕﺮ دوﻟﺖ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﻳﺠﺎد دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ را ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻪ ﮐﻨﮕﺮه اﺟﺎزه ﻣﻰ دھﺪ ﮐﻪ دادﮔﺎه ھﺎى ﻓﺪرال ﺳﻄﺢ‬
‫ﭘﺎﺋﯿﻦ را ﻧﯿﺰ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﮐﻨﺪ و ﻗﻀﺎت ھﻤﻪ آن ﻧﮫﺎدھﺎ از طﺮف رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻣﻨﺘﺼﺐ ﺷﺪه و ﺑﺎ اﮐﺜﺮﻳﺖ رأى ﺳﻨﺎ )ﻣﺠﻠﺲ اﻋﻼى ﮐﻨﮕﺮه( ﺗﺄﻳﯿﺪ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﮐﻨﮕﺮه‬
‫اول ﭼﻨﯿﻦ ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﻓﺪراﻟﻰ را ﺗﺄﺳﯿﺲ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ دادﮔﺎھﮫﺎى ﺳﻄﺢ ﭘﺎﺋﯿﻦ‪ ،‬ﻣﺮاﺟﻊ اﺳﺘﯿﻨﺎف ﻣﯿﺎﻧﻪ‪ ،‬و دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان دادﮔﺎه ﻧﮫﺎﺋﻰ‬
‫اﺳﺘﯿﻨﺎف اﺳﺖ‪ .‬ﻗﻀﺎت ﻓﺪرال در ﺗﻤﺎم ﺳﻄﻮح ﺷﻐﻞ ﺧﻮد را ﻣﺎدام اﻟﻌﻤﺮ ﺣﻔﻆ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ )و طﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻘﻮق ﻗﺎﺿﻰ را ﻧﻤﻰ ﺗﻮان ﮐﺎھﺶ داد‪ (.‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‬
‫آﻧﮫﺎ در اﻳﻦ ﺑﺎره ﮐﻪ ﻳﮏ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﭘﺴﻨﺪ واﻗﻊ ﻧﺸﺪه ﻣﻮﺟﺐ ﻋﺰل ﮔﺮدد ﻧﮕﺮاﻧﻰ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﻗﺎﺿﻰ ﻓﺪرال ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺴﻨﺪ ﻗﻀﺎوت را ﺑﺮاى ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ‬
 ‫ﺷﻐﻞ دﻳﮕﺮ ﺗﺮک ﮐﻨﺪ و ﻳﺎ اﻳﻨﮑﻪ اﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﻨﺪرت اﺗﻔﺎق ﻣﻰ اﻓﺘﺪ ﺑﺮاى ﺗﺼﺪى ﻳﮏ ﺷﻐﻞ دوﻟﺘﻰ اﺳﺘﻌﻔﺎء دھﺪ‪ .‬ﻳﮏ ﻗﺎﺿﻰ دادﮔﺎه رده ﭘﺎﺋﯿﻦ ﻓﺪرال ﻣﻰ‬
‫ﺗﻮاﻧﺪ اﻣﯿﺪوار ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻳﮏ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺗﺮ ﻓﺪرال ﻣﻨﺴﻮب ﺷﻮد اﻣﺎ ﺑﻪ ھﻤﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻳﮏ ﻗﺎﺿﻰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎﺗﻰ را اﺗﺨﺎذ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺑﻪ اﻳﻨﮑﻪ ﺷﻐﻞ‬
‫او ﺑﺮاى ھﻤﯿﺸﻪ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎﺳﺖ و ﻣﮫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ آن ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﺗﺎ ﭼﻪ اﻧﺪازه ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻳﺎ ﻋﺎﻣﻪ ﻣﺮدم را ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻣﻰ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫در ﺟﻤﻠﻪ آﺧﺮ ظﺎھﺮا ﺗﻨﺎﻗﻀﻰ ﻣﺸﮫﻮد اﺳﺖ‪ .‬از ﻳﮏ طﺮف ﻗﻀﺎت ﻓﺪرال ﺑﺪاﻧﺠﮫﺖ ﻣﻨﺼﻮب ﺷﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ اطﻤﯿﻨﺎن ﻳﺎﺑﻨﺪ اراده ﻣﺮدم‪ ،‬ﺑﺪاﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ آﻧﺎن ﻣﻄﺮح ﺷﺪه‪ ،‬در رأس اﻣﻮر ﻗﺮار دارد‪ .‬از طﺮف دﻳﮕﺮ اﻧﺘﺼﺎب ﻣﺎدام اﻟﻌﻤﺮ ﺗﻠﻮﻳﺤﺎ ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻀﺎت ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎﺗﻰ را‬
‫اﺗﺨﺎذ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺮدم آﻧﺮا اﺷﺘﺒﺎه ﻣﻰ داﻧﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺮﺧﻼف اراده ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬و اﮔﺮ اﻳﻦ ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران در دﻓﺘﺮ رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى و ﻗﻮاى ﻣﻘﻨﻨﻪ‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻀﺎت را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬آﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت اﻳﻦ ﻗﻀﺎت ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه ﺟﮫﺖ ﮔﯿﺮى ھﺎى ﻳﮑﻄﺮﻓﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺎ آزادى اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻳﺎ‬
‫راھﻨﻤﺎﺋﻰ ھﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ؟ و اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺳﺌﻮال ﭘﯿﺶ ﻣﻰ آﻳﺪ ﮐﻪ روﻧﺪ اﻳﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﻋﻤﻸ ﭼﮕﻮﻧﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺷﻮد‪.‬‬

‫روﻧﺪ اﻧﺘﺨﺎب ﻗﻀﺎت و اﺳﺘﻘﻼل ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ‬

‫اﻳﻦ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ اﻓﺮاد را ﺑﺮاى ﭘﺮ ﮐﺮدن ﺗﻤﺎم ﻛﺮﺳﻰ ھﺎى ﻗﻀﺎوت ﻓﺪرال از ﺟﻤﻠﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻧﺎﻣﺰد ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬و رؤﺳﺎى ﺟﻤﮫﻮر طﺒﯿﻌﺘﺎ ﻣﺎﻳﻠﻨﺪ‬
‫ﻗﻀﺎت ﺑﺎﻟﻘﻮه اى را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻓﻠﺴﻔﻰ ﺑﺎ آﻧﮫﺎ ﻣﻮاﻓﻖ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬دو ﻻﻳﻪ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺗﺮ دادﮔﺎه ھﺎى ﻓﺪرال داراى ﻗﺪرت ﻗﻀﺎﺋﻰ در ﺣﻮزه ھﺎى ﻣﺸﺨﺺ‬
‫ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﺋﻰ ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬و ﭼﻮن ﺳﻨﺎﺗﻮرھﺎ ھﻨﮕﺎم ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى در ﻣﻮرد ﻳﮏ ﻧﺎﻣﺰد داراى ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮھﺎى ﻣﺘﻔﺎوت ﻣﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻋﻤﻮﻣﺄ ﺑﺎ‬
‫ﺳﻨﺎﺗﻮرھﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻳﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺨﺼﻮص ھﺴﺘﻨﺪ ﻗﺒﻞ از اﻧﺘﺼﺎب ﻗﻀﺎت ﺑﺮاى آن ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺸﻮرت ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ھﻨﮕﺎم اﻧﺘﺼﺎب ﻗﻀﺎت دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ‬
‫وﺿﻊ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻮال ﻧﯿﺴﺖ زﻳﺮا ﺣﻮزه ﻗﻀﺎﺋﻰ آﻧﮫﺎ ﻣﻠﻰ اﺳﺖ‪ .‬ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺮاى رؤﺳﺎى ﺟﻤﮫﻮرى اواﺧﺮ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ رﺳﻢ ﺑﻮده ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﺎت ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﺋﻰ‪،‬‬
‫ﻣﺬھﺒﻰ‪ ،‬ﻧﮋادى‪ ،‬و ﺟﻨﺴﯿﺖ را ھﻨﮕﺎم ﻧﺎﻣﺰدى اﻓﺮاد ﺑﺮاى ﻋﺎﻟﻰ ﺗﺮﻳﻦ دادﮔﺎه در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬و ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى اﻳﻦ ﺗﺌﻮرى اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر اﻋﺘﺒﺎر دادﮔﺎه ﻣﺪرن‬
‫را اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻰ دھﺪ‪.‬‬

‫ھﺮ ﭼﻨﺪ وﻗﺘﻰ ﻗﻀﺎت از دوره ﺗﺼﺪى ﻣﺎدام اﻟﻌﻤﺮ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻧﻔﻮذ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر را ﺑﺮ اﻋﻀﺎى دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﮐﺎھﺶ ﻣﯿﺪھﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻧﻘﻄﻪ‬
‫ﻧﻈﺮھﺎى ﻗﻀﺎت ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺗﺼﻤﯿﻤﺎﺗﻰ ﺑﺮآورده ﺷﻮد ﮐﻪ آﻧﮫﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻳﺎ ﻗﻀﺎت دادﮔﺎھﮫﺎى ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺗﺮ اﺗﺨﺎذ ﮐﺮده اﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺑﻄﻮر‬
‫ﻗﻄﻊ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ھﻨﮕﺎم اﻧﺘﺼﺎب ﺑﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﭼﻪ ﺧﻮاھﻨﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ در ‪ ١٩۵٣‬ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ دواﻳﺖ آﻳﺰن ھﺎور‪ ،‬ارل وارن را ﺑﻌﻨﻮان‬
‫ﻗﺎﺿﻰ ﮐﻞ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻣﻨﺼﻮب ﮐﺮد ﻣﯿﺪاﻧﺴﺖ ﮐﻪ وارن ﻗﺒﻸ ھﻢ دادﺳﺘﺎن ﮐﺎﻟﯿﻔﺮﻧﯿﺎ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﺮ اﻧﺘﻘﺎل اﺟﺒﺎرى آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎى ژاﭘﻨﻰ اﻻﺻﻞ در آن اﻳﺎﻟﺖ و‬
‫اﺳﮑﺎن آﻧﮫﺎ در ﮐﻤﭗ ھﺎ در ﺧﻼل ﺟﻨﮓ دوم ﺟﮫﺎﻧﻰ ﻧﻈﺎرت داﺷﺘﻪ‪ ،‬و ﺑﻌﻨﻮان دادﺳﺘﺎن و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪار ﺳﺎﺑﻖ ﺑﺮﺧﻮرد ﺳﺨﺖ و ﺧﺸﻨﻰ ﺑﺎ ﺟﻨﺎﻳﺖ و ﺟﻨﺎﻳﺘﮑﺎران‬
‫دارد‪ .‬اﻣﺎ وارن ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺎﺿﻰ ﮐﻞ ﭘﯿﺶ آھﻨﮕﻰ در ﺗﺪوﻳﻦ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﮋادى در ﻣﺪارس ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺮﺧﻼف ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ‪.‬‬
‫اﻳﻦ ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎدى ﻧﻔﻮذ وارن ﺑﻮد ﮐﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ را واداﺷﺖ‪ ،‬ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٩۶٠‬را طﻮرى ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻪ در ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻮاﺟﮫﻪ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن‪،‬‬
‫ﺣﻔﺎظﺘﯽ ﺑﯿﺶ از آﻧﭽﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺘﮫﻤﺎن ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻮد را اﻟﺰاﻣﯽ ﮐﺮد‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻗﻀﺎﺋﻰ وارن اﻳﻦ ﺳﻨﺖ را رد ﮐﺮد ﮐﻪ در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﻪ آراء ﺷﮫﺮوﻧﺪان در ﻣﻨﺎطﻖ ﺧﺎرج از ﺷﮫﺮ اﺑﺮاز ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﺎطﻖ ﺷﮫﺮى‪ ،‬ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﺰارﺷﮫﺎ اﻳﺰﻧﮫﺎور از اﻳﻦ ﺣﺮﮐﺖ آﻧﻘﺪر ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ‬
‫اظﮫﺎر داﺷﺖ اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰى را ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ ﮐﺮده ﺑﻮد ھﺮﮔﺰ وارن را ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺎﺿﻰ ﺑﺮ ﻧﻤﻰ ﮔﺰﻳﺪ‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ دﻻﻳﻞ وارن ﺑﺮاى اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺑﺪون ﺷﮏ ﺗﺎ ﺣﺪى ﻧﺎﺷﻰ از ﺷﺨﺼﯿﺖ او ﺑﻮد‪ .‬ﺗﻐﯿﯿﺮ ظﺎھﺮى ﻓﻠﺴﻔﻪ دوﻟﺘﻰ او ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه ﭘﺪﻳﺪه اى‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺟﺮﻳﺎن ﺗﺼﺪى ﺑﺴﯿﺎرى از ﻗﻀﺎت دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﻮﺿﻮح ﻣﺸﺎھﺪه ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺴﯿﺎرى از آﻧﺎن ﻣﺸﺎﻏﻞ اﻧﺘﺨﺎﺑﻰ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ راﺿﻰ ﻧﮕﺎه‬
‫داﺷﺘﻦ رأى دھﻨﺪﮔﺎن و ﻓﮑﺮ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺠﺪد آﻧﺎن را ﻣﺠﺒﻮر ﻣﻰ ﮐﺮد دﻗﯿﻘﺄ روى آن ﻣﻼﺣﻈﺎت ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻣﺤﻠﻰ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‬
‫ﺑﺮاى اﺣﺘﺮاز از ﻳﮏ ﻗﻀﺎوت داﺋﻤﻰ از آن اﺣﺘﺮاز ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﻗﻀﺎت دﻳﮕﺮ ﺑﻌﺪى ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻛﺎر ﺧﻮد در دادﮔﺎھﮫﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ; ﺟﺎﺋﻰ ﮐﻪ‬
‫ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻓﺪرال ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻳﺎ در دادﮔﺎھﮫﺎى ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺗﺮ ﻓﺪرال‪ ،‬ﺟﺎﺋﯿﮑﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﮔﺮ در ﺑﺮداﺷﺖ از اﻳﻦ ﺳﻨﺪ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده‬
‫اﻧﺪ اﻳﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﺗﻮﺳﻂ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﺻﻼح ﻣﻰ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ھﺮ ﭼﻨﺪ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻗﻀﺎت ﭘﺎﻳﺸﺎن ﺑﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻣﻰ رﺳﺪ از ﻟﺰوم ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻋﻤﻮﻣﻰ رھﺎ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺰودى آﮔﺎه ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ آﻧﺎن‬
‫ﻣﻔﺴﺮان ﻧﮫﺎﺋﻰ ﻗﺎﻧﻮن اوﻟﯿﻪ ﮐﺸﻮر ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺮﺟﻊ دﻳﮕﺮى وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ اﺷﺘﺒﺎھﺎت آﻧﺎن را اﺻﻼح ﮐﻨﺪ – و ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه راه ﺟﺪﻳﺪى ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪھﺪ ﺟﻤﻼت ﭘﺮ آب و ﺗﺎب ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﺋﻰ دارﻧﺪ و ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﺋﻰ ﺑﺎﻳﺪ از آﻧﮫﺎ اﺳﺘﻨﺒﺎط ﺷﻮد‪.‬‬

‫طﻮل ﻋﻤﺮ و ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن ﻧﯿﺰ در اﺳﺘﻘﻼل ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﻧﻘﺶ دارد‪ .‬ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﻮد رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻳﮏ ﺷﺨﺺ ﻣﻌﯿﻦ را ﺑﺮاى دادﮔﺎه‬
‫ﻣﻨﺼﻮب ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺨﺺ دﻳﮕﺮ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﻀﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ دھﮫﺎ ﺳﺎﻟﻰ ﮐﻪ آن ﻗﺎﺿﻰ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻧﺎﻣﺮﺑﻮط ﺑﻨﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ و ﻣﺴﺎﺋﻞ‬
 ‫دﻳﮕﺮى ﮐﻪ در زﻣﺎن اﻧﺘﺼﺎب او ﻣﮫﻢ ﻧﺒﻮده اﻣﮑﺎن دارد ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﺳﺎﻟﮫﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺒﺎﺣﺚ اﺻﻠﻰ ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺳﺮ ﺑﺮآورد‪ .‬راھﻰ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ ﻳﮏ رﺋﯿﺲ‬
‫ﺟﻤﮫﻮر ﺑﺘﻮاﻧﺪ ھﯿﭽﮑﺪام از اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه ھﺎ را از ﻗﺒﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ رﻳﭽﺎرد ﻧﯿﮑﺴﻮن ﻗﺎﺿﻰ دادﮔﺎه ﺳﻔﻼى ﻓﺪرال وارن ﺑﺮﮔﺮ را در ﺳﺎل‬
‫‪ ١٩۶٩‬ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺎﺿﻰ ﮐﻞ ﻣﻨﺼﻮب ﮐﺮد‪ ،‬ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﺴﺎوات ﺟﻨﺴﻰ در ﺳﻮاﺑﻖ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ھﯿﭻ راھﻰ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﻧﯿﮑﺴﻮن ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ ﮐﻨﺪ اﻳﻦ‬
‫ﻣﺴﺌﻠﻪ در ﺳﺎﻟﮫﺎى ‪ ١٩٧٠‬ﺑﻪ ﻳﮑﻰ از ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﮐﻠﯿﺪى دادﮔﺎه ﺑﺮﮔﺮ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ ،‬ﻳﺎ آﻧﮑﻪ ﻧﯿﮑﺴﻮن ﻳﮏ ﻗﺎﺿﻰ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﺪ ﮐﻪ درﺑﺎره اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻪ‬
‫ﮔﻮﻧﻪ دﻳﮕﺮى ﺑﯿﻨﺪﻳﺸﺪ‪.‬‬

‫در ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ آزاد ﻗﻀﺎت ھﻤﺎﻧﻘﺪر ﺣﻖ ﺷﮫﺮوﻧﺪى دارﻧﺪ ﮐﻪ ھﺮ ﮐﺲ دﻳﮕﺮ‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ھﻤﻪ ﻣﺎ آﻧﮫﺎ ﻟﺰوﻣﺄ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎورھﺎﻳﻰ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ھﻨﮕﺎم ﺑﺰرگ‬
‫ﺷﺪﻧﺸﺎن در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ ھﻤﯿﻦ ﻧﺤﻮ آﻧﮫﺎ اﻋﻀﺎى ﺟﺎﻣﻌﻪ اى ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ارزﺷﮫﺎى آن داﺋﻤﺄ در ﺣﺎل ﺗﻐﯿﯿﺮ و ﺗﺒﺪﻳﻞ اﺳﺖ‪ .‬ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در‬
‫ھﻤﻪ ﺟﻮاﻣﻊ دﻳﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎع ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﻳﮑﻰ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺣﻘﻮﻗﻰ ﺟﺪﻳﺪى را ﻣﻄﺮح ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﻀﺎت ﺧﺎرج از دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺎ‬
‫ﻣﺮدم ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬روزﻧﺎﻣﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﻧﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ; ﺑﺎ ﺟﻤﻼﺗﻰ از ﻗﺒﯿﻞ »ﺗﺠﺎرت ﺑﯿﻦ ﭼﻨﺪﻳﻦ اﻳﺎﻟﺖ« ﻳﺎ »ﻳﺎدآورى ﮐﺮدن ﺣﻘﻮق ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ‬
‫ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ او ﻗﺒﻞ از دﺳﺘﮕﯿﺮي« روﺑﺮو ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٧٨٧‬در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه و ﻣﻰ ﮐﻮﺷﻨﺪ آﻧﮫﺎ را ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت و ﭘﺮوﻧﺪه ھﺎى‬
‫ﺧﺎﺻﻰ ﻧﺴﺒﺖ دھﻨﺪ‪ .‬ﭼﺎره اى ﻧﺪارﻧﺪ ﺟﺰ آﻧﮑﻪ ﮐﻠﻤﺎت را ﺑﺎ آﮔﺎھﻰ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺨﻮاﻧﻨﺪ و ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﮐﻪ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺧﺎص ﺑﺮاى ﺟﺎﻣﻌﻪ »ﺗﺠﺎرت« ﭼﻪ ﻣﻌﻨﻰ ﻣﻰ دھﺪ‬
‫ﻳﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻣﺮوزه ﭼﻪ ﻧﻮع »ﻳﺎدآورى ﮐﺮدن ﺣﻘﻮق« را ﮐﺎﻓﻰ ﻣﻰ داﻧﺪ‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻗﻀﺎت از ھﻮﺳﮫﺎى ﮔﺬران ﺟﺎﻣﻌﻪ و از ﺟﺎه طﻠﺒﻰ ھﺎى اﻧﺴﺎﻧﻰ ﻣﺼﻮن ھﺴﺘﻨﺪ آﻧﮫﺎ ﺑﻨﺪرت از ھﯿﺎھﻮى زﻧﺪﮔﻰ دور ھﺴﺘﻨﺪ ﻳﺎ ﻗﻀﺎوت ﺧﻮد را در‬
‫ﺧﻼ ء اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دھﻨﺪ‪ .‬اﺳﺘﻘﻼل ﻗﻀﺎﻳﻰ ﺗﻠﻮﻳﺤﺄ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى ﺟﺪاﻳﻰ ﮐﺎﻣﻞ از اراده ﻋﻤﻮﻣﻰ و ﺧﻮاﺳﺘﮫﺎى اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺘﻰ در آن ﻣﻮﻗﻊ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺎ ﺣﺪ‬
‫ﻣﻌﯿﻨﻰ ﻓﺎﺻﻠﻪ از اﻳﻦ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ھﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫دو ﻧﻮع ﺑﺮرﺳﻰ اﺿﺎﻓﻰ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ﻗﺪرت ﻗﻀﺎﻳﻰ در ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻳﺎﻟﺖ ﻣﺘﺤﺪه وﺟﻮد دارد‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻗﻀﺎت ﻓﺪرال ﻋﻤﻮﻣﺄ ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ وﺻﻒ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎدام‬
‫اﻟﻌﻤﺮ ﺷﻐﻞ ﺧﻮد را ﺣﻔﻆ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى »رﻓﺘﺎر ﻧﯿﮏ« ﻣﻨﺼﻮب ﺷﺪه اﻧﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻳﮏ ﻋﻤﻞ ﺟﻨﺎﻳﻰ ﻳﺎ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ‬
‫ﻳﮏ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ﮐﻨﮕﺮه ﺷﻮد ﮐﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻋﺰل ﻗﺎﺿﻰ ﺑﯿﺎﻧﺠﺎﻣﺪ‪ .‬و ﮐﻨﮕﺮه ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ از طﺮﻳﻖ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﻗﻮاﻧﯿﻦ را از ﺣﻮزه‬
‫اﺳﺘﯿﻨﺎف ﻗﻀﺎﻳﻰ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ از اﻋﺘﺒﺎر ﺳﺎﻗﻂ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺜﻼ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﮐﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ دﻳﮕﺮ ﺣﻖ رﺳﯿﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﭘﺮوﻧﺪه دادﮔﺎھﮫﺎى ﭘﺎﺋﯿﻦ‬
‫ﺗﺮ را ﮐﻪ ﺷﮑﺎﻳﺎت آﻧﮫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ادﻋﺎى ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻣﺬھﺒﻰ ﻳﺎ ﻧﮋادى اﺳﺖ ﻧﺪارد‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺗﻨﻰ ﭼﻨﺪ از ﻗﻀﺎت دادﮔﺎھﮫﺎى ﭘﺎﻳﯿﻦ ﺗﺮ ﺗﻮﺳﻂ ﮐﻨﮕﺮه ﻋﺰل ﺷﺪه اﻧﺪ‪،‬‬
‫ھﯿﭻ ﻗﺎﺿﻰ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﯽ دﭼﺎر ﭼﻨﯿﻦ ﺳﺮﻧﻮﺷﺘﻰ ﻧﺸﺪه‪ ،‬اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺴﯿﺎرى از ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺑﺴﯿﺎرى از اﺣﮑﺎم دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺧﺸﻢ و اﻋﺘﺮاض ﺧﻮد را‬
‫ﺑﯿﺎن ﮐﺮده اﻧﺪ‪ .‬ﮐﻨﮕﺮه ﺑﻪ ﻧﺪرت از ﻗﺪرت ﺧﻮد ﺑﺮ ﺣﻮزه ھﺎى ﻗﻀﺎﻳﻰ اﺳﺘﯿﻨﺎف اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬دﻟﯿﻞ ﺧﻮددارى ﮐﻨﮕﺮه در اﻳﻦ ﺑﺎره ﻋﻤﺪﺗﺄ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎى روﺷﻰ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺟﮫﺖ اﻧﺠﺎم ﮐﺎر ﺧﻮد اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ و ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻲ‬

‫ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در ﻟﺤﻈﻪ اى از ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺗﺪوﻳﻦ ﮔﺮدﻳﺪ ﮐﻪ ﺗﺼﻮر ﻣﻰ ﺷﺪ دوﻟﺖ ﻓﺪرال اﺧﺘﯿﺎرات ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﮐﻤﻰ ﺧﻮاھﺪ داﺷﺖ‪ .‬ﭘﺲ از آﻧﮑﻪ‬
‫اﻧﻘﻼب آﻣﺮﻳﮑﺎ در ‪ ١٧٧۶‬ﺷﺮوع ﺷﺪ‪ ٣ ،‬ﻣﺴﺘﻌﻤﺮه ﺳﺎﺑﻖ اﻧﮕﻠﯿﺲ ﮐﻪ ﺑﻪ دور ھﻢ ﮔﺮد آﻣﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ اﺗﺤﺎدﻳﻪ اى ﺗﺸﮑﯿﻞ دھﻨﺪ ﺧﻮد را اﻳﺎﻻت ﻣﺴﺘﻘﻠﻰ اﻋﻼم‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ داراى ھﻤﻪ ﻗﺪرﺗﮫﺎى دوﻟﺘﻰ اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺲ از ﭘﯿﺮوزى در ﺟﻨﮓ آﻧﮫﺎ ﻟﺰوم اﻧﺠﺎم اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﮐﺸﻮر واﺣﺪ و ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ ﮐﺮدن‬
‫اﺳﺘﺎﻧﺪاردھﺎى ﺗﺠﺎرﺗﻰ ﻣﺮدم را اﺣﺴﺎس ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺎور رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ آن دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ ﺑﺮاى اﻧﺠﺎم ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺎرھﺎﻳﻰ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﮐﺮده اﻧﺪ ﻋﻤﺪﺗﺄ‬
‫در زﻧﺪﮔﻰ اﺗﺒﺎع ﺧﻮد داراى اھﻤﯿﺖ ﭼﻨﺪاﻧﻰ ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬اﻳﺎﻟﺘﮫﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮد را ﺑﺮ اﻣﻮر روزﻣﺮه از ﻗﺒﯿﻞ اﻣﻨﯿﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ‪ ،‬آﻣﻮزش‪ ،‬رﻓﺎه ﻋﻤﻮﻣﻰ‪،‬‬
‫ﺑﮫﺪاﺷﺖ و ﺗﺠﺎرت ﻣﺤﻠﻰ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ وظﺎﻳﻒ ﻣﺮدم را ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎﺗﻰ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻠﻰ ﺑﯿﺎن ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ ﻳﮑﻰ از ﻣﻮاد آن ﺑﻪ ﮐﻨﮕﺮه ﻗﺪرت ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺗﺠﺎرت ﺑﺎ ﻣﻠﻞ ﺧﺎرﺟﻰ و »در‬
‫ﺑﯿﻦ ﭼﻨﺪﻳﻦ اﻳﺎﻟﺖ« را ﺗﻔﻮﻳﺾ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﻗﺮن ھﯿﺠﺪھﻢ‪ ،‬ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺠﺎرﺗﮫﺎ ﻣﺤﻠﻰ ﺑﻮد‪» ،‬در ﺑﯿﻦ ﭼﻨﺪﻳﻦ اﻳﺎﻟﺖ« آن ﮐﺎﻻى ﺗﺠﺎرﺗﻰ را ﺧﺎطﺮ ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﻸ از ﻣﺮزھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻋﺒﻮر ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﺑﺎ اﻧﻘﻼب ﺻﻨﻌﺘﻰ در ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ‪ ،‬اﻧﻘﻼب ﺗﻜﻨﻮﻟﻮژﻳﮏ در ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ‪ ،‬و آن ﻧﻮع ﺟﮫﺎﻧﻰ ﺷﺪن ﺗﺠﺎرت‬
‫ﮐﻪ در اواﺋﻞ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ و ﻳﮑﻢ وﺟﻮد دارد‪ ،‬ﻣﻌﻨﻰ اﻳﻦ ﻋﺒﺎرت ﺗﺎ ﺣﺪ ﺑﺴﯿﺎر زﻳﺎدى وﺿﻮح ﺧﻮد را از دﺳﺖ داده اﺳﺖ‪ .‬اﮐﻨﻮن ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ھﻤﻪ ﮐﺎﻻھﺎﻳﻰ ﮐﻪ در‬
‫ﻓﺮوﺷﮕﺎھﮫﺎ در ھﺮ اﻳﺎﻟﺖ ﺑﻔﺮوش ﻣﻰ رﺳﺪ در اﻳﺎﻟﺘﮫﺎى دﻳﮕﺮ )ﻳﺎ ﮐﺸﻮرھﺎى دﻳﮕﺮ( ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه و ﻣﺮدم آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮاى ﻣﻮاد اوﻟﯿﻪ ﺿﺮورى واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﺠﺎرت‬
‫ﺑﯿﻦ اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻧﯿﺰ ﺗﺠﺎرت ﺧﺎرﺟﻰ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺷﺮﮐﺘﮫﺎ ﻣﻠﻰ )و ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ( ھﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺤﻠﻰ‪ ،‬و ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ اﻳﺎﻟﺘﮫﺎﻳﻰ ﺑﺨﻮاھﻨﺪ ﻣﻘﺮراﺗﻰ را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ اﻳﻤﻨﻰ و‬
‫رﻓﺎه ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺮ آﻧﮫﺎ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﻨﻨﺪ اﻳﻦ ﺷﺮﮐﺘﮫﺎ ﻗﺎدرﻧﺪ ﻣﺤﺼﻮل ﺧﻮد را ﺟﺎى دﻳﮕﺮى ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﭼﻪ ﮐﺴﻰ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻧﺎﻣﺮﻏﻮب ﻳﺎ ﻏﯿﺮ ﺑﮫﺪاﺷﺘﻰ از‬
 ‫ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ؟‬

‫ﺟﻮاب دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ‪ ،‬ﮐﻪ از ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٩٣٠‬ﺷﺮوع ﺷﺪه‪ ،‬آن ﺑﻮده ﮐﻪ اﻳﻦ دادﮔﺎه ﻋﺒﺎرت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺠﺎرت را ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﻦ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ دوﻟﺖ ﻓﺪرال ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺎﻻھﺎى ﺗﺠﺎرﺗﻰ را ﮐﻪ داراى اﺟﺰاﻳﻰ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻳﺎﻟﺘﮫﺎى دﻳﮕﺮ اﺳﺖ ھﺮ ﻗﺪر ﮐﻮﭼﮏ ﻳﺎ دور از ذھﻦ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺗﺤﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ‬
‫ﺧﻮد در آورد و ھﺪف آن ﺑﯿﺸﺘﺮ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ رﻓﺎه ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻮده اﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﺠﺎرت ﺻﺮف‪ .‬ﻧﺘﯿﺠﻪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻼ‪ ،‬ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﮫﺪاﺷﺘﻰ در ﻳﮏ ﮐﺎرﺧﺎﻧﻪ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ‬
‫ھﺮ ﮐﺪام از ﻣﻮاد ﺧﺎم و ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻳﺎ ﻣﻮاد ﺗﻮﻟﯿﺪى از ﻣﺮزھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻋﺒﻮر ﮐﺮده ﻳﺎ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ ﻓﺪرال ﻣﻮرد رﺳﯿﺪﮔﻰ ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد‪.‬‬
‫دﺳﺘﻤﺰدھﺎ و ﺳﺎﻋﺎت ﮐﺎر ﮐﺎرﮐﻨﺎن در ﮐﺎرﺧﺎﻧﺠﺎت و ﻣﻐﺎزه ھﺎ ﺗﺤﺖ ﻣﻘﺮرات ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﺪرال اﺳﺖ‪ ،‬ظﺎھﺮا ﺑﺪان دﻟﯿﻞ ﮐﻪ اﻳﻨﮫﺎ ﻧﯿﺰ از ﻣﺮزھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻋﺒﻮر‬
‫ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻣﺎده ﮔﻨﮓ ﺗﺠﺎرت در ﺣﺪى ﭼﻨﯿﻦ وﺳﯿﻊ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در ﺳﻄﺢ ﻣﻠﻰ ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬارى ﮐﺮده و ﻣﺴﺎﻋﺪت ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﻮرم‬
‫ﮐﻮﭼﮑﻰ از ﻳﮏ ﮐﺸﻮر ﻣﺮﻓﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺑﯿﺎﻳﺪ ﮐﻪ در آن دوﻟﺖ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﮫﺎى ﻋﻤﺪه اى در ﺟﮫﺖ ﺑﮫﺪاﺷﺖ‪ ،‬اﻳﻤﻨﻰ‪ ،‬و رﻓﺎه اﺗﺒﺎع ﺧﻮد ﺑﺮ ﻋﮫﺪه دارد‪.‬‬

‫ﻣﻌﻨﻰ ﻣﻮاد دﻳﮕﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﮫﻤﯿﻦ طﺮﻳﻖ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬در طﻮل ﻗﺮن ھﺎ‪ ،‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ دﺳﺘﻮرات اوﻟﯿﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‬
‫را ﺑﺮاى ﭘﺎﺳﺨﮕﻮﺋﻰ ﺑﻪ ﻧﯿﺎزھﺎى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﺮده اﺳﺖ؛ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ آن ﻧﯿﺎزھﺎ ﺗﻮﺳﻂ دادﮔﺎه و در ﭼﮫﺎرﭼﻮب ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻔﺴﯿﺮى ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﺪه ﮐﻪ اﺣﺘﺮام‬
‫ﺳﻨﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه را ﺣﻔﻆ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ طﺮﻳﻖ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﺎر دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫اول آﻧﮑﻪ ﭼﻮن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺗﻮﺳﻂ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﻪ طﺮﻳﻘﻰ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺷﺪه ﮐﻪ اﻧﻘﻼﺑﻰ اﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻨﺖ ھﺎ وﻓﺎدار اﺳﺖ‪ ،‬اﺗﺒﺎع ﮐﺸﻮر ﻧﯿﺎز ﮐﻤﻰ ﺑﻪ‬
‫اﺻﻼح آن داﺷﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬اﻣﺮوزه ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ داراى ‪ ٢٧‬اﺻﻼﺣﯿﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ‪ ١٠‬ﺗﺎى آن ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﮐﻨﮕﺮه اول ﺗﺪوﻳﻦ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ اﻳﺎﻻت‬
‫ﻣﺘﺤﺪه ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ھﯿﺠﺪھﻢ و اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﻣﺮوز‪ ،‬اﻳﻦ ﺗﻌﺪاد اﺻﻼﺣﯿﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻢ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺛﺎﻧﯿﺄ ﺑﻌﻠﺖ آﻧﮑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن از ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺗﻔﺴﯿﺮ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ رﺿﺎﻳﺖ دارﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻦ دادﮔﺎه در طﻮل زﻣﺎن وﺿﻌﯿﺘﻰ ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ﻣﻘﺪس ﮐﺴﺐ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺼﻮر‬
‫ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻗﺎدر اﺳﺖ دﺳﺘﻮرات ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ را طﻮرى ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ھﯿﭻ ﻧﮫﺎد دﻳﮕﺮى ﻗﺎدر ﺑﻪ اﻳﻨﮑﺎر ﻧﯿﺴﺖ؛ ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﺮدم‬
‫راھﻰ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ آن دادﮔﺎه ﺑﺮﻧﺪه اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى ﺳﺎل ‪ ٢٠٠٠‬را اﻋﻼم ﮐﺮد‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر و ﮐﻨﮕﺮه ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ را ﺗﺼﻮﻳﺐ‬
‫ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺼﻮر ﻣﻨﻄﻘﻰ آن اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ‪ ،‬ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﻮاد ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ آﺷﻨﺎ ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ را ﮐﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮده اﻧﺪ ھﻤﺎھﻨﮓ ﺑﺎ آن‬
‫ﺳﻨﺪ اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ اﮔﺮ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺎ آﻧﮫﺎ ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﺒﺎﺷﺪ و اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن را ﺑﻌﻨﻮان ﺗﺨﻠﻒ از ﺣﺪود ﻗﺪرت دوﻟﺖ ﮐﻪ از طﺮف ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﺷﺪه رد ﮐﻨﺪ‪،‬‬
‫اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﮑﻠﻰ از اﻋﺘﺒﺎر ﺳﺎﻗﻂ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻌﻠﺖ آﻧﮑﻪ ﻗﻀﺎت دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺧﻮد را ﻧﻮﺷﺘﻪ و دﻻﻳﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺧﻮد را ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪھﻨﺪ‪،‬‬
‫ﮔﺎھﻰ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ رد ﺷﺪه را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻰ ﻗﺮار دھﻨﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ آﻧﮫﺎ را ﺑﺎ اﺣﮑﺎم دادﮔﺎه ﺳﺎزﮔﺎر ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ راه اﺻﻠﻰ ﮐﻪ اﻧﺘﺨﺎب‬
‫ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن در اﻳﻦ ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﻪ آن ﻣﺘﻮﺳﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ اﺻﻼح ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ – و ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺸﺎھﺪه ﮐﺮده اﻳﻢ‪ ،‬اﻳﻨﮑﺎر اﻏﻠﺐ روى ﻧﻤﻰ دھﺪ‪ .‬دﻟﯿﻞ آن‬
‫اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺑﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻋﺘﻤﺎد دارﻧﺪ‪ ،‬اﻋﺘﻤﺎدى ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﺪه آن از طﺮﻳﻘﻰ ﻧﺎﺷﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ دادﮔﺎه از ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد ﺣﻔﺎظﺖ ﮐﺮده‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻓﺪرال و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ‬

‫آن ﻧﻮع ﺣﻘﻮﻗﻰ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و ﻗﻮاﻧﯿﻦ اﺳﺎﺳﻰ ﺑﺴﯿﺎرى ﻣﻠﻞ دﻳﮕﺮ ﺣﻔﺎظﺖ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ – آزادى ﺑﯿﺎن‪ ،‬ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‪ ،‬ﻣﺬھﺐ‪،‬‬
‫آزادى از دﺳﺘﮕﯿﺮى دﻟﺨﻮاھﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺑﺮﺧﻮردارى از ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻋﺎدﻻﻧﻪ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﺟﻨﺎﺋﻰ‪ ،‬و ﻏﯿﺮه – اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﻣﻄﺮح ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻏﻠﺐ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻣﺮدم‬
‫دﺷﻤﻦ اﻳﻦ ﺣﻘﻮق ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻣﺮدم ﺑﺎ ﺷﻮق و ﺣﺮارت اﻳﺪه ﺧﺎﺻﻰ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﯿﺎن ﻋﮑﺲ آﻧﺮا ﻧﻤﻰ ﭘﺴﻨﺪﻧﺪ و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ‬
‫ﺳﺮﻛﻮﺑﻰ آن ﺗﻤﺎﻳﻞ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬واﻧﮕﮫﻰ ﺳﻼﻣﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺴﺘﮕﻰ دارد ﺑﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺮدم‪ .‬اﮔﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺮدم ﻳﮏ ﻣﻠﺖ ﺑﺎ ﺗﻌﺼﺐ و ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺎوى ﺑﻪ دﻳﻦ‬
‫ﺑﺨﺼﻮﺻﻰ اﻋﺘﻘﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬وﺟﻮد ادﻳﺎن دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﺑﺎ آن ﻣﺘﻌﺎرض اﺳﺖ‪ ،‬ﺧﻮاﺳﺘﻨﻰ ﺗﺮ از آن اﻳﺪه ھﺎى ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫اﻣﺎ ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻣﺸﺎھﺪه ﮐﺮده اﻳﻢ‪ ،‬ﻧﻘﻄﻪ آﻏﺎز ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﯿﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ﻓﺮد و ﺣﻘﻮق اوﺳﺖ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺣﺪ و ﻣﺮز ﮐﺎرھﺎى دوﻟﺖ و ﺑﺎ‬
‫ﮔﺴﺘﺮش آن‪ ،‬ﻣﺮزھﺎى ﮐﻨﺘﺮل اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮد را ﻣﻌﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺑﺮﺷﻤﺮدن اﻳﻦ ﺣﻘﻮق‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در واﻗﻊ آن ﻗﺴﻤﺘﮫﺎﺋﻰ از زﻧﺪﮔﻰ را ﺗﻔﺴﯿﺮ‬
‫ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮد در آن ﺣﻖ دارد ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺎﺷﺪ و آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﺤﻮ دوﺳﺖ دارد اﻧﺠﺎم دھﺪ‪ :‬ﺗﻮاﻓﻖ ﻳﺎ ﻋﺪم ﺗﻮاﻓﻖ ﺑﺎ ﻋﻘﯿﺪه اﮐﺜﺮﻳﺖ‪ ،‬ﻋﺒﺎدت ﺑﻪ‬
‫آن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﻮد دوﺳﺖ دارد‪ ،‬و ﻏﯿﺮه‪ .‬ﺳﺌﻮاﻟﻰ ﮐﻪ ﻣﻄﺮح ﻣﻰ ﺷﻮد اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ دﻳﺪﮔﺎھﮫﺎى ﺷﺨﺼﻰ ﺑﻌﻨﻮان ﺣﻘﻮق او‪ ،‬ﺑﺎ اراده اﮐﺜﺮﻳﺖ در‬
‫ﺗﻌﺎرض ﻣﻰ اﻓﺘﺪ ﭼﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد؟ آﻳﺎ ﻣﻰ ﺗﻮان ﺑﻪ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺑﺮاى ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻗﻮى ﺧﻮد و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺣﻘﻮق اﺳﺎﺳﻰ ﻓﺮد اﻋﺘﻤﺎد ﮐﺮد؟‬

‫ﺟﻮاب ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺑﺪاﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ دﻳﺪه اﻳﻢ‪ ،‬اﻳﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺎده ﻟﻮﺣﺎﻧﻪ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد اﮔﺮ ﺣﻔﺎظﺖ از اﻳﻦ ﺣﻘﻮق را ﺑﺪﺳﺖ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻳﺎ‬
 ‫ﻧﮫﺎدھﺎى دوﻟﺘﻰ ﻣﻨﺘﺨﺐ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺑﺴﭙﺎرﻳﻢ‪ .‬ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﻮﺟﻮد ﺑﯿﺎورﻳﻢ ﮐﻪ از اﻋﻼم ﻗﻄﻌﻰ ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎﻧﻰ ﺑﯿﻢ و ھﺮاس‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﮑﻪ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺑﺎ ﭼﻪ ﺷﻮر و ﺗﻌﺼﺒﻰ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر اﻋﺘﺮاض ﻣﻰ ﻛﻨﺪ‪ .‬دادﮔﺎھﮫﺎى ﻓﺪرال ﻧﻘﺶ ﺧﻮد را ﺑﻌﻨﻮان ﺣﺎﻓﻈﺎن ﺣﻘﻮق‬
‫اﻧﺴﺎﻧﻰ ‪ -‬ﻳﺎ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻷ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻣﻰ ﺷﻮد آزادﻳﮫﺎى ﻣﺪﻧﻰ ﻳﺎ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ‪ -‬ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺮ ﻋﮫﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ‪ ،‬و در اﻧﺠﺎم‬
‫اﻳﻦ ﮐﺎر‪ ،‬اﻳﻦ آزادﻳﮫﺎ را طﻮرى ﮔﺴﺘﺮش داده اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ اﺻﻸ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﮐﻠﻤﻪ »اﻣﻮر‬
‫ﺧﺼﻮﺻﻲ« در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ذﮐﺮ ﻧﺸﺪه‪ ،‬ﻣﻨﻈﻮر دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ از ﻣﻮادى از ﻗﺒﯿﻞ ﺿﻤﺎﻧﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻔﺘﯿﺶ ھﺎى ﻏﯿﺮ ﻣﻨﻄﻘﻰ و ﺿﻤﺎﻧﺖ آزادى ارﺗﺒﺎطﺎت‪،‬‬
‫ﺣﻔﺎظﺖ از اﻣﻮر ﺷﺨﺼﻰ و ﺧﺼﻮﺻﻰ اﻓﺮاد ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﺣﻖ آزادى ﺑﯿﺎن ﺗﻮﺳﻂ ﺗﻔﺴﯿﺮ دادﮔﺎه ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن و اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻠﮑﻪ ارﺗﺒﺎطﺎت‬
‫ﻏﯿﺮ ﮐﻼﻣﻰ ﺑﯿﺎن ھﻨﺮى و درﺑﺮ داﺷﺘﻦ ﺳﻤﺒﻮل ھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ را ﻧﯿﺰ درﺑﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫در ﺟﮫﺖ دﻓﺎع از ﺣﻘﻮق ﻣﺮدم‪ ،‬ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ ﻓﺪرال وظﺎﻳﻒ و ﺗﻌﮫﺪات ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺼﺒﺎت ﻣﺮدم را در ﻧﻈﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺤﻮى ﮐﻪ‬
‫ﻣﺤﮑﻤﻪ ھﺎﺋﻰ ﺑﺎ اﺳﺘﻘﻼل ﮐﻤﺘﺮ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ھﻮﻳﺖ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن را ﻋﻮض ﮐﺮده و آﻧﺮا ﺑﻌﻨﻮان ﻧﮫﺎدى اﻋﻼم ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﺑﺪه ﺑﺴﺘﺎن ھﺎى زﻧﺪﮔﻰ ﺳﯿﺎﺳﻰ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٩۵۴‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺗﺤﺖ رﻳﺎﺳﺖ ارل وارن ﺑﻪ اﺗﻔﺎق آراء اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺟﺪاﺋﻰ ﻧﮋادى در ﻣﺪارس ﺗﺨﻠﻒ از ﺿﻤﺎﻧﺖ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ ﺑﺮاى ﺣﻔﺎظﺖ ﻣﺴﺎوى ھﻤﻪ ﻣﺮدم در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ ﺷﻮد‪ ،‬اﻟﺰاﻣﺄ ﺟﻨﺒﺶ ﻧﻮﭘﺎى ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ را ﺑﺮﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﺮد‪.‬‬
‫دادﮔﺎه ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ اﻳﻦ اﺣﺴﺎس رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ را ﺑﻌﻨﻮان ﻣﺎﻧﻌﻰ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﮋادى ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ اﺣﮑﺎم آن‬
‫ﮐﻨﮕﺮه را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﺮد ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺟﮫﺖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﺪﻳﺪى را ﺑﮕﺬارﻧﺪ – ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ آن ﻣﺼﻮﺑﻪ ھﺎ در دادﮔﺎه ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ طﻠﺒﯿﺪه ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬دادﮔﺎه‬
‫ﻋﺎﻟﻰ آﻧﮫﺎ را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ وارن ﺑﺮﮔﺮ ﺑﺮاى ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎر ﺣﮑﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﺴﺎوى ﺟﻨﺴﻰ ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ در واﻗﻊ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ در ﺣﺎل ﺗﻐﯿﯿﺮ زﻧﺎن را ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺖ و ﺑﻪ ﺟﻨﺒﺶ ﻧﻮﭘﺎى زﻧﺎن اﻳﻦ اطﻤﯿﻨﺎن را داد ﮐﻪ ادﻋﺎھﺎى آن ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮑﻰ‬
‫از ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى دوﻟﺖ ﺟﺪى ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮده آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻧﺎﻣﺤﺒﻮﺑﻨﺪ‪ ،‬ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻨﺪ‪ ،‬و ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ‬
‫ﻧﻈﻢ ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﺘﯿﺰﻧﺪ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﻘﻮﻗﺸﺎن ﺗﺨﻄﻰ ﺷﺪه ھﻨﻮز ھﻢ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ دادرﺳﻰ ﮐﺎﻣﻞ دﺳﺘﺮﺳﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻧﮫﺎﻳﺘﺄ اﻳﻦ اﻣﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺘﺼﺎب ﻗﻀﺎت و اﻋﻄﺎى ﻣﻨﺎﺻﺐ ﻣﺎدام اﻟﻌﻤﺮ ﺑﻪ آﻧﮫﺎ را ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ در ﻗﺴﻤﺖ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى در ﺑﺎﻻ‬
‫ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺣﻖ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ طﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﺑﺨﺼﻮص دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ اﺳﺘﻘﻼل ﻗﻮه ﻗﻀﺎﺋﯿﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن را‬
‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻣﻰ ﺳﺎزدد ﮐﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ھﻤﯿﺸﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻰ ﮔﯿﺮد ﺗﺎ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎى ﻳﮏ ﺟﺎﻧﺒﻪ‪ ،‬و در ﺟﮫﺖ ﺗﻘﻮﻳﺖ اﺻﻮل‬
‫دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﮔﺎم ﺑﺮ ﻣﻰ دارد ﺗﺎ داﻣﻦ زدن ﺑﻪ ﺗﻌﺼﺒﺎت زودﮔﺬر‪ .‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﮑﻪ ﻧﻘﺶ ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻣﺴﺘﻘﻞ‪ ،‬اﺟﺮای اﻳﻦ ﺑﺎور آﻣﺮﻳﮑﺎﻳﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ‬
‫اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺗﻨﮫﺎ ﻳﮏ ﺟﻨﺒﻪ از دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ واﻗﻌﻰ اﺳﺖ‪ .‬ﻧﮑﺘﻪ ﻣﮫﻢ آن اﺳﺖ ﮐﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺣﻔﺎظﺖ از ﺣﻘﻮق ﺗﮏ ﺗﮏ اﻓﺮاد را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﺗﮫﯿﻪ‬
‫زﻣﯿﻨﻪ ھﺎى ﻻزم ﺑﺮاى اﻳﻦ ﺣﻔﺎظﺖ ﺷﻐﻞ اﺻﻠﻰ ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻓﺪرال اﺳﺖ‬

‫ﻧﻘﺶ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﯽ آزاد‬

‫»ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺗﺸﺨﯿﺺ دادﻧﺪ ﮐﻪ زﻣﺎن ﺑﺴﯿﺎرى از ﻋﻘﺎﻳﺪ و ادﻳﺎن ﺟﻨﮕﻨﺪه را واژﮔﻮن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﺮﺳﻨﺪ‪ ...‬ﮐﻪ ﺧﯿﺮ ﻧﮫﺎﺋﻰ‬
‫ﻣﻄﻠﻮب ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺒﺎدﻟﻪ آزاد اﻧﺪﻳﺸﻪ ھﺎ ﺑﮫﺘﺮ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮﺳﻰ اﺳﺖ – و ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ ﻣﺤﮏ ﺣﻘﯿﻘﺖ‪ ،‬ﻗﺪرت اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺑﺮاى ﻗﺒﻮﻻﻧﺪن ﺧﻮد در رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺎزار اﺳﺖ‪...‬‬
‫اﻳﻦ ﺑﮫﺮ ﺻﻮرت ﺗﺌﻮرى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﺎﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻳﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ اﺳﺖ و ﺗﻤﺎﻣﻰ زﻧﺪﮔﻰ ﺗﺠﺮﺑﻪ اﺳﺖ«‪.‬‬

‫‪ -‬ﻗﺎﺿﻰ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‬

‫اوﻟﯿﻮر وﻧﺪل ھﻮﻟﻤﺰ – ‪١٩١٩‬‬

‫ﺑﺮاى آﻧﮑﻪ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺣﻘﯿﻘﺘﺄ آزاد ﻗﻠﻤﺪاد ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻄﺢ ﺑﺎﻻﺋﻰ از ﺣﻔﺎظﺖ ھﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺑﺮاز ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺑﺼﻮرت اﻧﺘﺸﺎرى اﻋﻤﺎل ﺷﻮد‪ ،‬ﭼﻪ آن وﺳﯿﻠﻪ‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ روزﻧﺎﻣﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﻪ ﻣﺠﻠﻪ‪ ،‬ﮐﺘﺎب‪ ،‬ﺟﺰوه‪ ،‬ﻓﯿﻠﻢ‪ ،‬ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن‪ ،‬و ﺟﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ ﻧﻮع آن اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ‪ .‬ﺗﺠﺮﺑﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ در ﻳﮏ دوره ﺑﯿﺶ از دوﻳﺴﺖ ﺳﺎﻟﻪ ﻳﮏ‬
‫ﻧﻤﻮﻧﻪ درﺧﺸﺎن از اراده ﻳﮏ ﻣﻠﺖ ﺑﺮاى ﺑﻨﯿﺎد ﻧﮫﺎدن ﻗﻮاﻧﯿﻦ اﺻﻠﻰ و ﭘﺎﻳﻪ اى را ﺑﺮاى اﺑﺮاز ﻋﻘﯿﺪه اراﺋﻪ ﻣﯿﺪھﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ اﻳﻦ ﺗﺠﺎرب ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮھﻨﮓ و ﺗﺎرﻳﺦ‬
‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﺳﺖ‪ ،‬اﻣﺎ آن اﺻﻮل ﮐﻠﻰ ﮐﻪ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﯿﺪھﻨﺪ و روﺷﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﺎرﺑﺮدھﺎى وﺳﯿﻌﻰ در ﺟﻮاﻣﻊ آزاد دﻳﮕﺮ دارﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻳﻌﻨﻰ ﺳﻨﮓ ﺑﻨﺎى اﺻﻠﻰ ﺳﯿﺴﺘﻢ دوﻟﺘﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬در ﺳﺎل ‪ ١٧٩١‬ﺗﻮﺳﻂ ‪ ١٣‬اﻳﺎﻟﺖ اﺻﻠﻰ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﺎ اﻓﺰودن‬
‫‪ ١٠‬اﺻﻼﺣﯿﻪ‪ ،‬ﮐﻪ اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ‪ Bill of Rights‬ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﻰ ﺷﻮد و ﻣﻨﻈﻮر از آن ﺣﻔﺎظﺖ از ﺣﻘﻮق و آزادى ھﺎى ﻓﺮدى اﺳﺖ‪ .‬اﺗﻔﺎﻗﻰ ﻧﺒﻮد ﮐﻪ ﺣﻖ‬
‫آزادى ﺑﯿﺎن ﺗﻮﺳﻂ روزﻧﺎﻣﻪ ھﺎ ھﻤﺎن ﺳﻪ اﺻﻼﺣﯿﻪ اول را ﭘﺮﻣﺎﻳﻪ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺴﻤﺘﻰ از اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ‪» :‬ﮐﻨﮕﺮه ھﯿﭻ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ‪....‬‬
‫دور ﮐﺮدن آزادى ﺑﯿﺎن ﻳﺎ آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻧﺨﻮاھﺪ ﮐﺮد‪ «.‬ﺑﺮاى ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺮداﻧﻰ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﻧﻮﻳﺲ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ و اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق‬
 ‫ﻣﺪﻧﻰ را ﺗﮫﯿﻪ ﮐﺮده اﻧﺪ اوراق ﭼﺎﭘﻰ – ﻋﻤﻮﻣﺄ ﺑﻪ ﺻﻮرت روزﻧﺎﻣﻪ و ﻧﺸﺮﻳﻪ – وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ اﻧﺘﺸﺎرى ﺑﻮد ھﻤﯿﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﯿﺪاﻳﺶ ﮐﻠﻤﻪ »ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت«‬
‫در اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﺷﺪ‪ .‬در طﻮل ﺗﺎرﻳﺦ آﻣﺮﻳﮑﺎ آزادى ﺑﯿﺎن و ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‪ ،‬ﺑﻪ ھﻤﺎن ﺷﯿﻮه ﮐﻪ در اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﺑﻪ ھﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﺷﺪه اﻧﺪ – ھﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ھﻢ در‬
‫آﻣﯿﺨﺘﻪ اﻧﺪ ﭼﻪ دراذھﺎن ﻋﻤﻮﻣﻰ و ﭼﻪ در اﻧﺪﻳﺸﻪ ﻗﻀﺎﺗﻰ ﮐﻪ از آﻧﮫﺎ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد در ﻣﻮرد ﺷﮑﺎﻳﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﯿﺎن ﻋﻘﺎﻳﺪ از طﺮﻳﻖ اﻧﺘﺸﺎرات ﺗﺼﻤﯿﻢ‬
‫ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺷﺎﻳﺪ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ راه ﺑﺮاى ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ و ارج ﻧﮫﺎدن ﻧﻘﺶ ﭘﯿﭽﯿﺪه و در ﺣﺎل ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت آزاد در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺮرﺳﻰ ﺗﺤﻮل ﺗﺎرﻳﺨﻰ اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه از طﺮﻳﻖ‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻤﺎﺗﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ دادﮔﺎه ھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ اﺧﺬ ﮐﺮده اﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻨﮑﻪ اﺻﻼﺣﯿﻪ اول آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت را در ﺣﺪ ﺑﺴﯿﺎر زﻳﺎدى ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺳﯿﺴﺘﻢ‬
‫ﻗﻀﺎﻳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه دﻗﯿﻘﺄ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻔﮫﻮم در ﻋﻤﻞ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺻﻮرﺗﻰ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد‪ .‬و ﻣﻌﻤﻮﻷ دادﮔﺎه ھﺎ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻳﺪه را ﻓﺮاﺗﺮ از‬
‫رﻳﺸﻪ ھﺎى ﺧﻮد در ﻗﺮن ھﯿﺠﺪھﻢ ﻗﺎﻧﻮن ﻋﺮف اﻧﮕﻠﯿﺲ ﺑﺮده و از اﻳﻦ ﺣﻖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻧﯿﺮوھﺎﻳﻰ ﮐﻪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ از آزادى ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻧﺎراﺣﺘﻨﺪ‬
‫دﻓﺎع ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ‪ Zenger‬و اﺗﮫﺎم ﻓﺘﻨﻪ ﮔﺮى‬

