The Case Accidents always occur when... You do an unexpectedly crime that will lead you to be a prisoner -- of a stup!

d guy. I'm like a prisoner in his sight. Because of the crime that I did accidentally. Because he s the guy who s arranged with me accidentally too. I noticed that nowadays, everyday in my life occur ACCIDENTALLY. Everyday is like an accident for a student like me. Well, for me, that s life. Life surprises you with another turn. Life always changes in every second, as well as underestimating you. What if love will bloom between us accidentally? I told you. Everyday in my life occurs accidentally. And I will never ever regret the surprises of life that the crime actually given me. He's the POLICE, and I'm just a PRISONER of his. Disclaimer : The following is a work of Fiction. Names, characters, places, and incidents are the products of the author s imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events, locales, or persons, living or dead, is entirely coincidental.

Chapter 1 Weird Life.

I had a dream last night.... I saw myself in a white gown like i'm going to be married & walking at the aisle... Then I saw a man in a white clothes... Suddenly, he faded away... I saw myself yelling his name so he can come back but, he didn't respond... Weird dream, huh? but you know, that dream reminds me of finding soulmates... I dunno, we'll... I just read it in Abby's book and it says, "If you already found him, then you shouldn't let him go..." Nah! Hindi ko pa iniisip yan noh! Im not ready enough to meet my soulmate. Who cares? Nobody does except to my friend Abby. I was cleaning at the living room when I saw this Arrange Marriage Agreement stuff at the center table. Kung gusto mong malaman kung ano yung Agreement na yun, better read up. Papu told me that Im going to marry that guy who I met in a childrens party, I dunno why and I super hate it Alam mo, kapag nakikita ko yan, gusto ko yang punitin pero, theres something forcing me na wag gawin yun and I dunno why. Ano naman yan? andyan pala si Mamu. Kasi naman eh, nakita ko nanaman tong Agreement na to I went upset. Akala ko ba, pupunitin mo yan sa oras na mahawakan mo yan? Bakit pa Mamu? Mabait naman ako ah! She tapped my shoulder. Alam ko kung anong nararamdaman mo at this moment pero, its your Papus fault, remember? Yeah, kabalbalan to ni Papu. Dahil nga mahal ko si Papu at nandun na sya sa fluffy [Heaven] place, sinunod ko na sya. And this is my destiny. I guess. ***

Sa school, gumagawa kami ni Abby [Rose Cruz] ng assignment kaya we have to hurry. Eto nga palang si Abby, eh, shes a kikay girl, must say na mala -- okay, let me rephrase that. Masyado lang syang friendly pagdating sa boys. Shes always there to make me laugh, kahit saan, kahit bumagyo pa, magkaroon pa ng tornado at lindol, kahit tangayin na kami, hay, di mo kami mapapaghiwalay. Kaklase ko kaya to since elementary pa! Nahawaan na ata ako nito ng virus nya eh you know, para na rin akong lukaret tulad nya. The bell suddenly rang. Lahat kami nagsipagpasukan na sa kanya-kanyang mga classrooms. Well, wala kaming teacher ngayon. Nagmistulang playground nanaman tong room namin. Lagi naman eh ako? Nakadungaw lang kaya ako sa bintana?! Nilapitan ako ni Abby. Oi Madam! Alam mo, para kang autistic jan? Endearments. She decided that for herself only. Ayoko naman kasi ng mga endearments na sina- suggest nya. So, she decided to call me MADAM. Guess what Im calling her? MANANG. Haha.. Hay, naku, tigilan mo nga ako! Etong manang na to Pwede ba, wag mo nga akong tawaging manang?! Ang mabuti pa, samahan mo na lang ako sa boys locker room, andun daw ngayon yung gwapong nasa pilot section! sabay tili. Ikaw na lang mag-isa! Ang sungit naman nito hmp! sabay alis. Ewan ko sayo Abby, at bakit nababaliw ka ngayon sa mga nerd sa pilot section. Ang tagal ng oras! With that, the bell rang. Ang weird ah. Kakasabi ko lang, nangyari agad. Ang aga naman ata ngayon ng uwian? May nag-announce. Teachers have an urgent meeting so, class dismissed! Nagsigawan lahat ng mga kaklase ko, at nagtulakan para lang makaalis. Iniwan naman ako ni Abby sa locker room. Nakita ko yung matandang babaeng janitor. We exchanged smiles tapos bigla na lang nyang

