Professional Documents
Culture Documents
Το
ακάνθινο στεφάνι «casco di spine, corona spinea» ήταν από το φυτό
«lucium spinosum» ή ίσως κάποιο άλλο αγριόδενδρο.
(Κατά Ιωάννη, Κεφ. Ιθ΄ «2 καὶ οἱ στρατιῶται πλέξαντες στέφανον
ἐξ ἀκανθῶν ἐπέθηκαν αὐτοῦ τῇ κεφαλῇ»)
α. το ήπαρ (πυκνός ιστός που δίνει και έξοδο στο αίμα από τα χιλιάδες
αιμοφόρα αγγεία και ίσως δίνει και αυτό ΥΔΩΡ λόγο γεμίσματος των
εξωτερικών του μεμβρανών της περιτονιακής κοιλότητας) ή τον
αιμοθώρακα (μεμβράνη γεμάτη αίμα που καλύπτει τους πνεύμονες)
β. την καρδιά (περικάρδιον γεμάτο ορό και μυοκάρδιον, γεμάτο αίμα
,εξ ου και έξοδος ύδατος και αίματος / ορού και αίματος). Πιθανόν
όμως το αίμα να εξήλθε με την διάτρηση κάποιου χώρου πλήρες σε αίμα
(π.χ. αιμοθώρακα), ένεκα συγκέντρωσής του σε αυτά κατά την διάρκεια
του βασανισμού και της μαστίγωσης.
Από την παράδοση και από την κοινή εντύπωση πιστεύουμε ότι τα
καρφιά πέρασαν τις παλάμες.
Και δεύτερον ότι ακριβώς από τον χώρο αυτό σε επαφή με το καρφί
βρίσκεται ένα μεγάλο νεύρο τού χεριού, το μέσο νεύρο, και φαίνεται
πειράχθηκε το κινητικό / αισθητήριο νεύρο του χεριού. (βλέπε σχήμα
κάτω.)
το οποίο σε όλες τις κακώσεις που θα υποστεί επάνω στον Σταυρό το
χέρι τού Εσταυρωμένου θα βρίσκεται σε αδιάκοπη επαφή και τριβή και
τραυματισμό από το καρφί. Τώρα το τι σημαίνει να δέχεται και ένα
απλό, ελαφρό ερέθισμα ένα νεύρο, το έχουμε όλοι δοκιμάσει, όταν
δεχθούμε σ’ ένα σημείο εδώ στον αγκώνα μας, ένα κτύπημα. Εκείνο το
αφόρητο αίσθημα τής ηλεκτρικής εκκενώσεως και τής παραλύσεως
που δοκιμάζουμε και που πραγματικά επαναστατεί όλο το είναι μας
από το ελαφρό κίνημα. Ας σκεφθούμε λοιπόν ότι όλη την ώρα τής
σταυρώσεως ένα πολλαπλάσιο ερέθισμα πόνου συνόδευε το
μαρτύριο τής Σταυρώσεως.
Επίσης για το καρφί που θα περάσει από τα πόδια ευρέθηκε
ότι κι αυτό πρέπει να περάσει από ένα σημείο των ποδιών και δεν
μπορεί παρά να βρει διέξοδο εκεί, και αυτό είναι ανάμεσα στο
«Το αν ο Χριστός απέθανε απάνω στο σταυρό είναι θέμα που έχει
απόλυτη συνάφεια με την επιστήμη της ιατρικής. Γιατί αυτή
μελετάει την φύση και τις συνέπειες όλων των σωματικών
κακώσεων που επιφέρουν την βαθμιαία κατάρρευση των ζωτικών
λειτουργιών του σώματος, και αυτή διαπιστώνει, αν έχη επέλθει ο
θάνατος.
Αξίζει, λοιπόν, πρώτα από όλα να επισημανθή το ότι: για πρώτη φορά
στην ιστορία αμφισβητήθηκε, αν ο Χριστός είχε πεθάνει επάνω στον
Σταυρό κατά τον 17ο αιώνα. Και αυτό γιατί τότε, τουλάχιστον στην
Ευρώπη, δεν υπήρχαν πια άνθρωποι, που να είχαν κατά κάποιο τρόπο
αποκτήσει κάποια - έστω και ελάχιστη - εμπειρία για το πώς πέθαινε ο
κατάδικος στον Σταυρό. Έτσι φαντάστηκαν, ότι ο θάνατος επήρχετο
από αιμορραγία, από απώλεια αίματος και δυνάμεων.