‫ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻳﮏ ﻧﺎﺷﺮ روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﯿﻮﻳﻮرک ﺑﻪ ﻧﺎم ﺟﺎن ﭘﯿﺘﺮ زﻧﮕﺮ در ﺳﺎل ‪ ١٧٣۴‬ﻧﻤﻮﻧﻪ اى از اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻋﻤﻮﻣﻰ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻰ دھﺪ ﮐﻪ از آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت در‬
‫ﻣﺴﺘﻌﺮه ﻧﺸﯿﻨﮫﺎى اﻧﮕﻠﯿﺲ در ﺷﻤﺎل ﻗﺎره آﻣﺮﻳﮑﺎ آﻧﻄﻮر ﺑﺮداﺷﺖ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻣﺮوزه ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬دوﻟﺖ ﻣﺴﺘﻌﻤﺮاﺗﻰ ﻧﯿﻮﻳﻮرک زﻧﮕﺮ را ﺑﺮاى ﭼﺎپ‬
‫ﻣﻘﺎﻟﻪ اى ﮐﻪ طﻰ آن از ﻓﺮﻣﺎﻧﺪار ﺳﻠﻄﻨﺘﻰ ﻣﺴﺘﻌﺮه ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺑﻰ رﺣﻤﺎﻧﻪ اى اﻧﺘﻘﺎد ﮐﺮده ﺑﻮد ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﯿﺰى ﮐﺮد‪ .‬ﻓﺮھﻨﮓ اﺻﻄﻼﺣﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ‪Black‬‬
‫ﻓﺘﻨﻪ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ارﺗﺒﺎط ﻣﮑﺘﻮب ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ »ﺑﺪان ﺗﻤﺎﻳﻞ دارد ﮐﻪ ﻓﺮد را در ﻣﻌﺮض ﻧﻔﺮت‪ ،‬ﺷﺮم‪ ...‬ﺗﺤﻘﯿﺮ‪ ،‬ﻣﺴﺨﺮه ﮔﻰ‪ ...‬ﻗﺮار دھﺪ‪ .‬روزﻧﺎﻣﻪ‬
‫زﻧﮕﺮ از ﺟﻤﻠﻪ ادﻋﺎ ﻛﺮده ﺑﻮد ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪار دادﮔﺎھﮫﺎ را ﺑﺪون رﺿﺎﻳﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﮔﺬاران ﺑﻮﺟﻮد آورده وﺑﻪ طﻮر ﻣﺴﺘﺒﺪاﻧﻪ اى اﺷﺨﺎص ﻣﺴﺘﻌﻤﺮه ﻧﺸﯿﻦ را از ﺣﻖ‬
‫ﺑﺮﺧﻮردارى از ھﯿﺌﺖ ﻣﻨﺼﻔﻪ ﻣﺤﺮوم ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬زﻧﮕﺮ از طﺮﻳﻖ وﮐﯿﻞ ﺧﻮد ﻣﻨﮑﺮ ﭼﺎپ ﭼﻨﯿﻦ اﺗﮫﺎﻣﺎﺗﻰ ﺷﺪ‪ .‬او ﺻﺮﻓﺄ اظﮫﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ ﺣﻖ دارد در روزﻧﺎﻣﻪ‬
‫ﺧﻮد از ﻳﮏ ﻣﻘﺎم اﻧﺘﻘﺎد ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻰ اﮔﺮ آن اﻧﺘﻘﺎد ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ آن ﻣﻘﺎم را در ﻣﻌﺮض ﻣﺴﺨﺮﮔﻰ ﻗﺮار دھﺪ‪ .‬در ﻳﮏ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ‬
‫ﺳﺎز‪ ،‬ھﯿﺌﺖ ﻣﻨﺼﻔﻪ زﻧﮕﺮ را ﺗﺒﺮﺋﻪ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﺑﻨﺎ ﻧﮫﺎدن اﺻﻮﻟﻰ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ آن از ﺣﻘﯿﻘﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ اﺗﮫﺎم ﻓﺘﻨﻪ ﮔﺮى دﻓﺎع ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬اﻣﺎ ﺣﮑﻢ ھﯿﺌﺖ‬
‫ﻣﻨﺼﻔﻪ در اﻳﻦ ﭘﺮوﻧﺪه ﭘﺎﻳﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ اﻧﮕﻠﯿﺲ را ﻋﻮض ﻧﮑﺮد‪ ،‬اﺻﻠﻰ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎﻧﻮن ﻧﻮﻳﺲ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ اﻧﮕﻠﯿﺲ وﻳﻠﯿﺎم ﺑﻼک اﺳﺘﻮن در اواﺧﺮ ﻗﺮن ھﯿﺠﺪھﻢ ﺑﺎ‬
‫ﻗﺪرت و ﺻﺮاﺣﺖ اﻋﻼم ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ طﺒﻖ آن اﻧﺘﺸﺎر »آﻧﭽﻪ ﮐﻪ‪ ....‬ﺷﯿﻄﻨﺖ آﻣﯿﺰ اﺳﺖ« ﺟﺮم ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان ﻣﺠﺎزات ﮐﺮد‪.‬‬

‫در ﺳﺎل ‪ ١٧٩٨‬اﮐﺜﺮﻳﺖ اﻋﻀﺎى ﮐﻨﮕﺮه آﻣﺮﻳﮑﺎ از ﺗﺮس آﻧﮑﻪ اﻓﺮاط ﮐﺎرﻳﮫﺎى اﻧﻘﻼب ﻓﺮاﻧﺴﻪ راه ﺧﻮد را ﺗﺎ ﻣﺎوراء آﺗﻼﻧﺘﯿﮏ ﺑﺎز ﮐﻨﺪ‪» ،‬ﻗﺎﻧﻮن ﻓﺘﻨﻪ« را ﺗﺼﻮﻳﺐ‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ طﻰ آن »ﻧﻮﺷﺘﻦ‪ ،‬ﭼﺎپ‪ ،‬اظﮫﺎر ﻳﺎ اﻧﺘﺸﺎر‪ ....‬ھﺮ ﻧﻮع ﻧﻮﺷﺘﻪ ﮐﺬب‪ ،‬رﺳﻮا ﮐﻨﻨﺪه و ﺑﺪﺧﻮاھﺎﻧﻪ« را ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ دوﻟﺖ ﺟﺮم اﻋﻼم ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪادى از اﻓﺮاد‬
‫و روزﻧﺎﻣﻪ ھﺎ طﺒﻖ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ و ﻣﺤﮑﻮم ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬ﻳﮑﻰ از آﻧﮫﺎ ﻧﺎﺷﺮى ﺑﻪ ﻧﺎم ‪ James Thomson Callender‬ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٨٠٠‬ﺑﻪ اﺗﮫﺎم ﺟﻨﺎﻳﻰ‬
‫اﺷﺎره ﺑﻪ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﺟﺎن آداﻣﺰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ »ﭘﯿﺮ ﻣﺮد آﺗﺶ اﻓﺮوز‪ ...‬ﮐﻪ از دﺳﺘﺎﻧﺶ ﺧﻮن ﻣﻰ ﭼﮑﺪ« ﺑﻪ ﭘﺎى ﻣﯿﺰ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪ‪ .‬ﮐﻠﻨﺪر ﮐﻪ ﭼﮫﺮه‬
‫ﻧﺎﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ﺑﻮد و ﺣﺘﻰ در آن روزﮔﺎر ﻧﺎﺳﺰاﮔﻮﻳﻰ ھﺎى ﺷﺪﻳﺪ ﺳﯿﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺑﺪ دھﺎن ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﻣﻰ آﻣﺪ‪ ،‬ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل زﻧﺪان ﻣﺤﮑﻮم ﺷﺪ‪ .‬در ﺳﺎل ‪ ١٨٠١‬ﻣﺪت‬
‫ﮐﻮﺗﺎھﻰ ﭘﺲ از آﻧﮑﻪ ﺗﻮﻣﺎس ﺟﻔﺮﺳﻮن از وﻳﺮﺟﯿﻨﯿﺎ ﺑﻪ رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى رﺳﯿﺪ او را ﻣﻮرد ﺑﺨﺸﻮدﮔﻰ ﻗﺮار داد‪.‬‬

‫اﺗﮫﺎم در ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ‬

‫ﭘﺲ از آﻏﺎز ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ‪ ،‬اﺗﮫﺎم زدن ﺑﺘﺪرﻳﺞ ﺑﺼﻮرت ﻳﮏ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺪﻧﻰ در آﻣﺪه ﺑﻮد ﺗﺎ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ ﺑﺮاى ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﺟﻨﺎﺋﻰ‪ .‬ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺠﺎى آﻧﮑﻪ دوﻟﺖ روزﻧﺎﻣﻪ‬
‫ﻧﮕﺎراﻧﻰ را ﮐﻪ از ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﺴﺌﻮل اﻧﺘﻘﺎد ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﻮرد ﺗﻌﻘﯿﺐ ﻗﺮار دھﺪ‪ ،‬اﺷﺨﺎص ﻣﮫﻢ ﮐﻪ در ﻣﻌﺮض اﻳﻦ اﺗﮫﺎﻣﺎت ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮاى ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﺣﺴﻦ‬
‫ﺷﮫﺮﺗﺸﺎن ﺧﻮد ﺑﻪ دادﮔﺎه ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ از آن‪ ،‬ﺗﺎ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺗﻌﺪاد ﻣﻌﺪودى ﻣﺒﺎرزات ﻗﻀﺎﺋﻰ وﺟﻮد داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮع آن ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﮫﻤﺘﺮﻳﻦ ﺷﮑﺎﻳﺖ ھﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻗﺮون ﻧﻮزدھﻢ و ﺑﯿﺴﺘﻢ درﺑﺎره آزادى ﺑﯿﺎن ﻧﺒﻮد؛ ﺑﻠﮑﻪ زور آزﻣﺎﺋﻰ ھﺎﺋﻰ ﺑﻮد ﺑﯿﻦ اﻳﺎﻟﺖ‬
‫ھﺎ و دوﻟﺖ ﻓﺪرال‪ ،‬و ﻣﺮاﻓﻌﺎت ﻗﻀﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻳﮑﻄﺮف آن دوﻟﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻘﺮرات ﺗﺠﺎرت را ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﻰ ﮐﺮد‪ .‬در آن روزھﺎ ﺳﻨﺖ دﻳﺮﭘﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ دﻟﺒﺴﺘﮕﻰ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺤﻠﻰ‪ ،‬ﺑﺪان ﺗﻤﺎﻳﻞ داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺮﺧﻮردھﺎى ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﯿﻦ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ و اﻓﺮاد را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫در ﺳﺎل ‪ ١٨٣٣‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ‪ -‬ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ دادﮔﺎه ﮐﺸﻮر ‪ -‬ﺣﮑﻢ داد ﮐﻪ اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﺗﻨﮫﺎ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ را از ﺗﺨﻄﻰ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق اﻓﺮاد‬
‫ﺑﺎز ﻣﻰ دارد‪ .‬اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ دﭼﺎر اﻳﻦ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻧﺒﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺻﻞ ﺑﻪ اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ اﺟﺎزه ﻣﻰ داد ﮐﻪ ھﻤﭽﻨﺎن ﺳﺎﻧﺴﻮر روزﻧﺎﻣﻪ ھﺎ و ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﻳﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ‬
 ‫ﭼﺎﭘﻰ را ﺗﺎ ﺳﺎﻟﮫﺎ ﭘﺲ از ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ اداﻣﻪ دھﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻟﺤﻦ ﻣﺸﻌﺸﺎﻧﻪ ﻗﻮل آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﮐﻪ در اﺻﺎﻻﺣﯿﻪ اول ﺗﻘﺪﻳﺲ ﺷﺪه ﺑﻮد در طﻮل‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺎرﻳﺦ آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬دادﮔﺎھﮫﺎى اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮدان و زﻧﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺟﺴﺎرت اﻧﺘﻘﺎد از دوﻟﺖ را از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن داده اﻧﺪ ﺣﻔﺎظﺖ ﻣﺘﻨﺎﻗﻀﻰ را ﺑﻌﻤﻞ ﻣﻰ‬
‫آورﻧﺪ‪ .‬ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺗﺼﻤﯿﻢ ‪ ،١٨٣٣‬ﺗﺎ اواﺋﻞ ﺟﻨﮓ ﺟﮫﺎﻧﻰ اول‪ ،‬ﺷﮑﺎﻳﺎت ﻣﻌﺪودى راﺟﻊ ﺑﻪ آزادى ﺑﯿﺎن در دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻣﻄﺮح ﺷﺪ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ ﺳﻨﺖ ﻓﺮھﻨﮕﻰ آزادى‬
‫ﺳﯿﺎﺳﻰ و اﻓﺰاﻳﺶ روزاﻓﺰون روزﻧﺎﻣﻪ ھﺎ و ﻣﺠﻼت ﭘﺮﺗﯿﺮاژ ھﻢ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن و ھﻢ ﮐﺎر ﺗﻮﻧﯿﺴﺖ ھﺎى ﻣﻘﺎﻻت اﺳﺎﺳﻰ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﺮزھﺎى آزادى‬
‫ﺑﯿﺎن را در اﻳﻦ دوره ﮔﺴﺘﺮش دھﻨﺪ‪ .‬ﺣﺘﻰ آﺑﺮاھﺎم ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ ھﻢ ﺳﻮژه ﮐﺎرﻳﮑﺎﺗﻮرھﺎى ﺑﯿﺮﺣﻤﺎﻧﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻧﻔﺮ دﻳﮕﺮ‪ ،‬وﻳﻠﯿﺎم ﺟﻨﯿﻨﮕﺰ ﺑﺎﻳﺮون‪ ،‬ﻳﮑﻰ از ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران‬
‫ﻣﻌﺮوف اﺑﺘﺪاى ﻗﺮن ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺑﻮﻳﮋه در ﺳﺎﻟﮫﺎى اوﻟﯿﻪ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ‪ ،‬روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﻮﻳﺲ ھﺎ و ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن »اﻓﺘﻀﺎح ﻋﻠﻨﻰ ﮐﻦ«‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﯿﺮاژ ﻣﻠﻰ ﻣﺠﻼت ﺑﻌﻨﻮان زﻣﯿﻨﻪ ﮐﺎر‪ ،‬در ﺑﺮﻣﻼ‬
‫ﮐﺮدن ﻓﺴﺎد ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺳﯿﺎﺳﻰ و اﻗﺘﺼﺎدى درﮔﯿﺮ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻘﺒﺎل زﻳﺎدى روﺑﺮو ﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﻓﺸﺎﮔﺮى ھﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﯿﺪاﻳﺶ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﮫﻢ ﺳﯿﺎﺳﻰ و‬
‫ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺗﺄﺳﯿﺲ اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ ﻣﺘﺮﻗﯿﺎﻧﻪ ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ﻧﯿﺮوى ﻣﮫﻢ ﺳﯿﺎﺳﻰ در ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﺮد و ﻓﻀﺎﺋﻰ را ﺑﻮﺟﻮد آورد ﮐﻪ دھﮫﺎ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ‬
‫ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻗﻀﺎﺋﻰ آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت آزاد در طﻮل زﻣﺎن ﺟﻨﮓ‬

‫در ﺳﺎل ‪ ،١٩١٧‬ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ھﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ورود اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻪ ﺟﻨﮓ اول ﺟﮫﺎﻧﻰ‪ ،‬ﮐﻨﮕﺮه »ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺎﺳﻮﺳﻰ‪ ،‬را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮد ﮐﻪ اﻓﺮادى را ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﻏﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ‬
‫اطﻼﻋﺎت دﻓﺎﻋﻰ را ﺗﮫﯿﻪ ﻳﺎ درﻳﺎﻓﺖ ﻳﺎﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺠﺎزات ﻣﯿﺮﺳﺎﻧﺪ‪ .‬ﺳﺎل ﺑﻌﺪ‪ ،‬ﻳﮏ ﺳﺮى اﺻﻼﺣﯿﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﻓﺰوده ﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺄ ﺑﻨﺎم ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﻏﺘﺸﺎش ‪ ١٩١٨‬ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ و اﻳﻦ ﻣﺠﺎزاﺗﮫﺎ را ﺑﺮ ﺑﯿﺎﻧﺎﺗﻰ ﺗﻌﻤﯿﻢ داد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻮد دﺷﻤﻨﺎن آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬دادﺧﻮاھﻰ ھﺎى ﺗﺤﺖ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎﺗﻰ از ﺟﺎﻧﺐ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻮاد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آزادى ﺑﯿﺎن و آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت در اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‬
‫ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬ﻣﮫﻤﺘﺮﻳﻦ اﻳﻦ ﻣﻮارد‪ ،‬ﮐﻪ درﺳﺎل ‪ ١٩١٩‬ﺣﮑﻢ آن ﺻﺎدر ﺷﺪ‪ ،‬ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻌﻘﯿﺐ ﻣﺮدى ﺑﻨﺎم ﺟﯿﮑﻮب آﺑﺮاﻣﺰ ﺑﻮد‪ .‬آﺑﺮاﻣﺰ ﺑﻪ ﺗﺨﻠﻒ از ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﻏﺘﺸﺎش ﻣﺘﮫﻢ ﺷﺪه ﺑﻮد زﻳﺮا دو ﺟﺰوه ﻧﻮﺷﺘﻪ و ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ طﻰ آن از ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ وودرو وﻳﻠﺴﻮن و دوﻟﺖ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻌﻠﺖ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﻈﺎﻣﻰ از ﻣﻘﺎﺻﺪ‬
‫ﺳﺰار روس در ﺳﺮﮐﻮﺑﻰ اﻧﻘﻼب ﺑﻠﺸﻮﻳﮑﻰ اﻧﺘﻘﺎد ﺑﻌﻤﻞ آورده ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ دو ﺟﺰوه )ﮐﻪ ﻳﮑﻰ ﺑﻪ اﻧﮕﻠﯿﺴﻰ و دﻳﮕﺮى ﺑﻪ زﺑﺎن اﻳﺪﻳﺶ ﺑﻮد( ﺗﻨﮫﺎ در ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺖ‬
‫ﮐﻮﭼﮏ ﺷﮫﺮ ﻧﯿﻮﻳﻮرک ﭘﺨﺶ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻌﻼوه اﻳﻦ اﻧﺘﻘﺎد ﮐﻪ آﺑﺮاﻣﺰ آﻏﺎزﮔﺮ آن ﺑﻮد ارﺗﺒﺎط ﮐﻤﻰ ﺑﺎ ﺟﻨﮓ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ آﻟﻤﺎن داﺷﺖ‪ .‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ ﻣﺠﺮﻣﯿﺖ‬
‫آﺑﺮاﻣﺰ ﺗﻮﺳﻂ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺗﺄﺋﯿﺪ ﺷﺪ‪ .‬اﮐﺜﺮﻳﺖ اﻋﻀﺎى دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر آﺑﺮاﻣﺰ ﻳﮏ »ﺧﻄﺮ ﻣﺴﻠﻢ و ﻓﻮري« ﻣﺘﻮﺟﻪ آراﻣﺶ‬
‫داﺧﻠﻰ ﮐﺮده و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻮﺳﻂ دوﻟﺖ ﻣﺠﺎزات ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻗﻀﯿﻪ »ﺧﻄﺮ ﻣﺴﻠﻢ و ﻓﻮري« ﻳﮑﺒﺎر دﻳﮕﺮ ﻧﯿﺰ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ اﻟﯿﻮر وﻧﺪل ھﻮﻟﻤﺰ در ﻳﮏ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى در ﺳﺎل ﻗﺒﻞ از آن ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آزادى ﺑﯿﺎن در‬
‫طﻮل ﺟﻨﮓ اول ﺟﮫﺎﻧﻰ ﺑﻮد ﻣﻄﺮح ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ در ﻣﻮرد ﭘﺮوﻧﺪه آﺑﺮاﻣﺰ‪ ،‬ھﻮﻟﻤﺰ داراى اﺧﺘﻼف ﻋﻘﯿﺪه ﺑﻮد و ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع اﺷﺎره ﻣﯿﮑﺮد ﮐﻪ اﮐﺜﺮﻳﺖ‬
‫اﻋﻀﺎى دادﮔﺎه ﻣﻌﯿﺎر او ﺑﺮاى ﺑﺮآورد ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﻮدن اﻳﻦ ﻧﻮع از آزادى ﺑﯿﺎن را ﺑﻪ طﻮر ﻧﺎﺻﺤﯿﺢ ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﺮده‪ ،‬و ﻗﺎطﻌﺎﻧﻪ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ از »اﻧﺘﺸﺎر‬
‫ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﻳﮏ ﺟﺰوه اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﻓﺮد ﻧﺎﺷﻨﺎس« از ﺧﻮد ھﺮاﺳﻰ ﻧﺸﺎن دھﺪ‪ .‬ﻋﺒﺎرت »ﺧﻄﺮ ﻣﺴﻠﻢ و ﻓﻮري« ﺑﺪﻓﻌﺎت ﺑﯿﺸﻤﺎر ﺗﻮﺳﻂ دادﮔﺎھﮫﺎﺋﻰ‬
‫ﮐﻪ در ‪ ٨٠‬ﺳﺎل اﺧﯿﺮ ﺑﺮاى ﺑﺮرﺳﻰ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﻮدن ﺑﯿﺎﻧﺎت ﺷﻔﺎھﻰ‪ ،‬ﻛﺘﺒﻰ و ﺳﻤﺒﻮﻟﯿﮏ اﻧﺘﻘﺎد از دوﻟﺖ ﺑﻪ ﻣﺪد طﻠﺒﯿﺪه ﺷﺪه اﻧﺪ‪ ،‬ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻌﻀﻰ از ﻋﻠﻤﺎى ﺣﻘﻮق ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ اﻳﻦ ﺳﻨﺠﺶ ﭼﻨﺎن ﻗﺎﺑﻞ اﻧﻌﻄﺎف ﺷﺪه ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ زﺑﺎن آن ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ﻣﻨﺎﺳﺐ ھﺮ ﻧﻮع وﺿﻌﯿﺖ ﺳﯿﺎﺳﺖ‬
‫ﻋﻤﻮﻣﻰ از ﺳﺎﻧﺴﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺗﺎ ﻣﺠﺎز ﺷﻤﺮدن ﮐﺎﻣﻞ اﺑﺮازﻧﻈﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﭘﺮوﻧﺪه ھﺎى آزادى ﺑﯿﺎن در طﻮل ﺟﻨﮓ اول ﺟﮫﺎﻧﻰ‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﻳﮏ ﻧﮑﺘﻪ ﻣﮫﻢ درﺑﺎره ارﺗﺒﺎط ﻣﻮاد ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آزادى ﺑﯿﺎن و آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت در اﺻﻼﺣﯿﻪ‬
‫اول ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ‪ .‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ھﺮﮔﺰ ﺑﻄﻮر واﺿﺢ ﮐﻠﻤﺎت »ﺑﯿﺎن« و »ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت« را ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻧﮑﺮده زﻳﺮا آﻧﮫﺎ اﻏﻠﺐ در ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻣﺮﺑﻮط‬
‫ﺑﻪ ﻳﮏ ﭘﺮوﻧﺪه ﺑﮫﻢ واﺑﺴﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل‪ ،‬آﺑﺮاﻣﺰ ﺣﻖ ﺧﻮد را ﺑﺮاى ﺑﯿﺎن آزاداﻧﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪش از طﺮﻳﻖ واﺳﻄﻪ ﻳﻌﻨﻰ ﺟﺰوه ﭼﺎﭘﻰ طﻠﺐ ﻣﻰ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‬
‫ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﯿﮑﺮد ﮐﻪ ﺑﯿﺎﻧﺎﺗﺶ ھﻢ از طﺮف ﻣﺎده ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آزادى ﺑﯿﺎن اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﻣﻮرد ﺣﻔﺎظﺖ اﺳﺖ و ھﻢ از طﺮف ﻣﺎده آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت آن‪.‬‬
‫ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ﻗﺎﻋﺪه ﮐﻠﻰ‪ ،‬دادﮔﺎھﮫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻓﺮادى ﮐﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺧﻮد را در روزﻧﺎﻣﻪ ھﺎ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺣﻔﺎظﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮى‬
‫اﻋﻤﺎل ﻧﻤﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ آﻧﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺧﻮد را ﺑﺼﻮرت ﺷﻔﺎھﻰ ﺑﯿﺎن ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫دو ﺣﮑﻢ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در ﺟﮫﺖ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‬

‫اﺳﺘﻔﺎده از اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ اﺻﻞ ﻣﮫﻢ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﺮاى ﺣﻔﺎظﺖ از آزادى ﺑﯿﺎن ﺷﺨﺼﻰ در ‪ ١٩٢۵‬در ﺟﺮﻳﺎن ﻳﮏ ﭘﺮوﻧﺪه ﻳﮑﻨﻔﺮ ﮐﻤﻮﻧﯿﺴﺖ ﺑﻨﺎم‬
‫‪ Benjamin Gitlow‬ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﺆﺛﺮى ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﮐﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﺟﺰوه اى را ﭼﺎپ و ﭘﺨﺶ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ اﺳﺘﻔﺎده از اﻋﺘﺼﺎﺑﺎت و اﻗﺪاﻣﺎت ﺟﻤﻌﻰ را ﺑﻪ ﻧﻔﻊ‬
‫ﺳﻮﺳﯿﺎﻟﯿﺴﻢ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﻣﻰ ﮐﺮد‪ .‬اﻳﺎﻟﺖ ﻧﯿﻮﻳﻮرک ﮔﯿﺘﻠﻮ را ﺑﻪ ﺗﺨﻄﻰ از ﻗﺎﻧﻮن اﻳﺎﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﺑﺮاى ﺑﺮاﻧﺪازى دوﻟﺖ را ﺟﺮم ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺘﮫﻢ ﮐﺮد‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ‬
‫دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﺗﮫﺎم ﮔﯿﺘﻠﻮ را ﺗﺄﺋﯿﺪ ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ ﺣﮑﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺣﻔﺎظﺖ ھﺎى اﺻﻼﺣﯿﻪ اول در ﻣﻮرد آزادى ﺑﯿﺎن و آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت از ﺟﻤﻠﻪ‬
‫آن آزادى ھﺎى اﺳﺎﺳﻰ ﻓﺮدى اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ از طﺮف اﻳﺎﻟﺖ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺤﺪود ﺷﻮد و ﻧﻪ از ﺟﺎﻧﺐ دوﻟﺖ ﻣﻠﻰ‪ .‬دادﮔﺎه ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻟﺤﻦ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭼﮫﺎردھﻢ را‬
‫اﺗﺨﺎذ ﮐﺮد ﮐﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٨۶٨‬ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﺪه ﺑﻮد و ﻣﻘﺮر ﻣﻰ داﺷﺖ ﮐﻪ »ھﯿﭻ اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ...‬اﻣﺘﯿﺎزات و اﻳﻤﻨﻰ ھﺎى ﺷﮫﺮوﻧﺪان اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه را ﻣﺤﺪود ﻧﺨﻮاھﺪ‬
‫ﮐﺮد؛ و ﻧﯿﺰ ھﯿﭻ اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺟﺎن‪ ،‬آزادى ﻳﺎ ﻣﺎل ھﯿﭻ ﮐﺲ را ﺑﺪون طﻰ ﻣﺮاﺣﻞ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻧﺨﻮاھﺪ ﮔﺮﻓﺖ؛ و ھﯿﭻ ﻓﺮدى را در ﺣﻮزه ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﺧﻮد از ﺣﻔﺎظﺖ‬
‫ﻣﺴﺎوى در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺤﺮوم ﻧﺨﻮاھﺪ ﮐﺮد‪ «.‬دادﮔﺎه اﺳﺘﺪﻻل ﮐﺮد ﮐﻪ ﻗﺼﺪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪﮔﺎن آن اﺻﻼﺣﯿﻪ آن ﺑﻮده ﮐﻪ از اﻳﻦ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ دوﻟﺖ‬
‫ﻣﻠﻰ ﻣﻮظﻒ ﺑﻪ ﻣﺤﺘﺮم ﺷﻤﺮدن آزادى ھﺎى ﻣﮫﻢ ﻓﺮدى ھﺴﺘﻨﺪ و آزادى ﺑﯿﺎن و ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت دو ﻣﻮرد از آن آزادى ھﺎى اﺳﺎﺳﻰ ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫و ﺑﺪوﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺟﺮﻳﺎن اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﺤﻦ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭼﮫﺎردھﻢ ﺑﻌﻨﻮان ﻧﻮﻋﻰ اھﺮم ﺑﺮاى ﮐﻨﺪ و ﮐﺎو ﺣﻔﺎظﺖ ھﺎى اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ در ﻣﻮرد اﻓﺮادى ﮐﻪ ﺑﺎ‬
‫ﻗﺪرت اﻳﺎﻟﺖ روﺑﺮو ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ آﻏﺎز ﺷﺪ‪ .‬ﺣﮑﻢ ﮔﯿﺘﻠﻮ‪ ،‬ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ‪ ١٨٣٣‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ را داﻳﺮ ﺑﺮ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ ﻣﻮظﻒ ﺑﻪ اﺟﺮاى ﻣﻮاد اﻋﻼﻣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ‬
‫ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﻨﺎر زد‪ ،‬روﻧﺪى را آﻏﺎز ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از ‪ ۴٠‬ﺳﺎل اداﻣﻪ ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬ھﻤﯿﻨﻄﻮر ﺣﻔﺎظﺖ ھﺎى دﻳﮕﺮ ده اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻄﻮر‬
‫اﻧﺘﺨﺎﺑﻰ درھﻢ ادﻏﺎم ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ در ﺟﮫﺖ ﺣﻔﺎظﺖ از اﻓﺮاد در ﺑﺮاﺑﺮ دﺧﺎﻟﺘﮫﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻓﺪرال ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ روﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻘﻮﻳﺖ آزادى ﺑﯿﺎن‬
‫در ﺳﻄﺢ ﻣﺤﻠﻰ اﻧﺠﺎﻣﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺷﺎﻳﺪ ﻣﮫﻤﺘﺮﻳﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺑﯿﻦ دو ﺟﻨﮓ ﺟﮫﺎﻧﻰ در ﺳﺎل ‪ ١٩٣١‬در ﺟﺮﻳﺎن ﭘﺮوﻧﺪه اى ﺑﻮد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺣﻖ ﻳﮏ اﻳﺎﻟﺖ در اﻋﻤﺎل‬
‫ﻣﺤﺪودﻳﺖ در ﻧﺸﺮ ورﻗﻰ ﺑﺪﻧﺎم و ﻣﻔﺘﻀﺢ ﺑﻨﺎم ‪ Saturday Press‬ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ‪ J.M. Near‬ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﻰ ﺷﺪ‪ ،‬ﻣﺮدى ﮐﻪ ﺑﺪﺗﺮﻳﻦ ﺳﺨﻨﮕﻮى ﺗﻌﺼﺐ ھﺎى ﺑﻮم‬
‫ﭘﺮﺳﺘﻰ و ﻧﮋاد ﭘﺮﺳﺘﻰ در ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٩٢٠‬ﺑﻮد‪ .‬ھﯿﺌﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﻣﯿﻨﻪ ﺳﻮﺗﺎ در ﺳﺎل ‪ ١٩٢۵‬ﻗﺎﻧﻮن ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى از آزار ﻋﻤﻮﻣﻰ را ﮔﺬراﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻗﺎﺿﻰ‬
‫اﺟﺎزه ﻣﯿﺪاد ھﺮ ﻧﺸﺮﻳﻪ اى را ﮐﻪ »ﻣﻮھﻦ‪ ،‬ھﺮزه‪ ،‬ﺷﮫﻮت اﻧﮕﯿﺰ« ﻳﺎ »ﺑﺪاﻧﺪﻳﺶ‪ ،‬رﺳﻮاﻳﻰ آور و اﻓﺘﺮا آﻣﯿﺰ« ﻣﻰ ﭘﻨﺪاﺷﺖ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎھﻰ ﭘﺲ از‬
‫ﺗﺼﻮﻳﺐ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن‪ ،‬ﻳﮏ ﻗﺎﺿﻰ اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺳﺎﺗﺮدى ﭘﺮس را ﺗﻌﻄﯿﻞ ﮐﺮد‪ .‬در اﺳﺘﯿﻨﺎف‪ ،‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در دﻓﺎع از ﻳﮏ‬
‫وﺿﻌﯿﺖ ﺳﺎﺑﻘﻪ دار ﮐﻪ از ﻗﺎﻧﻮن ﻋﺮف اﻧﮕﻠﯿﺲ ﻣﺎﻳﻪ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ و از طﺮف ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ رأى ‪ ۵‬ﺑﺮ ‪ ۴‬ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﻳﺪ »ﻣﻨﻊ‬
‫ﻗﺒﻠﻲ« ﺑﺮ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﻋﻤﺎل ﺷﻮد‪ .‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺣﮑﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻨﮑﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺘﻮان ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﮔﺎھﻰ ﮐﺴﻰ را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺨﺎطﺮ ﻧﺸﺮ ﭼﯿﺰى ﮐﻪ‬
‫ﺑﻮﻳﮋه ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺴﺖ‪ ،‬ﺑﺪاﻧﺪﻳﺶ ﻳﺎ اﻓﺘﺮا آﻣﯿﺰ اﺳﺖ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ وﺿﻌﯿﺘﻰ ﺑﺴﯿﺎر وﺧﯿﻢ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ – از ﻗﺒﯿﻞ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﻰ ﻣﺮﺑﻮط‬
‫ﻣﻰ ﺷﻮد – ﮐﻪ روزﻧﺎﻣﻪ اى را از ﻗﺒﻞ ﺑﻪ ﺧﺎطﺮ ﻧﺸﺮ ﻣﻘﺎﻟﻪ اى ﺑﺤﺚ اﻧﮕﯿﺰ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﮐﻨﯿﻢ‪ Robert R. Mc Cormick .‬ﻧﺎﺷﺮ اھﻞ ﺷﯿﮑﺎﮔﻮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺗﺮدى ﭘﺮس‬
‫ﮐﻤﮏ ﻣﺎﻟﻰ داده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ دادﮔﺎه اﺳﺘﯿﻨﺎف ﺑﺮود‪ ،‬اظﮫﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ رأى ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ ﭼﺎرﻟﺰ اﻳﻮاﻧﺰ ھﯿﻮز ﮐﻪ ﺑﻪ ﮐﺴﺐ رأى اﮐﺜﺮﻳﺖ در اﻳﻦ ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ‬
‫»در ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮑﻰ از ﭘﯿﺮوزﻳﮫﺎى ﺑﺰرگ آزادى اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺛﺒﺖ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪«.‬‬

‫»ﭼﮫﺮه ھﺎى ﻋﻤﻮﻣﻲ« و ﻗﺎﻧﻮن اﻓﺘﺮا‬

‫ﻳﮑﻰ از وﺟﻮه ﻣﮫﻢ اﻓﺰاﻳﺶ روزاﻓﺰون آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ »دﮐﺘﺮﻳﻦ ﭼﮫﺮه ﻋﻤﻮﻣﻲ« اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در ﭼﻨﺪ‬
‫ﭘﺮوﻧﺪه ﺟﺎﻟﺐ در ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٩۶٠‬و ‪ ١٩٧٠‬و ‪ ١٩٨٠‬ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﺻﻞ اﺳﺎﺳﻰ اﻳﻦ دﮐﺘﺮﻳﻦ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺷﺨﺺ ﻣﺘﻮﺳﻂ – ﻳﻌﻨﻰ ﮐﺴﻰ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺸﮫﻮر ﻧﯿﺴﺖ ﻳﺎ ﻧﺎﻣﺶ را ھﻤﻪ ﻧﻤﻰ داﻧﻨﺪ – از ﺣﻔﺎظﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮى در ﺑﺮاﺑﺮ اﻧﺘﻘﺎد ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﺗﺎ ﻳﮏ ﭼﮫﺮه ﻋﻤﻮﻣﻰ‪ .‬از طﺮف دﻳﮕﺮ ﻳﮏ ﻓﺮد‬
‫ﻣﻌﺮوف و ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﻳﺪ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺷﺮم آور و اﻧﺘﻘﺎدى وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ را ﺑﮫﺘﺮ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻰ اﮔﺮ ﮐﺬب ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ آﻧﮑﻪ او ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻧﺎﺷﺮ آن ﺣﺮﻓﮫﺎ ﺑﺎ ﺳﻮء ﻧﯿﺖ ﻋﻤﻞ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاى اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر »ﺳﻮء ﻧﯿﺖ« ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺸﺮ روزﻧﺎﻣﻪ ﻳﺎ ﻣﺠﻠﻪ اى ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺪه ﮐﻪ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه‪ ،‬وﻳﺮاﺳﺘﺎر ﻳﺎ )در‬
‫ﻣﻮرد رادﻳﻮ و ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن( ﮔﻮﻳﻨﺪه در زﻣﺎن ﻧﺸﺮ ﻳﺎ ﭘﺨﺶ آن از ﮐﺬب آن آﮔﺎه اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻮء ﻧﯿﺖ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت اﺳﺘﻨﺘﺎج ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ اﮔﺮ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه‪،‬‬
‫وﻳﺮاﺳﺘﺎر ﻳﺎ ﮔﻮﻳﻨﺪه ﺑﺪون ﺑﺬل ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻳﺎ ﮐﺬب اظﮫﺎرات ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﺮوﻧﺪه ھﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان »دﮐﺘﺮﻳﻦ ﭼﮫﺮه ﻋﻤﻮﻣﻲ« ﻣﻄﺮح ﻣﻰ‬
‫ﺷﻮد ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﻤﺖ ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ آﻳﺎ ﻓﺮدى ﮐﻪ ادﻋﺎ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﺑﻪ او ﺗﮫﻤﺖ زده اﻧﺪ ﻳﺎ آﺑﺮوﻳﺶ را ﺑﺮده اﻧﺪ‪ ،‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ از طﺮف دادﮔﺎه ﻳﮏ ﭼﮫﺮه ﻋﻤﻮﻣﻰ‬
‫ﺗﻠﻘﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد ﻳﺎ ﻧﻪ‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ﭼﮫﺮه ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ‪ ،‬ﻓﻮق اﻟﻌﺎده ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮد ﺑﻪ او اﻓﺘﺮا وارد ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺷﺎﻳﺪ ﻣﻮردى ﮐﻪ ﺑﯿﺶ از ھﻤﻪ ﻣﻌﺮف ﻗﻀﯿﻪ »دﮐﺘﺮﻳﻦ ﭼﮫﺮه ﻋﻤﻮﻣﻲ« ﺑﺎﺷﺪ ﻳﮏ آﮔﮫﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ در اواﺋﻞ دھﻪ ‪ ١٩۶٠‬ھﺰﻳﻨﻪ آن ﺗﻮﺳﻂ ﮔﺮوھﻰ ﭘﺮداﺧﺖ‬
‫ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﻪ رھﺒﺮ ﺟﻨﺒﺶ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﻣﺎرﺗﯿﻦ ﻟﻮﻳﺘﺮﮐﯿﻨﮓ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ آﮔﮫﻰ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺷﺎره داﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ‬
 ‫ﻣﺤﻠﻰ در ﺳﺮاﺳﺮ ﻣﻨﺎطﻖ ﺟﻨﻮﺑﻰ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻮﻧﺘﮕﻮﻣﺮى در آﻻﺑﺎﻣﺎ ﮐﯿﻨﮓ را آزار داده اﻧﺪ‪ .‬ﻣﺴﺌﻮل اﻧﺘﻈﺎﻣﺎت ﻋﻤﻮﻣﻰ در ﻣﻮﻧﺘﮕﻮﻣﺮى‪ ،‬ال ﺑﻰ ﺳﻮﻟﯿﻮان‪ ،‬از‬
‫روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﯿﻮﻳﻮرک ﺗﺎﻳﻤﺰ ﺑﻪ ﺧﺎطﺮ اﻓﺘﺮا ﺷﮑﺎﻳﺖ ﮐﺮد و ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﺮد ﮐﻪ آن آﮔﮫﻰ ﺷﺎﻣﻞ ﺑﯿﺎﻧﺎﺗﻰ اﻏﺮاق آﻣﯿﺰ و اﺷﺘﺒﺎھﺎﺗﻰ ﺑﻮده ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎﻋﺚ‬
‫ﺷﻮد ﻣﺮدم ﻧﻈﺮ اﻧﺘﻘﺎد آﻣﯿﺰى ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ او ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬دادﮔﺎه ﺣﮑﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻧﯿﻮﻳﻮرک ﺗﺎﻳﻤﺰ در آن آﮔﮫﻰ دﭼﺎر ﺧﻄﺎھﺎﻳﻰ ﺷﺪه ﮐﻪ از روى ﺣﺴﻦ ﻧﯿﺖ ﺑﻮده ﻧﻪ‬
‫ﺑﺪﺧﻮاھﻰ و ﺳﻮﻟﯿﻮان ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ﭼﮫﺮه ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﺠﺎز ﻧﺨﻮاھﺪ ﺑﻮد از روزﻧﺎﻣﻪ ﻏﺮاﻣﺖ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﯿﺶ از ‪ ٢٠‬ﺳﺎل ﺑﻌﺪ‪ ،‬ازدادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻣﺠﺪدأ ﺧﻮاﺳﺘﻪ‬
‫ﺷﺪ اﺣﺘﻤﺎل اﻓﺘﺮا ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﻳﮏ ﭼﮫﺮه ﻋﻤﻮﻣﻰ را ﺑﺮرﺳﻰ ﮐﻨﺪ‪ Jerry Falwell .‬ﻳﮏ ﮐﺸﯿﺶ ﻣﺤﻔﺎظﻪ ﮐﺎر ﻣﻌﺮوف در ﻳﮏ ﻣﺠﻠﻪ ﺳﮑﺴﻰ ﺻﺮﻳﺢ ﺳﻮژه ﻳﮏ‬
‫»آﮔﮫﻰ ﺗﻤﺴﺨﺮ اﻧﮕﯿﺰ« ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪» .‬ﺣﻘﺎﻳﻖ« درﺑﺎره ﻓﺎﻟﻮل در اﻳﻦ آﮔﮫﻰ ﺑﻄﺮز ﻏﺮﻳﺒﻰ دروغ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺲ از آن ﻓﺎﻟﻮل ادﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﮫﺮت او ﻟﻄﻤﻪ‬
‫ﻓﺮاواﻧﻰ وارد ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ دادﮔﺎه ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻣﺠﻠﻪ رأى داد و اﺳﺘﺪﻻل ﮐﺮد ﮐﻪ آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻣﯿﺪان ﻋﻤﻞ وﺳﯿﻌﻰ را دراﺧﺘﯿﺎر ﮐﺎرﺗﻮﻧﯿﺴﺖ ھﺎ و‬
‫آﻧﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﮐﺎرﻳﮑﺎﺗﻮر ﭼﮫﺮه ھﺎى ﻋﻤﻮﻣﻰ را ﻣﻰ ﮐﺸﻨﺪ ﻗﺮار داده اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺣﻔﺎظﺖ‬

‫در ﺻﺪور اﺣﮑﺎم ﻓﺮاوان ﺧﻮد در ﻣﻮرد آزادى ﺑﯿﺎن و ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‪ ،‬دادﮔﺎھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ طﻰ ﺳﺎﻟﮫﺎ ﻋﻤﻮﻣﺄ ﺣﻔﺎظﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﺮاى ﭘﯿﺎم ھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻗﺎﺋﻞ‬
‫ﺷﺪه اﻧﺪ ﺗﺎ اﻧﻮاع دﻳﮕﺮ ﺑﯿﺎن‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﯿﺰى ﻧﯿﺴﺖ زﻳﺮا دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﺎ ﺣﺪى ﻧﻪ ﭼﻨﺪان ﮐﻢ ﻓﺮزﻧﺪ اﻧﺘﻘﺎد ﺳﯿﺎﺳﻰ از ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ اﻧﮕﻠﺴﺘﺎن‬
‫ﺑﺮ آﻣﺮﻳﮑﺎى ﺷﻤﺎﻟﻰ در اواﺧﺮ ﻗﺮن ھﯿﺠﺪھﻢ ﺑﻮد‪ .‬ﺗﺼﺎدﻓﻰ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﺮوﻧﺪه ھﺎى ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ در ﻣﻮرد ﻧﻈﺮات ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ اﮔﺮ‬
‫ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ﻳﮏ ﺑﯿﺎن ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺑﺮ دﻳﮕﺮى ﺗﺮﺟﯿﺢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬در اﻳﻦ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﮐﺪام ﻓﻮرم از ﺑﯿﺎن ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺗﺮ از ھﻤﻪ ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد؟‬

‫ﻳﮏ ﻓﻮرم از ﺑﯿﺎن ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ دادﮔﺎه ھﺎ در ﺳﻄﺢ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺗﺮى ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد ﮔﻔﺘﺎر ﺗﺠﺎرﺗﻰ اﺳﺖ‪ .‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ھﻤﻮاره ﺣﮑﻢ ﮐﺮده ﮐﻪ آﮔﮫﻰ ھﺎى ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺗﻰ‬
‫در ﺻﻮرﺗﻰ ﺗﻮﺳﻂ اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﻣﻮرد ﺣﻔﺎظﺖ ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﻏﺮاق ﮔﻮﺋﻰ ھﺎ و اﺷﺘﺒﺎھﺎت واﻗﻌﻰ ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ‬
‫اﺳﺖ در ﺑﯿﺎﻧﺎت ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺗﺤﻤﻞ ﺷﻮﻧﺪ وﻗﺘﻰ ﮐﻪ در زﻣﯿﻨﻪ ﻳﮏ آﮔﮫﻰ ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺗﻰ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ از ﻗﺒﯿﻞ دھﺎن ﺷﻮى ﻳﺎ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ھﺎى ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺰرگ اﺳﺖ از‬
‫ﺣﻔﺎظﺖ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮐﺎر ﺗﺎ ﺣﺪى ﺑﺪان دﻟﯿﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدن ادﻋﺎھﺎى ﺗﺒﻠﯿﻐﺎﺗﻰ آﺳﺎن ﺗﺮ از ﺛﺒﻮت اظﮫﺎرات ﺳﯿﺎﺳﻰ اﺳﺖ‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ‬
‫آن ﻋﻤﻮﻣﺄ دادﮔﺎھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎﻳﻰ درﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ اﻧﮕﯿﺰه ﻗﻮى ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺳﻮدﺟﻮﻳﻰ در ﺑﺎزارﻳﺎﺑﻰ ﮐﺎﻻھﺎ و ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺮ ھﺮ »ﻧﺘﯿﺠﻪ دﻟﺴﺮد ﮐﻨﻨﺪه«اى ﮐﻪ از‬
‫ﻣﻘﺮرات دوﻟﺘﻰ ﻧﺎﺷﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد ﻓﺎﺋﻖ ﻣﻰ آﻳﺪ‪.‬‬

‫ﻳﮏ ﻧﻮع دﻳﮕﺮ از ﺑﯿﺎن ﮐﻪ درﻣﻘﯿﺎس ﺣﻔﺎظﺖ ﻗﻀﺎﻳﻰ ﺣﺘﻰ ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺗﺮ از اﻳﻦ ھﻢ ﻗﺮار دارد وﻗﺎﺣﺖ اﺳﺖ‪ .‬در ﭘﺮوﻧﺪه ‪ Roth‬ﻋﻠﯿﻪ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬در ﺳﺎل ‪١٩۵٧‬‬
‫دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺧﻼف ﻋﻔﺖ و ﭘﻮرﻧﻮﮔﺮاﻓﻰ ﻳﻌﻨﻰ اﻧﺘﺸﺎر ﺻﻮر ﻗﺒﯿﺤﻪ را »ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺪون ارزش اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ« ﻳﺎﻓﺖ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ آﻧﺮا در زﻣﺮه ﺑﯿﺎﻧﺎت ﺣﻔﺎظﺖ‬
‫ﻧﺸﺪه ﻗﺮار داد‪ .‬ﻣﺴﺌﻠﻪ وﻗﺎﺣﺖ ﻋﻤﺪﺗﺄ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﻌﺮﻳﻒ آن ﺑﺤﺚ ھﺎى ﻓﺮاوان درﮔﺮﻓﺘﻪ‪ .‬وﻗﺎﺣﺖ از ﻧﻈﺮ ﻳﮑﻨﻔﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از ﻧﮕﺎه ﺷﺨﺺ‬
‫دﻳﮕﺮ ﻳﮏ ﺷﺎھﮑﺎر ھﻨﺮى ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﻈﺮ ﺑﻌﻀﻰ ھﺎ ﮐﺘﺎب ‪ Ulysses‬اﺛﺮ ﺟﯿﻤﺰ ﺟﻮﻳﺲ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ زﻧﻨﺪه اى ﺷﮫﻮت اﻧﮕﯿﺰ و ﻧﺎﭘﺴﻨﺪ اﺳﺖ؛ اﻣﺎ اﺧﯿﺮا در ﻳﮏ آﻣﺎرﮔﯿﺮى‬
‫ادﺑﻰ روﺷﻨﻔﮑﺮان آﻧﺮا ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ اﺛﺮ ادﺑﻰ زﺑﺎن اﻧﮕﻠﯿﺴﻰ در ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﻗﻠﻤﺪاد ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﯽ ﭘﺎﺗﺮ اﺳﺘﻮارت در ﺳﺎﻟﮫﺎى ﻣﯿﺎﻧﻪ ‪ ١٩۶٠‬در‬
‫ﺟﺮﻳﺎن ﻳﮏ ﭘﺮوﻧﺪه اظﮫﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ اﻣﮑﺎن دارد ﻗﺎدر ﻧﺒﺎﺷﺪ وﻗﺎﺣﺖ را ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮐﻨﺪ‪ ،‬اﻳﻦ زﺑﺎن ﺣﺎل آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﺎن ﺑﺴﯿﺎرى ﺑﻮد؛ اﻣﺎ ﺧﻮد او اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮد‪» :‬وﻗﺘﻰ‬
‫آﻧﺮا ﻣﻰ ﺑﯿﻨﻢ ﺗﺸﺨﯿﺺ ﻣﻰ دھﻢ«‪.‬‬

‫ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ اظﮫﺎر ﻧﻈﺮﮐﻮﺗﺎه و ﺳﻠﯿﺲ ﻗﺎﺿﻰ اﺳﺘﻮارت ﻳﮏ ﻣﻌﯿﺎر ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮاى ارزﻳﺎﺑﻰ آﺛﺎر ھﻨﺮى ﺑﺪﺳﺖ ﻧﻤﻰ دھﺪ‪ .‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺎ ﺷﺪت و ﻗﺪرت‬
‫ﺗﻼش ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻌﯿﺎر ﺑﺮﺳﺪ‪ .‬در ﺳﺎل ‪ ١٩٧٣‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻳﮏ ﻣﻌﯿﺎر ﺳﻪ ﻗﺴﻤﺘﻰ را ﺑﺮاى ﺷﻨﺎﺧﺖ وﻗﺎﺣﺖ ﺧﻼﺻﻪ ﮐﺮد و ﺑﺮﺧﻰ از ﺑﯿﺎﻧﺎت‬
‫ﻣﺸﺨﺺ را ﺧﺎرج از ﻣﺮزھﺎى ﺣﻔﺎظﺖ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻗﻠﻤﺪاد ﮐﺮد ﮐﻪ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از‪ (١ :‬ﻳﮏ ﺷﺨﺺ ﻣﻌﻤﻮﻟﻰ ﺑﺎ ﺑﮫﺮه ﮔﯿﺮى از اﺳﺘﺎﻧﺪاردھﺎى ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺤﻠﻰ اﺛﺮ‬
‫را ﺑﻄﻮر ﮐﻠﻰ و ﺑﺼﻮرت ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ از ﻧﻈﺮ ﺷﮫﻮاﻧﻰ ﭘﺮ ﮐﺸﺶ ﺑﯿﺎﺑﺪ‪ (٢ .‬اﺛﺮ‪ ،‬رﻓﺘﺎر ﺟﻨﺴﻰ را »ﺑﺼﻮرﺗﻰ آﺷﮑﺎر ﺗﻮھﯿﻦ آﻣﯿﺰ« ﻧﺸﺎن دھﺪ ﻳﺎ ﺑﯿﺎن ﮐﻨﺪ‪ (٣ .‬اﺛﺮ‬
‫ﻓﺎﻗﺪ ارزش ﺟﺪى ادﺑﻰ‪ ،‬ھﻨﺮى‪ ،‬ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻳﺎ ﻋﻠﻤﻰ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪاردھﺎى ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ﻣﺒﮫﻢ ﺷﮕﻔﺖ آور ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﮑﻢ دادﮔﺎه در ﻣﻮرد وﻗﺎﺣﺖ‬
‫در وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ در ﺳﻰ ﺳﺎل اﺧﯿﺮ ﺟﮫﺖ روﺷﻨﻰ ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬در ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﻮارد‪ ،‬ﻋﺪم ﻗﺎطﻌﯿﺖ و ﺑﻰ ﺗﺼﻤﯿﻤﻰ دادﮔﺎه‪ ،‬ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه‬
‫ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﺑﻄﻮر ﮐﻠﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ طﺮﻓﺪارى از آزادى ﮐﺎﻣﻞ و ﺑﻰ ﻗﯿﺪ و ﺷﺮط ﺑﯿﺎن از ﻳﮏ طﺮف و ﻣﺤﻔﺎظﻪ ﮐﺎرى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ از طﺮف دﻳﮕﺮ ﺗﻘﺴﯿﻢ‬
‫ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺟﻤﻊ آورى ﺧﺒﺮھﺎ و اﺻﻼﺣﯿﻪ اول‬

‫ﺟﺮﻳﺎن ﺟﻤﻊ آورى اﺧﺒﺎر ﮐﻪ ﻗﺒﻞ از اﻧﺘﺸﺎر ﻳﺎ ﭘﺨﺶ آﻧﮫﺎ ﺻﻮرت ﻣﻰ ﮔﯿﺮد ﻧﯿﺰ اﻏﻠﺐ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻰ دادﮔﺎھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در‬
‫ﺳﺎل ‪ ١٩٧٢‬ﺣﮑﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان ﮔﺰارﺷﮕﺮان را ﻣﻠﺰم ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺧﻮد را ﺑﻪ ھﯿﺌﺖ ھﺎى ﻣﻨﺼﻔﻪ آﺷﮑﺎر ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٩٩١‬دادﮔﺎه‬
‫ﻋﺎﻟﻰ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﻣﺎﻧﻊ از اﻳﺎﻻت ﻧﻤﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﮔﺰارﺷﮕﺮاﻧﻰ ﮐﻪ ﻗﻮل ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﻮدن ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﻮد را ﻧﻘﺾ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ اﻗﺎﻣﻪ دﻋﻮا‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬دادﮔﺎھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﻌﻤﻮﻷ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻘﺮر ﻣﻰ ﺳﺎزﻧﺪ ﮐﻪ ﺟﺮﻳﺎن رﺳﯿﺪﮔﻰ آﻧﮫﺎ ﺑﺮ روى ﻋﻤﻮم ﻣﺮدم و ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺑﺎزﺑﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ آﻧﮑﻪ ﭘﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺴﻠﻤﻰ در‬
‫ﻣﯿﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬از ﻗﺒﯿﻞ ﺣﻖ ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ آﻧﮑﻪ دادﮔﺎه ﭘﺸﺖ درھﺎى ﺑﺴﺘﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻠﺴﻪ دھﺪ‪.‬‬
‫ﺷﺎﻳﺪ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻰ آن ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻗﺮون ﺷﺎﻧﺰدھﻢ و ھﻔﺪھﻢ »دادﮔﺎه ﻣﺪﻧﻰ و ﺟﻨﺎﺋﻲ« اﻧﮕﻠﯿﺲ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﻀﺎت آﻣﺮﻳﮑﺎﻳﻰ را وا ﻣﻰ دارد در‬
‫ﺗﺄﺋﯿﺪ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﺳﺮﺑﺴﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﭘﺎﻳﻪ ﺗﺄﻣﻞ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺣﺘﻰ ﺣﻖ ﻗﻀﺎت اﻳﺎﻟﺘﻰ داﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻰ داﻧﻨﺪ دورﺑﯿﻦ ھﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ را‬
‫ﻧﯿﺰ ﺑﻪ دادﮔﺎھﮫﺎى ﺧﻮد راه دھﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﺮﻳﺎن رﺳﯿﺪﮔﯿﮫﺎ را ﺿﺒﻂ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻮاﻗﻌﻰ ھﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﻖ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ ﺑﻪ ﮔﺰارش ﺟﺮﻳﺎن دادرﺳﻰ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻈﺮ ﮐﻤﺘﺮ ﺟﻠﻮه ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﻖ ﻣﺘﮫﻢ‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﻰ ﺧﺼﻮﺻﻰ اﻓﺮاد‪ ،‬ھﻮﻳﺖ ﺟﻮاﻧﺎن ﻣﺘﮫﻢ ﺑﻪ ﺟﺮاﺋﻢ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻋﻤﻮﻣﺄ از ﮐﻨﺠﮑﺎوﻳﮫﺎى وﺳﺎﺋﻞ‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ ﭘﻨﮫﺎن ﻣﻰ ﻣﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫در طﻰ ﺳﺎﻟﮫﺎ‪ ،‬اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﺎى دﻳﮕﺮ ﺷﺎھﺪ آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژﻳﮑﻰ‪ ،‬اﺻﻮل ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ آن را ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ طﻠﺒﯿﺪه اﻧﺪ‪ .‬دادﮔﺎه‬
‫ھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎﻳﻰ ﻣﻌﻤﻮﻷ ﺣﻔﺎظﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﺮاى رﺳﺎﻧﻪ ھﺎى ﭼﺎﭘﻰ از ﻗﺒﯿﻞ روزﻧﺎﻣﻪ ھﺎ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮده اﻧﺪ ﺗﺎ رﺳﺎﻧﻪ ھﺎى ﺳﺨﻦ ﭘﺮاﮐﻨﻰ از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺜﻼ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در ﺳﺎﻟﮫﺎى آﺧﺮ دھﻪ ‪ ١٩۶٠‬ﺣﮑﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ اﻓﺮاد داراى ﺣﻖ ﻣﻄﻠﻖ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ارﺗﺒﺎط از طﺮﻳﻖ ﺳﺨﻦ ﭘﺮاﮐﻨﻰ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ زﻳﺮا »طﯿﻒ‬
‫اﻟﮑﺘﺮوﻣﮕﻨﺘﯿﮏ« ھﻤﻪ ﻣﺨﺎطﺒﺎن را ﻓﺮا ﻧﻤﻰ ﮔﯿﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻨﻄﻖ ﭘﺎﻳﻪ اى ﺷﺪ ﺑﺮاى ﺣﮑﻢ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎى ﻣﺸﺎﻏﻞ رﺳﻤﻰ را از دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ »زﻣﺎن‬
‫ﻣﺴﺎوي« ﺑﺮاى ﺟﻮاﺑﮕﻮﺋﻰ ﺑﻪ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ھﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎى دﻳﮕﺮ ﺑﺎز ﻣﻰ داﺷﺖ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش ﺗﻠﻮﻳﻮﻳﻮن ھﺎى ﮐﯿﺒﻞ و وﺟﻮد اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ در‬
‫ھﻤﻪ ﺟﺎ‪ ،‬ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ دادﮔﺎھﮫﺎ در ﺟﮫﺖ ﻳﮑﻰ داﻧﺴﺘﻦ وﺳﺎﻳﻞ ﺳﺨﻦ ﭘﺮاﮐﻨﻰ در ھﻤﺎن ﺳﻄﺢ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ رﺳﺎﻧﻪ ھﺎى ﭼﺎﭘﻰ در ﺣﺮﮐﺖ ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﭘﻨﺘﺎﮔﻮن )وزارت دﻓﺎع آﻣﺮﻳﮑﺎ(‬