hinawakan yung kamay ko. H-huh? T-Teka.. ano po yun? Bakit nyo po ko hinahawakan? Sandali lang iha. Huhulaan kita, iha. I looked at her, puzzled. May insidenteng mangyayari sa daan mo kung saan makikilala mo ang katapat mo. Huh? Ano po yun? Seriously, I dont get her. Well, ganyan naman ang mga manghuhula diba? Clueless ka kapag kaharap mo. Feeling mo sya lang ang nakakaalam ng lahat ng mga nangyayari. Sige na iha. Mag-ingat ka iha at mamuhay ka ng masaya kasama sya. At umalis na sya. Ano yung sinasabi nung matandang yun? Weird nga talaga.

Chapter 2 - Committing a Crime.

Oh, never mind. Pero, pano kaya kung maaksidente ako? Gusto ko pang mabuhay no! *Sigh* Oo nga, nandun si Papu, pero hindi ibig sabihin hindi ko sya gustong makasama dun. Hay, ewan. When I was walking home, naalala ko nanaman yung Arrange Marriage. Nakakainis talaga sina Mamu Nababaliw na ba sila o nasisisraan na ng ulo? I felt bored. Na parang gusto kong durugin ang mundo at manirahan na lang sa ibang planeta. If I had to, I would try to survive on Neptune [since Pluto wasnt considered as a planet na.].. kasi alam ko that planet was also suffering the things that Earth was suffering now. Well, based lang naman yun sa utak ko, wag naman kayo magpapadala. Kayo oh, alam nyo namang iba ang isip ko sa iba. Malayo ang nararating ng utak ko, di nyo alam. Mamaya mabalitaan nyo na lang ako nasa past na ko using the time machine. Haha. Nangarap ba? I saw an empty soda can towards the street. Dahil sa galit ko, I tried to kick it. All of a sudden, nakarinig ako ng nabasag na something well, siguro ano lang yun, mga walang magawa sa buhay nila. Wala yun. I was walking at the sidewalk nung may narinig akong boses ng lalaki. Hoy! Tumingin ako sa kanan at sa kaliwa, pero di ko pa rin sya makita. Ang weird ah. Hoy! Ano ba? Haha. Nandun pala sya sa likod. Aishh.. ano bang problema mo at nagsisisigaw ka -- I paused. Oi, madam. Akalain mo yun, sa lahat ng mga pinagdadaanan ng buhay ko ngayon, isang gwapong nilalang pa ang dadaan? but, unfortunately, sira-ulo naman tsss... He scoffed. Tsk. Nagtanong ka pa. Tingnan mo nga kung ano ang ginawa mo sa kotse ko! Huh? Ano bang pinagsasasabi mo? Alam kong ikaw ang sumipa nito. may hawak-hawak syang lata. Yun yung latang sinipa ko kanina. Halika rito. Then he grabbed my arm. Aray ko! Ano ba?