δ. Συμπέρασμα
Μετά από αυτά, κάθε κουβέντα για νεκροφάνεια του Ιησού δεν είναι
παρά αντιεπιστημονικές φλυαρίες.
Όμως το βιβλίο αυτό του Βεντουρίνι επραγματοποίησε πολλές εκδόσεις!
Το διάβασαν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι! Και τους διέλυσε
πνευματικά.
Να λοιπόν το ερώτημα:
Απατήθηκαν οι μαθητές;
Έπεσαν θύματα παραίσθησης ή ψευδαίσθησης;
α. Ο Πέτρος.
Τον είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια. Δεν σας λέμε φιλοσοφίες
και συλλογισμούς. Μιλάμε για γεγονότα, που έγιναν μπροστά μας!
(Β΄ Πέτρου 1,16).
β. Ο Ιωάννης.
Μιλάμε για πράγματα, που τα είδαμε με τα μάτια μας. Τα
ακούσαμε με τα αυτιά μας. Τα ψηλαφήσαμε με τα χέρια μας. Δεν
μιλάμε για ιδέες, αλλά για χειροπιαστή πραγματικότητα (Α Ιωάν.
1,1-3).
Μπροστά μας ο Χριστός έκαμε πολλά θαύματα. Όχι μόνο αυτά
που γράφομε. Γράφομε λίγα. Μόνο όσα ενομίσαμε πως αρκούν, να
Σας βοηθήσουν να καταλάβετε, ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, για να
αποκτήσετε στο Όνομά Του την αληθινή ζωή (Ιω. 20,30).
γ. Ο Λουκάς.
Αυτά που κηρύττουμε, μας τα παρέδωκαν εκείνοι που υπήρξαν
σε όλα τα επεισόδια της ζωής Του αυτόπτες μάρτυρες. Αυτοί είναι οι
κήρυκες της πίστης μας (Λουκ. 1,1-3).
2. Στην θεωρία αυτή δεν έδωσε ποτέ κανείς καμία σημασία. Και
μαρτυρεί μόνο, ότι ο Kirshop Lake που την επινόησε, το είχε ρίξει στο
σορολόπ.
Και πώς είναι δυνατόν, αυτόν που όχι απλώς εκήρυξε, αυτόν ο
οποίος έζησε από το κήρυγμα, αυτόν ο οποίος χωρίς καμία
αμφισβήτηση ανέβηκε πάνω στον Σταυρό γι’ αυτό το κήρυγμα, πώς
είναι δυνατόν αυτόν τον άνθρωπο να τον θεωρήσουμε σαν ένα
απατεώνα, ο οποίος σκηνοθετεί την ταφή Του, ο οποίος σκηνοθετεί
την Ανάσταση Του;
Μερικοί
Επιστήμονες
Thomas Arnold, Καθηγητής Ρωμαϊκής Ιστορίας
Ο Thomas Arnold (Τόμας Άρνολντ), καθηγητής της Ρωμαϊκής Ιστορίας,
συγγραφέας μιας υπέροχης τρίτομης Ιστορίας του Ρωμαϊκού Κόσμου
(έργο κλασσικό), γράφει: «Χρόνια μελετούσα την αρχαία ιστορία.
Ερευνούσα τις πηγές. Και «ζύγιζα» τις απόψεις των νεωτέρων
συγγραφέων, που ασχολήθηκαν με την εποχή αυτή. Σαν
κατασταλάγματα των μελετών μου λέγω τούτο: Δεν ξέρω να υπάρχει
στην ιστορία ολόκληρης της ανθρωπότητας άλλο γεγονός, που να
θεμελιώνεται - για τον απροκατάληπτο ερευνητή - σε πιο πειστικές και
αξιόπιστες μαρτυρίες και σε πιο εξαντλητική έρευνα από το σημείο
(εννοώ τον κενό τάφο) που μας έδωκε ο Θεός, για να δείξει, ότι ο
Χριστός απέθανε μεν, αλλά και αναστήθηκε εκ νεκρών» (Πηγή: Arnold,
Th. Christian Life, Its Hopes, its Fears and its Glory, London 1859, σελ.