‫ﺷﺎﻳﺪ ﻣﮫﻤﺘﺮﻳﻦ ﭘﺮوﻧﺪه آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ در ﭘﻨﺠﺎه ﺳﺎل اﺧﯿﺮﭘﺮوﻧﺪه ﻣﻮﺳﻮم ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﭘﻨﺘﺎﮔﻮن اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺠﺎدﻟﻪ ﺑﯿﻦ دوﻟﺖ‬
‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﯿﻮﻳﻮرک ﺗﺎﻳﻤﺰ‪ ،‬ﻣﻌﺮوف ﺗﺮﻳﻦ روزﻧﺎﻣﻪ ﮐﺸﻮر‪ ،‬ﻧﻤﻮﻧﻪ اى از ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺻﻼﺣﯿﻪ اول را ﮐﻪ در ﺳﺎﺑﻖ‬
‫درﺑﺎره آن ﺳﺨﻦ رﻓﺖ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻰ دھﺪ و ﺷﺎﻳﺪ درﺑﺮ ﮔﯿﺮﻧﺪه ﺟﺪال آﻣﯿﺰﺗﺮﻳﻦ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺳﯿﺎﺳﻰ در ﺳﺎﻟﮫﺎى اﺧﯿﺮ ﻳﻌﻨﻰ روش آﻣﺮﻳﮑﺎ در ﺟﻨﮓ وﻳﺘﻨﺎم ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫رﻳﺸﻪ ھﺎى اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺮدد ﺑﻪ ‪ ،١٩۶٧‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ راﺑﺮت ﻣﮏ ﻧﺎﻣﺎرا وزﻳﺮ دﻓﺎع ھﯿﺌﺖ وﻳﮋه اى را ﻣﺄﻣﻮر ﮐﺮد ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ در‬
‫وﻳﺘﻨﺎم را در دوره ﺳﺎﻟﮫﺎى ‪ ١٩۴۵‬ﺗﺎ ‪ ١٩۶٧‬ﮔﺮد آورﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ھﯿﺌﺖ وﻳﮋه ﻣﺮﮐﺐ از ﭘﺮﺳﻨﻞ وزارت دﻓﺎع و ﻧﯿﺰ اﻓﺮادى از ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى دﻳﮕﺮ دوﻟﺘﻰ و ﺗﻌﺪادى‬
‫ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎران ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﻮد‪ .‬ھﯿﭻ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ اى در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﺻﻮرت ﻧﮕﺮﻓﺖ؛ ھﻤﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت از ﻣﺪارک ﻣﻮﺟﻮد اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﻳﮏ ﮔﺰارش‬
‫ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﻮد در ﺑﯿﺶ از ‪ ٧٠٠٠‬ﺻﻔﺤﻪ ﮐﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٩۶٩‬ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺑﻪ ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﭘﻨﺘﺎﮔﻮن ﻣﻌﺮوف ﺷﺪ‪ .‬ﺗﻨﮫﺎ ‪ ١۵‬ﻧﺴﺨﻪ آن ﭼﺎپ ﺷﺪ زﻳﺮا‬
‫ﻣﻘﺼﻮد از آن ﺗﻨﮫﺎ اﺳﺘﻔﺎده داﺧﻠﻰ در وزارت دﻓﺎع و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺆﺳﺴﺎت دوﻟﺘﻰ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻳﮑﻰ از ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎران ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﮐﻮﭼﮑﻰ در ﺧﻠﻖ اﻳﻦ ﮔﺰارش ﻣﻔﺼﻞ داﺷﺖ داﻧﯿﻞ اﻟﺰﺑﺮگ از ﻣﻮﺳﺴﻪ ‪ Rand‬ﺑﻮد‪ .‬ﻳﮏ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﻰ ‪ think) ) tank‬ﮐﻪ‬
‫ﮐﺎرش ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ دﻓﺎع ﻣﻠﻰ ﺑﻮد‪ .‬ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﺷﮏ اﻟﺰﺑﺮگ درﺑﺎره ﺳﯿﺎﺳﺖ آﻣﺮﻳﮑﺎ در وﻳﺘﻨﺎم از آﻧﭽﻪ ﻧﺎﺷﻰ ﻣﻰ ﺷﺪ ﮐﻪ در ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﭘﻨﺘﺎﮔﻮن ﺧﻮاﻧﺪه‬
‫ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺲ از آﻧﮑﻪ در ﻗﺎﻧﻊ ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻋﻀﺎى ﮐﻨﮕﺮه در ﻋﻠﻨﻰ ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻧﺎﮐﺎم ﻣﺎﻧﺪ‪ ،‬اﻟﺰﺑﺮگ ﻳﮏ روﻧﻮﺷﺖ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ دﻳﮕﺮ از اﻳﻦ ﮔﺰارش ﺗﮫﯿﻪ ﮐﺮد و در‬
‫اﺧﺘﯿﺎر روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎران ﻧﯿﻮﻳﻮرک ﺗﺎﻳﻤﺰ و واﺷﯿﻨﮕﺘﻦ ﭘﺴﺖ ﻗﺮار داد‪ .‬ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﭘﻨﺘﺎﮔﻮن ﻣﺤﺘﻮى اطﻼﻋﺎت ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﮐﻤﻰ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﻌﻀﻰ ﻗﺴﻤﺘﮫﺎى آن راﺟﻊ‬
‫ﺑﻪ ﻋﺎﻗﻼﻧﻪ ﺑﻮدن ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ وﻳﺘﻨﺎم ھﻢ در ﻣﻮرد ﻗﺒﻞ وھﻢ ﺑﻌﺪ از درﮔﯿﺮى ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﺟﻨﻮب ﺷﺮﻗﻰ آﺳﯿﺎ اﻳﺠﺎد ﺷﺒﮫﻪ‬
‫ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬در ژوﺋﻦ ‪ ١٩٧١‬روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﯿﻮﻳﻮرک ﺗﺎﻳﻤﺰ دو ﺑﺨﺶ از ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﭘﻨﺘﺎﮔﻮن را‪ ،‬ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ دﺳﺘﮕﺎه اﺟﺮاﺋﻰ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ رﻳﭽﺎرد ﻧﯿﮑﺴﻮن از دادﮔﺎه ﺑﺨﻮاھﺪ‬
‫ﺣﮑﻢ ﺑﺮ ﻋﺪم اﻧﺘﺸﺎر ﺑﻘﯿﻪ آﻧﮫﺎ ﺑﺪھﺪ‪ ،‬ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﺮد‪ .‬ﻳﮏ ﻗﺎﺿﻰ ﻓﺪرال ﻧﯿﻮﻳﻮرک ﺣﮑﻢ ﺑﺎز داﺷﺘﻦ را ﺗﺎ زﻣﺎن رﺳﯿﺪﮔﻰ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﺻﺎدر ﮐﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﺑﺮاى‬
‫ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎر در ﺗﺎرﻳﺦ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﮏ دادﮔﺎه اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه از ﻗﺒﻞ ﻣﺎﻧﻊ ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻳﮏ روزﻧﺎﻣﻪ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺧﺎﺻﻰ را ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻳﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮐﻼﺳﯿﮏ‬
‫ﻣﻤﺎﻧﻌﺖ از ﻗﺒﻞ ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺰودى ﭘﺮوﻧﺪه راه ﺧﻮد را ﺑﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺎز ﮐﺮد‪ .‬ﭘﺲ ازآﻧﮑﻪ درﺧﻮاﺳﺖ وزارت دادﮔﺴﺘﺮى ﺑﺮاى رﺳﯿﺪﮔﻰ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ رد‬
‫ﺷﺪ‪ ،‬دادﮔﺎه اﺟﺎزه داد ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ در ‪ ٢۶‬ژوﺋﻦ ‪ ١٩٧۶‬ﻋﻠﻨﻰ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دادﮔﺎه ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺧﻮد را ﺗﻨﮫﺎ ﭼﮫﺎر روز ﺑﻌﺪ اﻋﻼم ﮐﺮد‪ .‬ﻳﮏ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺷﺶ ﻧﻔﺮه )ﺑﺪون آﻧﮑﻪ‬
‫اﺳﻤﻰ از اﻋﻀﺎى آن ﺑﺮده ﺷﻮد( ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ﮐﻮﺗﺎھﻰ ﺻﺎدر ﮐﺮد ﮐﻪ اﺳﺎﺳﺎ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ھﺮ ﮔﻮﻧﻪ اﺳﺘﯿﻨﺎﻓﻰ ﺑﺮاى ﺑﺎز داﺷﺘﻦ از ﻗﺒﻞ ﺑﺎر ﺳﻨﮕﯿﻨﻰ از ﻣﻘﺮرات ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ را ﺑﺎ ﺧﻮد دارد‪ ،‬و در اﻳﻦ ﻣﻮرد‪ ،‬دﺳﺘﮕﺎه اﺟﺮاﺋﻰ ﻧﯿﮑﺴﻮن ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﻳﻄﻰ را ﻓﺮاھﻢ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪﻟﯿﻞ آﻧﮑﻪ ھﺮ ﮐﺪام از ﺷﺶ ﻧﻔﺮ اﮐﺜﺮﻳﺖ اﺋﺘﻼﻓﻰ‬
‫ﻋﻘﺎﻳﺪ ﺧﻮد را ﺑﻄﻮرﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺘﻮان »ﺧﻂ درﺧﺸﺎن« )“‪ (”the bright line‬ﮐﻪ ﻗﻠﺐ ﻳﮏ ﺣﮑﻢ ﻗﻀﺎﺋﻰ را روﺷﻦ ﻣﯿﮑﻨﺪ و وﮐﻼ و ھﯿﺌﺖ ﻣﻨﺼﻔﻪ‬
 ‫ﮔﺎھﻰ ﺑﻪ آن اﺷﺎره ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ را ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﮐﺮد‪ .‬ﺗﻨﮫﺎ ﭼﯿﺰى ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﻗﻄﻊ ﻣﻰ ﺗﻮان اظﮫﺎر داﺷﺖ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻓﺎش‬
‫ﮐﺮدن اﻳﻦ اطﻼﻋﺎت در ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﭘﻨﺘﺎﮔﻮن ﺑﻪ »ﺧﺴﺎرت ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ‪ ،‬ﻓﻮرى و ﺟﺒﺮان ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ« ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﻰ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﺒﺮﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ ﺣﮑﻢ دادﮔﺎه در ﻣﻮرد ﭘﺮوﻧﺪه ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﭘﻨﺘﺎﮔﻮن را ﺑﻌﻨﻮان »ﻳﮏ ﭘﯿﺮوزى ﭘﺲ از ﺷﮑﺴﺖ ﺧﺎﻧﻤﺎن ﺑﺮاﻧﺪاز« ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺮاﯨﺂزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺗﻠﻘﻰ‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﮐﺎﻓﻰ ﭘﯿﺪا ﻧﮑﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ اﻧﺘﺸﺎر اﻳﻦ اﺳﻨﺎد را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﻨﺪ اﻣﺎ اﺳﺘﺪﻻل دوﻟﺖ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان ﺣﮑﻤﻰ داﻳﺮ ﺑﺮ دﺳﺖ‬
‫ﻧﮕﮫﺪاﺷﺘﻦ ﺻﺎدر ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﻪ ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻌﺪأ ﻣﺪرﮐﻰ داﺋﺮ ﺑﺮ ﻣﻀﺮ ﺑﻮدن اﻧﺘﺸﺎر اﻳﻦ اﺳﻨﺎد اراﺋﻪ ﺷﻮد‪ .‬ﭘﺎﻳﺎن ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻧﺎﻣﻪ‬
‫ھﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﯿﻮﻳﻮرک ﺗﺎﻳﻤﺰ‪ ،‬واﺷﻨﮕﺘﻦ ﭘﺴﺖ و ﺳﺎﻳﺮ روزﻧﺎﻣﻪ ھﺎ در ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺸﻮر ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮐﺎر ھﯿﭻ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻣﻨﯿﺘﻰ ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎورد‪.‬‬

‫ﻧﻮراﻓﮑﻨﻰ دوﻟﺖ‬

‫ﺑﻄﻮر ﺧﻼﺻﻪ‪ ،‬وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ داراى ﻳﮏ ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ﺑﺮاى آزﻣﺎﻳﺶ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻧﻌﻄﺎف ﻣﻮاد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آزادى ﺑﯿﺎن و آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت اﺻﻼﺣﯿﻪ اول‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﮐﻪ ھﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻗﺼﺪ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﺤﺪود ﮐﺮدن ﻗﺪرت آﻧﮫﺎ در ﭘﻮﺷﺶ دادن‪ ،‬ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎ و ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه ﻣﻰ طﻠﺒﻨﺪ و ﺑﺎ ﺷﺪت وﺣﺪت‬
‫ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ »ﻣﺮدم ﺣﻖ دارﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ«‪ .‬اﻳﻦ ﭼﯿﺰى اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﭼﺮا ﮐﻪ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت آزاد – ﺣﺘﻰ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﮔﺎھﻰ ﺣﺴﻦ ﺳﻠﯿﻘﻪ‬
‫را ﮐﻨﺎر ﮔﺬارﻧﺪ – ﺑﺮاى ﺣﻔﻆ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ آزاد ﺣﯿﺎﺗﻰ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺗﻮﻣﺎس ﺟﻔﺮﺳﻮن ﭼﻨﯿﻦ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎﺗﻰ را ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ ﺿﺎﻣﻦ ھﺎى آزادى ﻣﻰ داﻧﺴﺖ و ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻮد ﺑﺮاى‬
‫ﺑﺪﺳﺖ آوردن ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻳﮏ ﻣﻨﺘﻘﺪ داﺋﻤﻰ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى دوﻟﺘﻰ را روﺷﻦ ﮐﻨﺪ ﺑﺎ زﻳﺎده روى ھﺎى آن ﺑﺴﺎزد‪ .‬ھﻤﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ھﺎ داراى آن‬
‫ﺗﻌﺼﺐ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺮاى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت ﺑﺪون ﻗﯿﺪ و ﺑﻨﺪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬و در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺣﺘﻰ دادﮔﺎه ھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﯿﺰ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ دوﺳﺖ دارﻧﺪ ﺑﻪ طﻮر ﺗﺼﺎﻋﺪى آزادى‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﻪ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ ﺑﺪھﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻪ طﻮر ﺛﺎﺑﺖ و ﻳﮑﻨﻮاﺧﺖ از آزادى ﺑﻰ ﻗﯿﺪ و ﺷﺮط ﺑﯿﺎن ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻧﮑﺮدﻧﺪ‪ .‬اﺟﺎزه دھﯿﺪ ﺑﻪ اﺻﻮﻟﻰ ﺑﺮﮔﺮدﻳﻢ ﮐﻪ در‬
‫اﺑﺘﺪاى اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺷﺮح دادﻳﻢ‪ :‬ﺑﺮاى آﻧﮑﻪ ﻣﻠﺘﻰ واﻗﻌﺎ آزاد ﻗﻠﻤﺪاد ﺷﻮد ﺑﺎﻳﺪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﺷﺪ آزادى زﻳﺎدى ﺑﻪ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ ﺑﺪھﺪ ﮐﻪ ﻋﻘﺎﻳﺪ و آراء‬
‫ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﺑﯿﺎن ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ در اﻳﻦ اﻣﺮ ﮐﺎﻣﻞ و ﺑﺪون ﻋﯿﺐ و ﻧﻘﺺ ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺷﺪﻳﺪ آن ﺑﻪ ﭼﯿﺰى اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ اوﻟﯿﻮر وﻧﺪل‬
‫ھﻮﻟﻤﺰ در ﺳﺎل ‪ ١٩١٩‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان »ﺗﺠﺮﺑﻪ« آﻣﺮﻳﮑﺎﻳﻰ در ﺗﺌﻮرى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﯿﺎن ﮐﺮده و ﻣﺎﻳﻞ اﺳﺖ ﺑﻪ طﻮر روز اﻓﺰون ﺑﻪ اﻧﺘﺸﺎر ﻋﻘﺎﻳﺪ اﻣﮑﺎن و آزادى‬
‫ﺑﯿﺎن ﺑﺪھﺪ‪.‬‬

‫ﻧﻘﺶ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه‬

‫»ﻳﮏ ﮔﺮوه ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ از اﻓﺮاد اﺳﺖ ﮐﻪ داراى ھﺪف ﻣﺸﺘﺮﮐﻰ ھﺴﺘﻨﺪ و ﺳﻌﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺮ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻣﻠﻰ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪«.‬‬

‫‪Jeffrey Berry‬‬

‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮔﺮوه ھﺎى وﻳﮋه‬

‫ﮔﺮوه ھﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﻳﮏ ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ ﻣﮫﻢ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ آن ﺷﮫﺮوﻧﺪان اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﻓﮑﺎر‪ ،‬اﺣﺘﯿﺎﺟﺎت‪ ،‬و دﻳﺪﮔﺎه ھﺎى ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﻨﺘﺨﺐ‬
‫ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﻌﻤﻮﻷ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﮔﺮوه ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺧﻮد روى آن ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﺑﺪون آﻧﮑﻪ ﺗﺨﺼﺺ آﻧﮫﺎ در‬
‫اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﮫﻢ ﺑﺎﺷﺪ دﻓﺘﺮﭼﻪ ھﺎى راھﻨﻤﺎى اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎى داوطﻠﺒﺎن آﻣﺮﻳﮑﺎ اﻧﻮاع ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﻰ دﻻﻳﻠﻰ را ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﺎ ھﻢ ﻣﺘﺤﺪ‬
‫ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬داﺋﺮة اﻟﻤﻌﺎرف اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﻰ ‪ Gale‬از ﻧﻈﺮ ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﺮدم ﺟﺎﻣﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﻟﯿﺴﺖ ھﺎ را در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﺑﺪﺳﺖ ﻣﻰ‬
‫دھﺪ‪ .‬ﺗﻤﺎﻣﻰ اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻧﺪارﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎرى از آﻧﺎن ﻣﻰ ﮐﻮﺷﻨﺪ ﺑﺮ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪ .‬ھﻢ ﺳﺎﺧﺘﺎر رﺳﻤﻰ و ھﻢ ﺳﻨﺘﮫﺎى‬
‫ﻏﯿﺮ رﺳﻤﻰ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ زﻣﯿﻨﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺴﺎﻋﺪى را ﺑﺮاى ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﻓﺮاھﻢ ﻣﻰ ﺳﺎزد‪ .‬ﻳﮑﻰ از ﺟﻨﺒﻪ ھﺎى ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‬
‫ﮐﻪ ﻧﻔﻮذ آﻧﮫﺎ را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺿﻌﻒ ﻧﺴﺒﻰ اﺣﺰاب ﺳﯿﺎﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺪى از ﺟﺪاﻳﻰ ﻧﯿﺮوھﺎ ﺑﯿﻦ ﻗﻮاى ﻣﺠﺮﻳﻪ و ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻧﺎﺷﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬در ﻳﮏ‬
‫ﺳﯿﺴﺘﻢ ﭘﺎرﻟﻤﺎﻧﻰ ﻣﺜﻞ ﺑﺮﻳﺘﯿﻨﺎى ﮐﺒﯿﺮ‪ ،‬ﮐﻪ اداﻣﻪ ﮐﺎر ﻧﺨﺴﺖ وزﻳﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ اﮐﺜﺮﻳﺖ در ﭘﺎرﻟﻤﺎن اﺳﺖ اﺣﺰاب ﮐﻨﺘﺮل ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﮫﻰ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران‪ ،‬و‬
‫در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﺮ ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬارى دارﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮﻋﮑﺲ‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى آﻣﺮﻳﮑﺎ و اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﮐﻨﮕﺮه از ﻧﻈﺮ ﺳﯿﺎﺳﻰ وﻗﺎﻳﻊ ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ اى ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪،‬‬
‫ﺣﺘﻰ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ در ﻳﮏ زﻣﺎن ﺑﺮﮔﺰار ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ھﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬار ﺑﺎﻳﺪ اﺋﺘﻼف ﺑﺮﻧﺪه اى در اﻳﺎﻟﺖ ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺧﻮد ﺑﻮﺟﻮد ﺑﯿﺎورد‪ ،‬و طﺒﯿﻌﺖ اﻳﻦ اﮐﺜﺮﻳﺖ اﺋﺘﻼﻓﻰ ﮐﻪ‬
‫ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاى ﭘﯿﺮوز رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻰ آورد ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ .‬ﺳﻨﺪ روﺷﻦ ﺑﺮاى اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻳﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻨﮕﺮه و رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى از‬
‫زﻣﺎن ﺟﻨﮓ دوم ﺟﮫﺎﻧﻰ ﺗﺎﮐﻨﻮن در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮارد در ﮐﻨﺘﺮل اﺣﺰاب ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﻪ دﻣﻮﮐﺮاﺗﮫﺎ و ﻧﻪ ﺟﻤﮫﻮرى ﺧﻮاھﺎن ﺑﻪ طﻮر ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮى‬
 ‫ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﻣﻘﺎم ھﺎى رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺣﺰب ﺧﻮد ﻳﺎ ﮐﺮﺳﻰ ھﺎى ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﺣﺰب ﺧﻮد ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اطﺎﻋﺖ ﺿﻌﯿﻒ از اﺣﺰاب ﻧﻔﻮذ ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه را‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﯿﺪھﺪ‪ :‬ھﻢ در ﺧﻼل اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت‪ ،‬ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺎﻟﻰ آﻧﮫﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﺎرﺳﺎز ﺑﺎﺷﺪ؛ و ھﻢ ﭘﺲ از آن‪ ،‬ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﮔﺮوھﮫﺎﺋﯿﮑﻪ از ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاى‬
‫ﺑﺮﻧﺪه ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻪ طﺮز ﻣﺆﺛﺮى درﮔﯿﺮ ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬارى ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫وﻳﮋﮔﻰ دﻳﮕﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻋﺪم ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻗﺪرت اﺣﺰاب ﺳﯿﺎﺳﻰ در اﻳﺎﻟﺖ ھﺎ و ﻣﻨﺎطﻖ ﺑﻮﻣﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﺎم ﺳﯿﺴﺘﻢ‬
‫ﻓﺪرال ﻳﺎ »ﻓﺪراﻟﯿﺴﻢ« ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ‪ .‬اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎى ﺷﮫﺮوﻧﺪان اﻏﻠﺐ ﮐﺎر ﺧﻮد را از اﻳﺎﻟﺖ و ﺳﻄﻮح ﻣﺤﻠﻰ آﻏﺎز ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﻌﺪأ ﺑﺎ ھﻢ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺷﺪه‬
‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻣﻠﻰ را ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻰ آورﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻋﺪم ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﺸﻮق ﺗﻨﻮع ﺑﯿﺸﺘﺮى از ﮔﺮوه ﻣﺎﻓﻊ وﻳﮋه اﺳﺖ‪ .‬ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻌﺪأ ﺑﻪ ﺗﻀﻌﯿﻒ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺣﺰﺑﻰ ﻧﯿﺰ‬
‫ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻰ ﺷﻮد زﻳﺮا ﺗﻨﻮع اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ و اﻗﺘﺼﺎدى ‪ ۵٠‬اﻳﺎﻟﺖ اﺟﺮاى دﻳﺴﯿﭙﻠﯿﻦ ﺳﺨﺖ ﺣﺰﺑﻰ را دﺷﻮار ﻣﻰ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫ﻋﻼوه ﺑﺮ آن ﻳﮏ ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻗﻮى و ﻣﺴﺘﻘﻞ در ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻣﺮﻳﮑﺎﻳﻰ ﻗﺪرت ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬دادﮔﺎه ھﺎ اﻏﻠﺐ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﺣﮑﻢ‬
‫ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ در ﺳﺎﻳﺮ ﺣﮑﻮﻣﺘﮫﺎى دﻣﻮﮐﺮاﺗﯿﮏ دﻳﮕﺮ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﻗﻮه ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻳﺎ دﻳﻮان ﺳﺎﻻرى اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ از دﻋﺎوى ﻗﻀﺎﻳﻰ‬
‫ﺑﺮاى رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اھﺪاف ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﻨﺪ و اﻳﻦ در ﺣﺎﻟﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ از طﺮﻳﻖ اﻗﺪاﻣﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﺑﻪ اﻳﻦ اھﺪاف ﺑﺮﺳﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاى‬
‫ﻣﺜﺎل در ﺳﺎﻟﮫﺎى اوﻟﯿﻪ دھﻪ ‪ ١٩۵٠‬ﭘﯿﺮوزى ھﺎى دادﮔﺎھﻰ »اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻣﻠﻰ ﺑﺮاى ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ رﻧﮕﯿﻦ ﭘﻮﺳﺘﺎن« )‪ (NAACP‬اوﻟﯿﻦ ﺷﮑﺎﻓﮫﺎ را در ﺟﺪاﻳﻰ ﻧﮋادى‬
‫آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮﺟﻮد آورد و اﻳﻦ ﺳﺎﻟﮫﺎ ﻗﺒﻞ از زﻣﺎﻧﻰ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﻨﮕﺮه اى ﮐﻪ ﺟﻨﻮﺑﻰ ھﺎ ﻣﻨﺎﺻﺐ ﻣﮫﻢ آن را ﺑﺪﺳﺖ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﺎﺷﺪ در اﻳﻦ ﺑﺎره اﻗﺪاﻣﻰ اﻧﺠﺎم دھﺪ‪.‬‬

‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﮑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﻪ ﻋﻤﻸ آزادى ﻧﺎﻣﺤﺪود ﺑﯿﺎن‪ ،‬ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‪ ،‬و ﮔﺮدھﻢ آﻳﻰ را ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺑﺪان ﻣﻌﻨﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ھﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻘﻄﻪ‬
‫ﻧﻈﺮى ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه‪ ،‬ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﮑﻪ آﻧﮫﺎ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ اﻓﺮاطﻰ ورادﻳﮑﺎل ﺑﺎﺷﻨﺪ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ ﻋﻤﻮم در ﻣﯿﺎن ﮔﺬاﺷﺖ‪ .‬ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ اﻓﺰاﻳﺶ‬
‫روز اﻓﺰون ﻋﺪم ﺗﻤﺮﮐﺰ در وﺳﺎﻳﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ از ﺟﻨﮓ دوم ﺟﮫﺎﻧﻰ ﺗﺎﮐﻨﻮن ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه ﮐﻪ ﮔﺮوھﮫﺎﻳﻰ ﮐﻪ داراى دﻳﺪﮔﺎه ھﺎى آﺗﺸﯿﻦ ھﺴﺘﻨﺪ در ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن‬
‫ﻳﮏ ﮔﻮش ﺷﻨﻮاى ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ دﭼﺎر ﻣﺸﮑﻼت ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ اﻳﻦ روﻧﺪ ﻋﺪم ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺗﺎ اﻧﺪازه اى ﺑﺎ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﮔﺮوھﮫﺎﻳﻰ روﺑﺮو ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ و ﻋﻠﺖ آن دﺳﺘﺮﺳﻰ آزاد اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ ﺑﻪ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ اﺳﺖ‪ ،‬در ﻣﺠﻤﻮع ﺳﻨﺘﮫﺎى آزادى ﺑﯿﺎن و آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬ﮐﻪ ﻓﺮﺻﺖ ھﺎى ﻓﺮاواﻧﻰ را ﺑﺮاى‬
‫ﻣﻄﺮح ﮐﺮدن ﻣﺴﺎﺋﻞ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ و طﺮح ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻓﺮاھﻢ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺸﮑﯿﻞ اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ را ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫دﻧﯿﺎى ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه‬

‫ﻗﺒﻞ از ﺳﺎل ‪ ،١٩٧٠‬رﺳﺎﻻت و ﮐﺘﺎب ھﺎى درﺳﻰ ﻣﻌﻤﻮﻟﻰ‪ ،‬ھﻨﮕﺎم ﭘﺮداﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺻﻔﺤﺎت ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﻪ ﻣﻮﺿﻮع اﺧﺘﺼﺎص ﻣﻰ‬
‫دادﻧﺪ‪ .‬ﺗﺠﺎرت‪ ،‬ﺑﺎزار ﮐﺎر و ﮐﺸﺎورزى‪ .‬از آن زﻣﺎن ﺗﺎﮐﻨﻮن دﻧﯿﺎى ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﺑﺴﯿﺎر ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺮوھﮫﺎى ﮐﺸﺎورزى ﺑﻌﻠﺖ ﺗﻘﻠﯿﻞ ﺗﻌﺪاد‬
‫ﮐﺸﺎورزان در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ﻧﻔﻮذ ﺧﻮد را از دﺳﺖ داده اﻧﺪ‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ آن ﮔﺮوھﮫﺎى ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺴﯿﺎرى ﮐﻪ در ھﯿﭻ ﮐﺪام از اﻳﻦ طﺒﻘﺎت ﻧﻤﻰ ﮔﻨﺠﻨﺪ ﺳﺮﺑﺮ آورده‬
‫اﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺠﺎرت‬

‫ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﺤﻘﻘﺎن در اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ اﺗﻔﺎق ﻧﻈﺮ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺠﺎرت ﻧﻘﺶ اﺻﻠﻰ را در ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻌﮫﺪه دارد‪ .‬ﺷﺮﮐﺖ ھﺎى ﻣﮫﻢ داراى ﭼﻨﺎن ﻧﻔﻮذى‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ھﺎى ﻣﮫﻤﻰ در اﻗﺘﺼﺎد آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎزى ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻪ دﻟﯿﻞ آﻧﮑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻣﺴﺌﻮل وﺿﻌﯿﺖ اﻗﺘﺼﺎدى ﮐﺸﻮر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬آﻧﮫﺎ‬
‫اﻏﻠﺐ ھﺮاس دارﻧﺪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى ﺿﺪ ﺗﺠﺎرت ﺑﻪ اﻳﻦ وﺿﻌﯿﺖ آﺳﯿﺐ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫واﻧﮕﮫﻰ ﺗﺠﺎرت در اھﺮم ھﺎى ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻗﺪرت ﻧﯿﺰ ﮐﺎرﺑﺮد دارد‪ .‬ﺷﺮﮐﺖ ھﺎى ﺑﺰرگ ﭼﻨﺪ ﻣﻠﯿﺘﻰ ﻣﻨﺎﺑﻊ وﺳﯿﻌﻰ را در ﺟﮫﺖ رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اھﺪاف ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺧﻮد‬
‫ﺑﺴﯿﺞ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﮫﺎ اﻏﻠﺐ اﻋﻀﺎى ﺷﺮﮐﺖ ھﺎى ﺗﺠﺎرﺗﻰ ﻣﺨﺘﻠﻂ ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﮐﻪ ﻣﻌﺮف ﺗﻤﺎﻣﻰ دﻳﺪﮔﺎه ﻳﮏ ﺻﻨﻌﺖ در ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﺳﯿﺎﺳﻰ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﺷﺮﮐﺖ ھﺎ‬
‫ھﻤﭽﻨﯿﻦ از ﮔﺮوه ھﺎى »ﺳﺎﻳﻪ ﮔﺴﺘﺮ«‪ ،‬ﻧﯿﺰ‪ ،‬از ﻗﺒﯿﻞ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻣﻠﻰ ﮐﺎرﺧﺎﻧﺠﺎت و اﺗﺎق ﺗﺠﺎرت اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﮐﻪ ﺳﺨﻨﮕﻮى ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺗﺠﺎرﺗﻰ ھﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﮑﻪ ﺧﻮد ﺷﺮﮐﺖ ھﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺄ ﻣﺒﻠﻎ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﺷﺪه و ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﮫﺎ دﻻر ﺧﺮج ﻣﺒﺎرزات اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎى ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ ﺧﻮد‬
‫ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬
 ‫اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎى ﮐﺎرﮔﺮي‬

‫اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎى ﮐﺎرﮔﺮى در اواﺋﻞ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﮐﻨﺪى رﺷﺪ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬اﻣﺎ در ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٩٣٠‬ﻣﻘﺎم ﻣﮫﻤﻰ را در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﯿﺎﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﮐﺴﺐ‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ‪» .‬ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻠﻰ رواﺑﻂ ﮐﺎر« از ﭼﺎﻧﻪ زدن ھﺎى ﮔﺮوھﻰ ﺣﻔﺎظﺖ ﮐﺮده و اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎ را ﻗﺎدر ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺧﯿﻠﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬در ﺳﺎﻟﮫﺎى‬
‫دھﻪ ‪ ١٩۵٠‬ﻋﻀﻮﻳﺖ ﻧﯿﺮوى ﮐﺎر در آﻧﮫﺎ ﺑﻪ اوج ﺧﻮد رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ‪ ٣۵‬درﺻﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ در ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٩۶٠‬ﻋﻀﻮﻳﺖ در آﻧﮫﺎ رو ﺑﻪ ﮐﺎھﺶ ﻧﮫﺎد و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ‬
‫ﺳﻄﺢ ﮐﻨﻮﻧﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ‪ ١۵‬درﺻﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﮐﺎرى ﭘﺎﺋﯿﻦ آﻣﺪ و ﻗﺪرت ﺳﯿﺎﺳﻰ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎ ﻧﯿﺰ ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﻗﺪرت اﻗﺘﺼﺎدى آﻧﮫﺎ ﮐﺎھﺶ ﻳﺎﻓﺖ‪ .‬دﻻﻳﻞ اﻳﻦ‬
‫ﮐﺎھﺶ در ﻋﻀﻮﻳﺖ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎ ﮐﻪ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ در اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﺗﻔﺼﯿﻞ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد‪ ،‬در طﺒﯿﻌﺖ ﻣﺘﻐﯿﺮ اﻗﺘﺼﺎد ﺟﮫﺎﻧﻰ‪ ،‬و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﮫﺖ در‬
‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه از ﻳﮏ اﻗﺘﺼﺎد ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﻪ اﻗﺘﺼﺎدى اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﺧﺪﻣﺎت ﺗﮑﯿﻪ دارد‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎ اﻧﺮژى ﺧﻮد را روى ﻳﮏ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ ﻳﺎ ﻣﺴﺌﻠﻪ دﻳﮕﺮى ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ھﻨﻮز ھﻢ ﺧﻮدى ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﺗﺨﺼﺼﻲ‬

‫ﻳﮏ ﻧﻮع دﻳﮕﺮ ﻣﮫﻢ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎى ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺮوھﮫﺎﺋﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﭘﺰﺷﮑﺎن آﻣﺮﻳﮑﺎ و اﺗﺤﺎدﻳﻪ وﮐﻼى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮ‬
‫ﻣﻨﺎﻓﻊ‪ ،‬ارزﺷﮫﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ھﺎى ﮔﺮوھﻰ اﻋﻀﺎى ﺧﻮد ﻣﻌﻄﻮف ﻣﻰ دارﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮوھﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ داراى ﻗﺪرت ﮐﻤﺘﺮ اﻣﺎ ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪھﻰ ﺑﮫﻤﺎن اﻧﺪازه ﺧﻮب ھﺴﺘﻨﺪ‪،‬‬
‫ﻣﺘﺨﺼﺼﺎن در ﺑﺨﺶ ﻋﻤﻮﻣﻰ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻋﻤﻸ ﺗﻤﺎم ﺗﺨﺼﺺ ھﺎ در داﺧﻞ دوﻟﺖ ھﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻰ داراى ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻰ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮد ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ در‬
‫ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزى‪ ،‬اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻣﻠﻰ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزى و ﺗﻮﺳﻌﻪ‪ ،‬ﺷﻮراى ﻣﻠﻰ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزى اﻳﺎﻟﺘﻰ‪،‬‬
‫و ﺷﻮراى ﻣﻘﺎﻣﺎت ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزى ﻋﻤﻮﻣﻰ‪ ،‬اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻓﺪرال از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ھﺎى ﻳﮑﺠﺎﻧﺒﻪ ﻣﻨﻊ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ در ﻣﻮرد ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ‬
‫ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى آﻧﮫﺎ اﺛﺮ دارد در ﮐﻨﮕﺮه ﺷﮫﺎدت ﻣﯿﺪھﻨﺪ و اﻋﻀﺎى ﺧﻮد را ﺑﺮاى ﻣﺬاﮐﺮه ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن اﻳﺎﻟﺖ ﻳﺎ ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺧﻮد ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪھﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎﺋﯿﮑﻪ‬
‫ارﺑﺎب رﺟﻮع ﮐﻢ در آﻣﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻪ ﻧﺪرت ﺧﻮد را ﺑﺸﮑﻞ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﮐﻪ در ﺳﻄﺢ ﻣﻠﻰ ﻧﻔﻮذ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺘﺸﮑﻞ ﻣﻰ ﺳﺎزﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻦ‬
‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺧﺪﻣﺎت ﺳﺨﻨﮕﻮى ﻣﮫﻤﻰ از ﺟﺎﻧﺐ ﻓﻘﺮا در روﻧﺪ ﺳﯿﺎﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫ﮔﺮوھﮫﺎى ﺑﯿﻦ دوﻟﺘﻲ‬

‫ﻳﮏ طﺒﻘﻪ واﺑﺴﺘﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه اى اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه واﺣﺪھﺎى دوﻟﺖ اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻰ ھﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺮاى ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺧﻮد در ﺳﻄﺢ ﻣﻠﻰ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﻣﻰ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ داراى ھﯿﭻ ﻧﻘﺶ رﺳﻤﻰ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻓﺪرال آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﺧﺘﯿﺎرات را ﺑﯿﻦ دوﻟﺖ ھﺎى ﻣﻠﻰ‪ ،‬اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻰ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﻰ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻘﺶ آﻧﮫﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺒﯿﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه اﺳﺖ؛ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه دﻳﺪﮔﺎه اﻋﻀﺎى ﺧﻮد در ﮐﻨﮕﺮه و دﺳﺘﮕﺎه اﺟﺮاﺋﻰ ھﺴﺘﻨﺪ و از‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺧﻮد در وﺳﺎﻳﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ دﻓﺎع ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻠﻰ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪاران )‪ ،(NGA‬و اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻠﻰ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ،‬ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﺤﻠﻰ‬
‫اﺳﺖ; از آﻧﺠﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪاران اﻳﺎﻟﺘﻰ داراى دﺳﺘﮕﺎه اﺟﺮاﺋﻰ و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ در ﺟﮫﺖ اﺟﺮاى ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﻣﻘﺮر ﺷﺪه از‬
‫طﺮف دوﻟﺖ ﻓﺪرال ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬اﻧﺠﻤﻦ ﻣﻠﻰ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪاران ﺑﺨﺼﻮص در ﮐﻤﮏ ﺑﻪ اﻋﻀﺎى ﮐﻨﮕﺮه در ﺗﮫﯿﻪ ﭘﯿﺶ ﻧﻮﻳﺲ ﻗﻮاﻧﯿﻦ رﻓﺎه اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ از ﻧﻔﻮذ ﻓﺮاوان‬
‫ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺨﺶ ھﺎ از طﺮف ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻰ ﺑﺨﺶ ھﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ و در ﺷﮫﺮھﺎ‪ ،‬اﻳﻦ ﮐﺎر را اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻣﻠﻰ‬
‫ﺷﮫﺮھﺎ و اﻧﺠﻤﻦ ﺷﮫﺮداران اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻌﮫﺪه دارد‪.‬‬

‫ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻲ‬

‫آن ﻧﻮع از ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه ﮐﻪ از ﺳﺎل ‪ ١٩٧٠‬ﺳﺮﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ رﺷﺪ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده »ﮔﺮوه ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻲ« اﺳﺖ‪ .‬داﻧﺸﻤﻨﺪ ﻋﻠﻮم ﺳﯿﺎﺳﻰ ‪ Jeffery Berry‬ﻳﮏ‬
‫ﮔﺮوه ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ را ﺑﺪﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﮔﺮوه از اھﺪاﻓﻰ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﺎدى ﺑﺮاى اﻋﻀﺎى ﺧﻮد ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ‬
‫ارزﺷﮫﺎﺋﻰ را ﺑﯿﺎن ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ‪ .‬اوﻟﯿﻦ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺗﻮﺳﻂ ﺟﻨﺒﺶ ھﺎى ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ‪ ،‬ﺣﻘﻮق زﻧﺎن و ﺟﻨﺒﺸﮫﺎى‬
‫ﻣﺤﯿﻂ زﻳﺴﺘﻰ ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٩۶٠‬دﭼﺎر ﺗﻐﯿﯿﺮ و ﺗﺤﻮﻻﺗﻰ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺑﯿﺎن ﻧﻈﺮﻳﺎت ﺧﻮد را از ﺗﻈﺎھﺮات ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﻰ ﺑﻪ اﻗﺪاﻣﺎت ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ در داﺧﻞ ﺳﯿﺴﺘﻢ‬
‫ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﺮده اﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ از آن ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺮاى ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﺪﻳﺪ از ﻗﺒﯿﻞ ﺣﻘﻮق ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﻦ‪ ،‬ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى از ﮐﻮدک آزارى ﻳﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ‬
‫ﺧﺎﻧﻮادﮔﻰ و ﺣﻘﻮق ھﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎزان ﺑﺴﯿﺞ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺪاﻓﻌﺎن ﻣﮫﻢ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎﺋﻰ ﺑﻮده اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻓﻘﺮا ﮐﺎر ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﻌﻀﻰ از طﻼﻳﻪ‬
‫داران اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از‪ :‬اﺋﺘﻼف ﻣﻠﻰ ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزى ﺑﺮاى اﻓﺮاد ﮐﻢ درآﻣﺪ‪ ،‬ﺻﻨﺪوق دﻓﺎع از ﮐﻮدﮐﺎن و »ﺷﮫﺮوﻧﺪ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ« )ﮔﺮوھﻰ ﮐﻪ رھﺒﺮ آن ﻣﺪاﻓﻊ‬
‫ﺣﻘﻮق ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن راﻟﻒ ﻧﺎدر اﺳﺖ(‪.‬‬

‫ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﻌﻤﻮﻷ ﻓﺎﻗﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻰ ﮔﺮوھﮫﺎى ﺗﺠﺎرﺗﻰ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ آﻣﺎر ﻋﻤﻮﻣﻰ‪ ،‬ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ ﭘﯿﺸﮕﺎم آن ھﺴﺘﻨﺪ اﻏﻠﺐ‬
‫از ﺣﻤﺎﻳﺖ ھﺎى ﻋﻤﻮﻣﻰ ﮔﺴﺘﺮده اى ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ‪ ،‬ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﻰ از ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺑﺎﻻ ﺑﮫﺮه ﻣﻨﺪﻧﺪ‪ .‬ﻳﮑﻰ از دﻻﻳﻞ آن اﺳﺖ ﮐﻪ طﺒﯿﻌﺖ ﻏﯿﺮ ﻣﻠﻤﻮس ھﺪﻓﮫﺎى آﻧﺎن‬
‫ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ اى ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان آﻧﺮا »ﺳﻮارى ﻣﺠﺎﻧﻲ« ﺧﻮاﻧﺪ – ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻪ ﻓﺮد ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ھﺎى ﮔﺮوه ﺑﮫﺮه ﻣﻨﺪ ﺷﻮد ﺑﺪون آﻧﮑﻪ‬
‫ﻋﻀﻮ‪ ،‬ﻳﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺸﺪت درﮔﯿﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ آﻧﮫﺎ از ﺗﺠﺮﺑﻪ و اطﻼﻋﺎت ﻓﺮاھﻢ ﺷﺪه ﺧﻮد ﺑﺮاى طﺮح ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ھﯿﭻ ﮔﺮوه دﻳﮕﺮى ﺑﻪ‬
‫آﻧﮫﺎ ﻧﻤﻰ ﭘﺮدازد – در اﺑﺘﺪا‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه ﻋﻤﻮﻣﻰ در طﺮف ﭼﭗ طﯿﻒ ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ در ﺳﺎﻟﮫﺎى اﺧﯿﺮ‪ ،‬ﻋﻤﺪﺗﺄ در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺸﺎھﺪه ﺟﮫﺖ ﮔﯿﺮى ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻟﯿﺒﺮاﻟﯿﺴﻢ در ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى ﻋﻤﻮﻣﻰ دھﻪ ھﺎى ‪ ١٩۶٠‬و ‪ ،١٩٧٠‬ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎران ﻧﯿﺰ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮد را ﺗﺸﮑﯿﻞ‬
‫داده اﻧﺪ‪ .‬از ﺟﻤﻠﻪ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﭘﯿﺸﺮو در اﻳﻦ طﺒﻘﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻣﻠﻰ ﻣﺎﻟﯿﺎت دھﻨﺪﮔﺎن و »زﻧﺎن دﻟﺴﻮز آﻣﺮﻳﮑﺎ« را ﻧﺎم ﺑﺮد‪ .‬ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى‬
‫ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﻰ ﻣﺤﻔﺎظﻪ ﮐﺎران از ﻗﺒﯿﻞ» ﺑﻨﯿﺎد ﻣﯿﺮاث« ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻌﻨﻮان ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻧﯿﺰ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﺮاﮐﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت آﻧﮫﺎ در ﺟﮫﺖ ﺣﻤﺎﻳﺖ از‬
‫ﺟﮫﺎن ﺑﯿﻨﻰ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎراﻧﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان ھﻤﯿﻦ ﻣﻄﻠﺐ را ﻧﯿﺰ درﺑﺎره اﻧﺴﺘﯿﺘﻮى ﺷﮫﺮھﺎ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺟﮫﺖ ﮔﯿﺮى آن ﻟﯿﺒﺮال اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﻰ ﻣﺤﻠﻰ ﺷﺒﯿﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻏﯿﺮ دوﻟﺘﻰ )‪ (NGO‬ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٩٨٠‬در ﺻﺤﻨﻪ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻰ ظﺎھﺮ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬در‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻌﻀﻰ از ﮔﺮوھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ رواﺑﻂ ﻧﺰدﻳﮑﻰ ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻏﯿﺮ دوﻟﺘﻰ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻰ دارﻧﺪ‪ .‬در ھﺮ دو ﺣﺎﻟﺖ‪ ،‬ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﺟﺎﻧﺐ ﺷﮫﺮوﻧﺪاﻧﻰ ﺑﻌﻤﻞ‬
‫ﻣﻰ آﻳﺪ ﮐﻪ درﺑﺎره ﻳﮏ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﻠﻰ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ دﻟﻮاﭘﺴﻰ دارﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻓﻮرى اﻗﺘﺼﺎدى‪.‬‬

‫ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﮐﺎرآﺋﻰ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه‬

‫ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ اﻳﻦ ﺑﺮرﺳﻰ ﻣﺨﺘﺼﺮ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﺪ‪ ،‬در ﺻﺤﻨﻪ ﺳﯿﺎﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدى از اﻧﻮاع ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه وﺟﻮد دارد؛ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت وﺳﯿﻊ ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﻪ ﮐﺎرآﻳﻰ آﻧﮫﺎ در ﻣﻌﺮﻓﻰ دﻳﺪﮔﺎھﮫﺎى اﻋﻀﺎى ﺧﻮد ﺑﻄﺮز ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اى ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ‪ .‬دﻻﻳﻞ اﻳﻦ ﺗﻔﺎوت ﺑﺴﺘﮕﻰ دارد ﺑﻪ ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ در اﺧﺘﯿﺎر‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﺻﻠﻰ ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺗﻮﺳﻂ ھﺮ ﮔﺮوه؛ ﻋﻀﻮﻳﺖ‪ ،‬ھﻤﺒﺴﺘﮕﻰ ‪ /‬ﺗﺮاﮐﻢ‪ ،‬ﭘﻮل و اطﻼﻋﺎت‪.‬‬

‫ﺗﻌﺪاد و ھﻤﺒﺴﺘﮕﻰ اﻋﻀﺎء‬

‫ﻣﻨﻄﻘﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻮر ﺷﻮد ﮐﻪ ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه ﺑﺎ ﭘﺎﻳﮕﺎه وﺳﯿﻊ ﺣﻤﺎﻳﺘﻰ در ﺑﯿﻦ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﭘﺮﻧﻔﻮذﺗﺮﻳﻦ آﻧﮫﺎ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﻨﺘﺨﺐ از ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎى‬
‫ﻣﻮرد طﺮﻓﺪارى اﮐﺜﺮﻳﺖ ھﺎى ﻣﮫﻢ در آﻣﺎرﮔﯿﺮى اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﻰ دﻓﺎع ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﻣﺎﻳﻠﻨﺪ ﺟﻤﻌﯿﺖ ھﺎى ﻓﺮاوان از رأى دھﻨﺪﮔﺎن ﺑﺎﻟﻘﻮه را ﮐﻪ از اﻳﻦ وﺿﻌﯿﺖ‬
‫ھﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ اﻋﺘﻼف ھﺎى ﺑﺮﻧﺪه ﺧﻮد اﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ ﻋﻮاﻣﻞ زﻳﺎدى ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ وﺿﻊ را ﭘﯿﭽﯿﺪه ﻣﻰ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬ﺻﺤﯿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﮫﺎ ﻧﻔﺮ‬
‫از ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﻪ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﺗﻌﻠﻖ دارﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﻌﻀﻰ از آﻧﮫﺎ از ﻗﺒﯿﻞ ﮔﺮوه ﻣﺤﯿﻂ زﻳﺴﺘﻰ ‪ Sierra Club‬و ﺳﺎزﻣﺎن ﮐﺎر ‪ AFL/CIO‬ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺰرﮔﻨﺪ‪.‬‬
‫اﮔﺮﭼﻪ ﻳﮏ ﻧﮕﺎه دﻗﯿﻖ ﺗﺮ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮔﺮوھﮫﺎى ﮐﺜﯿﺮ اﻟﻌﻀﻮ ﺗﻨﮫﺎ ﮐﺴﺮ ﮐﻮﭼﮑﻰ از طﺮﻓﺪاران ﺑﺎﻟﻘﻮه آﻧﮫﺎ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل آﻣﺎر ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﺪ‬
‫ﮐﻪ اﮐﺜﺮﻳﺘﮫﺎى ﺑﺰرﮔﻰ از آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﺎن طﺮﻓﺪار ﻣﻘﺮرات ﺷﺪﻳﺪ ﻣﺤﯿﻂ زﻳﺴﺘﻰ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺣﺎﻣﯿﺎن ﮔﺮوه ﺑﺰرﮔﻰ از ﻣﯿﻠﯿﻮﻧﮫﺎ ﻋﻀﻮ ﺑﺎﻟﻘﻮه را ﺑﺮاى ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه‬
‫ﻣﺤﯿﻂ زﻳﺴﺘﻰ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ ﺣﺘﻰ ﺑﺰرﮔﺘﺮﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﺤﯿﻂ زﻳﺴﺘﻰ ادﻋﺎ ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ ﻛﻪ زﻳﺮ ﻳﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻧﻔﺮﻋﻀﻮ دارﻧﺪ اﻳﻦ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﮐﻢ‬
‫از اﻋﻀﺎء‪ ،‬ﺗﺄﺋﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪه اﻳﻦ اﺻﻞ ﮐﻠﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻌﺪاد ﺷﮫﺮوﻧﺪاﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﻣﻰ ﭘﯿﻮﻧﺪﻧﺪ ﺗﻨﮫﺎ ﻗﺴﻤﺖ ﮐﻮﭼﮑﻰ از ﺟﻤﻌﯿﺖ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‬
‫اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﻗﺘﺼﺎد دان ﻓﻘﯿﺪ ‪ Mancur Olson‬ﻣﻌﻘﻮل ﺗﺮﻳﻦ ﺗﻮﺿﯿﺢ را ﺑﺮاى اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه اراﺋﻪ داده اﺳﺖ‪ .‬او ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ ﻳﮏ ھﺪف ﺳﯿﺎﺳﺖ‬
‫ﮔﺬارى از طﺮﻳﻖ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﺑﻪ زﺑﺎن اﻗﺘﺼﺎدى ﻳﮏ »ﺧﯿﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ« اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﻳﻦ ﮔﺮوه ﻧﺼﯿﺐ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ‬
‫دﻳﺪ آن ﮔﺮوه ﻣﻮاﻓﻘﻨﺪ ﭼﻪ آﻧﮫﺎ ﻋﻤﻸ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮔﺮوه ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻳﺎ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ ﻧﮫﻨﮓ ھﺎ از اﺿﻤﺤﻼل ﺣﻔﻆ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﺷﺨﺺ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ از اداﻣﻪ ﺑﻘﺎى‬
‫آﻧﮫﺎ رﺿﺎﻳﺖ ﺣﺎﺻﻞ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺣﺘﻰ اﮔﺮ ھﺮﮔﺰ ﭘﻮﻟﻰ ﺑﻪ ﮔﺮوه وﻳﮋه »ﻧﮫﻨﮓ ھﺎ را ﻧﺠﺎت دھﯿﺪ« ﻧﭙﺮداﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺻﺤﯿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ھﯿﭻ ﮐﺲ ﭘﻮﻟﻰ ﻧﭙﺮدازد‬
‫اﻳﻦ ﮔﺮوه وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﻰ ﻧﺨﻮاھﺪ داﺷﺖ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ وﻗﺘﻰ ﺗﻌﺪاد اﻓﺮاد ﮔﺮوه زﻳﺎد اﺳﺖ ﻣﺒﻠﻎ اﻋﻄﺎﺋﻰ ھﺮ ﻋﻀﻮ ﻧﺎﭼﯿﺰ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ھﺰاران‬
‫ھﻮاﺧﻮاه ﺑﻪ ﮔﺮوه ﻣﻰ ﭘﯿﻮﻧﺪﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎرى از اﻓﺮاد دﻳﮕﺮ از ﭘﯿﻮﺳﺘﻦ ﺧﻮددارى ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ و ﻳﺎ ﻣﺘﻌﮫﺪات ﺧﻮد را ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ اﻧﺠﺎم ﻧﻤﻰ دھﻨﺪ ﻳﺎ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‬
‫ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ از »ﺳﻮارى ﻣﺠﺎﻧﻰ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ« ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻌﻨﻰ ﮐﻪ از ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺣﺎﺻﻠﻪ ﺑﮫﺮه ﻣﻰ ﮔﯿﺮﻧﺪ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ اﻳﻦ دﻳﮕﺮاﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺸﺮﻳﮏ ﻣﺴﺎﻋﻰ ﮐﺮده و ﭘﻮل‬
‫ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻳﮑﻰ ازﻣﺸﮑﻼت ﻋﻤﺪه رو در روﺋﻰ ﮔﺮوھﮫﺎى ﮐﺜﯿﺮ اﻻﻋﻀﺎء ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺷﮫﺮوﻧﺪان از ﮔﺮوه ﺑﻪ آراﺋﻰ ﺑﺮاى ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎﺋﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ از اھﺪاف آن ﺣﻤﺎﻳﺖ‬
‫ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬رأى دادن ﻳﮏ ﻋﻤﻞ ﭘﯿﭽﯿﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰم اﻧﮕﯿﺰه ھﺎ و ﻧﻔﻮذھﺎى ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ اﺳﺖ‪ :‬ﺷﺨﺼﯿﺖ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪا‪ ،‬وﻓﺎدارى ﺑﻪ ﺣﺰب و طﯿﻔﻰ از ﻣﺴﺎﺋﻞ‬
‫دﻳﮕﺮ‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت در ﻣﻮرد رأى دادن ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎرى از رأى دھﻨﺪﮔﺎن ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ از ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎ ى اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎى اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه‬
‫از طﺮف ﺧﻮد آﮔﺎه ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻏﻠﺐ ﺑﺮاى ﻳﮏ ﮔﺮوه ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن دھﺪ ﮐﻪ اﻧﺘﺨﺎب و رأى دادن ﺣﺎﻣﯿﺎن ﺧﻮد ﻋﻤﺪﺗﺄ ﻧﺎﺷﻰ از اﻧﮕﯿﺰه ھﺎ و‬
‫ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺨﺼﻮص ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺮوھﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎى ﺧﻮد را از ﻗﺪرت رأى ﺧﻮد ﻗﺎﻧﻊ ﺳﺎزﻧﺪ‪ ،‬اﻳﺠﺎد ﺗﺮس و اﺣﺘﺮام ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺜﻼ اﻧﺠﻤﻦ‬
‫ﻣﻠﻰ اﺳﻠﺤﻪ )‪ (NRA‬ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﮐﻨﺘﺮل اﺳﻠﺤﻪ اﺳﺖ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران را ﻗﺎﻧﻊ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﮐﻪ اﻋﻀﺎﻳﺶ ﻣﻨﺤﺼﺮأ ﺑﺮاى اﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺑﻮده ﻳﺎ ﻋﻠﯿﻪ آﻧﮫﺎ رأى‬
‫ﺧﻮاھﻨﺪ داد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻧﻔﻮذ اﻳﻦ اﻧﺠﻤﻦ ﺑﺴﯿﺎر ﻓﺮاﺗﺮ از ﻧﺴﺒﺖ اﻋﻀﺎى آن اﺳﺖ‪ ،‬ﮔﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﺎن از ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﮐﻨﺘﺮل اﺳﻠﺤﻪ طﺮﻓﺪارى ﻣﻰ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺪﻟﯿﻞ ﻣﺸﮑﻼت در ﺑﺴﯿﺞ ﻣﺮدم و ﮐﺴﺐ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﻓﺮاوان‪ ،‬ﺷﮕﻔﺖ آور ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﺘﺤﺪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﺎ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻗﻮﻳﺘﺮ اﻏﻠﺐ ﻧﻔﻮذ ﺧﯿﻠﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮى‬
‫اﻋﻤﺎل ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ از ﭼﻨﺎن ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻗﻠﯿﻠﻰ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯿﺮود‪ .‬اول آﻧﮑﻪ ھﺮ ﭼﻪ ﮔﺮوه ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﺣﻖ ﻋﻀﻮﻳﺖ اﻋﻀﺎى آن ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‬
‫»ﺳﻮارﮐﺎران ﻣﺠﺎﻧﻲ« ﺗﻘﻠﯿﻞ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﺛﺎﻧﯿﺄ‪ ،‬ﺗﺎ ﭘﯿﺪاﻳﺶ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ‪ ،‬ارﺗﺒﺎط ﻣﯿﺎن اﻋﻀﺎ‪ ،‬در ﮔﺮوھﮫﺎى ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺑﺴﯿﺎر آﺳﺎﻧﺘﺮ ﺑﻮده‪ ،‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺴﯿﺞ آﻧﮫﺎ ﺑﺴﯿﺎر‬
‫ﺳﺎده ﺗﺮ ﺑﻮد‪ .‬اﮔﺮ اﻳﻦ اﻣﺘﯿﺎزات ﮔﺮوھﮫﺎى ﮐﻮﭼﮏ‪ ،‬ﺗﻮﺳﻂ اﻋﻀﺎى آن ﮐﻪ در ﻣﺮاﺟﻊ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى داراى ﻗﺪرﺗﻰ ھﺴﺘﻨﺪ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮد‪ ،‬در آن ﺻﻮرت ﺣﺘﻰ‬
‫ﻳﮏ ﮔﺮوه ﮐﻮﭼﮏ ﻧﯿﺰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﯿﻠﻰ ﻗﺪرت ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬

‫ﭘﻮل‬

‫اھﻤﯿﺖ ﭘﻮل در ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬارﻳﮫﺎ در آﻣﺮﻳﮑﺎ در ﺳﺎﻟﮫﺎى اﺧﯿﺮ ﺑﺪﻟﯿﻞ ھﺰﻳﻨﻪ ھﺎى روزاﻓﺰون ﻣﺒﺎرزات اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻮﺟﻮد ﮐﻪ ﮐﻤﮏ‬
‫ھﺎى ﻣﺒﺎرزات اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ را ﻣﺤﺪود ﻣﻰ ﮐﻨﺪ داراى ﻧﻘﺎﺋﺼﻰ اﺳﺖ‪ ،‬و ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﻨﺘﺨﺐ از ھﺮ دو ﺣﺰب ﺗﻤﺎﻳﻠﻰ ﻧﺪارﻧﺪ از ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﻰ در ﺳﯿﺴﺘﻢ‬
‫ﻓﻌﻠﻰ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ دادن اﻣﺘﯿﺎزاﺗﻰ ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻟﻔﯿﻦ آﻧﮫﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد‪ .‬ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﮐﻪ از ﺑﯿﺸﺘﺮﻳﻦ ﻧﻔﻮذ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻣﻠﻰ‬
‫ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ ﻣﻌﻤﻮﻷ ﮐﻤﮏ ھﺎى داوطﻠﺒﺎﻧﻪ اى ﺑﻪ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎ ﻋﺮﺿﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﺪھﺎ ھﺰار دﻻر ﺑﺎﻟﻎ ﻣﻰ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻋﻼوه ﺑﺮ آن ﺑﺮاى اﺑﻘﺎى ﺣﻀﻮر ﺧﻮد در واﺷﻨﮕﺘﻦ در ﺑﯿﻦ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻰ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﮫﻰ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ اﺳﺖ‪ .‬ﮔﺮوه ﻳﮏ ﻋﺪه ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻻزم‬
‫دارد ﮐﻪ ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاراﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﻣﻨﺎﻓﻊ آن اﺛﺮ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬اﻋﻤﺎل ﻧﻔﻮذ ﮐﻨﺪ؛ ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺎرﻣﻨﺪاﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﺮاى ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻋﻀﺎ و دادن ﺧﺪﻣﺎت ﺑﻪ آﻧﮫﺎ ﻻزم اﺳﺖ‪.‬‬
‫ﮔﺮوھﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻓﺎﻗﺪ ﺣﻀﻮر ﺑﺎ ﺛﺒﺎت در واﺷﻨﮕﺘﻦ ھﺴﺘﻨﺪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻧﻔﻮذ ﭘﺸﺖ ﭘﺮده ﺧﻮد را در ﻣﻮرد ﺟﺰﺋﯿﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى اﻋﻤﺎل ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﭼﯿﺰى ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻳﮏ‬
‫ﮔﺮوه ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﻣﻮﻓﻖ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﭘﻮل ھﻤﭽﻨﯿﻦ در ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻋﻀﻮﻳﺖ و ھﻤﺒﺴﺘﮕﻰ ﮐﺎرﺳﺎز اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاى ﭼﯿﺮه ﺑﺮ ﻣﺴﺌﻠﻪ »ﺳﻮارى ﻣﺠﺎﻧﻲ« ﮔﺮوھﮫﺎ ﺑﺎﻳﺪ »ﻣﻮﺳﺴﺎن‬
‫ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاري« را ﺟﺬب ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﻰ اﻓﺮادى ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺎزﻣﺎن دادن ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﭘﺎداش ھﺎى ﻣﺎﻟﻰ‪ ،‬ﺣﺮﻓﻪ اى ﻳﺎ اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژﻳﮏ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر‬
‫اﻋﻀﺎى ﺑﺎﻟﻘﻮه ﮔﺮوه ﺑﺎﻳﺪ داراى ﻣﻨﺎﻓﻊ اﺿﺎﻓﻰ ﮐﺎﻓﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ زﻳﺮﺑﻨﺎى ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ ﻧﻮﻳﺪ دھﻨﺪه را ﻓﺮاھﻢ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ اﺿﺎﻓﻰ ﻳﮏ ﺳﻘﻒ‬
‫درآﻣﺪ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻰ آورد‪ ،‬ﮐﻪ در ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺗﺮ از آن ﮔﺮوھﮫﺎى ﺑﺎﻟﻘﻮه ﺷﺎﻧﺴﻰ ﺑﺮاى ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻧﺪارﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﯿﻞ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻧﺴﺒﺘﺄ ﮐﻤﻰ ﻣﺴﺘﻘﯿﻤﺎ ﻓﻘﺮا را‬
‫ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮﭼﻪ‪ ،‬ﺑﺎﻻﺗﺮ از اﻳﻦ ﺳﻘﻒ ﻧﻘﺶ اﻳﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬در ﻳﮏ ﺣﺎﻟﺖ اﻧﺘﺰاﻋﻰ اﻧﺴﺎن ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﮔﺮوه ﺑﺎ ‪ ١٠٠٠/٠٠٠‬ﻋﻀﻮ‬
‫ﮐﻪ ھﺮ ﮐﺪام ‪ ۵‬دﻻر ﻣﻰ ﭘﺮدازﻧﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﭘﻮﻟﻰ را ﻓﺮاھﻢ ﺳﺎزد )‪ ۵/٠٠٠/٠٠٠‬دﻻر(‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻳﮏ ﮔﺮوه ﺑﺎ ‪ ١٠/٠٠٠‬ﻋﻀﻮ ﮐﻪ ھﺮ ﮐﺪام ‪ ۵٠٠‬دﻻر ﭘﺮداﺧﺖ‬
‫ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺗﻨﮫﺎ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺷﺨﺺ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﻋﻀﺎﺋﻰ را ﮐﻪ ﭘﻮﻟﻰ ﻧﻤﻰ ﭘﺮدازﻧﺪ ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﻣﺨﺎرج ﺳﻨﮕﯿﻦ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻋﻀﺎى ﻓﺮاوان را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬ﻧﻘﺺ‬
‫واﻗﻌﻰ ﻳﮏ ﮔﺮوه ﺑﺰرگ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻰ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻳﮏ ﻋﺎﻣﻞ دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺑﺴﯿﺞ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮔﺮوه اﺛﺮ ﻣﯿﮑﻨﺪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻳﺎ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﮏ ﺗﮏ اﻓﺮاد اﺳﺖ ﻳﺎ ﺳﺎزﻣﺎن ھﺎى دﻳﮕﺮ‪ .‬ﺑﺴﯿﺎرى از ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ‬
‫ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ از ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى دﻳﮕﺮ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ طﺒﻘﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﺗﺠﺎرﺗﻰ‪ ،‬ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﺗﺨﺼﺼﻰ و ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻌﺮف اراﺋﻪ دھﻨﺪﮔﺎن‬
‫ﺧﺪﻣﺎت ﻋﻤﻮﻣﻰ و ﻏﯿﺮ اﻧﺘﻔﺎﻋﻰ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﮔﺮوھﻰ ﮐﻪ ﻣﺘﺸﮑﻞ از ﮔﺮوھﮫﺎى دﻳﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ داراى ﻧﮫﺎدھﺎى ﮐﻤﺘﺮى ﺟﮫﺖ ﺑﺴﯿﺞ اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ‬
‫ھﻨﻮز ھﻢ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻮد را ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ھﺰاران ﻧﻔﺮ ﺑﺪاﻧﺪ ﮐﻪ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ آن ﻧﮫﺎدھﺎ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ آن اﻋﻀﺎى آن ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ را ﺑﺮاى ﺣﻤﺎﻳﺖ‬
‫از آن ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار دھﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻰ ﺷﺨﺼﻰ‪.‬‬

‫اطﻼﻋﺎت‬

‫ﭘﺲ از ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺗﻮأم ﺑﺎ ﺗﻌﮫﺪ و ﭘﻮل‪ ،‬اطﻼﻋﺎت ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮﻳﻦ ﻣﻨﺒﻌﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻳﮏ ﮔﺮوه وﻳﮋه ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ در اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اطﻼﻋﺎت از ﭼﻨﺪ طﺮﻳﻖ رد و‬
‫ﺑﺪل ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬اول اطﻼﻋﺎﺗﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه ﺑﻪ ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاران ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ اﻏﻠﺐ از ﻳﮏ آﮔﺎھﻰ و داﻧﺶ ﻓﻨﻰ ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﻓﺎﻗﺪ آن ھﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎﻳﻠﻨﺪ اﻓﺮاد اﺧﯿﺮ را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﮐﻪ ﺧﻮد ﺑﺪان اھﻤﯿﺖ ﻣﯿﺪھﻨﺪ آﻣﻮزش دھﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺻﺤﯿﺢ اﺳﺖ ﮐﻪ اطﻼﻋﺎﺗﻰ‬
‫ﮐﻪ اراﺋﻪ ﻣﯿﺪھﻨﺪ ﻋﻤﻮﻣﺄ از ﺟﮫﺘﻰ ﻣﻰ آﻳﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﮔﺮوه را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﺑﺨﻮﺑﻰ از اﻳﻦ ﺟﮫﺖ ﮔﯿﺮى آﮔﺎھﻨﺪ اﻣﺎ ھﻨﻮز ھﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ‬
‫اطﻼﻋﺎت را ﻣﻔﯿﺪ ﺑﯿﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﻳﮑﻰ از اﻣﺘﯿﺎزات ﻣﮫﻢ ﺣﻀﻮر ﻣﺪاوم در واﺷﻨﮕﺘﻦ داﺷﺘﻦ اﻣﮑﺎن اراﺋﻪ اطﻼﻋﺎت ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران در ﻧﻘﻄﻪ ﻋﻄﻒ ھﺎى روﻧﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ‬
‫ﮔﯿﺮى اﺳﺖ‪.‬‬

‫دوم‪ ،‬اطﻼﻋﺎت از طﺮف ﻗﻮاى ﻣﻘﻨﻨﻪ و ﻣﺠﺮﻳﻪ ﺑﺴﻮى ﮔﺮوھﮫﺎى وﻳﮋه ﺟﺮﻳﺎن ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﮐﺎرﻣﻨﺪان آﻧﮫﺎ ﻟﻮاﻳﺢ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﭘﯿﺸﻨﮫﺎدى را ردﻳﺎﺑﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﺪﻳﻦ‬
‫ﺗﺮﺗﯿﺐ آﮔﺎھﻰ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﮫﻤﺘﺮﻳﻦ زﻣﺎن ھﺎ ﺑﺮاى ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺑﺮ ﺟﺮﻳﺎن ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﭼﻪ ﻣﻮﻗﻊ اﺳﺖ‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻊ رأى ﻧﮫﺎﺋﻰ ﻧﺰدﻳﮏ ﻣﻰ ﺷﻮد راﺑﻂ ھﺎى‬
‫ﻏﯿﺮ رﺳﻤﻰ آﻧﮫﺎ ﺑﺎ ﮐﺎرﻣﻨﺪان ﮐﻨﮕﺮه‪ ،‬ﻓﺮﺻﺖ ھﺎﺋﻰ را ﺑﺮاى آﻧﮫﺎ ﺟﮫﺖ ﺷﮫﺎدت در ﺟﻠﺴﺎت ﮐﻨﮕﺮه و ﺑﺴﯿﺞ اﻋﻀﺎى ﮔﺮوه ﺧﻮد ﻓﺮاھﻢ ﻣﻰ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬از طﺮﻳﻖ‬
‫اﻳﻦ روﻧﺪ ﻳﺎد ﻣﻰ ﮔﯿﺮﻧﺪ در اﻳﻦ ﺻﺤﻨﻪ ﮐﺪام ﺑﺎزﻳﮕﺮھﺎ از ھﻤﻪ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺗﺮ اﺳﺖ و ﮐﺪام اﺳﺘﺮاﺗﮋى ﺣﻤﺎﻳﺖ او را ﺟﻠﺐ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﮔﺎھﻰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ‬
‫ﻟﺤﻨﻰ را ﺑﺮﮔﺰﻳﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺟﺰﺋﯿﺎت زﺑﺎن ﻻﻳﺤﻪ را در ﮐﻨﮕﺮه ﺗﻌﺪﻳﻞ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﺛﺮ آن را ﺗﻐﯿﯿﺮ دھﺪ‪.‬‬

‫و ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﮑﻪ‪ ،‬ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﺑﺎ اﻋﻀﺎى ﺧﻮد و ﺳﺎﻳﺮ ﺷﮫﺮوﻧﺪان اطﻼﻋﺎت ﻣﺒﺎدﻟﻪ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﮫﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﻰ را اﻧﺠﺎم دھﻨﺪ ﻳﺎ از‬
‫ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﻰ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﻰ ﻣﺎﻟﻰ ﺑﻌﻤﻞ آورﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﻣﺆﺛﺮى ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺑﮕﺬارﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮ آﻧﮫﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﻰ ﺗﻮﺟﻪ و ﻣﺴﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ را ﺟﻠﺐ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﻓﺸﺎر ﻻزم را اﺣﺴﺎس ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺟﻮاب دھﻨﺪ‪ .‬آﻧﮫﺎ ھﻤﭽﻨﯿﻦ از اﻋﻀﺎى ﺧﻮد ﺧﻮاﺳﺘﺎر اطﻼﻋﺎت ھﺴﺘﻨﺪ و آﻧﮫﺎ را از ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت آﺗﻰ ﺑﺎ‬
‫ﺧﺒﺮ ﻣﻰ ﺳﺎزﻧﺪ‪ .‬در ﻣﻮرد ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻟﻮاﻳﺢ‪ ،‬ﺗﻨﮫﺎ ﻋﺪه ﻣﻌﺪودى از ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻋﺎدى ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران ﺧﻮد ﺗﻤﺎس ﻣﻰ ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ درﻳﺎﻓﺖ ‪ ٢٠٠‬ﻧﺎﻣﻪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ‬
‫ﻳﮏ ﮔﺮوه ﺑﺮاه اﻓﺘﺎده ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮﻻﮐﻰ از ﻧﺎﻣﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ‪.‬‬

‫رﺷﺪ ﺳﺮﻳﻊ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ در ﺧﻼل ﭘﻨﺞ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ھﺰﻳﻨﻪ ارﺗﺒﺎط را در ﺑﯿﻦ ﮔﺮوھﮫﺎى ﺑﺰرﮔﻰ از ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺑﺴﯿﺎر زﻳﺎدى ﮐﺎھﺶ داده اﺳﺖ‪ .‬اﮐﻨﻮن‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه داراى ﺻﻔﺤﺎت ﺗﺎرﻧﻤﺎ ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﺴﯿﺎرى ھﻢ ﺑﺮاى ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ اﻋﻀﺎ و ھﻢ ﺑﻌﻨﻮان وﺳﯿﻠﻪ اى ﺑﺮاى ارﺗﺒﺎط اﻋﻀﺎى ﺧﻮد ﺑﺎ‬
‫ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاران از ﭘﺴﺖ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﻰ )‪ (e-mail‬ﺑﮫﺮه ﻣﻰ ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ وﺳﯿﻠﻪ ﭼﻨﺎن ﺗﺎزه اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮوھﮫﺎ ھﻨﻮز ﻣﺸﻐﻮل ﻳﺎدﮔﯿﺮى ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ‬
‫راه ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮى آن ﮐﺪام اﺳﺖ و ﺑﺴﯿﺎر زود اﺳﺖ ﮐﻪ دﻗﯿﻘﺎ ﺑﺘﻮان ﮔﻔﺖ اﻳﻦ وﺳﯿﻠﻪ ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ روﻧﺪ ﻧﻔﻮذ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه اﺛﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻳﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺗﺎزه از ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮى اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﻌﻀﻰ ﺗﺎرﻧﻤﺎھﺎى ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎران در ﺑﻪ ﮔﺮدش در آوردن اطﻼﻋﺎت ﻣﻨﻔﻰ درﺑﺎره رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺳﺎﺑﻖ‪ ،‬ﺑﯿﻞ‬
‫ﮐﻠﯿﻨﺘﻮن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﻰ از آﻧﮫﺎ دﻗﯿﻖ و ﺑﺮﺧﻰ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ زﻧﻨﺪه اى ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺷﺪه ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺘﮕﻰ ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺟﺮﻳﺎن اﻋﻼم ﺟﺮم ﻋﻠﯿﻪ ﮐﻠﯿﻨﺘﻮن‬
‫ﺑﺎ ﺷﺪت اداﻣﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬اﮔﺮﭼﻪ اﮐﺜﺮﻳﺖ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﺎن ھﻨﻮز ﻣﺨﺎﻟﻒ آن ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ وﺳﯿﻠﻪ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﻰ ﻣﯿﺮود ﮐﻪ اﺛﺮ آزاد ﮐﻨﻨﺪه اى ﺑﺮ‬
‫ﺟﺮﻳﺎن دﻳﺎﻟﻮگ ﺳﯿﺎﺳﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﮕﺮ آﻧﮑﻪ ﺑﺎزﻳﮕﺮان ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ اﻗﺘﺼﺎدى راھﻰ ﺑﯿﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ را ﻣﺤﺪود ﺳﺎزﻧﺪ و ﺑﺪﻳﻦ طﺮﻳﻖ ھﺰﻳﻨﻪ‬
‫آﻧﺮا اﻓﺰاﻳﺶ دھﻨﺪ‪ .‬ﻳﺎ ﺑﺮﻋﮑﺲ اﻣﮑﺎن دارد ﮐﻪ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ واﺣﺪھﺎى ﭘﺮاﮐﻨﺪه ﺷﮫﺮوﻧﺪان را وادارد ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت ﮔﺮوھﮫﺎى ﮐﻮﭼﮏ و از ﻧﻈﺮ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﻰ ﻣﺮﺗﺒﻂ در‬
‫آﻳﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﻄﺮز روز اﻓﺰوﻧﻰ در ﺟﮫﺎن ﺑﯿﻨﻰ ھﺎى ﻋﺠﯿﺐ و ﻏﺮﻳﺐ ﺧﻮد ﮔﻮﺷﻪ ﻧﺸﯿﻦ ﺳﺎزﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻄﺮف ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﺆﺛﺮﺗﺮ‬

‫ﺑﻪ اﻳﻦ دﻻﻳﻞ‪ ،‬اوﻟﻮﻳﺖ ھﺎى ﮔﺮوھﮫﺎى ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ‪ ،‬ﻣﺘﺸﮑﻞ ﺗﺮ و ﻏﻨﻰ ﺗﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻣﯿﺮﺳﻨﺪ ﺗﺎ ﮔﺮوھﮫﺎى ﺑﺪون اوﻟﻮﻳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه ﺗﻌﺪاد ﺑﯿﺸﺘﺮى از‬
‫ﺷﮫﺮوﻧﺪان ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬و ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺑﺨﺼﻮص و ﻣﺸﺨﺺ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺮ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﮐﻠﻰ ﺗﺮ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺨﺎطﺐ آن ﻋﻤﻮم ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺎﺋﻖ ﻣﻰ آﻳﺪ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﮔﺴﺘﺮش‬
‫ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﻋﻤﻮﻣﻰ در ﺳﺎﻟﮫﺎى اﺧﯿﺮ‪ ،‬ﺳﯿﺴﺘﻢ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه را ﺑﻄﻮر ﮐﻠﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﻣﻘﺎم ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ آراء و ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺮدم آﻣﺮﻳﮑﺎ‬
‫ﻗﺮار ﻣﯿﺪھﺪ‪ .‬و ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﻋﻤﻮﻣﻰ اﻏﻠﺐ ﻗﺎدرﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ظﺎھﺮا ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮ و داراى ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﭘﯿﺮوز ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ در ﭘﺎﻳﺎن ﮐﺎر‬
‫ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻣﻰ داﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﭘﯿﺮوز ﺷﺪن در اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﭘﻮل وﺟﻮد دارد‪ .‬ﺑﺴﯿﺎرى از اوﻗﺎت ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﮐﻪ ﺑﺮ ﺗﻮده ھﺎى ﻣﺮدم ﺗﮑﯿﻪ‬
 ‫دارﻧﺪ ﺑﻄﺮز ﻣﺆﺛﺮى ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ آراء اﻋﻀﺎى ﺧﻮد را ﺗﺤﻮﻳﻞ دھﻨﺪ اﻣﺎ اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎى ﺗﺠﺎرﺗﻰ و ﺷﺮﮐﺖ ھﺎ ﺑﮕﻮﻧﻪ اى ﻗﺎﺑﻞ اﻋﺘﻤﺎد دﻻرھﺎﻳﻰ را ﮐﻪ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎ‬
‫ﺑﺮاى آﮔﮫﻰ ھﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﺧﻮد ﻧﯿﺎز دارﻧﺪ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫در ﺑﺴﯿﺎرى از ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﻋﺎﻣﻞ ﻗﺎطﻌﻰ ﮐﻪ ﺟﺎى آن ﺧﺎﻟﻰ اﺳﺖ ﻓﻘﺪان اﺻﻮل اﺳﺎﺳﻰ و اوﻟﯿﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪھﻰ ﺳﯿﺎﺳﻰ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻄﻮر ﻋﻤﻮم اﻳﻦ‬
‫ﮔﺮوھﮫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﻰ ﮐﺎرﻣﻨﺪ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ھﺰاران ﻋﻀﻮ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ و ﺗﻨﮫﺎ ارﺗﺒﺎط آﻧﮫﺎ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﻣﺒﺎﻟﻎ اھﺪاﺋﻰ آﻧﮫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎھﮕﺎه ﻣﻰ‬
‫ﭘﺮدازﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﺎر در ﺗﻨﺎﻗﺾ ﺑﺎ ﻓﻮرﻣﮫﺎى اوﻟﯿﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﺑﺰرگ ﺳﯿﺎﺳﻰ اﺳﺖ‪ ،‬ﮐﻪ در آن ﺟﻨﺒﺸﮫﺎى ﻣﻠﻰ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ و رو در روى‬
‫ﻣﺤﻠﻰ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎء ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﻰ از ﻓﻌﺎﻻن‪ ،‬اﻋﻀﺎى ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﺪرن ﺑﻨﺪرت ھﻤﺪﻳﮕﺮ را رو در رو ﻣﻼﻗﺎت ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻧﺎظﺮان ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ اﺧﯿﺮأ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺎھﺶ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﻄﻮر روز اﻓﺰوﻧﻰ اظﮫﺎر ﻧﮕﺮاﻧﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮐﺎھﺶ ھﻢ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى‬
‫ﺳﯿﺎﺳﻰ را درﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد و ھﻢ ﻏﯿﺮ ﺳﯿﺎﺳﻰ را‪ .‬ﻋﻠﻞ ﺑﺴﯿﺎرى ﺑﺮاى اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه وﺟﻮد دارد‪ :‬اﺛﺮ ﻣﻨﺰوى ﮐﻨﻨﺪه ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن‪ ،‬اﻓﺰاﻳﺶ ﺧﺎﻧﻮاده ھﺎﺋﻰ ﮐﻪ در آن‬
‫زن و ﺷﻮھﺮ ھﺮ دو ﮐﺎر ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ و ﻧﯿﺰ ﺧﺎﻧﻮاده ھﺎى ﺗﮏ واﻟﺪ ﮐﻪ در آن ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن وﻗﺖ آزاد ﮐﻤﻰ دارﻧﺪ‪ ،‬و ﭘﯿﺪاﻳﺶ اﻳﻦ ﺑﺪﺑﯿﻨﻰ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺒﺎرزات‬
‫اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ در رﺳﺎﻧﻪ ھﺎى ﮔﺮوھﻰ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه و ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى آن ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺮ ﺧﻮد ﺷﺨﺼﯿﺘﮫﺎ و رﺳﻮاﺋﻰ ھﺎى آﻧﮫﺎ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻣﻰ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﮫﻢ و ﺑﺎ‬
‫ﻣﻔﮫﻮم‪.‬‬

‫دﻻﻳﻞ اﻳﻦ ﮐﺎھﺶ ھﺮ ﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻳﮏ ﮔﺮوه ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻄﺮز ﻣﺆﺛﺮى ﻣﺮدم را از طﺮﻳﻖ واﺣﺪھﺎى اوﻟﯿﻪ و ﻣﺤﻠﻰ ﺑﺴﯿﺞ ﮐﻨﺪ‪ ،‬از ﻧﻈﺮ ﺳﯿﺎﺳﻰ در‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﺴﺘﺤﮑﻤﻰ ﻗﺮار دارد‪ .‬اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن داﺋﻤﺎ ﻋﻀﻮﻳﺖ ﺧﻮد را ﮔﺴﺘﺮش داده و اﻳﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﮐﺎﻧﺎﻟﮫﺎى ﺛﺎﺑﺖ ارﺗﺒﺎطﺎﺗﻰ دﺳﺘﺮﺳﻰ‬
‫ﺑﻪ آن ﮐﻤﺘﺮ ھﺰﻳﻨﻪ ﺑﺮدارد‪ .‬ﺑﺎ ﺿﻤﯿﻤﻪ ﮐﺮدن ﺗﺒﻠﯿﻐﺎت ﻣﻠﻰ و ﺗﻤﺎﺳﮫﺎى ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻣﺤﻠﻰ ﺑﺎ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎ و ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﺴﺌﻮل‪ ،‬اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻄﺮز ﻗﺎﻧﻊ‬
‫ﮐﻨﻨﺪه اى اﺳﺘﺪﻻل ﻧﻤﺎﻳﺪ ﮐﻪ اﻋﻀﺎء آن ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻣﺴﺎﺋﻞ ﮔﺮوھﻰ رأى ﺧﻮاھﻨﺪ داد‪ .‬اﻳﻦ واﻗﻌﺎ ﻳﮏ ﺟﻨﺒﺶ ﺑﺰرگ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد ﺗﺎ ﮔﺮوه ﮐﻮﭼﮑﻰ از ﻧﺨﺒﮕﺎن ﮐﻪ‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﺣﺎﻣﯿﺎن ﻣﻨﻔﻌﻞ ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﻰ ﻣﺎﻟﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮﭼﻪ ﻣﻮاﻧﻌﻰ ﮐﻪ در ﺳﺮ راه ﺑﻮﺟﻮد آوردن ﭼﻨﯿﻦ ﮔﺮوھﻰ وﺟﻮد دارد ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﺒﻠﻎ اوﻟﯿﻪ ﺑﺴﯿﺎر زﻳﺎدى ﺑﺮاى ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺳﺎزﻣﺎن دادن‬
‫ﻣﺒﺎرزات اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ ﻣﺤﻠﻰ ﻻزم اﺳﺖ‪ .‬ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺗﻤﺎﻳﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﭘﯿﺮوز ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺤﻠﻰ را از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻠﻰ ﺟﺪا ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﮑﻪ‪ ،‬ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺑﺴﯿﺎرى از ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﺼﺮا ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ ﻣﻌﻄﻮف ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﻋﻤﻮﻣﻰ‬
‫ﻣﻠﻰ ﻣﻄﺮح ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬و اﻳﻦ ﮐﺎر ﻣﺴﺘﻠﺰم آن اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺗﻤﺎﺳﮫﺎى رو در رو ﺑﺎ ھﻤﺴﺎﻳﮕﺎن ﺧﻮد ﺑﮕﺬرﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻳﮑﻰ از ﻋﻼﻣﺘﮫﺎى ﻣﮫﻢ ﺟﺎﻣﻌﻪ آزاد آن اﺳﺖ ﮐﻪ اﺟﺎزه ﻣﻰ دھﺪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﻨﺎﺑﻊ دﮔﺮ اﻧﺪﻳﺶ ﺳﯿﺎﺳﻰ را ﺑﻮﺟﻮد آورﻧﺪ ﺗﺎ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺎور ﻣﻰ رﺳﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎزﻳﮕﺮان اﻗﺘﺼﺎدى ﺧﺼﻮﺻﻰ ﻳﺎ ﻣﻘﺎﻣﺎت دوﻟﺘﻰ ﻣﻨﺎﻓﻊ آﻧﮫﺎ را ﻣﻮرد ﺗﺨﻄﻰ ﻗﺮار ﻣﻰ دھﻨﺪ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ را ﺑﺴﯿﺞ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻨﺎﻓﻊ وﻳﮋه‬
‫ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻧﻘﺶ اﺻﻠﻰ و اﺳﺎﺳﻰ را ﺑﺎزى ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬آﻧﮫﺎ ﺑﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﮐﻤﮏ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﺑﻌﻰ را ﮐﻪ در دﺳﺘﺮس دارﻧﺪ ﺑﻪ طﺮز ﻣﺆﺛﺮﺗﺮى ﺑﮑﺎر ﺑﺮﻧﺪ‪:‬‬
‫رأى دادن‪ ،‬آزادى ﺑﯿﺎن و ﮔﺮد ھﻢ آﺋﻰ‪ ،‬و ﺟﺮﻳﺎن دادرﺳﻰ ﻋﺎدﻻﻧﻪ‪.‬‬

‫ﺣﻖ ﻣﺮدم ﺑﺮاى داﻧﺴﺘﻦ‪ :‬ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ در ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى دوﻟﺘﻰ‬

‫»ﻗﺪرﺗﻰ ﮐﻪ ﺣﻘﺎﻳﻖ دوﻟﺖ را از دﻳﮕﺮان ﭘﻨﮫﺎن ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺪرﺗﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ آن دوﻟﺖ را ﻧﺎﺑﻮد ﻣﻰ ﮐﻨﺪ«‬

‫‪ -‬ﮔﺰارش ﮐﻤﯿﺘﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‬

‫در ﻣﻮرد آزادى اطﻼﻋﺎت )‪(١٩٧۶‬‬

‫ﻋﺒﺎرت »ﺣﻖ ﻣﺮدم ﺑﺮاى داﻧﺴﺘﻦ« ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ﺷﻌﺎر ﺳﯿﺎﺳﻰ و ﺣﻘﻮﻗﻰ ﺗﮑﺮار ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﮐﻠﻤﺎت ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺘﮫﺎى وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ‬
‫واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﺎر اطﻼﻋﺎت دوﻟﺘﻰ ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬و ﻧﯿﺰ ﺗﻮﺳﻂ روزﻧﺎﻣﻪ ﻧﮕﺎراﻧﻰ ادا ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ دوﺳﺖ دارﻧﺪ اﻧﺘﺸﺎر ﻣﻄﺎﻟﺐ ﺑﺤﺚ اﻧﮕﯿﺰ را ﺗﻮﺟﯿﻪ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل »ﺣﻖ ﻣﺮدم ﺑﺮاى داﻧﺴﺘﻦ« ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻌﻨﻰ دﻳﮕﺮى‪ ،‬ﺟﺪا از ﺗﺼﻮر آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻔﮫﻮﻣﻰ ﮐﻪ رﻳﺸﻪ آن ﺣﻘﯿﻘﺘﺄ ﺑﺮ ﻣﻰ‬
‫ﮔﺮدد ﺑﻪ ﻣﺮدم و ﺟﮫﺖ آن ﺑﻄﺮف ﺣﻖ ﻣﺮدم ﮐﻪ درﺑﺎره اﻋﻤﺎل دوﻟﺖ ﺧﻮدﺷﺎن ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺑﺪاﻧﻨﺪ‪ .‬ﻣﻔﮫﻮم دﻳﮕﺮ »ﺣﻖ ﻣﺮدم ﺑﺮاى داﻧﺴﺘﻦ« ﺑﺮ آن ﭼﯿﺰى‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ دوﻟﺖ از آن ﻳﺎد ﻣﻰ ﺷﻮد‪ ،‬و اﻳﻦ ﭼﯿﺰى اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﻣﺎﺳﺖ‪.‬‬

‫اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻳﻌﻨﻰ ﻋﻠﻨﻰ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻛﺎر دوﻟﺖ‪ ،‬ﻳﮏ روﻧﺪ ﻣﺸﮑﻞ و ﭘﯿﭽﯿﺪه اﺳﺖ‪ ،‬روﻧﺪى ﮐﻪ اﻏﻠﺐ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﻌﺎدل دﻗﯿﻖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺘﻀﺎد اﺳﺖ‪ .‬در طﺮف ﻳﮏ‬
‫دوﻟﺖ آزاد و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﺑﺎز‪ ،‬ارزﺷﮫﺎى ﻧﺎﺷﻰ از ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ و ﺣﺴﺎب ﭘﺲ دادن و ﻧﯿﺰ ﺷﺮﮐﺖ آزاداﻧﻪ وﺟﻮد دارد‪ .‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ‪ ،‬در ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎﺋﻰ ﻳﮏ دوﻟﺖ ﺑﺎز‬
‫ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﮔﺮان ﺗﻤﺎم ﺷﺪه و ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺸﺮوع ﺑﺨﺼﻮﺻﻰ را ﺑﺮاى ﺣﻔﻆ ﺧﻠﻮص ﻳﺎ ﮐﺎرآﺋﻰ داﺧﻞ دوﻟﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﻰ ﮐﻨﺪ و اﻣﮑﺎن دارد ﺳﺎﻳﺮ ارزﺷﮫﺎى ﺳﺘﺎﻳﺶ اﻧﮕﯿﺰ‬
‫اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ از ﻗﺒﯿﻞ ﻣﺤﻔﺎظﺖ از زﻧﺪﮔﻰ ﺧﺼﻮﺻﻰ اﻓﺮاد‪ ،‬اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﻰ‪ ،‬و اﺟﺮاى ﻗﺎﻧﻮن را ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﺑﯿﺎﻧﺪازد‪ .‬دوﻟﺘﮫﺎى آزاد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ وﺳﯿﻌﻰ دوﻟﺘﮫﺎى ﺑﺎز و‬
‫ﺷﻔﺎف ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ ﺣﺘﻰ ﺑﺎزﺗﺮﻳﻦ و دﻣﮑﺮاﺗﯿﮏ ﺗﺮﻳﻦ دوﻟﺘﮫﺎ ﻧﯿﺰ در ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﮫﺎﺋﻰ ﺑﺨﺼﻮص ﺗﺎ اﻧﺪازه اى ﻣﺨﻔﻰ ﮐﺎرى ﻳﺎ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ ﺑﻮدن ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ را ﺑﺮاى‬
‫اداﻣﻪ درﺳﺖ ﮐﺎرﮐﺮد ﺧﻮد ﻻزم ﻣﻰ داﻧﻨﺪ‪.‬‬

‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﺟﺪال ﺑﺎ روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﺘﻀﺎد ﺗﻮﺟﻪ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺳﻪ اﺻﻞ اﺳﺎﺳﻰ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ (١) :‬دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارک‬
‫ﻣﻠﻰ‪ ،‬ﮐﻪ در آن »ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺮدم« ﺑﻪ ﺻﻮرﺗﻰ ﻣﺤﺴﻮس ﺟﻤﻊ آورى ﺷﺪه اﺳﺖ؛ )‪ (٢‬دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻣﺸﻮرﺗﻰ دوﻟﺘﻰ‪ ،‬از ﻗﺒﯿﻞ‬
‫ﻣﯿﺘﯿﻨﮕﮫﺎ و ﮔﺮدھﻤﺎﺋﻰ ھﺎﺋﻰ ﮐﻪ در آن اﻣﻮر ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﻮرد ﺑﺤﺚ و ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد؛ و )‪ (٣‬دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﻣﮑﺎﻧﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ اﻣﻮر ﻋﺎدى ﻏﯿﺮ ﻣﺸﻮرﺗﻰ‬
‫دوﻟﺖ را اﻧﺠﺎم ﻣﻰ دھﻨﺪ از ﻗﺒﯿﻞ زﻧﺪاﻧﮫﺎى ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ دوﻟﺖ‪ ،‬ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﮫﺎ‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﺪارس‪.‬‬

‫آزادى اطﻼﻋﺎت‪ :‬دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارک‬

‫در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺗﺠﺮﺑﻪ »آزادى اطﻼﻋﺎت« ﺑﺎ ﻣﻔﮫﻮم ﺣﻖ ﻣﺴﻠﻢ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﺮاى دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارک دوﻟﺘﻰ‪ ،‬ﭘﺪﻳﺪه اى ﻧﺴﺒﺘﺄ ﺟﺪﻳﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻋﻼﻗﻪ ﻣﻨﺪى ﺑﻪ آﻧﮫﺎ ﺗﻨﮫﺎ از ﺳﺎﻟﮫﺎى ‪ ١٩۶٠‬آﻏﺎز ﺷﺪه‪ ،‬ﮐﻨﮕﺮه اﻳﺎﻟﺖ ﻣﺘﺤﺪه در ‪ ١٩۶٧‬ﻗﺎﻧﻮن ﻓﺪرال آزادى اطﻼﻋﺎت را )ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺄ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ‪ FOIA‬ﺑﻪ آن‬
‫اﺷﺎره ﻣﻰ ﺷﻮد( ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮد‪ ،‬و ﻋﻠﺖ آن ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻮﺋﻰ ﺑﻪ اﻳﻦ اﺣﺴﺎس روز اﻓﺰون ﺑﻮد ﮐﻪ از ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻓﺪرال ﻗﺒﻠﻰ ﻋﻤﻸ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺗﻮﺟﯿﮫﻰ ﺑﺮاى ﻧﮕﺎھﺪارى‬
‫اطﻼﻋﺎت و ﭘﻨﮫﺎن ﮐﺮدن آن ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﻰ رود ﺗﺎ اﻧﮕﯿﺰه اى ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮاى آﺷﮑﺎر ﮐﺮدن آﻧﮫﺎ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن آزادى اطﻼﻋﺎت ﭘﺎﻳﮕﺎه وﺳﯿﻌﻰ را ﺑﻮﺟﻮد آورد ﮐﻪ طﺒﻖ آن‬
‫اطﻼﻋﺎت رﺳﻤﻰ ﺑﺮاى رﺳﯿﺪﮔﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺎﻳﺪ در اﺧﺘﯿﺎر ھﻤﮕﺎن ﻗﺮار ﮔﯿﺮد‪.‬‬

‫اﻳﻦ ﻳﮏ ﻗﺎﻋﺪه اﺳﺖ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻰ ﻗﺎﻋﺪه »ﻗﺼﻮر« و دادﮔﺎھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﮐﺮات ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻓﺪرال ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ درﺧﻮاﺳﺘﮫﺎى‬
‫ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﺮاى اطﻼﻋﺎت ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﺿﺮورت و ﺟﺪﻳﺖ ﭘﺎﺳﺦ دھﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺎﻧﻮن آزادى اطﻼﻋﺎت ‪ ٩‬ﻣﻮرد را ﺑﺮاى از اﻓﺸﺎى اﺟﺒﺎرى ﻣﺴﺘﺜﻨﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ اﺳﺘﺜﻨﺎءھﺎ‪ ،‬ﮐﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﻣﻮاردى اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺟﺎزه ﻣﯿﺪھﺪ‪ ،‬ﺑﻮﺿﻮح ﺑﺪان‬
‫ﻣﻨﻈﻮر وﺿﻊ ﺷﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﯿﺎرھﺎى ﻣﺴﺘﺤﮑﻤﻰ ﺑﺮاى ﺗﻌﯿﯿﻦ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﻮﺟﻮد آوردﻧﺪ ﮐﻪ آﻳﺎ اطﻼﻋﺎت ﺑﺨﺼﻮﺻﻰ را ﻣﻰ ﺗﻮان ﭘﻮﺷﯿﺪه ﻧﮕﺎھﺪاﺷﺖ و ﻳﺎ‬
‫ﺑﺎﻳﺪ آﻧﮫﺎ را آﺷﮑﺎر ﮐﺮد‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﺮاى دادﺧﻮاھﻰ ﺑﻪ دادﮔﺎه ﻣﻰ روﻧﺪ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﻳﮑﻰ از اﻳﻦ ﻣﻮارد اﺳﺘﺜﻨﺎء از ﻓﺎش ﮐﺮدن‬
‫ﻣﻮارد ﻣﻮرد ﻟﺰوم ﺧﻮددارى ﻣﯿﮑﻨﺪ دادﮔﺎه ﺑﺴﺮﻋﺖ دﺳﺖ ﺑﮑﺎر ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮ دادﮔﺎه درﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻞ آن ﺳﺎزﻣﺎن در ﻋﺪم اﻓﺸﺎى آن اطﻼﻋﺎت اﺷﺘﺒﺎه اﺳﺖ‪،‬‬
‫دﺳﺘﻮر اﻓﺸﺎى آﻧﮫﺎ را ﺻﺎدر ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ آن ﺳﺎزﻣﺎن را ﻧﯿﺰ ﺟﺮﻳﻤﻪ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻄﺮز وﺳﯿﻌﻰ اﻋﻤﺎل ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﮐﺎر آن درﺧﻮاﺳﺖ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ آن اطﻼﻋﺎت رﺳﻤﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪﺗﮫﺎ و ﺑﺪون ھﯿﭻ ﻟﺰوﻣﻰ از اﻧﻈﺎر ﻋﻤﻮم‬
‫ﭘﻨﮫﺎن ﺑﻮده و ﻗﺼﺪ دارد ﻳﮏ ﺣﻖ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻮﺟﻮد آورد ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﺟﺮاﺋﻰ داﺷﺘﻪ و ﺑﺘﻮاﻧﺪ آن اطﻼﻋﺎت را از دﺳﺖ آن ﻣﻘﺎﻣﺎت اﺣﺘﻤﺎﻟﻰ ﮐﻪ‬
‫ﺗﻤﺎﻳﻠﻰ ﺑﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﻧﺪارﻧﺪ ﺧﺎرج ﺳﺎزد‪ .‬ھﺪف از آن ﻣﻮارد ﻧﻪ ﮔﺎﻧﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎﺋﻰ ذﮐﺮ ﺷﺪه در ﻗﺎﻧﻮن‪ ،‬ﺗﮫﯿﻪ ﻳﮏ ﻓﺮﻣﻮل اﺟﺮاﺋﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ھﻤﻪ ﺣﻘﻮق را درﺑﺮ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ‪ ،‬ﻣﺘﻌﺎدل ﮐﺮده و ﻣﺤﻔﺎظﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ؛ ﺑﺎ اﻳﻦ ھﻤﻪ ﺑﺮ ﮐﺎﻣﻠﺘﺮﻳﻦ ﻧﻮع اﻓﺸﺎى ﻣﺴﺌﻮﻻﻧﻪ ﺗﺄﮐﯿﺪ دارد‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻮارد ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از‪:‬‬

‫اﺳﺮار اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﻰ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دﻓﺎع ﻣﻠﻰ ﻳﺎ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﻲ؛‬

‫اطﻼﻋﺎت ﻣﻨﺤﺼﺮا ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻘﺮرات و اﻋﻤﺎل داﺧﻠﻰ و ﭘﺮﺳﻨﻠﻰ ﻳﮏ ﺳﺎزﻣﺎن؛‬

‫اطﻼﻋﺎﺗﻰ ﮐﻪ اﻓﺸﺎى آﻧﮫﺎ ﺑﻮﺿﻮح از طﺮف ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن ﻓﺪرال دﻳﮕﺮ ﻣﻨﻊ ﺷﺪه؛‬

‫اﺳﺮار ﺗﺠﺎرﺗﻰ و اطﻼﻋﺎت ﺑﺎزرﮔﺎﻧﻰ ﻳﺎ ﻣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ارﺟﺤﯿﺖ وﻳﮋه دارد ﻳﺎ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ اﺳﺖ؛‬

‫ﻳﺎدداﺷﺖ ھﺎ ﻳﺎ ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﺑﯿﻦ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ ﻳﺎ داﺧﻞ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ طﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﻧﺒﺎﻳﺪ در اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺴﻰ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮد ﺟﺰ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻣﺪﻋﻰ‬
‫ﺳﺎزﻣﺎن اوﻟﯿﻪ اﺳﺖ؛‬

‫ﭘﺮوﻧﺪه ھﺎى ﺷﺨﺼﻰ و ﭘﺰﺷﮑﻰ و ﭘﺮوﻧﺪه ھﺎى ﻣﺸﺎﺑﻪ ﮐﻪ اﻓﺸﺎى آﻧﮫﺎ ﺑﻮﺿﻮح ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻌﺮض ﻏﯿﺮ ﻣﺠﺎز ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺧﺼﻮﺻﻰ اﻓﺮاد ﻣﻰ ﺷﻮد؛‬

‫ﭘﺮوﻧﺪه ھﺎ ﻳﺎ اطﻼﻋﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﻣﻘﺎﺻﺪ اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ ﻓﺮاھﻢ ﺷﺪه‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﻨﮫﺎ ﺗﺎ آن ﺣﺪ ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯿﺮود اراﺋﻪ آن ﭘﺮوﻧﺪه ھﺎى اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ ﻳﺎ آن اطﻼﻋﺎت ﺑﻄﻮر‬
‫ﻣﻨﻄﻘﻰ در ﺟﺮﻳﺎن ﮐﺎر اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ دﺧﺎﻟﺖ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺷﺨﺺ را از ﺣﻖ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﻋﺎدﻻﻧﻪ داورى ﺑﯿﻄﺮﻓﺎﻧﻪ ﻣﺤﺮوم ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻰ ﺗﻮان اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻄﻘﻰ‬
 ‫ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻌﺮض ﻏﯿﺮ ﻣﺠﺎز ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺧﺼﻮﺻﻰ اﻓﺮاد اﺳﺖ‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ھﻮﻳﺖ ﻳﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ را ﻓﺎش ﮐﻨﺪ‪ ،‬در ﻣﻮرد اطﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊ آورى ﺷﺪه‬
‫ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻘﺎﻣﺎت اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ در ﺟﺮﻳﺎن ﻳﮏ ﺑﺎزﺟﻮﺋﻰ ﺟﻨﺎﺋﻰ ﻳﺎ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ اطﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﻰ رﺳﯿﺪﮔﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮن آزادى اطﻼﻋﺎت‬
‫اﻓﺸﺎى ﻋﻤﻮﻣﻰ اطﻼﻋﺎت ﺟﻤﻊ آورى ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻳﮏ ﻣﻨﺒﻊ ﻣﺤﺮﻣﺎﻧﻪ را ﮐﻪ ﺗﮑﻨﯿﮑﮫﺎ و روﺷﮫﺎى رﺳﯿﺪﮔﻰ ﻗﻮه اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ ﻳﺎ ﻣﺘﮫﻢ ﮐﻨﻨﺪه ﮔﺎن را ﻓﺎش ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‬
‫ﻣﺴﺘﺜﻨﻰ ﻣﻰ ﺳﺎزد‪ .‬و ﻧﯿﺰ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺧﻄﻮط راھﻨﻤﺎى ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ ﻳﺎ دادرﺳﻰ ﻓﺎش ﻣﻰ ﺷﻮد در ﺻﻮرﺗﯿﮑﻪ آن اﻓﺸﺎﮔﺮى ﻣﻨﻄﻘﺎ ﺟﺮﻳﺎن ﻗﺎﻧﻮن را‬
‫ﺑﺨﻄﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻪ ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﯿﺮود ﮐﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﻳﺎ اﻣﻨﯿﺖ ﺟﺎﻧﻰ ھﺮ ﮐﺴﻰ را ﺑﺨﻄﺮ اﻧﺪازد؛‬

‫اطﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺎزرﺳﯿﮫﺎ و ﻣﻘﺮرات ﺑﺎﻧﮑﮫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت ﻣﺎﻟﻲ؛ ﻳﺎ‬

‫اطﻼﻋﺎت زﻣﯿﻦ ﺷﻨﺎﺳﻰ و ژﺋﻮﻓﯿﺰﻳﮑﻰ و اطﻼﻋﺎت ﭘﺎﻳﻪ اى از ﻗﺒﯿﻞ ﻧﻘﺸﻪ ھﺎ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﭼﺎھﮫﺎ؛‬

‫ﺑﻌﻀﻰ از اﻳﻦ اﺳﺘﺜﻨﺎھﺎ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻣﺘﻌﺎدل ﺳﺎﺧﺘﻦ واﺑﺴﺘﮕﯿﮫﺎى ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎى ﻋﻤﺪه و ﻣﺘﺒﺎﻳﻦ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻘﯿﻪ ﺷﺎﻣﻞ اطﻼﻋﺎﺗﻰ ﻧﺴﺒﺘﺄ ﻣﺸﺨﺺ و دﻗﯿﻘﺎ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫اطﻼق اﺳﺖ از ﻗﺒﯿﻞ ﻣﺤﻞ ﭼﺎھﮫﺎ ﻳﺎ ﻣﻘﺮرات ﺑﺎﻧﮑﮫﺎ‪ .‬ﺳﻪ ﺣﻮزه اﺻﻠﻰ از ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت اﺻﻠﻰ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮔﺬارى و ﻗﺎﺑﻞ طﺮح در اﺟﺮاى ﻗﺎﻧﻮن آزادى اطﻼﻋﺎت‬
‫ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﻮده اﻧﺪ ﺑﺮ اﺳﺘﺜﻨﺎ ﺑﻮدن اطﻼﻋﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﻰ و دﻓﺎع‪ ،‬اﺳﺘﺜﻨﺎھﺎى ﻗﻮاى اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ و اﺳﺘﺜﻨﺎھﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺧﺼﻮﺻﻰ اﻓﺮاد‪.‬‬
‫ﺗﻨﺶ ﺑﯿﻦ ارزﺷﮫﺎى ﻳﮏ دوﻟﺖ ﺑﺎز و ارزﺷﮫﺎى زﻧﺪﮔﻰ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺑﻮﻳﮋه ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺎد اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺎ ظﮫﻮر اطﻼﻋﺎت ﭘﺎﻳﻪ اى اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﻰ ﻣﺪرن‪ ،‬ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ ھﯿﭻ‬
‫ﮐﺲ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎرى از ﺣﻘﺎﻳﻖ درﺑﺎره ﺧﻮدش را ﭘﻨﮫﺎن ﻧﮕﺎھﺪارد‪ .‬ﺑﺴﯿﺎرى از ﺣﻘﺎﻳﻖ درﺑﺎره اﺷﺨﺎص‪ ،‬ﺑﻪ دﻻﻳﻞ ﮐﺎﻣﻸ ﻣﺸﺮوع ﺑﺪﺳﺖ‬
‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى دوﻟﺘﻰ ﻣﻰ رﺳﻨﺪ‪ ،‬و در ﻣﺮاﮐﺰ اطﻼﻋﺎﺗﻰ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل دوﻟﺖ ﻧﮕﺎھﺪارى ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﺎﺷﺪ ھﯿﭻ ﺣﻔﺎظﺖ ﻣﻨﻄﻘﻰ از زﻧﺪﮔﻰ‬
‫ﺧﺼﻮﺻﻰ اﻓﺮاد ﺑﻌﻤﻞ آﻳﺪ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ داده ﺷﻮد ﮐﻪ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ در ﻋﺼﺮ ﺣﺎﺿﺮ ﭘﻨﮫﺎن ﮐﺎرى ﮐﺎﻣﻞ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‪ ،‬وﺿﻊ ﻗﻮاﻧﯿﻨﻰ ﮐﻪ ﺿﻤﺎﻧﺖ‬
‫ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻓﺸﺎﮔﺮى ﮐﺎﻣﻸ از روى اﻧﺘﺨﺎب اﺳﺖ اﻣﮑﺎن ﭘﺬﻳﺮﻧﺪ و ﭼﻨﯿﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻨﻰ راه درازى را در ﺟﮫﺖ اﻳﺠﺎد ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻘﺪارى ﺣﻔﺎظﺖ ﺑﺮاى زﻧﺪﮔﻰ‬
‫ﺧﺼﻮﺻﻰ اﻓﺮاد طﻰ ﺧﻮاھﻨﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﻓﺪرال آزادى اطﻼﻋﺎت اﻓﺰوده ﻣﻰ ﺷﻮد ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺨﺘﻠﻒ آزادى اطﻼﻋﺎت اﻳﺎﻟﺘﻰ اﺳﺖ‪ .‬ھﻤﻪ اﻳﺎﻻت آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻗﻮاﻧﯿﻨﻰ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر‬
‫دﺳﺘﺮﺳﻰ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻪ اﺳﻨﺎد اﻳﺎﻟﺘﻰ و دوﻟﺖ ﻣﺤﻠﻰ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ از اﻳﺎﻟﺖ ﺗﺎ اﻳﺎﻟﺖ دﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎرى از آﻧﮫﺎ ﺷﺒﺎھﺖ زﻳﺎدى ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن آزادى‬
‫اطﻼﻋﺎت ﻓﺪرال دارﻧﺪ و زﻣﯿﻨﻪ وﺳﯿﻌﻰ را ﺑﺮاى دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اطﻼﻋﺎت دوﻟﺘﻰ ﻓﺮاھﻢ ﮐﺮده‪ ،‬و ﺳﭙﺲ ﻟﯿﺴﺖ اﺳﺘﺜﻨﺎءھﺎ را اراﺋﻪ داده اﻧﺪ‪.‬‬

‫ھﺰﻳﻨﻪ ھﺎى ﻗﻮاﻧﯿﻦ آزادى اطﻼﻋﺎت‪ ،‬در ﺳﻄﺢ ﻣﻠﻰ و ﻣﺤﻠﻰ‪ ،‬ﺑﺮاى ﻣﺪﺗﮫﺎى طﻮﻻﻧﻰ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺤﺜﮫﺎى داغ ھﻤﮕﺎﻧﻰ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ﻗﺴﻤﺘﻰ از ھﺰﻳﻨﻪ‬
‫ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻳﮏ درﺧﻮاﺳﺖ اطﻼﻋﺎﺗﻰ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن طﺒﻌﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ درﺧﻮاﺳﺖ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ – ﻣﺜﻼ ﺧﺮﺟﮫﺎﺋﻰ از ﻗﺒﯿﻞ ﺟﺴﺘﺠﻮ و ھﺰﻳﻨﻪ ﻓﺘﻮﮐﭙﻰ طﺒﻌﺎ در‬
‫ﺟﺪوﻟﮫﺎى ﻳﮑﻨﻮاﺧﺖ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﮫﻤﻰ از ھﺰﻳﻨﻪ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﻘﺘﯿﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﭼﯿﺰى اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ‬
‫ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﯿﺪ آﻧﺮا »ﻣﺨﺎرج آزاد ﺑﻮدن« ﺑﻨﺎﻣﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﺳﺎده ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺧﺮﺟﻰ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎزﻣﺎن و ﺑﻌﻨﻮان ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﺑﻮدﺟﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﻰ ﺟﺬب ﻣﻰ‬
‫ﺷﻮد‪ .‬ﺑﺪون ﺷﮏ آزادى اطﻼﻋﺎت ﺧﺮج دوﻟﺖ را اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻰ دھﺪ‪ ،‬زﻳﺮا ﮐﺎرﻣﻨﺪان دوﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاى ﻓﮫﺮﺳﺖ ﮐﺮدن‪ ،‬ﺳﺎزﻣﺎن دادن‪ ،‬ذﺧﯿﺮه ﮐﺮدن‪ ،‬و اﺻﻼح‬
‫اطﻼﻋﺎت و ﺑﻮﺟﻮد آوردن ﻳﮏ دﺳﺘﮕﺎه اﺟﺮاﺋﻰ ﮐﻪ ﺳﺎزﻣﺎن را ﻗﺎدر ﺳﺎزد ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻰ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻘﺎﺿﺎھﺎى آزادى اطﻼﻋﺎت ﺟﻮاب دھﺪ‪ ،‬اﺳﺘﺨﺪام ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﮫﺎ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع را ﻳﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺒﺪﻳﻞ ارزﺷﮫﺎى آزادى اطﻼﻋﺎت ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن رﺳﻤﻰ ﻳﮏ ﭼﯿﺰ اﺳﺖ و ﻗﺼﺪ ﺑﺮاى ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻓﺮھﻨﮓ دوﻟﺖ ﺑﺮاى آﻧﮑﻪ‬
‫ﻣﻘﺎﻣﺎت رﺳﻤﻰ ﺑﺎ روح دوﻟﺖ ﺑﺎز و آزاد ھﻤﮑﺎرى داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮاى ﺗﺴﮫﯿﻞ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اﺳﻨﺎد ﻋﻤﻮﻣﻰ ﮐﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﻧﻪ آﻧﮑﻪ اﻳﻦ آزادى را از ارزش‬
‫ﺑﯿﺎﻧﺪازﻧﺪ و آﻧﺮا ﻋﻘﯿﻢ ﺳﺎزد ﻳﮏ ﭼﯿﺰ دﻳﮕﺮ‪ .‬در ﺳﺎﻟﮫﺎى ﭘﺲ از ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻗﺎﻧﻮن آزادى اطﻼﻋﺎت‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎرى از ﺳﺎزﻣﺎن ھﺎ ﺑﺎ آن ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ﻋﻨﺼﺮ ﻣﺰاﺣﻢ ﺑﺮﺧﻮرد‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ‪ ،‬ﭼﯿﺰى ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ در ﺻﻮرت اﻣﮑﺎن آﻧﺮا ﻓﺮﻳﺐ داد ﻳﺎ ﻓﺮﺳﻮده ﮐﺮد‪ .‬ھﺮ ﭼﻨﺪ‪ ،‬رﻓﺘﺎرھﺎ و ﺑﺮﺧﻮردھﺎ ﺑﺘﺪرﻳﺞ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده اﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﻧﺴﻞ‬
‫ﺟﺪﻳﺪﺗﺮى از ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﻤﻮﻣﻰ آﻣﺎدﮔﻰ ﺧﯿﻠﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﺮاى ﭘﺬﻳﺮش ﻣﻔﮫﻮم دﺳﺘﺮﺳﻰ آﺳﺎن و ﮔﺴﺘﺮده ﺑﻪ اﺳﻨﺎد و ﻋﻤﻮﻣﻰ را داراﺳﺖ‪.‬‬

‫اﻳﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﮫﺖ در ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﺎ ﺣﺪى ﺑﻪ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژى ھﺎى ﺟﺪﻳﺪ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮى ﺳﺎﻟﮫﺎى ‪ ١٩٩٠‬واﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺘﻰ اﮔﺮ ﻣﺴﺌﻠﻪ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اطﻼﻋﺎت دوﻟﺘﻰ را‬
‫ﮐﺎﻣﻸ ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارﻳﻢ‪ ،‬اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻳﮏ »ﻓﺮھﻨﮓ اطﻼﻋﺎﺗﻲ« ﺑﻮﺟﻮد آورده ﮐﻪ در آن ﻣﺮدم ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﮫﺎن دارﻧﺪ ﺑﺎ ﻓﺰاﻳﻨﺪه اى ﺑﻪ ﮐﺴﺐ ﺳﺮﻳﻊ و ارزان ﻳﮏ ﺷﺒﮑﻪ‬
‫وﺳﯿﻊ ﻋﺎدت ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﻨﮫﺎ ﮐﺎرى ﮐﻪ در اﻳﻦ راﺑﻄﻪ ﺑﺎﻳﺪ اﻧﺠﺎم دھﻨﺪ ﻳﮏ ﺟﺴﺘﺠﻮى ﺻﺮف اطﻼﻋﺎﺗﻰ از ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮھﺎى ﺧﻮدﺷﺎن اﺳﺖ‪ .‬ﻳﮏ ﻧﺴﻞ ﮐﺎﻣﻞ از‬
‫ﻣﺮدم ﺳﺮاﺳﺮ ﺟﮫﺎن ھﻢ اﮐﻨﻮن ﺷﺮوع ﮐﺮده ﮐﻪ ﺷﺎھﺪ دﺳﺘﺮﺳﻰ آﺳﺎن ﺑﻪ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺎﺷﺪ و ﻋﻤﻸ ﺧﻮد را ﺳﺰاوار آن ﻣﻰ داﻧﺪ‪ ،‬ﭼﯿﺰى ﮐﻪ ھﻤﺎﻧﻘﺪر آن را‬
‫طﺒﯿﻌﻰ ﻣﻰ داﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪن را‪ .‬در ﮐﺸﻮرھﺎى آزاد ﻣﺮدم ﺑﻪ طﻮر طﺒﯿﻌﻰ ﺑﺪان ﺗﻤﺎﻳﻞ دارﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اﺣﺴﺎس اﺳﺘﺤﻘﺎق را ﺑﻪ اﻣﻮر دوﻟﺖ ھﻢ‬
‫ﮔﺴﺘﺮش دھﻨﺪ‪ .‬ﻓﺮاھﻢ ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻣﮑﺎن دﺳﺘﺮﺳﻰ آﺳﺎن ﺑﻪ اﺳﻨﺎد دوﻟﺘﻰ از طﺮﻳﻖ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﻪ طﺮز روز اﻓﺰوﻧﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮑﻰ از وظﯿﻔﻪ ھﺎى اﺳﺎﺳﻰ‬
‫ﻳﮏ دوﻟﺖ آزاد و دﻣﻮﮐﺮات ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ آزادى اطﻼﻋﺎت را اﻧﺘﻈﺎر دارﻧﺪ‪ ،‬آﻧﮫﺎ اﮐﻨﻮن ﺗﻮﻗﻊ دارﻧﺪ اﻳﻦ اطﻼﻋﺎت آزاد از طﺮﻳﻖ‬
‫ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ در اﺧﺘﯿﺎر آﻧﮫﺎ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد اﻳﻦ اﺣﺴﺎس و آﮔﺎھﻰ روز اﻓﺰون در ﺳﺎل ‪ ١٩٩۶‬ﺑﺎ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻗﺎﻧﻮن آزادى اطﻼﻋﺎت اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮏ راه ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﻓﺪرال‬
‫ﺑﺎز ﮐﺮد‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﮐﻪ ﺗﺼﺮﻳﺢ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻔﮫﻮم »اﺳﻨﺎد ﻋﻤﻮﻣﻲ« ﺷﺎﻣﻞ اﺳﻨﺎدى ﻧﯿﺰ ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮏ ﻧﮕﮫﺪارى ﻣﻰ ﺷﻮد و ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى‬
‫ﻓﺪرال را ﻣﻠﺰم ﻣﻰ ﺳﺎزد ﮐﻪ دﺳﺘﺮﺳﻰ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮏ ﺑﻪ اﺳﻨﺎد آﻧﮫﺎ را ﻣﺠﺎز ﺑﺪاﻧﻨﺪ‪.‬‬