Dinala nya ko sa sasakyan nya. Look what you did! Ano? Wala naman eh! Bulag ka ba o bingi? Ano bang pinagsasasabi ng lalaking to? There it is. My two big black eyes saw it and widened. Aiyyy! Basag pala yung car window nya! Ang lakas naman ng impact ng pagkasipa ko dun. Ni hindi ko nga binigyan ng much strength. Yah, face it. Lagot ka Then fine, Ill pay it! Oi, inosenteng baliw, alam mo ba kung magkano tong brand new na kotse ko? Aba.. loko pala tong lalaking to eh! Tinawag ba naman akong inosenteng baliw? Aiiissshhh I have a decent name, idi0t. Magkano ba?! I exclaimed. Costs about.. well, mga hundred thousand lang naman. O_O Ano? Okay, my eyes went out of their sockets because of so much shock. H-huhundred thou-ss- sand daw? Lang naman? Well, siguro mura lang naman siguro sa katulad nyang mayayaman ang mga ganun. Eh wala naman akong perang ganun kalaki. Uh ummm hindi ko talaga sinasadya yun, sorry talaga... Tsk. A sorry couldnt back the disaster you made. I thought for a second haw to escape it. Alam mo kasi, ang magandang gawin in this kind of crime is to RUN!!! Oi, teka! Bumalik ka rito oi!

Para kaming tangang naghahabulan sa kalsada. Ito na nga ang krimeng hindi ko matatakasan. Kainis! With matching sigaw pa ang pagtakbo ko! Lumingon ako habang tumatakbo. Buti na lang at malayo ang agwat naming sa isat isa. Ano ba yan! Hinahabol pa rin nya ko? Naman! Ano nang gagawin ko? Papu, Mamu! Tulong! Buti na lang, may nahanap na akong spot na pwede kong pagtaguan pansamantala. AYOS! Ang tagal kong nagtago dun ah! Pero, nanjan pa rin ang gwapong sira-ulong to alas-otso na! Ano ba sya? Tao ba talaga to? Talagang mahal nya yung kotse nya syempre, brand new eh! Inosenteng baliw! Ang sama talaga nitong lalaking to! No manners! Pag nakita kita, papatayin kita! tapos sinilip ko sya sa butas, nakaalis na pala sya. Huminga ako ng malalim. Walangya yung lalaking yun! Ang sakit-sakit ng likod ko kakatago dun! Tumakbo ako papauwi sa bahay na parang kabayo. Naku, nakalock pa yung gate. Mamu! Marco! Buksan nyo tong gate!" Nakita ko sila. Marriane, alam mo ba kung anong oras na? di ba 5 ang uwian nyo? Sorry, Mamu, 4 nga kami umuwi kasi may meeting ang mga teachers sa school. Eh bat 8 ka na nakauwi? "Uhhh, ummm oo, nagreseach pa kami sa library kanina. *bows* sabay takbo papuntang kwarto. Ate, di ka ba kakain? Hindi na, kumain na ko kanina bago ako umuwi. Sabay lock ng kwarto. Sumandal ako sa pinto. Aaaahhh!!! I hate myself! Humiga ako sa kama. Nakakainis talaga tsk.Tsk.tsk. ***

Nagising ako dahil sa ingay sa labas. Dumungaw ako at alam nyo ba kung anong nakita ko? Mga pulis! :-O As in ang daming pulis na nakapalibot sa bahay namin may magtatangka pa ngang umakyat eh! Reding-ready na silang tudasin ako eh tapos nakita ko pa yung gwapong sira-ulo, kumakaway-kaway pa kaasar talaga! Marriane Louise Santos! Sumuko ka na, napapaligiran ka na naming lahat! Is this happening to me? Aaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!!!!!! *** Nagising ako, pawis na pawis at hingal na hingal. Pinuntahan ako nina Mamu. Marriane! Anong nangyari sayo? Okay ka lang ba? Binigyan ako ni Marco ng tubig. I- I had a nightmare..,. yung mga Pu- oi Marriane, be specific naman! "I mean, uhhhmm... ayun! may humahabol raw sakin na halimaw! tapos - " "Kinain ka? hay naku ate, nabasa ko na yan sa libro eh! Istorbo ka ah" "Totoo naman ah! Sapakin kita jan eh~~" "Oi, tama na yan at inaantok pa ko... magsitulog na uli tayo, halika na Marco." Napabuntong hininga na lang ako as soon a they went out of my room. I looked at the ceiling. Sana panaginip lang yun... sana di totoo yun... Pero paano kung.... Masundan nya ko? Patay na! Well, good for me. >_<

Handcuff o3 - Normally but Abnormality.