324.)
Peter Stoner
Ένας Αμερικανός, ο Peter Stoner (Πήτερ Στόνερ) έχει γράψει για το
θέμα των προφητειών που εκπληρώθηκαν στο πρόσωπο του Χριστού,
ένα βιβλίο που τιτλοφορείται: Ομιλεί η επιστήμη (Πηγή: Stoner, P.-
Newman, R.C. Science Speaks, Chicago 1976, σελ.. 106-112.).
Σήμερα έχει προσελκύσει την προσοχή του επιστημονικού κόσμου
η μαθηματική θεωρία των πιθανοτήτων.
· Τί πιθανότητα έχουμε να κληρωθεί ο αριθμός του λαχείου
μας; Κάποια. Ελάχιστη.
· Τί πιθανότητα έχουμε, αν ρίχνουμε τυχαία ένα κουτάκι με
στοιχεία του αλφαβήτου επάνω σε ένα τραπέζι, να ιδούμε
σχηματισμένο το «Πάτερ ημών»;...
· Τί πιθανότητα υπάρχει, να συμπέσουν τόσες προφητείες
τυχαία σε ένα πρόσωπο;
· Τί πιθανότητα...
Αν θελήσουμε, μας λέγει λοιπόν ο Στόνερ, να εφαρμόσουμε τις
σύγχρονες μεθόδους της θεωρίας των πιθανοτήτων σε οχτώ μόνον
προφητείες έχουμε το εξής αποτέλεσμα:
η πιθανότητα να επιζήσει ένας άνθρωπος και να πραγματοποιήσει
στον εαυτό του τις οχτώ αυτές προφητείες είναι μία στις δέκα υψωμένες
στην 17 δύναμη (1/10^17). Αυτό σημαίνει ότι η πιθανότητα αυτή είναι
1/100.000.000.000.000.000 δηλ. μία στα εκατό τετράκις εκατομμύρια!
Τι σημαίνει αυτό;
· Αν πάρουμε 10^17 (δηλ. εκατό τετράκις εκατομμύρια)
μεταλλικά εικοσάδραχμα και τα απλώσουμε στο έδαφος του Τέξας (έχει
έκταση, όση και η Βαλκανική!) θα χρειασθεί να σκεπάσουμε το έδαφός
του σε πάχος 0,60 μ.
· Μετά παίρνουμε ένα κάποιο από αυτά τα νομίσματα και το
σημαδεύουμε. Και μετά το ανακατεύουμε μέσα σ εκείνο το χάος των
νομισμάτων.
· Μετά παίρνουμε έναν άνθρωπο, του δένουμε τα μάτια, και
του δίνουμε την άδεια να ψάξει σε όποια κατεύθυνση θέλει, για να βρει
το σημαδεμένο νόμισμα! Και όχι μόνο να το βρει μα και να μας
βεβαιώσει ότι είναι εκείνο που του ζητάμε και όχι κάποιο άλλο!
Τί πιθανότητα υπάρχει, να μπορέσει να βρει το σημαδεμένο
νόμισμα;
Μηδενική!
Αν λοιπόν οι συγγραφείς των βιβλίων της αγίας Γραφής έγραψαν
τις οκτώ μόνον προφητείες κατά υπαγόρευση της φαντασίας τους -
επειδή δηλ. έτσι τους κατέβηκε - η πιθανότητα να πραγματοποιηθούν σε
ένα πρόσωπο είναι μία στα εκατό τετράκις εκατομμύρια, δηλαδή
μηδενική. Για φανταστείτε τώρα να εφαρμόσουμε την θεωρία των
πιθανοτήτων όχι μόνο σε οκτώ προφητείες, αλλά σε 300. Τί
πιθανότητα έχουμε να συμπέσουν σε ένα πρόσωπο; Ο Στόνερ γράφει:
1/10^157. Σε τί μεταφράζεται αυτός ο γρίφος, αν το 10^17 μας κάνει
εκατό τετράκις εκατομμύρια;
Επειδή οι περισσότεροι δεν ξέρουμε πολλά πράγματα για την
θεωρία των πιθανοτήτων - πολλοί, ακόμη και επιστήμονες, δεν ξέρουν
τίποτε για αυτήν - διερωτώμεθα:
Είναι τα πορίσματα του Στόνερ σωστά;