‫در ﺧﻼل ﻣﺪﺗﻰ ﮐﻪ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ رﺷﺪ ﮐﺮده و ﺑﺪﻳﻦ ﺣﺪ ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﻮده ھﺎ ﺷﺪه و ﻋﻤﻸ ھﻤﻪ ﻣﺸﺎﻏﻞ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎ در ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺧﻮد را در‬
‫ﺻﻔﺤﺎت آن ﺟﺎر ﻣﻰ زﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﻣﻞ اطﻼﻋﺎت ﻣﮫﻢ و ﻓﺮﺻﺘﮫﺎﻳﻰ ﺑﺮاى ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﻰ اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻪ دوﻟﺘﮫﺎ ﻓﺸﺎر ﻣﻰ آﻳﺪ ﮐﻪ در ﺑﺎزار اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮏ ﺑﻪ‬
‫رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺮﺧﯿﺰﻧﺪ و ﺧﻮد را »اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﭘﺴﻨﺪ« ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در ﺳﻄﺢ ﻣﻠﻰ و ﻣﺤﻠﻰ‪ ،‬ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻣﺤﻠﻰ ﺑﻪ طﻮر ﻓﺰاﻳﻨﺪه اى ﻣﻨﺎﺑﻊ اطﻼﻋﺎت ﺧﻮد را در ﺳﻄﺢ اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ داده و ﺑﻪ ھﺮ طﺮﻳﻘﻰ اﺳﻨﺎد دوﻟﺘﻰ را اراﺋﻪ ﻣﻰ دھﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ راﺣﺘﻰ در دﺳﺘﺮس ھﺮ ﺷﮫﺮوﻧﺪى ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد ﮐﻪ داراى ﻳﮏ ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ و ﻳﮏ‬
‫‪ modem‬اﺳﺖ‪ .‬در ﻧﮫﺎﻳﺖ اﻳﻦ ﮐﺎر ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻳﮑﻰ از ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﻤﺪه ﻣﺎﻟﻰ ﻣﻄﺮح ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻮاﻧﯿﻦ آزادى اطﻼﻋﺎت را ﺣﻞ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﭼﻮن اطﻼﻋﺎت‬
‫دوﻟﺘﻰ اﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮏ اﺳﺖ‪ ،‬ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ درﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﺮاھﻢ ﮐﺮدن دﺳﺘﺮﺳﻰ آزاد ﺑﻪ اطﻼﻋﺎت ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮى اﺳﻨﺎد ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺮاى‬
‫ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻋﺎدى ﮐﻪ از اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﺎر ﻧﺴﺒﺘﺄ ﺳﺎده اى اﺳﺖ و ﺗﻨﮫﺎ ﻧﺮم اﻓﺰارى را ﻣﻰ ﺧﻮاھﺪ ﮐﻪ آن اطﻼﻋﺎت را ﺑﻪ ﺳﮫﻮﻟﺖ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ و ﺑﺎزﻳﺎﺑﻰ ﻣﻰ ﺳﺎزد‪.‬‬

‫دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن ھﺎى ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺄﻣﻞ دوﻟﺘﻰ‬

‫ﺑﺎز ﺑﻮدن و ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ در دوﻟﺖ ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻪ اﺳﻨﺎد و اطﻼﻋﺎت ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮى دوﻟﺘﻰ ﻗﺎﺑﻞ اطﻼق اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮد ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى دوﻟﺘﻰ را ﻧﯿﺰ درﺑﺮ ﻣﻰ‬
‫ﮔﯿﺮد‪ .‬در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻳﮏ ﺳﻨﺖ ﻗﻮى‪ ،‬ﮐﻪ ﺗﺎ اﻧﺪازه اى ﺗﻮﺳﻂ ﺧﻮد ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺣﻔﻆ ﻣﻰ ﺷﻮد وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺣﻖ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﻋﻤﻮم ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎن‬
‫ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت دادﮔﺎھﮫﺎ و ﻧﮫﺎدھﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى را ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬در دوران اﺧﯿﺮ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ ﺑﺎ ﮔﺬراﻧﺪن ﻳﮏ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻓﺪارل و اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺷﺪه ﮐﻪ‬
‫ﻣﺮدم ﺑﻪ آن »ﻗﻮاﻧﯿﻦ روز روﺷﻦ« ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ و دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﺟﻠﺴﺎت ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى اﺟﺮاﺋﻰ و ادارى را ﻧﯿﺰ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﺟﺮﻳﺎن ﭘﺮوﻧﺪه روزﻧﺎﻣﻪ ھﺎى رﻳﭽﻤﻮﻧﺪ ﻋﻠﯿﻪ اﻳﺎﻟﺖ وﻳﺮﺟﯿﻨﯿﺎ در ﺳﺎل ‪ ١٩٨٠‬ﺣﮑﻢ ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻀﻤﯿﻦ آزادى ﺑﯿﺎن در‬
‫اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺷﺎﻣﻞ ﺣﻖ ﻣﺮدم ﺑﻪ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﺟﻨﺎﺋﻰ ﻧﯿﺰ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬در ﻗﻠﺐ اﻳﻦ ﺣﻖ‪ ،‬ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﻧﻘﺶ ﺣﯿﺎﺗﻰ‬
‫دﺳﺘﺮﺳﻰ ﻋﻤﻮم ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﺟﻨﺎﺋﻰ در زﻧﺪﮔﻰ آزاد اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪاﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﯿﺎن ﻋﻘﺎﻳﺪ ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺮﮔﺮ از طﺮف اﮐﺜﺮﻳﺖ‪ ،‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻧﻈﺮ‬
‫ﺧﻮد را ﺗﻮﺿﯿﺢ داد »ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﻋﻠﻨﻰ [در زﻣﺎن ﻣﺴﺘﻌﻤﺮات در آﻣﺮﻳﮑﺎ] و ﻣﺪﺗﮫﺎ ﻗﺒﻞ از ﭘﯿﺪا ﺷﺪن داﻧﺸﻤﻨﺪان رﻓﺘﺎر ﺷﻨﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺗﺎ ﺣﺪى ﻣﻨﻌﮑﺲ‬
‫ﮐﻨﻨﺪه اﻳﻦ ﭘﺬﻳﺮش اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﻋﻤﻮﻣﻰ داراى ارزش واﻻى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ اﺳﺖ‪ .‬ﺣﺘﻰ ﺑﺪون وﺟﻮد آن ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺑﺮاى ﺑﯿﺎن اﻳﻦ ﻣﻔﮫﻮم‬
‫ﺑﺼﻮرت ﮐﻠﻤﺎت‪ ،‬ﻣﺮدم در اﺛﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﻣﺸﺎھﺪه اﺣﺴﺎس ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ‪ ،‬ﺑﺨﺼﻮص در اداره ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﺟﻨﺎﺋﻰ‪ ،‬روش ھﺎى اﺟﺮاى ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﺧﻮد را‬
‫از ﭘﺬﻳﺮش ھﻤﮕﺎﻧﻰ در ﻣﻮرد ھﻢ ﺟﺮﻳﺎن ﮐﺎر و ھﻢ ﻧﺘﺎﻳﺞ آن ﮐﺴﺐ ﮐﻨﺪ‪ «.‬اﻳﻦ ﺣﻖ ﺷﺮﮐﺖ در ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﺟﻨﺎﺋﻰ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺴﯿﺎرى از دادﮔﺎھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﻣﺪﻧﻰ ھﻢ ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬و ﺑﺮاﺳﺘﻰ دﻻﻳﻞ ﻣﺤﮑﻢ و ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﻨﻨﺪه اى ھﻢ از ﻧﻈﺮ ﺗﺎرﻳﺨﻰ و ھﻢ از ﻧﻈﺮ ﻋﻤﻠﻰ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺣﻖ‬
‫دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﻣﺪﻧﻰ را ﺗﻮﺟﯿﻪ و ﺗﺄﺋﯿﺪ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ ‪ Oliver Wendel Holms‬ﻳﮑﺒﺎراظﮫﺎر داﺷﺖ دﺳﺘﺮﺳﻰ‬
‫ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻣﺪﻧﻰ »از اھﻤﯿﺖ ﺑﺴﺰاﺋﻰ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ« زﻳﺮا »آﮔﺎھﻰ ھﻤﮕﺎﻧﻰ ﺿﺎﻣﻦ اﺟﺮاى ﺻﺤﯿﺢ ﻋﺪاﻟﺖ اﺳﺖ‪ ...‬اﻣﺮ ﻣﻄﻠﻮﺑﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت )ﻣﺪﻧﻲ( در ﺑﺮاﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﻣﺮدم اﻧﺠﺎم ﮔﯿﺮد‪ ،‬ﻧﻪ ﺑﺪان دﻟﯿﻞ ﮐﻪ ﺟﺪاﻟﮫﺎى ﻳﮏ ﺷﮫﺮوﻧﺪ ﺑﺎ دﻳﮕﺮى ﺑﻪ ﻋﻤﻮم ﻣﺮدم رﺑﻂ دارد‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺪان ﺟﮫﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺣﺴﺎﺳﺘﺮﻳﻦ زﻣﺎن ﺑﺮاى ﻣﺠﺮﻳﺎن ﻋﺪاﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ وﻗﺘﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻨﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺮدم ﻣﺴﺌﻮﻟﻨﺪ و ھﺮ ﺷﮫﺮوﻧﺪ ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﺧﻮد ﻣﺸﺎھﺪه ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ‬
‫وظﯿﻔﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﻪ ﭼﻪ طﺮﻳﻘﻰ اﺟﺮا ﻣﻰ ﺷﻮد‪«.‬‬

‫در ﻋﺼﺮ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن‪ ،‬ﺣﻖ ﻣﺮدم ﺑﺮاى ﺷﺮﮐﺖ در ﻳﮏ ﺟﺮﻳﺎن ﻗﻀﺎﺋﻰ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﻰ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻄﻮر ﻓﺰاﻳﻨﺪه اى ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﻣﻰ ﺷﻮد و آن‬
‫دادن اﺟﺎزه ﺑﻪ دورﺑﯿﻦ ھﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺑﺮاى ﭘﻮﺷﺶ ﺧﺒﺮى ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت اﺳﺖ‪ .‬در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ھﯿﭻ ﺣﻖ ﻧﺎﺷﻰ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ اﺟﺎزه دھﺪ‬
‫دورﺑﯿﻦ ھﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﺑﻪ دادﮔﺎه راه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و اﻳﻦ ﺣﻖ را دادﮔﺎھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎرى از دادﮔﺎھﮫﺎ ﻳﺎ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﻗﻮاﻧﯿﻦ‬
‫اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻳﺎ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻘﺮرات دادﮔﺎه ﻣﺤﻠﻰ اﮐﻨﻮن ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺘﻤﺮ اﺟﺎزه ﻣﻰ دھﻨﺪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت را ﺿﺒﻂ و ﭘﺨﺶ ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻳﮏ ﺷﺒﮑﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ‬
‫ﮐﯿﺒﻞ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ وﺟﻮد دارد ﺑﻨﺎم ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن دادﮔﺎه )‪ (Court TV‬ﮐﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت واﻗﻌﻰ را ھﺮ روز و ھﺮ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻌﻨﻮان ﺑﺨﺸﻰ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﺻﻠﻰ ﺧﻮد ﭘﺨﺶ ﻣﻰ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ .‬در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ در آﻣﺮﻳﮑﺎ اﻳﻦ ﺣﻖ دﺳﺘﺮﺳﻰ در دادﮔﺎھﮫﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮ داده ﻣﻰ ﺷﻮد ﺗﺎ در دادﮔﺎھﮫﺎى ﻓﺪرال‪.‬‬

‫دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﺟﺎزه ﻧﻤﯿﺪھﺪ دورﺑﯿﻦ ھﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻦ ھﺎى آن وارد ﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﺟﻠﺴﺎت دادﮔﺎه ﺑﻄﻮر زﻧﺪه از رادﻳﻮ ﭘﺨﺶ ﺷﻮد‪ .‬در‬
‫ﺳﺎﻟﮫﺎى اﺧﯿﺮ دادﮔﺎه ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﺧﻮد را ﺑﺮ روى ﻧﻮار ﺿﺒﻂ ﮐﺮده و آﻧﮫﺎ را در آﻏﺎز دوره ﺑﻌﺪى از طﺮﻳﻖ آرﺷﯿﻮ ﻣﻠﻰ در دﺳﺘﺮس ﻗﺮار داده اﺳﺖ‪ .‬در ﮔﺴﺘﺮش‬
‫اﻳﻦ ﺳﻨﺖ درﺧﻼل ﻣﺤﺎﮐﻤﺎت ﻣﮫﯿﺞ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در ﻣﻮرد اﻧﺘﺨﺎﺑﺎت رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى ﺳﺎل ‪ ،٢٠٠٠‬و در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﻋﻼﻗﻤﻨﺪى ﺷﺪﻳﺪ ﻋﻤﻮﻣﻰ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﻪ‬
 ‫وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ ﺧﺒﺮى اﺟﺎزه داد ﻳﮏ ﻧﻮار ﺿﺒﻂ ﺷﺪه از ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ را ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از ﺧﺘﻢ آن ﭘﺨﺶ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﺗﻨﮫﺎ ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﭘﺲ از ﺧﺘﻢ آن ﺑﻪ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﮔﻮش ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺪود ‪ ٩٠‬دﻗﯿﻘﻪ طﻮل ﮐﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫در ھﻤﻪ دادﮔﺎھﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ دورﺑﯿﻦ ﻳﺎ ﻣﯿﮑﺮوﻓﻦ اﺟﺎزه ورود داده ﻣﻰ ﺷﻮد‪ ،‬ﺑﻪ ﻗﻀﺎت ﻣﻌﻤﻮﻷ آراء و ﻧﻈﺮﻳﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اراﺋﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد ﺗﺎ ﻗﻮاﻋﺪ و‬
‫ﻣﻘﺮراﺗﻰ را وﺿﻊ ﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺰاﺣﻤﺖ دورﺑﯿﻦ ھﺎ و ﻣﯿﮑﺮوﻓﻦ ھﺎ را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪه و اطﻤﯿﻨﺎن ﻳﺎﺑﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﻮر آﻧﮫﺎ اھﻤﯿﺖ ﺣﯿﺎﺗﻰ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻳﮏ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ‬
‫ﻋﺎدﻻﻧﻪ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻧﻤﻰ دھﺪ‪.‬‬

‫در ﺳﻄﺢ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺮاى ﻧﮫﺎدھﺎى ﻣﻘﻨﻨﻪ ﻳﮏ ﺳﻨﺖ دﻳﺮﭘﺎ ﺑﺮاى ﻣﺸﻮرت ھﺎى ﻋﻠﻨﻰ وﺟﻮد دارد‪ .‬اﻳﻦ طﺒﻌﺄ ﺗﻮﺳﻂ اﺳﻨﺎد ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻧﺸﺪه‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﻼﺣﺪﻳﺪ ﻧﮫﺎدھﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى واﮔﺬار ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ‪ ،‬ﺑﺪﻧﺒﺎل ﻳﮏ ﺳﻨﺖ ﻗﻮى‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﮐﻨﮕﺮه‬
‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺑﺮوى ﻋﻤﻮم ﺑﺎز ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﺧﯿﺮا ﭘﯿﮕﯿﺮى ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﻧﮫﺎدھﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﺑﺮاى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﻳﮏ اﻣﺮ روزﻣﺮه ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ‪ .‬در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺷﺒﮑﻪ ھﺎى ‪ C-Span‬ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ھﺎى ﮐﻨﮕﺮه را ﭘﺨﺶ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬و در ﻣﻘﯿﺎﺳﻰ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى ﻧﮫﺎدھﺎى‬
‫ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻧﯿﺰ اﮐﻨﻮن ﭘﺨﺶ ﻣﻰ ﺷﻮد‪.‬‬

‫در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﻳﻦ آﮔﺎھﻰ ﮐﻪ ﺟﻠﺴﺎت ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻓﺪرال‪ ،‬اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ،‬و ﻣﺤﻠﻰ اﻏﻠﺐ در ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺣﻘﯿﻘﻰ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﺴﯿﺎر ﺣﺎﺋﺰ اھﻤﯿﺖ ﺗﺮ ھﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى ھﺎى ﺧﻮد ﻧﮫﺎدھﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى‪ ،‬دوﻟﺖ ﻓﺪرال و ﺑﺴﯿﺎرى از دوﻟﺘﮫﺎى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﻠﺴﺎت ﻋﻠﻨﻰ را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮده اﻧﺪ‪ ،‬ﮐﻪ اﻏﻠﺐ از آن‬
‫ﺑﻌﻨﻮان »ﻗﻮاﻧﯿﻦ روز روﺷﻦ« ﻳﺎد ﻣﻰ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻗﺎﻧﻮن ﺟﻠﺴﺎت ﻋﻠﻨﻰ ﻓﺪرال‪ ،‬ﮐﻪ ﺑﻨﺎم » دوﻟﺖ در ﻗﺎﻧﻮن روز روﺷﻦ« ﻣﻌﺮوف اﺳﺖ در ‪ ١٩٧۶‬ﺗﻮﺳﻂ ﮐﻨﮕﺮه ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻘﺮر ﻣﻰ دارد ﮐﻪ‬
‫ﺟﻠﺴﺎت ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ ﻓﺪرال ﺑﺮوى ﻋﻤﻮم ﺑﺎز ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن »ﺟﻠﺴﻪ« را ﺑﻌﻨﻮان ﭼﯿﺰى ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ »ﺣﺪ ﻧﺼﺎب« رﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ھﺪف آن‬
‫اﻧﺠﺎم ﮐﺎرى ﺑﺎﺷﺪ – ﻳﻌﻨﻰ ﺗﺄﻣﻼت ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﻌﺪاد ﻣﻘﺮر ﺷﺪه ﻣﻘﺎﻣﺎت دوﻟﺘﻰ ﺑﺮاى ﺑﻪ اﺟﺮا در آوردن ﻳﮏ اﻗﺪام رﺳﻤﻰ از طﺮف ﺳﺎزﻣﺎن‪ .‬اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺣﮑﻢ ﻣﻰ‬
‫ﮐﻨﺪ ﮐﻪ از ﻟﺤﻨﻰ ﻣﺤﮑﻢ و ﻓﺮاﮔﯿﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت »ﺑﮑﺎر ﻧﻤﻰ ﺑﺮﻧﺪ ﻳﺎ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﮐﺎر ﺳﺎزﻣﺎن را ﻧﻤﻰ دھﻨﺪ« ﻣﮕﺮ در ﭼﻨﯿﻦ ﺟﻠﺴﺎت ﻋﻠﻨﻰ‪ ،‬و ﭘﺲ از آن‬
‫اﻋﻼن ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ »ھﺮ ﻗﺴﻤﺖ از ھﺮ ﺟﻠﺴﻪ ھﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ ﺑﺮوى ﻧﻈﺎرت ﻋﻤﻮم ﺑﺎز ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد‪«.‬‬

‫ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻰ رود اﺳﺘﺜﻨﺎھﺎﺋﻰ ھﻢ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺄ در دﻧﺒﺎﻟﻪ آﻧﮫﺎﺋﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﺎﻧﻮن آزادى اطﻼﻋﺎت وﺿﻊ ﺷﺪه و ﺑﺪان ﻣﻨﻈﻮر‬
‫ﺑﻮده ﮐﻪ ﺟﻠﺴﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دﻓﺎع ﻣﻠﻰ ﻳﺎ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﻰ‪ ،‬ﻣﻘﺮرات داﺧﻞ ﺳﺎزﻣﺎﻧﻰ‪ ،‬اﺳﺮار ﺗﺠﺎرﺗﻰ‪ ،‬ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت اﻧﺘﻈﺎﻣﻰ‪ ،‬ﻣﻘﺮرات ﻣﺆﺳﺴﺎت ﻣﺎﻟﻰ‪،‬‬
‫ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺷﺨﺼﻰ‪ ،‬و اﻓﺸﺎءﮔﺮﻳﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ در آن ﻓﺮدى ﺑﻪ ارﺗﮑﺎب ﺟﺮﻣﻰ ﻣﺘﮫﻢ ﻣﻰ ﺷﻮد ﻳﺎ ﺑﻄﻮر رﺳﻤﻰ ﻣﺤﮑﻮم ﻣﻰ ﺷﻮد را ﻣﻮرد اﺳﺘﺜﻨﺎء ﻗﺮار دھﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻌﯿﺎر ﻗﺎﻧﻮن روز روﺷﻦ ﻳﺎ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﻗﺎﻧﻮن اظﮫﺮ ﻣﻦ اﻟﺸﻤﺲ ﻣﻔﮫﻮم »ﺟﻠﺴﻪ« اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻨﺠﺎ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﯿﻦ ﺗﺄﻣﻼت رﺳﻤﻰ ﺣﺪ ﻧﺼﺎﺑﻰ از ﻣﻘﺎﻣﺎت در داﺧﻞ‬
‫ﺳﺎزﻣﺎن ﮐﻪ در آن ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت واﻗﻌﻰ در ﻣﻮرد ﻋﻤﻮم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد و ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﻰ و ﻏﯿﺮ رﺳﻤﻰ در ﻣﻮرد ﺳﯿﺎﺳﺖ ﮔﺬارى ﮐﻪ ﺷﺮط طﺒﯿﻌﻰ وﻏﯿﺮ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺘﻨﺎب اداره اﻣﻮر اﺳﺖ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت ﻗﺎﺋﻞ ﻣﻰ ﮔﺮدد‪ .‬ﮐﻨﮕﺮه‪ ،‬در ﭘﯿﺶ ﻧﻮﻳﺲ ﻗﺎﻧﻮن روز روﺷﻦ در ﺗﻌﺮﻳﻒ »ﺟﻠﺴﻪ« )‪ (meeting‬اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ را ﺗﺸﺨﯿﺺ داد‬
‫ﮐﻪ اﻣﮑﺎن ﻧﺪارد ﮐﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى ادارى ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ دراﻧﻈﺎر ﻋﻤﻮم اﻧﺠﺎم ﮔﯿﺮد‪ .‬ﺟﻠﺴﺎت ﻏﯿﺮ رﺳﻤﻰ و زﻣﯿﻨﻪ اى ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ را روﺷﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ و دﻳﺪﮔﺎھﮫﺎى‬
‫ﻣﺘﻔﺎوت را ﻋﯿﺎن ﻣﻰ ﺳﺎزﻧﺪ ﻳﮏ ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﮐﺎر ﺳﺎزﻣﺎن ھﺎى دوﻟﺘﻰ اﺳﺖ‪ .‬زﻳﺎن رﺳﺎﻧﺪن ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺒﺎﺣﺜﺎﺗﻰ ﻣﺎﻧﻊ رک ﮔﻮﺋﻰ در ﺑﯿﻦ ﻣﻘﺎﻣﺎت رﺳﻤﻰ ﻣﻰ‬
‫ﺷﻮد‪ ،‬و ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زاﺋﺪه اى از اداره اﻣﻮر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ ﺷﻮد ﺑﺪون آﻧﮑﻪ ﺳﻮد ﻣﮫﻤﻰ ﺑﺮاى ﻣﺮدم ﺣﺎﺻﻞ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﻳﻨﺠﺎ ﺑﻪ ﻣﺼﺎﻟﺤﻪ اى ﻣﻰ‬
‫رﺳﺪ‪ ،‬و ﺗﻨﮫﺎ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﺟﺮاﺋﻰ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﺪ ﻧﺼﺎب اﻋﻀﺎء ﺳﺎزﻣﺎن ﻛﻪ ﻋﻤﻸ ﮐﺎر ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻳﺎ وظﺎﺋﻒ رﺳﻤﻰ آﻧﺮا اﻧﺠﺎم ﻣﻰ دھﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮﺳﺪ‪.‬‬

‫و ﺑﺎز ھﻢ ﺗﺼﻮﻳﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬در ﺳﺮاﺳﺮ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺳﯿﺴﺘﻤﮫﺎى ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻰ ﮐﯿﺒﻞ ﻣﺤﻠﻰ ﻣﻌﻮﻷ ﻳﮏ ﻳﺎ دو ﮐﺎﻧﺎل را‬
‫ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﭘﺨﺶ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮﻳﮫﺎى دوﻟﺖ ﻣﺤﻠﻰ اﺧﺘﺼﺎص ﻣﻰ دھﻨﺪ ﮐﻪ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان ﺟﻠﺴﺎﺗﻰ از ﻗﺒﯿﻞ ﻧﺸﺴﺘﮫﺎى دوﻟﺘﻰ در ﺳﻄﺢ ﺷﮫﺮ ﻳﺎ‬
‫ﺑﺨﺶ‪ ،‬ﺟﻠﺴﺎت ھﯿﺌﺘﮫﺎى ﻣﺪارس‪ ،‬و ھﯿﺌﺘﮫﺎى ﺗﻌﺌﯿﻦ ﻣﺤﺪوده را ﻧﺎم ﺑﺮد‪.‬‬

‫دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اﻣﺎﮐﻦ‬

‫در ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ آزاد ﺗﺎ ﭼﻪ ﺣﺪى ﺷﮫﺮوﻧﺪان از ﺟﻤﻠﻪ اﻋﻀﺎى وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ‪ ،‬ﺑﻄﻮر ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺣﻖ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اﻣﺎﮐﻦ ﻋﻤﻮﻣﻰ از ﻗﺒﯿﻞ زﻧﺪاﻧﮫﺎ ﻳﺎ‬
‫ﻣﺪارس دوﻟﺘﻰ را دارﻧﺪ؟‬

‫ﻳﮏ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اﻣﺎﮐﻦ دوﻟﺘﻰ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺎدﮔﻰ ﺑﮕﻮﺋﯿﻢ ﮐﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﻪ ھﯿﭻ ﻋﻨﻮان ھﯿﭻ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اﻣﺎﮐﻦ دوﻟﺘﻰ ﻧﺪاﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬زﻳﺮا از ھﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻳﻦ اﻣﺎﮐﻦ ﺟﺰو اﻣﻮال دوﻟﺘﻰ اﺳﺖ‪ ،‬و دوﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﻗﺪرت آﻧﺮا داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﮐﺴﻰ را ﺑﻪ آن ﻣﮑﺎﻧﮫﺎ راه دھﺪ ﻳﺎ ﺧﯿﺮ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ‬
‫اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻗﻮاﻧﯿﻦ آﻣﺮﻳﮑﺎ رد ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺟﺎى آن ﻣﻮادى اﺳﺖ ﮐﻪ از اﺻﻼﺣﯿﻪ اول ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺧﺬ ﺷﺪه ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان »ﻗﺎﻧﻮن اﻣﺎﮐﻦ‬
‫ﻋﻤﻮﻣﻲ« ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد‪ .‬ﻣﮑﺎﻧﮫﺎﺋﻰ ﺑﺨﺼﻮص از ﻗﺒﯿﻞ ﭘﺎرﮐﮫﺎ‪ ،‬ﻣﯿﺎدﻳﻦ ﻣﮫﻢ ﻋﻤﻮﻣﻰ‪ ،‬ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﮫﺎ‪ ،‬و ﭘﯿﺎده روھﺎ ﺑﻌﻨﻮان »اﻣﺎﮐﻦ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺳﻨﺘﻲ« ﺗﻠﻘﻰ ﻣﻰ‬
‫ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ دوﻟﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺮدم »ﺑﻪ اﻣﺎﻧﺖ« ﺳﭙﺮده ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﻳﻌﻨﻰ ﻣﮑﺎﻧﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻣﺮدم ﺣﻖ دارﻧﺪ در آﻧﮫﺎ ﮔﺮد آﻣﺪه و ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺎﻟﻤﺖ آﻣﯿﺰ ﺣﺮف‬
‫ﺧﻮد را ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﻧﻈﻢ ﺑﺮﻗﺮار اﺳﺖ ﺗﻈﺎھﺮات ﺑﺮﮔﺰار ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺣﺘﻰ ﻓﺮاﺗﺮ از ﻣﮑﺎﻧﮫﺎﺋﻰ از ﻗﺒﯿﻞ ﭘﺎرﮐﮫﺎ و ﻣﯿﺎدﻳﻦ ﻋﻤﻮﻣﻰ‪ ،‬دادﮔﺎھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﺸﺨﯿﺺ داده اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﮑﺎﻧﮫﺎى دﻳﮕﺮ ﺑﺨﺼﻮﺻﻰ‪ ،‬از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﺎﻻرھﺎى ﻋﻤﻮﻣﻰ‪،‬‬
‫اﺗﺎﻗﮫﺎى ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻠﺴﻪ‪ ،‬ﻳﺎ راھﺮوھﺎى ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﮫﺎى ﺑﺰرگ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﯿﺰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺟﺰو »اﻣﺎﮐﻦ ﻋﻤﻮﻣﻲ« ﻣﺤﺴﻮب ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ در آن ﺷﺨﺺ ﺣﻖ دارد‬
‫ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در آن ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد ﻳﺎ ﻓﺎش ﻣﻰ ﮔﺮدد ﮔﻮش ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮﭼﻪ ﺑﺴﯿﺎرى از ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى دوﻟﺘﻰ »اﻣﺎﮐﻦ ﺑﺎز« ﻣﺤﺴﻮب ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاى اظﮫﺎر ﻧﻈﺮ آزاداﻧﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى اﺟﺮاﺋﻰ‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در آن ﮐﺎر روزاﻧﻪ دوﻟﺖ اﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻨﺠﺎ ﺻﺤﺒﺖ از ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى ﻣﺸﻮرﺗﻰ ﻳﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى دوﻟﺖ ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﻳﻌﻨﻰ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﺟﻠﺴﺎت‬
‫ﻋﻤﻮﻣﻰ از ﻗﺒﯿﻞ دادﮔﺎھﮫﺎ ﻳﺎ ﺟﻠﺴﺎت ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ادارى‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى ﻏﯿﺮ ﺷﻮراﺋﻰ دوﻟﺖ اﺳﺖ از ﻗﺒﯿﻞ آن ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ از طﺮف دوﻟﺖ در‬
‫ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﮫﺎ‪ ،‬ﻣﺪارس ﻳﺎ زﻧﺪاﻧﮫﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎ ﺑﻄﻮر ﺳﻨﺘﻰ ﺑﻌﻨﻮان »اﻣﺎﮐﻦ ﻋﻤﻮﻣﻲ« ﻣﺤﺴﻮب ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬از ﻧﻈﺮ ﺳﻨﺘﻰ ﺷﮫﺮوﻧﺪان‬
‫داراى ﻳﮏ ﺣﻖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﺮاى ورود ﺑﻪ اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ آﻧﮫﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ آﻧﺠﺎ ﮐﺎرى اﻧﺠﺎم ﻣﻰ‬
‫دھﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل ﻣﺪارس ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ورود ھﻤﻪ ﺑﺠﺰ داﻧﺶ آﻣﻮزان‪ ،‬ﻣﻌﻠﻤﯿﻦ‪ ،‬ﻣﺪﻳﺮان‪ ،‬و واﻟﺪﻳﻦ را ﻣﻤﻨﻮع ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎﻧﮫﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ورود ھﻤﻪ ﺑﺠﺰ‬
‫ﺑﯿﻤﺎران‪ ،‬ﭘﺮﺳﻨﻞ ﭘﺰﺷﮑﻰ‪ ،‬وﻣﺮاﺟﻌﯿﻦ واﺟﺪ ﺷﺮاﻳﻂ را ﻣﻨﻊ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬زﻧﺪاﻧﮫﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ورود ھﻤﻪ اﻓﺮاد ﺑﺠﺰ زﻧﺪاﻧﯿﺎن‪ ،‬ﻣﻘﺎﻣﺎت زﻧﺪان‪ ،‬و وﮐﻼ را ﻣﻤﻨﻮع ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ ﺑﺮاى ھﻤﻪ اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎ و ﺑﺴﯿﺎرى دﻳﮕﺮ ﮐﻪ ﺑﺘﻮان ﺗﺼﻮر ﮐﺮد ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻓﺸﺎرھﺎﺋﻰ از طﺮف ﺷﮫﺮوﻧﺪان از ﺟﻤﻠﻪ اﻋﻀﺎى وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط‬
‫ﺟﻤﻌﻰ‪ ،‬ﺑﺮاى دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺟﮫﺖ ﻧﻈﺎرت و ﺷﺎﻳﺪ اﻧﺘﻘﺎد از آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻓﺎش ﻣﻰ ﺷﻮد وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻋﻀﺎى ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻳﺎ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‬
‫ﺑﺨﻮاھﻨﺪ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده‪ ،‬ﻓﺴﺎد‪ ،‬ﻳﺎ ﺷﺮاﻳﻂ زﻧﻨﺪه ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻧﺎھﻨﺠﺎرﻳﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ در داﺧﻞ اﻳﻦ ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎ ﺻﻮرت ﻣﻰ ﮔﯿﺮد را ﮔﺰارش ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎﺋﯿﮑﻪ ھﺰﻳﻨﻪ اﻳﻦ‬
‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎ را ھﻤﻪ ﻣﺮدم ﻣﻰ ﭘﺮدازﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺤﺚ ﺑﺮ ﺳﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻳﺎ ﻋﻤﻮم ﻣﺮدم ﺣﻖ دارﻧﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ در داﺧﻞ آﻧﮫﺎ ﭼﻪ ﻣﻰ ﮔﺬرد ﻳﺎ ﻧﻪ‪ .‬ﺣﺪاﻗﻞ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ‬
‫ﻣﻰ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﻪ دادﮔﺎھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺎﻳﻞ ﻧﺒﻮده اﻧﺪ ھﯿﭻ ﺣﻖ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ را ﺑﺮاى دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻣﺎﮐﻦ ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺄ ﺑﻪ آﻧﮫﺎ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫اطﻼق اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﻰ از دادﮔﺎھﮫﺎ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﻮده اﻧﺪ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﻨﺪ اﺻﻞ ﻋﺪم ﺗﺒﻌﯿﺾ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﻣﺆﺳﺴﺎت ﺗﺎ ﺣﺪى ﺣﻖ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﻣﺮدم‬
‫اﻋﻄﺎء ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ – ﻣﺜﻼ از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﻮرھﺎى دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻰ ﺑﻪ زﻧﺪاﻧﮫﺎ – اﻳﻦ ﻣﺆﺳﺴﺎت ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﺑﺮاﺑﺮ وﺳﺎﺋﻞ ارﺗﺒﺎط ﺟﻤﻌﻰ‪ ،‬ﻳﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﮫﺮوﻧﺪاﻧﻰ ﮐﻪ‬
‫ﻣﻰ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻨﮫﺎﺋﻰ و ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺸﺎھﺪه و ﺟﻤﻊ آورى اطﻼﻋﺎت ﺑﻪ آﻧﺠﺎ ﺑﺮوﻧﺪ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﺎر اﻳﻦ ﻣﺆﺳﺴﺎت ﻣﻨﺘﻘﺪان ﺑﺎﻟﻘﻮه اى ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻗﺎﺋﻞ‬
‫ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫ارزش ﻋﺪم ﭘﻨﮫﺎن ﮐﺎري‬

‫در طﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ھﻤﻪ دوﻟﺖ ھﺎ ھﻤﻪ ﺟﺎ و ھﻤﯿﺸﻪ ذاﺗﺄ ﺑﺪان ﺗﻤﺎﻳﻞ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻗﺴﻤﺘﻰ از ﮐﺎرﺷﺎن در ﭘﻨﮫﺎن ﮐﺎرى ﺻﻮرت ﮔﯿﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﻳﮏ ﻏﺮﻳﺰه‬
‫طﺒﯿﻌﻰ اﻧﺴﺎﻧﻰ اﺳﺖ و ﻏﺮﻳﺰه طﺒﯿﻌﻰ دوﻟﺖ ﻧﯿﺰ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ آن ﺟﺎﻣﻌﻪ اى ﮐﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاھﺪ ﻋﺪم ﭘﻨﮫﺎن ﮐﺎرى را ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ارزش ﺟﺪى‬
‫ﺑﮕﯿﺮد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﻗﻮاﻋﺪى را ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﺪأ ﺑﻨﻔﻊ ﻋﺪم ﭘﻨﮫﺎن ﮐﺎرى ﻋﻨﻮان ﺷﺪه اﻧﺪ – ﻋﻨﺎوﻳﻨﻰ ﮐﻪ در ﻧﮕﺎه اول ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺑﻨﻈﺮ ﻧﻤﻰ رﺳﻨﺪ – و ھﺪف آن ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ‬
‫ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻳﻞ ذاﺗﻰ دوﻟﺘﮫﺎ ﺑﺮاى اﻋﻤﺎل ﮐﻨﺘﺮل ﺳﺎﻧﺴﻮر‪ ،‬و ﭘﻨﮫﺎن ﮐﺎرى اﺳﺖ‪.‬‬

‫در ﻋﺼﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﺤﻮﻻت ﻧﻔﺲ ﮔﯿﺮى در ارﺗﺒﺎط روﺑﺮو ﺷﺪه اﻳﻢ ﮐﻪ ھﻤﺎﻧﻘﺪر از ﻧﻈﺮ ﻓﻨﻰ اﻧﻘﻼﺑﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺪاﻳﺶ ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‪ ،‬ﺗﺤﻮﻻﺗﻰ ﮐﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات‬
‫ﻓﻮق اﻟﻌﺎده وﺳﯿﻌﻰ را در روﺷﮫﺎى ﺟﻤﻊ آورى‪ ،‬ﺗﻤﺮﮐﺰ‪ ،‬ﺳﺎزﻣﺎن دادن‪ ،‬و رد ﮐﺮدن اطﻼﻋﺎت ﻧﻮﻳﺪ ﻣﻰ دھﺪ‪ .‬ﻣﻠﺘﻰ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻳﮏ ﻓﺮھﻨﮓ ﺑﺎز ﻣﺘﻌﮫﺪ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ‪ ،‬از آزادى ﺑﯿﺎن و وﺟﺪان در ھﻤﻪ اﺑﻌﺎد اﻳﻦ ﺗﺤﻮﻻت ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﯿﺰ دﻓﺎع ﮐﺮده و ﺣﻔﺎظﺘﮫﺎى ﻓﺮاواﻧﻰ را ﺑﻪ آزادى ﺑﯿﺎن‪ ،‬آزادى ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت‪ ،‬آزادى‬
‫دﻳﻦ‪ ،‬آزادى واﺑﺴﺘﮕﻰ‪ ،‬آزادى ﮔﺮد ھﻢ آﺋﻰ‪ ،‬و آزادى ﺗﻈﺎھﺮات ھﻤﮕﺎﻧﻰ ﺻﻠﺢ آﻣﯿﺰ اﻋﻄﺎء ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد‪ .‬اﻳﻦ آزادﻳﮫﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت ﺳﯿﺎﺳﻰ ﮔﺴﺘﺮش‬
‫ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ زﻣﯿﻨﻪ ﻧﺎﻣﺤﺪود رﺳﯿﺪﮔﯿﮫﺎ و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ھﻨﺮى‪ ،‬ﻋﻠﻤﻰ‪ ،‬دﻳﻨﻰ‪ ،‬و ﻓﻠﺴﻔﻰ را درﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﺗﺨﯿﻞ اﻧﺴﺎﻧﻰ را ﻓﺘﺢ ﮐﺮده و ﺗﺤﺮﻳﻚ ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ‪ .‬آن‬
‫ﺟﺎﻣﻌﻪ اى ﮐﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاھﺪ ﻋﺪم ﭘﻨﮫﺎن ﮐﺎرى را ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ارزش واﻻ ﮔﺮاﻣﻰ دارد‪ ،‬ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ زﻣﯿﻨﻪ وﺳﯿﻌﻰ از آزادى ﺑﯿﺎن را ﺑﺮاى اﻓﺮاد ﻣﺠﺎز ﻣﻰ ﺷﻤﺮد‪،‬‬
‫ﺑﻠﮑﻪ ﻳﮏ ﻗﺪم ﻧﯿﺰ ﻓﺮاﺗﺮ رﻓﺘﻪ‪ ،‬و ﻋﻤﻸ ﺟﺮﻳﺎﻧﮫﺎى رﺳﯿﺪﮔﻰ و ﮐﻨﮑﺎش ﺧﻮد دوﻟﺖ را در ﻣﻌﺮض آﻓﺘﺎب رﺳﯿﺪﮔﻰ و ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻋﻤﻮم ﻣﺮدم ﻗﺮار ﻣﻰ دھﺪ‪ .‬در ﻳﮏ‬
‫ﻓﺮھﻨﮓ واﻗﻌﺄ ﺑﺎز ﻗﺎﻋﺪه طﺒﯿﻌﻰ آن اﺳﺖ ﮐﻪ دوﻟﺖ ﮐﺎر رﺳﯿﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﻣﺮدم را ﭘﺸﺖ درھﺎى ﺑﺴﺘﻪ اﻧﺠﺎم ﻧﻤﻰ دھﺪ‪ .‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ اﻣﺮ ﻋﺎدى‪ ،‬ﺟﺮﻳﺎﻧﮫﺎى‬
 ‫ﻗﺎﻧﻮن ﮔﺬارى‪ ،‬اﺟﺮاﺋﻰ‪ ،‬و ﻗﻀﺎﺋﻰ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ روى ھﻤﮕﺎن ﺑﺎز ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺣﻔﺎظﺖ از ﺣﻘﻮق اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ‬

‫ﻧﻮﺷﺘﻪ‪»:‬ﻣﻦ در اﻳﻦ روﻳﺎ ھﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﮫﺎر ﻓﺮزﻧﺪ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻦ ﻳﮏ روز در ﺑﯿﻦ ﻣﻠﺘﻰ زﻧﺪﮔﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺘﺸﺎن ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت ﻗﺮار ﻧﮕﯿﺮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻼک‬
‫ذات ﺷﺨﺼﯿﺘﺸﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪«.‬‬

‫‪ -‬دﮐﺘﺮ ﻣﺎرﺗﯿﻦ ﻟﻮﺗﺮﮐﯿﻨﮓ‬

‫ﻧﻄﻖ در راھﭙﯿﻤﺎﺋﻰ واﺷﻨﮕﺘﻦ ‪ ،‬اوت ‪١٩۶٣‬‬

‫ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬ﺣﻞ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﺮده دارى را ﺑﺮاى ﻧﺴﻠﮫﺎى ﺑﻌﺪى ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪ ،‬و ﺟﻨﮓ داﺧﻠﻰ و ﺑﺎزﺳﺎزى از ﺟﻨﮓ ﺗﻨﮫﺎ‬
‫درﻣﺎﻧﮫﺎى ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪﺗﻰ ﺑﺮاى ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﮋادى ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺑﺮدﮔﺎن ﺳﺎﺑﻖ و ﻧﺴﻞ آﻧﺎن ﺑﻮد‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ‪ ،‬ﺗﺎ ﺳﺎﻟﮫﺎى ﻣﯿﺎﻧﻰ دھﻪ ‪ ١٩۵٠‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‬
‫ﻗﻮاﻧﯿﻨﻰ را وﺿﻊ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻧﮋاد‪ ،‬رﻧﮓ‪ ،‬ﻳﺎ اﺻﻠﯿﺖ ﻗﻮﻣﻰ اﻓﺮاد ﺗﺤﺖ رﺳﯿﺪﮔﻰ دﻗﯿﻖ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ و ﻋﻤﻸ ھﻤﻪ اﻧﻮاع ﺗﺒﻌﯿﺾ‬
‫ﻧﮋادى دوﻟﺘﻰ را ﻣﻤﻨﻮع ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﮐﻨﮕﺮه ﻧﯿﺰ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﮋادى ﻋﻤﻮﻣﻰ و ﺧﺼﻮﺻﻰ در رأى ﮔﯿﺮى‪ ،‬اﺳﺘﺨﺪام‪ ،‬اﺻﻼﺣﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزى‪ ،‬و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬
‫ھﺎى ﻓﺪرال را ﻣﻤﻨﻮع ﮐﺮده ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﭘﺲ از آن ﻧﯿﺰ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻣﻘﺮر ﮐﺮد ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺒﺘﻨﻰ ﺑﺮ ﺟﻨﺴﯿﺖ ﻣﻮرد ﻣﻮﺷﮑﺎﻓﻰ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮى ﻗﺮار ﮔﯿﺮد‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﮐﻨﮕﺮه ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺟﻨﺴﻰ را ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﺎوﻳﻦ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻤﻨﻮع ﮐﺮده‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ھﻤﭽﻨﯿﻦ رﻓﺘﺎر و ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﺎﻣﺴﺎوى ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ را ﻧﯿﺰ ﻣﻤﻨﻮع ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﺒﺎﺣﺜﺎت ﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻔﮫﻮم ﻣﺴﺎوات‪ ،‬ﻗﺴﻤﺘﻰ از دردﻧﺎک ﺗﺮﻳﻦ و ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺣﻮادث ﺗﺎرﻳﺦ آﻣﺮﻳﮑﺎ را ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﻰ دھﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎى‬
‫ﻳﮏ ﭘﺎرﭼﻪ ﺗﺮﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت‪ ،‬رﻓﺘﺎر ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺑﺎ اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ ﻳﮑﻰ از رﻳﺸﻪ اى ﺗﺮﻳﻦ و ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﻨﺪه ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﮫﺎى ھﺮ ﻣﻠﺖ اﺳﺖ‪ .‬ھﯿﭻ راھﻰ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ از‬
‫طﺮﻳﻖ آن ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ھﻤﻪ اﻓﺮاد ﺧﻮد را ﺑﻄﻮر ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮﺧﻮرد ﻗﺮار دھﺪ‪ ،‬و ھﻨﻮز وظﺎﺋﻒ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم داده ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دوﻟﺘﮫﺎ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻈﻢ‬
‫ﻣﺠﺒﻮرﻧﺪ ﺧﻄﻮطﻰ را در ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺧﻮد رﺳﻢ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺮدم را ﺑﻪ طﺒﻘﺎت ﺟﺪا ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻳﺎ طﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪى ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﺎ اﻋﻀﺎء ﻳﮏ ﮔﺮوه ﮐﻤﺘﺮ ﻳﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻓﺮد دﻳﮕﺮى در‬
‫ﻳﮏ ﮔﺮوه دﻳﮕﺮ رﻓﺘﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻧﺮﺧﮫﺎى ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ طﺒﻖ ﺳﻄﺢ درآﻣﺪ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﻰ ﺷﻮد و ﺷﺮط ﺣﺪاﻗﻞ ﺳﻦ ﺑﺮاى رأى دادن ﻳﺎ ﮔﻮاھﻰ‬
‫ﻧﺎﻣﻪ راﻧﻨﺪﮔﻰ ﻣﺜﺎﻟﮫﺎﺋﻰ ﻋﺎدى از اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻰ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺮرات در ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ و ﻣﮫﻢ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ھﺴﺘﻨﺪ اﻳﻦ ﻧﻮع طﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪى‬
‫ﻣﺸﺮوع ﺗﻠﻘﻰ ﺷﺪه و ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻄﻘﻰ از ﺷﮫﺮوﻧﺪان اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻰ رود ﮐﻪ از آﻧﮫﺎ اطﺎﻋﺖ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮﻋﮑﺲ‪ ،‬ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﺮدم ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى رﻧﮓ‪ ،‬اﺻﻠﯿﺖ ﻣﻠﻰ‪ ،‬زﻣﯿﻨﻪ ﻗﻮﻣﻰ‪ ،‬ﺟﻨﺴﯿﺖ‪ ،‬اﻋﺘﻘﺎدات ﻣﺬھﺒﻰ‪ ،‬ﻳﺎ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺗﻔﺎوت ﻗﺎﺋﻞ‬
‫ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﺑﺎ ھﺪﻓﮫﺎى دوﻟﺘﻰ ﮐﻪ اﻓﺮاد ﻣﻨﻄﻘﻰ آﻧﺮا ﻣﺸﺮوع ﻣﻰ داﻧﻨﺪ ذاﺗﺄ ﻧﺎﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ دوﻟﺘﮫﺎ ﺑﺎ ﺑﻌﻀﻰ از ﻣﺮدم رﻓﺘﺎر ﮐﻤﺘﺮ ﻣﻄﻠﻮﺑﻰ دارﻧﺪ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺮاد دﻳﮕﺮ و اﻳﻦ رﻓﺘﺎرھﺎ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺧﺼﻮﺻﯿﺘﮫﺎى ﺗﻮﻟﺪ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻼﺣﻈﺎﺗﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ارﺗﺒﺎط ﮐﻤﻰ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﻓﻌﻰ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﺎﻳﺪ‬
‫ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺷﻮد‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﺸﮑﻼﺗﻰ اﻳﺠﺎد ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ آﻧﮫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ اﻳﻦ ﺳﻮء ظﻦ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﻧﮑﻨﺪ رﻓﺘﺎر ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻣﺴﺌﻮل ﺻﺮﻓﺄ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى‬
‫ﺗﻌﺼﺐ و رﻓﺘﺎرھﺎى ﮐﻠﯿﺸﻪ اى درﺑﺎره ارزش و رﻓﺘﺎر اﻓﺮاد اﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﻌﻘﯿﺐ روﺷﻦ اھﺪاف ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ‪.‬‬

‫اﮔﺮﭼﻪ ﻓﺮاﺗﺮ از اﻳﻦ اﺻﻮل‪ ،‬درﺟﻪ اى ﮐﻪ ﺑﺮﻣﺒﻨﺎى آن طﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪى ﮔﺮوھﻰ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﺎﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺗﻠﻘﻰ ﺷﺪه و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺤﮑﻮم ﻣﻰ ﮔﺮدد‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ اى‬
‫ﮔﺴﺘﺮده ﺑﻪ رﻓﺘﺎرھﺎى ﻏﺎﻟﺐ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺴﺘﮕﻰ دارد‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﻰ از ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ و داراى‬
‫ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﻓﯿﺰﻳﮑﻰ ﻳﺎ روش زﻧﺪﮔﻰ ﻣﺘﻔﺎوت ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ دﻳﮕﺮان آﻧﮫﺎ را ﻋﺠﯿﺐ و ﻓﺎﻗﺪ ﺟﺬاﺑﯿﺖ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺮاى ﻣﺪﺗﮫﺎى طﻮﻻﻧﻰ از طﺮف دوﻟﺖ ﺑﺮ ﭘﯿﺸﺎﻧﻰ‬
‫آﻧﮫﺎ ﻣﮫﺮ ﻋﺪم ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ زده ﺷﺪه‪ ،‬ﻳﺎ ﺑﺎورھﺎ و اﻋﻤﺎل ﻣﺬھﺒﻰ ﻳﺎ ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻏﯿﺮ ﻓﺮاﮔﯿﺮ را ﻗﺒﻮل دارﻧﺪ ﻳﺎ اﺟﺮا ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﻣﻘﺎوﻣﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺑﺮاى ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ‬
‫ﺑﻮده و راه ﺟﺬب ﺷﺪن ﮐﺎﻣﻞ اﻳﻦ ﮔﺮوھﮫﺎ در داﺧﻞ اﺟﺘﻤﺎع ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻋﺒﻮر ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰ رﺳﺪ‪.‬‬

‫ﺳﻮء رﻓﺘﺎر ﺑﺎ اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوھﮫﺎ ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ رژﻳﻤﮫﺎى ﺧﻮدﮐﺎﻣﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺣﺘﺮام ﮐﻤﻰ داﺷﺘﻪ ﻳﺎ اﺻﻼ آﻧﺮا رﻋﺎﻳﺖ ﻧﻤﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬در‬
‫ﺳﺎﻟﮫﺎى ‪ ١٩۶٠‬اﻧﮕﻠﯿﺴﻰ ھﺎ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺳﻨﺖ دﻳﺮﭘﺎى ﺧﻮد در ﺗﻌﮫﺪ ﺑﻪ اﺻﻮل دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ و ﻋﺪاﻟﺖ ﻣﺠﺒﻮر ﺷﺪﻧﺪ در رﻓﺘﺎر ﺧﻮد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﻤﻌﯿﺘﮫﺎى ﻏﯿﺮ‬
‫ﺳﻔﯿﺪﭘﻮﺳﺖ ﻣﮫﺎﺟﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﻳﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬واﻧﮕﮫﻰ ﻣﺒﺎرزه ﺗﺎرﻳﺨﻰ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺑﺮده دارى و ﭘﯿﺎﻣﺪھﺎى آن‪ ،‬ﻣﺴﻠﻤﺄ ﺟﺰو ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﺤﻮﻻت ﻗﻀﺎﺋﻰ و اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ در‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺣﺘﻰ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﻠﺖ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد ﺑﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻗﻠﯿﺖ ھﺎى ﻧﮋادى ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﺤﺮوم ﭘﺎﻳﺎن دھﺪ‪ ،‬آن ﻣﻮﻗﻊ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ‬
‫طﺮﻳﻘﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﺒﺮان ﻣﻈﺎﻟﻢ وارده ﺣﻞ ﺷﻮد‪ .‬آﻳﺎ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎى ﺿﺪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﮋادى ﺗﻨﮫﺎ ﻣﻘﺎﻣﺎت دوﻟﺘﻰ را ﻣﺘﻌﮫﺪ ﻣﻰ ﺳﺎزد؟ ﻳﺎ آﻧﮑﻪ اﻳﻦ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﻓﺮاد‬
‫و ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎ را ﻧﯿﺰ درﺑﺮ ﮔﯿﺮد؟ ﻳﺎ آﻧﮑﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ اﺛﺮات ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮﻳﮫﺎى ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺟﺒﺮان ﺷﻮد؟ ﻣﺜﻼ از طﺮﻳﻖ رﻓﺘﺎر ﺗﺮﺟﯿﺤﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻋﻀﺎى ﮔﺮوھﮫﺎى‬
‫ﻣﺤﺮوم ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﮐﺎر ھﺴﺘﻨﺪ ﻳﺎ ارﺗﻘﺎء ﺷﻐﻞ‪ ،‬ﭘﺬﻳﺮش داﻧﺸﮕﺎھﻰ ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻄﺮح اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻪ طﻮر ﺧﻼﺻﻪ آﻳﺎ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮﻳﮫﺎى ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻣﺘﯿﺎزاﺗﻰ را‬
‫در آﻳﻨﺪه ﺑﺎﻋﺚ ﻣﻰ ﺷﻮد؟ اﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺖ آﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ اﻣﺘﯿﺎزات ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻸ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻮرد ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ھﻤﻪ‬
‫اﻋﻀﺎى ﻳﮏ ﮔﺮوه ﺑﺨﺼﻮص ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ؟‬

‫ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﮋادي‪ :‬ﻳﮏ ﺗﻮھﯿﻦ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ آزاد‬

‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻋﻤﻸ در طﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ﺧﻮد ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮده ﺑﺮاى ﺣﻞ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﺤﺮوم ﺗﺄﺛﯿﺮ داﺷﺘﻪ‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﻧﻮع‬
‫ﺳﻮاﻻت رو در رو ﮔﺮدد – ﺳﺌﻮاﻻﺗﻰ از ﻣﺒﺎرزه دردﻧﺎک ﺑﺎ ﺑﺮده دارى و ﺑﻘﺎﻳﺎى آن ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﮔﺴﺘﺮش ﻣﻠﻰ اﺻﻮل ﺑﺮاﺑﺮى ﺟﻨﺴﻰ و ﺳﺎﻳﺮ ﺻﻮرﺗﮫﺎى دﻳﮕﺮ‬
‫ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻏﯿﺮ ﻧﮋادى‪ ،‬ﺗﺎ ﮐﻮﺷﺶ ھﺎﻳﻰ در ﺟﮫﺖ ﺗﻌﯿﯿﻦ و ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻳﮏ زﻣﯿﻨﻪ رﻗﺎﺑﺘﻰ ﻣﺴﺎوى ﺑﺮاى آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﺎى ﻣﻌﻠﻮل‪ ،‬ﺗﺎ ﮐﻮﺷﺸﮫﺎى اﺧﯿﺮ ﮐﻪ ﺟﮫﺖ‬
‫ﮔﯿﺮﻳﮫﺎى ﺟﻨﺴﻰ و ﺳﺎﻳﺮ ﺣﻘﻮﻗﮫﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺗﺤﺖ ﺣﻔﺎظﺘﮫﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ را درﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد‪.‬‬

‫ﭼﻨﺪﻳﻦ زﻣﯿﻨﻪ اﺳﺎﺳﻰ دﻳﮕﺮ ﺑﺮ ھﺮ ﮐﺪام از اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺸﮫﺎ ﺗﺄﺛﯿﺮ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬اول اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﻰ از اﻧﻮاع ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻔﮫﻮم ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎز‬
‫و آزاد‪ ،‬ﺗﻮھﯿﻦ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﺟﺎن اف ﮐﻨﺪى در ﻧﻄﻖ ‪ ١٩۶٣‬ﺧﻮد ﺧﻄﺎب ﺑﻪ ﻣﻠﺖ‪ ،‬اﻳﻦ اﺻﻞ را ﺑﺎ ﻓﺼﺎﺣﺖ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻰ ﻗﺮار داد‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻄﻖ‬
‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دﺳﺘﻮر دادﮔﺎه ﻣﺒﻨﻰ ﺑﺮ ﻋﺪم ﺟﺪاﺳﺎزى ﻧﮋادى در داﻧﺸﮕﺎه آﻻﺑﺎﻣﺎ در ﭘﻰ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪار ﺟﺪاﺋﻰ طﻠﺐ آﻻﺑﺎﻣﺎ‪ ،‬ﺟﺮج واﻻس اﻳﺮاد ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬آن‬
‫ﺷﺐ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر اظﮫﺎر داﺷﺖ‪» :‬اﻣﯿﺪوارم ھﺮ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ زﻧﺪﮔﻰ ﺧﻮد ﻟﺤﻈﻪ اى ﻣﮑﺚ ﮐﻨﺪ و وﺟﺪان ﺧﻮد را در اﻳﻦ ﺑﺎره و درﺑﺎره‬
‫ﺣﻮادث ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آن ﺑﺮرﺳﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدان ﺑﺮﺧﻮاﺳﺘﻪ از ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﻠﻞ و زﻣﯿﻨﻪ ھﺎى اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪ‪ .‬اﺻﻮل اﺳﺎﺳﻰ ﺗﺸﮑﯿﻞ‬
‫اﻳﻦ ﮐﺸﻮر آن ﺑﻮد ﮐﻪ ھﻤﻪ اﻧﺴﺎﻧﮫﺎ ﻣﺴﺎوى ﺧﻠﻖ ﺷﺪه اﻧﺪ و ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺣﻘﻮق ﻳﮑﻰ از آﻧﮫﺎ ﻣﻮرد ﺗﮫﺪﻳﺪ ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد ﺣﻘﻮق ھﻤﻪ ﻧﻘﺼﺎن ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻌﺪأ در آن ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن‪ ،‬ﻣﺎرﺗﯿﻦ ﻟﻮﺗﺮﮐﯿﻨﮓ‪ ،‬ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ رھﺒﺮ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﻋﺼﺮ ﺧﻮد‪ ،‬ﻧﻮع دﻳﮕﺮى از ﺗﻌﺒﯿﺮ اﺻﻠﻰ ﺟﻨﺒﺶ ﺗﺴﺎوى ﻧﮋادى را در ﻧﻄﻖ ﺧﻮد‬
‫»ﻣﻦ در اﻳﻦ روﻳﺎ ھﺴﺘﻢ« ﮐﻪ ﻧﻄﻘﻪ اوج راھﭙﯿﻤﺎﺋﻰ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ آن ﺳﺎل در واﺷﻨﮕﺘﻦ ﺑﻮد ﺑﯿﺎن داﺷﺖ‪ .‬ھﻨﮕﺎم ﺻﺤﺒﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ‪ ٢٠٠/٠٠٠‬ﻧﻔﺮ در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫ﺑﻨﺎى ﻳﺎدﺑﻮد ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ آﺑﺮاھﺎم ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ‪ ،‬ﻛﻪ »اﻋﻼﻣﯿﻪ رھﺎﺳﺎزي« ﭘﺎﻳﺎن ﺑﺮده دارى را اﻣﻀﺎء ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬دﮐﺘﺮ ﮐﯿﻨﮓ ﺑﻰ ﻋﺪاﻟﺘﻰ اﺟﺘﻤﺎع را ﮐﻪ در آن ﺳﯿﺎﺳﺖ‬
‫ﻋﻤﻮﻣﻰ و اﻋﻤﺎل ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺗﺼﻮرات ﮐﻠﯿﺸﻪ اى درﺑﺎره ارزش اﻧﺴﺎﻧﻰ اﺳﺖ ﺗﻘﺒﯿﺢ ﮐﺮد‪ .‬او اظﮫﺎر داﺷﺖ‪» :‬ﻣﻦ در اﻳﻦ رؤﻳﺎ ھﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﭼﮫﺎر‬
‫ﻓﺮزﻧﺪ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻦ روزى در ﺑﯿﻦ ﻣﻠﺘﻰ زﻧﺪﮔﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺖ ﺧﻮد ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ذات ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺧﻮد ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ‪«.‬‬