Umaga na pala. Ayokong pumasok ngayon pero, may pasok eh. Kapag umabsent naman ako nang walang dahilan, they will be curious to me. God! What will I gonna do?! I took a deep breath. "Bahala na." Pano kung may mga kasama pa syang back-ups para bugbugin ako? He seems to be a bully one. Kita naman sa itsura di ba? Bakit, kasalanan ko ba? Well, yes of course. You did the wrong thing. You ACCIDENTALLY entered the abnormal world that youve just found. Wow, meron palang ganung mundo. Where all the people can do things accidentally. But only in my wonderland. "Marriane, papasok ka ba?" I heard Mamu knocked out the door. "Opo, papasok po ako..." Oi, Marriane, anong pinagsasabi mo? Ayos ka lang? Well, wala na kong choice eh. Nakabihis na ko, nakasuot na yung bag ko sa likod ko... and all I can do now is to move. Unfortunately, hindi ako makagalaw! I was like, FREEZING! Huminga ako ng malalim. Kalmado ka lang, okay? Hindi ka na mauundan nun. Positive, think positive! Vanish all the bad vibes. Go enter good vibes. Inhale, exhale, inhale, exhale. LAKAD! *** At eto na nga... Naglalakad na ko papuntang school. Anong ginagawa ko? Nababaliw na ba talaga ako? Yeah. Crazy to die. I saw the streets was so - QUIET. But unusually, ganito naman lagi ang nadadatnan ko kapag naglalaad ako papuntang school tuwing umaga. Iba lang siguro ang pananaw ko sa araw na to. Birds are chirping, trees were swaying, wind blows harder -PEEEEEEPPPPP!!!!! Aiiiiyyyy!!! Nakaharang na pala ako dito sa kalsada! But wait, baka sya na to... Patay! I started to close my eyes. "Parang awa mo na ayoko pang mamatay! Gusto ko pang mabuhay!

Ayoko munang makasama si Papu sa taas! Please naman!" I screamed like a desperate old woman who still wants to spend her last birthday in the Earths crust. I heard the car door opened. Then I heard some footsteps that made me feel afraid. Katapusan ko na! I'm gonna die! May tumapik sa balikat ko. "Miss, okay ka lang?" Lumingon ako. Hay sus! Akala ko sya na, thank GOD! Whew! Pero, ang gwapo nito ah! Napansin ko ah, why of all millions of creature of God, Im now bumping on the beautiful ones? Hoy, pasalamat ka iha. "Uhh, miss, nakaharang ka na sa daan." "H-h-huh? Ay! naku, sorry... pasensya ka na." Walangya, mukha na pala akong tangang nakatunganga sa kanya. How embarassing... aiiissshhh! Act like normal, Marriane! "Sa susunod miss, dun ka na dumaan sa sidewalk ha? delikado eh." *bows* "Oo, sige... pasensya na talaga." *bows* He went back to driving. Oh well... Naglakad na uli ako. Minsan na lang ako makabunggo ng mga taong ganun. Lalo nat magagandang nilalang ang mga hinaharap sakin ni God. Then I realized OMG! Late na ko! I ran hurriedly to get to the school. Nung malapit na ko sa school, naglakad na lang ako. Suddenly, I heard a voice. "Hoy!" Lumingon ako. "Sino nanaman -- " O_O Am I blind? But he really is he! Di ba sya yung may-ari ng sasakyan? Yung gwapong sira-ulo? hala, lagot na! Ngayon ba naman, sinusundan nya pa rin ako?! Pasaway ka ha "G@g0 ka ah! Halika rito! Pagkatapos mo kong pagtaguan kagabi?!" Hinabol nya ko. "Aiiiiiissssshhhhh!!!!!" I'm gonna die! GOD, help me! Take me to Your kingdom!