‫ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﮑﻪ ﺟﻨﺒﺸﮫﺎى ﺣﻔﺎظﺖ از اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوھﮫﺎى ﻣﺤﺮوم از طﺮﻳﻖ ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻋﻤﻠﻰ ﺗﻌﻘﯿﺐ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﺷﺨﺼﻰ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻪ ﺷﺪه و ﻣﻮرد ﺣﻤﺎﻳﺖ‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﻳﮏ اﺟﺘﻤﺎع اﺟﺎزه داﺷﺘﻪ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﻳﻚ طﺒﻘﻪ ﻣﺮدم ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮد ﭼﻪ ﻋﺎﻣﻠﻰ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ آن اﺟﺘﻤﺎع را از اﻋﻤﺎل‬
‫ﺳﺎﻳﺮ ﺗﻌﺼﺒﺎت ﺑﺎز دارد؟ ﺑﺴﯿﺎرى از ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ را ﺗﺸﺨﯿﺺ دھﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻋﻀﺎء ﻳﮏ ﻧﮋاد‪ ،‬دﻳﻦ‪ ،‬اﺻﻠﯿﺖ ﻗﻮﻣﻰ‪ ،‬ﻳﺎ رﻓﺘﺎرھﺎ‬
‫ﻳﺎ ﺟﮫﺖ ﮔﯿﺮﻳﮫﺎى ﻧﺎھﻨﺠﺎر ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺣﻤﻼﺗﻰ ﺑﻪ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوھﮫﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺑﺮده داري‬

‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﭘﺲ از ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ از اﻳﻦ ﻧﮕﺮاﻧﯿﮫﺎ‪ ،‬ﺑﺘﺪرﻳﺞ اﻧﻮاع ﺗﺒﻌﯿﻀﺎت را ﮐﻪ ﻣﻠﺖ دﻳﮕﺮ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺨﻮاھﺪ ﮐﺮد ﮔﺴﺘﺮش داده و آﻧﮫﺎ را در ﺣﻮﺿﻪ‬
‫ھﺎى ﻗﻀﺎﺋﻰ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى‪ ،‬و اﺟﺮاﺋﻰ و ﻧﯿﺰ دادﮔﺎه اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﻮرد ﺗﮫﺎﺟﻢ ﻗﺮار داده اﺳﺖ‪ .‬ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻋﻠﯿﻪ ﺑﺮده دارى و اﺛﺮات آن ﻓﺮﺳﻮده ﮐﻨﻨﺪه ﺗﺮﻳﻦ و‬
‫طﻮﻻﻧﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺒﺎرزات ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻣﻠﺖ آﻣﺮﻳﮑﺎ دوﻳﺴﺘﻤﯿﻦ ﺳﺎﻟﮕﺮد ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺧﻮد را در ﺳﺎﻟﮫﺎى ‪ ١٩٨٠‬ﺟﺸﻦ ﮔﺮﻓﺖ ‪Thurgood‬‬
‫‪ Marshall‬ﮐﻪ درﺳﺎل ‪ ١٩۶٧‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اوﻟﯿﻦ و ﺗﻨﮫﺎ ﺳﯿﺎھﭙﻮﺳﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﺧﺪﻣﺖ در دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪه ﺷﺪه ﺑﻮد‪ ،‬اظﮫﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ اﻋﻀﺎى ﻧﮋاد او‬
‫دﻻﺋﻞ ﮐﻤﻰ ﺑﺮاى ﺳﺘﻮدن ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺻﻠﻰ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﻨﺪ‪ .‬ﻣﺎرﺷﺎل اظﮫﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﺠﺎى آن ﺳﯿﺎه ﭘﻮﺳﺘﺎن ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﻮد را ﺑﺮاى اﺻﻼﺣﯿﻪ‬
‫ھﺎى ﺳﯿﺰدھﻢ‪ ،‬ﭼﮫﺎردھﻢ‪ ،‬و ﭘﺎﻧﺰدھﻢ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺗﺤﺮﻳﻤﮫﺎى ﺟﻨﮓ داﺧﻠﻰ و دوران ﺳﺎزﻧﺪﮔﻰ ﺑﺮ ﺑﺮده دارى و ﺗﺒﻌﯿﺾ در رأى دادن و ﺳﺎﻳﺮ ﺣﻮزه ھﺎى‬
‫زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻠﻰ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎ دﻟﯿﻞ ﻣﻰ ﺗﻮان ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻗﺎﺿﻰ ﻣﺎرﺷﺎل در ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﻮارد ﺣﻖ داﺷﺖ‪ ،‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺻﻠﻰ ‪ ١٧٨٧‬ﻣﻘﺮر ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ در ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺟﻤﻌﯿﺖ ھﺮ‬
‫اﻳﺎﻟﺖ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﻌﺪاد وﮐﻼى آن در ﻣﺠﻠﺲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻳﻌﻨﻰ ﻣﺠﻠﺲ ﺳﻔﻼى ﮐﻨﮕﺮه ﻣﻠﻰ ھﺮ ﺑﺮده ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺳﻪ ﭘﻨﺠﻢ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﺳﺮﺷﻤﺎرى ﻣﻰ ﺷﻮد‪.‬‬
 ‫ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺎده اى را اﺿﺎﻓﻪ ﮐﺮده ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ھﺮ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﻳﺎ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ را راﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺖ وارد ﮐﺮدن ﺑﺮده ﮔﺎن ﺗﺎ ﺳﺎل ‪ ١٨٠٨‬ﻣﻤﻨﻮع‬
‫ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ و ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﺮدﮔﺎن ﻓﺮارى را ﺑﻪ ﺑﺮده داران ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﺮد‪ ،‬ﺣﺘﻰ اﮔﺮ آﻧﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻓﺮار ﮐﺮده ﺑﻮﻧﺪ ﺑﻪ اﻳﺎﻟﺘﮫﺎﺋﻰ ﮔﺮﻳﺨﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺮده دارى ﺑﺮ‬
‫طﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻤﻨﻮع ﺑﻮد‪ .‬از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ در آﺳﺘﺎﻧﻪ ﺟﻨﮓ ﺧﻮﻧﯿﻦ داﺧﻠﻰ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺮده دارى و ﻣﺴﺎﺋﻞ آن در ﮔﺮﻓﺖ‪ ،‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در ﭘﺮوﻧﺪه ‪Dred Scott‬‬
‫ﻋﻠﯿﻪ ( ‪ (١٨۵٧SandFord‬اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺳﯿﺎه ﭘﻮﺳﺘﺎن‪ ،‬ﭼﻪ آزاد و ﭼﻪ ﺑﺮده‪ ،‬ﺷﮫﺮوﻧﺪان اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬و ﺑﻪ ھﻤﯿﻦ طﺮﻳﻖ از ﺣﻘﻮﻗﻰ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ ﺑﺮاى ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﺮده ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﻤﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻌﺪ از ﺟﻨﮓ داﺧﻠﻰ‪ ،‬ﮐﻨﮕﺮه ﻳﮏ ﺳﺮى از اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎﺋﻰ را ﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﮔﺬراﻧﺪ و اﻳﺎﻻت آﻧﺮا ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ در ﺟﮫﺖ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺣﻘﻮق ﮐﺎﻣﻞ‬
‫ﺷﮫﺮوﻧﺪى ﺑﺮاى ﺑﺮدﮔﺎن آزاد ﺷﺪه درﺧﻼل ﺟﻨﮓ ﺗﻮﺳﻂ »اﻋﻼﻣﯿﻪ رھﺎﺳﺎزي« ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ در ‪ ١٨۶٣‬ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺎده اﺻﻠﻰ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭼﮫﺎردھﻢ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ ﮐﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٨۶٨‬ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﺪ‪ ،‬اﻋﻼم ﻣﻰ دارد ﮐﻪ‪» :‬ھﯿﭻ اﻳﺎﻟﺘﻰ ھﯿﭻ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻳﺎ اﺟﺮاء ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ھﺪف از آن ﮐﺎھﺶ اﻣﺘﯿﺎزات ﻳﺎ‬
‫ﻣﺼﻮﻧﯿﺘﮫﺎى ﺷﮫﺮوﻧﺪان اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﺳﺖ و ﻧﯿﺰ ھﯿﭻ اﻳﺎﻟﺘﻰ ھﯿﭻ ﻓﺮدى را ﺑﺪون طﻰ ﻣﺮاﺣﻞ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ از زﻧﺪﮔﻰ‪ ،‬آزادى‪ ،‬ﻳﺎ ﻣﺎل ﻣﺤﺮوم ﻧﺨﻮاھﺪ ﮐﺮد‪ ،‬و ﻧﯿﺰ‬
‫ھﯿﭻ ﺷﺨﺼﻰ را در ﺣﻮزه ﻗﻀﺎﺋﻰ ﺧﻮد از ﺑﺮﺧﻮردار ﺷﺪن ﻣﺴﺎوى از ﺣﻔﺎظﺖ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺤﺮوم ﻧﺨﻮاھﺪ ﮐﺮد‪«.‬‬

‫ﺗﺼﻮﻳﺐ و اﺟﺮاى اوﻟﯿﻪ اﻳﻦ اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎى دوره ﺑﺎزﺳﺎزى ﺗﻨﮫﺎ ﭘﺎﻳﺎﻧﻰ ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ و ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺮاى ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﮐﻨﮕﺮه ﺑﺮ طﺒﻖ‬
‫ﻗﺪرت ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺧﻮد ﺑﺮاى ﺑﻪ اﺟﺮاء درآوردن ﻣﻮاد اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎ‪ ،‬ﺗﻌﺪادى از ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﻣﮫﻢ را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ‪١٨٧۵‬‬
‫ﺟﺪاﺳﺎزى ﻳﺎ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﮋادى را در وﺳﺎﺋﻞ ﻧﻘﻠﯿﻪ ﻋﻤﻮﻣﻰ‪ ،‬ھﺘﻠﮫﺎ‪ ،‬و ﺗﺄﺗﺮھﺎ ﻗﺪﻏﻦ ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺣﺘﻰ ﺧﻮد ﮐﻨﮕﺮه ﮐﻪ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭼﮫﺎردھﻢ را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮده‬
‫ﺑﻮد ﺟﺪاﺳﺎزى ﻧﮋادى را در ﻣﺪارس واﺷﻨﮕﺘﻦ دى ﺳﻰ ﻳﻌﻨﻰ ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ ﻣﺠﺎز ﻣﻰ ﺷﻤﺮد‪ .‬از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺘﺪرﻳﺞ ﮐﻪ ﺷﻮر و ھﯿﺠﺎن ﻣﻠﻰ ﺑﺮاى ﺑﺎزﺳﺎزى در‬
‫طﻰ ﺳﺎﻟﮫﺎى ‪ ١٨٧٠‬و ‪ ١٨٨٠‬ﻓﺮو ﻧﺸﺴﺖ‪ ،‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﻨﺪرت اﻳﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﻣﺼﻮﺑﻪ ﮐﻨﮕﺮه را ﺑﻌﻨﻮان ﻣﻐﺎﻳﺮت ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﻳﺎ رد‬
‫ﮐﺮده ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﭘﯿﺪاﻳﺶ و ﻣﺤﻮ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﺪاﺋﻰ ﻧﮋادي‬

‫دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ دوران ﭘﺲ از ﺑﺎزﺳﺎزى ﻧﯿﺰ ﺑﺮ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﺪاﺋﻰ ﻣﮫﺮ ﺗﺄﺋﯿﺪ زد‪ .‬در ﭘﺮوﻧﺪه ‪ Plessy‬ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ( ‪ ،(١٨٩۶Ferguson‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﺧﺘﯿﺎر اﻳﺎﻻت ﺑﻪ‬
‫ﺑﺮﻗﺮارى ﺟﺪاﺋﻰ ﻧﮋادى در واﮔﻨﮫﺎى راه آھﻦ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﮑﺎﻧﮫﺎى ﻋﻤﻮﻣﻰ و ﺧﺼﻮﺻﻰ را ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﺗﺴﮫﯿﻼت اراﺋﻪ ﺷﺪه »ﻣﺴﺎوي« ﺑﻮد ﻣﺠﺎز ﻣﻰ ﺷﻤﺮد‪.‬‬
‫اﮐﺜﺮﻳﺖ اﻋﻀﺎى دادﮔﺎه ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﺪاﺳﺎزى ﻧﮋادى ﺳﯿﺎھﺎن و ﺳﻔﯿﺪ ﭘﻮﺳﺘﺎن را ﺑﻪ ﻳﮑﺴﺎن ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﻰ داد و ھﯿﭻ ﺣﻘﺎرﺗﻰ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ھﯿﭻ ﮐﺪام از ﻧﮋادھﺎ اﻋﻤﺎل ﻧﻤﻰ ﮐﺮد‪ .‬ﻳﮏ اﻳﺎﻟﺖ ﻧﯿﺰ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻄﻮر ﻣﻨﻄﻘﻰ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻨﻰ ﺑﺮاى اﻓﺰاﻳﺶ آراﻣﺶ و ﻧﻈﻢ‬
‫ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺿﺮورى ھﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻨﮫﺎ ﻳﮏ ﻧﻔﺮ ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ ﺑﻨﺎم ‪ John Marshall Harlan‬ﮐﻪ ﻳﮏ ﺑﺮده دار ﺳﺎﺑﻖ از اﻳﺎﻟﺖ ﮐﻨﺘﺎﮐﻰ ﺑﻮد ﺑﺎ اﻳﻦ اﻣﺮ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﻮد‪ .‬ھﺎرﻟﻦ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر اﮐﺜﺮﻳﺖ دادﮔﺎه‬
‫را ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﺪاﺋﻰ ﻧﮋادى اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺳﻔﯿﺪ و ﺑﺮدﮔﺎن ﺳﺎﺑﻖ را ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺎوى ﻣﻮرد رﻓﺘﺎر ﻗﺮار ﻣﻰ داد ﻣﻮرد ﺗﻤﺴﺨﺮ ﻗﺮار داد و اظﮫﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﻈﺮ او‬
‫طﺒﻖ اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎى دوران ﺑﺎزﺳﺎزى‪» ،‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﺎ ﮐﻮررﻧﮕﻰ دارد و ﻧﻪ طﺒﻘﺎﺗﻰ را ﺑﯿﻦ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﺪ و ﻧﻪ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮ طﺒﻖ ﺣﻘﻮق‬
‫ﻣﺪﻧﻰ ھﻤﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺮاﺑﺮﻧﺪ‪«.‬‬

‫ھﺎرﻟﻦ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ ﮐﺮد ﮐﻪ ھﻤﺪﺳﺘﻰ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در اﺟﺎزه دادن ﺑﻪ اﻳﺎﻻت در ﻧﮕﺎھﺪارى ﺳﯿﺎھﺎن در ﻳﮏ وﺿﻌﯿﺖ ﺷﺒﻪ ﺑﺮده دارى »ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن‬
‫ھﻤﺎﻧﻘﺪر ﻣﮫﻠﮏ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت اﻳﻦ ﻧﮫﺎد در ﭘﺮوﻧﺪه ‪«.Dred Scott‬‬

‫ﺑﻪ ﻣﺪت ﻧﯿﻢ ﻗﺮن ﭘﺲ از ‪ ،Plessy‬وﺿﻌﯿﺖ »ﺟﺪا اﻣﺎ ﻣﺴﺎوي« ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻤﻠﮑﺖ ﺑﻮد و ﺗﻨﮫﺎ ﭘﺲ از ﺻﻮرﺗﮫﺎى رﺳﻮا ﮐﻨﻨﺪه اى از ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﮋادى ﮔﺎھﻰ در‬
‫دادﮔﺎھﮫﺎ ﺑﺎ ﺷﮑﺴﺖ روﺑﺮو ﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ در دھﻪ ‪ ١٩٣٠‬و ‪ ،١٩۴٠‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻧﮕﺎه اﻧﺘﻘﺎد آﻣﯿﺰﺗﺮى ﺑﺮ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﺪاﺋﻰ ﻧﮋادى و ﺳﺎﻳﺮ ﻓﻮرﻣﮫﺎى ﺗﺒﻌﯿﺾ‬
‫ﻧﮋادى اﻧﺪاﺧﺖ‪ .‬در ﭘﺮوﻧﺪه اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺎروﻟﯿﻦ )‪ (١٩٣٨‬ﺗﺒﺼﺮه ﻣﻌﺮوف ﭼﮫﺎرم ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ ‪ Harlan Fiske Stone‬در ﻗﻮاﻧﯿﻨﻰ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻘﻮه ﻣﻰ ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ ھﺪف ﺑﺮرﺳﻰ دﻗﯿﻖ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد‪ ،‬از ﺟﻤﻠﻪ آﻧﮫﺎﻳﻰ را داﻧﺴﺖ ﮐﻪ »ﺗﻌﺼﺐ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺟﺪاﺳﺎزى و ﻣﻨﺰوى ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻗﻠﯿﺖ ھﺎ« را‬
‫ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺿﺮورﺗﮫﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ را در ﺗﺄﺋﯿﺪ ﻣﺼﻮﺑﻪ ھﺎى دوران ﺟﻨﮓ دوم ﺟﮫﺎﻧﻰ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﺎن ژاﭘﻨﻰ اﻻﺻﻞ ﺿﺮورى‬
‫داﻧﺴﺖ ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ ‪ Hugo L. Black‬ﺗﺼﻮﻳﺐ اﮐﺜﺮﻳﺖ دادﮔﺎه را ﺑﺮاى »ھﻤﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺘﮫﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﮐﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﻳﮏ ﮔﺮوه ﻧﮋادى را ﮐﻪ ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﻮرد‬
‫ﺳﻮء ظﻦ ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮﻧﺪ« ﻣﻮرد ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻗﺮار داد‪ .‬دادﮔﺎه در ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ اﺣﮑﺎم دوران ﺧﻮد ﺑﺘﺪرﻳﺞ ﺟﺪاﺳﺎزى در ﺳﻄﻮح ﻋﺎﻟﻰ و ﺗﺨﺼﺼﻰ آﻣﻮزﺷﻰ را‬
‫ﻣﻮرد ھﺠﻮم ﻗﺮار داد‪ .‬ﭘﺮوﻧﺪه ‪ Sweatt‬ﻋﻠﯿﻪ ( ‪ (١٩۵٠Painter‬ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺪﻳﺪ داﻧﺸﮑﺪه ﺣﻘﻮق اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺑﺮاى ﺳﯿﺎھﺎن ﭘﺎﺋﯿﻦ‬
‫ﺗﺮ و ﻧﺎﻗﺺ ﺗﺮ از آﻧﮫﺎﺋﻰ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاى داﻧﺸﮑﺪه ﺣﻘﻮق ﺗﻤﺎﻣﺄ ﺳﻔﯿﺪ داﻧﺸﮕﺎه ﺗﮕﺰاس در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻘﺮر ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ در ﺗﺄﻣﯿﻦ اﻳﻦ‬
 ‫ﻣﻄﻠﺐ ﮐﻪ آﻳﺎ داﻧﺸﮑﺪه ھﺎى از ﻧﻈﺮ ﻧﮋادى ﺟﺪا ﺷﺪه داراى ﺗﺴﮫﯿﻼت ﻣﺴﺎوى ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬دادﮔﺎھﮫﺎى ﻣﺤﺎﮐﻤﺎﺗﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻏﯿﺮ ﻣﻠﻤﻮس و ﻧﯿﺰ ﻣﻠﻤﻮس را‬
‫ﺑﻪ ﺣﺴﺎب ﺑﯿﺎورﻧﺪ »ﮐﯿﻔﯿﺘﮫﺎﺋﻰ )از ﻗﺒﯿﻞ ﺷﮫﺮت ﻣﺪرﺳﻪ ﻳﺎ داﻧﺸﮑﺪه( ﮐﻪ ﻋﻤﻸ ﻗﺎﺑﻞ ﺳﻨﺠﺶ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ در داﻧﺸﮑﺪه ﺣﻘﻮق ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪«.‬‬

‫ﺑﺪﻧﺒﺎل اﺣﺴﺎس ﻗﺪرت از ﺑﺮﺧﻮرد ﺗﻨﺪ دادﮔﺎه و ﺗﻌﺒﯿﺮ آن از دﮐﺘﺮﻳﻦ ﺟﺪا اﻣﺎ ﻣﺴﺎوى در اﻳﻦ ﭘﺮوﻧﺪه‪ Thurgood Marshall ،‬ﻳﮑﻰ از ﺣﻘﻮﻗﺪاﻧﺎن اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻣﻠﻰ‬
‫ﺑﺮاى ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ رﻧﮕﯿﻦ ﭘﻮﺳﺘﺎن )‪ (NAACP‬و ﺳﺎﻳﺮ وﮐﻼى ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﺑﺪﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ زﻣﺎن ﺑﺮاى ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه طﻠﺒﯿﺪن ﺧﻮد اﻳﻦ دﮐﺘﺮﻳﻦ‪ ،‬ﺑﺨﺼﻮص‬
‫اﻳﻦ ﺗﺼﻮر آن ﮐﻪ ﺗﺴﮫﯿﻼت ﺟﺪاﺳﺎزى ﺷﺪه ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺴﺎوى ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮا ﻧﺮﺳﯿﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺪﻧﺒﺎل طﺮح دﻋﺎوى ﻓﺮاوان‪ ،‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ در ‪ ١٧‬ﻣﻪ ‪ ١٩۵۴‬اﻳﻦ‬
‫ﻧﻘﻄﻪ ﻧﻈﺮ را ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ‪ .‬ﻗﺎﺿﻰ ﮐﻞ ‪ Earl Warren‬در ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ﺑﺮاون ﻋﻠﯿﻪ ھﯿﺌﺖ آﻣﻮزﺷﻰ و ﭘﺮوﻧﺪه ھﺎى ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ آن ﺑﺎ رأى ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ دادﮔﺎه ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺧﻮد را‬
‫ﺑﺪﻳﻦ ﺷﺮح اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺣﻀﻮر در ﻣﺪارﺳﻰ ﮐﻪ طﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﺟﺪاﺳﺎزى ﻧﮋادى در آﻧﮫﺎ ﺻﻮرت ﻣﻰ ﮔﯿﺮد در ﮐﻮدﮐﺎن اﻗﻠﯿﺖ ﺳﯿﺎه ﭘﻮﺳﺖ ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد ﻋﻘﺪه‬
‫ﺣﻘﺎرت ﺷﺪه و ﺑﻪ ﻧﺤﻮ زﻧﻨﺪه اى ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻳﺎدﮔﯿﺮى آﻧﮫﺎ را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﻰ دھﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺗﻌﻠﯿﻢ در اﻳﻦ ﻣﺪارس ھﺮﮔﺰ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺴﺎوى ﺑﻮده و ﺑﺎ ﻣﻘﺮرات‬
‫اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭼﮫﺎردھﻢ ﮐﻪ »ﺣﻔﺎظﺖ ﻣﺴﺎوي« را ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ھﻤﺨﻮاﻧﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻳﮏ ﺣﮑﻢ دﻳﮕﺮ ﮐﻪ آن ﻧﯿﺰ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق آراء ﺻﺎدر ﺷﺪ ﻳﻌﻨﻰ ﺣﮑﻢ‬
‫ﺑﺮاون ‪ ،٢‬ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ وارن دادﮔﺎھﮫﺎى ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺗﺮ و ﻣﺪارس را ﻣﻮظﻒ ﺳﺎﺧﺖ ﮐﻪ »ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻋﻤﺪى ﺗﻤﺎم« ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﻮ ﺟﺪاﺋﻰ ﻧﮋادى‬
‫را در ﻣﺪارس ﻋﻤﻮﻣﻰ دﻧﺒﺎل ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﺑﺎزﻧﺸﺴﺘﮕﻰ ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ وارن در ‪ ،١٩۶٩‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ و دادﮔﺎھﮫﺎى ﭘﺎﺋﯿﻦ ﺗﺮ ﺑﻪ ﺟﺪاﺋﻰ ﻧﮋادى در ﺑﺴﯿﺎرى از زﻣﯿﻨﻪ ھﺎى زﻧﺪﮔﻰ ﻣﻠﻰ ﻧﯿﺰ ھﺠﻮم‬
‫ﺑﺮده ﺑﻮدﻧﺪ از ﺟﻤﻠﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﻳﺎﻟﺘﻰ وﻳﺮﺟﯿﻨﯿﺎ ﮐﻪ ازدواج ﺑﯿﻦ ﻧﮋادھﺎى ﻣﺨﺘﻠﻒ را ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﺗﺤﺖ رﻳﺎﺳﺖ ﻗﻀﺎت ﻋﺎﻟﻰ وارن ﺑﺮﮔﺮ )‪ (٨۶-١٩۶٩‬و‬
‫( ‪ (١٩٨۶William H. Rehnquist‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ اﺧﺘﯿﺎرات ﺗﺮﻣﯿﻤﻰ وﺳﯿﻌﻰ را ﺑﺮاى ﻗﻀﺎت در ﭘﺮوﻧﺪه ھﺎى ﺟﺪاﺳﺎزى ﻧﮋادى ﻣﺪارس ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪه از ﺟﻤﻠﻪ‬
‫اﺣﮑﺎم دادﮔﺎه ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺳﻮار ﮐﺮدن داﻧﺶ آﻣﻮزان و‪ ،‬اﻋﻤﺎل ﺳﮫﯿﻤﻪ ھﺎﺋﻰ ﺑﺮاى داﻧﺶ آﻣﻮزان و ﮐﺎرﻣﻨﺪان‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﻗﻀﺎوت ﺧﻂ ﻣﺸﺨﺼﻰ ﺑﯿﻦ ﺟﺪاﺳﺎزى‬
‫رﺳﻤﻰ و ﺟﺪاﺳﺎزى ﺑﺎﻟﻔﻌﻞ )ﮐﻪ ﺗﻨﮫﺎ ﻧﺎﺷﻰ از ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزى ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﻧﺎﺷﻰ ﻣﻰ ﺷﻮد( رﺳﻢ ﮐﺮده اﻧﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ را ﺧﺎطﺮ ﻧﺸﺎن ﺳﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺻﻮرت اﺧﯿﺮ از ﻧﻈﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﻤﻨﻮع ﻧﯿﺴﺖ‪ .‬ھﻤﭽﻨﯿﻦ اﮐﺜﺮﻳﺖ اﻳﻦ ﻗﻀﺎت ﺑﻪ دادﮔﺎھﮫﺎى ﻣﺤﺎﮐﻤﺎﺗﻰ دﺳﺘﻮر داده اﻧﺪ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ اﺟﺎﺑﺖ ﮐﺎﻓﻰ در ﻣﻮرد‬
‫ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺪارس دوﮔﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ واﺣﺪ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ اﺣﮑﺎم ﻋﺪم ﺟﺪاﺳﺎزى ﺧﻮد را ﺣﺬف ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم آﻧﮑﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ھﻤﭽﻨﯿﻦ داﻣﻨﻪ‬
‫ﺗﻀﻤﯿﻦ »ﺣﻔﺎظﺖ ﻣﺴﺎوي« اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭼﮫﺎردھﻢ را ﺑﻪ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎﺋﻰ ﻣﺤﺪود ﮐﺮده ﮐﻪ داراى ذات ﺗﺒﻌﯿﺾ آﻣﯿﺰ ھﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻧﻪ آﻧﮑﻪ ﺻﺮﻓﺎ داراى ﻳﮏ اﺛﺮ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ‬
‫ﻧﮋادى ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺳﯿﺴﺘﻢ دادﮔﺎھﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه از طﺮق ﺑﺴﯿﺎرى ﭘﯿﺸﮕﺎم ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺑﺮاﺑﺮى ﻧﮋادى اﺳﺖ‪ ،‬ﮐﺎخ ﺳﻔﯿﺪ و ﮐﻨﮕﺮه ﻧﯿﺰ ﺣﻔﺎظﺖ ھﺎى ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﮫﻰ ﺑﺮ‬
‫ﻋﻠﯿﻪ اﻳﻦ ﺗﺒﻌﯿﺾ ھﺎ ﺑﻮﺟﻮد آورده اﻧﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﺗﻨﻔﺮ ﻣﻠﻰ در ﻣﻮرد ﺑﺮﺧﻮردھﺎى ﺧﺸﻮﻧﺖ آﻣﯿﺰ ﺑﯿﻦ ﭘﻠﯿﺲ و راه ﭘﯿﻤﺎﻳﺎن ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ در ﺑﯿﺮﻣﻨﮕﮫﺎم آﻻﺑﺎﻣﺎ‪،‬‬
‫ھﯿﺌﺖ اﺟﺮاﺋﻰ ﮐﻨﺘﺎﮐﻰ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﮔﺴﺘﺮده اى را ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺳﻮء ﻗﺼﺪ ﺑﻪ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﺟﺎن اف ﮐﻨﺪى در ﺳﺎل ‪ ،١٩۶٣‬ﺗﻮﺳﻂ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ‬
‫ﻟﯿﻨﺪون ﺑﻰ ﺟﺎﻧﺴﻮن ﺑﻪ ﮐﻨﮕﺮه ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن آزادى ھﺎى ﻣﺪﻧﻰ ‪ ١٩۶۴‬ﮐﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ اﺧﺘﯿﺎر ﮐﻨﮕﺮه در ﻣﻮرد وﺿﻊ ﻣﻘﺮرات ﺑﺮاى ﺗﺠﺎرت ﺑﯿﻦ اﻳﺎﻻت و ﺑﻪ اﺟﺮا‬
‫در آوردن ﻣﻮاد اﺻﻼﺣﯿﻪ ﭼﮫﺎردھﻢ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﻳﺐ رﺳﯿﺪ‪ ،‬ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻧﮋادى و ﺳﺎﻳﺮ اﻧﻮاع ﺗﺒﻌﯿﺾ را در ﻣﮑﺎن ھﺎى ﻋﻤﻮﻣﻰ‪ ،‬اﺳﺘﺨﺪام و ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎﺋﻰ ﮐﻪ از‬
‫طﺮف دوﻟﺖ ﻓﺪرال ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﺎﻟﻰ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ ﻣﻤﻨﻮع ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮى آﺧﺮﻳﻦ ﻣﺎده اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن از ھﺮ ﺣﮑﻢ دادﮔﺎه دﻳﮕﺮى ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن دادن ﺟﺪاﺳﺎزى ﻣﺪارس‬
‫ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﺨﺸﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺪﻧﺒﺎل ﭘﯿﺪاﻳﺶ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺣﻖ رأى راه ﭘﯿﻤﺎﻳﺎن آﻻﺑﺎﻣﺎ‪ ،‬ﮐﻨﮕﺮه اﺑﺘﺪا ﻗﺎﻧﻮن ‪ ١٩۶۵‬ﺣﻖ رأى را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮد ﮐﻪ آزﻣﺎﻳﺶ ﺳﻮاد و ﺳﺎﻳﺮ آزﻣﺎﻳﺸﺎت رأى‬
‫دھﻨﺪﮔﺎن را در اﻳﺎﻻﺗﻰ ﮐﻪ داراى ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ در ﺛﺒﺖ ﻧﺎم رأى دھﻨﺪﮔﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ و آﻧﮫﺎ را ﻣﻮظﻒ ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ ﻗﺒﻞ از ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻗﻮاﻧﯿﻦ‬
‫ﺟﺪﻳﺪ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ‪» ،‬ﮔﻮاھﻰ ﻗﺒﻠﻲ« ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻓﺪرال را ﻛﺴﺐ ﻛﻨﻨﺪ‪ .‬وﺿﻊ ﻗﺎﻧﻮن ‪ ١٩۶۵‬ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﻋﻈﯿﻢ ﺗﻌﺪاد ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺳﯿﺎھﭙﻮﺳﺖ در اﻳﺎﻻت‬
‫ﺟﻨﻮﺑﻰ و ﮐﺎھﺶ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ اﺳﺘﻔﺎده از ﺟﺬﺑﻪ ھﺎى ﻧﮋاد ﭘﺮﺳﺘﺎﻧﻪ در ﺣﻮزه ھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺷﺪ‪ .‬از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ از طﺮﻳﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزى ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﻣﺼﻮب‬
‫‪ ١٩۶٨‬ﮐﻨﮕﺮه ﺣﺮﮐﺖ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﺳﻮى ﺣﺬف ﺗﺒﻌﯿﺾ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻌﺎﻣﻼت ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎزى آﻏﺎز ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺣﻘﻮق ھﻤﻪ اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ‬

‫اﻟﺒﺘﻪ ﺳﯿﺎھﺎن ﺗﻨﮫﺎ ھﺪف ﺗﺒﻌﯿﺾ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻧﺒﻮده اﻧﺪ‪ .‬ﺗﺎرﻳﺨﭽﻪ رﻓﺘﺎر اﻳﻦ ﻣﻠﺖ ﺑﺎ ﺳﺮﺧﭙﻮﺳﺘﺎن ﺑﻪ ھﻤﺎن اﻧﺪازه ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺄﺳﻒ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ ،‬ﺑﺮاى‬
‫ﺳﺎﻟﮫﺎى ﻣﺘﻤﺎدى ﮐﻨﮕﺮه و دادﮔﺎھﮫﺎ از ﮔﺴﺘﺮش ﻧﻮاﺣﻰ ﻏﺮﺑﻰ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ ﺣﻘﻮق ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ ﺳﺮﺧﭙﻮﺳﺘﺎن ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﻰ ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ و زﻣﯿﻨﮫﺎى آﻧﮫﺎ را ﻣﺼﺎدره ﮐﺮده‬
‫و آﻧﮫﺎ را اﻏﻠﺐ در ﺷﺮاﻳﻂ و زﻧﺪﮔﻰ ﻓﻘﯿﺮاﻧﻪ در ﻣﻨﺎطﻖ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻨﺰوى ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﺳﺮﺧﭙﻮﺳﺘﺎن ﻧﯿﺰ ﺳﺮاﻧﺠﺎم داراى ﺣﻖ ﺷﮫﺮوﻧﺪى و ﺣﻖ رأى ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ از آﻏﺎز دھﻪ ‪ ١٩۶٠‬ﮔﺮوھﮫﺎى ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﺳﺮﺧﭙﻮﺳﺘﺎن ﺑﺴﯿﺞ‬
 ‫ﺷﺪه و ﭘﯿﺮوزﻳﮫﺎى ﻣﮫﻤﻰ را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺣﻘﻮق ﺷﮑﺎر‪ ،‬ﻣﺎھﯿﮕﯿﺮى‪ ،‬و ﻣﺎﻟﮑﯿﺖ زﻣﯿﻦ از ﺟﻤﻠﻪ ﺣﻔﺎظﺖ از ﻗﺒﺮﺳﺘﺎن ھﺎ و ﺳﺎﻳﺮ ﻣﮑﺎﻧﮫﺎى ﻣﻘﺪس ﺧﻮد ﺑﺪﺳﺖ‬
‫آورﻧﺪ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ در ﻳﮏ ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﮫﻢ در ‪ ،١٩٩٠‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ از ﮔﺴﺘﺮش ﺣﻔﺎظﺖ واﻗﻌﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺮاﺳﻢ ﻋﺒﺎدى ﺑﻌﻀﻰ از ﻗﺒﺎﺋﻞ ﮐﻪ از ﻳﻚ ﻧﻮع ﮐﺎﮐﺘﻮس‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿﮑﺮدﻧﺪ ﺧﻮددارى ﮐﺮد و اﻋﻼم داﺷﺖ ﮐﻪ اﻋﻤﺎل ﻣﺬھﺒﻰ ﺑﺎﻳﺴﺘﻰ ﺑﺎ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺟﺰاﺋﻰ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﺬھﺒﻰ ﺑﯿﻄﺮف اﺳﺖ‪ ،‬از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻘﺮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ‬
‫ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر ھﻤﺎھﻨﮕﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺟﻤﻌﯿﺖ ھﺎى ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن »اﺳﭙﺎﻧﯿﺎﺋﻰ – آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻲ« )ﻳﺎ ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ اﺻﻞ آﻧﮫﺎ از آﻣﺮﻳﮑﺎى ﻣﺮﮐﺰى و ﺟﻨﻮﺑﻰ اﺳﺖ( در ﺟﺮﻳﺎن ﺟﺬب ﺷﺪن ﺑﻪ زﻧﺪﮔﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ‬
‫ﻧﯿﺰ داراى ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺑﻮده اﻧﺪ‪ .‬ﻣﻮاﻧﻊ زﺑﺎﻧﻰ و ﻧﮕﺮاﻧﻰ ھﺎى ﻣﻠﻰ در ﻣﻮرد ﻣﮫﺎﺟﺮت ﻏﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ‪ ،‬ﺑﺨﺼﻮص از ﺟﺎﻧﺐ ﻣﮑﺰﻳﮏ‪ ،‬اﻳﻦ اﻓﺮاد را در ﺟﺮﻳﺎن‬
‫اﺳﺘﺨﺪام‪ ،‬ﻳﺎﻓﺘﻦ ﻣﺴﮑﻦ و آﻣﻮزش ﻣﻮرد ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻗﺮار داده‪ ،‬واﻧﮕﮫﻰ اﺳﭙﺎﻧﯿﺎﺋﻰ ھﺪف اﺻﻠﻰ ﺗﮫﺎﺟﻢ ﺟﻨﺒﺸﻰ ﺑﻮده ﮐﻪ ﻣﻰ ﺧﻮاﺳﺘﻪ اﻧﮕﻠﯿﺴﻰ را زﺑﺎن‬
‫رﺳﻤﻰ ﮐﺸﻮر ﻗﺮار دھﺪ‪ ،‬اﻣﺎ آﻧﮫﺎ ﻧﯿﺰ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوھﮫﺎى اﻗﻠﯿﺖ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﺳﺎﻟﮫﺎى اﺧﯿﺮ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ھﺎﺋﻰ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬در ‪ ١٩٨٢‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ‬
‫ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺗﮕﺰاس را ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻓﺎﻗﺪ ﻣﺪرک ﺧﺎﻧﻮاده ھﺎى ﻣﮫﺎﺟﺮ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ را از آﻣﻮزش راﻳﮕﺎن در ﻣﺪارس ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻣﺤﺮوم ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ ﺑﺎطﻞ اﻋﻼم ﮐﺮد‬
‫و ﺑﺮ اھﻤﯿﺖ آﻣﻮزش ﺑﺮ ﭘﺮورش آﻳﻨﺪه ﮐﻮدک ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻧﻤﻮد‪.‬‬

‫زﻧﺎن آﻣﺮﻳﻜﺎ ﻧﯿﺰ در ﺣﺎﻟﯿﻜﻪ از ﻧﻈﺮ ﺗﻌﺪاد ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻛﺸﻮر اﻗﻠﯿﺖ ﻣﺤﺴﻮب ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎرى از ﮐﺸﻮرھﺎ از ﻧﻈﺮ ﺳﻨﺘﻰ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺗﺼﻮرات ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ‬
‫ﺟﻨﺴﯿﺖ دﭼﺎر اﻧﻮاع ﻣﺤﺪودﻳﺖ ھﺎﺋﻰ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻗﺒﻞ از ﺗﺼﻮﻳﺐ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﻧﻮزدھﻢ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ‪ ١٩٢٠‬دادﮔﺎھﮫﺎ ﻣﺮﺗﺒﺎ ﻗﻮاﻧﯿﻦ اﻳﺎﻟﺘﻰ را در‬
‫ﻣﻮرد ﻣﻨﻊ ﺣﻖ رأى زﻧﺎن ﺗﺄﺋﯿﺪ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪادى از ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت اوﻟﯿﻪ‪ ،‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻨﻊ زﻧﺎن از ورود ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻗﻀﺎﺋﻰ‪ ،‬ﭘﺰﺷﮑﻰ و ﺑﻌﻀﻰ ﺣﺮﻓﻪ‬
‫ھﺎى ﺧﺎص دﻳﮕﺮ را ﺗﺎﻳﯿﺪ ﻣﻰ ﮐﺮد‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﻰ دراز ﻳﻌﻨﻰ ‪ ١٩۶١‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن ﻓﻠﻮرﻳﺪا را ﮐﻪ زﻧﺎن را از ﺣﻀﻮر در ھﯿﺌﺖ ﻣﻨﺼﻔﻪ ﻣﻨﻊ ﻣﻰ‬
‫ﮐﺮد ﻣﮕﺮ آﻧﮑﻪ ﺧﻮد ﺻﺮﻳﺤﺎ ﺑﺪﻳﻦ ﮐﺎر اظﮫﺎر ﺗﻤﺎﻳﻞ ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺗﺄﺋﯿﺪ ﻣﻰ ﮐﺮد‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﺟﻨﺴﯿﺖ‪ ،‬ﺑﻌﻨﻮان ﭘﺎﻳﻪ اى ﺑﺮاى ﺗﻮزﻳﻊ ﻣﻨﺎﻓﻊ و ﺗﺤﻤﯿﻞ ﺑﺎرھﺎى دوﻟﺖ‪ ،‬ﭼﻨﺪان‬
‫ﻧﺎﻣﺮﺑﻮط ﺗﺮ از ﻧﮋاد ﺑﻨﻈﺮ ﻧﻤﻰ رﺳﺪ‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﯿﺎھﭙﻮﺳﺘﺎن‪ ،‬زﻧﺎن ﻧﯿﺰ ﺑﻤﺪت طﻮﻻﻧﻰ و ﺑﻄﻮر ﺳﯿﺴﺘﻤﺎﺗﯿﮏ از ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺧﺎرج ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ‬
‫اﻋﻤﺎل ﮐﻨﺘﺮل ﺑﺮ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺧﻮد را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى اﻳﻦ ﻣﻼﺣﻈﺎت‪ ،‬ﮐﻨﮕﺮه ﺟﻨﺴﯿﺖ را ﻧﯿﺰ از ﺟﻤﻠﻪ اﻧﻮاع ﺻﻮرﺗﮫﺎى ﺗﺒﻌﯿﺾ در اﺳﺘﺨﺪام ﻗﺮار داد ﮐﻪ‬

‫ﺗﺤﺖ ﭘﻮﺷﺶ ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ‪ ١٩۶۴‬ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ‪ .‬ﻋﻨﻮان ﻧﮫﻢ اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎى آﻣﻮزﺷﻰ ‪ ١٩٧٢‬ﻣﺪارس را در ﺻﻮرﺗﻰ ﮐﻪ ﻋﻠﯿﻪ زﻧﺎن داﻧﺶ آﻣﻮز‬
‫ﺗﺒﻌﯿﺾ روا دارﻧﺪ از درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻤﮏ ھﺎى ﻣﺎﻟﻰ ﻓﺪرال ﻣﺤﺮوم ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻠﻰ زﻧﺎن )‪ (NOW‬و ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوھﮫﺎ در ھﻤﺎن ﺳﺎل‪ ،‬ﮐﻨﮕﺮه ﺑﻪ‬
‫ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران اﻳﺎﻟﺘﻰ ﭘﯿﺸﻨﮫﺎد ﮐﺮد ﮐﻪ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﺣﻘﻮق ﻣﺴﺎوى )‪ (ERA‬را ﺑﺼﻮرت »ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺴﺎوى ﺣﻘﻮق ﺗﻮﺳﻂ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻳﺎ ھﺮ اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺑﺪﻟﯿﻞ‬
‫ﺟﻨﺴﯿﺖ ﻧﺒﺎﻳﺪ اﻧﮑﺎر ﻳﺎ ﻣﺤﺪود ﮔﺮدد« ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﻨﻨﺪ و ﻧﯿﺰ در ﻣﻮرد ﻧﯿﺮوھﺎى اﺟﺮاﺋﻰ ﺑﺎ ﮐﻨﮕﺮه ﻣﺸﻮرت ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺳﺮاﻧﺠﺎم ‪ ERE‬ﻧﺘﻮاﻧﺴﺖ از ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺗﻌﺪاد ﻣﻘﺮر‬
‫اﻳﺎﻻت ﺑﮕﺬرد و دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻋﻤﻮﻣﺄ از ﻣﺴﺎوى داﻧﺴﺘﻦ طﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪى از ﺣﯿﺚ ﺟﻨﺴﯿﺖ ﺧﻮددارى ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ در ‪ ١٩٧١‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺟﻨﺴﯿﺖ را ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى زﻣﯿﻨﻪ »ﺣﻔﺎظﺖ ﻣﺴﺎوي« ﺑﺮاى اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر رد ﮐﺮد و ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ اﮐﺜﺮﻳﺖ اﻋﻀﺎء دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺟﻨﺴﯿﺖ »اﻳﺠﺎد ﺷﺒﮫﻪ« ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﻨﮫﺎ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﺗﺄﺋﯿﺪ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﻸ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﮫﻢ دوﻟﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎﺋﯿﮑﻪ ﺗﻨﮫﺎ زﻧﺎن ﻣﻰ‬
‫ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺣﺎﻣﻠﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﺣﻖ ﺑﺤﺚ اﻧﮕﯿﺰ ﺳﻘﻂ ﺟﻨﯿﻦ ﮐﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٩٧٣‬در ﭘﺮوﻧﺪه ‪ Roe‬ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ‪ Wade‬ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ ﻧﯿﺰ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺴﯿﺎرى از زﻧﺎن ﻳﮏ‬
‫زﻣﯿﻨﻪ ﺣﻔﺎظﺘﻰ ﺑﺮاى ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺟﻨﺴﯿﺖ و ﻧﯿﺰ ﻳﮏ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺑﺮاى زﻧﺪﮔﻰ ﺧﺼﻮﺻﻰ اﻓﺮاد ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﻮد‪.‬‬

‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﻌﻤﻮﻷ ﺗﻤﺎﻳﻠﻰ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺟﮫﺖ ﮔﯿﺮى ﺗﻤﺎﻳﻼت ﺟﻨﺴﻰ را ﻣﻤﻨﻮع ﮐﻨﺪ ﻳﺎ ﺣﻖ رﺿﺎﻳﺖ اﻓﺮاد ﺑﺎﻟﻎ را در وارد ﺷﺪن ﺑﻪ رواﺑﻂ‬
‫ﺟﻨﺴﻰ ھﻤﺠﻨﺲ ﮔﺮاﻳﺎﻧﻪ ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ‪ .‬ﺗﻌﺪادى از ﺷﮫﺮھﺎ‪ ،‬ﺑﺨﺸﮫﺎ‪ ،‬و اﻳﺎﻻت رﺟﺤﺎن ﺟﻨﺴﻰ را از ﺟﻤﻠﻪ اﻧﻮاع طﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪى ﻗﺮار داده و ﻣﻌﺪودى ﺗﺎ‬
‫آﻧﺠﺎ ﭘﯿﺶ رﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ازدواج ﻣﺮدان ھﻢ ﺟﻨﺲ ﺑﺎز را ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﻧﺪ‪ .‬در ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ ‪ Romer‬ﻋﻠﯿﻪ ( ‪ (١٩٩۶Evans‬اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺷﺶ – ﺳﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ‬
‫ﻳﮏ اﺻﻼﺣﯿﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻟﺘﻰ را ﮐﻪ ھﻤﻪ ﻣﻘﺮرات ﻓﻌﻠﻰ و آﻳﻨﺪه ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ اﺷﺨﺎص ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺗﺮﺟﯿﺤﺎت ﺟﻨﺴﻰ را ﻣﻤﻨﻮع ﻣﻰ ﺳﺎﺧﺖ را ﺑﺮ‬
‫ﻣﺒﻨﺎى ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﺴﺎوى در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎطﻞ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ از اﻋﻼم ھﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎزان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ طﺒﻘﻪ ﺑﺨﺼﻮص ﻣﻮرد ﺣﻔﺎظﺖ ﺧﻮددارى‬
‫ﮐﺮد‪ ،‬اﻣﺎ اﻳﻦ اﺻﻼﺣﯿﻪ را ﺑﻌﻨﻮان ﻣﻨﻈﻮر اﻳﺎﻟﺖ ﺑﺮاى ﻣﻨﺘﺴﺐ ﮐﺮدن ھﻤﺠﻨﺲ ﺑﺎزان ﺑﻪ ﻳﮏ وﺿﻌﯿﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان درﺟﻪ دوم ﻣﺤﮑﻮم ﮐﺮد‪.‬‬

‫در ﺳﺎل ‪ ١٩٧١‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺮﮔﺮ اﻋﻼم ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﻰ – ﻳﻌﻨﻰ وﺿﻌﯿﺖ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻳﮏ ﻣﮫﺎﺟﺮ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ از ﻧﻈﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ اﺳﺖ و ﻗﻮل‬
‫داد ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺗﻔﺎوت ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪن ﺑﯿﻦ ﺷﮫﺮوﻧﺪان اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و ﻏﯿﺮ ﺷﮫﺮوﻧﺪان را ﺗﺤﺖ ﺑﺮرﺳﻰ دﻗﯿﻖ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻗﺮار دھﺪ‪ .‬ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﺑﻌﺪى آن‬
‫ﺗﻌﺪادى از ﻗﻮاﻧﯿﻨﻰ را ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ را ﺗﻨﮫﺎ ﻧﺼﯿﺐ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ ﺑﺎطﻞ ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬در ھﻤﺎن زﻣﺎن ﻗﻀﺎت ﻋﺎﻟﻰ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ را روﺷﻦ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺼﻮﺑﻪ ھﺎى ﻓﺪرال ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺷﮫﺮوﻧﺪان و ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﺎن ﻣﻘﯿﻢ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻔﺎوت ﻗﺎﺋﻞ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﺑﺎﻳﺪ داراى ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺗﻤﮑﯿﻦ ﺧﯿﻠﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ آﻧﮫﺎﺋﯿﮑﻪ از طﺮف‬
‫اﻳﺎﻻت ﺗﺼﻮﻳﺐ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬آﻧﮫﺎ ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻳﮏ اﺳﺘﺜﻨﺎء ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﻠﻰ رﻓﺘﺎر ﻣﺴﺎوى ﺑﺎ ﺷﮫﺮوﻧﺪان و ﻏﯿﺮ ﺷﮫﺮوﻧﺪان را ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ و‬
 ‫ﺗﻌﺪادى از ﻣﻘﺮرات را ﮐﻪ اﺳﺘﺨﺪام در ﺑﺨﺶ ﻋﻤﻮﻣﻰ را ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﻨﺤﺼﺮ ﻣﻰ ﮐﺮد ﺗﺄﺋﯿﺪ ﮐﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﯿﻦ ﺑﺎﻻ رﻓﺘﻦ ﺳﻦ و ﺗﻮاﻧﺎﺋﻰ اﻧﺠﺎم ﮐﺎر در ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻣﺮﺑﻮطﻪ‪ ،‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ از اطﻼق طﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪى ﺳﻨﻰ ﺑﺮاى اﺳﺘﺨﺪام ﺣﺘﻰ‬
‫ﺑﺼﻮرت »ﺗﺮدﻳﺪ آﻣﯿﺰ« ﺧﻮددارى ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﯿﺰ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺪﻟﯿﻞ اﻓﺰاﻳﺶ روزاﻓﺰون ﻧﻔﻮذ ﺳﯿﺎﺳﻰ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ﮐﻨﮕﺮه ﺗﻌﺪادى از ﻗﻮاﻧﯿﻦ‬
‫ﺣﻔﺎظﺘﻰ را ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺗﺒﻌﯿﻀﺎت ﺳﻨﻰ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺜﻼ ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ‪ ١٩۴۴‬ﺳﻦ را در زﻣﺮه ﻓﻮرﻣﮫﺎى ﻣﻤﻨﻮﻋﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﺳﺘﺨﺪام‬
‫ﻗﻠﻤﺪاد ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫از زﻣﺎن ﺟﻨﮓ دوم ﺟﮫﺎﻧﻰ ﺗﺎﮐﻨﻮن‪ ،‬ﮐﮫﻨﻪ ﺳﺮﺑﺎزان و ﺳﺎﻳﺮ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﺎن ﻣﻌﻠﻮل در ﮐﻨﮕﺮه اﻋﻤﺎل ﻧﻔﻮذ ﮐﺮده اﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻣﻌﻠﻮﻟﯿﺖ ﻣﻮرد‬
‫ﺣﻔﺎظﺖ ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬در ‪ ١٩٩٠‬اﺋﺘﻼﻓﻰ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﻣﺘﻌﮫﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻨﻰ ﻣﻰ داﻧﺴﺖ ﮐﻨﮕﺮه را ﻗﺎﻧﻊ ﮐﺮد ﮐﻪ »ﻗﺎﻧﻮن آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﺎن از ﮐﺎر اﻓﺘﺎده« )‪ (ADA‬را‬
‫ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬طﺒﻖ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻳﮏ ﻓﺮد از ﮐﺎر اﻓﺘﺎده ﮐﺴﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ دﭼﺎر ﻧﺎرﺳﺎﺋﻰ ھﺎى ﺟﺴﻤﻰ ﻳﺎ روﺣﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ او را »ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى زﻧﺪﮔﻲ« ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎز‬
‫ﻣﻰ دارد و ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ اﻓﺮادى ﺑﻪ اﻣﺎﮐﻦ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻓﺮﺻﺘﮫﺎى ﺷﻐﻠﻰ‪ ،‬ﺧﺪﻣﺎت ﻣﺨﺎﺑﺮاﺗﻰ‪ ،‬دﺳﺘﺮﺳﻰ داﺷﺘﻪ و در ھﻤﺎن ﺣﺎل‬
‫ﮐﺎرﻓﺮﻣﺎﻳﺎن و دﻳﮕﺮان را ﻣﻮظﻒ ﻣﻰ ﺳﺎزد ﮐﻪ ﺑﻌﻀﻰ از ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻻزم را ﺑﺮاى ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺗﺴﮫﯿﻞ ھﻤﺎھﻨﮕﻰ ﺑﺎ ھﺪﻓﮫﺎى اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻓﺮاھﻢ ﺳﺎزد‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن ‪ADA‬‬
‫در ﺟﮫﺖ ﮐﺎھﺶ ﻣﻮاﻧﻊ اﻓﺮاد ﻣﻌﻠﻮل و ﻧﺎﺗﻮان ﺑﺮاى دﺳﺘﯿﺎﺑﻰ ﺑﻪ اﺷﺘﻐﺎل‪ ،‬آﻣﻮزش‪ ،‬و ﺳﺎﻳﺮ زﻣﯿﻨﻪ ھﺎ دﺳﺘﺎوردھﺎى زﻳﺎدى داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﺗﻌﺪادى از‬
‫ﻣﻘﺮرات دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻗﻮاﻧﯿﻦ آﻧﺮا ﺑﻪ دﻗﺖ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﺮاى ﻣﺜﺎل در ﺟﺮﻳﺎن رﺳﯿﺪﮔﻰ ﺑﻪ ﭘﺮوﻧﺪه در ﺳﺎل ‪ ١٩٩٩‬ﻗﻀﺎت ﻋﺎﻟﻰ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن ‪ ADA‬ﻳﮏ ﺧﻂ ھﻮاﺋﻰ را ﻣﺠﺒﻮر ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻠﺒﺎﻧﺎن ﻧﺰدﻳﮏ ﺑﯿﻦ اﺳﺘﺨﺪام ﮐﻨﺪ اﮔﺮﭼﻪ رﻓﻊ اﻳﻦ ﻧﻘﯿﺼﻪ ﺑﺮاى اﺷﺨﺎص ﻣﺘﻘﺎﺿﻰ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺼﺤﯿﺢ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺤﺚ ﺑﺮ ﺳﺮ اﻗﺪام ﺑﺮ ﺿﺪ ﺗﺒﻌﯿﺾ‬

‫دادﮔﺎه ھﺎى ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺮﮔﺮ و ‪ Rehnquist‬ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺗﺒﻌﯿﺾ روﺑﺮو ﺑﻮده اﻧﺪ ﮐﻪ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ وارن ﺑﺎ آن ﻣﻮاﺟﻪ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ – ﻣﺠﺎدﻟﻪ آزار دھﻨﺪه‬
‫ﺑﺮ ﺳﺮ »اﻗﺪام ﻣﺜﺒﺖ« ﻳﺎ اﻗﺪام ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ در ﮐﻮﺷﺸﻰ ﺑﺮاى ﺗﺮﻣﯿﻢ اﺛﺮات ﺟﮫﺖ ﮔﯿﺮى ھﺎى ﻳﮏ طﺮﻓﻪ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ اﻗﻠﯿﺘﮫﺎى ﻧﮋادى و زﻧﺎن در ﺣﻮزه‬
‫اﺳﺘﺨﺪام و آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﻰ‪ ،‬ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى دوﻟﺘﻰ و داﻧﺸﮕﺎھﮫﺎ از دھﻪ ‪ ١٩۶٠‬ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎﺋﻰ را ﺑﻪ اﺟﺮا ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ درﺟﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮاى ﭘﺬﻳﺮش‪،‬‬
‫اﺳﺘﺨﺪام‪ ،‬و ارﺗﻘﺎء اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ و زﻧﺎن ارﺟﺤﯿﺖ ﻗﺎﺋﻞ ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬ﺣﺎﻣﯿﺎن اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻋﻨﻮان ﮐﻪ اﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت ﺑﺮاى ﺗﻀﻤﯿﻦ رﻓﺘﺎر ﻋﺎدﻻﻧﻪ ﺑﺎ اﻋﻀﺎء‬
‫ﮔﺮوھﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﻋﻤﻸ ھﺪف ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪه اﻧﺪ و ﺗﺴﺮﻳﻊ در اﻳﺠﺎد ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ واﻗﻌﺎ ﻣﺨﺘﻠﻂ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻮﻗﺖ دارد ﺑﺎ آﻧﮫﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﺮده اﻧﺪ‪ .‬از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ‬
‫ﻣﺪاﻓﻌﺎن »اﻗﺪام ﻣﺜﺒﺖ« ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺳﻔﯿﺪﭘﻮﺳﺘﺎن‪ ،‬ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﺎن اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎ اﺗﮫﺎم »ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻣﻌﮑﻮس« را طﺮح ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ اﻳﻦ‬
‫ﮔﺮوه ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻰ ﺑﺎ ﺳﯿﺎھﭙﻮﺳﺘﺎن و ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوھﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ ﺑﺮاى ﻣﺪﺗﮫﺎى طﻮﻻﻧﻰ ھﺪف ﺳﻮء رﻓﺘﺎر ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻧﮋاد و رﻧﮓ آﻧﮫﺎ ﺑﻮده اﻧﺪ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ اﻧﺪ ﻛﻪ اﮐﻨﻮن ﻣﺴﺘﺤﻖ درﻳﺎﻓﺖ ﺣﻔﺎظﺖ ﻗﻀﺎﺋﻰ وﻳﮋه ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى اﻗﺪام ﻣﺜﺒﺖ ﺷﺎﻣﻞ »ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻣﻌﮑﻮس« اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻨﺘﻘﺪان ﺧﺎطﺮﻧﺸﺎن ﻣﻰ ﺳﺎزﻧﺪ ﮐﻪ اﻗﺪام ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮﺧﻼف ﻣﻔﮫﻮم »ﮐﻮررﻧﮕﻲ« ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ و اﻳﻦ ﮐﺎر‬
‫ﺗﺨﻄﻰ از اﺻﻮل ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻰ اﺳﺖ‪ ،‬ﮐﯿﻨﻪ ﺟﻮﺋﯿﮫﺎى ﻧﮋادى را ﺗﺸﺪﻳﺪ ﮐﺮده‪ ،‬و ﺷﺎﻳﺪ در ﮐﺴﺎﻧﯿﮑﻪ درﻳﺎﻓﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ اﺣﺴﺎس ﺣﻘﺎرت‬
‫ﺑﻮﺟﻮد ﻣﻰ آورد‪.‬‬

‫ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﮑﺎﻳﺎﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى اﻗﺪام ﻣﺜﺒﺖ درﮔﯿﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ دوﮔﺎﻧﻪ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬در اوﻟﯿﻦ ﭘﺮوﻧﺪه ﻣﮫﻢ ﺧﻮد ﺷﻮراھﺎى‬
‫داﻧﺸﮕﺎه ﮐﺎﻟﯿﻔﺮﻧﯿﺎ ﻋﻠﯿﻪ ( ‪ (١٩٧٨Bakke‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺎ اﻳﻦ ﺳﮫﻤﯿﻪ ﺑﻨﺪى ﮐﻪ طﺒﻖ آن از ھﺮ ﺻﺪ ﭘﺬﻳﺮش ﺳﺎل اول داﻧﺸﮑﺪه ﭘﺰﺷﮑﻰ اﻳﺎﻟﺘﻰ‪ ،‬ﺷﺎﻧﺰده‬
‫ﭘﺬﻳﺮش ﺑﺮاى ﻣﺘﻘﺎﺿﯿﺎن اﻗﻠﯿﺖ ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﺑﻮد ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﺪ‪ .‬ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ ﻟﻮﺋﯿﺲ ﭘﺎول‪ ،‬ﮐﻪ ﻋﻘﯿﺪه اﺻﻠﻰ را در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﭘﺮوﻧﺪه ﺑﯿﺎن داﺷﺖ ﻧﻘﺶ‬
‫واﻗﻌﺎ ﻣﺤﻮرى در ﺗﺼﻤﯿﻢ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺎزى ﮐﺮد‪ .‬ﭘﺎول ﮐﻪ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد و ﭼﮫﺎر ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ دﻳﮕﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﻰ ﮐﺮد ﺳﮫﻤﯿﻪ ﺑﻨﺪى را ﺑﺎطﻞ اﻋﻼم ﮐﺮد‪.‬‬
‫ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮى ﮐﺮد ﮐﻪ ھﻤﻪ طﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪﻳﮫﺎى ﻧﮋادى ﺑﺎﻳﺪ در ﻣﻌﺮض ﺑﺮرﺳﯿﮫﺎى ﻣﻮﺷﮑﺎﻓﺎﻧﻪ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد‪ ،‬ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﮑﻪ ﭼﻪ ﻧﮋادى‬
‫ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ‪ ،‬و ھﯿﭻ ﻣﻨﻔﻌﺖ اﻟﺰام آورى ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ از ﺳﯿﺎﺳﺖ ﭘﺬﻳﺮش ﺗﻨﮫﺎ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﻧﮋاد ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﮔﺮﭼﻪ ﭘﺎول و ﭼﮫﺎر ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ دﻳﮕﺮ اﻋﻼم‬
‫ﮐﺮده اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻳﮏ اﻳﺎﻟﺖ در ﺗﻀﻤﯿﻦ ﺗﻔﺎوﺗﮫﺎى داﻧﺸﺠﻮﺋﻰ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺗﻨﮫﺎﺋﻰ آﻧﻘﺪر ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻼﺣﻈﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﮋاد را ھﻤﺮاه ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻋﻮاﻣﻞ در‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى ھﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭘﺬﻳﺮش ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻧﻤﺎﻳﺪ‪ .‬در ﭘﺮوﻧﺪه ﮐﺎرﮔﺮان ﻓﻮﻻدﺳﺎزى ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ‪ Weber‬ﮐﻪ ﻳﮏ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ درﺑﺎره آن ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى ﺷﺪ اﮐﺜﺮﻳﺖ‬
‫ﻗﻀﺎت دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﺸﺘﺮک ﮐﻤﭙﺎﻧﻰ و اﺗﺤﺎدﻳﻪ ھﺎى ﮐﺎرﮔﺮى آن را ﺑﺮاى اﺧﺘﺼﺎص دادن ‪ ۵٠‬درﺻﺪ ﺑﻌﻀﻰ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺑﻪ اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ درﺻﺪ آن‬
‫ﮐﺎرﮔﺮان ﺑﻪ درﺻﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺟﻤﻌﯿﺖ آن اﻗﻠﯿﺖ در ﻧﯿﺮوى ﮐﺎر آن ﻧﺎﺣﯿﻪ ﺑﺮﺳﺪ را ﻣﻮرد ﺗﺄﺋﯿﺪ ﻗﺮارداد‪ Brian Weber .‬ﮐﺎرﮔﺮ ﺳﻔﯿﺪﭘﻮﺳﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﮫﻤﯿﻪ ﺑﻨﺪى‬
‫ﺷﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺑﻮد ﻋﻤﺪﺗﺄ ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻰ ﮐﺮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﺗﺨﻠﻒ از ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺣﻘﻮق ﻣﺪﻧﻰ ﺳﺎل ‪ ١٩۶۴‬اﺳﺖ ﮐﻪ ﺿﺪﻳﺖ ﺑﺎ ﺗﺒﻌﯿﺾ در ﻣﺤﯿﻂ‬
‫ﮐﺎر را اﻟﺰاﻣﻰ ﻣﻰ ﺳﺎزد اﮔﺮﭼﻪ اﮐﺜﺮﻳﺖ اﻋﻀﺎى دادﮔﺎه ﮐﻪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮر از ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬار ﭘﻨﮫﺎن ﮐﺮدن ﺗﺼﻤﯿﻢ داوطﻠﺒﺎﻧﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﺮاى اﻋﻤﺎل‬
 ‫ﺳﮫﻤﯿﻪ ﺑﻨﺪﻳﮫﺎى ﻧﮋادى ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ از طﺮﻳﻖ آن اﺛﺮات اﺳﺘﺨﺪاﻣﻰ ﺗﺒﻌﯿﺾ آﻣﯿﺰ ﮔﺬﺷﺘﻪ در ﻳﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﺼﺤﯿﺢ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺑﺮاى ﻣﺘﻮازن ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت اﺗﺨﺎذ ﺷﺪه در دوره ﺗﺼﺪى ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺮﮔﺮ‪ ،‬دادﮔﺎه ﻳﮏ ﺳﺮى از اﻗﺪاﻣﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻗﺪام ﻣﺜﺒﺖ را ﻳﺎ ﺗﺄﺋﯿﺪ ﮐﺮد و ﻳﺎ از‬
‫اﻋﺘﺒﺎر ﺳﺎﻗﻂ ﮐﺮد‪ .‬در ﭘﺮوﻧﺪه ‪ Fullilove‬ﻋﻠﯿﻪ ‪ ١٩٨٠Klutznick‬در ﻣﻮرد ﺗﺄﺋﯿﺪ ﺗﺼﻤﯿﻤﻰ راﺟﻊ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن ﮐﻨﮕﺮه ﮐﻪ درﺻﺪى از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﺎﻟﻰ ﻧﯿﺮوى ﮐﺎر‬
‫ﻓﺪرال را ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻏﻞ اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ اﺧﺘﺼﺎص ﻣﻰ داد‪ ،‬ﻗﻀﺎت ﻋﺎﻟﻰ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ را روﺷﻦ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى اﻗﺪام ﻣﺜﺒﺖ ﻓﺪرال ﻣﺴﺘﺤﻖ آن ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ اﻳﺎﻟﺘﻰ و ﻣﺤﻠﻰ از ﺗﻤﮑﯿﻦ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺗﺤﺖ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻰ ﻗﺎﺿﻰ ﮐﻞ ‪ ،Rehnquist‬ﻗﻀﺎت ﻋﺎﻟﻰ اﺑﺘﺪا اﻳﻦ وﺿﻌﯿﺖ را‬
‫در دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺮﮔﺮ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﺪ‪ .‬اﻣﺎ در ﭘﺮوﻧﺪه ﺷﺮﮐﺖ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻰ ‪ Adarand‬ﻋﻠﯿﻪ ‪ ،Pena‬اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻗﻀﺎت ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺮﺗﯿﺒﺎت ﻓﺪرال و اﻳﺎﻟﺘﻰ‬
‫ھﺮ دو ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺎوى ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻰ دﻗﯿﻖ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد‪.‬‬

‫ﻣﺨﺎﻟﻔﺘﮫﺎى اﺧﯿﺮ دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﺎ اﻗﺪام ﻣﺜﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ ﻧﯿﺰ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﭘﺮوﻧﺪه ‪ Shaw‬ﻋﻠﯿﻪ ( ‪ (١٩٩۶Hunt‬و ﺳﺎﻳﺮ اﺣﮑﺎم‪ ،‬دادﮔﺎه‬
‫ﻋﺎﻟﻰ ﺑﻪ رأى دھﻨﺪﮔﺎن ﺳﻔﯿﺪﭘﻮﺳﺖ اﺟﺎزه داد ﮐﻪ ﻣﻨﺎطﻖ ﮐﻨﮕﺮه اى ﺑﻪ اﺻﻄﻼح اﮐﺜﺮﻳﺖ – اﻗﻠﯿﺖ ﮐﻪ از آن اﻋﻀﺎء ﻣﺠﻠﺲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن اﻳﺎﻟﺖ ﻣﺘﺤﺪه اﻧﺘﺨﺎب‬
‫ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ را ﻣﻮرد ﭼﺎﻟﺶ ﻗﺮار دھﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮ اﺛﺮ ﻓﺸﺎر وزارت دادﮔﺴﺘﺮى ﺑﺪﻧﺒﺎل آﻣﺎرﮔﯿﺮى ﻣﻠﻰ ﺳﺎل ‪ ١٩٩٠‬ﭼﻨﺪﻳﻦ اﻳﺎﻟﺖ ﻣﻨﺎطﻘﻰ ﺑﻮﺟﻮد آورده ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ در‬
‫ﺳﯿﺎه ﭘﻮﺳﺘﺎن ﻳﺎ اﻓﺮادى ﮐﻪ اﺻﻞ آﻧﮫﺎ از ﮐﺸﻮرھﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎى ﻣﺮﮐﺰى و ﺟﻨﻮﺑﻰ ﺑﻮد داراى اﮐﺜﺮﻳﺖ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در اﻳﻦ ﻣﻨﺎطﻖ‪ ،‬ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎى اﻗﻠﯿﺖ از ﺷﺎﻧﺲ‬
‫ﺑﮫﺘﺮى ﺑﺮاى اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪن ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ ﮐﻨﮕﺮه ﺑﺮﺧﻮردارﻧﺪ‪ .‬از ﻳﮏ ﻧﻈﺮ‪ ،‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻨﺎطﻖ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﺎ ﺗﺄﺋﯿﺪ اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎى ﺳﺎل ‪ ١٩٨٢‬ﺑﻪ‬
‫ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻖ رأى ﺳﺎل ‪ ١٩۶۵‬ﻧﻈﺮ ﻣﺴﺎﻋﺪى داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ اﺻﻼﺣﯿﻪ ھﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺒﻨﺎ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻮاﻧﯿﻦ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺗﻰ اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ ھﻨﮕﺎﻣﻰ از اﻋﺘﺒﺎر ﺳﺎﻗﻂ‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ داراى ذات ﺗﺒﻌﯿﺾ آﻣﯿﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ اﮔﺮ اﻳﻦ ﻓﺮﺻﺖ را ﺗﺎ ﺣﺪى از رأى دھﻨﺪﮔﺎن اﻗﻠﯿﺖ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاھﺎى ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺧﻮد را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎز‬
‫ھﻢ ﺑﻰ اﻋﺘﺒﺎرﻧﺪ‪ .‬اﻣﺎ اﮐﺜﺮﻳﺖ ﻧﺎﭼﯿﺰى از دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪه ﮐﻪ ﻣﻨﺎطﻖ داراى اﮐﺜﺮﻳﺖ‪ ،‬اﻗﻠﯿﺖ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﻰ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺤﺪوده آن ﻋﻤﺪا طﻮرى ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﮔﺮوه ﻧﮋادى درآن ﻧﻔﻮد ﻗﺎطﻊ داﺷﺘﻪ و اﻧﺘﺨﺎب ﻳﮏ ﮐﺎﻧﺪﻳﺪاى اﻗﻠﯿﺖ ﻣﺴﻠﻢ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻋﻘﯿﺪه ﺑﻪ ﺗﺴﺎوى اﻓﺮاد‬

‫از طﺮﻳﻖ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻗﻀﺎﺋﻰ‪ ،‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﮐﻨﮕﺮه‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت اﺟﺮاﺋﻰ‪ ،‬و ﺗﻐﺌﯿﺮ رﻓﺘﺎر ﻋﻤﻮﻣﻰ‪ ،‬ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻄﻮر ﻣﺪاوم در ﺟﮫﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻰ ﺣﻘﻮق اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺻﻮرت ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ رﺷﺪ ﮐﺮده اﺳﺖ‪ .‬اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻋﻤﻮﻣﺄ آن ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮﻳﮫﺎى رﺳﻮاﺋﻰ ﮐﻪ ﺳﯿﺎه ﭘﻮﺳﺘﺎن و ﺳﺎﻳﺮ ﮔﺮوھﮫﺎى از ﻧﻈﺮ ﺗﺎرﻳﺨﻰ ﻣﺤﺮوم ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮدﻧﺪ‬
‫ﺑﺮاى ﻣﺪﺗﮫﺎى طﻮﻻﻧﻰ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ را از ﺧﻮد دور ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﻪ روزى ﻧﺰدﻳﮏ ﺗﺮ ﺷﺪه اﻳﻢ ﮐﻪ ﭘﮋواک ﺻﺪاى ﻗﺎﺿﻰ ﻋﺎﻟﻰ ‪ Harlan‬در اﺑﺮاز‬
‫اﺧﺘﻼف ﻋﻘﯿﺪه ﺧﻮد در ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ‪ Plessy‬درﺳﺎل ‪ ١٨٩۶‬در ﮔﻮش ﻣﺎ طﻨﯿﻦ ﺑﯿﺎﻧﺪازد و آﻧﺮا ﻋﻤﻸ ﺑﻌﻨﻮان ﻳﮏ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺗﻠﻘﻰ ﮐﻨﯿﻢ‪» :‬از ﻧﻈﺮ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬و از دﻳﺪ ﻗﺎﻧﻮن در اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ھﯿﭻ طﺒﻘﻪ اى از ﺷﮫﺮوﻧﺪان وﺟﻮد ﻧﺪارد ﮐﻪ ﺑﺮﺗﺮ‪ ،‬ﻏﺎﻟﺐ‪ ،‬و ﻓﺮﻣﺎﻧﺮوا ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻨﺠﺎ طﺒﻘﻪ اﺟﺘﻤﺎﻋﻰ وﺟﻮد ﻧﺪارد‪.‬‬

‫ﻣﺒﺎرزه ﺑﺮاى ﭘﺎﻳﺎن دادن ﺑﻪ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻋﻠﯿﻪ اﻗﻠﯿﺘﮫﺎ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻋﻤﺪﺗﺄ در ﻣﺤﺎﮐﻢ ﻗﻀﺎﺋﻰ و ﮐﻨﮕﺮه و ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى اﻳﺎﻟﺘﻰ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﮐﻮﺷﺸﮫﺎ ﺑﻪ دودﻟﯿﻞ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪه اﻧﺪ‪ .‬ﻳﮑﻰ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺖ و ﺑﺎور ﺑﻪ اطﺎﻋﺖ از آن ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮدم آﻣﺮﻳﮑﺎ و ﺣﺘﻰ اﮔﺮ اﻓﺮاد ﻳﺎ ﮔﺮوھﮫﺎﺋﻰ ﺑﺎ‬
‫ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮى دادﮔﺎھﮫﺎ ﻳﺎ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى در ﺗﺄﻣﯿﻦ اﻳﻦ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎ ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ‪ .‬آﻧﮫﺎ ﻣﻘﯿﺪ ﺑﻪ اطﺎﻋﺖ از اﻳﻦ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎ ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﮔﺮ ﺑﺎ ﻳﮏ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻳﺎ‬
‫ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻮاﻓﻖ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﺳﻌﻰ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬاران را در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ دادﮔﺎه ﺷﮑﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﺑﺮﻧﺪ ﺗﺎ آﻧﮑﻪ در ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﮫﺎ آﺷﻮب ﺑﭙﺎ ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫دوﻣﯿﻦ دﻟﯿﻞ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺬھﺐ ﻣﺪﻧﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬اﻋﻼﻣﯿﻪ اﺳﺘﻘﻼل‪ ،‬و ﺳﻨﺖ دﻳﺮﭘﺎى ﻗﺎﻧﻮﻧﮕﺬارى و داﺷﺘﻦ دادﮔﺎھﮫﺎ‬
‫ﺗﺠﺴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور اﺳﺖ ﮐﻪ ھﻤﻪ اﻓﺮاد ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺎوى ﺧﻠﻖ ﺷﺪه اﻧﺪ و ﻣﺴﺘﺤﻖ آﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺎوى ﺗﺤﺖ ﺣﻔﺎظﺖ ﻗﺎﻧﻮن ﻗﺮار ﮔﯿﺮﻧﺪ‪ .‬ﺣﺘﻰ اﮔﺮ‬
‫اﺷﺨﺎﺻﻰ در آﻣﺮﻳﮑﺎ ازﻳﮏ طﺒﻘﻪ ﺑﺨﺼﻮﺻﻰ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ رﻧﮓ ﭘﻮﺳﺘﺸﺎن‪ ،‬طﺮز زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن‪ ،‬ﻳﺎ زﺑﺎﻧﺸﺎن‪ ،‬ﺧﻮﺷﺸﺎن ﻧﯿﺎﻳﺪ‪ ،‬اﻳﻦ ﻋﻘﯿﺪه ھﻤﮕﺎﻧﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺴﺎوات اﻓﺮاد آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﮫﺎ را وادار ﻣﻰ ﺳﺎزد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻌﺼﺒﺎت ﺧﻮد ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﻠﺖ ھﻨﻮز از ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺗﻌﺼﺒﺎت ﺧﻮد ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﺑﻌﻀﻰ ﮔﺮوھﮫﺎ رھﺎﺋﻰ ﻧﯿﺎﻓﺘﻪ‪،‬‬
‫ﺑﻄﻮر ﻋﻠﻨﻰ ﺧﻮد را ﻣﺘﻌﮫﺪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﮐﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﺑﻪ ھﻤﻪ ﺑﻘﺎﻳﺎى ﺗﻌﺼﺒﺎت ﻧﮋادى و ﺳﺎﻳﺮ ﻗﻀﺎوﺗﮫﺎى ﺗﺒﻌﯿﺾ آﻣﯿﺰ ﭘﺎﻳﺎن دھﺪ‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ اﻳﻦ دو ﺑﺎور – ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﻗﺎﻧﻮن و ﺗﺴﺎوى اﻓﺮاد – ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ارﺗﺒﺎط ﻧﺰدﻳﮑﻰ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺗﺎرﻳﺨﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻗﺎﻋﺪه ﮐﻠﻰ در ھﻤﻪ ﺟﺎ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮاء اﺳﺖ‪ :‬طﺒﻖ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎ ھﻤﻪ اﻓﺮاد ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻄﻮر ﻣﺴﺎوى رﻓﺘﺎر ﺷﻮد وﮔﺮ ﻧﻪ ﻣﻠﺖ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻧﺎآراﻣﯿﮫﺎى ﻣﺪﻧﻰ ﻣﻰ رود‪.‬‬

‫ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ارﺗﺶ‬

‫»ﺣﺘﻰ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻟﺰوم اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﯿﺮوى ﻧﻈﺎﻣﻰ وﺟﻮد دارد‪ ،‬در داﺧﻞ ﻣﻤﻠﮑﺖ‪ ...،‬ﻣﺮدم داﻧﺎ و ﺟﺴﻮر ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ دﻳﺪه دﻗﯿﻖ و ﻏﯿﻮر آﻧﺮا ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺮ‬
 ‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪«.‬‬

‫ﺳﺎﻣﻮﺋﻞ آداﻣﺰ‬

‫ﻗﺮاﺋﺖ ﮐﻨﻨﺪه اﻋﻼﻣﯿﻪ اﺳﺘﻘﻼل‬

‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه از ﺳﺎل ‪ ١٧٨٩‬در ﺟﻨﮕﮫﺎى طﻮﻻﻧﻰ ﻧﺴﺒﺘﺄ ﮐﻤﻰ درﮔﯿﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻋﻤﻮﻣﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻋﻤﺪﺗﺄ روى ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت داﺧﻠﻰ ﺗﻤﺮﮐﺰ‬
‫ﻳﺎﻓﺘﻪ‪ ،‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻰ و دﻓﺎع ﻣﻠﻰ ﮔﺎه و ﺑﯿﮕﺎه اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ‪ .‬ﺑﻄﻮرﮐﻠﻰ‪ ،‬آﻣﺎرﮔﯿﺮى از اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﺸﺎن ﻣﻰ دھﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﻰ ﺑﻰ ﺗﻔﺎوﺗﻨﺪ و ﺗﻨﮫﺎ در زﻣﺎن ﺑﺤﺮاﻧﮫﺎى ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻰ ﻋﻼﻗﻪ آﻧﮫﺎ در اﻳﻦ ﻣﻮرد اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻰ ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﻣﻊ اﻟﻮﺻﻒ ﻳﮑﻰ‬
‫از اﻧﮕﯿﺰه ھﺎى اﺻﻠﻰ در ﺑﻮﺟﻮد آوردن اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه‪ ،‬آﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﯿﺎن ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪» ،‬ﺗﺄﻣﯿﻦ دﻓﺎع ﻣﻠﻲ« اﺳﺖ‪ .‬ﻳﮏ ﺳﻮم ھﯿﺠﺪه ﻗﻮه ﺷﻤﺮده‬
‫ﺷﺪه در ﻓﺼﻞ ‪ ١‬ﺑﺨﺶ ‪ ٨‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻧﻈﺎﻣﻰ و ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﻰ ﺳﺮوﮐﺎر دارد‪ .‬ﺗﺼﺎدﻓﻰ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎرى از ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت‬
‫اوﻟﯿﻪ ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﻓﺪراﻟﯿﺴﺖ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻘﺮرت دﻓﺎﻋﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻮد‪.‬‬

‫در ﺑﻨﺎ ﮐﺮدن اﻳﻦ دوﻟﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻠﻰ‪ ،‬ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاران آن اھﻤﯿﺖ ﺗﺄﺳﯿﺲ دوﻟﺘﻰ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺨﻮﺑﻰ از ﮐﺸﻮر دﻓﺎع ﮐﻨﺪ را درﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﻳﮏ ارﺗﺶ و ﺳﯿﺎﺳﺖ‬
‫ﺧﺎرﺟﻰ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ و ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰم وﺟﻮد رھﺒﺮى اﺟﺮاﺋﻰ ﻧﯿﺮوﻣﻨﺪ ﺑﺮ ارﺗﺶ ﺑﻮد‪ .‬در ھﻤﺎن زﻣﺎن اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ را درﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻧﯿﺮوى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﻄﺮز ﻣﻨﺎﺳﺒﻰ‬
‫ﮐﻨﺘﺮل ﻧﺸﻮد‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از آن ﺑﺮاى ﺑﺪﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﮐﻨﺘﺮل دوﻟﺖ و ﺑﻪ ﺧﻄﺮ اﻧﺪاﺧﺘﻦ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻨﯿﺎﻧﮕﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺪرﺳﺘﻰ دﭼﺎر اﻳﻦ‬
‫ﺗﺮس ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از ﻗﺪرت ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد‪ ،‬و دﻟﮫﺮه آﻧﮫﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺒﻨﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻗﺪرت اﺟﺮاﺋﻰ ﻓﺮاوان ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ در طﻰ زﻣﺎن ﺑﻪ‬
‫دﻳﮑﺘﺎﺗﻮرى ﻳﺎ ﻋﻮام ﻓﺮﻳﺒﻰ ﺗﻨﺰل ﻳﺎﺑﺪ‪ .‬ﺗﺎرﻳﺦ ﺑﻪ آﻧﮫﺎ ﻳﺎد داده ﺑﻮد ﮐﻪ اﻳﻦ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻢ اﺗﻔﺎق ﻧﯿﻔﺘﺎده ﺑﻮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺑﺎور رﺳﯿﺪه ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻻزم ﺑﻮد‬
‫ﻧﺸﺎن دھﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ رھﺒﺮى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺟﺪﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺮاى ﺣﻔﺎظﺖ از دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻻزم اﺳﺖ ﮐﻪ ارﺗﺶ در ﺣﯿﻄﻪ ﻗﺪرت ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى‬
‫ﻓﺪراﻟﯿﺴﺖ ﺷﻤﺎره ‪ ٢٨‬اﻟﮑﺴﺎﻧﺪر ھﺎﻣﯿﻠﺘﻮن ﭼﻨﯿﻦ ﻧﻮﺷﺖ‪:‬‬

‫ﺑﺎ اﺣﺴﺎس آزادى ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ھﻤﻪ اﺳﺘﺪﻻﻟﮫﺎى دﻳﮕﺮ در ﻣﻮرد اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع‪ ،‬اﻳﻦ ﻳﮏ ﺟﻮاب ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﮐﺴﺎﻧﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻻزم اﺳﺖ ﻣﺎده ﻋﺠﻮﻻﻧﻪ‬
‫ﺗﺮى ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﻧﮫﺎدھﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ در زﻣﺎن ﺻﻠﺢ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﺷﻮد و آن اﻳﻨﮑﻪ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻗﺪرت دوﻟﺖ ﭘﯿﺸﻨﮫﺎدى در دﺳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺮدم ﻗﺮار ﻣﻰ ﮔﯿﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﻳﮏ اﻣﺮ‬
‫ﺣﯿﺎﺗﻰ اﺳﺖ‪ ،‬و از آن ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻳﻦ ﺗﻨﮫﺎ ﺿﺎﻣﻦ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮاى ﺣﻘﻮق و ﻣﺰاﻳﺎى ﻣﺮدم اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺪﻧﻰ ﻗﺎﺑﻞ دﺳﺘﺮﺳﻰ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺑﻨﯿﺎن ﮔﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ اھﻤﯿﺖ ﻳﮏ ارﺗﺶ داﺋﻤﻰ ﺑﺮاى ﺣﻔﺎظﺖ و دﻓﺎع را درک ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ اﻣﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺮاﻗﺒﺘﮫﺎى ﻓﺮاواﻧﻰ در ﺟﮫﺖ ﺣﻔﻆ‬
‫آزادى و ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت ﺑﻌﻤﻞ آﻳﺪ‪ .‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺟﯿﻤﺰ ﻣﺪﻳﺴﻮن در ﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﻓﺪراﻟﯿﺴﺖ ﺷﻤﺎره ‪ ۴١‬ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻮﺿﯿﺢ داد‪:‬‬

‫اﻣﻨﯿﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻄﺮ ﺧﺎرﺟﻰ ﻳﮑﻰ از اﺑﺘﺪاﺋﻰ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺪﻧﻰ اﺳﺖ‪[ ...‬اﻣﺎ ﻳﮏ] ﻧﯿﺮوى داﺋﻤﻰ‪ ...‬در ھﻤﺎن زﻣﺎن ﮐﻪ ﻳﮏ ﻣﻮﺿﻮع ﻻزم اﺳﺖ‬
‫ﺧﻄﺮﻧﺎک ﻧﯿﺰ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﻳﻦ ﻣﻘﯿﺎس ﮐﻪ ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ ﻣﺰاﺣﻤﺖ ھﺎى ﺧﻮد را ﺑﺒﺎر ﻣﻰ آورد‪ .‬در ﻣﻘﯿﺎﺳﻰ وﺳﯿﻊ‪ ،‬ﻋﻮاﻗﺐ آن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺮﮔﺒﺎر ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫در ھﺮ ﻣﻘﯿﺎﺳﻰ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺰم و اﺣﺘﯿﺎط راﺟﻊ ﺑﻪ آن ﻗﺎﺑﻞ ﺳﺘﺎﻳﺶ اﺳﺖ‪ .‬ﻳﮏ ﻣﻠﺖ داﻧﺎ ھﻤﻪ اﻳﻦ ﻣﻼﺣﻈﺎت را ﺑﺎ ھﻢ در ﻧﻈﺮ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد‪ .‬و در‬
‫ھﻤﺎن ﺣﺎل ﮐﻪ از روى ﺑﻰ ﻣﻼﺣﻈﮕﻰ ﺧﻮد را از ھﺮ ﻣﻨﺒﻌﻰ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮاى اﻳﻤﻨﻰ او ﺣﯿﺎﺗﻰ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺤﺮوم ﻧﻤﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ھﻤﻪ اﺣﺘﯿﺎطﮫﺎى ﻻزم ﺑﺮاى ﮐﺎھﺶ‬
‫ﻟﺰوم و ﺧﻄﺮ ﻣﺘﻮﺳﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ ﭼﯿﺰى ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آزادﻳﮫﺎى او ﺷﻮم ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد را اﻋﻤﺎل ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد‪ .‬روﺷﻦ ﺗﺮﻳﻦ ﻋﻼﻣﺖ اﻳﻦ اﺣﺘﯿﺎط ﺑﺮ ﭘﯿﺸﺎﻧﻰ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺳﺎﺳﻰ ﭘﯿﺸﻨﮫﺎدى ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺧﻮد اﺗﺤﺎدﻳﻪ‪ ،‬ﮐﻪ ﺿﺎﻣﻦ ﭘﯿﻮﺳﺘﻦ و اﻣﻨﯿﺖ اﺳﺖ‪ ،‬ھﺮ دﺳﺘﺎوﻳﺰى را ﻣﺒﻨﻰ ﺑﺮ اﻳﻨﮑﻪ اﻳﺠﺎد ارﺗﺶ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺧﻄﺮﻧﺎک‬
‫ﺑﺎﺷﺪ از ﺑﯿﻦ ﻣﻰ ﺑﺮد‪.‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺗﺸﮑﯿﻞ و ﻧﮕﮫﺪارى ارﺗﺶ – ﻳﻌﻨﻰ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺑﻮدﺟﻪ آﻧﺮا ﺑﻪ ﮐﻨﮕﺮه ﻣﺤﻮل ﻣﻰ ﺳﺎزد ﺗﺎ از دادن ﻗﺪرت ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺑﻪ‬
‫رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى ﮐﻨﺪ ﻋﻼوه ﺑﺮ آن اﻳﻦ ﮐﻨﮕﺮه اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻣﺴﺌﻮل اﺟﺮاﺋﻰ‪ ،‬ﮐﻪ داراى ﻗﺪرت اﻋﻼن رﺳﻤﻰ ﺟﻨﮓ اﺳﺖ و ﺑﺪﻳﻦ طﺮﻳﻖ از اﺗﺨﺎذ‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻋﺠﻮﻻﻧﻪ و ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى ﻣﻰ ﺷﻮد‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ در ھﻤﺎن ﺣﺎل ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﮐﻞ ارﺗﺶ زﻣﯿﻨﻰ و‬
‫ﻧﯿﺮوى درﻳﺎﺋﻰ و ﺷﺒﻪ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن اﻳﺎﻟﺘﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻣﻌﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ﺑﺪﻳﻦ طﺮﻳﻖ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﻘﺎم ﻗﺪرت ﮐﺎﻓﻰ ﻣﻰ دھﺪ ﮐﻪ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﻤﻼت ﺧﺎرﺟﻰ ﻣﻘﺎوﻣﺖ‬
‫ﮐﺮده و از اﻳﻦ ﻣﻠﺖ ﻧﻮﭘﺎ دﻓﺎع ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻣﻌﮫﺬا ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎرى از اﺻﻮل دﻳﮕﺮ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺟﺰﺋﯿﺎت ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن اﺻﻸ در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ارﺗﺶ‬
‫در ﺳﺎل ‪ ١٧٨٩‬ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻔﺎوت از ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ اﻣﺮوز ﺑﻮد‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﻨﯿﺎن ﮔﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ھﺮﮔﺰ ﻳﮏ طﺒﻘﻪ ﺣﺮﻓﻪ اى ﻧﻈﺎﻣﻰ را ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﻰ ﻧﻤﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‬
‫و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ طﺒﯿﻌﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ اﻣﺮوزى را ﺑﺮآورد ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﻣﺘﻌﺎﺑﻘﺄ ﮐﻨﺘﺮل ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺮ ارﺗﺶ در آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺼﻮرت رﺳﻢ و ﺳﻨﺖ و ﻧﯿﺰ ﺻﻮرﺗﻰ‬
 ‫از رﻋﺎﻳﺖ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در آﻣﺪه اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺳﻨﺖ ﺷﮫﺮوﻧﺪ – ﺳﺮﺑﺎز ﺑﻮدن‬

‫ﺧﻮد ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ درﺑﺎره اﻳﺠﺎد ﻳﮏ ﻧﮫﺎد داﺋﻤﻰ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺳﺨﻨﻰ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﻳﺪ‪ .‬ﺑﻨﯿﺎن ﮔﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺎ ﻣﻔﮫﻮم ﺧﺪﻣﺖ ﺣﺮﻓﻪ اى ﻧﻈﺎم آﺷﻨﺎﺋﻰ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬آﻧﮫﺎ‬
‫ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻈﺎﻣﻰ در زﻣﺎن ﺟﻨﮓ را اﻓﺘﺨﺎر از ﺟﺎﻧﺐ ھﻤﻪ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﻣﻰ داﻧﺴﺘﻨﺪ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺟﺮج واﺷﯿﻨﮕﺘﻦ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪار ﺑﻮد ﺑﺴﯿﺎرى‬
‫از ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در طﻮل اﻧﻘﻼب آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ درﺟﺎت ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر ﮐﻪ ﺑﯿﻦ طﺒﻘﺎت ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ‬
‫وﻧﻈﺎﻣﻰ ﺗﻔﺎوﺗﻰ ھﺴﺖ ﺗﻘﺮﻳﺒﺄ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬

‫دﻳﺪﮔﺎه ﺑﻨﯿﺎن ﮔﺬاران اﻳﻦ ﮐﺸﻮر را ﻣﻰ ﺗﻮان از ﻣﺎده ‪ ،١‬ﻗﺴﻤﺖ ‪ ۶‬ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ درﻳﺎﻓﺖ‪:‬‬

‫ھﯿﭻ ﺳﻨﺎﺗﻮر ﻳﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه اى در طﻮل ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﻰ ﺧﻮد ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ھﯿﭻ ﻣﻘﺎم ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺗﺤﺖ ﻗﺪرت اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه دﺳﺖ ﻳﺎﺑﺪ‪ ،‬ﮐﻪ ﻗﺒﻸ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه ﻳﺎ ﺣﻮزه‬
‫آن در طﻮل اﻳﻦ ﻣﺪت ﮔﺴﺘﺮش ﻳﺎﻓﺘﻪ‪ ،‬و ھﯿﭻ ﺷﺨﺼﻰ ﮐﻪ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه داراى ﻳﮏ ﻣﻘﺎم اﺳﺖ در ﺧﻼل ﺗﺼﺪى ﺧﻮد ﻧﻤﻰ ﺗﻮاﻧﺪ ﻋﻀﻮ ھﯿﭻ ﮐﺪام از‬
‫ﻣﺠﺎﻟﺲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫اﻳﻦ ﻣﺎده ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮐﻪ اﻋﻀﺎء ﮐﻨﮕﺮه ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﺷﻌﺐ اﺟﺮاﺋﻰ ﻳﺎ ﻗﻀﺎﺋﻰ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﻨﺪ را رد ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺎده ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه اﺻﻞ‬
‫ﻣﮫﻢ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪرﺗﮫﺎ را از ھﻢ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺎورى ﮐﻪ ﺑﺮ طﺒﻖ آن ھﺮ ﮐﺪام از ﺷﻌﺐ دوﻟﺖ ﺑﺎﻳﺪ از ھﻤﻪ ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى دﻳﮕﺮ ﺟﺪا و‬
‫ﻣﺸﺨﺺ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﮔﺮﭼﻪ در اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن و ھﯿﭻ ﮐﺠﺎى دﻳﮕﺮ در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺳﻨﺎﺗﻮرھﺎ ﻳﺎ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﻣﺠﻠﺲ از ﻣﻨﺼﻮب ﺷﺪن ﺑﻪ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﻨﻊ ﻧﺸﺪه‬
‫اﻧﺪ‪ .‬از آﻧﺠﺎﺋﯿﮑﻪ ﺑﻨﯿﺎن ﮔﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎور ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻓﺮاد ﻻﻳﻖ ﺗﺮﻳﻦ اﻋﻀﺎء ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺧﻮاھﻨﺪ ﺑﻮد‪ ،‬ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮض ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻌﻀﻰ از آﻧﮫﺎ‬
‫طﺒﯿﻌﺘﺎ در زﻣﺎﻧﮫﺎى ﺑﺤﺮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﺎن ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻧﯿﺰ ﺧﺪﻣﺖ ﺧﻮاھﻨﺪ ﮐﺮد‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ اﻧﻀﻤﺎم اﻳﻦ ﻣﺎده در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى اﻳﻦ زﻣﯿﻨﻪ ﻣﻮرد‬
‫ﭘﺸﺘﯿﺒﺎﻧﻰ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﭘﺴﺘﮫﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻳﮏ اﺳﺘﺜﻨﺎء ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﯿﺎن ﮔﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ارﺗﺶ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ ﻧﮫﺎد ﻏﯿﺮ ﺣﺮﻓﻪ اى ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺧﺘﻨﺪ‪ .‬اﺳﺎﺳﺎ‬
‫ارﺗﺶ ﺗﺮﮐﯿﺒﻰ ﺑﻮد از ارﺗﺶ ﭘﺎﻳﺪار ﻳﺎ ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺷﺒﻪ ﻧﻈﺎﻣﻰ‪ ،‬و ارﺗﺶ ﭘﺎﻳﺪار ﺗﻨﮫﺎ ھﻨﮕﺎﻣﻰ ﺟﻨﮓ وﺟﻮد ﺧﺎرﺟﻰ داﺷﺖ‪ .‬ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ‪،Elbridge Gerry‬‬
‫ﻳﮑﻰ از ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﮐﻨﻮاﻧﺴﯿﻮن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در ﺳﺎل ‪ ١٧٨٧‬ﺗﻮﺿﯿﺢ داد‪» :‬ارﺗﺸﮫﺎى ﭘﺎﻳﺪار در زﻣﺎن ﺻﻠﺢ ﺑﺎ اﺻﻮل دوﻟﺘﮫﺎى ﺟﻤﮫﻮرى ھﻤﺨﻮاﻧﻰ ﻧﺪارﻧﺪ و‬
‫ﺑﺮاى آزادﻳﮫﺎى ﻣﺮدم آزاد ﺧﻄﺮﻧﺎک ھﺴﺘﻨﺪ و ﻋﻤﻮﻣﺄ ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺮﺑﻰ ﺑﺮاى ﺗﺄﺳﯿﺲ اﺳﺘﺒﺪاد ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪«.‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ اﺻﻞ ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ در اﻳﻦ اﻳﺪه ﻣﺘﺒﻠﻮر ﺷﺪه ﮐﻪ ھﺮ ﺷﮫﺮوﻧﺪ ﺻﻼﺣﯿﺘﺪار ﻣﺴﺌﻮل دﻓﺎع از ﻣﻤﻠﮑﺖ و دﻓﺎع از آزادى ﺑﻮده در ﺻﻮرت ﻟﺰوم در‬
‫ﺟﻨﮓ ﺷﺮﮐﺖ ﺧﻮاھﺪ ﮐﺮد‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﺗﺼﻮر‪ ،‬ھﻤﺮاه ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻔﮫﻮم ﮐﻪ ارﺗﺶ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺠﺴﻢ اﺻﻮل آزادى ﺑﻮده و ﺷﺮﮐﺖ ﺷﮫﺮوﻧﺪان را در ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺗﺸﻮﻳﻖ‬
‫ﮐﻨﺪ‪ ،‬ﺗﻨﮫﺎ ﻧﯿﺮوى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﮐﻪ ﺑﻨﻈﺮ ﺑﻨﯿﺎن ﮔﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮد ﻳﮏ ﻧﯿﺮوى ﺷﺒﮫﻪ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﺘﺸﮑﻞ از ﺷﮫﺮوﻧﺪان ﺑﻮد ﮐﻪ اﺧﺘﻼف ﺑﯿﻦ اﻓﺴﺮان و اﻓﺮاد‬
‫وظﯿﻔﻪ را ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﮐﺎھﺶ ﻣﻰ داد‪.‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻨﯿﺎن ﮔﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ ﭘﺲ از ﺟﻨﮓ اﻧﻘﻼب ارﺗﺶ ﻣﻨﻈﻢ را ﮐﺎھﺶ داده و ﺑﺮاى دﻓﺎع از ﻣﺮزھﺎى ﻏﺮﺑﻰ ﺑﻪ ﺷﺒﻪ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن اﻳﺎﻟﺘﻰ ﻣﺘﮑﻰ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ‬
‫ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯿﮫﺎ ﻧﺸﺎن دھﻨﺪه ﺗﺮﺳﮫﺎى دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ از ﻧﮫﺎدھﺎى ارﺗﺸﻰ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﻈﺎﻣﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺪى رﻳﺸﻪ آن ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺮدد ﺑﻪ ﺧﺎطﺮات‬
‫ﺳﻠﻄﻪ ﻧﻈﺎﻣﻰ اﻧﮕﻠﯿﺲ در طﻮل دوران ﻣﺴﺘﻌﻤﺮاﺗﻰ‪ .‬در ﺧﻼل ﻗﺮون ﻧﻮزدھﻢ و ﺑﯿﺴﺘﻢ اﻳﻦ ﺗﺮﺳﮫﺎ در ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎ و اﺟﺘﻤﺎع آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﺠﺴﻢ ﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‬
‫ارﺛﯿﻪ ﻓﺮھﻨﮓ رﻳﺸﻪ دار آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺿﺪ ﻧﻈﺎﻣﻰ ھﻤﺮاه ﺑﺎ اﻧﺰواى ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﺋﻰ آن ﻣﯿﺮاث ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺮ ارﺗﺶ را ﺑﻮﺟﻮد آورده اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﯿﺮاث ﻓﺮھﻨﮕﻰ اﻧﮕﻠﻮﺳﺎﮐﺴﻮن ﮐﻪ در آن زﻣﺎن ﺑﺮ ﻣﻠﺖ ﻣﺴﻠﻂ ﺑﻮد ﻧﯿﺰ ﻳﮏ دﻟﯿﻞ دﻳﮕﺮ و ﮐﻠﻰ ﺗﺮ ﺑﺮاى اﻳﻦ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎرى ﺑﺎ ارﺗﺶ و ﻧﮫﺎدھﺎى ارﺗﺶ‪ ،‬ﺑﺨﺼﻮص‬
‫در زﻣﺎن ﺻﻠﺢ اﺳﺖ‪ .‬ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻞ دوﻟﺖ اﻧﮕﻠﯿﺲ در دوره ﮐﺮﻣﻮل در ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١۶۴٠‬ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ارﺗﺶ اﻧﮕﻠﯿﺲ ﺑﺮاى ﺳﺮﮐﻮب ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ﺳﯿﺎﺳﻰ وارد‬
‫ﮐﺎرزار ﺷﺪ در ﻗﺮن ھﯿﺠﺪھﻢ ﺧﺎطﺮه زﻧﺪه اى از ﺧﻮد ﺑﺠﺎى ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ آن ﻳﮑﻰ از ﺗﻨﺸﮫﺎى ﻋﻤﺪه اى ﮐﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻧﻘﻼب آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺷﺪ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ‬
‫ﮐﺮدن ﻟﺸﮑﺮﻳﺎن اﻧﮕﻠﯿﺴﻰ در ﺧﺎک آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺟﻨﮓ ﺑﺎ ﻓﺮاﻧﺴﻪ و ﺳﺮﺧﭙﻮﺳﺘﺎن )‪ (۶٣-١٧۵۴‬ﺑﻮد‪ .‬ﻣﺴﺘﻌﻤﺮه ﻧﺸﯿﻨﺎن اﻳﻦ اﻋﻤﺎل ﺧﻮدﺳﺮاﻧﻪ را ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى‬
‫آﻧﮑﻪ ﺑﺎ ﺣﻘﻮق ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﻓﺮادى اﻧﮕﻠﯿﺴﻰ در ﻣﻐﺎﻳﺮت ﻣﻰ دﻳﺪﻧﺪ‪ ،‬و ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﺒﻨﺎ ﮐﻪ اﻳﻦ اﻋﻤﺎل در ﺧﻮد ﺑﺮﻳﺘﺎﻧﯿﺎى ﮐﺒﯿﺮ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل اﺳﺖ‪ ،‬رد ﻣﻰ‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬رﻓﺘﺎر ھﻮﺷﯿﺎراﻧﻪ در طﻮل ﺧﻮد اﻧﻘﻼب ﻧﯿﺰ ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬ژﻧﺮال ﺟﻮرج واﺷﻨﮕﺘﻦ ﺑﺮاى اﻳﻨﮑﻪ از ﮐﻨﮕﺮه ﺳﺮاﺳﺮى اﺟﺎزه ﺑﮕﯿﺮد ﻣﺎده اى در ﺗﺄﺳﯿﺲ‬
‫ارﺗﺶ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﻨﺪ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻮد ﮐﻪ ﮐﻨﮕﺮه را ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺳﺎزد ﮐﻪ او از ارﺗﺶ ﺑﺮاى ﻏﺼﺐ ﮐﺮدن اﺧﺘﯿﺎرات ﺧﻮد اﺳﺘﻔﺎده ﻧﺨﻮاھﺪ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺣﺘﻰ در ﮔﺮﻣﺎﮔﺮم‬
‫ﻧﺒﺮد ﻧﯿﺰ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﮫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺧﺘﯿﺎرات ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺪﮔﻤﺎن ﺑﻮدﻧﺪ‪.‬‬

‫ﻋﺎﻣﻞ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﺋﻰ ﻧﯿﺰ ﻧﻘﺶ ﻣﮫﻤﻰ در رﻓﺘﺎر آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﮫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ارﺗﺶ ﺑﺎزى ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬در طﻮل ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ‪ ،‬اﻗﯿﺎﻧﻮﺳﮫﺎى ﭘﮫﻨﺎور ﺑﻌﻨﻮان ﺣﻔﺎظﻰ ﺑﺮاى‬
‫ﺷﻤﺎل ﻗﺎره آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﮐﺮد و ھﻤﺴﺎﻳﮕﺎن آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻳﮏ ﺗﮫﺪﻳﺪ ﺟﺪى ﺑﺮاى آن ﺑﺸﻤﺎر ﻧﻤﻰ آﻣﺪﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎ اﻧﺰواى ﺧﻮد‪ ،‬اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻋﻤﻸ ﻣﺼﻮن از ﺗﮫﺪﻳﺪھﺎى‬
‫ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﮫﻢ از ﺟﺎﻧﺐ اروﭘﺎ و آﺳﯿﺎ ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻨﺎﺑﻊ طﺒﯿﻌﻰ ﺳﺮﺷﺎر در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻧﯿﺰ ﻋﻤﻸ آﻧﺮا از ﺳﺎﻳﺮ ﻧﻘﺎط دﻧﯿﺎ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در اﺑﺘﺪاى ﺣﯿﺎت ﺟﻤﮫﻮرى ﭼﮫﺎر ﻓﺮﺿﯿﻪ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﮫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ارﺗﺶ ﻣﻰ دﻳﺪﻧﺪ در ﭼﮫﺎرﭼﻮب ﺧﻮد ﻗﺮار‬
‫ﻣﻰ داد‪ .‬اول آﻧﮑﻪ ﻧﯿﺮوھﺎى ﻋﻈﯿﻢ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﻌﻨﻮان ﺗﮫﺪﻳﺪى ﺑﻪ آزادى ﻧﮕﺮﻳﺴﺘﻪ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ و اﻳﻦ ﻣﯿﺮاﺛﻰ ﺑﻮد از ﺗﺎرﻳﺦ اﻧﮕﻠﯿﺲ و اﺷﻐﺎﻟﮕﺮى ارﺗﺶ آن در‬
‫دوران ﻣﺴﺘﻌﻤﺮاﺗﻰ‪ .‬دوم‪ ،‬ﻧﯿﺮوھﺎى وﺳﯿﻊ ﻧﻈﺎﻣﻰ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ را ﺗﮫﺪﻳﺪ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻧﻈﺮﻳﻪ ﻣﺮﺑﻮط اﺳﺖ ﺑﻪ اﻳﺪه آل وﺟﻮد ﺷﮫﺮوﻧﺪ – ﺳﺮﺑﺎز و‬
‫ﺗﺮﺳﮫﺎى ﺑﻮﺟﻮد آوردن ﻳﮏ طﺒﻘﻪ اﺷﺮاﻓﻰ ﻳﺎ ﺧﻮدﮐﺎﻣﻪ ﻧﻈﺎﻣﻰ‪ .‬ﺳﻮم ﻧﯿﺮوھﺎى ﻋﻈﯿﻢ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺗﮫﺪﻳﺪى ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺮاى ﺷﮑﻮﻓﺎﺋﻰ اﻗﺘﺼﺎدى‪ .‬ﻧﮕﮫﺪارى‬
‫ارﺗﺸﮫﺎى ﺑﺰرگ ﭘﺎﻳﺪار ﺑﺎر ﻋﻈﯿﻤﻰ را ﺑﻪ اﻗﺘﺼﺎد ﻧﻮﭘﺎى اﻳﻦ ﻣﻠﺖ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻣﻰ ﮐﺮد‪ .‬و ﺳﺮاﻧﺠﺎم‪ ،‬ﻧﯿﺮوھﺎى ﺑﺰرگ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺻﻠﺢ را ﺗﮫﺪﻳﺪ ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﯿﺎن‬
‫ﮔﺬاران آﻣﺮﻳﮑﺎ اﻳﻦ ﺗﺼﻮرات ﻟﯿﺒﺮال را ﮐﻪ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ﺗﺴﻠﯿﺤﺎﺗﻰ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﻰ ﺷﻮد ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ‪ ،‬ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ارﺗﺶ از ﻳﮏ ﺳﺮى‬
‫ﺷﺮاﻳﻂ ﺗﺎرﻳﺨﻰ ﻧﺎﺷﻰ ﺷﺪه ﺑﻮد و در طﻮل زﻣﺎن از طﺮﻳﻖ ﺳﻨﺖ رﺳﻢ و ﺑﺎور در اﻧﺪﻳﺸﻪ ﺳﯿﺎﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ ﺟﺎى ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬

‫رؤﺳﺎى ﺟﻤﮫﻮرى اوﻟﯿﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﺎن ﻧﻈﺎﻣﻲ‬

‫ﻣﺎده ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﮐﻞ ﻗﻮا در ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻋﻼم ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺳﺎﻳﺮ وظﺎﻳﻒ ﺧﻮد‪» ،‬رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﮐﻞ ﻧﯿﺮوى زﻣﯿﻨﻰ و ﻧﯿﺮوى‬
‫درﻳﺎﺋﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و ﻧﯿﺮوى ﺷﺒﮫﻪ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﭼﻨﺪﻳﻦ اﻳﺎﻟﺖ ﺑﺮاى ھﻨﮕﺎﻣﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻳﻦ ﻧﯿﺮوھﺎ در اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻧﻈﺎم ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪه ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ‪«.‬‬
‫اﻳﻦ ﻣﺎده در طﻮل ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻳﮏ اﺻﻞ اﺳﺎﺳﻰ ﺑﻮده و دﻋﻮﺗﻰ داﺋﻤﻰ اﺳﺖ ﺑﺮاى ﻛﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ اﻣﻮر ﻧﻈﺎﻣﻰ‪ .‬ھﻤﺎن اﺻﻠﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺪوﻳﻦ‬
‫ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﺟﺎزه داد ﮐﻪ اﻣﮑﺎن آﻧﺮا در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﻨﺎﺗﻮرھﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در طﻮل ﺟﻨﮓ ژﻧﺮال ﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ آﻧﮫﺎ اﺟﺎزه داد ﮐﻪ ﻳﮏ رﺋﯿﺲ‬
‫ﺟﻤﮫﻮر ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﮐﻞ ﻗﻮا ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ‪ .‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ اﻳﻨﺠﺎ اھﻤﯿﺘﻰ اﺳﺎﺳﻰ دارد آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮد رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ھﻤﻪ‬
‫ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى ﺧﻮد ﻣﻄﯿﻊ دوﻟﺖ آزاد اﺳﺖ و ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﮐﻤﺘﺮ اﻣﮑﺎن دارد ﮐﻪ ﻋﻤﻮﻣﺄ ﺗﻮﺳﻂ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﻰ ﺧﻮد ﺑﺮ ارﺗﺶ ﺑﺮاى اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺪرﺗﮫﺎى اﺟﺮاﺋﻰ ﺧﻮﻳﺶ‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫آن ﻣﯿﺰان از ﻗﺪرﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﻨﯿﺎن ﮔﺬاران ﮐﺸﻮر از رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر در اﻋﻤﺎل ﻗﺪرﺗﮫﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺧﻮد اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻨﺪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ در ﻗﺼﻮر آﻧﮫﺎ در ﻣﺤﺪود ﺳﺎﺧﺘﻦ‬
‫اﺧﺘﯿﺎرات ﺷﺨﺼﻰ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﺮاى رھﺒﺮى ﺳﺮﺑﺎزان در ﻣﯿﺪان ﺟﻨﮓ ﻣﺸﺎھﺪه ﺷﻮد‪ .‬ﻣﻘﺼﻮد و اﻧﺘﻈﺎر در آن زﻣﺎن آن ﺑﻮد ﮐﻪ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ و‬
‫ﺑﺎﻳﺪ ﺷﺨﺼﺄ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﻰ ارﺗﺶ را در ﻣﯿﺪان ﺟﻨﮓ ﺑﻌﮫﺪه ﺑﮕﯿﺮد‪ .‬در طﻮل ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ رؤﺳﺎى ﺟﻤﮫﻮر در اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﮐﺎر ﺗﺄﺧﯿﺮ ﻧﻤﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ﺟﻮرج واﺷﻨﮕﺘﻦ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﻮان اوﻟﯿﻦ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﻪ روﺷﻨﻰ اوﻟﯿﻦ ﺳﺎﺑﻘﻪ را در ﺳﺮﮐﻮب »ﺷﻮرش وﻳﺴﮑﻲ« وﺟﻮد آورد‪ ،‬ﮐﻪ ﻳﮏ ﺷﻮرش ﺧﺸﻮﻧﺖ آﻣﯿﺰدر ﺳﺎل ‪ ١٧٩٩‬از ﺟﺎﻧﺐ‬
‫ﮐﺸﺎورزان ﭘﻨﺴﯿﻠﻮاﻧﯿﺎ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﮫﺎى ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ دوﻟﺘﻰ ﺑﻮد‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ ﺷﻮرش ﮐﻮﭼﮏ و ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻳﮏ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺤﺪود ﺑﻮد‪ ،‬واﺷﻨﮕﺘﻦ اﻳﻦ ﺧﺸﻮﻧﺖ‬
‫را ﭼﯿﺰى ﮐﻤﺘﺮ از ﺧﺮاﺑﮑﺎرى در اﻣﻮر دوﻟﺘﻰ ﻧﻤﻰ داﻧﺴﺖ‪ ،‬واﺷﻨﮕﺘﻦ اظﮫﺎر داﺷﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺷﻮرﺷﯿﺎن ﻣﻘﮫﻮر ﻧﺸﻮﻧﺪ‪» ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در اﻳﻦ ﮐﺸﻮر ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﻰ‬
‫دوﻟﺖ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﻰ ﮐﻨﯿﻢ‪ «.‬ﺑﺮاى ﻧﺸﺎن دادن اﺧﺘﯿﺎرات ﻓﺪرال واﺷﻨﮕﺘﻦ ﭼﻨﺎن ﻧﯿﺮوى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻓﺮاھﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﻰ ارﺗﺶ اﻧﻘﻼب ﮐﻮس ﺑﺮاﺑﺮى ﻣﻰ زد‪ ،‬و‬
‫ﺷﺨﺼﺄ ارﺗﺶ را ﺑﻪ طﺮف ﭘﻨﺴﯿﻠﻮاﻧﯿﺎ رھﺒﺮى ﮐﺮد‪.‬‬

‫رؤﺳﺎى ﺟﻤﮫﻮرى اوﻟﯿﻪ راه واﺷﻨﮕﺘﻦ را اداﻣﻪ دادﻧﺪ‪ .‬ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﺟﯿﻤﺰ ﻣﺪﻳﺴﻮن دﻓﺎع از ﭘﺎﻳﺘﺨﺖ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﯿﺮوھﺎى اﻧﮕﻠﯿﺲ در ‪ ١٨١۴‬طﺮح و ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪھﻰ‬
‫ﮐﺮد‪ ،‬ﮔﺮﭼﻪ اﻳﻦ ﮐﺎر ﻧﺘﯿﺠﻪ اى درﺑﺮ ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬طﻮل ﺟﻨﮓ ﻣﮑﺰﻳﮏ و آﻣﺮﻳﮑﺎ در ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٨۴٠‬ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ‪ James K. Polk‬از اﻳﻦ اﺧﺘﯿﺎرات ﺑﻌﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه‬
‫ﮐﻞ ﺑﺪﻳﻦ ﺻﻮرت اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﺨﺼﺄ ارﺗﺶ آﻣﺮﻳﮑﺎ را در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﮑﺰﻳﮏ رھﺒﺮى ﻣﻰ ﮐﺮد‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﭘﻮﻟﻚ ﺷﺨﺼﺄ در ﻣﯿﺪان ﺟﻨﮓ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﻰ ﻧﻤﻰ ﮐﺮد‪،‬‬
‫اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﮫﺎى او ﻣﺒﻨﺎى ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى ارﺗﺶ ﺑﻮد‪ .‬در طﻮل ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ‪ ،‬رؤﺳﺎى ﺟﻤﮫﻮر ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﻰ ﺷﺨﺼﻰ ارﺗﺶ را ﺑﺎ ﻓﺮﻣﻮﻟﻪ ﮐﺮدن اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﮫﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ و‬
‫ﺷﺮﮐﺖ در ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﻨﺤﺼﺮا ﻧﻈﺎﻣﻰ اداﻣﻪ دادﻧﺪ‪ .‬ﺑﺮﺟﺴﺘﻪ ﺗﺮﻳﻦ ﭼﮫﺮه در اﻋﻤﺎل اﻳﻦ ﻧﻮع اﺧﺘﯿﺎرات ﮔﺴﺘﺮده ﻧﻈﺎﻣﻰ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ آﺑﺮاھﺎم ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ ﺑﺎ ﺷﺪﻳﺪﺗﺮﻳﻦ و ﺟﺪى ﺗﺮﻳﻦ ﺗﮫﺪﻳﺪاﺗﻰ روﺑﺮو ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﺤﺎل دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﺧﻮد دﻳﺪه اﺳﺖ‪ .‬در روﻳﺎروﺋﻰ ﺑﺎ اﻧﻔﺼﺎل اﻳﺎﻟﺘﮫﺎى ﺟﻨﻮﺑﻰ و از ھﻢ‬
‫ﭘﺎﺷﯿﺪه ﺷﺪن اﺗﺤﺎدﻳﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬ﺑﺮاى ﺣﻔﻆ ﮐﺸﻮرﻟﯿﻨﮑﻠﻦ از ﻗﺪرﺗﮫﺎى اﺟﺮاﺋﻰ ﺧﻮد ﺗﺎ آﺧﺮﻳﻦ ﺣﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد‪ .‬او ﻳﮏ ﻧﺸﺴﺖ ﮐﻨﮕﺮه را از آورﻳﻞ ‪١٨۶١‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﺎه ژوﺋﯿﻪ ﻣﻌﻮق ﮐﺮد‪ .‬ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﻗﺪرت ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﮐﻞ‪ ،‬ﺑﺪون اﺟﺎزه ﻛﻨﮕﺮه ﻧﯿﺮوھﺎى ﺷﺒﻪ ﻧﻈﺎﻣﻰ را ﮔﺮد ھﻢ آورد و ارﺗﺶ و ﻧﯿﺮوى‬
‫درﻳﺎﺋﻰ را وﺳﻌﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪ و ﺳﭙﺲ داوطﻠﺒﺎن را ﺑﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻓﺮاﺧﻮاﻧﺪ و ﺑﺪون ﺗﺨﺼﯿﺺ ﺑﻮدﺟﻪ از طﺮف ﮐﻨﮕﺮه اﻣﻮال ﻋﻤﻮﻣﻰ را ﺧﺮج ﮐﺮد‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺎده را ﮐﻪ‬
‫ﻧﻤﻰ ﺗﻮان ﮐﺴﻰ را ﺑﺪون ﺣﮑﻢ دادﮔﺎه ﺗﻮﻗﯿﻒ ﮐﺮد ﻣﻌﻮق ﺳﺎﺧﺖ و راه درﻳﺎﺋﻰ ﻧﯿﺮوھﺎى ﮐﻨﻔﺪراﺳﯿﻮن را ﺑﺎ ﻧﺎوﮔﺎن ﺧﻮد ﻣﺴﺪود ﮐﺮد‪ .‬او در ژوﺋﯿﻪ ﺑﻪ ﮐﻨﮕﺮه‬
‫ﭼﻨﯿﻦ ﮔﻔﺖ‪:‬‬

‫راھﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﺑﺠﺰ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت ﺟﻨﮕﻰ [ﻗﻮه اﺟﺮاﺋﻲ] دوﻟﺖ‪ ،‬و ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺪرﺗﻰ ﮐﻪ ﺑﺮاى اﻧﮫﺪام آن ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت‬
‫ﺣﻔﻆ آن‪ ...‬ﺑﻪ اﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت ﭼﻪ دﻗﯿﻘﺎ ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﻮدﻧﺪ ﭼﻪ ﻧﺒﻮدﻧﺪ؛ ﻣﺒﺎدرت ﺷﺪ ﮐﻪ ﺧﻄﺮھﺎﺋﻰ ﻧﯿﺰ درﺑﺮ داﺷﺖ‪ ،‬و دﻟﯿﻞ آن ﺗﺼﻮر ﺧﻮاﺳﺖ ﻋﻤﻮﻣﻰ و ﻟﺰوم اﻗﺪام‬
‫ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺑﻮد‪ ،‬ﺑﺎ اﻳﻦ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻪ آن ﻣﻮﻗﻊ ﻣﺜﻞ ﺣﺎﻻ‪ ،‬ﮐﻨﮕﺮه و ﻧﻪ رﺋﯿﺲ ﻗﻮه ﻣﺠﺮﻳﻪ ﺻﺎﺣﺐ اﻳﻦ اﺧﺘﯿﺎرات اﺳﺖ‪ .‬اﻣﺎ ﺧﻮد ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﮐﻪ ﭼﻪ‬
‫ﻧﮫﺎد ﻳﺎ ﺷﺨﺼﻰ اﻳﻦ ﻗﺪرت را اﻋﻤﺎل ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﺳﺎﮐﺖ اﺳﺖ‪ ،‬و ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ اﻳﻦ ﻣﺎده ﺑﻪ وﺿﻮح ﺑﺮاى ﻳﮏ وﺿﻊ ﺧﻄﺮﻧﺎک ﻓﻮرى وﺿﻊ ﺷﺪه‪ ،‬ﻧﻤﻰ ﺗﻮان ﺑﺎور‬
‫ﮐﺮد ﮐﻪ ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﻦ ﻣﻨﻈﻮر را داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ درھﺮ ﺻﻮرﺗﻰ ﺧﻄﺮ ھﻤﭽﻨﺎن اداﻣﻪ ﻳﺎﺑﺪ‪ ،‬ﺗﺎ آﻧﮑﻪ ﮐﻨﮕﺮه ﺗﺸﻜﯿﻞ ﺟﻠﺴﻪ دھﺪ؛ ھﻤﯿﻦ ﮔﺮد‬
‫ھﻢ آﺋﻰ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺗﻮﺳﻂ ﺷﻮرش از آن ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى ﺷﻮد ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﻣﻮرد اﻳﻦ ﺧﯿﺎل وﺟﻮد داﺷﺖ‪ ...‬ﺑﺎ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﻳﻦ ﺗﺄﺛﺮات ﺑﻮد ﮐﻪ رﺋﯿﺲ‬
‫ھﯿﺌﺖ اﺟﺮاﺋﻰ درﻳﺎﻓﺖ ﮐﻪ وظﯿﻔﻪ اﻋﻤﺎل ﻗﺪرت ﺟﻨﮕﻰ ﺑﺮ دوش او اﺳﺖ و اﻳﻦ وﺿﻌﯿﺖ ﺑﺮاى دﻓﺎع از دوﻟﺖ ﺑﻪ او ﺗﺤﻤﯿﻞ ﺷﺪ‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﻋﻤﻸ ﻗﺪرت ﻟﯿﻨﻠﮑﻦ در اﻳﻨﺠﺎ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﺸﺪ‪ .‬در ﺑﮫﺎر ‪ ،١٨۶٢‬ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ در رھﺒﺮى ارﺗﺸﮫﺎى اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮد‪ .‬او ﺷﺨﺼﺄ ﻧﻘﺸﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﻰ را ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮد‬
‫و ﺣﺮﮐﺖ ﺳﺮﺑﺎزان را از طﺮﻳﻖ ﻓﺮاﻣﯿﻦ اﺟﺮاﺋﻰ ﺟﻨﮕﻰ راھﻨﻤﺎﻳﻰ ﮐﺮد‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ ﺣﺎل ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ آﺧﺮﻳﻦ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮرى ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ در ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺟﺰﺋﯿﺎت‬
‫ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ درﮔﯿﺮ ﺑﻮد‪.‬‬

‫اﺳﺘﻔﺎده ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ از ﻗﺪرت ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﮐﻞ ﻗﻮا ﮐﻤﮏ ﮐﺮد ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﻌﻨﻮان رﺋﯿﺲ ﻧﯿﺮوھﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﮐﺸﻮر ﺗﺜﺒﯿﺖ ﺷﻮد‪ .‬در‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ در ﺧﻼل ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮن ھﺠﺪھﻢ‪،‬ﺧﻂ واﺿﺢ و ﻣﺸﺨﺼﻰ ﺑﯿﻦ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻰ ﺳﯿﺎﺳﻰ و ﻧﻈﺎﻣﻰ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪ .‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران ﻗﺪرت‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﻰ ﻧﻈﺎﻣﻰ داﺷﺘﻨﺪ و اﻋﻤﺎل اﺧﺘﯿﺎرات ﺟﻨﮕﻰ ﺗﻮﺳﻂ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻣﺸﮑﻼﺗﻰ ﺑﻪ ﺑﺎر ﻣﻰ آورد زﻳﺮا ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻗﺪرﺗﮫﺎى ﻓﺮاواﻧﻰ ﮐﻪ ﻟﯿﻨﮑﻠﻦ‬
‫اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺮده ﺑﻮد‪ ،‬رؤﺳﺎى ﺟﻤﮫﻮر ﺑﻪ ﻣﺤﺪودﻳﺘﮫﺎى ﮐﻠﻰ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺧﺘﯿﺎرات ﺧﻮد ھﻤﭽﻨﺎن اﺣﺘﺮام ﻣﻰ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ‪ .‬در طﻮل اﻳﻦ ﻣﺪت‪ ،‬ﻳﮏ‬
‫ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺐ روﺷﻦ ﺳﯿﺎﺳﻰ – ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺳﺮ ﺑﺮ آورد‪ :‬رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر در رأس ﻗﺮار داﺷﺖ و ھﻤﺮاه وزراى ﺟﻨﮓ و ﻧﯿﺮوى درﻳﺎﺋﻰ ﻓﺮاﻣﯿﻦ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ را ﺑﻪ‬
‫ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﺎن ﺟﺒﮫﻪ ﺻﺎدر ﻣﯿﮑﺮد‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ و ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﺨﻠﻮط ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪ‪ .‬رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر اﻏﻠﺐ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻗﺒﻠﻰ ﻧﻈﺎﻣﻰ داﺷﺖ و ژﻧﺮاﻟﮫﺎ‬
‫در ﺳﯿﺎﺳﺖ درﮔﯿﺮ ﻣﻰ ﺷﺪﻧﺪ‪ .‬در ﭘﺎﻳﺎن ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ و آﻏﺎز ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ‪ ،‬اداﻣﻪ دادن ﺗﺮﮐﯿﺐ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﻈﺎﻣﻰ ‪ /‬رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ ﺷﺪه ﺑﻮد‪ .‬ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ‬
‫ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژى ﺟﺪﻳﺪ‪ ،‬ﺗﺨﺼﺺ ﻧﻈﺎﻣﻰ و ظﮫﻮر اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه در ﺻﺤﻨﻪ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻰ راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪاران و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﺎن ﻧﻈﺎﻣﻰ را ﺗﻐﯿﯿﺮ داده اﺳﺖ‪ .‬ھﻨﻮز‬
‫ھﻢ اﺻﻞ ﭘﺮ ﻗﺪرت ﻗﺒﻮل ﮐﻨﺘﺮل ﻧﮫﺎد ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﮐﻪ در ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه در ﺟﮫﺖ رﻳﺸﻪ دار ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻳﻦ ﺳﻨﺖ ﻋﻤﻞ ﮐﺮده و آﻧﺮا ﺑﻪ ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ‬
‫ﻣﻨﺘﻘﻞ ﮐﺮده‪ ،‬ﮔﺮﭼﻪ ﻓﺮم آن ﺗﺎ ﺣﺪى ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺗﻌﺎدل در ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ‬

‫ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺟﻨﮓ ﻋﻤﺪه اى را ﺑﻪ ھﻤﺮاه آورد‪ ،‬ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ وودرو وﻳﻠﺴﻮن در ﺳﺎل ‪ ١٩١٢‬ﺑﻪ ﻋﻨﻮان رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪ‪ ،‬ھﺪﻓﮫﺎى اﻳﺎﻻت‬
‫ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻄﻮر ﻋﻤﺪه اى داﺧﻠﻰ ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ در ﺳﺎل ‪ ١٩١۴‬در اروﭘﺎ ﺟﻨﮓ درﮔﺮﻓﺖ وﻳﻠﺴﻮن ﺑﻰ طﺮﻓﻰ را ﺑﺮاى اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه اﺧﺘﯿﺎر ﮐﺮد‪ .‬اﮔﺮﭼﻪ ﺣﻤﻼت‬
‫ﺧﺼﻤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻓﻊ اﻗﺘﺼﺎدى آﻣﺮﻳﮑﺎ وﺣﻘﻮق ﺑﻰ طﺮﻓﻰ آن ﻋﺎﻗﺒﺖ وﻳﻠﺴﻮن را وادار ﮐﺮد ﮐﻪ از ﮐﻨﮕﺮه ﺑﺨﻮاھﺪ ﺑﺮ ﻋﻠﯿﻪ آﻟﻤﺎن اﻋﻼن ﺟﻨﮓ دھﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺪﻧﺒﺎل ﺟﻨﮓ اول ﺟﮫﺎﻧﻰ وﻳﻠﺴﻮن در ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺄﺋﯿﺪ ﺳﻨﺎ ﺑﺮاى ﻣﻌﺎھﺪه اﺗﺤﺎدﻳﻪ ﻣﻠﻞ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرد واﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه را در اﻧﺰواى ﺧﻮد ﻓﺮو ﺑﺮد‪ .‬رؤﺳﺎى‬
‫ﺟﻤﮫﻮرى ﺑﻌﺪى ﺑﺎ ﺑﻰ ﻣﯿﻠﻰ ﮐﻨﮕﺮه در دﺧﺎﻟﺖ در اﻣﻮر ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻰ ﻣﻮاﺟﻪ ﺑﻮدﻧﺪ در ﺳﺎﻟﮫﺎي‪ ١٩٢٩ -١٩٣٠‬ﮐﻨﮕﺮه ﻳﮏ ﺳﺮى ﺗﻌﺮﻓﻪ ھﺎى ﺑﺎﻻ را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮدﮐﻪ‬
‫ﻧﻘﻄﻪ اوج آن ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻌﺮﻓﻪ ‪ Smoot-Hawley‬ﺑﻮد‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر از اﻳﻦ ﺗﻌﺮﻓﻪ ھﺎ ﺣﻔﺎظﺖ از اﻗﺘﺼﺎد آﻣﺮﻳﮑﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ دﺧﺎﻟﺘﮫﺎى ﺧﺎرﺟﻰ ﺑﻮد و ﺑﯿﺶ از ﭘﯿﺶ اﻳﺎﻻت‬
‫ﻣﺘﺤﺪه را ﻣﻨﺰوى ﺳﺎﺧﺖ‪ .‬در ﺳﺎﻟﮫﺎى ‪١٩٣۶ ،١٩٣۵‬و ‪ ،١٩٣٧‬ﮐﻨﮕﺮه ﻳﮏ ﺳﺮى ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺑﻰ طﺮﻓﻰ را ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮد ﮐﻪ ھﺪف از آن ﺗﻀﻤﯿﻦ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ‬
‫اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻳﮑﺒﺎر دﻳﮕﺮ در ﺟﻨﮓ اروﭘﺎﺋﻰ درﮔﯿﺮ ﻧﺸﻮد‪.‬‬

‫اوج اﻳﻦ اﻧﺰوا در طﻮل زﻣﺎﻣﺪارى ﻓﺮاﻧﮑﻠﯿﻦ روزوﻟﺖ ﭘﯿﺶ آﻣﺪ‪ .‬روزوﻟﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺤﺮان ﮐﺴﺎدى ﺑﺰرگ )‪ (Great Depression‬روﺑﺮو ﺑﻮد از ﺣﺪود ﺳﺎل ‪ ١٩٣۵‬از‬
‫ﺑﻰ طﺮﻓﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺣﻤﺎﻳﺖ ﮐﺮد و ﺑﺮ ﺑﺤﺮان اوﻟﻮﻳﺘﮫﺎى داﺧﻠﻰ ﺑﺮ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺎرﺟﻰ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻧﻤﻮد‪ .‬ﺗﻨﮫﺎ در ﺳﺎﻟﮫﺎى آﺧﺮ دھﻪ ‪ ١٩٣٠‬ﺑﻮد ﮐﻪ روزوﻟﺖ ﺑﻪ ﺗﺪرﻳﺞ‬
‫اھﻤﯿﺖ وارد ﺷﺪن آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ اروﭘﺎ را درﻳﺎﻓﺖ‪ .‬ﺟﺎﻟﺐ آﻧﮑﻪ ھﻤﺎن دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻣﺤﺎﻓﻈﻪ ﮐﺎرى ﮐﻪ ﻗﺼﺪ داﺷﺖ ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎى رﻓﺮم اﻗﺘﺼﺎدى »ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬
‫ﺟﺪﻳﺪ« روزوﻟﺖ را در ﺣﻮزه داﺧﻠﻰ ﻣﺤﺪود ﮐﻨﺪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻧﻘﺶ رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺎزﻳﮕﺮ اﺻﻠﻰ در اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻰ ﺗﺜﺒﯿﺖ ﮐﺮد و ﮐﻨﺘﺮل و ﺧﻂ دھﻰ‬
‫رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر را در ارﺗﺶ ﺗﻘﻮﻳﺖ ﻧﻤﻮد‪ .‬در ﭘﺮوﻧﺪه اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻋﻠﯿﻪ ﺷﺮﮐﺖ ‪ Curtiss-Wright‬دادﮔﺎه ﻋﺎﻟﻰ ﻳﮏ ﺧﻂ اﺳﺎﺳﻰ و ﻣﺸﺨﺺ ﺑﯿﻦ ﻗﺪرﺗﮫﺎى‬
‫رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮر در اﻣﻮر داﺧﻠﻰ و ﺧﺎرﺟﻰ رﺳﻢ ﮐﺮد‪ ،‬و اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻧﻤﻮد ﮐﻪ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر »ﺗﻨﮫﺎ ارﮔﺎن دوﻟﺖ ﻓﺪرال در زﻣﯿﻨﻪ رواﺑﻂ ﺧﺎرﺟﻰ اﺳﺖ‬
‫وﻧﯿﺮوﺋﻰ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺒﻨﺎ ﺑﺮاى اﻗﺪام ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﻛﻨﮕﺮه ﻧﯿﺎز ﻧﺪارد‪ «.‬ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﮐﺮد ﮐﻪ ذات اﺧﺘﯿﺎرات رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر در اﻣﻮر ﺧﺎرﺟﻰ ﻣﺸﺮوﻋﯿﺖ ﺧﻮد را‬
‫از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬ﺗﺎرﻳﺦ و ﺿﺮورﻳﺎت ﻓﻌﻠﻰ ﮐﺴﺐ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫در زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ دﺳﺘﮕﺎه اﺟﺮاﺋﻰ روزوﻟﺖ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺧﺎرﺟﻰ درﮔﯿﺮ ﺷﺪ و ھﻤﺰﻣﺎن اﺑﺮھﺎى ﺟﻨﮓ آﺳﻤﺎن اروﭘﺎ را ﭘﻮﺷﺎﻧﺪ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات زﻳﺎدى ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد‪ .‬اول‬
 ‫آﻧﮑﻪ اﻧﻘﻼب ﺻﻨﻌﺘﻰ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ را ﺑﺮاى ھﺮ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﻣﺸﮑﻞ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ در طﺒﯿﻌﺖ و اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﮫﺎى ﺟﻨﮓ داراى ﺗﺒﺤﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ .‬ﺛﺎﻧﯿﺄ‬
‫ﺟﻨﮓ دوم ﻳﮏ درﮔﯿﺮى ﺟﮫﺎﻧﻰ ﺑﻮد‪ .‬اﻳﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﺎ اﻳﺪه راھﻨﻤﺎﺋﻰ روزﺑﺮوز ارﺗﺶ در طﻮل ﺟﻨﮓ و ﭘﺲ از آن ﺳﺎزﮔﺎر ﻧﺒﻮد‪ .‬ﺑﺎ اﻳﻦ وﺻﻒ اﻣﺮوزه رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر‬
‫و ھﻤﮑﺎران او از ﺟﻤﻠﻪ وزﻳﺮ دﻓﺎع‪ ،‬ﻋﻤﺪﺗﺄ ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ھﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻄﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻨﺘﺮل ﻧﮫﺎد ﻧﻈﺎﻣﻰ ﮐﺸﻮر را ﺑﺮ ﻋﮫﺪه دارﻧﺪ‪ .‬ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮد ﮐﻪ »ﻗﺪرت‬
‫ﭘﻮل« ﻧﺎﺷﻰ از ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ – اﻳﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﻪ ﮐﻨﮕﺮه آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﭘﻮل ارﺗﺶ را ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ – ﺳﻨﺎﺗﻮرھﺎ و ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﮔﺎن ﮐﻨﮕﺮه را ﻗﺎدر ﻣﻰ ﺳﺎزد در‬
‫ﺻﻮرﺗﯿﮑﻪ ﻣﺎﻳﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ وﻗﺖ ﺧﻮد را ﺑﺮ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﮔﺬاﺷﺘﻪ و ﻧﻔﻮذ و ﮐﻨﺘﺮل ﺧﻮد را اﻋﻤﺎل ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﭘﯿﺪاﻳﺶ ﺟﻨﮓ ﺳﺮد در ﺳﺎل ‪ ١٩۴۵‬ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎى ﭘﺎﻳﺎن ﮐﺎﻣﻞ ﮔﻮﺷﻪ ﻧﺸﯿﻨﻰ ﺳﻨﺘﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ و وارد ﺳﺎﺧﺘﻦ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻪ رھﺒﺮى اﻣﻮر ﺟﮫﺎﻧﻰ ﺑﻮد‪ .‬ﭘﺲ از‬
‫آﻧﮑﻪ ﺗﻌﺪاد ﺑﺴﯿﺎرى از ﺳﺮﺑﺎزان از ﺟﻨﮓ دوم ﺟﮫﺎﻧﻰ ﺧﻮد ﺑﺎزﮔﺸﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎرى از آﻧﮫﺎ ﻧﻘﺸﮫﺎﺋﻰ را در ﭘﺴﺘﮫﺎى ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ‪ ،‬دوﻟﺘﻰ‪ ،‬زﻧﺪﮔﻰ داﻧﺸﮕﺎھﻰ‪ ،‬و‬
‫ﻣﺸﺎﻏﻞ ﺑﻌﮫﺪه ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﺑﺮاى اوﻟﯿﻦ ﺑﺎر رواﺑﻂ زﻳﺎدى ﺑﯿﻦ ﺧﺪﻣﺎت ﻧﻈﺎﻣﻰ‪ ،‬ﺷﺮﮐﺘﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ‪ ،‬و ﺳﺎﻳﺮ ﺑﺨﺸﮫﺎى زﻧﺪﮔﻰ ﺑﻮﺟﻮد آوردﻧﺪ‪ .‬ﻧﯿﺮوھﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ‬
‫ﮐﻪ ﻗﺒﻸ ﺗﺎ ﺣﺪى در ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ در اﻧﺰوا ﺑﻮدﻧﺪ اﮐﻨﻮن ﺗﺎ ﺣﺪ ﺑﺴﯿﺎر زﻳﺎدى در ﺟﺎﻣﻌﻪ داﺧﻞ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﺗﻐﺌﯿﺮ ﺑﻪ ﺗﺤﻮﻻت ﺑﺴﯿﺎر ﻣﮫﻤﻰ در رﻓﺘﺎر ﻋﻤﻮم و‬
‫اﻓﺮاد ﻧﺨﺒﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ارﺗﺶ ﻣﻨﺠﺮ ﺷﺪ‪ .‬ﺗﺮس از ارﺗﺶ ﮐﻪ در ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ ھﻤﻪ ﺟﺎ ﻏﺎﻟﺐ ﺑﻮد ﻋﻤﺪﺗﺄ ﺟﺎى ﺧﻮد را در دوره ﺟﻨﮓ ﺳﺮد ﺑﻪ درک و ﻗﺪرداﻧﻰ از‬
‫ﻧﻘﺶ ﻧﯿﺮوى ﻧﻈﺎﻣﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ در ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎى ﺧﺎرﺟﻰ اﻳﻦ ﮐﺸﻮر داده ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺗﺮﮐﯿﺐ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﮫﺎى ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژى و ورود آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ اﻣﻮر ﺟﮫﺎﻧﻰ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﻣﺆﺳﺴﺎت ﺟﺪﻳﺪ دوﻟﺘﻰ ﺑﺮاى ﮐﻨﺘﺮل‪ ،‬ﺳﺎزﻣﺎﻧﺪھﻰ‪ ،‬و ردﻳﺎﺑﻰ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﮫﺎى ﻧﯿﺮوھﺎ و‬
‫ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﻰ ﻣﺼﻮب ‪ ١٩۴٧‬و ‪ ١٩۴٩‬ﺑﺎ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﺳﺘﺎد ﻣﺸﺘﺮک ارﺗﺶ و وزارت دﻓﺎع ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺑﯿﺸﺘﺮى را در اﻳﻦ ﻣﻮرد‬
‫ﺑﻮﺟﻮد آورد‪ .‬دﻓﺘﺮ ﻣﻘﺎم وزﻳﺮ دﻓﺎع ﮐﻪ ﻋﻀﻮى از ﮐﺎﺑﯿﻨﻪ ﺑﻮد و ﺑﻪ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﮔﺰارش ﻣﯿﺪاد‪ ،‬ﺑﺰودى ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺣﻠﻘﻪ ارﺗﺒﺎطﻰ ﺑﯿﻦ ارﺗﺶ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﻰ ﻏﯿﺮ‬
‫ﻧﻈﺎﻣﻰ آن ﺷﺪ‪ .‬ﻗﺎﻧﻮن ﺗﺠﺪﻳﺪ ﺳﺎزﻣﺎن دﻓﺎﻋﻰ ﻣﺼﻮب ‪ ١٩۵٨‬ﻗﺪرت وزﻳﺮ دﻓﺎع را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﺮد‪ ،‬و ﻧﻔﻮذ ﭘﺮ ﻗﺪرت راﺑﺮت ﻣﮏ ﻧﺎﻣﺎرا در ﻣﺪﺗﻰ ﮐﻪ در اﻳﻦ ﺷﻐﻞ‬
‫ﺑﻮد در ﺳﺎﻟﮫﺎى ‪ ١٩۶٠‬ﻗﺪرت و اﺧﺘﯿﺎرات ﻣﻘﺎم وزﻳﺮ دﻓﺎع را اﺳﺘﺤﮑﺎم ﺑﺨﺸﯿﺪ‪ .‬ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻳﻦ اﺧﺘﯿﺎرات در ﺷﺮاﻳﻂ ﺟﺪﻳﺪ ﺣﻔﻆ ﻗﺪرت رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى در اﻣﻮر‬
‫ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﻮد‪ .‬در طﻮل ﺟﻨﮓ ﺳﺮد اﺧﺘﯿﺎرات اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﮏ ھﻤﭽﻨﺎن در دﺳﺖ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﻮد‪ .‬ﻗﻮه ﻣﺠﺮﻳﻪ‪ ،‬از طﺮف ﺷﻮراى اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﻰ در ﮐﺎخ ﺳﻔﯿﺪ و وزﻳﺮ‬
‫دﻓﺎع در ﻣﺴﺎﺋﻠﻰ از ﻗﺒﯿﻞ ﺳﻄﺢ ﻧﯿﺮوھﺎ‪ ،‬ﺗﮫﯿﻪ و آراﻳﺶ ﺳﻼﺣﮫﺎ‪ ،‬و اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﯿﺮو اﺧﺘﯿﺎرات ﺑﺴﯿﺎر ﻣﮫﻤﻰ را اﻋﻤﺎل ﻣﻰ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﻧﺎﮐﺎﻣﻰ ﻧﯿﺮوھﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ در ﺟﻨﮓ وﻳﺘﻨﺎم در ﺟﮫﺖ رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اھﺪاف ﻓﻮرى ﺧﻮد ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺎھﺶ ﻗﺪرت و اﺧﺘﯿﺎرات ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺣﺮﻓﻪ اى در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫اﺧﺘﯿﺎرات ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺷﺪ‪ .‬ﻳﮑﺒﺎر دﻳﮕﺮ ﺑﺴﯿﺎرى از آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﯿﮫﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﺧﻮد را ﺑﻪ راه ﺣﻠﮫﺎ و اﻧﺘﺨﺎب ھﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ از دﺳﺖ دادﻧﺪ‪ .‬ﺣﺘﻰ در ﺧﻮد ارﺗﺶ ﻧﯿﺰ‬
‫اﺣﺘﯿﺎطﮫﺎى ﺑﯿﺸﺘﺮى ﺑﺮاى ﺗﻌﮫﺪات ﻧﻈﺎﻣﻰ و ﺑﮑﺎرﮔﯿﺮى ﻧﯿﺮوى ارﺗﺶ ﭘﯿﺶ آﻣﺪ‪ .‬از ﺳﺎﻟﮫﺎى دھﻪ ‪ ١٩٧٠‬ﺑﺴﯿﺎرى از رھﺒﺮان ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺗﻤﺎﻳﻠﻰ ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از‬
‫زور ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﭼﻨﯿﻦ اﺳﺘﺪﻻل ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﺤﺪود از ﻧﯿﺮوﺋﻰ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺮاى ﻣﻘﺎﺻﺪ ﺳﯿﺎﺳﻰ و ﺑﺪون داﺷﺘﻦ ھﺪﻓﻰ روﺷﻦ و ﻣﺸﺨﺺ ﺑﻪ‬
‫ﺷﮑﺴﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺧﻮاھﺪ ﺷﺪ‪.‬‬

‫اﻳﻦ ﻋﺪم ﺗﻤﺎﻳﻞ از دو ﻣﻨﺒﻊ رﻳﺸﻪ ﻣﻰ ﮔﯿﺮد اول ﻧﺎﮐﺎﻣﻰ در وﻳﺘﻨﺎم ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد »ﻋﺎرﺿﻪ« ﭘﺲ از وﻳﺘﻨﺎم را ﺑﮫﻤﺮاه آورد‪ .‬رؤﺳﺎى ﺟﻤﮫﻮر‪ ،‬رھﺒﺮان ﻧﻈﺎﻣﻰ‪،‬‬
‫ﮐﻨﮕﺮه‪ ،‬و اﻓﮑﺎر ﻋﻤﻮﻣﻰ ھﻤﮕﻰ ﺑﺪﮔﻤﺎﻧﻰ ﺧﻮد را درﺑﺎره ﺗﻮاﻧﺎﺋﻰ ﻗﺪرت در رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اھﺪاف آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﯿﺎن ﮐﺮد‪ .‬دوم‪ ،‬ﮐﻨﮕﺮه ﺑﺎ ﻗﺎطﻌﯿﺖ ﺑﺮ اﺧﺘﯿﺎرات ﺧﻮد ﺑﺮ‬
‫ﮐﻨﺘﺮل رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر در اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﯿﺮوى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﮐﻪ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه را ﺑﻪ ﺟﻨﮓ وﻳﺘﻨﺎم ﮐﺸﺎﻧﺪه ﺑﻮد ﺗﺄﮐﯿﺪ ﮐﺮد‪ .‬در ﺳﺎل ‪ ١٩٧٣‬ﮐﻨﮕﺮه ﻗﺎﻧﻮن اﺧﺘﯿﺎرات ﺟﻨﮕﻰ‬
‫را ﮐﻪ ﭘﺮزﻳﺪﻧﺖ ﻧﯿﮑﺴﻮن وﺗﻮ ﮐﺮده ﺑﻮد ﻣﺠﺪدأ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﺮد‪ .‬ھﺪف اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺤﺪود ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻗﺪرت رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر در ﻣﺘﻌﮫﺪ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻧﯿﺮوھﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ در‬
‫ﺧﺎرج ﺑﺪون ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﻨﮕﺮه ﺑﻮد‪ .‬ﺑﺮ طﺒﻖ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ھﺪف آن ﻋﺒﺎرت ﺑﻮد از »اﺟﺮاى ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺪوﻳﻦ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ...‬و ﺗﻀﻤﯿﻦ اﻳﻦ ﮐﻪ ﻗﻀﺎوت‬
‫دﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﻰ ﮐﻨﮕﺮه و رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﺎ ھﻢ در ﻣﻮرد ﻧﯿﺮوھﺎى ﻣﺴﻠﺢ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه [در ﻣﻮرد ﺟﻨﮕﮫﺎى ﺧﺎرﺟﻲ] ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا اﺳﺖ«‪ .‬ﻣﻨﻈﻮر از اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫ﺟﺒﺮان اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺪرﺗﮫﺎى ﺟﻨﮕﻰ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺗﻮﺳﻂ ﻣﻠﺰم ﮐﺮدن او ﺑﻪ ﻣﺸﻮرت ﺑﺎ ﮐﻨﮕﺮه و ﮔﺰارش ﺑﻪ آن‪ ،‬و طﺮح رﻳﺰى ﻋﻤﻠﯿﺎت ﮐﻨﮕﺮه در ﺟﮫﺖ ﻣﺤﺪود‬
‫ﮐﺮدن ﻗﺪرت ھﺎى ﺟﻨﮕﻰ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺑﺎ وﺟﻮد اﻳﻦ اﻗﺪاﻣﺎت ﻗﺎﻧﻮن اﺧﺘﯿﺎرات ﺟﻨﮕﻰ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻋﺪم ﺗﻤﺎﻳﻞ ﮐﻨﮕﺮه ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از آن و ادﻋﺎھﺎى رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮرى ﮐﻪ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‬
‫ﻣﻄﺎﺑﻘﺖ ﻧﺪارد ﻋﻤﺪﺗﺄ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﻤﺒﻮﻟﯿﮏ ﺑﺎﻗﻰ ﻣﺎﻧﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ اﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﺧﺘﯿﺎرات رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر را ﺑﺎ اﻳﻦ ﻋﻨﻮان ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از‬
‫اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﯿﺮوھﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﺼﻮﻳﺐ ﮐﻨﮕﺮه را ﮐﺴﺐ ﮐﻨﺪ اﻓﺰاﻳﺶ ھﻢ داده ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻋﻤﻮﻣﺄ در طﻮل ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺘﻢ ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ارﺗﺶ‪ ،‬ﭼﻪ از ﺟﺎﻧﺐ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر و ﭼﻪ ﮐﻨﮕﺮه اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺑﻄﺮز ﮔﺴﺘﺮده ﺗﺮى در دوﻟﺖ و ﺟﺎﻣﻌﻪ‬
‫آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻧﮫﺎدﻳﻨﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬اﻓﺰاﻳﺶ روز اﻓﺰون ﺳﻼﺣﮫﺎ ﻧﯿﺰ اﻟﺰاﻣﺄ اﻳﻦ روﻧﺪ را در ﺟﮫﺖ ﻓﺮاﻧﺪھﻰ و ﮐﻨﺘﺮل ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ﻧﯿﺮوھﺎ و ﺳﺎزﻣﺎﻧﮫﺎى‬
‫ﻧﻈﺎﻣﻰ اﻓﺰاﻳﺶ داده اﺳﺖ‪.‬‬
 ‫ﻣﺤﺪودﻳﺘﮫﺎى ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻧﻈﺎﻣﻲ‬

‫ھﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﻘﺮن ﺟﺪﻳﺪ ﭘﺎ ﻣﯿﮕﺬارد‪ ،‬ﻣﺤﺘﻤﻞ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ آن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ آﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺣﺮﻓﻪ اى ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﻳﺎ ﺑﻪ ھﺮ ﺻﻮرﺗﻰ ﺑﺎ‬
‫ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻣﺴﺌﻠﻪ آن اﺳﺖ ﮐﻪ رھﺒﺮان ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ داراى آن ﺧﺒﺮﮔﻰ ﻧﺎﺷﻰ از زﻣﯿﻨﻪ و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﺋﻞ‬
‫ﭘﯿﭽﯿﺪه و ﺧﻄﺮﻧﺎک ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺖ و ﻳﮑﻢ روﺑﺮو ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﮫﻢ ﺑﺮاى رھﺒﺮى ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﮐﺎر ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺣﺮﻓﻪ اى در ﺟﮫﺖ ﺗﻀﻤﯿﻦ اﻳﻦ ﻧﮑﺘﻪ اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر و ھﻤﮑﺎران او ﺑﻪ ﻧﮑﺎت ﻓﻨﻰ دﻗﯿﻖ و اطﻼﻋﺎت ﻻزم ﮐﻪ ﻣﺴﺘﻠﺰم ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ دﺳﺘﺮﺳﻰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪.‬‬

‫طﺒﯿﻌﺖ و داﻣﻨﻪ ﻧﻔﻮذ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن در ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎى ﺧﺎرﺟﻰ و دﻓﺎﻋﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ در طﻮل ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻦ ﻛﺸﻮر ﻧﻮﺳﺎﻧﮫﺎى زﻳﺎدى داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﻧﻔﻮذ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺴﺘﮕﻰ‬
‫دارد ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻋﺎﻣﻞ از ﺟﻤﻠﻪ ﺗﺼﻮر ﻋﻤﻮم از ﺗﮫﺪﻳﺪھﺎ و ﺳﺎﺧﺘﺎرھﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ و ﻧﻘﺸﮫﺎﺋﻰ ﮐﻪ در ﻗﺎﻧﻮن و ﺳﻨﺖ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه اﺳﺖ‪ .‬ارﺗﺶ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺑﻪ ﺧﻮدى‬
‫ﺧﻮد وﺟﻮد ﻳﮑﭙﺎرﭼﻪ اى ﻧﯿﺴﺖ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ راھﻰ ﮐﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان ﻧﻘﺶ رھﺒﺮان ﻧﻈﺎﻣﻰ را در دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﮐﺮد آﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﺋﯿﻢ‬
‫ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﻣﺸﺎوران ﺧﺒﺮه اى ھﺴﺘﻨﺪ ھﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ژﻧﺮال ‪ Matthew Ridgway‬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ارﺷﺪ آﻣﺮﻳﮑﺎﺋﻰ در ﺟﻨﮓ دوم ﺟﮫﺎﻧﻰ و ﺟﻨﮓ ﮐﺮه ﺗﻮﺿﯿﺢ داده‪:‬‬

‫ﻣﺸﺎور ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺸﻮرﺗﮫﺎى ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ و ﺣﺮﻓﻪ اى ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﺟﻨﺒﻪ ھﺎى ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ھﺎى ﻣﺮﺟﻮع ﺷﺪه ﺑﻪ او اراﺋﻪ دھﺪ‪ ،‬و اﻳﻦ ﻣﺸﻮرﺗﮫﺎ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺑﺮآوردھﺎى ﺑﻰ ﺑﺎﮐﺎﻧﻪ‪ ،‬ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ‪ ،‬و ﻋﻤﻠﻰ او از ﻣﻨﺎﻓﻊ ﻣﻠﻰ و ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﯿﺌﺖ اﺟﺮاﺋﻰ در ھﺮ زﻣﺎن ﺑﺨﺼﻮص ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬او ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺸﻮرﺗﮫﺎى‬
‫ﺧﻮد را ﺑﺮ ﺟﻨﺒﻪ ھﺎى اﺳﺎﺳﻰ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﺤﺪود ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻄﻮر ﺧﻼﺻﻪ ﻳﮏ اﻓﺴﺮ ﺣﺮﻓﻪ اى ﺑﺎﻳﺪ در ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت درﺑﺎره ﻣﺆﺛﺮﺗﺮﻳﻦ راه اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﯿﺮوھﺎ ﺧﺒﺮه ﺑﺎﺷﺪ و در ﻣﻮارد دﻳﮕﺮ او ﺑﻪ ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺗﺴﻠﯿﻢ‬
‫ﺷﻮد ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه و ﺳﻨﺖ آﻣﺮﻳﮑﺎ اﺧﺘﯿﺎرات ارﺗﺶ را در ﻧﻘﺸﮫﺎى اﺟﺮاﺋﻰ و ﺟﮫﺖ دھﻰ روﻧﺪھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻣﺤﺪود ﮐﺮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ وارد ﻗﺮن ﺑﯿﺴﺖ و ﻳﮑﻢ ﻣﻰ ﺷﻮد از رھﺒﺮان ﻧﻈﺎﻣﻰ ﭘﺮﺳﯿﺪه ﻧﻤﻰ ﺷﻮد ﮐﻪ ﭼﻪ ھﻨﮕﺎم و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺟﻨﮓ را ﺷﺮوع ﮐﻨﻨﺪ‪ .‬ﺑﺮاى آﻧﮫﺎ ﺳﻮال‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺤﺪودﺗﺮى ﻣﻄﺮح ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‪ :‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ارﺗﺶ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ در ﻳﮏ زﻣﺎن ﺑﺨﺼﻮص و ﺑﺮاى ﺑﺪﺳﺖ آوردن ﻳﮏ ھﺪف اﺳﺘﺮاﺗﮋﻳﮏ ﺑﻪ ﺑﮫﺘﺮﻳﻦ ﻧﺤﻮى ﻣﻮرد‬
‫اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﯿﺮد؟ در ﺳﺎل ‪ ١٩٨٣‬روﻧﺎﻟﺪ رﻳﮕﺎن از ارﺗﺶ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪ ﮐﻪ آﻳﺎ ﻧﯿﺮوھﺎى اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﺑﺎﻳﺪ وارد ﮔﺮاﻧﺎدا ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﺘﺰﻟﺰل آﻧﺠﺎ را ﺗﺜﺒﯿﺖ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺌﻮال آن ﺑﻮد ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان اﻳﻦ ﻣﺄﻣﻮرﻳﺖ را اﻧﺠﺎم داد‪ .‬رؤﺳﺎى ﺟﻤﮫﻮر ﺑﻮش و ﮐﻠﯿﻨﺘﻮن ﻧﯿﺰ از رھﺒﺮان ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻧﭙﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ آﻳﺎ ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻋﺮاق را از ﮐﻮﻳﺖ ﺑﯿﺮون ﮐﺮد ﻳﺎ آﻟﺒﺎﻧﯿﺎﺋﯿﮫﺎى داراى ﺗﺒﺎر ﮐﻮﺳﻮو را در ﺑﺮاﺑﺮ ﺻﺮﺑﮫﺎ ﺣﻔﻆ ﮐﺮد آﻧﮫﺎ ﺗﻨﮫﺎ ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻰ ﺗﻮان ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ و ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﻠﻔﺎت‬
‫ﺑﻪ اﻳﻦ اھﺪاف ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ رﺳﻢ‪ ،‬ﺳﻨﺖ‪ ،‬و اﻗﺪاﻣﺎت ﻗﺎﻧﻮﻧﻰ ﺑﺎ ھﻢ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺷﺪه اﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻄﻮر ﻣﺆﺛﺮ ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ اﻣﻮر ارﺗﺸﻰ را در ﺳﯿﺎﺳﺘﮫﺎ‬
‫و ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ اﻋﻤﺎل ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺠﺮﺑﻪ آﻣﺮﻳﮑﺎ ﻣﻰ ﺗﻮاﻧﺪ درﺳﮫﺎى ﮔﺮاﻧﺒﮫﺎﺋﻰ ﺑﻪ ﮐﺸﻮرھﺎﺋﻰ ﺑﺪھﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ دﺷﻮارﻳﮫﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ظﮫﻮر ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﺮﻳﺒﺎﻧﻨﺪ‪ .‬ﺷﺎﻳﺪ واﺿﺢ ﺗﺮﻳﻦ‬
‫اﻳﻦ ﭼﺎﻟﺸﮫﺎ ﺗﮫﺪﻳﺪ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ﻗﺒﻀﻪ ﻗﺪرت ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬دو اﺻﻞ ﻣﮫﻢ وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن را ﺗﻘﻮﻳﺖ ﮐﻨﺪ‪ .‬اول ﻳﮏ دﻣﻮﮐﺮاﺳﻰ ﻧﻮﭘﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﻌﻰ ﮐﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ ﭘﺎﻳﻪ ھﺎى ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺧﻮد را ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎى ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮارﺗﺶ ﺑﻨﺎ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎ وﺟﻮد ﺑﻌﻀﻰ از اﺑﮫﺎﻣﺎت ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ ،‬اﻳﺎﻻت ﻣﺘﺤﺪه ﻗﺪرت ﻧﻈﺎﻣﻰ‬
‫را ﺑﯿﻦ ﺷﺎﺧﻪ ھﺎى ﻗﻀﺎﺋﻰ و اﺟﺮاﺋﻰ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ و ھﺪف از اﻳﻦ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮى از ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺪرت ﺑﻮده اﺳﺖ‪ .‬ھﻤﭽﻨﯿﻦ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﺑﻪ‬
‫روﺷﻨﻰ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮏ رھﺒﺮ ﻣﺤﺒﻮب ﻣﻨﺘﺨﺐ ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ و ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﮐﻞ ﻗﻮاى ﻣﺴﻠﺢ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﻋﻨﺼﺮ اﺳﺎﺳﻰ در اﻳﻨﺠﺎ‬
‫اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺪرﺗﮫﺎى رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﻄﻮر ﮐﻠﻰ ﺗﻌﺮﻳﻒ و ﻣﺤﺪود ﺷﺪه اﻧﺪ‪ ،‬و ﮐﻨﮕﺮه‪ ،‬دادﮔﺎھﮫﺎى آﻣﺮﻳﮑﺎ‪ ،‬و ھﯿﺌﺘﮫﺎى ﻣﻨﺘﺨﺒﻪ داراى ﻗﺪرﺗﮫﺎى ﻓﺮاواﻧﻰ‬
‫ھﺴﺘﻨﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﻰ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر ﺑﺮ ارﺗﺶ ﺑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪھﻰ ﺑﺮ ﺑﺨﺸﮫﺎى دﻳﮕﺮ ﻣﻨﺘﮫﻰ ﻧﻤﻰ ﺷﻮد‪ .‬وﺿﻌﯿﺖ ﻋﻤﺪﺗﺄ ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر در طﻮل‬
‫ﺗﺎرﻳﺦ ﮐﺸﻮر ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪ .‬ﺗﻨﮫﺎ ﭼﮫﺎر رﺋﯿﺲ ﺟﻤﮫﻮر – واﺷﻨﮕﺘﻦ – ﺟﮑﺴﻮن‪ ،‬ﮔﺮاﻧﺖ‪ ،‬و آﻳﺰﻧﮫﺎور – ﻗﺒﻞ از ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ ﻣﻘﺎم رﻳﺎﺳﺖ ﺟﻤﮫﻮرى داراى‬
‫ﻣﻘﺎم ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻣﮫﻤﻰ ﺑﻮده اﻧﺪ‪ .‬ھﻤﻪ آﻧﮫﺎ ﻟﺰوم ﺟﺪا و ﻣﺸﺨﺺ ﻧﮕﮫﺪاﺷﺘﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮدھﺎى ﺳﯿﺎﺳﻰ و ﻧﻈﺎﻣﻰ را درک ﻣﻰ ﮐﺮدﻧﺪ‪ .‬ژﻧﺮال دواﻳﺖ آﻳﺰﻧﮫﺎور اﻳﻦ‬
‫اﺻﻞ را ﺗﺎ آﻧﺠﺎ ﻧﮕﺎھﺪاﺷﺖ ﮐﻪ در طﻮل ﺟﻨﮓ دوم ﺟﮫﺎﻧﻰ ھﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪه ﻧﯿﺮوھﺎى ﻣﺘﻔﻘﯿﻦ در اروﭘﺎ ﺑﻮد از رأى دادن ﺧﻮددارى ﮐﺮد‪.‬‬

‫دوﻣﯿﻦ اﺻﻞ ﮐﻠﯿﺪى ارﺗﺶ را ﻣﻠﺰم ﻣﻰ ﺳﺎزد ﮐﻪ در ﻳﮏ ﻧﻘﺶ اﺟﺮاﺋﻰ‪ ،‬و ﻧﻪ در ﺟﮫﺖ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﻨﺪ‪ .‬ﺧﻮددارى آﻳﺰﻧﮫﺎور ﺑﻪ رأى دادن در ﺧﻼل‬
‫ﻣﺪﺗﻰ ﮐﻪ در ارﺗﺶ ﺑﻮد ﻧﻤﺎﻳﻨﺪه اﻳﻦ ﺑﺎور اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﻧﻈﺎﻣﻰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﺼﻤﯿﻤﺎت ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد‪ .‬ژﻧﺮاﻟﮫﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ در ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﯿﺮى‬
‫ﺳﯿﺎﺳﻰ درﮔﯿﺮ ﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﺠﺎى آن ﺑﺎﻳﺪ ﻣﺸﻮرﺗﮫﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﯿﺮوى ﻧﻈﺎﻣﻰ را در راﺳﺘﺎى رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ھﺪﻓﮫﺎى ﺳﯿﺎﺳﺘﮕﺬاران ﻋﺮﺿﻪ ﮐﻨﻨﺪ و ﺗﺎ‬
‫آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺟﮫﺖ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ اﻗﺪاﻣﺎت ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﮑﻮﺷﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﮐﻪ آﻳﺎ اﻧﺘﺨﺎب راه ﺣﻞ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺎﻳﺪ دﻧﺒﺎل ﺷﻮد ﻳﺎ ﻧﻪ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ رھﺒﺮان‬
‫ﺳﯿﺎﺳﻰ واﮔﺬار ﮔﺮدد‪ .‬ﻧﺎﺋﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ اﺻﻞ دوم ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺣﻔﺎظﺘﮫﺎى ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ‪ .‬در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻳﮏ ﻗﺎﻧﻮن اﺳﺎﺳﻰ ﻣﺪون ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺻﺮاﺣﺖ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﻧﯿﺮوھﺎ را ﺑﯿﻦ رھﺒﺮان ﻧﻈﺎﻣﻰ و ﺳﯿﺎﺳﻰ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ اوﻟﯿﻦ ﻗﺪم ﻋﺎﻟﻰ در اﻳﻦ راه اﺳﺖ‪ ،‬ﻣﺴﺌﻠﻪ اﺻﻠﻰ ﻗﺎﻧﻊ ﮐﺮدن ارﺗﺶ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ او اطﺎﻋﺖ اﺳﺖ‪ .‬ﻣﺎﻧﻊ ﻋﻤﺪه ﺑﺮ ﺳﺮ راه ﮐﻨﺘﺮل ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﺑﺮ ارﺗﺶ اﻏﻠﺐ ﻓﺮھﻨﮕﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن ﻓﺮوﺷﮑﻮه ﻓﺮاواﻧﻰ ﺑﺨﺸﯿﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
.‫ اﻳﻦ ﮐﺎر ﻣﺴﺘﻠﺰم زﻣﺎن و آﻣﻮزش اﺳﺖ‬.‫ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ اﻳﻦ ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ اﻣﺎ اﮔﺮ ﺑﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ارﺗﺶ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﯿﺎن در آﻳﺪ اﻟﺰام آور ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ اﻳﻦ ﻳﮏ وظﯿﻔﻪ ﻣﺸﮑﻞ‬.‫ ﻣﺸﺮوﻋﻰ او در ﭼﺸﻢ ﻣﺮدم ﺑﻪ ﮐﻨﺘﺮل ارﺗﺶ ﮐﻤﮏ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ‬،‫ﻣﺴﻠﻤﺄ اﮔﺮ رھﺒﺮى ﻏﯿﺮ ﻧﻈﺎﻣﻰ ﺑﺎ آراى ﻋﻤﻮﻣﻰ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ ﺑﺎﻳﺪ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ روﺷﻦ ﺷﻮد ﮐﻪ ارﺗﺸﻰ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺗﻨﮫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﮑﻰ از ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ آزاد‬.‫اﺳﺖ اﻣﺎ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ از ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻳﮏ دوﻟﺖ ﺳﺎﻟﻢ و آزاد ﻧﯿﺴﺖ‬
.‫ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﺪ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ﺧﻮاھﺪ ﺑﻮد ﻧﻪ ﺿﻌﯿﻒ ﺗﺮ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﻋﻤﺎل آن ﺗﺎ ﺣﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮى ﻣﻨﻌﮑﺲ ﮐﻨﻨﺪه ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﻣﺮدﻣﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻰ ﮐﻨﻨﺪ‬

: ‫ﺑﺮاى ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬

Harold J. Berman, Law and Revolution: The Formation of the Western Legal Tradition (Harvard University Press, ١٩٨٣)

Edward D. Corwin, The "Higher Law" Background of American Constitutional Law (Cornell University Press, ١٩٩٠)

Larry Diamond, Developing Democracy, Toward Consolidation Johns Hopkins Press, ١٩٩٩

Samuel Huntington, The Third Wave: Democratization In The Late Twentieth Century (University of Oklahoma Press, ١٩٩٣)

Harbison Belz Kelly, et al., eds., The American Constitution: Its Origins and Developments (٧th ed., W. W. Norton, ١٩٩٧)

Theodore Lowi and Benjamin Ginsberg, American Government ٦th ed., W. W. Norton, ٢٠٠٠

Charles H. McIlwain, The Growth of Political Thought in the West Macmillan, ١٩٣٢

Ellis Sandoz, A Government Of Laws: Political Theory, Religion, and the American Founding (Louisiana State University Press, ١٩٩٠)

James Madison, Alexander Hamilton, and John Jay, The Federalist Papers Penguin, ١٩٨٧

Michael Les Benedict, The Blessings of Liberty: A Concise Constitutional History of the United States (D.C. Heath and Company, ١٩٩٦)

Daniel J. Elazar, American Federalism: The View from the States ٣rd ed., Harper & Row, ١٩٨٤)

Daniel J. Elazar, Exploring Federalism( University of Alabama Press, ١٩٨٧)

Jack P. Greene, Peripheries and center: Constitutional Development in the Extended Polities of the British Empire and the United
States, ١٦٠٧-١٧٨٨( University of Georgia Press, ١٩٨٦)

Michael Lienesch, New Order of the Ages: Time, the Constitution, and the Making of Modern American Political Thought Princeton
(University Press, ١٩٨٨)

Paul C. Nagle, One Nation Indivisible: The Union in American Thought( Oxford University Press, ١٩٦٤)

Peter Onuf, The Origins of the Federal Republic( University of Pennsylvania Press, ١٩٨٣)

James T. Patterson, The New Deal and the States Princeton( University Press, ١٩٦٩)

Jack N. Rakove, Original Meanings: Politics and Ideas in the Making of the Constitution( Vintage Books, ١٩٩٧)

For Additional Reading

Henry J. Abraham, The Judiciary: The Supreme Court in the Governmental Process (١٠th ed., New York University Press, ١٩٩٦)
 Vincent Blasi, ed., The Burger Court (Yale University Press, ١٩٨٣)

Peter H. Irons, A People's History of the Supreme Court (Viking, ١٩٩٩)

Anthony Lewis, Gideon's Trumpet (Vintage Books, ١٩٩٩)

Robert G. McCloskey, The American Supreme Court (٢nd ed., University of Chicago Press, ١٩٩٤)

David M. O'Brien, Storm Center: the Supreme Court in American Politics (٥th ed., W.W. Norton, ٢٠٠٠; ٤th ed., ppk., W.W. Norton,
١٩٩٦)

Zechariah Chafee, Free Speech in the United States (Harvard University Press, ١٩٦٧)

Fred W. Friendly, Minnesota Rag: the Dramatic Story of the Landmark Supreme Court Case that Gave New Meaning to Freedom of the
Press (Random House, ١٩٨١)

Leonard Levy, The Emergence of a Free Press (Oxford University Press, ١٩٨٥)

Paul L. Murphy, The Meaning of Freedom of Speech (Greenwood Publishing, ١٩٧٢)

Paul L. Murphy, World War I and the Origin of Civil Liberties in the U.S. (W.W. Norton, ١٩٧٩)

Richard Polenberg, Fighting Faiths: The Abrams Case, the Supreme Court, and Free Speech (Viking Press, ١٩٨٧)

S.J. Ungar, The Papers & The Papers: An Account of the Legal and Political Battle Over the Pentagon Papers (E.P Dutton, ١٩٧٢)

Frank R. Baumgartner and Beth Leech, Basic Interests: The Importance of Groups in Politics and Political Science (Princeton
University Press, ١٩٩٨)

Jeffrey Berry, Lobbying for the People: The Political Behavior of Public Interest Groups (Princeton University Press, ١٩٧٧)

Allan J. Cigler and Burdett A. Loomis, Interest Group Politics (٤th ed., Congressional Quarterly Press, ١٩٩٥)

Michael T. Hayes, Lobbyists and Legislators: A Theory of Political Markets (Rutgers University Press, ١٩٨١)

[R. Allen Hays, Who Speaks for the Poor? National Interest Groups and Social Policy (Garland Press [forthcoming, ٢٠٠١)

Charles Lindblom, Politics and Markets: The World's Political-Economic Systems (Basic Books, ١٩٧٧)

Mancur Olson, The Logic of Collective Action: Public Goods and the Theory of Groups (Schocken Books, ١٩٧٠)

Mark P. Petracca, ed. The Politics of Interests (Westview Press, ١٩٩٢)

For Additional Reading

Ellen Alderman and Caroline Kennedy, The Right to Privacy (Knopf ١٩٩٥)

How to Use the Federal Freedom of Information Act, Reporters' Committee for Freedom of the Press (٦th ed., FOI Service Center)

Ithiel De Sola Pool, Technologies of Freedom (Harvard ١٩٨٣)

Rodney A. Smolla, Free Speech in an Open Society (Knopf, ١٩٩٢)

Sanford Unger, The Paper & the Papers: An Account of the Legal and Political Battle over the Pentagon Papers (E.P. Dutton ١٩٧٢)
 Charles A. Lofgren, The Plessy Case (Oxford, ١٩٨٧)

Richard F. Kluger, Simple Justice: The History of Brown v. Board of Education and Black America's Struggle for Equality (Knopf, ١٩٧٦)

J. Harvie Wilkinson, III, From Brown to Bakke (Oxford, ١٩٧٩)

Deborah Rhode, Justice and Gender (Harvard, ١٩٨٩)

Andrew Kull, The Color-Blind Constitution (Harvard, ١٩٩٤)

Kenneth C. Allard, Command, Control, and the Common Defense. (Yale University Press, ١٩٩٠)

Peter Douglas Feaver, Guarding the Guardians: Civilian Control of Nuclear Weapons in the United States. (Cornell University Press,
١٩٩٢)

Andrew J. Goodpaster, and Samuel P. Huntington, eds. Civil-Military Relations. (American Enterprise Institute for Public Policy
Research, ١٩٧٧)

Samuel P. Huntington, The Soldier and the State: The Theory and Politics of Civil-Military Relations. (Vintage Books, ١٩٦٤)

Morris Janowitz, The Professional Soldier. (Free Press, ١٩٨٠)

Burton M. Sapin and Richard C. Snyder. The Role of the Military in American Foreign Policy. (Doubleday, ١٩٥٤)

Adam Yarmolinsky, The Military Establishment. (Perennial Library, ١٩٧٣)